~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
02-05-2010
Slimme meters in Bakersfield California
Jullie hebben toch ook gemerkt dat wij in
alle talen hebben gezwegen over 1 mei? Snuggere lezertjes hebben wij!
Wij vinden dat er al te veel geluld wordt over de rooie toekomst en de
verdediging van de kleine man. Elke bijziende tuinslak merkt zo
onmiddellijk dat de realiteit er spijtig genoeg helemaal anders uitziet.
Het is immers niet omdat je een paar keer per jaar en zeker op 1mei wat
orakeltaal uitkraamt dat alles beter moet, de armoede uitgeroeid en nog
meer fraaie woorden dat we daar in de dagelijkse realiteit veel van
merken. We moeten dus vaststellen dat de kloof tussen de potentiële
linkse kiezer en de linkse partijen nooit zo groot geweest is. Wij
houden dus onze bek en we spreken over zeer concrete dingen zoals ons
favoriete kluifje: de slimme meters. Gisteren waren we reeds blij
jullie de eerste formidabele resultaten van de massale plaatsing van die
slimme metertjes te mogen voorstellen. Een kniesoor kan echter
zeggen dat die firma er een knoeiboel van heeft gemaakt en daarom
zochten we nog andere voorbeelden uit de praktijk op. We zijn zo
gestoten op een plaats die als een vloek klinkt in de oren van alle fans
van slimme meters: Bakersfield. Het zegt jullie meer dan waarschijnlijk
niets en daarom geven we wat uitleg. Ofg tenminste we laten jullie wat
Amerikanen vertellen waarvoor Bakersfield staat. En we beginnen stilaan
te begrijpen waarom in het pilootproject van Eandis de analoge meter
samen met de slimme meter blijft functioneren. Maar lezen jullie maar
mee en let vooral op de "dynamische tarieven" zoals men in Vlaanderen
ook graag zou toepassen zonder er bij te vertellen dat de tarieven
volledig vrij zijn en dat Vlaanderen nergens een bevoegdheid heeft om in
te grijpen moesten de tarieven plots de pan uit swingen zoals in
California...
Pacific
Gas and Electric Co. announced Wednesday that it will test its
controversial SmartMeters side by side with older analog meters at 150
homes, in the utility's latest effort to defuse public suspicions about
the new devices.
Since last summer, PG&E customers have
complained that the new, digital SmartMeters overstate electricity usage
and lead to higher bills, a charge the utility has consistently denied.
So PG&E will pick 150 homes throughout Northern and Central
California and test the new meters against the old for three months to
see if any discrepancies emerge.
Both meters will be tied into the
same electrical line and should, in theory, show the same usage.
"We
want to make sure our customers have confidence in this technology,"
said PG&E spokesman David Eisenhauer.
Data from the test will
be made public at the end of those three months, Eisenhauer said.
State
energy regulators have already hired a consulting firm to investigate
the meters' accuracy. But so far, regulators have refused to halt
deployment of the advanced meters, which relay their information to the
utility via wireless communication
California was
the first state in the US to move ahead with full-scale deployment of
smart meters. That decision can be traced back to the energy crisis of
2000-01 which analysts showed was caused in part by the failure to
transmit dynamic pricing signals to retail customers.
In
response, the California Public Utilities Commission (CPUC) held
evidentiary hearings into policies to promote advanced metering, demand
response and dynamic pricing. To fill a much needed gap in knowledge,
it authorized a two-year long pilot with dynamic pricing involving a
random sample of some 2,500 residential and small commercial and
industrial customers of the states three investor-owned utilities.
Each
of the utilities filed a business case for the deployment of advanced
metering infrastructure (AMI) based on a combination of demand response
benefits, which were anchored around the findings of the dynamic pricing
pilot, and operational benefits in distribution. The CPUC approved all
three business cases and meter deployment began at a rapid pace,
hitting rates of 18,000 meter installs per day.
All was going
well until another crisis erupted last autumn in the southern central
valley town of Bakersfield. Some residents who were served by Pacific
Gas & Electric Company complained that the smart meters were
doubling and tripling their energy bills. Town hall meetings,
encouraged in party by criticisms that were voiced by a state senator,
were held in Bakersfield and in Fresno, a town further up the valley.
The senator called officials of both the utility and the CPUC to task
and called for an independent inquiry to be held (which has recently
been initiated).
In December, the New York Times carried an
article entitled, Smart Electric Utility Meters, Intended to Create
Savings, Instead Prompt Revolt. This was widely cited in the industry.
And more recently, Christine Hertzog posted an article on the Energy
Collective website with the provocative title, Is PG&E killing the
smart grid? [http://theenergycollective.com/TheEnergyCollective/63512].
Ms.
Hertzogs article did not dwell on the Bakersfield problem. It also
criticized PG&Es attempts to alleviate the problem by asking
permission from the CPUC to replace its five-tiered inverted rate
schedule with a three-tiered inverted tier rate schedule. She stated,
The proposed flattening of this program rewards electricity guzzlers at
the expense of energy-conscious consumers. It is akin to asking
drivers of gas-sipping cars to subsidize the gas for Hummers. Solar
companies are already on record stating that this tariff change, if
approved by the California Public Utilities Commission, would remove
financial incentives for many homeowners to add solar generation and
thereby defeat two key Smart Grid objectives increased renewable
energy and more active consumer participation.
PG&Es rate
design reform proposal also received extensive coverage in the print
media. It was praised by a leading daily that serves the warmer
climates in the east bay as a long overdue reform while it was panned by
a daily that serves San Francisco as being anti-conservation.
The
rate design proposal also came under fire from the solar lobby and from
low income advocates (who have steadfastly opposed smart meters). Why
are these disparate groups united in their opposition? Simply put, they
are concerned that the subsidies they have been getting from years are
about to be reduced or eliminated.
Their arguments to preserve
the five tiered rates would have merit if those rates were based on
PG&Es marginal costs. But they are not. The five-tiered rate
design is the unintended consequence of a law that was passed by the
state assembly during the height of the energy crisis, Assembly Bill
1X. That law froze the rates on the first two tiers for as long as it
took to pay off the bonds that the state through its Department of Water
Resources had sold to pay off the costs of the crisis. It guaranteed
that subsequent inflation in energy costs would have to be recovered
from customers who consumed in the upper tiers (three to five).
The
first tier was the price that customers would pay for buying a
baseline amount of power. This amount varied with climate. The
second tier applied to the next 30 percent of usage. The third tier
applied to usage above the second tier but less than 200 percent of
baseline. The fourth tier applied to usage above 200 percent and below
300 percent while the fifth tier applied to usage above 300 percent.
The
fifth tier rate is now around 50 cents per kWh which has to be the most
precious price that one has to pay for a unit of electricity anywhere
in the US. Under PG&Es proposal, a new third tier that would be
created that covers all usage that now lies in tiers three, four and
five. The new third tier price will be 29.8 cents per kWh. Contrary to
the view being espoused that the new rates will be anti-conservation,
they will provide plenty of incentive for energy efficiency since the
second tier rate is under 13 cents per kWh and the new third tier will
represent a doubling of price.
Before the energy crisis, PG&E
had a two-tiered inclining block rates. This was intended to provide
an incentive for energy efficiency and was based on marginal cost
studies. The rise in prices between the lower and upper tiers was less
than 20 percent.
When the five tiered rate was introduced in
2001, the rise in prices between the first and fifth tiers rose to an
astonishing 100 percent. Now it stands at nearly 500 percent. Not only
does this have no relationship to marginal costs, it creates a grossly
unfair system of subsidies where users in the first two tiers are
subsidized heavily by users in the upper tiers.
Of course,
given the nature of rate of return regulation, PG&E will still get
the same total revenue from its customers, whether they are on a
five-tiered or a three-tiered rate design. The issue is cross-subsidies
between customers, not cross-subsidies between the utility and its
customers.
As for solar installations, it is true that many
developers and customers invested in roof-top photovoltaic systems on
the assumption that fifth tier rates would continue to rise as they have
done in the past decade. But just because uneconomic solar investments
were made in the past is no reason to ask for their continuance.
In
summary, the five tiered rate has no basis in marginal costs and should
not be used as a guide to making long-term investments. It is bad
economics and bad politics. Indeed, it is one of the factors that
contributed to the Bakersfield problem. Weather in July 2009 was a lot
warmer than weather in July 2008. That pushed up usage, especially for
customers in upper tiers. A rate increase earlier in the year of 8
percent was pushed entirely into the upper tiers due to the freeze on
the first two tiers. It is not surprising that bills went up
dramatically for some customers who, without the benefit of any
analysis, blamed it on one thing they knew had changed: their electric
meter. This is another instance of the Post hoc, ergo propter hoc
fallacy.
en
als jullie wat meer uitleg willen over "gedifferentieerde tarieven"
waarvan iedereen gelooft dat het goedkoper zal uitkomen...als men
tenminste een ingenieursdiploma op zak heeft. Want lees maar mee... met
een aantal bloggers uit gebieden waar smartmeters ingeburgerd zijn...
Think
last summer's PGE bills were high? Hold on to your wallet, they're
about to soar to new heights.
I thought I had my finger on the
pulse of utility rates in our area. I was wrong. Seems PGE had
another rate hike Jan 1, 2010. This is bad news for our city since those
dollars will leave our local economy and affect those that are most
vulnerable. The ray of hope, though, is that as a community we may get
serious about efficiency, catapult the local PV industry even greater
heights, and create much needed green jobs.
The economics are
sound. The financing mechanisms, however, are still working their way
through the halls of federal and state offices. But they're coming!
Last summer I received a Pacific Gas & Electric bill that knocked
my sandals off. I decided to compare Fresno's electricity rates with
other hot cities. I discovered that Fresno's rates are absurdly high.
As of this January, it costs $241.93 to use 1,000 kilowatt hours a
month in Fresno. That much juice costs $121 in Las Vegas, $111.83 in
Phoenix, and only $83 in Tucson. Are you surprised?
The cost of
1,000 Kwh is $125.05 in Sacramento, $119 in Orlando, $108.61 in Chicago,
$100.17 in Salt Lake City, $95.37 in Atlanta, $88.04 in Memphis, $87.99
in San Antonio, and just $63.09 in St. Louis.
So what's up with
PG&E? It uses a rate system with five tiers, each more expensive
than the next. The lowest tier is 11.88 cents. The highest is 47.39
cents per kilowatt hour after the first 1,070 Kwh.
Most cities
have tiered rates. Tucson has three tiers. Its highest tier is reached
after 3,500 Kwh, when the rate goes up to 11.3 cents per kilowatt hour.
That's less than Fresno's lowest tier.
If we use 3,000 Kwh in a
month, the cost in Fresno is $1,156.61. But 3,000 Kwh costs only $269 in
Tucson, $400.37 in Phoenix, and $347.34 in Las Vegas. It costs $465.45
in Sacramento, $257.28 in Mobile, $274.50 in Houston, and only $164.85
in Tampa.
PG&E has a new "SmartMeter" option. If you sign up
for it, on 15 "smart days," (hot days) when electricity is in short
supply, PG&E will charge 60 cents more per hour on top of the 47.39
cent rate, for a total charge per Kwh of $1.07, from 2 p.m. to 7 p.m.
The reward for this will be a reduction of the off-peak rate, down to
(ahem), about 43 cents per Kwh for the top tier.
In other words,
PG&E has a plan to use SmartMeters to charge you an insane
additional 60 cents per Kwh on top of its already insane rate of 47.39
cents per hour on the very hottest days, when you need your air
conditioner the most!
A SmartMeter option is also available in
Phoenix. If a customer signs up for it, the highest peak rate is 21.6
cents from 1 p.m. to 7 p.m., in return for an off-peak rate of just 5.4
cents per Kwh.
My wife and I moved to Fresno in 1975. We raised
three kids here. I can tell you that for decades it did not cost an arm
and a leg to stay comfortable in the summer. Now it does.
The
Public Utilities Commission has kept rates down for the lowest tiers, so
many PG&E customers in cooler areas have not seen an increase in
their already low electricity bills.
But, last summer, with very
little notice, the highest tier rate was raised an incredible 23%.
That's why we now pay 47.39 cents per Kwh after the first 1,070 Kwh.
This is the reason why last summer some people in Fresno had $500, $700,
or even $1,000 PG&E bills. Brace yourself, because it will happen
again.
Now, imagine you are a major employer, and you are
thinking about moving a business to Fresno. Would you move here if you
knew that you and your employees would pay thousands of dollars more for
electricity in the coming years?
Can anything be done? The
short answer is no. The Public Utilities Commission doesn't care,
obviously.
You could sell your old house and buy a brand new
smaller well-insulated home, but that is not the solution for most
people. So, my advice if you want to pay less for electricity this
summer is to empty your pool, and then buy a swamp cooler and some
candles.
Get ready. PG&E is planning the same nasty surprise
on your utility bill.
Under a plan submitted to
the state Public Utilities Commission, rates would be reduced for people
who use the most electricity and increased for people who conserve. If
they're approved, the new rates would take effect in May 2011.
PG&E's proposal is a good deal if you live in the
San Joaquin Valley with its sweltering summers and soaring air
conditioning bills. And it's conveniently timed for PG&E's campaign
in Kern County, where voters many of them already angry about the
introduction of wireless SmartMeters last year will decide an advisory
measure in November that asks if they want to replace the San
Francisco-based utility with a publicly owned utility district.
(PG&E also is sponsoring Proposition 16 on the June 8
ballot, which is intended to block creation of public utility
districts. We'll comment on that in a separate editorial.)
If you live in one of California's cooler coastal
counties, PG&E's proposed rates are a lousy deal.
PG&E wants to squeeze its five rate tiers into
three, with more people falling into the highest tier. For a Sonoma
County resident using 550 kilowatt-hours per month, that means paying
about $130 more annually. Meanwhile, people using 1,500 kilowatt-hours a
month would save about $1,200 a year.
I asked my friendly neighbors. And friends,
colleagues, sometimes even total strangers. Everybody seemed to be
paying less than $100 every month. And here I was going poorer day by
day by paying hefty electricity bills to PGE for all of last three
years. Last months bill was just a wake-up call. Something was really
wrong here!
I reached a point where I was almost
convinced that either somebody is stealing away my electricity or, I
have a faulty appliance or two that is/are leaking electricity all the
time.
After much
deliberation, I decided to act a little sane before going berserk.
Why is my electricity bill so high? For the
first time since I moved out of living in an apartment, I searched for
PGE bills. Couldn't find them. Oh, I enrolled for electronic delivery,
no paper statements! Doh.
I
logged in to PGE and looked at the bill details. Ah, there's a slab
system. Dumb me. So yes of course my electricity usage is high but the
troubling part is that I pay more than 3 times what others in my
neighborhood pay. So why is the baseline so low? Does this mean that
everybody else is able to manage within 340 kWh every month?
It was time again to consult friends. It was a
big help when a friend allowed me to look at his bill. Wait his
baseline quantity is almost double that of mine. Great, so all I got to
do is probably enroll in some other type of plan. Another call to
PGE brought down all my sudden found hopes. The friends service was on a
E1 H Residential Service Electricity only. Mine is E1-XB -- Gas +
Electricity. PGE understands that for residential customers who only
have electricity will need to use it for heating as well so their
baseline usage is set higher. In any case, since this friend lived in an
apartment I was sure, the bill would somehow be lower ( it was lower
for me when I was an apartment dweller) than mine.
But that is weird. I am supposed to use gas
as well as electricity. And of course, other than the winter months,
nothing in my home uses gas other than the water heater. A quick look at
the history at PGE site (those guys have an amazing website) showed
that during non-winter months, my gas usage is less than $10-$15.
Now, that is a troublesome discovery.
Although I moved from India a couple of years ago, Im still new to this
place. I do not even know what appliances can run on Gas. The first
appliance that comes to my mind is the cooking range. Its electric!
Shouldnt it be Gas? How dumb of me. When I rented this house, I didnt
pay attention.
Coming back
to the electricity bill, it seemed lik if I could save falling into the
last (above 300%) slab, my bill would at least reduce by a major amount.
But what exactly would be able to save from? What appliance is
consuming so much of electricity?
DALLAS
- Anger at one of Texas' largest utilities is growing.
Dozens of
people are furious at sky-high power bills and are convinced the new
smart meters are to blame.
"I don't mind paying my bill, but I'm
not paying for something I'm not using," said one customer in Grand
Prairie on Saturday.
Oncor representatives sat through a tongue
lashing at a town hall meeting, where angry customers, pleaded for help
with their high bills.
"It's either food, medicine or my electric -
there's no way," said Trina Hall.
Nearly all say their bills went
up after Oncor replaced the old mechanical meters on their homes with
new digital smart meters.
Susan Major has always been careful to
save electricity but almost immediately after her new meter went up, so
did her bills.
"There's something wrong, either my meter was
installed wrong, read wrong, something, and nobody will own up," she
said.
Oncor still blames the cold winter for most of the high
bills.
But the company now admits its workers misread at least
7,000 new meters when they were installed and overcharged customers.
"What
you have is essentially a typo, we're catching those, both with the
customers and through our own internal process," said Chris Schein from
Oncor.
The utility insists the meters work.
Still, anger is
growing, as is suspicion.
Grand Prairie Rep. Kirk England (D) is
joining other lawmakers, calling for Oncor to stop installing millions
of the new meters across North Texas until an outside agency can test
their accuracy.
"I think there's a problem and I think it's more
than just weather," he said.
FORT
WORTH Following hundreds of consumer complaints and concern from the
Texas Public Utility Commission, Oncor is now testing its new "smart"
meters in side-by-side comparisons in North Texas.
But homeowners
in one neighborhood in far North Fort Worth have already come to their
own conclusions.
Im very frustrated, said Diana Fisher. I just
know my meter's different than everybody else's. It's not the old
little mechanical with the numbers turning; its actually a digital
meter.
Fisher is convinced that her digital meter has been
overcharging her for years.
Shes been complaining about high
power bills since she moved into a brand-new subdivision three years
ago. She often spends, on average, $300-400 a month on electricity.
Fisher
became so irritated that she started introducing herself to her
neighbors and comparing bills.
She found homes with the mechanical
meters consistently showed that families were using less electricity.
Every
home in the subdivision is nearly identical; all share similar floor
plans and have nearly the same square footage.
Around the corner,
Melody Whitlock and her family live in a 3,065 square foot home
exactly the same size as the Fishers'.
Whitlocks family is
larger; she has three kids, while the Fishers only have one at home.
Yet
the Whitlocks with a larger family consistently have lower power
bills. Statements show theyre using half the electricity as the
Fishers.
In January, for instance, the Whitlocks' meter said they
used 3,123 kilowatt hours of power; the Fishers' meter said the family
consumed 4,998 kwh.
December and January were our two highest
bills, and we were gone a week of those months, Fisher complained. I
really don't know how I could be using this much electricity.
Not
only were the Whitlocks at home, but they had their Christmas lights
running for hours every night. The Fishers passed on the decorations to
save electricity.
In several ways, the Whitlocks admit they
suspect they use more electricity than their neighbors around the
corner. They wash clothes every other day, while the Fishers do laundry
once a week.
The Fishers spent thousands making their home energy
efficient, even unplugging every major appliance.
Diana Fisher, a
legal editor, admits she works from home, but insists she leaves the
lights off, and only turns on the family television once a week.
Melody
Whitlock sheepishly admits her husband sleeps with the TV turned on.
Its
all enraged Diana Fisher.
They have TV; we don't! We don't have
little kids that watch TV! They use a lot more [electricity]; they have
to! she said. And their bills are $200-$300 cheaper than mine every
month!
Fisher said her years of complaints have been largely
ignored. Ive called so many times, I think theyre sick of hearing
me, she said.
Oncor is quick to point out the Fishers have a
digital meter thats been in use for nearly 20 years and not one of the
new smart meters.
The utility recently began installing hundreds
of thousands of the new sophisticated digital meters on homes across
North Texas.
Homeowners, shocked with suddenly high bills, have
questioned their accuracy and lawmakers tried unsuccessfully to get
Oncor to stop installing them.
Currently, the Public Utility
Commission is investigating, although Oncor insists its new meters work
perfectly.
One major difference is that the smart devices carry
data wirelessly to Oncor. Oncor said the Fishers' digital reader is an
older version that cannot transmit readings wirelessly. The company
insists both the Fishers digital meter and the Whitlocks' mechanical
meter work properly.
There's absolutely no difference (in their
meters), said Oncor spokesperson Chris Schein. Its the difference
between reading an analog watch and getting it from a digital watch;
its the same thing.
Schein said the Fishers usage was in line
with a family of that size in a home that large, although he concedes
that the Whitlocks power consumption is low.
However, Schein
figures the Fishers one teenage daughter is likely using more
electricity than the Whitlocks three young children. He says teenagers,
with all of their electronic devices, typically sap more energy than
small children who still dont know how to turn on the lights.
What
we're seeing here is a difference in lifestyle and that's what really
drives the difference between the two families' usage, Schein said.
Diana
Fisher strongly disagrees. Shes now left feeling helpless and furious
as she struggles to pay electric bills reaching $600 a month.
I
don't know what to do, she said.
And the difference in power
usage has even Melody Whitlock suspicious.
There's really not
making any sense of it, she said. There's something definitely wrong.
en
hier een klein feestje van typische wel doorvoede Texanen die hun
vreugde over de slimme meters niet opkunnen!
DALLAS
Oncor Electric Delivery set up a promotional event Sunday to show off
its new smart meter technology.
But a small group of protesters
chanting slogans and carrying signs and red bandanas got more of
the attention.
The angry homeowners were at Keist Park Recreation
Center in Oak Cliff to voice their concerns about high power bills.
The
customers contend that their usage increased only after the smart
meters were installed.
Oncor spokesman Chris Schein said the
utility stands by the accuracy of the devices. "One of the the things
that consumers ask us to do is to show that the meters are running the
same way, and we've run dozens of tests showing that the meters are
running the same and that the meters are accurate," he said.
The
company says inefficient heating sources, inefficient supplemental
heating (like space heaters) and bad rate plans are to blame for this
past winter's high power bills.
en er is zelfs sprake
van een moratorium op de installatie van de slimme meters...tsjonge
tsjonge toch we zijn hier wel ver weg van de "smarttalk" uit de leuke
brochures met allemaal lachende gezichten van blije verbruikers...
DALLAS
After Oncor Electric Delivery has already deployed 760,000 advanced
digital electric meters, better known as "smart meters," a state
official is now calling on the Texas Public Utility Commission to
suspend further installations until an independent third party test can
be conducted to settle questions about expensive bills some customers
have received.
State Sen. Troy Fraser (R-Killeen) sent a letter
to the PUC on Tuesday officially making the request. Commissioners will
consider it at Thursday morning's meeting in Austin.
The utility
said it's a good idea.
"Oncor fully supports independent third
party testing of a significant sample, because we want to rebuild that
public trust," said company spokeswoman Catherine Cuellar. "Based on our
experience, [we] have no reason to doubt the [meter's] accuracy."
Still,
for Lisa Smith and Jennifer Stanfield, electricity is a sore subject.
"Yeah,
yeah a little bit," Smith chuckled.
What isn't funny is their
December electric bill: more than $1,000.
"To pay for these bills,
I'm cutting out any kind of social life I have," Stanfield said. "Not
eating out; not going out and meeting friends after work."
Even
with new energy efficient windows and a thermostat set at 56 degrees,
their January bill still topped $800. High bills, the two said, didn't
happen until Oncor replaced their mechanical meter with a digital one.
"We've
got people with their electricity being cut off -- being bullied -- and
that's not right," said Ree Wattner, who organized a group of dozens of
neighbors. They've already met twice trying to find a remedy to the
high bills they suspect the smart meters caused.
Wattner even
started a Web site for her Smart Utility Reform Citizens group and said
she is preparing a petition to the PUC.
But Oncor said it has
found fewer than 10 of its 760,000 advanced meters with problems after
random tests.
The utility blames the cold winter for big bills.
Data from the National Weather Service confirms that December 2009 was
colder than the previous four years.
But state records show the
Texas Public Utility Commission refused to do a cost-benefit study two
years ago -- even after cities and others asked for it.
Plus,
CenterPoint Energy, Oncor's counterpart in Houston, just removed 3,002
smart meters because software failures prevented them from being read
remotely, according to records the utility filed with the PUC.
The
devices are at the center of a class-action lawsuit in California after
residents there received big bills, too.
Oncor CEO Bob Shapard
flew to Austin to answer questions at Thursday's PUC meeting.
He
is expected to explain a number of things his company is doing --
including side-by-side tests with both old meters and new ones recording
usage starting Friday in an effort to recapture public trust.
We
zijn er nu al van overtuigd dat Eandis en Infrax zullen zeggen dat het
bij ons allemaal veel beter zal gaan. Wedden? In Amerika zijn het
allemaal oenen...basta
We hadden het gisteren over de slimme meters en de twee pilootprojecten
die ons tot nog toe bekend zijn in Vlaanderen. Elders zijn er echter
reeds massa's "slimme meters" geïnstalleerd zoals o.a. in het
Amerikaanse Texas. Want Obama heeft de installatie van deze slimme
meters opgenomen in zijn economisch relanceplan en alle Amerikaanse
energieleveranciers zijn op dit initiatief gesprongen zoals de
spreekwoordelijke hond op een pond saucissen. Als we de peptalk van
Eandis en Infrax mogen geloven dan zullen alle Texanen nu dolblij zijn
met hun nieuwe speeltje en zullen zij heel wat lagere energierekeningen
gepresenteerd krijgen. Bovendien vernemen we dat iedere gelukkige
gebruiker van deze handige dingen zich kan aansluiten via internet om
zijn verbruik per kwartier op te volgen. En wat nog leuker is: er
bestaan daar een aantal blogs met discussieplatform waar alle gebruikers
hun geluk met elkaar kunnen delen. Dus nieuwsgierig als we zijn willen
we nu toch aan de hand van een reëel voorbeeld weten wat de consumenten
daar van vinden. Kan altijd nuttig zijn om eventueel onze negatieve
houding die we tot nog toe over deze meters hadden te herzien. Want zo
zijn we wel. We zijn steeds bereid om onze mening aan te passen op basis
van doorslaggevende argumenten en ervaringen van het tegendeel van onze
mening.
Beste lezertjes, jullie zijn waarschijnlijk even
benieuwd als wij:
en
we publiceren graag de commentaren van de gelukkige gebruikers:
The Public
Utility Commission launched a web site where electricity consumers
can view readings from their new smart meters.
The site, www.smartmetertexas.com,
allows users to see how much electricity they've used, in 15-minute
segments. Users can also see a graph of the amount of juice they consume
daily.
This is only for people who already have new digital
meters, known as smart meters. The old, mechanical meters don't generate
this data. Also, it takes a few weeks for your new meter to be
"provisioned," which is a procedure to connect the meter to the system.
So,
my Oak Cliff neighborhood got smart meters a few months ago. I logged
on to the web site today to find that, sure enough, my family uses the
most electricity in the early evening, when we're cooking dinner and
turning on lights as the sun goes down.
I also discovered that,
in the past month, the day we used the most electricity was March 1.
Why? Well, my in-laws were visiting, keeping my son, probably watching
television and cooking a nice meatloaf for dinner.
What can I do
with this information? Anyone?
Jump for the PUC press release.
Website launch to help electric
customers
SmartMeterTexas.com online for competitive retail
markets
A new Website, www.SmartMeterTexas.com , gives Texas
electric customers with smart meters the ability to better manage
electric bills.
"SmartMeterTexas.com gives Texans more control
over their electricity use," said Public Utility Commission (PUC)
Chairman Barry Smitherman. "Smart meters increase reliability, enhance
customer choice and enable demand response."
The secure Website is
available both to residential and business electric customers who have
had traditional mechanical meters replaced with digital smart meters.
Customers should have their most recent electric bill on hand when
visiting the Website to establish proper identification. The PUC has
authorized four transmission and distribution utilities (TDU) to deploy
smart meters for their customers:
ONCOR
CenterPoint
AEP Texas Central
AEP Texas North
Today more than one
million customers with smart meters in the Oncor and CenterPoint
territories can use the Website. Eventually, more than 6.3 million Texas
electric customers will be able to manage their electricity use through
SmartMeterTexas.com. It could take up to 60 days after smart meter
installation before a customer's information is on the Website. Smart
meter deployment in the American Electric Power (AEP) Texas North and
Texas Central areas is expected to begin during the second quarter of
2010.
IBM developed SmartMeterTexas.com and will operate it under
the direction of the TDUs. Website features include secure access to
electricity usage in 15-minute intervals. Future enhancements will let
customers register devices inside their homes and businesses to give
customers more choice and control. The Website complies with standards
established by the Americans with Disabilities Act (ADA).
The new
Website will not include information for municipal utility or electric
cooperative customers. SmartMeterTexas.com also is not available for
electric customers located outside the Electric Reliability Council of
Texas (ERCOT) region. SmartMeterTexas.com is designed only for customers
in competitive retail electric markets of Texas.
Comments
Posted by Mark - Dallas @ 12:13 PM Tue, Mar 23,
2010
In case you're really
asking...
We use a small toaster oven rather than our large oven.
Its cheaper to run, preheats faster, and doesn't heat up the kitchen so
much.
Consider that your TV is an energy hog unless you went LCD.
When those lights go on make sure there are dimmers and/or CFLs
in those high use sockets.
Make sure your outdoor lights are
tracking with DSTime.
If you have a thermostat with a lock out
feature, program it and then make sure the "laws" don't change it. One
degree can be as much as an 8% increase in the use!
Your son may
be less diligent in turning off lights when the in-laws are there.
So
what you have quickly learned is where your big users are based on time
of day.
I have another fun exercise. Look at the meter when
no-one is there. That will really send up some questions.
The PUC approved the meters without
extensive study of them- and on March 11,2010, after complaints (Waco,
Killeen, Hearne, Irving, Grand Prairie, Dallas, Tyler ETC) selected an
organization to test them. The PUC picked an organization that receives
DOE grant funds for smart grid projects. The DOE is pushing smart meters
and has a high level Federal Appoint in the 'efficiency' office - Cathy
Zoi- who used to work for the meter manufacturer.
Do you smell
any conflicts of interest?
The increased kWh is also reported in
smart meter rollouts in Australia, New Zealand, Canada, California
(lawsuit there), Georgia, Alabama etc. Al Gore is involved too!
Do you trust the PUC or Oncor or DOE
recipients to do a good test ?
A bright idea- Test your own:
Here
is how to test the meter by using 10 new- 100 watt light bulbs: Turn
off and unplug everything in your home, including refrigerator. Turn the
breaker off to the hot water heater, if its part of your electric
bill. Ideally- turn most electricity breakers off. In rooms where
there's still an electric current- plug in 10 new light bulbs of 100
watts each. This should be the only thing that is pulling electricity in
your home now.
Now go outside and watch for the digital meter to
move to a new kWh. Write down the time (Time A). Get a book and drink
and sit and watch your meter. Write down the time when the meter moves
to the NEXT kWh. If it's less than 1 hour after Time A, consider calling
the Press (TV news) to document the discrepancy.
How much Radio
Frequency (RF) exposure do Smart Meters emit? How much additional
energy will it take to power all these new RF transmissions? What is
the frequency and signal strength utilized in both house meter and
repeater system? What is the range and signal direction of both
house meter and repeater? Are these one or two way signals? Will
the Smart Meters also use the existing cell antennas/ towers or will
new ones be deployed? How often will the meters, repeaters and smart
appliances emit RF signals and for what duration? What is the
signal strength at the device, at six inches, one foot, 3 ,5, 10, 20, 50
feet? If these are short bursts of RF, what is the peak power for
each burst? What levels of RF will these new signals add to the
environment? What is the tiered pricing structure? Will it cost
more to do laundry at 8 am, 2 pm, or 10 pm? Will customers be
advised of this new pricing method and if so when? What personal
information will be transmitted via the new meters? Isnt the threat
to privacy inherent to this wireless technology? How many meter
readers will be on State unemployment once these new meters are
deployed? Will Smart Meters cause interference in their homes
wireless network?
Interesting...I just logged into the site.
My consumption shows the same at 3am vs. 5pm (keep in mind this is when I
start preparing dinner, kids have the tv on etc)!! Something is
definitely wrong here. My bill averaged over 6,000 kw/hrs last month!!
Everyone needs to get together on this if we expect a resolution. Visit
www.smarturcitizens.com for more info on how you can get involved!
Do you have a pool? I found
that my pool filter and cleaner suck the most power of anything in my
house. If so, maybe your filter is running at 3am and not at 5pm. But
your oven, stove, tv and lights that you are using at 5pm use the same
power as the pool filter.
If you don't have a pool, then this
comments doesn't matter.
Posted by nanaanna2002 @ 3:28 PM Tue, Mar 23,
2010
I have a compaint about
Oncor,I got a double bill on March one due on March 13 and one due
March 15th, I called TXU the said that the Oncor people did not report
the Feb. billing cycle so know i have 2 bills due this month.So whos
smarted than a 5th grader?
nanaanna2002: we share the same trouble with
TXU. Last month I received two bills. Same thing this month. They
cannot provide a logical explanation. Further, during January, the month
after my meter was installed, my bill jumped from $400 (roughly) to
$880 (roughly). Like magic, it returned to a more typical amount the
following month. They refused to even entertain the idea that there was
an error with reading the meter. Is there any sort of recourse?
Posted by David Vernon @ 6:19 PM Tue, Mar 23,
2010
These DONKEYS are over
billing us BIG TIME.
They have asked us to pay > $500/Month
for the past three months. About double what we paid on our old meter.
I
created a spreadsheet to track this earlier in the month. I go out and
read the meter periodically, and extrapolate out what the bill would be.
Right now we are tracking to about a$250 bill, but this is a low energy
usage month for us.
They call these things "smart" meters --
FIENDISH is more like it. My guess is that these new meters inflate
energy usage during high usage periods (like when it was really cold
recently). This allows them to argue that we are simply using too much
power. The best lies always have a shred of truth in them.
The
only resource that I see here is to call them on their lies. For about
$300, including installation, you can buy your own power meter and
install it inline with theirs. I don't expect our energy usage to spike
again until July, so I might just do that between then and now. Left to
thier own devices (literly) they will never fix this problem.
There's also a $25 dollar product at some of
the area HomeDe's called Kill-A-WattEZ. If you turn and unplug
everything but one high watt item (hair dryer or space heater for
example)- turn it on.. go outside and watch your meter till it turns to
the next Kwh. Write the kWh and the time down. Go in the house.. Turn
the hair dryer off for a second. click Reset on the KW monitor. The the
hair dryer back on full blast. Now- wait till the digitl (outside) meter
turns to the next kWh. Write that time down. Go back in your house and
click on Menu till you see the kWh reading. Let's say that it says
.75... Well.. then you'd be getting ripped off by .25 or 25%. Let the
hair dryer keep running till it says 1.00. Write the time down. If you
find a discrepancy- call the Press first and show them what you found.
Help your neighbors do the same thing...
Every Texan is being duped into letting
these meters get installed. These meters are the enablers for dynamic
pricing (time of day pricing). These meters offer the consumer NO
benefit as we are being led to believe. What good is it for me being
able to monitor my own useage at anytime of the day? I haven't had to
for the last five decades so why do I need to start doing it now? Its
not like - oh, my AC just kicked on I better run and shut it off so I
can sweat my rear off.
Furthermore, these meters will easily be an
enabler for "software errors" or "system errors" ONLY IF THEY GET
CAUGHT. They will be able to upload new software anytime they want and
they can make changes remotely any time they want.
I think I will
attach my house lightening/grounding cable to the unit when it gets
installed.
Posted by Imjustsaying @ 11:32 AM Wed, Mar 24,
2010
Instead of grabbing
pitchforks and feeding off the media hype has anyone thought that maybe
the issue was that your previous meter was reading inaccurately low? Yes
we had an unusually cold "winter" but many of these "smart meters" have
been installed for some time. I have had one at my house since last
summer. You can test these meters yourselves like those outlined above,
but if you are unwilling to change your behavior after being made aware
of your usage then who do you have to blame but yourself. (That after
all is the point of this website) Back to my original point, the chances
are that your new "smart meter" is accurate (test it yourself), but
your old meter was just that..old and probably slow. Just think how much
"free" usage you got before they changed your meter out.
Posted by ben elizando @ 8:46 PM Fri, Mar 26,
2010
The new power meters
are definitely more accurate than your 30 year old analog meter that has
been running slow for 20 years due to gunky bearings. Also, the old
power meters could not accurately meter "non-linear loads", like
computer power supplies and flourescent lights. In fact, flourescent
bulbs' cost savings claims are attributed partly to the old power
meters' inability to read them accurately. Good times!
Power
companies justify rate increases partly to compensate for aging
residential power meters. Of course, don't expect them to adjust the
rate lower to compensate for the new meter accuracy. Expect a huge push
this summer to buy "radiant barrier" for your attic- The new meters
being the motivation. Radiant barrier is ...largely a con; thats why
they include insulation for "free" (so you will notice some
improvement).
Where do we go to sign up to fight Oncor. This is insane, I
am going on month #3 with double or almost triple cost as last year. TXU
is worthless and could careless about its customers for putting a
solution out that has raised so many concerns.
I would like to know where you sign up to fight Oncor.. I
also had TXU and my bills tripled and they were no help. I had to change
companies because I couldn't pay the full bills and they were going to
disconnect my service. HELP.....
I too have seen my bill increase
75-125% over the past several months since my new smart meter arrived. I
believe there is defiantly a problem with the meters. The encore spokes
person says it is the results of colder weather. While I agree, it has
certainly been colder than normal I do not believe, that is the total
problem with these higher bills. Big companies have a tendency to
lie when they are on the carpet to protect the company image and stock
prices. Therefore, if you are going to tackle this company it will be
necessary to compile as many facts as possible. My bill last March was
$267.78 this March it is $628.65.
We kunnen daar inderdaad veel van leren maar we zullen dus meer dan waarschijnlijk onze mening over die krengen niet moeten herzien! Leest, Hombeek en Vosselaar en binnenkort gans Vlaanderen, jullie zijn gewaarschuwd!
Beste lezertjes, we gaan nog eens een rotje maken op ons stokpaardje
namelijk " de slimme meters". Wat valt daar nu nog over te vertellen?
Wel een goed ingelichte bron, zoals dat meestal wordt genoemd was zo
goed ons inlichtingen te bezorgen over een ons totaal onbekend
proefproject voor de plaatsing van slimme meters. We kenden inderdaad
het Eandis-project van Leest en Hombeek met in een eerste fase de
plaatsing van een 4000-tal slimme meters. We kenden echter absoluut niet
het Infrax-proefproject in Vosselaar met een 300-tal meters. Die lacune
is dan ook hierbij volledig ingevuld Maar via contacten die we hadden
met rechtstreeks bij beide projecten betrokken personen vielen ons wel
een aantal verschillen op. De verbruikers in Leest en Hombeek worden door
Eandis NIET echt verplicht aan het pilootproject mee te werken. Zij
kunnen weigeren. Al lijkt het niet de bedoeling te zijn van Eandis dat
er bij de definitieve massale uitrol veel keuzes zullen overblijven. In
dit stadium echter laat men de mensen de keuze al dan niet mee te
werken. Bij Infrax, mogen we op basis van getuigenissen stellen dat het
een verplichte deelname betreft. Dit laatste is volgens ons wel een brug
te ver! Men schermt overal met het argument dat de verbruiker hierover
niks in de pap heeft te brokkelen. De meters zijn eigendom van de
distributienetbeheerder en dus is het vrij logisch dat deze steeds aan
zijn eigendom kan. Maar wanneer men begint te beweren dat men daar maar
gelijk welk type meter mag komen installeren...neen! Trouwens er
bestaat genoeg wetgeving en jurisdictie dat niemand materiaal mag
plaatsen dat schadelijk of gevaarlijk is voor de bewoners van een
woning. Is het erg ver gezocht te stellen dat de installatie van een
slimme meter gevaarlijk kan zijn voor de bewoners van de betrokken
woning? Als we de studie van de Universiteit van Tilburg over de privacy
in het kader van de plaatsing van de slimme meters lezen, dan zijn we
eerder geneigd om het tegendeel te denken. Want wie beheert de
individuele verbruiksgegevens, waarvoor worden ze gebruikt, wat zijn de
garanties dat ze niet in verkeerde handen vallen, wat is de beveiliging
waard van de gegevenstransferts en de stockering? Misschien dat de door
Eandis zelf ontwikkelde technologie iets veiliger zal zijn omdat de
kwaaie geniussen deze technologie waarschijnlijk niet voldoende
beheersen. Maar wat met de door Infrax gebruikte technologie die zeer
duidelijk niet de zelfde is? In elk geval mogen we hieruit al
besluiten dat zelfs binnen Vlaanderen twee verschillen standaarden
ontwikkeld worden voor de slimme meters. Zo slim is dat basisprincipe
dus al niet. Vooraleer te praten over een ééngemaakte Europese standaard
kan men al misschien beter meteen beginnen met een ééngemaakte Vlaamse
standaard. 5 minuten politieke moed en we zijn dan al een eind
opgeschoten. Het grote argument dat steeds weer wordt bovengehaald
ter verdediging van die slimme dingen is namelijk dat ze
levensnoodzakelijk zijn voor de ontwikkeling van slimme netten. We
zullen onze goeie wil eens bewijzen en hun stelling als uitgangspunt
beschouwen. Maar dan is die slimme meter heel erg slim ofwel hebben we
hier te maken met een vorm van volksverlakkerij zoals men dit wel
eens noemt. Want als al die individuele verbuiksgegevens via andere
standaarden worden doorgezonden...enfin daar moeten we geen tekening bij
maken, een papkind begrijpt dat dit problemen met zich meebrengt. Dat
bekent eveneens heel erg concreet dat beide distributienetbeheerders hun
middelen hebben ingezet zonder eerst met elkaar duidelijke afspraken te
maken om alzo de kosten voor het gebruik van aparte systemen te
verminderen. Want wie betaalt deze kosten? Juist, de verbuiker! Dit
lijkt ons dus al een erg slecht begin We merken ook meteen op dat de
beide distributienetbeheerders vrij identieke residentiële gemeenten
verkiezen boven veel ingewikkelder (heterogener) stedelijk gebied. Wat
dat betekent voor de algemene geldigheid van hun onderzoeksgegevens,
weten we natuurlijk niet. Maar het doet in elk geval vele vragen rijzen. En
één van de meest cruciale vragen zal ongetwijfeld zijn: wat is de
impact van de installatie van een slimme meter op zeer kleine
verbruikers. Residentiële gemeenten of buurten zullen eerder boven de
5OOOKW per individuele meter zitten wat betreft elektriciteitsverbruik.
Maar wat met bijvoorbeeld verbruikers die niet boven de 2000kw uitkomen.
Sommigen beweren zelfs dat slimme meters tot en met een jaarlijks
verbruik (we spreken steeds over elektriciteit) van 6500kw absoluut
nutteloos zijn.
Terwijl Belgistan in de ban van bellen en klokken is gaan wij op zoek naar iets boeiender materie voor de toekomst. Wij trekken ons lekker geen bal aan noch van klokke Roeland die de Vlaming ten strijde roept noch van alarmbellen die de Franstaligen zou moeten beschermen tegen een opdringerige meerderheid Vlamen... Beste lezertjes we blijven dus liever nog even in de milieusfeertjes hangen en we
geven jullie hier een perscommuniqué dat gisteren werd verspreid en dat
zeker erg de moeite waard is om te lezen. Vooral voor mensen die zich
interesseren aan groene energie en aan de hier reeds verschillende keren
voorgestelde "supergrids". Ziehier een merkwaardig verbond.tussen
transportnetbeheerders en milieuverenigingen Zo zien we het veel
liever... http://www.renewables-grid.eu/wp-content/uploads/2010/04/RGI-Persbericht-270410.pdf
Meer
TSO's sluiten zich aan bij RGI Brussel, 27-04-2010 Het RGI
(Renewables-Grid-Initiative) brengt ngos en elektriciteitsnetbeheerders
(TSOs) samen om volledige integratie van duurzame energie in het
elektriciteitsnet mogelijk te maken. De TSOs Elia (België), National Grid
(Groot-Brittannië), RTE (Frankrijk), en Swissgrid (Zwitserland) hebben
zich bij het RGI aangesloten door de gemeenschappelijke
intentieverklaring te ondertekenen. Het RGI
(Renewables-Grid-Initiative) zet zich in voor de uitbreiding en
integratie van op kleine en grote schaal opgewekte duurzame energie
en voor de hiertoe benodigde transportcapaciteit op het Europese
elektriciteitsnet. Hiertoe brengt het RGI een aantal ngos
(non-gouvernementele organisaties) en TSOs (Transmission System Operators)
samen. Voor het eerst slaan 50Hertz Transmission, Elia, Germanwatch,
National Grid, RTE, Swissgrid, TenneT en het Wereldnatuurfonds (WNF)
de handen ineen om een gemeenschappelijk doel te bereiken. Om de
Europese doelstelling van 20% duurzame energie voor 2020 te behalen
wat neerkomt op zon 35% duurzame elektriciteit voor de Europese
energiesector moeten op grote schaal duurzame energiebronnen worden geïntegreerd.
De doelen voor 2020 zijn slechts een eerste stap op weg naar de zeer
uiterst ambitieuze doelstellingen om in 2050 de uitstoot van
broeikasgassen met ten minste 80% te reduceren en om te zorgen dat de
gemiddelde temperatuurstijging op aarde onder de 2°C blijft. Hiertoe
is een aanzienlijke uitbreiding van het gebruik van duurzame
elektriciteit dringend noodzakelijk. Dit kan echter alleen
plaatsvinden door de transportcapaciteit te moderniseren en uit te
breiden. Nieuwe strategische interconnecties zijn noodzakelijk om
duurzame elektriciteit te transporteren van afgelegen productiegebieden
naar de consumptiecentra. Het RGI wil belanghebbenden hierbij
betrekken en draagvlak creëren voor deze cruciale uitbreiding van de
infrastructuur. Het RGI dringt aan op een nieuw en krachtiger mandaat
voor energietoezichthouders om een geschikt investeringsmodel op te
zetten voor de ontwikkeling van een Europese netarchitectuur waarmee
snel en efficiënt duurzame energie kan worden getransporteerd. De
ontwikkeling van een zogenaamd smart grid is een essentiële voorwaarde
voor de substantiële integratie van zowel gedecentraliseerde
duurzame energie als grootschalige wind- en zonne-energie. We leven in
een tijd van ernstige economische onrust. Daarnaast wordt de druk
steeds groter om de uitgebreide problematiek op het gebied van
economie, geopolitiek en milieu die het gevolg is van onze enorme
afhankelijkheid van fossiele brandstoffen, aan te pakken. Kortom, de
argumenten voor duurzame investeringen in het transportnet en in
duurzame energieopwekking wegen zwaarder dan ooit. De
vertegenwoordigers van de negen partners 50Hertz Transmission, Elia,
Germanwatch, National Grid, RTE, Swissgrid, TenneT en het
Wereldnatuurfonds (WNF) hebben een gemeenschappelijke
intentieverklaring getekend tijdens de ledenvergadering in Brussel.
De ngo RSPB (Royal Society for the Protection of Birds), de Britse Vogelbescherming,
kreeg officieel de status van waarnemer en overweegt sterk zich bij het
initiatief aan te sluiten. Het European Climate Forum, het
Potsdam-Institut für Klimafolgenforschung en de Duitse universiteiten
van Magdeburg en Cottbus behoren tot de instanties die het initiatief
ondersteunen. Het RGI wordt gesteund door het ECF (European Climate
Foundation).
Voilà, hier hebben we een initiatief met een
realistische slaagkans dat veraf staat van alle naiëf weliswaar goed
bedoeld maar zwak onderbouwd groen gewauwel...
Hier vind je de
link naar de interessante site van "renewables grid initiative"
We gaan vandaag de milieutoer op...We merken weer een staaltje op van
krachtige lobbying tegen de Europese milieuwetgeving o.a over fijn stof.
Eerst even situren over welk Europees initiatief het gaat. Het is
immers nog niet gestemd en er komt een tweede lezing en dus kans op
uithollings- en vetragingsmanoeuvers.
het
draagt de welluidende titel: Integrated pollution prevention and
control: industrial emissions, titanium dioxide industry, use of organic
solvents, incineration of waste, large combustion plants (repeal.
Directives 78/176/EEC, 82/883/EEC, 92/112/EEC, 96/61/EC, 1999/13/EC,
2000/76/EC and 2001/80/EC). Recast
Blijkbaar is men volop
bezig vanuit bepaalde economische kringen de conservatieve en liberale
partijen te bewerken om deze tekst te amenderen en de zaak wat op de
lange baan te schuiven...een voorbeeldje:
EU
pollution regulations 'could prompt energy crisis'
The proposed EU
Industrial Emissions Directive could cause an energy crisis in the UK if
passed, the Confederation of British Industry has warned.
John
Cridland, deputy director-general of the organisation, called the
timescales being discussed "unrealistic" and suggested up to 14 British
power stations could be forced to shut down prematurely over the next
six years as a result of the pollution legislation.
"Businesses
want to help cut air pollution, but this directive must be implemented
in a way that doesn't undermine the UK's energy security," he remarked.
Mr
Cridland indicated that it would be better to allow the at-risk power
plants to "run their course" and close down as scheduled in the 2020s,
to allow a "smooth transition" to low-carbon energy without running the
risk of an energy gap.
European Voice reported in February that
flexible deadlines are being considered in Brussels that would allow
national governments to delay the implementation of further pollution
controls until 2020.
Written by Joseph Hutton
De
milieuorganisaties hebben hierop reeds gereageerd. En nu moet er ons
toch iets van het stenen hart. Onze inlandse milieuorganisaties lijden
blijkbaar aan een typisch Belgistaanse ziekte. Namelijk de
kerktorenmentaliteit. Want we merken dat er uit verschillende landen
milieuorganisaties bij de ondertekenaars zijn met hun logootjes netjes
uitgeprint...maar dus geen inlandse organisatie....Die houden zich
waarschijnlijk meer bezig met B-H-V.... Hieronder vinden jullie de
reactie vanwege een schare organisaties die blijkbaar helemaal niet bang
zijn om wat van onder hun eigen kerktoren te komen en alzo trachten de
aandacht te trekken op bepaalde onderwerpen.
EU Parliament must resist pressure to weaken Industrial
Emissions Directive
[Brussels, 26th April 2010] Medical and environmental groups are alarmed by possible
reductions in public health and environmental protection standards
within the Industrial Emissions Directive (IED), which is about to
undergo a second reading in the European Parliament. They are concerned
that ongoing discussions appear to be favouring short-sighted industry
interests over public and environmental health [1].
Millions of Europeans suffer from chronic respiratory
diseases daily - one of the leading causes
of premature deaths in Europe. According to
the European
Respiratory Society (ERS), respiratory diseases will result in 12
million deaths globally by 2020, increased hospital admissions, and
millions of lost working days with a yearly financial burden of over
100billion Euro.
Many of these diseases are preventable, which is why
medical and environmental groups have joined forces to tell EU
regulators that the best control strategy
from the standpoint of human health is to reduce the levels of all air
pollutants, said Prof. Nikos Siafakas, ERS President. They must resist the call for unnecessary derogations
fromBest Available Techniques, excessive opt-outs and needless postponements.
Best Available Techniques (BAT), agreed by industry,
member states and NGOs, are the state of the art techniques which
achieve a high level of protection for the environment whilst being
economically and technically viable.
Emission Limit Values
under pressure from industry
In
2001, the EU Large Combustion Plant Directive (LCPD) was revised to
gradually limit pollution emitted from installations such as coal-fired
power plants [2]. However, despite 15 years warning that a stricter
nitrogen oxide Emission Limit Value (ELV) will apply from 2016, several
EU countries and their power companies are yet arguing for more time.
They also argue that without derogations new investment would move
electricity supply towards more carbon-intensive technologies.
The health and environment groups point out, however,
that this is a grossly oversimplified argument that overlooks the
immediate environmental benefits of efficient new plants, the role of CO2
capture readiness requirements, the unlikelihood of coal being
abandoned and the very considerable advantage of gas for load following
intermittent renewable sources of energy. They point out that if the
operators of large combustion plants make money by running these plants,
then they should at least make the necessary economic investments to
bring these plants in line with BAT.
Moreover,
despite overwhelming evidence of the superiority of ELVs over trading
schemes in achieving emission reductions, the EU power sectors umbrella
organisation Eurelectric is trying to remove the option of member
states introducing requirements on greenhouse gas emissions from IPPC
installations [3].
An unlevel playing field: Varied implementation between
countries
The groups are also concerned
about what appears to be an increasingly unlevel playing field between
member states when it comes to applying BATs. Implementation studies
from the European Commission revealed that in some cases significant
differences and shortcomings occur between how permits are applied
between different EU member states. This not only creates an unlevel
playing field for industry but also an uneven level of health and
environmental protection for EU citizens, who ultimately pay the price,
said Christian Schaible of EEB.
The IED is a litmus test for the Europe 2020 strategy and
its commitment towards smart, green growth. Environmental and health
NGOs are calling for a realistic and ambitious IED that provides the
predictability and equal treatment sorely needed for green,
capital-intensive investments.
We
are in favour of a strong and effective directive that fosters and
rewards the principle of innovation rather than derogation, and we are
strongly encouraging MEPs to take the same line, concluded Schaible.
Dus waren de Belgen weer aan het dobbelen en achter de vrouwen aan het lopen want via ons linkje kan je de ondertekenaars vlug identificeren...Het Ollandse Natuur en milieu was er dus WEL bij.....Hallo Belgistan, Flandristan en Walistan, Wakker worden!
Vandaag de combinatie Griekse junk met Van Gheluwe ...
Je kan je suf piekeren over B-H-V of Van Gheluwe een brave sukkel vinden
die niet van de kinderen kon afblijven. Het is eigenlijk allemaal vrij
onbelangrijk in vergelijking met wat er stilaan staat aan te komen.
IJslandse as? Neen, de Griekse tragedie zoals weleer maar maar dan in
minder literaire vorm. Griekenland spartelt als een vis op het droge en
het valt te vrezen dat andere Europese vissen ook stilaan in ademnood
komen. http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8647441.stm
Greek bonds rated 'junk' by Standard & Poor's
Greece's debt has been downgraded to junk status by
rating agency Standard & Poor's amid concern it could not take steps
to tackle its economic crisis.
It makes the struggling nation
the first eurozone member to have its debt downgraded to junk level.
Portugal's
debt was also lowered on fears the trouble could spread - sending stock
markets sharply lower.
Greece wants 40bn euros (£34bn) from
eurozone governments and the IMF to shore up its finances.
But
there are fears it will not meet conditions needed to access the funds
it needs to make looming debt repayments.
Doubts intensify
When
ratings agencies downgrade the country's credit rating - it means they
think it is now a riskier place to invest. If it reaches junk status, a
country loses its investment grade status. Some financial institutions
have rules prohibiting them from investing in "junk" bonds.
Greece's
2-year government bond yield surged to almost 15% on Tuesday, making it
highly expensive for the country to borrow from the debt market.
Greek
5-year yields hit 10.6%, higher than many emerging market economies,
including Ecuador at 10.5% and Ukraine at 7.1%.
The 2-year
Portuguese bond yield jumped to 5.23% from 4.16%.
S&P said it
was lowering its rating on Greece's debt to BB+ from BBB-. It also
reducing Portugal's debt rating by two notches to A- as doubts
intensified about countries with substantial debt relative to GDP.
Greece's
finance ministry said in a statement that the downgrade "does not
correspond with the real data of the Greek economy."
The news
rocked markets in Europe and the US. In London, the FTSE 100 index
closed down 2.6% with most of the losses following S&P's downgrade
of Greece. Germany's Dax index slid 2.7% and the French Cac-40 lost
3.8%. On Wall Street, the Dow Jones index was 1.4% lower at 11,052.1
points.
Meanwhile shares in Greek banks slumped by more than 9%,
the largest one-day fall in bank shares for 18 months.
'Prohibitive'
rates
On Monday, German Chancellor Angela Merkel had pledged
German support to a European financial aid package for Greece, provided
"certain conditions" were met.
She said that Germany would play
its part in order to ensure the future stability of the euro but that
Greece would have to be ready to accept "tough measures" over several
years in return.
The unpopularity of austerity measures is worrying markets
Greece
needs to raise 9bn euros ($11.9bn; £7.7bn) by 19 May, but has said it
cannot go to the markets because of "prohibitive" interest rates.
The
Greek government's cost of borrowing on the money markets has reached
record levels in recent days amid investor concern over whether a 40bn
euro bail-out package for Greece will be agreed.
Eurozone
countries, together with the International Monetary Fund, have yet to
agree details of the package.
Investors are also concerned that
the Greek government's austerity measures - designed to cut domestic
spending and reduce its ballooning budget deficit - will prove too
unpopular with the Greek public.
S&P warned holders of Greek
debt that they only had an "average chance" of between 30% and 50% of
getting their money back in the event of a debt restructuring or
default.
It said its action to cut the rating resulted from its
"updated assessment of the political, economic, and budgetary challenges
that the Greek government faces in its efforts to put the public debt
burden onto a sustained downward trajectory".
The agency added
Greece's weak long-term growth prospects made it less credit-worthy.
en
hoe is het zo ver kunnen komen? Dank zij de wizzkids van Goldman
Sachs. Je kent ze nog van die leuke mails die hun directieleden naar
elkaar sturen...Zij adviseerden de Griekse potverteerders om alzo de
rekeningen helpen op te smukken en de statistieken "lichtjes anders" te
interpreteren
Welke andere bron kunnen we beter aanboren dan een
Duitse?
How
Goldman Sachs Helped Greece to Mask its True Debt
By Beat Balzli
dpa
Greek
Finance Minister George Papaconstantinou speaking at a conference in
January.
Goldman Sachs helped the Greek
government to mask the true extent of its deficit with the help of a
derivatives deal that legally circumvented the EU Maastricht deficit
rules. At some point the so-called cross currency swaps will mature, and
swell the country's already bloated deficit.
Greeks aren't
very welcome in the Rue Alphones Weicker in Luxembourg. It's home to
Eurostat, the European Union's statistical office. The number crunchers
there are deeply annoyed with Athens. Investigative reports state that
important data "cannot be confirmed" or has been requested but "not
received."
Creative accounting took priority when it came to
totting up government debt.Since 1999, the
Maastricht rules threaten to slap hefty fines on euro member countries
that exceed the budget deficit limit of three percent of gross domestic
product. Total government debt mustn't exceed 60 percent.
The Greeks
have never managed to stick to the 60 percent debt limit, and they only
adhered to the three percent deficit ceiling with the help of blatant
balance sheet cosmetics. One time, gigantic military expenditures were
left out, and another time billions in hospital debt. After
recalculating the figures, the experts at Eurostat consistently came up
with the same results: In truth, the deficit each year has been far
greater than the three percent limit. In 2009, it exploded to over 12
percent.
Now, though, it looks like the Greek figure jugglers have
been even more brazen than was previously thought. "Around 2002 in
particular, various investment banks offered complex financial products
with which governments could push part of their liabilities into the
future," one insider recalled, adding that Mediterranean countries had
snapped up such products.
Greece's debt managers agreed a huge
deal with the savvy bankers of US investment bank Goldman Sachs at the
start of 2002. The deal involved so-called cross-currency swaps in which
government debt issued in dollars and yen was swapped for euro debt for
a certain period -- to be exchanged back into the original currencies
at a later date.
Fictional Exchange Rates
Such
transactions are part of normal government refinancing. Europe's
governments obtain funds from investors around the world by issuing
bonds in yen, dollar or Swiss francs. But they need euros to pay their
daily bills. Years later the bonds are repaid in the original foreign
denominations.
But in the Greek case the US bankers devised a
special kind of swap with fictional exchange rates. That enabled Greece
to receive a far higher sum than the actual euro market value of 10
billion dollars or yen. In that way Goldman Sachs secretly arranged
additional credit of up to $1 billion for the Greeks.
This credit
disguised as a swap didn't show up in the Greek debt statistics.
Eurostat's reporting rules don't comprehensively record transactions
involving financial derivatives. "The Maastricht rules can be
circumvented quite legally through swaps," says a German derivatives
dealer.
In previous years, Italy used a similar trick to
mask its true debt with the help of a different US bank. In 2002 the
Greek deficit amounted to 1.2 percent of GDP. After Eurostat reviewed
the data in September 2004, the ratio had to be revised up to 3.7
percent. According to today's records, it stands at 5.2 percent.
At
some point Greece will have to pay up for its swap transactions, and
that will impact its deficit. The bond maturities range between 10 and
15 years. Goldman Sachs charged a hefty commission for the deal and sold
the swaps on to a Greek bank in 2005.
The bank declined to
comment on the controversial deal. The Greek Finance Ministry did not
respond to a written request for comment.
EU-IMF
financial support for Greece
fails to reassure bond markets.
Eurozone governments are today
coming under increasing pressure to quickly release emergency loans to
Greece, as opinion hardens on the markets that Greece will not be able
to honour its debts.
The Greek
government's announcement on 23 April that it will seek emergency
support from the eurozone and International
Monetary Fund has failed to stem a sharp rise in the interest
investors charge on Greek government debt, or the cost of insuring it.
Yields
on Greek two-year bonds this morning climbed to almost 14%, a record
high for the eurozone, and higher than the yields charged to Argentina
(which defaulted on its debt in 2001), Venezuela and Pakistan.
There
is not going to be a default, there is not going to be debt
restructuring as part of the programme
Yields
on ten-year bonds reached 9.83%, over 670 basis points higher than
those on German bonds, the benchmark rate for the eurozone. Three weeks
ago, yields on ten-year bonds were at an, already high, 7.4%.
The
spike in yields suggests that investors are pricing in a debt
restructuring that is, they are assuming that Greece will seek to
negotiate a reduction or deferral in its obligations to investors and
that they do not believe that the eurozone can or will prevent
restructuring.
The cost of insuring 10 million of Greek debt with
credit default swaps has jumped by 100,000 since Friday.
Thomas
Mayer, chief economist for Deutsche
Bank, today described the rising yields as an insolvency death
trap.
The mood on the market has not been helped by a tough
message from the German
government that it will only provide financial support if Greece
commits itself to tough economic restructuring measures. Angela
Merkel, Germany's chancellor, said yesterday that Greece must do
its homework before getting financial aid.
The German
parliament, which must vote to approve any aid, will be briefed
about Greece's situation on Wednesday by Dominique
Strauss-Khan, the IMF's director-general, and by Jean-Claude
Trichet, the president of the European
Central Bank. Both Strauss-Khan and Trichet will urge the
parliament to quickly approve aid to prevent Greece's situation from
becoming any worse.
Emergency loan facility
Officials from
the European Commission and IMF are in Athens negotiating with the
Greek government on the restructuring programme it will implement in
exchange for support.
Marco
Buti, the Commission's director-general for economic and financial
affairs, said today that the programme would be finalised in the next
few days, and would be designed to ensure that Greece meets its
obligations to investors.
There is not going to be a default,
there is not going to be debt restructuring as part of the programme,
he said.
Having a programme will help a lot in [providing]
stability and reassuring markets, he said. He said that it would be a
very serious programme of adjustment, spanning at least three years.
He
said that it is a question of days before member states complete all
the internal procedures necessary for the provision of financial
support.
Ministers agreed on 11 April to set up an emergency loan
facility, funded jointly by the eurozone and IMF, as a response to
Greece's debt crisis. It would provide finance to Greece at rates
substantially lower than it is currently paying on the markets. The
programme is expected to last for three years, with the eurozone
providing around two-thirds of the total support. The facility's budget
for 2010 is around 45 billion, with 30 billion to be provided by the
eurozone and 15 from the IMF. Germany would contribute 8.4bn, the
largest single contribution from the eurozone.
Market
participants don't think it would work, he added.
Gros said that
the facility was unlikely to restore Greece's fiscal health, and member
states would face difficult decisions after 2010 on whether to provide
more support or to allow Greece to default. When that [45 billion] is
used up you cannot refuse the next tranche, he said. Whoever said no
would be responsible for a catastrophe, he added, warning that this
could be the end of political union in Europe.
Gros is
advocating that Greece negotiate with its creditors on a five-year
deferral of payment.
Zo, dat is dus nog andere koek dan
wat gezever over het splitsen van een tweetalige kieskring of twijfelen
aan de noodzaak van bestraffing van een pedofiele bisschop. Over dat
laatste willen we doodgewoon kwijt dat op dergelijke zaken geen
verjaring zou moeten mogelijk zijn en dan zeker niet wanneer het gaat
over mensen met een voorbeeldfunctie. Of hij nu priester was of
bisschop, maakt niks uit. Hij had het morele voorbeeld moeten geven en
ondanks het feit dat zelfs een éénogige blauwe kanariepiet onmiddellijk
zou beseffen dat je met je fikken van kinderen moet afblijven vond de
"brave" Van Gheluwe het toch maar nodig om begot bisschop te worden...en
nu maar wat zitten grienen in West-Vleteren...kan niet...stuur die man
naar Vorst, Lantin, liefst niet naar Brugge. Ze zijn daar nog in staat
om een wekelijkse bedevaart te organiseren naar zijn cel.
Het doet pijn opeens weer in het middelpunt van het wereldnieuws te staan door een
verschrikkelijk seksschandaal dat ons allen, gelovigen en
niet-gelovigen, diep raakt, en onze gemeenschap op haar grondvesten doet
daveren. Hot news: seksschandalen, en dan nog in de kerk.
Ongeloof, verbijstering, dat kan toch niet? Niet hier, niet in de
katholieke kerk in ons rustig Vlaanderen. Een toonaangevend West-Vlaams
icoon valt van zijn sokkel, en dit
is hoogstwaarschijnlijk slechts het begin van
een weerzinwekkend verhaal dat verder zal uitdeinen.
Ik was
niet van plan publiek te reageren
omdat er al zoveel is gezegd, zoveel geschreven, maar wat me opvalt,
verwondert en mateloos ergert, is het steeds terugkerend zinnetje op het
einde van het interview of de
lezersbrief. Velen haasten zich om eerst de feiten streng te
veroordelen, dan hun onbegrip te uiten, om te eindigen met de
beschouwing dat de bisschop toch een goed mens is. Of dat zulke dingen
wel overal voorkomen, dus ook in de kerk. Een soort vergoelijking, een
excuus, een zoveelste kaakslag voor de slachtoffers.
Machtswellustig
Neen,
beste mensen, bisschop Roger van Gheluwe kan geen goed mens zijn,
integendeel. Iemand die jarenlang een kind seksueel misbruikt, macht
uitoefent, zich schijnheilig uitspreekt tegen seksueel misbruik, zich
afvraagt hoe de Dutroux-affaire zolang kon verborgen blijven, iemand die
andere schandalen in de doofpot steekt en priesters/verkrachters het
hand boven het hoofd houdt, die zich vastklampt aan zijn macht en
prestige en enkel naar buiten is gekomen omdat het niet anders kon,
iemand die jarenlang de vraag van
zijn slachtoffer negeerde, die zo hypocriet en machtswellustig is: zo
iemand is geen goed maar een door en door slecht mens. Wat het nog
ergert maakt is dat hij een hoge vertegenwoordiger is van een organisatie die morele waarden
juist hoog in het vaandel draagt.
De bisschop is van zijn piëdestal gevallen en dat is maar
goed ook, waarschijnlijk is hij zich nu aan het bezinnen in een
slotklooster en ik hoop dat hij er alleen maar uitkomt om naar de gevangenis te gaan, wat zijn welverdiende
straf is, maar wat waarschijnlijk nooit zal gebeuren, want het is
verjaard nietwaar? Hij zal waarschijnlijk niet eens zijn status van priester verliezen, maar verder kunnen
genieten van een mooi pensioen en van de geneugten van het leven, iets wat andere misdadigers
niet altijd gegund is.
En de kerk likt haar wonden, en looft het
sereen en adequaat optreden van
aartsbisschop Léonard, terwijl bisschop Danneels diep in zijn geheugen
graaft en zich tracht te herinneren wat priester Devillé hem nu precies
gezegd heeft. Misschien waren er zoveel verhalen en klachten dat dit ene
feit aan zijn aandacht ontsnapt is. Maar als het om zijn vriend
bisschop Vangheluwe was gegaan, dan zou hij het zich
toch waarschijnlijk wel herinneren.
Hypocrisie
Kom
nu mensen, weg met die hypocrisie alstublieft. Het wordt tijd dat het
instituut Kerk in retraite gaat en zich bezint over geloof, religie,
macht, celibaat en engagement, en zich afvraagt waar het verhaal vandaan komt dat een goede priester
celibatair moet zijn. Uiteraard is het celibaat niet de enige boosdoener
en zijn er heel wat alleenstaande mannen binnen en buiten de kerk die
normaal met hun medemensen omgaan, maar de meerwaarde van het celibaat is nog nooit aangetoond.
Ik kan u getuigen dat het onmeetbare lijden als gevolg van seksueel misbruik, onder andere door
verdedigers van hoge morele waarden,
wél degelijk aantoonbaar en bewezen is. Ik hoop dat de gezagsdragers van de kerk in het reine komen met
zichzelf en ophouden zich te moeien met zaken waarin ze - aseksueel
zijnde - per definitie geen expertise hebben, zoals seksuele en
reproductieve gezondheid en rechten van
vrouwen, kinderen en mannen.
Nu de kerk, noodgedwongen, want
geplaagd door schandalen, van koers
verandert en zélf de slachtoffers oproept om zich kenbaar te maken met
de belofte dat er naar hen zal geluisterd zal worden, is er een begin van therapie mogelijk. Er kan tijd en
ruimte komen voor een verwerkingsproces - ook voor de gelovigen. Maar
dat alleen is niet voldoende. De slachtoffers moeten ook naar de
reguliere hulpverleners stappen: de leerkrachten, dokters,
politieagenten, maatschappelijke werkers en rechters. Het wordt tijd dat
de maatschappij een actieplan opstelt voor nultolerantie voor seksueel
misbruik in en buiten de kerk. Kinderen moeten opgevoed worden tot
weerbare mensen, zodat ze alert kunnen reageren op dergelijke vormen van machtsmisbruik. Kinderrechten zijn
simpelweg mensenrechten en het is onze plicht signalen van bezorgde kinderen ernstig te nemen. Zo
kunnen we vermijden dat ze een tweede keer slachtoffer worden van ongeloof en onverschilligheid van hun omgeving, een omgeving die hen zou
moeten beschermen. Kinderen zijn te belangrijk.
Ik hoop ten
slotte dat de slachtoffers van
seksueel geweld een voorbeeld nemen aan de neef van de Brugse bisschop, die door zijn
moedige kruistocht de weg heeft vrijgemaakt voor anderen. Voor mij moet
niemand aan het kruis genageld worden en u mag mij geloven. Persoonlijk
mogen van mij duizend religies
bloeien, maar iemand die kinderen seksueel misbruikt mag geen goed mens
genoemd worden. Hij moet gewoon voor de rechtbank komen.
een combinatie van B-H-V met de situatie van de Amerikaanse mijnwerkers...
Het houdt niet op de ellende die als IJslandse vulkaanas over ons
landje wordt uitgestrooid. Populaire bisschoppen lijken enkel slechte
klonen van Dutroux en nu valt de regering Leterme 11 dus over B-H-V.Het
kan moeilijk erger. Wat ons betreft maken we een beetje de zelfde
analyse als onze politieke lieveling Gennez Caroline. Deze regering
regeerde als een lamme eend dus niet getreurd dat ze valt. In een
noodregering geloven is volgens ons als bij een Brugse bisschop
opbiechten dat je je masturbeert. De remedie is in dit geval kwalijker
dan de kwaal. Trouwens wie zal daarin zitten in die noodregering? Terug
de zelfden want de anderen willen niet. En verkiezingen? Zullen die
iets oplossen?....Wij vermoeden dat vooral NVA garen zal spinnen voor
haar inderdaad zeer consequente houding. Consequent betekent in dit
geval dus het opleggen van de zogenaamde wil der Vlaamse meerderheid aan
de Franstalige minderheid. Volgens hen heet dat democratie. Dat kan
zijn als het gaat over vele zaken maar niet binnen de context van
communautaire betrekkingen. We bekritiseren graag landen als Roemenië of
Hongarije in hun houding t.o.v. de Roma-minderheid of anderstaligen
maar in feite doen we hier net het zelfde. Luc Huyse publiceerde
hierover een zeer lezenswaardig artikel in De Standaard dat natuurlijk
een massa reacties opriep waarvan de meesten werden ingestuurd door de
Vlamingen die lijden aan hersenverlamming en/of acute borderline
(Iemand
met de borderline-persoonlijkheidsstoornis heeft vaak een laag gevoel
van eigenwaarde en een sterke neiging
tot extreme oordelen. In relaties met vrienden en/of partner is het
vaak alles of niets, vaak eerst alles en daarna plotseling niets.
Het
lage gevoel van eigenwaarde leidt soms tot zelfbeschadigend gedrag (automutilatie,
bijv. zichzelf bewust snijden of branden), ook in combinatie met manipulatie,
maar sommige Borderline-patiënten proberen hun onzekerheid te
overschreeuwen door provocerend gedrag, waarbij je juist geen
onzekerheid zou verwachten.)
Als de onderhandelaars het niet eens geraken
over BHV, moet een Vlaamse meerderheid
de splitsing maar goedkeuren in het parlement. Want dat is toch democratie? LUC HUYSE is het daar
niet mee eens.
Wat lees ik nu toch wel bij Frieda Brepoels,
algemeen secretaris van de N-VA? Vrouwen vormen demografisch een
volstrekte meerderheid, schrijft
zij, want zij maken 51procent van de bevolking uit. Zij hebben dus het
recht om eenzijdig te beslissen dat, bijvoorbeeld, gelijk loon voor
gelijk werk onverwijld en zo nodig met dwang wordt gerealiseerd. Zij
voegt eraan toe dat er anders sprake is van democratievervuiling,
want wie de meerderheid heeft, mag
de macht claimen. Nu, zegt zij, heerst in ons land de dictatuur van de
minderheid, gezien de mannen die vrouwvriendelijke maatregel
tegenhouden. Vijf minuten politieke moed is er nodig, meer niet. Applaus
graag!
Strijdkreten
Natuurlijk fantaseer ik. Toch
spreekt de partij van Brepoels voortdurend dezelfde taal. Alleen heeft
men het dan over de splitsing van BHV en, bij uitbreiding, over zowat
alle dossiers waarover de gewesten het oneens zijn. De mantra gaat als
volgt: de Vlamingen zijn demografisch én in het parlement in de meerderheid; in een democratie beslist de meerderheid; dus moeten wij onze wil
onverkort doordrukken; anders is dit land het niet waard democratisch te
heten. Deze strijdkreten hoor je uit de mond van De Wever en co., lees
je op de website van de Vlaamse Volksbeweging, zit in de manifesten van
de Gravensteengroep. Zij kiezen voor de meerderheidsregel
in zijn meest absolute vorm: 'the winner takes it all', vrij
vertaald als 'wie de grootste is, doet zijn goesting'.
Het
geloof dat de meerderheidsregel het
democratisch principe bij uitstek is, ontroert. Maar de interpretatie
ervan rammelt. Wat men gemakshalve vergeet is dat die strikte definitie
alleen verantwoord is in landen met een tweepartijenstelsel waarin de
minderheid van vandaag dankzij vrije verkiezingen morgen meerderheid kan worden. Zoals in de
Verenigde Staten dus, waar Democraten en Republikeinen geregeld
haasje-over springen. En de winnaar inderdaad alle beslissingen naar
zich kan en mag toetrekken.
Maar er zijn samenlevingen waar meerderheid en minderheid op
demografische, etnische of religieuze gronden rusten. Vaak zitten die
numerieke verhoudingen muurvast. In zo'n situatie is de harde meerderheidsregel onbruikbaar als
democratisch instrument. Immers, geen enkele bevolkingsgroep die weet
dat hij altijd van enige macht verstoken zal zijn, ontwikkelt een
blijvend geloof in de democratie. De
uitslag van verkiezingen ligt toch op voorhand vast. Vaak wordt dan de
weg van het geweld gevolgd, zoals dat jarenlang met het katholieke IRA
in Noord-Ierland het geval is geweest. Om dat soort risico's te
vermijden is in een aantal landen een heel andere inhoud gegeven aan het
meerderheidsprincipe. Een
parlementaire meerderheid ontstaat
er via onderhandelingen tussen de verschillende kampen. Er wordt gewerkt
met technieken die tot een consensus en een 'regeren met wederzijdse
toestemming' moeten leiden. Ruime toegang van de minderheid tot
parlement en regering is een van die procédés. Als het moet, komen er
alarmbellen en zelfs vetorechten, zoals in ons land. Het cultuurpact dat
hier in 1972 definitief een einde maakte aan de bittere strijd tussen
de katholieke meerderheid en de
vrijzinnige minderheid is daarop gebaseerd. Ook de staatshervormingen,
van 1970 tot nu, zijn langs die weg verwekt en uitgevoerd.
Noord-Ierland
België is geen uitzondering. Zwitserland werkt zo. Ook Noord-Ierland is
enkele jaren geleden toegetreden tot de familie van wat de consensusdemocratieën heet. De premier is een
protestant, de vicepremier een katholiek. Het is geen toeval dat met
deze stap Belfast nu vrede kent. Zelfs Burundi experimenteert sinds 2005
met allerlei vormen van machtsdeling tussen de Hutu meerderheid (meer dan 80procent van de
bevolking) en de Tutsi minderheid. Zo bestaat de kiescommissie die moet
toezien op de komende stembusgang uit evenveel Hutu's als Tutsi's.
Een gemakkelijke manier van werken is het niet, dat weten wij hier
onderhand wel. Maar democratievervuiling?
Het tegendeel lijkt waar. Arend Lijphart is de academicus die de
consensusdemocratie haar roepnaam en
een eerste profielschets heeft gegeven. In zijn Patterns of
Democracy (1999) vergelijkt hij zesendertig democratieën en komt tot het besluit dat
de regimes van het consensustype als verzorgingsstaat beter scoren dan
de landen die met de pure meerderheidsregel
werken.
Een selectieve lezing van wat een democratie hoort te zijn, is van alle
tijden. Het is zo verleidelijk om het begrip een inhoud te geven die de
eigen belangen dient. Alleen is het ook nogal doorzichtig. Een uitspraak
van Peter De Roover, politiek secretaris van de Vlaamse Volksbeweging,
laat dat goed zien. In De Morgen (4 april 2009) beschrijft hij
consensusland België als een plaats 'waar de normale democratische meerderheidsregel niet van toepassing is
en waarvan politieke onbestuurbaarheid een structureel kenmerk vormt'.
Dus, besluit hij: 'Wie zowel de brute meerderheidsregel
tegen een etnische minderheid (in casu de Waalse) als de huidige
formule van het veto-federalisme afwijst, rest alleen nog de scheiding,
waardoor de meerderheidsregel zowel
in Vlaanderen als in Wallonië bruikbaar wordt.' Zo, daar gaat het dus
om. Om de democratie te redden moet
Vlaanderen onafhankelijk worden. Of nog anders, om de splitsing van het
land te presenteren als een godsgeschenk voor de democratie komt een vervalste, want voor
een land als het onze onverantwoorde, definitie van de meerderheidsregel goed van pas. Zeg dat
dan!
Dat radicale flaminganten zo uitermate bezorgd zijn om de
gezondheid van de democratie is
verheugend. Want het is niet altijd zo geweest. Een deel van de Vlaamse
beweging heeft tot in de vroege jaren negentig de dictatuur van de
blanke minderheid in Zuid-Afrika verdedigd. De demografische meerderheid van zwarten had er niet eens
stemrecht. Trouwens, de Vlamingen die nu zo opvallend zwaaien met de
vlag van de democratie volgen in hun
politieke projecten niet altijd de eigen geloofsleer. Het zou,
bijvoorbeeld, getuigen van democratische gevoeligheid als zij die de
splitsing van België willen ons zouden vragen hoe dat onafhankelijke
Vlaanderen er moet uitzien. Dat hoeft niet, luidt het bij hen. In de
woorden van Peter De Roover in het al geciteerde artikel: de vraag welk
Vlaanderen we willen is boeiend is, maar staat los van het
onafhankelijkheidsproject. 'Dat is onvoorwaardelijk, in die zin dat het
niet ondergeschikt is aan de vraag wat de Vlamingen met die autonomie
willen doen.' Respect voor de wil van de meerderheid?
Tango
Het is waar, ook in een consensusdemocratie
geldt dat 'it takes two to tango'. Het model werkt slechts als
de minderheid niet roekeloos omgaat met de mogelijkheden die het regeren
met wederzijdse toestemming haar bezorgt. Electorale overwegingen
hebben Franstalig België de weg van het oneigenlijk gebruik van het
vetorecht opgestuurd. Dat is een gevaarlijke ontwikkeling. Maar het
probleem ligt breder dan dat. Begin mei 2009 heeft de Universiteit Gent
aan Arend Lijphart, daarnet al geciteerd, een eredoctoraat toegekend.
Bij die gelegenheid heeft hij de Belgische politiek op de weegschaal
gelegd. Zijn analyse: 'De belangrijkste verandering die ik zie is dat de
politieke elite zich steeds minder is gaan houden aan de fundamentele
spelregels: het vertrouwelijk onderhandelen in besloten kring, het
verzakelijken of ontideologiseren van politieke problemen, de inzet om
bereikte akkoorden door de achterban te doen goedkeuren, en de
waardering van compromissen als een goede in plaats van een kwade zaak.'
Het is een evolutie die de hele politieke klasse in ons land kleurt.
Daar liggen de radicale Vlamingen niet wakker van. Hoe meer zand er in
de politieke machinerie terecht komt, hoe dichter zij bij de splitsing
van België staan.
Wat deze dagen aan beide kanten van de
taalgrens gebeurt, lijkt op armworstelen aan de rand van een ravijn. Ik
weet het wel, het consensusmodel heeft al zwaardere stormen doorstaan.
Maar het is en blijft morsen met het democratische gedachtegoed waarop
dit land zijn stabiliteit heeft gebouwd.
LUC HUYSEWie?
Emeritus hoogleraar sociologie aan de KU Leuven. Wat? Wie over
BHV wil stemmen zonder onderhandelen, is het niet om de democratie te doen. Waarom? Ze
interpreteren de regels van de consensusdemocratie
bewust verkeerd om de zaak te doen vastlopen.
Maar in
feite wilden we het daar nu even niet over hebben. Wij wilden het hebben
over de mistoestanden in de Amerikaanse mijnen. Want we kijken toch zo
graag naar de mistoestanden in China die inderdaad wraakroepend zijn
maar in het ontwikkelde Amerika is het even erg zo niet erger.... We
hadden het hier al over in een eerdere bijdrage. Wij komen er hier op
terug want dit is het ware gelaat van de vrije markteconomie zoals
partijen als LDD en andere liberalen ze toch zo als zaligmakend
afschilderen terwijl de staatsinmenging en de vakbonden enkel de zwarte
piet worden doorgespeeld, verouderd en achterlijk als ze zijn. Vermits
we toch stilaan naar nieuwe verkiezingen gaan is het nuttig toch
eventjes na te denken over dit soort economieën en zeker niet de fout te
begaan om de verdedigers van dergelijke wantoestanden als oplossing
voor on,ze problemen te beschouwen... http://www.counterpunch.org/stclair04232010.html
How
Much is a Miner's Life Worth?
Black Hole, Black Death
By JEFFREY ST. CLAIR
This
is an excerpt from Jeffrey St. Clair's environmental history, Born
Under a Bad Sky..
The only thing
more predictable than the deaths of those twelve miners in the Sago coal
mine on January 2, 2006 was the Bush administrations rush to exploit a
tragedy that they helped foster.
Since 2001, Big Coal has
benefited as Washington regulators have turn a blind eye to their
rampages across Appalachia. The cost of such official laxity is borne by
decapitated mountains, buried and polluted streams, and hundreds of
miners injured and killed by an industry that has been liberated from
even the most basic regulations governing worker safety and
environmental protection.
The Sago miners didnt even have the
minimal protections afforded by membership in a union. In the economics
of coal country these days people are so desperate for a job that they
will sign up for the most dangerous kind of work while asking few
questions about the risks or the precautions taken by the companies. And
thats exactly the way Big Coal wants it.
Since Bush
arrived in Washington, more than 230 coal miners have perished in 206
mine accidents. Hundreds of others have been injured. Thousands suffer
from chronic ailments and lung diseases caused by hazardous working
conditions.
The Sago mine was a death trap. In 2005 alone, the
Mine Safety and Health Administration slapped the mine with 208
citations for violations, ranging from the accumulation of flammable
coal dust to ceiling collapses.
The accident rate at Sago was abysmal.
In 2004, Sago had an accident rate of 15.90 accidents per 200,000
man-hours worked. This rate is nearly three times more than the national
average of 5.66. The next year was even worse. In 2005, Sagos accident
rate spiked to 17.04, with at least fourteen miners injured.
But these
citations and accidents came without regulatory sanction. Most of them
resulted only in negligible fines. In total, the mine was hit with just
$24,000 worth of penalties. Its much cheaper to pay the fine than to
fix the problems, even when the conditions are lethal. For example, in
2001 Jim Walters Resources paid only $3,000 in fines for an accident
that led to the deaths of thirteen miners in Alabama. Thats $230.76 per
dead miner. The company earned more than $100 million that year. Other
companies have paid less than $200 in fines for fatalities linked to
safety violations.
And these token fines often go unpaid by the
mining companies. A review of the Mine Safety and Health
Administrations records since 2000 reveals that the agency has hit the
mining industry with $9.1 million in fines following fatal incidents.
But the companies have paid less than 30 percent of that puny amount.
All a company
has to do is appeal its fine, and it will likely be reduced. More than
$5.2 million in fines have been reduced to $2.5 million following
appeals. Another $2.2 million is unpaid pending appeal. The agency lists
more than $1.1 million in fines as being delinquent, but most of those
mines remain in operation.
Under the Bush administration, Big Coal
has essentially been handed the responsibility for regulating its own
behavior, with few questions asked. Even in the aftermath of the Sago
disaster there were no serious calls for congressional hearings or
criminal sanctions against the mine bosses and their corporate
chieftains. The biggest outrage was reserved for the false report, which
stated that the twelve miners had miraculously survived their ordeal in
the poisonous pit, where carbon monoxide levels had reached 1,300 parts
per million, more than three times the maximum safety level.
Naturally, the
Democrats offer the miners almost no relief. In the 2004 presidential
campaign, when the election hinged on results from the coal belt, John
Kerry wrote off the mining country of southeast Ohio and West Virginia,
counties burdened by the highest unemployment in country, and lost by
landslide margins to Bush.
If youre going to tie black ribbon on
the gates of the White House, you might as well wrap one around a tree
outside one of the Kerry-Heinz mansions, as well. Neither party gave a
damn about the lives of those men.
As
homeowners were falling behind on their subprime mortgages, wreaking
havoc for investors that owned slices of their mortgages in securities
peddled by Wall Street, Goldman Sachs was "well positioned," according
to internal company emails from top executives.
The firm had "the
big short," declared chief financial officer David Viniar -- Goldman
Sachs was making money off the souring of the very securities it had
peddled to the market.
The internal emails released Saturday by
the Senate Permanent Subcommittee on Investigations paint a picture long
known by most of the country, yet never before so vividly and
explicitly articulated by Goldman officials. (Scroll down to see the
full text of the emails.) As early as May 2007, as homeowners were being
crushed under the weight of subprime mortgages, the most profitable
firm on Wall Street had long taken out a form of insurance on those
delinquencies.
The firm made money on the upside -- originating,
securitizing and selling subprime mortgage-based securities to investors
-- and on the downside, thanks to the insurance.
"Bad news," a
May 17, 2007, email began from one Goldman employee to another. A
security the firm had underwritten and sold had just lost value, costing
Goldman about $2.5 million.
Further down in the email, the
employee, Deeb Salem, wrote "Good news...we own 10mm protection...we
make $5mm."
The firm made $5 million betting against the very
securities it had underwritten and sold.
In a July 25 email that
year, Gary Cohn, the firm's chief operating officer, wrote Viniar to
update him on the firm's mortgage market activities. The firm lost about
$322 million on residential mortgages -- but it made $373 million on
its bets against the market, bets that increased in value as the market
tanked.
About 25 minutes later, Viniar wrote back, "Tells you what
might be happening to people who don't have the big short." The firm
made $51 million that day.
"There it is, in their own words:
Goldman Sachs taking 'the big short' against the mortgage market,"
subcommittee chairman Sen. Carl Levin (D-Mich.) said in a statement
accompanying the release of the internal emails.
"Investment banks
such as Goldman Sachs were not simply market-makers, they were
self-interested promoters of risky and complicated financial schemes
that helped trigger the crisis," Levin said. "They bundled toxic
mortgages into complex financial instruments, got the credit rating
agencies to label them as AAA securities, and sold them to investors,
magnifying and spreading risk throughout the financial system, and all
too often betting against the instruments they sold and profiting at the
expense of their clients."
Levin's panel points out that in the
firm's 2009 annual report, Goldman Sachs stated that the firm "did not
generate enormous net revenues by betting against residential related
products."
"These e-mails show that, in fact, Goldman made a lot
of money by betting against the mortgage market," Levin said.
Top
Goldman Sachs executives will testify before Levin's panel on Tuesday to
answer for their subprime activities. The panel is using the firm as a
case study to focus on the role played by investment banks in
contributing to the worst financial crisis and economic downturn since
the Great Depression.
The nearly 18-month-long investigation has
already netted impressive results. The panel exposed the subprime
shenanigans at failed lender Washington Mutual, and how lax federal
supervision allowed it to become the biggest bank failure in U.S.
history, and this week it showed how the major credit rating agencies
essentially worked with Wall Street in allowing the firms to peddle
AAA-rated securities that had no business ever earning top ratings. That
lulled investors into buying what they were told was gold but was
really just lead.
Goldman Sachs is under a particularly harsh
glare, as its profits have engendered the kind of enmity normally
reserved for swindlers. The Securities and Exchange Commission filed
charges against the firm April 16 for defrauding investors. Goldman
vigorously denies that it did anything wrong.
In a Nov. 17, 2007,
email, Goldman's chief executive officer, Lloyd Blankfein, wrote to his
top lieutenants in response to an upcoming New York Times story about
how the firm had profited off the souring subprime market: "Of course we
didn't dodge the mortgage mess. We lost money, then made more than we
lost because of shorts."
Blankfein is one of the top executives to
be questioned Tuesday by Levin.
In an Oct. 11 email that year,
one Goldman employee, reacting to news that Moody's Investors Service
had downgraded $32 billion in mortgage-related securities, wrote to a
colleague: "Sounds like we will make some serious money."
"Yes, we
are well positioned," the colleague responded.
Most investors
lost money off that downgrade. But Goldman had been shorting the market.
As
of November 2007, Goldman had about $2.1 billion worth of long
positions in subprime mortgage products, meaning it was betting that
those securities would increase in value, according to the firm's 2008 annual filing with the
SEC.
But in a cautionary note to investors and regulators, the
firm also noted that "At any point in time, we may use cash instruments
as well as derivatives to manage our long or short risk position in the
subprime mortgage market."
de hierboven geciteerde mails kan
je via de link rustig bestuderen....
Benieuwd of de
Amerikaanse regering deze jongens zal kunnen aan banden leggen...
Het is weer niet simpel om een pedofiele Belgische bisschop te vervolgen
In Belgistan begint stilaan alles B-H-V-proporties aan te nemen, niks blijkt nog een oplossing te krijgen ...Met wat er tegenwoordig aan kerkelijk volk zou moeten veroordeeld worden kan je een nieuwe kerk stichten maar in Belgistan lopen ze niet onmiddellijk een groot gevaar. Wij bieden jullie een klein overzichtje gratis en voor niks aangeboden door de VLD ...maar eerst naar :
De
74-jarige Brugse bisschop Roger Vangheluwe heeft ontslag genomen.
Aanleiding is zijn bekentenis dat hij een jongen heeft misbruikt.
Tijdens een persconferentie werd vandaag meer toelichting gegeven. De
bisschop was zelf niet aanwezig, maar er werd een verklaring van
bisschop Vangheluwe voorgelezen :
Toen ik nog geen bisschop was
en enige tijd daarna, heb ik een jongen uit een bevriende omgeving
seksueel misbruikt. Het slachtoffer blijft hierdoor getekend. Tijdens de
voorbije decennia heb ik dit herhaaldelijk bekend tegenover hem en zijn
familie en om vergeving gevraagd, maar zowel bij hem als bij mij komt
er geen genezing.
Ik
heb aan paus Benedictus XVI mijn ontslag ingediend en de paus heeft
mijn ontslag aanvaard, klonk de verklaring nog. Door de mediastorm is
het trauma sterker geworden. Het is niet langer houdbaar. Ik heb
ontzettend veel spijt.
Monseigneur
Léonard, die ook op de persconferentie aanwezig was, bevestigde dat het
ontslag van Vangheluwe onmiddellijk aanvaard is. Een emotionele Léonard
zei te hopen dat deze zaak de bisschoppen en vooral de priesters in dit
land niet ten onrechte in hun geheel in diskrediet zal brengen.
Gerechterlijk
zou er geen onderzoek lopen tegen bisschop Roger Vangheluwe. Volgens de
procureur van het Brugse gerecht is er in het verleden nooit een
onderzoek geweest en is er zelfs nooit een officiële klacht neergelegd.
Seksueel misbruik kan niet
meer verjaren in Nederland
Daders van seksueel misbruik
zullen in Nederland in de toekomst tot aan hun dood kunnen worden
aangeklaagd en vervolgd voor hun daden. Als het aan de Nederlandse
minister van Justitie, Ernst Hirsch Ballin, ligt, zal de huidige termijn
waarin slachtoffers aangifte mogen doen, vervallen. Dat liet de
uittredende minister weten aan RTL Nieuws.
Een huidige
meerderheid in de Tweede Kamer van in ieder geval PvdA, CDA en VVD is
daar ook voor, zo bleek eerder al. Eerder deze week had de minister
aangekondigd dat hij de afschaffing van de verjaringstermijn zou
bekijken, maar hij is nu al tot de conclusie gekomen dat seksueel
misbruik altijd vervolgd moet kunnen worden.
Kerk Hirsch
Ballin vindt dat het strafrecht bij dit "ernstige misdrijf" altijd van
kracht moet kunnen blijven, omdat volgens hem steeds weer blijkt dat
veel slachtoffers enorme moeite hebben om melding te maken van hetgeen
hen is overkomen. Dat blijkt volgens hem ook weer bij de misstanden
binnen de katholieke kerk en kerkelijke instellingen die nu naar buiten
komen. Slachtoffers durven hier soms tientallen jaren later pas iets
over te zeggen.
De afgelopen jaren is de verjaringstermijn al
enkele keren verruimd in Nederland. Momenteel bedraagt hij twintig jaar
en gaat hij lopen vanaf het achttiende levensjaar van het slachtoffer.
Die kan dus aangifte doen tot aan zijn 38ste jaar.
Het voorstel
moet nog worden uitgewerkt en zal alleen gelden voor toekomstige
gevallen. (anp/sps)
en
voor één keer luisteren we naar VLD en het gaat dus NIET over B-H-V
Mogen pedofiele misdrijven pas na dertig jaar verjaren?
16/04/'09 16 APRIL 2009 - Moeten
pedofielen strenger aangepakt worden? Mogen hun feiten pas na dertig
jaar verjaren in plaats van na tien zoals nu het geval is? Alvast Sabien
Lahaye-Battheu (Open Vld) en Daniël Bacquelaine (MR) willen dat en ze
dienden elk afzonderlijk een wetsvoorstel daarvoor in. De Kamercommissie
Justitie organiseerde hierover hoorzittingen net voor het paasreces. De
meeste getuigen wezen het voorstel af, ze willen de toestand houden
zoals hij nu is. Ook Child Focus deed dat. Er kwamen ook alternatieven
aan bod: een verjaringstermijn van 15 jaar in plaats van 30 en een
wijziging van de burgerlijke procedure voor schadevergoeding. (Een
tweede artikel over de hoorzittingen over pedofilie gaat over
woonverboden, websites met namen van pedofielen en de meldingsplicht. De
verwijzing naar dat stuk vindt U onderaan dit stuk, nvdr).
WAT
IS VERJARING?
Verjaring wil zeggen dat een misdrijf na een
bepaalde tijd niet meer wordt vervolgd. Men laat de zaak dus zo.
Daarvoor zijn drie grote redenen:
* De wet van het vergeten. Na
verloop van tijd verstoort het oprakelen van een misdrijf de openbare
orde meer dan de bestraffing nog nuttig zou zijn.
* De wroeging
van de dader. Men gaat ervan uit dat de dader in de loop der jaren
voldoende werd gestraft door gevoelens van spijt en berouw of angst.
*
De bewijsproblematiek. Nuttige sporen en bewijsstukken raken verloren
en getuigen herinneren zich niet meer wat ze zagen.
HOE IS DE
BELGISCHE REGELING?
In België verjaren de ergste misdaden, die
voor assisen moeten komen, na 15 jaar. Andere misdaden, die bij
verzachtende omstandigheden naar de correctionele rechter kunnen worden
gestuurd, verjaren na 10 jaar. Correctionele feiten (diefstallen e.d.)
verjaren na 5 jaar, overtredingen na 6 maanden.
Deze termijnen
kunnen telkens éénmaal worden verlengd en dus oplopen tot het dubbele.
Het is zo dat het misdrijf moet uitkomen tijdens de eerste fase (de
eerste vijf jaar bv.). Het onderzoek moet dus in die eerste periode
starten. Maar daarna kan de termijn nog eens verlengd worden tot in
totaal 10 jaar na het misdrijf.
Alleen genocide, oorlogsmisdaden
en misdaden tegen de menselijkheid verjaren nooit.
HOE VERJAREN
PEDOFIELE MISDRIJVEN?
Voor seksuele misdrijven met minderjarigen
is er een speciale regeling, die op twee punten van de klassieke
regeling afwijkt.
1. De verjaringstermijn start pas als het
slachtoffer meerderjarig (18 jaar) is.
2. Als de misdaad wordt
gecorrectionaliseerd, dan nog blijven de verjaringstermijnen die van een
misdaad (10 jaar X 2). Voor alle andere misdaden zakken de
verjaringstermijnen bij correctionalisering naar 5 jaar (X 2).
Deze
afwijkende regeling heb je voor: aanranding en verkrachting van
minderjarigen; jeugdbederf; pooierij met een minderjarige; genitale
verminking van minderjarige meisjes; mensenhandel met seksuele
uitbuiting van minderjarigen.
De redenen van dit aparte
regime dat in twee fasen in 1995 en 2000 werd ingevoerd, waren:
*
Meestal staat de dader te dicht bij het slachtoffer omdat de feiten in
het gezin gebeurden en het slachtoffer als minderjarige daar nog woont.
*
Het slachtoffer is op het moment van de feiten bang van de dader omdat
hij heel veel invloed heeft.
* De feiten veroorzaken zo'n trauma
dat het slachtoffer op dat moment niet durft optreden.
WAT WIL
OPEN VLD?
Volgens Sabien Lahaye-Battheu (Open Vld) druist
verjaring in dit geval in tegen het rechtsgevoel van de slachtoffers en
van de maatschappij. Het systeem van verjaring biedt bovendien de
mogelijkheid om vertragingstechnieken te gebruiken en zo aan de straf te
ontsnappen. Verjaring heeft volgens Open Vld zijn nut voor misdrijven die onmiddellijk
aan het licht komen, maar niet voor seksuele misdrijven tegen
minderjarigen die soms pas na vele jaren bekend raken. Daarom moet de
verjaringstermijn verlengd worden van tien naar dertig jaar. De MR ontwikkelt in haar voorstel een soortgelijke
redenering.
Concreet: een 25-jarige vader die zijn vijfjarig
dochtertje verkracht kan daarvoor - in het voorstel Lahaye-Battheu - nog
door de rechter veroordeeld worden tot het moment dat hij 98 jaar
wordt. De verjaringstermijn start immers als het kind 18 jaar is (de
vader is dan 38) en dan lopen twee termijnen van 30 jaar.
De
Kamercommissie Justitie organiseerde de voorbije weken hoorzittingen
over deze voorstellen.
WAT VINDEN DE WETENSCHAPPERS?
De Dienst
voor Strafrechtelijk Beleid deed een onderzoek naar de toepassing
van de wetten van 1995 en 2000, die de huidige, speciale regeling voor
verjaring van pedofiele misdrijven invoerden. Onderdirecteur Freddy
Gazan stelde het voor tijdens de hoorzittingen.
Gazan ging na of
de nieuwe startdatum van de verjaring (18 jaar) tot meer klachten en
veroordelingen heeft geleid.
De resultaten waren magertjes. De
meeste arrondissementen hadden geen cijfers; enkele arrondissementen
hadden er een paar. Alleen in Antwerpen en Brussel waren er beduidend meer. In de eerste elf
jaar van de wet (tussen 1996 en 2006) telde Antwerpen gemiddeld slechts 14 extra zaken. In
1997, het jaar met de meeste extra zaken, waren er 36, waarvan er 19
geseponeerd werden.
Het onderzoek wijst uit dat er maar weinig
klachten bijkomen door de nieuwe wet en dat ze vooral meer
worden geseponeerd.
De DSRB is tegen een verlenging van de
verjaringstermijn. Waarom?
* Al in 1995 somde de minister van
Justitie een serie nadelen op van de huidige wet, die nog sterker
zullen spelen: het is moeilijk om zaken zo laattijdig nog te bewijzen
(getuigen zijn overleden of van alles vergeten, lichamelijk onderzoek
is onmogelijk, sporen zijn verdwenen); het slachtoffer verliest
geloofwaardigheid door zo lang met een klacht te wachten; de rechten
van verdediging worden geschonden door zo'n laattijdige
behandeling; het is moeilijk om de periode van de criminele feiten en de
aard van de verzwarende omstandigheden precies te omschrijven.
*
Onderzoek van de Franse Senaat uit 2007 toonde aan dat - buiten
Engeland en Wales waar alle zware misdaden onverjaarbaar zijn - geen
enkel land een verjaringstermijn van meer dan 20 jaar heeft,
ongeacht de leeftijd van het slachtoffer. Bovendien heeft België nu al
een van de meest repressieve wetten met betrekking tot dit soort
misdrijven.
* Niet alleen het slachtoffer, maar ook het parket
en derden kunnen dan zoveel later klacht indienen. Dat kan voor
serieuze problemen zorgen als de slachtoffers hun zaak willen vergeten
en voortgaan met hun leven.
* En wat als het slachtoffer dood
is? Loopt de verjaringstermijn van de misdaden van de dader dan nog
verder? Natuurlijk wel, meent de DSRB, en hij wil dat de wet in die zin
verduidelijkt wordt.
* En wat met het misdrijf schuldig
verzuim? Momenteel is het zo dat iemand die de feiten kende, maar
niet optrad en haar kop in het zand stak, door de lange
verjaringstermijn de dader kan aangeven, zodat hij vervolgd wordt en de
persoon die schuldig verzuim pleegde niet. Omdat voor haar de
verjaringstermijn véél korter is, nl. 5 jaar! Dit probleem zal nog erger
worden als de verjaringstermijn op 30 jaar komt. De DSRB wil op dit
vlak zeker een aanpassing van de wet zodat de verjaringstermijnen voor
verkrachting van minderjarigen en voor schuldig verzuim in dezelfde
zaak, ook dezelfde zijn.
Gazan beklemtoonde dat zedenfeiten
met minderjarigen vele eeuwen onder de mat werden geveegd, maar
sinds de zaak-Dutroux worden ze echt wel ernstig genomen door het
gerecht en zijn ze ook bespreekbaarder bij de bevolking. Is het
dan nog nodig om een aparte behandeling te geven aan zedendelinquenten
en niet aan fysieke geweldenaars? Moeten voor exhibtionisten strengere
(proceduriële) regels en straffen gelden dan voor de dader van een
gewelddadige sack-jacking? De DSRB vindt alvast van niet.
Gert
Vermeulen (strafrecht, Universiteit Gent) was ook tégen het
verlengen van de huidige verjaringstermijn. "Dat zou nog nuttig zijn,
als de opsporing niet op tijd rond zou geraken, maar dat lukt momenteel
wel. Bovendien krijgen de Vertrouwenscentra twee keer zoveel meldingen
van kindermisbruik binnen als de politie. Laat ons liever wat meer
investeren in deze therapeutische aanpak, want die heeft veel meer
succes".
WAT VINDT HET GERECHT?
Cédric Visart de
Bocarmé, procureur-generaal van Luik, sprak zich ook uit tegen een
verlenging van de verjaringstermijn. Om de gekende reden, maar ook omdat
men dan het systeem van verjaring verlaat. Na zestig jaar kan men niet
meer van verjaring spreken.
Bovendien wordt de hele logica van
de verjaring door elkaar gehaald: een moord zal na het
voorstel-Lahaye-Battheu twee keer sneller verjaren dan een aanranding
van een minderjarige en dat stoort het rechtsgevoel.
Volgens de
procureurs-generaal is de verlenging van de verjaringstermijn ook
nutteloos, omdat dit soort daders toch altijd meerdere feiten
plegen. En door het systeem van eenheid van opzet start de
verjaringstermijn altijd maar pas vanaf het allerlaatste feit.
De
parketten vrezen dat de slachtoffers er zeker niet beter van
worden. Waarom zo'n zwaar dispositief vele jaren na de feiten opstarten,
met alle emotionele gevolgen voor de slachtoffers vandien, als de kans
op resultaat toch klein is. Een verlenging van de verjaringstermijn zal
vooral tot meer seponeringen van laat ingediende klachten leiden, vrezen
de pg's.
De Orde van Franstalige advocaten sprak zich
radicaal tegen het voorstel uit, de Orde van Vlaamse Balies nam geen
standpunt in.
WAT VINDEN DE SLACHTOFFERS?
De
slachtofferorganisaties reageerden verdeeld. Sommige steunden het
voorstel-Lahaye-Batheu, maar de bekendste, Child Focus, was tegen.
1.
Kristine Kloeck, algemeen directeur van Child Focus,
sprak zich tegen de verlenging van de verjaringstermijn uit.
"Slachtoffers zijn niet uit op wraak en ze zijn niet gebaat bij een
levenslang slachtofferschap. Ze willen vooral erkenning van de
gruwelijke feiten en willen na verloop van tijd met hun leven verder
gaan. Bovendien wisselen de rollen soms af: 40% van de daders was
vroeger ook slachtoffer. Child Focus wil de belangen van het slachtoffer
niet uitspelen tegen die van de dader". Volgens Kloeck is
dat zeker niet nuttig bij criminele feiten die zich voor 85% binnen het
gezin of de familiale context afspelen.
"We moeten alles doen op
het moment van de feiten zelf of kort daarna. Als men vele jaren later
nog gerechtelijk optreedt, dan dreigen heel oude wonden opnieuw
opengereten te worden en dat is niet goed".
Het
voorstel-Lahaye-Battheu richt zich volgens Child Focus blijkbaar op die
2% zedendelinquenten die feiten plegen buiten de familiale context en
die wellicht altijd zullen hervallen. Kloeck vond dat er voor die groep al
voldoende maatregelen zijn: de straf, terbeschikkingstelling na de
straftijd en onbeperkte internering. Voor haar was er geen nood aan een
verlenging van de verjaringstermijn tot dertig jaar, die volgens haar
"het proportionaliteitsbeginsel schendt".
Child Focus meent dat
het belangrijker is om de rechten van de slachtoffers in alle fasen van
het geding te verbeteren en om hulpverlening uit te bouwen. "Wij krijgen
vaak telefoontjes van pedofielen die geholpen willen worden, maar voor
wie geen plaats is".
Kloeck stelde bovendien dat de federale
overheid nog altijd geen werk heeft gemaakt van het POKO, een instituut
binnen het gevangeniswezen dat zeden- en andere delinquenten zou
onderzoeken en hun recidivekansen zou bestuderen. Het instituut werd
zo'n vijftien jaar geleden beloofd door toenmalig
justitieminister...Stefaan De Clerck. Er was zelfs een budget voor
uitgetrokken en er was een locatie, maar uiteindelijk is het er nu nog
altijd niet. Dat zijn de prioriteiten voor Child Focus.
2. De Werkgroep
SOS I, die incestslachtoffers vertegenwoordigt, vond daarentegen
dat het voorstel-Lahaye-Battheu een stap in de goede richting was.
Deze
werkgroep pleitte voor een opname van een nieuw misdrijf in het
strafwetboek: incest. Bij incest moet afwezigheid van toestemming
altijd worden verondersteld, ook als het slachtoffer meerderjarig is.
Incest moet gedefinieerd worden als "ieder seksueel misbruik door de
ouder van iemand met wie het huwelijk uitgesloten is". Seksueel misbruik
door schoonouders, ooms, tantes, broers, zussen, samenwonende bijzitten
van de ouders moet eveneens als incest worden gedefinieerd. En de straf
hiervoor moet altijd tussen de 20 en de 30 jaar liggen.
De
verjaringstermijn om klacht in te dienen moet onbeperkt zijn: géén
verjaring dus.
WELKE ALTERNATIEVEN?
Tijdens de
hoorzittingen werden twee alternatieve voorstellen geformuleerd.
Professor
en advocaat-generaal bij het Hof van Cassatie Damien Vandermeersch
kon er zich in vinden om de verjaringstermijn desnoods op te
trekken van tien jaar (X 2) naar vijftien jaar (X 2). Dan wordt
hij even lang als die van de zwaarste, niet-correctionaliseerbare
misdaden en dat zou nog logisch zijn.
Professor Thierry Moreau
(UCL) pleitte voor een versoepeling van de burgerlijke procedure,
zodat een slachtoffer later makkelijker schadevergoeding zou krijgen.
"Voor de slachtoffers is het vooral van belang dat de feiten worden
erkend door de dader. Voor de dader is het vooral van belang dat hij
niet vervolgd wordt. Ervaringen uit de praktijk wijzen uit dat daders
bekennen als er geen straf meer aan vast hangt, ze zijn dan ook bereid
om een schadevergoeding te betalen. In plaats van de verjaringstermijn
te verlengen, zouden we dus beter de burgerlijke procedure hervormen".
Nu
is de verjaringstermijn in principe vijf jaar vanaf het moment dat het
slachtoffer zijn schade en de identiteit van de dader kent. Die termijn
kan oplopen tot 20 jaar en wordt geschorst tijdens de minderjarigheid.
Moreau vond dat het beter was om daar aan te werken.
We zijn daar weer met ons stokpaardje...de slimme meters...
Distributienetbeheerder
Eandis heeft met niet weinig trots zijn proefproject met de slimme
meters voorgesteld en dat in bijzijn van proefbuisminister-president
Peeters die over dit onderwerp natuurlijk een paar orakeluitspraken
deed.
Hieronder de tekst dat het voltallige Eandispersoneel heeft
ontvangen en vervolgens de perstekst...en voor de liefhebbers kunnen we
zelfs de presentatieslides opsturen maar dan moet je het ons beleefd
vragen. Maar we doen dat graag...
22/04/2010 Slim
energienetwerk voorgesteld Slim energienetwerk voorgesteld aan de
pers Deze morgen heeft Eandis de ingebruikneming van de eerste
elektronische verbruiksmeters voor elektriciteit en aardgas officieel
voorgesteld. Dat gebeurde in aanwezigheid van Kris Peeters,
Minister-president van de Vlaamse Regering, en het Stadsbestuur van
Mechelen. Ook de pers was ruim aanwezig. Historische dagen Dat
mogen we wel stellen. In de Mechelse deelgemeente Leest werden de
allereerste elektronische meters van het land geplaatst. In het Metering
Operation Center (het MOC) van Eandis in Mechelen, het zenuwcentrum
van het hele slimmemetergebeuren, werd met argusogen op de
controleschermen uitgekeken naar het resultaat. En met succes. De eerste
meters maakten probleemloos tweewegcommunicatie over het
elektriciteitsnet met de controlekamer. Meer dan genoeg reden voor de
medewerkers van het team Programma Slimme meters om te juichen Onderzoeksproject Dat
de bewoners van Leest en Hombeek de pioniersrol vertolken als eerste
slimme energiegebruikers in Vlaanderen, kadert in het project dat
Eandis, samen met Infrax en PBE opzet om de werking van deze meters en
de communicatie van de data degelijk uit te testen. Als het opzet met 4
200 elektronische verbruiksmeters voor elektriciteit en aardgas in beide
Mechelse deelgemeenten positief wordt geëvalueerd, volgt nog een tweede
project met 40 000 meters. Pas als de resultaten van deze
proefprojecten positief zijn, kan vanaf 2014 een verdere uitrol in de
rest van Vlaanderen volgen. Een slim netwerk: luxe of noodzaak? Geert
Versnick, voorzitter van Eandis, beklemtoont dat ons bedrijf permanent
op zoek gaat naar antwoorden en oplossingen voor de nieuwe
maatschappelijke behoeften rond energie. Dat is, via intensief
studiewerk, uitgegroeid tot een progressief concept van slimme
energienetwerken en slimme meters. Het kadert ook binnen de
doelstellingen van het vernieuwingsproject Vlaanderen in actie van de
Vlaamse regering. Een belangrijk uitgangspunt daarbij is onmiskenbaar de
Europese 20-20-20-richtlijn, die 20 % minder broeikasgassen, 20 %
minder energieverbruik en 20 % hernieuwbare energie vooropstelt tegen
2020. De slimme netten en meters zijn niet alleen een technische
noodzaak om het tweerichtingsverkeer van de energiestromen, als gevolg
van de spectaculair toenemende lokale elektriciteitsproductie, op een
kostenefficiënte manier te kunnen beheersen. Ze vormen tegelijk een
uitstekende hefboom voor een efficiënt energiebeleid in Vlaanderen.
Vlaams Minister-president Kris Peeters beklemtoonde dat dit initiatief
cruciaal is voor het behalen van tal van belangrijke doelstellingen rond
rationeel energiegebruik en het verminderen van de CO2-uitstoot. 22/04/2010
Slim enerienetwerk voorgesteld Slim communiceren via het
elektriciteitsnet: Eandis neemt Europese voorsprong Het concept
slimme meters dat in Leest en Hombeek wordt uitgetest, steunt op
betrouwbare datacommunicatie via de laagspanningskabels. In het jargon
noemt men dat Power Line Communication (PLC). De ingenieurs van Eandis
hebben als eerste in Europa deze communicatie op punt gezet door de
ruis, die onvermijdelijk op laagspanningskabels aanwezig is, weg te
filteren. Met terechte trots kunnen we melden dat die technische
oplossing inmiddels is beschermd met een Europees octrooi, meer nog, er
is zelfs een wereldwijd octrooi in behandeling. Investeren in een
slim energienetwerk geeft tal van voordelen De algemene invoering van
een slim netwerk vergt grote investeringen, maar de eindbalans moet
positief zijn, niet alleen door de lagere verbruikskosten voor de
consument, maar ook door een aantal maatschappelijke voordelen, die zich
situeren in volgende domeinen: vermeden kosten voor investeringen in
bijkomende productiecapaciteit; dalende verbruikskosten door grotere
energie-efficiëntie; beperking van fraude en vermindering van
CO2-emissies; een onmiskenbare schakel om het quotum van de hernieuwbare
energie te behalen; kwalitatieve baten die onrechtstreeks financieel
voordeel opleveren zoals een vlottere administratieve verwerking van
verhuizingen, correctere verbruiksfacturen, een beter beheer van
storingen op het net. Eandis neemt eerste elektrische voertuigen in
dienst Met de aankoop van 10 elektrische autos wil Eandis onder meer
ervaring verwerven over de impact van elektrische voertuigen op het
distributienet. Dit is noodzakelijk om de juiste oplossingen te kiezen
op vlak van infrastructuuraanpassingen en nieuwe toepassingen op het
netwerk, zoals elektrische laadpalen. Eandis neemt overigens deel aan
Vlaamse proefprojecten rond de invoering van elektrische voertuigen. De
elektrische voertuigen zullen gratis ter beschikking worden gesteld van
personeelsleden die aan carpooling doen. Daarmee ondersteunt Eandis
tegelijk de sensibiliseringscampagne ecologische voetafdruk die het in
2009 is opgestart. Meer info Op ons intern tv-circuit zie je
alvast in primeur fotos van de plaatsing van de eerste meters en de
persconferentie van vanmorgen. Ook in de Indruk van april vind je enkele
impressies. In de editie van mei volgt een meer uitgebreid artikel over
het project Slimme meters. De integrale perstekst is te vinden op
Tintranet en onze website. Bericht namens de directie
1 22
april 2010 Eandis bouwt aan eerste slim energienetwerk in Vlaanderen In
Leest en Hombeek, twee deelgemeenten van Mechelen, heeft Eandis op 22
april 2010, de eerste van 4 200 elektronische verbruiksmeters voor
elektriciteit en aardgas officieel in dienst genomen. De start van
deze zogenaamde slimme meters gebeurde in aanwezigheid van Kris
Peeters, Minister-president van de Vlaamse Regering en het Stadsbestuur van
Mechelen. Dat de bewoners van Leest en Hombeek de pioniersrol
vertolken als eerste slimme energiegebruikers in Vlaanderen, kadert
in het proefproject dat Eandis, samen met Infrax en PBE opzet om de
werking van deze meters en de communicatie van de data degelijk uit te testen.
Als het opzet in beide Mechelse deelgemeenten positief wordt
geëvalueerd, volgt nog een tweede project met 40 000 meters. Pas als
de resultaten van deze proefprojecten positief zijn, kan vanaf 2014
een verdere uitrol in de rest van Vlaanderen volgen. Een slim
netwerk: luxe of noodzaak? Als onderneming speelt Eandis van nature
in op diverse maatschappelijke en technologische ontwikkelingen. Een
van de basisopdrachten van het distributiebedrijf van de Vlaamse
gemengde distributienetbeheerders is om op een economisch
verantwoorde wijze, de beste keuzes te maken voor de uitbouw van het
distributienet van de toekomst. De optie voor slimme meters en netten
kadert in een breed maatschappelijk concept. Geert Versnick,
voorzitter van Eandis, beklemtoonde dat het bedrijf maximaal wil
inspelen op de noden van de macro-economische context, en dat het
permanent op zoek gaat naar antwoorden en oplossingen voor de nieuwe
maatschappelijke behoeften rond energie. Dit is, via intensief studiewerk,
uitgegroeid tot een geëvolueerd en progressief concept van slimme
energienetwerken en slimme meters. Deze intelligente energienetwerken
kaderen tevens in het innovatiespeerpunt Energie en Milieu van het
vernieuwingsproject Vlaanderen in actie VIA van de Vlaamse
regering. Een belangrijk uitgangspunt daarbij is onmiskenbaar de
Europese 20-20-20- richtlijn. De slimme netten en meters zijn niet
alleen een technische noodzaak om het tweerichtingsverkeer van de
energiestromen, als gevolg van de spectaculair toenemende lokale
elektriciteitsproductie op een kostenefficiënte manier te kunnen
beheersen. Ze vormen tegelijk een uitstekende hefboom voor een
efficiënt energiebeleid in Vlaanderen. Vlaams Minister-president Kris
Peeters beklemtoonde dat dit initiatief cruciaal is voor het behalen
van tal van belangrijke doelstellingen rond rationeel energiegebruik
en het verminderen van de CO2-uitstoot. Slim communiceren via het
elektriciteitsnet: Eandis neemt Europese voorsprong Het concept
slimme meters dat in Leest en Hombeek wordt uitgetest, steunt op
betrouwbare datacommunicatie via de laagspanningskabels. In het
jargon noemt men dat Power Line Communication (PLC). De ingenieurs
van Eandis hebben als eerste in Europa deze communicatie op punt
gezet door de ruis, die onvermijdelijk op laagspanningskabels aanwezig
is, weg te 2 filteren. Voorzitter Versnick was terecht trots dat
die technische oplossing inmiddels is beschermd met een Europees
octrooi, meer nog, er is zelfs een wereldwijd octrooi in behandeling. Investeren
in een slim energienetwerk geeft tal van voordelen De algemene
invoering van een slim netwerk vergt grote investeringen, maar de
eindbalans is positief, niet alleen door de lagere verbruikskosten
voor de consument, maar ook door een aantal maatschappelijke
voordelen, die zich situeren in volgende domeinen: vermeden kosten
voor investeringen in bijkomende productiecapaciteit; dalende
verbruikskosten door grotere energie-efficiëntie; beperking van
fraude en vermindering van CO2-emissies; een onmiskenbare schakel
om het quotum van de hernieuwbare energie te behalen; kwalitatieve
baten die onrechtstreeks financieel voordeel opleveren zoals een
vlottere administratieve verwerking van verhuizingen, correctere
verbruiksfacturen, een beter beheer van storingen op het net. Een
slim netwerk heeft een duidelijk maatschappelijk doel: het draagt bij
tot minder energieverbruik, tot meer hernieuwbare energie en tot
minder broeikasgassen. Via het intelligente energienetwerk, kan de
gemeenschap de mogelijkheden van hernieuwbare energie en
milieuvriendelijk vervoer ten volle exploiteren. In dat verband zet
Eandis fundamentele stappen met als invalshoek tegenover elk van deze
uitdagingen: economisch, ecologisch en maatschappelijk investeren en
innoveren. Die invalshoek is de garantie op een krachtig
vervolgverhaal, vol energie voor mens en samenleving. Eandis neemt
eerste elektrische voertuigen in dienst In december 2009 had Eandis
reeds aangekondigd dat het 10 elektrische voertuigen zou aankopen. Het
eerste voertuig is inmiddels geleverd en werd aan de pers voorgesteld. De
aankoop van deze voertuigen kadert eveneens in de pro-actieve aanpak
waarmee Eandis het energievraagstuk van de toekomst onderzoekt. Met
dit project wil Eandis onder meer ervaring opdoen over de impact van
elektrische voertuigen op het distributienet. Dit is noodzakelijk om
de juiste oplossingen te kiezen op vlak van infrastructuuraanpassingen
en nieuwe toepassingen op het netwerk, zoals elektrische laadpalen.
Het bedrijf neemt overigens deel aan Vlaamse proefprojecten rond de
invoering van elektrische voertuigen. De elektrische voertuigen
zullen gratis ter beschikking worden gesteld van personeelsleden die aan
carpooling doen. Daarmee ondersteunt Eandis tegelijk de
sensibiliseringscampagne ecologische voetafdruk die het in 2009 is
opgestart. Het distributienetbedrijf wenst duidelijk een bijdrage te
leveren tot een beheersing van de energievraag en tot een vermindering
van de CO2- uitstoot, onder meer door carpooling en een
milieuvriendelijk wagenpark. Eandis is het bedrijf dat
exploitatietaken uitvoert voor de Vlaamse distributienetbeheerders voor
elektriciteit en aardgas Gaselwest, IMEA, Imewo, Intergem, Iveka,
Iverlek en Sibelgas. Perscontact Eandis: Simon Van Wijmeersch tel
09 263 45 54 - gsm 0476 30 10 34 e-mail:
simon.vanwijmeersch@eandis.be
In De Standaard
stonden er ook een paar artikels over dit onderwerp waaronder de visie
van UNIZO. Het gebeurt niet vaak dat we gelukkig zijn met de visies die
UNIZO meestal meent te moeten rondsturen maar deze keer is het dan een
uitzondering want het is zeker niet onzinnig wat er daar beweerd wordt.
BRUSSEL - Een
rondvraag van Unizo bij circa 200 leden leert dat de Vlaamse kmo nog wat
onwennig staat tegenover slimme
energiemeters.
Lees ook
Bijna
de helft van de ondervraagde Unizo-leden (45,7 procent) heeft er geen
idee van hoeveel elektriciteit hij kunnen besparen als hij via de slimme meters
meer informatie krijgt over zijn verbruik.
Bij de kmo's die
zeggen er wel een idee van te hebben, overheerst de mening dat de
besparing niet groter zal zijn dan 10 procent.
Ruim 13 procent
van de ondervraagde Unizo-leden verwacht een daling van zijn verbruik
met maximaal vijf procent. Ruim een kwart gaat uit van een daling van
het stroomverbruik met vijf tot tien procent.
Unizo merkt wel op
dat haar leden heel wat optimistischer zijn over de besparingskansen dan
eerder uit een studie van de Vreg, de Vlaamse energieregulator, kon
worden opgemaakt.
Voor de leden van Unizo is het overigens
zonneklaar dat de slimme meters hen in de eerste plaats moeten
helpen om energie te besparen en dat ze in de tweede plaats moeten
leiden tot een verlaging van de kosten voor de dienstverlening van de
distributienetbeheerders en leveranciers. Het gaat onder meer over de
kosten voor meteropname en het sneller kunnen zorgen voor nauwkeurige
meteropname.
De rondvraag van Unizo bij haar leden sterkt de
belangenorganisatie van de zelfstandige ondernemers in haar overtuiging
dat de distributienetbeheerders bij de planning van hun proefprojecten
niet louter het accent mogen leggen op de residentiële verbruikers.
Zoals dat nu wel het geval is.
Unizo dringt dan ook aan op een
proefproject, gericht op kmo's, waarbij bedrijfsterreinen, een
winkelcentrum of een winkelstraat uitgerust worden met slimme meters.
Een bijkomende troef is dat je daarbij kunt inspelen op initiatieven
waarbij bedrijven al geïnvesteerd hebben in kleinschalige
elektriciteitsproductie zoals windturbines, warmtekrachtcentrales en
zonne-energiesystemen, stelt Unizo.
Volgens de
belangenorganisatie van zelfstandige ondernemers kan men uit een
dergelijk project heel wat lessen trekken over het werkelijke nut van de
slimme meters.
In bedrijvenzones kan immers op microschaal uitgetest worden hoe het
elektriciteitsverbruik en de elektriciteitsproductie op lokale schaal
met behulp van de slimme meters op elkaar afgestemd kunnen worden.
En
zo'n project zal ook meteen zwart op wit aantonen welke voordelen er
verbonden zijn aan de plaatsing van slimme
meters, voegt Unizo er nog aan toe.
MECHELEN - Er zijn in Vlaanderen grootse
plannen voor de plaatsing van een nieuwe generatie elektriciteits- en
gasmeters. Die kunnen de stroomprijs met 6 procent doen stijgen.
Voilà,
beste lezertjes, de trouwe bezoekers weten wat wij hierover denken en
we zien geen enkel tegenargument dat ons van gedacht zal doen
veranderen. We vernemen hier dus wel dat Eandis het zoganaamde
PLC-systeem heeft ontwikkeld om de gegevens via de laagspanningskabels.
Eandis neemt daar zelfs een patent op. Mooi mooi mooi
Eerst toch
wel eventjes vermelden dat het gejuich niet zo fel moet zijn geweest dan
wat er in de mededeling aan het personeel werd gesuggereerd. De meters
vielen namelijk zonder stroom wegens een technisch incident op een
bevoorradingskabel maar dit even terzijde...
Wij onthouden vooral
6% meer op de energiefactuur en dat om volgens de Kemastudie die door
de VREG werd besteld om de kosten- batenanalyse te maken 1,5% te
besparen...snappen jullie dat? Wij dus niet. Wie wint het meeste bij de
installatie van de slimme meters die trouwens amper een half zo lange
levensduur hebben dan de huidige stomme meters? Diegenen die de data
over ons individueel verbruik het best kunnen gebruiken. Wie zijn dat?
Eandis? Vergeet het want om hun distributienet te beheren is het
voldoende dat zij de globale data hebben zoals nu reeds het geval is.
Wat moet de distributienetbeheerder met de individuele gegevens van
Janneke en Mieke? Niks en nougabollen. Wie dus wel? De leveranciers om
variabele tariefformules te kunnen aanbieden en aldus hun
aankoopcontracten aan deze gegevens beter te kunnen aanpassen. Wie
draagt echter de volle last van de kostprijs van de installatie van deze
meters? Juist, de verbruiker Janneke en Mieke en dus wij allemaal. Wij
hebben daar problemen mee...Zoals jullie ergens anders op dit blog
kunnen lezen meent ook de Europese vakbondsorganisatie EPSU dat niet de
verbruiker alleen voor de meerkost moet opdraaien... Eandis beweert
dat dit nodig is voor de spectaculair toenemende lokale productie. Wij
hadden wel graag eerst geweten wat er juist bedoeld wordt met "lokale
productie". Zijn dat de zonnepaneeltjes op de villadaken of gaat dat
over de windmolens, warmtekrachtkoppelingen en andere alternatieve
productiebronnen? Want de zwaardere installaties injecteren niet eens op
het distributienetwerk maar rechtstreeks op het Elianetwerk en dus zijn
de meters in mijn en jullie kelder daarvoor niet nodig. Daar staan
andere meetinstallaties (of zouden moeten staan tenminste) die precies
weergeven wat er op het net terechtkomt, het hoogspanningsnet, niet het
laagspanningsnet van Eandis. Volgens ons bedoelt men dus met lokale
productie wel degelijk de zonnepaneeltjes van mijn rijkere villaburen.
Dus al dat gevijs op die zuidgerichte dakjes kost de modale
belastingbetaler, en fiscale aftrek, en subsidies en
groenestroomcertificaten en nu ook nog 6% op zijn energiefactuur. Gaat
dat zo een beetje? Dit is een zuiver voorbeeld van het zogenaamde
Mattheuseffect. Wie al veel heeft zal nog veel meer krijgen en wie
minder heeft, zal nog minder overhouden...
Nergens lezen we ook
maar één letter noch leesteken over de afsluitingen op afstand voor
verbruikers in moeilijkheden, nergens een jota over begeleidende sociale
maatregelen tegen de betaling in real time als de voorafbetaling
wegvalt, nergens een dubbelpunt over de gevaren van heropening van
gasmeters op afstand (wettelijk onmogelijk) en ergens een verwijzing
naar buitenlandse voorbeelden die uitwijzen dat kleine verbruikers
alleen maar duurdere facturen zullen krijgen, nergens ook maar één komma
over de realiteit die vandaag reeds uitwijst dat bij de reeds bestaande
slimme meters er heel wat meer interventies nodig zijn wegens
technische mankementen. Wij verklaren ons even nader bij dit laatste
punt. Eandis en anderen willen ons laten geloven dat Leest en Hombeek de
eerste slimme meters hebben gekregen. FOUT. Eandis heeft reeds een paar
duizenden slimme meters opgesteld voornamelijk in KMO's waar zulk wel
nuttig kan zijn zoals UNIZO beweert maar zonder te vermelden dat er
reeds zijn geïnstalleerd. Wel, wij weten dat Eandis momenteel veel meer
interventies moet doen op deze reeds geïnstalleerde meters omwille van
technishe mankementen aan de meter of aan de dataverbinding. Dus veel
personeelskosten zullen ze daar niet op besparen. Ze kunnen dan
misschien wel een paar laaggeschoolde meteropnemers afdanken maar ze
zullen wel veel hoogopgeleide technici in dienst moeten nemen....valt
waarschijnlijk onder de noemer efficiêntieverhoging.... Bij Eandis
wordt evenmin duidelijk uitgelegd wie dit gigantisch pakket gegevens zal
beheren? Eandis zelf, een privéfirma ? Niemand weet het, wat niet
onmiddellijk een waterdichte garantie biedt voor onze privacy. We
kunne zo nog wel een tijdje doorgaan maar we kunnen niet telkens alles
opnieuw herhalen. Lees onze vorige bijdragen maar eens opnieuw en laat
jullie niet wijsmaken dat deze meters veel zullen oplossen voor de
verbruikers zoals jij en ik. Ok voor bedrijven maar waar zal de
gemiddelde verbruiker van 3500kW/jaar profijt halen? Rarara de kwisvraag
levert de winnaar een gratis slimme meter op...
Openbare inschrijving monument van het dankbare volk ter ere van Leterme
Goed beste lezertjes jullie hebben het wereldnieuws op de voet gevolgd
en dus zijn jullie er van op de hoogte dat de Belgische regering
vallende is. Of ze nu effectief ook is gevallen lijkt geen evidentie als
de binnenlandse pers erop na leest. Heeft de koning het ontslag
aanvaard? Geen hond die het weet en dat zijn dan nog de enige schepsels
die hierin zijn geïnteresseerd. Waarover is de federale regering
gevallen? We leggen de nadruk op "federale" want zelfs indien dit
effectief zou zijn gebeurd, wat dus niemand juist weet, dan dreigt er
nog niet meteen een nijpend tekort aan regeringen. Eén meer of minder en
er( blijven nog genoeg andere regeringen over. De Brusselse, de Waalse,
de Vlaamse en nog een paar...We zijn daar echt niet krenterig mee. En
waarschijnlijk zal de volgende staatshervorming er wel voor zorgen dat
de helft van de aktieve, maar deze term zorgt voor te veel verwarring,
aktieve bevolking dus, zal mogen beschikken over een
ministerportefeuille met dienstwagen en chauffeur. Wij creëren hier geen
werkgelegenheid volgens de methode van Keynes-zaliger. De anticyclische
begrotingspolitiek bestaat er hier doodgewoon in om alle vrienden en
kennissen die net iets meer dan één boek per kwartaal lezen, een job te
geven in een kabinet . Diegenen die minder getalenteerd zijn, worden
minister of tenminste staatssecretaris voor zover ze geen schrik hebben
van een micro of een camera. Waarover is deze regering die onder de
bezielende leiding van Yves Leterme. Deze laatse heeft lang geaarzeld
tussen een job in een beschutte werkplaats of eerste minister.
Uiteindelijk, na lange twijfels, heeft de koning beslist om deze man die
niet eens het onderscheid maakt tussen de Franse revolutie en de
uitdrijving der Ollanders uit de zuidelijke provincies, tot leider van
de federale staat te benoemen. Zijn ganse persoon belichaamde de waarden
der federale natie. Hoe zo? hoor ik reeds vragen. Wel hij heeft een
geit. Inderdaad, beste lezers en ze heet Trudy. http://www.nrc.nl/kunst/article2159246.ece/De_geit_van_Yves_Leterme
Nu
de hamvraag: waarover is Leterme gevallen? Neen geen ongein, beste
lezers, de pure harde realiteit. Leterme viel over het groeiende
armoedeprobleem in ons land. Het waren voor één keer niet de Walen die
de alarmbel trokken maar de armoedebestrijders en 's lands slimste hield
de eer aan zich en toog naar de koning... http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2010/04/22/armoedebestrijders-trekken-aan-alarmbel
Het armoedebeleid in België draait vierkant. De
economische crisis sloeg het hardste toe bij de zwaksten van de
maatschappij. Die alarmerende conclusie trekt de coalitie
'Decenniumdoelen 2017' bij de voorstelling van de gloednieuwe
Armoedebarometer. "Politici moeten hun beleid eindelijk afstellen op
mensen in armoede", klinkt het.
Voorzitter van Decenniumdoelen 2017 Jos Geysels aan de
zijde van Professor Jan Vrancken. - Foto: Rob De Wilde
Decenniumdoelen 2017 is een
samenwerkingsverband tussen 12 organisaties en sociale bewegingen dat de
leefsituatie van mensen in armoede structureel wil verbeteren. In 2007
werden zes meetbare doelen opgesteld in evenveel domeinen ter
bestrijding van de armoede die in 2017 gerealiseerd moeten zijn.
Om de vooruitgang op die domeinen te kunnen evalueren ontwikkelde
Decennium 2017 samen met onderzoekscentrum OASeS van de Antwerpse
universiteit de Armoedebarometer. Die toont de jaarlijkse evolutie van
de armoede per domein. De eerste resultaten van de barometer zijn
alarmerend.
Professor Jan Vranken van de Antwerpse universiteit
had een groot aandeel in het tot stand komen van de Armoedebarometer.
Hij licht de belangrijkste conclusies toe: Wij zien slechts één
positieve ontwikkeling: alleen inzake werk is de toestand verbeterd.
Maar die conclusie heeft alles te maken met het jaar waaruit de cijfers
dateren. In 2008 waren we nog maar aan het begin van de crisis en we
mogen dus stellen dat recentere cijfers die ontwikkeling zullen
ontkrachten.
Voor alle andere indicatoren is er een stagnering
en vaak zelfs een achteruitgang geboekt. Enkele conclusies: mensen
besparen op gezondheidszorg. Het percentage kinderen dat opgroeit in een
gezin zonder inkomen is gestegen. Het aantal mensen dat zelf verklaart
moeilijk rond te komen met hun inkomen is fors gestegen tot 14,8 procent
van de bevolking. De laagste sociale uitkeringen zitten ruim onder de
Europese armoedegrens. Huurders hebben steeds meer problemen om hun
woning te verwarmen. De deelname aan het verenigingsleven is gedaald
enzovoort.
Vranken voegt er nog aan toe dat enkele indicatoren
ontbreken in het onderzoek omdat er geen cijfers voor bestaan. Hij heeft
het dan over cijfers omtrent armoede bij allochtonen, de uitsluiting
van ICT en de duurzaamheid van jobs. We weten wel dat de instroom naar
werk tot voor de crisis verbeterd is, maar wat echt telt is de
duurzaamheid van een job en daarover zijn geen cijfers. Vranken roept
dan ook op tot meer onderzoek.
Volgens Vranken is het ondertussen
algemeen geweten dat armoede een structureel probleem is. Ik hoop dat
we dat nu ook eens gaan zien in het beleid. Ik wil niet het pessimisme
verkondigen, maar eerder oproepen dat alle actoren die tegen armoede
vechten nu eens aan hetzelfde zeel gaan trekken.
Vakbonden deden
te weinig
Voor die vakbonden is Vranken overigens niet mals.
Zij hebben de voorbije dertig jaar te weinig aandacht besteed aan
armoede. Ik ben wel verheugd dat de vakbonden nu allemaal van dichtbij
betrokken zijn bij de Decenniumdoelen 2017.
De vakbonden moesten
niet lang twijfelen om mee in Decenniumdoelen te stappen. Ann Van Laer,
nationaal secretaris van het ACV, spreekt professor Vrancken tegen.
Het is niet zo dat wij de voorbije dertig jaar niets met armoede hebben
gedaan. Armoede is een van de themas waarmee het ACV, en ruimer ook
het ACW, sterk begaan zijn. De themas van onze beweging komen sterk
overeen met de themas van het platform Decenniumdoelen 2017. Wij willen
absoluut vermijden dat de mensen alleen komen te staan. Daarom zijn wij
mee in het platform gestapt.
Eddy Van Lancker, federaal
secretaris van het ABVV, durft de hand wel in eigen boezem te steken.
De professor heeft gelijk als hij zegt dat wij te weinig rond armoede
gewerkt hebben. Wij hebben ons te veel gericht op het inkomen. Daardoor
hebben we de armoede niet structureel genoeg bestreden.
Jobs
versus armoede
Het ACLVB ziet in de corebusiness van de vakbonden
- arbeid en sociale zekerheid - een sterk instrument om armoede te
bestrijden. Nationaal secretaris Sabine Slegers: Het hebben van een job
is nog altijd een zeer belangrijke kapstok om armoede te voorkomen of
om uit de armoede te klimmen. Vakbonden kunnen rond dat item heel wat
doen.
Werken met getuigen
Decenniumdoelen 2017 wil
ervaringsdeskundigen in het debat betrekken en laten getuigen. Zo wil de
coalitie de armoedebestrijding beter afstellen op de noden van de
mensen. Swa Schryvers is zon ervaringsdeskundige en getuigt over het
belang van een degelijke woning.
Armoede is stress. Je leeft van
dag tot dag of zelfs van uur tot uur. Hoe moet ik betalen voor de
school van mijn kinderen? Hoe betaal ik eten? Hoe betaal ik de
verwarming? Vroeger woonde ik in een krot samen met mijn vrouw en twee
kinderen. Wij waren toen heel vaak ziek en hadden dus hoge
dokterskosten. Nu woon ik in een sociale woning. Ik voel me veel
gezonder en bespaar dus al op die kosten. Maar ik heb ook veel meer
energie en heb opnieuw werk gevonden. Ons budget is verhoogd en wij
kunnen meer besteden aan andere zaken dan de dokter.
Frederic
Vanhauwaert werkt nauw samen met Schryvers als coördinator van het
Vlaams netwerk van verenigingen waar armen het woord nemen. Hij
reageert op de getuigenis met concrete eisen: Decenniumdoelen 2017 wil
150.000 goede woningen extra tegen 2017. Daarvan moeten de helft sociale
woningen zijn. Daarnaast willen wij een grotere substantiële
huursubsidie.
Armoedegrens omhoog: 1,5 miljard euro
Decenniumdoelen
2017 wil de armoedegrens omhoog trekken. Voorlopig ligt die grens op
899 euro. Dat is veel te laag, legt Daniëlle Colsoul van Welzijnszorg
uit. Die armoedegrens optrekken zal 1,5 miljard euro kosten. Dat is
uiteraard veel geld, maar dat is volgens ons ook zeker haalbaar. Het
staat alleszins vast dat de voorbije jaren onvoldoende stappen zijn
ondernomen.
Het is inderdaad erg moedig maar
desalniettemin één van de enige nog resterende oplossingen die de Eerste
Minister en de Belgische regering nog overbleef na de pijnlijke
vaststelling dat ongeveer 15% van de bevolking arm geworden is. Men
heeft zelfs een tijdlang met het idee gespeeld om dit probleem via een
draconische ingreep uit de wereld te helpen. Namelijk door de splitsing
van B-H-V. Maar dit laatste zou geleid hebben tot een Europese crisis
waarbij Griekenlands budgettair gefoefel maar kinderspelletjes zouden
hebben geleken. Het zou de rente voor de te ontlenen broodnodige
buitenlandse kapitalen tot minste 12,36% hebben gebracht en dit had de
arme Belgische belastingbetaler niet langer gepikt met dreiging tot
volksopstand. Gelukkig heeft onze geitenfluisteraar dit tijdig ingezien
en heeft aldus erger onheil kunnen voorkomen. Enkel een tweeduizendtal
heethoofden, vooral uit de Westhoek en de meesten stokoud (gelukkig was
het parcours maar 3000 meter) bleef vandaag betogen voor de splitsing na
het afleggen van een IQ-test. Diegenen met meer dan 67 mochten niet mee
doen. Hieronder vinden jullie één van hun meest venijnige opruiende pamfletten die sinds begin van de week door ettelijke vliegtuigen hadden moeten worden uitgestrooid over Vlaanderen. Gelukkig gooide Etnaförslul roet in de lucht http://members4.boardhost.com/muurkrant2/msg/1271838058.html
1. Waar start de betoging ? Op
het William Tyndalepark (hoek van de Mechelsesteenweg en de Marius
Duchéstraat) in Vilvoorde. Zodra je Vilvoorde binnenkomt, zal je
VVB-wegwijzers terugvinden.
2. Hoe laat start de betoging ? Om
19.30 uur. 19.30 uur is een mooi uur om hopelijk nog net het
televisienieuws en Terzake te halen. Een goede organisatie vraagt een
stipte start. Zorg er dus voor dat je een half uur vooraf aanwezig bent.
3. Kan ik met een bus meerijden ? Ja, uit heel het
land. "Samen" is toch veel gezelliger: samen drinken, samen zingen,
samen betogen... Allemaal zaken die je toch veel liever niet in je
eentje doet?
VVB-bussen brengen je voor slechts 5 op donderdag
22 april naar Vilvoorde. Schrijf in en neem contact met het
bussecretariaat (03 320 06 30) of elektronisch via e-post
betoging@vvb.org. Betalen doe je op de bus.
4. Kan ik met het
openbaar vervoer Vilvoorde bereiken ? Het station van Vilvoorde
ligt op de zeer drukke spoorlijnen 25 en 27 tussen Brussel en Antwerpen.
Vanuit Brussel-Noord vertrekken treinen om 18.32, 18.42 en 18.54 uur
(Antwerpen-Centraal) en om 18.47 uur (Turnhout). Vanuit Mechelen
vertrekt een trein om 18.43 (Nijvel) en één om 18.57 (Brussel-Zuid). Er
is ook een trein tussen Antwerpen-Centraal en Doornik om 18.35 (aankomst
om 19.10 uur in Vilvoorde) met volgende halten: Berchem 18.41, Mortsel
Oude God 18.46, Mechelen Nekkerspoel 18.57, Mechelen 19.02 uur.
Wie
met de trein in Vilvoorde aankomt, zal aan de bus- en tramhalte
VVB-wegwijzers vinden. Het Rooseveltplein is 10 minuten wandelen van het
station van Vilvoorde.
De LIJN brengt je met volgende buslijnen
naar Vilvoorde.
Vilvoorde Nowélei (200 m van start) 280 Mechelen -
Vilvoorde 282 Zaventem - Mechelen
Vilvoorde Spoorwegbrug
(350 m van start) 683 Zaventem - Vilvoorde - Zemst - Mechelen 287
Vilvoorde - Houtem
5. Vilvoorde met eigen wagen ? Een
fluitje van een eurocent. Wie toch de wagen boven de VVB-bus of de
trein verkiest, kan Vilvoorde bereiken via de belangrijke verkeersaders
als de Woluwelaan, de Ring rond Brussel, de N1 Mechelsesteenweg of de
E19 Brussel-Antwerpen. Er zullen VVB-wegwijzers zijn van op alle
belangrijke invalswegen. De bussen parkeren op het Rooseveltplein. Voor
de personenwagens is op 2 minuten wandelen van de startplaats
parkeerplaats voorzien op het Rooseveltplein, het Tyndalepark en het
Slachthuisplein. Wegwijzers zijn voorzien.
6. Hoe stappen we
op ? Er is overeengekomen om samen op te stappen, liefst zo
kleurrijk mogelijk. Partijvlaggen- en symbolen zijn niet gewenst.
Iedereen protesteert die avond als een verontwaardigd en verontrust
Vlaamse burger. En we rekenen er op dat zoveel mogelijk mensen een
neutrale leeuwenvlag meedragen. Een woud van leeuwenvlaggen moet door
Vilvoorde stappen. Op de startplaats kan je een leeuwenvlag met stok
kopen voor de spotprijs van 5.
7. De leuzen : wees creatief Onze
betoging moet een leuke bedoening worden. Geen saaie grimmige optocht
maar een sprankelend gebeuren. Spreek af en maak er iets leuk van. Denk
er eens aan om wat muziek of lawaai te maken. Hou je aan de hoofdslogans
maar eigen accenten mogen uiteraard. Voor alle duidelijkheid nog eens
de hoofdslogans :
Vanaf
morgen start dit blogje met een openbare inschrijving voor de
oprichting van een monument voor deze grote staatsman Yves Leterme
vanwege het dankbare volk. Wij hadden een kopie van het Lincoln memorial
in gedachten want minder zou als een kaakslag kunnen geïnterpreteerd
worden.
In De Morgen stond of staat volgend artikel over groene energie. De
journalist die dit artikel schreef heeft zich in elk geval niet de
pleuris gewerkt. Want echt stevig onderbouwde argumenten voor sommige
stellingen vinden we niet. En helemaal te gek wordt het als we lezen: "
Een paar jaar geleden groeide zelfs het idee om een groot
zonne-energiepark in de Sahara te bouwen. Maar dan moet die energie
natuurlijk nog altijd hier geraken." Dit idee groeide inderdaad een
paar jaar geleden maar is nog steeds springlevend en krijgt steeds
concretere vormen. We komen hier binnenkort op terug...ondertussen kunnen jullie dit artikel eens rustig lezen
Waarom zon, wind en water nog veel tijd nodig hebben
Zonnepanelen,
windmolens, waterkrachtcentrales,... het zijn allemaal middelen om
energie op een ecologische manier op te wekken. Waar Denemarken gelooft
dat natuurlijke bronnen in al ons energieverbruik kunnen voorzien,
denken landen als Frankrijk en de Verenigde Staten opnieuw aan
kernenergie. Groene energie en kernenergie zijn allebei een mogelijkheid
om de fossiele brandstoffen te vervangen. En toch kunnen ze maar niet
hand in hand gaan.
Per persoon moeten we voor 40 jaar
energie op een hoeveelheid kernafval ter grootte van een tennisbal
rekenen. Die tennisbal wordt dan ook pak groter als we bedenken dat de
inhoud duizenden jaren schadelijk blijft
Het probleem met zonne-energie is dat
het momenteel verkocht wordt als de oplossing voor al onze problemen
Energiejournalist
William Tucker
Noorwegen is vandaag het meest
succesvolle Europese land op het vlak van waterkracht. Het land haalt
liefst 98 procent van zijn energie uit waterkracht
In Denemarken lagen de plannen voor de bouw
van een kerncentrale klaar toen de oliecrisis in de jaren 70 toesloeg.
Er kwam echter veel protest, ook uit politieke hoek. Daarom heeft de
Deense regering kernenergie definitief verbannen. Met succes, want in
geen enkel ander land ter wereld kon groene technologie zo snel groeien.
Meer dan vijfduizend windmolens zorgen ervoor dat de Denen op winderige
dagen al volledig onafhankelijk zijn geworden van andere
energiebronnen. De windmolens vangen zo'n 20 procent van het
energieverbruik op.
De tijd van het internet Het Deense
verhaal klinkt bijna als een sprookje. Dat moeten zelfs de grootste
voorstanders van kernenergie durven toegeven. Kerncentrales zullen dan
wel niet even vervuilend zijn als gewone centrales, achteraf blijven we
toch met het afval zitten. Per persoon moeten we voor 40 jaar energie op
een hoeveelheid kernafval ter grootte van een tennisbal rekenen. Die
tennisbal wordt dan ook pak groter als we bedenken dat de inhoud
duizenden jaren schadelijk blijft. Windmolens en zonnepanelen zijn dus
nog steeds milieuvriendelijker, maar kunnen zij voor zeven miljard
mensen voldoende energie produceren?
De eenvoudigste oplossing is
minder energie verbruiken. Of op een efficiëntere manier met energie
omgaan. Maar dat proberen experts al jaren en toch zijn we steeds meer
gaan verbruiken. Vooral in de Verenigde Staten is het energieverbruik
enorm gestegen in vergelijking met 25 jaar geleden. Laten we een blik
werpen op een Amerikaanse woning. Koelkasten zijn tegenwoordig veel
efficiënter geworden dan de toestellen die vroeger energie opslokten.
Maar toen had een gezin slechts één koelkast, vandaag zijn veel woningen
in de VS uitgerust met twee of meer koelkasten.
Air conditioning
is een ander fenomeen. In 1980 beschikte slechts 27 procent van de
Amerikaanse woningen over een luchtkoelingsysteem. Intussen is dat
aantal naar een slordige 60 procent gestegen. Nog schokkender is de
intrede van de microgolfoven. Dertig jaar terug in de tijd moesten we
nog zoeken om een keuken met zo'n toestel te vinden (14 procent).
Vandaag is een keuken zonder microgolfoven zeldzaam geworden (88 procent
heeft er één).
Het heeft dus weinig zin om efficiënter met
energie om te springen als we steeds dingen blijven uitvinden die meer
verbruiken. Natuurlijk zou ons energieverbruik nog meer uit de hand
gelopen zijn als we er niet over hadden nagedacht. Uiteindelijk zullen
we er misschien in slagen om ons energieverbruik per persoon te
stabiliseren. Maar intussen blijft het aantal bewoners van deze wereld
toenemen en zo zal ook de vraag naar energie onherroepelijk stijgen.
Water In
de hele wereld hebben volkeren potentieel gezien in water. Zelfs de
Romeinen maakten gebruik van waterkracht. Begin vorige eeuw kreeg
waterkracht een nieuwe dimensie, want dammen werden gebouwd om
elektriciteit te produceren. In de VS ging het zelfs zover dat een derde
van het energieverbruik werd opgevangen door waterkracht. Intussen is
dat percentage onder tien procent gezakt, aangezien er geen plaats meer
is om waterkrachtcentrales te bouwen. Dat waterkracht nog steeds voor 90
procent van de groene energie in de VS zorgt, zegt genoeg over hoe
duurzame energie in dat land genegeerd werd.
Water was ten tijde
van president Theodore Roosevelt de ideale oplossing. De meren die aan
de gigantische dammen lagen, konden ook als recreatie gebruikt worden
(varen, vissen, enz.). De dammen zorgden ervoor dat steden en dorpen
niet overstroomd werden. Toch hadden veel milieujongens kritiek op de
dammen. Die enorme constructies lagen immers in belangrijke en
historische natuurgebieden.
Noorwegen is vandaag het meest
succesvolle Europese land op het vlak van waterkracht. Het land haalt
liefst 98 procent van zijn energie uit waterkracht. Ook in Brazilië,
Canada, Venezuela en Paraguay speelt waterkracht een niet te
onderschatten rol. In sommige landen biedt waterkracht dus enorm veel
mogelijkheden, maar dat lukt niet overal.
Wind Misschien
kan wind meer succes bieden. In groene kringen wordt dat wel eens de
energiebron van de toekomst genoemd. Vooral Denemarken toonde al aan dat
wind inderdaad een belangrijke bron kan zijn. Daar zorgt wind nu al
voor 20 procent van de elektriciteit. Langs de Deense kust is het
moeilijk om een strook zonder windmolens te vinden. Duitsland heeft met
meer dan 20.000 MW ook een enorme capaciteit, goed voor 6 procent van de
energieproductie. Tegen 2015 zou Duitsland ook 20 procent van zijn
energie uit wind willen halen.
In de Verenigde Staten ligt dat
aandeel nog een stuk lager. Maar met ruim 20.000 MW groeit de windmarkt
er jaarlijks wel met 45 procent. Tegen 2020 zou windenergie voor 10
procent van de Amerikaanse elektriciteit kunnen zorgen. Op langere
termijn zou zelfs nog een verdubbeling mogelijk zijn. Maar de tegenwind
blijft aanzienlijk en zelfs milieubewegingen zitten met een dubbel
gevoel. "Die dingen zijn gigantisch. En we weten pas wat er gaat
gebeuren als het te laat is", zegt milieuspecialist Bill Volkert. Uit
die onzekerheid groeiden talloze organisaties die zich tegen windenergie
verzetten.
Ook windenergie heeft een hoop beperkingen. Zo waait
de wind niet altijd en zouden windmolens amper 30 procent van de tijd
voor energie zorgen. Wind valt ook moeilijker te voorspellen dan
bijvoorbeeld zonneschijn. Als het twintig procent harder gaat waaien,
kan de output in enkele minuten tijd verdubbelen. In Denemarken zijn de
weersvoorspellingen dan ook van groot belang voor operatoren van
windmolens. Aangezien het niet zo eenvoudig is om windenergie op te
slaan, moet de meeste energie gebruikt worden tijdens de productie.
Ten
slotte hebben windmolenparken behoorlijk veel ruimte nodig en dat zorgt
in de ogen van veel mensen voor lelijke en lawaaierige constructies in
het landschap. Windenergie heeft dus een niet te onderschatten
potentieel, maar zal het erin slagen de kritiek van zich af te werpen en
onze belangrijkste energiebron te worden?
Zon Ook
zonnepanelen hebben de voorbije jaren een enorme opmars gemaakt. Toch is
zonne-energie nog lang niet volledig inzetbaar. Zo kan slechts een
beperkt aandeel omgezet worden in energie. Het voordeel van de zon is
dat de piekmomenten beter te voorspellen zijn dan die van de wind. En
dat piekmoment gebeurt meestal op ogenblikken waarop we de meeste
energie nodig hebben.
"Het probleem met zonne-energie is dat het
momenteel verkocht wordt als de oplossing voor al onze problemen",
schrijft de Amerikaanse energiejournalist William Tucker. Dat kan voor
een grote illusie zorgen bij al wie op dit moment investeert in de
energiebron van de toekomst. Volgens Tucker kan zonne-energie wel
degelijk successen scoren, maar dan moeten we er verstandig mee
omspringen.
Zonne-energie werd vooral een hype in Duitsland en
Japan. Op Duitse daken kom je tegenwoordig bijna overal zonnepanelen
tegen. Ook Spanje en Italië zien het potentieel van zonne-energie in.
Een paar jaar geleden groeide zelfs het idee om een groot
zonne-energiepark in de Sahara te bouwen. Maar dan moet die energie
natuurlijk nog altijd hier geraken.
Een nieuwe kans? Duurzame
energiebronnen zijn meer dan ooit de energiebronnen van de toekomst.
Maar hoe ver ligt die toekomst nog? Op dit ogenblik lijkt het niet
mogelijk om wereldwijd alle energievraag op te vangen met duurzame
bronnen. In sommige landen, zoals de Verenigde Staten, is het bovendien
niet eenvoudig om in tijden van crisis in groene technologie te
investeren. Toch is het duidelijk dat die investeringen noodzakelijk
zullen zijn.
Als we het IPCC mogen geloven, moeten we over een
paar jaar een kantelmoment in onze CO2-uitstoot bereiken. Het ziet er
voorlopig niet naar uit dat de duurzame energiebronnen tegen ongeveer
2020 sterk genoeg zullen staan om fossiele brandstoffen te verbannen. En
dan treedt kernenergie plots weer op het toneel... (gb)
Morgen
lees je op Planet Watch hoe Californië een energiecrisis gebruikte om
de kaart van groene energie te trekken.
The
Upper Big Branch mine disaster occurred on April 5, 2010 at Massey Energy's Upper Big Branch Mine at
Montcoal in Raleigh County, West Virginia. Twenty-nine miners were
killed[1] following an explosion 980 feet underground. Two
miners have been hospitalised. The accident was the worst in the United
States since 27 miners were killed at Orangeville in Utah, in 1984.[2]
Response to
the disaster
On April 6, Massey Energy stated that the
rescue effort for the missing miners has been "suspended due to
conditions underground." It stated that "rescue efforts will resume as
soon as conditions allow."[3] The following day, Massey Announced that the
company has four drilling rigs on site "drilling bore holes
approximately 1100 feet into the mine to bring the atmospheric
conditions to a safe level that will allow the mine rescue teams to
re-enter and continue their search and rescue efforts." One hole has
been completed but with the others with a substantial way to go.[4]
The Upper Big Branch Mine is in the Coal
River Valley, three miles south of Whitesville. It is operated by Performance Coal, a subsidiary of Massey.
The non-unionized mine lies beneath a vast expanse of Massey-operated mountaintop removal surface mines.[5]
Mine-safety experts said explosions are
typically caused by high levels of methane produced during longwall mining, which mining companies try
to dilute with ventilation systems, although Massey has been repeatedly
cited for violating this requirement.[6]
Following the disaster, Representative George Miller (D-Calif.), the chairman of the
House Education and Labor Committee, dispatched two committee staff
aides to West Virginia to investigate the accident. Miller's committee
oversees the U.S. Mine Safety and Health
Administration (MSHA). In 2006 Miller succeeded in getting
mine-safety reforms, which were initially supported by the National Mining Association,
through the House but they lapsed in the Senate.[7]
On April 8, Massey informed shareholders
that prior to the explosion the company had planned to ship 1.6 million
tonnes of coal from the mine in the remainder of 2010. Massey stated
that in its sale plan the coal would have been sold for $91.00 per ton.
The company also stated that it planned to redeploy miners from the UBB
mine to other mines to enable increased production elsewhere. However,
it indicated that it did not anticipate that it could increase
production from other mines to meet the shortfall from the mine closure.[8]
President Obama Blames Massey Management for
Accident
On April 15, 2010 President Obama told reporters
that he believed the accident could have been averted by Massey Energy
management. "This tragedy was triggered by a failure at the Upper Big
Branch mine, a failure first and foremost of management, but also a
failure of oversight and a failure of laws so riddled with loopholes
that they allow unsafe conditions to continue," said President Obama.
The
President added, "Owners responsible for conditions in the Upper Big
Branch mine should be held accountable for decisions they made and
preventive measures they failed to take."
"Stronger mine safety
laws were passed in 2006 ... but safety violators like Massey have still
been able to find ways to put their bottom line before the safety of
their workers, filing endless appeals instead of paying fines and fixing
safety problems," President Obama said.
Shortly after the
accident President Obama ordered mine safety officials to report on the
explosion, including the mine's safety record and what steps the
government could take to prevent further disasters.
Other critics
blamed Massey management for the failure. The company defended its
record, saying that its accident rate hit an all-time low.[9]
History of Safety Violations at the mine
W.V. Coal Mine Had 53 Safety
Violations In March Alone
According to Mine Safety and Health
Administration (MSHA) data, the Upper Big Branch mine has had six
violations related to ventilation since January and four since March 17,
including for failing to control coal dust; improperly planning to
ventilate the mine of dust and the combustible gas methane; inadequate
protection from roof falls; failing to maintain proper escapeways; and
allowing the accumulation of combustible materials.[1]
In 2009, the mine had 50 "unwarrantable
failure citations," the most serious findings of negligence a mine
inspector can issue, and more than ten percent of the enforcement
actions taken by MSHA at the mine, as compared to about two percent at
mines nationwide.[2] MSHA had proposed penalties of $900,000 in 2009
resulting from 458 total safety violations at the mine.[3]
Since January 1, 2010, the MSHA has issued
Performance Coal 115 safety violations for the Upper Big Branch mine.
For six of the past ten years, it has exceeded the national average in
safety violations.[4] There have been three other fatalities at the
Upper Big Branch mine in the last 12 years.[5]
According to an April 6, 2010 article in
the New York Times: "In the past two months, miners had been evacuated
three times from the Upper Big Branch because of dangerously high
methane levels, according to two miners who asked for anonymity for fear
of losing their jobs. Representative Nick J. Rahall II, a Democrat
whose district includes the mine, said he had received similar reports
from miners about recent evacuations at the mine, which as recently as
last month was fined at least three times for ventilation problems,
according to federal records."[6]
In response to the long list of safety
violations at the mine, Massey
CEO Don Blankenship said: "Violations are unfortunately a
normal part of the mining process. Around 2 a.m. on April 6,
Blankenship arrived at the mine to announce the death toll to families
who were gathered at the site. Escorted by at least a dozen state and
other police officers, Blankenship prepared to address the crowd, but
was shouted down as the crowd accused him of caring more about profits
than miners lives. After another Massey official informed the crowd of
the death toll, one miner threw a chair. Several people yelled at
Blankenship that he was to blame before he was escorted from the scene.[6]
According to West Virginia resident and Ohio Valley Environmental
Coalition activist Maria Gunnoe: "These [mine safety] violations are
public, and they often dont surface or get talked about until
something like this happens. And thats a part of the problem here.
Massey Energy is allowedis being allowed to get by with these
violations, and in some cases theyre not even made to correct these
problems. Theyre allowed to send these men back into unsafe situations.
And it has created an extremely unsafe environment for these miners."[7]
In a March 2010 Prospectus, Massey lists
as a risk factor that "the Mine Safety and Health Administration or
other federal or state regulatory agencies may order certain of our
mines to be temporarily or permanently closed, which could adversely
affect our ability to meet our customers demands."[8]
In particular, it states that the "MSHA or
other federal or state regulatory agencies may order certain of our
mines to be temporarily or permanently closed. Our customers may
challenge our issuance of force majeure notices in connection with such
closures. If these challenges are successful, we may have to purchase
coal from third party sources to satisfy those challenges, negotiate
settlements with customers, which may include price reductions, the
reduction of commitments or the extension of the time for delivery,
terminate customers contracts and/or face claims initiated by our
customers against us. The resolution of these challenges could have a
material adverse impact on our cash flows, results of operations or
financial condition."[8]
According to the New York Times, Massey was able to get around the safety regulations
implemented by the 2006 MINER Act by aggressively and consistently
challenging the company's many violation citations. Unresolved
challenges were part of the reason the Upper Big Branch mine was removed
from the "potential pattern of violation" list in 2007. Had this not
happened, the Mine Safety and Health
Administration would have had more power to shut down the mine until
the safety violations were resolved.[9]
Washington political journalist Michael
Tomasky claims that Blankenship is "famous in West Virginia as the man
who successfully bought himself a state supreme court justice in 2004
and then tried to buy himself the state legislature, failing
spectacularly at the latter effort."[4]
Blankenship is outspoken in declaring that
climate change is a hoax. At a public speech
to the Tug Valley Mining Institute on Nov 20 Blankenship called House
Speaker Nancy Pelosi, Senator Harry Reid and former Vice President Al
Gore "crazies" and "greeniacs" and stated, "I don't believe climate
change is real." He referred to the support of President Jimmy Carter for energy conservation in the 1970s to
communism: "Buy a smaller car? Conserve? I have spent quite a bit of
time in Russia and China, and that's the first stage." In a letter to
the editor of the Charleston (WV) Gazette dated Oct. 30, 2009
Blankenship denied that global warming exists, and stated: "Why should
we trust a report by the United Nations? The United Nations includes
countries like Venezuela, North Korea, and Iran." [5]
In 2009, Blankenship, along with other
members of the the US Chamber of Commerce like Verizon,
sponsored the 2009 Friends of America Rally. The rally was to drum up
public support against calls for government regulation of mountaintop removal mining. The rally is
seen as having the same type of support as Tea Party Patriots.[6]
Massey
and Unions
Don Blankenship: "Sell Coal Cheaper
And Drive Union Coal Out of Business"
In 2008, the
company had 6,743 employees.[1] Of these, only 1.3% -- or approximately 87 --
were represented by the United Mine Workers of America. In a March 2010 prospectus,
Massey stated that union members were "spread out amongst five of our
coal preparation plants" which handled "approximately 15.8% of our coal
production." However, the company states that the "collective bargaining
agreements with the UMWA have expired" and that "there are no ongoing
negotiations" at present.[2][3]
The company, particularly under Don Blankenship, has actively worked to suppress union
membership, preferring to pay legal fees than hire unionized mine
workers.[4]In a 1986 film documenting his role in stopping
striking miners at Massey operations in Appalachia (see video),
Blankenship was frank about his goals to destroy unionization, in order
to sell coal cheaper: "non-union competitors have a tremendous advantage
and therefore they sell coal cheaper and drive union coal operations
out of business."[5]
The United Mine Workers once represented
nearly 90 percent of the U.S.'s 400,000 mine workers in the 1960s, but
in 2010 represents less than a third of the remaining 10,000 or so coal
miners. Part of the decline has been attributed to Blankenship, who was a
division manager for Massey in the mid-1980s and helped run a
successful, aggressive campaign to destroy the union's role in the
company's mines in Appalachia, reminiscent of the early days of coal
mining when miners were harassed and intimidated from joining unions.
According to truthout, the United Mine Workers tried three times to
organize the Upper Big Branch mine, but even with getting nearly 70
percent of workers to sign cards saying they favored union membership,
Blankenship personally met with workers to threaten them with closing
down the mine and losing their jobs if they voted for a union.[6]
According to former Massey miner Chuck
Nelson, not being part of a union "means that the worker, when he was
told to do something, you cannot file a grievance. You had to more or
less do what they saywhat they tell you to do, or else theyll tell
you, 'Well, we have a man to replace you for the next day. You can just
go home. You dont need this job anymore.'[7] A report from the March 28, 2007, hearing on
Protecting the Health and Safety of America's Mine Workers released by
the House Committee on Education and Labor, found that less than
one-fifth of coal mining fatalities occurred in union mines.[8]
Past
Massey Disasters
Aracoma
Alma Mine accident
Massey pleaded guilty to criminal
violations for a January, 2006 fire at the Aracoma mine in Logan County,
WV, which took the lives of two miners. In that accident, Massey
officials had reportedly removed key ventilation walls, or stoppings,
allowing smoke to enter that primary escape tunnel - a move that U.S.
District Judge John T. Copenhaver said "doomed two workers to a tragic
death."[9]
In an internal memo to employees that was
used in the Aracoma mine trial, Massey's CEO Don Blankenship openly declared: "If any of you have
been asked by your group presidents, your supervisors, engineers or
anyone else to do anything other than run coal (i.e. build overcasts, do
construction jobs, or whatever) you need to ignore them and run coal,"
the complaint quotes the memo. "This memo is necessary only because we
seem not to understand that coal pays the bills."[9]
Martin
County Sludge Spill
The Martin County Sludge Spill was
an accident that occurred after midnight on October 11, 2000 when the
bottom of a coal sludge impoundment owned by Massey Energy in Martin County, Kentucky,
broke into an abandoned underground mine below. The slurry came out of
the mine openings, sending an estimated 306 million gallons (1.16
billion liters) of sludge down two tributaries of the Tug Fork River. By
morning, Wolf Creek was oozing with the black waste; on Coldwater Fork,
a ten-foot (3 m) wide stream became a 100-yard (91 m) expanse of thick
sludge.[10]
Jack Spadaro, then the head of the
National Mine Health and Safety Academy, investigated the spill and
reported negligence on the part of Martin County Coal, a subsidiary of
coal giant Massey Energy, and lax enforcement by the
federal Mine Safety and Health Administration. According to Spadaro, the
slurry pond had a spill in 1994 and Massey knew another break was
nearly inevitable.[11] Spadaros former boss at Mine Safety, Davitt
McAteer, defended Spadaro, telling 60 Minutes that major coal sludge
fatalities are avoided only "by the grace of God," and that officials
expected a report that recommended violations, fines, and possible
criminal charges.[11] After Bush took office McAteer was replaced.
Spadaro was accused of abusing his authority, and was reassigned to a
Pittsburgh office four hours from his home. He resigned.[11]
Massey official appointed to the Mine Safety and
Health Administration in 2002
During his terms, former
President George W. Bush cut funding for mine safety
enforcement by $15 million and replaced Mine Safety and Health
Administration (MSHA) officials, such as Davitt McAteer who
supported Jack Spadaro's investigation of Massey's
Martin County Sludge Spill, with
representatives of corporate interests. In 2002, Bush named former Massey Energy official Stanley Suboleski to
the MSHA review commission that decides all legal matters under the
Federal Mine Act. David Lauriski, the former head of MSHA, spent 30
years as an executive in the mining industry before being tapped to head
the agency, and resigned in 2005 to work for a mine-industry consulting
company. The next head of MSHA Richard Stickler, appointed by Bush in
September 2006, was a former manager of Beth Energy mines. The Bush
administration also cut 170 positions from MSHA.[12]
In 2006, federal regulators overhauled
mine safety laws for the first time in over three decades with the MINER
Act. The overhaul was in response to the deaths of 19 miners in a
series of accidents in West Virginia and Kentucky, including the Aracoma mine that brought
criminal charges against a subsidiary of the Massey Energy Company.[13] However, when Rep. George Miller (D-CA), the chairman of the
House Education and Labor Committee that oversees the MSHA, tried to
strengthen safety regulations with the Supplemental Mine Improvement and
New Emergency Response Act (S-MINER) Act in 2007, the
bill eventually died in the Senate Health, Education, Labor and Pensions
(HELP) Committee.[14]
Mining Industry Invests in Politicians to Stop
Mining Safety Law
In April 2010 MapLight.org released data
on the United States Mining Industry's donations to politicians. As
MapLight explained:
In June of 2007, Rep. George Miller
(D-CA) introduced the Supplemental Mine Improvement and New Emergency
Response Act (S-MINER) Act, which,
according to the Congressional Research Service, would have supplemented
existing mining provisions in the Federal Mine Act to require: "(1)
emergency response plans to incorporate new technology; (2) the
Secretary of Labor to require the installation of rescue chambers in
underground coal mines; and (3) accident response plans to provide for
the maintenance of refuges." Miller chairs the House Committee on
Education and Labor, which issued a report stating: "The S-MINER Act
aims to prevent disasters and, in cases where disasters do occur, to
improve emergency response. It also aims to reduce long-term health
risks facing miners, such as black lung." Senator Patty Murray (D-WA)
explained the bill was necessary because the 2006 MINER Act provisions
had not been effectively enforced. So far, I am concerned that the slow
pace of reform is leaving America's miners at risk. We've made
progress. But [the Mine Safety & Health Administration (MSHA)] has
not moved aggressively to implement all of the provisions of the MINER
Act.[15]
The House passed the S-MINER Act in
January 2008 but the bill died in the Senate Health, Education, Labor
and Pensions (HELP) Committee. The HELP Subcommittee on Employment and
Workplace Safety, chaired by Sen. Murray, met to consider the bill but
no action was ever taken. MapLight.org reports:
For the House
vote, 25 House Democrats and nearly all House Republicans voted against
the bill. On average, House opponents received 103 percent more money
from mining interests than House members voting Yes (an average of
$12,526 to each member voting No, $6,174 to each voting Yes). Democrats
voting No received 197 percent more money from mining interests than
their colleagues voting Yes (an average of $16,314 to each Democrat
voting No, $5,489 to each voting Yes).
Seven House
Republicans, including West Virginia's Shelley Capito, supported passage
of the bill, although they received little campaign funding from
unions, the primary interest MAPLight.org found to be supporting the
bill.[15]
Below is a table that shows the
contributions (2003-2008) from Interest Groups that supported and
opposed the S-MINER Act to members of
the Senate HELP Committee in the 110th Congress.[15]
Critics argued that the passage of the
bill may have prevented the April 2010 Upper Big Branch Mine Disaster
in West Virgina.[16]
Contributions (2003-2008) from Interest Groups that
Supported and Opposed the S-MINER Act to Members of the Senate HELP
Committee in the 110th Congress
Senate HELP Committee Member
Party
State
State Rank in Mining Production
$ From Supporting Interest Groups
$ From Opposing Interest Groups
Isakson,
John
Republican
GA
20th
$0
$97,500
Murray,
Patty
Democrat
WA
32nd
$42,000
$74,141
Hatch,
Orrin
Republican
UT
6th
$0
$73,350
Murkowski,
Lisa
Republican
AK
10th
$0
$72,850
Enzi,
Michael
Republican
WY
3rd
$0
$68,600
Burr,
Richard
Republican
NC
26th
$0
$63,449
Alexander,
Lamar
Republican
TN
28th
$0
$45,800
Roberts,
Pat
Republican
KS
25th
$0
$40,300
Bingaman,
Jeff
Democrat
NM
16th
$10,000
$33,400
Clinton,
Hillary
Democrat
NY
24th
$24,500
$22,700
Coburn,
Thomas
Republican
OK
31st
$0
$22,299
Gregg,
Judd
Republican
NH
47th
$0
$11,800
Dodd,
Christopher
Democrat
CT
44th
$18,500
$9,000
Allard,
Wayne
Republican
CO
12th
$0
$7,500
Obama,
Barack
Democrat
IL
19th
$29,500
$7,000
Brown,
Sherrod
Democrat
OH
21st
$65,250
$6,000
Harkin,
Thomas
Democrat
IA
33rd
$23,850
$5,550
Mikulski,
Barbara
Democrat
MD
29th
$26,000
$4,500
Reed,
John
Democrat
RI
49th
$11,000
$4,000
Kennedy,
Edward
Democrat
MA
39th
$4,500
$0
Sanders,
Bernard
Independent
VT
48th
$46,800
$0
Total
$301,900
$669,739
Lawsuits
Miner's Family Sues Massey
On April
15, 2010, the estate of miner William I. Griffith filed a wrongful death
case in Raleigh Circuit Court against Performance Coal, Massey Coal Services, and
Massey Energy. Griffith, 54, had been working
for Performance Coal since 1992. He and his wife, Marlene Griffith,
would have been celebrating their 33rd wedding anniversary on April 30.
Griffith began working as a coal miner in 1974, shortly after he
graduated from high school.[17]
Shareholder
Sues Massey
On April 15, 2010, Manville Personal Injury
Settlement Trust - which owns 1,000 shares of Massey Energy stock - sued Massey and its
board of directors, alleging the Upper Big Branch explosion shows the
company is neglecting safety measures, which has hurt the company's
financial standing. The lawsuit was filed in Kanawha Circuit Court.[18]
The shareholder derivative lawsuit names
Massey, Don Blankenship, all current board members, former
member Gordon Gee, the company's chief operating
officer, chief compliance officer, general counsel, and its senior vice
president of group operations. Shareholder derivative lawsuits generally
allege that mismanagement of a company is decreasing the company's
value, which hurts shareholders.[18]
In addition to lost production, the
lawsuit maintains that "the company is almost certain to face securities
fraud lawsuits, state and federal investigations, fines, heightened
regulatory scrutiny, loss of goodwill, and reputational harm."[18]
Upper
Big Branch Miners
Twenty nine miners were killed in the
disaster. The following slideshow and tribute
focuses on those that lost their lives:
Deel ITer ere van 29 omgekomen mijnwerkers van de Upper Big Branch Mine
Vandaag zullen we het nu eens niet hebben over wind of netwerken maar
over koolmijnen. Geen Belgische natuurlijk want die zijn allemaal dicht.
Het gaat over Amerikaanse koolmijnen en de 19de eeuwse toestanden die
daar in het zogenaamde rijke Amerika vandaag nog steeds heersen.
We
beginnen met de herdenking van de gestorven mijnwerkers van de Upper
big Branch Mine in West Virginia...
The White House announced yesterday
that President Obama and Vice President Biden would both attend Sundays
memorial service for the 29 miners killed at Massey Energys Upper Big
Branch Mine.
A prepared statement said President Obama would
deliver a eulogy honoring the lives of those who perished and offering
his deepest condolences to the loved ones they left behind.
Gov.
Joe Manchin announced the service, scheduled for 3 p.m. at the
Beckley-Raleigh County Convention Center, earlier Monday.
President Barack Obama
looks at a map of the Upper Big Branch Mine during an April 15 Oval
Office meeting with MSHA coal administrator Kevin Stricklin (left), MSHA
chief Joe Main, MSHA deputy administrator Greg Wagner and Labor
Secretary Hilda Solis.
CHARLESTON, W.Va. -- Four years ago, Massey
Energy CEO Don Blankenship sent one of his top troubleshooters, Linton
Stump, to investigate conveyor belt conditions at his company's Aracoma
Alma No. 1 Mine in Logan County.
Stump checked it out and fired
off a memo to Blankenship. The memo, dated Jan. 13, 2006, details
overheated bearings, missing bolts and other conveyor belt problems.
The memo warned Blankenship that, while mine safety reports from
Aracoma managers showed "everything was OK," Stump had found that
"indeed it was not."
Six days later, on Jan. 19, a huge fire
broke out on one of the Aracoma Mine's conveyor belts. Two miners, Don
Bragg and Ellery Hatfield, weren't able to escape, and died deep inside
the Logan County mine.
Today, 29 families are mourning the deaths
of miners killed in a massive underground explosion on April 5 at
another Massey operation, the Upper Big Branch Mine in Raleigh County.
Investigators are just beginning a complex inquiry to try to find out
what caused the biggest U.S. coal-mining disaster in 40 years. Political
leaders are planning their own examination, and are again promising
mine safety reforms. National news outlets are poring over inspection
reports and data, raising questions about Massey's corporatewide safety
record.
On Thursday, President Obama weighed in, saying in a
White House speech that the Upper Big Branch explosion was caused by "a
failure, first and foremost, of management." Massey said Obama's remarks
were "regrettable" and the president "has been misinformed about our
record and the mining industry in general."
At the same time, a
group of miners is quietly using the Linton Stump memo -- which has not
before been widely seen -- to try to do something other investigations
have not: hold the Massey Energy parent company directly responsible for
the fatal fire at the Aracoma Mine.
In a little-noticed ruling
in late January, Logan Circuit Judge Roger L. Perry said he would allow
the miners to try to do just that.
"It could be argued that Mr.
Blankenship was personally overseeing operations at Aracoma . . . "
Perry wrote in a 15-page, Jan. 15 order that allows the miners to put
the question to a jury. Trial is scheduled for mid-October.
'We
got to get out of here'
On Jan. 19, 2006, the second shift
was just getting started when the conveyor belts ground to a halt deep
underground at Massey's Aracoma Mine near Melville, Logan County.
Foreman Michael Plumley called to the surface to find out what was
wrong. The main belt was burning, he learned. The mine had to be
evacuated.
"We got to get out of here," electrician Mike Shull
remembers Plumley telling his crew.
During the evacuation, one
group of miners ran into smoke in their primary escape tunnel. They had
to try to find another way out. Two workers, Bragg and Hatfield, became
separated from the group. They got lost and eventually succumbed to the
heavy smoke.
After a 14-month investigation, U.S. Mine Safety and
Health Administration investigators cited Massey's Aracoma Coal Co.
subsidiary for "reckless disregard" of mine safety rules, including not
performing required safety checks, failing to install a sprinkler
system, and multiple ventilation and training violations.
The
fire itself, investigators concluded, was caused by prolonged operation
of a misaligned conveyor belt, along with the buildup of large spills of
combustible coal and grease on the belt.
However, when the MSHA
report was released in March 2007, then-agency chief Richard Stickler
said the most serious problems were the removal of two ventilation
walls, called stoppings, which allowed smoke to enter the escape tunnel.
In the months after the Aracoma deaths, reports continued to trickle
out about a criminal investigation. U.S. Attorney Chuck Miller confirmed
in April 2006 that such an inquiry was ongoing, but declined to say
more.
State mine safety director Ron Wooten tried to strip
numerous Aracoma foremen of their mining licenses, but was thwarted when
the men refused to answer questions, citing the ongoing criminal
investigation. During one mine safety board meeting in March 2007,
lawyers for several foremen said their clients had been told they were
"targets" of the inquiry or were "persons of interest" to federal
prosecutors.
The wrongful-death case
In
November 2008, lawyers, spectators and local news media crowded into a
Logan County courtroom. A jury had started to hear testimony in the
wrongful-death case filed against Aracoma Coal Co. and parent company
Massey Energy. Widows Delorice Bragg and Freda Hatfield also sued
Blankenship, in his capacity as Massey CEO.
Wrongful-death cases
against employers are tough to win. Workers' compensation law gives
workers' families death benefits, but also generally prohibits such
lawsuits. To overcome that, workers have to show their employers had
"deliberate intent" -- that they knowingly ignored safety rules that
they knew could endanger lives.
The standard for suing other
companies for wrongful death is not as tough. Still, to do so, workers
must first link parent companies like Massey to direct management of the
workplace and violations that led to deaths.
As part of an
effort to do that, Bruce Stanley, a lawyer for the Aracoma widows, did a
lengthy interview -- called a deposition -- with Blankenship in July
2008 at the Chief Logan Conference Center.
Among other things,
Stanley asked Blankenship about the Linton Stump memo. Blankenship
testified under oath that he knew the belts at Aracoma "had been bad"
but that he "had sent someone there to fix it."
"I was operating
under the impression that it had been brought to large enough attention
that it would be OK, yes, I mean, I deal with hundreds of coal mines and
thousands of people, so yes," Blankenship said, according to a
transcript of his deposition.
After he received Stump's memo,
Blankenship wrote on it, "Shouldn't we fire Carl White and Larry
Gibson," referring to two Aracoma workers charged with checking belt
conditions.
Blankenship said in his deposition that he "thought
we should discipline, discharge or do something with the people who were
perhaps not doing their part."
White was not fired, and was
still working at Aracoma the day of the fire. Stanley said his lawsuit
uncovered no evidence that Gibson was fired.
Fair 'by
West Virginia standards'
During the trial, Stanley showed the
Logan jury videotape of parts of Blankenship's deposition.
Jurors heard that Blankenship received mine-by-mine production reports
every two hours, and insisted on detailed memos on everything from
conveyor belt breakdowns to parts inventories.
They also heard Blankenship answer questions
about the Stump memo.
That was on a Friday afternoon. On Monday
morning, lawyers announced in court that they had reached a settlement
during the weekend. Aracoma Coal would pay an undisclosed sum to the
Bragg and Hatfield families. Claims against Massey and Blankenship would
be dropped.
A few days later, Blankenship told a statewide radio
audience that the undisclosed settlement amount was fair "by West
Virginia standards," given what he called the state's "very liberal"
court system.
About a month later, two days before Christmas in
2008, U.S. Attorney Miller held a news conference at the federal
building in Charleston.
Prosecutors had reached a deal with
Massey and its subsidiaries. The Aracoma Coal Co. subsidiary would plead
guilty to 10 criminal mine safety violations and pay $2.5 million in
fines. Aracoma would pay another $1.7 million in civil penalties, to
settle the violations cited by MSHA. The total penalty, $4.2 million,
was the largest government penalty ever in a coal-mining death case,
prosecutors said.
As part of the deal, Miller agreed that
prosecutors would not pursue charges against parent company Massey or
any of its officers or employees. A joint statement from prosecutors and
the company said the government did not have evidence that Massey
"knew, approved, or acquiesced in" Aracoma's faking of escapeway drill
logs, the only felony included in the plea agreement.
In
mid-January, when U.S. District Judge John T. Copenhaver conducted a
hearing to consider approval of the plea bargain, widow Delorice Bragg
stood up in court and read a statement opposing the deal.
Bragg
told Copenhaver that evidence in the widows' case "made it clear that
Massey executives much farther up the line expected the Alma Mine to
emphasize production over the safety of the coal miners inside.
"If Massey executives have done nothing wrong and bear no criminal
responsibility for the fire that killed Don and Elvis, then why do they
need the deal?" Bragg asked. "If they're innocent, they don't."
When he approved the plea deal in April 2009, Copenhaver called the
nonprosecution agreement "unusual," but said it was up to prosecutors to
make such decisions.
"The government informs the court that it
lacks a case in that respect, and the court accepts the government at
its word," Copenhaver said.
'Personally running the
show'
Over the past two years, at least nine survivors of the
Aracoma fire have waged their own court battle against Massey. They say
they inhaled smoke from the fire, causing long-term health concerns,
and say the experience has caused them serious emotional problems. The
survivors are suing Aracoma Coal Co., and their lawyers also are trying
to move up the corporate ladder to parent company Massey Energy.
Massey tried to have the case against the parent company thrown out.
Massey's lawyers argued, among other things, that the Linton Stump memo
did not show that Massey or Blankenship did anything wrong.
In
legal filings, Massey lawyers say neither of the belts discussed in the
memo were the one that caught fire.
"All mines contain conveyor
belts," Massey lawyers wrote. "Conveyor belts are essential to move coal
from the inside of the mine to the outside of the mine and eventually
to the customer buying the coal.
"Consequently, the fact that
upper management in the Massey companies kept abreast of problems with
the belts is unremarkable," the lawyers wrote. "Indifference to the
belts and associated problems would be noteworthy.
"How this memo
can support a claim of directly liability for the Jan. 19, 2006, fire
is simply beyond comprehension," Massey lawyers wrote.
Lawyers
for the miners disagreed.
"Don Blankenship was aware of the belt
problems at Aracoma and personally sent Linton Stump to assess the
situation," they wrote. "It is obvious that Mr. Blankenship was ignoring
the corporate structure and personally running the show at Aracoma."
Judge Perry, in his Jan. 28 ruling, found the question was "an issue of
fact" that a jury should decide at trial.
'Safety,
accountability and responsibility'
While the wrongful-death
lawsuit and the Aracoma criminal case were making their way through
state and federal courts, safety problems were on the rise at another
Massey mine, in Raleigh County.
Between 2008 and 2009, citations
at the Upper Big Branch Mine near Montcoal doubled. MSHA records show
that agency inspectors issued 48 orders for "unwarrantable failure" to
comply with safety rules in 2009 alone. The mine repeatedly was cited
for serious ventilation violations and for accumulations of coal dust.
Proposed fines tripled, to nearly $900,000 last year.
Then, at
3:02 p.m. on April 5, carbon monoxide alarms went off deep inside the
mine. A huge explosion -- possibly an ignition of methane made worse by a
buildup of coal dust -- ripped through the mine. Twenty-nine workers
never made it out alive. Two others were injured.
In a
preliminary report to Obama, Labor Secretary Hilda Solis said Upper Big
Branch's rate of serious withdrawal orders was 19 times the national
rate. Still, the report said, at least three other Massey mines had more
total citations than Upper Big Branch.
"In short, this was a
mine with a significant history of safety issues, a mine operated by a
company with a history of violations, and a mine and company that MSHA
was watching closely," the Labor Department report said.
Massey
issued a response, saying the company "believes in safety,
accountability and responsibility."
"We seek the truth in the
ongoing investigation and are cooperating with federal and state
agencies to determine the cause of the tragic accident at Upper Big
Branch Mine," Massey said. "Unfortunately, some are rushing to judgment
for political gain or to avoid blame."
The Bragg and Hatfield
families are keeping up with news of the Upper Big Branch disaster. Last
week, Stanley released a brief statement on their behalf:
"We
were highly disappointed by the U.S. Attorney's agreement not to look
upstream," the statement said. "We were concerned that the agreement
sent a very dangerous message -- that Blankenship's micro-management
style was OK, certainly that there was nothing the feds felt like they
could do about it.
"The fear now, of course, is that the same
circumstances we discovered at Aracoma may be about to resurface at
Upper Big Branch."
Im glad to see this great article,
because it gives the lie to the completely bogus claims Massey makes
that their safety record is so great.
Two men died! Only four
years ago! The Massey subsidiary pled guilty to a federal crime and
paid a $2.5 MILLION dollar fine!
I posted a critical comment last
week about how journalists werent remembering and mentioning the
Aracoma incident. What set me off was a shameful softball interview
with Don Blankenship by the Daily Mail where they never even brought
up Aracoma unbelieveable!
I hope the national media, including
the Washington Post and NY Times, follow up on this story. We need
plenty of national scrutiny and pressure to protect the lives of West
Virginia miners, and bring real justice.
Thanks, Ken, for getting
this out there.
maar ook de baas levert in...maar er
blijft blijkbaar toch genoeg over om riant van te leven:
The Associated Press put out a story about
Massey Energy CEO Don Blankenships 2009 compensation the other day,
reporting:
Total compensation for the head of Massey Energy Co.
fell 12.3 percent last year as the coal mining company coped with
sluggish demand in wake of the recession, according to an Associated
Press analysis of a regulatory filing.
Don
Blankenship, chairman and CEO, earned $17.3 million in compensation last
year, compared with $19.7 million in 2008. Massey owns the West
Virginia mine where an explosion earlier this month killed 29 miners in
the nations worst coal mining disaster in decades.
The story
continued:
The bulk of Blankenships 2009 compensation came in a
performance award of $11.5 million, nearly double the $6 million he
earned in 2008.
Blankenship received $933,369 in salary,
down 6.6 percent, as he and other executives took a pay cut because of
difficult business conditions. He got a bonus of $300,000.
He
received stock awards that Massey valued at $3.9 million when awarded
and $609,875 in compensation for such perks as aircraft travel, cost of
housing provided by the company, 401k matching contribution and
insurance.
By way of explanation:
The
Associated Press compensation formula is designed to isolate the value
the companys board placed on the executives total compensation package
during the last fiscal year. It includes salary, bonus,
performance-related bonuses, perks, above-market returns on deferred
compensation and the estimated value of stock options and awards granted
during the year.
The calculations dont include changes in
the present value of pension benefits, and they sometimes differ from
the totals companies list in the summary compensation table of proxy
statements filed with the Securities and Exchange Commission, which
reflect the size of the accounting charge taken for the executives
compensation in the previous fiscal year.
Not really discussed
in this particular story were the factors that go into deciding
Blankenships bonus You can check them out by reading the
most recent Proxy Statement Massey filed with the U.S. Securities
and Exchange Commission
Among the factors are Masseys earnings,
tons of coal sold, productivity, and fulfillment of contracts. The
bonus also includes a factor for environmental violation reductions.
As for mine safety, the only measure factored in is the rate of
reduction of non-fatal days lost injuries there is nothing listed for
rate of reduction of mine safety and health violations cited by
inspectors.
Fatalities
Higher at Non-Union MinesLike Masseys Upper Big Branch
Friday April 9 2:51 pm
Thomas Jones (L), a coal miner,
participates in a candelight vigil in Whitesville, West Va., on April 7
for the 25 miners that were killed in an explosion two days earlier at
the Upper Big Branch coal mine owned by Massey Energy Company. (Photo
by SAUL LOEB/AFP/Getty Images)
By David Moberg
Buried
deep in most stories about the West Virginia coal mine disaster at
Massey Energy Company's Upper Big Branch mine, if mentioned at all, is
one clue to why at least 25 lives were lost: The mine was non-union.
Miners
die in unionized as well as non-union mines, of course. And Massey's
record of safety violations, penalties, and smaller-scale accidents
suggests its management philosophy and practices contributed to the
lethal incident, despite the company's claim that its safety performance
has improved. Ultimately, official investigations will pinpoint
precisely what went wrong.
But an examination of the incidence of
coal mine fatalities since 1995 shows that in every year but one fatal
accidents occurred in non-union mines at a rate disproportionateusually
much more disproportionateto the non-union share of the workforce. In
other words, unionized mines were much safer.
It would be ideal to
compare fatalities per thousand hours worked in union and non-union
mines, but those data appear to be unavailable. The United Mine Workers
of America (UMWA) has tallied fatalitiesnoting whether they occurred in
underground, surface, open pit, preparation plant or other facilities
and whether the workers were UMWA members, non-UMWA workers, non-UMWA
contractors, or "company personnel."
And Unionstats.commaintained by Barry
Hirsch of Georgia State University and David Macpherson of Trinity
Universityuses Census data to determine annually the share of each
industry that is unionized.
Looking at these data, only in 2001
were there disproportionately more fatalities (39 percent) in union
mines (unions represented 30 percent of coal miners that year) than in
non-union mines. Recent figures are more typical. In 2006 through 2009
union mines accounted for 10, 6, 10 and 5 percent, respectively, of all
coal mine deaths, but over that period unions represented 15 to 22
percent of coal miners. For those years unionized miners appear to have
been one-fourth to one-half as likely to be killed in mine incidents as
their non-union peers.
In some other years, union mines are only
slightly more safe than non-union, but overall the trend is for union
mines to be about twice as safe, as indicated by fatalities.
(Fatalities, which can't be easily covered over, are a reliable safety
indicator, much more than injuries, since non-union mines often cover up
or fail to report injuries.)
The bad news is that union
representation is down dramatically. In 1996, for example, 42 percent of
miners were in unions. In 2009 only 20 percent belonged to a union.
Tougher
enforcement of laws, with higher penalties, and stronger safety
standards are essential. But unionized miners have the power to enforce
those standards before there's an accident, and they can prevent the
speed-ups, overwork, and shortcuts that are common in non-union mines,
like Upper Big Branch, and that contribute to the dangers of the job.
If
Congress and Obama want to do something to save miners' lives, they
should first of all protect and strengthen their right to organize.
nog steeds wind en ook de slimme meters duiken weer op
Ondertussen vonden we nog een interessante site over windenergie en de
integratie van de windmolenparken in de bestaande netten. Jullie vinden
erg recente informatie op : http://www.wind-integration.eu/downloads/
Het
betreft hier een eerste studie op europees niveau over windenergie.
Welke capaciteiten er bestaan, wat de kosten en de baten zijn en welke
investeringen er nodig zullen zijn om de windenergie tot bij de
eindverbruikers te krijgen. Het grote probleem is namelijk het
congestievraagstuk. In sommige gebieden beschikt men over massale
hoeveelheden windenergie omgezet in elektriciteit maar op de moment dat
je daar veel productie hebt en je hebt overschotten raak je ze niet
makkelijk kwijt aan verder afgelegen klanten omdat de bestaande netten
deze energie niet aankunnen en reeds op hun maximumcapaciteit zitten.
het gevolg is dat je overal stromen krijgt (de wet van de minste
weerstand) die moeilijk te controleren vallen. België heeft op het
Elianetwerk daarom moeten phasehifters plaatsen. Dit zijn een soort
regeltransformatoren die ongewenste stromen kunnen verhinderen om op het
net te komen en zo het net te verstoren. Deze dwarsregeltransformatoren
zoals dat in schoon vlaams heet bevinden zich op de interconnecties met
Nederland en Frankrijk.
Voor diegenen die dus geïnteresseerd
zijn in windenergie, lees de slides van de EWIS-studie want daar staat
dus zeer interessante informatie.
Nu zullen we het even
tussendoor hebben over ons stokpaardje namelijk de slimme meters. De
vertrouwde lezertjes weten dat we hier al vaak ons gif hebben gespuwd
over deze vernuftige en vooral geniepige dingen. We merken dat er toch
stilaan heel wat vragen worden gesteld over de massale plaatsing van
deze meters. We kunne daar alleen maar blij mee zijn. De meest recente
kritische benadering komt van bij EPSU dat bij de meeste natuurlijk
volslagen onbekend is. Daarom verwijzen we eerst naar hun website: http://www.epsu.org/ Maar
kort samengevat is dit zoals de volledige benaming het al netjes
aangeeft : European Federation of Public Service Unions of dus de
Europese koepel van de Europese vakbonden die de openbare diensten
vertegenwoordigen. En EPSU is voornamelijk maar niet volledig van eerder
rooie signatuur. Binnen EPSU vinden we dus ook de vakbonden die de
energiesector gas en elektriciteit vertegenwoordigen. In Belgistan is
dat via het ABVV de ACOD sector Gazelco. Voor Nederland vinden we daar
AKVABO, voor Duitsland VERDI en voor Frankrijk de CGT Fédération Mines
et Energie. En ze stellen zich zelf als volgt voor:
EPSU is the
European Federation of Public Service Unions. EPSU represents over 8
million workers in their 274 trade unions in all European countries.
EPSU organizes workers in state administration and central, local and
regional government, health and social services and the utilities
(energy, water, waste). In the electricity and gas sector EPSU
affiliated unions organise workers in all parts, including the distribution
companies and auxiliary services.
Zeer
interessante lectuur en we kunnen het iedereen aanbevelen dit document
aandachtig te lezen. Zel zullen we ons beperken tot een klein uittreksel
plus de "recommandations":
Uittreksel:
The Status Review
indicates the argumentation for introducing smart meters but nowhere is
this related to proven benefits, especially regarding energy
efficiency benefits. The idea that customers can reduce load on peak
days and pay less is solid. But that is already existing. Are the
benefits of advanced meters compared with such measures (shutting of
air-conditioners etc) and their possible extension? A roll-out
will have implications for the meters which normally do have a long
lifespan and might not have been fully depreciated. How are these
costs accounted for? There is increasing pressure to introduce smart
meters, but as argued it is not fully proven and might be expensive.
We are surprised therefore that the Regulators argue as part of the Next Steps
to ensure a sound future for smart-metering in Europe. It is not at
all the task of the regulators to ensure this since when are the
regulators to provide a market for the producers and installers of
smart-meters? The Regulators should show restraint and ensure that the costs
are not borne by domestic households. Also the additional costs to
consumers of ensure that smart meters do deliver need to be taken into
account. If smart meters are to work, utilities must be able to get
consumers to interact with them and become proactive by investing in
the various gadgets that allow their utilities to talk to them. It
also means learning how electricity is produced and priced and then
working with their providers to curb usage. Toward that end,
utilities and policymakers have a lot of consumer education ahead of
them. What are the costs of this, the long term programmes etc. We note here
that still many users do not switch to the lowest cost providers. Sometimes
smart meters are confused with smart grids. Smart grids imply
technology that is able to analyze electricity flow, for example, can
increase reliability and diminish volatility by allowing utilities
to pinpoint overloaded transformers and therefore avoid power outages.
This makes a lot of sense to allow better management and savings on
large amounts of electricity. EPSU is
concerned that the costs for domestic users (and for DSOs equipping households
with a smart meter) might be higher than the potential benefits and
that the benefits have not been demonstrated sufficiently.
III.
Recommendations EPSU is not opposed to the introduction of smart
meters. We recognize that smart meters have the potential to save
electricity and gas for large and medium size users. Smart Grid Technology
might likewise have positive effects. As regards smart meters we
have some concerns: The benefits for small and domestic users are
less clear compared with the costs as the status review clearly
demonstrates. More comparative research is needed and especially why
in some cases such analyses come to different results. The regulators
should do more work on this and governments should be required to do a
cost-benefit analysis of the introduction of smart meters. Such
overviews should include the advantage or not of smart meters over
other (and already) existing measures. Issues of depreciation and costs
for additional gadgets to make the most use of the technology should
be taken into account. Further work of the regulators on the
introduction should include the socio-economic dimension of: o
Impact on vulnerable users. Will they really benefit or is the risk of
disconnection high; o Impact on the workers in the DSOs, meter
reading, data review, installations and other companies is to be
taken into account. The review should do more work on the licensing
arrangements to ensure contractors have a sufficient and highly
skilled workforce respecting social and tax legislation as well as collective
agreements. A comparative overview is required. There are still
several problems that have not been solved: privacy issues, technology standards
plus the above, which should make regulators behave in a restraint
manner to prevent costs are borne by the users. EPSU recommends
that the introduction of smart meters should in all cases be subject to
a cost-benefit analysis. Distribution System operators (DSOs), trade
unions, consumer and other interested stakeholders should be involved
in the preparation and evaluation of the analysis. This will ensure
that the different aspects can be properly taken into account. EPSU
is open to be involved in the development of the Guidelines of Good practice
on regulatory aspects of smart metering.
Morgen is uiteindelijk overmorgen geworden omwille van het mooie weer.
Je kan dan moeilijk de ganse dag voor je schermpje zitten om visoogjes
te ontwikkelen. Wat presenteren we jullie vandaag? Vandaag gaan
we met de teletijdskabine van professor Barabas wat terug in het
verleden naar begin 2007 en we vissen op de debatsite van Politics een
tussenkomst van ene "la Chunga" op. Jet leuke en tevens het vervelende
van internet is natuurlijk dat er alles blijft op staan..Wat er hier
staat geschreven daar voelen wij ons niet verantwoordelijk voor maar het
is leuke literatuur...en we zweren bij de horens van Mefisto dat wij
niks te maken hebben met La Chunga...
Als mensen zich bij momenten als een duivel in een
wijwatervat roeren, stel ik me altijd de vraag hoe dat komt.
Toen Johan Vande Lanotte enkele maanden geleden een wetenschappelijke
studie - die de gevolgen van de kernuitstap negatief beoordeelde -
belasterde als volledig uit de lucht gegrepen en het werk van ei-zo-na
corrupte Electrabel-marionetten onder leiding van professor D'Haeseleer,
fronste ik danig mijn wenkbrauwen.
Deze week kreeg Johan Vande
Lanotte het weer aardig op de heupen na de uitspraken van Vlaams
minister Kris Peeters mbt de kernenergie-uitstap. Hij stelde - volledig
uit het lood geslagen - dat de SP.a nooit in een federale regering zou
stappen als de kernuitstap niet werd uitgevoerd. Dat Groen!, Ecolo
en zijn eigenste SP.a de enigen zijn die nog echt geloven dat de
kernuitstap - zoals die is voorzien - realistisch is, schijnt hij uit
het oog te verliezen.
Wat bezielt Johan Vande Lanotte? Waarom
voelt hij zich zo aangevallen wanneer de woorden 'uitstel', 'uitstap' en
'kernenergie in een zin samenvallen?
Ik wil het niet hebben
over hoe vanaf 2015 het sluiten van de kerncentrales - die instaan voor
meer dan de helft van het binnenlands elektriciteitsverbruik - zal
worden opgevangen. Evenmin wil ik het hebben over het feit dat de
alternatieven voor kernenergie beduidend duurder zijn. Zo is
bijvoorbeeld de kostprijs per KWh die met windmolens op zee wordt
geproduceerd bijna het dubbele van de kostprijs van een nucleaire KWh.
Waar ik het wél wil over hebben is de vraag indien het halsstarrig
verzet tegen de kernuitstap door Johan Vande Lanotte gevoed wordt door
een oprechte ecologische overtuiging of schuilt er meer achter?
Ik zou niet durven beweren dat er geen ecologische motivatie achter de
terughoudendheid van Johan Vande Lanotte schuilt. Ik betwijfel echter
wel indien het milieu zijn eerste bekommernis is. Laten we een koe
een koe noemen: Johan Vande Lanotte profileert zich als ecologist om de
kiezers die indertijd van Groen! werden weggekaapt niet in de verleiding
te brengen hun rug naar de SP.a te keren. Misschien is deze
electorale overweging wel dé hoofdreden voor het verzet tegen de uitstap
bij de SP.a-leden, maar is ze dat ook voor Johan Vande Lanotte?
Ik geloof het niet. Voor Johan Vande Lanotte is het persoonlijk.
Het is geen geheim als ik schrijf dat Johan Vande Lanotte de grote man
in Oostende is. We moeten de eerste motivatie voor zijn verzet tegen de
kernuitstap dan ook daar gaan zoeken.
Johan Vande Lanotte wil in
Oostende een industrieel centrum voor hernieuwbare energie uit de grond
stampen. Een vooruitgeschoven kernuitstap zou potentiële investeerders
afschrikken waardoor zijn droom in duigen zou vallen. Daarom is
Johan Vande Lanotte in de eerste plaats tegen het uitstellen van de
kernuitstap. Let wel, op zich is er niks verkeerd aan de ambitie van
Johan Vande Lanotte om zijn stad economisch te laten profiteren van de
gevolgen van de kernuitstap. Wel is het verkeerd om het belang van
één stad boven de verzekerde elektriciteitsvoorziening van het ganse
land te plaatsen.
Een korte schets ...
Een paar jaar
geleden was de Koningin der Badsteden een economisch kerkhof en Vande
Lanotte nam - naarmate zijn politieke macht toenam - de taak als redder
van Oostende op zich. Via het afleiden van heel wat regionale,
federale en Europese subsidies - Oostende werd door de EU als economisch
ontwikkelingsgebied erkend - ving hij zijn economisch reanimatieproject
voor Oostende aan.
Van de Lanotte werd voorzitter van de raad
van bestuur en lid van het directiecomité van NV AG Havenbedrijf
Oostende. Dit is een autonoom gemeentebedrijf dat het reilen en
zeilen in en om de Oostendse haven coördineert. Bovendien viel de
Noordzee - toen hij federaal minister was - onder zijn bevoegdheid dus
kwam dat even goed uit. NV AG Havenbedrijf Oostende kreeg van het
Vlaams Gewest enkele honderden hectaren industriegrond ter beschikking
waarmee Vande Lanotte zijn 'Big Deal' kon aanvangen.
Het beheer
van die honderden hectaren werd in handen gelegd van een speciaal
hiertoe opgerichte onderneming die de naam NV Plassendale draagt.
Vanzelfsprekend werd niemand minder dan Johan Vande Lanotte zelf
voorzitter van deze nieuwe vennootschap.
Niet zozeer was Vande
Lanotte geïnteresseerd in de ontwikkeling van traditionele activiteiten
op zijn industrieterreinen maar wel in vernieuwende activiteiten.
Daarom richtte hij met NV Plassendale een samenwerkingsverband op
dat Greenbridge Research en Incubator heet. De voornaamste partner van
NV Plassendale in Greenbridge is de Universiteit Gent alwaar Vande
Lanotte het eerbare ambt van professor publiek recht bekleedt. Het
doel van Greenbridge is om via de afdeling Technologietransfer van de
Universiteit Gent high tech, pharmaceutische, chemische en andere
spin-off's naar Oostende te leiden. Hiervoor kreeg de Universiteit
Gent voldoende grond ter beschikking en restte nog veel ruimte voor
bedrijven zonder band met de universiteit.
Overheidsgeld alleen
volstond echter niet om Vande Lanotte zijn droom te realiseren...
De gedelegeerd bestuurder van NV AG Havenbedrijf Oostende (waarvan Vande
Lanotte voorzitter is), Gerard Paul (tevens lid van de Vlaamse
Havencommissie) richtte het investeringsfonds Amandine Fund op.
Deze vennootschap verschaft risiciokapitaal aan jonge ondernemingen die
zich in Oostende komen vestigen. Amandine Fund heeft een toegestaan
kapitaal van zes miljoen euro (drie miljoen eigen middelen en drie
miljoen door de Vlaamse overheid via het Arkimedes-decreet). Naast
enkele anderen werd Amandine Fund mede-opgericht door de CEO van
Delhaize Belgium, Arthur Goethals, die tevens bestuurder is van De Post
en lid van de raad van bestuur van het VBO. Arthur Goethals bezit -
waarschijnlijk als dank voor zijn medewerking aan de realisatie van de
droom van Vande Lanotte - de eer zichzelf vanaf begin dit jaar
voorzitter van de Oostendse basketbalclub te noemen (de zittende
voorzitter werd tot ere-voorzitter 'gepromoveerd').
Verder werd
dat Amanidine Fund opgericht door NV Electrawinds. Deze firma is
gevestigd op de industrieterreinen van de NV Plassendaele waarvan Johan
Vande Lanotte dus voorzitter is. De doelstelling van Electrawinds is
het produceren, verkopen en verdelen van elektriciteit op basis van
hernieuwbare energie en hierin is onder andere windenergie belangrijk.
Omwille van de uitstap uit kernenergie is investeren in een dergelijke
onderneming bijzonder aantrekkelijk. Vandaar ook dat de Europese
leidinggevende onderneming in private equity en risicokapitaal, 3i,
bereid werd gevonden op 13 december 2006 een kapitaalsverhoging van 30
miljoen euro vol te storten in ruil voor een aandeel van dertig procent
in Electrawinds, dat in 2007 voor ongeveer 100 miljoen euro wil
investeren. Ondertussen bouwde Electrawinds al een bio-massacentrale in
Oostende en plant ze er een in Moeskroen. Ook vangt begin 2007
normaal gezien de bouw aan van een biostoomcentrale te Oostende en wordt
het grootste solarpark van België in Middelkerke neergepoot. Tot
slot richtte Electrawinds een tijdelijke vennootschap op, Eldepasco, die
een park in zee van 36 windmolens wil installeren op de Bank zonder
Naam voor de Belgische kust. Dit park zou operationeel zijn tegen 2011
en een investering vergen van 500 miljoen euro! Dat is echter nog
niet alles! Herinneren we ons nog hoe Johan Van de Lanotte er alles aan
deed om een zeewindmolenpark naar de voor de kust van Oostende gelegen
Thortonbank te brengen. Geplande investering door de nieuw opgerichte
onderneming C-Power: 800 miljoen euro!
Zullen al deze
investeringen voldoende opleveren als de goedkopere kerncentrales langer
openblijven? Zullen investeerders nog bereid zijn risicokapitaal -
waarvan hoog rendement wordt verwacht - ter beschikking te stellen?
Wat met de droom van Johan Vande Lanotte? Loopt hij daarom zo
zenuwachtig? Is hij daarom zo bitsig? Voelt hij dat hij zich
vergaloppeerde?
Waar ging Johan Vande Lanotte in de fout?
Ten eerste heeft hij de boodschap, dat alternatieve energiebronnen
nooit het wegvallen van kernenergie zou kunnen opvangen vanaf 2015,
nooit ernstig genomen of geloofd.
Ten tweede zag hij kans om op
basis van zijn verkeerde premisse iets enorms te doen voor zijn
Oostende. Iets wat niemand hem had voor gedaan en dit werd een
verblindende obsessie voor hem.
Ten derde is hij al zijn
relaties beginnen aanspreken en zijn politieke invloed gaan aanwenden om
zijn droom te realiseren.
Ten vierde geloofde hij ondernemingen
wanneer die hem verzekerden dat de opvang wel mogelijk was. Die
ondernemingen hebben gegronde redenen om te stellen dat zij de opvang
wel aankunnen. Stel u voor wat er zou gebeuren met de prijs van
elektriciteit mocht het aanbod door het wegvallen van kernenergie
ontoereikend zijn.
Het wordt hoog tijd dat Johan Vande Lanotte
aanvaard dat de voorziene kernuitstap geen optie is. Het wordt hoog
tijd dat Johan Vande Lanotte tot rede komt en zich niet blijft
vastbijten in zijn Oostendse droom ten koste van het belang van een
land.
2010 wordt een cruciaal jaar voor Eldepasco, het eerste
offshore windproject van Electrawinds in de Belgische territoriale
wateren. Staatssecretaris van de Noordzee Etienne Schouppe heeft de
laatste vergunningen ondertekend en daarmee zit Eldepasco in de laatste
rechte lijn.
El-dep-as-co
wordt het derde offshore windturbineproject in België, na dat van
C-power en Belwind. De naam verwijst naar de 4 initiatiefnemers : Electrawinds,
het aannemersbedrijf Depret, het windbedrijf Aspiravi en
de Colruyt groep.
-Nu de vergunningen verleend zijn, wat is
de planning voor 2010 ?
Pieter Dehaene | Assistent Manager
Wind Offshore : Op dit moment onderhandelen we nog met 3
leveranciers van offshore windturbines. De finale beslissing zal ten
laatste begin 2010 vallen. Afhankelijk van het type dat we kiezen zal
Eldepasco bestaan uit 36, 60 of 72 turbines. Het totale vermogen van het
park is immers vastgelegd op 216 MW. Meteen daarna kan dan het
bodemonderzoek starten : van elke geplande turbine wordt de bodem
grondig onderzocht. Met die resultaten wordt dan een funderingsontwerp
gemaakt en kunnen we prijzen opvragen bij potentiële bouwers.
Raoul
van Lambalgen | Manager Wind Offshore : Momenteel loopt er al een
meetcampagne voor Eldepasco. Het Antwerpse bedrijf IMDC voert
hydrodynamische testen uit. Een half jaar aan een stuk meten we
bijvoorbeeld de watertemperatuur, de stroming, de golfhoogtes, het
zoutgehalte, .
Pieter Dehaene | Dat gebeurt via
een soort plaat die op de bodem van de zee wordt gelegd en die alle
meetgegevens opslaat in een intern geheugen. Om de zoveel tijd wordt die
informatie opgehaald. Zo weten we aan welke natuurkrachten de
funderingen van onze turbines onderhevig zijn.
Raoul van
Lambalgen | 2010 wordt het jaar van de contracten. Terwijl het
Bodemonderzoek loopt en de hydrodynamische testen, onderhandelen we de
contracten met de windturbinebouwer en de verschillende partijen die de
elektrische infrastructuur leveren. Je hebt niet alleen de kabel die de
elektriciteit van zee naar land brengt, ook tussen de turbines zijn er
elektrische kabels en je hebt ook een kabel naar het
transformatorplatform dat bij het windturbinepark komt.
-Hoe
zit het met de financiering ? De investering wordt op 760 miljoen euro
geschat. Das gigantisch.
Raoul van Lambalgen | Belwind
is er in geslaagd om de financiering af te ronden in de slechtst
denkbare economische omstandigheden. Dat toont aan dat investeerders
geloven in offshore wind. Eldepasco werkt sinds kort met dezelfde
financiële adviseurs als Belwind.
-Hoeveel van jullie tijd
zijn jullie met offshore bezig ?
Raoul van lambalgen | Op
dit moment 110 procent (lacht) ! En er is niet alleen Eldepasco. In
juni hebben we de concessie binnengehaald voor Rentel. En mogelijk komt
er nog meer op ons af.
Pieter Dehaene | Het project
Rentel wordt in 2010 voort uitgewerkt. We starten met het milieu
effecten rapport (MER) wat ongeveer een jaar in beslag neemt. Tegelijk
zal ook de vergunningsaanvraag voor de kabel en de exploitatievergunning
worden voorbereid. Ten vroegste eind 2010 zal dit samen worden
ingediend.
Rentel wordt
het 4de windturbinepark op de Noordzee en is ingepland in de
zone Zuid-West Schaar, gelegen tussen de Thorntonbank en de Bank Zonder
Naam, op zon 31 kilometer voor de Belgische kust. Rentel komt dus
tussen de eerder toegewezen projecten van C-Power en Eldepasco.
Het
nieuwe offshore park zal bestaan uit 48 turbines van 6 MW, goed voor
een totaal geïnstalleerd vermogen van 288 MW en kan voorzien in het
jaarlijkse elektriciteitsverbruik van 265 000 gezinnen. Wanneer het
windpark volledig operationeel is wordt de uitstoot van CO2jaarlijks
gereduceerd met 463 000 ton. De geschatte investering voor Rentel komt
op ca.1 miljard euro.
Rentel verenigt Rent-A-Port en Electrawinds,
partners die de nodige knowhow hebben in projectontwikkeling,
projectfinanciering en het bouwen en exploiteren van windenergieparken.
Beide partners hebben in Rentel een aandeel van 50 procent.
Luc
Desender, CEO Electrawinds : Het toekennen van de
concessie is fantastisch nieuws voor ons energiebedrijf. Het versterkt
de rol die Electrawinds wil spelen bij de ontwikkeling van windprojecten
op de Noordzee. We zijn overtuigd van de mogelijkheden en maken ons
sterk dat we dit prestigieuze project tot een goed einde kunnen
brengen.
Marcel Van Bouwel, directeur-generaal van Rent-A-Port:
We zijn bijzonder blij met het toekennen van deze vergunning. Ons
bedrijf is zeer actief in het engineeren, coördineren en superviseren
van grote infrastructuurwerken op zee in het buitenland. Deze eerste
grote referentie in België (naast het andere Belgische project, Shipit)
zal onze internationale expansie zeker ondersteunen in een groen
vakgebied met veel toekomst.
Het windpark Seastar is ingeplant in het
zeegebied tussen de zandbanken Bank-Zonder-Naam en de Bligh Bank,
zowat 38 kilometer voor de kust. Het nieuwe windturbinepark valt binnen
de zone die door de Belgische overheid is toegewezen voor
windenergieparken en komt tussen de intussen vergunde projecten
Eldepasco en Belwind.
Volgens de aanvraag wordt Seastar een
windpark van 246 MW. Electrawinds en Power@sea hebben elk 50 %. Door het
samenbrengen van Electrawinds en Power@Sea worden de specifieke kennis
en de sterktes van beide ondernemingen gecombineerd.
Electrawinds
is één van de pioniers in België voor hernieuwbare energie. Het groene
stroombedrijf heeft een ruime ervaring met het ontwikkelen, bouwen en
exploiteren van windturbineparken in België, Italië en Frankrijk.
Offshore is Electrawinds betrokken bij de projecten Eldepasco (volledig
vergund) en Rentel (concessie bekomen in 2009). Electrawinds heeft ook 3
operationele biomassacentrales en verschillende solarprojecten.
Power@Sea
is een specifieke investering- en ontwikkelingsmaatschappij die zich
toelegt op de uitvoering van engineering opdrachten in verband met
milieuvriendelijke energie-opwekking en distributie, alsook de
exploitatie van energieprojecten op zee. Het organiseren van
onderhoudswerkzaamheden van offshore windenergieparken en andere
projecten op zee behoort eveneens tot haar activiteiten.
Belwind bouwt momenteel aan het grootste energieproject in België, m.n.
een groot windmolenpark gesitueerd op een aanzienlijke afstand van de
kust.
Het windpark wordt op 46 kilometer van de kust van
Zeebrugge gebouwd.
Het park wordt in 2 fasen van elk 55 turbines
gerealiseerd, met een totaal vermogen van 330 MW.
Jaarlijks zal
het park 1.1 TWh. aan elektriciteit produceren. Dat is voldoende om
ongeveer 350.000 gezinnen van groene stroom te voorzien en 540.000 ton
CO2 per jaar te besparen.
Er is geen enkel windpark in de
wereld dat even ver in zee is gelegen als Belwind, ook de ontwikkeling
ervan is de snelste in de offshore wereld.
Hier hebben we dus een
opsomming van de geplande off-shorewindmolenparken voor plusminus 1000MW
vermogen.
Dus hopelijk begint iedereen nu te begrijpen waarom
we dit artikel overnamen in ons deel I van dit dossier:
Meer windenergie in de Belgische
Noordzee betekent dat de elektriciteitsfactuur van de gezinnen en
bedrijven in ons land fors zal stijgen. Dat blijkt uit berekeningen van
het Energie-instituut van de KU Leuven. De hogere kosten zijn te wijten
aan de groenestroomsubsidies voor de windparken op zee, die worden
doorgerekend aan de verbruiker. Vandaag gaat het nog om zeer kleine
bedragen, maar tegen 2020 is er sprake van een verzeven- tot
verveertienvoudiging. De chemie-industrie heeft een voorstel klaar om de
toekomstige facturen te drukken. Ze suggereert onder meer dat de
overheid een deel van de financiële inspanning draagt.
de rekenwonders onder onze lezertjes moeten maar eens hun zakrekenmachientje uit pakken en netjes berekenen hoeveel ons dat gezoef zal kosten...
Het was vandaag een bijzondere dag. We lazen dat de Europese president,
ons aller haiku Herman een haikuboekje heeft uitgegeven in 4 talen onder
de wervende titel "haiku" het blijkt volgens de Morgen te gaan over
o.a. parende padden en we kunnen ons best indenken dat onze Herman geen
moeite had om deze inspiratie te vinden in zijn eigen presidentieel
vivarium. Een ander belangrijk nieuws was dat een rododendron zijn naam
gaf aan Prins Filip. Of was het omgekeerd. De richting ontsnapt ons
even. Het gebeurde in elk geval op de Gentse floraliën. Binnenkort opent
onze geliefde prins de week van de aquarium en terrariumvrienden.
Benieuwd of hij daar ook een naam krijgt. President Herman zal er
waarschijnlijk ook bij zijn want in het buitenland mag hij niet te veel
rondlopen...we zijn dus erg benieuwd naar zijn volgende haiku...
neen,
beste lezertjes de IJslandse asse benevelt onze geest (nog) niet
alhoewel we ons reeds een lamme tong hebben geoefend met het trachten
uitspreken van: Eyjafjallajökull-gletsjer en we komen steeds op
"lul" aan het einde van deze onmogelijke naam. We merken dat de naam
trouwens enkel in de geschreven pers wordt vermeld het zogenaamde
"gesproken dagblad" begint er niet eens aan. Maar het is een
interessante hint voor een dure kwisvraag, ja zelfs voor de
schiftingsvraag als je tenminste één, vooral rijke en gulle, IJslander
als sterke kandidaat hebt...
Genoeg gezwets we gaan over tot de
stichtelijke lectuur: de supergrids en andere netwerken. Eerst geven we
jullie nog een nuttig linkje om jullie wat dringend bij te scholen omdat
we uiteindelijk allemaal stomme boerenkloten zijn:
De Europese
transmissienetbeheerders hebben zich verenigd in een eigen "sociëteit
die ENTSO-e draagt als naam. Voor gastransporteurs bestaat er ook zoiets
maar die heten dan zeer logisch ENTSO-g. Maar we laten deze even buiten
beschouwing. Het plekje van de electriciteits-TSO's vinden jullie
hier:http://www.entsoe.eu/ maar dat is
voor diegenen die zich daar willen in specialiseren wat sommige politici
wel eens mogen beginnen te doen alvorens nog over energie te spreken en
vervolgens te citeren uit Greenpeace- en Bond Beter
Leefmilieu-rapporten. Niet dat we iets kwalijks van zin zijn met deze
hoogst achtenswaardige organisaties. Ze hebben hun rol als
drukkingsgroep te spelen en ze doen dat zeer goed maar het zijn dus GEEN
energiespecialisten als het erop aan komt om een realistisch beleid uit
te stippelen. Binnen de kortste keren zitten we zonder
energiebevoorrading en valt de ganse economie plat met alle katastrofale
gevolgen vandien als je zou doen wat deze organisaties zeggen
zogenazegd op wetenschappelijke basis...En als onze "progressieve"
politici dus enkel de papegaai spelen van deze organisaties en ze laten
hun beleidskeuzes enkel door deze groepen bepalen...tja dan zijn we
netjes op weg om nostalgisch te worden naar de tijd der Neanderthalers. Maar
het kan blijkbaar nog erger want zo vingen we een twitter op vanwege
EPSU (http://www.epsu.org/) die het volgende
twiet:
Britain's
energy regulator Ofgem said Tuesday it has received bids from five
companies seeking to own and operate nine electricity transmission links
to offshore wind farms with a capacity of around 2 gigawatts.
The
combined bids on the nine links, which were put up for tender last year,
total GBP4 billion. The combined asset value of the links totals just
over GBP1 billion. The deadline for the bids closed March 16 and the
winning bids will be announced in May, Ofgem said.
The
companies shortlisted are: Balfour Beatty Capital Ltd., Macquarie
Capital Group Ltd., National Grid Offshore Ltd., Green Energy
Transmission--a consortium of Equitix Ltd. and AMP Capital Investors
Ltd.--and Transmission Capital Partners--a consortium of Transmission
Capital, International Public Partnerships Ltd. (INPP.LN) and Amber
Infrastructure Group.
Last year, the European Investment Bank
said it would provide more than GBP300 million for the first tender and
is discussing the potential for future support.
A second
round of tenders for the "transitional regime" is due to open this
summer with transmission links worth around GBP1 billion, Ofgem said.
The two
tenders under the transitional regime cover projects that are either
already operating, under construction or where the contracts have
already been agreed with cable manufacturers.
Subsequent
tenders will be held under the "enduring regime," under which potential
investors will be able to bid to design, build, finance and maintain the
transmission assets connecting offshore wind farms to the onshore grid.
The U.K.'s
Department for Energy and Climate Change and Ofgem will set out the
details for the enduring regime tenders later this summer.
An
estimated GBP15 billion investment in transmission infrastructure will
be needed to meet the government's targets for offshore wind by 2020.
In
mensentaal betekent dit bericht dat de Engelse Transportnetbeheerder
van plan is om een onderzeese kabel doodleuk te verkopen aan
privémaatschappijen...Dat zal de zaak om te komen tot één groot Europees
netwerk natuurlijk niet echt bevorderen en zeker de prijs voor de
eindverbruiker van deze groene stroom niet doen dalen. We zien hier
immers groepen verschijnen die graag een return op hun investering
krijgen van twee cijfers...Dit zal de prijs dus zeker en vast nog de
hoogte in jagen van groene stroom en dat is dus niet echt de beste
manier van werken denken wij...maar wie zijn wij natuurlijk nog maar
eens... Wij weten niet echt hoe het in Engeland staat met het statuut
van onderzeese verbindingen naar het vasteland. Maakt dit deel uit van
de investering langs de kant van de "productie" en valt ze ten laste van
investeerder van de windmolens of maakt ze deel uit van het echte
netwerk? In Belgistan in dit evenmin een dwaze vraag. Momenteel wordt
deze verbinding een beetje heimelijk (voor het grote publiek)
gefinancierd door de consument via de Eliatarieven alhoewel ze apart van
de eigenlijke transportnettarieven vallen. In feite maken ze deel uit
van de investering van het wijndmolenpark. Hoe het met het eigenlijke
eigendomsrecht gesteld is, daar durven we zelf niet meteen een
duidelijke taal spreken maar gelukkig vonden we een interpellatie in de
senaat over dit heikele onderwerp: http://www.senate.be/www/?MIval=/Registers/ViewReg&COLL=S&POS=1&PUID=50334016&TID=50344308&LANG=nl
III.
ALGEMENE BESPREKING
1. Over het
ontwerp van wet houdende diverse bepalingen (nr. 3-1302/1)
De heer Brotcorne betreurt dat de Senaat
verplicht wordt belangrijke dossiers zoals die over gas en elektriciteit
met spoed af te handelen, terwijl de beslissingen van de Ministerraad
van Gembloux meer dan anderhalf jaar geleden zijn genomen. Een advies
van de CREG is er al evenmin. Bovendien had men hierover hoorzittingen
kunnen organiseren.
De regering wil een
wettelijk kader tot stand brengen voor de ontwikkeling van een off
shore-windmolenpark. ELIA zal de financiering op zich nemen van de
kabel die deze installaties met het vasteland zal verbinden, voor
rekening van een derde. ELIA zal ook van de eigenaars
groenestroomcertificaten moeten kopen tegen prijzen die hoger zijn dan
wat momenteel gangbaar is.
Tevens wil de
regering een degressief tarief instellen op de federale bijdrage voor de
ondernemingen die veel energie verbruiken, om hun concurrentiekracht te
waarborgen. Die degressiviteit wordt gekoppeld aan het in acht nemen
van het sectorakkoord ter bevordering van maatregelen voor efficiënt
energieverbruik.
Door de steun voor de off
shore-installaties komen wij onze internationale verplichtingen na.
Men kan zich slechts verheugen over de
belangrijke hulp die aan de sector van de off shore-windmolens
wordt gegeven. Op die manier reageren we op onze internationale
verplichtingen, die voortvloeien uit het Kyoto-protocol en geven we de
windmolens een duurzame energiebron een plaats.
Niettemin meent de heer Brotcorne dat het ontwerp
weinig informatie bevat over de investeringsaanpak en de totaalkost die
uiteindelijk door de consumenten zal worden gedragen.
De regering kondigt een meerkost voor de consumenten
aan die ongeveer 1 euro per megawatt/uur zal bedragen. Zal met die
kostprijs de deelname aan de aankoop van de kabel, waarvan een derde
door ELIA zal worden gedragen, worden betaald ? Zal hij ook dienen om de
groenestroomcertificaten te kopen, de kosten die dit zal meebrengen
voor de netbeheerder en om de tolerantiemarge te verhogen ?
De dagbladpers meldt dat de minister een
samenwerkingsakkoord plant met de gewesten over de
groenestroomcertificaten. Het verbaast toch dat dat akkoord niet werd
gesloten terwijl de laatste hand werd gelegd aan het wetsontwerp, zodat
beide tegelijk door het parlement konden worden onderzocht, en een
antwoord kon worden gegeven op bepaalde vragen die vandaag nog rijzen.
De groenestroomcertificaten die de regering
aan de projectontwikkelaar C-Power wil toekennen, behoren tot de
bevoegdheid van de gewesten. Er zijn er vandaag 700 000 in de gewesten
en het project van de off shore-windmolens zal er nog eens 600
000 op de markt brengen, met de verplichting voor ELIA om ze te kopen.
Dat aantal zal een prijsdaling van de groenestroomcertificaten op de
gewestmarkten veroorzaken, wat onrechtstreeks een negatieve weerslag zal
hebben op het vertrouwen van de investeerders in de windmolenmarkt.
Tevens verplicht het wetsontwerp tot de aankoop van de
groenstroomcertificaten tegen 107 euro. In vergelijking met de
marktprijs is dat duur : in het Waalse gewest bijvoorbeeld, kost het
groenestroomcertificaat 92 euro. Wanneer men die hoge prijs combineert
met het aantal certificaten dat op de markt komt, kan men zich afvragen
wat de gevolgen daarvan zullen zijn voor de tarieven van de
netbeheerders en uiteindelijk voor het tarief dat de consument
voorgeschoteld krijgt.
De heer Brotcorne
meent dat de bepalingen van het ontwerp eigenlijk slechts over een
privé-project gaan, namelijk dat van het C-Power consortium, dat een
investering in de Noordzee plant. Het ontwerp lijkt wel op maat gemaakt
voor die investeerder en dreigt alle investeerders die zich morgen op de
markt kunnen aandienen te discrimineren.
Het
ontwerp voorziet immers in vier soorten specifieke hulp :
1. de cofinanciering van de verbindingskabel ten
belope van een derde door ELIA, met als maximum 25 miljoen euro;
2. het instellen van een tolerantiemarge van 30
% voor productie-afwijkingen, tegenover 10 % voor de andere vormen van
productie;
3. de verhoging van de
aankoopprijs van de groenestroomcertificaten die Elia wordt opgelegd;
4. het instellen van een
rendabiliteitswaarborg indien het project onderbroken wordt, die
overeenkomt met die voor lange-termijninvesteringen met vergelijkbare
risico's.
Er is tevens sprake van
discriminatie van de on shore-projecten, want die krijgen geen
hulp voor de verbinding, noch de volledige waarborg door middel van
groenestroomcertificaten en vooral geen verhoging van de tolerantiemarge
tot 30 %. Het klopt dat de gewesten bevoegd zijn voor de on shore-windmolens,
maar precies daarom was het beter geweest een algemene regeling te
treffen na onderhandelingen met de gewesten, zodat de aanpak dezelfde is
voor alle investeerders.
Wat de
financiering van de onderzeese kabel betreft, was het advies van de CREG
noodzakelijk, aangezien het beslag op de middelen van ELIA om daarin te
investeren gevolgen zal hebben op de financiering van die onderneming
en dus op wat aan de consument zal worden gevraagd.
Wie wordt eigenaar van de kabel ? Wordt ELIA voor een
derde eigenaar van de kabel, wat met zijn investering overeenkomt, of
geeft die investering het integendeel geen enkel eigendomsrecht ?
In het eerste geval kan ELIA die investering
afschrijven en er de kosten spreiden, wat de consument ten goede komt.
De degressiviteit voor de federale
ondernemingen die veel energie verbruiken is een positief punt, maar ze
wordt alleen toegekend aan ondernemingen die hebben deelgenomen aan een
convenant. Dergelijke akkoorden bestaan echter niet in het Brusselse
Gewest. In zijn advies op het voorontwerp maakte de Raad van State
daarbij gewag van een mogelijke bron van discriminatie.
Tevens heeft de Raad van State erop gewezen dat de
federale bijdrage eigenlijk een belasting is. Overeenkomstig de Grondwet
moeten de uitvoeringsbepalingen ervan bijgevolg bij wet worden bepaald
en niet bij koninklijk besluit. Bovendien moet op die bijdrage BTW
worden betaald. BTW opleggen op een belasting komt neer op het dubbel
belasten van eenzelfde goed.
De bijdrage
zal moeten worden geïnd door de elektriciteitsleveranciers. Ze staan
ongetwijfeld dichter bij de consument, maar men zadelt hen op met
administratiekosten voor het innen van die bijdrage, met het risico dat
ze die zelf doorberekenen in de elektriciteitsprijs.
De heer Steverlynck plaatst kanttekeningen bij de
steunmaatregelen voor de installatie van off shore-windmolens
(art. 62). De kostprijs voor de maatregelen ter ondersteuning van deze
alternatieve energiebron zou 125 tot 130 euro per MW/uur bedragen,
terwijl gewone (kern)centrales voor dezelfde prijs 4 tot 5 MW/uur kunnen
opwekken. In de bevoegde Kamercommissie zijn heel wat opmerkingen geuit
over de discriminatie tussen offshore- en onshorewindmolenparken.
Met betrekking tot deze laatste categorie heeft de minister verklaard
dat zij een regionale bevoegdheid vormt. In de verantwoording van het
amendement nr. 18, ingediend na goedkeuring van het verslag, bestrijdt
de auteur van het amendement deze argumentatie. Volgens het amendement «
gaat het hier om tariferingen, en daarin worden de balanskosten
verrekend. Terzake is de federale overheid bevoegd voor alle vormen van
elektriciteitsproductie » (stuk Kamer, nr. 51-1845/31). Vanuit die
invalshoek kan de discriminatie tussen offshore- en onshorewindmolens
uit de weg worden geruimd. Spreker wenst hierover het standpunt van de
minister te kennen.
Met betrekking tot
het degressief tarief dat afhankelijk is van de ondertekening van een
convenant, heeft de minister verklaard dat een dergelijk convenant «
zeer binnenkort » voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest zal worden
ondertekend. De heer Steverlynck vraagt zich af of hiermee « onverwijld »
wordt bedoeld. Wat is het juiste tijdschema ?
Vervolgens
verwijst de heer Steverlynck naar de rol van de Nationale
Toezichthoudende Instantie (NSA) in de luchtvaartsector (art. 48).
Spreker stelt zich de vraag naar de verhouding van deze instantie met
Belgocontrol. Voorts worden de werkingskosten van de NSA volledig
doorgerekend aan de luchtvaartsector. De Raad van State heeft echter
opgemerkt dat niet alle activiteiten van de NSA in het voordeel van de
luchtvaartsector zijn. Sommige behelzen het algemeen belang. Bijgevolg
kan niet van een heffing worden gesproken. De Raad van State was dan ook
van oordeel dat het hier om een fiscale maatregel gaat die niet op deze
wijze mag worden ingevoerd. De minister heeft hier in de Kamercommissie
geen afdoend antwoord op verstrekt.
De
heer Steverlynck stipt verder aan dat de dienst Wetsevaluatie een aantal
opmerkingen heeft gemaakt over het gebrek aan concordantie tussen de
Nederlandse en de Franse tekst. Is de minister bereid de teksten te
corrigeren ?
Antwoorden van de
minister van Economie, Energie, Buitenlandse Handel en Wetenschapsbeleid
Over drie elementen van het ontwerp zijn de
principiële beslissingen reeds enige tijd geleden genomen en uitvoerig
besproken in het Parlement en in de pers.
De
CREG heeft een advies uitgebracht over de procedure, maar niet over de
keuze inzake off shore en de degressiviteit, aangezien beide
afhangen van politieke beslissingen. De CREG speelt de rol van regulator
in de sector, met een controle ex ante, maar hoeft uiteraard
geen andere bevoegdheden te krijgen waardoor zij rechter én partij zou
kunnen worden.
De aankoop van
groenestroomcertificaten wordt in het ontwerp niet geregeld. Het
samenwerkingsakkoord daarover zal in november worden besproken. Als de
markt van de groenestroomcertificaten werkt zoals gepland, bedraagt de
totale waarde van een groenestroomcertificaat in de gewesten evenveel
als de waarde van de boete die wordt vermeden en waarbij ook nog eens de
belasting moet worden geteld die de onderneming moet betalen om de
boete netto te kunnen betalen, namelijk ongeveer 110 euro, een hoger
bedrag dus dan de vermelde 107 euro.
Het
bedrag van 0,99 euro per megawatt/uur stemt overeen met een park van 60
windmolens, een aantal dat we nog niet bereikt hebben.
Het klopt dat C-Power een project heeft ingediend, maar
het is niet het enige, en het wetsontwerp heeft geenszins de bedoeling
een onderneming te bevoordelen.
Op de
verwijten van discriminatie antwoordt dat minister dat de off shore-techniek
veel meer onderhevig is aan veranderingen in windsterkte dan windmolens
op het vasteland. Het onderscheid inzake tolerantiemarge en
rentabiliteitsgarantie is dus gerechtvaardigd.
De
termijn wordt bepaald op 20 jaar aangezien een off shore-installatie
veel meer kost dan installaties op het vasteland.
Met de degressiviteit hangen geen stijgingen van de
administratiekosten samen. Het enige gevolg is dat een degressief
plafond wordt ingesteld om de concurrentiepositie van de ondernemingen
te waarborgen.
De heer Brotcorne vraagt
of ELIA, dat een derde van de onderzeese kabel moet financieren (art.
62) ook mede-eigenaar wordt.
De minister
antwoordt dat dat niet het geval is.
Wat
de vragen van de heer Steverlynck betreft, stipt de minister aan dat op
zee gewonnen windenergie een hoge prijs heeft, maar als België het
Kyotoprotocol wenst na te leven, dan dient het zijn bronnen van
energiewinning te diversifiëren en daar eventueel een hoge prijs voor te
betalen. Bovendien is windenergie een hoogtechnologische aangelegenheid
die heel wat research & development vergt. Op die manier
voert ons land dus tegelijkertijd ook de Lissabon-agenda uit.
Het verschil tussen off shore- en on
shore-windmolenparken is niet louter een kwestie van
bevoegdheidsverdeling tussen de federale overheid en de gewesten. Er
bestaan ook feitelijke verschillen waarvoor het amendement ingediend in
de Kamer onvoldoende aandacht had. Op zee is de tolerantiemarge inzake
wind veel gevoeliger. Soms is er te veel wind, soms te weinig. In beide
gevallen kan een windmolen op zee niet worden ingeschakeld. Deze extreme
situaties doen zich veel minder te land voor.
Voilà,
hier staat dus officieel veel uitgelegd wat de meeste consumenten niet
weten. Eerst en vooral dat Elia de financiering voor één derde regelt op
kosten van de consument van de onderzeese kabelverbinding ZONDER DAT ER
EIGENDOMSRECHT WORDT GECREEERD. Elia kan niet eens deze investering
afschrijven dat doet C-Power waarschijnlijk wel en C-power zal nadien
wel de prijs van haar kabel nog eens doorrekenen in haar
tarieven...bingo. Je zou de uitvinder van zoveel leuks al voor minder
voorzitter van jet bestuurders maken...vraag het maar eens aan Vande
Lanotte nu voorzitter bij C-Power.
Verder vernemen we hier toch
nog meer leuke dingen maar die moet je zelf maar ontdekken. Wij
ontdekken vooral dat deze kabel wel door ons betaald wordt maar in feite
volledig in privéhanden blijft. Dat is dus echt zware kost...als we dat
dus doen voor alle windmolenparken dan is meteen het probleem van de
supergrids een stuk ingewikkelder....
Voor diegenen die
elders lazen dat windmolens in zee efficiënter zullen draaien dan op
het vasteland...die zijn er dus ook aan voor de moeite want in Belgistan
is dan net het omgekeerde we citeren voor diegenen die het niet meteen
terugvinden:
Op de verwijten van discriminatie antwoordt dat minister
dat de off shore-techniek veel meer onderhevig is aan veranderingen in
windsterkte dan windmolens op het vasteland. Het onderscheid inzake
tolerantiemarge en rentabiliteitsgarantie is dus gerechtvaardigd.
Je
vindt hier trouwens een Europees rapport over on-shore en off-shore
windenergie en je zal merken dat die twee moeilijk te vergelijken vallen
omdat een windmolen in zee hoger kan gebouwd worden en dus ook veel
meer vermogen kan ontwikkelen...dus helemaal niet wat de Minister
hierboven wauwelt...
Verder
kunnen jullie hier eens vergelijken, een echte benchmark inderdaad, wat
onze buren als minimumprijs hebben vastgelegd voor hun off-shore
windmolenparken. In Belgistan is dat dus 107 gedurende 20 jaar voor
C-power... http://www.offshorewindenergy.org/search_db_countries.php?grid_id=2
hier
vinden jullie dat op de laatste lijn per land:
RWE
Innogy heeft een overeenkomst getekend voor de overname van 20,22% van
de aandelen van C-Power. C-Power is de ontwikkelaar en uitvoerder van
offshore windenergieparken waarin de Belgische investeringsondernemingen
Ecotech Finance en Socofe participeren. RWE Innogy heeft, naast de
overname van de directe participatie van Ecotech Finance en Socofe,
tevens ingestemd een aanvullend aandeel van 6,5% over te nemen van
andere C-Power-aandeelhouders (EDF Energies Nouvelles, NUHMA en DEME).
C-Power
heeft niet alleen het offshore windenergiepark Thornton Bank
ontwikkeld, maar is tevens verantwoordelijk voor de realisatie hiervan.
Het Thornton Bank project is het eerste offshore windenergiepark voor de
Belgische kust dat al volledige goedkeuring heeft gekregen. De bouw
werd op 23 mei 2007 gestart en na de bouw van de windturbines in de
zomer 2008 werd ook de aansluiting op het elektriciteitsnet eind 2008
gerealiseerd en sinds begin dit jaar wordt er reeds elektriciteit in het
transportnet geïnjecteerd.
Prof. Fritz Vahrenholt, directeur
van RWE Innogy: Thornton Bank is een van de eerste offshore
windenergieparken op de hele wereld. Het park zal worden gebouwd tot 30
km van de kust, op een waterdiepte tot wel 28 meter. Deze investering is
voor ons dan ook de uitgelezen kans om een bijdrage te leveren aan de
offshore-branche, maar ook om op dit gebied nog veel meer ervaring op te
doen. Dit zal zeker ten goede komen aan onze ambitieuze
ontwikkelingsdoelstellingen voor de offshore-branche.
Filip
Martens, Algemeen Directeur van C-Power: We zijn zeer verheugd dat wij
in RWE een zeer ervaren partner hebben gevonden voor de bouw en verdere
ontwikkeling van het Thornton Bank-project, omdat we met dit
windenergiepark hoge standaards willen zetten in de offshore-branche.
Claude
Grégoire, directeur van Socofe: Socofe en Ecotech Finance begeleiden
hun dochteronderneming C-Power al vanaf de start van dit project. Onze
betrokkenheid maakt al bijna tien jaar lang de financiering van deze
technisch-economische ontwikkeling mogelijk. Met een aandeel van nu 20
procent zijn we nog steeds maatgevend betrokken bij dit project, en zijn
wij nog steeds overtuigd van het succes van het project.
Michel
Savonet, voorzitter van het uitvoerend comité van Ecotech Finance: We
zijn vooral blij met het feit dat de overname wordt gerealiseerd door
RWE, een groep met een goede reputatie en kennis van zaken. Samen met
Socofe zullen wij het project blijven stimuleren en deelnemen in de
financiering van de tweede fase met de verkoopsopbrengst. Ook het
opstarten van vergelijkbare projecten is denkbaar.
Het
windenergiepark heeft een totale geïnstalleerd vermogen van wel 300 MW
en zal naar verwachting ongeveer 1.000 GWu stroom per jaar produceren.
Dit stroomvolume is voldoende voor de energiebehoeften van ongeveer
600.000 mensen. Het park zal worden uitgerust met 60 windturbines van 5
MW. De eerste zes windturbines zijn al in de pilootfase naar
tevredenheid gebouwd. Deze zullen naar verwachting gemiddeld ongeveer
3.700 uur maximaal vermogen leveren, wat een zeer goed resultaat is voor
offshore windenergieparken. De volgende projectfasen zullen tegen het
jaar 2013 volledig uitgevoerd zijn. Het windenergiepark zal al een
aanzienlijke bijdrage leveren aan de verwezenlijking van de hernieuwbare
energie doelstellingen die de Belgische regering heeft gesteld. In
vergelijking met een moderne gasgestookte krachtcentrale zorgt het
windenergiepark voor een verminderde CO2-uitstoot van 450.000 ton per
jaar.
Voor de productie van de offshore windenergie worden Groene
Stroom Certificaten toegekend. De elektriciteitsleveranciers actief
op de Belgische markt moeten in verhouding tot hun geleverd
elektriciteitsvolume een bepaald percentage duurzame energie opnemen dat
evenredig is aan de doelstellingen.
De prijs van de certificaten is gebaseerd op vraag en aanbod, maar
afhankelijk van de energietechnologie kan de prijs lager uitvallen. De
minimumprijs van een offshore windcertificaat is vastgesteld op EUR
107/MWu voor de eerste 216 MW. Er geldt een toeslag van EUR 90/MWu
wanneer de 216 MW wordt overschreden.
RWE Innogy is in
Groot-Brittannië reeds sterk vertegenwoordigd in de offshore
windenergiesector. Naast het bestaande 60-MW-windenergiepark North Hoyle
voor de kust van Wales zal het bedrijf daar dit jaar al zijn tweede
windenergiecentrale Rhyl Flats met 90 MW geïnstalleerd vermogen in
bedrijf nemen. Het eveneens voor Wales geplande offshore-windenergiepark
Gwynt y M(oo)r zal met 750 MW wereldwijd een van de grootste in zijn
soort worden. Met 50 procent is RWE Innogy bovendien betrokken bij het
voor de Oost-Engelse kusten gelegen offshore-windenergiepark Greater
Gabbard. Dit windenergiepark zal tegen de voltooiing in 2011 over een
geïnstalleerd vermogen van 500 MW beschikken. Ook langsheen de
continentaal-Europese kust wil RWE Innogy de
offshore-windenergie-opportuniteiten verder uitbreiden. Zo plant het
bedrijf in Duitsland 40 kilometer voor het Noordzee-eiland Juist de
aanleg van de circa 960 MW windenergiecentrale Innogy Nordsee 1 en in
Nederland zal voor de Noord-Hollandse kust het 300-MW-offshore
windenergiepark Tromp Binnen ontstaan. In totaal ontwikkelt RWE Innogy
op meerdere locaties in Nederland windenergieprojecten op zee met een
geïnstalleerd vermogen van 2.000 MW.
Bron: APS
en kan
iemand ons hier even vlug komen uitrekenen hoeveel dat de consument aan
groene stroomcertificaten zal kosten als dit park volledig is gebouwd en
op volle toeren zal draaien? Gelieve ook rekening te houden met de
"kleine toeslag" na het bereiken van 216 MW...en vergeet niet beste
lezertjes dat wij dat als consument moeten ophoesten want Elia zal
verplicht zijn deze prijs te dokken en zal dat natuurlijk in zijn
tarieven moeten doorrekenen tenzij ze het faillissement willen
aanvragen....
gesnopen beste lezertjes? En morgen gaan we
verder...
Whistleblowing Israeli
Journalist Treated as "Fugitive Felon"
Mossad
Operation Threatened Against Reporter
By JONATHAN COOK
in Nazareth.
An
Israeli journalist who went into hiding after writing a series of
reports showing lawbreaking approved by Israeli army commanders faces a
lengthy jail term for espionage if caught, as Israeli security services
warned at the weekend they would remove the gloves to track him down.
The Shin Bet, Israels secret police, said it was treating Uri Blau, a
reporter with the liberal Haaretz daily newspaper who has gone
underground in London, as a fugitive felon and that a warrant for his
arrest had been issued.
Options being considered are an
extradition request to the British authorities or, if that fails, a
secret operation by Mossad, Israels spy agency, to smuggle him back,
according to Maariv, a right-wing newspaper.
It was revealed
yesterday that Mr Blaus informant, Anat Kamm, 23, a former conscript
soldier who copied hundreds of classified documents during her military
service, had confessed shortly after her arrest in December to doing so
to expose war crimes.
The Shin Bet claims that Mr Blau is
holding hundreds of classified documents, including some reported to
relate to Operation Cast Lead, Israels attack on Gaza in winter 2008 in
which the army is widely believed to have violated the rules of war.
Other documents, the basis of a Haaretz investigation published in
2008, concern a meeting between the head of the army, Gabi Ashkenazi,
and the Shin Bet in which it was agreed to ignore a court ruling and
continue carrying out executions of Palestinian leaders in the occupied
territories.
Yuval Diskin, head of the Shin Bet, who has said
his organisation was previously too sensitive with the investigation,
is now demanding that Mr Blau reveal his entire document archive and
take a lie-detector test on his return to identify his sources,
according to Haaretz. The newspaper and its lawyers have recommended
that he remain in hiding to protect his informants.
Haaretz has
also revealed that, in a highly unusual move shortly before Israels
attack on Gaza, it agreed to pull a printed edition after the army
demanded at the last minute that one of Mr Blaus stories not be
published. His report had already passed the military censor, which
checks that articles do not endanger national security.
Lawyers
and human rights groups fear that the army and Shin Bet are trying to
silence investigative journalists and send a warning to other
correspondents not to follow in Mr Blaus path.
We have a
dangerous precedent here, whereby the handing over of material to an
Israeli newspaper is seen by the prosecutors office as equivalent to
contact with a foreign agent, said Eitan Lehman, Ms Kamms lawyer. The
very notion of presenting information to the Israeli public alone is
taken as an intention to hurt national security.
The Shin Bets
determination to arrest Mr Blau was revealed after a blanket gag order
was lifted late last week on Ms Kamms case. She has been under house
arrest since December. She has admitted copying hundreds of classified
documents while serving in the office of Brig Gen Yair Naveh, in charge
of operations in the West Bank, between 2005 and 2007.
Under an
agreement with the Shin Bet last year, Haaretz and Mr Blau handed over
50 documents and agreed to the destruction of Mr Blaus computer.
Both sides accuse the other of subsequently reneging on the deal: the
Shin Bet says Mr Blau secretly kept other documents copied by Ms Kamm
that could be useful to Israels enemies; while Mr Blau says the Shin
Bet used the returned documents to track down Ms Kamm, his source, after
assurances that they would not do so.
Haaretz said Mr Blau
fears that they will try to identify his other informants if he hands
over his archive.
Mr Blau learnt of his predicament in December,
while out of the country on holiday. He said a friend called to warn
that the Shin Bet had broken into his home and ransacked it. He later
learnt they had been monitoring his telephone, e-mail and computer for
many months.
In a move that has baffled many observers, the Shin
Bet revealed last week that Mr Blau was hiding in London, despite the
threat that it would make him an easier target for other countries
intelligence agencies.
Amir Mizroch, an analyst with the
right-wing Jerusalem Post newspaper, noted that it was as if Israels
security services were saying to Syrian, Lebanese, Palestinian,
Hizbullah and Iranian intelligence agents in London: Yalla, be our
guests, go get Uri Blau. He added that the real goal might be to flush
out Mr Blau so that he would seek sanctuary at the Israeli embassy.
Ms Kamm is charged with espionage with intent to harm national
security, the harshest indictment possible and one that could land in
her jail for 25 years. Yesterday another of her lawyers, Avigdor
Feldman, appealed to Mr Blau to return to Israel and give back the
documents to help minimise the affair.
The real question is
whether this exceptionally heavy-handed approach is designed only to get
back Kamms documents or go after Blau and his other sources, said
Jeff Halper, an Israeli analyst. It may be that Kamm is the excuse the
security services need to identify Blaus circle of informants.
Mr Blau has already published several stories, apparently based on Ms
Kamms documents, showing that the army command approved policies that
not only broke international law but also violated the rulings of
Israels courts.
His reports have included revelations that
senior commanders approved extra-judicial assassinations in the occupied
territories that were almost certain to kill Palestinian bystanders;
that, in violation of a commitment to the high court, the army issued
orders to execute wanted Palestinians even if they could be safely
captured; and that the defence ministry compiled a secret report showing
that the great majority of settlements in the West Bank were illegal
even under Israeli law.
Although the original stories date to
2008, the army issued a statement belatedly this week that Mr Blaus
reports were outrageous and misleading. No senior commanders have been
charged over the armys lawbreaking activities.
BTselem, an
Israeli human rights group, said its research had shown that in many
cases soldiers have been conducting themselves in the territories as if
they were on a hit mission, as opposed to arrest operations.
It
added that the authorities had rushed to investigate the leak and
chose to ignore the severe suspicions of blatant wrongdoings depicted in
those documents.
A group of senior journalists established a
petition this week calling for Mr Blau to be spared a trial: So far,
the authorities have not prosecuted journalists for holding secret
information, which most of us have had in one form or another. This
policy by the prosecution reflects, in our view, an imbalance between
journalistic freedom, the freedom of expression and the need for
security.
However, media coverage of the
case in Israel has been largely hostile. Yuval Elbashan, a lawyer, wrote
in Haaretz yesterday that Mr Blaus fellow military reporters and
analysts had in the past few days abandoned their colleague and proven
their loyalty to the [security] system as the lowliest of its
servants.
One, Yossi Yehoshua, a military correspondent with
the countrys largest-circulation newspaper, Yedioth Aharonoth, who is
said to have been approached by Ms Kamm before she turned to Mr Blau, is
due to testify against her in her trial due next month.
Chat
forums and talkback columns also suggest little sympathy among the
Israeli public for either Ms Kamm or Mr Blau. Several Hebrew websites
show pictures of Ms Kamm behind bars or next to a hangmans noose.
A report on Israel National News, a news service for settlers, alleged
that Ms Kamm had been under the influence of rabidly left-wing
professors at Tel Aviv University when she handed over the documents to
the Haaretz reporter.
An Arab member of the Israeli parliament is demanding
that a newspaper be allowed to publish an investigative report that was
suppressed days before Israel attacked Gaza in winter 2008.
The investigation by Uri Blau, who has been in hiding
since December to avoid arrest, concerned Israeli preparations for the
impending assault on Gaza, known as Operation Cast Lead.
In a highly unusual move, according to reports in the
Israeli media, the army ordered the Haaretz newspaper to destroy all
copies of an edition that included Blaus investigation after it had
already gone to press and been passed by the military censor. The
article was never republished.
Blau has gone
underground in London after the Shin Bet, Israels secret police,
demanded he return to Israel to hand back hundreds of classified
documents they claim are in his possession and to reveal his sources. He
published several additional reports for Haaretz in 2008 and 2009 that
severely embarrassed senior military commanders by showing they had
issued orders that intentionally violated court rulings, including to
execute Palestinians who could be safely apprehended.
Haneen Zoubi, an MP who previously headed an Israeli
media-monitoring organization, said it was outrageous that the
suppressed report was still secret so long after the Gaza attack. She is
to table a parliamentary question to Ehud Barak, the defense minister,
today demanding to know why the army suppressed the article and what is
preventing its publication now. Barak must respond within 21 days.
She said publication of the article was important both
because Israel had been widely criticized for killing many hundreds of
civilians in its three-week assault on Gaza, and because subsequent
reports suggested that Israeli commanders sought legal advice months
before the operation to manipulate the accepted definitions of
international law to make it easier to target civilians.
There must be at least a strong suspicion that Mr Blaus
article contains vital information, based on military documentation,
warning of Israeli army intentions to commit war crimes, she said in an
interview. If so, then there is a public duty on Haaretz to publish
the article. If not, then there is no reason for the minister to prevent
publication after all this time.
Zoubis call
yesterday followed mounting public criticism of Haaretz for supporting
Blau by advising him to stay in hiding and continuing to pay his salary.
In chat forums and talkback columns, the reporter has been widely
denounced as a traitor. Several MPs have called for Haaretz to be closed
down or boycotted.
A Haaretz spokeswoman refused
to comment, but a journalist there said a fortress mentality had
developed at the newspaper. Weve all been told not to talk to anyone
about the case, he said. Theres absolute paranoia that the paper is
going to be made to suffer because of the Blau case.
Amal Jamal, a professor at Tel Aviv University who
teaches a media course, said he was concerned with the timing of the
Shin Bets campaign against Blau. He observed that they began
interviewing the reporter about his sources and documents last summer as
publication neared of the Goldstone report, commissioned by the United
Nations and which embarrassed Israel by alleging it had perpetrated war
crimes in Gaza.
The goal in this case appears to
be not only to intimidate journalists but also to delegitimize certain
kinds of investigations concerning security issues, given the new
climate of sensitivity in Israel following the Goldstone report. He
added that Blau, who had quickly acquired a reputation as Israels best
investigative reporter, was probably finished as a journalist in
Israel.
Shraga Elam, an award-winning Israeli
reporter, said Blaus suppressed article might also have revealed the
aims of a widely mentioned but unspecified third phase of the Gaza
attack, following the initial air strikes and a limited ground invasion,
that was not implemented. He suspected the plans involved pushing some
of Gazas population into Egypt under cover of a more extensive ground
invasion. The plan had been foiled, he believed, because Hamas offered
little resistance and Egypt refused to open the border.
On Monday, an MP with the centrist Kadima Party, Yulia
Shamal-Berkovich, called for Haaretz to be closed down, backing a
similar demand from fellow MP Michael Ben-Ari, of the right-wing
National Union. She accused Haaretz management of having chosen to
hide over the case and blamed it for advising Mr Blau to remain abroad.
She said the newspaper must make sure the materials that are in his
possession are returned. If Haaretz fails to do so, its newspaper
licence should be revoked without delay.
Another
Kadima MP, Yisrael Hasson, a former deputy head of the Shin Bet, this
week urged Haaretz readers to boycott the newspaper until Blau is fired.
A petition calling on the Shin Bet to end its threat to charge Blau
with espionage has attracted the signatures of several prominent
journalists in Israel.
We believe the Blau case
is unique and are concerned this unique case will create a dangerous
precedent, their letter states. Until now, prosecution authorities
have not sought to try reporters for the offence of holding classified
information, an offence most of us are guilty of in one way or another.
A group of Israeli human rights organisations is
due to submit a letter this week to the government demanding that the
investigation concentrate on lawbreaking by the army rather the
character assassination of Blau and his sources.
Yesterday,
the supreme court tightened restrictions on Anat Kamm, one of Blaus
main informants, who has been under house arrest since December for
copying up to 2,000 military documents while she was a soldier. She is
accused of espionage with intent to harm the state, a charge that
carries a tariff of 25 years in jail.
The papers
copied by Kamm, 23, included military orders that violated court rulings
and justified law-breaking by soldiers.
Judge
Ayala Procaccia said: The acts attributed to the respondent point to a
deep internal distorted perception of a soldier's duties to the military
system he or she is required to serve, and a serious perversion from
the basic responsibility that a citizen owes the state to which he or
she belongs. Kamm, the court decided, must not leave her apartment and
must be watched by a close relative at all times.
Media
coverage of the case in Israel has been largely hostile to both Kamm
and Blau. Gideon Levy observed in Haaretz today: The real betrayal has
been that of the journalists, who have betrayed their profession --
journalists who take sides with the security apparatus against
colleagues who are doing their job bringing light to the dark.
Calling Israel a Shin Bet state, Levy added: If it
depended on public opinion, Kamm and Blau would be executed and Haaretz
would be shut down on the spot.
RWE
Innogy heeft een overeenkomst getekend voor de overname van 20,22% van
de aandelen van C-Power. C-Power is de ontwikkelaar en uitvoerder van
offshore windenergieparken waarin de Belgische investeringsondernemingen
Ecotech Finance en Socofe participeren. RWE Innogy heeft, naast de
overname van de directe participatie van Ecotech Finance en Socofe,
tevens ingestemd een aanvullend aandeel van 6,5% over te nemen van
andere C-Power-aandeelhouders (EDF Energies Nouvelles, NUHMA en DEME). 
