19-04-2010 om 23:45 geschreven door Vorser-Raadgever  

2010 wordt een cruciaal jaar voor Eldepasco, het eerste offshore windproject van Electrawinds in de Belgische territoriale wateren. Staatssecretaris van de Noordzee Etienne Schouppe heeft de laatste vergunningen ondertekend en daarmee zit Eldepasco in de laatste rechte lijn.

El-dep-as-co wordt het derde offshore windturbineproject in België, na dat van C-power en Belwind. De naam verwijst naar de 4 initiatiefnemers : Electrawinds, het aannemersbedrijf Depret, het windbedrijf Aspiravi en de Colruyt groep.

-Nu de vergunningen verleend zijn, wat is de planning voor 2010 ?

Pieter Dehaene | Assistent Manager Wind Offshore : Op dit moment onderhandelen we nog met 3 leveranciers van offshore windturbines. De finale beslissing zal ten laatste begin 2010 vallen. Afhankelijk van het type dat we kiezen zal Eldepasco bestaan uit 36, 60 of 72 turbines. Het totale vermogen van het park is immers vastgelegd op 216 MW. Meteen daarna kan dan het bodemonderzoek starten : van elke geplande turbine wordt de bodem grondig onderzocht. Met die resultaten wordt dan een funderingsontwerp gemaakt en kunnen we prijzen opvragen bij potentiële bouwers.

Raoul van Lambalgen | Manager Wind Offshore : Momenteel loopt er al een meetcampagne voor Eldepasco. Het Antwerpse bedrijf IMDC voert hydrodynamische testen uit. Een half jaar aan een stuk meten we bijvoorbeeld de watertemperatuur, de stroming, de golfhoogtes, het zoutgehalte, … .

Pieter Dehaene | Dat gebeurt via een soort plaat die op de bodem van de zee wordt gelegd en die alle meetgegevens opslaat in een intern geheugen. Om de zoveel tijd wordt die informatie opgehaald. Zo weten we aan welke natuurkrachten de funderingen van onze turbines onderhevig zijn.

Raoul van Lambalgen | 2010 wordt het jaar van de contracten. Terwijl het Bodemonderzoek loopt en de hydrodynamische testen, onderhandelen we de contracten met de windturbinebouwer en de verschillende partijen die de elektrische infrastructuur leveren. Je hebt niet alleen de kabel die de elektriciteit van zee naar land brengt, ook tussen de turbines zijn er elektrische kabels en je hebt ook een kabel naar het transformatorplatform dat bij het windturbinepark komt.

-Hoe zit het met de financiering ? De investering wordt op 760 miljoen euro geschat. Da’s gigantisch.

Raoul van Lambalgen | Belwind is er in geslaagd om de financiering af te ronden in de slechtst denkbare economische omstandigheden. Dat toont aan dat investeerders geloven in offshore wind. Eldepasco werkt sinds kort met dezelfde financiële adviseurs als Belwind.

-Hoeveel van jullie tijd zijn jullie met offshore bezig ?

Raoul van lambalgen | Op dit moment 110 procent (lacht) ! En er is niet alleen Eldepasco. In juni hebben we de concessie binnengehaald voor Rentel. En mogelijk komt er nog meer op ons af.

English | Nederlands | Français

Home Het Project Feiten en Cijfers Planning Partners Pers Contact

Welkom Belwind bouwt momenteel aan het grootste energieproject in België, m.n. een groot windmolenpark gesitueerd op een aanzienlijke afstand van de kust. Het windpark wordt op 46 kilometer van de kust van Zeebrugge gebouwd. Het park wordt in 2 fasen van elk 55 turbines gerealiseerd, met een totaal vermogen van 330 MW. Jaarlijks zal het park 1.1 TWh. aan elektriciteit produceren. Dat is voldoende om ongeveer 350.000 gezinnen van groene stroom te voorzien en 540.000 ton CO2 per jaar te besparen. Er is geen enkel windpark in de wereld dat even ver in zee is gelegen als Belwind, ook de ontwikkeling ervan is de snelste in de offshore wereld.

De dure rekening van windenergie

DOSSIER

• vrijdag 09 april 2010
• 
  
• 
  

18-04-2010 om 23:09 geschreven door Vorser-Raadgever  

III. ALGEMENE BESPREKING

1. Over het ontwerp van wet houdende diverse bepalingen (nr. 3-1302/1)

De heer Brotcorne betreurt dat de Senaat verplicht wordt belangrijke dossiers zoals die over gas en elektriciteit met spoed af te handelen, terwijl de beslissingen van de Ministerraad van Gembloux meer dan anderhalf jaar geleden zijn genomen. Een advies van de CREG is er al evenmin. Bovendien had men hierover hoorzittingen kunnen organiseren.

De regering wil een wettelijk kader tot stand brengen voor de ontwikkeling van een off shore-windmolenpark. ELIA zal de financiering op zich nemen van de kabel die deze installaties met het vasteland zal verbinden, voor rekening van een derde. ELIA zal ook van de eigenaars groenestroomcertificaten moeten kopen tegen prijzen die hoger zijn dan wat momenteel gangbaar is.

Tevens wil de regering een degressief tarief instellen op de federale bijdrage voor de ondernemingen die veel energie verbruiken, om hun concurrentiekracht te waarborgen. Die degressiviteit wordt gekoppeld aan het in acht nemen van het sectorakkoord ter bevordering van maatregelen voor efficiënt energieverbruik.

Door de steun voor de off shore-installaties komen wij onze internationale verplichtingen na.

Men kan zich slechts verheugen over de belangrijke hulp die aan de sector van de off shore-windmolens wordt gegeven. Op die manier reageren we op onze internationale verplichtingen, die voortvloeien uit het Kyoto-protocol en geven we de windmolens — een duurzame energiebron — een plaats.

Niettemin meent de heer Brotcorne dat het ontwerp weinig informatie bevat over de investeringsaanpak en de totaalkost die uiteindelijk door de consumenten zal worden gedragen.

De regering kondigt een meerkost voor de consumenten aan die ongeveer 1 euro per megawatt/uur zal bedragen. Zal met die kostprijs de deelname aan de aankoop van de kabel, waarvan een derde door ELIA zal worden gedragen, worden betaald ? Zal hij ook dienen om de groenestroomcertificaten te kopen, de kosten die dit zal meebrengen voor de netbeheerder en om de tolerantiemarge te verhogen ?

De dagbladpers meldt dat de minister een samenwerkingsakkoord plant met de gewesten over de groenestroomcertificaten. Het verbaast toch dat dat akkoord niet werd gesloten terwijl de laatste hand werd gelegd aan het wetsontwerp, zodat beide tegelijk door het parlement konden worden onderzocht, en een antwoord kon worden gegeven op bepaalde vragen die vandaag nog rijzen.

De groenestroomcertificaten die de regering aan de projectontwikkelaar C-Power wil toekennen, behoren tot de bevoegdheid van de gewesten. Er zijn er vandaag 700 000 in de gewesten en het project van de off shore-windmolens zal er nog eens 600 000 op de markt brengen, met de verplichting voor ELIA om ze te kopen. Dat aantal zal een prijsdaling van de groenestroomcertificaten op de gewestmarkten veroorzaken, wat onrechtstreeks een negatieve weerslag zal hebben op het vertrouwen van de investeerders in de windmolenmarkt. Tevens verplicht het wetsontwerp tot de aankoop van de groenstroomcertificaten tegen 107 euro. In vergelijking met de marktprijs is dat duur : in het Waalse gewest bijvoorbeeld, kost het groenestroomcertificaat 92 euro. Wanneer men die hoge prijs combineert met het aantal certificaten dat op de markt komt, kan men zich afvragen wat de gevolgen daarvan zullen zijn voor de tarieven van de netbeheerders en uiteindelijk voor het tarief dat de consument voorgeschoteld krijgt.

De heer Brotcorne meent dat de bepalingen van het ontwerp eigenlijk slechts over een privé-project gaan, namelijk dat van het C-Power consortium, dat een investering in de Noordzee plant. Het ontwerp lijkt wel op maat gemaakt voor die investeerder en dreigt alle investeerders die zich morgen op de markt kunnen aandienen te discrimineren.

Het ontwerp voorziet immers in vier soorten specifieke hulp :

1. de cofinanciering van de verbindingskabel ten belope van een derde door ELIA, met als maximum 25 miljoen euro;

2. het instellen van een tolerantiemarge van 30 % voor productie-afwijkingen, tegenover 10 % voor de andere vormen van productie;

3. de verhoging van de aankoopprijs van de groenestroomcertificaten die Elia wordt opgelegd;

4. het instellen van een rendabiliteitswaarborg indien het project onderbroken wordt, die overeenkomt met die voor lange-termijninvesteringen met vergelijkbare risico's.

Er is tevens sprake van discriminatie van de on shore-projecten, want die krijgen geen hulp voor de verbinding, noch de volledige waarborg door middel van groenestroomcertificaten en vooral geen verhoging van de tolerantiemarge tot 30 %. Het klopt dat de gewesten bevoegd zijn voor de on shore-windmolens, maar precies daarom was het beter geweest een algemene regeling te treffen na onderhandelingen met de gewesten, zodat de aanpak dezelfde is voor alle investeerders.

Wat de financiering van de onderzeese kabel betreft, was het advies van de CREG noodzakelijk, aangezien het beslag op de middelen van ELIA om daarin te investeren gevolgen zal hebben op de financiering van die onderneming en dus op wat aan de consument zal worden gevraagd.

Wie wordt eigenaar van de kabel ? Wordt ELIA voor een derde eigenaar van de kabel, wat met zijn investering overeenkomt, of geeft die investering het integendeel geen enkel eigendomsrecht ?

In het eerste geval kan ELIA die investering afschrijven en er de kosten spreiden, wat de consument ten goede komt.

De degressiviteit voor de federale ondernemingen die veel energie verbruiken is een positief punt, maar ze wordt alleen toegekend aan ondernemingen die hebben deelgenomen aan een convenant. Dergelijke akkoorden bestaan echter niet in het Brusselse Gewest. In zijn advies op het voorontwerp maakte de Raad van State daarbij gewag van een mogelijke bron van discriminatie.

Tevens heeft de Raad van State erop gewezen dat de federale bijdrage eigenlijk een belasting is. Overeenkomstig de Grondwet moeten de uitvoeringsbepalingen ervan bijgevolg bij wet worden bepaald en niet bij koninklijk besluit. Bovendien moet op die bijdrage BTW worden betaald. BTW opleggen op een belasting komt neer op het dubbel belasten van eenzelfde goed.

De bijdrage zal moeten worden geïnd door de elektriciteitsleveranciers. Ze staan ongetwijfeld dichter bij de consument, maar men zadelt hen op met administratiekosten voor het innen van die bijdrage, met het risico dat ze die zelf doorberekenen in de elektriciteitsprijs.

De heer Steverlynck plaatst kanttekeningen bij de steunmaatregelen voor de installatie van off shore-windmolens (art. 62). De kostprijs voor de maatregelen ter ondersteuning van deze alternatieve energiebron zou 125 tot 130 euro per MW/uur bedragen, terwijl gewone (kern)centrales voor dezelfde prijs 4 tot 5 MW/uur kunnen opwekken. In de bevoegde Kamercommissie zijn heel wat opmerkingen geuit over de discriminatie tussen offshore- en onshorewindmolenparken. Met betrekking tot deze laatste categorie heeft de minister verklaard dat zij een regionale bevoegdheid vormt. In de verantwoording van het amendement nr. 18, ingediend na goedkeuring van het verslag, bestrijdt de auteur van het amendement deze argumentatie. Volgens het amendement « gaat het hier om tariferingen, en daarin worden de balanskosten verrekend. Terzake is de federale overheid bevoegd voor alle vormen van elektriciteitsproductie » (stuk Kamer, nr. 51-1845/31). Vanuit die invalshoek kan de discriminatie tussen offshore- en onshorewindmolens uit de weg worden geruimd. Spreker wenst hierover het standpunt van de minister te kennen.

Met betrekking tot het degressief tarief dat afhankelijk is van de ondertekening van een convenant, heeft de minister verklaard dat een dergelijk convenant « zeer binnenkort » voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest zal worden ondertekend. De heer Steverlynck vraagt zich af of hiermee « onverwijld » wordt bedoeld. Wat is het juiste tijdschema ?

Vervolgens verwijst de heer Steverlynck naar de rol van de Nationale Toezichthoudende Instantie (NSA) in de luchtvaartsector (art. 48). Spreker stelt zich de vraag naar de verhouding van deze instantie met Belgocontrol. Voorts worden de werkingskosten van de NSA volledig doorgerekend aan de luchtvaartsector. De Raad van State heeft echter opgemerkt dat niet alle activiteiten van de NSA in het voordeel van de luchtvaartsector zijn. Sommige behelzen het algemeen belang. Bijgevolg kan niet van een heffing worden gesproken. De Raad van State was dan ook van oordeel dat het hier om een fiscale maatregel gaat die niet op deze wijze mag worden ingevoerd. De minister heeft hier in de Kamercommissie geen afdoend antwoord op verstrekt.

De heer Steverlynck stipt verder aan dat de dienst Wetsevaluatie een aantal opmerkingen heeft gemaakt over het gebrek aan concordantie tussen de Nederlandse en de Franse tekst. Is de minister bereid de teksten te corrigeren ?

Antwoorden van de minister van Economie, Energie, Buitenlandse Handel en Wetenschapsbeleid

Over drie elementen van het ontwerp zijn de principiële beslissingen reeds enige tijd geleden genomen en uitvoerig besproken in het Parlement en in de pers.

De CREG heeft een advies uitgebracht over de procedure, maar niet over de keuze inzake off shore en de degressiviteit, aangezien beide afhangen van politieke beslissingen. De CREG speelt de rol van regulator in de sector, met een controle ex ante, maar hoeft uiteraard geen andere bevoegdheden te krijgen waardoor zij rechter én partij zou kunnen worden.

De aankoop van groenestroomcertificaten wordt in het ontwerp niet geregeld. Het samenwerkingsakkoord daarover zal in november worden besproken. Als de markt van de groenestroomcertificaten werkt zoals gepland, bedraagt de totale waarde van een groenestroomcertificaat in de gewesten evenveel als de waarde van de boete die wordt vermeden en waarbij ook nog eens de belasting moet worden geteld die de onderneming moet betalen om de boete netto te kunnen betalen, namelijk ongeveer 110 euro, een hoger bedrag dus dan de vermelde 107 euro.

Het bedrag van 0,99 euro per megawatt/uur stemt overeen met een park van 60 windmolens, een aantal dat we nog niet bereikt hebben.

Het klopt dat C-Power een project heeft ingediend, maar het is niet het enige, en het wetsontwerp heeft geenszins de bedoeling een onderneming te bevoordelen.

Op de verwijten van discriminatie antwoordt dat minister dat de off shore-techniek veel meer onderhevig is aan veranderingen in windsterkte dan windmolens op het vasteland. Het onderscheid inzake tolerantiemarge en rentabiliteitsgarantie is dus gerechtvaardigd.

De termijn wordt bepaald op 20 jaar aangezien een off shore-installatie veel meer kost dan installaties op het vasteland.

Met de degressiviteit hangen geen stijgingen van de administratiekosten samen. Het enige gevolg is dat een degressief plafond wordt ingesteld om de concurrentiepositie van de ondernemingen te waarborgen.

De heer Brotcorne vraagt of ELIA, dat een derde van de onderzeese kabel moet financieren (art. 62) ook mede-eigenaar wordt.

De minister antwoordt dat dat niet het geval is.

Wat de vragen van de heer Steverlynck betreft, stipt de minister aan dat op zee gewonnen windenergie een hoge prijs heeft, maar als België het Kyotoprotocol wenst na te leven, dan dient het zijn bronnen van energiewinning te diversifiëren en daar eventueel een hoge prijs voor te betalen. Bovendien is windenergie een hoogtechnologische aangelegenheid die heel wat research & development vergt. Op die manier voert ons land dus tegelijkertijd ook de Lissabon-agenda uit.

Het verschil tussen off shore- en on shore-windmolenparken is niet louter een kwestie van bevoegdheidsverdeling tussen de federale overheid en de gewesten. Er bestaan ook feitelijke verschillen waarvoor het amendement ingediend in de Kamer onvoldoende aandacht had. Op zee is de tolerantiemarge inzake wind veel gevoeliger. Soms is er te veel wind, soms te weinig. In beide gevallen kan een windmolen op zee niet worden ingeschakeld. Deze extreme situaties doen zich veel minder te land voor.

Voilà, hier staat dus officieel veel uitgelegd wat de meeste consumenten niet weten. Eerst en vooral dat Elia de financiering voor één derde regelt op kosten van de consument van de onderzeese kabelverbinding ZONDER DAT ER EIGENDOMSRECHT WORDT GECREEERD. Elia kan niet eens deze investering afschrijven dat doet C-Power waarschijnlijk wel en C-power zal nadien wel de prijs van haar kabel nog eens doorrekenen in haar tarieven...bingo. Je zou de uitvinder van zoveel leuks al voor minder voorzitter van jet bestuurders maken...vraag het maar eens aan Vande Lanotte nu voorzitter bij C-Power.

Verder vernemen we hier toch nog meer leuke dingen maar die moet je zelf maar ontdekken. Wij ontdekken vooral dat deze kabel wel door ons betaald wordt maar in feite volledig in privéhanden blijft. Dat is dus echt zware kost...als we dat dus doen voor alle windmolenparken dan is meteen het probleem van de supergrids een stuk ingewikkelder....

Voor diegenen die elders lazen dat windmolens in zee efficiënter zullen draaien dan op het vasteland...die zijn er dus ook aan voor de moeite want in Belgistan is dan net het omgekeerde we citeren voor diegenen die het niet meteen terugvinden:

RWE Innogy participeert financieel in C-Power’s offshore windenergiepark

5 mei 2009

RWE Innogy heeft een overeenkomst getekend voor de overname van 20,22% van de aandelen van C-Power. C-Power is de ontwikkelaar en uitvoerder van offshore windenergieparken waarin de Belgische investeringsondernemingen Ecotech Finance en Socofe participeren. RWE Innogy heeft, naast de overname van de directe participatie van Ecotech Finance en Socofe, tevens ingestemd een aanvullend aandeel van 6,5% over te nemen van andere C-Power-aandeelhouders (EDF Energies Nouvelles, NUHMA en DEME).

C-Power heeft niet alleen het offshore windenergiepark Thornton Bank ontwikkeld, maar is tevens verantwoordelijk voor de realisatie hiervan. Het Thornton Bank project is het eerste offshore windenergiepark voor de Belgische kust dat al volledige goedkeuring heeft gekregen. De bouw werd op 23 mei 2007 gestart en na de bouw van de windturbines in de zomer 2008 werd ook de aansluiting op het elektriciteitsnet eind 2008 gerealiseerd en sinds begin dit jaar wordt er reeds elektriciteit in het transportnet geïnjecteerd.

Prof. Fritz Vahrenholt, directeur van RWE Innogy: “Thornton Bank is een van de eerste offshore windenergieparken op de hele wereld. Het park zal worden gebouwd tot 30 km van de kust, op een waterdiepte tot wel 28 meter. Deze investering is voor ons dan ook de uitgelezen kans om een bijdrage te leveren aan de offshore-branche, maar ook om op dit gebied nog veel meer ervaring op te doen. Dit zal zeker ten goede komen aan onze ambitieuze ontwikkelingsdoelstellingen voor de offshore-branche.”

Filip Martens, Algemeen Directeur van C-Power: “We zijn zeer verheugd dat wij in RWE een zeer ervaren partner hebben gevonden voor de bouw en verdere ontwikkeling van het Thornton Bank-project, omdat we met dit windenergiepark hoge standaards willen zetten in de offshore-branche.”

Claude Grégoire, directeur van Socofe: “Socofe en Ecotech Finance begeleiden hun dochteronderneming C-Power al vanaf de start van dit project. Onze betrokkenheid maakt al bijna tien jaar lang de financiering van deze technisch-economische ontwikkeling mogelijk. Met een aandeel van nu 20 procent zijn we nog steeds maatgevend betrokken bij dit project, en zijn wij nog steeds overtuigd van het succes van het project. ”

Michel Savonet, voorzitter van het uitvoerend comité van Ecotech Finance: “We zijn vooral blij met het feit dat de overname wordt gerealiseerd door RWE, een groep met een goede reputatie en kennis van zaken. Samen met Socofe zullen wij het project blijven stimuleren en deelnemen in de financiering van de tweede fase met de verkoopsopbrengst. Ook het opstarten van vergelijkbare projecten is denkbaar.”

Het windenergiepark heeft een totale geïnstalleerd vermogen van wel 300 MW en zal naar verwachting ongeveer 1.000 GWu stroom per jaar produceren. Dit stroomvolume is voldoende voor de energiebehoeften van ongeveer 600.000 mensen. Het park zal worden uitgerust met 60 windturbines van 5 MW. De eerste zes windturbines zijn al in de pilootfase naar tevredenheid gebouwd. Deze zullen naar verwachting gemiddeld ongeveer 3.700 uur maximaal vermogen leveren, wat een zeer goed resultaat is voor offshore windenergieparken. De volgende projectfasen zullen tegen het jaar 2013 volledig uitgevoerd zijn. Het windenergiepark zal al een aanzienlijke bijdrage leveren aan de verwezenlijking van de hernieuwbare energie doelstellingen die de Belgische regering heeft gesteld. In vergelijking met een moderne gasgestookte krachtcentrale zorgt het windenergiepark voor een verminderde CO2-uitstoot van 450.000 ton per jaar.

Voor de productie van de offshore windenergie worden Groene Stroom Certificaten toegekend.
De elektriciteitsleveranciers actief op de Belgische markt moeten in verhouding tot hun geleverd elektriciteitsvolume een bepaald percentage duurzame energie opnemen dat evenredig is aan de doelstellingen. De prijs van de certificaten is gebaseerd op vraag en aanbod, maar afhankelijk van de energietechnologie kan de prijs lager uitvallen. De minimumprijs van een offshore windcertificaat is vastgesteld op EUR 107/MWu voor de eerste 216 MW. Er geldt een toeslag van EUR 90/MWu wanneer de 216 MW wordt overschreden.

RWE Innogy is in Groot-Brittannië reeds sterk vertegenwoordigd in de offshore windenergiesector. Naast het bestaande 60-MW-windenergiepark North Hoyle voor de kust van Wales zal het bedrijf daar dit jaar al zijn tweede windenergiecentrale Rhyl Flats met 90 MW geïnstalleerd vermogen in bedrijf nemen. Het eveneens voor Wales geplande offshore-windenergiepark Gwynt y M(oo)r zal met 750 MW wereldwijd een van de grootste in zijn soort worden. Met 50 procent is RWE Innogy bovendien betrokken bij het voor de Oost-Engelse kusten gelegen offshore-windenergiepark Greater Gabbard. Dit windenergiepark zal tegen de voltooiing in 2011 over een geïnstalleerd vermogen van 500 MW beschikken. Ook langsheen de continentaal-Europese kust wil RWE Innogy de offshore-windenergie-opportuniteiten verder uitbreiden. Zo plant het bedrijf in Duitsland 40 kilometer voor het Noordzee-eiland Juist de aanleg van de circa 960 MW windenergiecentrale Innogy Nordsee 1 en in Nederland zal voor de Noord-Hollandse kust het 300-MW-offshore windenergiepark Tromp Binnen ontstaan. In totaal ontwikkelt RWE Innogy op meerdere locaties in Nederland windenergieprojecten op zee met een geïnstalleerd vermogen van 2.000 MW.

Bron: APS

16-04-2010 om 23:52 geschreven door Vorser-Raadgever  

Whistleblowing Israeli Journalist Treated as "Fugitive Felon"

Mossad Operation Threatened Against Reporter

By JONATHAN COOK

in Nazareth.

An Israeli journalist who went into hiding after writing a series of reports showing lawbreaking approved by Israeli army commanders faces a lengthy jail term for espionage if caught, as Israeli security services warned at the weekend they would “remove the gloves” to track him down.

The Shin Bet, Israel’s secret police, said it was treating Uri Blau, a reporter with the liberal Haaretz daily newspaper who has gone underground in London, as a “fugitive felon” and that a warrant for his arrest had been issued.

Options being considered are an extradition request to the British authorities or, if that fails, a secret operation by Mossad, Israel’s spy agency, to smuggle him back, according to Maariv, a right-wing newspaper.

It was revealed yesterday that Mr Blau’s informant, Anat Kamm, 23, a former conscript soldier who copied hundreds of classified documents during her military service, had confessed shortly after her arrest in December to doing so to expose “war crimes”.

The Shin Bet claims that Mr Blau is holding hundreds of classified documents, including some reported to relate to Operation Cast Lead, Israel’s attack on Gaza in winter 2008 in which the army is widely believed to have violated the rules of war.

Other documents, the basis of a Haaretz investigation published in 2008, concern a meeting between the head of the army, Gabi Ashkenazi, and the Shin Bet in which it was agreed to ignore a court ruling and continue carrying out executions of Palestinian leaders in the occupied territories.

Yuval Diskin, head of the Shin Bet, who has said his organisation was previously “too sensitive with the investigation”, is now demanding that Mr Blau reveal his entire document archive and take a lie-detector test on his return to identify his sources, according to Haaretz. The newspaper and its lawyers have recommended that he remain in hiding to protect his informants.

Haaretz has also revealed that, in a highly unusual move shortly before Israel’s attack on Gaza, it agreed to pull a printed edition after the army demanded at the last minute that one of Mr Blau’s stories not be published. His report had already passed the military censor, which checks that articles do not endanger national security.

Lawyers and human rights groups fear that the army and Shin Bet are trying to silence investigative journalists and send a warning to other correspondents not to follow in Mr Blau’s path.

“We have a dangerous precedent here, whereby the handing over of material to an Israeli newspaper … is seen by the prosecutor’s office as equivalent to contact with a foreign agent,” said Eitan Lehman, Ms Kamm’s lawyer. “The very notion of presenting information to the Israeli public alone is taken as an intention to hurt national security.”

The Shin Bet’s determination to arrest Mr Blau was revealed after a blanket gag order was lifted late last week on Ms Kamm’s case. She has been under house arrest since December. She has admitted copying hundreds of classified documents while serving in the office of Brig Gen Yair Naveh, in charge of operations in the West Bank, between 2005 and 2007.

Under an agreement with the Shin Bet last year, Haaretz and Mr Blau handed over 50 documents and agreed to the destruction of Mr Blau’s computer.

Both sides accuse the other of subsequently reneging on the deal: the Shin Bet says Mr Blau secretly kept other documents copied by Ms Kamm that could be useful to Israel’s enemies; while Mr Blau says the Shin Bet used the returned documents to track down Ms Kamm, his source, after assurances that they would not do so.

Haaretz said Mr Blau fears that they will try to identify his other informants if he hands over his archive.

Mr Blau learnt of his predicament in December, while out of the country on holiday. He said a friend called to warn that the Shin Bet had broken into his home and ransacked it. He later learnt they had been monitoring his telephone, e-mail and computer for many months.

In a move that has baffled many observers, the Shin Bet revealed last week that Mr Blau was hiding in London, despite the threat that it would make him an easier target for other countries’ intelligence agencies.

Amir Mizroch, an analyst with the right-wing Jerusalem Post newspaper, noted that it was as if Israel’s security services were “saying to Syrian, Lebanese, Palestinian, Hizbullah and Iranian intelligence agents in London: ‘Yalla, be our guests, go get Uri Blau’.” He added that the real goal might be to flush out Mr Blau so that he would seek sanctuary at the Israeli embassy.

Ms Kamm is charged with espionage with intent to harm national security, the harshest indictment possible and one that could land in her jail for 25 years. Yesterday another of her lawyers, Avigdor Feldman, appealed to Mr Blau to return to Israel and give back the documents to help “minimise the affair”.

“The real question is whether this exceptionally heavy-handed approach is designed only to get back Kamm’s documents or go after Blau and his other sources,” said Jeff Halper, an Israeli analyst. “It may be that Kamm is the excuse the security services need to identify Blau’s circle of informants.”

Mr Blau has already published several stories, apparently based on Ms Kamm’s documents, showing that the army command approved policies that not only broke international law but also violated the rulings of Israel’s courts.

His reports have included revelations that senior commanders approved extra-judicial assassinations in the occupied territories that were almost certain to kill Palestinian bystanders; that, in violation of a commitment to the high court, the army issued orders to execute wanted Palestinians even if they could be safely captured; and that the defence ministry compiled a secret report showing that the great majority of settlements in the West Bank were illegal even under Israeli law.

Although the original stories date to 2008, the army issued a statement belatedly this week that Mr Blau’s reports were “outrageous and misleading”. No senior commanders have been charged over the army’s lawbreaking activities.

B’Tselem, an Israeli human rights group, said its research had shown that “in many cases soldiers have been conducting themselves in the territories as if they were on a hit mission, as opposed to arrest operations”.

It added that the authorities had “rushed to investigate the leak and chose to ignore the severe suspicions of blatant wrongdoings depicted in those documents”.

A group of senior journalists established a petition this week calling for Mr Blau to be spared a trial: “So far, the authorities have not prosecuted journalists for holding secret information, which most of us have had in one form or another. This policy by the prosecution reflects, in our view, an imbalance between journalistic freedom, the freedom of expression and the need for security.”

However, media coverage of the case in Israel has been largely hostile. Yuval Elbashan, a lawyer, wrote in Haaretz yesterday that Mr Blau’s fellow military reporters and analysts had in the past few days abandoned their colleague and proven “their loyalty to the [security] system as the lowliest of its servants”.

One, Yossi Yehoshua, a military correspondent with the country’s largest-circulation newspaper, Yedioth Aharonoth, who is said to have been approached by Ms Kamm before she turned to Mr Blau, is due to testify against her in her trial due next month.

Chat forums and talkback columns also suggest little sympathy among the Israeli public for either Ms Kamm or Mr Blau. Several Hebrew websites show pictures of Ms Kamm behind bars or next to a hangman’s noose.

A report on Israel National News, a news service for settlers, alleged that Ms Kamm had been under the influence of “rabidly left-wing“ professors at Tel Aviv University when she handed over the documents to the Haaretz reporter.

Jonathan Cook is a writer and journalist based in Nazareth, Israel. His latest books are “Israel and the Clash of Civilisations: Iraq, Iran and the Plan to Remake the Middle East” (Pluto Press) and “Disappearing Palestine: Israel's Experiments in Human Despair” (Zed Books). His website is www.jkcook.net.

A version of this article originally appeared in The National (www.thenational.ae), published in Abu Dhabi.

15-04-2010 om 23:16 geschreven door Vorser-Raadgever  

"A Shin Bet State"

Israel Targets Ha'aretz

By JONATHAN COOK

Nazareth

An Arab member of the Israeli parliament is demanding that a newspaper be allowed to publish an investigative report that was suppressed days before Israel attacked Gaza in winter 2008.

The investigation by Uri Blau, who has been in hiding since December to avoid arrest, concerned Israeli preparations for the impending assault on Gaza, known as Operation Cast Lead.

In a highly unusual move, according to reports in the Israeli media, the army ordered the Haaretz newspaper to destroy all copies of an edition that included Blau’s investigation after it had already gone to press and been passed by the military censor. The article was never republished.

Blau has gone underground in London after the Shin Bet, Israel’s secret police, demanded he return to Israel to hand back hundreds of classified documents they claim are in his possession and to reveal his sources. He published several additional reports for Haaretz in 2008 and 2009 that severely embarrassed senior military commanders by showing they had issued orders that intentionally violated court rulings, including to execute Palestinians who could be safely apprehended.

Haneen Zoubi, an MP who previously headed an Israeli media-monitoring organization, said it was “outrageous” that the suppressed report was still secret so long after the Gaza attack. She is to table a parliamentary question to Ehud Barak, the defense minister, today demanding to know why the army suppressed the article and what is preventing its publication now. Barak must respond within 21 days.

She said publication of the article was important both because Israel had been widely criticized for killing many hundreds of civilians in its three-week assault on Gaza, and because subsequent reports suggested that Israeli commanders sought legal advice months before the operation to manipulate the accepted definitions of international law to make it easier to target civilians.

“There must be at least a strong suspicion that Mr Blau’s article contains vital information, based on military documentation, warning of Israeli army intentions to commit war crimes,” she said in an interview. “If so, then there is a public duty on Haaretz to publish the article. If not, then there is no reason for the minister to prevent publication after all this time.”

Zoubi’s call yesterday followed mounting public criticism of Haaretz for supporting Blau by advising him to stay in hiding and continuing to pay his salary. In chat forums and talkback columns, the reporter has been widely denounced as a traitor. Several MPs have called for Haaretz to be closed down or boycotted.

A Haaretz spokeswoman refused to comment, but a journalist there said a “fortress mentality” had developed at the newspaper. “We’ve all been told not to talk to anyone about the case,” he said. “There’s absolute paranoia that the paper is going to be made to suffer because of the Blau case.”

Amal Jamal, a professor at Tel Aviv University who teaches a media course, said he was concerned with the timing of the Shin Bet’s campaign against Blau. He observed that they began interviewing the reporter about his sources and documents last summer as publication neared of the Goldstone report, commissioned by the United Nations and which embarrassed Israel by alleging it had perpetrated war crimes in Gaza.

“The goal in this case appears to be not only to intimidate journalists but also to delegitimize certain kinds of investigations concerning security issues, given the new climate of sensitivity in Israel following the Goldstone report.” He added that Blau, who had quickly acquired a reputation as Israel’s best investigative reporter, was “probably finished” as a journalist in Israel.

Shraga Elam, an award-winning Israeli reporter, said Blau’s suppressed article might also have revealed the aims of a widely mentioned but unspecified “third phase” of the Gaza attack, following the initial air strikes and a limited ground invasion, that was not implemented. He suspected the plans involved pushing some of Gaza’s population into Egypt under cover of a more extensive ground invasion. The plan had been foiled, he believed, because Hamas offered little resistance and Egypt refused to open the border.

On Monday, an MP with the centrist Kadima Party, Yulia Shamal-Berkovich, called for Haaretz to be closed down, backing a similar demand from fellow MP Michael Ben-Ari, of the right-wing National Union. She accused Haaretz management of having “chosen to hide” over the case and blamed it for advising Mr Blau to remain abroad. She said the newspaper “must make sure the materials that are in his possession are returned. If Haaretz fails to do so, its newspaper licence should be revoked without delay.”

Another Kadima MP, Yisrael Hasson, a former deputy head of the Shin Bet, this week urged Haaretz readers to boycott the newspaper until Blau is fired. A petition calling on the Shin Bet to end its threat to charge Blau with espionage has attracted the signatures of several prominent journalists in Israel.

“We believe the Blau case is unique and are concerned this unique case will create a dangerous precedent,” their letter states. “Until now, prosecution authorities have not sought to try reporters for the offence of holding classified information, an offence most of us are guilty of in one way or another.”

A group of Israeli human rights organisations is due to submit a letter this week to the government demanding that the investigation concentrate on lawbreaking by the army rather the “character assassination” of Blau and his sources.

Yesterday, the supreme court tightened restrictions on Anat Kamm, one of Blau’s main informants, who has been under house arrest since December for copying up to 2,000 military documents while she was a soldier. She is accused of espionage with intent to harm the state, a charge that carries a tariff of 25 years in jail.

The papers copied by Kamm, 23, included military orders that violated court rulings and justified law-breaking by soldiers.

Judge Ayala Procaccia said: “The acts attributed to the respondent point to a deep internal distorted perception of a soldier's duties to the military system he or she is required to serve, and a serious perversion from the basic responsibility that a citizen owes the state to which he or she belongs.” Kamm, the court decided, must not leave her apartment and must be watched by a close relative at all times.

Media coverage of the case in Israel has been largely hostile to both Kamm and Blau. Gideon Levy observed in Haaretz today: “The real betrayal has been that of the journalists, who have betrayed their profession -- journalists who take sides with the security apparatus against colleagues who are doing their job bringing light to the dark.”

Calling Israel “a Shin Bet state”, Levy added: “If it depended on public opinion, Kamm and Blau would be executed and Haaretz would be shut down on the spot.”

Jonathan Cook is a writer and journalist based in Nazareth, Israel. His latest books are “Israel and the Clash of Civilisations: Iraq, Iran and the Plan to Remake the Middle East” (Pluto Press) and “Disappearing Palestine: Israel's Experiments in Human Despair” (Zed Books). His website is www.jkcook.net.

A version of this article originally appeared in The National (www.thenational.ae), published in Abu Dhabi.

15-04-2010 om 23:05 geschreven door Vorser-Raadgever  

15-04-2010 om 22:33 geschreven door Vorser-Raadgever  

Vandaag leiden we jullie naar de website van de vrienden van de supergrid (de Europese variant). Want een aantal firma's waaronder het belgische Elia heeft een vereniging opgericht om de supergrid te promoten. Of je nu voor- of tegenstander van dit idee bent maakt niks uit. Het gaat erom te begrijpen waarover het gaat en op hun site vind je heel wat informatie

Supergrid

"Supergrid" is the future electricity system that will enable Europe to undertake a once-off transition to sustainability.

The concept of Supergrid was first launched a decade ago and it is defined as “An electricity transmission system, mainly based on direct current, designed to facilitate large-scale sustainable power generation in remote areas for transmission to centres of consumption, one of whose fundamental attributes will be the enhancement of the market in electricity”.

Supergrid is not an extension of existing or planned point to point HVDC interconnectors between particular EU states. Even the aggregation of these schemes will not provide the network that will be needed to carry marine renewable power generated in our Northern seas to the load centres of central Europe. Supergrid is a new idea. Unlike point to point connections, Supergrid will involve the creation of “Supernodes” to collect, integrate and route the renewable energy to the best available markets. Supergrid is a trading tool which will enhance the security of supply of all the countries of the EU.

There can, of course, be many forms of Supergrid. The Offshore Supergrid is based on the seas around North Western Europe. There will be others, such as a Solar Supergrid in the Mediterranean. These grids will ultimately be linked to supply electricity across the EU.

Technology

Supergrid will be developed and built using the next generation of HVDC technology, of installation vessels, and of marine generating plant. It will capture clean energy generation and deliver firm renewable power across the EU.

As a result of advances in HVDC technology, it is now technically possible to transmit electricity efficiently and cheaply from remote locations at sea or in the desert to the urban areas where most of us live and work.

Supergrid will be developed and built using the next generation of HVDC technology, of installation vessels, and of marine generating plant. It will capture clean energy generation and deliver firm renewable power across the EU.

The full significance of a switchable HVDC innovation has not yet been appreciated by policy makers or by the business community. It is clear that a network incorporating a HVDC grid with the redundancy and reliability of current AC grids is now a reality and that the limits of what is technologically possible have been greatly expanded.

HVDC technology will open markets, strengthen security of supply and create another global opportunity for European companies to export sustainable energy technology. The technology underpinning the Supergrid will give competitive advantage to the companies involved with its specification and design. This type of integrated AC/DC grid will be a template for what will be needed in other global markets including the US and China.

Europe's Opportunity

At an average growth rate of two per cent, Europe's demand for electricity will double by 2050. At a three per cent growth rate, it will more than treble.

Europe is building an “electric economy”. Electricity is set to become the dominant source of energy. It will drive the transition to a low carbon, high growth future. By 2050 most of our transport could be powered by electricity, with the possible exception of some heavy commercial vehicles.

As part of this transition, electricity grids will no longer be seen as a national resource. They will become international corridors of trade bringing renewable energy generation from northern marine and southern solar generation to European centres of population.

If we are to reduce carbon emissions by 80% then all of this increased demand will have to be met by renewable energy. Existing coal, oil and gas generation will have to be phased out – completely. By 2030 there will be no more fossil fuel plant built in Europe. New build will consist only of renewables and nuclear. Already we can see that trend develop, with more wind energy installed in Europe in 2008 and 2009 than any other form of electricity generation.

If we are to fully exploit these renewable resources, and deliver power on a continental scale, then the energy sector has to significantly reduce investment costs through a whole series of innovations, from plant design to voltage source technology. In offshore wind, scale will come from combining large clusters of simplified turbines into wind-fired power stations. These stations are the modules on which the Supergrid will be built.

The efficiencies of scale resulting from larger turbines configured in 500MW modules will reduce unit production costs over time in accordance with the cost curve common to all industries growing to maturity. The supply chain for Round 3 in the UK is already expanding to meet anticipated demand, and ports and harbours across Northern Europe are competing to bring these new North Sea industries to their regions.

A Supergrid for Europe

Europe is embarked on a once off transition to sustainability. Member States of the EU have committed to reduce their Kyoto Greenhouse Gas emissions by at least 20% below 1990 levels by 2020. The UK has undertaken to reduce its GHG emissions by 80% by 2050.

In addition, the EU has agreed that by 2020 20% of all energy produced by Member States has to come from renewable sources. This will require at least 30% of the EU's electricity to come from renewable sources by that date. By 2050 all of Europe's electricity could come from zero carbon sources.

Further, the EU has embarked on a process to open up the European electricity market to competition, to facilitate cross-border trade and to reduce the market dominance of existing national suppliers. This competition will drive down prices, increase innovation and underpin the growth of a low carbon economy across Europe.

The primary fuel sources for this transition to renewable generation will be wind, solar and marine energy. These assets are by their nature continental and not national resources. To fully harness and deliver over 1500GW of firm renewable power into load centres across the EU will require large-scale interconnection joining the centres of production.

The IEA has estimated that on current plans around €200bn will have to be invested to upgrade existing transmission assets in Europe through to 2030. The opportunity presented by the transition to sustainability is to create an integrated cross-border grid network that will replace the need to upgrade these national assets, while delivering significant savings on the operational cost of power generation by creating a flexible HVDC network that bypasses existing grid bottlenecks.

This integrated network is Supergrid.

In late 2009, Norway joined nine member states of the EU, including the UK and Germany, to develop policy to advance offshore interconnection in Europe. This is tangible evidence of government support for cross-border connectivity as part of Europe's move to open its electricity markets to trade in renewable energy.

Supergrid has received support from within the European Institutions, within EU member state governments, and from across the energy sector. The concept of large-scale DC interconnection to deliver equally large-scale renewable electricity generation has become an accepted part of the policy debate around Europe's long-term energy future.

It will require a new framework for the ownership and operation of the European grid network. It will draw together entrepreneurs and established transmission operators, as well as design, engineering and construction consultants and builders, to create the templates for interconnection and electricity trading.

Its time has come because there is a political imperative to source clean energy, to ensure security of supply and to restore our global competitiveness.

Its time has come because we now have the technologies to hand which can meet each of these three objectives.

Its time has come because it is the only available guarantee that our children will enjoy low cost, low carbon and low risk energy supplies.

met leuke videootjes en verstaanbare uitleg.

Wij onthouden in elk geval dat het een enorme uitdaging wordt, met een gigantisch potentieel aan tewerkstelling maar vooral ook dat het de mogelijkheid biedt om eindelijk uit de huidige politiek van nationale grenzen te stappen op het vlak van energiebevoorrading. Dit wil concreet zeggen dat er geen lokale monopolies meer zouden zijn en dat de goedkope elektriciteit die bijvoorbeeld door waterkrachtcentrales, windmolenparken en grote zonne-energiecentrales beschikbaar komt voor alle verbruikers wat nu niet het geval is. Het zou het mogelijk maken de huidige zware vervuilers eindelijk te sluiten. Het moet het mogelijk maken om massale winsten die momenteel in sommige landen zoals Belgistan worden gemaakt door oude klassieke centrales om te bouwen naar zogenaamde "groene centrales een halt toe te roepen. We bedoelen hiermee sommige centrales die omgebouwd worden niet zozeer om elektriciteit te produceren maar om vooral groene stroomcertificaten op te strijken. Centrales die gestookt worden met kersen-of olijfpitten, houtpellets of lokaal aangeplante bomen. Dat klinkt allemaal wel heel alternatief maar is het niet. het gaat meestal om centrales die in reserve worden gehouden in geval er een centrale in een beperkt regelgebied zoals Belgistan uitvalt. De transportnetbeheerde rbetaalt dan de in reserve gehouden centrale alsof ze echt zou produceren en factureert deze kost natuurlijk aan de eindverbruiker. De producent vangt de volle prijs + groene-stroomcertificaten voor de zogezegd geproduceerde stroom...Dit soort erg dure praktijken ten nadele van de consument maar ten voordele van sommige producenten zou definitief gedaan zijn. Onnodig te zeggen dat sommige producenten niet meteen grote voorstanders zijn van het idee van supergrids...

trouwens even kijken waar de smerigste centrales zich bevinden dwz met de meeste CO2 uitstoot:

http://uk.reuters.com/article/idUKTRE6353L220100406

EU's "dirty 30" carbon dioxide emitters in '09

Tue Apr 6, 2010 5:01pm BST

http://www.reuters.com/article/idUSTRE6301TD20100401?feedType=RSS&feedName=everything&virtualBrandChannel=11563

Reuters) - A sharp fall in carbon emissions last year across the European Union's emissions trading scheme underlined on Thursday the impact of recession on industry.

Preliminary EU data showed emissions across the scheme fell 11.2 percent, with some industrial sectors down at least 30 percent, and Estonia, Romania, Hungary, Spain and Italy registering bigger national tumbles.

"It reflects the impact of a very deep recession on output, and a greening of European power in a move toward gas and renewables," said Barclays Capital analyst Trevor Sikorski.

Power demand was down 5-6 percent last year but the electricity generation sector's carbon emissions showed a steeper 8.5 percent drop, underlining a move to zero carbon wind and low-carbon natural gas.

The EU emissions trading scheme (ETS) limits the carbon emissions of over 12,000 factories and power plants, covering 44 percent of EU emissions, and is meant to drive the 27-nation bloc's compliance with targets under the international Kyoto Protocol.

The drop in emissions, widely forecast by analysts, reinforced expectations that companies will have more permits called EU allowances (EUAs) than they need during the whole second trading phase of the scheme from 2008-2012, continuing a surplus seen in the first period from 2005-2007.

Carbon prices as a result are too low to drive investment in more expensive green technologies such as carbon capture and storage, fitted to the smokestacks of coal plants.

WINDFALL

The highly polluting steel industry has in particular accrued valuable windfalls of surplus permits.

"They got something for nothing and they're worth something, so it is a windfall profit if they sell them today," said Deutsche Bank analyst Mark Lewis.

He estimated a roughly 115 million tonne surplus of EU allowances (EUAs) from 2008-2009 for the European steel sector, worth 1.5 billion euros ($2.02 billion) at Thursday's prices.

Low prices, surpluses of permits and controversies including tax fraud and re-selling of used permits have damaged the reputation of the EU carbon market, as similar proposed cap and trade schemes stall in the United States, Japan and Australia.

Supporters say EU carbon prices will bite again when the economy recovers and oil and gas prices rise, and so drive power generators to switch from coal to less carbon intensive gas.

"For the next year, two years, gas prices in Europe will stay low. I have big doubts they will stay low further out," said Lewis.

EU carbon prices closed up nearly two percent at 13.08 euros a tonne on Thursday, boosted not by the data but by higher crude oil and German power prices, traders said.

Benchmark prices for phase 2 permits rose by 2.4 percent over the first quarter of 2010, but are still well below 2009 and all-time highs of 16.04 euros and 29.69 euros respectively.

Last year cash-strapped companies sold their excess permits on the spot market to boost their balance sheets, a trend which pushed prices to an all-time low of 8.05 euros in February 2009, but a repeat of that sell-off is not expected this year.

The European Union's executive Commission said the data published on Thursday included at least 80 percent of all emissions covered by the scheme.

For more news and analysis on the carbon markets, go to here

(Reporting by Michael Szabo, writing by Gerard Wynn, Editing by Anthony Barker)

List of the EU's "dirty thirty" including CO2 figures for 2008 and 2009 in Mt of CO2 equivalent, percentage change, the number of free emissions permits allocated and the permit surplus/deficit faced by each.

13-04-2010

tweede deel over de zoevende windmolentjes...

We beginnen met wat uitleg die we vonden op Wiki over de zogenaamde "supergrids". Het gaat hier wel voornamelijk over de Amerikaanse supergrid waarvan een gedeelte reeds blijkt te functioneren. http://en.wikipedia.org/wiki/Super_grid History The idea of creating long distance transmission lines in order to take advantage of renewable sources distantly located is not new. In the US in the 1930s, a proposal was made to ship hydroelectric power from dams being constructed in the Pacific Northwest to consumers in Southern California, but was opposed and scrapped. By 1961, U.S. president John F. Kennedy authorized a large public works project using new HVDC technology from Sweden. The project was undertaken as a close collaboration between General Electric of the U.S. and ASEA of Sweden and is now known as the Pacific Intertie. The concept of a "Super grid" dates back to the 1960's and was used to describe the emerging unification of the Great Britain grid[1]. What has changed during the past 40 years is the scale of energy and distances that are imagined possible in a super grid. Europe began unifying its grids since the 1950's and its largest unified grid is the synchronous grid of Continental Europe serving 24 countries. Serious work is being conducted on unification of the European UCTE grid with the neighboring IPS/UPS grid. If completed, this massive grid would span 13 time zones stretching from the Atlantic to the Pacific.[2] While such grids cover great distances, due to congestion and control issues, the capacity to transmit large volumes of electricity remains limited. The SuperSmart Grid (Europe) and the Unified Smart Grid (US) specify major technological upgrades that proponents claim are necessary to assure the practical operation and promised benefits of such transcontinental mega grids. [edit] Concept In current usage, "super grid" has two senses – one of being a superstructure layer overlayed or super-imposed upon existing regional transmission grid or grids, and the second of having some set of superior abilities exceeding those of even the most advanced grids. [edit] Mega grid In the "overlay", or "superstructure" meaning, a super grid is a very long distance equivalent of a wide area synchronous network capable of large-scale transmission of renewable electricity. In some conceptions, a transmission grid of HVDC transmission lines forms a layer that is distinctly separate in the way that a superhighway system is separate from the system of city streets and regional highways. In more conventional conceptions such as the proposed unification of the European UCTE and IPS/UPS system of the CIS, such a mega grid is no different from typical wide area synchronous transmission systems where electricity takes an ad-hoc transit route directly through local utility transmission lines or HVDC lines as required[3]. Studies for such continental sized systems report there are scaling problems as a result of network complexity, transmission congestion, and the need for rapid diagnostic, coordination and control systems. Such studies observe that transmission capacity would need to be significantly higher than current transmission systems in order to promote unimpeded energy trading across distances unbounded by state, regional or national, or even continental borders[4]. As a practical matter, it has become necessary to incorporate smart grid features such as wide area sensor networks (WAMS) into even modest sized regional grids in order to avert major power outages such as the Northeast Blackout of 2003. Dynamic interactions between power generation groups are increasingly complex, and transient disturbances that cascade across neighboring utilities can be sudden, large and violent, accompanied by abrupt changes in the network topology as operators attempt to manually stabilize the network.[5] [edit] Superior grid In the second sense of an advanced grid, the "super grid" is not only superior because it is a wide area mega grid, but it is highly coordinated from a macro level spanning nations and continents, all the way down to the micro level scheduling low priority loads like water heater and refrigeration. In the European SuperSmart Grid proposal and the US Unified Smart Grid concept, such super grids have intelligence features in the wide area transmission layer which integrate the local smart grids into a single wide area super grid. This is similar to how the internet bound together small networks into single ubiquitous network. Wide area transmission can be viewed as a horizontal extension of the Smart grid. In a paradigm shift, the distinction between transmission and distribution blurs with the integration as energy flow becomes bidirectional. For example, distribution grids in rural areas might generate more energy than they use turning the local smart grid into a virtual power plant, or a city's fleet of one million vehicles could be used to trim peaks in transmission supply by integrating them to the smart grid using vehicle to grid technology. A 765 kV AC transmission grid designed to carry 400 GW of wind power to cities from Midwest at a cost of $60 billion.[6][7] One advantage of such a geographically dispersed and dynamically balanced system is that the need for baseload generation is significantly reduced since intermittency of some sources such as ocean, solar and wind can be smoothed.[8] A series of detailed modeling studies by Dr. Gregor Czisch, which looked at the European wide adoption of renewable energy and interlinking power grids using HVDC cables, indicates that the entire European power usage could come from renewables, with 70% total energy from wind at the same sort of costs or lower than at present. [9][10][11] To some critics, such a wide area transmission layer is not novel – pointing out that the technology has little difference from that used for regional and national power transmission networks. Proponents respond that beyond the qualitative smart grid features that allow instantaneous coordination and balancing of intermittent power sources across international boundaries, the quantitative comprehensiveness has a quality all its own. The claim is made that super grids open up markets[12]. In the same way that freeways only revolutionized interstate transport and the internet revolutionized online commerce when comprehensive high capacity networks for them were built, it is argued that a high capacity super grid must be built in order to provide a distribution network so comprehensive and with such available capacity that energy trading is only limited by how much electricity that entrepreneurs can bring to market. [edit] Technology Wide area super grids plans typically call for bulk transmission using high voltage direct current lines. Europe's SuperSmart Grid proposal relies on HVDC, and in the US, key decision makers such as Steven Chu favor a national long distance DC grid system.[13] There are industry advocates of HVAC. Although FACTS alternating current have drawbacks for long distances, American Electric Power has championed a 765 kV super grid they call I-765 that would provide 400 GW of extra transmission capacity required for producing 20% of US energy from wind farms based in the midwest. (See figure above).[7] Advocates of HVAC point out that HVDC systems are oriented to point bulk transmission and multiple connections to them would require expensive complex communication and control equipment as opposed to the simple step up transformers needed if AC lines were used. Currently, there is only one multipoint long distance HVDC transmission system.[14] In the more distant future the voltage loss of current methods could be avoided using experimental superconducting "SuperGrid" technology where the transmission cable is super cooled by a liquid hydrogen pipeline which is also used to move energy nationwide. Coordination and control of the network would use smart grid technologies such as phasor measurement units to rapidly detect imbalances in the network caused by fluctuating renewable energy sources and potentially respond instantaneously with programmed automatic protection schemes to reroute, reduce load, or reduce generation in response to network disturbances. [edit] Government policy [edit] Significant scale One study for a European super grid estimates that as much as 750 GW of extra transmission capacity would be required- capacity that would be accommodated in increments of 5 GW HVDC lines[15]. A recent proposal by Transcanada priced a 1,600-km, 3-GW HVDC line at $3 billion USD and would require a corridor 60 meters wide[16]. In India, a recent 6 GW, 1,850-km proposal was priced at $790 million and would require a 69 meter wide right of way[17]. With 750 GW of new HVDC transmission capacity required for a European super grid, the land and money needed for new transmission lines would be considerable. [edit] Energy independence In Europe, the energy security implication of a super grid has been discussed as a way in part to prevent Russian energy hegemony. [18] In the U.S., advocates such as T. Boone Pickens have promoted the idea of a national transmission grid in order to promote United States energy independence. Al Gore advocates the Unified Smart Grid which has comprehensive super grid capabilities. Gore and other advocates such as James E. Hansen believe super grids are essential for the eventual complete replacement of the greenhouse gas producing fossil fuel use that feeds global warming [19]. [edit] Permits for corridors Large amounts of land would be required for the electricity transmission corridors used by the new transmission lines of a super grid. There can be significant opposition to the siting of power lines out of concerns about visual impact, anxiety over perceived health issues, and environmental concerns. The US has a process of designating National Interest Electric Transmission Corridors, and it is likely that this process would be used to specify the pathways for a super grid in that country. In the EU, permits for new overhead lines can easily reach 10 years.[20] In some cases, this has made underground cable more expedient. Since land required can be one fifth than that for overhead and the permit process can be significantly faster, underground cable can be more attractive despite its weaknesses of being more expensive, lower capacity, shorter lived, and suffers significantly longer downtimes. [edit] Business interests [edit] Siting Just as superhighways change valuations of land due to the proximity to the ability to transport valuable commodities, businesses are strongly motivated to influence the siting of a super grid to their benefit. The cost of alternative power is the delivered price of electricity, and if production of electricity from North Dakota wind or Arizona solar is to be competitive, the distance of the connection from the wind farm to the interstate transmission grid must not be great. This is because the feeder line from the generator to the transmission lines is usually paid for by the owner of the generation. Some localities will help pay for the cost of these lines, at the cost of local regulation such as that of a public utilities commission. T. Boone Pickens' project has chosen to pay for the feeder lines privately. Some localities, such as Texas give such projects the power of eminent domain which allows companies to seize land in the path of the planned construction. [21] [edit] Technology preferences Energy producers are interested in whether the super grid employs HVDC technology, or uses AC, because the cost of connection to an HVDC line is generally greater than that if the AC is used. The Pickens plan favors 765 kV AC transmission,[7] which is considered to be less efficient for long distance transmission. [edit] Competition In the 1960's, private California power companies opposed the Pacific Intertie project with a set of technical objections that were overruled. When the project was completed, consumers in Los Angeles saved approximately U.S. $600,000 per day by use of electric power from projects on the Columbia River rather than local power companies burning more expensive fossil fuel. en over de Europese Supergrid vonden we dit pleidooi: http://www.businessgreen.com/business-green/comment/2259300/why-europe-needs-electricity Christian Kjaer Why Europe needs an electricity Supergrid Christian Kjaer, chief executive of the European Wind Energy Association, argues that a supergrid is essential to EU efforts to cut carbon emissions BusinessGreen, 11 Mar 2010 Over the next 12 years 360GW of new electricity-generating capacity – 50 per cent of Europe's current supply structure - needs to be built to replace ageing power plants and meet the expected increase in demand for electricity. The time is ripe for a complete overhaul of our electricity supply structure. We must use the next ten years to change the way the electricity is produced, transmitted and consumed in Europe. Europe must use this opportunity to construct a new, modern power system capable of meeting the energy and climate challenges of the 21st century, while enhancing Europe's competitiveness. Europe's current electricity structure still bears the characteristics of the time in which it was developed. It is national in nature, the technologies applied are ageing and the markets supporting it are underdeveloped. Given the international nature of the energy challenges we face, it is astounding that 24 years after the Single European Act was signed, we still do not have an internal market for electricity. We urgently need to establish the free movement of energy; the Supergrid will be fundamental for establishing that freedom. The power system must be supported by modern infrastructure technology, research and development, and well functioning markets for electricity and transmission in which investors, rather than consumers, are exposed to fuel and carbon price risk. Supporting the expansion of wind energy and other renewable energy technologies, Europe needs dramatically improved competition in the Internal Energy Market, through new electricity infrastructure, changes in system operation and development of effective electricity markets throughout the EU. While the EU's climate and renewable energy targets have set the direction for renewable technology and CO2 reductions in the short term, the missing element today is a common European vision for the architecture of a future modern pan-European electricity network – onshore and offshore. The Supergrid provides such a vision. A single European grid and effective competition in the European power markets are essential elements, not only for the integration of large-scale wind power and other renewables, but also to ensure that European consumers have access to affordable and domestically produced energy. By 2020, most of the EU's renewable electricity will be produced by onshore wind farms. Europe must, however, use the coming decade to prepare for the large-scale exploitation of its largest indigenous resource, offshore wind power. We must stop thinking of electrical grids as national infrastructure and start developing them – onshore and offshore – to become European corridors of electricity trade. And we must start developing them now. The faster it is developed, the faster we will have a domestic substitute if future fuel import supplies are disrupted or the cost of fuel becomes prohibitively expensive, as the world experienced during 2008 when the oil price touched $150 per barrel for the first time. Christian Kjaer is chief executive of the European Wind Energy Association This article is extracted from a speech delivered at the Supergrid: The future of renewable energy integration event in London earlier this week en morgen gaan we verder... 13-04-2010 om 22:34 geschreven door Vorser-Raadgever   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!

12-04-2010

Hoor de windmolentjes zoeven...de idyllische beelden van smartgrids

Zoals iedereen wel langzaam begint te beseffen staan we de volgende decennia voor enorme uitdagingen wat betreft de energiebevoorrading. Niet enkel op Belgiscfh of Europees niveau maar op wereldschaal. Als we sommigen mogen geloven dan ligt ons aller heil in het vastvijzen van zonnepanelen op zuidgerichte villadaken liefst massaal gesubsidieerd want dan is het meteen een uitstekende belegging. Van dat soort mensen zijn er dan nog een heleboel die ons dan willen laten geloven dat hun panelen deel zullen uitmaken van een slim netwerk met slimme meters en dan zijn we vertrokken...Vermits wij brave mensen zijn met goedgelovige inborst willen we dat wel allemaal geloven maar er is een probleem. Want tenslotte verliezen we met die zogenaamde decentrale productie één belangrijk aspect uit het oog. Het gaat inderdaad over decentrale productie maar vooral ook over individuele productie en dat is al een ander paar mouwen. Goedgelovig als we zijn hebben we het wat lastig met het besef dat wat nu centraal wordt opgewekt in centrales al dan niet nucleair plots gaat vervangen worden door individuele productiemiddelen. Dat een klein gedeelte hierdoor kan geproduceerd worden willen we nog aanvaarden maar geen duizenden megawatts. Dit is absurd en trouwens één enkele vraag volstaat om jullie een idee te geven van het probleem. Die vraag luidt wie zal de prijs van dat soort electriciteit bepalen? Mijn buurvrouw met haar zuidgericht villadak of iemand anders? De distributienetbeheerder die nu reeds vloekt dat het te veel aan geproduceerde stroom aan het zelfde tarief wordt op zijn net gegooid zonder bijkomende inkomsten. We zeggen wel degelijk tegen het zelfde tarief omdat de huidige mechanische meters bij levering van stroom doodgewoon achteruit draaien en dus de factuur van de verbruiker-leverancier gevoelig verminderen en dat tegen een identiek tarief als dat van de stroomafname. De pret zal uit zijn wanneer de zogenaamde slimme meters zullen worden geïnstalleerd. Dan kan er immers van op afstand beslist worden of de bijkomende stroom van de villadaken wel nodig is en kan er een apart tarief worden vastgelegd dat natuurlijk lager zal zijn dan het tarief bij levering. Wat ons ook opvalt is dat er veel slides en presentatiemateriaal (vb : http://homes.esat.kuleuven.be/~ieeeip/docs/SmartGrids-vito.pdf)bestaat over smartgrids maar slechts een paar pilootprojecten die zich eigenaardig genoeg steeds bevinden op het platteland en dan nog vrij residentieel. Dat doet ons steeds denken aan het ideaalbeeld van een volledig geïsoleerde groep gelukkige mensen waar alles vredig verloopt met zoemend windmolentje en veel zon op de paneeltjes...of dat soort dingen een antwoord biedt voor de helft van de wereldbevolking die in steden leeft en niet altijd in optimale condities zal de aanhangers van dit soort oplossingen waarschijnlijk worst wezen. Ons is dit geen worst want wij geloven immers dat iedereen recht heeft op een basispakket energie. En dat kan alleen wanneer er voldoende centrale productie blijft bestaan. Want centrale productie staat garant voor een betere controle op de prijs. Doodgewoon al omwille van het feit dat er optimaler kan geproduceerd worden op een veel grotere schaal en op gelijk welk moment van de dag, de nacht het seizoen enz...met je individuele windmolentje en je paneeltjes kan jet dit wel vergeten. We horen sommigen nu al knorren dat dit met windmolenparken wel zou kunnen en dan komen we bij het thema van onze bijdrage. Inderdaad dat kan wanneer je al de windmolenparken overal in Europa (en elders) met elkaar gaat verbinden zodat je in feite ook tot een bepaalde constante minimumproductie komt ongeacht weer en wind of zon en duisternis want je kan grotere zonneënergie-installaties ook met elkaar verbinden natuurlijk. Wel niet alle dakpanelen van alle individuele buren.... Als je al deze on- en offshorewindparken en andere alternatieve productie-eenheden verbindt kan je eveneens het probleem van de zogenaamde "baseload" opvangen. Wat is de baseload? Dat is de constante productie die je op elk moment van de dag en het jaar moet hebben om minstens aan de minimumvraag te kunnen voldoen. Je kan daar nooit onder gaan produceren want dan valt alles doodgewoon uit en stil...totale black-out en iedereen terug naar de Middeleeuwen...Dit is zeer rudimentair uitgelegd. Maar het verklaart meteen waarom je momenteel de wind- en zonne-energie onmogelijk kan inschakelen voor het leveren van de baseload. Doodgewoon omdat je op dit moment nooit kan weten wat de productie van die dingen zal zijn. Je kan massaal windproductie hebben ergens in de scandinavische landen en totale windstilte in de Noordzee. Maar je krijgt je productie niet van het Noorden naar hier. Je bent dus op dit moment verplicht om voor elke megawatt productie in windmolenparken evenveel klassiek productie in reserve te houden anders dreigt de boel plat te vallen. Dat betekent dus dat eigenlijk alles steeds dubbel moet bestaan. Toch is er een middel om dit te vermijden en zonder hiervoor in pure science-fiction of idyllische autarctietoestanden te vervallen. Hoe zien we morgen... 12-04-2010 om 21:27 geschreven door Vorser-Raadgever   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!

11-04-2010

Janssens P, de redder der vrije meningsuiting???????

Even een tussendoortje. Nog maar eens over onze geliefkoosde ingeweken unoxmuts Benno Banghart. We schreven hier eergisteren reeds onze ergernis neer over deze meneer en ook over de verdediger van de kleine man, de sociaal-democraat, chef-reclame van de SP-a en ook burgemeester van A die stilaan een kloon van De Winter wordt op vlak van de verdediging der burgerrechten van minderheden. We hebben het over...juist DE PATRICK Janssen en Janssens. Deze grote democraat vond het dus nodig het minst democratische middel in te roepen om Benno Banghart zijn speechke te gunnen zonder kabaal en rumoer in een zaal met pluche zeteltjes waarschijnlijk. Hij stap)te dus naar een rechter en vroeg een kortgeding aan. Had hij geleerd van de bazenorganisaties die dat wel eens gebruiken tegen stakingspiketten. Geen tegensprekelijk debat, gewoon verbieden en astronomische dwangsommen opleggen....echt socialistisch zouden we zeggen...en we willen wel eens een vergelijking maken tussen het systeem van kortgeding in zaken als vrije meningsuiting en de sharia...we zijn er niet van overtuigd dat de sharia minder democratisch zal zijn....Allah zal niet beledigd mogen worden bij de enen en Benno niet bij de anderen. What's the difference? Nu vonden we dit weekend een standpunt van twee personen die niet onmiddellijk bekend staan als volslagen idioten op het vlak van rechten. Het gaat over Dirk Voorhoof en Eva Brems of in omgekeerde volgorde als we de beleefdheidsregels zouden naleven.De ene is professor mediarecht en de dame professor mensenrechten aan de universiteit van Gent. Wij hebben een stil vermoeden dat deze twee personen met iets meer kennis van zaken kunnen spreken dan Den Patrick Janssen en Janssens als het gaat over vrijheid van meningsuiting...maar we zullen ons wellicht vergissen... http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=PF2OLPBG&word=eva+brems Juridisch spierballengerol BIZARRE DEMARCHE VAN JANSSENS EN ANTWERPS GERECHT zaterdag 10 april 2010 Toen moslims een lezing van Benno Barnard verstoorden, trok de Antwerpse burgemeester Patrick Janssens naar het gerecht. Dat leverde volgens DIRK VOORHOOF en EVA BREMS een ‘uitzonderlijk bevel' af, dat Straatsburg wellicht niet zou overleven. De voorzitter van de rechtbank te Antwerpen kondigde op 7 april 2010 een wel heel uitzonderlijk rechterlijk bevel af. Na de verstoring van een geplande lezing door Benno Barnard in een aula van de Universiteit te Antwerpen op 31 maart (‘Leve God, weg met Allah') oordeelt de rechter het absoluut noodzakelijk om deze lezing toch te kunnen laten doorgaan. Het bevelschrift herinnert er nog eens aan dat de vrijheid van meningsuiting immers een pijler is van de democratische samenleving. In essentie legt de rechterlijke beschikking verbod op om de vrije toegang tot de volgende lezing van Benno Bernard aan de Universiteit Antwerpen te verhinderen en vooral om handelingen te stellen die indruisen tegen de vrijheid van meningsuiting en die de orde kunnen verstoren of de toehoorders of de spreker zouden kunnen intimideren. Volgens de rechter dringen zich na de feiten van 31 maart immers bepaalde maatregelen op om oproer en intimidatie te vermijden en om de veiligheid en rust van iedereen te verzekeren. Kracht van wet Na vaststelling door een gerechtsdeurwaarder van de niet-naleving van dit rechterlijk bevel kan een dwangsom opgelegd worden van 25.000 euro. Wie dus de rust verstoort door een handeling die indruist tegen de vrijheid van meningsuiting, riskeert een soort boete. De beslissing van de rechter impliceert overigens ook dat iedereen die in de buurt komt van de lezing van Benno Barnard aan de UA en handelingen stelt die als rustverstorend of intimiderend kunnen worden beschouwd, op aanwijzing door de gerechtsdeurwaarder en op vraag van de politie zijn identiteit moet bekendmaken. Wie dit deel van het rechterlijk bevel niet naleeft, riskeert een dwangsom van 2.000 euro. Opmerkelijk is niet enkel dat deze rechterlijke uitspraak is tot stand gekomen op eenzijdig verzoekschrift, zonder tegensprekelijk debat dus, maar vooral dat het verbod van de rechter een soort kracht van wet uitstraalt. Het is dus geen rechterlijke beslissing tegen een bepaalde persoon, een organisatie of rechtspersoon, zoals toch gebruikelijk is bij rechterlijke beslissingen die een conflict tussen partijen beogen te beslechten. De beslissing van de Antwerpse rechter is een verbod tegenover iedereen die de rust zou komen verstoren of intimiderend gedrag zou vertonen bij de volgende lezing van Benno Barnard aan de Universiteit Antwerpen. Een beslissing ‘erga omnes' noemen juristen dat, waardoor de rechter zich even gaat gedragen als een wetgever. Een hoogst ongebruikelijke en zeer omstreden vorm van rechterlijk activisme. Het rechterlijk bevel laat bovendien wel erg veel ruimte aan een gerechtsdeurwaarder om te interpreteren wat zoal als rustverstorend kan worden beschouwd en als ‘een handeling die indruist tegen de vrijheid van meningsuiting'. Om dan vervolgens tot invordering van 25.000 euro over te gaan. Een wettelijke bepaling met een dergelijke vage omschrijving zou alvast niet veel overlevingskans hebben bij het Grondwettelijk Hof en al helemaal onaanvaardbaar zijn bij het Europees Mensenrechtenhof in Straatsburg. Identiteitskaart De rechterlijke uitspraak kwam er op verzoek van de stad Antwerpen en burgemeester Patrick Janssens, terwijl het toch uitgerekend de burgemeester zelf is die in toepassing van de gemeentewet geacht wordt, met bijstand van de politie, de openbare veiligheid of rust in de stad te waarborgen. De toestemming, laat staan een bevel van de rechter, heeft de burgemeester daarvoor niet nodig. En een rechterlijk bevel om de identiteitskaart te tonen is al evenmin nodig, want de politie heeft al een wet die dit mogelijk maakt. Opmerkelijk is trouwens ook dat de vordering niet is ingesteld door de Universiteit Antwerpen, terwijl de organisatie van de lezing toch uitging van en plaatsvond in de gebouwen van de universiteit. Bizar dat in dit geval niet de organisator, maar de stad en de burgemeester zelf zich spontaan in de juridische strijd gooien. De tussenkomst van de rechter lijkt ook overtrokken en overdreven, want de feiten van de ordeverstoring naar aanleiding van de vorige lezing waren nu ook weer niet zo uitzonderlijk. Van fysieke geweldpleging of oproer was geen sprake. Benieuwd of straks naar aanleiding van elke verstoring van een lezing ergens aan een universiteit direct naar de rechter wordt gestapt die dan ook prompt zal ingaan op een vordering om bij een volgende lezing allerlei maatregelen af te kondigen onder dreiging van een dwangsom van 25.000 euro. Na dit precedent ziet het ernaar uit dat de voorzitters van de rechtbanken van Brussel, Leuven, Antwerpen, Hasselt, Kortrijk en Gent straks de handen vol zullen hebben met vorderingen van linkse en rechtse, nationalistische en socialistische, profane en religieuze studentenorganisaties die willen vermijden dat hun debatavonden of lezingen verstoord worden. Dit juridisch spierballengerol via de kortgedingprocedure op eenzijdig verzoekschrift dreigt ultiem enkel van aard om de polemiek rond het samenleven van verschillende groepen in onze samenleving verder aan te zwengelen. Laat ons hopen dat aan de Vlaamse universiteiten straks ook weer plaats wordt gemaakt voor lezingen die ruimte creëren voor debat en dialoog. Verbale bulldozers die erop uit zijn de polarisatie in het maatschappelijk debat ten top te drijven zijn ook zelf een bedreiging van wat ze voorstaan, namelijk een verdraagzame, democratische samenleving. Laat er geen discussie over bestaan: ook die bulldozers hebben recht op vrije meningsuiting, zolang dit niet uitmondt in het aanzetten tot racisme of vreemdelingenhaat. Nog dit. Barnard liet eerder al weten dat hij geen zin meer heeft om zijn lezing aan de Universiteit Antwerpen te houden, omdat hij de Universiteit van Antwerpen en het door de rector voorgestane ‘actief pluralisme' niet meer vertrouwt. Benno Barnard is ondertussen al uitgenodigd om zijn lezing te komen houden aan de Universiteit Gent. Hij is welkom uiteraard. De vrijheid van het academische debat staat hoog ingeschreven in het mission statement van de Universiteit Gent. De Universiteit Gent, de Gentse burgemeester en de Gentse politie zullen ongetwijfeld al het nodige doen om de lezing op een ordentelijke manier te laten plaatsvinden. Een rechterlijke beslissing is daarvoor niet nodig. DIRK VOORHOOF en EVA BREMSWie? Respectievelijk professor mediarecht en mensenrechten aan de Universiteit Gent. Wat? Tussenkomst van Antwerpse rechter is overtrokken. Waarom? Ordeverstoring is nu ook weer niet zo uitzonderlijk. 11-04-2010 om 11:58 geschreven door Vorser-Raadgever   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!

09-04-2010

hier zijn we weer met een energiedossier!

Ons blogje schrijft dat al een tijdje maar nu beginnen "de grote mensen" het ook te zeggen en te schrijven. Er is een probleem met de subsidiëring van windenergie en trouwens ook van die onzalige zonnepanelen. Dat laatste is stilaan aan het doordringen bij de politiek en men bouwt stilaan de subsidies af. Uit welingelichte bron vernemen we trouwens ook nog dat de distributeurs binnenkort zullen eisen dat de opgewekte elektriciteit van de zonnepanelen niet meer zomaar op het net mag worden geïnjecteerd. Er komt een injectietarief en bovendien moet de injectie kunnen op ieder moment afgesloten worden. Dat betekent dat er ofwel iemand bij de zonnepanelen blijven om ze af te koppelen van het net of dat er een technische installatie moet komen die ze van op afstand kan afkoppelen. Gedaan dus met produceren en op het net gooien terwijl je werkt bijvoorbeeld. Die dingen zijn een gevaar voor het net. Punt uit! Stel je even de vraag hoe iemand nog veilig op het net kan werken als iedereen zo maar elektriciteit kan injecteren zonder enige controle... In Nederland heeft men dit blijkbaar ook al begrepen dat de zonnepanelen niet de oplossing zijn voor ons energieprobleem: http://www.volkskrant.nl/economie/article1364324.ece/Van_der_Hoeven_neemt_afstand_van_eigen_duurzaamheidsbeleid Van der Hoeven neemt afstand van eigen duurzaamheidsbeleid Van onze verslaggever Michael Persson op 29 maart '10, 19:11, bijgewerkt 30 maart '10, 11:18 Zonnepanelen in Amersfoort (Marcel van den Bergh / de Volkskrant) AMSTERDAM- De subsidies op duurzame energie kosten de overheid miljarden euro’s en maken ze bedrijven lui. Dat schrijft demissionair minister Maria van der Hoeven van Economische Zaken dinsdag in de Volkskrant. Met het stuk neemt Van der Hoeven afstand van haar eigen beleid van de afgelopen drie jaar, waarin juist subsidies werden ingezet om de ontwikkeling van wind- en zonne-energie te stimuleren. De zogeheten SDE-regeling (subsidie duurzame energie), die twintig jaar lang geld toelegt op elke duurzame kilowattuur energie, was het belangrijkste instrument van het vorige kabinet om de klimaatdoelen voor 2020 te halen. Niet effectief Volgens Van der Hoeven is dat beleid niet effectief. ‘Duurzame energie is de komende jaren nog een te beperkte en te dure optie voor CO2-reductie. We moeten niet onbeperkt en tot in lengte van dagen het verschil tussen marktprijs en kostprijs blijven subsidiëren.Daar moeten we vanaf’ Ook signaleert zij ‘subsidieoorlogen’ tussen verschillende Europese landen, omdat windparken op zee daar worden gebouwd waar subsidies het hoogst zijn. De directe betekenis van de demissionaire opinie is beperkt. Maar het is een bevestiging van de stemming op het ministerie van Economische Zaken, waar het enthousiasme voor groene energie volgens ingewijden tot onder het nulpunt is gedaald. In januari stelde topambtenaar Chris Buijink in het economenblad ESB al dat het Nederlandse klimaatbeleid pragmatischer moet. Nieuwe wig Daarnaast kan de interventie van Van der Hoeven een nieuwe wig drijven tussen haar partij, het CDA, en voormalig coalitiepartner PvdA. Een van de belangrijkste duurzame voornemens van het vorige kabinet was de overheveling van de SDE-financiering van de begroting naar de energierekening. Juist door dat plan zouden de miljarden worden gevonden die nodig zijn om duizenden windmolens op zee te financieren. Van der Hoeven ziet groene energie vooral in economische context, en niet als middel om de opwarming van het klimaat tegen te gaan. ‘Minder CO2-uitstoot moet niet voorop staan in het beleid voor duurzame energie.’ Alleen windenergie Concreet wil zij dat alleen windenergie en bio-energie nog vier jaar staatssteun krijgen, omdat die voor de economie kansrijke opties zijn. Zonne-energie zou helemaal afvallen. Wel stelt zij zich voor dat energieproducenten duurzame verplichtingen worden opgelegd, om de Europese klimaatdoelen te halen (20 procent minder broeikasgasuitstoot in 2020). Van de Nederlandse doelen, die met 30 procent reductie ambitieuzer zijn dan die van Europa, wil zij helemaal af. en vandaag stond in De Standaard een zeer interessant dossier over de subsidies aan de windenergie: http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=PS2OL6U6 De dure rekening van windenergie DOSSIER vrijdag 09 april 2010 Meer windenergie in de Belgische Noordzee betekent dat de elektriciteitsfactuur van de gezinnen en bedrijven in ons land fors zal stijgen. Dat blijkt uit berekeningen van het Energie-instituut van de KU Leuven. De hogere kosten zijn te wijten aan de groenestroomsubsidies voor de windparken op zee, die worden doorgerekend aan de verbruiker. Vandaag gaat het nog om zeer kleine bedragen, maar tegen 2020 is er sprake van een verzeven- tot verveertienvoudiging. De chemie-industrie heeft een voorstel klaar om de toekomstige facturen te drukken. Ze suggereert onder meer dat de overheid een deel van de financiële inspanning draagt. Een element dat hier niet wordt aangehaald zijn de heffingen die de exploitanten van kernenergie moeten afdragen en die blijkbaar volledig legaal zijn na de uitspraak van de rechtbank. Die bedragen (dit jaar 250 miljoen) worden geïnd maar waarvoor worden die in werkelijkheid gebruikt? In feite gaat het over het afromen van de winsten die door de versnelde afschrijving van de kerncentrales worden gemaakt. De initiële bedoeling van het vroegere controlecomité die de versnelde afschrijving heeft goedgekeurd was wel degelijk dat de consument na de 25 jaar een goedkoper tarief zou krijgen... Nu wordt het gebruikt om de begroting wat meer uit het rood te halen...Dat is volgens ons helemaal niet het zelfde... Morgen gaan we verder met een dossiertje over groene energie... 09-04-2010 om 22:17 geschreven door Vorser-Raadgever   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!

08-04-2010

Benno Barnard is een dure vogel als je hem stoort

Je kan het zo gek niet bedenken of het bestaat in Belgistan. De vrije mening van Benno Barnard mag absoluut niet verstoord worden of je betaalt een som waarmee je wel een paar daklozen een tijdje opvang kan bieden...25.000€ wanneer je in de zaal waar Benno zijn verzinsels vertelt awoert roept en zeker wanneer het het als allaoeakhbaaaar klinkt. Want wij vragen ons tenslotte af wat de definitie is van "verstoren". Iemand laat daar luide boeren en scheten, is dat verstoring. Ja, wanneer hij een sjaal rond zijn kop bindt. Maar wanneer hij een vrolijk tirolermodelleke met pluimpje op zijn kop heeft? Nu heeft die Benno reeds de lijfwachten van zijn profeet De Winter om hem te beschermen en dan krijgt ie nog de steun van de rechtbank om zijn woordeke te placeren. Voor ons is dat er toch wel over! En als je je identiteitskaart thuisgelaten hebt dan komt er nog eens 2000 euro bovenop. Zelfs Jezus kreeg zulke privilegies niet om zijn preken te houden. Die Barnard moet dus wel heel zinnige dingen te zeggen hebben, al hebben we daar tot nog toe weinig van gemerkt. Niet dat we deze jongen zijn mening niet gunnen. Maar wij vinden dat wanneer je voor een zaal wat provocerende stellingen debiteert je wel tegen een stootje moet kunnen. Figuurlijk wel te verstaan. Wij hebben een enorme hekel aan geweld maar niet aan geroep. Het is misschien niet netjes maar iedereen die voor een publiek optreedt, riskeert vroeg of laat eens zulke dingen. Zelfs Mozart maakte het herhaaldelijk mee. En niemand moest toen zulke dwangsommen neertellen. En dat was dan nog wel een genie, naderhand beschouwt natuurlijk. Bennoooke is Mozart niet natuurlijk. kijk beste Benno, als je graag provoceert is dat je volste recht en we weten dat zelfs erg te appreciëren. Je moet dan echter niet met extreem-rechtse bodyguards rondlopen en zulke dwaze kortgedingen willen. Ja we weten ook dat het zogezegd de stad Antwerpen is met Janssens die dit soort dingen heeft gevraagd als grote democraat. Kijk wanneer je nu tijdens dat fameuse optreden waarbij je zogezegd bijna het leven hebt verloren voor de goeie zaak, gewoon de micro had geleend aan die bende keukenhanddoeken, dan waren we vurige fans van je geworden. Die gasten hadden zich daar oerbelachelijk gemaakt. En of de leider-keukenhanddoek nu al dan niet een strafdossierke heeft maakt ons niks uit. Voor zijn aanhangers zou het wel een belangrijk element moeten zijn want dan kunnen ze meteen zijn geloofsovertuiging toetsen aan zijn dagelijkse handelen. Voor gelovigen zou dat belangrijk moeten zijn. Voor ons dus niet. Maar je hebt hen hun stupiditeiten dus niet laten uitleggen en je hebt bovendien nog allerlei onzin over sharialessen aan de Antwerpse universiteit uit je rechtse duim gezogen en geraaskald over levensbedreigende situaties die echter niemand op de filmbeelden ziet, behalve jij. Moesten wij rector aan de UIA zijn dan verboden we je de toegang tot onze lokalen. Punt uit. Ook aan de keukenhanddoeken trouwens. Uit dit alles kunnen we echter maar één conclusie trekken namelijk dat je een arrogant sujet bent en dat zullen we dus maar best niet komen zeggen tijdens je volgende optreden of we kunnen ons huis verkopen... http://www.demorgen.be/dm/nl/1344/Onderwijs/article/detail/1090450/2010/04/08/Antwerpen-wint-kortgeding-tegen-Sharia4Belgium.dhtml Antwerpen wint kortgeding tegen Sharia4Belgium De lezing die Benno Barnard vorige week aan de Universiteit Antwerpen wilde geven, werd verstoord door radicale moslims en kon daardoor niet doorgaan. Benno Barnard Wie de volgende voordracht van Benno Barnard aan de Universiteit Antwerpen verstoort, moet een dwangsom van 25.000 euro betalen. Hetzelfde geldt voor wie de schrijver of zijn toehoorders daar durft te intimideren. Dat heeft de Antwerpse kortgedingrechter gisteren beslist, maar het nieuws raakte nu pas bekend. De lezing "Leve God, weg met Allah" die Benno Barnard op 31 maart wilde houden aan de Universiteit Antwerpen kon niet doorgaan omdat een groep radicale moslims van de organisatie Shariah4Belgium heisa veroorzaakte in het auditorium. Binnenkort wordt er een nieuwe datum afgesproken voor een lezing van de schrijver. Om te vermijden dat hetzelfde scenario zich zou herhalen, dienden burgemeester Patrick Janssens en de Stad Antwerpen een verzoekschrift in bij de rechtbank. Hun eisen werden ingewilligd: wie de orde verstoort, of de schrijver en zijn toehoorders intimideert, moet een dwangsom van 25.000 euro betalen per vastgestelde inbreuk. Amokmakers die hun identiteit weigeren bekend te maken aan de politie, betalen een dwangsom van 2.000 euro per persoon. Websites offline De websites Sharia4Belgium en Shariah4Belgium zijn beiden momenteel offline. De eerste website werd vorige week door de provider van het net gehaald waarop de initiatiefnemers de website Shariah4Belgium (met een h) boven de doopvont hielden. Die is sinds gisteren ook offline gehaald na een klacht van de site mediageil.be (belga/mvdb) 08-04-2010 om 22:07 geschreven door Vorser-Raadgever   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!

07-04-2010

SOLIDARITEIT MET DE WERKNEMERS VAN GODIVA

Wij roepen op tot solidariteit met het personeel van Godiva. Blijkbaar denkt de directie daar dat ze net als in Turkije methodes kan toepassen die hier al een paar decennia in onbruik zijn geraakt. Een lock-out is een ongezien wapen dat slechts zeer zelden wordt gebruikt. Je kan donderdag vanaf 6uur 's morgens naar de fabriek van Godiva trekken in Brussel (metro Simonis en van daar zie je de fabriek liggen) Het juiste adres is : Wapenstilstandstraat 5 te 1081 Brussel (Koekelberg) Steun die mensen want het is al zeer erg dat een verpakkingsafdeling die laag geschoold personeel tewerkstelt uitbesteed wordt, niet aan lage-loonlanden maar aan beschutte werkplaatsen. Stel je even in de plaats van de ontslagen arbeidsters (het zijn hoofdzakelijk vrouwen) wanneer je je job ziet verdwijnen naar een beschutte werkplaats....Erg motiverend kan je dit moeilijk noemen. Waarschijnlijk wil Godiva dan ook nog eens uittesten hoe ver je kan gaan in een sociaal conflict....als dit een normale praktijk wordt dan glijden we binnen de kortste keren terug af naar de 19de eeuw...  SOLIDARITEIT MET DE WERKNEMERS VAN GODIVA! Sociaal conflict bij Godiva zit muurvast VRT VRT wo 07/04/2010 - 07:01 Update: wo 07/04/2010 - 16:36 Bij chocoladefabrikant Godiva in Koekelberg zit het sociaal conflict voorlopig nog muurvast. Vandaag houdt de directie de deuren gesloten, en door die lock-out mag het personeel mag dus niet binnen om te werken. Het conflict draait rond een herstructurering, die 90 banen zou kosten. beluister "Actie kost werkgever veel geld" Aan de basis van de problemen bij Godiva ligt het afstoten van de inpakafdeling. Het inpakken zal voortaan gebeuren in een beschutte werkplaats. Hierdoor verdwijnen negentig, veelal laaggeschoolde, jobs bij Godiva zelf. Dat pikken de werknemers niet. VRT De werknemers zijn tot actie overgegaan. Halfweg maart blokkeerden ze al de poorten van het bedrijf en ze zijn ook trager beginnen te werken. "Al een week kunnen er geen goederen binnen noch buiten. De arbeiders werken heel traag. De productiviteit is er niet meer. Dat kost ons enorm veel geld. En nu dreigt er een escalatie van geweld", zegt Nicolas Bouwe, managing director bij Godiva (foto). "Het enige dat wij doen, is een beetje trager werken", zegt Erica Bauwens van de socialistische vakbond ABVV. Sinds vanmorgen dreigt het conflict te escaleren. "We zijn deze morgen aangekomen om te komen werken, maar we stonden voor de deur. De baas heeft de deuren gesloten en we mogen niet binnen", aldus Bauwens. Morgen staat personeel weer aan de poorten Het personeel wil morgen gewoon weer aan de slag zoals op gewone werkdagen. "Om 6 uur morgenvroeg zal iedereen weer aan de poorten staan. Wij hopen dat de directie haar verantwoordelijkheid neemt", zegt Patrick Vanderhaeghe van de christelijke vakbond ACV daarover. Belga De directie wil de fabriek echter alleen maar openstellen onder bepaalde voorwaarden. "Wij willen opnieuw kwalitatief kunnen produceren, met een redelijke naar garantie voor productiviteit", zegt directeur operaties Peter Van Ingelghem van de directie. De vakbonden denken er ook aan om juridische stappen te ondernemen zodat de lonen ook tijdens de lock-out kunnen worden uitbetaald. Via het kabinet van Joëlle Milquet, de minister bevoegd voor sociaal overleg, wordt geprobeerd om het overleg tussen beide partijen weer vlot te trekken. Lock-out komt zelden voor in België Godivia kiest dus voor de lock-out, een maatregel waarbij de werkgever het de werknemers onmogelijk maakt om te werken. De vakbond schakelde vanmorgen een deurwaarder in om de lock-out vast te stellen. Een lock-out komt zelden voor in België en dat maakt dat de spanningen tussen directie en vakbonden hoog oplopen. Tijdens de lock-out worden de bedienden doorbetaald, de arbeiders niet. Wellicht krijgen de arbeiders ook geen stempelgeld, en dat veroorzaakt een nieuw spanningsveld. "Wij gaan de directie dwingen om de dagen waarop de werknemers voor de poort staan, ook te betalen", zegt Patrick Vanderhaeghe nog. Fevia, de federatie van de voedingsindustrie, noemt de lock-out een extreem actiemiddel maar heeft begrip voor de directie. "Het is een uitzonderlijke maatregel in uitzonderlijke omstandigheden", zegt Chris Moris van Fevia. “Aujourd’hui on veut notre emploi, et rester tous chez Godiva C’est pas nous qu’il faut licencier mais c’est Nicolas Bouve Car pour lui il y a pas de pitié car son salaire est assuré Il faut rester tous motivés allez les gars, il faut continuer” http://www.actu24.be/MBO_Article/436632.aspx Godiva: les syndicats dénoncent la situation de lock-out La FGTB et la CSC secteur Alimentation et Services ont tenu à dénoncer, mercredi après-midi, lors d'une conférence de presse commune au siège du syndicat socialiste à Bruxelles, la décision prise le matin même par la direction de Godiva de bloquer l'accès de l'entreprise aux travailleurs. La direction du chocolatier a invoqué pour justifier sa décision des raisons de sécurité tant au niveau des personnes que du processus de production ainsi que le non-respect par le personnel de ses obligations contractuelles de même qu'une série d'actes de violence. Les syndicats et le personnel contestent formellement ces affirmations et la situation de lock-out - exceptionnelle dans l'histoire sociale belge - qui en découle et dénonce "l'attitude suicidaire et jusqu'au-boutiste" de la direction de Godiva qui n'est là, selon leurs dires, que pour exécuter "la sale besogne". Godiva n'a jamais tenté, selon Baudouin Ferrant (FGTB) et Patrick Vanderhaege (CSC) de nouer un véritable dialogue comme le prévoit la Loi Renault afin d'éviter ou de limiter au maximum le licenciement des 90 travailleurs du service emballage que l'entreprise entend externaliser auprès d'une entreprise de logistique qui aurait elle-même recours aux services d'un atelier protégé, ont souligné les permanents syndicaux. Syndicats et personnel contestent également que la fermeture et l'externalisation du service d'emballage manuel annoncée lors d'un conseil d'entreprise extraordinaire le 2 mars dernier, ne permette à l'entreprise chocolatière de sortir de sa situation économique difficile. Personnel et délégués syndicaux placent, enfin, beaucoup d'espoir dans l'intervention du cabinet Milquet. Belga 07-04-2010 om 22:25 geschreven door Vorser-Raadgever   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!

06-04-2010

Bloedstollende beelden en commentaren...

klikken en kijken en lezen en ... http://wikileaks.org/ 06-04-2010 om 22:26 geschreven door Vorser-Raadgever   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen) Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!

05-04-2010

ook dooie pausen nu in opspraak...

Wat zijn we toch blij een bende ongelovigen te zijn! http://www.timesonline.co.uk/tol/comment/faith/article7086738.ece From The Sunday Times April 4, 2010 John Paul ‘ignored abuse of 2,000 boys’ Cardinal Hans Hermann Groer abused an estimated 2,000 boys for decades without sanction Bojan Pancevski in Vienna and John Follain in Rome When John Paul II died five years ago the crowd that packed St Peter’s Square for his funeral clamoured “Santo subito (Saint now)!” in a spontaneous tribute to the charisma of the Polish pontiff. As the faithful marked the anniversary of John Paul’s death on Good Friday, however, he was being drawn into the scandal over child abuse in the Catholic church that has confronted his successor, Benedict XVI, with the worst crisis of his reign. Allegations that the late pontiff blocked an inquiry into a paedophile cardinal, promoted senior church figures despite accusations that they had molested boys and covered up innumerable cases of abuse during his 26-year papacy have cast a cloud over his path to sainthood. The most serious claims related to Cardinal Hans Hermann Groer, an Austrian friend of John Paul’s who abused an estimated 2,000 boys over decades but never faced any sanction from Rome. Cardinal Christoph Schönborn, Groer’s successor, criticised the handling of that scandal and other abuse cases last week after holding a special service in St Stephen’s cathedral, Vienna, entitled “Admitting our guilt”. Schönborn condemned the “sinful structures” within the church and the patterns of “silencing” victims and “looking away”. Cardinal Joseph Ratzinger — who became Pope Benedict — had tried to investigate the abuses as head of the Congregation for the Doctrine of the Faith, according to Schönborn. But his efforts had been blocked by “the Vatican”, an apparent reference to John Paul. Asked by The Sunday Times whether John Paul’s role in the cover-up of abuse should be investigated, Schönborn said: “I have known Pope Benedict personally during 37 years of amiable acquaintance and I can say with certainty that ... he made entirely clear efforts not to cover things up but to tackle and investigate them. This was not always met with approval in the Vatican.” The Groer affair became public in 1995 when former pupils of an elite Catholic school accused him of sexual abuse. After an outcry, Groer was replaced and made the prior of a convent. He was never punished and issued only a vague apology in 1998 before retreating to a nunnery where he lived until his death in 2003. Some of his victims were offered “hush money” from the church. Michael Tfirst, 54, one of Groer’s victims, claims to have reported the abuse to highranking church officials from the 1970s onwards. He says the church paid him £3,300 in 2004 under a contract that obliged him to keep quiet. “There is no question that Ratzinger knew all the details of reports on abuse within the church, as there is no doubt that John Paul, his superior, took part in a massive and systematic cover-up,” Tfirst said. John Paul also faced criticism last week from Poland for protecting Archbishop Juliusz Paetz, who was accused of abusing trainee priests. Letters detailing the charges were sent to John Paul’s office and to Ratzinger in 2000 but were ignored. Paetz resigned in 2002 when the allegations became public. Stanislaw Obirek, a Polish theologian and a former Jesuit priest, said: “I believe John Paul is the key person responsible for the cover-up of abuse cases because most of it occurred during his papacy. How can someone who is to blame for this be beatified?” In America critics pointed out that although Benedict has borne the brunt of criticism over ignoring the scandal of Father Lawrence Murphy, accused of molesting 200 deaf boys at a special school in Wisconsin, Ratzinger had acted on the authority of John Paul. Another beneficiary of John Paul’s discreet approach was Marcial Maciel Degollado, a Mexican priest known as Father Maciel, who founded a conservative religious order. He was accused by former members of abuse in 1998. John Paul blessed Maciel in the Vatican in late 2004, at a time when Ratzinger was investigating him. A year after Ratzinger became pope, the Vatican ordered Maciel to lead “a reserved life of prayer and penance”, effectively removing him from power. John Paul was also accused of ignoring controversy over John Magee, a former private secretary to three popes including the Polish pontiff, who named him Bishop of Cloyne in 1987. Late last month Magee was forced to resign after an independent report found that his diocese in Ireland had put children at risk. In the Vatican the spiralling allegations have prompted a siege-like mentality. Father Federico Lombardi, Benedict’s spokesman, declined to comment on John Paul’s handling of abuse cases. “We’re busy with Easter celebrations, let’s focus on the homilies,” he said. The Polish cardinal Stanislaw Dziwisz, John Paul’s private secretary for four decades, rejected as “unfair and misleading” any attempt to distinguish between the approaches of the two popes to abuse cases. “Benedict is strongly committed to clearing things up, like a father,” Dziwisz told La Repubblica, the Italian newspaper. In Europe there are signs of the faithful turning their backs on the church in large numbers. In Austria alone more than 20,000 Catholics left the church in March. In America there was a furious response by Jewish groups to a Good Friday sermon by Father Raniero Cantalamessa, Benedict’s personal preacher, in which he compared the wave of attacks on the church to anti-Semitism. Rabbi Gary Greenebaum, of the American Jewish Committee, protested: “So far I haven’t seen Saint Peter burn. The Vatican is trying to turn the persecutors into victims.” John Paul was expected to be beatified in October but the process may be delayed. A French nun who appeared to have been miraculously cured of Parkinson’s disease through his intercession has reportedly been found to be suffering from a different illness. Giancarlo Zizola, a leading expert on the Vatican, said the church officials who had gathered documents and questioned witnesses about John Paul’s suitability for sainthood had examined “negative” aspects of his papacy, including his handling of abuse cases. “There’s no chance of Benedict delaying the beatification because of the abuse scandal,” Zizola said. “On the contrary, I expect he’ll accelerate it.” Allegations Critics say John Paul II: Failed to encourage bishops to report accusations of paedophilia by priests to the police. Ignored accusations against senior members of the clergy, at times promoting them to higher office. Allowed many priests accused of paedophilia to be transferred to a new diocese without anyone being warned of their record. Decreed that “pontifical secrecy” must apply to cases of sexual abuse in church trials. 05-04-2010 om 22:14 geschreven door Vorser-Raadgever   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!

04-04-2010

Eugène Terreblanche

Iedereen zijn eieren gevonden? De klokken brachten ons het nieuws dat één van de voornaamste rariteiten uit Zuid-Afrika werd vermoord. We hebben het natuurlijk over "de geniale hoofleier" Eugène Terreblanche. Zelden droeg een leider een toepasselijkere naam trouwens. Hij was dan wel wat we eufemistisch een "akelig man" zullen noemen maar voor Zuid-Afrika is dit geen goed nieuws. Want de Afrikaner WeerstandsBeweging (AWB) waarvan hij de ongecontesteerde leider was is nog steeds een paramilitaire organisatie die momenteel onder de militaire leiding staat van ene generaal Visagie http://www.timeslive.co.za/thetimes/article385237.ece/Eugene-Terreblanche-murdered-at-his-Ventersdorp-farm Eugene Terreblanche murdered at his Ventersdorp farm Apr 3, 2010 11:29 PM | By Sapa Leader of Afrikaner Weerstandsbeweging (AWB) Eugene Terreblanche was attacked and killed at his farm 10km outside Ventersdorp on Saturday, North West police said Current Font Size: Eugene Terre?Blanche Related Articles Terre Blanche killed Captain Adele Myburgh said Terreblanche, 69, was attacked by a man and minor who worked for him after they allegedly had an argument over unpaid wages around 6pm. "Mr Terreblanche's body was found on the bed with facial and head injuries. There was a panga on him and knobkerrie next to the bed. "A 21-year-old man and 15-year-old boy were arrested and charged for his murder. The two told the police that the argument ensued because they were not paid for the work they did on the farm," she said. Myburgh said Terreblanche was alone with the two workers at the time of the attack. She said the two would appear on charges of murder in court soon. The Democratic Alliance in the North West expressed its "outrage and concern" at Terreblanche's murder. "This happened in a province where racial tension in the rural farming community is increasingly being fuelled by irresponsible racist utterances by the leader of the ANCYL Leader Julius Malema and the North West Cosatu secretary Solly Pheto," said DA MP Juanita Terblanche. She said the DA did not share Terreblanche's political conviction but an attack of this nature could be regarded as an attack on the diverse components of the South African democracy. North West MEC for Public Safety Howard Yawa reacted with shock at the news of Terreblanche's death and appealed for calm in the province. Yawa condemned the "callous murder in the strongest terms possible" and also called to the people to allow the law to take its course. http://www.trouw.nl/nieuws/wereld/article3033091.ece/Dood_Terreblanche__oorlogsverklaring_.html Dood Terreblanche 'oorlogsverklaring' (Novum/AP) - De moord op de leider van de extreem-rechtse blanken in Zuid-Afrika, Eugene Terreblanche, is een oorlogsverklaring van de zwarte aan de blanke bevolking. Dat heeft Andre Visagie, een belangrijk lid van de Afrikaner Weerstandsbeweging (AWB) waarvan Terreblanche de leider was, zondag gezegd. Visagie zei, net als andere leden van de AWB, dat een controversiële toespraak van Julius Malema, de leider van de jeugdliga van het ANC, heeft geleid tot de moord. Malema riep in de bewuste toespraak studenten op een lied te zingen over het doden van blanke Zuid-Afrikaanse boeren. Het ANC en Malema ontkenden dat de toespraak een aanleiding zou zijn voor de moord en betwistten de oorlogsverklaring. "De zwarte gemeenschap heeft nog nooit de oorlog verklaard aan een andere nationaliteit in Zuid-Afrika", zo zei Jackson Mthembu, een woordvoerder van het ANC. "Het is feitelijk incorrect en dit soort gevoelens verergert de polarisatie binnen de Zuid-Afrikaanse bevolking." De Zuid-Afrikaanse president Jacob Zuma riep op tot kalmte. In een verklaring vroeg hij de bevolking 'niet toe te staan dat provocateurs van de situatie profiteren door aan te zetten tot rassenhaat'. Visagie zwoer de dood van Terreblanche te wreken. Hoe hij dit wil doen, wilde hij niet zeggen. Hij zei wel dat de AWB voetbalteams vanwege mogelijke gevaren voor de veiligheid zal vragen niet naar het Wereldkampioenschap voetbal te komen, dat deze zomer zal plaatsvinden. Terreblanche werd zaterdag dood op zijn bed gevonden met verwondingen aan gezicht en hoofd. Vermoedelijk is hij doodgeslagen door twee medewerkers van zijn boerderij, omdat ze niet betaald hadden gekregen. Twee verdachten van 15 en 21 jaar zijn aangehouden op verdenking van moord. Wat meer weten over de "geniale ideeën van de hoofleier? Gelieve dan wat beeldjes te kijken op Youtube...en let op het feit dat naast zijn lijk een "knobkierrie" werd gevonden waarover hij toch ook zelf sprak tijdens één van de laatste interviews... http://www.youtube.com/watch?v=PbGPMIiEKVw http://www.youtube.com/watch?v=IQGBkFRjn18&feature=related en een "mooie" documentaire over het AWB...niet te missen... http://www.youtube.com/watch?v=h4XA5-hyyD0&feature=related en we zijn weer benieuwd hoe men in Vlaanderen op deze moord, want het blijft moord natuurlijk, zal reageren... http://nl.wikipedia.org/wiki/Eug%C3%A8ne_Terre%27Blanche Eugène Terre'Blanche Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie Ga naar: navigatie, zoeken Eugène Terre'Blanche Naam Eugène Ney Terre'Blanche Geboren 31 januari 1941 Overleden 3 april 2010 Land Zuid-Afrika Opvolger n.n.b. Partij Afrikaner Weerstandsbeweging Politieke functies 1973–1997 Partijleider AWB 2008–2010 Partijleider AWB Portaal Politiek Eugène Ney Terre'Blanche (Ventersdorp, 31 januari 1941 - Buitengebied Ventersdorp, Zuid-Afrika 3 april 2010) was de voorman van de extreemrechtse Zuid-Afrikaanse Afrikaner Weerstandsbeweging (AWB). Terre'Blanche groeide op in Ventersdorp en rondde in 1962 de middelbare school in Potchefstroom af. Al als scholier richtte hij de Jong Afrikanerharte op, een beweging die de belangen van de jonge Afrikaners moest behartigen. Na zijn middelbare school werkte hij bij de politie en diende als vrijwilliger in Zuidwest-Afrika (het tegenwoordige Namibië), waar hij officier was. Na zijn militaire dienst werd hij lijfwacht van premier John Vorster. Na vier jaar verliet hij de politie, werd lid van de rechtse Herstigte Nasionale Party (HNP) en was kandidaat voor de kieskring Heidelberg voor de verkiezingen. Op 7 juli 1973 richtte Eugene Terre'Blanche met zes anderen de AWB op. Doel van de AWB was de oprichting van een eigen Volksstaat voor Afrikaners. De AWB werd al snel als neonazistisch gekwalificeerd. In december 1982 werd Terre'Blanche aangehouden wegens verboden wapenbezit. In juli 1983 werd hij vanwege verboden wapenbezit en terroristische activiteiten tot 3 jaar voorwaardelijk veroordeeld. In 2000 kreeg Terre'Blanche hiervoor amnestie. In 2000 werd Terre'Blanche vanwege verschillende gewelddadige conflicten met zwarte Zuid-Afrikanen veroordeeld tot zes jaar cel. Van april 2000 tot juni 2004 zat hij hiervoor gevangen. Op 3 april 2010 werd Terre'Blanche in zijn eigen huis doodgeslagen met pijpen, stokken en hakmessen. Zijn gezicht was met kapmessen bewerkt.[1][2] en een knobkerrie.[3][4] Volgens Zuid-Afrikaanse media zijn de daders jonge zwarte Afrikanen in dienst op zijn veehouderij.[5] 04-04-2010 om 23:26 geschreven door Vorser-Raadgever   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!

03-04-2010

de vrouwen van Hassi Messaoud als voorbeeld voor de vrede die zal heersen als...

Het geëmmer over het incident aan de Antwerpse universiteit blijft maar duren. Wij doen niet meer mee maar we kennen nu het recept om onmiddellijk bekend te worden rond de Vlaamse IJzertoren... Nu er zoveel pedofiele katholieke priesters opduiken is het toch maar niet meer dan billijk om even te kijken of het er bij andere godsdiensten steeds zo vredig aan toe gaat zoals onze emir van Borgerokko ons wil laten geloven. Wij herinneren ons in elk geval een "voorvalletje" in Algerije. Rond Hassi Messaoud, een middelgrote Algerijnse stad die ginder uit het niets is verrezen na de ontdekking van een petroleumveld, liggen nogal wat zogenaamde bidonvilles. Die bidonvilles worden onderandere bewoond door alleenstaande vrouwen al dan niet met kinderen die naar ginds zijn getrokken om werk te zoeken als poetshulp, kuisvrouw en andere slechtbetaalde baantjes die het hen mogelijk maken te overleven. Een paar jaar geleden vond een kierewiete imam het nodig om een donderpreek af te steken tegen deze vrouwen en hij deed meteen een vurige oproep het gebied te zuiveren.... Ziehier het gevolg... http://www.stophonourkillings.com/?q=fr/node/4497 "Laissées pour mortes. Le lynchage des femmes de Hassi Messaoud" By Yasmina17 - Posted on 22 mars 2010 L'histoire contée ici ne commence pas avec cette terrible nuit du 13 juillet 2001, à Hassi Messaoud, grande cité pétrolière du Sahara, au cours de laquelle 39 femmes furent sauvagement agressées, frappées, violées. Une expédition punitive menée par trois cents hommes encouragés par un imam local, sans autre raison que celle de s'attaquer à des femmes seules. Des femmes modestes, venues travailler sur les sites des sociétés étrangères installées au coeur de l'Algérie. L'histoire commence avant, à Oran l'industrielle, sous les traits de Rahmouna Salah. Cette femme, qui figure parmi les victimes d'Hassi Messaoud, remonte d'abord le fil de ses relations meurtries depuis bien longtemps avec le genre masculin. Fille délaissée par son père, soeur maltraitée ou rejetée par ses frères, épouse malheureuse, battue, et reniée. Premières noces : "Il m'a annoncé la couleur de notre avenir commun : pas de maquillage, d'épilation, de coiffeur, de sorties ou de visites." Deuxième mariage : "Il y aura des conditions. Je serai le seul à décider (...), prévient l'époux. Il n'est pas question qu'elle travaille, ni même qu'elle sorte de la maison." Survolés, les faits, les dates rapportés par la comédienne Nadia Kaci n'ont guère d'importance. Le récit est simple, à la va-comme-je-te-pousse. C'est le portrait d'une vie amère, un cri de rage qui culmine après cette terrifiante nuit du 13 juillet 2001, et qui continue sur le ton du désespoir, quand il devient impossible aux victimes d'obtenir réparation du drame. Seule, toujours, pour Rahmouna Salah, avec ses enfants qu'elle place chez sa mère et qu'elle récupère parfois pour les élever tant bien que mal. Mariée, pour Fatiha Maamoura, qui fournit le deuxième témoignage de ce livre, et qui ne se remettra jamais vraiment de son calvaire, elle qui fut atrocement battue et aux trois quarts enterrée vivante à Hassi Messaoud. Les agresseurs n'étaient pas des inconnus, mais des épiciers de quartier, des employés locaux, des voisins. Des hommes ordinaires. Procès, harcèlement, menaces, peur de représailles ont formé pendant des années le quotidien des malheureuses d'Hassi Messaoud, décrites par un quotidien comme des prostituées. Quelques lignes de réconfort fugaces apparaissent parfois, vite noyées dans l'amertume des relations hommes-femmes en Algérie. L'histoire contée ici ne commence pas avec cette terrible nuit du 13 juillet 2001, à Hassi Messaoud, grande cité pétrolière du Sahara, au cours de laquelle 39 femmes furent sauvagement agressées, frappées, violées. Une expédition punitive menée par trois cents hommes encouragés par un imam local, sans autre raison que celle de s'attaquer à des femmes seules. Des femmes modestes, venues travailler sur les sites des sociétés étrangères installées au coeur de l'Algérie. L'histoire commence avant, à Oran l'industrielle, sous les traits de Rahmouna Salah. Cette femme, qui figure parmi les victimes d'Hassi Messaoud, remonte d'abord le fil de ses relations meurtries depuis bien longtemps avec le genre masculin. Fille délaissée par son père, soeur maltraitée ou rejetée par ses frères, épouse malheureuse, battue, et reniée. Premières noces : "Il m'a annoncé la couleur de notre avenir commun : pas de maquillage, d'épilation, de coiffeur, de sorties ou de visites." Deuxième mariage : "Il y aura des conditions. Je serai le seul à décider (...), prévient l'époux. Il n'est pas question qu'elle travaille, ni même qu'elle sorte de la maison." Survolés, les faits, les dates rapportés par la comédienne Nadia Kaci n'ont guère d'importance. Le récit est simple, à la va-comme-je-te-pousse. C'est le portrait d'une vie amère, un cri de rage qui culmine après cette terrifiante nuit du 13 juillet 2001, et qui continue sur le ton du désespoir, quand il devient impossible aux victimes d'obtenir réparation du drame. Seule, toujours, pour Rahmouna Salah, avec ses enfants qu'elle place chez sa mère et qu'elle récupère parfois pour les élever tant bien que mal. Mariée, pour Fatiha Maamoura, qui fournit le deuxième témoignage de ce livre, et qui ne se remettra jamais vraiment de son calvaire, elle qui fut atrocement battue et aux trois quarts enterrée vivante à Hassi Messaoud. Les agresseurs n'étaient pas des inconnus, mais des épiciers de quartier, des employés locaux, des voisins. Des hommes ordinaires. Procès, harcèlement, menaces, peur de représailles ont formé pendant des années le quotidien des malheureuses d'Hassi Messaoud, décrites par un quotidien comme des prostituées. Quelques lignes de réconfort fugaces apparaissent parfois, vite noyées dans l'amertume des relations hommes-femmes en Algérie. L'histoire contée ici ne commence pas avec cette terrible nuit du 13 juillet 2001, à Hassi Messaoud, grande cité pétrolière du Sahara, au cours de laquelle 39 femmes furent sauvagement agressées, frappées, violées. Une expédition punitive menée par trois cents hommes encouragés par un imam local, sans autre raison que celle de s'attaquer à des femmes seules. Des femmes modestes, venues travailler sur les sites des sociétés étrangères installées au coeur de l'Algérie. L'histoire commence avant, à Oran l'industrielle, sous les traits de Rahmouna Salah. Cette femme, qui figure parmi les victimes d'Hassi Messaoud, remonte d'abord le fil de ses relations meurtries depuis bien longtemps avec le genre masculin. Fille délaissée par son père, soeur maltraitée ou rejetée par ses frères, épouse malheureuse, battue, et reniée. Premières noces : "Il m'a annoncé la couleur de notre avenir commun : pas de maquillage, d'épilation, de coiffeur, de sorties ou de visites." Deuxième mariage : "Il y aura des conditions. Je serai le seul à décider (...), prévient l'époux. Il n'est pas question qu'elle travaille, ni même qu'elle sorte de la maison." Le Monde, 17 mars 2010 Algérie Le cauchemar des femmes lynchées d'El Haïcha Par Anis Allik, publié le 12/02/2010 à 13:00 - mis à jour le 15/02/2010 à 14:33 RYAD KRAMDI/MILLEMO/MAXPPP pour L'Express L'émotion submerge rapidement Fatiha (en bleu) et Rahmouna (en voile), lorsqu'elles évoquent cet épisode. Près d'un site pétrolier du Sahara, une centaine d'hommes lynchent un groupe de travailleuses, à la suite du prêche virulent d'un imam. Rencontre avec deux victimes qui, bravant les tabous, témoignent dans un livre-document. Un deux-pièces, quelque part près d'Oran, dans le nord-ouest de l'Algérie. Trois femmes sont assises dans un obscur petit salon, où flotte une odeur de soupe et de détergent. Un épais foulard sur les cheveux, la maîtresse des lieux débarrasse la table du midi et sert le café avec raideur. Oranaise de souche, mère divorcée, Rahmouna, aujourd'hui âgée de 44 ans, a travaillé pendant cinq ans comme femme de ménage et cuisinière, à proximité du chantier pétrolier de Hassi Messaoud, une ville perdue dans le désert algérien. Avec Fatiha, une amie proche, âgée de 35 ans, elle y a mené une rude vie d'ouvrière. Des centaines de femmes vivaient là-bas, à la recherche d'un salaire décent. Elles y ont vécu un cauchemar. 38 femmes en proie à des criminels déchaînés Cette nuit du 12 au 13 juillet 2001, Rahmouna et Fatiha étaient chez elles, comme chaque soir, dans leurs maisons du bidonville d'El Haïcha, près de Hassi Messaoud. Dans cette favela saharienne au toponyme horriblement prédestiné (El Haïcha veut dire "bête sauvage" en arabe algérien), elles vont connaître l'horreur. Avec 36 autres femmes, elles sont la proie de criminels déchaînés. Un imam intégriste leur avait mis dans la tête que toute femme seule, ne pouvait être qu'une prostituée Pendant près de cinq heures, aux cris d'"Allah Akbar" et d'appel au "djihad", elles sont tabassées, injuriées, violées, souillées et mutilées par une horde de voyous "talibanisés". Un imam intégriste leur avait mis dans la tête que toute femme travaillant et vivant seule, "portant hijab ou pas", ne pouvait être qu'une prostituée et une menace pour la sérénité de la communauté. Ils commettent l'innommable. Comédienne et militante féministe, Nadia Kaci a suivi leur combat et publie ce mois-ci en France leur témoignage (1). L'épisode atroce est connu en Algérie et déjà fait l'objet d'un film (2). Mais l'originalité du livre tient au récit mené à la première personne: le drame est raconté "de l'intérieur", par deux survivantes. Neuf ans après, l'horreur est intacte. Extraits du livre Laissées pour mortes. Les assaillants étaient une centaine, explique Rahmouna: "Ils m'ont lacéré les cuisses et le ventre. Tout mon être et tous mes membres étaient en sang. Ils étaient plusieurs sur moi." Fatiha intervient: "L'un d'eux, un monstre, m'a jetée sur son épaule comme une bête d'abattoir et traînée jusqu'au cimetière proche pour me violer, en menaçant de m'égorger avec un morceau de ferraille." Ce soir-là, conclut Nadia Kaci, l'une et l'autre sont "laissées pour mortes". Depuis lors, beaucoup des survivantes vivent dans le silence et la honte. Elles craignent les représailles et restent victimes de l'opprobre social. Rahmouna et Fatiha auraient pu retourner à l'existence auxquelles elles semblent destinées - celle typique des filles de condition modeste, privées d'enfance, sorties de l'école avant l'âge, jetées dans l'univers violent des mères répudiées et rendues coupables de mariages ratés. Il en sera autrement. Raconter le calvaire Rahmouna et Fatiha refusent de baisser les bras. Dans la douleur, bravant le mépris et l'ignorance, elles font le tour des tribunaux autour de Hassi Messaoud et racontent leur calvaire afin de confondre les auteurs du crime et leurs complices. Pour rappeler à la bonne société, aussi, qu'elles ne sont "ni des prostituées ni des femelles dépravées", mais des victimes d'individus "imbéciles et barbares". DR Laissées pour mortes, le lynchage des femmes de Hassi Messaoud, éditions Max Milo A l'issue d'un procès, en 2004, trois hommes sont condamnés à des peines de prison - huit, six et trois ans respectivement - tandis que six autres sont acquittés. "Surtout, précisent-elles, 20 condamnations à vingt ans, 4 à dix ans et une à cinq ans l'ont été par contumace". Ces coupables-là courent toujours. Rahmouna et Fatiha craignent chaque jour d'en croiser un dans la rue. Elles cherchent à tourner la page, sans pour autant oublier: "Nous avons refusé d'être sacrifiées une deuxième fois, disent-elles. C'est l'essentiel." Ces dernières années, Fatiha a épousé un ancien collègue de travail qui l'a soutenue dans son épreuve. Cette union lui a permis de se réconcilier avec ses parents, qui ne voulaient plus entendre parler d'elle. Rahmouna, elle, regrette de ne pas avoir pu revoir son frère aîné avant la mort de celui-ci. Il l'accusait d'avoir sali la réputation de la famille. Elle aurait tant voulu lui expliquer... (1) Laissées pour mortes, témoignages recueillis par Nadia Kaci. Editions Max Milo, 2010. (2) Vivantes, long-métrage de Said Ould Khelifa sorti en Algérie en 2008. 03-04-2010 om 22:40 geschreven door Vorser-Raadgever   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!

02-04-2010

Het emiraat van Borgerokko is dichtbij! en De Winter is hun profeet!

Tegenwoordig moet je om in Vlaanderen bekend te worden op minder dan één uur gewoon een keukenhanddoek rond je hoofd binden, een zonnebrilleke van bij Kruidvat op de neus zetten een baard (al of niet vals) hebben en een djellabake met daaronder een paar witte sportkousen en een paar gewone schoenen dragen. Vervolgens verstoor je een lezing van één van de twee zogenaamd linkse azijnpissers, de heren Barnard en of Vanistendael mits het roepen van wat onduidelijke kreten waarin vooral het woord allah valt te onderscheiden en je haalt binnen de kortste keren de voorpagina's van alle kranten, de headlines van de televisies en je wordt zelfs het hot item van de duidingsprogramma's. In je interviews raaskal je d'r maar wat op los dat je de sharia wil invoeren in Vlaanderen en uiteindelijk in gans Europa tot op het Witte Huis. Je schaft de democratie af omdat de kiezers toch allemaal dommekloten zijn en je schaft elke inspraak af omdat allah het toch al allemaal voor ons bedacht heeft. Groot succes verzekerd! Barnard en zijn maatje slaan ook helemaal tilt en wauwelen in haast even godsdienstige termen dat ons aller Filip De Winter eigenlijk een profeet was en dat hij dit als eerste allemaal had zien aankomen. Je gelooft je eigen oren en ogen niet. De algemene verdwazing heeft dus inderdaad toegeslagen! De ene gek roept tegen de andere gek. Op straat worden we dat stilaan gewoon. In de media eveneens maar meestal gaat het dan toch om personen die amper een ei kunnen bakken maar dan plots in de talrijke kook- en restaurantprogramma's uitgeroepen willen worden tot de nieuwe Escoffier (die ze trouwens niet kennen). Maar nu zijn er toch een aantal "intellectuelen" bij betrokken. We hebben het hier dus duidelijk NIET over de keukenhanddoekbrigade van het emiraat van Borgerhout maar over twee niet eens slechte (Integendeel zelfs) schrijvers en de burgemeester van een wereldhaven! Over de strapatsen van deze laatste die steeds meer afglijdt naar repressieve prietpraat en straffen lezen we deze dingen: http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20100402_032 BRUSSEL - De stad Antwerpen spant een kort geding aan tegen de website Sharia4Belgium na het verstoren van de lezing van Benno Barnhard aan de Universiteit Antwerpen (UA). Dat meldt het Antwerps schepencollege. De website is intussen offline gehaald. 'De stad, die toeziet op de veiligheid en het respect voor de wetten, met inbegrip van de mensenrechten, kan niet aanvaarden dat de vrije meningsuiting ondermijnd wordt. Om dergelijke voorvallen in de toekomst te voorkomen, spant de stad nu een kort geding aan tegen Sharia4Belgium. In dat kort geding zal Antwerpen vorderen dat alle inbreuken op de vrijheid van meningsuiting, de antidiscriminatiewetgeving of de antiterorismewetgeving bestraft worden met een dwangsom van 25.000 euro', aldus het schepencollege. Tegelijkertijd worden evenementen die een mogelijk risico vormen, voortaan onderworpen aan een meldingsplicht. De stad gaat ook onderzoeken op welke wijze er bijkomende (financiële) sancties op zulke overtredingen in het politiereglement kunnen worden opgenomen. Website offline De controversiële website sharia4belgium is niet meer bereikbaar. Wie naar de pagina surft, krijgt een vermelding dat de pagina ‘bevroren is’. Het is momenteel niet duidelijk door wie de site offline is gehaald. Gisteren kondigde minister van Binnenlandse Zaken Annemie Turtelboom (Open VLD) aan dat de site permanent zou gevolgd worden. Als er sprake was van strafbare feiten zouden die worden doorgespeeld aan het gerecht. Sharia4begium is een Antwerpse moslimorganisatie die meent dat Europa uiteindelijk zelf zal kiezen voor de invoering van de sharia ‘als oplossing voor alles. De website lanceerde de oproep om de lezing van Benno Barnard aan de Antwerpse Universiteit te verstoren. Begin januari werd in Groot-Brittannië de Britse tegenhanger Islam4uk verboden op basis van de antiterreurwetgeving. In onze linkse vlegeltijd hebben wij ettelijke lezingen verstoord van "rechtse luitjes" zoals Front National, VMO, Occident, Jeune Europe, NEM tot de Were-di, wiking-jugend, stahlhelm en Sint Maartensfonds. Als we dat nu zouden doen bij tunnelleke Janssens zouden we dus 25.000 euro aan ons broek krijgen. En dat in de naam van de vrije meningsuiting...Allez Janssens, ge zit hier niet in een reclamebureau affichekes te tekenen, hé manneke. Is er nog nooit een rel geweest tijdens de zitting van de Antwerpse gemeenteraad? En nu er een paar roeperkes opdagen op zo een chique lezing van weldenkend links en waarschijnlijk fatsoenlijk rechts komt er een stadsvordering in kortgeding tegen anti-discriminatie, anti-terrorisme en inbreuken op de vrije meningsuiting....25.000 euro kost dat dan. Man, man man... en om onze Ollandse vrienden wat bij te lichten over hun inlands product dat hier wat Wilderse klanken komt slaken publiceren we graag een interview met hun Benno B. Gelieve hem misschien tegen statiegeld terug te willen nemen? http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=TB2OCQO0 Koen Bauters © Benno Barnard BRUSSEL - INTERVIEW SCHRIJVER BENNO BARNARD REAGEERT 'De moslims die mijn lezing verhinderden, formuleerden mijn stelling nog het best van al. De islam kan niet omgaan met provocatie en debat', zegt de Nederlandse schrijver Benno Barnard. Van onze redacteur De titel van de lezing die u van plan was te geven aan de Universiteit Antwerpen luidt 'Lang leve God, weg met Allah'. De lezing gaat in de eerste plaats over de joods-christelijke traditie. Waarom hebt u voor die titel gekozen? 'Uiteraard maak ik in de titel gebruik van de retorische techniek van de provocatie. Een kenmerk van de joods-christelijke traditie is het debat. Die wisselwerking gaat terug tot het Oude Testament en heeft geleid tot de verlichting, het humanisme en de democratie. Provocatie is de meest heldere vorm van het oneens zijn. Onze hele cultuur bestaat daaruit.' 'De islam kent dat debat niet. Om dat verschil duidelijk te maken, schakel ik de metafoor van Allah in.' De islam is met andere woorden een ondemocratische religie. 'De echte islam kent de mogelijkheid tot democratisering niet. Er bestaan democratisch gezonde moslims, maar die houden zich niet aan de strikte regels van de islam. De sharia (islamitische wetten, red.) staat beschreven in de Koran en het zijn die wetten die de echte islam predikt.' 'Er is een citaat van Kemal Atatürk (de stichter van de seculiere Turkse staat, red.): “De islam, die absurde theologie van een immorele bedoeïen, is een rottend kadaver dat onze levens vergiftigt., En zo kan ik u er nog geven van onverdachte lieden die kritiek hebben op de islam. Secularisering is in strijd met de islam zoals die vanuit Mekka en Medina is ontstaan.' 'En al die onzin over die echte islam, kun je aan de universiteit van Antwerpen bestuderen in het kader van het actief pluralisme. Een aantal van de leden van Sharia4Belgium studeert aan de UA. Zo zijn ze de lezing ook op het spoor gekomen. Of dacht u dat die buiten de universiteit werd gevolgd?' Had u liever uw lezing gegeven of vindt u het incident sterker dan uw voordracht? 'Dit was de beste lezing die ik kon geven. Ik spreek twee zinnen en geraak niet verder omdat ze 'Allahoe akbar' ('God is groot', red.) beginnen te roepen. Welkom in de toekomst! Door hun actie hebben ze een deel van mijn stelling geformuleerd.' In 2004 riep u samen met andere publicisten op niet te stemmen op het (toenmalige) Vlaams Blok. Vorig jaar gaf u Filip Dewinter gelijk met zijn kritiek op de islam. Wat heeft u veranderd? 'Ik heb de islam grondig bestudeerd, door de Koran te lezen maar ook door de lectuur van andere boeken. Tegenwoordig vind ik dat Filip Dewinter een profeet is. Vroeger noemde ik hem een racist, maar toen droeg ik oogkleppen. Hij heeft bijzonder vroeg ingezien wat de ware aard van de sharia is. Als belgicist ben ik wel geen minnaar van Vlaams Belang.' Wat bent u dan wel? 'Ik heb me al vaak een linkse conservatief genoemd. Ik pleit voor een linkse emancipatie. Veel linkse mensen zijn eigenlijk rechts zonder dat ze het weten. Uit een verkeerd begrip van de sociale werkelijkheid steunen ze moslims. Dan krijg je op een gegeven moment feministes die de boerka verdedigen. Het onderwijs is verpest door een verkeerd gelijkekansenbeleid van de sociaaldemocraten. Ik ben het tegendeel van een racist.' 'Dit hele verhaal is in theorie nog het ergst van al voor de gematigde moslims. Een van de agenten van gisteren (woensdag, red.) is moslim, en die werd uitgescholden voor verrader.' Was u eigenlijk vooraf gewaarschuwd dat bescherming nodig zou zijn? 'De politie had contact opgenomen met de universiteit. De cel veiligheid had de berichten op de website van Sharia4Belgium opgemerkt en wist ook dat de Jongeren voor Islam via sms opriepen tot de boycot.' Bent u dan nog geschrokken van het incident? 'Wat dacht je? Op het moment zelf lijkt het zo onrealistisch dat het precies is alsof je naar jezelf kijkt op televisie. Achteraf begint het pas te dagen. Een geluk dat ik lijfwachten had, anders kon ik vandaag niemand te woord staan.' Leuke man die Benno maar lijdt dus aan hersenverweking... ANTWERPEN - De Universiteit Antwerpen ontkent in een persmededeling met klem dat de sharia wordt onderwezen in de postacademische vorming voor islamleerkrachten. Sommigen hadden dit gesuggereerd in het debat rond het Barnard-incident aan de UA woensdagavond. De postacademische vorming 'Verdieping in de islamitische godsdienst' werd opgericht om islamleerkrachten in het secundair onderwijs een verdieping op academisch niveau te bezorgen over de islam in de context van onze westerse maatschappij. 'Op die manier wil de UA de kwaliteit van het onderwijs in Vlaanderen over de islam verhogen en vermijden dat radicale buitenlandse groepen varianten van de islam in Vlaanderen zouden kunnen propageren in een onwetenschappelijk en politiek-islamitisch opleidingsaanbod', stelt de bevoegde professor Walter Nonneman. 'De Vlaamse overheid financiert dit programma, dat Koran- en Hadith-wetenschappen, islamitische theologie, filosofie en recht, maar ook diversiteit en pedagogische vaardigheden omvat. De UA, die hiervoor samenwerkt met de Executieve van de Moslims van België, staat borg voor de academische kwaliteit van het programma. Van een onderricht in de sharia is dus hoegenaamd geen sprake', besluit Nonneman. en als je de videoreportage van het incident bekijkt valt het met de bedreiging nog wel mee en had hij ook zonder lijfwachten vandaag ook wel krasse taal kunnen spreken. En natuurlijk heeft Benno en Geert recht op hun eigen mening zonder te moeten bedreigd worden. Maar laat ons van een mug geen olifant maken. En dat gezever van die zogenaamde salafist met zijn kruidvatzonnebrilleke is niet meteen de voorbode van een islamistische Vlaamse staat. En die pipo die zich Abu-Imran laat noemen zou misschien eens iets moeten lezen over deze Abu-Imran ...namelijk Abu-'Imran Musa ibn Maymun http://images.google.be/imgres?imgurl=http://www.asa3.org/ASA/PSCF/1998/PSCF6-98AulieFig1.jpg&imgrefurl=http://www.asa3.org/ASA/PSCF/1998/PSCF6-98Aulie.html&usg=__6_QGFsBoBdMwf2I8hy4zD_Oht-Y=&h=300&w=240&sz=26&hl=nl&start=8&sig2=yx9f4vp3x7NhTSTtkeMGoA&um=1&itbs=1&tbnid=gjRwpyO2nVVNcM:&tbnh=116&tbnw=93&prev=/images%3Fq%3Dabu%2Bimran%26um%3D1%26hl%3Dnl%26client%3Dfirefox-a%26sa%3DG%26rls%3Dorg.mozilla:nl:official%26channel%3Ds%26tbs%3Disch:1&ei=3162S6nYEJ-J4gak05CEDg zou die "salafistische emir van borgerokko" zich nu vergist hebben of lacht die onze intellectuelen in hun bakkes uit? 02-04-2010 om 00:00 geschreven door Vorser-Raadgever   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!

01-04-2010

Ollandse Medicijnbank of Vlaamse pijnbank?

Nu Alexander De Croo verkaarde dat de regering best mag vallen over B-H-V gaan we op zoek naar intelligent leven elders dan in Belgistan. We lezen dat onze Ollandse vrienden zich zorgen maken over het feit of Olland nog wel bestuurbaar zal blijven. Daar hoeven ze volgens ons helemaal niet over te piekeren en ze kunnen steeds naar hun zuiderburen kijken als ze ooit zouden menen dat de toestand bij hen echt hopeloos wordt. Spring effe de grens over, trek jullie unoxmuts wat dieper over de oortjes en kijk rustig wat rond. Je zal je eigen angsten zeer snel onder controle krijgen. Wees daar maar zeker van! Intussen snuisteren we wat bij jullie rond en we vonden dus inderdaad niet alleen sporen van intelligent leven maar ook een volledig intelligent plan. Zoals onze Ollandse lezertjes intussen wel zullen weten draagt het laatste zogenaamde intelligente plan hier in de Zuidelijk Nederlanden de poëtische naam "Oosterweelverbinding". Maar intussen weten we niet echt zeker meer of dit gaat over een gigantische brug dan wel over een gigantische tunnel...zo zien jullie dus dat intelligentie en duidelijkheid hier in het zuiden geen synoniemen zijn. Bij jullie vallen deze twee eigenschappen vaak wel samen zoals onderstaand voorbeeld uitvoerig bewijst. We zeggen hier dus zeker niet dat dit idee zou moeten overgenomen worden hier bij ons in Gent of Antwerpen bijvoorbeeld want we beseffen maar al te scherp dat dit pure fictie is. Hier is de armoede momenteel geen thema dat de krantentitels haalt. B-H-V daarentegen wel. Hier denkt men trouwens dat eens B-H-V is opgelost de financiële wereldcrisis meteen ook van de baan zal zijn. Ollandse vrienden, willen we jullie nog even de alarmbelprocedure uitleggen of het systeem van de belangenconflicten? Of willen we Wilders compleet kranjorum maken met een privécursus over de gescheiden bevoegdheidspaketten? Jullie zeggen het maar. Intussen lezen we plannen en deze vinden we heel erg goed en slim en nuttig en navolgbaar...verder doen unoxmutsen jullie zijn echt wel bestuurbaar! http://www.nrc.nl/binnenland/article2516037.ece/Medicijnenbank_voor_Amsterdamse_arme 'Medicijnenbank' voor Amsterdamse arme Gepubliceerd: 1 april 2010 14:16 | Gewijzigd: 1 april 2010 14:18 Door onze redacteur Karel Berkhout Amsterdam, 1 april. In Amsterdam komt een ‘medicijnenbank’, die gratis of goedkope medicijnen zal verschaffen aan mensen met weinig geld. Dit is een initiatief van enkele kerken, artsen en de Voedselbank in de Amsterdamse binnenstad. „Steeds meer mensen vallen tussen wal en schip, vooral doordat allerlei medicamenten niet meer worden vergoed”, zegt coördinator Annemiek van Bemmelen van de Voedselbank. Van Bemmelen noemt een aantal slaapmiddelen, antidepressiva en medicijnen tegen epilepsie. „Patiënten worden bijvoorbeeld geacht het gebruik van slaapmiddelen na een tijdje af te bouwen, maar veel mensen kunnen gewoon niet slapen van de sores.” Medicijnenfonds De initiatiefnemers beginnen met een medicijnenfonds, dat onlangs is opgericht. Ze zoeken ook naar mogelijkheden overtollige medicijnen in te zamelen en alsnog te gebruiken. Het medicijnenfonds vergoedt medicijnen voor onder anderen illegalen, daklozen, onverzekerde immigranten uit bijvoorbeeld Oost-Europa en mensen met een kleine uitkering. Een arts van Kruispost, een hulporganisatie voor daklozen, schrijft een recept uit en het fonds voorziet dit van een stempel. Met dit recept kan de patiënt medicijnen halen bij een apotheek in het centrum. Afspraken „We hebben daarover afspraken met verschillende apotheken”, vertelt Eugène Brussee, een van de initiatiefnemers. Hij is diaken van de Sint-Nicolaaskerk, die zich net als veel andere kerken in Amsterdam ontfermt over kansarmen. „Een dakloze wordt bijvoorbeeld opgenomen en geopereerd. Het ziekenhuis scheldt dan in veel gevallen de rekening kwijt, maar zo iemand heeft nog wel veel verband nodig. Dat zou hij zelf moeten betalen.” Samen met vertegenwoordigers van de protestantse kerken benaderde Brussee de Voedselbank met het idee voor een fonds. De Voedselbank heeft veel ervaring met de distributie van etenswaren die bijvoorbeeld supermarkten niet meer nodig hebben. Iets dergelijks proberen de initiatiefnemers nu ook op te zetten met medicijnen. „We zijn in gesprek met ziekenhuizen en apotheken in Amsterdam om te zien of wij de medicijnen die over zijn kunnen krijgen.” 01-04-2010 om 22:00 geschreven door Vorser-Raadgever   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!

31-03-2010

Borstimplantaten, taliban en het emiraat van de Kaukasus

Het zijn weer topdagen voor het Belgische Surrealisme. De Oosterweelverbinding die van brug tot tunnel wordt omgetoverd om de Vlaamse regering te redden maar die zich uiteindelijk toch nog tot brug zou kunnen transformeren indien de tunnel niet realistisch zou blijken. Een studie over de tunnel blijkt niet eens nodig... 14 dagen voor de definitieve oplossing van ons lievenlingsprobleem B-H-V door loodgieter-trekpaard Jean-Luc gooit Bourgeois een bom in het kiekenkot en wil de drie franstalige burgemeesters in de Vlaamse rand niet benoemen...voldoende om Vlamingenhater bij uitstek Maingain elke Vlaming voor nazi uit te schelden. Mooi mooi mooi is dat allemaal. We willen nog eens zo goed en bereidwillig zijn al die narren er aan te herinneren dat we wel in de diepste economische crisis sinds de jaren dertig zitten. De werkloosheid begint stilaan recordhoogten te halen, de inflatie begint weer te stijgen, de staatsschuld wordt weer vertrouwd gigantisch, de armoede neemt met de dag toe, bedrijven maken van sluiten hun core-business en wat doet Belgistan? Zich druk maken over B-H-V en mekaar verwijten naar het hoofd slingeren dat je d'r puur misselijk van wordt. De echte problemen aanpakken? Maar nee toch! Volgende keer stemmen we toch langs Vlaamse kant op de frikandelverkoper bij uitstek BDW (Niet te verwarren met BHV!) Wel wij geven dus geen commentaar op zoveel pure zever. Wij gaan naar het paradijs van de 77 maagden waar onze jongens pal staan en onze grenzen verdedigen. Weliswaar op een paar duizend kilometers afstand van Manneken Pis. Maar dat moet natuurlijk kunnen. We gaan dus een tripje maken naar Afghanistan waar Decrem blijkbaar een permanent pretpark voor het Belgistaanse leger wil oprichten. We gaan op bezoek in de gevangenissen ter plekke. Kan steeds van pas komen als vergelijkingsmateriaal voor gedetineerden die al klagen omdat ze hier met 4 op 4 vierkante meter moeten zitten. Doetjes en watjes zijn dat die inlandse klaagbeesten. Moet je maar eens lezen dat het allemaal nog erger kan.  Zelfs op niet-volwassenen: http://www.counterpunch.org/porter03312010.html Where Two-Thirds of Boy Inmates are Brutalized Inside Afghanistan's Jails By GARTEH PORTER Nearly two of every three male juveniles arrested in Afghanistan are physically abused, according to a study based on interviews with 40 per cent of all those now incarcerated in the country's juvenile justice system. The study, carried out by U.S. defense attorney Kimberly Motley for the international children's rights organization Terre des Hommes, reveals a justice system that subjects juveniles, many of whom are already innocent victims, to torture, forced confessions and blatant violation of their rights in court. Motley, who may be the only practicing Western defense attorney in Afghanistan, tells me that the study shows the need for alternatives to introducing juveniles into what she calls the "injustice system". The author personally interviewed 250 of the 600 juveniles in jails and rehabilitation centers across the country, including half the 80 girls and 40 percent of the 520 boys, as well as 98 professionals working in the system. Although only two of the girls interviewed reported being beaten by police, 130 out of the 208 boys under the age of 18 interviewed said they had been beaten. The interviews were carried out by Motley in 28 provinces from September through December 2009. Those statistics parallel the findings of a study published by the U.N. Children's Fund and the Afghanistan Independent Human Rights Commission in 2008, which found that 55 percent of boys and 11 percent of girls reported having been beaten upon their arrest. Virtually all the male juveniles said the police beatings were aimed at forcing them to sign a confession. They said they had signed either while being beaten or threatened with being beaten, and that the confessions were then used to convict them.The testimony of the juveniles themselves on brutalization by police was consistent with Motley's interviews with juvenile court judges. Forty-four per cent of the judges interviewed indicated that juveniles complained routinely about torture and physical abuse by police officers. Another 33 per cent refused to answer when asked whether they had heard such complaints. Many of the boys interviewed by Motley reported that they been beaten by several police simultaneously. In one case, a 17-year-old said he was "kicked liked an animal" by six or seven policemen after his arrest.One juvenile charged with putting up signs around the city threatening terrorist acts told Motley that he signed a confession only after having been subjected to electric shock and hung from the ceiling by the National Security Police. The torture continued for more than two months, according to the boy. The prosecutor in the case admitted to Motley that she had not only been aware of the accusations of torture but had seen marks on the boy's body indicating that the confessions had indeed been obtained under torture. The prosecutor further acknowledged that no witnesses or other evidence had been presented in support of the charges against the boy. The judge in the case told Motley that when asked in court why the case had not been dismissed as required by Afghan law, the prosecutors admitted that it was because they were afraid of the National Security Police and felt they had no choice. In addition to the male juveniles who had signed coerced confessions by their thumbprint, 24 per cent of all the male and female juveniles interviewed told Motley they had signed confessions prepared by police without realizing it until they had gone to court. In some cases, they were tricked into signing a blank sheet of paper which was then used for the confession. Almost half the children brought before a court in Afghanistan are also denied the right to speak in their defence, according to Motley's study. Forty-seven percent of those interviewed, including 62 percent of those in the western region, were not allowed to testify on their own behalf. One of the male juveniles denied the right to testify in court was a boy charged with pederasty, or sexual relations between an adult male and a child. As is often the case, he was the victim of rape, after having been kidnapped by three adults, all of whom were released and never charged. When the boy tried to explain in court that he was raped, he was told by the judge not to speak or even look at her, Motley recounts. The attorney for the child "barely spoke out for him," and he was sentenced to five years in jail. Motley also found, however, that 71 per cent of the judges surveyed expressed the view that, if a juvenile remains silent in court when asked questions by a judge, they must be guilty. Mohammad Ibrahim Hassan, a human rights activist in Afghanistan for two decades, told me the bias against presumption of innocence is deeply imbedded in Afghan culture. "A majority of the people in Afghanistan are against the presumption of innocence," he said in a recent interview in Kabul. In the Afghan justice system, he observed, "When they arrest somebody, they think you have to expect the worst punishment." A recent visit to the Kabul juvenile rehabilitation centre, on which this reporter was accompanied by Motley, further confirmed the prevalence of brutalization of juvenile males by police. In one the centre's male dormitory rooms, which was chosen at random, the 10 juveniles present were asked through an interpreter how many had been beaten by police after their arrest. Half of the boys raised their hands. One recalled having been subjected to electric shock in order to get him to sign a confession. "They put the cables on my toes and fingers," he said, "and they turned on the electricity many times for a few seconds." He agreed to sign, and the police handed him a piece of paper on which to put his thumbprint. Describing his treatment at the hands of the police, another boy said, "They would ask us, 'have you committed this crime?', and if we said no, they would beat us." Gareth Porter is an investigative historian and journalist with Inter-Press Service specialising in U.S. national security policy. The paperback edition of his latest book, "Perils of Dominance: Imbalance of Power and the Road to War in Vietnam", was published in 2006. En dan maar roepen en tieren dat de taliban monsters zijn....op die manier worden zelfs wij fanatieke fans van het kalifaat van de Kaukasus! En als we dan de zelfde dag nog moeten vernemen dat om en bij de 500.000 Franse vrouwen met valse tetten rondlopen waarvan er 30.000 x 2 dreigen leeg te lopen omdat er gefoefeld werd met de siliconen van hun implantaat dan snakken ook wij naar de sharia en de burka of zelfs naar wilde katholieke pastoors ... 31-03-2010 om 22:58 geschreven door Vorser-Raadgever   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!