Volgens Bart Sturtewagen in De Schandaard ontaardt de binnenlandse politiek in een strijd te land, te water en in de lucht. Waarschijnlijk niet in de zin zoals Winston Churchill dat bedoelde, met bommen en granaten, maar in de zin van het Nederladse spelprogramma, waar een wankel karnavals karretje op een smalle loopstrook naar beneden moet duikelen om op het einde de bel te trekken. Als die onderweg maar niet door n constructiefout of door het gebrek aan stuurmanskunst, zomaar pardoes in het water terecht komt. Altijd spektakel, vooral wegens de waterpoedels .
-----------------
Volgende halte: 14 oktober
dinsdag 13 december 2011, 03u00
Auteur: Bart Sturtewagen
Commentaar De plicht van de oppositie is zich te verzetten tegen het beleid dat de regeringsmeerderheid voert. The duty of the opposition is to oppose. Dat is volkomen legitiem. Je kunt hard oppositie voeren. Je kunt keihard oppositie voeren. Of je kunt het doen zoals de N-VA het doet: te land, ter zee en in de lucht. Te vuur en te zwaard. Met directe, persoonlijke typeringen ook. Er staat de Vlaamse partijen die de regering-Di Rupo in het zadel hebben durven te hijsen, nog wat te wachten. Een strijd op leven en dood. Vooral Open VLD en CD&V, de rechtstreekse concurrenten van de N-VA in het centrum van de kiezersmarkt, mogen onophoudelijk en ongenadig spervuur verwachten.
Voorlopig is nog niet duidelijk hoe CD&V met dat wapengekletter denkt om te gaan. Gemeten aan de provocerende toon die Patrick Dewael vorige week al hanteerde, is Open VLD blijkbaar niet van plan zich onbetuigd te laten. De liberalen staan dan ook voor de uitdaging aan te tonen dat ze in Vlaanderen nog nodig zijn, nu de N-VA zich opwerpt als de enige verdediger van de hardwerkende Vlaming.
Zelfs Franstalige waarnemers zien in dat de Vlaamse christendemocraten en de liberalen zich in een uiterst netelige positie hebben laten manoeuvreren. Ze weten dat zoiets aan hun kant van de taalgrens ondenkbaar zou zijn geweest. Om enige kans op overleving te hebben moeten de Vlamingen in deze regering het restant van de bestuursperiode wel helemaal kunnen uitdoen. En dan nog is succes niet verzekerd. Dat maakt hun onderhandelingspositie in Di Rupo I er niet sterker op.
De jongste dagen maken bovendien duidelijk dat het nog hachelijker wordt. We zijn van de federale formatie haast naadloos in de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen getuimeld. Een paar weken geleden kon nog de indruk bestaan dat de N-VA weliswaar op een forse versterking op lokaal vlak afstevende, maar het toch lastig zou hebben haar nationale potentieel volledig om te zetten. Nu ziet het ernaar uit dat in heel wat stadhuizen de schrik toeslaat. Plaatselijke kartels hebben altijd een plaatselijke raison d'être. Maar het is toch moeilijk om de jongste ontwikkelingen in steden als Gent, Antwerpen en Tongeren niet mede te zien als strategische zetten met een ruimere draagwijdte. De vraag is of het wel zulke verstandige zetten zijn.
Op die plaatsen hoeft de N-VA zich immers niet meer af te vragen of de kiezers hun onvrede over het Belgische verhaal wel zullen meenemen in het gemeentelijke kieshokje. Een nieuw verhaal wordt gratis voor haar geschreven: ''Om hun postje niet te verliezen klitten ze als bange wezels aan elkaar en geven ze iedere eigenheid op.'' Als deze regering de zomer haalt, wordt de tweede zondag van oktober een bijzonder zware klip.
-------------------
Diagonaal herlezen
Als ik dat zo lees, dan denk ik onverbiddelijk aan een snelstromende bergbeek die tussen de rotsen, op kleine afstand van de afgrond, de hemelhoge waterval weet die om de hoek ligt. Niets ter wereld kan noch de neerwaartse stroom van het water, noch de afgrond wijzigen. En aan God gelooft geen kat meer! Vooruit met de geit! Hier gaat die er uit!
Hopelijk herinnert men zich bij de Niveanen nog de maagbloedingen van Leterminator in 2007, in de eerste dagen van zijn tocht door de Belgische Instellingen als kersverse Premier. Had die nacht, zijn vrouw hem niet verplicht om direct naar de Spoed van het ziekenhuis, op amper 150 meter van zijn huis verwijderd, te gaan, dan was de man overleden aan inwendige bloedingen, typisch voor rattenvergift. Het verhaal bleef echter toegedekt door het medisch beroepsgeheim. Verder werd er ook over gezwegen, en ook de Kroon werd niet ontbloot. Het laatste beetje Vlaams bloed werd toen uit de man weggespoeld, en vervangen door half-blauw belgisch bloed .
Verder kunnen remleidingen het begeven, of kan de wagen de volgende morgen teruggevonden worden met een mooi rond gat van een raket-inslag in het dak en worden afgeleverd aan de weduwe, met koetswerk dat van binnen-uit naar buiten verbogen staat. Jörg Haider in Oostenrijk heeft het allemaal misschien in een flits nog zien gebeuren, maar heeft het nooit kunnen voortvertellen. Officieel was de reden : uit de bocht gegaan, zijdelings beginnen buitelen en op het dak terecht gekomen. Dat de chauffeurs-portière 50 meter voor de bocht reeds op de weg was blijven liggen, deed niets terzake. Kronen mogen niet ontbloot worden.
En verder zijn er nog anarchisten en ander tuig, gek op het afschieten van beroemdheden. Of soldaten van Allah op zoek op het martelaarschap en de 72 maagden. Of Niet in onze Naam-ers, uit op de redding van het vaderland?
Niet te vergeten : royalist en egoïst, dat zijn twee synoniemen die aan elkaar klitten als de Maagdenburgse Bollen! !
Wat hebben we na vijfhonderd en zoveel dagen geleerd? Is België nu echt onbestuurbaar geworden? Zal het in 2012 bij de gemeenteraadsverkiezingen helemaal uit de hand lopen? Marc Hooghe denkt van niet. Hooghe is gewoon hoogleraar politieke wetenschappen aan de KU Leuven.
Stiekem had ik gehoopt dat premier Di Rupo zijn toespraak in de Kamer dit weekend zou eindigen met een welgemeend "La commedia è finita", de slotwoorden van de opera Pagliacci van de Italiaanse componist Ruggero Leoncavallo. Door de vertrouwensstemming is het doek nu definitief gevallen over een van de langste tragikomedies die ooit is opgevoerd in de Wetstraat. De slotwoorden zijn toepasselijk omdat het ook voor de toeschouwers in de opera nooit volstrekt duidelijk is of ze een echt drama meemaken, of enkel kijken naar een schertsvertoning die door een stel paljassen wordt opgevoerd.
Het is nog even wennen aan het feit dat we nu weer een volwaardige regering hebben, maar het is opvallend hoe snel alles weer in de plooi valt. De politici komen vanzelf weer terecht bij het gebruikelijke spel van meerderheid en oppositie. Iedereen heeft opnieuw zijn beste kostuum aangetrokken en is weer aan het werk. Dit is ook het gepaste ogenblik om zo snel mogelijk te vergeten wat er de afgelopen 545 dagen allemaal is uitgekraamd en neergepend. Als een heuse Cassandra maakten sommigen van de crisis gebruik om het einde van België te voorspellen, de ondergang van de parlementaire democratie en van ons partijsysteem, en in één moeite door werd zelfs geponeerd dat de representatieve democratie aan vervanging toe is. In nauwelijks een week tijd zijn we teruggekeerd naar meer prozaïsche onderwerpen: het (gebrek aan) genderevenwicht in de regering, het uiterlijk van de bewindslieden en de samenstelling van de ministeriële kabinetten.
Alles weer normaal dus, en ook als politicologen kunnen we straks opnieuw onze wetenschappelijke akker gaan beploegen, nu er van de vertegenwoordigers van onze beroepsgilde allicht minder krantenstukjes verwacht zullen worden. Versnippering Dat betekent natuurlijk niet dat alles weer pais en vree zal worden in het kleine koninkrijk aan de Noordzee. We mogen ons de komende jaren verwachten aan conflicten over de bezuinigingsplannen en de uitvoering van de staatshervorming, maar tegenstellingen vormen nu eenmaal de kern van het politieke bedrijf.
Het fundamentele probleem blijft echter dat ons politiek systeem op zoek is naar een nieuw evenwicht. Decennialang was CD&V als grootste partij in de grootste regio van het land de spelverdeler van de politiek. Die rol is nu weggevallen, en er is geen echte regisseur meer. Dat maakt de Belgische politiek minder voorspelbaar dan vroeger. De versnippering van het partijlandschap maakt elk evenwicht precair.
Dat belet echter niet dat we nu weer vertrokken zijn voor een flinke dosis normaliteit. De uitslag van de stemming in de Kamer (89 voor, 53 tegen) is duidelijk. De oppositiepartijen herhalen nu wel keer op keer dat er geen meerderheid is in de Nederlandse taalgroep, maar echt overtuigend is dat argument niet. Om te beginnen is het verschil miniem: Di Rupo kan rekenen op de steun van 43 van de 88 Vlaamse Kamerleden. Dat is al een heel andere situatie dan in Nederland, waar de regeringspartijen slechts 45 van de 150 Kamerzetels bezetten. Als je minder dan een derde van de publieke opinie vertegenwoordigt, dan moet je je toch ernstig zorgen gaan maken over je democratische legitimiteit.
Maar veel fundamenteler is het feit dat de stemming in de Kamer één en ondeelbaar is, en dat er in ons parlementair systeem geen verdere onderverdeling van verantwoordelijkheden is. Als we van de absurde veronderstelling zouden uitgaan dat een regering in elk deelgebied een meerderheid moet hebben, dan storten we ons in de chaos. In de provincie West-Vlaanderen heeft deze coalitie een meerderheid, maar niet in de provincie Antwerpen. Wil dat dan zeggen dat de Antwerpenaren de legitimiteit van deze regering niet moeten erkennen en rustig met brugpensioen kunnen gaan terwijl de West-Vlamingen wel langer moeten werken als gevolg van de bezuinigingen van de regering-Di Rupo? Zo werkt democratie natuurlijk niet: ons parlementair systeem is geen zelfbedieningswinkel. Eerste test Een eerste belangrijke test voor de regering-Di Rupo komt er met de gemeenteraadsverkiezingen. Het blijft nog koffiedik kijken, maar de Belgen kiezen traditioneel heel lokaal bij dat soort verkiezingen. Dat lokale karakter blijkt ook uit de coalities die nu al worden gesloten. In Mechelen gaan de Open Vld en Groen! samen, in Gent de sp.a en Groen! en in Tongeren de Open Vld en CD&V. Daar zit weinig ideologische lijn, en de afspraken hebben vooral met lokale gevoeligheden en persoonlijkheden te maken, zoals dat altijd al het geval is geweest in onze gemeentepolitiek. Alleen de stad Antwerpen vormt een uitzondering op deze regel wegens de grote schaal van de metropool en de sterke mediatisering van de politieke strijd. Maar als je als nieuwkomer op gemeenteraadsverkiezingen moet rekenen om een doorbraak te forceren, dan gok je op het verkeerde niveau.
We hebben nu drie jaar lang geleefd onder het dreigend juk van de 'hou me tegen of ik doe een ongeluk'-retoriek. Nu die bizarre komedie is afgelopen, is het meer dan ooit nodig opnieuw normaal aan het werk te gaan, en dat geldt zowel voor meerderheid als voor oppositie.
-------------------
Diagonaal herlezen
Niemand weet hoe lang de vertoning zal duren. De zaal is ingehuurd tot 20114, als ze tenminste zo lang zal rechtstaan. Het ziet er goed uit : zeer uitdrukkelijk niet-moslims moorden nu voortaan met inlands wapentuig,daar waar gewoonlijk vulgaire Russissche herkomst de boventoon voerde. Moet zoiets zijn als een Harley Davidson, of zelfs een Duccati, die FAL (Fusil Automatique Léger van FN/Herstal, die zelfs op de occasie-markt zo goed in trek is. Ook geen bommen-gordels meer : frisse, goed onderhouden en ingevette handgranaten zijn veel bedrijfszekerder. Herkomst : Made in Belgium.
We kunnen dus op beide oren slapen. Zo dringen zekerlijk geen verkeerde geluiden door .En met een slangetje die boven uitmondt in een brede toeter, vangen we onder de dekens alleen de politiek-correcte geluiden op. Tout va bien, Madame la Marquise ..A rato van 2000 nieuwe armoezaaiers per maand, komen we er wel. Ita capra : vooruit met de geit!
Hoe het slinxe gebroed aan de macht is kunnen komen ..
Er wordt op alle mogelijke manieren gezocht naar de kwaliteits-val van onze samenleving. En in gelijke tred daarmee, naar het ontkerstenen ervan. Hier hebt U er een. Hoe de ene blinde de andere leidt!
Met de tijdlijn in het achterhoofd komt U terecht bij figuren als de Ouaarde Ouilfriede Martens. Dat is de figuur die ooit als student om wapens riep, daarna vriend des Konings werd, leider der conservatieve o zo christelijken, om op gezegende leeftijd voor de cameras in geuren en kleuren te komen uitweiden over zijn heerlijke hemelse nachten vol ongekende orgasmen, hij, met zijn jeugdlief waarmee hij vroeger zondigde, die nu zijn wettige derde echtgenote was geworden.
Excuseer, het staat niet chic iemand zo in zijn blootje te zetten. Van n voorbeeldfunctie is immers al lang geen sprake meer .
Anders gezegd : het gaat over stropers, die later boswachter worden ..Kwestie van de knepen van het vak te lerren .
12-12-2011 - Maarten Goethals itv. Louis Vos - de standaard
'CD&V heeft een historische kans gemist door de N-VA te laten vallen', zegt professor Louis Vos, die gespecialiseerd is in de geschiedenis van de Vlaamse Beweging en jarenlang promotor van Bart De Wever was.
Hij was erbij in 1968, dat woelige, rebelse jaar. Op straat in Leuven, met de pijp in de mond en een spandoek in de handen, waar hij als linkse student betoogde voor een 'volksuniversiteit'. De revolutionair veranderde daarna van tenue en trok als professor van de KULeuven een fluwelen toga aan.
Veertig jaar later gaat de historicus op emeritaat - een plechtstatig woord voor pensioen. Duizenden studenten hebben de colleges van professor Louis Vos gevolgd. Hij is gespecialiseerd in de geschiedenis van de Vlaamse Beweging. Als promotor begeleidde hij ook zeven jaar lang Bart De Wever, tot die het assistentschap inruilde voor de roerige Wetstraat.
'Ja, noem me maar de geestelijke vader van De Wever, toch wat zijn historische vorming betreft', zegt Vos. 'Hij was een knappe kop en een goede historicus. Zelf is het nooit mijn bedoeling geweest een actieve rol te spelen in de politiek of in de Vlaamse Beweging. Ik heb na mijn studententijd gekozen voor wetenschappelijk onderzoek over het verleden. Dat ik nu onrechtstreeks toch de Vlaamse beweging beïnvloed heb, is een interessant bijproduct.'
De N-VA staat federaal aan de zijlijn. Is dat, gezien het electorale succes van de partij, geen historisch gemiste kans?
'De N-VA had samen met CD&V een machtig blok kunnen vormen om meer Vlaamse eisen gerealiseerd te krijgen. Maar dat is nu niet gebeurd. CD&V heeft zijn voormalige kartelpartner laten vallen en heeft daardoor ingestemd met een regering zonder een Vlaamse meerderheid, en met een zeer sterke Vlaamse oppositie. Het zal ervan afhangen wat die regering doet, natuurlijk, maar het is goed mogelijk dat De Wever bij de volgende verkiezingen nog meer stemmen haalt dan de vorige keer. Wat de situatie alleen maar zal bemoeilijken.'
CD&V moest de N-VA laten vallen, luidt het. Anders dreigde Beke te verdwijnen achter de brede rug van De Wever.
'De Wever droomde al langer van een kartel met CD&V. Toen hij hier nog assistent was, heeft hij dat plan eens verteld. Alle Vlaamse verwezenlijkingen in het verleden zijn immers vooral door christendemocraten verwezenlijkt, al dan niet onder druk van Vlaams-nationalisten. Strategisch horen die twee partijen bij elkaar. Maar ik had daar mijn bedenkingen bij. Niet omdat de CD&V moeilijk zou doen. Wel omdat ik verwachtte dat de Vlaams-nationalisten, die traditioneel anti-CVP waren, het niet zouden willen. Maar De Wever was nog geen jaar politicus of hij had zijn achterban al overtuigd en dat kartel gerealiseerd. Straf.'
Zelf hebt u nooit aan politiek gedaan. Al hebt u wel politieke fenomenen bestudeerd, zoals de studentenbewegingen, tevens het onderwerp van uw afscheidscollege.
'Het engagement van studenten en de taak van de studentenbeweging is een kwestie die vandaag nog velen bezighoudt. Al is dat dan vaak in negatieve termen, dat de huidige jonge generatie zich niet warm kan maken daarvoor.'
Vandaag is er nog nauwelijks een studentenbeweging die massa's op straat kan halen voor betogingen.
'Dat komt doordat de studentenraden in de verschillende universiteitssteden van dit land hun agenda laten bepalen door de problemen van de student as such. Die gaan van inschrijvingsrechten en examenperikelen tot de kwaliteit en het profiel van de opleiding. Het ethische, maatschappelijke element is volledig verdwenen. Dat de studenten medebestuurders geworden zijn, helpt ook al niet.'
'Ook de sociale positie van de universiteitsstudenten is grondig veranderd. Kunnen of mogen studeren werd steeds minder het voorrecht van enkelen. Studenten vormen ook geen groep meer die als zodanig een rol in de samenleving wil spelen. Ze gaan zich steeds meer beschouwen als klanten, van een diplomaverstrekkende instelling, waarmee ze een leercontract afsloten met het oog op het eigen, persoonlijke flexibele leer- en levensproject.'
'Hun zelfbeeld is in de loop van de jaren veranderd. Het appel vanuit de bredere samenleving - de normatieve verwachting dus - dat hun voorgangers van voor de jaren tachtig had aangezet tot een breder engagement, is verstomd. Dat kan men een spijtige zaak vinden, maar het is wel het onvermijdelijke resultaat van de grote maatschappelijke veranderingen in de laatste drie decennia
Op deze blog werd nog nooit een geheim gemaakt over de ware aard van Madam Béatrice Saccoche van de Soir. Hieronder vindt U nogmaals een korte karakterbeschrijving van zon beest dat amper met de uitpuilende geel-groene ogen in de platte kop,boven het kikkerdril, kwaadaardig haar prooi ligt te beloeren zonder ook maar één keer met de ogen te knipperen. Het geschubde lijf, waaruit later met een beetje geluk de duurdere Delvaux-saccochen zullen gemaakt worden, waaraan dat mens haar naam dankt, schuift geruisloos onder water door, tot de machtige kaken met tanden als scherpe dolken dichtklappen om vervolgens de prooi mee onder water te sleuren.
Tenminste, zo gaat het in de natuur.
Tot een jager het beest op de korrel neemt, en met één enkel welgemikt schot het dierenrijk voor altijd van dat monster bevrijdt.
-------------------------------
Gemengde gevoelens bij een verdeeld land
12/12/11, 10u15
Is de eenheid van België nog te herstellen, vraagt Le Soir-hoofdcommentator Béatrice Delvaux zich af. De regering-Di Rupo zijn geen wittebroodsweken gegund. 'De fundamentele vraag van dit land blijft overeind', meent Delvaux.
België is dikwijls onbegrijpelijk voor de buitenwereld en past zich tergend traag aan aan de eisen van een economische realiteit, die hoe langer hoe meer verschuift naar andere kennismarkten
Op de receptie, afgelopen woensdag in het Europees Parlement ter gelegenheid van de uitreiking van de Europese boekenprijzen, waren de Belgen de sterren van het feest. Martin Schulz, toekomstig voorzitter van het Europees Parlement onderbrak zowaar het diner om ons te feliciteren. "Proficiat met jullie regering", klonk het. "Dat is heel goed nieuws voor de Europese Unie." Wat een eer, bloosden we aan de vooravond van een nieuwe Europese top van de laatste kans.
Want zelf zijn we niet zo trots. We zijn blij dat de crisis eindelijk voorbij is, maar dat is meer het gevolg van fysieke en mentale vermoeidheid, en niet zozeer van uitgelatenheid over het resultaat. We zijn opgelucht dat we terugkeren naar de normaliteit, maar tegelijk verrast dat het zover is. Een bizar moment, want we weten allemaal heel goed hoe precair het is, het mirakel dat zo los aan elkaar hangt en het elk moment kan begeven. We hebben de meubelen gered, maar alles moet nog gebeuren.
Een regering die er de helft van haar levensduur over gedaan heeft om tot stand te komen, is een teken van een gestrande, zieke democratie. Bovendien leeft al enkele dagen het onaangename gevoel dat sommigen in Vlaanderen al kijken naar de vervaldatum en doen alsof er niets gebeurd is. De splitsing van B-H-V, de overdracht van bevoegdheden, een herziening van de financieringswet of de vermindering van de werkloosheidsuitkeringen in de tijd: dat is niet niks. Volgens nogal wat waarnemers in noord en zuid slagen regeringen daar normaliter met een volledige legislatuur niet in.
Poujadisme Doen alsof al die zaken die het noorden al jaren vraagt niet bestaan, is er ronduit over. De indruk wekken dat prompt werk gemaakt moet worden van een nieuwe staatshervorming, neigt naar poujadisme en ruikt naar een al te makkelijke hap voor de Vlaamse publieke opinie. Daarenbuiten aanvoeren dat die zaken regelrecht uit het PS-programma komen, zoals de N-VA doet, is te belachelijk voor woorden.
Alleen al de aanwezigheid van CD&V en Open Vld in de regering is een moedig teken van de erkenning van de stappen die de Franstaligen gezet hebben, die - dat erkent iedereen tegenwoordig - al te lang doof en blind geweest zijn voor de Vlaamse eisen. EN NU NOG MEER
Dat gezegd zijnde, blijft die fundamentele vraag overeind. Dat de onderhandelaars zo veel dagen nodig hadden om in een sfeer van wantrouwen een akkoord over een begroting en een staatshervorming te bereiken, toont aan hoezeer België verdeeld is. Dit land is zo gespleten tussen rechts en links, tussen de gemeenschappen, tussen het federale en het regionale niveau, dat het nog amper te besturen valt. België is dikwijls onbegrijpelijk voor de buitenwereld, en past zich tergend traag aan aan de eisen van een economische realiteit, die hoe langer hoe meer verschuift naar andere kennismarkten.
Onverzoenbaar? In welke mate zijn de ideologische verschillen tussen Franstaligen en Vlamingen onverzoenbaar? Moeten de Franstaligen echt gehoor geven aan alles wat Vlaanderen wil, alleen maar uit vrees dat Vlaanderen het zuiden anders zal lossen? In hoeverre kan ons democratische systeem omgaan met de noodzakelijke complexiteit om het te doen functioneren? In welke mate verlammen de trucs en spitsvondigheden meer dan ze oplossen? Dat zijn essentiële vragen. We moeten die met open vizier bekijken. Je kunt niet blijven hangen in het dilemma dat elke pixel van de regeringsfoto van Elio I uitstraalt.
De banden opnieuw aanhalen, door tweetaligheid op te leggen, door te opteren voor een federale kieskring? Of concrete stappen zetten richting confederalisme? Het is uiteraard hard om die bedenking te maken op een moment dat de regering nog goed en wel moet beginnen regeren. En toch kun je er niet aan voorbij.
Mijn bescheiden voorstel is dat we ons concentreren op die uitdagingen om dit land zo efficiënt mogelijk te organiseren, en het kleiduifschieten overlaten aan de partijen die het einde van dat land nastreven. En Elio Di Rupo de kans gunnen om zijn Nederlands gaandeweg te verbeteren, zoals Guy Verhofstadt zijn Frans mocht perfectioneren zonder continu een Berlitzexamen te moeten ondergaan.
Opletten In een fase dat het zuiden van het land zich openstelt en in beweging komt, moet het noorden van het land vooral goed opletten dat het niet alleen de boodschap overbrengt: 'Wat jullie ook doen, het zal nooit genoeg zijn.'
-------------------
Diagonaal herlezen
Wel, heeft U gevoeld wat ik voel? Gelezen wat ik gelezen heb? De krokodil ook gezien? Iets gehoord over de transfers? Iets gelezen over 181 jaar onderdrukking? Iets opgemerkt over de democratie à la Belge, de grendelwetten, de belangenconflicten, de vetos? Over het nakende Minderhedenverdrag, waardoor gans Vlaanderen weer vol Franse scholen zal gezet worden?
Ik ook niet. Wel dat de demandeurs de rien nu, meer dan 4 jaar later, stilaan in beweging wensen te komen. A rato van 1 miljard per maand bloedransfusies ..Ze gaan het begrijpen : schoorvoetend, en zeer tegen hun goesting. Maar allez! Mits toegepast lijk de processie van Echternach : een stap vooruit, en twee achteruit .
Heel het Strik-akkoord is één lange en dure oogverblinding, mogelijk gemaakt door de toegevende houding van BDW : als de eigenaar overal bordjes hangt Vrije Toegang, dan mag hij niet verlangen dat dieven of ander gespuis buiten blijven. Zelfs nuttige idioten die normaal niet welkom zijn, zijn op die manier toch welkom : ze zijn daar zelfs op persoonlijke uitnodiging!
Slechts één voorbeeld : (stelling) : de werkloosheidsuitkeringen moeten, om misbruiken in te tomen, beperkt worden in de tijd. Oplossing : eerst worden ze verhoogd, om binnen enkele jaren vatbaat voor herziening te worden verklaard in een bijzondere nog samen te stellen commissie. Uitwerking : de werkloosheidsvergoedingen gaan omhoog, en van een commissie zal nooit nog iets worden gehoord, want ondertussen zal er een andere regering zijn die zich niet gebonden voelt door wat vandaag gepland werd.
Splitsing BHV? Nieuwe Franstalige rechters : ja. Gross Brüssel? Ja. Stopzetting gebiedsroof? Wordt in een bijzondere commissie .
--------------------
Hoe dat men nog niet op het gedacht gekomen is, zoals in Italië ..
'Italiaanse Kerk moet mee crisis betalen'
maandag 12 december 2011, 20u10
De Italiaanse Rooms-katholieke Kerk staat onder toenemende druk om belastingen te betalen op haar eigendommen. Dat moet de zwaar door de economische crisis geteisterde Italiaanse staat een bedrag van circa 800 miljoen euro opleveren. Dat meldt KerkNet Vlaanderen maandag.
Volgens een groep actievoerders zijn minstens een deel van de belastingvrijstellingen van de wet van 1982 niet langer te rechtvaardigen. Zo zijn gastenhuizen voor pelgrims in Rome, waarvan de prijzen soms die van de beste hotels evenaren, vrijgesteld van belastingen.
Italië kampt met een ernstige economische crisis. Het land gaat gebukt onder een enorme schuldberg. Daardoor zijn ingrijpende economische maatregelen noodzakelijk.
De Italiaanse katholieke Kerk bezit naar schatting 65.000 gebouwen. Naast de 50.000 vaak historische en moeilijk te onderhouden kathedralen, kerken en kapellen bezit zij nog 11.000 scholen, universiteiten, bibliotheken en 5.000 ziekenhuizen en andere gezondheidscentra.
-------------------
Spijtig voor Slimmeke De Gucht Jr, juist, ja die met zijn sluik haar, dat zoiets niet vroeger bekend geraakte! In plaats van zich te moeien met andermans onderwijs, had hij beter de Kerk als Groot-Grondbezitter aangepakt! Wedden dat hij subiet een plaatsje had geregen in de nieuwe regering? Een nieuw jong element, dat zomaar een ezeltje gevonden had, dat geld sch**t!
Weer een les in West Vlaams Idioticum. Deze keer over de speelvoyage want die is edoan (gedaan, voorbij)
Wie had dat kunnen denken, dat die halve Italiaan uit een verloren bergdorpje ooit nog de aanleiding had kunnen zijn voor een les in West Vlaamse eigenheid! Een wel zeer korte huwelijksreis! De man zit amper een weekeind in het zadel (op vrijdag op het schild geheven in het Parlement) of daar is de euforie reeds aan het wegzakken. Eigenlijk mag dat geen wonder zijn, want het is crisis en dus moet er driftig bespaard worden op alle wittebroodsweken waar dan ook in Europa, inzonderheid in Coburg-land!
Voilà, samen met de jojo van de rijzende rente, zagen we deze maandag-middag de zakkende beurswaarden. Rijzen en dalen, alle twee niet goed! Van de verdere uitleg over wat een speelvoyage nu eigenlijk wil zeggen in het ABN, voel ik mij ontslagen. Bij ons in het Ieperse zou men zeggen : de speleman op het dak!? Bah neenie weie, jis ter ol of! .
Het investituur-debat van woensdag en vrijdag, zoals die dingen thans heten, zal nog lang bij Villa Politica na te trekken zijn. JMDD is mij vooral bijgebleven. Pater Damiaan als belg die het gemaakt heeft tot voorbeeld stellen? Maar Elio : die werd pas beroemd door uit te wijken! Hetzelfde voor Jacques Brel : die werd ook geklasseerd als Beroemdste Belg, maar hij, een Vlaming, tegen heug en meug, werd trouwens verkozen door alleen Franstalig België ..Goed gevonden van de Jean- Marie, om in de beeldspraak van Di Rupo een voorafbeelding te zien van diens Regering : willen, maar niet kunnen. Niet één Grootste Belg, maar twee : een Vlaamse en een Fanscouiilonse. U weet wel : de illustratie van LUnion fait la Force.
Waar Di Rupo wel een punt heeft, en de Oostendse Brulboei en nog groter punt, omdat hij het heeft durven zeggen, is hoe een verlegen (?) mijnwerkerszoontje het hem geflikt heeft, om in de aanslepende regeringsonderhandelingen al die hoog gediplomeerde zoontjes van dokters, van advocaten, van notarissen, van ministers en beroeps-partijvoorzitters, enz, bij de neus te leiden waar hij ze hebben wilde .
t Is toch waar!
Als het goed is, zoals van JMDD, zeggen wij het ook! Het was trouwens de enige keer dat er vanwege Di Rupo een bijna menselijke reactie kwam van begrip, ja zelfs van herkenning. Maar als JMDD zich ooit vereerd zal voelen, door Di Rupo daarvoor eens vriendschappelijk bij de elleboog te worden genomen, zoals Linda Dewin voor het oog van de camera? Eliootje mag al blij zijn, dat Jean Marie niet meer zo handig is met de heupworp als in zijn beste jaren, anders lag die nu al op de tatami, gevloerd en uitgeteld.
-------------------
De Belgische langetermijnrente is vandaag opnieuw gestegen, ondanks het akkoord op de Europese top van afgelopen vrijdag voor meer begrotingsdiscipline. Ook de Italiaanse langetermijnrente steeg sterk. Lichtpunt is wel dat Italië vandaag voor 7 miljard euro obligaties van 1 jaar kon uitgeven aan een rente van 5,9 procent, minder dan de 6 procent van 10 november, wat wijst op een afnemende druk van de markten.
De situatie blijft niettemin fragiel: de Italiaanse rente op de secundaire markt, voor obligaties met looptijd van 10 jaar was rond 11.30 uur met 27 basispunten gestegen tot 6,5 procent. De rente op Spaanse obligaties steeg met 16 basispunten, tot 5,8 procent. De Belgische langetermijnrente steeg dan weer 7 basispunten tot 4,5 procent.
Ook de Europese beurzen gingen deze voormiddag in het rood na het nieuws dat Moody's het Europees akkoord van vrijdag als onvoldoende beschouwde. Zo stond de Bel20-index rond 11 uur op 2.062,91 punten, dat is 0,75 procent lager dan de vorige slotkoers. (belga/sg)
-------------------
Diagonaal herlezen
Over Di Rupetto denk ik vandaag niet anders dan gisteren. Ik herneem dan ook met voldoening de Latijnse spreuk uit de colleg-tijd in Veurne van Jean-Marie : Datis nepis potentis negrote. Vertaling niet nodig?!
Wat mij ook nog van het hart moet, is dat BDW en de Niveanen nu zeggen : het is geen heel slecht, maar toch een slecht akkoord. Dat ze dan eens uitleggen, zonder hun antwoord te verbergen in bijkomstigheden, bij de grote lijnen blijven dus, waar hun voorstel wel verschilde van dat die nu op tafel ligt! Waren wij Brussel minder kwijt? Hadden zij, door meer te besparen, hun kiezers zo graag zien weglopen? Hadden zij, door de arbeidsmarkt hard aan te pakken, het land willen zien in brand vliegen door stakersposten? BDW, die volgens Art 1 van zijn eigen statuten staat voor de onafhankelijkheid van Vlaanderen, die alles doet voor het behoud van belgië, heeft het materiaal geleverd, waarmee Di Rupo nu de slacht begint!
Neen, Bartje : U hebt Uw portie bruine bonen gemist, door als winnaar van de verkiezingen, niet naar de Koning te stappen, om gewoon mee te delen dat U, goedschiks of kwaadschiks, een regering ging vormen. Voor de voorziene termijn van 4 jaar en met volheid van bevoegdheid, zoals de Grondwet het voorschrijft. Meerderheid tegen minderheid, volgens de regels van de democratie. Als de Francofonen onze taal niet verstonden, dan was dat dan spijtig! Moesten ze maar doen zoals wij Vlamingen al 181 jaar doen. En konden ze meteen ook hun plaats leren kennen. En vooral geen discussie over de minister-postjes : vrij naar keuze, op de basis van de bevolkingcijfers : 6,5 miljoen Vlamingen en 3,5 miljoen Franstaligen. Einde discussie.
Goede condities maken goede vrienden. Het wordt tijd dat jullie daar beneden de taalgrens dat begrijpen. Genoeg Vlaams gebied ingepalmd.
Anders : zich naar de uitgang begeven AUB. En neem en passant maar Broekzele mee : jullie vragen niet beter, en wij zijn af van die lastposten.
Jullie mogen zelf romp-belgie gerust behouden, na vereffening van de openstaande Staatsschulden, mits jullie alle geroofde gebieden terug geven : als Europa jullie binnen de 24 uur niet voorziet van de nodige zuurstof, dan gaat een versje van de (West) Vlaamse dichter René Delercq van 100 jaar geleden eindelijk in vervulling :
er ligt een staat te sterven was nooit geheel gezond hij liet een volk verderven ging zelf daaraan ten grond
er ligt een staat te sterven heel zachtjes,zonder pijn twee volkeren zullen erven ik zal op de uitvaart zijn
Deze morgen ben ik in de regeime-media op een stukje van Rik Torfs gebotst, waar hij het had over Elio Di Rupo. Echt niet iets om van te genieten, noch van de schrijver, noch van zijn onderwerp. En toch! Deze keer moet ik toegeven, dat Torfs in al zijn hoogdravende geleerdheid, ook iets eenvoudigs kan schrijven.
Ik geef hier onder die ene alinéa uit zijn opstel die de moeite waard is om over na te denken.
--------------------
Dat besefte ik weer toen ik het archief van de dode stervoetballer Ludo Coeck (1955-1985) online consulteerde. Verslagen van wedstrijden gespeeld in de vroege jaren zeventig grijpen naar de keel. De taal van toen mist de finesse die Coeck op het veld achteloos uit zijn linkervoet schudde. Duiksprongen van doelmannen worden tot in het kleinste detail beschreven, met een zin voor dramatiek die bewegende beelden nooit kunnen evenaren. Het woord overtreft de werkelijkheid.
-------------------
Diagonaal herlezen
Kijk, dacht ik : dat is nu eens iets dat vele mensen hebben, dat ze het boek beter vinden dan de film. En dat komt, omdat we met bewegende beelden verplicht zijn te kijken met de ogen van de film-maker die zijn versie van het verhaal presenteert. Het is zijn ontroering, zijn woede, zijn verdriet, dat we moeten delen, het zijn zijn indrukken die we moeten ondergaan. Wij moeten de adem inhouden waar het getoond wordt, en we mogen wenen als er geweend wordt. Er is geen plaats voor de eigen verbeelding. Er is slechts die ene beleving van die ene werkelijkheid vastgelegd in bewegende beelden .
Een boek heeft zovele belevers als er lezers zijn. Niemand ziet de beschrijving van een zonsondergang op een druilerige regendag op dezelfde manier als een ander. Het is, in het boek, elk zijn eigen zonsondergang!
Film is lijk een mooi liefdesverhaal waarop men alleen mag of moet toekijken. Een boek is datzelfde liefdesverhaal waarvan we zelf deel uitmaken, zoals we het zelf zouden voelen.
Daarom was De Stem uit Amerika van Marnix Gijsen van jaren terug, veel exotischer dan die van nu op TV, van Greet DeKeyser, onze correspondent van ter plaatse wiens ademhaling we bij iedere woordengroep, bijna kunnen voorspellen.
In de Liturgie heette dat Zingen is tweemaal bidden, waarbij denk ik, het accent kwam te liggen op de dimensie : een beetje zoals zingend opmarcheren veel intensiever bleek te zijn dan gewoon in groep op te marcheren.
Kunt U zich voorstellen, dat U deze blog ondergaat in de verfilmde versie? In mijn en niet in Uw eigen vertrouwde omgeving? In de stilte van mijn huiskamer, waar mijn computer staat en waar nog de geur hangt van de rode kool die we temiddag gegeven hebben? Ik zou mij ongemakkelijk voelen om de film te moeten ondergaan in Uw huis! En in de huizen van al die andere lezers! Ik zou me een voyeur voelen, en ik zou dat ook zijn! Hetzelfde gevoel als bij YouTube : dat is onbarmhartig scherp en veel te accuraat! Beeld en klank worden op U los gelaten zonder dat U er onderuit kunt .
Maar de geschreven versie?
Die is lijk met de liefde : die is verduldig, die is lankmoedig, die dringt zich niet op, de liefde vraagt niet, ze klaagt niet, maar de liefde geeft
Blogschrijvers zijn lijk bedelaars. Maar ze staan niet op straat om te krijgen. Ze staan op straat om te mogen geven ..Waarbij zij, in tegenstelling tot echte bedelaars, niet afhankelijk zijn van anderen. Zij bestaan gewoon op zichzelf. Een beetje zoals een vele lichtjaren ver verwijderd lichtje aan de donkere sterrenhemel.
Een van de eerste besparingsmaatregelen van de Nieuwe Regering
Tweedehands zijn de oude veel geld waard.
---------------------------
Het pistool als schoolvoorbeeld hoe de Francofonie in elkaar steekt : denken dat de gebraden kiekens in de mond vliegen, omdat zij de ware Meesters zijn van het land, dan vaststellen dat minstens de briefwisseling had moeten doorgenomen worden, want stel U voor : hun bestelling is elders naartoe en dus gaan ze nu op straat komen!
Wordt vervolgd!
------------------
De Schandaard schrijft op zondag:
De Belgische federale politie heeft 20.000 'Smith & Wesson'-pistolen van het type MP9 besteld in de Verenigde Staten. Dat zijn er acht keer zoveel als eerder werd aangekondigd, zo bericht de Franstalige krant La Dernière Heure.
De bekendmaking van de bestelling in de lente werd niet op gejuich onthaald bij wapenfabrikant FN in Herstal. Op 21 maart bevestigde de federale politie de bestelling van 2.500 à 3.000 pistolen. Daarop werd bij FN ongerust gereageerd en de vakbonden van de wapenfabriek betreurden het verlies van de redelijk grote bestelling. Nu blijkt dat het om een nog veel grotere bestelling bij het bedrijf uit Massachusetts gaat.
De "Military&Police 9" moet de Browning GP35 van FN vervangen. De keuze werd een jaar geleden door de ministerraad goedgekeurd. Zes wapenfabrikanten, waaronder FN, waren in de running. De MP9 haalde het van de GP35, omdat het een veiliger wapen zou zijn.
De federale politie bestelde bij Smith & Wesson ook schietsimulatoren om personeel op te leiden, aldus nog La DH.
----------------
Dezelfde Schandaard schrijft op maandag :
'Onbegrijpelijk dat FN Herstal uit de boot valt'
zondag 11 december 2011, 17u15
Waals parlementslid Richard Miller (MR) vindt het 'onbegrijpelijk' dat het Waalse wapenbedrijf FN Herstal naast de bestelling van 20.000 pistolen voor de federale politie heeft gegrepen. In mei ondervroeg Miller toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Annemie Turtelboom (Open VLD) over het dossier.
Toen kreeg hij te horen dat FN 'geen enkele reactie' had gegeven op een document dat alle voor- en nadelen oplijstte van de verschillende bedrijven die ingegaan waren op de openbare aanbesteding van de federale politie.
In het document werden alle kwaliteiten en gebreken opgesomd van de wapens die de bedrijven voorstelden. Zo was 'Betrouwbaarheid' een van de criteria waarnaar werd gekeken.
Richard Miller betreurt niet alleen de misgelopen inkomsten voor FN, maar ook de imagoschade. Hij gaat de Waalse economieminister Jean-Claude Marcourt over het dossier ondervragen en zal het ook in de Senaat ter sprake brengen.
-------------------
Diagonaal herlezen
Een persoonlijke ervaring van jaren geleden als illustratie van dezelfde werkelijkheid. Een gewone Vlaamse vrachtwagen-chauffeur die kans ziet om zelfstandig te gaan, is ingegaan op het overname-voorstel van een Waals vervoerondernemer. Die kon alleen in de Vlaanders nog een kandidaat kon vinden om zijn hondenstiel verder te zetten. De man, bijgestaan door zijn boekhouder, waren vriendelijke mensen : die vrijdagavond rond 10 uur waren de contracten rond, was er betaald en onze man mocht zich de gelukkige eigenaar noemen van een S.P.R.L., een paar rijdende wrakken op wielen en de vervoervergunning. Vooral dat laatste was belangrijk in de prijszetting, want een nieuwe vergunning? Vergeet het maar. Alleen een paar achterpoortjes in het Vennootschapsrecht konden hier (voor korte tijd) soelaas bieden. Na 3 jaar kon de maatschappelijke zetel overgebracht worden, de naam gewijzigd, en was de SPRL de volgende dag een klokvaste BVBA, die ondertussen een kleine vloot van 10 à 12 wagens beheerde.
Toen ging (die avond) de telefoon. Een vervoeropdracht voor morgen 07 uur. Neen, zegt de overlater, de zaterdag werken wij niet, en, wat meer is, ik stop er mee.
Daarop neemt de overnemer de communicatie over, om te bevestigen(in zijn beste Frans) dat hij de overnemer was, en met plezier die reis zou aanvaarden om dan meteen kennis te komen maken.
Reactie van die Waalse boekhouder tegenover de ondertussen bijgekomen Waalse familie van de overlater : Tu vois mainetenant la difference entre un Wallo et un Flamand? Want de overnemer moest de volgende morgen van diep in West Vlaanderen aanzetten, om een klein opdrachtje uit te voeren van een 50-tal Km diep in Wallonië Niet te geloven : wij twee*en, West Vlamingen, werden de rest van die avond bijna met afgunst bekeken .
Ondertussen heb ik geleerd, dat zoiets arbeids-ethiek heet, en zwaar besmettelijk is ten Noorden van de taalgrens. Als het waar is, dat in onze streek voornamelijk een overheersende Westenwind staat, waarom is die ziekte dan al lang niet overgewaaid?
10.12.2011 08.41u - Vandaag krijgt Di Rupo I een meerderheid van het Parlement achter zich. Van Franstaligen welteverstaan, bij de Vlaamse volksvertegenwoordigers komt hij niet eens aan 50%. Maar dat vormt geen probleem voor regeerpartijen CD&V(?), V(?)LD en SPa. Evenmin een probleem vormt de schandelijke regeling waarbij twee Vlaamse Kamerzetels in Brussel wegvallen omdat er geen apparentering meer voorzien wordt met Vlaams-Brabant. Dit terwijl de Franstalige stemmen uit de zes Vlaamse randgemeenten wèl zullen tellen voor een zetel in Brussel (iets wat koninklijk onderhandelaar Bart De Wever trouwens al had voorgesteld in oktober vorig jaar!). Ook al geen probleem: de aanstelling van Franstalige parketmagistraten in Halle-Vilvoorde en de invloed die de Franstalige vleugel van de Raad van State krijgt bij de benoeming van burgemeesters in Vlaamse randgemeenten. Allemaal elementen die het Wallobrux ooit moeten mogelijk maken bij een internationale arbitrage over de splitsing van België delen van Vlaams-Brabant op te eisen. Voorts zal de import van allochtone steuntrekkers verder gaan, ten bate van de Franstalige en linkse partijen die er extra electoraat uit putten. Hierdoor èn door de verfransing die nu reikt tot Ninove en Mechelen, worden de Vlamingen stilaan een minderheid in hun eigen steden en gemeenten. Tijdens zijn regeringsverklaring in de Kamer had Di Rupo het onder meer over de nodike draakkracht, het akkoord is inderdaad een draak. Hopelijk worden Beke, Tobback en Decroo hiervoor afgestraft.
Filip De Man
-----------------
De Investituurstrijd in het Parlement via de lichaamstaal
Pat Brillantine, vindt de Niveanen even erg als de Blokkers
-----------------------------
Vandaag moesten we bij De Morgen zijn, om onze kaars aan te steken. Een soort van Fiat Lux dus : dat het licht zich mag geschapen voelen, gesteld in de enkelvoudige bevelende wijze, de pluralis majestatis. Al heeft het een tijdeke geduurd voor ik dat kleine asterixje (*) had begrepen dat stond na Quousque tandem?* Helemaal onderaan zijn stukje licht de geleerde man dat toe, dat het wil zeggen, volgens Cicero :Hoe lang nog?
Hebben wij daarvoor echt Cicero (spreek uit Kikero) vandoen? De Limburgse bokkenrijder van het zinnetje Ite Capra (vooruit met de geit) kon het ook zonder die Oude Wijsgeer : Stevaertciaanse taalvaardigheid om zonder uitstel de bok en de koe bij de horens te grijpen) : de bok, wegens het homo-gehalte van Di Rupetto I, en de koe wegens het leegmelken van de Vlaamse melk.
BDW blijkt dus ook hier een doos van Pandora te hebben geopend
---------------
Quousque tandem?*
Patrick De Rynck − 10/12/11, 18u32
Patrick De Rynck noteert een voorlopig dieptepunt Latijngooien. De classicus werkt als auteur, publicist en vertaler. Hij schrijft voor De Morgen over Griekse en Romeinse literatuur.
Is het toeval? Sinds het wegdeemsteren van de anti-intellectueel Stevaert zijn in onze vaderlandse politiek overal Latijnse citaten heen en weer beginnen te vliegen. Media zorgen gewillig voor de nodige megafoons en zo versterkt het fenomeen zichzelf. De nieuwe oneliner is een Latijnse oneliner. Het vliegwiel heet Bart De Wever, historicus en te laat geboren aanhanger van Julius Caesar cum suis.
Overal Latijn? Laten we historisch correct zijn: al dat gevleugelde Latijn hoor je vooral ter rechterzijde, bij de mannen (de zelfgeproclameerde Latijnstaligen zijn bijna altijd mannen) die van de traditie houden, de houvasten waar spreuken en zogenaamde algemene waarheden voor staan, in het Latijn of anderszins. Ik kan me vergissen, maar ik heb uit de mond van Bruno Tobback of Meryem Almaci nog nauwelijks Latijn gehoord. Latijn citeren als daad van protest, dat moet geleden zijn van The Life of Brian en het zo fout mogelijke 'Romanes eunt domus' (vrij vertaald: Romans, go home) dat de verzetsheld op de muur kalkte. Latijn spreken is vooral een daad van bevestiging.
De traditie dus. Daar maakt de humanistische Latijnse citatencultuur deel van uit. Uitpakken met Latijn of godbetert Oudgrieks stond eeuwenlang gelijk met het laten zien van je status en intellectuele capaciteiten. (Voor de jongere lezer: tot twee generaties geleden raakte je zelfs niet binnen in het universitaire walhalla als je niet eerst zes jaar Latijn had geleerd.)
De cultuur van het Latijn citeren was en is een cultuur van het epateren en het verbluffen. Rara, wie citeer ik en wat betekent het? En de ultieme vernedering: moet ik het misschien vertalen voor u? Latijn citeren suggereert belezenheid, maar is meestal façadisme. Het is een cultuur van bloemleesboekjes, Latijn voor managers en citatenwebsites waaruit snelsnel bruikbare zinnetjes worden geplukt. Het is chique nep.
De citeercultuur is ook een risicovolle cultuur: het gevaar is groot dat je in de fout gaat, en dus afgaat. Fout vertalen, verkeerd interpreteren, het Latijn fout citeren: we hebben het deze week weer allemaal zien passeren en het is, geloof me, de courante praktijk. Citeren zal correct zijn of zal niet zijn. Ergo, beste Raf Terwingen et alii, als je citeert, doe het dan goed. Anders ben je een keizer zonder kleren. Dit is misschien een betere suggestie: zwijg voortaan in het Latijn. Gnothi seauton, om met de Griek Sokrates te spreken. Ken uzelf. Eat your heart out, Terwingen.
*Hoe lang nog? Vrij naar Cicero.
-------------------
Diagonaal herlezen
Hoe lang nog? is werkelijk een goede vraag. Die moeten we ons, Vlamingen, elke dag opnieuw durven stellen, om ze als een spiegel aan de buitenwereld voor te houden.
------------------
Nu we toch in de antieke wereld verzeild zijn geraakt : ooit was het de gewoonte in de Romeinse Senaat elke redevoering af te sluiten met een (Latijns) gezegde, in de zin van en voor het overige ben ik van mening dat Carthago dringend moet vernietigd worden. Vervang Carthago door De Parti Scandale en iedere keer zal er vuurwerk zijn in de kamers. Daarover dichtte Meester Guido Gezelle al, meer dan 100 jaar geleden :
Waar is t dat men geld breekt met hamers? In Brussel, in de Kamers!
O Tempo O mores!
Waar is de tijd van Willem van Saeftinge, toen Saeftinge in Zeeland nog bestond? Die droeg op t priesterkleed het pantser zwaar, om t Vaderland te redden uit groot gevaar. Benodigde werkstukken : één! De Goedendag en, in Groeninge, een leger koppige Klauwaerts!
Te Kortrijk inde beemden, daar wordt het pleit beslecht, daar gaapt het graf voor vreemden of voor ons Recht
Waar het Beke niet lukte, was de Parti Scandale veel handiger
-------------------
Het kunstje is gelukt! Voor even toch!
Vanaf de eerste ogenblikken : bijsturing op bijsturing, want water en vuur, dat heeft geen lange duur!
Toppunt is dan wel de stemming : herstemmen zullen ze, tot de uitslag overeenkomt met de doelstelling.
Ceci nest pas une pipe!
-------------------
Di Rupo I krijgt vertrouwen
10/12/11, 13u22
dm UPDATEDe Kamer heeft meerderheid tegen oppositie het vertrouwen gegeven aan de regering-Di Rupo. Dat gebeurde zoals gebruikelijk meerderheid (89 stemmen) tegen oppositie (54 stemmen).
"We zullen een regering van verandering zijn. Een diepgaande en duurzame verandering, maar zonder aan ons sociaal model of ons federaal model te raken." Dat zei premier Elio Di Rupo aan het einde van het debat over de regeerverklaring.
Verduidelijking over fiscale aftrek Di Rupo verduidelijkte ook dat de energiebesparende investeringen die voor 28 november werden getekend, maar slechts in 2012 betaald worden, nog fiscaal aftrekbaar blijven. Pas voor de inkomsten van 2013 kan enkel nog de dakisolatie fiscaal afgetrokken worden.
Kritiek De kersverse eerste minister ging in zijn repliek uitvoerig in op heel wat van de opmerkingen die eergisteren en voor de middag vooral vanuit oppositiezijde gelanceerd werden. "Sommigen zijn van mening dat het regeerakkoord te links is; andere menen dat het te rechts is. Dat betekent waarschijnlijk dat het evenwichtig is", stelde Di Rupo. "Tegen de partijen die aan de legitimiteit van de regering twijfelen, kan ik zeggen dat we meer dan een jaar lang hebben onderhandeld in de hoop dat de N-VA haar verantwoordelijkheid zou nemen. De N-VA heeft gekozen voor de oppositie", voegde hij eraan toe.
Noodzakelijk De structurele hervormingen inzake werkloosheid en pensioenen zijn voor de premier noch laks, noch buitensporig, maar noodzakelijk om de kosten van de vergrijzing te drukken en aan de vereisten van de arbeidsmarkt te beantwoorden, aldus de premier, die zei de houding van de vakbonden te begrijpen. Elio Di Rupo kondigde ook nog aan dat hij overmorgen in de late namiddag een onderhoud zal hebben met de bevoegde Europees commissaris om hem de begroting van de nieuwe regering voor te leggen.
Hilariteit Na de repliek van de eerste minister kon worden gestemd, maar niet zonder enige hilariteit. Een aantal volksvertegenwoordigers - voornamelijk van de PS - dacht aanvankelijk namelijk te stemmen over de motie van wantrouwen van het Vlaams Belang. Kamervoorzitter André Flahaut liet de stemming echter overdoen. (belga/sam)
Vraag me niet hoe het komt, maar deze blog schijnt, als ik de statistieken mag geloven, half-om-half zowel bij ons in Vlaanderen als bij de Noorderburen te worden gelezen. Is hartverwarmend!
Noyt gedaght, was dat niet het merk van de schaatsen bij Godfried Bomans?
Ook nooit gedacht, dat de waarheid over het volkerenrecht van het Joodse Volk nu al en zo flagrant zou aan bod komen in de verkiezingsstrijd van Amerika. Vandaar deze lange inleiding om te komen tot bij wat Elsevier (hieronder) schrijft over de Republikeinse kandidaat voor het presidentschap, om de halve Moslim Mohbama eindelijk van het wereldforum weg te krijgen.. Het gaat heel eenvoudig over de Palestijnse leugen over het eigendomsrecht, wat mij automatisch brengt op de Belgische leugen : zich knus en geborgen voelen in andermans huis en dat meteen uitroepen tot het eigen vaderland. De Italiaanse Di Rupo doet het even brutaal als wijlen Yasser Arafat : hij verklaart openlijk dat La Belgique leur appartient. Arafat ging ook voorbij aan het feit dat Israëlreeds duizenden jaren eigenaar was, en dat de Arabieren daar slechts veel later arriveerden.
Bij nader toezien is Arafat nog eerlijker dan de Franscouillons tegenover de Vlamingen : hij wilde slechts een deel van de koek. Zij, een allegaartje zonder wortels in de Geschiedenis, ontzeggen de Vlamingen niet alleen hun verleden, maar ook hun toekomst. Zij wanen zich de koningen der Schepping, die uit naam van de intermenselijke solidariteit, het recht hebben de Vlamingen voor hen te laten werken.Deze investituur heeft een looptijd van 18 maand? A rato van 1 miljard transfers per maand, gaat het dus over 18 miljard, dat het feest moet blijven duren .
Jy suis, jy reste : in beide gevallen dezelfde slogan ..waarbij de Vlamingen, trouw aan het leergezag van Rome, hebben geleerd de andere wang aan te bieden. In plaats van te doen zoals de God van Abraham en van Isaac aan zij volk opdroeg : oog voor oog tand voor tand..
Het is juist : noch het belgisch volk zoals gezworen wordt bij de eedaflegging van iedere nieuwe regering, noch het Palestijnse volk, uitgevonden door Arafat voornoemd, heeft ooit bestaan. België is het in 1830 geroofd gebied op het erfrecht der Vlamingen, terwijl Israël in het Heilig Land een erfrecht heeft dat teruggaat tot het Begin der Tijden.
Maar aangezien ons dat anders ingestampt wordt van s morgens vroeg tot s avonds laat, zal het wel niet politiek-correct zijn om het licht bovenop de korenmaat te plaatsen, in plaats van het er onder weg te stoppen.
Elders zult U kunnen lezen wat de Franscouillons uiteindelijk zinnens zijn met het land : Madame Béatrice Saccoche van de Soir heeft het daags na het fameuze regeerakkoord van Di Rupetto in haar collabo-gazetje neergeschreven. Want zij weten heel goed, dat schone liedjes niet blijven duren!
------------------
Newt Gingrich: Palestijnen zijn een verzonnen volk
zaterdag 10 december 2011 10:07
De Republikeinse presidentskandidaat Newt Gingrich heeft felle kritiek geuit op het Midden-Oostenbeleid van de huidige president Barack Obama. Volgens Gingrich heeft Obama er geen oog voor dat zowel Hamas als de Palestijnse Autoriteit een 'enorm verlangen' hebben om Israël 'te vernietigen'.
Obama: Problemen kosten tijd President Obama vindt niet dat hij te hoge verwachtingen bij de bevolking heeft gewekt, zei hij vannacht in een interview met CBS 60 Minutes. 'Ik heb niet onderschat hoe moeilijk dit zou worden. Structurele problemen in onze economie oplossen die zich in twee decennia hebben opgebouwd, kost tijd.'
Dat heeft Gingrich zaterdag gezegd in een interview met The Jewish Channel.
'Vergeet niet dat er is nooit een staat Palestina is geweest, het gebied was deel van het Ottomaanse Rijk,' begint hij.
'Ik denk dat we te maken hebben met een verzonnen Palestijns volk, dat eigenlijk uit Arabieren bestaat en historisch gezien deel uitmaakt van de Arabische gemeenschap.'
Palestijnse staat Wat Gingrich betreft is het zoeken naar een 'tweestatenoplossing' - een Palestijnse staat naast de Joodse staat - dan ook onnodig. Uit onderzoek blijkt overigens dat veruit de meeste Palestijnen ook niets zien in de tweestatenoplossing.
Gingrich is momenteel de favoriet voor de Republikeinse nominatie. In veel peilingen staat hij op de eerste plaats, gevolgd door Mitt Romney.
Naïef De uit Georgia afkomstige Republikein vindt het Midden-Oostenbeleid van Obama naïef. Hij vergelijkt het met een 'kind meenemen naar een dierentuin en uitleggen dat een leeuw een konijn is'.
De politicus hoopt door zijn uitspraken steun te verwerven onder de vele pro-Israëlische Amerikanen. Anders dan in Europa steunt de Amerikaanse bevolking in overgrote meerderheid de Joodse staat in het conflict met de Palestijnen.
Desondanks stemmen de meeste Amerikaanse Joden niet op de Republikeinen
Een pad in de korf? Veel meer dan dat! Dank zij deze Mislukte Messias en den Dikke van Diksia zijn de Vlamingen ook hun spaarcentjes kwijt : dat treft ze meer dan wat ook ter wereld, en meteen ligt de hefboom voor welvaart en welzijn, het geld van de banken, in Parijs . We zullen die fijne ACW-meneer, thans onderweg om zijn Judas-loon te gaan ontvangen op en rond de Place Pigalle, vooral onthouden wegens de uitspraak Wie gelooft die mensen nog?
Het is een uitspraak die van toepassing is niet alleen op zijn eigen Tjeven-partij, maar ook op de twee andere min of meer te verwaarlozen collaboratie-partijen die de PS in het zadel hebben geholpen. Als beloning stevenen die nu af op hun definitieve onbelangrijkheid. Dat is het enige dat te onthouden valt van de Leterminator-jaren 204-2011 . Om het met Racine (of was het Corneille?) te zeggen : Le combat cessa, faute de combattants .. : de strijd viel stil bij gebrek aan strijders .De Vlaamse wroeters, al of niet spaarders bij ARCO, zullen in 2014 niet vergeten zijn, door wie ze in hun hemd werden gezet! Ook niet door wie ze aan de rand van de bedelstaf werden gebracht, al behoren ze tot de 3 rijkste landen ter wereld! Griekenland aan Samber en Maas, zowel als Groot Brussel moeten dan doen zoals in de fabel van de Krekel en de Mier : ils se trouvaient fort dépourvu, quand la bise fû venu .
Misschien dat we ons binnen hopelijk zeer korte tijd, de man Lzeterminus zullen herinneren als de verpersoonlijking van het begrip :Als de nood het hoogst was, was de redding nabij de laatste hindernis voor de zelfstandigheid is opgeruimd.
----------------
Kijk! Kijk! Tot hier was ik gekomen, als de belleman rinkelde : nieuws van het Maddens-front. En wat voor nieuws! Geniet gerust mee, Beste Lezer, Lieve Lezeres, en help desnoods deze tekst te verspreiden. Liefst in de onmiddellijke nabijheid samen met de poster van Metro : het is bijna alsof Professor Maddens lid is van het Vlaams Belang. Al wordt het onderhand een vaste gewoonte, van het Blok, om overal gelijk in te halen : misschien de enige reden om in een schutkring geplaatst te worden!
"Het was te verwachten dat de start van Di Rupo I aanleiding zou geven tot enige euforie. Die stemming is onterecht, en bij uitnemendheid voor Wouter Beke en zijn partij", stelt Bart Maddens, politicoloog aan de KU Leuven.
In een normale democratie is het aantreden van een nieuwe regering na verkiezingen een vrij banale gebeurtenis. In België is het meer iets zoals de elfstedentocht: niemand verwacht dat hij het nog zal meemaken, maar als het dan toch gebeurt, kan de pret niet op.
En toch. Tot onlangs werd een 'klassieke tripartite' in Vlaanderen beschouwd als de absolute gruwel. Zulke regeringen hangen als los zand aan elkaar en gaan binnen de kortste keren ten onder aan interne tegenstellingen. De twee meest recente tripartites (1973-1974 en 1980) hielden het respectievelijk 358 en 142 dagen vol. Dat tripartites zo instabiel zijn, komt onder meer doordat het normaal gezien surplusregeringen zijn: regeringen waarin er minstens één partij te veel is om aan een gewone meerderheid te komen. In zo een regering zijn de overtollige partijen ballast die bij de eerste de beste gelegenheid overboord gegooid kunnen worden. Het gevolg is dat de partijen elkaar voortdurend zitten te beloeren, tot zo'n gelegenheid zich voordoet. Dat is ook een van de redenen geweest waarom Open Vld een veto heeft gesteld tegen de aanwezigheid van de groenen.
Het gekke is dat de regering die we nu hebben evengoed een surplusregering is. Di Rupo I steunt op een meerderheid van 93 zetels. Er zal in die regering maar één partij zijn die absoluut noodzakelijk is om aan een gewone meerderheid te komen, en dat is de PS. Elke andere partij kan worden gedumpt zonder de meerderheid van 76 zetels in het gedrang te brengen.
Vooral de CD&V zal zeer kwetsbaar zijn in deze constructie. Sp.a en Open Vld kunnen hun karretje altijd vasthangen aan dat van hun grote Franstalige broer. De open Vld mag dan overtollig zijn in deze regering, de liberalen als geheel zijn dat natuurlijk niet. Dat zal hun positie versterken in de sociaaleconomische dossiers. Maar CD&V staat behoorlijk geïsoleerd, vooral dan inzake het communautaire.
Onlangs verscheen in La Libre een boeiende artikelenreeks waarin alle geplande bevoegdheidsoverdrachten gedetailleerd tegen het licht werden gehouden. Het resultaat is hallucinant. Blijkt dat achter zowat elk zinnetje van het institutionele akkoord huizenhoge problemen schuilgaan. Geen enkele bevoegdheidsoverdracht is politiek al helemaal doorgepraat. Er komt een comité dat zich met de uitvoering van de staatshervorming zal bezighouden. De Franstaligen hebben er al een naam voor: de Comori (Comité de mise en oeuvre des réformes institutionnelles). Als dat comité de hele staatshervorming nog vóór de volgende verkiezingen rond wil krijgen, dan zal het twee jaar lang de klok rond mogen werken.
Maar misschien komt het niet zo ver en zal de Comori eerder fungeren als diepvries. Als we naar een recessie gaan, is de kans groot dat de regering de meer complexe onderdelen van de staatshervorming 'on hold' zal moeten zetten om prioriteit te geven aan het economische beleid. Geen enkele regeringspartij zal daar een traan om laten, behalve CD&V. Want dat is de enige partij in de regering voor wie het communautaire dossier van levensbelang is. Alleen heeft CD&V geen politieke hefboom om de volledige realisatie van de staatshervorming af te dwingen Want de partij is niet onmisbaar. Wouter Beke komt daardoor in dezelfde weinig benijdenswaardige positie terecht als Volksunievoorzitter Jaak Gabriëls tijdens de periode van de 'derde fase' van de staatshervorming (1989-1991).
Die episode van de 'derde fase' was voor de Volksunie het begin van het einde. Met CD&V zou het wel eens dezelfde kant kunnen uit gaan. Want ook los van het communautaire houdt de huidige politieke constellatie een aantal existentiële bedreigingen in voor de partij. De voorbije regimecrisis mag dan geen 'systemische' staatshervorming hebben opgeleverd, ze kan uiteindelijk wel uitmonden in een 'systemische' en duurzame hertekening van het partijlandschap. De N-VA kiest als mainstreampartij voor een confronterende en antagonistische politieke stijl, die doet denken aan een klassiek meerderheidssysteem, met een sterke polarisatie tussen een links en een rechts blok. En de Vlaamse kiezer lijkt dat wel te appreciëren.
Dat de N-VA zulke onwaarschijnlijk hoge toppen scheert in de peilingen versterkt natuurlijk die tweepartijendynamiek. Het wordt steeds meer de N-VA tegen de rest. In zo'n bipolair systeem dreigt een typische centrumpartij als CD&V te worden platgedrukt. Temeer omdat de partij steeds minder soelaas kan verwachten van het ACW, dat met de Dexia-affaire heel wat pluimen heeft moeten laten, zowel financieel als moreel. En volgend jaar al zal de N-VA-stormram genadeloos inbeuken op de lokale machtsbasis van CD&V. De fatale beslissing om toe te treden tot Di Rupo I was amper genomen, of de Antwerpse CD&V'ers kondigen al aan niet meer met een eigen lijst naar de kiezer te trekken. De eertijds zo machtige CD&V verdwijnt uit beeld in de grootste stad van Vlaanderen. Het is een veeg teken. Want of je dat nu graag hebt of niet, inzake electorale ontwikkelingen is Antwerpen altijd een voorloper.
-------------------
Diagonaal herlezen
Ik begrijp Annemans niet meer. Di Rupo overtreedt hij nu de Grondwet of niet, door Internationale Verdragen te gaan ondertekenen als hoofd van een Regering, die nog niet eens gestemd is in het Parlement. Indien ja, waarom dan niet a) een klacht indienen, b) alle duivels ontbinden?En c) de Kamer op stelten zetten?
Het gezond verstand zegt, dat het Vlaams Belang weer eens gelijk heeft. Waarom komt men dan niet op straat?
Stel U een ogenblik voor, dat een Vlaamse Premier, met het vuur in zijn broek om internationaal op het voorplan te treden, hetzelfde zou doen! Ik denk dat de Staatsvuiligheid hem binnen de 12 uur bij zijn lurven zou vatten, wegens (om te beginnen) meineed. De woorden zijn nog niet koud, waarmee hij, Homo Elio, overlopend van testosteron, trouw heeft gezworen aan de Grondwet. Ook aan de wetten van het belgisch volk, maar dat telt niet mee, omdat er geen belgisch volk bestaat .
Ooit zijn er tijden geweest, waarop Leo Tindemans als Premier onverwacht naar de Koning stapte om het ontslag van zijn regering aan te bieden. Omdat, zei hij de Grondwet (toen) geen vodje papier was.
Maar Allez : elk nadeel heb se voordeel, wist Johan Cruyff zichzelf te vereeuwigen. Wetende dat dezelfde Grondwet nu wèl een vodje papier is, kunnen we die dus gerust als WC-papier gebruiken.
Mag ik derhalve aan het Partijbestuur van het Vlaams Belang voorstellen, om als verkiezingsstunt van nu tot bij de val van deze regering, overal op alle markten van het land, een rol WC-papier aan iedereen uit te delen, bedrukt met de belse grondwet? Hang ze de mensen met een kettingske om de nek, zodat ze de handen vrij houden voor de boodschappen of voor de arm van Moeder de Vrouw, maar ook omdat sluikstorten van WC-papier op de openbare weg verboden is.
Stel U voor hoe onze markten er zouden uitzien op het einde : de belse grondwet als afval vertrappeld tussen het overige vuil. Al zou het kunnen, dat door de crisis, het volk deze zou beginnen te hamsteren. Draai of keer het lijk U wilt : de grondwet zal voortaan aangewend worden zoals hij bedoeld is. Om er zijn g*t mee af te vegen!
Vive le Roi et son Femme!
Psst
Ook gezien op TV hoe de kleine Elisabeth I (koningin in statu nascendi) beter Nederlands praat dan de rest van het Koninklijk Circus? Wat moet het hen hoog zitten! Of denken ze :Wat die Maxima kon, kan onze kleine meid ook? Maar of die paar uit het hoofd geleerde zinnetjes zullen helpen om van een Leliaertje een Klauwaertje te maken?
Goede titel, al zeg ik het zelf. Mooie alliteraties met licht spottende ondertoon Voorlopig nog niemand aan gedacht, maar dat komt nog wel : de Euro crisis is de schuld van de Joden!
-------------------
Geflopt! Net zoals in Durban de Klimaat Top, is de EU Top in Groot Brussel, waarvan gezegd werd dat het de Top der Toppen moest worden, geflopt. Plopper de Plop, de Top is geplopt!
De haas, die met zijn oren boven de voor komt, riskeert de hagel te zien vliegen. Wie boven het maaiveld komt, verliest zijn kop. Deze Europese TOP was bedoeld om alle voorgaande toppen af te toppen, maar werd tenslotte zelf getopt. Vandaar Plopper de Pmop, de getopte top .
Een getopte top (top waarvan de top is afgeknipt) is een stuk erger dan een geflopte top. Want van floppen kan men herstellen, van getopt zijn niet .Dat is een beetje zoals in het Liedje van Heer Haelewijn :
Er werd gehouden een groot banket,
En het hoofd wierd op de tafel gezet .
Wiens hoofd er voor deze ceremonie best in aanmerking komt om er af te moeten? Persoonlijk hou ik het op die van de Roestige Rustheid. En op die van Barbarosso : twee stuks voor de prijs van één!
Ik had evengoed kunnen schrijven :Als Niet komt tot Iet, dan kent Iet zichzelve niet . Maar dan had iedereen direct geweten dat hiermee Karel De Gucht bedoeld is.
Heeft U er verder op gelet, dat net zoals in de jaren 40, er een driehoeks relatie in de lucht hangt? Frankrijk met de twee verboden liefdes of de twee erfvijanden, al naar gelang de uiteindelijke keuze : Engeland of Duitsland, aan wiens kant zullen wij ons schikken?, En vooral : wat doet het neutrale belgië daar tussenin geklemd? Frau Merkel heeft mij heel wat van Bismark, de Pruis. Alleen de Stahlhelm ontbreekt, maar die schijnt, net als de oude D-Mark, terug in fabricatie te zijn gegeven.
----------------
In de media luidde het als volgt :
Zowel professor Hendrik Vos als econoom Geert Noels reageren niet meteen overtuigd op de resultaten van de Europese top. 'Dit lijkt een slag in het water,' zegt Noels.
'Er waren grote verwachtingen gecreëerd rond deze top. Maar de top der toppen heeft geen doorbraak teweeggebracht, eerder een slag in het water', luidt de analyse van Geert Noels op Radio 1.
Begrotingsdiscipline is belangrijk, zegt hij, en mag niet worden onderschat. Kijk maar naar Italië. Zonder de druk van Europa zou de begroting daar nooit op orde zijn gebracht.
Maar er zal meer nodig zijn om het vertrouwen in de euro te herstellen. Bovendien is het geruststellen van de markten geen doel op zich, er moet in de diepte worden gewerkt.
Noels wijst op de precaire situatie van nogal wat banken.
Hij vindt dat er ook moet gepraat worden over een tweede scenario: bepaalde landen zouden een andere band met de euro moeten krijgen. Griekenland is gewoon competitief niet in staat om tot de eurozone te blijven behoren. De euro wurgt het land, zegt Noels. Een andere munt met een andere verhouding tot de euro, is nodig voor het land.
Ook professor Hendrik Vos, Europa-specialist, wordt niet meteen wild van het akkoord.
Volgens hem volstaat de klemtoon op de begrotingsdiscipline niet om de economie aan te wakkeren en de markten te kalmeren. Vooral omdat de onenigheid zo duidelijk is geworden. De Britten en Hongaren doen niet mee. De Zweden en Tsjechen willen dan weer eerst hun parlement raadplegen.
Bovendien komt er ook geen echte verdragswijziging, zoals de Duitse bondskanselier Merkel wou. Vos begrijpt overigens dat er niet gekozen is voor een verdragswijziging: 'Dat had de doos van pandora geopend. Veel landen zouden dan allerlei elementen willen heronderhandelen.'
Vos heeft de indruk dat Sarkozy en Merkel zelfs even de pedalen kwijt waren, toen ze dat idee opperden.
Volgens hem was dit niet de top van de absolute doorbraak. Maar hij blijft hoopvol omdat de politici nog steeds de euro willen redden. 'Maar op de een of andere manier zal de ECB moeten worden aangesproken.'
-------------------
Diagonaal herlezen
We gaan, om het in simpele woorden te stellen, nogal ne gang, hé! En niemand die zich eens afvraagt wie dat zijn, die markten. Of wie dat zijn die al dat geld in hun zakken steken met aldaar oplopende rente .
Vandaag heb ik, in verband met die enorme geldstromen die ver boven mijn bevattingsvermogen gaan (veroorzaakt door de Amerikanen, die van onze miljarden ineens over triljoenen zijn beginnen spreken), problemen met de Nederlandse Taal. Door al die begrotingstekorten weet ik nu niet meer hoe wij, die op bergen van goud pleegden te zitten, nu ineens op een berg van schulden zitten. Ja, de snelheid waarmee alles gebeurt, zet mij met de mond vol tanden. Hieronder zal ik daarover nadenken en mijn bevindingen met U delen. Opgepast : het is de zoektocht hoe goud (om op te zitten) kan veranderen in schulden (ook om op te zitten)
Europa zelf en iedere deelstaat van Europa, zit namelijk op een berg schulden en moet dag na dag nog bij-lenen om het hoofd boven water te houden Dat is zo ineens als vanzelf gekomen, maar gaat blijkbaar niet vanzelf weer weg. We zitten dus niet langer op een berg van goud! Twee vragen daarbij : hoe kan er gezeten worden op een zwart gat aan schulden? Leidt zoiets niet eerder naar een nieuwe BIG BANG, om meteen te verdwijnen in een zwart gat? Verdwijnen in Zwarte Gaten : dat is toch een natuurwet! Enfin, ik bedoel : het spreekwoord op een berg schulden zitten is een eerder ongelukkige formulering die onterecht in de plaats komt van met zijn gat vol schulden zitten .. Voilà : daar zijn we waar ik wilde komen : hoe ontstaat de slappe stoelgang?!
Een stoelgang van schulden! Ja, dat is het! Na de indigestie van het Europees Democratiscj Socialisme komt noodzakelijkerwijze de dodelijke diarree die het lichaam uitdroogt tot de dood er op volgt
Dat is één.
De tweede vraag is : wanneer krijgen wij een lijst bij wie, bij welke personen, bij welke instellingen, al die leningen zijn geplaatst? Wie heeft zoveel ping ping ping, wie heeft zoveel geld? Of zijn er op geheim gehouden plaatsen in geheime fabrieken duizenden geldmolentjes in omloop?
Zijn het niet bij toeval dezelfde personen die vòòr de schermen onze bestuurders heten te zijn, maar achter de schermen inderdaad onze geldschieters-woekeraars zijn?
Willen we met zn allen eens doen lijk onze Rode Broeders, de Indianen, die om regen te bekomen, de regendans uitoefenden? Wij roepen niet om regen, integendeel zelfs, wij dansen en roepen om namen. De namendans dus.
Afspraak in Laeken? We moeten toch ergens beginnen!
Kroatië : het gaat dus over onze buurman! Istrië, volgens Italiaanse begrippen, aansluitend tegen het Venetiaans hinterland . Net aan de overkant van die smalle strook binnenzee, die aan de overkant voor de Oude Romeinen zelfs een substantieel deel van hun vaderland was. Men geniet er van hetzelfde klimaat, en er staan meer ruïnes van godentempels en amfitheaters dan in het oude moederland, voor zover dezen in WO II, dank zij het communistisch partizanenleger, niet voorgoed verdwenen zijn.
Kroatië, , is voor de Italianen meer dan een buurland. Het is een buurland waarvoor men zwaar geboet heeft na de verloren oorlog 40-45. Wie Kroatië zegt, zegt Venetië en Triëste. Vooral in Triëste komen de misdaden van Tito, de partizaan, nog iedere dag boven, boven water zelfs, waarmee bedoeld wordt, dat de in Mei 1945 honderduizenden vermoorde Italianen in de herinnering boven komen. Voor wie meer wil weten, bezoeke voor een paar uur Wikipedia. Vergeet vooral niet langs te gaan bij Bleiburg (Oostenrijk) waar Engelse soldaten duizenden Kroaten en Italianen, op de vlucht voor de partizanen van Tito, dezen dood eenvoudig aan hen overdroegen. Kroatie, hebben we geleerd sedert we in Italië wonen, heeft o zoveel triestige gelijkenissen met Vlaanderen. En dat heeft niet alleen te zien met de repressie ..
Kroatie, amper 4,5 mio inwoners rijk, is voor bijna 100% Rooms katholiek ..
The old man and the sea. Ooit maakten we hier kennis met een oude zeiler, die vanaf zijn pensioen (aan 45 jaar, nu was hij er 82 ) zijn leven doorgebracht had aan boord van een zeilboot, voor de Kroatische kust. Hij was pas terug aan land gekomen, toen zijn vrouw stierf. Voor hem was er geen verschil tussen de Italiaanse kusten kant van de Adriatische Zee, en de Kroatische kust aan de overkant, bezaaid met tropische droomeilanden. Zijn verhaal kwam over, als zouden wij als Vlaming voor de kust van Oostende, ons evengoed daar thuis gevoeld hebben als voor the White Cliffs of Dover.
U weet wel : Mare Nostrum, zeiden de Romeinen en zo is het altijd een beetje gebleven. Wij daarentegen? We spreken alleen van The English Channel, niks Flemish dus. Wij laten, sedert De Leeuw van Vlaanderen, al 1000 jaar altijd anderen voorgaan. En als er al sprake is van droomeilanden voor de kust, dan kan dat enkel Guernsey en Jersey zijn. Maar dat zijn verdorie fiscale paradijzen, waar wij als gewonen stervelingen beter wegblijven!
-------------------
Kroatië wordt 28ste lidstaat Europese Unie
De leiders van Kroatië en de Europese Unie hebben vanochtend op een plechtige ceremonie in de marge van de Europese top in Brussel het toetredingsverdrag van het Balkanland ondertekend. Zo wordt Kroatië in juli 2013 de 28ste lidstaat van de Europese Unie.
Enigszins getekend door een slopende onderhandelingsnacht, zetten de Europese leiders vanochtend hun handtekening onder het toetredingsverdrag van Kroatië. Namens Kroatië namen president Ivo Josipovic en uittredend premier Jadranka Kosor de honneurs waar. Volgens Josipovic heeft de toetreding tot de Europese Unie voor zijn land een even grote historische waarde als de onafhankelijkheidsverklaring in 1991. Kroatië, dat sinds 2005 onderhandelt over het Europese lidmaatschap, wordt na Slovenië het tweede land uit het voormalige Joegoslavië dat aansluiting vindt bij het Europese project.
Europees Raadsvoorzitter Herman Van Rompuy feliciteerde de Kroaten met hun nakende toetreding. Europa, dat is vrede, zo bracht de Belg één van de drijfveren achter de Europese integratie in herinnering. Van Rompuy hamerde er wel op dat Zagreb niet op zijn lauweren mag rusten. Europa houdt het komende anderhalf jaar versterkt toezicht op de verdere hervorming van de rechtsstaat en de strijd tegen corruptie en georganiseerde misdaad.
Waarnemer Tot de toetreding in juli 2013 geniet Kroatië het statuut van waarnemer in de Europese instellingen. In afwachting kunnen de Kroatische kiezers zich nog in een referendum uitspreken over de toetreding tot de Europese Unie. Ook in de 27 lidstaten van de Europese Unie moet het toetredingsverdrag nog geratificeerd worden. (belga/lpb)
-------------------
Diagonaal herlezen
Toetreden in 2013! Dat is dus nog niet voor morgen. Men maakt de mensen blij met een dode mus in een kooitje dat stukken vaneen valt. Zal de EU tegen dan nog wel bestaan?
Enfin : ooit was men bijna bij Europa, ten tijde van Dolf-met-de-Snor, en heeft men voor dat bijna zwaar voor geboet. Na de verschrikkingen van het communisme à la Tito, nu de zegeningen van de EU, onderde dwingende leiding van dezelfde Duitsers als toen : ja, de wereld draait door. Inderdaad! De wereld draait, en wij draaien mee!
Een groot deel van de inwoners van Guatemala vierde gisteren het Quema del Diablo. Ze geloven dat het kwade en negatieve waar de duivel voor staat, kan bestreden worden door een replica van een duivelsfiguur in vlammen te doen opgaan.
-------------------
Diagonaal herlezen
De replica van een duivelsfiguur in vlammen doen opgaan!
Wat ben ik De Schandaard dankbaar voor deze paar onschuldig lijkende lijntjes. Want het is inspiratie met een aantal niet te overziene mogelijkheden! Wat in Guatemala nog over duivels gaat (die uiteraard niet bestaan, tenzij in de verbeelding) moeten wij, Vlaamse Republikeinen gewoon op de werkelijkheid toepassen. De werkelijkheid die sinds 6 december een afgrijselijk feit is geworden : de volksvreemde aftroggelarij van de regering Di Rupetto N° Zero.
Daarbij spreken wij uit gewetensnood! Dat arlequino Homo Olio zichzelf op het wereldtoneel als hansworst voordoet, of als vertegenwoordiger van de Fanscouillonse hovaardigheid : eigenlijk zou het ons niet mogen kunnen schelen, want wij hebben met het hele gedoe niks te zien. Ware het niet dat hij beweert ook namens ons, de Vlamingen, als belg te spreken. En dat is er teveel aan!
We moeten dus stoppen hem en zijn ploeg voortdurend uit te lachen : het brengt hem alleen onverdiende belangstelling op.
Veel beter zou het zijn dat wij in iedere Vlaamse stad, in ieder Vlaamse Gemeente, op ieder Vlaams gehucht, elke zaterdagavond of minstens eenmaal in de week op een andere dag, een vuurtje stoken met een stro-pop, verkleed als duivel, voorstellende een van de 15 nieuwe ministers of een van de 6 staatssecretarissen. De Opper Clown, in persoon, wordt gespaard als laatste, om de fotografen terwille te zijn die elk feest op de gevoelige plaat vastleggen : Di Rupo op het voorplan, met telkens achter zijn persoon de brandende pop . Bij uitputting van deze eerste voorraad, gaan we over tot van elke staatsdragende partij, de partijkopstukken, en, zolang de voorraad strekt, tot de lager geplaatste mandatarissen. De kiezers worden gespaard, want die zullen we nog nodig hebben.
Kostenplaatje.
Om de kosten van dergelijk wekelijks terugkerend volksfeest te dekken, zal elk politiekorps voordien doorgelicht worden op de onrechtmatig verkregen vergoedingen. Immers, als er in Hasselt 355.000 euro kon verduisterd worden door de socialistisch geïnspireerde politietop, laat dit vermoeden dat dit ook elders gebeurde.
Twee, of zelfs minstens drie vliegen in één klap : Vlaanderen wordt wereldberoemd, rechts gestemd en Linx geregeerd : de Frascouillons staan met de billen bloot. De Buitenlandse Zenders zullen lijk vliegen zijn op een klontje suiker! Ten tweede : de Openbare Financiën worden gesaneerd. Ten derde : er wordt aan volksvermaak gedaan met gezonde leute en LAST BUT NOT LEAST : de volgende verkiezingen worden grondig en zonder veel kosten voorbereid. Het volk, mondig geworden, neemt zijn eigen lot in handen.
Kijk : in voorgaand stukje was Annemans aan het woord. Als naar gewoonte : direct en met stijl. Hier gaat het er anders aan toe, maar ik geloof dat de brand-methode op mijn manier het vlugst zal werken. Al zou het geen kwaad kunnen, Annemans nu nogmaals te herlezen!
Mag ik aan de Vlaams Nationalisten aller gezindheid een suggestie doen? Zij komen, zo lang Di Rupetto Premier mag spelen, naar het halfrond in rouwkledij. De Dames met zwarte voiles voor het gelaat, en de Heren met zwarte hoge hoed en zwarte handschoenen. Zij betreden het halfrond in groep en gaan in gesloten gelederen naar hun plaats, waar ze neerzitten, nadat eerst van ieders Vlaamse Leeuw een overtrek gemaakt is, waardoor het belgisch brokaat aan het oog onttrokken wordt. Als een van hen het woord voert, staan ze overigen recht als om aan te duiden dat ze met één stem spreken.
Weden dat er in de kortste keren nieuwe verkiezingen zouden komen?
En Patje Brillantine? Die wordt iedere keer bij het begin van de week, onder de oksels ophoog getakeld tot in de koepel, buiten het bereik van de cameras. Alleen in het weekeind kan eventueel voorzien worden om hem het dwangbuis af te nemen .
Mag ik voorafgaand aan mijn tussenkomst er op wijzen dat de beslissing om naar de Europese top te gaan voordat het vertrouwen van deze Kamer werd bekomen, strijdig is met de Grondwet. Een regering zonder het vertrouwen van de volksvertegenwoordiging moet de grootste terughoudendheid betrachten in die periode tot aan de stemming, en ik heb mijn grootste twijfels of een Europese verdragswijziging, dan wel een verregaande overdracht van begrotingsbevoegdheden een engagement is dat terughoudend mag worden genoemd. Ik betreur dus dat deze regering begint met een constitutionele schoonheidfout en dat helaas daarmee ook de toon is gezet. De regels zijn de regels en anders moeten we de grondwet en misschien ook ineens het Parlement maar afschaffen. Ik zeg dit hier en ik sluit niet uit dat dit element - tenzij de eerste minister duidelijk maakt dat hij ons land vanavond en vrijdag niet zal engageren - een juridisch staartje zal krijgen als het aan het Vlaams Belang ligt.
Voorzitter, Collega's, Meneer de eerste minister,
Ik ben een Vlaming in hart en nieren. Als ik dat niet was, dan zou ik de PS feliciteren. De PS heeft de afgelopen 10 jaar, sinds de 5 resoluties van het Vlaams Parlement die volgden op 12 jaar communautaire stilstand onder Dehaene in de jaren 90, het been stijf gehouden en de hele Vlaamse politieke klasse overklast en gedomineerd.
Zij heeft alle zachte noten gekraakt (zoals bijvoorbeeld de VLD van Verhofstadt of de eerder belgicistische Herman Van Rompuy) en zij heeft alle harde noten gekraakt die haar vanuit Vlaanderen werden geserveerd (inclusief Leterme en zelfs in zekere zin Bart De Wever). Zelfs nu, nu het niet anders meer kon dan de Franstalige dominantie in het algemeen en de PS dominantie in het bijzonder, openlijk te etaleren door ook het premierschap te gaan betrekken, en door aan het hoofd te gaan zitten van een meerderheid van 53 Franstalige tegen amper 43 Vlaamse Kamerleden, zelfs nu zijn de strategie en de onderhandelingsschema's ongehinderd tot uitvoering gebracht.
De PS is veel beter voorbereid op het tapijt gekomen dan al haar tegenstanders. En de resultaten zijn navenant. Overigens ooit door middel van een duidelijk beeld door Bart De Wever zelf geschetst : bric à brac. Een hoopje betekenisloze rommel. Het Vlaams Belang heeft zich altijd afgevraagd of de N-VA zelf geloofde in de mogelijkheid om een reële, een Copernicaanse autonomie te maken binnen België. U weet : voor het Vlaams Belang is dat een illusie. België zit met een systemische fout die Vlamingen verplicht om België te besturen tegen de belangen van hun kiezers in en anders niet te besturen. Verhofstadt en zijn VLD hebben dat mogen ondervinden, Dehaene voor hem en Leterme na hem hebben dat mogen ondervinden : zij eindigden allemaal in de totale electorale puinhoop. De Wever beseft het (hij is dan ook een historicus) want hij zei een jaar geleden in Der Spiegel : als ik in een Belgische regering treed, ben ik mijn kiezers terug kwijt. België is dus "no good" meneer de eerste minister, voor Vlaamse politici. In één en dezelfde regering zijn zij geroepen om het omgekeerde te doen van hun Franstalige collega's en dat werkt niet. Een Belgische regering die werkt is een regering die door de Franstaligen wordt gedomineerd. Er is geen alternatief, met een PS die het voor haar kiezers zo goed gedaan heeft, zonder onderbreking, nu al meer dan 20 jaar in alle regeringen van dit land.
Gefeliciteerd aan de PS, ook omdat uw vasthoudendheid en uw koppigheid er voor het eerst in vele jaren - meerbepaald voor het eerst sinds 1987 - in geslaagd is een Oud-Belgisch gebruik een Oud-Belgisch schema opnieuw in te voeren. Het theorema namelijk, volgens hetwelke een staatshervorming die aan beide gemeenschappen nieuwe bevoegdheden verschaft alleen kan als de Vlamingen er toegevingen in ruil voor doen. Dat oud-Belgische schema was in onbruik geraakt na de grote overwinningen van het Vlaams Blok op de Volksunie maar nu wordt het opnieuw ingevoerd. Volgens mij omdat de Vlaamse bereidheid om te praten daar onvermijdelijk toe leidt en ook omdat Franstaligen daar een eigen-volk-eerst mentaliteit en een gemeenschappelijke strategie tegenover plaatsten. Waar in 2007 nog pas, Herman Van Rompuy over een regering met een Vlaamse minderheid zei : "Ik spreek nu in het belang van het land : dat is staatsgevaarlijk." lijkt het zich nu te ontwikkelen tot een algemene regel tenzij de Vlamingen opnieuw bereid zijn om voor Belgo-Belgische traditionele partijen te stemmen.
Maar de grondstroom is niet meer tegen te houden. De oppervlaktestromingen (zoals bv de mediacampagnes om te eisen dat er zonder voorwaarden een regering zou komen en de baard van Koen Fillet) die kunnen snel gekanaliseerd worden, gemediatiseerd en ultiem gemanipuleerd worden . Maar de baard van Fillet zegt totaal niets over Vlaanderen. De grondstroom in Vlaanderen, het verlaten van de Belgische partijen en het steeds meer opzoeken van de alternatieven is met niks meer tegen te houden. En al zeker niet meer, dames en heren van de traditionele tripartite, door terug te keren naar oud-Belgische schema's. De geschiedenis Vlaamse collega's van de tripartite, gaat onvermijdelijk haar gang. Uw Franstalige collega's hebben dat zeer goed ingezien en hebben u gedwongen tot een staatshervorming en een BHV-splitsing met toegevingen die langlopende strategische doelstellingen van de PS en van Wallobrux zullen dienen nà het uiteenvallen van het land.
Wat de communautaire akkoorden betreft kunnen we dus in algemene zin stellen dat ze teruggrijpen, min of meer voor het eerst sinds 1987, naar de tot dan zeer ergerlijke gewoonte om staatshervormingen te baseren op bevoegdheidsoverdrachten naar gemeenschappen en gewesten maar om in de Franstalige strategie van "On n'est demandeur de rien" Vlaanderen daarvoor een prijs te laten betalen en toegevingen af te persen, ook al kan de formatie daardoor desgevallend meer dan 500 dagen duren.
De CD&V bedelft het BHV-akkoord onder luid applaus. Hilarisch! Want in feite zijn uit het akkoord over BHV een eindeloze reeks toegevingen en een corridor tussen Brussel en Wallonië tevoorschijn gekomen.
Béatrice Delvaux (hoofdredacteur van Le Soir) heeft dat op 15 september na het sluiten van het BHV-akkoord zonder gène bevestigd. Zij liet zich het perspectief ontvallen dat de Franstaligen de afgelopen 12 jaar en de komende 10 jaar hebben gevolgd en zullen volgen, en ze heeft dat in één onnavolgbaar zinnetje samengevat : (en ik citeer) "Gagner du temps sans perdre d'éléments fondamentaux (le lien Wallonie-Bruxelles et le statut de Bruxelles), gagner du temps pour pouvoir préparer la Wallonie et Bruxelles à une prévisible future scission du pays."
Dàt is voor het Vlaams Belang het zwaarste en belangrijkste van al de argumenten tegen onze Vlaamse politieke concurrenten: zij hebben geen van allen willen zien dat àlles wat nu gebeurd is, gebeurde in het licht van het einde van België, met proactieve, preventieve en anti-Vlaamse langere termijnstrategieën. Heel de BHV-calvarie is niets anders geweest dan een middel om Vlaanderen, in ruil en als toegeving voor zijn rechten, tot nieuwe tactische en strategische vergissingen, historische vergissingen te dwingen.
Terwijl langs Vlaamse kant àlle politieke concurrenten van het Vlaams Belang dàchten dat zij op een - wat zij zélf noemden - constructieve manier aan een oplossing werkten voor de politieke blokkering van het land door het vormen van een nieuwe regering met een staatshervorming - die ondertussen van een vette vis veranderd werd in een platte strandslijkpladijs - was dit alles voor de Franstaligen maar een tussenstapje, want alles staat voor hen in een heel ander teken, namelijk in het teken van tijd winnen, tijd winnen om de transfers te laten voortduren en tijd winnen om ondertussen Wallonië én Brussel in een - tegen Vlaanderen gerichte - positie te brengen en voor te bereiden op de onvermijdelijke splitsing van het land.
Als Vlaams Belang zijn wij dankzij onze eigen inspanningen goed geplaatst om met gezag te waarschuwen tegen wat nu gebeurt, en ik wik mijn woorden. Als de staatshervorming van Di Rupo en Beke doorgang vindt, dan is een Ordelijke Opdeling van België, een fatsoenlijke opdeling moeilijker dan voorheen. Het risico dat een opdeling van België grote stukken grondgebied van Vlaanderen zal losscheuren uit de Vlaamse Republiek is reëel.
Laat ik het vooreerst hebben over de hoofdstad van Vlaanderen, Brussel, waarin de Vlamingen electoraal worden geneutraliseerd, zeg maar: uitgeschakeld en tot de politieke onmondigheid worden veroordeeld. Inderdaad, een historisch akkoord, want dit soort regelingen is nooit eerder vertoond... De Franstalige lijsten in Brussel voor de Kamerverkiezingen worden in de toekomst versterkt met een dikke dertigduizend stemmen uit de faciliteitengemeenten. De Franstaligen uit de zes Vlaamse gemeenten krijgen hiermee een privilege dat wellicht uniek is in de hele wereld. Stemmen voor kandidaten en zich laten vertegenwoordigen door politici uit een ander gebied dan datgene waarin men woont... Voor de Vlamingen in Brussel is het daarentegen afgelopen. Hun stem is niets meer waard. Door de invoering van de kiesdrempel en door elke vorm van apparentering of poolvorming uit te sluiten, is geen enkele Vlaamse partij in Brussel immers nog in staat op eigen kracht een zetel te halen. Concreet verliezen de Vlaamse partijen hierdoor twee Kamerzetels aan de Franstaligen.
Bedankt, CD&V voor het gegeven woord.
Als doekje voor het bloeden en als een zielig potje troost komt men ons snel-snel wijsmaken dat de Senaat niet wordt afgeschaft, zoals de Vlaamse partijen vroegen, maar wel hervormd wordt tot een ontmoetingsplaats van de gemeenschappen waarin dan desgewenst ook Vlamingen uit Brussel kunnen gecoöpteerd worden. En dat terwijl anderzijds de Franstalige partijen via dat systeem van coöptatie in de Senaat financieel en electoraal zullen uitgenodigd worden om met aparte lijsten op te komen in Vlaams Brabant omdat de Franstalige stemmen uit Halle Vilvoorde in rekening zullen genomen worden om de verdeling te bepalen van de 4 Franstalige coöptatiezetels in die Senaat. Dit zal electorale integratie van de bewoners van de rand tegengaan, hen aanmoedigen om op niet-Nederlandstalige lijsten te blijven stemmen en de voordelen van de BHV splitsing grotendeels tenietdoen. Wat een gebrek aan dossierkennis, wat een blindheid of wat een toegevingen.
Bedankt, CD&V voor het gegeven woord.
En alsof het allemaal nog niet erg en historisch' genoeg is, wordt Vlaanderen ook nog eens uit Brussel gezet door het overhevelen van een aantal gemeenschapsbevoegdheden naar de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie. Ik denk daarbij aan de overdracht van de kinderbijslag, de geboorte- en adoptiepremies en de daarbij horende financiële middelen. Dit zijn typische gemeenschapsbevoegdheden die in Brussel volgens de aloude federale logica door de Gemeenschappen zouden moeten worden uitgeoefend. Het gewest Brussel als Franstalig gebied binnen Vlaanderen is de grote overwinnaar van deze staatshervorming. Vlaanderen wordt er teruggewezen en teruggedrongen in de twee tegen 1 positie.
Bedankt, CD&V voor het gegeven woord.
Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest wordt totaal en volledig een gewest, zelfs met bevoegdheden die de andere niet hebben. Ik denk maar aan de eigenlijk federale bevoegdheden op het vlak van veiligheid. Afgewerkt met de saus die constitutieve autonomie heet, wordt het Brussels Hoofdstedelijk Gewest nu meer dan ooit voorheen op het zelfde niveau getild als de andere deelstaten. Het definitief erkennen en versterken van Brussel als volwaardig derde gewest heeft verregaande gevolgen voor de positie van Vlaanderen. Voortaan moet Vlaanderen het in communautaire discussies alleen opnemen tegen twee opponenten: het Waalse gewest/de Franse Gemeenschap én een volledig door de francofonie overheerst volwaardig Brussels gewest. De Franstaligen waren zelfs niet te beroerd om de Franse Gemeenschap vooraf reeds te herdopen tot de Fédération Wallonie-Bruxelles, wat volkomen indruist tegen de huidige grondwet en met zich meebrengt dat Brussel nationaal en internationaal wordt voorgesteld als een Franstalige stad. De Vlaamse regering stond erbij en keek ernaar. Waar is de Copernicaanse omwenteling van Kris Peeters gebleven? En waarom hoor ik vandaag de Vlaamse regering hierover vooral oorverdovend zwijgen?
Bedankt, CD&V voor het gegeven woord.
En het is nog niet gedaan. Om aan de Franstalige strategie van een Brussel dat zich verder uitbreidt tot er een territoriale corridor met Wallonië uit het institutionele kluwen te voorschijn zal komen wordt de aloude en in alle strategische concepten en nota's van de PS als "Metropolitane gemeenschap" voorkomende Hoofdstedelijke Gemeenschap' opgericht. Alle gemeenten uit de oude provincie Brabant zullen er - of ze het nu willen of niet - deel van uitmaken. Deze grondwettelijke instelling krijgt de bevoegdheid om zich intensief te gaan bemoeien met het gewestelijke beleid van de Vlaamse regering in de ruime omgeving van Brussel. Hiermee reiken de tentakels van de Franstaligen tot aan de grenzen van de provincies Oost-Vlaanderen, Antwerpen en Limburg! Hoe onwaarschijnlijk ook, maar zelfs in de nota De Wever werd al in die zin gedacht. De Franstalige partijen hebben uiteraard grote verwachtingen van deze nieuwe politieke instelling. De MR is heel duidelijker op zijn website. In antwoord op de vraag of Brussel opgesloten zit in een carcan, wordt geantwoord : "L'accord consacre l'existence par une loi spéciale d' une communauté métropolitaine qui permet d'élargir Bruxelles sur base du Grand Brabant."
Bedankt, CD&V voor het gegeven woord.
De belangrijkste compensatie voor de splitsing van de kieskring BHV is echter de toekenning van maar liefst 461 miljoen euro extra middelen voor Brussel per jaar. Bart De Wever voorzag al 350 miljoen, maar de andere Vlaamse toegeefpartijen gaven zelfs nog meer toe. In 2030 zou deze geldstroom al opgelopen zijn tot 830 miljoen euro. Als argument voor deze buitengewoon hoge bijkomende financiering wordt herhaaldelijk de demografische groei van Brussel naar voren geschoven. Deze razendsnelle bevolkingstoename hangt natuurlijk samen met het huidige, extreem lichtzinnige open-grenzen-beleid. Een veel strengere immigratiewetgeving zou alvast veel meer soelaas bieden dan altijd maar meer geld toestoppen aan Brussel waarbij de Vlamingen (die instaan voor het gros van de Brusselse financiering) genereus mogen betalen voor de verdere verfransing en vervreemding van hun eigen hoofdstad.
Bedankt, CD&V voor het gegeven woord.
De zogenaamde splitsing van het kiesarrondissement BHV creëert weliswaar de reeds lang gevraagde kieskring Vlaams-Brabant maar dan wel in het oud-Belgische schema van de Vlaamse toegevingen. De zes Vlaamse faciliteitengemeenten zullen immers deel uitmaken van zowel de kieskring Brussel als de kieskring Vlaams-Brabant. Het is een slechtere regeling dan het zogenaamde inschrijvingsrecht uit de Egmontperiode. Een mens zou daar op den duur nog heimwee naar gaan krijgen... Vandaag wordt elke drempel weggeslagen en kunnen de Franstaligen in Vlaanderen voor Franstalige Brusselse lijsten gaan stemmen in hun eigen gemeente. De zes gemeenten worden bovendien gebundeld in een eigen kunstmatig kieskanton en resulteren in een soort electorale corridor tussen Brussel en Wallonië. Op die manier gaat het wel degelijk om een uitbreiding van Brussel: een groot-Brusselse kieskring van 25 gemeenten. Dit werd haast spontaan bevestigd door de verfranste Vlaming Armand De Decker van de MR. Hij zei in het Nederlands - zo dat iedereen het goed kon verstaan - in Terzake op de Vlaamse staatszender: "De uitbreiding van Brussel zal toch op een dag komen. De electorale uitbreiding van Brussel is beslist. We zullen wel zien binnen 10 of 20 jaar. Men moet redelijk zijn en men moet democratisch zijn. Ik geloof dat binnen 10 jaar al die gemeenten 100% Franstalig zijn, in feite." Dit manoeuvre dat bovendien grondwettelijk zal gebetonneerd worden, is niet meer of niet minder dan een amputatie van de Zes' uit Vlaanderen.
Bedankt, CD&V voor het gegeven woord.
Bij dit alles komt natuurlijk ook nog de benoeming van de burgemeesters in de Zes' waarbij de Franstaligen via tweetalige Kamers van de Raad van State hierop een extra greep krijgen en het plaatje is compleet.
Bedankt, CD&V voor het gegeven woord.
Dit zijn de puinhopen van de Vlaamse BHV-strategie van de laatste jaren. Een splitsing die de grondslagen legt van wat bij de opdeling van het land als een corridor tussen Brussel en Wallonië zal kunnen worden voorgesteld. Ik herhaal wat ik hier vroeger reeds heb gezegd : liever geen splitsing dan een zo afschuwelijk slechte splitsing.
Alle Vlaamse partijen - buiten het Vlaams Belang - hebben tegenover die alomvattende en veroverende "fin de la Belgique-strategie" van de Franstaligen niets anders geplaatst dan hun eigen naïeve geloof in een zogenaamd nieuw België. Hun eigen naïeve geloof in wat zèlfs Bart De Wever noemt een "België 2.0" met "multilevel governance" en "de uitvoering van artikel 35 van de Belgische Grondwet". Maar altijd dus : België.
Wat is het toch aandoenlijk dat nadat de grootste partij van Vlaanderen op groteske wijze door de Franstaligen bij de bok werd gezet, zij toch nog steeds trouw blijft aan een strategie die België op een of andere manier moet overeind houden. Wat een bizar beeld van een spagaat tussen artikel 1 uit de N-VA partijstatuten (een onafhankelijke Vlaamse republiek) en de strategische keuze om dat ondanks alles te blijven doen binnen een België waar niks meer, geen enkele meerwaarde meer voor Vlaanderen van moet verwacht worden. En dat alles zogenaamd omdat oplossingen binnen België "haalbaar" zijn, terwijl Vlaanderen alsmaar opnieuw, verkiezingsuitslag na verkiezingsuitslag, nu al meer dan 25 jaar niet het haalbare maar het noodzakelijke vraagt.
Op een ogenblik dat de toekomstige eerste minister Di Rupo openlijk (op zowel RTBF als RTL) zegt - in strijd met al wat het internationaal recht daarover zegt - dat als Vlaanderen onafhankelijk wordt, Wallonië en Brussel België zullen grijpen en tegelijk in de Vlaamse faciliteitengemeenten referenda zullen organiseren om aan te sluiten bij Wallobrux - allemaal in strijd met het internationaal recht - en als hij daar aan toevoegt "toutefois la Belgique nous appartient", België is van ons, op dat ogenblik zou Vlaanderen daar niks straffer en degelijker Belgische Grondwet"? Vlaanderen is verzwakt en het is in deze cruciale dagen politiek zwakker en ziellozer dan ooit tevoorschijn gekomen.
Adding insult to injury wil ik het ook nog even hebben over wat er nog niet is beslist over wat er nog in de oven zit van de heren Di Rupo en Beke. Want het mag duidelijk zijn dat men nog enkele heikele hete hangijzers even opzij heeft geschoven en die voor een tijdje weggemoffeld heeft in werkgroepen. Ik denk dan aan de problematiek van de Federale kieskring, die niet anders kan dan haaks staan op elke federale logica en alleen maar een terugkeer kan betekenen naar het oude België. Meer nog: BHV is dan helemaal terug, maar dan uitgesmeerd over het hele land. Die kieskring wordt nog bestudeerd' door een specifieke parlementaire commissie.
Ik denk ook aan de kwestie van de mogelijke tweetalige lijsten in Brussel waarbij de deur wagenwijd wordt opgezet voor de verkiezing van onderhorige flamands de service' op in de praktijk Franstalige lijsten. Dit gaat nog het werkterrein worden van een ad hoc werkgroep, samengesteld uit Brusselse vertegenwoordigers van de acht bij de onderhandelingen betrokken partijen die daarnaast ook nog zogenaamd specifieke vraagstukken van het gebruik der talen in Brussel zal onderzoeken.
Bedankt, CD&V voor het gegeven woord.
Ik denk ook aan het Minderhedenverdrag : voor het eerst in een federaal regeerakkoord en al meteen in handen van de MR vice-premier Reynders. Ik citeer uit het akkoord: "Wat het vervolg van de aanbeveling rond de ratificatie van het Kaderverdrag ter bescherming van de nationale minderheden betreft, geformuleerd in het kader van het universele periodieke onderzoek, zal de werkgroep van de interministeriële conferentie Buitenlands Beleid blijven onderzoeken of men een akkoord kan bereiken over een definitie van het begrip "minderheid"." Het volstaat dat er een akkoord is in die Conferentie en hup : een nieuwe trein faciliteiten komt er aan.
Tenslotte houd ik ook mijn hart vast als ik lees in uw akkoord dat (en ik citeer) "De intra-Brusselse ad hoc werkgroep zal nagaan hoe de opdrachten van de huidige vice-gouverneur het best kunnen worden gehandhaafd." Wie de wetsvoorstellen van Wouter Beke van mei 2011 dienaangaande heeft gelezen, weet dat ook hier groot gevaar dreigt voor de totale uitverkoop van de Brusselse Vlamingen. Hij had het over versoepeling van de taalexamens en het tweetalig maken van de diensten en niet langer van het personeel.
Ja voorwaar ik zeg u : Bedankt, CD&V voor het gegeven woord.
Maar het is nog niet gedaan. De PS verdient nog meer felicitaties vanwege haar kiezers. De beoogde splitsing van het gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde voorziet niet in een verticale splitsing van zowel parket als rechtbanken.
Halle-Vilvoorde krijgt wel een apart parket maar dit is evenwel een vergiftigd geschenk. Het wordt namelijk meteen begiftigd met vijf Franstalige parketmagistraten, hetgeen indruist tegen het territorialiteitsbeginsel en het Nederlandstalig karakter van Halle-Vilvoorde. De inschakeling van, weliswaar tweetalige - dat zou er nog moeten aan mankeren - , Franstalige magistraten getuigt van ontzettend veel wantrouwen tegenover de Nederlandstalige parketmagistraten. Kan iemand mij misschien uitleggen wat er mis is met Nederlandstalige parketmagistraten die een tweetaligheidsproef hebben afgelegd? Is dat niet een lichte vorm van racisme ? Waarom moeten die Franstalige magistraten overigens slechts functioneel tweetalig zijn en niet grondig tweetalig, terwijl ze toch in eentalig Nederlandstalig gebied werken? De Franstalige onderzoeks- en strafrechters van Brussel veruitwendigen van oudsher een veel lakser strafbeleid dan hun Nederlandstalige collega's. Dient het gezegd te worden dat de veel mildere aanpak aan Franstalige kant daarbij een handig overtuigingsmiddel zal zijn om zo veel mogelijk zaken uit Halle-Vilvoorde te onttrekken aan de Nederlandstalige rechters ? En alsof dat nog niet genoeg is staan die gedetacheerde Franstalige magistraten onder het directe gezag van de Franstalige Brusselse procureur. In de praktijk krijgen we dus een Franstalige afdeling binnen het Nederlandstalig parket van Halle-Vilvoorde, die rechtstreeks wordt gestuurd vanuit Brussel. Waarom kunnen die Franstalige parketmagistraten niet onder de hiërarchie staan van de procureur van Halle-Vilvoorde? Nergens anders is het mogelijk dat een procureur tuchtrechtelijk bevoegd is voor magistraten van een andere procureur.
Bedankt, CD&V voor het gegeven woord.
Het akkoord voorziet ook in de ondermijning van de tweetaligheid van het parket en het auditoraat van Brussel. De tweetaligheidsverplichtingen bij het parket worden verminderd van twee derde naar amper een derde. Ik kan mij uiteraard vergissen maar vermits volgens mij Brussel nog altijd een tweetalige stad is moet het Brussels parket werken met zowel de Nederlandstalige als de Franstalige rechtbank én met Nederlandstalige en Franstalige politiemensen. Er blijft dus nood aan een veralgemeende tweetaligheidsverplichting bij de parketmagistraten. Een verplichte passieve kennis van de andere landstaal zou een minimum minimorum moeten zijn zodat men in staat is de anderstalige documenten en vonnissen te begrijpen. Vindt niemand het noodzakelijk voor de eerste minister: het Vlaams Belang vindt het noodzakelijk voor parketmagistraten in Brussel.
De onderhandelde splitsing voorziet in nog meer toegevingen van de Vlaamse onderhandelaars. Zo zal het Brusselse parket voortaan altijd geleid worden door een Franstalige procureur. Een Nederlandstalige, hoe bekwaam hij ook is, zal in zijn eigen hoofdstad nooit nog kunnen doorgroeien tot het ambt van procureur des Konings. Het grootste en belangrijkste parket van het land, met jurisdictie over de internationale instellingen, zal nooit meer geleid worden door iemand die de taal spreekt van de meerderheid van het land. Deze regeling is onaanvaardbaar. Het is de zoveelste illustratie dat Brussel aan het verglijden is van een tweetalige stad naar een dominant Franstalige stad, waar de Nederlandstaligen gedegradeerd zijn tot tweederangsburgers.
Wat betreft de rechtbanken halen de Franstalige partijen nog een slag thuis: er komt geen splitsing tussen Brussel en Halle-Vilvoorde, maar wel een ontdubbeling in eentalige rechtbanken, die gelijkelijk bevoegd zijn voor heel BHV. De Franstalige rechtbanken worden dus gelijk bevoegd met de Nederlandstalige voor alle 35 gemeenten van Halle-Vilvoorde. Letterlijk de voorstellen van Olivier Maingain.
Bedankt, CD&V voor het gegeven woord.
Deze nieuwe regeling gaat gepaard met tal van extra Franstalige faciliteiten. Zo zullen twee inwoners uit Halle-Vilvoorde voortaan rechtstreeks vrijwillig voor de Franstalige rechtbank verschijnen, zelfs zonder dat zij Franstalig zijn. Bij een dagvaardingsprocedure wordt een gezamenlijke vraag tot taalwijziging veel gemakkelijker gemaakt. Een eenvoudig verzoekje aan de griffie zal volstaan. Ten slotte zal de verweerder, indien hij een inwoner is van een faciliteitengemeente, veel gemakkelijker de taalwijziging kunnen eisen en bijgevolg de verzending naar de Franstalige rechtbank. Zelfs indien de eiser Nederlandstalig is en helemaal geen taalwijziging wil. De beoordelingsmarge van de rechter wordt in deze heel sterk ingeperkt en de taalkennis van de gedaagde mag niet meer getoetst worden. Nog veel straffer is dat men overweegt om deze Franstalige faciliteiten uit te breiden naar heel het land. Het akkoord vermeldt: "De wenselijkheid om dit stelsel uit te breiden naar het geheel van de gerechtelijke arrondissementen zal worden onderzocht door de commissie voor de modernisering van de rechterlijke orde." Blijkbaar verstaat men onder modernisering een terugkeer naar de periode voor 1935 met tal van Franstalige privileges in heel Vlaanderen.
Voor de splitsing betalen de Vlamingen ook een zware prijs wat betreft de taalkaders in de rechtbanken. De Franstaligen zijn er aan de onderhandelingstafel in geslaagd een compleet waanzinnige taalverhouding af te dwingen van nog amper 20% Nederlandstaligen en 80% Franstaligen bij de rechtbank van eerste aanleg en de arbeidsrechtbank. Dit betekent een enorme achteruitgang van het aantal Nederlandstalige magistraten en griffiebedienden. De 20/80 verhouding is helemaal niet in overeenstemming is met het werkvolume noch met de bevolkingssituatie in BHV. Het is het Vlaams Belang dat de cijfervervalsing heeft ontmaskerd. De 20/80-regeling komt er op neer dat de Franstalige rechtbank van eerste aanleg en arbeidsrechtbank viermaal groter zullen zijn dan hun Nederlandstalige tegenhanger, terwijl het werkvolume slechts tweemaal groter is. De dupe van dit akkoord is in de eerste plaats de Vlaamse rechtsonderhorige in Brussel en Halle-Vilvoorde, die in de toekomst veel langer dan vandaag op een gerechtelijke uitspraak zal moeten wachten.
CDH-senator Francis Delpérée maakte op een bijeenkomst van het Vlaams Pleitgenootschap reeds duidelijk dat de 80/20 verhouding een essentieel onderdeel is van het politiek akkoord en niet zal worden aangepast door een werklastmeting die na 3 jaar zou worden uitgevoerd.
Het gaat hier om het meest stuitende, meest onrechtvaardige en tegelijk ook meest absurde onderdeel van het gerechtelijke BHV-akkoord. Mocht het FDF zoiets enkele maanden geleden openlijk voorgesteld hebben, dan zouden de Vlamingen in koor geroepen hebben dat het om een belachelijke provocatie ging. Het is volslagen onbegrijpelijk en hoogst schandelijk dat de Vlaamse onderhandelaars hiermee hebben ingestemd.
Het akkoord over het gerechtelijk arrondissement BHV fnuikt iedere evolutie naar een eigen Vlaamse Justitie. Ten gevolge van de in heel het land sterk versoepelde aanvraagprocedure tot taalwijziging wordt Justitie meer dan ooit geblokkeerd op federaal niveau. Overal in Vlaanderen zullen Franstaligen immers claimen dat ze "recht" hebben op een Franstalige rechtbank en bijgevolg op de toepassing van federaal recht en federale procedures. Waar de Franstalige rechtbank vandaag slechts uitzonderlijk bevoegd is voor personen uit Halle-Vilvoorde, worden de Nederlandstalige en de Franstalige rechtbank in de toekomst bijna volledig gelijkgeschakeld. Halle-Vilvoorde verglijdt juridisch gezien van een eentalig Nederlandstalig gebied naar een tweetalig gebied.
Het is overduidelijk dat de Vlaamse onderhandelaars dit belangrijke dossier niet op een ernstige wijze hebben voorbereid en zonder enige dossierkennis aan tafel zijn gaan zitten. De vier jonge Vlaamse broekjes hebben zich laten rollen, zich laten strikken' door de ervaren Franstalige onderhandelaars.
Voorzitter collega's,
Ik ben zeker dat wij hier nog uitvoerig zullen kunnen van gedachte wisselen over de Bijzondere Financieringswet maar ik kan daarover nu reeds zeggen: dat wij die niet zullen goedkeuren. De paar goede punten met name de verhoging van de gewestelijke fiscale autonomie, de wegwerking van perverse effecten in de solidariteit, de gewestelijke toewijzing van de middelen volgens de fiscale sleutel worden meer dan teniet gedaan door de lange duur van het overgangsmechanisme, de niet-beperking van de solidariteit, de oplossing voor Brussel, het ontbreken van de bonus/malus in het tewerkstellingsbeleid, de afwezigheid van maatregelen in de vennootschapsbelasting, de blijvende dotatiefinanciering van de gemeenschappen en de onzekerheid over de toekomstige bijdragen van de deelstaten aan de globale financiën.
Hoe komt het dat de balans van deze staatshervorming negatief is ? Hoe komt het dat ze teruggrijpt naar het oud-Belgische gebruik van Vlaamse toegevingen in ruil voor rechten ? Welnu, de miserie van deze staatshervorming van Di Rupo en Beke is begonnen op het moment dat de Vlamingen over BHV bereid zijn gevonden om te onderhandelen. Vlaanderen had na de vorige verkiezingsuitslag klaar en duidelijk moeten zeggen wat het voor de verkiezingen bij monde van alle partijen aan de kiezers had gezegd : BHV wordt gesplitst, zonder prijs! Dat er over BHV door al de toegeefpartijen toch werd onderhandeld, was kiezen voor een weg die ons in het moeras heeft doen belanden.
Deze staatshervorming is zogezegd het resultaat van het Vlaamse politi
Nu er een Franscouillonse Regering is die voor ons werkt (echt waar!), hoeven wij bloggers, niet veel meer te doen. En wat meer is : het weer is goed. Allez, ik wil zeggen, hier in Mario Monti-land is het weer uitzonderlijk goed. Toch voor de tijd van het jaar, zoals het BRT-Onnozelaarke zou zeggen. Er wordt bespaard dat het een lieve lust is, ook door ons, en er wordt door anderen - betoogd met mate.
Dat van die belasting op huizen zoals de Noord Belgische media de (door Berlusconi afgeschafte maar dat zeggen ze er niet bij)onroerende voorheffing blijft noemen, zullen we die maar best betalen, zeker? We dragen gaarne ons steentje bij om dit heerlijk land uit de klauwen van de Amerikaanse ratins bureaus te houden! Veel zaaks zal dat trouwens wel niet zijn voor ons bescheiden stulpje, ergens ver weg verstopt tussen het groen tegen een berghelling. In tegenstelling tot de Heren VHFSDT en Napoleon De Gucht, die werkelijk met stijl en stand en vooral veel grond, wonen waar de duurdere Toscaanse wijnen geteeld worden. Informeer U maar eens op het Internet, hoeveel een Brunello kost! Of, voor de dag dat U het groot Lot gewonnen hebt, en in Het Hof van Cleve terecht kunt : U kan dit wijntje op de kaart vinden vanaf 400 Euro de fles . Die twee Paarsen zijn eigenlijk bij nader toezien toch maar een soort van minabele achterdoendertjes met minder dan 100 Ha, van de Cavaliere Il Grande, die toch al rap een eigendom runt zo groot als de provincie Oost Vlaanderen.
Tja, eigenlijk weet ik dat allemaal niet zo zeker. Maar het voelt lekker aan om die Heren voor een paar ogenblikken, zelfs al is het maar in mijn verbeelding, naast mekaar te zien staan, met de billen bloot. Elk met een bolhoedje op van een paar maatjes te klein .
Dat voor Italië.
Het weer bij jullie is vandaag en morgen, volgens de BRT, eerder geen weer. Weet ik alles over, over dat weer. Net zoals ik een en ander weet over de Lamme Goedzakkigheid van de meeste Vlamingen (nog altijd meer dan 50%) : het is een combinatie die een mens ziek maakt. Want zowel het klimaat als de samenleving zitten onder de knoet van de meida. Niet dat we hier, op andere internationale zenders, beter nieuws horen of zien, verre van : maar het wordt tenminste op een directer en eerlijker manier gebracht. Hier vernemen we informatie die Brussel niet durft of niet kan geven .
Het is echter wel even wennen, als men gewend is aan die zeurkousen en zurkeltrutten. Geloof het of niet : we beginnen Tine Tanghe te missen! Het mens was wel een kwelling voor het oog en nog meer voor onze ziel, maar ze sprak tenminste correct Nederlands. Zonder Franse rollende rrrrr, en ja, nieuwloopte was ze ook, door haar uitgangen in te slikken. Bij de BRT werke ze nie, ze slape!
Mijn portie Vaderlandsche lectuur vandaag heb ik , zoals U ziet, kort gehouden. Door alleen de titels te registreren, en de rest er zelf bij te denken. Alleen voor die ene lolbroek die nog is overgebleven bij GVA, deze uitzondering van de algehele weergave :
Hond schiet jager
05/12 Een 46-jarige Amerikaan zal zich zijn laatste eendenjacht nog lang heugen. Het uitje van de jager eindigde in het ziekenhuis nadat zijn trouwe viervoeter een lading hagel in zijn billen joeg, zo bericht The Daily Telegraph.
De man was samen met een vriend op eendenjacht op Great Salt Lake in de staat Utah. Volgens de politie klom hij op een bepaald moment even uit zijn bootje om een val te verplaatsen.
"De hond raakte opgewonden, liep rond in de boot en sprong toen op het geweer", zo verklaarde vicesheriff Kevin Potter. Het geweer ging af en joeg vanop een drietal meter een portie hagel in het achterste van de eendenjager. "Het is niet onmogelijk dat de hond de veiligheidspal heeft uitgeschakeld".
Waterdichte broek
De ongelukkige jager verwittigde de hulpdiensten. Ernstig gewond raakte hij niet, deels omdat hij een dikke, waterdichte broek droeg om in het water te kunnen waden. In het hospitaal moest men niettemin 27 kogeltjes uit de billen van de man verwijderen.
Lees : Napoleon De Gucht speelt gewoon een spelletje. Dacht U één ogenblik echt dat die uitgekookte schurk schriftelijke sporen van zijn gefoefel zou nalaten? Hij lacht gewoon iedereen uit! Staat ondertussen lekker in het zonnetje!
Lees : BDW is, net als Boerke Naes, ontsnapt aan lijfsgevaar. Met de Niveanen, zou het resultaat ongeveer hetzelfde geweest zijn. Nu kan hij achteraf beweren wat hij wil : we hebben geen andere keus dan hem te volgen .
Lees : de West Vlamingen zijn over vertegenwoordigd. Is correct. Zij zullen dus ook achteraf de meeste boter op hun hoofd krijgen. Zij spreken namens partijtjes die elk op zich ongeveer 2 keer de kiesdrempel halen (2 x 5%) en die dus, met een beetje chance, tegen het einde van deze termijn van max 641 dagen, tot hun ware proporties zullen herleid zijn : de kiesdrempel, nipt boven, of nipt onder.
Lees : moet hoopvolle lectuur zijn voor de aanhangers van de Wrede. Al wordt die lectuur zoveel mogelijk ingekleed ten behoeve van de oorspronkelijken. Hoe minder die weten, hoe beter die slapen!
Lees : is inderdaad iets om terecht fier over te zijn, hij is geen van de onzen. Dit breaking news zou echter altijd vergezeld moeten zijn van de ethische verworvenheden die dank zij onze seculiere maatschappij, ook baanbrekend zijn geweest voor de hele wereld : abortus, euthanasie, homo-huwelijk, kortom : belgie staat aan de wereldtop van de Beschaving des Doods. Dus moeten we wel al die armoezaaiers met open armen ontvangen, want ons eigen volk sterft gewoon uit!
Website houdt bij of regering-Di Rupo I nog bestaat
Ik weet het wel, het is niet Helio, maar EAGLE HAS LANDED. De landing was ook niet in Brussel, maar op de maan. n Verhelderende gedachte, als U het mij vraagt, maar dan moest mijn titel geweest zijn : Helio? Eagle? Naar de maan met dat beest! Enfin, U snapt mijn diepste overtuiging, mag ik hopen?
Vandaag schrijf ik dus over de actualiteit, zoals U ziet : ik vind dat Italië, mijn tweede en betere Vaderland, een beetje te veel in de media komt de laatste tijd. Berlusconi weg, wenende minister voor de camera omdat haar volk, niet zij, langer zal moeten werken door de schuld van Merkozy, Toscane, omdat Baas Gansendonck De Gucht daar met zijn zwart smeergeld een landhuis heeft gekocht, het stadje San Valentino in de bergen van de Abruzzen omdat Homo Helio, plotsklaps wereldberoemd, daar vandaan afkomstig is : het houdt niet op.
Over De Gucht in Toscane moet ik tussen haakjes wel een soort biechtgeheim verklappen. Niet dat ik ooit echt gezondigd heb in die zin, maar wel dat ik terzake de intenties heb gehad om het te doen. Het zit zo : ergens in 2004 had ik, waarschijnlijk door de onoplettendheid van een of ander persmuskiet, ergens de naam van het plaatsje gevonden waar De Gucht in Toscane gespot was, en vernomen dat hij zich zou toeleggen op de druiventeelt. In dezelfde periode kwam toen ook VHFSDT in opspraak (met zijn facteur die alles opgeknapt had voor wat drinkgeld : knappe zet tegenover de Fiscus!), omdat die, eerder dan zin partij-genoot De Gucht, in dezelfde omgeving olijfboer was komen spelen op een verwaarloosde boerderij. Zo zijn er duizenden in Toscane, en ze worden meestal opgekocht door slimme Amerikanen of opmerkzame Duitsers. Er werd in mijn omgeving daarmee nogal wat gelachen, omdat beide culturen (druiven, olijven) door de te dure lonen en het gebrek aan werkkrachten, aan het uitsterven zijn. Het (druiven-)sop is namelijk de kool niet meer waard! Olijfolie wordt, samen met dierlijke afvalvetten, gebruikt in veevoer . Buitenlandse snobs echter vinden deze teelten leuk, al ware het alleen maar om het familie-album te vullen .
Beide Riberale eigendommen liggen, als bij toeval, in mijn onmiddellijke omgeving.De grenzen van de feodale benamingen (Toscane, Lazio) zijn nogal willekeurig getrokken, en gaan terug op het respect voor grote landeigenaren uit het verleden. Wie rijk was, sloot aan bij de rijke steden uit het Noorden : Siena, Firenze. Wie Paaps gezind was, sloot aan bij Rome en Lazio .. Wat als ik eens ter plaatse een soort foto-reportage ging maken, om die thuis aan te bieden aan de Vaderlandsche pers? Als betaling had ik mij tevreden gesteld met de ophef die de onderverzwegen boodschap ging meedragen : kijk, mensen, wat het kan opbrengen, om voor de begroting, staatseigendommen tegen een zacht prijske te verkopen aan zo gezegde buitenlandse investeerders, naamloze vennootschappen, die deze dan terug verhuren aan diezelfde belse Staat, uiteraard tegen een woekerprijs. Dat is KASSA KASSA KASSA, niet in de tweede of de derde macht, maar in de 99ste Macht . Want zo lang is de looptijd van die huurcontracten .
Paars, met de Riberalen, had daardoor jarenlang een begroting in evenwicht, in werkelijkheid veranderde er niets, maar de papieren werkelijkheid werd dag na dag duidelijker in het Italiaanse Toscane .
Toen heb ik in de spiegel gekeken, en mijn eigen kleinheid afgemeten tegenover die Grote Heren, en ben dus geen fotos gaan maken. Nu hoop ikl maar, dat de almachtige BBI het deksel van de beerput kan loswrikken. Misschien dat dan achteraf ook eens de notariële akten kunnen doorgelicht worden van al die andere verkopen sale and lease back waarbij Staatseigendommen o.a. het Gerechtsgebouw in Veurne, versast werden aan anonieme buitenlandse investeerders. Vooral dat soort mensen moet eens duidelijk doorgelicht worden.
Denieuwe Staatssecretaris John Crombez SP-A, West Vlaming, is belast met de bestrijding van 2 soorten fraude (sociale en fiscale, al de andere worden ongemoeid gelaten) en hij is dus the right man on the right place. Een stroper die jachtwachter wordt! De man is Doctor inde Economie en moet dus alles afweten van schijnvennootschappen. Er is werk aan de winkel! Hier resultaten boeken, op de kap van de Riberalen, zal de Partij van de Kleine Man misschien helpen om boven de kiesdrempel te blijven!
Wat meer is, de Eagle on the Moon uit de aanhef van dit kolommetje (deze column?) zal dit zeer graag zien. Is hij trouwens niet de man die de parvenus uit zijn eigen partij met eigen handen ging kraken?
Als deze flut-regering het ver brengt of niet, ik zal er mijn slaap niet voor laten. Overleven is ook een gedeeltelijke toepassing van de Maddens-doctrine! Toch hoop ik dat de internationale en de nationale beroering rond San Valentino, dat bergdorpje in de Abruzzen, nog even mag aanhouden. De mensen daar zullen het goed kunnen gebruiken!
Als de missie van deze man er zal op zitten, zal San Valentino voor altijd op de kaart gezet zijn. Het weze hen gegund. Dat ze indirect de aanleiding zullen zijn, voor het einde van belgië en misschien zelfs van de EU : wie zou hen dat kwalijk kunnen nemen?
Psst
Op een ander scharnier-moment in de Geschiedenis zijn de Abruzzen ook ooit eens in beeld gekomen. Dat was toen de latere SS-Generaal Otto Skorzeny op de Gran Sasso Mussolini op 12 september 943 is komen bevrijden. Die was daar door Koning Umberto, de schoonpa van Marie José de Belgique, zus van Leopold III, gevangen gehouden in hotel "Campo Imperatoreen op non-actief gezet omdat Italië van kamp wilde wisselen. Hitler kon immers de oorlog niet meer winnen, dachten ze, en het was dus zaak om zonder verdere kleerscheuren uit de oorlog te komen.
Mussolini werd gevangen gehouden in dat hotel, hoog in de bergen (zie afbeelding bovenaan) en zodoende sluit ik aan bij het begin van dit stukje : met een landschap dat lijkt op de maan .
Aandacht AUB
De BRT is eens te meer een beetje al te onvoorzichtig geweest met de temerige reportage over het geboortehuis van de held van de dag en de heersende armoede in dat bergdorpje. Geen rekening gehouden met Google Street Vieuw! Een korte rondwandeling bij Google Maps zal U een prachtige autosnelweg, de A24 laten zien Rome/Pescara, via LAquila, het stadje dat onlangs zwaar geteisterd werd door een aardbeving, aangelegd door het hooggebergte sedert de socialisten verdreven zijn van de macht. San Valentino, zult U zien, heeft mooie huizen, mooie straten,een mooi centrum en moet niet onderdoen (is zelfs mooier!) voor om het even welk mooi verzorgd en bebloemd stadje in Vlaanderen. Volgens mij, moet het de Familie Di Rupo spijten, dat ze in de armoedige stinkende Borinage moet blijven, en niet kan/wil/mag terugkomen naar dit door God gezegend Vaderland!
Trouwens : die arme mijnwerkerszoon, dat is ook een relatief begrip voor mensen die van hun 45ste op een rijk pensioen konden overleven .
Omdat, men weet maar nooit, geen kapers op de kust zouden komen, wordt bij het openvallen van een belangrijke maar scabreuze betrekking, zoals die van koning, zonder ook maar één seconde vacant te zijn, de vacature opgevuld en de pvolger geïnstalleerd. Naadloos, om zo te zeggen. Want men wil de concurrentie niet de minste kans geven!
Voilà, de Parti Scadale heeft, nog voor de eedaflegging van de vorige in een nog hogere rang, reeds een opvolger aangesteld. Uiteraard zonder democratische bemoeiingen dienaangaande, wat had U gedacht! De man is deze keer geen arme vaderloze mijnwerkerszoon-chemicus, maar een Advocaat, Licentiaat inde Rechten. Hij is ook de burgemeester van een stadje bij de Walekoppen, waar ik nog nooit van heb gehoord. Het zal dus wat zijn, als het wat wordt.
De man is een zekere Giet, Gat, Gegoten. Of iets gelijkaardigs. Voor een socialist, heeft hij wel een tamelijk christelijke voornaam, namelijk Thierry. De man zit, op privé vlak, nog in de kast, alhoewel op de stoel die door Homo Elio werd warm gehouden, dus kan daarover niet bericht worden. Maar er is hoop.
Thierry Giet, dus. En niet Suskewiet Giet of Gust Giet, maar gewoon Mr GIET : hier wordt Frans uitgesproken, zoals Homo Elio het Nedderlaans radbraakt.
Lees hieronder, hoe de PS er denkt in te vliegen. Mag ik meteen Uw aandacht vragen voor de Kamervoorzitter, de Weledel Hooggeboren Heer André Vlag Hoog, zoals U weet ook een nederige socialisten-soldaat. Iedereen die geen Rode Lidkaart heeft, gelieve dus ondergronds te gaan, want het zal er stuiven. Men weet immers, dat de schone liedjes niet lang gaan duren .. Met een half oog op de tegenvallende peilingen, en een half oog op de slinkende transfers uit Vlaanderen, zal men proberen er het uiterste uit te halen. Vooral op immigratie en asielbeleid, want dat is de toekoùst, zal er ingezet worden!
Mark my words!
--------------------
Schrijft de De Morgen :
De Kamerfractie van de PS is niet van plan een lange inloopperiode in te lassen. De Franstalige socialisten hebben al tien wetsvoorstellen klaar die ze na de eedaflegging later op de dag al willen indienen. "De PS-fractie is al in marsorde voor de komende legislatuur", zei Thierry Giet, die zichzelf opvolgt als fractieleider, vandaag bij de voorstelling van de fractie.
Grote afwezige op de persconferentie was partijvoorzitter Elio Di Rupo. "Zoals jullie weten heeft hij momenteel enkele bezigheden", aldus Giet. Hij merkte op dat de PS met haar 26 Kamerleden, van wie er drie hun allereerste parlementaire stappen zetten, de grootste Franstalige fractie vormt in de Kamer en samen met de sp.a de grootste politieke familie van het land is. "Dat brengt grote verantwoordelijkheden met zich mee", sprak de fractieleider. Hij wees op de verplichting ten opzichte van de kiezers en herinnerde eraan dat de PS campagne heeft gevoerd op basis van een programma. "We zijn dat programma niet vergeten", luidde het.
De Franstalige socialisten zijn van plan onmiddellijk tien wetsvoorstellen in te dienen over een breed scala aan thema's. Het gaat daarbij onder meer om de strijd tegen de grote fiscale fraude en het afschaffen van de voordelen van de notionele intrestaftrek voor ondernemingen die niet in problemen zijn en overgaan tot collectief ontslag. Een ander punt is de herinvoering van de bonus-malus voor de burgerlijke aansprakelijkheid auto om te voorkomen dat premies voor jonge en de oudste automobilisten de pan uitswingen. (belga/ypu)
----------------
Schrijft de Soir :
Ivité à répondre aux questions des internautes de lalibre.be, le 23 novembre dernier, quelques heures après le coup d'éclat d'Elio Di Rupo, provoquant l'ultime coup d'arrêt dans les négociations, Thierry Giet avait expliqué aux internautes sa conception de la politique. L'occasion, déjà, de défendre les idées socialistes auxquelles il croit: " Plus que jamais les valeurs défendues par les socialistes sont modernes: la solidarité ce n'est pas un concept archaïque, c'est même la condition de survie de nos sociétés.
"La "modernité" du libéralisme, c'est le chaos actuel, c'est des populations qui paniquent et qui n'ont même plus le droit de rêver à une vie décente... " fustige-t-il.
"Depuis 125 ans le PS n'a qu'un seul mot d'ordre: soutenir les gens qui travaillent" expliquait, le 23 novembre dernier, celui qui reprend désormais le flambeau détenu, depuis 1999 par Elio
-------------
De man, hij mag dan nog 20 keer advocaat zijn, vergist zich schromelijk. Wanneer hij de mensen die werken wil verdedigen, dan is hij in WalloBrux niet op zijn plaats, maar in Vlaanderen. Waar dan weer meteen een ander probleem opduikt : wij houden niet van vogeltjes die vals zingen!
Zou zijn Neddderlaans beter zijn dan dat van zijn voorganger?
Kortom : ik mag die man niet! Hij is nog maar een halve minuut aan zet, of het woord solidarité valt alweer!
Tobback kreeg zaterdag tijdens het SP.A-congres - achter gesloten deuren - een vraag over politiek en ethiek. De vragensteller kleedde één en ander tactvol in met een verwijzing naar de belastingsperikelen van Karel De Gucht, maar ook bij SP.A is de kwestie brandend actueel. 'Als ik iemand aanduid voor een ministerpost, wil ik dat hij alle zakelijke belangen stopzet', zei Tobback. Dat betekent dat als Johan Vande Lanotte in de regering-Di Rupo zou stappen, hij zijn mandaten in onder meer Electrawinds zou moeten opgeven. Zo'n non-cumul is al meer dan een decennium gebruikelijk, maar Tobback wil er voor zijn partij nadrukkelijk een regel van maken. Met succes. Voor geen enkele aankondiging klonk luider applaus.
Bruno Tobback heeft 'de buik vol' van de controverse rond een aantal SP.A-boegbeelden, zei hij aan De Standaard. Enkele weken geleden kwam oud-minister Luc Van den Bossche in opspraak vanwege zijn opzegvergoeding bij Brussels Airport, vorige week trok oud-voorzitter Steve Stevaert zich terug uit het openbare leven na aanhoudende kritiek over vermeende belangenvermenging. Ook Pukkelpop-organisator Chokri Mahassine, die voor SP.A in het Vlaams Parlement zit, kwam zwaar onder vuur vanwege het geld dat hij voor de ramp verdiende. En dan was er nog de bonussenrel rond oud-staatssecretaris Bruno Tuybens.
'Ik wil duidelijk zijn: SP.A-politicus zijn, betekent niet dat je een gelofte van eeuwige armoede moet afleggen', zegt Tobback. 'Ik heb er geen probleem mee dat mandatarissen naast hun politieke carrière geld verdienen, hoe veel het ook is. En ik heb er al helemaal geen probleem mee als ze het ervoor of erna doen. Maar ze moeten wel volstrekt onkreukbaar zijn. Ik wil transparantie, zodat er zelfs geen schijn van belangenvermenging meer kan zijn.'
Politieke ethiek
De regering-Di Rupo I wil inzetten op politieke ethiek. Dat maakt ze al meteen duidelijk op de eerste pagina's van het regeerakkoord. Er komt een deontologische commissie, die een code moet opstellen over onder meer belangenvermenging. In geval van twijfel zal ze ook individuele ad hoc-adviezen verlenen.
Bovendien, zo stelt het regeerakkoord, moeten de ministers de regering in de toekomst 'op de hoogte brengen van elke potentiële situatie van belangenconflict waarin ze zich zouden bevinden.' Maar wat dat dan concreet betekent voor bijvoorbeeld ministers die actief beleggen of grote belangen hebben in bepaalde sectoren, is nog niet duidelijk.
Tobback wil niet zover gaan om al zijn mandatarissen een volledige vermogensaangifte te vragen, of hun te verplichten om hun aandelen te verkopen. 'Dat behoort tot de privésfeer.'
-------------------
Diagonaal herlezen
Ik denk dat Slangen (de mens, niet het beest. Alhoewel ), of misschien wel een hele bende van diens slippendragers, in dienst is/zijn van de Lynxen. Ik denk dat, omdat de coïncidentie van bepaalde zaken een beetje te opvalled is.
Di Rupetto geslaagd in zijn deugnieterij, en lap! Daar komt het zoveelste schandaal van de 3 PS-voormannen in Luik (Ans, Seraing) in beeld. Dus vlug de aandacht afleiden, door met veel poeha bijna 24 uur in conclaaf te vergaderen, nota bene ergens in een achterzaaltje van het Palais Royal, om een niet bestaande discussie af te ronden over wie of wat en hoeveel over de postjes. Precies alsof dat voorheen niet al lang bedisseld was! De perceptie, ziet U Hoe kon een partij misters naar voor schuiven, in een programma dat nog niet eens door de basis was goedgekeurd .
Theater, ja! Maar de champagne en de kaviaar waren goed, de sfeer was koet .en ook het weer viel mee .Enfin, misschien wat minder voor de verslaggevers buiten op de drempel, maar dat is maar werkvolk, hé!
-----------------
O Ja, k was het bijna vergeten! Mijn titel is een verre verwijzing naar de H. Augustinus, Kerkleraar. Dat van het berouw, dat altijd na, nooit vòòr de zonde komt, heeft de man gezegd, is feitelijk het begin van het besef dat men iets verkeerd gedaan heeft. Daarop volgde dan altijd de voldoening, d.i. de rechtzetting van het kwaad of het herstel van wat men verkeerd deed.
Zo heb ik mij altijd afgevraagd, hoe men voldoening kan hebben over iets waarvoor men berouw moest voelen. Maar dat was, wist de Leraar Godsdienst, een lasterlijke interpretatie van de woorden van de Man Gods. Geen commentaar dus, want van hem was ook het gezegde, Merst en is geen heiligheid, maar t is de ziel der landbouw.
Dat soort levenswijsheid uit mijn collegetijd is mij al:tijd bijgebleven. Wat zegt U trouwens van een ander stopwoord van diezelfde leraar : God bezag zijn verken en zag dat het allemaal vel was. Dat was toen wij volop met de ABN-actie bezig waren, en dat mooi Hollands praten wel een beetje uit de toon viel. De W als V uitspreken! Dat was zijn manier om ons, 18-jarigen de creatieleer bij te brengen om deze nooit meer te vergeten.
En nu wil J.J. De Gucht de godsdienstlessen in het Vrij Onderwijs herleiden tot de helft. ZEijn vader wil het bankgeheim t.o.v. de fiscus weer invoeren. Wat wil men nu juist ten huize De Gucht : vooruit of achteruit?!
-------------------
Traditie uit de Westhoek, als balsem op de problemen van elke dag. Voor meer informatie over rond elk jaareinde een paar zakcentjes goed te besteden : te koop in elke boekhandel, zelfs in De Schandaard. Tot nader order verschijnt hier elke dag een van die evergreens ..
522/32 Vlak voor één van de Clarissenkloosters in een stille straat van Parijs, wordt er een huis van lichte zeden geïnstalleerd.De Zustertjes die niet helegans van gisteren zijn, zittenop vinkenslag achter de veisters om te zien wat voor soort cliënten er komen.Op een dag kort achter de noene wat zien ze ?de dominee die binnenstapt.Ze giechelen onder mekaar en zeggen: van een ketter kan je dat wel verwachten!s anderdaags slaat een van de nonnetjes alarm wantde joodse rabbijn van de synagoge op den hoek komt voorzichtig aangewandeld, em eerselt eerst en glipt dan voorzichtig door t deurgat. ach ja, die joden, zhebben Ons Here aan t kruis genageld op een beestachtige maniere.Hun chefs zijn ook nu dus nog niet verbeterd!, is het besluit van de clarisjes. Maar de derde dag zit de jongste novice op den uitkijk en haar mond valt open van verbauwereerdheid want ze ziet de bisschop zo maar het oord van verderf binnengaan.Moeder Overste die t ook gezien a, zegt:lees een weesgroetje want Monseigneur is garantie een van de meisjes het Heilig Oliesel gaan toedienen!
Formateur Di Rupo komt als winnaar uit dit begrotingsakkoord. Wallonië leeft boven zijn stand, maar zal amper verarmen en de kosten worden verhaald op Vlaanderen. Brave mensen, die Vlamingen.
Ongeveer de helft van de lezers van De Tijd geeft de (ontwerp)begroting een voldoende. De andere helft niet. De lezers van de Morgen (67%) vinden de besparingen onvoldoende. Je leest twijfel tussen de opluchting en de ontgoocheling. De vakbonden kondigen acties aan. De werkgevers zijn opgelucht, maar wijzen erop dat zonder indexsprong(en) of andere aanpassingen het concurrentievermogen niet of onvoldoende verbetert. Toch overheerst de opluchting: een slecht beleid is beter dan chaos. Opluchting over het feit dat in een (federaal) parlement met een duidelijk rechtse meerderheid (zoals in de rest van Europa) een voldoende net wordt gehaald? Of omdat de begroting de eerste van vele is tijdens de volgende 2,5 jaar? Of omdat het begrotingstekort van 2,8 procent een resultaatsverbintenis is die nog vele aanpassingen zal noodzaken? Een begroting die zo moet lijken om de PS in het bad te houden, en haar de kans moet geven haar principes geleidelijk te lossen? De commentaren van de ratingagentschappen zijn duidelijk. Ja, dit land heeft mogelijkheden. Het wordt echter zo slecht bestuurd dat ze enkel op basis van daden die mogelijkheden zullen erkennen. Gelijk hebben ze. De intentiebrief van de onderhandelaars is zelfs niet afgewerkt, onder meer op het vlak van migratie en justitie, twee onderwerpen waar de gemeenschappen wegens ideologie en/of stemmengewin (of verlies) regelrecht tegenover elkaar staan. Tot spijt van wie dat niet zint. Het ligt niet aan de persoon van de onderhandelaars. De waarheid heeft haar rechten. De onderhandelaars van Open VLD hebben spitsroeden moeten lopen om voor de begroting een voldoende te halen, en de CD&V-onderhandelaars om het BHV-verhaal verteerbaar te maken (al is dat varkentje niet gewassen, hoor ik, nvlv). Voor de financieringswet is het duidelijk dat vooral Brussel, maar ook Wallonië, beter bedeeld worden. Nóg beter! Wie wint? Di Rupo. Voorlopig toch. Hij lijkt zijn slag thuis te halen. Wallonië zal niet of nauwelijks verarmen, al leeft het boven zijn stand. De kosten worden op Vlaanderen verhaald. La théorie des besoins. Wie beter functioneert, zal het meeste bijdragen. Je moet het maar doen. Het belang van (weliswaar de grootste) minderheid van een minderheid tot toetssteen van het beleid verheffen. Dat hij dat doet in lachwekkend Nederlands lijkt niet meer relevant. Brave mensen, die Vlamingen. Ik beveel u de RTBF- en RTL-uitzendingen Faire le point en Controverse op zondag aan. Interessant voor wat besproken wordt (bijvoorbeeld dat Di Rupo enkel won door de S&P-ratingverlaging), maar ook voor wat niet besproken wordt. Bijvoorbeeld dat er een centrumrechtse meerderheid is in dit land als je met de Vlaamse stemmen rekening zou houden. Quod non! De laatste twee weekends is daar geen woord over gerept, op een heroïsche uitspraak van De Croo senior na (in Controverse) die stelde dat elk miljard belastingverhoging voor 70 procent door Vlaanderen zal worden betaald, wat de koppigheid van de heren De Croo jr. en Van Quickenborne verklaart. Zo hoort u het eens uit onverdachte bron. Op de opmerking van Herman De Croo werd, gezien de logica van het systeem, niet ingegaan. Wel bleek uit het gesprek dat de structurele wijzigingen een ébauche zijn (het begin van iets), en dat het geheel onvoldoende is om te doen wat had moeten gebeuren. Dat zijn Franstalige bronnen, niet de N-VA. Een ébauche is het beste wat het beleid in dit land, ook bij het zwaarst mogelijke ontij, toelaat. Het is alsof de kapitein van een schip dat dreigt te kapseizen tegen de bemanning zou roepen: Mayday, mayday, pompen of verzuipen!. Maar niet te hard pompen want er is zowat 16 procent van de bemanning die er geen zin in heeft. Ik trouwens ook niet! Het lijkt alsof ik de formateur iets verwijt. Dat is niet zo. Ik twijfel niet aan zijn goede trouw. Hij heeft gelost wat hij kon lossen. Het viel op in Controverse, zoals opgemerkt door een scherpe presentator Pascal Vrebos, dat PS-vertegenwoordiger Paul Magnette zich excuseerde voor de zo geroemde structuurwijzigingen (zoals de werkloosheid). Hij excuseerde zich voor het onvoldoende, maar niet in de zin dat hij een onderscheiding ambieerde. Met geen woord werd op de Franstalige zenders gerept over het feit dat de aanvaardbare Belgische werkloosheidsstatistieken erop neerkomen dat een deel van het land het uitstekend doet, en het ander deel zeer slecht. Het is haar verdienste, liet Joëlle Milquet verstaan. Ook geen woord over het feit dat de werkloosheid in Brussel (en Vilvoorde) onder andere te maken heeft met de eentaligheid van werkzoekende jongeren. Zelfs onder de hoogst mogelijk druk, met de duidelijke boodschappen van IMF, EU, OESO en de markten, en met een duidelijk rechtse parlementaire meerderheid, kan dit land niet doen wat het hoort te doen. Een ébauche, is wat eruit komt. En dat zonder een parlementaire meerderheid in het deel van het land dat 70 procent (dixit De Croo Sr.) van de middelen moet betalen (de nieuwe staatsbonnen niet meegerekend). Dit land blijft wat het geweest is. Een joint venture tussen twee gemenebesten die samenblijven omdat uiteengaan voor de ene het faillissement betekent en voor de andere een stap in het ijle. Dat laatste kan ik niet betwisten. Op het moment dat ik dit schrijf, is het voor de beleggers en al wie bezorgd is om dit land, een leukere dag. Tot 16 uur althans. Nu moeten we hopen dat Dexia niet nog erger wordt, dat de eurozone iets gedaan krijgt, dat elders geen onheil opduikt, dat de intentiebrief ook tot daden leidt, en zoveel meer. Ik deel die hoop met u. Met mijn dank aan RTL en RTBF - en aan sommige kranten - stel ik vast dat ook Franstaligen uw en mijn twijfel en de internationale bezorgdheid van zowat iedereen delen. Toch wordt de kapitein door de PS geleverd
-------------------
Diagonaal herlezen
Wie herinnert zich nog de tijd dat de Walekoppen nog demandeurs de rien waren¸ Nu geven ze dus al toe dat wat bij de werken in uitvoering komt, hoe weinig dat het ook is, het begin is van het einde.
Tel maar voor iedere maand van dit uitstel een miljard transfers, en van 2007 tot 2011 (5 jaar van 12 maanden) geeft dat 60 miljard euro .
Italië, een land zoveel groter en zoveel sterker dan het kleine nijvere Vlaanderen, slaat in paniek als er tegen 2018 20 miljard moet bespaard worden .
Is er dan geen enkele journalist in Vlaanderen, die naam waardig, die dit durft aankaarten? Liefst met daarbij de vertaling in een paar wereldtalen, zodat de ratingbureaus deze noodoproep opvangen? Misschien een delegatie sturen naar Merkel? Met een A-4tje als kopie naar Barbarosso?
Ik stel mij voor, dat er ergens een Vlaming op deze wereldbol zou rondlopen, die evengoed als Nigel Farage van de tonriem is gesneden, om hierover de kat aan te binden in het Europarlement!?
Ben ik op deze blog dan ineens gezegend met inspiratie van de H. Geest? Ben ik voor een paar seconden super-begaafd geweest? Ben ik op t onverwacht ineens helderziende geworden, om dit rekensommetje te hebben ontdekt? Of is het nu een verkeerd moment? Moeten we wachten tot de teller op 100 miljard staat? Tot DeWever 100 Kg weegt?
Hallo! Is daar iemand?
-----------------
Traditie uit de Westhoek, als balsem op de problemen van elke dag. Voor meer informatie over rond elk jaareinde een paar zakcentjes goed te besteden : te koop in elke boekhandel, zelfs in De Schandaard. Tot nader order verschijnt hier elke dag een van die evergreens ..
521/31 Al is het niet erg in de mode van nog te vasten, toch houdt Meester Calpaert aan t principe dat er op Asdag niet gesneukeld en zeker niet gesmoord wordt.Zijn drie gasten hebben het daar lastig mee en achter de vieren trekken ze naar de mansarde om in den duik eninge sigaretjes te paffen.Gebuur Karel komt thuis en zit cirkeltjes rook uit het dakvenster van de Calpaerts komen.Hij slat alarm en verwittigt de Meester dat er lijk entwadde veust onder de pannen.Meester stormt naar boven en ruikt van op afstand wat er gaande is.De zoontjes zijn op heterdaad betrapt en vrezen voor de gevolgen.Aan den oudsten vraagt vader:waarom hebde gesmoord? -Vader, k heb vergeten dat het Aswoensdag was.Voor nummer twee komt dezelfde vraag. Vader, k heb eigenlijk vergeten dak op Asdag niet mocht smoren.Voor de jongsten is de vraag: en wat hebt gij vergeten? Euh, ik vergat het dakvenster toe te doen
