.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

vrijdag 9 december 2011

Goede titel, al zeg ik het zelf. Mooie alliteraties met licht spottende ondertoon… Voorlopig nog niemand aan gedacht, maar dat komt nog wel : de Euro crisis is de schuld van de Joden!

-------------------

Geflopt! Net zoals in Durban de ‘Klimaat Top’, is de EU Top in Groot Brussel, waarvan gezegd werd dat het de Top der Toppen moest worden, geflopt. Plopper de Plop, de Top is geplopt!

De haas, die met zijn oren boven de voor komt, riskeert de hagel te zien vliegen. Wie boven het maaiveld komt, verliest zijn kop. Deze Europese TOP was bedoeld om alle voorgaande toppen af te toppen, maar werd tenslotte zelf getopt. Vandaar Plopper de Pmop, de getopte top….

Een getopte top (top waarvan de top is afgeknipt) is een stuk erger dan een geflopte top. Want van ‘floppen’ kan men herstellen, van ‘getopt zijn’ niet….Dat is een beetje zoals in het Liedje van Heer Haelewijn :

Er werd gehouden een groot banket,

En het hoofd wierd op de tafel gezet….

Wiens hoofd er voor deze ceremonie best in aanmerking komt om er af te moeten? Persoonlijk hou ik het op die van de Roestige Rustheid. En op die van Barbarosso : twee stuks voor de prijs van één!

Ik had evengoed kunnen schrijven :’Als Niet komt tot Iet, dan kent Iet zichzelve niet’…. Maar dan had iedereen direct geweten dat hiermee Karel De Gucht bedoeld is.

Heeft U er verder op gelet, dat net zoals in de jaren ’40, er een driehoeks relatie in de lucht hangt? Frankrijk met de twee verboden liefdes of de twee erfvijanden, al naar gelang de uiteindelijke keuze : Engeland of Duitsland, aan wiens kant zullen wij ons schikken?, En vooral : wat doet het neutrale belgië daar tussenin geklemd? Frau Merkel heeft mij heel wat van Bismark, de Pruis. Alleen de Stahlhelm ontbreekt, maar die schijnt, net als de oude D-Mark, terug in fabricatie te zijn gegeven.

----------------

In de media luidde het als volgt :

Zowel professor Hendrik Vos als econoom Geert Noels reageren niet meteen overtuigd op de resultaten van de Europese top. 'Dit lijkt een slag in het water,' zegt Noels.

'Er waren grote verwachtingen gecreëerd rond deze top. Maar de top der toppen heeft geen doorbraak teweeggebracht, eerder een slag in het water', luidt de analyse van Geert Noels op Radio 1.

Begrotingsdiscipline is belangrijk, zegt hij, en mag niet worden onderschat. Kijk maar naar Italië. Zonder de druk van Europa zou de begroting daar nooit op orde zijn gebracht.

Maar er zal meer nodig zijn om het vertrouwen in de euro te herstellen. Bovendien is het geruststellen van de markten geen doel op zich, er moet in de diepte worden gewerkt.

Noels wijst op de precaire situatie van nogal wat banken.

Hij vindt dat er ook moet gepraat worden over een tweede scenario: bepaalde landen zouden een andere band met de euro moeten krijgen. Griekenland is gewoon competitief niet in staat om tot de eurozone te blijven behoren. De euro wurgt het land, zegt Noels. Een andere munt met een andere verhouding tot de euro, is nodig voor het land.

Ook professor Hendrik Vos, Europa-specialist, wordt niet meteen wild van het akkoord.

Volgens hem volstaat de klemtoon op de begrotingsdiscipline niet om de economie aan te wakkeren en de markten te kalmeren. Vooral omdat de onenigheid zo duidelijk is geworden. De Britten en Hongaren doen niet mee. De Zweden en Tsjechen willen dan weer eerst hun parlement raadplegen.

Bovendien komt er ook geen echte verdragswijziging, zoals de Duitse bondskanselier Merkel wou. Vos begrijpt overigens dat er niet gekozen is voor een verdragswijziging: 'Dat had de doos van pandora geopend. Veel landen zouden dan allerlei elementen willen heronderhandelen.'

Vos heeft de indruk dat Sarkozy en Merkel zelfs even de pedalen kwijt waren, toen ze dat idee opperden.

Volgens hem was dit niet de top van de absolute doorbraak. Maar hij blijft hoopvol omdat de politici nog steeds de euro willen redden. 'Maar op de een of andere manier zal de ECB moeten worden aangesproken.'

-------------------

Diagonaal herlezen

We gaan, om het in simpele woorden te stellen, nogal ne gang, hé! En niemand die zich eens afvraagt wie dat zijn, die ‘markten’. Of wie dat zijn die al dat geld in hun zakken steken met aldaar oplopende rente….

Vandaag heb ik, in verband met die enorme geldstromen die ver boven mijn bevattingsvermogen gaan (veroorzaakt door de Amerikanen, die van onze miljarden ineens over triljoenen zijn beginnen spreken), problemen met de Nederlandse Taal. Door al die begrotingstekorten weet ik nu niet meer hoe wij, die op bergen van goud pleegden te zitten, nu ineens op een berg van schulden zitten. Ja, de snelheid waarmee alles gebeurt, zet mij met de mond vol tanden. Hieronder zal ik daarover nadenken en mijn bevindingen met U delen. Opgepast : het is de zoektocht hoe goud (om op te zitten) kan veranderen in schulden (ook om op te zitten)

Europa zelf en iedere deelstaat van Europa, zit namelijk op een berg schulden en moet dag na dag nog bij-lenen om het hoofd boven water te houden…Dat is zo ineens als vanzelf gekomen, maar gaat blijkbaar niet vanzelf weer weg. We zitten dus niet langer op een berg van goud! Twee vragen daarbij : hoe kan er gezeten worden op een zwart gat aan schulden? Leidt zoiets niet eerder naar een nieuwe BIG BANG, om meteen te verdwijnen in een zwart gat? Verdwijnen in Zwarte Gaten : dat is toch een natuurwet! Enfin, ik bedoel : het spreekwoord ‘op een berg schulden zitten’ is een eerder ongelukkige formulering die onterecht in de plaats komt van ‘met zijn gat vol schulden zitten’….. Voilà : daar zijn we waar ik wilde komen : hoe ontstaat de slappe stoelgang?!

Een stoelgang van schulden! Ja, dat is het! Na de indigestie van het Europees Democratiscj Socialisme komt noodzakelijkerwijze de dodelijke diarree die het lichaam uitdroogt tot de dood er op volgt…

Dat is één.

De tweede vraag is : wanneer krijgen wij een lijst bij wie, bij welke personen, bij welke instellingen, al die leningen zijn geplaatst? Wie heeft zoveel ping ping ping, wie heeft zoveel geld? Of zijn er op geheim gehouden plaatsen in geheime fabrieken duizenden geldmolentjes in omloop?

Zijn het niet  bij toeval dezelfde personen die vòòr de schermen onze bestuurders heten te zijn, maar achter de schermen inderdaad onze geldschieters-woekeraars zijn?

Willen we met z’n allen eens doen lijk onze Rode Broeders, de Indianen, die om regen te bekomen, de regendans uitoefenden? Wij roepen niet om regen, integendeel zelfs, wij dansen en roepen om namen. De namendans dus.

Afspraak in Laeken? We moeten toch ergens beginnen!