Om onrust of zelfs maar een klein beetje een vreemd gevoel ten overstaan van Muzelmannen te verspreiden, kunnen wij, Westerlingen, zwaar in de problemen komen. Maar Muzelmannen moeten eerst met dodenlijsten rondlopen, voor ze kunnen worden aangesproken. Dan krijgen ze een goede advocaat, de bewijslast wordt geminiaturiseerd en zolang er geen doden zijn gevallen, blijft alles bij vage bedoelingen en bedoelingen zijn niet strafbaar. Dà! Zaak abgeschossen! De volgende!
Ook dodenlijsten zijn geen discriminatie, want discriminatie in die richting bestaat niet. Dan spreekt men van godsdienst-fanatisme, cultuurverschillen en kans-armigheid. Met daarbij een slechte jeugd en slechte kameraden.
Liefst zo weinig mogelijk over spreken, zeker geen namen noemen en absoluut zekerlijk geen fotos verspreiden. Tenzij de onverlaten ook Westerlingen zijn! Dan kan zelfs de politieke partij van hun voorkeur worden vermeld. De hunne of deze van hun familieleden, tot er ergens een naam opduikt wiens kuisvrouw de zuster is van de neef die bekend staat om zijn Rechtse sympathieën ..Voor vreemdelingen zou dat de privacy schenden! Het is zoals hun brave vaders zeggen : hun jongens zouden nog geen appel stelen!
Dat ondertussen ganse stadsdelen omgevormd zijn tot Klein Chicago is een anachronisme : Chicago is al lang weer normaal. Maar waar minaretten boven de daken uitsteken, of waar men aan vrijdaggebed doet op straat : zelfs een hond is daar niet zeker van zijn leven.
Ook dat mag niet gezegd worden, want discriminatie! Volgens mij is dat voorzichtigheid. Die onverlaten zullen vanzelf achterwege blijven, of verdwijnen, als de politici die hiervoor verantwoordelijk zijn, ter helle zijn gevaren.
Laten wij de hand aan de ploeg slaan .
----------------------------------
Extremisten planden aanslag op paus
Zes Marokkaanse leden van de fundamentalistische beweging Adl wal-Ihsane zouden van plan geweest zijn paus Benedictus XVI te vermoorden. Ze zijn opgepakt door de Italiaanse politie.
Volgens het Italiaanse persbureau ANSA waren de zes radicale moslims van plan een aanslag in Europa te plegen. Een doelwit van de extremisten zou paus Benedictus XVI zijn. Bij een van de arrestanten werd een brief gevonden, waarin werd opgeroepen tot wraak op de paus. Reden daarvoor was de bekering tot de Rooms-Katholieke Kerk van de bekende Italiaanse journalist Magdi Allam, die voorheen moslim was. Allam werd drie jaar geleden door Benedictus XVI gedoopt.
Volgens de politie zijn de Marokkanen lid van de fundamentalistische beweging Adl wal-Ihsane (Gerechtigheid en Liefdadigheid). Ze worden ervan beschuldigd deel uit te maken van een groep die aanzet tot discriminatie, haat tegen mensen van een ander ras of godsdienst, geweld en een heilige oorlog tegen christenen en joden.
Bron : Knack Digitaal.
-----------------------------------
En wat als men zich nu een beetje specialiseert? Met dodende laserstralen bijvoorbeeld Op Internet koopt U anoniem zon pennetje, U kuiert op Uw dode (!) gemak naar een verlaten hoek van de vlieghaven, en heel stilletjes wacht U vliegtuig na vliegtuig af. Na de eventuele BOEM KLETS BAAF gaat U gewoon naar huis en kijkt op TV naar de beelden van de ramp.
Als Al Quada-getrouwen die dingen per dozijn zouden kopen, dan moet dat heel wat beterkoop kunnen!
Wij zijn ooit in Rome als bij toeval (de klassieke wegeniswerken oplossen via de GPS, nietwaar!) op een klein landweggetje geraakt, dat parallel kilometers ver liep vlak naast de afsluiting van de grote internationale luchthaven Fiumencino : we konden er onze horloge op gelijkzetten : om de 30 seconden kwam er een Boeing neer. Ze doken uit de wolken en kwamen feilloos, bijna geluidloos, op hun pootjes terecht en verdwenen uit het zicht. Terwijl wij ons zaten af te vragen waarom wij van daar uit geen opstijgende toestellen zagen, werd er op onze ruit getikt : Oom Agent, zò uit een spannende oorlogsfilm gestapt, wilde dringend weten wat en hoe wij daar kwamen doen, openbare weg of niet, resident of niet. Identiteitscontrole : Wat, Mama mia, kwam een ouder wordend koppel uit de Vlaamse Ardennen hier doen!, in perfect Engels, Feldgendarmen hadden hem niet kunnen verbeteren in het blaffen en snauwen, en hopsakee : we konden om de dooie dood niet rap genoeg weg zijn.
Of het nu kwam door de mooie ogen van mijn lieve Ega, of door het gegrom van onze Nero op de achterbank (carabinieri zijn absoluut niet verzot op Duitse herders! En vice versa!) : we were lucky he said, that ons niet werden opgevorderd naar de kazerne voor een grondige inspectie van voertuig en inzittenden waarbij hij de luchtfoto in close up van ons voertuig weer teruggaf aan zijn ondergeschikte, die een meter of 5 afstand had bewaard, vinger aan de trekker van zijn speelgoedje .
Neen, hier in Berlusconi-land geef ik die laser-pennen geen twee dagen te gaan!
Wat heeft een Italiaanse carabinieri dat een flik bij ons niet heeft?
------------------------------------
'Ik vermoed dat ze niet beseffen hoe gevaarlijk het is'
LUCHTVAARTVEILIGHEID
vrijdag 25 februari 2011, 05u00 dS
De internationale luchtvaartsector noemt het de 'nieuwe vijand'. Jongeren die in de buurt van een luchthaven postvatten en op een strategische plek, vlak bij het tarmac, wachten tot een vliegtuig dicht genoeg genaderd is. Dan halen ze hun laserpen boven en mikken op de cockpit. Doordat ze de piloot verblinden, kunnen ze het luchtvaartverkeer flink in de war sturen of, in het ergste geval, een crash veroorzaken.
Tot voor kort bleef ons land ervan gespaard, maar intussen krijgen ook almaar meer Belgische piloten ermee af te rekenen. Zo werden er vorig jaar niet minder dan 89 laserincidenten gemeld. In 2009 waren het er nog maar vijf.
De luchthaven die het meest last heeft van het fenomeen, is Zaventem, waar vorig jaar 34 piloten een laserpen-incident meldden. In Charleroi liepen er 19 meldingen binnen, in Luik 12, in Oostende 7 en in Deurne 3. Daarnaast werden nog vijf incidenten buiten een luchthaven gemeld. En maar liefst negen keer was een politiehelikopter het doelwit.
'Levensgevaarlijk', zegt staatssecretaris voor Mobiliteit Etienne Schouppe, die de toename zowel aan de eigenlijke trend als aan de betere registratie van de incidenten toeschrijft. 'Tot nu toe werd bij geen enkel incident de veiligheid van de passagiers in gevaar gebracht. We willen dat vooral zo houden.'
Alle piloten kregen daarom een waarschuwingsbrief. Ook verschillende lokale politiekorpsen zullen een brief krijgen met daarin de vraag om in de buurt van de luchthavens extra aandachtig te zijn voor mensen die met een laserpen rondlopen. Om de daders te vatten, worden zelfs de grote middelen ingezet: 'Als het nodig is, mag de federale politie met een helikopter uitrukken.'
Het Directoraat-generaal van de Luchtvaart opende intussen al een onderzoek naar de 89 incidenten van vorig jaar. Tot een veroordeling is het nog niet gekomen. Reden: de daders zijn zelden of nooit bekend. 'Maar op het moedwillig in gevaar brengen van honderden levens staan celstraffen van tien tot dertig jaar', waarschuwt Schouppe.
'Ik vermoed dat de meeste daders niet beseffen hoe gevaarlijk het is om zo'n straal op een cockpit te richten', zegt Luc Blendeman van het Directoraat-generaal Luchtvaart. 'Een korte flits kan soms al genoeg zijn om iemand tijdelijk te verblinden. Maar sommige lasers zijn zo krachtig dat ze voor permanente schade kunnen zorgen.'
Tot nu toe veroorzaakte de lasertrend nog geen ongelukken. 'Maar we kunnen maar beter voorkomen dan genezen', klinkt het.
-------------------------
Commentaar op die laser-pennen waar begot niemand nog van had gehoord : Schouppe is toch mooi weer in beeld geweest, nietwaar! Kijk, mensen, de boodschap is duidelijk : wij van de CVP besturen GOED het land ; we blijven kalm en waakzaam ; het land is bij ons in goede handen.
Ja? Als er nu maar geen slapende honden zijn wakker gemaakt, Mr Schoppen-Boer! Neen, niet om de Paus aan te vallen, maar om de omzet van laser-pennen drastisch de hoogte in te jagen. Die zijn goedkoper dan nintriet of om het even welk plofstof, handiger in het gebruik, en minsterns even spectaculair in de uitwerking.
Als morgen de vliegtuigen als dode vogels uit de lucht vallen, zal men niet ver moeten zoeken naar de daders. Die leven gewoon onder ons en hebben niet eens een commando-training in Afghanistan moeten ondergaan.
Het artikel (hieronder) in De Morgen, verschenen halverweg de namiddag op hun elektronische bladzijde (gratis en dus in verhouding met de kwaliteit) heb ik al 5 x herlezen, maar het blijft er staan : Antwerpen dreigt het OCMW van de wereld te worden.
Dan ben ik beginnen zoeken in het personeelsbestand van het Vlaams Belang Antwerpen. Want ik dacht : die Marco Laenens moet toch iemand zijn die op de loonlijst staat van het Vlaams Belang, want dat wat hij vertelt is een slogan van El Cid. Woordelijk! Noch min noch meer!
Maar neen! Ik kreeg alleen de Bruno aan de lijn, die het ook een vorstelijke grap (let op het verheven taalgebruik van de Voorzitter) vond. Alleen toen ik hem opmerkte, dat het resultaat
(de minstens 20.000 leeflonen : een socialistisch ambtenaar verzwijgt altijd ¾ van de boodschap als die negatief zou overkomen!)
ook vorstelijk was, hoorde ik hem bezig met het rekenmachientje waarmee normaal de peilingen worden herberekend.
Geacht Lid, sprak toen de Voorzitter, want dat ben ik : een van de 11.000 aan boord gebleven getrouwen dat betekent, à 2.000 de kop alles inclusief, ook de percentjes, dat er maandelijks 40 miljoen aan caritas wordt uitgegeven! Te vermenigvuldigen met het oude omrekeningsgetal 40,3399 zou dat bijna Bef 161,5 miljoen zijn, op jaarbasis zou dat - clic het ding heeft het opgegeven.Wij hebben nooit zo geen getallen nodig bij ons .
Zuster Monica Deconinck, de bazin van de Antwerpse liefdadigheid, was uithuizig, zei men mij aan de telefoon. Op bezoek bij de Basis H.K.H. Elisabeth aan de Zuidpool. Om afkoeling te zoeken.
Ik zie mij bijaldien verplicht om keet te schoppen. Om de heel eenvoudige reden dat t Stad dat geld niet heeft en ik mij persoonlijk daarvoor aangesproken voel. Omdat we dus leven, net als Kadafi, op een tijdbom. Die vroeg of laat maar zal ontmijnd kunnen worden, met van die speelgoed-dingetjes uit de FN-fabrieken. Wat een mes zou zijn dat snijdt aan twee kanten : de OCMW-theasauriën van al onze steden opgelost, en de Waalse tewerkstelling gered. Want : wat heeft Kadafi dat wij niet hebben?
------------------------------
"Antwerpen dreigt het OCMW van de wereld te worden"
Het aantal steundossiers bij het OCMW van Antwerpen is het voorbije half jaar lichtjes gedaald. Dat is echter niet het geval voor steuntrekkenden met een speciaal verblijfsstatuut. Het gaat daarbij vooral om geregulariseerde illegalen. Dat zegt Marco Laenens, vice-voorzitter van het OCMW Antwerpen.
Sinds het record van mei 2010 (7.890 dossiers) is er een lichte daling merkbaar van het aantal steuntrekkenden. Volgens de meest recente cijfers zou het nog gaan om 7.682 mensen. "We hebben de indruk dat we de zwaarste gevolgen van de economische crisis achter de rug hebben", aldus Laenens.
Die daling gaat echter niet op voor steuntrekkers met een speciaal verblijfsstatuut. In september 2009 waren ongeveer de helft van alle klanten in die situatie. Ruim een jaar later gaat het om bijna twee derde (64 procent). Dat is een stijging met 1.193 dossiers. Het grootste deel van die nieuwe klanten zijn personen die geregulariseerd werden. De speciale regularisatiemaatregel van 2009 alleen al is goed 831 nieuwe dossiers, ofwel 10,8 procent van het geheel.
Laenens ziet het somber in: "Antwerpen dreigt steeds meer het OCMW van heel de wereld te worden. Ik vraag me af hoe lang we dit nog financieel kunnen volhouden".
Ook het aantal dossiers van erkende vluchtelingen en asielzoekers met subsidiaire bescherming is gestegen. Enkel wat betreft gezinshereniging valt er een dalende trend waar te nemen. Laenens beklemtoont overigens dat het OCMW "erg streng deze nieuwe dossiers beoordeelt". (belga/sps
---------------------------
Let wel :
Een beetje zoals de AVRO-cartoon (nu verwijderd) waarop, ingevolgde de rabauw-dorpen waarover Geert Wilders het had, met effenaf holocaust-tekeningen, bedoel ik hier dat die FN-speelgoedjes ook perfect kunnen gebruikt worden om te gooien ipv te schieten.
Deze inleiding in West Vlaams puur natuur. Is enkel verstaanbaar mits half-luid geleezen.
Zet U, zei Peetre Waltre Pauli, en smoort ê pûpe van uzze besen toebak. Jis van de vô nietten en tkost geen roste klûte ..
t Is van de vô nietten, lik olles bie de Sosjaliesten. We zullnt wieder wel betoalen, hé!
Os de Lewie niedig is, kanter nietten zin, en niedig isten, weije!
In Holland goan zin moaten achterût lik de blaoten die waaoin en ie vreest van t zeifste loaken ê broek voor zinzelven te noaste joare .
Latnem los en scheurt joen puste, anders deelje van de brokkn!
----------------------------------
Eeuwenoud, springlevend: Hollandse hutsepot
25/02/11, 07u07
De column - of liever: monoloog - van de Leuvense burgemeester, minister van staat en grand old man van het Vlaamse socialisme verschijnt wekelijks op vrijdag. Louis Tobback spreekt, Walter Pauli tekent op.
·Men zet de poppetjes op de plaats van de ideeën, en stemt voor de poppetjes. Vandaag hij, morgen zij.
"Volgende week woensdag verkiest Nederland de Provinciale Staten, hun 'provincieraden'. Maar omdat in het Nederlandse systeem die Provinciale Staten vervolgens de 'Eerste Kamer' - hun 'senaat' - aanduiden, stemt men eigenlijk voor de Eerste Kamer. De regeerbaarheid van hun systeem hangt er zelfs van af.
"Om het centrumrechtse beleid - in Nederland weinig centrum en erg rechts - te kunnen voeren, is minister-president Rutte niet alleen afhankelijk van zijn VVD-CDA-meerderheid in de Tweede Kamer, met gedoogsteun van Wilders, of all people, maar ook van een meerderheid in de Eerste Kamer, omdat daar zijn belangrijke wetsvoorstellen moeten passeren (1). En dus worden de provincieraadsverkiezingen bepalend voor de politieke stabiliteit in Nederland. Als ik de peilingen moet geloven, is de kans reëel dat het 'gedoogkabinet' géén meerderheid haalt in de Eerste Kamer. Als dat zo zou zijn, is de kans groot dat Nederland compleet onbestuurbaar wordt. Nog onbestuurbaarder dan België. Zo zie je maar in wat voor hutsepot dat land zit (3).
"De 'stemming' in Nederland is namelijk omgeslagen: volgens de peilingen stemt de kiezer volgende week anders dan vorig jaar in mei voor de Tweede Kamer. De kiezer als vrij rondzwevend elektron. Dat is geen Nederlands fenomeen. Gisteren waren ze zeer voor Obama en vandaag zijn ze eerder tegen (5). Die daalt, die stijgt, naar de smaak van de dag. Het enige aandeel dat altijd stijgt is dat van peiler Maurice de Hond.
"Opgejaagd door de peilingen passen de politici hun boodschap aan aan een kiezer die eigenlijk niet weet wat hij echt wil, maar die door de snel wisselende boodschap van de politici nog eens in zijn overtuiging versterkt wordt dat hij geen verstandige burger meer is als hij niet voortdurend wisselt van partij. De liberaal Rutte is nu ineens bereid om de abortuswet te verstrengen (2). Is dat een modernisering van zijn liberale overtuigingen? Of zou het niet eerder een opening zijn naar die godvrezende protestanten van de Staatkundig Gereformeerde Partij? Stel dat zijn 'gedoogcoalitie' wat zetels te kort komt, dan is Rutte bij dat groepje al wat aanvaardbaar om er eventueel een akkoord mee af te sluiten.
"De wispelturigheid van de kiezer, de fragmentatie van het kiezerskorps ligt aan de basis van de politieke versnippering. En dat leidt stilaan tot een groeiende vorm van onbestuurbaarheid: in Nederland, in België, in Groot-Brittannië, zelfs in Duitsland (4). Daar hebben de regionale verkiezingen voortdurend nationale impact. Het volstaat dat Olaf Scholz (SPD) in Hamburg de deelstaatverkiezingen wint, of hij wordt prompt uitgeroepen tot kandidaat-kanselier. Niet door hemzelf, maar door tv-zenders ZDF en ARD: die voorspellen trouwens meteen ambras in de SPD, laten partijleiders Steinmeier en Gabriel alvast weten dat ze wellicht moeten opkrassen voor de nieuwe sterke man. Maar stel dat volgende week een andere SPD'er wint in Baden-Württemberg, dan heb je zogezegd al direct een intern gevecht.
"In een normale representatieve democratie geeft de kiezer het vertrouwen aan een partij en een politicus. Terecht of onterecht: ik heb het altijd onterecht gevonden dat zo veel kiezers hun vertrouwen gaven aan de CVP, en dat gevoelen was wellicht wederzijds. Maar achter die partijen zat een ideologie, een verzameling van standpunten. En daarbovenop kon een populaire politicus een supplementair verschil maken, zoals in Hamburg destijds Helmut Schmidt vermocht. Vandaag is dat niet meer zo. Hoe verheugend de uitslag in Hamburg ook voor socialisten mag zijn: je weet dat het los zand is. Want de kiezer stemde niet voor de SPD, maar voor Scholz. Of toch tenminste voor veertien dagen. Hij gaf wel zijn stem, maar amper zijn vertrouwen. Want binnen twee weken heeft ook Scholz iets gedaan wat wel in het programma stond, maar de individuele kiezer niet goed uitkomt. Dan is het weg met Scholz. Men heeft de poppetjes op de plaats van de ideeën gezet, en stemt voor de poppetjes. Vandaag hij, morgen zij. En de kiezer fragmenteert de vertegenwoordiging. In Nederland moeten ze nu over links al met vijf zijn en over rechts met drieën voor een regering. En zo krijg je een stuurloze kamer, waar men honderden dagen nodig heeft om tot een wankele meerderheid te komen. De kiezer veroorzaakt de onbestuurbaarheid van zijn eigen land
------------------------------------
Voor de vermelding SCHOOLMEESTERTJE moet ikmij helaas beroepen op mijn toch wel hier en daar falend geheugen. Wie zoals ik, geniet van een gezegende ouderdom, zal de beginjaren van die nerveuze moeial met een half-Mongools gezicht en die schorre stem nieet gauw vergeten. In elk debat op TV, waar hij toen alleen zichzelf zat, stond en liep te vertegenwoordigden, sneed hij rechtspringend en wild om zich heen slaand iedereen het woord af om zelf te kunnen schitteren. Iedereen zweeg toen, beschaamd om zoveel onbeschoftheid van die protégé, en wachtte tot de storm was uitgeraasd om dan, na de onderbreking, op het eigenlijke onderwerp terug te komen waar de zot zo grandioos naast was gaan pleiten. Als het debat ging over maatregelen tegen de wateroverlast, begon die over het vriesweer te razen. En als het debat ging over vorstschade, dan stak die een redevoering af van een half uur over de bedreigde diersoorten op de Zuidpool. Om het even waarover het debat ging, Lewie peroreerde wat hij voordien van buiten had geleerd. Klonk het niet, zo botste het. En botsen deed het altijd. Zo is die man er gekomen! Al botsen!
Hij botste zelfs zodanig goed, dat hij zich er uit botste toen bleek dat hij voor zijn partij 1.000.000 Befkes Agusta-smeergeld, neen, niet had verduisterd, maar deze onder de vorm van kaartenverkoop van 2 x 500.000 op 2 verschillende data in de partijkas had gebracht. Klopt, zei Karel Van Miert, die later in de pruimentijd en voor hij kon spreken, zou doodvallen uit zijn kersenboom, ons Carla steekt daar haar handen voor in het vuur. Haar handen, maar ook het geld, zei Franky Boy, voor hij in Oxford wijsdom ging opdoen .
Carla, die nochtans hele potten boter op het hoofd had, werd later zo goed als ongemoeid gelaten door de Rechtbank, want zij had gedreigd dat, als zij moest hangen, de hele SP dan met haar zou hangen
De SP overleefde, maar Willy Claes niet! De 2 miljoen Bekens die de speirders op zijn zolder vonden, waren verdorie de zwarte kas van zijnMadame, die op haar voorziende was tegen de dag dat Willy haar zou verlaten .Ook dààr wist ie dus nix van, en van alles waarvan hij ooit geweten had, wist hij ook niets meer want hij was het vergeten. Glad vergeten! Zo glad als zijn glad naar achteren gekamd haar!
En de paljas van zon partij zou in zijn oude dag nu nijdig zijn, dat de mensen anders zijn gaan denken! Al moet ik toegeven, dat ie toch kwaliteiten moeten hebben, meer dan ondergetekende, anders zou hij geen Burgemeester geworden zijn van Leuven. Met een portemonnaie in verhouding, dat spreekt!
----------------------------------------
(1)Wat voor gecrispeerd idee over een land besturen is me dat! Onze vriend Lewie laat uitschijnen dat, als Linx niet mag meespelen, dat zij dus daar gesplaatst zijn om de boel te saboteren! De brave burger is zo naïef te denken dat eenieder die verkozen wordt om het Land te (helpen) besturen, dat ook doet. In eer en geweten en zelfs als goed huisvader. Maar ja, dat zijn begrippen die in een post-Marxistische code niet thuishoren!
(2) Neen, Lewie, dat is gewoon een reflex van het gezond verstand, nu de druk van de Linxe Kerk voor al die ethische oplossingen van niet bestaande problemen voorgoed verdwenen is. Dat zulks in de smaak valt van alle Christenen is normaal. Om eerlijk te zijn, hebben wij in meerderheid altijd last gehad met het bloederig gedoe van kindermoord in de moederschoot. Dat is, net als euthanasie, gewoon tegen de natuurwetten, die zeggen Gij zult niet doden. Dat de straffen voor zoiets niet uitblijven, zien we (als een emanente gerechtigheid, weet U) in de chaotische bevolkingsaangroei, waar men de gedode kinderen moet vervangen door ingevoerde medemensen uit alle mogelijke landen van de planeet.
(3) Is hier weggelaten, door de schuld van die vuile populist Geert Wilders, de duivel hale hem. Net zoals in België, dat onbestuurbaar is door Bart De Wever en die bende Vlaams Nationalisten van het Vlaams Belang, die niet meer willen toegeven aan onze lieftallige Franstalige socialistische vrienden die ervoor zorgen dat wij ook in de vleespotten geraken .veellanger dan onze houdbaarheidsdatum.
(4) Weer mis Lewie! Die Linxe importsoep van vreemdelingen komt de mensen de strot uit En het eeuwig potverteren, ziet U! De mensen zien ook wel in dat de bomen niet tot in de hemel groeien!
(5) Lewie! Lewie! Lewie toch! Jullie hebben eerst die man (Mohbama) de hemel in geprezen, daar waar de mensen reeds vanaf de eerste maanden inzagen dat zij werden voor gelogen .
Liegen, Lewie, is altijd ergens goed voor. Er is maar één nadeel : het blijft niet duren.
Zie blog http://frankvanheckevb.skynetblogs.be/ (*)
---------------------------
Willen we met zijn allen beginnen een kaarsje branden voor ons Rozeke? Ze moet nog niet goed en wel aangekomen zijn Hierboven, of ze doet al een eerste mirakel. Dat doet ze door de geest te verlichten van Peter Casteels (zie hieronder) die via een zijdelingse opmerking BDW een tik verkoopt om vooral zichzelf te blijven, de man die in de Antwerpse kathedraal in zijn ziel liet kijken.
Men zou zich inderdaad de vraag moeten stellen of politici wel degelijk mensen zijn die altijd en overal ook een ziel hebben!
De klok tikt en de compromissen ook.
Zij, separatisten? Neen hoor! Geen separas, maar wel .Tistens!
Men kan het met de door de N-VA vooruitgeschoven waarden grondig oneens zijn, maar dit verschil van mening ommunten tot een pseudogeschil waarin een essentialistische bepaling van politiek als verantwoordelijk handelen per definitie de doorslag geeft, is intellectueel oneerlijk, concludeert socioloog Rudi Laermans zaterdag in een essay in De Standaard. Waar komt dat in hemelsnaam vandaan, vraagt Peter Casteels zich af.
Laermans wrijft commentatoren die N-VA een gebrek aan verantwoordelijkheidszin verwijten, een onjuist begrip van democratie aan. Om daar toe te komen moet hij vooraleerst veronderstellen dat deze sujetten zover gaan de houding van N-VA ondemocratisch te noemen. Hij haalt geen enkel concreet citaat aan, maar borduurt daar het hele stuk op verder.
Of iemand het nu ooit beweerd heeft of niet, de lezer zal geweten hebben dat het niet klopt. Een partij die haar idealen prefereert boven pragmatische machtspolitiek, heeft evenveel democratische legitimiteit als een partij die staat te springen om compromissen te sluiten. Dat u daar niet aan twijfelt.
Om deze stelling luister bij te zetten haalt Laermans het onderscheid van Max Weber tussen verantwoordelijkheidspolitiek en overtuigingspolitiek aan. Eigenlijk is daar geen behoefte aan. Je hoeft je niet achter een Duitser te verschansen om deze slag thuis te halen. Voor de aardigheid geef ik een voorbeeld.
In Nederland zit de Partij voor de Dieren met twee Kamerleden in het parlement. Die partij toonde op geen enkele moment enige interesse voor machtsdeelname, maar doet bijzonder zinvol werk voor de democratie als geheel. Ze maakt dierenleed tot onderwerp van gesprek in een assemblee waar dat thema zonder haar aanwezigheid waarschijnlijk onbesproken zou blijven. Men kan het met de door de Partij voor de Dieren vooruitgeschoven waarden grondig oneens zijn, maar zelfs als intellectuele denkoefening zijn de debatten die de partij afdwingt zinvol.
Een vergelijking tussen de PvdD en N-VA zou noch Marianne Thieme noch Bart De Wever vrolijk stemmen. Er is bovendien geen beginnen aan, omdat de verschillen veel talrijker zijn dan de gelijkenissen. De ene is marginaal en de andere heet incontournable, maar vooral een fout in het essay van Laermans maakt het een en ander duidelijk.
Hij gaat er vanuit dat N-VA een waarde als Vlaamse onafhankelijkheid aanhangt. Dat klopt enkel wanneer je het beginselprogramma van de partij als uitgangspunt neemt. In het verkiezingsprogramma uit 2010 staat daarentegen: Dit verkiezingsprogramma wil de staatsstructuur in overeenstemming brengen met de confederale realiteit van het federale bestuur op het terrein. Daarom mocht niemand hen separatisten noemen.
N-VA kondigde nog voor een enkele kiezer er in was geslaagd zijn stem uit te brengen een compromis aan met andere partijen. De partij stemde haar communautair programma gelijk met dat van CD&V en open VLD. Bovendien was Bart De Wever de eerste die na de verkiezingen een opdracht kreeg van de koning. Er wordt vaak gedaan alsof die man daar zelf over gaat, maar zon opdracht krijg je niet als je aankondigt enkel aan politiek te doen om je overtuiging uit te dragen.
Acht maanden na de verkiezingen zit N-VA nog steeds aan de onderhandelingstafel. Er ligt maar weinig op die tafel waar overeenstemming over werd bereikt, maar de partij laat geen kans onbenut om zichzelf compromisbereid te noemen. Als Bart De Wever langs mag bij Terzake, doet hij geenszins aan overtuigingspolitiek maar stelt hij zichzelf voor als de verdediger van een eerbaar akkoord voor alle partijen. Ben Weyts vatte deze partijtactiek samen door zichzelf een tijdje geleden in De Zevende Dag superconstructief te noemen.
Het lijkt allemaal een beetje aan Rudi Laermans voorbij te zijn gegaan. Voor wie wel heeft opgelet, komt zijn laatste observatie daarom des te onverwachter. Hij ziet de tandem CD&V/N-VA nog steeds aan het werk, waarbij de christendemocraten verantwoordelijkheidspolitiek bedrijven en de nationalisten aan overtuigingspolitiek doen. Ik wil me niet uitlaten over welke strategie CD&V tegenwoordig hanteert (ik zou het niet weten), maar N-VA verengen tot een club dogmatische hardliners zou intellectueel kei-oneerlijk zijn.
Zoals aangetoond probeert de partij niet enkel een staatsdragend en verantwoordelijk imago te capteren, maar als coalitiepartner in de Vlaamse regering bewijst ze overtuigend niet enkel geïnteresseerd te zijn in haar eigen fantasieën. Dat neemt niet weg dat zij zich momenteel in de federale onderhandelingen als zodanig lijkt op te stellen. Zolang N-VA, in tegenstelling daarmee, zelf beweert een politiek compromis na te streven, houdt het meer dan steek om haar te wijzen op de verantwoordelijkheidszin die daarvoor nodig is.
(*) Ik heb die foto een kwart slag gedraaid want in feite lag MRM zwaar ziek te bed in het hospitaal, waar haar zus een pruiken-pas sessie had ingericht. Een goeie week later ging ze ter ziele. Moeilijk te geloven, maar zo kennen we haar.
------------------------
Slot op de deur.
Kijk beste mensen, BDW is groot genoeg om op zichzelf te passen. Maar hoe meer hij zich aanschurkt bij de Tjeven, hoe meer hij zijn ware ambitie bloot geeft : het Schoon Verdiep, een mooi pensioen en later een van de vele nieuwe cut-and-close tunnels die naar hem zullen genoemd worden..
Omdat zijn rol van Top Flamingant zou overgenomen worden door het Vlaams Belang, mogen er geen verkiezingen komen en zal Leterme III straks als een voldongen feit over ons nederdalen. Vlaanderens uur zal weer verstreken zijn .
Dat komt er van, als onze politici als schoothondjes bijlessen Frans moeten nemen, en zij biddend en stamelend aan de poort blijven staan.
Waarheen het leidt wanneer in naam van de grenzeloze vrijheid van godsdienst wordt ingegaan op steeds meer eisen van Mohammedanen, is te zien aan een actueel voorbeeld in Spanje: Nog meer eisen! Nog meer sharia!
In de Catalonische stad Lleida eisen de islamitische verenigingen nu dat met onmiddellijke ingang alle honden uit het openbaar vervoer en ook uit de overwegend door Mohammedanen bewoonde stadswijken worden verbannen.
Een dienovereenkomstige aanvraag aan het stadsbestuur hebben ze al ingediend. Honden gelden voor Mohammedanen als »onreine dieren«, zwarte honden gelden zelfs als »shaitan« (duivels). Zwarte honden mogen islamconform in principe altijd gedood worden. Daarom vonden er in Turkije ook steeds opnieuw massale slachtingen van honden plaats, die daarna in massagraven werden begraven.
In Lleida beweren de daar wonende Mohammedanen, dat de aanwezigheid van honden in hun stad »hun religievrijheid zou beperken en hen het onmogelijk zou maken om volgens de richtlijnen van de koran te leven«. Daarom zouden ze weg moeten.
Ook hier in het land weigeren steeds meer islamitische taxichauffeurs om honden mee te nemen, ja, zelfs blindengeleidehonden laat men staan.
Weet U, er is iets in de lucht ddie maakt dat die twee, Muzelmannen en honden, elkaar niet kunnen luchten Bewijs : de eigen herdershonden.
Eerst lichtten zijn trouwe hondenogen lachend op, toen hij de dubbele bodem van Baasjes titel (hierboven) door had. Maar dan vielen zijn blikken op de plaats des onheils, vermeld in de tweede titel : Spanje!
De reconquista is dus tevergeefs geweest, ze zijn terug! Eerst in Spanje, dan in Griekenland, en daartussen ligt het rijke Italië, met Rome als hoofdstad der Christenheid van het Westelijk Rijk. In 1483 veroverden zij reeds het Oostelijk Rijk, met het rijke Constantinopel, de stad van Constantijn de Grote, thans Istanbul aan de Bosporus. Zij verbouwden de Aya Sofya (De heilige Wisjheid) van Christelijke Basiliek tot moskee, zoals ze willen doen met de Sint Pieter in Rome
Onze Nero, een uit de kluiten gewassen Duitse Herder, zoals U weet, is daar juist zachtjes jankend en met ingetrokken staart naar buiten gegaan, om bovenstaand bericht over zijn Spaanse lotgenoten door te geven aan zijn twee broers. Normaal begroeten die drie elkaar, na elke korte afwezigheid, door luid blaffend als om prijs tegen elkaar op te springen. Normaal ook draaien ze eerst uitdagend rond elkaar met opgestoken staarten, als gekrulde vlaggen, om vervolgens lijk 3 cavaleriepaarden in volle galop rond het huis te stormen. Nu hebben ze die ceremonie overgeslagen, en liggen naast elkaar met de tong uit hun bek, naar binnen te kijken. Afwachtend.
Ja, ik weet het! Dat zijn pas echte racisten!
Dat hebben we zien groeien van toen ze nog heel klein waren en hebben het niet kunnen voorkomen.
Het zit zo. Op de wekelijkse dinsdagmarkt, waar ze toen wel eens mee mochten, tot groot jolijt van de Italiaanse mamas die bijna vochten om die teddybeertjes die amper boven hun pootjes uitkwamen, te mogen knuffelen. Tot die ene gesluierde gestalte zich geschrokken uit de voeten miek. Zij had de puppys gezien (geroken?) maar de puppys eerst haar niet. Tot hun scherpe reukzin de vrouw toch nog inhaalde en zij, amper een vuist hoog, persé luid blaffend wilden gaan aanvallen.
Stel U voor : die ene Madam (Ja? Ze had geen bommengordel, want we zagen haar nadien toch nog terug) die we een zeldzame keer daar op die plaats zagen, deed geen vlieg kwaad, al liep ze als een donkere schim tussen de menigte.
Sindsdien vlucht ze ons, zelfs met de blikken, ook als we geen hond mee hebben. Want ondertussen zijn we slimmer geworden : zij kunnen niet meer overal mee. Wel in de dorpjes, maar niet meer in de steden, waar zoals overal elders in Europa, dompelaars bij de vleet rondlopen.
Dat komt (die rustige dorpjes) omdat wij leven in een verarmde bergstreek in Midden Italië, waar de mensen amper eten hebben voor zichzelf en dus nog vriendelijk voor elkaar zijn gebleven. Uren in het rond is er geen industrie en we zien op de Lilliput-akkertjes de keuterboertjes hun aardappelen oogsten zoals op een schilderij van Millet. OCMW heet hier nog altijd caritas. Neen, hier is uren in t rond geen melk noch honing te vinden. Alleen zure landwijn, en olijfolie die geen aftrek vinden bij de kopers en daarom maar aangewend worden voor eigen gebruik.
Ik geloof nooit dat er voor asiel manager een groot diploma vereist is. Hoogstens dat van Lager Onderwijs. De juiste partijkaart daarentegen .
Dat de man toevallig De Roo heet, is louter toevallig. Het had evengoed De Blauwe, of De Gele kunnen zijn. Wie weet zijn dat niet resp. de namen van zijn vrouw en van zijn maîtresse Een mens moet vooruitziende kunnen zijn in het leven!
----------------------------------------
"België moet zich voorbereiden op vluchtelingenstroom"
In De Morgen
Asielmanager Peter De Roo roept de federale regering op om dringend werk te maken van een apart statuut en aparte opvangcentra voor de oorlogsvluchtelingen uit het Midden-Oosten. Anders, zo waarschuwt hij, dreigen er weer dwangsommen voor de overheid.
Het aparte statuut moet ervoor zorgen dat deze Libische of Tunesische vluchtelingen het hele asielsysteem niet uit balans brengen. De oude kazernes van Ans, Baronville en Diest lijken de asielmanager het meest geschikt als tijdelijke opvangcentra voor deze vluchtelingen.
Eerder werden er al vier kazernes omgeturnd tot noodopvangcentra voor 'gewone' asielzoekers. De ministerraad zou de verwachte toestroom van deze vluchtelingen vandaag bespreken
---------------------------------------
Toelichting
Een leven als in Abrahams schoot : is een uitdrukking die nauw verwant is met leven in een land van melk en honing. Enfin, als er ooit geen melk meer moest zijn, al de koeien opgegeten zijn, en als ook de honing schaarser wordt, dan voeren we dat alles toch gewoon in van elders? Dan staan we voor de keuze : geld lenen om te betalen, of helemaal niet betalen. Als we geld lenen moeten we dat ook terugbetalen.
En daar begint het schoentje te wringen .
We mogen de dingen echter niet generaliseren. Deze Meneer De Roo zit boordevol compassie (net als wij), want deze keer gaat het niet om gewone vluchtelingen (economische en/of criminele) maar om oorlogsvluchtelingen. Het probleem is echter dat die dezelfde boodschap zullen aanhouden : Jy suis, jy reste .en dus zal het schoentje toch beginnen wringen
Ik heb lang getwijfeld of het nog wel zin had, om dag op dag 8 dagen na Valentijn, op deze nieuwerwetse feestdag terug te komen. Omdat ik niet wil dat er iets van weer eens een pas ontdekt nieuw talent van BDFW zou verloren gaan, doe ik het toch. De man is onuitputtelijk en heeft daarenboven een hart van goud. Dat schrijf ik, nog altijd diep onder de indruk van de rouwplechtigheid van Marie Rose Morel. Als hij daar tenminste stond als mens, en niet al tactisch politicus.
Dat, met dergelijk analytisch verstand de man er niet in slaagt om de Belgische Rebus ùet zijn partijstandpunt te verzoeken, ligt m.i. niet aan hem, maar aan die verdomde egoïsten van Francofonen. We moeten die met zijn allen een lesje leren. Liefst in de zin zoals Mter Vic Van Aelst bedoelde : we willen best overeenkomen, op voorwaarde dat ze eindelijk correct en fatsoenlijk worden!
Uit al die lof op deze blog voor BDW mag nu niet besloten worden, dat ik het Vlaams Belang verloochen. Integendeel zelf. Bart doet het alleen veel pragmatieker dan de onzen Enfin, nu het cordon op apegapen ligt, is ineens veel mogelijk geworden.
Bart : ook toevallig dat U inspiratie had op dezelfde dag die meteen haar laatste was .Wie weet was ze niet over Uw schouder al aan het meelezen .
Valentijn
8 februari 2011
Zelf begin ik die dag met een bezoek aan de tandarts om een gaatje te vullen, maar voor de romantische zielen onder ons is het volgende maandag Valentijn. Wie vatbaar is voor zeemzoeterigheid, of er minstens zijn afkeer voor kan verbergen, kan zich dan onder lichte commerciële druk uitleven met dinertjes, kaartjes, hartjes, beertjes of gedichtjes.
Sint-Valentijn is nu eenmaal de katholieke patroonheilige van de geliefden. Alleen, hij is dat niet altijd geweest. Hij werd tot de Middeleeuwen niet eens in verband gebracht met de liefde. De link kwam er pas in de 14de eeuw dankzij het gedicht 'Parlement of Foules' van Geoffrey Chaucer. De auteur had wel 2 mei in plaats van 14 februari in gedachten, maar dat tot daar toe. Maar zijn dichterlijke ode was helemaal niet gewijd aan een gebeurtenis die we vandaag nog als liefdevol zouden beschouwen. Chaucer zong de lof van het gearrangeerde huwelijk tussen Richard II van Engeland met Anne van Bohemen, dat niet zozeer plaatsvond omdat die twee gek waren op elkaar dan wel om in het kader van de Honderdjarige Oorlog een strategische band te smeden tussen Engeland en het Heilige Roomse Rijk.
Onze opvatting van de ware liefde is dan ook nog niet zo oud en alles behalve universeel, al heeft ze dankzij de dominantie van de westerse cultuurproductie wel die pretentie gekregen. Het idee dat er één unieke zielsverwant bestaat die de sleutel heeft tot levenslang geluk behoort voor zeer veel aardbewoners nog steeds tot de sprookjeswereld. Voor hen blijft het huwelijk wat het ook voor ons eeuwenlang is geweest: een verbintenis gebaseerd op socio-economische overwegingen. De adel trouwde om strategische redenen, boeren in functie van het grondbezit en arbeiders als alliantie in de strijd tegen de armoede.
Natuurlijk bestond eerder al wel de middeleeuwse hoofsheid, een literaire stijlfiguur waarmee men de geheime liefde tussen een man en een onbereikbare vrouw beschreef in een gespiritualiseerde erotiek. Verhalen zoals dat van Lancelot en Guinevere of van Tristan en Isolde, die niet bedoeld waren als realistische liefdesverhalen en die bovendien baadden in kommer en kwel. Ze borduurden voort op de klassieke traditie van Ovidius' Pyramus en Thisbe, die ook na de Middeleeuwen navolging kende, zoals in Shakespeares Romeo and Juliet.
Pas in de periode van de Romantiek ging men sentimentaliteit, emotie en introspectie als realistische ingrediënten beschouwen van de echte liefde. Toen ontstond het romantische ideaal. In Die Leiden des jungen Werthers beschrijft Goethe hoe het hoofdpersonage tot over de oren verliefd is op de mooie Lotte. Zij is echter verloofd met de elf jaar oudere Albert en treedt met hem in het huwelijk. Werther kiest daarop voor zelfmoord boven een ondraaglijk, levenslang ongeluk. Goethes meesterwerk werd een bestseller die in heel Europa zelfmoorden uit liefdesverdriet uitlokte. Het romantisch ideaal verspreidde zich razendsnel. Het sloot naadloos aan bij de christelijke huwelijksmoraliteit door aan de liefde een sacraal karakter te geven dat het huwelijk hielp optillen van een sociale conventie tot een goddelijk gebeuren. Het was ook de perfecte verzinnebeelding van de liefde voor de opkomende burgerij die het materieel goed genoeg had om een relatief vrije partnerkeuze mogelijk te maken. Het idee van de ware liefde hielp de rijkere burger om de banale realiteit van het huwelijk weg te moffelen.
Tot we in de tweede helft van de 20ste eeuw allemaal rijk genoeg werden om het romantisch ideaal na te streven in ons liefdesleven. Trouwen uit andere overwegingen vinden we sindsdien steeds meer een mensonwaardig lot. De illusie werd werkelijkheid. Of toch niet. Want sinds we rijk genoeg geworden zijn om de ware liefde levenslang als ideaalbeeld na te streven, worden er jaarlijks bijna evenveel huwelijken ontbonden als gesloten. Het romantisch ideaal is vaker de grond om relaties te beëindigen dan om er te beginnen. Duurzame relaties blijven nochtans voor onze samenleving van cruciaal belang. Ze zijn de basis voor investeringen in huizen, ze houden de consumptie op peil en zorgen via spaargeld voor kapitaalaccumulatie. Toegegeven, niet direct de meest romantische overwegingen, maar misschien toch voldoende grond om onze culturele opvattingen over het romantisch ideaal wat bij te stellen. Naast het rozenpad met een strijkorkestje op de achtergrond, dat we zo goed kennen uit de Amerikaanse films, kunnen mensen beter ook weerbaar gemaakt worden voor gevoelens van twijfel, ontgoocheling en sleur die duurzame relaties bijwijlen met zich meebrengen. Gelukkig moet vandaag niemand nog het ongelukkig huwelijk doorstaan dat Willem Elsschot zo gruwelijk precies heeft beschreven, maar een beetje realisme is allicht toch beter dan het kleffe gedoe rond Valentijn
Waarom zwijgen jullie? Godsdienstvrijheid is geen eenrichtingverkeer! Mensenrechten behouden
In Egypte, Irak, Iran, Turkije, Nigeria, Pakistan, Afghanistan en elders
Oproep tot een grote demonstratie in Frankfurt!
Ondergetekende werd door de organisatie verzocht om onderstaande tekst te verspreiden op Nederlandse weblogs en internetfora:
Onder dit motto roepen op zaterdag 12 maart 2011 de Jonge Aramese Unie, de Koptische gemeenten in Duitsland, de Federatie van de Arameeërs in Duitsland, de Aramese mensenrechtenbeweging in Nederland en meerdere bekende mensenrechtenorganisaties en christelijke hulporganisaties tot een grote demonstratie in Frankfurt op.
De demonstratie begint om 13.00 uur op het plein voor het hoofdstation en eindigt met een manifestatie om ongeveer 16.00 uur voor de Katharinenkerk. De demonstratie wordt georganiseerd door de supraconfessionele beweging »Hemel boven Frankfurt«.
De veroorzaker van de protestmars is de aanhoudende golf van geweld en onderdrukking van Koptische, Aramese, Iraanse en Nigeriaanse christenen, die met de aanslag in Alexandrië zijn voorlopige hoogtepunt heeft bereikt. Ook de definitieve onteigening van het Aramese kloosters Mor Gabriel in Turkije toont hoe de vrijheid van godsdienst quasi voor onze huisdeur met voeten wordt getreden. De jongste bloedige aanslag op een Koptisch gezin tijdens de onlusten in Egypte en het neerbranden van een kerk in de Sinaï maakt duidelijk: het moorden gaat door. Net zoals het zwijgen. En nog erger: de onverholen sympathie met de moordenaars!
Het gaat er bij de organisatoren daarom niet alleen om, om op het lijden van Oriëntaalse christenen en de schendingen van de mensenrechten in bijvoorbeeld Iran te wijzen, maar ook om op te staan tegen een verdringing, een verdoezeling, een ongeïnteresseerdheid en zelfs verruwing, die vooral opgang vindt in de media, in de politiek en in de publieke opinie bij het thema »mensenrechten«.
Zo schreef de hoofdredacteur van de Franfurter Rundschau na de bloedige slachting in Alexandrië »het gepraat over christenvervolging is een valstrik«. Sprekers van de SPD spraken tijdens een debat rondom christenvervolgingen van »islamofobie en buitenlandervijandigheid«.
Politici van de Groenen, die enerzijds onverholen hun sympathie tonen met het terreurregime in Teheran, wijzen tegelijkertijd een speciale bescherming voor christenen van de hand, »omdat daardoor andere religieuze minderheden benadeeld zouden worden«.
Een ARD-correspondente in Cairo sprak met het oog op de decennia lange terreur in Egypte tegen de Koptische minderheid van een »gevoelde benadeling«.
In de internetforums van Duitse kranten maken mensen zich op een denigrerende, smakeloze en cynische manier vrolijk over zowel de christenmoorden als over de in Iran gevangen zittende Duitse journalisten.
Aanleiding tot zorg geven ook de jongste welwillende signalen uit Berlijn richting radicale islamitische kringen in Egypte, hoewel er bij een overval op een christelijke familie alweer elf doden, waaronder kinderen, te beklagen zijn. De terreur gaat door, net zoals het doodzwijgen van de media, het toenadering zoeken tot totalitaire machten, die al in de startblokken staan. Daartegen moeten wij allemaal een signaal afgeven. Een signaal van menselijkheid en solidariteit. Een signaal tegen domheid, leugen, onverschilligheid en verruwing
Als ik mij niet bedrieg werden ooit de Kruistochten rond de jaren 1.096 begonnen als reactie tegen de Moslim-veroveringen vanaf 632, na de dood van de Profeet. De motieven van beide kampen waren toen ook niet godsdienstig, maar louter tactisch : land veroveren en land heroveren, in die volgorde. Dat duurde tot voor de poorten van Wenen in 1689 jet Islammonster voorlopig definitief werd verslagen. Al een geluk dat ze dat zelf geloofden, want Europa begon toen voor bijna 400 jaar ver met zijn eigen zelfmoord.
Toegepast op de huidige situatie, waar er met digitale snelheden gewerkt wordt en niet met paard en kar zoals toen, twee bedenkingen :
1° we staan weer zo ver. Waarbij er vooral militair moet gedacht worden, in de zin van dat de aanval afwachten niet de beste verdediging is.
2° het gaat nu niet om grondgebied, maar om petrol. Als de vreedzame aanvoer niet kan verzekerd worden, dan moet die afgedwongen worden, desnoods met de wapens in de hand.
Is het misschien niet zo ver? Waar haalt Kadafi anders de wijsheid vandaan dat Al Quada achter de opstanden zit!?
Petrol was en is de Achilles-hiel van onze beschaving geworden. Zonder olie valt het raderwerk stil. En valt Europa terug in de Middeleeuwen! De multiculturele samenleving is nu al een nachtmerrie!
Verschil met 1.000 jaar geleden : toen nam de Paus (terecht of niet) niet alleen het initiatief, maar ook grosso modo ook de leiding. Nu staat de Linxe Kerk al voordien te blèren dat we toch moeten voorzichtig zijn
Geert Wilders sprak tot zijn Rechters, bij de heropstart van zijn proces. Omdat onze media vergeten zijn daarover te berichten, doe ik het. Op kleine schaal, maar des te indringender nu zich in het Oosten de ramp voltrekt. Straks wordt gezegd op TV, gaat onze ruwe olie geen 100 Dollar kosten per barrel, maar minstens 220 dollar. Zeg eens : zouden we niet beginnen vragen stellen zoals de Oude Romeinen : aan wie komt de misdaad ten goede? Dààr mpet men de daders zoeken!
Dat dinsdag 22 februari twee gevechtspiloten van Kadafi als deserteurs naar Malta gevlogen zijn, in plaats van hun eigen burgers ite bombarderen, spreekt boekdelen Als dergelijke dictaturen al moeten vervangen worden door Moslim-Hogepriesters zoals die gisteren inEgypte konden spreken voor en toegejuicht worden door één miljoen Egyptenaren, dan belooft dat voor de Heilige Oorlog (Jihad) die straks met ons, maar eerst met Israël, zal gevoerd worden.
Meteen worden wij, samen met Berlusconi met onze neus op de feiten gedrukt : willen wij onze olie en ons gas veilig stellen, dan zijn we verplicht Kadafi daarbij te nemen .Vooral als zou blijken dat Osama Bin Laden en Al Quada inderdaad aan de basis van de oproer liggen. Wat meteen belooft!
Over naar Amsterdam, een paar dagen geleden .
In dit Shakespeariaans drama-zonder-einde staat niet één man terecht, maar een hele natie, waarbij ook wij in persoon betrokken zijn, ja zelfs geheel het Avondland voor de Rechter staat. Van daders heeft men slachtoffers gemaakt. Wat heden ten dage een soort mode-verschijnsel is. Zich verweren tegen een nachtelijke inbreker is strafbaar : Lin x gedraaide advocaten zullen het her-kwalificeren als buitensporig tegen-geweld .In dit geval : de daders worden met een goocheltruc omschreven als benadeelden, omdat zij de feiten (bloeddorstigheid) niet willen beschreven zien. En de eigenlijke slachtoffers, zij die met de dood bedreigd worden, Wilders op kop worden met scha en schand voor de Vierschaar gebracht.
Wij allemaal worden in het Heilig Boek der Moslims tot op de huidige dag beschreven als ongelovige honden, varkens en apen, niet als mensen. Wat er elke vrijdag in elke moskee in het Arabisch verteld wordt, blijft geheim. Terwijl zij ondertussen als zwermen sprinkhanen onze landen binnen vallen om ons meteen te vertellen hoe wij ons dienen te gedragen : naar hun 1400 jaar achterlopende woestijnwetten en gebruiken. Ons voedsel moet worden aangepast en wij mogen zeker geen onvertogen woord over hen en hun rare kledij spreken, want dan voelen zij zich gekwetst.
Wanneer zal het bij onze elite eindelijk doordringen, dat de invallers enkele en alleen uit zijn op onze rijkdom? Moesten ze naar hier gekomen zijn om te werken, waarom staan er dan nog zovele jobs oningevuld open?
De Linxe Kerk hersenspoelt al 40 jaar onze mensen om dat alles te aanvaarden als een soort planeet-solidariteit en wie het anders zegt, wordt uitgesloten. In een cordon sanitaire geplaatst en straks misschien opnieuw opgesloten in de leeuwenkooien van de Antwerpse Zoo. Ruim 30 - 40 jaar na het Vlaams Blok/Belang, komen de wereldleiders (Merkel, Sarkozy, Cameron) muidop tot hetzelfde proces : de multiculkti is een mislukking. En toch blijft de stroom gelukzoekers aangroeien. Die wordt zoveel mogelijk in de watten gelegd, terwijl de eigen mensen verkommeren. Want er is geen geld meer.
Wraakroepend, inderdaad. Maar het uur der wrake blijft verschoven. We hebben andere katjes te geselen. De Ronde van Qatar, of de Rode Duivels, bijvoorbeeld. Of het streven naar de zoveelste regering die Vlaanderen onder de knoet moet houden. Leterme III voorbereiden .
En bidden kunnen we ook al niet meer : onze kerken staan leeg en hebben geen bedienaars meer.
Heer ontferm U over ons (3x)
Christus ontferm U over ons (3x)
Heer ontferm U over ons (3x)
--------------------------------
Overal in Europa gaan de lichten uit. Overal op het continent waar onze beschaving bloeide en waar de mens vrijheid en welvaart en cultuur schiep. Overal ligt het fundament van het Westen onder vuur.
Overal in Europa fungeren de elite's als beschermers van een ideologie die al veertien eeuwen uit is op onze vernietiging. Een ideologie die voortkomt uit de woestijn en alleen maar woestijnen kan voortbrengen omdat ze de mens geen vrijheid gunt. De islamitische Mozart, de islamitische Gerard Reve, de islamitische Bill Gates; ze bestaan niet want zonder vrijheid is er geen creativiteit. De islam is een ideologie die zich vooral onderscheidt in moord en doodslag en die alleen maar maatschappijen kan voortbrengen die achterlijk en verpauperd zijn. Vreemd genoeg willen de elites geen slecht woord over die ideologie horen.
Mijn proces staat niet op zichzelf. Alleen de onnozelen denken dat het een incident is. Door heel Europa vechten de multiculturalistische elites een totale oorlog uit tegen hun bevolkingen. Met als inzet de voortzetting van de massa-immigratie, uiteindelijk resulterend in een islamitisch Europa een Europa zonder vrijheid: Eurabië.
Overal in Europa gaan de lichten uit. Wie op eigen houtje denkt of spreekt loopt gevaar. Vrijheidslievende burgers die kritiek hebben op de islam of zelfs maar stellen dat er een verband bestaat tussen islam en criminaliteit of eerwraak, betalen een bittere prijs en worden bedreigd en gecriminaliseerd. Wie de waarheid spreekt loopt gevaar.
Overal in Europa gaan de lichten uit. Overal staat de Orwelliaanse denkpolitie klaar, overal beducht op gedachte-misdaden, overal er op uit de bevolking terug te werpen binnen de lijnen waarbinnen het geacht wordt te denken.
Dit proces gaat niet over mij. Dit gaat over iets veel groters. Vrijheid van meningsuiting is niet het eigendom van de toevallige elites van een land. Het is een onvervreemdbaar recht, het geboorterecht van ons volk. Er is eeuwen voor gevochten, en nu wordt het opgeofferd om het een totalitaire ideologie naar de zin te maken.
Toekomstige generaties zullen terugkijken op dit proces en zich afvragen wie aan de goede kant stond. Wie opkwam voor de vrijheid en wie het in de uitverkoop wilde doen.
Overal in Europa gaan de lichten uit. Overal wordt onze vrijheid beknot. Daarom herhaal ik de woorden die ik hier eerder vorig jaar sprak:
Het is niet alleen het recht, maar ook de plicht van vrije mensen, en dus ook voor mij als Tweede Kamerlid, zich uit te spreken tegen elke ideologie die de vrijheid bedreigt. Het is dus een recht en een plicht de waarheid over de kwaadaardige ideologie genaamd Islam te spreken. Ik hoop dat de vrijheid van meningsuiting in dit proces zal zegevieren. Ik hoop niet alleen dat ik zal worden vrijgesproken. Maar vooral dat de vrijheid van meningsuiting in Nederland en Europa zal blijven bestaan.
VLAAMS BELANG PUNT 2 IN UITVOERING (IN DENEMARKEN)
VLAAMS BELANG PUNT 2 IN UITVOERING (IN DENEMARKEN)
Het zal wel niet zijn dat Het Vrije Volk veel lezers heeft bij ons. Misschien wel bij hier en daar een zeldzame Ahasverus als individuele zoeker naar waarheid, maar die recht-voor-de-raap-sprekende Hollanders zijn zeker niet geliefd bij de krom sprekende hoernalisten die onze media bevolken. Doch later zullen zij niet kunnen zeggenc : Das haben wir nicht gewusst .
Onderstaand artikel is dus ter intentie van de uitvinders van het warm water, die aan de basis liggen van het fameuze cordon, en ook voor ons en in feite voor iedereen die dit nooit mogen vergeten :
Josse Gheysels van Agalev,
Haiku Herman van de Tjeven,
Maurice Coppieters van de pré-Niveanen en
Franky Boy van de Sossen.
Zoals U ziet, 3 minussen en 1 omhoog gevallen nooit verkozen Tseef, die nota bene aan de basis ligt van de laatste maar hevigste immigratiegolf ooit. Dat is zowat zijn enige verdienste, inderhaast door gedrukt vòòr hij Paus+1 werd in de Europese Unie.
Ik zeg Paus + 1, omdat de Paus een tiara pleegde te dragen, een driedubbele kroon, als bewijs dat hij de Heerser was van 1° zijn eigen land 2° de ganse wereld en 3° de eeuwigheid. Haiku Herman, met een maandwedde van 4 x deze van Eerste Minister van een land, zou dus een kroon op zijn vogelkopje mogen dragen met 4 verdiepingen. Paus Plus dus ..
Voor t gemak van dragen van die evenwichtsoefening, mag hij, wat mij betreft, die 4 kronen gerust vervangen door een grote (kartonnen) buis.
Racisme schruwelden de Heren toen, lang geleden al, als het Vlaams Blok maatregelen eiste tegen de zondvloed maar nu zwijgen ze .Al zou Haiku Herman als Opper Europeaan Denemarken spreekwoordelijk moeten afschieten. Hongarije mocht toch van Europa ook geen maatregelen nemen om de Slinxe leugengazetten tot ietwat hoger waarheidsgehalte aan te zetten? Waarom mag Denemarken nu op zijn eentje deze rassenwetten invoeren?! Of zou het kunnen, dat de EU-potentaten reeds in hun vuistje lachen, bij de blijde verwachting dat er, door de Arabische Lente, wel eens een 300.000 à 500.000 vluchtelingen zouden moeten opgevangen worden .en dat zij dus nog alleen daarvoor aandacht hebben?
Voor de totale ontkerstening van Europa hebben zij inderdaad alles veil!
Wat Denemarken betreft : vanzelfsprekend moeten er nu nog deportatietreinen aan te pas komen, en gaskamers. Die werden er yoch iedere keer bij gesleurd van zodra het Vlaams Belang de mond opende over immigratie en de opkuis ervan.
Maar kijk : lees en geniet hoe de Denen de zaak aanpakken.
Amaai, dat moet pijn doen voor onze eigen Linxe Kerk : in de verdomhoek van de kiezer te zijn terecht gekomen, om daarna mee te maken dat hun waanwijze wereldbeeld terug gedraaid wordt .
Hier in eigen land is Lepe Steve tijdig overstag gegaan .Hij oogst nu Cleantechnisch wat er in vroeger jaren gezaaid werd To be ge-Lieted of de-Lieted, thats the question! Waarbij ik slechts met afschuw de woorden herhaal van, die over Ingrid Lieten schreef als over de hoer van Stevaert door hem niet alleen in De Lijn geplaatst ahw achter rode néons, maar vandaar uit ook geparachuteerd tot vice-première van de Vlaamse Deelregering. Ere woe ere toekomt.
Ziehier dit zielsverheffend citaat :
"Wat is de grond van de zaak? Die is: de nooit verkozen hoer van Stevaert, een eerste klas paljas die zich verheven voelt boven het gewone plebs en die de échte vertegenwoordigers van het échte volk zwart maakt, terwijl ze gvd... zélf een kop heeft om een karikatuur van te maken". Bovenstaande straffe uitspraak is uiteraard niet van mij. Zelfs al zou ik het zelfde denken, zo zou ik het nooit op papier durven zetten. De quote is van niemand minder van auteur Tom Naegels, zeker geen rechtse rakker, in De Standaard van vorig weekeinde.
------------------------------
Denemarken verscherpt buitenlanderpolitiek
E.J. BRON - 22 FEBRUARI 2011
Terwijl in Duitsland hoofdzakelijk gereageerd i.p.v. geregeerd wordt, laat ons kleine buurland in het Noorden weer eens zien dat het ook anders kan. In oktober van het afgelopen jaar werd een omvangrijk maatregelenpakket van de rechts-liberale regering aangenomen, dat de opheffing van de door integratieonwillige buitenlanders gedomineerde sociale gettos tot doel heeft. Hiertoe werd de regering door de Deense Volkspartij aangezet, die al acht en een half jaar lang de regering gedoogt en intussen is opgeklommen tot de op twee na grootste partij van Denemarken. De Deense minister-president Lars Løkke Rasmussen zei voor de aanvaarding van het maatregelenpakket o.a. het volgende:
»Generaties van ons hebben van Denemarken een veilige, rijke en vrije samenleving gemaakt. Zeker, welvaart en materiële vooruitgang zijn van groot belang, het beslissende echter waren en zijn nog steeds onze waarden: de vrijheid tot verscheidenheid, verantwoordelijkheid voor de gemeenschap, respect voor de geldende wetten; vrijheid van meningsuiting, dezelfde mogelijkheden voor mannen en vrouwen, een principieel vertrouwen dat we het goed met elkaar voorhebben kortom: onze diep verankerde democratie. Dat zijn allemaal sterke Deense waarden, die nooit betwijfeld mogen worden.
Maar er staan witte vlekken op onze Deense landkaart. Plekken, waar Deense waarden heel simpel niet meer aanwezig zijn. Waar brandweermensen alleen onder politiebescherming kunnen komen en hun werk kunnen doen, waar scholen en andere instellingen verwoest worden, waar pesterijen en criminaliteit de plaats hebben ingenomen van respect, waar parallelle rechtssystemen zijn ontstaan gebieden, waarin een groot deel van de inwoners werkloos is, waar veel criminelen wonen en veel migranten. Hier moeten we doelgericht optreden. Het wordt tijd om niet langer verkeerd begrepen tolerantie te oefenen tegenover die intolerantie, die in delen van deze gettos heerst.«
Het doel van het programma is om tot het jaar 2020 het aantal Deense gettos te halveren. In het kader van het programma worden door de regering o.a. 29 woonwijken geïdentificeerd, die voldoen aan de volgende gettocriteria:
Het aantal migranten uit niet-westerse landen en hun nakomelingen bedraagt meer dan 50% (het landelijk gemiddelde bedraagt 6,5%)
Het aantal mensen tussen 18 en 64 jaar zonder opleiding of arbeidsplaats bedraagt meer dan 40% (het landelijk gemiddelde bedraagt 15%)
Het aantal criminelen respectievelijk veroordeelden bedraagt meer dan 2,7%, wat meer dan het drievoudige van het landelijk gemiddelde is
De nu geformuleerde gettostrategie van de regering voorziet in een combinatie van stedenbouwkundige, justitiële en sociale maatregelen. In totaal zouden er 21 miljard Deense Kronen (ongeveer 3 miljard euro) voor het veelzijdige anti-getto-initiatief klaarliggen. Het wordt duidelijk dat er een algemene politieke ommezwaai in Denemarken heeft plaatsgevonden.
Zo verklaarde zelfs de liberale minister van arbeidszaken Inger Støjberg: »Het pakket bevat veel aspecten. Veel te veel migranten in de gettos zijn op een tijdstip in ons land aangekomen toen men geen duidelijke eisen aan hen durfde te stellen. Deze eisen stellen we nu en wel goedbedoelend en eerlijk. We zeggen: we verwachten van jullie, dat jullie ook je deel bijdragen aan de Deense samenleving, op weg daar naartoe echter willen we jullie graag ondersteunen.«
Het wordt duidelijk, dat in Denemarken in het vervolg integratie geëist en gebrekkige bereidheid hiertoe met sancties wordt bestraft. Vooral kinderen en jongeren dienen doelbewust gestimuleerd te worden. Voor kinderen uit migrantenfamilies wordt een 30-urige crècheverzorging per week verplicht wanneer taaltoetsen laten zien dat het taalniveau van deze kinderen niet overeenkomt met dat van Deense kinderen van dezelfde leeftijd. Families die zich hiertegen verzetten, moeten rekening houden met kortingen op de kinderbijslag. Verder wil de regering het aantal mensen dat van een uitkering leeft, verlagen. De verantwoordelijke arbeidsbemiddelingsbureaus moeten filialen in de belaste woonwijken openen. Tegelijkertijd worden de ontvangers van sociale uitkeringen gedwongen om minstens 225 uur per jaar te werken om het recht met betrekking tot het geld te behouden. Alleen wie actief iets onderneemt om een baan te krijgen, zal in het vervolg gestimuleerd worden.
Dit alles wijst erop, dat het oude citaat »There is something rotten in the state of Denmark« vermoedelijk iets aan betekenis verliest
Met geen ander doel dan om het even hoe weer negatief te kunnen berichten over het Vlaams Belang, kwam deze zaak weer voor.
Correctie : ze kwam wel voor, maar werd subiet weer afgevoerd. Uitstel heet dat.
Ik noem dat Justitie met een onmenselijk gelaat. De de profundis voor Marie Rose Morel hangt nog in de lucht, en reeds gaat het circus verder. Heel de wereld wist al van in tempore non suspecto dat de auteur wèl bekend was en dat er dus geen sprake was van de verantwoordelijke uitgever, Vanhecke dus, er op aan te spreken. Als het al een delict was, dan een PERSDELICT en dat moet grondwettelijk voor een assiusenjury gebracht worden.
Niets van dat alles : Willockx had een stok gevonden, en de hond moest en zou geslagen worden!
Frank had naast de 2 vrouwen (zie hieronder), ook een van die FN303 speeldingetjes moeten meebrengen. Niet om te gebruiken, uiteraard, maar netjes in geschenkverpakking.
En Willockx : wordt die niet vervolgd voor heling van de Agusta-miljoenen bovenop allerlei valsheden ivm de aankoop van Het Vrije Waasland?
Juist, Ja! Met een Justice de Roi Nègres kan men inderdaad alle kanten uit. Op zijn Belgisch, waar we al 55 dagen ver zijn in een Nieuw Jaar, vooraleer de eerste twee gevangenen zijn kunnen ontsnappen. Met behulp ven een metaalzaag om hun tralies door te zagen, zodat ze, zo ouderwets als maar mogelijk, met samengeknoopte lakens over het muurtje konden geraken .Zo realistisch als maar kan ..
-----------------------------------
Frank Vanhecke is gisteren voor de Dendermondse strafrechtbank verschenen in een proces wegens racisme. Hij daagde op met zijn dochter en de moeder van zijn onlangs overleden vrouw Marie-Rose Morel aan zijn zijde. Zij waren erbij om Vanhecke te steunen. De zaak werd echter uitgesteld.
De feiten dateren van midden 2005. In de Vlaams Belang-krant van
Sint-Niklaas verscheen toen een artikel naar aanleiding van een aantal
grafstenen die op het kerkhof van Tereken in Sint-Niklaas vernield waren.
Daarin stond dat de daders van het vandalisme jonge tieners van allochtone afkomst zouden zijn en dat hun cultuur geen respect zou hebben voor de doden en voor symbolen van een ander geloof. Naar aanleiding van dat artikel stapte toenmalig burgemeester Freddy Willockx (sp.a) naar het Centrum voor Racismebestrijding en hij diende een klacht in tegen Vlaams Belang.
Het was uiteindelijk het parket van Dendermonde dat de auteur van het
artikel wilde dagvaarden. Maar omdat niet te achterhalen was wie de bewuste passage geschreven had, werd Frank Vanhecke als verantwoordelijke uitgever gedagvaard. Daarvoor werd de politieke onschendbaarheid van de man opgeheven.
Gevolg was dat Vanhecke gisteren terecht stonden wegens inbreuken op de wet op racisme en xenofobie. En met hem Marc V.d.V. (58) uit Sint-Niklaas, die aan het artikel mee zou hebben geschreven. Maar zowel de advocaat van het Centrum voor Racismebestrijding als het parket vroeg de rechter om een uitstel. De advocaten van de verdedigingen hadden immers nog maar pas besluiten neergelegd en daarin zouden zij de werkelijke auteur van het artikel kunnen aanduiden. "Dat moet verder onderzocht worden", zegt de openbare aanklager." Want de enige reden waarom Frank Vanhecke hier vandaag staat, is omdat de auteur niet bekend was."
Frank is al een paar dagen weer vlot bezig op zijn blog. Meestal over MRM, de parel van Vlaanderen, zoals een collega haar beschrijft. Als een volleerde dArtgnaan spitst hij Bart Stinckman, ex dM thans dS als een beleefd man aan zijn degen. Zonder bloed vergieten. Spijtig!
Hoogstens zou deze schurk volgens Frank zich moeten verontschuldigen, al zou een rechtzetting in in dinausaurussen van letters op het voorblad van dS nog niet genoeg zijn. Als die man 5 woorden schrijft, zijn er 10 leugens, 10 onwaarheden en 10 verdraaiingen bij.
Enfin, de man springt niet eens uit de toon bij de Schandaard.
Hieronder volgen twee stukjes die klaarheid zouden kunnen scheppen over de huidige zo gezegde impasse. Over Marcus Antonius, over Brutus. En over het Volk van Rome.
Het eerste leest lekker, maar blijft fictie. De tweede is wat meer staccato, maar is concreet. De twee naast elkaar doen de maskers vallen.
Voor het Vlaams Belang breken er hallucinante tijden aan.
Het zal wel niemand verwonderen, dat ondergetekende . een lichtjes afwijkende mening heeft dan het AFF over de toekomst van deze partij. Al vind ik het flauw dat voor de SP-am-mensen er alleen percenten gegeven worden, en geen absolute cijfers. Schrik dat de leegloop duidelijk zou zijn?
De kans dat informateur Didier Reynders in zijn opdracht slaagt, is vrijwel nihil. Dat betekent echter niet dat zijn opdracht maar schijn zou zijn, om te bewijzen dat de liberalen het ook niet zouden kunnen. Zijn opdracht lijkt immers in de eerste plaats een mistgordijn te zijn, dat het échte spel moet verbergen. En dat échte spel, dat speelt zich af in de Wetstraat 16.
Naar verluidt zou zelfs Didier Reynders ondertussen al ingezien hebben dat hij eigenlijk geen kans maakt om zijn informatieopdracht tot een goed einde te brengen. Inderdaad, PS-voorzitter Elio di Rupo bestrijdt waarschijnlijk nog liever zelf de twee pijlers waarop zijn partij in Wallonië rust de corruptie en de werkloosheid dan Didier Reynders de eer te gunnen te mogen slagen waar hij zelf zo pijnlijk mislukte. Dat betekent echter niet dat er voor Didier Reynders niets uit de brand te slepen valt. Misschien slaagt hij er wel in de N-VA eraf te rijden, zonder dat ook de CD&V afvalt? In dat geval zou het kunnen dat Elio di Rupo hem een derde ambtstermijn als minister van Financiën zou willen gunnen, als ook MR-voorzitter Charles Michel mee wil. Was ik Didier Reynders, dan zou ik eerder daar mijn energie insteken, in plaats van de sp.a of de groenen op de zenuwen te werken.
Als de informatieopdracht van Didier Reynders slechts een mistgordijn is, waar speelt zich dan het échte spel af, dat dat mistgordijn moet proberen te verbergen? Het antwoord is de Wetstraat 16 natuurlijk, waar een ontslagnemende eerste minister zit die de tijd van zijn leven beleeft. Kreeg Yves Leterme niet, nog voor Didier Reynders zijn informatieopdracht kreeg, ook een opdracht toegespeeld van koning Albert II? Hem werd inderdaad gevraagd een begroting voor 2011 op te stellen, en bovendien maatregelen te nemen om te beantwoorden aan alle eisen van de Europese Unie wat betreft het begrotingsbeleid en de structurele hervormingen. Een waar kolfje naar zijn hand dus. Enkele dagen later kwam daar nog eens het Interprofessioneel Akkoord (IPA) bovenop, om over zijn «ruzie» met Angela Merkel over het indexeringsmechanisme nog maar te zwijgen.
Had Yves Leterme zijn eigen droomjob mogen schetsen, hij had het waarschijnlijk nooit beter kunnen doen dan de job die hij nu heeft. Stel je voor zeg, al die cijfertjes bij mekaar optellen, en daarna op TV of internationaal de grote jan mogen uithangen, terwijl hij in het Parlement lastige vragen altijd kan pareren met een zwijgen «in het belang van het land en de bevolking». Ondertussen dient hij zijn ware heren, niet zijn kiezers of zijn eigen partij, maar wel de PS, in de hoop dat hij er straks nog enkele jaartjes bij zou mogen doen. Of zou het echt toeval geweest zijn dat hij in verband met het IPA tegen zijn eigen partij en een meerderheid in de Kamer in aan het onderhandelen sloeg met de PS, zogezegd omdat er binnen de federale regering toch eensgezindheid moest zijn? In een ontslagnemende regering is dat nergens voor nodig, tenzij er andere belangen op het spel staan natuurlijk.
Aan de geruchten over een samenwerking tussen Yves Leterme en Elio di Rupo hecht ik ondertussen weinig geloof. Zo'n samenwerking achter de schermen valt natuurlijk niet uit te sluiten, maar lijkt me toch onwaarschijnlijk. En bovendien, van de kant van Elio di Rupo bekeken totaal onnodig. Yves Leterme heeft hij immers al lang in zijn zak waarom zou hij dan met hem moeten samenwerken? Bovendien valt zo'n samenwerking niet helemaal consistent te noemen met de uitvallen van Elio di Rupo naar de CD&V, al kan de samenwerking natuurlijk van recentere datum zijn. Maar dan nog blijft het merkwaardig dat bijvoorbeeld ook Laurette Onkelinx zich onlangs nog liet opmerken met een bitsige aanval op de CD&V. Of zou de samenwerking zo geheim zijn dat ze achter haar rug om zou gebeuren?
Wat er ook van zij, de informatie-opdracht van Didier Reynders heeft voor de PS vooral één functie: de tijd verder laten werken, tot de CD&V bereid is de N-VA te laten vallen. Tegelijkertijd kreeg Yves Leterme van de PS een extra injectie van zijn favoriete drug toegediend: macht. Of misschien correcter, en nog gevaarlijker: schijn van macht. De signalen die de PS ondertussen teruggestuurd krijgt van de CD&V geven in ieder geval aan dat deze tactiek op termijn misschien dan toch zijn vruchten zou kunnen afwerpen. Was daar niet Yves Leterme, die al eens liet verstaan verkiezingen «tegen elke prijs» te willen vermijden? Ik hoef daar voor de lezer waarschijnlijk verder geen cynische opmerking bij te maken. Maar belangrijker was het nieuwe signaal van CD&V-voorzitter Wouter Beke, dat ondertussen al gretig opgepikt werd door Rik Torfs: de CD&V stapt niet zonder de N-VA in een nieuwe federale regering, tenzij de N-VA zelf niet meer zou willen. En daarmee werd de onvoorwaardelijke onverzettelijkheid van de CD&V meteen omgebogen in een voorwaardelijke onverzettelijkheid. Als N-VA-voorzitter Bart de Wever morgen het verlossende woord laat vallen, zal de CD&V de handen vrij hebben om toch in een federale regering te stappen zonder de N-VA. En desnoods liefst? ook zonder staatshervorming. De CD&V-bocht is dus ingezet.
En er zal nog bochtenwerk aan te pas komen. Misschien hoopt men nu binnen de CD&V wel in stilte dat de N-VA er eerder vroeg dan laat er toch zelf zou uittrekken, maar ik acht die kans eerder klein. De N-VA definieert zich immers als partij in functie van haar grootste concurrent, het Vlaams Belang, met als groot verschil dat de N-VA in tegenstelling tot het Vlaams Belang wél bereid is compromissen te sluiten en deel te nemen aan de macht. Het is niet meer of niet minder dan de bestaansreden van de N-VA. Sommige waarnemers verbazen er zich al maanden over dat de N-VA de onderhandelingstafel niet wil verlaten, en verklaren dat als een angst om de zwart piet toegespeeld te krijgen, maar het probleem van de N-VA is dus groter dan dat. Als de partij de federale regeringsonderhandelingen verlaat, toont zij immers impliciet aan dat niet zij, maar wel het Vlaams Belang al de hele tijd gelijk heeft gehad over de Belgische constructie. Federaal in de oppositie belanden is voor de N-VA op zich geen probleem, als zij aan haar kiezers maar kan vertellen dat zij in die oppositie geduwd werd, en er niet zelf voor gekozen heeft. Het verlossende woord van Bart de Wever voor de CD&V (en sp.a, Groen! en Open Vld) zal daarom ongetwijfeld nog enige tijd op zich laten wachten.
Zijn de Franstaligen gefrustreerd over de houding van de CD&V, die de N-VA maar niet wil laten vallen, dan is men bij de CD&V weer gefrustreerd over de houding van de N-VA, die de onderhandelingstafel maar niet uit eigen beweging wil verlaten. De scherpe uitval van Rik Torfs aan het adres van Bart de Wever moet wellicht ook in dat licht gezien worden, en niet alleen in dat van de recente peiling die de CD&V naar een historisch dieptepunt zond.
Welke mogelijkheden heeft de CD&V dan nog om alsnog een regering-Leterme III op de benen te brengen? Áls Bart de Wever bereid is de onderhandelingstafel zelf te verlaten, heeft de CD&V meteen de handen vrij, en kan ze bovendien de staatshervorming zonder veel problemen in één of andere werkgroep stoppen. Als Bart de Wever niet zo vriendelijk wil zijn voor de CD&V, vermoed ik dat de CD&V op een gegeven ogenblik zal willen vaststellen dat de N-VAde facto niet meer in een federale regering wil stappen, ook al zegt die partij iets anders. Dat de CD&V, naar het schijnt met de C van christelijk, niet te beroerd is om platte leugens te gebruiken, weten we reeds langer. De regering-Leterme II had volgens haar wel degelijk een meerderheid aan Vlaamse zijde, omdat haar regeerakkoord ooit mee goedgekeurd werd door de N-VA. En als die regering misschien dan toch geen meerderheid aan Vlaamse zijde had, en de N-VA daar problemen rond maakte, dan lag de schuld daarvoor natuurlijk volledig bij de N-VA zelf, die de regering-Leterme II dan maar moest steunen. Met nu bovendien ook Rik Torfs in huis, kan het voor de CD&V dan toch geen probleem zijn op een bepaald ogenblik vaststellingen te doen, die weliswaar kant noch wal raken, maar die haar wel toelaten om eindelijk weer de benoemingsmachines in gang te zetten. Zou bijvoorbeeld Steven Vanackere die klus niet kunnen klaren in een informatieopdracht, zodat Yves Leterme eindelijk aan zijn formatieopdracht zou kunnen beginnen? Laat de boel ondertussen rustig nog een paar weekjes sudderen, misschien is er dan wel iets mogelijk
-------------------------
Van het AFF Front :
Uit een rondvraag van De Standaard bij alle Vlaamse politieke partijen blijkt dat op de N-VA na alle Vlaamse politieke partijen de voorbije vier jaar leden verloren, de LDD en het VB het meest.
In 2006 had de N-VA een 10 400 leden; in 2010 eindigde men op een 15 800 leden, maar daar stopte het niet bij. Blijft dat de partij van Bart De Wever in verhouding met haar stemmenaantal van bijna 1,2 miljoen stemmen verhoudingsgewijs bijzonder weinig leden heeft. De CD&V heeft nog steeds de meeste leden, met een 70 200 leden. Wel verliest de CD&V op vier jaar tijd 14,3 % van haar leden. De SP.A doet nog slechter, met een ledenverlies van 15,9 % op vier jaar tijd. Maar er zijn er die verhoudingsgewijs nóg meer leden verliezen. De Lijst Dedecker (LDD, sinds de jongste naamsverandering Libertair - Direct - Democratisch) bereikte in 2008 haar hoogste ledenaantal, met een 6 300 leden. Intussen is de lijst van de Oostendse brulboei Jean-Marie Dedecker (foto: rechts, met naast hem VB-kopstuk Filip Dewinter) teruggevallen tot 3 800 leden. Een verlies van 40,2 %. Het VB is bijna-kampioen ledenverlies. In 2006 een 25 100 leden; in 2010 nog maar 19 500 leden. Een verlies van 22,3 %.
Er is geen knik in de dalende lijn van het VB-ledenaantal ingevolge een of andere gebeurtenis, wel is er een stijgend aantal leden dat het VB jaar na jaar verliest. Van 25 090 leden in 2006 ging het naar 25 000 leden in 2007 (- 90 leden), dan 23 850 leden in 2008 (- 1 150 leden), vervolgens 22 500 leden in 2009 (- 1 350 leden), en ten slotte 19 500 leden in 2010 (- 3 000 leden). Proficiat. Het gaat steeds beter met het VB.
---------------------------------
Tot slot :
We weten allemaal dat met cijfers alles kan bewezen worden. Vooral als ze in De Schandaard staan, en afkomstig zijn van politieke partijen. Vooral Linx schijnt gevoelig voor deze verleidingen : de RIZIV-cijfers van hun mutualiteit bvb spraken/spreken boekdelen. Bij het ABVV slaagt men er zelfs in dopgeld uit te betalen aan mensen die nog nooit gewerkt hebben. Om de eenvoudige reden dat ze niet eens bestaan .Niet dat de Tjeven dat niet zouden durven, maar die zijn slimmer in het camoufleren!
--------------------------------
Als toemaatje een tipje van de sluier gelicht over ene Pukkelpopweide in Stevaert-land. Ceci nest pas une pipe! Of is het eerder een nieuw soort magisch realisme ..Het artikel komt uit dS, en die is precies een beetje chagrijnig uit naijverigheid!
Wie wordt rijk van de Pukkelpopwei?
HOE EEN DISCUTABEL CONTRACT tot stand KWAM
donderdag 24 februari 2011, 05u00
BRUSSEL - Een 81-jarige Berchemnaar en een oud-mosselverkoper uit Damme. Die krijgen van de stad Hasselt 80.000 euro gemeenschapsgeld voor hun bemiddeling bij de verkoop van de Pukkelpopwei. Het verhaal achter een uiterst schimmige deal.
Moet u daar nu echt nog over schrijven? De deal is rond.' Echt van harte is het niet dat Etienne Van Overmeire de telefoon opneemt. Maar veel keuze heeft hij niet. Zijn bedrijf Kappa Consult duikt op in het dossier over de omstreden aankoop van de Pukkelpopwei door de stad Hasselt. Die moet hem en zijn zakenpartner Boudewijn Dehaene 80.000 euro commissie betalen, btw niet inbegrepen. Drie procent van de 2,6miljoen euro die de wei kostte. Een standaardcommissie, maar een standaardbemiddelaar kun je de man bezwaarlijk noemen. 81 is hij. Volgens de bedrijfsdatabank Graydon vult hij onder meer 'aangifteformulieren' in. Zijn zakenpartner Boudewijn Dehaene uit Damme zat in de communicatie en de verkoop van mosselen. Maar soms verkopen beiden dus ook onroerend goed. Zoals de festivalwei van Pukkelpop.
Vreemd? Het wordt nog vreemder. Over hoe het duo de verkoop van de Pukkelpopweide naar zich toe trok, lopen de versies uiteen. Volgens de Vlaamse jezuïeten, die de wei in de jaren vijftig kochten om er een universiteit op te bouwen, belden Van Overmeire en Dehaene hen. Zelf benadrukken de bemiddelaars dat het omgekeerd ging. De jezuïeten belden dus een duo uit Berchem en Damme. Om een koper te zoeken voor een wei in Hasselt, 170 km verderop. Een wei in een blauwe zone bovendien -alleen geschikt voor openbare nutsvoorzieningen.
Maar passons. Feit is dat het duo vanaf 2009 op zoek ging naar een koper. Van Overmeire belde met zijn 'goede kennis' Steve Stevaert (SP.A). ('Ik mag hem Steve noemen, hij noemt mij Etienne.') Stevaert is niet geïnteresseerd - 'wat zou ik met zoveel wei aan moeten?' - en verwijst hem door naar de stad Hasselt. 'Ik had die wei al zo vaak zien passeren. Die stond al twintig jaar te koop. Dat wist iedereen in Hasselt.'
De Vietnam-connectie
Iedereen in Hasselt wist het dus, maar toch kwam er een 81-jarige fixer uit Berchem aan te pas om een koper te vinden. Etienne Van Overmeire komt 'via-via' -'hoe, dat zijn uw zaken niet' - in contact met het Hasseltse nutsbedrijf Machiels. En dat wist blijkbaar als enige in Hasselt niét dat de wei te koop stond.
'Dat kwam ons nooit ter ore', zegt woordvoerder Philip Hilven. 'Maar we namen er een optie op, zodra we het te weten kwamen. We ontwikkelen onder meer voorzieningen in de zorgsector. Zo'n grote blauwe zone, dat was voor ons een buitenkans. We wisten dat het om de wei van Pukkelpop ging. Maar in zulke zaken spelen sentimenten niet.'
Opmerkelijk: Group Machiels zit in een internationaal consortium dat het Dinh Vu Industrial Zone-project ontwikkelt in de haven van Hai Phong (Vietnam). De haven waarvan Steve Stevaert vorig jaar voorzitter van de toezichtraad werd. Maar dat is, bezweren zowel Group Machiels als Steve Stevaert, 'louter toeval'.
Burgerzin
Maar passons, alweer. Het festivalterrein van Pukkelpop: daar hadden we het over. Die Hasseltse wei kwam dus via een Berchemnaar en een Dammenaar in handen van het Hasseltse nutsbedrijf Machiels, dat er sociale voorzieningen op wilde bouwen. Tot het bij de stad navroeg of het daarvoor vergunningen zou krijgen.
'De burgemeester zei ons dat ze die grond zelf graag wilde', vertelt Philip Hilven van Group Machiels. 'Voor Pukkelpop. We hebben toen beslist om onze optie, die enkele dagen later zou vervallen, over te laten aan de stad. Gratis. Uit burgerzin.' De Hasseltse burgemeester Hilde Claes (SP.A) beaamt: 'Group Machiels heeft een zeer mooie geste gedaan.'
Maar there ain't no such thing as a free meal. Zelfs in 'gratis' Hasselt niet. Behalve de optie moest de stad van Group Machiels ook het honorarium van 3procent overnemen dat Boudewijn Dehaene en Etienne Van Overmeire hadden bedongen. 80.000 euro, dus. Gemeenschapsgeld.
Normaal hadden de jezuïeten dat bedrag als verkoper moeten betalen, maar dat hadden ze blijkbaar anders geregeld. 'Gebruikelijk is dat niet, nee', zegt pater Walter De Vos, de econoom van de Vlaamse jezuïeten. 'Maar zij hadden ons gecontacteerd. Dan moeten wij hén toch niet betalen?'
Kans om te protesteren, kreeg niemand in Hasselt. Omdat de optie van Group Machiels op de wei dreigde te vervallen, werd de beslissing 'met hoogdringendheid' door het schepencollege gejaagd. Voor een schatting was er geen tijd. De gemeenteraad moest zelfs niet eens pro forma zijn goedkeuring geven.
'Juridisch klopt dat van geen kanten', protesteert gemeenteraadslid Frieda Brepoels (N-VA). 'Volgens het gemeentedecreet mag hoogdringendheid alleen ingeroepen worden bij brand en overstroming. Nooit voor een investeringsdossier.'
En juridisch rammelt er wel meer aan de deal tussen Group Machiels en de stad Hasselt. Zo stipuleert een clausule dat het nutsbedrijf de bevoorrechte partner is als Hasselt binnen de tien jaar iets wil bouwen. Een rusthuis, bijvoorbeeld. Of een ziekenhuis. Maar is dat niet strijdig met de wet op overheidsuitgaven?
Veel te duur
'We hebben laten stipuleren dat we niet gebonden zijn aan het contract als we iets illegaals zouden moeten doen', reageert burgemeester Hilde Claes. En de commissie van 3 procent? 'Die was zo bedongen. Ik heb me laten vertellen dat dat niet zo ongewoon is.' Had de stad niet rechtstreeks met de jezuïeten kunnen onderhandelen? 'Dat is ons nooit aangeboden.'
Is het niet vreemd dat dit via een oud-mosselverkoper uit Damme en een 81-jarige Berchemnaar moest verlopen? Claes: 'Ik heb die mensen nooit ontmoet. Zulke zaken lopen zoals ze lopen.'
Eenzelfde antwoord bij Chokri Mahassine, organisator van Pukkelpop. 'Ik kan alleen maar blij zijn dat de toekomst van mijn festival veilig is. Zelf heb ik die gronden nooit willen kopen, nee. Veel te duur voor een festivalorganisator. Het is bovendien maar een deel van de festivalwei. En wat zou ik met zoveel grond moeten beginnen?'
Blijft de vraag: waarom boden Etienne Van Overmeire en Boudewijn Dehaene de gronden nooit rechtstreeks aan de stad aan? 'Dat was mijn volgende stap', zegt Dehaene. 'Group Machiels hapte sneller toe. Ze waren slimmer. En daarmee hebben ze een mooie zaak gedaan.' Hoezo? Ze stonden hun optie toch gratis en uit burgerzin aan Hasselt af? Lange stilte. 'Ik bedoel: ze hebben niet moeten investeren in de grond.'
Woordvoerder Philip Hilven van Group Machiels: 'Wij? Een goede zaak? Ik heb geen idee wat mijnheer Dehaene bedoelt. Financieel winnen we hier niets bij, alleen ons imago komt hier door onze geste hopelijk sterker uit.'
--------------------------------
Leuk, hé hoe die Club van Cuba-vrienden muziek maken. Mag ik ze een onderafdeling van de Cesar-samenzwering noemen, die optreden met een eigen programma?
Net als de Ploert (Knack!) van A rijdt Steve al lang voor eigen rekening. Het klootjesvolk in de straat? Die hebben hun nut gehad om de vrijgestelden te brengen waar ze moesten zijn : dicht bij de vleespotten van Egypte.
Voor iemand die het verhaal van Julius Cesar een beetje beter kent, weet die dat gezegde Marcus Antonius achteraf nog lang en gelukkig geleefd heeft met de vrouw van zijn vriend Julius, de genaamde Cleopatra. Dat duurde tot het was
Gisteren dacht ik, bij heet lezen van onderstaand geschrijf van de BDW, Il Grande, Tiens! Tiens! Hij klimt toch nog op zijn strijdros. Wel een beetje laat. En trouwens (zie het resultaat) wie bekommert zich nog om die ventjes in de KNS? Ze hebben schandaal willen schoppen, en buiten de eigen aanhang, is er geen kat die het zich nog herinnert .
Maar de dwergen zijn op hun lange tenen getrapt. Of, om in hun eigen terminologie te blijven : op hun pik getrapt. Klinkt mooi vuil en smerig, en is daarenboven oer-Hollands.
En toch! En toch!
Het geheel doet mij denken aan Wie herstelde de rust op een teken van zijnhand? De hoofd-dwerg gaat meteen voor de bijl : overwerkt door teveel te moeten praten. Als een hondje dat opzit om pootjes te geven, maar eigenlijk vreest dat hij meteen een trap onder zijn staart zal krijgen. Met BDW moet men altijd opletten : het is een allesbrander! Zie maar hoe het cordon nog rapper verdampt dan België! Straks zijn ook zij verdampt!
Welke prestaties (bedprestaties tellen niet mee) moet men eigenlijk verricht hebben om een koperen plaat naast zijn voordeur te mogen hangen Artiest?
Volgens mij volstaat het een klusjesman te vinden die 4 vijzen in de muur kan draaien. Het plaatje zelf zal wel betaald geraken, nadat de deurwaarder een aantal keren is komen aanbellen.
Neen : ik moet ze niet, die vast geroeste gesubsidieerde blikken droge broodtrommels en lege papieren koekjesdozen. Zij sturen hun volksgenootschap niet in de vaart der volkeren, zij hebben hun karretje er aan vastgemaakt en laten zich meeslepen.
Met zelfmoordenaar Hugo Claus is hun laatste kans gevloden om ooit in een of ander Nobelprijs verankerde eeuwigheid te worden vereremerkt. Allemaal zon grote genealiteit die dan dreigt voorgoed te worden vergeten! Wat heeft dat Kortrijks Onderpastoortje dan gehad, dat zij niet hebben? En die bakkerskwast uit Ingooigem!
'Die op-de-spits-drijvers willen ons kooien in een nuffig, koud en bekrompen Vlaams Lilliputlandje. We zijn vrijdenkers zonder gêne, zoals Tijl Uilenspiegel', zo orakelde Marijke Pinoy donderdag als presentatrice van de voor het overige gezapige frietrevolutie op de Gentse Kouter. De arme Tijl bereikte daarmee een nieuwe halte in zijn eindeloze tocht door het Vlaamse socio-politieke landschap. Een wonderlijke reis, beschreven door Marnix Beyen in Held voor alle Werk. De Vele Gedaanten van Tijl Uilenspiegel, waarin Tijl zich zowel voor de Vlaams-nationalistische, katholieke, liberale, socialistische, communistische en zelfs anarchistische kar liet spannen.
De oorspronkelijk Duitse schelm begon aan die reis dankzij La Légende et les aventures héroïques, joyeuses et glorieuses d'Ulenspiegel et de Lamme Goedzak au Pays de Flandres et ailleurs door Charles De Coster. De auteur bleef dankzij dat boek gespaard van de jammerlijke vergetelheid die andere Franstalige Vlaamse auteurs - zoals Emile Verhaeren, Georges Rodenbach of de enige Vlaamse Nobelprijswinnaar voor literatuur Maurice Maeterlinck - te beurt viel en die Tom Lanoye terecht aanklaagt als een lacune in onze culturele beleving. Toen zij hun woorden aan het papier toevertrouwden, maakte het Frans nog onlosmakelijk deel uit van de Vlaamse identiteit.
Maar zoals Marc Reynebeau in zijn jongste column voor de 1.000ste keer uitlegt - misschien in de hoop dat ik hem ooit eens zou tegenspreken - is identiteit geen vaststaand gegeven. Identiteit is een sociaal geconstrueerde realiteit die in een veranderende context voortdurend wordt heruitgevonden via een impliciete dialoog tussen de leden van de verbeelde gemeenschap. De democratisering, de sociale mobiliteit en de evolutie van de Vlaamse ontvoogdingsstrijd maakten dat dit proces de volkstaal in Vlaanderen opwaardeerde tot de drager van de Vlaamse identiteitsbeleving en dat het Frans daar geleidelijk buiten ging vallen. Franstalige Vlamingen werden daardoor gedegradeerd tot franskiljons en deemsterden langzaam weg tot een kleine subcultuur die tot verdwijnen gedoemd lijkt.
Het doorsnijden van de culturele band tussen Vlaanderen en de francofonie, veroorzaakte bij de verfranste elite fantoompijn. Een mooi voorbeeld daarvan is Jacques Brel, die als telg uit een rijk West-Vlaams bourgeoisgeslacht in zijn identiteitsbeleving botste met de leden van de hem zo dierbare gemeenschap omdat die hem niet meer ten volle (h)erkenden als medelid. Het leidde tot een passionele haat-liefdeverhouding met Vlaanderen die op een bittere, maar artistiek briljante wijze tot uiting kwam. De haat vertaalde zich in de striemende karikatuur van het bekrompen, onverdraagzame, provincialistische Vlaanderen dat het daglicht schuwt onder de schaduw van de kerktoren. Dat beeld wordt nog steeds gekoesterd in de Brusselse salons en is door een groot deel van de Vlaamse culturele en intellectuele elite grondig geïnternaliseerd. De mantra van de Vlaamse geborneerdheid wordt in die middens steevast afgespeeld tegenover iedere uiting van Vlaams zelfbewustzijn. Toen het Vlaams-nationalisme politiek gedomineerd werd door radicaal rechts kon dat probleemloos volstaan. De holle frasen over wereldburgerschap, multiculturele verrijking en solidariteit klinken echter minder overtuigend tegenover een pleidooi voor een inclusieve Vlaamse identiteitsbeleving die complexloos naar de wereld kijkt en die ideologisch gegrondvest is op het streven naar democratisch en doeltreffend bestuur.
De sterk verminderde greep van radicaal rechts op het proces van Vlaamse natievorming leidt bij veel Vlaamse kunstenaars dan ook niet tot enthousiasme maar precies tot grote onrust. Daarom wordt ondergetekende door de ongemanierde schilder Luc Tuymans 'veel gevaarlijker' geacht dan Vlaams Belang en trekt Tom Lanoye alle registers open tegen wat hij smalend de 'Nieuw-Vlaamse Elite' noemt. Met hun klaagzang tonen ze ironisch genoeg aan hoezeer ze het gevecht tegen hun eigen kleinburgerlijkheid hebben verloren.
Inzake Vlaamse navelstaarderij en zelfgenoegzaamheid kan niemand op tegen een avondje ideologische zelfbevrediging met onze zogeheten cultuurdragers in de Brusselse KVS en qua politieke verzuring vinden columnisten als Paul Goossens in Vlaanderen hun gelijke niet meer. Het is een raadsel hoe zogeheten cultuurdragers hun creatieve zelf kunnen zijn in zo'n verstikkend eenheidsdenken. Als Vlaanderen een product is van onze verbeelding, waarom is het dan ondenkbaar dat we er iets goeds van kunnen maken?
Bart De Wever is voorzitter van de N-VA. Zijn column verschijnt tweewekelijks op dinsdag.
-------------
BDW moet zich niet moeien met cultuur : weeral die Linx-Progressieve Po-Co reactie : reageren naast de kwestie. Immers : BDW moeit zich niet met cultuur : hij bemoeit zich met de bedrijvers (misbruikers?) ervan. Door ze gewoon, net als Uilenspiegel, een spiegel voor te houden.
--------------------------------
'De Wever moet zich niet moeien met cultuur'
Culturo's reageren verdeeld op uithaal Bart De Wever
woensdag 23 februari 2011, 05u00
Auteur: Wouter Van Driessche
BRUSSEL - N-VA-voorzitter Bart De Wever schiet in een column op de culturele wereld. De geviseerde kunstschilder Luc Tuymans reageert sussend. 'Ik kan de kwaadheid goed begrijpen.'
Van onze redacteur
N-VA-voorzitter Bart De Wever heeft dan toch teruggeslagen. 'Ik reageer niet op zo'n onbeschofterik', zei hij vorige week na een aanval van kunstschilder Luc Tuymans. Die had hem op Radio 1 'gevaarlijker' genoemd 'dan het Vlaams Belang'. Maar gisteren nam De Wever de handschoen dan toch op in zijn wekelijkse column. (DS 22/02).
Tuymans is volgens De Wever 'kleinburgerlijk', en hij niet alleen. Ook schrijver Tom Lanoye, die een paar keer hard uithaalde naar N-VA, moet het ontgelden. Samen met alle andere 'zogeheten cultuurdragers'. De lijst verwijten aan hun adres is lang. Eenheidsdenken. Navelstaarderij. Zelfgenoegzaamheid. Ideologische zelfbevrediging. Vlaams-nationalisme is geen synoniem meer voor extreem-rechts, maar dat hebben kunstenaars volgens De Wever nog altijd niet begrepen. 'Tegen elke uiting van Vlaams zelfbewustzijn plaatsen ze het cliché van het geborneerde en onverdraagzame Vlaanderen. Holle argumenten', vindt De Wever.
'Ik kan zijn kwaadheid goed begrijpen', reageert Luc Tuymans verrassend mild. 'Bart De Wever gevaarlijker noemen dan het Vlaams Belang was niet mijn meest gelukkige uitspraak. Maar goed. Ik was drie weken non stop geïnterviewd. Dan zegt een mens al eens iets ongenuanceerds.'
'Ik blijf me wel verzetten tegen de separatistische logica van de N-VA. We moeten dit land hervormen, maar we mogen het niet in twee delen. Economisch staan we aan de fucking wereldtop. Vanwaar toch dat idee dat we tekort gedaan worden? '
'Ik heb begrepen dat N-VA ook vragen heeft bij dat evenement in de KVS tegen de splitsing van ons land. ('Niet in onze naam'; nvdr.) Ik heb daar toch mijn bedenkingen bij. De Wever moet zich met sociaal-economische kwesties bezighouden, niet met cultuur. En al helemaal niet met de inhoud ervan. Soit. Voor de sector zijn zulke pogingen tot inmenging zo slecht nog niet. In Nederland brachten de kunsthaters van Wilders een hele dynamiek op gang. Contestatie houdt je scherp', zegt Tuymans.
Scherpte - precies daar ontbreekt het de artistieke wereld volgens schrijver Tom Naegels aan. Toch als het over hun kritiek op het Vlaams-nationalisme gaat. 'Zeer goeie analyse van De Wever', postte hij meteen na zijn column op Facebook.
'Veel kunstenaars zien N-VA als een soort uitloper van Vlaams Belang', zegt Naegels. 'Dat clichébeeld ergert me, omdat er zo'n tragisch gebrek aan inzicht uit spreekt. Hoe kun je als kunstenaar nu een stem claimen in het politieke debat - bijvoorbeeld met een avond in de KVS - als je niet eerst je huiswerk maakt? Als je niet eerst probeert te begrijpen waarom de partij waartegen je fulmineert zoveel stemmen haalt?'
'De argumentatie is ook heel erg hol. 'Wij kunstenaars, wij weten het allemaal beter, want wij zijn kosmopolitisch, multicultureel en open naar de wereld.' Hoe zelfingenomen kun je zijn? Erger nog: hoe hard kun je jezelf bedriegen? Als er één monocultureel en blank bastion is, dan is het wel de Vlaamse artistieke wereld. Die mensen moeten hun ideeëngoed dringend eens aan de werkelijkheid toetsen.'
Naegels' collega Tom Lanoye, met naam en toenaam geviseerd in de column van De Wever, reageert liever niet met een soundbite. Hij overweegt een opiniestuk.
Paul Goossens, door de Wever ietwat off topic weggezet als een 'verzuurd' columnist, haalt de schouders op. 'In Nederland zie je dat het electoraal rendabel is om kunst af te doen als een 'linkse hobby', en op kunstenaars in te hakken. Als ik iets lees in de column van De Wever, is het dat.'
--------------------------------
Pro Memorie
BDW is/was wel de geboren aartsvijand van het Vlaams Blok/Belang, die in zijn monoloog tot de kist van Marie Rose Morel onlangs in de Antwerpse kathedraal bekende dat hij als een eeuwigdurende straf aanzag, het nooit meer met haar te kunnen goedmaken.
!
Zou deze redevoering in haar geheel misschien ietwat zijn blijven hangen in de artistieke middens? Lees : niets is meer als vroeger! Stommerikken dat jullie dat nog niet zagen!
Jullie hebben niet alleen prut in jullie hoofden, maar ook in jullie ogen!
Dames en Heren Minabelen : vergeet het niet : BDW is een allesbrander
Zijn ze nu helemaal zot geworden! Grotere platbroekerij bestaat toch niet!
In plaats dat de Franstalige parlementariërs tenminste de meest elementaire begrippen van de taal van de meerderheid van het land zouden spreken, geven de onze nu de Judaskus.
Moet Mangain in zijn vuistje lachen!
En Cruella dan! Hare Chérie bienaimé, de advocaat die zoals U weet liefst van al Linx gespuis verdedigt, is vandaag begonnen met de verdediging van de gangster die zonder de minste reden met een kalashnikov de Vlaamse Agente Kitty naar de eeuwigheid schoot. Die was, net als zijn 2 kompanen, een Franstalige Nieuwe Belg uit Scherrelroi. Derhalve werd de zaak naar de Frans taalrol verwezen. De Vlaamstalige ouders en familie van Kitty, die in de zaal volgen? Comme dhabitude : pour les Flamands la même chose.
En niemand die daarover roert!
Let maar op: Mter Uyterhaegen is geen uil .De 3 loochenen nog altijd, niettegenstaande de materiële bewijzen. Het slachtoffer wordt verdedigd door Vermassen Wedden dat die, in afspraak met de Grote Uyterhaegen, een soort van onweerstaanbare maar verschoonbare drang zal pleiten!? Verkeerde plaats, verkeerd tijdstip. Een ongeluk dus .Zeker geen koelbloedige moord, want iemand die met een automatisch snelvuurgeweer op korte afstand een salvo lost op een politievoertuig, kan toch niet weten dat daarin personen voorkwamen! Trouwens : had die patrouille de kansarme sukkelaars die ocharme dezzelfde nacht op dezelfde plaats al mislukt waren om een camionneke te stelen, laten begaan, dan was er niets nixke gebeurd! Zo simpel is dat! De ware schuldige is de politiechef, die een jong onervaren politie-agentjee in de vuurlinie heeft gestuurd!
----------------------------------
Leden Vlaams Parlement krijgen Franse les
woensdag 23 februari 2011, 12u14 dS
Het Vlaams parlement is woensdag gestart met een opmerkelijk opleidingsinitiatief. Tot het zomerreces kunnen de Vlaamse volksvertegenwoordigers elke woensdagvoormiddag hun kennis van het Frans bijschaven.
De Vlaamse parlementsleden konden in het verleden ook al wel lessen Frans volgen, maar die opleidingen werden geregeld via de federale Kamer van volksvertegenwoordigers. Nu biedt het Vlaams parlement dus een eigen cursus Frans aan.
De lessenreeks startte woensdag wel met een "valse noot", legt sp.aer Jan Roegiers uit. De lesgever had zich blijkbaar van aanvangsuur vergist, waardoor de eerste les in het water viel.
Bedoeling is wel dat een aantal parlementsleden, onder wie ook voorzitter Jan Peumans (N-VA), vanaf volgende woensdag elke woensdagvoormiddag tot het zomerreces anderhalf uur Franse les krijgen.
was het Turkse koffie, nu zijn het de Turken zelf .
---------------------------
El Cid, net zoals ik, moet bij de lezing van onderstaande mail van de NV-A (dat wordt waarschijnlijk straks de NV-AA, of zelfs de NV-AAAn de rating verhoogt iedere dag voor de doorsnee Vlaming!) raar opgekeken hebben. Dat voelt zo een beetje lijk een bokskampioen die in de ring in volle kamp, ineens een rechtse uppercut ziet vertrekken van over zijn schouder.
Het is wel een goed gevoel .
Dat het een uppercut is met een evolutieve ondergrond, in plaats van een revolutieve, doet niets terzake, buiten het feit dat de slag aankomt in sourdine : alles blijft zoals het was. Met alleen maar wat peptalk voor de galerij .De Waaltjes, zoals voorheen, importeren vreemdelingen per scheepslading om er verfranste Belgen van te maken, zoals men vroeger koloniale waren uiut het buitenland aanvoerde. Dat zal dus doorgaan, zo lang de voorraad strekt. Of tot dal het rekensommetje weer klopt in hun voordeel. 3 miljoen minder Walen dan Vlamingen? Aan een tempo van nog geen 100.000 nieuwe Walen (25.000 geregulariseerden met telkens hun gezin) per jaar gaat dat veel te traag. Vandaar dat zij de sluizen helemaal willen opendraaien. Net nu het aanvoeraanbod spectaculair gaat stijgen .
Gelukkig voor het Vlaams Algemeen Belang, kunnen de kiezers zich nog een eigen gezonde mening vormen. Tenminste, voor als we mochten op straat komen, dat er tegen ons geen speelgoed uit Herstal wordt ingezet.
In afwachting, kunnen wij ons misschien onledig houden met het bedenken van een aangepaste naam aan die DVZ (Dienst Vreemdelingen Zaken). Wat zou U denken van CAA : Commission dAccueil Amical? Vooral buitenlandse criminelen moet zich hierdoor aangetrokken voelen. En dat is toch de bedoeling? Want waarvan moeten al die mensen, eenmaal ze hier zijn, leven?
------------------------------------
N-VA vraagt intrekking regularisatienota en hoorzitting met Directeur-Generaal DVZ
In de Kamercommissie Binnenlandse Zaken deze namiddag bleef Wathelet vasthouden aan de DVZ-nota van 27 november 2009. In deze nota wordt opdracht gegeven om criminelen pas na 18 maand effectieve celstraf uit te sluiten van regularisatie. De nota blijft dus gelden als leidraad voor de behandeling van de vele duizenden nog hangende regularisatieaanvragen. N-VA vraagt om een hoorzitting met de Directeur-Generaal van DVZ om een inschatting te kunnen maken van het aantal geregulariseerde criminelen en eist de onmiddellijke intrekking van de DVZ-nota.
In een reactie verwijt Wathelet Smeyers een gebrek aan 'intellectuele eerlijkheid' en een gebrek aan respect voor de rechtspraak. "Wathelet heeft een jaar lang ontkend dat deze nota bestond en verwijt mij nu intellectuele oneerlijkheid", reageert Smeyers. "Nochtans was het Wathelet die verder ging met zijn regularisatiecampagne nadat deze door de Raad van State was vernietigd. En dan verwijt hij mij een gebrek aan respect voor de rechtspraak! De wereld op zn kop."
Wathelet verschuilt zich verder achter vermeende rechtspraak van de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen. De Raad voor Vreemdelingenbetwistingen oordeelt echter nooit over de grond van de zaak, maar enkel of een beslissing voldoende gemotiveerd werd. "Regularisatie is steeds een gunst, en geen recht. Als Wathelet het over regels heeft, heeft hij het enkel over zijn eigen regels", zegt Smeyers.
Reeds meer dan 24.000 illegalen werden met gebruik van deze criteria in deze nota geregulariseerd. De vraag is hoeveel hiervan fraudeurs en/of veroordeelde criminelen zijn. "De DVZ nota van 27 november 2009 is te gek voor woorden. Celstraffen tot 18 maand effectief ,Interpol-seiningen, voorwaardelijke straffen zijn blijkbaar niet voldoende om illegalen uit te sluiten van regularisatie. De nota moet onmiddellijk ingetrokken worden om te verhinderen dat nog meer kleine criminelen, zoals autodieven, geweldenaars, vluchtmisdrijvers en drugdealers geregulariseerd worden
Daar gaan we weer : de omfloersing is ingezet! Alles in dit land want niet kosjer is, wordt omfloerst benaderd.
Dat de Waalse Deelregering de Vlaamse bemoeizucht afblafte, om zelf alleen de verantwoordelijkheid te nemen over deze fabrieken van de dood, waar ze 100 % de eigenaar en 100% de exploitant van is, doet er zelfs niet meer aan toe. Overal wordt vol afschuw geroepen : het zijnBelgische wapens ..Het te verwaarlozen onderscheid dat wij, de Vlamingen, dat niet gewild hebben, en dat het de Waalse Overheid zelf is die deze wapens produceert, valt tussen de plooien. Konden ze toch niet weten, die Waaltjes uit Herstal, dat er met hun geweertjes ook kon geschoten worden op mensen!
Dit zou de druppel moeten zijn, die de beker van de echtscheiding doet overlopen! Als Herstal vernietigingswapens wil maken, dan willen wij daar niets mee te maken hebben. Dan is Herstal het buitenland, net zoals Nazi-Duitsland indertijd het buitenland was. Men maakte daar nochtans ook goede wapens!
Wat is nu de uiteindelijke consequentie? Buitenlandminister VanAckere naar de galleien en Rudy Demotte voor het Oorlogstribunaal van Den Haag? Of hen alle twee, geboeid aan handen en voeten, uitleveren aan de oorlogsweduwen in de Prachtlanden?
Ondertussen in Herstal : nog een paar honderd doppers erbij .en zon kei-goede know how die, net als de klompenmakerij, en zoveel andere ambachten, dreigt verloren te gaan! Wallonia wordt geen Derde Wereldland, maar is dat al 50-60 jaar! Alleen vallen nu de laatste loodjes. Of zijn het loden soldaatjes, onder de niet dodelijke kogels van de FN303 .
--------------------------
FN Herstal-wapens te zien op internetfilmpje uit Benghazi
22/02/11, 13u11 De Morgen
Op het internet zijn beelden opgedoken van een burger die in de Libische stad Benghazi een FN303, een wapen van de FN-fabriek in het Waalse Herstal, draagt. Dat meldt de website van La Meuse.
Het filmpje is te zien is YouTube onder de titel 'Libya - Benghazi - Weapons of African mercenaries'. Volgens La Meuse wordt op dit moment nagegaan of de beelden wel degelijk bij de protesten in Benghazi gemaakt zijn.
'Niet-dodelijk' Dat het zichtbare wapen een FN303 is, afkomstig uit de Waalse wapenfabriek in Herstal, staat wel vast. Dat bevestigt onderzoeker Luc Mampaey van het GRIP (Groupe de recherche et d'information sur la paix et la sécurité). De FN303 is een wapen dat ingezet wordt om oproer tegen te gaan en dat geboekstaafd staat als "niet-dodelijk".
Het Waals Gewest gaf FN Herstal de toestemming om in 2009 met Libië een contract af te sluiten voor de verkoop van wapens. Die beslissing wordt op dit moment nog altijd door een aantal ngo's betwist bij de Raad van State.
'Risico van gebruik' Waals minister-president Rudy Demotte heeft de Belgische ambassade in Libië gisteren gevraagd om een inschatting te maken van "het risico op gebruik" van Waalse wapens bij het neerslaan van de protesten.
Mocht blijken dat het certificaat van eindgebruiker niet werd gerespecteerd, dan zal de Waalse regering niet aarzelen de situatie bij Europa aan te klagen, klonk het. Minister van Buitenlandse Zaken Steven Vanackere reageerde echter sceptisch over de mogelijkheden om dat te controleren. (belga/adb)
-----------------------------
Nota Bene
De versluiering (sorry, het is de omfloersing, om het met een Koninklijk pleonasme te zeggen dat nooit meer mag vergeten worden) begint al met de naam : de FN-fabrieken in Herstal .Dat klinkt zo een beetje als de Solo-fabrieken in Merksem, of de Sla-Olieraffinaderijen in Izegem. Maar voluit en in t Fransoos zijn dat de Fabriques Nationales dArmes de Guerre à Herstal.
Zoals U ziet dringt er zich al onmiddellijk een eerste correctie op : het zijn niet de FN, maar de FR, de FabriquesRégionales. En Armes de Guerre zou correcter omgezet kunnen worden in Armes à Tuer Intentionellement. Voluit wordt dat dan FRATI, wat een perfect alibi is voor grootscheepse verkoopcampagnes : voor verbroedering : koopt alleen bij FRATI .Met FRATI fraternaliseren wij de ganse wereld!
Wat doen ondertussen? Hopen dat er vlug iets anders uit de bus komt, zodat dit potje kan gedekt blijven? Of rap-rap iets uitvinden dat ook dat Vlamingen stigmatiseert? Militaire voertuigen bijvoorbeeld!
Uit een Opinie bijdrage in dezelfde krant :
De opstand tegen het dictatoriale regime in Libië heeft in het zuiden van ons land voor ophef gezorgd. De Waalse regering leverde in 2009 immers een wapenexportvergunning voor Libië af, ter waarde van ongeveer 11,5 miljoen euro. Het betrof lichte wapens van FN Herstal, een bedrijf dat voor 100 procent in handen is van de Waalse overheid. Het gros van de wapens was bestemd voor een bataljon van de Libische elitetroepen, die onder leiding staan van de zoon van Kadhafi. Een ander deel van de levering was bestemd voor de politie. Toen de Waalse regering vorig jaar opnieuw wapens wilde leveren, trokken de Franstalige Liga voor de Mensenrechten en het Vredesplatform CNAPD naar de Raad van State.
Terecht, zo blijkt nu. De kans is namelijk behoorlijk groot dat de Belgische wapens ingezet worden bij het bloedige neerslaan van de manifestaties in Libië. Tot 2004 gold een Europees wapenembargo tegen Libië. Sinds het zonder voorwaarden is opgeheven, leveren tal van EU-landen opnieuw zonder scrupules wapens aan dit dictatoriale regime, ook al heeft het een bar slechte reputatie op vlak van mensenrechten. In 2009 leverden 13 landen van de Europese Unie voor 343 miljoen aan wapenvergunningen voor Libië af. België, dat volgens het rapport goed is voor 22,3 miljoen euro (het dubbele dus van het bedrag dat in de media circuleert!), is dus geen uitzondering.
Het legt de vinger op de wonde van een problematiek die de vredesbeweging al jaren aankaart. Wapenwetten noch Europese regels blijken een hinderpaal te vormen voor de levering van wapens aan landen met repressieve regimes. De Belgische wapenwet stelt nochtans duidelijk, in een van de vijf leveringscriteria, dat elke vergunning moet worden verworpen als "er voldoende aanwijzingen bestaan dat in het land van bestemming de uitvoer of doorvoer bijdraagt tot een klaarblijkelijke schending van de mensenrechten, er een duidelijk risico bestaat dat de beoogde uitvoer gebruikt wordt voor binnenlandse onderdrukking..." Ook de in 2008 bindend gemaakte EU-Gedragscode betreffende wapenuitvoer heeft het risico op binnenlandse onderdrukking als criterium voor niet-levering.
In de praktijk verloopt het evenwel helemaal anders en laten de EU-landen met inbegrip van België de economische en politieke belangen primeren. Volgens het laatste officiële EU-rapport hebben de landen van de EU in 2009 voor maar liefst 11,6 miljard euro aan wapenvergunningen goedgekeurd voor het Midden-Oosten en Noord-Afrika, met inbegrip van alle problematische landen. Dat is een verdubbeling in vergelijking met het jaar daarvoor (5,95 miljard euro)! Het Belgische aandeel daarin bedraagt 418 miljoen euro (tegenover 375 miljoen euro in 2008). Tot de belangrijke eindbestemmingen horen de brutaalste regimes met als grote uitschieter Saoedi-Arabië, met 5 miljard euro, goed voor bijna de helft van de Europese wapenexport (België: 337 miljoen euro).
De positieve noot over het Europese wapenbeleid die de Vlaamse regering op haar website heeft geplaatst, krijgt in het licht van de gebeurtenissen in de mediterrane regio een nogal cynische bijklank. Daar staat dat de "EU-lidstaten zich opnieuw vastberaden (hebben) getoond in hun streven de uitvoer van militaire technologie en goederen te voorkomen indien die gebruikt kunnen worden voor ongewenste doeleinden zoals binnenlandse onderdrukking...
België heeft de afgelopen jaren naar bijna alle landen uitgevoerd waar de bevolking op straat is gekomen voor vrijheid, democratie en mensenrechten, namelijk Marokko, Algerije, Libië, Egypte, Jordanië, Jemen en Bahrein. In België is het vergunningenbeleid en de controle al een aantal jaar geregionaliseerd. Hoewel de belangrijkste wapenbedrijven zich in Wallonië bevinden groeit de handel van vooral hoogtechnologische onderdelen van wapens uit Vlaanderen met even problematische proporties. Volgens de officiële Vlaamse verslagen leverde Vlaanderen in december 2010 nog voor 1,5 miljoen euro vergunningen af voor militaire voertuigen en/of onderdelen met eindbestemming Bahrein. In Bahrein vielen de afgelopen week verschillende doden als gevolg van het hardhandig optreden van leger en politie.
Mensenrechten zijn aanwezig in alle geledingen van ons buitenlands beleid", aldus de website van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Het probleem is echter dat het wapenhandelbeleid geen federale materie is en Buitenlandse Zaken wel.
Natuurlijk is de aanhef van bovenstaand gedicht (Wies Moens?) een tikkeltje te ruim voor deze bescheiden blog, te boek gesteld door een bescheiden klein talentje. Een heel groot tikkeltje te ruim zelfs! Maar de poëtische aanhef werkt zo meeslepend, dat ik hier onderaan het hele gedicht heb overgenomen. Ach! Dat was toen, in de goeie oude college-jaren, een evergreen bij elke voordracht-competitie
Natuurlijk is Quo Vadis ook een theatrale ja zelfs onnutte benadering van de vraag waar het Vlaams Belang naartoe gaat. Daarover kan ik kort zijn : als binnen kort, misschien zelfs in de eerstvolgende dagen en uren, zijn bestaansredenen vervuld zijn, is het zelfs niet meer nodig dat er een zweeppartij bestaat. Alhoewel we nog niet zover zijn. Ik leg uit.
Als Vlamingen 1° in eigen land eindelijk eerlijk en fatsoenlijk behandeld worden en 2° als er aan de megalomane opgelegde quota van nooit genoeg nieuwe vreemdelingen eindelijk een verstandige oplossing wordt gegeven : dan zit iedereen toch quasi op dezelfde golflengte? We staan er samen voor, en we moeten er samen door!
Zou het zelfs niet kunnen, dat de vrienden van het AFF (zie hieronder) reeds deze signalen opvangen? Dat ze daarom Josse-de-Kop alleen maar in extenso weergeven? Zo leest iedereen dat hij op het einde van zijn verweer zo goed als de hand reikt naar Rondas JaJa :spreken is zilver, zwijgen is goud!
Nog een klein beetje verder, mannen, en we zitten samen op dezelfde golflengte.
O Ja! Nog dit : als partijlid beleef ik liever de problemen in het Vlaams Belang, dan dat ik als SOS-ser de stormen moet meemaken in de SP-A slangenkuil Het verschil van de differentie is weeral dat vervloekte cordon, dat volgens de uitvinder ervan nooit mediathiek bedoeld was. Immers, elk ongemakkelijk zuchtje bij het Vlaams Belang wordt opgeblazen tot een alles verzengende storm, en elke verzengende storm bij de Sossen wordt herleid tot een smakelijke grap met verloren gelopen mails .Echt Goebeliaans!
En toch kunnen we, net zoals in de aan gang zijnde Noord Afrikaanse stormen, geen jota veranderen aan de loop der geschiedenis. Volk en leiders worden als op een reusachtige zeef, regelmatig opgeschud. Een deel valt op de grond, door de mazen, een deel vliegt mee met de wind, de kleintjes uiteindelijk vallen naar onder, en de groten drijven naar boven .Dat is een natuurwet, die zelfs eeuwenoude zwerfkeien na verloop van tijd weer doet bovenkomen in akkerland .
Iets totaal anders, maar de basis van het verhaal is dezelfde zoals hierboven bedoeld : al vliegt de leugen, enz .
Moesten de generatie-genoten van Leopold III, waaronder mijn brave Moeder, die de man binst en vooral na WO II aanbeden hebben, weten wat 70 jaar voor hen verborgen is gebleven, namelijk dat de man een ziekelijke rokkenjager was zoals de meeste Seks-en Coburgers, dan was er toendertijd geen sprake geweest van een Koningskwestie .Zelfs zijn vader, Albert I, Pietje de Leugenaar (*) zou rap van zijn paard gevallen zijn..Zouden we eindelijk niet eens beginnen het brons van hun ruiterstandbeelden te hersmelten?
JaJa! De wereld is een schouwtoneel. Elk speel zijn rol en krijgt zijn deel
Het woord is nu aan de Meisjes en Jongentjes van het AFF :
WELKE TOEKOMST VOOR VB EN HET CORDON ?
Emoties zijn niet altijd een goede raadgever. Naar aanleiding van de begrafenis van Marie-Rose Morel werden een aantal voorspellingen en wensen geuit, waar wij toch enige twijfels over hebben.
Rik Van Cauwelaert besloot vorige week een artikel in Knack over de begrafenis van Marie-Rose Morel met :
Tegen die emotionalisering (na het bekendmaken van haar ziekte en familieleven, nvdr.) had haar gewezen partij geen zinnig weerwoord. Met het binnenhalen van Morel al was dat niet de bedoeling heeft Vlaams Belang de eigen neergang bespoedigd. Vorige zaterdag kondigde een opiniepeiling een nieuw fors verlies aan voor Vlaams Belang. Het mag duidelijk zijn dat afgelopen zaterdag in Antwerpen niet alleen Marie-Rose Morel maar ook haar gewezen partij Vlaams Belang werd begraven.
Het VB over en out ? Dat lijkt ons toch voorbarig. In de enquête waar Rik Van Cauwelaert naar verwijst (van de krantengroep LAvenir) verliest het VB 1,1 %, en komt het toch nog uit op 11,5 %. CD&V en Open VLD verliezen een pak meer, respectievelijk 4,7 % (om te stranden op 12,9 %) en 2,4 % (om uit te komen op 11,3 %). Zo slecht is dat dan toch niet voor het VB. Iedereen verliest aan de N-VA-tsunami, op SP.A en Groen! na die lichte winst boeken volgens deze opiniepeiling. Zelfs een aantal VB-kaderleden zouden N-VA stemmen, maar allicht hebben de N-VA-stemmen meer te maken met het geloof dat de N-VA voor Vlaanderen meer kan realiseren dan het steriel gedoe van het VB. Eerder is het dat, dan dat men omwille van Marie-Rose Morel voor de N-VA zou stemmen. In en rond de kathedraal zagen we bij de begrafenisplechtigheid daarenboven een aantal Dewinter-volgelingen. Aangegrepen door het menselijk drama, maar daarom niet politiek van kamp veranderd binnen het VB. Een oudere dame had nog een Vlaams Blok-speldje op haar jas. Die zien we evenmin gauw N-VA stemmen. Er blijft bij het VB, letterlijk en figuurlijk, een harde kern.
Jean-Pierre Rondas (producer bij de radiozender Klara, op enkele dagen van zijn pensionering) stuurde een opiniebijdrage naar De Morgen. Volgens Jean-Pierre Rondas heerst er in Vlaanderen over het cordon sanitaire
een latent onbehagen en zelfs schaamte, ook als het de laatste tijd de krantenkoppen niet meer haalt. De uitvaart van Marie-Rose Morel heeft de mogelijkheid van het doorbreken van het cordon op dramatische wijze opgevoerd.
Hoezo? Terwijl Marie-Rose Morel expliciet niet wilde dat Filip Dewinter, Gerolf Annemans en Bruno Valkeniers bij haar begrafenisplechtigheid aanwezig zouden zijn, zouden de Vlaamse politieke partijen nu mogelijk wél bestuursakkoorden kunnen sluiten met de partij van Dewinter, Annemans en Valkeniers? Geef toe dat het een vreemde redenering is. Het wordt natuurlijk minder vreemd als we nog eens kijken naar de titel boven Rondas opiniebijdrage in De Morgen van 16 februari 2011: Heer, vergeef ons dat cordon. Rondas wil af van het cordon sanitaire. Punt. Desnoods gebruikt hij er de kromste redeneringen voor. Goed dat Jos Geysels in De Morgen gisteren nog eens op een heldere manier uitlegde wat het cordon sanitaire is, en waarom het wenselijk is (zie hieronder: Er zijn goede redenen voor een cordon sanitaire).
Politici, ze laten zich niet altijd leiden door de hooggestemde idealen die ze zeggen aan te hangen. Wat voor hen telt, is in de eerste plaats: is het VB mathematisch nodig voor een bestuursmeerderheid. Indien niet, waarom zich dan in een avontuur met het VB storten? Maar als ze enige geloofwaardigheid willen behouden op termijn hun enig politiek kapitaal laten democratische Vlaams-nationalisten, christen-democraten, liberalen zich leiden door de zuivere principes van het cordon sanitaire
-------------------
Laat mij mijn ziel dragen in het gedrang!
Tusschen geringen staan en hun oogen richten
Naar boven, waar blinken Uw eeuwige sterren.
Ik wil een snoeier zijn in de wijngaard,
een werkman bij de druivepersen.
Laat mij mijn ziel dragen in het gedrang!
Mijn woord in den mond van stamelaars,
mijn hand voor die liggen langs het pad.
En voor het raam van mijn woning
een vlam in den nacht:
dat wie verdolen mocht
richt zijn schreden
naar het Huis van Toevlucht.
Ik zal het waschbekken klaar zetten,
brood en wijn op de tafel -
en het boek geopend
aan de parabel van den Goeden Herder.
-----------------------------------
(*) De man had zelfs in 1915, aan de Vlamingen gelijkberechtiging beloofd na de oorlog. Als ze maar dapper bleven voort vechten. Na de oorlog was hij ineens alles rats vergeten! Ook dat is Geschiedenis, waar de waarheid het uiteindelijk haalt op de leugen.
Eigenlijk had ik willen schrijven dat ze uit haar asse was herrezen om te kunnen terugvechten. Anderen geloven dat verrijzen helemaal niet kan, maar als Christenmens weet ik beter. Zolang met niet vergeten wordt, is men niet eens voorgoed gestorven!
Inderdaad, ik zou er alles aan willen doen, om lezers te dirigeren naar de Blog van Frank Van Hecke : http://frankvanheckevb.skynetblogs.be waar de herinnering aan Marie Rose Morel niet alleen uur-per-uur wordt levendig gehouden, maar waar de leugens en de haat die over haar in de schand-gazet De Schandaard verspreid worden, als ballonnen worden doorprikt.
Frank roept op deze Saga te verzamelen, en door te geven.
Mijn eigen lezers-reactie plaats ik hieronder. Frank leest zò in het hart van zijn getrouwen, dat het niet nodig is dat hij wordt lastig gevallen met geschrijf. Bij de lezers van dit blog kan het meer invloed hebben, je weet maar nooit.
Beste Frank,
Geachte Heer Ere-Voorzitter.
Als overtuigd Blokker sta je dan daar! Iedereen schijnt vergeten, dat Marie Rose na haar ontslag als lid (grootgelijk had ze!), publiekelijk verklaarde dat haar hart daar eigenlijk gebleven was, en dat ze nooit een andere partij zou kiezen. Weeral, groot gelijk had ze!
Wat U verder in het leven zult doen, is voor velen van ons NIET om het even. Maar wat U ook doet : wees overtuigd van onze dankbaarheid voor wat U als jong en dynamisch Voorzitter gedaan hebt voor onze partij.Maar wees nog meer overtuigd van onze beste wensen voor alles wat U doet.
Marie Rose was een pièce unique die we altijd zullen missen.
Dat het cordon heden stevig onder vuur ligt : dat is een mirakel die van haar, zelfs voor haar dood, een heilige had moeten maken. Niet een heilige voor bovenop de altaren, maar een heilige voor in onze harten. U jaagt op dat stinkdier van De Schandaard? Goed zo! Afmaken tot er geen bot meer overschiet. U las toch ook J.P. Rondas in de dM!?
Die geniale man is nu niet precies mijn beste vriend, maar uittreksels uit zijn artikel als contrast laten afwisselen met die andere : dat zou Marie Rose ten voeten uit tekenen.n Soort van Clair-Obscur, als U wilt .
Zij kwam. Zij zag. Zij overwon.
Vraag : waar zal onze Ere-Voorzitter staan de dag dat het Vlaams Belang eindelijk op de plaats staat dat het verdient? Of kan hij voorgoed verbranden wat hij ooit aanbeden heeft?
Hoe het nu verder moet met onze Partij? Enerzijds weet ik het niet, en anderzijds weet ik het maar al te goed. Wij moeten op onze tanden bijten, want het Doel is in zicht! Met BDW staan we sterker dan dat Vlaanderen ooit gestaan heeft. Geen enkele reden dus om te wanhopen, of om de strijdlust te temperen.
Het oude gezegde van bij het ontstaan van dit onzalig land komt met de minuut dichter : La Belgique sera Latine ou ne sera pas. Het land IS niet Latijns geworden, en inderdaad : het bestaat niet meer! Dieu soit loué!
Had ze daar al het hart van de oude brombeer ingepakt?
Ze signeerde er haar Kankerboek tot ze uitverkocht was .
---------------------------------
De dM kort na de middag :
Hoor ik hier weer oude repressie-geluiden opstijgen uit de beerput van het verleden?
Komaan, mensen, wees eens eerlijk : dat vermeend racisme, dat was toch maar om te lachen! De werkelijke reden was dat jullie vreesden voor het begin van het einde van België ..De Vlaams Nationalisten waren door de repressie blijkbaar niet allemaal de kop kwijt of tegen de muur gezet : na het verraad van Schiltz die Leve België riep, wisten ze genoeg. Om ze klein te krijgen, werden ze in een schutkring geplaatst als pestlijders. Zeer, zeer democratisch, inderdaad!
Enfin : het is lijk of men Stalin de Goelags zou horen goedparten .
In die zin zal Josse moeten erkennen, dat zij er heel die tijd volledig naast hebben gezeten en nu ten schande staan voor de hele wereld : het land IS om zeep, en zelfs de Opperhoofden van alle buurlanden hebben de buik vol van de immigratie .Toch voelt hij nood aan bescherming, als een soort alibi voor zichzelf, om achter de rug van een paar groten te schuilen, en dan is Haiku-Herman wel de gedroomde naam. Kijk, Meester : ik was niet alleen! 1989 : Is de Josse vergeten dat dat de tijd was van Pater Versteylen, zijnStichtend Partij-Lid, die toen ook een resem schitterende ideetje schijnt gehad te hebben om Leven in de Brouwerij te brengen?
De man, tenslotte, maakt zich belachelijk door gelijk te willen halen op basis van het Hoof van Beroep in Gent in 2004, waar sindsdien het kleinste kind weet dat dit een uitspraak is à la tête du client Verhofstadt, die jarenlang gesjacherd heeft om het proces in Gent, bij zijn vrienden te krijgen, nadat al de voorgaande Rechtbanken het Blok hadden vrijgesproken .zelfs in Beroep.
Naar het einde toe bindt de man wat in. Hij voelt de bui hangen en besluit met bijna krek dezelfde woorden als de persoon die hij aanviel : de tijden zijn veranderd, er moet iets nieuws komen, en er zullen winnaars en verliezers zijn .
Toch goed om weten, dat fossielen niet meer kunnen verliezen, juist omdat ze al lang voltooid verleden tijd zijn .
Na zijn partij, heeft de Josse nu ook de waarheid de nek omgewrongen.
Dat hij moge branden in de hel.
---------------------------------------
Over racisme sluit je geen compromis
21/02/11, 09u33
Jos Geysels legt uit waarom het cordon sanitaire tegen het VB geen schande is. Minister van Staat Geysels (Groen!) lag mee aan de basis voor het cordon sanitaire tegen het Vlaams Blok. Hij legt hier nog eens uit wat het cordon precies inhoudt en waarom het in het leven is geroepen.
·
Het cordon is een vrijwillige afspraak tussen democratische partijen, geen wettelijke regeling of een afdwingbare norm. Wat daar ondemocratisch aan zou zijn, is mij een raadsel
Tijd voor een nieuw geluid". Zo eindigt Jean-Pierre Rondas zijn betoog (DM 16 /02) over de 'uitvaart' van het cordon sanitaire bij de begrafenis van Marie-Rose Morel. Zo nieuw is zijn geluid echter niet. Het is een weliswaar scherp verwoord pleidooi tegen het cordon, maar met voorspellingen, argumenten en insinuaties die al talloze keren werden geformuleerd. En meestal op basis van een verkeerde definitie of omschrijving van het cordon. Misschien is het daarom nuttig een aantal feiten op een rijtje te zetten.
Op 10 mei 1989 ondertekenden de voorzitters van de toenmalige CVP (Herman Van Rompuy), SP (Frank Vandenbroucke), PVV (Annemie Neyts), algemeen secretaris van de VU (Paul Van Grembergen) en ondergetekende een protocol waarbij ze zich ertoe verbonden "geen politieke akkoorden af te sluiten of afspraken te maken met het Vlaams Blok, noch in het kader van democratisch verkozen organen op gemeentelijk, provinciaal, gewestelijk, nationaal en Europees niveau, noch in het kader van verkiezingen voor de genoemde niveaus".
De tekst was kort. En de motivatie was even duidelijk: het Vlaams Blok miskent in haar programma en politieke praktijk de fundamentele democratische uitgangspunten en mensenrechten. Het cordon is dus een uitspraak over de grondbeginselen van de politieke democratie, over het respecteren van fundamentele grondrechten als vrijheid en gelijkheid. Niets meer, niets minder.
Democratie is een georganiseerd meningsverschil, een politieke ruimte waar partijen elkaar 'bestrijden' op basis van hun programma en de daarmee verbonden argumentaties, stellingen en voorstellen. Democratie veronderstelt ideologische diversiteit en een politieke strijd. Dat maakt haar levendig en kwetsbaar. Maar dit impliceert wel het aanvaarden van fundamentele grondbeginselen, zoals het gelijkheidsprincipe en het non-discriminatiebeginsel. Volgens de ondertekenaars viel het Vlaams Blok onder dit democratische minimum. Ten gronde is deze uitspraak dus een principieel statement en geen strategisch manoeuvre. Het is ook een afspraak waarbij bestuursakkoorden met deze partij worden uitgesloten. Niets meer, niets minder.
Deze afspraak bevat dus geen cordon médiatique (1) of een inperking van de vrije meningsuiting. Het bepaalt niet dat het debat met extreem rechts niet gevoerd moet worden. Op geen enkele wijze wordt de werking van het (nu) Vlaams Belang en haar vertegenwoordigers in de democratische instellingen en andere organisaties (zoals in de raad van bestuur van de VRT of het Antwerps havenbestuur) aan banden gelegd. Voor die werking ontvangt het overheidsdotaties. Waar zit hier de "moreel-politieke degeneratie" waar Jean-Pierre Rondas het over heeft?
Het cordon is een vrijwillige afspraak tussen democratische partijen, geen wettelijke regeling of een afdwingbare norm. Wat daar ondemocratisch aan zou zijn is mij (en Ignaas Devisch in zijn repliek van 17/02) een raadsel.
Het is opvallend in de geschiedenis van de discussies over het cordon dat er dikwijls heel ruime interpretaties en onjuiste definities aan deze afspraak werden gegeven, terwijl de inhoud van de uitspraak veel minder aan bod kwam. Deze ruime interpretaties vielen in de politieke discussie meestal samen met strategische en tactische manoeuvres, vooral in (pre-)electorale periodes.
'Aanzetten tot rassenhaat' "Daardoor worden de redenen waarom niet met extreem rechts wordt samengewerkt niet alleen verzwegen, maar ook onderuitgehaald. Het politieke spel (...) doet niets af aan de ideologische onderbouw die (...) overweegt: dat je niets met racisme wil te maken hebben", schreef Karel De Gucht in zijn boek Pluche. Over de banalisering van extreem-rechts. De motivatie verdween meer en meer naar de achtergrond terwijl de afspraak met grof geschut werd beschoten. De ideologische onderbouw voor het cordon kwam onder druk te staan in een sfeer van banalisering en normalisering van racistische ideeën. Een proces dat nog altijd bezig is. Ten onrechte.
Vijftien jaar (!) na de eerste versie van het cordon kregen we een andere, duidelijke uitspraak van het Hof van Beroep in Gent. De rechtbank veroordeelde drie vzw's van het Vlaams Blok omdat "vreemdelingen op onweerlegbare en systematische wijze als zondebok worden bestempeld" en ze "wetens en willens hebben aangezet tot haat tegen bepaalde bevolkingsgroepen. Niet enkel omwille van hun nationaliteit, maar ook omwille van hun etnische afstamming, hun godsdienst en zelfs hun gewoonten en hun kledij". Volgens het Hof "is dit aanzetten tot rassenhaat, en niet het uitoefenen van de vrijheid van meningsuiting".
Is het dan "schandalig" dat democratische partijen beslissen om met een dergelijke partij geen bestuursakkoorden te maken? Is het dan "zondig" dat ze geen meerderheid willen vormen met een partij die voor structureel racisme en discriminatie veroordeeld is?
In een democratie is de confrontatie van ideeën en meningen essentieel. In de politiek moet je soepel zijn, flexibel en bereid zijn om compromissen te sluiten. Maar even belangrijk is dat democraten ondanks al hun meningsverschillen over één zaak niet van mening verschillen, namelijk dat we best niet slordig omspringen met de fundamenten van die democratie. Inzake racisme kun je niet soepel zijn, over vreemdelingenhaat sluit je geen compromissen.
Het kan best zijn, zoals Jean-Pierre Rondas schrijft, dat er de volgende jaren een grootscheepse hertekening van het partijenlandschap komt. Dat vereist nieuwe analyses en inzichten. Er zullen winnaars en verliezers zijn. Maar de democratie kan het zich niet veroorloven bij die laatste groep te behoren.
---------------------------------
(1)Geen cordon médiatique : dat Josse de Uitgeverij Egmont verbiedt op de boekenbeurs waar hij het vetbetaald postje van Grote Baas bekleedt, is puur toeval? De praktische resultaten bij de 0000 om alleen het Blok te vermelden als er iets negatiefs kan beklemtoond worden?
Koenraad Elst (hieronder) voelt aan zijn ellebogen dat hij inzake een beest genaamd Moslim-democratie op het punt staat gelijk te halen : wie in het Westen die dingen werkelijk bij elkaar ziet, denkt dat hij brandend water, of vloeibaar vuur heeft uitgevonden. Het volstaat te onthouden, dat volgens de Islam niets of niemand groter is dan Allah en dus zeker niet een systeem dat berust op wetten van ongelovigen.
Dat gezegd zijnde, zou ik besluiten met te herhalen : eens te meer zal De Schandaard vaststellen, dat ze de trein hebben gemist. Jammer voor een vroegere AVV-VVK-krat.
Het spijt mij erg voor al die goedmenende kleine lieden in de Moslimslanden : het zal hen allemaal vergaan zoals het Iran is vergaan, na de Shah : wie het boek gelezen of de film gezien heeft Not without my daughter begrijpt de diepere dingen die voor nog vele honderden jaren hun greep hebben op die landen. Islam is geen godsdienst voorkleine lieden zoals een andere : het is een vampier die de onderworpenen beklemt in een dodelijke wurggreep waar ze zelf niet uit willen of uit kunnen. Iets wat totaal anders is voor de elite.
Misschien één lichtpuntje om de vergelijking met andere oer-oude erediensten makkelijker te begrijpen : in onze dagen gaat de evolutie veel sneller dan in vroeger tijden. Wat vroeger gedurende eeuwenverspreid werd te voet of per muildier, gaat nu via het Internet in een paar seconden de wereld rond. Maar of de menselijke geest kan volgen?
De Moslims zien ook wel het zedelijk verval in het Westen. Zij zien ook dat de Europeanen elkaar eeuwenlang hebben uitgemoord, zelfs tot in de vorige eeuw. Zij zien ook de slappe kost die onze regeringen sindsdien brouwen : en dat zou dan de zo geprezen democratie zijn?
Kortom, wie kan er nu respect opbrengen voor het Mietje, dat Europa is?
Het is niet voor niets dat Arabische volbloeden een typisch Arabisch stokpaardje zijn! Dat die desnoods met P 90 FN mitrailleurs van Herstal moeten verdedigd worden : who cares in Wallonia?
Tom Naegels werpt de handschoen. In zijn column Waar zitten ze? (De Standaard, 1 februari 2011) daagt hij ons uit: Waar zijn ze nu? Al die intellectuelen die ons normaal iedere dag minstens één keer donderend voorhouden dat de islam' nooit democratie zal aanvaarden.
In Naegels eigen De Standaard zal je ze inderdaad niet tegenkomen, want die krant duldt alleen geruststellende meningsuitingen over de islam. Daarom is er iets van kwade trouw in zijn uitdaging: hij doet triomfantelijk over een wedstrijd waar de tegenstander van deelname uitgesloten wordt.
Wat dan de inhoud betreft, donderen doe ik niet zo vaak, maar het genoemde standpunt wil ik tegen Toms skepsis wel hooghouden. Een Meyrem Almaci (Groen!) zal de democratie wel aanvaarden, maar de islam zal dat nooit. Zoals destijds KPB-voorzitter Louis Van Geyt wel het democratische spel meespeelde, maar het marxisme-leninisme de bourgeois-democratie per definitie nooit kan aanvaarden.
De columnist geeft het islamkritische standpunt aldus weer: Omdat de psychoculturele software van de islamiet' dat nu eenmaal afwijst. En dat het daarom normaal is dat al die Arabische landen dictaturen zijn. De Profeet zélf was immers een dictator! Met die software bedoelt hij allicht de programmering van de gelovigen door hun geloof. Natuurlijk zijn mensen niet identiek met de doctrine die zij zeggen te belijden, dat is het verschil tussen moslims en islam. Sommigen trekken zich weinig aan van de leer waaraan zij lippendienst bewijzen. Anderen hadden al een onverdraagzame aanleg zelfs vóór ze van de islam gehoord hadden. Maar tussen die twee uitersten geldt wel degelijk dat de belijdenis van de islam mensen tot een geslotener en onverdraagzamer gedrag brengt. Ter vergelijking, sommigen bedrinken zich en rijden desondanks veilig naar huis, anderen zijn zelfs broodnuchter een gevaar op de weg; maar die twee uitersten nemen niet weg dat alcohol gemiddeld wel tot gevaarlijker rijgedrag leidt. Conditionering door de antidemocratische islam maakt het voor zijn aanhangers gemiddeld een stuk moeilijker om een democratische samenleving op te bouwen.
Naegels denkt dat de protestbeweging op ondermeer het Tahrîr-plein in Kaïro de geponeerde tegenstelling tussen islam en democratie ontkracht: Waar zitten ze, nu er in Tunesië, Algerije, Jordanië, Jemen en Egypte de grootste democratiseringsgolf sinds de val van de Berlijnse Muur plaatsvindt? Wel, ze zitten zich vooral af te vragen in hoeverre dat straatprotest en de personeelswissels aan de top inderdaad op democratisering gericht zijn.
Wat de top betreft, de generaals die de macht overgenomen hebben, weten allicht dat een elite binnen een parlementair systeem met zijn wisselende regeringscoalities zeer wel haar eigen belangen kan veilig stellen terwijl de verkozenen uit het plebs over minder essentiële zaken palaveren. In die zin zullen zij geen onoverkomelijk bezwaar hebben tegen parlementaire instellingen naar westers model. Maar verder dan dat gaat het niet, een echte motor van democratisering zijn zij zeker niet.
De demonstranten uit de nu veelbezongen facebook-generatie zullen het wel eerlijk menen met hun roep om democratie. De mondigsten onder hen, die gretig voor de camera gehaald werden, zullen inderdaad een seculiere rechtsstaat wensen. Van een doordacht politiek programma heb ik echter weinig vernomen. En talloze schreeuwerige betogers schenen alleen een negatief programma te hebben: weg met Moebarak! Die prille democratie zal zeker kinderziekten kennen, maar het is slechts al doende dat men leert.
Het is op zich niet erg dat beginnende democraten nog niet goed weten waar ze naartoe willen, maar het wordt wel een probleem wanneer zij moeten wedijveren met en groep die dat wel weet. En dan kijkt iedereen naar de Ichwân, de (Moslim-)Broeders. Hoe groot is hun greep op het kiezerskorps, dat bij vrije verkiezingen een regeringsmeerderheid zal kiezen? Aan de op het Tahrîr-plein veelgehoorde islamkreet Allah akbar! moeten we niet te zwaar tillen (wie Godver... zegt, doet daarmee ook geen geloofsbelijdenis), wel aan de recente onderzoeksbevinding dat de meeste Egyptische moslims de doodstraf willen voor ontucht en voor geloofsafval. De scènes van moslim-koptische verbroedering op het plein zijn mooi voor even, maar zullen een machtsgreep van de Ichwân niet overleven. Voor dezen is de democratisering slechts een tussenstap naar een islamstaat.
Maar dat is geen reden om hen de democratie te ontzeggen. Kiezen de Egyptenaren democratisch voor een ondemocratische islamstaat, dan is dat maar zo. Je bent voor de democratie of je bent ertegen, en dat is nu eenmaal het risico. In dat geval weerleggen zij ook enkele populaire islamsmoezen, bv. dat het islamisme iets van een kleine minderheid is. Leve de duidelijkheid. Boerkas in de straten, minaretten die boven de stad uitsteken, Sharia4Belgium dat nog eens natrapt tegen Marie-Rose Morel op haar weg naar een eeuwigheid in de hel, of een islambewind in Kaïro: het heeft allemaal het voordeel dat het sprookjes doorprikt.
Omgekeerd blijft het mogelijk dat een campagne voor de eerste vrije verkiezingen een bewustvormingsproces op gang brengt dat de Egyptenaren van de islam verwijdert en echt voor de moderne vrijheden doet kiezen. Er is niets genetisch en onherroepelijk aan hun moslimidentiteit. Die is slechts een eierschaal die zij op weg naar de vrijheid kunnen openhakken en achter zich laten. Laat de moslims zich bevrijden uit de islam. Dát is pas tahrîr, bevrijding.
