~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
30-09-2010
Freya en de dooie sossenmus: de minimale gaslevering
Ach,
beste lezertjes, wat verandert de wereld toch razendsnel! Terwijl we
twee jaar geleden nog regelmatig artikels mochten lezen over de
baldadige jeugd die zich tijdens het weekend in grote getalen te pletter
reed klinkt het vandaag anders. Anders betekent dan dat er passionele
moorden worden gepleegd in seniorenflats waar een 87 jarige man zijn elf
jaar jongere partner vermoordt omdat ze zonder hem zich nog in het
wilde uitgaansleven wilde storten...de wreedaardigste doodsoorzaken
verschuiven dus omwille van de vergrijzing naar de meest voorkomende
leeftijdsgroep. Maar daar hebben we het verder niet meer over. Waarover
hebben we het dan wel? We
hebben het over energie en meer bepaald het goede nieuws gebracht door
mooie Freya over de minimale gasleveranties aan behoeftige klanten. Wij zochten het als sociaal voelende slechteriken even voor jullie op in De Standaard
BRUSSEL
- Wie in de koude wintermaanden zijn gasrekening niet kan betalen, mag
voortaan op een minimum aan aardgas rekenen. Dat beslisten de Vlaamse
ministers Freya Van den Bossche (SP.A, Energie) en Jo Vandeurzen
(CD&V, Welzijn), die komende winter op die manier zo'n 14.000
gezinnen voorthelpen. Nu
al krijgen mensen die hun rekening niet kunnen betalen een oplaadbare
budgetmeter. Sommige gezinnen hebben echter ook geen middelen om die
budgetmeter op te laden. Dat gebeurt bijvoorbeeld wanneer mensen bij de
eerste winterprik plots extra veel moeten betalen. Zo zouden deze winter
naar schatting 14.000 gezinnen in de kou komen te zitten.
De
lancering van een minimumlevering voor aardgas moet die problemen
voorkomen. Voor elektriciteit bestaat al zo'n minimumlevering, waarbij
mensen nog net voldoende elektriciteit (10 ampère) krijgen om aan de
basisbehoeften te voldoen. Voor aardgas stelt zich het probleem dat men
niet een beetje aardgas' kan leveren. Dat zou tot ontploffingsgevaar
kunnen leiden', aldus Van den Bossche.
De
OCMW's zullen verwittigd worden als gezinnen zonder gas dreigen te
vallen. Zij zullen dan een minimumhoeveelheid aardgas ter beschikking
stellen na onderzoek. De OCMW's zijn het idee wel genegen, maar willen
er wel meer personeel voor.
Is
dat nu geen leuk nieuws, beste lezertjes? We gingen even ons lichtje
opsteken bij ervaringsdeskundigen uit de sociale sector. Het blijkt al
snel dat de kans dat wij de broer zijn van Napoleon velen malen groter
is dan dat het hier gaat om een degelijk onderbouwde sociale maatregel.
De persberichten over deze maatregel stroken trouwens helemaal niet met
de werkelijkheid. We geven jullie dan ook graag de reactie van de
specialisten op het terrein. We hebben het dan over Samenlevingsopbouw,
een zeer efficiënte organisatie die zich bezig houdt om samen met de
zwakke verbruikers de rechten van deze steeds groeiende groep
consumenten te verdedigen:
Bedenkingen bij Besluit van de Vlaamse Regering minimale levering van aardgas tijdens de winterperiode
1.
29 september 2010
Steunpunt Turnhout, Otterstraat 116, 2300 Turnhout T 014 44 26 74 E ellen.dries@samenlevingsopbouw.be W www.samenlevingsopbouw.be
Een
kort incident tijdens de septemberverklaring op 27 september 2010 in
het Vlaamse parlement: onze actie Geef volle gas voor energie. Met
deze actie vraagt Samenlevingsopbouw Antwerpen provincie, samen met
ACW, Steunpunt Algemeen Welzijnswerk, Welzijnszorg en
Verbruikersateljee, op een positieve manier aandacht voor
energiearmoede. Het garanderen van nutsvoorzieningen via een minimale
levering is één van de aandachtspunten in onze actie.
De
principiële regeringsbeslissing over de minimale levering van aardgas
van afgelopen vrijdag 24 september 2010 kwam voor ons plotseling en
onverwacht aangewaaid. Eerder
werden via het Verticaal Overleg Energie reeds gesprekken opgestart
over het invoeren van een minimumlevering in de aardgasbudgetmeter.
Gezien de technische beperkingen (er kan niet een beetje gas geleverd
worden) alleszins geen eenvoudige oefening. De samenwerking met de
overheid was ons inzien nog niet afgerond. Allerlei denkpistes zouden
nog verder verkend worden.
Wat
in het Ontwerpbesluit omschreven wordt als een minimumlevering, voldoet
niet aan die voorwaarden. En gegarandeerd is de minimumlevering
allerminst. De
klant moet zicht wenden tot het OCMW om kWh omgezet in geld te vragen
waarmee hij zijn budgetmeter kan opladen. Het initiatief moet dus van
de klant uitgaan. Het
persbericht daarentegen vermeldde dat de netbeheerder de OCMWs op de
hoogte brengt wanneer ze vermoeden dat gezinnen dreigen zonder aardgas
te vallen. Op basis van die gegevens kan het OCMW dan in actie schieten.
Een wezenlijk verschil in aanpak.
Die
maakt ook dat de vergelijking met de minimumlevering in de
elektriciteitsbudgetmeter niet opgaat. De minimale levering van 10
ampère kan de klant zelf activeren wanneer zijn actief krediet (en
noodkrediet) opgebruikt is. De hulpverlening wordt hier niet in
betrokken. Alhoewel we pleiten voor een snelle interventie van de
hulpverlening zodat energiearmoede kan voorkomen worden, kunnen we niet
voorbij aan twee belangrijke vaststellingen: - heel wat OCMWs kunnen de toevloed aan dossiers niet aan en/of vullen het noodzakelijke sociaal onderzoek erg verschillend in. -
Bij maatschappelijk kwetsbare groepen ligt de relatie met de
hulpverlening soms zeer moeilijk. De drempel kan nog erg hoog zijn.
De
minimale levering zoals ze nu wordt voorgesteld, is geen instrument van
de netbeheerder binnen een energiebeleid maar een welzijnsoplossing.
Het oordeel over de noodzaak van de voorgestelde minimale levering ligt
volledig in handen van de hulpverlening.
Bij
het lezen van het Besluit van de Vlaamse Regering tot wijziging van
het besluit van de Vlaamse Regering van 13 maart 2009 betreffende de
sociale openbaredienstverplichtingen in de vrijgemaakte elektriciteits-
en aardgasmarkt, wat betreft de invoering van een minimale levering van
aardgas tijdens de winterperiode rezen er nog vragen.
·
In tegenstelling tot het persbericht schrijft het ontwerpbesluit dat
het de klant zelf is die naar het OCMW kan stappen en aangeven dat hij
onvoldoende middelen heeft. o
In het kader van het nieuwe besluit i.v.m. de schuldafbouw zullen de
netbeheerders op basis van het oplaadgedrag van de klanten aan de
Lokale Adviescommissies doorgeven welke huishoudens zonder aardgas
dreigen te vallen. Wat gebeurt er met deze aanpak (die verdoken armoede
aan het licht kan brengen)? Moet die wijken voor de huishoudens die
zelf de stap naar de hulpverlening zetten? o
Worden gebruikers van de aardgasbudgetmeters geïnformeerd over de
mogelijkheid om naar het OCMW te stappen als ze niet meer kunnen
opladen. Hoe en wanneer wordt dat aanbod aangebracht? Via een brochure,
bij het installeren van de budgetmeter mondeling toegelicht,
voortdurende sensibilisering via de oplaadkantoren We
willen erop wijzen dat heel veel huishoudens met een budgetmeter
ongekend zijn bij het OCMW en niet automatisch via hun hulpverlener
geïnformeerd worden. o
Kan de hulpvraag alleen behandeld worden als men helemaal zonder gas
zit of kan dat ook al bij de dreiging ervan? Bv. huishoudens die een
budgetmeter krijgen in oktober, kunnen vlug vaststellen dat ze de winter
niet doorkomen.
· De minimale levering geldt enkel voor de winterperiode o
Wat met koudeprikken buiten de winterperiode? Deze regeling geldt
wel voor de verlengingen van de winterperiode die door de minister wordt
afgekondigd (als wij daar bijna een traditie - om vragen). Maar
zelfs die verlengingen zijn geen oplossing voor aanhoudende koude. Wat
met het gebruik van warm water (hygiëne) en de mogelijkheid om te koken
het hele jaar door?
· Het OCMW kan opteren gebruik te maken van een systeem van minimale levering aardgas o
Deze opdracht voor het OCMW wordt zeer voorwaardelijk geformuleerd.
Wat met de gezinnen waar de hulpverlening helemaal vast zit? Of waar
zeer hoge voorwaarden gesteld worden aan de hulpverlening (bv.
budgetbegeleiding)
· Een sociaal onderzoek binnen zeven dagen? We
juichen een erg snelle interventie toe maar betwijfelen of de OCMWs
dit kunnen waarmaken, in het bijzonder omdat hulpvragen met serieuze
piekmomenten zullen opduiken. Hoe
zal dat sociaal onderzoek eruit zien? Vanuit onze ervaring met de
LAC-werking wordt een sociaal onderzoek zeer divers ingevuld. Gezien de
tijdsdruk en de caseload veronderstellen we dat dit zeer oppervlakkig
zal gebeuren.
· Bij een reëel probleem van energiearmoede. Indicatieve tabel, parameters o
Wordt met type woning bedoelt of het om een vrijstaande woning,
halfopenbebouwing, appartement gaat? Of brengt men ook woningkwaliteit
in rekening? Speelt het EPC een rol? o
Het OCMW bepaalt de hoeveelheid gas die het gezin nodig heeft per
dag, tot het einde van de winterperiode, uitgedrukt in kWh? §
Hoe worden de kWh omgezet in geld? Aan welke prijs wordt een kWh
berekend? Best kan de prijs van de kWh berekend worden aan de geldende
tarieven die het gezin betaalt (dit is afhankelijk van DNB-gebied). §
Het OCMW berekent hoeveel gas het gezin per dag nodig heeft tot het
einde van de winterperiode. Het geld wordt gespreid per twee weken tot
het einde van de winterperiode. In welke oplaadpunten kunnen ze terecht?
Soms moeten gezinnen grote verplaatsingen maken en in barre
weersomstandigheden. §
De openingsuren van het OCMW zijn vaak niet afgestemd op werkende
gezinnen. Kunnen gezinnen ook naar andere oplaadpunten om de minimale
levering op te laden? §
Kan het OCMW zelf de berekende kWh aan minimale levering
optrekken? Bv. wanneer ze vaststellen dat een huishouden echt niet
rondkomt. §
Gaat de minimumlevering voldoende zijn om te verwarmen en warm water
te kunnen gebruiken? Gaat de indicatieve tabel rekening houden met
energieverslindende toestellen? Kan het OCMW ook voor omkaderende
maatregelen zorgen, bv. het reinigen van de verwarmingsketel zodat die
minder verbruikt?
· Artikel 29/4: het OCMW kan voorwaarden verbinden o Schuldbegeleiding en schuldafbouw §
Wil dit zeggen dat gezinnen verplicht in budgetbegeleiding, -beheer
moeten gaan bij het OCMW? Of wordt er alleen gekeken naar mogelijke
schuld bij de netbeheerder en/of leverancier? §
Als er een betaalplan schuldafbouw in de budgetmeter zit, wordt dit
dan gestopt in de periode dat het gezin de minimale levering krijgt? Of
tikt van deze minimale levering dan ook nog het betaalplan verder weg?
Als dit gebeurt, wordt hier dan rekening mee gehouden met het bepalen
van de hoogte van de kWh die aan de huishoudens wordt toegekend? o REG-maatregelen §
We kunnen alleen maar toejuichen dat het OCMW huishoudens
ondersteunt bij reg-maatregelen. Mogelijks kan het OCMW mee investeren
in de woningkwaliteit. o Verplicht opladen van budgetmeters in zomer § Hoe zal dat in zijn werk gaan?
· Het geld recupereren na de winter? o
OCMWs kunnen tot 70% van de kosten recupereren bij de netbeheerder.
Zullen ze dit steeds doen of zullen ze van sommige huishoudens
verwachten dat ze de volledige 100% terugbetalen? o Het resterende bedrag? §
Elk OCMW gaat zijn eigen beleid hebben over het terugbetalen van de
resterende bedragen. De cliënt dreigt de dupe te worden van het gebrek
aan uniforme aanpak. §
Zullen de betaalplannen haalbaar zijn? Wie een minimale levering
heeft gebruikt, moet die tijdens de zomer terugbetalen en wordt intussen
ook verplicht om op te laden (te sparen) voor de winter. De impact op
het huishoudbudget kan aanzienlijk zijn. §
Zullen die consequenties vooraf goed uitgelegd worden aan de
hulpvragers op het moment dat de vraag gesteld wordt? Het wordt wel erg
complex: de budgetmeters op zich, de opladingen, de schuldafbouw
Ann Vander Wilt Ellen Dries Mieke Clymans
We
kunnen enkel besluiten uit deze degelijk onderbouwde reactie op het
juichverhaal van Van den Bossche dat onze mooie Freya ons wat blazen tracht wijs te maken. Het gaat hier inderdaad NIET om een minimale en
gegarandeerde energielevering. Het is ook volgens onze bescheiden mening
een poging om wat zand in de ogen te strooien van de sociaalvoelende
burgers die blij zijn met een dooie mus. De sossen hebben weer de kans
gemist om echt sos te zijn wat ons steeds minder verwondert. Hoe zou dat
toch komen, vragen wij onszelf ook af???? We geven Freya dan ook met veel plezier de beker van de formidabelste gemiste kans...
Iemand
zou politiekers moeten verbieden om te spreken over een begrip als
identiteit. Er is helemaal geen bezwaar tegen dat men dat behandelt
als psychiater, socioloog, antropoloog en weet ik veel allemaal maar nooit door een
politiek sujet. Dan heeft dat een kleffe bijklank. Zeker als het komt
uit de mond van een nationalist, laat staan een Vlaamse versie van dit
type. -ist. En helemaal erg als Bart Frit dit uitlegt aan eerstejaarsstudenten
in Gent. http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20100928_075&subsection=3
GENT
- N-VA voorzitter Bart De Wever heeft vanmorgen een gastcollege gegeven
aan de UGent over identiteit en nationalisme. Hij herhaalde er ook zijn
pessimisme over de onderhandelingen rond een nieuwe financieringswet. De Wever geeft les over identiteit photo news
Politicoloog
en UGent-professor Carl Devos nodigt elk jaar naar aanleiding van het
openingscollege politicologie de meest prominente politicus van het
moment uit voor een gastcollege. De voorbije jaren passeerden Yves
Leterme, Marianne Thyssen en Herman Van Rompuy de revue. Dit jaar was de
eer weggelegd voor N-VA-voorzitter Bart De Wever. Veel volk Het
auditorium Leon De Meyer, dat plaats biedt aan meer dan 1.000 mensen,
zat voor de gelegenheid overladen vol. Zelfs op de trappen en vlak voor
het speekgestoelte zaten studenten. De
Wever benadrukte dat identiteit niet mag worden afgewezen omdat er ook
racisme bestaat en dat er een positief verband bestaat tussen identiteit
enerzijds en democratie, solidariteit, inclusie en een sociale
samenleving anderzijds. Ook
de relatie tussen de Vlamingen en Franstaligen in ons land en de strijd
tussen Vlaamsgezinden en belgicisten kwam uiteraard aan bod. 'Er is een
gevecht voor uw ziel bezig', stelde De Wever, die eraan toevoegde dat
België er afgaande op objectieve kenmerken inzake identiteit slecht voor
staat. 'Er zijn twee culturen en twee democratieën in ons land', aldus
De Wever. Uithaal naar Milquet Hij
wees ook op een verschil in visie tussen Vlamingen, die uitgaan van
territorium, en Franstaligen, die meer heil zien in het
personaliteitsbeginsel. De eis van sommige Franstaligen om Brussel uit
te breiden, noemde hij in de huidige Europese context zinloos en weinig
relevant. Ook
CDH-voorzitster Joëlle Milquet kreeg er terloops van langs. 'Er zijn er
die campagne voeren met lunion fait la force, maar zelf geen
Nederlands leren'. In een andere gemeenschap de taal van het volk
spreken, vindt De Wever niet meer dan normaal. Tijdens
de vragenronde stelde niemand van de studenten een vraag over de
lopende communautaire onderhandelingen. Carl Devos deed het dan maar
zelf. Hij vroeg De Wever over de financieringswet wanneer het goed
genoeg zal zijn voor N-VA. Catch-22 De
Wever herhaalde wat hij vanmorgen ook al op radio 1 zei, dat hij in een
catch-22 zit. Hij wil naar eigen zeggen wel een akkoord sluiten, maar
wil geen akkoord dat volgens hem geen oplossing biedt voor de problemen.
'Ik weet niet hoe het gaat aflopen. Ik wou dat ik het wist, maar er
zijn enige redenen tot scepticisme', besloot de voorman van de N-VA.
Nog
zo een kwakkel die steeds maar weer de wereld wordt ingestuurd en de
geesten der fiere Vlamingen vertroebelt namelijk de mythe dat Vlaanderen
het teritorialiteitsbeginsel aanhangt en Wallonië het
personaliteitsbeginsel. Wil ons iemand hier dan eens duidelijk komen
uitleggen -en het mag Bart Frit himself zijn- welk
territorialiteitsbeginsel de Brusselse Vlamingen toepassen? Of het zou
het koloniseren van de Dansaertstraat moeten zijn en omgekeerd op welk personaliteitsbeginsel de franstalige eis tot de uitbreiding van Brussel zich beroept? Beste
lezertjes, ook onze ollandse lezertjes, dat fameuse beginsel gebaseerd
op territorium wordt gebruikt omdat sommigen dat netjes uitkomt. Want
als het niet echt past zoals in Brussel dan sluiten onze
Vlaams-nationalistische identitairen zich zeer snel aan bij het andere
beginsel. Bij ons Waals broedervolk is het net zo. Er zijn zelfs
slimmerikjes die beweren dat Frankrijk ook steeds dat
personaliteitsbeginsel toepaste. Het zou iets typisch latijns zijn
tegenover dat territoriumgedoe van de germanen. Als iemand ons een
historicus vindt die wil bewijzen dat Frankrijk tijdens zijn woelige
geschiedenis steeds het latijnse personaliteitsbeginsel heeft toegepast
dan mag hij die onmiddellijk laten opnemen in de psychiatrie. Over het
Duitse territorialiteitsbeginsel hebben we ook zo onze eigen mening, zeker
als het gaat over de periode tussen 1910-1945....en daar hebben ze toch
ook wel wat afgeleuterd over het Germanendom als personaliteitsbeginsel
zouden we denken.
Nu
wat betreft de twee verschillende democratieën...zoiets horen we graag
vertellen door de ex-politieke baas van ex-senatoren als ene madam
Geybels. In een democratie heeft iedereen recht op een degelijke
verdediging.... en men besmeurt daar maar niet zo maar iemand in zijn of
haar beroepseer door losjesweg te beweren dat er drugs of liever
opiaten werden voorgeschreven aan de bedgenoot...roddels dus...
Fraaie
democratie zo te zien. En we hebben het hier al gezegd dat we geen fan
waren en zijn van Kim G. maar wat dat wicht is overkomen en we hebben
het nu NIET over Thailand maar over haar eigen partijvrienden wens je
je ergste vijand niet toe.
en
nog iets dat we Bart Frit graag zouden willen duidelijk maken: Beste
Bart Frit, er zijn geen TWEE verschillende culturen in België. Er zijn
er VEEL MEER! Denk daar eens rustig over na als je bijvoorbeeld door de
Pelikaanstraat loopt. Ook indien je ooit door onze straten zou lopen,
Beste Bart Frit. Wij behoren evenmin tot jouw cultuur noch tot jouw
identiteit en we zijn daar erg blij mee...
De Vlaamse sossen eindelijk gered en het geheim van Filip en Laurent
Opgepast
waarde vrienden en kameraden, het orakel van Hasselt en wijde omgeving
heeft weer gesproken. Juicht kameraden en gezellinnen, de ochtendstond
zal na deze wijze woorden weer gloren als van tevoren. Steve
Verniet heeft een oplossing voor de gestage afkalving van de Vlaamse
sossen...en neen, beste vrienden, het gaat niet om gratis tickets voor
Plopsaland. Steve,
-wat doet die man, intussen voor de kost? - wil dat de Vlaamse sossen
Vlaamser en katholieker worden... Hoe komt het toch dat we daar zelf
nooit aan hadden gedacht? Zo
simpel kan de oplossing zijn. Alle sossen worden tsjeef en hangen de
leeuwenvlag uit op 11juli. Voilà, Gennez zal op 1 mei 2011 het Koning
Boudewijnstadium moeten afhuren. En dat dan nog alleen voor de
enthousiaste menigten uit de Vlaamse rand. Misschien kunnen we de
klauw van U2 al bestellen. We dromen van socialistische
verkiezingsoverwinningen in een zee van leeuwenvlaggen gevolgd door een dankmis onder de IJzertoren.en het neerleggen van een bloemenkrans op het graf van Verschaeve in Alveringem Samen
met stresskonijn Pascal Smet die Engels tot tweede taal heeft
uitgeroepen in het nederlandstalig onderwijs, vormt Stevie het komische
duo van de week. De
volgende regeringsonderhandelingen zullen in het engels verlopen.
Trouwens de high level groep is daar al de zeer stille voorbode van.
Look, this must be Miss No klinkt erg James Bondachtig en alleen
iemand van zijn kaliber kan ons land nog redden
Volgens
oud-sp.a-voorzitter Steve Stevaert "zouden de socialisten veel Vlaamser
moeten zijn". Dat heeft hij zondag gezegd in De Zevende Dag. "De
socialisten moeten zich aanpassen aan de omstandigheden hier en nu, in
Wallonië moet je andere analyses maken." Stevaert
vindt dat de socialisten in Vlaanderen veel te klein zijn, "ze moeten
terug groeien". De voormalige voorzitter van de Vlaamse socialisten
geeft toe dat er een aantal fouten zijn gemaakt, maar die mogen niet
afgeschoven worden op de huidige sp.a-top. Vooreerst,
zegt Stevaert, hadden de socialisten vroeger meer aandacht moeten
hebben voor de geloofsovertuiging van de mensen. Een tweede "kras op de
plaat" is dat de socialisten niet Vlaams genoeg zijn. "We
moeten geen nationalisten zijn, dat is tegen de anderen. Maar we mogen
wel voor de Vlamingen opkomen. Als socialisten moeten we dichtbij het
volk staan." "Al die krassen samen maken het voor de jonge leiders moeilijk om nu heel veel stemmen te halen", meent Stevaert.
Maar
nog belangrijker nieuws kwam dit weekend uit Zevenkerken. Het mysterie
rond de rare houding van onze kroonprins en zijn broertje is eindelijk
opgelost. Hun wat wereldvreemde ingesteldheid is meer dan
waarschijnlijk te wijten aan misbruik door een opvoeder in de
prestigieuse paterschool van Zevenkerke. Rest ons enkel nog het mysterie
rond de val van Albert I in Marche-les-Dames.
als we het dan toch over de collaboratie hebben...terwijl we op de nieuwe regering wachten
we
krijgen hier in ons landje een een soort rare debatcultuur. Behalve dan
over de huidige regeringsformatie want daar hoort niemand op dit moment
nog iets over vertellen. Waarschijnlijk interesseert het nog nauwelijks
iemand. Nu we trouwens uit enquetes vernemen dat Brusselaars absoluut
niet staan te springen om in een soort statenbond met Wallonië of met
Vlaanderen in het bootje te stappen kan elke illusie over een eventuele
splitsing maar beter meteen worden opgeborgen. Laat ons nu eindelijk als
volwassen redelijke wezens met elkaar praten. Hetzij in het Nederlands
hetzij in het Frans of in allebei tegelijkertijd. Het
andere debat over de verschillen in collaboratie tussen Vlaanderen en
Wallonië duurt ook nog steeds voort. Niemand heeft het nodig gevonden
aan te halen dat er nog wat andere soorten collaboratie waren. We
citeren : het toenmalige koningshuis en delen van de politieke
linkerzijde zoals Hendrik De Man en Edgard Delvo van de unie van hand-
en geestesarbeiders maar ook van bepaalde delen, van het toenmalige ACV.
rond het zogenaamde plan Voss. Lees maar de interessante studie van
Etienne Verhoeyen hieronder:
In
tegenstelling tot Bart Frits bewering dat de Walen hun collaboratie
hebben verdoezelt wat absoluut niet klopt, kunnen we misschien beter
zeggen dat vooral de twee andere collaboraties lang onderbelicht zijn
gebleven...maar dat past niet in het huidige communautaire plaatje.
We
vernamen een tijdje geleden dat het druggebruik tijdens het rijden hard
zou aangepakt worden. De politiediensten zullen beschikken over een
onfeilbare speekseltest...Onfeilbaar? Inderdaad maar dan wel zoals de
paus van Rome ... Een
kleine confrontatie hieronder tussen verschillende nieuwsberichten op
verschillende data. We beginnen met het MINST recente :
03/07/'09
De Kamer keurde donderdag unaniem een wet goed waardoor speekseltests
kunnen worden gebruikt om drugs bij automobilisten op te sporen. Wat
zegt de nieuwe wet? We overlopen de inhoud met initiatiefnemer Jef Van
den Bergh (CD&V).
Wat is het probleem?
Volgens
de Belgische ROPS-studie (Rijden Onder invloed van Psychoactieve
Stoffen) uit 2005 rijdt 4% van de automobilisten onder invloed van
cannabis, 1% onder invloed van cocaïne en heroïne, 0,8% onder invloed
van amfetamines. Bij één op de vijf ongevallen met gewonden vindt men
sporen van drugs. De kans op een ongeval verdubbelt na het gebruik van
cannabis en ze verdrievoudigt zelfs na het gebruik van opiaten.
Hoe worden drugs in het verkeer momenteel getest?
*
Eerst neemt de politie een testbatterij af om de uiterlijke tekenen van
beïnvloeding vast te stellen. Daarbij moet je bv. over een lijn lopen
of je vinger naar je neus brengen. * Als de politie denkt dat je onder invloed bent, volgt een urinetest. * Als die positief is, komt een dokter voor een bloedproef.
Hoeveel overtredingen stelt men vast?
Men
controleert erg weinig, behalve in de Noorderkempen en in de streek
rond Ieper. In 2007 deed de federale verkeerspolitie slechts 200
bloedproeven om drugs op te sporen. In totaal stelde men 2.489 inbreuken
vast voor rijden onder invloed van drugs.
Waarom speekseltests?
* De huidige procedure is omslachtig, duurt vaak anderhalf uur per persoon en wordt te weinig toegepast. * Speekseltesten zijn betrouwbaarder dan de urinetest, zeker voor het testen van cannabisresten. * Men heeft geen sanitaire wagen meer nodig, omdat niemand meer moet gaan plassen. * Men moet geen artsen meer oproepen. Dat was niet altijd makkelijk. * Frankrijk, Finland, Spanje en Portugal doen het al en in Nederland en Duitsland lopen proefprojecten. We moeten meedoen.
Hoe wordt het?
*
De testbatterij wordt vervangen door een eenvoudige checklist. Geen
praktische proeven meer, alleen nog controle van de uiterlijke kenmerken
(oogpupillen, wartaal bv.) en vragen over drugsgebruik. * Daarna kan de politie een speekseltest afnemen. * Als die positief is, mag je 12 uur lang geen auto meer besturen. * Bovendien laat de politie dan een speekselanalyse uitvoeren door een laboratorium. * Bij een ongeval met gewonden wordt systematisch een speekseltest afgenomen.
Voor welke drugs?
De speekseltest screent op resten van cannabis, amfetamines, heroïne, morfine en cocaïne.
Hoeveel kost hij?
15 euro. Justitie betaalt, maar als je achteraf veroordeeld wordt moet je die som terugbetalen.
Welke straffen?
Als
de test positief is of als je hem niet wil laten uitvoeren, kan je een
boete krijgen tot 11.000 euro. Bij herhaling binnen de 3 jaar lopen de
straffen op tot 2 jaar cel, 27.500 euro boete en vijf jaar geen
rijbewijs.
Wanneer treedt de wet in werking?
Ten laatste op 1 oktober 2010.
Wat is de kans op succes?
Volgens
onderzoek in Australië rijdt 33% van de drugsgebruikers naar eigen
zeggen niet meer als ze drugs hebben genomen, sinds daar de speekseltest
werd ingevoerd. JDW
In
Frankrijk komt dus een zeer gereputeerde instantie die het zou moeten
weten aandraven met de stelling dat deze speekseltesten absoluut niet
wetenschappelijk noch sluitend zijn...alleen een bloedproef geeft
absoluut betrouwbare resultaten.... Het
parlement heeft dus goed werk geleverd. Een heleboel onschuldige
(jonge) bestuurders dreigt hiermee zwaar in de problemen te komen. Niet
alleen qua boetes maar stel je voor dat je dochter thuis komt na een
nachtje stappen met een papiertje van de politie waarop duidelijk
geschreven staat dat ze een positieve speekseltest heeft afgelegd en dat
ze dus onder invloed reed van drugs...Waw, wat hierop volgt is een
aflevering van thuis op speed....
Cannabis au volant: La fiabilité du test salivaire contestée
il y a 46 min
Le
test salivaire utilisé pour détecter la consommation de cannabis des
automobilistes est-il fiable? Non, répond l'Académie nationale de
Pharmacie qui a estimé que ce test ne fournissait pas «les performances
requises». «Plusieurs études récentes ont montré que sa mise en oeuvre
est à l'origine d'un grand nombre de résultats faussement positifs ou
faussement négatifs», assure l'Académie pour qui «seul le contrôle
sanguin permet de confirmer l'usage de stupéfiants». Le
test salivaire a remplacé le test urinaire en août 2008 par souci de
rapidité. En effet, il est beaucoup plus simple à utiliser: quelques
gouttes de salive sur une bandelette et le test indique aux forces de
l'ordre si l'automobiliste a consommé ou non du cannabis. Sauf que le
résultat n'est en aucun cas contrôlé scientifiquement. Et c'est là que
le bât blesse pour l'Académie de Pharmacie. «On ne peut pas laisser
n'importe qui effectuer ces tests», affirme à 20minutes.fr une
porte-parole de l'institution. «Cela ouvre la porte à toutes les contestations» Cette
nouvelle «est intéressante pour les automobilistes et leurs
défenseurs», constate Eric de Caumont, avocat spécialisé dans le droit
de l'automobile, joint par 20minutes.fr. «Cela ouvre la porte à toutes
les contestations», renchérit l'avocat parisien Pierre-François Divier.
En effet, un automobiliste contrôlé positif au cannabis peut se voir
retirer son permis et son véhicule pendant au moins 72h. Ce
droit de rétention pourrait ainsi se voir annuler si le test salivaire
n'est pas fondé. Mais la seule personne habilitée à suspendre cette
décision est le juge des référés du tribunal administratif. Or, «c'est
tout un pataquès pour le saisir», explique Pierre-François Divier.
Ainsi, pour l'avocat, les contestations s'annoncent «concrètement très
difficiles» à aboutir vu les délais, sauf si le droit de rétention va
au-delà des 72h.
Er
was de laatste weken nogal wat te doen over de uitspraken van el lider
massimo uit Cuba. Hij vertelde aan een journalist dat het cubaanse
model niet meer zou werken... Op
zich is dat voor ons natuurlijk geen nieuws maar een reeds lang
vaststaand feit. Uit de mond van de chef himself klinkt het toch nog een
beetje raar. Wat denken de of tenminste sommige Cubanen daar nu zelf
over?
The Revolution Is Working Well. Fight, Work, Advance. Continue Onward! Fidel I
swore never again to speak of that gentleman with the well-trimmed
beard and the olive-green uniform who castrated* filled every day of my
childhood with his constant presence. I underpin my decision not to
refer to Fidel Castro with more than one argument: he represents the
past; we need to look forward, to that Cuba where he no longer exists;
and in the midst of the challenges of the present, to allude to him
seems an unpardonable distraction. But today he once more gatecrashed my
life with one of his characteristic outbursts. I feel obliged to focus
on him again after his declaration to the journalist Jeffry Goldberg that, the Cuban model doesnt even work for us anymore. If
my memory doesnt fail me, they expelled many Communist Party members
for lesser or similar phrases, and purged innumerable Cubans who served
long sentences. The Maximum Leader systematically pointed his finger at
those who tried to explain that the country wasnt working. And not only
were the nonconformists punished, but we were all forced to don the
mask of subterfuge to survive on an island he tried to remake in his own
image. Pretense, whispers, deceit, all to hide the same opinion that
the resuscitated commander now flippantly tosses out to foreign
journalist. Perhaps
it is a fit of honesty, as assaults the elderly when it comes time to
assess their lives. It could even be another desperate try for
attention, like his prediction of an imminent nuclear debacle or his
late mea culpa
for the repression of homosexuals which he came out with a few weeks
ago. To see him acknowledge the failure of his political model, makes
me feel like Im watching a scene where an actor gesticulates and raises
his voice so that the public wont look away. But as long as Fidel
Castro doesnt take the microphone and announce to us that his obsolete
creature will be dismantled, nothing has happened. If he doesnt repeat
the phrase here in Cuba, and, in addition, agree not to interfere in the
necessary changes, were back to square one. Note: Yesterday,
on hearing the news, I wrote a brief tweet: Fidel Castro joins the
opposition, telling the journalist Jeffrey Goldberg that the Cuban model
doesnt even work for us anymore. Shortly after a dissident friend to
whom Id sent the same message by text called me. His words were ironic,
but true: If He has joined the opposition, Im moving over now to the
official side. *Translators
note: The original text was dictated over the phone and there was an
error in the transcription, hence this correction.
"Het
is een Waalse mythe dat de collaboratie een overwegend Vlaams gegeven
was terwijl Franstalig België dapper verzet bood", schrijft Bart De
Wever vandaag in een opiniestuk in De Standaard. De Franstaligen
reageren geïrriteerd. cdH-fractieleidster
in de Kamer, Catherine Fonck, vindt het tijd om de simplistische
zwart-witvisie van goeden en slechten te verlaten, zij die goed
presteren en de anderen, zij die gelijk hebben en de anderen, de
Vlamingen en de Walen, ...
"In
volle crisis is er niets beter om de relaties terug warmer te maken en
blijk te geven van de wil om de andere te respecteren", luidt het
ironisch.
Veroordeling Fonck
benadrukt dat collaboratie veroordeeld moet worden, ongeacht waar ze
plaats vindt of wie er collaboreert, zelfs in gewesten waar dergelijke
feiten zeer zelden voorkwamen.
"De
Franstaligen hebben collaboratie steeds krachtig veroordeeld en hebben
nooit voor amnestie gepleit", benadrukt de gewezen gemeenschapsminister
nog.
Onhandig, ontoereikend, niet opportuun Emily
Hoyos (Ecolo), de voorzitster van het Waals parlement, noemde de
uitlatingen "onhandig, ontoereikend en niet opportuun" op een ogenblik
dat men een een communautair akkoord moet vinden.
Hoyos
vindt het schandalig om dergelijk opiniebijdrage vandaag te brengen.
"Niemand heeft gezegd dat de Vlamingen collaborateurs waren en Walen
engeltjes. Het is geen kwestie om te weten wie de beste en wie de
slechtste", aldus de parlementsvoorzitster.
Grootvader De Wever In
zijn bijdrage verwijst De Wever ook naar een RTBF-reportage waar men
het heeft over zijn grootvader, die lid was van het VNV, waarna beelden
getoond werden van geüniformeerde collaborateurs. (belga/edp)
Natuurlijk
zijn er Waalse collaborateurs geweest. En nog geen klein beetje en niet
alleen Degrelle en consoorten. Eén van de meest kleurrijke
collaborateurs was een zekere Jean Thiriart en we zijn blij jullie laten
kennis te maken met dit buitenbeentje bij de collaboratie die zo een
beetje van alles geweest is...om duizelig van te worden. Maar hier kan
je duidelijk zien dat er wel degelijk raaklijnen zijn tussen
uiterst-links en uiterst-rechts. Je verliest er compleet het noorden
bij. Lees dus aandachtig mee hoe deze uiterst dubieuse collaborateur er
later in geslaagd is om zich bij de Palestijnen en nog wat andere
zogenaamde linksen populair te maken en vermijd dus vanaf nu te stellen
dat uiterst links en uiterst rechts mekaars tegenpolen zijn en dus te
spreken over de zogenaamde linkse rode brigades. We zijn daar nog zo
zeker niet van dat die bij links thuis horen. Wat we wel van Thiriart
zeker weten is het feit dat hij een fascist van het zuiverste water was
en bovendien anti-semiet. Maar zijn verhaal is intrigerend... http://www.counter-currents.com/2010/09/jean-thiriart/
Jean Thiriart, the Machiavelli of United Europe
Edouard Rix Jean Thiriart, 19221992 2,139 words Translated by Greg Johnson A
diligent reader of Hobbes, Machiavelli, and Pareto, the Belgian Jean
Thiriart (19221992), founder of the pan-European Jeune Europe (Young
Europe), is the theorist of a Greater Europe from Galway to Vladivostok. Born
in 1922 to a liberal family in Liege, Belgium, Jean Thiriart was a
young militant in the ranks of the Marxist extreme left as part of the
Unified Socialist Young Guard and the Socialist Antifascist Union. He
greeted the Molotov-Ribbentrop pact of 1939 with enthusiasm: The most
beautiful, the most exciting part of my life, I admit, was the
German-Soviet pact.[1] Because, for him, National Socialism was not an
enemy of Communism, but a competitor.[2] From One War to Another In
1940, at the age of 18, he joined the Amis du Grand Reich allemand
(AGRAFriends of the Greater German Reich), the association in occupied
French-speaking Belgium of secular and socialist supporters of
collaboration, not Rexists. He also belonged to the Fichte Bund, a
movement based in Hamburg that emerged from the National Bolshevik
current. Condemned to three years of prison after the liberation, he
gave up all political activity. He
became reengaged only in 1960, at the age of 38, during the
decolonization of the Belgian Congo, taking part in the foundation of
the Comité daction et de défense des Belges dAfrique (CADBACommittee
of Action and Defense of the Belgians of Africa). Quickly, the defense
of the Belgians of the Congo transformed into a fight for the European
presence in Africa, including the French in Algeria, and CADBA turned
into the Mouvement daction civique (MACMovement of Civic Action).
Thiriart, assisted by Paul Teichmann, transformed this Poujadist
inflected group into a revolutionary structure that effectively
organized Belgian support networks for the OAS [L'Organisation armée
secrète, the Secret Army Organizationthe French resistance to the
decolonization of AlgeriaEd.]. On
March 4th, 1962, at a meeting in Venice under the aegis of Sir Oswald
Mosley, the leaders of MAC, the Movimento Sociale Italiano (MSIItalian
Social Movement), the Union Movement, and the Reichspartei
moved to found a National European party centered on the idea of
European unity. But nothing concrete came of it. Vowing to create a
true European revolutionary party, in January 1963 Jean Thiriart
transformed MAC into Young Europe, a transnational European movement
under the sign of the Celtic cross. Although established in six
countries, it never had more than 5,000 members in all of Europe, and
this, even Thiriart admitted, only by scraping the bottom of the
barrel. Of the total, two thirds were concentrated in Italy. In France,
because of its support of the OAS, Young Europe was banned, which
forced the movement to remain semi-clandestine and explains its weak
influence, its manpower not exceeding 200 members. The National European Communitarian In 1961, in Le Manifeste à la Nation Européenne (Proclamation of the European Nation),
Jean Thiriart declared himself for a united powerful, communitarian
Europe . . . opposed to the Soviet and US blocs [3]. He presented his
ideas at greater length in a book published in 1964, Un Empire de 400 millions dhommes : LEurope (An Empire of 400 Million Men: Europe).
Quickly translated into the seven principal European languages, this
workwhich was supplemented in 1965 by a booklet of 80 pages, La Grande Nation, LEurope unitaire de Brest à Bucarest (The Great Nation, United Europe from Brest to Bucharest), deeply influenced the cadres of the European extreme right, particularly in Italy. The
originality of Young Europe lies in its ideology, National European
Communitarianism, that Thiriart presents as a European and elitist
socialism, de-bureaucratized and given a spine by European nationalism.
Challenging the romantic concept of the nation inherited from the
nineteenth century, which falls under a determinism that is ethnic,
linguistic, or religious, he prefers the concept of a dynamic nation:
moving, becoming, corresponding to the nation/community of destiny
described by José Ortega y Gasset. Without rejecting the common past
completely, he thinks that this past is nothing compared to the
gigantic common future . . . What makes the Nation real and viable is
its unity of historical destiny [5]. Describing
himself as a Greater European Jacobin, he wanted to build a united
nation and advocated the fusion state, centralized and transnational,
the political, legal, and spiritual heir of the Roman Empire, which will
give all its inhabitants European omni-citizenship. In 1989, he
summarized: The main axis of my politico-historical thought is the
unitary state, the centralized political state, and not the racial
state, the nostalgic state, the historical state, the religious state.
Nothing is more foreign for him than the Europe of a hundred flags of
Yann Fouéré or the Europe of the carnal fatherlands dear to
Saint-Loup. Thiriarts
nationalism is based solely on geopolitical considerations. According
to him, the only nations that have a future are those of continental
scale like the United States, the USSR, or China. Petty traditional
nationalisms are obstacles, even anachronisms manipulated by the great
powers. Thus to return to grandeur and power, Europe should be unified. Unification
would take place under the aegis of a European Revolutionary Party,
organized on the Leninist model of democratic centralism, which would
organize the masses and select the elites. A historical party, following
the example of Third World experiments like the FLN in Algeria or the
FNL in Vietnam, it would be an embryonic state developing into the
united European state. It would have to carry out the national
liberation struggle against the American occupation, its dedicated
collaborators, thousands of Quislings from the System parties, and the
colonial troops of NATO. Thus Europe would be liberated and unified
from Brest to Bucharest, 400 million strong, and would then be able to
conclude a tactical alliance with China and the Arab states to break the
American-Soviet condominium. In
spite of their geopolitical lucidity, Thiriarts theses, rationalist
and materialist to the extreme, are perplexing in their eminently modern
character. As the traditionalist Claudio Mutti, a former militant of
Giovane Europa, stressed: the limit of Thiriart consisted precisely in
his secular nationalism, supported by a Machiavellian worldview and
deprived of any justification of a transcendent nature. For him,
historical confrontations were resolved by brute power relations, while
the state is nothing more than incarnated Nietzschean Will to Power in
service of a project of European hegemony marked by an exclusivist,
blind, and conceited pride [7]. On
the economic plane, Thiriart offered, as an alternative to the profit
economycapitalismand the utopian economyCommunisman economy of
power, whose only viable dimension is European. Taking as a starting
point the economists Fichte and List, he recommended the autarky of
great spaces. Europe would have to leave the IMF, adopt a single
currency, protect itself by tariff barriers, and work to preserve its
self-sufficiency. From Young Europe to the European Community Party After
1963, dissensions in connection with Haut-Adige [South TyrolEd.]
caused a radical schism, which led to the birth of the Europa Front in
Germanic countries like Germany, Austria, and Flanders. However,
the year 1964 marks the militant apogee of the movement, which played a
leading role, thanks to Dr. Teichmann, in the strike of Belgian doctors
opposed to the nationalization of their profession, and took part in
communal elections in Quiévrain. Its working class members organized
themselves as the Syndicats communautaires européens (SCEEuropean
Community Trade Unions). In August 1964, the journalist Emile Lecerf and
Dr. Nancy resigned because of ideological differences with Thiriart.
Lecerf went on to head the Révolution européenne group, more or less
aligned with the positions of Europe-Action in France, a nostalgic and
literary movement according to Thiriart. The departure of this
historic leader, followed in December 1964 by that of Paul Teichmann,
caused the militant decline of the organization. In
1965, Young Europe became the Parti (PCEEuropean Community Party).
Doctrinal concerns then distracted it from militant activism. The
theoretical review LEurope communautaire came out monthly while the Jeune Europe
weekly became semi-monthly. After October 1965 the partys Cadre
Schools took place across Europe, Thiriart having worked out a physics
of politics based on the writings of Machiavelli, Gustave Le Bon, Serge
Tchakhotine, Carl Schmitt, Julien Freund, and Raymond Aron. Moreover, the party published, between 1965 and 1969, a monthly magazine in French, La nation européenne, and Italian, Nazione europea,
which offered a counter-current to the traditional extreme right by
placing the continental unit above the nation, opposing NATO and
promoting the autonomous deterrent force wanted by De Gaulle, denouncing
in America as the new Carthage, sees in the regimes of Eastern Europe a
kind of national Communism, and taking an interest in the liberation
struggles of the Third World to the point of describing Cuba, the Arab
countries, and North Vietnam as allies of Europe! The magazine,
distributed by the NMPP in France, had 2,000 subscribers and printed
10,000 copies of each issue. In
June 1966, Jean Thiriart met in Bucharest with the Chinese prime
minister Zhou Enlai on the initiative of Ceausescu. Beijing then spoke
about a tri-continental struggle. Thiriart advocated a
quadri-continental struggle, proposing to foment a Vietnam within
Europe. For that, he envisaged creating European brigades on the
Garibaldian model, which, after having fought in the Middle East or in
Latin America, would return to fight a war of liberation in Europe. It
should be noted that following this discussion, the Italian militants
of Giovane Europa carried out united actions with local Maoists, unified
by a minimal common program of hostility to the two superpowers,
rejection of the Yankee occupation of Europe, anti-Zionism, and support
for Third World liberation struggles). This
collaboration was not without consequences. Various National European
cadres ultimately joined the Maoist ranks. Thus in 1971 Claudio Orsoni,
nephew of the fascist leader Italo Balbo and a founding member of
Giovane Europa, would create the Center for the Study and Application of
Maoist Thought. In 1975, Pino Bolzano, the last director of La Nazione europea,
went on to lead the daily paper of the extreme left group Lotta
Continua [The Struggle ContinuesEd.]. Renato Curcio would join the
Marxist-Leninist Italian Communist Party before founding . . . the Red
Brigades! Young
Europe had supporters in certain countries in Eastern Europe and the
Middle East. Thus, on August 1st, 1966, Thiriart published an article in
Serbo-Croatian, entitled Europe from Dublin to Bucharest, in the
official diplomatic review of the Yugoslav government Medunarodna Politika.
Ferociously anti-Zionist, the Belgian leader was in contact with Ahmed
Shukeiri, predecessor of Arafat as the head of the PLO, and the first
European to fall with weapons in hand at the side of the Palestinians
was a French engineer and member of Young Europe, Roger Coudroy. Thiriart
also had ties to Arab secular-socialist regimes. In the autumn of
1968, he made a long voyage to the Middle East at the invitation of the
governments of Iraq and Egypt. He had discussions with several
ministers, gave interviews to the press, and took part in the congress
of the Arab Socialist Union, the party of Nasser, whom he met on this
occasion. Disappointed by the lack of concrete support from these
countries, in 1969 he renounced militant combat, causing the breakup of
Young Europe. The Euro-Soviet Empire He
would continue, however, his rich theoretical reflections. When
Washington approached Beijing in the 1970s, he suggested a Euro-Soviet
alliance against the Sino-American axis, in order to build a very large
Europe from Reykjavik to Vladivostok, which he thought was the only
way to resist the new American Carthage and billion-strong China. This
is what led him to declare in 1984: If Moscow wants to make Europe
European, I preach total collaboration with the Soviet enterprise. I
will then be the first to put a red star on my cap. Soviet Europe, yes,
without reservations [8]. Thiriarts
dream of a Euro-Soviet Empire, which he described as a hyper-nation
state equipped with a de-Marxified hyper-communism[9], merges with
Eurosiberia: Between Iceland and Vladivostok, we can join together 800
million men . . . and find in the soil of Siberia all our strategic and
energy needs. I say that Siberia is the economically most vital power
for the European Empire [10]. He then worked on two books: The Euro-Soviet Empire from Vladivostok to Dublin: After-Yalta and, in with José Cuadrado Costa, The Transformation of Communism: Essay on Enlightened Totalitarianism,
which remained on the drawing board because of the sudden collapse of
the USSR. He left his political exile only in 1991 to support the
creation of the Front européen de libération (FELEuropean Liberation
Front). In 1992, he went to Moscow with a delegation of the FEL and died
of an heart attack shortly after his return to Belgium, leaving a
controversial but original body of theoretical work, which inspires to
this day Guillaume Faye, the preacher of Eurosiberia, and Alexander
Dugin, the prophet of Eurasia.
Notes
1. C. Bourseiller, Extrême-droite. Lenquête (F. Bourrin, 1991), p. 114,. 2. Ibid. 3. Nation-Belgique, no. 59, September 1, 1961. 4. J. Thiriart, La Grande Nation. LEurope unitaire de Dublin à Bucarest (1965). 5. Ibid. 6. C. Bourseiller, p. 119. 7. Notes complémentaires de C. Mutti à G. Freda, La désintégration du système, supplément to Totalité, no. 9 (1980). 8. Conscience Européenne, no. 8, July 1984. 9. Ibid. 10. J. Thiriart, LEurope jusquà Vladivostok, in Nationalisme & République, no. 9, September 1992. Source : Réfléchir & Agir, no. 21, Fall 2005, pp. 4447. Online source here, articles by Jean Thiriart here
We ontdekten een nieuw lid van de samenzwering der idioten: Theo Francken
Vandaag
stellen we jullie een nieuw lid voor van de samenzwering der idioten.
Dit nieuwe lid heeft het deze keer niet over allerlei toekomstplannen
voor de Brusselaars. Hij heeft het over asielzoekers. We hebben het over
Theo Francken, parlementslid voor de NVA, the biggest Belgian
political party, zoals hij zelf zegt in een brief aan de ambassadeur
van Thailand. Waarover hebben we het nu juist? Wel lees zelf maar:
Kijk,
wij zijn niet bepaald bewonderaars van anarchisten noch van relzoekers,
al is er geen noodzakelijk verband tussen beiden en hebben wij in een
ver verleden gevluchte Spaanse anarchisten gekend waarvoor we het volste
respect kunnen opbrengen. Volksvertegenwoordiger Theo, lid van, het
partijbestuur van de biggest Belgian political party, maakt het echter
al te bont wanneer hij bange burgertaal uitkraamt zoals we hierboven
mogen lezen.
Als we hem moeten geloven dan zitten achter elke Brusselse straathoek
massas dolende asielzoekers te wachten op een solidariteitsbetoging van
anarchisten om de boel kort en klein te slaan en het personeel van
Fedasil te lynchen. Dat er een grote kans op rellen is tijdens deze
betoging, tot daar toe. Waarschijnlijk zullen er groepjes relnichten
inderdaad wat heibel maken maar vermits de Brusselse ordediensten
uitstekend werk verrichten en wel wat ervaring hebben op het gebied van
ordehandhaving zal Theo zich geen zorgen moeten maken. Maar dat Theo
elke asielzoeker als dolende potentiële terrorist beschouwt bewijst zijn
grote dossierkennis over de asielzoekers. Waarschijnlijk beseft Theo
niet dat er heel wat asielzoekers met hun ganse familie naar hier komen
om hun geluk te beproeven. Dus met vrouw en kinderen. Net zoals in de
19de eeuw duizenden Vlamingen uitgeweken zijn naar Noord- en
Zuid-Amerika omdat ze hier alleen maar zwarte miserie zagen en geen
enkele toekomst voor hun kinderen. Deze uitspraak zegt dus meer over
elitaire Theo dan over enig revolutionair gevaar dat zou uitgaan van
wilde hordes asielzoekers.
Een
ander fraai voorbeeld van elitaire idiotie is zijn briefke aan de
Thaise ambassadeur. We laten het hem zelf uitleggen. Graag het woord aan
Theo dus: http://theotuurt.wordpress.com/
Ook
al ontmantelen we dit land tot op haar laatste schil, de hardnekkige
francofonie van en in de belgische diplomatie zullen we enkel verslaan
op de dag dat we echt onafhankelijk zijn. Buitenlandse Zaken is zonder
twijfel de meest francofone boîte van het land. Het
grootste nadeel hiervan is dat belgië in het buitenland wordt aanzien
als een Franstalige natie. Geen kat weet dat er in belgië eigenlijk meer
Nederlandstaligen dan Franstaligen wonen. Een
pijnlijk gevolg is dat de internationale diplomatieke wereld zich laat
misleiden. Dat mocht ik enkele weken terug nog ondervinden toen ik een
ééntalig Franse brief ontving van Dhr. Pisan Manawapat, de ambassadeur
van Thailand. Ik stuurde hem en zijn overste, de Thaise minister van BuZa, zonet volgende klachtmail:
Dear Minister of foreign Affairs of the Kingdom of Thailand Dear Ambassador of the Kingdom of Thailand to the Kingdom of Belgium On
the 30th of July I received a letter from Mr. Manawapat, the ambassador
of the Kingdom of Thailand to Belgium. In this letter Mr. Manawapat
invited me as a Member of Parliament to read the article about Queen
Sirikit of Thailand in the Summeredition of the famous French magazine
lEventail. I was delighted to read about your intelligent and
faboulous Queen Sirikit. However, I was very disappointed to receive
this letter in the French language. As an ambassador in Belgium Mr.
Manawapat should know that the majority of Belgian citizens speaks Dutch
and not French. Moreover, as an Ambassador in Belgium Mr. Manawapat
should know that this dutchspeaking majority is very sensitive to
languagematters, this has everything to do with the turbulent history of
the Kingdom of Belgium. As
a Member of Parliament for the biggest Belgian political party, the
N-VA (New-Flemish Alliance) I can only hope that Mr. Manawapat pays in
the future more attention when he sends letters to the Dutchspeaking
Members of Belgian Parliament. Im looking forward to your reaction. Yours faithfully, Theo Francken Member of Belgian Parliament N-VA theo.francken@n-va.be
Voilà,
intussen weten we dat Theo dus een knappe en verstandige zus heeft die
Nathalie heet. Das altijd nuttig om te weten en we zijn
intussen passioneel verliefd op haar. Hallo Nathalie, stuur ons vlug een mailtje want we liggen hier zowaar te smelten... We
weten inmiddels ook dat Theo een zwaar minderwaardigheidscomplex heeft
als kleine broer van onze mooie Nathalie. Gelukkig zit hij nu in het
parlement en heeft hij niks beters te doen dan idiote mailtjes te sturen
naar de Thaise Minister. Wat ons opvalt is zijn bloemrijk
taalgebruik over de Thaise queen. Dat Theo als republikein van het
zuiverste water bloemrijke lofzinnen schrijft lijkt ons toch wat vreemd:
I was delighted to read about your intelligent and faboulous Queen
Sirikit.. Theo zal best nooit in deze termen naar onze Albert
schrijven over ons Paola want anders wordt hij verdacht van overspelige
majesteitsschennis.
Verder
verdenken we malle Theo van enige zin voor overdrijving. Zeker wanneer
we het verband lezen op zijn webstekje tussen de 60 gram donderdagse
coke die er in Leuven gesnoven wordt en Mexicaanse en Colombiaanse
karteloorlogen of de zware vechtpartijen uitgelokt door "toffe mensen uit
Brussel en Mechelen"...en met een leuk fotootje van iets meer dan 60
gram als illustratie
We citeren:
600
porties of 60 gram coke wordt er doorgehaald op een gemiddelde
donderdagavond te Leuven. Aan een straatwaarde van 40 tot 50/gram komt
dit al gauw op een Leuvens nachtomzetcijfer van een kleine 3.000 .
Reken daar nog de verkoop van andere stuff bij en je kan moeilijk
verwonderd zijn van het feit dat al die toffe mensen uit Brussel en
Mechelen tegenwoordig naar Leuven afzakken op donderdagavond en dat er
zoveel zware vechtpartijen zijn Het
bizarre aan het verhaal is dat het gebruik van hard drugs hoe langer
hoe minder een politiek en media issue zijn. Hoe meer er gesnoven
wordt, hoe minder de politiek en de media er blijkbaar wakker van
liggen. Wat
60 gram coke ter waarde van de astronomische som van 3000 allemaal kan
veroorzaken....zulke pipos zitten dus nu in ons parlement en in het
partijbestuur van de NVA the biggest belgian political party. Geef ons
ook een lijntje graag!
Tal Al Mallohi, een 19 jarige Syrische blogster ...
Blijkbaar
zijn er nog andere problemen op deze aardkluit dan de wederzijdse
banvloeken tussen Di rupo en Bart Frit. Er wordt al een tijdje via
Arabische blogs opgeroepen tot solidariteit met een 19-jarige Syrische
blogster die al een paar maanden zonder enige concrete beschuldiging
wordt vastgehouden in de gevangenis. Recent sprong nu ook Human Rights Watch op de kar...
Posted on | September 15, 2010 | No Comments Across the Web Arabs show solidarity with the arrested Tal. SMN No. 9, September 15, 2010 Internet
users across the Arab world have been demonstrating their online
support to a 19-year-old Syrian blogger held incommunicado by
authorities since December. In
Egypt, cyber-activists have started campaigns and support groups for
Tal al-Mallohi on several social media networks, notably Twitter, which
has not still gained as wide a popularity in Syria as it had in some
other Arab countries. The
#Free Tal has become recently one of the most popular hash tags on
Twitter among Egyptian users. A hash tag is used within a Tweet as a way
to participate in a particular conversation on Twitter. The more a
hash-tagged topic is used, the more online media picks it up. Many Syrian cyber-activists were subsequently encouraged to join Twitter and use it to shore up support for their campaigns. Twitter
allowed me to connect with tens or even hundreds of individuals from
different nationalities within just hours after I first connected to
it, said one Syrian internet user. Also on Facebook, around 300 netizens joined a group, called The Arab campaign for the release of Tal al-Mallohi, within the first day of its creation. Some
Facebook users posted the numbers of Syrias state security bureau and
urged netizens to contact officials and call on them to set Mallohi
free. One user wrote that he tried to contact the security bureau but was told that they had no information about the blogger. Mallohi
has not yet been charged with any crime and the location of her
detention remains unknown. Human ruman rights groups in Syria believe
that she was arrested because of her blog entries on freedom and the
political situation in her country. Another initiative in solidarity with Mallohi was the circulation of an electronic petition by Egyptian human rights groups. Via
Twitter, these groups called for a sit-in on Sunday 19 September in
Cairo to cask for the bloggers immediate release. The exact location of
the protest is still being debated.
19-Year-Old Woman Detained in 2009, Still No Charge
September 20, 2010 More Coverage: More Human Rights Watch reporting on Syria Detaining
a high school student for nine months without charge is typical of the
cruel, arbitrary behavior of Syria's security services. A government
that thinks it can get away with trampling the rights of its citizens
has lost all connection to its people. Sarah Leah Whitson, Middle East director at Human Rights Watch (New
York) - The Syrian government should immediately release Tal
al-Mallohi, a 19-year-old high school student and blogger held
incommunicado without charge for nine months, Human Rights Watch said
today. She has been held by Syria's security services since being
detained on December 27, 2009. State
Security (Branch 279), one of Syria's multiple state security agencies,
summoned al-Mallohi to Damascus for interrogation in December and
immediately detained her. Two days later, members of State Security went
to al-Mallohi's house and confiscated her computer, some CDs, books,
and other personal belongings. Since the arrest, the security services
have not allowed her family to communicate with her and have not offered
any explanation for the arrest. "Detaining
a high school student for nine months without charge is typical of the
cruel, arbitrary behavior of Syria's security services," said Sarah Leah
Whitson, Middle East director at Human Rights Watch. "A government that
thinks it can get away with trampling the rights of its citizens has
lost all connection to its people." It
is unclear why the authorities have detained al-Mallohi. According to
her family, al-Mallohi, who is in her last year of high school, does not
belong to any political group. Some Syrian activists have expressed
concerns that security services may have detained her over a poem she
wrote criticizing certain restrictions on freedom of expression in
Syria. Her blog,
which contains poetry and social commentary, focuses mostly on the
plight of Palestinians and does not address Syrian political issues. Her
homepage shows a picture of Gandhi with the quote, "you will remain an
example." On
September 1, al-Malouhi's mother issued a public appeal to President
Bashar al-Asad urging him to provide her with information about her
daughter.
Gebruiksaanwijzing om je ballen te tonen op de leukste date-site van Vlaanderen!
Je
mag ons geloven of met gezonde twijfel over ons Internetgebruik
blijven rondlopen maar we vonden per toeval deze leuke date-site
.Vooral de boeiende wervende en ook wel wervelende tekst kon ons
bekoren... We doken er dus op!
19-09-2010
*Zoek, SMS en duik er op!
De snelste en veiligste manier van (sex) daten. Probeer het uit voor jezelf je hebt immers niets te verliezen! Weten
hoe te zoenen-sluiten in het kader van tien minuten is alles over het
frame controle. Begin met het maken van oogcontact met een meisje in een
bar. Begin het gesprek door te zeggen, "Je kunt niet zomaar naar me
kijken als dat met ten minste zeggen hi". Hiermee wordt het frame dat ze
je achtervolgen. Dan zeggen "ok, omdat je te staren we're gonna een
starende wedstrijd hebben, en wel nu". Dan als je haar aan te staren,
houd uw hoofd te bewegen naar haar toe als je gaat om haar te kussen. Op
dit punt zal je ofwel kus haar of zij zal haar hoofd te bewegen en
verliest de wedstrijd. Dit toont haar dat je ballen hebben om haar zoo
goed als warmt haar op voor een kiss kiss later en zet het frame, dat ze
je iets verschuldigd is. Heb een paar kleine praten (dat wil zeggen in
aanmerking komen haar comfort en het gebruik van het type vragen) voor
ongeveer een 2-minuten en gaan dan zoenen haar afscheid afsluiten met te
zeggen: "Ik heb te gaan in een tweede, weet je wat, dat ik bijna ben
geneigd om te geven u iets te mij te herinneren .... maar geen tong "en
geef haar een klein kusje op de lippen (sms dating). De beperkte verzoek
zal haar betrapt off guard en ze zal waarschijnlijk laat je haar een
kleine kus, die haar warm-up voor de echte kus (smsdating). Na de
"pikken" zeggen "mmm er een goede smaak is er, wat is dat vanille?" dan
terug gaan voor een "echte kus". Als ze draait haar hoofd, net zoenen op
de wang en probeer het opnieuw in een paar minuten. Als ze
daadwerkelijk duwt je weg zegt "je moet een hypnotiseur oh mijn God wat
heb je voor mij?", Die de grap maakt het haar schuld (www sms dating).
Vergeet niet, zelfs als het meisje niet verder voor hem meteen, zolang
je niet proberen om haar te kussen in een griezelig, behoeftige manier
waarop je zult haar aan te tonen dat u ballen, die haar maakt meer
aangetrokken tot U anyways.
We besparen jullie de fotootjes maar volgens ons zit Bart De Wever hier achter of Peumans. Na de slopende regeringsonderhandelingen met Milquet en Di Rupo zou dit nauwelijks moeten verwonderen. Dus is het helemaal niet abnormaal dat uiteindelijk iedereen hierover zijn eigen interpretatie heeft....
Merkwaardig
toch hoe die leuke Vlaams-nationalisten aan één zelfde zeel trekken als
het om Brussel gaat. DFe vorigen wilden Brussel doodgewoon bij
Vlaanderen aanhechten en deze hier wil Br(ussel loslaten wegens te
duur...Zelfs als Vlaanderen een apart apenverblijf zou worden dan nog
zullen ze met elkaar redetwisten en bekvechten. Ziehier
de mening van docent economie aan de Limburgse universiteit en laatste
toeverlaat van lijst Dedecker, Lode Vereeck vanaf vandaag lid van de
samenzwering der idioten ... http://www.demorgen.be/dm/nl/5036/Wetstraat/article/detail/1159409/2010/09/19/LDD-bereid-Brussel-op-te-geven-voor-onafhankelijk-Vlaanderen.dhtml LDD
is bereid om Brussel op te geven voor een autonoom Vlaanderen. Dat
heeft partijvoorzitter Lode Vereeck gezegd bij de start van het nieuwe
politieke werkjaar. Daarmee pakt de partij een van de pijnpunten aan bij
een mogelijke splitsing van ons land. Andere partijen die streven naar
een onafhankelijk Vlaanderen, zoals N-VA, willen Brussel houden. De
partijvoorzitter benadrukt dat LDD voorstander blijft van een
confederaal model waarbij Vlaanderen en Wallonië samen Brussel besturen,
maar "niet tegen elke prijs".
De investering waard? Een
half miljard euro per jaar extra financiering voor Brussel, het bedrag
dat op de onderhandelingstafel lag, is veel te veel voor LDD, vooral
omdat er geen garantie is op een interne hervorming van het Brussels
gewest.
Volgens
een recente studie zouden er nog maar zo'n 55.000 Vlamingen in Brussel
wonen. Een erg kleine groep, vindt LDD, waarbij men zich de vraag kan
stellen of het nog wel de moeite is om daar veel geld in te investeren.
Aparte entiteit "Het
is aan de Brusselse Vlamingen of Vlaamse Brusselaars om hun rol op te
nemen binnen een nieuwe Brusselse beleidsstructuur." Volgens Vereeck
beschouwen de Brusselse Vlamingen zich nu al als een aparte entiteit.
Het verlies van Brussel Waar
de Walen stilletjes aan rekening moeten beginnen houden met de
splitsing van België, moeten de Vlamingen stilaan denken aan het verlies
van Brussel", zegt Vereeck.
Hij
maakt die conclusie na de vaststelling dat de onderhandelingen in de
richting van regionalisering gaan in plaats van communautarisering, dat
wil zeggen rekening houdend met drie gewesten: Vlaanderen, Wallonië en
Brussel.
Nog
volgens Vereeck is de vertrouwensbreuk aan de onderhandelingstafel te
wijten aan een foute aanpak door N-VA-voorzitter Bart De Wever.
(belga/edp)
Wees
gerust, beste Lode, het zijn niet alleen de 55.000 Brusselse Vlamingen
die zich als een aparte entiteit beschouwen als we jullie bezig horen.
Vermits nu toch de meest lachwekkende scenarios de pers halen dank zij
jullie formidabele gedegen denkwerk zou het misschien even realistisch
zijn ergens op de Limburgse heide een kleine bantustan op te richten
onder de naam Vlaanderen waar we jullie allemaal bijeen kunnen zetten.
Samen met de andere grote actuele Vlaamse denkers kunnen jullie dan een
toekomstplan uitdokteren voor jullie heilsstaatje. Intussen zullen wij
wel verder aanmodderen met onze landgenoeten aan de andere kant van het
Zoniënwoud.
De Vlaamse Volksbeweging of de samenzwering der idioten over Brussel
en
nu we toch bezig zijn met het publiceren van idiote politieke
stellingnames boven de hoofden van de overgrote meerderheid van de
rechtstreeks betrokken bevolking, we hebben het hier over Brusselaars,
geven we jullie hier nog een ander sterk staaltje van Vlaamse arrogante
debiliteiten. Deze keer hebben we het oevr de VVB of voor de minder
ingewijde Vlamingen en Ollanders, de Vlaamse Volksbeweging. Vlaams
alleszins, maar wat ze met het volk te maken hebben is ons niet
duidelijk. En voor hen is het nog steeds niet duidelijk dat er in een
democratie niets in de p)laats van de mansen wordt beslist maar door de
mensen. In het geval van Brussel zullen de Brusselaars over hun toekomst
dus zelf moeten beslissen. We zullen er dan ook niet ver naast zitten
als we beweren dat de VVB-congresresoluties meer dan waarschijnlijk niet
op veel begrip zullen kunnen rekenen in de 19 Brusselse gemeenten. Als
we dan nog beseffen dat de meest optimistische telling van Brusselse
Vlamingen uitkomt op nauwelijks 7% van de totale Brusselse bevolking,
dan vragen wij ons af met wat die VVB-imbecielen hier bezig zijn
geweest. Platos ideale staat had meer slaagkansen dan dit resultaat van
bezigheidstherapieën voor Vlaamse politieke grasparkieten. Lees
het zelf maar en vooral niet lachen met de resoluties van het
VVB-Congres over Brussel dat plaats vond op 24 april....grinnik grinnik
De
Vlaamse onafhankelijkheid is niet alleen noodzakelijk, maar ook
dringend en prioritair. Vlaanderen dient de onafhankelijkheid uit te
roepen voor het hele grondgebied ten noorden van de taalgrens, de 19
Brusselse gemeenten inbegrepen.
RESOLUTIE 2
Ook
zonder absolute zekerheid dat Brussel daar een onderdeel van zou
vormen, moet Vlaanderen de stap naar onafhankelijkheid zetten.
Vlaanderen biedt een staatkundig project dat het ook voor Brussel
interessant maakt om er deel van uit te maken.
RESOLUTIE 3
Resolutie 3.1
De stad Brussel is de hoofdstad van de staat Vlaanderen
Resolutie 3.2
Ook de inwoners van de 19 Brusselse gemeenten die administratief kiezen voor de Franse taalrol zijn volwaardige Vlaamse burgers.
Resolutie 3.3
Brussel, beperkt tot de 19 gemeenten, krijgt een tweetalig statuut dat strikt wordt toegepast.
Resolutie 3.4
De
Franstalige inwoners van Brussel, beperkt tot de 19 gemeenten, krijgen
een eigen structuur waarin zij bepaalde bevoegdheden inzake
persoonsgebonden aangelegenheden (onderwijs, cultuur en welzijn) kunnen
uitoefenen onder gezag van de Vlaamse overheid.
RESOLUTIE 4
Wij
roepen de Vlaamse overheid op om intussen een assertieve aanwezigheids
en communicatiepolitiek te voeren in Brussel. Gebruik makend van de
huidige Vlaamse bevoegdheden moet er een kwalitatieve dienstverlening
worden aangeboden die nadrukkelijk en herkenbaar Vlaams is.
RESOLUTIE 5
Indien
Brussel geen deel zou uitmaken van de Vlaamse staat, bieden we elke
inwoner uit Brussel de kans het Vlaamse staatsburgerschap aan te nemen.
Man
man man, je leest tegenwoordig ongelooflijk veel totaal geschifte
meningen verpakt in een Vlaams-nationaal kleedje. Hier heb je zulk een
prachtig voorbeeld van complete hersenverweking waarschijnlijk
veroorzaakt door te veel citroenjenever te drinken. Vlaanderen op zijn
best. We stellen jullie voor aan mad professor Jaak Peeters eerst even
naar WIKI:
Jaak Peeters
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jaak Peeters (geboren Geel, 6 oktober 1946) is een Vlaams-nationalistisch publicist en activist. Peeters studeerde aan het Sint Aloysiuscollege in zijn geboortestad Geel. Hij werd licentiaat in de psychologie aan de Katholieke Universiteit Leuven in 1968. Hij studeerde later ook nog sociaal recht en bestuurswetenschappen. Peeters was gedurende 8 jaar nationaal secretaris van het toenmalige Vlaams Blok,
maar verliet die partij omdat ze naar zijn oordeel haar Vlaamse
nationale taak achteruit stelde ten voordele van gemakkelijk electoraal
gewin, onder meer door het inspelen op de anti-vreemdelingengevoelens.
Daartoe schreef hij in 1988 het kritische 'Adres aan de voorzitter' (Karel Dillen), samen met o.a. Geert Wouters, Eric De Lobel, Gui van Gorp, Jan Arnou, Bart Laeremans en Jan Laeremans. Wouters, Arnou en Peeters richtten vervolgens het Nationalistisch Verbond - Nederlandse Volksbeweging op. Deze groot-Nederlandse, conservatieve nationalistische groepering diende in 1991 kieslijsten in in het arrondissement Gent voor de Kamerverkiezingen. Jaak Peeters werd later lid van de Volksunie en sloot zich aan bij de groep Vlaamsnationaal van Geert Bourgeois, die zichzelf vanaf 2001 omdoopte tot N-VA.
Hij is sindsdien lid van de partijraad van die partij en bekleedde
verschillende bestuursfuncties. Vanaf 2004 is hij arrondissementeel
voorzitter voor het arrondissement Turnhout van N-VA. Hij was ook voorzitter van de inburgeringscommissie van de N-VA en hield de pen vast van enkele regionale nota's.
en nu zijn onvolprezen verplichte lectuur voor debielen:
Brussel ontvetten Opiniestuk Jaak Peeters Doorstroming.blogspot.com

Dit
is de slogan waarmee de Vlaamse Beweging in mijn jonge jaren lang
geleden dus uitpakte. Als luister ik naar de discussies over Brussels
Metropolitan Region jaja, in het Engels, dames en heren komt me die
oude slogan meteen weer in gedachten. Waarom hebben we die slogan opgeborgen?
Nochtans
is het duidelijk: het is een natuurwetmatigheid dat steden met grote
uitstraling werken als magneten. Ze trekken niet alleen bedrijven en
organisaties aan, zoals VOKA schijnt te denken, doch voornamelijk een
sociologische onderlaag. Dat gedeelte van de bevolking dat niets te
verliezen heeft en, gedreven door een mengsel van hoop en wanhoop, en
opgekruid door een vleugje avonturisme, naar de grote stad trekt, op
zoek naar wat geluk.
Op
deze manier zijn alle hedendaagse wereldsteden gegroeid. Altijd weer is
het scenario precies hetzelfde. Sociologische en economische factoren
versterken elkaar wederzijds: waar veel werklozen zijn, is de arbeid
goedkoop, gegeven het feit dat die arbeid heel vaak zwart is. En
onveranderd wordt de politieke overheid waarin die stad ligt opgezadeld
met alle problemen die de hedendaagse grootstad kenmerken: files,
nachtelijk en ander lawaai, onveiligheid, drugs, prostitutie. Men kent
het verhaal. Het is ooit al wel vaker gesteld: steden mogen niet groter
zijn van drie-, vierhonderdduizend inwoners. Steden van een grotere
omvang gaan de menselijke bestuurscapaciteit te boven. Naast de
onvermijdelijke secundaire processen ( bijv. politie), ontstaan er
immers tertiaire en zelfs quartaire processen: netwerken om de
politie te ontlopen (tertiair) en regelingen, afspraken en afbakeningen
onder deze netwerken zelf, zoals in New York gangsterbendes de stad
onderling hebben verdeeld ( quartair). Niemand kan zoiets beheersen.
Het
laat zich aanzien dat zulks in Brussel ook voordoet. De politie heeft
het moeilijk in sommige wijken van Molenbeek. Hetzelfde geldt voor
Schaarbeek.
Intussen
wijkt de gegoede bevolking uit naar de banlieu, daar waar nog groen is
en de vaak letterlijk zwarte wijken kunnen ontvlucht worden. Kan men het
hen kwalijk nemen? Op die manier dijt de stad uit, als een olievlek
ook al een heel oude term uit de Vlaamse Beweging. De
Brussels Metropolitan Region- constructie is duidelijk op dit beeld van
de moderne grootstad gebaseerd: één grote steenwoestijn, met daarrond
een soort gekoloniseerd wingebied. Het lijkt wel erg op de oude Griekse
stadstaten.
VOKA
heeft gelijk als het aanstuurt op de integratie van wat
sociaal-economisch lijkt samen te horen. Maar het bovenstaande doet
vermoeden dat de beeldvorming over dat BMR niet op rationele
overwegingen berust, maar dat ongecontroleerde en dus grotendeels
onbestuurbare ontwikkelingen aan de oorsprong van dat beeld liggen.
VOKA
voelt dit euvel kennelijk aan, want haast zich te zeggen dat men geen
nieuwe bestuurlijke laag op het oog heeft, maar andere bijdragen in dit
blad leggen de vinger op de pijnlijke wonde. En op dezelfde
gepercipieerde onmogelijkheid gaat de stelling van Frans Crols terug:
laat Brussel vallen, want er valt toch niks meer mee uit te richten
Natuurlijk
zou BMR een Trojaans paard kunnen zijn in omgekeerde richting, als van
Vlaamse zijde een militante vernederlandsingpolitiek zou worden gevoerd.
Maar met een VLD en een slappe CD&V valt precies dat niet bepaald
te verwachten
Waarom
niet teruggekeerd naar de kern van de zaak, nl. het opzwellen van
Brussel tot een monsterstad vol misdaad, illegale immigratie en
onveiligheid? Waarom niet gekeken naar het Zwitserse voorbeeld? De
Zwitserse hoofdstad telt zowat 130.000 inwoners, met zon 30.000
vreemdelingen. Zelfs de grootste stad van Zwitserland, Zurich, telt
376.000 inwoners, een flink pak minder dan Antwerpen. Is Zwitserland
niet welvarend? Doen de Zwitserse ondernemingen het op wereldschaal dan
echt zo slecht?
Waartoe
de regionale samenwerking organiseren in een nieuw op te richten (
zonder bestuurslaag?) Brussels Metropolitan Region, als Vlaanderen
overal al over goedwerkende RESOCs beschikt? Als we al eens begonnen
met het op elkaar afstemmen van de streekplannen die door deze RESOCs
worden gefabriceerd?
Binnen de bestaande structuren is er mogelijkheid genoeg om samen te werken. Niet
alleen is het BMR niet nodig, het berust op het vreemde idee dat
Vlaanderen zonder de aanwezigheid van de Europese hoofdstad binnen zijn
grenzen ten onder zou gaan. Dat is manifest onwaar.
Dublin,
Helsinki, Stockholm, Lissabon, Praag en zovele andere steden doen het
sociaal-economisch prima, zonder Europese hoofdstad. Niemand schijnt het
openlijk te durven stellen, maar wellicht is het ogenblik gekomen om
ons af te vragen of, op de lange termijn, de kosten van de
aanwezigheid van de EU in Brussel niet groter worden dan de baten. Als
we bereid zijn de sociologische en culturele kosten in rekening te
brengen, dan rijst het vermoeden dat de balans nu al is omgeslagen.
Daarom
pleit ik voor een andere manier van denken: als andere steden in Europa
graag de Europese hoofdstad willen opnemen, laten we hen die dan cadeau
doen. Honderdduizend Poolse schoonmaakdames en nog veel meer andere
illegalen zullen haar volgen. En wellicht komt er dan ruimte om die oude
Brabantse stad Brussel weer leefbaar te maken. En dààr gaat het toch om, neen?
This post originally appeared at Project Syndicate. NEW
YORK -- After a summer of Europeans forgetting their woes and tanning
themselves at the beach, the time for a reality check has come. For the
fundamental problems of the eurozone remain unresolved. First,
a trillion-dollar bailout package in May prevented an immediate default
by Greece and a break-up of the eurozone. But now sovereign spreads in
the peripheral eurozone countries have returned to the levels seen at
the peak of the crisis in May. Second,
a fudged set of financial "stress tests" sought to persuade markets
that European banks' needed only 3.5 billion in fresh capital. But now
Anglo-Irish alone may have a capital hole as high as 70 billion,
raising serious concerns about the true health of other Irish, Spanish,
Greek, and German banks. Finally,
a temporary acceleration of growth in the eurozone in the second
quarter boosted financial markets and the euro, but it is now clear that
the improvement was transitory. All of the eurozone's peripheral
countries' GDP is still either contracting (Spain, Ireland, and Greece)
or barely growing (Italy and Portugal). Even
Germany's temporary success is riddled with caveats. During the
2008-2009 financial crisis, GDP fell much more in Germany -- because of
its dependence on collapsing global trade - than in the United States. A
transitory rebound from such a hard fall is not surprising, and German
output remains below pre-crisis levels. Moreover,
all the factors that will lead to a slowdown of growth in most advanced
economies in the second half of 2010 and 2011 are at work in Germany
and the rest of the eurozone. Fiscal stimulus is turning into fiscal
austerity and a drag on growth. The inventory adjustment that drove most
of the GDP growth for a few quarters is complete, and tax policies that
stole demand from the future ("cash for clunkers" all over Europe,
etc.) have expired. The
slowdown of global growth - and actual double-dip recession risks in
the US and Japan - will invariably impede export growth, even in
Germany. Indeed, the latest data from Germany - declining exports,
falling factory orders, anemic industrial-production growth, and a slide
in investors' confidence - suggest that the slowdown has started. In
the periphery, the trillion-dollar bailout package and the
non-stressful "stress tests" kicked the can down the road, but the
fundamental problems remain: large budget deficits and stocks of public
debt that will be hard to reduce sufficiently, given weak governments
and public backlash against fiscal austerity and structural reforms;
large current-account deficits and private-sector foreign liabilities
that will be hard to rollover and service; loss of competitiveness
(driven by a decade-long loss of market share in labor-intensive exports
to emerging markets, rising unit labor costs, and the strength of the
euro until 2008); low potential and actual growth; and massive risks to
banks and financial institutions (with the exception of Italy). This
is why Greece is insolvent and a coercive restructuring of its public
debt is inevitable. It is why Spain and Ireland are in serious trouble,
and why even Italy -- which is on relatively sounder fiscal footing, but
has had flat per capita income for a decade and little structural
reform -- cannot be complacent. As
fiscal austerity means more recessionary and deflationary pressures in
the short run, one would need more monetary stimulus to compensate and
more domestic demand growth -- via delayed fiscal austerity -- in
Germany. But the two biggest policy players in the eurozone -- the
European Central Bank and the German government -- want no part of that
agenda, hoping that a quarter of good GDP data makes a trend. The
rest of the eurozone is in barely better shape than the periphery: the
bond vigilantes may not have woken up in France, but economic
performance there has been anemic at best - driven mostly by a mini
housing boom. Unemployment is above 9%, the budget deficit is 8% of GDP
(larger than Italy), and public debt is rising sharply. Nicolas Sarkozy
came to power with lots of talk of structural reforms; he is now
weakened even within his own party and lost regional elections to the
left (the only case in Europe of a shift to the left in recent
elections). Given that he will face a serious challenge from the
Socialist Party candidate -- most likely the formidable Dominique
Strauss-Kahn -- in the 2012 presidential election, Sarkozy is likely to
postpone serious fiscal austerity and launch only cosmetic structural
reforms. Belgian
Prime Minister Yves Leterme, as current holder of the rotating EU
presidency, now speaks of greater European policy unity and
coordination. But Leterme seems unable to keep his own country together,
let alone unite Europe. Even Angela Merkel -- in growing Germany -- has
been weakened within her own coalition. Other eurozone leaders face
stiff political opposition: Silvio Berlusconi in Italy, whom one hopes
may soon be booted out of power; José Luis Rodríguez Zapatero in Spain;
George Papandreou in Greece. And politics is becoming nationalistic and
nativist in many parts of Europe, reflected in an anti-immigrant
backlash; raids against the Roma; Islamophobia; and the rise of extreme
right-wing parties. So
a eurozone that needs fiscal austerity, structural reforms, and
appropriate macroeconomic and financial policies is weakened politically
at both the EU and national levels. That is why my best-case scenario
is that the eurozone somehow muddles through in the next few years; at
worst (and with a probability of more than one-third), the eurozone will
break up, owing to a combination of sovereign debt restructurings and
exits by some weaker economies. Nouriel
Roubini is Chairman of Roubini Global Economics, Professor of Economics
at the Stern School of Business, New York University, and co-author of
the book Crisis Economics. Copyright: Project Syndicate, 2010.
Vandaag gaan we even naar Italie naar het blog van Beppe Grillo. Blijkbaar verspreidt het virus van het dwaze nationalisme van virtuele staatjes als Padania en Vlaanderen zich zeer snel. Het dragen van de Italiaanse vlag wordt tegenwoordig in het noorden van Italië op de zelfde manier beschouwt als het dragen van de Belgische vlag in laat ons zeggen Antwerpen.Het is een provocatie...Dus het dragen van de nationale vlag wordt beschouwd als een rel....Dat zou inderdaad moeten aanzetten tot nadenken. Niet dat wij echt zo vlaggezind zijn maar als het nationale symbool niet meer welkom is en vervangen wordt door volkomen dwaze vlaggen van niet bestaande staten of virtuele zogenaamde "(volks)gemeenschappen" dan hebben we een probleem. We zien onze goede Vlamingen nu al steigeren. Maar we horen graag hun deskundige uitleg over wat nu in feite een Vlaming is...We beginnen met de vraag of een kind geboren in Vollezele uit allochtone ouders met de Belgische nationaliteit (het kind) beschouwt wordt als een Vlaming en volgens welke criteria? Maar lees ook hieronder over de "Padanen" en misschien moeten we Roma Ladrona gewoon omzetten in "Brussel financiële slokop", al klinkt dit niet even muzikaal. Het mechanisme is in elk geval identiek. Het is het mechanisme van het idiote nationalisme waar ook ter wereld...
Exhibiting the Tricolore is a provocation. You risk
getting lynched. An Italian in Italy can wave the flag of Austria or of
China, of Burundi or of Switzerland without running any risk, but not
the Italian flag. The unaware flag-waving citizen is, in this order:
identified by the Police (paid by the Italians), made to keep a distance
by functionaries who respond to a "padano" Minister of the Interior
(paid by the Italians) and escorted through two lines of the crowd in green shirts
shouting out everything, from homosexual to communist. If this is
the effect: Italians who believe themselves to be "padano" (never
existed in the peninsular) who fight Italians who believe themselves to
be Italian, itll be necessary to understand the causes of this madness
before it is too late.
Italy is the only country on earth where it can be unwise to go
around with the Italian flag. And you have to say, a tradition that goes
back well before the Lega. Already in the 1970s our flag was
instrumentalised by the Right and burned in public by the Left. A symbol
without peace, but that still represents us as a people and as
institutions.
The Tricolore is displayed over the Quirinale. In
order to be coherent, Boss(ol)i should ask Napolitano to clean his aXXX
with the flag as he did with the lady from Venice who was displaying it
on the balcony. And still for coherency, the Ministers of the Lega, who
have sworn on the Constitution (incompatible with secession), should
resign. People who have at the same time got their wallet in Rome, election financing and salaries paid by ALL the Italians, even those in Cape Passero and the Egadi Islands and "un sogno nel cuore, bruciare il tricolore ..." {a song in the heart, burn the Tricolore} as was sung by the people of the Lega in Lugano.
The person of the Lega of battle and of government and of "Roma
Ladrona" {Rome the big thief}, a place where he consumes a pension after
two and a half years, a blue car, benefits and emoluments (like all
the others) has broken our zebedei. Ask anyone, a friend, a relative,
what is federalism? The only federal tax, ICI, was
eliminated by the Lega. The people of Piedmont are piemontesi, those
from Lombardy are lombardi and those from Veneto are veneti and each
one of them is also Italian. But padano, whats that? Hes not Italian, hes not longobardo (a people originally from Sweden,
tall and blonde incompatible with descendents of the calibre of
Borghezio and Maroni), hes not a descendant of the hated Romans, of the
Latins, of the Greeks, of the French, of the Spanish, of the Austrians,
and not even of the Flemish people or the Walloons a chimera:
"It was the Padania of uncertain origin / Calderoli the head, the
breast Bossi, and Renzin la trota the tail/ and from the mouth
horrendous burps/it vomited federalism: and nonetheless / with the
favour of the Gods, Italy extinguished it.. (liberal translation from
the Chimera in the Iliad)."
en we blijven nog even in Frankrijk en bij de beslissing van de président-soleil om de roms collectief het land uit te wijzen... We krijgen hier meer en meer een déjà-vu gevoel wanneer we vernemen dat Sarkozy als enig antwoord op de beschuldigingen van de Europese lidstaten stelt dat :
" The hour is for a dialogue calmed to treat the bottom of the subjects ,There is a
will to treat things at the bottom rather than to be allowed embark on a sterile
debate ", indicates the circle of acquaintances of the president of the Republic.
Nicolas
Sarkozy suggested on Wednesday, September 15th to European police
captain Viviane Reding to welcome Roma in the Luxembourg, his country of
origin. Head of State expressed himself in front of the senators of the
UMP, received to have lunch on the Elysee after a very critical
intervention of European police captain Viviane Reding considering that
the treatment of the Roma in France was a "shame" and had no equivalent
in Europe since the Second World War.
"
He said that our policy was the maid and that it was scandalous - he
will explain moreover tomorrow - that Europe expresses himself in this
way on what makes France ", brought back the senator of Haute Marne
Bruno Sido. " He said that he was only applying the European
regulations, the French laws and that there was absolutely nothing to
blame in France on the subject but what if the Luxemburgers wanted to
take them [The Roma], there was no problem ", he added to his exit of
the Elysee.
Hij kan misschien meteen de oude plannen uit de kast halen over de Jodendeportatie naar Madagascar?
Before the Nazis decided to murder European Jewry in gas chambers, they
considered the Madagascar Plan - a plan to move four million Jews from
Europe to the island of Madagascar.
Whose idea was it?
Like almost all Nazi ideas, someone else came up with the idea first. As
early as 1885, Paul de Lagarde suggested deporting Eastern European
Jews to Madagascar. In 1926 and 1927, Poland and Japan each investigated
the possibility of using Madagascar for solving their over-population
problems.
It wasn't until 1931 that a German publicist wrote: "the entire Jewish
nation sooner or later must be confined to an island. This would afford
the possibility of control and minimize the danger of infection."1 Yet the idea of sending Jews to Madagascar was still not a Nazi plan.
Poland was the next to seriously consider the idea; they even sent a commission to Madagascar to investigate.
The Commission
In 1937, Poland sent a commission to Madagascar to determine the
feasibility of forcing Jews to emigrate there. Members of the commission
had very different conclusions. The leader of the commission, Major
Mieczyslaw Lepecki, believed that it would be possible to settle 40,000
to 60,000 people in Madagascar. Two Jewish members of the commission
didn't agree with this assessment. Leon Alter, the director of the
Jewish Emigration Association (JEAS) in Warsaw, believed only 2,000
people could be settled there. Shlomo Dyk, an agricultural engineer from
Tel Aviv, estimated even fewer.
Even though the Polish government thought Lepecki's estimate was too
high and even though the local population of Madagascar demonstrated
against an influx of immigrants, Poland continued its discussions with
France (Madagascar was a French colony) over this issue.
It wasn't until 1938, a year after the Polish commission, that the Nazis began to suggest the Madagascar Plan.
Nazi Preparations
In 1938 and 1939, Nazi Germany tried to use the Madagascar Plan for financial and foreign policy arrangements.
On November 12, 1938, Hermann Goering told the German Cabinet that
Hitler was going to suggest to the West the emigration of Jews to
Madagascar. Hjalmar Schacht, Reichsbank president, during discussions in
London, tried to procure and international loan to send the Jews to
Madagascar (Germany would make a profit since the Jews would only be
allowed to take their money out in German goods). In December 1939,
Joachim von Ribbentrop, the German foreign minister, even included the
emigration of Jews to Madagascar as part of a peace proposal to the
pope.
Since Madagascar was still a French colony during these discussions,
Germany had no way to enact their proposals without France's approval.
The beginning of World War II ended these discussions but after France's
defeat in 1940, Germany no longer needed to coordinate with the West
about their plan.
Beste lezertjes, we merken dat gans de lobbygroep rond de slimme meters er stilaan in slaagt in de meeste Europese landen de regeringen te overhalen om de slimme meters overal te plaatsen. Dit allemaal zonder publiek debat en zonder veel rekening te houden met de werkelijke resultaten van de bestaande pilootprojecten. De proefprojecten in de Franse steden Tours en Lyon geven catastrofale resultaten maar dit wordt dan uitgelegd dat dit is omdat er nog te weinig elektronische toepassingen ingebouwd waren in de Franse slimme meter die luistert naar het troetelnaampje "LINKY" Er wordt evenmin rekening gehouden met de aanbeveling in de Europese directive dat er een kosten-batenanalyse kan worden gemaakt om te weten te komen dat die meters wel alle consumenten voordeel zouden opleveren. Daar waar dit is gebeurd zoals in Vlaanderen waren de resultaten allesbehalve overtuigend te noemen maar dat wordt dus nu ook door de VREG en de bende van Pictoel netjes onder de mat geveegd. We weten dat stilaan in België het besef groeit dat de kostprtijs absoluut niet opweegt tegen de eventueel te realiseren besparingen op de energiefactuur. Een kind beseft dat reeds wanneer men weet dat de besparingen in het beste geval geschat worden op 5% van het residentieel verbruik. Dat wil zeggen dat dit residentieel verbruik of anders gezegd het verbruik van de gezinnen dat 31% uitmaakt van het totale elektriciteitsverbruik (we hebben het even niet over gas) dus in Vlaanderen tegen een kostprijs van 2 miljard Euro met 5 % zal verminderen wat ongeveer 1,5% besparing oplevert op het totale verbruik. De kostprijs in Wallonië is 1,5 miljard en in Brussel 1miljard of een toaal van 4,5 miljard op te hoesten door de verbruikers over maximaal 15 jaar In Frankrijk zitten we met ongeveer een identiek scenario en we zijn blij vast te stellen dat ze ginder ook bij de Belgische tegenstanders te rade gaan om hun verzet te documenteren. We vonden zelfs verwijzingen naar documenten die ook door ons werden gepubliceerd. Dat het er allemaal wat slinks aan toe gaat zal niemand verbazen als julle weten dat de kostprijs voor de installatie van de slimme meters in gans Europa ergens rond de 65 miljard dollar wordt geschat...Hier zijn dus gigantische belangen mee gemoeid...
Hieronder vinden jullie een Franse reactie en weet dat de verplichte installatie over gans Frankrijk zonder boe of ba, per decreet werd beslist op 3 september laatstleden en dit dus ondanks de rampzalige resultaten van de proefprojecten...
Il
nous est dit que linstallation et le compteur Linky entre dans le coût
de gestion du réseau et ne nous sera pas facturé, or cest absolument
faux comme laffirme Jean-Louis Borloo lui- même (voir larticle de
lAFP en Pièce N°1).
Le coût
passe désormais de 120 à 230 par abonné (voire plus, car il ne sagit
là que dune estimation non basée sur la réalité du terrain), et que ce
coût sera répercuté sur labonnement à raison de 2 par mois sur une
durée de 10 ans, jusque fin 2020, soit 5 à 10 % sur une consommation
annuelle moyenne de 260 par foyer (estimation faite auprès des familles
du Vergoin).
« Sous
quelle forme les abonnés EDF vont-ils payer ? Simple : une ligne de
leur facture est consacrée au Turpe. Traduire le Tarif dUtilisation des
réseaux publics délectricité qui représente à lui seul environ 45 % de
la facture de lusager. Créé à lorigine pour financer la rénovation du
réseau, le Turpe, reversé à ERDF, va donc en fait servir en partie à
payer le changement de compteurs. La note sera étalée jusquen 2020.
Chaque mois, quelques euros supplémentaires seront prélevés sur la
facture mais au final la note se situera bien entre 230 et 450 par
foyer. »
NOTE : Décision interministérielle du 5 juin 2009 relative au TURPE
Application TURPE 3 entre 2009 et 2012.
Augmentation du TURPE.
Conformément
à la délibération de la CRE du 6 mai 2010, lajustement tarifaire du
1er août 2010 conduit à une hausse de 3,4% qui sapplique à lensemble
des clients.
Cette
augmentation coïncide avec larrivée des nouveaux compteurs métriques
ErDF/Linky dont le coût prévisionnel dinstallation a doublé. La Fédération Nationale des Collectivités Concédantes et Régies (FNCCR) évalue plutôt ce coût de 8 à 9 milliards deuros
Il nous
est dit que ce nouveau compteur pourra faire réaliser une économie
dénergie aux usagers, de lordre de 5 à 10% sur leurs consommations.
Cette économie sannule donc par le prélèvement des 2 à 4 quERDF
envisage de facturer via le Turpe, pour financer cette installation.
Sachant
que les tarifs EDF vont augmenter avec la libéralisation des prix, à
partir de quelle date nous, simples abonnés, allons pouvoir bénéficier
dune réelle réduction sur notre facture ?
-Augmentation des tarifs de lélectricité :des rumeurs pour le gouvernement
Dautre part, il nous est vanté la facturation basée sur une consommation réelle mensuelle.
Aussi,
les montants seraient très élevés en hiver et très faibles en été. Sans
estimations de factures, la possibilité pour les ménages les moins
argentés de lisser sur lannée le surcoût hivernal disparaît purement et
simplement. En permettant louverture et la fermeture de lalimentation
à distance, les fournisseurs pourront dun simple clic couper ou
limiter laccès à lénergie de toute personne en défaut de paiement,
voire lobliger à prépayer sa consommation, sans possibilité de mettre
ce compteur en consommation restreinte en posant des fusibles avec moins
dampères, puisquil ny aura plus dagent pour le faire.
Comme lindique la Pièce N°5 (Modem EnergyBox par CPL & 3G),
tout est prêt du côté dEDF pour conduire lusager à se doter de
nouveaux services en amont qui sont dors et déjà payant (3 par mois,
voir détail pièce N°5). Il ne servira donc à rien davoir un nouveau
compteur numérique si lon nacquière pas un modem afin de piloter notre
consommation. On sexposera alors à une tarification plus onéreuse lors
des pics de consommations nationales comme par exemple, ceux que nous
avons connus en janvier dernier.
Pour
ceux qui ny comprendront rien à lutilisation de ce nouveau compteur et
sans avoir ou ne pouvoir financièrement souscrire aux offres de ces
services afin de bénéficier dune consommation intelligente au meilleur
coût, lorsque les pics de consommations seront atteints et que cela
deviendra nécessaire pour EDF et ErDF dans la production et
lacheminement de lénergie, une tarification maximale sera appliquée,
pour inciter lusager à réduire sa consommation.
Il faudra alors avoir le nez rivé au compteur et mettre toutes nos consommations en clignotant rouge.
EDF pourra par exemple pousser le prix à 10/KWH.
Aberration technique :
Pour
les locataires dun appartement très mal isolé, savoir que leurs
convecteurs consomment beaucoup trop délectricité en hiver pour
maintenir une température à 19°C ne leur sera pas dune grande utilité !
En
revanche, ils en consommeront certainement (consommation propre de
lappareil probablement aussi à la charge du client, probablement égale à
celle dun modem ADSL multifonction, à multiplier par le nombre de
compteurs en France on atteint déjà léquivalent de la production dune
petite centrale thermique.)
Quand à
la possibilité dutiliser ces appareils pour reporter la consommation
des heures de pointes vers les heures creuses, il suffirait de remettre
au goût du jour les tarifs Heures Creuses EJP et Tempo, devenus de moins
en moins incitatifs et rarement proposés par les nouveaux opérateurs.
« On
se dit que ces milliards deuros pourraient être mieux utilisés. A quoi
cela sert davoir des compteurs du XXIe siècle si lélectricité est
acheminée par un réseau vétuste? », sinterroge Jean-Marc
Proust, porte-parole de la Fédération des collectivités locales, qui
concèdent lexploitation du réseau de distribution électrique.
Enfin, les syndicats redoutent que cette nouvelle technologie ne finisse
par remplacer les techniciens chargés de la relève des compteurs et
naboutisse à la suppression de 5 400 postes sur 45 000 chez ERDF, et il n'en restera que 12.000 en 2020.
Par ailleurs, sur la protection des données personnelles : « Les
promoteurs du Linky mettent en évidence « une maîtrise de la
consommation dénergie facilitée » pour le consommateur. À laide dune
clé USB glissée dans le compteur, le client aura la possibilité de
charger des informations sur sa consommation, repérer les postes qui lui
coûtent le plus cher et ainsi faire la chasse au gaspi. » ! Quelle est le niveau de protection de cet emplacement pour les compteurs en extérieur ?
Autre aspect social et technique :
Les
familles qui sont en difficultés ou celles et ceux qui se trouveront
dans lincapacité dhonorer en temps et en heures leurs factures par ce
système de gestion à distance, pourront voir leurs compteurs coupés dans
des délais quasi immédiats, alors que le système actuel permet une
souplesse administrative, laissant le temps aux personnes de faire une
demande de recours ou de faire appel à une aide exceptionnelle (CCAS,
fond social dEDF qui, pour ce dernier, est en constante augmentation et
aux dires de sa Direction, EDF envisage une baisse des aides et des
facilités qui seront accordés pour lexercice 2010/2011 (info relayée au
JT de 20H sur TF1).
Il est
donc à craindre quavec ce système, les usagers en difficultés de
paiement, ne puissent bénéficier de laccès à lélectricité même réduit,
pour un usage minimum vital et moins encore des tarifs sociaux.
Voir à ce sujet larticle du collectif contre lexclusion :
Un autre aspect un peu plus technique et qui a été avéré dans la région de Tours (1er
site pilote), a été des problèmes des disjoncteurs qui sautent, de
fusibles qui grillent, des microcoupures intempestives, et que seuls 8
compteurs Linky sur 19.000 installés fonctionnent réellement à 100% avec
la technologie CPL. En plein hiver et pour bons nombre dabonnés pour
lesquels les techniciens nont pas réussis à apporter de solutions
efficaces, il a été proposé à ces abonnés, une modification de puissance
sur les compteurs, modification qui sest inévitablement répercutée sur
le prix de la location des-dits compteurs ! (Pièce N° 6)
81.000
compteurs restent à installer à Tours et 200.000 sont en préparation sur
la région Lyonnaise. Nous allons donc servir de laboratoire en zones
tests, de cobayes pour la mise au point dun système qui ne savère déjà
pas fiable sur le plan technique.
Dans
les faits, aucune étude indépendante na à ce jour été réalisée pour
appuyer linfluence réelle des compteurs sur la consommation des
ménages.« Imagine-t-on que chaque ménage descendra quotidiennement dans sa cave pour examiner sa consommation dénergie du jour ? » interroge le Collectif Solidarité Contre lExclusion.
« Ce
nest pas de nouveaux compteurs dont les ménages ont besoin pour
améliorer lisolation de leur logement, mais de moyens de réaliser les
investissements utiles ».Pour les locataires dun
appartement très mal isolé, savoir que leurs convecteurs consomment
beaucoup trop délectricité en hiver pour maintenir une température à
19°C ne leur sera pas dune grande utilité.
* La Directive 2009/72/CE nimpose
les compteurs intelligents que sous réserve dune évaluation favorable
par la C.R.E, qui doit être rendue au 3 septembre 2012
(Voir annexe 1 paragraphe 2 de la Directive Pièce N°6 bisDirective 2009/72/CE)
Lencadrement de lexpérimentation
La
communication de la CRE du 6 juin 2007 précise les dispositions à
respecter par les GRD (fonctionnalités, interopérabilité, ) pour que
les coûts des systèmes de comptage évolués soient couverts par le TURPE
(Tarif dUtilisation des Réseaux Publics dElectricité)
ERDF a annoncé le lancement dune expérimentation dun système de comptage évolué. Elle est suivie à plusieurs niveaux :
-Un Comité de contrôle veille au respect des dispositions énoncées dans la communication du 6 juin 2007 :
il est composé de 3 Commissaires et des services de la CRE ;
ce Comité de contrôle ne se substitue pas au Collège et ne dispose pas dun pouvoir de décision.
Concessions 25 mars 2009 - Sources : Commission de Régulation de lEnergie (CRE).
CRE: impossible de préciser le coût de Linky aujourdhui
Si
on intègre les systèmes de mesure, dinformation et de communication,
le coût du réseau intelligent français dans son ensemble sélèverait à
450 euros par utilisateur, selon Cécile George de la CRE.
La facture totale atteindrait donc 15 milliards deuros, sur plusieurs
décades. Lexpert en déduit que le déploiement à grande échelle devra se faire à un rythme financièrement soutenable pour les consommateurs.
Interrogé
sur les « pertes non techniques », le commissaire observe quil y a
parfois des décalages entre la puissance souscrite et les besoins réels
(« des clients ont du 6 KVA et des installations qui vont jusquà 9 »)
et quil faudra sans doute quils sacquittent dun abonnement plus
élevé.
Au-delà
de cette question du coût, cette nouvelle technologie modifierait
profondément la relation entre les ménages et leurs fournisseurs. Comme
déjà indiqué, le compteur intelligent offrirait au fournisseur la
possibilité technique de couper le courant, de limiter la puissance ou
dimposer le prépaiement en un simple clic informatique.
Il
permet de transmettre les relevés et déchanger dautres données entre
distributeurs et consommateurs, grâce à une carte à puce et
promotionne avantages pour le fournisseur : optimisation
de la trésorerie (fonds collectés avant utilisation de lénergie),
recouvrement de tout impayé sans fermeture, désactivation des comptes
sans visite sur site . Selon le rapport de lESMA, toutes ces fonctions seraient potentiellement activables avec les compteurs intelligents : http://www.esma-home.eu/UserFiles/file/ESMA_WP5D18_Annual_Progress_Report_2009%281%29.pdf
Cette intelligence
des compteurs octroierait ainsi des facilités considérables aux
fournisseurs pour gérer leurs clients en difficultés de paiement sans
devoir se rendre au domicile du ménage. À rebours, elle accroîtrait
considérablement les problèmes daccès à lénergie des publics
précaires.
Le réseau intelligent sans le compteur :
Selon Luc Hujoel, directeur-général de SIBELGA, il faut surtout dabord penser et agir intelligemment face à ce nouveau monde de technologies intelligentes qui sannonce.
Par
ailleurs, les études préliminaires confirment que dans le cas dun
déploiement complet du compteur intelligent, le rapport coût-bénéfices
nest pas bon, ajoute M. Hujoel.
Mais
surtout, le réseau intelligent concerne un objectif de société, qui met
laccent sur la modération de la consommation, une meilleure
utilisation des capacités de production et de distribution, et la
décentralisation de la production (verte).
Le
compteur intelligent, quant à lui, concerne plutôt un objectif de
marché, pour plus de contrôle sur le consommateur et le paiement de ses
factures. Il sagit surtout de moduler mieux la demande et, dans une
moindre mesure, la diminuer. Dans tout ce débat, laccent a trop été mis
sur le compteur. On na pas assez exploré les autres façons daller
vers un réseau intelligent.
Des
alternatives sont pourtant envisageables, avec un déploiement total et
complet dans des niches importantes pour le réseau, comme les
producteurs dénergies renouvelables, par exemple.
La
décision a été prise avant tout débat sociétal, dans un univers
relativement limité dans lequel cest plutôt lindustrie de
lélectronique et de linformatique, dun côté, et les autorités
européennes, de lautre, qui ont pesé. Beaucoup de débats techniques ont
été escamotés.
Par
exemple, dans le contexte du marché belge, la pertinence de
linvestissement dans les compteurs intelligents, en termes
dutilisation rationnelle de lénergie (URE), ne paraît pas du tout
établie.
Ce nest pas le compteur qui fait la consommation.
Pour
favoriser les économies dénergie, il nous paraîtrait beaucoup plus
pertinent de mettre à la disposition de tous les ménages un certain
nombre déquipements de base.
Par
exemple, en finançant pleinement linstallation dun thermostat
dambiance (coût dachat unique : entre 25 et 170 euros) permettant de
programmer la température en fonction de lheure de la journée, le
placement de vannes thermostatiques, ou de pommeaux de douches
économiques dont de nombreux logements ne sont pas encore pourvus et qui
génèrent, sans perte de confort, des économies bien établies.
Les
efforts en matière de consommations intelligentes dénergies doivent
être portées sur le changement de comportements et non pas sur la seule
technologie !
Les
économies dénergie ne se font pas au niveau du compteur qui ne permet
pas dagir sur la consommation et se contente de lenregistrer, mais
bien au niveau du comportement des usagers.
Pierre
Bivas, PDG de Voltalis, entreprise spécialisée dans les systèmes de
gestion à distance de lélectricité, estime quil faudrait plutôt « un système ciblé et actif au lieu de quelque chose de passif et généralisé ».
Effectivement, le compteur seul nentraînera pas le changement de
comportement des ménages, qui doivent être incités à cette démarche
volontaire.
Un surcoût inacceptable
Le
surcoût du remplacement des compteurs dénergie actuels par des
compteurs intelligents répercuté sur les consommateurs est inacceptable.
Limmense majorité des avantages (facturation
facilitée, prévisibilité des volumes à mettre à disposition,
déplacements dagents en forte baisse, économie de coûts) se
situe du côté du secteur production et distribution. Économiquement, ce
surcoût est donc illogique puisquà moyen terme, ces secteurs vont
pouvoir rentabiliser linvestissement et lamortir largement. En
cas de surcoût imputé au consommateur, le secteur de lélectricité
ferait coup double, ce qui, pour de nombreuses associations de défense
de consommateurs est inacceptable, même si cest une mauvaise habitude du secteur en question.
Le
consommateur paie déjà au travers des coûts de distribution, un certain
nombre de frais inhérents au raccordement et à la gestion de sa
facturation via le TURPE.
Ce
surcoût intègre la fourniture et la pose des compteurs en eux-mêmes, la
fourniture des concentrateurs qui sont chargés de collecter les données
de chacun des compteurs pour les réémettre vers le système de gestion et
dexploitation dErDF et la création des systèmes informatiques de
gestion et dexploitation des données.
Or ces
nouveaux compteurs devant être financés par le biais du Tarif
dUtilisation des Réseaux Publics dElectricité (TURPE), ce seront donc
les usagers qui en supporteront la charge.
En plus des 3,4% de hausse sur le TURPE (au 1er août), le gouvernement vient dannoncer une
évolution des tarifs réglementés de vente de lélectricité de 3,4% (ici
au15 août) qui nont rien à voir avec les 3,4% de la hausse du TURPE,
entretenant la confusion sur ces deux postes de dépenses pourtant bien
distincts.
Il
nest pas étonnant quavec les résistances qui sont en train de se
former contre ce nouveau compteur et sa technologie emportée, les
pouvoirs publics accélèrent la cadence en décrétant en catimini, tout
son soutien à ErDF pour ce déploiement.
A
Lyon, la collectivité concédante nest pas très regardante sur les
moyens mis en uvre, avant qu'une réelle régulation ait été faite par
les Autorités compétentes sur limplémentation de cette nouvelle
technologie dans les foyers.
Pourtant, aucun avenant au contrat de concession na été signé,
permettant à ErDF dutiliser le réseau électrique pour acheminer des
données personnelles en communications numériques (CPL), technologie
régit par la loi sur les télécommunications et non plus sur la seule loi
de lénergie.
Pour la ville de Lyon, ErDF a fait une offre au Maire, Président du Grand Lyon, offre que la ville ne pouvait refuser.
Le centre de contrôle national de tout le système du comptage électrique
par CPL sera basé à Lyon dans l'immeuble " Le Triangle" dans le
quartier de la Part-Dieu.
Le compteur Linky est commercialisé par le Sté Atos Origin dirigée
par Thierry Breton, ancien ministre de lEconomie, des Finances et de
lIndustrie, ex Président Directeur général de France Telecom et semble
tirer profit de ses anciennes fonctions, en passant outre la Directive
2009/73/CE qui prévoit (sans que ce point ait donné lieu à un réel débat
public) que : « Les États membres veillent à la mise en place de
systèmes intelligents de mesure qui favorisent la participation active
des consommateurs au marché de la fourniture délectricité. »
Mais Atos Origin nen reste pas là en créant Atos WorldGrid (http://www.atosorigin.com/en-us/Newsroom/fr-fr/Communiques_p...)dans
le domaine des Smart Energy et Utilities nucléaire, électricité, oil
& gas et de leau et lance ces services Smart Mobility (http://www.fr.atosorigin.com/fr-fr/nos_activites/solutions/s...)en
créant son Incubateur par une nouvelle suite logicielle internet via
les Smarts. Ces derniers visent plus particulièrement quatre familles
dutilisateurs : les clients, les citoyens, le personnel des entreprises
et les communautés. Toute la société va devenir Smart à une vitesse
hallucinante ne laissant aucun répit au législateur pour réguler les
nouvelles avancées technologiques.
Un lobby pro-compteurs intelligents sest bien constitué au niveau
européen et il a pignon sur rue : le European Smart Metering Industry
Group, qui travaille à accélérer ladoption des compteurs intelligents
en Europe (ESMIG compte aujourdhui une vingtaine de membres dont les
fournisseurs de modules radio Cinterion, Sagem Communications, Telit et
Wavecom, et les fabricants de compteurs Actaris, Diehl, EMH, Hager,
Iskraemeco, Janz, Landis Gyr et Siemens. http://www.esmig.eu).
Ce lobby est manifestement très actif et très efficace ! Et son
influence au niveau européen est dautant plus grande que ce niveau de
pouvoir fonctionne sans connexion réelle avec les opinions publiques
nationales.
Cest la raison pour laquelle, aucun répit ne sera donné aux
associations de défenses des consommateurs, le rouleau compresseur du
déploiement de cette technologie est en route.
Les enjeux financiers sont colossaux et se chiffrent en dizaine de milliards deuros.
ER ZIJN MAAR 925 MILJOEN HONGERLIJDERS IN DE WERELD!
Vandaag in De Morgen
Voor het eerst in 15 jaar is het aantal mensen in de wereld dat honger
lijdt, gedaald. De Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) van de
Verenigde Naties telt in 2010 in totaal 925 miljoen hongerlijders. Onaanvaardbaar Ondanks
die daling spreekt de FAO van een "onaanvaardbaar" cijfer. In 2009 werd
volgens de VN-organisatie met 1.023 miljoen hongerenden voor het eerst
de kaap van 1 miljard hongerende mensen overschreden. De daling met 9,6
procent wordt door de FAO in hoofdzaak toegeschreven aan de betere
economische conjunctuur dit jaar en aan de prijsdaling voor
voedingsmiddelen sinds 2008 op de nationale en de internationale
markten. Derde wereld Toch lijden 925 miljoen mensen op de aardbol honger. Dat zijn er meer dan de 850 miljoen uit het crisisjaar 2008, aldus de FAO. 98
procent van de ondervoeding is geconcentreerd in de derde wereldlanden,
waar 16 procent van de wereldbevolking woont. Twee derde van de 925
miljoen hongerlijders woont in slechts zeven landen: Bangladesh, China,
de Democratische Republiek Congo, Ethiopië, India, Indonesië en
Pakistan. (belga/ep)
EN
De prijs van voedingsmiddelen is in augustus gestegen tot het hoogste
peil in twee jaar tijd. Dat blijkt uit een prijsindex van de FAO, de
voedsel- en landbouworganisatie van de VN.
De FAO-index steeg in
augustus met vijf procent en staat daarmee op het hoogste niveau sinds
september 2008. De index die de voedingsprijzen meet ligt daarmee wel
nog steeds 38 procent lager dan de recordpiek die in juni 2008 werd
gemeten.
De voornaamste reden voor het duurder worden van
levensmiddelen is de gestegen prijs van tarwe - wegens de droogte in
Rusland en het exportverbod voor tarwe dat Moskou vervolgens heeft
uitgevaardigd - maar ook het duurder worden van suiker en olieën.
(belga/mvdb)