~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
19-09-2010
Nog meer idioten over Brussel...
Merkwaardig
toch hoe die leuke Vlaams-nationalisten aan één zelfde zeel trekken als
het om Brussel gaat. DFe vorigen wilden Brussel doodgewoon bij
Vlaanderen aanhechten en deze hier wil Br(ussel loslaten wegens te
duur...Zelfs als Vlaanderen een apart apenverblijf zou worden dan nog
zullen ze met elkaar redetwisten en bekvechten. Ziehier
de mening van docent economie aan de Limburgse universiteit en laatste
toeverlaat van lijst Dedecker, Lode Vereeck vanaf vandaag lid van de
samenzwering der idioten ... http://www.demorgen.be/dm/nl/5036/Wetstraat/article/detail/1159409/2010/09/19/LDD-bereid-Brussel-op-te-geven-voor-onafhankelijk-Vlaanderen.dhtml LDD
is bereid om Brussel op te geven voor een autonoom Vlaanderen. Dat
heeft partijvoorzitter Lode Vereeck gezegd bij de start van het nieuwe
politieke werkjaar. Daarmee pakt de partij een van de pijnpunten aan bij
een mogelijke splitsing van ons land. Andere partijen die streven naar
een onafhankelijk Vlaanderen, zoals N-VA, willen Brussel houden. De
partijvoorzitter benadrukt dat LDD voorstander blijft van een
confederaal model waarbij Vlaanderen en Wallonië samen Brussel besturen,
maar "niet tegen elke prijs".
De investering waard? Een
half miljard euro per jaar extra financiering voor Brussel, het bedrag
dat op de onderhandelingstafel lag, is veel te veel voor LDD, vooral
omdat er geen garantie is op een interne hervorming van het Brussels
gewest.
Volgens
een recente studie zouden er nog maar zo'n 55.000 Vlamingen in Brussel
wonen. Een erg kleine groep, vindt LDD, waarbij men zich de vraag kan
stellen of het nog wel de moeite is om daar veel geld in te investeren.
Aparte entiteit "Het
is aan de Brusselse Vlamingen of Vlaamse Brusselaars om hun rol op te
nemen binnen een nieuwe Brusselse beleidsstructuur." Volgens Vereeck
beschouwen de Brusselse Vlamingen zich nu al als een aparte entiteit.
Het verlies van Brussel Waar
de Walen stilletjes aan rekening moeten beginnen houden met de
splitsing van België, moeten de Vlamingen stilaan denken aan het verlies
van Brussel", zegt Vereeck.
Hij
maakt die conclusie na de vaststelling dat de onderhandelingen in de
richting van regionalisering gaan in plaats van communautarisering, dat
wil zeggen rekening houdend met drie gewesten: Vlaanderen, Wallonië en
Brussel.
Nog
volgens Vereeck is de vertrouwensbreuk aan de onderhandelingstafel te
wijten aan een foute aanpak door N-VA-voorzitter Bart De Wever.
(belga/edp)
Wees
gerust, beste Lode, het zijn niet alleen de 55.000 Brusselse Vlamingen
die zich als een aparte entiteit beschouwen als we jullie bezig horen.
Vermits nu toch de meest lachwekkende scenarios de pers halen dank zij
jullie formidabele gedegen denkwerk zou het misschien even realistisch
zijn ergens op de Limburgse heide een kleine bantustan op te richten
onder de naam Vlaanderen waar we jullie allemaal bijeen kunnen zetten.
Samen met de andere grote actuele Vlaamse denkers kunnen jullie dan een
toekomstplan uitdokteren voor jullie heilsstaatje. Intussen zullen wij
wel verder aanmodderen met onze landgenoeten aan de andere kant van het
Zoniënwoud.
De Vlaamse Volksbeweging of de samenzwering der idioten over Brussel
en
nu we toch bezig zijn met het publiceren van idiote politieke
stellingnames boven de hoofden van de overgrote meerderheid van de
rechtstreeks betrokken bevolking, we hebben het hier over Brusselaars,
geven we jullie hier nog een ander sterk staaltje van Vlaamse arrogante
debiliteiten. Deze keer hebben we het oevr de VVB of voor de minder
ingewijde Vlamingen en Ollanders, de Vlaamse Volksbeweging. Vlaams
alleszins, maar wat ze met het volk te maken hebben is ons niet
duidelijk. En voor hen is het nog steeds niet duidelijk dat er in een
democratie niets in de p)laats van de mansen wordt beslist maar door de
mensen. In het geval van Brussel zullen de Brusselaars over hun toekomst
dus zelf moeten beslissen. We zullen er dan ook niet ver naast zitten
als we beweren dat de VVB-congresresoluties meer dan waarschijnlijk niet
op veel begrip zullen kunnen rekenen in de 19 Brusselse gemeenten. Als
we dan nog beseffen dat de meest optimistische telling van Brusselse
Vlamingen uitkomt op nauwelijks 7% van de totale Brusselse bevolking,
dan vragen wij ons af met wat die VVB-imbecielen hier bezig zijn
geweest. Platos ideale staat had meer slaagkansen dan dit resultaat van
bezigheidstherapieën voor Vlaamse politieke grasparkieten. Lees
het zelf maar en vooral niet lachen met de resoluties van het
VVB-Congres over Brussel dat plaats vond op 24 april....grinnik grinnik
De
Vlaamse onafhankelijkheid is niet alleen noodzakelijk, maar ook
dringend en prioritair. Vlaanderen dient de onafhankelijkheid uit te
roepen voor het hele grondgebied ten noorden van de taalgrens, de 19
Brusselse gemeenten inbegrepen.
RESOLUTIE 2
Ook
zonder absolute zekerheid dat Brussel daar een onderdeel van zou
vormen, moet Vlaanderen de stap naar onafhankelijkheid zetten.
Vlaanderen biedt een staatkundig project dat het ook voor Brussel
interessant maakt om er deel van uit te maken.
RESOLUTIE 3
Resolutie 3.1
De stad Brussel is de hoofdstad van de staat Vlaanderen
Resolutie 3.2
Ook de inwoners van de 19 Brusselse gemeenten die administratief kiezen voor de Franse taalrol zijn volwaardige Vlaamse burgers.
Resolutie 3.3
Brussel, beperkt tot de 19 gemeenten, krijgt een tweetalig statuut dat strikt wordt toegepast.
Resolutie 3.4
De
Franstalige inwoners van Brussel, beperkt tot de 19 gemeenten, krijgen
een eigen structuur waarin zij bepaalde bevoegdheden inzake
persoonsgebonden aangelegenheden (onderwijs, cultuur en welzijn) kunnen
uitoefenen onder gezag van de Vlaamse overheid.
RESOLUTIE 4
Wij
roepen de Vlaamse overheid op om intussen een assertieve aanwezigheids
en communicatiepolitiek te voeren in Brussel. Gebruik makend van de
huidige Vlaamse bevoegdheden moet er een kwalitatieve dienstverlening
worden aangeboden die nadrukkelijk en herkenbaar Vlaams is.
RESOLUTIE 5
Indien
Brussel geen deel zou uitmaken van de Vlaamse staat, bieden we elke
inwoner uit Brussel de kans het Vlaamse staatsburgerschap aan te nemen.
Man
man man, je leest tegenwoordig ongelooflijk veel totaal geschifte
meningen verpakt in een Vlaams-nationaal kleedje. Hier heb je zulk een
prachtig voorbeeld van complete hersenverweking waarschijnlijk
veroorzaakt door te veel citroenjenever te drinken. Vlaanderen op zijn
best. We stellen jullie voor aan mad professor Jaak Peeters eerst even
naar WIKI:
Jaak Peeters
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jaak Peeters (geboren Geel, 6 oktober 1946) is een Vlaams-nationalistisch publicist en activist. Peeters studeerde aan het Sint Aloysiuscollege in zijn geboortestad Geel. Hij werd licentiaat in de psychologie aan de Katholieke Universiteit Leuven in 1968. Hij studeerde later ook nog sociaal recht en bestuurswetenschappen. Peeters was gedurende 8 jaar nationaal secretaris van het toenmalige Vlaams Blok,
maar verliet die partij omdat ze naar zijn oordeel haar Vlaamse
nationale taak achteruit stelde ten voordele van gemakkelijk electoraal
gewin, onder meer door het inspelen op de anti-vreemdelingengevoelens.
Daartoe schreef hij in 1988 het kritische 'Adres aan de voorzitter' (Karel Dillen), samen met o.a. Geert Wouters, Eric De Lobel, Gui van Gorp, Jan Arnou, Bart Laeremans en Jan Laeremans. Wouters, Arnou en Peeters richtten vervolgens het Nationalistisch Verbond - Nederlandse Volksbeweging op. Deze groot-Nederlandse, conservatieve nationalistische groepering diende in 1991 kieslijsten in in het arrondissement Gent voor de Kamerverkiezingen. Jaak Peeters werd later lid van de Volksunie en sloot zich aan bij de groep Vlaamsnationaal van Geert Bourgeois, die zichzelf vanaf 2001 omdoopte tot N-VA.
Hij is sindsdien lid van de partijraad van die partij en bekleedde
verschillende bestuursfuncties. Vanaf 2004 is hij arrondissementeel
voorzitter voor het arrondissement Turnhout van N-VA. Hij was ook voorzitter van de inburgeringscommissie van de N-VA en hield de pen vast van enkele regionale nota's.
en nu zijn onvolprezen verplichte lectuur voor debielen:
Brussel ontvetten Opiniestuk Jaak Peeters Doorstroming.blogspot.com

Dit
is de slogan waarmee de Vlaamse Beweging in mijn jonge jaren lang
geleden dus uitpakte. Als luister ik naar de discussies over Brussels
Metropolitan Region jaja, in het Engels, dames en heren komt me die
oude slogan meteen weer in gedachten. Waarom hebben we die slogan opgeborgen?
Nochtans
is het duidelijk: het is een natuurwetmatigheid dat steden met grote
uitstraling werken als magneten. Ze trekken niet alleen bedrijven en
organisaties aan, zoals VOKA schijnt te denken, doch voornamelijk een
sociologische onderlaag. Dat gedeelte van de bevolking dat niets te
verliezen heeft en, gedreven door een mengsel van hoop en wanhoop, en
opgekruid door een vleugje avonturisme, naar de grote stad trekt, op
zoek naar wat geluk.
Op
deze manier zijn alle hedendaagse wereldsteden gegroeid. Altijd weer is
het scenario precies hetzelfde. Sociologische en economische factoren
versterken elkaar wederzijds: waar veel werklozen zijn, is de arbeid
goedkoop, gegeven het feit dat die arbeid heel vaak zwart is. En
onveranderd wordt de politieke overheid waarin die stad ligt opgezadeld
met alle problemen die de hedendaagse grootstad kenmerken: files,
nachtelijk en ander lawaai, onveiligheid, drugs, prostitutie. Men kent
het verhaal. Het is ooit al wel vaker gesteld: steden mogen niet groter
zijn van drie-, vierhonderdduizend inwoners. Steden van een grotere
omvang gaan de menselijke bestuurscapaciteit te boven. Naast de
onvermijdelijke secundaire processen ( bijv. politie), ontstaan er
immers tertiaire en zelfs quartaire processen: netwerken om de
politie te ontlopen (tertiair) en regelingen, afspraken en afbakeningen
onder deze netwerken zelf, zoals in New York gangsterbendes de stad
onderling hebben verdeeld ( quartair). Niemand kan zoiets beheersen.
Het
laat zich aanzien dat zulks in Brussel ook voordoet. De politie heeft
het moeilijk in sommige wijken van Molenbeek. Hetzelfde geldt voor
Schaarbeek.
Intussen
wijkt de gegoede bevolking uit naar de banlieu, daar waar nog groen is
en de vaak letterlijk zwarte wijken kunnen ontvlucht worden. Kan men het
hen kwalijk nemen? Op die manier dijt de stad uit, als een olievlek
ook al een heel oude term uit de Vlaamse Beweging. De
Brussels Metropolitan Region- constructie is duidelijk op dit beeld van
de moderne grootstad gebaseerd: één grote steenwoestijn, met daarrond
een soort gekoloniseerd wingebied. Het lijkt wel erg op de oude Griekse
stadstaten.
VOKA
heeft gelijk als het aanstuurt op de integratie van wat
sociaal-economisch lijkt samen te horen. Maar het bovenstaande doet
vermoeden dat de beeldvorming over dat BMR niet op rationele
overwegingen berust, maar dat ongecontroleerde en dus grotendeels
onbestuurbare ontwikkelingen aan de oorsprong van dat beeld liggen.
VOKA
voelt dit euvel kennelijk aan, want haast zich te zeggen dat men geen
nieuwe bestuurlijke laag op het oog heeft, maar andere bijdragen in dit
blad leggen de vinger op de pijnlijke wonde. En op dezelfde
gepercipieerde onmogelijkheid gaat de stelling van Frans Crols terug:
laat Brussel vallen, want er valt toch niks meer mee uit te richten
Natuurlijk
zou BMR een Trojaans paard kunnen zijn in omgekeerde richting, als van
Vlaamse zijde een militante vernederlandsingpolitiek zou worden gevoerd.
Maar met een VLD en een slappe CD&V valt precies dat niet bepaald
te verwachten
Waarom
niet teruggekeerd naar de kern van de zaak, nl. het opzwellen van
Brussel tot een monsterstad vol misdaad, illegale immigratie en
onveiligheid? Waarom niet gekeken naar het Zwitserse voorbeeld? De
Zwitserse hoofdstad telt zowat 130.000 inwoners, met zon 30.000
vreemdelingen. Zelfs de grootste stad van Zwitserland, Zurich, telt
376.000 inwoners, een flink pak minder dan Antwerpen. Is Zwitserland
niet welvarend? Doen de Zwitserse ondernemingen het op wereldschaal dan
echt zo slecht?
Waartoe
de regionale samenwerking organiseren in een nieuw op te richten (
zonder bestuurslaag?) Brussels Metropolitan Region, als Vlaanderen
overal al over goedwerkende RESOCs beschikt? Als we al eens begonnen
met het op elkaar afstemmen van de streekplannen die door deze RESOCs
worden gefabriceerd?
Binnen de bestaande structuren is er mogelijkheid genoeg om samen te werken. Niet
alleen is het BMR niet nodig, het berust op het vreemde idee dat
Vlaanderen zonder de aanwezigheid van de Europese hoofdstad binnen zijn
grenzen ten onder zou gaan. Dat is manifest onwaar.
Dublin,
Helsinki, Stockholm, Lissabon, Praag en zovele andere steden doen het
sociaal-economisch prima, zonder Europese hoofdstad. Niemand schijnt het
openlijk te durven stellen, maar wellicht is het ogenblik gekomen om
ons af te vragen of, op de lange termijn, de kosten van de
aanwezigheid van de EU in Brussel niet groter worden dan de baten. Als
we bereid zijn de sociologische en culturele kosten in rekening te
brengen, dan rijst het vermoeden dat de balans nu al is omgeslagen.
Daarom
pleit ik voor een andere manier van denken: als andere steden in Europa
graag de Europese hoofdstad willen opnemen, laten we hen die dan cadeau
doen. Honderdduizend Poolse schoonmaakdames en nog veel meer andere
illegalen zullen haar volgen. En wellicht komt er dan ruimte om die oude
Brabantse stad Brussel weer leefbaar te maken. En dààr gaat het toch om, neen?
This post originally appeared at Project Syndicate. NEW
YORK -- After a summer of Europeans forgetting their woes and tanning
themselves at the beach, the time for a reality check has come. For the
fundamental problems of the eurozone remain unresolved. First,
a trillion-dollar bailout package in May prevented an immediate default
by Greece and a break-up of the eurozone. But now sovereign spreads in
the peripheral eurozone countries have returned to the levels seen at
the peak of the crisis in May. Second,
a fudged set of financial "stress tests" sought to persuade markets
that European banks' needed only 3.5 billion in fresh capital. But now
Anglo-Irish alone may have a capital hole as high as 70 billion,
raising serious concerns about the true health of other Irish, Spanish,
Greek, and German banks. Finally,
a temporary acceleration of growth in the eurozone in the second
quarter boosted financial markets and the euro, but it is now clear that
the improvement was transitory. All of the eurozone's peripheral
countries' GDP is still either contracting (Spain, Ireland, and Greece)
or barely growing (Italy and Portugal). Even
Germany's temporary success is riddled with caveats. During the
2008-2009 financial crisis, GDP fell much more in Germany -- because of
its dependence on collapsing global trade - than in the United States. A
transitory rebound from such a hard fall is not surprising, and German
output remains below pre-crisis levels. Moreover,
all the factors that will lead to a slowdown of growth in most advanced
economies in the second half of 2010 and 2011 are at work in Germany
and the rest of the eurozone. Fiscal stimulus is turning into fiscal
austerity and a drag on growth. The inventory adjustment that drove most
of the GDP growth for a few quarters is complete, and tax policies that
stole demand from the future ("cash for clunkers" all over Europe,
etc.) have expired. The
slowdown of global growth - and actual double-dip recession risks in
the US and Japan - will invariably impede export growth, even in
Germany. Indeed, the latest data from Germany - declining exports,
falling factory orders, anemic industrial-production growth, and a slide
in investors' confidence - suggest that the slowdown has started. In
the periphery, the trillion-dollar bailout package and the
non-stressful "stress tests" kicked the can down the road, but the
fundamental problems remain: large budget deficits and stocks of public
debt that will be hard to reduce sufficiently, given weak governments
and public backlash against fiscal austerity and structural reforms;
large current-account deficits and private-sector foreign liabilities
that will be hard to rollover and service; loss of competitiveness
(driven by a decade-long loss of market share in labor-intensive exports
to emerging markets, rising unit labor costs, and the strength of the
euro until 2008); low potential and actual growth; and massive risks to
banks and financial institutions (with the exception of Italy). This
is why Greece is insolvent and a coercive restructuring of its public
debt is inevitable. It is why Spain and Ireland are in serious trouble,
and why even Italy -- which is on relatively sounder fiscal footing, but
has had flat per capita income for a decade and little structural
reform -- cannot be complacent. As
fiscal austerity means more recessionary and deflationary pressures in
the short run, one would need more monetary stimulus to compensate and
more domestic demand growth -- via delayed fiscal austerity -- in
Germany. But the two biggest policy players in the eurozone -- the
European Central Bank and the German government -- want no part of that
agenda, hoping that a quarter of good GDP data makes a trend. The
rest of the eurozone is in barely better shape than the periphery: the
bond vigilantes may not have woken up in France, but economic
performance there has been anemic at best - driven mostly by a mini
housing boom. Unemployment is above 9%, the budget deficit is 8% of GDP
(larger than Italy), and public debt is rising sharply. Nicolas Sarkozy
came to power with lots of talk of structural reforms; he is now
weakened even within his own party and lost regional elections to the
left (the only case in Europe of a shift to the left in recent
elections). Given that he will face a serious challenge from the
Socialist Party candidate -- most likely the formidable Dominique
Strauss-Kahn -- in the 2012 presidential election, Sarkozy is likely to
postpone serious fiscal austerity and launch only cosmetic structural
reforms. Belgian
Prime Minister Yves Leterme, as current holder of the rotating EU
presidency, now speaks of greater European policy unity and
coordination. But Leterme seems unable to keep his own country together,
let alone unite Europe. Even Angela Merkel -- in growing Germany -- has
been weakened within her own coalition. Other eurozone leaders face
stiff political opposition: Silvio Berlusconi in Italy, whom one hopes
may soon be booted out of power; José Luis Rodríguez Zapatero in Spain;
George Papandreou in Greece. And politics is becoming nationalistic and
nativist in many parts of Europe, reflected in an anti-immigrant
backlash; raids against the Roma; Islamophobia; and the rise of extreme
right-wing parties. So
a eurozone that needs fiscal austerity, structural reforms, and
appropriate macroeconomic and financial policies is weakened politically
at both the EU and national levels. That is why my best-case scenario
is that the eurozone somehow muddles through in the next few years; at
worst (and with a probability of more than one-third), the eurozone will
break up, owing to a combination of sovereign debt restructurings and
exits by some weaker economies. Nouriel
Roubini is Chairman of Roubini Global Economics, Professor of Economics
at the Stern School of Business, New York University, and co-author of
the book Crisis Economics. Copyright: Project Syndicate, 2010.
Vandaag gaan we even naar Italie naar het blog van Beppe Grillo. Blijkbaar verspreidt het virus van het dwaze nationalisme van virtuele staatjes als Padania en Vlaanderen zich zeer snel. Het dragen van de Italiaanse vlag wordt tegenwoordig in het noorden van Italië op de zelfde manier beschouwt als het dragen van de Belgische vlag in laat ons zeggen Antwerpen.Het is een provocatie...Dus het dragen van de nationale vlag wordt beschouwd als een rel....Dat zou inderdaad moeten aanzetten tot nadenken. Niet dat wij echt zo vlaggezind zijn maar als het nationale symbool niet meer welkom is en vervangen wordt door volkomen dwaze vlaggen van niet bestaande staten of virtuele zogenaamde "(volks)gemeenschappen" dan hebben we een probleem. We zien onze goede Vlamingen nu al steigeren. Maar we horen graag hun deskundige uitleg over wat nu in feite een Vlaming is...We beginnen met de vraag of een kind geboren in Vollezele uit allochtone ouders met de Belgische nationaliteit (het kind) beschouwt wordt als een Vlaming en volgens welke criteria? Maar lees ook hieronder over de "Padanen" en misschien moeten we Roma Ladrona gewoon omzetten in "Brussel financiële slokop", al klinkt dit niet even muzikaal. Het mechanisme is in elk geval identiek. Het is het mechanisme van het idiote nationalisme waar ook ter wereld...
Exhibiting the Tricolore is a provocation. You risk
getting lynched. An Italian in Italy can wave the flag of Austria or of
China, of Burundi or of Switzerland without running any risk, but not
the Italian flag. The unaware flag-waving citizen is, in this order:
identified by the Police (paid by the Italians), made to keep a distance
by functionaries who respond to a "padano" Minister of the Interior
(paid by the Italians) and escorted through two lines of the crowd in green shirts
shouting out everything, from homosexual to communist. If this is
the effect: Italians who believe themselves to be "padano" (never
existed in the peninsular) who fight Italians who believe themselves to
be Italian, itll be necessary to understand the causes of this madness
before it is too late.
Italy is the only country on earth where it can be unwise to go
around with the Italian flag. And you have to say, a tradition that goes
back well before the Lega. Already in the 1970s our flag was
instrumentalised by the Right and burned in public by the Left. A symbol
without peace, but that still represents us as a people and as
institutions.
The Tricolore is displayed over the Quirinale. In
order to be coherent, Boss(ol)i should ask Napolitano to clean his aXXX
with the flag as he did with the lady from Venice who was displaying it
on the balcony. And still for coherency, the Ministers of the Lega, who
have sworn on the Constitution (incompatible with secession), should
resign. People who have at the same time got their wallet in Rome, election financing and salaries paid by ALL the Italians, even those in Cape Passero and the Egadi Islands and "un sogno nel cuore, bruciare il tricolore ..." {a song in the heart, burn the Tricolore} as was sung by the people of the Lega in Lugano.
The person of the Lega of battle and of government and of "Roma
Ladrona" {Rome the big thief}, a place where he consumes a pension after
two and a half years, a blue car, benefits and emoluments (like all
the others) has broken our zebedei. Ask anyone, a friend, a relative,
what is federalism? The only federal tax, ICI, was
eliminated by the Lega. The people of Piedmont are piemontesi, those
from Lombardy are lombardi and those from Veneto are veneti and each
one of them is also Italian. But padano, whats that? Hes not Italian, hes not longobardo (a people originally from Sweden,
tall and blonde incompatible with descendents of the calibre of
Borghezio and Maroni), hes not a descendant of the hated Romans, of the
Latins, of the Greeks, of the French, of the Spanish, of the Austrians,
and not even of the Flemish people or the Walloons a chimera:
"It was the Padania of uncertain origin / Calderoli the head, the
breast Bossi, and Renzin la trota the tail/ and from the mouth
horrendous burps/it vomited federalism: and nonetheless / with the
favour of the Gods, Italy extinguished it.. (liberal translation from
the Chimera in the Iliad)."
en we blijven nog even in Frankrijk en bij de beslissing van de président-soleil om de roms collectief het land uit te wijzen... We krijgen hier meer en meer een déjà-vu gevoel wanneer we vernemen dat Sarkozy als enig antwoord op de beschuldigingen van de Europese lidstaten stelt dat :
" The hour is for a dialogue calmed to treat the bottom of the subjects ,There is a
will to treat things at the bottom rather than to be allowed embark on a sterile
debate ", indicates the circle of acquaintances of the president of the Republic.
Nicolas
Sarkozy suggested on Wednesday, September 15th to European police
captain Viviane Reding to welcome Roma in the Luxembourg, his country of
origin. Head of State expressed himself in front of the senators of the
UMP, received to have lunch on the Elysee after a very critical
intervention of European police captain Viviane Reding considering that
the treatment of the Roma in France was a "shame" and had no equivalent
in Europe since the Second World War.
"
He said that our policy was the maid and that it was scandalous - he
will explain moreover tomorrow - that Europe expresses himself in this
way on what makes France ", brought back the senator of Haute Marne
Bruno Sido. " He said that he was only applying the European
regulations, the French laws and that there was absolutely nothing to
blame in France on the subject but what if the Luxemburgers wanted to
take them [The Roma], there was no problem ", he added to his exit of
the Elysee.
Hij kan misschien meteen de oude plannen uit de kast halen over de Jodendeportatie naar Madagascar?
Before the Nazis decided to murder European Jewry in gas chambers, they
considered the Madagascar Plan - a plan to move four million Jews from
Europe to the island of Madagascar.
Whose idea was it?
Like almost all Nazi ideas, someone else came up with the idea first. As
early as 1885, Paul de Lagarde suggested deporting Eastern European
Jews to Madagascar. In 1926 and 1927, Poland and Japan each investigated
the possibility of using Madagascar for solving their over-population
problems.
It wasn't until 1931 that a German publicist wrote: "the entire Jewish
nation sooner or later must be confined to an island. This would afford
the possibility of control and minimize the danger of infection."1 Yet the idea of sending Jews to Madagascar was still not a Nazi plan.
Poland was the next to seriously consider the idea; they even sent a commission to Madagascar to investigate.
The Commission
In 1937, Poland sent a commission to Madagascar to determine the
feasibility of forcing Jews to emigrate there. Members of the commission
had very different conclusions. The leader of the commission, Major
Mieczyslaw Lepecki, believed that it would be possible to settle 40,000
to 60,000 people in Madagascar. Two Jewish members of the commission
didn't agree with this assessment. Leon Alter, the director of the
Jewish Emigration Association (JEAS) in Warsaw, believed only 2,000
people could be settled there. Shlomo Dyk, an agricultural engineer from
Tel Aviv, estimated even fewer.
Even though the Polish government thought Lepecki's estimate was too
high and even though the local population of Madagascar demonstrated
against an influx of immigrants, Poland continued its discussions with
France (Madagascar was a French colony) over this issue.
It wasn't until 1938, a year after the Polish commission, that the Nazis began to suggest the Madagascar Plan.
Nazi Preparations
In 1938 and 1939, Nazi Germany tried to use the Madagascar Plan for financial and foreign policy arrangements.
On November 12, 1938, Hermann Goering told the German Cabinet that
Hitler was going to suggest to the West the emigration of Jews to
Madagascar. Hjalmar Schacht, Reichsbank president, during discussions in
London, tried to procure and international loan to send the Jews to
Madagascar (Germany would make a profit since the Jews would only be
allowed to take their money out in German goods). In December 1939,
Joachim von Ribbentrop, the German foreign minister, even included the
emigration of Jews to Madagascar as part of a peace proposal to the
pope.
Since Madagascar was still a French colony during these discussions,
Germany had no way to enact their proposals without France's approval.
The beginning of World War II ended these discussions but after France's
defeat in 1940, Germany no longer needed to coordinate with the West
about their plan.
Beste lezertjes, we merken dat gans de lobbygroep rond de slimme meters er stilaan in slaagt in de meeste Europese landen de regeringen te overhalen om de slimme meters overal te plaatsen. Dit allemaal zonder publiek debat en zonder veel rekening te houden met de werkelijke resultaten van de bestaande pilootprojecten. De proefprojecten in de Franse steden Tours en Lyon geven catastrofale resultaten maar dit wordt dan uitgelegd dat dit is omdat er nog te weinig elektronische toepassingen ingebouwd waren in de Franse slimme meter die luistert naar het troetelnaampje "LINKY" Er wordt evenmin rekening gehouden met de aanbeveling in de Europese directive dat er een kosten-batenanalyse kan worden gemaakt om te weten te komen dat die meters wel alle consumenten voordeel zouden opleveren. Daar waar dit is gebeurd zoals in Vlaanderen waren de resultaten allesbehalve overtuigend te noemen maar dat wordt dus nu ook door de VREG en de bende van Pictoel netjes onder de mat geveegd. We weten dat stilaan in België het besef groeit dat de kostprtijs absoluut niet opweegt tegen de eventueel te realiseren besparingen op de energiefactuur. Een kind beseft dat reeds wanneer men weet dat de besparingen in het beste geval geschat worden op 5% van het residentieel verbruik. Dat wil zeggen dat dit residentieel verbruik of anders gezegd het verbruik van de gezinnen dat 31% uitmaakt van het totale elektriciteitsverbruik (we hebben het even niet over gas) dus in Vlaanderen tegen een kostprijs van 2 miljard Euro met 5 % zal verminderen wat ongeveer 1,5% besparing oplevert op het totale verbruik. De kostprijs in Wallonië is 1,5 miljard en in Brussel 1miljard of een toaal van 4,5 miljard op te hoesten door de verbruikers over maximaal 15 jaar In Frankrijk zitten we met ongeveer een identiek scenario en we zijn blij vast te stellen dat ze ginder ook bij de Belgische tegenstanders te rade gaan om hun verzet te documenteren. We vonden zelfs verwijzingen naar documenten die ook door ons werden gepubliceerd. Dat het er allemaal wat slinks aan toe gaat zal niemand verbazen als julle weten dat de kostprijs voor de installatie van de slimme meters in gans Europa ergens rond de 65 miljard dollar wordt geschat...Hier zijn dus gigantische belangen mee gemoeid...
Hieronder vinden jullie een Franse reactie en weet dat de verplichte installatie over gans Frankrijk zonder boe of ba, per decreet werd beslist op 3 september laatstleden en dit dus ondanks de rampzalige resultaten van de proefprojecten...
Il
nous est dit que linstallation et le compteur Linky entre dans le coût
de gestion du réseau et ne nous sera pas facturé, or cest absolument
faux comme laffirme Jean-Louis Borloo lui- même (voir larticle de
lAFP en Pièce N°1).
Le coût
passe désormais de 120 à 230 par abonné (voire plus, car il ne sagit
là que dune estimation non basée sur la réalité du terrain), et que ce
coût sera répercuté sur labonnement à raison de 2 par mois sur une
durée de 10 ans, jusque fin 2020, soit 5 à 10 % sur une consommation
annuelle moyenne de 260 par foyer (estimation faite auprès des familles
du Vergoin).
« Sous
quelle forme les abonnés EDF vont-ils payer ? Simple : une ligne de
leur facture est consacrée au Turpe. Traduire le Tarif dUtilisation des
réseaux publics délectricité qui représente à lui seul environ 45 % de
la facture de lusager. Créé à lorigine pour financer la rénovation du
réseau, le Turpe, reversé à ERDF, va donc en fait servir en partie à
payer le changement de compteurs. La note sera étalée jusquen 2020.
Chaque mois, quelques euros supplémentaires seront prélevés sur la
facture mais au final la note se situera bien entre 230 et 450 par
foyer. »
NOTE : Décision interministérielle du 5 juin 2009 relative au TURPE
Application TURPE 3 entre 2009 et 2012.
Augmentation du TURPE.
Conformément
à la délibération de la CRE du 6 mai 2010, lajustement tarifaire du
1er août 2010 conduit à une hausse de 3,4% qui sapplique à lensemble
des clients.
Cette
augmentation coïncide avec larrivée des nouveaux compteurs métriques
ErDF/Linky dont le coût prévisionnel dinstallation a doublé. La Fédération Nationale des Collectivités Concédantes et Régies (FNCCR) évalue plutôt ce coût de 8 à 9 milliards deuros
Il nous
est dit que ce nouveau compteur pourra faire réaliser une économie
dénergie aux usagers, de lordre de 5 à 10% sur leurs consommations.
Cette économie sannule donc par le prélèvement des 2 à 4 quERDF
envisage de facturer via le Turpe, pour financer cette installation.
Sachant
que les tarifs EDF vont augmenter avec la libéralisation des prix, à
partir de quelle date nous, simples abonnés, allons pouvoir bénéficier
dune réelle réduction sur notre facture ?
-Augmentation des tarifs de lélectricité :des rumeurs pour le gouvernement
Dautre part, il nous est vanté la facturation basée sur une consommation réelle mensuelle.
Aussi,
les montants seraient très élevés en hiver et très faibles en été. Sans
estimations de factures, la possibilité pour les ménages les moins
argentés de lisser sur lannée le surcoût hivernal disparaît purement et
simplement. En permettant louverture et la fermeture de lalimentation
à distance, les fournisseurs pourront dun simple clic couper ou
limiter laccès à lénergie de toute personne en défaut de paiement,
voire lobliger à prépayer sa consommation, sans possibilité de mettre
ce compteur en consommation restreinte en posant des fusibles avec moins
dampères, puisquil ny aura plus dagent pour le faire.
Comme lindique la Pièce N°5 (Modem EnergyBox par CPL & 3G),
tout est prêt du côté dEDF pour conduire lusager à se doter de
nouveaux services en amont qui sont dors et déjà payant (3 par mois,
voir détail pièce N°5). Il ne servira donc à rien davoir un nouveau
compteur numérique si lon nacquière pas un modem afin de piloter notre
consommation. On sexposera alors à une tarification plus onéreuse lors
des pics de consommations nationales comme par exemple, ceux que nous
avons connus en janvier dernier.
Pour
ceux qui ny comprendront rien à lutilisation de ce nouveau compteur et
sans avoir ou ne pouvoir financièrement souscrire aux offres de ces
services afin de bénéficier dune consommation intelligente au meilleur
coût, lorsque les pics de consommations seront atteints et que cela
deviendra nécessaire pour EDF et ErDF dans la production et
lacheminement de lénergie, une tarification maximale sera appliquée,
pour inciter lusager à réduire sa consommation.
Il faudra alors avoir le nez rivé au compteur et mettre toutes nos consommations en clignotant rouge.
EDF pourra par exemple pousser le prix à 10/KWH.
Aberration technique :
Pour
les locataires dun appartement très mal isolé, savoir que leurs
convecteurs consomment beaucoup trop délectricité en hiver pour
maintenir une température à 19°C ne leur sera pas dune grande utilité !
En
revanche, ils en consommeront certainement (consommation propre de
lappareil probablement aussi à la charge du client, probablement égale à
celle dun modem ADSL multifonction, à multiplier par le nombre de
compteurs en France on atteint déjà léquivalent de la production dune
petite centrale thermique.)
Quand à
la possibilité dutiliser ces appareils pour reporter la consommation
des heures de pointes vers les heures creuses, il suffirait de remettre
au goût du jour les tarifs Heures Creuses EJP et Tempo, devenus de moins
en moins incitatifs et rarement proposés par les nouveaux opérateurs.
« On
se dit que ces milliards deuros pourraient être mieux utilisés. A quoi
cela sert davoir des compteurs du XXIe siècle si lélectricité est
acheminée par un réseau vétuste? », sinterroge Jean-Marc
Proust, porte-parole de la Fédération des collectivités locales, qui
concèdent lexploitation du réseau de distribution électrique.
Enfin, les syndicats redoutent que cette nouvelle technologie ne finisse
par remplacer les techniciens chargés de la relève des compteurs et
naboutisse à la suppression de 5 400 postes sur 45 000 chez ERDF, et il n'en restera que 12.000 en 2020.
Par ailleurs, sur la protection des données personnelles : « Les
promoteurs du Linky mettent en évidence « une maîtrise de la
consommation dénergie facilitée » pour le consommateur. À laide dune
clé USB glissée dans le compteur, le client aura la possibilité de
charger des informations sur sa consommation, repérer les postes qui lui
coûtent le plus cher et ainsi faire la chasse au gaspi. » ! Quelle est le niveau de protection de cet emplacement pour les compteurs en extérieur ?
Autre aspect social et technique :
Les
familles qui sont en difficultés ou celles et ceux qui se trouveront
dans lincapacité dhonorer en temps et en heures leurs factures par ce
système de gestion à distance, pourront voir leurs compteurs coupés dans
des délais quasi immédiats, alors que le système actuel permet une
souplesse administrative, laissant le temps aux personnes de faire une
demande de recours ou de faire appel à une aide exceptionnelle (CCAS,
fond social dEDF qui, pour ce dernier, est en constante augmentation et
aux dires de sa Direction, EDF envisage une baisse des aides et des
facilités qui seront accordés pour lexercice 2010/2011 (info relayée au
JT de 20H sur TF1).
Il est
donc à craindre quavec ce système, les usagers en difficultés de
paiement, ne puissent bénéficier de laccès à lélectricité même réduit,
pour un usage minimum vital et moins encore des tarifs sociaux.
Voir à ce sujet larticle du collectif contre lexclusion :
Un autre aspect un peu plus technique et qui a été avéré dans la région de Tours (1er
site pilote), a été des problèmes des disjoncteurs qui sautent, de
fusibles qui grillent, des microcoupures intempestives, et que seuls 8
compteurs Linky sur 19.000 installés fonctionnent réellement à 100% avec
la technologie CPL. En plein hiver et pour bons nombre dabonnés pour
lesquels les techniciens nont pas réussis à apporter de solutions
efficaces, il a été proposé à ces abonnés, une modification de puissance
sur les compteurs, modification qui sest inévitablement répercutée sur
le prix de la location des-dits compteurs ! (Pièce N° 6)
81.000
compteurs restent à installer à Tours et 200.000 sont en préparation sur
la région Lyonnaise. Nous allons donc servir de laboratoire en zones
tests, de cobayes pour la mise au point dun système qui ne savère déjà
pas fiable sur le plan technique.
Dans
les faits, aucune étude indépendante na à ce jour été réalisée pour
appuyer linfluence réelle des compteurs sur la consommation des
ménages.« Imagine-t-on que chaque ménage descendra quotidiennement dans sa cave pour examiner sa consommation dénergie du jour ? » interroge le Collectif Solidarité Contre lExclusion.
« Ce
nest pas de nouveaux compteurs dont les ménages ont besoin pour
améliorer lisolation de leur logement, mais de moyens de réaliser les
investissements utiles ».Pour les locataires dun
appartement très mal isolé, savoir que leurs convecteurs consomment
beaucoup trop délectricité en hiver pour maintenir une température à
19°C ne leur sera pas dune grande utilité.
* La Directive 2009/72/CE nimpose
les compteurs intelligents que sous réserve dune évaluation favorable
par la C.R.E, qui doit être rendue au 3 septembre 2012
(Voir annexe 1 paragraphe 2 de la Directive Pièce N°6 bisDirective 2009/72/CE)
Lencadrement de lexpérimentation
La
communication de la CRE du 6 juin 2007 précise les dispositions à
respecter par les GRD (fonctionnalités, interopérabilité, ) pour que
les coûts des systèmes de comptage évolués soient couverts par le TURPE
(Tarif dUtilisation des Réseaux Publics dElectricité)
ERDF a annoncé le lancement dune expérimentation dun système de comptage évolué. Elle est suivie à plusieurs niveaux :
-Un Comité de contrôle veille au respect des dispositions énoncées dans la communication du 6 juin 2007 :
il est composé de 3 Commissaires et des services de la CRE ;
ce Comité de contrôle ne se substitue pas au Collège et ne dispose pas dun pouvoir de décision.
Concessions 25 mars 2009 - Sources : Commission de Régulation de lEnergie (CRE).
CRE: impossible de préciser le coût de Linky aujourdhui
Si
on intègre les systèmes de mesure, dinformation et de communication,
le coût du réseau intelligent français dans son ensemble sélèverait à
450 euros par utilisateur, selon Cécile George de la CRE.
La facture totale atteindrait donc 15 milliards deuros, sur plusieurs
décades. Lexpert en déduit que le déploiement à grande échelle devra se faire à un rythme financièrement soutenable pour les consommateurs.
Interrogé
sur les « pertes non techniques », le commissaire observe quil y a
parfois des décalages entre la puissance souscrite et les besoins réels
(« des clients ont du 6 KVA et des installations qui vont jusquà 9 »)
et quil faudra sans doute quils sacquittent dun abonnement plus
élevé.
Au-delà
de cette question du coût, cette nouvelle technologie modifierait
profondément la relation entre les ménages et leurs fournisseurs. Comme
déjà indiqué, le compteur intelligent offrirait au fournisseur la
possibilité technique de couper le courant, de limiter la puissance ou
dimposer le prépaiement en un simple clic informatique.
Il
permet de transmettre les relevés et déchanger dautres données entre
distributeurs et consommateurs, grâce à une carte à puce et
promotionne avantages pour le fournisseur : optimisation
de la trésorerie (fonds collectés avant utilisation de lénergie),
recouvrement de tout impayé sans fermeture, désactivation des comptes
sans visite sur site . Selon le rapport de lESMA, toutes ces fonctions seraient potentiellement activables avec les compteurs intelligents : http://www.esma-home.eu/UserFiles/file/ESMA_WP5D18_Annual_Progress_Report_2009%281%29.pdf
Cette intelligence
des compteurs octroierait ainsi des facilités considérables aux
fournisseurs pour gérer leurs clients en difficultés de paiement sans
devoir se rendre au domicile du ménage. À rebours, elle accroîtrait
considérablement les problèmes daccès à lénergie des publics
précaires.
Le réseau intelligent sans le compteur :
Selon Luc Hujoel, directeur-général de SIBELGA, il faut surtout dabord penser et agir intelligemment face à ce nouveau monde de technologies intelligentes qui sannonce.
Par
ailleurs, les études préliminaires confirment que dans le cas dun
déploiement complet du compteur intelligent, le rapport coût-bénéfices
nest pas bon, ajoute M. Hujoel.
Mais
surtout, le réseau intelligent concerne un objectif de société, qui met
laccent sur la modération de la consommation, une meilleure
utilisation des capacités de production et de distribution, et la
décentralisation de la production (verte).
Le
compteur intelligent, quant à lui, concerne plutôt un objectif de
marché, pour plus de contrôle sur le consommateur et le paiement de ses
factures. Il sagit surtout de moduler mieux la demande et, dans une
moindre mesure, la diminuer. Dans tout ce débat, laccent a trop été mis
sur le compteur. On na pas assez exploré les autres façons daller
vers un réseau intelligent.
Des
alternatives sont pourtant envisageables, avec un déploiement total et
complet dans des niches importantes pour le réseau, comme les
producteurs dénergies renouvelables, par exemple.
La
décision a été prise avant tout débat sociétal, dans un univers
relativement limité dans lequel cest plutôt lindustrie de
lélectronique et de linformatique, dun côté, et les autorités
européennes, de lautre, qui ont pesé. Beaucoup de débats techniques ont
été escamotés.
Par
exemple, dans le contexte du marché belge, la pertinence de
linvestissement dans les compteurs intelligents, en termes
dutilisation rationnelle de lénergie (URE), ne paraît pas du tout
établie.
Ce nest pas le compteur qui fait la consommation.
Pour
favoriser les économies dénergie, il nous paraîtrait beaucoup plus
pertinent de mettre à la disposition de tous les ménages un certain
nombre déquipements de base.
Par
exemple, en finançant pleinement linstallation dun thermostat
dambiance (coût dachat unique : entre 25 et 170 euros) permettant de
programmer la température en fonction de lheure de la journée, le
placement de vannes thermostatiques, ou de pommeaux de douches
économiques dont de nombreux logements ne sont pas encore pourvus et qui
génèrent, sans perte de confort, des économies bien établies.
Les
efforts en matière de consommations intelligentes dénergies doivent
être portées sur le changement de comportements et non pas sur la seule
technologie !
Les
économies dénergie ne se font pas au niveau du compteur qui ne permet
pas dagir sur la consommation et se contente de lenregistrer, mais
bien au niveau du comportement des usagers.
Pierre
Bivas, PDG de Voltalis, entreprise spécialisée dans les systèmes de
gestion à distance de lélectricité, estime quil faudrait plutôt « un système ciblé et actif au lieu de quelque chose de passif et généralisé ».
Effectivement, le compteur seul nentraînera pas le changement de
comportement des ménages, qui doivent être incités à cette démarche
volontaire.
Un surcoût inacceptable
Le
surcoût du remplacement des compteurs dénergie actuels par des
compteurs intelligents répercuté sur les consommateurs est inacceptable.
Limmense majorité des avantages (facturation
facilitée, prévisibilité des volumes à mettre à disposition,
déplacements dagents en forte baisse, économie de coûts) se
situe du côté du secteur production et distribution. Économiquement, ce
surcoût est donc illogique puisquà moyen terme, ces secteurs vont
pouvoir rentabiliser linvestissement et lamortir largement. En
cas de surcoût imputé au consommateur, le secteur de lélectricité
ferait coup double, ce qui, pour de nombreuses associations de défense
de consommateurs est inacceptable, même si cest une mauvaise habitude du secteur en question.
Le
consommateur paie déjà au travers des coûts de distribution, un certain
nombre de frais inhérents au raccordement et à la gestion de sa
facturation via le TURPE.
Ce
surcoût intègre la fourniture et la pose des compteurs en eux-mêmes, la
fourniture des concentrateurs qui sont chargés de collecter les données
de chacun des compteurs pour les réémettre vers le système de gestion et
dexploitation dErDF et la création des systèmes informatiques de
gestion et dexploitation des données.
Or ces
nouveaux compteurs devant être financés par le biais du Tarif
dUtilisation des Réseaux Publics dElectricité (TURPE), ce seront donc
les usagers qui en supporteront la charge.
En plus des 3,4% de hausse sur le TURPE (au 1er août), le gouvernement vient dannoncer une
évolution des tarifs réglementés de vente de lélectricité de 3,4% (ici
au15 août) qui nont rien à voir avec les 3,4% de la hausse du TURPE,
entretenant la confusion sur ces deux postes de dépenses pourtant bien
distincts.
Il
nest pas étonnant quavec les résistances qui sont en train de se
former contre ce nouveau compteur et sa technologie emportée, les
pouvoirs publics accélèrent la cadence en décrétant en catimini, tout
son soutien à ErDF pour ce déploiement.
A
Lyon, la collectivité concédante nest pas très regardante sur les
moyens mis en uvre, avant qu'une réelle régulation ait été faite par
les Autorités compétentes sur limplémentation de cette nouvelle
technologie dans les foyers.
Pourtant, aucun avenant au contrat de concession na été signé,
permettant à ErDF dutiliser le réseau électrique pour acheminer des
données personnelles en communications numériques (CPL), technologie
régit par la loi sur les télécommunications et non plus sur la seule loi
de lénergie.
Pour la ville de Lyon, ErDF a fait une offre au Maire, Président du Grand Lyon, offre que la ville ne pouvait refuser.
Le centre de contrôle national de tout le système du comptage électrique
par CPL sera basé à Lyon dans l'immeuble " Le Triangle" dans le
quartier de la Part-Dieu.
Le compteur Linky est commercialisé par le Sté Atos Origin dirigée
par Thierry Breton, ancien ministre de lEconomie, des Finances et de
lIndustrie, ex Président Directeur général de France Telecom et semble
tirer profit de ses anciennes fonctions, en passant outre la Directive
2009/73/CE qui prévoit (sans que ce point ait donné lieu à un réel débat
public) que : « Les États membres veillent à la mise en place de
systèmes intelligents de mesure qui favorisent la participation active
des consommateurs au marché de la fourniture délectricité. »
Mais Atos Origin nen reste pas là en créant Atos WorldGrid (http://www.atosorigin.com/en-us/Newsroom/fr-fr/Communiques_p...)dans
le domaine des Smart Energy et Utilities nucléaire, électricité, oil
& gas et de leau et lance ces services Smart Mobility (http://www.fr.atosorigin.com/fr-fr/nos_activites/solutions/s...)en
créant son Incubateur par une nouvelle suite logicielle internet via
les Smarts. Ces derniers visent plus particulièrement quatre familles
dutilisateurs : les clients, les citoyens, le personnel des entreprises
et les communautés. Toute la société va devenir Smart à une vitesse
hallucinante ne laissant aucun répit au législateur pour réguler les
nouvelles avancées technologiques.
Un lobby pro-compteurs intelligents sest bien constitué au niveau
européen et il a pignon sur rue : le European Smart Metering Industry
Group, qui travaille à accélérer ladoption des compteurs intelligents
en Europe (ESMIG compte aujourdhui une vingtaine de membres dont les
fournisseurs de modules radio Cinterion, Sagem Communications, Telit et
Wavecom, et les fabricants de compteurs Actaris, Diehl, EMH, Hager,
Iskraemeco, Janz, Landis Gyr et Siemens. http://www.esmig.eu).
Ce lobby est manifestement très actif et très efficace ! Et son
influence au niveau européen est dautant plus grande que ce niveau de
pouvoir fonctionne sans connexion réelle avec les opinions publiques
nationales.
Cest la raison pour laquelle, aucun répit ne sera donné aux
associations de défenses des consommateurs, le rouleau compresseur du
déploiement de cette technologie est en route.
Les enjeux financiers sont colossaux et se chiffrent en dizaine de milliards deuros.
ER ZIJN MAAR 925 MILJOEN HONGERLIJDERS IN DE WERELD!
Vandaag in De Morgen
Voor het eerst in 15 jaar is het aantal mensen in de wereld dat honger
lijdt, gedaald. De Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) van de
Verenigde Naties telt in 2010 in totaal 925 miljoen hongerlijders. Onaanvaardbaar Ondanks
die daling spreekt de FAO van een "onaanvaardbaar" cijfer. In 2009 werd
volgens de VN-organisatie met 1.023 miljoen hongerenden voor het eerst
de kaap van 1 miljard hongerende mensen overschreden. De daling met 9,6
procent wordt door de FAO in hoofdzaak toegeschreven aan de betere
economische conjunctuur dit jaar en aan de prijsdaling voor
voedingsmiddelen sinds 2008 op de nationale en de internationale
markten. Derde wereld Toch lijden 925 miljoen mensen op de aardbol honger. Dat zijn er meer dan de 850 miljoen uit het crisisjaar 2008, aldus de FAO. 98
procent van de ondervoeding is geconcentreerd in de derde wereldlanden,
waar 16 procent van de wereldbevolking woont. Twee derde van de 925
miljoen hongerlijders woont in slechts zeven landen: Bangladesh, China,
de Democratische Republiek Congo, Ethiopië, India, Indonesië en
Pakistan. (belga/ep)
EN
De prijs van voedingsmiddelen is in augustus gestegen tot het hoogste
peil in twee jaar tijd. Dat blijkt uit een prijsindex van de FAO, de
voedsel- en landbouworganisatie van de VN.
De FAO-index steeg in
augustus met vijf procent en staat daarmee op het hoogste niveau sinds
september 2008. De index die de voedingsprijzen meet ligt daarmee wel
nog steeds 38 procent lager dan de recordpiek die in juni 2008 werd
gemeten.
De voornaamste reden voor het duurder worden van
levensmiddelen is de gestegen prijs van tarwe - wegens de droogte in
Rusland en het exportverbod voor tarwe dat Moskou vervolgens heeft
uitgevaardigd - maar ook het duurder worden van suiker en olieën.
(belga/mvdb)
We
hebben het nog even over de misbruiken binnen de kerk. het moet ons van
het hart dat de kerk vroeger toch wel veel daadkrachtiger optrad tegen
priesters die niet volgens de regeltjes hun schapenzieltjes verzorgden.
We denken hier nog maar aan Paster Daens....uit het ambt ontzet wegens
te rood waarschijnlijk. In elk geval kon Daens niet even schuilen in
Westvleteren en was het verborgene met behoud van zijn priesterambt niet
voor hem weggelegd. Het waren andere t§ijden natuurlijk. Zelf hebben we
echter verschillende priesters gekend die uit hun ambt werden ontzet
wegens samenwonen met een madam...op zich lijkt dat dus binnen de kerk
veel erger dan aan de kinderen uit piemels te fruniken of schaamhaar uit
te trekken. Om over het ergste nog te zwijgen. We
lezen in de pers dat ze het toch ook erg eigenaardig vinden dat er
lan,gs franstalige kant zo weinig misbruiken werden gerapporteerd.
Sommigen gaan zelfs zo ver te verkondigen dat dit door buitenlandse
voorbeelden te citeren onmogelijk met de realiteit kan stroken. Ze
beweren ook dat franstalige slachtoffers meer schroom aan de dag zouden
leggen om hierover te praten. Waarom dit zo zou zijn wordt nergens
vermeld... Misschien
hebben ze gelijk, ze sloven zich werkelijk uit om te benadrukken dat
ook in franstalige internaten er zulke misbruiken moeten voorgevallen
zijn. Onze Vlamingen willen dan wel de sociale zekerheid splitsen maar
misbruik binnen de kerk moet gemeenschappelijk blijven. Is dat nu geen
hartverwarmend staaltje solidariteit met het armlastige Wallonië? We
hebben het hiet al eerder geschreven, volgens ons loopt de taalgrens
dwars door dit misbruik tot het tegenovergestelde zal bewezen worden. We
zijn echt benieuwd of er bij de nieuwe klachten die zijn binnengekomen
nu dus veel franstaligen zitten....Wait and see next week... http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20100913_091
Welzijnscentra ontvingen 30 nieuwe klachten seksueel misbruik
maandag 13 september 2010, 17u18
Bron: belga
Auteur: svh
De
Centra voor Algemeen Welzijnswerk hebben sinds de opheffing van de
Commissie Adriaenssens al zestig slachtoffers opgevangen. De Centra
kregen dertig nieuwe meldingen van kindermisbruik binnen. Na
de opheffing van de Commissie Adriaenssens lanceerde Vlaams minister
van Welzijn Jo Vandeurzen een nieuw hulpnummer voor slachtoffers van
seksueel misbruik in de Kerk. Hij deed daarvoor een beroep op de Centra
voor Algemeen Welzijnswerk (CAWs). Maandag
laten de CAWs weten dat ze al zestig slachtoffers hebben opgevangen.
Dertig onder hen waren nog nooit eerder met hun verhaal naar buiten
getreden. De
Centra werden maandagochtend ook vernoemd bij de voorstelling van het
nieuwe Centrum voor erkenning, heling, herstel en verzoening. 'De
CAWs blijven instaan voor eerstelijnshulp aan slachtoffers', sprak
Johan Bonny, woordvoerder van de bisschoppenconferentie. De
Centra voor Algemeen Welzijnswerk, die los staan van het infopunt dat
dinsdag wordt gelanceerd door de Kerk zelf, zijn bereikbaar op 0476 92
18 04 of onthaal@caw.be.
En
eindelijk spreekt nu ook monseigeur Leonard zich uit over de zaak...en
hij veegt Van Gheluwe de mantel uit. Mooi mooi mooi en heel terecht
zullen de meesten zeggen. Zo simpel is het echter weer niet :
Léonard: "Roger Vangheluwe beseft ernst van zijn daden niet"
13/09/10 21u31 Aartsbisschop
André-Joseph Léonard heeft Roger Vangheluwe eind juli, begin augustus
bezocht in de abdij van Westvleteren. "Hij realiseerde zich niet hoe erg
de situatie was en zag de ernst van zijn daden niet in", verklaarde
Léonard vanavond in TerZake (Canvas).
Volgens
de aartsbisschop ziet men dergelijke reacties vaak bij pedofielen.
Vangheluwe is zich niet voldoende bewust (geweest) van wat hij gedaan
heeft en verdoezelt zijn daden, voegde hij eraan toe.
Léonard
zei ook de reactie van de bevolking te begrijpen over het uitblijven
van een gebaar van de voormalige bisschop van Brugge. "Ook wij vinden
dat hij niet ver genoeg gegaan is", verklaarde de aartsbisschop nog over
het vertrek van Vangheluwe uit de abdij van Westvleteren en uit zijn
voormalig bisdom. Waar de ex-bisschop zich nu bevindt kon de
aartsbisschop niet zeggen.
Tijdens
een interview met RTL-TVI verklaarde Léonard dan weer dat hij niet
inziet waarom het pedofilieschandaal op een slecht functioneren van de
Kerk zou moeten wijzen. "Het aantal gevallen van seksueel misbruik
binnen de Kerk bedraagt een zeer klein percentage van het seksueel
misbruik dat gepleegd werd en nog steeds gepleegd wordt in de
samenleving", aldus Léonard. (belga/ka)
Wij herhalen:
...hij
niet inziet waarom het pedofilieschandaal op een slecht functioneren
van de Kerk zou moeten wijzen. "Het aantal gevallen van seksueel
misbruik binnen de Kerk bedraagt een zeer klein percentage van het
seksueel misbruik dat gepleegd werd en nog steeds gepleegd wordt in de
samenleving", aldus Léonard.
Volgens
onze bescheiden mening en afgaande op bovenstaande uitspraak van de
Belgische oppertsjeef, heeft hij dr zelf ook nog niks van begrepen.
Vergelijkingen in percentages met de gehele samenleving....waarover
heeft die koekoek het? Natuurlijk valt de totaliteit van de misbruiken
niet enkel te situeren binnen de kerk...het zou er nog aan mankeren
zeker? Maar
de kerk geeft zich wel uit als een moreel superieur instituut, of zijn
we verkeerd? De maatschappij in haar geheel is zeker geen paradijs maar
de kerk kan zich niet permitteren de minste tolerantie voor dergelijke
misbruiken en dan nog door haar eigen priesters en paters te dulden. Dit
is of zou haar core-business moeten zijn. Nu geeft ze de indruk dat
haar core-business samenvalt met die van een gore sextent die
bescherming geniet. dus meneer Leonard want de titel monseigneur kan u
na dit soort uitspraken toch moeilijk dragen, gelieve de daadkracht van
uw voorgangers terug in te voeren maar deze keer tegen een bende
criminelen en perverten ondanks het feit dat ze slechts een klein
percentage uitmaken van dit soort misdrijven binnen het geheel van de
maatschappij en zelfs binnen de kerk. Zij moeten eruit punt. Maar voor
ons mogen ze ook blijven in het verborgene of niet. Uw tent interesseert
ons niet...maar we voelen mee met diegenen die jullie bedotten en
bedriegen en het mag toch ook wel eens gezegd worden: we horen over dit
soort dingen niet spreken binnen andere christelijke kerken en
gemeenschappen, of was u dat nog niet opgevallen, meneer Leonard?
Misschien moet u daar maar eens een vergelijking mee maken in
percentages...zeg ne keer...
Het
is niet enkel kommer en kwel in de kerkelijke milieus. Ook het land van
belofte hier op aarde ondergaat zijn eigen droeve lot zoals jullie
hieronder kunnen vaststellen. Misschien moeten we Van Gheluwe en C° daar
op missie sturen om vooral de kinderarmoede aan te pakken...
WASHINGTON
The number of people in the U.S. who are in poverty is on track for a
record increase on President Barack Obama's watch, with the ranks of
working-age poor approaching 1960s levels that led to the national war
on poverty. Census
figures for 2009 the recession-ravaged first year of the Democrat's
presidency are to be released in the coming week, and demographers
expect grim findings.
It's
unfortunate timing for Obama and his party just seven weeks before
important elections when control of Congress is at stake. The
anticipated poverty rate increase from 13.2 percent to about 15
percent would be another blow to Democrats struggling to persuade
voters to keep them in power. "The
most important anti-poverty effort is growing the economy and making
sure there are enough jobs out there," Obama said Friday at a White
House news conference. He stressed his commitment to helping the poor
achieve middle-class status and said, "If we can grow the economy faster
and create more jobs, then everybody is swept up into that virtuous
cycle." Interviews
with six demographers who closely track poverty trends found wide
consensus that 2009 figures are likely to show a significant rate
increase to the range of 14.7 percent to 15 percent. Should
those estimates hold true, some 45 million people in this country, or
more than 1 in 7, were poor last year. It would be the highest
single-year increase since the government began calculating poverty
figures in 1959. The previous high was in 1980 when the rate jumped 1.3
percentage points to 13 percent during the energy crisis. Among
the 18-64 working-age population, the demographers expect a rise beyond
12.4 percent, up from 11.7 percent. That would make it the highest
since at least 1965, when another Democratic president, Lyndon B.
Johnson, launched the war on poverty that expanded the federal
government's role in social welfare programs from education to health
care. Demographers also are confident the report will show: _Child poverty increased from 19 percent to more than 20 percent.
_Blacks and Latinos were disproportionately hit, based on their higher rates of unemployment. _Metropolitan
areas that posted the largest gains in poverty included Modesto,
Calif.; Detroit; Cape Coral-Fort Myers, Fla.; Los Angeles and Las Vegas. "My
guess is that politically these figures will be greeted with alarm and
dismay but they won't constitute a clarion call to action," said William
Galston, a domestic policy aide for President Bill Clinton. "I hope the
parties don't blame each other for the desperate circumstances of
desperate people. That would be wrong in my opinion. But that's not to
say it won't happen." Lawrence
M. Mead, a New York University political science professor who is a
conservative and wrote "The New Politics of Poverty: The Nonworking Poor
in America," argued that the figures will have a minimal impact in
November. "Poverty
is not as big an issue right now as middle-class unemployment. That's a
lot more salient politically right now," he said. But
if Thursday's report is as troubling as expected, Republicans in the
midst of an increasingly strong drive to win control of the House, if
not the Senate, would get one more argument to make against Democrats in
the campaign homestretch. The
GOP says voters should fire Democrats because Obama's economic fixes
are hindering the sluggish economic recovery. Rightly or wrongly,
Republicans could cite a higher poverty rate as evidence. Democrats
almost certainly will argue that they shouldn't be blamed. They're
likely to counter that the economic woes and the poverty increase
began under President George W. Bush with the near-collapse of the
financial industry in late 2008. Although
that's true, it's far from certain that the Democratic explanation will
sway voters who already are trending heavily toward the GOP in polls as
worrisome economic news piles up. Hispanics
and blacks traditionally solid Democratic constituencies could be
inclined to stay home in November if, as expected, the Census Bureau
reports that many more of them were poor last year. Beyond
this fall, the findings could put pressure on Obama to expand
government safety net programs ahead of his likely 2012 re-election bid
even as Republicans criticize him about federal spending and annual
deficits. Those are areas of concern for independent voters whose
support is critical in elections. Experts
say a jump in the poverty rate could mean that the liberal viewpoint
social constraints prevent the poor from working will gain steam over
the conservative position that the poor have opportunities to work but
choose not to because they get too much help. "The
Great Recession will surely push the poverty rate for working-age
people to a nearly 50-year peak," said Elise Gould, an economist with
the Economic Policy Institute. She said that means "it's time for a
renewed attack on poverty." To
Douglas Besharov, a University of Maryland public policy professor, the
big question is whether there's anything more to do to help these
families. The
2009 forecasts are largely based on historical data and the
unemployment rate, which climbed to 10.1 percent last October to post a
record one-year gain. The
projections partly rely on a methodology by Rebecca Blank, a former
poverty expert who now oversees the census. She estimated last year that
poverty would hit about 14.8 percent if unemployment reached 10
percent. "As long as unemployment is higher, poverty will be higher,"
she said in an interview then. A
formula by Richard Bavier, a former analyst with the White House Office
of Management and Budget who has had high rates of accuracy over the
last decade, predicts poverty will reach 15 percent. That
would put the rate at the highest level since 1993. The all-time high
was 22.4 percent in 1959, the first year the government began tracking
poverty. It dropped to a low of 11.1 percent in 1973 after Johnson's war
on poverty but has since fluctuated in the 12-14 percent range. In
2008, the poverty level stood at $22,025 for a family of four, based on
an official government calculation that includes only cash income
before tax deductions. It excludes capital gains or accumulated wealth.
It does not factor in noncash government aid such as tax credits or food
stamps, which have surged to record levels in recent years under the
federal stimulus program. Beginning
next year, the government plans to publish new, supplemental poverty
figures that are expected to show even higher numbers of people in
poverty than previously known. The figures will take into account rising
costs of medical care, transportation and child care, a change analysts
believe will add to the ranks of both seniors and working-age people in
poverty.
laten we allemaal eens diep nadenken over de Van Gheluwes en hun praktijken...
Het
misbruik in de kerk neemt hier steeds vreemdere vormen aan. Wij dachten
dat de door ons en vele anderen erg gewaardeerde Peter Adriaenssens
ontslag genomen had uit de commissie die zijn naam draagt. Vandaag
publiceert de commissie en de man zelf zijn eindrapport...We volgen
eventjes niet maar goed. Het rapport bestaat dus en is ook voor iedereen
beschikbaar in Pdf-vorm. We hebben daar een aantal paginas van gelezen
want 200 paginas lees je niet in één ruk uit. We beperkten ons tot
willekeurig gekozen getuigenissen....man, man, man je wordt daar
onmiddellijk gelovig van...Wat ons toch erg meewarig doet kijken naar
ons christelijke Vlaanderen, want er zijn weinig gevallen van misbruik
bij onze anderstalige landgenoten, is de rol van de buitenwereld... Dat
de dader niet meteen van zichzelf iets verkeerds dacht is natuurlijk
niet zo erg vreemd, integendeel...maar de rest...tot de meeste ouders
toe...die schrik en dat ontzag voor dat machtige instituut....je gelooft
je eigen ogen niet...dat kinderen zo aan hun lot werden overgelaten
zonder enig begrip, laat staan steun van volwassenen. We moeten daar als
Vlamingen misschien eens goed over nadenken vooraleer rond te toeteren
hoe goied we toch steeds bezig zijn. Zeker wanneer de taalgrens door de
200 paginas loopt, doodgewoon omdat er (bijna) geen getuigenissen van
aan de andere zijde van de taalgrens in zitten. We vermoeden dat ze daar
de zaken niet verzwijgen maar dat er ginds effectief veel minder
misbruik heeft bestaan. Vlaanderen, net zoals Ierland was blijkbaar een
soort lusthof voor religieuse perverten...Hierover moeten we ons
collectief vragen stellen waarom ganse generaties toegelaten hebben dat
hun kinderen op deze manier werden misbruikt. Net zoals de Duitsers zich
waarschijnlijk over bepaalde zaken in hun geschiedenis vragen stellen
zouden we dat dus best ook doen in plaats van ons steeds maar weer te
wentelen in genoegzaamheid. Zeker wanneer we lezen dat het meeste
misbruik is gebeurd in de schoolcontext. Iedereen beseft toch dat er
verschillende schoolnetten bestaan en bestonden. Dus van zodra misbruik
in een katholieke school voorkwam kon elke betrokken ouder makkelijk
zijn kind naar een ander net sturen. Gebeurde dat dan????? De kerk is
hier dus duidelijk in de fout gegaan, zonder dat er moet gewauweld
worden over ander tijdskader enz.... In geen enkele periode van de
door ons gekende geschiedenis heeft er een morele wet bestaan die
toeliet om met zijn fikken aan kinderen te zitten. In geen enkele
tijdsperiode heeft er een morele wet bestaan die volwassenen, laat staan
de betrokken ouders, opdroeg hun wafel te houden en hun knietjes devoot
te buigen voor alle goedheid die perverten uitstrooiden over hun
kinderen...en bovendien hen dan nog verder liet geloven in de morele
supeririteit van het instituut dat deze criminelen beschermde. Laat ons
daar enige momenten in alle ingetogenheid over mediteren, zouden we voor
deze gelegenheid zeggen...
Al
ooit meegemaakt dat een onderzoeksrechter een huiszoeking doet en
daarna alles moet teruggeven en dat elke onderzoeksdaad die eruit zou
kunnen voortvloeien onwettig is? Waarmee zijn we hier bezig in dit schone landje? Het
bewijst maar één ding. De kerk is nog steeds een machtsinstrument die
boven de wet staat. PUNT. Waren er misschien geen aanwijzingen dat het
instituut dat zich de katholieke kerk noemt kindermisbruik toeliet?
Zijn er geen aanwijzingen dat er nog andere misbruiken woerden
toegedekt door dat zelfde instituut zoals ons dossierke over zuster
Gabriël duidelijk bewijst? Mag een onderzoeksrechter dan geen
huiszoekingsbevel uitschrijven en laten uitvoeren op basis van deze
aanwijzingen. De manier waarop het gebeurde en sommige handelingen
zijn betwistbaar. Geven wij ook toe. Maar vergeten we toch niet dat één
van de voorgangers van Adriaensens ghierover een getuigenis had
afgelegd. Is die persoon plots totaal ongeloofwaardig geworden? Zo
plots? Terwijl tevoren de zelfde persoon het volle vertrouwen van de
ganse kerk genoot. Maar plots verandert alles als er een getuigenis
wordt afgelegd tegen die zelfde kerk. Kom, een beetje ernstig blijven.
Dit is het goorste voorbeeld van doofpotoperatie ooit gezien. Nu nog Van
Gheluwe overtuigen zijn priesterambt in te leveren en hem naar een
buitenlands kloostertje te sturen in ballingschap tot hij er crepeert en
Danneels nog wat berouwvolle uitspraken laten doen met een blinkend
traantje dr bij en alles is weer in kannen en kruiken! Wedden dat we
binnen de kortste keren weer misbruiken meemaken en dat er nieman,d zal
geneigd zijn naar de justitie te stappen omdat het toch allemaal geen
zin heeft? DEGOUTANT! Een ander woord schiet ons niet meteen te binnen...
Operatie
Kelk, het onderzoek naar eventuele doofpotoperaties omtrent
kindermisbruik binnen de Kerk, is zo goed als dood en begraven. De
Brusselse kamer van inbeschuldigingstelling (KI) heeft vanochtend
beslist dat de spectaculaire huiszoekingen van 24 juni in het
aartsbisschoppelijk paleis, bij kardinaal Danneels thuis en in de
Sint-Romboutskathedraal onwettig waren. Dat heeft de advocaat van het
aartsbisdom en van Danneels, Fernand Keuleneer, bevestigd. Door
die beslissing moet alle materiaal dat toen in beslag werd genomen -
zowat 140 meter aan documenten - teruggegeven worden aan het
aartsbisdom. Alle onderzoeksdaden die eruit voortvloeiden, zijn nietig.
Reden voor de nietigverklaring is dat de onderzoeksrechter niet
voldoende aanwijzingen had om met zoveel machtsvertoon te werk te gaan.
In de Sint-Romboutskathedraal werd onder meer de crypte opengebroken met
hamer en beitel. De
speurders gingen op zoek naar zware dossiers die kardinaal Danneels er
verborgen zou hebben. Er werd niks gevonden. Advocaat Keuleneer gewaagde
meteen van een - onwettige - 'fishing expedition': grote netten
uitgooien om toch zeker íets te vangen.
Wanneer de documenten effectief terugkeren naar het aartsbisdom, is
niet duidelijk. Voorlopig moeten ze neergelegd worden op de griffie van
de rechtbank van eerste aanleg.
Eerder besliste de KI al dat alle 475 dossiers die diezelfde dag in
beslag werden genomen bij de commissie-Adriaenssens, teruggegeven moeten
worden. Ook die documenten moeten op de griffie neergelegd worden.
Hoelang ze daar bewaard zullen worden, is niemand duidelijk.
Operatie Kelk is nu een zo goed als lege doos. Onderzoeksrechter Wim De
Troy houdt immers geen materiaal meer over. Maar officieel blijft het
onderzoek wel lopen, met hem aan het roer. Fernand Keuleneer herhaalt
dat hij er geen enkele moeite mee heeft dat het onderzoek blijft lopen,
zolang dat correct gebeurt.
en
hop, deze keer onmiddellijk na de uitspraak reageert Danneels terwijl
hij na de publicatie van de tapes te oud was om onmiddellijk te
reageren. Wij zijn geen kiekens, meneer Danneels! Lees
zelf maar wat die ouwe plots te zeggen heeft over imagoschade
veroorzaakt door de huiszoekingen buiten proportie het alsof het
kindermisbruik niet buiten proportie was en geen imagoschade veroorzaakt
heeft...maar het is tijd dat we natuurlijk kunnen denken aan de
slachtoffers.TSJEVENTAAL!
"Van
meet af aan is gezegd dat we niets tegen het onderzoek hebben", zegt
Osaer. "We waren bereid om mee werken. Maar de manier waarop het
onderzoek geleid is, is buiten proportie. Daarom zijn we blij dat dat
bevestigd werd door de rechtspraak van de KI."
Imagoschade Voorts
was het maatschappelijk belangrijk dat er hoger beroep werd
aangetekend, zegt Osaer. "Het is een dienst aan de samenleving dat alles
volgens de regels gebeurt. Het is geen privilege van de Kerk, maar voor
de hele maatschappij. Het nieuws over de spectaculaire actie, dat de
hele wereld rondging, bracht veel imagoschade. Dat is spijtig. Dit is
daarmee enigszins gecompenseerd."
Volgens
Osaer houdt de kardinaal zich beschikbaar voor het gerecht. "Danneels
zei van in het begin dat hij niets te verbergen had en bereid was om mee
te werken. Hij blijft bereid om te antwoorden op vragen." (belga/sps)
Arm Belgistan! Nu nog een nieuwe commissie Adriaens die alles in de minne regelt en we zijn rond. We kunnen ons zo al voorstellen hoe zo een gesprek tussen een slachtoffer en de nieuwe commissie zal beginnen: zeg ne keer...
Minister
van Justitie Stefaan De Clerck roept, "ook de Kerk en de instanties die
zij zal creëren", op maximaal dossiers inzake seksueel misbruik in de
kerk verder vrijwillig te blijven bezorgen aan Justitie. Het
gerechtelijk onderzoek moet zo maximaal mogelijk worden voortgezet, net
zoals hopelijk ook zij binnen de Kerk maximaal inspanningen zullen doen
om diegenen die in de fout zijn gegaan, te sanctioneren.
Dat
verklaarde De Clerck vanmiddag tijdens Het Nieuws op vtm. De minister
reageerde op de commerciële omroep op het arrest dat de Kamer van
Inbeschuldigingstelling donderdag velde over "Operatie Kelk". Hij
herinnert eraan dat er een soort afsprakenkader was tussen het openbaar
ministerie en de commissie Adriaenssens om zoveel mogelijk, elk van zijn
eigen bevoegdheden, zijn job te laten doen. "Ik denk dat we terug
moeten vallen op die vroegere overeenkomst en dat dit de basis moet zijn
om verder te gaan".
Wat
De Clerck betreft, kan dit dossier niet worden stopgezet. "Er moet
gerechtigheid komen", luidt het. Hij benadrukt wel dat op een heel
geraffineerde manier moet worden gekeken "wat we kunnen doen". Er moet
immers rekening worden gehouden met specifieke omstandigheden, zoals
mensen die overleden of zeer oud zijn, verjaarde zaken, zaken als het
biechtgeheim, enzovoort. Maar "het mag niet stopgezet worden. Nu het
fenomeen is aangepakt, moeten we tot het uiterste gaan, zowel binnen de
Kerk als binnen Justitie, om daar een einde aan te maken". (belga/sps)
We herhalen eventjes voor onze lieve lezertjes, -even aandachtig lezen en herlezen-
Minister
van Justitie Stefaan De Clerck roept, "ook de Kerk en de instanties die
zij zal creëren", op maximaal dossiers inzake seksueel misbruik in de
kerk verder vrijwillig te blijven bezorgen aan Justitie. Het
gerechtelijk onderzoek moet zo maximaal mogelijk worden voortgezet, net
zoals hopelijk ook zij binnen de Kerk maximaal inspanningen zullen doen
om diegenen die in de fout zijn gegaan, te sanctioneren.
Dat
betekent dus dat justitie geen enkel initiatief zelf meer zal
ondernemen, maar dat wat wij nog steeds de dader noemen op vrijwillige
basis dossiers zal mogen bezorgen aan justitie... Net
alsof we aan Dutroux zouden hebben gevraagd dat hij vrijwillig zijn
dossierkes aan justitie zou willen afgeven. Voor ons komt het daarop
neer...
De Clercq noemt dat er moet gerechtigheid komen ! Jawadde! Straf
noemen we dat, terug naar de Middeleeuwen waar de kerk boven de
wereldlijke macht stond. Hier in Belgistan is dit terug ingevoerd.
We
moeten niet meer kijven op Iran, Belgistan is vanaf vandaag een
theocratische staat! Basta!
Zoals
we gisteren hebben beloofd zullen we vandaag en verstaanbare (hopelijk
toch) uitleg te geven over begrippen als baseload en peakload bij de
elektriciteitsproductie. We vonden een zeer accurate uitleg down under
in Australië en we zouden het niet beter hebben uitgelegd:
http://www.ozpolitic.com/forum/YaBB.pl?num=1178083621/7 At
the moment Australia uses mostly coal for it's base load supply.
Nuclear is also suitable. Base laod energy sources must be relatively
cheap and be able to run 24 hours a day. In fact, plants such as coal
and nuclear fired cannot be started and stopped quickly because they
need large quantities of boiling water.
Peak
load is used to make up the difference between base load and the peaks.
The fuel need not be as chaep, as a premium can be charged during these
times. The plants must be able to start and shut down relatively
quickly, and sit idle most of the time. They must be available, but not
necessarily running, 24 hours a day. Gas is currently used for our peak
load supply. It is far more expensive than coal.
A
combination of gas and renewables would be suitable as gas plants can
be easily shut down when there is an oversupply of energy, and can be
brought online for peak loads or when there is an unusual combination of
events that causes a distributed system of renewables to run below
rated capacity. Most wind turbines operate well above rated capacity
most of the time.
Begrepen
iedereen? Dat betekent dus dat het optel en aftrekgedoe van megawatts
zoals we gisteren lazen bij Electrawatch een beetje simplistisch is. Je
vervangt op dit ogenblik geen megawatt nucleaire productie door een
megawatt windenergie of van een gasgestookte centrale. Dat zou
doodeenvoudig betekenen dat je de prijzen van de baseload minstens
verdubbelt. Een financiële strop voor de individuele gebruikers en een
ware ramp voor de industrie....kortom onze economie totaal bankroet... We
zeggen dus duidelijk op dit ogenblik en zeker nog een aantal jaren.
Maar misschien komt daar ooit verandering in. Stel dat de
windmolenparken in zee allemaal met elkaar worden verbonden dan heb je
inderdaad steeds ergens wind en aldus een constante minimumproductie die
wanneer de kostprijs binnen redelijke perken blijft ooit zou kunnen
(zou kunnen) in aanmerking komen voor baseload. Al blijft het erg
hypothetisch omdat we niet meteen inzien dat de geproduceerde megawatts
van die parken ooit zo laag zullen zijn dat ze zouden gedekt worden door
de vrij lage marktprijzen van de baseload. We kunnen veronderstellen
dat ze enkel rendabel zullen blijven via groene stroom certificaten of
via de hogere marktprijzen betaald voor de peakload.
Hieronder kunnen jullie ongeveer een idee vormen van de verschillende marktprijzen tussen baseload en peakload:
de
geïnteresseerde lezertjes die via dit linkje hun kennis willen
aanscherpen zullen onmiddellijk merken dat de twee eerste tabellen zeer
duidelijk starten vanaf twee verschillende minimumprijzen waarbij de
peakload natuurlijk een heel stuk hoger begint dan de baseload...
Nu
rest ons dus enkel de vraag waarom men bij de sossen er nog steeds niet
in slaagt deze werkelijkheid in te zien en of te begrijpen. Hun visie
de ene megawatt te vervangen door de andere door simpelweg op en af te
trekken zou ons allemaal erg veel geld kosten. Jullie zullen nu ook
begrijpen dat de beslissing van de Duitse regering om de levensduur van
hun nucleaire centrales te verlengen kadert in een poging hun
concurrentiepositie nog te versterken. De industrie heeft immers nood
aan zo goedkoop mogelijke energie omdat dit een belangrijke factor in de
uiteindelijke prijs van het afgewerkte product betekent. Dank zij de
strategie van Groen en Sos concurreren we Belgistan definitief uit de
markt als zij hun visie op de elektriciteitsproductie zouden
doordrukken... We
zeggen dit niet graag, wa,nt we zijn zelf ook geen echte liefhebbers
van de nucleaire productie maar in dit stadium zit er weinig anders op
maar we zullen wel de alternatieve productiemethodes moetenj verder
ontwikkelen in de hoop dat we op middellange of langere termijn de
huidoige kernkrengen zullen kunnen sluiten. Maar nu beweren dat er
voldoende vervangcapaciteit bestaat in Belgistan om kerncentrales
vervroegd te sluiten is de mensen appelen voor citroenen
verkopen...Hallo Gennez...
Verder geven we jullie dit nog mee als verhelderende lectuur :
Kerncentrales
die nu commercieel verkrijgbaar zijn, zijn van de derde generatie. De
bouwkosten van een dergelijk kerncentrale liggen, exclusief bouwrente,
tussen 1590 en 2297 per kilowatt elektrisch vermogen. Voor een
kerncentrale met een vermogen van 1600 megawatt is dat 2,5 tot 3,7
miljard. De spreiding hangt ondermeer samen met de vraag of rekening is
gehouden met het risico op kostenoverschrijdingen. Er zijn namelijk nog
maar weinig kerncentrales van de derde generatie gebouwd. Door bouwrente
nemen de investeringskosten verder toe (tot 4,2 à 4,7 miljard voor
een kerncentrale van 1600 megawatt). De bouwtijd bedraagt 4,5 tot 6
jaar. In deze periode moet er al wel geld beschikbaar worden gesteld,
zonder dat er inkomsten zijn uit de elektriciteitsproductie. De rentes
van leningen tijdens de bouw zijn relatief hoog. Wordt de bouwtijd
langer, dan nemen de investeringskosten door bouwrente toe. De
kosten die worden gemaakt om de kerncentrale te exploiteren liggen
tussen 1,1 en 1,8 cent per kilowattuur. Naast de kosten voor onderhoud
en bediening zitten hierbij inbegrepen de kosten van de splijtstofcyclus
(splijtstofkosten: 0,3 à 0,6 cent per kilowattuur; kosten voor
verwerking en opberging van het nucleaire afval: circa 0,1 cent per
kilowattuur) en de kosten voor ontmanteling van de kerncentrale (circa
0,1 cent per kilowattuur). Er is uitgegaan van de huidige praktijk ten
aanzien van verwerking en berging van nucleair afval en ontmanteling. De
kostprijs van kernenergie ligt tussen 3,1 en 8 cent per kilowattuur.
Deze bandbreedte is gebaseerd op 6 kostenstudies. De hoogste waarde is
afkomstig van een Amerikaanse studie, die wordt gevolgd door een
Europese studie met een kostprijs van 5,4 cent per kilowattuur. De
kostprijs wordt voor 70 tot 80% bepaald door de kapitaalskosten.
Daardoor is de kostprijs van kernenergie relatief stabiel. Ramingen van
de kapitaalskosten lopen uiteen doordat uitgegaan wordt van
verschillende exploitatieperioden (25 of 40 jaar; technisch kunnen
kerncentrales langer mee), verschillende veronderstellingen over de
rente over geleend kapitaal (de looptijd van de lening is korter dan de
exploitatieperiode) en verschillende rendementen op het geïnvesteerde
eigen vermogen. De gebruikte rentevoet voor berekening van de
kapitaalskosten varieert hierdoor tussen 5 en 11,5%. De
kostprijs kan worden vergeleken met de elektriciteitsprijs op de
groothandelsmarkt, de markt waar de kernenergie-exploitant de
geproduceerde elektriciteit verkoopt, en de kostprijs van andere
elektriciteitsproductietechnologieën. De gemiddelde elektriciteitsprijs
voor basislast op de Nederlandse elektriciteitsmarkt was in 2006 6,6
cent per kilowattuur en op de Duitse markt 5,5 cent per kilowattuur. Dit
waren de hoogste gemiddelde prijzen voor basislast jaarcontracten sinds
beide elektriciteitsmarkten zijn geliberaliseerd. De kostprijs voor
elektriciteit uit kolencentrales ligt tussen 2 en 5,6 cent per
kilowattuur, die voor gascentrales tussen 3,4 en 6,6 cent per
kilowattuur. De elektriciteitsmarktprijzen en de kostprijzen voor kolen-
en gascentrales worden beïnvloedt door de brandstofprijzen en de prijs
van CO2-emissierechten. De kostprijs voor windenergie ligt thans tussen
4,1 en 8,4 cent per kilowattuur voor wind op land en voor wind op zee
tussen 8,6 en 11,2 cent per kilowattuur. Deze kostenindicaties zijn
ontleend aan dezelfde kostenstudies als waaruit de kosten van
kernenergie zijn gerapporteerd. Bij deze kostenstudies is uitgegaan van
de huidige technologie. Als gevolg van technologische ontwikkeling en
ontwikkeling van de brandstofprijzen en de CO2-prijs kunnen de
toekomstige kostprijzen anders zijn (bijv. voor kolen en aardgas hoger
en voor wind lager). Bij
toepassing van kernenergie kunnen externe kosten en baten ontstaan.
Hiervan is sprake als bij het exploiteren van de kerncentrale negatieve
of positieve effecten ontstaan die ten laste komen van derden en niet in
de prijs van kernenergie zijn verwerkt. De externe kosten van
milieueffecten die voor kernenergie zijn berekend liggen beneden 1 cent
per kilowattuur. Dit is qua orde van grootte vergelijkbaar met de
externe kosten voor windenergie en die van elektriciteit geproduceerd
met zonnepanelen. Voor elektriciteit geproduceerd uit kolen en gas
(zonder CO2-opslag) liggen die een factor tien hoger. Andere externe
kosten zijn bijvoorbeeld kosten die de overheid moet maken voor
publieksvoorlichting over kernenergie, voor beveiliging van
afvaltransporten en voor beveiliging tegen terroristische acties of
hebben te maken met uitputting van uraniumvoorraden en gevolgen van
proliferatie. Toepassing van kernenergie heeft een gunstig effect op
energievoorzieningszekerheid en reductie van broeikasgassenemissies.
Baten die ontstaan door hoge elektriciteitsprijzen als gevolg van
prijsstijging van fossiele brandstoffen of de prijs van
CO2-emissierechten worden door de kernenergie-exploitant echter niet
vanzelf doorgegeven aan de afnemers. Deze voordelen kunnen dan niet
worden aangemerkt als externe baten.
Beste
lezertjes, we mochten vernemen via verschillende publicaties dat
kernenergie weer terug van weggeweest is. Duitsland verlengt de
levensduur van haar centrales en Belgistan hoopt vette vissen te vangen
voor de gaten in ons staatsbudget door het opleggen van een speciale
heffing ter waarde van de Duitse heffing.....We hebben hier wel al wat
peanuts gekregen van Electrabel maar het is blijkbaar niet genoeg
geweest. Maar dat is een discussie tussen politici en de bazen van Suez. Wij
houden het bij het feit dat ondertussen vrijwel iedereen eensgezind
pleit voor het loanger openhouden van die centrales. Wij hebben dat hier
al eerder verdedigd. Niet omdat we houden van kernenergie. We kennen
maar al te goed de nadelen van deze productiemethode. Maar het gaat
momenteel niet anders. Er is op dit ogenblik geen alternatief. Dat Sp-a
en de Groenen er tegen zijn...van de Groenen kunnen we dat nog snappen.
Dit is hun core-business. Van de sossen snappen we dat dus helemaal
niet. Tobback-junior en de zijnen blijven maar beweren dat de oudste
centrales perfect vervroegd dicht kunnen omdat er voldoende hernieuwbare
energie zal geproduceerd worden tegen het ogenblik van de definitieve
sluiting....
Nu
eens te meer blijkt dat kerncentrales alleen rendabel zijn als de
overheid of de consument ervoor in zijn portemonnee tast (Lees onze
vorige blog: Economische studies maken brandhout van kernenergie), zijn we nog eens in onze archieven gedoken, op zoek naar de argumentatie van de regering om de kerncentrales open te houden.
We botsten op het GEMIX-rapport, een studie die besteld was om te
bewijzen dat er onvoldoende vervangcapaciteit is om de sluiting van de
eerste drie kerncentrales in 2015 op te vangen. Maar het GEMIX-rapport
bewijst het tegengestelde, zoals we hieronder aantonen. De kerncentrales
Doel I, Doel II en Tihange I kunnen perfect dicht, zoals voorzien in de
wet op de kernuitstap. Of
beter: konden perfect dicht, want het erge is dat door de
levensduurverlenging nieuwe investeringen in alternatieve productie in
gevaar komen, of zelfs al zijn geschrapt. De kerncentrales bestendigen
de dominantie van Electrabel, en daarom hebben nieuwe investeerders
schrik om de Belgische markt te betreden. We schreven eerder al over de
twijfels van Nuon om een geplande gascentrale te bouwen (Lees: Voorkeursbehandeling Electrabel zet investeringen Nuon op de helling).
Welnu, Nuon heeft inmiddels beslist om de centrale niet te bouwen,
waardoor de noodzaak van de levensduurverlenging van de kerncentrales
een self fulfilling prophecy dreigt te worden. Nog
erger is dat de regering ondertussen niets doet om de monsterwinsten
die Electrabel maakt op de kerncentrales aan te wenden in functie van
het algemeen belang (Lees daarvoor dan weer: Hoe 2009 een wonderjaar werd voor Electrabel).
Hieronder een samenvatting waaruit blijkt dat de uitgangspunten van het
GEMIX-rapport met betrekking tot vraag en aanbod op de
elektriciteitsmarkt na 2015 hoogst discutabel zijn en eigenlijk
bewijzen dat de kerncentrales perfect dicht kunnen. 1. De elektriciteitsvraag Het
Gemix-rapport bevat nieuwe berekeningen over vraag en aanbod op de
elektriciteitsmarkt, in een bijlage die geschreven is door de Creg. Die
gaat ervan uit dat de elektriciteitsvraag in België de komende jaren zal
oplopen:
2008
2016
2020
97 TWh
107 TWh
112 TWh
Noteer
dat ons land in 2008 zelf 86 terawattuur (TWh) produceerde. Een deel
daarvan werd uitgevoerd, omdat de productie niet altijd overeenstemt met
de vraag op dat moment. Omgekeerd wordt er op momenten dat de vraag
groter is dan de productie elektriciteit ingevoerd uit de buurlanden. De
netto-invoer bedroeg 11 TWh. Op de Europese markt is het een illusie te
denken dat België een eiland op zich is. Het Gemix-rapport stelt op p 28 expliciet dat de ramingen voor de evolutie van de vraag geen rekening houden met energiebesparing
die zou kunnen voortvloeien uit de inwerkingtreding van het
energie-klimaatpakket en de vraag zou kunnen terugschroeven tot 105 TWh
(netverliezen en transport inbegrepen), noch met de introductie van
bijkomende belangrijke maatregelen op het vlak van energie-efficiëntie
die zouden toelaten om de elektriciteitsvraag nog in te perken tot zon
99 TWh in 2020 (nog altijd inclusief verliezen en transport). Hallo! Met
andere woorden: in het scenario van dit rapport doet ons land de
komende jaren niets om zijn Europese verplichtingen inzake REG en
energie-efficiëntie na te komen. Of nog: ervan uitgaande dat we wel
maatregelen nemen wat we mogen hopen- is de toekomstige
elektriciteitsvraag door Gemix overschat. Eichhammer
Wolfgang Eichhammer, lid van de Gemix-groep, distantieert zich daarom
van de nucleaire aanbevelingen van het rapport. In een mail die als
bijlage bij het rapport zit (p 61), wijst hij met nadruk op de
mogelijkheid om ambitieuze maatregelen op het vlak van
energie-efficiëntie te nemen, met name om de vraag naar elektriciteit
terug te dringen. Eichhammer merkt op dat er de voorbije zeven jaar,
sinds hij voor het eerst meewerkte aan een studie over de Belgische
energiemarkt, een zeker aantal gelegenheden zijn gemist om zulke
maatregelen te nemen. Een verlenging van de levensduur van de
kerncentrales, argumenteert hij, riskeert een ambitieus programma voor
energiebesparing met een of twee decennia uit te stellen.
2. Vervangcapaciteit voor de nucleaire centrales In
bijlage 7 van het Gemix-rapport geeft de Creg een overzicht van de
verwachte producitecapaciteit in 2016, na de geplande sluiting van de
kerncentrales. Er worden daarbij vier hypotheses gehanteerd. -Hypothese I: rekening houdend met centrales die er zeker bijkomen en zeker sluiten -Hypothese 2: I + enkele nieuwe centrales die er zo goed als zeker bijkomen -Hypothese 3: 2 + Stevinproject voor de versterking van het net en offshore windmolens waarvoor de concessieaanvraag loopt -Hypothese 4: 3 + eventuele sluiting van enkele oude centrales De Creg komt tot volgende resultaten, uitgedrukt in TWh per jaar:
Verdwijnt
Komt erbij
Saldo
Hypothese 1
18
15
-3
Hypothese 2
20
23
3
Hypothese 3
20
24
4
Hypothese 4
25
24
-1
Tabel: Verschil in elektriciteitsproductie tussen 2008 en 2016, volgens 4 hypothesen CREG/GEMIX, in Twh. Noteer dat de sluiting van de eerste drie kerncentrales goed is voor het verdwijnen van een goede 14 TWh. In
de meest waarschijnlijke hypotheses 2 & 3 is er volgens de studie
zelf dus geen enkel probleem qua pure vervangcapaciteit. Er
zou pas een probleem rijzen als de elektriciteitsvraag sterk stijgt,
maar dan nog blijft uitwisseling met Nederland en Frankrijk mogelijk
(zie hoger). Rekenfout Bovendien
onderschat de Creg de capaciteit van de nieuwe gascentrales (STEG) en
WKK-centrales die in aanbouw zijn. De studie gaat ervan uit dat die
centrales respectievelijk 5500 en 4400 uren per jaar kunnen produceren.
Dat is een grove onderschatting. De Creg baseert zich op de
productiegegevens in het verleden van dergelijke centrales, maar zolang
de kerncentrales draaien worden de gascentrales en WKK-productie pas
ingeschakeld als de vraag piekt. In realiteit kunnen ze jaarlijks 7.000 à
8.000 uren produceren. Als we die rekenfout rechtzetten, en aan 7.500 uur rekenen, komen we tot de volgende tabel, in TWh:
Verdwijnt
Komt erbij
Saldo
Hypothese 1
18
18.5
0.5
Hypothes 2
20
29
9
Hypothese 3
20
30
10
Hypothese 4
25
30
5
Tabel: Verschil in elektriciteitsproductie tussen 2008 en 2016, eigen berekening op basis van 4 hypothesen CREG/GEMIX, in Twh In
geen enkele hypothese is er dus nog een tekort aan vervangcapaciteit
voor de kern- en steenkoolcentrales. Zelfs als we rekening houden met
een elektriciteitsvraag die met 10 TWh zou stijgen, stelt zich in de
meest waarschijnlijke hypotheses 2 & 3 geen onoverkomelijk probleem
in vergelijking met de situatie anno 2010.
Spijtig
genoeg is dit dus een iets of wat te silmplistische voorstelling van de
feiten. Eerst en vooral zijn gasgestookte centrales niet de meest
geschikte om een nucleaire centrale te vervangen omdat ze een pak
duurder produceren, onze afhankelijkheid van rare landen groter maken
en ompdat er nergens in dit soort artikels het onderscheid gemaakt wordt
tussen baseload en peakload. Morgen leggen we jullie dat nog een
peakfijn uit!
Blijkbaar zijn tijdens deze politieke komkommertijd waarin het "olijke duo" Pieters-Flahaut tracht potjes te lijmen, de strapatsen van ene Kim Geybels hot news. Of deze dame nu mooi of lelijk is maakt ons hier geen reet verschil. Wij weten uit haar avonturen dat de NVA een huis blijkt te zijn met vreemde gewoontes en vreemde mensen die naar buiten toe huichelachtige campagnes voeren tegen drugs. In de dagelijkse realiteit nemen deze fijne luitjes dan wel coke -en we bedoelen hier niet het drankje dat zogezegd "happiness" verschaft- We hadden het nu net over de minnaar en ex-jongerenvoorzitter. Maar in al deze heisa rond Kim G. stellen we ons de vraag wat deed ZIJ verkeerd om publiek afgemaakt te worden en ontslagbrieven te moeten tekenen als senator? Is het tegenwooordig strafbaar om de minnares te zijn van een nog steeds getrouwde man? Indien ja, dan kunnen we maart beter onmiddellijk naar Iran verhuizen. Is het strafbaar met de minnaar op reis te gaan? Is zij ginds door de politie opgebracht en riskeert zij een veroordeling? Is het strafbaar de verkeerde vent graag te zien en omwille van hem dwaze dingen te doen? Uit de talrijke lezersbrieven op de websites van de kranten over deze privézaak kunnen we afleiden dat we nog steeds in een land van mislukte pastoors wonen...Wie heeft er op die madam gestemd? Blijkbaar niemand van haar kiezers die het voor haar opneemt...Wij hebben er alleszins niet voor gestemd wegens incompatibel gedachtengoed van haar partij. Wat er nu echter gebeurt met deze madam is een demonstratie van de denkwereld van "La Flandre Profonde" waarover Brel zo gepassioneerd zong in Les Flamandes et vooral in Les Flamingants http://www.youtube.com/watch?v=fGpV8rX-9oA en een voorproefje van wat er ons te wachten staat in de rechtse republiek Vlaanderen. Neen wij zijn geen sympathisanten van Geybels maar we kennen begot een reeks politici die heel wat andere zaken op hun kerfstok hebben en hadden en toch netjes mochten blijven zetelen van hun partijen maar dat waren mannen. Een paar namen citeren die in het buitenland ook niet meteen de beste indruk nalieten? De Crem en Pierre Chevalier...zegt jullie dat iets? De strafste uitspraak komt wel van de helft van het olijke duo Pieters-Flahaut we citeren: "Danny Pieters betreurt dat Geybels zich met haar beschuldigingen
'schuldig maakt aan laster en eerroof'. Hij overweegt verdere stappen
daartegen te ondernemen. Verder wil hij over de zaak geen commentaar
kwijt, besluit de persmededeling." Wie zou wie hier moeten beschuldigen van laster en eerroof? Misschien kunnen we Pieters als eerste chef van de Vlaamse zedenpolitie benoemen met hoofdkwartier in Plopsaland
een
lezenswaardig artikel in Le Monde over Belgistan en Olland die allebei
in het zelfde bedje ziek zijn: populisme. We kunnen de Fransen geen
ongelijk geven want ze weten waarover ze spreken. Ze hebben tenslotte
hun président-soleil gekozen omwille van zijn plat populisme over la
racaille die met een Kärcher moest uitgedreven worden en recent waren
de roms aan de beurt...Maar dit neemt niet weg dat ze wel gelijk
hebben... Deux
démocraties européennes traversent une crise sans précédent : trois
mois après avoir voté, les Pays-Bas et la Belgique sont toujours dans
l'attente. Ils attendent le programme et la constitution d'un
gouvernement, quitte à recourir à d'improbables coalitions. A Bruxelles, les tourments ont commencé dès 2007. Le chrétien-démocrate flamand Yves Leterme
a légitimé le message des indépendantistes flamands, auxquels il
s'était associé. Mais, comme son parti, il a été dévoré par cette Nouvelle Alliance
flamande, qui, grâce à lui, a pu faire prospérer l'idée d'une Flandre
autonome, délivrée du "boulet" wallon et susceptible d'accaparer
Bruxelles. La confusion est telle, aujourd'hui, en Belgique que le
scénario de la partition n'est plus irréaliste. Les Pays-Bas
ont beau s'épargner les querelles linguistiques, leur situation n'est
pas plus reluisante. Deux partis traditionnels - les
chrétiens-démocrates et les libéraux - ont tenté de négocier un pacte du
diable avec l'extrême droite du député Geert Wilders,
boutefeu islamophobe. En échange du soutien des populistes à leur
coalition minoritaire et à leur programme de rigueur, les deux partis
s'engageaient à accepter une politique vigoureuse à l'égard des
immigrés. M. Wilders a fait s'effondrer ce château de cartes en
critiquant le manque de crédibilité des chrétiens-démocrates. Au-delà
de leurs dissemblances, les deux Etats du Nord, longtemps cités en
exemple pour leur art du compromis, souffrent de maux similaires. De la
montée d'un populisme égoïste et parfois anti-européen. Du désaveu de
l'opinion à l'égard de systèmes politiques à bout de souffle. Et d'un
éparpillement de l'électorat, que favorise le système de représentation
proportionnelle, augmenté, en Belgique, d'une obligation de se rendre
aux urnes qui encourage le vote "ras-le-bol". Longtemps
stables parce que s'y organisaient les transferts de voix entre les
trois courants classiques - chrétiens-démocrates, sociaux-démocrates et
libéraux -, les démocraties belge et néerlandaise ont laissé prospérer
des partis protestataires qui menacent aujourd'hui leur équilibre. Après
une extrême droite radicale et xénophobe, la Flandre a vu naître une
droite nationaliste décomplexée, qui a su mêler la mise en cause de la "mauvaise gestion"
à la revendication indépendantiste et à la dénonciation des transferts
d'argent vers les "pauvres" francophones. Aux Pays-Bas, les partis
classiques n'ont pas vu venir la menace d'un populisme antimusulman qui
fait de tout étranger le bouc émissaire. Dans
les deux pays, des partis très minoritaires au départ ont acquis de la
notoriété grâce à l'impuissance des partis traditionnels, incapables
d'opposer des arguments rationnels aux vociférations populistes. Grâce à
la curiosité de médias avides de nouveauté, et qui ont, en amplifiant
leur parole, rendu crédible cette dernière. Grâce, surtout, à des
systèmes électoraux qui ont transformé les Parlements en chambres d'écho
de visions caricaturales sur les questions politiques majeures. Un
constat inquiétant. Article paru dans l'édition du 05.09.10 Le Monde
Di Rupo, stopt er dus mee om preformateur te zijn. Hij begeestert op zulkdanige wijze de geesten dat ook kabouter Wesley besluit om er mee te stoppen; Valt nu het doek over België? In elk geval zal het moeilijk worden olm nog met elkaar te praten. Als we de lezersbrieven lezen in De Standaard dan kunnen we slechts besluiten dat de meeste Vlamingen die een reactie opsturen één grote afdeling zwakzinnigen zijn. Maar als we de Franstalige pers erop na vlooien is het daar al niet beter. Daar duikt nu plots het "plan B" op en dat gaat dan over niks minder dan de totale splitsing van Belgistan. Wil er ons hier nu iemand komen uitleggen wie dat gaat onderhandelen als we nog niet eens de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde met elkaar deftig kunnen afspreken?
« Il faut préparer le plan B »
BEATRICE DELVAUX
vendredi 03 septembre 2010, 08:35
Elio Di Rupo a soumis une dernière offre. La
galère ou lenfer : cest le choix cornélien qui semble offert au monde
politique, si lon en croit lambiance détestable qui règne désormais au
sein du groupe de négociateurs. Par Béatrice Delvaux, rédactrice en chef du Soir
La galère ou lenfer. Cest le choix
cornélien qui semble offert au monde politique, si lon en croit
lambiance détestable qui règne désormais au sein du groupe de
négociateurs.
Il était évident que les négociations pour cette
grande réforme institutionnelle ne seraient pas une partie de plaisir et
ne seraient pas réglées en deux coups de cuillère à pot. Mais elles ne
devaient pas forcément devenir ce jeu de cache-cache dans lequel elles
ont sombré depuis la fin de la semaine dernière.
Un accord de
cette ampleur et de cette importance mérite quon y passe du temps,
quon se bagarre, quon multiplie les pistes de solutions, quon défende
bec et ongles ses impératifs, quon discute jusquau bout de la nuit.
Mais il nimplique pas forcément ce jeu de dupes, où nombre de partis,
les francophones et certains flamands, se demandent toujours deux mois
après louverture des négociations, à quoi joue la N-VA. Bart De Wever
et ses amis peuvent-ils enfin jouer le jeu, cadrer leurs demandes :
négocient-ils une séparation sans le dire ? (Incroyable en fait quon en
soit toujours à cette question).
La clarté vaut mieux quun
processus qui mine la confiance, transforme la négociation en un piège
et les négociateurs en dindons dune mauvaise farce.
Pendant
ce temps, lusure fait son travail et un sentiment grandit, croissant
chez des francophones qui petit à petit font leur deuil de leur
Belgique. Et de se dire que si un accord par consensus devait être
synonyme de mascarade et de jeu de dupes, alors vaudrait-il mieux
franchement prendre lautre voie : la séparation, ou quelque chose
dapprochant.
Que la N-VA ne se réjouisse pas trop vite. Si
cette séparation ou son ersatz devenait plus quune hypothèse décole,
elle ne se fera pas à ses conditions. Les francophones se doivent de
préparer cette épure dans les détails, en veillant à ce que Bruxelles y
figure comme Région à part entière. Car entre une galère imposée ou un
enfer subi, ils doivent le moment venu, pouvoir offrir une autre porte
de sortie à leurs concitoyens, qui leur rende la maîtrise de leur
destin. Il faut préparer le plan B.
De
gewezen woordvoerder van cdH-voorzitster Joëlle Milquet en nu directeur
van een communicatiebureau, Alain Raviart, heeft in een open brief
N-VA-voorzitter "Bonabart" De Wever opgeroepen de Franstaligen niet te
behandelen als "stoofvlees". Het cdH distantieert zich van de open
brief.
Raviart
en De Wever kennen elkaar van tijdens de oranje-blauwe onderhandelingen
op Hertoginnedal tijdens de zomer van 2007. Raviart schrijft dat ze
toen een soort van verstandhouding hadden. "'Ik heb gelijk en Milquet
heeft gelijk'", zei je toen.
'Delpérée
is les aan het geven en daarvoor zijn we niet hier', mijmerde je toen
terecht. 'Het einde van Belgi' zal ik misschien nooit meemaken. Ik
respecteer het democratisch systeem', verzekerde je toen. Charmant.
Bijna", schrijft Raviart in de open brief.
Twee
verkiezingen later heeft de N-VA-voorzitter niet ingeboet op zijn
communicatietalent, merkt Raviart op. De ex-woordvoerder en journalist
voegt er wel aan toe dat de ongecompliceerdheid van De Wever nu gepaard
gaat met simplisme en geeft daarbij het voorbeeld van preformateur Di
Rupo die zijn gemeenschap zou moeten laten vallen indien hij eerste
minister wil worden.
"Een ondergeschikt ras" "Wat
een onverbiddelijke logica. Maar het betekent ook dat Walen en
Brusselaars het niet verdienen om verdedigd te worden, in tegenstelling
tot de zwaarste criminelen. Jullie zijn een minder goed merk, om niet te
zeggen een ondergeschikt ras", fulmineert Raviart, die het ook niet
neemt dat De Wever eist dat enkel PS en N-VA onderhandelen, "alsof de
kiezers van andere partijen alleen maar hebben gekozen voor ja-knikkers
die niets te zeggen hebben".
Raviart
vergelijkt De Wever met de Libische leider Khadafi, die deze week
enkele honderden Italiaanse schoonheden opriep zich te bekeren tot de
islam. "Bart je Khadafiseert jezelf, je behandelt de Franstaligen als
stoofvlees en doet alsof het volstaat dat ze smelten of vervlaamsen",
luidt het. (belga/mvdb)
Par Frédéric Cauderlier dans Divers , le 2 septembre 2010 11h09 Salut Bart, On
se connaît un peu. En 2007, nous avons échangé quelques idées dans les
salons de Val Duchesse. Les autres négociaient à côté létrange Orange
Bleue. Nous
avions trouvé une sorte de complicité sur lanalyse de la situation : «
jai raison et Milquet aussi», disais-tu; « Delpérée donne des leçons
et on nest pas là pour ça», rêvais-tu à juste titre; « la fin de la
Belgique, je ne la vivrai peut-être pas, je respecte le système
démocratique », assurais-tu. Charmant. Presque. 1 000 jours et deux élections plus tard. Tu
as compris et restes fidèle à ce que beaucoup dautres narrivent pas à
appliquer : la communication politique doit être simple. Et cest sa
principale difficulté parce quen Belgique tout est compliqué. Mais elle
doit se baser aussi sur des principes de réalité, de cohérence,
dhonnêteté intellectuelle et de crédibilité au risque un jour de passer
de lefficacité à la débilité. La communication politique doit donc être simple mais pas simpliste. Et Bart, tu es aujourdhui un communicant simple et simpliste. Car quoi ? «
Di Rupo doit lâcher sa communauté » Simple en effet comme argument,
cest le prix pour devenir 1er ministre. Quelle logique implacable !
Mais cela signifie que Wallons !, Bruxellois !, vous ne méritez même pas
dêtre défendus, au contraire du pire des criminels. Vous êtes une sous
marque pour ne pas dire une sous race. Ça, cest pire que du simplisme. Autre
revendication simple de Bart, négocions rien quentre PS et NVA te
faire voir celui qui ne suit pas. Electeurs de Ecolo, du cdH voire du MR
vous avez élu des presse-boutons mono-neuronaux, qui nont rien à dire,
privés quils sont de tout libre examen et de toute pensée libre. Toi,
Napoléon Bonabart, Empereur de droit divin. A 12h15, Di Rupo dit non à
ta formule à deux ; 18 heures, peu importe, tu lances ton exigence. En
Belgique comme au tennis, il faut être au moins deux pour monter sur le
terrain. Et voilà que tu joues au jokari politique. En réalité, tu veux
être tout seul. Définitivement, tu es un petit polisson. Par
ailleurs, Jules Verne prédisait lui le tour du monde en 80 jours et il
ta fallu 80 jours pour te rendre compte que ce serait bien décrire les
accords. Avec toi, Phileas Fogg naurait jamais vu le jour. Voyage en
Bartsurdie où un gouvernement nest éternellement pas pour demain. Autrement
plus cocasse. Même les journalistes francophones de RTL et de la RTBF
ne pouvaient pas lundi te poser de questions. Leurs confrères flamands
ont dû les poser à leur place. Les scribouillards de la langue de
Voltaire nont plus accès à toi, ô toi, nouveau maître de la langue de
Vondel. Enfin,
pour terminer lapologie de ton discours : « pas de chèque en blanc
pour Bruxelles ! » Bien sûr, encore une évidence communicationnelle.
Mais, attention, Bart, les chèques en bois et en noir sont beaucoup plus
dangereux. Bref,
Bart, tu te Kadhafises. A linstar du dictateur lybien qui proclamait
cette semaine que la majorité des italiens devraient se convertir à
lIslam, tu prends juste les francophones pour des carbonades quil
suffirait de fondre ou de flamandiser. Au plaisir de te lire, Alain Raviart, chroniqueur et très ancien porte-parole de Joëlle 2 septembre 2010.
