~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
24-01-2010
Ambiance in de sixties
en vooraleer we doorgaan met sixtiesmuziek laten we de jongsten
kennismaken met of brengen we de oudsten de idiote dansjes ter
herinnering waarmee de witte jeugd zich amuseerde en naar een geschikte
partner zocht...met dergelijk paringsdansen sterft elke soort ooit
onherroepelijk uit
Lang geleden dat we nog iets van de SP-a hadden gehoord, laat staan
erover geschreven. Onze lievelingspolitica Gennez waanden we bedolven
onder Haïtiaanse brokstukken. En zie plots duikt ze weer levend en wel
op. De nieuwjaarsreceptie is altijd biedt altijd een mooie gelegenheid
voor een forse toespraak en revolutionaire ideeën. Dit jaar was het
weer middenin de roos. Dat levert het voordeel op dat je effe in de
pers verschijnt en daarna niks meer. Voor de inhoud van de toespraak
hopen we inderdaad dat er geen wijziging optreedt in dit ijzersterke
scenario. Want één ding zien we echt niet zitten namelijk de
verwezenlijking van het geniale pensioenplan van Gennez...eerst laten
we jullie lezen waarover het gaat:
Sp.a: "Stop geld reddingsoperatie banken in het Zilverfonds"
De sp.a
wil dat de regering het geld dat ze gebruikte om de banken te redden in
het Zilverfonds stopt. Bovendien willen de Vlaamse socialisten dat elke
werknemer voortaan recht krijgt op een tweede pensioenpijler. Dat
maakte voorzitster Caroline Gennez zondag bekend in haar nieuwjaarstoespraak.
Volgens Gennez gebruikt de regering de economische crisis als
een alibi om niets te doen en wordt daardoor het sociaal model
uitgehold. Ze vindt het niet kunnen dat het Zilverfonds wordt
afgebouwd. "Indien wij de afgelopen 20 jaar zo onze oren laten hangen
als deze regering, dan was er vandaag geen sociale bescherming meer",
aldus Gennez.
Pensioenen
Volgens de sp.a
zijn de pensioenen vanaf 2014 niet langer betaalbaar, maar doet de
regering hier niets aan. Daarom werkt de partij aan een pensioenplan
dat de problemen moet aanpakken.
Zo willen de socialisten dat alle werknemers recht krijgen op een
aanvullend pensioen. Alle individuele pensioenregelingen op
ondernemingsniveau moeten bovendien geïntegreerd worden in het publiek
pensioenfonds. Zo kan het wettelijke pensioen versterkt worden.
Banken
De sp.a
vraagt de regering ook om alle bijdragen die aan de banken werden
gestort in kader van de reddingsoperatie, goed voor zo'n 21 miljard
euro, in het Zilverfonds te stoppen. Dat zijn alle dividenden, premies
en betalingen van de banken en de bijdrage die de financiële
instellingen jaarlijks moeten ophoesten voor de begroting.
Wat ons in dit rattenbvangersverhaal vooral intrigeert is de passage en we citeren letterlijk: "Alle individuele pensioenregelingen op
ondernemingsniveau moeten bovendien geïntegreerd worden in het publiek
pensioenfonds. Zo kan het wettelijke pensioen versterkt worden."
Wil
ons Carolien persoonlijk komen uitleggen wat dit zinnetje exact
betekent want erg duidelijk is dat voor onze muizenbreintjes niet.
Betekent dit dat alle extra-wettelijke pensioentegoeden moeten
overgeheveld worden naar een een staatsfonds? Dat betekent dus concreet
dat alle bedrijfspensioenplannen die meestal de vorm hebben van een
verzekering, genationaliseerd zullen worden of zitten we verkeerd?
We hadden eveneens graag vernomen wat voor een beest "het publiek
pensioenfonds" dan wel kan zijn? Volgens ons is het Belgische
pensioensysteem nu net niet gebaseerd op publieke pensioenfondsen want
er zijn, buiten wat schamele miljarden in het zilverfonds, nooit
reserves aangelegd voor de uitbetaling van de wettelijke pensioenen.
Wij dachten dat we in België met een repartitiesysteem zaten of met
andere woorden de aktieven betalen de pensioenen van de niet-aktieven
wat dus inderdaad dreigt in het honderd te lopen met de
vergrijzingsgolf die eraan komt.
Dus "het publiek pensioenfonds?????" Voor ons is dit een onbekend
beestje...tenzij het zilverfonds bedoeld wordt. Dat zou betekenen dat
alle extra-wettelijke pensioenreserves in het zilverfonds moeten
gestort worden. Hoe de SP-a zoiets geks kan bedenken weten we niet. In
elk geval moet de uitvinder van zulke onzin dringend psychologische
hulp krijgen of tenminste een paar jaar geïnterneerd worden in een
gesloten instelling.
Het is echter totaal kierewiet te bedenken dat de individuele
pensioenregelingen op bedrijfsniveau de wettelijke pensioenen moeten
komen versterken. Waarom zijn die extra-wettelijke juist uitgevonden?
Juist omdat de wettelijke pensioenen in ons Belgistan tot de
allerlaagsten in Europa behoren. Er valt moeilijk mee te overleven als
je enkel daarvan moet trachten rond te komen na een leven hard werken.
Als je dan nog geen eigenaar bent van je eigen woonst dan kan je het
wel schudden zonder vette spaarrekening. En dan zeggen onze inlandse
sossen dat daarmee het wettelijk pensioen moet versterkt worden. Dit is
de sossenwereld op zijn kop en het definitief opgeven van het gevecht
voor een deftig wettelijk pensioen.
Niet dat wij iets zouden hebben tegen de tweede pijler noch tegen
individueel pensioensparen, noch tegen het verwerven van een eigendom,
de drie pijlers naast het wettelijk stelsel maar voor iemand die zich
nog een beetje sos wil noemen is het eerste stelsel, namelijk het
wettelijke pensioen datgene dat er moet voor zorgen dat je je ouwe dag
kan overleven zonder ergens in de goot te zitten bedelen.
Hoe ze trouwens de sollen van de bedrijfspensioenplannen willen
overhevelen daar zullen ze bij de verzekeringen toch graag wat meer
uitleg over krijgen. Als je nu al ziet dat de privéziekteverzekeraars
nu al hun broek vegen aan wettelijke bepalingen die hen verbieden hun
premies drastisch te verhogen maar dat ze een soort index van de
ziekenhuisprijzen moeten volgen en dat dus lekker niet doen dan moeten
de sossen eens duidelijk maken hoe ze dat verzekeringsgels van de
extra-wettelijke pensioenen in handen willen krijgen.
Meestal bestaan deze extra-wettelijke pensioenen trouwens uit twee
gescheiden gedeelten, het patronale (meestal het grootste deel) en het
werknemersgedeelte en bestaan er wel meer dan één systeem met meestal
een totaal andere uitkomst. Je hebt rentesystemen en
kapitaaluitkeringen. Je hebt systemen met een te bereiken doel en
doodsimpele gekapitaliseerde fondsen met wettelijk rendement....zal dat
fameuse onbekende staatsfonds al die verschillende systemen dan zelf
beheren of enkel de sollen opstrijken???? Wij houden ons hart vast. In
elk geval wachten we vol ongeduld op een concrete uitwerking van dit
idiote plan. Maar Gennez is dan toch maar mooi in de pers gekomen en
niet iedereen kan daarvoor op een Belgische vlag trappen in het bijzijn van Miss Belgique. Maar iemand zou Gennez toch eens moeten uitleggen dat je best geen botten draagt onder een snoezig zomerkleedje...Van Brempt weet dat nochtans. Dit niveau van discussies kan de SP-a nog aan, denken we. Over de pensioenen, ooit hun "core-business" zijn ze uitgepraat. Dat is duidelijk.
Velen onder jullie eten graag banaantjes. De lekkerste bananen zijn
natuurlijk Chiquitabananen...het zijn de grootste , de mooiste de
zoetste...maar ze zijn niet zoet voor iedereen. Het is wel geen nieuw
verhaal maar het kan geen kwaad om het toch maar onder ons
waterzonnetje te brengen vooraleer we nog eens een tros Chiquita's in
ons winkelkarretje leggen:
allies in their decades-old struggle against leftist guerrillas.
Colombia's attorney general has now opened a similar case, and has
requested information from the Justice Department. Colombia might also
seek the extradition of eight Chiquita officials on charges that the
company used one of its own ships to smuggle weapons to the same
paramilitary group.
The news about links between bananas and terror comes amid
continuing revelations about the depth and breadth of paramilitary
influence at all levels of government. "Para-politics" has already taken down the country's foreign minister, a provincial governor and the head of the secret police, among others.
Now the mounting scandal is closing in on one of President Álvaro Uribe's closest allies. Just last weekend, the Los Angeles Times
revealed a secret intelligence report that has been circulating
recently at the CIA charging that the head of Colombia's Army, Gen.
Mario Montoya, planned and executed a 2002 military operation with
Medellín-based paramilitaries. Army forces killed at least fourteen
people during "Operation Orion," with dozens more reportedly
disappeared during the sweep.
Many wonder whether the crisis will be the undoing of President
Uribe himself, who is considered Washington's top ally in Latin
America.
These recent disclosures and a growing collection of declassified
documents are beginning to provide a clearer picture not only of how
business is done in Colombia but also of the nexus of
paramilitary-corporate-state terror that fuels Colombia's conflict.
Good Faith?
The indictment
handed down by US Attorneys in the Chiquita case describes in the most
lucid terms the deliberate, methodical nature of the company's
relationship with the paramilitaries.
Chiquita's payments to paras began in 1997, the year the AUC was
formed, and continued until February 2004. Importantly, the company
gave the group at least $825,000 after it was designated a Foreign
Terrorist Organization (FTO) in 2001. US law bars support to any
organization on the State Department's FTO list.
Chiquita had been making similar payments to the leftist FARC and
ELN guerrillas since returning to Urabá in 1989. Seven years earlier,
the company had sold off its holdings in the war-torn region, but was
lured back by the promise of expanding international fruit markets.
It is not immediately clear what weighed into Chiquita's decision to
switch from the guerrillas to the paras in 1997. One factor may have
actually been the law. That year, both the FARC and ELN were added to
the FTO list. The AUC was not added until 2001. But it was also clear
that the paras had gained the upper hand in Urabá, the country's top
banana-growing region, and the center of Chiquita's Colombia
operations.
The payments were arranged by Carlos Castaño, the AUC's fugitive
(now deceased) leader, in a 1997 meeting with officials from Banadex, a
wholly-owned Colombian subsidiary of Chiquita. Castaño and other
paramilitary chiefs formed the AUC that same year, coordinating the
military and political strategies of previously disparate paramilitary
groups.
The indictment suggests that the paramilitary chief used a
combination of coercion and enticement. "Castaño sent an unspoken but
clear message that failure to make the payments could result in
physical harm" to the company and its personnel. On the other hand, he
also assured Banadex "that the AUC was about to drive the FARC out of
Urabá."
Castaño delivered on his promise. The first payment came just in
time to help underwrite a major southward expansion of paramilitary
influence in the country. Over the next seven years, Chiquita would
make more than 100 separate payments to the AUC, and the AUC would
carry out some of its most shocking massacres.
The paramilitary offensive began with the July 1997 killings of at
least thirty civilians in Mapiripán, a traditionally
guerrilla-controlled hamlet in a remote coca-growing region in
southeastern Colombia. Some 200 AUC paramilitaries were flown in from
Urabá to carry out the slaughter, their entrance and exit facilitated
by local army troops.
Paramilitary killings rose dramatically while the payments
continued. The AUC quickly gained a reputation for the shocking
brutality of its crimes, and Castaño openly boasted about many of them.
The slaughter left a trail of mangled corpses across the country, from
the banana farms of Urabá to the coca fields of Putumayo. An
overwhelming majority of the victims were civilians.
The indictment states that the payments "were reviewed and approved
by senior executives of the corporation," who knew by no later than
September 2000 "that the AUC was a violent, paramilitary organization
led by Carlos Castaño.
Chiquita insists that it was simply trying to do the right thing.
"The payments made by the company were always motivated by our good
faith concern for the safety of our employees," Chiquita CEO Fernando
Aguirre said in a statement published March 22 in the Chicago Tribune.
The "good faith" payments continued for more than a year even after the
company disclosed the relationship to the Justice Department in 2003.
At that time, Chiquita's lawyers insisted that the company terminate
the arrangement. "Must stop payments," said one note obtained by
prosecutors. "You voluntarily put yourself in this position," read
another. "Duress defense can wear out through repetition. Buz
[business] decision to stay in harm's way. Chiquita should leave
Colombia."
Astoundingly, Chiquita made at least nineteen more payments even
after the Justice Department told the company that "payments to the AUC
were illegal and could not continue."
Mario Iguarán, Colombia's attorney general, says he will seek the
extradition of eight Chiquita officials connected to the case. His
office is also seeking information about charges that in 2001 a ship
unloaded some 3,400 AK-47 rifles and 4 million rounds of ammunition in
a Banadex-controlled dock in Colombia destined for the AUC. These
charges were first detailed in a 2003 report from the Organization of
the American States.
"This was a criminal relationship," said Iguarán, in a recent report published in theWashington Post. "Money and arms and, in exchange, the bloody pacification of Urabá."
The Convivir Connection
The Chiquita indictment also implicates the Colombian state through
a program known as Convivir, a network of hundreds of private security
cooperatives licensed by the government to patrol rural areas and
gather intelligence under the direction of local military commanders.
The Convivir connection is particularly resonant now. President
Álvaro Uribe was one of the program's key sponsors while governor of
that region in the mid-1990s. As president, he has established similar
intelligence and security networks around the country.
The indictment lists dozens of AUC payments that were channeled
through "intermediaries" from "various" Convivir groups in Urabá. The
AUC used these groups "as fronts to collect money from businesses for
use to support its illegal activities."
The fact that the company was obliged to channel its illegal
payments through the ledgers of the state-backed security network is
especially telling. Clearly the AUC did not expect any interference,
and in the end, the Convivir appear to have functioned much as US
intelligence predicted they would.
From the start, US military officials had said that the program
would "degenerate into uncontrolled paramilitary groups." Ambassador
Myles Frechette wrote in 1994 that there had "never been an example in
Colombia of a para-statal security group that has not ultimately
operated with wanton disregard for human rights or been corrupted by
local economic interests."
One Colombian Army colonel told the Embassy in 1997 that there were
"serious problems with the legal 'Convivir' movement," and acknowledged
the "potential for the convivir's to devolve into full-fledged
paramilitaries."
Indeed, the Convivir were linked to the most brutal massacres of the
AUC offensive. The president of one Urabá-based Convivir was found at
the scene of a 1998 massacre of fourteen peasants near the Colombian
capital. One Colombian expert told the US Embassy that, like Mapiripán,
these killings "sent a message to the FARC that the paramilitaries can
go anywhere and do anything. Not long thereafter, the president of one
Urabá-based Convivir was found dead at the scene.
Above all, it was clear that the military was neither prepared nor
inclined to challenge Castaño. In 1998 the CIA reported that senior
Colombian military officers were "frustrated with the military's dismal
performance on the battlefield" and might "increasingly view turning a
blind eye--and perhaps even offering tacit support to--the
paramilitaries as their best option for striking back at the
guerrillas."
Then-Armed Forces Commander Manuel Bonett, like his predecessor,
Harold Bedoya, had demonstrated "little inclination to combat
paramilitary groups," according to another CIA report.
The information obtained by the Times last week suggests
that the CIA also has serious doubts about whether Colombia's current
army commander has the resolve to sever paramilitary ties. The
allegations link General Montoya to Diego Murillo, the former leader of
a vicious paramilitary group based in Medellín. Murillo currently sits
in a Colombian jail, while the government mulls his extradition to the
United States on drug charges.
The Cost of Doing Business
"Funding a terrorist organization can never be treated as a cost of
doing business," said US Attorney Jeffrey Taylor in a press release
about the Chiquita case. But while the Justice Department deserves some
credit for pursuing the company's ties to the paras, the result is
unlikely to have much impact on the way business is done in Colombia.
With last week's plea, Chiquita has received an even better deal
than the AUC is getting under President Uribe's "Justice and Peace"
program.
Critics deride "Justice and Peace" as an "amnesty" scheme designed
specifically for Colombia's paramilitary armies. The plan calls on the
AUC to disarm and demobilize its forces in return for dramatically
reduced criminal penalties. Paramilitary leaders who agree to make full
confessions and nominal reparations payments to the thousands of
victims of the group's ghastly reign of terror are guaranteed light
sentences under the program.
But despite the new evidence, the process is unlikely to uncover
much about Montoya's paramilitary sympathies, or the military's
Convivir networks. The government commission established to adjudicate
the truth and reparations process is not specifically authorized to
investigate the Colombian state, only "illegal armed groups."
It does seem likely that the CIA disclosure will strain relations
with the Colombian military. As head of the Colombian army, General
Montoya wields tremendous influence, and the United States needs his
support for its counternarcotics programs and other priorities.
Montoya's fate may be more closely tied to decisions made by a
Democrat-controlled US Congress than by the Colombian justice system.
The Chiquita case provides one additional twist. Lauded in recent
years for the unprecedented number of narco-trafficking suspects it has
handed over to the United States, the Colombian government has now
turned the extradition issue on its head, putting the US government in
the delicate position of responding to Colombia's request for the
extradition of Chiquita executives. This case will surely be one to
watch, as the Colombian government relishes its chance to divert
attention away from its own paramilitary problem.
But if history is any guide, the Chiquita execs have little to fear.
Impunity is far more frequently the rule than the exception in
Colombia. And for the time being at least, coming to some sort of modus
vivendi with paramilitaries is likely to remain the "cost of doing
business" in Colombia.
CBS)This story was first published on May 11, 2008. It was updated on Aug. 9, 2009.
For
American corporations, the rewards of doing business abroad are
enormous, but so are the risks. And over the past 25 years no place has
been more perilous than Colombia, a country that is just beginning to
emerge from the throes of civil war and narco-terrorism.
Chiquita
Brands International of Cincinnati, Ohio, found out the hard way. It
made millions growing bananas there, only to emerge with its reputation
splattered in blood after acknowledging it had paid nearly $2 million
in protection money to a murderous paramilitary group that has killed
or massacred thousands of people.
As correspondent Steve Kroft
reported last year, the victims' families are now suing Chiquita in an
American court, and investigators in Bogota and on Capitol Hill are
looking at other U.S. companies that may have done the same thing.
From
the air, the plains of the Uraba region are carpeted with lush foliage
of banana plantations, which have long provided a livelihood for the
people of northern Colombia. And for the better part of century, its
best known product has been the Chiquita banana.
But since the
1980's, the business of bananas there has been punctuated with gunfire.
First, the area was taken over by Marxist guerillas called the "FARC,"
whose ruthlessness at killing and kidnapping was exceeded only by the
private paramilitary army that rose up to fight them. Chiquita found
itself trying to grow bananas in the middle of a war, in which the
Colombian government and its army were of no help.
"These lands
were lands where there was no law. It was impossible for the government
to protect employees," says Fernando Aguirre, who became Chiquita's CEO
long after all this happened.
Aguirre says the company was
forced to pay taxes to the guerillas when they controlled the territory
in the late 1980s and early 90s. When the paramilitaries, known as the
"AUC," moved in in 1997 they demanded the same thing.
"Did the
paramilitaries state, specifically to you, that if you didn't make the
payments, your people would be killed?" Kroft asks.
"There was a
very, very strong signal that if the company would not make payments,
that things would happen. And since they had already killed at least 50
people, employees of the company, it was clear to everyone there that
these guys meant business," Aguirre says.
Chiquita only had a
couple of options and none of them were particularly good. It could
refuse to pay the paramilitaries and run the risk that its employees
could be killed or kidnapped, it could pack up and leave the country
all together and abandon its most profitable enterprise, or it could
stay and pay protection, and in the process, help finance the
atrocities that were being committed all across the countryside.
"These were extortion payments," Aguirre says. Either you pay or your people get killed.
"And you decided to pay," Kroft remarks.
"And the company decided to pay, absolutely," Aguirre says.
There was no doubt in the company's mind that the paramilitaries were very bad people, Aguirre says.
Just
how bad was already becoming evident. The paramilitaries, who were
funded initially by large landowners, and later by the cocaine trade,
not only drove the Marxist guerillas from the area, they tried to
eliminate anyone who might have leftist sympathies, from labor leaders
to school teachers. Sometimes entire villages were wiped out in the
most grisly fashion. Gloria Cuartes was the mayor of Apartado, and
witnessed much of it with her own eyes.
"I was a mayor whose job was just to gather the dead," Cuartes says.
In
1996 she went to a school to talk to the children about the violence
that surrounded them. While she was there, the paramilitaries arrived
and murdered a 12-year-old boy, whose only crime had been to announce
their presence.
"They cut off his head, and they threw the
head at us," Cuartes remembers. "I went into a state of panic. They
were there for four hours, with their weapons, firing shots toward the
ceiling. One hundred girls and boys were with me. The children did not
scream. They were in shock."
Asked if they said anything to
her, Cuartes says, "No. Their language was death. Their message was
that if they could do this to children, they could do it to me."
As
the atrocities piled up all across the country, Chiquita continued to
make the payments to the paramilitaries, viewing itself as a victim of
the violence, not a facilitator.
But all of that changed in 2001, when the U.S. government designated
the paramilitaries a terrorist organization, making any kind of
financial assistance to the group, coerced or otherwise, a felony. Yet
Chiquita continued to make the payments for another two years, claiming
it missed the government's announcement.
"It was in the
newspapers. It was in the Cincinnati Enquirer, which is where your
company headquarters is. It was in the New York Times," Kroft points
out. "I mean, this is a big part of your business, doing business in
Colombia. I mean, how did you miss it?"
"Well, again, I don't
know what happened during that time frame, frankly. What I know is, all
the data shows that the company, the moment it learned that these
payments were illegal in the United States, that's when they decided to
self-disclose to the Department of Justice," Aguirre says.
By
"self-disclose," he means Chiquita, on the advice of its attorneys,
turned itself in to the Justice Department. One of the first things
Aguirre did when he became CEO was to stop the payments and sell the
company's Colombian subsidiary. The company pled guilty to a felony and
agreed to pay a $25 million fine, but that wasn't the end of its legal
problems.
"This company has blood on its hands," says attorney
Terry Collingsworth, who has filed one of five lawsuits that have been
brought against Chiquita, seeking money for the families of Colombians
killed by the paramilitaries.
Collingsworth says the money
Chiquita paid for seven years may have kept its employees safe, but it
also helped buy weapons and ammunition that were killing other people.
"Are you saying that Chiquita was complicit in these massacres that took place down there?" Kroft asks.
"Absolutely.
If you provide knowing substantial assistance to someone who then goes
out and kills someone, or terrorizes, or tortures someone, you're also
guilty," Collingsworth says.
Asked if he believes that Chiquita
knew this money was being used to go into the villages and massacre
people, Collingsworth says, "If they didn't, they would be the only
ones in the whole country of Colombia who didn't think that."
"You're not saying that Chiquita wanted these people to be killed?" Kroft asks.
"No,
they were indifferent to it," Collingsworth says. " they were willing
to accept that those people would be dead, in order to keep their
banana operation running profitably, and making all the money that they
did in Colombia."
Collingsworth says he thinks the company should have just picked up and left.
"It's
easy for a lawyer to give that type of advice, after the fact," Aguirre
argues. "When you have more than 3,500 workers, their lives depend on
you. When you've been making payments to save their lives, you just
can't pick up and go."
"What did the company think this money was gonna be used for?" Kroft asks.
"Well, clearly to save lives," Aguirre says.
"The lives of your employees?" Kroft asks.
"Absolutely," Aguirre says.
"It was also being used to kill other people," Kroft says.
"Well,
these groups were funded with hundreds of millions of dollars. They had
the guns," Aguirre says. "They had the bullets. So I don't know who in
their right mind would say, 'Well, if Chiquita would have stopped,
these killers would have stopped.' I just don't see that happening."
"Do you feel that the company has any responsibility to compensate the victims of the paramilitaries in Colombia?" Kroft asks.
"The
responsibility of any murders are the responsibility of the people that
made the killings, of the people who pulled the trigger," Aguirre says.
The Justice Department decided not to prosecute
any corporate officers at Chiquita, which included prominent
businessmen such as former CEO Cyrus Freidheim Jr., who later led the
Sun-Times Media Group, and board member Roderick Hills, a former
chairman of the Securities and Exchange Commission.
The
decision created a furor in Colombia. The country's prosecutor general
said he would begin his own investigation, and has threatened to
extradite some of Chiquitas executives to stand trial in Colombia.
There's
also a Congressional investigation, led by Representative William
Delahunt of Massachusetts, who chairs a House Foreign Affairs
subcommittee.
Rep. Delahunt has been quoted as saying that Chiquita is the tip of the iceberg.
Asked
what he means by that, Delahunt tells Kroft, "Well, I think that there
are other American companies that have conducted themselves the same
way that Chiquita has, except they haven't been caught."
How many companies?
"Well, there are several," Delahunt says.
Delahunt
says he doesn't want to share more information "because I want to give
those companies an opportunity to come before the committee."
60 Minutes
did find one person who was willing to name names inside a maximum
security prison outside Medellin: Salvatore Mancuso was once the leader
of the paramilitaries.
"Chiquita says the reason they paid the money was because your people would kill them if they didn't. Is that true?" Kroft asks.
"No
it is not true," Mancuso says. "They paid taxes because we were like a
state in the area, and because we were providing them with protection
which enabled them to continue making investments and a financial
profit."
"What would have happened to Chiquita and its employees if they had not paid you?" Kroft asks.
"The truth is, we never thought about what would happen because they did so willingly," Mancuso says.
Asked
if the company had a choice, Mancuso says, "Yes, they had a choice.
They could go to the local police or army for protection from the
guerillas, but the army and police at that time were barely able to
protect themselves."
Mancuso helped negotiate a deal with the
Colombian government that allowed more than 30,000 paramilitaries to
give up their arms and demobilize in return for reduced prison
sentences. As part of the deal, the paramilitaries must truthfully
confess to all crimes, or face much harsher penalties.
"Was Chiquita the only American company that paid you?" Kroft asks Mancuso.
"All
companies in the banana region paid. For instance, there was Dole and
Del Monte, which I believe are U.S. companies," Mancuso claims.
Both
Dole Food Company and Fresh Del Monte Produce, which is not affiliated
with Del Monte Foods, have issued statements strongly denying that they
made payments to the paramilitaries. Fresh Del Monte Produce said its
Colombian operation is "limited to a sales office which purchases
bananas from independent growers."
"Dole and Del Monte say they never paid you any money," Kroft tells Mancuso.
"Chiquita
has been honest by acknowledging the reality of the conflict and the
payments that it made; the others also made payments, not only
international companies, but also the national companies in the
region," Mancuso says.
"So you're saying Dole and Del Monte are lying?" Kroft asks.
"I'm saying they all paid," Mancuso says.
Mancuso
has been indicted in the U.S. for smuggling 17 tons of cocaine into the
country. He said he was more than willing to tell U.S prosecutors
anything they want to know.
"Has anyone come down here from
the United States to talk to you about Dole, or to talk to you about
Del Monte or any other companies?" Kroft asks.
"No one has come
from the Department of Justice of the United States to talk to us,"
Mancuso says. "I am taking the opportunity to invite the Department of
State and the Department of Justice, so that they can come and so I can
tell them all that they want to know from us."
"And you would name names?" Kroft asks.
"Certainly, I would do so," Mancuso says.
So far, the only company that has been charged with paying money to terrorists in Colombia is the one that turned itself in.
"Do
you think if you hadn't gone to the Justice Department and disclosed
the situation, that anything would've happened to you?" Kroft asks.
"Well,
Mr. Kroft, if we hadn't gone to the Justice Department, we probably
would not be here talking about this whole issue. No one would know
about this," Aguirre says.
Since
our story aired, Salvatore Mancuso has been extradited to the U.S. to
face drug charges, and the Colombian government has stepped up its
investigation of Dole. Two jailed paramilitary leaders have
corroborated Mancuso's claims that they received protection money from
the company.
Chiquita Brands International asked a judge Friday to dismiss lawsuits
claiming the banana company paid Colombian paramilitary groups that
killed hundreds or even thousands of people.
Lawyers for Chiquita insisted that the money it paid over a
seven-year period to the United Self-Defense Forces of Colombia had no
direct connection to massacres, kidnappings, assassinations and acts of
intimidation committed by the group in banana-growing regions.
"There
are no allegations that Chiquita was directly involved in any of these
incidents," said Gregg Levy, an attorney for Cincinnati-based Chiquita.
The
company acknowledges a subsidiary had paid the right-wing paramilitary
group known by its Spanish acronym AUC and another group. But its
lawyers contend the company was essentially extorted by the groups that
controlled areas where its bananas are grown.
But lawyers for the
Colombian plaintiffs claim in the lawsuits that Chiquita should be held
liable for billions of dollars in wrongful death damages, alleging it
paid both the AUC and the left-wing Revolutionary Armed Forces of
Colombia, or FARC. The U.S. lists both as terrorist groups.
"The
AUC was engaging in murder, torture, forced disappearances and
destruction of these communities," said Terry Collingsworth,
representing family members of about 173 people who died. "Everybody
knew this. Chiquita knew it."
The lawsuits claim Chiquita should
be held liable for allegedly providing material support to the AUC in
the form of cash, weapons such as AK-47s, military supplies and even
access to its banana ports for cocaine trafficking.
In return,
lawyers for the hundreds of Colombian plaintiffs claim, the AUC used
violence to drive out or kill Colombian labor leaders, attack rival
left-wing FARC guerrillas and their sympathizers, and essentially
become rulers of a region encompassing some 200 Chiquita banana farms.
The
lawsuits were filed around the country and consolidated in West Palm
Beach before U.S. District Judge Kenneth A. Marra, who held a hearing
Friday on the company's motions to dismiss.
Marra is expected to
issue a written ruling later in cases that collectively could amount to
the largest wrongful death claims in U.S. history, according to
attorneys involved. There was no timetable for Marra to rule.
One
claim on behalf of more than 600 people identified only as "Juan Does
and Juana Does" is seeking $20 million for each plaintiff, or more than
$13 billion. Another lawsuit seeks class-action status, which could
amount to tens of thousands of plaintiffs and possibly higher damage
amounts if successful.
Collingsworth said the AUC's actions
pacified the region, claiming that improved Chiquita's profits from
Colombia and forced out any smaller competitors.
Chiquita, he said, "knew their support was accomplishing these objectives," he said.
The lawsuits were filed after Chiquita previously acknowledged making payments to the AUC. The company paid a $25 million fine.
But
Chiquita denies responsibility for killings by the Colombian groups.
Through its Banadex subsidiary, Chiquita said it paid about $1.7
million from 1997 to 2004 to the AUC.
Chiquita, which sold
Banadex in 2004, contends that it was forced to pay both the AUC and
FARC as a form of extortion and that the company had no control over
violent acts by those groups. The two paramilitary groups have fought
for decades in Colombia's bloody civil war, and Levy questioned whether
the AUC was engaged in "terrorism" in the legal sense.
"There is
considerable dispute among the nations of the world about terrorism.
There are disputes about the definition of terrorism," Levy said.
The
lawsuits were brought under the Alien Tort Statute, adopted in 1789 in
part to deal with piracy claims. It allows non-U.S. citizens to make
claims in U.S. courts for acts that violate international law.
In
its most recent edition, the magazine, Super Lawyers, gave its cover
story to the General Counsel of Chiquita Brands International, praising
him for navigating the complex and difficult waters of Colombia. What
it failed to mention is the trail of tears in Latin America left behind
by Chiquita (formerly United Fruit, the architect of the 1954 coup in
Guatemala as well as the 1928 massacre of striking banana workers in
Cienaga, Colombia memorialized in One Hundred Years of Solitude). The
following letter, by union labor lawyer, Dan Kovalik highlights the
contradictions in the applause given to Chiquita. We note that, just
after this letter was written, Chiquita also received (quite
ironically) a sustainability award for its business abroad.
Re: Super Criminals
Dear Mr. White,
I just had the unfortunate experience of reading the cover story of
your recent publication, "Super Lawyers," which lauded the atrocities
of Chiquita (formerly, United Fruit) -- a company with a laundry list
of atrocities to its name, to be sure.
Your publication, which purports to highlight "not just the 'Usual
Suspects,'" actually did focus on one of the "Usual Suspects" for war
crimes in this issue. In this particular issue, you chose to applaud
the General Counsel of Chiquita for what he claimed to be Chiquita's
"extra-difficult decisions to save lives" by paying murderous
paramilitaries over $1.7 million over a 7-year period. Nothing is said
of the lives lost due to these payments, nor is there mention of the
cache of arms provided to the paramilitaries by Chiquita's Colombian
subsidiary (another count Chiquita pled guilty to).
According to Colombia's Attorney General, Mario Iguaran, Chiquita's
payments to the paramilitaries were "not paid for protection, but
rather, for blood; for the pacification of the Uruba banana region."
Iguaran, hardly a liberal, having been appointed by President Alvaro
Uribe, estimates that around 4,000 civilians were killed as a result of
the assistance Chiquita gave to the paramilitaries. Moreover, Iguaran
has opined that the very phenomenon of parmilitarism which has gripped
Colombia for years and which has led to countless murders, rapes and
other atrocities, would not have been possible without this assistance
by companies like Chiquita.
Yet, notwithstanding these facts, you chose to give Chiquita's General
Counsel your cover story to spew his apologies for his company's
support for war crimes. Of course, I should not be surprised, the law,
after all, being an instrument created and maintained to protect the
rich and strong from the poor and oppressed. I might just suggest that,
to keep up the facade of a justice system blind to the pocketbook of
the parties coming before it, you might not want to be so obvious in
your publication in highlighting the legal profession as a guardian of
those who amass profit through acts of massive violence.
I guess Bob Dylan said it best when he wrote, "All the criminals in
their suits and their ties, are free to drink martinis and watch the
sun rise . . . ."
I could end my note here, but a bit more is worth saying. Thus, even if
we take Chiquita and Mr. Thompson at their word, their conduct hardly
warrants congratulations. First, even by their own admissions to the
Justice Department and to your magazine, it allegedly took them over 2
years to realize that the paramilitaries they were paying and providing
arms to were designated by the U.S. State Department as "terrorists."
Is this a mark of great lawyering? Most of us would be fired for taking
so long to realize our client was engaged in such a high crime. Indeed,
what you call "super lawyering" would simply be called "malpractice" by
most reasonable observers. And, even if they were paying "protection"
to these killers to grow and profit from bananas as they claim, is that
also a reason for praise? The Justice Department, which certainly let
these folks off quite easily (they should all be in jail), certainly
didn't think this excused them from punishment.
I will end this by asking that you please refrain from ever sending me
your publication again. You should be ashamed of yourself and your
magazine. But, of course, we live in a world largely without shame,
where petty criminals spend years in jail and the big criminals rule
the world, thanks to the law you claim to be so dedicated to.
sorry beste lezertjes, vandaag nemen we een snipperdag, uit solidariteit met de opelarbeiders waarvan er binnenkort waarschijnlijk een heel deel in permanent snipperdagverlof zullen zijn.
Today, the Paris
Club -- an informal group of finance officials from the 19 richest nations, who
push for low-income country debt restructuring and relief -- officially
called for the cancellation of Haiti's debt.
Earthquake
aside, such a prominent call for debt relief for the Caribbean nation is overdue.
Haiti is a very poor country. It is also a very indebted one, part of a legacy
extending back to the 1820s. Then, France required the former slave colony to
pay something like $20 billion in today's dollars for its freedom. The country
has struggled ever since, with former dictator Jean-Claude Duvalier raiding the
country's accounts and amplifying what it owes.
The debt hurts Haiti,
horribly. As of last year, Haiti was paying $50 million a year just to service
its debt, not even to pay down the principal. It owed hundreds of millions -- more
than a quarter of its GDP.
Last summer, two
groups moved to cancel Haiti's debts given improved governance and economic
growth under President Rene Preval. In June, an International Monetary Fund
program, the Highly Indebted Poor Countries (HIPC) initiative, announced the
forgiveness of $1.2 billion of Haiti's $1.9 billion in debt. A month later, the
Paris Club followed suit, cancelling $214 million further, with Canada,
Belgium, Denmark, France, Germany, Italy, the Netherlands, Spain, Britain, and
the United States forgiving what Haiti owed them.
That still left
the country -- which has a GDP per capita of around $1,300, the same as
Bangladesh -- more than $700 million in the red. Experts have estimated that
the earthquake -- which killed an estimated 50,000 and leveled the population,
government, and business center of Port-au-Prince -- has wiped away at least 15 percent of Haiti's GDP.
France, under Finance
Minister Christine
Lagarde, who heads the Paris Club, has led the push for other governments
and entities to make Haiti debt-free. This means speeding up the cancellation
of Haiti's debts, a process which can take years even when countries and banks
have committed to clearing the books. More importantly, it means convincing
Haiti's main creditors -- the Inter-American Development Bank (IADB) and the
governments of Taiwan and Venezuela -- to forgive it.
Haiti owes Venezuela around $167
million and Taiwan $91 million. Ma Ying-jeou, the president of Taiwan, today
signaled that the country will forgive the debt. "I have already asked the
foreign ministry to conduct the necessary reviews to help Haiti to pass through
this difficult time," he said. Thus far, President Hugo Chavez has not addressed
the question.
The IADB forgave $511 million in debt last
year, still leaving Haiti owing it more than $440 million. The bank this week
approved $128 million in grants -- and the board of governors is convening to
discuss further debt cancellations.
Amerikaanse vakbond sluit opel Antwerpen en roept op om petitie te tekenen tegen sluiting van Toyota in Californië
Wat een tijden! Haïti compleet vernield, Opel Antwerpen dicht,
Monseigneur Leonard in Mechelen...'t is crisis. In Brussel wordt een
overvaller doodgeschoten. Niks abnormaals moest het niet zijn dat hij
de Lidl, de Lidl je leest het goed, overviel en dan nog wel per fiets. Tijdens een "wilde"
achtervolging schoot hij op alles wat bewoog en werd uiteindelijk
neergeschoten. Moest het geen werkelijkheid zijn dan was het pure
slapstick...http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF21012010_058
Politie schiet overvaller neer in Laken
donderdag 21 januari 2010
Bron: eigen berichtgeving, belga
Auteur:
yb, llo
LAKEN - Bij een overval op een Lidl-warenhuis in de Brusselse gemeente
Sint-Jans-Molenbeek is het donderdagnamiddag tot een schietpartij
gekomen tussen een overvaller en de politie. Dat meldt het Brusselse
parket. De overvaller is daarbij om het leven gekomen.
Rond
15.30 uur heeft een man een Lidl-warenhuis in de Rotterdamstraat in
Sint-Jans-Molenbeek overvallen. Na de overval ging de dader er op de
fiets vandoor maar hij stootte op een politiepatrouille die de
achtervolging inzette. De dader begon in het wilde weg te schieten.
In de Drootbeekstraat in Laken reden de agenten het achterwiel van de
vluchter aan zodat die ten val kwam. De man zette zijn vlucht te voet
verder en vuurde daarbij opnieuw op de agenten in de buurt van een
schooltje. Een Turkse vrouw die haar kind kwam ophalen is daarbij
gewond geraakt aan haar heup. Ook een politieagent raakte ernstig
gewond. De slachtoffers verkeren volgens de politie niet in
levensgevaar.
Uiteindelijk vuurde een agent een dodelijke kogel af op de dader.
Over zijn identiteit zijn nog geen details bekend. Waarschijnlijk was
er nog een tweede overvaller, maar die is voorlopig spoorloos.
En wij willen dus het enige blog worden dat geen artikel over Haïti schrijft. Basta! En over Opel? Daar
willen we gewoon een vraag stellen. Weet iemand nog wie de echte nieuwe
bazen zijn van GM? Anders gezegd de grootste aandeelhouders van New GM?
Want het oude GM heet tegenwoordig doodgewoon de Motor Liquidation
Company...zegt waarschijnlijk genoeg. Maar terug naar ons simpele vraagje wie zijn de aandeelhouders van het "New GM"?
effe een tableauke toveren:
bron Wikipedia General Motors
The following table is a comparison (estimates) of the new GM and the old GM:
Old GM (19082009, General Motors Corporation/Motors Liquidation Company)
Dus de Amerikaanse staatskas....maar laten we het aan Wiki over om het ons uit te leggen:
On June 1, 2009 General Motors filed for Chapter 11
bankruptcy proceedings from which it emerged on July 10, 2009 in a
reorganization in which a new entity acquired the most valuable assets.
GM is temporarily majority owned by the United States Treasury and to a smaller extent the Canadian government,[2][6][7] with the US government investing a total of US$57.6 billion under the Troubled Asset Relief Program.[8]
Een
andere aandeelhouder is dan ook nog de UAW union. Dit is de grootste
Amerikaanse automobielvakbond....en vandaag, op de dag van de
aankondiging van de sluiting van hun vestiging in Atwerpen vinden we op
hun site nog steeds deze sympathieke oproep : http://www.uaw.org/index.cfm
Saturday, December 12, 2009
Toyota threatens 50,000 California jobs
For 25 years, NUMMI workers have made award-winning,
high-quality cars and pickup trucks for Toyota. While the economic
crisis has affected the auto industry worldwide, Toyota has never
closed a factory or laid off a single full-time worker in Japan. Toyota
apparently feels American workers are more expendable.
The closure of NUMMI will have a devastating impact on
Californias already ailing economy and on every California family. At
stake are the jobs of 4,500 auto workers and 50,000 supplier and
support workers at more than 1,000 businesses throughout the state. Job
losses of this magnitude will have a crippling effect on small
businesses in many communities and drastically reduce tax revenue
needed for roads, parks, schools, and other public services.
California is by far Toyotas single biggest market for automobile
sales in the United States. Californians, and in fact all Americans,
have supported Toyota not only as consumers but also as taxpayers,
financing the recent federal "cash for clunkers" program which
benefited Toyota more than any other auto company. And now, Toyota has
launched a $1 billion marketing campaign to increase sales in
California and the United States -- at the same time they are shipping
our jobs away!
We have the power to insist Toyota honor its commitment to produce quality cars in California. Sign the petition and
take the pledge not to purchase Toyota products if Toyota closes the
NUMMI plant. By standing together, we can save 50,000 good-paying jobs.
We zullen deze petitie met veel plezier overhandigen aan de arbeiders van de Opelfabriek...of hoe cynisch kan men zijn....
Denkt onze Meneerke Peeters nu echt dat hij indruk zal kunnen maken op
deze aandeelhouders om Antwerpen open te houden???? Dus op de
Amerikaanse Staatskas en op de Canadese regering???? De investering van de Amerikaanse staatskas al eens bekeken?
Hallo? Of is dit gewoon cinema om wat meer stemmen te halen bij de volgende verkiezingen?
Wij nemen eveneens nota van de trouwens zeer terechte verontwaardiging
van Rudy Kennes hoofddelegee van het ABVV en Eddy De Decker van het ACV
bij Opel-Antwerpen die hopen op vakbondssolidariteit ...bij de UAW
moeten ze niet aankloppen vrezen wij...
In elk geval is de armen laten zakken evenmin een oplossing. Maar dit
is toch nog maar eens een mooi voorbeeld hoe ons huidige economische
systeem rare bokkensprongen maakt...Wij volgen effe niet meer...Wat was weer de juiste definitie van het woordje "protectionisme"?
Nu we nog eens mochten vernemen van LDD hoe we de staat moeten
ontvetten en zo veel mogelijk alles overlaten aan de privé is het toch
misschien interessant om naar Amerika te kijken. Daar is privatisering
al jaren het toverwoord en LDD verwijst graag naar ginder als lichtend
voorbeeld voor ons eigen Vlaanderen: Wij kunnen jullie sterk
aanbevelen deze site regelmatig te consulteren alvorens naar de
toespraken van de groten leider van het gezond verstand te luisteren: http://www.privatizationwatch.org/
When the entertainers of the right aren't declaring their disgust
with President Obama for groveling before foreign potentates, they're
pretending to fear him as a left-wing thug, an exemplar of what they
call "the Chicago way." As imagined by the right, the men in the West
Wing are like a demonic cross between the antiwar demonstrators who
gathered in Grant Park in 1968 and the Chicago cops who cracked their
hippie skulls. Tremble, men of commerce, before this infernal
combination.
Myths like this are fun to invent. The problem, as ever, is reality.
Consider one of the actual news
stories to emerge from Chicago of late: The city's decision to
privatize its parking meters. Thanks to a deal finalized in 2008,
Chicago's parking meters will be operated for the next 75 years by a
group of investors put together by Morgan Stanley, including the
sovereign wealth fund of Abu Dhabi.
View Full Image
Getty Images
Chicago Mayor Richard Daley
As
it happens, Chicago is the nation's leader in municipal privatization
efforts. That's right: The city that conservatives portray as the
citadel of the power-grabbing, government-growing left has been selling
itself off in pieces for years. It signed a 99-year lease for the
Chicago Skyway, a toll road in the city's South Side, back in 2005. It
did the same for its big downtown parking garages in 2006. Last year,
it approved a deal to privatize Midway Airport; fortunately, the
arrangements fell through.
The city's longtime mayor, Richard M. Daley, is such a keen
enthusiast of privatization that he has promoted it as the budget
solution for every government in the land. "If they start leasing
public assetsevery city, every county, every state and the federal
governmentyou would not have to raise any taxes whatsoever," Mr. Daley
told the Chicago Sun-Times in January. "You would have more
infrastructure money that way than any other way in the nation."
Selling public property is the true Chicago way. Had Mr. Obama not
been elected president, the nation's business journals would be falling
over one another to praise his city for its daring, market-friendly
innovations.
And if they chose, they would also
find just as much to criticize in Mayor Daley's real-life privatization
spree as they do in the brutality that they imagine President Obama
shows his opponents.
The details of the parking meter deal,
for example, were negotiated by the Daley administration with almost no
public scrutiny. When it came time to approve the billion-dollar
arrangement, the city council got exactly two days. It was a farce.
According to a report issued by Chicago's inspector general, "No
financial analysis was provided of the value of the parking-meter
system to the City if it retained the system, since no such analysis
had been done. . . . There was no public comment; no testimony from
critics or experts; no presentation of recent studies" on privatization
elsewhere.
It was not until months later that
Chicagoans discovered what a lousy deal it was. The inspector general's
report estimates that the private investors paid a little more than
half the amount that the system would have generated had the city held
onto the meters itself.
One alderman, described at length in
the Chicago Reader last May, figures that the parking system might be
worth four times what the investors paid. "The taxpayers had been
hosed," the Reader concluded.
Meanwhile, the cost of parking increased dramatically, as the new
parking-meter proprietor sought to maximize its return. Meters broke
down from the unaccustomed load of quarters. Tickets were handed out
with abandon. Chicagoans were furious.
What they eventually learned is that
they had handed over a component of self-governance to a private
company that is, by definition, unconcerned with the public interest.
Chicago police will still hand out parking tickets; the state of
Illinois will still suspend drivers' licenses; but for the next 75
years all of it will be done to ensure that citizens render proper
tribute to Wall Street.
And now comes the inevitable denouement. Last week, the Chicago City
Council voted to plug a hole in its 2010 budget using funds remaining
from the billion-dollar parking-meter haul, despite earlier plans to
invest the money for the long term. Almost all of it will be gone by
the end of next year.
It may not fit the myth, but that's
the real Chicago way. Sell off public property without public scrutiny.
Prohibit public input on an essential public service. Rationalize the
whole thing, as Mr. Daley's administration has done, by insisting that
government can't run such things as well as the private sector can.
And then, when the money runs out, privatize something else: The water supply, maybe. The sewer system. An airport or two.
Why not privatize a U.S. Senate seat, too? Just imagine what Abu Dhabi would pay for that.
Gisterenavond stelden we de vraag waar de Belgische gemeenten de
centen zouden halen om de aandelen die Electrabel nog aanhoudt in Elia
over te nemen. Electrabel heeft immers laten weten dat het haar
aandelen in Elia te koop stelt. We weten dat de gemeenten op een hoop
geld zitten door de verkoop van hun participatie in Distrigas aan het
Italiaanse ENI maar die berg geld moet dienen om de Electrabelaandelen
in Fluxys over te nemen. Dat was al een tijdje afgesproken en daarmee
was het geld op. Dus waar zouden ze de nodige poen halen, om hun
aandeel in Elia op te trekken met de 23% Electrabelaandelen????
Wel,
vandaag stond het antwoord reeds te lezen in de krant. We zijn niet
gewoon om zo vlug antwoord te krijgen op onze vragen maar we vermoeden
dat het niet echt op onze vraag was dat er werd geantwoord. Wel op de
zelfde vraag maar vanuit een andere hoek. Maar we zijn toch blij het
antwoord te kunnen lezen:
BRUSSEL - Als Electrabel zijn aandelenpakket in het hoogspanningsbedrijf Elia verkoopt, dan is het niet zo vanzelfsprekend dat de gemeenten daarvoor ook geld op tafel leggen. Ook al beschikken ze over een voorkooprecht.
Jos Ansoms van de koepel van de gemengde distributie-intercommunales Intermixt wond er gisteren geen doekjes om: de gemeenten kijken heel anders tegen een investering in Elia aan dan tegen een investering in het gasbedrijf Fluxys.
Een
overname van een deel of van het volledige belang van Electrabel in
Fluxys wordt gezien als een zeer interessante kans.Gemeentelijk
aandeelhouder Publigas beschikt bovendien over voldoende financiële
middelen om zelfs het volledige aandelenpakket van Electrabel in Fluxys
over te kunnen nemen.
Dat komt omdat de
gemeentelijke aandeelhouder op een berg contanten zit nadat het vorig
jaar zijn aandelen in Distrigas, het voormalige zusterbedrijf van
Fluxys, te gelde heeft gemaakt.
Publi-T, de gemeentelijke aandeelhouder van Elia, staat financieel echter veel minder sterk dan Publigas.
Voilà, dat is meteen duidelijke taal. In concreto betekent dit wel een
zeer lelijke streep door de rekening van de Eliadirectie met het oog op
de aankoop van het Duitse Vattenfallnet. Indien er immers een akkoord
komt met Vattenfall over de verkoop aan Elia moet die aankoop nog door
de raad van bestuur van Elia formeel worden goedgekeurd. Deze
twaalfkoppige raad van bestuur bestaat voor de helft uit onafhankelijke
bestuurders en dus nog een paar Electrabelbestuurders. Het is dus nog
geen uitgemaakte zaak dat daar zo makkelijk een ruime meerderheid
wordt gevonden om de overname goed te keuren. Door meteen na de
aankondiging door de Eliadirectie dat het terug onderhandelde met
Vattenfall over de aankoop van hun Duitse net naar buiten te komen met
het nieuws dat ze al haar aandelen in Elia te koop zette, gaf
Electrabel een zeer duidelijk signaal dat het niet geïnteresseerd was
in dergelijke operatie die haar tenslotte definitief in de vergeethoek
zou drummen binnen het Elia-aandeelhoudersschap.
Maar Elia wordt meteen ook gedwongen op zoek te gaan naar een
betrouwbare partner die nu al weet dat hij zijn participatie meteen
zal zien verwateren als de broodnodige kapitaalsverhoging zal
doorgevoerd worden om de rekening van de overname te betalen en de
blijde intrede van de dominante Australische investeerder zal mogen meemaken...geen rooskleurig
vooruitzicht voor een betrouwbare partner. Want je moet dan ook nog
zeker zijn dat die niet zou samenspannen met de Australiërs of het is
helemaal gedaan met de Belgische pret van Publi T of de Belgische
gemeenten.
Het lijkt ons eerder een scenario van een directie die zwaar heeft
gegokt ten koste van de Belgische verankering van ons eigen Belgisch
Transportnet door uit te kijken naar een strategische aankoop van een
ver buitenlands net en die nu het deksel op de neus krijgt van
Electrabel omdat er niet werd gesproken met alle aandeelhouders en die dus geen rekening heeft gehouden met alle scenario's. Maar wie zijn wij om dat juist te kunnen inschatten?
Misschien is het ook een opportuniteit voor een andere Europese
netbeheerder om zich meteen in te kopen bij de Belgische netbeheerder
om alzo inzage te krijgen in het reilen en zeilen bij Elia. Misschien
een kans voor het Hollandse Tennet of het Franse RTE om hun invloed uit
te breiden binnenin het hart van het Centraal West-Europese (CWE)net? Op
zich zou dit geen slechte zaak hoeven te zijn voor zover Elia dan ook
aandelen kan verwerven in Tennet en RTE. In dit scenario zouden we zeer
vlug een harmonisatie kunnen zien ontstaan binnen de verschillende
CWE-netten zoals Europa zou wensen. Maar het blijftt de vraag of dit
de echte strategie was die de huidige Elia-directie voor ogen had met
de verwerving van het Vattenfallnet????
Het blijft boeiend maar de stilte bij de politiekers is hallucinant en
zeker aan de linkse kant is dit onbegrijpelijk en onaanvaardbaar.
België dreigt de controle te verliezen over haar eigen Transportnet en
geen politicus die hierover ook maar een vraag stelt, geen partij die
hierbij een standpunt inneemt. Maar je zou een Franstalige burgemeester
benoemen in Kraainem en het land ontploft! De politieke prioriteiten in
Belgistan lijken eerder op een partituur van een ondermaatse opéra
comique dan op gedegen politieke analyses.
Deze zaak zal echter de toekomst van ons land bepalen en voor een stuk
van Europa en we blijven het van dichtbij volgen. In elk geval zijn we
nu reeds niet verrast door de volledige nulliteit van onze eigen
politici...
Vandaag naar de nocturne van het autosalon geweest om onze nieuwe
bedrijfswagen op kosten van dit blogje te bestellen. Omdat we voor de
eerste keer de magische weekgrens van de 1000 bezoekers hebben
doorbroken zijn we maar meteen naar de stand van Aston Martin
getrokken. We hebben daar arrogant genoeg gedreigd om hun metk door het
slijk te sleuren dat het niet meer mooi was om toch maar goeie
saloncondities te krijgen. We hebben een offerte met gratis voetmatjes
wat niet echt slecht is maar toch...Vooraleer het contract onder de
neus van de verantwoordelijke blogchef te schuiven zullen we hem toch
maar eerst zwaar bezatten...maar je weet nooit.
Ondertussen gaan
de grote manoeuvers rond Fluxys en vooral rond Elia verder want we
lazen in de pers dat Electrabel zich volledig wil terugtrekken zowel
uit Fluxys wat in de lijn van de verwachtinghen lag als uit Elia wat
veel minder verwacht werd.
BRUSSEL - Het lijkt erop dat GDF Suez en Electrabel snel de banden
zullen verbreken met Fluxys en Elia, de bedrijven die zorgen voor de
verdeling van gas en elektriciteit.
Een volledige verkoop zal GDF Suez heel wat rijker maken. De
aandelenpakketten die de Franse energiegroep heeft in beide
netbedrijven zijn op basis van de slotkoers van afgelopen vrijdag bijna
een miljard euro waard.
De
Belgische gemeenten mogen alvast hun geld beginnen te tellen want ze
staan op de eerste rij als de verkopen plaatsvinden. Via gemeentelijke
investeringsmaatschappijen beschikken zij zowel bij Elia als Fluxys
over een voorkooprecht.
Wanneer zullen GDF Suez en Electrabel de eerste stap doen om Fluxys en Elia te verkopen?
Wat
het gasnetbedrijf Fluxys betreft is dit voor zeer binnenkort, is te
horen. En ook in het geval van het hoogspanningsbedrijf Elia zou het
een kwestie van weken zijn.
Dat GDF Suez snel kleur
moet bekennen over zijn toekomst als aandeelhouder van Fluxys, is
onvermijdelijk. Het Franse energieconcern moet immers snel af van een
deel van zijn participatie van 38,5 procent in Fluxys. Dat komt omdat
een wet haar eigenlijk al had verplicht om voor 31december van vorig
jaar zijn positie in het gasbedrijf te verminderen tot 25procent.
De kans is echter zeer groot dat GDF Suez en Electrabel verkiezen om de band met Fluxys volledig door te knippen.
Als
dit het geval mocht zijn, staan de gemeenten klaar om het volledige
aandelenpakket over te nemen', stelt de Gentse burgemeester Daniel
Termont. Termont is ook voorzitter van de gemeentelijke
overheidsholding Publigas die vandaag al voor iets meer dan de helft
eigenaar is van Fluxys. Hij voegt er nog aan toe dat hij alle dagen een
brief verwacht waarin GDF Suez en Electrabel duidelijkheid zullen
geven. Publigas beschikt over een voorkooprecht bij de verkoop van
Fluxys-aandelen door Electrabel.
Maar er zijn ook
aanwijzingen dat GDF Suez en Electrabel binnenkort kleur zullen
bekennen over hun toekomst als aandeelhouder van het Belgische
hoogspanningsbedrijf Elia. Electrabel bezit nu nog 24,35 procent van
dit bedrijf.
Elia is momenteel aan het onderhandelen
over de aankoop van een hoogspanningsnet in het oosten van Duitsland.
De hoop is dat medio februari de knoop doorgehakt kan worden. In het
verleden werd op het Duitse hoogspanningsnet een waarde geplakt van 500
miljoen euro. Het valt te betwijfelen of Electrabel als aandeelhouder
nog mee de financiële verantwoordelijkheid wil dragen voor zo'n
overname.
Te meer omdat een recente Europese
regelgeving omtrent de verdere liberalisering van de elektriciteits- en
gasmarkt elektriciteitsproducenten zoals Electrabel verplicht om hun
machtsposities in monopolistische netbedrijven her en der in Europa op
te geven.
Dat GDF Suez zo snel lijkt af te willen
van Fluxys en Elia zou overigens ook ingegeven zijn door de overtuiging
dat de Belgische minister van Energie, Paul Magnette, tijdens de
periode van het Belgische voorzitterschap van de Europese Unie, werk
zal maken van de omzetting van deze Europese regels in nationale
wetgeving. Om zo te kunnen tonen dat België ook de eerste van de
Europese klas kan zijn bij het toepassen van Europese richtlijnen. Tot
nog toe was op het terrein van energie vaak het tegenovergestelde het
geval.
Wij zullen hier waarschijnlijk niet de enigen zijn die zich stilaan
beginnen af te vragen waar de gemeenten al die sollen zullen halen.
Enerzijds het aandelenpakket dat ze wensen over te nemen van Electrabel
in Fluxys en daar bovenop het pakket Electrabelaandelen in Elia en
vervolgens dan nog misschien moeten deelnemen aan de
kapitaalsverhoging van Elia als het dat Duitse Vattenfallnet
opkoopt...jawadde. En wij die dachten dat die gemeenten geen rooie
duit hadden ...of moeten de gemeentebelastingen omhoog?
In elk geval is het duidelijk dat Electrabel van zijn deelname in Elia
af wil vooraleer de verwatering van hun aandeel plaats vindt naar
aanleiding van een eventuele kapitaalsverhoging indien Elia het Duitse
Vattenfallnet overkoopt. Nu hebben ze nog 24,35 % en een paar bestuurders maar ze zijn meer dan waarschijnlijk niet geneigd om deel
te nemen aan de kapitaalsverhoging en dan dreigen ze een
verwaarloosbaar aantal percenten over te houden met misschien nog één
enkele bestuurder. Dat is natuurlijk niet echt interessant. Maar we
zijn toch benieuwd hoe de politieke wereld en de CREG zal reageren op
deze grondige wijziging in de aandeelhoudersstructuur van onze
nationale netbeheerder...erg benieuwd...we kunnen nauwelijks wachten.
Maar het is natuurlijk het seizoen bij uitstek waarin sommige soorten
hun winterslaapje houden en de meesten van onze politici behoren tot deze slaapsoorten ...of zijn we verkeerd? Hallo de sossen, hallo de groenen????????Wake up!!!!
Hallo beste lezertjes, waarschijnlijk dachten een aantal onder
jullie reeds dat we door Balkanfranciskanen het zwijgen waren opgelegd.
Dat is dus niet zo. Ons opzoekingswerk rond Elia nam wat meer tijd in
beslag en liever dan zever te schrijven, schrijven we dan een dagje
niets.
We hebben jullie in onze eerste bijdrage over het
overnameplan van Elia een uitleg gegeven over de overname door Tennet
van het Duitse Transpower, het vroegere E.ON-net. Tennet is de Nederlandse Transportnetbeheerder en is een staatsbedrijf. Elia is geen
staatsbedrijf maar wordt gecontroleerd door de Belgische gemeenten via
Publi T (33,01%) . Electrabel heeft systematisch haar participatie
afgebouwd en behoudt nog iets minder dan 25% van de aandelen. De rest
is verspreid onder kleine aandeelhouders waarvan de groep ARCO (=
voornamelijk ACV-vakbond) nog niet zo heel lang geleden heeft gemeld
dat ze meer dan 10% in handen heeft. Bron:http://www.elia.be/repository/pages/3a7522ea303943ddb6662000e27adfb7.aspx?language=NL
Dit
soort aandeelhoudersstructuur maakt het natuurlijk niet makkelijk om
het staatsbelang te laten voorgaan zoals het geval was bij Tennet maar
het sluit het niet uit natuurlijk. Elia wordt wat betreft haar
gereguleerde activiteiten gecontroleerd door de Belgische regulator
CREG. Wat zijn haar gereguleerde activiteiten? Dat zijn de taken die
haar als Transpottnetbeheerder in de wet werden toevertrouwd. Elia
heeft echter ook niet gereguleerde activiteiten namelijk haar eigen
studiebureau Elia-Engeneering en Belpex. Indien Elia het transportnet
van Vattenfall zou overnemen zou dit voor België een niet-gereguleerde
activiteit zijn waarover de Creg in feite geen controlerende functie
heeft. In Duitsland zou het natuurlijk wel een gereguleerde activiteit
zijn maar dat is een andere zaak.
Expertise in Grid Management Your Partner for Reliable Power Transmission
50Hertz Transmission GmbH is responsible for the operation, maintenance, planning, and expansion of the 380/220 kilovolt transmission grid throughout
the German Federal States of Thuringia, Saxony, Saxony-Anhalt,
Brandenburg, Berlin, Mecklenburg-Western Pomerania, and Hamburg. The
transmission grid operated by 50Hertz covers an area larger than 109,000 km² and runs a length of approx. 9,700 km.
It is the technical backbone that reliably supplies power to more than
18 million people as well to companies contributing approx. 20 percent
of German gross domestic product. In 2004, approx. 82 terawatt-hours
were transmitted through the area controlled by 50Hertz enough to
provide Berlin with power for five and a half years. More than 600
employees at 50Hertz work to ensure that this grid remains reliable. As
a provider of system services, the transmission grid operator is
responsible for maintaining constant line frequency and voltage,
balancing power generation with consumption, and ensuring
cost-effective power transmission. German law (Energiewirtschaftsgesetz
from 07/07/2005), European Parliament Directives and the European
Common Rules for the Internal Market in Electricity stipulate that
each transmission system operator (TSO) is responsible for operating
their controlled area of the transmission grid in a reliable,
cost-effective, consumer-friendly, efficient, and environmentally
friendly manner. In particular, each TSO is responsible for maintaining
the proper system balance as their contribution to reliable power
provision. To fulfil these obligations, it is necessary to manage
injected energy and power-consuming loads.
In addition to these classic duties, 50Hertz is also responsible for
accepting and transmitting all fed-in energy in compliance with the
German Renewable Energy Sources Act (EEG). High-volume payment
transactions are made relating to the EEG legislation as well as to the
law for conservation, modernisation and expansion of combined heat and
power (CHP) plants (Kraft-Wärme-Kopplung-Gesetz: KWK-G). In both the
technical and the commercial sense, 50Hertz Transmission GmbH is
managed independently of power generation, trade and sales within the
corporate group Vattenfall Europe AG. 50Hertz is thus an autonomous
enterprise in the sense of statutory unbundling.
50Hertz in the Heart of Europe
On the European power market, 50Hertz plays a key role due to
the central location of their transmission grid. This interconnects the
power networks of Denmark, Poland, and the Czech Republic with that of
Germany and links Scandinavia with the continental European continent.
Furthermore, it links the Union for the Coordination of Transmission of
Electricity (UCTE), recently expanded to include the Transmission
System Operators of Eastern Europe, with the Nordic Transmission System
Operators (NORDEL) of Scandinavia.
Dus
dit netwerk speelt een sleutelrol in de transmissieverbindingen met
o.a. de scandinavische netten (Nordel) en de Oost-Europese netten.
Geografisch omvat het de Duitse Bondsstaten, Thuringen, Saksen,
Saksen-Anhalt, Brandenburg, Berlijn, Mecklenburg-West Pommeren en
Hamburg. Als je d'r een atlas bijneemt zal je merken dat deze gebieden
dus geografisch niet aansluiten bij België en er zelfs eerder veraf
liggen.
We zijn wat gaan vergelijken met onze eigen Transportnetbeheerder Elia:
In
Duitsland bevoorraden ze dus een gebied van 109.000km2 E4lia zal dat
volgens onze aardrijkskundelessen ongeveer 33.000km2 zijn want Luxemburg zit erbij. Zij omvatten ongeveer 20% zoals ze hierboven schrijven
en Elia 100% van het nationale grondgebied. Wat betreft luchtlijnen
en ondergrondse kabels wordt de vergelijking al wat moeilijker wat
Transmission heeft alleen 220 en 380kV lijnen en kabel terwijl Elia een
niet onbelangrijk gedeelte 30 en 70kV kabels en lijnen beheert. Maar na
lang speuren en bellen kwamen we uit op :
9.700 km in 220/380kV
voor Transmission en Elia ongeveer 3600km in het zelfde gamma kV maar
eveneens een goeie 4.8OOkm in 30/70kV. Opvallend zijn de cijfers voor
de hoogspanningsposten. De website van Elia geeft 800 posten.
Transmission zou volgens onze bronnen een 60-tal posten hebben. Over de
direct door de transmissienetbeheerders beleverde grote industriële
klanten hebben we weinig gevonden en de boekhoudwaarde van Elia die
moet nu volgens de jaarbalansen die we op het internet vonden
schommelen rond de 1.300 miljoen en volgens onze bronnen zou die van
Transmission rond de 900 miljoen schommelen maar( dit hebben we niet
echt kunnen verifiëren. In elk geval is de huidige biedprijs van het
Duitse bankconsortium niet ver uit de buurt (860 miljoen )
Op
basis van deze cijfers kunnen we echter een aantal vragen stellen.
Stond er in de fameuse Pax Electrica III (we denken III maar we zijn
misschien de tel kwijt...) dat de Belgische gemeenten de
MEERDERHEIDSAANDEELHOUDER van Elia moesten worden? Anders hebben we de
toespraak van de Voorzitter van Intermixt, Jos Ansoms niet goed
begrepen op p5...van onderstaand document: http://www.intermixt.be/SiteCollectionDocuments/toespraken/Toespraak_voorzitter_Jos_Ansoms.pdf
Ze
hebben dit inderdaad gerealiseerd via een overname van 3%
Electrabelaandelen en zijn zo aan hun huidige meerderheid geraakt MAAR
indien deze overname van Transmission tegen de huidige biedprijzen
doorgaat moeten de Belgische gemeenten ofwel zelf met sollen op tafel
komen en dan vragen we ons af waar ze deze zullen halen maar er zal in
elk geval een kapitaalsverhoging in Elia moeten komen. Als de gemeenten
de centen niet kunnen ophoesten dan moet er een andere investeerder
worden gezocht. Deze is natuurlijk al gevonden omdat iedereen hier in
Belgistan maar al te goed weet dat onze gemeenten dit niet kunnen betalen... Dat betekent dan ook concreet dat er een
privé-investeerder achter de schermen zit te wachten om in het kapitaal
van onze nationale Transportnetbeheerder te stappen. Je zal nu zeggen
Who cares? Want Electrabel zit er toch al in. Inderdaad maar als
minderheidsaandeelhouder. Hoe hoger de prijs voor Transmission stijgt,
hoe groter het aandeel van de nieuwe privé-investeerder...en dat
betekent dus dat Belgistan, in tegenstelling tot Olland de controle
verliest op haar Transportnet en dit omwille van de aankoop van een
niet-gereguleerde activiteit...
Wij zijn dus erg benieuwd hoe
onze grote politiekers hierop zullen reageren. Zij moeten natuurlijk al
eerst wat essentiële dingen begrijpen, wat niet zeker is. Bovendien
hadden we toch ook graag de mening gehoord van de CREG. In feite heeft
de CREG daar niks in te zoeken maar toch...
een
Australisch pensioenfonds dat blijkbaar investeert in sociale zaken en
zich een sociaal profiel toemeet als investeerder. Dit laatste kan
verklaren waarom de Eliabestuurders groen licht hebben gegeven aan deze
overnamepoging. Intermixt wordt nogal gedomineerd door onze vrienden
van de Ceedee-envee dus dat is al 33% + 10% van Arco (ook erg ceedee en vee) dat geeft al snel
een 43% van de aandeelhouders...of dit sociaal profiel nu voldoende zal
zijn om de Belgistaanse Transportnetbeheerder nog te laten controleren
door een minderheidsaandeelhouder die zich zelf heeft schaakmat gezet??? Wij
zouden toch ook graag begrijpen waarom dergelijke overnames omwille van
een soort "stratego" van een aantal aandeelhouders nodig is? Het brengt
in dit stadium niks bij aan de uitbouw van een geïntegreerd net op de
schaal van het Centraal West-Europese net waarin België functioneert.
Het kan inderdaad zo zijn dat deze investering "strategisch slim " is
op langere termijn maar of dit een argument is waarmee een nationale
transportnetbeheerder moet uitpakken? De redeneringen van Tennet bij
de overname van het E.ON-net lijken ons in elk geval veel
steekhoudender dan dit ex-Oost-Duitsland-geval...maar wij zijn maar
kleine schepseltjes met weinig verstand...
Bovendien negeert men
hier de uitgestoken hand van Tennet aan de omringende
transportnetbeheerders om in te stappen in elkaars kapitaal. Als er een
uitwisseling zou komen tussen de netbeheerders van Nederland, België,
Frankrijk (met de Tennet-controle van het E.on net zit er al een
gedeelte Duitsland bij dat wel geïndustrialiseerd is..) dan zouden we
een heel eind opschieten met de uitbouw van het Centraal-west-europese
net zoals de Europese instanties al een tijdje vragen. De geplande
overname van een net buiten dit gebied door Elia is volgens ons dus een
gemiste kans en lijkt eerder speculatie dan een wil tot Europese
eenmaking wat betreft de energieuitwisseling...
In elk geval
merken we dat het ratingbureau Standard and Poor haar rating voor Elia
al naar beneden dreigt aan te passen in geval van overname. Wat
betekent dit? Dat Elia duurder zal moeten betalen als het leningen moet
afsluiten. Nu weten we allemaal dat er heel wat moet geëinvesteerd
worden in het Belgische net de volgende jaren. We denken hier aan de
integratie van o.a. de geplande windmolenparken, de komst van de
elektrische auto enz... Meer geld nodig dus en duurder...wie zal dat
betalen via de elektriciteitstarieven?????? Juist ja en dat is het
tegenovergestelde als wat we lazen bij de Ollanders en die hadden het
vermoedelijk bij het rechte eind. Die zijn daar trouwens niet slecht
bezig. Want vanuit een positie met zware productietekorten worden onze
ollandse kooplieden stilaan exporteurs van elektriciteit dank zij hun
overnames...dat is nog altijd anders dan te lezen dat je rating naar
beneden zal bijgesteld worden...
FRANKFURT (Dow Jones)--Belgian power grid operator Elia
System Operator SA (ELI.BT) is the preferred bidder in the sale of Vattenfall
Europe AG's (VTT-XE) German power transmission network despite a rival
consortium increasing its offer for the assets, said people familiar with the
situation Thursday.
The rival consortium, comprising Goldman Sachs Group Inc.
(GS), Allianz SE (ALV.XE) and Deutsche Bank AG's (DB) infrastructure fund
RREEF, increased its offer for the German power transmission network to around
EUR800 million last year, said two people familiar with the matter.
One of the persons said the consortium had previously
offered more than EUR500 million.
The bidders are now hopeful that the transaction will be
completed in the first quarter of 2010, the person added.
The consortium is competing against Belgian power grid
operator Elia, which Wednesday confirmed that it is in talks to acquire a controlling
stake in the 9,700- kilometer, ultra-high voltage power grid, which Vattenfall
put on the block in summer 2008.
Elia's offer for the Vattenfall grid was higher than EUR650
million reported earlier Thursday by news agency Reuters, one person said but
declined to give further details.
Vattenfall Europe, Elia and the financial consortium
declined to comment on the matter.
Earlier Thursday, credit rating agency
Standard & Poor's Ratings Services said it placed Elia on CreditWatch with
negative implications for its 'A-' long-term corporate credit rating.
S&P said "an acquisition, if
completed, could materially weaken Elia's business and financial risk profiles
to a level no longer commensurate with an 'A-' rating", as the current
ratings assumed no merger and acquisition risk.
"The fact that the company is considering such a bid
is...a departure from its current strategy," S&P said in a written
statement.
Vattenfall Europe--a fully-owned unit of Swedish
state-controlled Vattenfall AB--said in November that it had reopened the
bidding process for its power transmission grid after failing to agree on key
issues with the financial consortium with which it was in exclusive talks.
When Vattenfall broadened the sale to other bidders, the
company said the key issues it had failed to agree on in the exclusive talks
with the consortium included the purchase price.
Vattenfall's decision to reopen the talks to other potential
suitors came after people familiar with the matter said the company had largely
completed the sale to the financial consortium.
Shortly after that, however, E.ON AG (EOAN.XE) agreed to
sell its German power transmission grid to Dutch network operator TenneT TSO BV for
EUR1.1 billion.
Stretching around 9,700 kilometers from the Danish border in
the north to the Alps in the south, E.ON's
grid is only slightly larger than that of Vattenfall. Still, E.ON managed to
achieve a much better purchase price than the roughly EUR500 million that the
financial consortium is understood to have originally bid.
-By Carol Dean, Eyk Henning and Jan Hromadko, Dow Jones
Newswires; +49 69 29 725 503; jan.hromadko@dowjones.com
wij hadden jullie gisteren beloofd om het te hebben over de grote
overnameplannen van onze Belgische netbeheerder ELIA. In de binnen- en
buitenlandse pers vernemen we dat Elia een bod zou gedaan hebben op het
netwerk van Vattenfall in het vroegere Oost-Duitsland. http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20100113_020&word=elia
Elia uit op controlerende participatie in hoogspanningsnet Vattenfall
woensdag 13 januari 2010
Bron: BELGA
Auteur:
wle
BRUSSEL - Elia,
de beheerder van het hoogspanningsnet in ons land, heeft
woensdagochtend bevestigd dat het onderhandelingen voert met Vattenfall
om een controlerende participatie te verwerven in diens netwerk in
Duitsland. Dinsdag waren er geruchten in buitenlandse media, maar Elia wou daar toen geen commentaar op geven.
Indien de overname slaagt, wordt het de eerste voor de Belgische netbeheerder in het buitenland.
De overnameprijs zou volgens experts zo'n 500 miljoen euro bedragen.
Maar daarnaast zijn er voor miljarden investeringen nodig in het
netwerk in het oosten van Duitsland.
"Tussen Elia en Vattenfall
Europe Transmission bestaat een lange traditie van onderlinge
samenwerking. Reeds in 2007 sloten zij een strategische
samenwerkingsovereenkomst", luidt het woensdag nog in een persbericht
van Elia.
Blijkbaar
is er na de wilde overname- en fusiejaren tussen energieproducenten nu
een overnamedrang gekomen van netbeheerders. Op zich zou dat zelfs een
positief effect kunnen hebben wanneer alle of tenminste aal elkaar
grenzende netbeheerders een participatie in elkaars netten zouden
nemen. Op die manier zou zeer vlug en efficiënyt een geïntegreerd
Europees netwerk tot stand kunnen komen. Als er dan nog een Europese
regulator kan worden opgericht dan zouden we een grote stap vooruit
zetten in een beter netbeheer op Europees vlak met eventuele grote
besparingen op productiecapaciteit die nu in reserve moet worden
gehouden op het niveau van elk land.
In November was er reeds een
eerste overname die werd gerealiseerd door het Ollandse Tennet, de
Nederlandse netbeheerder die het veel grotere netwerk van het Duitse
E.on overnam.
De Nederlandse beheerder van hoogspanningsnetwerken Tennet heeft in
Duitsland een grote slag geslagen. Het staatsbedrijf neemt het netwerk
van de Duitse energiegigant Eon over.
De koopsom bedraagt voorlopig 1,1 miljard euro. Het definitieve
bedrag wordt vastgesteld bij de afronding van de overname, zo hebben
beide partijen dinsdag bekendgemaakt.
Door de overname krijgt Tennet er in één klap 10.700 kilometer aan
hoogspanningsnetwerken bij. De beheerder beschikt zelf over een netwerk
van ongeveer 9000 kilometer.
Europese stroommarkt Het transportnetwerk van Eon
bevindt zich in een gebied van 140.000 vierkante kilometer, van
Noord-Duitsland tot aan Beieren. Het Duitse energieconcern was vorig
jaar met eurocommissaris Neelie Kroes (Mededinging) overeengekomen dat
het zijn transportnetwerk zou afstoten. Eon was door diverse overnames
te machtig geworden op de Europese energiemarkt.
Tennet-topman Mel Kroon sprak van "een fantastische stap in de
ontwikkeling van een Europese markt voor elektriciteit''. Minister
Maria van der Hoeven (Economische Zaken) steunt de overname. De
integratie van de netwerken is volgens haar "belangrijk voor het
waarborgen van leveringszekerheid en het verder verbeteren van de
werking van de elektriciteitsmarkt''.
Voor de financiering van de overname heeft Tennet afspraken gemaakt met de banken ING en Royal Bank of Scotland.
ANP
Voor deze overname kreeg Tennet het groen licht van
de Nederlandse Ministerie van Financiën en van het Ministerie van
Economische zaken via een gemotiveerde brief aan de Voorzitter van de
Tweede Kamer zoals jullie hieronder met eigen oogjes mogen aanschouwen:
Aan de voorzitter van de Tweede Kamer
Postbus 20018
2500 EA DEN HAAG
Ons kenmerk: FIN/2009/1589 M
Betreft: Overname hoogspanningsnet E.ON door TenneT
Geachte voorzitter,
Graag informeer ik u, mede namens de Minister van Economische
Zaken, dat ik als aandeelhouder in TenneT Holding (TenneT) na
uitgebreid onderzoek en overleg heb besloten TenneT toe te staan
een bindend bod uit te brengen op het transportnet van E.ON
(Transpower). Dit bod is door E.ON geaccepteerd. De overname
sluit aan bij de kabinetsambities en de publieke belangen ten
aanzien van het energiebeleid en levert aanzienlijke
maatschappelijke baten op in de vorm van geharmoniseerde
elektriciteitsprijzen tussen Nederland en Duitsland en lagere
kosten voor balanshandhaving. Bovendien is sprake van een
overtuigende en financieel gezonde propositie.
De Nederlandse markt voor elektriciteit raakt steeds meer
verweven met de Noordwest-Europese markt. Met name voor Nederland,
met een geliberaliseerde energiemarkt en onafhankelijk netbeheer is
een volledige en onbelemmerde toegang tot de Europese
elektriciteitsmarkt van groot belang. Fysiek is Nederland reeds
verbonden met de Duitse elektriciteitsmarkt. Echter, er is nog geen
sprake van volledige koppeling van markten: de handelssystemen voor
elektriciteit zijn nog niet geïntegreerd.
De overname van Transpower draagt bij aan de versterking en de
doelmatigheid van de elektriciteitsmarkt in Nederland. Koppeling
van de markt komt door de overname versneld tot stand komt en leidt
tot een versnelling van prijsconvergentie. Dit heeft, gelet op het
gemiddelde hogere niveau van stroomprijzen in Nederland, een
positief effect voor afnemers. Door de overname is TenneT in staat
om de twee verschillende netten optimaal op elkaar aan te laten
sluiten en investeringen op elkaar af te stemmen. Hierdoor zal
bijvoorbeeld de fluctuatie van het aanbod van windenergie beter
kunnen worden opgevangen. Een groter netwerk leidt bovendien tot
een efficiëntere balanshandhaving in Nederland, hetgeen een
belangrijke taak is van TenneT als netbeheerder. Hoewel
synergievoordelen niet de voornaamste voorwaarden zijn geweest van
het positieve besluit, zal de overname leiden tot
kostenverlagingen, met name aan de inkoopkant voor investeringen.
De maatschappelijke baten van deze strategische voordelen zijn
berekend op EUR 0,9 tot 1,5 miljard. De maatschappelijke baten
hebben een belangrijke rol gespeeld in de besluitvorming.
Naast de strategische voordelen die de overname biedt, is de
financiële propositie overtuigend bevonden. Als een van de Duitse
TSOs[1] is Transpower net als in Nederland onderworpen aan
regulering. De rendementen die gemaakt kunnen worden zijn daardoor
beperkt maar stabiel. Het risico dat gemoeid is met de inkomsten is
vergelijkbaar met de risicos die TenneT loopt ten aanzien van de
Nederlandse beheersactiviteiten en wordt acceptabel geacht.
De overnameprijs die TenneT betaalt voor de onderneming bedraagt
EUR 885 miljoen. Deze waarde ligt significant onder de waarde van
de zogenaamde regulated asset base[2] en is door de externe
adviseur van de Staat beoordeeld als een goede prijs, die duurzame
rendementen waarborgt. Evenals bij de beoordeling van de
strategische ratio heeft de Staat ook hierover onafhankelijk advies
ingewonnen.
De overname wordt gefinancierd door vreemd vermogen aan te
trekken op het niveau van TenneT en door inzet van eigen vermogen
van de Stichting Beheer Doelgelden. Deze Stichting is gelieerd aan
TenneT, maar voert een aparte boekhouding. De achtergrond hiervan
is gelegen in de Elektriciteitswet. Ten behoeve van deze Stichting
heeft de Staat een garantie verleend. Deze Stichting mag zijn
gelden namelijk uitsluitend risicovrij beleggen. De
maatschappelijke baten van deze overname rechtvaardigen het afgeven
van de garantie voor deze overname. De garantieverplichting zal in
de Tweede suppletoire begroting van het Ministerie van Financiën
worden verwerkt evenals de garantiepremies. De garantie wordt
marktconform beprijsd. Graag verwijs ik voor meer informatie over
de te verlenen garantie door de Staat naar mijn brief van 16
oktober jl. (28165, nr. 102). Deze brief is in eerste instantie als
vertrouwelijk verstuurd vanwege de beursnotering van E.ON. Met de
bekendmaking van deze transactie kan de brief ook openbaar
worden.
Na de overname zullen de Duitse activiteiten worden
ondergebracht in een dochter van TenneT Holding, evenals nu al het
geval is voor TenneT TSO Nederland. Hierbij geldt dat de Staat als
aandeelhouder dezelfde mate van zeggenschap zal krijgen in de
Duitse activiteiten als deze nu heeft in TenneT TSO Nederland.
Uiteraard heb ik mij vergewist van het feit dat de Nederlandse
activiteiten van TenneT Holding op het gebied van netbeheer (TenneT
TSO Nederland) geenszins (negatief) beïnvloed kunnen worden door de
Duitse activiteiten. TenneT TSO Nederland is strikt afgebakend: de
eigendommen en belangen zijn juridisch en financieel gescheiden van
de overige activiteiten van TenneT Holding. Deze situatie bestond
al voor de
overname en vloeit voort uit paragraaf 5 van de Elektriciteitswet
1998. Doel van deze wettelijke regeling is te voorkomen dat
niet-gereguleerde activiteiten van TenneT Holding invloed hebben op
TenneT TSO Nederland. Bovendien zal de overname geen impact hebben
op de Nederlandse tarieven voor elektriciteitstransport; de kosten
die gemoeid zijn met de overname kunnen niet verrekend worden in de
tarieven. Deze investering wordt terugverdiend uit de inkomsten uit
het Duitse elektriciteitsnet.
Ik zal samen met de minister van Economische Zaken de uitwerking
en de resultaten van de overname nauwlettend volgen. Ik heb daartoe
TenneT verzocht ons periodiek informatie te doen toekomen over de
beschreven samenwerking.
Mede namens de Minister van Economische Zaken,
De Minister van Financiën,
Wouter Bos
[1] Transmission System Operator.
[2] Dit betreft de regulatorische waarde van het netwerk.
Eerst
en vooral wensen we dus toch op te merken dat de Nederlandse Staat hier
inspraak heeft gekregen in een buitenlandse overname door haar eigen
nationale netbeheerder en bovendien ook zeggenschap heeft zowel bij het
Nederlandse gedeelte als in het overgenomen Duitse gedeelte en dat er
een duidelijke opsplitsing komt van beide activiteiten. Dit is natuurlijk niet meer dan normaal aangezien de Nederlandse Staat de enige aandeelhouder is van Tennet...
Q&A overname transpower Wat is het voordeel voor Nederland en wat levert het op? De
aankoop van transpower past perfect in de al jaren bestaand strategie
van de Staat en TenneT om tot één Noordwest Europese markt te komen en
resulteert in een aanzienlijke verbetering van de concurrentiepositie
van onze industrie. De aankoop van transpower verschaft TenneT toegang
tot een breder en complementair netwerk, daarnaast creëert TenneT
hiermee als eerste TSO in Noordwest Europa een grensoverschrijdend
transmissienetwerk. Het delen van opgebouwde ervaring (`best
practices') van beide ondernemingen zal leiden tot verhoogde
efficiëntie en effectiviteit van operaties. Hoeveel gaat TenneT betalen? TenneT
neemt voor de ondernemingswaarde van 885 miljoen transpower over, de
definitieve prijs wordt later dit jaar vastgesteld. Dit betreft niet
alleen het hoogspanningsnet, maar de totale onderneming (incl. mensen,
kantoren etc.). Zijn er concrete voordelen voor consumenten en producenten? Er zijn concrete voordelen voor zowel consumenten als producenten: · Het creëren van een Noordwest-Europese elektriciteitsmarkt zou kunnen leiden tot het convergeren van deze prijzen met een lagere energierekening voor Nederlandse consumenten en bedrijven tot gevolg · Consumenten zullen profiteren van de mogelijk lagere kosten die gepaard gaan met het transport van elektriciteit die naar verwachting in de energierekening tot uiting zal komen · Door verbeterde balanshandhaving zal het productieregime voor producenten beter voorspelbaar zijn waardoor het voor hen eenvoudiger zal zijn om hun productiepark optimaal aan te wenden Gaan de tarieven omhoog? De
tarieven worden verhoogd op basis van gemaakte kosten. De financiering
van transpower betreft geen kosten maar een investering van de holding
TenneT. Welke gevolgen heeft dit voor andere projecten? Met de
aandeelhouder, de Staat der Nederlanden, is afgesproken dat de huidige
operaties en de overname onafhankelijk van elkaar beschouwd worden. De
overname heeft daarmee dus geen gevolgen voor andere projecten en staat
los van hoe andere projecten tot stand komen. Wat betekent dit voor de interconnecties op de Duitse grens? TenneT
als 100% eigenaar van transpower zal volledige zeggenschap hebben over
de grensoverschrijdende inter-connecties met het netwerk van transpower
en zal in overeenstemming met beide regelgevers de connectie met
Duitsland via transpower onderhouden. Voor de overige inter-connecties met Duitsland geldt dat er geen verandering zal optreden ten opzichte van de huidige situatie. Wat wordt er gedaan met de inkomsten van transpower? Inkomsten die voortkomen uit het transpower net worden herïnvesteerd in het net. In hoeverre is er politiek draagvlak? De
Staat der Nederlanden is 100% aandeelhouder in TenneT. De Minister van
Financiën heeft goedkeuring gegeven voor de overname en heeft zicht
voorafgaand aan zijn goedkeuring vergewist van voldoende politiek
draagvlak. Bovendien draagt dit bij aan kabinets-doelstellingen voor
ontwikkeling Europese markt. Wat betekent dit voor de systeemtechnische kant? TenneT
zal naar verdere synergievoordelen op zoek gaan om de systeemtechnische
kant nog verder te optimaliseren. Dit vergt echter de nodige studie en
mogelijk ook aanpassingen van regelgevend kader. Wat betekent dit voor windenergie? De
Nederlandse is net als de Duitse Staat voornemens om een groter aandeel
van groene stroom van het opgewekt vermogen te realiseren. Aangezien
Duitsland op dit gebied vooruit loopt op Nederland, komt er via de
overname van transpower extra kennis beschikbaar over groene energie.
Hiermee zal TenneT beter geëquipeerd zijn voor toekomstige
ontwikkelingen op dit gebied.
door Chris van Alem. woensdag 11 november 2009 | 07:26 | Laatst bijgewerkt op: donderdag 12 november 2009 | 00:30
Tekstgrootte
Netwerkbeheerder TenneT heeft een belangrijke stap gezet op weg naar een landelijk hoogspanningsnet. ANP Photo
De
miljarden die Tennet investeert in het Duitse en Nederlandse stroomnet,
komen niet voor rekening van de Nederlandse consument. "De tarieven
worden door de afzonderlijke toezichthouders in Nederland en Duitsland
vastgesteld.
Er is geen sprake van dat wij deze kosten
doorberekenen aan de consument", zegt Mel Kroon, directievoorzitter van
netbeheerder Tennet. Integendeel, koppeling van de stroomnetten van
Tennet en Eon moet er toe leiden dat het huidige verschil in
stroomprijs tussen beide landen verdwijnt.
Kroon
tekende gisteren in Düsseldorf het contract voor de overname van Eon
Transpower, het hoogspanningsnet van Duitslands grootste
energiebedrijf. Eon is door de Europese Commissie gedwongen om het
netwerk af te stoten, omdat het zich schuldig zou hebben gemaakt aan
concurrentievervalsing.
De transactie, die na goedkeuring van de
kartelautoriteiten begin volgend jaar zijn beslag krijgt, kost Tennet
1,1 miljard euro. De ministers Wouter Bos (Financiën) en Maria van der
Hoeven (Economische Zaken) hebben de overname goedgekeurd. De
Nederlandse Staat is eigenaar van Tennet. Tennet is de eerste
netwerkbeheerder in Europa die een deel van het netwerk in een
aangrenzend land overneemt.
Tennet heeft nu de mogelijkheid de
koppeling met het Nederlandse netwerk te intensiveren, waardoor er meer
goedkope stroom van Duitsland naar Nederland kan worden
getransporteerd. Bovendien kan Tennet door investeringen in het netwerk
van Eon Transpower voorkomen dat de windenergie die op het Duitse deel
van de Noordzee wordt opgewekt - en die bestemd is voor de industrie in
Zuid-Duitsland - het Nederlandse en Belgische netwerk belast.
Kroon:
"Twee jaar geleden draaiden de windmolens zo hard en kwam er zoveel
stroom vanuit Duitsland naar Nederland en België, dat niet alleen een
deel van onze capaciteit wegviel, maar bovendien een blackout (uitval)
dreigde in een groot deel van Europa.
Nu we Transpower
overnemen, krijgen we veel meer zicht op wat er aan beide zijden van de
grens wordt geproduceerd en wat er moet worden getransporteerd."
Nederland ontwikkelt zich in hoog tempo tot de powerhub van Europa, de
draaischijf waarlangs handel en transport van gas en stroom verlopen.
Dankzij
een onderzeese kabel kan Nederland goedkope Noorse stroom importeren
die uit waterkracht wordt opgewekt. Tennet is begonnen met aanleg van
een onderzeese kabel die de Nederlandse en Engelse elektriciteitsmarkt
verbindt, BritNed, en studeert op een kabelverbinding (CoBra) met
Denemarken voor de import van Deense windenergie.
De stroomprijzen in NoordWest-Europa moeten door de verbinding van deze markten minder grillig worden.
Tennet,
dat de afgelopen jaren al de hoogspanningsnetten van Enexis (Essent
Netwerken) en Liander (Continuon) overnam, is de komende jaren zes tot
zeven miljard euro kwijt aan investeringen. Daarvan wordt drie miljard
uitgegeven in Nederland en de rest aan het netwerk van Transpower.
Tennet wil verder uitbreiden. Kroon: "Als andere partijen in Europa dit een goed concept vinden: onze deur staat open."
Vooral de laatste zin is intrigerend...maar morgen lezen jullie
meer...en onthou vooral dat Tennet en Transpower twee aan elkaar
grenzende netwerken zijn...
de bankoverval en de franciskanen zijn er weer ...
Dus gisteren gaven we een lesje hedendaagse Europese geschiedenis en
aardrijkskunde want in de balkan is er nogal wat veranderd. Daar waar
wij vroeger Joegoslavië wisten te situeren ligt er vandaag een vreemd
lappendeken van staten en staatjes die we eerder verwachten tegen te
komen in de stripverhalen van Kuifje dan in het echte leven. Maar toch
is het een realiteit en het heeft recent nogal wat mensenlevens gekost.
In WO II heeft het aan massa's bewoners hun hachje gekost omdat ze daar
al wel een paar eeuwen woonden maar omdat sommigen dachten dat ze daar
toch meer historische rechten hadden en daarom de anderen mochten
uitroeien in opdracht van hun eigen godje... We zagen dus dat er een plaatselijke bank werd leeggehaald op zoek naar documenten.
Wie
waren nu de eigenlijke eigenaars van deze bank en wat waren hun
eigenlijke drujfveren. Want je stuurt zo maar geen soldaten naar een
bankkantoor om wat dozen met papieren op te eisen...
We gaan
eerst snuisteren bij de zogenaamde bankovervallers zelf die dus niemand
minder waren dan de Europese instantie die daar het feitelijke bestuur
vormden en we gaan naar 2002 om te kijken hoever het toen reeds stond
in deze zaak
Petritsch extends mandate of the Hercegovacka Banka
Provisional Administrator
The High Representative, Wolfgang Petritsch, on Thursday issued
a Decision extending the mandate of the Provisional Administrator of
Hercegovacka Banka with regard to the blocking of the deposits and investments
in the Bank beyond the period of one year. (All Sarajevo dailies and Banja Luka
Nezavisne Novine carried the Press
Release on Saturday)
PDHR Hays says the Hercegovacka Banka founders
intended to make an autonomous region under Croat control
Saturdays Dnevni Avaz reports that Principal Deputy High
Representative Donald Hayssaid on Friday at a press conference in Mostar that
the final goal of the founders of the Hercegovacka Banka had been to make
Herzegovina an autonomous region, i.e. to put it under Croat control. Hays said
that the founders of the bank had wanted to control the community and then take
taxes from it. He added that Hercegovacka Banka had been meant to become a kind
of treasury for public funds. Although the bank was created to be commercial, it
turned to be an institution that was fulfilling political goals of individuals,
Hays said. According to the Radio Mostar East, Provisional Administrator of the
Bank Toby Robinsonsaid that, since the investigation into the banks operations
was underway, new criminal charges were expected to be filled during summertime.
Robinson stated that not only OHR but also depositors had lost confidence in
Hercegovacka Banka. Based on about million documents and over 600,000 computer
files, the investigation showed, said Robinson, that this was really a story on
major criminal of a small group of people who had taken large credits never
giving them back. Two thirds of credits were given to shareholders, members of
the Steering board and connected associations, Robinson said. She added that
people who had organized all this were still in possession of the money that
belongs to 40,000 depositors. According to Dnevni Avaz, Robinson said that there
were three resolutions for the Bank: rehabilitation, selling or liquidation.
Saturdays Dnevni Avaz declares Toby Robinson as the
Person of the Day
Saturdays Dnevni Avaz declared Hercegovacka Banka Provisional
Administrator Toby Robinson Person of the Day in light of the extension of her
mandate for another year. According to the newspaper, Robinson has been given
more time to resolve the situation in once the largest financial institution in
Herzegovina caused by more than suspicious transactions.
Petritsch not excluding possibility he will appear as
a witness before The Hague Tribunal in trial of Milosevic
Niet
mis als beschuldigingen...zo denken wij tenminste maar wie zijn dan die
fameuse "small group of people who had taken large credits never giving
them back" en "the founders of the HB had been to make Herzegovina an
autonomous region under Croat control?
Ante Jelavić served as Chairman of the Presidency from June 15,
1999, to February 14, 2000. He was removed from his position on the
three-member Presidency of Bosnia and Herzegovina by decision of the
High Representative, Wolfgang Petritsch, in March 2001. Petritsch
justified his decision by observing that Jelavić had "directly violated
the constitutional order of the Federation of Bosnia and Herzegovina
and of Bosnia and Herzegovina"; in particular he cited Jelavić's
leading role in the 'Croat National Assembly' rally in Mostar of March
3, 2001, calling for a separate governing entity for Bosnian Croats.[1]
On January 22, 2004, Jelavić was arrested in his home in Mostar, on charges of corruption.
On November 4, 2005, the Court of Bosnia and Herzegovina in Sarajevo
found Jelavić guilty of abuse of office, embezzlement of office, and
lack of commitment in office. The findings of guilt related, in part,
to the use of funds from the Federation of Bosnia and Herzegovina
Ministry of Defence to purchase shares in banking and insurance firms
Hercegovačka Banka and Herzegovina Osiguranje. Judge Malcolm Simmons
presided,[2]
A sentence of ten years imprisonment was subsequently pronounced,
although Jelavić was not present at the sentencing hearing and remained
at large.
Dragan Barbarić, acting for Jelavić in his absence, initiated a
successful appeal against the first instance verdict on the grounds
that it lacked proper factual description of the offence and as such
was in violation of criminal procedural law. The verdict revoked, the
appeal panel, presided over by Judge Nedad Popovac, has called for new
proceedings in which evidence presented at the first trial will be
re-presented and in which new evidence may be presented too.[3]
en
op pagina 41 vinden we de fameuse stichters van de bank waaronder dus
onze goede vriende de franciskanen...jullie kunnen het daar zelf
lezen...
op pagina 106 staat
er nog wat meer leuks over onze franciskanen want blijkbaar kwamen de
fondsen voor de wederopbouw van hun lieflijke kerkjes uit de kas van
het Kroatische ministerie van defensie dat het geld via deze leuke bank
doorsluisde aan onze vrome vrienden...maar lees het maar eens na...
verder
lezen we op pagina's 194 en 195 dat het kapitaal dat door een aantal
"investeerders wordt ingebracht om deze bank op te richten in feite
afkomstig is van het Kroatische ministerie van defensie du ook de
sollen van onze broeders franciskanen...toch wel echte gelovige
christenen met een missie, zouden we durven zeggen...
in
december 2004 had er trouwens reeds een proces plaats gevonden onder
het voorzitterschap van onze Belgische Guy Van Craen die door onze
belgische regering gedetacheerd was om ginder wat orde op zaken te
stellen...
Het vonnis kan je hieronder consulteren en we raden aan pagina 11 te lezen over HFP...
In
een notendop kiomt het er dus op neer dat een bank werd opgericht met
geld van het Kroatische Ministerie van defensie dat werd doorgesluisd
naar o.a de franciskanen en een aantal andere "nationalistische
gertrouwen. Die investeerden vervolgens het geld in de oprichting van
de bank en keerden zichzelf dan een lening toe die ze nooit
terugbetaalden behalve dan onze franciskanen die toch wel
terugbetaalden maar weer met de centen van ????
Ondertussen
financierde deze bank de afscheiding van het Kroatische gedeelte van
Bosnië Herzegovina om het onder Kroatisch bestuur te plaatsen.
Toevallig lag op deze plaats het ons goed bekende Medjugorje waar veel
werd gebeden door miljoenen buitenlanders wat aardig wat geld in het
llatje bracht en brengt...Maar het ganse plan viel dus in duigen dàor
heyt doortastend optreden van de Europese gezant...
Zo zie je
maar dat onze franciskanen het blijkbaar nooit opgeven en zelfs bereid
zijn om samen te werken pure criminelen en oplichters om hun doel te
bereiken namelijk een groot katholiek Kroatië...met een zeer renderend
bedevaartsoord...waar onze bank waarschijnlijk ook stevig heeft heeft geînvesteerd door hun Kroatische vriendjes ruime kredieten toe te kennen voor de bouw van hun gastverblijven enz...
en tijdens het weekend geven we jullie
de stand van zaken rond onze eigen belgische transportnetbeheerder Elia
die op overnamepad is in ...voormalig Oost-Duitsland...
Natotroepen overvallen bank in Bosnië-Herzegovina (in 2001)
Weinigen onder ons beseffen dat er daar ergen in ex-Joegoslaviê nog een
Europese vredesmacht rondloopt. Daar zijn trouwens nog Belgen bij. Wat
doen die militairen daar nu? Lezen we daar veel over? Nauwelijks.
Buiten dan de momenten dat er één of andere politieker op de foto wil
om hier bij de achterblijvende familieleden van onze jongens wat te
scoren. Maar we doen ginder goed werk want we aaien daar over de
krullebollekes van de kinderen enz enz... Maar wat gebeurt er daar
echt? Wel we geven jullie een klein voorbeeldje. Het begin van het
verhaal is niet echt recent maar dat maakt niet uit...
In 2001
lezen we in allerlei publicaties, wees gerust geen Belgische, dat de
Natotroepen een bank aanvallen. Een bankoverval? Niet echt ze zijn op
zoek naar papieren. Maar eerst wat situeren. We bevinden ons in
Bosnië-Herzegovina en dat is niet meteen de makkelijkste streek in
Europa op bestuurlijk en andere vlakken. We durven zelfs beweren dat
het daar nog ingewikkelder is dan in ons eigen Belgistan en omjullie
een idee te geven van de moeilijkheidgraad laten we jullie een stukje
algemene informatie over dit leuke landje lezen en prijs jullie
gelukkig dat er daarna geen ondervraging volgt want wij vernamen dat er
3 ministeries van defensie bestonden of nog bestaan...maar wees
nieuwsgierig en ken je eigen Europa...
Bosnië en Herzegovina riep in april 1992 de onafhankelijkheid uit. Na het uitroepen van die onafhankelijkheid brak de Bosnische oorlog
uit. De onafhankelijkheid was uitgeroepen door de regering van Bosnië
en Herzegovina, nadat de meerderheid van de Bosnische bevolking voor de
onafhankelijkheid koos tijdens het referendum van 1 maart 1992. Het
merendeel van de Bosnische Serviërs was echter tegen de
onafhankelijkheid. Het leger van de Bosnische Serviërs, onder leiding
van generaal Ratko Mladić, omsingelde in het voorjaar van 1992 de Bosnische hoofdstad Sarajevo. De politieke leider van de Bosnische Serviërs, Radovan Karadić,
kwam op 12 mei 1992 met het plan om Bosnische volkeren fysiek te
scheiden. Al in 1992 werden tientallen Bosnische steden en dorpen
aangevallen en vervolgens geplunderd en de niet-Servische bevolking
uitgemoord, opgesloten in gevangenkampen of verdreven. De meeste
massamoorden vonden plaats in Foča, Sarajevo, Visegrád, Zvornik, Prijedor, Kozarac, Vlasenica, Bratunac, Sanski Most en Srebrenica, waar in 1995 ruim acht duizend mensen zijn vermoord. Na internationaal ingrijpen in 1995 eindigde de Bosnische oorlog met het verdrag van Dayton. Sindsdien is het land verdeeld in twee entiteiten: De Federatie van Bosnië en Herzegovina (Federacija Bosna i Hercegovina), en de Servische entiteit: de Servische Republiek (Republika Srpska). In deze laatste is Banja Luka de belangrijkste stad, grondwettelijk is Sarajevo de hoofdstad. Naast de voornoemde twee deelrepublieken is er het Federaal District Brčko.
Rustig is het niet geworden op de Balkan, maar Bosnië en Herzegovina verdween wel uit het nieuws. Totdat Radovan Karadić, werd opgepakt in juli 2008. Geholpen door deze actuele gebeurtenis zocht de Britse diplomaat en politicus Paddy Ashdown - voormalig Hoge Vertegenwoordiger van de internationale gemeenschap in Bosnië-Herzegovina - het nieuws. In The Observer meldde Ashdown dat Bosnië en Herzegovina op het punt stond om in te storten [5]. Ashdown meldde dat de Serviërs bezig zouden zijn met het opbouwen van een eigen staatsstructuur. De premierMilorad Dodik stuurde eerder een afvaardiging naar Montenegro
om te onderzoeken hoe dat land zich in 2006 afscheidde. De Serviërs
zouden streven naar een onafhankelijke Republika Srpska. Volgens
Ashdown heeft de Europese Unie zich in de jaren '90 te snel teruggetrokken uit Bosnië.
De Bosniak-Kroatische Federatie en de Servische Republiek zijn weer
onderverdeeld in respectievelijk 10 kantons en 7 regio's. De kantons en
regio's zijn op hun beurt weer onderverdeeld in gemeentes.
De naam "Bosnisch" is onder de meerderheid van Bosnische Kroaten en
Bosnische Serviërs controversieel. Bosnische Kroaten spreken Kroatisch
en beschouwen dit als hun moedertaal. Bosnische Serviërs zien het
Servisch als hun officiële taal. Alleen de Bosniakken geven de voorkeur
aan Bosnisch. Het Bosnisch
wordt gezien als een "aparte" Zuidslavische taal met Turkse en
Arabische leenwoorden en wordt in het huidige Bosnië en Herzegovina
samen met de andere twee talen als de nationale standaardtaal gezien.
Het staat vast dat tot in de 19e eeuw de Bosnische bevolking Bosnisch
sprak en een eigen Bosnisch schrift kende, het Bosančica.
Geografie
Het noorden is overwegend vlak, het middenwesten heuvelachtig. In
het zuiden en oosten liggen de hoogste toppen, het hoogste punt is de Maglić (2386m) op de grens met Montenegro. Het land heeft veel bossen en ongerepte natuur.
In het westen zijn kanovaren en rafting op de rivieren Una en Sana erg populair. Verder onderbreekt Bosnië en Herzegovina in het zuiden bij de stad Neum de kustlijn van het buurland Kroatië, waardoor het een 20 km lange kust aan de Adriatische zee heeft.
Bedevaartsoord Međugorje, dat veel pelgrims trekt uit binnen-, maar vooral buitenland.
Economie en geld
De economie van Bosnië en Herzegovina heeft het zwaar te verduren
gehad tijdens de oorlog. Met name de industrie, waar het land (en het
vroegere Joegoslavië) van afhankelijk was en is, is flink beschadigd
geweest. Het land telt vele industrieën, waarvan vele te maken hebben
met het delven van de ruim aanwezige delfstoffen (kolen, zink). Ook is
er veel petrochemische industrie in het land. Daarnaast is er sprake
van intensieve akkerbouw en veeteelt. Vanwege de ligging vindt de
meeste handel plaats met de buurlanden Kroatië, Servië en Montenegro.
De lokale munteenheid is de Konvertibilna Marka. De ISO-code is de
BAM, maar lokaal wordt deze afgekort tot KM. In overwegend Kroatische
gebieden wordt de Kroatische Kuna ook geaccepteerd. De euro wordt
wijdverbreid geaccepteerd. De koers van de KM is ongeveer 51 eurocent,
terwijl een euro ongeveer 1,96 KM is.
Onthou
vooral dat het tenslotte de bedoeling is en blijft om van
Bosnië-Herzegovina één en het zelfde land te maken wel met
verschillende gemeenschappen zoals we dat in ons eigen Belgistan
kennen. Ondertussen heeft de Nato dus wel een heleboel taken
overgedragen aan de Europese Unie maar daar hebben we het nu even
niet over. Terug naar 2001 en we lezen...
NATO troops raid bank to get evidence of Bosnian Croat separatists
NATO–led
troops raided a private bank believed to be the financial lifeline of
Bosnian Croat separatist efforts and carried out boxes of documents
early today, in the second raid at the bank in less than two weeks.
Witnesses
who peeked through their windows said the NATO action began at 3am
(0100 GMT). Troops were seen lying on the streets behind corners of
buildings, protecting other soldiers who broke into Hercegovacka Banka
and carried out boxes.
Capt Lars Anderson, spokesman for the
peacekeepers, said the operation was conducted to "collect evidentiary
material necessary to complete an investigation of fraud and money
laundering suspected to have been conducted by the Hercegovacka Banka."
The action was necessary, he said, because it appeared bank officers were trying to cover up the bank's previous activities.
Troops
used explosives to enter the bank, created "chaos" in the building, and
removed all documents and computers, bank workers said on condition of
anonymity.
Downtown Mostar was blocked by dozens of armoured
vehicles, and Radio Mostar reported troops also had set up overnight
patrols at all entrances to the city.
By 6am (0400 GMT) the action had ended, radio said.
International
auditors, supported by NATO peacekeepers, raided the same building and
10 other branches of Hercegovacka Banka on April 6, after Bosnia's top
international official, Wolfgang Petritsch, ordered them to install
provisional international administrators at the bank and allow
government and international auditors to check the bank's business
procedures.
But the raid prompted violent riots, which
international officials said were organized by the hard–line
nationalist Bosnian Croat party, the Croat Democratic Union, or HDZ.
The party is leading nationalist efforts to break a part of Bosnia away
from the Muslim–Croat federation and turn it into a Croat
mini–state.
Several foreign auditors and 21 NATO
peacekeepers were injured during the riots. In the town of Grude, the
mob took the auditors hostage and pressed a gun against the head of a
US auditor, threatening him with execution.
International
officials said the bank has been involved in corruption and illegal
money transfers, enriching the leadership of the HDZ party.
The
April 6, riots prevented the international administrator, Toby
Robinson, from entering the bank and obtaining necessary documents to
audit the bank so it can resume operation.
In andere bronnen klinkt het natuurlijk helemaal anders:
Interview: Milan Sutalo, suspended spokesperson of the Hercegovacka Bank
We Do Not Fear Investigation; In Interview for Hrvatska Rijec Petritsch Only Offered New Untruths About Bank!
by Alenko ZORINJA
Hrvatska Rijec, Sarajevo, Federation Bosnia-Hercegovina, B-H, May 28, 2001
The Hercegovacka Bank affair is still drawing attention
of the public. Last week both the temporary administrator of the bank,
Toby Robinson, and share holders of the bank exchanged press releases
expressing mutual satisfaction because of the announced start of
cooperation on the auditing of the bank's business activities. True,
the share holders did not miss a chance to cynically comment on the
part of the letter sent by Robinson in which she states that they "need
not be concerned about the money (close to $500,000) from the safe
vault in the bank" as that money has been deposited with the Central
Bank of Bosnia-Hercegovina. Namely, share holders view that statement
as a clear admission of who took the money from the safe in the bank.
The results of the audit of the business dealings of
the Hercegovacka Bank are expected by the public with a lot of
interest, especially after several international community officials
have announced that the audit would discover various criminal
activities. Milan Sutalo, the spokesperson of the bank, however,
disagrees. He was suspended together with other employees of the bank
when the High Representative imposed an administrator earlier this
year. It is interesting that Sutalo, a former editor of the news
program on Erotel [Croat TV station banned by the Office of High
Representative], has lost a job for the second time thanks to the
decisions of the international community. In an interview for our
magazine Sutalo explains his view of the raid of the Hercegovacka Bank.
He and a group of other employees have for weeks been trying to
convince the domestic and international public that the raid of the
Hercegovacka Bank and the decision to impose a temporary administrator
were illegal acts. They have set up a web site
which is updated daily with fresh information, together with a
selection of articles from the domestic and foreign press, including
the recent interview of the American ambassador Thomas Miller for our
magazine.
HRVATSKA RIJEC: In the last issue of our
magazine High Representative of the International Community Wolfgang
Petritsch said that the preliminary results of the investigation in the
Hercegovacka Bank indicated that the situation had been even worse than
expected? Would you care to comment and do you fear that the
investigation will indeed prove that there were criminal activities in
the bank?
SUTALO: With his statement Mr. Petritsch only
demonstrates his consistency in trying to defame and slander the bank
as in his unsuccessful attempt to destroy it by his statements for the
media. When he and his collaborators failed in their attempt to
undermine the bank in that manner, they used that campaign to win
support in the public here and abroad, as well as the local and foreign
political circles, for an illegal and violent act of breaking in,
taking over by force, destroying and stealing information processing
equipment, documentation and money from the Hercegovacka Bank.
I agree with Mr. Petritsch that there is a well-founded
suspicion in the Hercegovacka Bank affair that a crime has been
committed, the crime of bankocide, to my knowledge unprecedented in
history of the human race. The situation is indeed worse than anyone
could have expected. No one sane, including us in the bank, despite
media speculations, expected that the OHR and Mr. Petritsch would take
the course of action they took on April 6, and in the night between
April 17 and 18, when the public both here and abroad could see for
itself the horrific consequences of the tank audit of the Hercegovacka
Bank.
Consequences of Petritsch's crime are felt today not
only by the share holders and employees of the bank but also by 90,000
customers of the bank who have been denied access to their savings,
their undeniable private property, by Petritsch. The consequences are
also felt by thousands of companies that are on the verge of
bankruptcy, as well as the Federation Bosnia-Hercegovina and
Bosnia-Hercegovina herself.
Let me remind you that a month ago in an interview to Jutarnji List
I stated that if the blockade of the Hercegovacka Bank was not lifted,
the Federation Bosnia-Hercegovina would face bankruptcy. Today even the
top officials, minister of finances Nikola Grabovac and member of BH
Presidency Beriz Belkic, admit that.
However, the state is not facing bankruptcy because its
money has been frozen in the Hercegovacka Bank but because Petritsch
with his action had a catastrophic effect on the economy and thus did
an extremely bad favor to the state.
Could you be more specific regarding whether
the investigation will be able to prove that there were criminal
activities in the bank?
We were not and are not afraid of any investigation or
audit. If we were afraid we definitely would not have permitted the
supervision of our business dealings by the Federation
Bosnia-Hercegovina Banking Agency, whose auditors spent as many as 40
days in the bank, and after that visited bank to conduct post-audit
controls. Ibrahim Polimac, the spokesperson of the Federation BH
Banking Agency after the April 6 action clearly said on TV that all
business dealings of the Hercegovacka Bank were legal, that not a
single condition for the imposition of outside administration had been
met, and that the Federation BH banking regulations and laws do not
foresee a possibility that the OHR impose outside administration.
Therefore, when Mr. Petritsch says that the action was legal, he is again in direct collision with the law and the facts.
Let me remind you that the governor of the Central Bank of Bosnia-Hercegovina, Peter Nicol in his statement given to Jutarnje Novine
said that the Hercegovacka Bank was an example of respect for the rules
of internal monetary transfers, and the Federation Minister for
Finance, Nikola Grabovac, confirmed that the Hercegovacka Bank had
regularly met all its obligations with respect to the Federation BH
budget.
Before April 6, the Hercegovacka Bank was also visited
by special auditors of the OHR to whom, as well as to the OSCE mission,
we gave all the requested data.
The Bank never refused to provide any auditor with any
requested piece of information. Those who fear something try to avoid
audits, and we publicly invited all the auditors, if they had any
suspicions, to come to the bank. We expected auditors in business
suits, and we got auditors in black balaclavas.
What is your interpretation of the reasons for the imposition of the temporary administration in the bank?
The goal of the operation was not an audit, but a
blockade and destruction of the bank, and financial and economic
punishment of the territories served by the bank, so that a particular
political message and response to Croat inquiries into their rights in
Bosnia-Hercegovina could be sent.
When force is illegally used or abused for such goals,
the planners and organizers have no other recourse than to keep lying.
Those who lie are prepared to do anything to hide the true goals and
motivation for the action. After the analysis of Petritsch's statements
one can easily identify the ideas behind the whole campaign against the
bank.
You have frequently claimed so far that the
action conducted by SFOR and the OHR could not be conducted anywhere in
the west, since very weak evidence of alleged criminal activities was
offered before the attack, and the Hercegovacka Bank is also a
privately owned bank. However, the other side responded that activities
such as redirection of 54 KM million of assistance sent from Croatia
also would not be possible in the West, so that the appeals to legality
are irrelevant?
If you give equal weight to facts and fabrications then
that may be true. Mr. Petritsch, Mr. Racan and all the auditors who
have spent time in the Hercegovacka Bank know very well that that
infamous secret account does not exist. We do not have the so-called
secret, i.e. code protected, accounts as all accounts in banks are
secret and the banking business is based on that secrecy. Mr. Petritsch
still claims that he has evidence about the existence of a secret HDZ
account at which 54 KM million is deposited and another 50 secret
sub-accounts used by the HVO. If that is true, why, for God's sake,
does he not finally present that evidence to the public?! We would be
overjoyed if some of our clients had so much cash on their accounts. We
have about 90,000 individual account holders and also service accounts
of 4,500 legal entities, such as companies and organizations, and our
total deposits are at about 100KM million. You can imagine what we
would do if we could get a client whose account would be equal to 50%
of all other deposits.
We do not deny the need that even such an obvious
fabrication be investigated, but question the manner in which all of
that was done.
Namely, if there is a suspicion that a bank has
violated any laws, then auditors and the financial police, normally
people who do not carry weapons, come to the bank and request certain
documentation and on the spot establish whether anyone of the bank's
employees may have broken the law. If that is the case, then an
investigation is initiated and it may result in indictments against one
or more persons.
Another option is to approach the bank with a court
warrant and demand access to the account of the client that is
suspected of illegally acquiring the money on his account. The bank is
obliged to provide access to that account and that is where its
obligations end, as the investigation then continues against the
client, rather than against the bank. Nowhere in the world can
authorities impose outside administration that will conduct an audit,
nor can an audit be conducted outside bank's premises and without
involvement of the bank's employees and its management. The audit is
always conducted in the bank and the auditor can only take from the
bank's premises copies rather than original documents. If anyone takes
original documentation from the bank, and every document is money, then
audit is not your true goal. In that case, you have some other, hidden
goals.
Why does eliminated management of the bank
refuse to cooperate with temporary administrator Toby Robinson, which,
according to her, is slowing down the return of money to clients?
Ms. Robinson is trying to place blame where there is
none. First of all, she was illegally appointed for a temporary
administrator. The decision of the High Representative suspended the
management, shareholders and employees of the bank, and all our
authority was conveyed to the temporary administrator. When I saw that
decree I wondered how one person can replace 270 people, shareholders
and management. That person must have supernatural powers. Secondly,
how can we cooperate with her if we are suspended, without any reason
thrown out on the street and left without right to work and existence?
Without the withdrawal of the suspension we would be unable to
cooperate with Ms. Robinson. However, there are also ethical reasons
that, to me personally, do not allow to cooperate with the person who
illegally usurped our rights, took over private property and conducted
a tank audit of the bank. We never refused to cooperate with any audit,
but we do not want to participate in the murder of our own bank.
Statements of Ms. Robinson that account holders are
suffering because of our lack of cooperation are beyond fake concern
and hypocrisy. I would like to remind her on this occasion that 90,000
customers did not open their accounts in the Hercegovacka Bank because
of their trust in her, but because of their trust in us. All of them
were able to withdraw their savings at any time, and that was the case
until her boss, Mr. Petritsch, ordered the blockade of the bank. If it
is true, as she claims, that only she can unblock the accounts, than
what does she need us for? If her goal was to conduct an audit she
would not have come to the bank with armed escort and take away
computers and documentation.
One of the leading American information
technology companies, whose experts were present during the first raid
of the bank, was recruited for the analysis of the confiscated
computers. What information do you have about the condition of the
equipment after the raid, and what happened with the "lost" back-up
tapes requested by temporary administrator Robinson?
We were a bank with the best information system and
excellent information technology staff. That is one of the chief
reasons for our success and our success in tenders for public revenue
of the Federation BH, and the tender for the accounts servicing the
treasury and other institutions of Bosnia-Hercegovina.
The equipment was in excellent condition and we
serviced it properly. The participants in the OHR action destroyed and
took away the back up computer, development computer, central computer,
the computer of the Central bank of Bosnia-Hercegovina, which had been
loaned, and we used it to conduct inter-bank transactions that must go
through the Central Bank. 90 percent of desktop computers were also
taken away. We do not know whether they did or did not lose those
tapes. Essentially, we do not have the stuff they took away.
Even some western media (Newsweek, The
Spectator, Sunday Telegraph and others) that criticized the raid on the
bank stated in their articles that the Hercegovacka Bank was supposed
to finance the Croatian autonomy and that that is the reason it was
destroyed. What is your opinion about that?
Articles in those media helped us inform the world
public about the facts and reveal the true goals of the action, one of
which is the destruction of our bank. They tried to find any seemingly
rational justification for that destructive operation and thus accepted
something that appeared to make sense and was suggested in the
statements and press releases of the international representatives in
Bosnia-Hercegovina. However, that claim is nothing but a speculation
regarding what would happen if something else happened first. It is the
fact that the Croatian autonomy at the time of the raid did not exist
as an institution. Therefore, it is impossible to finance something
that does not exist. Secondly, one cannot accuse someone only on the
basis of a guess that he may do something in the future.
Let us assume that the Croatian autonomy was
established at some point. The Croatian autonomy would naturally have
its institutions, laws and all legal entities and persons would have to
decide whether they were willing to respect the regulations of the
autonomy and fulfill their obligations with respect to the autonomy.
The regulations of the autonomy would apply to all the
banks. In that case, all the banks would have to decide which set of
regulations they were willing to disobey. In any case, they would
violate either the regulations of the autonomy or the Federation BH.
However, that would apply to all the banks. In that case the
Hercegovacka Bank would have been forced to make its choice as well.
Secondly, any legal entity, even if it is a bank,
cannot on its own finance an autonomy and its institutions. If we tried
to do so we would have gone bankrupt in a few days. On the other hand,
it cannot be denied that in our work we respected all the Federation
regulations.
What are the former bank employees doing at
this point? How many of them joined the recently formed trade union?
What is going on with the Association of Shareholders? What have you
done so far?
This interview, therefore a presentation of facts about
the bank, is a part of our work outside the bank. We have been
illegally, with weapons, evicted, thrown out on the street. We have
been denied the right to work without any evidence of our culpability.
We haven't been paid for more than two months and many of us are facing
financial difficulties. We are trying to draw public attention through
the work of our trade union. We gather daily, discuss our future
actions and act independently of any institutions. Besides providing
information for the local media and media abroad, we have established
contacts with the most powerful international trade unions and are
preparing a suit that we shall file with suitable international
organizations. At the moment, our biggest problem is the lack of money,
but we hope to get financial assistance as we have sent appeals for
assistance to many addresses in the country and abroad.
A publication from Sarajevo has recently
published data obviously provided by the Border Service or the customs
about allegedly suspicious transfers of money from the Hercegovacka
Bank to Croatia before the imposition of the temporary administration?
Yes, the daily Osloodjenje, which, unlike Dnevni Avaz
and BHT, publishes our press releases and statements by the
representatives of the bank, published the article under headline "They
Transport Foreign Currency in Bags from Hercegovina Abroad". The goal
of that propagandist article was to intimidate our customers and to
urge them to hurry to withdraw their savings from the bank. That is one
of the ways to destroy a bank. The result of such and similar articles,
that have been published for months in many newspapers, was a
significant outflow of money from our accounts. Despite that, we
retained liquidity and stayed on our feet, thanks to skillful and
professional management of our resources. When such and similar
articles failed to produce the desired results, they reached for
weapons. Then, the same article was used one more time, this time in
the weekly Dani, in a somewhat longer version, as a justification for the raid of the bank.
However, the transfer of money is one of legal business
transactions conducted by all banks, everywhere in the world. The money
is transported to the bank's accounts abroad or sold as cash and all of
this is perfectly legal, but the goal was to portray this as a robbery
of the bank. Customs officers at the border who provided the data
regarding when and which bank clerk transferred how much money at
someone's request violated the law and should be prosecuted.
Banks everywhere in the world daily transport cash, not
in bottles, but naturally in bags and if state officials were allowed
to publish data about such transports in the media potential robbers
would have an easy job. They would only need to read newspapers and
they would know where to wait for the bank's vehicle, who would be in
it and how much cash they could get in the robbery. The fact that we
transported large amoun
Tuesday, January 19, 2010 - 1:36 PM
Share
![Kaart van Bosnië en Herzegovina (VN) [klik voor vergroting]](http://nl.wikipedia.org/wiki/Bestand:Bosnia_and_Hercegovina_map.png)
