Griekenland: Links en rechts zelfde strijd en provocaties
Al tijdens de vorige rellen in Athene doken beelden op van provocateurs
langs de kant van de politie. Nooit werd er veel aandacht besteed aan
dit fenomeen. Ondertussen werd de rechtse regering weggestemd en is de
zogezegde linkse PASOK aan de macht gekomen en wat is er veranderd?
Lees hier de getuigenis van teacher Dude en bekijk de videobeelden
hieronder van december 2008 en vervolgens van gisteren...
The
video was taken by demonstraters in Hania, Crete who were marching in
memory of Alexandros Grigoropoulos shot by police last December. As you
can see men, dressed in garb usually associated with anarchist
protesters are quite happy to stand just a few metres away from the
riot police. There have been persistent rumours that some of the damage
caused by protesters over the last few days has been the work of agent
provocateurs who blend in with the crowd and initiate violence in order
to justify police intervention.
On the other hand if there are
plain clothes officers who wish to act covertly in order to pinpoint
trouble makers they do not seem unduly worried about being noticed by
the marchers.
The Greek media has been full of praise of the way in which the
recently elected PASOK government as handled the disturbances over the
last few days. The new zero - tolerance policing policy announced by
the minister for the protection of the citizen, Mihalis Chrisoidis has
been credited with limiting the extent of violence, especially in
Athens.
On the other hand the TV channels have gleefully lapped
up images of young proesters throwing rocks and stones at the riot
police and have been flooding the airways with stories of anarchist
plots and police discoveries of caches of petrol boms and other rioting
paraphenalia. In addition the record numbers of detentions and arrests
have been presented in a positive light, sign that the police have got
serious about cracking down on trouble makers.
In a sense this
is a repeat of the media coverage of last years uprising when the media
spent at least a week blaming Greece's worst civil disturbances ina
generation on hooilgans and looters, as if the hundreds of thousands
who took to the streets in proests across the nation were nothing more
than rampaging football fans looking for a fight.
Once again the
media coverage has almost completely ignored the thousands who
demonstarted peacefully this year and focused on the scenes of violence
which are presented simply as acts of mindless vandalism. Indeed the
channels ahve been falling over each other to see who can condemn the
protests most, blindly accepting any figure or statement issued by the
police, ignoring the opinions of anyone not in a position of authority.
On
the other hand the Greek language blogosphere and elsewhere on the
internet there is growing resentment of the way of this and especially
the way in which the violence of te police has eitther been played down
or completely overlooked. Reporters, who should know better have simply
decided to report the official version events and leave out any loose
ends such as eyewitness accounts of those actually present.
On
epersonal example involves the march on Sunday here in Thessaloniki
when the police went into action almost immediately after it started.
Just moments after the protest moved off the people from the anarchist
block started attacking shops selling religious goods, a supermarket
and banks, quickly prompting the riot police and motorcycle units to
intervene. The sight of police officers on motorbikes mounting
pavements and driving through crowds of people running in panic through
clouds of tear gas is not one I'll forget soon.
In the general
mayhem the marchers, who are nearly always organised in blocks
according to political affiliation, soon scattered and mixed and that
is how I ended up with about two hundred other just below the
ex-ministry of Macedonia and Thrace surrounded by riot squads who fired
tear gas rounds into the group and beat anyone who tried to move away
from the area.
Even after it was clear that they had control of
the area, officers continued to club and kick those on the ground and
refused medical help to the injured. Instead they shouted insults and
threats at anyone who looked at them.
I cannot vouch for the
character of each and everyone there but from my knowledge of the
groups that regularly take part in marches the vast majority of these
people were not trouble makers or bomb throwers. They belong to student
groups that abhor such tactics and believe that those who commit such
acts damage their cause. They, like me just happened to be in swept up
with a tide of people desperately runningaway from police with clubs
firing tear gas. Like me, they did not break away from the main group
knowing full well that in such a situation small groups or individuals
are easy prey for police units with a grudge and a truncheon.
The
media however, reported that the police had isolated and captured a
group of anarchists and had confiscated a large number of petrol bombs,
gas masks and clubs and that 88 people had been taken in for qustioning
and 20 arrested. Despite the presence of a number of TV camera crews
for over an hour I saw no footage of those inside the police cordon
being asked their opinion or saying what had happened, instead just
fleeting glances of people on the floor followed by pictures of the
weapons supposedly confiscated. If their had indeed been such a cache
present the density of the crowd and the fact that nobody was searched
till hours later would have meant that those carrying such things would
have had ample opportunity to get dump them out of their bags or
pockets.
What we had instead was PR and punishment, the police
knew that whatever version of the truth they said would be accepted
without question and that the sight of them with so many prisoners
would vandicate their new get tough policy, irrespctive of whether
they'd actually captured anyone who'd broken the law. On the other hand
those caught up in this farce would have to endure a night in the
cells, possibly weeks in court explaining their case.
The same
approach was also true of the events in Athens when motorcycle cops
also rode their machines into crowds of demonstartors, seriously
injuring a 55 year old teacher, while the footage was shown it was
presented as an unfortunate accident. No mention however was made at
all of the officer who after gunning his bike into people was pulled
off. In a fit of rage he pulled out his pistol and chased them.
I'm
not sure what exactly lies behind the new media landscape and why so
few reporters have been critical of the present situation but with the
Greek media feeling the effects of the country's economic crisis theose
who own the private media outlets are unlikely to antagonise a
government which in a position to provide a steady revenue stream in
the form of ads and contracts.
en dan ons favoriet showbeest van de ouwe Britse rockabillygarde...Freddy Fingers Lee en we hebben het ontegensprekelijke genoegen gehad om hem ooit live te mogen meemaken ....altijd de moeite waard...en een uitstekende pianist
Het boegbeeld van de Britse Rockabilly is zeker en vast Crazy Cavan. Samen met matchbox kwamen ze ook regelmatig naar onze gewesten en mits weer de juiste huidpigmenten en de juiste introducties kon je inderdaad ambiance opsnuiven en vooral de geur van Jack Daniels Whisky...
Het studentenprotest in Teheran lijkt massaal te zijn en keert zich
tegen de dictatuur en vooral tegen de milities die door het regime
gebruikt worden om elk protest de kop in te drukken. Momenteel zijn er
beelden te zien op volgende blog:
Sommige
blogs moeten met de nodige scheppen, en soms laadbakken zout worden
genomen want als je het weerbericht van vandaag bekijkt dan merk je dat
het aan de frisse kant is in Teheran
het is dus zeker geen weer om in T-shirts op straat te protesteren
....sommige blogs publiceren dus beelden van vorige betogingen tijdens de
zomermaanden en laten ze ten onrechte doorgaan voor de betogingen van
gisteren en vandaag...
Wij doen in elk geval ons petje af voor de Iraanse studenten!
AP) TEHRAN, Iran -- Security forces and pro-government militiamen clashed with protesters shouting "death to the dictator" outside Tehran University on Monday, beating men and women with batons and firing tear gas, on a day of nationwide student demonstrations, witnesses said.
Thousands of protesters demonstrated in the streets outside the campus in support of students inside. As they chanted "death to the dictator," riot police and Basij militiamen charged the crowds, the witnesses said.
The plainclothes Basijis beat protesters on the heads and shoulders as the crowd scattered, then regrouped on nearby street corners. Nearby, protesters and Basijis pelted each other with stones, the witnesses said, speaking on condition of anonymity for fear of retaliation.
Pro-reform campus groups have called for students across the country to turn out Monday for massive rallies at universities against Iran's clerical leadership -- the first major protest in more than a month. The opposition has been struggling to maintain its presence on the streets after security forces crushed massive rallies that erupted over Iran's disputed presidential election in June.
While turmoil erupted in the streets outside Tehran University on Monday, authorities took dramatic steps to close the campuses to the outside world.
Cell phone networks around the universities were shut down. To hide anything going on inside, the fence around Tehran University was covered with banners and signs bearing quotes from Supreme Leader Ayatollah Ali Khamenei and messages marking an important Shiite occasion celebrated Sunday. Police and members of the elite Revolutionary Guard surrounded all the university entrances and were checking IDs of anyone entering to prevent opposition activists from joining the students, witnesses said.
Footage posted on YouTube purported to show a march by thousands on Monday inside Tehran University. The young men and women were shown chanting "death to the dictator" and slogans against the Basij as they marched through the campus. There was no sign of security forces, and the students marched without frictions. The authenticity of the footage could be immediately be confirmed
The potential for violence inside the campuses was high. Some 2,000 Basiji students were brought into Tehran University early Monday -- obstensively to hold a celebration for the Shiite holiday, but such hard-line students are often used to crush pro-reform rallies on campus.
Journalists working for foreign media organizations are banned from covering Monday's planned protests. They were told late Saturday by the Culture Ministry that their press cards would be suspended for three days starting Monday.
Government opponents were hoping for a large turnout for Monday's demonstrations to show their movement still has momentum despite a series of government crackdowns since the election, which the opposition says President Mahmoud Ahmadinejad won by fraud.
Opposition leader Mir Hossein Mousavi threw his support behind the planned student demonstrations and declared that his movement was is still alive. A statement posted on his Web site said the clerical establishment cannot silence students and was losing legitimacy in the Iranian people's minds.
"A great nation would not stay silent when some confiscate its vote," said Mousavi, who claims to be the real winner of the June 12 vote.
Khamenei, the supreme leader who has final say on all state matters, accused the opposition Sunday of causing divisions in the country and creating opportunities for Iran's enemies.
Students at Tehran University played a major role in street demonstrations in support of the 1979 Islamic Revolution that toppled to pro-U.S. shah and brought clerics to power. But in the past decade, universities have become strongholds for the pro-reform opposition, which seeks to reduce the clerics' domination of politics.
Sunday night, rooftop cries of "Allahu akbar" or "God is great" and "death to the dictator" were heard from many parts of Tehran in support of the opposition. The rooftop chants -- which were almost every night in the weeks following the election -- had not been heard since the opposition's last attempt to mobilize, a Nov. 4 rally coinciding with state-sanctioned events to mark the anniversary of the 1979 U.S. Embassy takeover.
That demonstration drew far fewer protesters than at the height of the summer's unrest. But it still provoked a violent response from security forces. Monday's protests appears to be larger than the Nov. 4 rallies.
For weeks after the disputed June presidential election, demonstrations triggered by claims of massive fraud in the vote brought hundreds of thousands to the streets, but the relentless crackdown that followed has taken a heavy toll.
Seeking to deny the protesters a chance to reassert their voice, authorities slowed Internet connections to a crawl in the capital. For some periods on Sunday, Web access was completely shut down -- a tactic that was also used before last month's demonstration.
The call for Monday's demonstrations was put out on dozens of Web sites run by supporters of opposition leaders Mousavi and Mahdi Karroubi, who both ran against Ahmadinejad in the June 12 election. Most of those sites have been repeatedly blocked by the government, forcing activists to set up new ones.
Griekenland ....Alexis Grigoropoulos...1 jaar later...
en van Italie gaan we naar onze goeie vriend Teacher Dude in
Griekenland. Want daar broeit ook entwat. Herinneren jullie zich nog de
rellen verleden jaar in Athene met de strijd rond de kerstboom? Moeten
jullie maar eens terugkijken in onze archieven op de zelfde datum een
jaar geleden! Er viel toen een dode...Alexis Grigoropoulos...
Protests to march the first anniversary of death of Greek teen end in clashes
There's
nothing like blind terror for letting you know you're alive.Every
sensory input suddenly lights up your neurons like a city block decked
out for Christmas. You suddenly become aware of absolutely everything
around you, decisions that you usually kick around your head for
minutes are taken in units of times in 100ths of seconds. What you
don't notice, however, is pain.
After being chased on and off by
riot cops and those on motorbikes for more than a kilometre I end up
with a couple of hundred kids just below the ministry building, there's
no way out as both above and below us are platoons of riot cops who
keep on shooting tear gas canisters into the crowd despite the fact
that there is nowhere to go. I try to see if I get pass but those ahead
of me who try get beaten and kicked by the riot squad, forced back into
the main mass. A gas canister, shot out of something resembling an old
style revolver smashes into the tarmac next to me, richochetting and
striking my leg. In the general panic, I pay it little attention,
worried that I too will next in line for a beating and move back, but
where? There is nowhere to go.
Eventually, the gas clears and we
realise that we are surrounded, police order us to sit down and start
insulting and kicking those around the edges. Somebody, injured cries
for help, they ignore her and keep on screaming at those on the ground.
There are so many people in such a small space that it's nearly
impossible to find room. I squeeze in besides some high school students
and looking down see that my jeans are red. Is someone hurt, I Look at
the guy next to me who appears to be fine. Then it dawns on me that the
blood might be my own. I left the leg and see the canister has taken
out a chunk of flesh in my shin. It doesn't even hurt,strangely enough.
The
cops keep on whacking away at those they consider are not complying
with their orders and something in me breaks. I'm not what I wanted to
achieve or what good I could do but I get up and start shouting at them
in English, "I'm a reporter with Reuters " I lie but that was the first
thing that popped into my head, I keep on shouting it in my best
"you've been naughty, now sit down" teacher's voice as loud as I can,
adding that what happens today will be on the news tomorrow again and
again. I'm not sure how much they understand but it distracts their
attention and they seem to calm down,or at least behave. By that time
the rest of the media pack have caught up with us and so the police
stand down, having more sense than to beat people on live TV.
Those
detained are taken in police vans to the central police station in
Thessaloniki and who knows what. Their crime simply being in the wrong
place at the wrong time.
With the help of the march's legal team
I manage to get out and find an ambulance which takes me along with
another guy hit in the face by a canister to the local hospital. There
we see other injured in a similar way, including a young woman hit in
the head, afterwards she told me that her camera had been smashed by
the police when she attempted to record their abuse.
According
to Greek channel MEGA today has been a great success for the
authorities and the police's new hard line has brought results. I think
that what they have brought is a new round of escalation which will
grow in the coming days.
In
about half an hour I'm off out to the centre of Thessaloniki to take
part in the demonstrations and marches that will mark the anniversary
the killing of Greek teenager, Alexandros Grigoropoulos last year.
Already more than 400 schools and campuses have been occupied by
students across the country and the media are saying that between 6000
and 10,000 police officers will be on hand in Athens alone. Many of my
friends there have told me that centre looks more like a city under
seige than ever before.
Tomorrow
we march, tomorrow we protest for those who have been lost and to make
sure their sacrifice need not be repeated. To tell you the truth I'm
scared, I'm sure that there will be clashes with the riot police who
have adopted a zero- tolerance policy over the last few weeks.There are
also keen to show that they are in charge here and that the streets
belong to them and them alone,
So why do I go? That's a tough
questions and I'm not sure I have a good answer to that but all I know
is that not going is unthinkable. I still feel the the raw battery acid
taste of rage in my mouth from when last year's events unfolded, that
sense that something is fundamentally wrong with the way we live our
lives if the cold blooded killing by the police of a teenager goes
unremarked.
Last year I spent the better part of three weeks on
the streets covering marches, sit-ins and riots in the hope that
somehow the outside world would give a damn. I wanted to believe that
what I photographed and wrote about
helped changed perceptions about how the violent protests last December
were seen by the rest of the world. How arrogant that sounds, but
maybe, just maybe I was part of a wave that got out, a different
message to the one that the mainstream media here were peddling, that
of blind destruction and hooliganism, rather than revolt.
I thought I'd share a few tips with those covering the anniversary of the death of the Greek teenager, Alexandros Grigoropoulos this weekend. I hope they prove useful.
1 - The potential for violence has increased rapidly over the last few weeks so be prepared for clashes.
2
- Being a reporter is no guarantee of safety, especially with the
police. The Greek cops have a long and inglorious history concerning
photographers. They will not hesitate to use force if they feel you are
photographing them.
3 - Many of the demonstrators, especially
the anarchists view the media and hence reporters with the same
contempt they hold for the police. Use discretion when taking pictures
around them, if challenged put away your camera immediately unless you
want it smashed. However, most other political/social groups are more
tolerant of the media.
4 - The riot police have changed tactics
recently so expect extensive use of tear gas and flash grenades. Maalox
antacid tablets mixed with water can help somewhat. Though not with
breathing.
5 - The grounds of the university of Athens are
officially off limits to the police, so make sure you know where the
nearest entrances are if the police advance. Being a foreigner or
reporter will not protect you.
6 - If you do get detained make
sure you have ID otherwise you risk days of belong held in a police
cell.Try to get the number of some Greek friends in case you get
arrested.
7 - Areas such as Exarchia are a rabbit warren of
small streets, get familiar with the local geography so that if you
have to make a quick retreat you know where you're heading.
Protesters
will be formed into blocks. It is probable that anarchist protesters
who have intention to clash will be in groups around protesters'
blocks. If they start throwing rocks or other objects at the cops
things may escalate in no time. I advise you that when you see the
first signs of a clash, stay close to a political/student block.
In
case of intense use of tear gas don't panic and don't try to run away
from the main group of protesters in alleys etc. The best thing you can
do (especially if you can't open your eyes) is get into a group, grab
the person next to you and walk together.
A group of lawyers
will be around in the protest to provide law advice in case someone
gets arrested. These are their phone numbers:
6972-718536
6972-799025
6976-395658
6946-738686
6978-909319
6936-492025
6975-752346
6973-335960
If
you get arrested, call them as quickly as you can. Do not sign anything
in the police station and have in mind that cops may try to deceive you.
This was taken just after the riot police went in to break up a road
block set up by high school students in the centre of Thessaloniki last
year during the protests that followed the death of Alexandros
Grigoropoulos, shot by the police in Exarchia, Athens.
The clashes between protesters and the authorities lasted for nearly a month.
We blijven nog eventjes in Italië waar er nog andere interessante
dingen gebeuren ondanks, of dank zij Berlusconi. Rechts beweert bij
hoog en bij laag dat Berlusconi's populariteit nog steeds stijgt. Voor
ons even goed, maar we hopen wel het tegendeel voor de Italianen. We
merken trouwens dat er steeds meer verzet komt tegen de keizerlijke
stijl van regeren van Il Cavalieri. Ook binnen zijn eigen rechtse
meerderheid, voornamelijk vanuit de hoek van de vroegere neo-faschisten
van Fini. Maar ons interesseert meer wat er gebeurt op het Internet en
op de straat. Gisteren betoogden 350.000 (90.000 volgens de politie en
de RAI van Berlusconi) tegen Berlusconi. Ze gaven dus gevolg aan de
oproepen via Twitter, Facebook en allerlei blogs. Voornamelijk
artiesten speelden een grote rol bij deze mobilisatie van ontevreden
Italianen. Vandaag belichten we de voornaamste en polulairste
Italiaanse blogger Beppe Grillo. Als we zeggen populairste dan moet je
niet meteen denken lezersaantallen die vergelijkbaar zijn met de
Belgische of Vlaamse blogs. Hier staan wij op nummer één van de
politieke blogs bij Bloggen met een dagelijks gemiddelde va een goeie
honderd lezers. Bij Beppe Grillo ligt dat even anders...maar lees
zelf...
Dat internet een krachtig,
verrassend maar vaak ook onderschat medium is, is in het recente
verleden bij de verkiezing van Barack Obama al gebleken. En vandaag
werd het, zij het op een minder spectaculaire wijze, onderstreept.
Beppe Grillo, komiek
en luis in de pels van het Italiaanse politiek establishment, komt
volgens de peilingen van Forbes op de 7e plaats in de
lijst van web-beroemdheden. Bij het samenstellen van de lijst is
onder andere gekeken naar hoe vaak iemands homepage wordt bezocht,
hoe vaak de naam van de betreffende persoon verschijnt bij
Google-resultaten en hoeveel mensen de persoon volgen via
Twitter.
Buiten
Italie is Grillo waarschijnlijk niet erg bekend, of het moet zijn
vanwege zijn V-day die hij op 8 september 2007 organiseerde als
protest tegen de regering. Sinds 2005 heeft hij een blog waar hij
zijn mening over van alles, maar vooral over de Italiaanse politiek
ventileert. Een mogelijkheid die hij via de traditionele media als
de radio, de televisie en de krant niet gauw krijgt. "Deze 7e
plaats bewijst dat we levender zijn dan ooit, ook al zouden ze
graag willen doen alsof we verdwenen zijn van het toneel van de
traditionele informatiekanalen", aldus Grillo, die verder zegt erg
gelukkig te zijn met zijn plek.
Toen
Prodi nog eerste minister was klonk het al zoals je hieronder leest.
Intussen heeft berlusconi de ster van Beppe Grillo nog wat meer laten
stijgen...
Beppe Grillo tijdens een voorstelling in maart van dit jaar.
(Foto AFP)
Komiek Grillo brengt Italiaanse politiek in verwarring
Gepubliceerd:
20 september 2007 00:00
| Gewijzigd:
22 augustus 2008 17:39
Door Bas Mesters
Rome, 20 sept. Beppe Grillo trekt elke dag 160.000 bezoekers naar zijn bijtende en spottende weblog.
Politici en intellectuelen waarschuwen voor een anti-politiek sentiment.
Een komiek heeft de Italiaanse politiek in zijn greep en hij maakt geen
grap. Als er nu verkiezingen worden gehouden zou de helft van alle Italianen
overwegen om op de cabaretier Beppe Grillo te stemmen.
Politici, columnisten, heel Italië vraagt zich af wat er aan de hand is. Wil
Grillo daadwerkelijk de politiek in? Is het een onbeschaamde populist? Of
geeft hij Italianen een stem die teleurgesteld zijn in de politiek?
Tot op het hoogste niveau houdt men zich met de komiek bezig. President
Napolitano waarschuwde gisteren voor het gevaar van anti-politiek. Premier
Romano Prodi zei maandag in een tv-show: Je kunt niet een land regeren
alsof het een komische show is [...] democratie wordt gerund door politieke
partijen. Schrijver en intellectueel Umberto Eco spreekt van een inval van
de barbaren refererend aan Grillos beledigende taal. De premier is voor
Grillo Valium-Prodi en Silvio Berlusconi de psycho-dwerg.
Grillos aanhang groeide enorm toen hij in 2005 een blog op internet opende,
waarop hij dagelijks misstanden aan de kaak stelt. Inmiddels is zijn blog
met 160.000 bezoeken per dag de grootste van Italië en de dertiende van de
wereld. In 260 steden zijn clubs ontstaan die via zijn blog contact met
elkaar onderhouden, zijn naam dragen, en zich lokaal inzetten om hun
leefomgeving te verbeteren.
De macht van Grillos blog werd tien dagen geleden duidelijk, toen hij
330.000 sympathisanten mobiliseerde voor Vaffanculoday (netjes vertaald:
sodemieter-op-dag). Ze demonstreerden in 153 steden tegen het aanblijven van
23 parlementariërs die veroordeeld zijn door de rechter.
Zondag sloeg Grillo opnieuw toe. In zijn blog riep hij zijn fans op om
burgerlijsten te formeren voor de gemeenteraadsverkiezingen van volgend
jaar. Kandidaten die voldoen aan de voorwaarden krijgen een certificaat van
transparantie van beppegrillo.it, zo schreef hij op zijn website. Twee
voorwaarden: je mag geen lid zijn van een politieke partij en je mag geen
strafblad hebben.
Maandag meldde opiniepeiler Renato Mannheimer, dat 17 procent van de
Italianen op Grillo zou willen stemmen, en dat 33 procent het zou overwegen
als het kon. Sindsdien vragen parlementariërs zich nerveus af wat de komiek
van plan is.
Grillo schreef in zijn blog van zondag dat hij zelf de komende maanden niet
zal verschijnen op demonstraties van de burgerlijsten die nu worden
opgericht. ,,De deelnemers aan de Vaffanculo-day, lenen hun stem aan
niemand, ze zijn hun eigen megafoon: burgers die zelf politiek bedrijven.
De cabaretier heeft altijd herhaald dat hij zelf geen politieke partij wil
beginnen. Zijn eigen criteria volgend kan hij dat ook niet eens, omdat hij
een strafblad heeft. Hij is ooit veroordeeld voor roekeloos rijgedrag,
waarbij een weggebruiker omkwam.
Volgens opiniepeiler Renato Mannheimer is Beppe Grillo erin geslaagd om
politiek te koppelen aan anti-politiek. Hij oefent grote aantrekkingskracht
uit op linkse maatschappijverbeteraars, maar heeft ook aanhang bij de
Italianen die totaal gedesillusioneerd zijn in de politiek.
En dat zijn er heel veel. 60 procent van de Italianen gebruikte termen als:
woede, walging en wantrouwen in antwoord op de vraag: Wat komt in u op als
u aan de politiek denkt? Driekwart is ervan overtuigd dat politici niet
geïnteresseerd zijn in wat de gewone man denkt en wil.
Enig recht van spreken hebben de teleurgestelde Italianen. Afgelopen vrijdag
nog onthulde het weekblad LEspresso dat de ministers van Justitie Clemente
Mastella en die van Cultuur Francesco Rutelli het regeringsvliegtuig hebben
gebruikt om met vrienden en familie naar de Formule I Grand Prix in Monza te
reizen. Kosten 20.000 euro. Hetzelfde blad bracht een week eerder het nieuws
dat tientallen politici via slinkse wegen voor de helft van de prijs dure
appartementen hebben aangeschaft. De Italiaanse werkgeversbond Confindustria
meldde gisteren dat een Italiaanse parlementariër met zijn apparaat,
tassendragers en eigen auto twee keer zoveel kost als zijn Franse en vier
keer zoveel als een Britse collega. De duizend Italiaanse parlementariërs
verdienen het meest van al hun collegas in Europa. Meer dan vijftienduizend
euro netto per maand, anderhalf keer zoveel als de Nederlandse premier
Balkenende.
In hun bestseller La Casta rekenen de journalisten Sergio Rizzo en Gian
Antonio Stella uit dat de president van Italië en zijn entourage vier keer
zoveel kosten als de hofhouding van de Britse koningin. Gouverneurs van de
Italiaanse regios geven tot twaalf keer hogere bedragen aan
representatiekosten op dan de Duitse president.
Volgens de auteurs is de politiek een kaste geworden die zich steeds
minder ten doel stelt om het algemene welzijn via goed bestuur te
bevorderen, en meer en meer er op gericht is om zichzelf te voeden.
Maandagavond reageerde premier Prodi in de praatshow Porta a Porta
onverwacht hard op de anti-politieke sentimenten. Ik geloof niet dat de
maatschappij beter is dan haar politieke klasse, aldus de premier. Hij wees
op studenten die voor 30.000 euro toelating tot de opleiding medicijnen
probeerden te kopen. Hij refereerde aan belastingontduiking, waaraan 30
procent van de Italianen zich schuldig zou maken ten koste van 260 miljard
euro per jaar. Hij haalde er zelfs het tekort aan transfusiebloed in Italië
bij om te illustreren dat de Italianen egoïsten zijn.
Over Grillo zei Prodi: Voor hem verandert nu alles. Want in plaats van met
kritiek moet hij nu met voorstellen komen. Grillo pareerde op zijn blog
door Prodi om te dopen van Valium-Prodi naar Alzheimer-Prodi, vanwege het
volgens hem slechte geheugen van de premier. Grillo: De voorstellen zijn
er: opgesteld door de burgers die maandenlang e-mails en commentaren naar
mijn blog hebben gestuurd. Het zijn niet mijn voorstellen, maar voorstellen
van de werkgevers van Prodi. Ik heb ze persoonlijk op 8 juni 2006 aan
Alzheimer-Prodi overhandigd.
After receiving his degree as an accountant, Grillo became a comedian by chance, improvising a monologue in an audition. Two weeks later he was discovered and launched by Italian TV presenter Pippo Baudo. He subsequently participated in the variety show Secondo Voi for two years (1977-78). Later, in 1979, he participated in Luna Park by Enzo Trapani, and Fantastico.
In the 1980s his success rose further, thanks to shows like Te la do io l'America (1982, 4 episodes) and Te lo do io il Brasile (1984, six episodes). In these shows, he narrated his experiences of his visits to the United States and Brazil, with anecdotes and witticisms about the culture, lifestyle and beauty of these places.
As a result, his popularity grew more and more, and he became the
protagonist of another show developed especially for him, called Grillometro (Grillometer). In 1986, he was the star of prize-winning advertisements for a brand of yogurt.
Soon after this, his performances began to be characterized by an increasing level of political satire,
often expressed in such a direct way that he quickly offended a lot of
Italian politicians. In 1987 during the Saturday night TV show Fantastico 7, he attacked the Italian Socialist Party and its leader Bettino Craxi, then Italy's Prime Minister, on the occasion of his visit in the People's Republic of China. Grillo said:
If the Chinese are all socialists, whom do they steal from?
The joke hinted at the totalitarianism of the PRC, but even more to the widespread corruption
for which the Italian Socialist Party was known. As a consequence,
Grillo was effectively and silently banished from publicly owned
television; yet, he was vindicated a few years later when the Italian
Socialist Party had to be disbanded in a welter of corruption scandals
known as Tangentopoli, uncovered by the Mani pulite investigation. Craxi himself died in Tunisia, unable to return to Italy where he would have been jailed for several convictions.
Consequently, from the beginning of the 1990s his appearances on
television became rare: according to many people, the reason for this
is a silent ostracism by politicians offended by his revelations about
their hidden financial activities, frauds and false claims. When one of his shows was finally allowed to be broadcast by RAI, in 1993, it obtained a record share of 16 million viewers. He was later banned definitively from Italian television.
He maintains a blog (available in Italian, English and Japanese) at beppegrillo.it which is updated daily. Comments to posts regularly top the thousands (in the Italian version). According to Technorati, the blog is ranked among the 10 most visited blogs in the world. He often receives letters of appreciation and support from prominent figures, such as Antonio Di Pietro (former Italian Minister of Infrastructures), Fausto Bertinotti (former President of the Italian Chamber of Deputies), Renzo Piano, and even Nobel Prize Winners (like Dario Fo, Joseph E. Stiglitz, Dalai Lama, Muhammad Yunus)[1].
On 1 September 2005, thanks to contributions from readers of his
blog, Grillo bought a full page advertisement in the Italian newspaper La Repubblica in which he called for the resignation of the Bank of Italy's (then) governor Antonio Fazio over the Antonveneta banking scandal. In October 2005, Time chose him as one of the "European Heroes 2005" for his constant battle against corruption and financial scandals[2].
On 22 November 2005 Grillo also bought a page in the International Herald Tribune, again claiming that members of the Italian Parliament
ought not to represent citizens if they have ever been convicted in a
court of law, even in the first degree of the three available in the
Italian system[3].
His blog now contains a regularly updated list of members of the
Italian Parliament who have been convicted in all three degrees, in
what he calls "operation Clean Parliament"[4]. Grillo claimed, in 2007, that data suggested that even Scampia, the most dangerous suburb of Naples and one of the areas with the highest crime rate in Europe, actually had a lower crime rate than the Italian parliament's membership[5].
On 26 July 2007 Grillo was permitted to speak to the members of the European Parliament in Brussels, where he drew attention to the dangerous, negative state of current Italian politics.[6]
In August 2008, Grillo was the subject of a report on the Australian
Broadcasting Corporation's (ABC-TV) international affairs program
"Foreign Correspondent". Titled "The Clown Prince" the report profiled
Grillo's life, political activism, V Day campaign, and use of the
internet as a political tool.
On this occasion, Grillo was able to officially promote the so called V-Day (Vaffanculo
or "Fuck Off" Day) on 8 September 2007. The V-Day, which was supported
in more than 280 Italian cities as well as abroad, was organised by
Grillo to persuade Italians to sign a petition calling for the
introduction of a Bill of Popular Initiative to remove members of the
Italian Parliament who have criminal convictions of any kind from their
office.[7]
Legal Issues
In 1980 he was found guilty of manslaughter for a car accident in which he was the driver; three passengers lost their lives[8].
During his shows Grillo never hesitates to name firms and
personalities he considers corrupt, always supporting his views with
data and documents[citation needed]. For this reason he has been sued several times for libel by many people and organizations[who?] which he had exposed, such as Telecom Italia.
When Italian judges were investigating the Parmalat scandal, which was then the world's largest corporate bankruptcy
scandal ever, Grillo was called to testify as he anticipated the
imminent collapse of the dairy conglomerate in one of his shows. When
he was asked by judges how he has been able to discover that, he simply
said that Parmalat's
financial holes were so evident that anybody who had enough ability to
see them would see them, since the corporate accounting was easily
accessible[9].
Criticism
Grillo is often criticized for his lifestyle. In particular, critics blame him for owning a motor yacht and a Ferrarisports car,
both being in contradiction with his well known ecologist stance. In
his blog he admits that he did, in fact, acquire both but has since
sold them[8].
Grillo is also criticized for taking advantage of the Condono Tombale, a fiscal amnesty granted by the first Berlusconi government in 2001, which Grillo publicly opposed[10]. Grillo commented on this issue during the V-Day demonstration. He said that he had personally benefitted by only 500[citation needed].
Grillo has proposed that members of the Italian Parliament who have a criminal record should be barred from public office. As Grillo himself has been found guilty of Involuntary manslaughter caused by a car accident[8] his critics[who?]
say he has no right to represent Italians either. Grillo has always
stated that he is not interested in becoming a member of the Italian
Parliament anyway[8].
Despite this, in July 2009 he publicly expressed his intention to
present himself as a candidate for the PD's primary elections[11].
Another proposal of his is that members of Parliament be limited to
two government terms of office after which they might not stand again.
Detractors[who?] argue that this would shorten the political life of competent and expert politicians, usually drawing Alcide De Gasperi, Aldo Moro and Enrico Berlinguer as examples of brilliant politicians who served more than two terms. Marco Travaglio replied that, for that sake, also the political life of much less popular Clemente Mastella would have suffered[12].
Grillo is criticized as being a mere demagogue
who attacks politicians on superficial issues and their private lives
while unable to provide a valid alternative. For instance, Daniele Luttazzi,
famous Italian satirist, criticized Grillo in 2007 in an open letter
published on the website of the news magazine Micromega. Luttazzi
accused Grillo of being a "demagogue" and a "populist", suggesting Grillo to choose between satire and politics, asserting the two are incompatible[13].
Hier vinden jullie de engelse versie van Beppe Grillo's blog:http://www.beppegrillo.it/en/ met een klein uittreksel:
Berlusconis days are numbered, crack open the champagne!
But what about the others? All his filthy henchmen? Do we have to keep
them on? Having eliminated the rat that passed it on to us, can we
really be expected to live with the bubonic plague?
The No B Day demonstration must be aimed at the parties and the media. Berlusconi is merely the effect
rather than the root cause of the degeneration of this Country. If we
dont address the causes, then the metastasis will simply continue.
The No B Day demonstration must be aimed at all of the Mr. Bs of the
Country, from Mr. Bondi to Mr. Bersani and from Mr. Boaniuti to Mr.
Bassolino and Mr. Bossi. We must get rid of them by simply sweeping
them away with a rough broom. They are already busy preparing the successors.
Berlusconis bosom buddies are everywhere, infiltrated into all the
institutions and the newspapers that are paid for via our taxes. They
are busy making plans.
Back in 2008, in piazza Navona,
my address as well as those given by Travaglio, Ms. Guzzanti and
Antonio Di Pietro were dismissed as subversive by the Pdwithoutanel and
by many other beautiful souls who are now waiting in the wings.
Veltroni, who is now supporting the No B-Day demonstration, asked Di
Pietro at the time to return within the confines of rationality and
reform... Many other co-conspirators are latching on to this
demonstration as if nothing had happened in the interim. Some were
absent from Parliament when the Tax Shield was
approved, like Fairy-Godmother Melandri, but will now be protesting
loudly against Berlusconi. They could have caused this government to
fall in the confidence vote, but now they will be wearing a purple
handkerchief instead.
If Berlusconi goes, there is another who is ready to step up in his place, his name is Fini,
he has the support of Confindustria and is being touted as the absolute
soul of the left wing. A gentleman who knows everything there is to
know about Messrs. Berlusconi, Dell'Utri and Previti and has been
dining at their trough for the past FIFTEEN YEARS. The future is
already been mapped out at a table by D'Alema and by Berlusconis
orphans. They are busy burying him alive. The psychodwarf has to be put
down, but then we need to finish the job. Otherwise we may yet live to regret his passing.
We gaan nu over naar de harde kern van de Britse Rockabilly
Matchbox, een groep die ook regelmatig optrad in België vaak op uitnodiging van motorclubs. Optredens met veel ambiance maar je moest wel de juiste huidpigmenten hebben, kunnen we eufemistisch stellen...zoals jullie trouwens zullen merken aan de "podiumopsmuk"
We verkennen even de Britse rockabilly die een eigen klank en stijl heeft ontwikkeld en die berucht is geworden in de zestiger jaren door de clanoorlogen tussen Teds en Mods. Beide groepen hadden hun specifieke kledij en de enen reden op hun oerbritse Triumphmotorfietsen terwijl de anderen op hun Vespas rondreden. Wij blijven voorlopig aan de Teddykant waar spijtig genoeg soms wat ranzige kantjes aan zaten en zitten. Maar deze jongens behoorden niet tot het ranzigere type. Ze hebben ooit een memorabel optreden gegeven in Grimbergen. Nokvol zaaltje, pure ambiance! En deze Vorser ging toen met deze jongens eten bij de toen erg bekende smijtchinees in Vilvoorde...ze waren erg verrast want nog nooit chinees gegegeten...erg sympathieke jongen en real working class.... WHIRLWIND:
hieronder volgt een modern sprookje over directe democratie via de
moderne media. Lees dit aandachtig mee. In Vlaanderen zien we dit nog
niet meteen gebeuren als je de openheid naar de buitenwereld bekijkt
van de meeste blogs dan heb je het meteen begrepen. Navelstaarderij,
kerktorenpolitiek en Vlaanderen boven, voeren hier nog steeds de
boventoon. Seniorennet en zatte vrienden zijn hier de ijkpunten en dan
weet je het wel. Trouwens als er hier iemand moet vervangen worden, het
zij een eerste minister, het zij het hoofd van de publieke omroep, dan
doet men de ronde van de geriatrische instellingen en bejaardenflats, want jonger dan 70 mag je hier niet
zijn als je verantwoordelijkheid wil dragen. We nemen
het Vaticaan als businessmodel. Het kan dus anders:
In late 2008, Marco Travaglio was asked by fellow journalist Massimo Fini to advertise the latter's newly founded magazine, La Voce del Ribelle ("The Rebel's Voice"),
on the former's blog, voglioscendere.it, with the objective of
gathering "a few hundred subscriptions". Thousands of people answered,
allowing Fini's magazine to succeed.[2]
Because of this success, Travaglio started considering the idea of
using his blog to launch a new independent newspaper, with no public
funding, which in Italy depends on political support from a number of
MPs.[2]
The intention of publishing a new national newspaper was announced by Marco Travaglio on his blog, voglioscendere.it on June 1, 2009[3]. The title Il Fatto Quotidiano was chosen as a homage to journalist Enzo Biagi[3], who was purged from state television RAI at prime ministerSilvio Berlusconi's request, and whose daily ten-minute prime-time news commentary on Rai Uno, named Il Fatto, was removed from programming.
In June2009, l'Antefatto[4], a promotional website, was set up containing information about subscription and the development of the project[3].
The publisher stated he would not use the Italian state funding to
run the newspaper, for which a news paper needs support from some MPs,
but only money coming from sales and fair advertisement[3].
The first issue, printed in 100,000 copies in addition to 32,000 subscriptions, was already sold out before 8:00 AM on September 23,
even though distribution was limited to the largest cities. As a
consequence, the newspaper announced it would immediately double the
number of copies and publish the first issue, free of charge, on the
Internet[5][6].
Ownership
Il Fatto Quotidiano is published by Editoriale Il Fatto SpA, an Italian joint stock company. The company regulation states that the 70% of the shares can be owned by entrepreneurs, but each of them can't own more than 16% of the share capital, estimated in 600,000 euros[7]. The remaining 30% of the shares is owned by the newspaper columnists[7].
Therefore, no important choice can be made without the consent of the
columnists as a 70% majority + 1 is needed to carry out decisions about
the newspaper policy or editor election[7]. The managing director is Giorgio Poidomani.
Format and circulation
Il Fatto Quotidiano is printed in the compact format and full colour. It's distributed in Italy either by post and over 15,000 newsagents in the major Italian towns and regions[8][9]. A significant fraction of the readership, about one fifth[1], is made out of subscriptions to the PDF version of the newspaper.
Fai
passare ai tuoi amici un Natale informato, regala un abbonamento al
Fatto Quotidiano. Puoi regalare un abbonamento postale, con consegna a
domicilio, per 6 o 12 mesi. Oppure puoi regalare un abbonamento
all'edizione digitale, in PDF, da consultare online ogni giorno dalle
00.00 del giorno di uscita.
Wij vonden een luciede bijdrage van Franse anarchisten over Bretagne en het
soort prietpraat over zogenaamde regionale producten dat ons toch vaak
deed denken aan wat we in onze eigen Vlaamse contreien vaak moeten
horen als ideologisch discours...een uiterst interessante uiteenzetting:
Produit en Bretagne : arnaques et marketing jeudi 3 décembre 2009
(21h24)
Dune prétendue défense de lemploi par le vecteur culturel à lorganisation dun pernicieux saccage social et écologique
Si vous faites vos courses en Bretagne, vous croiserez
inévitablement un paquet de biscuits, un disque, un t-shirt ou que
sais-je avec un logo jaune et bleu représenté par un phare qui
illumine de son rayonnement toute la péninsule armoricaine : cest Produit en Bretagne.
Produit en Bretagne, label associatif créé en 1993, repose sur une idée de base : « Tout ce que nous faisons doit se traduire par du développement de lemploi en Bretagne
». Y cohabitent industriels, distributeurs, banquiers, entreprises de
services et quotidiens régionaux, à léchelle des cinq départements
bretons, Loire-Atlantique incluse donc... lassociation ayant choisi
dès lorigine de travailler sur la Bretagne dite historique.
A ses débuts, cette association fédérait
essentiellement des industriels de lagro-alimentaire et des
distributeurs (hypermarchés), un patron de Leclerc faisant partie des
fondateurs En 2009, Produit en Bretagne, cest
210 entreprises de tous horizons même si lagroalimentaire reste
majoritaire, 15 milliards deuros de chiffres daffaires générés par
100 000 salarié-e-s, pour près de 3000 produits habilités. En 2008, le
budget de lassociation sest élevé à 1,2 million deuros, dont 83 % en
provenance des adhérents ; le reste étant couvert par les subventions
régionale et départementales.
Produit en Bretagne, est plus quune marque commerciale, cest un « état desprit
» quun chef dentreprise fédéré déclare vouloir autant transmettre aux
client-e-s quaux salarié-e-s De fait, la campagne publicitaire
vantant ce label nhésite pas à claironner aux consommateurs et
consommatrices potentiels que cest « lachat solidaire pour lemploi », « lachat citoyen », osant même « lachat militant » ! Laffiche 2009 titre « génération solidaire
» avec de jeunes adultes souriants en manifestation, portant haut le
drapeau breton flottant au vent, brandissant la banderole « Produit en Bretagne ».
Solidarité ? Le mot fait
mouche, fait envie. Et puis, Produit en Bretagne, sonne produit
localement, car, bien entendu, Produit en Bretagne est « un outil au service du développement durable
». En ces temps de recherches justifiées des circuits courts, pour leur
moindre impact environnemental et pour le lien social, ce serait
parfait... Dautant plus que Produit en Bretagne sinvestit dans
léconomie culturelle par des remises de prix du Disque, du Livre ou à
la Création. La potion magique fonctionne : un sondage de 2007 par
TMO-CSA révèle que cette marque collective profite dune notoriété de
90 % en Bretagne et 21 % en Ile-de-France.
Il importe donc dy regarder de plus près.
La grande distribution partie prenante du projet
Vous savez, lhypermarché qui coule les petits
commerces des centres villes et les emplois qui vont avec, qui écrase
les petits producteurs, qui ouvre de plus en plus de dimanches, qui
paie au rabais les salarié-e-s, souvent à temps partiel non choisi, qui
fonctionne en flux tendus, lune des causes du trafic incessant des
camions... Que les hypermarchés, qui détruisent plus demplois quils
nen génèrent, saccordent un label « solidaire » relève pour le moins
de la manipulation. Plus fort, un patron de Leclerc, associé à Produit
en Bretagne, déclare que «notre objectif est de mettre des produits
bretons dans tous les foyers de France », feignant dignorer que ça
aura pour impact de déstabiliser les autres marchés locaux et régionaux
On repassera pour la solidarité et le développement durable
Voyons si lautre face des instigateurs du noble label
fait mieux avec un petit zoom sur les pratiques de notre généreuse
industrie
Les poids lourds de lagroalimentaire
Modèles de création demplois ?
Le « miracle économique breton »
qui repose sur lagriculture intensive a ses revers et cest un
euphémisme. En Bretagne, les plus gros bénéficiaires (on a envie de
dire « assistés ») des aides européennes sont les géants de
lagroalimentaire. Le volailler Doux a ainsi empoché 62,8 millions
deuros en 2008 de subventions, présentées comme des « aides à lexportation
» face aux Brésiliens et aux Américains qui ont des coûts de revient et
des prix plus bas mais le premier concurrent de Doux au Brésil, cest
la filiale Doux brésilienne ! En novembre 2008, avec ses millions
dargent public dans les poches, Doux fermait son usine de Locminé
(56), ville de 5000 habitant-e-s : 451 emplois supprimés, autant de
familles touchées, sans compter londe de choc sur les petit-e-s
commerçant-e-s et tous les emplois indirects !
Via la Politique agricole commune, ses aides
inégalement réparties tout autant que celles des gouvernements, la
petite paysannerie a été quasiment éliminée au profit de la
concentration et du gigantisme des exploitations. Cette élimination des
petites structures paysannes, outre quelle génère et entretient la
désertification rurale, linégale répartition de la population sur le
territoire, se fait dans la douleur : prolétarisation à bas prix,
chômage ou suicides sont trop souvent la porte de sortie des «
éliminé-e-s ». En Bretagne, en 1969, il y avait 169 000 exploitations
agricoles, il en reste 33 000 aujourdhui... Parallèlement, si
leffectif salarié des industries de lagroalimentaire a progressé, fin
2007, il plafonnait à 58 600 salarié-e-s.
On est loin dune compensation intégrale dautant que la population bretonne na cessé daugmenter depuis 40 ans.
Le travail dans lagro, cest bon pour la santé
Les maladies professionnelles en Bretagne représentent
10 % du total français alors même que la région ne compte que 5 % de
leffectif salarié. 84 % de ces maladies résultent de troubles
musculo-squelettiques (TMS) et plus de 40 % de ces TMS sont développés
dans le secteur de lagroalimentaire, directement liés aux conditions
de travail peu reluisantes, mais dont la prise en charge est supportée
par la Sécurité Sociale.
Dans certaines grandes boîtes, le syndicalisme est quasi inexistant, voire combattu
Le bilan est donc effectivement
glorieux : perte sèche de plusieurs dizaines de milliers demplois sur
40 ans et, en prime, on y laisse la santé !
Notre modèle agricole breton se rattrape-t-il sur le volet environnement ?
Lutilisation massive des pesticides provoque des
dégâts sur la faune et la flore, tant terrestre quaquatique. Ravages
auxquels sajoutent la disparition des bocages, lexcès de lisier et de
fientes de volaille avec leurs conséquences sur la qualité des eaux et
le scandale des algues vertes ! De même, notre santé est triplement
menacée par les choix de ce modèle : résidus de pesticides sur les
végétaux et dans les produits animaux (chair, lait, ufs) ; sur ces
derniers se fixent en plus les résidus dantibiotiques et de vaccins
nécessaires à ce type délevage, sans compter les dangers dune
alimentation trop riche en produits animaux (excès de graisses saturées
et de protéines animales) Ce type dagriculture est aussi un gouffre à
eau et à produits chimiques pour la culture du maïs essentiellement
destiné à lélevage, lequel constitue la toile de fond de lagriculture
bretonne, avec sept exploitations sur dix.
Lagro-industrie repose sur limportation massive de
céréales et soja destiné à la nutrition animale et dont la culture est
lune des causes de la déforestation en Amazonie. La Bretagne figure
parmi les principales régions agro-industrielles de lUnion européenne.
La moitié des cinq millions de tonnes de soja importées en France
destinées à la nutrition animale est débarquée dans les ports
bretons... Or, entre 66% et 80 % de ce soja est Ogm... Aussi, se
fournir auprès de lagroalimentaire breton en produits animaux est bien
un achat militant... pro Ogm !
De même était-ce sûrement bon pour lemploi local et
très « développement durable » que le groupe Glon-Sanders, et son cher
patron Breton, numéro un de lalimentation du bétail, ait importé 25000
tonnes de blé de la si proche Ukraine fin 2002, via le port de Lorient ?
Cette nourriture végétale qui aurait pu servir
directement aux humains est détournée en faveur des animaux élevés mais
avec une perte considérable (pour produire 1 g de protéine animale il
faut 7 g de protéines végétales) Ce choix de lagro-business participe
aux famines.
Noublions pas non plus que lélevage industriel est
une horreur pour les animaux trop souvent considérés comme des machines
productives ou des choses insensibles.
« Produit en Bretagne surfe sur la vague identitaire » se réjouit lEcole Supérieure de Commerce de Brest
La mondialisation aime les fortes identités
Grâce au réseau Produit en Bretagne, de nombreux
industriels bretons nhésitent pas à démarcher des pays lointains,
notamment en Asie, pour proposer leurs productions labellisées «
authentiques »... Or, exporter de la nourriture qui est aussi produite
dans les pays acheteurs ne porte-t-il pas atteinte au principe de
souveraineté alimentaire des peuples ? Quil y ait des échanges de
denrées quon ne possède pas de part et dautres, cela se conçoit....
mais il est toujours important de mesurer limpact écologique et social
généré par ces productions et leur transport à des milliers de
kilomètres.
Le collège « culture et création » de Produit en Bretagne
Produit en Bretagne, en connexion constante avec le
monde étudiant, joue par ailleurs finement en misant sur léconomie
culturelle : livres, disques, festivals... Il est vrai aussi que ce
soutien procure des avantages fiscaux depuis une Loi de 2003 qui
favorise le mécénat dentreprises Généreux oui, mais avec des
compensations quand même !
Des artistes résistent et refusent damalgamer produit
de consommation courante et production artistique. « Le comité Produit
en Bretagne, utilise et exploite tout aspect culturel susceptible de
donner une couleur régionale à leurs produits ou leurs services »,
constate un flûtiste qui a refusé ce prix en 2001. Les yeux ouverts, il
note que le prix Produit en Bretagne « précise quil sagit de "culture
bretonne", mais se garde bien en revanche dapposer un adjectif à
"économie" Pourquoi ne pas dire franchement "économie libérale" ou
"économie capitaliste" ? »
Dérive sectaire ?
Plus pernicieux, lassociation Produit en Bretagne
demande même aux salarié-e-s des entreprises adhérentes de montrer leur
appartenance par un autocollant à larrière de leur voiture. Et sils
refusent ? Le lien de subordination dun-e salarié-e sarrête en
principe au cadre du travail et ne saurait simmiscer dans la vie
privée Un avant-goût du Code du Travail sauce régionale ? En tout cas,
on emprunte une pente glissante
Mais continuons à gratter.
Un réservoir didées très particulières
Adresse du siège de Produit en Bretagne, linstitut de Locarn,
influent et puissant « think tank », situé en Centre Bretagne, destiné
aux « décideurs bretons » (économiques, politiques, journalisti-ques ),
estimant que les petits pays à forte identité culturelle seraient les
plus dynamiques, réfléchit et sorganise pour une « Bretagne de demain
»... conforme aux intérêts des dits décideurs.
Empêtré à ses débuts avec lOpus Dei
et une certaine culture du secret, linstitut de Locarn, adepte de «
lintelligence économique », a organisé des conférences avec des
spécialistes militaires reconvertis dans le renseignement économique,
dont « un spécialiste anglais du renseignement stratégique » et « un
ex-colonel du KGB » Car nos grands patrons réfléchissent en termes de
guerre économique qui serait aussi une guerre des cultures Doù
limportance dappuyer une certaine identité culturelle en Bretagne.
Linstitut se sert du levier identitaire pour faire consensus autour de
ses projets comme sil ny avait pas de conflits de classes en
Bretagne, pas de salarié-e-s exploité-e-s et jeté-e-s quand le patronat
nen a plus besoin
Il y a bien un dessein politique en filigrane : promouvoir une Europe des régions
et briser « limmobilisme de ladministration » : comprendre les
protections des salarié-e-s conquises à léchelle de lEtat français :
Code du Travail, Sécurité sociale, mais aussi la gestion des services
publics...
En conclusion dune conférence du 25 janvier 2008,
Alain Glon, Président de linstitut de Locarn, sinsurgeait contre la
culture française de la « gratuité pour tout ce qui est indispensable dans la vie » (éducation, santé, logement ) et il a « le sentiment quen France on voit linégalité comme une injustice » et il déclare avoir « déjà proposé quon supprime des frontons (le terme) « égalité » » Il revendique « le droit à lexpérimentation » dont une personne de son auditoire (uniquement des patrons et grands cadres) nous dit quil est entravé par « le principe de précaution » Ca fait plaisir dentendre de si grands humanistes, car « humaniste » linstitut lest, cest écrit sur son site !
Vocation très spéciale
« Une des vocations de Locarn est de
servir de lieu de négociation neutre et discret, où peuvent se
rencontrer des personnalités économiques et politiques », confiait
Jo Le Bihan, un de ses fondateurs, lors de la création de linstitut.
Linfluence de lorganisation déborde largement sur la sphère
politique, comme en témoignait la présence du président de la région
Bretagne J-Y Le Drian (PS), de lancien Ministre F. Goulard (UMP) et de
lancien Garde des Sceaux P. Méhaignerie (UMP), pour les 10 ans de
linstitut en septembre 2004 Si vous croyez encore au changement par
les élections, vous pouvez vous rhabiller les décisions se prennent
dans un lieu « neutre et discret », on vous dit !
La Saint Yves Gouel Erwan
Pour promouvoir une identité commune, rien de tel que
la fête ! Et voilà quen 1997, est sortie du chapeau rond, un recyclage
de la fête religieuse « Saint Yves Gouel Erwan », prétendument « patron de tous les Bretons » et des « avocats
». Jusquà il y a peu cantonnée à un procession religieuse à Tréguier
(22), en partie intégriste, la Saint-Yves, aujourdhui dans une version
plus ou moins laïcisée avec quand même des pardons et des messes ( !),
a les honneurs de la Région Bretagne qui lui a consacré (ou dilapidé ?)
617 000 euros dargent public en 2009 Sans doute ny avait-il rien de
plus urgent ? Produit en Bretagne et linstitut de Locarn sont
complètement impliqués dans cette fête « populaire » fabriquée par en
haut. En 2004, à Pontivy (56), à loccasion de la St-Yves, A. Glon
(encore lui !) a remis le prix Produit en Bretagne du disque, en
compagnie du maire PS J-P Le Roch, membre du jury Et cest depuis
linstitut de Locarn, que le Président du Conseil Régional de Bretagne
(Le Drian) et le Président du Conseil Général de Loire Atlantique
(Mareschal), tous deux du PS, ont salué publiquement « chaque Breton de la Diaspora », pour la Saint-Yves 2007 : « Quelle
soit aussi loccasion de renforcer vos liens avec notre chère Bretagne
dans sa dimension culturelle mais aussi économique en vous appuyant
notamment sur le réseau Diaspora Economique Bretonne, récemment créé et
animé par lInstitut de Locarn dans le cadre dun partenariat avec
lAgence Economique de Bretagne.»
Une presse militante
Et que font nos chers journaux régionaux pour
interroger ce quil faut bien appeler une collusion ? Dans une
interview donnée au Télégramme le 16 octobre 2009, Michel Edouard
Leclerc saluait « linvestissement quasiment militant des quotidiens
régionaux » pour le renouveau économique et culturel de la Bretagne Il
est vrai quavec 800 000 euros annuels de publicité versés au
Télégramme par Leclerc, le journal peut même être un stakhanoviste du
militantisme ! Le 8 octobre 2009, Ouest France nous offrait un
supplément publicitaire de 16 pages en faveur de Produit en Bretagne
Certain-e-s rêvent dune Bretagne indépendante, pour notre part, nous
nous contenterions déjà que sa presse le soit !
Ne nous laissons pas abuser
« Le régionalisme nest quun produit
dappel de lultralibéralisme. ( ). Résister, cest dabord dénoncer ce
décor en toc, montrer de quel mépris il relève à légard de ce quil
prétend défendre, montrer surtout ce quil recouvre : privatisations,
déréglementation, destruction des lois sociales, mise au pillage du
pays, changé en une vaste banlieue où les hangars à main duvre
côtoient les élevages de porcs », sélève Françoise Morvan, dans « le monde comme si ».
Il ne sagit pas ici de présenter la République, une, indivisible et laïque comme rempart à toutes ses dérives. Anarchistes, nous noublions pas quil nous faut deux jambes pour marcher : lune, libertaire, avec le fédéralisme
et la libre association des groupes humains selon la dimension
territoriale quils se choisiront et qui jetteront aux poubelles de
lHistoire les Etats, leurs frontières et leur répression ; lautre,
égalitaire et anticapitaliste, avec la mise en commun des moyens de
production et le partage des richesses dun socialisme autogestionnaire.
De man zonder wie er van Britse pop, Beatles, Stones en tutti quanti geen sprake zou geweest zijn. Misschien hadden de volksdans en de Keltische deuntjes dan wel een hogere vlucht genomen. Dus met uitgebreide dankbetuigingen voor al dat moois uit zijn kweekvijver die toch bepalend was voor de Britse Jazz, R&B en eveneens de Britse versie van rockabilly :
Er zijn zevenhonderd bussen, een schip en vier speciale treinen ingehuurd om alle demonstranten zaterdag richting Rome te krijgen voor de No Berlusconi Day, een protest tegen de Italiaanse premier. De organisatie verwacht honderdduizenden mensen. - Door Dafne Bergsma
Het idee achter de No Berlusconi Day komt van de Italiaanse versie van Facebook. Mensen reageerden massaal op een oproepje om zaterdag samen te komen om het ontslag van de premier van Italië Silvio Berlusconi te eisen.
Red Italië De demonstratie is inmiddels van het kleine plein Piazza del Popolo naar het grootste plein van Rome Piazza San Giovanni verplaatst. Er worden zaterdag op meerdere plekken in de wereld demonstraties gehouden. Ook opde Damin Amsterdam. Het motto van de No Berlusconi Day luidt: Red Italië! Red de democratie!
Op netwerksite Facebook is een beweging ontstaan die 5 december heeft uitgeroepen tot No Berlusconi Day (NBD). Op die dag zouden er in heel Italië demonstraties en andere acties tegen de Italiaanse premier zijn.
Het motto van de demonstratie is Italië, red de democratie. De organisatie wil dat Berlusconi aftreedt als premier. "We kunnen niet langer toekijken terwijl een compleet land al meer dan 15 jaar in gijzeling wordt gehouden door een figuur die zich eigenaar van de staat voelt en een agressieve houding heeft tegenover welke vorm van vrijheid dan ook, zoals blijkt uit zijn recente aanvallen op de vrije pers."
Nederland De NBD-Facebook heeft inmiddels meer dan 300.000 leden en in tientallen plaatsen zijn lokale NBD's opgericht. Volgens de website is er zelfs in Nederland een actie op 5 december, op het Leidseplein.
Via dit soort artikels tracht men de bevolking warm te laten lopen voor de invoering van de "slimme" meters. Of toch tenminste de noodzaak van de plaatsing van deze dingen te laten inzien. We stellen echter vast dat er hier geen sprake meer is van enige energiebesparing voor en door de consument...Nog enkel besparingen op personeel via afsluitingen en meteropnames op afstand en het beter afstemmen van vraag en aanbod worden hier als argument gebruikt. Kan iemand, slimmer dan wij, ons nu duidelijk komen uitleggen waarom de consument hiervoor moet opdraaien door een verhoging van 20% op het distributietarief. Is het misschien nog niet duidelijk genoeg geworden dat steeds meer mensen door de hoge energiefacturen de armoede worden ingeduwd? En sinds wanneer kan men dergelijke ingrepen zonder politiek debat OPLEGGEN aan de bevolking ? Wij blijven onze bezwaren tegen deze meters herhalen tot we er bij zullen neervallen. Definitief is de beslissing dus nog niet, maar er is geen andere keuze indien we onze milieuverplichtingen willen halen. KAN IEMAND HIEROVER OOK WAT DUIDELIJKER ZIJN EN BEWIJZEN AANBRENGEN VOOR DEZE STELLING? GELIEVE ONS HIERVAN DUS TE WILLEN OVERTUIGEN!!!!!!
Over vijf jaar wil het distributiebedrijf Eandis starten met de installatie van vier miljoen 'slimme meters' die het energieverbruik van Vlaamse gezinnen moet helpen te verminderen. Het distributienettarief gaat wel met 20 procent omhoog.
Niet minder dan 2,5 miljoen nieuwe stroommeters en 1,5 miljoen nieuwe gasmeters is Eandis van plan vanaf 2014 in Vlaanderen te installeren. Definitief is die beslissing nog niet. Eerst komen er twee proefprojecten. Maar volgens Eandis is de installering van slimme meters zeker nodig als Vlaanderen zijn milieuverplichtingen wil nakomen.
Slimme meters zijn digitale meters die via het elektriciteitsnet verbonden zijn met een centrale computer. Als ze eenmaal zijn geïnstalleerd moet Eandis niet langer personeel langs sturen om het verbruik van stroom en gas te noteren. Met de slimme meter kan dat van op afstand en kan er ingegrepen worden om het energieverbruik te verminderen.
Vraag en aanbod beter op elkaar afstemmen Nieuwe technologie moet ook de productie van groene stroom helpen opvangen. Windmolens en zonnepanelen zorgen voor een onvoorspelbaar productieverloop. Slimme netten en slimme meters moeten helpen vraag en aanbod van stroom beter op elkaar af te stemmen.
Eandis, de koepel van zeven Vlaamse energienetbeheerders, bestelt deze maand de eerste slimme meters. Ze zijn bestemd voor een proefproject in Leest en Hombeek. In die twee deelgemeenten van Mechelen worden in de lente van 2010 4.000 meters geplaatst. Een tweede proefproject start in 2012. Daarin is de installatie van 40.000 meters over heel Vlaanderen voorzien. (Johan Corthouts)
Vooral de 2 laatste paragraafjes zijn interessante lectuur en geven duidelijk aan waar het kalf, zeker in Italië maar ook elders, gebonden ligt. Geen geloofwaardige linkse oppositie meer en een volledig gemuilkorfde pers die steeds meer door de nieuwe media zoals o.a. Twitter, Facebook, blogs e.a. worden vervangen. Grote ontevreden sociale groepen zonder degelijke spreekbuis de geschiedenis leerde ons al vaak wat daar de gevolgen van kunnen zijn
Eigenaardig is wel dat er de laatste weken en dagen inderdaad heel wat maffiosi worden opgepakt in Sicilië en Calabrië wat de theorie van afrekening tussen de maffia en handlangers die de afspraken niet nakomen zeer geloofwaardig maakt.
ROME - Heel Italië wacht vol spanning op wat Gaspare Spatuzza vandaag in Turijn vertelt. De spijtoptant verklaarde tijdens besloten verhoren dat Berlusconi begin jaren negentig een pact sloot met de maffia. Herhaalt hij die beschuldiging?
Van onze correspondent
in Italie
Spatuzza, een spijtoptant van de maffia, wordt gehoord in het hoger beroep tegen Marcello dell'Utri: die vertrouweling, medewerker en partijgenoot van Silvio Berlusconi werd tot 9 jaar cel veroordeeld vanwege banden met de maffia.
Spatuzza zal naar verwachting publiekelijk herhalen wat hij eerder al tijdens besloten verhoren tegen onderzoeksrechters zei. Volgens hem hebben Berlusconi en Dell'Utri begin jaren negentig een pact gesloten met de maffia, voorafgaand aan de oprichting van Berlusconi's partij Forza Italia.
Hij baseert zich op gesprekken indertijd met zijn maffiabazen, de gebroeders Giuseppe en Filippo Graviano, die allebei levenslang hebben gekregen voor diverse aanslagen. Giuseppe zou tegen Spatuzza over Dell'Utri en Berlusconi hebben gezegd: Dankzij deze personen hebben wij (de maffia) het land in handen.'
Hij heeft ook gesuggereerd dat Berlusconi betrokken zou zijn geweest bij de bomaanslagen die in 1992 en 1993 door de maffia in Rome, Firenze en Palermo werden uitgevoerd en die plotseling stopten vlak voor Forza Italia werd opgericht. Marcello Dell'Utri zou hebben gefungeerd als boodschapper tussen Cosa Nostra en Berlusconi.
Als Spatuzza zijn beweringen vandaag herhaalt, bestaat er een gerede kans dat het Openbaar Ministerie in Palermo een onderzoek start naar de relatie van Silvio Berlusconi met de maffia. Berlusconi's gezag zal er verder door worden aangetast. Hij moet zich al verantwoorden voor belastingontduiking, en het omkopen van een getuige in een rechtszitting.
Italiaanse kranten publiceren al wekenlang artikels over de verklaringen van Spatuzza en andere spijtoptanten. De pers suggereert dat de maffia haar stilzwijgen doorbreekt en spijtoptanten laat spreken om de Italiaanse premier onder druk te zetten. Hij zou te weinig doen voor de Cosa Nostra (de Siciliaanse maffia) en oude afspraken niet nakomen, zo is de suggestie.
Vernietigende chantage
De linkse krant La Repubblicasuggereerde zaterdag in een reconstructie dat 20 procent van Berlusconi's bedrijf Mediaset in handen van de maffia is. De krant zegt te hopen dat het niet waar is. Maar juist om zich te onttrekken aan deze vernietigende chantage door de maffia, zou Berlusconi eindelijk helderheid moeten verschaffen over het begin van zijn geschiedenis als ondernemer.' Berlusconi is daar in het verleden al eens over ondervraagd door justitie, maar deed toen een beroep op het recht te zwijgen.
Zelfs Berlusconi-gezinde kranten konden de afgelopen week niet om het nieuws heen. Het rechtse Libero schreef vorige week dat het Openbaar Ministerie in Firenze al een onderzoek zou zijn gestart naar de betrokkenheid van Berlusconi bij de aanslagen door de maffia. Het Openbaar Ministerie ontkende dit.
Berlusconi zei vorig weekeinde in het journaal van 8 uur: Als er een persoon is die vanwege zijn aard, sensitiviteit, mentaliteit, achtergrond, cultuur en politieke inspanning juist heel ver van de maffia staat, dan ben ik het.' Volgens de 73-jarige premier is er geen regering die meer tegen de maffia heeft ondernomen dan de zijne.
Berlusconi's coalitiegenoot en medeoprichter van zijn partij Volk van de Vrijheid, Gianfranco Fini, zegt uit te sluiten dat Berlusconi betrokken is bij de maffia. Maar hij liet zich ontschieten dat de verklaringen van Spatuzza het effect van een atoombom' zullen hebben.
Fini zei dit op 6 november tijdens een congres in Pescara tegen zijn oude vriend Nicola Trifuoggi, terwijl de microfoon op zijn tafel open stond. Fini maakte bij die gelegenheid grapjes over Berlusconi en beweerde refererend aan de Romeinse keizers dat de premier 2000 jaar te laat is geboren en dat hij leiderschap verwart met de absolute monarchie. De man verwart de instemming van het volk met immuniteit ten opzichte van welke controlerende macht ook: de rechterlijke macht, de rekenkamer, de Hoge Raad, de president, het parlement.' Dinsdag kwamen deze opnamen via de linkse krant la Repubblicanaar buiten.
Berlusconi reageerde volgens zijn naaste medewerkers overmand door irritatie en woede' op Fini's uitlatingen. We moeten hem (Fini) isoleren en verkiezingen gaan voorbereiden', zou hij hebben geroepen. Minister van Economische Ontwikkeling Claudio Scajola zei gisteren dat de woorden van Fini aantonen dat hij buiten de lijn van de partij Volk van de Vrijheid staat'.
Fini beklemtoonde dinsdagavond telefonisch in het tv-programma Ballaró dat hij niets te verhelderen heeft' en dat wat hij privé zegt volledig overeenkomt met wat hij al maanden publiekelijk verklaart. Umberto Bossi, de andere coalitiepartner van Berlusconi, zei ervan overtuigd te zijn dat het conflict als sneeuw voor de zon zal smelten'.
Tijdelijk wellicht. Maar duidelijk is dat Fini er op uit is om Berlusconi uit te putten, zonder direct verkiezingen te forceren. Hij hoopt zo op termijn mocht Berlusconi's positie onhoudbaar worden een technische regering te kunnen gaan leiden.
Fini laat zich niet meer de les lezen door Berlusconi en is bereid het risico te lopen dat hun partij Volk van de Vrijheid uit elkaar valt. Umberto Bossi, van coalitiepartij Lega Nord, streeft vooralsnog naar een voortzetting van de regeringscoalitie, omdat hij er in deze situatie als geen ander in slaagt de agenda te dicteren: anti-immigratiepolitiek, federale hervormingen, meer geld voor het Noorden.
Politieke surplace'
De grootste oppositiekracht, de Democratische Partij, blijft vooral met zichzelf worstelen en lijkt tot verbazing van veel linkse Italianen zelfs bereid mee te werken aan een wetswijziging die Berlusconi beschermt tegen vervolging omdat de democratie zwaarder telt dan legaliteit'. De Democratische partij is bang voor verkiezingen. Haar leider Pier Luigi Bersani heeft laten weten minstens twee jaar nodig te hebben om zijn partij er op voor te bereiden.
Het is juist deze vergiftigde politieke surplace' die zaterdag tienduizenden burgers op de been zal brengen. Uniek aan deze No Berlusconi Day' is dat het een burgerinitiatief is dat van onderuit op Facebook is ontstaan.
De staatszender Rai 3 wilde live verslag doen van de mars in Rome, maar dat is van hogerhand verboden. Het digitale kanaal Rai24 doet dit wel, maar dat is voor heel veel Italianen niet toegankelijk.
Grootschalige razzia tegen maffiaclan in Zuid-Italië
Tijdens een grootschalige razzia heeft de Italiaanse politie vanochtend in het Zuid-Italiaanse Bari 83 maffiosi opgepakt. Volgens het Italiaanse persagentschap Ansa werden een duizendtal manschappen van de fiscale politie tegen de maffiaclan ingezet. Dertig mannen kregen huisarrest opgelegd, 53 anderen werden naar de gevangenis gebracht, onder hen maffiabazen Savinuccio Parisi en Antonio di Cosola. De arrestanten wordt onder andere moordpoging, internationale drugshandel, illegaal gokken, afpersing en woeker ten laste gelegd. Onder de maffiosi bevinden zich ook advocaten, bankdirecteuren en priesters.
De speurders legden beslag op goederen ter waarde van 220 miljoen euro. Ze confisqueerden ondernemingen, lappen grond, vastgoed, rekeningen, luxewagens, renpaarden en een Londens gokkantoor. Via dat kantoor verdiende de clan volgens de speurders sinds 2001 miljoenen euro's door illegale weddenschappen in vele landen, waaronder China, Australië en de Verenigde Staten.
In Palermo op Sicilië vielen elf vertrouwelingen van maffiabaas Bernardo Provenzano in handen van de politie. De arrestanten zouden nauw met de jarenlang voortvluchtige topcrimineel hebben samengewerkt. Provenzano werd na 43 jaar vluchten in april 2006 in Corleone op Sicilië gearresteerd.
En nochtans beweerde Berlusconi dat hij het imago van Italië wou oppoetsen op volgende propere manier maar misschien moest hij maar eens proberen zichzelf te wurgen
De Italiaanse premier Silvio Berlusconi heeft genoeg van het maffia-imago van zijn land.
Op een bijeenkomst van de jongerenorganisatie van zijn partij liet hij zijn irritatie over het onderwerp duidelijk blijken. 'Als ik erachter kom wie de tv-serie La Piovra heeft geschreven en wie boeken hebben geschreven over de maffia, dan zweer ik dat ik ze zal wurgen', zei hij. La Piovra, over de strijd tegen de maffia, werd in de jaren tachtig en negentig in Nederland uitgezonden onder de titel De Octopus.
Op de bijeenkomst haalde Berlusconi verder hard uit naar media die beweren dat hij betrokken is geweest bij maffia-aanslagen in 1992 en 1993. 'Ongefundeerd' en 'lasterlijk', vindt hij. Foto: EPA
Knack schrijft:
"Eén op de tien Vlamingen leeft van een inkomen dat onder de armoederisicogrens ligt. Dat blijkt uit het Jaarboek 2009 over armoede en sociale uitsluiting van de universiteit Antwerpen.
Volgens de onderzoekers is dat een status quo tegenover het jaar voordien. Sommige groepen lopen een hoger risico. Zo leeft 27,6 procent van de alleenstaande ouders in armoede. Ook voor alleenstaanden (21,7 procent) en 65-plussers (22,3 procent) ligt het armoederisico hoog.
Volgens socioloog Jan Vranken sluipt de armoede de middenklasse binnen.
Energieschulden
Het gaat om mensen die hun budget verstandig beheerd hebben en als
tweeverdieners leningen zijn aangegaan, maar geconfronteerd worden met
zware afbetalingen als een of beiden zonder werk vallen.
Voorts blijkt uit het jaarboek dat steeds meer Vlamingen schulden hebben omdat ze hun energiefactuur niet meer kunnen betalen.
Vorig jaar werden meer dan 60.000 dossiers geopend voor schuldbemiddeling. Bij meer dan de helft was dat wegens energieschulden.
Kinderarmoede
Het jaarboek stipt voorts aan dat België niet goed scoort op het vlak
van kinderarmoede. Ons land haalt op dat vlak het vijfde slechtste
cijfer in Europa.
Van de Belgische kinderen groeit 12 procent op in een gezin met werkloze ouders. In Europa is dat gemiddeld 9,4 procent.
Van de min 6-jarigen leeft in ons land 18 procent onder de
armoederisicogrens. Voor de totale leeftijdsgroep van 0 tot 17 jaar
gaat het om 16,9 pct en bij de 18- tot 24-jarigen om 16,7 pct. Alleen
de 65-plussers steken daar met 23 procent bovenuit.
Volgens socioloog Jan Vranken leven meer kinderen in armoede omdat hun
ouders niet meer actief zijn op de arbeidsmarkt. Vaak gaat het om
alleenstaande ouders.
Het algemene armoederisico ligt in Europa tussen 10 en 25 procent.
België bevindt zich met 15 procent net onder het Europees gemiddelde
van 17 procent.
Bron: Knack 3/12/2009
Als hangmatsossen zullen we dus maar zeggen dat er nog wel wat werk aan de winkel is voor linkse partijen. De Sp-a leutert maar steeds dat ze moeten opschuiven naar het centrum om daar kiezers te lokken...als ze nu reeds al de kiezers zouden hebben die in armoede leven dan zouden ze al boven hun laatste verkiezingsresultaten zitten die trouwens de laagste van Europa zijn...een doordenkertje?
Dat internet een krachtig,
verrassend maar vaak ook onderschat medium is, is in het recente
verleden bij de verkiezing van Barack Obama al gebleken. En vandaag
werd het, zij het op een minder spectaculaire wijze, onderstreept.
Beppe Grillo tijdens een voorstelling in maart van dit jaar.
(Foto AFP)
Dune prétendue défense de lemploi par le vecteur culturel à lorganisation dun pernicieux saccage social et écologique 
De man zonder wie er van Britse pop, Beatles, Stones en tutti quanti geen sprake zou geweest zijn. Misschien hadden de volksdans en de Keltische deuntjes dan wel een hogere vlucht genomen. Dus met uitgebreide dankbetuigingen voor al dat moois uit zijn kweekvijver die toch bepalend was voor de Britse Jazz, R&B en eveneens de Britse versie van rockabilly : 
Knack schrijft:
