~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
05-12-2009
een modern sprookje : Il Fatto Quotidiano
hieronder volgt een modern sprookje over directe democratie via de
moderne media. Lees dit aandachtig mee. In Vlaanderen zien we dit nog
niet meteen gebeuren als je de openheid naar de buitenwereld bekijkt
van de meeste blogs dan heb je het meteen begrepen. Navelstaarderij,
kerktorenpolitiek en Vlaanderen boven, voeren hier nog steeds de
boventoon. Seniorennet en zatte vrienden zijn hier de ijkpunten en dan
weet je het wel. Trouwens als er hier iemand moet vervangen worden, het
zij een eerste minister, het zij het hoofd van de publieke omroep, dan
doet men de ronde van de geriatrische instellingen en bejaardenflats, want jonger dan 70 mag je hier niet
zijn als je verantwoordelijkheid wil dragen. We nemen
het Vaticaan als businessmodel. Het kan dus anders:
In late 2008, Marco Travaglio was asked by fellow journalist Massimo Fini to advertise the latter's newly founded magazine, La Voce del Ribelle ("The Rebel's Voice"),
on the former's blog, voglioscendere.it, with the objective of
gathering "a few hundred subscriptions". Thousands of people answered,
allowing Fini's magazine to succeed.[2]
Because of this success, Travaglio started considering the idea of
using his blog to launch a new independent newspaper, with no public
funding, which in Italy depends on political support from a number of
MPs.[2]
The intention of publishing a new national newspaper was announced by Marco Travaglio on his blog, voglioscendere.it on June 1, 2009[3]. The title Il Fatto Quotidiano was chosen as a homage to journalist Enzo Biagi[3], who was purged from state television RAI at prime ministerSilvio Berlusconi's request, and whose daily ten-minute prime-time news commentary on Rai Uno, named Il Fatto, was removed from programming.
In June2009, l'Antefatto[4], a promotional website, was set up containing information about subscription and the development of the project[3].
The publisher stated he would not use the Italian state funding to
run the newspaper, for which a news paper needs support from some MPs,
but only money coming from sales and fair advertisement[3].
The first issue, printed in 100,000 copies in addition to 32,000 subscriptions, was already sold out before 8:00 AM on September 23,
even though distribution was limited to the largest cities. As a
consequence, the newspaper announced it would immediately double the
number of copies and publish the first issue, free of charge, on the
Internet[5][6].
Ownership
Il Fatto Quotidiano is published by Editoriale Il Fatto SpA, an Italian joint stock company. The company regulation states that the 70% of the shares can be owned by entrepreneurs, but each of them can't own more than 16% of the share capital, estimated in 600,000 euros[7]. The remaining 30% of the shares is owned by the newspaper columnists[7].
Therefore, no important choice can be made without the consent of the
columnists as a 70% majority + 1 is needed to carry out decisions about
the newspaper policy or editor election[7]. The managing director is Giorgio Poidomani.
Format and circulation
Il Fatto Quotidiano is printed in the compact format and full colour. It's distributed in Italy either by post and over 15,000 newsagents in the major Italian towns and regions[8][9]. A significant fraction of the readership, about one fifth[1], is made out of subscriptions to the PDF version of the newspaper.
Fai
passare ai tuoi amici un Natale informato, regala un abbonamento al
Fatto Quotidiano. Puoi regalare un abbonamento postale, con consegna a
domicilio, per 6 o 12 mesi. Oppure puoi regalare un abbonamento
all'edizione digitale, in PDF, da consultare online ogni giorno dalle
00.00 del giorno di uscita.
Wij vonden een luciede bijdrage van Franse anarchisten over Bretagne en het
soort prietpraat over zogenaamde regionale producten dat ons toch vaak
deed denken aan wat we in onze eigen Vlaamse contreien vaak moeten
horen als ideologisch discours...een uiterst interessante uiteenzetting:
Produit en Bretagne : arnaques et marketing jeudi 3 décembre 2009
(21h24)
Dune prétendue défense de lemploi par le vecteur culturel à lorganisation dun pernicieux saccage social et écologique
Si vous faites vos courses en Bretagne, vous croiserez
inévitablement un paquet de biscuits, un disque, un t-shirt ou que
sais-je avec un logo jaune et bleu représenté par un phare qui
illumine de son rayonnement toute la péninsule armoricaine : cest Produit en Bretagne.
Produit en Bretagne, label associatif créé en 1993, repose sur une idée de base : « Tout ce que nous faisons doit se traduire par du développement de lemploi en Bretagne
». Y cohabitent industriels, distributeurs, banquiers, entreprises de
services et quotidiens régionaux, à léchelle des cinq départements
bretons, Loire-Atlantique incluse donc... lassociation ayant choisi
dès lorigine de travailler sur la Bretagne dite historique.
A ses débuts, cette association fédérait
essentiellement des industriels de lagro-alimentaire et des
distributeurs (hypermarchés), un patron de Leclerc faisant partie des
fondateurs En 2009, Produit en Bretagne, cest
210 entreprises de tous horizons même si lagroalimentaire reste
majoritaire, 15 milliards deuros de chiffres daffaires générés par
100 000 salarié-e-s, pour près de 3000 produits habilités. En 2008, le
budget de lassociation sest élevé à 1,2 million deuros, dont 83 % en
provenance des adhérents ; le reste étant couvert par les subventions
régionale et départementales.
Produit en Bretagne, est plus quune marque commerciale, cest un « état desprit
» quun chef dentreprise fédéré déclare vouloir autant transmettre aux
client-e-s quaux salarié-e-s De fait, la campagne publicitaire
vantant ce label nhésite pas à claironner aux consommateurs et
consommatrices potentiels que cest « lachat solidaire pour lemploi », « lachat citoyen », osant même « lachat militant » ! Laffiche 2009 titre « génération solidaire
» avec de jeunes adultes souriants en manifestation, portant haut le
drapeau breton flottant au vent, brandissant la banderole « Produit en Bretagne ».
Solidarité ? Le mot fait
mouche, fait envie. Et puis, Produit en Bretagne, sonne produit
localement, car, bien entendu, Produit en Bretagne est « un outil au service du développement durable
». En ces temps de recherches justifiées des circuits courts, pour leur
moindre impact environnemental et pour le lien social, ce serait
parfait... Dautant plus que Produit en Bretagne sinvestit dans
léconomie culturelle par des remises de prix du Disque, du Livre ou à
la Création. La potion magique fonctionne : un sondage de 2007 par
TMO-CSA révèle que cette marque collective profite dune notoriété de
90 % en Bretagne et 21 % en Ile-de-France.
Il importe donc dy regarder de plus près.
La grande distribution partie prenante du projet
Vous savez, lhypermarché qui coule les petits
commerces des centres villes et les emplois qui vont avec, qui écrase
les petits producteurs, qui ouvre de plus en plus de dimanches, qui
paie au rabais les salarié-e-s, souvent à temps partiel non choisi, qui
fonctionne en flux tendus, lune des causes du trafic incessant des
camions... Que les hypermarchés, qui détruisent plus demplois quils
nen génèrent, saccordent un label « solidaire » relève pour le moins
de la manipulation. Plus fort, un patron de Leclerc, associé à Produit
en Bretagne, déclare que «notre objectif est de mettre des produits
bretons dans tous les foyers de France », feignant dignorer que ça
aura pour impact de déstabiliser les autres marchés locaux et régionaux
On repassera pour la solidarité et le développement durable
Voyons si lautre face des instigateurs du noble label
fait mieux avec un petit zoom sur les pratiques de notre généreuse
industrie
Les poids lourds de lagroalimentaire
Modèles de création demplois ?
Le « miracle économique breton »
qui repose sur lagriculture intensive a ses revers et cest un
euphémisme. En Bretagne, les plus gros bénéficiaires (on a envie de
dire « assistés ») des aides européennes sont les géants de
lagroalimentaire. Le volailler Doux a ainsi empoché 62,8 millions
deuros en 2008 de subventions, présentées comme des « aides à lexportation
» face aux Brésiliens et aux Américains qui ont des coûts de revient et
des prix plus bas mais le premier concurrent de Doux au Brésil, cest
la filiale Doux brésilienne ! En novembre 2008, avec ses millions
dargent public dans les poches, Doux fermait son usine de Locminé
(56), ville de 5000 habitant-e-s : 451 emplois supprimés, autant de
familles touchées, sans compter londe de choc sur les petit-e-s
commerçant-e-s et tous les emplois indirects !
Via la Politique agricole commune, ses aides
inégalement réparties tout autant que celles des gouvernements, la
petite paysannerie a été quasiment éliminée au profit de la
concentration et du gigantisme des exploitations. Cette élimination des
petites structures paysannes, outre quelle génère et entretient la
désertification rurale, linégale répartition de la population sur le
territoire, se fait dans la douleur : prolétarisation à bas prix,
chômage ou suicides sont trop souvent la porte de sortie des «
éliminé-e-s ». En Bretagne, en 1969, il y avait 169 000 exploitations
agricoles, il en reste 33 000 aujourdhui... Parallèlement, si
leffectif salarié des industries de lagroalimentaire a progressé, fin
2007, il plafonnait à 58 600 salarié-e-s.
On est loin dune compensation intégrale dautant que la population bretonne na cessé daugmenter depuis 40 ans.
Le travail dans lagro, cest bon pour la santé
Les maladies professionnelles en Bretagne représentent
10 % du total français alors même que la région ne compte que 5 % de
leffectif salarié. 84 % de ces maladies résultent de troubles
musculo-squelettiques (TMS) et plus de 40 % de ces TMS sont développés
dans le secteur de lagroalimentaire, directement liés aux conditions
de travail peu reluisantes, mais dont la prise en charge est supportée
par la Sécurité Sociale.
Dans certaines grandes boîtes, le syndicalisme est quasi inexistant, voire combattu
Le bilan est donc effectivement
glorieux : perte sèche de plusieurs dizaines de milliers demplois sur
40 ans et, en prime, on y laisse la santé !
Notre modèle agricole breton se rattrape-t-il sur le volet environnement ?
Lutilisation massive des pesticides provoque des
dégâts sur la faune et la flore, tant terrestre quaquatique. Ravages
auxquels sajoutent la disparition des bocages, lexcès de lisier et de
fientes de volaille avec leurs conséquences sur la qualité des eaux et
le scandale des algues vertes ! De même, notre santé est triplement
menacée par les choix de ce modèle : résidus de pesticides sur les
végétaux et dans les produits animaux (chair, lait, ufs) ; sur ces
derniers se fixent en plus les résidus dantibiotiques et de vaccins
nécessaires à ce type délevage, sans compter les dangers dune
alimentation trop riche en produits animaux (excès de graisses saturées
et de protéines animales) Ce type dagriculture est aussi un gouffre à
eau et à produits chimiques pour la culture du maïs essentiellement
destiné à lélevage, lequel constitue la toile de fond de lagriculture
bretonne, avec sept exploitations sur dix.
Lagro-industrie repose sur limportation massive de
céréales et soja destiné à la nutrition animale et dont la culture est
lune des causes de la déforestation en Amazonie. La Bretagne figure
parmi les principales régions agro-industrielles de lUnion européenne.
La moitié des cinq millions de tonnes de soja importées en France
destinées à la nutrition animale est débarquée dans les ports
bretons... Or, entre 66% et 80 % de ce soja est Ogm... Aussi, se
fournir auprès de lagroalimentaire breton en produits animaux est bien
un achat militant... pro Ogm !
De même était-ce sûrement bon pour lemploi local et
très « développement durable » que le groupe Glon-Sanders, et son cher
patron Breton, numéro un de lalimentation du bétail, ait importé 25000
tonnes de blé de la si proche Ukraine fin 2002, via le port de Lorient ?
Cette nourriture végétale qui aurait pu servir
directement aux humains est détournée en faveur des animaux élevés mais
avec une perte considérable (pour produire 1 g de protéine animale il
faut 7 g de protéines végétales) Ce choix de lagro-business participe
aux famines.
Noublions pas non plus que lélevage industriel est
une horreur pour les animaux trop souvent considérés comme des machines
productives ou des choses insensibles.
« Produit en Bretagne surfe sur la vague identitaire » se réjouit lEcole Supérieure de Commerce de Brest
La mondialisation aime les fortes identités
Grâce au réseau Produit en Bretagne, de nombreux
industriels bretons nhésitent pas à démarcher des pays lointains,
notamment en Asie, pour proposer leurs productions labellisées «
authentiques »... Or, exporter de la nourriture qui est aussi produite
dans les pays acheteurs ne porte-t-il pas atteinte au principe de
souveraineté alimentaire des peuples ? Quil y ait des échanges de
denrées quon ne possède pas de part et dautres, cela se conçoit....
mais il est toujours important de mesurer limpact écologique et social
généré par ces productions et leur transport à des milliers de
kilomètres.
Le collège « culture et création » de Produit en Bretagne
Produit en Bretagne, en connexion constante avec le
monde étudiant, joue par ailleurs finement en misant sur léconomie
culturelle : livres, disques, festivals... Il est vrai aussi que ce
soutien procure des avantages fiscaux depuis une Loi de 2003 qui
favorise le mécénat dentreprises Généreux oui, mais avec des
compensations quand même !
Des artistes résistent et refusent damalgamer produit
de consommation courante et production artistique. « Le comité Produit
en Bretagne, utilise et exploite tout aspect culturel susceptible de
donner une couleur régionale à leurs produits ou leurs services »,
constate un flûtiste qui a refusé ce prix en 2001. Les yeux ouverts, il
note que le prix Produit en Bretagne « précise quil sagit de "culture
bretonne", mais se garde bien en revanche dapposer un adjectif à
"économie" Pourquoi ne pas dire franchement "économie libérale" ou
"économie capitaliste" ? »
Dérive sectaire ?
Plus pernicieux, lassociation Produit en Bretagne
demande même aux salarié-e-s des entreprises adhérentes de montrer leur
appartenance par un autocollant à larrière de leur voiture. Et sils
refusent ? Le lien de subordination dun-e salarié-e sarrête en
principe au cadre du travail et ne saurait simmiscer dans la vie
privée Un avant-goût du Code du Travail sauce régionale ? En tout cas,
on emprunte une pente glissante
Mais continuons à gratter.
Un réservoir didées très particulières
Adresse du siège de Produit en Bretagne, linstitut de Locarn,
influent et puissant « think tank », situé en Centre Bretagne, destiné
aux « décideurs bretons » (économiques, politiques, journalisti-ques ),
estimant que les petits pays à forte identité culturelle seraient les
plus dynamiques, réfléchit et sorganise pour une « Bretagne de demain
»... conforme aux intérêts des dits décideurs.
Empêtré à ses débuts avec lOpus Dei
et une certaine culture du secret, linstitut de Locarn, adepte de «
lintelligence économique », a organisé des conférences avec des
spécialistes militaires reconvertis dans le renseignement économique,
dont « un spécialiste anglais du renseignement stratégique » et « un
ex-colonel du KGB » Car nos grands patrons réfléchissent en termes de
guerre économique qui serait aussi une guerre des cultures Doù
limportance dappuyer une certaine identité culturelle en Bretagne.
Linstitut se sert du levier identitaire pour faire consensus autour de
ses projets comme sil ny avait pas de conflits de classes en
Bretagne, pas de salarié-e-s exploité-e-s et jeté-e-s quand le patronat
nen a plus besoin
Il y a bien un dessein politique en filigrane : promouvoir une Europe des régions
et briser « limmobilisme de ladministration » : comprendre les
protections des salarié-e-s conquises à léchelle de lEtat français :
Code du Travail, Sécurité sociale, mais aussi la gestion des services
publics...
En conclusion dune conférence du 25 janvier 2008,
Alain Glon, Président de linstitut de Locarn, sinsurgeait contre la
culture française de la « gratuité pour tout ce qui est indispensable dans la vie » (éducation, santé, logement ) et il a « le sentiment quen France on voit linégalité comme une injustice » et il déclare avoir « déjà proposé quon supprime des frontons (le terme) « égalité » » Il revendique « le droit à lexpérimentation » dont une personne de son auditoire (uniquement des patrons et grands cadres) nous dit quil est entravé par « le principe de précaution » Ca fait plaisir dentendre de si grands humanistes, car « humaniste » linstitut lest, cest écrit sur son site !
Vocation très spéciale
« Une des vocations de Locarn est de
servir de lieu de négociation neutre et discret, où peuvent se
rencontrer des personnalités économiques et politiques », confiait
Jo Le Bihan, un de ses fondateurs, lors de la création de linstitut.
Linfluence de lorganisation déborde largement sur la sphère
politique, comme en témoignait la présence du président de la région
Bretagne J-Y Le Drian (PS), de lancien Ministre F. Goulard (UMP) et de
lancien Garde des Sceaux P. Méhaignerie (UMP), pour les 10 ans de
linstitut en septembre 2004 Si vous croyez encore au changement par
les élections, vous pouvez vous rhabiller les décisions se prennent
dans un lieu « neutre et discret », on vous dit !
La Saint Yves Gouel Erwan
Pour promouvoir une identité commune, rien de tel que
la fête ! Et voilà quen 1997, est sortie du chapeau rond, un recyclage
de la fête religieuse « Saint Yves Gouel Erwan », prétendument « patron de tous les Bretons » et des « avocats
». Jusquà il y a peu cantonnée à un procession religieuse à Tréguier
(22), en partie intégriste, la Saint-Yves, aujourdhui dans une version
plus ou moins laïcisée avec quand même des pardons et des messes ( !),
a les honneurs de la Région Bretagne qui lui a consacré (ou dilapidé ?)
617 000 euros dargent public en 2009 Sans doute ny avait-il rien de
plus urgent ? Produit en Bretagne et linstitut de Locarn sont
complètement impliqués dans cette fête « populaire » fabriquée par en
haut. En 2004, à Pontivy (56), à loccasion de la St-Yves, A. Glon
(encore lui !) a remis le prix Produit en Bretagne du disque, en
compagnie du maire PS J-P Le Roch, membre du jury Et cest depuis
linstitut de Locarn, que le Président du Conseil Régional de Bretagne
(Le Drian) et le Président du Conseil Général de Loire Atlantique
(Mareschal), tous deux du PS, ont salué publiquement « chaque Breton de la Diaspora », pour la Saint-Yves 2007 : « Quelle
soit aussi loccasion de renforcer vos liens avec notre chère Bretagne
dans sa dimension culturelle mais aussi économique en vous appuyant
notamment sur le réseau Diaspora Economique Bretonne, récemment créé et
animé par lInstitut de Locarn dans le cadre dun partenariat avec
lAgence Economique de Bretagne.»
Une presse militante
Et que font nos chers journaux régionaux pour
interroger ce quil faut bien appeler une collusion ? Dans une
interview donnée au Télégramme le 16 octobre 2009, Michel Edouard
Leclerc saluait « linvestissement quasiment militant des quotidiens
régionaux » pour le renouveau économique et culturel de la Bretagne Il
est vrai quavec 800 000 euros annuels de publicité versés au
Télégramme par Leclerc, le journal peut même être un stakhanoviste du
militantisme ! Le 8 octobre 2009, Ouest France nous offrait un
supplément publicitaire de 16 pages en faveur de Produit en Bretagne
Certain-e-s rêvent dune Bretagne indépendante, pour notre part, nous
nous contenterions déjà que sa presse le soit !
Ne nous laissons pas abuser
« Le régionalisme nest quun produit
dappel de lultralibéralisme. ( ). Résister, cest dabord dénoncer ce
décor en toc, montrer de quel mépris il relève à légard de ce quil
prétend défendre, montrer surtout ce quil recouvre : privatisations,
déréglementation, destruction des lois sociales, mise au pillage du
pays, changé en une vaste banlieue où les hangars à main duvre
côtoient les élevages de porcs », sélève Françoise Morvan, dans « le monde comme si ».
Il ne sagit pas ici de présenter la République, une, indivisible et laïque comme rempart à toutes ses dérives. Anarchistes, nous noublions pas quil nous faut deux jambes pour marcher : lune, libertaire, avec le fédéralisme
et la libre association des groupes humains selon la dimension
territoriale quils se choisiront et qui jetteront aux poubelles de
lHistoire les Etats, leurs frontières et leur répression ; lautre,
égalitaire et anticapitaliste, avec la mise en commun des moyens de
production et le partage des richesses dun socialisme autogestionnaire.
De man zonder wie er van Britse pop, Beatles, Stones en tutti quanti geen sprake zou geweest zijn. Misschien hadden de volksdans en de Keltische deuntjes dan wel een hogere vlucht genomen. Dus met uitgebreide dankbetuigingen voor al dat moois uit zijn kweekvijver die toch bepalend was voor de Britse Jazz, R&B en eveneens de Britse versie van rockabilly :
Er zijn zevenhonderd bussen, een schip en vier speciale treinen ingehuurd om alle demonstranten zaterdag richting Rome te krijgen voor de No Berlusconi Day, een protest tegen de Italiaanse premier. De organisatie verwacht honderdduizenden mensen. - Door Dafne Bergsma
Het idee achter de No Berlusconi Day komt van de Italiaanse versie van Facebook. Mensen reageerden massaal op een oproepje om zaterdag samen te komen om het ontslag van de premier van Italië Silvio Berlusconi te eisen.
Red Italië De demonstratie is inmiddels van het kleine plein Piazza del Popolo naar het grootste plein van Rome Piazza San Giovanni verplaatst. Er worden zaterdag op meerdere plekken in de wereld demonstraties gehouden. Ook opde Damin Amsterdam. Het motto van de No Berlusconi Day luidt: Red Italië! Red de democratie!
Op netwerksite Facebook is een beweging ontstaan die 5 december heeft uitgeroepen tot No Berlusconi Day (NBD). Op die dag zouden er in heel Italië demonstraties en andere acties tegen de Italiaanse premier zijn.
Het motto van de demonstratie is Italië, red de democratie. De organisatie wil dat Berlusconi aftreedt als premier. "We kunnen niet langer toekijken terwijl een compleet land al meer dan 15 jaar in gijzeling wordt gehouden door een figuur die zich eigenaar van de staat voelt en een agressieve houding heeft tegenover welke vorm van vrijheid dan ook, zoals blijkt uit zijn recente aanvallen op de vrije pers."
Nederland De NBD-Facebook heeft inmiddels meer dan 300.000 leden en in tientallen plaatsen zijn lokale NBD's opgericht. Volgens de website is er zelfs in Nederland een actie op 5 december, op het Leidseplein.
Via dit soort artikels tracht men de bevolking warm te laten lopen voor de invoering van de "slimme" meters. Of toch tenminste de noodzaak van de plaatsing van deze dingen te laten inzien. We stellen echter vast dat er hier geen sprake meer is van enige energiebesparing voor en door de consument...Nog enkel besparingen op personeel via afsluitingen en meteropnames op afstand en het beter afstemmen van vraag en aanbod worden hier als argument gebruikt. Kan iemand, slimmer dan wij, ons nu duidelijk komen uitleggen waarom de consument hiervoor moet opdraaien door een verhoging van 20% op het distributietarief. Is het misschien nog niet duidelijk genoeg geworden dat steeds meer mensen door de hoge energiefacturen de armoede worden ingeduwd? En sinds wanneer kan men dergelijke ingrepen zonder politiek debat OPLEGGEN aan de bevolking ? Wij blijven onze bezwaren tegen deze meters herhalen tot we er bij zullen neervallen. Definitief is de beslissing dus nog niet, maar er is geen andere keuze indien we onze milieuverplichtingen willen halen. KAN IEMAND HIEROVER OOK WAT DUIDELIJKER ZIJN EN BEWIJZEN AANBRENGEN VOOR DEZE STELLING? GELIEVE ONS HIERVAN DUS TE WILLEN OVERTUIGEN!!!!!!
Over vijf jaar wil het distributiebedrijf Eandis starten met de installatie van vier miljoen 'slimme meters' die het energieverbruik van Vlaamse gezinnen moet helpen te verminderen. Het distributienettarief gaat wel met 20 procent omhoog.
Niet minder dan 2,5 miljoen nieuwe stroommeters en 1,5 miljoen nieuwe gasmeters is Eandis van plan vanaf 2014 in Vlaanderen te installeren. Definitief is die beslissing nog niet. Eerst komen er twee proefprojecten. Maar volgens Eandis is de installering van slimme meters zeker nodig als Vlaanderen zijn milieuverplichtingen wil nakomen.
Slimme meters zijn digitale meters die via het elektriciteitsnet verbonden zijn met een centrale computer. Als ze eenmaal zijn geïnstalleerd moet Eandis niet langer personeel langs sturen om het verbruik van stroom en gas te noteren. Met de slimme meter kan dat van op afstand en kan er ingegrepen worden om het energieverbruik te verminderen.
Vraag en aanbod beter op elkaar afstemmen Nieuwe technologie moet ook de productie van groene stroom helpen opvangen. Windmolens en zonnepanelen zorgen voor een onvoorspelbaar productieverloop. Slimme netten en slimme meters moeten helpen vraag en aanbod van stroom beter op elkaar af te stemmen.
Eandis, de koepel van zeven Vlaamse energienetbeheerders, bestelt deze maand de eerste slimme meters. Ze zijn bestemd voor een proefproject in Leest en Hombeek. In die twee deelgemeenten van Mechelen worden in de lente van 2010 4.000 meters geplaatst. Een tweede proefproject start in 2012. Daarin is de installatie van 40.000 meters over heel Vlaanderen voorzien. (Johan Corthouts)
Vooral de 2 laatste paragraafjes zijn interessante lectuur en geven duidelijk aan waar het kalf, zeker in Italië maar ook elders, gebonden ligt. Geen geloofwaardige linkse oppositie meer en een volledig gemuilkorfde pers die steeds meer door de nieuwe media zoals o.a. Twitter, Facebook, blogs e.a. worden vervangen. Grote ontevreden sociale groepen zonder degelijke spreekbuis de geschiedenis leerde ons al vaak wat daar de gevolgen van kunnen zijn
Eigenaardig is wel dat er de laatste weken en dagen inderdaad heel wat maffiosi worden opgepakt in Sicilië en Calabrië wat de theorie van afrekening tussen de maffia en handlangers die de afspraken niet nakomen zeer geloofwaardig maakt.
ROME - Heel Italië wacht vol spanning op wat Gaspare Spatuzza vandaag in Turijn vertelt. De spijtoptant verklaarde tijdens besloten verhoren dat Berlusconi begin jaren negentig een pact sloot met de maffia. Herhaalt hij die beschuldiging?
Van onze correspondent
in Italie
Spatuzza, een spijtoptant van de maffia, wordt gehoord in het hoger beroep tegen Marcello dell'Utri: die vertrouweling, medewerker en partijgenoot van Silvio Berlusconi werd tot 9 jaar cel veroordeeld vanwege banden met de maffia.
Spatuzza zal naar verwachting publiekelijk herhalen wat hij eerder al tijdens besloten verhoren tegen onderzoeksrechters zei. Volgens hem hebben Berlusconi en Dell'Utri begin jaren negentig een pact gesloten met de maffia, voorafgaand aan de oprichting van Berlusconi's partij Forza Italia.
Hij baseert zich op gesprekken indertijd met zijn maffiabazen, de gebroeders Giuseppe en Filippo Graviano, die allebei levenslang hebben gekregen voor diverse aanslagen. Giuseppe zou tegen Spatuzza over Dell'Utri en Berlusconi hebben gezegd: Dankzij deze personen hebben wij (de maffia) het land in handen.'
Hij heeft ook gesuggereerd dat Berlusconi betrokken zou zijn geweest bij de bomaanslagen die in 1992 en 1993 door de maffia in Rome, Firenze en Palermo werden uitgevoerd en die plotseling stopten vlak voor Forza Italia werd opgericht. Marcello Dell'Utri zou hebben gefungeerd als boodschapper tussen Cosa Nostra en Berlusconi.
Als Spatuzza zijn beweringen vandaag herhaalt, bestaat er een gerede kans dat het Openbaar Ministerie in Palermo een onderzoek start naar de relatie van Silvio Berlusconi met de maffia. Berlusconi's gezag zal er verder door worden aangetast. Hij moet zich al verantwoorden voor belastingontduiking, en het omkopen van een getuige in een rechtszitting.
Italiaanse kranten publiceren al wekenlang artikels over de verklaringen van Spatuzza en andere spijtoptanten. De pers suggereert dat de maffia haar stilzwijgen doorbreekt en spijtoptanten laat spreken om de Italiaanse premier onder druk te zetten. Hij zou te weinig doen voor de Cosa Nostra (de Siciliaanse maffia) en oude afspraken niet nakomen, zo is de suggestie.
Vernietigende chantage
De linkse krant La Repubblicasuggereerde zaterdag in een reconstructie dat 20 procent van Berlusconi's bedrijf Mediaset in handen van de maffia is. De krant zegt te hopen dat het niet waar is. Maar juist om zich te onttrekken aan deze vernietigende chantage door de maffia, zou Berlusconi eindelijk helderheid moeten verschaffen over het begin van zijn geschiedenis als ondernemer.' Berlusconi is daar in het verleden al eens over ondervraagd door justitie, maar deed toen een beroep op het recht te zwijgen.
Zelfs Berlusconi-gezinde kranten konden de afgelopen week niet om het nieuws heen. Het rechtse Libero schreef vorige week dat het Openbaar Ministerie in Firenze al een onderzoek zou zijn gestart naar de betrokkenheid van Berlusconi bij de aanslagen door de maffia. Het Openbaar Ministerie ontkende dit.
Berlusconi zei vorig weekeinde in het journaal van 8 uur: Als er een persoon is die vanwege zijn aard, sensitiviteit, mentaliteit, achtergrond, cultuur en politieke inspanning juist heel ver van de maffia staat, dan ben ik het.' Volgens de 73-jarige premier is er geen regering die meer tegen de maffia heeft ondernomen dan de zijne.
Berlusconi's coalitiegenoot en medeoprichter van zijn partij Volk van de Vrijheid, Gianfranco Fini, zegt uit te sluiten dat Berlusconi betrokken is bij de maffia. Maar hij liet zich ontschieten dat de verklaringen van Spatuzza het effect van een atoombom' zullen hebben.
Fini zei dit op 6 november tijdens een congres in Pescara tegen zijn oude vriend Nicola Trifuoggi, terwijl de microfoon op zijn tafel open stond. Fini maakte bij die gelegenheid grapjes over Berlusconi en beweerde refererend aan de Romeinse keizers dat de premier 2000 jaar te laat is geboren en dat hij leiderschap verwart met de absolute monarchie. De man verwart de instemming van het volk met immuniteit ten opzichte van welke controlerende macht ook: de rechterlijke macht, de rekenkamer, de Hoge Raad, de president, het parlement.' Dinsdag kwamen deze opnamen via de linkse krant la Repubblicanaar buiten.
Berlusconi reageerde volgens zijn naaste medewerkers overmand door irritatie en woede' op Fini's uitlatingen. We moeten hem (Fini) isoleren en verkiezingen gaan voorbereiden', zou hij hebben geroepen. Minister van Economische Ontwikkeling Claudio Scajola zei gisteren dat de woorden van Fini aantonen dat hij buiten de lijn van de partij Volk van de Vrijheid staat'.
Fini beklemtoonde dinsdagavond telefonisch in het tv-programma Ballaró dat hij niets te verhelderen heeft' en dat wat hij privé zegt volledig overeenkomt met wat hij al maanden publiekelijk verklaart. Umberto Bossi, de andere coalitiepartner van Berlusconi, zei ervan overtuigd te zijn dat het conflict als sneeuw voor de zon zal smelten'.
Tijdelijk wellicht. Maar duidelijk is dat Fini er op uit is om Berlusconi uit te putten, zonder direct verkiezingen te forceren. Hij hoopt zo op termijn mocht Berlusconi's positie onhoudbaar worden een technische regering te kunnen gaan leiden.
Fini laat zich niet meer de les lezen door Berlusconi en is bereid het risico te lopen dat hun partij Volk van de Vrijheid uit elkaar valt. Umberto Bossi, van coalitiepartij Lega Nord, streeft vooralsnog naar een voortzetting van de regeringscoalitie, omdat hij er in deze situatie als geen ander in slaagt de agenda te dicteren: anti-immigratiepolitiek, federale hervormingen, meer geld voor het Noorden.
Politieke surplace'
De grootste oppositiekracht, de Democratische Partij, blijft vooral met zichzelf worstelen en lijkt tot verbazing van veel linkse Italianen zelfs bereid mee te werken aan een wetswijziging die Berlusconi beschermt tegen vervolging omdat de democratie zwaarder telt dan legaliteit'. De Democratische partij is bang voor verkiezingen. Haar leider Pier Luigi Bersani heeft laten weten minstens twee jaar nodig te hebben om zijn partij er op voor te bereiden.
Het is juist deze vergiftigde politieke surplace' die zaterdag tienduizenden burgers op de been zal brengen. Uniek aan deze No Berlusconi Day' is dat het een burgerinitiatief is dat van onderuit op Facebook is ontstaan.
De staatszender Rai 3 wilde live verslag doen van de mars in Rome, maar dat is van hogerhand verboden. Het digitale kanaal Rai24 doet dit wel, maar dat is voor heel veel Italianen niet toegankelijk.
Grootschalige razzia tegen maffiaclan in Zuid-Italië
Tijdens een grootschalige razzia heeft de Italiaanse politie vanochtend in het Zuid-Italiaanse Bari 83 maffiosi opgepakt. Volgens het Italiaanse persagentschap Ansa werden een duizendtal manschappen van de fiscale politie tegen de maffiaclan ingezet. Dertig mannen kregen huisarrest opgelegd, 53 anderen werden naar de gevangenis gebracht, onder hen maffiabazen Savinuccio Parisi en Antonio di Cosola. De arrestanten wordt onder andere moordpoging, internationale drugshandel, illegaal gokken, afpersing en woeker ten laste gelegd. Onder de maffiosi bevinden zich ook advocaten, bankdirecteuren en priesters.
De speurders legden beslag op goederen ter waarde van 220 miljoen euro. Ze confisqueerden ondernemingen, lappen grond, vastgoed, rekeningen, luxewagens, renpaarden en een Londens gokkantoor. Via dat kantoor verdiende de clan volgens de speurders sinds 2001 miljoenen euro's door illegale weddenschappen in vele landen, waaronder China, Australië en de Verenigde Staten.
In Palermo op Sicilië vielen elf vertrouwelingen van maffiabaas Bernardo Provenzano in handen van de politie. De arrestanten zouden nauw met de jarenlang voortvluchtige topcrimineel hebben samengewerkt. Provenzano werd na 43 jaar vluchten in april 2006 in Corleone op Sicilië gearresteerd.
En nochtans beweerde Berlusconi dat hij het imago van Italië wou oppoetsen op volgende propere manier maar misschien moest hij maar eens proberen zichzelf te wurgen
De Italiaanse premier Silvio Berlusconi heeft genoeg van het maffia-imago van zijn land.
Op een bijeenkomst van de jongerenorganisatie van zijn partij liet hij zijn irritatie over het onderwerp duidelijk blijken. 'Als ik erachter kom wie de tv-serie La Piovra heeft geschreven en wie boeken hebben geschreven over de maffia, dan zweer ik dat ik ze zal wurgen', zei hij. La Piovra, over de strijd tegen de maffia, werd in de jaren tachtig en negentig in Nederland uitgezonden onder de titel De Octopus.
Op de bijeenkomst haalde Berlusconi verder hard uit naar media die beweren dat hij betrokken is geweest bij maffia-aanslagen in 1992 en 1993. 'Ongefundeerd' en 'lasterlijk', vindt hij. Foto: EPA
Knack schrijft:
"Eén op de tien Vlamingen leeft van een inkomen dat onder de armoederisicogrens ligt. Dat blijkt uit het Jaarboek 2009 over armoede en sociale uitsluiting van de universiteit Antwerpen.
Volgens de onderzoekers is dat een status quo tegenover het jaar voordien. Sommige groepen lopen een hoger risico. Zo leeft 27,6 procent van de alleenstaande ouders in armoede. Ook voor alleenstaanden (21,7 procent) en 65-plussers (22,3 procent) ligt het armoederisico hoog.
Volgens socioloog Jan Vranken sluipt de armoede de middenklasse binnen.
Energieschulden
Het gaat om mensen die hun budget verstandig beheerd hebben en als
tweeverdieners leningen zijn aangegaan, maar geconfronteerd worden met
zware afbetalingen als een of beiden zonder werk vallen.
Voorts blijkt uit het jaarboek dat steeds meer Vlamingen schulden hebben omdat ze hun energiefactuur niet meer kunnen betalen.
Vorig jaar werden meer dan 60.000 dossiers geopend voor schuldbemiddeling. Bij meer dan de helft was dat wegens energieschulden.
Kinderarmoede
Het jaarboek stipt voorts aan dat België niet goed scoort op het vlak
van kinderarmoede. Ons land haalt op dat vlak het vijfde slechtste
cijfer in Europa.
Van de Belgische kinderen groeit 12 procent op in een gezin met werkloze ouders. In Europa is dat gemiddeld 9,4 procent.
Van de min 6-jarigen leeft in ons land 18 procent onder de
armoederisicogrens. Voor de totale leeftijdsgroep van 0 tot 17 jaar
gaat het om 16,9 pct en bij de 18- tot 24-jarigen om 16,7 pct. Alleen
de 65-plussers steken daar met 23 procent bovenuit.
Volgens socioloog Jan Vranken leven meer kinderen in armoede omdat hun
ouders niet meer actief zijn op de arbeidsmarkt. Vaak gaat het om
alleenstaande ouders.
Het algemene armoederisico ligt in Europa tussen 10 en 25 procent.
België bevindt zich met 15 procent net onder het Europees gemiddelde
van 17 procent.
Bron: Knack 3/12/2009
Als hangmatsossen zullen we dus maar zeggen dat er nog wel wat werk aan de winkel is voor linkse partijen. De Sp-a leutert maar steeds dat ze moeten opschuiven naar het centrum om daar kiezers te lokken...als ze nu reeds al de kiezers zouden hebben die in armoede leven dan zouden ze al boven hun laatste verkiezingsresultaten zitten die trouwens de laagste van Europa zijn...een doordenkertje?
1 DECEMBER 2009 - Europa gevraagd om fel bekritiseerde databewaringsrichtlijn in te trekken
Burgerrechtenorganisaties EDRi (European Digital Rights) en de Duitse
werkgroep inzake databewaring (AK Vorratsdatenspeicherung) vragen de
Europese Commissie om de omstreden databewaringsrichtlijn van 2006 in
te trekken. Indien de richtlijn niet wordt ingetrokken, eisen zij dat
de richtlijn zodanig wordt aangepast dat er in een opt out clausule
wordt voorzien die toelaat dat lidstaten zelf kunnen beslissen of zij
een algemene bewaarplicht nodig hebben.
De Liga voor Mensenrechten, de Ligue des droits de lHomme, de Orde
van Vlaamse Balies, de Ordre des Barreaux Francophones et Germanophone
en de Algemene Vereniging van Beroepsjournalisten in België (AVBB -
AGJPB) ondersteunen deze oproep van EDRi en AK Vorrat aan de Europese
Commissie om de databewaringsrichtlijn in te trekken. Zij deden eerder
een gelijkaardige oproep aan de Belgische wetgever waarbij gevraagd
werd de databewaringsrichtlijn niet om te zetten naar Belgisch recht en
de regering de opdracht te geven initiatieven te nemen om deze Europese
richtlijn ongedaan te maken of minstens grondig bij te sturen.
Waarom deze campagne?
Deze
campagne vloeit voort uit de oprechte overtuiging van de
initiatiefnemende organisaties dat een algemene bewaarplicht geen
oplossing kan brengen voor het veronderstelde veiligheidsprobleem. Een
algemene en preventieve bewaarplicht houdt immers een serieuze schending in van het recht op privacy en vertrekt van de idee dat elke burger potentieel gevaarlijk is. Een algemene bewaarplicht verstoort tevens het beroeps- en bronnengeheim
van artsen, advocaten, journalisten en geestelijken, evenals politieke
en zakelijke activiteiten die vertrouwelijkheid vereisen. Bovendien
werd de noodzaak van een algemene bewaarplicht
noch op Europees, noch op Belgisch niveau aangetoond en wijzen tal van
experts op het feit dat een algemene bewaarplicht in de praktijk geen garantie
kan bieden tegen terreur of criminaliteit. De risicos die verbonden
zijn aan het introduceren van een algemene bewaarplicht zullen zich
daarentegen wel zo goed als zeker voordoen.
De initiatiefnemende organisaties doen dan ook een oproep aan de
Belgische wetgever om de databewaringsrichtlijn niet om te zetten naar
Belgisch recht en om de regering opdracht te geven initiatieven te
nemen om deze Europese richtlijn ongedaan te maken of minstens grondig
bij te sturen. In totaal subsidiaire orde wensen de initiatiefnemende
organisaties nog te beklemtonen dat ook de reglementerende vorm, waarin
de bewaarplicht zou worden ingevoerd, voor grondige kritiek vatbaar is.
Indien de Belgische overheid er ondanks bovenstaande bezwaren toch
voor zou kiezen de Europese Richtlijn om te zetten naar Belgisch recht,
moet zij zich grondig bezinnen over de vorm waarin zij deze
bewaarplicht wil introduceren. Het voorontwerp van wet
dat momenteel voorligt, introduceert enkel het principe van een
algemene en preventieve bewaarplicht en stelt verder dat alle cruciale
zaken (zoals de lijst van de te bewaren gegevens, de
bewaringsvoorwaarden en de werkelijke bewaringstermijn) via Koninklijk
Besluit geregeld zullen worden. De initiatiefnemers van deze campagne
zijn echter van oordeel dat deze zaken te ingrijpend zijn om deze niet
uitvoerig in Kamer en Senaat te behandelen. Het kabinet van Justitie
meent dat dit wel degelijk met een K.B. kan geregeld worden en
verdedigde deze werkwijze in het verleden door te verwijzen naar de
Europese deadline van 15 maart 2009 die ze kost wat kost wilde halen.
Niet alleen was dit een flauw argument om democratische instellingen en
de opinie van de bevolking te omzeilen, de deadline is intussen ook
reeds verlopen.
Met deze campagne willen wij u informeren over de draagwijdte en
gevolgen van deze algemene bewaarplicht. Als u zich zorgen maakt over
de Belgische plannen voor een algemene bewaarplicht, teken dan
alstublieft de digitale petitie
en breng zoveel mogelijk mensen op de hoogte van deze actie. De
handtekeningen zullen aangeboden worden aan de betrokken ministers van
de federale overheid en aan de nationale volksvertegenwoordigers en
senatoren die uiteindelijk over de plannen voor een algemene
bewaarplicht zullen moeten stemmen.
Wij hopen dat u voldoende informatie vindt op deze website. Hebt u
toch nog vragen of wenst u op één of andere manier mee te werken aan
deze campagne gelieve dan contact op te nemen via onderstaand contactformulier.
Ook elke rechtgeaarde hangmatsocialist zou deze petitie moeten ondertekenen! DOEN
en nu een monument van de Britse R&B toen R&B nog R&B was...Dr Feelgood en de door ons fel betreurde Lee Brilleaux een crème van een vent waarmee we in onze jonge jaren menig keer zijn doorgezakt want Dr Feelgood heeft alle Vlaamse parochiezalen plat gespeeld en was ooit de ambiance-afluiter van de eerste edities van Rock Werchter toen er nog geen 150.000 scouts en gidsen stonden te tongen tegen de chemische WC's... Jullie zien Lee hier met de meest spastische stergitarist die Groot-Britanië ooit heeft gekend: Wilco Johnson en in een latere bezetting met het wandelend lijk van Gypie Mayo maar even nijdig als gitarist en de Big Figure achter de drums....mooie tijden en we zijn er zeker van dat Lee Brilleaux nog steeds optreedt want hij kon het podium niet missen...en om het simpel te houden de huidige groep die nog steeds oiptreedt onder de zelfde naam....komt niet tot aan de enkels van Lee...
Do
you really want to be the new "war president"? If you go to West Point
tomorrow night (Tuesday, 8pm) and announce that you are increasing,
rather than withdrawing, the troops in Afghanistan, you are the new war
president. Pure and simple. And with that you will do the worst
possible thing you could do -- destroy the hopes and dreams so many
millions have placed in you. With just one speech tomorrow night you
will turn a multitude of young people who were the backbone of your
campaign into disillusioned cynics. You will teach them what they've
always heard is true -- that all politicians are alike. I simply can't
believe you're about to do what they say you are going to do. Please
say it isn't so.
It is not your job to do what the generals
tell you to do. We are a civilian-run government. WE tell the Joint
Chiefs what to do, not the other way around. That's the way General
Washington insisted it must be. That's what President Truman told
General MacArthur when MacArthur wanted to invade China. "You're
fired!," said Truman, and that was that. And you should have fired Gen.
McChrystal when he went to the press to preempt you, telling the press
what YOU had to do. Let me be blunt: We love our kids in the armed
services, but we f*#&in' hate these generals, from Westmoreland in
Vietnam to, yes, even Colin Powell for lying to the UN with his made-up
drawings of WMD (he has since sought redemption).
So now you
feel backed into a corner. 30 years ago this past Thursday
(Thanksgiving) the Soviet generals had a cool idea -- "Let's invade
Afghanistan!" Well, that turned out to be the final nail in the USSR
coffin.
There's a reason they don't call Afghanistan the
"Garden State" (though they probably should, seeing how the corrupt
President Karzai, whom we back, has his brother in the heroin trade
raising poppies). Afghanistan's nickname is the "Graveyard of Empires."
If you don't believe it, give the British a call. I'd have you call
Genghis Khan but I lost his number. I do have Gorbachev's number
though. It's + 41 22 789 1662. I'm sure he could give you an earful about the historic blunder you're about to commit.
With
our economic collapse still in full swing and our precious young men
and women being sacrificed on the altar of arrogance and greed, the
breakdown of this great civilization we call America will head, full
throttle, into oblivion if you become the "war president." Empires
never think the end is near, until the end is here. Empires think that
more evil will force the heathens to toe the line -- and yet it never
works. The heathens usually tear them to shreds.
Choose
carefully, President Obama. You of all people know that it doesn't have
to be this way. You still have a few hours to listen to your heart, and
your own clear thinking. You know that nothing good can come from
sending more troops halfway around the world to a place neither you nor
they understand, to achieve an objective that neither you nor they
understand, in a country that does not want us there. You can feel it
in your bones.
I know you know that there are LESS than a
hundred al-Qaeda left in Afghanistan! A hundred thousand troops trying
to crush a hundred guys living in caves? Are you serious? Have you
drunk Bush's Kool-Aid? I refuse to believe it.
Your potential
decision to expand the war (while saying that you're doing it so you
can "end the war") will do more to set your legacy in stone than any of
the great things you've said and done in your first year. One more
throwing a bone from you to the Republicans and the coalition of the
hopeful and the hopeless may be gone -- and this nation will be back in
the hands of the haters quicker than you can shout "tea bag!"
Choose
carefully, Mr. President. Your corporate backers are going to abandon
you as soon as it is clear you are a one-term president and that the
nation will be safely back in the hands of the usual idiots who do
their bidding. That could be Wednesday morning.
We the people
still love you. We the people still have a sliver of hope. But we the
people can't take it anymore. We can't take your caving in, over and
over, when we elected you by a big, wide margin of millions to get in
there and get the job done. What part of "landslide victory" don't you
understand?
Don't be deceived into thinking that sending a few
more troops into Afghanistan will make a difference, or earn you the
respect of the haters. They will not stop until this country is torn
asunder and every last dollar is extracted from the poor and soon-to-be
poor. You could send a million troops over there and the crazy Right
still wouldn't be happy. You would still be the victim of their
incessant venom on hate radio and television because no matter what you
do, you can't change the one thing about yourself that sends them over
the edge.
The haters were not the ones who elected you, and they can't be won over by abandoning the rest of us.
President
Obama, it's time to come home. Ask your neighbors in Chicago and the
parents of the young men and women doing the fighting and dying if they
want more billions and more troops sent to Afghanistan. Do you think
they will say, "No, we don't need health care, we don't need jobs, we
don't need homes. You go on ahead, Mr. President, and send our wealth
and our sons and daughters overseas, 'cause we don't need them,
either."
What would Martin Luther King, Jr. do? What would your
grandmother do? Not send more poor people to kill other poor people who
pose no threat to them, that's what they'd do. Not spend billions and
trillions to wage war while American children are sleeping on the
streets and standing in bread lines.
All of us that voted and
prayed for you and cried the night of your victory have endured an
Orwellian hell of eight years of crimes committed in our name: torture,
rendition, suspension of the bill of rights, invading nations who had
not attacked us, blowing up neighborhoods that Saddam "might" be in
(but never was), slaughtering wedding parties in Afghanistan. We
watched as hundreds of thousands of Iraqi civilians were slaughtered
and tens of thousands of our brave young men and women were killed,
maimed, or endured mental anguish -- the full terror of which we
scarcely know.
When we elected you we didn't expect miracles.
We didn't even expect much change. But we expected some. We thought you
would stop the madness. Stop the killing. Stop the insane idea that men
with guns can reorganize a nation that doesn't even function as a
nation and never, ever has.
Stop, stop, stop! For the sake of
the lives of young Americans and Afghan civilians, stop. For the sake
of your presidency, hope, and the future of our nation, stop. For God's
sake, stop.
Tonight we still have hope.
Tomorrow, we
shall see. The ball is in your court. You DON'T have to do this. You
can be a profile in courage. You can be your mother's son.
Effe genoeg van Amerika, we steken de plas over en varen naar Engeland en één van de grootste groepen aldaar in de sixties waren niet de Beatles of the Stones maar Johnny Kid and the Pirates. Spijtig genoeg kwam Johnny de hoofdpiraat om het leven in een ongeval anders waren ze waarschijnlijk heel heel groot geworden. Luister zelf maar en luister vooral naar dat vettig gitaargeluid van Mick Green
er worden dan toch vragen gesteld bij de invoering van de slimme meters
Er komt eindelijk een beweging op gang die zich vragen stelt over de
invoering, zonder openbaar debat, van de zogenaamde "slimme meters".
Onze trouwe lezertjes weten dat wij geen grote bewonderaars zijn van
deze technische wondermiddelen die volgens groenen en roden voor
iedereen de energiefactuur zullen doen dalen omdat er veel energie zal
bespaard worden. Wij geloven dit mirakelverhaal niet. Wij zeggen dat er
heel wat vragen moeten gesteld worden over een heleboel problemen. Lees
er onze eerdere bijdragen over de "slimme meters" nog maar even op na! Maar we merken dat er nu in Brussel toch wat begint te bewegen:
Débat "énergie et compteurs intelligents: danger ?" Ce 10 décembre à 19h45, salle des Riches Claires
Ce jeudi 10 décembre à 19h45, à la salle des Riches Claires (24 rue des Riches Claires, 1000 Bruxelles), nous organisons un débat sur les compteurs de gaz et d'électricité dits "intelligents". Ce débat sera modéré par Joan Condijts (journal Le Soir), en présence de Henri Autrique (Cabinet de la Ministre bruxelloise de l'Energie), Luc Hujoel
(Directeur-général de SIBELGA), un représentant de la Fédération des
producteurs et des fournisseurs (FEBEG) ou d'un fournisseur (sous
réserve), un député européen (sous réserve), Eric De Vuyst (Coordination Gaz, Electricité Eau Bruxelles) et Arnaud Lismond (Collectif Solidarité Contre l'Exclusion). Soyez nombreux ! Pour plus d"infos, voir nos articles sur le sujet dans le denier numéro de Ensemble!
lees
vooral de artikels in "Ensemble". Wij hebben er in elk geval geen
enkele commentaar op en we zijn vooral heel erg blij dat nog anderen
zich de zelfde vragen stellen. Het is immers 5 voor twaalf en de minst
bedeelden kunnen maar beter goed uit hun doppen kijken. De andere
verbruikers echter ook want het spel wordt vooral handig gespeeld door
de partijen die er grote winsten kunnen uit halen. Daar horen de
verbruikers niet bij. Dus jij niet en wij evenmin.
en als toetje
geven we jullie nog een fictief bericht dat door de tegenstanders in
Nederland werd gebruikt om campagne te voeren tegen de verplichte
invoer van deze meters. Het is hen trouwens erg aardig gelukt maar
daarvoor moeten jullie weer naar onze eerdere bijdragen.
Oktober 2010 Diverse vermeende uitkeringsfraudeurs blijken te zijn veroordeeld op basis van de onlangs geïntroduceerde Slimme Energiemeter.
Uit de energiemeter zou blijken dat de uitkeringsgerechtigde nooit
thuis was en dus vermoedelijk samenwoonden op een ander adres. Mogelijk
met een andere uitkeringsgerechtigde.
Sedert november 2009 is de Slimme Energiemeter
verplicht gesteld in alle huishoudens van Nederland. De meter zend
meetgegevens door over het energieverbruik naar energieleveranciers.
Het niet accepteren van de energiemeter is strafbaar. Weigering kan
leiden tot een gevangenisstraf of een boete van maximaal 17.000, zo
besloot achtereenvolgens de tweede en de eerste kamer.
Naar nu blijkt geeft de energiemeter niet alleen
inzicht in het energieverbruik maar ook of de bewoner zijn woning al
dan niet daadwerkelijk gebruikt. Door het koppelen van gegevensbronnen
en bestanden is het leefpatroon van de energieklant op de voet te
volgen. Deze gegevens zijn inmiddels met succes toegepast in
rechtszaken tegen vermeende uitkeringsfraudeurs.
Uit de energiegegevens zou blijken dat
uitkeringsgerechtigden lange tijd niet thuis zouden zijn geweest. De
gegevens zijn gebruikt in zaken waarin de Economische Recherche
vermoeden dat bijstands-
gerechtigden samen wonen. Mogelijk met andere
bijstandsgerechtigden waarvan het energieverbuik bleek toe te nemen. De
advocaten van de vermeende fraudeurs verzetten zich met hand en tand
tegen deze, wat zij noemen interpretatie van energieverbruik.
Ook stelt men dat de gegevens op oneigenlijke wijze
worden misbruikt. Deze bezwaren werden echter niet gehoord door de
vonnis wijzende rechters. Deze rechters zien de gegevens als
aanvullend bewijs in deze vaak moeilijk te bewijzen gevallen van
vermeende uitkeringsfraude. Een omstreden kwestie. Hoe ver mag de
overheid gaan bij het monitoren van haar burgers, en tot in hoeverre
mag dit meewegen als bewijs in deze en andere rechtszaken?
Er is veel bezwaar gemaakt tegen de verplichte
introductie van de Slimme Energiemeter. Zoals bekend zonder
noemenswaardig succes. Waarvoor de bezwaarmakers al vreesde blijkt nu
waarheid te zijn geworden. De gegevens die worden onttrokken aan de
energiemeter worden inmiddels gebruikt in rechtszaken. Niet alleen in
gevallen waarin er een vermoeden bestaat van uitkeringsfraude, maar ook
in gevallen van vermoedelijk illegale wietteelt en mogelijk zelfs in
moordzaken.
In tenminste een geval is de energiemeter aangewend
als aanvullend bewijs in een moordzaak. De verdachte claimt op de dag
van de moord thuis te zijn geweest en het huis niet te hebben verlaten.
De energiemeter wijst uit dat de kachel in het huis van de verdachte op
14 graden stond en er eveneens geen warm water is verbruikt op de dag
van de moord. Op andere dagen bleek de verwarming op tenminste 21
graden te staan en werd er wel warm water getapt. Alhoewel het op
zichzelf niets bewijst zien rechters in dit soort informatie een
aanvullende bewijslast.
(Dit is een fictief nieuwsbericht. Het is evenwel
geen onwaarschijnlijk nieuwsbericht. Misbruik van persoonsgegevens is
geen onbekende materie. Er loopt een directe lijn van zaken als het
ooit, in de jaren 70 verplicht gestelde moeten hebben van een
bankrekening naar allerhande andere verplicht gestelde informatie
verplichtingen. De Slimme Energiemeter lijkt daarin de volgende stap
te zijn. Uw privacy staat al jaren op de tocht. Maak bezwaar tegen deze
gang van zaken! Lees ook dit artikel, dit artikel, dit artikel en teken op http://www.wijvertrouwenslimmemetersniet.nl/ de petitie.)
Ook
in Canada, meer bepaald in Ontario waar men de slimme meters massaal
heeft ingevoerd begint men zich toch wel vragen te stellen maar men
blijft daar ovrtuigd dat er energiebesparingen mee kunnen gemaakt
worden...
Technology's ability to reveal intimate details makes useful conservation tool a threat to privacy
Ann Cavoukian
Information and Privacy Commissioner of Ontario
Jules Polonetsky
Co-chair of the Future of Privacy Forum
Published On Tue Nov 17 2009&&&
A smart meter could reveal whether a home alarm system was engaged.
ROBERT MAXWELL PHOTO
North
America's electrical grid is one of the greatest technological
achievements of the 20th century. However, at the time of its design,
the main goal was to make sure the lights stayed on, with no serious
thought to energy efficiency, environmental conservation, alternative
energy sources, consumer-tailored choices, or cyber security. But times
have changed, and today the grid offers a virtual window into your home
providing granular levels of information such as when you cook or
shower, and for how long.
The information and communications
technology revolution has changed our society in profound ways and
these new technologies are being used to make the current electrical
grid "smarter," commonly referred to as the "smart grid." But this is
not the future. The deployment of smart meters in Ontario homes is
already widespread, and the Ontario government has committed to
installing this technology in all homes and small businesses by the end
of 2010. President Barack Obama's infusion of $3.4 billion (U.S.) to
build the smart grid is greatly accelerating the delivery of the
program across the U.S.
Smart meters record and report
electricity consumption on an hourly basis even at the appliance
level. Consumers can access their meter data and make individual
choices about their energy use, benefitting by taking advantage of
future rates.
While this technology is clearly beneficial in
terms of valuable efforts to curb greenhouse gas emissions and reduce
consumers' energy bills, it will also give rise to a new challenge
privacy protection. Privacy is the smart grid's sleeper issue. Whenever
technology is utilized that targets individual consumers, there is
invariably a dramatic increase in the amount of personally identifiable
information that is collected and stored, leading to very real concerns
regarding privacy. This is why we need to bake privacy into the smart
grid at the design stage known as "privacy by design" a concept
developed to ensure the protection of privacy by making privacy the
default in the design of new technologies and business practices.
We
must take great care not to sacrifice consumer privacy amid an
atmosphere of unbridled enthusiasm for electricity reform. But we need
not forfeit one for the other in a zero-sum manner; we can adopt a
positive-sum approach, where both interests may prevail.
Information
proliferation, lax controls and insufficient oversight of this
information could lead to unprecedented invasions of consumer privacy.
Intimate details of individual hydro customers' habits, from when they
eat, when they shower, to when they go to bed, plus such security
issues as whether they have an alarm system engaged, could all be
discerned by the data, automatically fed by appliances and other
devices, to the companies providing electric power to our homes.
These
concerns, however, are not meant to scare us away from the value of
monitoring electrical usage data on the grid giving consumers more
control over their electricity usage and giving electricity providers
the ability to manage demand requirements what we need to embrace is
the idea that the dissemination of personal information must be done in
a privacy protective and transparent manner.
That is why along with co-author Christopher Wolf we are releasing a white paper today, SmartPrivacy for the Smart Grid: Embedding Privacy in the Design of Electricity Conservation,
which not only emphasizes the necessity of building privacy into the
smart grid, but also provides guidance as to what concrete steps can be
taken.
For example, data minimization is key: only the minimal
amount of personally identifiable information should be provided, based
on the nature of the relevant service, such as the first three digits
of a postal code, which may be sufficient for services that allow for
comparison of neighbourhood averages and other features such as
regional electrical usage.
In addition, when an electrical
utility company is sharing data with a third-party service provider, a
pseudonym, such as a unique ID number, may be utilized instead of a
customer's name or some other piece of information that can identify
the individual. Further, third-party service providers should enter
into contractual agreements not to correlate consumer data with data
obtained from other sources, without the consent of the consumer. These
are only a few of the steps that may be taken to ensure privacy
protection on the smart grid.
The time for action is now, before
the smart grid becomes a fully established part of our infrastructure.
We cannot allow privacy to become the Achilles heel of this new method
of energy management. The information collected on the smart grid will
form a large and complex library of personal information, the
mishandling of which could be highly invasive of personal privacy.
There will be major concerns if consumer-focused principles of
transparency and control are not treated as essential design
principles. Both public and private sector organizations responsible
for the processing of customers' personal information on the smart grid
must ensure that privacy is embedded into the design of the smart grid,
from start to finish end-to-end.
If we give consumers
assurances that their privacy is protected, we can then ensure consumer
confidence and trust, which will allow for the widespread acceptance of
the smart grid, in turn contributing to the overall goal of using
energy in more efficient and environmentally friendly ways. We cannot
and need not sacrifice privacy for energy efficiency. We can have both
privacy and a fully functioning smart grid. A positive sum (win-win)
outcome for all electrical utility providers, consumers, the
environment and privacy is there for the asking.
Dat het hier niet gaat over een paar honderd meters bewijst het volgende artikel:
Toronto,
ON, Canada --- (METERING.COM) --- November 24, 2009 - Ontarios smart
meter rollout is running ahead of schedule, with 3,053,931 smart meters
installed in the province at the end of the third quarter of 2009,
almost 1 percent more than the projected 3,035,426 meters.
Of these 2,883,139 were residential installations, compared with the
baseline 2,852,553 meters. In addition 170,792 general service meters
were installed, six percent below the baseline of 182,873 meters.
These data were provided by the Ontario Energy Board in its first
quarterly monitoring report on smart meter deployment and the
application of time-of-use pricing. The Board says these meters
installed exceed the number required to achieve the 2010 target for TOU
pricing of 1 million consumers, and are 85 percent of the 2011 target
of 3.6 million consumers.
The baseline was based on data provided by the distributors in July
2009, following which all distributors are required to make quarterly
filings of their progress so that actions can be compared to plans.
According to the report at the end of September 110,851 meters were
enrolled with Torontos meter data management repository (MDMR).
Furthermore, 91,170 consumers were being billed on TOU prices, almost
60 percent more than projected and corresponding to 9 percent of the
June 2010 target.
Electricity Prices & Rates In Ontario: Smart Meters
Posted May 14th, 2009 by Dan Matan
Will Smart Meters Cause my Electricity ("Hydro") Bill to Increase?
(Just want to see the rates and not the commentary? Scroll to the bottom!)
Toronto (and other places in Ontario) are moving to "smart meters" for
electricity billing, where you pay a different rate depending on the
time of day. This makes sense, as the cost of electricity does vary
throughout the day, and there's currently no incentive for people to do
things like cook a lunch or vacuum their house at 2AM instead of 2PM.
Now, with smart meters, you can save yourself a few nickels by waking
up in the middle of the night to do these already enjoyable chores!
In theory, with smart meters, if users don't change their
habits, the amount of electricity sold and it's price should not change
at all. If the overall amount that the average user pays for
electricity increases with time-of-day billing smart meters, then
there's a stealth price increase taking place. Of course, I'm talking
about averages here, you may be above or below it.
In theory, the change to smart meters should be revenue neutral at worst, and at best, decrease electricity revenue and increase electricity use, as people use more "cheap" electricity, and less "expensive" electricity.
The utilities will be sure to charge you for installing all of these
smart meters of course, so you have to make enough changes in your
lifestyles to counter-act this to end up saving money. I think that the
cost of something represents how scarce that good is, and installing
all these meters does use resources
It should be said that some small users have no chance of making enough
changes to offset the cost of the meters themselves, and end up using
more resources than they did before
What's the Real Price of Electricity Anyway?
The "Independent Electricity System Operator" determines the price
in Ontario every 5 minutes based on supply and demand. You can see the current hourly rate here. On average, you should be paying this rate through the smart-meter. Maybe one day they'll configure the smart meters to actually charge the real-time rate, but that'll confuse people, and the backlash for paying the actual cost of something would be incredible.
An interesting aside is that electricity prices in Ontario have
actually dropped significantly over the past year,
due to
industrial decline, but also mild seasons and changing energy use
patterns. Examples of these changes include changing from
incandescent lights to CFLs, tower PCs to laptops and CRT TVs to LCD
TVs, all of which reduce electricity demand (and as a result, price)
substantially. Appliances have steadily improved in efficiency, and
those old refrigerators and such are now finally getting sent to the
recyclers.
For the first week of June, the average weighted price of electricity generation in Ontario has been just above 1 cent/kwh.
Here are the average real monthly prices for electricity over the past year in Ontario:
(In other words, these are the amounts paid to electricity generators, like Ontario Power Generation)
An electricity crisis? Not a chance, not in Ontario, prices are actually trending down and set 7-year record lows in April 2009.
Other costs that aren't included, like "distribution", "transmission"
and "service charges" aren't included here and may be going up or down.
I'd also like to point out that electricity users are
paying for the real price of electricity, it is not subsidized, but it
was before, and current users are paying back for it (Debt Retirement
Charge), so it's actually the opposite of subsidized.
Here are the old summer electricity rates that residential users without activated smart meters pay:
5.7 ¢/kWh for the first 600 kWh in a month
6.6 ¢/kWh for each additional kWh
Of course, this is only the cost for the electricity, excluded are transmission charges, distribution charges,
Here are the new "Smart-Meter" summer electricity rates for Toronto (and the rest of Ontario):
Week-ends and holidays: 4.2 ¢/kWh
Weekdays
¢/kWh
7 am to 11 am
7.6¢/kWh
11 am to 5 pm
9.1¢/kWh
5 pm to 10 pm
7.6¢/kWh
10 pm to 7 am
4.2¢/kWh
Conclusions on Smart Meters and Ontario Electricity Pricing
To be honest, based on my gut instinct, I'm calling this a (temporary)
stealth price increase. It may very well be a total price increase if
one's electricity consumption isn't sufficiently shifted to cover the
costs of the meters themselves, which is especially true for light
users (like cottagers). Many of the biggest electricity loads run
during peak or mid-peak times and are almost impossible to shift, such
as air conditioning, TVs, PCs, hot water usage and cooking. Most people
aren't going to shift cooking dinner from 6:00PM to 10:00PM. Now
there's actually less
incentive to turn off that PC overnight. The only thing I think people
will do is change the timing of their laundry and pool pumps, and
really, during those really hot days of the year (when electricity is
the most expensive), you should be drying outdoors anyway. It takes a
load off your air conditioner too.
I'll bet that the Ontario Energy Board will lower these rates at their next review, since Ontarians will be overpaying for electricity with these rates.
er is ginder nog een blog dat veel aandacht besteedt aan de problematiek van de slimme meters:
Smart Meters in Ontario Financial Ruin, or an Opportunity for Savings?
Wed like to introduce a new Columnist for us. Cornwall resident
Richard Komorowski is a freelance writer with a passion for energy and
environmental issues dating back to the 60s, when he studied biology in
university.
Here is Richards first column for us. Lucky most of us live in Cornwall where we are served by Cornwall Electric.
Smart Meters in Ontario Financial Ruin, or an Opportunity for Savings?
Like it or not, many people reading this column
will have one of the new digital smart meters installed by the end of
2010. Once Hydro One has finished this installation program throughout
the province, then the way they charge us for electricity will change.
For most people, this will come as an unpleasant shock, but there are
ways we can insulate ourselves from these higher costs, and actually
reduce our total electricity cost, without necessarily lowering our
consumption.
To understand how the new billing system will
work, we need to understand how electricity is billed. We buy potatoes
by the pound (or kilogram), gasoline by the litre, and electricity by
the kilowatt hour. One kilowatt (one thousand Watts) is a measure of
power, (in more understandable terms, one horsepower is 746 W), so we
are charged for the amount of power we use over a certain time.
As an example, burning a 100W light bulb for one
hour would use one tenth of a kilowatt hour. Running a 1500 watt
electric fan heater for one hour would consume 1.5 kilowatt hours of
electricity. How is this going to affect our
electric bill? Hydro One charges a fixed monthly cover charge, the
cost of the actual electricity used, and the cost of delivering it to
you.
The electricity cost varies according to the
season. During the summer, between May 1 and October 31, Hydro One
sells the first 600 kWh of electricity used for 10.41¢ per kWh. If we
use more than 600 kWh during the month, then the price per kWh rises to
11.32¢/kWh.
This is actually very confusing, because the
actual cost for the electricity itself is only 5.7¢ for the first 600
kWh, rising to 6.6¢/kWh for anything over 600 kWh per month. The extra
4.71¢/kWh is for transmission line costs, regulatory costs, debt
retirement charge, etc. In addition, a residential customer pays a flat
rate of $16.35 per month, over and above the actual electricity used.
Lets take an example. Suppose we use a total of
1250 kWh during a month. The actual cost for electricity would be 600 x
10.41¢ for the first 600 kWh ($62.46), plus 650 x 11.32¢ for the
balance of 650 kWh ($73.58), for a total of $136.04, plus the 16.35
fixed charge in all, and disregarding taxes, $152.39. (Incidentally,
the monthly cost for this amount of electricity from Cornwall Electric
would be about $137)!
Winter is a little different, but the idea is the
same. Hydro One recognizes the need for heating, and so it allows the
first thousand (rather than 600) kWh at the lower price. For 1250 kWh,
the cost would be $104.10 + $28.30 + $16.35, i.e. $148.75.
However, once Smart Meters come into operation,
all this is going to change. The rate at which electricity is sold will
depend on the time of day during peak periods it will cost a lot more
than during quiet, or low-demand, periods. Here are the proposed rates:
(click on the chart to enlarge)
As we can see, there is an enormous difference in
price throughout the day, and if we continue to consume electricity in
our normal pattern, the bill will come as a very nasty shock,
particularly for those who rely on electric heat, as most electricity
is consumed in the mid-peak and on-peak periods. However, now that we
understand how the time of day affects how much electricity will cost,
we can work out how we can reduce our electric bills without losing too
much of the comfort and convenience of our current electric lifestyle.
And remember, too, that the table is the actual
electricity cost, and does not include the 4.71¢/kWh delivery charge.
If you add this, on-peak electricity will actually cost 13.81¢/kWh.
In future articles, we shall discuss ideas and technology to implement these changes and reduce the bill.
en ook bij ons ziet het er stilaan niet zo rooskleurig meer uit als je sommige berichten leest..en dan zien we niet eens de schrijnende miserie die er achter deze persartikels schuil gaat:
Vrederechters bevelen dit jaar tot 60 uitzettingen per dag
Dit
jaar werden al dubbel zoveel Vlaamse gezinnen uit hun woning gedreven
omdat ze de huur niet kunnen betalen. Het gaat om bijna zestig
uitzettingen per dag.
Het
lijkt een beeld uit lang vervlogen tijden: op bevel van de vrederechter
zet de deurwaarder wanbetalers op straat. Desnoods zet hij hun inboedel
op de stoep. Dat beeld uit Arm Vlaanderen is helemaal terug.
Vorig jaar werden volgens de Vlaamse Vereniging van Steden
en Gemeenten (VVSG) 10.780 gezinnen uit hun woning gezet. Dat zijn er
207 per week of 30 per dag. Toen al was dat een record.
Dit jaar neemt het aantal uitzettingen hand over hand toe.
We stevenen zelfs af op een verdubbeling: 60 uitzettingen per dag.
Want in de eerste negen maanden van dit jaar begonnen eigenaars dubbel
zoveel procedures tegen hun huurders wegens wanbetaling als vorig
jaar', zegt Katelijne D'Hauwers van het Algemeen Eigenaarssyndicaat
(AES).
Met zijn 25.000 leden staat het AES sterk op de private
huurmarkt. Neen, onze leden zijn geen huisjesmelkers', zegt D'Hauwers.
Het merendeel zijn kleine eigenaars die twee of drie panden verhuren.
En ze gaan niet lichtvaardig naar de vrederechter, want zo'n procedure
betekent een zware kost.'
Betrouwbare graadmeter
De verdubbeling van het aantal procedures van eigenaars tegen
wanbetalers is dus een betrouwbare graadmeter. In 90procent van de
gevallen leidt zo'n procedure tot uitzetting op bevel van de
vrederechter. Tien procent van onze leden krijgt jaarlijks te maken met
huurders die niet of onregelmatig betalen', aldus D'Hauwers.
Het geschatte cijfer van zestig uitzettingen per dag wil ze
nuanceren: In Vlaanderen woont driekwart van de gezinnen in een eigen
woning. Uitzettingen doen zich vooral voor in grotere steden (zie kaderstuk over Gent, nvdr.) en dan hoofdzakelijk in Brussel, waar de helft van de bevolking huurt.'
Nathalie Debast van de VVSG noemt de uitzettingen een
fenomeen dat enorm escaleert, parallel aan andere duidelijke
aanwijzingen voor de snel groeiende armoede in Vlaanderen'.
In geval van een uitzetting worden de OCMW's op bevel van
de vrederechter automatisch verwittigd, in de hoop dat zij op de
valreep een oplossing kunnen bekokstoven. Debast: Meestal is dat
ijdele hoop, want vrederechters zetten gezinnen niet zomaar op straat.
Het gaat vrijwel altijd om leefloners en andere uitkeringtrekkers die
zich hopeloos in de schulden werkten.'
Ook op platteland
Uit haar regelmatige bevraging van OCMW's leert Nathalie Debast dat
overal in Vlaanderen, ook op het platteland, het fenomeen een
dagelijkse realiteit wordt. Vanzelfsprekend speelt de economische
crisis een belangrijke rol in de terugkeer van Arm Vlaanderen.
Als er elk dag veel ontslagen vallen, komen meer gezinnen vanzelf in
betalingsmoeilijkheden', zegt minister van Wonen Freya Van den Bossche.
De crisis is een te gemakkelijke verklaring', vindt Ludo
Serrin van het Steunpunt Algemeen Welzijnswerk. Er zijn gewoon te
weinig sociale woningen. Zo worden armoedige gezinnen naar de private,
duurdere huurmarkt gedreven, waar ze onvoldoende worden beschermd.'
Nathalie Debast (VVSG) beaamt: Een alleenstaande met een
leefloon van 726euro per maand wat onder de Europese armoedegrens van
860 euro zit slaagt er niet in te voorzien in zijn basisbehoeften.
Huur, energie en kledij vreten bij uitkeringtrekkers een te grote hap
uit het budget om met het restje nog menswaardig te kunnen leven. Vorig
jaar plaatsen we meer dan 38.000 budgetmeters voor elektriciteit,
7procent méér dan het jaar voordien. Een onmiskenbaar teken van de
groeiende armoede. En dan moeten de OCMW's het telkens weer oplossen.'
produceren om weg te gooien en de boel te verzieken
Het is hommeles bij het Vlaams behang, prins Alexander stierf en de Ijzervlakte staat weer blank waarschijnlijk omdat het Duitse Opel en Bayer dreigende taal spraken. Het was dus weer een interessant weekend. Maar gisteren hadden we het over Amerikaanse toestanden en daarmee gaan we vandaag nog even door.
Want we leven blijkbaar in een wereld waarin de ene helft weggooit wat de andere helft zou nodig hebben om te overleven. Maar we vernietigen het liever en verknoeien hierdoor het milieu nog wat meer Intussen voeren we oorlogen tegen de terreur in landen waar men ons liever kwijt dan rijk is...begrijpe wie begrijpen kan maar volgens ons is dit totaal idioot. Maar wie zijn wij natuurlijk?
ALBANY, N.Y. Older Americans who were raised on stories of the
Great Depression and acquired lifelong habits of thrift now find
themselves crowding soup kitchens and food pantries in greater numbers
for the first time after seeing retirement funds, second jobs and nest
eggs wiped out by recession.
"What we see in line is lots of gray hair, lots of walkers," said
Marti Forman, CEO of The Cooperative Feeding Program in Fort
Lauderdale, Fla.
The help is crucial for many fixed-income seniors, who can't always keep up with rising food prices.
"It's a lifeline. It just means that you can function," said Ronald
Shewchuk of Ithaca, N.Y. "Otherwise we would have to sell our house. I
don't know what we would do. Go to an old age home."
The number of seniors living alone who seek help from food pantries
in the U.S. increased 81 percent to 408,000 in 2008, compared to
225,000 in 2006, according to the U.S. Department of Agriculture.
Overall, 4.7 million households used American food pantries in 2008,
compared to about 3.7 million in 2006.
"Seniors thought they were OK, but they're not OK," said Virginia
Skinner, director of Development at The Association of Arizona Food
Banks in Phoenix, citing the downturn in the area's housing market.
Catholic Charities USA, which has 170 agencies across the country
helping the needy, issued a 2009 third-quarter report that found a 54
percent increase in requests for food and services from seniors
nationwide compared to the same period last year.
Despite the increased need, it can be difficult for some older people to come forward and seek help.
America's Increasing Food Waste Is Laying Waste to the Environment
ScienceDaily (Nov. 25, 2009)
Food waste contributes to excess consumption of freshwater and fossil
fuels which, along with methane and carbon dioxide emissions from
decomposing food, impacts global climate change. In a new paper
published in the open-access, peer-reviewed journal PLoS One,
Kevin Hall and colleagues at the National Institute of Diabetes and
Digestive and Kidney Diseases calculate the energy content of
nationwide food waste from the difference between the US food supply
and the food eaten by the population. The latter was estimated using a
validated mathematical model of human metabolism relating body weight
to the amount of food eaten.
The researchers found that US per capita food waste has
progressively increased by about 50% since 1974 reaching more than 1400
Calories per person per day or 150 trillion Calories per year. Previous
calculations are likely to have underestimated food waste by as much as
25% in recent years.
This calculated progressive increase of food waste suggests that the
US obesity epidemic may have been the result of a "push effect" of
increased food availability and marketing with Americans being unable
to match their food intake with the increased supply of cheap, readily
available food.
Hall and colleagues suggest that addressing the oversupply of food
energy in the US could help curb to the obesity epidemic as well as
reduce food waste, which would have profound consequences for the
environment and natural resources. For example, food waste is now
estimated to account for more than one quarter of the total freshwater
consumption and more than 300 million barrels of oil per year
representing about 4% of the total US oil consumption.
This research was supported by the Intramural Research Program of
the National Institutes of Health, National Institute of Diabetes and
Digestive and Kidney Diseases. The funders had no role in study design,
data collection and analysis, decision to publish, or preparation of
the manuscript.
Er zijn nog oorlogen te voeren, heilige oorlogen zelfs!
terwijl er veel gepraat wordt over de zin of onzin van het
sturen van troepenversterkingen naar Afghanistan om daar een oorlog te
winnen wordt er nogal vlug vergeten dat er best eens nagedacht wordt
over het winnen van een veel belangrijker oorlog. Deze tegen de
armoede, ook binnen de Verenigde staten zelf. We vonden hierover een
uitgesproken mening die we graag wat vaker aan het bod zagen komen.
The
local news was replete with images of First Lady Michelle Obama in the
elegant, strapless designer gown she wore for this White House's first
state dinner.
Don't
get me wrong, I like to look at gowns by Naeem Khan as much as anyone,
but as we edge closer to that holiday most often associated with
abundance, and overindulgence, one can't help but be distracted by the
equally stunning number of people who find themselves hungry and poor
this Thanksgiving.
More
than 12% of all Americans know what it means to be poor in America.
While they're conspicuously absent from reality T.V. shows, from box
office movies, and political party platforms, they are increasingly
visible at food banks, and shelters.
Too
often, politicians of both parties speak of the need to save the middle
class, but nobody talks about the working poor. There is little mention
of those who return from the battlefield only to struggle to keep their
homes, their dignity, and find a way to feed their families.
As the Web site Feeding America reports, in 2008:
40 million, or 13%, of Americans lived in poverty.
8 million families, or more than 10%, were in poverty
22 million, or nearly 12%, of people between 18-64 were in poverty.
14 million, or nearly 20, of children under 18 were in poverty.
Nearly 10% of households with seniors were food insecure.
3.6 million seniors, 65 and older, nearly one in ten, live in poverty
In
2008, 49 million people lived didn't have enough to eat (32 million
adults and 17 million children). A disproportionate number of those who
face the gravest food shortages are men, women, and children of color.
The number of households that experience food shortages has increased
by 3.5% from 2007-2008 alone.
Ironically,
the state with the second greatest percentage of hungry residents is
Texas, home to our previous president, George W. Bush.
In 2002, 35 million went hungry, a number that has increased by 50% since then.
Last year, 4% of all U.S. households, nearly 5 million Americans, accessed emergency food from a food pantry one or more times.
In
2008, too, more than 50% of all households experiencing food shortages
participated in one of the major federal food assistance programs, but
that's not enough. Instead of the trillions of dollars this
administration has committed to buying drones, building embassies in
Iraq, and sending thousands of more servicemen and women into combat,
we need to fight the war on poverty here at home.
According
to the Oakland Institute, a staggering 50% of all Americans between 20
and 65 (4 out of every 10 adults in America) will use food stamps in
their lifetimes. 85% of African-Americans will need to use food stamps.
African-Americans and Hispanics make up the leading groups of those
experiencing the most egregious food deprivation.
In
2008, households with children were more likely to experience food
insecurity than single households. Nearly 40% of households headed by
single women experience hunger while nearly 30% of households with
children run by single men have dire food insufficiency.
Clearly,
Congress is making a good start by working to pass legislation that
will enable more Americans to get affordable health insurance, but
that's only a start.
If
this government devoted even half the resources to the war on poverty
that it has to the war on terror not one child in America would go to
sleep hungry tonight.
I
don't want to be a party pooper and suggest that the mainstream media
run footage at food banks, and encampments where people have now moved
after losing their homes to foreclosure instead of the Obamas at
tonight's state dinner. It's nice to have a break from reality once in
awhile.
But,
when the president announced today that he intends to "finish the job"
in Afghanistan, it becomes clear the job he needs to finish is here,
and not in the Middle East.
Jayne Lyn Stahl is a widely published poet, essayist, playwright, and screenwriter, member of PEN American Center, and PEN USA.
prijskamp: zoek de 10 verschillen met de USA
Het is hommeles bij het Vlaams behang, prins Alexander stierf en de Ijzervlakte staat weer blank waarschijnlijk omdat het Duitse Opel en Bayer dreigende taal spraken. Het was dus weer een interessant weekend. Maar gisteren hadden we het over Amerikaanse toestanden en daarmee gaan we vandaag nog even door.
om de mistroostige zondag wat op te vrolijken geven we jullie de gitaarklanken van 
Charley Pride het waren niet alleen maar pure witneuzen op de grand ol opry
terwijl er veel gepraat wordt over de zin of onzin van het
sturen van troepenversterkingen naar Afghanistan om daar een oorlog te
winnen wordt er nogal vlug vergeten dat er best eens nagedacht wordt
over het winnen van een veel belangrijker oorlog. Deze tegen de
armoede, ook binnen de Verenigde staten zelf. We vonden hierover een
uitgesproken mening die we graag wat vaker aan het bod zagen komen. 
we willen nog wat stemmige pianomuziek brengen met:
Dune prétendue défense de lemploi par le vecteur culturel à lorganisation dun pernicieux saccage social et écologique 
De man zonder wie er van Britse pop, Beatles, Stones en tutti quanti geen sprake zou geweest zijn. Misschien hadden de volksdans en de Keltische deuntjes dan wel een hogere vlucht genomen. Dus met uitgebreide dankbetuigingen voor al dat moois uit zijn kweekvijver die toch bepalend was voor de Britse Jazz, R&B en eveneens de Britse versie van rockabilly : 
Knack schrijft:
Effe genoeg van Amerika, we steken de plas over en varen naar Engeland en één van de grootste groepen aldaar in de sixties waren niet de Beatles of the Stones maar Johnny Kid and the Pirates. Spijtig genoeg kwam Johnny de hoofdpiraat om het leven in een ongeval anders waren ze waarschijnlijk heel heel groot geworden. Luister zelf maar en luister vooral naar dat vettig gitaargeluid van Mick Green
