~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
29-11-2009
prijskamp: zoek de 10 verschillen met de USA
en ook bij ons ziet het er stilaan niet zo rooskleurig meer uit als je sommige berichten leest..en dan zien we niet eens de schrijnende miserie die er achter deze persartikels schuil gaat:
Vrederechters bevelen dit jaar tot 60 uitzettingen per dag
Dit
jaar werden al dubbel zoveel Vlaamse gezinnen uit hun woning gedreven
omdat ze de huur niet kunnen betalen. Het gaat om bijna zestig
uitzettingen per dag.
Het
lijkt een beeld uit lang vervlogen tijden: op bevel van de vrederechter
zet de deurwaarder wanbetalers op straat. Desnoods zet hij hun inboedel
op de stoep. Dat beeld uit Arm Vlaanderen is helemaal terug.
Vorig jaar werden volgens de Vlaamse Vereniging van Steden
en Gemeenten (VVSG) 10.780 gezinnen uit hun woning gezet. Dat zijn er
207 per week of 30 per dag. Toen al was dat een record.
Dit jaar neemt het aantal uitzettingen hand over hand toe.
We stevenen zelfs af op een verdubbeling: 60 uitzettingen per dag.
Want in de eerste negen maanden van dit jaar begonnen eigenaars dubbel
zoveel procedures tegen hun huurders wegens wanbetaling als vorig
jaar', zegt Katelijne D'Hauwers van het Algemeen Eigenaarssyndicaat
(AES).
Met zijn 25.000 leden staat het AES sterk op de private
huurmarkt. Neen, onze leden zijn geen huisjesmelkers', zegt D'Hauwers.
Het merendeel zijn kleine eigenaars die twee of drie panden verhuren.
En ze gaan niet lichtvaardig naar de vrederechter, want zo'n procedure
betekent een zware kost.'
Betrouwbare graadmeter
De verdubbeling van het aantal procedures van eigenaars tegen
wanbetalers is dus een betrouwbare graadmeter. In 90procent van de
gevallen leidt zo'n procedure tot uitzetting op bevel van de
vrederechter. Tien procent van onze leden krijgt jaarlijks te maken met
huurders die niet of onregelmatig betalen', aldus D'Hauwers.
Het geschatte cijfer van zestig uitzettingen per dag wil ze
nuanceren: In Vlaanderen woont driekwart van de gezinnen in een eigen
woning. Uitzettingen doen zich vooral voor in grotere steden (zie kaderstuk over Gent, nvdr.) en dan hoofdzakelijk in Brussel, waar de helft van de bevolking huurt.'
Nathalie Debast van de VVSG noemt de uitzettingen een
fenomeen dat enorm escaleert, parallel aan andere duidelijke
aanwijzingen voor de snel groeiende armoede in Vlaanderen'.
In geval van een uitzetting worden de OCMW's op bevel van
de vrederechter automatisch verwittigd, in de hoop dat zij op de
valreep een oplossing kunnen bekokstoven. Debast: Meestal is dat
ijdele hoop, want vrederechters zetten gezinnen niet zomaar op straat.
Het gaat vrijwel altijd om leefloners en andere uitkeringtrekkers die
zich hopeloos in de schulden werkten.'
Ook op platteland
Uit haar regelmatige bevraging van OCMW's leert Nathalie Debast dat
overal in Vlaanderen, ook op het platteland, het fenomeen een
dagelijkse realiteit wordt. Vanzelfsprekend speelt de economische
crisis een belangrijke rol in de terugkeer van Arm Vlaanderen.
Als er elk dag veel ontslagen vallen, komen meer gezinnen vanzelf in
betalingsmoeilijkheden', zegt minister van Wonen Freya Van den Bossche.
De crisis is een te gemakkelijke verklaring', vindt Ludo
Serrin van het Steunpunt Algemeen Welzijnswerk. Er zijn gewoon te
weinig sociale woningen. Zo worden armoedige gezinnen naar de private,
duurdere huurmarkt gedreven, waar ze onvoldoende worden beschermd.'
Nathalie Debast (VVSG) beaamt: Een alleenstaande met een
leefloon van 726euro per maand wat onder de Europese armoedegrens van
860 euro zit slaagt er niet in te voorzien in zijn basisbehoeften.
Huur, energie en kledij vreten bij uitkeringtrekkers een te grote hap
uit het budget om met het restje nog menswaardig te kunnen leven. Vorig
jaar plaatsen we meer dan 38.000 budgetmeters voor elektriciteit,
7procent méér dan het jaar voordien. Een onmiskenbaar teken van de
groeiende armoede. En dan moeten de OCMW's het telkens weer oplossen.'
produceren om weg te gooien en de boel te verzieken
Het is hommeles bij het Vlaams behang, prins Alexander stierf en de Ijzervlakte staat weer blank waarschijnlijk omdat het Duitse Opel en Bayer dreigende taal spraken. Het was dus weer een interessant weekend. Maar gisteren hadden we het over Amerikaanse toestanden en daarmee gaan we vandaag nog even door.
Want we leven blijkbaar in een wereld waarin de ene helft weggooit wat de andere helft zou nodig hebben om te overleven. Maar we vernietigen het liever en verknoeien hierdoor het milieu nog wat meer Intussen voeren we oorlogen tegen de terreur in landen waar men ons liever kwijt dan rijk is...begrijpe wie begrijpen kan maar volgens ons is dit totaal idioot. Maar wie zijn wij natuurlijk?
ALBANY, N.Y. Older Americans who were raised on stories of the
Great Depression and acquired lifelong habits of thrift now find
themselves crowding soup kitchens and food pantries in greater numbers
for the first time after seeing retirement funds, second jobs and nest
eggs wiped out by recession.
"What we see in line is lots of gray hair, lots of walkers," said
Marti Forman, CEO of The Cooperative Feeding Program in Fort
Lauderdale, Fla.
The help is crucial for many fixed-income seniors, who can't always keep up with rising food prices.
"It's a lifeline. It just means that you can function," said Ronald
Shewchuk of Ithaca, N.Y. "Otherwise we would have to sell our house. I
don't know what we would do. Go to an old age home."
The number of seniors living alone who seek help from food pantries
in the U.S. increased 81 percent to 408,000 in 2008, compared to
225,000 in 2006, according to the U.S. Department of Agriculture.
Overall, 4.7 million households used American food pantries in 2008,
compared to about 3.7 million in 2006.
"Seniors thought they were OK, but they're not OK," said Virginia
Skinner, director of Development at The Association of Arizona Food
Banks in Phoenix, citing the downturn in the area's housing market.
Catholic Charities USA, which has 170 agencies across the country
helping the needy, issued a 2009 third-quarter report that found a 54
percent increase in requests for food and services from seniors
nationwide compared to the same period last year.
Despite the increased need, it can be difficult for some older people to come forward and seek help.
America's Increasing Food Waste Is Laying Waste to the Environment
ScienceDaily (Nov. 25, 2009)
Food waste contributes to excess consumption of freshwater and fossil
fuels which, along with methane and carbon dioxide emissions from
decomposing food, impacts global climate change. In a new paper
published in the open-access, peer-reviewed journal PLoS One,
Kevin Hall and colleagues at the National Institute of Diabetes and
Digestive and Kidney Diseases calculate the energy content of
nationwide food waste from the difference between the US food supply
and the food eaten by the population. The latter was estimated using a
validated mathematical model of human metabolism relating body weight
to the amount of food eaten.
The researchers found that US per capita food waste has
progressively increased by about 50% since 1974 reaching more than 1400
Calories per person per day or 150 trillion Calories per year. Previous
calculations are likely to have underestimated food waste by as much as
25% in recent years.
This calculated progressive increase of food waste suggests that the
US obesity epidemic may have been the result of a "push effect" of
increased food availability and marketing with Americans being unable
to match their food intake with the increased supply of cheap, readily
available food.
Hall and colleagues suggest that addressing the oversupply of food
energy in the US could help curb to the obesity epidemic as well as
reduce food waste, which would have profound consequences for the
environment and natural resources. For example, food waste is now
estimated to account for more than one quarter of the total freshwater
consumption and more than 300 million barrels of oil per year
representing about 4% of the total US oil consumption.
This research was supported by the Intramural Research Program of
the National Institutes of Health, National Institute of Diabetes and
Digestive and Kidney Diseases. The funders had no role in study design,
data collection and analysis, decision to publish, or preparation of
the manuscript.
Er zijn nog oorlogen te voeren, heilige oorlogen zelfs!
terwijl er veel gepraat wordt over de zin of onzin van het
sturen van troepenversterkingen naar Afghanistan om daar een oorlog te
winnen wordt er nogal vlug vergeten dat er best eens nagedacht wordt
over het winnen van een veel belangrijker oorlog. Deze tegen de
armoede, ook binnen de Verenigde staten zelf. We vonden hierover een
uitgesproken mening die we graag wat vaker aan het bod zagen komen.
The
local news was replete with images of First Lady Michelle Obama in the
elegant, strapless designer gown she wore for this White House's first
state dinner.
Don't
get me wrong, I like to look at gowns by Naeem Khan as much as anyone,
but as we edge closer to that holiday most often associated with
abundance, and overindulgence, one can't help but be distracted by the
equally stunning number of people who find themselves hungry and poor
this Thanksgiving.
More
than 12% of all Americans know what it means to be poor in America.
While they're conspicuously absent from reality T.V. shows, from box
office movies, and political party platforms, they are increasingly
visible at food banks, and shelters.
Too
often, politicians of both parties speak of the need to save the middle
class, but nobody talks about the working poor. There is little mention
of those who return from the battlefield only to struggle to keep their
homes, their dignity, and find a way to feed their families.
As the Web site Feeding America reports, in 2008:
40 million, or 13%, of Americans lived in poverty.
8 million families, or more than 10%, were in poverty
22 million, or nearly 12%, of people between 18-64 were in poverty.
14 million, or nearly 20, of children under 18 were in poverty.
Nearly 10% of households with seniors were food insecure.
3.6 million seniors, 65 and older, nearly one in ten, live in poverty
In
2008, 49 million people lived didn't have enough to eat (32 million
adults and 17 million children). A disproportionate number of those who
face the gravest food shortages are men, women, and children of color.
The number of households that experience food shortages has increased
by 3.5% from 2007-2008 alone.
Ironically,
the state with the second greatest percentage of hungry residents is
Texas, home to our previous president, George W. Bush.
In 2002, 35 million went hungry, a number that has increased by 50% since then.
Last year, 4% of all U.S. households, nearly 5 million Americans, accessed emergency food from a food pantry one or more times.
In
2008, too, more than 50% of all households experiencing food shortages
participated in one of the major federal food assistance programs, but
that's not enough. Instead of the trillions of dollars this
administration has committed to buying drones, building embassies in
Iraq, and sending thousands of more servicemen and women into combat,
we need to fight the war on poverty here at home.
According
to the Oakland Institute, a staggering 50% of all Americans between 20
and 65 (4 out of every 10 adults in America) will use food stamps in
their lifetimes. 85% of African-Americans will need to use food stamps.
African-Americans and Hispanics make up the leading groups of those
experiencing the most egregious food deprivation.
In
2008, households with children were more likely to experience food
insecurity than single households. Nearly 40% of households headed by
single women experience hunger while nearly 30% of households with
children run by single men have dire food insufficiency.
Clearly,
Congress is making a good start by working to pass legislation that
will enable more Americans to get affordable health insurance, but
that's only a start.
If
this government devoted even half the resources to the war on poverty
that it has to the war on terror not one child in America would go to
sleep hungry tonight.
I
don't want to be a party pooper and suggest that the mainstream media
run footage at food banks, and encampments where people have now moved
after losing their homes to foreclosure instead of the Obamas at
tonight's state dinner. It's nice to have a break from reality once in
awhile.
But,
when the president announced today that he intends to "finish the job"
in Afghanistan, it becomes clear the job he needs to finish is here,
and not in the Middle East.
Jayne Lyn Stahl is a widely published poet, essayist, playwright, and screenwriter, member of PEN American Center, and PEN USA.
Gezien beste lezertjes, we hebben EINDELIJK een reactie op één van onze artikeltjes....we zijn daar erg blij mee want tot nu toe konden we slechts vaststellen dat al onze lezertjes het met ons volmondig eens waren want we kregen niks, nada reactie...Dus zijn we, echt waar, heel erg blij dat Bert reageert.
Hier zijn reactie:
Vraagje
Wat
wil je nu eigenlijk bewijzen met je artikeltjes over Anderlecht? Dat er
geen problemen zijn - omdat jij als individuutje nog geen last hebt
gehad? En dat Vandenbossche een conservatieve overdrijver is? Wake up
man ! Dit heeft niets meer met politiek te maken - maar met het weefsel
van de samenleving.
Groeten, Bert
Dus beste Bert wij zullen je bepamperen en vertroetelen als was je onze
eigen huiskat. Een VIP-aanpak krijg je van ons en nu moeten de anderen
niet denken dat elke reactie op dergelijke voorkeursbehandeling zal
mogen rekenen. Vergeet het maar. Bert krijgt die voorlopig wel. Voilà zo simpel is
dat hier.
Dus, beste Bert, wat willen we bewijzen met onze artikeltjes over
Anderlecht? Wel eerst toch duidelijk maken dat de eigen inbreng bij
deze bijdragen erg beperkt was. De artikels zelf zijn niet uit ons
brein ontsproten, zeker dat over Tsjetsenië aan de Zenne niet. Wij
hebben ons enkel beperkt tot een kleine randcommentaar. We begrijpen dus niet meteen dat vele Brusselse Vlamingen en Vlamingen tout court,, zich hierdoor in hun gat gebeten moeten voelen. Want we hebben zo wel een stil vermoeden dat de opgesomde feiten die door de eigenlijke auteur, namelijk Steven Samyn,worden aangehaald wel een grote grond van waarheid bevatten. Tenzij jij, beste Bert, enige verschoningsgrond voor dit soort gedrag wenst aan te dragen of, beter nog, met de nodige bewijzen ons ervan kan overtuigen dat de feiten volledig uit de duim van de Heer Samyn werden gezogen. In beide gevallen zijn we steeds bereid het gedrag van de heer Vandenbossche te vergoeilijken of zelfs onze excuses aan te bieden. Zelfs al zijn we niet zelf de schrijvers van dit soort aantijgingen. Je moet ons echter geloven als we zeggen dat wij onze eigen overlevingskansen bij het nemen van de metro in Aumale of Saint Guidon en tijdens het wandelen op de "place de la Vaillance" niet als referentie wensen te nemen voor het bepalen van de veiligheidssituatie in Anderlecht en bij uitbreiding over gans het Brusselse Gewest. Een meer aandachtige lectuur van onze randbemerkingen had je reeds moeten overtuigen van het feit dat wij niet wensen te ontkennen dat er wel degelijk problemen zijn in Brussel. We schrijven het zelfs zeer duidelijk. Ons individuutje werd reeds lastig gevallen in Brussel als dit je enigszins kan sterken in je mening. Maar het was zeker niet meer, eerder minder, dan in leuke vakantietripsteden als Barcelona, Athene, Palermo, Parijs, Londen of Praag. Om enkel deze te noemen die we individueel hebben bezocht en waar we werden "lastig gevallen". Vermits een vrij belangrijk deel van onze eigen niet-autochtone (geen onbelangrijk detail) familieleden inwoners en dus ook belastingbetalers zijn van Anderlecht en Molenbeek, menen we zelfs een enigszins genuanceerd beeld te hebben van de problemen die er daar inderdaad bestaan en die we niet wensen te ontkennen. Integendeel zelfs. Als we zeggen dat de echtgenote is opgegroeid aan de beruchte "place Alphonse Lemmens" zal er wel een lampje branden vermoeden we...Al vrezen we toch dat we er niet de zelfde mening op zullen nahouden wat betreft de juiste definitie van het woord "problemen". Op het tweede luik van je vraag of Meneer Vandenbossche een conservatieve overdrijver is, kunnen we moeilijk een objectief antwoord geven. Indien echter de aantijgingen van de Heer Samyn tegen de Heer Vandenbossche gegrond zijn - en we herhalen dat we steeds bereid zijn het tegendeel te geloven mits de nodige bewijzen- dan heb je, beste Bert, inderdaad een punt. Dan is de Heer Vandenbossche geen conservatieve overdrijver maar wat men in het schoon Brussels "een kasjoebereir" noemt en in Olland een schlemiel.. Hopelijk zijn we duidelijk geweest in ons antwoord op je vraagje. Aarzel echter niet om met ons van mening te verschillen over gelijk welk onderwerp want de gedachten zijn vrij!
Brussel is dus toch Tsjetsjenië niet maar er zitten wel sjipoteurs en dikke filous
oef, vandaag 4 keer de Brusselse metro genomen zonder in mpekaar te
zijn geramd, bestolen verkracht of vermoord te zijn geweest. Zelfs twee
keer het Centraal station in en uit gelopen en toppunt van overmoed,
een krant gekocht zonder op de grond te zijn gesmakt...
We komen
dus nog eventjes terug op het bewuste artikel van een veteraan van de
Brusselse politiek dat we gisteren al becommentarieerden en zie we
vonden in De Standaard van vandaag nog een reactie op dat Brussels
veteranenorakel: http://www.standaard.be/Archief/Zoek/Index.aspx?trefwoord=steven%20samyn
TSJETSJENIE AAN DE ZENNE
donderdag 26 november 2009
Auteur:
TSJETSJENIE AAN DE ZENNE
STEVEN SAMYN
Walter Vandenbossche (CD&V), de ondervoorzitter van het Brussels
parlement, nam geen gisteren blad voor de mond in deze krant (DS 25 november).
Geen mens is in Anderlecht nog in staat een normaal leven te leiden',
klonk het. Als ik mijn gemeenteraadslid mag geloven, is ook de buurt
waar ik woon veranderd in een soort Tsjetsjenië aan de Zenne. Alles
gaat hier kapot. De feiten doen zich voor in alle wijken, elke hoek van
elke straat wordt als gevaarlijk ervaren.'
Kortom, ik mag blij zijn dat ik nog leef en dit stukje kan schrijven.
Al zou het volgens Walter Vandenbossche wel eens mijn laatste artikel
kunnen zijn. Eigenlijk zou ik er beter aan doen snel have en goed te
verkopen en ergens asiel aan te vragen.
Waarom
ik dat niet doe? Misschien omdat ik al net iets te veel sterke
uitspraken van Vandenbossche heb gelezen en gehoord. Vooral sinds hij
in 2006 uit het stadsbestuur werd gewipt. Misschien omdat het mij
onzinnig lijkt om de 104.743 inwoners die op het 18 vierkante kilometer
grote Anderlechtse grondgebied wonen, over dezelfde kam te scheren.
Of
was het door zijn pleidooi om de gemeentelijke bewakingscamera's zo te
plaatsen dat ze de verkiezingsborden 24 uur op 24 zouden filmen.
Iedereen vaart daar wel bij', klonk het toen. Op die manier zijn alle
affiches beschermd.' Dat hij erin slaagde enkele tientallen
partijgenoten van buiten Anderlecht als CD&V-lid op zijn thuisadres
te laten inschrijven (wat hem extra lokale medestanders opleverde) en
het nieuws haalde met een poging om zijn huwelijksreceptie stoemelings' gratis in een overheidsgebouw te organiseren, was ook niet echt bevorderlijk voor zijn geloofwaardigheid.
Heeft
iedereen recht op veiligheid? Ja. Is er een probleem, zeker in bepaalde
wijken? Alweer ja. Moet er dringend wat meer blauw op straat te zien
zijn? Driewerf ja. Maar waarom maakt Vandenbossche daar als
ondervoorzitter van het parlement geen werk van? Waarom haalt hij niet
het onderste uit de kan om zijn partijgenoten in de Brusselse en
federale regering te overtuigen dat dit een prioriteit is?
Als
politiek journalist besef ik maar al te goed dat je soms kort door de
bocht moet durven te gaan om je punt te maken. Maar mag het alstublieft
nog enig niveau hebben? Want de veralgemeningen in Vandenbossches
analyse zijn excuseer me mijn woordgebruik even grote zever als de
klacht die hij ooit neerlegde bij de Vaste Commissie voor Taaltoezicht
met de eis dat de kandidates voor de titel van Miss Anderlecht
tweetalig moesten zijn.
Steven Samyn is Wetstraatredacteur. In Vlam!' wordt de actualiteit bondig van commentaar voorzien.
Voilà, zo zie je dus welk vlees we in de kuip hadden met onze veteraan die graag de anderen verwijt dat ze niet deugen...
We vonden in De Standaard van vandaag 25 november een opiniestuk
dat onze haren weer tot gevaarlijke pieken doet rijzen. Als je dit
stuk leest van een inwoner en belangrijk Vlaams politicus uit
Anderlecht -eerlijk gezegd hadden we deze man nog nooit eerder gehoord
en was hij ons totaal onbekend-dan zou je zo denken dat Anderlecht
erger is dan de Amerikaanse getto's, de goelag of het getto van Warshaw. Je bent zelfs geneigd om mee te
roepen dat men dan maar best de para's laat springen op de "Place de la
Vaillance". Het moet niet altijd Kolwezi zijn waar men de
geterroriseerde blanke bevolking moet redden! Nu toevallig kent deze
jongen nogal vrij goed dit oorlogsgebied, want zo zou je dit stuk
Oostelijk Congo van Brussel kunnen noemen na het lezen van de
alarmkreet van deze brave burger en politicus. Maar er zijn toch wel
wat kanttekeningen bij te plaatsen. Moorden die schering en inslag zijn
in Anderlecht....laat ons niet lachen, waarde veteraan, tussen
( ) een viertal per maand plaatsen en suggereren dat dit over
maandelijkse gemiddelden gaat....waarmee zijn we hier bezig? 4x52= 208
moorden voor Anderlecht alleen....daar is een ware genocide bezig,
beste lezertjes... Deze brave hangmatsos heeft zo ongeveer de helft
van zijn schoonfamilie die woont in Anderlecht en Molenbeek. Je zal mij
niet horen zeggen dat je daar 's avonds Bobby kan laten schijten op een
trottoir zoals in Zichem-Zussen-Bolder of Poelkapelle. Maar beweren dat
je bij het kopen van een krant een paar keer per week tegen de grond
wordt gesmakt..... Alle dagen, neem ik de metro ofwel in Beekkant, het
Weststation of zelfs Sint-Guido of Aumale....waarschijnlijk trekt onze
veteraan al wit weg bij het horen van deze plaatselijke slagvelden die
enkel de vergelijking met Stalingrad kunnen doorstaan in zijn
fantasiewereld maar ik moet hem erg ontgoochelen want nog nooit ben ik
daar overvallen, afgeperst of gesackjacked...en wees gerust, ik zie er niet uit als de nieuwe Bruce Willis Er zijn inderdaad
samenlevingsproblemen. Niemand zal dat ontkennen maar dit soort
gewauwel kunnen we missen. De teloorgang van de ooit zo bloeiende
handelsstraten als de "Rue Wayez" heeft meer met de inplanting van het
vlakbij gelegen Woluweshoppingcenter te maken dan met criminele bendes
die iedereen overvallen die Het Laatste Nieuws wil kopen. En wie
besliste die inplanting, beste politieke veteraan? Juist ja, de
politici ...dat vervolgens de plaatselijke middenstand niet meer op kon
tornen tegen de allesoverheersende ketens die zich in dit soort
shoppings komt vestigen is evenmin de schuld van te weinig politie op
straat. Dat vervolgens de lege handelspanden worden ingenomen door
minder "chique" zaken stijl "alles aan 1" of de zoveelste "Roi du
Kebab" die trouwens veel lekkerdere fastfood verkoopt dan de Macdo en
de Quicks wat verder wijst evenmin op en gebrek aan daadkracht bij de
plaatselijke politie. Dat de politie niet meer optreedt in risicowijken
is trouwens een fabel. Dat ze onderbemand is klopt. En dat je als
politieagent iets minder fluks uit je patrouillewagen springt in de
buurt van de zwarte vijvers of de Gentse Steenweg dan op de Mettewie of
Machtens daar kunnen we inkomen. Maar zeggen dat sommige wijken
zogenaamde "no-go-zones" zijn...kom kom kom. Ook beschuldigingen als
dat de politie geen strategie zou hebben bij rellen is volledig uit
lucht gegrepen. Brussel beschikt waarschijnlijk over de meest ervaren
politiestrategen van gans West-Europa. Zeker wat betreft
ordehandhaving. Trouwens beeld je maar eventjes in dat het incident in
de gevangenis van Vorst waar een paar compleet geflipte politierambo's
wat terreur zijn komen zaaien zowel bij de gevangenen als bij de
aanwezige gevangenisdirectie en plaats dit over naar Parijs, Amsterdam,
Londen, Berlijn...Denkt er hier maar één Belgistaan dat de schade zou
beperkt gebleven zijn tot 1 uitgebrande auto en een uitgebrand
politiekantoor? En die eeuwig terugkerende jeremiades over oproepen
waar pas na zoveel tijd gevolg aan gegeven wordt. Ok, dat zal wel
correct zijn zeker maar nergens ter wereld wordt een politieinterventie
binnen de 5 minuten gegarandeerd zeker? En dan deze zin: De politie verliest de strijd tegen criminelen van allerlei
aard, die, met de nodige technische ondersteuning, de macht over delen
van het Anderlechtse territorium bevechten met de overheid en hun slag
thuis halen. Wij zien en ervaren deze machteloosheid dagelijks. Wij
geven het op. Waarop slaat dit nu concreet? Is hier een permanente guerilla bezig of zo? Huis-aan-huis-gevechten?
en dan zo een draak: Veiligheid moet ook juridisch afdwingbaar worden. Burgers
moeten de mogelijkheid krijgen zich tot de rechter te wenden en de
overheid te dwingen veiligheid te organiseren, wanneer ze afwezig is en
de overheid niet of onvoldoende optreedt.
Wel beste veteraan, als je dan weer je dagelijkse smak tegen de grond
hebt meegemaakt en je stapt hiermee naar de rechter om een dwangbevel
op veiligheid te eisen dan verwacht je waarschijnlijk, met dat vonnis
in de hand,de verschijning van de cavalerie of uit de lucht vallende
para's. Wij zijn erg benieuwd!
Recht op veiligheid, ook in Anderlecht
woensdag 25 november 2009
Auteur:
De politie verliest in Anderlecht de strijd tegen criminelen van allerlei aard. pn
VETERAAN VAN DE BRUSSELSE POLITIEK LUIDT ALARMBEL 'Het is onhoudbaar geworden in Anderlecht', schrijft WALTER VANDENBOSSCHE. 'Geen mens is in onze gemeente nog in staat een normaal leven te leiden.'
Jong
en oud, Belg of allochtoon, man of vrouw, iedereen schreeuwt om
veiligheid. In Anderlecht is het wekelijks prijs. Wij worden hier
geconfronteerd met zowat alle denkbare vormen van misdaad. Moorden zijn
hier schering en inslag (een viertal op één maand), er zijn
carjackings, sackjackings, diefstal, afpersing. Wij houden het hier
niet echt meer vol.
Alles gaat hier kapot. De feiten doen zich voor in alle
wijken, elke hoek van elke straat wordt als gevaarlijk ervaren. Geen
ouder durft het nog aan zijn kinderen alleen om boodschappen te sturen,
het sociaalculturele leven van onze senioren valt om dezelfde reden
helemaal stil. Handelaars worden in hun winkels in elkaar geslagen en
beroofd, ze stoppen hun activiteiten en vluchten weg. Je kunt je krant
niet meer gaan halen zonder het risico te lopen om tegen de grond te
worden gegooid en te worden bestolen van je handtas of portefeuille. Op
een veilige manier de metro nemen is er hier niet meer bij, je
geparkeerde wagen achterlaten gebeurt op eigen risico, goede mensen
verkopen massaal have en goed en verhuizen naar veiliger oorden.
U overdrijft, zegt u? Nee hoor, het geweld wordt eerder een
dagelijkse realiteit, waarbij iedereen zich begint te organiseren om
eraan te ontsnappen of om het binnen bepaalde perken te houden. En de
overheid, vraagt u?
De politionele overheid is niet in staat deze stroom van
geweld staande te houden, terug te dringen of op te lossen. De politie
treedt niet meer op in risicowijken. Haar actie is erop gericht
opvallend te laat te komen bij oproepen, letterlijk de andere kant op
te kijken, het eigen vege lijf voorrang te geven op hulp en bijstand
voor de burgers. Een moedige inwoonster kwam onlangs tussen in een
afranselpartijtje van acht tegen één burger. Haar gsm-oproep werd één
uur en vijftien minuten later beantwoord door de lokale politie.
De politie is machteloos tegenover georganiseerde jongeren,
wanneer ze alsmaar opnieuw wordt opgeroepen en moet uitrukken bij het
minste incident. De communicatieve netwerken onder relschoppers
functioneren blijkbaar optimaal, dat werd afgelopen vrijdag nog
bewezen. Bij de politie is er geen strategie, zijn er onvoldoende
manschappen en is er te weinig technische ondersteuning om hierop een
antwoord te bieden.
De politie verliest de strijd tegen criminelen van allerlei
aard, die, met de nodige technische ondersteuning, de macht over delen
van het Anderlechtse territorium bevechten met de overheid en hun slag
thuis halen. Wij zien en ervaren deze machteloosheid dagelijks. Wij
geven het op.
De gemeente is als beleidsstructuur niet in staat een
antwoord te bieden op deze extreme toestanden. Te beperkte middelen,
feodale structuren en een gemis aan grootstedelijk benadering leidt
hier tot chaos. De kloof tussen enerzijds een totaal nieuwe
sociologische samenstelling van de bevolking, met andere noden,
gewijzigde verwachtingen en andere normen, en, anderzijds, verouderde
politici en onwerkbare instellingen, wordt vrijwel onoverbrugbaar.
Wij, alle inwoners van Anderlecht, hebben recht op een
normaal leven. Wij eisen het recht om onze huizen en appartementen in
veiligheid te kunnen bewonen, wij eisen het recht om ons op de openbare
weg te kunnen bewegen zonder gevaar voor lijf en leden, wij eisen de
ruimte om onze kinderen en kleinkinderen te laten spelen in parken en
pleinen zonder gevaar, wij eisen een politie die haar job doet, wij
willen in vrede leven met mensen die dat ook willen.
Veiligheid wordt nog altijd gezien als een door de overheid
te verlenen dienst aan samenlevende burgers en bedrijven. De
politionele organisatie wordt gezien als een specifieke taak van de
overheid wanneer mensen samen een gemeenschap vormen, binnen een
specifieke bestuurlijke organisatie.
Dit volstaat vandaag niet meer. Laten we de zaken omkeren.
Veiligheid moet een grondwettelijk recht worden van elke burger, een
grondrecht, waar hij ook beslist zich te vestigen.
Veiligheid moet ook juridisch afdwingbaar worden. Burgers
moeten de mogelijkheid krijgen zich tot de rechter te wenden en de
overheid te dwingen veiligheid te organiseren, wanneer ze afwezig is en
de overheid niet of onvoldoende optreedt.
Alleen op deze wijze kan het prioriteitenbeleid van de
overheid worden hertekend. De frustratie dat je als burger geen gehoor
meer krijgt bij gemeente, gewest of regering, moet kunnen uitmonden in
een vorderingsrecht tot meer veiligheid.
WALTER VANDENBOSSCHEWie? Gemeenteraadslid (CD&V) in Anderlecht. Ondervoorzitter van het Brussels parlement. Wat? Politie verliest de strijd tegen Anderlechtse criminelen. Waarom? Middelen zijn veel te karig en de structuren zijn feodaal.
en we zetten hiertegenover een artikel van verleden jaar dat werd
gepubliceerd in de linkse spreekbuis der relschoppers namelijk de
Financieel-Economische Tijd. Op één jaar tijd kan er inderdaad veel
veranderen maar zeker niet in de zin dat door onze Veteraan Walter
wordt beschreven. Er zijn problemen maar we moeten toch wel vermijden
dat dergelijke belachelijke clichés over Brussel de al bestaande
vooroordelen nog zouden versterken. Deze veteraan mag worden afgevoerd
naar een geriatrie buiten Brussel waar hij zich veilig kan voelen...
Hoewel
mensen zich in Brussel erg onveilig voelen, gebeuren er relatief weinig
gratuite en gewelddadige feiten. Diefstallen in voertuigen komen het
meeste voor in de hoofdstad. Dat schrijft De Standaard maandag.
(belga)
- In vergelijking met andere Europese hoofdsteden ligt het aantal
moorden in Brussel relatief laag. Toch zijn de Brusselse burgers er
zelf niet van overtuigd dat hun stad veilig is. Volgens een studie van
The European Crime and Safety Survey, dat trends in Europese misdaad op
de voet volgt, is de Brusselaar van alle inwoners van Europese steden
het meest ontevreden over hoe vaak hij of zij geconfronteerd wordt met
gewelddadige, criminele feiten in de stad.
Als het gaat over
criminele feiten die met 'eigendom' - alle vormen van diefstal - te
maken hebben, is de Brusselaar de op een na meest ontevreden inwoner
van een Europese hoofdstad. Na de inwoners van Athene en Boedapest,
zijn de Brusselaars het meest ontevreden over hoe vaak ze met
achtergestelde buurten en de problemen die daar mee gepaard gaan, in
contact komen. Volgens diezelfde studie vindt 63 procent van de
Brusselaars dat de politie goed werk levert. Daarmee ligt ze een stuk
onder het gemiddelde van 72 procent.
Volgens Jacques Deveaux,
directeur coördinator van de federale politie in Brussel, heeft iemand
die Brussel bezoekt relatief weinig kans om op straat fysiek
aangevallen te worden.
en
hier de staistieken . Weliswaar van 1998 maar meer recentere zijn nogal
onduidelijk en moeilijk te vinden op publieke sites. In elk geval
zitten we ver van de 200 moorden in Anderlecht alleen...
Wegens te druk vandaag en wat familieleden in ziekenhuizen te bezoeken
, krijgen jullie slechts een muzikale bijdrage want we gaan het einde
van de verkenningsgesprekken van Miet Martens en de opdracht van
Dehaene nu toch niet beschouwen als groot nieuws? Of dat de nieuwe
regering nog maar eens een poging zal wagen om BHV op te lossen?
Dus beperken we ons tot een muziekje:
we laten de bluegrassklank van Bill Monroe op jullie oren los:
aktiedag 24 november aan alle hogescholen en universiteiten
Belgistan moet de geriatrie leeghalen om zijn problemen op te lossen
wanneer onze federale eerste minister president van Europa wordt en
zijn opvolger wijd en zijd bekend is. Je vraagt je af waarom de koning
absoluut een ouwe knar wil gebruiken om "verkenner" te spelen terwijl
er geen machtsvacuum is, terwijl de opvolger nog nooit zo duidelijk is
geweest...waarschijnlijk heeft niemand nog veel vertrouwen in Leterme.
Anders kan je deze démarche moeilijk begrijpen.
Maar intussen
draait de wereld voort en zijn de "jonkies" ongeduldig en ongedurig
geworden op vele plaatsen op deze aardkloot. Nog nooit was de
globalisering zo duidelijk zichtbaar....
++Aufruf aus Frankreich zu europaweiten
Demonstrationen++Regensburger Plenum solidarisiert
sich++deutschsprachige Hochschulen zu Protest aufgefordert++
Frankreichs Lehrende und Forschende rufen ihre Kollegen auf zu einem europaweiten Aktionstag am Dienstag den 24.11.09!
Stand 21.11.09 18:24 Uhr werden auf www.frontdeluttepourleducation.fr
82 Demonstrationen angekündigt!
Wir Besetzer_innen* des Regensburger Plenums solidarisieren uns mit
diesem Aufruf, um die bildungspolitische Bewegung auf internationaler
Ebene voran zu treiben. Speziell die Hochschulen in deutschprachigen
Gebieten forden wir auf, sich folgendem Aufruf anzuschließen:
-
COMMUNIQUÉ DE LA COORDINATION NATIONALE DES UNIVERSITÉS AUX COLLÈGUES EUROPÉENS
Les enseignants-chercheurs et chercheurs des universités françaises,
regroupés au sein de la Coordination Nationale des Universités,
expriment leur soutien et leur solidarité aux collègues des universités
italiennes, allemandes, autrichiennes, et hongroises, actuellement
mobilisés.
Ils invitent les enseignants-chercheurs européens à organiser des
rassemblements et manifestations le mardi 24 novembre 2009 afin
daboutir à une première journée daction européenne.
MITTEILUNG DER COORDINATION NATIONALE DES UNIVERSITES AN DIE EUROPÄISCHEN KOLLEGEN
Die Hochschullehrer_innen* und die Forscher_innen* der französischen
Universitäten, vereint in der Coordination nationale des universités,
erklären ihre Unterstützung und ihre Solidarität für die italienischen,
deutschen, österreichischen und ungarischen Kollegen und Kolleginnen,
die zur Zeit im Arbeitskampf sind.
Sie rufen alle Forscher_innen* und Hochschullehrer_innen* auf, am
Dienstag dem 24. November Versammlungen und Demonstrationen zu
organisieren, um einen ersten gemeinsamen europäischen Protesttag zu
schaffen.
-
In Regensburg wird es am Dienstag an der Fachhochschule eine
Kundgebung mit darauf folgender Vollversammlung geben. Treffpunkt ist
14:00 Uhr in der Cafeteria Seybothstraße.
Die Besetzer_innen* der Uni Regensburg hoffen mit ihrer Reaktion auf
den französischen Aufruf einen Impuls an alle anderen Unis zu geben,
schnell zu reagieren und sich zu mobilisieren!
In der vergangenen Woche wurden zudem in Kalifornien Universitäten
besetzt, so zum Beispiel in San Francisco und Los Angeles. Hier geht es
gegen eine Anhebung der Studiengebühren um etwa 2500 Dollar pro Jahr.
Auch in Kroation und Italien scheinen Besetzungen von Universitäten
kurz bevor zu stehen. Unsere Probleme sind international. Nur durch
Solidarität können wir Veränderungen erreichen!
Here, we are facing a reform, which is trying to put University in the
hands of private people (read: industries) wich are not even forced in
being stakeholders. Then, they are killing research, by putting new
scientists in a precarious economical situation. Students are forced
down to be immediatly productive or, they'll risk their career. At
last, they (the government) have cut down funds, and closed the gates
of our Universities to people who are not "deserving".
I'd
like to know, do your Government share the same words as well? In which
way are you moving? Is there a way we can collaborate even if we are so
far away? Please let us know through comments or via email, at our own
address padovainmovimento@gmail.com Questo indirizzo e-mail è protetto dallo spam bot. Abilita Javascript per vederlo.
. Tell us your links, your experience, your feeling and concerns, we'd be glad to share them.
DUBLIN (Reuters) - Schools will close across Ireland on November 24 as
up to 65,000 teachers and lecturers plan to join a strike against the
threat of pay cuts in next month's government budget, trade unions said
on Friday.
The government insists it must save 4 billion euros (3.6 billion
pounds) in the budget for 2010, to be announced on December 9, just to
stabilise the deficit at 12 percent of gross domestic product, already
four times the level allowed by the European Union.
It plans to derive the bulk of the savings from cutting spending, with
no area of expenditure spared and around 1.3 billion euros of cuts
sought from the public sector pay bill.
"Teachers, lecturers and other public sector workers are being treated
as if they are somehow responsible for causing the crisis in the public
finances," Ireland's education unions said in a statement after members
voted for industrial action.
The teachers will be joining other workers in the strike. Ireland's
largest public sector union IMPACT expects most health, education,
civil service and local authority services will shut down for 24 hours
on November 24.
The cabinet is waging a publicity campaign to drive home the need to
control its finances. Prime Minister Brian Cowen has appeared in
several videos posted on the website of his Fianna Fail party since
Thursday to explain the plans.
"Our taxes are down by a third," Cowen said in one of the clips. "We
are taking in about 32 billion and we are spending 58 billion euros.
That's not sustainable; everyone would know that of their own household
budget," Cowen said.
The European Commission gave Dublin on Wednesday an extra year until
2014 to cut its deficit to 3 percent of GDP, though the government has
said it would first have to focus on next year's gap before it could
plan for later years.
The trade unions have got tens of thousands of people onto the streets
in two separate demonstrations against the proposed cutbacks in the
last week, arguing the fiscal adjustment should be implemented more
gradually until 2017.
Most economists say the deficit must be controlled before Ireland can
come out of one of the deepest recessions in the western world.
"There is no alternative to spending cuts. The government has to act
now," said Colm McCarthy, a lecturer in economics at University College
Dublin who led a task force that advised the government to cut spending
by 5.3 billion euros, including cuts in jobs and pay.
"There is no point in deferring the adjustment until 2017," McCarthy,
whose name for many has become synonymous with the austerity steps,
told Reuters on the sidelines of a conference.
(Reporting by Andras
Gergely; additional reporting by Antonella Ciancio; editing by David
Stamp)
en wat zouden we zonder Willie Dixon zijn? De auteur van zo veel onsterfelijke nummers maar die steeds op de achtergrond bleef alhoewel hij zelf minstens even goed, ao niet beter was dan de bekendere uitvoerders van zijn nummers
universiteiten in aktie over gans de wereld behalve...
Terwijl Haiku Herman Europa bestuurt en aftrappen geeft bij de matchen
van Anderlecht en Miet Martens, bijgenaamd de varkensklep, de
communautaire problemen oplost, beweegt er nogal wat aan de
universiteiten. De inlandse universiteiten? Neen, voorlopig heerst daar
rust en vree maar niet in Wenen, Duitsland, Zwitserland, Amerika en
zelfs in Aziê. Er schijnt daar overal onvrede te heersen over de
commercialisering van de universiteiten en in nogal wat landen zijn
momenteel universiteiten bezet door boze studenten. Het verspreidt zich
bovendien als een lopend vuurtje over een ganse reeks landen over de
ganse wereld...Hier hebben we nog niks mogen lezen in onze pers. Maar
via Twitter, Facebook en Internet hebben we wel wat nieuws en linkjes
bijeengesprokkeld zodat onze nieuwsgierige lezertjes op de hoogte
blijven van wat er in de wereld gebeurt en niet enkel in de moestuinen
rond de kerktoren van Smeerebbe-Vloerzegem:
Since Oct.22nd thousands of students at the University of Vienna are
occupying various lecture halls to protest against the increasing
commercialisation [against the Bologna process] and for free and
emancipatory public education!!
The "Education is NOT for $A£ -
Global Week of Action" kicked off with the wave of occupations
continuing in Germany with new squats of lecture halls in Dresden,
Mönchengladbach and at the "University Niederrhein".
"Solidarise yourself with the student protests in Austria!
Students
in Austria are fighting against entrance restrictions at universities,
against budget cuts for higher education and against the new university
law amendment. Right now the biggest lecture hall at the main university in Vienna is occupied and this will go on!!! There
is an intense discourse about public education and the university
system currently going on in Austrian politics and further actions will
follow. It is just the start of a big movement for free education
without access restrictions or fees for anyone!!
Show solidarity with the students in Austria and all students worldwide and keep on fighting for free eduction!! So occupy lecture halls at universities, start actions for free education and speak up for students and human rights! As
I've heard the University of California, Santa Cruz, is occupied as
well against the commercialisation of universities and the whole
educational system!
So let's keep on fighting united because education is not for $A£!
Greetings in Solidarity from Austria!" ______________________________________
::: Goals and demands :::
The
Bologna process aims at extensive convergence with the Anglo-American
education system. The goal is to enter competition in the global
education market to strengthen its own economic position and increase
research dependent revenues. The establishment of regulative norms and
the harmonization of standards are its basis and at the same time its
precondition: without standardization no measurability, without
measurability no comparability, without comparability no competition.
Economization and competition logic are imposed on every level of the
knowledge landscape.
The result is intercontinental as well as
inter-EU competition, within which single universities and their
departments compete amongst themselves for the best results and
statistics. The processes involved in the creation of an education
economy with knowledge as the traded commodity correspond with the
general ambitions of privatization and commodification in all spheres
of life under neoliberal capitalism. They lead to educational
institutions increased dependency on their sponsors; cynically defined
as the autonomization of the universities.
In this context
autonomy is a euphemism for the new forms of governing institutions.
The autonomized universities are not autonomous in the sense of
self-determined at all. They are rather directed to fulfil the needs of
economy and industry, as well as to subjugate themselves to market
logic; efficiency, competition and managerial ruling structures. The
democratisation of the universities, implemented in the 1970s, is
successively abolished; democratically legitimized bodies are
disenfranchised and replaced by top-down hierarchical structures.
In
the composition of the Bologna 3-level study model, a paradigm change
has manifested itself, in the last few years there has been a shift
from a pluralistic education ideal to an economy orientated education.
The Academy of Fine Arts Vienna has repeatedly and explicitly
positioned itself against this degradation and the establishment of the
Bachelor-Master system.
We refuse to subjugate ourselves to the logic of politics and economy!
Were fighting to define learning, teaching and research for ourselves!
We
declare solidarity with the education protests in Bangladesh, Brazil,
Germany, Finland, France, Greece, Great Britain, India, Iran, Italy,
Japan, South Korea, Croatia, Netherlands, Serbia, South Africa, USA!
All groups are asked to list their reports (incl. videos and pictures) of protests today inside here or send them directly to united.for.education[at]gmail.com!
Announced actions in advance for today (as far as I know):
Germany: protests across Germany called for by close to 100 local alliances: bildungsstreik.net
U.S. of A.(San Fancisco): rally and sit-in at the San Francisco State University
U.S. of A. (Dakota): student-led discussion on "The Role of University" at the North Dakota University
Sierra Leone (Freetown): demonstration against tuition fees called for by the National Youth Coalition Student Assembly (NYCSA - SL)
France:
pupils across France are mobilising for protests against a reform, that
aims to establish a "two-class" public education system. Demonstrations
are expected in at least 26 cities. Close to 3,000 high-schools are
involved: frontdeluttepourleducation.fr
Republic of Macedonia (Skopje): Flashmobs and open discussion on the necessity of free and emancipatory public education: Sloboden Indeks (Free Index)
Switzerland: various protests - among which are also demonstrations - are being arranged in Bern, Basel, Geneva and Zürich: unsereuni.ch
Italy: Demonstrations in more than 50 cities across the country called for by the Unione degli Studenti (UdS)
Austria: Day of Action across Austria - rallies, flashmobs, public discussions: unsereuni.at
Hungary: Rally in front of the Austrian embassy in Budapest
Indonesia: Demonstrations are to take place in Yogyakarta, Makassar and Palu (Sulawesi), Samarindo (Borneo), Temate (Maluku) and Mandura: lmnd-prm.blogspot.com
Bangladesh (Dhaka): Opening of gallery on campus of Jagannah University displaying pictures of student protests from around the world.
An "overview" of further planned actions as part of the week of action can be viewed here.
4.11.09: B'Tselem: Military's investigations into Operation Cast Lead focus on individual soldiers, not unlawful policies
Military Police investigations involving Operation Cast Lead
According to the Israeli Judge Advocate Generals Office, since
Operation Cast Lead in the Gaza, the Military Police Investigation Unit
(MPIU) has opened 23 investigations into incidents that took place
during the operation.
To the best of B'Tselems knowledge, MPIU Southern District is
currently investigating 21 cases of harm allegedly caused to
Palestinians during the operation. Of these, 13 follow complaints made
by human rights organizations B'Tselem, al-Mezan, and Human Rights
Watch. MPIU and the Judge Advocate Generals Office refused to provide
B'Tselem with a complete list of the cases being investigated. However,
since MPIU has turned to human rights organizations for assistance in
coordinating the witnesses arrival at meetings with the investigators,
B'Tselem has been able to compile the following list of cases into
which investigations were opened.
Investigations of suspicions in complaints by B'Tselem:
The
killing of Atta Azzam, 46, and his two sons, Mahmud, 13, and Hassan,
2, by a Flechette shell fired into the yard of their house in the
Mughraqa area, on 6 January 09.
The
killing of Ria Abu Hajaj, 64, and her daughter Majda Abu Hajaj, 37, by
fire from a tank while they held white flags, in Juhar a-Dik, on 4
January 09 (HRW also submitted a complaint about this incident)
The
killing of eight members of the Abu Halima family, one of them Shahd,
2, in Beit Lahiya, by a phosphorous bomb, and firing at family members
as they sought to flee the area, on 4 January 09.
The
killing of six members of the Abd a-Dayem family and the wounding of
ten others by a Flechette shell fired at a mourning tent in Beit Hanun,
on 5 January 09.
The killing of
Rawhiya a-Najar, 48, by a soldiers gunfire while she was waving a
white flag, and the wounding of the ambulance driver who had come to
evacuate her, in Khan Yunis, on 13 January 09.
The
use of Sami Muhammad and Rad Abu Seif, from the Abd Rabo neighborhood
in the Jabalya refugee camp, as human shields, on 5 January 09.
Investigations of suspicions in complaints by Human Rights Watch:
Three cases involving the suspected shooting of persons waving white flags:
The killing of Ibtisam al-Qnu, 40, in the al-Atatrah neighborhood of Beit Lahiya, on 4 January 09.
The killing of Nada al-Mardi, 5, in the al-Atatrah neighborhood of Beit Lahiya, on 5 January 09.
The killing of Ibrahim Muin Juha, 14, the in a-Zeitun neighborhood of Gaza City, on 5 January 09.
Investigations of suspicions in complaints by al-Mezan:
The
suspected killing of the sisters Suad and Amal Abd Rabo, 7 and 2
respectively, the wounding of their sister and grandmother, and the
destruction of the familys home, in the Izbet Abd Rabo neighborhood
of the Jablaya refugee camp, while they were holding white flags. Also,
the killing of Adham Khamis Nasir, 37, as he tried to aid in evacuating
Suad Abed Rabo it is unclear whether the latter incident is also
being investigated (HRW also submitted a complaint about this
incident).
The use of the child
Alaa al-Attar and others from his family as human shields in the
al-Atatrah neighborhood of Beit Lahiya.
The use of Majdi Abd Rabo as a human shield in the Izbet Abd Rabo neighborhood of the Jabalya refugee camp.
The use of Abbas Halawah as a human shield in southwest Jabalya.
In some of the cases, several eye-witnesses have given testimony to MPIU investigators who met them at Erez Checkpoint.
To the best of B'Tselems knowledge, only one soldier has been
prosecuted as yet for actions during Operation Cast Lead. He was from
the Givati Brigade and was convicted of stealing a credit card from a
Palestinian. He was sentenced to seven months imprisonment. The media
have also reported that a number of soldiers have been brought before
disciplinary hearings following the operation, but the IDF Spokesperson
has refused to provide B'Tselem with information about these cases.
B'Tselem is doing everything in its power to assist the investigations:
its fieldworkers in the Gaza Strip have coordinated the arrival of
eye-witnesses at Erez Checkpoint and have accompanied them. The
organization has also provided the investigators with all the
information it had on the relevant incidents. However, the
investigations now taking place are problematic and cannot be deemed
sufficient. First, they only relate to isolated incidents in which a
suspicion exists that soldiers breached military orders. To date, not
one investigation has been opened regarding Israels policy during the
operation, on matters such as the selection of targets, the open-fire
orders given to soldiers, the legality of the weapons used, the balance
between injury to civilians and military advantage, and so forth.
Declarations recently made by Israeli officials indicate that there is
no intention to investigate such matters.
MPIU, which is the only body currently investigating Operation Cast
Lead, has no authority to investigate the responsibility of
decision-makers outside the military who were involved in policy
setting. Therefore, even if these investigations result in the filing
of indictments against soldiers, they will be directed against the
lower echelon, and the persons responsible for the policy will not be
held accountable for their acts.
Second, these investigations are being carried out by a body that is an
integral part of the military and cannot, therefore, be considered
independent. In the past, MPIU investigations have proven to be an
inefficient tool for enforcing the law on security forces, at least as
regards infringement of Palestinians rights. The investigations
regarding harm to Palestinians are usually carried out negligently:
most are dragged out, superficial, and lack a real effort to locate the
persons involved. In many cases, Palestinian eye-witnesses are not
questioned and evidence is not collected in the field, even where
possible. The fact that MPIU has been appointed to investigate the
current suspicions indicates that this mode of operation has not
changed.
Third, officials in the
Judge Advocate Generals Office, who will ultimately decide the fate of
the investigations, were personally involved in setting military policy
during the operation and also approved certain actions. Such
involvement will make it hard for them to make an impartial
determination, based on the facts, as to the claims.
On these points, eight human rights organizations, among them B'Tselem,
wrote to the Attorney General during the course of the operation,
demanding that he establish an independent apparatus for investigating
the operation, and not settle for MPIU investigations of isolated
incidents. The reason is that the suspicions of breach of international
humanitarian law do not relate merely to the acts of individual
soldiers in the field, but also to wider issues of policy and the
responsibility of senior officers and of the political echelon. The
Attorney General rejected this demand, but added that concrete claims
against the military could be directed to the Judge Advocate Generals
Office.
B'Tselem has conducted field
investigations of cases in which it is suspected that the military
breached international humanitarian law, and even breached its own
orders. For example, B'Tselem investigated cases in which soldiers
killed civilians who were not taking part in the hostilities, cases in
which soldiers used civilians as human shields, and cases in which
soldiers used their weapons unlawfully given the circumstances existing
in Gaza. In these investigations, the organization took testimonies
from eye-witnesses and collected evidence from the scene of the
incident. The results were forwarded to the Attorney General and the
Judge Advocate Generals Office. Due to its limited resources, B'Tselem
managed to document only a small amount of the incidents, and forwarded
to the authorities 20 cases in which some 90 Palestinians were killed,
about half of them minors. B'Tselem reiterates its demand that
Israel conduct an independent and effective investigation into the
militarys conduct during Operation Cast Lead.
de zoveelste oproer in Brussel. Deze keer reageren jongeren op het
brutaal geweld dat sommige politieagenten hebben gebruikt tegen
gevangenen. Je kan inderdaad met een uniformpje de stoere bink
uithangen in de gevangenis maar er hangt dus wel degelijk een
prijskaartje aan vast. Zonder deze rellen te willen goedkeuren, kunnen
we heel veel begrip opbrengen voor de reactie. De politie van Zone Zuid
heeft al lang geen beste reputatie meer wat spijtig is voor agenten die
het wel goed menen.
Emeutes à Bruxelles : des jeunes incendient un commissariat
Ca dégénère à Bruxelles dans la zone de police de
Bruxelles-Midi (Forest, Saint-Gilles et Anderlecht). Des jeunes ont
décidé, selon des sms interceptés qui circulent dans les écoles de la
capitale, de venger certains détenus de la prison de Forest. La police
a appelé du renfort. Un premier fait (incendie d'un commissariat) s'est
produit vers 19h00.
La police de la zone de Bruxelles-Midi (Forest, Saint-Gilles,
Anderlecht) a mobilisé du personnel supplémentaire ce week-end et dès
ce soir en raison de craintes de violences. Et elles étaient fondées :
dès 19h00 ce vendredi soir, la police a procédé à une vingtaine
darrestations administratives dans le quartier de Curreghem à
Anderlecht. Des jeunes ont mis le feu au bâtiment du commissariat et de
la maison communale d'Anderlecht avec des cocktails molotov. Les
pompiers ont aisément éteint de début d'incendie et les jeunes ont été
dispersés. Les bandes se seraient réunies notamment place de la
Vaillance et près de la station de métro Aumale, avant de se disloquer
et de se reformer ailleurs. Les émeutiers ont brisé les vitres de
voitures et saccagé des cabines téléphoniques.
De nombreux incidents devraient éclater cette nuit et durant tout le week-end dans ces quartiers difficiles de la capitale.
Les jeunes attaqueraient la police pour "venger" les détenus agressés à la prison de Forest
Ces émeutes seraient liées à l'affaire de maltraitances et
humiliations raciales présumées de détenus à la prison de Forest par
des policiers de la zone, a indiqué ce vendredi la porte-parole de la
police locale, Fanny Wellens. "La police a appris que des sms diffusant des messages de haine circulaient", a déclaré la porte-parole de la police de Bruxelles-Midi. "Ces sms circulent parmi les jeunes à l'école. Nous ne savons pas jusqu'à quel point nous devons les prendre au sérieux",
a-t-elle ajouté. La porte-parole de la police ne pouvait pas indiquer
le nombre de policiers supplémentaires qui seront déployés au cours du
week-end.
Tels étaient les propos qu'un détenu musulman aurait été obligé de dire sous la torture
Des policiers de la zone de Bruxelles-Midi sont mis en cause pour
avoir maltraité des détenus de la prison de Forest, les 22 septembre et
30 octobre derniers, lors de grèves des gardiens de l'établissement. La
Commission de surveillance de la prison dénonce des faits de tortures,
de traitements dégradants, et d'insultes islamophobes.
Les deux inspecteurs principaux, qui avaient en charge la supervision
du personnel policier déployé au sein de la prison de Forest, ont été
provisoirement suspendus. Cette décision est intervenue à la suite de
l'ouverture d'une enquête judiciaire et disciplinaire.
Just
when President Barack Obama looked as if he might be railroaded into
sending tens of thousands more US troops to Afghanistan the American
envoy to Kabul has warned him not to do so. In a leaked cable to
Washington sent last week, the US ambassador to Afghanistan, Gen Karl
W. Eikenberry, argues that it would be a mistake to send reinforcements
until the government of President Hamid Karzai demonstrates that it
will act against corruption and mismanagement. General Eikenberry
knows what he is talking about because he has long experience of
Afghanistan. A recently retired three star general, he was responsible
for training the Afghan security forces from 2002 to 2003 and was top
US commander in Afghanistan from 2005 to 2007.
There
is a dangerous misunderstanding outside Afghanistan about what
corruption and mismanagement mean in an Afghan context and a
potentially lethal underestimation of how these impact on American and
British forces. For example, the shadow British Defense Secretary Liam
Fox argued that though corruption and establishing good governance
are not unimportant, we need to recognize that Afghan governance is
likely to look very different from governance as we knows it in the
West.
Leaving
aside the patronizing tone of the statement, this shows that Mr Fox
fundamentally misunderstands what is happening on the ground in Afghanistan.
Corruption and mismanagement do not just mean that the police are on
the take or that no contract is awarded without a bribe. It is much
worse than that. For instance, one reason Afghan villagers prefer to
deal with the Taliban rather than the government security forces is
that the latter have a habit of seizing their sons at checkpoints and
sodomizing them. None of our business, Mr Fox, who may be British
Defense Secretary by this time next year, would presumably say. We are
not in Afghanistan for the good government of Afghans: Our troops are
not fighting and dying in Afghanistan for Karzais government nor
should they ever be. But the fact that male rape is common practice in
the Afghan armed forces has, unfortunately, a great deal to do with the
fate of British soldiers.
There
was a horrified reaction across Britain last week when a 25-year old
policeman called Gulbuddin working in a police station in the Nad Ali
district of Helmand killed five British soldiers when he opened fire
with a machine gun on them. But the reason he did so, according to
Christina Lamb in TheSunday Times, citing two
Afghans who knew Gulbuddin, was that he had been brutally beaten,
sodomised and sexually molested by a senior Afghan officer whom he
regarded as being protected by the British.
The
slaughter at Nad Ali is a microcosm of what is happening across
Afghanistan. It is why Mr Fox is wrong and General Eikenberry is right
about the dangers of committing more American or British troops
regardless of the way Afghanistan is ruled. Nor are the events which
led to the deaths of the young British soldiers out of the ordinary.
Western military officials eager to show success in training the Afghan
army and police have reportedly suppressed for years accounts from
Canadian troops that the newly trained security forces are raping young
boys.
Mr
Foxs approach only makes sense if we assume that it does not matter
what ordinary Afghans think. This is what the Americans and, to a
lesser degree the British, thought in Iraq in 2003. They soon learned
different. I remember visiting the town of al-Majar al-Kabir in June
2003, soon after six British military policemen had been shot dead in
the local police station. The British army had unwisely sent patrols
with dogs through one of the most heavily armed towns in the country,
famous for its resistance to Saddam Hussein, as if the British were an
all-conquering occupation army.
The
Americans and British eventually learned the unnecessarily costly
lesson in Iraq that what Iraqis thought and did would wholly determine
if foreign forces were going to be shot at or not. Mr Fox claims the US
and Briton will not be in Afghanistan in defense of the Afghan
government, but if we are not doing that, then we become an occupation
force. A growing belief that this is already the case is enabling
Taliban fighters, who used to be unpopular even among the Pashtun, to
present themselves as battling for Afghan independence.
General
Eikenberry expresses frustration over the lack of US money being
allocated for spending on development and reconstruction after
Afghanistans infrastructure has been wrecked by 30 years of war. The
ambassador has not even been able to obtain $2.5 billion for
non-military spending, this though the cost of the extra 40,000 US
troops requested by General Stanley A. McChrystal, the top US and NATO
commander in Afghanistan, is put by army planners at $33 billion and by
White House officials at about $50 billion over a year.
This
is one of the absurdities of the Afghan war. Afghanistan is one of the
poorest countries in the world. Some 12 million out of 27 million
Afghans live below the poverty line on 45 cents a day, according to the
UN. Afghanistan is facing a food crisis which will turn into a human
catastrophe if donors do not act promptly, said Karim Khalili, the
second vice president, often denounced as a warlord, earlier this
summer. Yet the lower estimate for each extra 1,000 US troops is $1
billion a year.
An
Afghan policeman earns around $120 a month. In return for this he is
forced to do a more dangerous job than Afghan soldiers, some 1,500
policemen being killed between 2007 and 2009, three times the number of
deaths suffered by the Afghan army. Compare this money and these
dangers with that of a US paid consultant earning $250,000 a year --
and with the cost of his guards, accommodation and translator totalling
the same amount again lurking in his villa in Kabul. General
Eikenberry is rightly sceptical about the dispatch of reinforcements to
prop up a regime which is more of a racket than an administration. The
troops may kill more Taliban, but they will also be their recruiting
sergeants. As for the Afghan government, its ill-paid forces will not
be eager to fight harder if they can get the Americans and the British
to do their fighting for them.
