Na 10 jaar boren eindelijk langste tunnel ter wereld
Zondag 12/09/10 14u14
Nieuwe Gotthard spoortunnel 57 km lang
Het werk aan de langste tunnel ter wereld, de nieuwe Gotthard-basistunnel in Zwitserland, staat aan de vooravond van een belangrijke doorbraak. Na tien jaar boren ontmoeten tunnelbouwers vanuit westelijke en oostelijke richting elkaar op 15 oktober."Een emotioneel moment", verwacht voorman Heinz Ehrbar van bouwbedrijf AlpTransit op nieuwssite swissinfo.ch.
De geplande doorbraak zorgt voor een spoortunnel van 57 kilometer lang. Bij ingebruikname is dat een nieuw wereldrecord, want nu is de Japanse Seikantunnel met 54 kilometer nog de langste op de planeet. De Kanaaltunnel tussen Frankrijk en Groot-Brittannië is met 50 kilometer de langste van Europa.
In 2017 pas echt af Maar toeristen op weg naar Italië moeten nog een tijdje wachten voor ze iets van de tunnel merken. Het afbouwen van de buis en de rails duurt nog zo'n zeven jaar. Naar verwachting zoeven in 2017 de eerste hogesnelheidstreinen en goederenwagons door de tunnel.
Dan gaat het ook echt snel. De spoortunnel snijdt een heel stuk af van de huidige Gotthard spoortunnel, waardoor treinreizigers anderhalf uur sneller van Zürich naar Milaan kunnen reizen.
En bijkomend voordeel is dat het treintraject vrij vlak is. Zonder de steile hellingen kunnen goederentreinen tweemaal zo veel gewicht meenemen, tot vreugde van transporteurs.
24 miljard kilo aan rotsen gegraven De tunnel is gegraven met hulp van vele explosies en gigantische boormachines. In totaal halen ze 24 miljard kilo aan rotsen uit de bergen. "Het graven van zo'n recordlange en diepe tunnel zorgde voor speciale problemen zoals de spanningen in de rotsen, mogelijke waterdruk en hitte'', zegt emeritus professor tunnelbouw Kalman Kovari uit Zürich die adviseur was van het project.
De tunnelwerkers dreigden bijvoorbeeld te worden blootgesteld aan een temperatuur van 45 graden. Een watersysteem is erin geslaagd dat te koelen tot 28 graden, wat het ondergrondse werken iets draaglijker maakt.
Verrassingen De Alpen zorgden zelf ook voor verrassingen. Bij een deel van het traject vreesden ingenieurs voor slappe grond, een mengsel van graniet en water. Het werk werd stilgelegd en het hele project werd bedreigd. Extra boorgaten toonden echter aan dat de grond niet zo slecht was. De tunnelbouwers hervatten het werk. Elders bleek de rots erg kruimelig. Maar door het plaatsen van stalen bogen werd ook dat opgelost.
Ondergrondse noodstations Wegens de lengte van de tunnel worden bijzondere veiligheidssnufjes aangebracht voor de treinpassagiers. Zo komen er twee ondergrondse noodstations. In geval van een brand of ander probleem kunnen gestrande reizigers daar overstappen op een aparte trein die hen in veiligheid brengt. En uiteraard rijden de treinen door twee aparte buizen, zodat ze niet kunnen botsen.
Eigenlijk gaat de bouw erg voorspoedig. "We onderzoeken of we de tunnel een jaar eerder kunnen openen'', zegt Ehrbar van bouwbedrijf AlpTransit. De eerste treinen zouden dan in 2016 door de tunnel kunnen rijden. (anp)
***************************
Pssst
Wat in dit bovenstaand artikel (zondagswerk uit verveling? van een pulpschrijver) zeker onvoldoende tot zijn recht komt, is dat de beruchte Gothard-tunnel dan voor vrachtwagens zal verboden worden, en dat deze, samen met alle personenwagens, vanaf Luzern op de TGV zullen gezet worden die via Milano, Firenze en Roma zullen rijden tot (bijna) in Sicilië .
Documentatie is te verkrijgen bij de Zwitserse Spoorwegen en in de Raststätte langs de autoweg in de omgeving waar geboord wordt. Bedoeling is (voor toeristen) vlugger, veiliger en goedkoper doorheen de Alpen te komen. Slapende .
De zaak loopt als een Zwitsers uurwerk. Alleen de liftkoker midden het traject, 800 meter hoog, om staande op een platvorm hoog boven de Alpen te kunnen uitkijken,van Tunis in Afrika tot Kopenhagen in Zweden, loopt vertraging op. Ik denk wegens het gevaar dat sommige fantasten als adelaars van daar zouden willen opstijgen om, net als Icarus, naar de zon te vliegen ..
Hierbij dus een warme oproep om de afreis naar de Eeuwigheid niet te ondernemen binnen de eerste 5 6 jaar, want intussen zal die tunnel afgewerkt zijn. Als U op de site van de Zwitserse Spoorwegen terecht kunt, zult U daar straffe verhalen vinden over die tunnelbouw. U kunt er zelfs live de boringen volgen op doorlopende monitorbeelden (webcam). Er is een internationale crew aan het werk, 7/7 in 3 shifts van 8 uur. De lonen zijn er exorbitant hoog, vertelt een Oostenrijks ex-mijnwerker die er 2 jaar gewerkt heeft, en in die tijd een eigen huis + een zware Mercedes heeft kunnen kopen .
Binnenkort kan iedereen dus gehoor geven aan de roep om naar het Vaderland van de Europese Beschaving te komen. s Morgens een korte trip naar Luzern (de openingsuren van de Zwiterse banken zijn mij niet bekend) en een etmaal later vliegt U aan 350 Km/u onderdoor de Alpen en kunt U dezelfde avond in Rome mee aan tafel schuiven voor een lekkere pizza. Kostprijs + vino à gogo à rato van 8 per persoon, gezelligheid en leute inbegrepen.
Dat is wat anders, hé, dan César en zijn dwarsen van de Rubicon!
"Jutho, vooruit en dapper, Jutho, mijn paard ! Mijn harte draaft nog rapper te strijdewaart. Te Kortrijk in de beemden wordt 't pleit beslecht; Daar gaapt een graf voor vreemden of voor ons recht".
't Was Willem, die uit 't klooster kwam van ter Doest. Een vrome zieletrooster, die strijden moest. Hij droeg op priesterkleren het pantser zwaar, om 't Vaderland te weren uit groot gevaar.
"Harop ! De zwaarden sidd'ren, daar valt het hoofd Van Robrecht, 't hoofd der ridd'ren, God zij geloofd ! Nu met gerust geweten naar 't klooster weer. Is niet mijn plicht gekweten naar recht en eer ?"
En toen uit elke toren de zege klonk, de slag der Gulden Sporen de vrijheid schonk; Toen bad in 't stille duister van 't kloostergraf, De held die roem en luister aan Vlaand'ren gaf !
o-o-o-o-o-o-o-o-
De Kerk is kop van Jut, zelfs bij de alller-christelijkste der Christelijke Tjeven! En dat gaan ze verkondigen liefst in zoveel mogelijk Linkxe kranten. Ja, t is waar ook : zijn er nog andere?
Toegegeven, het ene is het andere niet, maar GVD het is HOOG tijd dat er een nieuwe soort Monnik opstaat, zoals indertijd Pieter de Kluizenaar (*) die de Eerste Kruistocht (1096) predikte in onze gewesten. Deze eremiet, die het H. Land kende op zijn duimpje, wist heel West Europa te begeesteren om het H. Land van de Muzelmannen te bevrijden, samen met o.a. Godfried van Boonen (Boulogne) die later uit Frans chauvincisme herdoopt werd tot Godefroid de Bouillon, omdat hij met freule de Bouillon was getrouwd en gaan inwonen op het kasteel van Bouillon ipv op het erfgoed van zijn vaderen te blijven in de omgeving van Amiens (Picardië, toenmalig leengoed van Rijks-Vlaanderen). Pieter de Kluizenaar was, wordt verteld, klein van gestalte, maar zijn daden waren groot, en hij elk volk in zijn eigen taal toespreken. De man had een goed Europees leider kunnen zijn! Hij kan als voorbeeld gelden van het goede dat één man alleen op zijn eentje kan bewerkstelligen. Duizend jaar na zijn optreden is er opnieuw werk aan de winkel!
Waarom s Hemenis-mensen moeten al die Linxe Christenen, of Christelijke Linxen als U wilt, altijd bij de duivel te biechte gaan! Precies alsof ze Danneels willen de kop afbijten om hem zelf te zijn, zoals hij die bij Humo en bij De Morgen platte broodjes ging bakken. Precies of dat hem geholpen heeft om de Kerk te sparen, zo gauw ze der konden op kappen. Nu denken de Tjeven, dat ze indruk kunnen maken om in diens voetsporen te lopen .
Wat er nodig is, is klap zoals van de Deken van Hamme (zie hieronder) die zelfs al eens durft te vloeken om zijn gevoelens van onmacht te uiten. Zou die man het verhaal van Willem van Saeftinge dan niet kennen? Die droeg op priesterkleren, het pantser zwaar, om et Vaderland te redden van groot gevaar .
Er is hoge nood aan zon man als Willem van Saeftinge, die gehoor gaf aan de roep om het vaderland te helpen redden, en die na het gekap en gekerf op Groeningeveld, veilig terugkeerde naar zijn klooster in de abdij van Ter Doest .In de enorme oude tiendenschuur IN Lissewege bij Brugge, laatste reliek van de oude abdij, voor iedereen vrij toegankelijk, hangt nog de sfeer van de oude glorie. Voor mij is het geen voorraadschuur, maar een kathedraal van het gezonde buitenleven en de naarstige werklust van onze voorvaderen .
De nieuwe Willem van Saeftinge zou nu echter de kruising moeten zijn tussen een mens van vlees en bloed en een mythisch wezen, vervaardigd ongeveer uit dezelfdegrondstof waaruit een hedendaagse Geert Wilders gefabriceerd is. En een Gerolf Annemans, ja zelfs een Bart De Wever! Hij moet niet noodzakelijk het priesterkleed dragen, maar in die outfit zou hij tenminste het best functioneren om zijn soortgenoten lijk de Meester het hem voordeed, met de zweep de tempel uit te jagen. Witgekalkte graven, noemde Hij hen, hierbij in het midden latend of Hij nu kerkelijke of niet-kerkelijke sarcofagen bedoelde. In die tijd, de tijd van Christus, moet men weten, stonden er nog geen kruisjes op de graven en waren er ook nog geen Romeinse kragen, die een gewoon burger in een Soldaat van God veranderden.
Als zon Willems van Saeftinge nu eens de plaatsen van de huidige bisschoppen zouden overnemen : ze konden meteen het nuttige aan het aangename paren. Waarmee bedoeld wordt, dat ze, naast het terug op de sporen zetten van de ware Moederkerk van Rome (de oude termen zijn nog altijd de duidelijkste om iets uit te leggen) ook de ware Vaderlands liefde zouden nieuw leven inblazen.
Om de hand aan het Land en aan Geloof der Vaderen te houden, zijn niet veel woorden nodig. We zingen daar zelfs hele liederenbundels over, dat Er is maar één land, dat mijn Land kan zijn hij duldde geen vreemden tot meesters in t Land dat voor wat betreft onze Vlaamse roots, en, met nog minder woorden, De Tien Geboden en Het Onze Vader, voor wat betreft de essentie van het Geloof.
Die zijn zelfs zodanig eenvoudig, zo helder en zo gemakkelijk te onthouden, dat een godloochenaar die daarnaar leeft, er zeker van is om bij ons in de Hemel te komen!
Die Willem van Saeftinge zou, zonder ook maar één seconde te verliezen, een zelfstandig en onafhankelijk dagblad moeten uitgeven, dat, in één woord gezegd, het tegenovergestelde moet zijn van alles wat er op dit ogenblik bestaat. Alles wat er nu bestaat aan dagbladschrijvelaars, zou dagdagelijks met honderden klachten dienen bestookt te worden, voor eerroof, voor valsheid in geschrifte, voor alles wat maar enigszins ruikt naar de mogelijkheid om hen tonnen geld te doen uitgeven voor hun verdediging, zodat ze van armoe hun bedrijf zouden opgeven.
Die Willems van Saeftinge, de Sarkozys onder hen, begeleiden elke nieuwkomer en al wie als kostwinner geen vast werk kan bewijzen, naar de Prachtlanden van herkomst. Collateraal voordeel : op slag zullen alle knelpuntberoepen niet meer knellen, zullen de misdaad-statistieken drastisch verminderen, zullen onze gewone gevangenis-klanten op staande voet terug geplaatst worden in hun vroegere Aards dijselijke toestanden, en wat meer is, de hangjongeren zouden onmiddellijk als volgt een behandeling kunnen krijgen die hen wereldberoemd zou maken.
De dappersten onzer Uilenspiegels zouden deze harde kern van hangjoneren met listen en lagen kunnen overmeesteren (10 tegen 1, zoals de Moslimjongeren plegen te doen als zij in de aanval gaan) om hen te hijsen (niet lynchen!), d.i. met de voeten los van de grond, als worstjes samengebonden, sterk stuk touw onder de oksels opgetrokken aan elk een eigen koord. Liefst hoog aan de verkeerslichten midden een druk kruispunt met veel volk, als evenvele sieraden in onze grootstedelijke landschappen! Om te vermijden dat ze uit doodsangst hun klederen zouden bevuilen, zal hen de broek afgestroopt en het hemd opgestroopt worden, zodat hun edele delen vrank en vrij bengelen in de nachetelijke hemel.
Zo, dat lucht op! Nu ruim ik dat kruispunt van hierboven op, laad mijn gerief op voor de volgende raid, en lever ik jullie over aan de pulp-jongens.
o-o-o-o-o-o-o-o-o-
De woede tegen de Belgische kerktop neemt ongeziene vormen aan na de algemeen als mislukt beschouwde persconferentie van aartsbisschop Léonard. De belabberde communicatie zorgt niet alleen bij de basis voor grote onvrede, ook enkele CD&V-grootheden mengen zich nu in het debat. Uittredend minister van Justitie Stefaan De Clerck is bijzonder scherp voor de aartsbisschop. Jan Callebaut, voormalig adviseur van Yves Leterme, vindt het vertrek van Léonard het beste signaal.
Beide prominenten zien in de huidige malaise in de kerk het scharniermoment om het instituut drastisch om te vormen. Op naar de lekenkerk door onder andere het celibaat definitief te schrappen.
"Bij heel veel gelovigen voel ik nu de absolute nood aan een radicale ommekeer in de kerk", zegt minister van Justitie Stefaan De Clerck in een gesprek met De Morgen. "De kerk in Vlaanderen moet weer van de mensen, van de leken worden, niet van de structuren en de instituten. Er is nood aan een nieuw soort geloofsbeleving die van onderuit zal vertrekken. Het celibaat zal losgelaten moeten worden, leken zullen nieuwe kansen moeten krijgen om voor te gaan in hun geloofsbelijdenis. Noem mij een naïeve optimist, maar dit scharniermoment biedt daartoe kansen."
De Clerck moet echter toegeven dat de wedergeboorte van de kerk er onder aartsbisschop Léonard niet meteen zit aan te komen. "De kardinaal is een spirituele intellectueel, dat siert hem, maar vele gelovigen hebben het op dit moment moeilijk om zijn rigiditeit te plaatsen", stelt De Clerck.
De voormalige adviseur en communicatie-expert van Yves Leterme Jan Callebaut stelt het nog sterker in een opiniestuk in De Morgen: "Hoe kan de kerk dan communicatief wel verder? Monseigneur Léonard kan bijvoorbeeld de verantwoordelijkheid nemen voor zijn generatie en een stap opzijzetten. De vormende denkpatronen uit zijn jeugd zijn vandaag ontoereikend. We leven in andere tijden. Voorganger Danneels heeft de kans gemist om de zonden van 'zijn wereld' op de schouders te nemen en het boetekleed aan te trekken. Christus zelf deed het drastischer."
Die meningen worden gedeeld door tal van geestelijken aan de basis, die zelf zeggen de overtuiging van hun kerkgangers te verwoorden. Pierre De Vidts, deken van Hamme, start een petitie, waarmee hij van zijn oversten meer daadkracht wil eisen. "Bij mij leeft woede en verbolgenheid om wat is gebeurd, en ik merk ook bij mijn parochianen een stilgehouden ongenoegen en verslagenheid", aldus de deken. De top van de kerk blijft echter onbuigzaam voor de verzuchtingen van de basis. Gisteren liet de de Unie van religieuzen in Vlaanderen weten dat ze zich aansluit bij de bisschoppen. Terwijl volgens het rapport van de commissie-Adriaenssens zeker een derde van de daders lid waren van religieuze ordes, is de Unie niet van plan zich te verontschuldigen. "Wij denken dat wat de bisschoppen op de persconferentie hebben meegedeeld duidelijk was", zegt abt Erik De Sutter. "Wij betreuren wat is gebeurd."
Toch begint de top van de piramide langzaam de eerste barsten te vertonen. Gisteren gaf Guy Harpigny, bisschop van Doornik, toe dat de persconferentie maandag onvoldoende was geweest. Ook het machtige instituut Broeders van Liefde betuigt spijt.
"Ik kan me voorstellen dat de slachtoffers zeer zwaar getraumatiseerd zijn", zegt woordvoerder Veron Raes, "en ik wil heel uitdrukkelijk namens de congregatie mijn verontschuldigingen daarvoor aanbieden." Opmerkelijk: hiërarchisch vallen de Broeders van Liefde onder de Unie van religieuzen. (Bart Eeckhout en Barbara Seynaeve)
o-o-o-o-o-o-o-o-o-
Pssst
Gisteren sprak de Paus in het vliegtuig onderweg van Schotland naar Engeland, woorden die ik vandaag (en het is al middag) nog in geen enkele gazet heb teruggevonden. Wel het getjilp lijk van mussen die rond een paardenvijg trippelen om een onverteerd graantje te vinden dat ze de baas kunnen. Wat ik vooral onthouden heb, is dat de Paus zeer streng zal zijn inzake de moraliteit van zijn troepen en dat hij pedofilie een ziekelijke dwang noemt die een mens ten gronde richt. Ik had het niet beter kunnen verwoorden. Net als mannenliefde voor mannen is het een afwijking van de natuur. En wie dat anders uitlegt, is een pervert! Even pervert als die homo- en die pedofielen!
Ze hebben mijn blik en de blik van vele oudere mensen naar spelende kinderen voor altijd vergiftigd. Immers, niemand neemt nog aan dat die onschuldig is en ons oude hart verwarmt. Dat lees ik af in de ogen van de omstaanders : genegenheid voor de jeugd wordt verdacht gemaakt en als het niet verdacht is, zou het ooit wel eens verdacht kunnen worden ..Dat is de erfenis van die gasten van Mei 68. Maar die zitten nu zelf meestal op fluweel en wij in hu shit.
Zo ver zijn we dus gekomen, dat de burger in de vroegere DDR meer beweginsvrijheid had dan wij in ons eigen land. Hoog tijd dus dat de lucht gezuiverd wordt. Nieuwe Willem Van Saeftinge: wij van het Vlaams Belang heten U massaal welkom thuis!
(*) Pieter de Kluizenaar =http://nl.wikipedia.org/wiki/Peter_de_Kluizenaar
Het verhaal met het grootste aantal en de trouwste believers, namelijk de Bijbel met het Evangelie, wil dat Paulus (*), de kerkvervolger van de beginjaren, op weg naar Damascus, van zijn paard gebliksemd werd en op de slag (of door de slag) diametraal van mening veranderde. In plaats van zoals voorheen, voor de val van het paard, de jonge kerk te willen vernietigen, werd hij ineens de grootste propagandist en de grootste organisator er van. Dat is zo ongeveer wat er met de Paulussen (meervoud Pauli, zoals Euro ook Euri wordt in het meervoud) van dM aan de gang is. Ze zijn weliswaar nog ver van volledig bekeerd, maar hun toon is toch al ietwat in de goede richting geëvalueerd. Minder vals-agressief tegen alles wat Vlaams Nationalistisch is. Ik denk dat ze het ware Licht beginnen te zien en dat ze zich derhalve realiseren dat hun oplage (en hun broodwinning) gevaar lopen in een al te nabije toekomst. Die hadden zij wel even anders gezien : van blank met bruine stippen naar bruin, met blanke stippen hier en daar, maar vooral overlopend van melk en honing voor de helft van de wereldbevolking die naar hier moest gehaald worden om, en in leven gehouden door de werklust der Vlamingen, als kiesvee hun riante levensstijl te verzekeren.
Dat die bende overjaarse pubers echter ooit nog eens helemaal aan onze kant zou kunnen staan, zal wel tot het Rijk der Verbeelding blijven behoren. De leiders moeten dus op zeker ogenblik worden opgeruimd en eindelijk bij het Klein Giftig Afval worden gezet. De lagere echelons, die ervaring hebben in het maken van een dagblad, mogen aan boord blijven. Zij zullen, voorlopig toch tot in hun vervanging is voorzien door betrouwbaarder elementen, van groot nu zijn, als in het faillissement de infrastructuur voor een appel en een ei kan worden verworven. Dan maken we daar een droom van een Vlaams Nationalistisch dagblad van, die de andere kwal-kranten van de markt zal jagen. Een soort AVVV-VVK dagblad met Pallieter-allures dat dagelijks verspreid wordt bij zon 6,5 miljoen lezers. Want in De Nieuwe zal er geen enkele leugen afgedrukt mogen staan, geen enkele geforceerde onwaarheid of krom getrokken schuine redenering. Ieder artikel zal recht-uit recht-aan door zee zijn, zowel rechts als links, orthodox-christelijk als vrijzinning, in de trant zoals Marc Grammens en Vriend Ray van Angeltjes schrijven. Met artikels van de flamboyante JP Rondas, van Björn Roose, van Prof. Mathias Storme en zoveel anderen die nu weggehoond worden door valse profeten en gluiperige mannen met dode vissenogen zoals Rik Torfs. We zullen de grote namen van het Vlaams Belang beter leren kennen, ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is, en we zullen kunnen oordelen over woord en daad van de Tjeefse Schiltzianen en de Schiltziaanse Tjeven. Rode Divas en Groene boomhangers zullen hun piepstemmetjes kunnen laten horen, niet te veel en niet te luid, een beetje in overeenstemming met hun kiezers-aantallen. Als Vlaanderen Geel-Zwart zal gekozen hebben, zal het een geel-zwarte gazet krijgen, en geen blauwe of rode meer!
De oude afgeleefde dinausaurissen van de vroegere politieke elite (De Haene, Martens, Claes, Eyskens, Stevaert, Vandelanotte, Leterme, enz, enz, zullen opgevoerd worden, altijd beide voeten voorzien van ijzeren kettingen met vol-ijzeren voetballen, zodat ze niet kunnen weglopen van schaamte. Ze zullen vrij kunnen spreken, maar iedere keer dat ze vervallen in hun vroegere waan-denkbeelden, zal er hen een automatische prik in hun achterste worden toegediend. Met dit doel zullen zij op speciaal daartoe ingerichte stoelen dienen plaats te nemen. Die stoelen zullen ook uitgerust zijn als schiet-stoelen zoals in voege bij de militaire luchtvaart, zonder parachute maar voorzien van een 3-traps raket-ontsteking die betrokkene in een mum van tijd in een baan om de aarde brengt. De lege plaatsen zullen telkens door nieuwe elementen worden aangevuld, daar men weet dat de voorraad kandidaten quasi onuitputbaar is.
Noteer dat wij (afgekeken van Linxe dictaturen en de belse repressie) de kosten voorde liquidatie zullen in rekening brengen bij de nabestaanden. Ooit waren er inderdaad families bij ons die de rekening gepresenteerd kregen voor de geweerkogels waarmee hun zoon werd ge-executeerd ..
Nu dat jullie goed zijn opgewarmd, voer ik jullie de pulp van dM ..
o-o-o-o-o-o-o-
Gezever met De Wever
17/09/10 07u27
Na bijna honderd dagen niet-eens-echte formatie zijn zelfs de zogenaamde 'wittebroodsweken' tussen de winnaars van de verkiezingen al voorbij. PS en N-VA liggen op ramkoers. In beproefde Vlaams-nationale traditie schuwt de N-VA ook dit keer de luide woorden niet ("zakgeldfederalisme"). En de PS, in de traditie van staatsdragende partij, is witheet van partners die in de discretie van de onderhandelingstafel iets anders zeggen dan ze doen voor de microfoons van de publieke opinie.
Ondanks een even strijdbare retoriek heeft de PS een heel andere traditie dan de N-VA-basis. PS'ers sluiten al sinds vorige eeuw politieke compromissen. N-VA is daarentegen geboren uit het verzet tegen communautair compromis. De ene partij eist dat haar leiders een akkoord bereiken, de andere partner is genetisch voorbestemd om een communautair compromis bij het huisvuil te zetten, alleen omdat het een compromis is.
Blijkbaar moet Bart De Wever na elk belangrijk intern overleg met PS'ers zijn eigen troepen geruststellen dat hij wel stoer en van stavast was. Hij moet het compromis verkocht krijgen als een eigen overwinning. Zelfs dat zou hij de PS uitgelegd kunnen krijgen: vooraf, en met welomlijnde afspraken. En natuurlijk zal N-VA ook daarvoor dan weer een prijsje moeten betalen. Maar dat wil en kan De Wever niet. Hij wil tegen een zo klein mogelijke prijs een zo groot mogelijke overwinning halen. Met het verstrijken van de weken wordt duidelijker dat dit zijn invulling van 'compromis' is. Een vrede op zijn voorwaarden.
Bij het afspringen van de preformatie raakte hij daar nog mee weg. Vooral omdat CD&V het nog niet aandurfde hem tegen te spreken. Maar zelfs voor De Wever is ooit 'trop te veel'. De PS ergert zich aan zijn manie om na elke onderhandeling naar buiten te lopen en de Vlaamse media een licht andere uitleg in te fluisteren dan afgesproken (altijd in zijn voordeel), sp.a en CD&V vinden het niet correct dat De Wever de federale regeringsvorming helemaal onmogelijk maakt door er Oosterweel bij te sleuren, een honderd procent Vlaams dossier. Heeft de N-VA ineens de PS nodig om gelijk te krijgen in de Vlaamse regering? Dit is zo on-Vlaams dat de vraag zich opdringt of Bart De Wever het (nog) niet kan of niet wil.
Walter Pauli, Politiek commentator
Psssst
Toch erg, dat Pauli moet schrijven dat een Vlaming, die toch deel uitmaakt van de meerderheid van de bevolking van dit land, weeral vrede zou moeten aanvaarden op de voorwaarden van een minderheid die al 180 jaar minachtend neerkijkt op die Vlamingen uit wiens hand ze eten! Heeft Pauli dan de reactie van Onkelinx niet gehoord of gezien : ze zitten weliswaar te springen om het geld van de Vlamingen, maar willen niet als bedelaars aangezien worden. Zij vraagt te woren gerespecteerd. Om alles over hun respect voor ons te leren, volstaat het een paar dagen de Le Soir te lezen .
er mijn aandacht niet op gevestigd, ik zou er voorwaar tot mijn eigen schâ en schand aan voorbij zijn gegaan. Zelfs toen hij met een monkellach op die dag de verjaardag van ons aller croissant herdacht, zei me dat niets. 12 september is de verjaardag waar in 1683 de derde veroveringstocht door de Islam van West Europa voor de poorten van Wenen werd gestopt. Memorabel genoeg op zichzelf om zelfs zonder de croissant, in de bloemetjes te worden gezet!
Hoog tijd dat die datum van 12 september 1683 weer wordt boven gespit in ons collectief geheugen, want hij is minstens even belangrijk als 11 Juli 1302 Het kan vooral voor de nieuwkomers illustratief zijn, dat we ons hun vorige pogingen goed herinneren. Voor ze dat zelf doen, door er een herinnerings-moskee te willen bouwen zoals in New York.
Een halve maan, zegt U? De croissant zoals hij bij de banketbakker op het schab ligt, IS een halve maan, ja, en dan? Toen dacht ik aan de standen van de maan, waarbij men in t Frans gemakshalve zegt dat de maan liegt, omdat ze in de vorm van de letter C aan de hemel staat, met de C van croître (groeien), daar waar ze in werkelijkheid afneemt. Een soort van ezelsbruggetje voor de Franse schoolkindertjes dus om de maantijden feilloos te interpreteren .Voorwaar een meer neutrale en dus Islam-vriendelijke uitleg voor dat kromme ding .ware daar niet de verwrongen betekenis van groeien .De Turkse Halve Maan die groeit .
Maar dat de croissant door Weense bakkers spontaan werd uitgevonden als volkse spot op de verslagen soldaten van de Turkse Halve Maan neen zo ver had ik nooit durven denken. Een mens is dus nooit te oud om te leren ..Op slag moet bij mij het Wenen van de Weense Walsen de roem delen met het Wenen van de croissant, die eindelijk zijn ware vaderland heeft gevonden. Curieus hoe die het tot de lekkerste specialiteit van het Franse ontbijt heeft gebracht, terwijl hij in Italië, dat nochtans veel katholieker is gebleven, zo goed als onbekend is.
Wikipedia geeft niet alleen uitleg over de Turkse inval en nederlaag van 1683, maar hij geeft ook recepten voor het aan huis bakken van dit heerlijk snoepgoed! Zelfs mannen moeten het kunnen waarmaken!
Het verhaal zoals door Wikipedia gebracht, over de strijd zelf, is een schoolvoorbeeld hoe, als de nood het hoogst is, de redding nabij moet zijn. De Turken, die de stad belegereden met 318.000 man, die, naar Moslim-gewoonte geen veel langzamer legertros meevoerden met eigen proviand en ketellapsters, maar optrokken al rovend, verkrachtend en plunderend (en dus overal onverwacht konden opduiken), stonden tegenover de restanten van de Weense verdedigers van 11.000 soldaten en 5.000 dappere burgers .Curieus, dat de Moslims toen ook al met 10 tegen 1 wilden zijn, voor dat er kon gevochten worden. Doen de hangjongeren van bij ons heden ten dage nog altijd, tenzij zij voor een oud vrouwtje staan! Toen, na weken strijd, de buitenste muren reeds waren gevallen, doken onverwachts de Poolse Christelijke Huzaren op die met behulp van een handvol toegesnelde Duitsers in een minimum van tijd de strijd beslechtten. Wat er met de over gebleven verslagen Turken gebeurde, laat Wikipedia grotendeels onbesproken, tenzij dat ze zich terugtrokken. Ze werden dus gespaard .Maar aan de hand van het lot van hun leider Kara Mustafa, dat wel wordt vermeld, weten we nogmaals hoe wreedaardig de Islam is. De verslagen hoofdman kreeg namelijk onderweg naar huis, van zijn sultan een pakje met daarin een zwart zijden sjaaltje .wat stond voor de stille wenk om zich met behulp van dat ding van het leven te beroven.
Wat kan de Islam toch leerzaam zijn!
Vooral als we weten, dat thans, in onze dagen zogezegd, de Vierde Invasie al jaren bezig is .De eerste Muzelman-invasie moest al worden afgeslagen in 723 in Poitiers, door Karel Martel en dat was nauwelijks 100 jaar na de dood van hun Profeet, de uitvinder van die Godsdienst van de Vrede. De Tweede invasie, die eeuwen lang duurde (bijna geheel Spanje, van de jaren 750), tot de Reconquista d.i. de herovering in 1492. De Derde Invasie was deze die tot staan werd gebracht voor de poorten van Wenen in 1683 .Met de Vierde Invasie, de huidige, zijn ze dus een beetje in retard, waarschijnlijk door die twee Wereldoorlogen die we ondertussen in vorige eeuw gehad hebben. Of dacht U dat ze ons vergeten waren?
Er wordt altijd gezegd en geschreven, dat we het verleden moeten kennen om het heden te verstaan. Als we eenmaal zover zijn, dat we dat verstaan, moeten we ons dan in de toekomst als lammeren naar de slachtbank laten leiden? Zouden wij ons niet beter ontdoen van die Europese leiders met suïcidale neigingen?
Ach! Wat baten kaars en bril, als den uil niet zien en wil!
Nu het Vlaams Belang de teerlingen heeft geworpen,
is het zwemmen of verzuipen voor Bart
o-o-o-o-o-o-
Die Rubicon is heden ten dage een onaanzienlijk riviertje even ten Oosten van Rome. In Cesars tijd, want het was de ons welbekende Julius Cesar die de Rubicon onsterfelijk maakte gewoon door die te overschrijden, nadat hij zijn teerlingen had geworpen en tevreden was met de cijfers. Die waterlijn was de uiterste grens die in geen geval door een staand leger mocht worden overschreden. Immers, eenmaal de Rubicon overschreden, was Rome een open stad die voor het grijpen lag voor elke generaal met ambities ..Anders gezegd : Cesar had een beslissing genomen die bepalend was voor de verdere Geschiedenis der Mensheid .Vandaar ook dat de lancering van de slogan Republiek Vlaanderen even betekenisvol is voor de loop der Geschiedenis van Vlaanderen. We worden er bijna lyrisch van, doch moeten nog altijd oppassen dat het vel van de beer niet te vroeg verkocht wordt. We moeten die PS eerst nog wel bij manier van spreken, afschieten!
César pakte de stier dus bij de horens, onder het motto : geen evolutie maar revolutie, want in Rome was de Senaat, net als de PS en de Niveanen in onze tijd, gestaag aan het palaberen zonder ooit een uitkomst te verwachten. Zo lang er gepraat werd, behield eenieder zijn bevoorrechte positie, konden er strategische postjes bezet worden, en het feest van de gebraden kippen die hen in de mond vielen bleef maar duren. Tot César, en in ons geval het Vlaams Belang, besloot daar korte metten mee te maken. Alea jacta est en het feest kon beginnen!
Voilà : dat is wat er gebeurd is met de slogan zoals hierboven vermeld. Vlaanderen is te water gegaan en bevindt zich nu bijna aan de overzijde van de Rubicon, want die is amper zo breed en zo diep als een bergbeekje in volle zomer. Als morgen de zon opkomt, zal ze schijnen boven een Republiek Vlaanderen ISN, wat staat voor in statu nascendi, in staat van wording.
Persoonlijk wens ik geen vlieg kwaad te doen en zeker geen gelijkgezinde. Maar dat vorig weekeinde Jan Peumans, de Vlaamse Kamervoorzitter der Niveanen, in Visé (Wezet) in Wallonië door een woedende Waal werd afgeklopt, louter en alleen omdat hij Jan Paumans, ne sale Flamin was, stemt mij hoopvol. Als zoiets een paar keer kan gebeuren met een Hoge Piet, zal t rap gedaan zijn! Als een gewone sterveling zoiets zou voor hebben, dan zou dat niet eens de pers halen. Wat meer is, men zou hem meteen klasseren in het kamp der Opgeslotenen die niets beter verdienen. En het AFF zou schrijven dat een maand barbietjes voor hem nog het minste was .De Waal daarentegen zou gedecoreerd worden in de Orde van Leopold II, die het ook gewend was om op negerkoppen te kloppen .
Bart jong! Geef het op! Vlaanderen is U nu al voor eeuwig dankbaar dat U woord hebt gehouden. Het moet voor de Franscouillons een bittere vaststelling zijn, dat hen Vlaanderen effectief, echtig en techtig, afgenomen werd in alle eeuwen der eeuwen. Amen.
Hop! Naar nieuwe verkiezingen en naar de volgende Zwart-Gele Zondag!
Wij van het Vlaams Belang jagen de Leeuw op, desnoods lijk de leeuwentemmers in een circus doen, knallend en zwiepend met de karwats zodat die brult van de pijn en wild uithaalt met zijn klauwen : de dag dat de Tjeven, oude en nieuwe versie, voelen dat de karwats minder striemt, zullen zij meteen weer proberen ons te verkopen voor een bord linzensoep of voor 30 zilverlingen .Zelfs de Niveanen hebben het vandoen, anders vallen zij, onderweg naar de Onafhankelijkheid, vast in slaap. Misschien zelfs dodelijk vermoeid van al dat vruchhteloos onderhandelen, met het hoofd op hun bord met friet en stoofcarbonade
Alle gekheid op een grote stok : Bart heeft gevochten (vandaag, donderdag op dit uur nog niet helemaal afgewerkt, maar dat komt!) als een Leeuw en daarvoor heffen velen van het Vlaams Belang hem ik in ieder geval op het schild. Een betere hebben we nog nooit gehad! Sta mij toe, beste Niveanen onder mijn lezers, hem te vergelijken met Pieter De Coninck vòòr de Gulden Sporenslag. Waar zou die gebleven zijn als hij de Geweldenaar Jan Breydel niet had gehad in Groeninge?! Jullie als Pieter de Coninck, en wij als Jan Breydel, die vandaag de Vlamingen zijn voorgegaan bij het oversteken van de Rubicon. Het land is er vol van en in Laeken worden de valiezen klaar gezet!
Dat ze in hun zondigheid Van Gheluwe mogen vergezellen in het verborgene. Maar t is niet om te boffen maar toch zullen we vinden, de moffen! (*)
(*) Een mof is een in dit land in geen geval geliefd persoon, zoals U weet.
t Lijzigste gefluister ook een taal en teken heeft .
o-o-o-o-o-o-o-o-
Dirk VHFSDT is een slak die ik liever onder mijn voeten niet voel. Als U ooit, misschien tijdens een verlate boswandeling, op een naaktslak hebt getrapt, en pardoes! Uitgegleden!, zult U mijn glibberig gevoel van afgrijzen begrijpen. Smakelijk is anders.
Huisjesslakken, d.i. slakken met een slakkenhuisje op hun rug, zijn daarentegen gemaakt om bemind te worden. Speciaal nadat ze van naam zijn veranderd en, escargots geworden, per zes opgediend in een look-botersausje netjes op mijn bord liggen te pronken. Dat zie ik platgetrapte naaktslakken hen nog zo gemakkelijk niet nadoen. Ik mag er niet aan denken, want ik zou er zout op kunnen strooien!
Voilà : daar hebt U, in een eenvoudig culinair zinnetje, het verschil uitgelegd tussen de ene Riberaall en de andere. Al behoren ze alletwee tot de Loge van de Lagere Ongewervelde Diersoorten, en heet de ene misschien Napoleon De Gucht en de andere misschien Alexander-alles-voor-mij-en-niets-voor-een-ander.
Maar nu terzake de naaktslak uit Gent, waarop hoognodig heel veel zout dient te worden gestrooid. Zout immers bevordert het wegsmelten van naaktslakken.
De Paus moet voor het Hof van de Rechten van de Mens komen! Hij moet, ter gelegenheid van zijn reis naar Engeland, worden aangehouden en in de gevangenis gegooid! Dat is, noich min, noch meer, de stelling van Dirkie VHFSDT
Natuurlijk, voor de Loge is de Paus altijd en overal Vijand N°1, en wat meer is, die vijand ligt momenteel gekwetst tot in het diepst van zijn ziel op de grond : hem afmaken zou in hun ogen dus kinderspel moeten zijn.Maar spijtig voor de Loge, de Paus is, al meer dan 2.000 jaar, niet alleen het Hoogste Kerkelijk Gezag, , hij is ij ook Staatshoofd van een bevriende natie. Iets dat voor de omhoog gevallen kikker-gebroeders VFFSDT natuurlijk niet meetelt, als zij daardoor maar in het zonnetje van de belangstelling kunnen komen, zelfs als zij daarvoor moeten redeneren als een kieken zonder kop. Laat ze mij hieronder dus maar aanspreken met Hunne Excellenties de Tegenpausen, wat een titel is in overeenstemming met de maat van hun cols.
Vandaar dat deze blog volgaarne meewerkt, om hun van haat overlopend proza, (natuurlijk weer in dM), door te sluizen in de transit van elke lezer, in de hoop dat dit zo vlug mogelijk langs onderen uitgedreven wordt naar daar waar het thuishoort : in de beerput.
Of de Kerk nu al-dan-niet de richtlijnen hanteert waarover Hunne Excelleties de Tegenpausen op hun smoel vallen, laat ik in het midden. Noch zij, noch wij, zijn daartoe in staat om te oordelen. Al zou ik, als een niet al te naïeve Gelovige, beter geplaatst kunnen zijn dan de Heren Ongelovigen, om over de methoden van de Kerk te oordelen. Gebeten om te weten, ziet U ..Ik zal het dan maar houden op de zekerheid, dat de Kerk beschikt over heel wat meer juridische knobbels over die dingen, om zo maar geen geschreven richtlijnen de wereld in te sturen, over hoe en wat in het verbergen van criminele zaken. Dat ze daarbij danst op een slappe koord, gespannen tussen het eigenbelang vastgemaakt aan de ene rotswand, en burgerplicht aan de andere kant, is nog niet eens zo vreemd : het is tenslotte menselijk dat niemand graag in de afgrond tussen twee rotsen valt.
Ach! Wat kan het de maan schelen, dat diep beneden op aarde er een keffertje zijn pootje opheft om tegen haar spiegelbeeld te plassen ..!
Neen, de maan kan het niet schelen, maar sommige andere keffertjes op aarde wel. Want dat ene keffertje, de helft van het Blauwe Konijnetandje, speelt eens te meer vals. Hij kan niet anders : het zit hem in de genen, liegen is zijn tweede natuur. Hij wendt de kunsten aan van de kermisclown en van al wat langs Linkx zijn gelijk wil halen. Door onvolledige citaten aan te halen, door te verwijzen naar verwijzingen van verwijzingen, door net niet te liegen maar zwaar onwaarheden te spreken, door te suggereren, door een verzinsel voorop te stellen, en daar vervolgens naar te verwijzen als bewijs, enz., enz.
Waarover wij weer veel te veel woorden vuil maken, en waar Shakespeare zou zeggen Words! Words! Words!
Neem ik nu, tegen beter weten in, de partij van de Paus?
Kom, mensen, laat me niet lachen! Dat te doen zou even erg zijn als wat Vhfsdt doet : als klein individu uitspraken doen over zaken waar we geen verstand van hebben.
Is even erg als heden ten dage de manie van het ontdopen te ondergaan of te te propageren. Met welk recht worden we daarmee om de oren geslagen? Want even infantiel als zich bij de kraamkliniek laten inschrijven dat ge iemand wilt zijn zonder zijn eerste tandjes. Wie komt er nu op dat gedacht, tenzij aangevuurd door opstokers?! Laat het U gezegd zijn, dames en heren ontdopers : er zijn nog wel een paar sacramenten meer te gaan, want in totaal zijn er 7 Sacramenten (=sacrale handelingen) voorzien voor elke Christenmens. Jullie zouden de zaken best kunnen vereenvoudigen, door ineens aan alle 7 te verzaken en daarvan een attest te vragen aan de plaatselijke Pastoor. Kan ingekaderd worden en uitgehangen in Uw leefkamer! Zo kunt U er zeker van zijn, ooit te worden in de grond gestopt, ver-ast, verzeept, gediepvriesd (doorstrepen wat niet gewenst wordt) als een hond, zonder dat een In paradisum begeleiden U de engelen als troost weerklinkt onder de gewijde gewelven. Zonder dat er een gebedje gestort wordt, of een traantje geplengd in de hoop op het beloofde weerzien.
Het kan natuurlijk ook zijn, zelfs zonder geschreven en verzegeld attest dat uit iemands levensloop de non-sacraliteit overduidelijk tot uiting komt. In voorkomend geval gaat de Kerk natuurlijk vrij-uit, maar komt de Burgerlijke Overheid in beeld.
Persoonlijk denk ik, dat veel pastoors blij zouden zijn door de roep om dergelijke attesten van non-sacraliteit. Een beetje zoals het spreekwoord van het kaf dat van het koren moet worden gescheiden. Ge weet dat pastoors altijd een beetje zijn lijk boeren : ze hopen dat graan weer koren zal opbrengen, zoals de wetten van Moeder Natuur dat voorschrijven.
Er is een tijd geweest dat de Kerk zo diep gezonken was, dat haar bedienaars aflaten verkochten. Moet een zeer lucratief handeltje geweest zijn : voor U 100 dagen minder vagevuur tegen de prijs van 5,- Voor 10,- krijgt ge 250 dagen vrijgesteld. Dat was handje contantje voor beloften in de wind. Echte politiek dus! Als ooit zon attesten van non-sacraliteit op de markt zouden komen, door bvb de organisatie Rent a Priest : zou dat geen reuze gat in de markt zijn? Die attesten moeten er dan komen in de voetbalkleuren : geel of rood.
Geel wil zeggen : kan door belanghebbende in eigen naam wederroepen worden, ten laatste op de dag van overlijden, enkele uren voordien, Just in Time, om zo te zeggen. Rood is zo goed als willen zeggen Geeft recht op een zitplaats in de hel, lijk in de sauna, direct op de heetste ere-tribune.
Ik denk dat VHFSDT recht heeft op een rode kaart met gouden randjes. Die gouden randjes zijn alleen voor straffe leugenaars. Gewone leugenaars hebben recht op een zilveren of een bronzen randje, al naargelang de strafte van hun geschriften.
o-o-o-o-o-o-o-o-
De eerste alinea van het artikel in kwestie is al roos : ofwel is de schrijver een dommerik, ofwel is hij en vuile leugenaar. Ik vermoed beide. Ga er even bij zitten.
Want zegt de Catechismus : er IS geen Sacrament van de Biecht zonder voorafgaandelijke belijdenis (d.i. zich vernederen door het afleggen van de bekentenis aan de Biechtvader) , gevolgd door het oprecht berouw (spijt en het vaste voornemen om niet te hervallen) en zonder onmiddellijk daarop volgende voldoening waarbij voldoening staat voor onmiddellijk herstel van het begane kwaad. Zonder deze drie delen in-één is er geen Biecht en geen vergiffenis mogelijk! Reeds in het 3de Leerjaar werd ons dat duidelijk gemaakt in wat toen nog Les in Godsdienst werd genoemd, door een voorbeeld gegeven door een eenvoudig schoolmeester. Zo was de voldoening bij een onopgeloste moord, dat de moordenaar-biechteling zich bij het buitenkomen van de kerk, spontaan moest gaan aangeven bij de Gendarmen.
Slechts in die voorwaarde werd hem (nadien) door God vergiffenis geschonken in de mate dat hij eerst voor het Gerecht der Mensen gerechtigheid had ondergaan.
Zou Dirkie intellectueel in staat zijn, om dit voorbeeld door te trekken naar de pedofiele geestelijke?
Kom, k loop een eindje mee. Van Gheluwe biecht, naast veel andere dingen ook het neefje. Biechten is : belijden (=opbiechten, bekennen), berouw hebben (=retrospectief maar ook inclusief het voornemen om niet meer te herbeginnen) en hij moet daarop voldoening geven. Voldoening in de zin zoals hierboven geschetst bij de moordenaar. Voor pekelzonden, n leugentje om bestwil, (min of meer Eerwaarde Biechtvader) = 3 Vaderonzen en 3 Weesgegroetjes: EGO te ABSOLVO (=ik vergeef U namens de macht mij geschonken door de Heer). En voor dat neefje, Eerwaarde Biechtvader ..Ha Ja, Mijn Zoon! Voor dat neefje-zonder-naam .Wel! De voldoening daarvoor is zeer simpel : indien niet verjaard : naar t bureau van polies. En vermits gij om de week zijt komen biechten is de zonde nog brandnew. M.a.w. gij volhardt in de boosheid lijk een feu continu en Uw zonden kunnen dus niet vergeven worden.
Tableau!
Want daar botst onze biechtvader, die danst op des Pausen slappe koord van de moraal en de burgerplicht, tegen een tegenligger op dezelfde slappe koord : het Biechtgeheim. En dat is van beide kanten : No Passeran! Want een ander Christelijke wet, die zegt dat de biechtvader met zijn leven borg staat voor het Biechtgeheim. Zelfs de SS en de Gestapo vingen bot op dat gebied Maar Dirkie zal zedig zwijgen over voorbeelden in die zin .
Begrijpt U nu dat de Paus in zijn kruin krabt, bij het probleem Van Gheluwe? Maar Dirkie! Die lost dat op in één-twee-drie. Dirkie is veel slimmer dan 2000 jaar Kerk van Rome ..Die zou de Kerk afschaffen, zodat in t vervolg er geen pedofiele geestelijken meer zouden zijn, met daarnaast burgerlijke pedofielen, maar dat alle pedofielen direct gewone burgers zouden zijn. Eventueel geijkt naar het grote voorbeeld van de Riberaal en Frans-Duirse Jood Cohn-Bendit.
Nog een ander voorbeeld hoe Dirkie de zaken door elkaar haalt als hij spreekt over het schuldig verzuim van de Kerkleiding
Stel : de Kerkleidingheeft via de Biecht kennis gekregen (quod non) van kindermisbruik en verzuimt op te treden, waardoor het misbruik kan voortduren. Dirkie liegt dus over de Biecht, of hij laat minstens na te wijzen hoe en van waar de Kerkleiding dan op de hoogte moet kunnen zijn. De daders liepen met hun heldendaden waarschijnlijk niet te koop, en zeker niet bij de hiërarchische overheid die daar natuurlijk niet was om hen aan te moedigen! De meeste slachtoffers deden er ook het zwijgen toe Omdat in veel gevallen zwijgen op latere leeftijd gelijk stond met instemmen? Is dat niet minstens vooruit lopen op de nog te volgen gerechtelijke onderzoeken die, laten we het niet vergeten, pas mogelijk werden door de Commissie Adriaenssens, die, laten we het ook niet vergeten, weliswaar laattijdig, door de Kerk zelf werd ingesteld? Is de Kerk hier niet een beetje opgetreden lijk de Minister van Justitie, die niet kan optreden in individuele gevallen? Door het installeren van die Commissie zijn nu eindelijk geluiden opgevangen van de kant der slachtoffers die na jaren (om een veelvoud van redenen) pas nu zijn opgedoken. Het is alsof ze nu pas, na 30-40 jaar voelen dat zij geen strelingske gekregen hebben van Mr Pastoor, maar een rammeling. Dat er misschien een censeke zal te rapen vallen? Immers, het gaat om een onmenselijk trauma, dat pas in uitgesteld relais en mits enig op-porwerk werd aangevoeld .
Als al die honderden gevallen uiteindelijk zullen geoordeeld zijn, geval per geval, na onderzoek van het voor en het tegen (zoals het hoort) wat zal er uiteindelijk overblijven? In 99% van de gevallen straffeloosheid wegens o.a. verjaring, wegens niet bewezen, wegens weerlegd, wegens verstandelijk onvermogen en/of overlijden van de dader, enz Veel geblaat en zero wol van het standpunt uit van de slachtoffers .Maar de Kerk in haar geheel, de Goeden met de Kwaden, wordt ondertussen wel verwezen naar de Catacomben ..Ook daar kan ik geen compassie mee hebben : door het celibaat wil men heiligen kweken, maar heilig worden is aan niet vele mensen gegeven .Tenslotte wordt ook niemand gedwongen tot de geestelijke staat! Veel uitleg over de 28 nieuwe seminaristen dit jaar in Leuven zullen we ook niet krijgen: Dirkie zwijgt daarover want niet nuttig voor zijn zaak!
Over de daders kan ik kort zijn. Bij elke rechtszaak, onafgezien de uitslag, zullen de pershyenas wel op de loer liggen om hun namen te noteren, zodat deze mensen, terecht of onterecht, voor de rest van hun leven zullen geschandvlekt blijven. So what?! In de Middeleeuwen hadden onze voorvaderen voor zulke oogmerken de schandblokken. Ik hoop maar dat deze terug kunnen komen, maar dan voor alle misdrijven, ook voor laster en eerroof.
Maar of met de lijdensweg van de Kerk nu een einde komt aan het misbruik van kinderen, knapen, meisjes en vrouwen door de burgerlijke samenleving, is een open vraag voor morgen Misschien dat Hunne Excellenties de Tegenpausen bescheid weten? Als zij zonder zonde zijn, dan werpen zij de eerste steen .Wat ik wel weet, is dat de naam VHFSDT synoniem staat niet zozeer voor misbruik van jonge kinderen, maar voor misbruik van een hele generatie van miljoenen goedgelovige Vlamingen. Zonder de collaboratie-regeringen VHFSDT I tot IV, waar Vlaanderen telkens voor grof geld werd uitverkocht, was de Republiek Vlaanderen vandaag al minstens 10 jaar een feit!
Elk zegge het voort!
o-o-o-o-o-o-o-
Het schuldig verzuim van de paus
16/09/10 07u43
Dirk Verhofstadt is auteur, onder andere van Pius XII en de vernietiging van de Joden en Het menselijk liberalisme. Hij is kernlid van de links-liberale denktank Liberales. Hij roept nu de kerkelijke hiërarchie ter verantwoording.
Danneels en de bisschoppen moesten minstens alle zaken van seksueel misbruik waarvan zij als leiders van de Belgische kerk kennis hadden, doorgegeven hebben aan de Congregatie voor de Geloofsleer. Het zou goed zijn na te gaan of dat ook
Voor Benedictus XVI is berouw efficiënter dan structurele veranderingen binnen de kerk om het seksueel misbruik van haar priesters te beteugelen. Dat verklaarde de paus op 8 september bij een audiëntie van pelgrims in het Vaticaan. Daarmee geeft de leider van de katholieke kerk te kennen dat er geen grondige wijziging zal komen in haar houding tegenover de gevallen van pedofilie die ze in haar midden kent. Het wordt dan ook tijd dat de internationale gemeenschap reageert en de paus met de vinger wijst. Want wat de paus zegt is een vorm van 'schuldig verzuim' en in ontwikkelde landen is dat een misdrijf dat kan tellen.
Schuldig verzuim betekent dat een persoon of instantie weigert om een medemens die in nood is of misbruikt wordt te helpen terwijl die daar nochtans in staat toe was of is. Al decennialang weten de kerk en de pausen van de talloze gevallen van kindermisbruik door katholieke geestelijken die in hun instellingen plaatsgrepen. Ze kennen de daders waarvan de meesten nog steeds in functie zijn. Ze kennen de slachtoffers die via allerlei wegen proberen om gerechtigheid te bekomen. En toch besluit de kerk om deze zaken in de doofpot te houden.
Eeuwige stilte Het bewijs hiervan werd al enkele jaren geleden geleverd door de BBC, die in een documentaire het bestaan onthulde van de kerkelijke richtlijn Crimen Sollicitationis uit 1962. Deze richtlijn aan de bisschoppen in de wereld kwam erop neer dat zowel de dader-geestelijke, het slachtoffer als eventuele getuigen een absoluut stilzwijgen moesten bewaren over de belastende feiten. Zij dienen zich te houden aan een 'eeuwige stilte' (silentium perpetuum). Wie dit stilzwijgen toch doorbrak, zou bestraft worden met excommunicatie. Op de website van de Rooms-Katholieke Kerk Nederland staat dat deze geheimhoudingsplicht tot doel had om "de schade aan de Kerk zoveel mogelijk te beperken". In 2001 paste Ratzinger als hoofd van de Congregatie voor de Geloofsleer deze richtlijn aan en stuurde aan alle bisschoppen in de wereld de brief De delictis gravioribus ('Over ernstige vergrijpen'). Daarin staat dat gevallen van seksueel misbruik van minderjarigen door priesters, berecht moeten worden door de Congregatie voor de Geloofsleer en dat dergelijke delicten onderworpen zijn aan het 'Pauselijk Geheim'.
Van een (verplichte) melding van dergelijke praktijken aan de normale gerechtelijke instanties is hierin geen sprake. Op 12 april 2010 publiceerde het Vaticaan wel een instructie dat er moet samengewerkt worden met het gerecht, maar een officiële pauselijke richtlijn waarin dit wordt opgelegd aan de bisschoppen is er nog steeds niet. Zolang een dergelijke officiële richtlijn niet bestaat, wordt een normale rechtsgang verhinderd en zijn de kerkleiders medeverantwoordelijk wegens 'schuldig verzuim'. Het is in die zin dat we de houding van kardinaal Danneels in de zaak van bisschop Roger Vangheluwe die zijn minderjarige neef jarenlang heeft verkracht moeten bekijken. De manier waarop de bisschop én de kardinaal de kwestie in de doofpot wilden stoppen, tart elk ethisch gevoel voor rechtvaardigheid. De kardinaal had als hoofd van de Belgische kerk zijn bisschop onmiddellijk moeten aanzetten om ontslag te nemen en de paus verzoeken dat ontslag zo snel mogelijk door te voeren.
Uit de geluidsbanden blijkt dat de kardinaal daar niet aan heeft gedacht. Pas door het bekend raken van de geluidsbanden van de confrontatie met het slachtoffer, heeft Danneels schoorvoetend toegegeven dat hij een 'inschattingsfout' maakte, van een echte schuldbekentenis is evenwel geen sprake.
Dat hij zijn verantwoordelijkheid probeert te minimaliseren, is wraakroepend. En toch, hoe onrechtvaardig en immoreel zijn houding ook was, de kardinaal heeft volkomen in overeenstemming met de pauselijke richtlijnen gehandeld. Minstens moesten Danneels en de bisschoppen, volgens de kerkelijke richtlijn, alle zaken van seksueel misbruik waarvan zij als leiders van de Belgische kerk kennis hadden, doorgegeven hebben aan de Congregatie voor de Geloofsleer. Het zou goed zijn na te gaan of dat ook daadwerkelijk gebeurd is. Intussen hebben we kennis genomen van het rapport van de commissie-Adriaenssens. De inhoud ervan is vernietigend voor de houding van de kerk tijdens de voorbije decennia. Die heeft doelbewust honderden gevallen van zware seksuele misbruiken, zoals verkrachtingen en geweldplegingen op kinderen, naast zich neergelegd en geen enkel oor of oog gehad voor de slachtoffers. Het wordt tijd om eindelijk ook te kijken naar de verantwoordelijkheid van de gehele kerk als instituut en de verantwoordelijkheid van de paus als zijn voornaamste gezagsdrager.
Uiteindelijk heeft Ratzinger, eerst als hoofd van de Congregatie van de Geloofsleer en nu als paus, gedurende jaren een systeem in stand gehouden waardoor de normale rechtsgang belemmerd werd. In die zin heeft de Britse wetenschapper Richard Dawkins volkomen gelijk met zijn oproep om de paus bij zijn bezoek aan Groot-Brittannië te laten arresteren wegens misdaden tegen de menselijkheid en hem voor het Internationaal Strafhof in Den Haag te brengen.
Mensenrechten Elke burger in de EU geniet van de rechten en vrijheden die vermeld staan in het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens en, als kind, van het Verdrag inzake de Rechten van het Kind. In artikel 19 van dit laatste verdrag verklaren alle staten die het ondertekenden dat ze "alle passende wettelijke en bestuurlijke maatregelen en maatregelen (nemen) op sociaal en opvoedkundig gebied om het kind te beschermen tegen alle vormen van lichamelijk of geestelijk geweld, letsel of misbruik, lichamelijke of geestelijke verwaarlozing of nalatige behandeling, mishandeling of exploitatie, met inbegrip van seksueel misbruik, terwijl het kind onder de hoede is van de ouder(s), wettige voogd(en) of iemand anders die de zorg voor het kind heeft". Artikel 34 beklemtoont dat alle staten zich ertoe verbinden om "het kind te beschermen tegen alle vormen van seksuele exploitatie en seksueel misbruik".
Groot-Brittannië heeft dit verdrag goedgekeurd en geratificeerd en kan laten onderzoeken of de paus "alle passende maatregelen genomen heeft om kinderen te beschermen tegen lichamelijk en geestelijk geweld". Het gerecht moet haar taak uitvoeren en de daders van dergelijke weerzinwekkende misdrijven, en diegenen die hen een hand boven het hoofd hielden en houden, vervolgen en bestraffen. Geen enkele ouder, geen enkele moreel correcte persoon, kan aanvaarden dat kinderen misbruikt worden, ook niet in naam van God
o-o-o-o-o-o-o-
Psssst
In de Open VLD, de vroegere Pest voor Vlaanderen, bestaat er eveneens iets in de zin van die Pauselijke Eeuwige Stilte. Die betreft zowel de moraliteit (over call-girls bijvoorbeeld), als (wat erger is) het gesjoemel met moneten, voorkennis en prebenden die in verband staan met de vleespotten van alle openbare besturen. Als er redenen gezocht moeten worden voor aanhoudingen : zo ver moet men bij de Riberalen niet gaan! Zonder hier hele namenlijsten te willen publiceren beperken wij ons tot het vlindervlugge Fientje Moerman, voor wier strapatsen de gewone belastingbetaler nog jaren lang zal moeten afdokken. Heeft die effe chance dat ze als niet-katholiek mens, niet is moeten gaan biechten! Dan had ze die voldoening voor de ontslagvergoeding van Aernoudt zelf kunnen betalen, in plaats van die af te wentelen op de werkende medemens
âO2 DE ORDELIJKE OPDELING â ZUURSTOF VOOR VLAANDERENâ.
O2 DE ORDELIJKE OPDELING ZUURSTOF VOOR VLAANDEREN.
Het Vlaams Belang eindelijk in de Belse Regering
Zoals altijd gezegd, als het de laatste is .
o-o-o-o-o-o-o-o-o-
Boodschap van Mevr. Rita de Bont, federaal volksvertegenwoordiger.
Bart De Wever en Elio Di Rupo praten weer met mekaar. Ze hebben geen andere keuze. Tot vervelens toe herhaalt Bart De Wever dat het einde van België niet aan de orde is, al blijft het blijkbaar, volgens Jan Jambon op langere termijn nog altijd het streefdoel van N-VA. We moeten wel kostbare tijd blijven verliezen, want Vlaanderen denkt te weinig na over de lange termijn en plan B beweert hij verder. De Franstaligen bereiden anderzijds wel degelijk de onafhankelijkheid van Wallonië, annex Brussel voor en hun onderhandelingsstrategie is duidelijk daarop gericht.
Ook in 2007 was dit al het geval. Als ex-voorzitter van de VVB, die het als streefdoel had de Vlaamse onafhankelijkheid op de politieke agenda te plaatsen voelde ik mij verplicht een oproep te lanceren naar alle politieke partijen en verenigingen die het goed voor hadden met Vlaanderen om ook bij ons deze onafhankelijkheid degelijk voor te bereiden. Vlaanderen heeft een ijzersterk dossier en heel wat troeven in handen met betrekking tot de grenskwesties, Brussel, de verdeling van de schuld zowel als de internationale en economische implicaties. Wij mogen enkel niet met lege handen aan de onderhandelingstafel verschijnen om tot een rechtvaardigeordelijke opdeling te komen.
De enige partij die deze oproep niet van de hand wees is het Vlaams Belang. Begin dit jaar organiseerden ze, bijgestaan door een aantal specialisten ter zake, een colloquium O2 De Ordelijke Opdeling Zuurstof voor Vlaanderen. Hierop baseerde Gerolf Annemans, samen met de studiedienst van het Vlaams Belang het lijvige boek waarin de splitsing van alle administraties en instellingen eveneens als de opdeling van de staatsschuld en financiën, de internationale erkenning van de nieuwe staat en de netelige kwestie Brussel allemaal aan bod komen. Annemans zit met het Vlaams Belang wel niet in het kamp waar de beslissingen genomen worden schrijft men een beetje spottend in De Standaard van 11 september. Hij zit zelfs niet in het kamp waarmee mag gecommuniceerd worden als men de Belgische wanstaat wil in stand houden, maar hij is er wel. Het Vlaams Belang neemt wel degelijk zijn verantwoordelijkheid. De studie is er en het boek is er. Iedereen kan het bestellen bij de studiedienst van het Vlaams Belang via studiedienst@Vlaamsbelang.org of 02/219 60 09. Het Vlaams Belang is wel degelijk voorbereid op deelname aan de laatste Belgische regering, de regering, die de ordelijke opdeling doorvoert.
Rita de Bont, Federaal volksvertegenwoordiger
o-o-o-o-o-o-o-
Pssst
Voor de prijs (nog geen 15,-) moet men het niet laten. En wat meer is : binnenkort zal iedereen in dit land er naar teruggrijpen. Wij, die het boek gelukkig zullen hebben, zullen dus gemakkelijk het kopieerwerk kunnen controleren. Zal nodig zijn, want er zal nogal wat afgeschreven en/of verdraaid worden door de broodschrijvelaars.
Dat we dat nog mogen beleven : het Vlaams Belang eindelijk aan de belse vleespotten, niet om daarvan mee te profiteren, maar om ze te beschermen in de Grote Verdeling waarvan onze kleinkinderen nog op school zullen moeten leren. Ik stel voor dat wij, Bloggers voor de goede zaak, de hoofdstukken mogen schrijven die precies gaan over het Hoe? en het Waarom? van deze scheiding .Het worden echte pareltjes van trots!
Wat ondertussen ook goddelijk is, is dat het boek in onze eigen taal geschreven is. Zonder meegeleverde vertaling! Als boodschap voor de Franscouillons kan dat tellen! Was den Bart ook maar zo begost , vandaag meer dan drie maand geleden! Alles zou al lang achter de rug zijn. t Is precies alsof er gewacht werd op dat boek van Annemans, die in extremis als ondertitel meekreeg Plan B, namelijk hetzelfde plan B als warmee de PS komt te dreigen. Die weten dus ook waar Abraham de mosterd haalt ..
Ondertussen zijn drie van de zes maanden voorbij, waarin den Belgiek had kunnen schitteren als Europees Voorzitter We moeten het nog altijd rooien met de langbenige leden van de vorige regering, deze van Lopende Zaken .die nu, tot leedvermaak van de internationale waarnemers, rap Weglopende Zaken aan het worden zijn ..
In mijn omgeving zijn er al heel wat varkentjes besteld voor de dag der calamiteiten, als er vonken zullen vliegen in plaats van verwensingen. Het zijn allemaal speciale lang-snuit varkentjes met mooie gedraaide Islam-bestendige staartjes. Die beestjes zijn eerder zeldzaam, omdat ze in korte tijd in de hoogste versnelling moeten kunnen gezet worden. Ze worden inderdaad maar ten tonele gevoerd met die extra lange snuit, de dag dat t vertelselke is UIT ..
Ik vertel U niks nieuws : iemand die niet snugger is, of onhandig, is ofwel dom, ofwel aartsdom. Van deze laatste soort is er in ons Kerkbestuur een frappant voorbeeld uit het aartsbisdommelijk paleis : de dwerg Godfried Danneels, de Kanegemnaar (zijn herkomst alleen moest voor Rome een lichtje hebben doen branden : een Kanegemnaar weet spreekwoordelijk nooit van niets : hij is lijk Manuel uit Fawlty Towers, even potsierlijk in de persoon van Danneels: I am from Barcelona. I knew nothing .Het verschil tussen beide scherts-personages is, dat Manuel alleen kruiperig doet, en Danneels gemaakt-kruiperig, gecombineerd met uiterst hautaine trekjes .
Goddank is aan het lamlendig bestuur van Godfried eindelijk een einde gekomen, en zal zijn opvolger, André Mutien Coer-de-Lion (Lion-Heart, Leonard) hopelijk genoeg gezag in zijn botten hebben om het Geloof der Vaderen van de totale ondergang te redden. Gelukkig is daar op het gepaste moment het positief geluid van Paus Benedictus XIV, om zoveel mogelijk terug te grijpen naar de oude vertrouwde Latijnse ritus en de vroegere vertrouwde Liturgie. Die vergezelden U van de wieg tot het graf, en iedereen voelde er zich thuis. Ongelovigen noemden het poespas en hocus-pocus, al waren ze diep in hun hart nog geen klein beetje afgunstig .Het is/was lijk met Stella : echte mannen weten waarom. Zo voelden/voelen ze zich!.... Hopelijk zullen de kerkklokken s zondags binnenkort niet meer vruchteloos oproepen om ter kerke te gaan. En zal de spot voor het geringe aantal gelovigen achterwege blijven. Of de kerkgangers op zondag ooit zoals voorheen in grotere getallen zullen op straat komen dan de Muzelmannen die afzakken voor het Vrijdag-gebed naar hun Moskee, is een open vraag. Die moet niet eens gesteld noch beantwoord worden : we zijn als er niet iets dringend gebeurt, reeds in de laatste fase, die waar het verbod op de christelijke geloofsbelijdenis boven ons hoofd hangt ..Als straks Turkije bij Europa gevoegd wordt, is het al bijna zo ver : ze zullen zich rap beledigd voelen en bijgevolg rap maatregelen eisen
Danneels draagt een verpletterende verantwoordelijkheid, niet alleen voor de zedenverwildering en de daaruit volgende misbruiken (misbruiken? Waren dat niet eerder vaste gebruiken geworden?) in de Kerk, maar ook voor de gestage achteruitgang van het Geloof der Vaderen. Het is maar de vraag, of Rome zelf niet verscheurd wordt door twijfel : de hand reiken naar Muzelmannen wier handen ruiken naar de scherpe geur van buskruit en druipen van het bloed. Misschien dat, 1.000 jaar na de Eerste Kruistocht, een resoluut gebaar moet gesteld worden. Door de andere wang aan te bieden, geraakt men, zoals geweten is, op het Kruis.
Het is met de pedofilie in de Kerk lijk met de zaak Dutroux : de put wordt gevuld als het kalf verdronken is. Er blijken nu hervormingen op komst te zijn, op basis van de ervaringen van de Commissie Adriaenssens, waardoor op school de juiste sfeer zou geschapen worden. Waarschijnlijk aan de hand van stripverhalen die niets aan de verbeelding overlaten .Moet nog worden nagegaan : gaat de Islam-jeugd geen verkeerde conclusies trekken? Geen traumas oplopen? Daar hebben ze toch het systeem van de kind-huwelijken waar Mohammed het goede voorbeeld in gaf?
Natuurlijk zal er weer een nieuwsoortig vocabularium ontstaan met verbloemend maar tevens zeer expliciet taalgebruik rond al die dingen van Pis en Kak. Zo iets lijk het werkwoord vrijen heeft moeten ondergaan sedert de seksuele bevrijding in het land is gekomen. Dat onschuldig werkwoord, meer de weerspiegeling van een toestand dan van een handeling, heeft stilaan een totaal andere betekenis gekregen. Vroeger kwam een jongen die verkering had, een vrijer dus, te vrijen aan huis bij het meisje, en ging het koppeltje daarna, de vrijers dus, braafjes een wandelingetje maken in de natuur. Er waren toen ook wel de bijtjes en de bloemetjes, maar die den toen wat ze al eeuwen lang gedaan hadden : daar staan mooi te zijn Men was voor donker thuis en Pa & Ma sliepen gerust. Wippen als de konijntjes zat er toen niet in .
Als een bezorgd ouderpaar nu verneemt dat hun dochtertje van 12 jaar aan het vrijen is met de buurjongen in de bosjes, dan kijken ze elkaar bezorgd aan : ze heeft toch wel, op raad van moeder, haar voorzorgen genomen, zeker!?
We lezen vandaag is de Schandaard :
Nog deze week zal de katholieke onderwijskoepel een handleiding klaar hebben voor scholen en internaten over hoe te handelen mochten er nog zaken van seksueel misbruik naar boven komen. Dat maakt de Guimardstraat bekend in een reactie op het rapport-Adriaenssens.
"De tekst moet onze scholen en internaten duidelijk maken hoe te handelen als er dossiers van misbruik naar boven komen", stelt Willy Bombeek, woordvoerder van het Vlaams Secretariaat voor het Katholiek Onderwijs. "Naar aanleiding van alle onthullingen leek het ons nuttig om de scholen op alle vlakken informatie te geven. We willen dat ze weten hoe ze juridisch en tuchtrechtelijk moeten reageren, maar ook welke pedagogische aanpak ze kunnen gebruiken en waar ze terecht kunnen voor een zo correct mogelijke slachtofferhulp. De nota moet nog gefinaliseerd worden, maar we hopen de tekst komende week helemaal klaar te hebben".
Het katholieke onderwijs wil zijn instellingen wapenen voor wat mogelijk komen gaat, benadrukt Bombeek. "We handelen niet naar aanleiding van concrete dossiers of problemen waar we op dit moment weet van hebben, laat dat duidelijk zijn. We willen vooruitziend zijn. Het is niet ondenkbaar dat er door al wat nu gebeurd is de komende weken nog zaken zullen komen bovendrijven", luidt het.
Ook Jan Willems, verantwoordelijke van de dienst internaten van de Guimardstraat, zegt geen weet te hebben van actuele dossiers. "Ik zit hier zes jaar en in al die tijd is er geen klacht geweest. Ik heb ook geen dossiers geërfd van mijn voorgangster". (Kim Herbots)
******************
Deze Man Zal Nooit Veranderen
By Alexandra Colen Created 2010-09-11 14:01
De reactie van Kardinaal Danneels op het rapport van de commissie Adriaenssens toont dat deze man nooit zal veranderen. Hij maakt er zich vanaf met de mededeling dat hij "wil nogmaals zijn oprecht medeleven met de slachtoffers en hun familie uitdrukken voor het leed dat hen is aangedaan en wat gepraat over structuren, alsof hij er zelf helemaal niets mee te maken heeft. Nochtans is hij de hoofdverantwoordelijke voor de jarenlange miskenning van de klachten van slachtoffers en hun families. Hij is degene die zich onbereikbaar maakte voor de gelovigen die met mistoestanden in de Kerk werden geconfronteerd en erover wilden praten.
Toen ik hem in 1998 uitleg wilde vragen over de inhoud van het pedofiele godsdienstboek Roeach dat mijn kinderen op school moesten gebruiken maakte ik kennis met zijn klassieke tactiek: zorgen dat hij niets wist door elke ontmoeting met de klagers te ontwijken, en wanneer die volhardden hen ongeloofwaardig pogen te maken. In mijn geval gaf hij keer op keer niet thuis voor mijzelf en honderden gelovige ouders die aan zijn deur stonden. Via de pers stelde hij mijn bedoelingen in vraag terwijl ik persoonlijk berispt werd omdat ik als gelovige ongehoorzaam zou zijn aan de Kerk. Vele ouders die ik naar aanleiding van deze zaak ontmoette hadden gelijkaardige ervaringen. Met wollige praat en sussende uitdrukkingen van medeleven werden ouders met klachten afgewimpeld. Hij was nochtans de persoon die had moeten onderzoeken en maatregelen nemen.
Wat Rik Torfs beweert is niet juist. Het woekeren van pedofielie en kinderverkrachting in de Vlaamse Kerk is niet het gevolg van foute structuren, maar van individuen die weigerden hun verantwoordelijkheid op te nemen. Elke leerkracht, schooldirecteur, pastoor, bisschop en aartsbisschop die weigerde opmerkingen en klachten van ouders ernstig te nemen, die naliet maatregelen te nemen in de eigen school, parochie of bisdom, heeft mee de cultuur gecreëerd waarin de pedofielen vrij hun gang konden gaan en de levens van honderden, duizenden kinderen en hun families verwoesten.
Pssst
Voor wie meer wil weten over Alexandra Colen : een ander aspect van de rechtlijnigheid der Vlaams Belang-mensen die daarom zeker niet allemaal van hetzelfde gedacht zijn : http://www.alexandracolen.nu/duivel-in-de-kerk
U bent er voor, of U bent ertegen, maar in ieder geval kunnen we haar geen gespleten tong verwijten
WEERAL SAMENZWERINGEN MET BUITENLANDSE MOGENDHEDEN
.
WEERAL SAMENZWERINGEN MET BUITENLANDSE MOGENDHEDEN
Een lieve kindervriend
Maar groot staatsman? Hangt grotendeels af
of vroegere doofpotjes gedekt blijven .
o-o-o-o-o-o-o-o-
Neen, dit is geen stukje over vriendschap tussen volwassenen en kinderen. Het is een verhaal dat ons op een ander gebied bekend voor komt : buitenlandse politieke partijen komen met advies en vooral veel geld om hun arme lotgenoten binnen onze landsgrenzen belangeloos bij te staan. In de jaren 40 was dat, als om prijskamp, de Waalse Rexisten, de Vlaams VNV-ers en de belgicistische Verdinasos, allemaal even geliefd door Het Derde Rijk, om het maar bij die 3 te houden. Achteraf, na de oorlog, heeft men dat een levende schande gevonden. Waar die arme Socios nu het water aan hun lippen voelen staan, komen de Fransen afgezakt. Heel zeker zonder de minste bijbedoelingen.
De Vlaamse gazetten? Die verzwijgen die collabo-toestanden van hun Waalse, Brusselse en Vlaamse geestesgenoten : het zijn maar de Vlaamse Nationalisten die aan landverraad kunnen doen, hé .
Nu iets anders, dat aansluit bij de inleiding en onrechtreeks volgt uit dergelijke scheve toestanden. De toekomstige Premier bij Barts genade, homo-Elio heeft onlangs de aandacht gekregen van Marc Grammens in zijn Journaal. Als ik bij deze dus lasterpraat verkoop, is dat in onderneming en niet uit mijn eigen persoonlijke duim gezogen. In Engeland schijnt er een soort grootscheepse retrospectieve in voorbereiding te zijn, tegen de dag dat Di Rupo het land zou mogen/kunnen leiden. Al de dolle verhalen over pedofilie, kinder-hoererij, enz, bewijzen en getuigenissen inclusief, zouden ergens in bepaalde doofpotten opgeslagen liggen, tot hun tijd gekomen is. Voor wie weet met welke smeuïge verhalen de Engelse boulevardpers durft buiten te komen, belooft dat. Zeker voor Di Rupo; die geen onbeschreven blad is .
He failliete Wallonië en het nog faillieter Bruxelles zouden gaarne onder de Franse paraplu kruipen en de dag dat zoiets staat te gebeuren, barst de bom in Engeland ..
Wedden dat er die dag aan het Atomium geen nachtelijk vuurwerk zal zijn? Over de taalgrens zal er trouwens alom duisternis en schaamte heersen. Langs onze kant zullen de feestvuren dag en nacht blijven branden en wat meer is : de Exodus van die vele overtalrijke gelukzoekers zal al ingezet zijn.
Gelieve nu, liefst rechtstaand en de Bravezeun neuriënd,overgaan tot de lezing van Le Soir, die hoe-is-t-in-s-hemelsnaam mogelijk, iedere dag lezers verliest .
o-o-o-o-o-o-o-o-o-
Le PS français en visite à Bruxelles
Onderkant formulier
Les socialistes français soutiennent leurs homologues belges qu'ils ont rencontrés ce lundi à Bruxelles et leurs deux partis PS et SP.A, dans les difficiles discussions et négociations auxquelles ils participent pour mettre fin à la crise qui frappe leur pays.
La crise belge est l'expression d'un malaise plus large qui frappe les différents pays européens où, sous les effets de la crise et à l'épreuve de la mondialisation, la solidarité est menacée par la peur de la perte d'identité, par le repli et la xénophobie, poursuit dans un communiqué le député Jean-Christophe Cambadélis, secrétaire national à l'Europe et à l'international du Parti socialiste français.
Le PS français souhaite une issue positive qui assure à la Belgique la stabilité, qui réponde aux aspirations des peuples, qui fournisse aux régions les compétences nécessaires et qui respecte les différentes communautés linguistiques et culturelles qui la composent, poursuit-il.
M. Cambadélis et François Loncle, député et membre de la Commission des Affaires étrangères de l'Assemblée nationale ont rencontré les deux partis socialistes belges, SP.a et PS, pour mesurer sur place les enjeux et les risques de la crise institutionnelle qui touche la Belgique depuis plusieurs mois.
Le chef des socialistes francophones, Elio Di Rupo, a renoncé à former une coalition gouvernementale faute d'accord avec deux partis flamands sur l'avenir du pays.
Plusieurs responsables francophones, essentiellement socialistes, ont dans la foulée évoqué un plan B, qui verrait la Flandre (nord, néerlandophone) quitter le giron belge et les francophones (sud) prendre leur destin en main.
o-o-o-o-o-o-o-
JaJa, wij Vlamingen zullen op een mooie dag uit de beschermende belse cocon gewipt worden, en de Franscouillons zullen hun eigen noodlot ter hand nemen. Machtig vooruitzicht!
Over de vorige politieke generaties, die niet alleen veel slechter was (=niet beter), is het laatste woord nog niet gezegd! Dat ze daarenboven nog de euvele moed hebben, om hun gezicht te laten zien Den Kleinen Eyskens) en zelfs nog durven zeggen hoe zij het zouden doen (mekaar beter kennen : zie Schiltz en zijn Waalse vriend) : het is wraakroepend en (voor wat betreft de O! zo christelijke CVP, een zonde tegen de H. Geest voor dewelke er volgens de katholieke leerstellingen hier op deze wereld geen vergiffenis mogelijk is .
Enerzijds verdienen ze niet beter dan te worden gevierendeeld, geradbraakt, en daarna opgehangen te worden, voor zover men ze niet in een tonnetje kan nagelen en in de krater van een vulkaan dumpen. Anderzijds moeten wij hen dankbaar zijn voor hun gepruts, want op die manier werd Vlaanderens lijdensweg een goed stuk ingekort.
Ik zou derhalve voorstellen, dat de levenden en de doden, samen in een gesloten recipiënt dat ontsnappen onmogelijk maakt, zonder parachute zouden worden gedumpt in de afgrond van de Staatsschuld. Wel te verstaan, nadat hun namen eerst vereeuwigd werden op een daartoe nog op te richten massaal monument voorstellende de afgrond der Staatsschuld. Misschien dat ze dan meteen in dat monument kunnen gedumpt worden! Is een even surrealistische gedachte als het einde van deze surrealistische staat België ..Dat monumetn zouden wij, Vlamingen, Ground Zero kunnen noemen ..
Inderdaad : het spel zit op de wagen! Rien ne va plus en we moeten ermee stoppen. Vandaar mijn beeldspraak van de hooiwagen : het hooi, de lading, geraakt niet vanzelf op de wagen : daar is menselijke tussenkomst voor nodig Onder andere ene zekere Guy Mathot (PS) blijft als voortrekker van de miserie scherp afgetekend staan Hij was namelijk van oordeel dat het gat in de begroting vanzelf was ontstaan en wel weer vanzelf zou weggaan .De man is al gestorven, maar zijn zoon leeft
Met de mislukking van Di Rupo lijkt het einde van België dichterbij, schrijft Johan van Overtfeldt. Maar laten we die mislukking niet te snel op het conto van de onderhandelaars schrijven.
Tijdens de finale uren van de preformatie-opdracht van Elio Di Rupo liet Philippe Moureaux, één van de boegbeelden van de PS in Brussel, zich ontvallen dat de Franstaligen zich maar beter beginnen voor te bereiden op alternatieve scenario's. Geconfronteerd met de vraag of hij daarmee de splitsing van het land bedoelde, antwoordde Moureaux bevestigend. Vergelijkbare geluiden kwamen het voorbije weekend van andere PS-toppers als Laurette Onkelinx en Rudy Demotte. Allicht maken deze uitlatingen deel uit van een politieke strategie van de PS maar het is toch wel du jamais vu dat Franstalige politici zich over het heikele thema van de eenheid van het land zo expliciet in negatieve zin uitlaten.
Het staat buiten kijf dat met de mislukking van Di Rupo's missie de splitsing van het koninkrijk België hoe dan ook weer een stapje dichterbij gekomen is. Voor velen geeft deze evolutie duidelijk aan dat de politici van deze generatie het qua bekwaamheid en inventiviteit duidelijk moeten afleggen tegen hun voorgangers, die finaal altijd wel met een oplossing voor het Belgische kluwen op de proppen kwamen. Gegeven de complete patstelling van dit moment klinkt deze vaststelling logisch - maar toch is ze fout.
Brussel, de financieringswet, BHV, de verdeling van de bevoegdheden binnen de Belgische staat, de precaire toestand inzake budget en overheidsschuld, het zijn allemaal problemen die we al veel langer meesleuren dan dat de meeste politici die met Elio Di Rupo aan tafel zaten, meedraaien in de politiek. Sommigen onder hen waren zelfs niet eens geboren op het moment van verwekking van sommige van de demonen die ons vandaag het Belgische leven zuur maken. We maken in deze discussie het onderscheid tussen de problematiek van de staatsstructuur en die omtrent het budgettaire en economische.
De hervorming van de Belgische staatsstructuur is al decennialang aan de gang en werd van in den beginne fout gemonteerd, zowel wat betreft bevoegdheidsverdeling als zeker wat betreft de financiering van gewesten en gemeenschappen. Leuvense professoren als, onder meer, Dirk Heremans, Theo Peeters en Paul Van Rompuy documenteerden de voorbije dertig jaar uitvoerig die foute constructie. Er kwam steevast politiek loodgieterswerk aan te pas om, gezien de eisen van Franstaligen en Vlamingen, tot compromissen te komen. Politiek overleven werd een doel op zich in al die evenwichtsoefeningen. De efficiëntie en de duurzaamheid van het systeem dat men opzette, was in het beste geval een bijgedachte, een voetnoot.
Zo bleef de essentiële eigen financiële verantwoordelijkheid van gewesten en gemeenschap in België altijd in belangrijke mate dode letter. Bespreek dit met beleidsverantwoordelijken uit andere federaal georganiseerde landen als de Verenigde Staten, Canada, Duitsland of Zwitserland en binnen de kortste keren krijg je de vraag voor de voeten: 'Hoe kan jullie systeem in godsnaam werken?' Wel, het werkt niet. Wij institutionaliseerden het consumptiefederalisme met als gevolg verspilling, slechte service aan de bevolking (en de ondernemingen) en toenemende aversie van de goegemeente tegenover alles wat met overheid en politiek te maken heeft. Kortom, de situatie zoals ze er op het einde van de zomer van 2010 belabberd bij ligt.
Wat de budgettaire toestand van het land betreft, gaat de ontsporing terug tot het einde van de jaren zestig toen via een royale uitbouw van de sociale zekerheid en een roekeloos beleid van publieke werken de begrotingen zelfs bij economische hoogconjunctuur in het rood doken. Gedurende de jaren zeventig en tachtig rolden verschillende zware recessies over ons heen die het spoor van de deficits enkel maar dieper en roder maakten. Er kwamen wel pogingen tot saneren maar die gingen nooit tot op het bot. Na de Maastricht-normen voor de toetreding tot de euro op het einde van de jaren negentig gehaald te hebben, zat de klad er helemaal in. De paarse regeringen lieten geen grote deficits meer ontstaan, maar saneerden niet, ondanks het feit dat zij de problematiek van de financiële gevolgen van de vergrijzing van de bevolking duidelijk aan de orde stelden. Doekjes voor het bloeden als het Zilverfonds stelden nauwelijks iets reëels voor.
En dan kwam daar plots die bankencrisis van 2008 aanrollen, gevolgd door de zwaarste recessie sedert de Tweede Wereldoorlog. Uiteraard slaat in zulke omstandigheden de overheidsbegroting tilt. En dat is op zich nog niet zo erg want de overheid moet nu eenmaal in dergelijk abnormale omstandigheden voor een stuk als schokdemper optreden. Het probleem is natuurlijk dat zij dat in België vandaag dient te doen tegen de achtergrond van, ten eerste, een nog altijd hoge overheidsschuld (het gevolg van veel te laks beleid in de decennia voordien) en, ten tweede, met op de achtergrond de zware budgettaire kost van de vergrijzing die er hoe dan ook komt aanrollen.
Dat we vandaag in België en in Vlaanderen voor grote uitdagingen staan is een eufemisme. De hervorming van de staat en de fundamentele sanering van de publieke financiën staan daarbij centraal. Voorgaande generaties van politici mismeesterden beide thema's ten gronde en kregen toch vaak het etiket van groot staatsmanschap opgekleefd. Door allerhande omstandigheden - niet in het minst omdat de staatskassen nu echt leeg zijn en het klassieke recept van de wafelijzerpolitiek dus niet meer kan gebruikt worden - moeten de problemen nu ten gronde aangepakt worden. De huidige generatie politici dient nu, bij wijze van spreken, het nucleaire afval, achtergelaten door de vorige generaties van loodgieters en evenwichtskunstenaars, te gaan opruimen. Het zal hen misschien een beetje helpen als de goegemeente stopt met de verwijzingen naar vorige generaties van politici die het allemaal veel doortastender en creatiever aanpakten. Die verwijzingen zijn fout
Elio Di Rupos ultieme poging om een compromis te bereiken over BHV, Brussel en de financieringswet is mislukt. Na lezing van de tekst die zowel door Knack als De Standaard werd gepubliceerd kan men niet anders dan een zucht slaken van opluchting: dit is werkelijk een hallucinant voorstel. Eens Anders lezen.
Een eerste bevreemdende indruk is de onvoorstelbare schrik die spreekt uit het voorstel. De verlatingsangst bij de Franstalige bevolking waarover dS berichtte (7/09) is ook in dit document duidelijk voelbaar. Of wat dacht u van het voorstel om de mobiliteit, verkeersveiligheid en wegenwerken in de Vlaamse rand rond Brussel te onderwerpen aan een bijzondere wet waardoor Vlaanderen telkens de toelating moet krijgen van de andere twee gewesten, BHG en Wallonië, wanneer het de mobiliteitssituatie wil aanpassen. Een bijzondere wet die met een bijzondere meerderheid moet goedgekeurd worden en dus opnieuw een grendel schuift voor de Vlaamse autonomie zelfs in het eigen gewest. Blijkbaar heeft het beeld dat geschetst werd in de nepuitzending Bye Bye Belgium, waarbij de Brusselse tram niet mocht doorrijden naar Tervuren nu ook al de geesten beneveld van de preformateur en de PS. Daar is maar één woord voor: hallucinant
Een tweede belangrijke bedenking is dat Bart De Wever in een reactie op Canvas duidelijk liet verstaan dat niet enkel de koppeling van geld voor Brussel met de financieringswet essentieel was maar dat er nog andere losse eindjes waren zonder oplossing. Waarover zou hij het dan hebben?
Na een kritische lezing blijkt dat de Franstaligen absoluut niet opgeschoven zijn richting Vlaamse verzuchtingen, integendeel de allesoverheersende indruk is dat vooral Franstalig Brussel versterkt uit het dit voorstel komt, ten nadele van de Vlamingen zowel in als rond Brussel. Als rechtvaardiging voor de bijkomende 500 miljoen euro verwijst de nota naar een Franstalige studie van 2003 (Facultés universitaires Saint Louis) en dat roept uiteraard vragen op. Het zou niet de eerste keer zijn dat een wetenschappelijke instelling een resultaat op maat aflevert. Voor zover bekend bestaat er géén studie die zowel de baten als de kosten van de hoofdstedelijke functie in rekening brengt. Een dure cheque voor een behoefte die de toets met de werkelijkheid niet doorstaat? Maar laten we even de cijfers terzijde laten en lezen hoe Di Rupo de toekomst van de Vlamingen ziet in Brussel: Zo schrijft hij over de taalwetgeving dat men zal waken over een onthaal in twee talen in de ziekenhuizen, politiecommissariaten en de smug. Hoe kan Vlaanderen na zoveel jaren van tekortkomingen in de toepassing van de bestaande taalwetgeving nog enig vertrouwen hebben in men. Daarenboven betekent het dat voor het onthaal de individuele tweetaligheid niet meer nodig is. Terug naar de tijd van de Nols loketten in Schaarbeek? Voor de ééntalige politieagenten wil hij een practische oplossing zoeken. Concreet: tweetaligheid hoeft niet meer en wellicht denkt men aan nepstatuten om deze taaleis te omzeilen. Verderop staat overigens met even zoveel woorden dat de gemeentelijke en gewestelijke diensten tweetaligheid zullen zijn. Opnieuw vervalt de individuele tweetaligheid waardoor de dienstverlening voor Nederlandstaligen zal verminderen. Is dát een teken van respect?
Over de aanpassingen van de Vlaamse vertegenwoordiging en deelname aan het beleid heeft hij eveneens enkele pijnlijke verrassingen in petto.
Met het schrappen van het verbod op tweetalige lijsten wordt de deur opengezet voor de Vlamingen van dienst die voor een bord linzensoep graag hun taal en cultuur zullen overboord gooien. Géén denkbeeldige situatie als men de Pascal Smets (SP.A), Sven Gatz (Open VLD) en andere Van Hengels bezig hoort. Voor zeer veel weldenkende Vlamingen is dit gewoon een stap naar de politieke uitschakeling van de Vlaamse beleidsdeelname in de eigen hoofdstad waarvoor we dan nog moeten extra geld betalen. Je moet maar durven.
Verder zijn er nog enkele onduidelijke voorstellen die met de grootste aandacht dienen bekeken te worden: zo is er sprake van constitutieve autonomie (voor Brussel) maar zonder de minste details. Verder wordt de taakverdeling binnen het BHG (zeg maar een beter bestuur) doorverwezen naar een werkgroep die voorstellen zal formuleren. Met andere woorden, het zal voor Sint Juttemis zijn.
En kijk eens aan, de zogezegde louter economische samenwerking tussen Brussel en zijn periferie (herinner u de oproep van zowel Vlaamse als Franstalige middenveldorganisaties) krijgt zowaar een exclusief politieke inhoud. Deze metropolitane gemeenschap zal bestaan uit vertegenwoordigers van de drie gewesten en geregeld worden door een bijzondere wet (nog maar eens een grendel). Wie dat leest denkt ongetwijfeld meer aan een carcan dan aan samenwerking.
Kortom, de eisen die de Franstaligen stelden in het ultieme compromis kunnen door géén enkele Vlaamse partij tenzij een Belgischgezinde aanvaard worden. Noch N-VA, noch CD&V zullen hun achterban kunnen overtuigen om dergelijke toegevingen te doen én daarbovenop nog 500 miljoen extra betalen. Ik denk dat Bart De Wever met zijn losse eindjes nog héél beleefd gebleven is, maar wellicht in zichzelf denkt: met alle Chinezen, maar niet met den dezen.
Wil iemand Elio Di Rupo en de Franstalige Brusselaars eens laten weten dat de Ultieme Hallucinatie, een Vlaams café in Brussel, al jaren dicht is en een Franstalige versie voor de Vlamingen al even du temps passé is. Of vergis ik mij?
Caro Elio, Chi troppo vuole, nulla stringe. Pietro
*********************
Pssst
Zo iemand, die teveel wilt, noemen wij in Vlaanderen een gulzigaard. Een éénbalg, als U een woordje West Vlaams wilt .Liever zou ik hem, ipv in zijn moedertaal een deftig spreekwoord na te geven (Wie teveel wil, bekomt niets) zou ik hem in de taal die hij ten aanzien van de hele wereld zo heeft geradbraakt, gewoon de wind van achter wensen. Pas op : zeg niet le vent dans le dos parceque, parceque, je weet wel, hé, de man is homo en misschien heeft hij niets liever dan de wind in t gat, lijk ze in West Vlaanderen zeggen .
De vraag die ons nu moet bezig houden ivm met die man is, binst dat Bollie en Billi aan het zapzeveren zijn, is : doet hij het, of doet hij het niet .Valt hij, of valt hij niet?Want als hij afgedaan heeft in de transformatie is meteen zijn lot als Chef van de PS ook getekend .
Er wordt voor die man best een goed postje gezocht in het Europa-circus. Misschien als leeuwentemmer, want in Europa kunnen, buiten de mensen van het Vlaams Belang, alleen maar personages terecht die elders hun onkunde hebben bewezen. Zie Guyocchio .Zie Ouielfriede Martèns ..Zie Napoleon de Gucht .
Er zijn zo van die dagen dat ik de opvoeding van ons Moeder voor een tijdje opzij wil zetten. De aanleiding daartoe is telkens, zodra ik iemand ontwaar, hoor, zie, lees die zijn/haar vele talenten, die ze onmiskenbaar bezitten, niet oor Vlaanderen hebben gebruikt, maar juist bij Moeder Vlaanderen zijn gaan putten ten persoonlijken titel. Neem nu die zurkeltrut (dat is een trut die doet denken aan zure zurkel) Fientje Moerman, dat omhooggevallen bourgeois-vrouwtje, dat pronkt op Wikipedia onder haar foto, met de titel Vice Minister President van Vlaanderen ..alhoewel ze dat al drie jaar niet meer is, zoals ze enkele lijntjes lager zelf zegt (tot 2007) in haar CV .
Het mens komt nu weer in beeld, en wel langs haar smalste zijde
*********************
Ontslag Aernoudt als topambtenaar was ongewettigd
Het ontslag van Rudy Aernoudt als secretaris-generaal van het Vlaams Departement Economie, Wetenschap en Innovatie was niet gewettigd. Dat heeft het Arbeidshof van Brussel vrijdag geoordeeld, meldt het weekblad Trends dinsdag. Aernoudt krijgt een schadevergoeding.
Aernoudt was destijds kabinetschef op het departement van Vlaams minister Fientje Moerman (Open VLD), maar werd in september 2007 ontslagen omdat hij kritiek had op politieke benoemingen die Moerman deed. Hij sleurde de minister mee in zijn val.
De Vlaamse regering moest bij het ontslag de afweging te maken of door deze kritiek 'de samenwerking onmiddellijk onmogelijk was', zegt de rechtbank. Bovendien mocht de Vlaamse regering zich, 'gelet op de gespannen verhouding' tussen Aernoudt en minister Moerman, niet alleen te steunen op de voorstelling van die laatste, luidt het in het arrest.
Passage
Aernoudts raadsman, Rafaël Claes, vindt vooral de sterk onderbouwde passage in het arrest waarin het Arbeidshof aangeeft dat een zorgvuldige werkgever er goed aan doet zijn werknemer vooraf te horen vooraleer over te gaan tot een ontslag om dringende reden, erg belangrijk.
'Ik ben vermoedelijk te integer om aan politiek te doen, of noem het te naïef. Maar mijn ideeën over goed bestuur, efficiënt gebruik van de belastinggelden en het belang van een sterk federaal België zal ik blijven verdedigen, waar dan ook en zo nodig tegen de stroom in. In die zin hoop ik dat dit arrest anderen er zal toe aanzetten om het rechte pad te bewandelen en zo nodig misbruiken aan te kaarten', stelt Aernoudt.
Cassatieberoep
Vlaams minister-president Kris Peeters wijst er in een reactie op dat het ontslag van Aernoudt volgens het arrest terecht was en dat er sprake was van een professionele fout door Aernoudt. Alleen het hoogdringend karakter werd niet erkend.
De Vlaamse regering onderzoekt nog of ze in cassatie gaat tegen het arrest.
*********************
Pssst
De schade die dat mens, eerst wetens en willens door haar aangebrande benoemingen van vriendjes op hoge vetbetaalde postjes (zitten die daar nog?), dan door het aan de deur zetten van haar kabinetschef die dat had uitgebracht, en nu door de schadevergoeding die WIJ, de Vlaamse belastingsbetaler, hem moeten vergoeden wel : die schade is niet te berekenen, maar ze is astronomisch hoog!
Ik zou ze, zo voor de vuist weg, begroten op het bruto bedrag dat een gekwalificeerde top-juriste (en dan denk ik aan Anke Van der Meersch) in tien mensenlevens kan verdienen. Te verhalen op de schuldige, tot in de tiende generatie!
Hoe ik daar toe kom? Een oorlogsburgemeester, senator en aangesteld door de belse Commissariaat-Generaal, die onschuldig op middelbare leeftijd tot de dood met de kogel veroordeeld werd, diende naast zijn leven, nog huizenhoge boetes te betalen die verhaald werden tot op zijn erfgenamen. Zijn misdaad? In troebele tijden de belse wetten hebben doen toepassen, zonder één frank schade voor de samenleving! Dit alles, het leven van de 57-jarige Leo Vindevogel (**), die gefusilleerd werd nadat amper zijn diplomatieke onschendbaarheid in extremis werd opgeheven, stel ik gelijk aan 1 jaar beroepsleven van die zurkeltrien. Haar misdrijf (de schade) is niet alleen bewezen, ze ligt tientallen malen hoger. Dus is de factor 10 nog een zeer milde straf, want haar leven blijft gespaard.
Of zou het misschien kunnen, dat de oorlogskas van de VLD aansprakelijk kan gesteld worden? Louter en alleen de toepassing van wat gevraagd wordt van de Kerk en van Danneels als werkgever van Van Gheluwe ..
(*) Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Fientje_Moerman = Joséphine Rebecca Marie Julienne Bertha (Fientje) Moerman van de Pest Voor Vlaanderen : zo weet U meteen welk hoogburgerlijke Gentse hoofvlakke U in de kuip hebt ..Het mens is Licentiate in de Rechten : hoe is da naa meuglijk!
Toen Paus Woytila in Ieper was (1985) had ze in Gent (heel moedig) plakkaten laten plakken met daarop De Paus! Hij ka, ze kussen. Nu zeggen wij : Joséphine Rebecca Marie Julienne Bertha Moerman : ge kunt ze kussen
Nu de PS mijn/ons pensioen belooft quasi te verdubbelen tot 1.500 per maand (hoogst waarschijnlijk misdaad-geld, maar geld heeft geen reuk), ben ik zinnens bij hen een lidkaart te kopen, die pas zal betaald worden na dat eerste super-de-luxe pensioen! Mat dat geld kunnen wij regelmatig, wat wij zeker niet mogen vergeten in een in het Fransoos gesteld begeleidend briefje te vermelden, een ticket te kopen Roma/Brussels South en terug. Zeker voor Elio moet dat gevoelig liggen om dergelijk signaal uit zijn Vaderland, dat wij met hem hebben geruild te krijgen. Stel U de statistieken van de Ps maar eens voor : zelfs in Italia heeft de PS leden! Enne .tricheren (TRICHER in t Fransoos) hebben we bij hen geleerd : in het stemhokje kiezen we toch voor wiewe willen!
Neen! Eigenlijk is dat ook niet juist. Wij kiezen voor het Vlaams Belang niet omdat wij dat zo willen, maar omdat wij dat zo moeten! Wij moeten dat gewoon uit eerlijke schaamte daar zulks het enige is waarmee we Moeder Vlaanderen, naast deze blog natuurlijk, nog kunnen mee helpen! Om den boer op te gaan, of om te colporteren zijn we te oud geworden. Geloof me : we zouden wat graag met spandoeken meelopen, of vooral met TAK mee betogen maar eerlijk is eerlijk : wij hebben geheel ons leven juist daar gestaan, waar de klappen toevallig vielen. En dat zou nu niet anders zijn ..
Ajustering.
Ik vertrouw deze lijnen aan de ether toe, precies op het ogenblik dat mijn schoonpa + stiefma in de lucht hangen tussen Brussels Sout en Roma : ze komen hun dochter bezoeken en hun stramme leden wat bij verwarmen, die verkleumd zijn door dat rotklimaat bij hen. Beiden zijn een stuk in de 80 en Pa is een gewezen perfect tweetalig ambtenaar die ondertussen al 20 jaar misbruik maakt van zijn pensioenrechten, door te overleven. Zijn standplaats, zoals dat heet, was in hoofdzaak Brussel en ik vraag mij af wat hij zal denken over zijn opvolgers aldaar .dat die dat durven schrijven!
In zijnen tijd .waren al de gradués Walen of Brusseleirs, en hij, die zelfs gewoonlijk hun Franse geschriften en zekerlijk hun Vlaamse op taalfouten mocht verbeteren (voor deze publiek werden gemaakt), bleef op zijn honger en in zijn dubbele taalrol gemetseld. Onmisbaar voor de dienst, op die plaats ..
*********************
Verbond Vlaams Overheidspersoneel:
GEEN 500 MILJOEN VOOR BRUSSELS GEWEST,
WEL 300 MILJOEN VLAAMS GELD VOOR BRUSSELSE VLAMINGEN
De onderhandelingen in verband met de grote staatshervorming lopen spaak op de herfinanciering van het Brussels Gewest, dat 500 miljoen federale subsidies meer eist voor het dempen van zijn begrotingstekort.
Waarom dit tekort?
In de eerste plaats omdat het Gewest veel geld doorsluist naar de 19 baronieën die, op die manier, hun eigen belastingen laag kunnen houden. Maar het heeft ook te weinig inkomsten doordat het te sterk afhankelijk is van de heffing van successie- en registratierechten. Deze zijn wegens de crisis sterk teruggelopen, maar dat is een tijdelijk probleem. Maar de subsidiëring door het federale niveau hangt te veel van de inkomstenbelastingen af. De opbrengst ervan is sterk achteruitgegaan ingevolge de verpaupering van de Brusselse bevolking. Dat is te wijten aan de invoer sans frontières van laaggeschoolden uit niet-EU-landen, die geen job vinden en dus in de uitkeringseconomie terecht komen. Het Brussels Gewest eist deze 500 miljoen, bovenop de riante bevoordeling die het nu al vanwege het federale niveau geniet, onder meer via de Beliris- kredieten. Deze zouden dienen om de lasten, die voortspruiten uit de specifieke taken van Brussel als hoofdstad, te compenseren. Ze worden echter doorlopend gebruikt voor gewone gemeentelijke uitgaven, die vaak ook dienen om politieke vriendjes aan de slag te helpen.
Beter bestuur
Maar beter bestuur zou ook de uitgaven kunnen verminderen. Daarvoor is dan wel een INTERNE GEWESTVORMING nodig. In de eerste plaats door een herschikking van de bevoegdheden tussen het gemeentelijke en het gewestelijk niveau. Meer moet naar het Gewest gaan, onder meer door afschaffing van de intercommunales. Deze dienen vooral om cumulaties toe te laten. Ça grouille! Ze laten geen democratische controle toe. Afschaffen dus. Sommigen ijveren voor de eenmaking van de 19 gemeenten. De (PS)-voorzitter van de Vereniging van Brusselse Steden en Gemeenten is tegen omdat, zo zegt hij toch, de gemeente dichter bij de burger staat. Maar een gemeente van 20.000 tot 30.000 inwoners, staat die wel zo dicht bij de burger? Ware het niet beter het Antwerpse voorbeeld van districtsraden te volgen?
Oneigen uitgaven
Het Brussels Gewest doet ook ONEIGEN UITGAVEN. Zo besteedt het 250 miljoen voor zaken waarvoor in feite de Gemeenschappen bevoegd zijn.
Schuld van de pendelaars
zeggen de Brusselse politici ingevolge bijkomende uitgaven voor brandweer, openbaar stadsvervoer, enz. Maar die bijkomende kost is beperkt. En waarom vordert Brussel, zoals in Parijs gebeurt, dit tekort van de MIVB, dat hieruit voortspruit, niet na op de bedrijven, die deze kosten veroorzaken, door een contributiebelasting, door een heffing op de uitbetaalde lonen? Deze bijkomende uitgaven, die voor een groot deel het gevolg is van de hoofdstedelijke rol die Brussel speelt, brengt trouwens ook bijkomende inkomsten op.
Taalrechten van Brusselse Vlamingen ...
... staan niet op het menu van de onderhandelingen. Ze worden nochtans al sedert een halve eeuw verkracht. Het VVO wil dat hieraan een einde komt. Daarvoor is het nodig dat alle Gemeenschapsbevoegdheden in Brussel worden overgedragen aan de Gemeenschappen / Gemeenschapscommissies. Dat betekent ook de ganse welzijnssector, met inbegrip van de OCMW 's. De daaruit voortvloeiende uitgaven moeten worden gedragen door elk van beide Gemeenschappen.
300 miljoen VLAAMS GEMEENSCHAPSGELD voor Brusselse Vlamingen
Het VVO pleit ook voor een bijkomend krediet van de Vlaamse Gemeenschap ten beloop van 300 miljoen voor de Brusselse Vlamingen. In de eerste plaats voor meer en beter onderwijs, meer bepaald om de aangroei van het aantal kinderen op te vangen. Het kan eveneens helpen om de kwaliteit van het onderwijs op hetzelfde peil te brengen als in de rest van Vlaanderen. Hiervoor is ondermeer ook een betere verloning van de leerkrachten nodig, wat tot nog toe door Minister Pascal Smet wordt geweigerd
Telkens als er het afgelopen decennium van een mogelijke staatshervorming sprake was, moesten de Vlamingen eerst vertrouwenwekkende signalen uitzenden. Dat is Wetstraatees voor als teken van goede wil voorafgaande toegevingen doen.
Daardoor hoefde er achteraf natuurlijk niet meer te worden onderhandeld, denk maar aan het geld voor het Franstalig onderwijs dat bij het begin van paarsgroen in 1999 nog vóór het eigenlijke formatieberaad werd verkwanseld. Die signalen zouden dan ook meteen aangeven hoe de Vlamingen de finaliteit van de staatshervormingen zien, want de Franstaligen, ongerust als ze zijn, willen weten waar wij nu voor eens en altijd willen uitkomen. Een federale kieskring is zon signaal. Of samenvallende verkiezingen. Of een paritaire senaat. Of gewoon de drie burgemeesters benoemen. Of gewoon alle Franstaligen in heel Brussel-Halle-Vilvoorde inschrijvingsrechten toekennen. Of sans conditions préalables 500 miljoen euro per jaar méér aan Brussel geven.
Dan pas gingen ze met gerust gemoed onderhandelen. Nu, we hebben wel vaker gezien dat het signaal werd geïncasseerd en dat nadien de zaak maar bleef vastzitten. Trouwens, na de grendelgrondwet van 1970, waardoor geen enkel communautair onderwerp nog in het parlement mag worden gestemd, moeten de Belgische Franstaligen zowat het meest gerustgestelde volk in Europa zijn ... Daarop ingaan helpt dus precies zoveel als het vragen van een generaal pardon, namelijk niets.
Welnu, aan de mentaliteit achter deze Franstalige onderhandelingstactiek is na de verkiezingsoverwinning van de N-VA in juni 2010 helemaal niets veranderd. Het begint er op te lijken dat de Franstaligen het scenario van 2007, weliswaar met een beetje vertraging, en met wat meer discretie en verstand, graag willen herhalen. Als volleerde va-banquespelers durven ze het wel aan om de Vlamingen opnieuw aan een stresstest te onderwerpen. Men probeert vandaag nog altijd om met De Wever hetzelfde spel te spelen als indertijd met Leterme. Ze willen eerst nog wel eens zien of hij eigenlijk wel capabel is om compromissen te sluiten ...
Wat Leterme in 2007 en 2008 wel een paar keer heeft geprobeerd maar slechts op halfslachtige wijze, en telkens met de bedoeling terug te komen (waardoor ze nog meer met hem konden lachen), dat zal De Wever op een geloofwaardige manier moeten doen zodanig dat Milquet het deze keer ook echt gelooft. Wanneer de onderhandelingen in pseudo-onderhandelingen ontaarden, zal hij ze op een geloofwaardige manier moeten opblazen om nadien op een geloofwaardige manier terug te komen, waarschijnlijk na verkiezingen binnen het jaar en met een nog steviger mandaat in handen dan in juni.
Daarom moeten we ermee ophouden geruststellende signalen naar die mensen uit te zenden. Integendeel, de Franstaligen zitten nog altijd in een psychologisch stadium waarin het voor hen en voor ons beter zou zijn dat ze juist verontrust worden. Dat kan gebeuren door systematisch volgende punten op tafel te leggen. Gewoon enkele vormvereisten, want de eigenlijke onderwerpen staan in de Vlaamse Resoluties.
Mijn eerste verontrustend signaal (eigenlijk slechts een voorafgaand waarschuwingssignaaltje) is de eis van een democratische zetelaanpassing in het parlement. Zoals de zaken nu staan, heeft de Parti Socialiste genoeg aan 34 405 stemmen om een zetel te halen in Wallonië, de N-VA moet er 42 059 halen in Vlaanderen. Dit verschil wordt door niets gerechtvaardigd.
Het tweede verontrustend signaal aan de Franstaligen is, dat we minstens een zekere vorm van cartesiaanse logica van hen verwachten in het probleem van de bipolariteit en de pariteit. Pariteit in de regering is een Franstalige eis geweest die voortkwam uit minoriseringsangst. Vanaf de grendelgrondwet van 1970 hebben ze die pariteit verkregen. Het gaat om een pariteit tussen taalrollen, niet tussen gewesten of gemeenschappen. We blijken wat dit betreft dus toch wel degelijk met zijn tweeën te zijn in deze staat. Mijn voorstel is zo logisch als een klontje: geen pro-Franstalige pariteit in de regering zonder pro-Vlaamse pariteit in de institutionele indeling van dit land. Pariteit in de regering, maar dan ook in de principiële bicommunautariteit, de principiële tweeledigheid van de staat België. Weg met de evenwaardigheid van de drie gewesten. Het statuut van Brussel moet nu worden herzien.
Mijn derde onrustwekkend signaal vloeit voort uit het tweede: afschaffing van alle grendels. Voor 2007 besefte het publiek gewoon niet dat Vlaanderen totaal afgegrendeld is en dat de democratie in feite niet meer speelt. Eind 2007 kwam dat besef al wat dichterbij. Vandaag, na het misbruik van de splinterbom die de alarmbel is, weet en ziet iedereen het. De volgende vraag is dan of men het leuk vindt om als een gevaarlijke diersoort in een ondemocratische consensus- en compromiskooi te worden opgesloten. Deze grendels dienen duidelijk niet meer tot bescherming van een Franstalige minderheid, maar tot blokkering van een Vlaamse meerderheid, die men dan probeert wijs te maken dat dit een moderne vorm van democratie is.
Een ander gevolg van deze regeling is dat het parlement buitenspel wordt gezet, niet alleen door de macht van de partijvoorzitters, maar omdat in dit systeem inderdaad alles eerst in het formatieberaad en dan in de zogenaamde kern op voorhand moet worden onderhandeld. In de bestaande afgrendeling zit geen enkel gaatje. Dat heeft men ons met genoegen ingepeperd bij de mislukking van de stemming tot splitsing van BHV. Deze splinterbom zal nog lang rondtollen. Ik kan mij eigenlijk niet voorstellen dat een machtspoliticus daarmee kan leven. Het gevolg is in elk geval dat de grendelgrondwet zelf in vraag wordt gesteld en voorwerp wordt van politieke actie. Daaraan moeten we nu beginnen.
Maar het volstaat natuurlijk niet om alleen onrustwekkende signalen uit te zenden. Wat we nodig hebben, zijn punten waarop we klaar aangeven dat we daarop geen compromissen meer zullen sluiten. Pasmunt hebben de Franstaligen al gekregen, onder de vorm van onze financiële solidariteit. Een beetje moeilijker onderhandelen dan, maar dat is de schuld van de voorgaande compromissensluiters. Maar van nu af aan doen we dat dus niet meer. Tegenover die gulle, concrete, in duizelingwekkende cijfers uitdrukbare solidariteit van ons staan dan gewoon de nog niet gerealiseerde punten van de Vlaamse Resoluties van 1999. Die zijn voorlopig radicaal genoeg. Een totale splitsing van BHV, de fiscale autonomie, een heldere financieringswet en de uitwerking van artikel 35 van de Grondwet dat houdt in: samen beslissen wat we nog federaal willen organiseren. Concreet wil dit zeggen dat, hoezeer het ons ook spijt, de zogenaamde interpersoonlijke solidariteit mee in de waagschaal moet. Het heeft geen zin om dure eden te zweren zonder dit ultieme middel te willen of te durven inzetten.
De essentie kan nog het best worden samengevat in het volgende. Er loopt een breuklijn door Europa. Ze deelt niet alleen Europa, maar evengoed België in tweeën, van Moeskroen tot de Voer. Ze volgt de binnen-Belgische grens. Ze is mentaal, politiek en historisch gegroeid. Ze is ook structureel en economisch. En ze is economisch omdat ze mentaal is. Ten noorden van die breuklijn, die toevallig ook de lijn van de barst door België is, ligt Vlaanderen. Vele krachten, zeker ook financiële, willen ons ook geografisch doen aanleunen bij het Zuid-Europese systeem. Als men daarin slaagt, zal dat ten koste gaan van de welvaart en het welzijn van de Vlaamse bevolking. Ik zeg niet dat men over die breuklijn heen niet kan samenwerken met de Franstalige Belgen, maar ik zeg dat de geschiedenis heeft bewezen dat zulks zeer moeilijk is binnen hetzelfde staatsverband. België heeft de laatste tijd nog niet veel anders gedaan dan zich bezig gehouden met het lijmen van die tweedeling. Vruchteloos zoals blijkt.
De breuklijn ligt zo erg vast omdat ten noorden en ten zuiden ervan historische continuïteiten spelen. Wat sinds 2007 is gebeurd, heeft bepaalde wegen naar een herstel van het federalisme afgesloten. De Belgische pedagogische methodes om de barst in de geesten te herstellen zijn definitief mislukt. Er is geen weg terug. Maar er is ook zoiets als de wet van de inertie, van datgene wat is, dat uiteraard meer houvast biedt dan wat nog moet komen. Hoe doorbreek je de hardnekkigheid van het ancien régime? Met nog andere woorden: hoe maken we van die breuklijn een echte confederale grens? Want eenmaal dat is gebeurd, ligt de weg open voor totaal andere, nieuwe mogelijkheden, met name voor nieuwe vormen van confederaties met andere aangrenzende regios
********************
Pssst
Waarom niet een voorhistorisch monster, de dinausaurus José Happart belasten met een formatie-opdracht? Net als Nessie van Lake Loch Ness duikt hij af en toe op .Die man weet gewoon alles! Hij weet bijvoorbeeld dat Europa nooit de zelfstandigheid van Vlaanderen en Wallonië zal aanvaarden, uit bezorgdheid om een precedent te scheppen voor andere volkeren. De man weet dus blijkbaar niet, dat er al precedenten zijn, want dat Europa, volgens zijn eigen standregelen, het Europa der volkeren is, en niet het Europa der Staten .Tweede groot argument van die man is : de Staatsschuld. Volgens hem gaan de schikeisers massaal kiezen om hun vordering te verplaatsen naar Vlaanderen, omdat dit het rijkste land is en zij dus zullen spelen op zekerheid. Dixit José Happart, in het volle bewustzijn van zijn verstandelijke vermogens. Waarom laat hij dan Vlaanderen niet meteen alle bestuur overnemen, ook over zijn eigen verpauperd Walloië? De man is wel Ps-ser, maar als gewezen boer (Pardon: gewezen agrariër) moet hij toch weten, als een partij grond niet bewerkt wordt, dat er dan ook geen oogst kan zijn? Ik zou zeggen, Mr À Part, zeg dat ne keer tegen Uw co-compatriotes, zodat ze niet altijd voort, lijk de krekel uit het verhaal, bij de mier komen aankloppen om te overleven .
De jacht is open op zij die voor wettelijkheid kozen
Voor dat het onwettelijk verkozen parlement
de onwettige verkiezingen voor wettelijk had verklaard .
ONLY IN BELGIUM !!!!!
***********************
Jachtseizoen op BHV-dienstweigeraars open verklaard
Meer dan 2 300 burgers schreven in op de vijfde nationale oproep van de werkgroep BHV om hun medewerking aan de ongrondwettige verkiezingen te weigeren (zie voor meer info www.haviko.org) . Ongeveer 300 onder hen werden ook effectief opgeroepen als voorzitter of bijzitter van een stembureau of stemopnemingsbureau en deelden op duidelijke en gemotiveerde wijze mee waarom zij niet konden meewerken..
Deze actie heeft duidelijk gevolgen gehad op de organisatie van de verkiezingen: her en der konden kiesbureaus niet tijdig opengaan, maar vooral bleek het in veel kantons bijzonder moeilijk om de bureaus effectief te bemannen. Zo onder meer in Halle, waar daags vóór de verkiezingen nog talrijke voorzitters gezocht werden.
Opmerkelijk is ook dat heel wat voorzitters van kantonhoofdbureaus de ingeroepen grondwettigheidsbezwaren als geldige reden om niet te zetelen hebben aanvaard. Bij de vorige actie werd geen enkele BHV-dienstweigeraar veroordeeld : alle zaken eindigden ofwel met vrijspraak ofwel met verjaring.
In schril contrast daarmee staat de ijver waarmee sommige parketten ook nu weer BHV-dienstweigeraars willen vervolgen. Op dit ogenblik werd voor zover bekend, reeds tegen 55 BHV-dienstweigeraars een strafrechtelijke dossier geopend. Opmerkelijk is ook dat de parketten dagvaardingen uitbrengen zonder enig grondig onderzoek en zonder in te gaan op de door de verdediging gevraagde onderzoeksmaatsregelen à décharge. Bovendien wordt het recht op bijstand door een advocaat vanaf het eerste verhoor, veelvuldig miskend, dit in strijd met de bindende rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.
Het parket van Dendermonde spant de kroon : een tiental BHV dienstweigeraars werd gedagvaard en hun zaak werd reeds vandaag ingeleid voor de 19de correctionele Kamer van de rechtbank van Eerste Aanleg. Het nieuwe jachtseizoen op gewone burgers, die weigeren een discriminerende en ongrondwettige wet uit te voeren is dus vandaag a.h.w. officieel geopend. De pleidooien zullen gehouden worden op 25 oktober a.s.
Voorlopig kunnen reeds volgende conclusies getrokken worden :
1. De parketten zijn kennelijk niet overbelast, want ze hebben blijkbaar manschappen en tijd genoeg om gewone burgers achterna te zitten, nota bene omdat ze een ongrondwettige wet niet willen uitvoeren en niet willen meewerken aan een discriminatie ; of zijn deze zaken interessant om de statistieken op te fleuren?
2. Niet alleen de verkiezingswet is discriminerend, maar ook de wijze waarop de dienstweigeraars worden behandeld: bij een aantal onder hen werd de reden aanvaard, bij anderen niet; sommigen worden vervolgd, anderen niet.
3. Nog erger is dit wanneer men colleges van burgemeesters en schepenen, die om precies dezelfde reden van ongrondwettigheid weigerden mee te werken aan de verkiezingen van 13 juni 2010 uiteraard terecht ongemoeid laat. Maar waarom dan de gewone burgers wel achterna zitten?
4. Het politiek karakter van de diensweigeringsactie is overduidelijk, niettemin weigeren de parketten steevast de beweerde misdrijven als politiek misdrijf te onderzoeken en te behandelen. Politieke misdrijven moeten immers voor het Assisenhof worden gebracht, wat een grondwettelijk gewaarborgd recht is van de beklaagden. Eens te meer worden deze grondrechten miskend.
5. Gelukkig zijn er ook parketten waar het gezond verstand nog prevaleert : we hebben tot nog toe weet van minstens één zaak van eenBHV-dienstweigeraar bij de verkiezingen van 13 juni 2010, die werd geseponeerd.
6. Er mag van uitgegaan worden dat de rechtbanken zich niet zullen laten gebruiken als handlanger van de onwettigheid en dat zij dus de beklaagden, conform de algemeen erkende principes van de rechtsstaat, zullen vrijspreken. Het is immers onzinnig iemand te veroordelen omdat hij weigert mee te werken aan een ongrondwettige verklaarde wet. Alvast de correctionele rechtbank van Dendermonde heeft bij vorige acties de BHV-dienstweigeraars die vervolgd werden, vrijgesproken.
De werkgroep BHV zal in elk geval alle aangemelde BHV-dienstweigeraars met raad en daad bijstaan. Meester Matthias Storme (0475 78 41 52) werd gelast met hun verdediging.
Guido Moons, voorzitter VVB en Werkgroep BHV (0494 47 59 97) Francis Stroobants, voorzitter Halle-Vilvoorde Komitee (02 305 90 53) Roel De Leener, Taal Aktie Komitee Secretariaat Werkgroep BHV: Lindenlaan 29, 1861 Wolvertem
**************************
Pssst
Only in Belgium!
Belgium met de billen bloot! Voor de verandering zinkt dat land nog maar eens verder weg in de anarchie! Want denkt nu niet dat zoiets ongerijmds als de kies-weigering door de eigen burgers de internationale pers niet zal halen!
Er is een rechtsstaat (zegt men), met een Constituele Grondwet (zegt men) en waar die door loodgieters allerhande na verloop van tijd verkracht werd (zegt men) uit loutere ezelachtigheid, of uit kortzichtigheid, is er een Grondwettelijk Hof dat als Hoogste Rechtsorgaan beveelt (zegt men) dat die Grondwet moet gerespecteerd worden (zegt men). Waar dan Rechtskundigen in alle toonaarden meteen verklaren (zegt men) dat er dus in afwachting van die rechtzetting, geen wettelijke verkiezingen meer mogelijk zijn. Maar daar staan dezelfde politiekers recht (zegt men) in koor, om het tegendeel te beweren En aangezien er geen oplossing mogelijk is (zegt men) laat men het boeltje maar op zijn beloop ..
In andere landen en in andere tijden werd er dan revolutie gehouden. Hier blijft alles bij het alledaagse van elke dag : Only in Belgium!
Wij raden aan dringend op bezoek te gaan bij Nigel Farage, de flamboyante welbespraakte Engelsman, de dooppeter van de Natte Dweil, die zijn vernietigende uithaal naar het Europa van de Technocraten, uitgesproken dinsdag (gisteren dus) in Strassburg, doorlopend in hun blog herhaalt. Die man spreekt een dermate bloemige taal, dat hij zelfs door een minder taalknobbelige Franscouillon moet begrepen worden. Hij hekelt niet alleen de opvallende afwezigheid van Haiku-Herman, maar ook het onvermogen van diens land (Belgium dus) om een regering te vormen binst de 6 maanden dat diens land (Belgium dus) Voorzitter moet zijn van de Unie. Dat blaaskaaksken Barosso ervan krijgt, is mooi meegenomen, maar een antwoord op het waarom dat de Roma-landen zonder de minste voorwaarden van hem bij Europa mochten aansluiten .kwam er niet. Inderdaad, als Sarkozy blijvend ingaat tegen de Europese richtlijnen, om Roma en bloc te blijven uitzetten, dan dreigt, net als ooit bij de Volkerenbond, de implosie.
O Ja! Nigel Fargare plaatst Barosso met Mohbama in de weegschaal der democratie : de President van de USA (al is dat tegen onze persoonlijke voorkeur) is verkozen zoals het hoort : door het Amerikaanse volk. Barosso is ook verkozen: door zijn vrienden in het EU-parlement dus niet Want moest het Europese Volk dat niet eens bestaat, hebben kunnen kiezen, dan was er nu geen Europa
Europa heeft dus zichzelf uitgevonden Anders gezegd : de idee Europa is ingepikt door een bende bloedzuigers, die van geld maar één ding weten, en dat is dat het dient om uitgegeven te worden ..Hoe geld verdiend (en bespaard) wordt, dat laten ze over aan de gewone burger ..
Een voortreffelijk restaurant in het Brusselse. Dat was het toneel van een onderonsje tussen Bart De Wever en Didier Reynders, afgelopen week. De heren keuvelden onder meer over een mogelijke rol voor de liberalen in de onderhandelingen.
Althans, dat wil een hardnekkig Wetstraatgerucht. Het is, gelukkig maar, niet mijn job om uit te zoeken in hoeverre het klopt of gewoon gespin is.
Maar zo heb ik alvast uw aandacht en een goed opstapje naar een wezenlijker verhaal over de onderhandelingen. Want of Reynders en De Wever zich nu werkelijk te goed deden aan een uitmuntend maal, feit is dat beide heren een gezamenlijk belang hebben: Reynders wil zichzelf redden door zijn partij alsnog in een regering te loodsen en De Wever wil graag het zwaartepunt van die regering naar rechts verleggen.
Want, er is al op gewezen, als het tot een echte regeringsvorming komt, dan zal de N-VA zich eenzaam voelen in wat verder een rooms-rode of zelfs een olijfboomcoalitie is. Eenzaam op het socio-economische en budgettaire terrein maar ook op dat van migratie, waar De Wever tijdens de campagne zwaar op inzette.
Wat echter onderbelicht bleef, is dat dit links-rechtsconflict al lang aan de gang is. De breuklijn tussen het kartel N-VA/CD&V en de vijf andere partijen, die vorige week aan de oppervlakte kwam rond het 'ultieme' voorstel van Di Rupo, loopt al twee maanden door de onderhandelingstafel.
Eisen als een verregaande regionalisering van de personenbelasting, de werkloosheidsuitkeringen, het arbeidsrecht, de RVA of de vennootschapsbelasting krijgt N-VA - vaak zelfs aan CD&V - niet verkocht. Nochtans gaat het hier telkens om 'hefbomen' om een 'ander beleid' te voeren en tot een 'systemische' hervorming te komen, om het nieuwe toverwoord van Bart De Wever te gebruiken. Systemisch betekent hier vooral rechts-liberaal. De N-VA-agenda is niet louter nationalistisch, maar ent zich ook op die van de Vlaamse rechterzijde. De Vlaamse werkgevers van Voka zijn voor de N-VA ondertussen zowel middenveld als studiedienst. Of zoals Bart De Wever het onlangs verwoordde in een bijeenkomst met de Vlaamse partijen: 'Mijn baas is Voka.'
En bij Voka leeft de analyse dat om onder meer de werkloosheidsuitkeringen in de tijd te beperken, het arbeidsrecht te versoepelen en de vennootschapsbelasting te verminderen, er veel makkelijker een meerderheid kan worden gevonden op het Vlaamse niveau, waar de machtsverhoudingen naar rechts hellen, dan op het federale niveau, waar de PS doorgaans aanwezig is.
Achter de communautaire breuklijn schuilt dus een ideologische breuklijn. Dat is niet nieuw, nationalisme ent zich vaak op de dominante ideologische stroming in een regio en omgekeerd. De linkse Waalse beweging eiste vanaf de jaren 1960 ook economische autonomie omdat ze de beginnende crisis in Wallonië te lijf wou gaan met een 'ander' beleid. Toen heette dat ook al een 'structuurhervorming'. Op nationaal niveau werd zo'n linkse politiek onmogelijk geacht vanwege de constante aanwezigheid van de CVP. Het Waals nationalisme kon niet anders dan links zijn, het Vlaams-nationalisme niet anders dan rechts.
Door de huidige machtsverhoudingen is het niet onlogisch dat rechts-liberale krachten in Vlaanderen inzetten op een staatshervorming in 'systemische' zin, en al evenmin dat linkse partijen als SP.A en Groen! zich daartegen verzetten. Alleen zou het debat misschien beter openlijk in die termen gevoerd worden. De rechtse agenda wordt gedefinieerd als 'Vlaams', waardoor hij aan legitimiteit wint, ook al omdat wie zich ertegen verzet in de hoek wordt geduwd van de 'slechte Vlaming'.
Toch is de vraag of de Voka's van deze wereld wel de beste strategie volgen. Behalve op Vlaams links blokkeert hun echte 'systemische' hervorming immers ook op Franstalig links, waar naast ideologische overtuiging ook politiek-financiële belangen meespelen.
In 2007 werd nochtans een 'ander', oranje-blauw beleid op federaal vlak mogelijk, toen de Franstalige liberalen voor het eerst sinds mensenheugenis groter werden dan de PS. Men legde de prioriteit toen echter ook bij de staatshervorming, die uiteindelijk onvermijdelijk de PS opnieuw aan boord moest brengen om de benodigde meerderheid te halen. Die staatshervorming is er nog steeds niet, maar de Vlaamse rechterzijde heeft zo wel haar Franstalige tegenhanger sterk verzwakt. Daardoor zit ze nu opnieuw aan tafel met de PS. En dat zal zo blijven. Alle voortreffelijke Brusselse diners ten spijt.
Verscheen op 06/09/2010 in De Standaard, in het kader van de tweewekelijkse column van Dave Sinardet op maandag. Voor eerdere afleveringen, zie hier....[
Of deze grap nu berust op waar gebeurde feiten of niet, ik kan niet nalaten het spijtig te vinden dat die verspreid wordt. Had men Crembo getipt, hij zou het spel opgevoerd gekregen hebben met tegenover hem de BRT-Tanghe in de hoofdrol .. Consternatie alom voor zon gevatheid zijnentwege, die hem in de commentaren zou opgetild hebben tot de eenzame hoogte van de Bijna-Slimlste-Mens-ter-Wereld Bart De Wever!
Nu aan Crembo dat genoegen is ontnomen, kan ik mij meteen mee verlustigen in de verspreiding van deze grap. Vanzelfsprekend is de rest van het verhaal niet bekend Australië is natuurlijk heel wat minder ontwikkeld dan Belgenland (!), met al die kangoeroes en zo, maar bij ons zou die generaal de rest van zijn carrière op zijn buik hebben mogen schrijven. Terwijl de journaliste waarschijnlijk direct zou afgevoerd geweest zijn met de 900 want dodelijk gekwetst tot in de diepste vezels van haar ziel. Die ze, in het geval van de BRT-Tanghe, altijd beweerd heeft niet te bezitten .
*********************
Interview van een vrouwelijke journaliste met de Australische Generaal-Majoor Peter Cosgrove betreffende een stage van Australische Scouts in een legerkamp.
Journaliste : · Generaal Cosgrove, wat gaat u deze jongeren aanleren tijdens hun stage ? Generaal Cosgrove : · Boogschieten, karabijnschieten, canovaren en rotsklimmen. Journaliste : · Schieten !!, is dat niet onverantwoord ? Generaal Cosgrove : · Ik zie niet in waarom, zij zullen goed omkaderd zijn door uiterst competente mensen Journaliste : · Geef toe dat schieten een uiterst gevaarlijke activiteit is die men best niet aan jongeren aanleert ! Generaal Cosgrove : · Waarom niet ? Wij zullen hen de nodige discipline bijbrengen vooraleer zij ooit een wapen aanraken. Journaliste : · Maar u leert hen om potentiële doders te worden ! Generaal Cosgrove : · Mevrouw, u bent uitgerust om aan prostitutie te doen, doet u dat dan ?
Er heerste een 45 seconden durende ijzige stilte op de radio. Het interview was afgelopen.
*****************************
(*) VZG = Van Zelf Gezien, deze keer nogmaals bij Angeltjes. Waar blijven ze t halen!
Het is echt niet het moment om grote emoties, holle retoriek en revanchisme de politieke agenda te laten bepalen. Hoe groot de begrijpelijke ontgoocheling, ontmoediging en woede ook moge zijn nadat op de valreep een bijna-akkoord is gesneuveld. Een bijna-akkoord over wat in wezen niet meer dan een marktkoopmansonderhandeling over de miljoenen voor Brussel is.
Het is dus niet verstandig om zoals enkele Franstalige kopstukken meenden te moeten doen het einde van België als fait accompli voor te stellen. Het wakkert misschien de angst voor de grote, boze De Wever bij de eigen achterban wat aan, maar dat zal deze laatste siberisch laten. En eigenlijk doen Demotte, Onkelinx en Moureaux hiermee niet meer dan objectieve bondgenoten van De Wever worden. Evenmin is het een goed idee van De Wever om nu plots de liberalen aan boord te willen, omdat zo'n scenario dicht in de buurt van politieke sciencefiction komt. Of denkt de N-VA-kopman werkelijk dat Didier Reynders het FDF zal dumpen en een grotere staatshervorming mogelijk zal maken, alleen om daarna met twee zitjes in een federale regering te kunnen pronken? Het enig denkbare scenario waarin je Reynders zover krijgt, is om hem ook toe te laten in te breken in de Franstalige deelregeringen. Maar zo'n prijs laten betalen door een getergde Di Rupo, die echt het uiterste van zichzelf gegeven heeft, is meer dan een brug te ver.
En hoe zou je de jonge Alexander De Croo, die al maanden consequent op een oppositiekuur van zijn partij aanstuurt, ervan kunnen overtuigen in een regering te komen die, in welke samenstelling dan ook, toch tot forse lastenverhogingen zal moeten beslissen? En in ruil voor wie? Groen! en de sp.a eruit? Zodat plots de liberalen de grootste fractie worden, en Di Rupo het premierschap aan een liberaal moet laten? Hij zal zich haasten om daarin mee te stappen.
We zijn weer bij dag nul, en bijgevolg moet je weer van het basisgegeven van dag nul vertrekken: PS en N-VA zijn allebei incontournable, en dus de noodzakelijke as waar om het even welke regering rond gevormd moet worden. Tenzij iemand op het ronduit onzalige idee komt nieuwe verkiezingen uit te schrijven en dit land helemaal over te leveren aan een budgettaire ontsporing van ongekende proporties.
Men was er niet ver af. In plaats van met veel holle woorden de resterende afstand opnieuw te vergroten, werkt men best in alle discretie naar het definitieve overbruggen ervan.
Yves Desmet Politiek commentator
**************************
Pssst
Misschien een nachtmerrie voor Di Rupo, maar een natte droom voor de 6,5 miljoen Vlamingen. Enfin, toch voor hen die kunnen nadenken .Arme Homo Elio .Ware dat nu eens een nahthengst geweest, ja, dan was dat nog te dragen geweest! Misschien. Want de man is nu ook niet zò groot geschapen dat hij paarden zou aankunnen. Ja! Met zijn mond misschien wel ..
En hij heeft nog zoveel van zichzelf gegeven, die twee maanden dat hij met Bart in hetzelfde beddeke lag .
De man moet nu opgebrand en uitgeblust, ziek te bed, waarschijnlijk bezig zijn zijn wonden likken. Vooral de eigendunk over zijn talenknobbel zal een goede knauw gekregen hebben. Dat durven wij hopen, zeker tenminste als het niet allemaal mouwfrotters zijn in zijn omgeving.
Arme Homo Elio! Want hij weet, net zo goed als wij, als iemand in het kamp der Sossen ook maar het minste teken van verzwakking vertoont, dat de kameraden dan klaar staan om hem te verscheuren .Een troep Ardenese wolven heeft er niks aan!
Dat zal dus in de komende dagen (misschien wel in de achterkamertjes) het treurige schouwspel worden dat zich voor onze ogen zal afspelen, Bollie en Billie ten spijte .
Ik stel mij zelfs de vraag, als die van Laeken hem ooit bedankt heeft voor niet-bewezen diensten .Och arme de man! En hij was nog zo graag, maar o zo graag Premier geworden! Van (Bijna) Machtigste Man van België, moet hij nu afdalen tot gewoon partij-lid : hetzelfde lage niveau als ondergetekende bekleedt bij het Vlaams Belang een gewoon soldaat in de loopgraven . Het grote verschil zal natuurlijk altijd blijven : hij dient de partij die aan de lopende band maar ongestraft hold-ups pleegt, en ik dien de partij die zulks voor eens en voor altijd wil voorkomen.
Wie van de twee zou zich nu het gelukkigst voelen?
Op hun eerste dag heeft het 'olijke duo' helemaal niets gedaan, en dat was zonder meer een goede beslissing. Het mochten er zelfs twee of drie zijn. Niet dat er geen urgentie gemoeid is met de vorming van een nieuwe regering en het aanpakken van de steeds dramatischer wordende begrotingstoestand, maar eerst moet het stof even neerdwarrelen. De beste manier om troebel water opnieuw een beetje helder te laten worden, is er gewoon af te blijven. Dat was ook nodig na de overtrokken, zoniet licht hysterische kreten uit PS-hoek. Eerst jaren waarschuwen voor de boze De Wever die het land wil splitsen, om dan te zeggen dat je als ultiem antwoord dan maar zelf het land gaat splitsen, was niet meteen de meest doordachte reactie uit de Belgische politieke geschiedenis. Dat heeft men ook beseft, en dus werd gisteren al behoorlijk wat gas teruggenomen, en vermeed men angstvallig nieuwe uitspraken die het vuur nog wat zouden kunnen oppoken.
Het is nu even wachten op een soortgelijke geste van De Wever zelf. Die zou bijvoorbeeld kunnen teruggrijpen naar zijn overwinningsspeech, de avond van de verkiezingen. Toen zei hij politiek te zullen bedrijven "in de wetenschap dat ruim 70 procent van de Vlamingen niet op hem gestemd heeft". Van die bescheidenheid is de afgelopen dagen weinig te merken geweest. De Wever heeft, in publieke interviews en ook tijdens de onderhandelingen, zelf iets te veel gezegd dat hij "80 procent van de Vlamingen vertegenwoordigt".
De overblijvende twintig procent zijn dan slechte Vlamingen die collaboreren met de vijand aan de andere kant van de taalgrens. Dat is niet alleen niet correct, het is ook hovaardig en bijzonder arrogant. Bovendien jaagt hij hiermee de andere partijen, die hij nochtans nodig heeft om een tweederdemeerderheid voor zijn staatshervorming te vinden, onnodig de gordijnen in.
Alleen een compromis dat iedereen in zijn waarde laat en begrip opbrengt voor de wederzijdse gevoeligheden maakt kans op slagen, niet de overmoed te denken dat men eenzijdig zijn wil kan opleggen aan alle gesprekspartners. Dat geldt voor de PS evenzeer als voor de N-VA.
Misschien kan De Wever opnieuw even grasduinen in het werk van de door hem toch zeer bewonderde conservatieve filosoof Edmund Burke. Die schreef: "All government, indeed every human benefit and enjoyment, every virtue and every prudent act, is founded on compromise."
Yves Desmet Politiek commentator
************************
Pssst
Hé! Niet vergeten, hé! Weverke : ruim 70% van de Vlamingen hebben NIET voor U gestemd!
Maar misschien .als U de Sossen er uit kunt werken : met Alexanderken zou het kunnen lukken! Enfin, niet om er samen de blok op te leggen, dat niet, want daarvoor dient U eerst een Blok in huis te hebben. Een Vlaams Blok natuurlijk!
Zet u schrap voor een nieuw staaltje van Belgische efficiëntie. De hervorming van de assisenwet, die als bedoeling heeft minder zaken voor een volksjury te brengen, heeft een flinke scheeftrekking tussen Vlaanderen en Wallonië teweeggebracht. In Vlaanderen moet men voor poging tot moord voortaan naar de correctionele rechtbank, maar door een vertaalfout blijft in Wallonië alles bij het oude.
En dat is niet alles: procureur-generaal Yves Liégeois - die gisteren het beleid op Justitie nog stevig op de korrel nam - signaleerde de vertaalfout al op 18 februari aan minister van Justitie Stefaan De Clerck (CD&V). Die was echter van oordeel dat een pas goedgekeurde wet toch niet weer gewijzigd kan worden. Absurdistan, iemand? Bron:VB; overgenomen van Le Camp des Saints.
*********************
Pssst
Goed bestuur, zegt U? Wat is daar nu verkeerd aan? Als een Waal zijn wettelijke bijna dood wil slaan, moet hij dat komen doen langs onze kant van de taalgrens. In eigen vaderland riskeert hij de woede van de volksjury, bij ons hangt zijn lot af van een of meer koele kikkers, die, wie wet, diep in hun hart de man gelijk geven.
Wat een zalig land, waar de hand (of liever het verstand) van een bureau-klerk sterker is dan het gehele Parlement!
Dat komt er van, als de wetten eerst in t Frans moeten gemaakt worden, omdat ze anders niet zouden kunnen begrepen worden door de Dames en Heren Parlementairen van de Franse taalrol .Wedden dat zoiets zelfs niet in de brousse, bij de Hottentotten, zou mogelijk zijn?!
Dat dergelijke akkefietjes in de pers verzwegen worden Oc! Die jongens en meisjes kunnen nu eenmaal niet over alles berichten! Zij moeten een selectie maken waarmee ze de mensen het domst kunnen houden .