De onafhankelijke nieuwssite De Rechtzetting is dringend op zoek naar een verantwoordelijke uitgever. We hebben een zondebok nodig om processen en klachten op te vangen, zegt de redactie.
Uitgever Gianni Caspaer zit met de handen in het haar. Ik run hier wel de keet, maar je kunt me bezwaarlijk een verantwoordelijk type noemen, zucht de man. Ik zou zó graag eens hebben dat een misnoegde BV me een proces aan mijn kloten lapt, maar ik weet mijn eigen klokkenspel niet eens hangen.
Omdat Caspaer enkel bestaat in het universum van De Rechtzetting en geen tegenhanger heeft in de fysieke werkelijkheid heeft de redactieraad hem ongeschikt bevonden als verantwoordelijke uitgever. Een harde klap, ja, erkent de gedreven driftkikker. Mijn hart en mijn ziel heb ik gegeven voor deze onderneming. Dat een tiep uit de echte wereld nu met de pluimen gaat lopen, doet pijn.
Het is echter van moeten. We hebben een zondebok nodig om processen en klachten op te vangen, zegt redacteur Jonas Aepenbroot. Vandaag nog kregen we de volgende brief in onze brievenbus: (leest voor) Kan u mij de namen van de verantwoordelijken doorgeven (liefst geen pseudoniemen) die wij kunnen aanspreken via gerechtelijke weg? Ook graag de naam van de eigenaar van de website zodanig dat wij eventueel ook klacht kunnen neerleggen bij de CCU. Tja, wat moeten wij daar nu mee aanvangen? In ons universum bestáát er geen Computer Crime Unit, maar die brief is wel echt.
Steeds vaker, zo beweert Aepenbroot, wordt de redactie belaagd door bekende Vlamingen uit de échte werkelijkheid die zichzelf verwarren met hun gecorrigeerde versie op De Rechtzetting. Weet je, sommige mensen beseffen niet dat wij ons uiterste best doen om zo ver mogelijk van de feiten te blijven. Wij wantrouwen de feiten. Vermeld één luttel feitje en Gianni Caspaer de duivel hale zijn ziel doet je ongebluste kalk gorgelen.
Om een tussenschot te installeren tussen de fysieke werkelijkheid en de rechtzetting erop schrijft de redactie een vacature uit voor een verantwoordelijke uitgever. Wij mikken op een goedige eenzaat die wel een grapje kan smaken en verder niet te veel verstand heeft van wetgeving en deontologie. Een handicap, overgewicht of de een of andere aanstootgevende huidskleur is geen bezwaar, stelt Caspaer. Die mens zal met naam en toenaam op de site vermeld worden. Zelfs zijn adres zal erbij staan zogezegd voor fanmail. Als er vodden zijn, komen alle klachten en gerechtelijke vorderingen in zijn bus terecht. Laat de deurwaarder zíjn tv en frigo maar meepakken, zolang wij maar corrigerende artikels kunnen blijven produceren.
Gianni Caspaer: Wij mikken op een eenzaat die niet te veel verstand heeft van wetgeving en deontologie
Jonas Aepenbroot hoopt snel een geschikte of desnoods ongeschikte kandidaat te vinden. Thans moeten wij bij sommige artikels expliciet vermelden dat het om satire gaat en nóg dreigt men ermee onze site plat te leggen. Dan hebben we liever dat men onze verantwoordelijke uitgever plat legt. Zo heeft zn ellendige leven toch een heel klein beetje zin gehad.
----------------
En dan zit ik mij suf te piekeren op een verhaal dat vandaag bij Angeltjes stond : het is zo zot als een achterdeur, het trekt op niets en zou misschien juist daardoor de aangewezen ontsnappingsroute kunnen zijn voor de aanstormende wereldwijde recessie
Het reddingsplan
Herman van Rompuy over het deze nacht bereikte akkoord :"De uitbreiding van het EFSF is zeer complex en niet gemakkelijk om uit te leggen, maar wel zeer spectaculair"
Ik zal proberen het uit te leggen aan hand van dit voorbeeld :
Het is een mooie dag in een klein Grieks plaatsje. Alle straten zijn leeg. Het zijn slechte tijden, een ieder heeft schulden en allen leven op de poef. Op deze dag rijdt een welgestelde Vlaamse, toerist, Jeanke, door het Griekse dorpje en stopt bij een klein hotelletje. Hij zegt tegen de eigenaar dat hij de kamers graag bekijken wil, om er misschien een voor een nacht te huren en legt als onderpand 100 Euro op de desk. De eigenaar geeft hem een paar sleutels. Als de bezoeker de trap op is, neemt de Hotel-eigenaar het geld, rent naar zijn buurman de slager en betaalt zijn schulden. De slager neemt de 100 Euro, loopt de straat uit en betaalt de boer. De boer neemt het geld en betaalt zijn rekening bij de koel opslag. De man daar neemt het geld en rent naar de kroeg om zijn drank rekening te betalen. De kroegbaas schuift het bedrag door naar een aan de bar zittende prostituee, waarbij de hij nog schulden had. De prostituee rent naar het Hotel om daar haar uitstaande rekening van 100 euro te betalen. De hotelbaas legt het geld weer op de balie. Op het eigenste moment komt de toerist de trap weer af, zegt dat de kamers hem niet aanstaan, neemt het geld van de balie en hij verlaat het dorpje. Niemand heeft iets geproduceerd. Niemand heeft iets verdiend. Iedereen is zijn schulden kwijt en ziet de toekomst optimistisch tegemoet. Zo, nu weten jullie hoe het zit. Het reddingsplan kan maar zo simpel zijn.
-------------------
Diagonaal herlezen
Dergelijke blogs zijn het zout op mijn patatjes! Meer zelfs : ze zijn even onmisbaar als de zuurstof in de lucht. Want die lucht : die is vergiftigd van de maakbare mens zo allemaal dagelijks te slikken krijgt
Of als U het anders gezegd wil hebben : ze zijn lijk een hoogte-stage op bvb een paar meter hoogte, waar de lucht zuiver is, en war alleen adelaars en arenden nog kunnen vliegen.
Wij wensen ze een lang leven!
.
Mise en platop 27/10/2011 15:37:19
Gepeperd en gezouten, opgediend op 28/10/2011 12:53:41
Door de indiscretie van een of andere persmuskiet kwam ik vandaag op deze site terecht. Een aanrader! Mag gerust overal bij de favorieten staan. Of : bete nog : schrijf in op de RSS service : weeral een ANDER VULGAIR geschreven dagblad dat U kunt opzeggen!
Volgens de vermaarde Britse natuurkundige Stephen Hawking vertoont de Belgische politiek grote overeenkomsten met zwarte gaten. Ook België heeft een denkbeeldig oppervlak dat als grens optreedt.
Stephen Hawking vergelijkt België met een kosmologische singulariteit: 'Dit land is een punt in het ruimte-tijdcontinuüm waar de normaal geldende wetten niet meer van toepassing zijn.'
Vanavond geeft de beroemde professor Stephen Hawking een lezing aan de KU Leuven. Op een persconferentie lichtte de aan zijn rolstoel gekluisterde geleerde alvast een tipje van de sluier op.
Ik verwacht vanavond een dankbaar publiek, liet Hawking weten via zijn spraakcomputer. Belgen zijn het gewend om complexe zaken voorgeschoteld te krijgen. In al mijn jaren van theoretisch onderzoek ben ik nog nooit een fenomeen tegengekomen dat zo complex is als het Belgische systeem. Dit kleine gebied telt meer paradoxen dan er tegenstrijdigheden zijn tussen de speciale relativiteitstheorie en de kwantummechanica.
Volgens de gerenommeerde fysicus valt België gemakkelijk te vergelijken met een singulariteit, een punt in de ruimte-tijd waar de natuurwetten hun geldigheid verliezen. Ook dit land is een punt in het ruimte-tijdcontinuüm waar de normaal geldende wetten niet meer van toepassing zijn, sprak Hawking. Dat betekent niet dat er geen specifieke wetten zijn, alleen spreken zij elkaar gedurig tegen. Voor elke wet die één ding zegt, vind je er één die het tegenovergestelde zegt. Het systeem houdt zichzelf echter in stand doordat het rond één centrale as blijft draaien, namelijk de hoofdstad Brussel. Neem die weg en de hele zaak implodeert, waarop onvermijdelijk een oerknal zal volgen.
Wanneer je België beschrijft binnen het kader van de algemene relativiteitstheorie, is de conclusie dat het een zwart gat is. Een gebied waaruit niets, zelfs het licht niet, kan ontsnappen, verduidelijkte Hawking. Rond een zwart gat is er een denkbeeldig oppervlak dat als grens optreedt, de waarnemingshorizon. Ook België heeft een denkbeeldig oppervlak dat als grens optreedt. Omdat Vlamingen, Walen en Brussel andere denkbeelden koesteren, zien zij ook andere grenzen. Telkens proberen zij hun event horizon te verleggen, waardoor die op den duur zijn gaan overlappen, met vele wetkundige singulariteiten tot gevolg.
Daarnaast heeft België een zeer compacte, maar enorme massa, vervolgde Hawking. De dichtheid van de bevolking is groot, zodat er een extreme vervorming van de gedeelde tijd ontstaat. Evenzeer bewegen er zich merkwaardig veel exotische deeltjes in het Belgische systeem. Je zou kunnen zeggen dat België die exotische deeltjes vanuit het hele universum aantrekt, maar nooit meer laat gaan. Enkel licht kan ontsnappen uit het Belgische zwarte gat, maar sinds de verlichting op de autosnelwegen is gedoofd, is ook dat problematisch.
Hoe de Belgische singulariteit verder zal evolueren, durft Hawking nog niet te voorspellen. Daarvoor is het wachten op verder onderzoek van de Large Hadron Collider, voorziet de wetenschapper. In de LGC brengt mijn uiterst kleine deeltje met elkaar in botsing om experimenteel te testen welk resultaat dat geeft. Ook België laat zich beschrijven als een botsing van uiterst kleine deeltjes.
Stephen Hawking: Dit kleine gebied telt meer paradoxen dan er tegenstrijdigheden zijn tussen de speciale relativiteitstheorie en de kwantum-mechanica
Hawking sloot de persconferentie af met de gevleugelde uitspraak Walen buiten!, wat voor enige ophef zorgde onder de Franstalige journalisten.
Even later kwam de veiligheidsdienst van de KU Leuven met een verklaring op de proppen. Een communiqué meldde dat het Vlaams Katholiek Hoogstudentenverbond (KVHV), een Vlaams-nationalistische studentenvereniging, de spraakcomputer van Hawking gehackt had. De schade zou tegen vanavond hersteld moeten zijn.
Het geheel doet nogal geleerd aan : om door het bos de bomen te zien, moet U dus wel goed opgelet hebben. Maar als U weet dat de Grote Aula van de KUL stampvol zat, en dat er buiten een enorme massa geboeid aan dat grote TYV-schem hing, dan weet U toch genoeg!
O ja : met satire moet men altijd een beetje opletten : daar kan soms ook wel hier een daar eens een boemerang tussen zitten
.
Mise en platop 27/10/2011 15:13:49
Gepeperd en gezouten, opgediend op 28/10/2011 12:33:54
Het Gentse filmfestival vertoonde vorige week Page One. Inside The New York Times, een documentaire van Andrew Rossi (1). Een aanrader.
The New York Times geldt al decennialang als dé referentie voor journalistieke kwaliteit. Maar het gaat niet goed met deze krant. Dalende verkoopcijfers en dalende reclame-inkomsten bedreigen haar voortbestaan. Zou het kunnen dat ze verdwijnt? Toegegeven, de NYT heeft in het verleden steken laten vallen die haar geloofwaardigheid aantastten, zoals foute berichtgeving van J. Miller over vermeende nucleaire wapens in Irak, vlak voor de Amerikaanse inval in 2003. Met deze foute berichtgeving voedde de krant de indruk dat mediabedrijven een andere agenda hebben dan het objectief weergeven van feiten.
Maar de belangrijkste oorzaak van de malaise ligt elders: het streven naar winst bemoeilijkt dure onderzoeksjournalistiek. Ook de opkomst van nieuwe media zet georganiseerde, professionele(re) media onder druk: liever dan de papieren krant te lezen, halen vooral jongeren hun nieuws op internet, via blogs en sociale media. Voorlopig heeft nog geen enkele krant of tijdschrift een manier gevonden om via internetsites voldoende inkomsten te genereren om een hele redactie te onderhouden. Goed nieuws is wel dat betalend internetbezoek stijgt (DS 21/10/2011, gegevens over de Verenigde Staten).
Media en democratie
Het mogelijk verdwijnen van grote nieuwsredacties bedreigt de democratie. Waarom? Tenslotte lijken die nieuwe media precies vanuit democratisch oogpunt een goede zaak. Zo hebben twitter en facebook een belangrijke rol gespeeld tijdens de Arabische lente. Burgers kunnen nu optreden als activist, met hun gsm beeldopnamen maken en de wereld rondsturen, medeburgers verwittigen, ideeën delen, betogingen en protestacties organiseren. Burgers delen informatie zonder de goedkeuring van redacties of overheden. Is dat geen antwoord op al te sterke invloeden van bedrijven en lobbygroepen op de media: dat vrije individuen met elkaar communiceren? Natuurlijk wel, en sociale media hebben dan ook heel wat te bieden.
Toch blijft de professionele media een onvervangbare functie vervullen. Op haar beste momenten neemt de media namelijk een taak op zich die voor een blogger of burgerjournalist bijna onhaalbaar is: de machtsstrijd winnen die je aangaat als je concrete gevallen van machtsmisbruik in de politiek of in het bedrijfsleven viseert. Ik geef drie voorbeelden.
New York Times tegen corrupte bedrijfsleiders
Een eerste komt uit de genoemde documentaire, waarin NYTimes-journalist David Carr een artikel voorbereidt over het failliet van een ander mediabedrijf, de Tribune Company. Enkele jaren voordien werd dat bedrijf overgenomen door managers die alleen in winst geïnteresseerd waren, en niet omkeken naar de journalistieke deontologie. Uiteindelijk ging het bedrijf ten onder en verloren vele mensen hun baan. En streken de ceos miljoenen dollars op in bonussen Ontevreden werknemers stuurden aan Carr informatie over wanpraktijken, zoals corruptie en seksuele intimidatie. Carr besloot een artikel te schrijven. Eerst vroeg hij een reactie aan de betrokkenen, zoals het journalistiek hoort. Het resulteerde in dreigementen met juridische acties vanwege de Tribune Company. Maar dat hoefde Carr zich niet aan te trekken: zijn redactie steunde hem. En dan begint de kracht van de NYT als bedrijf te spelen, in het voordeel van de journalist. Carr stelde rustig dat hij zijn taak had voltooid. Hij publiceerde zijn explosieve stuk. Twee weken later moest de bedrijfsleider van de Tribune Company, Randy Michaels, ontslag nemen.
Washington Post tegen een corrupte president
Tweede voorbeeld. In 1974 deed de Republikeinse president Richard Nixon afstand van het presidentschap. Na jaren onderzoek en enkele honderden artikels hadden twee journalisten van The Washington Post aangetoond dat Nixon betrokken was bij een inbraak in het hoofdkwartier van Democrats, de oppositiepartij, om afluisterapparatuur te installeren: het Watergate-schandaal. Nixons positie was onhoudbaar geworden: de artikels leidden tot allerlei onderzoekscommissies die feiten als corruptie aan het licht brachten.
Carl Bernstein en Bob Woodward, de twee jonge, ijverige journalisten van The Washington Post werden helden. Alan J. Pakula verfilmde hun avontuur in All the Presidents Men (2). Op dat ogenblik was hun krant nog in handen van Katharine Graham. Ze steunde haar journalisten honderd procent: mocht er druk komen om bronnen vrij te geven, bijvoorbeeld, was ze zelfs bereid om naar de gevangenis te gaan (3). Haar houding was een onmisbare schakel in het hele gebeuren: wie het opneemt tegen de corruptiepraktijken van een zetelende president, heeft de bereidheid van een hele instelling nodig om zon gevaarlijke gevecht aan te gaan.
Panorama-uitzending over klokkenluiders in Hasselt
Ten derde, recenter en veel dichter bij huis.
Op 6 oktober verscheen een reportage van Panorama over het moeilijke lot van klokkenluiders bij de Hasseltse politie (4). Een uitzending die praktijken toont die elke verbeelding tarten in een democratie. Ook de burgemeester van Hasselt, Hilde Claes, en procureur Rubens werden vernoemd. Meteen na de uitzending volgde commentaar die tot doel had de geloofwaardigheid van de journalisten te ondermijnen. Procureur Rubens noemde de reportage tendentieuze, zwakke journalistiek. (5) In een open brief beschuldigde Hugo Lamon, advocaat van de bekritiseerde Hasseltse politiezone Hazodi, de journalist Wim Van den Eynde ervan de rechsgang te willen beïnvloeden. Een zware aanklacht. Van den Eynde antwoordde met een verwijzing naar de nageleefde deontologische code voor journalisten en herleidde de kritiek tot een grap (DS, 7/10/2011).
Het strekt de VRT-redactie tot eer dat ze pal achter de journalisten van deze Panorama-uitzending bleef staan, ondanks de kritieken (hbvl, 9/10/2011). Opnieuw blijkt hoe belangrijk het is voor journalisten om de steun te hebben van een geloofwaardige instelling.
Kostenplaatje
De gekozen voorbeelden zijn uitzonderlijke journalistieke omstandigheden. Meestal brengt een reporter minder gecontesteerd nieuws. Maar de mogelijkheid om, indien nodig, ook zulke reportages te brengen, maakt het hele verschil tussen het hebben van een pers die de democratie versterkt, of niet.
Misschien iets om aan te denken als sites van kwaliteitskranten of tijdschriften uit financiële noodzaak betalend worden. Want dat betalen ligt moeilijk: we zijn gewend dat nieuws gratis is. We beseffen te weinig welk prijskaartje aan goede journalistiek hangt. Maar we zouden ongetwijfeld een veel hogere prijs betalen, indien dergelijke journalistiek verdween: het einde van kritische vragen over machtige bedrijven of politici, dus het einde van de democratie. Echt een buitengewoon kostelijke zaak.
Bronnen
(1) Page One. Inside the New York Times, regisseur: Andrew Rossi, 2011, met David Carr, Carl Bernstein, Tim Arango ea. (2) All the Presidents Men, regisseur: Alan J. Pakula, 1976 met Dustin Hoffman, Robert Redford, Jack Warden ea. (3) Aldus Carl Bernstein over een gesprek met Ben Bradlee, hoofdredacteur van The Washington Post, in de documentaire Out of the shadows: the man who was deep throat van Gary Leva, 2006. (4) Panorama, VRT, Voor wie de klok luidt, uitzending VRT, op 6 oktober 2011, door Wim Van den Eynde. Dit programma is op internet opnieuw te bekijken, zowel op de website van deredactie, in videozone, als op canvas. (5) Procureur over Panorama-reportage: Tendentieuze, zwakke journalistiek, Het Belang van Limburg op 7 oktober 2011. De hele reportage is een aanrader
-------------------
Diagonaal herlezen
Dit artikeltje om maar te zeggen hoe de persmuskieten ingenomen zijn met zichzelf.
Nixon, toevallig geen Democraat, maar een Republikein?! Ik stel mij de vraag, moest het andersom zijn geweest, of Watergate ooit wel het daglicht zou gezien hebben! De media, in dienst van een bepaalde helft van de waarheid .
De politie-perikelen in Hasselt?! Toch raar dat de 4 klokkenluiders, na hun vrijspraak, door de overige oud-collegas uitgespuwd blijven . Vraag : werd hier, in de schoot van een bende Lynxe graaiers in allerlei parastatalen, in en rond het Stadhuis, met de hulp van bepaalde Brrrr-T hoernalisten, geen broedermoord op het getouw gezet? Zonder dit te weten, gis ik op het aureool rond God Stevaert :Cherchez la femme .Journalistiek in dienst van een wel bepaalde waarheid? De toekomst zal het wel uitwijzen .
Juffrouw Tinneke Beeckman heeft op haar blog gewoon de feiten naar haar hand gezet. Zij doet juist wat de gewone mens zo verafschuwt : elkaar na-tateren, zonder de feiten te dubbel-checken, of zelf maar bij de feiten te blijven. Te spitten, desnoods tot op het bot! Over Watergate had ze beter gezwegen, want daarin is iedereen veroordeeld door voor waar aan te nemen wat Amerika kwijt wil. Gooi er een kwak vulgariteiten over, en U bent bij HOMU beland .OverHasselt had ze best wat objectiever kunnen zijn, door bijvoorbeeld aan onderzoeks-journalistiek te doen. Of door minstens iets of wat origineel te doen.
Waarom en waarom juist dan kwam Panorama op de proppen met die reportage? Wat is het verband met Steve Stevaert? Zijn er (waren er) links met Pukkelpop? Hoe kwam Hilde Claes in het vizier? Uit welke hoek werd de aanval gelanceerd?
Over Watergate schrijven is vijgen na Pasen. Maar Hasselt : daar staan de groene vijgen nog aan de boom, en misschien komt er een vervolgverhaal naarmate de verkiezingen 10/2012 naderen .
Als illustratie tussen echte journalistiek en hoernalistiek gewauwel verwijs ik bijvoorbeeld naar mijn Kolommetje N°452 (zonder de minste verdienste mijnentwege, omdat ik daar louter kopieerwerk aflever..Titel : Di Rupo kan het niet) dat in de pipeline steekt, en van de hand is van een zekere Pierre Saelen, tot vandaag een mij onbekende naam. Ik heb een appelblauw zeegroen vermoeden, dat we in ons midden die naam nog wel meer zullen horen U vindt deze man terug op
waar ik verder niet veel kan mee doen, omdat dat soort sites (twitter,facebook) mijn niet liggen. Veel te veel en veel te kleine lettertjes voor mijn arme ogen .
Kortom :
Juffrouw Beekcman van hierboven schrijft over zaken van horen zeggen, al heeft ze niets, of in ieder geval niet veel te vertellen, en Pierre Saelen geeft bewegende beelden over eigen waarnemingen met woorden in 3-D (derde dimensie) : het is alsof we zelf deel uitmaken van wat hij schrijft .
Mise en platop 27/10/2011 14:32:36
Gepeperd en gezouten, opgediend op 28/10/2011 11:41:41
Twee bloedige (verloren) wereldoorlogen in 50 jaar achter de rug, en weer aan de leiding komen van het Verenigd Europa door wie ze verslagen werden : die Duitsers zijn niet te vatten, hé! De pretentie van het Duitse socialisme onder Adolf Hitler ten spijt, de vele amputaties van grondgebied daarna ten spijt, de jarenlange onderwerping aan het mensonwaardig communisme van de ene helft van hun grondgebied ten spijt, staan ze daar weer. En deze keer blijkbaar zonder het geweld van wapens, en dus zonder vijanden tegenover zich, maar omringd door niet anders dan vrienden en bondgenoten Allez, zo ziet het er in ieder geval een beetje uit .
Zoals de zaken vandaag er voor staan, zijn in ons land de grootste vroegere tegenstanders van al wat Duits was, ineens hun grootste supporters. Daarover gaat hieronder het eerste artikel uit De Morgen over een Europese Droom : onderliggende gedachte : alles wat goed is voor Europa, is opperbest voor ons.
Besluit : het Duitsland van Merkel is slimmer dan het Duitsland der Nazis .
------------------------
Europese droom (De Morgen)
27/10/11, 06u52
Gemakkelijkheidshalve zouden we deze kolommen kunnen vullen met de toespraak die Angela Merkel gisteren in de Duitste Bondsdag hield. Die was behoorlijk indrukwekkend. Merkel maakte de wereld duidelijk dat een mislukking van de top over de schuldencrisis wel eens tot de ondergang van het eengemaakte en stabiele Europa zou kunnen leiden.
'Met alle mogelijke middelen moeten we Europa's eenmakingsproces, dat door onze voorvaderen werd begonnen na eeuwen van haat en bloedvergieten, beschermen. Het kan niet zijn dat ze ergens in de toekomst zeggen dat de politieke generatie die verantwoordelijk was voor Europa tijdens het tweede decennium van de 21ste eeuw faalde in het aanzicht van de geschiedenis.'
Merkel heeft gelijk. De financiële crisis die Europa momenteel treft, is tegelijk een existentiële crisis die tot een situatie kan leiden waarbij de Europese lidstaten al ruziënd uit elkaar gaan en hun financiële problemen dan maar elk voor zich oplossen. Het opgeven van de financiële solidariteit tussen lidstaten zal onvermijdelijk leiden tot het einde van de politieke unie die ons ondertussen al ruim vijftig jaar behoedt voor verwoestende conflicten.
Met andere woorden: falen is geen optie. De huidige financiële crisis moet opgelost worden. Dit betekent meteen dat de Europese burgers geen andere keuze hebben dan de gevolgen van een eventueel Europees akkoord op hun schouders te nemen. De Grieken zullen gedwongen worden om te bezuinigen. De burgers van rijkere landen zullen een deel van hun inkomen moeten doorstorten naar een noodfonds waarin naar verluidt een duizelingwekkende 1.000 miljard euro zal zitten. Mensen zullen hun baan verliezen, op hun lonen moeten inleveren, moeilijker aan geld geraken om een bedrijf op te starten en aan koopkracht verliezen. Er zal bezuinigd worden op posten waarop je eigenlijk niet mag bezuinigen: gezondheid, verkeersveiligheid, cultuur, onderwijs.
Hopelijk beseffen de staatsleiders en verantwoordelijken voor de financiële crisis dat ze een buitengewone inspanning vragen van de Europese burgers. Je zou verwachten dat die burger in ruil voor haar/zijn inspanning naast een noodfonds ook een concreet actieplan voorgeschoteld krijgt dat een herhaling van de huidige crisis voorgoed vermijdt: stevige banken met zin voor maatschappelijke verantwoordelijkheid, rode kaarten voor incompetente Berlusconi's, afschaffen van onverdiende bonussen, uitschakelen van speculerende waaghalzen.
De huidige crisis is een noodsituatie die zo snel mogelijk moet opgelost worden. Maar het zou bijzonder kwalijk zijn als de politieke en economische verantwoordelijken over enkele weken of maanden gewoon kunnen terugkeren tot de orde van de dag.
-----------------------
Nota : ze kunnen het niet laten : Italië wordt niet Lynx genoeg bestuurd, doet het relatief veel beter dan de andere wèl socialistisch bestuurde landen zoals Spanje, Griekenland en Portugal (tiens, we horen niks meer over Ierland : dat land kruipt uit de afgrond naar omhoog, en wordt niet socialistisch bestuurd ). Dus doen ze met Berlusconi lijk met het Vlaams Belang : alleen vermelden als er zwaar negatief kan uitgehaald worden.
Ander voorbeeld : gisteren werd er wat (veel) geduwd en getrokken in het Italiaans Parlement. Lynx loopt al langer op de toppen van de tenen uit zenuwachtige onvrede dat ze er maar niet in slagen de regering van Il Cavaliere te doen vallen. Dus gaan ze aan het treiteren De Lega Nord, partner van Berlusconi en sterkhouder van diens regering, wil (met heel wat bijbedoelingen oa deze Eu doen struikelen) niet horen van langer werken, iets dat Berlusconi, onder druk van de EU, had willen invoeren. Nu blijkt de echtgenote van de Lega Nord leider ooit op haar 39ste op pensioen te zijn gegaan wegens (bewezen) gezondheidsredenen. Maar dat laatste werd, bij het treiteren, daar Lynx natuurlijk verzwegen.Vandaar dat iemand van de Lega Nord, bij de confrontatie, even de zenuwen niet meer baas kon, en met doorslaande argumenten probeerde de uitdager het zwijgen op te leggen .
Allez : een alledaags voorval voor Zuiderse temperamenten, maar volgens de BRRR-T stond het voorval gelijk aan een open oorlogsvoering .
--------------------------
In De Schandaard spreekt men dan weer met de klassieke gespleten tong : wat Merkel deed, was goed, maar niet genoeg .
Dat Merkel tegenover haar getrouwen, over Sarkozy spreekt als over Monsieur Bla-Bla : mag niet geweten worden. Wordt verzwegen. Dat China uiteindelijk met geld, veel geld, zou willen bijspringen : mag niet geweten worden. Wordt verzwegen.
Maar dat Berlusconi (met kennersogen?) het achterwerk van Angela niet denderend vindt : dat moet breed en vooral vettig worden uitgesmeerd, niet om Merkel aufzu kricken, maar om Berlusconi neer te halen .
Enfin : lees en geniet mee met al die geleerde koppen .
---------------------
Waterpistool in plaats van bazooka (De Schandaard)
Economist Ivan Van de Cloot van de denktank Itinera vindt het Europese akkoord op alle punten te zwak. Over enkele weken of maanden steken de problemen weer de kop op, voorspelt hij.
De Europese leiders hebben het blikje weer een paar meter verdergeschopt. Op korte termijn zijn de problemen even opgelost, maar op lange termijn is dat helemaal niet het geval, waarschuwde Van de Cloot vanochtend op Radio 1. Het gepoker zal nog een tijdje doorgaan.
Ook politicoloog Hendrik Vos zegt dat er een grote kans bestaat dat de Europese leiders vroeg of laat weer rond de tafel moeten gaan zitten. De aangekondigde maatregelen liggen in de lijn van de voorspellingen, maar dan nog wat minder, nog wat vager en gebaseerd op zeer optimistische voorspellingen.
De uitbreiding van de vuurkracht van het Europese noodfonds EFSF tot 1.000 miljard euro klinkt indrukwekkend, maar om de markt te overtuigen dat je alle problemen de baas kunt, is er eerder 2.000 à 2.500 miljard nodig, zegt Van de Cloot. Vooral Italië blijft een zorgenkind. Dat land heeft een schuldgraad van 120% van het nationaal inkomen en moet elk jaar 20% van die schuld zien te herfinancieren. De markt is ervan overtuigd dat dat niet zal lukken, zegt hij.
Bovendien kampt Italië fundamenteel met een een probleem van concurrentiekracht. Ze zijn dertig procent te duur, zegt de economist. Tien procent daarvan kan je eventueel aanpakken met loonmatiging, maar dan blijft er nog een enorme handicap over.
Van de Cloot vreest ook dat de 'haircut' van 50% op Griekse schulden de zwakkere banken in de problemen zal brengen. De banken die het konden, hebben hun Griekse obligaties al aan de ECB verkocht en een verlies van 20% geslikt. Maar de andere banken konden die 20% al niet aan, laat staan een verlies van 50%. De herkapitalisering van 100 miljard zal volgens de economist niet volstaan. In normale omstandigheden heb je al 200 miljard nodig, in een zwakke economie zeker 400 miljard.
-------------------
Ziet U : Italië, dat tot hun grote spijt van al die Eu-aanbidders, stand houdt in de ratings, moet absoluut naar beneden gehaald worden : die meneer Van de Cloot (wat n toepasselijke naam) wil dus met alle middlen helpen om Itaië een kl**t af te trekken! Die denkt : U weet maar nooit : als die rating-bureaus mij horen, dan gaan die zeker hun oren beginnen spitsen
------------------------
En zo kom ik tot mijn eigen besluit, door eerst over te schakelen naar tSCHELDT, die, voeten op de grond, de toestand herneemt, niet als een ver van mijn bed show, maar als een levensecht voelbaar vraagstuk van deze dag voor elk van ons
DE BORG
Het is toch maar een handtekening, mama', zei de zoon tegen zijn moeder die aarzelde borg te staan voor een lening. Enkele jaren later verkocht de bank ook háár huis.
Voor wie uitkijkt naar het einde van België, ziet het er met de dag hoopvoller uit. De afgang van Dexia was nog gemakkelijk te voorspellen, maar dat men dat zou oplossen' met een astronomische borg, dat is pas straf. Gewoonweg hallucinant. Of voor wie het anders wil bekijken, gewoonweg hoopvol.
De bureaus hebben de rating van België nog niet verlaagd maar toch zou ik op termijn niet te veel meer op de Belgische borgen en andere beloften rekenen. Wie gelooft die mensen nog! Gewoonweg onhaalbaar als het echt fout loopt. En fout lopen zál het.
Dan is er nog de begroting voor 2012. Wij zien aan beide kanten van de taalgrens politici aan het werk die niet leren van de gebeurtenissen. Bij onze Franstalige landgenoten is de spreekwoordelijke oude frank' nog verre van gevallen. Zij hebben daar in Wallonië een economie die goed op die van de Grieken lijkt. Het verschil is dat de Grieken intussen begrepen hebben dat het anders zal moeten. Zij zijn wel boos op de Duitsers, die niet wilden blijven sponsoren. Maar ze beseffen dat ze iets moeten gaan doen.
Intussen heeft het Duitse hooggerechtshof de Europese Unie onder Duitse curatele geplaatst. Angela Merkel mag niets meer beloven, en dus kan de Unie niets meer beslissen, zonder goedkeuring van het Duitse parlement. De belastingbetalers zegden neen'. Duitsland heeft de Maddens-doctrine op Europa toegepast.
En plots kan de Griekse schuldkwijtschelding wel, voor vijftig procent nog wel. Angela heeft haar vel gered.
Alstublieft, kunnen we België ook niet onder zulk een toezicht plaatsen, zo bijvoorbeeld dat onze Vlaamse onderhandelaars niets meer kunnen toegeven zonder goedkeuring van het Vlaams Parlement. Als onze belastingbetalers dan ook neen' zeggen, kan er een ordentelijke vereffening volgen, zoiets als bij de Gemeentelijke Holding, óók met schuldkwijtschelding.
Vlaanderen moet de Belgische begroting redden', roept de kleine Michel van de Mouvement Réformateur. Die heeft het dus zeker nog niet begrepen.
Niet dat aan Vlaamse kant niets meer zou kunnen gebeuren aan allerlei overbodige uitgaven. Maar als Beke, Tobback en De Croo blijven toegeven, zonder dat het aan Waalse kant echt anders wordt, mogen zij ook het ergste vrezen. Wij kunnen nu al voorspellen dat CD&V, sp.a en open VLD alle drie onder de tien procent duikelen bij de volgende verkiezingen. De CD&V zal nog de sympathie hebben van honderdduizenden Arco-coöperanten, gered door de staatswaarborg op hun inleg bij Dexia. De sp.a kan nog wel honderdduizenden steun- en subsidietrekkers van alle geuren en kleuren achter zich krijgen. En de open VLD is nog aantrekkelijk voor honderdduizenden die tot nu toe aan de belastingen wisten te ontsnappen.
Maar de miljoenen anderen, degenen die altijd betalen, hebben er schoon genoeg van. Zij zijn de échte indignado's, de verontwaardigden, niet die van de straat of de G1000 maar die van het stemhokje.
Dit artikel zal verschijnen in het volgende nummer van 't Scheldt.
-------------------
Diagonaal herlezen
Waar ik naartoe wil? Zoals gewoonlijk : naar de kern van de zaak, recht op het doel af, en zonder omwegen.
Men had (liefst met Deutsche Grundlichtkeit) bij het tot stand komen van Europa alle spelregels voordien moeten vastleggen, zodat er nadien niet meer moest geïmproviseerd worden, eenmaal men met 7, met 17 of met 27 was Die voorwaarden, noem het gerust Grondwet hadden gerust op één DIN A4-tje gekund : welke voorwaarden zijn er om toe te treden? hoe draait de werking? gelijke lonen en gelijke belastingen iedereen erkent de seculiere toestand van de Staten volledige scheiding van Kerk en Staat enz.
Te noteren : iedereen die het begrip A4 (DIN A4 = Deutsche Industrielle Norm) zou zich best eens realiseren dat in de grafische sector de uniformaliteit al lang een begrip was, vòòr men de EU had uitgevonden. Het begrip is ondertussen zodanig ingeworteld, net als het OK zeggen, ipv goed zo, dat niemand er nog aan denkt OK voor een A4-tje is zelfs perfect Nederlands geworden . Vroeger had dat geklonken als Goed zo voor een quartotje .
Anders gezegd : Maastricht Schengen Lissabon : al die verdagen hadden vervat moeten zijn in het Stichtingsverhaal bij het Verdrag van Rome (1957)
Slotopmerking.
Ere wie ere toekomt : dat van een (nooit gemaakt) basisverdrag is een idee-fixe van mijn echtgenote. Als gewezen leerkracht Informatica is zijgezegend met een streng analytisch verstand, waar ikzelf al vele jaren de vruchten van pluk. Zij zal bijvoorbeeld nooit zeggen, dat een fles wijn van 750 cc half vol, of half leeg is : negatieve of positieve benadering. Ze neem het niveau waar, en zegt ogenblikkelijk : 375 cc, dat is de helft van 750 cc.
En wat kan een mens daarop zeggen?
Stel dat een overtuiging als Flamingant gelijk is aan een volle fles wijn : als men de media volgt met de ingesteldheid van mijn vrouw, is het oordeel rap geveld!Moest zij de halve trouwboek geweest zijn van Bart De Wever (maar dat geluk gun ik hem nooit! Hem niet en trouwens ook niemand anders!) dan was die vent nu al 502 dagen President-Fondateur van de Vrije Republiek Vlaanderen geweest! En wie weet, was die ondertussen al niet geëvolueerd tot de Vrije Herenigde Republiek der Lage Landen .Die zou dan kunnen deel uitmaken van de Noordelijkke Alliantie, die zou kunnen ontwikkelen van Finland tot Italië en Lampedusa : een soort nieuwe Asmogendheden, uit hun as herrezen, die de rest van Europa op sleeptouw nemen .
Nu dictator Moammar Kadhafi dood is, ligt de baan wijd open voor Libië om toe te treden tot de eurozone. De Libische overgangsraad twijfelt echter: Europa zal eerst moeten bewijzen dat het de crisis beheerst.
Mustafa Abud al-Jeleil, voorzitter van de Nationale Overgangsraad, vindt dat Europa meer inspanningen moet leveren om de euro te redden.
Reeds kort nadat de Libische opstand was uitgebroken, waren er discrete contacten tussen vertegenwoordigers van de Europese Unie en de Nationale Overgangsraad, het politieke orgaan van de opstandelingen. Bij een overwinning op het regime van Kadhafi, zo werd de Libiërs beloofd, kon het bevrijde land zich kandidaat stellen om als eerste Afrikaanse staat toe te treden tot de EU. Er was zelfs sprake van dat het land lid kon worden van de eurozone.
Nu het zo ver is, twijfelt het nieuwe regime. Europa zal eerst moeten bewijzen dat het de huidige crisis beheerst, zei Mustafa Abud al-Jeleil, voorzitter van de Nationale Overgangsraad. We hebben geen zin om toe te treden tot een club die uit elkaar aan het spatten is. De eurolanden moeten hun financiën op orde krijgen vooraleer ze ons ervan kunnen overtuigen onze munt en onze soevereiniteit op te geven. De Europeanen moeten een voorbeeld nemen aan de daadkracht van het Libische volk.
Dat is een lelijke streep door de rekening van Frans president Nicolas Sarkozy en Italiaans premier Silvio Berlusconi. Vooral Italië, dat op nauwelijks enkele uren varen van Libië ligt, schurkt zich graag aan tegen zijn voormalige kolonie. Niet omdat Berlusconi verliefd is op de Libische woestijn of houdt van de Arabische cultuur, wel omdat het land over uitgebreide olievoorraden beschikt. De eerste minister hoopt de zwalpende Italiaanse economie er bovenop te helpen door de oliekraan open te zetten.
Ook Frankrijk zou gebaat zijn bij een injectie van goedkope olie. De financiële crisis is niet het gevolg van een falend begrotingsbeleid of van een verrot bankwezen. Het grootste probleem is dat de EU geen olieproducerend land in zijn midden heeft, erkende Sarkozy tijdens de EU-top over de redding van de euro in Brussel. Noorwegen heeft ons al eerder de rug toegekeerd, hetzelfde mag niet gebeuren met Libië. Met ruggensteun van Libische olie zou de euro een heel stuk steviger staan.
Als Libië het verzoek om toe te treden tot de EU afwijst, dreigt het voorlopige bewind wel fors te moeten betalen voor zijn overwinning. Het was immers vooral de Europese Unie die via haar lidstaten de opstand sponsorde en militair ondersteunde. Daarzonder had Kadhafi de rebellen losjes in de pan gehakt. Europa vindt nu dat er een prijs betaald moet worden voor die steun.
Mustafa Abud al-Jeleil: Europeanen moeten voorbeeld nemen aan daadkracht van Libische volk
Wij aanvaarden geen betaling in woestijnzand. Zwart goud, dat is wat we nodig hebben, stelde José Manuel Barroso, voorzitter van de Europese Commissie, het equivalent van de Nationale Overgangsraad in Libië..
Niets te zien met wat volgt. Maar het laatste interview met Marine Le Pen op RTL spookt nog steeds door mijn hoofd : zij wil de Franse Frank terug invoeren,de Eu is volgens haar larie en apekool, en Frankrijk moet voorbehouden blijven eerst aan de Fransen! Enfin : het Credo van een eerlijke vrouw, die voor hetzelfde geld als eerlijke Flamingante had kunnen geboren worden!
Kan ik dus inkomen. Chapeau zelfs! Al moet Napoleon wellicht ook dergelijke gedachten gekoesterd hebben. Als Madame zich maar kan beheersen, om zich niet al te veel buiten haar eigen landsgrenzen te gaan bemoeien : seffens sluit ze een of ander bilateraal akkoord, en is onze eigen hoofdstad foetsie zonder dat we iets daarvoor in de plaats gekregen hebben, tenzij dat we af zijn van dat armlastige Wallonia .
Carsten Brzeski legt uit dat Angela Merkel begrepen heeft dat de Duitse toekomst in Europa en in de monetaire unie ligt. Brzeski is senior economist bij ING Belgie.
Angela Merkel heeft een dikke huid. Sinds het begin van de Europese schuldencrisis heeft zij veel kritiek te slikken gekregen. Te aarzelend, te nationalistisch, te veel nee's, te reactief en te weinig visie. Een tijd lang leek het als of Merkel bij de spagaat tussen nationale en Europese belangen het evenwicht kwijt was en een politieke shock had gekregen. Inmiddels staat Merkel er weer en zoekt zij de vlucht vooruit.
Als de regeringsleiders van de eurozone er vanavond uitkomen en hét grote masterplan op tafel ligt, zal men de hand van Angela Merkel duidelijk herkennen. De remmende houding heeft plaats gemaakt voor een actievere, meer vormende rol. Is Merkel nu een wervelende Europeaan geworden, die later in de geschiedenis in een adem wil worden genoemd met haar grote mentor Helmut Kohl? Nee. Angela Merkel is veel berekender dan Kohl. Ook speelt bij haar het Duitse schuldgevoel van na de oorlog een minder belangrijke rol.
Het Duitse Europabeleid wordt niet alleen meer bepaald door het hart, maar meer nog door de portemonnee. Voor Merkel is het daarom eigenlijk een voordeel dat de schuldencrisis inmiddels veel verder gaat dan Griekenland. De Duitsers hebben recent gevoeld dat ook zij niet immuun zijn voor de schuldencrisis. In het hele eerste jaar van die crisis zag de Duitse economie eindelijk weer de bloeiende landschappen waar ze zo lang op had gehoopt. Schuldencrisis in Griekenland? Kan ons niet schelen. In Ierland en Portugal? Vervelend, maar niet zo erg. Deze landen zijn toch niet belangrijk voor de Duitse export. Maar toen Frankrijk en Italië in de zomermaanden dreigden in het schuldenmoeras te verdwijnen, was het opeens afgelopen met de Duitse zelfverheerlijking.
Stemmingsverandering De afkoelende economie en het besef dat de crisis groter is dan Griekenland, hebben Merkels vaste overtuigingen aan het wankelen gebracht. De harde taal van een jaar geleden, toen een reddingsactie alleen het 'ultima ratio' mocht zijn, is veranderd in pro-Europese taal zoals 'als de euro faalt, dan faalt Europa'. Dit heeft ook te maken met een stemmingsverandering van de Duitse bevolking. Waar de Griekse reddingsacties nog op veel weerstand stuitten, komt er nu steeds meer steun voor een brede Europese reddingsactie. De gemiddelde Duitser en lezer van de Bild-Zeitung voelde (en voelt) er niet veel voor om de 'Griekse uitvreters' de zuurverdiende Duitse belastingcentjes in de mond te gooien, maar hij begrijpt zo langzamerhand wel dat de hele eurozone belangrijk is voor de Duitse welvaart. Er is op dit moment nauwelijks nog een kritisch geluid in de Duitse media te horen over het al dan niet opzetten van reddingsacties, alleen maar over hoeveel deze dan wel zullen kosten.
Angela Merkel heeft begrepen dat de Duitse toekomst in Europa en in de monetaire unie ligt. Ze kan dus beter haar stempel op de monetaire unie zetten, dan de kat uit de boom kijken. Angela Merkel zou natuurlijk Angela Merkel niet zijn als haar bekering, en de pro-Europese vlucht vooruit opeens met een sneltreinvaart zou komen. En begrijpelijk. Merkel weet dat ze de Duitsers en haar eigen politieke achterban op de weg naar meer Europa niet mag verliezen.
Waarschijnlijk zal ze daarbij minder rekening houden met haar liberale coalitiepartner, die toch al bezig is met politieke zelfvernietiging en dreigt in de onbeduidendheid te verdwijnen, dan met de Beierse christendemocraten. Zonder die Beierse tak geraakt ze namelijk nergens, maar juist Beieren weerspiegelt het Duitse buikgevoel - tegen teveel macht voor Brussel of een 'transferunie'. Duitsland zal dus kleine stapjes nemen om dit buikgevoel niet aan te spreken.
Steeds meer Europa, maar toch dammen opwerpen tegen de onvoorwaardelijk transferunie. Het blijft dansen op een slappe koord, maar Duitsers houden gewoon niet van veranderingen. Vergeet ook niet dat de Europese visie van Helmut Kohl, waarmee veel mensen nu dwepen, alleen mogelijk was vanwege de nationale roes over de Duitse hereniging.
Beieren is overigens een goed voorbeeld van hoe de Duitsers traditie en conservatisme een make-over hebben gegeven. De deelstaat Beieren is heden de groeimotor van de Duitse economie en is een bakermat voor nieuwe technologieën. Deze succesformule werd ooit samengevat als 'Lederhose und Laptop'. Inspiratie voor Angela Merkel?
-------------------
Diagonaal herlezen
Bayern! Het zat er aan te komen! Van alle Duitse Länder is Bayern eindelijk weer als koploper erkend . Voorlopig nog altijd maar erkend, niet gevreesd .
Bayern, de stad München op kop, was ooit de thuishaven van den Dolf .Zij succes begon daar ooit ergens in een Bierbraukeller, waar zelfs een moordende aanslag hem niet kon klein krijgen Inderdaad, bij de Lederhose is sindsdien de Laptop gekomen, en dat is maar goed ook. De mensen daar verstaan altijd tamelijk vlug de tekenen des tijds .
Beieren Hebben we ooit geen Sex en-Coburg Gotha Elisabeth von Bayern gekend, wiens Ehemann aan nachtelijke rotsbeklimmingen leed in Marche-les-Dames, en daarbij overleed? Het Duits, was trouwens tot lang na WO I, de officiële huistaal aan het Hof De Duitse Keizer Wilhem II met de Pinhelm was trouwens een ver familielid. Maar proletariër als hij was, moest Hitler niets hebben van die adellijke Hoge Borsten, reden waarom Leopold III,zoals later bleek (gelukkig voor hem), zo onheus door deze behandeld werd
Enfin, het begint er weer goed uit te zien voor de belgicisten : het achterkleinkind Elisabeth (10 jaar geworden) zal met ere binnen een achttal jaren, de fakkel van haar overgrootmoeder, Elisabeth van Beieren, kunnen overnemen .Zo wordt Philips de Taaie een pijnlijke afgang bespaard gesteld dat tegen dan het land nog zou bestaan. Quid non!
Zouden de mensen nog weten wie die andere Elisabeth van Bayern ooit geweest is? Al zal deze onder de naam van Sissi misschien wel beter bekend zijn. Zonder dat daarbij hoeft gepreciseerd te worden, dat het haar zoon was, die samen met zijn echtgenote in Serajewo vermoord werd, en aldus de directe aanleiding was voor WO I .
.
Mise en platop 26/10/2011 9:47:53
Gepeperd en gezouten, opgediend op 27/10/2011 15:49:30
Jullie, die meestal (waarschielijk) in het oude vermolmde vaderland verblijven (tegen beter weten in ?) realiseren zich niet voldoende in welke mate jullie gehersenspoeld door het leven gaan. Ons valt dat op, niet omdat wij veel slimmer of gehaaider zouden zijn, maar omdat we, sedert we in Italië leven, als vanzelf meer gericht zijn op allerlei buitenlandse zenders. Waarbij trouwens, bij vergelijking, de Brrrrr-T (en ook VTM) maar povertjes uit komen. Net zoals geheel de aan het groot-kapitaal verkochte geschreven pers. Van op afstand heeft men inderdaad altijd een beter overzicht! Waarom anders denkt U dat een roofvogel, groot of klein, op grote hoogten vliegt? Zo heeft hij niet alleen een breder zicht, maar ook een beter overzicht!
Dat was onlangs mijn echtgenote danig opgevallen, toen ze met een groep volwssen-cursisten her en der uit het Vaderland, op taalstage was in Siena. Bijna unaniem werd door hen de Belgische Pers de hemel in geprezen om haar objectiviteit en diversiteit, terwijl de Italiaanse werd afgeschilderd als bekrompen, unisono en geheel in handen van Berlusconi. Om kort te zijn, dat waren precies 43 doorslagjes van Tine Tanghe .Toen mijn echtgenote, aan de hand van een paar recente voorbeelden, dat wilde weerleggen, verlieten de meesten de praatgroep, terwijl de anderen besloten met Kan allemaal zijn, maar Italia dat is en dat blijft maffia en Berlusconi is een grote vrouwenzot. En DSK dan? Wel (na enig aarzelen) die man werd in de val gelokt door een gemene bedriegster .
Italië in de Belgische Pers.
De hoofdreden waarom in België alleen negatief over Italië kan gesproken worden in de officiële kanalen is, dat men niet kan verkroppen dat het land niet meer Linx geregeerd wordt en er ogenschijnlijk wel bij vaart. Er heerst eenzelfde cordon sanitaire als tegen het Vlaams Belang Vooral sedert Berlusconi in het zadel werd geholpen door de Lega Nord (enfin, als deze er precies vandaag de stekker niet uittrekt om aldus niet alleen de Regering, maar meteen geheel de Europese Unie te doen vallen : excuus-truus : de door de EU opgelegde besparingen gaan veel te ver). DeLega Nord, de PVV van Geert Wilders, de SVP (Zwitserse Volksbeweging) en het Vlaams Belang = minstens 4 handen op één buik .Het wordt een beetje beangstigend voor de Lynxe Kerk ..
De Italiaanse Pers
Over de Italiaanse pers kan ik in alle eerlijkheid getuigen (waarom zou ik liegen?) niet dat deze objectief is (verre van, zelfs), maar wel dat ze divers is : van uiterst Linx tot uiterst rechts met al wat mogelijk is daar tussen in. Hier leest men de gazet van zijn keuze enme leest waarvoor men gekozen heeft.
Het steekt natuurlijk dat Berlusconi graag gezien wordt door de Italiaanse Schonen, van (zeer) oud tot (zeer) jong : zijn savoir-vivre streelt zijn en hun ego : het is een van de pijlers van zijn politieke carrière. Gestart als entertainer op een love-boat, is hij entertainer gebleven ..En de Staat bestelen hoeft voor hem niet : hij was al onmetelijk rijk voor hij in de politiek trad En daar doet hij niet flauw over! Dat wordt door zijn tegenstrevers (heel het kleurenspectrum van Centrum Links tot Extreem Links) dik in de verf gezet, en natuurlijk is dat gefundenes Fressen voor onze Linxe persmuskieten. Hoe denkt U trouwens dat Frau Merkel, in de nadagen van haar politiek bestaan, en Graaf Sarkozy, verarmde Hongaarse adel, ook niet vies van een jong blaadje, zich gevoelen tegenover die flamboyante steenrijke Italiaan, die in zijn land op de handen wordt gedragen, speciaal door de vrouwtjes?!
Over de avonturen van DSK e.a. in La Douce France, wordt ondertussen in België zedig gezwegen, net zoals over de Groene! Pederast Cohn Bendit e.a.
Heb ik misschien een bootje voor Italië? t Zal wel zijn, zeker! Anders bleven we niet hier.
Wat biedt Italië?
Vooral de streek waar we, eerder toevallig zijn beland : het Lago di Bolsena, zo goed als onbekend in België. Wij vragen ons alleen maar af : waarom?Nogmaals : we horen op de BRT zelden of nooit iets (goeds) over Italië, terwijl er om de haverklap over Spanje, vooral over Spanje, wordt bericht. Spanje, Portugal : het zijn Rode Regeringen en daar is alles koek en ei! Zelfs als er op de immobiliën-markt toestanden heersen zoals in de huizenmarkt in Amerika, wordt dit verzwegen : onder Lynx bestuur zouden berichten over dergelijke afgang moeten bestraft worden met lijfsdwang!
Het Zuiders klimaat dat hier so wie so heerst, wordt gemilderd door het water van dat vulkanisch Lago (meer), 18 Km doorsnee, omringd door een gesloten kring van bergen van minstens 50 Km doorsnee, die werkt als een warme schoorsteen en de ergste onweders uiteendrijft. Gisteren en vandaag zijn er tientallen doden gevallen in het Noorden van het land, en ook in Rome was/is er de hoogste alarmfase afgekondigd. Deze voormiddag heeft het bij ons ook flink geregend (26 Lit), maar tegen de middag scheen de zon weer volop, en een kwartier later is alles weer opgedroogd .We zien, uit het Noorden, rondom ons, zo ver het oog reikt, hoog boven ons in de hemelsblauwe lucht, de zwarte wolken-partijen uiteen drijven om verder naar het Zuiden richting Rome, weer bijeen te klitten .
--------------------
De geleerde bol die onderstaand artikel ineengeflanst heeft, is ofwel een aartsleugenaar die liegt in opdracht, ofwel een gefrustreerde gek die misschien te lang in de Italiaanse zon heeft gestaan. Al kan het ook zijn, dat hij onlangs de bons heeft gekregen van zijn Dulcenea. Omdat Berlusconi een knipoogje naar haar had geworpen? Wie zal het zeggen! De man verkoopt gewoon larie, en het is daarvoor dat ie wordt betaald!
O Ja : de man heeft ook al n boek geschreven over België. Heb het niet gelezen, maar het besluit zal wel zijn dat België veel beter is dan Italië. Ik wet het : die man is tot alles in staat!
-----------------------
Sic transit gloria Italiae (Zo vergaat Italië's roem)
Patrick De Rynck − 26/10/11, 08u16
Classicus Patrick De Rynck vergelijkt de afbrokkelende muren van Pompeji met de situatie waarin Italië zich bevindt. De Rynck werkt als auteur, publicist en vertaler. Hij schrijft recensies in de literaire bijlagen van De Standaard en De Morgen, voornamelijk over Griekse en Romeinse literatuur.
Ze lachen met ons. Zo luidt de kop van de Berlusconikrant Il Giornale van maandag, daags na het understatement van het jaar. Te weten: de meesmuilende blik van gelukkige kersverse vader Nicolas Sarkozy richting Angela Merkel, en vervolgens omgekeerd (lachen is besmettelijk), bij de vraag hoe het zat met Berlusconi en zijn besparingen. Merkels verlate wraak voor Berlusconi's geneuzel over de non-eigenschappen van haar achterwerk?
Italië is collectief verongelijkt. Voormalig Commissievoorzitter Romano Prodi: "Ik ben geïrriteerd en voel me vernederd." Oppositieleider Franco di Pietro: "Een belediging voor 50 miljoen Italianen. Door Berlusconi zijn we de risee van de wereld geworden." Pier Luigi Bersani, leider van de Democratische Partij, ook oppositie: "We zijn collectief belachelijk gemaakt. Wij zijn niet allemaal Berlusconi." Er wordt opgeroepen tot een laugh-in bij de Franse ambassade. Het trotse volk is diep geraakt en zet dat al dan niet op het conto van de eeuwig schalkse en rimpelloze Cavaliere. Het Frans-Duitse gemonkel stemt tot intense droefenis en leidt hier en daar tot wraakgevoelens. "Een misverstand", volgens Franse en Duitse diplomatieke bronnen. Er zijn van die momenten waarop zelfs de altijd omzwachtelde diplomatentaal machteloos staat. Bijvoorbeeld tegenover de lichaamstaal van Merkozy van zondag.
Wel, mijn geliefde Italiaanse vrienden, het is allemaal nog veel erger. Merkel en Sarkozy hebben, tot spijt van uw Italiaanse nijd, overschot van gelijk. Ze hadden nog veel harder moeten lachen. Ze hadden over uw vermaledijde tv-schermen moeten rollen van het uitlachen. Want uw Italië is de jongste jaren verworden tot een schim van zichzelf, en lang niet alleen economisch. Als de televisie inderdaad een spiegel is van de samenleving, dan kickt half Italië zoals genoegzaam bekend avond na avond op schier blote blondines met gecapitonneerde lippen die over het luidruchtige en inhoudloze scherm dartelen. Als er geen calcio is tenminste. Het nieuws heeft veel weg van een roddel- en achterklapshow. En neem 'de hoge cultuur', Italië en zijn eindeloze erfgoed: dat wordt nu naar verluidt beheerd door een voormalige chef van McDonald's, ongetwijfeld een vakbekwaam man. Besparing op cultuur in 2012: minimaal 30 procent. De immer scherpe kunstcriticus Robert Hughes in zijn recente Romeboek: "Het Rome van Berlusconi is uitgehold door de gigantische en meedogenloze overname van zijn verbeeldingskracht door het massatoerisme en de massamedia." Lang, zeer lang geleden kwamen de kunstzinnige landgenoten van Merkel en Sarkozy, de Goethes en de Poussins, naar Rome om te zien hoe het moest, en werden de Franse en Duitse musea volgestouwd met al dan niet rechtmatig verkregen kunst uit Italië. Dat waren nog eens tijden. Maar die zijn veranderd, voorlopig onherroepelijk.
Vorig weekend stortte in Pompeji een stuk muur in. Moge dat geen augurium zijn geweest, een van die voortekens waar de Romeinen zo bang voor waren en die doorgaans ook uit de lucht vielen. De teloorgang van Pompeji als pars pro toto voor het land zelf. Sic transit gloria mundi, aldus Berlusconi in de taal van zijn Romeinse voorgangers over zijn voormalige vriend Kadhafi dit weekend. Sic transit gloria Italiae. Het volk heeft, aldus de volkswijsheid, de leiders die het verdient.
Gaan lachen voor de Franse ambassade? Is dat niet het Palazzo Farnese, met zijn weergaloze fresco's? O tempora, o mores.
-------------------
Diagonaal herlezen
Natuurlijk steekt het elke recht gehaarde socialist, (de recht geaarde socialist bestaat niet) dat er ergens, waar dan ook, bespaard moet worden. Denk aan de indignados, waar deze meneer misschien wel onderduims een verdoken sympathisant van is. Denk eens aan : besparen op CULTUUR, enfin HUN cultuur : dat is gewoon barbaars! Trouwens, hebben zij niet aan de goede Guy Mathot (PS) niet geleerd, dat het gat in de begroting vanzelf komt, en dat het dus ook wel weer vanzelf zal weggaan? Dat was nogal eens een Staatsman! Echt een figuur van het kaliber van het Liegebeest ui Gent, waarvan Cruella Onkelinx getuigde : Avec Guy, cest génial!!!!
Politiekers zouden allemaal moeten zijn zoals de Maoïst Barosso : twee linkerhanden en in elke hand een groot gat. Maar de katjes?! Die worden geknepen in het duister! Zie DSK ..
O Ik weet het al! Als Wouter Beke Baron mag worden, dan Patrick De Rynck ook! Maar of dat voor La Dolce Paoloa ook OK zal zijn? De kronkel zit ook en beetje bij haar in de hersenen, ziet U .
Mise en platop 26/10/2011 9:32:17
Gepeperd en gezouten, opgediend op 27/10/2011 8:38:13
BNP is dus een officiële Franse Bank die leeft als een poiliep met vele vangarmen. Het bijvoegsel Paribas, met daarin een soort verwijzing via de klanken naar de Nederlanden, Les Pays Bas, moet zorgen voor een beetje verwarring. Zodat de grijparm naar GOUD uit de LAGE LANDEN minder opvalt : door al die zuignappen op al die grijparmen valt het minder op dat de poliep met op die manier de prooi naar zijn gulzige mond brengt .
De Lage Landen, tot en met de Oostzee zijaltijd in het vizier van de Franse Oorlogsmachine gebleven. Proberen ze het niet met geweld (de laatste keer was Napoleon Bonaparte), dan doen ze het met list. Daarvoor volstaat het te verwijzen naar de zo gezegde neutraliteitspplitiek die tot 2 keer toe ons land uit de wereldoorlogen moest houden. Met als resultaat dat wij telkens in het Franse kamp terecht zijn gekomen Waar uit is gevolgd, dat verre van te kunnen aansluiten bij de welvarende Noordelijke Lage Landen (Nederland), wij integendeel meer en meer meegezogen werden in het moeras van de Zuidelijke francofone flierefluiters. Die gedragen zich als de krekels in de fabel van De La Fonaine, en wij, de mieren, moeten afdokken!
Zo is er bijvoorbeeld afgesproken in de media, moest U dit vergeten zijn, van absoluut geen nadruk te leggen op de exacte betekenis van de benaming BNP Paribas. En om zekerlijk dat aanhangsel FORTIS zoveel mogelijk altijd in kleine lettertjes te zetten. Want dat waren de mensen die ooit getrompet hebben op het punt te staan de Nederlandse ABN-Amro Bank te verzwelgen .Iets waar toen Parijs politiek een voetje heeft voor gestoken, want met die kille Hollanders er bij, zou het veel moeilijker vallen om de buit binnen te halen. Baron Lippens werd dus, zo groot als hij was, en met veel chiek gedoe, bij t 14de en bij de borstels in het bezemkot gezet. Maar het verhaal wordt spannender met de dag, gezien de schuldigen door verjaring denken te kunnen vrij-uit gaan .
Nu de hold-up op de Vlaamse Begroting door Michel Jr inzijn beste non-Nedderlaans in zijn beslissend stadium is gekomen, nadat ook het Toxia-Goud naar Parijs is versluisd, wordt onverwacht de beerput van Fortis opengegooid : ook dat goud is op zijn geheel voor miljarden al naar Parijs verhuisd, zodat de Vlamingen terecht kunnen besluiten dat ze (terug) een wingewest van Frankrijk zijn geworden. Onder de mom van belgicisme worden we stilaan uitgekleed tot op ons hemd. Ons bezetten aan de hand van een bezettingsleger, zoals de Duitse Nationaal-Sopcialisten dat deden, doen ze net niet, maar de gevolgen zijn des te desastreuzer. Al jaren kweken we daarnaast, als een adder aan ons hart, dat armlastige Wallonië, dat samen met onze hoofdstad Brussel, zich klaar maakt om zich als flink begoederde bruiden, aan te sluiten en bescherming te zoeken bij La Mère Patrie
En onze Grote Geesten die zich geroepen voelen om hun volk te leiden?
Die horen niets, die zien niets, die voelen niets : hebben niet eens het gevoel meer voor zelfverdediging .Net alsof ze allemaal in afwachting leven om, net als de Leterminator, af te zwaaien naar Place Pigalle
Ik begin mij serieus af te vragen, of het nog zin heeft in vrede- om te wachten tot de volgende verkiezing (2014) : tegen dan zullen we, net als het door de spin uitgezogen vliegje, levenloos in het Europese spinneweb hangen
-------------------
Fortis-miljarden gebruikt om BNP Paribas te helpen
26/10/11, 06u47
De Belgische Fortis-bank, die na de Franse overname in 2009 werd herdoopt tot BNP Paribas Fortis, voedt de Franse bank nu ter waarde van 30 miljard euro. BNP Paribas kampt op dit ogenblik met de Europese schuldencrisis. Anders gezegd: de inlages van de Belgische spaarders dienen om de investeringen van BNP Paribas te ondersteunen, meldt Le Soir.
Die stromen tussen Brussel en Parijs verontrusten de Nationale Bank van België, die de toestand "zeer aandachtig" opvolgt. De bestuurders van Fortis, waarin de Belgische staat 25 procent aanhoudt, zouden niet geïnformeerd zijn over deze bewegingen.
De miljarden euro's die door de Belgische tak gemobiliseerd worden om BNP Paribas te voeden worden niet gecompenseerd door Franse terugkeerstromen in identieke proporties, weet Le Soir.
Na het uiteenvallen van Fortis werd het Belgische deel van Fortis-bank in 2009 overgenomen door BNP Paribas. (belga/sps
-------------------
Diagonaal herlezen
O Ja! Graaf Maurice Lippens
Ah Wie : Monsieur le Compte Maurice Lippèns vous souhaite cordialement le bienvenu à Knock-Le-Zout. Veuillez garer votre bagnole à la Place Ma-tu-Vu pour vous diriger ensuite à pied, en tant que paysan Flamand, en direction de votre appartement sur la digue. Acheteé en 1990 pour 2 millions de FB, valant aujourdhui au moins le même montant, mais cette-fois-ci en Euro .
t Is wij niet slecht geboerd heb al diene tijd, nest-ce pas ?
Vive le Roi et son Femme!
Mise en platop 26/10/2011 8:49:13
Gepeperd en gezouten, opgediend om 26/10/2011 14:31:07
Dinsdag 11 oktober kondigt Elio Di Rupo op een persconferentie tegen de middag aan dat er een akkoord is over een zesde staatshervorming. De tekst wordt vrijgegeven. Hoe berichten de kranten de volgende dag over deze volgens Di Rupo 'historische, memorabele en gigantische hervorming'? Hebben ze wel hetzelfde akkoord gelezen?
Een greep uit de kranten van woensdag 12 oktober 2011. De Morgen 'Mesdames, messieurs, nous avons un accord!
Dat staat er op de voorpagina van De Morgen die dag, in het Frans, over bijna de hele voorpagina, de woorden waarmee Di Rupo zijn persconferentie begon. De twee tekstlijnen worden opgeleukt met drie paginabrede foto's van de negen onderhandelaars tijdens de persconferentie.
Het editoriaal. Eindelijk, is de titel van het artikel van chef politiek Steven Samyn: 'Geflankeerd door de acht onderhandelaars meldde de formateur dat dit akkoord het land laat evolueren en stabiliseren. Beter kan het niet worden gezegd. De zesde Belgische staatshervorming is een evolutie, geen revolutie. Een grote hervorming waarbij het zwaartepunt in België nog een stuk verder wordt verlegd van de federale overheid naar de deelstaten. Maar of dat nu een copernicaanse omwenteling is? De regio's krijgen nog steeds niet de bovenhand op het nationaal niveau.'
Berichtgeving over het vlinderakkoord: 2 blz. redactioneel en 1 blz. met diverse opinies. Eén blz. gaat vooral over de presentatie van Di Rupo. Op een volgende blz. komt over driekwart blz. een wel zeer summiere samenvatting van het akkoord van 70 blz. Daaronder krijgen politicoloog Dave Sinardet plaats om te zeggen wat er PRO het akkoord is ('in cijfers uitgedrukt is dit de grootste hervorming ooit'), en hoogleraar staatsrecht Hendrik Vuye wat er CONTRA is ('helemaal geen historisch akkoord. Ik ben werkelijk geschokt over BHV.). Op een blz. meer achteraan de krant komen dan verder vijf mensen aan het woord in de rubriek 'De Gedachte': - Marc Hooghe, docent politieke wetenschappen aan de KUL: 'Binnenkort mag het federale niveau zich enkel nog bezig houden met het redden van failliete banken, het innen van de belastingen en het sturen van soldaten naar Afghanistan... Dat samenwerkingsfederalisme is noodzakelijk maar het is ook bijzonder kwetsbaar. Eén extremistische partij in één deelstaatregering die de boel wil verzieken kan het systeem alsnog lam leggen... Het Belgisch federaal niveau heeft nu weer een onderhoudsbeurt gekregen, maar het blijft bijzonder kwetsbaar voor extremisme en sabotage'. - Carl Devos, politicoloog aan de UGent: 'De tekst van het communautaire akkoord leert dat het nog een hele tijd zal duren en veel moeite zal kosten om deze staatshervorming uit te voeren.... Het is begrijpelijk dat niet alles in detail geregeld is, maar nogal vaak is er eerst een voorafgaand akkoord nodig, moet een werkgroep nog een en ander bekijken, is er een wettelijke verduidelijking vereist, enz. Bijvoorbeeld vóór de overheveling van de gezinsbijslagen naar de gemeenschappen er kan komen, moet eerst het verschil tusen loontrekkenden en zelfstandigen weggewerkt worden. Niet meteen een detail. Uiteraard is deze staatshervorming historisch. Om wat eraan voorafging. Niet om wat eruit komt.' -Pierre Verjans, politicoloog aan de Uni Luik: 'Wat de kwalificatie 'duurzaam' in de titel betreft: de Franstaligen maken zich minder illusies dan in 1994 over het definitieve karakter van de onderhandelingen... Dat de Franstalige formateur gebruikmaakt van het ecologische adjectief 'duurzaam' om de staatshervorming te duiden, zegt veel over de hoop van de enen en de vrees van de anderen omtrent de evolutie van de structuren van de Belgische staat en haar onderdelen'. - Jos Bouveroux, voormalig hoofdredacteur van de VRT-nieuwsdienst: 'Het feit zelf dat er na jarenlang immobilisme en ruzie nu wel een akkoord is, lijkt wel belangrijker dan de concrete inhoud ervan. Daarmee mikken Di Rupo en de acht ook op de (vele) N-VA-kiezers, die hun keuze niet baseerden op Vlaams-nationale motieven maar vooral hun ongenoegen lieten blijken over het uitblijven van oplossingen. De Wever zal dus goed moeten kijken naar zijn electoraat alvorens dit compromis onder vuur te nemen'. - Peter Van Aelst, hoofddocent politieke wetenschappen aan de UA en Uni Leiden, schrijft een stuk met de titel 'Zesde staatshervorming, met dank aan N-VA' [2].Dat publiceerden we hier eerder in extenso.
Sportrubriek: die zelfde dag staan er 3 blz. in over de voetbalmatch Duitsland-België van de avond ervoor, in het kader van de voorrronde van de beker Euro 2012 .
De Standaard
Voorpagina die dag: bijna over de helft van de voorpagina een foto van de acht onderhandelaars die applaudisseren voor Di Rupo, met daaronder de kop 'Akkoord heeft een prijs', met een inleidende tekst over het akkoord, onder de subitel 'De responsabilisering voor gezondheidszorg overleefde de onderhandelingen niet. Het bonus/malus-systeem inzake werk sneuvelde eveneens'.
Het editoriaal. Dat komt van Guy Tegenbos. De titel zegt meteen wat Tegenbos ervan denkt: 'De naam van het akkoord is mooi. Het akkoord zelf niet.' Hij onderbouwt dit als volgt: 'Het Vlinderakkoord dat de gevlinderstrikte Elio Di Rupo gisteren voorstelde, is een typisch Belgische staatshervorming. Die zesde staatshervorming bevat, net zoals de vijf voorgaande, veel pagina's en afspraken. Maar er zit geen lijn in. De hervorming vertolkt geen gemeenschappelijke visie. Ze ontstond uit de botsing van twee visies die op zowat elke punt tegengesteld waren. Met veel wroeten, trekken en sleuren, met sjacheren, afdreigen en flemen, is een stel onderdelen gevonden waarover de twee blokken het toevallig eens zijn geworden. En dát is dan tot een lappendeken aaneengenaaid.... Het akkoord is geen enthousiasmerend vredesverdrag dat een nieuw tijdvak inluidt. Het is een wapenstilstand die beide partijen een stukje geeft van wat ze wilden en waarmee ze wel een tijd 'kunnen leven'. Is de angel BHV verwijderd? Voor een deel. Maar het gif is nog niet weg en de zaak kan nog verder etteren. Is het politiek zwaartepunt naar de deelstaten verschoven? In budget wel. Maar de bevoegdheidsverdeling blijft een lappendeken die nog meer staat vergt. Kan de federale overheid zich nu concentreren op haar kernopdrachten en die nu beter behartigen? Een beetje.'
Berichtgeving over het vlinderakkoord: 4 1/2 blz. redactioneel. Daarin: één blz met een verslag van de persconferentie, een halve blz. interview met Caroline Genez ('een helder verhaal zonder loodgieterij'), over drie blz. de verschillende thema's van het akkoord (overdracht van bevoegdheden, financieringswet, politieke vernieuwing, de gezochte nieuwe evenwichten tussen Vlaamse en Franstalige verzuchtingen, de kieskring BHV, BHV gerechtelijk, Brussel) en een stukje over De Bethune die Senaatsvoorzitter wordt.
Sportrubriek: 2 blz. over de voetbalmatch Duitsland-België.
Het Laatste Nieuws Voorpagina: de kop rechtsboven op de voorpagina 'Dag van glorie voor Di Rupo', een kort stukje tekst naast een foto van een glunderende Di Rupo bij de presentatie van het akkoord. Links daarvan, in koeien van letters 'MOTILIUM IN OPSRAAK'
Editoriaal: van Luc Van der Kelen op blz. 2. Titel 'Een miraculeus akkoord'. Van der Kelen is opgetogen over het akkoord, en hij noemt het historisch, omwille van vijf redenen, waaronder deze: 'Het is de eerste staatshervorming die het bestuur van de staat eenvoudiger maakt en niet ingewikkelder, precies omdat een pak bevoegdheden in zijn geheel worden getransfereerd. De homogene bevoegdheden waar Vlaanderen al lang om vroeg. Voorbeelden zijn: het hele ouderenbeleid, de geestelijke gezondheidszorg, het kindergeld, de jeugdsanctionering, de strafuitvoering.'
Berichtgeving over het vlinderakkoord: 2 blz. redactioneel, op blz. 2 en 3, naast het editoriaal van Van der Kelen. Met twee lijstjes: 'Dit wordt Vlaams..', te weten: verkeersveiligheidsfonds, snelheid op de gewestwegen, kinderbijslag, rijopleiding, ruimte voor belastingsverlaging, sancties voor werklozen, doelgroepenbeleid, dienstencheques, jeugdsanctierecht, een deel van de gezondheidszorg '.. En dit blijft Belgisch': arbeidsrecht, definitie 'passende job' voor werkzoekende, terugbetaling in gezondheidszorg, financiering ziekenhuizen, verkeersreglement, belastingsschalen, vennootschapsbelasting, brandweer en civiele bescherming, hoogte en duur van werkloosheidsuitkeringen, hoogte van pensioen. Noot: De lijstjes, telkens met enkele lijnen uitleg bij elk punt, spreken de bewering van Van der Kelen duidelijk tegen dat er homogene bevoegdheden ontstaan door de overdracht ven 'een pak bevoegdheden in zijn geheel'.
Sportrubriek: 6 blz. over de voetbalmatch Duitsland-België de avond ervoor. (Die dag ook 2 blz. over het proces Ronald Janssen, evenveel als over het vlinderakkoord).
De Tijd
Voorpagina: een klein berichtje onderaan de voorpagina met de titel: 'Di Rupo haalt uit naar Bart De Wever tijdens gloriemoment'.
Editoriaal van Bart Haeck, redacteur politiek & economie, met de titel 'Vraag van 23 miljard': 'Het goede nieuws: Brussel-Halle-Vilvoorde is eindelijk herleid tot zijn ware proportie, namelijk een ernstig maar vrij lokaal probleem dat niet jarenlang het regeringswerk had mogen blokkeren. De deelstaten krijgen meer bevoegdheid om zelf een belastingbeleid te voeren. Sommige Vlamingen hadden meer gewild, maar een Vlaamse regering die deze legislatuur de lasten met 600 miljoen euro heeft verhoogd kan alvast niet klagen over de 6 miljard fiscale autonomie die ze krijgt. Ook positief is dat het arbeidsmarktbeleid - cruciaal om meer mensen aan het werk te krijgen en te houden - wellicht efficiënter kan nu het nog meer bij de deelstaten ligt. De arbeidsmarkt in Vlaanderen is immers niet die van Brussel. In de financieringswet is het goede nieuws dat de perverse solidariteit weg is en dat er dus meer loon naar werken komt. Het slechte nieuws: Brussel wordt wellicht niet efficiënter maar complexer. Ook het Brussels Gewest mag nu arbeidsopleidingen organiseren en de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie zal er de kinderbijslag organiseren. Als 'tegenprestatie' krijgt Brussel extra geld. Een ander minpunt is dat het tien jaar duurt eer de nieuwe mechanismes van de financieringswet écht beginnen te werken. Nog een minpunt is dat de financieringswet het ongenoegen in de Vlaamse onderbuik over 'de transfert' niet zal wegnemen. De grootste hoop ligt in het nieuwe arbeidsmarktbeleid: als dat jobs oplevert in Franstalig België kan de kloof met Vlaanderen kleiner worden. En dan is er de mist die nog steeds over het akkoord hangt. Ten eerste blijft het bijzonder moeilijk de precieze gevolgen van de financieringswet in te schatten. Dat komt omdat de simulaties nog niet zijn vrijgegeven, maar ook omdat het belangrijkste sluitstuk nog moet komen: de 23 miljard euro besparingen en/of belastingverhogingen tegen 2015. De hoogte van dat bedrag maakt duidelijk dat de regering-Di Rupo daarop zal worden afgerekend, en niet op haar staatshervorming van 17 miljard euro. De komende dagen en weken worden de écht cruciale: houdt Di Rupo vast aan zijn ronduit gevaarlijke mix van vooral extra inkomsten en weinigbesparingen? Of kan hij overtuigd worden de belastingdruk onder controle te houden en de staat efficiënter te doen werken? Dat wordt de vraag van 23 miljard. De zesde staatshervorming is belangrijk, maar het venijn van deze onderhandelingen zit in de staart.'
Berichtgeving over het vlinderakkoord: 1 blz. redactioneel. Een reportage over de persconferentie, en een vooruitblik op de verdere regeringsvorming. Vor meer details wordt verwezen naar de website, omder derubriek 'Staatshervorming'[3] met artikels over BHV, Brussel, Financieringswet en Meer bevoegdheden voor deelstaten.
Sport: geen sportbladzijden, en dus ook niets over de voetbalmatch Duitsland-België.
La Libre
Voorpagina: een grote Enfin!, onder een foto met de negen onderhandelaars die als brave schoolkinderen met hun diploma onder de arm (een exemplaar van het vlinderakkoord) braaf in de lens kijken.
Editoriaal van die dag van Francis Van de Woestyne, journalist van de krant. Hij heeft het die dag al over de verdere regeringsvorming en de plaats hierin van Ecolo. Ze zijn niet echt nodig vindt hij. In een coalitie van zes partijen zit rechts, het centrum en links. Hoe zouden de groenen een echt verschil kunnen maken? De aandrang van de socialisten om de groenen ten allen prijze aan boord te heisen vindt hij verdacht. Is het om hen te belonen? Tenzij de PS toegeeft dat het onmogelijk is aan ecologie te doen zonder de ecolos, of het toch alleen maar de bedoeling is om ze in bewaakte residentie te plaatsen om zo te vermijden dat ze sterker worden vanuit de oppositie?
Van de Woestyne had al op maandag 10 okt een artikel geschreven over het vlinderakkoord, waarin hij vol lof schreef over 'de belangrijkste kunstenaar van deze onderhandelingen, Elio Di Rupo': 'De mensen staan er waarschijnlijk niet bij stil hoeveel energie, geduld, openheid en creativiteit het van hem heeft gevergd om dit te bereiken. Want nadat hij zich eerst al had afgebeuld om samen met Bart De Wever een positieve uitweg uit de crisis te vinden ( ), moest Elio Di Rupo daarna tot een akkoord zien te komen met onderhandelingspartners die nu eens kwetsbaar of onvoorspelbaar, en dan weer verdeeld waren. We moeten erkennen dat Di Rupo, in een land dat gebukt gaat onder centrifugale en egoïstische krachten, de enige was die deze politieke synthese tussen noord en zuid, en links en rechts, tot stand kon brengen. (Titel: 'En un mot: chapeau!', pag. 9) (Bij het lezen van La Libre moet men steeds het Hof in het achterhoofd houden. La Libre zal niets schrijven dat Laken niet aanstaat. En Albert had duidelijk samengespannen met Di Rupo tijdens de onderhandelingen. Deze laatste mocht Albert zelfs hals over kop uit zijn vakantieverblijf in Nice terughalen met een regeringsvliegtuig, om de situtatie te dramatiseren en de partijen tot een akkoord te forceren. Als La Libre de loftrompet voor Di Rupo bovenhaalt, is dit minstens met de goedkeuring van het Hof, wellicht zelfs ingefluisterd? Mark Grammens in Journaal van 25 maart '10: 'Want u moet weten dat La Libre het blad is dat de leden van de hofhouding bij hun ochtendkoffie te lezen krijgen, en dat de afgevaardigd-bestuurder van La Libre, Dominique Le Hodey, tot de intiemste vriendenkring van Albert II behoort. In dat blad verschijnt niets dat de monarchie onwelgevallig kan zijn, zeker niet over Albert II. Het echtpaar Le Hodey heeft al herhaaldelijk samen met Albert en Paola vakanties doorgebracht, en zijn regelmatig te gast op het yacht van Albert in de Italiaanse wateren'.)
Berichtgeving over het vlinderakkoord: 10 blz. redactioneel, met hierin over vijf blz. op telkens één blz. een thema van het akkoord beschreven, met een interview: kiesarrondissement BHV, gerechtelijk arrondissement BHV, financiering Brussel, financieringswet, tewerkstellingspolitiek. Verderdop in de krant 2 blz. met twee opinies (Bart Maddens en Luc Van der Kelen), met de vraag of men nu voor een of voor twintig jaar vertrokken is. Uit de themabladzijden: de benoemde burgemeester van Sint-Gensius-Rode, Myriam Delacroix-Rolin (CDH): 'het juridisch luik is positief, de Franstaligen zullen over meer rechten beschikken dan ervoor in Halle-Vilvoorde.' Alain Deneef, voorzitter van de denktank Aula Magna over de hoofdstedelijke gemeenschap: 'het principe is verworven, wat een duidelijke stap in de goede richting is. Maar het gaat niet ver genoeg. De volgende stappen zijn niet duidelijk.'
Sport: 3 blz. over de voetbalmatch Duitsland-België de avond ervoor.
DH (La Dernière Heure/Les Sports)
Voorpagina: grote foto over de voetbalmatch Duitsland-België, en één lijn met 'RÉFORME DE L'ÉTAT: ce qui va changer pour vous'
Editoriaal: een venijnig stukje van de adjunct-hoofdredacteur Christian Carpenier die stelt dat 'de Vlamingen een grote staatshervorming wilden, en zover gingen het land te bedreigen met de gekste gevolgen als men ze hen die niet gaf. Ze hebben ze gekregen. Zoals altijd. ("allant jusquà menacer le pays des conséquences les plus folles si on ne la leur concédait pas"). Men mag het de Franstaligen niet te zeer verwijten. Als ze al capituleerden door een nieuwe belangrijke vermindering van het federaal niveau te aanvaarden in ruil voor geld, dan hebben ze er alles aan gedaan om de gevolgen te beperken. Wedden dat het overbodig is hen eraan te herinneren dat Vlaanderen daarom niet verzadigd is. Met moeite zal de inkt van het akkoord droog zijn dat ze alweer ten aanval zullen trekken met nieuwe vragen en nieuwe verderfelijke chantages. Wallonië heeft een fiskale vrede van slechts tien jaar gekregen met Vlaanderen. Daarna zal het Noorden zich niet inhouden haar concurrentie te ontplooien met potentieel rampzalige gevolgen. De enig manier voor het Zuiden om zich hiertegen te beschermen is nu te starten met een fundamentele hervorming van haar praktijken, haar baronieën en haar pamperbeleid.'
Berichtgeving over het vlinderakkoord: 2 blz. redactioneel, met dezelfde foto als La Libre van de negen onderhandelaars op hun 'prijsuitreiking', over de speech van Di Rupo, over de controle van de werklozen die verhuist naar de gewesten, over het gerechtelijk arrondissement BHV (titel: 'être jugé en français sera plus facile'...)
Sport: 10 blz. over de voetbalmatch Duitsland-België de avond ervoor, in de afzonderlijke katern 'Les Sports'.
Noot: La Libre en La Dernière Heure behoren tot dezelfde groep, en beide dagbladen verschijnen in magazineformaat (iets groter dan A4), ongeveer de helft van het formaat van de andere kranten dus. In principe komt dus bv. de publicatie van 12 blz. vlinderakkoord in La Libre overeen met zes blz. in een andere krant. Als Le Soir natuurlijk de foto van de negen onderhandelaars over bijna twee halve bladzijden uitsmeert, of een cartoon over een halve bladzijde, blijft er op de rest van die pagina's niet veel meer plaats over dan op één pagina van La Libre. Besluit: men mag inhoudelijk niet zomaar één blz. Le Soir gelijk stellen met twee blz. La Libre.
Le Soir
Last but not least, wat weet Le Soir te vertellen?
Voorpagina: een grote titel 'La nouvelle Belgique' en het editoriaal van Beatrice Delvaux, 'Avec ou sans la Belgique' [4]
Editoriaal: volgens Beatrice Delvaux, 'hoofdeditorialist', is niet Di Rupo, maar België de grote winnaar van de dag: 'We moeten ons realiseren hoezeer wij het vertrouwen verloren waren. Men moet terugdenken aan al die keren dat we dachten dat alles naar de knoppen was, inclusief België, om het belang van dit ogenblik te begrijpen. België! Dat is klaarblijkelijk de grote winnaar van de dag, alleen al vanwege het feit dat het land er uiteindelijk nog altijd is en klaar is om zijn weg te vervolgen. België, jazeker, maar niet meer hetzelfde België: voortaan zijn het regionale en communautaire krachten die het land aandrijven, en is zijn voortbestaan als zodanig meer dan hypothetisch. We moeten toegeven dat deze oude entiteit, die flirtte met de dood, zojuist in een wonderbaarlijke en ingenieuse mutatie is geslaagd, want ze komt er toe, door verstandige en moeizaam ontstane evenwichten, aan de enen en de anderen elementen van tevredenheid te geven. De Vlamingen hebben hun bevoegdheden en hun BHV, en de Franstaligen hebben van hun kant de zekerheid dat ze niets hebben toegestaan waardoor ze de volgende keer automatisch in de kookpot terecht komen, als er over een scheiding zal onderhandeld worden, wel integendeel. Brussel is quasi een volwaardig gewest en geherfinancierd, de zes faciliteitengemeenten zijn potentieel brusselse gemeenten, de verbinding Wallonië-Brussel is gegarandeerd.'
Berichtgeving: 8 blz. in het totaal, waarvan 1 met een overzicht van de vorige staatshervormingen, een ruim portret van Di Rupo en De Wever, een verslag over de persconferentie, een artikel over wie er deel zal uitmaken van de volgende regering, en in feite slechts 2 blz. over de eigenlijke staatshervorming van het vlinderakkoord.
Sportbladzijden: 3 blz. over de voetbalmatch Duitsland-België.
Globaal
Soms krijgt men de indruk dat de kranten niet over één, maar over verschillende vlinderakkoorden berichten. Tegenbos heeft het over een lappendeken dat nog meer staat vergt, Van der Kelen ziet er een miraculeus akkoord in waarbij een pak homogene bevoegdheden worden getransfereerd. Los daarvan, is de inhoudelijke oogst nogal mager, ondanks de vele bladzijden die enkele kranten er aan wijden. Alleen de algemene principes worden uit de doeken gedaan, niet de vele 'kleine lettertjes' die de grote principes weer aan banden leggen of uithollen. Zo wordt zogenaamd het kindergeld overgedragen aan de Gemeenschappen, echter pas nadat er een harmonisatie is doorgevoerd tussen het stelsel van arbeiders/bedienden en zelfstandigen. Hiervoor moet er dus eerst of veel meer belastingsgeld in het systeem gestopt worden om het kindergeld van de zelfstandigen op te trekken tot het niveau van de werknemers, of de bijdragen voor de zelfstandigen fors opgetrokken moeten worden. Wanneer zal een ven beide kunnen? Over twintig jaar? (Tenzij de 'harmonisatie' betekent dat de werknemers minder krijgen, en de zelfstandigen meer, terwijl de afhoudingen bij werknemers en werkgevers gelijk blijven??). Als de overdracht dan ooit eens gebeurt, gaat die bevoegheid in Brussel helemaal niet naar de Gemeenschappen, maar naar de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie, een orgaan waarin alle 89 Brusselse verkozenen uit de Brussels Gewest in de Raad zitten (zeg maar een tweede parlement van het Brussels gewest) en alle Brusselse ministers en staatssecretarissen in de executieve (zeg maar een tweede Brusselse gewestregering), en ALLEEN zij. Le Soir, La Libre en de Tijd vermelden even terloops of tussen haakjes dat in Brussel de GGC bevoegd zal zijn, maar gaan er niet op in, en leggen al helemaal niet uit dat dit in feite een 'verbrusseling' van het kindergeld betekent en de facto geen Gemeenschaps-, maar een Gewestmaterie wordt, want de Vlaamse Gemeenschap krijgt dan helemaal geen bevoegdheid in Brussel over het kindergeld. Dat overdragen op de GGC geldt trouwens voor alle bevoegdheden die volgens het vlinderakkoord zogenaamd 'naar de Gemeenschappen' worden overgeheveld. Daarover leest men niets in geen enkele krant.
Veel thema's waar de Franstaligen nu geen directe greep meer zullen op hebben in Vlaanderen, vanwege niet meer federaal maar overgeheveld naar de Gewesten, moeten dan weer het voorwerp uitmaken van 'samenwerkingsakkoorden' allerhande. Het vlinderakkoord staat er vol van: samenwerkingsakkoorden moeten gesloten worden in de gezondheidszorg, voor toerisme, werklozenbegeleiding, opleidingen bij betaald educatief verlof, over een interfederaal instituut i.v.m. gezondheidszorg, voor zes verdere verschillende thema's in de gezondheidszorg, over het vervolginsbeleid, de strafuitvoering, verkeersveiligheid, bijkomende subsidiëring van de NMBS door de gewesten, de maximale ambtenarenweddes, en nog enkele andere kleine onderwerpen. Er wordt zelfs een super-samenwerkingsakkoord opgezet in de vorm van een bij bijzondere wet op te richten 'Hoofdstedelijke Gemeenschap' waarvan alle gemeenten van Brussel en Vlaams- en Waals-Brabant verplicht deel uitmaken, naast vertegenwoordigers van de gewesten en van de federale overheid. Een samenwerkingsakkoord in het kwadraat, alweer gebetonneerd met een bijzondere wet. Maar hiermee zijn we al zelf het vlinderakkoord aan het bespreken, terwijl dit afzonderlijk nog aan bod komt in verschillende afleveringen.
De volledige tekst van het vlinderakkoord In het Nederlands, kan men de integrale tekst (in PDF) hier vinden - op de website van Knack [5] - op de website van de Kamer[6] De Franse tekst van het akkoord staat hier: - op de website van La Chambre [7] - op de website van La Libre[8] (Telkens twee links, voor het geval de ene of andere link niet lang beschikbaar blijft)
Toemaat 1: ter info, de oplage van de kranten Volgens de nieuwste cijfers van het CIM, het Centrum voor Informatie over de Media, voor de periode juli 2010-juni 2011, bekend gemaakt begin augustus, ziet de 'betaalde verspreiding' van de kranten er als volgt uit (bij sommige kranten heb ik slechts de cijfers van het jaar daarvoor, 2009/2010, en dat staat er dan ook bij vermeld):
Het Laatste Nieuws (de meest verkochte krant in België) 286.775 exemplaren, Het Nieuwsblad 261.110 ex., Gazet van Antwerpen 100.121 ex. (cijfer 2009/2010), Het Belang van Limburg 97.999 ex. (cijfer 2009/2010), De Standaard 91.903 ex., De Morgen 53.948 ex., De Tijd 32.261 ex.
Aan Franstalige kant is er niet echt een krant die qua oplage boven anderen uitsteekt. Sud Presse is de grootste met 114.850 ex. (cijfer 2009/2010, voor de volgende titels samen: La Meuse, La Nouvelle Gazette, La Province, Nord Eclair en La Capitale - Sud Presse is onderdeel van de groep Rossel, uitgever van Le soir), gevolgd door L'Avenir: 92.137 ex, (cijfer 2009/2010 - L'Avenir heeft negen regionale uitgaven onder de zelfde titel L'Avenir - het is onderdeel van Corelio, uitgever van o.a. De Standaard en Het Nieuwsblad), derde in oplage is Le Soir met 79.435 ex, dan DH (La Dernière Heure/Les Sports) met 63.173 ex. (cijfer 2009/2010) (maakt deel uit van de 'Groupe Multimédia IPM S.A', ook uitgever van o.a. La Libre en Paris Match Belgique), La Libre Belgique met 41.191 ex. en hekkensluiter is in Franstalig België L'Echo met 16.667 ex. (2009/2010 - maakt samen met De Tijd deel van Mediafin).
Eenieder zal wel persoonlijke ervaringen hebben met bankiers. In de pre-historie was dat aan open loketten, bij uitzondering in besloten kantoren waar geen inkijk door het publiek. Later was alles achter glas, en moest men, om van de eigen rekening cash op te nemen, nog ferm betalen ook.Het aanwezige personeel smolt weg als sneeuw voor de zon en de openingsuren werden beperkt tot het aller noodzakelijkste Alles moest nu via de automaat gaan, aan de buitenmuur van het gebouw Van de cliënten zag men liever de hielen dan de tenen .
Mijn eerste spaarbank, half de jaren 60, was de BAC, omdat het onthaalgezin waar onze kleine meid haar dagverblijf had (omdat we alle twee buitenshuis werkten) was overgestapt van meestergast-wever naar BAC-kassier. Heel gewoon in die dagen! Dat was, wist de brave man te vertellen, die kantoor hield in zijn garage, door toedoen van de Agent van de Volksverzekering, die hem overgehaald had om iets bij te verdienen. Door omstandigheden verloor ik later de BAC, die toen al lang BACOB geworden was, uit het oog en belandde bij de KB, de Bank van bij Ons, die mij en mijn clientèle decennia lang meer dan een perfecte service verleende. Tot de KB de KBC bleek te zijn geworden, die met haar verzekerings-zaken als een olifant in een porceleinwinkel in de clientèle trapte. Toen was de liefde uit. Ineens waren al die landelijke KB-directeurkes verzkeringspecialisten geworden, en die wisten over verzekeringen evenveel als een koe van saffraan eten. Toen werd het Centea, weeral wegens de zeer persoonlijke aanpak van de plaatselijke agent. Centea als zakenbank, en Argenta voor de privé en als spaarbank. En zo is dat gebleven: ad multos annos .
Met de Paribas, waar mijn schoenmoeder huisbewaarster was, was er geen contact, omdat die mensen alleen van hun stoel en in beweging kwamen bij het groot kapitaal .
Met de Generale in Kortrijk was het moeilijk zaken doen, want de Directie was toen nog volledig Franstalig .zij het dat dit, uit noodzakelijkheid des gebods, niet lang meer geduurd heeft. Halfweg de jaren 70 beek men zijn les te hebben geleerd.
Dus zijn de recente bankperikelen aan mij persoonlijk volledig voorbij gegaan Tenzij dat mijn schoonpa op zeker ogenblik bij de Parisbas-bazen geroepen werd (na weeral een of andere fusie : Artesia met Bacob?) met de mededeling dat zijn rekening te mager was om nog klant te blijven. En dat hij dus zo vriendelijk had willen zijn zijn matten op te rollen?! Stel U voor : kort tevoren was zijn (intussen overleden) vrouw nog gevierd geweest voor k weet niet hoeveel jaren trouwe dienst.
En nu is heel het boeltje, bank en hoogmoed en heel de bataklan, naar de vaantjes .
---------------------
Dexia Bank België zet de zoektocht naar een nieuwe naam in gang. De bank, die vorige week werd genationaliseerd, heeft marktonderzoekers meteen de opdracht gegeven na te gaan hoe de klanten tegenover een merkwijziging staan. De bank zelf is alvast duidelijk: 'De merknaam Dexia is zwaar beschadigd.'
Dexia Bank België is de bankpoot die vorige week uit de beursgenoteerde groep Dexia is gelicht en voortaan een volledige staatsbank is. De marketeers bij de bank zitten met de handen in het haar. Tot voor enkele weken ging het de Belgische bankkantoren commercieel nog voor de wind, volgens interne cijfers beter dan concurrent KBC. Maar door de negatieve berichtgeving rond de ontmantelde moedergroep Dexia en de Gemeentelijke Holding is de twijfel bij de klanten toegeslagen.
De groep Dexia werd de voorbije weken een veredelde 'bad bank' genoemd, terwijl de Gemeentelijke Holding, een grote aandeelhouder van Dexia, via een vereffening maar nipt het bankroet kon vermijden. De Financial Times noemt Dexia zelfs spottend Toxia, omwille van zijn toxische of giftige kredieten. Om die spotternij in te dammen, kocht Dexia Bank zelf preventief de internetnaam toxia.be.
'Bad bank', 'bankroet' of 'vereffening' zijn niet meteen termen waar een gezonde bank met 4 miljoen klanten zich mee wil associëren. "De merknaam Dexia is zwaar beschadigd en er is de voortdurende verwarring tussen Dexia Bank België, Dexiagroep en de Gemeentelijke Holding", bevestigt woordvoerder Moniek Delvou van Dexia Bank België.
Topman Jos Clijsters zal midden november, op basis van het marktonderzoek, principieel beslissen of een nieuwe naam nodig is. Dat moet uitwijzen hoe zwaar de merknaam Dexia bezoedeld is en of de klanten een naamswijziging zien zitten. Uitgemaakte zaak Maar aan de top van de bank zou dat een uitgemaakte zaak zijn. De verwarring bij het publiek is te groot. "De mensen maken het onderscheid niet tussen Dexia, de Gemeentelijke Holding en de bank, waardoor ze denken dat er problemen zijn bij de bank. Daarom moet Dexia Bank België van naam veranderen, en wel zo snel mogelijk", zegt een hoge bron. De merknaam Dexia verdwijnt dus wellicht uit het straatbeeld.
De zoektocht naar een nieuwe identiteit doet denken aan de naamswijzigingen na de crash van Fortis. Bij de ontmanteling van de Fortisgroep veranderde de uitgeklede moederholding Fortis in Ageas. De Belgische bankpoot werd omgedoopt tot BNP Paribas Fortis.
-------------------
Diagonaal herlezen
Wat mij verwondert, is dat de KBC, toch nog altijd De Bank van bij Ons, blijkbaar uit het oog van de storm kan blijven. Hoezo? Een Vlaams spaarpotje waar Di Rupo moet afblijven met zijn vangarmen?
Vlaanderen wordt ondertussen langs twee kanten leeg gemolken : al jaren lang voor 12 à 14 miljard door Wallo/Brux, door toedoen van de Sossen (PS/SP) met medeplichtigheid van de Tjeven, en, zoals de laatste dagen is uitgekomen, door Parijs : eerst via Fortis, nu weer door Dexia die met de miljarden van de Gemeentelijke Holding, maar ook met het geld van de eigen spaarders, is gaan lopen .
Neen, Diksia moet liefst niet veranderen van naam, tenzij in Topxia. Die domeinnaam op het Internet hebben ze al! Maar het blijft liefst Dexia, zodat de mensen, in lengte van jaren, om de 5 minuten via dat logo, herinnerd worden aan de piraterij van onze o zo christelijke Tjeven. Net zoals er nog jaren gespot werd, toen in de vroege jaren 30 de Boerenbond failliet ging. Toen zong heel de wereld dat refreintje, dat mij nog nog zo bekend in de oren klinkt : het verborg een wereld van intimidatie en frustratie, maar de meestal arme landbouwers waren wel hun spaarcentjes kwijt . Het ging zo :
Marie Lou, Mari Lou, waar is t geld van de Boerenbond naartoe
t Is gepikt en t is gepakt en t is gestolen,
En t hangt van achter aan Menere Paster zijne zolen .
Mits een paar minieme aanpassingen kan datzelfde deuntje nu gebruikt worden voor : de ® Opa ..We leven tenslotte in de heerlijke tijd door de jeugd van rare taal op hun SMS-sen .waardoor we straks weer zullen leren schrijven in de hiërogliefen-taal .
Mise en platop 25/10/2011 11:08:44
Gepeperd en gezouten, opgediend op 26/10/2011 11:54:11
Het artikel hieronder in de taal van Marianne (excuus daarvoor !), alleen maar om te wijzen hoe na het Brits koloniaal tijdperk in Indië, in amper 60 jaar tijd van seculier met Scheiding van Kerk en Staat kan verworden tot een onverdraagzame Muzelman-samenleving, waar geen plaats meer is voor ongelovige honden, apen en varkens. Na de val van het British Impire en de splitsing van Indië in Pakistan, Afghanistan, enz in 1947 kwam het al zeer vlug tot toestanden waar de Taliban (eufemisme voor rondtrekkende, moordende en verkrachtende benden fanatieke Moslims) het land in een wurggreep probeert te houden. In dergelijk land is de Arabische Lente, de Arabische Zomer en de Arabische Herfst al langvoorbij : het is er nu volop Arabische Winter .
Over 2,5 miljoen Christenen in Pakistan ? Daar berichten onze media nooit over : daar zou misschien een woordje duiding moeten bijkomen en dat zou de mensen de ogen wel eens kunnen openen. Oover de voordelen van de Godsdienst van de Wrede, en zo .Het is, maw, net als vroeger : onze Vlaamse mensen moeten arm blijven (zorgt nu niet meer de Baron voor, maar het Establishment dat zich aan de lopende band als onderdaan van Parijs manifesteert om Vlaams geld te transfereren) en ze moeten dom blijven (dat was vroeger het werk van de Pastoor, maar daar zorgen nu de media voor!
-----------------------
ILS PRIENT JESUS AU PAKISTAN
Ce pays instable et violent où les islamistes ont un poids croissant compte 2,5 millions de chrétiens. Voyage dans cette communauté méconnue qui vit sa foi dans la peur. Par Jacques Follorou / Photos Marco Gualazzini
TENTÉ PAR LE RÉFLEXE DU REPLI, le Pakistan est aujourd'hui en proie à de multiples tensions. Aux tensions extérieures - historiques avec l'Inde, plus récentes avec les Etats-Unis - s'ajoutent les antagonismes intérieurs, qu'ils soient de nature ethnique, politique ou religieuse. Véritable bouc émissaire d'une frustration à la hauteur des difficultés économiques et sociales que connaît ce pays, la communauté chrétienne pakistanaise vit actuellement dans la peur, souvent justifiée par des assassinats ciblés contre ses membres.
Cette minorité forte de 2,5 millions de personnes sur une population de plus de 180 millions, est répartie sur l'ensemble du territoire et doit souvent se regrouper pour se protéger. Dans la ville frontalière de Quetta dans le sud du Pakistan, les chrétiens vivent dans des ghettos ou "colonies" selon les appellations locales, entourés de hauts murs. Les portes sont fermées la nuit venue et des groupes montent la garde pour éviter les attaques d'islamistes radicaux. La situation est comparable à Karachi, la capitale économique, dans le sud du pays.
L'hostilité la plus forte contre les chrétiens se ressent au Pendjab, où cette minorité est victime de discriminations et réduite à exercer les métiers les plus durs. Ce contexte n'a cependant pas empêché les fidèles de célébrer, le 14 juillet, en grande pompe, le cinquantième anniversaire du diocèse de Faisalabad, la plus grande ville de cette province de l'est, frontalière avec l'Inde.
La situation de la minorité chrétienne semble s'être aggravée sans que les autorités centrales, affaiblies, n'apportent un réel soutien. Le 4 janvier 2011, à Islamabad, le gouverneur du Pendjab, Salman Taseer, prônant un islam tolérant notamment envers les chrétiens, a été tué par son propre garde du corps. L'assassin présumé, Mumtaz Qadri, un extrémiste infiltré dans la police, a été inculpé le 14 février pour "meurtre" et "acte de terrorisme". Il est depuis acclamé comme un héros de l'islam dans les cercles radicaux. Le 2 mars 2011, c'est le ministre des minorités religieuses, Shahbaz Bhatti - lui-même chrétien -, qui a péri sous les balles de talibans pendjabis à Islamabad. Libéraux, avocats d'un Pakistan à l'islam respectueux des minorités religieuses (on compte 2,3 % de fidèles de la secte des ahmadis, 1,6 % de chrétiens et 1,6 % d'hindous), Salman Taseer et Shahbaz Bhatti avaient tous deux mené campagne pour une révision de la loi sur le blasphème.
CETTE DISPOSITION DU CODE PÉNAL,qui rend passible de la peine de mort quiconque est jugé coupable d'offenser le prophète Mahomet, a été introduite en 1986 à une époque où le dictateur Zia ul-Haq souhaitait conforter son pouvoir en poussant l'islamisation de la société. Jusque-là, le Pakistan était plutôt laïque, depuis sa fondation en 1947 sur les ruines de la partition de l'Empire britannique des Indes. Le "père de la nation", Ali Jinnah (1876-1948), s'il avait conçu le pays comme le refuge des musulmans de l'ex-empire, était hostile à l'idée d'une théocratie. Mais cet esprit non confessionnel s'est essoufflé. La loi sur le blasphème est une illustration - parmi d'autres - de l'avancée de l'idéologie islamiste au sein de l'Etat.
Les accusations de blasphème sont souvent portées par les musulmans contre les membres de la minorité chrétienne. Symbole de cette stigmatisation, une villageoise de 45 ans illettrée, Asia Bibi, affiliée à une minorité chrétienne, mère de cinq enfants, a été condamnée à mort, le 8 novembre 2010, pour "blasphème" par un tribunal du district de Nankana, dans l'est du Pendjab. L'appel de cette décision est toujours pendant devant une instance judiciaire à Lahore. Salman Taseer et Shahbaz Bhatti avaient tous deux soutenu la cause d'Asia Bibi
-------------------
Diagonaal herlezen
Zo heel ver van Pakistaanse toestanden bij ons zijn we niet meer .Straks kan er ook een wet komen, zoals in Egypte, dat er aan christelijke kerken geen onderhoudswerken meer mogen gebeuren. Want te duur, en er komt toch geen kat meer : er zij al heel wat geruchten in die zin Inderdaad, door de afkalving van het Christelijk Geloof, is de laatste dam tegen het Islamisme weg gevallen Isam + Lynx in een tegennatuurlijk bondgenootschap hebben bijna de lege ruimte ingenomen : als het verzet niet dringend georganiseerd wordt, dan zakt straks het percentage Christen en bij ons ook onder de 5% en ligt de weg open voor de Islam. De Islam met hoogstens een bruin-rood randje van neo-communisme .
Neem bvb Antwerpen, dat binnen 10 jaar een meerderheid van Moslims kan/zal hebben en waar Janssens dan verkiezinfgsaffiches kan maken zoals gisteren aangetoond met de Burgemeester van Parijs :Vreemd Volk Eerst : Ha ja, want van die vreemde lieverdjes hangt voortaan zijn jobke af. Enfin, voorlopig toch nog ..Ondertussen zal, naast de eigen inlandse wetten, de Sharia van kracht worden, vanzelfsprekend (om te beginnen) alleen voor de Muzelmannen onder ons. Dan komt er een verlichte geest die in het Parlement, net zoals het gegaan is met de Negatie-Wet , een Blasfemie-Wet er door krijgt, waarbij de doodstraf ingevoerd wordt voor het beledigen van de Islam : zo moeilijk om zich dat in te beelden? Want wat wilt U : die vreemdelingen hebben ons gewoon verslagen met onze eigen wapens : al die Verlichte Geesten hebben ze stemrecht gegeven en hen geleerd hoe de democratie werkt : 50% +één = de meerderheid ..
Fantastisch, toch?!
Hoog tijd dat de Europese zetbazen à la Verhofstadt van hun troon worden gestoten, zodat de eigen soevereiniteit weer hersteld kan worden, zonder dat Europa zich overal mee bemoeit. Maar hoe de klok ooit moet terug gedraaid worden..
Misschien door de raddraaiers samen met alle vreemdelingen samen op een onbewoond eiland te installeren? Kunnen ze lekker hun eigen ideale samenleving opbouwen, zonder ons geld. Wat denkt U, zou de Zuidpool ver genoeg zijn?
Mise en platop 25/10/2011 9:13:27
Gepeperd en gezouten, opgediend op 26/10/2011 10:48:48
Di Rupo baarde een verderfelijke mot. De splitsing van BHV wordt omgebogen tot de creatie van bruggenhoofden voor de uitbreiding van Brussel (Optimale territoriumbenutting = Brussel moet inbreiden, niet uitbreiden!). Het fameuze BMR* project wordt de verborgen aanvalspits en het alibi voor Franstalige agressie tot diep in Vlaanderen. De territoriale integriteit van Vlaanderen en de taalwetgeving worden met deze staatsmisvorming grondig aangetast. De financiële plundering van Vlaanderen vergroot met het jaarlijkse extra verspilgeld ( 461 miljoen) voor Brussel en met de beruchte compensaties voor Wallonië (Blanco cheques? Wie gelooft dat die worden afgebouwd? Zoals de faciliteiten?). Het financiële akkoord is onaanvaardbaar en misdadig tegenover de Vlamingen. De nieuwe bevoegdheden zijn niet homogeen maar versnipperd en het absurde dotatiesysteem blijft bestaan... staatsmisvorming à la belge. Wij zijn zeer gebelgd en verwerpen het Vlinderakkoord zoals alle Vlaamse politici horen te doen!
Tegenover deze staatsmisvorming plaatsen wij als onafhankelijkheidsbeweging een veel efficiënter en eenvoudiger alternatief: de Vlaamse en de Waalse regering nemen ieder voor zich en zonder uitstel alle bevoegdheden over zodat Vlaanderen en Wallonië kunnen regeren als volwaardige onafhankelijke staten. De toekomst van Vlaanderen en Wallonië mag niet gehinderd worden door het probleem van een foute en falende stad Brussel (opgepept tot gewest)! Ook Wallonië zal spoedig beseffen dat België versneld wegzinkt in het Brusselse moeras. Brussel kan Wallonië financieel niets bieden want Brussel is verspilziek, inefficiënt, waardevernietigend, heeft een toenemend fout bevolkingsprofiel en is mede daardoor zelf noodlijdend. Wallonië zal zich in de eerste plaats zelf moeten redden net zoals Vlaanderen zich snel uit de Belgische en de Brusselse chaos moet bevrijden.
Vlaanderen is bezig met in Brussel goed geld naar kwaad geld te gooien. En dat moet stoppen. De extra 461 miljoen euro mogen nooit worden uitbetaald. Brussel is nu reeds overgefinancierd met 550 miljoen euro. Brussel moet voor de nodige tijd in de wacht worden geplaatst om zelf eerst uit te zieken. Brussel wordt hiermee gedwongen ernstig de mogelijkheden en de vereisten van een Vlaamse toekomst te overwegen.
Wil Wallonië (nog) geen onafhankelijkheid dan moet Vlaanderen zich in ieder geval met spoed organiseren tot een dynamische verzelfstandigde staat met een krachtige uitstraling in Europa en in de wereld. Vlaanderen moet het nieuwe politieke en economische machtscentrum worden. Niet Brussel. Niet een megaregio Brussel. Brussel staat in de wereld voor ellende en onheil. Vlaanderen moet daarentegen internationaal gezien worden als een grote dynamische metropool die stoelt op een gouden netwerk van aantrekkelijke en performante Vlaamse steden en regios. Dat is de opdracht. Een onafhankelijk Vlaanderen biedt als metropool ongeëvenaarde kansen.
Werkgroep Vlaanderen Onafhankelijk
Guido De Schuyteneer Coördinator werking.
*BMR = Brussels Metropolitan Region
-------------------
Diagonaal herlezen
Zodoende Kolonel Khadafi wordt ergens in de woestijn onder het zand gerstopt, de Euro krijgt stilaan dezelfde waarde als de vroegere Italiaanse Lire, waar een doos stekskes al rap 6.000 Lire kostte, een 17-jarige draaideur crimineel wordt de rekening gepresenteerd, de wereld drazait door en de Vlaamse Regering blijft zitten als een gebiologeerd konijntje dat staart naar de lichtbak : de nekslag komt, maar wanneer?
De wereld draait gewoon door en niemand stopt de verknechting. Kan er deze keer echt geen Mars op Brussel af? t Zou nochtans als laatste redmiddel misschien wel eens de doorslag kunnen geven!
Gewoon de wegwijzer volgen naar WalloBrux, Bijhuis van Walibi, om daar een flinke betoging te houden? Ook wij, Vlamingenkunnen betogen, dat de stukken in de geburen vliegen . En vermits we daar niet eens thuis zijn, komt het op geen klein beetje plezier!
Mise en platop 25/10/2011 8:19
Gepeperd en gezouten, opgediend om 25/10/2011 18:08:51
Dit stukje gaat over de legendarische eigenschappen van de Nieuwe Presque-Premier, aa wiens verheven verwezenlijkingen er geen einde schijnt aan te zullen komen. Het gelieve de lezers dus een eerbiedige houding te willen aannemen, en als het even kan, rechtop en in de houding te gaan zitten.Het Hof/La Cour heeft U in de gaten!
Voor de goede ode : vooraleer U weer afwijkt om ta geen zoeken on Tinternet : de hoernalist Buxant is een twee-poter : de ene poot staat/stond/zal blijven staan? Bij de Libre en de andere poot is hij gevraagd te komen zetten naast de olifantenpoot van Yves Desmet in De Morgen. De man is door en door Franstalig opgekweekt, en wat meer is, hij is gepokt en gezadeld, en doortrokken tot in de kleinste vezeltjes van zijn ziel, van de francité : de imperialistische misvorming waarmee elke Franstalige is geboren en mee opgegroeid van uit de wieg.
U bent gewaarschuwd!
Ik had U hierbij nog een toemaatje willen geven, in de vorm van een soort verslagje van een hulde-zitting van Le Cercle de Lorraine, die in de Vlaamse gazet getooid werd met de niet bestaande titel (want het ding bestaat uitsluitend in t Fransoos), van De Kring van Lotharingen, waar Rin-TinTin de Gestrikte gelauwerd werd (in zijn afwezigheid) als Held en Lieveling van de Perspietjes en Mietjes Jaar 2011. Maar voor ik het kon overnemen, was het verdwenen! Uit eerlijke schaamte? Ik mag het verhopen! De Homo Erectus Universalis werd er vertegenwoordigd door de Lynxe Passionara van dienst : Cruella Onkelinx die wist te verklappen, dat de voornaamste goede eigenschap van de Baas zijn engelachtig geduld was. Enfin, dat was de basis-idee van haar lang en ingewikkeld betoog, maar dan onder gesopt in een waterval van welluidende maar nietszeggende zinswendingen. U kent het wel : het is, naast de aangeboren imperialistische afwijking, de voornaamste persoonsgebonden materie van iedere Franstalige : veel babbelen, om vooral niets te zeggen. speciaal bij Di Rupo is die gave, dank zij zijn Italiaanse root en de daarbij horende gebarentaal,verheven tot Kunst (met Hoofdletter) in de Allerhoogste verheven vorm. Die man verkoopt zelfs zijn eigen k*k als onderdeel van de 6de Staatshervorming, en hij wordt daarvoor door vriend en vijand op de handen gedragen! !
Maar dat wist U waarschijnlijk zelf al !
Tussen haakjes : dezelfde hoernalisten hadden verleden jaar BDW verheven tot de eer der altaren. Maar deze achterlijke pummel verzuimde om zijn prijs in ontvangst te komen nemen : just lijk de Maestro : wegens te druk.
------------------
Buxant: Waarom Di Rupo op communicatie bespaart
--------------------
·
· De efficiëntste politieke communicatie zal altijd via goede persoonlijke banden gaan
Afgelopen week bezocht ik een receptie in de Brusselse Club van Lotharingen, ter gelegenheid van de uitreiking van een Political Award. Het tijdschrift Lobby organiseerde de receptie en verzamelde bijna alleen Franstaligen, een nachtmerrie voor Bart De Wever. De Club moet zowat de enige plaats zijn waar de liberaal Didier Reynders langs een bekende extreem-linkse Waal als Raoul Hedebouw kan wandelen.
Leerrijk, toch, om langs te lopen en een glaasje champagne te drinken: het ging over politieke communicatie. Wie is dit jaar de beste politieke communicator van het land? Vorig jaar bekroonde de jury van politieke journalisten Bart De Wever. Ze beloonden zijn coherentie en zijn doeltreffenheid om zijn boodschap over te brengen. Maar de voorzitter van N-VA verkoos niet te komen om zijn prijs in ontvangst te nemen. Begrijpelijk, want het is inderdaad niet zo goed voor het imago van een Vlaams-nationalist om met de glimlach rond te lopen in het bastion van de Franstalige Brusselaars.
Dit jaar won de socialist Elio Di Rupo. Ook hij was er niet bij om zijn trofee te ontvangen: een formateur heeft veel werk en dat begrijpt iedereen. Zijn collega Laurette Onkelinx verving hem. "Een van de sterkste punten van Elio", zei ze, "is zijn geduld. Dat heef hij veel meer dan andere onderhandelaars en dat laat hem toe efficiënt te zijn. Dus maakt hij weinig fouten in zijn communicatie." Inderdaad is Di Rupo een meester in communicatie: alles is perfect geregeld. Hij is zelfs zeer voorzichtig. "In deze moeilijke periode van regeringsvorming communiceren we heel weinig", zegt een van zijn adviseurs. "Het ligt gevoelig, alles kan fout geïnterpreteerd worden." "Dus", lacht hij, "besparen we op ons communicatiebudget".
Maar politieke communicatie gebruikt ook andere kanalen. Om journalisten te overtuigen - te verleiden? - is er eerst en vooral de gewone communicatie, door middel van persberichten enz. Dat kan werken, maar dat is waarschijnlijk niet genoeg. Daarnaast zijn er nu nog de sociale netwerken die heel belangrijk worden om de media en het publiek te bereiken. Sommige politici hebben dat al goed begrepen en gebruiken Twitter om hun meningen kenbaar te maken. Goed zo. Maar de meest efficiënte politieke communicatie zal altijd via goede persoonlijke banden gaan. Rechtstreekse contacten tussen journalisten en politici kunnen nooit worden vervangen. Het vertrouwen wordt beetje bij beetje opgebouwd om daarna een geducht instrument van politieke communicatie te zijn. Maar laat ons duidelijk zijn: niets zal ooit de boodschap vervangen. De communicatie kan schitterend zijn, als de boodschap niet deugt, is er niet veel aan te doen.
Terug naar de Cercle van Lotharingen. Naast Di Rupo werden ook Bart De Wever en Didier Reynders door de jury gekroond. Beiden delen iets waarvan journalisten houden: veel cynisme en humor.
Haast niets amusanter dan een telefoontje met die politieke verantwoordelijken. Ze hebben fijne woorden en grapjes over iedereen. En dat is ook een soort van politieke communicatie. Er werd ook een prijs aan de slechtste politieke communicator uitgereikt. En het is al tweede keer dat Ecolo co-voorzitster Sarah Turine deze heeft gewonnen. Sarah wie? Dat is inderdaad haar probleem: niemand, of bijna niemand, kent haar. Ze leeft in de schaduw van de populaire Jean-Michel Javaux. Bovendien maakte ze vorig jaar een heel slechte start. Tijdens een radiodebat kwam ze in aanvaring met toenmalig CDH-voorzitster Joëlle Milquet. Die laatste had Turine volledig in het nauw gedreven. Een les in politieke communicatie: het is heel moeilijk - of bijna onmogelijk - een slecht imago te verbeteren. Politieke journalisten zijn vaak meedogenloos. Zoals haaien. Als ze bloed ruiken houden ze niet op met aanvallen.
-------------------
-------------------
Diagonaal herlezen
In het kader van de terugkerende belgicistische vaderlandsliefde die ons opgedrongen wordt sedert de laatste verkiezingen, tot ze ons de strot uitkomt, is die Buxant een pionnier. Hij is de Uitverkorene, die straks in zijn kielzog tal van andere missionarissen zal meetrekken die Vlaanderen weer moeten her-kolonialiseren. Straks zullen die weer overal in Vlaanderen om Franse scholen roepen, en om Franse Cercles Culturels. (Franse Missen zullen daar wel niet meer bijhoren!) De chi-chi madammekes zullen straks weer bij onze bakkers en onze beenhouwershun beste kafferees staan brabbelen om te proberen goed te maken wat ze missen aan intelligentie. Heb dat als kind tot in den treure mogen ervaren, en die tijd komt dus terug! Ik denk daarbij aan ons Ma, en hoe die zich daarover kon opwinden! Heel haar schoonfamilie was in 14-18 naar St Omeer (Frankrijk) gevlucht, en was teruggekeerd als halve Fransmans. Mijn nichtjes sprongen in de koord bij het zingen van
Au clair de la lune, mon ami Pierrot..
Prête moii ta plujme, pour écrire un mot.
Ma chandelle est morte, je nai plus de feu,
Ouvre-moi ta porte, pour lamour de Dieu .
: toen in rankrijk geleerd en na bijna 70 jaar nog altijd fris in mijn geheugen geprent . .Nonkels en tantes taterden dapper mee in t kafferees met de chieke madammetjes, maar ons Moe, die van Eernegem was, verstond er de knoppen van en dacht dat ze haar uitlachten. Kijk, dat gevoel heb ik ook altijd gehad, tot ik beroepsmatig een stuk van mijn boterham moest verdienen met Fransoos te tateren ..
Ik denk : van die Buxant zijn we nog bijlange niet af, tenzij wij hem afknallen. Met een houten hamer, lijk men varkens slacht.
Sparen op communicatie .Ge moet maar durven.
Ik zou dergelijke houding veel eerder omschrijven als : gluiperig, achterbaks, geniepig, vals : het moet zo iets voorstellen als de communicatie zoals die verzorgd werd door wijlen de Roi Soleil : LEtat, cest moi .
Sparen op communicatie, en waarschijnlijk rekenen op de perceptie : herkennen we daar niet de theorie van een beruchte Vlaamse communicatie-specialist die ooit voor een zekere Vhfsdt de weg naar de roem en naar de Europese vetpotten heeft geplaveid?
Weet U, de strijdkreet van vroeger Wat Waals is, vals is, was nog zo slecht niet gekozen! Wat denkt U?
Mise en platop 24/10/2011 17:18:17
Gepeperd en gezouten, opgediend op 25/10/2011 17:20:47
Kunstwerk van de hier verder besproken theater-maker
van de Amerikaanse artiest Andres Serrano
--------------------
Over smaken, goede of slechte, valt er deze keer wel te discussiëren. Misschien echter dat ongelovigen of anders gelovigen het grappig vinden, maar hun goede luim heeft dan andere gronden dan kunstzinnigheid .. Men zal het mij weer kwalijk nemen : maar voor een musen-familie is een mooie warme paardendrol ook kermis!
Het zat er dus weer eens aan te komen : de katholieken laten zich niet meer zo gemakkelijk bespotten en in de hoek drijven, en voilà : ze worden ineens gelijk gesteld met alle andere gekende godsdiens-gekken, die tot alles bereid zijn, en straks de wereld te vuur en te zwaar zullen doen vergaan. De tijd van de Inquisitie en de heksen-verbranding is daar terug!
Dat er eens betoogd wordt, en wel nog tamelijk zachtzinnig : nu is het genoeg geweest : dat kan er niet in! In naam van de wansmakelijkheid, voor de gelegenheid vermomd als Kunst, moet er naar hartenlust kunnen gelachen worden. Zie afbeelding hierboven van zon Kunstwerk.
Dan denk ik onvermijdelijk aan de Heestige Bruggheling Heert Goste, die in zijshows urenlang zichzelf vernedert en de katholieken schoffeert, maar angstvallig met een wijde boog omheen de Godsdienst van de Wrede loopt . Dàt zou pas geestig zijn, moest hij een tirade opsteken over de Islammers, en hij binnen de 5 minuten de gekken van Sharia4Belgum naast zich krijgt op het podium. Terwijl zijn lijfwachtenofwel angstig in een hoekje weggekropen zitten, ofwel reeds zijn afgemaakt op zijn Muzelmans : U weet wel, met een zuivere haal van een scherp mes, door de keel, van links naar rechts, altijd van links naar rechts, nooit andersom, tot op de halswervels, zoals de Koran voorschrijft .
Maar geniet U gerust eerst wat het proza dat notabene in De Schandaard verscheen, het dagblad dat tot voor kort verscheen onder de leuze AVV-VVK. Het verheugt mij enorm te mogen meemaken, hoe ze dapper meewerken om zoveel mogelijk van hun vroegere lezers te verliezen. Als ik daaraan op deze blog af en toe ook een beetje kan meewerken, kan telkens mijn dag niet meer stuk .
O ja, dat het kunstwerk dat de Christenen aanvielen, ging over de Incontinentie van Mohammed zal U waarschijnlijk verwonderen. En toch ws het zo!
Dit is hem, de Parijzer clown .
---------------------
Christelijk extremisme bedreigt kunst
BRUSSEL - De burgemeester van Parijs reageert fel tegen fundamentalistische christenen die kunstenaars bedreigen.
------------------------
Wekenlang probeerde de 'Alliantie tegen het racisme en voor het respect van de Franse en christelijke identiteit' (Agrif) de première van het stuk van Romeo Castellucci in het Théâtre de la Ville in Parijs tegen te houden, maar donderdag was het een andere vereniging, InstitutCivitas, die de voorstelling onderbrak, in naam van de 'restauratie van het sociale koningschap van Onze Heer Jezus Christus'.
Het stuk in kwestie, Sul concetto di volto nel figlio di dio (Over het concept van het gezicht van de zoon van God), was eerder te zien op het theaterfestival van Avignon. Het toont een vader en zoon die samen omgaan met oud worden en incontinentie. Een schilderij van Jezus wordt daarin met granaten bestookt.
De burgemeester van Parijs heeft, samen met het Théâtre de la Ville, klacht ingediend tegen de ordeverstoorders. Ze worden verantwoordelijk gesteld voor schending van het publieke domein en een aanslag op de vrijheid van creatie en artistieke expressie.
De directeur van het theater, Emmanuel Demarcy-Motta, neemt de zaak heel ernstig: hij spreekt van persoonlijke bedreiging en intimidatiebrieven. Vrijdag werden bezoekers bekogeld met eieren en olie. Volgens Demarcy-Motta hebben de actievoerders, die de slogan 'Stop de Christusfobie' meedroegen, het stuk niet eens gezien. De veiligheid rond en in het theater werd opgevoerd.
Volgens de krant Le Monde is de actie niet eenmalig. De krant spreekt van een 'culturele fatwa' en vraagt zich af of de kerken vol zullen geraken door de theaters te sluiten.
Eerder werden in Frankrijk al films en beeldende kunst aangepakt. In april werden twee foto's van de Amerikaanse artiest Andres Serrano, waaronder het bekende 'Piss Christ', in Avignon 'aangevallen' door twee mannen. Ook tegen een ander toneelstuk, van de Spanjaard Rodrigo Garcia, werd de voorbije weken geprotesteerd. Garcia valt de sociale vervreemding en consumptiedrift van deze samenleving aan. In Golgotha picnic gaat het over religieuze marketing en een kerk die ver van de dagelijkse noden staat.
Dat is de gevoerde verkiezingspubliciteit .
-------------------------
Diagonaal herlezen
Als door God gezonden (sic) rinkelde mijn 6de Zintuig dat afgesteld staat op de vele gelijkgezinden op het Internet, dus ook opj vriend Roeland, die vandaag op zijn blog deze amusante afbeeldingen plaatste, samen met onderstaande korte maar veelzeggende tekst. Zo kennen we hem : http://www.bloggen.be/roeland/
Bertrand Delanoë
De Parijse burgemeester Bertrand Delanoë (PS) wil O.L.V. Hemelvaart en Pinksteren vervangen door een Joodse en een islamitische feestdag.
Hier, heb ik, ondergetekende, niets meer aan toe te voegen, tenzij dat ik na lezing, onderteken en volhard
O ja, wat stond er in mijn antwoord naar die goede vriend, die mij mailde vandaag? Kijk, op een eeuwig zwijgen wil ik hier een uittrekseltje overschrijven : wie weet krijg ik weer een emmer of twee str*nt over mijn hoofd uitgekieperd van heet gebakerde lezers . Die kunnen me dan misschien voor veel rare zaken uitmaken, maar niet voor oneerlijkheid.Klinkt het niet, zo botse het!
---------------------
./
Verder over (privé) en zonder beter-weterig te willen doen : vandaag of morgen verschijnt er op mijn blog een dankbaar stukje over de Maire van Parijs waarin dit mijn glashelder standpunt over godsdienst-sprookjes. Ik noem dat zo net als de Gebrs Grimm of Hans Andersen ook hun sprookjes hebben geschreven : als heel simpele vertelselkes (omdat ze bevattelijk zijn en onthouden zouden kunnen worden) die een universele boodschap bevatten : hadden de slachtoffertjes van Marc Dutroux maar wat beter Roodkapje en de Boze Wolf gelezen!
Wat ik daarmee betracht? Mogelijkerwijze de geloofshaters een muilestopper toesteken (muilestopper is een lik-lekkernij uit De Panne-sur-Mer) en misschien wel een paar gelijkgezinden een riem onder het hart te steken (!) : eindelijk laten de katholieken zich niet langer in de hoek drummen!.
Zo ook, net als sprookjes, de Leer van het Christendom : in de Bijbel wordt op mensenmaat door wijze mensen M/V de wijsheid van vele eeuwen weergegeven. Niet als middel om dwang uit te oefenen (hij werd niet gedicteerd door een Engel!), maar om te wijzen op wat er zo allemaal op deze wereld te koop is .Te krijgen of te laten .
Of op zeker ogenblik de Tuin van Eden werkelijk het Aards Paradijs met Engel met Vlammend Zwaard is geweest? : hoe kan ik dat weten? Maar de les over gestrafte hoogmoed: die is aangekomen, loud and clear. Of Jezus Christus echt al die mirakelen heeft gedaan, die Hem worden toegeschreven? Hoe kan ik dat weten! Maar de boodschap over voor mijn verstand onbegrijpelijke zaken die anderen wel kunnen bevatten (Einsten) : die is aangekomen, loud and clear. Of het überhaupt bewezen is dat Christus ooit heeft bestaan? Kan ik toch ook niet weten : alleen wensen dat het zo geweest zou zijn, dat het waar zou geweest zijn: wat zou het heerlijk zijn, als alle mensen konden leven zoals Zijn leven beschreven wordt. Uiteraard zonder al dat lijden op het laatst .Maar mens : gedenk ook dat gij van stof en as zijt, en tot stof en as zult wederkeren. Graag of niet! En dat verhaal van De Bruiloft van Kanaän : en er wordt ook beweerd dat Christus getrouwd was : Allez zeg! Met de minuut wordt Hij meer en meer menselijker! Hem worden onbegrijpelijke goddelijke eigenschappen toegeschreven (Zoon van God) wat volgens mij wijst op de sublimering van deze veridealiseerde levenshouding door de menselijke Geest. Zò zou het moeten zijn!
Och, Christus was een voetnota in de Geschiedenis voor de Romeinen, die heel het Lijdensverhaal niet eens de moeite waard hebben gevonden om in hun kronieken op te tekenen (Sutri, een dichtbij gelegen idyllisch bergstadje waar we doorheen moeten als we via de kortste weg naar Rome rijden, blijkt de thuishaven te zijn geweest van Pontius Pilatus, een verlopen aan lager wal geraakte legerofficier) en waarschijnlijk hebben Zijn volgelingen Zijn figuur schromelijk overschat : neemt niet weg dat de leer van de Zachtmoedige de basis vormt van de meest verheven eredienst ter wereld. Omdat die de meest menselijke is, ja zelfs bijna gelijk staat met de Goddelijke (dwz eeuwige) natuur in de mens.
Zo wordt zelfs de Menswording een ingevuld begrip .
Kijk, waarde vriend, ik geloof niet in het nochtans ook mooie sprookje van Sneeuwwitje (is ook nooit waar gebeurd), maar de daarin ingekapselde boodschappen (er zijn er vele) blinken als diamanten voor hen die ze willen zien. Ik noem maar : jeugd verwelkt, leer dat tijdig in te zien : spiegeltje spiegeltje aan de wand, liefde is sterker dan de dood (de prins op zijn witte paard) Zelfs de boswachter, met moord-opdracht, kan een goede inborst hebben .
En voor wat betreft het Godsbestaan en Leven na de Dood :
1° waarom wil de mens discussiëren over iets wat hij toch nooit (nooit?) zal weten? En
2° het feit dat agnostici en godloochenaars daarover wel discussiëren : men discussieert (in hun plaats) toch niet over iets dat ze zeker zijn?
Ben ik nu een kerkpilaar? Is mijn huis een paternosterbollekensmakerij? Wie mij kent, weet beter en zou nogal eens kunnen verschieten! Maar echte warden beginnen bij mij bij het begin : daar waar ze 2.000 jaar geleden ooit zijn begonnen, en zelfs lang daarvoor!
Mise en platop 24/10/2011 10:47:53
Gepeperd en gezouten, opgediend om 24/10/2011 18:37:56
Met camorra, maffia in Dexia-context, wordt bedoeld : georganiseerde misdaad, voorlopig nog altijd zonder bloedvergieten of manslag. Witteboorden criminaliteit dus. Over Dexia Diksia is ondertussen bekend geworden dat het meer de mantelorganisatie is waar politici in hoge financiële cenakels omgeturnd werden tot gangsters met nationale of zelfs internationale allures. Dat ze daarbij niet van de slimsten mogen zijn, wordt bewezen, door het feit dat ze in hun zogezegd bevoorrechte relaties met Parijs, de rommel kredieten tegen goed en gereed geld hebben laten opsolferen, waarna ze, om het faillissement te vermijden nog maar eens 5 miljard dienden te betalen aan Parijs om de Bank te splitsen in een Franse en een Belgische Holding als bad bank en een gewone Commerciële anex Spaarbank Dexia België. Van splitsing tussen een Spaarbank en een Commerciële Bank? Nooit van gehoord, zodat men gewoon veder kan gaan met de spaardepositos aan te wenden om te speculeren op de beurs .of te beleggen in commerciële risico-bedrijven met hoge risicos opbrengsten .
Vandaar dat ik hier de rating AAA+ wil toebedelen aan de combinatie CamorrA - DexiA - MaffiA. Driemaal AAA in huneigennaam, met daar bovenop, als toemaatje, de +, omdat ze erin slagen om ongestraft verder te doen.Calorra/maffia/Daxia+ : surrealistisch maar Belgisch!
-------------------------
Gemeentelijke Holding: Dexia Bank België zal instaan voor vereffening
Met het compromis dat zaterdagavond groen licht kreeg, is het lot van de Gemeentelijke Holding nu bezegeld. Tot 7 december wordt de liquiditeit van de holding verzekerd door Dexia Bank België. Nadien krijgt de bank ook de vereffening van het gemeentelijke investeringsvehikel in handen, preciseert minister van Financiën Didier Reynders zondag. Speelt Dexia het handig, dan kan ze de eigen verliezen misschien nog wat beperken.
Het passief van de Holding loopt op tot 1,6 miljard euro, waarvan 1,2 miljard afkomstig van Dexia Bank België. De activa blijven dan weer beperkt tot 700 à 800 miljoen euro, wat een negatief saldo oplevert van zon 800 à 900 miljoen.
Overheden verdelen verliezen
Een vereffening moet nu de harde klap van een faillissement helpen vermijden. Concreet activeren Vlaanderen (225 miljoen), Wallonië (157,5 miljoen) en Brussel (67,5 miljoen) hun garanties. Daarnaast slikken ze ook een verlies van 120 miljoen euro aan commercial paper. De regionale bijdrage loopt met andere woorden op tot 570 miljoen euro.
Het federale niveau komt dan weer rechtstreeks tussen voor 132,5 miljoen euro, plus nog eens 101 miljoen euro via het recent genationaliseerde Dexia Bank. Ethias, het Brusselse huisvestingsfonds en andere instellingen nemen 31 miljoen euro voor hun rekening. Alles samen geeft dat dus zon 830 miljoen euro.
Dexia Bank België
Vanaf 7 december start Dexia Bank België dan met de vereffening van de holding, een operatie die verschillende jaren kan duren. Naarmate de tijd vordert, zal de bank de liquiditeitsnoden van de holding lenigen via de progressief vrijgemaakte fondsen van de gewesten, het federale niveau en uiteindelijk ook de bank zelf. Een wanbetaling tijdens de vereffening moet immers vermeden worden.
In tussentijd zal Dexia trachten de activa van de holding progressief van de hand te doen. Lukt dat voor meer dan de geschatte 700 à 800 miljoen euro, dan kan Dexia de omvang van haar eigen bijdrage nog terugdringen. De operatie zal Dexia in elk geval toelaten minstens een deel van haar uitgeleende 1,2 miljard te recupereren, benadrukte minister van Financiën Reynders zondag.
De gemeenten zijn al alles kwijt
Dat de gemeenten nog eens geld zouden verliezen aan de operatie, sprak Reynders op RTL-TVi tot slot nog tegen. De gemeenten zijn al alles kwijt, aldus de liberaal, die eraan herinnerde dat de gemeenten de voorbije jaren wel heel wat dividenden konden verzilveren.
Men mag niet vergeten dat men als aandeelhouder winsten boekt wanneer de zaken goed gaan, maar ook verliezen riskeert indien het minder goed gaat, aldus nog Reynders. Vraag is dus ook volgens hem of gemeenten zich wel aan de soms erg complexe investeringen in financiële instellingen moeten wagen.
-------------------
Diagonaal herlezen
Elk bedrijf dat zich in de toestand van feitelijke staking van betaling bevindt zoals de Gemeentelijke Holding, is volgens de bepalingen van het Wetboek van Koophandel, feitelijk failliet. De enige twee voorwaarden ineens, zijimmers al dagen lang onherstelbaar vervuld : gebrek aan cash, en verdere kredietmogelijkheden onbestaande. Deze toestand in de feiten moet alleen nog maar bevestigd worden door een vonnis van de Rechtbank van Koophandel, die meteen een of meerdere curatoren moet aanstellen. Deze(n) hebben ongeveer dezelfde machten als een onderzoeksrechter .. Amaai dus de gefailleerden die valst hebben gespeeld : die gaan achter de tralies en worden aangesproken ten persoonlijken titel.
Mag dus niet gebeuren! Want dan zouden er op slag geen enkele politieker van de kleurpartijen, nog op vrije voeten zijn!
Dat is, in een paar eenvoudige, voor de normale mens te begrijpen begrippen, uitgelegd wat er bekokstoofd werd rond de Gemeentelijke Holding voornoemd .: niks toepassing van de Wet, maar een onderling akkoordje dat de daders ongestoord, en ten eigen profijte, hun misdaden als daders of als medeplichtigen, mogen toedekken, en gewoon verder boeren alsof er geen vuiltje aan de lucht is.
Als dat geen loodgieterij is van de bovenste plank!
De profijten blijven verworven, de putten worden gevuld met belastingsgeld, de burger wordt wat wijsgemaakt, iedereen zwijgt en men kan gewoon herbeginnen. Betrokkenen krijgen vroeg opf laat een staatsbegrafenis, en worden ondertussen rijkelijk op pensioen gesteld als Minister-van-Staat.
Dat Gerolf Annemans, als enige senator, bij hoogdringendheid een Parlementaire Onderzoekscommissie eist (met de macht van een onderzoeksrechter met volheid van bevoegdheden o.a. aanhoudingen) is tekenend : Tjeven (Dexia) en Sossen (Ethias) als belanghebbenden in een zwak onderzoek,willen dat ook, zeggen ze, o.a. in De 7de Dag, maar ze willen eerst veel, heel veel opheldering, lees tijdwinst. In de hoop dat intussen sporen zouden verdwijnen en dat ondertussen de aandacht wat verslapt .
In een breder perspectief staan immers nog op de wachtlijst : de begroting, de opgang of afgang van De rode Duivels, de ozonlaag, de Vlaamse deelregering die volgens de MR nu toch zal moeten lammeren, de regering Elio-de-Vlinderfluisteraar N° Uno, wel/niet, de Euro naar alles of niets, de algemene wereld-recessie zoals wij die nog nooit gekend hebben, de Alla O Akbar invasie die in een beslissend stadium komt, de wereldheerschappij door China en/of Indië .
JaJa, dat alles maakt het leven waarlijk de moeite waard!
En dan is er nog iets : Merkel, Sarkozy, Cameron in het strijdperk voor macht, invloed en geld. Komen de Europese erfvijanden opnieuw in het vizier? Wie zei er ooit weer, dat vrede de verderzetting is van de oorlog, maar met andere middelen? Niet dat ik daarvan wakker lig, maar, net als vroeger, zitten wij als klein landje daar juist midden-in En waar er gehakt wordt, vallen er altijd spaanders!
Zappend en omdat ik vandaag, maandag,voorrang wilde geven aan een verre vriend die me onverwacht mailde, werd mijn huiswerk van gisteren niet afgemaakt. Eerst dus een stukje van elders meegenomen : ik wilde dat ik kon schrijven lijk de Nederlandse Joost Niemöller!
-------------------
De bewegende beelden die we de afgelopen dagen te zien kregen van de lynchpartij van Kadaffi, brachten een niet te negeren boodschap: De Libiërs zijn een wreed, onbeschaafd volk. Terwijl een mens wordt afgeslacht, staan ze erbij te lachen en de grootheid van Allah aan te roepen. Ze staan in een rij om te kijken naar het gemolesteerde lijk, ze maken er fotootjes van, ze zijn blij. Oog om oog, tand om tand. Ook van een van de zonen van Kadaffi was te zien hoe hij, opgesloten in een kamer, werd vernederd. Daarna waren er beelden waaruit bleek dat hij van voren was neergeschoten.
Er bestaat onder de Libiërs geen schaamte over deze beelden. Ze worden vrij verspreid en gretig bekeken.
Hoe dit nu te beoordelen door ons, wel beschaafde Westerlingen? Als je er even over nadenkt, komt het natuurlijk niet zo goed uit. Door de Westerse media is de Arabische lente uitgeroepen, en deze staat in het teken van gewone mensen die eindelijk vrijheid en democratie opeisen. Een prachtig beeld, waarmee de islam ook weer even in een positief zonnetje kan worden gezet. Nu is te zien hoe diezelfde rebellen zich gedragen als sadistische klootzakken. Dat roept vragen op over heel veel andere beelden die nooit te zien waren. Van onvoorstelbaar onmenselijk wreed geweld over en weer. Van een geweldscultuur die schreeuwt om bloed en nog meer bloed. Van openlijk beleden Jodenhaat, en dat alles onder de beschermende morele deken van de islam.
Ook uit Syrië komen zulke beelden soms binnen. Ze worden in Syrië zelf met dezelfde openheid vervaardigd, bijvoorbeeld van rebellen die vermeende leden van de Syrische geheime dienst een voor een van een hoge brug werpen. Met alweer dat aanroepen van Allah en dat kille gejuich erbij.
Er bestaat in de wereld een rechtscultuur waarbij iedereen op dezelfde manier de maat wordt gemeten. Zich misdragende leiders worden naar het Internationale strafhof gesleept in het kader daarvan. De achterliggende gedachte is dat we iedereen, waar ook ter wereld, aanspreken op dezelfde morele gronden. Maar nu is er voor iedereen te zien hoe een volk niet aan die morele maatstaven voldoet. Het wordt ons in de neus gedrukt, iedere keer dat we die beelden zien van een man die uit een buis wordt gesleurd, half op een auto wordt getrokken, bespot, we zien de massale, dierlijke opwinding, de wapens, er wordt in de lucht geschoten, Allah wordt er weer een keer bijgehaald, en tenslotte zien we de beelden van een dode Kadaffi met een kogelinslag in de buik en in het hoofd van dichtbij.
Maar bij Pauw en Witteman was gisteren de acteur Jack Wouterse te zien die het allemaal heel begrijpelijk vond, er kwamen Nederlandse Libiërs in beeld, die blijk gaven van hun blijdschap en die blijdschap werd door de autochtone Nederlanders aangemoedigd, alszijnde een bevrijdend moment. Wat men kennelijk niet wil zien, is dat hier geen sprake is van bevrijding, maar van de voortzetting van dezelfde geweldscultuur. Het is bijltjesdag, en opnieuw zullen de slachtoffers van vandaag wraak gaan nemen op de daders van gisteren. Waarna de slachtoffers van morgen wraak zullen nemen op de daders van vandaag. enzovoort, enzovoort.
Als de beelden van de lynchpartij van Kadaffi iets duidelijk maken dan is het wel dat een groot deel van de wereld nog steeds middenin een Arabische winter leeft.
Maar dat is dus niet de les die getrokken wordt,
Vandaag in zijn column in NRC handelsblad stelt Bas Heijne het lynchen van Kadaffi op één lijn met een affaire in Engeland over een minister die op dienstreizen een vriendje meenam, en toen moest aftreden:
Er zal nu veel mediabezorgdheid zijn om Libië. Er is angst voor chaos. Of nog erger: een islamitische staat. Maar onze democratie? Hoe staat het met onze eigen instituties?
Daaruit blijkt dat Heijne niet vindt dat je Libiërs langs dezelfde meetlat kunt leggen als Europeanen. Daar blijkt een sterk neerbuigende houding uit, als je erover nadenkt. Eigenlijk zegt Heijne: Libiërs zijn geen mensen, maar wilden. Je kunt het ze niet kwalijk nemen dat ze elkaar stamsgewijs afslachten. Voor Libiërs is het martelen en vermoorden van een mens net zoiets als het meenemen van een vriendje op een zakenreis. Zo zijn ze nu eenmaal.
En zo verscheen de mensenrechten-advocate Liesbeth Zegveld op de tv om te verklaren dat dit soort dingen nu eenmaal gebeuren in oorlogstijd. En dat komt dus uit de mond van iemand die niet heeft nagelaten om op elke slak zout te leggen waar het de Nederlandse soldaten in Afghanistan betreft.
Meten met twee maten, dat doet politiek correct links hier. En dat onder de paraplu van een groot, moralistisch gelijk voor de hele wereld.
Zo sterk is een ideologie, dat zelfs het bewegende beeld van de omgekeerde waarheid, deze niet doet wankelen.
------------------
HUISWERK VAN GISTEREN ZONDAG.
Tunesië! Een bloedrode Jasmijnrevolutie in een grasgroen Moslim-land, met een oprukkende politieke partij gebaseerd op de Koran, het Boek van de Bloedrode Haat .Een eerder rare kleur-combinatie, als U het mij vraagt. Maar U vraagt het mij niet! Daarom moet ik het spontaan uit mezelf zeggen : binnenkort klinkt daar, in bloed gesmoord, ook weer de kreet Allah O Akbar. Er wacht de weinige Joden en de weinige Christenen die er nog leven, een bange tijd. Ooit was het land, in de vroege Christenheid, een bloeide kerkprovincie, tot de Godsdienst van de Wrede er zich kwam mee bemoeien .
------------------
Stembusslag is grote test voor Jasmijnrevolutie
Zo 23/10/2011 - 07:32In Tunesië, het land waar de Arabische Lente begon, zijn er vandaag parlementsverkiezingen. Voor het eerst verlopen die democratisch. De bevolking is hoopvol, maar beseft dat het nu aan de politici is om enkele beloftes van de revolutie waar te maken. En dat wordt een helse zaak, want zo'n 100 partijen dingen naar de stem van de kiezer.
Op 17 december 2010 trekt de jonge fruitverkoper Mohammed Bouazizi naar een lokaal overheidsgebouw in Sidi Bouzid, een stadje in het centrum van Tunesië. De politie heeft kort daarvoor nog maar eens zijn handeltje in beslag genomen en Bouazizi heeft er genoeg van. Hij eist uitleg van de gouverneur, maar krijgt die niet te zien. Bouazizi maakt zijn dreigement waar: hij steekt zichzelf in brand.
In het ziekenhuis bezwijkt Bouazizi op 4 januari 2011. De laatste weken van zijn leven lag hij in coma. Hij heeft zelf dus niet geweten wat hij in gang heeft gezet.
Zinedine al-Abidine Ben Ali, op dat moment al 23 jaar president van Tunesië, voelde aan dat hij met een probleem zat. Hij liet de agente oppakken die Bouazizi vernederde en liet de gouverneur ondervragen. Ben Ali bezocht Bouazizi zelf nog in het ziekenhuis. Maar zijn inspanningen waren tevergeefs. De hele Tunesische bevolking keerde zich tegen de president. Het protest begon in Sidi Bouzid en al snel sloeg het over naar alle andere steden in Tunesië.
Semi, een taxichauffeur uit Tunis die in januari een week lang een cameraploeg van CNN begeleidde in de hoofdstad, vertelt dat hij zijn familie aanspoorde om mee te gaan betogen, dag en nacht. "Mijn vrouw wilde nochtans niet dat onze dochter en onze twee zonen mee gingen protesteren. Er waren in Tunis al doden gevallen bij de oproer. Maar ik zei: "iedereen gelijk voor de wet, kom, mee de straat op!"."
Semi toont de twee presidentiële paleizen in Carthago en Sidi Bou Saïd, niet ver van Tunis. "Hier kwam hij om te werken, in het andere paleis ging hij slapen. In het ene paleis zijn wapens en drugs gevonden. Uit het andere paleis zijn heel wat bestelwagens met geld komen rijden. Ben Ali had er blijkbaar zijn eigen centrale bank", vertelt Semi. "Dief", "crimineel", "spil van de maffia", geen enkele Tunesiër heeft nog een goed woord over voor de verdreven president.
Ben Ali is op 14 januari met zijn vrouw naar Saudi-Arabië gevlucht. "Als hij ooit nog terugkeert, wordt hij zeker gelyncht", klinkt het bij veel Tunesiërs. De hele wereld kijkt naar Tunesië, naar de Jasmijnrevolutie.
En al snel wordt duidelijk dat het niet stopt aan de grenzen van Tunesië. Ondertussen zijn ook al de Egyptische president Hosni Moebarak en de Libische kolonel Moe'ammar al-Khaddafi na decennia van de macht verdreven. Het lied van Ali Abdullah Saleh in Jemen is bijna uitgezongen. In Bahrein werd maandenlang protest hard de kop ingedrukt. In Syrië is de toezicht uitzichtloos en zet het regime de bloedige repressie voort. In Marokko, Jordanië en Algerije kunnen aangekondigde hervormingen voorlopig nog het deksel op de ketel houden. De meeste Tunesiërs zijn erg trots op wat ze in gang hebben gezet en vereren Bouazizi als een held. Maar hoe moet het nu verder in eigen land?
Op zoek naar een nieuwe staat
Zo'n 100 partijen doen vandaag mee aan de verkiezingen. Het leeuwendeel van die partijen bestond een jaar geleden nog niet, of was verboden onder het bewind van Ben Ali.
In het parlement zijn er 271 zetels. De taak van de toekomstige parlementsleden is niet gering: een nieuwe grondwet uitwerken, een nieuwe staatsstructuur uittekenen. Als die nieuwe grondwet er is, komen er opnieuw verkiezingen. Dan pas zal de Jasmijnrevolutie voltooid zijn. Maar door het grote aantal partijen is het mogelijk dat een versnipperd parlement niet snel tot een consensus komt over hoe de nieuwe staat eruit moet zien.
Het is afwachten hoeveel mensen vandaag komen opdagen om hun stem uit te brengen. Veel Tunesiërs zijn optimistisch over die nieuwe staat, al blijven er bedenkingen. "Voor Ben Ali aan de macht kwam, zei hij ook dat hij de corruptie zou aanpakken, dat hij de staat zou moderniseren, dat hij welvaart zou brengen. Nu is het moeilijk: wie moeten we nog geloven?", zegt Mouhannad, die in de toeristische sector werkt.
"Natuurlijk zal het nog een eindje duren tot duidelijk wordt wat de revolutie echt heeft veranderd, tot alles weer in zijn plooi valt en tot er een regering is", zegt Mouhannad nog. "Maar in België duurt zoiets ook lang hé", lacht hij.
Islamistische partij ligt op kop in de peilingen
De revolutie in Tunesië heeft geen duidelijke leiders, geen herkenbaar gezicht. Heel wat partijen ruiken daardoor hun kans. Ruim 100 partijen doen mee, al doen ze niet allemaal in alle districten mee aan de stembusslag. In totaal staan meer dan 1.000 kandidaten op de lijsten. De honger naar vrije verkiezingen in Tunesië, de wil om mee te werken aan de nieuwe staat, lijkt dus groot.
Ennadha heeft een voorsprong in alle peilingen. Die conservatieve partij was jarenlang verboden onder Ben Ali en kan profiteren van een soort martelarenstatus. Maar Ennadha was wel aanwezig op andere maatschappelijke terreinen, waardoor de partij een voorsprong geniet als het op bekendheid aankomt.
Ennadha is erg vergelijkbaar met de Moslimbroederschap in Egypte. Zelf vergelijken de leiders zich eerder met de gematigd-islamitische AKP van premier Tayyip Erdogan in Turkije. Critici zeggen dat Ennadha wil morrelen aan de vrouwenrechten -die in vergelijking met andere Arabische landen erg liberaal zijn in Tunesië-, en velen vrezen ook dat Ennadha een verborgen agenda heeft om een radicale vorm van de politieke islam in te voeren in Tunesië. De partijleiders ontkennen dat.
Naast Ennahda zijn er nog enkele andere grote partijen die kans maken om meerdere zetels binnen te rijven. De Progressief Democratische Partij (PDP) en Ettakatol (Forum), beiden centrumlinks, strijden volgens de peilingen voor de tweede plaats. Zij willen vooral stemmen vangen op sociaal-economische thema's. De werkloosheid is in Tunesië namelijk niet lager geworden sinds Ben Ali van de macht werd verdreven.
Daarnaast zijn er enkele partijen die mensenrechten en democratie als belangrijkste thema's hebben, zoals de Congres Partij voor de Republiek, en partijen in strijden tegen Ennahda, en het secularisme en de vrouwenrechten in Tunesië willen verdedigen. Daarbij is de opvallendste partij Ettajdid, een communistische partij. In hun partijlogo is het symbool op de Tunesische vlag ietwat gewijzigd, zodat het een hamer en een sikkel voorstelt.
----------------
De volgende dag, maandag, zijn de maskers gevallen Maar voor het oog van de wereld spreekt men bij ons nog van een gematigde islam, net zoals er een gematigde dood zou bestaan : men is Islammer of men is dood!
-----------------
Gematigde islamisten op kop bij verkiezingen Tunesië
dm UPDATEVolgens eerste onofficiële resultaten van de eerste vrije verkiezingen die zondag in Tunesië zijn gehouden, heeft de gematigde islamistische partij Ennahda de leiding genomen. De opkomst zou ongeveer 70 procent hebben bedragen.
Terwijl het stemmen vandaag nog aan de gang was en het nog wachten is op de onafhankelijke kiescommissie voor uitslagen, zei Ali Marayedh, lid van het partijbestuur van de Ennahda, dat volgens gedeeltelijke resultaten zijn partij veruit de boventoon voert. "Resultaten uit verscheidene regio's tonen aan dat Ennahda veruit voorop ligt, met naargelang de regio 25 tot 50 procent van de stemmen." Een woordvoerster van de Progressieve Democratische Partij, de grootste door de afgezette dictator Zine El Abidine Ben Ali gedoogde oppositiepartij, bevestigde deze trend.
Buitenland Op de achttien zetels die in de Tunesische constituante zijn voorbehouden voor afgevaardigden gekozen door Tunesiërs in het buitenland, zou de Ennahda er acht in de wacht slepen. Dat meldt de Franse krant Le Figaro. Op de tweede plaats zou de Ettakatol (Democratisch Forum Voor Werk en Vrijheden) van Moestafa Ben Jafaar komen met vier zetels. Dezelfde score zou zijn weggelegd voor het Congres voor de Republiek (CPR) van Moncef Marzoeki. De PDM zou twee zetels behalen. De Tunesiërs in het buitenland hebben tot zaterdag drie dagen kunnen stemmen.
77 partijen Voor de verkiezing van een grondwetgevende vergadering met 227 zetels hadden 77 partijen lijsten ingediend. Duizenden onafhankelijken timmerden ook lijsten in elkaar. Naar verwachting zal niemand een ruime meerderheid halen.
Brede coalitie Onder Ben Ali verboden, heeft de Ennahda gezegd een brede coalitie te willen aangaan met andere partijen. Vele seculiere partijen koesteren echter argwaan ten opzichte van deze gematigde islamistische partij. (dpa/lpb
----------------
En neen, Tunesië is Libië niet, alleen zijn de zaken zo een beetje gelijklopend . In Lybië, waar de Lente zich nog maar pas een paar dagen geleden heeft geïnstalleerd, bloeien de eerste crocusjes al :
------------------
Sharia wordt basis van het nieuwe Libië"
De sharia, het islamitisch recht, wordt de basis voor de wederopbouw van Libië. Dat benadrukte Moestafa Abdel Jalil, voorzitter van de Nationale Overgangsraad (NTC), in Benghazi tijdens een toespraak ter gelegenheid van de officiële bevrijding van het land. Zo komt er onder meer een verbod op polygamie, dat indertijd werd ingevoerd door Mouammar Kadhafi.
Islamitisch bankieren, zonder rente, wordt de norm. "Rente creëert ziekte en haat onder de mensen'', aldus Jalil, de Libische interim-leider en fervent moslim, die bij het begin van zijn toespraak door zijn knieën zakte en een gebed deed.
Het lossen van vreugdeschoten, een populair gebruik bij zeges in de Libische burgeroorlog, wordt ook verboden. Volgens de sharia is het niet toegestaan. (hlnsydney/sps)
-------------------
Diagonaal herlezen
Het wordt dus stilaan duidelijk gezegd : die zachte zogezegde Arabische Lente was gewoon een eufemisme voor de harde, gewelddadige invoering van de sharia. En waar dat vroeger mislukt was, in Irak bijvoorbeeld omdat er totale chaos in de plaats kwam, wist men daaraan, met medeweten (op aanstoken?) van Saoud Arabië, ee, andere wending te geven : buitenlandse inmenging? No gracia! Alleen een beetje luchtsteun, om van hoog in de lucht met snelle straaljagers, de goede burgers te beschermen tegen de slechte (!), geen grondtroepen, tenzij SS-moordenaars in USA-uniformen op geheime missietjes, en gesofistikeerde wapens, veel gesofistikeerde wapens, gratis uitgedeeld aan de goede burgers . Zo kon dende Christene honden, als tijdelijke bondgenoten, op hun gemak en ongestoord oefenen met precisie-bombardementen, want de inlandse bij de Christene Honden gekochte en duur betaalde eigen vliegtuigen waren rap uit de lucht geschoten
Noch Moebarak, noch Sadam Houssein, noch Khadafi waren doetjes, maar ze waren jarenlang de vriendjes geweest van het Westen, en wat meer is, in hun landen heerste een relatieve rust. Nu zal, overal waar die fameuze lentewinden hebben gewaaid, straks de Rode Halve Maan wapperen .
En er wordt gevraagd niet te lachen met het nieuwe Lybische volkslied, dat als twee druppels water gelijkt op de tune van FC De Kampioenen..
Wie mij niet gelooft, hoeft maar eens langs te lopen bij YouTube .
Mise en platop 23/10/2011 12:16:52
Gepeperd en gezouten, opgediend op 24/10/2011 15:45:55
Hieronder kunt U wat opsteken uit de koekentrommel van het AFF. Maar vooraleer mijn hart te luchten, nog meegeven over de betoging in Antwerpen, dat deze is doorgegaan zonder toelating van de Politie. Omdat, zegt deze, er geen woordvoerder bekend was bij de actievoerders, omdat de leiding wenste onbekend te blijven. Toch greep de politie niet in. Omdat zegt deze, alles rustig bleef.
Allez : goed hé, zeg Een pracht van een precedent voor het Vlaams Belang om inde toekomst dezelfde voorrechten te eisen : de organisatie wenst onbekend te blijven en we zullen alles rustig houden. Als de politie AUB de Lynx-jongeren die boel komen scheppen, op afstand weet te houden?
---------------------
De Indignados- en Occupy Wall Street-beweging kan op niet veel sympathie rekenen bij extreem-rechtsde normale mens. Men is daar ook wel tegen het kapitalisme, maar huivert nog meer van links.
Terwijl alle media uitpakten met fotos van de meer dan zesduizend betogers vorige zaterdag in Brussel en beelden van de protesten in 951 steden in 82 landen, pakte Rechts Actueel maandag enkel uit met een foto van de Hogeschool-Universiteit Brussel (HUB) waar een aantal indignados vorige week logeerden en nu van boven tot onder vol tags staat. Fraai is dat niet, en ook De Morgen bijvoorbeeld liet maandag de troep zien. Andere media brachten het verhaal in de loop van de week. De indignados ontkennen evenwel tegen beter weten in dat zij de HUB-lokalen zo hebben achtergelaten. Volgens hen is het aangericht door spoken terwijl zij in Brussel vreedzaam aan het betogen waren.
Consequent zijn ze alleszins niet bij Rechts Actueel. Nadat Voorpost-militanten vorig jaar tientallen officiële naamborden die fout waren tegen de taalwetten beklad hadden in Wezembeek-Oppem, en op heterdaad betrapt werden door de politie, werd welniet verontwaardigd gereageerd door Rechts Actueel maar dan tegen de politie zelfIntegendeel. Bert Deckers, die nu bij Rechts Actueelvan leer trekt tegen het extreem-links geweld, ontwierp nog een sticker waarmee het boetefonds voor de Voorpost-vandalen gevuld moest worden. Bert Deckers zoekt een uitweg om te protesteren tegen het kapitalisme en het hoeft zeker geen pacifistische middenweg te zijn, je kan namelijk geen omelet bakken zonder eerst de eierschalen te breken. We noteren voorts: Ook wij van Rechts Actueel zeggen neen tegen het veeleer corrupte gedrag van het grootkapitaal, maar wij zeggen tevens neen tegen de methodes die de linkse betogers gebruiken tijdens hun marsen en die steevast leiden tot geweld en vandalisme.
../
Deze namiddag, van 15.00 tot 18.00 uur, is een Occupy Antwerp-actie gepland aan de Groenplaats in Antwerpen.
Donderdag 27 oktober is, van 16.00 uur tot 18u30, een gelijkaardige actie gepland aan de Grote Markt van Leuven.
Volgende week zaterdag is het Occupy Ghent-tijd, om 13.00 uur aan het Zuidpark in Gent.
De inrichters vragen elkeen een bordje met zijn/haar eigen boodschap mee te brengen en de actie vreedzaam te laten verlopen.
-------------------
Diagonaal herlezen
Een korte zwerftocht op het Internet werkt zeer verhelderend. Zoals het woord indignados laat vermoeden, stamt de beweging uit Spanje, in een soort herhaling/mixte van Mei 68 waarvan de desastreuze gevolgen thans beginnen uit te deinen (denk aan Cohn-Bendit), en de Arabische Lente, waar de eerste gevolgen stilaan duidelijk beginnen te worden, o.a. in Koptisch Egypte
Dat de oorsprong in Spanje ligt, is wel een beetje verwonderlijk, want Spanje is een socialistische heils-staat, het land van Zapateros, de Lynxe held, die er in een minimum van tijd in geslaagd is (denk aan Guy Mathot en zijn staatsmanschap over de gestegen staatsschuld) zijn land aan de bedelstaf te helpen. Na Griekenland, ook al socialistisch, en Portugal (na de Anjer-Revolutie ook socialistisch) zal Spanje de dominosteen worden die de ganse Eurozone in de dieperik sleurt .Al zou de Brrr-t het nog zo graag zien gebeuren, Italië hoort daar, dank zij Berlusconi, voorlopig niet bij .De economie van Italië is, wordt gezegd, zo sterk als deze van Griekenland, Portugal en Spanje samen .En, tot spijt voor wie het benijdt, het socialisme is hier al een tijde aan de kant geschoven, reden waarom de media in België graag schimpen op Berlusconi .
Maar terzake .
U heeft het natuurlijk al goed door : aan het woord bovenaan was hier het AFF, U weet wel het Anti Fascistisch Front, een groep van Lynxe Mietjes en Pietjes, die voortdurend dag-na-dag de Geschiedenis vervalsen door zich als socialisten te vermommen tot anti-socialisten, die ze dan anti-fascisten noemen, terwijl ze pertinent weten dat het fascisme even LYNX was als het socialisme ..Zij hopen, door de voortdurende herhaling van deze leugen, eerlijk rechts gelijk te stellen met extreem Lynx. Zij volgen dus de instructies van Vadertje Stalin tot zelfs een halve eeuw over de boorden van het graf .Ach ja, veel idealen om te verheerlijken zijn hen anders niet meer overgebleven . Er wordt waarschijnlijk op een aanleiding of een klein mirakel gewacht, om het Vlaams Onafhankelijkheidsideaal aan te kleven .
Hoog tijd intussen dat ze het kind bij zijn ware naam noemen : zij zijn het AZZ : het Anti Zich Zelf!
Dat mijn gele markeerstift in dergelijke omstandigheden een beetje trilt van heilige verontwaardiging, enz : enfin : U begrijpt het wel.
De werkelijke reden dat ik hier het AZZAFF citeer, is dan ook meer voor de programmas van de volgende optredens van die herrieschoppers : Antwerpen, Gent, Leuven : you name it.
Wat mij wel niet verwondert (Lynx-mensen onder elkaar, nietwaar) is dat er geen vragen gesteld worden over die indignados zelve : wie zijn het? Van waar komen die? Waar gaan ze naartoe? Wat een enig onderwerp voor Paul Jambers! Waarvan leven ze en hoe verplaatsen die zich? Moeten zij niet werken? Zijn hun antecedenten bekend? Druggebruikers? Prostituees? Godsdienstfanaten? Spionnen-contactleggers? Of, zijn het de uitdagers, misschien, die komen kijken waar hun grenzen liggen?
Inderdaad, een boel vragen over mensen die zo maar tijd en boterhammen hebben om (met welk doel?) overal ter wereld de boel te gaan op stelten zetten.. Wie en waarom zouden daarvan de raddraaiers zijn? Wat zijn de voorwendsels en welk zijn de èchte motieven? Gelukkig wordt het winter en worden de nachten kouder zodat het koelen zonder blazen wordt?
Kijk : zij, meestal Spanjaarden, betogen voor werk bij ons : waarop wachten zij om aan de slag te gaan in onze knelpunt-beroepen? Quid de vele tienduizenden niet ingevulde vacatures? Zij betogen voor welstand en iedere dag komen er (met hun goedkeuring) duizenden armoezaaiers meer binnen. Zij willen eer fair kapitalisme, maar zelf bezitten ze geen rooie duit Zij beschadigen andermans eigendommen, of gemeenschapsgoederen, maar aanvaarden daarvoor geen verantwoordelijkheid .Beschadigingen in de gratis ter beschikking gestelde universiteitslokalen in Brussel? ? Het zullen de spoken geweest zijn! The Englisch Spoken van het Lodon OccupyPeople, misschien?
Als bijvoorbeeld Vlaams Belang Jongeren onschuldige flyers plakken op straatmeubilair in Antwerpen, worden honderden schadeclaims door de Rechtbanken toegestaan. Hier wensen de Lynxe organisatoren totaal onbekend te blijven . Ofwel gemaskerd, ofwel anoniem .en daarvoor verwacht men applaus!
Hier klopt iets niet .
Enne O Ja : waarom staan er geen manifestaties gepland de vrijdag-namiddag? Kan dat niet, omdat er belet is wegens het Vrijdaggebed?
Geloof het of niet : dank zij het AFF begint het mij een beetje te dagen : veel goeds moeten we niet verwachten van die indignados .De barometer van de samenleving staat dan ook op Storm .voor Het Klote Systeem . Maar het is wel een systeem uit wiens hand zij eten zonder een klop te doen ..
Mij zouden die indignados veel sympathieker zijn, moesten zij zich nuttig maken. Ik zeg zo maar iets : inde ouderen-zorg, de verzorging van gehandicapten, als kinder-oppas, bij het ruimen van zwerfvuil, het vullen van putten in het wegdek, het bijscholen van achtergestelde kanslozen : er zijn veel meer nuttige taken mogelijk dan er ooit indignados zullen zijn Trouwens, bij dergelijke aanpak zouden die al rap hun naam dienen te wijzigen naar dignados : zouden ze meteen weten waarom ze leven!
---------------
Pas stonden deze lijnen uit de eigen koker, dus de eigen mening vast, of daar botste ik de volgende morgen (zondag) op onderstaande tekst :
KVHV steunt Occupy Antwerp niet.
(21/10/2011) Het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond Antwerpen (KVHV-Antwerpen) klaagt de houding aan van de Occupy-bewegingen in Vlaanderen. Deze zijn recent opgestart ter nabootsing van de Occupy Wall Street-hype. Zaterdag houdt Occupy Antwerp een volksvergadering op de Groenplaats in Antwerpen. KVHV-Antwerpen weigert mee te stappen in de massahysterie. KVHV verwerpt de latente communistische grondslagen ervan en klaagt de organisatoren aan voor hun oneerlijkheid ten aanzien van hun deelnemers. Wij zullen daarom deze zaterdag om 3 uur niet aanwezig zijn op de Groenplaats.
De gehele Occupy-beweging, die over de Atlantische oceaan naar hier komt gewaaid, mist volgens ons iedere grondslag. Men protesteert tegen het kapitalistische systeem, voor meer democratie, voor burgerinspraak, voor maatschappelijk debat, tegen bankenarrogantie, voor De vlag dekt vele, zeer vele, te veel ladingen. Iedere deelnemer heeft wel een eigen ideetje waarvoor hij meekomt. Het enige dat hen bindt is dat ze verontwaardigd zijn. Waarover zijn ze verontwaardigd? Weerom dekt de vlag zeer vele ideeën zonder een echte concrete basis.
Dat is zo voor de gewone deelnemer. Maar de anonieme belangeloze (?) organisator heeft wel een agenda. Het verscheen eerst op hun Amerikaanse website en werd vervolgens vertaald en verspreid. De Declaration of the Occupation of New York City is uitgegroeid tot de officiële verklaring van de Occupy-beweging. Wie deze tekst leest, in vertaling of origineel, kan niet anders twee grote vaststellingen doen.
Ten eerste valt op dat de gehele tekst doordrongen is van constante paranoïde. Ieder probleem waar de huidige samenleving mee worstelt, van gezondheidszorg over dierenbescherming naar milieurampen, is toe te rekenen aan de bedrijven. Niet de kleine man in de straat, maar de bedrijven zijn de schuld van alles. Bij uitbreiding stelt men dat het gehele systeem van bedrijven schuldig is. Het kapitalisme is de vijand van de Occupy-beweging.
Ten tweede vallen de tekstuele verwijzingen naar het communistisch manifest op. Wie dit gelezen heeft, herkent onmiddellijk meerdere uitdrukkingen in de verklaring. Andere punten lijken dan weer rechtstreeks overgenomen uit het manifest. Zou Karl Marx zelf de pen ter hand genomen hebben om de Occupy-beweging te steunen?
De Occupy-beweging is geen nieuwe beweging. De Occupy-beweging is de zoveelste vermomming van het revolutionair communisme. De organisatoren weten dat maar al te goed, maar verzwijgen dit voor hun deelnemers.
KVHV-Antwerpen verwerpt dit. Wij vragen de organisatoren om eerlijk hun grondslagen te tonen aan de deelnemers. Draag geen vals clownmasker. Verberg je niet achter leugens. Beweer niet dat je geen zogenaamde oplossingen hebt klaarliggen. Toon je ware gelaat als (neo-)marxistische groepering.
Daarnaast nemen we als KVHV-Antwerpen de handschoen op om de vrije markt en het kapitalisme wel te verdedigen. Dit doen we omdat het kapitalisme het enige systeem is in de wereld dat vrijwillige inzet en verbetering promoot bij de mens. Men wordt beloond op de eigen waarde. Het garandeert onze persoonlijke vrijheid. Er zijn weliswaar uitwassen, maar om Churchill te parafraseren: het kapitalisme en de vrije markt zijn slechte systemen, maar nog steeds beter dan al de anderen.
Wij zijn écht gehecht aan onze intellectuele en economisch vrijheid! Occupy-organisatoren: onze steun krijg je niet.
Dieter Peeters
Praeses KVHV-Antwerpen 2011-12
Antwerpen@kvhv.be www.kvhvantwerpen.be
TOEMAATJE
Ondergetekende zit ingekapseld tussen goed volk. Met KVHV die schreef vòòr dat Antwerpen ocuupied was en met vriend Ray van Angeltjes die schreef nadat de bezetting voorbij was. Aldus de Ray :
Zaterdagnamiddag tussen 15 en 17 uur was het verzamelen geblazen voor de Antwerpenaars (en alle geïnteresseerden) op de Groenplaats om zich solidair te verklaren met de anti-Wallstreet beweging uit Amerika en de Verontwaardigden uit Madrid, de Indignados. De Gazet van Janssens had enthousiaste oproepen geplaatst en de boomknuffelaars van Groen en Domino, de jongsocialisten, hadden hun massale aanwezigheid aangekondigd. De zwaargesubsidieerde cameraploeg van de 0000 stond popelend te stralen. Was de brave Ann de Bie de reporterin van dienst, met een mooi leren jasje ? We hebben haar niet gezien.
Op Facebook, het sociale netwerk waar onbekenden vriendjes zijn met mekaar en vaak elkanders intieme roerselen leuk vinden (we kunnen het weten, want we zijn er ook) schreven 1152 enthousiastelingen zich in voor de bezetting van Antwerpen. Alstublieft : Occupy Antwerp. In het Engels, het is eens wat anders dan Frans, Duits of Arabisch.
De term is wellicht niet te best gekozen, want Antwerpen is al jaren bezet. Ditmaal niet door Spanjolen, Fransmannen, Oostenrijkers, of Duitsers maar door héél de wereld met gewapende en gesluierde grote delegaties uit Marokko, Toerkije en andere islamitische Prachtlanden. Zaterdag was het de beurt aan de als idealisten afgeschilderde jongeren die het kapitalisme afzweren en als eerste stap in de goede richting de solidariteit arbeid-kapitaal verbroken hebben door niet meer te gaan werken en te leven van een staatsinkomen of van een door de staat betoelaagde job.
Gelijk hebben ze, de deze inactieve beroepsprotesteerders : het geld van de staat komt uit de schatkist en die wordt bijgevuld door de actieven en dat zijn ofwel kruipers voor het kapitaal of zélf smeerlap-bazen. En als de schatkisten leeg zijn, wordt er geleend bij failliete banken of andere staten die op het randje van het bankroet leven. "Wij zijn tegen het systeem, maar we leven er van".
Ik weet niet of ik het allemaal juist uitleg, maar zo ongeveer zit het in mekaar. Het merkwaardige is, dat de Spaanse Verontwaardigden geen leiding hebben. Dat laat een geheimzinnige onbekende, die in een tent huist, weten. In een tent, zoals destijds een befaamde kolonel uit een woestijnland. Er is ook geen programma dat de beweging een richting geeft, er heerst alleen Verontwaardiging om de misdadige misgrepen van de banken die tot de huidige crisis hebben geleid.
Wij zijn het er mee eens : de uitwassen van dit graaierige kapitalisme hebben de Westerse wereld opgezadeld met de totale uitputting van het systeem dat veel wegheeft van een beschaafd Piramidespel. De top is ettelijke malen langs de kassa gepasseerd, de basis heeft ingeschreven en betaald, vangt noppes, maar dat volstaat niet : de basis moet blijven afdokken om de top in leven te houden.
Dat men tegen dergelijke schandalen protesteert, is nogal wiedes. Maar deze afschuwelijke uitwas van een verdorven kapitalisme, kan niet de aanleiding zijn om heel de zwik over boord te kieperen zonder een valabel alternatief. Het kapitalisme is een rechtstreeks gevolg van het economisch systeem dat in dit deel van de wereld, welvaart en sociale verworvenheden heeft geschapen die je nergens anders aantreft. Dit gaan we nu even niet buiten kieperen omdat een aantal dwazeriken casinootje gespeeld hebben.
Of hebben de verontwaardigden toch bedoelingen ? Is er ergens een tent met misterieuze oplossingen ? Ik denk het wel, ik vrees er zelfs voor.
Een aantal krokodillen van links liggen op de loer om het zaakje over te nemen en van de huidige crisis gebruik te maken om het kapitalisme (en tegelijk al wat rechts en conservatief is) een voetje te lichten en ons opnieuw de oren van de kop te zeuren over "de maakbare mens" en de vreugdes die een communistisch geïnspireerde gemeenschap kunnen betekenen voor de domme medemensch.
Dat dromerige socialisten en fanatieke milieudwergen in deze val trappen zal niemand verbazen. Heel wat jongeren, producten van de producten van de mei '68-ers, zijn de ideale volgelingen voor deze zoveelste grote misleiding.
Op de Antwerpse Groenplaats leek het een gewone drukke zaterdag met veel winkelende gezinnen, met de klassieke daklozen die van het lauwe zonnetje genoten en kleine groepjes nieuwsgierige onwetenden. Dat was het dan, Occupy Antwerp.
Antwerpen moet niet hebben van dit soort import-verontwaardigingen. Wij hebben onze eigen rebelse overtuigingen en van bezettingen hebben wij onze buik vol. Occupy Antwerp was een fiasco. Een flop. Een drol van Janus. Letterlijk, een ongezien succes.
Ray
Mise en plat op 22/10/2011 16:40:25
Gepeperd en gezouten, opgediend op 23/10/2011 16:36:25
Jan Jambon & Matthias Diependaele − 22/10/11, 10u17
-------------------
Jambon is fractieleider van N-VA in de Kamer. Diependaele, Vlaams Parlementslid voor N-VA, tekent mee. Actieve politici en hun zuilenkameraden horen niet thuis in de raden van bestuur van financiële instellingen en beursgenoteerde bedrijven, zo leren Jan Jambon en Matthias Diependaele uit de Dexia-affaire.
De voorbije dagen laaide het debat op over de aanwezigheid van politici in het Dexiadossier. Kop van jut was Jean-Luc Dehaene, die in deze context toch vooral als een ex-politicus omschreven moet worden. Maar achter de brede rug van Dehaene bleef de bestuurdersverantwoordelijkheid van flink wat actieve politici uit de Belgische politiek onvermeld. Zelfs voor de doorgewinterde loodgieter uit Vilvoorde was dat meer dan een brug te ver.
Het is blijkbaar een constante in dit verhaal : telkens opnieuw wordt het foute debat gevoerd. Zo ook in het Vlaams Parlement waar deze week in alle hevigheid werd gedebatteerd. In 2008 al legde de Vlaamse regering het voorstel op tafel om de bank Dexia in drie onderdelen te splitsen. Splitsen als oplossing. Helaas bleef de federale regering Oost-Indisch doof, maar vroeg ze de Vlaamse regering wel telkens bij te springen voor het geheel, de Dexia Holding. Een erg Belgisch verhaal dus waarbij Vlaanderen zich verantwoordelijk opstelde. Helaas werd dit debat niet gevoerd.
Wel gingen de poppen aan het dansen toen de verantwoordelijkheid van de verschillende bestuurders in de raden van bestuur ter sprake kwam. Met hand en tand verdedigden de traditionele partijen hun partijbelang en nog meer hun zuilbelangen. Wroeten in het verleden van de vervlechting tussen bancaire politiek en de harde cashbelangen van zuilen zoals de christelijke arbeidersbeweging is not done. Een schuldbelijdenis is immers op zijn plaats : zij die vandaag roepen dat het allemaal de schuld van de banken is, hebben het voorbije decennium vrolijk meegedanst op de golven van het financieel kapitalisme.
Om meer dan een reden kreeg Dehaene onterecht de volle lading. Want buiten Dexia Holding waren er ook nog de bestuurders van Dexia Bank België die de andere kant uitkeken toen miljarden euro's van de spaardeposito's uit de bank werden verschoven richting Frankrijk. Al drie jaar voor het uitbreken van de financiële crisis zette een interne audit het licht op oranje. Als bestuurder draag je dan mee de verantwoordelijkheid voor een transfer, ditmaal naar Frankrijk. Maar laat ons dus vooral niet de indruk wekken uit te zijn op de koppen van de burgemeesters van Antwerpen, Bergen of Zaventem en ons beperken tot enkele nuchtere beschouwingen over de aanwezigheid van actieve politici in de raden van bestuur van financiële instellingen.
Politici hebben als eerste taak het bewaken van het algemeen belang. In welbepaalde gevallen kan het net nodig zijn om daarvoor zitting te hebben in een beheerraad. Bijvoorbeeld als de overheid een participatiemaatschappij opricht om maatschappelijk verantwoorde investeringen te doen. Of in bedrijven die een zekere publieke dienstverlening doen. In een dergelijk geval is het zelfs goed dat het beheersorgaan is samengesteld als een weerspiegeling van de maatschappij. Al moet er ook in deze hypothese in de eerste plaats uitgegaan worden van de expertise van de aangeduide bestuursleden. Tot nog toe werd zo'n zitje door de traditionele partijen al te vaak gebruikt als een extra beloning of troostprijs voor partijgenoten. Dat komt nog het meest pijnlijk tot uiting in de Gemeentelijke Holding.
Het is niet abnormaal dat politici deel uitmaken van die raad van bestuur omdat er belastinggeld in omging. Helaas primeerde de bancaire insteek gecombineerd boven het algemeen belang. Het opstrijken van beleggingswinsten vraagt nu eenmaal minder politieke moed dan ook op lokaal niveau de nodige saneringen door te voeren in de financiën van steden en gemeenten. Nochtans werd in het Vlaams Parlement nog maar eens bevestigd dat het niet de opdracht is van lokale overheden om zich bezig te houden met risicovolle beleggingen. De bestaansreden van de Gemeentelijke Holding is daarmee dan ook verloren gegaan.
Zuilenkamaraden En in het nog te voeren debat in de Kamer kan niet rond de christelijke connectie gekeken worden. Als een soort van piramideconstructie (regering, Arco en door ACW'ers bevolkte raden van bestuur) had die zich binnen Dexia verankerd. Met regeringssteun, medestanders op sleutelposities en informatie uit eerste hand was Arco dan ook een 'buitengewoon' aandeelhouder.
De connectie heeft Fortis overtroefd, een eerste redding van Dexia overleefd en wil nu 'inkantelen' in Dexia Bank België. Maar daarover is echter nog lang niet het laatste woord gezegd. Aansprakelijkheid, verantwoordelijkheid, gelijkheid van aandeelhouders en mogelijke belangenvermenging zullen eerst grondig moeten worden uitgeklaard.
Onze conclusie is in elk geval dat actieve politici en hun zuilenkameraden niet thuis horen in de raden van bestuur van financiële instellingen en beursgenoteerde bedrijven. Als de traditionele partijen echt iets willen doen aan politieke vernieuwing ligt hier een kans die ze niet kunnen negeren. Politici en hun entourage hebben immers de plicht om het algemeen belang voorop te stellen wars van particulier of zuilenbelang. Benieuwd of de nationalisering van de Dexia Bank geen nieuwe verleidingen creëert
-------------------
Diagonaal herlezen
Dit stukje werd gisteren reeds aangekondigd,met de bedenking : schoenmaker blijf bij Uw leest Jan Jambon en zijn vriend, als goede Niveanen en dus halve Tjeven, starten hun redenering halfweg, met het verzet tegen het inplanten in de Staat-geliëerde ondernemingen van de CEO, al-dan-niet weerspiegeling van de samenleving. Zij doen dus aan bergbeklimming maar starten wel halfweg de helling : zij slaan de onderste helft, de basis, over. En die is : wat komt de Staat doen in dergelijke ondernemingen?
Anders gezegd : overal wordt er luid en fel geroeptoetert over Scheiding van Kerk en Staat (wat goed is) maar over Scheiding van Onderneming en Staat : Ho Ho maar! Dat kan niet! Het is precies daar dat de Staat , net als Marx, zijn mannetjes wil hebben, in de ondernemingen Deels om een vinger in de pap te hebben, maar vooral om hen, de vrienden, aan een lucratief baantje te helpen. Op kosten van een ander .
Om normaal te zijn is de Staat daar om de samenleving te organiseren, om de burgers te beschermen en over hun vrijheid te waken. De onderneming is daar,ook maar niet in de eerste plaats om mensen tewerk te stellen, maar om winst te maken. Die twee : burgers beschermen en winst maken, gaan niet samen. Net zomin als vroeger burgers beschermen en een bepaald Geloof verkondingen, ook niet kon samengaan.
De burger is dus van de regen (Kerk en Staat) in de drop terecht gekomen (Staat en Onderneming)
Het is zelfs nog niemand opgevallen, dat de verstrengeling Staat en Onderneming maar in één richting werkt : de Staat betreedt het domein van de onderneming, maar de onderneming mag zich helemaal niet wagen in Staatszaken. Is strafbaar, en heet belangenvermenging .waar voornamelijk belgicistische socialisten zich aan bezondigen. Doen ze in feite allemaal, maar die zijn behendiger, en laten zich niet pakken . Zie Karetje DeGucht en zijn voorkennis Het is geen belangenvermenging als de Staat ondernemer wordt : zie FN Herstel, zie NMBS en nog zoveel anderen : de Staat, met belastinggeld, als werkgever van duizenden onnutte vacatures als fabrikant van vernietigingswapens (FN Herstal) maar vooral om de verliezen te laten betalen door de belastingbetaler
Na Sabena is de luchtvaart in privé-handen en het gaat hen voor de wind. Het Spoor, de Staat zelf, draait slecht, is verlieslatend en een dagelijkse bron van ergernis voor de treinreizigers. Hier heersen Griekse toestanden. De Directie bestaat niet uit ondernemers, maar uit politieke kwibussen met Louis XIV-allures die voor als nuttig tijdverdrijf en in opdracht van hun zetbazen voor ondernemer spelen .
De Staat moet het klimaat scheppen (en in stand houden) dat gunstig is voor de onderneming. Subsidies zijn omkoopgeld, concurrentie-vervalsend oneerlijk en dus dodelijk. Staats-geliëerde onderneingen (Belgacom, Lotte, bijvoorbeeld, om geen namen te noemen) moeten hoogdringend worden geprivatiseerd : is goed om de Staatsschuld af te bouwen, en in afwachting moeten alle bestuurs- of controlaemandaten worden ingenomen door vakbekwame specialisten. Hun voornaamste taak zal erin bestaan om de privatisering in goede banen te leiden. Vermits er, volgens het Vennootschapsrecht consequenties verbonden zijn aan hun mandaten, zullen de kandidaten voor deze functies niet al te dik lopen Een CVP-coryfee als Wivina DeMeester als eind-verantwoordelijke in een audit-firma die Dexia moet superviseren, is in die omstandigheden wel een echte belgen-mop! Doet me denken (om in de berg-sfeer te blijven) aan de koe op een Alpenweide die het ski-gedoe en vooral de après-ski gadeslaat en in goede banen moet leiden...
Begrijpt U nu hoe een Tjeven Jongerenvoorzitter zo enthousiastkan doen over die indignados-beweging? Het is enerzijds de vlucht vooruit als bliksemafleider voor al de boter op hun hoofden van die Sossen- en Tjeven-graaiers, maar het bewijst anderzijds de onderverzwegen sympathieën voor een zekere Marx : geen privatiseringen, om de samenlevingen gezond te maken, maar nationaliseringen bis zum Tode, om zolang mogelijk te profiteren op de kap van anderen : de vele werkenden, of die paar kapitalisten ..
Mise en platop 22/10/2011 12:12:26
Gepeperd en gezouten, opgediend op 23/10/2011 12:58:32
Bij vriend Karthuizer, een man met het hart op de juiste plaats, las ik dat hij wenste dat de belgicistische moordenaars Crembo en C° die onder Nato-vlag de Libiërs, in hoofdzaak een eerder primitief volk, hebben plat gebombardeerd met de meest gesofistikeerde wapens, voor een oorlogstribunaal zouden moeten gedaagd worden.
Hier wil ik aan toevoegen, dat zij voordien voor een eigen tribunaal zouden moeten verschijnen, om verantwoording af te leggen over hun slaafse houding ten opzichte van Frankrijk, dat zoveel mogelijk medeplichtigen naast zich in het veld wilde krijgen. Zo zou er misschien stilaan inzicht kunnen verkregen worden, wat onze politiekers drijft om Vlaanderen stilaan met huid en haar in Franse handen te spelen : de energiemarkt, de banken Fortis en Dexia, en wie weet wat nog al in verband met heet Plan B van de belgicistische Franscouillons.
Hier voeg ik nog meer aan toe voor het Internationaal Strafhof : geen beroepsrechters voor de strafmaat, maar liefst een volksjury, zodat zij hun gerechte straf niet zouden ontlopen.
Beschuldiging : op aanstoken van de Franse president, een on-uitgelokte aanvalsoorlog te hebben ontketend tegen een zwakke tegenstander, met het oogmerk zich meester te maken van diens natuurlijke rijkdommen. Bezwarende omstandigheid : de ongelijkheid van de wapeninzet en de totale destabilisering van het land, dat voorheen een stabiel regime kende, en voortaan zal verscheurd worden door stammentwisten en godsdienst-fanatisme .
Enig mogelijke straf (naar het precedent van Neurenberg) : de zwaarste straf die een menselijke rechtbank kan uitspreken.Ophanging voor de aanstokers, en de excecutie-paal voor de meelopers. In beslagname van al hun goederen, om die aan te wenden voor de lotsverbetering van hun slachtoffers.
-------------------
Diagonaal herlezen
Het doek is misschien gevallen over Libië, althans het grote voorhang voor het oog van de wereld. Maar de kleinere theaters zullen nog lang hun triestige vertoningen blijven voortzetten. De petrol-handel zal vlug herstellen, maar de stammentwisten zullen nog generaties lang hun bloedige tol eisen, waarbij langs weerskanten bij de slachtpartijen, weer het duistere Allah o Akbar uit stervende kelen zal weerklinken.
Na Sadam en Moebarak, nu een tweede gewelddadige moord voor de ogen van de wereldcameras .Khadafi was tot voor kort een gevierde gast op het wereldtoneel, en nu ligt zijn verminkt en onteerd lijk tentoongesteld in een lijkenhuisje, als een jachttrofee.
Sic transit gloria mundi, zo wist Silvio Berlusconi te reageren.. Het is nog niet zo lang geleden, dat Italië, uit vriendschap, een door Mussolini geroofde zuil aan Khadafi met veel bombarie, terugschonk. Die zuil : ook een stuk van de Gloria Mundi? Italië was de bevoorrechte handelspartner van de Kolonel : der zal nu een nieuwe deal moeten komen met de nieuwe heersers. En zo te zien heeft Sarkozy, wiens Mirages al in de lucht waren voor de Navo groen licht gaf, heel de tijd gespeeld met vervalste kaarten, want op basis van geheime akkoorden, zal Frankrijk nu de 3de hond spelen die wegloopt met het been .
Wat zeg ik? Het Spel van de 3 Gs is weer eens opgevoerd : God, Geld, en G*t ..maar dat is een eenakter die overal ter wereld voortdurend wordt opgevoerd!
Voor het eerst in honderden jaren is in Londen de Sint Pauls Cathedral gesloten voor het publiek, uit schrik voor brandstichting ten gevolge van de kampvuurtjes van de indignados, the occupy people ofte de GEORGANISEERDE RELSCHOPPERS, die wereldwijd betogingen organiseren in de hoop overal chaos te zaaien en zo de samenleving te onwrichten. Die fanatiekers (gedrogeerden?), die hun inspiratie halen bij Marx en bij de Arabische opstanden, denken op die manier de weg te bereiden voor iets nieuws, zonder te beseffen dat ze spoedig inhun rangen de kreten van Allah Akbar zullen horen opstijgen. Vergeten we vooral niet dat miljoenen Muzelmannen overal in Europa, misschien zelfs zonder het zelf te beseffen, de voorhoede vormen van een bezettingsleger. Dat leger zou dan wel eens kunnen ingezet worden, om hier aan de hand van de sharia, de orde te handhaven .
Die desperados hokken in tentjes, waar het hen ook uitkomt, maar als het straks kouder wordt, zouden ze wel eens onderdak kunnen zoeken in de kathedraal. Want respect, dat kennen ze niet. Hygiëne ook niet en nog veel minder het eigendomsrecht van anderen. Kapitalisme = crisis, en eigendom is diefstal : waar hebben e dat nog gehoord? En hoe lang heeft het geduurd?
De lieVerdjes houden ook niet van werken. Ze houden meer van de wereld zien : ze zijn jong en ze willen wat. Wie hen sponsort? Tja : wie sponsort al die andere malloten, zoals Greenpeace, dieren-en milieubeschermers, enz? Die leven meestal van werkloosheidsuitkeringen, leeflonen, kiendjesgeld, m.a.w. op de kap van hun medemensen die wèl werken .
-------------------
Diagonaal herlezen
Heb ik nu beweerd dat kapitalisme goed is? Dat bankiers halve heiligen zijn?
Het is een ongeschreven Wet van Meden en Perzen, dat in een vrije wereld beide begrippen in evenwicht moeten zijn : arbeid heeft kapitaal nodig, en kapitaal heeft arbeid nodig. Zo gauw er een bepaald on-evenwicht ontstaat, begint de boel fout te lopen .
En zo gauw van bovenaan regulerend of met subsidies wordt opgetreden, is het evenwicht bij definitie verstoord. De Staat moet alleen zorgen dat het klimaat voor de ondernemingen gunstig blijft : evenwichtige wetten, verzekerde veiligheid, eerlijke en gelijke behandeling van de burgers. Met bovenal : inspraak van die burgers en geen onwelkome beslissingen, zoals de massa-immigratie waar niemand om gevraagd heeft.
Gewoon de toepassing van bestaande wetten, zou voldoende moeten zijn om straten en pleinen schoon te vegen : alles wat tegen de Openbare Orde is, moet goedschiks kwaadschiks opgeruimd en beteugeld worden. Revoluties zijn, mits tijd en boterhammen, altijd dodend voor de initiatiefnemers en alles eindigt als was die er nooit geweest : de wereld draait door, alleen het Kruis blijft .
Toch symbolisch dat de Nazi Luftwaffe van Herman Goering bij De Slag om Engeland gans Londen heeft plat gebombardeerd, maar dat de Sint Pauls Cathedral daarbij nooit werd geraakt .Gespaard van Nazi- bommen, om nu door brand vernietigd te worden door luizig gespuis? Ja, inderdaad, het fiere Albion zit zo goed als weerloos aan de grond .Het kan alleen de deuren sluiten, en hopen dat het gevaar over gaat
Ik zal het U maar voorzeggen, zeker? De vis van hierboven lijkt meer op een in het ijle zwemmend varken. Aldus helemaal de stijl weergevend van deze parasiet TV-maker. Een logo (vet in het ijle zwemmend varken) dat ons de laatste tijd bekend voorkomt van het Diksia-verhaal.
Wat ik bedoel? Een werknemer van de Brrr-t, een rattennest op zichzelf, slaagt door list, door behendigheid,, door medeplichtigheid, wie zal het zeggen, om, jaren geleden, zich voor zijn diensten te laten betalen via een tussen-geschoven vennootschap. Een belastings-ontwijking, waar Lynxen zeer behendig in zijn. Zie Ben Crabé .Vervolgens worden met deze vennootschap zeer lucratieve geheim gehouden contracten afgesloten, die na enkele jaren toelaten dat de gewezen werknemer met zijn meegenomen kameraden, de bazen ook financieel voor schut kan zetten .Zij, of hun opvolgers, worden met maffia-streken, bij den bok gezet .De belastings-fraudeur en dief, want dat is Vandenhaute, minstens op moreel vlak, denkt zich nu te kunnen omhoog werken tot een soort Holywood-producer, eigenaar van meerdere TV-stations .Zijn (meestal) infantiele programmas, zoals Man bij Hond zullen voortaan elders worden uitgezonden : lees : de Brrrr-t in zijn hemd gezet en nogmaals, ten tweeden male dus, op kosten gejaagd voor nieuwe programmas .
Maar nu krijgt deze vlerk van maar liefst vier ineens van zijn ondergeschikten van hetzelfde laken een broek : van dief, wordt hij nu de bestolen dief
Slechte contracten gemakt, baaske? Of wordt de oorlog nu verder uitgevochten voor de Jugepee? Pas op, hé, dat kan wel een beetje tijd in beslag nemen .
Want ondergetekende weet uit ervaring, dat de sociale wetgeving uitsluitend de werknemer beschermt, en terzake lekt als een kapotte zeef : het niet-concurrentie-beding is één groot mijnenveld vol met wolfijzers en schietgeweren. Als zelfs Uw naaste medewerker, goed voorbereid, besluit om 50 meter verderop (met medeneming van Uw clientèle) een concurrerend bedrijf op te starten, dan kan zelfs Mter Jean Pierre Vande Maele, die Boer Clerck van Beaulieu heeft vrij gekregen, niets meer voor U doen .Was de Belgische Staat maar gesyndiceerd geweest bij de maffia van het ABVV, Boer Clercq zou geen schijn van kans hebben gehad!
Zo ziet U maar hoe Lynxen elkaar resp. beschermen of verscheuren, al naar gelang het hen best uitkomt; omdat hun hebzucht primeert op hun (ontbrekende) ingesteldheid als ondernemer. Want om zich staande te houden in de ondernemerswereld, is eerlijkheid de voornaamste eigenschap..
--------------------
Aldus de De Morgen :
Elke Neuville, Arnout Hauben, Mikhael Cops en Steve Verhaeghe, bekend van onder meer Man bijt hond, verlaten productiehuis Woestijnvis en richten een nieuw productiehuis op. Het nieuwe productiehuis gaat in de toekomst met de openbare omroep VRT samenwerken, zo melden ze in een persbericht. De VRT bevestigt dat er een akkoord in de maak is.
Het viertal werkte de voorbije jaren bij Man bijt hond, maar vindt de tijd rijp om op eigen benen te gaan staan. "We zijn er van overtuigd dat de programma's die wij willen maken ook in de toekomst goed zullen gedijen bij de openbare omroep", luidt het in een persbericht, dat verstuurd werd vanuit het emailadres van Cops bij Woestijnvis. "Verheugd" Leo Hellemans, algemeen directeur media bij de VRT, bevestigt het nieuws en meldt verheugd te zijn dat de vier televisiemakers de krachten met de VRT gaan bundelen en zo de komende jaren zullen blijven samenwerken. De VRT kondigt ook aan binnenkort met het nieuwe productiehuis een samenwerking voor drie tv-seizoenen aan te gaan.
Steve Verhaeghe was tien jaar eindredacteur bij Man bijt hond en begeleidde ook tal van andere human interestprogramma's. Elke Neuville was er reporter en later eindredacteur. Naast Man bijt hond is Arnout Hauben ook bekend van Weg naar Compostela en maakte hij samen met Mikhael Cops de documentaire Geel. Cops werkte ook mee aan De school van Lukaku. (belga/
-------------------
Diagonaal herlezen
Ziezo, dat lucht op!
Straks volgt nog een ander stukje, over De Staat als Ondernemer is een Witte Neger, waar slimmere vogels dan ikzelf, de vinger proberen te leggen op de wonden die Dexia geslagen heeft : hun stelling is, dat de Directie van een staatsbedrijf een weerspiegeling van de maatschappij moet zijn. Goed voor hen : ze houden zich aan Diksia, en maken onder een doodse stilte een mooie U-bocht om de NMBS.
Mijn stelling is (en deze is hopelijk de stelling van het gezond verstand) dat de Staat nooit een goede schoenmaker kan zijn, want hij blijft nooit of jamais bij zijn leest : de Staat is er voor de burgers, en het is niet omgekeerd! Een land besturen is nooit hetzelfde als een bedrijf runnen, omdat de eerste vereiste voor een goed geleide onderneming: het verwezenlijken van winst, nooit verenigbaar kan zijn met het Algemeen Belang.
Dus is het fout een Openbare Omroep te hebben en het is nog foutiever dat in concurrentie te laten gaan met diverse private ondernemingen.
In de mediawereld moet, mits welbepaalde voorwaarden die voor iedereen dezelfde zijn, de vrije ondernemer en het vrije kapitaal zijn kansen krijgen. De consument, de kijker, zal oordelen, die is daar voldoende mondig voor, zonder duiding of indoctrinatie. Wie brol levert, gaat er uit! Wie Sport wil : die kijkt naar sportzenders, die cultuur wil, die kijkt naar culturele programmas, zonder dat de een voor de voeten loopt van de ander.
Op die manier zou het cijferspelletje van de ene zender met 3000 medewerkers, en de andere met 500 voor dezelfde zend-uren, misschien duidelijk worden
