BNP is dus een officiële Franse Bank die leeft als een poiliep met vele vangarmen. Het bijvoegsel Paribas, met daarin een soort verwijzing via de klanken naar de Nederlanden, Les Pays Bas, moet zorgen voor een beetje verwarring. Zodat de grijparm naar GOUD uit de LAGE LANDEN minder opvalt : door al die zuignappen op al die grijparmen valt het minder op dat de poliep met op die manier de prooi naar zijn gulzige mond brengt .
De Lage Landen, tot en met de Oostzee zijaltijd in het vizier van de Franse Oorlogsmachine gebleven. Proberen ze het niet met geweld (de laatste keer was Napoleon Bonaparte), dan doen ze het met list. Daarvoor volstaat het te verwijzen naar de zo gezegde neutraliteitspplitiek die tot 2 keer toe ons land uit de wereldoorlogen moest houden. Met als resultaat dat wij telkens in het Franse kamp terecht zijn gekomen Waar uit is gevolgd, dat verre van te kunnen aansluiten bij de welvarende Noordelijke Lage Landen (Nederland), wij integendeel meer en meer meegezogen werden in het moeras van de Zuidelijke francofone flierefluiters. Die gedragen zich als de krekels in de fabel van De La Fonaine, en wij, de mieren, moeten afdokken!
Zo is er bijvoorbeeld afgesproken in de media, moest U dit vergeten zijn, van absoluut geen nadruk te leggen op de exacte betekenis van de benaming BNP Paribas. En om zekerlijk dat aanhangsel FORTIS zoveel mogelijk altijd in kleine lettertjes te zetten. Want dat waren de mensen die ooit getrompet hebben op het punt te staan de Nederlandse ABN-Amro Bank te verzwelgen .Iets waar toen Parijs politiek een voetje heeft voor gestoken, want met die kille Hollanders er bij, zou het veel moeilijker vallen om de buit binnen te halen. Baron Lippens werd dus, zo groot als hij was, en met veel chiek gedoe, bij t 14de en bij de borstels in het bezemkot gezet. Maar het verhaal wordt spannender met de dag, gezien de schuldigen door verjaring denken te kunnen vrij-uit gaan .
Nu de hold-up op de Vlaamse Begroting door Michel Jr inzijn beste non-Nedderlaans in zijn beslissend stadium is gekomen, nadat ook het Toxia-Goud naar Parijs is versluisd, wordt onverwacht de beerput van Fortis opengegooid : ook dat goud is op zijn geheel voor miljarden al naar Parijs verhuisd, zodat de Vlamingen terecht kunnen besluiten dat ze (terug) een wingewest van Frankrijk zijn geworden. Onder de mom van belgicisme worden we stilaan uitgekleed tot op ons hemd. Ons bezetten aan de hand van een bezettingsleger, zoals de Duitse Nationaal-Sopcialisten dat deden, doen ze net niet, maar de gevolgen zijn des te desastreuzer. Al jaren kweken we daarnaast, als een adder aan ons hart, dat armlastige Wallonië, dat samen met onze hoofdstad Brussel, zich klaar maakt om zich als flink begoederde bruiden, aan te sluiten en bescherming te zoeken bij La Mère Patrie
En onze Grote Geesten die zich geroepen voelen om hun volk te leiden?
Die horen niets, die zien niets, die voelen niets : hebben niet eens het gevoel meer voor zelfverdediging .Net alsof ze allemaal in afwachting leven om, net als de Leterminator, af te zwaaien naar Place Pigalle
Ik begin mij serieus af te vragen, of het nog zin heeft in vrede- om te wachten tot de volgende verkiezing (2014) : tegen dan zullen we, net als het door de spin uitgezogen vliegje, levenloos in het Europese spinneweb hangen
-------------------
Fortis-miljarden gebruikt om BNP Paribas te helpen
26/10/11, 06u47
De Belgische Fortis-bank, die na de Franse overname in 2009 werd herdoopt tot BNP Paribas Fortis, voedt de Franse bank nu ter waarde van 30 miljard euro. BNP Paribas kampt op dit ogenblik met de Europese schuldencrisis. Anders gezegd: de inlages van de Belgische spaarders dienen om de investeringen van BNP Paribas te ondersteunen, meldt Le Soir.
Die stromen tussen Brussel en Parijs verontrusten de Nationale Bank van België, die de toestand "zeer aandachtig" opvolgt. De bestuurders van Fortis, waarin de Belgische staat 25 procent aanhoudt, zouden niet geïnformeerd zijn over deze bewegingen.
De miljarden euro's die door de Belgische tak gemobiliseerd worden om BNP Paribas te voeden worden niet gecompenseerd door Franse terugkeerstromen in identieke proporties, weet Le Soir.
Na het uiteenvallen van Fortis werd het Belgische deel van Fortis-bank in 2009 overgenomen door BNP Paribas. (belga/sps
-------------------
Diagonaal herlezen
O Ja! Graaf Maurice Lippens
Ah Wie : Monsieur le Compte Maurice Lippèns vous souhaite cordialement le bienvenu à Knock-Le-Zout. Veuillez garer votre bagnole à la Place Ma-tu-Vu pour vous diriger ensuite à pied, en tant que paysan Flamand, en direction de votre appartement sur la digue. Acheteé en 1990 pour 2 millions de FB, valant aujourdhui au moins le même montant, mais cette-fois-ci en Euro .
t Is wij niet slecht geboerd heb al diene tijd, nest-ce pas ?
Vive le Roi et son Femme!
Mise en platop 26/10/2011 8:49:13
Gepeperd en gezouten, opgediend om 26/10/2011 14:31:07
Dinsdag 11 oktober kondigt Elio Di Rupo op een persconferentie tegen de middag aan dat er een akkoord is over een zesde staatshervorming. De tekst wordt vrijgegeven. Hoe berichten de kranten de volgende dag over deze volgens Di Rupo 'historische, memorabele en gigantische hervorming'? Hebben ze wel hetzelfde akkoord gelezen?
Een greep uit de kranten van woensdag 12 oktober 2011. De Morgen 'Mesdames, messieurs, nous avons un accord!
Dat staat er op de voorpagina van De Morgen die dag, in het Frans, over bijna de hele voorpagina, de woorden waarmee Di Rupo zijn persconferentie begon. De twee tekstlijnen worden opgeleukt met drie paginabrede foto's van de negen onderhandelaars tijdens de persconferentie.
Het editoriaal. Eindelijk, is de titel van het artikel van chef politiek Steven Samyn: 'Geflankeerd door de acht onderhandelaars meldde de formateur dat dit akkoord het land laat evolueren en stabiliseren. Beter kan het niet worden gezegd. De zesde Belgische staatshervorming is een evolutie, geen revolutie. Een grote hervorming waarbij het zwaartepunt in België nog een stuk verder wordt verlegd van de federale overheid naar de deelstaten. Maar of dat nu een copernicaanse omwenteling is? De regio's krijgen nog steeds niet de bovenhand op het nationaal niveau.'
Berichtgeving over het vlinderakkoord: 2 blz. redactioneel en 1 blz. met diverse opinies. Eén blz. gaat vooral over de presentatie van Di Rupo. Op een volgende blz. komt over driekwart blz. een wel zeer summiere samenvatting van het akkoord van 70 blz. Daaronder krijgen politicoloog Dave Sinardet plaats om te zeggen wat er PRO het akkoord is ('in cijfers uitgedrukt is dit de grootste hervorming ooit'), en hoogleraar staatsrecht Hendrik Vuye wat er CONTRA is ('helemaal geen historisch akkoord. Ik ben werkelijk geschokt over BHV.). Op een blz. meer achteraan de krant komen dan verder vijf mensen aan het woord in de rubriek 'De Gedachte': - Marc Hooghe, docent politieke wetenschappen aan de KUL: 'Binnenkort mag het federale niveau zich enkel nog bezig houden met het redden van failliete banken, het innen van de belastingen en het sturen van soldaten naar Afghanistan... Dat samenwerkingsfederalisme is noodzakelijk maar het is ook bijzonder kwetsbaar. Eén extremistische partij in één deelstaatregering die de boel wil verzieken kan het systeem alsnog lam leggen... Het Belgisch federaal niveau heeft nu weer een onderhoudsbeurt gekregen, maar het blijft bijzonder kwetsbaar voor extremisme en sabotage'. - Carl Devos, politicoloog aan de UGent: 'De tekst van het communautaire akkoord leert dat het nog een hele tijd zal duren en veel moeite zal kosten om deze staatshervorming uit te voeren.... Het is begrijpelijk dat niet alles in detail geregeld is, maar nogal vaak is er eerst een voorafgaand akkoord nodig, moet een werkgroep nog een en ander bekijken, is er een wettelijke verduidelijking vereist, enz. Bijvoorbeeld vóór de overheveling van de gezinsbijslagen naar de gemeenschappen er kan komen, moet eerst het verschil tusen loontrekkenden en zelfstandigen weggewerkt worden. Niet meteen een detail. Uiteraard is deze staatshervorming historisch. Om wat eraan voorafging. Niet om wat eruit komt.' -Pierre Verjans, politicoloog aan de Uni Luik: 'Wat de kwalificatie 'duurzaam' in de titel betreft: de Franstaligen maken zich minder illusies dan in 1994 over het definitieve karakter van de onderhandelingen... Dat de Franstalige formateur gebruikmaakt van het ecologische adjectief 'duurzaam' om de staatshervorming te duiden, zegt veel over de hoop van de enen en de vrees van de anderen omtrent de evolutie van de structuren van de Belgische staat en haar onderdelen'. - Jos Bouveroux, voormalig hoofdredacteur van de VRT-nieuwsdienst: 'Het feit zelf dat er na jarenlang immobilisme en ruzie nu wel een akkoord is, lijkt wel belangrijker dan de concrete inhoud ervan. Daarmee mikken Di Rupo en de acht ook op de (vele) N-VA-kiezers, die hun keuze niet baseerden op Vlaams-nationale motieven maar vooral hun ongenoegen lieten blijken over het uitblijven van oplossingen. De Wever zal dus goed moeten kijken naar zijn electoraat alvorens dit compromis onder vuur te nemen'. - Peter Van Aelst, hoofddocent politieke wetenschappen aan de UA en Uni Leiden, schrijft een stuk met de titel 'Zesde staatshervorming, met dank aan N-VA' [2].Dat publiceerden we hier eerder in extenso.
Sportrubriek: die zelfde dag staan er 3 blz. in over de voetbalmatch Duitsland-België van de avond ervoor, in het kader van de voorrronde van de beker Euro 2012 .
De Standaard
Voorpagina die dag: bijna over de helft van de voorpagina een foto van de acht onderhandelaars die applaudisseren voor Di Rupo, met daaronder de kop 'Akkoord heeft een prijs', met een inleidende tekst over het akkoord, onder de subitel 'De responsabilisering voor gezondheidszorg overleefde de onderhandelingen niet. Het bonus/malus-systeem inzake werk sneuvelde eveneens'.
Het editoriaal. Dat komt van Guy Tegenbos. De titel zegt meteen wat Tegenbos ervan denkt: 'De naam van het akkoord is mooi. Het akkoord zelf niet.' Hij onderbouwt dit als volgt: 'Het Vlinderakkoord dat de gevlinderstrikte Elio Di Rupo gisteren voorstelde, is een typisch Belgische staatshervorming. Die zesde staatshervorming bevat, net zoals de vijf voorgaande, veel pagina's en afspraken. Maar er zit geen lijn in. De hervorming vertolkt geen gemeenschappelijke visie. Ze ontstond uit de botsing van twee visies die op zowat elke punt tegengesteld waren. Met veel wroeten, trekken en sleuren, met sjacheren, afdreigen en flemen, is een stel onderdelen gevonden waarover de twee blokken het toevallig eens zijn geworden. En dát is dan tot een lappendeken aaneengenaaid.... Het akkoord is geen enthousiasmerend vredesverdrag dat een nieuw tijdvak inluidt. Het is een wapenstilstand die beide partijen een stukje geeft van wat ze wilden en waarmee ze wel een tijd 'kunnen leven'. Is de angel BHV verwijderd? Voor een deel. Maar het gif is nog niet weg en de zaak kan nog verder etteren. Is het politiek zwaartepunt naar de deelstaten verschoven? In budget wel. Maar de bevoegdheidsverdeling blijft een lappendeken die nog meer staat vergt. Kan de federale overheid zich nu concentreren op haar kernopdrachten en die nu beter behartigen? Een beetje.'
Berichtgeving over het vlinderakkoord: 4 1/2 blz. redactioneel. Daarin: één blz met een verslag van de persconferentie, een halve blz. interview met Caroline Genez ('een helder verhaal zonder loodgieterij'), over drie blz. de verschillende thema's van het akkoord (overdracht van bevoegdheden, financieringswet, politieke vernieuwing, de gezochte nieuwe evenwichten tussen Vlaamse en Franstalige verzuchtingen, de kieskring BHV, BHV gerechtelijk, Brussel) en een stukje over De Bethune die Senaatsvoorzitter wordt.
Sportrubriek: 2 blz. over de voetbalmatch Duitsland-België.
Het Laatste Nieuws Voorpagina: de kop rechtsboven op de voorpagina 'Dag van glorie voor Di Rupo', een kort stukje tekst naast een foto van een glunderende Di Rupo bij de presentatie van het akkoord. Links daarvan, in koeien van letters 'MOTILIUM IN OPSRAAK'
Editoriaal: van Luc Van der Kelen op blz. 2. Titel 'Een miraculeus akkoord'. Van der Kelen is opgetogen over het akkoord, en hij noemt het historisch, omwille van vijf redenen, waaronder deze: 'Het is de eerste staatshervorming die het bestuur van de staat eenvoudiger maakt en niet ingewikkelder, precies omdat een pak bevoegdheden in zijn geheel worden getransfereerd. De homogene bevoegdheden waar Vlaanderen al lang om vroeg. Voorbeelden zijn: het hele ouderenbeleid, de geestelijke gezondheidszorg, het kindergeld, de jeugdsanctionering, de strafuitvoering.'
Berichtgeving over het vlinderakkoord: 2 blz. redactioneel, op blz. 2 en 3, naast het editoriaal van Van der Kelen. Met twee lijstjes: 'Dit wordt Vlaams..', te weten: verkeersveiligheidsfonds, snelheid op de gewestwegen, kinderbijslag, rijopleiding, ruimte voor belastingsverlaging, sancties voor werklozen, doelgroepenbeleid, dienstencheques, jeugdsanctierecht, een deel van de gezondheidszorg '.. En dit blijft Belgisch': arbeidsrecht, definitie 'passende job' voor werkzoekende, terugbetaling in gezondheidszorg, financiering ziekenhuizen, verkeersreglement, belastingsschalen, vennootschapsbelasting, brandweer en civiele bescherming, hoogte en duur van werkloosheidsuitkeringen, hoogte van pensioen. Noot: De lijstjes, telkens met enkele lijnen uitleg bij elk punt, spreken de bewering van Van der Kelen duidelijk tegen dat er homogene bevoegdheden ontstaan door de overdracht ven 'een pak bevoegdheden in zijn geheel'.
Sportrubriek: 6 blz. over de voetbalmatch Duitsland-België de avond ervoor. (Die dag ook 2 blz. over het proces Ronald Janssen, evenveel als over het vlinderakkoord).
De Tijd
Voorpagina: een klein berichtje onderaan de voorpagina met de titel: 'Di Rupo haalt uit naar Bart De Wever tijdens gloriemoment'.
Editoriaal van Bart Haeck, redacteur politiek & economie, met de titel 'Vraag van 23 miljard': 'Het goede nieuws: Brussel-Halle-Vilvoorde is eindelijk herleid tot zijn ware proportie, namelijk een ernstig maar vrij lokaal probleem dat niet jarenlang het regeringswerk had mogen blokkeren. De deelstaten krijgen meer bevoegdheid om zelf een belastingbeleid te voeren. Sommige Vlamingen hadden meer gewild, maar een Vlaamse regering die deze legislatuur de lasten met 600 miljoen euro heeft verhoogd kan alvast niet klagen over de 6 miljard fiscale autonomie die ze krijgt. Ook positief is dat het arbeidsmarktbeleid - cruciaal om meer mensen aan het werk te krijgen en te houden - wellicht efficiënter kan nu het nog meer bij de deelstaten ligt. De arbeidsmarkt in Vlaanderen is immers niet die van Brussel. In de financieringswet is het goede nieuws dat de perverse solidariteit weg is en dat er dus meer loon naar werken komt. Het slechte nieuws: Brussel wordt wellicht niet efficiënter maar complexer. Ook het Brussels Gewest mag nu arbeidsopleidingen organiseren en de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie zal er de kinderbijslag organiseren. Als 'tegenprestatie' krijgt Brussel extra geld. Een ander minpunt is dat het tien jaar duurt eer de nieuwe mechanismes van de financieringswet écht beginnen te werken. Nog een minpunt is dat de financieringswet het ongenoegen in de Vlaamse onderbuik over 'de transfert' niet zal wegnemen. De grootste hoop ligt in het nieuwe arbeidsmarktbeleid: als dat jobs oplevert in Franstalig België kan de kloof met Vlaanderen kleiner worden. En dan is er de mist die nog steeds over het akkoord hangt. Ten eerste blijft het bijzonder moeilijk de precieze gevolgen van de financieringswet in te schatten. Dat komt omdat de simulaties nog niet zijn vrijgegeven, maar ook omdat het belangrijkste sluitstuk nog moet komen: de 23 miljard euro besparingen en/of belastingverhogingen tegen 2015. De hoogte van dat bedrag maakt duidelijk dat de regering-Di Rupo daarop zal worden afgerekend, en niet op haar staatshervorming van 17 miljard euro. De komende dagen en weken worden de écht cruciale: houdt Di Rupo vast aan zijn ronduit gevaarlijke mix van vooral extra inkomsten en weinigbesparingen? Of kan hij overtuigd worden de belastingdruk onder controle te houden en de staat efficiënter te doen werken? Dat wordt de vraag van 23 miljard. De zesde staatshervorming is belangrijk, maar het venijn van deze onderhandelingen zit in de staart.'
Berichtgeving over het vlinderakkoord: 1 blz. redactioneel. Een reportage over de persconferentie, en een vooruitblik op de verdere regeringsvorming. Vor meer details wordt verwezen naar de website, omder derubriek 'Staatshervorming'[3] met artikels over BHV, Brussel, Financieringswet en Meer bevoegdheden voor deelstaten.
Sport: geen sportbladzijden, en dus ook niets over de voetbalmatch Duitsland-België.
La Libre
Voorpagina: een grote Enfin!, onder een foto met de negen onderhandelaars die als brave schoolkinderen met hun diploma onder de arm (een exemplaar van het vlinderakkoord) braaf in de lens kijken.
Editoriaal van die dag van Francis Van de Woestyne, journalist van de krant. Hij heeft het die dag al over de verdere regeringsvorming en de plaats hierin van Ecolo. Ze zijn niet echt nodig vindt hij. In een coalitie van zes partijen zit rechts, het centrum en links. Hoe zouden de groenen een echt verschil kunnen maken? De aandrang van de socialisten om de groenen ten allen prijze aan boord te heisen vindt hij verdacht. Is het om hen te belonen? Tenzij de PS toegeeft dat het onmogelijk is aan ecologie te doen zonder de ecolos, of het toch alleen maar de bedoeling is om ze in bewaakte residentie te plaatsen om zo te vermijden dat ze sterker worden vanuit de oppositie?
Van de Woestyne had al op maandag 10 okt een artikel geschreven over het vlinderakkoord, waarin hij vol lof schreef over 'de belangrijkste kunstenaar van deze onderhandelingen, Elio Di Rupo': 'De mensen staan er waarschijnlijk niet bij stil hoeveel energie, geduld, openheid en creativiteit het van hem heeft gevergd om dit te bereiken. Want nadat hij zich eerst al had afgebeuld om samen met Bart De Wever een positieve uitweg uit de crisis te vinden ( ), moest Elio Di Rupo daarna tot een akkoord zien te komen met onderhandelingspartners die nu eens kwetsbaar of onvoorspelbaar, en dan weer verdeeld waren. We moeten erkennen dat Di Rupo, in een land dat gebukt gaat onder centrifugale en egoïstische krachten, de enige was die deze politieke synthese tussen noord en zuid, en links en rechts, tot stand kon brengen. (Titel: 'En un mot: chapeau!', pag. 9) (Bij het lezen van La Libre moet men steeds het Hof in het achterhoofd houden. La Libre zal niets schrijven dat Laken niet aanstaat. En Albert had duidelijk samengespannen met Di Rupo tijdens de onderhandelingen. Deze laatste mocht Albert zelfs hals over kop uit zijn vakantieverblijf in Nice terughalen met een regeringsvliegtuig, om de situtatie te dramatiseren en de partijen tot een akkoord te forceren. Als La Libre de loftrompet voor Di Rupo bovenhaalt, is dit minstens met de goedkeuring van het Hof, wellicht zelfs ingefluisterd? Mark Grammens in Journaal van 25 maart '10: 'Want u moet weten dat La Libre het blad is dat de leden van de hofhouding bij hun ochtendkoffie te lezen krijgen, en dat de afgevaardigd-bestuurder van La Libre, Dominique Le Hodey, tot de intiemste vriendenkring van Albert II behoort. In dat blad verschijnt niets dat de monarchie onwelgevallig kan zijn, zeker niet over Albert II. Het echtpaar Le Hodey heeft al herhaaldelijk samen met Albert en Paola vakanties doorgebracht, en zijn regelmatig te gast op het yacht van Albert in de Italiaanse wateren'.)
Berichtgeving over het vlinderakkoord: 10 blz. redactioneel, met hierin over vijf blz. op telkens één blz. een thema van het akkoord beschreven, met een interview: kiesarrondissement BHV, gerechtelijk arrondissement BHV, financiering Brussel, financieringswet, tewerkstellingspolitiek. Verderdop in de krant 2 blz. met twee opinies (Bart Maddens en Luc Van der Kelen), met de vraag of men nu voor een of voor twintig jaar vertrokken is. Uit de themabladzijden: de benoemde burgemeester van Sint-Gensius-Rode, Myriam Delacroix-Rolin (CDH): 'het juridisch luik is positief, de Franstaligen zullen over meer rechten beschikken dan ervoor in Halle-Vilvoorde.' Alain Deneef, voorzitter van de denktank Aula Magna over de hoofdstedelijke gemeenschap: 'het principe is verworven, wat een duidelijke stap in de goede richting is. Maar het gaat niet ver genoeg. De volgende stappen zijn niet duidelijk.'
Sport: 3 blz. over de voetbalmatch Duitsland-België de avond ervoor.
DH (La Dernière Heure/Les Sports)
Voorpagina: grote foto over de voetbalmatch Duitsland-België, en één lijn met 'RÉFORME DE L'ÉTAT: ce qui va changer pour vous'
Editoriaal: een venijnig stukje van de adjunct-hoofdredacteur Christian Carpenier die stelt dat 'de Vlamingen een grote staatshervorming wilden, en zover gingen het land te bedreigen met de gekste gevolgen als men ze hen die niet gaf. Ze hebben ze gekregen. Zoals altijd. ("allant jusquà menacer le pays des conséquences les plus folles si on ne la leur concédait pas"). Men mag het de Franstaligen niet te zeer verwijten. Als ze al capituleerden door een nieuwe belangrijke vermindering van het federaal niveau te aanvaarden in ruil voor geld, dan hebben ze er alles aan gedaan om de gevolgen te beperken. Wedden dat het overbodig is hen eraan te herinneren dat Vlaanderen daarom niet verzadigd is. Met moeite zal de inkt van het akkoord droog zijn dat ze alweer ten aanval zullen trekken met nieuwe vragen en nieuwe verderfelijke chantages. Wallonië heeft een fiskale vrede van slechts tien jaar gekregen met Vlaanderen. Daarna zal het Noorden zich niet inhouden haar concurrentie te ontplooien met potentieel rampzalige gevolgen. De enig manier voor het Zuiden om zich hiertegen te beschermen is nu te starten met een fundamentele hervorming van haar praktijken, haar baronieën en haar pamperbeleid.'
Berichtgeving over het vlinderakkoord: 2 blz. redactioneel, met dezelfde foto als La Libre van de negen onderhandelaars op hun 'prijsuitreiking', over de speech van Di Rupo, over de controle van de werklozen die verhuist naar de gewesten, over het gerechtelijk arrondissement BHV (titel: 'être jugé en français sera plus facile'...)
Sport: 10 blz. over de voetbalmatch Duitsland-België de avond ervoor, in de afzonderlijke katern 'Les Sports'.
Noot: La Libre en La Dernière Heure behoren tot dezelfde groep, en beide dagbladen verschijnen in magazineformaat (iets groter dan A4), ongeveer de helft van het formaat van de andere kranten dus. In principe komt dus bv. de publicatie van 12 blz. vlinderakkoord in La Libre overeen met zes blz. in een andere krant. Als Le Soir natuurlijk de foto van de negen onderhandelaars over bijna twee halve bladzijden uitsmeert, of een cartoon over een halve bladzijde, blijft er op de rest van die pagina's niet veel meer plaats over dan op één pagina van La Libre. Besluit: men mag inhoudelijk niet zomaar één blz. Le Soir gelijk stellen met twee blz. La Libre.
Le Soir
Last but not least, wat weet Le Soir te vertellen?
Voorpagina: een grote titel 'La nouvelle Belgique' en het editoriaal van Beatrice Delvaux, 'Avec ou sans la Belgique' [4]
Editoriaal: volgens Beatrice Delvaux, 'hoofdeditorialist', is niet Di Rupo, maar België de grote winnaar van de dag: 'We moeten ons realiseren hoezeer wij het vertrouwen verloren waren. Men moet terugdenken aan al die keren dat we dachten dat alles naar de knoppen was, inclusief België, om het belang van dit ogenblik te begrijpen. België! Dat is klaarblijkelijk de grote winnaar van de dag, alleen al vanwege het feit dat het land er uiteindelijk nog altijd is en klaar is om zijn weg te vervolgen. België, jazeker, maar niet meer hetzelfde België: voortaan zijn het regionale en communautaire krachten die het land aandrijven, en is zijn voortbestaan als zodanig meer dan hypothetisch. We moeten toegeven dat deze oude entiteit, die flirtte met de dood, zojuist in een wonderbaarlijke en ingenieuse mutatie is geslaagd, want ze komt er toe, door verstandige en moeizaam ontstane evenwichten, aan de enen en de anderen elementen van tevredenheid te geven. De Vlamingen hebben hun bevoegdheden en hun BHV, en de Franstaligen hebben van hun kant de zekerheid dat ze niets hebben toegestaan waardoor ze de volgende keer automatisch in de kookpot terecht komen, als er over een scheiding zal onderhandeld worden, wel integendeel. Brussel is quasi een volwaardig gewest en geherfinancierd, de zes faciliteitengemeenten zijn potentieel brusselse gemeenten, de verbinding Wallonië-Brussel is gegarandeerd.'
Berichtgeving: 8 blz. in het totaal, waarvan 1 met een overzicht van de vorige staatshervormingen, een ruim portret van Di Rupo en De Wever, een verslag over de persconferentie, een artikel over wie er deel zal uitmaken van de volgende regering, en in feite slechts 2 blz. over de eigenlijke staatshervorming van het vlinderakkoord.
Sportbladzijden: 3 blz. over de voetbalmatch Duitsland-België.
Globaal
Soms krijgt men de indruk dat de kranten niet over één, maar over verschillende vlinderakkoorden berichten. Tegenbos heeft het over een lappendeken dat nog meer staat vergt, Van der Kelen ziet er een miraculeus akkoord in waarbij een pak homogene bevoegdheden worden getransfereerd. Los daarvan, is de inhoudelijke oogst nogal mager, ondanks de vele bladzijden die enkele kranten er aan wijden. Alleen de algemene principes worden uit de doeken gedaan, niet de vele 'kleine lettertjes' die de grote principes weer aan banden leggen of uithollen. Zo wordt zogenaamd het kindergeld overgedragen aan de Gemeenschappen, echter pas nadat er een harmonisatie is doorgevoerd tussen het stelsel van arbeiders/bedienden en zelfstandigen. Hiervoor moet er dus eerst of veel meer belastingsgeld in het systeem gestopt worden om het kindergeld van de zelfstandigen op te trekken tot het niveau van de werknemers, of de bijdragen voor de zelfstandigen fors opgetrokken moeten worden. Wanneer zal een ven beide kunnen? Over twintig jaar? (Tenzij de 'harmonisatie' betekent dat de werknemers minder krijgen, en de zelfstandigen meer, terwijl de afhoudingen bij werknemers en werkgevers gelijk blijven??). Als de overdracht dan ooit eens gebeurt, gaat die bevoegheid in Brussel helemaal niet naar de Gemeenschappen, maar naar de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie, een orgaan waarin alle 89 Brusselse verkozenen uit de Brussels Gewest in de Raad zitten (zeg maar een tweede parlement van het Brussels gewest) en alle Brusselse ministers en staatssecretarissen in de executieve (zeg maar een tweede Brusselse gewestregering), en ALLEEN zij. Le Soir, La Libre en de Tijd vermelden even terloops of tussen haakjes dat in Brussel de GGC bevoegd zal zijn, maar gaan er niet op in, en leggen al helemaal niet uit dat dit in feite een 'verbrusseling' van het kindergeld betekent en de facto geen Gemeenschaps-, maar een Gewestmaterie wordt, want de Vlaamse Gemeenschap krijgt dan helemaal geen bevoegdheid in Brussel over het kindergeld. Dat overdragen op de GGC geldt trouwens voor alle bevoegdheden die volgens het vlinderakkoord zogenaamd 'naar de Gemeenschappen' worden overgeheveld. Daarover leest men niets in geen enkele krant.
Veel thema's waar de Franstaligen nu geen directe greep meer zullen op hebben in Vlaanderen, vanwege niet meer federaal maar overgeheveld naar de Gewesten, moeten dan weer het voorwerp uitmaken van 'samenwerkingsakkoorden' allerhande. Het vlinderakkoord staat er vol van: samenwerkingsakkoorden moeten gesloten worden in de gezondheidszorg, voor toerisme, werklozenbegeleiding, opleidingen bij betaald educatief verlof, over een interfederaal instituut i.v.m. gezondheidszorg, voor zes verdere verschillende thema's in de gezondheidszorg, over het vervolginsbeleid, de strafuitvoering, verkeersveiligheid, bijkomende subsidiëring van de NMBS door de gewesten, de maximale ambtenarenweddes, en nog enkele andere kleine onderwerpen. Er wordt zelfs een super-samenwerkingsakkoord opgezet in de vorm van een bij bijzondere wet op te richten 'Hoofdstedelijke Gemeenschap' waarvan alle gemeenten van Brussel en Vlaams- en Waals-Brabant verplicht deel uitmaken, naast vertegenwoordigers van de gewesten en van de federale overheid. Een samenwerkingsakkoord in het kwadraat, alweer gebetonneerd met een bijzondere wet. Maar hiermee zijn we al zelf het vlinderakkoord aan het bespreken, terwijl dit afzonderlijk nog aan bod komt in verschillende afleveringen.
De volledige tekst van het vlinderakkoord In het Nederlands, kan men de integrale tekst (in PDF) hier vinden - op de website van Knack [5] - op de website van de Kamer[6] De Franse tekst van het akkoord staat hier: - op de website van La Chambre [7] - op de website van La Libre[8] (Telkens twee links, voor het geval de ene of andere link niet lang beschikbaar blijft)
Toemaat 1: ter info, de oplage van de kranten Volgens de nieuwste cijfers van het CIM, het Centrum voor Informatie over de Media, voor de periode juli 2010-juni 2011, bekend gemaakt begin augustus, ziet de 'betaalde verspreiding' van de kranten er als volgt uit (bij sommige kranten heb ik slechts de cijfers van het jaar daarvoor, 2009/2010, en dat staat er dan ook bij vermeld):
Het Laatste Nieuws (de meest verkochte krant in België) 286.775 exemplaren, Het Nieuwsblad 261.110 ex., Gazet van Antwerpen 100.121 ex. (cijfer 2009/2010), Het Belang van Limburg 97.999 ex. (cijfer 2009/2010), De Standaard 91.903 ex., De Morgen 53.948 ex., De Tijd 32.261 ex.
Aan Franstalige kant is er niet echt een krant die qua oplage boven anderen uitsteekt. Sud Presse is de grootste met 114.850 ex. (cijfer 2009/2010, voor de volgende titels samen: La Meuse, La Nouvelle Gazette, La Province, Nord Eclair en La Capitale - Sud Presse is onderdeel van de groep Rossel, uitgever van Le soir), gevolgd door L'Avenir: 92.137 ex, (cijfer 2009/2010 - L'Avenir heeft negen regionale uitgaven onder de zelfde titel L'Avenir - het is onderdeel van Corelio, uitgever van o.a. De Standaard en Het Nieuwsblad), derde in oplage is Le Soir met 79.435 ex, dan DH (La Dernière Heure/Les Sports) met 63.173 ex. (cijfer 2009/2010) (maakt deel uit van de 'Groupe Multimédia IPM S.A', ook uitgever van o.a. La Libre en Paris Match Belgique), La Libre Belgique met 41.191 ex. en hekkensluiter is in Franstalig België L'Echo met 16.667 ex. (2009/2010 - maakt samen met De Tijd deel van Mediafin).
Eenieder zal wel persoonlijke ervaringen hebben met bankiers. In de pre-historie was dat aan open loketten, bij uitzondering in besloten kantoren waar geen inkijk door het publiek. Later was alles achter glas, en moest men, om van de eigen rekening cash op te nemen, nog ferm betalen ook.Het aanwezige personeel smolt weg als sneeuw voor de zon en de openingsuren werden beperkt tot het aller noodzakelijkste Alles moest nu via de automaat gaan, aan de buitenmuur van het gebouw Van de cliënten zag men liever de hielen dan de tenen .
Mijn eerste spaarbank, half de jaren 60, was de BAC, omdat het onthaalgezin waar onze kleine meid haar dagverblijf had (omdat we alle twee buitenshuis werkten) was overgestapt van meestergast-wever naar BAC-kassier. Heel gewoon in die dagen! Dat was, wist de brave man te vertellen, die kantoor hield in zijn garage, door toedoen van de Agent van de Volksverzekering, die hem overgehaald had om iets bij te verdienen. Door omstandigheden verloor ik later de BAC, die toen al lang BACOB geworden was, uit het oog en belandde bij de KB, de Bank van bij Ons, die mij en mijn clientèle decennia lang meer dan een perfecte service verleende. Tot de KB de KBC bleek te zijn geworden, die met haar verzekerings-zaken als een olifant in een porceleinwinkel in de clientèle trapte. Toen was de liefde uit. Ineens waren al die landelijke KB-directeurkes verzkeringspecialisten geworden, en die wisten over verzekeringen evenveel als een koe van saffraan eten. Toen werd het Centea, weeral wegens de zeer persoonlijke aanpak van de plaatselijke agent. Centea als zakenbank, en Argenta voor de privé en als spaarbank. En zo is dat gebleven: ad multos annos .
Met de Paribas, waar mijn schoenmoeder huisbewaarster was, was er geen contact, omdat die mensen alleen van hun stoel en in beweging kwamen bij het groot kapitaal .
Met de Generale in Kortrijk was het moeilijk zaken doen, want de Directie was toen nog volledig Franstalig .zij het dat dit, uit noodzakelijkheid des gebods, niet lang meer geduurd heeft. Halfweg de jaren 70 beek men zijn les te hebben geleerd.
Dus zijn de recente bankperikelen aan mij persoonlijk volledig voorbij gegaan Tenzij dat mijn schoonpa op zeker ogenblik bij de Parisbas-bazen geroepen werd (na weeral een of andere fusie : Artesia met Bacob?) met de mededeling dat zijn rekening te mager was om nog klant te blijven. En dat hij dus zo vriendelijk had willen zijn zijn matten op te rollen?! Stel U voor : kort tevoren was zijn (intussen overleden) vrouw nog gevierd geweest voor k weet niet hoeveel jaren trouwe dienst.
En nu is heel het boeltje, bank en hoogmoed en heel de bataklan, naar de vaantjes .
---------------------
Dexia Bank België zet de zoektocht naar een nieuwe naam in gang. De bank, die vorige week werd genationaliseerd, heeft marktonderzoekers meteen de opdracht gegeven na te gaan hoe de klanten tegenover een merkwijziging staan. De bank zelf is alvast duidelijk: 'De merknaam Dexia is zwaar beschadigd.'
Dexia Bank België is de bankpoot die vorige week uit de beursgenoteerde groep Dexia is gelicht en voortaan een volledige staatsbank is. De marketeers bij de bank zitten met de handen in het haar. Tot voor enkele weken ging het de Belgische bankkantoren commercieel nog voor de wind, volgens interne cijfers beter dan concurrent KBC. Maar door de negatieve berichtgeving rond de ontmantelde moedergroep Dexia en de Gemeentelijke Holding is de twijfel bij de klanten toegeslagen.
De groep Dexia werd de voorbije weken een veredelde 'bad bank' genoemd, terwijl de Gemeentelijke Holding, een grote aandeelhouder van Dexia, via een vereffening maar nipt het bankroet kon vermijden. De Financial Times noemt Dexia zelfs spottend Toxia, omwille van zijn toxische of giftige kredieten. Om die spotternij in te dammen, kocht Dexia Bank zelf preventief de internetnaam toxia.be.
'Bad bank', 'bankroet' of 'vereffening' zijn niet meteen termen waar een gezonde bank met 4 miljoen klanten zich mee wil associëren. "De merknaam Dexia is zwaar beschadigd en er is de voortdurende verwarring tussen Dexia Bank België, Dexiagroep en de Gemeentelijke Holding", bevestigt woordvoerder Moniek Delvou van Dexia Bank België.
Topman Jos Clijsters zal midden november, op basis van het marktonderzoek, principieel beslissen of een nieuwe naam nodig is. Dat moet uitwijzen hoe zwaar de merknaam Dexia bezoedeld is en of de klanten een naamswijziging zien zitten. Uitgemaakte zaak Maar aan de top van de bank zou dat een uitgemaakte zaak zijn. De verwarring bij het publiek is te groot. "De mensen maken het onderscheid niet tussen Dexia, de Gemeentelijke Holding en de bank, waardoor ze denken dat er problemen zijn bij de bank. Daarom moet Dexia Bank België van naam veranderen, en wel zo snel mogelijk", zegt een hoge bron. De merknaam Dexia verdwijnt dus wellicht uit het straatbeeld.
De zoektocht naar een nieuwe identiteit doet denken aan de naamswijzigingen na de crash van Fortis. Bij de ontmanteling van de Fortisgroep veranderde de uitgeklede moederholding Fortis in Ageas. De Belgische bankpoot werd omgedoopt tot BNP Paribas Fortis.
-------------------
Diagonaal herlezen
Wat mij verwondert, is dat de KBC, toch nog altijd De Bank van bij Ons, blijkbaar uit het oog van de storm kan blijven. Hoezo? Een Vlaams spaarpotje waar Di Rupo moet afblijven met zijn vangarmen?
Vlaanderen wordt ondertussen langs twee kanten leeg gemolken : al jaren lang voor 12 à 14 miljard door Wallo/Brux, door toedoen van de Sossen (PS/SP) met medeplichtigheid van de Tjeven, en, zoals de laatste dagen is uitgekomen, door Parijs : eerst via Fortis, nu weer door Dexia die met de miljarden van de Gemeentelijke Holding, maar ook met het geld van de eigen spaarders, is gaan lopen .
Neen, Diksia moet liefst niet veranderen van naam, tenzij in Topxia. Die domeinnaam op het Internet hebben ze al! Maar het blijft liefst Dexia, zodat de mensen, in lengte van jaren, om de 5 minuten via dat logo, herinnerd worden aan de piraterij van onze o zo christelijke Tjeven. Net zoals er nog jaren gespot werd, toen in de vroege jaren 30 de Boerenbond failliet ging. Toen zong heel de wereld dat refreintje, dat mij nog nog zo bekend in de oren klinkt : het verborg een wereld van intimidatie en frustratie, maar de meestal arme landbouwers waren wel hun spaarcentjes kwijt . Het ging zo :
Marie Lou, Mari Lou, waar is t geld van de Boerenbond naartoe
t Is gepikt en t is gepakt en t is gestolen,
En t hangt van achter aan Menere Paster zijne zolen .
Mits een paar minieme aanpassingen kan datzelfde deuntje nu gebruikt worden voor : de ® Opa ..We leven tenslotte in de heerlijke tijd door de jeugd van rare taal op hun SMS-sen .waardoor we straks weer zullen leren schrijven in de hiërogliefen-taal .
Mise en platop 25/10/2011 11:08:44
Gepeperd en gezouten, opgediend op 26/10/2011 11:54:11
Het artikel hieronder in de taal van Marianne (excuus daarvoor !), alleen maar om te wijzen hoe na het Brits koloniaal tijdperk in Indië, in amper 60 jaar tijd van seculier met Scheiding van Kerk en Staat kan verworden tot een onverdraagzame Muzelman-samenleving, waar geen plaats meer is voor ongelovige honden, apen en varkens. Na de val van het British Impire en de splitsing van Indië in Pakistan, Afghanistan, enz in 1947 kwam het al zeer vlug tot toestanden waar de Taliban (eufemisme voor rondtrekkende, moordende en verkrachtende benden fanatieke Moslims) het land in een wurggreep probeert te houden. In dergelijk land is de Arabische Lente, de Arabische Zomer en de Arabische Herfst al langvoorbij : het is er nu volop Arabische Winter .
Over 2,5 miljoen Christenen in Pakistan ? Daar berichten onze media nooit over : daar zou misschien een woordje duiding moeten bijkomen en dat zou de mensen de ogen wel eens kunnen openen. Oover de voordelen van de Godsdienst van de Wrede, en zo .Het is, maw, net als vroeger : onze Vlaamse mensen moeten arm blijven (zorgt nu niet meer de Baron voor, maar het Establishment dat zich aan de lopende band als onderdaan van Parijs manifesteert om Vlaams geld te transfereren) en ze moeten dom blijven (dat was vroeger het werk van de Pastoor, maar daar zorgen nu de media voor!
-----------------------
ILS PRIENT JESUS AU PAKISTAN
Ce pays instable et violent où les islamistes ont un poids croissant compte 2,5 millions de chrétiens. Voyage dans cette communauté méconnue qui vit sa foi dans la peur. Par Jacques Follorou / Photos Marco Gualazzini
TENTÉ PAR LE RÉFLEXE DU REPLI, le Pakistan est aujourd'hui en proie à de multiples tensions. Aux tensions extérieures - historiques avec l'Inde, plus récentes avec les Etats-Unis - s'ajoutent les antagonismes intérieurs, qu'ils soient de nature ethnique, politique ou religieuse. Véritable bouc émissaire d'une frustration à la hauteur des difficultés économiques et sociales que connaît ce pays, la communauté chrétienne pakistanaise vit actuellement dans la peur, souvent justifiée par des assassinats ciblés contre ses membres.
Cette minorité forte de 2,5 millions de personnes sur une population de plus de 180 millions, est répartie sur l'ensemble du territoire et doit souvent se regrouper pour se protéger. Dans la ville frontalière de Quetta dans le sud du Pakistan, les chrétiens vivent dans des ghettos ou "colonies" selon les appellations locales, entourés de hauts murs. Les portes sont fermées la nuit venue et des groupes montent la garde pour éviter les attaques d'islamistes radicaux. La situation est comparable à Karachi, la capitale économique, dans le sud du pays.
L'hostilité la plus forte contre les chrétiens se ressent au Pendjab, où cette minorité est victime de discriminations et réduite à exercer les métiers les plus durs. Ce contexte n'a cependant pas empêché les fidèles de célébrer, le 14 juillet, en grande pompe, le cinquantième anniversaire du diocèse de Faisalabad, la plus grande ville de cette province de l'est, frontalière avec l'Inde.
La situation de la minorité chrétienne semble s'être aggravée sans que les autorités centrales, affaiblies, n'apportent un réel soutien. Le 4 janvier 2011, à Islamabad, le gouverneur du Pendjab, Salman Taseer, prônant un islam tolérant notamment envers les chrétiens, a été tué par son propre garde du corps. L'assassin présumé, Mumtaz Qadri, un extrémiste infiltré dans la police, a été inculpé le 14 février pour "meurtre" et "acte de terrorisme". Il est depuis acclamé comme un héros de l'islam dans les cercles radicaux. Le 2 mars 2011, c'est le ministre des minorités religieuses, Shahbaz Bhatti - lui-même chrétien -, qui a péri sous les balles de talibans pendjabis à Islamabad. Libéraux, avocats d'un Pakistan à l'islam respectueux des minorités religieuses (on compte 2,3 % de fidèles de la secte des ahmadis, 1,6 % de chrétiens et 1,6 % d'hindous), Salman Taseer et Shahbaz Bhatti avaient tous deux mené campagne pour une révision de la loi sur le blasphème.
CETTE DISPOSITION DU CODE PÉNAL,qui rend passible de la peine de mort quiconque est jugé coupable d'offenser le prophète Mahomet, a été introduite en 1986 à une époque où le dictateur Zia ul-Haq souhaitait conforter son pouvoir en poussant l'islamisation de la société. Jusque-là, le Pakistan était plutôt laïque, depuis sa fondation en 1947 sur les ruines de la partition de l'Empire britannique des Indes. Le "père de la nation", Ali Jinnah (1876-1948), s'il avait conçu le pays comme le refuge des musulmans de l'ex-empire, était hostile à l'idée d'une théocratie. Mais cet esprit non confessionnel s'est essoufflé. La loi sur le blasphème est une illustration - parmi d'autres - de l'avancée de l'idéologie islamiste au sein de l'Etat.
Les accusations de blasphème sont souvent portées par les musulmans contre les membres de la minorité chrétienne. Symbole de cette stigmatisation, une villageoise de 45 ans illettrée, Asia Bibi, affiliée à une minorité chrétienne, mère de cinq enfants, a été condamnée à mort, le 8 novembre 2010, pour "blasphème" par un tribunal du district de Nankana, dans l'est du Pendjab. L'appel de cette décision est toujours pendant devant une instance judiciaire à Lahore. Salman Taseer et Shahbaz Bhatti avaient tous deux soutenu la cause d'Asia Bibi
-------------------
Diagonaal herlezen
Zo heel ver van Pakistaanse toestanden bij ons zijn we niet meer .Straks kan er ook een wet komen, zoals in Egypte, dat er aan christelijke kerken geen onderhoudswerken meer mogen gebeuren. Want te duur, en er komt toch geen kat meer : er zij al heel wat geruchten in die zin Inderdaad, door de afkalving van het Christelijk Geloof, is de laatste dam tegen het Islamisme weg gevallen Isam + Lynx in een tegennatuurlijk bondgenootschap hebben bijna de lege ruimte ingenomen : als het verzet niet dringend georganiseerd wordt, dan zakt straks het percentage Christen en bij ons ook onder de 5% en ligt de weg open voor de Islam. De Islam met hoogstens een bruin-rood randje van neo-communisme .
Neem bvb Antwerpen, dat binnen 10 jaar een meerderheid van Moslims kan/zal hebben en waar Janssens dan verkiezinfgsaffiches kan maken zoals gisteren aangetoond met de Burgemeester van Parijs :Vreemd Volk Eerst : Ha ja, want van die vreemde lieverdjes hangt voortaan zijn jobke af. Enfin, voorlopig toch nog ..Ondertussen zal, naast de eigen inlandse wetten, de Sharia van kracht worden, vanzelfsprekend (om te beginnen) alleen voor de Muzelmannen onder ons. Dan komt er een verlichte geest die in het Parlement, net zoals het gegaan is met de Negatie-Wet , een Blasfemie-Wet er door krijgt, waarbij de doodstraf ingevoerd wordt voor het beledigen van de Islam : zo moeilijk om zich dat in te beelden? Want wat wilt U : die vreemdelingen hebben ons gewoon verslagen met onze eigen wapens : al die Verlichte Geesten hebben ze stemrecht gegeven en hen geleerd hoe de democratie werkt : 50% +één = de meerderheid ..
Fantastisch, toch?!
Hoog tijd dat de Europese zetbazen à la Verhofstadt van hun troon worden gestoten, zodat de eigen soevereiniteit weer hersteld kan worden, zonder dat Europa zich overal mee bemoeit. Maar hoe de klok ooit moet terug gedraaid worden..
Misschien door de raddraaiers samen met alle vreemdelingen samen op een onbewoond eiland te installeren? Kunnen ze lekker hun eigen ideale samenleving opbouwen, zonder ons geld. Wat denkt U, zou de Zuidpool ver genoeg zijn?
Mise en platop 25/10/2011 9:13:27
Gepeperd en gezouten, opgediend op 26/10/2011 10:48:48
Di Rupo baarde een verderfelijke mot. De splitsing van BHV wordt omgebogen tot de creatie van bruggenhoofden voor de uitbreiding van Brussel (Optimale territoriumbenutting = Brussel moet inbreiden, niet uitbreiden!). Het fameuze BMR* project wordt de verborgen aanvalspits en het alibi voor Franstalige agressie tot diep in Vlaanderen. De territoriale integriteit van Vlaanderen en de taalwetgeving worden met deze staatsmisvorming grondig aangetast. De financiële plundering van Vlaanderen vergroot met het jaarlijkse extra verspilgeld ( 461 miljoen) voor Brussel en met de beruchte compensaties voor Wallonië (Blanco cheques? Wie gelooft dat die worden afgebouwd? Zoals de faciliteiten?). Het financiële akkoord is onaanvaardbaar en misdadig tegenover de Vlamingen. De nieuwe bevoegdheden zijn niet homogeen maar versnipperd en het absurde dotatiesysteem blijft bestaan... staatsmisvorming à la belge. Wij zijn zeer gebelgd en verwerpen het Vlinderakkoord zoals alle Vlaamse politici horen te doen!
Tegenover deze staatsmisvorming plaatsen wij als onafhankelijkheidsbeweging een veel efficiënter en eenvoudiger alternatief: de Vlaamse en de Waalse regering nemen ieder voor zich en zonder uitstel alle bevoegdheden over zodat Vlaanderen en Wallonië kunnen regeren als volwaardige onafhankelijke staten. De toekomst van Vlaanderen en Wallonië mag niet gehinderd worden door het probleem van een foute en falende stad Brussel (opgepept tot gewest)! Ook Wallonië zal spoedig beseffen dat België versneld wegzinkt in het Brusselse moeras. Brussel kan Wallonië financieel niets bieden want Brussel is verspilziek, inefficiënt, waardevernietigend, heeft een toenemend fout bevolkingsprofiel en is mede daardoor zelf noodlijdend. Wallonië zal zich in de eerste plaats zelf moeten redden net zoals Vlaanderen zich snel uit de Belgische en de Brusselse chaos moet bevrijden.
Vlaanderen is bezig met in Brussel goed geld naar kwaad geld te gooien. En dat moet stoppen. De extra 461 miljoen euro mogen nooit worden uitbetaald. Brussel is nu reeds overgefinancierd met 550 miljoen euro. Brussel moet voor de nodige tijd in de wacht worden geplaatst om zelf eerst uit te zieken. Brussel wordt hiermee gedwongen ernstig de mogelijkheden en de vereisten van een Vlaamse toekomst te overwegen.
Wil Wallonië (nog) geen onafhankelijkheid dan moet Vlaanderen zich in ieder geval met spoed organiseren tot een dynamische verzelfstandigde staat met een krachtige uitstraling in Europa en in de wereld. Vlaanderen moet het nieuwe politieke en economische machtscentrum worden. Niet Brussel. Niet een megaregio Brussel. Brussel staat in de wereld voor ellende en onheil. Vlaanderen moet daarentegen internationaal gezien worden als een grote dynamische metropool die stoelt op een gouden netwerk van aantrekkelijke en performante Vlaamse steden en regios. Dat is de opdracht. Een onafhankelijk Vlaanderen biedt als metropool ongeëvenaarde kansen.
Werkgroep Vlaanderen Onafhankelijk
Guido De Schuyteneer Coördinator werking.
*BMR = Brussels Metropolitan Region
-------------------
Diagonaal herlezen
Zodoende Kolonel Khadafi wordt ergens in de woestijn onder het zand gerstopt, de Euro krijgt stilaan dezelfde waarde als de vroegere Italiaanse Lire, waar een doos stekskes al rap 6.000 Lire kostte, een 17-jarige draaideur crimineel wordt de rekening gepresenteerd, de wereld drazait door en de Vlaamse Regering blijft zitten als een gebiologeerd konijntje dat staart naar de lichtbak : de nekslag komt, maar wanneer?
De wereld draait gewoon door en niemand stopt de verknechting. Kan er deze keer echt geen Mars op Brussel af? t Zou nochtans als laatste redmiddel misschien wel eens de doorslag kunnen geven!
Gewoon de wegwijzer volgen naar WalloBrux, Bijhuis van Walibi, om daar een flinke betoging te houden? Ook wij, Vlamingenkunnen betogen, dat de stukken in de geburen vliegen . En vermits we daar niet eens thuis zijn, komt het op geen klein beetje plezier!
Mise en platop 25/10/2011 8:19
Gepeperd en gezouten, opgediend om 25/10/2011 18:08:51
Dit stukje gaat over de legendarische eigenschappen van de Nieuwe Presque-Premier, aa wiens verheven verwezenlijkingen er geen einde schijnt aan te zullen komen. Het gelieve de lezers dus een eerbiedige houding te willen aannemen, en als het even kan, rechtop en in de houding te gaan zitten.Het Hof/La Cour heeft U in de gaten!
Voor de goede ode : vooraleer U weer afwijkt om ta geen zoeken on Tinternet : de hoernalist Buxant is een twee-poter : de ene poot staat/stond/zal blijven staan? Bij de Libre en de andere poot is hij gevraagd te komen zetten naast de olifantenpoot van Yves Desmet in De Morgen. De man is door en door Franstalig opgekweekt, en wat meer is, hij is gepokt en gezadeld, en doortrokken tot in de kleinste vezeltjes van zijn ziel, van de francité : de imperialistische misvorming waarmee elke Franstalige is geboren en mee opgegroeid van uit de wieg.
U bent gewaarschuwd!
Ik had U hierbij nog een toemaatje willen geven, in de vorm van een soort verslagje van een hulde-zitting van Le Cercle de Lorraine, die in de Vlaamse gazet getooid werd met de niet bestaande titel (want het ding bestaat uitsluitend in t Fransoos), van De Kring van Lotharingen, waar Rin-TinTin de Gestrikte gelauwerd werd (in zijn afwezigheid) als Held en Lieveling van de Perspietjes en Mietjes Jaar 2011. Maar voor ik het kon overnemen, was het verdwenen! Uit eerlijke schaamte? Ik mag het verhopen! De Homo Erectus Universalis werd er vertegenwoordigd door de Lynxe Passionara van dienst : Cruella Onkelinx die wist te verklappen, dat de voornaamste goede eigenschap van de Baas zijn engelachtig geduld was. Enfin, dat was de basis-idee van haar lang en ingewikkeld betoog, maar dan onder gesopt in een waterval van welluidende maar nietszeggende zinswendingen. U kent het wel : het is, naast de aangeboren imperialistische afwijking, de voornaamste persoonsgebonden materie van iedere Franstalige : veel babbelen, om vooral niets te zeggen. speciaal bij Di Rupo is die gave, dank zij zijn Italiaanse root en de daarbij horende gebarentaal,verheven tot Kunst (met Hoofdletter) in de Allerhoogste verheven vorm. Die man verkoopt zelfs zijn eigen k*k als onderdeel van de 6de Staatshervorming, en hij wordt daarvoor door vriend en vijand op de handen gedragen! !
Maar dat wist U waarschijnlijk zelf al !
Tussen haakjes : dezelfde hoernalisten hadden verleden jaar BDW verheven tot de eer der altaren. Maar deze achterlijke pummel verzuimde om zijn prijs in ontvangst te komen nemen : just lijk de Maestro : wegens te druk.
------------------
Buxant: Waarom Di Rupo op communicatie bespaart
--------------------
·
· De efficiëntste politieke communicatie zal altijd via goede persoonlijke banden gaan
Afgelopen week bezocht ik een receptie in de Brusselse Club van Lotharingen, ter gelegenheid van de uitreiking van een Political Award. Het tijdschrift Lobby organiseerde de receptie en verzamelde bijna alleen Franstaligen, een nachtmerrie voor Bart De Wever. De Club moet zowat de enige plaats zijn waar de liberaal Didier Reynders langs een bekende extreem-linkse Waal als Raoul Hedebouw kan wandelen.
Leerrijk, toch, om langs te lopen en een glaasje champagne te drinken: het ging over politieke communicatie. Wie is dit jaar de beste politieke communicator van het land? Vorig jaar bekroonde de jury van politieke journalisten Bart De Wever. Ze beloonden zijn coherentie en zijn doeltreffenheid om zijn boodschap over te brengen. Maar de voorzitter van N-VA verkoos niet te komen om zijn prijs in ontvangst te nemen. Begrijpelijk, want het is inderdaad niet zo goed voor het imago van een Vlaams-nationalist om met de glimlach rond te lopen in het bastion van de Franstalige Brusselaars.
Dit jaar won de socialist Elio Di Rupo. Ook hij was er niet bij om zijn trofee te ontvangen: een formateur heeft veel werk en dat begrijpt iedereen. Zijn collega Laurette Onkelinx verving hem. "Een van de sterkste punten van Elio", zei ze, "is zijn geduld. Dat heef hij veel meer dan andere onderhandelaars en dat laat hem toe efficiënt te zijn. Dus maakt hij weinig fouten in zijn communicatie." Inderdaad is Di Rupo een meester in communicatie: alles is perfect geregeld. Hij is zelfs zeer voorzichtig. "In deze moeilijke periode van regeringsvorming communiceren we heel weinig", zegt een van zijn adviseurs. "Het ligt gevoelig, alles kan fout geïnterpreteerd worden." "Dus", lacht hij, "besparen we op ons communicatiebudget".
Maar politieke communicatie gebruikt ook andere kanalen. Om journalisten te overtuigen - te verleiden? - is er eerst en vooral de gewone communicatie, door middel van persberichten enz. Dat kan werken, maar dat is waarschijnlijk niet genoeg. Daarnaast zijn er nu nog de sociale netwerken die heel belangrijk worden om de media en het publiek te bereiken. Sommige politici hebben dat al goed begrepen en gebruiken Twitter om hun meningen kenbaar te maken. Goed zo. Maar de meest efficiënte politieke communicatie zal altijd via goede persoonlijke banden gaan. Rechtstreekse contacten tussen journalisten en politici kunnen nooit worden vervangen. Het vertrouwen wordt beetje bij beetje opgebouwd om daarna een geducht instrument van politieke communicatie te zijn. Maar laat ons duidelijk zijn: niets zal ooit de boodschap vervangen. De communicatie kan schitterend zijn, als de boodschap niet deugt, is er niet veel aan te doen.
Terug naar de Cercle van Lotharingen. Naast Di Rupo werden ook Bart De Wever en Didier Reynders door de jury gekroond. Beiden delen iets waarvan journalisten houden: veel cynisme en humor.
Haast niets amusanter dan een telefoontje met die politieke verantwoordelijken. Ze hebben fijne woorden en grapjes over iedereen. En dat is ook een soort van politieke communicatie. Er werd ook een prijs aan de slechtste politieke communicator uitgereikt. En het is al tweede keer dat Ecolo co-voorzitster Sarah Turine deze heeft gewonnen. Sarah wie? Dat is inderdaad haar probleem: niemand, of bijna niemand, kent haar. Ze leeft in de schaduw van de populaire Jean-Michel Javaux. Bovendien maakte ze vorig jaar een heel slechte start. Tijdens een radiodebat kwam ze in aanvaring met toenmalig CDH-voorzitster Joëlle Milquet. Die laatste had Turine volledig in het nauw gedreven. Een les in politieke communicatie: het is heel moeilijk - of bijna onmogelijk - een slecht imago te verbeteren. Politieke journalisten zijn vaak meedogenloos. Zoals haaien. Als ze bloed ruiken houden ze niet op met aanvallen.
-------------------
-------------------
Diagonaal herlezen
In het kader van de terugkerende belgicistische vaderlandsliefde die ons opgedrongen wordt sedert de laatste verkiezingen, tot ze ons de strot uitkomt, is die Buxant een pionnier. Hij is de Uitverkorene, die straks in zijn kielzog tal van andere missionarissen zal meetrekken die Vlaanderen weer moeten her-kolonialiseren. Straks zullen die weer overal in Vlaanderen om Franse scholen roepen, en om Franse Cercles Culturels. (Franse Missen zullen daar wel niet meer bijhoren!) De chi-chi madammekes zullen straks weer bij onze bakkers en onze beenhouwershun beste kafferees staan brabbelen om te proberen goed te maken wat ze missen aan intelligentie. Heb dat als kind tot in den treure mogen ervaren, en die tijd komt dus terug! Ik denk daarbij aan ons Ma, en hoe die zich daarover kon opwinden! Heel haar schoonfamilie was in 14-18 naar St Omeer (Frankrijk) gevlucht, en was teruggekeerd als halve Fransmans. Mijn nichtjes sprongen in de koord bij het zingen van
Au clair de la lune, mon ami Pierrot..
Prête moii ta plujme, pour écrire un mot.
Ma chandelle est morte, je nai plus de feu,
Ouvre-moi ta porte, pour lamour de Dieu .
: toen in rankrijk geleerd en na bijna 70 jaar nog altijd fris in mijn geheugen geprent . .Nonkels en tantes taterden dapper mee in t kafferees met de chieke madammetjes, maar ons Moe, die van Eernegem was, verstond er de knoppen van en dacht dat ze haar uitlachten. Kijk, dat gevoel heb ik ook altijd gehad, tot ik beroepsmatig een stuk van mijn boterham moest verdienen met Fransoos te tateren ..
Ik denk : van die Buxant zijn we nog bijlange niet af, tenzij wij hem afknallen. Met een houten hamer, lijk men varkens slacht.
Sparen op communicatie .Ge moet maar durven.
Ik zou dergelijke houding veel eerder omschrijven als : gluiperig, achterbaks, geniepig, vals : het moet zo iets voorstellen als de communicatie zoals die verzorgd werd door wijlen de Roi Soleil : LEtat, cest moi .
Sparen op communicatie, en waarschijnlijk rekenen op de perceptie : herkennen we daar niet de theorie van een beruchte Vlaamse communicatie-specialist die ooit voor een zekere Vhfsdt de weg naar de roem en naar de Europese vetpotten heeft geplaveid?
Weet U, de strijdkreet van vroeger Wat Waals is, vals is, was nog zo slecht niet gekozen! Wat denkt U?
Mise en platop 24/10/2011 17:18:17
Gepeperd en gezouten, opgediend op 25/10/2011 17:20:47
Kunstwerk van de hier verder besproken theater-maker
van de Amerikaanse artiest Andres Serrano
--------------------
Over smaken, goede of slechte, valt er deze keer wel te discussiëren. Misschien echter dat ongelovigen of anders gelovigen het grappig vinden, maar hun goede luim heeft dan andere gronden dan kunstzinnigheid .. Men zal het mij weer kwalijk nemen : maar voor een musen-familie is een mooie warme paardendrol ook kermis!
Het zat er dus weer eens aan te komen : de katholieken laten zich niet meer zo gemakkelijk bespotten en in de hoek drijven, en voilà : ze worden ineens gelijk gesteld met alle andere gekende godsdiens-gekken, die tot alles bereid zijn, en straks de wereld te vuur en te zwaar zullen doen vergaan. De tijd van de Inquisitie en de heksen-verbranding is daar terug!
Dat er eens betoogd wordt, en wel nog tamelijk zachtzinnig : nu is het genoeg geweest : dat kan er niet in! In naam van de wansmakelijkheid, voor de gelegenheid vermomd als Kunst, moet er naar hartenlust kunnen gelachen worden. Zie afbeelding hierboven van zon Kunstwerk.
Dan denk ik onvermijdelijk aan de Heestige Bruggheling Heert Goste, die in zijshows urenlang zichzelf vernedert en de katholieken schoffeert, maar angstvallig met een wijde boog omheen de Godsdienst van de Wrede loopt . Dàt zou pas geestig zijn, moest hij een tirade opsteken over de Islammers, en hij binnen de 5 minuten de gekken van Sharia4Belgum naast zich krijgt op het podium. Terwijl zijn lijfwachtenofwel angstig in een hoekje weggekropen zitten, ofwel reeds zijn afgemaakt op zijn Muzelmans : U weet wel, met een zuivere haal van een scherp mes, door de keel, van links naar rechts, altijd van links naar rechts, nooit andersom, tot op de halswervels, zoals de Koran voorschrijft .
Maar geniet U gerust eerst wat het proza dat notabene in De Schandaard verscheen, het dagblad dat tot voor kort verscheen onder de leuze AVV-VVK. Het verheugt mij enorm te mogen meemaken, hoe ze dapper meewerken om zoveel mogelijk van hun vroegere lezers te verliezen. Als ik daaraan op deze blog af en toe ook een beetje kan meewerken, kan telkens mijn dag niet meer stuk .
O ja, dat het kunstwerk dat de Christenen aanvielen, ging over de Incontinentie van Mohammed zal U waarschijnlijk verwonderen. En toch ws het zo!
Dit is hem, de Parijzer clown .
---------------------
Christelijk extremisme bedreigt kunst
BRUSSEL - De burgemeester van Parijs reageert fel tegen fundamentalistische christenen die kunstenaars bedreigen.
------------------------
Wekenlang probeerde de 'Alliantie tegen het racisme en voor het respect van de Franse en christelijke identiteit' (Agrif) de première van het stuk van Romeo Castellucci in het Théâtre de la Ville in Parijs tegen te houden, maar donderdag was het een andere vereniging, InstitutCivitas, die de voorstelling onderbrak, in naam van de 'restauratie van het sociale koningschap van Onze Heer Jezus Christus'.
Het stuk in kwestie, Sul concetto di volto nel figlio di dio (Over het concept van het gezicht van de zoon van God), was eerder te zien op het theaterfestival van Avignon. Het toont een vader en zoon die samen omgaan met oud worden en incontinentie. Een schilderij van Jezus wordt daarin met granaten bestookt.
De burgemeester van Parijs heeft, samen met het Théâtre de la Ville, klacht ingediend tegen de ordeverstoorders. Ze worden verantwoordelijk gesteld voor schending van het publieke domein en een aanslag op de vrijheid van creatie en artistieke expressie.
De directeur van het theater, Emmanuel Demarcy-Motta, neemt de zaak heel ernstig: hij spreekt van persoonlijke bedreiging en intimidatiebrieven. Vrijdag werden bezoekers bekogeld met eieren en olie. Volgens Demarcy-Motta hebben de actievoerders, die de slogan 'Stop de Christusfobie' meedroegen, het stuk niet eens gezien. De veiligheid rond en in het theater werd opgevoerd.
Volgens de krant Le Monde is de actie niet eenmalig. De krant spreekt van een 'culturele fatwa' en vraagt zich af of de kerken vol zullen geraken door de theaters te sluiten.
Eerder werden in Frankrijk al films en beeldende kunst aangepakt. In april werden twee foto's van de Amerikaanse artiest Andres Serrano, waaronder het bekende 'Piss Christ', in Avignon 'aangevallen' door twee mannen. Ook tegen een ander toneelstuk, van de Spanjaard Rodrigo Garcia, werd de voorbije weken geprotesteerd. Garcia valt de sociale vervreemding en consumptiedrift van deze samenleving aan. In Golgotha picnic gaat het over religieuze marketing en een kerk die ver van de dagelijkse noden staat.
Dat is de gevoerde verkiezingspubliciteit .
-------------------------
Diagonaal herlezen
Als door God gezonden (sic) rinkelde mijn 6de Zintuig dat afgesteld staat op de vele gelijkgezinden op het Internet, dus ook opj vriend Roeland, die vandaag op zijn blog deze amusante afbeeldingen plaatste, samen met onderstaande korte maar veelzeggende tekst. Zo kennen we hem : http://www.bloggen.be/roeland/
Bertrand Delanoë
De Parijse burgemeester Bertrand Delanoë (PS) wil O.L.V. Hemelvaart en Pinksteren vervangen door een Joodse en een islamitische feestdag.
Hier, heb ik, ondergetekende, niets meer aan toe te voegen, tenzij dat ik na lezing, onderteken en volhard
O ja, wat stond er in mijn antwoord naar die goede vriend, die mij mailde vandaag? Kijk, op een eeuwig zwijgen wil ik hier een uittrekseltje overschrijven : wie weet krijg ik weer een emmer of twee str*nt over mijn hoofd uitgekieperd van heet gebakerde lezers . Die kunnen me dan misschien voor veel rare zaken uitmaken, maar niet voor oneerlijkheid.Klinkt het niet, zo botse het!
---------------------
./
Verder over (privé) en zonder beter-weterig te willen doen : vandaag of morgen verschijnt er op mijn blog een dankbaar stukje over de Maire van Parijs waarin dit mijn glashelder standpunt over godsdienst-sprookjes. Ik noem dat zo net als de Gebrs Grimm of Hans Andersen ook hun sprookjes hebben geschreven : als heel simpele vertelselkes (omdat ze bevattelijk zijn en onthouden zouden kunnen worden) die een universele boodschap bevatten : hadden de slachtoffertjes van Marc Dutroux maar wat beter Roodkapje en de Boze Wolf gelezen!
Wat ik daarmee betracht? Mogelijkerwijze de geloofshaters een muilestopper toesteken (muilestopper is een lik-lekkernij uit De Panne-sur-Mer) en misschien wel een paar gelijkgezinden een riem onder het hart te steken (!) : eindelijk laten de katholieken zich niet langer in de hoek drummen!.
Zo ook, net als sprookjes, de Leer van het Christendom : in de Bijbel wordt op mensenmaat door wijze mensen M/V de wijsheid van vele eeuwen weergegeven. Niet als middel om dwang uit te oefenen (hij werd niet gedicteerd door een Engel!), maar om te wijzen op wat er zo allemaal op deze wereld te koop is .Te krijgen of te laten .
Of op zeker ogenblik de Tuin van Eden werkelijk het Aards Paradijs met Engel met Vlammend Zwaard is geweest? : hoe kan ik dat weten? Maar de les over gestrafte hoogmoed: die is aangekomen, loud and clear. Of Jezus Christus echt al die mirakelen heeft gedaan, die Hem worden toegeschreven? Hoe kan ik dat weten! Maar de boodschap over voor mijn verstand onbegrijpelijke zaken die anderen wel kunnen bevatten (Einsten) : die is aangekomen, loud and clear. Of het überhaupt bewezen is dat Christus ooit heeft bestaan? Kan ik toch ook niet weten : alleen wensen dat het zo geweest zou zijn, dat het waar zou geweest zijn: wat zou het heerlijk zijn, als alle mensen konden leven zoals Zijn leven beschreven wordt. Uiteraard zonder al dat lijden op het laatst .Maar mens : gedenk ook dat gij van stof en as zijt, en tot stof en as zult wederkeren. Graag of niet! En dat verhaal van De Bruiloft van Kanaän : en er wordt ook beweerd dat Christus getrouwd was : Allez zeg! Met de minuut wordt Hij meer en meer menselijker! Hem worden onbegrijpelijke goddelijke eigenschappen toegeschreven (Zoon van God) wat volgens mij wijst op de sublimering van deze veridealiseerde levenshouding door de menselijke Geest. Zò zou het moeten zijn!
Och, Christus was een voetnota in de Geschiedenis voor de Romeinen, die heel het Lijdensverhaal niet eens de moeite waard hebben gevonden om in hun kronieken op te tekenen (Sutri, een dichtbij gelegen idyllisch bergstadje waar we doorheen moeten als we via de kortste weg naar Rome rijden, blijkt de thuishaven te zijn geweest van Pontius Pilatus, een verlopen aan lager wal geraakte legerofficier) en waarschijnlijk hebben Zijn volgelingen Zijn figuur schromelijk overschat : neemt niet weg dat de leer van de Zachtmoedige de basis vormt van de meest verheven eredienst ter wereld. Omdat die de meest menselijke is, ja zelfs bijna gelijk staat met de Goddelijke (dwz eeuwige) natuur in de mens.
Zo wordt zelfs de Menswording een ingevuld begrip .
Kijk, waarde vriend, ik geloof niet in het nochtans ook mooie sprookje van Sneeuwwitje (is ook nooit waar gebeurd), maar de daarin ingekapselde boodschappen (er zijn er vele) blinken als diamanten voor hen die ze willen zien. Ik noem maar : jeugd verwelkt, leer dat tijdig in te zien : spiegeltje spiegeltje aan de wand, liefde is sterker dan de dood (de prins op zijn witte paard) Zelfs de boswachter, met moord-opdracht, kan een goede inborst hebben .
En voor wat betreft het Godsbestaan en Leven na de Dood :
1° waarom wil de mens discussiëren over iets wat hij toch nooit (nooit?) zal weten? En
2° het feit dat agnostici en godloochenaars daarover wel discussiëren : men discussieert (in hun plaats) toch niet over iets dat ze zeker zijn?
Ben ik nu een kerkpilaar? Is mijn huis een paternosterbollekensmakerij? Wie mij kent, weet beter en zou nogal eens kunnen verschieten! Maar echte warden beginnen bij mij bij het begin : daar waar ze 2.000 jaar geleden ooit zijn begonnen, en zelfs lang daarvoor!
Mise en platop 24/10/2011 10:47:53
Gepeperd en gezouten, opgediend om 24/10/2011 18:37:56
Met camorra, maffia in Dexia-context, wordt bedoeld : georganiseerde misdaad, voorlopig nog altijd zonder bloedvergieten of manslag. Witteboorden criminaliteit dus. Over Dexia Diksia is ondertussen bekend geworden dat het meer de mantelorganisatie is waar politici in hoge financiële cenakels omgeturnd werden tot gangsters met nationale of zelfs internationale allures. Dat ze daarbij niet van de slimsten mogen zijn, wordt bewezen, door het feit dat ze in hun zogezegd bevoorrechte relaties met Parijs, de rommel kredieten tegen goed en gereed geld hebben laten opsolferen, waarna ze, om het faillissement te vermijden nog maar eens 5 miljard dienden te betalen aan Parijs om de Bank te splitsen in een Franse en een Belgische Holding als bad bank en een gewone Commerciële anex Spaarbank Dexia België. Van splitsing tussen een Spaarbank en een Commerciële Bank? Nooit van gehoord, zodat men gewoon veder kan gaan met de spaardepositos aan te wenden om te speculeren op de beurs .of te beleggen in commerciële risico-bedrijven met hoge risicos opbrengsten .
Vandaar dat ik hier de rating AAA+ wil toebedelen aan de combinatie CamorrA - DexiA - MaffiA. Driemaal AAA in huneigennaam, met daar bovenop, als toemaatje, de +, omdat ze erin slagen om ongestraft verder te doen.Calorra/maffia/Daxia+ : surrealistisch maar Belgisch!
-------------------------
Gemeentelijke Holding: Dexia Bank België zal instaan voor vereffening
Met het compromis dat zaterdagavond groen licht kreeg, is het lot van de Gemeentelijke Holding nu bezegeld. Tot 7 december wordt de liquiditeit van de holding verzekerd door Dexia Bank België. Nadien krijgt de bank ook de vereffening van het gemeentelijke investeringsvehikel in handen, preciseert minister van Financiën Didier Reynders zondag. Speelt Dexia het handig, dan kan ze de eigen verliezen misschien nog wat beperken.
Het passief van de Holding loopt op tot 1,6 miljard euro, waarvan 1,2 miljard afkomstig van Dexia Bank België. De activa blijven dan weer beperkt tot 700 à 800 miljoen euro, wat een negatief saldo oplevert van zon 800 à 900 miljoen.
Overheden verdelen verliezen
Een vereffening moet nu de harde klap van een faillissement helpen vermijden. Concreet activeren Vlaanderen (225 miljoen), Wallonië (157,5 miljoen) en Brussel (67,5 miljoen) hun garanties. Daarnaast slikken ze ook een verlies van 120 miljoen euro aan commercial paper. De regionale bijdrage loopt met andere woorden op tot 570 miljoen euro.
Het federale niveau komt dan weer rechtstreeks tussen voor 132,5 miljoen euro, plus nog eens 101 miljoen euro via het recent genationaliseerde Dexia Bank. Ethias, het Brusselse huisvestingsfonds en andere instellingen nemen 31 miljoen euro voor hun rekening. Alles samen geeft dat dus zon 830 miljoen euro.
Dexia Bank België
Vanaf 7 december start Dexia Bank België dan met de vereffening van de holding, een operatie die verschillende jaren kan duren. Naarmate de tijd vordert, zal de bank de liquiditeitsnoden van de holding lenigen via de progressief vrijgemaakte fondsen van de gewesten, het federale niveau en uiteindelijk ook de bank zelf. Een wanbetaling tijdens de vereffening moet immers vermeden worden.
In tussentijd zal Dexia trachten de activa van de holding progressief van de hand te doen. Lukt dat voor meer dan de geschatte 700 à 800 miljoen euro, dan kan Dexia de omvang van haar eigen bijdrage nog terugdringen. De operatie zal Dexia in elk geval toelaten minstens een deel van haar uitgeleende 1,2 miljard te recupereren, benadrukte minister van Financiën Reynders zondag.
De gemeenten zijn al alles kwijt
Dat de gemeenten nog eens geld zouden verliezen aan de operatie, sprak Reynders op RTL-TVi tot slot nog tegen. De gemeenten zijn al alles kwijt, aldus de liberaal, die eraan herinnerde dat de gemeenten de voorbije jaren wel heel wat dividenden konden verzilveren.
Men mag niet vergeten dat men als aandeelhouder winsten boekt wanneer de zaken goed gaan, maar ook verliezen riskeert indien het minder goed gaat, aldus nog Reynders. Vraag is dus ook volgens hem of gemeenten zich wel aan de soms erg complexe investeringen in financiële instellingen moeten wagen.
-------------------
Diagonaal herlezen
Elk bedrijf dat zich in de toestand van feitelijke staking van betaling bevindt zoals de Gemeentelijke Holding, is volgens de bepalingen van het Wetboek van Koophandel, feitelijk failliet. De enige twee voorwaarden ineens, zijimmers al dagen lang onherstelbaar vervuld : gebrek aan cash, en verdere kredietmogelijkheden onbestaande. Deze toestand in de feiten moet alleen nog maar bevestigd worden door een vonnis van de Rechtbank van Koophandel, die meteen een of meerdere curatoren moet aanstellen. Deze(n) hebben ongeveer dezelfde machten als een onderzoeksrechter .. Amaai dus de gefailleerden die valst hebben gespeeld : die gaan achter de tralies en worden aangesproken ten persoonlijken titel.
Mag dus niet gebeuren! Want dan zouden er op slag geen enkele politieker van de kleurpartijen, nog op vrije voeten zijn!
Dat is, in een paar eenvoudige, voor de normale mens te begrijpen begrippen, uitgelegd wat er bekokstoofd werd rond de Gemeentelijke Holding voornoemd .: niks toepassing van de Wet, maar een onderling akkoordje dat de daders ongestoord, en ten eigen profijte, hun misdaden als daders of als medeplichtigen, mogen toedekken, en gewoon verder boeren alsof er geen vuiltje aan de lucht is.
Als dat geen loodgieterij is van de bovenste plank!
De profijten blijven verworven, de putten worden gevuld met belastingsgeld, de burger wordt wat wijsgemaakt, iedereen zwijgt en men kan gewoon herbeginnen. Betrokkenen krijgen vroeg opf laat een staatsbegrafenis, en worden ondertussen rijkelijk op pensioen gesteld als Minister-van-Staat.
Dat Gerolf Annemans, als enige senator, bij hoogdringendheid een Parlementaire Onderzoekscommissie eist (met de macht van een onderzoeksrechter met volheid van bevoegdheden o.a. aanhoudingen) is tekenend : Tjeven (Dexia) en Sossen (Ethias) als belanghebbenden in een zwak onderzoek,willen dat ook, zeggen ze, o.a. in De 7de Dag, maar ze willen eerst veel, heel veel opheldering, lees tijdwinst. In de hoop dat intussen sporen zouden verdwijnen en dat ondertussen de aandacht wat verslapt .
In een breder perspectief staan immers nog op de wachtlijst : de begroting, de opgang of afgang van De rode Duivels, de ozonlaag, de Vlaamse deelregering die volgens de MR nu toch zal moeten lammeren, de regering Elio-de-Vlinderfluisteraar N° Uno, wel/niet, de Euro naar alles of niets, de algemene wereld-recessie zoals wij die nog nooit gekend hebben, de Alla O Akbar invasie die in een beslissend stadium komt, de wereldheerschappij door China en/of Indië .
JaJa, dat alles maakt het leven waarlijk de moeite waard!
En dan is er nog iets : Merkel, Sarkozy, Cameron in het strijdperk voor macht, invloed en geld. Komen de Europese erfvijanden opnieuw in het vizier? Wie zei er ooit weer, dat vrede de verderzetting is van de oorlog, maar met andere middelen? Niet dat ik daarvan wakker lig, maar, net als vroeger, zitten wij als klein landje daar juist midden-in En waar er gehakt wordt, vallen er altijd spaanders!
Zappend en omdat ik vandaag, maandag,voorrang wilde geven aan een verre vriend die me onverwacht mailde, werd mijn huiswerk van gisteren niet afgemaakt. Eerst dus een stukje van elders meegenomen : ik wilde dat ik kon schrijven lijk de Nederlandse Joost Niemöller!
-------------------
De bewegende beelden die we de afgelopen dagen te zien kregen van de lynchpartij van Kadaffi, brachten een niet te negeren boodschap: De Libiërs zijn een wreed, onbeschaafd volk. Terwijl een mens wordt afgeslacht, staan ze erbij te lachen en de grootheid van Allah aan te roepen. Ze staan in een rij om te kijken naar het gemolesteerde lijk, ze maken er fotootjes van, ze zijn blij. Oog om oog, tand om tand. Ook van een van de zonen van Kadaffi was te zien hoe hij, opgesloten in een kamer, werd vernederd. Daarna waren er beelden waaruit bleek dat hij van voren was neergeschoten.
Er bestaat onder de Libiërs geen schaamte over deze beelden. Ze worden vrij verspreid en gretig bekeken.
Hoe dit nu te beoordelen door ons, wel beschaafde Westerlingen? Als je er even over nadenkt, komt het natuurlijk niet zo goed uit. Door de Westerse media is de Arabische lente uitgeroepen, en deze staat in het teken van gewone mensen die eindelijk vrijheid en democratie opeisen. Een prachtig beeld, waarmee de islam ook weer even in een positief zonnetje kan worden gezet. Nu is te zien hoe diezelfde rebellen zich gedragen als sadistische klootzakken. Dat roept vragen op over heel veel andere beelden die nooit te zien waren. Van onvoorstelbaar onmenselijk wreed geweld over en weer. Van een geweldscultuur die schreeuwt om bloed en nog meer bloed. Van openlijk beleden Jodenhaat, en dat alles onder de beschermende morele deken van de islam.
Ook uit Syrië komen zulke beelden soms binnen. Ze worden in Syrië zelf met dezelfde openheid vervaardigd, bijvoorbeeld van rebellen die vermeende leden van de Syrische geheime dienst een voor een van een hoge brug werpen. Met alweer dat aanroepen van Allah en dat kille gejuich erbij.
Er bestaat in de wereld een rechtscultuur waarbij iedereen op dezelfde manier de maat wordt gemeten. Zich misdragende leiders worden naar het Internationale strafhof gesleept in het kader daarvan. De achterliggende gedachte is dat we iedereen, waar ook ter wereld, aanspreken op dezelfde morele gronden. Maar nu is er voor iedereen te zien hoe een volk niet aan die morele maatstaven voldoet. Het wordt ons in de neus gedrukt, iedere keer dat we die beelden zien van een man die uit een buis wordt gesleurd, half op een auto wordt getrokken, bespot, we zien de massale, dierlijke opwinding, de wapens, er wordt in de lucht geschoten, Allah wordt er weer een keer bijgehaald, en tenslotte zien we de beelden van een dode Kadaffi met een kogelinslag in de buik en in het hoofd van dichtbij.
Maar bij Pauw en Witteman was gisteren de acteur Jack Wouterse te zien die het allemaal heel begrijpelijk vond, er kwamen Nederlandse Libiërs in beeld, die blijk gaven van hun blijdschap en die blijdschap werd door de autochtone Nederlanders aangemoedigd, alszijnde een bevrijdend moment. Wat men kennelijk niet wil zien, is dat hier geen sprake is van bevrijding, maar van de voortzetting van dezelfde geweldscultuur. Het is bijltjesdag, en opnieuw zullen de slachtoffers van vandaag wraak gaan nemen op de daders van gisteren. Waarna de slachtoffers van morgen wraak zullen nemen op de daders van vandaag. enzovoort, enzovoort.
Als de beelden van de lynchpartij van Kadaffi iets duidelijk maken dan is het wel dat een groot deel van de wereld nog steeds middenin een Arabische winter leeft.
Maar dat is dus niet de les die getrokken wordt,
Vandaag in zijn column in NRC handelsblad stelt Bas Heijne het lynchen van Kadaffi op één lijn met een affaire in Engeland over een minister die op dienstreizen een vriendje meenam, en toen moest aftreden:
Er zal nu veel mediabezorgdheid zijn om Libië. Er is angst voor chaos. Of nog erger: een islamitische staat. Maar onze democratie? Hoe staat het met onze eigen instituties?
Daaruit blijkt dat Heijne niet vindt dat je Libiërs langs dezelfde meetlat kunt leggen als Europeanen. Daar blijkt een sterk neerbuigende houding uit, als je erover nadenkt. Eigenlijk zegt Heijne: Libiërs zijn geen mensen, maar wilden. Je kunt het ze niet kwalijk nemen dat ze elkaar stamsgewijs afslachten. Voor Libiërs is het martelen en vermoorden van een mens net zoiets als het meenemen van een vriendje op een zakenreis. Zo zijn ze nu eenmaal.
En zo verscheen de mensenrechten-advocate Liesbeth Zegveld op de tv om te verklaren dat dit soort dingen nu eenmaal gebeuren in oorlogstijd. En dat komt dus uit de mond van iemand die niet heeft nagelaten om op elke slak zout te leggen waar het de Nederlandse soldaten in Afghanistan betreft.
Meten met twee maten, dat doet politiek correct links hier. En dat onder de paraplu van een groot, moralistisch gelijk voor de hele wereld.
Zo sterk is een ideologie, dat zelfs het bewegende beeld van de omgekeerde waarheid, deze niet doet wankelen.
------------------
HUISWERK VAN GISTEREN ZONDAG.
Tunesië! Een bloedrode Jasmijnrevolutie in een grasgroen Moslim-land, met een oprukkende politieke partij gebaseerd op de Koran, het Boek van de Bloedrode Haat .Een eerder rare kleur-combinatie, als U het mij vraagt. Maar U vraagt het mij niet! Daarom moet ik het spontaan uit mezelf zeggen : binnenkort klinkt daar, in bloed gesmoord, ook weer de kreet Allah O Akbar. Er wacht de weinige Joden en de weinige Christenen die er nog leven, een bange tijd. Ooit was het land, in de vroege Christenheid, een bloeide kerkprovincie, tot de Godsdienst van de Wrede er zich kwam mee bemoeien .
------------------
Stembusslag is grote test voor Jasmijnrevolutie
Zo 23/10/2011 - 07:32In Tunesië, het land waar de Arabische Lente begon, zijn er vandaag parlementsverkiezingen. Voor het eerst verlopen die democratisch. De bevolking is hoopvol, maar beseft dat het nu aan de politici is om enkele beloftes van de revolutie waar te maken. En dat wordt een helse zaak, want zo'n 100 partijen dingen naar de stem van de kiezer.
Op 17 december 2010 trekt de jonge fruitverkoper Mohammed Bouazizi naar een lokaal overheidsgebouw in Sidi Bouzid, een stadje in het centrum van Tunesië. De politie heeft kort daarvoor nog maar eens zijn handeltje in beslag genomen en Bouazizi heeft er genoeg van. Hij eist uitleg van de gouverneur, maar krijgt die niet te zien. Bouazizi maakt zijn dreigement waar: hij steekt zichzelf in brand.
In het ziekenhuis bezwijkt Bouazizi op 4 januari 2011. De laatste weken van zijn leven lag hij in coma. Hij heeft zelf dus niet geweten wat hij in gang heeft gezet.
Zinedine al-Abidine Ben Ali, op dat moment al 23 jaar president van Tunesië, voelde aan dat hij met een probleem zat. Hij liet de agente oppakken die Bouazizi vernederde en liet de gouverneur ondervragen. Ben Ali bezocht Bouazizi zelf nog in het ziekenhuis. Maar zijn inspanningen waren tevergeefs. De hele Tunesische bevolking keerde zich tegen de president. Het protest begon in Sidi Bouzid en al snel sloeg het over naar alle andere steden in Tunesië.
Semi, een taxichauffeur uit Tunis die in januari een week lang een cameraploeg van CNN begeleidde in de hoofdstad, vertelt dat hij zijn familie aanspoorde om mee te gaan betogen, dag en nacht. "Mijn vrouw wilde nochtans niet dat onze dochter en onze twee zonen mee gingen protesteren. Er waren in Tunis al doden gevallen bij de oproer. Maar ik zei: "iedereen gelijk voor de wet, kom, mee de straat op!"."
Semi toont de twee presidentiële paleizen in Carthago en Sidi Bou Saïd, niet ver van Tunis. "Hier kwam hij om te werken, in het andere paleis ging hij slapen. In het ene paleis zijn wapens en drugs gevonden. Uit het andere paleis zijn heel wat bestelwagens met geld komen rijden. Ben Ali had er blijkbaar zijn eigen centrale bank", vertelt Semi. "Dief", "crimineel", "spil van de maffia", geen enkele Tunesiër heeft nog een goed woord over voor de verdreven president.
Ben Ali is op 14 januari met zijn vrouw naar Saudi-Arabië gevlucht. "Als hij ooit nog terugkeert, wordt hij zeker gelyncht", klinkt het bij veel Tunesiërs. De hele wereld kijkt naar Tunesië, naar de Jasmijnrevolutie.
En al snel wordt duidelijk dat het niet stopt aan de grenzen van Tunesië. Ondertussen zijn ook al de Egyptische president Hosni Moebarak en de Libische kolonel Moe'ammar al-Khaddafi na decennia van de macht verdreven. Het lied van Ali Abdullah Saleh in Jemen is bijna uitgezongen. In Bahrein werd maandenlang protest hard de kop ingedrukt. In Syrië is de toezicht uitzichtloos en zet het regime de bloedige repressie voort. In Marokko, Jordanië en Algerije kunnen aangekondigde hervormingen voorlopig nog het deksel op de ketel houden. De meeste Tunesiërs zijn erg trots op wat ze in gang hebben gezet en vereren Bouazizi als een held. Maar hoe moet het nu verder in eigen land?
Op zoek naar een nieuwe staat
Zo'n 100 partijen doen vandaag mee aan de verkiezingen. Het leeuwendeel van die partijen bestond een jaar geleden nog niet, of was verboden onder het bewind van Ben Ali.
In het parlement zijn er 271 zetels. De taak van de toekomstige parlementsleden is niet gering: een nieuwe grondwet uitwerken, een nieuwe staatsstructuur uittekenen. Als die nieuwe grondwet er is, komen er opnieuw verkiezingen. Dan pas zal de Jasmijnrevolutie voltooid zijn. Maar door het grote aantal partijen is het mogelijk dat een versnipperd parlement niet snel tot een consensus komt over hoe de nieuwe staat eruit moet zien.
Het is afwachten hoeveel mensen vandaag komen opdagen om hun stem uit te brengen. Veel Tunesiërs zijn optimistisch over die nieuwe staat, al blijven er bedenkingen. "Voor Ben Ali aan de macht kwam, zei hij ook dat hij de corruptie zou aanpakken, dat hij de staat zou moderniseren, dat hij welvaart zou brengen. Nu is het moeilijk: wie moeten we nog geloven?", zegt Mouhannad, die in de toeristische sector werkt.
"Natuurlijk zal het nog een eindje duren tot duidelijk wordt wat de revolutie echt heeft veranderd, tot alles weer in zijn plooi valt en tot er een regering is", zegt Mouhannad nog. "Maar in België duurt zoiets ook lang hé", lacht hij.
Islamistische partij ligt op kop in de peilingen
De revolutie in Tunesië heeft geen duidelijke leiders, geen herkenbaar gezicht. Heel wat partijen ruiken daardoor hun kans. Ruim 100 partijen doen mee, al doen ze niet allemaal in alle districten mee aan de stembusslag. In totaal staan meer dan 1.000 kandidaten op de lijsten. De honger naar vrije verkiezingen in Tunesië, de wil om mee te werken aan de nieuwe staat, lijkt dus groot.
Ennadha heeft een voorsprong in alle peilingen. Die conservatieve partij was jarenlang verboden onder Ben Ali en kan profiteren van een soort martelarenstatus. Maar Ennadha was wel aanwezig op andere maatschappelijke terreinen, waardoor de partij een voorsprong geniet als het op bekendheid aankomt.
Ennadha is erg vergelijkbaar met de Moslimbroederschap in Egypte. Zelf vergelijken de leiders zich eerder met de gematigd-islamitische AKP van premier Tayyip Erdogan in Turkije. Critici zeggen dat Ennadha wil morrelen aan de vrouwenrechten -die in vergelijking met andere Arabische landen erg liberaal zijn in Tunesië-, en velen vrezen ook dat Ennadha een verborgen agenda heeft om een radicale vorm van de politieke islam in te voeren in Tunesië. De partijleiders ontkennen dat.
Naast Ennahda zijn er nog enkele andere grote partijen die kans maken om meerdere zetels binnen te rijven. De Progressief Democratische Partij (PDP) en Ettakatol (Forum), beiden centrumlinks, strijden volgens de peilingen voor de tweede plaats. Zij willen vooral stemmen vangen op sociaal-economische thema's. De werkloosheid is in Tunesië namelijk niet lager geworden sinds Ben Ali van de macht werd verdreven.
Daarnaast zijn er enkele partijen die mensenrechten en democratie als belangrijkste thema's hebben, zoals de Congres Partij voor de Republiek, en partijen in strijden tegen Ennahda, en het secularisme en de vrouwenrechten in Tunesië willen verdedigen. Daarbij is de opvallendste partij Ettajdid, een communistische partij. In hun partijlogo is het symbool op de Tunesische vlag ietwat gewijzigd, zodat het een hamer en een sikkel voorstelt.
----------------
De volgende dag, maandag, zijn de maskers gevallen Maar voor het oog van de wereld spreekt men bij ons nog van een gematigde islam, net zoals er een gematigde dood zou bestaan : men is Islammer of men is dood!
-----------------
Gematigde islamisten op kop bij verkiezingen Tunesië
dm UPDATEVolgens eerste onofficiële resultaten van de eerste vrije verkiezingen die zondag in Tunesië zijn gehouden, heeft de gematigde islamistische partij Ennahda de leiding genomen. De opkomst zou ongeveer 70 procent hebben bedragen.
Terwijl het stemmen vandaag nog aan de gang was en het nog wachten is op de onafhankelijke kiescommissie voor uitslagen, zei Ali Marayedh, lid van het partijbestuur van de Ennahda, dat volgens gedeeltelijke resultaten zijn partij veruit de boventoon voert. "Resultaten uit verscheidene regio's tonen aan dat Ennahda veruit voorop ligt, met naargelang de regio 25 tot 50 procent van de stemmen." Een woordvoerster van de Progressieve Democratische Partij, de grootste door de afgezette dictator Zine El Abidine Ben Ali gedoogde oppositiepartij, bevestigde deze trend.
Buitenland Op de achttien zetels die in de Tunesische constituante zijn voorbehouden voor afgevaardigden gekozen door Tunesiërs in het buitenland, zou de Ennahda er acht in de wacht slepen. Dat meldt de Franse krant Le Figaro. Op de tweede plaats zou de Ettakatol (Democratisch Forum Voor Werk en Vrijheden) van Moestafa Ben Jafaar komen met vier zetels. Dezelfde score zou zijn weggelegd voor het Congres voor de Republiek (CPR) van Moncef Marzoeki. De PDM zou twee zetels behalen. De Tunesiërs in het buitenland hebben tot zaterdag drie dagen kunnen stemmen.
77 partijen Voor de verkiezing van een grondwetgevende vergadering met 227 zetels hadden 77 partijen lijsten ingediend. Duizenden onafhankelijken timmerden ook lijsten in elkaar. Naar verwachting zal niemand een ruime meerderheid halen.
Brede coalitie Onder Ben Ali verboden, heeft de Ennahda gezegd een brede coalitie te willen aangaan met andere partijen. Vele seculiere partijen koesteren echter argwaan ten opzichte van deze gematigde islamistische partij. (dpa/lpb
----------------
En neen, Tunesië is Libië niet, alleen zijn de zaken zo een beetje gelijklopend . In Lybië, waar de Lente zich nog maar pas een paar dagen geleden heeft geïnstalleerd, bloeien de eerste crocusjes al :
------------------
Sharia wordt basis van het nieuwe Libië"
De sharia, het islamitisch recht, wordt de basis voor de wederopbouw van Libië. Dat benadrukte Moestafa Abdel Jalil, voorzitter van de Nationale Overgangsraad (NTC), in Benghazi tijdens een toespraak ter gelegenheid van de officiële bevrijding van het land. Zo komt er onder meer een verbod op polygamie, dat indertijd werd ingevoerd door Mouammar Kadhafi.
Islamitisch bankieren, zonder rente, wordt de norm. "Rente creëert ziekte en haat onder de mensen'', aldus Jalil, de Libische interim-leider en fervent moslim, die bij het begin van zijn toespraak door zijn knieën zakte en een gebed deed.
Het lossen van vreugdeschoten, een populair gebruik bij zeges in de Libische burgeroorlog, wordt ook verboden. Volgens de sharia is het niet toegestaan. (hlnsydney/sps)
-------------------
Diagonaal herlezen
Het wordt dus stilaan duidelijk gezegd : die zachte zogezegde Arabische Lente was gewoon een eufemisme voor de harde, gewelddadige invoering van de sharia. En waar dat vroeger mislukt was, in Irak bijvoorbeeld omdat er totale chaos in de plaats kwam, wist men daaraan, met medeweten (op aanstoken?) van Saoud Arabië, ee, andere wending te geven : buitenlandse inmenging? No gracia! Alleen een beetje luchtsteun, om van hoog in de lucht met snelle straaljagers, de goede burgers te beschermen tegen de slechte (!), geen grondtroepen, tenzij SS-moordenaars in USA-uniformen op geheime missietjes, en gesofistikeerde wapens, veel gesofistikeerde wapens, gratis uitgedeeld aan de goede burgers . Zo kon dende Christene honden, als tijdelijke bondgenoten, op hun gemak en ongestoord oefenen met precisie-bombardementen, want de inlandse bij de Christene Honden gekochte en duur betaalde eigen vliegtuigen waren rap uit de lucht geschoten
Noch Moebarak, noch Sadam Houssein, noch Khadafi waren doetjes, maar ze waren jarenlang de vriendjes geweest van het Westen, en wat meer is, in hun landen heerste een relatieve rust. Nu zal, overal waar die fameuze lentewinden hebben gewaaid, straks de Rode Halve Maan wapperen .
En er wordt gevraagd niet te lachen met het nieuwe Lybische volkslied, dat als twee druppels water gelijkt op de tune van FC De Kampioenen..
Wie mij niet gelooft, hoeft maar eens langs te lopen bij YouTube .
Mise en platop 23/10/2011 12:16:52
Gepeperd en gezouten, opgediend op 24/10/2011 15:45:55
Hieronder kunt U wat opsteken uit de koekentrommel van het AFF. Maar vooraleer mijn hart te luchten, nog meegeven over de betoging in Antwerpen, dat deze is doorgegaan zonder toelating van de Politie. Omdat, zegt deze, er geen woordvoerder bekend was bij de actievoerders, omdat de leiding wenste onbekend te blijven. Toch greep de politie niet in. Omdat zegt deze, alles rustig bleef.
Allez : goed hé, zeg Een pracht van een precedent voor het Vlaams Belang om inde toekomst dezelfde voorrechten te eisen : de organisatie wenst onbekend te blijven en we zullen alles rustig houden. Als de politie AUB de Lynx-jongeren die boel komen scheppen, op afstand weet te houden?
---------------------
De Indignados- en Occupy Wall Street-beweging kan op niet veel sympathie rekenen bij extreem-rechtsde normale mens. Men is daar ook wel tegen het kapitalisme, maar huivert nog meer van links.
Terwijl alle media uitpakten met fotos van de meer dan zesduizend betogers vorige zaterdag in Brussel en beelden van de protesten in 951 steden in 82 landen, pakte Rechts Actueel maandag enkel uit met een foto van de Hogeschool-Universiteit Brussel (HUB) waar een aantal indignados vorige week logeerden en nu van boven tot onder vol tags staat. Fraai is dat niet, en ook De Morgen bijvoorbeeld liet maandag de troep zien. Andere media brachten het verhaal in de loop van de week. De indignados ontkennen evenwel tegen beter weten in dat zij de HUB-lokalen zo hebben achtergelaten. Volgens hen is het aangericht door spoken terwijl zij in Brussel vreedzaam aan het betogen waren.
Consequent zijn ze alleszins niet bij Rechts Actueel. Nadat Voorpost-militanten vorig jaar tientallen officiële naamborden die fout waren tegen de taalwetten beklad hadden in Wezembeek-Oppem, en op heterdaad betrapt werden door de politie, werd welniet verontwaardigd gereageerd door Rechts Actueel maar dan tegen de politie zelfIntegendeel. Bert Deckers, die nu bij Rechts Actueelvan leer trekt tegen het extreem-links geweld, ontwierp nog een sticker waarmee het boetefonds voor de Voorpost-vandalen gevuld moest worden. Bert Deckers zoekt een uitweg om te protesteren tegen het kapitalisme en het hoeft zeker geen pacifistische middenweg te zijn, je kan namelijk geen omelet bakken zonder eerst de eierschalen te breken. We noteren voorts: Ook wij van Rechts Actueel zeggen neen tegen het veeleer corrupte gedrag van het grootkapitaal, maar wij zeggen tevens neen tegen de methodes die de linkse betogers gebruiken tijdens hun marsen en die steevast leiden tot geweld en vandalisme.
../
Deze namiddag, van 15.00 tot 18.00 uur, is een Occupy Antwerp-actie gepland aan de Groenplaats in Antwerpen.
Donderdag 27 oktober is, van 16.00 uur tot 18u30, een gelijkaardige actie gepland aan de Grote Markt van Leuven.
Volgende week zaterdag is het Occupy Ghent-tijd, om 13.00 uur aan het Zuidpark in Gent.
De inrichters vragen elkeen een bordje met zijn/haar eigen boodschap mee te brengen en de actie vreedzaam te laten verlopen.
-------------------
Diagonaal herlezen
Een korte zwerftocht op het Internet werkt zeer verhelderend. Zoals het woord indignados laat vermoeden, stamt de beweging uit Spanje, in een soort herhaling/mixte van Mei 68 waarvan de desastreuze gevolgen thans beginnen uit te deinen (denk aan Cohn-Bendit), en de Arabische Lente, waar de eerste gevolgen stilaan duidelijk beginnen te worden, o.a. in Koptisch Egypte
Dat de oorsprong in Spanje ligt, is wel een beetje verwonderlijk, want Spanje is een socialistische heils-staat, het land van Zapateros, de Lynxe held, die er in een minimum van tijd in geslaagd is (denk aan Guy Mathot en zijn staatsmanschap over de gestegen staatsschuld) zijn land aan de bedelstaf te helpen. Na Griekenland, ook al socialistisch, en Portugal (na de Anjer-Revolutie ook socialistisch) zal Spanje de dominosteen worden die de ganse Eurozone in de dieperik sleurt .Al zou de Brrr-t het nog zo graag zien gebeuren, Italië hoort daar, dank zij Berlusconi, voorlopig niet bij .De economie van Italië is, wordt gezegd, zo sterk als deze van Griekenland, Portugal en Spanje samen .En, tot spijt voor wie het benijdt, het socialisme is hier al een tijde aan de kant geschoven, reden waarom de media in België graag schimpen op Berlusconi .
Maar terzake .
U heeft het natuurlijk al goed door : aan het woord bovenaan was hier het AFF, U weet wel het Anti Fascistisch Front, een groep van Lynxe Mietjes en Pietjes, die voortdurend dag-na-dag de Geschiedenis vervalsen door zich als socialisten te vermommen tot anti-socialisten, die ze dan anti-fascisten noemen, terwijl ze pertinent weten dat het fascisme even LYNX was als het socialisme ..Zij hopen, door de voortdurende herhaling van deze leugen, eerlijk rechts gelijk te stellen met extreem Lynx. Zij volgen dus de instructies van Vadertje Stalin tot zelfs een halve eeuw over de boorden van het graf .Ach ja, veel idealen om te verheerlijken zijn hen anders niet meer overgebleven . Er wordt waarschijnlijk op een aanleiding of een klein mirakel gewacht, om het Vlaams Onafhankelijkheidsideaal aan te kleven .
Hoog tijd intussen dat ze het kind bij zijn ware naam noemen : zij zijn het AZZ : het Anti Zich Zelf!
Dat mijn gele markeerstift in dergelijke omstandigheden een beetje trilt van heilige verontwaardiging, enz : enfin : U begrijpt het wel.
De werkelijke reden dat ik hier het AZZAFF citeer, is dan ook meer voor de programmas van de volgende optredens van die herrieschoppers : Antwerpen, Gent, Leuven : you name it.
Wat mij wel niet verwondert (Lynx-mensen onder elkaar, nietwaar) is dat er geen vragen gesteld worden over die indignados zelve : wie zijn het? Van waar komen die? Waar gaan ze naartoe? Wat een enig onderwerp voor Paul Jambers! Waarvan leven ze en hoe verplaatsen die zich? Moeten zij niet werken? Zijn hun antecedenten bekend? Druggebruikers? Prostituees? Godsdienstfanaten? Spionnen-contactleggers? Of, zijn het de uitdagers, misschien, die komen kijken waar hun grenzen liggen?
Inderdaad, een boel vragen over mensen die zo maar tijd en boterhammen hebben om (met welk doel?) overal ter wereld de boel te gaan op stelten zetten.. Wie en waarom zouden daarvan de raddraaiers zijn? Wat zijn de voorwendsels en welk zijn de èchte motieven? Gelukkig wordt het winter en worden de nachten kouder zodat het koelen zonder blazen wordt?
Kijk : zij, meestal Spanjaarden, betogen voor werk bij ons : waarop wachten zij om aan de slag te gaan in onze knelpunt-beroepen? Quid de vele tienduizenden niet ingevulde vacatures? Zij betogen voor welstand en iedere dag komen er (met hun goedkeuring) duizenden armoezaaiers meer binnen. Zij willen eer fair kapitalisme, maar zelf bezitten ze geen rooie duit Zij beschadigen andermans eigendommen, of gemeenschapsgoederen, maar aanvaarden daarvoor geen verantwoordelijkheid .Beschadigingen in de gratis ter beschikking gestelde universiteitslokalen in Brussel? ? Het zullen de spoken geweest zijn! The Englisch Spoken van het Lodon OccupyPeople, misschien?
Als bijvoorbeeld Vlaams Belang Jongeren onschuldige flyers plakken op straatmeubilair in Antwerpen, worden honderden schadeclaims door de Rechtbanken toegestaan. Hier wensen de Lynxe organisatoren totaal onbekend te blijven . Ofwel gemaskerd, ofwel anoniem .en daarvoor verwacht men applaus!
Hier klopt iets niet .
Enne O Ja : waarom staan er geen manifestaties gepland de vrijdag-namiddag? Kan dat niet, omdat er belet is wegens het Vrijdaggebed?
Geloof het of niet : dank zij het AFF begint het mij een beetje te dagen : veel goeds moeten we niet verwachten van die indignados .De barometer van de samenleving staat dan ook op Storm .voor Het Klote Systeem . Maar het is wel een systeem uit wiens hand zij eten zonder een klop te doen ..
Mij zouden die indignados veel sympathieker zijn, moesten zij zich nuttig maken. Ik zeg zo maar iets : inde ouderen-zorg, de verzorging van gehandicapten, als kinder-oppas, bij het ruimen van zwerfvuil, het vullen van putten in het wegdek, het bijscholen van achtergestelde kanslozen : er zijn veel meer nuttige taken mogelijk dan er ooit indignados zullen zijn Trouwens, bij dergelijke aanpak zouden die al rap hun naam dienen te wijzigen naar dignados : zouden ze meteen weten waarom ze leven!
---------------
Pas stonden deze lijnen uit de eigen koker, dus de eigen mening vast, of daar botste ik de volgende morgen (zondag) op onderstaande tekst :
KVHV steunt Occupy Antwerp niet.
(21/10/2011) Het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond Antwerpen (KVHV-Antwerpen) klaagt de houding aan van de Occupy-bewegingen in Vlaanderen. Deze zijn recent opgestart ter nabootsing van de Occupy Wall Street-hype. Zaterdag houdt Occupy Antwerp een volksvergadering op de Groenplaats in Antwerpen. KVHV-Antwerpen weigert mee te stappen in de massahysterie. KVHV verwerpt de latente communistische grondslagen ervan en klaagt de organisatoren aan voor hun oneerlijkheid ten aanzien van hun deelnemers. Wij zullen daarom deze zaterdag om 3 uur niet aanwezig zijn op de Groenplaats.
De gehele Occupy-beweging, die over de Atlantische oceaan naar hier komt gewaaid, mist volgens ons iedere grondslag. Men protesteert tegen het kapitalistische systeem, voor meer democratie, voor burgerinspraak, voor maatschappelijk debat, tegen bankenarrogantie, voor De vlag dekt vele, zeer vele, te veel ladingen. Iedere deelnemer heeft wel een eigen ideetje waarvoor hij meekomt. Het enige dat hen bindt is dat ze verontwaardigd zijn. Waarover zijn ze verontwaardigd? Weerom dekt de vlag zeer vele ideeën zonder een echte concrete basis.
Dat is zo voor de gewone deelnemer. Maar de anonieme belangeloze (?) organisator heeft wel een agenda. Het verscheen eerst op hun Amerikaanse website en werd vervolgens vertaald en verspreid. De Declaration of the Occupation of New York City is uitgegroeid tot de officiële verklaring van de Occupy-beweging. Wie deze tekst leest, in vertaling of origineel, kan niet anders twee grote vaststellingen doen.
Ten eerste valt op dat de gehele tekst doordrongen is van constante paranoïde. Ieder probleem waar de huidige samenleving mee worstelt, van gezondheidszorg over dierenbescherming naar milieurampen, is toe te rekenen aan de bedrijven. Niet de kleine man in de straat, maar de bedrijven zijn de schuld van alles. Bij uitbreiding stelt men dat het gehele systeem van bedrijven schuldig is. Het kapitalisme is de vijand van de Occupy-beweging.
Ten tweede vallen de tekstuele verwijzingen naar het communistisch manifest op. Wie dit gelezen heeft, herkent onmiddellijk meerdere uitdrukkingen in de verklaring. Andere punten lijken dan weer rechtstreeks overgenomen uit het manifest. Zou Karl Marx zelf de pen ter hand genomen hebben om de Occupy-beweging te steunen?
De Occupy-beweging is geen nieuwe beweging. De Occupy-beweging is de zoveelste vermomming van het revolutionair communisme. De organisatoren weten dat maar al te goed, maar verzwijgen dit voor hun deelnemers.
KVHV-Antwerpen verwerpt dit. Wij vragen de organisatoren om eerlijk hun grondslagen te tonen aan de deelnemers. Draag geen vals clownmasker. Verberg je niet achter leugens. Beweer niet dat je geen zogenaamde oplossingen hebt klaarliggen. Toon je ware gelaat als (neo-)marxistische groepering.
Daarnaast nemen we als KVHV-Antwerpen de handschoen op om de vrije markt en het kapitalisme wel te verdedigen. Dit doen we omdat het kapitalisme het enige systeem is in de wereld dat vrijwillige inzet en verbetering promoot bij de mens. Men wordt beloond op de eigen waarde. Het garandeert onze persoonlijke vrijheid. Er zijn weliswaar uitwassen, maar om Churchill te parafraseren: het kapitalisme en de vrije markt zijn slechte systemen, maar nog steeds beter dan al de anderen.
Wij zijn écht gehecht aan onze intellectuele en economisch vrijheid! Occupy-organisatoren: onze steun krijg je niet.
Dieter Peeters
Praeses KVHV-Antwerpen 2011-12
Antwerpen@kvhv.be www.kvhvantwerpen.be
TOEMAATJE
Ondergetekende zit ingekapseld tussen goed volk. Met KVHV die schreef vòòr dat Antwerpen ocuupied was en met vriend Ray van Angeltjes die schreef nadat de bezetting voorbij was. Aldus de Ray :
Zaterdagnamiddag tussen 15 en 17 uur was het verzamelen geblazen voor de Antwerpenaars (en alle geïnteresseerden) op de Groenplaats om zich solidair te verklaren met de anti-Wallstreet beweging uit Amerika en de Verontwaardigden uit Madrid, de Indignados. De Gazet van Janssens had enthousiaste oproepen geplaatst en de boomknuffelaars van Groen en Domino, de jongsocialisten, hadden hun massale aanwezigheid aangekondigd. De zwaargesubsidieerde cameraploeg van de 0000 stond popelend te stralen. Was de brave Ann de Bie de reporterin van dienst, met een mooi leren jasje ? We hebben haar niet gezien.
Op Facebook, het sociale netwerk waar onbekenden vriendjes zijn met mekaar en vaak elkanders intieme roerselen leuk vinden (we kunnen het weten, want we zijn er ook) schreven 1152 enthousiastelingen zich in voor de bezetting van Antwerpen. Alstublieft : Occupy Antwerp. In het Engels, het is eens wat anders dan Frans, Duits of Arabisch.
De term is wellicht niet te best gekozen, want Antwerpen is al jaren bezet. Ditmaal niet door Spanjolen, Fransmannen, Oostenrijkers, of Duitsers maar door héél de wereld met gewapende en gesluierde grote delegaties uit Marokko, Toerkije en andere islamitische Prachtlanden. Zaterdag was het de beurt aan de als idealisten afgeschilderde jongeren die het kapitalisme afzweren en als eerste stap in de goede richting de solidariteit arbeid-kapitaal verbroken hebben door niet meer te gaan werken en te leven van een staatsinkomen of van een door de staat betoelaagde job.
Gelijk hebben ze, de deze inactieve beroepsprotesteerders : het geld van de staat komt uit de schatkist en die wordt bijgevuld door de actieven en dat zijn ofwel kruipers voor het kapitaal of zélf smeerlap-bazen. En als de schatkisten leeg zijn, wordt er geleend bij failliete banken of andere staten die op het randje van het bankroet leven. "Wij zijn tegen het systeem, maar we leven er van".
Ik weet niet of ik het allemaal juist uitleg, maar zo ongeveer zit het in mekaar. Het merkwaardige is, dat de Spaanse Verontwaardigden geen leiding hebben. Dat laat een geheimzinnige onbekende, die in een tent huist, weten. In een tent, zoals destijds een befaamde kolonel uit een woestijnland. Er is ook geen programma dat de beweging een richting geeft, er heerst alleen Verontwaardiging om de misdadige misgrepen van de banken die tot de huidige crisis hebben geleid.
Wij zijn het er mee eens : de uitwassen van dit graaierige kapitalisme hebben de Westerse wereld opgezadeld met de totale uitputting van het systeem dat veel wegheeft van een beschaafd Piramidespel. De top is ettelijke malen langs de kassa gepasseerd, de basis heeft ingeschreven en betaald, vangt noppes, maar dat volstaat niet : de basis moet blijven afdokken om de top in leven te houden.
Dat men tegen dergelijke schandalen protesteert, is nogal wiedes. Maar deze afschuwelijke uitwas van een verdorven kapitalisme, kan niet de aanleiding zijn om heel de zwik over boord te kieperen zonder een valabel alternatief. Het kapitalisme is een rechtstreeks gevolg van het economisch systeem dat in dit deel van de wereld, welvaart en sociale verworvenheden heeft geschapen die je nergens anders aantreft. Dit gaan we nu even niet buiten kieperen omdat een aantal dwazeriken casinootje gespeeld hebben.
Of hebben de verontwaardigden toch bedoelingen ? Is er ergens een tent met misterieuze oplossingen ? Ik denk het wel, ik vrees er zelfs voor.
Een aantal krokodillen van links liggen op de loer om het zaakje over te nemen en van de huidige crisis gebruik te maken om het kapitalisme (en tegelijk al wat rechts en conservatief is) een voetje te lichten en ons opnieuw de oren van de kop te zeuren over "de maakbare mens" en de vreugdes die een communistisch geïnspireerde gemeenschap kunnen betekenen voor de domme medemensch.
Dat dromerige socialisten en fanatieke milieudwergen in deze val trappen zal niemand verbazen. Heel wat jongeren, producten van de producten van de mei '68-ers, zijn de ideale volgelingen voor deze zoveelste grote misleiding.
Op de Antwerpse Groenplaats leek het een gewone drukke zaterdag met veel winkelende gezinnen, met de klassieke daklozen die van het lauwe zonnetje genoten en kleine groepjes nieuwsgierige onwetenden. Dat was het dan, Occupy Antwerp.
Antwerpen moet niet hebben van dit soort import-verontwaardigingen. Wij hebben onze eigen rebelse overtuigingen en van bezettingen hebben wij onze buik vol. Occupy Antwerp was een fiasco. Een flop. Een drol van Janus. Letterlijk, een ongezien succes.
Ray
Mise en plat op 22/10/2011 16:40:25
Gepeperd en gezouten, opgediend op 23/10/2011 16:36:25
Jan Jambon & Matthias Diependaele − 22/10/11, 10u17
-------------------
Jambon is fractieleider van N-VA in de Kamer. Diependaele, Vlaams Parlementslid voor N-VA, tekent mee. Actieve politici en hun zuilenkameraden horen niet thuis in de raden van bestuur van financiële instellingen en beursgenoteerde bedrijven, zo leren Jan Jambon en Matthias Diependaele uit de Dexia-affaire.
De voorbije dagen laaide het debat op over de aanwezigheid van politici in het Dexiadossier. Kop van jut was Jean-Luc Dehaene, die in deze context toch vooral als een ex-politicus omschreven moet worden. Maar achter de brede rug van Dehaene bleef de bestuurdersverantwoordelijkheid van flink wat actieve politici uit de Belgische politiek onvermeld. Zelfs voor de doorgewinterde loodgieter uit Vilvoorde was dat meer dan een brug te ver.
Het is blijkbaar een constante in dit verhaal : telkens opnieuw wordt het foute debat gevoerd. Zo ook in het Vlaams Parlement waar deze week in alle hevigheid werd gedebatteerd. In 2008 al legde de Vlaamse regering het voorstel op tafel om de bank Dexia in drie onderdelen te splitsen. Splitsen als oplossing. Helaas bleef de federale regering Oost-Indisch doof, maar vroeg ze de Vlaamse regering wel telkens bij te springen voor het geheel, de Dexia Holding. Een erg Belgisch verhaal dus waarbij Vlaanderen zich verantwoordelijk opstelde. Helaas werd dit debat niet gevoerd.
Wel gingen de poppen aan het dansen toen de verantwoordelijkheid van de verschillende bestuurders in de raden van bestuur ter sprake kwam. Met hand en tand verdedigden de traditionele partijen hun partijbelang en nog meer hun zuilbelangen. Wroeten in het verleden van de vervlechting tussen bancaire politiek en de harde cashbelangen van zuilen zoals de christelijke arbeidersbeweging is not done. Een schuldbelijdenis is immers op zijn plaats : zij die vandaag roepen dat het allemaal de schuld van de banken is, hebben het voorbije decennium vrolijk meegedanst op de golven van het financieel kapitalisme.
Om meer dan een reden kreeg Dehaene onterecht de volle lading. Want buiten Dexia Holding waren er ook nog de bestuurders van Dexia Bank België die de andere kant uitkeken toen miljarden euro's van de spaardeposito's uit de bank werden verschoven richting Frankrijk. Al drie jaar voor het uitbreken van de financiële crisis zette een interne audit het licht op oranje. Als bestuurder draag je dan mee de verantwoordelijkheid voor een transfer, ditmaal naar Frankrijk. Maar laat ons dus vooral niet de indruk wekken uit te zijn op de koppen van de burgemeesters van Antwerpen, Bergen of Zaventem en ons beperken tot enkele nuchtere beschouwingen over de aanwezigheid van actieve politici in de raden van bestuur van financiële instellingen.
Politici hebben als eerste taak het bewaken van het algemeen belang. In welbepaalde gevallen kan het net nodig zijn om daarvoor zitting te hebben in een beheerraad. Bijvoorbeeld als de overheid een participatiemaatschappij opricht om maatschappelijk verantwoorde investeringen te doen. Of in bedrijven die een zekere publieke dienstverlening doen. In een dergelijk geval is het zelfs goed dat het beheersorgaan is samengesteld als een weerspiegeling van de maatschappij. Al moet er ook in deze hypothese in de eerste plaats uitgegaan worden van de expertise van de aangeduide bestuursleden. Tot nog toe werd zo'n zitje door de traditionele partijen al te vaak gebruikt als een extra beloning of troostprijs voor partijgenoten. Dat komt nog het meest pijnlijk tot uiting in de Gemeentelijke Holding.
Het is niet abnormaal dat politici deel uitmaken van die raad van bestuur omdat er belastinggeld in omging. Helaas primeerde de bancaire insteek gecombineerd boven het algemeen belang. Het opstrijken van beleggingswinsten vraagt nu eenmaal minder politieke moed dan ook op lokaal niveau de nodige saneringen door te voeren in de financiën van steden en gemeenten. Nochtans werd in het Vlaams Parlement nog maar eens bevestigd dat het niet de opdracht is van lokale overheden om zich bezig te houden met risicovolle beleggingen. De bestaansreden van de Gemeentelijke Holding is daarmee dan ook verloren gegaan.
Zuilenkamaraden En in het nog te voeren debat in de Kamer kan niet rond de christelijke connectie gekeken worden. Als een soort van piramideconstructie (regering, Arco en door ACW'ers bevolkte raden van bestuur) had die zich binnen Dexia verankerd. Met regeringssteun, medestanders op sleutelposities en informatie uit eerste hand was Arco dan ook een 'buitengewoon' aandeelhouder.
De connectie heeft Fortis overtroefd, een eerste redding van Dexia overleefd en wil nu 'inkantelen' in Dexia Bank België. Maar daarover is echter nog lang niet het laatste woord gezegd. Aansprakelijkheid, verantwoordelijkheid, gelijkheid van aandeelhouders en mogelijke belangenvermenging zullen eerst grondig moeten worden uitgeklaard.
Onze conclusie is in elk geval dat actieve politici en hun zuilenkameraden niet thuis horen in de raden van bestuur van financiële instellingen en beursgenoteerde bedrijven. Als de traditionele partijen echt iets willen doen aan politieke vernieuwing ligt hier een kans die ze niet kunnen negeren. Politici en hun entourage hebben immers de plicht om het algemeen belang voorop te stellen wars van particulier of zuilenbelang. Benieuwd of de nationalisering van de Dexia Bank geen nieuwe verleidingen creëert
-------------------
Diagonaal herlezen
Dit stukje werd gisteren reeds aangekondigd,met de bedenking : schoenmaker blijf bij Uw leest Jan Jambon en zijn vriend, als goede Niveanen en dus halve Tjeven, starten hun redenering halfweg, met het verzet tegen het inplanten in de Staat-geliëerde ondernemingen van de CEO, al-dan-niet weerspiegeling van de samenleving. Zij doen dus aan bergbeklimming maar starten wel halfweg de helling : zij slaan de onderste helft, de basis, over. En die is : wat komt de Staat doen in dergelijke ondernemingen?
Anders gezegd : overal wordt er luid en fel geroeptoetert over Scheiding van Kerk en Staat (wat goed is) maar over Scheiding van Onderneming en Staat : Ho Ho maar! Dat kan niet! Het is precies daar dat de Staat , net als Marx, zijn mannetjes wil hebben, in de ondernemingen Deels om een vinger in de pap te hebben, maar vooral om hen, de vrienden, aan een lucratief baantje te helpen. Op kosten van een ander .
Om normaal te zijn is de Staat daar om de samenleving te organiseren, om de burgers te beschermen en over hun vrijheid te waken. De onderneming is daar,ook maar niet in de eerste plaats om mensen tewerk te stellen, maar om winst te maken. Die twee : burgers beschermen en winst maken, gaan niet samen. Net zomin als vroeger burgers beschermen en een bepaald Geloof verkondingen, ook niet kon samengaan.
De burger is dus van de regen (Kerk en Staat) in de drop terecht gekomen (Staat en Onderneming)
Het is zelfs nog niemand opgevallen, dat de verstrengeling Staat en Onderneming maar in één richting werkt : de Staat betreedt het domein van de onderneming, maar de onderneming mag zich helemaal niet wagen in Staatszaken. Is strafbaar, en heet belangenvermenging .waar voornamelijk belgicistische socialisten zich aan bezondigen. Doen ze in feite allemaal, maar die zijn behendiger, en laten zich niet pakken . Zie Karetje DeGucht en zijn voorkennis Het is geen belangenvermenging als de Staat ondernemer wordt : zie FN Herstel, zie NMBS en nog zoveel anderen : de Staat, met belastinggeld, als werkgever van duizenden onnutte vacatures als fabrikant van vernietigingswapens (FN Herstal) maar vooral om de verliezen te laten betalen door de belastingbetaler
Na Sabena is de luchtvaart in privé-handen en het gaat hen voor de wind. Het Spoor, de Staat zelf, draait slecht, is verlieslatend en een dagelijkse bron van ergernis voor de treinreizigers. Hier heersen Griekse toestanden. De Directie bestaat niet uit ondernemers, maar uit politieke kwibussen met Louis XIV-allures die voor als nuttig tijdverdrijf en in opdracht van hun zetbazen voor ondernemer spelen .
De Staat moet het klimaat scheppen (en in stand houden) dat gunstig is voor de onderneming. Subsidies zijn omkoopgeld, concurrentie-vervalsend oneerlijk en dus dodelijk. Staats-geliëerde onderneingen (Belgacom, Lotte, bijvoorbeeld, om geen namen te noemen) moeten hoogdringend worden geprivatiseerd : is goed om de Staatsschuld af te bouwen, en in afwachting moeten alle bestuurs- of controlaemandaten worden ingenomen door vakbekwame specialisten. Hun voornaamste taak zal erin bestaan om de privatisering in goede banen te leiden. Vermits er, volgens het Vennootschapsrecht consequenties verbonden zijn aan hun mandaten, zullen de kandidaten voor deze functies niet al te dik lopen Een CVP-coryfee als Wivina DeMeester als eind-verantwoordelijke in een audit-firma die Dexia moet superviseren, is in die omstandigheden wel een echte belgen-mop! Doet me denken (om in de berg-sfeer te blijven) aan de koe op een Alpenweide die het ski-gedoe en vooral de après-ski gadeslaat en in goede banen moet leiden...
Begrijpt U nu hoe een Tjeven Jongerenvoorzitter zo enthousiastkan doen over die indignados-beweging? Het is enerzijds de vlucht vooruit als bliksemafleider voor al de boter op hun hoofden van die Sossen- en Tjeven-graaiers, maar het bewijst anderzijds de onderverzwegen sympathieën voor een zekere Marx : geen privatiseringen, om de samenlevingen gezond te maken, maar nationaliseringen bis zum Tode, om zolang mogelijk te profiteren op de kap van anderen : de vele werkenden, of die paar kapitalisten ..
Mise en platop 22/10/2011 12:12:26
Gepeperd en gezouten, opgediend op 23/10/2011 12:58:32
Bij vriend Karthuizer, een man met het hart op de juiste plaats, las ik dat hij wenste dat de belgicistische moordenaars Crembo en C° die onder Nato-vlag de Libiërs, in hoofdzaak een eerder primitief volk, hebben plat gebombardeerd met de meest gesofistikeerde wapens, voor een oorlogstribunaal zouden moeten gedaagd worden.
Hier wil ik aan toevoegen, dat zij voordien voor een eigen tribunaal zouden moeten verschijnen, om verantwoording af te leggen over hun slaafse houding ten opzichte van Frankrijk, dat zoveel mogelijk medeplichtigen naast zich in het veld wilde krijgen. Zo zou er misschien stilaan inzicht kunnen verkregen worden, wat onze politiekers drijft om Vlaanderen stilaan met huid en haar in Franse handen te spelen : de energiemarkt, de banken Fortis en Dexia, en wie weet wat nog al in verband met heet Plan B van de belgicistische Franscouillons.
Hier voeg ik nog meer aan toe voor het Internationaal Strafhof : geen beroepsrechters voor de strafmaat, maar liefst een volksjury, zodat zij hun gerechte straf niet zouden ontlopen.
Beschuldiging : op aanstoken van de Franse president, een on-uitgelokte aanvalsoorlog te hebben ontketend tegen een zwakke tegenstander, met het oogmerk zich meester te maken van diens natuurlijke rijkdommen. Bezwarende omstandigheid : de ongelijkheid van de wapeninzet en de totale destabilisering van het land, dat voorheen een stabiel regime kende, en voortaan zal verscheurd worden door stammentwisten en godsdienst-fanatisme .
Enig mogelijke straf (naar het precedent van Neurenberg) : de zwaarste straf die een menselijke rechtbank kan uitspreken.Ophanging voor de aanstokers, en de excecutie-paal voor de meelopers. In beslagname van al hun goederen, om die aan te wenden voor de lotsverbetering van hun slachtoffers.
-------------------
Diagonaal herlezen
Het doek is misschien gevallen over Libië, althans het grote voorhang voor het oog van de wereld. Maar de kleinere theaters zullen nog lang hun triestige vertoningen blijven voortzetten. De petrol-handel zal vlug herstellen, maar de stammentwisten zullen nog generaties lang hun bloedige tol eisen, waarbij langs weerskanten bij de slachtpartijen, weer het duistere Allah o Akbar uit stervende kelen zal weerklinken.
Na Sadam en Moebarak, nu een tweede gewelddadige moord voor de ogen van de wereldcameras .Khadafi was tot voor kort een gevierde gast op het wereldtoneel, en nu ligt zijn verminkt en onteerd lijk tentoongesteld in een lijkenhuisje, als een jachttrofee.
Sic transit gloria mundi, zo wist Silvio Berlusconi te reageren.. Het is nog niet zo lang geleden, dat Italië, uit vriendschap, een door Mussolini geroofde zuil aan Khadafi met veel bombarie, terugschonk. Die zuil : ook een stuk van de Gloria Mundi? Italië was de bevoorrechte handelspartner van de Kolonel : der zal nu een nieuwe deal moeten komen met de nieuwe heersers. En zo te zien heeft Sarkozy, wiens Mirages al in de lucht waren voor de Navo groen licht gaf, heel de tijd gespeeld met vervalste kaarten, want op basis van geheime akkoorden, zal Frankrijk nu de 3de hond spelen die wegloopt met het been .
Wat zeg ik? Het Spel van de 3 Gs is weer eens opgevoerd : God, Geld, en G*t ..maar dat is een eenakter die overal ter wereld voortdurend wordt opgevoerd!
Voor het eerst in honderden jaren is in Londen de Sint Pauls Cathedral gesloten voor het publiek, uit schrik voor brandstichting ten gevolge van de kampvuurtjes van de indignados, the occupy people ofte de GEORGANISEERDE RELSCHOPPERS, die wereldwijd betogingen organiseren in de hoop overal chaos te zaaien en zo de samenleving te onwrichten. Die fanatiekers (gedrogeerden?), die hun inspiratie halen bij Marx en bij de Arabische opstanden, denken op die manier de weg te bereiden voor iets nieuws, zonder te beseffen dat ze spoedig inhun rangen de kreten van Allah Akbar zullen horen opstijgen. Vergeten we vooral niet dat miljoenen Muzelmannen overal in Europa, misschien zelfs zonder het zelf te beseffen, de voorhoede vormen van een bezettingsleger. Dat leger zou dan wel eens kunnen ingezet worden, om hier aan de hand van de sharia, de orde te handhaven .
Die desperados hokken in tentjes, waar het hen ook uitkomt, maar als het straks kouder wordt, zouden ze wel eens onderdak kunnen zoeken in de kathedraal. Want respect, dat kennen ze niet. Hygiëne ook niet en nog veel minder het eigendomsrecht van anderen. Kapitalisme = crisis, en eigendom is diefstal : waar hebben e dat nog gehoord? En hoe lang heeft het geduurd?
De lieVerdjes houden ook niet van werken. Ze houden meer van de wereld zien : ze zijn jong en ze willen wat. Wie hen sponsort? Tja : wie sponsort al die andere malloten, zoals Greenpeace, dieren-en milieubeschermers, enz? Die leven meestal van werkloosheidsuitkeringen, leeflonen, kiendjesgeld, m.a.w. op de kap van hun medemensen die wèl werken .
-------------------
Diagonaal herlezen
Heb ik nu beweerd dat kapitalisme goed is? Dat bankiers halve heiligen zijn?
Het is een ongeschreven Wet van Meden en Perzen, dat in een vrije wereld beide begrippen in evenwicht moeten zijn : arbeid heeft kapitaal nodig, en kapitaal heeft arbeid nodig. Zo gauw er een bepaald on-evenwicht ontstaat, begint de boel fout te lopen .
En zo gauw van bovenaan regulerend of met subsidies wordt opgetreden, is het evenwicht bij definitie verstoord. De Staat moet alleen zorgen dat het klimaat voor de ondernemingen gunstig blijft : evenwichtige wetten, verzekerde veiligheid, eerlijke en gelijke behandeling van de burgers. Met bovenal : inspraak van die burgers en geen onwelkome beslissingen, zoals de massa-immigratie waar niemand om gevraagd heeft.
Gewoon de toepassing van bestaande wetten, zou voldoende moeten zijn om straten en pleinen schoon te vegen : alles wat tegen de Openbare Orde is, moet goedschiks kwaadschiks opgeruimd en beteugeld worden. Revoluties zijn, mits tijd en boterhammen, altijd dodend voor de initiatiefnemers en alles eindigt als was die er nooit geweest : de wereld draait door, alleen het Kruis blijft .
Toch symbolisch dat de Nazi Luftwaffe van Herman Goering bij De Slag om Engeland gans Londen heeft plat gebombardeerd, maar dat de Sint Pauls Cathedral daarbij nooit werd geraakt .Gespaard van Nazi- bommen, om nu door brand vernietigd te worden door luizig gespuis? Ja, inderdaad, het fiere Albion zit zo goed als weerloos aan de grond .Het kan alleen de deuren sluiten, en hopen dat het gevaar over gaat
Ik zal het U maar voorzeggen, zeker? De vis van hierboven lijkt meer op een in het ijle zwemmend varken. Aldus helemaal de stijl weergevend van deze parasiet TV-maker. Een logo (vet in het ijle zwemmend varken) dat ons de laatste tijd bekend voorkomt van het Diksia-verhaal.
Wat ik bedoel? Een werknemer van de Brrr-t, een rattennest op zichzelf, slaagt door list, door behendigheid,, door medeplichtigheid, wie zal het zeggen, om, jaren geleden, zich voor zijn diensten te laten betalen via een tussen-geschoven vennootschap. Een belastings-ontwijking, waar Lynxen zeer behendig in zijn. Zie Ben Crabé .Vervolgens worden met deze vennootschap zeer lucratieve geheim gehouden contracten afgesloten, die na enkele jaren toelaten dat de gewezen werknemer met zijn meegenomen kameraden, de bazen ook financieel voor schut kan zetten .Zij, of hun opvolgers, worden met maffia-streken, bij den bok gezet .De belastings-fraudeur en dief, want dat is Vandenhaute, minstens op moreel vlak, denkt zich nu te kunnen omhoog werken tot een soort Holywood-producer, eigenaar van meerdere TV-stations .Zijn (meestal) infantiele programmas, zoals Man bij Hond zullen voortaan elders worden uitgezonden : lees : de Brrrr-t in zijn hemd gezet en nogmaals, ten tweeden male dus, op kosten gejaagd voor nieuwe programmas .
Maar nu krijgt deze vlerk van maar liefst vier ineens van zijn ondergeschikten van hetzelfde laken een broek : van dief, wordt hij nu de bestolen dief
Slechte contracten gemakt, baaske? Of wordt de oorlog nu verder uitgevochten voor de Jugepee? Pas op, hé, dat kan wel een beetje tijd in beslag nemen .
Want ondergetekende weet uit ervaring, dat de sociale wetgeving uitsluitend de werknemer beschermt, en terzake lekt als een kapotte zeef : het niet-concurrentie-beding is één groot mijnenveld vol met wolfijzers en schietgeweren. Als zelfs Uw naaste medewerker, goed voorbereid, besluit om 50 meter verderop (met medeneming van Uw clientèle) een concurrerend bedrijf op te starten, dan kan zelfs Mter Jean Pierre Vande Maele, die Boer Clerck van Beaulieu heeft vrij gekregen, niets meer voor U doen .Was de Belgische Staat maar gesyndiceerd geweest bij de maffia van het ABVV, Boer Clercq zou geen schijn van kans hebben gehad!
Zo ziet U maar hoe Lynxen elkaar resp. beschermen of verscheuren, al naar gelang het hen best uitkomt; omdat hun hebzucht primeert op hun (ontbrekende) ingesteldheid als ondernemer. Want om zich staande te houden in de ondernemerswereld, is eerlijkheid de voornaamste eigenschap..
--------------------
Aldus de De Morgen :
Elke Neuville, Arnout Hauben, Mikhael Cops en Steve Verhaeghe, bekend van onder meer Man bijt hond, verlaten productiehuis Woestijnvis en richten een nieuw productiehuis op. Het nieuwe productiehuis gaat in de toekomst met de openbare omroep VRT samenwerken, zo melden ze in een persbericht. De VRT bevestigt dat er een akkoord in de maak is.
Het viertal werkte de voorbije jaren bij Man bijt hond, maar vindt de tijd rijp om op eigen benen te gaan staan. "We zijn er van overtuigd dat de programma's die wij willen maken ook in de toekomst goed zullen gedijen bij de openbare omroep", luidt het in een persbericht, dat verstuurd werd vanuit het emailadres van Cops bij Woestijnvis. "Verheugd" Leo Hellemans, algemeen directeur media bij de VRT, bevestigt het nieuws en meldt verheugd te zijn dat de vier televisiemakers de krachten met de VRT gaan bundelen en zo de komende jaren zullen blijven samenwerken. De VRT kondigt ook aan binnenkort met het nieuwe productiehuis een samenwerking voor drie tv-seizoenen aan te gaan.
Steve Verhaeghe was tien jaar eindredacteur bij Man bijt hond en begeleidde ook tal van andere human interestprogramma's. Elke Neuville was er reporter en later eindredacteur. Naast Man bijt hond is Arnout Hauben ook bekend van Weg naar Compostela en maakte hij samen met Mikhael Cops de documentaire Geel. Cops werkte ook mee aan De school van Lukaku. (belga/
-------------------
Diagonaal herlezen
Ziezo, dat lucht op!
Straks volgt nog een ander stukje, over De Staat als Ondernemer is een Witte Neger, waar slimmere vogels dan ikzelf, de vinger proberen te leggen op de wonden die Dexia geslagen heeft : hun stelling is, dat de Directie van een staatsbedrijf een weerspiegeling van de maatschappij moet zijn. Goed voor hen : ze houden zich aan Diksia, en maken onder een doodse stilte een mooie U-bocht om de NMBS.
Mijn stelling is (en deze is hopelijk de stelling van het gezond verstand) dat de Staat nooit een goede schoenmaker kan zijn, want hij blijft nooit of jamais bij zijn leest : de Staat is er voor de burgers, en het is niet omgekeerd! Een land besturen is nooit hetzelfde als een bedrijf runnen, omdat de eerste vereiste voor een goed geleide onderneming: het verwezenlijken van winst, nooit verenigbaar kan zijn met het Algemeen Belang.
Dus is het fout een Openbare Omroep te hebben en het is nog foutiever dat in concurrentie te laten gaan met diverse private ondernemingen.
In de mediawereld moet, mits welbepaalde voorwaarden die voor iedereen dezelfde zijn, de vrije ondernemer en het vrije kapitaal zijn kansen krijgen. De consument, de kijker, zal oordelen, die is daar voldoende mondig voor, zonder duiding of indoctrinatie. Wie brol levert, gaat er uit! Wie Sport wil : die kijkt naar sportzenders, die cultuur wil, die kijkt naar culturele programmas, zonder dat de een voor de voeten loopt van de ander.
Op die manier zou het cijferspelletje van de ene zender met 3000 medewerkers, en de andere met 500 voor dezelfde zend-uren, misschien duidelijk worden
Vlaams Belang verheugd met reacties Vlaamse advocaten
Het Vlaams Belang reageert bijzonder verheugd op de krachtige en goed onderbouwde reactie van de Orde van Vlaamse Balies (OVB) op het akkoord inzake het gerechtelijk arrondissement. De OVB maakt brandhout van het splitsingsakkoord en doet dit onder meer op basis van de cijfers die wij ter beschikking hebben gesteld. Onze actie van vorige week maandag, waarbij we 2.500 advocaten via mail op de hoogte stelden van de dramatische gevolgen van het Di Rupo-akkoord, heeft duidelijk haar vruchten afgeworpen.
Het is inderdaad een feit dat de reductie van het aantal Vlaamse magistraten van 33 naar 20% (en van 44 naar 40% bij Koophandel) op geen enkel vlak overeenstemt met het reële werkvolume. Gevolg is dat het aantal Nederlandstalige magistraten volkomen ten onrechte zal worden ingeperkt. Bovendien zal de werklast per magistraat en bijgevolg de gerechtelijke achterstand zodanig toenemen dat de situatie snel onhoudbaar zal worden. De Nederlandstalige rechtsonderhorige zal hiervan het grootste slachtoffer zijn.
Op basis van de definitieve teksten van het justitieel BHV-akkoord blijkt dat er in de drie rechtbanken in totaal 17 Vlaamse magistraten geheel ten onrechte zouden vervangen worden door Franstaligen. Door de splitsing van het parket is er een kleine verbetering aan Nederlandstalige kant, maar in de praktijk is er ook daar vooral een toename van het aantal Franstalige magistraten. Door de huidige taalvereisten blijven er vandaag immers 18 Franstalige vacatures oningevuld. Met het akkoord van Di Rupo wordt het vereiste aantal tweetaligen zodanig beperkt, dat al deze vacatures meteen zullen ingevuld worden.
Intussen beschikken we ook over de actuele cijfers over de griffiediensten. Daaruit blijkt dat de nieuwe regeling (80/20 en 60/40 voor Koophandel) zou leiden tot een daling van het aantal Nederlandstalige griffiebedienden met maar liefst 159. Van de 302 Nederlandstalige personeelsleden zouden er amper 143 overblijven.
Uit de krant De Tijd van vandaag blijkt nu dat de Vlaamse onderhandelaars volkomen verkeerd werden voorgelicht door het Ministerie van Justitie. Het is volslagen onbegrijpelijk dat De Clerck zijn geklungel niet meteen laat rechtzetten en zelfs weigert te erkennen dat hij een fout heeft begaan. Blijkbaar gaat het om een politieke deal waar moeilijk nog aan te tornen is. Op de evidente eis van de advocaten om onmiddellijk over te gaan tot een werklastmeting (in plaats van over VIER jaar, met name drie jaar na de inwerkingtreding van het nieuwe systeem), weigert De Clerck in te gaan. We krijgen een gevoel van plaatsvervangende schaamte bij zoveel Vlaamse kruiperigheid.
Het Vlaams Belang treedt ook de andere vaststellingen bij van de Vlaamse advocaten: het akkoord ondergraaft de actuele wetgeving die Halle-Vilvoorde beschouwt als Nederlandstalig gebied. Door de Franstalige rechtbank bevoegd te maken voor de 54 gemeenten van BHV in plaats van de 19 Brusselse (op basis van het model-Maingain!) zetten de Franstaligen een enorme stap vooruit. Dit is een regelrechte dijkbreuk naar de juridische verfransing van heel Halle-Vilvoorde. En de aanwijzing van vijf Franstalige magistraten bij het parket van Halle-Vilvoorde versterkt deze verfransing en is bovendien een flagrante inbreuk op het territorialiteitsbeginsel.
Ook de regeling om automatisch in heel Vlaanderen van taal en rechtbank te kunnen wisselen, is nefast voor de goede rechtsbedeling. Tenslotte komen de drastische afzwakking van de tweetaligheidsvereisten in Brussel en de wettelijke voorrang voor de Franstaligen (altijd een Franstalige procureur en een Franstalige arbeidsauditeur) neer op een zware ondermijning van het tweetalig karakter van Brussel.
Conclusie: veel beter géén hervorming dan wat nu voorligt. De Vlaamse partijen moeten het Di Ruppo-akkoord afwijzen. Het Vlaams Belang roept overigens op om de absurde benaming Vlinderakkoord te vervangen door Strikakkoord, aangezien de Vlamingen overduidelijk gestrikt zijn.
Bart Laeremans Senator
0476 / 46 98 85
Bruno Valkeniers Voorzitter Vlaams Belang
Joris Van Hauthem Vlaams Volksvertegenwoordiger
-------------------
Diagonaal herlezen
Met dit optreden van wat gezegd wordt de staande magistratuur te zijn, wordt het bewijs geleverd, dat De Vlaamse Balie bestaat uit hoofdzakelijk goede advocaten : de slechte zijn uitgezuiverd, zitten in de Franstalige Balie of zitten in de kabinetten of in de Kamer We kunnen dat voornamelijk beoordelen aan de hand van hun resultaten : meer dan 100.000 bladzijden wetteksten in het Staatsblad per jaar waarin van alles en nog wat verschijnt dat meestal na korte tijd dient te worden verbeterd, hernomen of aangevuld. Maar meestal dode letter blijft, omdat geen kat er haar jongen nog in terugvindt.
Maar het is goed, dat er vrienden gemaakt worden tussen De Vlaamse Balie en het Vlaams Belang! Zo wordt nog maar eens bewezen, dat het Vlaams Belang geen partij is als een andere. Het is een partij met correcte, eerlijke, rechtlijnige en onwrikbare standpunten, waar anderen soms na verloop van lange jaren, schoorvoetend moeten aan toegeven.
Om slechts die twee te noemen : met deze unitaire Staat valt geen land meer te bezeilen, en er moet dringend ingegrepen worden in de toestroom van die massas vreemdelingen. Daarvoor past maar één remedie : de Vlamingen, zonder onderscheid van links of rechts, moeten baas worden in eigen land. Om de zaken niet nodeloos ingewikkeld te maken : de leuze Eigen Volk Eerst is daarin het duidelijkst.
Voor de volgende verkiezingen moet het dus voor iedereen duidelijk worden : wie niet voor het eigen volk is, is er tegen en steunt daarmee de vijanden van het eigen volk! Een tussensoort bestaat niet, net zo min als men maar een beetje zwanger en niet helemaal kan zijn!
Met de lauwen van de NV-A zal de keus eieren of joeng nooit gemaakt worden, omdat hun kopstukken zich te dicht bewegen bij de belgicisten die ten allen prijze Vlaanderen als wingewest en melkkoe willen blijven beschouwen. Het zijn Volksunionisten à la Schiltz, die Vlaanderen verkopen ter wille van een bord linzensoep!
Rechtse Zwitserse Volkspartij stevent af op grote winst
donderdag 20 oktober 2011 09:35
Volgens peilingen gaat de rechtse Zwitserse Volkspartij SVP zondag bij de verkiezingen een recordaantal stemmen halen. Dertig procent van de Zwitsers zegt op de partij te zullen stemmen.
Gevolgen voor regering De verwachte winst van de SVP heeft waarschijnlijk geen gevolgen voor de samenstelling van de regering. Het kabinet bestaat sinds de jaren vijftig uit dezelfde vier partijen, die de ministersposten verdelen.
Lees het interview met Oskar Freysinger, voorzitter van de SVP, deze week in Elsevier. 'Er mogen geen taboes zijn.'
Het zou voor het eerst in bijna honderd jaar zijn dat een Zwitserse partij zo veel steun verwerft bij parlementsverkiezingen.
De SVP heeft de afgelopen maanden campagne gevoerd om de immigratie in het Alpenland te beperken. Ze verzamelde tijdens de campagne 120.000 handtekeningen, ruim voldoende om een referendum over de immigratie af te dwingen.
Europese Unie Ook verlangt de SVP een kritischere houding ten opzichte van de Europese Unie, waarvan Zwitserland geen lid is.
Naast de groei van de Volkspartij, wordt er ook winst verwacht voor de socialistische SP. De liberale FDP verliest ten koste van de progressieve Zwitserse Groenen.
Minaretten en wapens Zwitserland trok eind 2009 internationaal de aandacht vanwege een referendum over een verbod op de bouw van minaretten (moskeetorens). Ruim de helft van de bevolking (58 procent) ging daarmee akkoord.
Ook mochten de Zwitsers zich eerder dit jaar in een referendum uitspreken over wapenbezit. De meerderheid besloot dat de wetgeving hetzelfde moet blijven, wat betekent dat Zwitsers de vrijheid houden om vuurwapens te dragen.
-------------------
Diagonaal herlezen
Nog drie keer slapen, en in de kous van de meeste Zwitsers zal de Sint een mooi cadeautje brengen waar de rest van Europa maar kan van dromen .
Niet zozeer naar dat wapenbezit bij ons moeten wij uitzien, maar vooral naar het terugdringen van de invasie-troepen uit de Moslim-landen.
Waar wij jaloers op zouden moeten zijn, is dat de Zwitserse Overheid al tot twee keer toe hun land uit de vernietigende gesel van twee wereldoorlogen heeft kunnen houden. Dat bewijst dat zij het bij het goede eind hebben gehad. Dat zij nu echter, aangaande de wilde immigratie, terug gefloten moeten worden, is een veeg teken aan de wand .De tsunami stoppen aan de grens, is een eerbare, maar waarschijnlijk hopeloze bedoeling, als de rest van Europa niet volgt.
Maar wat wilt U : bij ons, en nergens anders, bestaat er een bindend referendum op volksinitiatief. Is niet democratisch, zeggen onze Grote Geesten .
Hoelang nog moeten wij ons als slaven en onderworpenen blijven gedragen? Vlaanderen koos voor RECHTS, en zal straks LYNX geregeerd worden .Rechtvaardigt zulks geen volksopstand? Volksopstanden zijn de laatste tijd toch immers in? Op straat komen met sociale eisen, zoals die andere relschoppers, om dan een zwenking naar rechts te maken, en zelfbestuur te eisen?
Ache : wij hebben geen Willem Tell meer in onze rangen, maar platbroeken (zoals in de NMBS-directie) die alleen rijden voor eigen rekening .Uitzondering gemaakt misschien voor Grote Geesten die, wat meer is, meteen rijden voor Parijs ..
De Bende van 8-2 = 6 + 1 = 7 doen de rest .De ZevenDwergen met hun Witsneetje in het Koninklijk Paleis : ze hebben niet alleen To-verkracht, wat niet zo erg is, maar ze hebben vooral de Vlamingen verkracht, en dat is onvergefelijk!
Mise en platop 20/10/2011 12:22:27
Gepeperd en gezouten, opgediend op 21/10/2011 17:46:52
Guy Verhofstadt, Daniel Cohn-Bendit, Isabelle Durant, Andrew Duff en Sergio Cofferati zijn Europarlementsleden en de stichters van de Spinelli-groep, een netwerk van Europese federalisten. "De Europese Commissie onder leiding van Barroso moet meer macht krijgen ten nadele van de Europese Raad van Herman Van Rompuy", schrijven ze aan de vooravond van een cruciale Europese top. "Europa moet een federale sprong voorwaarts maken."
Mensen maken zich elke dag meer en meer zorgen over het onvermogen van Europa om de huidige crisis op te lossen. Ze hebben gelijk. Zoals het vandaag werkt, werkt het niet. Hoog tijd dus om diegene die nog in de intergouvernementele droom geloven, wakker te schudden met een duidelijke boodschap. De euro zal niet kunnen overleven wanneer elke lidstaat hardnekkig zijn eigen economische en budgettaire politiek blijft volgen. Maandenlange onderhandelingen tussen staatshoofden en regeringen brengen geen concrete resultaten. Wat tot nu toe is besloten, is op zich niet min, maar een gemeenschappelijke munt kan nu eenmaal niet beheerd worden via zeventien verschillende economische beleidslijnen. Het heeft steeds meer weg van het zoeken naar de kwadratuur van de cirkel. Sinds 2008 zijn er zeker belangrijke besluiten genomen. Maar door de vele aarzelingen zijn die te laat gekomen en hebben ze niet de impact die ze eigenlijk verdienen. Dat heeft het zogenaamde plan van 21 juli al aangetoond.
De eurozone heeft echte politiek-economische, budgettaire en fiscale instrumenten nodig. Het is overduidelijk dat het ondersteuningsplan voor Griekenland op korte termijn moet worden aangepast en afgestemd op de huidige Griekse economische situatie. Het zal tijd kosten om Griekenland terug op de rails te zetten. Ten eerste blijft de publiek sector ernstig in gebreke. Maar om de schuldenlast draaglijk te maken, is het nodig dat de privésector die mee draagt. Daarnaast is een gecoördineerd en transparant Europees herkapitaliseringplan voor de banken nodig. Zonder vertrouwen tussen de banken is de financiering van de reële economie onmogelijk. Tot slot is dit plan onuitvoerbaar als men onverantwoordelijk blijft omgaan met publieke middelen. De heropbouw van een moderne Griekse natie zal zeker botsen met machtige privébelangen die momenteel vrijgesteld zijn van belastingen. Om dit proces op de beste manier en in het belang van iedereen te begeleiden, moet de EU dus een geloofwaardig plan voorleggen dat fraude en belastingontduiking bestrijdt, in het bijzonder het bankgeheim en belastingparadijzen.
Top van de ijsberg De Griekse crisis is helaas slechts een deel van de top van de ijsberg. Zo is er verder de obligatiecrisis die meerdere landen in de eurozone treft. Het Europees Fonds voor Financiële Stabiliteit (EFSF) is eindelijk operationeel. Maar de recente gebeurtenissen hebben aangetoond dat een dergelijk mechanisme niet kan werken met zeventien nationale procedures. Het is nodig dat de EU middelen krijgt om snel te reageren, dat ze een echt Europees Monetair Fonds (EMF) krijgt, met meer kapitaal, een hogere leencapaciteit en waar beslissingen niet met consensus maar met een meerderheid kunnen genomen worden.
Maar voorkomen is beter dan genezen. Daarom zal de EU uiteindelijk zichzelf moeten voorzien van een Europese obligatiemarkt die wordt gevoed door euro-obligaties, uitgegeven door een Europees Schuldenagentschap. Men zou dan deze euro-obligaties uitgeven binnen de grenzen van het Stabiliteits- en Groeipact. Meer bepaald zou de schuld tot 60 procent gemeenschappelijk beheerd worden. Wat de obligaties op die schuld erg sterk zullen maken. De schuld die landen boven de 60 procent hebben, moet dan nationaal beheerd worden. Gezien obligaties op die extra schuld duurder zullen zijn, zal dat landen meer dan ooit aanzetten om hun schuld te verminderen tot de Maastrichtnorm.
Evenwicht Pure begrotingssaneringen riskeren de Europese economie echter te verzwakken, uitgerekend op het moment dat men dringend uit de crisis moet geraken en de economie opnieuw moet groeien. In tegenstelling tot de Verenigde Staten, is Europa een gebied waar men spaart. Dat zou men kunnen gebruiken om een groot pan-Europees investeringsplan voor de modernisering en de ecologische transformatie van de Europese economie te financieren. Dankzij de oprichting van investeringsobligaties, of project bonds, zou de EU infrastructuren kunnen financieren voor onderwijs, onderzoek, duurzame energie, transport en telecommunicatie. Investeringen die noodzakelijk zijn voor een betere en duurzame toekomst. Deze inspanning zal men moeten versterken met een meer autonome Europese begroting, gedeeltelijk gevoed door de belasting op financiële transacties. Tegelijk moet er een Europees Groeipact opgesteld worden met strikte en ambitieuze convergentiecriteria inzake fiscaliteit, pensioenen, werk en lonen. Kortom, we moeten een evenwicht vinden tussen investeringen en sociale samenhang, een evenwicht tussen vragen van werkgevers, werknemers en jongeren.
Om al deze doelstellingen te halen, moet de Europese Unie werk maken van een stevig en democratisch economisch beleid. Alleen de Europese Commissie heeft deze legitimiteit en is in staat om het algemeen belang te garanderen. Daarom zou men eraan kunnen denken de functies van de voorzitter van de Europese Commissie en de voorzitter van de Europese Raad samen te voegen. De voorzitter van de Europese Commissie vertegenwoordigt meer het algemeen belang, alleen al vanwege zijn parlementaire benoeming. Daarnaast moet een minister van Financiën van de eurozone aangesteld worden. Hij of zij moet dan de Eurogroep leiden en zich omringen met een groep van commissarissen die verantwoordelijk zijn voor de economische politiek. Bovendien moet deze Europese minister dan de eurozone en haar lidstaten vertegenwoordigen in internationale financiële organisaties.
De democratisering van het economisch beleid is geen luxe, maar een noodzaak. Gezien het belang van de economische en sociale beslissingen die men moet nemen, moeten de Europese beleidsmakers verslag uitbrengen. Alleen dankzij de invoering van een grensoverschrijdend publiek debat wordt het mogelijk om rekening te houden met grensoverschrijdende problemen. In dit opzicht is een aan de Europese Raad toevertrouwd 'economisch bestuur' een aberratie.
Tijd voor verandering Sommige voorgestelde hervormingen kan men bereiken via bestaande verdragen. Voor andere is er een herziening van de verdragen nodig, al was het maar om de nodige links te regelen tussen het federale hart van de Europese Unie en die de landen die uitgenodigd zijn om op een dag toe te treden.
Dit is misschien een moeilijk debat. Het is in elk geval een grote uitdaging. Toch is ze minder moeilijk en minder groot dan tien jaar geleden, toen we het project van het Grondwettelijk Verdrag hebben gelanceerd. De Europese burgers zijn zich er vandaag meer dan ooit van bewust dat de lacunes van het Europese beleid stilaan de euro en de EU zelf bedreigen. De ondergang van beide is iets wat erg weinig Europeanen willen. Het is tijd voor actie, voor verandering. Wij zullen er dan ook alles aan doen om een sterkere en meer democratische Unie uit te bouwen. Omwille van de toekomst van ons continent
-------------------
Diagonaal herlezen
Ach het is een oud zeer met oude bekenden : Cohn-Bendit, de pederast, Isabelle Durant, die Zaventem wilde liquideren en alleen DHL kon doen vertrekken, samen in een duivelsverband met het Liegebeest . Met qie men verkeert, wordt men vereerd!
En toch blijft de stem van Philp Claeys (Vlaams Belang) en van Nigel Farage van doorslaggevend belang : Europa moet het Europa der Volkeren worden, en niet het Europa der Technocraten. Wat meer is : Europa moet beperkt blijven tot Europa zelf, met streng beveiligde en bewapende buitengrenzen. En, indien mogelijk, na het her-invoeren van de binnengrens controles (zodat de bewegingsvrijheid van criminelen en andere avonturiers enigszins beperkt wordt), het herstel van de eigen nationale munten. Uitzondering : Vlaanderen krijgt dezelfde munt als Nederland en misschien zelfs Duitsland, al zal de mark misschien wel wat vreemd aandoen bij de aanvang WalloBruks kan dan gerust de Fr.FR. aannemen, die is daar licht genoeg voor.
Grenscontroles tussen de Europese landen is betrekkelijk eenvoudig : het is een kleine moeite om computers in te zetten, die nummerplaten lezen en/of fotos maken van de inzittenden Mits deze controle-posten mobiel zouden zijn, kan geen enkele crimineel of ongewenste vreemdeling zich nog veilig voelen. Maar dan moet eerst de sacrosante privacy-bescherming opgeheven worden. En moet er kunnen ogenblikkelijk en zeer drastisch opgetreden worden, ook bvb tegen niet-verzekerde voertuigen, gestolen voertuigen, enz Het zou, in voorkomend geval, wel eens kunnen, dat na verloop van tijd, de wegen weer wat minder vol zouden zitten .
Blijft te onderzoeken, eenmaal zover, naar een oplossing van het enigma van ; Wie zal de controleurs controleren?
Als halve Italiaanse staatsburgers, komen wij regelmatig voorbij aan de Zwitserse grenzen : eenmaal s jaars betalen wij ons wegen-vignet en worden vervolgens nooit meer lastig gevallen. Onze Pappenheimers kennende, denken wij dat hun Ministerie van Binnenlandse Veiligheid al lang onze planeet heeft gelezen : er komt alleen een wantrouwige blik naar de 3de of de 4de persoon die desgevallend met ons mee is. Een van de vele cameras zal ons intussen wel gescreend hebben. Of als onze Nero een beetje al te nadrukkelijk met bliksemnde witte tanden uit het zijraam hangt. Heeft men daar niet graag voor dealtijd aanwezige drugshonden.
Mise en platop 20/10/2011 16:32:06
Gepeperd en gezouten, opgediend om21/10/2011 16:46:45
Groot alarm: een Amerikaanse popzangeres die alleen onder de voornaam Beyoncé bekend is (terwijl ze voluit Beyoncé Giselle Knowles heet), heeft danspassen gepikt van Anne Teresa De Keersmaeker en in een videoclip verwerkt, zonder iets te vragen. De reactie van de bekendste Vlaamse (of moet ik in haar geval zeggen: Belgische) choreografe is dubbelzinnig. Enerzijds voelt ze zich vereerd en lijkt dit een teken van erkenning. Anderzijds laat ze Beyoncé weten dat er protocols bestaan, en dat zulke handelingen gevolgen hebben. Meisje is dus stout geweest, meisje moet in de hoek en zal de rekening gepresenteerd krijgen.
Zonder twijfel is Anne Teresa De Keersmaeker een mijlpaal in de geschiedenis van de moderne dans, daarover gaat de discussie niet. Wel bemerk ik een latent superioriteitsgevoel van de hoogcultuur t.o.v. de populaire cultuur. De eerste manifesteert zich als experimenteel, vernieuwend, origineel, doordacht, intensief, diepzinnig. Van daaruit wordt de tweede geëtiketteerd als mainstream, inspiratieloos, entertainend, oppervlakkig, commercieel.
Een groot deel van De Keersmaekers discours omtrent Beyoncés zogenaamde misstap draait rond dat moreel-intellectueel superioriteitsgevoel. Er is een onbaatzuchtige kunst die creëert en met de diepere levensinhouden omgaat, en er is een lucratieve amusementsindustrie die maar wat aanmoddert. Op een dansvoorstelling van Rosas werken onze hersenen op volle toeren en stokt onze keel, een clip van Beyoncé is slechts oppervlakkig volksvermaak. De grote choreografe schudt meewarig het hoofd en constateert vervolgens het grote gelijk van de avant-garde: Now that I see Beyoncé dancing it, I find it pleasant but I dont see any edge to it. Its seductive in an entertaining consumerist way. Terwijl de kunst van De Keersmaeker, met alle respect, zich tot een elite richt met een hoog zelfknuffelgehalte,- mensen die nu eenmaal Rosas nodig hebben om in interessante gesprekken te tonen hoe gecultiveerd ze wel zijn.
Ik zou daarbij ook het lelijke woord establishment kunnen gebruiken, maar ik zal me beperken tot de vaststelling dat het zogenaamde materialisme en de diva-allures van Beyoncé Knowles wortelen in de sociale ambities van een Texaans, cultuurloos low middle class gezin, terwijl barones Anne Teresa De Keersmaeker binnen de cocon van het Vlaams-Belgische subsidiecircuit is groot geworden. Haar uitgangspunt is, dat de overheid Cultuur met een grote C financieel moet in leven houden omdat de samenleving anders mentaal verkommert, terwijl Beyoncé gewoon op de markt is gaan staan en naast zichzelf ook nog parfums verkoopt. Ik stel gewoon de clash tussen twee werelden vast.
Binnen dat cultureel establishment was er groot begrip voor de houding van De Keersmaeker, al klonk het hier en daar ook wel dat dit ontmaskerde plagiaat een mooie publiciteit oplevert. Wat ik in de discussie mis, is de cultuurfilosofische pointe: wat betekent plagiaat nu eigenlijk, en bestaat er zoiets als intellectueel eigendom?
In België waakt hoofdzakelijk de auteursvereniging SABAM over de rechten van de kunstenaar. Afgezien van de gerechtelijke dossiers die tegen deze vereniging lopen wegens financieel gesjoemel, en het feit dat ze een pyramidale ledenstructuur kent (waar alleen de top geld terug krijgt, en de onderlaag vooral bijdraagt), is er al jarenlang kritiek omwille van de repressieve stijl en de nultolerantie die ze hanteert jegens bijvoorbeeld muziekliefhebbers die eens een blaadje muziekpapier copiëren. Ook de gretigheid waarmee ze in alle delen van het publieke én privé-domein ingrijpt om billijke vergoedingen te innen (zoals voor een radio die in de werkplaats van een garagist galmt, of de heffing op blanco-CDs waarop u waarschijnlijk toch beschermd werk gaat branden) wekt veel kwaad bloed.
Fundamenteel echter is SABAM een dinosauriër, een levend fossiel in een wereld waar ideeën, beelden, teksten steeds sneller circuleren. Intellectueel eigendom is in onze cultuurgeschiedenis altijd al iets problematisch geweest. Originaliteit is in se een belachelijk fetisj. Hoeveel keer is het thema van Don Juan vanaf de renaissance tot heden overgenomen en doorgegeven, zonder copyrightperikelen? Moet een onderzoeker de nazaten van Einstein toestemming vragen om de relativiteitstheorie te mogen gebruiken?
In de 21ste eeuw is het begrip auteursrecht gewoonweg onhoudbaar, omdat ten eerste de massaculturele participatie een feit is, vooral dankzij het internet, en omdat de technologie zich buitengewoon leent tot copiëren, verveelvoudigen, maar ook spiegelen en vervormen. De schemerzone tussen copie, plagiaat, referentie, citaat en bewerking wordt steeds breder. Zelfs een plagiërende student met een thesis vol copy-pasts is iemand die ideeën doorgeeft en aan cultuurspreiding doet. Waarom hem buizen?
Vandaag leven we in een bad, door filosofen intertekst genoemd, waarvan slechts het schuim aan de oppervlakte zichtbaar is als cultuur. Vanonder stroomt alles door elkaar, waardoor er telkens nieuw schuim ontstaat. Ideeën moeten kunnen bewegen om gerecycleerd te worden. Het vermogen tot imiteren, absorberen, copiëren, parafraseren, permuteren,... is zelfs een maat voor de mentale fitheid van een samenleving. Beschermde ideeën zijn dode ideeën. De toekomst is aan de dilettant en eclecticus, iemand die weet te shoppen en te zappen, het bestaande combineert en synthetiseert. We hebben de mond vol over horizontale communicatie, de kennismaatschappij en de netwerkcultuur, maar dan moeten we niet flauw doen over het uitwisselen en doorgeven van wat de moeite waard is.
Goede ideeën verdienen om overgenomen te worden. Of om het met Anne Teresa te zeggen: Beyoncé heeft een goede smaak, chapeau. De Keersmaeker zou dan toch ook moeten erkennen dat ideeën die zelf ergens anders vandaan komen, niet kunnen ontvreemd worden. Als een auteur een roman schrijft, zijn roman, dan resoneert heel de wereldliteratuur daarin mee (ik hoop het voor hem), maar ook de boodschappenlijstjes van zijn vrouw en de teksten van La Esterella. We zijn maar deeltijdse, fragmentaire wervels van een enorme chemie. Het is de grote verdienste van de popcultuur dat ze die intertekst ten volle erkent en beleeft, ook al zit ook zij uiteraard in de greep van het auteursrechtenspook, de managers, productiehuizen en CD-labels.
Respect dus voor grote vernieuwers en hun vermoeienissen, maar evenzeer voor pikkedieven als Beyoncé, die moeiteloos rythm & blues, hiphop, soul, Brigitte Bardot, Andy Warhol, Rwigyy, Diana Ross en... Anne Teresa De Keersmaeker in elkaar klutst. Ik pleit dus voor meer copycat, én natuurlijk ook voor speurzin die de draadjes ontrafelt en stamlijnen traceert. Dat is gewoon een opgave voor de betere journalistiek. Zoals het geld moet rollen in de economie, moeten ideeën van eigenaar kunnen veranderen in de culturele wereld,- dat is een bewijs dat het goed gaat. Beyoncé Knowles brengt dus goed nieuws, ze is een spons die het goed kan uitleggen, en ze heeft mijn volle sympathie.
-------------------
Diagonaal herlezen
Eindelijk een schijnwerper op deze problematiek.
Alles wat op het Internet verschijnt, staat gelijk met verschijnen op straat : zichtbaar voor iedereen, en te gebruiken door iedere voorbijganger. Tenzij het achter een winkelruit ligt, in een verkoopstalletje hangt of er iemand bij staat die geld vraagt. Alhoewel er ook vaste gebruiken zijn : dat fris vrouwpersoontje dat met wiegende heupen voor U loopt op het voetpad, is geen publiek bezit. Noch zo dat oud dametje, dat als een kerstboom met juwelen behangen U tegemoet komt, vrolijk zwaaiend met haar handtas waarschijnlijk overlopend van kredietkaarten en veel cash geld. Wat een normaal mens tegenhoudt, is zijn opvoeding, zijn geweten, en ook wel een beetje veel wetten en nog meer praktische bezwaren.
Als iemand de term Vlinderfluisteraar gebruikt, naar analogie met de paardenfluisteraar zal geen kat dat goed- of afkeuren. Wie Vlinderakkoord vervangt door Strik-akkoord is een goede taalvirtuoos. Maar als ik dat schrijf, en daarbij beweer dat het mijn vondst is, ben ik een valsspeler. Spreken van een strik-akoord zonder daarbij te vermelden dat dit uit de koker komt van iemand van het Vlaams Belang, is geen heiligschennis, maar alleen zeer onbeleefd. Al zal die vondst in de kortste keren gemeen goed geworden zijn, doordat ze hopelijk zoveel op het Internet verschijnt .
Zoals het geld moet rollen in de economie, moeten ideeën van eigenaar kunnen veranderen in de culturele wereld,- dat is een bewijs dat het goed gaat.
Toch niet helemaal akkoord, Johan! Mijn geld moet niet onvergoed in Uw zakken rollen, en omgekeerd .Al moet geld ander geld kunnen doen rollen. Gewoon een kwestie van elementaire beleefdheid!
Wij bloggers, geven ideeën door, en doen dus aan cultuurspreiding ..zonder ons daarbij ook maar één Eurocent te verrijken
Voilà : zo moet het zijn! Niet de relschoppers zijn in fout, maar de politie! De vraag stellen wat die Griekse Groene Geit (de onschuldige vrouw die inhet gelaat werd geschopt) hier was komen zoeken, anders dan herrie, werd niet en nergens gesteld : Oom Agent moest maar op zijn ogen hebben laten uitkrabben! Daarvoor immers wordt hij betaald!
Van wat die brutale Griekse dan wel leeft? Waarschijnlijk van een of andere uitkering die ze nu dreigt kwijt te spelen .
Zo staan onze ministers op de eerste rij, om onze maatschappij naar de knoppen te helpen : het schorremorrie wordt beschermd, en de Politie die probeert de orde te handhaven, wordt afgekamd. Verwonderlijk : dat gebeurt helemaal niet als deze op Vlamingen klopt : dan is het, zelfs bij vreedzaam wandelen of aanwezig zijn waar het establishment dat niet graag ziet : de politie moet haar werk doen. Zelfs als ze daarbij op schandalige wijze haar boekje te buiten gaat.
-----------------------
Turtelboom niet te spreken over geweld tegen indignados
Minister van Binnenlandse Zaken Annemie Turtelboom (Open Vld) is niet te spreken over het buitensporige geweld van een Brusselse agent tegen een jonge Griekse indignados-demonstrante vorige week.
Zij kreeg geboeid en neergezeten een trap vol in het gezicht. "Dit werpt een blaam op het imago van de Belgische politie", zei Turtelboom woensdag in de Kamer.
Groen! -Kamerlid Stefaan Van Hecke vroeg de minister woensdag naar een reactie op het voorval. Het groene parlementslid toonde zich verontwaardigd, maar waarschuwde voor veralgemeningen. Eén rotte appel kan het imago van de hele politie immers vertroebelen, vreest hij.
"Ik ben het volledig met u eens dat de daad van een agent niet op conto van alle ander politiemensen geschreven kan worden", antwoordde Turtelboom. Ze wees erop dat het gedrag van de betrokken agent "echt haaks staat op de filosofie van het genegotieerd beheer van de openbare ruimte", de normale aanpak bij demonstraties.
De minister onderstreepte ook dat de politiezone Brussel-Noord de agent meteen geschorst heeft in afwachting van een gerechtelijke procedure. Er loopt ook een disciplinair onderzoek, waaruit moet blijken hoe de collegas van de betrokkene op het moment van de feiten gereageerd hebben.
Van andere feiten van buitensporig geweld tegen de indignados heeft Turtelboom momenteel geen weet. Wel merkte ze nog op dat de politie met de indignados contact heeft opgenomen om overleg te plegen over het incident en om verontschuldigingen aan te bieden. "Ik denk dat dat ook zo hoort", besloot ze.
-------------------
Diagonaal herlezen
O Ja : over de schade die deze lieverdjes aangericht hebben in de Universitaire lokalen waar ze gastvrijheid genoten? Geen vragen! Over aanhoudingen van raddraaiers? Geen vragen! Achtergrond-interviews ? Geen gezien! Bedoeling van deze marsen, buiten onrust zaaien? Moet verborgen blijven.
Want de idee moet rijpen, dat net zoals in de Arabische landen, er iets moet veranderen. Wat? Zullen we wel zien. Zoals we dat kunnen zien in Egypte, waar de rust een beetje is terug gekeerd : de Moslim Broederschap verstrakt de teugels, de sharia wordt strenger toegepast. Het beetje Koptische Christenen dat is overgebleven, wordt vermoord of het land uitgejaagd
En onze Grote Geesten? Die zijn, net als Mr Scrooge bij Charles Dickens, met hun en onze geldzaken , die ze zelf in de war hebben gebracht, bezig. Geen tijd om de 5de Colonne in te dijken of onder controle te brengen .
Anders gezegd : als het hun tijd maar blijft duren .
Ik schrijf Choekie, maar bedoelde eigenlijk Sjoeie, de troetelnaam van het Franse chouke.. De lieveling van de Rode Meute die alles gratis belooft . Op voorwaarde dat t goed opbrengt! De ware aard van het beestje is eindelijk boven gekomen : Lynx lullen en rechts zakken vullen .
----------------------
De grote blunder van Chokri
19/10/11, 07u34
Door gratis drankbonnen te beloven degradeerde PukkelpoporganisatorChokri Mahassine de fans tot anonieme consumenten, stelt freelance-journalist Karl Van den Broeck.
·Wat er op 18 augustus en de dagen na de Pukkelpopramp in en rond Hasselt gebeurde, was hartverwarmend. Via Twitter en Facebook boden buurtbewoners slaapplaatsen aan aan de doorweekte jongeren die vaak totaal ontredderd waren. Ongeruste ouders konden via een retweet van een berichtje van hun kinderen, toch weer gerust naar bed. Er werden spontaan carpooldiensten georganiseerd. Wasmachines werden ter beschikking gesteld om de in modder gedrenkte kleren weer schoon te krijgen. In tijden waarin egoïsme hoogtij lijkt te vieren, was deze spontane solidariteit een lichtpuntje.
Er waren nadien wel een paar mensen die hun ticket terugvroegen, maar een echt issue werd het niet. Nergens verschenen er berichten als zouden de gedupeerden zich verenigd hebben om Pukkelpop voor de rechter te dagen. Het gros van de festivalgangers was met zijn gedachten meer bij de slachtoffers dan bij zijn eigen portemonee. Eten en drinken En dan begaat Chokri Mahassine de blunder van zijn leven. In een persmededeling kondigde hij eergisteren aan dat wie een dagticket kocht voor de rampeditie voor 25 euro drank- en eetbonnen krijgt voor de volgende edities. Wie een combiticket heeft, mag voor 50 euro eten en drinken.Op Twitter en Facebook liepen al snel berichten binnen van mensen die de compensatie maar wat te minnetjes vonden. Pukkelpop zou geld genoeg hebben om iedereen te vergoeden. Drank en eten kosten de organisatie sowieso niets. Waarom is de compensatie zo laag? Het woord 'schaamteloos' viel al snel.
Een advocaat in Gazet van Antwerpen haalde er zelfs artikel 1184 van het Burgerlijk Wetboek bij. Festivalgangers kunnen per aangetekende brief de volledige som terugvragen en bij een negatief antwoord kunnen ze naar de vrederechter stappen. Chokri Mahassine heeft met deze compensatieregeling de Pukkelpopfamilie opnieuw versplinterd tot zo'n honderdduizend individuele, anonieme consumenten. Hij spreekt hen aan op hun financieel kapitaal en niet op hun sociaal kapitaal. Daarmee bewijst hij dat er niets alternatiefs meer is aan Pukkelpop en de zogenaamde alternatieve muziekscène. Pukkelpop is platte commercie, ook al treden er groepen op die luidkeels beweren dat ze de mensen een geweten willen schoppen.
Socio's Het had ook anders gekund. Chokri Mahassine kreeg vlak na de ramp een pientere suggestie van de Limburgse afdeling van het ACW. Die vermoedde toen dat veel festivalgangers akkoord zouden willen gaan met het omzetten van hun ticket in een aandeel van een nieuwe 'Coöperatieve Onderneming Pukkelpop'. Zo zou een groot deel van de 9 miljoen in kas blijven. Dat geld is noodzakelijk om Pukkelpop ook in 2012 en de volgende jaren te blijven organiseren.
"In een coöperatieve heeft elke aandeelhouder evenveel stemrecht. Dat verhoogt dus de betrokkenheid en de participatie van de aandeelhouders. Die kunnen ook voordelen krijgen, zoals een korting op volgende festivals of desnoods enkele gratis consumpties. De coöperanten gaan ook mee bepalen welke sociale en milieu-impulsen verder zullen groeien."
Het voorstel van het ACW sluit perfect aan bij de tijdsgeest. Ook David Van Reybrouck doet voor zijn G1000-burgertop een beroep op duizenden (hopelijk tienduizenden) onafhankelijke burgers. Hij wil zich niet laten 'kopen' door bedrijven of sponsors. Cynici die beweren dat zo'n coöperatieve geen slagkracht heeft, moeten het voorbeeld van FC Barcelona voor ogen houden. De beste voetbalclub ter wereld is eigendom van meer dan honderdduizend Catalaanse gezinnen: socio's. En ook Barrack 'Yes We Can' Obama dankt zijn verkiezing aan een fijnmazig systeem van crowdfunding.
De socio's van Pukkelpop hadden ook met honderdduizend kunnen zijn. Met 'hun' 9 miljoen hadden ze niet alleen Pukkelpop kunnen redden, ze hadden het festival ook opnieuw aansluiting kunnen doen vinden bij zijn oude roeping: een festival dat tegen de stroom wil ingaan.
Pukkelpop ontstond als een initiatief van een lokale jeugdbeweging. Het werd een filiaal van Live Nation, net als grote broer Rock Werchter. Live Nation is 's werelds grootste concertorganisator. Progressieve Schueremans Op 7 juli 1979 voerde wijlen Jacky Huys een dan nog jonge Hermans Schueremans op in De Morgen. In progressieve speling. Schueremans zegt dat hij zich niet wil verkopen aan de commercie en benadrukt vooral zijn maatschappelijk engagement. Zo wijst hij erop dat de "ontevreden jongeren" aan wie hij rockoptredens verkoopt met de eventuele winsten "politieke acties" financieren. "Wat wij in ieder geval niet doen", zegt hij, "is zoals de grote promotoren afgaan op namen, ons alleen afvragen hoeveel volk er zou kunnen op afkomen." Aan ophouden dacht Schueremans echter niet in 1979. "In het circuit blijven staan, blijven nieuwe trends volgen, blijven met jonge mensen werken is voor mij een levensnoodzakelijke remedie tegen arrivisme", besluit hij het gesprek.
Misschien moet Chokri Mahassine maar eens vaker naar Herman Schueremans luisteren. De oude dan. Op de suggestie van ACW-Limburg kwam destijds geen reactie van de festivalorganisatie.
-------------------
Diagonaal herlezen
Ook in dit verhaal vindt men de klassieke Lynxe heilsleer terug : zich in de kaas wurmen van iets dat marcheert, via de politiek het laken helemaal naar zich toe trekken, om dan na enkele tijd, ten gevolge van de eigen onbekwaamheid of de eigen graaicultuur (meestal een combinatie van beide) de boel te laten verzieken tot die verruïnueerd geraakt en kapot gaat. Waarbij steevast de schuld aan uitwendige factoren wordt toegeschreven. Waarna men mordicus wil terugvallen op de klassieke Lynxe hangmatcultuur waar men de anderen voor zich laat werken.
De Broederschap van elkaar de rug krabben gaat dan ook slechts zo lang mee, tot er een foutje wordt gemaakt, men ergens uit de gratie geraakt, of teveel afgunst opwekt, waarna de Broederschap zich, zonder overgang, ineens als vraatzuchtige wolven begint te gedragen die bloed hebben geroken. De schuldige wordt dan in de kortste keren verscheurd tot en met de algehele vernietiging.
Maar als de poppetjes beginnen dansen, wordt algauw de vuile was buiten gehangen .Hilde Claes vecht nu al voor haar naakte bestaan .God Stevaert is te beschaamd en misschien wel te beschaamd na zijn hoeren-ervaring, om nog onder de mensen te komen .
Neen, voor het Hasseltse gezellige socialisme , net als voor geldaftroggelarijmet festivals, zit er niet veel toekomst meer in .Tijd misschien om het Heilg Paterke van Hasselt weer uit de mottenballen te halen?
