.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

donderdag 27 oktober 2011

Marine Le Pen,

Straks opvolgster van Graaf Sarkozy?

-------------------

Niets te zien met wat volgt. Maar het laatste interview met Marine Le Pen op RTL spookt nog steeds door mijn hoofd : zij wil de Franse Frank terug invoeren,  de Eu is volgens haar larie en apekool, en Frankrijk moet voorbehouden blijven eerst aan de Fransen! Enfin : het Credo van een eerlijke vrouw, die voor hetzelfde geld als eerlijke Flamingante had kunnen geboren worden!

Kan ik dus inkomen. Chapeau zelfs! Al moet Napoleon wellicht ook dergelijke gedachten gekoesterd hebben. Als Madame zich maar kan beheersen, om zich niet al te veel buiten haar eigen landsgrenzen te gaan bemoeien : seffens sluit ze een of ander bilateraal akkoord, en is onze eigen hoofdstad foetsie zonder dat we iets daarvoor in de plaats gekregen hebben, tenzij dat we af zijn van dat armlastige Wallonia….

Voor de liefhebbers : zie

http://www.youtube.com/watch?v=Pe32Fuad-pk&feature=player_embedded

----------------------

De Duitse ommezwaai

Carsten Brzeski − 26/10/11, 07u57

Carsten Brzeski legt uit dat Angela Merkel begrepen heeft dat de Duitse toekomst in Europa en in de monetaire unie ligt. Brzeski is senior economist bij ING Belgie.

Angela Merkel heeft een dikke huid. Sinds het begin van de Europese schuldencrisis heeft zij veel kritiek te slikken gekregen. Te aarzelend, te nationalistisch, te veel nee's, te reactief en te weinig visie. Een tijd lang leek het als of Merkel bij de spagaat tussen nationale en Europese belangen het evenwicht kwijt was en een politieke shock had gekregen. Inmiddels staat Merkel er weer en zoekt zij de vlucht vooruit.

Als de regeringsleiders van de eurozone er vanavond uitkomen en hét grote masterplan op tafel ligt, zal men de hand van Angela Merkel duidelijk herkennen. De remmende houding heeft plaats gemaakt voor een actievere, meer vormende rol. Is Merkel nu een wervelende Europeaan geworden, die later in de geschiedenis in een adem wil worden genoemd met haar grote mentor Helmut Kohl?
Nee. Angela Merkel is veel berekender dan Kohl. Ook speelt bij haar het Duitse schuldgevoel van na de oorlog een minder belangrijke rol.

Het Duitse Europabeleid wordt niet alleen meer bepaald door het hart, maar meer nog door de portemonnee. Voor Merkel is het daarom eigenlijk een voordeel dat de schuldencrisis inmiddels veel verder gaat dan Griekenland. De Duitsers hebben recent gevoeld dat ook zij niet immuun zijn voor de schuldencrisis. In het hele eerste jaar van die crisis zag de Duitse economie eindelijk weer de bloeiende landschappen waar ze zo lang op had gehoopt. Schuldencrisis in Griekenland? Kan ons niet schelen. In Ierland en Portugal? Vervelend, maar niet zo erg. Deze landen zijn toch niet belangrijk voor de Duitse export. Maar toen Frankrijk en Italië in de zomermaanden dreigden in het schuldenmoeras te verdwijnen, was het opeens afgelopen met de Duitse zelfverheerlijking.

Stemmingsverandering
De afkoelende economie en het besef dat de crisis groter is dan Griekenland, hebben Merkels vaste overtuigingen aan het wankelen gebracht. De harde taal van een jaar geleden, toen een reddingsactie alleen het 'ultima ratio' mocht zijn, is veranderd in pro-Europese taal zoals 'als de euro faalt, dan faalt Europa'. Dit heeft ook te maken met een stemmingsverandering van de Duitse bevolking. Waar de Griekse reddingsacties nog op veel weerstand stuitten, komt er nu steeds meer steun voor een brede Europese reddingsactie. De gemiddelde Duitser en lezer van de Bild-Zeitung voelde (en voelt) er niet veel voor om de 'Griekse uitvreters' de zuurverdiende Duitse belastingcentjes in de mond te gooien, maar hij begrijpt zo langzamerhand wel dat de hele eurozone belangrijk is voor de Duitse welvaart. Er is op dit moment nauwelijks nog een kritisch geluid in de Duitse media te horen over het al dan niet opzetten van reddingsacties, alleen maar over hoeveel deze dan wel zullen kosten.

Angela Merkel heeft begrepen dat de Duitse toekomst in Europa en in de monetaire unie ligt. Ze kan dus beter haar stempel op de monetaire unie zetten, dan de kat uit de boom kijken. Angela Merkel zou natuurlijk Angela Merkel niet zijn als haar bekering, en de pro-Europese vlucht vooruit opeens met een sneltreinvaart zou komen. En begrijpelijk. Merkel weet dat ze de Duitsers en haar eigen politieke achterban op de weg naar meer Europa niet mag verliezen.

Waarschijnlijk zal ze daarbij minder rekening houden met haar liberale coalitiepartner, die toch al bezig is met politieke zelfvernietiging en dreigt in de onbeduidendheid te verdwijnen, dan met de Beierse christendemocraten. Zonder die Beierse tak geraakt ze namelijk nergens, maar juist Beieren weerspiegelt het Duitse buikgevoel - tegen teveel macht voor Brussel of een 'transferunie'. Duitsland zal dus kleine stapjes nemen om dit buikgevoel niet aan te spreken.

Steeds meer Europa, maar toch dammen opwerpen tegen de onvoorwaardelijk transferunie. Het blijft dansen op een slappe koord, maar Duitsers houden gewoon niet van veranderingen. Vergeet ook niet dat de Europese visie van Helmut Kohl, waarmee veel mensen nu dwepen, alleen mogelijk was vanwege de nationale roes over de Duitse hereniging.

Beieren is overigens een goed voorbeeld van hoe de Duitsers traditie en conservatisme een make-over hebben gegeven. De deelstaat Beieren is heden de groeimotor van de Duitse economie en is een bakermat voor nieuwe technologieën. Deze succesformule werd ooit samengevat als 'Lederhose und Laptop'. Inspiratie voor Angela Merkel?

-------------------

Diagonaal herlezen

Bayern! Het zat er aan te komen! Van alle Duitse Länder is Bayern eindelijk weer als koploper erkend…. Voorlopig nog altijd maar erkend, niet gevreesd….

Bayern, de stad München op kop, was ooit de thuishaven van den Dolf….Zij succes begon daar ooit ergens in een Bierbraukeller, waar zelfs een moordende aanslag hem niet kon klein krijgen…Inderdaad, bij de ‘Lederhose’ is sindsdien de Laptop gekomen, en dat is maar goed ook. De mensen daar verstaan altijd tamelijk vlug de tekenen des tijds….

Beieren…Hebben we ooit geen Sex en-Coburg Gotha Elisabeth von Bayern gekend, wiens Ehemann aan nachtelijke rotsbeklimmingen leed in Marche-les-Dames, en daarbij overleed? Het Duits, was trouwens tot lang na WO I, de officiële huistaal aan het Hof… De Duitse Keizer Wilhem II met de Pinhelm was trouwens een ver familielid. Maar proletariër als hij was, moest Hitler niets hebben van die adellijke Hoge Borsten, reden waarom Leopold III,zoals later bleek (gelukkig voor hem), zo onheus door deze behandeld werd…

Enfin, het begint er weer goed uit te zien voor de belgicisten : het achterkleinkind Elisabeth (10 jaar geworden) zal met ere binnen een achttal jaren, de fakkel van haar overgrootmoeder, Elisabeth van Beieren, kunnen overnemen….Zo wordt Philips de Taaie een pijnlijke afgang bespaard…gesteld dat tegen dan het land nog zou bestaan. Quid non!

Zouden de mensen nog weten wie die andere Elisabeth van Bayern ooit geweest is? Al zal deze onder de naam van Sissi misschien wel beter bekend zijn. Zonder dat daarbij hoeft gepreciseerd te worden, dat het haar zoon was, die samen met zijn echtgenote in Serajewo vermoord werd, en aldus de directe aanleiding was voor WO I….

.

Mise en plat op 26/10/2011 9:47:53

Gepeperd en gezouten, opgediend op 27/10/2011 15:49:30