.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

vrijdag 28 oktober 2011

Dringend gezocht: verantwoordelijke uitgever

26 oktober 2011

---------------

De onafhankelijke nieuwssite De Rechtzetting is dringend op zoek naar een verantwoordelijke uitgever. ‘We hebben een zondebok nodig om processen en klachten op te vangen’, zegt de redactie.

Uitgever Gianni Caspaer zit met de handen in het haar. ‘Ik run hier wel de keet, maar je kunt me bezwaarlijk een verantwoordelijk type noemen’, zucht de man. ‘Ik zou zó graag eens hebben dat een misnoegde BV me een proces aan mijn kloten lapt, maar ik weet mijn eigen klokkenspel niet eens hangen.’

Omdat Caspaer enkel bestaat in het universum van De Rechtzetting en geen tegenhanger heeft in de fysieke werkelijkheid heeft de redactieraad hem ongeschikt bevonden als verantwoordelijke uitgever. ‘Een harde klap, ja’, erkent de gedreven driftkikker. ‘Mijn hart en mijn ziel heb ik gegeven voor deze onderneming. Dat een tiep uit de echte wereld nu met de pluimen gaat lopen, doet pijn.’

Het is echter van moeten. ‘We hebben een zondebok nodig om processen en klachten op te vangen’, zegt redacteur Jonas Aepenbroot. ‘Vandaag nog kregen we de volgende brief in onze brievenbus: (leest voor) “Kan u mij de namen van de verantwoordelijken doorgeven (liefst geen pseudoniemen) die wij kunnen aanspreken via gerechtelijke weg? Ook graag de naam van de eigenaar van de website zodanig dat wij eventueel ook klacht kunnen neerleggen bij de CCU.” Tja, wat moeten wij daar nu mee aanvangen? In ons universum bestáát er geen Computer Crime Unit, maar die brief is wel echt.’

Steeds vaker, zo beweert Aepenbroot, wordt de redactie belaagd door bekende Vlamingen uit de échte werkelijkheid die zichzelf verwarren met hun gecorrigeerde versie op De Rechtzetting. ‘Weet je, sommige mensen beseffen niet dat wij ons uiterste best doen om zo ver mogelijk van de feiten te blijven. Wij wantrouwen de feiten. Vermeld één luttel feitje en Gianni Caspaer – de duivel hale zijn ziel – doet je ongebluste kalk gorgelen.’

Om een tussenschot te installeren tussen de fysieke werkelijkheid en de rechtzetting erop schrijft de redactie een vacature uit voor een verantwoordelijke uitgever. ‘Wij mikken op een goedige eenzaat die wel een grapje kan smaken en verder niet te veel verstand heeft van wetgeving en deontologie. Een handicap, overgewicht of de een of andere aanstootgevende huidskleur is geen bezwaar’, stelt Caspaer. ‘Die mens zal met naam en toenaam op de site vermeld worden. Zelfs zijn adres zal erbij staan – zogezegd voor fanmail. Als er vodden zijn, komen alle klachten en gerechtelijke vorderingen in zijn bus terecht. Laat de deurwaarder zíjn tv en frigo maar meepakken, zolang wij maar corrigerende artikels kunnen blijven produceren.’

Gianni Caspaer:
‘Wij mikken op een eenzaat die niet te veel verstand heeft van wetgeving en deontologie’

Jonas Aepenbroot hoopt snel een geschikte – of desnoods ongeschikte – kandidaat te vinden. ‘Thans moeten wij bij sommige artikels expliciet vermelden dat het om satire gaat en nóg dreigt men ermee onze site plat te leggen. Dan hebben we liever dat men onze verantwoordelijke uitgever plat legt. Zo heeft z’n ellendige leven toch een heel klein beetje zin gehad.’

----------------

En dan zit ik mij suf te piekeren op een verhaal dat vandaag bij Angeltjes stond : het is zo zot als een achterdeur, het trekt op niets en zou misschien juist daardoor de aangewezen ontsnappingsroute kunnen zijn voor de aanstormende wereldwijde recessie…

Het reddingsplan

Herman van Rompuy over het deze nacht bereikte akkoord :"De uitbreiding van het EFSF is zeer complex en niet gemakkelijk om uit te leggen, maar wel zeer spectaculair"

Ik zal proberen het uit te leggen aan hand van dit voorbeeld : 

Het is een mooie dag in een klein Grieks plaatsje. Alle straten zijn leeg. Het zijn slechte tijden, een ieder heeft schulden en allen leven op de poef. Op deze dag rijdt een welgestelde Vlaamse, toerist, Jeanke, door het Griekse dorpje en stopt bij een klein hotelletje. Hij zegt tegen de eigenaar dat hij de kamers graag bekijken wil, om er misschien een voor een nacht te huren en legt als onderpand 100 Euro op de desk. De eigenaar geeft hem een paar sleutels. Als de bezoeker de trap op is, neemt de Hotel-eigenaar het geld,  rent naar zijn buurman de slager en betaalt zijn schulden. De slager neemt de 100 Euro, loopt de straat uit en betaalt de boer. De boer neemt het geld en betaalt zijn rekening bij de koel opslag. De man daar neemt het geld en rent naar de kroeg om zijn drank rekening te betalen. De kroegbaas schuift het bedrag door naar een aan de bar zittende prostituee, waarbij de hij nog schulden had. De prostituee rent naar het Hotel om daar haar uitstaande rekening van 100 euro te betalen. De hotelbaas legt het geld weer op de balie. Op het eigenste moment komt de toerist de trap weer af, zegt dat de  kamers hem niet aanstaan, neemt het geld van de balie en hij verlaat   het dorpje. Niemand heeft iets geproduceerd. Niemand heeft iets verdiend. Iedereen is zijn schulden kwijt en ziet de toekomst optimistisch tegemoet. Zo, nu weten jullie hoe het zit. Het reddingsplan kan maar zo simpel  zijn.

-------------------

Diagonaal herlezen

Dergelijke blogs zijn het zout op mijn patatjes! Meer zelfs : ze zijn even onmisbaar als de zuurstof in de lucht. Want die lucht : die is vergiftigd van de ‘maakbare mens’ zo allemaal dagelijks te slikken krijgt…

Of als U het anders gezegd wil hebben : ze zijn lijk een hoogte-stage op bvb een paar meter hoogte, waar de lucht zuiver is, en war alleen adelaars en arenden nog kunnen vliegen.

Wij wensen ze een lang leven!

.

Mise en plat op 27/10/2011 15:37:19

Gepeperd en gezouten, opgediend op 28/10/2011 12:53:41