.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

woensdag 26 oktober 2011

--------------------

Eenieder zal wel persoonlijke ervaringen hebben met bankiers. In de pre-historie was dat aan open loketten, bij uitzondering in besloten kantoren waar geen inkijk door het publiek. Later was alles achter glas, en moest men, om van de eigen rekening cash op te nemen, nog ferm betalen ook.  Het aanwezige personeel smolt weg als sneeuw voor de zon en de openingsuren werden beperkt tot het aller noodzakelijkste…Alles moest nu via de automaat gaan, aan de buitenmuur van het gebouw…Van de cliënten zag men liever…de hielen dan de tenen….

Mijn eerste spaarbank, half de jaren ’60, was de BAC, omdat het onthaalgezin waar onze kleine meid haar dagverblijf had (omdat we alle twee buitenshuis werkten) was overgestapt van meestergast-wever naar…BAC-kassier. Heel gewoon in die dagen! Dat was, wist de brave man te vertellen, die kantoor hield in zijn garage, door toedoen van de Agent van de Volksverzekering, die hem overgehaald had om iets bij te verdienen. Door omstandigheden verloor ik later de BAC, die toen al lang BACOB geworden was, uit het oog en belandde bij de KB, ‘de Bank van bij Ons’, die mij en mijn clientèle decennia lang meer dan een perfecte service verleende. Tot de KB de KBC bleek te zijn geworden, die met haar verzekerings-zaken als een olifant in een porceleinwinkel in de clientèle trapte. Toen was de liefde uit. Ineens waren al die landelijke KB-directeurkes verzkeringspecialisten geworden, en die wisten over verzekeringen evenveel als een koe van saffraan eten. Toen werd het Centea, weeral wegens de zeer persoonlijke aanpak van de plaatselijke agent. Centea als zakenbank, en Argenta voor de privé en als spaarbank. En zo is dat gebleven  : ad multos annos….

Met de Paribas, waar mijn schoenmoeder huisbewaarster was, was er geen contact, omdat die mensen alleen van hun stoel en in beweging kwamen bij het groot kapitaal….

Met de Generale in Kortrijk was het moeilijk zaken doen, want de Directie was toen nog volledig Franstalig….zij het dat dit, uit noodzakelijkheid des gebods, niet lang meer geduurd heeft. Halfweg de jaren ’70 beek men zijn les te hebben geleerd.

Dus zijn de recente bankperikelen aan mij persoonlijk volledig voorbij gegaan…Tenzij dat mijn schoonpa op zeker ogenblik bij de Parisbas-bazen geroepen werd (na weeral een of andere fusie : Artesia met Bacob?) met de mededeling dat zijn rekening te mager was om nog klant te blijven. En dat hij dus zo vriendelijk had willen zijn zijn matten op te rollen?! Stel U voor : kort tevoren was zijn (intussen overleden) vrouw nog gevierd geweest voor ‘k weet niet hoeveel jaren trouwe dienst.

En nu is heel het boeltje, bank en hoogmoed en heel de bataklan, naar de vaantjes….

---------------------

Dexia Bank België zet de zoektocht naar een nieuwe naam in gang. De bank, die vorige week werd genationaliseerd, heeft marktonderzoekers meteen de opdracht gegeven na te gaan hoe de klanten tegenover een merkwijziging staan. De bank zelf is alvast duidelijk: 'De merknaam Dexia is zwaar beschadigd.'

Dexia Bank België is de bankpoot die vorige week uit de beursgenoteerde groep Dexia is gelicht en voortaan een volledige staatsbank is. De marketeers bij de bank zitten met de handen in het haar. Tot voor enkele weken ging het de Belgische bankkantoren commercieel nog voor de wind, volgens interne cijfers beter dan concurrent KBC. Maar door de negatieve berichtgeving rond de ontmantelde moedergroep Dexia en de Gemeentelijke Holding is de twijfel bij de klanten toegeslagen.

De groep Dexia werd de voorbije weken een veredelde 'bad bank' genoemd, terwijl de Gemeentelijke Holding, een grote aandeelhouder van Dexia, via een vereffening maar nipt het bankroet kon vermijden. De Financial Times noemt Dexia zelfs spottend Toxia, omwille van zijn toxische of giftige kredieten. Om die spotternij in te dammen, kocht Dexia Bank zelf preventief de internetnaam toxia.be.

'Bad bank', 'bankroet' of 'vereffening' zijn niet meteen termen waar een gezonde bank met 4 miljoen klanten zich mee wil associëren. "De merknaam Dexia is zwaar beschadigd en er is de voortdurende verwarring tussen Dexia Bank België, Dexiagroep en de Gemeentelijke Holding", bevestigt woordvoerder Moniek Delvou van Dexia Bank België.

Topman Jos Clijsters zal midden november, op basis van het marktonderzoek, principieel beslissen of een nieuwe naam nodig is. Dat moet uitwijzen hoe zwaar de merknaam Dexia bezoedeld is en of de klanten een naamswijziging zien zitten.

Uitgemaakte zaak
Maar aan de top van de bank zou dat een uitgemaakte zaak zijn. De verwarring bij het publiek is te groot. "De mensen maken het onderscheid niet tussen Dexia, de Gemeentelijke Holding en de bank, waardoor ze denken dat er problemen zijn bij de bank. Daarom moet Dexia Bank België van naam veranderen, en wel zo snel mogelijk", zegt een hoge bron. De merknaam Dexia verdwijnt dus wellicht uit het straatbeeld.

De zoektocht naar een nieuwe identiteit doet denken aan de naamswijzigingen na de crash van Fortis. Bij de ontmanteling van de Fortisgroep veranderde de uitgeklede moederholding Fortis in Ageas. De Belgische bankpoot werd omgedoopt tot BNP Paribas Fortis.

-------------------

Diagonaal herlezen

Wat mij verwondert, is dat de KBC, toch nog altijd ‘De Bank van bij Ons’, blijkbaar uit het oog van de storm kan blijven. Hoezo? Een Vlaams spaarpotje waar Di Rupo moet afblijven met zijn vangarmen?

Vlaanderen wordt ondertussen langs twee kanten leeg gemolken : al jaren lang voor 12 à 14 miljard door Wallo/Brux, door toedoen van de Sossen (PS/SP) met medeplichtigheid van de Tjeven, en, zoals de laatste dagen is uitgekomen, door Parijs : eerst via Fortis, nu weer door Dexia die met de miljarden van de Gemeentelijke Holding, maar ook met het geld van de eigen spaarders, is gaan lopen….

Neen, Diksia moet liefst niet veranderen van naam, tenzij in Topxia. Die domeinnaam op het Internet hebben ze al! Maar het blijft liefst Dexia, zodat de mensen, in lengte van jaren, om de 5 minuten via dat logo, herinnerd worden aan de piraterij van onze o zo christelijke Tjeven. Net zoals er nog jaren gespot werd, toen in de vroege jaren ’30 de ‘Boerenbond’ failliet ging. Toen zong heel de wereld dat refreintje, dat mij nog nog zo bekend in de oren klinkt : het verborg een wereld van intimidatie en frustratie, maar de meestal arme landbouwers waren wel hun spaarcentjes kwijt…. Het ging zo :

Marie Lou, Mari Lou, waar is ’t geld van de Boerenbond naartoe

’t Is gepikt en ’t is gepakt en ’t is gestolen,

En ’t hangt van achter aan Menere Paster zijne zolen….

Mits een paar minieme aanpassingen kan datzelfde deuntje nu gebruikt worden voor : de € ® Opa…..We leven tenslotte in de heerlijke tijd door de jeugd van rare taal op hun SMS-sen….waardoor we straks weer zullen leren schrijven in de hiërogliefen-taal….

Mise en plat op 25/10/2011 11:08:44

Gepeperd en gezouten, opgediend op 26/10/2011 11:54:11