Jan Jambon & Matthias Diependaele − 22/10/11, 10u17
-------------------
Jambon is fractieleider van N-VA in de Kamer. Diependaele, Vlaams Parlementslid voor N-VA, tekent mee. Actieve politici en hun zuilenkameraden horen niet thuis in de raden van bestuur van financiële instellingen en beursgenoteerde bedrijven, zo leren Jan Jambon en Matthias Diependaele uit de Dexia-affaire.
De voorbije dagen laaide het debat op over de aanwezigheid van politici in het Dexiadossier. Kop van jut was Jean-Luc Dehaene, die in deze context toch vooral als een ex-politicus omschreven moet worden. Maar achter de brede rug van Dehaene bleef de bestuurdersverantwoordelijkheid van flink wat actieve politici uit de Belgische politiek onvermeld. Zelfs voor de doorgewinterde loodgieter uit Vilvoorde was dat meer dan een brug te ver.
Het is blijkbaar een constante in dit verhaal : telkens opnieuw wordt het foute debat gevoerd. Zo ook in het Vlaams Parlement waar deze week in alle hevigheid werd gedebatteerd. In 2008 al legde de Vlaamse regering het voorstel op tafel om de bank Dexia in drie onderdelen te splitsen. Splitsen als oplossing. Helaas bleef de federale regering Oost-Indisch doof, maar vroeg ze de Vlaamse regering wel telkens bij te springen voor het geheel, de Dexia Holding. Een erg Belgisch verhaal dus waarbij Vlaanderen zich verantwoordelijk opstelde. Helaas werd dit debat niet gevoerd.
Wel gingen de poppen aan het dansen toen de verantwoordelijkheid van de verschillende bestuurders in de raden van bestuur ter sprake kwam. Met hand en tand verdedigden de traditionele partijen hun partijbelang en nog meer hun zuilbelangen. Wroeten in het verleden van de vervlechting tussen bancaire politiek en de harde cashbelangen van zuilen zoals de christelijke arbeidersbeweging is not done. Een schuldbelijdenis is immers op zijn plaats : zij die vandaag roepen dat het allemaal de schuld van de banken is, hebben het voorbije decennium vrolijk meegedanst op de golven van het financieel kapitalisme.
Om meer dan een reden kreeg Dehaene onterecht de volle lading. Want buiten Dexia Holding waren er ook nog de bestuurders van Dexia Bank België die de andere kant uitkeken toen miljarden euro's van de spaardeposito's uit de bank werden verschoven richting Frankrijk. Al drie jaar voor het uitbreken van de financiële crisis zette een interne audit het licht op oranje. Als bestuurder draag je dan mee de verantwoordelijkheid voor een transfer, ditmaal naar Frankrijk. Maar laat ons dus vooral niet de indruk wekken uit te zijn op de koppen van de burgemeesters van Antwerpen, Bergen of Zaventem en ons beperken tot enkele nuchtere beschouwingen over de aanwezigheid van actieve politici in de raden van bestuur van financiële instellingen.
Politici hebben als eerste taak het bewaken van het algemeen belang. In welbepaalde gevallen kan het net nodig zijn om daarvoor zitting te hebben in een beheerraad. Bijvoorbeeld als de overheid een participatiemaatschappij opricht om maatschappelijk verantwoorde investeringen te doen. Of in bedrijven die een zekere publieke dienstverlening doen. In een dergelijk geval is het zelfs goed dat het beheersorgaan is samengesteld als een weerspiegeling van de maatschappij. Al moet er ook in deze hypothese in de eerste plaats uitgegaan worden van de expertise van de aangeduide bestuursleden. Tot nog toe werd zo'n zitje door de traditionele partijen al te vaak gebruikt als een extra beloning of troostprijs voor partijgenoten. Dat komt nog het meest pijnlijk tot uiting in de Gemeentelijke Holding.
Het is niet abnormaal dat politici deel uitmaken van die raad van bestuur omdat er belastinggeld in omging. Helaas primeerde de bancaire insteek gecombineerd boven het algemeen belang. Het opstrijken van beleggingswinsten vraagt nu eenmaal minder politieke moed dan ook op lokaal niveau de nodige saneringen door te voeren in de financiën van steden en gemeenten. Nochtans werd in het Vlaams Parlement nog maar eens bevestigd dat het niet de opdracht is van lokale overheden om zich bezig te houden met risicovolle beleggingen. De bestaansreden van de Gemeentelijke Holding is daarmee dan ook verloren gegaan.
Zuilenkamaraden En in het nog te voeren debat in de Kamer kan niet rond de christelijke connectie gekeken worden. Als een soort van piramideconstructie (regering, Arco en door ACW'ers bevolkte raden van bestuur) had die zich binnen Dexia verankerd. Met regeringssteun, medestanders op sleutelposities en informatie uit eerste hand was Arco dan ook een 'buitengewoon' aandeelhouder.
De connectie heeft Fortis overtroefd, een eerste redding van Dexia overleefd en wil nu 'inkantelen' in Dexia Bank België. Maar daarover is echter nog lang niet het laatste woord gezegd. Aansprakelijkheid, verantwoordelijkheid, gelijkheid van aandeelhouders en mogelijke belangenvermenging zullen eerst grondig moeten worden uitgeklaard.
Onze conclusie is in elk geval dat actieve politici en hun zuilenkameraden niet thuis horen in de raden van bestuur van financiële instellingen en beursgenoteerde bedrijven. Als de traditionele partijen echt iets willen doen aan politieke vernieuwing ligt hier een kans die ze niet kunnen negeren. Politici en hun entourage hebben immers de plicht om het algemeen belang voorop te stellen wars van particulier of zuilenbelang. Benieuwd of de nationalisering van de Dexia Bank geen nieuwe verleidingen creëert
-------------------
Diagonaal herlezen
Dit stukje werd gisteren reeds aangekondigd,met de bedenking : schoenmaker blijf bij Uw leest Jan Jambon en zijn vriend, als goede Niveanen en dus halve Tjeven, starten hun redenering halfweg, met het verzet tegen het inplanten in de Staat-geliëerde ondernemingen van de CEO, al-dan-niet weerspiegeling van de samenleving. Zij doen dus aan bergbeklimming maar starten wel halfweg de helling : zij slaan de onderste helft, de basis, over. En die is : wat komt de Staat doen in dergelijke ondernemingen?
Anders gezegd : overal wordt er luid en fel geroeptoetert over Scheiding van Kerk en Staat (wat goed is) maar over Scheiding van Onderneming en Staat : Ho Ho maar! Dat kan niet! Het is precies daar dat de Staat , net als Marx, zijn mannetjes wil hebben, in de ondernemingen Deels om een vinger in de pap te hebben, maar vooral om hen, de vrienden, aan een lucratief baantje te helpen. Op kosten van een ander .
Om normaal te zijn is de Staat daar om de samenleving te organiseren, om de burgers te beschermen en over hun vrijheid te waken. De onderneming is daar,ook maar niet in de eerste plaats om mensen tewerk te stellen, maar om winst te maken. Die twee : burgers beschermen en winst maken, gaan niet samen. Net zomin als vroeger burgers beschermen en een bepaald Geloof verkondingen, ook niet kon samengaan.
De burger is dus van de regen (Kerk en Staat) in de drop terecht gekomen (Staat en Onderneming)
Het is zelfs nog niemand opgevallen, dat de verstrengeling Staat en Onderneming maar in één richting werkt : de Staat betreedt het domein van de onderneming, maar de onderneming mag zich helemaal niet wagen in Staatszaken. Is strafbaar, en heet belangenvermenging .waar voornamelijk belgicistische socialisten zich aan bezondigen. Doen ze in feite allemaal, maar die zijn behendiger, en laten zich niet pakken . Zie Karetje DeGucht en zijn voorkennis Het is geen belangenvermenging als de Staat ondernemer wordt : zie FN Herstel, zie NMBS en nog zoveel anderen : de Staat, met belastinggeld, als werkgever van duizenden onnutte vacatures als fabrikant van vernietigingswapens (FN Herstal) maar vooral om de verliezen te laten betalen door de belastingbetaler
Na Sabena is de luchtvaart in privé-handen en het gaat hen voor de wind. Het Spoor, de Staat zelf, draait slecht, is verlieslatend en een dagelijkse bron van ergernis voor de treinreizigers. Hier heersen Griekse toestanden. De Directie bestaat niet uit ondernemers, maar uit politieke kwibussen met Louis XIV-allures die voor als nuttig tijdverdrijf en in opdracht van hun zetbazen voor ondernemer spelen .
De Staat moet het klimaat scheppen (en in stand houden) dat gunstig is voor de onderneming. Subsidies zijn omkoopgeld, concurrentie-vervalsend oneerlijk en dus dodelijk. Staats-geliëerde onderneingen (Belgacom, Lotte, bijvoorbeeld, om geen namen te noemen) moeten hoogdringend worden geprivatiseerd : is goed om de Staatsschuld af te bouwen, en in afwachting moeten alle bestuurs- of controlaemandaten worden ingenomen door vakbekwame specialisten. Hun voornaamste taak zal erin bestaan om de privatisering in goede banen te leiden. Vermits er, volgens het Vennootschapsrecht consequenties verbonden zijn aan hun mandaten, zullen de kandidaten voor deze functies niet al te dik lopen Een CVP-coryfee als Wivina DeMeester als eind-verantwoordelijke in een audit-firma die Dexia moet superviseren, is in die omstandigheden wel een echte belgen-mop! Doet me denken (om in de berg-sfeer te blijven) aan de koe op een Alpenweide die het ski-gedoe en vooral de après-ski gadeslaat en in goede banen moet leiden...
Begrijpt U nu hoe een Tjeven Jongerenvoorzitter zo enthousiastkan doen over die indignados-beweging? Het is enerzijds de vlucht vooruit als bliksemafleider voor al de boter op hun hoofden van die Sossen- en Tjeven-graaiers, maar het bewijst anderzijds de onderverzwegen sympathieën voor een zekere Marx : geen privatiseringen, om de samenlevingen gezond te maken, maar nationaliseringen bis zum Tode, om zolang mogelijk te profiteren op de kap van anderen : de vele werkenden, of die paar kapitalisten ..
Mise en platop 22/10/2011 12:12:26
Gepeperd en gezouten, opgediend op 23/10/2011 12:58:32
Bij vriend Karthuizer, een man met het hart op de juiste plaats, las ik dat hij wenste dat de belgicistische moordenaars Crembo en C° die onder Nato-vlag de Libiërs, in hoofdzaak een eerder primitief volk, hebben plat gebombardeerd met de meest gesofistikeerde wapens, voor een oorlogstribunaal zouden moeten gedaagd worden.
Hier wil ik aan toevoegen, dat zij voordien voor een eigen tribunaal zouden moeten verschijnen, om verantwoording af te leggen over hun slaafse houding ten opzichte van Frankrijk, dat zoveel mogelijk medeplichtigen naast zich in het veld wilde krijgen. Zo zou er misschien stilaan inzicht kunnen verkregen worden, wat onze politiekers drijft om Vlaanderen stilaan met huid en haar in Franse handen te spelen : de energiemarkt, de banken Fortis en Dexia, en wie weet wat nog al in verband met heet Plan B van de belgicistische Franscouillons.
Hier voeg ik nog meer aan toe voor het Internationaal Strafhof : geen beroepsrechters voor de strafmaat, maar liefst een volksjury, zodat zij hun gerechte straf niet zouden ontlopen.
Beschuldiging : op aanstoken van de Franse president, een on-uitgelokte aanvalsoorlog te hebben ontketend tegen een zwakke tegenstander, met het oogmerk zich meester te maken van diens natuurlijke rijkdommen. Bezwarende omstandigheid : de ongelijkheid van de wapeninzet en de totale destabilisering van het land, dat voorheen een stabiel regime kende, en voortaan zal verscheurd worden door stammentwisten en godsdienst-fanatisme .
Enig mogelijke straf (naar het precedent van Neurenberg) : de zwaarste straf die een menselijke rechtbank kan uitspreken.Ophanging voor de aanstokers, en de excecutie-paal voor de meelopers. In beslagname van al hun goederen, om die aan te wenden voor de lotsverbetering van hun slachtoffers.
-------------------
Diagonaal herlezen
Het doek is misschien gevallen over Libië, althans het grote voorhang voor het oog van de wereld. Maar de kleinere theaters zullen nog lang hun triestige vertoningen blijven voortzetten. De petrol-handel zal vlug herstellen, maar de stammentwisten zullen nog generaties lang hun bloedige tol eisen, waarbij langs weerskanten bij de slachtpartijen, weer het duistere Allah o Akbar uit stervende kelen zal weerklinken.
Na Sadam en Moebarak, nu een tweede gewelddadige moord voor de ogen van de wereldcameras .Khadafi was tot voor kort een gevierde gast op het wereldtoneel, en nu ligt zijn verminkt en onteerd lijk tentoongesteld in een lijkenhuisje, als een jachttrofee.
Sic transit gloria mundi, zo wist Silvio Berlusconi te reageren.. Het is nog niet zo lang geleden, dat Italië, uit vriendschap, een door Mussolini geroofde zuil aan Khadafi met veel bombarie, terugschonk. Die zuil : ook een stuk van de Gloria Mundi? Italië was de bevoorrechte handelspartner van de Kolonel : der zal nu een nieuwe deal moeten komen met de nieuwe heersers. En zo te zien heeft Sarkozy, wiens Mirages al in de lucht waren voor de Navo groen licht gaf, heel de tijd gespeeld met vervalste kaarten, want op basis van geheime akkoorden, zal Frankrijk nu de 3de hond spelen die wegloopt met het been .
Wat zeg ik? Het Spel van de 3 Gs is weer eens opgevoerd : God, Geld, en G*t ..maar dat is een eenakter die overal ter wereld voortdurend wordt opgevoerd!
Voor het eerst in honderden jaren is in Londen de Sint Pauls Cathedral gesloten voor het publiek, uit schrik voor brandstichting ten gevolge van de kampvuurtjes van de indignados, the occupy people ofte de GEORGANISEERDE RELSCHOPPERS, die wereldwijd betogingen organiseren in de hoop overal chaos te zaaien en zo de samenleving te onwrichten. Die fanatiekers (gedrogeerden?), die hun inspiratie halen bij Marx en bij de Arabische opstanden, denken op die manier de weg te bereiden voor iets nieuws, zonder te beseffen dat ze spoedig inhun rangen de kreten van Allah Akbar zullen horen opstijgen. Vergeten we vooral niet dat miljoenen Muzelmannen overal in Europa, misschien zelfs zonder het zelf te beseffen, de voorhoede vormen van een bezettingsleger. Dat leger zou dan wel eens kunnen ingezet worden, om hier aan de hand van de sharia, de orde te handhaven .
Die desperados hokken in tentjes, waar het hen ook uitkomt, maar als het straks kouder wordt, zouden ze wel eens onderdak kunnen zoeken in de kathedraal. Want respect, dat kennen ze niet. Hygiëne ook niet en nog veel minder het eigendomsrecht van anderen. Kapitalisme = crisis, en eigendom is diefstal : waar hebben e dat nog gehoord? En hoe lang heeft het geduurd?
De lieVerdjes houden ook niet van werken. Ze houden meer van de wereld zien : ze zijn jong en ze willen wat. Wie hen sponsort? Tja : wie sponsort al die andere malloten, zoals Greenpeace, dieren-en milieubeschermers, enz? Die leven meestal van werkloosheidsuitkeringen, leeflonen, kiendjesgeld, m.a.w. op de kap van hun medemensen die wèl werken .
-------------------
Diagonaal herlezen
Heb ik nu beweerd dat kapitalisme goed is? Dat bankiers halve heiligen zijn?
Het is een ongeschreven Wet van Meden en Perzen, dat in een vrije wereld beide begrippen in evenwicht moeten zijn : arbeid heeft kapitaal nodig, en kapitaal heeft arbeid nodig. Zo gauw er een bepaald on-evenwicht ontstaat, begint de boel fout te lopen .
En zo gauw van bovenaan regulerend of met subsidies wordt opgetreden, is het evenwicht bij definitie verstoord. De Staat moet alleen zorgen dat het klimaat voor de ondernemingen gunstig blijft : evenwichtige wetten, verzekerde veiligheid, eerlijke en gelijke behandeling van de burgers. Met bovenal : inspraak van die burgers en geen onwelkome beslissingen, zoals de massa-immigratie waar niemand om gevraagd heeft.
Gewoon de toepassing van bestaande wetten, zou voldoende moeten zijn om straten en pleinen schoon te vegen : alles wat tegen de Openbare Orde is, moet goedschiks kwaadschiks opgeruimd en beteugeld worden. Revoluties zijn, mits tijd en boterhammen, altijd dodend voor de initiatiefnemers en alles eindigt als was die er nooit geweest : de wereld draait door, alleen het Kruis blijft .
Toch symbolisch dat de Nazi Luftwaffe van Herman Goering bij De Slag om Engeland gans Londen heeft plat gebombardeerd, maar dat de Sint Pauls Cathedral daarbij nooit werd geraakt .Gespaard van Nazi- bommen, om nu door brand vernietigd te worden door luizig gespuis? Ja, inderdaad, het fiere Albion zit zo goed als weerloos aan de grond .Het kan alleen de deuren sluiten, en hopen dat het gevaar over gaat
Ik zal het U maar voorzeggen, zeker? De vis van hierboven lijkt meer op een in het ijle zwemmend varken. Aldus helemaal de stijl weergevend van deze parasiet TV-maker. Een logo (vet in het ijle zwemmend varken) dat ons de laatste tijd bekend voorkomt van het Diksia-verhaal.
Wat ik bedoel? Een werknemer van de Brrr-t, een rattennest op zichzelf, slaagt door list, door behendigheid,, door medeplichtigheid, wie zal het zeggen, om, jaren geleden, zich voor zijn diensten te laten betalen via een tussen-geschoven vennootschap. Een belastings-ontwijking, waar Lynxen zeer behendig in zijn. Zie Ben Crabé .Vervolgens worden met deze vennootschap zeer lucratieve geheim gehouden contracten afgesloten, die na enkele jaren toelaten dat de gewezen werknemer met zijn meegenomen kameraden, de bazen ook financieel voor schut kan zetten .Zij, of hun opvolgers, worden met maffia-streken, bij den bok gezet .De belastings-fraudeur en dief, want dat is Vandenhaute, minstens op moreel vlak, denkt zich nu te kunnen omhoog werken tot een soort Holywood-producer, eigenaar van meerdere TV-stations .Zijn (meestal) infantiele programmas, zoals Man bij Hond zullen voortaan elders worden uitgezonden : lees : de Brrrr-t in zijn hemd gezet en nogmaals, ten tweeden male dus, op kosten gejaagd voor nieuwe programmas .
Maar nu krijgt deze vlerk van maar liefst vier ineens van zijn ondergeschikten van hetzelfde laken een broek : van dief, wordt hij nu de bestolen dief
Slechte contracten gemakt, baaske? Of wordt de oorlog nu verder uitgevochten voor de Jugepee? Pas op, hé, dat kan wel een beetje tijd in beslag nemen .
Want ondergetekende weet uit ervaring, dat de sociale wetgeving uitsluitend de werknemer beschermt, en terzake lekt als een kapotte zeef : het niet-concurrentie-beding is één groot mijnenveld vol met wolfijzers en schietgeweren. Als zelfs Uw naaste medewerker, goed voorbereid, besluit om 50 meter verderop (met medeneming van Uw clientèle) een concurrerend bedrijf op te starten, dan kan zelfs Mter Jean Pierre Vande Maele, die Boer Clerck van Beaulieu heeft vrij gekregen, niets meer voor U doen .Was de Belgische Staat maar gesyndiceerd geweest bij de maffia van het ABVV, Boer Clercq zou geen schijn van kans hebben gehad!
Zo ziet U maar hoe Lynxen elkaar resp. beschermen of verscheuren, al naar gelang het hen best uitkomt; omdat hun hebzucht primeert op hun (ontbrekende) ingesteldheid als ondernemer. Want om zich staande te houden in de ondernemerswereld, is eerlijkheid de voornaamste eigenschap..
--------------------
Aldus de De Morgen :
Elke Neuville, Arnout Hauben, Mikhael Cops en Steve Verhaeghe, bekend van onder meer Man bijt hond, verlaten productiehuis Woestijnvis en richten een nieuw productiehuis op. Het nieuwe productiehuis gaat in de toekomst met de openbare omroep VRT samenwerken, zo melden ze in een persbericht. De VRT bevestigt dat er een akkoord in de maak is.
Het viertal werkte de voorbije jaren bij Man bijt hond, maar vindt de tijd rijp om op eigen benen te gaan staan. "We zijn er van overtuigd dat de programma's die wij willen maken ook in de toekomst goed zullen gedijen bij de openbare omroep", luidt het in een persbericht, dat verstuurd werd vanuit het emailadres van Cops bij Woestijnvis. "Verheugd" Leo Hellemans, algemeen directeur media bij de VRT, bevestigt het nieuws en meldt verheugd te zijn dat de vier televisiemakers de krachten met de VRT gaan bundelen en zo de komende jaren zullen blijven samenwerken. De VRT kondigt ook aan binnenkort met het nieuwe productiehuis een samenwerking voor drie tv-seizoenen aan te gaan.
Steve Verhaeghe was tien jaar eindredacteur bij Man bijt hond en begeleidde ook tal van andere human interestprogramma's. Elke Neuville was er reporter en later eindredacteur. Naast Man bijt hond is Arnout Hauben ook bekend van Weg naar Compostela en maakte hij samen met Mikhael Cops de documentaire Geel. Cops werkte ook mee aan De school van Lukaku. (belga/
-------------------
Diagonaal herlezen
Ziezo, dat lucht op!
Straks volgt nog een ander stukje, over De Staat als Ondernemer is een Witte Neger, waar slimmere vogels dan ikzelf, de vinger proberen te leggen op de wonden die Dexia geslagen heeft : hun stelling is, dat de Directie van een staatsbedrijf een weerspiegeling van de maatschappij moet zijn. Goed voor hen : ze houden zich aan Diksia, en maken onder een doodse stilte een mooie U-bocht om de NMBS.
Mijn stelling is (en deze is hopelijk de stelling van het gezond verstand) dat de Staat nooit een goede schoenmaker kan zijn, want hij blijft nooit of jamais bij zijn leest : de Staat is er voor de burgers, en het is niet omgekeerd! Een land besturen is nooit hetzelfde als een bedrijf runnen, omdat de eerste vereiste voor een goed geleide onderneming: het verwezenlijken van winst, nooit verenigbaar kan zijn met het Algemeen Belang.
Dus is het fout een Openbare Omroep te hebben en het is nog foutiever dat in concurrentie te laten gaan met diverse private ondernemingen.
In de mediawereld moet, mits welbepaalde voorwaarden die voor iedereen dezelfde zijn, de vrije ondernemer en het vrije kapitaal zijn kansen krijgen. De consument, de kijker, zal oordelen, die is daar voldoende mondig voor, zonder duiding of indoctrinatie. Wie brol levert, gaat er uit! Wie Sport wil : die kijkt naar sportzenders, die cultuur wil, die kijkt naar culturele programmas, zonder dat de een voor de voeten loopt van de ander.
Op die manier zou het cijferspelletje van de ene zender met 3000 medewerkers, en de andere met 500 voor dezelfde zend-uren, misschien duidelijk worden
Vlaams Belang verheugd met reacties Vlaamse advocaten
Het Vlaams Belang reageert bijzonder verheugd op de krachtige en goed onderbouwde reactie van de Orde van Vlaamse Balies (OVB) op het akkoord inzake het gerechtelijk arrondissement. De OVB maakt brandhout van het splitsingsakkoord en doet dit onder meer op basis van de cijfers die wij ter beschikking hebben gesteld. Onze actie van vorige week maandag, waarbij we 2.500 advocaten via mail op de hoogte stelden van de dramatische gevolgen van het Di Rupo-akkoord, heeft duidelijk haar vruchten afgeworpen.
Het is inderdaad een feit dat de reductie van het aantal Vlaamse magistraten van 33 naar 20% (en van 44 naar 40% bij Koophandel) op geen enkel vlak overeenstemt met het reële werkvolume. Gevolg is dat het aantal Nederlandstalige magistraten volkomen ten onrechte zal worden ingeperkt. Bovendien zal de werklast per magistraat en bijgevolg de gerechtelijke achterstand zodanig toenemen dat de situatie snel onhoudbaar zal worden. De Nederlandstalige rechtsonderhorige zal hiervan het grootste slachtoffer zijn.
Op basis van de definitieve teksten van het justitieel BHV-akkoord blijkt dat er in de drie rechtbanken in totaal 17 Vlaamse magistraten geheel ten onrechte zouden vervangen worden door Franstaligen. Door de splitsing van het parket is er een kleine verbetering aan Nederlandstalige kant, maar in de praktijk is er ook daar vooral een toename van het aantal Franstalige magistraten. Door de huidige taalvereisten blijven er vandaag immers 18 Franstalige vacatures oningevuld. Met het akkoord van Di Rupo wordt het vereiste aantal tweetaligen zodanig beperkt, dat al deze vacatures meteen zullen ingevuld worden.
Intussen beschikken we ook over de actuele cijfers over de griffiediensten. Daaruit blijkt dat de nieuwe regeling (80/20 en 60/40 voor Koophandel) zou leiden tot een daling van het aantal Nederlandstalige griffiebedienden met maar liefst 159. Van de 302 Nederlandstalige personeelsleden zouden er amper 143 overblijven.
Uit de krant De Tijd van vandaag blijkt nu dat de Vlaamse onderhandelaars volkomen verkeerd werden voorgelicht door het Ministerie van Justitie. Het is volslagen onbegrijpelijk dat De Clerck zijn geklungel niet meteen laat rechtzetten en zelfs weigert te erkennen dat hij een fout heeft begaan. Blijkbaar gaat het om een politieke deal waar moeilijk nog aan te tornen is. Op de evidente eis van de advocaten om onmiddellijk over te gaan tot een werklastmeting (in plaats van over VIER jaar, met name drie jaar na de inwerkingtreding van het nieuwe systeem), weigert De Clerck in te gaan. We krijgen een gevoel van plaatsvervangende schaamte bij zoveel Vlaamse kruiperigheid.
Het Vlaams Belang treedt ook de andere vaststellingen bij van de Vlaamse advocaten: het akkoord ondergraaft de actuele wetgeving die Halle-Vilvoorde beschouwt als Nederlandstalig gebied. Door de Franstalige rechtbank bevoegd te maken voor de 54 gemeenten van BHV in plaats van de 19 Brusselse (op basis van het model-Maingain!) zetten de Franstaligen een enorme stap vooruit. Dit is een regelrechte dijkbreuk naar de juridische verfransing van heel Halle-Vilvoorde. En de aanwijzing van vijf Franstalige magistraten bij het parket van Halle-Vilvoorde versterkt deze verfransing en is bovendien een flagrante inbreuk op het territorialiteitsbeginsel.
Ook de regeling om automatisch in heel Vlaanderen van taal en rechtbank te kunnen wisselen, is nefast voor de goede rechtsbedeling. Tenslotte komen de drastische afzwakking van de tweetaligheidsvereisten in Brussel en de wettelijke voorrang voor de Franstaligen (altijd een Franstalige procureur en een Franstalige arbeidsauditeur) neer op een zware ondermijning van het tweetalig karakter van Brussel.
Conclusie: veel beter géén hervorming dan wat nu voorligt. De Vlaamse partijen moeten het Di Ruppo-akkoord afwijzen. Het Vlaams Belang roept overigens op om de absurde benaming Vlinderakkoord te vervangen door Strikakkoord, aangezien de Vlamingen overduidelijk gestrikt zijn.
Bart Laeremans Senator
0476 / 46 98 85
Bruno Valkeniers Voorzitter Vlaams Belang
Joris Van Hauthem Vlaams Volksvertegenwoordiger
-------------------
Diagonaal herlezen
Met dit optreden van wat gezegd wordt de staande magistratuur te zijn, wordt het bewijs geleverd, dat De Vlaamse Balie bestaat uit hoofdzakelijk goede advocaten : de slechte zijn uitgezuiverd, zitten in de Franstalige Balie of zitten in de kabinetten of in de Kamer We kunnen dat voornamelijk beoordelen aan de hand van hun resultaten : meer dan 100.000 bladzijden wetteksten in het Staatsblad per jaar waarin van alles en nog wat verschijnt dat meestal na korte tijd dient te worden verbeterd, hernomen of aangevuld. Maar meestal dode letter blijft, omdat geen kat er haar jongen nog in terugvindt.
Maar het is goed, dat er vrienden gemaakt worden tussen De Vlaamse Balie en het Vlaams Belang! Zo wordt nog maar eens bewezen, dat het Vlaams Belang geen partij is als een andere. Het is een partij met correcte, eerlijke, rechtlijnige en onwrikbare standpunten, waar anderen soms na verloop van lange jaren, schoorvoetend moeten aan toegeven.
Om slechts die twee te noemen : met deze unitaire Staat valt geen land meer te bezeilen, en er moet dringend ingegrepen worden in de toestroom van die massas vreemdelingen. Daarvoor past maar één remedie : de Vlamingen, zonder onderscheid van links of rechts, moeten baas worden in eigen land. Om de zaken niet nodeloos ingewikkeld te maken : de leuze Eigen Volk Eerst is daarin het duidelijkst.
Voor de volgende verkiezingen moet het dus voor iedereen duidelijk worden : wie niet voor het eigen volk is, is er tegen en steunt daarmee de vijanden van het eigen volk! Een tussensoort bestaat niet, net zo min als men maar een beetje zwanger en niet helemaal kan zijn!
Met de lauwen van de NV-A zal de keus eieren of joeng nooit gemaakt worden, omdat hun kopstukken zich te dicht bewegen bij de belgicisten die ten allen prijze Vlaanderen als wingewest en melkkoe willen blijven beschouwen. Het zijn Volksunionisten à la Schiltz, die Vlaanderen verkopen ter wille van een bord linzensoep!
Rechtse Zwitserse Volkspartij stevent af op grote winst
donderdag 20 oktober 2011 09:35
Volgens peilingen gaat de rechtse Zwitserse Volkspartij SVP zondag bij de verkiezingen een recordaantal stemmen halen. Dertig procent van de Zwitsers zegt op de partij te zullen stemmen.
Gevolgen voor regering De verwachte winst van de SVP heeft waarschijnlijk geen gevolgen voor de samenstelling van de regering. Het kabinet bestaat sinds de jaren vijftig uit dezelfde vier partijen, die de ministersposten verdelen.
Lees het interview met Oskar Freysinger, voorzitter van de SVP, deze week in Elsevier. 'Er mogen geen taboes zijn.'
Het zou voor het eerst in bijna honderd jaar zijn dat een Zwitserse partij zo veel steun verwerft bij parlementsverkiezingen.
De SVP heeft de afgelopen maanden campagne gevoerd om de immigratie in het Alpenland te beperken. Ze verzamelde tijdens de campagne 120.000 handtekeningen, ruim voldoende om een referendum over de immigratie af te dwingen.
Europese Unie Ook verlangt de SVP een kritischere houding ten opzichte van de Europese Unie, waarvan Zwitserland geen lid is.
Naast de groei van de Volkspartij, wordt er ook winst verwacht voor de socialistische SP. De liberale FDP verliest ten koste van de progressieve Zwitserse Groenen.
Minaretten en wapens Zwitserland trok eind 2009 internationaal de aandacht vanwege een referendum over een verbod op de bouw van minaretten (moskeetorens). Ruim de helft van de bevolking (58 procent) ging daarmee akkoord.
Ook mochten de Zwitsers zich eerder dit jaar in een referendum uitspreken over wapenbezit. De meerderheid besloot dat de wetgeving hetzelfde moet blijven, wat betekent dat Zwitsers de vrijheid houden om vuurwapens te dragen.
-------------------
Diagonaal herlezen
Nog drie keer slapen, en in de kous van de meeste Zwitsers zal de Sint een mooi cadeautje brengen waar de rest van Europa maar kan van dromen .
Niet zozeer naar dat wapenbezit bij ons moeten wij uitzien, maar vooral naar het terugdringen van de invasie-troepen uit de Moslim-landen.
Waar wij jaloers op zouden moeten zijn, is dat de Zwitserse Overheid al tot twee keer toe hun land uit de vernietigende gesel van twee wereldoorlogen heeft kunnen houden. Dat bewijst dat zij het bij het goede eind hebben gehad. Dat zij nu echter, aangaande de wilde immigratie, terug gefloten moeten worden, is een veeg teken aan de wand .De tsunami stoppen aan de grens, is een eerbare, maar waarschijnlijk hopeloze bedoeling, als de rest van Europa niet volgt.
Maar wat wilt U : bij ons, en nergens anders, bestaat er een bindend referendum op volksinitiatief. Is niet democratisch, zeggen onze Grote Geesten .
Hoelang nog moeten wij ons als slaven en onderworpenen blijven gedragen? Vlaanderen koos voor RECHTS, en zal straks LYNX geregeerd worden .Rechtvaardigt zulks geen volksopstand? Volksopstanden zijn de laatste tijd toch immers in? Op straat komen met sociale eisen, zoals die andere relschoppers, om dan een zwenking naar rechts te maken, en zelfbestuur te eisen?
Ache : wij hebben geen Willem Tell meer in onze rangen, maar platbroeken (zoals in de NMBS-directie) die alleen rijden voor eigen rekening .Uitzondering gemaakt misschien voor Grote Geesten die, wat meer is, meteen rijden voor Parijs ..
De Bende van 8-2 = 6 + 1 = 7 doen de rest .De ZevenDwergen met hun Witsneetje in het Koninklijk Paleis : ze hebben niet alleen To-verkracht, wat niet zo erg is, maar ze hebben vooral de Vlamingen verkracht, en dat is onvergefelijk!
Mise en platop 20/10/2011 12:22:27
Gepeperd en gezouten, opgediend op 21/10/2011 17:46:52
Guy Verhofstadt, Daniel Cohn-Bendit, Isabelle Durant, Andrew Duff en Sergio Cofferati zijn Europarlementsleden en de stichters van de Spinelli-groep, een netwerk van Europese federalisten. "De Europese Commissie onder leiding van Barroso moet meer macht krijgen ten nadele van de Europese Raad van Herman Van Rompuy", schrijven ze aan de vooravond van een cruciale Europese top. "Europa moet een federale sprong voorwaarts maken."
Mensen maken zich elke dag meer en meer zorgen over het onvermogen van Europa om de huidige crisis op te lossen. Ze hebben gelijk. Zoals het vandaag werkt, werkt het niet. Hoog tijd dus om diegene die nog in de intergouvernementele droom geloven, wakker te schudden met een duidelijke boodschap. De euro zal niet kunnen overleven wanneer elke lidstaat hardnekkig zijn eigen economische en budgettaire politiek blijft volgen. Maandenlange onderhandelingen tussen staatshoofden en regeringen brengen geen concrete resultaten. Wat tot nu toe is besloten, is op zich niet min, maar een gemeenschappelijke munt kan nu eenmaal niet beheerd worden via zeventien verschillende economische beleidslijnen. Het heeft steeds meer weg van het zoeken naar de kwadratuur van de cirkel. Sinds 2008 zijn er zeker belangrijke besluiten genomen. Maar door de vele aarzelingen zijn die te laat gekomen en hebben ze niet de impact die ze eigenlijk verdienen. Dat heeft het zogenaamde plan van 21 juli al aangetoond.
De eurozone heeft echte politiek-economische, budgettaire en fiscale instrumenten nodig. Het is overduidelijk dat het ondersteuningsplan voor Griekenland op korte termijn moet worden aangepast en afgestemd op de huidige Griekse economische situatie. Het zal tijd kosten om Griekenland terug op de rails te zetten. Ten eerste blijft de publiek sector ernstig in gebreke. Maar om de schuldenlast draaglijk te maken, is het nodig dat de privésector die mee draagt. Daarnaast is een gecoördineerd en transparant Europees herkapitaliseringplan voor de banken nodig. Zonder vertrouwen tussen de banken is de financiering van de reële economie onmogelijk. Tot slot is dit plan onuitvoerbaar als men onverantwoordelijk blijft omgaan met publieke middelen. De heropbouw van een moderne Griekse natie zal zeker botsen met machtige privébelangen die momenteel vrijgesteld zijn van belastingen. Om dit proces op de beste manier en in het belang van iedereen te begeleiden, moet de EU dus een geloofwaardig plan voorleggen dat fraude en belastingontduiking bestrijdt, in het bijzonder het bankgeheim en belastingparadijzen.
Top van de ijsberg De Griekse crisis is helaas slechts een deel van de top van de ijsberg. Zo is er verder de obligatiecrisis die meerdere landen in de eurozone treft. Het Europees Fonds voor Financiële Stabiliteit (EFSF) is eindelijk operationeel. Maar de recente gebeurtenissen hebben aangetoond dat een dergelijk mechanisme niet kan werken met zeventien nationale procedures. Het is nodig dat de EU middelen krijgt om snel te reageren, dat ze een echt Europees Monetair Fonds (EMF) krijgt, met meer kapitaal, een hogere leencapaciteit en waar beslissingen niet met consensus maar met een meerderheid kunnen genomen worden.
Maar voorkomen is beter dan genezen. Daarom zal de EU uiteindelijk zichzelf moeten voorzien van een Europese obligatiemarkt die wordt gevoed door euro-obligaties, uitgegeven door een Europees Schuldenagentschap. Men zou dan deze euro-obligaties uitgeven binnen de grenzen van het Stabiliteits- en Groeipact. Meer bepaald zou de schuld tot 60 procent gemeenschappelijk beheerd worden. Wat de obligaties op die schuld erg sterk zullen maken. De schuld die landen boven de 60 procent hebben, moet dan nationaal beheerd worden. Gezien obligaties op die extra schuld duurder zullen zijn, zal dat landen meer dan ooit aanzetten om hun schuld te verminderen tot de Maastrichtnorm.
Evenwicht Pure begrotingssaneringen riskeren de Europese economie echter te verzwakken, uitgerekend op het moment dat men dringend uit de crisis moet geraken en de economie opnieuw moet groeien. In tegenstelling tot de Verenigde Staten, is Europa een gebied waar men spaart. Dat zou men kunnen gebruiken om een groot pan-Europees investeringsplan voor de modernisering en de ecologische transformatie van de Europese economie te financieren. Dankzij de oprichting van investeringsobligaties, of project bonds, zou de EU infrastructuren kunnen financieren voor onderwijs, onderzoek, duurzame energie, transport en telecommunicatie. Investeringen die noodzakelijk zijn voor een betere en duurzame toekomst. Deze inspanning zal men moeten versterken met een meer autonome Europese begroting, gedeeltelijk gevoed door de belasting op financiële transacties. Tegelijk moet er een Europees Groeipact opgesteld worden met strikte en ambitieuze convergentiecriteria inzake fiscaliteit, pensioenen, werk en lonen. Kortom, we moeten een evenwicht vinden tussen investeringen en sociale samenhang, een evenwicht tussen vragen van werkgevers, werknemers en jongeren.
Om al deze doelstellingen te halen, moet de Europese Unie werk maken van een stevig en democratisch economisch beleid. Alleen de Europese Commissie heeft deze legitimiteit en is in staat om het algemeen belang te garanderen. Daarom zou men eraan kunnen denken de functies van de voorzitter van de Europese Commissie en de voorzitter van de Europese Raad samen te voegen. De voorzitter van de Europese Commissie vertegenwoordigt meer het algemeen belang, alleen al vanwege zijn parlementaire benoeming. Daarnaast moet een minister van Financiën van de eurozone aangesteld worden. Hij of zij moet dan de Eurogroep leiden en zich omringen met een groep van commissarissen die verantwoordelijk zijn voor de economische politiek. Bovendien moet deze Europese minister dan de eurozone en haar lidstaten vertegenwoordigen in internationale financiële organisaties.
De democratisering van het economisch beleid is geen luxe, maar een noodzaak. Gezien het belang van de economische en sociale beslissingen die men moet nemen, moeten de Europese beleidsmakers verslag uitbrengen. Alleen dankzij de invoering van een grensoverschrijdend publiek debat wordt het mogelijk om rekening te houden met grensoverschrijdende problemen. In dit opzicht is een aan de Europese Raad toevertrouwd 'economisch bestuur' een aberratie.
Tijd voor verandering Sommige voorgestelde hervormingen kan men bereiken via bestaande verdragen. Voor andere is er een herziening van de verdragen nodig, al was het maar om de nodige links te regelen tussen het federale hart van de Europese Unie en die de landen die uitgenodigd zijn om op een dag toe te treden.
Dit is misschien een moeilijk debat. Het is in elk geval een grote uitdaging. Toch is ze minder moeilijk en minder groot dan tien jaar geleden, toen we het project van het Grondwettelijk Verdrag hebben gelanceerd. De Europese burgers zijn zich er vandaag meer dan ooit van bewust dat de lacunes van het Europese beleid stilaan de euro en de EU zelf bedreigen. De ondergang van beide is iets wat erg weinig Europeanen willen. Het is tijd voor actie, voor verandering. Wij zullen er dan ook alles aan doen om een sterkere en meer democratische Unie uit te bouwen. Omwille van de toekomst van ons continent
-------------------
Diagonaal herlezen
Ach het is een oud zeer met oude bekenden : Cohn-Bendit, de pederast, Isabelle Durant, die Zaventem wilde liquideren en alleen DHL kon doen vertrekken, samen in een duivelsverband met het Liegebeest . Met qie men verkeert, wordt men vereerd!
En toch blijft de stem van Philp Claeys (Vlaams Belang) en van Nigel Farage van doorslaggevend belang : Europa moet het Europa der Volkeren worden, en niet het Europa der Technocraten. Wat meer is : Europa moet beperkt blijven tot Europa zelf, met streng beveiligde en bewapende buitengrenzen. En, indien mogelijk, na het her-invoeren van de binnengrens controles (zodat de bewegingsvrijheid van criminelen en andere avonturiers enigszins beperkt wordt), het herstel van de eigen nationale munten. Uitzondering : Vlaanderen krijgt dezelfde munt als Nederland en misschien zelfs Duitsland, al zal de mark misschien wel wat vreemd aandoen bij de aanvang WalloBruks kan dan gerust de Fr.FR. aannemen, die is daar licht genoeg voor.
Grenscontroles tussen de Europese landen is betrekkelijk eenvoudig : het is een kleine moeite om computers in te zetten, die nummerplaten lezen en/of fotos maken van de inzittenden Mits deze controle-posten mobiel zouden zijn, kan geen enkele crimineel of ongewenste vreemdeling zich nog veilig voelen. Maar dan moet eerst de sacrosante privacy-bescherming opgeheven worden. En moet er kunnen ogenblikkelijk en zeer drastisch opgetreden worden, ook bvb tegen niet-verzekerde voertuigen, gestolen voertuigen, enz Het zou, in voorkomend geval, wel eens kunnen, dat na verloop van tijd, de wegen weer wat minder vol zouden zitten .
Blijft te onderzoeken, eenmaal zover, naar een oplossing van het enigma van ; Wie zal de controleurs controleren?
Als halve Italiaanse staatsburgers, komen wij regelmatig voorbij aan de Zwitserse grenzen : eenmaal s jaars betalen wij ons wegen-vignet en worden vervolgens nooit meer lastig gevallen. Onze Pappenheimers kennende, denken wij dat hun Ministerie van Binnenlandse Veiligheid al lang onze planeet heeft gelezen : er komt alleen een wantrouwige blik naar de 3de of de 4de persoon die desgevallend met ons mee is. Een van de vele cameras zal ons intussen wel gescreend hebben. Of als onze Nero een beetje al te nadrukkelijk met bliksemnde witte tanden uit het zijraam hangt. Heeft men daar niet graag voor dealtijd aanwezige drugshonden.
Mise en platop 20/10/2011 16:32:06
Gepeperd en gezouten, opgediend om21/10/2011 16:46:45
Groot alarm: een Amerikaanse popzangeres die alleen onder de voornaam Beyoncé bekend is (terwijl ze voluit Beyoncé Giselle Knowles heet), heeft danspassen gepikt van Anne Teresa De Keersmaeker en in een videoclip verwerkt, zonder iets te vragen. De reactie van de bekendste Vlaamse (of moet ik in haar geval zeggen: Belgische) choreografe is dubbelzinnig. Enerzijds voelt ze zich vereerd en lijkt dit een teken van erkenning. Anderzijds laat ze Beyoncé weten dat er protocols bestaan, en dat zulke handelingen gevolgen hebben. Meisje is dus stout geweest, meisje moet in de hoek en zal de rekening gepresenteerd krijgen.
Zonder twijfel is Anne Teresa De Keersmaeker een mijlpaal in de geschiedenis van de moderne dans, daarover gaat de discussie niet. Wel bemerk ik een latent superioriteitsgevoel van de hoogcultuur t.o.v. de populaire cultuur. De eerste manifesteert zich als experimenteel, vernieuwend, origineel, doordacht, intensief, diepzinnig. Van daaruit wordt de tweede geëtiketteerd als mainstream, inspiratieloos, entertainend, oppervlakkig, commercieel.
Een groot deel van De Keersmaekers discours omtrent Beyoncés zogenaamde misstap draait rond dat moreel-intellectueel superioriteitsgevoel. Er is een onbaatzuchtige kunst die creëert en met de diepere levensinhouden omgaat, en er is een lucratieve amusementsindustrie die maar wat aanmoddert. Op een dansvoorstelling van Rosas werken onze hersenen op volle toeren en stokt onze keel, een clip van Beyoncé is slechts oppervlakkig volksvermaak. De grote choreografe schudt meewarig het hoofd en constateert vervolgens het grote gelijk van de avant-garde: Now that I see Beyoncé dancing it, I find it pleasant but I dont see any edge to it. Its seductive in an entertaining consumerist way. Terwijl de kunst van De Keersmaeker, met alle respect, zich tot een elite richt met een hoog zelfknuffelgehalte,- mensen die nu eenmaal Rosas nodig hebben om in interessante gesprekken te tonen hoe gecultiveerd ze wel zijn.
Ik zou daarbij ook het lelijke woord establishment kunnen gebruiken, maar ik zal me beperken tot de vaststelling dat het zogenaamde materialisme en de diva-allures van Beyoncé Knowles wortelen in de sociale ambities van een Texaans, cultuurloos low middle class gezin, terwijl barones Anne Teresa De Keersmaeker binnen de cocon van het Vlaams-Belgische subsidiecircuit is groot geworden. Haar uitgangspunt is, dat de overheid Cultuur met een grote C financieel moet in leven houden omdat de samenleving anders mentaal verkommert, terwijl Beyoncé gewoon op de markt is gaan staan en naast zichzelf ook nog parfums verkoopt. Ik stel gewoon de clash tussen twee werelden vast.
Binnen dat cultureel establishment was er groot begrip voor de houding van De Keersmaeker, al klonk het hier en daar ook wel dat dit ontmaskerde plagiaat een mooie publiciteit oplevert. Wat ik in de discussie mis, is de cultuurfilosofische pointe: wat betekent plagiaat nu eigenlijk, en bestaat er zoiets als intellectueel eigendom?
In België waakt hoofdzakelijk de auteursvereniging SABAM over de rechten van de kunstenaar. Afgezien van de gerechtelijke dossiers die tegen deze vereniging lopen wegens financieel gesjoemel, en het feit dat ze een pyramidale ledenstructuur kent (waar alleen de top geld terug krijgt, en de onderlaag vooral bijdraagt), is er al jarenlang kritiek omwille van de repressieve stijl en de nultolerantie die ze hanteert jegens bijvoorbeeld muziekliefhebbers die eens een blaadje muziekpapier copiëren. Ook de gretigheid waarmee ze in alle delen van het publieke én privé-domein ingrijpt om billijke vergoedingen te innen (zoals voor een radio die in de werkplaats van een garagist galmt, of de heffing op blanco-CDs waarop u waarschijnlijk toch beschermd werk gaat branden) wekt veel kwaad bloed.
Fundamenteel echter is SABAM een dinosauriër, een levend fossiel in een wereld waar ideeën, beelden, teksten steeds sneller circuleren. Intellectueel eigendom is in onze cultuurgeschiedenis altijd al iets problematisch geweest. Originaliteit is in se een belachelijk fetisj. Hoeveel keer is het thema van Don Juan vanaf de renaissance tot heden overgenomen en doorgegeven, zonder copyrightperikelen? Moet een onderzoeker de nazaten van Einstein toestemming vragen om de relativiteitstheorie te mogen gebruiken?
In de 21ste eeuw is het begrip auteursrecht gewoonweg onhoudbaar, omdat ten eerste de massaculturele participatie een feit is, vooral dankzij het internet, en omdat de technologie zich buitengewoon leent tot copiëren, verveelvoudigen, maar ook spiegelen en vervormen. De schemerzone tussen copie, plagiaat, referentie, citaat en bewerking wordt steeds breder. Zelfs een plagiërende student met een thesis vol copy-pasts is iemand die ideeën doorgeeft en aan cultuurspreiding doet. Waarom hem buizen?
Vandaag leven we in een bad, door filosofen intertekst genoemd, waarvan slechts het schuim aan de oppervlakte zichtbaar is als cultuur. Vanonder stroomt alles door elkaar, waardoor er telkens nieuw schuim ontstaat. Ideeën moeten kunnen bewegen om gerecycleerd te worden. Het vermogen tot imiteren, absorberen, copiëren, parafraseren, permuteren,... is zelfs een maat voor de mentale fitheid van een samenleving. Beschermde ideeën zijn dode ideeën. De toekomst is aan de dilettant en eclecticus, iemand die weet te shoppen en te zappen, het bestaande combineert en synthetiseert. We hebben de mond vol over horizontale communicatie, de kennismaatschappij en de netwerkcultuur, maar dan moeten we niet flauw doen over het uitwisselen en doorgeven van wat de moeite waard is.
Goede ideeën verdienen om overgenomen te worden. Of om het met Anne Teresa te zeggen: Beyoncé heeft een goede smaak, chapeau. De Keersmaeker zou dan toch ook moeten erkennen dat ideeën die zelf ergens anders vandaan komen, niet kunnen ontvreemd worden. Als een auteur een roman schrijft, zijn roman, dan resoneert heel de wereldliteratuur daarin mee (ik hoop het voor hem), maar ook de boodschappenlijstjes van zijn vrouw en de teksten van La Esterella. We zijn maar deeltijdse, fragmentaire wervels van een enorme chemie. Het is de grote verdienste van de popcultuur dat ze die intertekst ten volle erkent en beleeft, ook al zit ook zij uiteraard in de greep van het auteursrechtenspook, de managers, productiehuizen en CD-labels.
Respect dus voor grote vernieuwers en hun vermoeienissen, maar evenzeer voor pikkedieven als Beyoncé, die moeiteloos rythm & blues, hiphop, soul, Brigitte Bardot, Andy Warhol, Rwigyy, Diana Ross en... Anne Teresa De Keersmaeker in elkaar klutst. Ik pleit dus voor meer copycat, én natuurlijk ook voor speurzin die de draadjes ontrafelt en stamlijnen traceert. Dat is gewoon een opgave voor de betere journalistiek. Zoals het geld moet rollen in de economie, moeten ideeën van eigenaar kunnen veranderen in de culturele wereld,- dat is een bewijs dat het goed gaat. Beyoncé Knowles brengt dus goed nieuws, ze is een spons die het goed kan uitleggen, en ze heeft mijn volle sympathie.
-------------------
Diagonaal herlezen
Eindelijk een schijnwerper op deze problematiek.
Alles wat op het Internet verschijnt, staat gelijk met verschijnen op straat : zichtbaar voor iedereen, en te gebruiken door iedere voorbijganger. Tenzij het achter een winkelruit ligt, in een verkoopstalletje hangt of er iemand bij staat die geld vraagt. Alhoewel er ook vaste gebruiken zijn : dat fris vrouwpersoontje dat met wiegende heupen voor U loopt op het voetpad, is geen publiek bezit. Noch zo dat oud dametje, dat als een kerstboom met juwelen behangen U tegemoet komt, vrolijk zwaaiend met haar handtas waarschijnlijk overlopend van kredietkaarten en veel cash geld. Wat een normaal mens tegenhoudt, is zijn opvoeding, zijn geweten, en ook wel een beetje veel wetten en nog meer praktische bezwaren.
Als iemand de term Vlinderfluisteraar gebruikt, naar analogie met de paardenfluisteraar zal geen kat dat goed- of afkeuren. Wie Vlinderakkoord vervangt door Strik-akkoord is een goede taalvirtuoos. Maar als ik dat schrijf, en daarbij beweer dat het mijn vondst is, ben ik een valsspeler. Spreken van een strik-akoord zonder daarbij te vermelden dat dit uit de koker komt van iemand van het Vlaams Belang, is geen heiligschennis, maar alleen zeer onbeleefd. Al zal die vondst in de kortste keren gemeen goed geworden zijn, doordat ze hopelijk zoveel op het Internet verschijnt .
Zoals het geld moet rollen in de economie, moeten ideeën van eigenaar kunnen veranderen in de culturele wereld,- dat is een bewijs dat het goed gaat.
Toch niet helemaal akkoord, Johan! Mijn geld moet niet onvergoed in Uw zakken rollen, en omgekeerd .Al moet geld ander geld kunnen doen rollen. Gewoon een kwestie van elementaire beleefdheid!
Wij bloggers, geven ideeën door, en doen dus aan cultuurspreiding ..zonder ons daarbij ook maar één Eurocent te verrijken
Voilà : zo moet het zijn! Niet de relschoppers zijn in fout, maar de politie! De vraag stellen wat die Griekse Groene Geit (de onschuldige vrouw die inhet gelaat werd geschopt) hier was komen zoeken, anders dan herrie, werd niet en nergens gesteld : Oom Agent moest maar op zijn ogen hebben laten uitkrabben! Daarvoor immers wordt hij betaald!
Van wat die brutale Griekse dan wel leeft? Waarschijnlijk van een of andere uitkering die ze nu dreigt kwijt te spelen .
Zo staan onze ministers op de eerste rij, om onze maatschappij naar de knoppen te helpen : het schorremorrie wordt beschermd, en de Politie die probeert de orde te handhaven, wordt afgekamd. Verwonderlijk : dat gebeurt helemaal niet als deze op Vlamingen klopt : dan is het, zelfs bij vreedzaam wandelen of aanwezig zijn waar het establishment dat niet graag ziet : de politie moet haar werk doen. Zelfs als ze daarbij op schandalige wijze haar boekje te buiten gaat.
-----------------------
Turtelboom niet te spreken over geweld tegen indignados
Minister van Binnenlandse Zaken Annemie Turtelboom (Open Vld) is niet te spreken over het buitensporige geweld van een Brusselse agent tegen een jonge Griekse indignados-demonstrante vorige week.
Zij kreeg geboeid en neergezeten een trap vol in het gezicht. "Dit werpt een blaam op het imago van de Belgische politie", zei Turtelboom woensdag in de Kamer.
Groen! -Kamerlid Stefaan Van Hecke vroeg de minister woensdag naar een reactie op het voorval. Het groene parlementslid toonde zich verontwaardigd, maar waarschuwde voor veralgemeningen. Eén rotte appel kan het imago van de hele politie immers vertroebelen, vreest hij.
"Ik ben het volledig met u eens dat de daad van een agent niet op conto van alle ander politiemensen geschreven kan worden", antwoordde Turtelboom. Ze wees erop dat het gedrag van de betrokken agent "echt haaks staat op de filosofie van het genegotieerd beheer van de openbare ruimte", de normale aanpak bij demonstraties.
De minister onderstreepte ook dat de politiezone Brussel-Noord de agent meteen geschorst heeft in afwachting van een gerechtelijke procedure. Er loopt ook een disciplinair onderzoek, waaruit moet blijken hoe de collegas van de betrokkene op het moment van de feiten gereageerd hebben.
Van andere feiten van buitensporig geweld tegen de indignados heeft Turtelboom momenteel geen weet. Wel merkte ze nog op dat de politie met de indignados contact heeft opgenomen om overleg te plegen over het incident en om verontschuldigingen aan te bieden. "Ik denk dat dat ook zo hoort", besloot ze.
-------------------
Diagonaal herlezen
O Ja : over de schade die deze lieverdjes aangericht hebben in de Universitaire lokalen waar ze gastvrijheid genoten? Geen vragen! Over aanhoudingen van raddraaiers? Geen vragen! Achtergrond-interviews ? Geen gezien! Bedoeling van deze marsen, buiten onrust zaaien? Moet verborgen blijven.
Want de idee moet rijpen, dat net zoals in de Arabische landen, er iets moet veranderen. Wat? Zullen we wel zien. Zoals we dat kunnen zien in Egypte, waar de rust een beetje is terug gekeerd : de Moslim Broederschap verstrakt de teugels, de sharia wordt strenger toegepast. Het beetje Koptische Christenen dat is overgebleven, wordt vermoord of het land uitgejaagd
En onze Grote Geesten? Die zijn, net als Mr Scrooge bij Charles Dickens, met hun en onze geldzaken , die ze zelf in de war hebben gebracht, bezig. Geen tijd om de 5de Colonne in te dijken of onder controle te brengen .
Anders gezegd : als het hun tijd maar blijft duren .
Ik schrijf Choekie, maar bedoelde eigenlijk Sjoeie, de troetelnaam van het Franse chouke.. De lieveling van de Rode Meute die alles gratis belooft . Op voorwaarde dat t goed opbrengt! De ware aard van het beestje is eindelijk boven gekomen : Lynx lullen en rechts zakken vullen .
----------------------
De grote blunder van Chokri
19/10/11, 07u34
Door gratis drankbonnen te beloven degradeerde PukkelpoporganisatorChokri Mahassine de fans tot anonieme consumenten, stelt freelance-journalist Karl Van den Broeck.
·Wat er op 18 augustus en de dagen na de Pukkelpopramp in en rond Hasselt gebeurde, was hartverwarmend. Via Twitter en Facebook boden buurtbewoners slaapplaatsen aan aan de doorweekte jongeren die vaak totaal ontredderd waren. Ongeruste ouders konden via een retweet van een berichtje van hun kinderen, toch weer gerust naar bed. Er werden spontaan carpooldiensten georganiseerd. Wasmachines werden ter beschikking gesteld om de in modder gedrenkte kleren weer schoon te krijgen. In tijden waarin egoïsme hoogtij lijkt te vieren, was deze spontane solidariteit een lichtpuntje.
Er waren nadien wel een paar mensen die hun ticket terugvroegen, maar een echt issue werd het niet. Nergens verschenen er berichten als zouden de gedupeerden zich verenigd hebben om Pukkelpop voor de rechter te dagen. Het gros van de festivalgangers was met zijn gedachten meer bij de slachtoffers dan bij zijn eigen portemonee. Eten en drinken En dan begaat Chokri Mahassine de blunder van zijn leven. In een persmededeling kondigde hij eergisteren aan dat wie een dagticket kocht voor de rampeditie voor 25 euro drank- en eetbonnen krijgt voor de volgende edities. Wie een combiticket heeft, mag voor 50 euro eten en drinken.Op Twitter en Facebook liepen al snel berichten binnen van mensen die de compensatie maar wat te minnetjes vonden. Pukkelpop zou geld genoeg hebben om iedereen te vergoeden. Drank en eten kosten de organisatie sowieso niets. Waarom is de compensatie zo laag? Het woord 'schaamteloos' viel al snel.
Een advocaat in Gazet van Antwerpen haalde er zelfs artikel 1184 van het Burgerlijk Wetboek bij. Festivalgangers kunnen per aangetekende brief de volledige som terugvragen en bij een negatief antwoord kunnen ze naar de vrederechter stappen. Chokri Mahassine heeft met deze compensatieregeling de Pukkelpopfamilie opnieuw versplinterd tot zo'n honderdduizend individuele, anonieme consumenten. Hij spreekt hen aan op hun financieel kapitaal en niet op hun sociaal kapitaal. Daarmee bewijst hij dat er niets alternatiefs meer is aan Pukkelpop en de zogenaamde alternatieve muziekscène. Pukkelpop is platte commercie, ook al treden er groepen op die luidkeels beweren dat ze de mensen een geweten willen schoppen.
Socio's Het had ook anders gekund. Chokri Mahassine kreeg vlak na de ramp een pientere suggestie van de Limburgse afdeling van het ACW. Die vermoedde toen dat veel festivalgangers akkoord zouden willen gaan met het omzetten van hun ticket in een aandeel van een nieuwe 'Coöperatieve Onderneming Pukkelpop'. Zo zou een groot deel van de 9 miljoen in kas blijven. Dat geld is noodzakelijk om Pukkelpop ook in 2012 en de volgende jaren te blijven organiseren.
"In een coöperatieve heeft elke aandeelhouder evenveel stemrecht. Dat verhoogt dus de betrokkenheid en de participatie van de aandeelhouders. Die kunnen ook voordelen krijgen, zoals een korting op volgende festivals of desnoods enkele gratis consumpties. De coöperanten gaan ook mee bepalen welke sociale en milieu-impulsen verder zullen groeien."
Het voorstel van het ACW sluit perfect aan bij de tijdsgeest. Ook David Van Reybrouck doet voor zijn G1000-burgertop een beroep op duizenden (hopelijk tienduizenden) onafhankelijke burgers. Hij wil zich niet laten 'kopen' door bedrijven of sponsors. Cynici die beweren dat zo'n coöperatieve geen slagkracht heeft, moeten het voorbeeld van FC Barcelona voor ogen houden. De beste voetbalclub ter wereld is eigendom van meer dan honderdduizend Catalaanse gezinnen: socio's. En ook Barrack 'Yes We Can' Obama dankt zijn verkiezing aan een fijnmazig systeem van crowdfunding.
De socio's van Pukkelpop hadden ook met honderdduizend kunnen zijn. Met 'hun' 9 miljoen hadden ze niet alleen Pukkelpop kunnen redden, ze hadden het festival ook opnieuw aansluiting kunnen doen vinden bij zijn oude roeping: een festival dat tegen de stroom wil ingaan.
Pukkelpop ontstond als een initiatief van een lokale jeugdbeweging. Het werd een filiaal van Live Nation, net als grote broer Rock Werchter. Live Nation is 's werelds grootste concertorganisator. Progressieve Schueremans Op 7 juli 1979 voerde wijlen Jacky Huys een dan nog jonge Hermans Schueremans op in De Morgen. In progressieve speling. Schueremans zegt dat hij zich niet wil verkopen aan de commercie en benadrukt vooral zijn maatschappelijk engagement. Zo wijst hij erop dat de "ontevreden jongeren" aan wie hij rockoptredens verkoopt met de eventuele winsten "politieke acties" financieren. "Wat wij in ieder geval niet doen", zegt hij, "is zoals de grote promotoren afgaan op namen, ons alleen afvragen hoeveel volk er zou kunnen op afkomen." Aan ophouden dacht Schueremans echter niet in 1979. "In het circuit blijven staan, blijven nieuwe trends volgen, blijven met jonge mensen werken is voor mij een levensnoodzakelijke remedie tegen arrivisme", besluit hij het gesprek.
Misschien moet Chokri Mahassine maar eens vaker naar Herman Schueremans luisteren. De oude dan. Op de suggestie van ACW-Limburg kwam destijds geen reactie van de festivalorganisatie.
-------------------
Diagonaal herlezen
Ook in dit verhaal vindt men de klassieke Lynxe heilsleer terug : zich in de kaas wurmen van iets dat marcheert, via de politiek het laken helemaal naar zich toe trekken, om dan na enkele tijd, ten gevolge van de eigen onbekwaamheid of de eigen graaicultuur (meestal een combinatie van beide) de boel te laten verzieken tot die verruïnueerd geraakt en kapot gaat. Waarbij steevast de schuld aan uitwendige factoren wordt toegeschreven. Waarna men mordicus wil terugvallen op de klassieke Lynxe hangmatcultuur waar men de anderen voor zich laat werken.
De Broederschap van elkaar de rug krabben gaat dan ook slechts zo lang mee, tot er een foutje wordt gemaakt, men ergens uit de gratie geraakt, of teveel afgunst opwekt, waarna de Broederschap zich, zonder overgang, ineens als vraatzuchtige wolven begint te gedragen die bloed hebben geroken. De schuldige wordt dan in de kortste keren verscheurd tot en met de algehele vernietiging.
Maar als de poppetjes beginnen dansen, wordt algauw de vuile was buiten gehangen .Hilde Claes vecht nu al voor haar naakte bestaan .God Stevaert is te beschaamd en misschien wel te beschaamd na zijn hoeren-ervaring, om nog onder de mensen te komen .
Neen, voor het Hasseltse gezellige socialisme , net als voor geldaftroggelarijmet festivals, zit er niet veel toekomst meer in .Tijd misschien om het Heilg Paterke van Hasselt weer uit de mottenballen te halen?
Tafeltje-dek-U : was ooit ook eens een droom bij ons .
Maar dromen zijn bedrog, ook voor Kings!
---------------------
Mijn titel Recht op Welstand is ingegeven door de houding van de meeste vreemde tafelschuimers, die dan nog gewoonlijk aangesloten blijken te zijn bij De Godsdienst van de Wrede, die naar hier komen uit de meest achterlijke gebieden ter wereld. Waar ze al blij mogen zijn, om met de hele familie, ouders, grootouders, kinderen en kleinkinderen, over een leefruimte beschikken van een paar vierkante meter in de meest mensonwaardige omstandigheden. Die komen dan naar hier, en schreeuwen vanaf de volgende dag (zoals ingefluisterd door de advocaterij van het kantje) dat ze recht hebben op een vierslaapkamer appartement met twee badkamers, mooie living, ingewerkte keuken en alle denkbare huishoudtoestellen, die hen gratis ter beschikking moeten gesteld worden door het OCMW. Benevens een comfortabel leefloon, zakgeld voor de kinderen,en gratis medische zorgen voor heel de achterop gekomen familie.
Het blijft dus nu al niet meer bij enkelingen, of gezinnen : nu komen al hele volksverhuizingen, die hier gastvrijheid komen opeisen, om, in navolging van een soort Arabische Lente, hier de boel te komen op stelten zetten.
------------------------
99 procent van de verontwaardigden heeft gelijk
18/10/11, 08u01
De meeste indignados hebben gelijk om op straat te komen, vindt Pieter Marechal, nationaal voorzitter van JONG CD&V. 'Aan politici om werk te maken van oplossingen die jongeren terug een toekomst kunnen geven.'
In navolging van het protest in Wall Street kwamen er zaterdag over de hele wereld jongeren op straat, ook in Brussel. 'Indignados' noemen deze misnoegden zich. Tot eerder deze week leken het enkele buitenbeentjes. Hun protest klinkt extreem. Sommigen zijn over de schreef gegaan. Maar onderschat het potentieel van deze protesten zeker niet. Steeds meer jongeren zullen zich aansluiten. Op middellange termijn kan dit ontaarden in een echte millennial revolutie.
Wie gisteren de beelden van de vernielde HUB-lokalen te zien kreeg, verloor meteen sympathie voor de misnoegde jongeren en hun protest. Dit was niet goed te praten. Zoals vaak zorgt een minderheid voor een beeld waar een grote groep (de échte 99%) zich niet mee wil associëren. Maar de extreme geluiden van sommige indignados mag de terechte ongerustheid van een generatie niet doen vergeten.
No future In heel Europa worstelen jongeren met de gedachte dat ze hun leven niet zullen kunnen uitbouwen zoals hun ouders en grootouders dat gedaan hebben. Een scheefgetrokken huizenmarkt maakt het bijvoorbeeld moeilijk om een goede en betaalbare woning te vinden. In veel Zuid-Europese landen is het voor jongeren zelfs onmogelijk om het ouderlijk huis te verlaten. In Italië spreekt men van de casa mama-generatie. De jeugdwerkloosheid neemt er ook ongeziene proporties aan. Maar één op twee Spaanse jongeren heeft een baan. Wie aan het werk is, verdient vaak minder dan 1.000 euro per maand.
Daarbovenop komt het onbehaaglijk toekomstperspectief. De gedachte dat onze welvaart en welzijn altijd maar groeien en dat elke generatie het beter zal hebben dan de vorige, wordt steeds meer ondergraven. Het Europese continent krijgt economisch gezien zware concurrentie van China en andere groeilanden. De toekomst zal meer bescheiden zijn. De sociale welvaartsstaat wordt bovendien bedreigd door de financiële gevolgen van de vergrijzing en het gebrek aan maatregelen om dit op te vangen. Tel dit sluimerend gevoel van onbehagen samen met de recente besparingsgolven en met de zoveelste financiële crisis en je krijgt een wanhoopskreet. Veel jongeren zijn het beu. Ze voelen zich als generatie onrechtvaardig behandeld.
Het protest richt zich nu in eerste instantie op de banken en de beleggers. De nieuwe bankencrisis is natuurlijk zeer ontmoedigend. In plaats van ons te kunnen voorbereiden op de belangrijke uitdagingen die op ons afkomen, blijven we maar bezig met het dempen van putten uit het verleden. De hoge staatswaarborg hangt bovendien als zwaard van Damocles boven onze toekomstige inkomsten. De banken mogen echter geen bliksemafleider zijn voor de dieperliggende redenen waarom onze generatie er slecht voor staat: de hoge staatsschulden en het totale gebrek aan voorbereiding op de vergrijzing.
Ons land worstelt met een structureel tekort van ongeveer 3,4% van het BBP. Dit tekort heeft niets te maken met de banken of de crisis en zal ook niet opgelost worden met een bankentaks.
De indignados hebben overschot van gelijk om op straat te komen. Dit is niet zomaar een nieuwe generatie die ook eens haar ongenoegen wil uiten. Jongeren moeten terug een toekomstperspectief krijgen. Indien we hen niet serieus nemen, maken we een kapitale fout en duwen we hen in de richting van extreem links of populistisch rechts. Dat betekent niet dat politici zomaar moeten ingaan op alle geluiden die vanuit de betoging opstijgen. "Geen besparingen" en "alleen de banken aanpakken" zijn bijvoorbeeld de beste recepten om deze generatie ten gronde te richten en alle mogelijkheden te ontnemen.
Concrete verwachtingen Wat moeten politici dan wel doen? Werk maken van echte oplossingen die de millennials opnieuw een toekomst kunnen geven. We moeten werk maken van een duurzame economie en een stevige sociale welvaartsstaat. Hoe? Eerst en vooral door onze financiële situatie op orde te krijgen. Begrotingstekorten en staatsschulden zijn lasten die worden doorgeschoven naar de toekomst. Er moet dus wel bespaard worden. Dit moet op een eerlijke manier gebeuren: de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten, maar iedereen doet wel zijn duit in het zakje. De rijke bankiers en topmanagers moeten dus extra bijdragen, maar werklozen die een uitkering krijgen, moeten bijvoorbeeld ook het engagement opnemen om effectief naar een job te zoeken. Besparingen moeten ook op de lange termijn gericht zijn, met een vrijwaring voor domeinen die de toekomst verzekeren.
Investeren in domeinen zoals onderwijs, economie en innovatie moet mogelijk blijven. Enkel zo verstevigen we de basis voor onze sociale welvaartsstaat. Als de overheid 4 miljard euro kan investeren om een bank te redden, dan moet het ook eenzelfde bedrag durven investeren om de economie fundamenteel op een nieuw spoor te zetten. Via gerichte participaties kunnen we innovatieve sectoren stimuleren en bedrijven met groeipotentieel duurzaam verankeren in Vlaanderen.
Daarnaast moeten we allemaal investeren in onze sociale welvaartsstaat. Iedereen moet een bijdrage leveren. Geen achterpoortjes. Aan de ontduiking van sociale lasten via schijnzelfstandigheid of sociale fraude maken we een einde. Maar ook wie de arbeidsmarkt wil ontvluchten via vervroegd pensioen, zal dat niet meer kunnen. Het regeerakkoord Di Rupo I moet hierover knopen doorhakken. Anders kunnen we problemen verwachten.
Waarschuwing De betogingen van dit weekend zijn een belangrijk signaal. Deze generatie is connected en heeft mobilisatiekracht. Maar vooral, ze roert zich wanneer haar belangen op het spel staan. De bankencrisis geeft jongeren nu een reden om op straat te komen en hun ongenoegen te uiten. Maar de echte problemen liggen dieper en hebben ook een diepgaand antwoord nodig.
Politici moeten jongeren een project presenteren dat hen wel een toekomst garandeert. Daarbij zullen ze moeilijke keuzes moeten maken die deze jongeren in eerste instantie misschien niet positief zullen onthalen. Een project dat gesteund is op visie en daadkracht, zal echter snel een achterban krijgen. Alleen echte oplossingen kunnen het ongenoegen voorgoed kanaliseren. Indien we die niet kunnen, zal het protest alleen maar aangroeien en wordt het straks een millennial revolutie
-------------------
Diagonaal herlezen
Jongeren moeten dus terug een toekomstperspectief krijgen : elk zijn privé hangmat! Dat is in een paar woorden gezegd, waarvoor die Tjeven Jongeren Voorzitter 3 A4-tjes nodig heeft.
Rellen bij Occupy-protesten in Rome en New York : deze omschrijvingis al een beetje duidelijker dan indignados : maar het meeste correcte begrip zou zijn : relschoppers. Vandaag ligt bijvoorbeeld heel Griekenland plat. Reden : besparingen, zegt men. Met plat liggen wordt bij de Brrr-t bedoeld : vandalisme, brandstichtingen, vernielingen, straatgevechten, amok maken en veel geweld door een opgezweepte menigte onder leiding van gemaskerde raddraaiers die zich verplaatsen van de ene stad naar de andere. En van het ene land naar het andere, want er zijn geen grenzen meer .
De media durven of mogen gewoon de waarheid niet zeggen. In al die landen, ook in de USA, is er al decennia lang bestuurd met gulle Lynxe hand en zonder nadenken. De burger werd in de waan gebracht, dat de verzorgingsstaat zou opdraaien van de wieg tot het graf voor zijn natje en zijn droogje, en dat werken tenslotte iets was voor zotten, voor gierigaards en voor kapitalisten. Als de goudreserves opgesoupeerd waren, ging men over tot Staatsobligaties om de opbrengst daarvan erdoor te jagen, eerst lenen bij de eigen bevolking, later overal ter wereld : er werd geleend en ontleend bij elkaar dat het een lieve lust was. The sky was niet eens the limit, neen, deze was nog maar het begin : de creatie van geld zou doorgaan tot in het Heelal. God had afgedaan : de geldmens was nu God geworden! Tot er een moment kwam dat eerst de interesten, later de leningen zelf niet meer konden betaald worden, en dat de dominosteentjes begonnen te vallen De bedrijven vluchtten voor de te hoge loonkost en de al te hoge belastingsdruk, naar lage loonlanden en de werkloosheid sloeg toe. Maar de grenzen bleven open voor alle soorten uitgehongerde avonturiers die zich stilaan als bezetters begonnen te gedragen.
En de desperados die zich begonnen te realiseren dat zij hun leven zouden moeten slijten in een wereld waar er zou moeten gewerkt worden of honger geleden, begrepen het niet goed meer. Het had zo mooi kunnen zijn .had de zeepbel maar kunnen blijven duren .
Het Genesis-vehaal, versie de Jaren 2000, was ingezet, en zou eindigen op dezelfde manier als toen : met de verdrijving van het Mensdom uit de Tuin van Eden. .
Wat er moet gebeuren, dames en heren relschoppers die afzakken naar het welvarende en vlijtige Vlaanderen?Gewoon wereldwijd de tering naar de nering zetten en desnoods werk zoeken waar er werk te vinden is. Al was het in Brazilië, in China of in Timboektoe. De arbeid zal dus de delokalisatie dienen te volgen, wil menzijn dagelijks brood verdienen. En waar men gaat zal er geen vakbond zijn om de belangen van de kleine man te beschermen . De verloning zal deze zijn die bestaat voor de eigen inlandse bevolking : 5 per werkdag van 12 uur .Men zou ook zijn grijze massa kunnen gebruiken voor nieuwe toepassingen van oude wetenschapsvormen. Of men zou de tafelschuimers kunnen terugsturen die niet bijdragen aan de welstand, en er integendeel misbruik van maken. Men zou dit, en men zou dat. Maar om te beginnen moeten er voordien grote veranderingen komen in s Lands bestuur.
Wie of wat houdt ons tegen om erin te vliegen? Om te eisen dat we bestuurd worden naar Zwitsers Model .
Mise en platop 18/10/2011 9:23:01
Gepeperd en gezouten, opgediend op 19/10/2011 17:47:25
Na negen jaar La Libre Belgique is Martin Buxant op weg naar De Morgen. Hij wordt de eerste Wetstraatjournalist die de taalgrens oversteekt.
Want kijk: dit land zal binnenkort een nieuwe eerste minister hebben. In de komende weken zal de socialistische Elio Di Rupo zijn entree maken in de Wetstraat Zestien. Di Rupo is, moet het nog gezegd, Franstalig. Het is meer dan 40 jaar geleden dat België een Franstalige premier had. Dat is welzeker een signaal: de functie behoort niet exclusief de Vlamingen toe. In deze woelige communautaire tijden is dat belangrijk.
Maar het probleem - want er is vaak een probleem in de Belgische politiek - is dat de toekomstige eerste minister absoluut niet tweetalig is. Laat ons wel wezen: dat is geen grondwettelijke verplichting. Maar het is op zijn minst een gewoonte. Wie Di Rupo's beroemdste Nederlandse zin gehoord heeft in het midden van een drukbezochte persconferentie - "Dank u voor de café!" - kent het probleem van de formateur.
De intelligentie van Di Rupo staat buiten kijf. Sommige mensen leren gemakkelijk een nieuwe taal, anderen niet. Di Rupo probeert al jaren Nederlands te leren. Oefenen en oefenen met verschillende leraars, de Vlaamse media nauwgezet volgen. Maar er is kennelijk niets aan te doen: het komt niet, het lukt niet. Sommige adviseurs herinneren er graag aan dat hij gehoorproblemen heeft. "Dat kan een rol spelen in zijn moeilijkheid om Nederlands te spreken", verzekerde een van die adviseurs afgelopen week. Misschien is het waar, misschien niet. Iedereen weet dat Di Rupo een perfectionist is. Hij zal dus nooit een toespraak beginnen als hij absoluut niet zeker is dat elk woord perfect en evenwichtig is.
Als hij de vlinderstrik van eerste minister zal knopen, dan kan zijn gebrekkige Nederlands voor problemen zorgen. Of zal het wel meevallen? De Vlaamse liberaal Vincent Van Quickenborne, die we daarover vorige week hebben geïnterviewd, reageert gematigd: "Meneer Buxant", zei hij, "u leert ook Nederlands en af en toe maakt u fouten. Maar maakt u zich daarover geen zorgen.
Vlamingen zijn vriendelijke mensen. Ze zullen zien dat u van goede wil bent en dat u veel moeite doet om hun taal te leren, en dan zullen ze begripvol zijn! Kijk naar Elio Di Rupo: hij heeft meerdere uitdagingen overwonnen, onder andere de splitsing van B-H-V. Niemand heeft dat ooit kunnen realiseren. Dat is het belangrijkste. Nederlands spreken komt na de politieke intelligentie".
Daarover ben ik het niet helemaal eens met 'Q'. Omdat ik geen verantwoordelijkheid draag. Ik ben premier noch politicus. Dus voor mij zullen goede wil en inspanningen waarschijnlijk volstaan. Maar over Elio de Eerste maak ik me zorgen. Het zal hem moeilijk vallen om elke donderdag in de Kamer mondelinge vragen te komen beantwoorden. Vlaamse oppositiepartijen - N-VA op kop - zullen een hardnekkige strijd tegen Di Rupo voeren. Het Nederlands van de premier kan politieke aanvallen uitlokken. Indien mogelijk zal de eerste minister zich aan een voorbereid antwoord houden, maar de moeilijke job van premier bestaat voor een groot deel uit improvisatie. Wat zal hij doen als hij een Vlaming aan de lijn krijgt die geen Frans spreekt? Wat als hij naar Hasselt moet gaan om met de ouders van de slachtoffers van Pukkelpop te praten? Hij zal niet altijd op zijn entourage en zijn tolken kunnen rekenen. Mooie uitdaging.
-------------------
Diagonaal herlezen
Dat van die Lego-taal heb ik gevonden in de goot, waar het achtergelaten werd door een van Vlaanderens Slimste Mensen ter Wereld die zijn loopbaan verder wil uitbouwen bij en rond de Meesters van het Land. Zijn naam? Vergeten! En dat is maar goed ook, want met de man valt geen eer te rapen.
Eigenlijk had er moeten gesproken worden over een non-taal, een niet-taam,want dat is wat Di Rupo staat te jeanetten telkens hij een micro onder de neus geduwd krijgt. Als Italiaan spreekt hij redelijk goed Frans, maar hij moest verboden worden de mond te openen in het Nedderlaans of in het Ennhels : een papegaai doet beter, ja zelfs veel origineler en zonder kont-draaierij.!
Anders gezegd : de man spreekt onze taal zoals hij ons, dioep in zijn binnenste bejegent : jaloers, vals en met een niet te verbergen afschuw! Wat bewezen wordt door het feit, dat er niet eens een soort woordvoerder mag aangesteld worden, die als vertaler-tolk amens de Meester zou spreken. Woordvoerder : dat is tegenwoordig toch in! Bijna elke vereniging of vogelpik-club heeft er ene. Valt het best waar te nemen bij Het Nieuws van zodra water, gas of elektriciteitsmmaatschappijen ter sprake komen. Zelfs de Spoorwegen pronken met hun woordvoerders M/V in alle maten en gewichten !
Meneer Buxant tot slot is een broodschrijver die zijn wensen voor werkelijkheid neemt : De Vlinderfluisteraar is namelijk nog altijd niet geland. Hij zweeft ergens tussen hemel en aarde. En als het van de Vlaamse Beweger afhangt, mag hij daar liefst blijven hangen tot 2014. Tegen die datum zal Het Ei als hoofdkwartier van VanRampey misschien afgewerkt zijn, en kan hij daar een up to date homo-tent openen voor de sociaal gedrevenen bij de Eurocraten.
Den Cleyenen Toeback en de voorheen onbekende maar goedlachse Ardennees Lutgen (Lütchen?) hebben ondertussen de arena betreden, de Dames Genez en Milquet zijn hopelijk voorgoed wandelen gestuurd : zou de speeltijd voorbij zijn?
Benoît Lütchen!
Zou de Familie Lutgen (Bastenaken/Bastogne) ervan dromen om ooit de Eerste Waalse President te worden van een Onafhankelijk WalloBrux? Moeten wij, Vlamingen, in voorkomend geval, van harte steunen! Want Ardennezen zijn lijk Vlamingen, meestal mensen uit één stuk. Met hen kunnen er zaken gedaan worden!
Mise en platop 17/10/2011 10:19:56
Gepeperd en gezouten, opgediend op 19/10/2011 11:53:31
Tijdens de verschrikkelijke repressietijd waren niet alle foute Vlaamse meningen ondergebracht in de Antwerpse leeuwenkooien: er waren ook conentratiekampen (die om welbepaalde redenen hechteniskampen werden genoemd : whats the difference?) her en der verspreid in het Vlaamse land : Sinte Kruis-bij-Bruugge, Kamp van Beveerlo (Lepoldsburg), Lokeren, enz. Die kampen verschilden van de discipline tot in de barakken-bouw geen haar van de Nazi-kampen : alleen werden de doden niet opgestookt, maar gewoon als honden in de grond gestopt, op kosten van de familie. Een deftige begrafenis kon voor de veiligheid van de weinige aanwezigen maar beter achterwege gelaten worden, .
Nadat ze hun nut hadden bewezen, werden deze kampen achteraf gewoonlijk weer afgebroken. Zo is op die vervloekte plaats in Lokeren thans een gewone villawijk gekomen .waar migrantenkinderen de omgeving onveilig maken
De meesten van zij die deze kampen aan den lijve hebben ondervonden, zijn niet meer. Hun nabestaanden echter zijn het niet vergeten. Wij, de oudere generatie, die het nog hebben van horen zeggen uit de eerste hand, weten wel beter : het is onze verdommelijke plicht de wraakgevoelens levendig te houden. In de hoop dat de je jongeren deze spoedig zullen voltrekken, als eenmaal de tijd gekomen is.
Thans, bij het tot stand komen van de Vlinderakkoorden die de Vlamingen eens te meer in t verderf storten,meer dan ooit, durf ik schrijven : zelfs voor hen die ooit bestraft werden voor zogezegd landverraad : hoe konden zij een vaderland verraden dat er nooit voor hen geweest is en er nooit zal zijn?
Zij hebben, misschien met de verkeerde middelen, geprobeerd de pest te bestrijden met de cholera. En toen de pest de oorlog verloren had, sloeg de cholera toe.
Dit stukje is een warme oproep om onze eensgezindheid te tonen. September 2012 ligt nog ver in t verschiet, en misschien bestaat de unitaire Staat niet eens meer tegen dan.Het is echter zo, dat die datum in volle verkiezingstijd valt voor de Gemeenteraadsverkiezing van oktober 2012 .
Reden temeer dus om deze herinnering levendig te houden ..
------------------------
Herdenking in Lokeren van de Vlaamse slachtoffers van een even genadeloze als zinloze repressie
Zondag 9 september 2012 om 11u00
Paterskerk, Luikstraat, 10, Lokeren
Mensen die we nooit mogen vergeten
HEKALO
hechteniskamp en andere "pensionaten"
Wij gedenken alle overleden kampbewoners, lotgenoten en pakjesdragers.
Na de misviering samenkomst voor een gezellige babbel in het zaaltje naast de Kerk. Gratis brood met koffie. Andere dranken tegen betaling.
- Ben je bereid om de volgende jaren mee te werken? Ook graag uw adres a.u.b. Dank.
- Financiële steun kan gestort worden op rekening: Hekalo - Kruibeke. 652-4830995-89.
Kent U een land dat blijft weigeren, om 65 jaar na een mensonwaardige repressie, elk voorstel tot amnestie zelfs nog maar in overweging te nemen? En daardoor zichzelf tot wereldkampioen van de haat heeft gepromoveerd. En waar het recente amnestievoorstel van Hilde Kieboom, die zowel in eigen land als internationaal actief is in de Sant-Egidio gemeenschap, dan ook geen schijn van kans maakt. Ik ken zo'n land, maar dat land zal nooit het mijne zijn! (WDW 22-8-2010).
-------------------
Diagonaal herlezen
In Nazi-Duitsland heetten die dingen KZ, hier waren het HK. Waar men heden ten dage ook reist in Duitsland of Oostenrijk, komt men de bordjes/wegwijzertjes tegen die de weg wijzen naar zon Vorheriges KZ + de naam. Bij ons is alles uit eerlijke schaamte? helemaal verdwenen! Met hier en daar een uitzondering, zoals Breendonck, waar de Geschiedenis geweld wordt aangedaan omdat er alleen gesproken wordt over Breendonck I, en zelden of nooit over Breendonck II waar de beulen en deslachtoffers gewoon van kamp waren gewisseld. Na de Bevrijding konden er echter geen oorlogstoestanden meer als excuus gelden en werd er, in opdracht en onder toezicht van de Belgische Staat, gefolterd en gemarteld uit puur sadisme en uit Vlamingen-haat.
De herinnering aan het HKL (Hechtenis Kamp Lokeren) moeten wij, Vlamingen van de harde lijn, blijven koesteren, als aandenken wat aan de besten onzer broeders in naam van de Belgische Staat ooit werd aangedaan. Wij voelen, na meer dan 60 jaar, meer dan ooit mee met de slachtoffers die meestal maanden lang opgesloten bleven op willekeurige basis en zonder de minste vorm van rechtspleging .
Wij zullen maar rust vinden, als de Belgische Staat verdwenen zal zijn!
Mise en platop 18/10/2011 18:30:39
Gepeperd en gezouten, opgediend op 19/10/2011 11:05:09
Zondag 6 november 2011 om 12u00 - Bommelaers Wall - Route de Furnes 20 in Gijvelde - Zuid-Vlaanderen
Banket Michiel De Swaen Kring
Zondag 6 november 2011 om 12u00
Bommelaers Wall - Route de Furnes 20 in Gijvelde - Zuid-Vlaanderen
Wij nodigen u uit om met ons de dag door te brengen ter gelegenheid van ons eetfestijn dat doorgaat in de Bommelaers Wall Route de Furnes 20 in Gijvelde.
Wat staat er op het programma: om 12.00 U een Vlaams middagmaal met nadien een bezoek aan het Ecomuseum met tal van Vlaamse volksspelen
De prijs bedraagt 27 euro. Daarin zijn begrepen: het middagmaal met de dranken alsook het bezoek aan het museum.
Betaling ten laatste op 24 oktober door overschrijving op rek. nr. IBAN: BE83 9730 3518 9715 BIC: ARSPBE22 (Argenta) op naam van MDSK
Wij rekenen op uw aanwezigheid en in afwachting van onze ontmoeting maken wij u onze beste Zuid-Vlaamse groeten over.
Organistie:
Michiel De Swaen Kring - MDSK - Cercle Michel De Swaen
Banket Michiel De Swaen Kring
Aangesloten bij het OVV Membre de l'UFCE - FUEV - Union Fédéraliste des Communautés Ethniques Européennes Lid van de Federale Unie van Europese Etnische Volksgemeenschappen Zetel: Huize de Zwaan 16 rue G. Péri Z-VL 59251 Allennes-les-Marais
Aanmeldingsformulier:
Voornaam en naam:........................................... Adres:............................................................... Postcode en woonplaats:.................................... Tel:.......................... E-post:.............................. Aantal personen:..........X 27 Euro =.....................
Het aantal plaatsen is beperkt...wacht niet te lang!
-------------------
Het ecomuseum van Bommelaerswall, Ghyvelde
Een duik in de oude landbouwtechnieken.
Bommelaers Wall vertelt de geschiedenis van de hoeve en van de typische bijzonderheden van de Frans-Vlaamse kuststreek. U ontdekt er hoe het vlas bewerkt werd, bezoekt een melkhuisje en ziet de veranderingen in het plattelandsleven gedurende de laatste eeuw. Verdwenen beroepen, reconstructies van binnenshuistaferelen, oude foto's: de rijkdom van de collectie is zowel indrukwekkend als boeiend.
voor individuele bezoekers elke dag van 1 april tot 31 oktober (van maandag tot zaterdag van 10.00 u. tot 18.00 u. - op zon- en feestdagen van 14.00 u. tot 18.00 u.) voor groepen (vanaf 15 pers.) gedurende gans het jaar elke dag na reservatie : Ecomusée du Bommelaers Wall 20 route de Furnes (tegenover de Duinenfabriek) 59254 Ghyvelde (Fr.) tel. en fax: +33 3 28 20 11 03
Taalkundige kenmerken van het Frans-Vlaams
Frans-Vlaanderen is afgesneden van de ontwikkelingen van het Nederlands in België. Daarom vinden we in er oude taalkenmerken van het Vlaams, die nog bewaard zijn gebleven.
De inwoners van Frans-Vlaanderen koesteren meestal hun Vlaamse wortels, maar dan voornamelijk in culturele en historische zin. Organisaties als deMichiel de SwaenkringofYser houckhebben grotendeels een culturele invulling. De meeste Frans-Vlamingen hebben het Frans als eerste taal, maar zijn zich toch bewust van hun Vlaamse achtergrond. Een politieke invulling van deze achtergrond was er wel in 1984, toen de Vlaemsche Federalistische Party (Parti Fédéraliste Flamand) werd opgericht, deze partij had echter niet veel succes.
Sedert enige jaren is er echter op taalkundig vlak sprake van een voorzichtige heropleving van het Frans-Vlaams en is er eveneens sprake van een toenemende belangstelling voor het Nederlands. Hier en daar worden taalcursussen Frans-Vlaams en Nederlands georganiseerd door de verenigingen de Akademie voor Nuuze Vlaemsche Taele en respectievelijk Komitee voor Frans-Vlaanderen. In Belle is er eveneens een Huis van het Nederlands dat onder meer taalcursussen Nederlands verzorgt.
In 2008 was Bienvenue chez les Chtis in Frankrijk een zeer succesvolle film, die zich afspeelt in Sint-Winoksbergen en waarin de streekbewoners worden afgeschilderd als wat simpele, maar toch sympathieke zielen.
Uithangborden van horecazaken in Cassel verwijzen naar de Vlaamse oorsprong: De Oude Schoenmakerie, Oude Herberghe, In de Henne, Wegwijzers onthullen oude Vlaamse namen zoals Wormhout, Zuydpeene, Noordpeene en zelfs Ecole Thyl lEspiègle. De lokale winkels liggen vol kookboeken voor Vlaamse gerechten. Slagers maken potjevleesch en Vlamsche saucissen.
Plaatsnamen Talrijke plaatsnamen in Frans-Vlaanderen hebben een benaming die verwijst naar de oorspronkelijke Vlaamse naam, zoals Dunkerque(Duinkerke). In Frans-Vlaanderen wordt nog wel Nederlands gesproken, maar niet meer zo veel. Deze kaart geeft de taalgrens weer van vroeger en nu. Bourbourg is het verfranste Broekburg of Burburg. Bergues is het oude Sint-Winoksbergen, dat in het West-Vlaams als Bergen werd aangeduid en verfranst werd tot Bergues. Lille is afgeleid van lÎle(= Het Eiland). Rijsel is afgeleid van Ter IJsel(= Op Het Eiland). De Nederlandse en Franse benaming hebben dus dezelfde betekenis.
Familienamen Ook de familienamen van de bevolking van Frans-Vlaanderen tonen hun Vlaamse wortels. Deze familienamen komen met exact dezelfde schrijfwijze ook heel veel voor in België. Hieronder vind je enkele Vlaamse familienamen op een herdenkingsmonument van gevallen soldaten uit de Eerste Wereldoorlog op de begraafplaats in Steenvoorde: Camerlynck, Cleenewerck, Decoster, Decreus, Degrave, Deheegher, Dejonghe, Delbaere, Demol, Dequeker, Dereeper, Devey, Huyghe, Plaetevoet, Ryckewaert, Sansen, Spetebroot, Vanderlynden, Vannobel, Vannoorenberghe, Vanpeene, Vantorre, Verhille, Weillaert.
Kenmerken van het Frans-Vlaams Het Frans-Vlaams vertoont de algemene kenmerken van het West-Vlaams, maar toch zijn er enkele afwijkingen:
·De g valt weg in emaakt (= gemaakt) en soms het hele voorvoegsel ge- (bijvoorbeeld in met (= gemet) en lukken (= geluk wensen)). Dat verschijnsel komt voor in de hele Westhoek, ook in België. Deze evolutie komt ook voor in het Fries, het Gronings en het Engels.
·Het wegvallen van de slot -n in werkwoordsvormen en andere woorden in een 15-tal dorpen in het uiterste westen (lope, ete, binne, buute) is weer een restant van een Middelnederlandse ontwikkeling langs de kust, die ook nog in het Fries en het Engels parallellen heeft (vgl. Nederlands werken met Engels to work), maar die in het Middelnederlands van Vlaanderen en Brabant weinig voorkomt. Het weglaten van de slot -n in de standaard-uitspraak is pas later vanuit Holland en Brabant verspreid. Ook in de woordenschat zijn er duidelijk Ingweoonse restanten (b.v. zoeper voor harde borstel in een aantal dorpen in de buurt van Bollezele.) Het woord is afgeleid van het werkwoord zoepen (Engelse: to sweep). Sommige andere typisch Ingweoonse woorden zijn nu alleen nog maar in het Frans-Vlaams in gebruik: in het uiterste westen wei voor het bijwoord weg (vgl. Engels away); blouwer voor zware houten hamer (vgl. Engels to blow) en overal zole voor ploeg (vroeger ook in de West-Vlaamse kuststreek, Zeeland en Groningen).
De rijksgrens als dialectgrens in de Westhoek Het valt op dat de rijksgrens bijna nooit de dialectgrens vormt. Een aantal grenzen i.v.m. klankleer of vormleer verlopen wel in de buurt van de rijksgrens: het wegvallen van d tussen klinkers in Frans-Vlaams sniden tegenover West-Vlaams sniën; ik bakten (West-Vlaams) tegenover ik bakkede, baktede of bakste (Frans-Vlaams). Slechts een tweetal klankvariaties vallen nagenoeg samen met de rijksgrens:
·De uitspraak sj van de Nederlandse sch/sk in het Frans-Vlaams, die aan de West-Vlaamse kant van de grens steeds sjch luidt.
·Ook de uitspraak van de -nd- tussen klinkers, die evolueerde naar -ng- (over -ngd- ) en daarna wegviel, valt nu ongeveer met de rijksgrens samen. Oudere sprekers in West-Vlaanderen hebben die Frans-Vlaamse uitspraak ook nog, wat erop wijst dat het aan de Belgische kant om een herstel gaat onder invloed van de spelling. Het woord honderd bijvoorbeeld evolueerde in Frans-Vlaanderen als volgt: oendert > oengdert > oengert > oeërt; in West-Vlaanderen zegt men nu meestal alleen oendert.
Wat woordenschat betreft, vormen Frans-vlaanderen en de Belgische Westhoek vaak een eenheid (vinnig / gevinnigd voor beschimmeld of vartigen / vortigen voor rotten (elders in Vlaanderen vorten); ruke(r) voor een kluit aarde; poeiweeg voor het tasmuurtje in de schuur). Sommige woorden zijn in Frans-Vlaanderen nog levend, terwijl ze aan de Belgische kant totaal verouderd of in onbruik zijn (boud of bold voor gier).
Taalsituatie Terwijl het West-Vlaams in België nog zeer levenskrachtig blijkt, is het Vlaams in Frans- Vlaanderen langzaam aan het uitsterven. Sedert de laatste oorlog is het niet of nauwelijks nog als gezinstaal in gebruik en wordt dus niet meer aan de jongeren doorgegeven.
Een beetje in de lijn van de Wild West films van long time ago, zoals Gejaagd door de Wind, of De Woeste Hoogte van Charlotte Brönte, oogtewas er ooit de film How the West was won Dat winnen hebben we met zijn allen inderdaad door-en-door beleefd en we zijn er op afstand- wel bij gevaren. Net zoals anderen, de autochtone Indianen in hun weidse prairies, er juist zeer berooid moeten zijn van af gekomen. Anders gezegd : hun dood was ons brood ..Enfin, zij verloren, wij wonnen. En lijk in alle oorlogen ging het om GELD, en waren het de overwinnaars, wij dus, die hun geschiedenis schreven.
Laat er dus niemand verwonderd over zijn : memento homo, elk zijn beurt zou nog maar eerlijk zijn. Nu winnen de Chineeskes, de Brazilianen, de Indiërs, de Koreanen, enz, en wij, met onze Westerse Beschaving, wij verliezen deze keer .. De Spleetogen kochten ooit op hun kousevoeten, om te beginnen, van de Grieken met huid en haar de zeehaven van Pireus zodat ze voor hun scheepvaartverkeer beschikten over een vaste voet aan wal in Europa Wie weet, zijn er op dit ogenblik geen onderhandelingen aan de gang in het kader van de globalisatie, om heel Griekenland te verpatsen. Door bijvoorbeeld ineens aan de Europese schuldeisers alle openstaande Griekse schulden af te betalen. Vanaf dan ligt China reeds gedeeltelijk in Europa Binnen afzienbare tijd kan dan Portugal, Spanje en Italiëdezelfde weg opgaan, zodat er aan de Middellandse Zee vanaf een bepaald ogenblik alleen nog Chinees zal gesproken worden. Meteen is China, via de achterdeur, lid geworden van de Europese Unie .
Wat wij in een nabije toekomst dus moeten afleren, is zeggen Met alle Chinezen, maar niet met den dezen : het zou eerder moeten worden, om niet uit de toon te vallen, Met den dezen lijk met al de overige Chinezen .
----------------------
Duurdere grondstoffen maken het Westen armer (Trends)
De Chinese vraag heeft een einde gemaakt aan een eeuw van gestaag dalende grondstoffenkosten voor de verbruikers in de rijke wereld. De strijd om de grondstoffen is losgebarsten, en het Westen dreigt aan de zijlijn te moeten toekijken.
De index van grondstoffenprijzen (olie niet inbegrepen) die The Economist opstelt, is in het voorbije decennium verdrievoudigd. De recente toename heeft een neerwaartse tendens omgekeerd die meer dan een eeuw aanhield. De prijzen van industriële grondstoffen daalden met ongeveer 80 procent tussen 1845 en hun dieptepunt in 2002. Maar veel van de daling over die 150 jaar, werd in amper een decennium al goedgemaakt.
Dat heeft het inkomen van grondstofrijke landen als Brazilië en Australië, evenals delen van Afrika, verhoogd. Het bracht zelfs sobere analisten ertoe om te spreken van een nieuw paradigma op de grondstoffenmarkt. Ook al is het bbp in grote delen van de rijke wereld zo goed als tot stilstand gekomen, toch ligt de prijs van ruwe olie dicht bij 100 dollar per vat. In reële termen is dat even hoog als na de olieschokken van de jaren zeventig.
Vanwaar die ommekeer? De prijspieken van de voorbije eeuw hielden verband met onderbrekingen van de bevoorrading, in het bijzonder tijdens de Eerste Wereldoorlog. De recente prijsstijgingen waren echter te omvattend en te langdurig om verklaard te worden door vorst of een slechte oogst. Het is ook niet zo dat de producenten vasthouden aan hun voorraden.
Er bestaat een veel simpeler verklaring voor de schaarste: de oprisping van de grondstoffenprijzen is gewoon de resultante van een exploderende vraag en een slabakkend aanbod. De vraagzijde werd aangezwengeld door een industriële ontwikkeling die in omvang, snelheid en breedte haar gelijke niet heeft.
Het Westen slabakt
Het onevenwicht op de grondstoffenmarkten zal waarschijnlijk aanhouden tot de hongerige landen rijker worden en er nieuwe bevoorrading beschikbaar komt. Tot dan zal de aanzwellende vraag in de opkomende markten de geavanceerde economieën pijn blijven doen. De stijging van de olie- en grondstoffenprijzen heeft de inflatie in de rijke landen aangewakkerd en werkte als een belasting op de consumenten.
Het IMF berekende dat een toename van de olieprijs met 10 procent in het eerste jaar al 0,2 tot 0,3 procent van de groei van het wereldwijde bbp aftopt, maar dat de weerslag op grote olieverbruikers als Amerika twee keer zo groot is. De slome groei van de Amerikaanse economie in de eerste helft van dit jaar was deels te wijten aan de hogere olieprijzen, die op hun beurt deels veroorzaakt werden door de sterke groei van het bbp in China. Al speelden bevoorradingsproblemen ook een rol.
Grondstoffenprijzen fungeren als de regulatoren van de wereldgroei. De opkomende markten staan in de rij voor het aanbod omdat ze vaak in staat zijn om elk extra vat olie of scheepslading erts lucratief te gebruiken. Hun vraag duwt de prijzen naar boven en verlaagt de reële inkomens in de rijke wereld, die daardoor naar de zijlijn geduwd wordt. De rijke landen waren gewoon geraakt aan onbeperkte toegang tot goedkope grondstoffen, want de prijzen daalden een eeuw lang en zelfs langer.
Nu wordt gestreden om de primaire hulpbronnen. De producenten profiteren daarvan en de consumenten in de rijke wereld lijden eronder, net op het ogenblik dat ze zich steeds meer zorgen maken over hun werkzekerheid naarmate China en India maar blijven opkomen. (The Economist )
-------------------
Diagonaal herlezen
Het mag U niet verwonderen, dat zo goed als alle Europese universiteiten plat gelopen worden door de spleetoogjes! Ze zijn niet zozeer geel, maar wel zeer vriendelijk .Stel U voor : die komen hier om op onze kosten onze technische verworvenheden op doen .En wij, onder leiding van onze Grote Geesten, maar applaudisseren!
Moet er een tekeningetje zijn?
Onze Grote Geesten? Die achten zich gelukkig dat zij voor dat fenomeen gewoon een nieuw woord hebben uitgevonden : globalisatie. Zelfs de beschermers van onze Werkende Klasse zijn fier over hun eigen vondst : zij heten dat delokalisatie. Maar meer daaraan doen ze niet. Vroeger heette dat koloniasatie rücksichlos en nu heet dat, even rücksichtlos, dekokalisatie .
Geloof me vrij : het fenomeen van de indignados kan op zeker ogenblik razendsnel overslaan in een soort Arabische Winter (de Arabische Lente wordt dan overgeslagen) : de lange hete zomer hebben we al gehad, al de jaren dat the West was won .
Mise en platop 16/10/2011 14:57:15
Gepeperd en gezouten, opgediend op 18/10/2011 16:16:10
Misschien met fusie Standard Luik-Dexia-ArcelorMitall?
-----------------------
Toen ik deze titel van de hoofding bedacht, had ik meer De Dikke en de Dunne in gedachten : Laurel en Hardy, het komisch duo uit mijn kindertijd. Met Diksia is vanzelfsprekend Dexia met de Dikke DeHaene, de supporter van Club Brugghe, bedoeld. Hij kan meteen doorgaan voor de Dikke-met-Bolhoed uit die stomme film. Waar de Dunne dan blijft in mijn vergelijking, vraagt U zich af? Die zult U binnenkort wel opmerken als bij ArcelorMitall het spel helemaal op de wagen zal zitten .
Het wordt, zoals mijn vriend Jo hier zondag wist te vertellen : OCMW = Onze Centen Moeten Weg.
-------------------
ArcelorMittal: Vakbond moet op de blaren zitten
(Trends)
------------------
De warme lijn van de Luikse fabriek van ArcelorMittal gaat toe. 600 van de 3000 jobs bij Arcelor Luik verdwijnen. Prompt roept de Luikse FGTB op tot nationalisatie.
Wat voor Dexia kon, moet voor de Luikse staalfabriek ook kunnen, zo luidt het bij de Waalse socialistische vakbond. De Belgische regering beweerde dat Dexia een systeeminstelling is en dat daardoor nationalisatie onvermijdelijk was. ArcelorMittal is duidelijk geen systeembedrijf: de Waalse economie wordt hard geraakt maar niet ten gronde gericht. Nationalisatie van ArcelorMittal is dan ook onzin tenzij men de kortetermijnbelangen van een beperkte belangengroep (de Luikse metallos) laat primeren op die van de rest van de maatschappij.
De Belgische overheden dreigen echter zichzelf tegen te komen in deze dossiers. Het argument dat Dexia een systeembank was of is, hebben we hier altijd bestreden. Dexia diende in stand gehouden te worden om voor bepaalde aandeelhouders, zoals bijvoorbeeld Arcofin, tot een redelijke oplossing te kunnen komen. Economisch en financieel viel er veel meer te zeggen voor een gecontroleerde ontmanteling van Dexia, met verkoop van de betere stukken aan derden.
Overigens zouden de vakbonden van ArcelorMittal toch ook even in eigen boezem moeten kijken. De fabriek in Luik is zonder discussie ook slachtoffer van de slappe conjunctuur en van de structurele overcapaciteit in de staalsector. Daar kunnen, uiteraard, de Luikse vakbonden niks aan doen. Dat de concurrentiepositie van de Luikse vestiging als gevolg van hoge loonkosten in het gedrang was, vormt een materie die al veel dichter bij vakbondsverantwoordelijkheid aanleunt.
Waar de vakbonden wel de volle verantwoordelijkheid voor dragen, is de gijzeling van de directie van AM Flémalle door 30 vakbondsverantwoordelijken eerder deze week. Die actie maakte grote indruk op de wereldwijde leiding van Arcelor Mittal. Ze reduceerde drastisch de sowieso al slinkende aantrekkelijkheid van het openhouden van de Luikse vestiging.
-------------------
Diagonaal herlezen
De Belgische Staat is dus weer een beetje meer ontmanteld. Na de ratten die het zinkend schip reeds verlieten om omhoog te vallen in de vangnetten van Europa, vallen nu ook (maar deze keer naar beneden) de ene na de andere hoekstenen uit de eigenlijke fundamenten van de Belziek-à-Papa : na Fortis is Dexia aan de definitieve ondergang begonnen, terwijl het laatste der Waalse kroonjuwelen bij het Klein Giftig Afval wordt klaar gezet.
De Franscouillons hebben intussen, denken ze (nog voor de beer geschoten is), hun schaapjes op het droge te hebben : ze hebben de kinderhand der Vlamingen rap-rap gevuld met wat borrelnootjes en verkregen daardoor op hen een definitieve wurggreep, als ze straks het land doen ontploffen. Niemand beter dan Mark Grammens in JOURNAAL van 4 oktoberkan deze situatie beter schetsen! Temeer daar hij dat doet aan de hand van uitspraken van journalisten in de Franstalige Hoera-Pers van na de voorlopige vlindervanger.
Mise en platop 16/10/2011 14:44:59
Gepeperd en gezouten, opgediend op 18/10/2011 15:40:36
Franse katholieken trekken op 29 oktober naar het centrum van Parijs om te betogen tegen twee theatervoorstellingen die de spot drijven met het christendom. Een uniek gebeuren. Wie het jodendom krenkt, stuit op felle protesten uit joodse hoek, en grote delen van de samenlevingen scharen zich terecht achter zo'n protest. Feller en vaak gewelddadig zijn de reacties als de islam of de profeet Mohammed wordt aangevallen. De toespraak van paus Benedictus XVI in Regensburg over het geweld van de islam werd onmiddellijk bevestigd door uitbarstingen van geweld in de hele islamitische wereld. Honderden jongeren bestormden de school van de Nederlandse missionaris Jaap Borst in de Indiase deelstaat Kashmir. De politie kon hem ternauwernood ontzetten. En toen een domme dominee in de VS dreigde een Koran te verbranden, leidde dat tot het in brand steken van die school. De leerlingen hebben nog steeds geen nieuw gebouw.
Als ergens de islam wordt aangevallen, worden alle moslims aangevallen en vormen ze één machtig front. Hun tegenaanval zorgt voor krantenkoppen. Zo werkt de oemmah, de wereldwijde verbondenheid binnen de islam.
En als een christen wordt aangevallen? Een opmerking over diezelfde God die de moslims zeggen te aanbidden, deed in Pakistan Asia Bibi in de gevangenis belanden met de dreiging van de doodstraf. Mocht die doodstraf niet doorgaan en mocht ze worden vrijgelaten, dan zal ze in de kortste keren worden vermoord, zoals eerder met geloofsgenoten gebeurde. Wat doen haar medechristenen als protest? Wij steken geen moskeeën in brand, wij gaan niet massaal de straat op. De protesten hier zijn marginaal en worden buiten de eigen kring nauwelijks gehoord. ***Katholiek Nieuwsblad*** rapporteert voortdurend over Asia Bibi en andere vervolgden, de EO doet dat, Kerk in Nood, de ChristenUnie, Geert Wilders, maar van massale protesten is geen sprake. De paus heeft Asia Bibi met name genoemd, maar de Vaticaanse diplomatie is supervoorzichtig om het voor katholieken in moslimlanden niet nog moeilijker te maken dan het nu al is.
Misschien zit het in onze godsdienstige genen. Waar de profeet Mohammed geweld gebruikte, liet Jezus zich zonder tegenstand naar het kruis voeren, als een lam naar de slachtbank. Hij preekte het 'zalig' voor de vervolgden, Hij hield zijn volgelingen voor de andere wang toe te keren en je vijand lief te hebben.
Maar die liefde mag niet verwateren tot onverschilligheid jegens geloofsgenoten die onrecht lijden, zij mag niet leiden tot zo'n gebrek aan eigenheid en fierheid dat we ons alles laten welgevallen. Er zijn genoeg christelijke manieren om protesten te laten horen, het liefst zo massaal en vindingrijk dat ze niet onopgemerkt blijven. Voor Asia Bibi, voor de honderdduizenden Asia Bibi's in Pakistan die hun leven niet zeker zijn; voor de kopten in Egypte voor wie de Arabische Lente een religieuze winter dreigt te worden; voor de weinige christenen in Irak die het land nog niet ontvlucht zijn. Zolang christenen nog de grootste onderdrukte groepering ter wereld vormen, mogen christenen in het vrije Westen hun protest niet staken.
-------------------
Diagonaal herlezen
Wilt U nog een vergelijking tussen het Nationaal Socialisme (de zo gezegde Nazis) en de Islam? Wel, uit vrees voor nog erger dingen voor de katholieken en de Joden in Duitsland tijdens het Hitler-regime, gedroeg hert Vaticaan zich ook zeer diplomatisch.. Later werd dit uitgelegd als lafheid. De toenmalige Paus (Pius XII) die ooit Nuntius was geweest in München, hield er uit Lynxe kringen zelfs de ere-titel aan over van Hitlers Paus Aanleiding? Een foto waarop de Nuntius samen met de Rijkskanselier stond, uit de tijd dat zelfs Churchill deze aansprak met Herr Bunddeskansler .
Benieuwd welke ere-titel deze Duitse Paus (Ratzinger) ooit zal krijgen omdat hij niet zoals Paus Urbanus II in 1096 (in samenwerking met de Vlaamse monnik Pieter de Kluizenaar) de 1ste Kruistochten zal her uitgegeven hebben. Naast een groot gedeelte godsdienstige motieven, speelde ook vooral een zekere landhonger een grote rol. Dat de wereld klein is, moge nog maar eens blijken uit het feit dat de Stichter der Karthuizers, de H. Bruno van Keulen, een Duitser net als Ratzinger, de leermeester en adviseur was van deze Paus. Paus Ratzinger heeft, in tegenstelling tot Hitler en Urbanus II, waarschijnlijk geen territoriale verzuchtingen meer .Derhalve staat het in de sterren geschreven, dat de Islam, omdat het geen echte tegenstrevers meer heeft, uiteindelijk de wereld zal domineren. Bush Junior heeft in September 2001 spijtig genoeg de gelegenheid om het wespennest uit te roken, voorbij laten gaan Toen was de wereld hem dankbaar geweest toen wel. Maar later? Nooit meer!
Terecht merkt de auteur van dit artikel dus op :
van massale protesten is geen sprake. De paus heeft Asia Bibi met name genoemd, maar de Vaticaanse diplomatie is supervoorzichtig om het voor katholieken in moslimlanden niet nog moeilijker te maken dan het nu al is.
Ach, weer moet ik Winston Churchill erbij betrekken : om de strijd te vermijden kozen ze (zijn voorgangers) voor de schande, maar ze kregen beide : na de schande de oorlog .
In onze dagen beleven we de
Rellen bij OCCUPY-PROTESTEN in Rome en New York
die in onze media als indignados bestempeld worden, waarschijnlijk met de bedoeling om naar gewoonte, een mistgordijn op te trekken. Ocuupy-peole zou waarschijnlijk te duidelijk zijn, temeer daar er gemaskerde bendes van deel uitmaken die brand stichten en overal vernielingen aanrichten.
De Brrrr-t zal het waarschijnlijk niet melden, maar vandaag zijn in gans Italië klopjachten ingericht om dat gespuis en de aanstokers op te pakken. Op Ned 1 gaf men zelfs een zeer verhelderende opsomming van de plaatsen waar er gezocht werd .
Met betogen is er geen probleem! Maar voor anarchie, vandalisme, geweld en vernielingen van eigendommen is er geen plaats. De raddraaiers oppakken en ze doen opdraaien voor de schade : dat is de boodschap. Als men en passant ook nog eens de geldstromen die deze oproerkraaiers ondersteunen kon blootleggen? Voor een groot gedeelte zullen dat dezelfden zijn als zij die de Arabische lente sponsoren.
Kijk Kijk! Weeral een ander spreekwoord : zoek wie er voordeel heeft bij de misdaad ..In dit geval komt men uit bij de Godsdienst van de Wrede
Maar dank zij het vrije woord op Internet, kan Europa en de Westerse Beschaving gemobiliseerd worden. Zodat eindelijk een terugkeer-beweging kan op gang getrokken worden, als eenmaal de geesten er rijp voor zijn!
Mise en platop 16/10/2011 10:56:08
Gepeperd en gezouten, opgediend op 17/10/2011 18:28:49
In Toscane (Stad Arezzo) leeft de herinnering voort :
De Koning der Saracenen moet symbolisch bevochten worden (*)
---------------------------
Italië is een land, algemeen geweten, waar meer dan elders, oude tradities in ere worden gehouden. Niettegenstaande in de grootsteden, niet op het platteland waar wij leven, de invasie van Muzelmannen een vaststaand gegeven is geworden. Zo is er geen macht ter wereld die de inwoners van Arezzo kan afhouden van hun eeuwenoud spel : de nagespeelde onthoofding van de Koning der Saracenen. Zie Engelse tekst en beschrijving onderaan dit stukje .
Elke Italië-bewonderaar, en af en toe ook een gehaaste city tripper, kent de Palio, zijnde de paardenkoersen op de straatstenen van de fameuze schelp (kuip) die de Grote Markt is van Siena, de universiteitsstad. Die palio wordt in ere gehouden vanwege het schouwspel. Maar Arezzo doet denken aan Brugge (H. Bloed Processie), of aan de Kattestoet in Ieper. Telkens een soort herinnering aan de Kruistochten. De folklore in Brugge en in Ieper verwijst naar die tijd : Brugge naar de relikwie uit dat verre Heilig Land,en Ieper naar de ketterse Tempeliers die het als Beschermers van Het H. Graf voorwaar gewaagd hadden de Egyptische kat als afgod te aanbidden .Enfin, wie Kruistochten zegt, zegt Muzelmannen, maar zoiets beweren is; laten we wel wezen, niet politiek-correct. Al is het de waarheid .
Neen,nergens staat men daar nog bij stil. Arezzo leeft trouwens in zijn geheel van herinneringen : hier werd de Oude Di Medici groot, voor zijn rijkdom hem toeliet in Firenze de teugels over te nemen, en hier werd de onvergetelijke film La Vita è Bella opgenomen Elk eerste weekeind van iedere maand wordt er een openlucht antiekbeurs gehouden, die men zegt de grootste ter wereld te zijn. Elke vierkante meter van het Centro Storico staat opgetast met meubilair en gebruiksvoorwerpen sedert de vroege Middeleeuwen. Er worden zelfs authentieke borstbeelden van Mussolini aangeboden voor een prikje, en cassettes met speechen van deze vergane glorie Het antieke borstbeeld van Keizer Nero daarentegen .. kost zeer duur, en wordt alleen aangeboden aan voorbijgangers die hoorbaar Engels of Duits spreken .
In onze moderne tijden is Firenze groot en wereldwijd bekend geworden, maar Arezzo sluimert nog altijd zoals 500 jaar geleden .
De Kopten die de afgelopen dagen in Egypte gedo(od zijn, hebben de )wetten van de islamitische sharia overtreden. Het was na de Arabische lente niet meer aan iedereen voldoende duidelijk dat, en in hoeverre, de sharia in Egypte van kracht was. Ook de Kopten hebben kennelijk het zicht op de werkelijkheid verloren.
De Kopten moeten gedacht hebben dat na deze lente er aan hen wat meer godsdienstvrijheid gegund zou worden. Net als veel westerse media moeten ze gedacht hebben dat vrijheden die in het Westen gewoon zijn (een moskee of een kerk mogen opknappen) nu ook in Egypte ingevoerd waren. Dat was niet zo. Dat weten we nu zeker.
Kopten betekent oorspronkelijk Egyptenaren, let op k-p-t in het woord Kopten en g-p-t in het woord Egypte. In het hedendaagse taalgebruik is Kopten het woord geworden voor de Egyptenaren die zich nog niet tot de islam bekeerd hebben. De Kopten/Egyptenaren waren christen toen de Arabische moslims in de 7de eeuw Egypte hebben veroverd. Zoals Europa een paus heeft in Rome, hebben de Kopten een paus in Alexandrië. Die paus van Alexandrië wordt tegenwoordig meestal Patriarch genoemd, en heeft zijn zetel in Cairo.
De islamitische sharia lijkt volgens de Leidse hoogleraar Maurits Berger precies op ons recht (voor 95% identiek), maar de sharia verbiedt een aantal dingen die in Nederland vooralsnog zijn toegestaan. Hoog op het lijstje van wat verboden is, staat het verrichten van groot onderhoud aan kerkgebouwen of synagogen.
Omdat de islam het christendom is komen vervangen, is het ondenkbaar dat er aan zulk onderhoud nog behoefte zou bestaan. Daarom is het verboden, en dat is logisch. Over nieuwbouw hoeven we het hier uiteraard niet te hebben. Nieuwbouw van kerken is in strijd met de sharia, nieuwbouw van moskeeën in Europa en Amerika is daarentegen een verrijking die tot vreugde stemt.
Het verbod op groot onderhoud en nieuwbouw is vastgelegd in het zogeheten Pact van Omar (7de of 8ste eeuw), waarin, maar dat terzijde, ook allerlei regels worden gegeven over hoe iemand die geen moslim is zich dient te kleden. Ook moet volgens dit Pact wie geen moslim is, een stapje opzij doen wanneer hij de weg met een moslim blijkt te delen. Wijze voorzieningen die bijdragen aan het behouden blijven van de vrede, maar waarop de vrienden en vriendinnen van de islam helaas te weinig de aandacht vestigen.
De koloniale tijd was een periode van jaren vol onrecht en onderdrukking, het is maar al te bekend. Toch waren in deze zwarte dagen de anti-christelijke bepalingen van de sharia niet volledig van kracht, en de moderne kerkgebouwen in de islamitische wereld dateren dan ook uit die periode. Maar goed, dat is nu al meer dan een halve eeuw geleden, en de noodzaak van groot onderhoud en reparatie is zo langzamerhand aanwezig. Elk gebouw wordt immers langzaam gesloopt door de tand des tijds.
Sharia-fundamentalisten, en daarvan zijn er veel in Egypte zoals de laatste dagen weer gebleken is, verzetten zich furieus tegen het uitvoeren van groot onderhoud aan deze christelijke gebouwen. Ze hebben daarbij de steun van de overheid, die zulke werkzaamheden eenvoudigweg verbiedt, als gold het een staatsgevaarlijke activiteit waar bovendien de openbare orde ernstig door bedreigd wordt. De sharia-fundamentalisten achten het doden van Kopten die de regels van de islam in dit opzicht niet gehoorzamen in overeenstemming met wet en gebruik.
Kennelijk zijn de sharia-fundamentalisten goed vertegenwoordigd in alle lagen van de Egyptische bevolking en binnen het regeringsapparaat, maar het gaat niet om de precieze cijfers en de precieze omvang van die aanhang, het gaat er om dat het een groep is die zijn zin weet te krijgen, wat anderen het leven kost. Het gaat hier om dozijnen mensenlevens waaraan een eind gemaakt is, en een groot maar onbekend aantal Kopten dat verdwenen is. Over de honderden gewonden zullen we het maar niet hebben, dat zijn geluksvogels.
Dat het bovenstaande u allemaal mogelijk ongeloofwaardig voorkomt, is te wijten aan de manier waarop we de laatste jaren over het Midden-Oosten worden voorgelicht door Nederlandse staatsmedia en de daar werkzame Midden-Oosten deskundigen, voorop mensen als Drs. Bertus Hendriks, tevens bekend als traiteur. Het is niet zo simpel een verklaring te bedenken voor de manier waarop de media (en Hendriks) de werkelijkheid en de waarheid geweld aan doen wanneer het over de islam en het Midden-Oosten gaat.
We kunnen daar lang of kort over praten, maar wie de geschiedenis van de christenen onder de islam kent, kan alleen maar verzuchten dat in Cairo de islam zijn ware gezicht weer eens heeft laten zien. Niet alle moslims worden altijd bevangen door moordzucht wanneer de regels van de sharia door christenen worden geschonden, maar het aantal dat in zon geval wél dodelijk geweld gaat gebruiken, is ook in oktober 2011 weer ruimschoots genoeg geweest voor het creëren van tientallen Koptische martelaren.
Mogen zij samen met de martelaren die hen zijn voorgegaan, de profeten en de heiligen, schuilen onder de troon van de Allerhoogste
-------------------
Diagonaal herlezen
Het Pact van Omar! Voilà : het kind heeft een naam. Om nooit meer te vergeten! Laten we dus dankbaar zijn aan Arabist Hans Jansen, die trouwens een intimus is van Geert Wilders.
Hoe wilt men dus discussiëren, dat de Islam democratisch is/kan zijn : in de 7de/8steEeuw was zelfs voor het Westen niet eens dat woord uitgevonden. En Muzelmannen leven 1600 jaar later nog altijd in de tijd van dat Pact van Omar. Onze Grote Geesten praten ons de Islam aan als een culturele verrijking. Daar waar het eerder een misdaad tegen de menselijkheid is.
Bij de afbeelding hierboven : voor u bijeengeharkt :
The Joust of the Saraceno
The Giostra del Saracino is a historical commemoration dating to the XIV century that takes place twice a year in the Piazza Grande of Arezzo. The traditional joust is celebrated on the first Sunday of September, and a "minor" edition on the second last Saturday of June precedes it. It takes its origin from the training of soldiers who exercised with a machine while riding a horse. This machine symbolizes the enemy par excellence of the Christian paladin: the "Saracino", namely the Arab soldier.
Four couples of riders represent the four quarters of the city and they challenge each other galloping towards an armoured and armed machine that represents the "Saracino", trying to achieve the highest score possible by hitting it. The machine can move and hit the chevalier back, which means two things: on one side, that the adversary never must be underestimated; on the other side, that Arezzo has given the Saracen enemy the chance to be a protagonist of the competition. The Saracen is called "Buratto Re delle Indie" and is armed with the "mazzafrusto" (soort geseltuig) to hit the attacker. The rules of this tournament were taken from those of a joust of 1678 and they maintain the suspense of the race until the end. In effect, a rider can be disqualified, lose his score or double it when he breaks his spear in one of his assaults to the machine. The quarter that gets the victory wins the much yearned-for "Lancia d'Oro" that is forged every year and put up as a prize by the city. The day starts with the reading of an announcement. An imposing historical commemoration, with about three-hundred participants, crosses the city and enters the Piazza Grande after receiving the blessing of the bishop in front of the Dome. After the arrival of the major city authorities (Magistratura, Giuria and Rettori dei Quartieri), skilful flag flyers entertain the public with their exhibitions. Lastly, the tilters appear and enter the "lizza". The Araldo reads the text of the "Disfida del Saracino" and when the Magistratura gives the go-ahead, the riders can finally line up and start the competition.
----------------------
Voor de wijnliefhebbers van de Vino Nobile en die zinnens zouden zijn ooit Toscane te bezoeken, bestaat ook de mogelijkheid om in het omwalde en versterkte berg- en overbekend wijnstadje MONTEPULCIANO te bezoeken op de dag van een ander historisch monument : het bergop rollen van een wijnton van 80 Kgr door de deelnemers, 1500 meter ver, stijgingsgraad meer dan 20% op een bochtig parcours, de weg omhoog naar het Centro Storico. De winnaar is wie eerst boven komt aan de meet. Deze diervriendelijke wedstrijd is voorbehouden (bij definitie) voor beren van venten .Hierover zegt de toeristische gids:
For the Bravio delle Botti, on the last Sunday in August, there is a parade through the streets followed by a barrel race and a banquet to end the day.
Als U het mij vraagt : Siena, Arezzo of Montepulciano : dan, om zeker te zijn mij niet te vergissen : kies ik ze alle drie .Met een lichte voorkeur voor de Vino Nobile de Montepulciano .. Maar ook misschien omdat dat bergdorpje zo ongenaakbaar hoog ligt, dat Arabist Hans Jansen op die plaats zekerlijk geen ervaring zou kunnen opdoen met zijn menselijke studie-objecten.
Als U mij niet gelooft over die godendrank : probeer dan eens in een goed restaurant dergelijk wijntje. Of best van al : kom het proeven ter plaatse .
Mise en plat op 16/10/2011 10:42:58
Gepeperd en gezouten, opgediend op 17/10/2011 11:58:20
Niet verder lezen, tenzij U zeker bent dat U deze link niet zult vergeten. Meer nog : we kunnen hem allemaal op onze mail onderaan als vaste boodschap (*) laten verschijnen. Zodatgans Vlaanderen overspoeld wordt met deze boodschap : Niet in mijn naam
De Vlaamse Volks Beweging (VVB) lanceert geen minuut te vroeg bovenstaande slogan. Integendeel, ik zou bijna zeggen : nu het nog kan en er ten minste nog vier belangrijke geboorten in de verloskamer wachten om er uit te moeten : 1° de samenstelling van de Federale Regering waar de Vlamingen in de minderheid zijn, 2°de begroting en 3° de sociaal-economische hervormingen, twee zaken waar Di Rupo en consorten bezig zijn tegenin de Europese richtlijnen te roeien, waar die zeggen : bezuinigen in plaats van potverteren, maar 4° bovenal ervoor te zorgen dat het land de ezeldracht van de financiele crisis overleeft rondom Diksia en de stervende zwaan van de Euro.
De verloskamer zal het de komende tijden dus druk hebben! Dat de BHV-splitsing reeds zou verwekt (geconcipiëerd) zijn, en misschien meteen zelfs de financie-wet, weten we nog altijd alleen maar uit ronkende verklaringen rondom de paringdans. Zijn ondertussen (als enigen) wel degelijk ter wereld gekomen : de jongste spruiten van Beke en deze van Sandro DeCroo-Magnon.
Gevolg van die bijna 500 dagen onderhandelen : twee nieuwe wereldburgers : 1 nieuw Tjeefke en 1 nieuw Riberaalke, maar al veel opening voor het ter wereld komen van de tweeling BHV/Financiewetteke, terwijl de begeleiders nog altijd wachten op het lossen van de laatste vier geboorten die nochtnas het meest dringende waren : de namen van de vaders en moeders, dat begrotingske, de sociale vredesakkoorden en de wedergeboorte van een eigen stabiele munt ..
Ondertussen is de groep der barenden (!) M/V van acht + 1 naar zes +1 herleid. Papa Michel van de MR, een van de Zes, ziet de bui al hangen, en is beginnen tegen wringen. Witte rook uit de schouw zegt die : over mijn dood lijk .
Vandaar deze oproep :
De Vlaamse Volksbeweging is erg teleurgesteld omdat het duidelijke signaal van de Vlaamse kiezer op 13 juni 2010 niet werd vertaald in een grondige en toekomstgerichte staatsomvorming. We krijgen een klassieke Belgische staatshervorming die binnen de kortste tijd weer zal moeten gevolgd worden door een nieuwe poging. Maar voor dat povere resultaat wordt wel een zware prijs betaald.
Onder de slogan 'Niet in mijn naam!' voert de VVB een campagne tegen deze gang van zaken. In het YouTube-filmpje hieronder wordt het pamflet van de actie voorgesteld.
Steun onze actie ook op Facebook en laat er je stem horen!
Verder op deze webstek vindt u een verzameling verwijzingen naar lezenswaardige teksten en meer uitleg bij de tien punten uit de akkoorden die in het pamflet worden behandeld.
Verder dus voor een schat aan informatie op deze link : http://vvb.org/
-------------------
Diagonaal herlezen
Met de dag wordt de historische vergissing van Bart De Wever dus duidelijker : het is in dit land een bijna tweehonderdjarige traditie, dat de winnaar van de verkiezingen en tevens grootste partij van het land, de NV-A, recht had op het vormen van de volgende Regering, waarvan De Wever automatisch de Eerste Minister moest worden. Punt andere lijn.
De Bijna Slimste Mens ter Wereld heeft dit geweigerd, en tot grote verwondering (en hilariteit) der Farancofonen, aangeboden aan Di Rupo.
Daarenboven heeft hij deze knieval (uit tactische redenen?om zich geliefd te maken bij het Hof en het Establishment?) op een gouden schaaltje aangeboden, door meteen voor te stellen de besprekingen in een voor hem vreemde taal, het Frans, te onderhandelen. De hilariteit voor zoveel politieke naïviteit moet toen overgegaan zijn in een luide schaterlach!
Na bijna 500 dagen staan U en ik, de burgers van dit Land, dit is Vlaanderen voor het grootste deel, want Wallonië zat reeds daar, aan de rand van afgrond. De Vlinderfluisteraar Di Rupo is gedoemd tot lukken, tot elke prijs en het is Vlaanderen die deze prijs zal betalen. Tenzij er vooralsnog een kink in diens kabel komt ..
Benieuwd welk konijn nu weer uit de Hoge Hoed zal tevoorschijn getoverd worden, om de Gemeentelijke Holding, slachtoffer van de Dikke van Diksia van de ondergang te redden. Er resten, op het ogenblik dat ik deze lijnen tik, nog precies 24 uur om 500 miljoen Euro te vinden in een lege Schatkist gevuld (onder de bodem) met schulden. Misschien dat Sire zijn nieuw yachtje van 4,5 miljoen Euro op http://www.kapaza.be/in occasie kan aanbieden?
Want, zegt het spreekwoord, alle beetjes helpen, zei de mug, en ze plaste in de zee .
The ship wherein Theseus and the youth of Athens returned [from Crete] had thirty oars, and was preserved by the Athenians down even to the time of Demetrius Phalereus, for they took away the old planks as they decayed, putting in new and stronger timber in their place, insomuch that this ship became a standing example among the philosophers, for the logical question of things that grow; one side holding that the ship remained the same, and the other contending that it was not the same;
---------------------
Voor iemand die zoals ik een groot deel van zijn leven heeft doorgebracht in de streek waar de mensen sliepen, opstonden, werkten en gingen slapen met de textiel, is het de normaalste zaak van de wereld dat De Wever zijn weefsel aflevert in werkbare toestand. Als er al in een afgewerkt stuk vroeger aan de zelfkant een rode draad stak, wees dat altijd naar een weeffout op die plaats, die zo nodig door de apprêt diende te worden hersteld. Hier zegt men ook dat er een rode draad loopt in de loopbaan van Bart De Wever, en ik zie deze het duidelijkst uitgetekend in de omschrijving van het evolutief Vlaams bewustzijn.
Deze Wever, overigens een begaafd politieker maar een slecht tacticus zoals we vandaag weten, wil ons met deze geleerde omschrijving aanpraten dat we, met al die vreemdelingen in huis, de klok niet kunnen terugdraaien en ons dus maar best aanpassen. Vandaar het beeld uit de Griekse Mythologie van het hertimmerde schip van Theseus, dat zijn bestemming bereikte met lapmiddelen, zijnde het vervangen van de oude planken door nieuwe en betere ..
Als U het mij vraagt : een zeer eigenaardige beeldspraak toegepast op onze tijd waar de sprinkhanenplaag nu al de sociale kassen heeft leeg gevreten, en die daarenboven uit een duizenden jaren oud en verzonnen verhaal komt. Wat meer is : verwijzen naar Griekenland is heden ten dage al helemaal geen referentie meer .
Nil volentibus arduum. (Niets is onmogelijk voor wie wil) : zelfs al zijn van het schip maar de oude spanten meer over met allemaal nieuwe bekledingsplanken en al is de kapitein op het einde van de reis de laatste man aan boord : hij zal inderdaad volhard hebben en misschien eindigen aan de boorden van de Scheldestroom, op t Schoon Verdiep van de Koekestad. Maar zal Vlaanderen daar goed bij gevaren hebben?
--------------------
BART DE WEVER LANCEERT NIEUW BOEK: WERKBARE WAARDEN
Bart De Wever lanceerde maandag samen met Uitgeverij Pelckmans zijn nieuwe boek Werkbare waarden. Het boek bundelt de columns die sinds 2009 verschenen in De Standaard en een aantal niet eerder gepubliceerde essays over identiteit. Tom Naegels, collega-columnist bij De Standaard, schreef het voorwoord. Het boek is verkrijgbaar via www.werkbarewaarden.be. N-VA-leden krijgen bij aankoop van het boek een speciale korting. Werkbare waarden is het vervolg op Het kostbare weefsel, dat ondertussen al aan zijn zesde druk toe is.
INLEIDING
Al geruime tijd schrijft Bart De Wever een tweewekelijkse column in De Standaard. In die stukjes bewijst de N-VA-voorzitter dat hij een gevatte observator is van onze samenleving en een scherpzinnige analyticus van de tijdsgeest.
Werkbare waarden bundelt de columns die sinds 2009 verschenen in De Standaard en een aantal niet eerder gepubliceerde essays. Het boek is een vervolg op Het kostbare weefsel een titel die verwees naar het werk van Edmund Burke. De geest van deze Ierse politieke denker waart ook rond in Werkbare waarden, maar krijgt het gezelschap van klassiekers als Augustinus, Alexis de Tocqueville en Karel Van Isacker en moderne denkers als Theodore Dalrymple, Craig Calhoun en Harvey C. Mansfield. En natuurlijk is het oude Rome nooit ver weg
In Werkbare waarden blijkt maar al te duidelijk hoezeer en hoe graag de N-VA-voorzitter tot denken aanzet, ideeën op de korrel neemt, en alles graag in een breed historisch perspectief plaatst.
In een woord vooraf beoordeelt Tom Naegels Bart De Wever als opiniemaker, als trekker, duwer en eyeopener in het Vlaamse maatschappelijke debat.
Op 5 november 2008 had ik de eer om, samen met Herman Van Rompuy, in de Kamer van Volksvertegenwoordigers Het Kostbare Weefsel te mogen becommentariëren tijdens de voorstelling van dit belangrijke boek. Belangrijk omdat het, meer dan partijprogrammas of ideologische manifesten, een inkijk gaf in het denken van een van Vlaanderens toppolitici. Bart De Wever en zijn denken zijn nadien alleen maar populairder geworden. Het Kostbare Weefsel las als toegepaste ideologie, conservatisme in de praktijk. Het werk van een erudiet politicus, meer denker dan doener. Een academicus opgesloten in een politiek lijf.
Dat geldt evenzeer voor dit boek, al vind ik niet dat de columns er beter op geworden zijn. De Wever schrijft goed en vooral, wat hij schrijft is relevant en onderbouwd. Hij brengt een belangrijke maatschappelijke Vlaamse onderstroom treffend onder woorden, meer nog, hij geeft die een stem. De toekomst van zijn partij is minder communautair dan conservatief.
In Werkbare Waarden zijn de essays het sterkst. Ze doen verlangen naar een nieuw boek van De Wever: een monografie over natie, nationalisme, identiteit, conservatisme De Wever is goed in de spurt en stevige soundbite, hij is nog interessanter op de lange afstand. Ik luisterde aandachtig naar de woorden die hij uitsprak tijdens zijn openingscollege politicologie aan de Universiteit Gent op 28 september 2010, over identiteit en natievorming. Ze bevestigden dat over Bart De Wever, zijn partij en hun gedachtengoed, veel misverstanden en karikaturen bestaan. Al laten de vermelden soms niet na om zich daar zelf aan te bezondigen. Ook dit boek helpt om sommige vooroordelen over De Wever bij te stellen en weg te werken. De man is zoveel meer dan zijn karikatuur.
Wie de Belgische politiek beter wil begrijpen moet inzicht krijgen in het denken van Bart De Wever. Daarom is ook Werkbare Waarden een onmisbaar boek. Het is meer dan alleen maar de verzameling van losse stukjes, maar het is hopelijk ook de laatste opstap naar zijn monografie.
Nil volentibus arduum. De woorden van Bart De Wever borrelen spontaan in me op na het lezen van "t Is gebeurd". Voor zij die willen, is niets onmogelijk. De hype rond de uitspraak, én rond de schrandere politicus, sluiten naadloos aan bij het imago waar De Wever de voorbije jaren zo intens aan heeft getimmerd. Wie wil, die komt er wel. En daarbij laat je best zo weinig mogelijk aan het toeval over. Er is helemaal niks mis met die ingesteldheid, meer nog, ze is van alle politieke tijden. Net daarom is het zo amusant om De Slimste Mens (DSM) column, uit het prille 2009, nog eens aandachtig te herlezen. De dorpstraat heeft geen invloed op de stolp van de Wetstraat? Bart De Wever alias Alice in Wonderland? Komaan Bart! Om de auteur zelf te citeren: foute boel? De Wetstraat-journalist die over DSM durft beginnen, krijgt steevast een zeer gepikeerde voorzitter over zich heen. Waarom toch? Ik ben er zelf nog altijd niet uit. Vooral omdat niemand, in geen enkel interview, diezelfde Bart De Wever ooit zijn eigen woorden heeft voorgelegd uit zijn vorige boek "Het kostbare Weefsel". (Jawel, ik lees deze man al lang, en graag) Hij schreef toen over "politici die toegeven aan de verkleutering van de audiovisuele media". Kijk, dat was 2005. Een eeuwigheid in de politiek. En principes zijn er om stilletjes los te laten, toch? Misschien heeft de kregeligheid onbewust een andere oorsprong: elke verwijzing naar DSM confronteert de N-VA-voorzitter met de keerzijde van elk eclatant media-succes.. What goes up, must come down. Vraag het maar aan Yves Leterme. Vraag het aan Steve Stevaert. Dat het eraan komt, is onvermijdelijk. De stress-vraag voor elke populaire politicus is: wanneer?
Het woord simpel uit de mond van een bedrijfsleider is een compliment. Bedrijven moeten in een complexe wereld hun essentie zoeken, daarop focussen en een sterke toekomst bouwen. Ze denken niet zwart-wit, analyseren uitvoerig en begrijpen de complexiteit, maar moeten die herleiden tot werkbare keuzes in het échte leven. Wie Bart De Wever leest, ontdekt de gefundeerde analyse en nuance van de intellectueel. Wie naar hem luistert, begrijpt de heldere en simpele boodschap. Simplicity is not a simple thing (Charles Chaplin).
Ik wist te weinig over de geschiedenis van natiestaten. Maar mensen hebben behoefte aan verbondenheid en identiteit. Vraag het aan elke vent die zich bevestigd voelt in 'zijn' Jupiler, elke vrouw die Marie Jo draagt, elke blauwzwart supporter die in Jan Breydel het Clubhart voelt. Mensen kunnen niet zonder houvast of 'roots'. Wereldburgers zijn we eerder in onze nieuwsgierigheid, interesse, zoektocht naar het wel en wee van de medemens. Identiteit ligt veel dichter. Ze werkt in concentrische cirkels: gezin, vrienden, kennissen, hobbyclub, taal, continent, wereld. Intuïtief. Dichter bij de buik van het volk dan het brein van de intellectueel. Gelukkig stopt verbondenheid niet aan grenzen, en grijpt ze in waar die medemens te veel onrecht wordt aangedaan en zoekt ze constant naar economische toegevoegde waarde.
Lang was ik een liberaal kiezer. Maar de blauwe beginselloosheid binnen paars heeft me weggejaagd. Het maakt mij minder uit of een leider zich baseert op liberale dan wel traditionele principes. Als hij maar pragmatisch principieel blijft. Ook dat is verbondenheid.
Naar aanleiding van de voorstelling van uw boek wens ik te reflecteren op uw column van 25 januari 'Vrouwen aan de top' dat u afsluit met de slagzin : Problemen camoufleren is een ding ,ze oplossen nog iets anders . U verwijst in uw artikel ook naar het fenomeen van de ' gouden rokjes ' dat blijkbaar opgang maakt in Noorwegen en waarvoor u de Belgische bedrijfswereld wenst te behoeden.
Dit debat is afgesloten aangezien de wet van 28 juli 2011 een aantal bepalingen invoert die moeten garanderen dat vrouwen in voldoende aantal zitting hebben in de raad van bestuur van autonome overheidsbedrijven ,de genoteerde vennootschappen en de Nationale Loterij.
We kunnen het probleem van de ondervertegenwoordiging van vrouwen in de bestuursorganen niet camoufleren Deze wet is een goede aanzet om dit probleem op te lossen en de kans tot slagen is , conform de ervaring met de quota voor de stemlijsten, reëel. Tussen haakjes, indien u niet gelooft in overheidsoptreden wat is dan het nut van de wetgevende macht ?
U wijst op het risico van de 'gouden rokjes' zijnde dames die de mandaten in de raden van bestuur opstapelen. Zuiver mathematisch gezien is dit mijn inziens een goede manier om het analoog risico van de gouden broekjes aan te pakken. Het aantal mandaten moet nu verspreid worden over mannen en vrouwen.
Uw argumentatie die quasi uitsluitend gebaseerd is op de specifieke Noorse situatie overtuigde me niet. Ik ben blij dat de wetgever onder druk van veel gedreven vrouwen en mannen heeft doorgezet en twijfel er niet aan dat deze wet zal leiden tot een rechtvaardigere samenleving. Dan heeft deze wet haar doel bereikt!
Een column die mij als socioloog bijzonder boeit, is sociaal verkeer en beschrijft de ontwikkeling waarbij moraal, door de teloorgang van religie, steeds meer wordt vervangen door de wet. Om die regelmassa op te vangen, is een groeiend ambtelijk apparaat nodig, gesteund door een juridische macht die deze regels kan afdwingen.
Dit is een nefaste maatschappelijke ontwikkeling. Al is het maar omdat die regels zo complex worden dat zelfs experten er in verstrikt geraken. Neem nu het discriminatiedossier. Niemand die nog duidelijk kan zeggen wat kan en niet kan. Zelfs het Centrum voor Gelijkheid van Kansen heeft ettelijke maanden nodig om (soms onduidelijke) antwoorden te formuleren op vragen die recht uit de praktijk komen. Datzelfde Centrum verwacht dan weer wel dat consulenten altijd en overal juiste beslissing nemen. Kan meer moraal i.p.v. een steeds uitdijende regelgeving hier de oplossing zijn? Bart de Wever is pessimistisch als het gaat om de uitbouw van een autonome moraal los van religie. Nochtans heeft de geschiedenis ons heel praktische regeltjes opgeleverd over moreel handelen. Zo stelt Kant : handel alleen volgens die gedragsregel waarvan je tegelijkertijd kunt willen dat zij een algemene wet wordt. En er is Rousseau gedraag je tegenover een ander zoals jij wilt dat men zich tegenover jou gedraagt. Voordeel van deze regels is in elk geval dat iedereen met enig IQ deze begrijpt en we geen leger van deskundigen nodig hebben om deze uit te leggen.
"ik geloof dat we de kracht vanuit de samenleving moeten putten. The 'civic religion'. We moeten de collectieve ambitie van een samenleving durven articuleren en als project naar voor durven schuiven. Een echt beschavingsoffensief durven maken op het immateriële vlak. Natuurlijk is dat een riskante onderneming, maar we moeten het doen." Uw woorden, op het waardecongres van Bond zonder Naam in mei 2010. Ook volgende uitspraak bij diezelfde gelegenheid, werd door een gezelschap van meer dan 80 nationaliteiten gesmaakt: "Meer fysica zal onze honger naar metafysica niet stillen..."
Bart, Ik heb nooit begrepen waarom men u conservatief noemt. Alsof wat écht belangrijk is niet eeuwig is en alsof u niet herhaaldelijk aangeeft dat systemen eindig zijn (p. 37 en 38), en we dus moeten open staan voor nieuwe antwoorden die geboren willen worden. Het lijkt mij dat jij beide combineert. "We zouden van een leeg blad moeten kunnen vertrekken..." schreef je. Ik ben het met je eens.
Plato pleitte voor een verlicht despotisme waarbij niet werd bestuurd op basis van retoriek, maar op basis van wijsheid en op basis van de moed om op basis van wijsheid te handelen. (p.94) Ik wens je in deze moeilijke tijden een werkomgeving toe, waarin je met integere en getalenteerde mensen in staat gesteld wordt die waardevolle verbindingen te leggen. Het is mijn overtuiging dat in zo'n werkomgeving 'werkbare' antwoorden ontwikkeld kunnen ontwikkeld. Het zullen antwoorden zijn gestoeld op universele waarden, die wérkbaar zijn en die werken opnieuw vervullen van waarde. In dit soort zoekproces zal je in mij en in de Bond zonder naam een partner vinden.
Een van de meest vileinige argumenten tegen een autonomer Vlaanderen komt van de theoretici van de interculturaliteit. Vaak gaat het om antropologen en juristen die het debat over een multicultureel Vlaanderen proberen om te buigen naar een debat over het bestaan en de identiteit van Vlaanderen zelf. Het komt er meestal op neer dat Vlaanderen helemaal niet bestaat, behalve dan in negatieve zin. Dan is het ineens wel een entiteit. Het racistische Vlaanderen bestaat, het politieke niet.
Onlangs organiseerde dit gilde, onder de hoge bescherming van Joëlle Milquet, de Rondetafels van de interculturaliteit. Een zeer Franstalige bedoening, want in de Nederlandse versie wordt het verslag ondertekend door les voorzitsters. Er staan drastische voorstellen tot vrijheidsberovende maatregelen in. Ik weet dat vele lezers daardoor geïntimideerd raken. Niet zo de auteur van dit boek. Terecht vat hij de tekst samen als eenzijdige onzin.
Op het einde van zijn stukje is hij erin geslaagd om het hele thema van onze autochtone (maar evolutieve) identiteit, die nu eenmaal ten grondslag ligt aan de publieke cultuur van het land Vlaanderen, samen te vatten in een van de mooiste slotzinnen die ik in jaren heb mogen lezen. Niet alleen omwille van dat prachtige beeld van het permanent hertimmerde schip van Theseus, maar ook omwille van de muzikaliteit, het ritme, en de elegantie waarmee hij de beweging tenslotte neerzet. Dit, alvast, is geen onzin, maar een zin. Gaat u snel kijken.
-------------------
Diagonaal herlezen
Zoals Kathleen Cools, het Gelaarsde Katinneke al zei : alles wat omhoog is gekomen, moet ook weer omlaag (en dan denk ik even niet aan de mails van de O zo Christelijke Tjevekapitein Leterminator) : BDW is het dus duidelijk gemaakt : bereidt U voor op de landing.
Dat hij hierboven in één adem met God Stevaert vernoemd wordt, vind ik goed. In die zin dat Bart een wijs man is maar een slecht tacticus, daar waar God Stevaert een goed tacticus was maar geen wijs man. Gelukkig maar, anders was Vlaanderen al jaren geleden met huid en haar uitgeleverd aan de gezellige Parti Scandale.
