Breaking News from Scotland, overgenomen van Angeltjes :
(De geruchten als dat Lewie van Leuven in onderkoelde toestand naar Pellenberg zou afgevoerd zijn, worden op dit uur nog niet bevestigd)
De precieze uitslag is nog niet bekend maar het is nu reeds duidelijk dat de SNP (Scottish National Party) de verkiezingen van gisteren gewonnen heeft met een nog beter resultaat dan in 2007. De winnaars hebben onmiddellijk medegedeeld dat zij een referendum zullen inrichten om de volledige onafhankelijkheid te bekomen. De grote verliezers zijn de socialisten van Labour. Later meer over deze verheugende gebeurtenis.
Sorry, Mensen, ik diende U BDW en de laudatio voor Dalrymple op in een verkeerde volgorde. Eerst moest U dit artikel gekregen hebben uit t Pallieterke, en pas dan de amechtige benadering van hetzelfde door den Ouden Toeback. Dat de eigenlijke kaviaar-receptie in Leuven intussen voorbij is, spijt mij ten zeerste. Had ik het vroeger geweten : U had misschien nog kunnen mee aanschuiven : het zag er goed uit, en was gratis.
Voorwaar : een enige kans voor de Niveanen om in vooruit aan de vetpotten van de Staat te kunnen aanschuiven .
Mevr. Annick Verbauwen, (de schrijfster van onderstaand artikel) : kom in mijn armen! Voor 2 redenen : eerstens omdat ik weer eens kans zie om reclame te maken voor t Pallieterke, en secondo omdat ik denk dat wat U zegt, perfect aansluit bij mijn vorige commentaar : na of met BDW komt er straks een brede nationalistische volkspartij die maar één naam kan hebben : VB²/VB³ : Vlaanderen Boven.
---------------------------
Het volksnationalisme kleurt allicht niet donkerblauw
Hedenavond, 3 mei, vindt de jaarlijkse uitreiking plaats van de Prijs voor de Vrijheid. Het is een initiatief van de conservatief-liberale denktank Libera!,opvolger van Nova Civitas dat in 2009 versmolt met de webstek Work for All en met Cassandra, een verweesde dochter van LDD.
Libera, De Wever, Dalrymple en co Bont gezelschap dus, en veel schoon volk aangekondigd in de grote Aula van het Leuvense Maria-Theresacollege, met als spreker dé man van het moment: Bart de Wever.
Inderdaad, meestal wordt bij de laureaat een passende lofredenaar gezocht. In die zin herinneren we ons de hilarische laudatio van Johan Sanctorum in 2007 toen Urbanus de prijs kreeg. Maar we hebben de indruk dat het dit jaar andersom gebeurde: men wilde absoluut de
N-VA-voorzitter als spreker, en kwam zo uit bij een voor de hand liggend feestvarken: de Britse psychiater Theodore Dalrymple, schuilnaam voor Anthony M. Daniels, en absolute goeroe van De Wever, die hem een jaar geleden ook naar hier haalde voor een congres.
Wie dus Dalrymple in huis haalt, maakt kennis met een stuk N-VA-ideologie én met de gecompliceerde hersenkaart van Bart de Wever. Als veelzijdig essayist is hij vooral bekend door zijn boek uit 2001 Life at the
bottom. The worldview that makes the underclass (in 2004 in het Nederlands verschenen als Leven aan de onderkant. Het systeem dat
de onderklasse in stand houdt). Hij haalt daar vooral zijn eigen ervaringen aan als arts in de achterstandswijken van Birmingham, waar men struikelt over junkies, werklozen en hangjongeren, die allemaal gepamperd worden door het welzijnsnetwerk, en zo eigenlijk elke goesting afleren om nog eens vroeg op te staan.
Terecht fulmineert hij tegen de verzorgingsstaat die alles en iedereen ont-responsabiliseert: het is altijd de schuld van het systeem en de maatschappij als er iets misloopt, nooit van het individu zelf. Dat kennen
wij ook,- het bleek nog maar eens na de relletjesop de Antwerpse Turnhoutsebaan, waar de allochtone jeugd een lijnbus als ballenkraam
viseerde, waarna allerlei straathoekwerkers zich haastten om in de media een potje te lullen over kansarmoede. Zodat de schoelies zich ook echt slachtoffer gaan voelen en zich nog meer permitteren: de cirkel is rond.
Dalrymples devies is trek uw plan, we schaffen het welzijnswerk gewoon af. Dat zou allicht een aantal leden van de onderklasse tot enige zelfhulpactiviteit kunnen verleiden (zakkenrollen bijvoorbeeld, of tippelen), de rest zou gewoon creperen, zoals in de natuur. Zeker zou dit de belastingbetalende middenklasse ten goede komen, en dat is ook het echte streefdoel van de Liberianen, aangevoerd door donkerblauwe diehards als Boudewijn Bouckaert (tot nader order nog altijd LDDer): Libera is vooral een tea-party-achtige antibelastingbeweging.
Daar is voor de rest niets mis mee: kankeren op de fiscus, creatief belasting ontwijken, het is een oer-Belgische bezigheid, vraag het
maar aan Electrabel, die hanteert voor zichzelf het nultarief.
Er is pas stront aan de knikker wanneer die vlaktaksfanaten last van hun geweten krijgen, en naar een ethisch fundament van het liberalisme op zoek gaan. Dat is er natuurlijk niet, tenzij dan de ethiek van het egoïsme,
wat politiek onverkoopbaar is.
De conservatieve liberalen zakken dan precies weg, waar Dalrymple vaste grond verliest, en waar ook het verhaal van De Wever drassig wordt: in een hulde aan de klassiek-Europese normen en waarden,
met zelfs de christelijke moraal als moreel kompas. Vooral dat laatste is problematisch: wie de Bergrede in het Evangelie gelezen heeft, beseft dat het authentieke christendom een soort prehistorisch socialisme is, waar herverdeling, gelijkheid (en dus ook nivellering) primeert, samen met het aloude principe van de naastenliefde.
Niettemin doet Theodore Dalrymple enorm zijn best om het vrijemarktdenken en de christelijke deugden aan elkaar te breien. Drijfzand zo blijkt, waar ook Fritz Bolkestein, laureaat 2010, zich vorig jaar in vast reed: een morele herbewapening prediken, én het groepsegoïsme propageren, dat is als een kwadratuur van de cirkel.
Gezocht:
republikeinse volkspartij
De mist van het identiteitsdiscours (in dit blad enkele weken geleden door Koenraad Elst kritisch ontleed) en van het normenen-waardenverhaal, is dus een soort flou artistique waaronder een antisociale agenda
schuilgaat. In dat opzicht klopt de driehoek Libera-De Wever-Dalrymple perfect. Maar deze ultraliberale positionering staat dan wel haaks op De Wevers these van de sociale cohesie (Het kostbare weefsel). Hoe kan je de solidariteit onder de Vlamingen organiseren, als per definitie elke werkloze als een profiteur wordt gebrandmerkt (Knack-interview met BDW van 17/2/2009)?
Dus niet alleen de Roemeense OCMWtoerist, maar ook de Vlaamse vijftiger die zijn job kwijtgeraakte wegens herstructurering, en heel zijn leven al sociale bijdragen afdroeg. De ruim 100.000 Vlaamse gezinnen
die hun elektriciteitsrekening niet meer kunnen betalen, zijn duidelijk ook niet het geprefereerde kiescliënteel van de N-VA. Maar, van welke partij dan wel? Van de kaviaarsocialisten die hun paarse kater nog aan het verteren zijn? Van het handjevol PvdAklaplopers? Toch niet de elitaire bobos van Groen!?
Het volksnationalisme kleurt allicht niet donkerblauw: hier is een geweldig gat in de politieke markt. Terecht stelde VB-voorzitter Bruno Valkeniers op zijn 1 meitoespraak dat de N-VA door haar gebrek aan sociale reflex ook geen republikeinse desem kan aanmaken. Ze blijft steeds meer hangen in
de status van zurige antibelastingpartij. Een republiek zonder res publica, zonder doctrine van het gemenebest, die aan de heikele kwestie van het rechtvaardig verdelen van de taart voorbijgaat, is een dood begrip. Iets dat enkel in de partijstatuten leeft.
Vlaanderen heeft dus nood aan een volkspartij, een echte partij van de kleine man en vrouw,- een vaststelling die ook Mark Grammens in zijn Journaal onlangs maakte. Een partij voor mensen die sociaal relatief
kwetsbaar zijn, en die ook de donkere nevenkanten van het multiculturele sprookje aan de lijve ondervinden, zoals de gezinnen die in het recreatiedomein van Hofstade door allochtone jeugdbendes werden geterroriseerd.
De toekomst van het Vlaams Belang zit ongetwijfeld daar, want in de blauw-conservatieve clubs is het drummen om een toastje kaviaar te bemachtigen. In de Europese opmars van zogenaamde populistische anti-establishmentpartijen, zoals FPÖ, PVV/Wilders, Lega Nord,
de Ware Finnen en anderen, zie ik dan het Vlaams Belang eerder een rol spelen dan de stijfconservatieve N-VA.
Valkeniers zal dan wel voluit de kaart van de nieuwe generatie moeten trekken, de ruziestokers aan de deur zetten (hij heeft geen andere keuze), en de oude krokodillen op de reservebank plaatsen. Alleszins is
het beeld dat de media al maanden ophangen rond een aangekondigde dood van het Vlaams Belang (ook weer in Canvas/Terzake
van 28/4) niet correct. De jongste generatie is geradicaliseerd en is op zoek naar een partij die dat radicalisme vertolkt. Onlangs las ik in de GvA het verslag van een politiek debat, georganiseerd in een college te Kapellen, waar de piepjonge VB-spreker Tim Willekens op de afsluitende stemming 30 % haalde, tegen 15 % voor de N-VA.
Dat zijn niet direct tekenen van een stervende partij, evenmin als trouwens het succes dat een onder-de-toonbankboek zoals
O2-Zuurstof voor Vlaanderen geniet. Een boek dat door vriend en vijand erkend wordt als een meer dan degelijk werkstuk, maar niettemin wordt doodgezwegen.
Ondertussen maakt Leuven zich op voor het Libera-defilé der donkerblauwe maatpakken. In de stad van Tobback, begot. Tip
voor de leden van de onderklasse: de receptie is helemaal gratis, denk liberaal en help uzelf.
Deze week heb ik 2 lange namiddagen doorgebracht in de Commissie Bedrijfsleven van de Kamer voor de hoorzittingen met de Nationale Bank enerzijds en de Commissie voor de Regulering voor Elektriciteit en Gas anderzijds (CREG). Ik heb mij woensdag bij de CREG verontschuldigd omdat ik als parlementslid niet heb kunnen verhinderen dat de regering van de Nationale Bank (mis)gebruik heeft gemaakt om Electrabel uit de wind te zetten. De CREG, een autonome instelling die in deze haar huiswerk meer dan behoorlijk heeft gemaakt, heeft de winsten berekend en die zijn twee keer zo groot als de winsten die de Electrabellisten toegeven. Dit is allemaal een vreselijk politiek verhaal. Luc Coene,de kabinetschef van Verhofstadt, die eerst de waarde van Electrabel verlaagde door hun kerncentrales te sluiten om vervolgens het bedrijf voor een habbekrats te verpatsen aan Suez, is dezelfde die vandaag - nu door het verlengd "heropenen" van de kerncentrales opnieuw dikke winsten binnenlopen - vanuit de Nationale Bank verhindert dat die dikke winsten afgeroomd worden. Hoe ter wille kan men de Fransen zijn? Dat was in feite de vraag. Excuses dus aan de CREG en hierbij de tussenkomst die ik dinsdag hield aan het adres van de Nationale Bank, waarvan ik met vreugde in een krant het gerucht las dat ze zich - te lààt - uit dit debat zou willen terugtrekken.
"Ik zou u willen danken voor uw komst naar het Parlement, maar in tegenstelling tot mijn collega's niet voor het geleverde werk. Ik vind dat de Nationale Bank dit jobje niet had mogen aanvaarden. Er zijn veel reacties reeds: professor Polfliet en vele anderen. Ik heb zelf ook het aanvoelen gehad tijdens uw uitleg dat dit eigenlijk uw job niet is en dat u, ik zal niet zeggen onze tijd verloren hebt, maar dat het moeras waarin het Parlement en de regering en de bevolking en vooral de belastingbetaler en de elektriciteitsconsument nu terecht zijn gekomen alleen nog maar dieper geworden is door wat u hebt gedaan.
Wij moeten nu op zoek naar een nieuwe objectieve instantie. We hebben het Rekenhof nog, daarna zal het de Nationale Loterij moeten worden en misschien eventueel dan de Verenigde Naties of het Rode Kruis, maar dan zijn we ongeveer uitgepraat. Als ik u hebt beluisterd over die "merit order", over nieuwe technologieën, het toewijzen van bepaalde prijsparameters aan algemene klantenprofielen of aan specifieke klantenprofielen: dan zijn dat in feite allemaal politieke of quasi politieke keuzen die u hebt geprobeerd te beargumenteren. Daar komt dan vanmiddag nog bij dat - op zijn Vlaams gezegd - uw broek helemaal is afgetrokken door de mensen van Febeliec die juist vandaag als dag hebben uitgekozen om als federatie van grootverbruikers te zeggen dat u er niet alleen naast zit, maar dat het inkomen 1,8 miljard is méér zelfs dan de CREG en zij menen dat namelijk aan de hand van hun eigen facturen te kunnen stellen. Uw bondgenoten of de enige die u nog als bondgenoot zou kunnen aanhalen om uw cijfers recht te houden, die komen nu zeggen dat u er helemaal naast zit. Dus u voelt het wel: u bent in een politieke polemiek terecht gekomen.
Dat schijnt u zelf te begrijpen, want u bevestigt dat min of meer met uw waarschijnlijk wel goedbedoelde, maar toch wel heel illustratieve laatste zin waarin u zegt dat wie "het onderste uit de kan wil, het deksel op de neus krijgt" wat de indruk geeft dat u - naast de cijfers - ergens een fictieve en forfaitaire parameter heeft gehad, nl. dat wat Electrabel vrijwillig bereid is om te betalen, want waarvoor ze ons anders een industrieel-economisch deksel op de neus zouden geven. U hebt ergens een vooroordeel gehad en met andere woorden u hebt mij vandaag niet overtuigd al zal dat waarschijnlijk uw bedoeling wel niet zijn geweest.
Ik kan mij niet ontdoen van het gevoel dat de Nationale Bank in een politiek spel is betrokken geweest om niet meer te zeggen. In mijn achterhoofd zit heel die rij van data van de laatste weken. Het plotse ontslag van de heer Quaden dat uit de lucht kwam gevallen op 24 februari, de regering die plots snel snel bijeenkomt en op 4 maart met een koninklijk besluit de heer Coene heeft aangesteld, dan vervolgens 10 maart een ministerraad die opdracht aan u geeft in verband met het berekenen van die nucleaire rente en 11 maart een brief van Leterme die naar u vertrekt om dat ook fiscaal allemaal te bekijken. Ik kan mij niet van de indruk ontdoen, mevrouw Lalieux ging er nog het verst in eigenlijk: "Où est votre légitimité". U zal zeggen: dat is de brief van de heer Leterme, maar natuurlijk als de grootste partij in de regering van lopende zaken of in ieder geval de machtigste partij in de regering van lopende zaken, de PS, de legitimiteit van uw taak in vraag stelt hier vandaag in deze zitting, dan heb ik het wel gehad. Dan weet ik genoeg. U bent in een politiek spel en in een politieke valstrik terecht gekomen en wie daar het slachtoffer van is die kennen we: dat is de consument. Als het de consument niet is, dan is het de belastingbetaler en dan vooral de belastingbetaler in Vlaanderen. Ik dank u voor uw komst vandaag, maar niet voor wat u hebt gedaan."
Nu de belgische nationaal-socialistische Sossen-partij eindelijk bijna ligt waar ze thuishoort, namelijk op het stort van de Geschiedenis, en de laatste nummers van de laatste jaargang van hun progressief-belgicistische krant van de persen rolt, neemtde man van de vergane glorie nog eens het hoge woord. Hij doet me denken aan mijn eigen jeugd,nu meer dan 50 jaar geleden, toen we binst de oorlog bij de boer tabak gingen naaien die dan te drogen werd gehangen binnen afgesloten stellingen. Binnen een paar weken waren die kleverige tabaksbladeren dan gedroogd, gerimpeld en bruin geworden. Met vlekken.
Dat Lewie van Leuven iedere week, boven zijn artikeltje met herkauwers kost,, nog zijn kop laat zetten van 50 jaar geleden, is zowat de korte inhoud van zijn leven en van zijn ideeëngoed : voorbij gestreefd, compassieweerd, gerimpeld en verdroogd. Als een tabaksblad, opgehangen aan een levenslijn tussen twee palen : de paal OUD (LINX) en de paal NIEUW (Vlaams Nationalistisch). De nostalgie van het niet meer kunnen kiezen.
Vandaar, om de eigen afgang te camoufleren, het uithalen naar anderen. Een typisch Linx verschijnsel .Bij gebrek aan een eigen ideaal om te bejubelen, meteen de tegenpartij (de man) en diens idealen (de bal) te spelen. Onder het motto : alleen IK ben de slimste .
Arme man, burger van een Koning Zonder Land. En, wie weet, als t een beetje meezit, straks burger van een Land zonder Koning.
Eindigen in schoonheid, Lewie! Wacht niet op het verdict van oktober volgend jaar. Hou de eer aan U. Geef het goede voorbeeld aan de Stelende Opper-Ekster van Laeken ..
--------------------------------------------
Eeuwenoud, springlevend: Het complex van Vlaanderen
06/05/11, 07u11
Uit DE MORGEN, diep in DE BRUYNE ZORGEN.
De column ¿ of liever: monoloog ¿ van de Leuvense burgemeester, minister van staat en grand old man van het Vlaamse socialisme verschijnt wekelijks op vrijdag. Louis Tobback spreekt, Walter Pauli tekent op.
Bart De Wever kon deze week niet op met zijn lof voor de Britse denker en psychiater Theodore Dalrymple, voor wie hij dinsdag in Leuven het laudatio uitsprak bij de uitreiking van de Prijs voor de Vrijheid van de liberale denktank Libera!. Ik hoop dat Dalrymple niet heeft verstaan wat De Wever uit zijn nek kletste, want hij verdient beter. De Wever gebruikt Dalrymple louter in zijn gevecht tegen een linkse kerk die niet meer bestaat. Ikzelf heb jaren geleden afgerekend met linkserig links, Mei 68 en 'verboden te verbieden', met zij die hun gemakzucht verhieven tot een ideologie. Ik vertelde niets nieuws. Al bij de jongsocialisten stond als hoofding op ons briefpapier: "Vrijheid is verantwoordelijkheid."
Denkt De Wever dus echt dat hij de uitvinder is van de band tussen politiek en verantwoordelijkheid? Ik vrees van wel. In zijn toespraak voor Dalrymple bedacht hij zelfs "de ideologie van paars". Allez, wat stelt dat intellectueel voor? Alsof 'paars' een ideologie was. Als ik al 'flinks' ben, is Karel De Gucht toch redelijk 'flechts'. Wie het verschil tussen 'flinks' en 'flechts' niet ziet, moet zwijgen.
Dalrymple noteerde de uitwassen van de sociale welvaartsstaat: de drugsgebruiker die zijn probleem herleidt tot de fout van de maatschappij en vindt dat de samenleving hem voor zijn verslaving moet betalen. En die vervolgens gelijk krijgt van de sociale werker. Maar daaruit trok Dalrymple de foute conclusies, want hij negeerde de sociale realiteit. Iedereen weet dat de criminaliteit in Charleroi groter is dan elders in België. Mogen vervolgens economische en sociale verklaringen dienen als een excuus voor de onderwereld in Charleroi? Neen. Zijn er economische en sociologische verklaringen waarom er in Charleroi meer criminaliteit is dan in Brugge? Zonder twijfel.
Het is dus fout individuele verantwoordelijkheid zomaar te vermengen met economische of sociale factoren. Een Vlaams-nationalist als Bart De Wever zou dat toch moeten weten? Léon Degrelle was een echte fascist, maar dat geldt toch niet voor elke Vlaamse keuterboer die in de jaren dertig uitgebuit werd door Franse grondbezitters en uit reactie daarop voor het Vlaams-nationalisme koos? Ik kan me dus inleven in allerlei economische, sociale en culturele verklaringen voor de collaboratie. Daarmee spreek ik de individuele keuze voor de collaboratie niet goed, en zeker niet de daden die daarbij gesteld werden. Dat was hun eigen verantwoordelijkheid.
Waarom wil Bart De Wever alleen sociologische en culturele verklaringen horen voor de collaboratie? Waarom is hij intellectueel niet in staat om zo te denken over werklozen of hooligans: zonder de individuele verantwoordelijkheid te negeren toch allerlei maatschappelijke factoren in rekening brengen? Waarom geldt die verschoning alleen voor wie met de nazi's heulde, maar niet voor wie geen werk vindt?
Waarom negeert hij tout court de inzichten van de sociologie? Het staat toch vast dat hoe lager de sociale klasse is, hoe dikker de mensen zijn. We weten dus dat mensen worden gehinderd door hun sociale milieu. Ontkent De Wever dat? Negeert hij de verzamelde wetenschappelijke inzichten? Legt hij aan het hele Hoger Instituut voor de Arbeid (HIVA) in Leuven uit dat ze gek geworden zijn?
Het is de erflast van Vlaanderen: wij komen altijd te laat. Gerard Walschap schreef Salut en merci, zijn afscheid aan het klerikalisme, ongeveer 200 jaar nadat Frankrijk had afgerekend met dat fenomeen. Nu is dat weer zo. Op een moment dat zelfs Québec afstand neemt van het nationalisme, bereikt die stroming bij ons haar hoogtepunt. En krijgt een Bart Maddens een erectie van het idee dat we 'de Walen' kunnen treiteren. Professor Maddens schreef in De Morgen een opiniestuk dat eigenlijk voer is voor een psychiater. De strekking was: 'Wij Vlamingen genieten ervan dat we eindelijk neen kunnen zeggen tegen de Franstaligen. Daarop zaten we eeuwen te wachten.' Is dat geen kanjer van een freudiaans minderwaardigheidscomplex, zelfs een variëteit die ze op de faculteit geneeskunde nog niet kenden?
De Vlaming koestert dat minderwaardigheidscomplex, maar onterecht. De Vlaming is namelijk geen conservatief, maar een arrangeur. Vlaanderen is Beieren aan de Noordzee niet. Er heerst in Vlaanderen vooral gezond verstand. Dat is tijdelijk zoek, maar elke dag zijn er weer vijf of tien Vlamingen die zien dat De Wever onzin verkoopt. Daarmee heb ik niet gezegd dat links vandaag betere inzichten aan de man brengt. Ik weet alleen dat er een toekomst is voor iemand die een volwassen, geëmancipeerd en samenhangend discours wil vertellen.
-------------------------------
Diagonaal herlezen
Lewie spuwt alos slotzin een gezegde die zo uit de mond van de eerste de beste Tjeef had kunnen komen, dubbelslachtig als een onderzeeër onderweg naar Pluto :
Ik weet alleen dat er een toekomst is voor iemand die een volwassen, geëmancipeerd en samenhangend discours wil vertellen.
U heeft goed gelezen! Deze woorden klinken bijna als een profetie (of als het Orakel van Delphi), als we daarbij denken aan Vlaanderens sterke man van het ogenblik. Die blijft niet alleen overeind in alle stormen, maar geeft iedereen van hoog tot laag, van Hof tot tuin, gewoon het nakijken. Hij heeft daarbij ook geen andere keus, want hij weet dat achter hem een klein legertje staat van Rechtlijnigen die, bij de minste toegeving of teken van zwakte, saen met de zijnen, klaar staan om het voortouw over te nemen. Hoe BDW ook reageert : het uur VB² nadert, de golven beuken op het strand en spoelen alle zandkastelen weg. Vlaanderen Boven, dat is de toekomst! Na het VB (niet VB kwadraat : het Vlaams Belang) komt VB² of zelfs VB³ : Vlaanderen Boven Kwadraat of zelfs in de 3de Macht. Realist zijn, zegt zelfs een oude Linxe wolf zonder tanden! En deze keer heeft hij gelijk : zou hij de dwalin gen zijns weegs gezien hebben?
De belgische carrousel is vastgelopen en iedereen weet (vreest!) dat de volgende verkiezingen noch min noch meer het karakter van een referendum zullen hebben. Laat ons dus geen aandacht meer geven aan de opgevoerde Wallo/Bruxselse pantomime : waar het werkelijk om gaat, gebeurt onderduims, maar, door valse Farizeeërs van de Tjeven, met alle middelen. Onze aandacht moet rigoureus toegespitst blijven op de verkiezingen en op het eerlijke verloop ervan. Ooit is er al eens een moordenaar vrijgesproken (Barabas) en werd een Onschuldigedoor Pontius Pilatus (de EU in dit geval) tot de kruisdood veroordeeld.
Een beetje bredsprakerig zou ik dus kunnen besluiten : waakt en bidt, dat men U niet bedriege, of dat ge zekerlijk niet in slaap zoudt vallen in de Hof van Olijven, voor het Spel bij Pontius Pilatus begint. Want de kinderen van de duisternis slapen nooit .
ewie Tobback en zijn aanhangsels? Zij kunnen alleen maar tussen twee stoelen vallen : de belgische want die wordt onder hun achterste weggetrokken, en de Vlaamse : die is ondertussen compleet volzet. Er zal geen plaats meer zijn voor al die huichelachtige Linxigheid in VB² Vlaanderen Boven. Denk aan de bonus van Tuybens : Linx lullen en rechts zakken vullen. Dat zal finito in aeternum zijn!
Een slingermolen! Want (versie SS uit H.) het moet plezant blijven! Dat is wat erin het Apenland van Coburg nodig is om tot een oplossing te komen! Een ouderwetse tjingel-tjangel slingermolen, want alvast Milkette en de Siere kunnen nu al op plaats nemen, om door middel van de middenpuntvliedende kracht op het gepaste moment het universum te worden in gezwierd! Nadien, bij de volgende rit, mogen de rode en de groene collaborateurs uit het Vlaams landsgedeelte instappen,samen met Di Pupo die wel een paar keer de flosh mag trekken voor nog een rondje rijden. De slingermolen mag bijna voor eeuwig gebetoneerd blijven staan, er zal altijd wel iemand zijn die in aanmerking komt om van de grond te gaan in afwachting van het loslaten.
Het Atomium mag worden gesloopt, en de brokstukken als souvenir verkocht aan toeristen, zoals geschiedde met, onzaliger gedachte, wijlen de Berlijnse Muur, symbool der verdrukking;
------------------------------
Milquet: 'Alle overgangsformules uitgeput'
donderdag 05 mei 2011, 07u15
Auteur: Bart Van Belle
Alle overgangsformules zijn momenteel uitgeput. Nadat Wouter Beke zijn eindrapport heeft ingediend, moeten de partijen er een absolute prioriteit van maken om rond de tafel te gaan zitten en een akkoord te zoeken. Dat heeft cdH-voorzitster Joëlle Milquet woensdagavond in Namen gezegd naar aanleiding van de "tour de Wallonie" van haar partij.
Milquet keek terug op de voorbije maanden van tot hiertoe vruchteloze onderhandelingen en nam de houding van N-VA op de korrel. Ze verwijt de partij een terugkeer van alle partijen rond de tafel te verhinderen, waarschijnlijk uit angst om alleen te komen te staan tegenover een eventuele dynamiek naar een akkoord met de andere Nederlandstalige partijen, zo zegt ze.
Nog volgens de cdH-voorzitster heeft de "politieke aardverschuiving" die door de verkiezingen werd veroorzaakt het land in een crisis zonder voorgaande gestort en geleid tot "een impasse die het institutionele kader ruimschoots overtreft".
In nauwelijks verhulde termen legde ze de verantwoordelijkheid voor die situatie bij de N-VA, een "democratische partij, zeer zeker, maar eentje die een samenlevingsmodel nastreeft dat we in zekere zin ook terugvinden bij Marine Le Pen", de voorzitster van het Franse Front National, met wie de partij het populisme deelt.
"Wat we op voorhand niet voorzien hebben is het bijna ontologische onvermogen van de andere Vlaamse partijen om zich los te maken van de N-VA die zichzelf presenteert als de keizer van Vlaanderen door partijen aan de onderhandelingstafel te weigeren", aldus Milquet.
Als het na de missie van Wouter Beke niet mogelijk blijkt om de onderhandelingen op een positieve manier af te sluiten, kan de regering van lopende zaken volgens Joëlle Milquet aan zet blijven tot de gemeenteraadsverkiezingen met een minimumprogramma gebaseerd op bepaalde grote dossiers en op het socio-economische.
De gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2012 kunnen dan gekoppeld worden aan de federale verkiezingen.
-------------------------
Diagonaal herlezen
Vergeten we ondertussen toch niet, dat de Franscouillons tegen half oktober volgend jaar anderhalf jaar bij elkaar gescharreld zullen hebben om de status quo en de miljarden-transfers te behouden. Dat is euthanasie in evenveel afleveringen als Thuis op TV, even voorspelbaar als ongenietbaar.
Nu het kind in de wieg op het punt staat de moeder op te eten (Woestijnvis verdringt BRT), zal die soap (Thuis) waarschijnlijk eindigen zoals alle woestijnvissen op het droge eindigen : sterven bij gebrek aan zuurstof.
Stelt zich de vraag of er ondertussen iemand de stekker kan uitgetrokken hebben. Of moet ik eerder zeggen : de stekker eruit geschoten heeft?
Want vergeet niet : niemand heeft ooitzonder een beetje druk kunnen ontsnappen aan zijn slavendom. Vrijheid KRIJGT men niet. Vrijheid moet men nemen! Desnoods met geweld!
Dààg Zoëlleke, dàààg Beireke : de goede reis, en trek iets warms aan, dat ge onderweg geen kou vat!
Laat er geen misverstand over bestaan : met GESTAPO wordt hier wel degelijk GEheime STaats POlitie bedoeld, alias de Beglische Onderduimse en Achterbakse Staatsvuiligheid. Die is er gewoon op uit om, als ordinaire pakkemannen uit een goedkoop stationsromannetje, in hoofdzaak de Vlaams Nationalisten te bespioneren en dossiers aan te leggen. Met wie spreken we, hoe dikwijls gaan we naar het toilet, hoe laat gaan we slapen, wat ligt er tussen onze boterham .Verder wordt innig en intens gecorrespondeerd en getelefoneerd met collegas van andere landen, om aan elkaar de beste adresjes mede te delen voor de inwendige maar ook van de uitwendige mens, waar er met belastingsgeld royaal kan gesmeten worden. Misdaadbestrijding of opreden tegen de sluipmoordenaars van de Godsdienst van de Wrede zit daar niet bij : dat is werk voor de NI-GESTAPO : de Niet Geheime Staatspolitie. Die mag ten allen tijde geliquideerd worden door de gangsters : dat is hun opdracht waarvoor de fijne meneertjes van de Geheime feestelijk bedeanken.
Zoals U ziet, Digitalia i een beetje in de war : is het nu Osama die Obama heeft laten vermoorden in Pakistan, of is Obama de dader, en Osama het slachtoffer? Ziet U, met Muzelmannen is er altijd wat. Hopelijk zien de Amerikaanse staatsburgers nu klaar.
Aan de echte staats- en volksvijanden, vrienden van de vroegere USSR (Maoïsten, Marxisten, Trotskisten, enz) mag niet geraakt worden : dat zijn de Rode vrienden van de Rode raddraaiers
Weeral iets waarop er miljoenen kunnen bespaard worden in de Republiek. Ik had bijna geschreven miljoenen Euros, maar heb me gelukkig tijdig kunnen inhouden, want tegen dan zal er wel een andere muntsoort zijn, de gulden of zo .Liefst niet een soort frank, want aan dat woord kleven teveel triestige herinneringen.
Ach die Staatsvuiligheid! Gewoon afschaffen die dienst en al hun satanische dienstvoorschriften in een betonnen sarcofaag onderbrengen in de onmiddellijke nabijheid van een atoomcentrale die op smelten staat. Niet echter de archieven en geheime dossiers : die moeten we openbaar maken, omdat daarin de namen zullen voorkomen van de trouwste der landgenoten. Maar ook de namen van de geheim-agenten, naar het voorbeeld van de ex DDR. Het gewone politiewerk toevertrouwen aan gewone politiemensen die gewoon onder controle staan van het Parlement. En politie met met verantwoordelijke leiders, die ervaren politiemensen op straat sturen, om onze straten en pleinen veilig te krijgen. Desnoods door af en toe een salvo af te vuren op weer eens een bende dealers, sacocchentrekkers en dieven .Eerst schieten en dan vragen stellen!
Mijn verdere mening over de Belgische Staatsvuiligheid? Het zijn kleine geniepige en gemene mannetjes en vrouwtjes, die (zie de DDR) alleen kunnen leven in de reuk van ontbinding. Hun grootste palmares hebben ze behaald door de samenwerking in de jaren 40 met de Duitse collegas van SS-Heinrich Himmler en van Groot Admiraal Canaris van de Duitse Abwehr. Dàt waren nog eens tijden!
Nu spelen ze samen met het FBI of de CIA, op voorwaarde dat het niet te moeilijk wordt gemaakt. Ook orders van Barosso, de Maoïst van de EU, worden opgevolgd, want alles wordt netjes toegedekt met Natte Dweils
----------------------------
Vliegende start voor geheime operaties Staatsveiligheid
Uit DE MORGEN, diep in DE BRUYNE ZORGEN.
De Staatsveiligheid heeft de nieuwe inlichtingenmethoden, waaronder telefoongesprekken en e-mails traceren of huizen doorzoeken, sinds februari al 417 keer gebruikt. De nieuwe wet op de 'bijzondere inlichtingenmethoden' ging op 1 september vorig jaar van kracht en wordt sinds februari toegepast.
De nieuwe wet is opgedeeld in 'specifieke' en 'uitzonderlijke' inlichtingenmethoden. De eerste - minder ingrijpende - soort operaties werd 385 keer toegepast, van de tweede soort maakte de Staatsveiligheid 32 keer gebruik. Het is de eerste keer dat dergelijke cijfers over de nieuwe methoden worden vrijgegeven.
Onze nationale inlichtingendienst had als enige in Europa tot voor kort maar beperkte onderzoeksmogelijkheden. "We maken intensief gebruik van onze nieuwe bevoegdheden maar alle operaties zijn proportioneel en ze worden alleen toegepast als we alle andere, minder ingrijpende methoden hebben uitgeput", benadrukt Alain Winants, de chef van de Staatsveiligheid, nog aan De Tijd. (belga/mvdb)
------------------------------
Diagonaal herlezen
Natuurlijk mag er geen Gestapo meer bestaan in de Nieuwe Republiek! Want in de kortste keren zou die weer geïnfiltreerd zijn door Linxe ondergravers. Hooguit zullen gewone flikken in een rotatie-systeem enkele maanden mogen optreden om de laatste restjes op de kuisen van buitenlandse terreur-netwerken. Eenmaal de misdaadwereld aan den lijve ondervindt, dat er niet mee gelachen wordt, zullen zij zich wel tweemaal bedenken om ons land nog verder als draaischijf te gebruiken.
Als er in de Nieuwe Republiek goed bestuurd wordt, zal niemand wrok kunnen/moeten koesteren tegen de nieuwe Staat, die derhalve ook niet meer beveiligd moet worden tegen subversieve elementen door subversieve elementen. Als Linx gespuis of Franscouillons nog de kop zouden opsteken om een bedreiging te vormen : gewoon op transport zetten naar Jakkamakka, en hen laten uitstappen in volle vlucht boven de regenwouden. Met een beetje ervaring in het parachute-springen zullen ze tussen de spinnen en de kakkerlakken, vanzelf op hun plaats vallen.
Als kiezer zijn we door Di Pupo uitgenodigd naar de viering ..
De keukenploeg die als laureaat uit de verkiezing is gekomen, is nu haast een jaar lang bezig met koken en braden, het water komt in onze mond, maar aan tafel moet iedereen op de kin kloppen. Bij de Franscouillons verkneukelt men zich op voorhand op een 7-gangen menu + dessert en koffie met pousse-café, bij de werkers verwacht men iets substantiëlers voor onder de neus. Maar de geuren die overwaaien beloven alleen maar arme mensen-kost.
Iets onbestemds, tussen in ajuinsoep met bruine suiker, en botermelkse pap met balletjes. Koud geserveerd in rode nappen, om het geheel wat kleur te geven.
Voortgaande op de geluiden, wordt er af en toe in iets geroerd, wordt er gegooid met potten en met pannen, en klinken de twistende stemmen tot bij de buren. Ondertussen wordt het feest opgeluisterd met borrelhapjes, zorgvuldig aangebracht door kroppende lakeien. Het hoogtepunt is op komst. De Pupo komt de Koning kronen .
Vandaar, als intermezzo, onderstaand optreden van een paar clowns. Bij wijze van aperitiefje, een overgewaaid knap artikel uit De Morgen. Het prikt als champagne, en als er al eens bij het lezen iets in Uw oog steekt, wees gerust : het is niet de parelende drank, het is maar dat lepelsteeltje in Uw glas dat diende om te roeren.
--------------------------------
Di Rupo laat sp.a niet los
Steven Samyn en Marjan Justaert − 03/05/11, 06u51
De Franstalige socialisten denken er niet aan de sp.a los te laten. 'De PS heeft al herhaaldelijk laten weten dat wij willen doorgaan met hen erbij. Wij hebben niet de gewoonte om de haverklap van standpunt te veranderen.'
PS-voorzitter Elio Di Rupo deed gisteren een aankondiging. Alleen was het niet de aankondiging waar in de Wetstraat reikhalzend naar werd uitgekeken. Het nieuws uit de PS-hoek is dat de leden deze maand nog een nieuwe voorzitter verkiezen. Het mandaat van Di Rupo liep eigenlijk pas begin juli af. De voorzittersverkiezingen worden vervroegd naar 27 en 28 mei omdat er in juni veel verlengde weekends zijn. Di Rupo bevestigde dat hij alvast kandidaat is om zichzelf op te volgen. Hij wil "het geleverde werk" verderzetten.
N-VA-voorzitter Bart De Wever had de voorzitter van de Franstalige socialisten zondag opgeroepen in de ring te stappen als formateur. Maar ook gisteren klonk het op het PS-hoofdkwartier dat die vraag voorlopig nog niet aan de orde is. "Sommige mensen vergeten blijkbaar dat Wouter Beke (CD&V) nog altijd een opdracht heeft als koninklijk onderhandelaar. Het heeft geen zin om daar nu over te communiceren." In PS-kringen werd de demarche van de N-VA-voorzitter duidelijk niet gesmaakt. "De Wever wil graag koning van Vlaanderen zijn, maar in dit land is er tot nader order slechts één koning en dat is Albert II."
Wantrouwen blijft De N-VA wacht niet alleen op een antwoord op de vraag of Di Rupo opnieuw aan zet wil komen, maar ook welke partijen de onderhandelingstafel moeten verlaten. "Dat is echt nodig", klinkt het op het N-VA-hoofdkwartier. "Met negen partijen rond de tafel zit je eigenlijk met een geïnstitutionaliseerd wantrouwen. Dan blijft de argwaan bij sommigen gewoonweg bestaan. Tien maanden na de verkiezingen is het tijd dat men knopen doorhakt. Misschien komt op die manier ook een einde aan de tweedracht tussen de Vlaamse partijen."
Voor de Vlaams-nationalisten is het onmogelijk om zonder duidelijkheid hierover naar een volgende fase te gaan. "Dit is een conditio sine qua non", klonk het. Maar in één adem werd eraan toegevoegd dat het weliswaar geen voldoende voorwaarde is om tot een akkoord te komen. "De inhoudelijke verschillen tussen partijen zal het niet wegnemen."
N-VA-Kamerfractieleider Jan Jambon liet gisteren op vtm duidelijk verstaan dat hij een federale coalitie zonder sp.a best ziet zitten. "Ik denk dat je met Open Vld en CD&V misschien wel tot iets werkbaar kunt komen", klonk het. De Wever liet echter verstaan dat het aan de sp.a zelf is om de onderhandelingstafel te verlaten.
De PS denkt er in elk geval niet aan haar Vlaamse geestesgenoten los te laten. Bij de Franstalige socialisten valt te horen dat ze willen doorgaan met de sp.a erbij. "Dat hebben we al herhaaldelijk laten weten en we hebben niet de gewoonte om de haverklap van standpunt te veranderen."
Wouter Beke zit vandaag en morgen samen met De Wever en Di Rupo om te spreken over de financieringswet en de gezondheidszorg. "Het is geen geheim dat de financieringswet het grootste struikelblok vormt, maar toch is het ook op dat domein niet onmogelijk om tot een akkoord te komen", klinkt het bij de entourage van de onderhandelaar. "Na de moeilijke vergadering van vorige woensdag is donderdag tijdens de individuele gesprekken toch één en ander uitgeklaard."
De christendemocraten waren overigens maar wat blij niet betrokken te zijn bij de vijandigheden tussen sp.a en N-VA. "Als centrumpartij zitten we iets comfortabeler, we gaan dan ook geen exclusieven stellen. Voor de opdracht van Wouter is het sowieso het beste als zoveel mogelijk partijen zich aansluiten, maar wie uiteindelijk terechtkomt in de coalitie en wie niet, moet de formateur beslissen."
-------------------------------
Diagonaal herlezen
Toch even stilstaan bij het subtiele respect waarvan BDW in het Zuiden des Lands geniet.
Bij de PS verandert men niet om de haverklap van standpunt. Correct : dat zien we nu al bijna een jaar lang : on est demandeur de rien.
Interne spelregels voor voorzitters-verkiezingen? Die zijn gewoon jo-jo en gaan op en neer, of weg en weer, naargelang het humeur. De voorzittersverkiezingen worden vervroegd. Reden : op de vastgestelde tijd zal er geen tijd zijn, want teveel bezig met zalig nietsdoen
Premier worden? Zwanst na nie, hé! Dat had die Dikke wel gewild! Nee! Nee! Er moeten eerst compensaties bekomen worden daarvoor! Gross Brüssel bijvoorbeeld, jaarlijks 500 miljoen Euro meer, gebetoneerde transfers zonder de minste verantwoording, recht op levenslange dopgeld-bonussen met 13de, 14de, 15de en 16de maand, vierdubbel vacantiegeld, afschaffing van de belastingen voor iedereen die Frans spreekt, recht op ononderbroken zomerse zon, met, desgewenst, recht op een spatje verfrissing. En, last but not least : gedaan met de discriminatie t.o.v. Muzelmannen. De Franscouillons eisen het recht op om tegen varkens, honden, ongelovigen en apen te zijn, en om ten minste eenzelfde aantal vrouwen te mogen ten laste nemen als de ingeweken vreemdelingen.
Enne, denken dat het Jenee(ver)wijf aan kant wordt gezet, dat is gewoon ondenkbare toekomstmuziek. Bdw zal dus moeten kiezen : met Jenee(ver) als het moet, der zonder als het kan!
Maar Allez! We staan der dus goed voor. Bart kan niet, en Di Pupo wil niet. Is lijk dat koppel dat maanden koppig naast mekaar leeft zonder taal of teken, waardoor de ene stilte de ander voortbrengt, totdat de buren luisteren.
Zo zit dat : de vertoning gaat beginnen, en wij, Vlaams Nationalisten van de harde lijn : we zullen applaudisseren en, na de veldslag, de stukken bijeen rapen
Communiceren is een gave. De ene heeft het, een ander zal het nooit kunnen. Dat bleek ook na de merkwaardigste 1 mei van de laatste jaren. Het feest van de arbeid is voor socialisten altijd het uitgelezen forum om hun boodschap te laten klinken. Maar wat zou het publiek dit jaar onthouden hebben? Op elk socialistisch podium werd veel gezegd over van alles, en dus maakte men eigenlijk geen punt. Interessante bruggetjes - Bruno Tobbacks opmerking dat N-VA én PS vastzitten in concepten waarmee ze niet vooruitkomen - werden overstemd door dwaasheden. Voorop Gennez' ranzige suggestie dat de N-VA straks scholen zal belonen die negertjes buiten smijten.
Als op diezelfde 1 mei N-VA-voorzitter Bart De Wever zegt dat dat "een gebrek aan stijl en niveau is", dan geeft heel Vlaanderen hem gelijk, ook de meeste kiezers die sp.a stemmen, of stemden. Hij maakt zijn punt.
Het was voor De Wever het ideale opstapje om zijn echte boodschap te brengen, handig om de netelige kwestie heen dribbelend dat begin mei eigenlijk de N-VA-deadline was.
De Wever deed zelfs het tegengestelde van het dreigement 'de stekker eruit te halen': hij koos voor de aanval. Zelfs met een boodschap die misschien de N-VA-diehards niet zint maar wel vele (potentiële) kiezers. Dat er eindelijk een regering gevormd moet worden. Dat maar twee partijen en twee mannen dat kunnen. En dat hij bij deze PS-voorzitter Elio Di Rupo uitnodigt om de leiding te nemen in de vorming van een nieuwe regering. En als Di Rupo dat zelf niet kan of wil, dat hij dan toelaat dat De Wever die kans krijgt. Natuurlijk hapt Di Rupo niet meteen toe, maar compleet weigeren wordt toch moeilijk voor een man die Vlaanderen op zijn 1 meifeest opriep "de afspraak met de geschiedenis niet te missen" en "snel een regeringsvorming op te starten".
Natuurlijk zijn die voornemens niet vanzelfsprekend te realiseren, al is het maar omdat de twee protagonisten ook moeten menen wat ze zeggen. Maar tegelijk blijft een echte nieuwe regering te prefereren boven de zooi van een kabinet van aanslepende zaken of nieuwe verkiezingen. Di Rupo en De Wever moeten dus maar bewijzen dat ze de analyse van Tobback kunnen ontkrachten. Dan is 1 mei dit jaar toch nog een beetje zinvol geweest.
Walter Pauli Politiek commentator
--------------------------------------
Diagonaal herlezen
Dat we dat nog mogen beleven! Walter Pauli spuwt nog net geen venijn naar zijn eigen mensen, maar looft zelfs (voorzichtig) de tegenpartij. Er zijn geen zekerheden meer! Linx zit vast in de woestijn, en weet op geen duizend jaar meer van welk hout pijlen maken!
We staan er dus goed voor : ofwel houdt Di Pipo het roer, ofwel houdt de Dikke himself het In beide gevallen zullen er hoge golven te slikken vallen die onaanvaardbaar zijn voor de Vlaamse openbare opinie, en heel zeker ook voort de Franscouillonse hangmatliggers. Gevolg : de gammele Belgica crasht in ieder geval, om het even wie aan het roer zal gezeten hebben. In beide gevallen moeten wij, Vlaams Nationalisten, BDW dakbaar zijn en wensen wij hem dan ook op deze toepasselijke dag, samen met Paus en communisten-vreter Woytilla,: Santo Subito!
Wij vinden het in ieder geval, op gebied van Zwarte Piet toespelen, een meesterzet! Wie hoor ik daar nu nog altijd zeggen, dat BDW zich vast gereden heeft? Integendeel : ze staan daar nu met de mond vol tanden, en al wat ze nog kunnen doen, is er mee knarsen .
Wij, we verheugen ons niet zo zeer om het crashen zelf, maar wel om wat er daarna noodzakelijkerwijze te gebeuren staat : verkiezingen, die so wie so het karakter van een referendum zullen hebben, met het einde van België tot gevolg. De slogan wordt dan VB² : eerst als Vlaams BelangVB, en dan als Vlaanderen Boven VB².
Er is misschien een probaat middel, om te zorgen dat er in de kortste keren zo ver is (met een soort regering, wat ik niet wens en ook niet meer voor mogelijk hou) : draai de geldkraan naar Wallo/Brux dicht, en een halve dag later ligt het land er en zijn de Wallo.Brusselaarss foetsie naar La Douce France.! Opgeruimd staat netjes!
Om echter ons getal tegenover de rest van de Nederlanden op peil te houden, moeten wij dan misschien voorstellen aan Marine Le Pen, de nieuwe Presidente van Frankrijk,dat haar land restitutie doet van de door de Franse koningen ontstolen gebieden, die tot op de dag van vandaag lopen te zwaaien met Vlaamse leeuwen, en in t Frans eisen in hun oude rechten hersteld te worden. Zie Angeltjes. Mevrouw de Presidente mag dan misschien, als wisselgeld, de Wallo/Brusselaars blijvend annexeren .Iedereen content!
En zo kom ik weer op Vic Van Aelst terug : de lessen Frans in Vlaanderen zullen mogen blijven. Deze keer niet om de Wallo.Brusselaars te plezieren, maar om ons verstaanbaar te maken tegen onze stamgenoten van over de schreve, met wie we in niets verschillen tenzij door de taal.. Zijn de werkgeversproblemen in Wst Vlaanderen meteen ook van de baan!
Binnen afzienbare tijd wordt ons taalgebied vanzelf weer homogeen Vlaams-sprekend ; de Frans-Vlamingen zijn door hun afkomst, intellectueel veel beter in staat om Nederlands te leren!
Wij hebben in het voorbije weekeind wel een unieke gelegenheid gemist : Sire en zijn Madam in Rome, en de Dauphin met zijn(zwangere) Mattil in Londen : als in Laeken de kat van huis is .konden er de leeuwen dansen!
U vraagt mij naar verdere feiten uit het leven van BDW?
Laat mij verwijzen naar de zeggingskracht van wijlen Godfried Bomans die beschreef hoe een bepaald volksmenner als fin-de-carrière in een ton opgeborgen werd, waarvan de binnenkant voorzien was van scherpe nagelpunten. Waarna de ton over straat werd voortgerold, om tenslotte in de kratermond van een vulkaan te worden gegooid. Waardoor, schreef Godfried Bomans, vanzelfsprekend niets meer bekend was over zijn verder leven Zoiets voorzie ik voor BDW : in een spijkertjes-ton onderweg naar de hel ..
Zeker, de man heeft zijn verdiensten (gehad), en als huisvader met zijn zoontje aan de hand, blijft hij torenhoog uitsteken boven het Jene(ver)wijf dat hem arrogantie verweet : wat door een goeie gezegd is!
BDW zal wel nog niet aan het einde van zijn potjes-latijn zijn, maar in ieder geval is zijn plaatsje inde Geschiedenisboeken nu al verzekerd bij de Grootsten der Vlamingen. Kon hij nu eindelijk eens klare wijn schenken over ons gezamenlijk doel : de Herenigde Vrije Republiek der Nederlanden!
Gennez haalde daarbij uit naar de rechterzijde, 'die vindt dat we moeten zwijgen over die bonussen'. Ze merkte op dat bijvoorbeeld een partij als N-VA ook voor bonussen is 'per geschorste werknemer. Wat is het volgende? Een school belonen als ze een zwart kindje weigert?'
Gennez zette zich meteen af tegen 'het cynisme in de politiek'. 'Wij moeten een vuist maken tegen de Nieuw-Vlaamse arrogantie', aldus Gennez. 'Rechts eist voor zichzelf vrijheden op die ze anderen ontzegt. Geen vermogenswinstbijdrage voor superrijke kapitalisten, maar loonmatiging voor de middenklasse. Geen quota voor dames in raden van bestuur van beursgenoteerde bedrijven, maar wel voor Vlaamse liedjes op de radio.'
De socialistische voorzitster stond nauwelijks stil bij de berichten van eerder deze week die stelden dat ze geen kandidaat zou zijn om zichzelf op te volgen aan het hoofd van SP.A. Wat de communautaire onderhandelingen betreft, verwees ze naar het voorstel van een zogenaamde 'Belgische Unie' dat senator Johan Vande Lanotte eerder voorstelde. 'Waar wachten we op om de koe bij de horens te vatten en de noodzakelijke staatshervorming te realiseren?', sprak Gennez.
------------------------------
Diagonaal herlezen
En dan te bedenken hoe en met welke woorden dit in de vroegere De Standaard zou verschenen zijn! Men zou het Jenee(ver)wijf met een paar krachtige halen uitgeborsteld hebben als schurftig schaap! Nu loopt men om zoveel mogelijk dit uitschot te bewieroken met het weinige dat ze aanbrengt : schimpen en schamperen, en maar klagen dat er geen compromis uit de bus komt. Precies de houding die bevorderlijk is voor compromissen!
Arme Nederlanders, die met hun NRC Handelsblad nu juist hetzelfde moeten ondergaan als de brave Standaard-lezers van weleer, onder dezelfde omhoog gevallen hoofdredacteur wiens naam ik maar niet kan onthouden Het moet de bazen ook daar plezier doen, dagelijks hun oplage te zien verminderen, somtijds met honderden exemplaren ineens.
Ach dat wijf Genez! Het is haar laatste 1 Mei toespraak en dat moet steken, nu haar kansen op een uitstap via een of ander ministerie met de dag kleiner worden naar onbestaande .! Die zurkeltruit zegt dit nu, zelfs al een dag te vroeg (op 30/4 ipv 1/5) om zeker te zijn dat er nog iemand naar haar luistert. Vooral om het Vlaams Belang voor te zijn, en ook om de Bruyne afvalligaard uit Antwerpen het nakijken te geven. Ze weet dat op 28 december, Onnozel Kinderdag, ze al helemaal vergeten zal zijn en mikt dus op een paar hoofdvogels. De meest opvallende staan hierboven herhaald, veilig opgeborgen in mijn persoonlijk archief. Zodat de wereld 1.000 jaar later en meer nog zal kunnen meegenieten van de zwanenzang van de Rode Progressievelinge Dievenbende, wetende dat het vat maar kan geven wat het inhoudt .
Haar medeplichtigen en partners in crime, die voor haar zelfs keiharde mails over andere kopstukken schrijven in haar naam, die ze nooit gezien zou hebben, zijn goede waarnemers met een scherpe pen. Waarschijnlijk hebben zij enige Kremlin-ervaring kun nen opdoen in de vroegere DDR.
Voor mij zal Genez altijd het pretentieus-arrogante Sossen-wijf blijven, model voor geheel de reutemeteut, dat met een duivelse blik in de ogen, nagenietend van het applaus, goed bestudeerd, de : Nieuwe Vlaamse Arrogantie (N-VA) in de zaal kon slingeren
Nu weet ik niet of ze dat deed uit weerwijven-wraak op BDW, of dat BDW haar voordien al koud en koel aan kant had geschoven, zij en haar mini-partijtje, waarvan de twee helften voortaan dapper zullen moeten strijden om de kiesdrempel te halen .Wat oorzaak is, en wat gevolg, doet er thans niet meer aan toe : de zeer nabij zijnde verkiezingen zullen het bewijzen .
En hoe doorzichtig dat quota voor dames in bepaalde Raden van Beheer : er staat immers een pleiïade van rode, blauwe en gele dames-op-hun-retour te dringen om vetbetaalde uitloop-postjes te bekleden in beursgenoeerde staatsbedrijven waar de politiek het voor het zeggen heeft. Dat ze dat dan vierkant zeggen dat ze een dik belegde boterham willen offreren aan hun mede-wieltjeszuigers!
Geen woord over wat er gonst in haar partij en waarnaar de meeste toehoorders uitkeken : dat is staatsgeheim voorbehouden aan de cenakels van de kopstukken : het gewone volk is maar meeloper en fondsenverschaffer. Het moet werken en zwijgen. De Rode Broederschap handelt precies zoals ze het Vlaams Belang (dat het juist andersom doet) toedichten : vandaar dat ze de handelswijze goed kunnen benaderen .Een paar hints, de natte vinger in de lucht, en hopsa : daar is de uitleg! Waarna de BRT kan schamperen dat het Vlaams Belang in staat van ontbinding verkeert, waar er in feite de Sossen-partij bedoeld wordt.
Het is een werkwijze waar, net als met honing, veel vliegen mee worden gevangen
Wat nog het meest zielig (en dom) is, is de sneer naar scholen die zouden beloond worden per geweigerd zwart kindje .Ik hoop dat deze zin blijft nazinderen in de koppen .Want de dagen zijn geteld, dat vreemdelingen kiezen voor Linxe partijen, in de hoop dat het hemels manna van daar moet komen. Zij zijn meestal voldoende in aantal om eigen Moslim-partijen op te richten die zelf wilt deelnemen aan de macht .Tot waar dat leidt, kunnen we vaststellen, overal ter wereld waar de Islam heerst.
Eén Mei is al lang niet meer het Feest van de Arbeid, maar het feest van de tweedracht. En dat komt door de slippendragers van de Franscouillons die Vlaanderen aan het leegmelken zijn.
Bericht van achter de tralies v/h Cordon Sanitaire à la Jos Gheysels
02.05.2011 13.29u - Recent nog herinnerde Mark Grammens er in zijn Journaal aan dat de Waalse politieke elite weigert de structurele maatregelen te nemen die Wallonië uit het slop kunnen halen en alles zet op het permanente voortbestaan van de huidige toestand, waarbij Wallonië door Vlaanderen in leven wordt gehouden. In de mei-editie van het VVB-maandblad Doorbraak stelt vandaag ook Frans Crols, voormalig hoofdredacteur van het financieel-economische weekblad Trends, vast dat Wallonië het handje blijft openhouden om van het vijandige, arrogante noorden miljarden euros te ontvangen.
Crols wijst erop dat die transfers, door de economische denktank Vives recent nog geraamd op meer dan 11 miljard euro, voor het Belgische regime een absoluut taboe blijven: Zoals nooit becijferd geraakt wat de immigratie kost ( ), zo zal officieel België nooit berekend willen zien wat de transfers van noord naar zuid betekenen. De politieke elite, zo gaat Crols verder, verbergt bewust onplezierige, schokkende cijfers achter moralistisch gedaas over solidariteit en gepreek over ooit zal de stroom omdraaien van zuid naar noord en dus nu mondje dicht en braaf zijn.
De voormalige hoofdredacteur van Trends herinnert er verder aan dat de massale geldstroom van noord naar zuid niet heeft bijgedragen tot het economische herstel van Wallonië. Zon zes jaar geleden kwamen enkele vooraanstaande Waalse professoren overigens een zeldzame keer tot eenzelfde conclusie. In De Morgen (13.06.2005) stelde professor Capron toen letterlijk: De transfers houden het land bij elkaar, maar ze moedigen geen antwoord aan op de economische problemen. De Waalse politici concentreren zich vooral op de zoektocht naar geldstromen in plaats van te mikken op ondernemingszin. Zijn collega, professor Pestiaux, stelde op zijn beurt dat de Waalse politieke klasse beter een efficiënte tewerkstellingspolitiek zou voeren, die ook andere Europese economieën uit het slop haalde. Crols verwijst in zijn bijdrage in dit verband nog naar The Economist, die stelt dat de kern van een economische herleving bestaat uit beter onderwijs, betere attitudes en betere productiviteit. Van niets van dit alles is in Wallonië ook maar enigszins sprake: Het onderwijs in Wallonië, en in Brussel, is barslecht. De socialistische vakbond FGTB blijft de DDR-economie aanbidden. Dat is het drama en de verantwoordelijkheid van de PS-FGTB-staat die Elio Di Rupo en Rudy Demotte leiden met medewerking van de Vlaming Rudy De Leeuw, aldus nog Crols. We zegden het eerder reeds: wanneer Wallonië ooit enig perspectief wil krijgen op iets anders dan een nationale OCMW-status, zal het niet anders kunnen dan komaf maken met de PS-staat. Zolang Wallonië en de PS daarentegen synoniem blijven, zal er van een duurzaam herstel geen sprake zijn.
------------------
Diagonaal herlezen
Een arrogante dievenbende : zou deze omschrijving in aanmerking komen als groepsbelediging? Of is een arrogante bende dieven beter?
Om eerlijk te zijn, moet in een dievenbende het onderscheid worden gemaakt tussen daders en helers. De SP/PS zijn de daders, en de hangmat-genieters zijn de helers. Maar zoals het gaat in het Strafrecht: samen uit is samen thuis! Moesten er geen helers zijn, er zouden ook geen dieven meer zijn. Zo simpel is dat!
Wij moeten dus niet alleen de SP/PS zien kwijt te geraken, maar ook de hangmatters. Hen heropvoeden tot het niveau der Vlamingen zal wel nooit gaan, maar als de gebraden kiekens hen niet meer in de muil vallen : zullen ze misschien terugkeren tot het stadium van kiekenkwekers, zoals ooit hun voorvaderen leefden van de jacht en de visvangst.
Zij hebben een put gemaakt voor het Vlaams Belang .
Maar vallen er nu zelf in
---------------------------------------------
Eerwaarde Biechtvader, hou me vast, want ik ga zondigen! Wetens en willens ga ik HIER en NU de zonde va het zich verlustigen in het ongeluk van anderen, bedrijven! U zult mij achteraf wel vergiffenis schenken, nietwaar? Of moet ik wachten tot ook voor deze zonde van hovaardigheid de verjaringstermijn is verstreken?
Ik schreeuw dus bij deze van de daken, dat het mij diep gelukkig maakt dat de Spa-gedroggerden en verslaafden in de Afdeling Palliatieve Zorgen zijn binnen gevoerd. Ik wens ze verder het allerbeste, inzonderheid een vlugge en genadige dood. Met hen verdwijnt de na-oorlogse post-communistische dictatuur van het IJzeren Gordijn, dat voortaan alleen nog zal voort leven in Wallonië, de armste regio van gans Europa, dat binnenkort toch een buitenland zal zijn zoals een ander. Hun Vlaamse meelopers zullen wel een andere bestemming vinden : onkruid vergaat niet, het zal kunnen opschieten in elke andere partij!
Tezelfdertijd maak ik mij de bedenking hoe het nu verder moet met de rest-socialisten die schrijvenEen groot deel van werkend Vlaanderen werd gevangen voor het zwarte gat dat Vlaams-nationalisme heet (zie hieronder) ..Hoe kan men in s hemels naam iets positiefs verwachten van mensen die hun medeburgers als een zwart gat beschrijven?
Is het misschien omdat zij dat gevoel van verdovende machteloosheid herkennen, in hun geval dan als het Rode Gat dat alle zelfstandig denken onmogelijk maakt? Moeten zij dan eens langs gaan bij Björn Roose, die vandaag zijn partij-gevoelens beschrijft in een prachtige opiniebijdrage getiteld : wie blijft die schrijft. Waarop een gelijkgezinde repliceert met wie blijft, blijft schrijven .Heerlijk is dat!
Wij van het Vlaams Belang, zijn lijk die goeie ouwe Zweedse zwavelstokjes (lucifers Union Match) die alleen maar ontbrandden door wrijven tegen hun eigen Zweeds doosje .Hondstrouwe beesten, niet omdat wij dat willen, maar omdat wij niet anders kunnen! Met oogkleppen, als U wilt, zoals een renpaard oogkleppen omgedaan wordt om onderweg niet te verongelukken. Oogkleppen uit doorzichtige materie dan, die bestaat uit slechts één eigenschap : is het goed voor het Algemeen Belang der Vlamingen. Dat is geen Zwart Gat, dat is een roeping!
En als de jockey die ons ment, nu Pier, Sus of Sooi is : zelf een lager geklasseerd raspaard vindt automatisch de weg naar de eindstreep.
In 2004 reed het Vlaams Blok/Belang op kop van de wedstrijd, maar werd door criminelen zoals Jos Gheysels & C° naar een doodlopende straat afgeleid. Nu koersen onze vrienden van de N-VA op kop, maar voelen de hete adem in hun nek van hun uitdagers die strijden wie om eerst aan de eindmeet komt..Wie van de twee het haalt, is van ondergeschikt belang : als de oogkleppen maar gewerkt hebben! De Jos Gheyselsen liggen beschaamd ergens in een hoekje, de motieven van het Vlaams Belang zijn ietwat omfloerst, overgenomen door de Niveanen en zelfs door de Tjeven, maar de inzet is dezelfde.
Dank zij de Frans Baert-doctrine hebben die oogkleppen tot hiertoe gewerkt : elke stap is een stap in de goeie richting die de volgende stap niet in de weg staat. Zoiets noemen onze tegenstrevers dan BDW die niets bereikt heeft .Het alternatief voor niets bereiken is toegeven voor de lieve vrede .en doen zoals de kleurpartijen nu al meer dan 60 jaar na elkaar doen : toegeven! En het staatsmanna met geleend geld lijk Gods water over Gods akker laten lopen! De Staatsschuld komt vanzelf en zal vanzelf weer weggaan!
Probeer maar eens in vrede te leven en te blijven leven, in een gezin, waar alles berust op eenzijdig toegeven aan het potverteren en in hangmatten liggen van een zich ongelukkig voelende wederhelft, waardoor iedereen aan de bedelstaf geraakt, omdat die profiteurs zich niet willen laten verarmen .
Integendeel, naast de 12,5 miljard Euro per jaar, wordt er maar liefst ½ miljard per jaar meer gevraagd .
Nu echter, genoeg inleiding : over naar de plat du jour : Bruyn als de pest maar heerlijk om te lezen en te herlezen .Let op de benevolente tussenkomst van Moders Mooiste uit Sint Niklaas .Dat we dat nog hebben mogen beleven! Naast dan zijn oproep om alle Vlaamse Sossen-ministers terug te trekken! Heerlijk! Heerlijk! Na Jong Decroo die de stekker uit de Federale Regering trok, nu straks ook geen Vlaamse Regering meer?! Een droomscenario voor samenvallende verkiezingen, inderdaad : een referendum over Belgio SI o NO
Er zijn zo van die dagen ..
-------------------------------
Vriendelijk vuur van oude kameraden
30/04/11, 08u29
Uit DE MORGEN, diep in DE BRUYNE ZORGEN.
Aan de vooravond van 1 mei zei Erik De Bruyn de sp.a vaarwel, om een nieuwe beweging op te richten: Rood! Een telefoontje van Freddy Willockx mocht niet baten. De Bruyn is bezieler van Rood!.
·
·Er is een Vlaamse variant van Die Linke of SP nodig, die naast socialisten ook mensen uit de christelijke arbeidersbeweging kan aanspreken
Tijdens het paasweekend werd ik opgebeld door een 'oude krokodil' van de sp.a. Of ik mijn vertrek uit de sp.a niet wou heroverwegen. Schrijnend dat ze pas met je willen praten als je eruit stapt. Mijn analyse dat de huidige generatie aan de top van de partij cynisch voor eigen rekening rijdt, werd bijgetreden. Een paar dagen later werd de sp.a-voorzitster geveld door vriendelijk vuur. Blue on blue, of beter: red on red.
Dit bezorgt mij geen leedvermaak. Socialisten hebben het in Vlaanderen nooit onder de markt gehad. Enerzijds is er de druk van het establishment. Anderzijds zijn de verwachtingen van de achterban hooggespannen. In zo'n klimaat is een fout snel gemaakt. Wat van katholieken of liberalen aanvaard wordt - zoals zetelen in beheerraden van grote bedrijven - schaadt de geloofwaardigheid van socialisten.
Wat ik dus niet ga doen, is met modder gooien. Zelfs de huidige top van die partij wil ik niet bashen.
De grootste fouten die de sp.a maakte en de partij haar geloofwaardigheid hebben gekost, dateren niet alleen uit het tijdperk-Gennez. De ASLK werd al veel eerder geprivatiseerd, de notionele intrestaftrek dateert van 2005. Werkend Vlaanderen, arbeiders en bedienden, maar ook kaderleden, kleine en grote zelfstandigen, zelfs kmo-leiders betaalden de rekening.
Wat ik evenmin ga doen, is mij aan de hand van een oude krokodil weer naar de sp.a laten leiden. Er rest geen tijd meer om die uit te mesten. En ik doe niet aan politiek voor de postjes.
Op de puinen van de sp.a viert het rechtse populisme hoogtij. Een groot deel van werkend Vlaanderen werd gevangen voor het zwarte gat dat Vlaams-nationalisme heet. Voor de illusie dat 'meer Vlaamse bevoegdheden' een exit bieden uit de crisis. Terwijl het omgekeerde waar is: de impasse veroorzaakt door de obstructie van de N-VA cash betaald zal worden door Walen, Brusselaars én Vlamingen wanneer de internationale financiële markten ons zullen vinden.
De voorliefde van de N-VA voor kernenergie zal ons blijvend opzadelen met de dominantie van het - o ironie - Franse Electrabel. De weigerachtigheid van de N-VA om aan het bankgeheim te tornen zal ervoor zorgen dat de fiscale fraude niet kan worden aangepakt, dat werkend Vlaanderen te veel belastingen betaalt voor te weinig openbare diensten, en dat schimmige bedrijven ons land een geschikte pleisterplaats vinden.
De tegenstander situeert zich ter rechterzijde, niet bij de sp.a. Maar het tegengif situeert zich evenmin bij de sp.a. Vanuit die partij werd op mijn vertrek gereageerd met een ongeloofwaardige koude oorlogstaal uit de vorige eeuw. "De Vlaamse socialisten vinden het jammer dat De Bruyn de progressieven verder verdeelt op het moment dat er eenheid tegen het conservatieve nationalisme nodig is."
Het conservatieve nationalisme? Daarmee zit de sp.a toch in de Vlaamse regering? En wie is er verantwoordelijk voor het gebrek aan eenheid? De sp.a-er die uit zijn partij stapt of een partijleiding die geen inspraak, laat staan tegenspraak duldt?
Meer nog dan dat ze niet 'links' genoeg is, is de sp.a niet geloofwaardig genoeg. Het zal een decennium duren voor ze die eventueel kan herwinnen. Dat is de tijd die nodig is om de generatie Gennez-Vandenbossche-Tobback te vergeten. Maar in deze politieke, sociale en ecologische crisis hebben we geen tien jaar.
Nu zal gebeuren wat Gennez absoluut wou vermijden: in plaats van rechts te bestrijden zal de partij vooral met zichzelf bezig zijn. De etterbuil werd in 2007 niet uitgeduwd met een ideologisch herbronningscongres zoals ik voorstelde. Ze is ondertussen gangreen geworden.
Daarom is nu een hergroepering op links nodig. Zij die hopen dat Rood! zal bijdragen tot de versplintering van links zijn eraan voor de moeite. Rood! trekt niet zo naar de verkiezingen, maar wil aanzetten tot een bredere herschikking die zich niet kan beperken tot het verenigen van klein links.
Er is een Vlaamse partij nodig zoals Die Linke of de SP, die naast socialisten ook mensen uit de christelijke arbeidersbeweging kan aanspreken. Een variant ook die de tot op de draad versleten partijpolitiek overstijgt, op zoek gaat naar nieuwe democratische organisatievormen, zonder de erfenis van het authentieke anti-establishmentsocialisme overboord te gooien
----------------------
Diagonaal herlezen
Friendly Fire .Het moet U maar overkomen : een schrapnel op Uw kop krijgen, in tripkes vaneen vliegen, door de schuld van Uw eigen vrienden .Waarschijnlijk is men door friendly fire niet zo dood als door vijandelijk vuur
Erik de Kanonnier echter schiet met losse flodders. Want friendly fire kan alleen maar als het zonder opzet gebeurt, ahw per vergissing schieten op de vrienden. Bruyntje schiet niet per vergissing : hij schiet met opzet. En ook een beetje met spek. Wat deze kameraad zo uniek maakt : hij eist het socialistisch voorrecht op om achterlijk te zijn..
Moest het anders zijn, hij zou het progressieve programma bij uitstek toepassen: geen woorden maar daden, en had hij de massas gevolgd die waren toegetreden bij de mensen met een visie
Het kan nog! Morgen, Bruyntje, is het één Mei! Bezintvoor ge begint!
Uit die blou van onse hemel, uit die diepte van ons see, Oor ons ewige gebergtes waar die kranse antwoord gee. Deur ons ver-verlate vlaktes met die kreun van ossewa Ruis die stem van ons geliefde, van ons land Suid-Afrika.
Ons sal antwoord op jou roepstem, ons sal offer wat jy vra: Ons sal lewe, ons sal sterwe - ons vir jou, Suid-Afrika.
Tweede vers
In die murg van ons gebeente, in ons hart en siel en gees, In ons roem op ons verlede, in ons hoop of wat sal wees, In ons wil en werk en wandel, van ons wieg tot aan ons graf Deel geen ander land ons liefde, trek geen ander trou ons af.
Vaderland! ons sal die adel van jou naam met ere dra: Waar en trou as Afrikaners - kinders van Suid-Afrika.
Derde vers
In die songloed van ons somer, in ons winternag se kou, In die lente van ons liefde, in die lanfer van ons rou, By die klink van huweliksklokkies, by die kluitklap op die kis Streel jou stem ons nooit verniet nie, weet jy waar jou kinders is.
Op jou roep sê ons nooit nee nie, sê ons altyd, altyd ja: Om te lewe, om te sterwe - ja, ons kom Suid-Afrika.
Vierde vers
Op U Almag vas vertrouend het ons vadere gebou: Skenk ook ons die krag, o Here! om te handhaaf en te hou Dat die erwe van ons vad're vir ons kinders erwe bly: Knegte van die Allerhoogste, teen die hele wêreld vry.
Soos ons vadere vertrou het, leer ook ons vertrou, o Heer Met ons land en met ons nasie sal dit wel wees, God regeer
Via ISKANDER weet men ALTIJD al MEER DAN EEN ANDER.
--------------------------
O koud is die windjie en skraal. En blink in die dof-lig en kaal, so wyd as die Heer se genade, lê die velde in sterlig en skade. Eugène Marais Winternag
Onlangs ging een veronruste tweet rond. Alle vergaderingen in de Tweede Kamer staan nu onder leiding van een PVVer. Bosma plenair, De Roon commissie Justitie en Brinkman commissie Integratie.
De boodschap was duidelijk: de Teutonen hebben de boel overgenomen. In een krant werd dit memorabele moment beschreven als een bewijs dat mijn partij inmiddels deel uitmaakt van de elite. Zie je wel, eerst schoppen en nu zitten ze daar zelf. Gecombineerd met waarnemingen dat wij een beetje meesturen met dit kabinet en het feit dat ik te gast was bij de Wiardi Beckman Stichting van de PvdA (gisteravond, ik heb het overleefd dank u wel) leidt dit al snel tot de conclusie dat wij arrivé zijn. In werkelijkheid staan we nog steeds voor dezelfde, soms harde standpunten. Dat blijven we vrolijk doen.
Ik ben de tweede ondervoorzitter van de Kamer. Daarom mag ik veel plenaire vergaderingen leiden. Als u nu op Politiek 24 kijkt, ziet u me zitten. Vandaag ben ik aan de beurt, van 13.00 uur tot het einde van de avondvergadering. Ook morgen ben ik degene die het licht uitdoet in de plenaire zaal. Is dat mooi werk? Absoluut. Is het wel eens saai? Zeker. Niet elke uitwijding over de kokkelvisserij of het nieuwe belastingverdrag met Oppervolta is even fascinerend. Niet ieder Kamerlid is gezegend met de gave van het woord.
Daar heb ik iets op gevonden. Eerst nam ik de krant mee. Dat is excusez le mot geen ponem. Een boek vereist te veel toewijding. Zit je er net in, moet je weer een interruptie toestaan. Poëzie laat zich makkelijker in- en uitstappen. Tegenwoordig heb ik daarom voor de stille momenten een dichtbundel mee niet in het hoekige Nederlands, maar in de zwierige, bloemrijke taal die we vergeten lijken te zijn: het Afrikaans. Wie eenmaal N.P. van Wyk Louw, Dirk Opperman of Eugène Marais heeft gelezen, zal nooit meer lichtvaardig denken over die wonderschone taal. Afrikaans is vereenvoudigd, zeventiende-eeuws Nederlands, bewees linguïst Edith Raidt. In de woorden van Gerard Reve is het Afrikaans een volwaardige West-Europese cultuurtaal die zich meten kan met het Duits, het Nederlands in Europa, het Engels.
Als erkende taal bestaat het nog niet zo lang. Heel lang debatteerden de Afrikaners over de vraag of niet gewoon Nederlands hun taal moest zijn. Dat was bijvoorbeeld de officiële taal van de boerenrepublieken Transvaal en Oranje Vrijstaat, de landen van de ossenwagens en de voortrekkers, van Paul Kruger, Louis Botha en generaal Koos de la Rey.
Anno 2011 is het Afrikaans een van de twaalf officiële talen van Zuid-Afrika. Dat betekent in de praktijk dat het Engels overheerst. De traditionele Afrikaanstalige universiteiten zijn verengelst. De taal verliest terrein in het openbare leven. Afrikaners verlaten het land met vliegtuigen vol, om zonder een spoor te verdwijnen, in Nieuw-Zeeland of Australië. Velen werden slachtoffer van plaasmoorden de bloedige aanvallen op boerderijen of worden gediscrimineerd op de arbeidsmarkt. Zuid-Afrika scoort hoog op alle internationale lijstjes van verkrachting plus moord en doodslag zoals ze daar zeggen: ons is in die kak. De taal van Breyten Breytenbach en Dan Roodt lijkt niet langer verzekerd van een toekomst. Nederland zou zich daarover baie zorgen moeten maken. Afrikaans is Nederlands. Het voortbestaan van het Afrikaans is het sterkste bewijs dat onze taal een internationale taal is.
Er is een tegenbeweging. Jonge Afrikaners en kleurlingen, want de meest Afrikaanssprekenden hebben een kleurtje proberen hun taal te redden. Steeds harder klinkt de roep om een eigen stukje onder de zon voor Afrikaners, een volksstaat. Ook de Taalunie, waarin Nederland, Vlaanderen en Suriname samenwerken, ontfermt zich over het Afrikaans. Zaterdag wordt het nieuwe woordenboek Afrikaans-Nederlands gepresenteerd. In juni is er een driedaags cultureel festival over het Afrikaans. Lichtpuntjes, niet meer.
Onze talen zijn diep verbonden in de woorden van Elisabeth Eybers, de Zuid-Afrikaanse dichter die de helft van haar leven in Amsterdam woonde: Nogtans sal jij aan mij gebonden bly / Met die onsigbre naelstreng wat nie breek. Ook bij deze temperatuur ligt daarom vandaag weer Winternag naast mijn hamer .
Een paar bedenkingen als verlate vijgen na Pasen. Natuurlijk zijn die paar percentjes gelovigen van de godsdienst van de Wrede die er nu zijn, geen bedreiging in de echte zin van het woord. Die hangjongeren zijn alleen maar als lastige horzels die best beter zouden aangepakt worden. In een breder perspectief gezien, moet U echter ook de massas incalculeren die we nu te zien krijgen in wat vriendelijk ge-herdefinieerd wordt als De Afrikaanse Lente om ons te doen geloven dat er zoiets als De Praagse Lente op komst zou zijn.
De stille invasie nochtnas, begeleid door de zachte dwang van Overheidswege, is goed bezig met haar voltooiing naderen
Da dag dat de Apocalyps zal neerdalen, zullen zij die het overleven, met weemoed kunnen terugdenken aan die biddende brave Moslims in Rome, op Pasen 2011 Ik ben alleen een toeschouwer op de zijlijn ..met ogen in zijn kop. Niets van wat ik schrijf, heb ik zelf uitgevonden. Ik heb alleen hier en daar wat brokstukken bij elkaar gelijmd. Zoals Geert Wilders de film Fitna bij elkaar heeft gelijmd en daardoor de Moslims zwaar zou beledigd hebben .Zelfs de Rechter gaf die ene vrouw die de Rechtszaal verliet, gelijk : Mevrouw was gescandaliseerd, waarop Moskowicz gevat repliceerde : ook ik wordt onwel van al die wreedheden en dat bloedering gedoe, zo vroeg in de morgen .Het is nochtans niet Wilders die de keel afsnijdt .
1°) Het zijn alleen maar mannen die zo (kont omhoog) mogen bidden. Streng verboden voor vrouwen. Spijtig. Zeer spijtig! Ik bedoel : dat er zo hard gediscrimineerd wordt in deze Godsdienst van de Wrede. Wat zeggen de Rechten van de Mens? Waarom mogen vrouwen hun kont niet ten hemel heffen? Waarom mogen wij nooit beelden zien van biddende vrouwen, zelfs al zijn ze gesluierd van kop tot kont?
2°) De mens is niet gemaakt om in het openbaar als een aardworm tegen de grond geplakt te zijn. Zelfs een zak patatten zou eleganter zijn! Al kan het altijd zijn, dat gevolg aan de Christelijke traditie, zij met hun achterdoenders-gedrag een kleine 1400 jaar achter lopen op onze beschaving.
3°) Zij kozen gelukkig een religieus-neutrale locatie voor hun demonstratie : het bij uitstek vaderlands ereteken der Italianen, opgericht als eerbetoon voor de Natie. Hier rust ook de Onbekende soldaat die bij elke vaderlandse plechtigheid (en er zijn er nogal wat!) met militair eerbetoon in de bloemetjes wordt gezet. Zij kozen dus een plaats waar veel toeristen komen. De bedoeling was duidelijk : op het Sint Pietersplein staan honderdduizenden Christenen, en wij, arme minderheid, moeten het stellen met een grondzeil. Gelukkig waren we nog het Noorden niet kwijt, en wisten wij waar Mekka lag.
Dat Sint Pietersplein met daarboven de koepel van Michelangelo : volgens het engagement van de Groot Kalief moeten daar binnenkort vier (4) minaretten staan, en zullen de Moslims bidden zo wel op de marmeren straatstenen vòòr de Basiliek Moskee als er binnen. Over de Christenen zal zich niemand meer hoeven te bekommeren, want er zullen geen meer zijn.
Ho! Heren Muzelmannen, Dames Muzelmadammen en Muzelkindjes al tegaar : dat is niet Uw bedoeling, zegt U?
Is er een plaats op aarde, waar de Islam het voor het zeggen heeft, waar de Christenen in het openbaar, zoals jullie .Neen, zegt U, U wilt niet antwoorden. Goed.
Dan weten jullie ook wat jullie te wachten staat. Het kan alleen nog een tijdje duren. Er moet nog wat geparlesant worden. Maar de uitslag is bekend : goed geprobeerd, maar de 3de Invasie van Europa wordt ook afgeblokt! Traag maar zeker wordt het verzet georganiseerd.
Steven Samyn maakt als opiniemaker van De Morgen een balans op van de afgelopen week.
· Dat een politicus zich moet 'informeren' alvorens hij kan ontkennen of bevestigen dat hij aanwezig was op een vergadering. Een mens kan het zo gek niet bedenken
Het aantal interviews en uitlatingen over de richting die de Wetstraat uit moet, was deze week weer eens omgekeerd evenredig met de vooruitgang die rond de onderhandelingstafel werd geboekt. In werkgroepen werd ijverig verder gewerkgroept. Ongetwijfeld inhoudelijk nuttig, maar politiek vrij nutteloos zolang er geen wil is om een regering te vormen.
Dat gebrek aan politieke wil werd perfect geïllustreerd door het feit dat koninklijk onderhandelaar Wouter Beke (CD&V) er deze week niet in slaagde PS-voorzitter Elio Di Rupo en zijn N-VA-collega Bart De Wever rond de tafel te krijgen. Di Rupo bleef rustig op zijn vakantieadres in Italië. Een betere illustratie dat de PS-voorzitter afgehaakt heeft, is moeilijk denkbaar.
PS-coryfee Philippe Moureaux verklaarde enkele weken geleden dat de Franstaligen beter geen communautaire initiatieven meer nemen en zich moeten terugtrekken in hun loopgraven. In realiteit is dat al enkele maanden het geval. Sinds het mislukken van zijn preformatieopdracht heeft Di Rupo de knop omgedraaid. Dan toch een zaak waar hij volledig op dezelfde golflengte zit als zijn N-VA-tegenhanger. Geloof in een goede afloop van onderhandelingen met zeven of negen partijen, inclusief de Vlaams-nationalisten en de Franstalige socialisten, is er niet meer. Het vizier van de N-VA staat volledig op de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 gericht. Dat is het moment waarop de grootste partij van Vlaanderen zich ook lokaal definitief wil verankeren.
Geen alternatief Iedereen weet dat de twee grote winnaars van de verkiezingen van 2010 afgehaakt hebben. Toch blijven de andere partijen, tegen beter weten in, amechtig benadrukken dat PS en N-VA het moeten doen. Maar wat is het alternatief, een tripartite zonder meerderheid aan Vlaamse kant? Voor een Vlaamse meerderheid is een quadripartite nodig met Groen! erbij. Dat komt eigenlijk neer op een anti-N-VA-regering. Voor het gemak houden we even geen rekening met Vlaams Belang, een partij die tegenwoordig verworden is tot het toppunt van politieke irrelevantie. Gewoon nog een kwestie van tijd vooraleer de N-VA het laatste merg uit de extreemrechtse ruggengraat zuigt.
Voor de partij van Bart De Wever is een tripartite een droomscenario. In de geliefde oppositiemodus vanuit de heup kunnen schieten op alles wat beweegt. Na deze week is het echter onwaarschijnlijk dat er een coalitie met christendemocraten, socialisten en liberalen komt. Eerst struikelden de top-CD&V'ers over elkaar om toch maar tegen te spreken dat de christendemocraten ook maar een regering zonder N-VA zouden overwegen. Een dag later gaven de liberalen eenzelfde signaal. "Geen regering zonder N-VA", benadrukte ondervoorzitter Vincent Van Quickenborne. Meer nog, De Wever moet opnieuw aan zet komen en de onderhandelingen vlot trekken.
Of de communicatie van de Vld-ondervoorzitter er kwam uit reactie op het gelobby van een aantal partijgenoten is onduidelijk. Wat wel vaststaat, is dat het denkspoor van een tripartite op tafel heeft gelegen. "Er is over gesproken", erkent een partijvoorzitter. Al wordt benadrukt dat de tripartitescenario's vooral in het oude krokodillencircuit circuleerden. Ook bij Open Vld. Een aantal Vlaamse liberalen onder leiding van ex-minister en -Kamervoorzitter Patrick Dewael zouden het idee bij hun Franstalige geestesgenoten hebben afgetoetst. "Klopt helemaal niet", reageerde Dewael vrijdag. Al kwam die ontkenning er pas in tweede instantie. In een eerste reactie zei de liberaal dat hij zich eerst moest "informeren". Waarna een telefooncarrousel op gang kwam tussen enkele aanwezigen op die bijeenkomst - die er dus nooit is geweest. Na het rondje telefoneren, kon iedereen unisono het bestaan van die vergadering ontkennen.
Dat iemand zich moet "informeren" alvorens hij kan ontkennen of bevestigen dat hij aanwezig was op een vergadering. Een mens kan het zo gek niet bedenken. Maar vandaag de dag is de Wetstraat ongetwijfeld dé plaats bij uitstek waar de realiteit de fictie overtreft. Maar officieel is er dus geen vergadering geweest met de MR. Ook al wordt dat bij de Franstalige liberalen bevestigd.
Lunch bij Turtelboom Wat niet ontkend wordt, is een lunch op het kabinet van minister van Binnenlandse Zaken Annemie Turtelboom. Op het etentje daagden naast Turtelboom zelf, ook Dewael, vicepremier Guy Vanhengel en zelfs ex-premier Guy Verhofstadt op. Vooral de aanwezigheid van Verhofstadt doet enkele wenkbrauwen fronsen. Hield de gewezen eerste minister zich niet ver van de Belgische politiek? "Achter die bijeenkomst moet niets worden gezocht", klinkt het in de omgeving van Verhofstadt. En dat Verhofstadt en Louis Michel (MR) elkaar in het Europees Parlement al eens tegen het lijf lopen is niet abnormaal.
Verschillende bronnen merken op dat Dewael de laatste weken zeer actief is. Zo was er ook nog een etentje met CD&V-minister Inge Vervotte. "Ik heb de indruk dat hij er alles aan doet om verkiezingen te vermijden", klinkt het in de Wetstraat. "Als die er komen trekt hij misschien de lijst niet meer in Limburg, waar bij de laatste verkiezingen slechts één verkozene was. Dan is de rekening snel gemaakt."
In alle on-the-recordverklaringen luidt het dat als er al vergaderingen zijn geweest, ze zeker niet over de vorming van eventuele tripartites gingen. Net zoals het verhaal dat er een post als vicepremier zou worden vrijgehouden voor Open Vld-partijvoorzitter Alexander De Croo in een eventuele tripartite. Dat er aan de poten van de voorzittersstoel wordt gezaagd, ontkent Dewael dan ook met klem. Het zal een hele geruststelling zijn voor De Croo, die nergens was uitgenodigd.
Wie dacht dat na een jaar stilstand de politieke spelletjes achterwege zouden blijven, is weer een illusie armer.
---------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Heeft U, naarmate U dit las, ook gedacht aan een tijdelijke circustent, wachtend op de afbraak, waarvan de clowns, uit het zicht van het publiek, even met hun tenen zitten te spelen?
OMO-Elio terug van weggeweest naar zijn herkomstland, Konijnentand een nieuwe pijp aan het graven voor nog meer jong, en het Meisje Ingetje Vervotje in de biechtstoel, terwijl Patje Brillantine zich informeert of er nu vergaderd werd of niet : hij was er wel bij, maar weet niet of hij zich dat al-dan-niet kan herinneren .
Goddelijk hoe naïef het Vlaams Belang eens te meer in beeld wordt gebracht : zwijgen over de goede peilingen en stoken in het voordeel van de Niveanen. Wat zal het ontwaken bitter zijn!
Er blijft in ieder geval die ene opwekkende gedachte : hoe Bruyner het voor LINX blijft uitzien, hoe nadrukkelijker ze hun dromen qls werkelijkheid beschrijven. En weeral die oude vermolmde demagogie! Er worden een paar feiten aangebracht die geen zinnig mens kan ontkennen, en daarop voort bordurend, wordt de eigen mening ineens als volgend vaststaand feit toegelicht.
Feiten zijn : er wordt druk overleg gepleegd door de mindere goden, en voilà : (eigen mening) BDW focust alleen nog op coalities in de Gemeenteraden.
Toch AUB niet spreken van dat andere : Plan B Als wij Linxen erover zwijgen, bestaat het misschien niet .
Werkelijkheid : deze verkiezingen zijn pas in oktober volgend jaar, d.i. binnen 17 maand, wat wil zeggen dat men op Belzieks niveau al die tijd verder zou blijven doen met slopende zaken .Dat is feee wheelen in achteruit!
Ach, laten we nu ook eens dromen .
Geen nieuwe verkiezingen meer, geen gemeenteverkiezingen meer, want dat is oude wijn in oude zakken, maar een volksraadpleging voor Vlaanderen alleen (wat WalloBrux doet is hun zaak) met slechts één vraag waarop alleen JA/NEEN kan geantwoord worden : voort boeren met het Franscouillonse dood gewicht aan het been, Ja of Neen ..
Als de blijvers het halen, dan rest er maar één ding meer te doen : hetzelfde als na de Volksraadpleging over de Koningskwestie : op straat komen tot we gelijk krijgen!
Correctie : gelijk KRIJGT men nergens en nooit. Het is dan ook maar alleen te vinden in de rayons voor ZELFBEDIENING ..
Hij schrijft misschien wel voor het heden, maar dat wil nog niet zeggen, dat hij het verleden mag doodzwijgen .Een licht van de orde van grootte van Léon Degrelle moffelt men zo maar niet onder de korenmaat! Neen, zon licht moet schijnen!
De Waalse Dauphin heeft dus een boek geschreven! t Is hij is beval van ne boek! Ceci est un livre! Cela est un crayon. Hij komt in het verzet voor zijn boterham! Daarin beschrijft hij hoe alle verderf uit Vlaanderen komt, niet omdat in Vlaanderen de man in de straat het spelletje heeft doorzien (de transfers) maar omdat de rijke Vlamingen het beu worden om de hangmat-socialisten van beneden de taalgrens de mond open te houden. Dat, uit hun hangmat gewipte te worden, zodat zij ook moeten werken, in ieder geval mag niet gebeuren (zij spreken een cultuurtaal, het Fans), want dat is het einde van den Belziek. En van zijn positie als toekomstige Keizer der hangmat-liggers.
Ik ga het boek niet kopen, maar ben wel benieuwd hoe de Parti Socialiste het fenomeen Naionaal Scoialisme onderweg naar Internationaal Socialisme zal benaderen. Le Beau Léon, bij voorbeeld, kan met verve ter sprake gebracht worden, en ook de dromers van het Bataljon Waalse SS-vrijwilligers, maar het kan ook zijn, dat Magnette als policoloog die de Geschiedenis van het Nationalisme heeft bestudeerd, uitvoerig spreekt over de totstandkoming van de Sociale Zekerheid voor de Duitse arbeider onder Adolf Hilter. Niet danig sympathiek, maar de historische waarheid!
Kanselier Bismarck, de eenmaker van Duitsland, was de eerste in Europa die daarmee begon, en de Fuhrer Aller Germanen (waaronder de Walen!, volgens Léon Degrelle voornoemd) heeft dat volgehouden tot aan der Untergang op 8 mei 1945 De wieg van de sacrosante Sociale Zekerheid is een erfenis van de Sales Boches .Je moet maar Waal en socialist zijn om dat vandaag de dag te moeten torsen
Anders gezegd : aan de basis van het succes van de PS ligt niemand minder dan Adolf Hitler Uit het zaad van het Nationaal Socialisme is heden het Internationaal Socialisme of de Globalisatie groot geworden
Al vrees ik dat Magnette inzake de kleine kantjes van het Nationaal Socialisme, zich zal beperken tot Vlaanderen, waar zoals U weet, de meeste socialisten wonen .
------------------------------
Paul Magnette (PS) neemt nationalisme op de korrel in nieuw boek
vrijdag 22 april 2011, 20u33
·Uit DE MORGEN, diep in DE BRUYNE ZORGEN.
-------------------------------
Uittrendend minister van Klimaat en Energie Paul Magnette (PS) heeft een nieuw boek geschreven. In het werk stelt hij het nationalisme ter discussie, in de geschiedenis, in Europa, maar ook meer specifiek aan de Vlaamse kant van de taalgrens.
Magnette hield vorig jaar in oktober een lezing over nationalisme aan de ULB, de Franstalige vrije universiteit in Brussel. Het was de kiem voor zijn boek 'Heil en Onheil van het nationalistische gedachtegoed', dat vanaf volgende week te verkrijgen is.
In zijn hoedanigheid van politicoloog heeft hij het over de geschiedenis van het nationalisme, over de steile opgang in Europa en spitst hij uiteindelijk toe op de situatie in België. Magnette zegt te willen begrijpen wat leeft aan de andere kant van de taalgrens en probeert in te schatten hoe links moet omgaan met het nationalistische gedachtegoed. 'Tot op welke hoogte kunnen zij een erkenning van het nationalistische gedachtegoed onderschrijven zonder daar hun ziel bij te verliezen?', is de centrale vraag.
De conclusie is niet eenduidig positief of negatief: 'nationalisme is een mengeling van fantasmen die ontmaskerd moeten worden, en rationele eisen waaraan gehoor moet worden gegeven', klinkt het in een persuitnodiging. 'Des te meer omdat wanneer tegenwoordig een nationalistische partij aan de macht komt, haar ideologie de neiging heeft te vervlakken tot een ordinair conservatisme.'
Het boek, uitgegeven door Luc Pire, wordt komende woensdag voorgesteld in de Senaat. De Franstalige versie ligt vanaf dan in de boekhandel, de Nederlandstalige versie is vanaf mei online te verkrijgen. SP.A-senator en voormalig koninklijk bemiddelaar Johan Vande Lanotte schreef het voorwoord.
----------------------
Diagonaal herlezen
Als Magnette (en ook Lanotte?!) het hebben over fantasmen die moeten ontmaskerd worden, bedoelen ze waarschijnlijk niet zichzelf, maar de harde Flaminganten van het Vlaams Belang, en in mindere mate de die-hards onder de Niveanen en de Tjeven. Kortom, zon 5.000.000 mensen, (80%van de 6,5 mio Vlamingen) ttz allen die na 180 jaar dienstbaarheid, en bedelen aan de poort, eindelijk vrije burgers willen zijn in eigen land.
En precies daar zit hem het verschil tussen een Vlaams Nationalist en de anderen : het Vlaams Nationalisme houdt op aan de grens het nationalisme zoals bedoeld door Magnette en Lanotte begint pas daar. Voorbeeld: Brussel en De Rand .Hun nationalisme is een veroverings-nationalisme, over alle grenzen heen, tot ver voorbij de natuurlijke grenzen van Europa. Tot in Eurabia en dan verder, tot het uiterste puntje van Zuid Afrika van aan de Middellandse Zee tot aan Kaap de Goede Hoop .
Een beetje zoals hun grote voorbeeld : Dolf-met-de-Snor voor wat betreft het verleden, en Mohammed-de-woestijnrover, voor wat betreft de toekomst. Internationaal Communisme onder de Halve Maan, onder de vlag van het globalisme .
Zomaar overgenomen uit Het Vrije Volk, en hier een beetje voorzien van een eigen Digitaliaanse conclusie
-----------------------------
Het kan zijn dat je van huis uit een vrij conservatieve opvoeding meekrijgt. Dit weerspiegelt zich later meestal opnieuw in je gedrag en je politieke voorkeur in je latere leven. Conservatieve ouders, links lullen tijdens je studentenperiode en daarna hard werken om je eigen broek op te houden, klagen over links en stemmen op rechts. Dat zou een omschrijving kunnen zijn van mij, en ik zou het ook niet anders willen. Rechts kan niet bestaan zonder links en andersom ook niet. Vandaar dat we onze kameraden goed in de gaten moeten houden. Het zijn net kleine kinderen, geef je ze een beetje subsidie, zijn ze ineens vriendjes met iedereen.
Programmas als Nieuwsuur en Pauw en Witteman zijn voor mij dagelijkse kost. Hoe zou ik anders aan mijn informatie komen? Het zijn deze rode clowns die de publieke netwerken vervuilen met hun maakbaarheidssprookjes of gezellige multiculturele samenlevingsfabeltjes.
Zelfs nu we een redelijk rechts georiënteerd kabinet hebben gedoogt de overheid dit. Ik dacht altijd dat wanneer we een rechts kabinet krijgen dit rode cabaret van de buis zou verdwijnen en er wat informatiefs en interessants op komt, maar ja, wat blijft er dan over van onze publieke omroepen? De hele journalistieke wereld is zowat links, op een paar echte journalisten na. Dus hoe conservatief ons kabinet ook is of ook gaat worden, het beleid met betrekking tot de publieke zenders zal blijkbaar altijd links georiënteerd blijven. Oftewel progressief , zoals de linksen dat graag noemen. Altijd al zo geweest. We kunnen dat neomarxistische onderbuikgevoel maar moeilijk loslaten.
Ik lees graag de Telegraaf en ik lees Elsevier met plezier, wat voor de meesten van ons geldt. Het meeste wat erin staat zijn we het roerend mee eens. Ook op websites als Het Vrije Volk is het goed vertoeven met een schat aan informatie. Dus moet je af en toe, als nuchter denkende rechtsche Mensch, van je geloof afstappen en eens een NRC tje kopen, of een Volkskrant en je linkse pet opzetten om je in te leven in het gedachtegoed van Den Linkschen Mensch. Even surfen over joop.nl en je bent weer helemaal gebrainwasht . Dan maar weer het vuur van rechts aanwakkeren. Tijd om een boek te pakken van Professor Pim of nog even snel te surfen op de site van Rita Verdonk en Geert Wilders. Zo, nu ben ik pas weer in balans.
Kijk even om je heen naar de wereld wat er allemaal aan het gebeuren is. Als straks die zogenaamde Arabische lente of islamrevoluties voorbij zijn en alle dictators weg zijn zal de islam helemaal kunnen zegevieren. De islam zal nog meer om zich heen grijpen in de wereld. Den Linkschen Menschen kan het blijkbaar niet schelen dat het gevaar steeds verder oprukt en we ons moeten voorbereiden. Eindeloze dialogen gaan hieraan gewijd worden en uiteindelijk is er helemaal niets meer over van die discussie, dat is de tactiek van links. Het probleem bestaat niet meer, alles is relatief.
Ik ga ook vaak en graag in conclaaf met linkse lui. Lekker discussiëren en filosoferen. Meestal valt wel heel snel aan te tonen dat de verheven denkwijzen van links nergens op slaan en onderbouwd zijn met denkbeeldige utopieën die niet gebaseerd zijn op levenservaring, feiten of goed doordachte plannen. Wederom duidt dit op een indoctrinatie vanuit het studenteleven of zelfs nog vroeger dan dat. Een hard standpunt waar links altijd mee loopt te schermen is dat rechts gewelddadig en extremistisch is. Misschien een vergissing? Misschien niet goed opgelet tijdens de geschiedenisles? Tweede sterke punt wat links graag aandraagt is dat alles duurzaam, milieubewust en vooral multiculti en sociaal moet zijn. Al deze goed bedoelde ideeën van links lijken altijd veel gemeenschapsgeld te kosten en resulteren uiteindelijk in ellende en chaos, vreemd is dat.
Politiek gezien heb ik nochtans het gevoel dat het geluid van links toch zijn beste tijd heeft gehad. Waar Halsema nog vocht voor de bloemetjes en de bijtjes, gaat Sap desnoods over lijken in Kunduz. Sinds Roemer door zijn oneliners is horen we niks zinnigs meer van deze voormalige Mao-aanbidders. En de Partij van de allochtonen, tja, wat moet je nu nog van Cohen zeggen, heulen met de vijand? De enige linkse academicus die zich nog enigszins redelijk loopt druk te maken is Pechtold. Maar die is ook niet links, maar sociaal-liberaal en heeft altijd wat te mekkeren, en op iedereen.
Maar waar ik me het meest aan erger zijn de zogenaamde linkse intellectuelen, de zogenaamde academische allesweters. Meestal hebben deze mensen zo zwaar gestudeerd dat ze in het linkse gedachtegoed zijn blijven hangen. Ze geloven met hart en ziel dat wat links propageert ook daadwerkelijk mogelijk is en haalbaar kan zijn in onze huidige wereld. En rechts wordt gezien als het grote kwaad dat onze maatschappij bedreigt. Maakt niet uit hoe vaak het tegendeel wordt bewezen. Met een soort van psychopathische bezieling storten deze mensen zich op deze fabeltjes en proberen het tegendeel te bewijzen, uiteraard op kosten van de overheid.
Degenen die zijn blijven hangen in dit sprookje zijn ook meestal werkzaam in de publieke sector. Dat is toch wel kenmerkend. Het is vast heel makkelijk om veel geld van de overheid uit te geven aan de kanslozen in onze maatschappij. Ambtenaren en overheidsdienaren hoeven klaarblijkelijk niet zo nodig hard te werken. De maandelijkse toelage komt toch wel binnen, ongeacht. Hetzelfde geldt voor onze academici. Maar wel op hun achterste benen gaan staan als de overheid aankondigt om te gaan bezuinigen in de publieke sector. Het onrecht wat den Linkschen Menschen wordt aangedaan, hoe durven ze! Hoe kunnen wij verlichtingsdenkers ons ooit staande houden in deze kapitalistische wereld?
Ik neem aan dat de meesten onder ons die linkse periode inmiddels zijn ontgroeid, nadat bleek dat we hard moesten werken voor ons geld. Zo niet hoop ik dat jullie ogen nog een keer worden geopend door schade en schande. Ook voor de apatische Linkschen Mensch geldt dat wijsheid en inzicht komen met de jaren.
Max Micha
-----------------------
Diagonaal herlezen
De Heer Max Mischa schrijft met pure zonneschijn, getemperd door een lentewindje. Het is mij een oprecht genoegen zijn teksten te mogen helpen mee verspreiden. Die man WEET tenminste waarover hij schrijft!
Al gaat het hier over oer-Hollandse toestanden, de situatie is best herkenbaar. Men hoeft alleen een paar namen in te wisselen, mits vanzelfsprekend in de meeste gevallen een 2de of zelfs een 3de macht toe te voegen. Om dit te verwoorden zou best beroep gedaan kunnen worden, op het redenaarstalent van de eeuw : de Engelsman Nigel Fargare van de Engelse National Party, die zelfs Manuel Barosso van op de tribune (zonder tegenspraak) een Mao-ïst durft noemen!
In Holland ontbreekt namelijk, wat bij ons overheerst, dat nationaliteits dubbel gevoel. Naast de Linkerhand-Rechterhand, de menselijke zijkanten dus, loopt er nog een scherpere hardere boven- en onderkant : de 180 jaar lange Francofone kolonisatie die nu stilaan de boventoon haalt in de Vlaamse maar ook de Waalse publieke opinie.
Om die tweede confrontatie-lijn een beetje te begrijpen, moet men zich kunnen inleven in de wereld van de Zuid-Afrikaans sprekende blanke die nu zijn land plots moet delen met de luie zwarte. Waarbij ik niet gezegd wil hebben dat alle zwarten luiaards zijn .Net zo min als alle Francofonen usurpators zijn .
Jullie in Nederland noemen ons Pelgen : groter belediging kunt U een Vlaming niet aandoen! Want dan stelt U ons gelijk aan de broedermoordenaars die ons in1830 met hulp van Parijs losscheurden van het Vaderland.
Maar dit terzijde! Zo zou ik zeggen dat het NRC goed op weg is om De Schandaard te benaderen, dat Pauw en Witteman, weliswaar met meer verve, al bijna tot aan de enkels gegroeid zijn van onze BRT-coryfeeën, en dat Angeltjes in de fond toch wat knapper zijn dan het Nederlandse GeenStijl. Angeltjes integendeel hebben wèl stijl!!!!
Ik weet niet of iemand het verband kan loochenen tussen het SALUT en de KOSTvan de Rode De Bruyne die met een kleine 10.000 leden er van onder trekt, zijnde de grote helft van de Rode kiezers, en onderstaand artikel van Marc Grammens, in Nieuw Pierke van gisteren.
Het moet zijn, dat beide slagen een dodelijke verdoving veroorzaakten, want buiten een laconieke boodschap van de Rode Tang op de BRT (die zich met stalen gezicht deze keer louter tot het feit zelf beperkte), kwam er nog geen zuchtje uitleg bij de Liinxen. Waarschijnlijk allemaal in onbepaald verlof in het buitenland. Misschien wel half buiten Westen .
Eigenlijk moet aan de woorden van Marc Grammens geen jota worden toegevoegd of worden weggelaten. Buiten het feit dat BDW als een stormvogel de storm vooruit is komen vliegen : van die boer al lang geen tikkeneieren meer en daar zag Carolientje haar ministerkroontje vliegen. Als een kaarsvlam in de wind zou Elton Jones gezongen hebben voor zijn Lady Di. Gone by the wind .
Persoonlijk voelt voor mij de situatie aan als een bevrijding. Na de Tjeven, weer een groep hypocrieten die inhet zand bijten.
De Sossen-Partij, staatsdragend en samen met de Groenen tot alle mogelijke toegevingen bereid, herleid tot dezelfde minieme grootte als LDD, U weet wel, die andere partij die het Vlaams Belang zou uitgerookt hebben. Nu niet meer kampend voor recht en voor de postjes, maar kampend op leven en dood met de kiesdrempel. Ge zoudt als roodhuid een aap in zijn kl**ten kunnen bijten .
Als Sire nu niet ingrijpt, moet hij het nooit meer doen.
---------------------------------
24.04.11 SP.a'ers wachten op vertrek Gennez (Mark Grammens)
Volgens de laatste opiniepeilingen doet de SP.a het vandaag l ,8 procent slechter dan bij de vorige verkiezingen, en in vergelijking met de vorige peiling wordt zelfs volle drie procent prijsgegeven. Dat is het slechtste resultaat dat de SP ooit heeft gehaald, en het steekt de partijleiding dat uit een analyse van de gegevens blijkt dat de kiezers die de SP verlaten, in hoofdzaak naar de N-VA gaan. De stille campagne die de SP'ers in eigen rangen tegen de N-VA hebben gevoerd, heeft dus een averechts effekt gesorteerd. Het absolute dieptepunt dat de SP thans heeft bereikt, is dan bovendien nog het slechtste resultaat van alle traditionele partijen én het slechtste resultaat van de verschillende Europese socialistische partijen. Er bestaat stilaan consensus over dat Caroline Gennez, hoeveel keren ze ook een pruillip mag opzetten, het partijvoorzitterschap niet aankan, en dat de partij een ramp tegemoet gaat als ze nog eens een kiescampagne moet voeren onder Gennez. Maar Gennez wil van geen opstappen weten, en wordt in die weigering gesteund door de hele groep carrièristen die tot haar vertrouwenskring behoren en die het partijsekretariaat bemannen. Dat zijn twee dozijn relatief invloedrijke partijleden die zelf staan of vallen met Gennez, en die mee moeten naar haar kabinet als ze minister wordt, want daar zitten vriend en vijand op te wachten. Geef Gennez een portefeuille, zodat ze haar vrienden postjes kan geven en de hele bende is weg, zodat er plaats vrijkomt voor anderen.
Het probleem-Gennez is al sinds enkele jaren een alles overheersend tema in de SP. Het ligt aan de basis van de fanatieke bereidheid van Gennez tot volgzaamheid tegenover de Franstalige SP van Di Rupo. Verwacht wordt immers dat de PS niet in een regering zal treden zonder de SP, en dat Gennez dan haar ministerpost binnen heeft. Ondertussen zet de SP veel kwaad bloed bij de N-VA, omdat de SP steeds de Franstaligen steunt en elk Vlaams "front" tegenover het "front" Franstalige partijen onmogelijk maakt. Dit ondermijnt de onderhandelingspositie van de N-VA zo erg dat De Wever er thans alles aan doet om de SP niet meer bij besprekingen met de Franstaligen te betrekken. De SP is uit opportunisme vandaag anti-Vlaams. (Mark Grammens in Journaal nr. 600, 21 april
-------------------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Voor geval witter-dan-wit-was-rupo het nieuws in zijn thuisland verblijvende, reeds zou opgevangen hebben : benieuwd wat hij en BDW nu woensdag, overmorgen, tegen elkaar zullen zeggen, blij dat ze van dat foorwijf van af zijn. Ça jamais!
De PS de handen afgesneden zonder dat foorwijf, op de terugweg in de peilingen, met stijgende werkloosheid, tegenover de N-VA aldoor stijgend in de peilingen, met groeiende tewerkstelling en groeiende kameraadschappelijkheid De kamp zou moeten beslist zijn, lang voor hij gestreden wordt.
Het ziet er goed uit, en met de minuut wordt het beter. Wie binnen de 24 uur nog spreekt van een tripartite zonder de N-VA, is rijp voor het zothuis. Mijn kleine linkerteen zegt mij, dat de paringdans rond BDW weer zal starten waar hij 10 maand geleden is gestopt. Van de Tjeven kan men immers alles verwachten!
Tijd dus om het echte programma uit te voeren. Doen, Bart! In de coulissen staat de orthodoxe voorhoede klaar om bij te springen!
Ergens zou er een tafel moeten staan, een soort onderhandelingstafel van de soort zoals hierboven afgebeeld, met daarop de uitgeschreven voorstellen van de verzamelde francofionie over hoe het nu verder moet met den Belziek. Weet iemand waar ter wereld die tafel staat, of wat er in die voorstellen zou staan? Waarom schrijft er niemand over? Waarom mogen we niets weten?
Bestaan die voorstellen wel, en wat meer is, bestaat zelfs die tafel wel? Want, zoals wij Vlamingen nu al 180 jaar ondervinden, de Franscouillons zijn van hun eerste leugentje niet dood!
------------------------
Milquet voert druk op: "N-VA moet nu kleur bekennen"
22/04/11, 07u09
Lees DE MORGEN EN DEEL HUN ZORGEN
---------------------------
Voor Joëlle Milquet (cdH) is het hoog tijd om te beginnen met de definitieve onderhandelingen over de staatshervorming. N-VA zal daarvoor kleur moeten bekennen, want een eventuele afwijzing "betekent niet dat ook de andere partijen niet tevreden zijn", aldus de vicepremier.
"We staan verder dan een jaar geleden. We kunnen zeggen dat we nog nooit zo diep vast zaten in de politieke impasse. Maar men moet ook erkennen dat we nog nooit zo ver gegaan zijn in het uittekenen van een staatshervorming", aldus Milquet.
Als het voorstel dat op tafel ligt "niet goed genoeg is voor een Vlaamse partij, om welke reden dan ooit, wil dat nog niet zeggen dat ook de andere partijen niet tevreden zijn. Het is een erg belangrijk voorstel. De N-VA zegt zelf dat de partij in 2007 in de lucht zou zijn gesprongen van vreugde indien het voorstel toen op tafel had gelegen", zegt ze in de krant La Libre Belgique.
"Verantwoordelijkheid nemen" "Wat we nu moeten doen, is overgaan tot een fase waarin iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt. We moeten vragen wie bereid is aan de definitieve onderhandelingen deel te nemen. Want het is tijd voor de laatste fase. Na Wouter Beke hebben we geen nood aan nog eens een andere overgangsfase. Ieder moet nu bepalen of hij op deze basis in de onderhandelingen wil stappen, met inbegrip van de N-VA", luidt het.
De cdH-voorzitster wil de N-VA niet "a priori" uitsluiten, maar "als een partij, de N-VA of een andere, zou beslissen om niet deel te nemen, dat ze de anderen dan tenminste laat verderwerken en afsluiten". (belga/vsv)
----------------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Het wachten zal dus duren tot Pinksteren, als er vurige tongen beschikbaar komen voor boven de hoofden van de onderhandelaars . Wat zou betekenen dat de krakkemakkige Belgica dan weer voor een tijdje zou opgelapt zijn. Ik mag er niet aan denken.
Achter een vlag rondlopen: dat is typisch 19de eeuw. Er zijn anno 2011 wel grotere katten te geselen.
Deze zin komt uit de Lieber Belziek en uit de mond van Den Cleynen IJskens. Ik denk, dat hij met die grotere te geselen katten precies Joëlleke bedoeld heeft. Als spreekwoordelijke valsheid van een kat, kan dat tellen!
Als het echter op geselen aankomt, zou ik de karwats het liefst zien neerdalen op de koppen van die collaborerende Vlamingen van de IJskens-soort, zij die juist in de loop der jaren de dingen die moesten gebeuren, tegen gehouden hebben Vanzelfsprekend zonder het minste eigenbelang!
Nu zal ik niet beweren, dat er bij al die mannen en vrouwen altijd al sedert hun geboorte een vijs heeft los gezeten, maar van mij zouden de Paasklokken voor elk van hen een klein lief moetsleuteltje moeten gebracht hebben. Met gebruiksaanwijzing .
Dan gaan we met zn allen vlug opnieuw naar het stemhokje, met in t diepst van onze gedachten ons Lidmaatschap van de Europese Thea Party. Als t een beetje meezit hebben we onze eigen Republiek, tegen de dag dat Marine Le Pen in Frankrijk Presidente zal geworden zijn .
Ik begrijp niet goed hoe iemand probeert een speld tussen de redenering van onze goede vriend Guido uit Kasterlee te krijgen. Het is alleen bij toeval dat mijn eigen bijdrage over datzelfde onderwerp in de steigers is blijven staan : U vindt het hieronder, maar het zijn nu, letterlijk en figuurlijk vijgen na Pasen.
We zouden geen West Vlamingen zijn, moesten wij ondertussen bij de pakken hebben blijven zitten. Sedert we hier zijn, hebben we vriendschap gesloten met een koppel uit Oekraïne : jong, zeer behulpzaam, zeer eerlijk, gelovig, zeer werkzaam, zinderend van geluk voor de vrijheid die ze in Berlusconi-land genieten. Zij hebben hun thuisfront geïnformeerd over de situatie bij ons in Vlaanderen, zodat die de gerichte sprong naar de vrijheid meteen kunnen wagen. Ze zullen er verwelkomd worden door een paar van die 130 werkgevers die nu (tijdelijk) al de rangen hebben moeten opvullen met Franse grensarbeiders van meestal Noord Afrikaanse origine, in veel gevallen aanhangers van de Godsdienst van de Wrede. Zon werknemers, dat is gekend, komen afgezakt met 4-5 in één wagen, en als er één ziek is, zijn ze meteen allemaal ziek ..Achteraf maken die overuren, om de verloren tijd in te halen Leg dat maar uit aan de Arbeidsinspectie die op zoek is naar zwart werk .
Het is een heerlijk Paas-gevoel te denken aan die enkele vrienden ondernemers daar in de streek van Zuid West Vlaanderen, die door een onbekende Oekraïenër een visitekaartje onder de neus zullen geschoven krijgen, met vraag die hier eens op te bellen .
Trouwens, binnen een paar dagen zijn we daar in levenden lijve, en staan er reeds een paar PR-bezoeken gepland. Gespreksonderwerp : laat U niet strikken
------------------------------------
Liever Oost-Europeanen dan Walen als Noord-Fransen niet meer komen
Kortrijk - Als de Noord-Fransen niet meer in bedrijven in Zuid-West-Vlaanderen komen werken door het wegvallen van het grensarbeidersstatuut, dan haalt een deel van de ondernemers nog liever Oost-Europeanen binnen dan mensen uit Wallonië. Dat blijkt uit een enquête van Voka bij meer dan 130 bedrijven die met grensarbeiders werken.
Als het fiscaal gunstige grensarbeidersstatuut eind van dit jaar vervalt, is de kans groot dat Noord-Franse werknemers niet langer komen werken in Zuid-West-Vlaamse bedrijven. Vorig jaar werden bij de bedrijven die aan de Voka-enquête meewerkten meer dan 680 grensarbeiders aangeworven, voor dit jaar verwacht Voka bijna hetzelfde aantal aanwervingen. Als het gunstig statuut volgend jaar komt te vervallen, dan blijven, volgens Voka, zon 1.000 vacatures bij bedrijven in het zuiden van West-Vlaanderen oningevuld.
Om die vacatures op te vullen, kunnen ondernemers uiteraard een beroep doen op de arbeidsreserve in de eigen provincie en het nabije Wallonië. Maar uit het Voka-onderzoek blijkt dat zoiets moeilijk lukt. Eén op de vier bedrijven is van plan om op korte termijn Oost-Europese werknemers aan te werven.
Patrice Bakeroot van Voka:
Een bedrijf nam de proef op de som en zette al zijn vacatures bij Le Forem (de Waalse tegenhanger van onze VDAB, nvdr) te kijk. Er kwam welgeteld één reactie: van een Fransman. Dat begrijp ik niet.
Voor tweederde van de ondervraagde bedrijven kunnen problemen met het grensarbeidersstatuut de economische groei van de onderneming afremmen.
--------------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Misschien dat de macht van de Grote Gestrikte met 23% werklozen en een NMBS-Station in aanbouw groter en schoner dan dat van de Koekestad, zal gebroken worden door de klap die de Rode Broedersschap krijgt in de Vlaanders. Wat een Kei van een Paas-Ei! De brokken vliegen ons om de oren ; de Bruyn Rode, de Bleek Rode, de Donker Rode, de Meloenen, de Pévande Aas, de Cortebeecks : ach! wie had dat gedacht, dat een put graven voor een ander, ook de Linxen er in kon doen vallen .
Crisis-beraad bij De Morgen? Bij de BRT? Nog meer ontslagen?
Of blijft het stil tot na..het Feest van de Arbeid? Worden de neuzen pas geteld en gewogen na 1 Mei? Vieren we straks op 11 JULI de eerste echte Nationale Feestdag?
Geneert U vooral niet! Laat de bookmakers de weddenschappen openen : William en Kate volgen de Queen op, Willem en Maxima doen hetzelfde met Bea, den Bère moet al niet meer aftreden, want afgezet en de V-partijen op naar 100 % : dan gaan de mee-eters er uit, worden de rangen opgevuld met werkzame niet-Allah gezinde Oost Europeanen, worden de oud-christelijke waarden in ere hersteld, en vooral : dan worden we baas in eigen land!
Hier volgt het verslag van een tweede ramp, dat als passieverhaal op Goede Vrijdag kan tellen. Ik breng het in twee delen : eerst de kant van de geredden, en dan de kant van de redders.
Het drama is gisteren avond gebeurd in twee seconden, maar gelukkig kunnen ze het nog navertellen. Op 1 maart 2011 hadden de 3 opvarenden op de N 28 MOOIE MEID minder geluk : niemand weet wat er precies gebeurde, slechts één ding is zeker : ze vonden er hun zeemansgraf. En hun garnalenkotter werd, gerecht, leeggepompt en op de kiel gezet, langszij gebonden aan een grotere boot, naar de thuishaven in Arnemuiden gevaren.
Of de koning is komen zien, of de dikke gouverneur van West Vlaanderen om de mannen geluk te wensen? Waarschijnlijk niet, wegens te druk op dit Paas-weekeind. Met een beetje geluk zal de Burgemeester van Brugge even binnen gewipt zijn, en als naar gewoonte, zal er overgegaan worden tot de dingen van elke dag.
Alleen de vissersvrouwen zullen hun hart vasthouden, want ze kennen hun mannen Als de zee roept, helpt geen lieve moederen. Want de boot komt terug, hij zal opgekalefaterd worden, en onder een andere identiteit, misschien met een andere bemanning, weer uitvaren. Om den brode. Om het noodlot niet te tarten, zal het schip waarschijnlijk een andere naam krijgen. Want de zee heeft de Z-700 opgeëist en zou het niet op prijs stellen te zien dat haar parooi is ontsnapt.
----------------------
KNOKKE-HEIST - Woensdagavond moest de marine drie vissers uit zee halen na een schipbreuk. Voor één van hen was dat al de tweede keer. Na een eerste schipbreuk, vier jaar geleden, besloot Peter Derudder (43) uit Knokke-Heist voortaan aan wal te blijven. Maar eind vorig jaar begon het weer te kriebelen. 'Blijkbaar kunnen sommige mensen geen pech genoeg hebben', zucht hij.
'Het ging allemaal razendsnel. Vier, misschien vijf seconden, en onze boot was gekapseisd', vertelt Peter Derudder (43). De vissersboot, de Z.700 Rapke, kwam woensdagavond ter hoogte van het windmolenpark op de Thorntonbank in moeilijkheden. 'De boot kapseisde in twee bewegingen. We konden alledrie nog naar boven klauteren, op de omgedraaide boot. Daar moesten we op hulp wachten. Dat duurde wel een uur.'
Op een mijl van de gekapseisde boot lag toevallig de Crocus, een schip van de Belgische marine dat daar op oefening was. 'Eerst schoten we drie vuurpijlen af, maar er kwam geen reactie', vertelt Derudder. 'Daarna hebben we met onze zaklantaarn SOS-signalen gestuurd. Na een kwartier gaven ze een signaal terug, maar het duurde nog eens twintig minuten voor ze bij ons waren. In die tijd hadden we dan maar zelf onze reddingsboot opgeblazen, om naar de Crocus te peddelen.'
Volgens commandant Wim Maes was er twijfel na de eerste vuurpijl: 'De windmolens hebben bovenaan ook een rood licht. We hadden bovendien geen SOS-bericht ontvangen.' De drie schipbreukelingen werden korte tijd nadien opgepikt door een Seaking-helikopter, en naar een ziekenhuis in Brugge gebracht.
Tweede keer schipbreuk
Voor Derudder was het de tweede keer in enkele jaren tijd dat hij uit een zinkend schip moest vluchten. Op 12 juli 2007, bijna vier jaar geleden, zonk de Z.36 Arca voor de Ierse kust. Het schip was plots lekgeslagen. Peter Derudder werd samen met zijn broer John, neef Nicholas en drie Poolse matrozen van boord gehaald door de Ierse kustwacht.
'Die twee schipbreuken kan je niet met elkaar vergelijken', vindt Derudder. 'Toen zijn we nog vier uur op de boot in de weer geweest met pompen. Nu ging alles razendsnel. Niets kan een visser hier op voorbereiden: ervaring niet, zelfs niet wat ik meemaakte bij de eerste schipbreuk. Waarom mij dit nu twee keer moet overkomen? Geen idee. Sommige mensen kunnen blijkbaar geen pech genoeg hebben. Geluk? Geluk dwing je op zo'n moment zelf af.'
Na de schipbreuk in 2007 bleven de beide broers - twee zonen uit een vissersfamilie - aan wal. Ze gingen werken als kaaimeester in de haven van Zeebrugge. Peter Derudder werkte zich op tot havenverkeersleider. Maar de lokroep van de zee was te sterk. 'In oktober heb ik met enkele andere mannen opnieuw een schip gekocht', zegt Derudder. Hij wou in bijberoep weer gaan vissen. 'We hebben die in zes maanden tijd helemaal opgebouwd en vernieuwd. Het schip was helemaal in orde.'
Pas drie weken geleden maakte de Z.700 Rapke opnieuw haar eerste vaart. 'Het was pas de zevende keer dat we weer uitvoeren. Ongelofelijk.'
Oorzaak onduidelijk
De drie vissers werden woensdagavond naar het ziekenhuis gebracht, maar ze zijn alledrie ongedeerd. De oorzaak van de ramp blijft onduidelijk. De weersomstandigheden - een kalme zee en perfect zicht - waren ideaal. Geruchten als zou het schip met één van de netten vastgelopen zijn, spreken de drie tegen: 'Onze netten waren omhoog.'
Het schip wordt vandaag al geborgen. De oorzaak van de ramp zou snel duidelijk moeten worden.
--------------------------
ZEEBRUGGE - De bemanning van het marineschip Crocus redde de drie bemanningsleden van de gezonken Z.700 Rapke. Het was de eerste keer dat de ploeg zo rechtstreeks betrokken waren bij een reddingsoperatie.
Woensdagavond kapseisde de 16-meter lange vissersboot Z.700 Rapke in de omgeving van de Thortonbank, dat aan het windmolenpark in zee ligt. Op het moment dat het schip zonk, was het Marineschip Crocus in de omgeving een ankermanoeuvre aan het oefenen.
'Wij waren net begonnen aan onze oefening, toen eerste Meester-chef Werner Voet een rode vuurpijl zag', vertelt Luitenant ter Zee Eerste klas Wim Maes, de Commandant van de Crocus. 'Er was eerst enige twijfel over die vuurpijl. We wisten niet zeker of het wel een vuurpijl was: de windmolens hebben bovenaan ook een rood licht. Bovendien hadden we ook geen SOS-bericht ontvangen. Om zeker te zijn dat het om een vuurpijl ging, zijn we de plaats van waar de pijl was afgeschoten in het oog blijven houden. Korte tijd nadien volgde nog een twee en derde vuurpijl, zodat er geen twijfel meer mogelijk was. We wisten zeker dat er iemand in nood verkeerde. We hebben dan onmiddellijk het Traffic Center Zeebrugge en het Maritime Rescue and Coordination Centre (MRCC) in Oostende verwittigd. En dan zijn we meteen in de richting van de vuurpijl gevaren.'
De eerste keer
Zowel voor de bemanning als voor de Commandant van de Crocus was het de eerste keer dat ze zo rechtstreeks betrokken waren bij een reddingsoperatie. 'Toen wij in de omgeving kwamen zagen wij de kiel van de vissersboot boven water steken met bovenop de drie vissers', vertelt Maes. 'Ze hadden toen al het reddingsvlot uitgezet dat naast de gekapseisde vissersboot lag. Ze zijn toen eerst in het vlot gekropen en zijn van de Z.700 Rapke weggevaren. Korte tijd nadien is de vissersboot gezonken.'
De bemanning van de Crocus liet een zodiac in het water zakken om naar de bemanning te varen en die aan boord te brengen. 'Toen ze aan boord kwamen, leken de drie erg onder de indruk van wat er was gebeurd', zegt Elen Demuynck van de medische dienst. 'Maar ze verkeerden alle drie nog in goede gezondheid en ze waren blij dat ze een kop koffie konden drinken.'
Volgens tweede Meester Tibaut Verbeucken hebben de vissers veel geluk gehad. 'Op het moment dat de eerste vuurpijl was afgeschoten, stonden er nog veel mariniers op de brug van ons schip. We konden dus alles nog goed volgen', vertelt hij. 'Een containerschip dat op hetzelfde moment is voorbij gevaren, heeft die vuurpijlen niet eens gezien.'
Kort nadat de vissers aan boord waren verscheen de Seaking boven de Crocus en die heeft de vissers overgebracht naar het ziekenhuis in Brugge.
De bemanning van het Marineschip de Crocus was zelf danig onder de indruk. Ze overweegt om een benefiet voor de drie vissers te organiseren aan boord van hun schip. 'Wij willen de vissers graag een klein geschenk je geven', zegt commandant Maes.
De heenmatch werd door ons (reeds in 2004) gewonnen, toen de politieke vriendjes van Piet Konijnentand als laatste in de rij van mogelijke beroepshoven, het Vlaams Blok in een politiek proces wilden veroordelen. Er werd gezocht tot er gevonden werd! Dat was 1 0 voor den Belziek. Nu loopt al een heel tijdje in Holland het Proces tegen Geert Wilders, en zonder te willen vooruit lopen op de uitspraak, noteren wij hier alvast het te maken doelpunt. Op gebied van politieke processen staan we dus quitte : 1 1, maar wij waren wel eerst!
Nu echter dreigt deze voorsprong in een achterstand te worden omgebogen, als men daar de macht van het Koningshuis begint in te knotten. Niet dat het reeds zo ver is, maar er is een begin aan gemaakt, door dat Wetsvoorstel van Geert Wilders. Zie verder. Bea zou, zegt men, op Koninginnedag 30 april, de pijp doorgeven aan Willem-Alexander : dat is werkelijk van het goede teveel!
Het is dus aan ons, om met een grandioze knal bij ons niet alleen hetzelfde te doen, maar om dat ding, de Kroon, meteen helemaal op te kramen. Eeuwigdurende Verbanning lijk in 1945-46 met het Huis van Savoye in Italië. De jonge koning Umvberto trok links, zijn vrouw Marie Josée van Sexen Coburg Gotha, zuster van Leopold III en goede vriendin van Adolf Hitler, trok naar rechts. Met als bagage alleen wat zij konden dragen.
Maar omdat de Stelende Eksters van Laeken al 180 jaar hun rijkdom bij elkaar gestolen hebben bij hun onderdanen, worden zij tot op de huid en tot in het 7de nageslacht, ont-eigend. Den Bère mag gaan wanneer hij wilt, als de Fluppe het maar niet in zijn hoofd steekt hem op te volgen!
Enfin, zo ver is het nog niet, maar als de match ten einde zal zijn, met 2 2 bijvoorbeeld, moet de weg open liggen voor een nieuwe staatsvorm : de Republiek. Het moet er dan kinderspel zijn om de twee te verenigen in de Vrije Herenigde Republiek der Nederlanden. Koningshuizen, en achter vlaggen lopen, zou den Cleynen IJskens zeggen, zijn van de vorige eeuw!!!!
-----------------------------------
Bericht van achter de tralies v/h Cordon Sanitaire à la Jos Gheysels voor lezers aan de andere kant vanhet IJzeeren Gordijn ..
21.04.2011 11.36u - Ook in het traditioneel koningsgezinde Nederland staat de monarchie de laatste tijd onder druk. Aanleiding zijn ook daar de dotaties, strapatsen van koninklijke telgen, politieke uitspraken van de vorst (in dit geval Beatrix) en inmenging bij de regeringsvorming. De Partij Voor de Vrijheid (Wilders) gaat binnenkort een wetsvoorstel indienen om de koningin die officieel nog een zitje heeft in de regering uit de regering te zetten. De liberale premier Mark Rutte voelt daar niet veel voor, maar de PVV wil de monarchie terugbrengen tot een louter ceremoniële functie. Een meerderheid van de bevolking steunt dat voorstel en ook in de Kamer dringt een politieke meerderheid aan op een andere invulling van het koningshuis.
En hoe zit het met het proces tegen Geert Wilders? De wrakingsrechtbank in Amsterdam heeft deze week beslist dat Wilders géén nieuwe rechters krijgt. De advocaat van Wilders had opnieuw een wrakingsverzoek ingediend, nadat duidelijk was geworden dat Midden-Oostendeskundige Bertus Hendriks had gelogen over het etentje waarop rechter Schalken en getuige Hans Jansen aanwezig waren. Bram Moskowicz eiste daarop dat de rechtbank akte zou nemen van meineed, maar daar gingen de rechters niet op in.
Het was een beetje te voorspellen dat de rechtbank het nieuwe wrakingsverzoek van de verdediging niet zouden honoreren. Meer gezichtsverlies kan justitie zich echt niet veroorloven. Toch laat deze kwestie opnieuw een wrange nasmaak achter. Hendriks is een geëngageerde journalist, een politieke ideoloog en een problematische figuur voor de verdediging, merkt Afshin Ellian op als gerenommeerd jurist. Hendriks is op grond van zijn consistente ideologie een uitgesproken vijand van Wilders. Het wordt voor de verdediging ondraaglijk als de rechters deze ideologische propagandist (na duidelijke leugens in zijn getuigenis) in bescherming nemen. Dit hadden de rechters tijdens de ondervraging niet moeten doen. Niet vergeten, het gaat om een strafzaak, om een eerlijk proces. ( ) Een propagandist liegt vaak. Maar de rechter moet waakzaam en eerlijk zijn. (Elsevier.nl)
Een eerlijk proces, dat is nog maar de vraag. Professor Hans Jansen heeft er alvast niet veel vertrouwen meer in: Het Wildersproces is ondanks de schijn van onbenulligheid de grootst opgezette en meest systematische aanval op de vrijheid die Nederland buiten oorlogstijd ooit is overkomen. Beklemmende woorden. Afwachten hoe het daar afloopt.
------------------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Bij Het Vrije Volk werd een week geleden een boekje open gedaan over die fameuze journalist die het etentje tussen 5 vooraanstaanden in de gerechtelijke wereld organiseerde. Al zou er meer van een drinkgelagje kunnen gesproken worden, want met zijn vieren werden er maar liefst zes flessen wijn soldaat gemaakt. Mr Janssen dronk niet mee, zodat diens getuigenis waarschijnlijk de meest betrouwbare is. Verder wist HVV te specificeren, dat de heer Bertus Hendriks een agit-prop van Mei 68 is geweest, een beroeps-student, en intien bevriend met alle toenmalig Linx gespuis en straatvechters allerhande. Voorwaar een uitgelezen gezelschap voor Opper Rechters die nu hun grootste vijand mogen roosteren. Misschien wel tot de dood er op volgt .
