zaterdag 30 april 2011xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De Rode Droom is uitgekomen :

 

Zij hebben een put gemaakt voor het Vlaams Belang….

Maar vallen er nu zelf in…

---------------------------------------------

Eerwaarde Biechtvader, hou me vast, want ik ga zondigen! Wetens en willens ga ik HIER en NU de zonde va het zich verlustigen in het ongeluk van anderen, bedrijven! U zult mij achteraf wel vergiffenis schenken, nietwaar? Of moet ik wachten tot ook voor deze zonde van hovaardigheid de verjaringstermijn is verstreken?

Ik schreeuw dus bij deze van de daken, dat het mij diep gelukkig maakt dat de Spa-gedroggerden en verslaafden in de Afdeling Palliatieve Zorgen zijn binnen gevoerd. Ik wens ze verder het allerbeste, inzonderheid een vlugge en genadige dood. Met hen verdwijnt de na-oorlogse post-communistische dictatuur van het IJzeren Gordijn, dat voortaan alleen nog zal voort leven in Wallonië, de armste regio van gans Europa, dat binnenkort toch een ‘buitenland’ zal zijn zoals een ander. Hun Vlaamse meelopers zullen wel een andere bestemming vinden : onkruid vergaat niet, het zal kunnen opschieten in elke andere partij!  

Tezelfdertijd maak ik mij de bedenking hoe het nu verder moet met de rest-socialisten die schrijven  Een groot deel van werkend Vlaanderen werd gevangen voor het zwarte gat dat Vlaams-nationalisme heet (zie hieronder)…..Hoe kan men in ’s hemels naam iets positiefs verwachten van  mensen die hun medeburgers als een zwart gat beschrijven?

Is het misschien omdat zij dat gevoel van verdovende machteloosheid herkennen, in hun geval dan als het Rode Gat dat alle zelfstandig denken onmogelijk maakt?  Moeten zij dan eens langs gaan bij Björn Roose, die vandaag zijn partij-gevoelens beschrijft in een prachtige opiniebijdrage getiteld : wie blijft die schrijft. Waarop een gelijkgezinde repliceert met wie blijft, blijft schrijven….Heerlijk is dat!

Wij van het Vlaams Belang, zijn lijk die goeie ouwe Zweedse zwavelstokjes (lucifers Union Match) die alleen maar ontbrandden door wrijven tegen hun eigen Zweeds doosje….Hondstrouwe beesten, niet omdat wij dat willen, maar omdat wij niet anders kunnen! Met oogkleppen, als U wilt, zoals een renpaard oogkleppen omgedaan wordt om onderweg niet te verongelukken. Oogkleppen uit doorzichtige materie dan, die bestaat uit slechts één eigenschap : is het goed voor het Algemeen Belang der Vlamingen. Dat is geen Zwart Gat, dat is een roeping!

En als de jockey die ons ment, nu Pier, Sus of Sooi is : zelf een lager geklasseerd raspaard vindt automatisch de weg naar de eindstreep.

In 2004 reed het Vlaams Blok/Belang op kop van de wedstrijd, maar werd door criminelen zoals Jos Gheysels & C° naar een doodlopende straat afgeleid. Nu koersen onze vrienden van de N-VA op kop, maar voelen de hete adem in hun nek van hun uitdagers die strijden wie om eerst aan de eindmeet komt..Wie van de twee het haalt, is van ondergeschikt belang : als de oogkleppen maar gewerkt hebben! De Jos Gheyselsen liggen beschaamd ergens in een hoekje, de motieven van het Vlaams Belang zijn ietwat omfloerst, overgenomen door de Niveanen en zelfs door de Tjeven, maar de inzet is dezelfde.

Dank zij de Frans Baert-doctrine hebben die oogkleppen tot hiertoe gewerkt : elke stap is een stap in de goeie richting die de volgende stap niet in de weg staat. Zoiets noemen onze tegenstrevers dan ‘BDW die niets bereikt heeft….Het alternatief voor ‘niets bereiken’ is ‘toegeven voor de lieve vrede’….en doen zoals de kleurpartijen nu al meer dan 60 jaar na elkaar doen : toegeven! En het staatsmanna met geleend geld lijk Gods water over Gods akker laten lopen! De Staatsschuld komt vanzelf en zal vanzelf weer weggaan!

Probeer maar eens in vrede te leven en te blijven leven, in een gezin, waar alles berust op eenzijdig ‘toegeven’ aan het potverteren en in hangmatten liggen van een zich ongelukkig voelende wederhelft, waardoor iedereen aan de bedelstaf geraakt, omdat die profiteurs zich niet willen laten verarmen….

Integendeel, naast de 12,5 miljard Euro per jaar, wordt er maar liefst ½ miljard per jaar meer gevraagd….

Nu echter, genoeg inleiding : over naar de plat du jour : Bruyn als de pest maar heerlijk om te lezen en te herlezen….Let op de benevolente tussenkomst van Moders Mooiste uit Sint Niklaas….Dat we dat nog hebben mogen beleven! Naast dan zijn oproep om alle Vlaamse Sossen-ministers terug te trekken! Heerlijk! Heerlijk! Na Jong Decroo die de stekker uit de Federale Regering trok, nu straks ook geen Vlaamse Regering meer?! Een droomscenario voor ‘samenvallende verkiezingen’, inderdaad : een referendum over Belgio SI o NO……

Er zijn zo van die dagen…..

-------------------------------

Vriendelijk vuur van oude kameraden

30/04/11, 08u29

Uit DE MORGEN, diep in DE BRUYNE ZORGEN.

Aan de vooravond van 1 mei zei Erik De Bruyn de sp.a vaarwel, om een nieuwe beweging op te richten: Rood! Een telefoontje van Freddy Willockx mocht niet baten. De Bruyn is bezieler van Rood!.

·         

·         Er is een Vlaamse variant van Die Linke of SP nodig, die naast socialisten ook mensen uit de christelijke arbeidersbeweging kan aanspreken  

Tijdens het paasweekend werd ik opgebeld door een 'oude krokodil' van de sp.a. Of ik mijn vertrek uit de sp.a niet wou heroverwegen. Schrijnend dat ze pas met je willen praten als je eruit stapt. Mijn analyse dat de huidige generatie aan de top van de partij cynisch voor eigen rekening rijdt, werd bijgetreden. Een paar dagen later werd de sp.a-voorzitster geveld door vriendelijk vuur. Blue on blue, of beter: red on red.

Dit bezorgt mij geen leedvermaak. Socialisten hebben het in Vlaanderen nooit onder de markt gehad. Enerzijds is er de druk van het establishment. Anderzijds zijn de verwachtingen van de achterban hooggespannen. In zo'n klimaat is een fout snel gemaakt. Wat van katholieken of liberalen aanvaard wordt - zoals zetelen in beheerraden van grote bedrijven - schaadt de geloofwaardigheid van socialisten.

Wat ik dus niet ga doen, is met modder gooien. Zelfs de huidige top van die partij wil ik niet bashen.

De grootste fouten die de sp.a maakte en de partij haar geloofwaardigheid hebben gekost, dateren niet alleen uit het tijdperk-Gennez. De ASLK werd al veel eerder geprivatiseerd, de notionele intrestaftrek dateert van 2005. Werkend Vlaanderen, arbeiders en bedienden, maar ook kaderleden, kleine en grote zelfstandigen, zelfs kmo-leiders betaalden de rekening.

Wat ik evenmin ga doen, is mij aan de hand van een oude krokodil weer naar de sp.a laten leiden. Er rest geen tijd meer om die uit te mesten. En ik doe niet aan politiek voor de postjes.

Op de puinen van de sp.a viert het rechtse populisme hoogtij. Een groot deel van werkend Vlaanderen werd gevangen voor het zwarte gat dat Vlaams-nationalisme heet. Voor de illusie dat 'meer Vlaamse bevoegdheden' een exit bieden uit de crisis. Terwijl het omgekeerde waar is: de impasse veroorzaakt door de obstructie van de N-VA cash betaald zal worden door Walen, Brusselaars én Vlamingen wanneer de internationale financiële markten ons zullen vinden.

De voorliefde van de N-VA voor kernenergie zal ons blijvend opzadelen met de dominantie van het - o ironie - Franse Electrabel. De weigerachtigheid van de N-VA om aan het bankgeheim te tornen zal ervoor zorgen dat de fiscale fraude niet kan worden aangepakt, dat werkend Vlaanderen te veel belastingen betaalt voor te weinig openbare diensten, en dat schimmige bedrijven ons land een geschikte pleisterplaats vinden.

De tegenstander situeert zich ter rechterzijde, niet bij de sp.a.
Maar het tegengif situeert zich evenmin bij de sp.a. Vanuit die partij werd op mijn vertrek gereageerd met een ongeloofwaardige koude oorlogstaal uit de vorige eeuw. "De Vlaamse socialisten vinden het jammer dat De Bruyn de progressieven verder verdeelt op het moment dat er eenheid tegen het conservatieve nationalisme nodig is."

Het conservatieve nationalisme? Daarmee zit de sp.a toch in de Vlaamse regering? En wie is er verantwoordelijk voor het gebrek aan eenheid? De sp.a-er die uit zijn partij stapt of een partijleiding die geen inspraak, laat staan tegenspraak duldt?

Meer nog dan dat ze niet 'links' genoeg is, is de sp.a niet geloofwaardig genoeg. Het zal een decennium duren voor ze die eventueel kan herwinnen. Dat is de tijd die nodig is om de generatie Gennez-Vandenbossche-Tobback te vergeten. Maar in deze politieke, sociale en ecologische crisis hebben we geen tien jaar.

Nu zal gebeuren wat Gennez absoluut wou vermijden: in plaats van rechts te bestrijden zal de partij vooral met zichzelf bezig zijn. De etterbuil werd in 2007 niet uitgeduwd met een ideologisch herbronningscongres zoals ik voorstelde. Ze is ondertussen gangreen geworden.

Daarom is nu een hergroepering op links nodig. Zij die hopen dat Rood! zal bijdragen tot de versplintering van links zijn eraan voor de moeite. Rood! trekt niet zo naar de verkiezingen, maar wil aanzetten tot een bredere herschikking die zich niet kan beperken tot het verenigen van klein links.

Er is een Vlaamse partij nodig zoals Die Linke of de SP, die naast socialisten ook mensen uit de christelijke arbeidersbeweging kan aanspreken. Een variant ook die de tot op de draad versleten partijpolitiek overstijgt, op zoek gaat naar nieuwe democratische organisatievormen, zonder de erfenis van het authentieke anti-establishmentsocialisme overboord te gooien

----------------------

Diagonaal herlezen

Friendly Fire….Het moet U maar overkomen : een schrapnel op Uw kop krijgen, in tripkes vaneen vliegen, door de schuld van Uw eigen vrienden….Waarschijnlijk is men door ‘friendly fire’ niet zo dood als door vijandelijk vuur…

Erik de Kanonnier echter schiet met losse flodders. Want friendly fire kan alleen maar als het zonder opzet gebeurt, ahw per vergissing schieten op de vrienden. Bruyntje schiet niet per vergissing : hij schiet met opzet. En ook een beetje met spek. Wat deze ‘kameraad’ zo uniek maakt : hij eist het socialistisch voorrecht op om achterlijk te zijn..

Moest het anders zijn, hij zou het progressieve programma bij uitstek toepassen: geen woorden maar daden, en had hij de massa’s gevolgd die waren toegetreden bij de mensen met een visie…

Het kan nog! Morgen, Bruyntje, is het één Mei! Bezint  voor ge begint!