Dit stukje gaat over afwijkingen en hallucinaties.
Ja! Ik moet toegeven dat de aangeboren en nooit geheel geweken dyslexie toeslaat zodra de opwinding een bepaalde graad bereikt heeft. Wat het geval is nadat mijn hersenen gestruikeld zijn over de aanrukkende hervormingen in de Franse Onderwijswet. Er klopt iets niet! De werkelijkheid wordt omgedraaid, net als bij dyslexie. Frankrijk is een ver buitenland, dat weet ik maar daar gaat het niet over. Integendeel. Het gaat over de besmettelijke ziekte vanhovaardij, de Franse Ziekte dus, die ooit van daar naar onze Lage Landen is overgewaaid. Dyslexie is een rare ziekte, met soms grappige nevenverschijnselen. Je wilt schrijven lezer, en er staat rezel. Je bedoelt 34 en er staat 43. Je schrijft liefje en er staat fielje.Vroeger sloeg Meester met een regel op mijn vingers daarvoor : dat was toen hetzelfde als een speciale soort verkeerde linkshandigheid die er uitgeklopt moest worden.
Blijkbaar was die diagnose niet helemaal correct, of sloeg Meester niet hard genoeg, met ouder worden is dat gebeterd, maar nooit helemaal verdwenen
Na enkele vergeefse pogingen nu vandaag om te schrijvendat Frans het onderspit moet delven, en dat er altijd weer stond dat Frans spit Dolf onder heb ik, ingezien dat het verleden deelwoord van het onderspit delven dolf - gedolven zaak is voor een zielenknijper. Of (dat zegt dan mijnvrouw) dat het eerder zaak is van een verkwikkende Cruise op de Nijl, beide oplossingen even krankzinnig dus.
---------------------------
Franse kleuters moeten Engels leren'
dinsdag 01 februari 2011
Du jamais vu. Als het aan Nicolas Sarkozy ligt, leren de Franse kinderen al van in de kleuterklas Engels. Het wetsvoorstel van de Franse president, zelf geen taalcrack, lokt bij zijn landgenoten een storm van protest uit.
Taal is een gevoelige staatszaak in Frankrijk. De Fransen gaan er prat op dat ze een wereldtaal spreken en doen er alles aan om hun cultuur te vrijwaren van wat ze noemen de Angelsaksische dominantie'. Zo krijgen popgroepen die in de moedertaal zingen subsidies van de overheid. De tegenstanders van Sarkozy's taalplannen vrezen dat het vroeg aanleren van een tweede taal zou leiden tot een verarming' van het Frans.
Dat net de Franse president een pleidooi voor het Engels houdt, doet veel van zijn onderdanen zich wel in hun wijn verslikken. Sarkozy zette onlangs zijn handtekening onder de nieuwe onderwijshervorming die in Frankrijk ongeveer duizend taalleraren werkloos maakt. Zijn pleidooi voor het Engels zou volgens zijn tegenstanders het gevolg zijn van een persoonlijke frustratie. Er wordt gefluisterd dat, wanneer Sarkozy met wereldleiders aan tafel zit, hij hun Engelstalige grapjes niet altijd begrijpt.
---------------------
Pssst
Ik zou zeggen: welbesteed : ze moesten daar maar geen import-fransoos uit Hongarije als president gekozen hebben. Na het afvoeren van de Franse taal, zal binnenkort een begin gemaakt worden aan het invoeren van eerst Hongaarse slaapliedjes, dan van kleuterversjes, om te eindigen met het Hongaars Volkslied in de Eindtermen.
Dan kan Parijs misschien terugkeren onder de Oostenrijks-Hongaarnse Dubbelmonarchie, blijft de eeuwigdurende vijandschap tussen beide landen misschien voorgoed bezworen en kunnen wij ons keren tegen de euromediterrane invasie. Al zou het wel eens kunnen, dat wij ten strijde moeten trekken met paard en kar, als eenmaal het Heilig Wapen van de Olie tegen ons zal worden ingezet. Want voor in onze contreien de geesten gerijpt zijn, om bij de Russische Beer olie te kopen, zullen eerst nog veel tankers moeten geblokkeerd blijven in het Suez-kanaal .
BRUSSEL - De christelijke bediendevakbond LBC/NVK verwierp gisteravond het ontwerp van centraal sociaal akkoord met 94 procent van de stemmen. Van de socialistische bediendevakbond BBTK was al bekend dat hij tegen is.
LBC-topman Ferre Wyckmans ontkent dat het alleen om het discussiepunt arbeiders-bedienden ging. De beperking van de loonstijgingen tot bijna niets, is fout: heel wat bedrijven kunnen wél betalen, zelfs in 2011. Gesleutel aan de index ter studie nemen is ook fout. Als de energieprijzen te veel schommelen, moet men die aanpakken en niet de index.'
De regeling voor de gelijkschakeling van het statuut van arbeiders en bedienden voldoet niet: ze geeft de arbeiders veel te weinig en neemt van de bedienden veel te veel. De onderhandelaars spraken af de zaak verder uit te werken in 2011 en 2012; dat ze dat dan maar doen maar van voren af aan. Een herexamen hebben is geen schande, daarin mislukken wel.'
De kleine aanpassingen aan de sociale uitkeringen heeft ons nog het langst doen twijfelen. We willen die niet verliezen, al zijn ze te beperkt. Maar een regering van lopende zaken kan dat regelen als ze wil.'
--------------------------------
Een eigen Vlaams sociaal debat, graag
01/02/11, 06u52 in dM
Het interview met Jef Maes (directeur van de ABVV-studiedienst) in De Morgen van zaterdag toont aan dat ook het debat over de sociale zekerheid lijdt onder de communautaire tegenstellingen, zegt Peter De Roover. De Roover is politiek secretaris van de Vlaamse Volksbeweging.
·
Vlaamse autonomie kan bevrijdend werken voor het linkse verhaal ten noorden van de taalgrens .
Jef Maes, directeur bij de studiedienst van het ABVV, schreef een interessant boek over de toe komst van de sociale zekerheid. Hij werpt duidelijke keuzes op. Volgen we het Duitse model of niet? Behouden we de notionele aftrek of schaffen we die af? Zuiveren we de sociale zekerheid uit en keren we terug naar de kern van de opdracht of niet? Vragen we meer bijdragen van werknemers en werkgevers voor de financiering ervan of niet? Gaan we langer werken of niet en indien ja, hoeveel?
Maes bevrucht het politieke debat zoals het hoort. Daarmee is niet gezegd dat zijn remedies kritiekloos moeten geslikt worden. Andere deelnemers aan dat debat hebben andere oplossingen. Een democratie kent een techniek om aan te geven wie 'gelijk' heeft. In de stembus beslist de kiezer wie aan zet is.
Maes vreest echter niet voldoende Vlaamse kiezers te kunnen overtuigen. Potentiële bondgenoten zijn ofwel te klein (Groen!) ofwel kiezen ze niet duidelijk welke richting ze uit willen (sp.a). Van de andere politieke partijen verwacht Maes helemaal geen soelaas en dus vreest hij dat de Vlaamse kiezer zijn alternatief niet aan de nodige zetels zal helpen.
"Gelukkig is er nog de PS", besluit Maes ironisch. Niet zo ironisch, want de Vlaamse politieke verhoudingen worden op het Belgische niveau 'gezuiverd' door de politieke voorkeur in het zuiden. Het omgekeerde is ook waar. Maes' ideeën kunnen wellicht op een ruime Waalse aanhang rekenen, maar de Vlaamse kiezer herschikt die keuze dan weer.
Terwijl Maes rekent op Waalse electorale steun om zijn sociale agenda haalbaar te maken, steunt de Waalse economische rechterzijde op de Vlaamse kiezersinput om liberale voorstellen door te drukken. Wallonië had de notionele aftrek nooit ingevoerd. Maes leert dat noord en zuid elkaars voorkeuren via België proberen op te dringen.
Kiezen tegen een Vlaamse democratische ruimte omdat de Maes-agenda daar (op dit ogenblik) slechts een minderheid bekoort en voor de Belgische ruimte als middel om de wil van de Vlaamse kiezer te corrigeren, verraadt een erg utilitaristische kijk op de democratie. Als Vlaanderen niet valt voor het model-Maes, moeten we daar dan uit besluiten dat de Vlaamse kiezer ongelijk heeft? Dat miskent toch wel het recht van die Vlaamse kiezer om voor de eigen ruimte te beslissen (en omgekeerd, ik herhaal het, geldt hetzelfde voor de Walen).
Maes geeft duidelijk aan dat de Vlaamse keuzes fundamenteel verschillen van de Waalse. Binnen België kan dat alleen maar zorgen voor een kleurloze verwatering van elk politiek project. Die ingebakken besluiteloosheid van de Belgische politieke ruimte kost ons al decennia lang heel veel geld, een veelvoud van de kost van de huidige politieke impasse. Onze buitensporige overheidsschuld is er een tastbaar en bijzonder droevig gevolg van en bedreigt onze sociale zekerheid meer dan wat ook.
Overigens is het nog de vraag of alle N-VA-kiezers, eenmaal verlost van de communautaire agenda, voor de liberale aanpak van die partij blijven stemmen. Zijn de gevolgen van het beleid van die Vlaamse meerderheid zo asociaal als Maes voorspelt, dan krijgt die Vlaamse kiezer wellicht meer aandacht voor zijn inhoudelijke insteek.
Op langere termijn beschouwd kan volwaardige Vlaamse autonomie bevrijdend werken voor het linkse verhaal ten noorden van de taalgrens. Dan wordt het inhoudelijke debat over sociale zekerheid niet langer ondergesneeuwd door de vandaag dominerende communautaire tegenstellingen.
De liberale agenda die nu in Vlaanderen overheerst, moet zich dan in de feiten bewijzen. Dat geeft de Vlaamse linkerzijde de kans de kracht van haar ideeën ten volle uit te spelen. Gaan we er van uit dat de Vlaamse kiezer genetisch doof is voor een sociale agenda? Of maakt juist het Belgische feit de Vlaamse rechterzijde zo sterk
-------------------------
Pssst
Het ACV schijnt vandaag de knoop te hebben doorgehakt, Allez, toch volgens de triomfantelijke krantenberichten. Benieuwd naar de achtergronden van de Bende van Develtere.
Dat Peter De Roover aan het woord gelaten wordt in De Morgen, zonder daarbij te worden beschimpt, mag een teken aan de Linxe wand worden genoemd. Al die dM-lezers zitten zich nu waarschijnlijk af te vragen of die van het Vlaams Belang nu inderdaad al die tijd geen gelijk hebben gehad : de Francofonen zijn een rem op onze welstand .
Het zou natuurlijk ook kunnen, dat men bij dM geen zinnige repliek gevonden heeft En dat ze wachten op de externe raadgeving van een of andere Perfesser
Een paar dagen geleden zag ik (dat filmpje heb ik wel 5 keer laten lopen) bij Streepke op Zwart/Wit een dubbel itv (=interview) met Luc Vander Kerlen en Peter De Roover. Het was echt niet mooi om zien hoe de Grote Blauwe Baas van heet grote HLN afging. Die man zat precies met een natte luier! Ofwel met het Sint Anselmusvuur onder zijn achterwerk. Ofwel zat er een armada gevleugelde mieren in zijn broek de St Vitusdans aan het inoefenen. De man, die nochtans bekend staat om zijn onverstoorbaar optreden, was deze keer compleet van de kaart. Waarin hij wel handig was, was in het toewerpen van de smerigste blikken ooit naar een tegenstrever.
Was er geen camera geweest, De Roover zou op staande voet gewurgd, gevierendeeld , in tripkes gesneden geweest zijn om in veevoeder verwerkt te worden bij een bevriende zakenrelatie. Want die van HLB weten overal munt uit te slaan!
JaJa, wij zullen er meer en meer moeten aan wennen dat onze tegenpolen ons vereren met lhonneur du doigt. Als het straks maar geen bloot achterste wordt. Want met volk van die soort kan men zich aan alles verwachten .
Is precies alsof ze hun opvoeding bij de varkens hebben gehad ..of in een café aan de poorten van een hoogovenfabriek. Was dat niet in Couvin, Gastonneke?
Rechtbank spreekt opnieuw BHV-dienstweigeraars vrij en Klacht voor Hof in Straatsburg tegen onwettige verkiezingen
I. Na Dendermonde spreekt ook rechtbank Leuven de gedagvaarde BHV dienstweigeraars vrij
De correctionele rechtbank van Leuven heeft op dinsdag 25 januari 2011 achtBHV-dienstweigeraars vrijgesproken, nadat de correctionele rechtbank van Dendermonde dit eerder al had gedaan voor 15 gedagvaarde BHV-dienstweigeraars in Dendermonde (nl. op 20 december 2010). Omwille van de ongrondwettige kieskring BHV weigerden zij allen (samen met nog 300 andere burgers) ombij de federale parlementsverkiezingen van 13 juni 2010 te zetelen als voorzitter of bijzitter in een stem- of telbureau. Een kopij van één van de vonnissen van Leuven is toegevoegd in bijlage.
Ook voor de correctionele Rechtbanken van Kortrijk, Gent, Turnhout, Tongeren en Hasselt zijn nog zaken van BHV-dienstweigeraars in behandeling, alles bijeen 57 zaken. Opmerkelijk is dat van de 48 dienstweigeraars uit Halle-Vilvoorde niemand werd gedagvaard. Blijkbaar acht het openbaar ministerie de kans op veroordeling in Halle-Vilvoorde nog kleiner dan elders. De werkgroep BHV (Halle-Vilvoorde Komitee, Vlaamse Volksbeweging en Taalaktiekomitee) coördineert de dienstweigeringsacties en staat de vervolgde personen juridisch bij.
Het blijft merkwaardig dat openbare aanklagers tijd vinden om massaal gewone plichtsbewuste burgers te dagvaarden die precies de rechtsstaat willen verdedigen door te weigeren mee te werken aan de uitvoering van een discriminerende wet.
De Werkgroep BHV vraagt het openbaar ministerie om de pesterijen tegen gewone burgers te stoppen door alle BHV zaken te seponeren zolang de kieskring BHV niet gesplitst is, en zich in de plaats daarvan bezig te houden met de echte criminelen.
II. Klacht voor Hof in Straatsburg tegen onwettige verkiezingen
De werkgroep BHV maakt verder bekend dat enkelekandidaten en kiezers een klacht hebben ingediend voor het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) tegen de jongste ongrondwettige federale verkiezingen en de geldigverklaring ervan.
In hun aanklachtsteunen de verzoekerso.m. op arrest nr. 73/2003 van 26 mei 2003 van het Grondwettelijk Hof, dat de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde discriminerend en ongrondwettig verklaarde. Het Grondwettelijk Hof gaf de Belgische wetgever 4 jaar de tijd om aan die schending te verhelpen.Bij de jongste verkiezingen 7 (ZEVEN !) jaar na het bewuste arrest was er echter nog niets gebeurd, dito.m. omdat de democratische meerderheid in het parlement, door het misbruik van opeenvolgend belangenconflicten en alarmbelprocedure, belet werd de ingediende wetsvoorstellengoed te keuren.Aldus blijft een bindendarrest van het Grondwettelijk Hof dode letter.
De vele bezwaarschriften die na deze ongrondwettigeverkiezingen bij de Kamer van volksvertegenwoordigers en de Senaat werden ingediend,werden door deze kamers zonder meervan tafel geveegd. De parlementsleden verklaarden zich als rechter en partij geldig verkozen.
Verzoekers stellen in hun klacht dat één en andereen duidelijke schending uitmaakt van artikels 13 en 14 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (artikel 14: non-discirimatie en artikel 13: verplichting voor lidstaten om hun burgers effectieve rechtsmiddelen aan te reiken tegen schendingen van eender welk artikel van het EVRM). Ook het recht op regelmatige, vrije en eerlijke verkiezingen (zoals vervat in artikel 3 van het 1ste protocol bij het EVRM) wordtgeschonden met name door ongelijke behandeling van kiezers en kandidaten.
Verder wordtookhet feit dat de parlementsleden zelf oordelen over hun eigen verkiezing,door verzoekers aangevochten. Hierbij steunen zij onder meer op het recente arrest van het EHRMin de zaak Grosaru/Roemenië, waar het Hof beslistedat parlementsleden niet over de geldigheid van hun eigen verkiezing kunnen oordelen. Dit is in strijd met het recht op een onafhankelijke beroepsinstantie.
De klagers,waaronder de voorzitter en leden van de Werkgroep BHV vrageno.m. de veroordeling van België voor de aangevoerde schendingen envorderen ook de terugbetaling van alle kosten voor juridische bijstand die de Werkgroep BHV verleent aan de BHV-diensweigeraars die door de Belgische staat ten onrechte vervolgd worden.
III. Besluit
De discriminatie van kiezers en kandidaten in BHV, en de weigering om een bindende arrest van het Grondwettelijk Hof uit te voeren, zijn een aanfluiting van de rechtsstaat , waartegen krachtig verzet geboden blijft.
De werkgroep BHVrekent erop dat de hoven en rechtbanken de rechtsstaat zullen beschermen endat de vrijspraak van 23 BHV-dienstweigeraars door de rechtbankenvan Dendermonde en Leuven een vervolg zal krijgen, met:
- vrijspraken voor de overige dienstweigeraars (tegen minstens 118 werden reeds onderzoeksdaden gesteld)
- een krachtige veroordeling van België door het EHRM
Bovenalis een dringendherstel van de rechtsstaat en van de grondwettelijke orde in Halle-Vilvoorde vereist.
De werkgroep BHV herhaalt de eis tot een onvoorwaardelijke en onmiddellijke splitsing van het kies- en gerechtelijk arrondissement BHV. Het volstaat dat alle Vlaamse partijen de moed opbrengen omeindelijkover te gaan tot de agendering en stemming van de wetsvoorstellen voor splitsing van BHV zonder zich nog langer onder drukte laten zetten doorhet misbruik van opeenvolgendebelangenconflicten. Het achtereenvolgens inroepenvan belangenconflicten, o.m. door parlementen die aantoonbaar geen enkel belang hebben bij de betrokken wetgeving, is overduidelijk een misbruik van recht en daarom onwettig.
Het lichten van de BHV-hypotheek door een eenzijdige stemming, kan de weg openen naar de confederale staatshervorming die de Vlaamse kiezer heeft gevraagd.
Voor de werkgroep BHV:
Guido Moons, voorzitter Vlaamse Volksbeweging en werkgroep BHV Francis Stroobants, voorzitter Halle-Vilvoorde Komitee Roel De Leener, Taal Aktie Komitee
Natuurlij verdienen al deze mensen een dikke proficiat! Ze mogen, neen ze moeten! voor mijn part de plaatsen innemen van alle fluweelzitters die wij als Vlaming naar het Parlement hebben gestuurd! Die mogen direct, met hoeveel ze ook zijn, thuisblijven met huisarrest voor de rest van yun dagen. De 3 man van de Werkgroep BHV bereiken meer met de pink van hun ene hand!
Tiens! Zou dat geen gedacht zijn, om eens bij Tante Laurette het vingertje te gan opsteken?
Seffens krijgt het mens haar C4 als vice-première, ontslag wegens dringfede reden : valselijke functie! Het mens is, net zoals die andere 150 kwiestenbiuebels, ongeldig verkozen!
Zal me dat een klap geven in de wereldpers, als die uitspraak valt! Als België tenminste dan nog bestaat!
Dan ligt het gekneld tussen de Ayatollahs van allemaal Mosliml-Staten
Terwijl de Somalische zeerovers op de loer liggen, onderaan deze kaart .
-------------------------------
Opstand Egypte Apocalyptische ramp? +update!
Het Vrije Volk.
----------------------------------
Terwijl op links-fascistische en geweld predikende sites als frontaalnaakt.nl wordt gejubeld bij het zien van de vreselijke beelden uit Egypte,
de massale gevechten tussen Egyptische 'ordediensten' en de inmiddels plunderende massa waarbij steeds meer doden en gewonden vallen, sluipt volgens nog onbevestigde berichten de islamitische terreurorganisatie HAMAS het land binnen met vrijwel zeker de bedoeling de chaos compleet te maken.
Want wie er als moslim de macht wil grijpen, zorgt eerst voor totale anarchie, om vervolgens met behulp van ervaren koranische coupplegers, en die zijn er in overvloed, het allahvrezende voetvolk tot bedaren te dwingen door zo snel mogelijk de sharia in te voeren. Zo ging het in Iran, en zo gaat het wellicht ook in Egypte.
Terwijl geen zinnig mens ook maar enige sympathie voelt voor de smerige dictator Mubarak, kun je als pragmaticus geen goed woord over hebben voor de opstand zoals die nu plaatsvindt. Hoe begrijpelijk en heldhaftig de aanvankelijke protesten ook waren, een succesvolle transformatie van dictatuur naar democratie is een bijzonder ingewikkeld proces dat niet alleen extreme zorgvuldigheid vereist, maar ook veel tijd vergt. Misschien zelfs wel een generatie of langer. En dat geldt dubbel in een land waar smeerlappen als de Moslim Broeders sterk vertegenwoordigd zijn.
Het is koffiedik kijken en ik hoop dat ik ongelijk krijg, maar de vrijheid, de democratie waar zo om wordt geschreeuwd, is vermoedelijk niet voor Egypte weggelegd. Althans, niet zoals het nu gaat. Zodra de kans zich voordoet, zullen de meest gewelddadige shariafascisten de troon bestijgen en de overwinning op Mubarak uitroepen, met alle gevolgen van dien.
Egypte leeft al tijden in relatieve vrede met Israël, iets wat je kunt vergeten mocht het bovenstaande scenario bewaarheid worden. Egypte in handen van de Moslimbroederschap en Hamas, en dus Iran, is een tijdbom waar de hele wereld bang voor moet zijn. Nu het Amerika van de totaal incompetente Obama buigt voor islam, waardoor het toch al zo wankele evenwicht in het Midden Oosten bijna net zo snel verdwijnt als VU-medewerker Peter Breedveld voor de camera van Powned, ziet de toekomst voor de Joodse staat er zwart uit. En de toekomst van Israël is onze toekomst in deze tijd van mondiale islamisering.
Wat nu? Nou, niks. We kunnen niets doen. Afwachten maar. Hopen dat het meevalt en het leger de boel weet te kalmeren. Hopen dat er in Egypte ook verstandige mensen rondlopen die begrijpen dat een coup van de Moslimbroederschap aanstaande is, dat zon coup rampzalig is en zij dat weten te voorkomen zonder de wensen van het volk te schofferen. Zo niet, dan kan die global warming nog wel eens echt gaan plaatsvinden, maar op een manier die de hele wereld zal betreuren. Om het maar voorzichtig te zeggen.
Geert Geel
-------------------------
Pssst
Zonder onheilsbode te willen spelen : er al aan gedacht waar de atoom-macht Iran preciest ligt? Moe Barack was de vriend van Mobarack Obama en die twee waren de vrienden van Israël. Enfin, misschien wel niet de beste vrienden, maar toch ook niet de vijanden.
Het risico is groot, dat de sharia volgt op de volksoproeren Ordnung muss sein zodat daaropvolgend onze landen overspoeld worden met asiel-vluchtelingen.
Wij staan er dus goed voor. Onze kindertehuizen worden nu al op droog zaad gezet, zodat ze hun deuren moeten sluiten, want de sociale kassen zijn leeg gevreten door de reeds aanwezige asielzoekers.
Abu JahJah van het AEL heeft het JaJa! al voorspeld in GVA : binnenkort komen de Arabische volbloeden ook bij ons op straat, met honderdduizenden,om recht te eisen : recht op vrijheid maar vooral op de middelen om van hartsgrondig en onbezorgd van die vrijheid te kunnen genieten
En wij? Onze Leiders, die Grote Geesten, zijn bezig met beuzelarijen en babbelbeurzen, in plaats van te handelen. Ze zijn vereerd bij de Koning op audiëntie te mogen gaan, zelfs al mogen ze daar op hun kin kloppen. Zij zien de tekenen des tijds niet integendeel : die worden steeds weer onder de mat geveegd
Om af te sluiten, een duik in de recente Geschiedenis. Mensen van mijn leeftijd hebben het allemaal beleefd, maar zonder Wikipedia zouden we, denk ik, maar een pover figuur slaan om de zaak na te vertellen. Ik ben verwonderd dat het leest lijk een sneltrein en ook dat 1952 zo nauw aansluit bij WO II ..
Suezcrisis
De Suezcrisis, of Tweede Arabisch-Israëlische Oorlog, van 1956 was een conflict over het bezit en de toegang van het Suezkanaal en ontstond door de nationalisering door Egypte van dit voorheen internationale kanaal. Het leidde tot een oorlog in de Sinaï tussen Egypte aan de ene kant en Israël, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk aan de andere kant. Er sneuvelden 1600 Egyptenaren en 215 soldaten van de andere drie landen. De gevechten duurden van 31 oktober tot en met 5 november 1956, de bezetting van Egypte en de Gazastrook werd in maart 1957 opgeheven. De Suezcrisis wordt vaak gezien als het definitieve vergaan van Frankrijk en Groot-Brittannië als grootmachten.
Situatie in het Midden-Oosten
In 1952 was koningFarouk van Egypte door een groep Arabisch-nationalisten onder leiding van kolonelGamal Abdel Nasser afgezet en deze laatste had de macht overgenomen. Ten tijde van de Suezcrisis was Nasser president van Egypte. Hij wilde aanvankelijk neutraal blijven tegenover de twee partijen van de Koude Oorlog, de westerse wereld en de Sovjet-Unie, en zijn voordeel halen uit de strijd tussen de twee kampen. De Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk zetten Nasser onder druk tijdens de bouw van een grote stuwdam in de Nijl (de Aswandam) om voor het Westen te kiezen, nadat de Sovjet-Unie wapenleveranties aan Egypte was begonnen. Nasser voerde echter een Arabisch-nationalistische en anti-imperialistische politiek en wilde vooral niets weten van de voormalige kolonisator Groot-Brittannië. Door onenigheid met Nasser stopte het Westen echter de financiering van de stuwdam. Eigenlijk zagen zowel de Verenigde Staten als Groot-Brittannië het liefst Nasser vervangen worden door een meer gematigd staatshoofd, maar alleen bij de Britten leidde dit tot de wens om dit desnoods via een oorlog voor elkaar te krijgen.
Als wraakactie op de opzegging van steun voor de stuwdam nationaliseerde Nasser in juli 1956 het Suezkanaal, dat gedeeltelijk in bezit was van een Frans-Engelse maatschappij. Ook blokkeerde hij de scheepvaart van Israël door het kanaal en blokkeerde de Golf van Akaba. Deze blokkade leidde tot de gijzeling van het Griekse schip Pannegia dat als katalysator kan worden gezien voor het uitbreken van de oorlog. De gijzeling kwam slechts zijdelings aan bod binnen de VNVeiligheidsraad. Op 13 oktober 1956 legde de Israëlische ambassadeur Abba Eban een verklaring af voor de Veiligheidsraad, waarin hij wees op het recht van vrije doorgang, zoals afgesproken tijdens de Conventie van Constantinopel van 2 maart1888 (geëffectueerd december 1888). De Verenigde Staten leken in beginsel de positie van Frankrijk en Groot-Brittannië te steunen, maar zwoeren elke vorm van geweld af en wilden een diplomatieke oplossing. Bovendien zag de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, John Foster Dulles, geen noodzaak voor de VS om zijn bondgenoten te helpen. Het bondgenootschap met de Britten en Fransen was namelijk gebaseerd op het NAVO-verdrag dat, strikt genomen, niet van toepassing was op het Midden-Oosten.[3]
De oorlog
Gezien ingrijpen van de VN uitbleef, besloot Israël om zelf een eind te maken aan de belemmering van het scheepvaartverkeer. Israël viel op 29 oktober 1956 de Sinaïwoestijn en de Gazastrook binnen. Het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Israël hadden in het geheim afgesproken dat Engeland en Frankrijk een ultimatum zouden stellen aan Egypte voor teruggave van het Suezkanaal, waarna beide landen zich terug moesten trekken tot tien mijl van het kanaal. Zoals geanticipeerd ging Egypte niet akkoord met de eis, maar Israël zou zich wel 10 mijl terugtrekken volgens de afspraak. Op dat moment werd door het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk de oorlog verklaard aan Egypte. Pogingen om een eind te maken aan de strijd mislukten doordat de Fransen en Britten binnen de Veiligheidsraad gebruikmaakten van hun veto om zo de oorlogvoering te kunnen voortzetten. Het eigenaardige was in dit geval het veto van de Verenigde Staten tegen zowel Israël als Frankrijk en Groot-Brittannië, drie belangrijke bondgenoten. Dit zorgde ervoor dat de VS samen met de Sovjet-Unie tegenover Frankrijk en Groot-Brittannië kwamen te staan op diplomatiek vlak, een unieke gebeurtenis. De leider van de Sovjet-Unie, Chroestsjov, dreigde zelfs om samen met de VS Frankrijk en Groot-Brittannië aan te vallen als zij niet terugtrokken. Zo ver wilden de Verenigde Staten echter niet gaan.
Vanaf 31 oktober werd Egypte, met name Port Said, gebombardeerd vanaf vijf vliegdekschepen en luchthavens op Cyprus en Malta. Nasser liet de veertig aanwezige schepen in het kanaal zinken, waardoor het geblokkeerd was. Op 5 november hadden de Europese aanvallers een aantal punten van het kanaal in handen, en Israël de zuidpunt van de Sinaï, Sharm el Sheikh. Militair gezien was de opzet dus geslaagd voor de aanvallers.
Einde van de oorlog
In ongeveer dezelfde periode speelde de Russische inval in Hongarije. De VS verweten de Russen zonder recht een land binnen te vallen en konden zodoende, op het wereldtoneel, dan ook anderzijds niet de Engels-Franse inval in Egypte goedkeuren. Dus dwong president Eisenhower de landen tot een staakt-het-vuren. Hierbij werd het Engelse pond sterling ook onder druk gezet, door een Amerikaanse dreiging de munt op grote schaal te verkopen. Inmiddels had Rusland de zijde van Egypte gekozen en eiste ook een staakt-het-vuren. Bovendien vonden de grotere landen in het Britse Rijk, nl. Canada en Australië, dat het Commonwealth niet gebruikt mocht worden voor puur Britse belangen. Een staakt-het-vuren werd bereikt op 5 november, waarna zowel de Britse als Franse troepen een buffer vormden tussen Egypte enerzijds en Israël, dat grote stukken van Egypte bezet hield, anderzijds. Ruim twee weken later 21 november trokken de westerse machten hun troepen terug. Er is sindsdien wel kritiek geuit op de positie van de VS tijdens de crisis: de veroordeling van Frankrijk en Groot-Brittannië was erger dan nodig, terwijl de hulp aan de Hongaarse vrijheidsstrijders erg minimaal was en vaak valse hoop opriep.[4]
De Canadese minister van Buitenlandse Zaken Lester B. Pearson kwam met het voorstel de machten te scheiden met troepen van de Verenigde Naties als buffer. Dit was de eerste keer dat de VN als vredeshandhaver optrad. Later kreeg Pearson de Nobelprijs voor de Vrede voor deze rol. De Franse en Britse 'buffertroepen' werden vervangen door de United Nations Emergency Force (UNEF). De troepen die zich rondom het kanaal bevonden werden als eerste vervangen. Hierna trok Israël zich, gedeeltelijk, terug uit de Sinaï, waarna ook daar troepen van de UNEF observatieposten inrichtten. De UNEF bevond zich overigens alleen op Egyptisch grondgebied, aangezien Israël de aanwezigheid van deze macht op zijn grondgebied afwees. De vrije doorvaart voor alle schepen leek gegarandeerd te zijn, maar met de instabiele situatie, ondanks de aanwezigheid van de UNEF, was de voedingsbodem gelegd voor een nieuw conflict.
Latere gevolgen
Het falen, en het uitlekken van de geheime opzet leidden tot een deuk in het imago van Groot-Brittannië en Frankrijk in de Arabische wereld. Hoewel de operatie militair een succes was, was het diplomatiek gezien een nederlaag voor Frankrijk en Groot-Brittannië: hun status als grootmacht werd ernstig geschaad doordat zij ogenschijnlijk niet zonder hulp van Israël konden opereren, bovendien werden zij door de gehele Verenigde Naties, inclusief de VS, veroordeeld. Naast een verandering in de relaties met de VS, leden de Brits-Franse relaties er ook onder, want midden in de gevechten waren de Britten begonnen met terugtrekken, zonder hun Franse bondgenoten te waarschuwen. Nasser werd de grote held van het seculiere panarabisme. De relatie tussen de voormalige kolonisators en de landen van het Midden-Oosten raakte ernstig bekoeld. Hierdoor werd nog eens bevestigd dat de rol van Groot-Brittannië en Frankrijk als grootmachten op het wereldtoneel was uitgespeeld en de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie de dienst uitmaakten. De Britse minister-president Anthony Eden moest aftreden. De troepen werden volledig teruggetrokken in maart 1957.
De Sovjet-Unie had, door Egypte te steunen, een bondgenoot gekregen in het Midden-Oosten. De hele regio raakte daardoor betrokken in de Koude oorlog. Dit bondgenootschap zou standhouden tot 1973, toen de Sovjet-Unie op het kritieke moment in de Jom Kipoeroorlog de Arabische bondgenoten in de steek liet. Hoewel de VS tegen zijn bondgenoten had gekozen in de Suezcrisis, groeide het aanzien van de VS in het Midden-Oosten niet. Door de Fransen en Britten werd de openlijke kritiek door de Verenigde Staten uiteraard als een vorm van verraad gezien, en dit leidde tot een beperkte terugtrekking uit de NAVO door Frankrijk en het opzetten van een eigen nucleair programma bij zowel de Fransen als de Britten. Groot-Brittannië zocht voortaan hulp bij de Verenigde Staten door een beroep te doen op de 'speciale relatie' tussen de twee landen. Frankrijk begon onder Charles de Gaulle een onafhankelijke koers te varen en zocht toenadering tot West-Duitsland.[5]
Doordat de Verenigde Staten het NAVO-verdrag in een zeer strikte zin hadden geïnterpreteerd, om zo op legalistische wijze geen militaire steun aan Frankrijk en Groot-Brittannië te hoeven verlenen, namen de andere NAVO-bondgenoten deze interpretatie over. De NAVO zou alleen nog in Europa tot militaire samenwerking leiden, terwijl de NAVO in principe tegen communistische agressie over de hele wereld had kunnen worden gebruikt. De weigering van de VS om Frankrijk en Groot-Brittannië te helpen op het moment dat zij dit nodig hadden, leidde er dan ook toe dat de VS de rest van de Koude Oorlog niet op steun van de NAVO-landen konden rekenen buiten Europa. Zo weigerden de Europese landen elke hulp aan de VS tijdens de Vietnamoorlog en herhaalden zij dezelfde truc die de VS tijdens de Suezcrisis hadden toegepast op het pond sterling: door Brits toedoen stortten in de jaren 70 de Amerikaanse dollar en het systeem van Bretton Woods in.
--------------------------------
Persoonlijke Noot : in die jaren diende ik onder de wapens in Sijsele en later in Leopoldsburg In de eerste maanden van mijn onbeperkt verlof, einde 1957 dus, werd ik opgeroepen in de imposante Rijkswachkazerne van Ieper om daar een rijkswachtuniform beloofd te worden, en een oproep-contract waardoor mijn persoon + rijwiel-met-bandenvergtoeding konden opgevorderd worden om de grens te helpen bewaken tussen Ieper en Diksmuide. Na die eerste bijeenkomst, met veel tam-tam, heb ik van heel de zaal niets meer vernomen.
De enige wapens die ik gedragen heb, zijn beperkt in aantal, namelijk tot een (1) Mauser-geweer (schot per schot, grendel), oorlogsbuit op de Duitsers in 14-18. Men kon er gemakkelijker iemand mee doodslaan dan mee doodschieten .Patronen? Eenmaal op de schietstand 5 patronen, schot per schot, mogen verschieten en niet gewild Met als gevolg een persoonlijke kleine oorlog tussen de soldaat en de officier Neen, het ABL was niet mijn smaak .
Ik hoor en lees dikwijls iemand die de brave burger wil wijsmaken dat ons Vlaanderen te klein is om zelfstandig door het leven te gaan. Dat is je reinste kolder. Een leefbare autonome staat hangt helemaal niet af van zijn oppervlakte , maar van zijn bevolking , en vooral van zijn economie , met name van het Bruto Binnenlands Product , alias het BBP .
En ik heb even mijn bronnen geraadpleegd In de wereld staat een onafhankelijk Vlaanderen op 195 staten qua bevolking ergens in het midden. Qua BBP staan we in de top tien. Maar dat lijkt me te gemakkelijk , want dan nemen we heel de derde wereld er bij. Ik ga me dus beperken tot Europa .Méér nog : ik laat de dwergstaten Luxemburg , Ijsland , Monaco , Andorra , Liechtenstein , Malta , San Marino ,Cyprus en de jongstgeborene Kosovo buiten beschouwing. Van deze staatjes heeft Kosovo met 2 miljoen de grootste bevolking en Luxemburg met 45.000 dollar BBP per hoofd het grootste BBP , wat niemand verwonderen zal omdat het Groot-Hertogdom de zwartbankier is van het Westen . En ik laat ook buiten beschouwing de landen die weliswaar een grotere bevolking hebben dan Vlaanderen , maar wel een lager BBP .En dat zijn onder meer Duitsland , Frankrijk , Engeland ...Ik stop maar , want de tegenstrevers van onze onafhankelijkheid zakken met de letter dieper de grond in.
Goed. We nemen dus de rest En vertrekkend van het feit dat Vlaanderen 6 miljoen inwoners telt en een BBP heeft van 40.000 dollar per hoofd , vind ik niet minder dan 13 onafhankelijke en door de VN erkende staten , die onder onze bevolking en BBP blijven . Het eerste cijfer is de bevolking in miljoenen , het tweede het BBP in dollars per hoofd.
Denemarken 5 30.000
Finland 5 25.000
Ierland 4 26.000
Noorwegen 4,5 38.000
Albanië 3 1.300
Bosnië-Herzegovina 4 1.200
Kroatië 4 ,5 5.000
Macedonië 2 2.000
Slovenië 2 11.000
Slowakije 5,4 4.000
Estland 1.4 4.000
Litouwen 3.7 3.000
Moldavië 4.4 300
Samen met de 9 hoger vermelde dwergstaten zijn er dus 22 onafhankelijke staten in Europa alleen al die minder bevolking en (met uitzondering van de belastingparadijzen Luxemburg en Liechtenstein ) ook een lager BBP hebben dan Vlaanderen.
Maar iedereen heeft hun onafhankelijkheid erkend en in vele gevallen toegejuicht zoals het geval geweest is toen de Baltische staten vrij kwamen van de toenmalige Sovjet Unie , de Balkanstaten van het toenmalige Yoegoslavië en Slowakije van Tsjechië.
Alleen Vlaanderen wordt dat niet gegund !! En ik weet ook waarom .Alle deze staten waren armer dan hun voormalige partners , Vlaanderen is rijker en mag dus niet weg . Want wij moeten blijven betalen voor een volk dat onze taal en onze cultuur misprijst.
Vlamingen die dààr mee akkoord gaan zijn ofwel blind of simpel van geest. En weet je nu ook waarom er zoveel "asielzoekers" uit het Oostblok komen ?
Tweede opvoering van Schild en Vriend .Zo lang de voorraad strekt.
-------------------------------------
Groots volksfeest in Gent bij wereldrecord regeringsvormen
31/01/11, 12u33
Een achttal Gentenaars slaat de handen in elkaar om op 17 februari, de dag dat het wereldrecord regeringsvormen gebroken wordt, een groots volksfeest te organiseren.
De vriendengroep kon al ruim 4.000 enthousiastelingen via Facebook, Twitter en YouTube mobiliseren en heeft sinds vandaag een goedgekeurd veiligheidsdossier op zak voor het evenement op Sint-Jacobs.
Op de facebookaffiche staan foto's van de kopstukken in de federale politiek met de oproep voor het volksfeest "Wereldrecordpoging 249 dagen zonder regering."
Los van partijpolitiek "De bedoeling is om een leuk volksfeest te organiseren, " aldus initiatiefnemer Jonas Van de Poele. "Het wordt geen grote technische bedoening. Er zullen wel optredens doorgaan, maar die zijn ondergeschikt aan de sfeer en ambiance."
De initiatiefnemers zeggen dat ze los staan van partijpolitiek. "In de ondertoon zit natuurlijk wel een ironisch statement, maar we willen er geen volledig politiek evenement van maken. Al zetten we natuurlijk in de verf dat de regeringsvorming lang duurt."
Het initiatief groeide op café. "Een aantal vrienden kwam met het idee af, maar ze wisten niet goed hoe eraan te beginnen. We kregen ondertussen de principiële steun van het schepencollege en sinds maandag is het veiligheidsdossier goedgekeurd. Aan de reacties te zien loopt het nu al storm, " aldus Van de Poele. (belga/sps IN Dm)
----------------------------------------
Psssst
De plaats Bij St Jacobs in Gent heeft een prachtig palmares. Vandaar het verbod tot het dragen van Witte Kaproenen. Ook tabbaards en burkas zijn verboden wegens ontploffingsgevaar. Alleen maskers die gelijkenis vertonen met de dirigenten van de 5 resterende Regeringen zijn toegelaten. De organisatoren zijn niet verantwoordelijk voor de veiligheid van deze vierders. .
Op de ere-tribune wordt afscheid genomen van het Geslacht Seks & Coburg-Gotha. Na een korte ceremonie (waarover geen details worden vrijgegeven) wordt de ganse sippe afgevoerd in dievenwagentjes.
Het geheel wordt uitgezonden door CNN en zal ook op Eurovisie zijn. Na middernacht wordt Klokke Roeland geluid, nadat de klepel vervangen is door de kop van Daniel Termont, zodat die levenslang zal onthouden waar de klepel hangt.
Nu het wereldrecord gebroken zal zijn, wordt er niet op de lauweren gerust. De Brusselse en de Duitstalige Deelregeringen worden ontbonden verklaard. De twee Gewestregeringen (Waalse en Vlaamse) worden heraangelegd met nieuw personeel, die trouw zweren aan hun respectieve Grondwetten.
Na zeven (7) dagen wordt het feest voor gesloten verklaard en gaat iedereen terug naar het werk.
Wikipedia is een onuitputtelijke bron van wijsheid :
LE DOIGT D'HONNEUR, dans les cultures occidentales, est un majeur tendu en signe d'hostilité, considéré généralement comme une évocation visuelle d'une pénétration sexuelle « honteuse » ou dégradante
Zonder Wikipedia zouden wij niet eens geweten hebben hoe vereerd wij ons als Vlamingen moeten voelen, met dat opgestoken middenvingertje van de zwarte sloerie van Algerijnse afkomst, die ons de les komt lezen.
Voor zover ik van hier uit de Franstalige gazetten kon napluizen, is er geen kat die haar uitvlucht dat ze zich van vinger zou vergist hebben, gelooft ! Van Uw vrienden moet ge t hebben !
Laat het voor de Vlamingen, die straks toch weer in gesprek moeten gaan met de Frantaligen, een les zijn : Frans willen spreken (en maar half kunnen !) is het bewijs noch min noch meer dat jullie die opgestoken vinger verdienen ! Noteer daarbij dat Laurette een DAME is
Kalm blijven onder het ggeweld, zoals jullie deden, is goed : des te zotter gingen de anderen te keer. Maar mochten jullie, door Vlaams te spreken jullie meesterschap nog ietske meer benadrukt hebben, dan was daar op staande voet de revolutie uitgebroken. Quod eram demonstrandum !
De rest van dit stukje zal in de taal van Marianne zijn : zo gaat er niets verloren van de sappigheid. Als toemaatje nog dat leuk intermezzo waarbij BDW gesplitst wordt : o wat kan Franstalige humor toch subtiel zijn !
Wat ik niet begrijp van onze o zo Vlaamse politici, dat er nooit wederwoord gegeven wordt op de leugen dat er vroeger ooit een tijd is geweest waarop de transfers in omgekeerde richting kwamen : van Wollanië naar Vlaanderen. Ook gisteren weer, de furieuze Onkelinx : of we dàt dan vergeten waren .
Neen ? Madam Uytendal, we zijn dat niet vergeten, want het is niet waar ! Mij is opgevallen dat die leugen onmiddellijk gevolgd werd door iets dat meer bestemd leek voor haar acherban : Cest vrai que la Flandre est devenue plus prospère, enz, en dat de aanwezige Vlamingen daarbij eerder geamuseerd zaten bij te kijken.
Ze hadden beter gerepliceerd door een hint te gevenom eens de naam JUUL HANNES, Professor Emeritus van de Gentse Universiteit te googelen. Daar staan honderden verwijzingen met tekst en uitleg, die nooit weerlegd werden. Ze zouden bij de Waal Michel Quévit, onlanhs in Trends verschenen, wel de paarpovere weerleggingen (pogingen tot..) hebben kunnen afwegen : de Walen hebben toch ook helpen betalen aan de haven van Antwerpen en aan die van Zeebrugge : Meneer Kieviet : dat is dan wel gebeurd met Vlaams geld, want het wafelijzergeld dat aan de Waalse stervende industrie werd betaald, verdween in de zakken van de Waalse profiteurs In die van Albert Frère, bijvoorbeekd .
Ik heb tevergeefs gezocht in de Vlaamse pers, naar iets daarover. Het was een enige gelegenheid om lezers aan te trekken op basis van de actualiteit
Maar ja, we weten allemaal dat de media zoveel mogelijk in het nadeel van hun eigen volk werken. Ook dat is Belgisch ..
--------------------------------
Le doigt dhonneur freudien dOnkelinx
Débats très tendus hier sur les chaînes francophones
BRUXELLESAmbiance des grands jours, hier midi, tant sur le plateau de Mise au point que sur celui de Controverse . De part et dautre, on était en effet parvenus à obtenir la présence de membres représentatifs des partis flamands : Stefaan De Clerck (CD&V), Dany Pieters (N-VA) et Guy Vanhengel (Open VLD), dune part, et les mêmes, dautre part, sauf que De Clerck était remplacé par Etienne Schouppe sur TVi.
Passons vite sur le doigt dhonneur involontaire, soyons- en sûr, de Laurette Onkelinx, à lémission de Pascal Vrebos.
Ce qui aura le plus marqué, cest lincompréhension entre les politiques du Nord et du Sud. Ce fait pourrait avoir un effet salutaire : outre quil aura permis aux téléspectateurs de prendre connaissance des positions flamandes, qui sait si ces passes darmes musclées nauront pas un impact sur les interminables négociations ? Sur les deux chaînes, cest surtout le CD&V qui fut critiqué. Ainsi, la vice-Première socialiste a-t-elle lancé à son collègue De Clerck : Parlez pour le CD&V plutôt que de vous cacher derrière les autres.
Le Flamand a rappelé à son interlocutrice que, si les positions des chrétiens-démocrates étaient identiques à celles de la N-VA, sur le plan communautaire, elles sen distanciaient fondamentalement en matière de séparatisme.
À la question, que diriez-vous si certains suggéraient de se passer du PS, comme on propose de le faire à propos de la N-VA, Onkelinx sortit de ses gonds, nappréciant guère ce rapprochement. Elle fut gentiment remise à sa place par lex-médiateur royal, Pieters : Cest assez étrange que quand la N-VA a des points de vue, ce nest pas constructif et quand le PS en a, cest une proposition constructive.
Après ces échanges, le passage de Charles Michel à Lindiscret vint un peu calmer les choses, tant lhomme apparut serein. On retiendra surtout son refus de critiquer les autres partis. Sa petite phrase, Il faudra vous habituer , apparut comme une pierre lancée dans le jardin du toujours président Didier Reynders.
À Controverse , le débat fut tout aussi musclé et plusieurs intervenants ont prononcé le mot référendum jusquici tabou.
Invité au Zevende dag, Bart De Wever se déclara prêt à prendre linitiative. Et dindiquer quil sentretiendrait avec plusieurs autres responsables politiques, dont Elio Di Rupo, avant dêtre reçu par le Roi.
Enfin, opposé à de nouvelles élections, De Wever jugea que le gouvernement actuel pouvait prendre toutes les mesures nécessaires, la N-VA étant prête à soutenir léquipe Leterme au Parlement.
Connaissant même le rôle de Bart De Wever dans cette crise politique, Dany Boon (Paris : Le réalisateur de Rien à déclarer, y va de son petit commentaire. Il faut faire une scission des hémisphères droit et gauche de Bart De Wever. Ça sera assez douloureux mais ça ira assez vite ! Comme ça, quand il aura une idée à la con avec lhémisphère droit, il ne pourra pas lexprimer avec le gauche .
Bron LLB
----------------------------------
Pssssst
Die opgestoken middenvinger de naam geven van Ere-vinger gaat ons petje te boven. Het is wel een goede vinding. Verdient navolging.
Wij Vlamingen moeten ons leren aanpassen. Een ferme schop in de onderrug betitelen we voortaan alse een E.S. : een ezelsstamp. Kan altijd door onze woordvoerders achteraf uitglegd worden als dat wij eigenlijk een E.S. , een Ere Stamp hadden bedoeld.
Daarbij blijven wij de etikette respecteren. Als afweer hadden wij ook kunnen spreken over un bonjour Flamand, wat steevast de vertaling zou zijn van onze Goedendag U weet wel Dat ding dat wij in 1302 ook al eens hebben boven gehaald ...
JOURNAAL van Marc Grammens bereikt mij hier in Midden Italia altijd met een stuk vertraging, en wat meer is, het kost mij alle moeite van de wereld om die verdomd kleine lettertjes te kunnen lezen. Mijn gezichtsvermogen gaat inderdaad angstwekkend achteruit. Maar niet getreurd : 1° het kon altijd nog erger, en 2° de lees-apparatuur van KOBA/Leopoldsburg zal me binnenkort het volle leesgenot wel terug geven. Het is wel een hele snee in mijn portemonnee .maar de cultuur komt weer in mijn bereik. De tekst onder de lamp brengen en op het scherm kunnen letters zo groot als een kerk worden getoverd. Met, indien gewenst, een aangename vrouwenstem die automatisch voorleest. Voor het eerst in lange tijd zal ik weer een boek kunnen lezen!
Eigenlijk kon heel die Moortgat affaire mij al lang niet meer schelen : sedert t Palliterke verboden werd het woord Duvel nog te verwerken in hun teksten, wist ik genoeg. Trouwens, de Leffe Bruin vond ik veel beter, al is het ook een Belgisch Biertje. Dat is het verschil met Moortgat : InBev is tenminste geen kazakdraaier!
Het zou anders wel eens kunnen zo uitdraaien, dat Moortgat in een nabije toekomst verplicht zal zijn naar zijn Vlaamse roots terug te grijpen, omdat Begië dan Ex Belgë zal moeten geschreven worden. En wie wedt er nu op een verliezend paard!?
Zo ziet men maar : als Niets komt tot Iets, dan kent iets zichzelve niet. Met de huidige Moortgats is het lijk met de Leysens : de huik naar de wind hangen, ter wille van het smeer likt de kat de kandeleer
------------------------------
Michel Moortgat, gedelegeerd bestuurder van de Brouwerij Duvel Moortgat en eigenaar van nog een aantal andere bieren (De Koninck, Liefmans, Chouf je, Maredsous), werd aangeduid tot Manager van het jaar 2010. Dat zal wel verdiend zijn, en daar hadden we het kunnen bij laten, als hij in Trends (13.1.11), dat de prijs toekent, niet had gezegd: "Ik voel mij Belg. Wij verkopen Belgisch bier, geen Vlaams of Waals, ook al hebben we beide in portefeuille. We verkopen Belgisch bier".
Tja. Het is bekend dat de huidige generatie van de familie Moortgat beschaamd is over haar afkomst en die zoveel mogelijk wil verbergen en vergeten, maar kan het niet wat minder cru? Hoeft men daarom naar de andere kant over te lopen?
Albert Moortgat (1890-1983) heeft de brouwerij gemaakt en haar opgetild van dorpsniveau naar nationaal niveau, maar speelde ook een rol in de Vlaamse Beweging van Klein-Brabant en werd burgemeester van Breendonk, van 1922 tot 1945. (Volledigheidshalve vertel ik erbij dat hij verre familie was van mij, maar verder doet dit niets terzake.) Hij was dus oorlogsburgemeester met VNVetiket, en ten gevolge daarvan een slachtoffer van de repressie. (Vorig jaar bracht Wetenschappelijke Tijdingen een studie over hem, die mij onvolledig toescheen, althans wat de naoorlogse toestanden betreft.) Zodra hij de gevangenis had verlaten, werd Albert Moortgat een steunpilaar van vele Vlaamse verenigingen en aktiviteiten, al speelde hij zelf geen politieke rol meer. Wie kwam er al niet bij hem op bezoek om wat te schooien voor dit of voor dat?
Dat is allemaal niet biezonder, maar wel het feit dat zijn opvolgers, en met name de huidige bewindvoerende generatie onder leiding van de nieuwe manager van het jaar, op zeer brutale wijze afstand hebben willen nemen van de man die hun zaak heeft groot gemaakt en zijn opvattingen. Ze zijn dus geworden tot de grootste belgicisten van Klein-Brabant, en steunen nu initiatieven die beantwoorden aan hun nieuwe denkrichting.
Dat is hun goed recht. Ik heb alleen vragen bij de kwaliteit van de huidige bewindvoerders, wegens de brutale manier waarop zij hun nieuwe koers hebben opgedrongen aan de vroegere vrienden van de familie. Neem bijvoorbeeld 't Pallieterke. Jarenlang heeft dat blad niet alleen reklame voor Duvel opgenomen, maar er ook publiciteit voor gemaakt. Als het kon en er werd iets gezegd over bier, dan viel in het blad automatisch de naam Duvel, alsof er geen ander bestond. En toen ineens was het uit. Wijlen Jan Nuyts, uitgever van 't Pallieterke, vertelde mij destijds hoe de reklame-inlassingen plotseling, met een ruw soort wegwerpgebaar, werden beëindigd.
Dat had heel wat vriendelijker gekund. Het was de typische houding van mensen die hun achtergrond en afkomst radikaal willen verloochenen. En dat was zelfs zakelijk niet verantwoord. In de jaren vijftig-zestig-zeventig van vorige eeuw werd op bijna alle "Vlaamse" bijeenkomsten Duvel geschonken, uit principe, want "Moortgat, dat is er ene van ons", namelijk repressieslachtoffer. Ouderen herinneren zich de solidariteit die in het repressiemilieu heerste. Ik was geen liefhebber van Duvel noch van enig ander bier dat zwaarder is en meer alcohol bevat dan gewone pils, maar tot in de Ardennen maakte ik het mee dat Vlaamse vrienden mij bijna verplichtten om Duvel te drinken, "Vlaams bier". En dan nu te lezen dat Moortgat geen Vlaams bier verkoopt, alleen Belgisch. Foei. De manager van het jaar 2010 mist elementaire Vlaamse beschaving.
Wanneer men het verzet van de massas in de islamitische wereld bekijkt, dat uitging van Tunesië en nu ook Egypte en Jemen heeft bereikt, is het moeilijk om je niet aan de gebeurtenissen in 1989 in Europa te herinneren. Het wordt pas echt moeilijk om geen sympathie met de opstandelingen te voelen, temeer wanneer men een blik werpt op de regimes waartegen de opstand zich richt.
Toch geef ik toe, dat ik deze gebeurtenissen niet zonder onbehagen bekijk en ook al voel ik mijzelf niet competent om de actuele situatie van de binnenlandse politiek van Egypte of zelfs die van Tunesië of van Jemen competent te analyseren ik zou toch graag een paar sceptische opmerkingen willen maken:
Iedere revolutie heeft iets van een Januskop: de grote, klassieke volksrevoluties van de laatste 200 jaar gingen altijd van de middenklassen uit, die een gematigde hervormingsagenda volgden en er min of meer edele ideeën op na hielden. Deze krachten, die de revolutie begonnen, waren bijna echter nooit diegenen die haar ook beëindigden en van haar overwinning profiteerden.
Voor zover de revolutie niet halverwege bleef steken en uitmondde in het herstel van het ancien régime, zoals in 1848 in Duitsland; voor zover de macht dus effectief ontnomen werd aan de oude machten, viel de macht altijd aan diegenen toe, waarvan het parool de massas in beweging brachten, die vaak heel anders dachten dan de initiatiefnemers uit de middenklassen:
In Frankrijk begon de revolutie met het doel de macht van de koning door een grondwet aan banden te leggen. Ze mondde uit in de terreurheerschappij van de Jakobijnen, omdat de Jakobijnen met de strijdkreet »Égalité!« het gepeupel van Parijs aan hun kant kregen.
In Rusland werd alles wat liberaal en gematigd links was door de Bolsjewieken opzij geschoven, die de arbeiders en de boeren alles beloofden wat ze wilden hebben.
In de DDR wilde de oppositiebeweging meer vrijheid, de massas wilden de D-Mark. Ik bekritiseer dat niet, ik wijs er slechts op, dat de macht, als de zaken eenmaal in beweging zijn gekomen, uiteindelijk bij diegenen terechtkomt die de diepste wensen van de massas uitspreken. In de DDR was het de wens naar deelname aan de westerse welvaart. Helmut Kohl kreeg de macht, omdat hij dit begreep.
De islamitische revolutie in Iran als tot nu toe enige volksrevolutie in de islamitische wereld begon als breed bondgenootschap van sjah-tegenstanders van allerlei politieke schakeringen en eindigde met de heerschappij van de sjiietische islamisten, die hun voormalige bondgenoten afslachtten; de eis naar de islamitische staat was gewoon populairder dan de westers gevormde ontwerpen van liberale of marxistische groeperingen, die er allemaal uitzagen als varianten van een westerse vreemde heerschappij en in dit opzicht meer gemeen hadden met de sjah dan met de volksmassas, echter zonder dit te weten.
Het is niet alleen mogelijk, maar waarschijnlijk, dat in Egypte (Tunesië en Jemen laat ik even buiten beschouwing) de Moslimbroeders als de populairste, best georganiseerde en meest gerespecteerde organisatie van de Egyptische oppositie de lachende erfgenamen van het Mubarak-regime zullen worden, die daarmee de vruchten van decennia lang moeizaam werk zouden oogsten. Hetzelfde is in Tunesië of Jemen (of in andere Arabische landen) in ieder geval voorstelbaar.
Dat hoeft niet zo te zijn het is altijd nog mogelijk, dat het regime aan de macht blijft. (Ik zeg dat gezien de ervaring met de al tien jaar lang voorspelde ineenstorting van het Iraanse regime). Laten we echter aannemen, dat het regime zou vallen: welke leuze zou pakkend genoeg zijn om de massas ervan af te houden de Moslimbroeders of vergelijkbare machthebbers te steunen?
Ik zie er slechts een, namelijk eentje, die gelijk zou zijn aan de slagzinnen van de Franse en Russische revolutie of aan de D-Mark belofte van de Oost-Duitse revolutie, en die erop uit zou draaien het volk de toegang tot de westerse welvaart in het vooruitzicht te stellen.
Een Arabische revolutionair, die zijn land de heerschappij van islamisten wilde besparen, zou er helemaal niet onderuit komen zijn volk als beloning voor een min of meer liberaal-democratische weg een gemakkelijker toegang tot Europa in het vooruitzicht te stellen. En dat is niet zomaar een hersenspinsel:
»De Tunesische oppositiepoliticus Moncef Marzouki verwacht na de Tunesische revolutie een democratische lente in het Nabije Oosten, waarin de autoritaire regeringen worden afgelost. En dat logenstraft al diegenen in Europa, die altijd hebben beweerd dat democratie niets voor Arabieren zou zijn, zei de onlangs na tien jaar Franse ballingschap naar Tunesië teruggekeerde mensenrechtenactivist en politicus op vrijdag in een interview met de Deutschlandfunk.
Onze plaats is het euromediterrane gebied. Voor het Westen is het eenvoudiger om samen te werken met democratieën.«
In duidelijke taal: »Als we democratie spelen, zijn we deel van de euromediterrane ruimte«, en dat deze ruimte grenzeloos is, zal men ons Europeanen nog wel bijbrengen. Zon concept voegt zich naadloos in het door de EU gevolgde euromediterrane programma en zal bij de EU-elites zonder twijfel bijval vinden.
In dit verband is het kenmerkend, dat met Mohammed el-Baradei uitgerekend een uitgewezen lid van de globale elites op het punt staat de leiding van de Egyptische oppositie over te nemen. Zelfs wanneer men hem niet in de schoenen schuift iemands »agent« te zijn, is de gebeurtenis symbolisch.
Men kan zich nu al de frasen voorstellen waarmee de EU-elites ons lekker zullen maken, dat de grenzen voor massamigratie nog verder zullen worden geopend; nu zou het belangrijk zijn »de jonge democratieën in het Nabije Oosten te steunen« en »de mensen een perspectief te bieden«, opdat ze »niet in de armen van radicalen worden gedreven« enz.
Dit perspectief zal zijn, dat de economische problemen van deze landen op onze kosten opgelost worden door hun bevolkingsoverschot op te nemen. Als men serieus kijkt naar een eventueel lidmaatschap van Turkije in de EU, dan is het moeilijk uit te leggen waarom Tunesië of Egypte voor de deur moeten blijven staan.
En daarbij is het zelfs niet uitgesloten, dat islamistische groeperingen dit spel zullen meespelen, zoals hun Turkse geestverwanten dit al jaren doen. Ze slaan twee vliegen in één klap, doordat ze enerzijds hun binnenlandse politieke positie consolideren en de geforceerde re-islamisering van hun landen bespoedigen (wat onder een liberaal regime veel gemakkelijker is dan onder een dictatuur) en anderzijds de islamisering van Europa bespoedigen. En wel trouw aan Erdoğans motto, dat de democratie een tram zou zijn die iemand bij zijn doel zou brengen en als men daar aangekomen zou zijn, zou men uitstappen.
Het is de vraag welke van de twee gezichten van de revolutie een onsympathiekere moet zijn. Het is zelfs de vraag of er überhaupt twee gezichten zijn of niet veelmeer tweemaal hetzelfde gezicht, eenmaal met en eenmaal zonder baard.
Moe Barack (Mubarak) kan de pot op! -------JaJa ----- maar hij moet wel het Suez-kanaal ongeschonden achterlaten! Want zonder Suez, zijn we de klos . En als Egypte in de verkeerde handen terecht komt, zoals Iran indertijd na de Sjah-van-Perzië, dan breekt er voor buurland Israël maar een droevige tijd aan. En met Israël is het lijk met ons eigen gezicht : als onze neus geschonden wordt, lijdt heel ons gezicht daar onder .
Pas heb ik gedaan met schrijven dat Cruella in haar kot blijft (taktisch?) of daar verdampt de inkt van mijn artikel in de zwaveldampen uit de bek van de draak.
Het gesprek zelf op RTL heb ik gemist, daar de lectuur van een ingewikkelde Engelstalige tekst op Isklander al mijn aandacht weerhield. Daar werd gesteld, niet dat Beglum was falling into peaces, dat was al een feit, en Albert II was the last King of Belgium, maar Brussels splitsen dat zou niet zo eenvoudig zijn als in 68 de Universiteit van Leuven splitsen. Even nummers op de rug van de bibliotheek-boeken blijven in Leuven, de oneven gingen naar Luvain-La-Neuven : belachelijk toch wat er bij NIET vermeld was, dat dat Louvain-la-Neuven een volledig nieuwe stad was, op Waals grondgebied, betaald in hoofdzaak door de Vlamingen ..Er werd vooral gewezen op die foute Vlaamse nationalisten die een slecht voorbeeld zouden zijn voor alle andere Europese volkeren die een eigen Staat willen. Kortom : blijven zoals het is, in Rustige Vastheid dus, zou wel het beste zijn.
Wat zou daar nu staan, inThe Economist, de volgende keer moesten zij willen schrijven over wat Onkelinx en Mangain vandaag ten beste gaven op de TV?
Stel U één ogenblik voor, dat BDW zich ook zou vergissen, sprekende over de transfers of de financiering van Brussel, of, ergo, over het Koningshuis, en de middenvinger opsteken .
Hebben de Niveanen en de Tjeven nu nog niet genoeg beledigingen geslikt? Wat zal het volgend verwijt zijn : Inciviek?
Misschien dat het tijd wordt om de leeuwenkooien in de Antwerpse zoo weer vrij te maken om Vlamingen in op te sluiten, in afwachting van hun proces voor de Krijgsraad .
Vandaag de opgestoken middenvinger, morgen de karwats, en overmorgen de vigneron? Wat wordt het, Cruella, om Uw naam eer aan te doen .
---------------------------------------
Debatteren met de middenvinger
zondag 30 januari 2011, 16u25 in dS
Zowel in het RTBF-programma Mise au point als in het RTL-TVI-programma Controverse zaten zondag vertegenwoordigers van zowat alle partijen rond dezelfde tafel. En dat leverde het nodige vuurwerk op. Er kwam zelfs een middenvinger aan te pas.
Senaatsvoorzitter Danny Pieters (N-VA) herhaalde in Mise au point wat zijn voorzitter Bart De Wever eerder in De Zevende Dag zei: dat de N-VA nog zal samenzitten met de PS, maar niet voor de camera's zal vertellen welke voorstellen de partij nog wil doen.
Onkelinx stelde daar een veel emotioneler betoog tegenover. Ze begon met te stellen dat de PS absoluut een staatshervorming wil, dat België niet in zijn huidige vorm voort kan. Dat de onderhandelingen mislukt zijn, ligt 'aan het eeuwige neen van de N-VA', aldus Onkelinx.
Maar ook Stefaan De Clerck (CD&V) moest het ontgelden. 'Praat in naam van CD&V in plaats van jullie te verbergen achter anderen. De CD&V is een schaduw geworden van de partij die ze ooit geweest is', sneerde Onkelinx naar haar collega in de federale regering. De CD&V'er antwoordde dat zijn partij op communautair vlak dezelfde standpunten heeft als N-VA. De Franstaligen moeten de uitslag van de verkiezingen in Vlaanderen respecteren, stelde hij.
In Controverse op RTL-TVI werd er vurig voort gedebatteerd. Op een gegeven moment wees Onkelinkx zelfs met haar middenvinger naar Etienne Schouppe (CD&V), terwijl ze over Brussel sprak. 'We willen dat Brussel gerespecteerd wordt, Brussel moet een volwaardige regio zijn. De Brusselaars moeten gerespecteerd worden.'
Het gebaar met de middenvinger ging niet onopgemerkt voorbij. RTL-TVI deed navraag bij de woordvoerdster van Onkelinx, die stelde dat de minister 'zich van vinger heeft vergist. Ze heeft op geen enkele manier haar gesprekspartner willen beledigen.'
Mij om het even : voor mij blijft ze Cruella heten!
---------------------------------
We horen de laatste tijd de Rode Passionaria niet meer, tenzij in sourdine. Ze werkt, samen met tweede echtgenoot (haar eerste is een drugkoerier van en naar Marokko), aan een oplossing die bij BDW niet eens opkomt : wij moeten scheiden, het water is veel te diep.
Hoe het mens ook heet, Cruella, Uytendaele of Onkelinx, met de dag doet ze meer en meer aan Kristien HemmeRECHTS denken, de Zwarte Weduwe .Een naamsverandering : dat kost toch maximum 1.200 : mag toch geen beletsel vormen om voortaan OnkeRECHTS te kunnen schrijven?! Haar husband geeft de Vlamingen noch min noch meer gelijk! Straffer nog : qua terminologie zit die zeer dicht bij het Vlaams Belang! De PS die het droomscenario van de Flaminganten op tafel brengt. De wonderen zijn de wereld niet uit. Maar lees eerst verder, hoe ver-Waalste Vlamingen in Wallonië van de hoge toren blazen : ze worden verraden door hun namen : Uytendaele : een mooie Fransklinkende naam, toch!Uit het dal, Uit de diepte, wat in t Frans Du Trou zou zijn .
Die dames (HemmeRECHTS en OnkeLINX) moeten zich gevoelen als een losgeslagen half loshangende balie op een verlaten hofstede, ergens op de blakke boerenbuiten..Iets in de zin van Scheef is de poorte, van oudheid geweken zaalrugde t dak van de schure, uit de Rijke Vlaamse Letterkunde.
Het hieronder bij Bruno Valkeniers overgenomen stukje van zijn blog op
lijk ondergetekende, in dankbare ootmoedigheid. Die is dermate hoopgevend voor Vlaanderens toekomst (maar begot wie gaat die Fluwelen Scheiding onderhandelen?), dat ik mij permitteer even terug te komen als ludiek intermezzo op het woord balie van hierboven, dat waarschijnlijk een beetje onwennig klinkt voor vele landgenoten uit het Diepe Binnenland. Eine kleine Spielerei dus.
Uitleg. Balie : hoevepoort, afsluiting. Op deze blog zijn al dikwijls de West Vlaamse roots beschreven. Het zou wel eens kunnen, dat het in vele geesten is blijven hangen, dat ons dialect als cultuurtaal perfect naast of zelfs boven het Latijn staat. Wie dat niet gelooft maak ik iets anders wijs.
Zie : in coda veninum (6 lettergrepen), en tis tied datut es : (5 lettergrepen). Ik zou voor de grap de vraag willen voorleggen aan een steenkapper die in de Romeinse tijd zoiets in graniet zou moeten beitelen! Sommige zaken zijn zelfs onvertaalbaar in hun schilderachtigheid. Voorbeeld; Oedewufs kerkgang voor het gaat niet vooruit maar dan in t Latijn. Gekapmantelde oude vrouwtjes die, kerkboek onder de arm, al schuivelend binnen het kerkportaal : een sfeerbeeld gegrepen uit De Heren van Zichem .
Wat zou L & H daarvan gemaakt hebben : Oedewufs kerkgang : dat zou iets geworden zijn van Latappe piere latapang, onvertaalbaar Iepers voor ge moogt me niet bestelen. Een ap (Hap) is inderdaad een hakbijl
Nu kreeg ik in laatste t Pallieterke toch wel een lezersbrief onder ogen zeker, van iemand die altijd over dezelfde steen valt als ik : we worden ten onrechte uitgelachen voort de uitspraak van onze G en onze H,daar waar in doorsnee alleen gezondigd wordt tegen de H. We zeggen inderdaad nooit ofte nimmer Hod, als we God bedoelen, maar durven wel al eens spreken over de Gulp van God.Daarop zegt onze vriend : en de Antwerpenaren dan! : als wij VIS eten, eten zij VIES. Normaal draai ik die lol altijd om : wij eten proper, en die van Antwerpen eten VIES. Ons dochterke kan daar niet mee lachen! Ze zijn ook gedrogeerd van in de wieg, want onze babys slapen in een WITTE wieg, en de hunne in een WIET-e wieg. Om nog maar te zwijgen van hun eigen wassen, of hun eigen scheren : ze zouden eens moeten proberen MIJ te wassen of te scheren!
Enfin, ik zeg die dingen maar, ten eerste om nogmaals te wijzen op de gedegen overeenkomst tussen het West Vlaams en het Latijn, in casu het moderne Latijn, het Italiaans dus, waar de letter H (akka genaamd) bijna niet bestaat tenzij in leenwoorden uit een vreemde taal : Hippie, of uit het Duits : Hitleriano : een Hitler-aanhanger.Een Hospitaal is een ospedale, en Hercules is Ercolo .enz.
In het West Vlaams hebben we emel voor hemel, ospitaal voor hospitaal, oend voor hond, eird voor haard, enz . waaruit overduidelijk blijkt dat de Romeinen bij ons in Bachten de Kupoe in de leer zijn geweest. Cfr Asterix en Obelix, die op oneerlijke basis in Gallië getekend werden, daar waar ze thuishoren in het estuarium van de Ieser (IJzer), waar ze achter de spoorberm tussen Ieper en Nieuwpoort weerstand bleven bieden aan Lange Juul. Bewijs: dat deed het ABL ook in de Grote Oorlog : de Fritzen bleven steken inde modder van de IJzer! Die van Preussen voor de IJzer, die van Saxen-Cobug-Gotha er achter! JaJa, van Uw familie moet get hebben!
Voor mijn vele vrienden uit het Antwerpse, de Antwerpse Kempen, de Limburgse Kempen en andere nog Afgelegener Gebieden : niet helemaal juist, maar t trekt er op :
Meisjes plagen
Is liefde vragen
--------------------------
Dus over De Stomme van Portici, Laatste Bedrijf, Eerste act. De koppige Leider der Francofonen begint nadenken. Houding : De Denker (Rodin) vogeltjes fladderen rondom zijn hoofd. Hij weent. In stilte.
Terzijde : Koor : tandenknarsend en glarie-ogend voor wat betreft de rol van Uytendaele & Cie. Monkelend van ingehouden pret door Valkeniers, recht staande, gekleed als Robin Hood .Tussen de rekwisieten bemerken we een onopvallende leeuw (karton), die af en toe een angstaanjagend gebrul laat horen. (Opname) Op de voorgrond versnipperde driekleuren. Ouverture 1812 weerklinkt me flarden van de Vlaamse Nationale Hymne. We horen duidelijk de woorden de tijd verslindt de steden, geen tronen blijven staan .Het licht gaat aan. Tromgeroffel.
Het stuk begint.
De kloof is er. Ze is diep en de existentiële vragen zijn onontkoombaar. De discussie is niet meer hoe je de staat hervormt, maar of dat nog wel zin heeft. Het Belgische federalisme heeft zijn oorsprong in een systeem van interpersoonlijke solidariteit, dat wordt belichaamd door de sociale zekerheid. Dat model wordt betwist, niet alleen door de Vlaams-nationalisten, maar ook door andere formaties in het noorden van het land. Ze vinden dat het vervangen moet worden door een systeem gebouwd op een confederale logica."
Zoals uit het citaat hierboven blijkt, sluit Marc Uyttendaele - vandaag op de opiniebladzijden van De Morgen - het einde van België niet langer uit. Ook over confederalisme zegt de advocaat van de staat zinnige dingen: "Ze vergeten ongetwijfeld dat volgens de theorie van het federalisme de confederale staat niet bestaat. Een confederatie van staten veronderstelt een verscheidenheid van onafhankelijke staten." Dat is zonder meer juist. Confederalisme is een containerbegrip, daarom pleit het Vlaams Belang ondubbelzinnig voor onafhankelijkheid.
Het opiniestuk van de grondwetspecialist is geen loze kreet, want gisteren zei Uyttendaele het zo op RTBF: "Het Belgische model is aan het sterven. We moeten de verhoudingen tussen het Noorden en het Zuiden totaal omgooien en misschien overgaan tot de volledige scheiding." Nooit gedacht dat ik op deze blog ooit - en dan nog tot tweemaal toe - de echtgenoot van Laurette Onkelinx zou citeren.
-------------------------
Psssst
Den Bruno zegt het niet met zoveel woorden : wat Mter Uytendaele zegt is niet pre-revolutionair, het IS de revolutie!
Hieronder volgt de weergave door een in trance verkerende tegenstander van het Vlaams Belang, Nederlandse Uitgave.
Enig verband met de pyromaan van de Noorderkempen is uitgesloten : deze zit vast, en de schrijver(s) van dit artikel lopen los. We kunnen ze dus nog bewonderen terwijl hun geesten in volle vrijheid ronddwalen in de media allerhande.
Er bestaat geen zekerheid of de genaamde Peter en Hasnae ook aanwezig zouden geweest zijn in de KVS, om dar Niet in Onze Naam hun boodschap te verspreiden. Zij misschien niet, maar wel hun boodschap.
Ik kan mij van de indruk niet ontdoen, dat de letterzetters van dit proza een averse hebben tegen Geert Wilders en tegen Filip De Winter. In ieder geval, waar schrijvers van dergelijk lief proza in het openbaar verschijnen met rugzak of bommengordel : onmiddellijk plat op de grond gaan liggen en zich de Akte van Berouw proberen te herinneren.
De H. Rita voor Hopeloze Zaken aanroepen is alsdan over tijd. De Hemel komt slechts tussen mits men eerst zichzelf heeft geholpen. Spreekwoorden liegen nooit. Helpt Uzelf zo helt U God. En om Die van Hierboven een beetje te ontlasten in die dingen : stem voor het Vlaams Belang.
Ik voor mijn part denk van in geval van hoge nood, mij te wenden tot de H. Antonius-Abt, die met zijn Zwijntje. Met een afbeelding van die op elke hoek van mijn huis, durft gegarandeerd geen enkele halal-eter ons te benaderen. Wij moeten dus het varken in ere herstellen. Als waakhond! Eenmaal slachtrijp kan Knorretje een half dorp van de hongersnood redden.
Bart De Wever (N-VA) wil verkiezingen vermijden maar is pessimistisch
zaterdag 29 januari 2011 IN De Schandaard
N-VA-voorzitter Bart De Wever ziet absoluut geen heil in een regering met negen partijen. 'Dat is de beste manier om op geen enkel vlak iets te doen. In crisismomenten zoals deze krijg je of stagnatie of een versnelling.'
Een stukje theater noemde de N-VA de oproep van PS-voorzitter Elio Di Rupo om een regering van nationale eenheid te vormen. Het is de beste manier om tot stilstand te komen, meent kopman Bart De Wever, terwijl er net nu nood is aan grondige structurele hervormingen.
Hij zegt verstomd te staan over hoe de Franstaligen zich blijven fixeren op het federale niveau en daarbij duidelijk maken dat ze geen boodschap hebben aan wat de Vlaamse kiezer wil.
In welke formule ziet u nog heil?
'Dat is een heel moeilijke vraag op dit moment. We zijn afhankelijk van anderen en van het initiatief dat de koning neemt op basis van zijn consultaties. Dat zijn dingen waar we niets over weten. We leven in een periode waar alles mogelijk is en waar het belangrijk is zeer voorzichtig te zijn. Ik zou nu zeker niet op recepties of op persconferenties van alles in de ether sturen zonder dat eerst af te toetsen met de verschillende partners en zeker te zijn dat het lukt.
Zijn verkiezingen nog te vermijden?
'Dat geloof ik wel. Verkiezingen zullen niets oplossen en houden risico's in: je krijgt een periode van 40 dagen waarbij er geen kapitein is op het schip. We moeten niet hysterisch doen over financiële speculatie tegen ons land, maar we moeten ook niet doen alsof er geen socio-economische problemen zouden kunnen opduiken in die periode.'
'In de tweede plaats is de kans groot dat je wakker wordt met ongeveer dezelfde constellatie en dan had je je natuurlijk beter de moeite kunnen besparen. Ik hoop dat de verkiezingen kunnen worden vermeden. Dat vergt politieke bereidheid van iedereen.'
Gelooft u nog in een regering met N-VA en een grondige staatshervorming?
'Op dit moment is het koffiedik kijken. Als je zoals nu met een diepe systeemcrisis zit, heb je twee mogelijkheden. Ofwel leidt het tot stagnatie ofwel ga je naar een versnelling waarbij dingen mogelijk worden die voorheen niet mogelijk bleken. Niemand weet het vandaag. Het is geen toeval dat de koning zijn consultatieronde tot volgende dinsdag houdt.'
'Een regering met negen partijen is bijvoorbeeld de beste manier om niets te doen.'
Wat blijft over van de nota Vande Lanotte?
'Ik denk dat al het werk dat de afgelopen zeven maanden is gebeurd zijn historische verdienste zal hebben. Teksten waar hard is aan gewerkt, blijven opduiken in één of andere vorm. Welke vorm weet je niet want papier is gewillig.' 'Het werk van Vande Lanotte heeft dingen opgeleverd zoals een akkoord over het mechanisme achter de fiscale autonomie voor de gewesten. Dat is nog geen akkoord over de financieringswet zelf. Het zou me echter zeer verbazen als men dat mechanisme in de toekomst niet opnieuw zou boven halen. Zoals Vande Lanotte zelf al zei: un exercice intellectuel n'est jamais perdu.'
Sommigen suggereren dat als je tot iets coherents wil komen je in het noorden een centrum-rechtse constellatie nodig hebt (CD&V, N-VA en Open VLD) en in het zuiden centrum-links (CDH, PS, Ecolo)?
'Theoretisch is dat iets dat me zou bevallen. Het zou de logische reflectie zijn van het verkiezingsresultaat in het noorden en het zuiden. Het probleem is dat dit model alleen kan werken als je deelstaten hebt met een grote autonomie. Dergelijke coalitie lost het 'probleem België' nog niet op want dat werkt op basis van één federaal beleid.'
'Wat me stoort, is hoe de Franstaligen aangeven hoezeer ze ons (de N-VA) beu zijn en hoezeer ze de Vlaamse kiezer beu zijn. Maar als ze aan ons willen ontsnappen, moeten ze kiezen voor autonomie. Dan kunnen ze het beleid voeren dat ze willen.'
'Ze blijven zeggen dat de Vlaamse kiezer zich heeft vergist en dat het beleid dat we wensen hen niet aanstaat. Geef elkeen dan de bevoegdheid om het beleid te voeren dat hij wenst. Het slaat me met verstomming hoe gefixeerd ze blijven op het federale niveau en hoe verlamd ze in hun denken zijn.'
'Vroeg of laat moet dit land naar een enorme systeemhervorming. Als het nu niet gebeurt, zal het later zijn, het is onoverkomelijk. In een boek over het Oostenrijks-Hongaarse rijk had men het over 'fortwursteln' (aanmodderen). Men kan in België inderdaad nog een tijd fortwursteln tot het vervolgens tot een enorme hervorming komt.'
Dan toch nieuwe verkiezingen?
'Het is veel te vroeg om het daarover te hebben. Niemand wil ze. We tasten vandaag in het pikdonker. Als geen enkel scenario vroeg of laat blijkt te kunnen, dan krijgen we een fatale kortsluiting. Het is te vroeg om daaraan te denken. Ik wil liever geen nieuwe verkiezingen.'
Wouter Beke (CD&V) zei vanochtend nog eens dat het van N-VA en PS zal moeten komen. Gelooft u nog dat die as kan hersteld worden?
'Als het gebeurt, zal het zeker niet via de kranten zijn.'
--------------------------------------
Pssst
Is BDW wel zo zeker dat hij de dans met XXL Uni-Sex Elio mag leiden, en dat hij dus als Voorzitter straks bevestigd wordt? Naar Walter Beke moet er eigenlijk niet geluisterd worden : die denkt toch zeker te zijn van de afgesproken minsiter-postjes. Eigenlijk maakt het geen echt verschil, want tot een overeenkomst die goed is voor Vlaanderen geraakt men toch niet, zo lang de Francofone Hoer rechtop staand stand houdt. Ook al komt Plan B van Onkelinx uit de kast, en wordt er tussen twee onafhankelijke staten onderhandeld van uit de loopgraven. Ik vraag mij af waar Di Rupo geleerd heeft te onderhandelen als in een bordeel : daar ook staat immers het resultaat op voorhand vast : op de rug gaan. We willen ze wel, maar liefst tegen een zo hoog mogelijke prijs. Anders gaan ze bij de buurvrouw in de vitrine zitten!
Zijn de oernalisten wel zeker dat Du Rupo een mietje is? Voor hetzelfde geld is hij een verklede travestiet : aan de pluimen herkent men de vogel.
Wat er ook van is : ik twijfel of het eervol kan genoemd worden, te onderhandelen met iemand met afwijkend gedrag. Der zijn eel wqat kosten aan die jongen! En dan zeg ik het nog vriendelijk.
Deze Pssst is van de hand van iemand uit de wereld van Voorpost, die ondertekent met het pseudoniem Mannenen Pssst, een actueel gegeven, want hij beweert evengoed ironie te kunnen afscheiden als Madam Béatrice Saccoche. We gaan, zegt hij, weer wat meemaken nu Ollie, de pitbull uit Aalst, weer uit zijn FDF-kot mag. Wij moeten, zegt hij, er van uitgaan dat de Familie Michel hun werkwijze eerst op de Zwarte Mannekes mocht gaan uitproberen, om ze nu toe te passen op de Flamins.
Het bordeel Di Rupo (met rode neons aan het venster) zou moeten sluiten. Want de buurman-pooier opent binnenkort zijn bedrijfje met blauwe neons aan het venster. Met, volgens de vooruitzichten, gratis bediening voor Francofonen. Interdit aux Nord-Belges op een kartonnetje achter het raam, is volgens het CGKR niet racistisch.
De omwenteling die zich in Egypte voltrekt, zou wel eens even belangrijk kunnen worden als de val van de Berlijnse muur in 1989. Net zoals iedereen in de jaren tachtig dacht dat de stugge onderdrukking in Oost-Europa nog jaren zou voortduren, geloofden velen tot voor enkele weken dat de burgers van Arabische landen voor onbepaalde tijd onder het juk van autoritaire regimes zouden leven. Maar toen kwam de succesvolle Jasmijnrevolutie in Tunesië en zagen mensen in Egypte, Jemen, Jordanië en Marokko dat het onmogelijke toch mogelijk was.
Gisteren voltrok zich een soort Wende in Egypte. Hoewel het nog lang niet zeker is op welke manier de volksopstanden in steden als Caïro, Alexandrië en Suez zullen eindigen, kunnen we nu al met zekerheid zeggen dat het Egypte van alleenheerser Moebarak een definitieve knauw heeft gekregen. Het volk wil hem niet meer en ook de Amerikanen roepen hun oude bondgenoot op om het protest niet bloedig te onderdrukken en rekening te houden met de wil van de straat. De beelden van voor hun vrijheid vechtende betogers deden ook een vonk overslaan naar de Jordaanse hoofdstad Amman, waar duizenden mensen vreedzaam protesteerden tegen de hoge voedselprijzen en de werkloosheid.
Grote vraag is welke politieke krachten in Tunesië, Egypte en Jordanië de overhand zullen krijgen. Zal de ene dictator de andere vervangen? Is het moment van de radicale islamisten aangebroken? Of wordt dit de revolutie van meer progressieve en seculiere jongeren? De beelden die we gisteren vanuit Caïro te zien kregen, nopen tot enig optimisme. De slogans van de manifestanten hebben niets van het radicaal religieuze taalgebruik dat we van extremisten gewend zijn. De drijfveren van de protesten zijn areligieus: tegen de uitzichtloze werkloosheid, pro democratie, pro meningsvrijheid. Minstens even opvallend: aan de betogingen nemen ook veel vrouwen deel. Eigenlijk lijken de in Egypte protesterende jongeren opvallend veel op onze jongeren. Hun taalgebruik, hun verzuchtingen, hun kleding, hun Twitter- en Facebooktalenten. Dat is geruststellend en opent perspectieven voor de toekomst. In ieder geval is het een eyeopener voor sommige mensen in Antwerpen, Brussel, Amsterdam en Parijs, die bij het woord Arabier maar één clichébeeld voor de geest konden halen.
Koen Vidal
-----------------------------
Pssst
Wat overal onvoldoende aan bod komt, is dat Amerika dat alles ongaarne ziet gebeuren. Amerika, en vooral Houssein Barack Mohbama him self willen dat Turkije en liefst nog een paar satellieten, aansluiten bij Europa. Zo houdt hij het geheel beter onder controle. Ziet er niet goed uit. Niet voor die mensen daar (er zal bloed vloeien), en niet voor ons (nog meer golven immigranten). Maar als Amerika de Meester van de Wereld wilt blijven, moeten ze veel, heel veel bondgenoten hebben. Dan gaat het over onze rijkdom, onze beschaving, waarvan e gezegd wordt, dat veel varkens de spoeling dun maken
Het wordt dus, als het volk daar niet uit zijn doppen kijkt, lood om oud ijzer. Men rolt zo van de ene dictatuur in de andere : dat leert ons de Geschiedenis .Een straaltje hoop misschien : het volk eist democratie (iets waarvoor Amerika de wereld rondvliegt om oorlog te gaan voeren) en democratie is onverenigbaar met de Islam. Wat dus zou willen zeggen, dat de Islam zou plaats moeten maken voor democratie Ondenkbaar!
Dat is zowat hetzelfde als een onderwater vulkaan : die barst wel los, maar verdrijft nog niet zo gauw de oceaan .Het eindigt met schokgolven op verre stranden, met vele doden als gevolg. Het water zelf heeft amper gerimpeld.
Wil dat dus zeggen, dat het volk daar in opstand komt tegen de Islam?
Mocht dat waar zijn, dan zou dat grotendeels aan het Internet te danken zijn : het is niet voor niks dat Egypte dat ondertussen probeert af te blokkenWant Internet toont rijkdom en dat is wat de mensen daar willen .
Ander gevaar : de Islam-diriganten (de oude of de nieuwe) zijn ook niet van gisteren en zullen proberen de oproer naar hun hand te zetten m.a.w. de sukkelaars aanzetten om de verovering van het rijke Westen nu ineens massaal aan te pakken De volkswoede kanaliseren, noemt men dat .
OVER OVERDRACHT VAN BEVOEGDHEDEN EEN BOOMPJE OPGEZET
OVER OVERDRACHT VAN BEVOEGDHEDEN EEN BOOMPJE OPGEZET
Baat het niet
Zo schaadt het niet
-----------------------
Een boompje opzetten over overdracht van bevoegdheden : daar horen we de laatste jaren wel een en ander over.
Vlaanderen wil zo goed als àlle bevoegdheden afnemen van de Belgische Federale Staat, daarbij er vermetel op vertrouwen dat de Francofonen dat ook moeten aanvaarden voor hun deel. En daar wringt hem het schoentje ; zij kunnen dat niet betlalen. Dus moet alles federaal blijven, want daar betalen de Valmingen. Of wordt er geleend, wat op hetzelfde neerkomt, want de Vlamingen zullen mioeten terugbetalen, kapitaal en interest.
En wat blijkt nu : als we Knacj mogen geloven, die hiermee aan strootje steken doet, staat de EU klaar om zich te moeien met het heetste hangijzer van alle bevoegdheden : de begroting. Alle Europese lidstaten zouden die bevoegdheid reeds lang hebben afgestaan : en de EU huldigt de regel : geen controle = geen geld .
Het worden dus triestige dagen voor de Francofonen .
Dus voor die ene keer moeten we nu toegeven dat Europa goed werk levert .Waar gaan we naartoe, Lippens & Debruyne Davignon .Wordt het uitwijken naar Parijs, in navolging van Albert Frèren die met zijn gestolen,fortuin van de koolmijnen en de hoogovens in de Franse hoofdstad een graag geziene gast is in de salons waar er aan beleid gedaan wordt?
26-01-2011 - Rik van Cauwelaert - knack Via Iskander
Tussen twee rondjes golf door kwam Leopold Lippens, de burgemeester van Knokke en beheerder van vennootschappen, even meebetogen in Brussel tegen die onnozelaars van politici. Wellicht bedoelde de burgemeester de onnozelaars van politici die de omvallende Fortisbank van zijn broer, graaf Maurice, overeind hielden tegen een zware prijs die zijn medebetogers tijdens de komende jaren mogen afbetalen.
België is een schitterend land, vond de burgemeester, die zich voor de wandeling in een soortement van proletarian chic had uitgedost. Bekeken vanaf de prachtig glooiende greens van de Royal Zoute Golf et Tennis Club ziet België er inderdaad stukken beter uit dan vanuit een bedompte huurkrocht in Charleroi.
Terwijl de burgemeester minzaam voorbijwandelde, omklemden jonge syndicalisten angstvallig hun zeildoeken met de leuze Geen splitsing van de RVA. Solidariteit tussen Vlamingen en Franstaligen was namelijk het ordewoord tijdens de acties die afgelopen vrijdag en zondag in Brussel plaatsvonden. Er werd bijgevolg wat af gefulmineerd tegen de hardvochtige fermette-Vlaming een nieuw scheldwoord voor de nationalistische parvenu die zijn Franstalige landgenoot het licht in de ogen niet gunt.
En zie, daags na de betoging gingen de vertegenwoordigers van de zeven partijen die onderhandelen over de regeringsformatie opnieuw aan tafel. Al had PS-voorzitter Elio Di Rupo afgelopen zondag al, in een reactie op de Shame-betoging, de krijtlijnen getrokken: geen regering tegen elke prijs, en geen hervormingen die tot gevolg hebben dat Walen en Brusselaars meer betalen voor hun gezondheidszorg of hogere belastingen opgelegd krijgen.
Nu al acht maanden onderhandelen zeven partijen over een al bij al vrij beperkte overdracht van bevoegdheden op het terrein van arbeidsmarktbeleid en sociale zekerheid. Academici reikten geregeld scenarios aan. Onlangs nog formuleerde professor Bea Cantillon met enkele van haar medewerkers voorstellen voor genuanceerde vormen van bevoegdheidsverdeling in de sociale zekerheid. Leuvense economen van diverse politieke pluimage publiceerden in De Tijd een voorstel, gebaseerd op ervaringen in het buitenland, voor een adequatere financieringswet.
Het helpt de regeringsonderhandelingen geen meter vooruit. De Franstalige partijen remmen op vier wielen tegelijk. En dat is vreemd. Want intussen heeft de federale regering in lopende zaken, waar PS, CDH en MR deel van uitmaken, in alle stilte ingestemd met een gigantische overdracht van bevoegdheden naar de Europese Unie een overdracht van bevoegdheden die feitelijk een einde maakt aan wat nog restte van de nationale soevereiniteit.
Binnenkort immers krijgt Europa de volledige controle over de nationale begroting. Europa krijgt die begroting dan te zien, en kan ze wijzigen nog voor het nationale parlement inzage heeft. Voldoet ze niet, dan volgen er zware financiële sancties.
Met die schoktherapie kan de EU België dwingen, als ze dat nodig acht, om onze schuld naar de beoogde 60 procent van het bruto binnenlands product terug te brengen, de automatische indexkoppeling los te laten en/of uitkeringen te verlagen. Volgens experts hangt er een heuse atoombom boven onze sociale zekerheid. Met de eurocrisis als argument dwingt de Europese Commissie de lidstaten in elk geval in een neoliberaal keurslijf. En ze doet dat in naam van de concurrentiekracht en op aangeven van de grote lobbymachines European Round Table of Industrialists en BusinessEurope.
Die overdracht van bevoegdheden over de eigen begroting wordt in april voorgelegd aan het Europees Parlement. In juni wordt er gestemd, maar nu al bestaat daar een meerderheid om de voorstellen van de Europese Commissie en van de Raad door te drukken. Waarna de Europese Unie en haar topambtenaren kunnen beginnen met de neerwaartse gelijkschakeling zeg maar: afbouw van de verschillende sociale systemen. Toen hij als Commissievoorzitter aantrad, had José Manuel Barroso gewaarschuwd: Er is geen probleem met de verzorgingsstaat. De verzorgingsstaat is het probleem. Tijdens zijn recente uiteenzetting voor de Europese Universiteit in Firenze noemde Barroso de bevoegdheidsoverdracht een stille revolutie. De lidstaten hebben dit aanvaard, sprak hij. En ik hoop dat ze goed begrijpen dat de Europese instellingen nu een stevige controle krijgen over hun openbare financies.
Hopelijk heeft ook Elio Di Rupo begrepen dat hij zich via de aftredende regering heeft verbonden tot een afbouw van de verzorgingsstaat. Want zonder een doortastende hervorming van het arbeidsmarktbeleid en van de sociale zekerheid wordt het federale koninkrijk binnenkort overgeleverd aan de anonieme ambtenaren van de Europese Unie en de inzichten van de European Round Table of Industrialists. Kortom: aan de vrienden van Maurice en Leopold Lippens. Tot er niets meer te splitsen valt.
Wat jammer dat niemand dat afgelopen zondag tegen de betogers heeft gezegd.
Radio Mille Colinnes klinkt op de achtergrond, terwijl de Götterdämrung van Lohengrin speelt : Treurspel Di Rupo, laatste bedrijf .De gifbeker wordt klaar gemaakt in de coulissen.
De Arlequino opent met een wijds spervuur, in de hoop dat men niet naast het podium kijkt, waar in de coulissen het oproer zwelt, maar naar hem. De Zwarte Feeks klimt op de barricaden, de Franse driekleur wordt geheven Le jour de gloire est arrivé
De operette-koning in Laeken houdt open-deur-dag, te beginnen met de laagsten in rang en in de rangen van de Eidgenossen der Zeven Dwergen stijgt een gehuil op. De postjes zijn gaan fluiten.
Neen, zo gaat het niet! Alles is de schuld van het Vlaams Belang! Ausradieren zal men die! Vierendelen zal men ze, en de losse eindjes daarna ophangen als vogelvoer.
Lange Sjarel van de MR gordt zich ten strijde! Daar zal veel volk naar komen kijken .
De vertoning wordt afgelast wegens gebrek aan belangstelling
27-01-2011 - Rik van Cauwelaert - knack via Iskander
Een pijnlijk moment. PS-voorzitter Elio Di Rupo, de derde man in het triumviraat dat de regeringsonderhandelingen opnieuw vlot moest trekken, stuurde koninklijk bemiddelaar Johan Vande Lanotte wandelen.
Di Rupo liet weten even geen tijd te hebben om in Brussel de politiek hachelijke situatie te komen bespreken. Als burgemeester zou hij in Mons de begrafenis bijwonen van een omgekomen brandweerman.
Hoe het dan verder moest? Dat was volgens Di Rupo niet zijn probleem maar dat van de koning.
Johan Vande Lanotte leek not amused. De Vlaamse onderhandelaars evenmin. Waarop Vande Lanotte naar het paleis vertrok om, na net geen 100 dagen van communautair gewroet, zijn ontslag aan de koning aan te bieden.
Kennelijk gingen de Franstalige partijen ervan uit dat de koning het ontslag van Vande Lanotte in beraad zou houden zo hadden ze het ook aan het hof gevraagd. Maar Vande Lanotte was vastbesloten zijn taak neer te leggen en tot consternatie van PS en CDH aanvaardde de koning het ontslag.
Vooral het optreden van Elio Di Rupo begint in zijn eigen partij - vooral in Luikse PS-kringen - vragen op te roepen. Ze vinden dat Di Rupo wordt verlamd door angst en wantrouwen.
Was Di Rupo op 5 januari bereid om zich, na kleine bijstellingen, in te schakelen in Vande Lanottes voorstel voor de aanpassing van de financieringswet, dan heeft hij dat voorstel intussen met zijn studiedienst zodanig aan flarden geamendeerd dat het onbruikbaar werd.
De afgelopen weken heeft Di Rupo, als derde man van het triumviraat, geen enkel initiatief genomen. Volgens PSers blijft Di Rupo mokken wegens zijn mislukking als preformateur.
Zelfs het voorzichtige voorstel van CD&V over de gezondheidszorg, gebaseerd op het studiewerk van professor Bea Cantillon die geen radicale overheveling maar een versterking van het regionale beleid voorstaat een voorstel dat door N-VA te licht wordt bevonden kon al niet meer door de Franstalige beugel.
In het Vlaamse christendemocratische kamp is men intussen ook behoorlijk geschrokken nadat in CDH-kringen viel te horen dat ze daar eigenlijk geen probleem hebben met een aanval van de geldmarkten op België want dat het toch vooral Vlaams spaargeld is dat daardoor in het gedrang komt.
Dat laatste toont hoe diep de afgrond tussen Vlaamse en Franstalige onderhandelaars is geworden. Een regering op de been brengen, zonder N-VA de wensdroom van de Franstalige partijen - , is daarom uitgesloten.
Rest alleen een door N-VA gedoogde, tijdelijke voortzetting van de regering-Leterme, die een door Europa en andere internationale instanties aanvaarde begroting opstelt. Waarna de kiezer beslist of het samenhouden van het land nog zin heeft.
Eerst was ik zinnens over Lewie van Loven Boven een beetje verder te parodiëren op het gezegde geen pijp tabak waard zijn, maar dan dacht ik aan dat meerschuimen pijpje van des dichters inspiratie van weleer, in dat ellenlang gedicht van de Lagere Jongensschool dat we van buiten (uit het hoofd) moesten leren. Ik hoor nog het zoeven van de wind in de Leuvense stoof toen ik dat ding vele avonden lang in mijn kleine hoofdje moest pompen, onder het licht van de petroleumlamp. Op de duur kon mijn Grootmoederr mij voort helpen, iedere keer dat ik, met gesloten ogen, het gemoriseerde trachtte op te zeggen, maar struikelde tussen een of ander strofe.
Dag oudje, smaakt het pijpje goed? Wat rookt die kop mooi door. 't Is echte meerschuim naar het lijkt, Zeg op, wat vraagt ge er voor?
Neen, die pijp wilde ik, omwille van dat verleden, niet kwijt en dus maar een andere toepassing gezocht. Was daarbij welkom : de hint van Angeltjes over Etienne Vermeersch. Maar daar kwamik uitgebreid op terug in een voorgaand stukje .De stelling van 32 jaar terug van Vermeersch over pedofilie bracht mij ongewild op Tobback, een strijdgenoot van Vermeersch. Want!
Het is met Louis Tobback lijk met een brave oud geworden pedofiel. Het zijn alle twee sympathieke afgejakkerde knollen, abstractie gemaakt van wat ze in werkelijkheid zijn geweest. Als men even kan vergeten wat voor kwaad ze met hun Linxe Kerk hebben gesticht aan onze eigenheid.
Laat het ons een troost zijn : hun rekening is bijna afgesloten, want hun spel van misleiding en verderf is uitgespeeld. De Laatste der Mohikanen ligt geveld op het strand van Oostende en die andere voortrekker van Het Socialisme dat Gezellig Moest Zijn, heeft zich toegelegd op het voltijds poenpakken en op eten en drinken. De laatsten der kameraden
(van lagere rang) trekken nu mee op in de rangen van het Vlaams Belang, de ware verdedigers van de Kleine Man.
Zelfs de Mei68-ers sterven uit, of gaan op pensioen. De Linxe Kerk moet de kelk tot op de bodem drinken.
Maar Toebaksrook kan gezelligheid suggereren
--------------------------------------
Eeuwenoud, springlevend: Betogers zijn toch geen supporters?
28/01/11, 08u58
De column - of liever: monoloog - van de Leuvense burgemeester, minister van staat en grand old man van het Vlaamse socialisme verschijnt wekelijks op vrijdag.Louis Tobback spreekt, Walter Pauli tekent op.
Het is toch nog toegelaten om op te merken dat de hutsepot waarin we zitten, er kwam omdat de kiezer dat zo heeft gewild? "Het afgelopen weekend trokken 34.000 betogers door Brussel om bij de politici aan te dringen dat ze hun werk moeten doen, drie dagen later geeft Vande Lanotte zijn opdracht terug aan de koning, en dan zegt een van de organisatoren van de betoging dat 'de boodschap toch niet duidelijk is overgekomen'. Wat was en is dan de boodschap?
"Wel, hoor ik, dat 'ze' 'het' moeten oplossen. Dat is toch duidelijk? Komaan. Dat de zon elke dag zes uur zou moeten schijnen is ook een duidelijke boodschap. Na zeven maanden zonder één zonnestraaltje heeft iedereen wel zin om te protesteren. Maar tegen wie betoog je? Wie tegen niets of niemand betoogt, loopt snel het risico dat hij ontgoocheld raakt en een zondebok zoekt. Daar zagen we zondag ook al wat aanzetten toe. Le Soir hield een enquête bij de betogers waaruit bleek dat voor velen de Vlamingen in het algemeen en De Wever in het bijzonder de grote boosdoeners zijn, de zondebokken van het politieke falen. Ik betwijfel of ze met de analyse vooruitkomen in hun zoektocht naar zonneschijn.
"Als ik hoor dat 'ze' 'het' nog altijd niet begrepen hebben, mag ik toch vragen: 'Wie zijn 'ze'? Wat is 'het'? 'Het' is onzijdig, bij mijn weten. Mag het concreter? Natuurlijk vraag ik niet dat de betogers die zestig pagina's van Vande Lanotte gelezen hebben. Maar ze moeten toch eerst eens duidelijk maken wie 'ze' zijn. Welke politicus moet nog overtuigd worden om tot een akkoord te willen komen? De Wever? Maar De Wever zegt al maanden dat hij een compromis wil. Hij schreef zelfs een nota die op een aantal punten te ver ging voor de diehards in zijn eigen N-VA.(*) Waarom zou zelfs De Wever zich aangesproken moeten voelen? Elke politicus en elke partij zegt dat hij wil - behalve het Vlaams Belang (**). En voor de rest hoefden de betogers niet één politicus uit niet één partij te overtuigen dat er een regering moet komen. Iedereen wil een regering. Maar toch niet om het even welke?
"Ik doe dus niet mee aan het schimpen op het zogezegde politieke circus. Het is immers geen vaudeville. Het is veel ernstiger: het is een drama. Wij spelen met onze toekomst. Ik zeg bewust niet 'men', maar 'wij'. De politici, en ook de kiezers. En dus ook de 34.000 betogers, in hun hoedanigheid van kiezer. Want het is toch nog toegelaten om op te merken dat de hutsepot waarin we zitten, waarbij we nu al zeven partijen nodig hebben om een compromis te maken, er kwam omdat de kiezer dat zo heeft gewild? De kiezer heeft de groenten gekozen en naar zijn smaak gesneden. Dat is geen verwijt, behalve indien de kiezer die politici vervolgens begint te verwijten dat zij zo moeilijk tot een compromis komen. Indien de kiezer voor duidelijke meerderheden zorgt, dan is het duidelijk waar de schuld van het falen lag. In Vlaanderen gebeurde dat niet. 'Ze' kozen niet voor partijen, maar voor partijtjes. In de Kamer haalt de grootste Vlaamse partij niet eens 30 procent. In het buitenland beland je daarmee in de oppositie. Maar de kiezer kijkt nooit naar zichzelf. Het doet mij denken aan het voetbal. Als de ploeg wint, hebben 'wij' gewonnen. Als de ploeg verliest, hebben 'ze' slecht gespeeld.
"En toch. Toch hoop ik dat ik dit weekend toeschouwer was van een nieuw begin. Ik nam zondag toevallig de trein naar Brussel. Die vanuit Leuven zal eivol. En ik zag vooral jonge mensen. Terwijl we toch uit een periode komen waarin het voor jongeren bon ton, modern, zelfs kei-cool was om neer te kijken op politiek. Politiek was postjes pakken en stemmetjes winnen, denken aan de volgende verkiezingen en niet aan de volgende generatie.
"Als zij alleen naar Brussel kwamen om eens een rondje te lopen en de onmacht van de politiek in de verf te zetten, dan voegt zo'n betoging niks nieuws toe. Dat wisten we al. Maar als die jongeren niet alleen 'de politiek' voor hun verantwoordelijkheid willen plaatsen, maar als ze alsjeblieft ook consequent gaan zijn met hun boodschap van 'los het op', als een aantal onder hen hier de eerste stappen heeft gezet om zich zelf in politiek te engageren, dan was het een mooie zondag. Indien zij die opstapten straks mee hun mouwen willen opstropen, mee hun nek uitsteken en mee boksbal durven zijn van een publieke opinie, dan is er vorige zondag iets bijzonders gebeurd. Indien we jongeren hebben zien opstaan die opnieuw aan politiek willen doen."
-------------------------------------
(*) Voor de goede orde : over De Wever :
Tijdens de campagne heeft hij niet de minste dubbelzinnigheid laten bestaan over de concrete inhoud daarvan: volledige splitsing van de sociale zekerheid, afschaffing van Brussel als volwaardig derde gewest, afschaffing van de federale verkiezingen en niet onderhandelen over de splitsing van BHV. Dit waren geen onopvallende voetnoten in het N-VA-programma, maar stuk voor stuk punten die uitgebreid aan bod zijn gekomen tijdens de campagne.
(**) Iedere partij wil een regering, behalve het Vlaams Belang. Zou het kunnen dat The Great Old het standpunt van het Vlaams Belang vergeten is?! Zou de seniliteit reeds zover .
Juist wilt niemand meer dan zij dat er een regering komt, ze zullen zelfs dapper meedoen, op voorwaarde dat het de laatste Belgische regering is.
Ik heb de nacht voor deze (in mijn dromen, maar dat was in Bijbelse Tijden gelijkwaardig aan een visioen en visoenen kunnen dermate sterk zijn, dat ze 1432 jaar later verkondigd worden als zijnde goddelijke boodschappen), dus in het diepe nachtelijk duister, omhuld door donker zwart duisternis en dichte mist, Bart De Wever gezien. Hij liep gezwind over de Alpentoppen en zijn aureool zweefde netjes mee, overal waar hij ook gonk en stonk. Hij was op zoek, hoorde ik hem fluisteren, naar de Italo-Belga Prima Donna die hem nu al bijna 250 dagen weerstond, om samen tussen de lakens van de institutionele zaligheid te duiken. De recipiënten die hij meedroeg leken mij eerder op de werktuigen voor een MS-sessie : in de linkerhand hield hij een vierkante fotolijst, en in de rechterhand een hoepel.
Mijn God, dacht ik : die gaat het kwadraat van de cirkel aan het buitenland gaan verkopen!
Maar neen : dat was het niet, kon ik opmaken uit zijn betoog : hij wilde bewijzen dat met die twee uitersten voor ogen (vierkant en cirkel) dat de oplossing lag in het enigma van minder wordt meer. Een soort anorexia nervoso, die dikker maakt. Geniaal!
Neen, het ging helemaal niet over de Staatskas. Integendeel, die was altijd maar meer minder geworden, dan minder meer. Het ging er nu om, zie hij, om met de spade van Fans Baert zo diep mogelijk te graven : op één bepaald détail zelfs kon er op die manier zelfs gegraven worden tot bij onze tegenvoeters, aan de onderkant der wereldbol.
Hij was nog bezig met uitleggen, als de verse koffie al die narigheid kwam verdrijven. Net toen ik hem wilde vorstellen de operatie less is more te beginnen met de Walen : hoe minder er aan ons been hangen, hoe meer we zelf overhouden.
En, eenmaal aan de morgenkoffie, zag ik dat het niet Bart De Wever was geweest, maar Ahasverus, de Wandelende Jood .
Die droeg, lijk Mozes die met de Stenen Tafelen van de berg daalt, een grote pancarte boven zijn hoofd, waarop geschreven stond : Rien ne va plus .
----------------------------
..aldus volgens Het Laatste Evangelie van De Schandaard
Vande Lanotte zit samen Franstalige partijvoorzitters
Koninklijk bemiddelaar Johan Vande Lanotte zit in de Senaat samen met de Franstalige partijvoorzitters van PS, CDH en Ecolo rond de tafel.
De vergadering ging rond de middag van start en duurt normaal gezien ongeveer tot 14.00 uur. De Nederlandstalige partijvoorzitters zijn woensdag aan de beurt.
De zeven partijen N-VA, PS, CD&V, SP.A, CDH, Ecolo en Groen! zijn op zoek naar een manier om de onderhandelingen eindelijk op gang te trekken.
Begin deze maand lieten N-VA en CD&V weten de communautaire gesprekken niet te willen opstarten op basis van de nota die bemiddelaar Johan Vande Lanotte had klaargestoomd. De zeven hebben sinds september vorig jaar niet meer samen rond de tafel gezeten.
Vande Lanotte bekijkt in samenwerking met N-VA-voorzitter Bart De Wever en zijn PS-collega Elio Di Rupo nu hoe de zogenaamde 'less is more'-methode kan worden toegepast. Die houdt in dat minder bevoegdheden worden overgeheveld naar de deelstaten, maar dat meer inhoud wordt gegeven aan de bevoegdheden die wel worden geregionaliseerd. De piste liep na het N-VA-pleidooi voor een splitsing van de RVA veel averij op.
Veel optimisme om tot een oplossing te komen, is er niet. De Franstaligen bekijken vandaag tijdens een lichte lunch welke mogelijkheden er nog zijn.
De Vlaamse partijvoorzitters steken woensdag tussen 9.30 en 14.00 uur de koppen bij elkaar. Ondertussen pleegt Vande Lanotte ook nog een hele reeks bilaterale contacten, telefonisch, maar ook onder vier ogen
Vande Lanotte zit samen Franstalige partijvoorzitters
Koninklijk bemiddelaar Johan Vande Lanotte zit in de Senaat samen met de Franstalige partijvoorzitters van PS, CDH en Ecolo rond de tafel.
De vergadering ging rond de middag van start en duurt normaal gezien ongeveer tot 14.00 uur. De Nederlandstalige partijvoorzitters zijn woensdag aan de beurt.
De zeven partijen N-VA, PS, CD&V, SP.A, CDH, Ecolo en Groen! zijn op zoek naar een manier om de onderhandelingen eindelijk op gang te trekken.
Begin deze maand lieten N-VA en CD&V weten de communautaire gesprekken niet te willen opstarten op basis van de nota die bemiddelaar Johan Vande Lanotte had klaargestoomd. De zeven hebben sinds september vorig jaar niet meer samen rond de tafel gezeten.
Vande Lanotte bekijkt in samenwerking met N-VA-voorzitter Bart De Wever en zijn PS-collega Elio Di Rupo nu hoe de zogenaamde 'less is more'-methode kan worden toegepast. Die houdt in dat minder bevoegdheden worden overgeheveld naar de deelstaten, maar dat meer inhoud wordt gegeven aan de bevoegdheden die wel worden geregionaliseerd. De piste liep na het N-VA-pleidooi voor een splitsing van de RVA veel averij op.
Veel optimisme om tot een oplossing te komen, is er niet. De Franstaligen bekijken vandaag tijdens een lichte lunch welke mogelijkheden er nog zijn.
De Vlaamse partijvoorzitters steken woensdag tussen 9.30 en 14.00 uur de koppen bij elkaar. Ondertussen pleegt Vande Lanotte ook nog een hele reeks bilaterale contacten, telefonisch, maar ook onder vier ogen.
------------------
Pssst
Ondertussen is gebleken dat dromen niet altijd bedrog zijn! Over de Koninklijke Vandelanot te maar meteen over het ganse Koninkrijk zeg ik met de woorden die vielen na het dynamiseren van het eerste IJzerkruis : hij ligt er, en hij ligt er goed.
Voortaan kunnen we dus lange verhalen schrijven over
Ook dat was grensverleggend maar met de dood bekocht .
--------------------------------
Onderstaand opstelletje, inclusief DT-fout, is van de had van een strijdmakker van Pater Versteylen. Ach die verstrooidheidsfouten! Niemand is volmaakt, zelfs een universiteits-profeeser niet .
Naast de vuilspuiterij, is dit artikel leerzaam voor de psyche van de Linxe mens. Het leest bijna zoals de Mechelse Catechismus ooit klonk voor de Christene Mensch, maar dan in dit geval voor de Linxe Mensch. Vandaar misschien het begrip de Linxe Kerk?
Wat Vermeersch betoogt, is noch min noch meer de illustratie van de weg kwijt zijn : ergens is er nog een vage herinnering, maar die wordt zoveel mogelijk verdrongen. Misschien wel tot op het sterfbed
Ik ben natuurlijk maar een amateurke in vergelijking met de dikke reputatie van de Heer Perfesser. Toch zou ik hem willen vragen uit de nederigheids mijns harten, de woorden van de Goddelijke Meester hemzelf eens te willen herlezen. Daar waar in eenvoudige woorden gepsorken wordt over molenstenen .
Maar ik begrijp dat een ervaren boswachter op de duur het bos niet meer ziet van de bomen. Zou het daarom zijn, dat Vermeersch altijd schichtig kijkt als een opgejaagd dier? Of is het als een net niet betrapt misdadiger?
Komt er misschien een vervolg in zijn memoires, eenmaal hij in een flits zal aanschouwen wat hij verloochend heeft, vooraleer Heer Lucifer hem mee troont?
--------------------------------------
Zijn pedofielen boosdoeners? - prof. Etienne Vermeersch (RUG)
26/01/11, 09u01
De deining die de laatste weken te Gent is ontstaan, naar aanleiding van de musical 'Snoepjes', bracht iemand van de redactie van 'De Morgen' ertoe mij te vragen hierover een stuk te schrijven. Ik heb geaarzeld maar juist deze aarzeling was uiteindelijk het argument om het te aanvaarden: ik zal wel niet de enige zijn die deze materie met een zeker omzichtigheid wenst te benaderen en die dus de nood aanvoelt aan verdere discussie en verdieping van de inzichten. Daarom deze bijdrage.
Principes Ethische discussies kunnen niet behoorlijk gevoerd worden zonder een duidelijke precisering van de uitgangspunten, de basiswaarden, die men wenst te verdedigen.
Wellicht zullen degenen die zich als progressief of 'links' ervaren, zich enigszins terugvinden in de beginselen die ik hier voorleg. Ik vind ze essentieel maar in de grondige uiteenzetting zouden verdere nuanceringen noodzakelijk zijn. Overigens heeft iedereen het recht zijn morele uitspraken op andere uitgangspunten te baseren, maar om een discussie mogelijk te maken zou men die wel expliciet moeten formuleren.
a) Ik keur alle handelingen goed die tot gevolg hebben dat ellende en pijn van mezelf en van mijn medemensen worden verminderd, of de vreugde en de genieting bevorderd; ik vind die daden immoreel die het geluk verminderen of het lijden groter maken. b) Het kan gebeuren dat een handeling voor de ene vreugde bijbrengt en een ander nadeel berokkent; in dit geval geniet het de voorkeur aan de eigen genieting te verzaken, eerder dan de pijn van de ander te verhogen. c) Het feit dat men daden afkeurt, moet niet noodzakelijk leiden tot afschuw voor de dader; wraakzucht en haat kunnen in enkele gevallen hoogstens als begrijpelijke reacties op immorele daden worden beschouwd; ze zijn niet iets waarop men fier moet zijn.
Nu volgen twee typische linkse stellingen: d) Bovenvermelde houdingen hebben betrekking op alle mensen, zonder onderscheid van ras of klasse, zelfs op misdadigers. e) De beslissing of daden gunstig of ongunstig zijn voor het menselijk geluk, mag niet op basis van traditie of intuïtie gebeuren, maar moet het resultaat zijn van rigoureuze wetenschappelijke bewijsvoering; vooral indien men mensen wenst te veroordelen of te straffen. Dit wat de moraal betreft.
Voor het strafrecht moet men het volgende in acht nemen: f) Niet alles wat immoreel is moet door de maatschappij bestraft worden: straffen hebben slechts zin indien bewezen is dat ze werkelijk efficiënt zijn in het verhogen van het welzijn van de maatschappij en de bescherming van de individuen. g) Strafrecht zal altijd iets kunstmatige hebben: voor de rechtszekerheid is het nodig duidelijke lijnen te trekken (bv. exact 16 jaar voor de al dan niet strafbaarheid van sexuele betrekkingen); in de feiten zelf bestaan echter slechts vloeiende overgangen. Alleen een doordachte wetgeving en een genuanceerde rechtspraak kunnen dit tekort enigszins goedmaken.
Moraal en seksualiteit Vanuit deze of gelijkaardige principes zijn velen stilaan tot de overtuiging gekomen dat het beleven van seksualiteit, wanneer dit gebeurt op vrijwillige basis, door personen die zelfstandig kunnen beslissen, geen morele afkeuring verdient wanneer daardoor niemand wordt geschaad. Dit betekent dat er geen enkele grond voor morele veroordeling en zeker voor bv. masturbatie, orale, genitale of anale betrekkingen van homosexuele of heterosexuele aard, inclusief partnerruil, groepsseks en sexuele orgieën, traverstisme, fetisjisme en bestialiteit (dit laatste indien er geen dierenmishandeling bij te pas komt). De recente uitlatingen van een procureur in een Brussels proces over 'uitspattingen' in een zgn. 'ontuchthuis', zouden dan ook gewoon potsierlijk zijn indien ze niet zo'n triestige gevolgen hadden.
Wie een morele (of strafrechtelijke) veroordeling wil uitspreken, zou eerst moeten bewijzen dat het lijden van iemand erdoor intenser wordt. Men kan opwerpen dat in sommige van die gevallen sprake kan zijn van echtbreuk die pijn veroorzaakt. Inderdaad, maar zelfs dan ligt het immorele niet in de seksuele daad, maar in de ontrouw of het onverdiend verbreken van een intieme relatie.
Zelfs incest tussen broer en zuster kan volgens deze principes alleen verworpen worden als het tot een bevalling komt (genetisch risico); incest tussen ouders en kinderen is veelal af te wijzen omdat het een zelfstandige beslissing bij het kind meestal niet mogelijk is.
Sado-masochisme is slechts toelaatbaar wanneer vaststaan dat men steeds autonoom en zonder moeite uit de relatie kan stappen. Prostitutie die niet uit materiële of psychische nood ontstaat en in volle onafhankelijkheid gebeurt (zonder pooier) lijkt mij niet immoreel; steeds op grond van dezelfde criteria.
Ik herhaal dat wie meent toch morele of juridische bezwaren tegen dit alles te hebben, de principes zou moeten vermelden waarop hij zijn veroordeling baseert.
Ik heb het hier over dit aspect van moraal dat betrekking heeft op het beoordelen van het gedrag van anderen. Wij hebben het volste recht voor eigen handelen sommige van deze daden wansmakelijk en onaanvaardbaar te vinden. Maar wat ons afstotelijk lijkt, kan voor een ander prettig zijn en zolang die ander ons daarmee niet last valt. Dit gaat ons geen zier aan en evenmin moet de Staat een bepaald model van esthetica opdringen.
Pedofilie Onder alle types van seksueel gedrag ligt het probleem van de pedofilie het moeilijkst. Ik definieer hier gemakkelijkheidshalve (het is een moeilijke geschiedenis) pedofilie als een seksuele relatie met jongens of meisjes voor de puberteit, of, in bredere (ook juridische hanteerbare) zin, voor 16 jaar. Enerzijds is men geneigd tegenover deze verlangens en dit gedrag van een medemens respect op te brengen, omdat ook hij het recht heeft zijn vorm van geluk na te streven.
Anderzijds zegt het criterium dat het eigen geluk niet opweegt tegen de schade die men mogelijk aan een ander kan toebrengen. Het vermoeden van deze schade ontstaat uit twee overwegingen. Men kan de vraag stellen of er in de relatie tussen een kind en een volwassene wel ooit sprake kan zijn van een werkelijk zelfstandige beslissing vanwege het kind; is er niet, ook bij uiterlijke instemming, een onbewust vorm van dwang? Daarnaast blijft de mogelijkheid dat ook bij autentieke keuze vanwege het kind, toch een storende faktor in het groeiproces kan optreden en dus de toekomst van het kind in het gedrang komt.
Het stellen van deze vragen volstaat niet om nu maar over te gaan tot het slaken van kreten, maar eerder om tot grondig onderzoek aan te zetten.
Spijtig genoeg moeten we vaststellen dat we terzake tot nu toe heel weinig weten. We weten echter voldoende om te betogen dat er bij het publiek talloze misvattingen bestaan en het is de verdienste (het was ook de doelstelling) van 'snoepjes' enkele van deze misvattingen uit de weg te ruimen. Zo zijn de brutale aanrandingen en desgevallend moord op kinderen niet het werk van de eigenlijke pedofiel. Omdat er mannen zijn die vrouwen verkrachten en vermoorden, moet men hierom de doorsnee heterofiele man niet van dezelfde neigingen verdenken. Het verschil tussen kinderaanrander en pedofiel is van analoge aard. De gewone pedofiel, zoals hij uit de schaarse onderzoekingen naar voor komt, voelt enerzijds een intense genegenheid voor één of meer kinderen en heeft anderzijds de behoefte ze te strelen, zich te laten strelen, dijen, achterwerkje, en geslachtsdelen aan te raken en, als ultieme betrachting, zich hierbij te masturberen of te laten masturberen; penetraties zijn bij de 'normale' pedofiel uiterst zeldzaam of zelfs onbestaande.
Seksueel contact gaat hier dus samen met tederheid zoals dit bij gewone geliefden het geval is. Dit is uiteraard de reden waarom veel pedofielen zich in hun zelfbegrip "van geen kwaad bewust zijn" en dus verwonderd zijn dat de buitenwereld zo afwijzend tegen hen optreedt. Zij ervaren zich niet als "aanranders" of "kinderverlokkers". Anderzijds hebben pedofielen wel eens de neiging om dit type van pedofiel (dat wellicht het meest voorkomt) te idealiseren, terwijl het toch ook voorvalt dat een pedofiel neiging zich bij sommige mensen uit in een plotse opwelling om seksuele aanrakingen te hebben, ook bij vreemde kinderen die daar natuurlijk nogal van schrikken.
Wat er ook van zij, de kernvraag blijft gesteld: In welke zin kan een kind tot vrije keuze in staat zijn. Het antwoord kan niet zonder nuancering worden gegeven. Er is een duidelijk verschil in autonomie tussen een jongen van acht jaar en een meisje van veertien en het is best denkbaar dat kinderen van ca. 11 à 12 jaar werkelijk vrijwillig een vriendschap en een erotische relatie aangaan en daar ook vreugde aan beleven. De grote moeilijkheid lijkt me echter dat ik geen criterium vind dat de maatschappij in staat zou stellen het authentiek karakter van deze vrije keuze bij het kind te achterhalen.
Het tweede probleem heeft te maken met de mogelijke schade die het kind van deze erotische relatie zou ondervinden. Hiervoor bestaan geen decisieve bewijzen en wie de (al te geringe) gegevens doorneemt, komt eerder tot de conclusie dat vrijwillig aangegane erotische kontakten geen noemenswaardige invloed hebben op de latere ontwikkeling van het kind.
Daarentegen is het vrijwel zeker dat de sterk afwijzende reacties van ouders en omgeving en vooral de beangstigende kruisverhoren door onbegrijpende politiemensen, ernstige trauma's kunnen nalaten. Toch zouden ook hierover meer wetenschappelijke gegevens moeten beschikbaar zijn vooraleer men tot definitieve stellingname kan komen. Terloops het volgende: velen van degenen die zo bezorgd zijn om de mogelijke schade voor de latere ontwikkeling, moeten toch weten dat de banbliksems over masturbatie, die gedurende vele decennia over kollegestudenten werden uitgesproken, nogal wat meer ravages hebben aangericht op het gebied van schuldcomplexen en storing van harmonische seksuele ontwikkeling dan die enkele pedofielen; toch herinner ik mij niet dat ooit één predikant hiervoor verantwoording heeft moeten afleggen.
Tot besluit het volgende. 1) We beschikken over onvoldoende gegevens om nu reeds normen op te stellen binnen dewelke bepaalde types van pedofilie moreel als strafrechtelijk vrijuit zouden kunnen gaan; ik sluit de mogelijkheid echter niet uit. 2) Vergeleken met het eerder beperkt belang van het "vergrijp" is de publieke afkeuring en ook de strafrechtelijke beteugeling - zelfs als ze gewenst kan zijn -in elk geval mateloos overtrokken. Pleiten voor een wetswijziging of minstens voor een begrijpende rechtspraak is dus dringend nodig. 3) De gewone pedofielen zijn geen boosdoeners: ze hebben een seksuele gerichtheid waar ze niet om gevraagd hebben en al kan men (voorlopig wellicht) een aantal van hun daden onaanvaardbaar achten, zij zijn medemensen die veel meer nood hebben aan ons begrip, dan aan een brute ongenuanceerd afwijzing.
De Morgen, 8 december 1979.
Lezersreactie :
Gust Adriaensen
Het zou uiterst interessant zijn de opvattingen van Vermeersch omtrent seksualiteitsbeleving en in het bijzonder pedofilie, zoals hij ze weergeeft in dit artikel uit 1979, te plaatsen naast de reacties van dezelfde Vermeersch op het seksueel misbruik door geestelijken. Verwacht mag worden dat Vermeersch aan het grote publiek uitleg verschaft over zijn evolutie in de tolerantiegraad en de morele evaluatie omtrent pedofilie tussen 1979 en 2010.
Mensen, wat moet Hitler in de hel op zijn nagels zitten bijten van spijt! Hij en zijn toenmalige Duitse Socialisten dachten het te zullen vinden in Blut und Boden -theorieën en ander rassenwaanzin, terwijl zij juist aan de laboratoriummensen, en dat zijn bij voorkeur toch de Joden, hun vertrouwen hadden moeten schenken.
In vitro gefertiliseerde met mannelijke x-chromosomen bevruchte eicellen in Wehrmacht-uniform. Of beter nog, voor geprogrammeerde specimen waar de herseninhoud bepekt werd tot de Nazi-theoriën. Wie weet, konden dezen zelfs niet geboren worden met de helm. Uiteraard een helm met het rune-teken op. Van de fabriek met de productie-ketens de trein op naar het front!
Ach! en Och! In de Bijbel staat geschreven dat de mens zichzelf ooit vernietigd heeft, op die ene na, die met zijn Ark aan het dobberen sloeg over de wilde wateren. Hoogmoed allegorisch voorgesteld als de appel die Eva aanbood aan Adam : vandaag zou de moderne Eva niet haar lichaam aanbieden als verlokking, maar een reageerbuisje .
De slang uit het Scheppingsverhaal bestaat dus nog altijd, al kruipt ze al lang niet meer op haar buik. U herkent ze in onderstaand verhaal, waar ze, in Euro uitgedrukt, samen met de menselijke waardigheid, in de zwarte kas verdwijnt van een gewillige gynaecoloog .
Nog nooit werd één menselijke uitvinding, met goede bedoelingen ontworpen, niet misbruikt. Alfed Nobel is op die manier onsterfelijk geworden .Toch zijn ze van dezelfde orde van grootte : het dynamiet en de IVF .
---------------------------------
Gesjoemel met zaadcellen in Antwerpen
Nederlandse koppels komen naar Antwerpen voor een behandeling om het geslacht van hun baby te kunnen bepalen, en dat is illegaal. Dat blijkt uit een reportage van het Nederlandse televisieprogramma 'Uitgesproken'.
De Nederlandse zakenman Bert van Delen stuurt koppels die zich via zijn website aanmelden door naar de Antwerpse gynaecoloog Frank Sterckx, die in zijn praktijk in de Blijde-Inkomststraat in Borgerhout vooraf geselecteerde zaadcellen insemineert.
Bij die methode wordt het sperma dat het iets zwaardere x-chromosoom draagt door een laborante in een soort centrifuge gescheiden van het sperma met het y-chromosoom. Door het gewenste sperma in te brengen, zou het koppel dan tachtig procent kans maken op een baby met het gewenste geslacht. Iedere inseminatie kost 1.200 euro, gemiddeld zijn er drie inseminaties nodig voor een eicel is bevrucht.
De Belgische vereniging van gynaecologen is verontwaardigd over de in Antwerpen uitgevoerde behandeling. "Geslachtskeuze is sinds 2007 verboden in België. In Nederland is het al langer verboden. Het ziet er naar uit dat er hier een constructie is opgezet om juridische problemen te voorkomen", zegt Johan Van Wiemeersch, voorzitter van de Belgische vereniging voor gynaecologen. "We gaan bekijken welke maatregelen we moeten treffen."
Volgens de Nederlander Bert van Delen gebeurt er niets onwettigs. "Ik verwijs koppels alleen door en geef hen informatie, dat is legaal." Hij geeft wel toe dat zijn werkwijze in de "schemerzone" kan vallen.
Frank Sterckx, die ook als gynaecoloog in het Sint-Erasmusziekenhuis in Borgerhout werkt, zegt ook dat hij niets verkeerd doet. "Ik insemineer alleen. Wat er vooraf met dat sperma gebeurd is, is de verantwoordelijkheid van de patiënt."
De Nederlandse Inspectie voor Gezondheidszorg heeft naar aanleiding van de uitzending van 'Uitgesproken' al laten weten dat ze een onderzoek instelt naar de activiteiten van Bert van Delen.
