De kut is ’t allerbeste medicijn
[Anoniem, Roman de Renart – branche 7 : La Confession de Renart, 1195-1200, ed. Dufournet II 1985, p. 30, verzen 437-454]

“Car ce est li plus nobles nons
Qui soit en cest siecle que cons.
C’est merveille, quant om le nome,
Que c’est ce que plus honist l’ome
Et ce que plus le torne a mal
Et plus le fait torner el val:
Et des que il li veut aidier,
De ce ne fait pas a plaidier,
Il li done plus en un jor
De joie et de bien et d’onor
Que boce d’ome ne puet dire.
Cons est li plus sovereins mire
Que puisse envers amors trover.
Ce n’est or mie a esprover,
Car maint home en sont gari
Qui autrement fussent peri.
Et encore en garront il meint,
S’en lor maveisté ne remeint.”

[onze vertaling]

“Heeft overal op deze aarde
het woordje kut geen adellijke waarde?
Toch raar, want als het wordt vernoemd,
gaat het om wat de man het meest verdoemt,
om wat hem meest tot kwaad verleidt,
om wat hem oneer brengt en spijt.
Maar wil zij zijn begeerte stillen,
dan hoeft men niet van mening te verschillen:
de kut schenkt hem op één dag meer
aan vreugde, pret en eer
dan door een mond gezegd kan zijn.
De kut is ’t allerbeste medicijn
dat door de liefde wordt geboden.
Bewijzen zijn hier niet van node,
want menig man heeft zij genezen
die anders vast vergaan zou wezen,
en nog meer dan één zal door haar worden gered,
indien althans zijn zondigheid het niet belet.”