Ik ben Eric De Bruyn
Ik ben een man en woon in Wuustwezel (België) en mijn beroep is pensionado.
Ik ben geboren op 20/10/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Middelnederlands / laatmiddeleeuwse kunst.
Studies Germaanse Filologie 1973-1977 - Universiteit Antwerpen. In 2000 gepromoveerd aan de KU Brussel
FANTOMAS CONTRE SCOTLAND YARD (André Hunebelle) (Frankrijk, 1966)
(100)
Om aan geld te raken perst Fantomas de rijken van de wereld af: om niet vermoord te worden, moeten zij een reusachtige afkoopsom betalen. Commissaris Juve (Louis de Funès) en zijn vrienden (waaronder weer de journalist en diens vriendinnetje) proberen Fantomas in de val te lokken op een Schots kasteel, waarbij het eigenlijk vooral die journalist is die de kastanjes uit het vuur moet halen en voor de spannende momenten zorgt, terwijl Juve en zijn assistent de komische noten voor hun rekening nemen. Uiteindelijk weet Fantomas toch weer te ontsnappen.
Net als in de vorige twee afleveringen rammelt het scenario aan alle kanten en sommige onderdelen van de film duren deze keer echt wel te lang (zie bijvoorbeeld de vossenjacht). De Funès is nochtans redelijk op dreef en weet ettelijke malen de lachspieren in beweging te brengen.
FANTOMAS SE DÉCHAÎNE (André Hunebelle) (Frankrijk-Italië, 1965)
(95)
De tweede film uit de Fantomas-reeks met Louis de Funès in de rol van commissaris Juve. We ontmoeten hier ook weer die journalist (gespeeld door Jean Marais) en zijn knappe blonde vriendinnetje (Mylène Demongeot), dat overigens nogal lang in een gewaagd decolleteetje mag rondhuppelen. Fantomas beschikt nog altijd over een hele divisie handlangers en de allermodernste technische snufjes, maar de politie maakt nu eveneens gebruik van een aantal slimme gadgets. Deze keer heeft Fantomas in het begin een belangrijke wetenschapper ontvoerd maar om het wapen te maken waarmee hij de wereld gaat overheersen, heeft hij nog een andere geleerde nodig, professor Marchand. Rond de ontvoering van deze professor Marchand draait het eerste deel van deze prent, waarbij het feit dat de journalist én Fantomas zich als de professor vermomd hebben, voor de nodige verwikkelingen zorgt. In het tweede deel krijgen we dan weer enkele woeste achtervolgingen, met als climax Fantomas die wegvlucht in een tot vliegtuigje getransmuteerde Citroën DS en de journalist en Juve die met één parachute uit een vliegtuig springen. De eindgeneriek vermeldt trots dat zoiets voor de eerste keer in het echt gefilmd is geworden (natuurlijk met stuntmannen en niet met De Funès en Co).
Net als in het eerste deel bevat het scenario een aantal ongeloofwaardigheden, ellipsen en losse draden maar we hebben toch ook een paar keer hartelijk moeten lachen: commissaris Juve en die haperende derde arm tijdens het wetenschappelijk congres in Rome, commissaris Juve die in een psychiatrische inrichting belandt en aan die Italiaanse dokters moet vertellen wat er (inderdaad) gebeurd is: natuurlijk geloven die Italianen hem niet, zeker niet als hij begint over zijn derde arm. In zijn geheel even middelmatig-degelijk als zijn voorganger, dit tweede deel.
Fantomas is een gemaskerde dief die het voorzien heeft op juwelen. Hij is bovendien in staat om de gezichten en vingerafdrukken van willekeurige personen over te nemen en beschikt over een state-of-the-art gamma van technische mogelijkheden dat James Bond naar de kroon steekt. De Parijse commissaris Juve (vertolkt door Louis de Funès met al zijn onderhand overbekende tics) probeert hem tevergeefs te pakken te krijgen. In deze eerste Fantomas-prent, een actiefilm die spanning met lichtvoetige humor vermengt, vermomt de meester-dief zich eerst als een journalist die een artikel over hem heeft verzonnen, en vervolgens als commissaris Juve (spreek uit: zjuuve, met klemtoon op de eerste lettergreep) zelf, wat natuurlijk tijdelijk voor de nodige misverstanden zorgt.
Er zitten in het scenario een dosis gaten en onwaarschijnlijkheden waar je beleefd overheen moet kijken (onder meer de ontsnapping van de journalist uit het kasteel van Fantomas, het vriendinnetje van de journalist dat per helicopter héél snel de auto van Fantomas met de ontvoerde journalist en commissaris ontdekt, commissaris Juve die zich op het einde als de eerste de beste idioot op de vluchtduikboot van Fantomas laat afzetten en dan nota bene de helicopter wegstuurt: die duikboot duikt natuurlijk even later), en in het laatste deel van de film krijg je een overdosis spectaculaire achtervolgingen, maar in zijn (beperkte) genre is dit een niet onaardig ontspanningsfilmpje. Ook de licht-erotische noot ontbreekt niet: wanneer commissaris Juve de kamer binnengaat waar de modellen voor een juwelenshow zich aan het verkleden zijn. De net niet gepantserde behas en onderbroeken van die modellen deden ons denken aan de lingerie in het reclameboekje van de Unigro dat in de jaren zestig regelmatig in de brievenbussen werd gestopt en waarvan de blaadjes overigens precies het juiste formaat hadden om er pijltjes van te draaien voor onze klakkebuis.
