SOEUR SOURIRE (Stijn Coninx) (België, 2008)
(120)
In deze biopic schetst Stijn Coninx in brede (en dus ook nogal oppervlakkige) trekken het leven van de Belgische bakkersdochter Jeannine Deckers die als non (meer bepaald dominicanes) in 1963-64 een wereldhitje scoorde met het overbekende Dominique, een vrolijk en sympathiek nummertje over de H. Dominicus, de stichter van haar orde. Wij leren hoe het voor deze Soeur Sourire niet altijd rozengeur en maneschijn was, onder meer ten gevolge van haar wispelturige en koppige karakter en van haar liefdeloze moeder. Als er iets is dat onze Jeannine niet zint, bolt ze het nogal gauw af waardoor ze de zaken compliceert en zichzelf kansen ontneemt. Toen ze non-af was, heeft Soeur Sourire (onder een andere naam weliswaar) blijkbaar nog heel wat nummertjes gemaakt, maar het succes van Dominique werd nooit geëvenaard en die nummers komen in de film dan ook maar zeer zijdelings aan bod, behalve dan het nummertje dat zij schreef over de pil (La pillule dor) en waarmee zij de Kerk over zich heen kreeg. Verlaten door jan en alleman en volop in de financiële problemen zocht zij uiteindelijk toevlucht bij haar vriendin Annie (Jeannine Deckers was biseksueel). In 1985 pleegden zij samen zelfmoord.
Soeur Sourire is een brave, degelijke prent, met hier en daar een vleugje humor en wat vage verwijzingen naar de tijdsgeest in de jaren zestig, die echter in geen enkel opzicht opvalt of de kijker weet mee te sleuren. Cécile de France is een geloofwaardige hoofdrolspeelster en de rest (onder meer Chris Lomme als de abdis, Jan Decleir als de vader en Filip Peeters als de manager) doet zijn best, zullen we maar zeggen. Typerend voor de middelmatigheid van de film is het volgende. Als Jeannine haar vriendin Annie laat zitten in het huisje dat zij gekocht heeft, staat er in de straat een Volkswagen-kever geparkeerd. Als zij na maanden (of is het jaren?) terugkeert, staat die Volkswagen-kever nog altijd op precies dezelfde plaats. Nee, een Daens is dit hoegenaamd niet en Coninx zal met deze film zeker niet genomineerd worden voor de Oscar Beste Buitenlandse Film. Te oordelen naar de Gewikt-pagina in Filmmagie nr. 595 [mei-juni 2009] werd Soeur Sourire in de Vlaamse filmvakpers trouwens maar zéér, zéér lauwtjes ontvangen.
Quotering: 3
(23/10/10) (dvd bib Brecht)
|