LA GRANDE VADROUILLE (Gérard Oury) (Frankrijk-Engeland, 1966)

(132’)

De oude fiche zegt: ‘De geschiedenis van drie Britse piloten die tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers worden afgeschoten boven Parijs en met de hulp van enkele Franse burgertjes in de niet-bezette zone geraken. Ongecompliceerd amusement en leuke komische avonturen met Louis de Funès en Bourvil. Prima. Quotering: 3’.

Voor de zoveelste maal hebben wij deze komische oorlogsfilm bekeken, op een luie zaterdagnamiddag kort na nieuwjaar (de eerste maal was in een Merksemse wijkcinema op een zondagnamiddag toen wij elf jaar oud waren). De grappigste sequensen kunnen wij onderhand uit het hoofd voor u naspelen: De Funès en Bourvil die in een hotel overnachten samen met enkele Duitse officieren wat ten gevolge van een losgeraakt en ondersteboven gedraaid kamernummer 9 leidt tot een carrousel van vergissingen, de achtervolgde vluchtelingen die Duitse motards met pompoenen bekogelen, de ontsnapping uit de Ortskommandantur… En de ontsnapping met zweefvliegtuigen op het einde blijft spannend.

Natuurlijk stelen Louis de Funès als de dirigent Stanislas Lefort en Bourvil als de schilder Augustin Bouvet de show, maar ook al de overige acteurs (de Engelsen met onder meer Terry Thomas, de Duitsers, de non, het meisje waarop Augustin verliefd is) presteren op niveau. Een helemaal niet gedateerd overkomend leuk familiespektakel dat bij ons goede jeugdherinneringen oproept. De titel betekent zoiets als De grote zwier.

Quotering: ***½ (4 januari 2003 – TV1)

Dit blijft hoogstwaarschijnlijk de beste en bekendste film van De Funès, met veel dank aan de geslaagde interactie met Bourvil, het functionele scenario en het aangename tempo van de film.

Quotering: ***½ (23 augustus 2015 – opgenomen van Proximus TV)