LOFT (Antoinette Beumer) (Nederland, 2010)

(118’)

De vrij getrouwe Nederlandse remake van Erik Van Looy’s Vlaamse Loft, met hier en daar enkele kleine verschillen. Onder meer wat meer bloot, een andere locatie (Amsterdam in plaats van Antwerpen) en enkele kleine wijzigingen in de dialogen en het scenario. Bijvoorbeeld als de psycholoog op het einde Ann opnieuw ontmoet. In de Vlaamse versie vraagt Ann of hij mee een kop koffie gaat drinken en hij zegt dan ‘ik ben ook veranderd, Ann, maar koffie drink ik nog altijd’. Dat laatste zinnetje is in de Nederlandse versie weggelaten, zodat het einde nu meer open is: zal de psycholoog (Bart in de Nederlandse versie) ingaan op haar uitnodiging of niet?

Als je de Vlaamse versie al enkele malen hebt bekeken, dan voegt de Hollandse versie daar eigenlijk niets essentieels aan toe. Bovendien hadden wij niet de indruk dat de Nederlandse acteurs – met uitzondering van Fedja van Huêt als Bart – beter presteerden dan de Vlaamse. Integendeel: de helft van de tijd konden wij nauwelijks verstaan wat zij aan tekst afratelden, maar dat kan natuurlijk ook aan ons gelegen hebben. Hugo Bernaers concludeerde in Filmmagie [nr. 612, februari 2011, p. 35]: ‘Wat overblijft is degelijk vakwerk, maar het had iets meer mogen zijn’. Onvermijdelijk werpt dit alles de vraag op: was het nu echt nodig om deze Nederlandse remake op poten te zetten? Als een film goed is, dan is hij goed, waarom het dan allemaal nog eens dunnetjes willen overdoen? Dat Nederlanders een film niet zouden kunnen appreciëren omdat hij zich in Antwerpen afspeelt of omdat de acteurs Zuid-Nederlands praten, is toch absurd?

Quotering: *** (13 februari 2015 – opgenomen van Proximus TV)