Ik ben Eric De Bruyn
Ik ben een man en woon in Wuustwezel (België) en mijn beroep is pensionado.
Ik ben geboren op 20/10/1955 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Middelnederlands / laatmiddeleeuwse kunst.
Studies Germaanse Filologie 1973-1977 - Universiteit Antwerpen. In 2000 gepromoveerd aan de KU Brussel
WEMELDINGEN
Tijd is ruimte in beweging
20-05-2013
BOEK: Het Huis van de Moskee (Kader Abdolah) 2005
HET HUIS VAN DE MOSKEE (Kader Abdolah) 2005
[Voor deze roman werd gebruik gemaakt van de licentie-editie uit de reeks Grote Lijsters 2012: Noordhoff Uitgevers BV, Groningen-Houten, 2012, 360 blz.]
Dit is het tweede boek dat wij van de naar Nederland gevluchte Iraniër Kader Abdolah (een pseudoniem overigens) lazen, en dit keer is het veel beter meegevallen dan bij Spijkerschrift het geval was. Het Huis van de Moskee vertelt het verhaal van de bewoners van een aan een moskee verbonden huis in de Iraanse stad Senedjan, met als centraal personage Aga Djan, het hoofd van het huis en van een bazaar waar Perzische tapijten gemaakt worden. Er passeren heel veel personages de revue, maar dat is niet echt een bezwaar, ook al omdat vooraan in het boek een boomstructuur staat die een overzicht geeft van alle personen.
Er gebeuren ook heel veel zaken in de roman, maar de rode draad is toch duidelijk dat een overzicht gegeven wordt van de geschiedenis van Iran tussen 1969 en 2000, met het Amerikaans gezinde regime van de sjah, de overname van de macht door Khomeini en de ayatollahs, de acht jaar durende oorlog met Irak in de jaren tachtig, enzovoort. Je komt op die manier heel wat te weten over de islam, waarbij zowel de goede als de minder goede kanten worden belicht, en over de toestand in Iran op het einde van de twintigste eeuw, waarbij door de politieke omstandigheden families worden verscheurd en familieleden als vijanden tegenover elkaar komen te staan. De roman maakt heel sterk de indruk in grote mate autobiografisch te zijn (het personage Shahbal is heel duidelijk Kader Abdolah zelf). Bovendien hanteert de schrijver een vlotte verstelstijl (een knappe prestatie voor iemand die vanuit het Perzisch naar het Nederlands is overgeschakeld) die vaak erg poëtisch overkomt. En voor een boek dat zich afspeelt in een moslimmilieu, komt er opvallend dikwijls seks in voor, wat ofwel te maken heeft met het feit dat Abdolah verwesterd is, ofwel aantoont dat moslims (en moslimas) ook gezonde mensen zijn met een levendig libido.
Het Huis van de Moskee werd in Nederland door de lezers blijkbaar verkozen tot tweede beste Nederlandstalige roman ooit (nà De Ontdekking van de Hemel van Mulisch). Dat lijkt ons een beetje overdreven, maar toch hebben we aan dit boek heel wat uurtjes leesplezier beleefd: het is goed geschreven en het is leerzaam, wat meer is dan je over veel andere boeken kan zeggen.
Quotering: ****
(15 mei 2010 / herlezen april-mei 2013)