Ik ben Eric De Bruyn
Ik ben een man en woon in Wuustwezel (België) en mijn beroep is pensionado.
Ik ben geboren op 20/10/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Middelnederlands / laatmiddeleeuwse kunst.
Studies Germaanse Filologie 1973-1977 - Universiteit Antwerpen. In 2000 gepromoveerd aan de KU Brussel
WEMELDINGEN
Tijd is ruimte in beweging
11-08-2012
FILM: Body Double (Brian de Palma) (USA, 1984)
BODY DOUBLE (Brian de Palma) (USA, 1984)
(114)
Jake Scully, een aan claustrofobie lijdende schnabbelende acteur, betrapt zijn vriendin met een ander en verliest zijn rol in de vampierenfilm waaraan hij meewerkt. Door een andere acteur, Sam Burchard, wordt de nu dakloze Jake gevraagd om op het prachtige appartement van een vriend van Sam te passen, terwijl Sam enkele weken op locatie moet gaan filmen. Vanuit die flat kan Jake elke avond op hetzelfde uur een knappe vrouw zien strippen en dansen (via een telescoop) en hij raakt door de dame geïntrigeerd. Tot zij op een avond vermoord wordt en Jake net te laat komt om haar te redden. Wanneer hij toevallig naar de reclame voor een pornofilm op de televisie kijkt, ontdekt Jake een pornoactricetje (Holly Body) dat precies hetzelfde dansje uitvoert als de vermoorde vrouw en door vervolgens te infiltreren in het pornowereldje en kennis te maken met Holly ontdekt hij dat alles een set-up was van die Sam Burchard, die zijn rijke vrouw wilde vermoorden met Jake als getuige à décharge. Na nog enkele vijven en zessen slaagt Jake erin Sam uit te schakelen.
Ooit schreven wij over deze prent: De Palma beheerst natuurlijk zijn filmgrammatica als geen ander, maar dat geeft de laatste jaren in de praktijk toch geen echt bevredigende resultaten. In deze film heeft dat te maken met het soms wat onnozele, naïeve scenario, ofschoon het basisidee (afgekeken van Hitchkocks Vertigo en Rear Window) best leuk is. De Palma verweeft echter zoveel belachelijke ongeloofwaardigheden in zijn thriller dat je op de duur helemaal niet meer thrillt maar in de lach schiet op de spannende momenten, en dat is nefast voor dit soort films. Op het einde schiet de regisseur trouwens helemaal uit zijn bol en weet niemand nog waar hij nu eigenlijk naartoe wil. Het is duidelijk: het blijft verder bergaf gaan met die De Palma. Met Craig Wasson als Jake Scully en Melanie Griffith als het pornosterretje Holly Body. Tweede visie: aanwezig blijven wel de onderhand bekende motieven, zoals onder meer het voyeurisme en het spel met schijn/werkelijkheid (de kijker wordt voortdurend op het verkeerde been gezet, maar op het einde wordt hiermee overdreven en dus laat de film de kijker achter met het onbevredigende gevoel serieus voor de gek gehouden te zijn). Quotering: 3 (3 januari 1994 TV).
Het scenario bevat inderdaad heel wat ongeloofwaardigheden en losse draden (slechts één voorbeeldje: Jake is inkopen gaan doen en rijdt toevallig langs het huis van die mooie dame die toevallig net met de auto wegrijdt en achtervolgd wordt door de als indiaan vermomde Sam: hoe kan die Sam weten dat Jake daar net zou passeren?), maar onze vroegere kritiek moet toch vooral het tweede deel van de film (na de moord) gelden. Tijdens het eerste uur maakt De Palma zijn reputatie van getalenteerde Hitchkock-epigoon immers meer dan waar en zit je als kijker bijzonder geïntrigeerd toe te kijken hoe hij een aangename mengeling van spanning en pikanterie (de herhaalde striptease op dat mooie muzikale leitmotiefje, de knappe dame die een slipje gaat kopen, de kusscène op het strand) weet te serveren. Vermeldenswaard na al die jaren is zeker ook de pseudo-pornofilm met Jake en Holly in het midden die eigenlijk grotendeels een videoclip is voor het nummer Relax (met zéér toepasselijke tekst) van Frankie Goes To Hollywood. Grappig hoe wij dat in 1984 beschouwden als zéér, zéér pikant en gewaagd, maar als je er nu naar kijkt, blijkt het stukken braver dan wat dagelijks op MTV of TMF te zien is. En tijdens de coïtus blijft Jake nota bene al zijn kleren aanhouden! En iets minder grappig: Sams grote agressieve hond die Jake twee keer bijna de strot overbijt, is alweer (net als in Sam Fullers White Dog) een Zwitserse witte herder! Onze Lupa moest het weten!
Quotering: *** (10 augustus 2012) (dvd bib Brecht)
