Een indieband uit Londen, bestaande uit vier jonge muzikanten waarvan er één in de loop van 2009 de groep verliet. Eind 2008 trokken ze al even de aandacht met een remix van het Womack & Womack-nummer Teardrops en in augustus 2009 verscheen hun titelloze debuutalbum, met daarop elf tracks (zonder Teardrops overigens). The xx (rare naam trouwens, maar goed) werd eind 2009 door de Humo-recensenten tot beste cd van 2009 uitverkoren en eindigde in Humo’s Top-20 van beste internationele cd’s van 2009 op de derde plaats. En zonder dat we alle cd’s uit 2009 beluisterd hebben, kunnen we daar enigszins inkomen. The xx brengt rustige, sensuele en fluweelzachte popmuziek voor de laatavond met veel invloeden van links en rechts (we ontwaarden bijvoorbeeld onder meer een Shadows-gitaartje) die toch tot een eigen geluid samengesmolten worden. Vooral de samenzang van gitariste Romy Madley Croft en bassist Oliver Sim werkt ten zeerste bekoorlijk. Crystalised [3] en Islands [4] waren singletjes, maar VCR [2], Basic space [8], Infinity [9] en Night time [10] zijn ook heel goed. Een sterk debuutalbum en inderdaad waarschijnlijk één van de beste cd’s van 2009.

Quotering: 4 (23/05/11)