THE OTHER BOLEYN GIRL (Justin Chadwick) (UK-USA, 2007)

(115’)

De geschiedenis van Anne Boleyn, de tweede vrouw van Henry VIII en de moeder van Elisabeth I. Wij hebben dit historisch drama met veel plezier bekeken: er wordt uitstekend geacteerd (Natalie Portman als Anne, Scarlett Johansson als haar zuster Mary, Eric Bana als Hendrik VIII), de mise-en-scène is zeer verzorgd, het is een sterk en zelfs ontroerend verhaal en last but not least lijkt ons dit een fraaie les geschiedenis. Of het allemaal historisch correct is, kunnen we niet zo direct nagaan natuurlijk, maar we vertrouwen erop dat Philippa Gregory (op wier roman de film gebaseerd is en die mee het scenario schreef) haar huiswerk gedaan heeft.

Als het inderdaad allemaal klopt (en waarom zou het dat niét, althans wat de grote lijnen betreft?), dan leren we enkele dingen bij. Henry VIII raakte eerst verliefd op het zusje van Anne, Mary Boleyn, terwijl hij nog getrouwd was met de Spaanse Catharina van Aragon (die echter slechts dode kinderen baarde). Door het gekonkelfoes en gelobby van haar familie (vooral van haar vader en oom, de moeder bekijkt alles met lede ogen) wordt ze Henry’s bijzit (ofschoon ze al getrouwd is) en ze schenkt hem een bastaardzoon. Ondertussen is Anne (als straf omdat ze in het geheim met een jonge adelborst getrouwd was) naar het Franse hof gestuurd, weergekeerd en begonnen aan het inpalmen van de koning, wat lukt. Ze legt het echter slimmer aan boord dan haar zus en wil zich pas geven als Henry met haar trouwt. Queen Catherine wordt op een zijspoor gezet (in een klooster), Mary wordt op het platteland geparkeerd en Henry breekt met de paus en de Kerk. Eens gehuwd schenkt Anne haar koning een dochter (de latere Elisabeth I dus), maar die wil perse een zoon. Er volgt dan helaas een miskraam, Anne voelt dat ze de aandacht van Henry aan het verliezen is (Jane Seymour is ondertussen al in de picture gekomen) en de wanhopige Anne overreedt haar broer om haar opnieuw zwanger te maken. Eens in bed is die broer niet in staat seks te hebben met zijn zuster, maar ze zijn bespied geworden, alles komt uit, en Anne eindigt op het schavot. Haar zus Mary voedt Elisabeth verder op, samen met haar bastaardzoon en nog een ander kind dat ze heeft van haar tweede man.

Uit deze film komt Anne Boleyn naar voren als een serieuze bitch, een nietsontziend, jaloers, ambitieus en machtsgeil geval dat dus op het einde eigenlijk niets meer dan haar verdiende loon krijgt. Helemaal het tegenovergestelde van haar zuster Mary, die door Anne opzijgedrumd wordt maar haar later vergeeft, haar door middel van een leugentje omtrent haar maagdelijkheid zelfs op de troon helpt en ten slotte zelfs moeite doet om haar te redden van de beul. Dat laatste mislukt, maar Mary zelf krijgt van Henry genade (die broer zijn kop gaat er natuurlijk wél af). Zoals gezegd, het is een sterke story met bovendien een flinke moraliserende impact. De film begint met het gelukkig gezinnetje Boleyn en eindigt op bijna identieke wijze met het gelukkig gezinnetje van Mary. Daartussenin krijgen we een ruime blik op het adderkluwen dat het hof van Henry VIII was: ambitie, hebzucht, overspel, egoïsme, machtswellust, het is een fraaie boel. En in het midden van dat alles, de andere Boleyn-girl, Mary, speelbal van allerhande intriges grotendeels buiten haar wil om en alle verhoudingen in acht genomen, een sympathiek personage temidden van al dit zondige en zwakmenselijke addergebroed. Kortom: een pracht van een geschiedenisles met een slim scenario en een beklijvende boodschap.

Gedenkwaardig moment. Catherina van Aragon (gespeeld door Ana Torent, het kindsterretje uit Cria Cuervos) loopt door de gang op weg naar haar proces en stoot op Mary en Anne: Ha, de Boleyn-hoeren, lispelt ze met dat Spaanse accent van haar. De nagel op de kop, al waren er voor Mary Boleyn dus blijkbaar wel verzachtende omstandigheden.

Quotering: 4