ZOVEEL IK DRAGEN KAN

Herbekijk hier het VRT-fragment van de toespraak.

Bovenstaande toespraak is amper een paar uren oud, maar reeds is ze historisch en leidinggevend te noemen. Het zijn hoogdagen van mouwsstroperij en dynastieke hoogstandjes. Geen excentrieke Van Rossem deze keer, geen revolverschot om een histerisme Lahaut het spreken te beletten, geen uitdagende Vlaamse Leeuw met gebalde vuist gezongen in het Halfrond, waardoor dit achteraf bijna diende te worden ontsmet, maar een snedige jonge dame, met snijdende argumenten, die de toehoorder-aartsvader De Croo naar adem deden snakken. Met een Premier die een ijzeren gelaat met afwijzende trekjes had opgezet, met volksvertegenwoordigers die ongemakkelijk niet meer konden stilzitten. Benieuwd hoe deze toesprak zal ge-acteerd blijven in de Annalen van de Kamer. Even benieuwd naar de simultaan-vertaling in de taal van Molière, waarbij waarschijnlijk het tandengeknars voor eeuwig tussen de bladzijden zal blijven steken..

Ja, het koningschap mogen ze hebben, kosten inbegrepen!

Het Vlaams Belang staat dus nu op de barricaden, en waar er barricaden zijn, woedt de strijd. De tijden zijn er rijp voor, afspraak op de Grote Markt van al onze historische steden, waar de wereldpers als bij toeval rondhangt, op zoek naar malse brokjes, getiteld ondergang van een corrupt systeem.

Het is nu of nooit, want nog voor de verkiezingen van Mei 2014 er zullen aankomen, zullen de traditionele kleurpartijen, inclusief de Nieuwe Volks Unie, er alles aan gedaan hebben om overal weer tricolore zand in de raderen te strooien. Nu zijn ze nog vol enthousiasme voor hun kant van de gebeurtenissen, maar het is zaak deze van richting te doen veranderen, om de aandacht vast te houden op de bric-à-brac waarmee ze bezig zijn.

De dag dat er trouw moet gezworen worden aan de wetten van een niet-bestaand Belgisch Volk, moet het volk van Vlaanderen het woord nemen. Ik stel bij deze voor, dat Barbara Pas zich reeds aan het oefenen zet om de Eenzijdige Onafhankelijkheidsverklaring voor te lezen.

www.vlaamsbelang.org Dit land is even moe en versleten als zijn aftredende koning. Het is tijd voor de Vlaamse republiek. Vlaams Belang-fractieleidster Barbara Pas liet zich naar aanleiding van de regeringsmededeling in de Kamer duidelijk niet verleiden tot een kwijlerige hommage aan de monarchie en de Saksen-Coburgs.

Na een ellenlange hulde-rede van de andere fractieleiders volgde eindelijk een kritische beschouwing. Pas maakte duidelijk dat de republikeinse strijd van het Vlaams Belang nooit een strijd is geweest tegen personen maar des te meer tegen de monarchie als ondemocratische staatsvorm.

Een belangrijk aspect hierbij is de politieke rol die de koning speelt bij de regeringsvorming. Pas wees er dan ook op dat de koning zich tijdens zijn regeerperiode vooral liet gelden als de koning der Walen. Het Vlaams Belang zal niet plaatsnemen in het rijtje politici die zich verdringen om de koning te prijzen voor zijn inzet voor het land. Daarvoor heeft ook deze Saksen-Coburger de voorbije twintig jaar namelijk iets te veel en iets te nadrukkelijk de zijde gekozen van de Franstaligen. Pas greep de koninklijke uittrede dan ook aan om het debat op gang te brengen over de rol, de toekomst en wat ons betreft het einde van de monarchie."

Net zoals Gerolf Annemans eerder deed, wees Pas er fijntjes op dat de opvolging door prins Filip een juridisch probleem vormt, gezien de grondwet niet in een abdicatie voorziet. Maar ook de politieke escapades van prins Filip waarbij hij zich uitsprak tegen het Vlaams Belang, liggen nog vers in het geheugen. België is terminaal ziek. Een volksvreemde koning die letterlijk zei dat het Vlaams Belang hem zal tegenkomen op zijn weg, zal het tij niet kunnen keren, aldus nog Barbara Pas.