1502 - OVER DE EERSTE WET IN DE ECONOMIE (VRAAG EN AANBOD) EN DE ZINDERENDE HITTE VAN TROPISCHE NACHTEN
.
1502 - OVER DE EERSTE
WET IN DE ECONOMIE (VRAAG EN AANBOD) EN DE ZINDERENDE HITTE VAN TROPISCHE
NACHTEN
.
Over
keuterboerkes zonder verstand
Maar
in Bruxellabad met reuzen-weddes
.
Het ligt mij al een hele
tijd op het hart, hoe de EU-zottekes, die wel gaarne naar de zon in verlof
komen liggen braden op de stranden van de Mare Nostrum, er nog nooit aan
gedacht hebben, dat het quasi onmogelijk is om in deze woestijn-hitte eenzelfde
rendement van de arbeid te hebben als in de frissere heimat-landen. U moet
het maar eens doen, weken, ja maandenlang te gaan slapen met +30° en wakker te
worden bij +30° om dan de hele dag op het veld of aan de machines hetzelfde
rendement te halen als in het koele buitenland. En toch hadden de Eu-bonzen dat
verhoopt : ze hebben er al ons geld en onze welvaart voor over gehad om dat te
bereiken. Maar de natuur, en zeker niet de menselijke natuur, laten zich niet dwingen.
Liever met wat minder maar met een koel glas vino bianco in de schaduw op een bankje
wat keuvelen, dan de zware Diksia-leningen te moeten ophoesten die allemaal in
de zakken van de politieke vriendjes uit Bruxellabad zijn terecht gekomen.
Ik ben geen Griek, geen
Spanjaard, geen Portugees, zelfs geen Italiaan. Maar ik, leef hier, met open
ogen en open oren. Ik hoop dus, nu het eigen land al een tijdje zucht onder
eenzelfde tropische hitte, dat het voor iedereen duidelijk mag wezen. De
gelijkschakeling van Noord en Zuid in Europa is een kwade droom, die liefst zo
vlug mogelijk opgegeven wordt. Misschien zelfs dat de Islam dan ook wat
afkoelt .
De o zo geleerde Brusselse
dikkoppen hebben namelijk eens te meer niet willen zien, wat het domste
keuterboerke op bescheiden schaal automatisch op zijn keuter-boerderijtje
toepast : de wet van vraag en aanbod. Nooit zal hij het aanbod forceren,
wegens contra-productief. De vraag moet o.a. meestal door de
kwaliteit op te drijven, aangewakkerd worden. Als dat boerke veel kiekens wil
verkopen, zal hij in de eerste plaats goede kiekens moeten kunnen aanbieden.
Maar dat zijn de socialisten al lang vergeten! Zij willen gewoon jobs in om
het even welk kiekenkot, in om het even welke branche, als er maar n 13de
maand, 2 maand betaald verlof en een gemakkelijk jobke aan vast zit.
De Fransen hebben die
vergane wijsheid (die ze al lang zelf niet meer toepassen!) in een spreekwoord
gegoten :A bon vin, pas dinsigne .
JaJa, de maatschappij
moet, volgens Marx en Lenin, maakbaar zijn. Een witte neger, en een nakomelingschap
uit de proefbuis : zelfs dàt behoort tot de toekomst. Daarvoor kan de mens voort
zelfs zonder God, want hij, de mens, gedraagt zich als God.
Zo komt eens de tijd, dat
de hiel van de Laars van Italië, terecht komt in het achterwerk van Het Kattegat,
de landengte helemaal aan de bovenkant van de kaart van Europa.
De gang van de
Joods-Romeins-Christelijke beschaving was van Zuid naar Noord. Omgekeerd zal
dus nooit werken.
*
Angeliekske, t is aan U .
.
Ter zake :
Nieuwe
les economie voor De Morgen
*
Nog maar eens buigt een schrijvelaar van De Morgen
zich over een prangend economisch probleem: het grote concurrentieverschil
tussen Duitsland en de rest van Europa. Volgens senior writer Bart Eeckhout
is het Duitse loonmatigingsbeleid de oorzaak van de economische crisis. Hij
slaat de bal volledig mis.
Er zit een olifant in de kamer van het slabakkende
Europese herstelbeleid, en die olifant spreekt Duits. De Duitse nijverheid is
door import lange tijd een motor geweest van economische groei in Europa.
Vandaag draagt het Duitse succes bij tot de vernietiging van jobs en welvaart
in de rest van Europa.
Deze analyse maakt senior writer Bart Eeckhout in
De Morgen van 17 juli. Eeckhout probeert al een hele tijd his masters voice
te imiteren, namelijk Yves Desmet. Misprijzen voor de Vlamingen, aanvallen op
de N-VA, bewondering voor het beleid van Elio di Rupo, kritiek op wie negatief
is over het regeringsbeleid... Zijn standpunten zijn voorspelbaar.
Af en toe buigt Eeckhout zich over een economisch
thema, maar net als Yves Desmet heeft de man daar geen kaas van gegeten. Zijn
analyse van Duitsland als oorzaak van de economische malaise zit volledig fout.
De stelling van Eeckhout is weliswaar helder als pompwater: door een flexibele
arbeidsmarkt en loonmatiging kunnen de Duitse bedrijven hun Europese
concurrenten uit de markt prijzen. De Duitse producten worden massaal
geëxporteerd en dat ondersteunt de groei bij onze oosterburen (Eeckhout verwart
in bovengenoemd citaat overigens export en import, maar dit terzijde). De
andere Europese economieën worden uit het wiel gefietst. Eeckhout vreest nu qua
sociaaleconomisch beleid een zogenaamde race naar de bodem waardoor de
Europese sociale welvaartsstaat wordt afgebroken. Iedereen probeert Duitsland
te imiteren.
Eeckhout maakt op verschillende punten fouten. Ten
eerste is de zwakke positie van Zuid-Europese landen als Griekenland en
Portu-gal niet de schuld van Duitsland maar van henzelf. Ze hebben hun
concurrentiekracht zelf aanzienlijk verzwakt, onder meer door een te sterke
stijging van de loonkosten in verhouding tot de productiviteit. De loonkosten
stegen sterk terwijl de productiviteit veel trager toenam. Zo prijs je jezelf
uit de markt. Met als gevolg dat Griekenland een invoerder in plaats van een
uitvoerder van landbouwproducten is geworden. Dat is absurd.
De journalist van De Morgen gaat ervan uit dat een
wijziging van het Duitse economiebeleid tot een herstel van de Zuid-Europese
economieën zal leiden. Het is een bekende oplossing: de Duitsers moeten maar
meer consumeren, hun loonkosten sterker laten stijgen en daardoor zullen
Zuid-Europese landen opnieuw op gelijke voet staan. Nu is het zo dat Duitsland
al een paar jaar zijn beleid van loonmatiging heeft afgezwakt. In tal van
sectoren worden royale loonstijgingen toegekend. Maar dat wil nog niet zeggen
dat de Duitsers massaal Zuid-Europese producten gaan kopen. Vooral producten
uit groei-landen als China en Brazilië zullen hun weg naar Duitsland vinden.
Concurrentiekracht is immers meer dan zuiver loonkosten.
De journalisten van De Morgen die constant kappen op de werkgevers zouden dat
moeten weten. Je moet ook kwaliteitsvolle producten hebben om aan de man te
brengen. Dat is vaak het probleem in Zuid-Europa: die producten zijn er niet.
Tegelijk maakt dat ook het succes van Duitsland,
los van het loonmatigingsbeleid. Als men denkt dat een stijging van de
loonkosten, en bijgevolg een stijging van de productiekosten, de Duitse
producten minder aantrekkelijk zal maken, dan dwaalt men. Veel Duitse producten
(denk aan wat de automobielsector voortbrengt) zijn zeer prijsinelastisch. Dat
wil zeggen: zelfs als ze duurder worden, blijven de mensen ze kopen. Want
kwaliteit is bij wijze van spreken onbetaalbaar.
Ten slotte moeten we het even over het verguisde
systeem van laagbetaalde minijobs hebben. Het is inderdaad zo dat meer dan een
miljoen Duitsers in dit systeem werken en voor een halftijdse job 450 euro per
maand verdienen. Maar niemand heeft zon laag inkomen. Daarnaast komen er nog
subsidies voor huur, kinderopvang en energie bij. Bovendien woont 70 procent
van de mini-job-bers in een gezin waar één van de twee partners een gewone job
heeft aan 2.000 euro bruto. Het Duitse sociaaleconomische model is dus minder
hardvochtig dan Eeckhout, Desmet en consorten ons willen doen geloven.
Angélique VAnderstrAeten
.
Mijn
(tot zijn eenvoudigste vorm herleide oplossing) situeert de beschaving van Zuid
naar Noord. Een beetje simplistisch, akkoord, maar in deze zomerse dagen
ontvlucht iedereen, zijn spiermassa mits zijn intellectuele bagage toch gaarne
de overdreven hitte!? En het zijn niet de Galliërs die de Romeinen zijn gaan
beschaven, maar omgekeerd!
*
Tot
zowat half de Laars van Italië, leeft er een ander volk dan in het Zuiden,
beneden Rome. De roep van de Lego Nord naar een onafhankelijk Padania is
derhalve helemaal normaal, want Milaan, Mòdena (Lombardije, Piemonte)), Turijn,
Venetië hebben met Napels evenveel gemeen als Vlaanderen met Wallonia. Doorheen
Italië loopt dezelfde armoegrens als de laatste 50 jaar door Belgenland is
gegroeid, maar in Italië is dat het werk van de natuur zelf.
En
het ergste is, dat onze mensen dat tussen pot en pint, of in de gezelligheid
van de huiskamer dat inzien, maar in het stemhokje de stap niet durven zetten.
Het is dezelfde vrees als in al die zomerse hitte niet durven een voetbadje
nemen in een teil fris pompwater . Zelfs als men tot over de oren in het water
springt, zal niemand verdrinken, want we hebben elkaar.
Neurie
maar eens bij Uzelf de woorden die U nog kent van de Vlaamse Leeuw : ze staan
bol van de vechtlust voor het leven! Tronen kunnen beven, maar een volk zal
nooit vergaan.
China,
Het Rijk van de Hemelse Vrede, met een beschaving die minstens 3 keer zo oud is
als de onze ..
Zou dat
geen betere optie zijn dan Mohammed? Zelfs voor de Roodhuiden onder ons zou
daar muziek in zitten, want de Heiligen Marx en Lenin staan daar voor altijd in
Eeuwige Aanbidding.
.
DEEL II
De blinde vlek in de kennis van beide grote kerken
tegenover een fascistische ideologie is geen nieuw fenomeen in onze tijd. Niet
alleen tegenover de fascistoïde politieke religie islam, maar evenzeer verblind
spraken de christelijke bisschoppen zich precies tachtig jaar geleden uit met
betrekking tot het nationaalsocialisme. Het is een angstaanjagende parallel en
een verbazingwekkende herhaling van wat zich in de kerken van toen en van nu
afspeelde en weer afspeelt:
Mei 1933 (sic) vermaanden de Beierse bisschoppen,
dat men niet naar het scheidende en het verleden moest kijken, maar naar wat
ons verbindt (te vinden bij de jurist Gerhard Czermak). Zoals het grootste
deel van de katholieke en protestantse kerken in het Derde Rijk tot aan de
catastrofale Eindzege´ blind en star bleven, zo schijnt het nu ook weer te zijn.
Voortdurend wordt over islamitische broeders, over monotheïsme, over dialoog en
tolerantie geschreven en gepraat (Marius Baar: Zeitbomben der
Weltgeschichte, p, 124 en 103).
Als de satanisch kwade geest een bruin hemd
aantrekt, of zich in het manteltje van een wereldreligie hult, wordt er
blijkbaar van het kenvermogen van beide grote kerken en van de gehele
Westelijke wereld teveel geëist.
Ook de opvolger van paus Johannes Paulus II schaart
zich in het koor van onwetenden, zij die de islam niet begrepen hebben.
Nog voordat hij tot paus benoemd werd, zei
kardinaal Joseph Aloisius Ratzinger in een uitvoerig gesprek met de journalist
Peter Seewald, dat in 1996 als boek met de titel Het Zout der aarde
christendom en katholieke kerk bij de millenniumwisseling gepubliceerd werd,
het volgende:
De
bommenterreur van extremistische moslims geeft heden de islam een steeds
slechtere naam, en ook in Europa groeit de angst voor deze moordzuchtige
fanatici.
En vervolgens:
Er
bestaat een ´edele´ islam, zoals deze bijvoorbeeld door de koning van Marokko
wordt belichaamd, en er is nu eenmaal de extremistische, terroristische islam,
die men echter ook niet weer met de islam in zijn geheel mag identificeren, dan
zou men deze in ieder geval onrecht doen.
De latere paus Benedictus XVI onderscheidt dus de
edele islam van het islamisme, respectievelijk terrorisme. Hij heeft dus
net zoals zijn voorganger Johannes Paulus II, die na de terreurdaad in New York
en Washington op 11 september 2001 tot Respect voor de authentieke (en dat
betekent de vreedzame) islam maande, niet begrepen. Er is blijkbaar geen
sprake van gebrek aan kennis, maar van inzicht.
Het vaak gebruikte onderscheid tussen islam en
islamisme, respectievelijk terrorisme, zoals dit ook door enige islamcritici
wordt gebruikt en die mogelijk heel bewust door moslims zelf uitgevonden is, is
onzin en een gevaarlijk bedrog. Ze is een politiek gewilde misleiding om ons de
vreedzaamheid en vredelievendheid van de islam aan te kunnen praten. Met raffinement
probeert men de authentieke, en dat betekent dan de eigenlijke en vreedzame
islam, te scheiden van de gewelddadige, de vermeend politiek misbruikte islam,
die men dan ook anders aanduidt en islamisme of terrorisme noemt.
De in 1946 in India geboren en islam afvallige
islamcriticus, die onder het pseudoniem Ibn Warraq in de openbaarheid treedt,
heeft de ware kennis en instelling, die de pausen ontbreekt, als hij schrijft:
De
islam is een totalitaire ideologie, die erop gericht is het religieuze, het
sociale en het politieke leven van de mensheid in al zijn aspecten te beheersen
Ik accepteer niet de enigszins onechte onderscheiding tussen islam en
´islamistisch fundamentalisme´ of ´islamistisch terrorisme´.
En de Turkse minister-president Erdoğan heeft zoals
bekend kort en bondig het volgende gezegd:
Er bestaat geen gematigde of niet-gematigde
islam. Islam is islam en dat is t.
Het feit dat Mohammed, het voorbeeld voor alle
moslims, de eerste terrorist in de islam was, kan paus Benedictus, die toch
algemeen als geleerd geldt, duidelijk niet inzien, en dat iedere gelovige
moslim een potentiële terrorist is, wil hij niet toegeven.
Verontschuldigend wordt vaak geargumenteerd dat
paus Benedictus XVI de islam heel goed kent en begrijpt, maar dat hij met het
oog op bloedige reacties de waarheid niet kan uitspreken.Deze argumentatie was niet van toepassing
toen hij kardinaal was, en als paus mag hij geenszins, en dat geldt onbeperkt,
de waarheid, als hij het ware inzicht heeft, niet verloochenen en zijn kerk zo
schandelijk verraden.
Wie geen kennis bezit is in ieder geval dom, wie
haar weigert, handelt in hoge mate onverantwoordelijk, wie de waarheid echter
kent en haar loochent, is een misdadiger.
Als Benedictus XVI in zijn Regensburger voordracht
op 12 september 2006 de Byzantijnse keizer Manuel II Paleologos niet slechts
geciteerd, maar eraan toegevoegd zou hebben dat deze uitspraak over Mohammed
overeenkomt met de historische feiten en dat dit ook zijn mening was, dan was
dat een moedige stap op de weg naar de waarheid geweest.
Deze moedige stap heeft hij echter niet gezet, maar
integendeel in opmerkingen bij zijn Regensburger rede onder andere het volgende
geformuleerd en gepubliceerd:
Dit
citaat is in de islamitische wereld helaas als uitdrukking van mijn eigen
positie opgevat en heeft zo begrijpelijkerwijs opwinding veroorzaakt. Ik hoop
dat de lezer van mijn tekst dadelijk kan zien, dat deze zin niet mijn eigen
houding uitdrukt tegenover de koran, waarvoor ik de eerbied voel die het
heilige boek van een grote religie toekomt.
Als hij de koran gekend en de islam begrepen had,
dan had hij uit het Heilige Boek kunnen halen en ervaren dat de moslims de
permanente strijd tegen de ongelovigen, waartoe ook de christenen behoren, door
Allah opgedragen wordt, zowel de strijd met het wapen in de hand, dat door het
Arabische woord qital uitgedrukt wordt, alsook de strijd met een totale inzet
van tijd, kracht, geld en leven voor de zaak van Allah, wat door de Arabische
term Jihad wordt uitgedrukt.
De
strijd met het wapen (qital) is voor u (moslims) voorgeschreven, ook al staat
deze u tegen, zo lezen we in soera 2, vers 216.
Ongetwijfeld zijn deze uitspraken in de koran, die
paus Benedictus XVI moet kennen,tenslotte de reden en oorzaak van de radicale verschijningen van de
islam en van de islamitische terreur van onze dagen. Ook de aanspraak op
wereldmacht, zoals deze tegenwoordig weer bijzonder luid wordt, berust op de
uitspraak van Mohammed, dat hij van Allah, en met hem alle moslims die hem
opvolgen, aangewezen werd de mensen te bestrijden totdat ze allen moslims
zouden zijn geworden, of zich aan de islam onderworpen zouden hebben.
Het is juist en in feite zo, zoals een ons bekende
islamgeleerde, met de diepste kennis en bevestiging van zijn geloof, meedeelt:
De
islam is geen normale religie zoals de andere religies in de wereld, en
islamitische naties zijn ook geen normale naties, islamitische naties zijn iets
heel bijzonders, daar zij een bevel van Allah hebben gekregen om over de gehele
wereld te heersen en boven elke andere natie in de wereld te staan.
Dat zegt in ieder geval Mawlana Abu I-Ala Mawdudi
(1903-1979), een van de bekendste islamgeleerden, die door de gehele
islamitische wereld als een leider wordt beschouwd, die men zich in de gehele
geschiedenis door nog zal herinneren, zoals professor Mark A. Gabriel in zijn
boek Islam en Terrorisme op p. 105 schrijft.
Tegenwoordige bedrijven de pausen, en met hen de
katholieke kerk, hetzelfde verraad van het christendom en zijn gelovigen zoals
ze toentertijd in het Derde Rijk hebben gedaan. Werkelijkheidsresistent en
kennisblind verbinden ze zich zoals toen met hun doodsvijand en voeren hun
gelovigen op een dwaalweg en naar de ondergang.
Voor zijn inspanningen en het tot stand komen van
het Concordaat op 20 juli 1933 verkreeg Adolf Hitler de Christus Orde, de
hoogste pauselijke onderscheiding voor staatslieden (Marius Baar: Zeitbomben
der Weltgeschichte, p. 99).
De God tot wie de paus bidt en die volgens de
aanwijzingen van het Tweede Vaticaans Concilie aan Allah identiek is, heeft in
soera 3 van de heilige, eerbied eisende koran zijn afgezant opgedragen het
volgende te verkondigen:
Zeg
de ongelovigen (waartoe ook de paus alsmede de katholieken behoren): Gij zult
overwonnen en in de hel gestoten worden en daar een onzalige ligplaats hebben
(soera 3, vers 13, vlgs. Ludwig Ullmann. EB, in mijn koran: Zeg tot de ongelovigen:
Gij zult worden terneergeslagen en in de hel worden verzameld, dit is een
kwade rustplaats)
Zou in het licht van dergelijke uitspraken in de
koran een paus ook niet scherp horend worden en bereid zijn te luisteren naar
wat vooraanstaande islamgeleerden zeggen en wat bijvoorbeeld de decaan voor
koranstudies aan de Islamitische Universiteit van Gaza, Dr. Subhi Al-Yaziji in
het interview zegt, dat op 25 mei 2012 door Al-Aqsa TV uitgezonden werd:
De
verovering van Andalusië (Spanje) is een oude droom, iets waarop alle moslims
met grote vurigheid hopen en ook verder in de toekomst zullen hopen. Onze
verwachtingen gaan veel verder wij willen de vlag van het kalifaat boven het
Vaticaan laten wapperen, want dat is Rome van de belofte waarover Mohammed
spreekt: Gij zult Constantinopel veroveren en daarna Rome.
Als men de islamisering van Europa in een
historisch kader plaatst, dan is te zien dat na de kleine golven, die in de
vorm van het communisme en het nationaalsocialisme de wereld binnen drongen, nu
een nog machtiger en gevaarlijker golf van barbaarse aard over Europa en de
gehele wereld spoelt. Na de de mensheid omvattende heilsideeën van de
proletarische klasse en het de mensheid veredelende Arische ras treedt nu
het visioen van de islamitische oemma als het heil en doel van de mensheid op
de voorgrond.
Eens wilde Hitler de wereld beheersen en eerst het
Jodendom en daarna het christendom uitwissen.
Hij beschouwde het christendom als loot van het
Jodendom en beweerde:
Dat alles is toch alleen maar dezelfde joodse
zwendel.
De islam wordt tegenwoordig sterker en met de aan
Hitler gelijke barbaarsheid moet nu in het kader van de islamisering eerst
Israël en dan het christendom vernietigd en het Westen beheerst worden.
Het einddoel is en blijft echter de mensheid Allahs
wet, de sharia, op te dringen om vrede voor alle mensen en voor alle tijden
te bewerkstelligen en dat betekent, dat de mensheid tot de islamitische oemma
met een kalief als plaatsvervanger van Allah op de aarde gevormd moet worden,
zoals het in de kiem in het zogenaamde Medina model aanwezig is.
Men zou toch van een paus kunnen verwachten, dat
hij zich informeert en de eenvoudige waarheid over de islam, waarin de
absoluutheideis van een fascistoïde almachtsideologie reeds in de kiem aanwezig
is, zou kennen. Ook als die kennis de geestelijke horizon van de paus te boven
gaat, is en blijft het een feit, dat zowel de geweldsdreiging alsook de
toepassing van geweld in het wezen van de islam gegrond zijn en van Allah en zijn
gewillige uitvoerder Mohammed afstammen. Terreur en geweld zijn gegrond in de
koran, waarover de Franse filosoof en schrijver Voltaire met duidelijk inzicht
zei:
De
koran leert angst, haat, verachting voor anderen, moord als legitiem middel ter
verbreiding en tot het behoud van deze satansleer, hij spreekt slecht over
vrouwen, plaatst mensen in klassen, eist bloed en steeds weer bloed.
En de uit de islam getreden Berlijnse auteur Zafer
Senocak, die in 1961 in Turkije werd geboren en sinds 1970 in Duitsland leeft,
schrijft over de koran:
Ook als de meeste moslims en niet-moslims
(toevoeging van de auteur van dit artikel) het niet willen erkennen, dat
terreur uit het hart van de islam komt, komt deze toch direct uit de koran
voort. Hij richt zich tegen allen die niet volgens de regels van de koran leven
en handelen, dus tegen democraten, westers geïnspireerde denkers en
wetenschappers, tegen agnosten en atheïsten. En hij richt zich vooral tegen
vrouwen. Hij is het handwerk van het mannenverbond dat de islam is, dat met
alle macht zou willen verhinderen, dat vrouwen gelijkberechtigd zouden worden
en dat hun eeuwenlange onderdrukking zou eindigen.
Het is nauwelijks te geloven, maar hier is toch
sprake van dezelfde koran, die paus Johannes Paulus II, die door Benedictus XVI
zalig werd verklaard en binnenkort door de nieuwe paus Franciscus heilig zal
worden verklaard, in deemoed zo innig kuste. Ook paus Benedictus XVI voelt
tegenover de koran de eerbied, die het heilige boek van een grote religie toekomt,
en hij dwong de publicatie van de drie heilige boeken van de monotheïstische
godsdiensten af, waartoe natuurlijk ook de koran behoorde.
Dat pausen het gemakkelijk te doorziene maakwerk
van een kamelenhandelaar uit de Arabische woestijn voor een ware Godsopenbaring
houden, die de eeuwige en absolute waarheid zou bevatten en voor alle mensen
tijdloos geldig zou zijn, is ronduit belachelijke waanzin. Al meer dan duizend
jaar wordt de mensheid door een analfabeet uit de Arabische woestijn voor de gek
gehouden, die zijn pathologische toestanden tot door god geïnspireerde
openbaringen opblies en het daaraan vereiste geloof met het zwaard afdwong.
Johan Gottfried Herder (1744-1803) is in ieder
geval niet in deze zwendel getrapt en heeft wat de koran betreft reeds meer dan
tweehonderd jaar geleden de ware toedracht duidelijk doorzien en in zijn
geschrift uit 1786 Ideen zur Philosophie der Geschichte der Menschheit
treffend geformuleerd:
Zijn
(Mohammeds) Koran, dit merkwaardige mengsel van dichtkunst, welsprekendheid,
onwetendheid, slimheid en aanmatiging, is een spiegel van zijn ziel, die zijn
gaven en tekorten, zijn neigingen en fouten, het zelfbedrog en de noodhulp,
waarmee hij zichzelf en anderen misleidde, helderder dan enig andere koran (EB:
koran=recitering) van een profeet laat zien.
Tot een gelijke beoordeling kwammeer dan duizend jaar geleden Al-Razi (ca.
865-925 n.Chr.), die als een van de grootste denkers van de islam geldt. Hij
formuleerde zijn oordeel zelfs nog radicaler en vatte dat in de volgende
woorden samen:
De koran is echter niets anders dan een
bevreemdende mengelmoes van absurde en onsamenhangende fabels, die als te
belachelijk voor onnavolgbaar wordt gehouden, waarbij in feite zijn taal, zijn
stijl en zijn veelgeroemde ´welsprekendheid´ geheel en al niet correct zijn
(In: Ibn Warraq, Warum ich kein Muslim bin; p. 369).
Het christelijke Avondland staat op het punt door
een blinde vlek in de kennis en ideologische verblinding te gronde te gaan. De
vraag is niet, in het licht van de geborneerdheid en naïviteit van de
ongelovigen, waartoe naast de politici ook de kerkleiders gerekend moeten
worden, of Europa islamitisch wordt, maar wanneer het zover is.
Waarmee men te maken krijgt wat betreft de islam,
werd door Dr. Hans-Peter Raddatz treffend geformuleerd:
In geen andere cultuur, laat staan in enige
religie, is de codificatie van moord, roof, slavernij en schattingsafpersing
(EB: jizya) religieuze plicht. In geen andere religie is de gesanctioneerde
legitimatie van geweld als de wil van God tegenover anders gelovigen aan te
treffen, zoals die door de islam als integraal bestanddeel van haar ideologie
in de koran gecodificeerd en in de historische praktijk bevestigd is. Ten
slotte is er geen enkele stichter van enige religie wiens voorbeeldwerking
oorlogsvoering omvatte, noch het in opdracht liquideren van tegenstanders,
zoals dat bij Mohammed daarentegen wel het geval was.
(Dr. Hans-Peter Raddatz: Von Allah zum Terror?,
p. 71).
Bron:
http://europenews.dk/de/node/70079
.
Mijn
besluit?
Dat
woord en wederwoord het begin is va de Wijsheid. Zoiets us alleen mogelijk in
een vrije wereld, tussen vrije mensen. Wat nog altijd niets wegneemt van de
wezenlijke verschillen : de Joods-Christelijke Beschaving is doorheen de eeuwen
het fundament (geweest) van onze welvaart.
Maar
ik kan mij vergissen .
Ik
voel me net als in een les caninologie, voor beginnelingen, waar duidelijk uitgelegd
werd, dat een zachtaardige Labrador blinde-geleidehond en een woeste opgefokte
Dobberman twee onder-rassen zijn van dezelfde gedomesticeerde wolfshond, die in
niets van elkaar verschillen. U kunt gerust de hand uitsteken naar alle twee.
De ene zal zich latenstrelen en U
vriendelijk bezien met zijn trouwe honden-ogen. De andere zal U opvreten met
huid en haar. Als het een lMoslim-Dobberbeest is, zal hij daarenboven al Uw
eigendommen wegslepen en Uw vrouw toevoegen aan zijn harem. Maar gelijk hebben
ze : het zijn alle twee vertegenwoordigers van het hondenras.
China,
Het Rijk van de Hemelse Vrede, met een beschaving die minstens 3 keer zo oud is
als de onze ..
Zou dat
geen betere optie zijn dan Mohammed? Zelfs voor de Roodhuiden onder ons zou
daar muziek in zitten, want de Heiligen Marx en Lenin staan daar voor altijd in
Eeuwige Aanbidding.
.
DEEL I
Er zijn, buiten Cristina
la Bella, geen zekerheden meer in een mensenleven. Tenzij misschien als
uitzondering die de regel bevestigen, alles wat het eigen hart een mens ingeeft.
Vandaag gaat deze lange
tekst over de zaakjes van de Kerk, waarvan wij in ons land dagelijks op
kleineren schaal dezelfde diplomatie zien tussen Overheid, Paleis en
Mechelen. Dat de fascistische Mussolini op 11/2/1929 met het
Verdrag van Lateranen na meer dan 60 jaar vrede sloot met de toenmalige Paus,
was voor beide partijen niet alleen zeer eervol, maar vooral zeer praktisch. Door
het tot stand komen van de eengemaakte Italiaanse Staat (1870) waardoor de Paus
al zijn gebieden was kwijtgeraakt, werd de vete tussenKerk en Staat vergeten en kwijtgescholden. Iets
wat in de grond Mussolini meest ten goede kwam, want de overwegend katholieke
bevolking was namelijk nooit opgezet geweest met de vernedering dir Rome had moeten
ondergaan. En in feite werd hierdoor de
wereldvrede na Napoleon in Waterloo bezegeld. Maar dat Hitler in 1933 om thans onnaspeurbare
redenen van datzelfde Rome met de hoogst mogelijk Pauselijke Onderscheiding, de
Christus Orde vereerd werd, zoals we hieronder moeten lezen, is wel degelijk en
brug te ver. Christus onderwees ons wel de leer van bemint Uwe vijanden maar
net als nu met de Islam, wedt de Kerk altijd op het verkeerde paard. Hitler
werd een ramp voor de Kerk, net als het communisme, en wat de Islam wordt, laat
zich gemakkelijk raden. Omdat het Goede altijd het Kwade overwint. Omdat het
molentje van Hierboven traag, maar zeker werkt.
*
Wel, Ma, gij die
ongetwijfeld de hemel meer dan verdiend hebt : wart zegt ge nu van die nieuwe
God, Allah, die ineens dezelfde blijkt te zijn als de God onze Vaderen, Allah
Akbar!, inwiens naam altijd ergens ter
wereld iedere dag honderden misdaden worden gepleegd? Dat is nog eens verschieten
, hé!
Een mens zou op den duur
bij de Brahmapoutra te biechten gaan!
Slechts op grond van een verbazingwekkende blinde
vlek in de kennis, die onder andere hieruit bestaat, dat in het Tweede
Vaticaans Concilie (1962-1965) de islamitische Allah als identiek met de
drie-enige God van de christenheid werd verklaard (Nostra aetate en Lumen
gentium), werd de geestelijke voorwaarde geschapen en is het eerst mogelijk
geworden dat de islam zich sluipenderwijs onder de dekmantelvanvreedzaamheid en vredelievendheid in Europa kon vestigen en zich
ondertussen ook verregaand politiek kon consolideren.
Deze fatale vergissing van het Concilie en als
gevolg daarvan de handelwijze van de pausen, zichtbaar geworden in de
onderdanigheid bij het kussen van de koran door paus Johannes Paulus II
(1920-2005) en in de voortzetting van deze lijn door paus Benedictus XVI
(geboren 1927, paus van 2005 tot 28 februari 2013) en zijn opvolger, zal
voortaan en uiteindelijk tot de dominantie van de islam in Europa en tot de
ondergang van de kerk leiden.
Paus Johannes XXIII (1881-1963), die het Tweede
Vaticaans Concilie inspireerde en ertoe opriep, had met betrekking tot Israël
kort voor zijn dood, de grote kerkleraar Augustinus daarbij tegensprekende,
kennis en inzicht toen hij zei:
Wij
erkennen nu dat vele, vele eeuwen de blindheid van onze ogen ervoor hebben
gezorgd dat wij de schoonheid van uw uitverkoren volk niet konden zien en in
zijn gezicht niet de trekken van onze eerstgeboren broeder konden herkennen
Vergeef ons de vervloeking, die wij in uw naam (: Jezus Christus) over de Joden
uitspraken. Vergeef ons, dat wij u in uw vlees ten tweede male kruisigden. Want
wij wisten niet, wat wij deden.
Het Tweede Vaticaanse Concilie had kerkhistorisch
de historische opdracht en unieke kans gehad, deze erkenning van paus Johannes
XXII op te pakken en tot de oorsprong van de kerk en haar wortels terug te
keren, dat wil zeggen, de verloren innerlijke band met het Jodendom weer tot
stand te brengen.
In plaats daarvan verbond de katholieke kerk zich
met de islam en knoopte zij bij de islamitische Allah aan, doordat ze de
identiteit van Allah met de God van de christenheid tot verplichte leer
verklaarde, wat men slechts als ontsporing, verblinding en dwaling van het
millennium kan aanmerken.
Deze gelijkstelling heeft een dogmatisch karakter
gekregen, daar de katholieke kerk tegelijk vastlegde dat een niet meegaan met
de uitspraken van het Concilie als afvalligheid van de leer van de kerk en van
de kerk zou worden beschouwd. Ze heeft zich daarmee duurzaam met de
machtsfactor islam verbonden en zal daardoor radicaal veranderen.
Terecht spreekt Dr. Hans-Peter Raddatz van een
nieuw ontstane chrislam. Ze wordt door deze fundamentele vergissing tot een
stijgbeugel voor de machtsontplooiing van de islam, en ze zal in het kader van
de machtsgreep van de islam tenslotte door deze verbinding en met haar het
christelijke Avondland te gronde gaan. Ongetwijfeld staat dit laatste niet
slechts op een tweesprong, maar aan de rand van de afgrond.
Men moet bij deze kerkhistorische ontsporing met
ernstige gevolgen niet vergeten dat in het verloop van het Concilie de
toenmalige kardinaal Karol Wojtyla grote invloed heeft gehad op het accepteren
van de betreffende formuleringen en dat hij later als paus in zijn
christelijk-islamitische oecumene, die uiteindelijk op de identiteit van Allah
en de God van de christenen berust, dit besluit van het Concilie consequent
getransponeerd, gerealiseerd en uitgebreid heeft.
De heilswil omvat echter ook diegenen, die de
schepper erkennen, onder hen in het bijzonder de moslims, die het geloof in
Abraham belijden en met ons de ene God aanbidden, de barmhartige, die de mensen
op de Jongste Dag zal oordelen. (Hoofdstuk 16) Hoe paus Johannes Paulus II
gedurende zijn zesentwintigjarige werkzaamheid als paus de besluiten van het
Concilie heeft getransponeerd en hoe hij ook nog steeds in zijn openbare
uitingen de uitspraken van het Concilie heeft bevestigd, blijkt bijvoorbeeld
uit het volgende citaat (De dialoog is heden nodiger dan ooit! van Mattias
Kopp):
Het
was vooral de reis van de paus naar Marokko (van 19 tot 20 augustus 1985), met
zijn rede voor meer dan 100.000 islamitische jongeren in het stadion van
Casablanca, die een historische mijlpaal werd. Herinnerend aan heterfgoed van de abrahamitische religies
benadrukte de paus: Wij geloven aan dezelfde God, de levende, die de werelden
schept en die zijn schepselen naar de voleinding leidt daarom kom ik vandaag
als gelovige tot jullie.
In plaats van een noodzakelijke pauselijke
waarschuwing aan alle mensen urbi et orbi en van een voorlichtende
verwijzing voor de christenheid naar het gevaar van de islam met zijn
antichristelijke en antidemocratische, met zijn mensverachtende en de
mensenrechten kwetsende machtsideologie, kuste Johannes Paulus II demonstratief
een groene prachtuitgave van de koran (LOrient et le jour van 14 mei 1999),
qua inhoud het handboek van het islamitische terrorisme van onze dagen, boog
hij in eerbied voor de massamoordenaar Khomeini, omarmde hij in 1993 de
massamoordenaar Turabi, smeekte hij in het Heilige Jaar 2000 Johannes de
Doper de islam (niet de moslims!) te behoeden en spoorde hij na de
terreurdaad van 11 september 2001 aan tot respect voor de authentieke (en
dat zou moeten betekenen vreedzame) islam.
Geen paus, geen kardinaal, geen politicus heeft
het zo omvattend opgenomen voor de belangen van de islam, van het economisch
liberalisme, van de maffia en van de vrijmetselarij als paus Johannes Paulus
II, de ´esoterisch geschoolde´. (Dr. Hans-Peter Raddatz:: Von Allah zum
Terror?, p. 243).
Het is in het licht van deze handelwijze in het
geheel niet verwonderlijk dat ook professor Hüsein Hatemi op 29 december 2001
de volstrekt juiste opmerking maakte:
Er is
geen mens in de Westerse wereld die de islam een grotere dienst heeft bewezen
dan de paus! (Johannes Paulus II).
De keerzijde van deze onderhorigheid aan de islam
toont zich in een andere tendens: Reeds in 1974 noemde de VN de leider van de
PLO Hoofd van de Palestijnse natie, en paus Johannes Paulus II ontving hem
(Yasser Arafat, 1929-2004: Voor ons betekent vrede de vernietiging van
Israël) vaker dan welk westers staatshoofd dan ook. Sinds de VN-conferentie
in Durban spreekt men van de terreurstaatIsraël en komt de worsteling om zijn bestaan steeds dichter bij de
Holocaust.
Onder de indruk van het in Frankrijk bijzonder
uitgesproken antisemitisme beschouwde de vroegere minister-president Rocard de
stichting van de Jodenstaat als een historische vergissing (Dr. Hans-Peter
Raddatz)
Tot wat voor een wereldbeschouwelijk-theologische
verblinding Johannes Paulus II, die men binnenkort heilig zal verklaren,
gestegen was, toont de verkeerde uitspraak aan, die hij reeds op 21 september
1986 bij het angelus gebed in Rome deed:
Iedere
religie (dus ook de islam) leert de overwinning op het kwaad, het zich inzetten
voor de gerechtigheid en de acceptatie van de ander. Deze gemeenschappelijke
trouw aan de respectieve religieuze tradities is heden meer dan ooit een
vereiste voor vrede.
De katholieke kerk bleef sinds het Tweede Vaticaans
Concilie geestelijk met de islam verbonden en hield tot nu toe in de
opeenvolging van alle pausen steeds de verkeerde koers aan.
Op 1 mei 2011 werd Johannes Paulus II voor zijn
misdaad tegen de christelijke geest door paus Benedictus XVI zalig verklaard.
Ook werd hem door de huidige paus Franciscus binnenkort de heiligverklaring
toegekend.
In het licht van de uitspraken van het Concilie en
de paus is het consequent en in het geheel niet verwonderlijk, dat men in de
studiegids van de Duitse bisschopsconferentie Christenen en moslims in
Duitsland van 2003 kan lezen:
Christendom
en islam zijn twee verschillende toegangen tot dezelfde God.
Kort en raak stelt Dr. Raddatz: Wie een bijna
tweeduizendjarige Godsidee en de daaruit moeizaam ontwikkelde voorstelling van
de mensenrechten op de afvalhoop van de (heils)geschiedenis werpt, staat wijd
open voor het opnemen van manipulatieve begrippen die geschikt zijn om de
´traditie´ van Europese gewelddadige systemen voort te zetten.
En verder: Zolang het nieuwe geloofsvoorschrift
van de gemeenschappelijke God geldt, kan de convergentie van beide
geloofsvormen zich voortzetten, waarbij het zeker om eenrichtingsverkeer gaat.
De convergentie voltrekt zich onder geweldig grote veranderingen in de kerk bij
een gelijkblijvende islam. In kerken worden korans uitgestald, maar in moskeeën
liggen geen Bijbels. Het
zijn christenen die de bouw van moskeeën in Europa eisen en er zijn geen
moslims die de bouw van kerken in de Oriënt ondersteunen. Het zijn
´christenen´ die in Europese moskeeën ´bidden´ en moslims die in hun landen
christenen doden. (Dr. Hans-Peter Raddatz: Von Allah zum Terror?, p. 241 en
239).
Op deze dag in 1453, wat dus al een heel stuk
terug is in de tijd, moesten de Gentse notabelen om hun Graaf, ook een Philips die
men om onnaspeurbare redenen achteraf de Goede is gaan noemen, te bevallen,
op een podium voor hem verschijnen, in een lang nachtgewaad, met de handen op
de rug geboden en met een strop rond de nek, met gebogen hoofd, klaar om
te worden opgeknoopt. Ze hadden namelijk lange tijd voordien de weigering
volgehouden, om de overdreven belastingen af te dokken .. Maar na hadden ze
zich moeten overgeven, want verslagen in de strijd.
Zoveel jaren later, zou Gent die vernederende vertoning
met plezier herhalen voor Flippo de Taaie van België. Daarbij zouden zij
zelfs bereid zijn achterwaarts plat op de buik te kruipen als aardwormen,
onderwijl zich oprichtend om te zwaaien met de tricolore handvlaggetjes hen
door Het Hof/Le Palais ter beschikking gesteld.
Waarna de Vorst, in groot ornaat van gevechtspiloot en
op maat van de Brabançonne, samen met Elio di Jeanetto, de lichaamshouding zou
aannemen die typisch is voor adellijke rug-ridders.
.
1500 DETROIT, DIKSIA
EN DONKER AFRIKA
.
Vlaanderen
kleurt geel
En W-Vlaanderen kan nu de doorslag geven, nu
Leterminator rondhangt op de Place Pigalle .
.
Ze komen er niet aan uit,
hoeveel miljoen het faillissement van de stad Detroit in de VS ONS nog gaat kosten. Net zo min als
ze zeggen wat het al gekost heeft. Wat ik anderzijds dan weer wèl weet, is dat
hun reputatie als bankier èn als eerlijke mensen er voor altijd gelegen heeft.
Juistn Iefke! Wie gelooft die mensen nog?!
Van in mijn vroegste jeugd
heb ik, zoals vele jonge bewuste Vlamingen, gedweept met o.a. De Gazette van
Detroit, het grootste dagblad van toen, geschreven door en voor de vele Vlamingen
die er leefden en werkten. Toen er enkele jaren terug een oproep kwam om steun,
heb ik flink meegeholpen om te redden wat er nog te redden viel. Dat was
blijkbaar niet veel meer, want sedertdien was er van het Westelijk front geen
nieuws meer.
*
Het lot van deze ooit zo
nijvere stad kan dus jammer genoeg model staan voor wat ons te wachten staat
als de diversiteit ook bij ons helemaal doorbreekt. Jan-met-de-pet en zijn Lisa
zijn zich daar bewust van, maar de elite regeert verder, de kop in het zand.
Want samen met de ondergang van onze welvaart, krijgen we in dezelfde mate de
invasie van de Islam. Arm en dom,in
eigen land, dat is hoe onze kleinkinderen door het leven zullen gaan.
*
Ach Dolfie-lief, waarom
hebt gij de oorlog niet gewonnen? Veel slechter dan dat wat nu op ons afkomt,
kon dat toch niet worden!
.
Ter zake :
Hoe de zwarten Detroit naar het faillissement brachten
Door RechtsActueel 20 juli 2013
detroitDe Amerikaanse stad Detroit is failliet. Met een schuld van 14
miljard dollar werd besloten de stekker eruit te trekken. In alle media kon u
het klassieke politiek-correcte verhaal lezen: Detroit werd groot en rijk door
de auto-industrie, maar toen die achteruit boerde ging het ook met Detroit van
kwaad naar erger. Dat is zeker waar maar slechts een stuk van het verhaal.
Een heel ander stuk is dat de stad, die destijds vooral blank was, overspoeld
werd door zwarten uit het zuiden die vervolgens met rassenrellen, moorden op
blanken en etnische zuivering zorgden voor de ondergang van de eens welvarende
en goed bestuurde stad.
Detroit werd gesticht rond 1700 door Europese emigranten en werd door
opeenvolgende generaties Duitse, Poolse en Ierse blanken uitgebouwd tot een
prachtige stad. Ze kreeg de bijnaam het Parijs van het westen vanwege haar
prachtige boulevards, architectuur en cultuur. In de eerste helft van de 20e
eeuw kwam de automobielindustrie tot bloei, waarin vooral gewerkt werd door
blanke arbeiders. De stad groeide daardoor en verkreeg vrij welvarende
voorsteden; het aantal inwoners liep op tot 1,5 miljoen.
De grote fout kwam er tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen het gebrek
aan blanke arbeiders werd opgevuld door de import van massas zwarten uit het
Zuiden. Van 4% zwarten in de arbeiders liep dat op naar 15% aan het einde van
de oorlog.Het mag niet gezegd en
geschreven worden, maar ook in de VS werkt multiculturalisme niet. En dus werd
ook Detroit een kruitvat van spanningen, waar de klassieke afgunst van veel
zwarten op het blanke succes verpakt wordt als verwijten wegens vermeend
racisme. Om die spanningen tegen te gaan werd een enorm federaal
hulpprogramma opgezet, het Model Cities Program, dat fortuinen pompte in
stadsvernieuwing. Detroit kreeg het meest, bijna 500 miljoen dollar. Maar het
mocht allemaal niet baten: onder invloed van de zogenaamde linkse
burgerrechtenbeweging, en een toespraak door Martin Luther King enkele jaren
eerder, braken op 12 juli 1967 rellen uit die eerder het karakter aannamen van
een zwarte oorlog tegen blanken. Blanken werden op straat met tafelpoten en
baseballbats doodgeslagen, hun huizen platgebrand, hun winkels geplunderd,
duizenden gebouwen verwoest.Het leger
moest met grof geschut en tanks tussenbeide komen om de zwarte razernij te
stoppen.Fotos uit die tijd tonen al een
oorlogslandschap.Er vielen 43 doden,
467 gewonden, en er werden meer dan 2,000 gebouwen verwoest waaronder veel
blanke winkels.
CHICAGO RIOTS De stad Detroit zou van het zwarte geweld nooit
herstellen.De blanken hadden de les
begrepen en begrepen dat de zwarten een etnische zuivering wilden van het
centrum van Detroit. Zoals dat wel vaker gebeurt besloten zij te verhuizen, en
zij trokken naar de steden rond Detroit om opnieuw datgene te doen waar zij
goed in zijn: welvaart en vooruitgang opbouwen. Detroit werd overgelaten aan de
zwarten, zoals die wensten, zodat die nu eens konden bewijzen wat ze konden De
resultaten zien we vandaag. De stad Detroit telt nu meer dan 80% zwarten en
slechts 10% blanken. De stad is één van de onveiligste van de VS, met een enorm
hoge criminaliteitsgraad; geen enkele vorm van economie of industrie komt er
van de grond; slecht en corrupt bestuur is een constante; en nu is de stad dus
failliet.
Eigenlijk is de circel daarmee rond. Van een welvarende, rijke en vooral
blanke en Europese stad is Detroit nu veranderd in een desolate puinhoop, die
erg lijkt op een stad in Afrika.
Het is louter toeval dat het faillissement van Detroit er komt net op
het ogenblik dat de eerste zwarte president van de VS, Barack Hoessein Obama,
zich op een onaanvaardbare wijze gemengd heeft in het proces waarbij de Latino
George Zimmerman terecht werd vrijgesproken omdat hij uit wettige
zelfverdediging de zwarte nietsnut Trayvon Martin doodschoot nadat die
Zimmermans hoofd tegen het asfalt beukte.Maar als symbool van het failliet van multiraciaal Amerika kan het wel
tellen.
.
U
had het waarschijnlijk al door : U nam kennis van het beste stemadvies
dat U ooit ergens kreeg. Als Vlaanderen massaal voor een van de traditionele
kleurpartijen blijft kiezen, blijven we allen samen rapper en rapper naar de
afgrond af te glijden. Stemt U nu voor BDW, in de hoop dat die man geen
eendagsviegje is, dan is dat al een stap in de goede richting. Stemt U
integendeel (wat ik hop) voor het Vlaams Belang, dan hebt U, de naam zegt het
zef, voor Uw eigen belang gekozen.
Het
zit er dan zelf dik in, dat BDW geen andere keus zal hebben, dan de Geel-Zwarte
kaart te spelen, ten einde de restanten van de overige partijtjes in de
oppositie te spelen. Er moet daar ergens in de archieven nog een goed voorbeeld
te vinden zijn, van hoe een volk, wij dus, de toenmalige Koning Philips II (van
Spanje) de wacht aanzegde en dus verder van zijn diensten afzag. Akte
van Verlaetingjhe heette dat ding. Zie Wikipedia.
*
Tja,
bij de buren van onder de armoegrens zal er geween zijn, en tandengeknars.
Misschien is het wel een troost, dat ze Bruxellabad, het Euro-circus en de
monarchie mogen behouden. Kunnen ze mooi tussen hun boterhammetjes leggen.
Enne
o ja : de Bravezeun zal ook moeten herwerkt worden, want zingen over de andere
kant van het strand zal er voor hen niet meer inzitten. Ze zullen het moeten
doen met de Baraque Michel, Het Signal de Botrange en het Hellend Vlak van
Ronqires.
Die Hollanders zijn rare
karwaten, maar met woorden zijn ze wel echt goed. Geen enkele Vlaming had het
in ieder geval beter kunnen zeggen (zie artikel hieroder) : Hollanders gebruiken woorden als achteloos
weggeworpen bananenschillen, waar een ander dan over valt.
Ik merk vooral dat ze daar
boven de Moerdijk eindelijk eens zijn opgehouden met te spreken over Pelgen
als ze daarmee ook Vlamingen bedoelen. Verder voor de rest krijgt men daar bij
De Dagelijkse Standaard de zegen, met gelukwensen van de jury.
*
O ja, zou men daar echt
niet weten dat Pa & Ma Coburg meer dan 16 jaar lang als kat en hond hebben
samengeleefd? Dat Lorenzo (Laurent) geen Coburger is, maar slechts een
halfbroer van de Flipper en van Astride? Heeft daar boven de Moerdijk niemand
gezien, dat Lorenzo, na het vorstelijk Te Deum, na het portier voor zijn dulcinea
te hebben opengehouden, aan zijn kant als een aap in de statie-wagen is
gekropen, namelijk op handen en voeten! Zeg dan nog dat onze Koninklijken geen
gevoel voor humòr hebben. En neen, de uitslag van het DNA-onderzoek op Pa
Coburg, inzake het vaderschap van de charmante Delfine Boël, is misschien al
bekend, maar werd voor de troonsafstand nog niet openbaar gegeven. Een beetje
discretie mag wel, want het gaat tenslotte over aalvlugge koninklijke dikkopjes
in de baarmoeder van een niet-koninklijke dame.
*
Wat deugd doet aan de ware
Vaderlandse context van het geheel, is de vermelding (zie artikel) dat wij Vlamingen,
het inderdaad nooit te boven zijn gekomen, dat wij bijna 200 jaar geleden tot onafhankelijkheid
van Nederland werden gedwongen. Deze hartelijkheid beantwoord ik gaarne met een
tegen-gebaar : de dag is nabij, dat wij, de Verenigde Provinciën indachtig,
terug een natuurlijke eenheid zullen vormen, onder de naam (of daar zo omtrent)
van De Vrije Herenigde Nederlanden.
Die Willem van jullie mag
zelfs blijven, wat mij betreft, vooral vanwege ons Maxima. Misschien is die
zelfs breed van gedachten genoeg, om Mattil als vriendin en nanny in huis te
nemen. Het is een aardige lieve vrouw, en meteen zou ze uit Laeken, dat
homo-nest, weg zijn. Niks te zien met bigamie, het is gewoon een werk vanchristelijke naastenliefde. En U zou er mij
een groot plezier mee doen.
Stel U voor, dat Mattil om
11 uur in de voormiddag wat op haar bed wil gaan liggen, en daar haar coco, de
koning aantreft met zijn Eerste Minister, druk bezig met een ingewikkelde
oefening! Tante Fabi, de Spaanse Heks, zou het besterven!
.
Ter zake :
Koning van een land dat alleen
in de atlas bestaat
Geplaatst door Tim Engelbart
op 21 juli, 2013 - 16:30
*
Een flut-ceremonie kondigt
fantasieloze ambtstermijn aan als staatshoofd van een land dat alleen op papier
bestaansrecht heeft.
Vandaag is het dan gebeurd:
kroonprins Filip heeft zijn vader Albert opgevolgd als Koning der Belgen en is
nu het staatshoofd van onze zuiderburen. Als je het zo opschrijft klinkt dat
allemaal vrij imposant, maar dat is het natuurlijk niet echt: het Koningshuis
van België in onverminderd impopulair, Filip in het bijzonder heeft geen
reputatie als het helderste licht in de kerstboom, en het land dat hij poogt te
gaan regeren functioneert niet eens als een echte staat. Filip is vandaag dus
eigenlijk een beetje koning van spek en bonen geworden.
Niet voor niks refereert de
Belgische pers zich een ongeluk naar onze eigen Koning Willem-Alexander en
diens echtgenote Maxima, wanneer Filip en zijn Mathilde ter sprake komen. Onze
majesteit heeft immers eigenlijk alles wat de Koning der Belgen mist;
populariteit, uitstekende beheersing van het Nederlands, charme en charisma en
wordt in internationale contreien voor vol aangezien in plaats van uitgelachen.
Filip lijkt in alle opzichten
eigenlijk een slap aftreksel van Willem-Alexander. Wat dan weer geestig is,
omdat het zo ontzettend symbolisch is. Laten we eerlijk zijn: België is
eigenlijk gewoon een slap aftreksel van Nederland. Het land is al bijna 200 jaar onafhankelijk van
Nederland, maar is nog steeds geen echte natiestaat geworden.
Toegegeven, België heeft een
vlag, een volkslied en een grondwet. Het heeft een minister-president, een
volksvertegenwoordiging en zelfs een fonkelnieuwe koning. Het had tot 2002 een
eigen munt, en alomgerespecteerde buitengrenzen. Voor encyclopedieën en
atlassen zal België dan ook onbetwist gelden als één van de 200 landen die de
wereld rijk is.
Maar België mist één ding
waardoor het geen echt land is: één volk. België is een een staatsrechtelijk
construct om de losse onderdelen Wallonië en Vlaanderen (en zelfs nog een
piepklein Duitssprekend stukje) te verbinden. Ga je kijken naar wat alle Belgen
gemeenschappelijk hebben, dan kom je op bitter weinig uit. De Walen en de
Vlamingen hebben ieder hun eigen televisiestations, nieuwswebsites en kranten.
Ze hebben hun eigen culturele grootheden en gevoel voor humor. De twee
bevolkingsgroepen leven geheel gescheiden van elkaar en van interactie is
alleen op het nationale politieke niveau sprake. Deze club mensen heeft dan
weer niet veel in te brengen, want veel verregaande bevoegdheden zijn gedecentraliseerd
naar lokale overheden.
De enige twee zaken die in
theorie echt 'van alle Belgen' zijn, zijn het nationale voetbalelftal en de
Koning. Maar de eerste doet het al sinds eind jaren '90 bitter slecht in WK's
en EK's, en de tweede wordt gezien als een schertsfiguur die nog niet in een
projectie van de schaduw van de teen van Willem-Alexander kan staan.
Vlamingen en Walen, wees toch
gewoon eens moedig en hef België gewoon op. Dat de troonswissel wordt gezien
als genante vertoning, en niet als volksfeest, zegt eigenlijk alles.
.
In
Porto
Ercolo (Italia) de baai waar Herculus (Ercolo), de Romeinse
Oppergod, ooit voet aan wal heeft gezet en waar de Alpâ IV, het slagschip
van de voorlaatste koning der Belgen ook regelmatig komt bunkeren noblesse
oblige), liggen ook een paar royale jachtjes (100 x 25) die toebehoren aan zijn
Italiaanse familie van het Huis van Savoye, de vroegere koningen van
Italië gedurende maar liefst 999 jaar.. Ze werden, na de oorlog, in een
referendum weggestemd, toen Italië een republiek werd. De nederlaag was nipt,
al had koning Victor Emanuele III de dag voordien afstand van de troon gedaan ten
voordele van zijn zoon Umberto, in een poging het tij te doen keren, omdat hij
verantwoordelijk werd geacht voor het debâcle Mussolini en de verloren oorlog
aan de zijde van Hitler Duitsland. De jonge Umberto van Savoye, samen met Marie
José van Sex en Coburg, zijn halve trouwboek, de zuster van Leopold III werd,
ingevolge dat referendum, voor altijd uit het land verbannen. Later werd niet
meer zo nauw gekeken, maar de kleinzoon (& C°?) geraaktevolgens de boekskens stilaan aan lager wal.
Wat het lot zou kunnen worden van Laurent . Die is ook Italiaan, maar bij lange
geen Savoye!
Dat
Prinses Marie José van België, zoals men haar hier noemt, een regelmatige gaste
was op de Berghof in Berchtesgaden, en op even regelmatige tijdstippen toegelaten
werd voor een robbertje vrijen in het bed van de viriele Mussolini, de Duce, doet
er even niet toe. Feit is dat weggestuurd worden als koning é koningin voor een
Coburger geen verrassing mag zijn. Het zit hen om zo te zeggen, in de familie. Marie
José genoot gedurende 33 dagen (9 mei
1946 - 12 juni 1946) van de gloriol van het koningschap.
Umberto van Savoye vergezeld van de nodige rug-ridders (ziet U, weer een
familie-trek!) vonden onderdak in het Spanje van de Generalissimo Franco en de
ongelukkige prinses met haar kinderen sleet de rest van haar dagen in het
mondaine Zwitserland. Daar was niet eens een dotatie voor nodig : haar deel
van het Coburger-fortuinl bijeen gestolen sedert Leopold II, volstond.
Allemaal
de schuld van die Hitler. Die had maar de oorlog moeten winnen. Dan was Flipper
de Kukuleku nu Koning van heel de Nederlanden, van aan het strand, tot
aan den andere kant, zoals door de Führer beloofd aan zijn grootvader, Leopold
III, die een dynastie had gewild, langer dan die der Savoyes. Minstens 1.000
jaar!
1498 - AAN ALLEN DIE ZIJN OF DIE OOIT ZULLEN WEZEN
.
Maandag 22 juli
Zon 5u55-21u42
H Maria van Magdala
Is het drie
dagen voor Sint-Jacob goed, een korenoogst in overvloed
.
1498 - AAN ALLEN DIE ZIJN OF DIE OOIT ZULLEN WEZEN
.
De
Flipper, als Koning Kukuleku
21
juli 2013-25 mei 2014
.
Het is dus gisteren allemaal
op zn Belgisch verlopen : chaotisch en op zn Coburgs. Vooral dat laatste, dat
egoïsme, bleek uit de achterlopers-rol die de broedmachine van zijn 4 kinderen
was toebedeeld, zijnde de halve
trouwboek van een homo-echtgenoot. Met Koning Kukuleku hebben we dus ongevraagd
een kat in een zak ge kregen. We weten dus dat we deze Flipper de Taaie op onze
weg zullen vinden ..
Dat de Coburgers de
Koningen zijn van de Frascouillons, werd de dag door in beeld gebracht door
voortdurend de Waalse Kukuleku naast de kop van 7de Kong der Belgen
te tonen, zowel bij de eedaflegging, als nog veel explicieter bij de
troepenshow. Dat is het beeld dat de wereld is rond gegaan. Er zijn geen
woorden om daarvoor onze dank uit te spreken. Als de Vlamingen het nu allemaal,
niemand uitgezonderd, nog niet door hebben, zijn ze het doodkloppen met een
houten hamer niet meer waard.
Mattil kreeg in de
troonzaal een bescheiden plaatsje achter haar kinderen tussen het publiek, waar
ze, raar om zeggen, later op de dag, bijna een warm plaatsje veroverde in het
hart van vele gezworen vijanden van haar man. Hij had haar namelijk de hele dag
bijna niet bezien, typisch de homo-houding van een viriele bok die tegen zijn
gedacht dat vrouwelijk schoon moet meezeulen.
Als spraakwonder mocht di
Jeanetto er die dag ook uitdrukkelijk bij zijn, bijna als een 2de
Brigitte Bardot in de film Et Dieu crea la Femme, maar dan une femme met de
mannelijk platte buik van de rug-ridder op zn retour.. Er komen dus
ongetwijfeld prachtige tijden in zicht voor de Brusselse homo-bars .. Wie
daarvan de trofee als de beste wegkaapt, mag voortaan een kroontje boven de
ingangsdeur laten plaatsen.
.
Ter zake :
Om de schijn van communautaire neutraliteit van de
nieuwe vorst hoog te houden, hebben de traditionele partijen beslist dat deze
de wetten zowel met de naam Philippe als Filip zal moeten ondertekenen. Een
beslissing die nog rap door het parlement moest worden gejaagd. Dat was
aanleiding voor senator Bart Laeremans om deze partijen nog eens de mantel uit
te vegen over zoveel leugenachtigheid. Het vorstenhuis is immers helemaal niet
politiek en communautair neutraal. Een uiteenzetting over een thema die in het
Belgisch halfrond uiteraard maar met één uitroep kon worden afgesloten: Leve
de Vlaamse republiek.
Lees hier de tussenkomst:
Wetsontwerp tot wijziging van de wet van 31 mei
1961 betreffende het gebruik der talen in wetgevingszaken, het opmaken, bekendmaken
en inwerkingtreden van wetten en verordeningen (Stuk 5‑2227) (Evocatieprocedure)
De heer Bart Laeremans (VB). We hebben vanochtend
al stevig gediscussieerd over dit wetsontwerp. De minister zei dat het een
technisch ontwerp betreft, waarbij het niet op zijn plaats zou zijn om over de
inhoud van de koninklijke functie te spreken. Collega Anciaux, die vroeger nog
voorzitter was van de Volksunie, een partij die de functie van de Koning aan
banden wou leggen, komt vandaag iets vertellen dat kant noch wal raakt. Het
kwam mij bijna voor als vloeken in de kerk toen ik hem hoorde zeggen dat de
Koning in de praktijk zijn functie protocollair is beginnen invullen. Die
uitspraak is hilarisch, en compleet in strijd met de waarheid. De heer Anciaux
weet immers dat de Koning de voorbije jaren zeker een zeer belangrijke
politieke rol heeft gespeeld en nog altijd speelt. Ik denk bijvoorbeeld aan
zijn kersttoespraak waarin hij iedereen die ook maar enige Vlaams-nationale
opinie heeft, in de hoek heeft gezet als populisten van de jaren 1930. Dat is
een politieke uitspraak bij uitstek. Ik denk ook aan de regeringsvorming
waarbij hij zeker sinds 2010 een ongelooflijk zware rol heeft gespeeld. Er
kunnen boeken worden geschreven over de rol die de Koning de voorbije jaren
heeft gespeeld en die geleid heeft tot een unicum in jaren, namelijk dat we nu
een regering hebben die niet gesteund wordt door de helft van de Vlaamse
politici. De aftredende Koning heeft dus wel degelijk een belangrijke politieke
rol gespeeld. Nu we spreken over de koninklijke handtekening, was het dus wel
het ogenblik om ook de functies van de Koning te bespreken. Daarvoor is een
dosis politieke moed nodig, en die heeft de heer Anciaux al een aantal jaren
niet meer.
De koninklijke handtekening is geen louter
formalisme, het is een belangrijk deel van het politieke proces. Ik denk
bijvoorbeeld aan de grote crisis die we in 1990 gekend hebben met de
abortuswet. Zonet heeft de heer Mahoux nog gezegd dat het toen helemaal niet om
een crisette, ging, maar om een crise majeure, omdat de Koning weigerde
zijn handtekening te plaatsen. Zijn handtekening is dus, jammer genoeg,
fundamenteel in het democratisch proces van het land.
Vorig jaar rond deze tijd werden op het koninklijk
paleis de regering en een aantal parlementsleden uitgenodigd, namelijk de leden
van de Comori, dus de partijen die onder mekaar de staatshervorming bedisselen.
Ze werden daar ontvangen voor de officiële plaatsing van de koninklijke
handtekening. De andere parlementsleden kregen de zwartepiet doorgeschoven.
Blijkbaar zijn er goede en slechte parlementsleden. Een echt staatshoofd die
naam waardig, dat zichzelf en zijn volk respecteert, staat boven het politieke
gewoel, niet middenin. Het was voor mij de grootste vernedering, de grootste
krenking van mijn parlementaire waardigheid sinds ik sedert 1995 zitting heb in
het parlement. Ik vind dat het niet kan dat een staatshoofd partij trekt, dat
hij sommige politici met veel aplomb en luister op het paleis ontvangt vóór de
cameras, en dat hij niets te maken wil hebben met de anderen: de slechteriken,
de dommeriken, de viezeriken.
Zelfs voor zijn afscheidslunch op het paleis
moesten we vaststellen dat, tenzij ik mij zou vergissen, dat de Koning bepaalde
partijen niet heeft uitgenodigd, zeker de onze niet en ik denk ook de N‑VA niet. Dat is toch wel beneden alle peil! Het is
gênant, het toont aan wie de vriendjes zijn, wie naar het diner mag komen.
De heer Bert Anciaux (sp.a). U mag zondag komen.
De heer Bart Laeremans (VB). Ik zal zondag met
alle plezier thuis blijven. De Koning had evenwel de beleefdheid kunnen hebben
om de confederalistische partij uit te nodigen.
De heer Bert Anciaux (sp.a). Laat de N‑VA dat dan zelf zeggen.
De heer Bart Laeremans (VB). Wij zouden inderdaad
niet gegaan zijn, maar ik stel vast dat enkel de vriendjes van de
Comori-partijen uitgenodigd zijn, maar dat de confederalisten die toch nog
altijd een klein beetje in België geloven, ook niet uitgenodigd zijn.
Daarnet in de commissie hebben we kritische
opmerkingen aangevoerd, met name dat die handtekening van de koning zeer
belangrijk is en dat het nu het goede moment is om die bevoegdheid te ontnemen
of de koninklijk macht minstens in te perken, na jaren van palaveren over het
evolueren naar een louter protocollaire functie. Daar is niets van
terechtgekomen. Later zal het de Koning zijn die zelf de inperking van zijn
eigen bevoegdheden zal moeten ondertekenen. Dat zal veel moed vergen van de
politicus die dat hier moet voorstellen en daarmee naar het paleis moet
trekken.
Als antwoord kregen we van de minister een
uitvoerige, bijna lyrische uiteenzetting over de etymologie van de naam Filip,
die de naam was van de vader van Alexander de Grote, en waaraan een hele reeks
kwaliteiten verbonden zouden zijn, die we evenwel niet kunnen associëren met de
persoon van de nieuwe koning. We geloven niet dat hij zo plots die omslag kan
maken.
Als men dan toch Griekse woorden wil analyseren,
laten we dan even kijken naar de betekenis van het woord democratie. In een
democratie regeert het volk en bepaalt het volk wie in de regering zit en niet
het koningshuis. Dat zou pas een opmerkelijk signaal zijn, dat we eindelijk de
democratie in dit land zouden invoeren. Maar dat gebeurt niet, België is nooit
een echte democratie geweest, want de Vlaamse meerderheid werd altijd aan
banden gelegd. Voor ons kan een echte democratie enkel gepaard gaan met de
verkiezing van het staatshoofd als vertegenwoordiger van het land. Daarom
kiezen we voor de republiek als staatsvorm. Om die reden zijn we ook niet
gehecht aan België. Zolang België bestaat zal het een koninkrijk blijven omdat
langs Franstalige zijde niemand eraan denkt de koning te vervangen door een
verkozen staatshoofd.
Daarom besluit ik: leve de Vlaamse republiek!
Wat
verder nog opgevallen is?
1°
Dat alle ceremonie-wagens van Duitse makelij waren, met niet één Italiaans of
Frans merk daartussen. De volgwagens waren BMW of Audi, terwijl de open
Mercedes 600 met de kepie-kop op de achterbank meer weg had van een
beeld uit de jaren 30, van Hitler in de straten van Wenen. Al was daar toen telkens
oneindig veel meer enthousiasme door oneindig veel meer volk. Er zijn veel
lelijke dingen te zeggen over Hitler, maar niet dat hij homofiel was .
2°
Het schril contrast tussen de weelderige paleis-zalen waar de Troonsafstand
werd gevierd, en de bekrompenheid van de theaterzaal voor de eedaflegging. Een
Koninklijk Paleis vol kristallen luchters, tegenover de praatbarak voor het
plebs, waar al wie naam en faam had, bijeen geperst werd op houten zitbanken.
3°
BDW heeft die dag zijn tweede succes geboekt. Het eerste was de dag dat hij de
verkiezingen won en heel Vlaanderen geel deed kleuren. Iets dat hij trouwens de volgende dag achteloos weg gooide. Gisteren
zette hij dat gedeeltelijk recht, door ostentatief weg te blijven van het hele
gebeuren. Als de man nu duidelijk A tegen de monarchie gezegd heeft, zou hij
ook B duren zeggen, om voortaan samen op te trekken met het Vlaams Belang naar
de Moeder aller Verkiezingen?
4°
Wat bovenal storend werkte, was dat verstikkend tricolore laken dat voortdurend
over de hoofden van de Euro-bazen werd getrokken. Het was precies of Europa was
een kolonie van België, en niet omgekeerd. Het Europees Volkslied dat
weerklonk direct na de Bravezeun, zal wel bij veel Eurocraten de wenkbrauwen
hebben doen fronsen. Bruxellabad, de hoofdstad van Europa ..
Bij
de Coburgers echter gebeurt er niets ondoordacht. Zij zijn immers overtuigd,
door bij de EU-bonzen in het gevlei te komen, een onoverwinnelijke vriend
gekozen te hebben, die hen zal blijven bijstaan in het bijeenhouden van het
land.
*
Ach,
met veel sympathie voor de meisjes en jongens van Voorpost met hun België
barst, ze lopen een beetje achter op de werkelijkheid : België IS al lang
gebarsten en nu met deze debiel als 4-Sterren Generaal en Opperbevel van het
Leger als koning vallen de scherven wel vanzelf uiteen. Wat er nu nodig is,
zijn geen woorden, maar daden!
Op
25 Mei 2014 doen de Vlamingen van NV-A en VB dan de rest samen : het voortouw
nemen in de Ordelijke Opdeling van het Land. Als we nu dan kunnen afspreken,
dat het feest niet zal ingeluid worden met een feestelijk Te Deum met
kardinalen in Brussel. Wij verkiezen inderdaad een viering in elke stad en in
elke gemeente, met een Dienst, geleid door de plaatselijke petit vicaire die
leeft door en voor het volk.
PS
Veel bevlagde huizen gezien in de straten van Bruxellabad?
PS
II Chaos onder de toeschouwers? Een tricolore
handvlaggetje kon men krijgen, geen of bijna geen water. Ha ja, dat hadden de
mensen niet meegebracht van thuis : er zou immers waterbedeling zijn, was voordien
omgeroepen.
Kortom
: de velo-koers is gedaan, de renners zijn, gedrogeerd of niet, in Parijs
aangekomen; de ezelkoers in Bruxellabad ook, de grote uittocht naar de zon is
beginnen. Ons ziet ons terug in september ..
Groeten
van op het terras in Porto San Stefano (Italia) waar de ALPA
IV een bescheiden bootje tussen al die miljonairs-jachten - met de hoge
gasten aan boord, zien uitvaren op de Middellandse Zee, zo blauw, zo blauw ..
Bijna zo blauw als de blauwe pret-ogen van wijlen Toon Hermans.
1497 - ONS LAND TUSSEN DE LAEKENS VAN TWEE H- HANSWORSTEN
.
1497 - ONS LAND TUSSEN
DE LAEKENS VAN TWEEH- HANSWORSTEN
.
De
twee rug-ridders
Even
voor ze in intieme kring, aan de slag gaan
.
Sssst! Die van rechts is
nog niet zoals men zegt, uit de kast gekomen. Dat hij, net als Ludwig II van
Beieren, die halve gare van Schloss Neuwandstein, s nacht met zijn adellijk
vriendje (Thomas d'Ansembourg) gedrogeerd in de maneklare nacht gaat spelvaren
op de vijvers van Laeken, is niet bewezen en mag derhalve alleen maar op een
eeuwig zwijgen voortverteld worden. Van die Ludwig weten we het zeker, want hij
werd op zekere morgen dood teruggevonden .. De Waalse journalist echter,(Fréderic
Debotsu, zie Wikipedia)) die over de niet zo normale prinselijke gevoelns en
over de vier in vitro verwekte kinderen, n boek heeft geschreven, staat
genoteerd in het balboekje van een Calabtrese Camora schone, relatie van de
koningin-moeder. Er wordt echter nog getwijfeld over een doorgeknipte
remleiding, een verdwaalde kogel of een dodelijke alpinisten-val.
Maar na een intiem en
geheim gehouden gesprek ten paleize tussen de twee adellijke betrokkenen en de
journalist, werd overeengekomen geen proces wegens laster en eerroof te voeren,
maar om integendeel de journalist te adelen voor het brengen van deze lastige
boodschap. Paola staat daar dus mooi te
blinken met haar molentjes.
Zijne Nieuwbakken Majesteit
echter zal, eenmaal Koning, het contract van zijn Mamaatje moeten breken, wat
niet abnormaal is voor een Coburger. Deborsu, let op Uw saeck! De Nieuwe Sire
zal op een later nog overeen te komen dag, de voorkeur geven aan een ongelukkige
val. Want over Julien Lahaut blijft men mar schrijven, alhoewel de man achteraf
nooit nog iets heeft laten van zich horen. De overgrootvader, die de kogel
kreeg in het bed van de echtgenote van een legergeneraal die hem, de koning, daar
op het nachtelijk uur had aangetroffen, kwam officieel om bij een eenzame
nachtelijke klimpartij in Marche-les-Dames. Door, eenmaal dood, dood van de
rotsen te vallen. Toen hij gevonden werd, had hij zelfs zijn bril en zijn kepie
nog op, wat de identificatie aanzienlijk vergemakkelijkte. Verder onderzoek naar
de juiste doodsoorzaak werd niet nodig geacht : de man was toch al dood. Over
zon perfecte dode, geen slecht woord mer.
Ook in Küssnacht
(Zwitserland) schijnt er stront aan de kogel te zijn geweest, die de
grootmoeder Astrid had gedood. Allez, toch volgens het hotel-personeel waar het
koppel na een flinke echtelijke ruzie die morgen was vertrokken. Ja Jan bij de
Coburgers zit een ongelijk altijd in een klein (kogel)gaatje.
*
Hieronder vindt U een
kleine opsomming van hoeveel de Goedheilig Man, de Bisschop van Smyrna, op het
einde van iedere maand in alle discretie in de schoentjes van elke Coburger
komt leggen.
De Dikke van Diksia kwam
op een middag (donderdag laatst?) in het Journaal vertellen nadien s avonds niet
meer herhaald) hoe de dotatie voor de 3 dutskes van kinderen van Albert
Second was tot stand gekomen. Het was, zei deze Grote Staatsman, een vergissing
geweest, veroorzaakt door de zwakte van hem en de overige regeringsleiders, bij
de onvoorziene dood van de Gelukzalige Bouduin, Roi des Belges, die nacht in Motril
(Spanje). Zijn broer, de flierefluiter Albert wilde zich wel opofferen om de
Kroon over te nemen en aldus het Land van zijn Vader te redden, maar kijk kijk,
de voorwaarde hem opgelegd door zijn Italiaanse grabbelnicht, was : levenslang
een onbezorgd einde van elke maand voor zijn 3 koters. Delfine Boël was toen al
wel een tijdje uit de bloemkool, maar nog altijd onbekend en dus onbekend door
het Volk en dus ook door de Dikke van Diksia.
Dat arme kind moest dus
zelf voor de boterham zorgen; net zoals de andere half-Coburgertjes die elders
in het land ook alleen zijn moeten groot groeien.
JaJa, Eendracht maakt
Macht!
.
Ter zake :
De eksters van Laken
Vanaf 25 oktober 2019, leeftijd dat ze 18 jaar zal
worden, zal Prinses Elisabeth 683.560 à 691.000 euro/jaar + maandloon van 8.583
euro ontvangen. Nog één die nooit zal moeten werken! Hoelang gaan we dat
blijven slikken? En hier volgt de rest van de eksters:
Koning Filip: 10,5 à 10,7 miljoen euro/jaar
Koning Albert II: 743.000 euro/jaar (kosten) +
maandloon van 8.600 euro
Koningin Fabiola: 341.000 à 345.000 euro/jaar +
maandloon van 4.500 euro
Prins Laurent: 211.600 à 213.900 euro/jaar +
maandloon van 4.500 euro
Prinses Astrid: 211.600 à 213.900 euro/jaar) +
maandloon van 4.500 euro
.
Naast
stelen, kunnen eksters meestal ook goed liegen. Volgens onze onovertroffen Premier
Ministre, zal de Sire en zijn Madame altijd verder à la disposition blijven
van de Nation. De Sire zelf daarentegen in zijn afscheids-speech, vertelt dat
hij en zijn Madame zich discreet zullen terugtrekken. Voilà, weer een echte
Tsjeven-streek : enerzijds, anderzijds ..
Zij,
de vertrekkenden, weten immers dat hunne Fiston rijp is van hart en van geest
om deze protocollaire functie op zich te nemen.
De
Sire beweert dat hij de koning moet zijn van alle Belgen, waarbij hij
gemakshalve vergeet dat hij en de zijnen de eersten zijn om een behoorlijk deel
der Vlamingen in een schutkring af te zonderen om hen te behandelen als
schurftige honden. Wat eigenlijk niet eens zo erg is, want de liefde is
wederkerig en zal niet onder stoelen of tafels worden weggestopt. Ergo : wij
zouden de Coburgers kunnen knuffelen tot de dood er op volgt!
*
Slot
bemerking : in 1945, rond de Koningskwestie van Leopold III, wilden de
Franscouillons, net als in Italië, de Republiek uitroepen. De domme Vlamingen
echter waren Leopold III dankbaar voor de capitulatie in Mei 40, die in West
Vlaanderen duizenden samengetroepte vluchtelingen het leven had gered. De
Tsjeven vonden toen in de jonge Bouduin het Ei van Colombus. Hij grabbelde van
zijn 15de met zijn mooie bevallige stiefmoeder Liliane Baels en
bleek dus uit het goede Coburger-hout te zijn gesneden om het land te leiden.
De
Coburgers zouden de Vlamingen dus iets meer dankbaarheid kunnen betonen. Want
zonder die domme Vlamingen, hadden ze het al meer dan 60 jaar kunnen afbollen,
terug naar hun kinderboerderij in Saksen.
1496 - LEO VINDEVOGEL DOOR DE REPRESSIE EN KAREL COBURGER IN KOELEN BLOEDE VERMOORD
.
Zondag 21 juli
Zon 5u54-21u43
H Brigitta van Zweden
.
1496 - LEO VINDEVOGEL
DOOR DE REPRESSIE EN KAREL COBURGER IN KOELEN BLOEDE VERMOORD
.
Zelfs
Google draait vandaag mee in het koninklijk circus
Poenscheppers
onder elkaar, hé!
.
Als straks na de gloriol
de troon weer misschien voor jaren zal bezet zijn en de realiteit van de
massa-immigratie zijn rechten zal hernomen hebben, ergens als de vet betaalde kleur-parlesanters
weer aan het be-stieren zijn geslagen, ergens in september dus, hebben wij
Vlamingen een datum uit 1945 te herdenken (21/9) waarop Leo Vindevogel door 11
Rijkswachtkogels moest sterven. Elkendeen zou zeggen : Hij rustte in vrede,
maar zolang de schandelijke belgische staat nog bestaat, kan noch hij noch om
het even welke Vlaming in vrede leven of in vrede sterven.
*
Iedere week staan in t
Pallieterke tientallen artikels die elk op zich het weekblad onmisbaar maken
voor elke Vlaming die kan lezen en schrijven. Af en toe staan er van die
uitschieters in, die het zelfs bijna onbetaalbaar maken, danig zijn ze
precieus. Het zijn pareltjes van fijn geslepen diamanten die de repressie
levendig houden en die het waard maken om meegedragen te worden tot Het Uur der
Vergelding geslagen heeft.
*
Juist, Ma, ik heb het inderdaad
nog van U geleerd. Alhoewel danig uit de mode spreekt het boekdelen : God
borgt, maar schedt niet kwijt. Dat gezegde werd mij ingelepeld samen met de
fluitjespap waarmee je je gezin moest zien te laten overleven, in die droeve
oorlogsjaren toen je er ineens alleen voor stond.
Als Vlaming staan we
morgen, 21 juli, op het punt om de 7de Sex en Coburger op rij op de
troon te moeten dulden, maar Ma, ons geduld is op. Weet U nog, Ma, dat wij toen
leerden zingen van als ik groot en sterk
zal wezen, zal ik op zijn kl*ten slaan. Voor zon onbetamelijke woorden
vlogen we toen zonder eten naar bed. Maar heden ten dage is dergelijke
vocabulaire zelfs op TV schering en inslag, enzelfs moesten we nu de daad bij het woord voegen, zou je daarboven onze
Pa zien knikken, en zou je niet anders kunnen dan ons gelijk geven. Och Ma, we
zullen niemand kwaad doen, alleen maar een beetje laten boeten . Zon 1.000
keer meer dan onze Pa heeft afgezien, toen hij op 39-jarige leeftijd op zijn
sterfbed met kapotte longen alleen nog maar kon knikken, dat hij inderdaad
doodging. Zaterdag 20 maart 1943, kwart voor vier.
.
Ter zake :
Leo Vindevogel - eerlang een biografie
*
De naam Leo Vindevogel zal onze lezers vertrouwd in
de oren klinken. In de loop van het bestaan van ons weekblad werd al
herhaaldelijk aandacht besteed aan deze katholiek-flamingante
volksvertegenwoordiger uit de Vlaamse Ardennen en oorlogsburgemeester van Ronse.
Doordat hij weigerde naar Duitsland te vluchten,
kwam zijn proces in geen tijd voor de repressierechtbanken. Een proces dat meer
weg had van een Sovjet-showproces uit de jaren dertig van vorige eeuw dan van
een eerlijk proces. Ondanks een tegenstrijdig vonnis, levenslang voor de
krijgsraad en de doodstraf voor het krijgshof, werd hij op 25 september 1945
geëxecuteerd. Vindevogel was de enige volksvertegenwoordiger ooit die op last
van Belgische instanties gefusilleerd werd. Samen met de processen tegen Irma
Laplasse en August Borms, was het proces tegen Vindevogel één van de meest tot
de verbeelding sprekende uit de repressieperiode.
Over hem werden er honderden artikels en een
handvol licentiaatsverhandelingen geschreven. Een allesomvattende
historische biografie ontbrak evenwel. Die leemte
zal nu gevuld worden door de biografie die Pieter Jan Verstraete geschreven
heeft. Eerder publiceerde hij al omvangrijke biografieën, van Odiel Spruytte,
Reimond Tollenaere en Hendrik Jozef Elias. Voor zijn Vindevogelbiografie kon
Verstraete gebruik maken van een aantal nieuw ontdekte bronnen, zoals het
zogenaamd verdwenen oorlogsarchief
van de stad Ronse. Het boekwerk zal op de
symbolische
datum van 25 september 2013 in de lokalen van de
Christen Volksbond (Zonnestraat) in Ronse een bij uitstek historische site
voorgesteld worden. De biografie telt 700 bladzijden, is geïllustreerd en zal
gebonden en genaaid met stofwikkel uitgegeven worden.
Tot midden september bedraagt de voorintekenprijs
34 euro, daarna 48 euro. Iedere intekenaar krijgt begin september een
uitnodiging voor de voorstelling. Bestellen kan door 34 euro (+7,50 euro
verzendingskosten) te storten op rekeningnummer BE64 4627 2867 9152 van Pieter
Jan Verstraete, 8500 Kortrijk.
Iedereen die naar de voorstelling komt, of het boek
wenst af te halen op de Vlaamse Ruilbeurs in Nijlen op 20 oktober (tussen 9 uur
en 15.30 uur), hoeft uiteraard geen verzendingskosten te betalen. Van zodra het
boek verschenen is, zal het op deze bladzijde uitvoerig besproken worden. KVC
.
Lezers
van t Pallieterke hebben deze boodschap verleden week kunnen lezen in hun
lijfblad.
Ik
kon niet vroeger reageren, omwille van mijn emoties, telkens de naam Vindevogel
valt. Pas veel later heb ik begrepen, waarom ons Moeder die 21steseptember 1945 als een Mater Dolorosa voor de
icoon van de Maagd Maria achteraan in ons kerkje stilletjes zat te schreien. De
Pastoor kwam troostend naast haar zitten, en ik hoorde hem zeggen, dat ze samen
voor onze Pa zouden bidden. Toen werd ik de kerk uitgestuurd, want ik was zojuist
benoemd tot misdienaar met recht om elke dag, na het Lof, in de Pastorie, een
dikke witte boterham te krijgen met rabarber-confituur, nadat ik een half
uurtje onkruid had getrokken, samen met Marie, de pastoorsmeid.
De
juiste relatie van ons familie met Vindevogel is mij nooit onthuld, maar ik
vermoed dat ze te zien heeft met de oorlogsburgemeester van onze eigen gemeente,
een in-brave ondernemer die toen op een haar na hetzelfde lot als Vindevogel
heeft moeten ondergaan.
*
Het
mag duidelijk zijn, dat ik hierboven met hart en ziel reclame heb gemakt voor
het boek van Pieter Jan Verstraete.
1394 â IS ER VOLGENS U NOG STEEDS TIJD VOOR SPITSVONDIGHEDEN, JOHAN SANCTORUM?
.
Zaterdag 20 juli
Zon 5u53-21u45
H Margaretha van Antiochiës
Margriet houdt haar water niet
.
1394 IS ER VOLGENS U NOG
STEEDS TIJD VOOR SPITSVONDIGHEDEN, JOHAN SANCTORUM?
.
De
Engelenburcht, eigenlijk het mausoleum van Keizer Hadrianus,
Met
bovenop de Aartsengel Michaël die het zwaard terug in de schede steekt. Werk (1752)
van Gentenaar Pïeter Antoon Verschaffelt.(*)
.
Voor wie in Italië als
toerist langs komt, of meer nog voor wie er dagdagelijks leeft, wordt de
Geschiedenis al gauw een open boek. De inkt van vorige blog, mijn schriftelijk
en dus duidelijk standpunt flagrant tegen-in de stelling van deze gevierde en
bewonderde journalist die Johan Sactorum nog altijd is, was
amper droog en op het Internet gezwierd, of daar ging de bel met onderstaand
telegram, direct van het hoofdkwartier. Niet neuten, klonk het, kiezen : eieren
of jong! Zelfs mijn 3 Duitse Herders, op een rijtje met de koppen naast elkaar
dicht bij t Baasje, vanwege het donderweer in de lucht, keken mij verwijtend
aan.Heeft Baasje wel goed genoeg uitgekeken?
schenen ze mij te zeggen. En waar trekt dat nu op om oude knarren als de
Engelenburcht in Rome erbij te betrekken? Waar is het verband tussen het
Antieke Rome en de achterlijke Islam? Wel, schattekes, ik zocht naar uiterlijke
tekenen van meer dan 500 jaar achterlijkheid voor de Kerkelijken, en zo kwam ik
terecht bij dat Romeins mausoleum aan de boorden van de Tiber, die mits een
beetje aanpassingen,symbool kan staan
voor de ridderlijke stoerheid voor de Leer der Christelijkheid. Dat kunt U
alleen maar begrijpen, nadat Uw nietigheid neus aan neus heeft gestaan met deze
rots van grootsheid. Het stoere stenen ding staat er trouwens lang van voor de
geboorte van Mô de Kinderverkrachter, namelijk van 135-139 na Christus. De
Gentse beeldhouwer Pieter Antoon Verschafflelt (*) mocht dit 5de en voorlopig laatste
exemplaar van de Aartsengel Michaël leveren, de 4 overige versleten zijnde
door de tand des tijds. Gent was toen nog niet socialistisch bestuurd en Marx,
de hippe leidsman, zat trouwens ten ook nog in moeders bloemkool.
*
De Aartsengel Michael,
bovenop de Engelenburcht steekt, zoals U bij nader toezien kunt bemerken, ook
in 1752 het zwaard terug in de schede. Korte tijd voordien immers waren de
Turken schandelijk verjaagd voor de poortenvan Wenen (1683) en de Islammerij was voor jaren gedoemd zijn wonden te
likken.
Reiziger, gedenk deze
gebeurtenissen als U in Rome voor de Engelenburcht staat. Want er is, sedert 1683 voor de poorten van Wenen,
eens te meer een periode aangebroken waar de Islam denkt zijn wonden voldoende
gelikt te hebben. Volgens de toenmalige
Paus (die van de eerste Aartsengel-met-zwaard) was de Pest toen (590)
overwonnen. Islam is nog erger dan de pest en de cholera samen en dus moeten
wij nu even praten. Want.
De tijd dringt om de
handen in elkaar te slaan. De gerlaïciseerden hebben inderdaad weinig
ervaring met de strijd op leven en dood met de Islam, dus zijn ze minder goed
geplaatst dan de Kerkelijken om deze vijand openlijk en efficiënt aan te pakken.
Desnoods lijfelijk, als de democratische middelen, zoals nu stilaan blijkt,
uitgeput zijn. Gelaïciseerden hebben meer ervaring in bla-bla in een op
voorhand verloren debat met Muzelmannen om compromissen te sluiten. Cfr inderdaad
Theo Van Gogh : die wilde er ook over praten, kijk eens aan! In de strijd op
leven en dood, die ons opgedrongen wordt en waarvan de uitslag blijkbaar op
voorhand vaststaat (zie hieronder) geeft men zich niet, à la De Wever, op
voorhand bloot. Op het slagveld van man-tegen-man gaat her er om, wie als eerste
slaat of als eerste geslagen wordt. De rest is niets meer dan de echo van een
achteraf verzonnen verhaal.
Of is het niet zò, dat wij
Vlamingen, dag-in-dag-uit slaag krijgen juist door al die bla-bla?! We zijn
zelfs zo dom, hun hoofdkwartieren, waar ze zogezegd samenkomen om te bidden in
het koeterwaals, te bekostigen en te onderhouden, tot het betalen toe voor de rook
uit hun schouwen. Dat is geen naïviteit meer, maar medeplichtigheid die we
vooral de Tsjeven moeten aanrekenen.
Voortgaande op wat die
Engelse hokus pocus vertelt, is het zelfs te laat om de democratische Wetten
toe te passen. Want iedere Moslim keurt die moord op die ongewapende Engelse
soldaat die in vredestijd in de rug door 2 man werd aangevallen en afgemaakt,
in zijn hart goed en verheft de moordenaars tot martelaren voor Allah. Stel U
eenzelfde scenario voor einde de jaren 30, moest een Belgisch soldaat op die
manier in eigen land zijn afgemaakt door Duitsers Dan was de volgende dag
Berlijn van de aardbodem geveegd door een van die geriefelijke atoombommetjes,
moesten die al uitgevonden geweest zijn.
De Aartsengel Michael moet
dringend zijn zwaard weer uit de schede trekken, om er op los te kloppen. Wie
weet, is het geen hoog tijd, om een nieuwe Aartsengel Michaël te bestellen voor
op de Engelenburcht. Een die met getrokken zwaard de lucht doorklieft in die ene
taal die Muzelmannen begrijpen.
*
Wat als er nu iets
ondernomen moest worden tegen Mekka? Iets om, 1.000 jaar na de Kruistochten,
dat werk eindelijk eens voor altijd af te maken?
Ach neen! Het Nazi-dom was
tenminste een netjes afgelijnde ideologie, weliswaar uitgerust met vele tentakels,
maar allemaal van bescheiden afmetingen. De Islam daarentegen is een poliep met
alleen maar vangarmen en een kop in de vorm van een halve maan, met dikke
groene gif-ogen onder een tulband. Die tentakels groeien, naarmate ze worden
afgekapt, dubbel zo snel en dubbel zo dik, terug aan. Omdat ze gevoed worden
door mensenbloed.
*
Hallo, Johan, bent U nog
daar? U kunt misschien eens in de literatuur het verhaal van de meer
burgerlijke Sint Joris en de Draak herbekijken? Voor mijn part neemt U zelfs contact
met de Aartsengel Michel, die van
hierboven, die in dezelfde ploeg heeft gereden. Enfin, de Kerkelijke
Geschiedenis staat bol van dergelijke verhalen, dus zal er wel iets van aan
zijn.
*
En dan is er nog iets,
beste Johan. Een man van Uw eruditie zal toch wel weten, dat de Muzelmannen
doorheen de Geschiedenis als de dood zijn voor het teken der Kruisridders : ze
vallen zelfs, in onze tijd, de Rode Kruiswagens aan die hun eigen gekwetsten
van de slagvelden afvoeren. We mogen ze dat niet kwalijk nemen, dat is hun
koeltoer, zeggen ons de media.
Het zou dus een goede zaak
zijn, om voortaan naast de Zwarte Leeuw op Gouden veld, op gelijke hoogte, het
Kruis der Tempeliers te plaatsen. In navolging van een Christus-oud gezegde,
dat volgens BDW als volgt zou luiden; In hoc signis vinces. Ik moet het U
trouwens niet zeggen, dat onze Leeuw precies via de Kruistochten bij ons is gekomen?!
Hoe zouden wij anders ooit van Koning Nobel hebben gehoord?
*
Weet U, als ik dit allemaal
op die manier neerschrijf, klinkt er absoluut geen oneigenlijke triomf door
mijn woorden. Al moet ik toegeven, niet bekend te zijn met historische
uitspraken van Vrijzinnigen in de strijd tegen de Muzelmannen.
*
Nog een klein detail uit
de verhalen die onder Muzelmannen de ronde doen. Bij de verovering van Jeruzalem
door de Graaf van Vlaanderen op 15 Juli 1099 vermelden ze tandenknarsend maar
met ontzag in hun ogen, dat het
Muzelbloed tot kniehoogte in de straten van Jeruzalem stond. Zoiets wordt in
hun herinnering bewaard, omdat het strookt met hun eigen manier van denken ..
.
Ter zake :
Sharia zal ook in België gelden
www.vlaamsbelang.org Ook in België zal op een dag
de sharia gelden.
*
Anjem Choudary, de Britse leider van sharia4Uk en
de mentor van Fouad Belkacem, laat er in een interview met Humo geen twijfel
over bestaan dat ons land binnen afzienbare tijd zal verworden tot een
islamitische staat.
Het gesprek
met Choudary levert een onthullende kijk in het brein en de denkwereld van de
steeds groter wordende groep van sharia-adepten. Zo rechtvaardigt de man zonder
verpinken de barbaarse moord op de Britse soldaat Lee Rigby. Rigby werd op 22
mei in London aangereden door twee islamisten en vervolgens gruwelijk bewerkt
met messen en een hakbijl. Geen enkele moslim zal zeggen dat Lee een onschuldige
was. Of je hem daarvoor moet vermoorden, hangt af van de individuele
inschatting van de moslim. Eerder verklaarde Choudary in een druk bijgewoond
vrijdaggebed in Walthamstow dat Rugby zal branden in de hel en dat de daders
martelaars van Allah zijn.
Radicale islam is mediaterm
Maar ook
over het islamitisch imperialisme is Choudary schrikbarend eerlijk. Tegen 2050
zal Groot-Brittannië een islamitisch land zijn. Op een dag zal de sharia overal
gelden, ook in België. Niet onterecht haalt Choudary daarvoor de snel
groeiende moslimbevolking aan die als gevolg van hogere geboortecijfers en
immigratie de Europese bevolking in snel tempo tot een minderheid herleidt.
In een
interview in Knack vorig jaar veegde Choudary (terecht) ook de term radicale
islam van tafel. De radicale islam is een mediaterm en bestaat niet: er is
alleen de islam (Knack, 20 juni 2012). Inderdaad, de islam is een
fundamentalistische veroveringsgodsdienst. En elkeen die zich moslim noemt en
als dusdanig de koran belijdt vormt per definitie een gevaar voor onze meest
essentiële waarden en grondrechten.
Een ding is
alvast positief: het is goed dat Choudary ons nog eens met de neus op de feiten
drukt. Voor het te laat is.
.
Alle
gekheid op een stokje : de Sharia-adepten weten drommels maar al te goed dat ze
ongestraft de democratie mogen uitdagen. Het is een wetenschap die ze iedere dag, wereldwijd mogen opdoen.
Dat die uitdagingen subversief zijn, ja ergens zelfs, onwettelijk ontgaat
iedereen. Andere wetten laten primeren boven de wetten van het eigen land : dat
toelaten is gewoon zelf-destructie met voorbedaachten rade en is wetens en
willens medeplichtig zijn aan de grootste genocide ooit..
Een
Overheid die dat toelaat, moet worden weggestemd en voor de Volkerenrechtbank
gebracht. Op 25 Mei 2014 kunnen we allemaal daarvan de jury vormen voor die
Rechtbank. Dat kost niet eens 5 minuten politieke moed, maar slechts 5
seconden. Als tenminste de verkiezingen niet weer eens vervalst worden ..
1493 - OVER EEN GELACÃCEERDE SAMENLEVING ZOALS DE ONZE
.
Vrijdag 19 juli
Zon 5u51-21u46
H Arseen
1493 - OVER EEN
GELACÏCEERDE SAMENLEVING ZOALS DE ONZE
.
Sedert
de Verlichting weten we beter
Hoe we
van onze tegenstrevers moeten af geraken ..
.
Vandaag, de zoveelste
tropische dag op rij, fris uit de frigo, een herkauwstukje over de Antwerpse
Brokkendoos van t Kiel. Zoals altijd heeft Johan Sanctorum gelijk met wat hij
kwijt wil op het forum van Visionair België. Als een van de vele ether-vervuilende
bloggers die door de Meester met een scheef oog bezien woedt, veroorlooft
ondergetekende twee nietige opmerkingetjes te formuleren.
1° Moet dat nu écht, een
titel die het accent verlegt naar België, een constructie die 500 jaar achter
loopt op de realiteit?
2° Johan legt ergens wel
de juiste vinger op de juiste plekjes, maar hij wil (filosofisch bedoeld) Beëlzebub,
de 2de in bevel, bestrijden met Lucifer, de opperduivel, door de ideaal
gelaïciseerde maatschappij in te zetten tegen de Islam. Wie de Islam wil
bestrijden door in te zetten op een Christelijk Avodland, zou 500 jaar achter
lopen. Echt ies voor Nageltjes zonder koppen! Wel, Johan, met zon vrienden heeft
niemand nog vijanden nodig.
*
Volgens
mij (maar wie ben ik?) loopt Johan hier tegen de grenzen van zijn eigen waandenken.
De Verlichting is een affaire die 300 jaar geleden de vernietiging van het
Christelijk Avondland heeft ingezet, maar er gelukkig genoeg (?) niet in geslaagd
is iets anders in de plaats te stellen. Dat Christelijk gedoe is grotendeels
blijven voortleven in ibs collectief bewustzijn, terwijl de principes van
Voltaire & C° in de praktijk onuitvoerbaar gebleken zijn. Vrihheid Gelijkheid
en Broederlijkheid regenereerden het Communisme, het Communisme regenereerde
het Nationaal Socialisme en het Fascisme, en sedertdien zijn we geen dag zonder
oorlog gebleven. Want overal in de wereld loert het Rode Gevaar, om de macht te
grijpen.
*
Maar
laat U eerst meevoeren op de begeestering van Johan Santorum. Hij is het waard.
Ikzelf zal helemaal onderaan nog een kleine piep geven, vooraleer ik als een
kleine muis zal vertrappeld worden onder de voetzolen van al die bestweters,
die God, en zeker Zijn Gebod, afwijzen.
.
Ter zake :
vermoeden van de dubbele waarheid.
Creatopia: wanneer het licht uitgaat in een
tolerantiecultuur
Blokkendoos. Even samenvatten voor wie pas
terugkeert van de planeet Mars: zowat een maand geleden werd een 23-jarige
kleuterjuf van De Blokkendoos, een schooltje in de Antwerpse migrantenwijk het
Kiel, van kindermisbruik beschuldigd. Sommige kinderen zouden zich thuis bizar
gedragen hebben en spraken over intieme spelletjes. Er ontstond enorme heisa
aan de schoolpoorten, waar vooral moslims zich niet onbetuigd lieten, omwille
van deze obsceniteiten die tegen hun cultuur indruisen. Maar het gerecht vond
geen spoor van dat zogenaamd kindermisbruik. Wel bleek dat het protest
aangestuurd was door een paar heethoofden van Sharia4Belgium.
Nu de juf blijkt vrijuit te gaan en het geheel
berust op vanuit bedenkelijke milieus aangepookte hysterie, zou men denken dat
de school vierkant achter de leerkracht zou staan, en de ouders even herinnert
aan de missie van het
gemeenschapsonderwijs in een gelaïciseerde samenleving als de onze. Niet
dus: de school ging overhaast dicht, de juf in kwestie keert in september niet
terug. Overgeplaatst op haar eigen verzoek, zegt Frank Noten, directeur van
het Antwerpse stadsonderwijs. Ja, dat zal wel. De school verandert zelfs van
naam, en wordt nu Creatopia, kwestie van elke herinnering aan het incident uit
te wissen. Dat was al lang zo afgesproken, zegt diezelfde Noten, tegelijk
topambtenaar, een soort communicatie-adviseur à la Noël Slangen, en tussendoor
ook nog zaakvoerder van een hotelketen.
Geen zinnig mens trapt in dat soort Orwelliaanse
machinaties: het Antwerpse stadsbestuur is gewoon plat op zijn buik gegaan voor
de intimidatie van een stel oproerkraaiers, die de genomen maatregelen als een schuldbekentenis
zullen interpreteren. De leerkracht in kwestie en de schooldirectrice
komen zelfs niet in beeld en zijn spoorloos, ondergedoken naar het schijnt,
maar allicht ook een spreekverbod opgelegd omdat ze, doodgefrustreerd en
ontmoedigd, wel eens politiek foute uitspraken zouden kunnen doen. Je zult
maar zon kleuterjuf zijn, en voor de rest van je tijd bekeken worden als die
van de Blokkendoos met dat verhaal over kindermisbruik.
Praatbarak
en pretcultuur
Andermaal schijnt in deze kwestie de democratische
rechtstaat op haar eigen grenzen te botsen. Het gaat om de vrijheidparadox in
een liberale samenleving (dit woord uiteraard in de filosofische betekenis),
waar menig cultuurfilosoof al mee worstelde: wat doe je met bewegingen en ideologieën die de vrijheid
van mening willen afschaffen? Ze verbieden, en de eigen mooie principes
even opzij zetten? Of ze toelaten, en diezelfde principes laten uithollen?
Met de opmars van de salafistische islam in Europa
kraakt ons pluralistische cultuurmodel in al zijn voegen. De multicultuur zit
in de Europese genen, jawel, maar dit lijkt meer op een virale aanval die heel
het immuunsysteem ontwricht.
Het feit dat er niet krachtdadig gereageerd wordt
door de inrichtende macht van die kleuterschool, maar dat men integendeel met
praatsessies de fanatici wil masseren, bewijst in welk stadium dat
cultuurrelativisme al is terecht gekomen. Daar is een lang proces van mentale
degradatie aan vooraf gegaan, waardoor zoiets als het gezond verstand het
helemaal laat afweten.
Zo wordt de islam de ultieme uitdager van onze
Westerse moderniteit. Goed dus dat hij er is, zo weten we wat er op het spel
staat
Al decennia lang is onze gemediatiseerde democratie
verworden tot een hysterische praatbarak, een société du spectacle (Guy Debord,
1967) waarin het simulacre (Jean Baudrillard, 1981) regeert, het gerucht, en
het gerucht-over-het-gerucht. Ik citeer hier twee filosofen met een
respectabele ouderdom, die in tempore non suspectu de interne zwakte van onze
communicatiemaatschappij al bestudeerden.
Ze legden de vinger op de kern van het probleem: we hebben geen empirisch
instinct meer, daarom kan men ons alles wijsmaken. De televisie heeft
ons kritisch apparaat drastisch beschadigd, het internet maakt het werk af. We
leven in een zelfvoldane pretcultuur van meninkjes, talkshows en blogs, die
allemaal een mediagestuurde waan-van-de-dag achterna lopen.Iedereen scharrelt en kletst maar raak, ook
en vooral de politieke klasse.
Zo iets moet ontsporen, en wel op het moment dat
één, in planetaire termen denkende sekte ons met de neus op de feiten drukt:
vrijheid is niet risicoloos, en niet alle contradicties binnen een samenleving
kunnen gladgestreken worden met praatsessies en wisselende uithangborden.
De islam als
uitdager
FreedomIk klink nu even dramatisch en
cultuurpessimistisch, maar dit soort frontale aanvallen op onze democratie
heeft in evolutionaire termen wel zijn nut, al was het maar om de decadentie
ervan bloot te leggen en mensen wakker te schudden.
De cultuuroorlog, die eigenlijk niemand wil, is
toch al een hele tijd bezig. Met elke moskee vergroot het moslimfundamentalisme
zijn impact, mentaal én ruimtelijk. De overheid doet niets, integendeel, ze
subsidieert de sharia-predikende imams in plaats van resoluut te gaan voor een
onderwijssysteem dat het Westers pluralisme, de rechtstaat en de
lekenmaatschappij uitdraagt. Af en toe gaat het bomalarm af in onze praatbarakken,
maar daarna doen we weer rustig verder tot het volgende relletje.
Toch valt te verwachten dat de publieke opinie
zelf, net via de Blokkendoos-incidenten, zal inzien dat de politiek-correcte
bijziendheid niet deugt. Er zal dus moeten gekozen worden, democratie wordt
weer een halszaak, en dat is misschien wel een heilzame therapeutische fase.
Mijn stelling is deze: ofwel overleeft de Westerse
cultuur deze aanval van massareligieus fanatisme, en dan zal ze er sterker uit
komen, ofwel gaat ze ten onder, en dan verdient ze ook niet beter. Een
Spengleriaanse visie dus: het is pompen of verzuipen.
Wie echter
denkt dat we een Christelijk Avondland moeten verdedigen, loopt vijfhonderd
jaar achter. Het gaat nu om het
conflict tussen de Traité sur la Tolérance(1763) van Voltaire en de sharia. Vrijzinnig-links stelt zich daarin
veel te laks en inconsequent op: de kerken lopen leeg, maar elk gehucht moet zo
nodig zijn gesubsidieerde moskee. Men struikelt over de Jezus-karikaturen en de
blasfemische films, maar de profeet Mohammed mag niet afgebeeld worden,
teneinde de moslimgemeenschap niet voor het hoofd te stoten. Terwijl dat nu
juist wél moet gebeuren, kwestie van de lijnen duidelijk uit te zetten.
Ik erger me blauw aan dat gebrek aan vitalisme en
cultuurbewuste strijdbaarheid. Alleen een consequent en onverkort verdedigen
van de Verlichtingscultuur, gebaseerd op de principes van de kritische rede en
het vrij onderzoek, kan een dam opwerpen tegen het redeloos fanatisme. Er moet
in dat opzicht zelfs niet gepraat worden met de uitdagers.
Zo wordt de islam de ultieme uitdager van onze
Westerse moderniteit. Goed dus dat hij er is, zo weten we wat er op het spel
staat. Het optreden van iconische vrijbuiters en kamikazepiloten zoals Theo Van
Gogh, Salmon Rushdie, en Ayaan Hirsi Ali is belangrijk maar niet voldoende. De
reconquista moet van onderuit en massaal komen. Een vuist maken dus, jawel.
Vooraleer we onze handjes laten afkappen.
.
Kijk,
natuurlijk is het Oude Avondland willen redden van de Islam, door beroep te
doen op de Kerk van Rome, een naïeve vergissing. Want die Kerk is sedert 1789,
om te overleven, deel gaan uitmaken van de Moderne Moraal. Resultaat : na 300
jaar zijn de kerken leeggelopen en stromen week na week, de festival-weiden
vol. Satan bestaat wel niet, maar we zien wel zijn werken.
Nooit
gehoord van Mozes en het Gouden Kalf, waarop hij de stenen tafelen stuksloeg?
Denkt
U ook maar één ogenblik dat dat soort georganiseerde en duur betaalde vermakelijkheden,
muziek alcohol, seks, drugs, nog zullen bestaan onder de Sharia?
*
Jongleren
als een clown met de 3 knuppels van de Verlichting heeft ongeveer dezelfde
realiteitswaarde als jongleren met de 3 goddelijke personen in één God. Beide
disciplines zijn inderdaad niet meer van onze tijd.
Wat
wel van onze tijd is, is zoveel mogelijk oude waarden uit het verleden op te
frissen, omdat ons Volk onbewust misschien, ernaar op zoek is. Niet om zoveel
mooie woorden te vervallen in eng nationalisme, mar om gewapend te zijn tegen
stilzwijgende bezetting door een fanatieke ideologie. Die wacht alleen op een
teken van Mekka om te vuur (autos op straat) en te zwaard (zoals de man met de
hakbijl in Londen) de Bevolking te terroriseren.
Tenslotte
gaat het in de Kerk om een stelsel dat meer dan 2.000 jaar lang met vallen en
opstaan - zijn nut heeft bewezen, en dat daarenboven meteen dat Avodland doorheen
de Middeleeuwen via de Abdijen en de Kloosters de Beschaving heeft bijgebracht.
Wie Kerk van het Avondland zegt, zegt cultuur. Zegt wetenschap. Zegt kennis.
Dat alles, gestuurd door slechts 10 Wetten, die wij, Christelijken, overal ter
wereld, de 10 Geboden Gods noemen.
De
Moniteur Belge heeft er, voor ons land alleen, per jaar ongeveer 100.000 bladzijden
voor nodig. Hij is dan ook de uitgave van een seculiere samenleving, waar de
Kerk voor geen Jota mag tussenbeide komen.
*
Dus,
Johan, dan maar Hugo Schiltz achterna : Leve België?
1491 - HAND IN HAND MET DE BEULEN VAN DOLF-MET- DE-SNOR WAS DAT COLLABORATIE ?
..
Donderdag 18
juli
Zon 5u50-21u47
H Frederik van Utrecht
.
1491 - HAND IN HAND MET DE BEULEN
VAN DOLF-MET- DE-SNOR WAS DAT COLLABORATIE ?
.
Leon Degrelle, Obersturmbannführer
van het Waals SS-Legioen :
Die wist het antwoord!
Want hij was de zoon die Hitler had gewild!
.
Toevallig een stukje tegen het lijf gelopen over de collaboratie bij
onze Zuiderburen. Impossible mais vrai! En laat dat nu juist de grote
vaderlanders zijn, die zo gaarne als voorbeeld genomen worden door Belgen van
beneden de armoegres, om ons, Vlamingen, aan die zwarte bladzijden uit het
verleden te herinneren. De VNV-ers die zich misdroegen, hadden tenminste het
excuus dat ze dat niet deden om plat materialistische redenen, maar als reactie
omdat ze altijd als 2de rangs burgers behandeld werden.
Ik laat U eerst de video zien, en nodig U daarna uit om heel aandachtig het
artikel te lezen. n Goede raad : Fasten seat belts, want het zou best kunnen
dat U, net als ik, van Uw stoel valt!
Hebt u zich ook al afgevraagd waarom sommige
briljante mensen de nazis steunden?
*
In het Canadese
televisieprogramma Tout le monde en parle was een tijd geleden de Franse
auteur Alexandre Jardin te gast. Die schreef in 2011 het boek Des gens très
bien, waarin hij de betrokkenheid van zijn familie bij de monsterdaden van het
Vichy-regime tegenover de Joden beschrijft.
17
juni 1942
Jardin is de
kleinzoon van Jean Jardin, die directeur van het kabinet Laval was in voornoemd
regime. Jardin stelde zich vragen bij de rol van zijn grootvader in 1942. In de
razzia bij het Vélodrome dHiver (bekend als la rafle du Vel dHiv) werden
toen massas joden gearresteerd. 7.000 Franse politiemannen en gendarmes - geen
Duitsers - zouden op 17 juli van dat jaar zon 13.000 joden hebben
gearresteerd, waaronder 4.000 kinderen. Minder dan 100 onder hen en geen enkel
kind overleefden de deportatie.
Het boek was zeer controversieel
en deed de gemoederen vaak hoog oplopen omdat het een bladzijde in de Franse
geschiedenis openbaar maakt die tot nu amper besproken is. Jardin werd door
geen enkel Frans televisieprogramma uitgenodigd om er over zijn boek te praten.
Onderstaand fragment
van het interview is het bekijken meer dan waard omdat het een goed beeld geeft
van de krampachtige manier waarop Frankrijk met zijn oorlogsverleden blijft
omgaan.
Ik zie dat we in
Frankrijk gewend zijn grote rechtszaken te organiseren om monsters en
kwaadaardigen te berechten, maar dat we 70 jaar na het einde van de oorlog nog
altijd niet klaar zijn om over onze grootouders te praten, aldus Alexandre
Jardin.
Mijn grootvader was
een held in de familie. Het voorwoord in het boek dat mijn vader over hem had
geschreven ('La bête à bon Dieu', 1980) was van de hand van niemand minder dan
president François Mitterrand. Toen ik begon onderzoek te doen naar 'al die
andere prachtige familieleden' ontdekte ik dat hun verleden een ware
nachtmerrie was.
Om deel te nemen aan
de vreselijkste zaken hoef je geen monster zijn. Er zijn niet zo veel gekken en
perverten. Er zijn niet veel mensen in staat om een kind vast te grijpen en het
in een oven te gooien.Dus om een
staatsantisemitsime te organiseren ben je ook verplicht het sjieke volk achter
je ideeën te krijgen. En om dat te doen moet je hun moraal bewerken.
Staatsmisdaden vinden altijd hun oorsprong in de moraal. Het is altijd
hetzelfde. Toen Bush heeft beslist dat er een As van het Kwade en een as van
het Goede was, waren bombardementen niet meer veraf. Eens men in de politiek
met grote dosissen moraal begint te jongleren, wordt het bijna altijd
gevaarlijk. Dat is voor mij de les van mijn grootvader.'
'De vrienden van mijn
ouders en mijn grootouders - mensen die doorgingen voor des gens très bien -
bleken criminelen. Mensen die bedrijven stalen van de joden. Mensen die
appartementen stalen van joden. Het waren geen monsters, maar eens de goeden in een
maatschappij zich achter de slechten scharen... dat is het einde van een
samenleving.'
'Ik ben er van
overtuigd dat mijn grootvader dacht dat hij goed deed. Dat is wat zo schokkend
is. De soevereiniteit van Frankrijk stond boven alles. Deze mensen zouden alles
doen om die soevereiniteit - die hen heilig was - te beschermen. Als daarvoor
een gans volk moest worden uitgemoord, dan was dat maar zo. Pas op, antisemiet zijn in dat
tijdperk was de regel, niet de uitzondering. Het was een sociale norm. Wie het niet was, was
verdacht. Ook de Verenigde Staten hebben zich niet geroerd om Duitse
joden te verwelkomen.
Alexandre Jardin vond
de sporen van betrokkenheid van zijn grootvader in de jodenvervolging in de
oorlogsarchieven van Berlijn, niet de Franse. In eigen land had Jean Jardin
alle sporen kunnen uitwissen, in Duitsland niet. Jardin zou tot 1947 in
ballingschap leven om daarna opnieuw een politieke rol in Frankrijk op te
nemen. Hij overleed in 1976.
In onderstaande video
het fragment waarin Jardin zijn boek bespreekt. Vanaf minuut 14.30 een Franse
anti-joodse propagandafilm die de tijdsgeest verduidelijkt
Ik
heb lang getwijfeld, de gele makeerstift tussen de vingers geklemd. Maar
naarmate het lugubere van het verhaal doordrong, zag ik er het spook van de
actualiteit achter opdoemen. De heersende klasse van goeden achter de nieuwe As
van het Kwaad, de Islam, en niet alleen de Joodse, maar ook de andere minderheden,
dus ook de Vlaamse, zullen opgepakt en vernietigd worden. En dat, niet alleen
om hun bankrekeningen, hun ondernemingen, hun appartementen, en naar goede Moslim-gewoonten,
ook hun vrouwen te stelen, maar ook om de gezondste exemplaren als slaven of
seiks slavinnen te verkopen. De massa zal bijeengedreven worden om ergens voor
goed uit het zicht te verdwijnen.
Alles
is inderdaad al eens gebeurd, en de grootste misdadigers gingen, zoals U ziet,
achteraf vrij-uit. Meer zelfs, ook bij ons kwamen ze, door hun relaties, vrij
vlug weer terug op hun pootjes.
De maatschappij
moet, sedert de EU SSR, maakbaar zijn, en wie niet past in het plaatje, wordt
na eerst monddood te zijn gemaakt (door een cordon sanitaire om maar iets te
noemen) achteraf gewoon in het vuur gegooid of op de brandstapel gezet.
Dat
van die brandstapel was de specialiteit van die andere Philips, de zoon van Keizer
Karel V, bijgenaamd Philips II de Verschrikkelijke, die met alle middelen de
Vlamingen bleef vervolgen omdat ze samen met de Noordelijke Nederlanden, een
afzonderlijke republiek wilden vormen, los van Spanje. Het zijn 3 begrippen die
ook in onze dagen te denken geven. Via Fabiola is er de band met Spanje, via
Philips de Taaie zijn we weer behept met een kwaadaardig karakter als Vorst, en
zonder de Belgische dwangbuis waren wij Vlamingen al lang weer herenigd met de
Noordelijke Provinciën.
*
Er
komen dus langs de 4 windstreken onweerswolken over ons. De Islam, het hernieuwde
Franstalig imperialisme, de minderheden-vervolging, maar vooral de depotisme
van de nieuwe koning.
*
Een
3-trapsraket onder het Koningshuis zou 3 van de 4 onweerswolken kunnen naar de
achterkant van de maan schieten, met de 4de, de Islam, rekenen we
wel zelf af. Misschien dat er voor die raket zaken te doen zijn met Poetin. Als
we hem in ruik eens Bruxellabad moesten presenteren, het hart van de Europese
Gemeenschap.
Dat de
Koran niets meer is dan een wreedaardig stationsromannetje .
.
Hieronder vindt U een
wonderbaarlijke zeer persoonlijke benadering van wat de Bijbel werkelijk is.
Maar eerst, kwestie van de tegenstelling met de Muzel-Bijbel nog wat aan te
scherpen, een greep uit de actualiteit. In Nigeria worden namelijk massas schoolkinderen
vermoord omdat ze door onderwijs te volgen, dreigen verloren te gaan voor de
massa van analfabeten die daar aan de macht zijn. Allez, de Muzelman-versie van
arm en om houden, die zo lang op ons, Vlamingen werd toegepast.
Het zal je kind maar
wezen! Huiver en lees mee :
Boko Haram. De
islamistische groepering zegt dat ze leraren voor de ogen van de leerlingen zal
doden. Abubakar Shakau, de leider van de Nigeriaanse islamistische groep Boko
Haram, heeft opgeroepen om nog meer scholen aan te vallen. Wij zullen leraren
die een westerse opleiding geven, doden voor de ogen van hun leerlingen, aan
wie we zullen vertellen dat ze de Koran moeten bestuderen, zegt Shakau in een
video. Deze maand heeft Boko Haram al vier scholen aangevallen. Op 6 juli
vielen de terroristen de slaapzalen van een school aan en staken ze in brand.
De studenten die wilden ontsnappen, werden neergeschoten. 46 studenten kwamen
om, meer dan 300 klaslokalen zijn afgebrand.De naam Boko Haram betekent
westerse opvoeding is heiligschennis. Om het geweld te vermijden, zijn
honderden families op de vlucht geslagen. http://www.standaard.be/cnt/dmf20130715_00659898
*
Hewel, nu weett ik ineens
waarom Mr Pastoor en al die andere geleerde Proffen die ons hebben klaar
gestoomd voor het leven, niet wilden dat iedereen zomaar de Bijbel mocht lezen.
Zelfs met de meest gekuiste versie viel er nog goed op te letten, want voor men
het wist, was men weg met een Protestantse Dominus Vobiscus-exemplaar zonder
Imprimtur en dus afkomstig van de duivel zelf.
Wel, op rijpere leeftijd
gekomen, geef ik de voorkeur aan onderstaande wijsheden. Die komt trouwens het
best overeen met mijn persoonlijke voorkeur. Ik vraag me zelfs af, of Darwin,
in al zijn Wijsheid, ooit weet had van dat Hebreeuws woord voor God : El
Shaddai.
Het is werkelijk
wonderbaarlijk, hoe de natuur zelf vroeg of laat tot het Godsbesef leidt, want
de meeste mensen op aarde hebben het binnen gekregen met de moedermelk. Heb dat
wel min of meer altijd gedacht, daar niet van, maar bewijzen, tot op de dag van
vandaag, heb ik nooit gevonden ..
De dag dat dit Godsbesef
zou doordringen in de politiek, vrees ik dat dit het einde betekent voor al de
staatsdragende kleurpartijen van het land, want eindelijk zullen de
Groenen, als Partij die opkomt voor de Reachten van Moeder Natuur, hun
mantra gevonden hebben, hun grote voorbeeld : Maria, de jeugdige Moeder Gods in
de Hebreewse betekenis van het woord. Het zit er zelfs dik in, dat de Hebreewse
taal een verplicht vak zal worden op school!
Een mens is dikwijls
ziende blind, hé!!!!!!!!
.
Ter zake :
5 zaken die u niet wist over de Bijbel
Joker > Plat du jour
4017x gelezen
17 jul 2013
*
De Bijbel is overal. Hij geeft ons leven vorm, van
Mozart over Michelangelo tot zelfs in de televisieserie Lost. Marge Simpson
citeert uit de Bijbel en ook Barack Obama doet dat. Ironisch genoeg beheerst de
Bijbel het leven van miljarden mensen en toch heeft het boek voor velen nog een
aantal geheimen:
1. De Bijbel is geen boek
Waarschijnlijk bezit u een exemplaar in boekvorm,
maar de Bijbel is geen boek. Het is een verzameling boeken, waarvan de naam
afgeleid is van het Griekse ta biblia, wat de boeken' betekent. De Bijbel is
een verzameling verhalen, liedjes, poëzie, rituelen en geboden die over
honderden jaren werden verzameld. De Bijbel bevat zoveel teksten dat de
Latijnse vertaler Sint Jerom er de naam bibliotheca of bibliotheek aan gaf;
waarschijnlijk de beste vertaling.
2. Er zijn 7 verschillende scheppingsverhalen
Ondanks eeuwenlange discussies over het
scheppingsverhaal, bestaat hét scheppingsverhaal niet. Het meest bekend is
waarschijnlijk dat van het boek Genesis, waarin God na de sterren en het heelal
uiteindelijk de mens creëert. Maar in het tweede hoofdstuk van Genesis staat
een heel andere versie. God begint daar met de schepping van de mens en pas dan
de planten en dieren. Maar omdat geen enkel dier beantwoordt aan het beeld van
de mens, schept God dan de man en de vrouw. Psalm 104 en Job 38 hebben nog
andere scheppingsverhalen. Verder heeft psalm 74 het over monsters aan het
begin van de schepping. In het boek Spreuken 8 daagt dan plots een goddelijke
gezant op die beweert er al te zijn geweest nog voor God met de schepping
begon.
3.De God
van Borsten
De Bijbel gebruikt verschillende namen voor God,
met Elohim (Hebreeuws) en Theos (Grieks) als meest bekende. In christelijke
vertalingen worden die namen vermeld als Almachtige God, maar in het Hebreeuws
heet God ook El Shaddai, en dat betekent twee borsten. In het boek Genesis
wordt deze naam vaak gebruikt in verband met vruchtbaarheidsaangelegenheden.
Moge de God van de twee borsten je zegenen, je vruchtbaar maken en zorgen dat
je je vermenigvuldigt.'
4. De bijbel handelt niet enkel over God
Twee boeken spreken niet eens over God. Het boek
Esther vertelt het verhaal van de joodse overleving en Het Lied der Liederen
(ook bekend als het Lied van Salomon) is een verzameling erotische
liefdespoëzie.
5. De vier evangelies vertonen sterke verschillen
De vier evangelies zijn niet alleen verschillend;
op sommige vlakken zijn ze ronduit tegenstrijdig. Het kerstverhaal varieert of
ontbreekt; alle noemenverschillende
getuigen die het lege graf van Jezus ontdekken en er zijn ook twee versies van
de dood van Judas.
1489 - NIEUWS OVER DE SHARIA SISTERS EN THE SISTERS4SHARIA
.
1489 - NIEUWS OVER DE
SHARIA SISTERS EN THE SISTERS4SHARIA
.
Dame
(?) Sharia Sister
ooit
komt op t Kiel (als er geen verzet komt) een bronzen beeld waarvan U hier het
prototype gepresenteerd krijgt.
Moeders
For Sharia.
.
Voor wie gedacht had dat
het nu wel stilletjes zou koelen zonder blazen, rond De Trukkendoos, het
Sharia-stadsschooltje op t Kiel, wel die is er aan voor de moeite.
Komkommertijd en dus is voor de serieuze gazetten elke bladvulling meer dan
welkom, zelfs al moesten ze hun moeder verkopen. Anders zijn de mensen altijd verplicht
te kiezen tussen ofwel doping en de Ronde, ofwel tussen doping en de Ronde. Of
over de Koningskwestie Oud & Nieuw, en de exacte schrijfwijze van Dobbele
Flop de Taaie.
De debiel had eigenlijk
bedoeld dat hij un dur zou zijn, eenmaal op de troon waar hij het Vlaams
Belang te vuur en te zwaard zou bestrijden. Maar Nedderlaans onmachtig, wist
hij niet zo direct de juiste vertaling van un dur (n harde) en tierde hij
dan maar Urbi et Orbi dat hij n Taaie zou zijn .
Iemand met zoveel
zelfkennis moeten we dus blijvend respecteren en hem den Volke bekend houden
als DobbeleFlop de Taaie.
*
Men zal er dus alles aan
doen, om de geest terug in de fles te krijgen door de fles een andere naam te
geven, namelijk de Creatopia. Geen Blokkenschool, maar een Utopiai-school.
Waarschijnlijk in aanwezigheid van Hare Hoogheid Koningin Mattil van Hoedghem
en van nog Iets. De Islamisten hebben hun kracht getoond, de oefening is
gelukt. Maar het is te vroeg om nu al heel de stad tot oproer te brengen. Ze
zijn nog niet sterk genoeg en hebben alleen willen testen hoever ze te ver
konden gaan. Het wordt dus een stille terugtocht, om bij de volgende
gelegenheid des te harder te kunnen toeslaan. Geef aan die furies elk n
kapmes, en de straten staan vol bloed!
*
En Het Eigen Volk? Wel, net
zoals de boer doe voort ploege, die ploegen voort. Zonder omzien. Wel was volgens
het Canvas-katje zonder handschoenen, de schooldirectie van die door de Roden uitgeleefde
stad, die Antwerpen met zijn wereldhaven toch is, de mening toegedaan, dat de
lessen seksologie voor 3 tot 5-jarigen samen met de Islam-gelovigen diende te
worden herzien. Anatomische verschillen zijn taboe bij de Islam. Omdat sommige
van onze Westerse begrippen een klein beetje haaks staan op de niet bestaande normen
en waarden vande Islam. Maar de
Algemeen Directeur sprak zo stil en zo snel, alsof hij overtuigd was met eigen
poten en niet die 2 Juffen aan die kinderbilletjes te hebben gezeten.
*
Enkele jaren terug was er
in Italië ook zon Moslim-kakmadam, die het kruisbeeld weg wilde uit de klas
waar haar oogappel leerde lezen en schrijven. Europa had zelfs geoordeeld dat
zulks haar mensenrecht was. Maar slecht bekwam het haar, want ze werd door de
overige mamaatjes bij de haren weggesleept van bij de schoolpoort. De media
moeide er zich mee, zo positief mogelijk, en binnen de kortste keren stond heel
het land in rep en roer : overal eiste men dat de kruisbeelden niet verwijderd zouden,
maar integendeel overal terug zouden komen, tot in de Rechtszalen toe, waar ze
al eens met de stille trom uit verwijderd waren. De nieuwe kruisbeeldenwaren daarbij overal dubbel zo groot als
vroeger. En toen hadden de Islamisten het begrepen.
Maar Berlusconi-land is
niet hetzelfde als Di Jeanetto-land, waar zelfs de o zo Christelijke
Volkspartij na maanden en maanden onderhandelen, met alles zal instemmen, op
voorwaarde dat hun kopstukken aan de macht mogen blijven.
*
Zo zou de Blokkenschool
per 1 september moeten openen onder de naam Brokkenschool, omdat daar
onderwezen wordt, niet volgens de Sharia, maar volgens de eigen sanitaire wetten,
zodat daar dagelijks brokken komen van de Islamkoppen.
.
Ter zake :
Klaagster De Blokkendoos lid van Sharia Sisters
06:26 Kiel (2020) Nadat Mejdoubi, de moeder
die als eerste aan de alarmbel trok in het verhaal van vermeend kindermisbruik
in de Kielse school De Blokkendoos, was lid van Sharia Sisters. Dat is een
organisatie die parallel liep met Sharia4Belgium. Zij stapte als eerste het
politiebureau op het Kiel binnen om een klacht in te dienen tegen een
leerkracht van de kleuterschool van haar vierjarig zoontje.
Sisters4Sharia was een vrouwenorganisatie die werd
aangestuurd vanuit Sharia4Belgium, vertelt een gerechtelijke bron. Ze bestond
voor een deel uit vrouwen van leden van Sharia4Belgium, maar er waren ook
andere vrouwen bij. Ze kregen elke woensdag les in hetzelfde lokaal in de
Dambruggestraat als waar Sharia4Belgium haar bijeenkomsten organiseerde.
"Het is duidelijk dat het om een bijzonder extremistisch clubje gaat.
Gecoördineerd?
Dat de hysterie rond de vermeende feiten in De
Blokkendoos gecoördineerd werd vanuit een of andere organisatie, is niet
bewezen. Wat er in De Blokkendoos gebeurd is, past wel perfect in de strategie
die Sharia4Belgium in het verleden heeft toegepast, zegt de bron bij het
gerecht.
We zagen hetzelfe fenomeen als bij het
niqab-incident in Molenbeek vorig jaar. Een aantal extremisten probeerde het
probleem met De Blokkendoos toen te gebruiken om de rest van de gemeenschap op
te zetten tegen alles wat niet-moslim was.
Alhoewel aan de schoolpoort van De Blokkendoos luid
werd geprotesteerd, sloeg de vonk niet over naar de rest van de Antwerpse
moslimgemeenschap. De oproerkraaiers zijn niet geslaagd in hun opzet. En dat is
vooral de verdienste van de moslimgemeenschap zelf.
Najat Mejdoubi houdt vol dat haar kind wel degelijk
is aangerand en wil niet antwoorden op de vragen over het lidmaatschap bij
Sisters4Sharia.
1488 - OVER EEN âDONKEREâ NEGERIN EN EEN HOND IN EEN KEGELSPEL
Dinsdag 16 juli 2013
Hooimaand
Zon 5u48-21u49
Maria van de berg Karmel
.
1488 - OVER EEN DONKERE
NEGERIN EN EEN HOND IN EEN KEGELSPEL
.
Mevrouw
Kyenge, medicijnman-oogarts,
Hier
afgebeeld zonder tribale attributen.
.
Leest U gerust hieronder
het artikel uit DM over de Congolese oerang-oetanvrouw, die van uit de brousse in
de Italiaanse politiek verzeild is geraakt. Ze is daar, in tegenstelling met
ons Maggie die ook haar uiterlijk niet mee heeft, kop van jut geworden, omdat
ze alle of toch zoveel mogelijk donkere mensen uit Donker Afrika naar Het
Land van de Glimlach wil halen.
Begrijpelijk van uit haar
standpunt, want zij is belanghebbend onderwerp, terwijl de gewone Italiaanse
belastingbetaler, lijdend voorwerp is.
Dat is, in een notedop, de
kern van de massa-immigratie, die stilaan de wereld in tegengestelde richting
doet draaien.
Ter zake :
Eerste donkere Italiaanse minister vergeleken met
aap
"Ik hou van dieren - beren en wolven, zoals
iedereen weet - maar als ik de foto's van Kyenge zie, moet ik meteen denken aan
de gelijkenissen met een orang-oetan." Met deze opmerking werd de eerste
donkere minister van Italië, Cecile Kyenge, afgelopen weekend opnieuw het
slachtoffer van racisme.
De Italiaanse senator Roberto Calderoli heeft zich
de woede van premier Enrico Letta op de hals gehaald. Calderoli van de
anti-immigratiepartij Lega Nord deed zijn racistische uitspraak afgelopen
weekend op een partijbijeenkomst. Daarnaast zei hij ook dat Kyenge illegale
immigranten aanmoedigt naar Italië te komen. Ze kon volgens hem maar beter 'in
haar eigen land minister worden'. Een storm van kritiek volgde, Letta noemde de
uitlating van Calderoli 'onacceptabel'.
Grap
Calderoli zei later dat de opmerking als grap was
bedoeld en dat het niet zijn bedoeling was om Kyenge te beledigen. Gisteravond
liet de senator weten met Kyenge gebeld te hebben om zijn excuses aan te
bieden. Kyenge wilde niet reageren op de opmerkingen. Kyenge woont sinds 1983
in Italië. Ze is geboren in Congo, maar verhuisde om medicijnen te gaan
studeren. De oogarts woont samen met haar Italiaanse man en twee kinderen in
Mòdena. De Italiaanse premier Enrico Letta wees haar in april aan als minister
van Integratie.
'Tribale wetten'
Het is niet de eerste keer dat Kyenge te maken
krijgt met racisme. Sinds ze politiek actief is, is ze meerdere keren beledigd
en bedreigd, voornamelijk door politici van Lega Nord. Zo suggereerde Europees
parlementslid Mario Borghezio dat Kyenge Italië 'tribale wetten uit haar
geboorteland' wilde opleggen.
Een andere lokale politicus van de Lega Nord is
eerder geschorst omdat hij op Facebook had gezegd dat Kyenge verkracht zou
moeten worden zodat 'ze begrijpt wat slachtoffers van wrede misdaden voelen'.
En ook op neofascistische websites wordt Kyenge regelmatig uitgemaakt voor
'Congolese aap, Zulu en zwarte anti-Italiaan'. .
Niet geliefd
Kyenge maakte zichzelf niet geliefd bij Lega Nord.
Op de dag van haar aantreden als minister liet ze weten dat het haar
topprioriteit was om het voor in Italië geboren kinderen van immigranten
gemakkelijker te maken een Italiaans paspoort te krijgen. Een punt dat al jaren
een struikelblok is in de Italiaanse regering.
In tegenstelling tot andere Europese landen als
Frankrijk, Duitsland, Groot- Brittannië en Nederland, waar tweede en derde
generatie immigranten in de regering zitten, is Italië op dit gebied een
relatieve nieuwkomer.
Immigratiegolf
Italië maakte in de jaren tachtig de eerste
immigratiegolf mee met migranten uit Oost-Europa en Afrika. De afgelopen twee
decennia is het aantal immigranten exponentieel toegenomen, en daarmee ook het
anti-immigrant sentiment in het land.
Uit onderzoek van statistiekenbureau Istat blijkt
dat Italianen immigranten beschuldigen van de gewelddadige criminaliteit in het
land. In 1990 bestond de Italiaanse bevolking voor 2 procent uit buitenlanders,
momenteel staat dat cijfer op 7,5 procent.
Lega Nord
Italianen hebben al lange tijd een racistische
houding, zegt de Italiaanse socioloog Michele Sorice tegen de National Post.
"Maar ze bleven verborgen totdat xenofobe politieke retoriek 'legitiem'
werd toen Lega Nord in de jaren 90 werd opgericht." De Lega Nord heeft de
vermeende vreemdelingenhaat altijd ontkent en zegt dat het alleen de belangen
van de Italianen wil beschermen.
En zo
is Marc Grammens ook een sieraad voor zijn Volk.
.
Ja, U leest het goed! Het
interview, dat verscheen in Het laatste Pdf-Magazine van het Vlaams Belang (zie
vlaamsberlang.org), verscheen daar spijtig genoeg in een zodanig kleine letter,
dat het onmogelijk om lezen was. Het vergde dus heel wat kunstgreen op
Pdf-niveau, om er iets van te kunnen maken. Maar het resultaat viel eerst niet
mee. Het was een woord-voor-woord tekst, met telkens na ieder woord een andere
lijn. Onleesbaar dus. Bladzijden lang. Ja, dat zijn zo de loeten die
computers zich af en toe kunnen permitteren..
Zo kwam het, dat in mij,
na een halve bladzijde tekst verbeteren, voelde als de Meester zelf, die bij
mij ten huize aan het schrijven was geslagen De ronkende harmonieuze volzinnen
rolden op het scherm, niet dank zijn mijn vingertoppen, maar dank zij die van mijn
held. Niet eens de neiging gevoeld ook maar één komma te veranderen. Iemand die
het geluk geniet om het meesterwerk van een Oude Vlaamse Meester te mogen
restaureren, heeft toch ook niet de pretentie er ook maar één haartje aan te verbeteren!?
Klein, met monikken-geduld en met enorm veel schrijfgenot kwamen de volzinnen
weer tot leven, zoals de Meester ze in dat verre vaderland van mij ze gedicht
had.
Kijk, dacht ik, gelukkig
met die ontdekking : zo ook moet ik voortaan de teksten van Geert Wilders telkens
her-schrijven, woord voor woord, vooraleer ik iets van hem overneem op mijn
blog.
*
Opgepast! Het is niet zo,
dat ik mij wegens dat ongeloof van de Meester, ook gelukkig moet voelen.
Doordenkend op die teneur, ziek ik mijn en ook zijn Vlaamse land in een zeer
nabije toekomst bezaaid met de spitse punten van minaretten als opgerichte roeden,
speurend naar vrouwelijk wild om te bespringen, op al die plaatsen waar sedert mensengeheugenis
een kerktoren tussen het groen der bomen naar de hemel wees.
Daar waar het Christendom
met opzet of door onnadenkendheid vernietigd werd en het land doet vervallen
tot een cultuurloze woestenij, groeit immers vanzelf de splijtzwam van de wilde
woestijncultuur. Een neutraal volk bestaat niet, heeft nog nooit bestaan, en
zal ook nooit bestaan.
*
Ja ik weet ook dat elke
beschaving vroeg o laat zichzelf vernietigt. Voor iemand die dagelijks leeft
tussen de ruïnes van de oude Romeinse Beschaving, moet daar geentekeningetje bij. Zaak is dus te leren uit de
fouten van een ander.
Een van die grootste
fouten waren de onderlinge vetes en daardoor het verlies van geloof in
zichzelf. Met zaken als Spartacus en de Slavenopstand tot gevolg.
Keizer Hadrianus (76 na Chr)
had in Tivoli bouwwerken en tuinen die hedenten dage nog altijd gelden als voorbeelden voor bouwmeesters en tuinarchitecten.
In Rome bouwde hij o.a. het wereldberoemde Pantheon.
Grootheid en verval : het
ligt zo dicht bij elkaar. En waar de cement van tussen de grondvesten wegrot, stort
het sterkste bouwwerk in. De Leer van de Zachtmoedige is al 2.000 jaar het
bindmiddel van onze Westerse Beschaving, die begon bij de Oude Grieken en de
Oude Romeinen : niemand heeft het recht om die te laten doodbloeden in onze
dagen. De vijand weet waar hij ons kan raken : kerken laten wegrotten om ze
meteen te vervangen door moskeeën. Het begint met hoofddoeken en drugs, en het
eindigt met Kalasjnikovs overal in de straten.
.
Ter zake :
Hij leerde de knepen van het vak als
buitenlandcorrespondent in Groot-Brittannië. In Vlaanderen
schreef hij helemaal alleen zijn Journaal bij
elkaar. Zijn kritische kijk op de binnen- en buitenlandse politiek, zijn rake
stijl en zijn ongeëvenaarde dossierkennis maakten van Journaal een opinieblad
buiten categorie. Een blad waar duizenden Vlamingen keer op keer naar uitkeken
en dat duidelijk een leemte vulde in de grijze eenheidsworst van de Vlaamse
media. Maar Mark Grammens is intussen 80 geworden en na 25 jaar legt hij moe
maar voldaan - zijn scherpe pen aan de kant. Wij konden hem nog strikken voor
een interview.
U bent de zoon van de bekende taalactivist en
politicus Flor Grammens en groeide op in een Vlaams nest. Heeft dat van u de
flamingant gemaakt die we kennen? Of was het eerder de naoorlogse repressie?
Een repressie waar u zelf als kind het slachtoffer van werd?
De beide hebben mij zeker beïnvloed: de familiale
achtergrond én de repressie. Maar ten derde en vooral: de groeiende overtuiging
dat de toekomst van Vlaanderen in zelfbestuur ligt. Ik herinner mij nog goed
hoe ik in 1961, na vijf jaar verblijf in Londen als perscorrespondent,
terugkwam in Vlaanderen en tijdelijk bij mijn moeder in Leuven verbleef. We
vroegen ons toen af: maar kunnen de Vlamingen dat zomaar dulden, een Vlaamse
stad waar iedereen Frans spreekt om de Franstalige studenten plezier te doen?
Enige jaren later werd het tijd voor Leuven Vlaams.
Die repressie heeft diepe wonden geslagen, ook
persoonlijk. U betoogt vaak dat de repressie een onherstelbare kloof heeft
geschapen tussen de Vlamingen en het Belgische regime. Historicus Marc
Reynebeau en andere opiniemakers houden echter vol dat die anti-Vlaamse
repressie fictie is, niet meer dan een hardnekkige en politiek geïnspireerde
mythe
Je mag Reynebeau nooit geloven. Ik woonde bij de
bevrijding in Oudergem (Brussel) en praat nu niet als historicus maar
vanuit mijn eigen ervaring. Oudergem zat vol Rexisten (aanhangers van de
Franstalige collaboratiebeweging van Leon Degrelle, red.). Dat was algemeen
bekend, maar de enigen die bij de bevrijding vervolgd werden, waren Vlamingen,
Vlaamsgezinden. In winkels en op de tram werden wij, schoolknapen (ik nam
dagelijks tram 25 naar het Sint-Jan-Berchmanscollege), uitgescholden voor
salle boches en zelfs geslagen omdat we Nederlands spraken. Ik heb het
meegemaakt.
Nu we het toch over de repressie hebben. In de
marge van de berichten over Vlaamse moslimjongeren die naar Syrië trokken om
er mee te gaan vechten tegen Assad, viel de vergelijking met de Vlaamse
Oostfronters, vrijwilligers die in WOII naar Rusland trokken om het communisme
te bestrijden. Wat vindt u van die vergelijking?
Le ridicule ne tue pas. Er is één groot en
levensbelangrijk verschil. Onder de eersten die terugkwamen van het Oostfront
werden er na de bevrijding enkelen gefusilleerd. Dat zal geen enkele moslim
overkomen
Daarmee zijn we aanbeland bij de journalistiek. U
hebt in
Journaal altijd fel geageerd tegen de manier
waarop het Vlaams Blok en later het Vlaams Belang door de vaderlandse pers
werden bejegend en aangepakt. DDR-praktijken, schreef u. Waarom kan u zich
daar zo boos over maken?
Omdat het zo gemakkelijk en oneerlijk is, en een
volwassen pers onwaardig. Kijk, het is heel normaal en verdient zelfs
aanbeveling dat politieke partijen openlijk zeggen met welke partijen ze na de
verkiezingen eventueel een coalitie zullen sluiten, en met welke partijen ze dat
in geen geval zullen doen. Dat is informatie waar de kiezer recht op heeft.
Maar de pers mag daar niet aan meedoen. Een pers die een cordon opwerpt tegen
één of meerdere partijen, bestempelt zichzelf als ongeloofwaardig. Ze valt uit
haar rol.
U was het zelf niet altijd eens met het Vlaams Belang en stak uw kritiek
ook niet onder stoelen of banken. Vooral onze aanpak van het
vreemdelingenvraagstuk of -probleem kreeg meermaals forse tegenwind. Waarom
eigenlijk?
Ik begreep en begrijp nog steeds zeer goed dat het
vreemdelingenvraagstuk voor problemen zorgt, maar ik vond dat het Vlaams
Blok/Vlaams Belang zich kwetsbaar opstelde door de indruk te wekken dat dit
haar hoofdthema was. Hierdoor zorgde de partij er misschien zelf voor dat niet
langer het Vlaamse independentisme (het onafhankelijkheidsstreven) de agenda
beheerste, maar iets wat men dan gemakkelijk racisme is gaan noemen. Wat dan
is uitgemond in de politieke correctheid van het anti-racisme. Ik heb nooit
begrepen waarom het Vlaams Belang niet (vaker) uitpakte met de verklaring van
Mme Lizin, toen burgemeester van Hoei, een tijdlang PS-ondervoorzitter en zelfs
voorzitter van de Senaat. Lizin zei dat immigratie aangemoedigd moest worden
om de demografische meerderheid van de Vlamingen te neutraliseren. Kortom, ik
had liever gezien dat het Vlaams Belang de Belgische exploitatie van de
massa-immigratie hekelde dan de perceptie te creëren of te voeden dat men
eenvoudig gezegd tegen de vreemdelingen was.
Langs de andere kant bleef u er ook op hameren dat
niet het zogenaamde racisme maar ons onversneden separatisme aan de basis lag
van het beruchte cordon sanitaire, van het politieke proces en de veroordeling
van het Vlaams Blok. Blijft u daar nog altijd bij?
Jazeker, daar blijf ik bij. Meer dan ooit zelfs, nu
iedereen merkt dat het cordon zich stilaan ook lijkt uit te strekken tot de
N-VA die men moeilijk van racisme zal kunnen beschuldigen. Men wil de Vlaamse
independentistische partijen verbannen, dat is alles.
U noemt het samenleven met moslims in Vlaanderen en
België een hels probleem, hét maatschappelijk probleem van de volgende
generatie. Dat is alvast niet ónze schuld. Wat hebben de machthebbers fout
gedaan en is er nog eeEr is altijd, voor alles, een weg terug. Niets is
eeuwigdurend of eeuwig geldend. Ik herinner er soms aan dat bij het uitroepen
van de onafhankelijkheid van Algerije meer dan een miljoen Fransen het land
werden uitgezet. De overgrote meerderheid daarvan was in Algerije geboren en
had nooit een ander vaderland gekend. Het kán dus, maar daarmee bedoel ik niet
dat het hier tot de mogelijkheden behoort of zou moeten behoren.
U schreef ooit dat u - zelfs als linkse
flamingant - een stem voor het (rechtse) Vlaams Blok/ Vlaams Belang kon aanbevelen
omdat het de snelste weg was naar Vlaamse onafhankelijkheid en de ontbinding
van België
Ja, en zo schreef ik ook ooit dat Vlamingen die in
Brussel voor Franstalige lijsten konden stemmen, als ze niets beters vonden,
maar op de communisten van de Parti des Travailleurs (de Franstalige
tegenhanger van Amada, nu PvdA) moesten stemmen. Want als die machtig werden,
zou Vlaanderen zeker resoluut weigeren om met hen scheep te gaan. Zodat de
zelfstandigheid weer wat dichterbij kwam. Grapje natuurlijk,
maar het is zo. Is er in het kleine Vlaanderen wel
ruimte voor twee Vlaams-nationale partijen?
Natuurlijk, net zoals er links- en rechtshandigen
zijn. De N-VA heeft een stuk publiek van het Vlaams Belang ingepikt, maar heeft
ook gerekruteerd in de groep mensen die nooit voor het Vlaams Belang zouden
stemmen. Dat mag niet vergeten worden. Maar het omgekeerde is ook waar. Het
Vlaams Belang trekt kiezers aan die de N-VA wat te braaf vinden en zet themas
op de politieke agenda die andere partijen verwaarlozen.
In Vlaanderen wordt met veel belangstelling en
sympathie gekeken naar de politieke ontwikkelingen in Schotland en Catalonië.
Schotten en Catalanen lijken resoluut te gaan voor volledige autonomie of
onafhankelijkheid. Het autonomiestreven krijgt in Schotland en Catalonië brede
steun, van links tot rechts. Waarom is dat niet
mogelijk in Vlaanderen?
De situatie is niet identiek. In België leidt het
Vlaamse zelfbestuur naar de volledige ontmanteling van de staat. In Spanje en
Groot-Brittannië gaat het om de afsplitsing van relatief kleine gedeelten van
de staat, die voorts blijft bestaan. Dat is niet hetzelfde.
Goed, maar waarom zweert de linkerzijde hier nog
altijd bij een tot op de draad versleten België?
Het socialisme heeft hier resoluut voor België
gekozen, omdat het daarin dankzij de Franstalige Parti Socialiste verzekerd
blijft van deelname aan de macht.
In een (min of meer) zelfstandig Vlaanderen
verliest het die zekerheid. Het dreigt dan zelfs voor heel lange In een (min of
meer) zelfstandig Vlaanderen verliest het die zekerheid. Het dreigt dan zelfs
voor heel lange tijd verwijderd te blijven van de macht. Dus kiezen de
socialisten voor België, gedreven door hetzelfde simpele eigenbelang als de
Saksen-Coburgs. Dat heeft volstrekt niets meer te maken met ideologie, maar
uitsluitend met persoonlijk gewin en groepsbelang.
De verkiezingen van 2014 worden wel eens de moeder
van alle verkiezingen genoemd. Gelooft u dat we naar een ultiem kantelmoment
gaan en dat we afstevenen op een fundamentele breuk in het land?
Ik zou het willen, maar
Misschien loopt het allemaal af met een sisser, net
zoals na de vorige verkiezingen? In plaats van verandering hebben we toen
Elio Di Rupo gekregen
Ja, ik vrees dat het feest nog niet direct zal
doorgaan. Er wordt vaak gezegd dat een stem voor het Vlaams Belang een verloren
stem is en dat de partij aan de kant staat. Maar de participatiestrategie van
de N-VA heeft ook nog niet veel opgeleverd. Was het geen strategische
inschattingsfout om in de logica van Belgische onderhandelingen te stappen?
Daar ben ik het mee eens. Ik schrok me rot toen De
Wever op de avond van de verkiezingen (juni 2010) het eerste-ministerschap aan
Di Rupo aanbood. Ik dacht toen: is die zo grenzeloos naïef? Dan krijg je via
verkiezingen een beetje macht, en dan geef je ze direct prijs, gratis en voor
niets. Ongelooflijk, maar helaas waar gebeurd. Ik vermoed dat De Wever dacht
dat hij op die manier Di Rupo tot plooibaarheid zou dwingen, maar zo steken
Walen niet in elkaar. Zij beschouwen Vlaamse giften als zaken die hen
rechtmatig toekomen.
De geschiedenis leert dat Vlaanderen altijd de dupe
is van communautaire onderhandelingen
Dat zou men op de duur inderdaad gaan denken.
Het ontbreekt Vlamingen aan revolutionaire logica.
Daarmee bedoel ik het volgende: wat ze nastreven (zelfbestuur) is in de
Belgische context een revolutie. Maar in de praktijk gedragen ze zich niet
als mensen die een revolutionaire verandering nastreven en daar alle
consequenties van aanvaarden en doorzien.
Sommigen zeggen dat België vanzelf zal verdampen
(binnen de Europese Unie). Zo gemakkelijk zal het wellicht niet gaan.
Vlaanderen zal het zélf moeten doen. En u bent wat dat betreft nogal
pessimistisch. U voorspelt dat het niet zonder slag of stoot zal gaan Inderdaad.
Ik probeer de Vlamingen al lang duidelijk te maken, zonder hen de schrik op het
lijf te jagen, dat er misschien slachtoffers zullen vallen. Hoe of wanneer, dat
weet ik niet. Maar ik weet wél dat België er alles aan zal doen om het Vlaamse
zelfbeschikkingsrecht te smoren. Letterlijk alles. Zoals Louis Tobback ooit
uitschreeuwde dat het Vlaams Belang met alle middelen bestreden moest worden,
en nadien beklemtoonde dat hij wel degelijk álle middelen had bedoeld, zonder
iets uit te sluiten. België zal, als het er op aan komt, zijn laarzen vegen aan
de mensenrechten. Van verdampen zal er nooit sprake zijn, dat is een illusie.
Zoals het ook een illusie is te denken dat een revolutionaire doelstelling met
verkiezingen of andere brave democratische middelen kan worden doorgevoerd
U stopt met Journaal. Op uw leeftijd hebt u
natuurlijk het volste recht om het wat kalmer aan te doen, maar vreest u het
zwarte gat van het pensioen niet?
Dank u wel. Maar van een zwart gat is geen
sprake, gelukkig. Alleen de stress en de deadlines vallen weg. En dat is een
geruststellende gedachte.
Vlaanderen zal uw kritische stem en uw scherpe pen
missen. We hopen dat u - samen met uw vrouw - nog lang mag genieten van uw
oude dag.
Opgetekend door Ludo Leen
BIO MARK GRAMMENS
Geboren te Ronse op 25 april 1933
Gewezen correspondent in Londen voor Het Volk en
Trouw (Nl.) Gewezen redacteur van De Vlaamse Linie, De Nieuwe en t Pallieterke
Oprichter van Journaal, een 14-daagse nieuwsbrief
Eerste nummer: 5 mei 1988 Laatste nummer: 25 april 2013
En zo
is Marc Grammens ook een sieraad voor zijn Volk.
.
Ja, U leest het goed! Het
interview, dat verscheen in Het laatste Pdf-Magazine van het Vlaams Belang (zie
vlaamsberlang.org), verscheen daar spijtig genoeg in een zodanig kleine letter,
dat het onmogelijk om lezen was. Het vergde dus heel wat kunstgreen op
Pdf-niveau, om er iets van te kunnen maken. Maar het resultaat viel eerst niet
mee. Het was een woord-voor-woord tekst, met telkens na ieder woord een andere
lijn. Onleesbaar dus. Bladzijden lang. Ja, dat zijn zo de loeten die
computers zich af en toe kunnen permitteren..
Zo kwam het, dat in mij,
na een halve bladzijde tekst verbeteren, voelde als de Meester zelf, die bij
mij ten huize aan het schrijven was geslagen De ronkende harmonieuze volzinnen
rolden op het scherm, niet dank zijn mijn vingertoppen, maar dank zij die van mijn
held. Niet eens de neiging gevoeld ook maar één komma te veranderen. Iemand die
het geluk geniet om het meesterwerk van een Oude Vlaamse Meester te mogen
restaureren, heeft toch ook niet de pretentie er ook maar één haartje aan te verbeteren!?
Klein, met monikken-geduld en met enorm veel schrijfgenot kwamen de volzinnen
weer tot leven, zoals de Meester ze in dat verre vaderland van mij ze gedicht
had.
Kijk, dacht ik, gelukkig
met die ontdekking : zo ook moet ik voortaan de teksten van Geert Wilders telkens
her-schrijven, woord voor woord, vooraleer ik iets van hem overneem op mijn
blog.
*
Opgepast! Het is niet zo,
dat ik mij wegens dat ongeloof van de Meester, ook gelukkig moet voelen.
Doordenkend op die teneur, ziek ik mijn en ook zijn Vlaamse land in een zeer
nabije toekomst bezaaid met de spitse punten van minaretten als opgerichte roeden,
speurend naar vrouwelijk wild om te bespringen, op al die plaatsen waar sedert mensengeheugenis
een kerktoren tussen het groen der bomen naar de hemel wees.
Daar waar het Christendom
met opzet of door onnadenkendheid vernietigd werd en het land doet vervallen
tot een cultuurloze woestenij, groeit immers vanzelf de splijtzwam van de wilde
woestijncultuur. Een neutraal volk bestaat niet, heeft nog nooit bestaan, en
zal ook nooit bestaan.
*
Ja ik weet ook dat elke
beschaving vroeg o laat zichzelf vernietigt. Voor iemand die dagelijks leeft
tussen de ruïnes van de oude Romeinse Beschaving, moet daar geentekeningetje bij. Zaak is dus te leren uit de
fouten van een ander.
Een van die grootste
fouten waren de onderlinge vetes en daardoor het verlies van geloof in
zichzelf. Met zaken als Spartacus en de Slavenopstand tot gevolg.
Keizer Hadrianus (76 na Chr)
had in Tivoli bouwwerken en tuinen die hedenten dage nog altijd gelden als voorbeelden voor bouwmeesters en tuinarchitecten.
In Rome bouwde hij o.a. het wereldberoemde Pantheon.
Grootheid en verval : het
ligt zo dicht bij elkaar. En waar de cement van tussen de grondvesten wegrot, stort
het sterkste bouwwerk in. De Leer van de Zachtmoedige is al 2.000 jaar het
bindmiddel van onze Westerse Beschaving, die begon bij de Oude Grieken en de
Oude Romeinen : niemand heeft het recht om die te laten doodbloeden in onze
dagen. De vijand weet waar hij ons kan raken : kerken laten wegrotten om ze
meteen te vervangen door moskeeën. Het begint met hoofddoeken en drugs, en het
eindigt met Kalasjnikovs overal in de straten.
.
Ter zake :
Hij leerde de knepen van het vak als
buitenlandcorrespondent in Groot-Brittannië. In Vlaanderen
schreef hij helemaal alleen zijn Journaal bij
elkaar. Zijn kritische kijk op de binnen- en buitenlandse politiek, zijn rake
stijl en zijn ongeëvenaarde dossierkennis maakten van Journaal een opinieblad
buiten categorie. Een blad waar duizenden Vlamingen keer op keer naar uitkeken
en dat duidelijk een leemte vulde in de grijze eenheidsworst van de Vlaamse
media. Maar Mark Grammens is intussen 80 geworden en na 25 jaar legt hij moe
maar voldaan - zijn scherpe pen aan de kant. Wij konden hem nog strikken voor
een interview.
U bent de zoon van de bekende taalactivist en
politicus Flor Grammens en groeide op in een Vlaams nest. Heeft dat van u de
flamingant gemaakt die we kennen? Of was het eerder de naoorlogse repressie?
Een repressie waar u zelf als kind het slachtoffer van werd?
De beide hebben mij zeker beïnvloed: de familiale
achtergrond én de repressie. Maar ten derde en vooral: de groeiende overtuiging
dat de toekomst van Vlaanderen in zelfbestuur ligt. Ik herinner mij nog goed
hoe ik in 1961, na vijf jaar verblijf in Londen als perscorrespondent,
terugkwam in Vlaanderen en tijdelijk bij mijn moeder in Leuven verbleef. We
vroegen ons toen af: maar kunnen de Vlamingen dat zomaar dulden, een Vlaamse
stad waar iedereen Frans spreekt om de Franstalige studenten plezier te doen?
Enige jaren later werd het tijd voor Leuven Vlaams.
Die repressie heeft diepe wonden geslagen, ook
persoonlijk. U betoogt vaak dat de repressie een onherstelbare kloof heeft
geschapen tussen de Vlamingen en het Belgische regime. Historicus Marc
Reynebeau en andere opiniemakers houden echter vol dat die anti-Vlaamse
repressie fictie is, niet meer dan een hardnekkige en politiek geïnspireerde
mythe
Je mag Reynebeau nooit geloven. Ik woonde bij de
bevrijding in Oudergem (Brussel) en praat nu niet als historicus maar
vanuit mijn eigen ervaring. Oudergem zat vol Rexisten (aanhangers van de
Franstalige collaboratiebeweging van Leon Degrelle, red.). Dat was algemeen
bekend, maar de enigen die bij de bevrijding vervolgd werden, waren Vlamingen,
Vlaamsgezinden. In winkels en op de tram werden wij, schoolknapen (ik nam
dagelijks tram 25 naar het Sint-Jan-Berchmanscollege), uitgescholden voor
salle boches en zelfs geslagen omdat we Nederlands spraken. Ik heb het
meegemaakt.
Nu we het toch over de repressie hebben. In de
marge van de berichten over Vlaamse moslimjongeren die naar Syrië trokken om
er mee te gaan vechten tegen Assad, viel de vergelijking met de Vlaamse
Oostfronters, vrijwilligers die in WOII naar Rusland trokken om het communisme
te bestrijden. Wat vindt u van die vergelijking?
Le ridicule ne tue pas. Er is één groot en
levensbelangrijk verschil. Onder de eersten die terugkwamen van het Oostfront
werden er na de bevrijding enkelen gefusilleerd. Dat zal geen enkele moslim
overkomen
Daarmee zijn we aanbeland bij de journalistiek. U
hebt in
Journaal altijd fel geageerd tegen de manier
waarop het Vlaams Blok en later het Vlaams Belang door de vaderlandse pers
werden bejegend en aangepakt. DDR-praktijken, schreef u. Waarom kan u zich
daar zo boos over maken?
Omdat het zo gemakkelijk en oneerlijk is, en een
volwassen pers onwaardig. Kijk, het is heel normaal en verdient zelfs
aanbeveling dat politieke partijen openlijk zeggen met welke partijen ze na de
verkiezingen eventueel een coalitie zullen sluiten, en met welke partijen ze dat
in geen geval zullen doen. Dat is informatie waar de kiezer recht op heeft.
Maar de pers mag daar niet aan meedoen. Een pers die een cordon opwerpt tegen
één of meerdere partijen, bestempelt zichzelf als ongeloofwaardig. Ze valt uit
haar rol.
U was het zelf niet altijd eens met het Vlaams Belang en stak uw kritiek
ook niet onder stoelen of banken. Vooral onze aanpak van het
vreemdelingenvraagstuk of -probleem kreeg meermaals forse tegenwind. Waarom
eigenlijk?
Ik begreep en begrijp nog steeds zeer goed dat het
vreemdelingenvraagstuk voor problemen zorgt, maar ik vond dat het Vlaams
Blok/Vlaams Belang zich kwetsbaar opstelde door de indruk te wekken dat dit
haar hoofdthema was. Hierdoor zorgde de partij er misschien zelf voor dat niet
langer het Vlaamse independentisme (het onafhankelijkheidsstreven) de agenda
beheerste, maar iets wat men dan gemakkelijk racisme is gaan noemen. Wat dan
is uitgemond in de politieke correctheid van het anti-racisme. Ik heb nooit
begrepen waarom het Vlaams Belang niet (vaker) uitpakte met de verklaring van
Mme Lizin, toen burgemeester van Hoei, een tijdlang PS-ondervoorzitter en zelfs
voorzitter van de Senaat. Lizin zei dat immigratie aangemoedigd moest worden
om de demografische meerderheid van de Vlamingen te neutraliseren. Kortom, ik
had liever gezien dat het Vlaams Belang de Belgische exploitatie van de
massa-immigratie hekelde dan de perceptie te creëren of te voeden dat men
eenvoudig gezegd tegen de vreemdelingen was.
Langs de andere kant bleef u er ook op hameren dat
niet het zogenaamde racisme maar ons onversneden separatisme aan de basis lag
van het beruchte cordon sanitaire, van het politieke proces en de veroordeling
van het Vlaams Blok. Blijft u daar nog altijd bij?
Jazeker, daar blijf ik bij. Meer dan ooit zelfs, nu
iedereen merkt dat het cordon zich stilaan ook lijkt uit te strekken tot de
N-VA die men moeilijk van racisme zal kunnen beschuldigen. Men wil de Vlaamse
independentistische partijen verbannen, dat is alles.
U noemt het samenleven met moslims in Vlaanderen en
België een hels probleem, hét maatschappelijk probleem van de volgende
generatie. Dat is alvast niet ónze schuld. Wat hebben de machthebbers fout
gedaan en is er nog eeEr is altijd, voor alles, een weg terug. Niets is
eeuwigdurend of eeuwig geldend. Ik herinner er soms aan dat bij het uitroepen
van de onafhankelijkheid van Algerije meer dan een miljoen Fransen het land
werden uitgezet. De overgrote meerderheid daarvan was in Algerije geboren en
had nooit een ander vaderland gekend. Het kán dus, maar daarmee bedoel ik niet
dat het hier tot de mogelijkheden behoort of zou moeten behoren.
U schreef ooit dat u - zelfs als linkse
flamingant - een stem voor het (rechtse) Vlaams Blok/ Vlaams Belang kon aanbevelen
omdat het de snelste weg was naar Vlaamse onafhankelijkheid en de ontbinding
van België
Ja, en zo schreef ik ook ooit dat Vlamingen die in
Brussel voor Franstalige lijsten konden stemmen, als ze niets beters vonden,
maar op de communisten van de Parti des Travailleurs (de Franstalige
tegenhanger van Amada, nu PvdA) moesten stemmen. Want als die machtig werden,
zou Vlaanderen zeker resoluut weigeren om met hen scheep te gaan. Zodat de
zelfstandigheid weer wat dichterbij kwam. Grapje natuurlijk,
maar het is zo. Is er in het kleine Vlaanderen wel
ruimte voor twee Vlaams-nationale partijen?
Natuurlijk, net zoals er links- en rechtshandigen
zijn. De N-VA heeft een stuk publiek van het Vlaams Belang ingepikt, maar heeft
ook gerekruteerd in de groep mensen die nooit voor het Vlaams Belang zouden
stemmen. Dat mag niet vergeten worden. Maar het omgekeerde is ook waar. Het
Vlaams Belang trekt kiezers aan die de N-VA wat te braaf vinden en zet themas
op de politieke agenda die andere partijen verwaarlozen.
In Vlaanderen wordt met veel belangstelling en
sympathie gekeken naar de politieke ontwikkelingen in Schotland en Catalonië.
Schotten en Catalanen lijken resoluut te gaan voor volledige autonomie of
onafhankelijkheid. Het autonomiestreven krijgt in Schotland en Catalonië brede
steun, van links tot rechts. Waarom is dat niet
mogelijk in Vlaanderen?
De situatie is niet identiek. In België leidt het
Vlaamse zelfbestuur naar de volledige ontmanteling van de staat. In Spanje en
Groot-Brittannië gaat het om de afsplitsing van relatief kleine gedeelten van
de staat, die voorts blijft bestaan. Dat is niet hetzelfde.
Goed, maar waarom zweert de linkerzijde hier nog
altijd bij een tot op de draad versleten België?
Het socialisme heeft hier resoluut voor België
gekozen, omdat het daarin dankzij de Franstalige Parti Socialiste verzekerd
blijft van deelname aan de macht.
In een (min of meer) zelfstandig Vlaanderen
verliest het die zekerheid. Het dreigt dan zelfs voor heel lange In een (min of
meer) zelfstandig Vlaanderen verliest het die zekerheid. Het dreigt dan zelfs
voor heel lange tijd verwijderd te blijven van de macht. Dus kiezen de
socialisten voor België, gedreven door hetzelfde simpele eigenbelang als de
Saksen-Coburgs. Dat heeft volstrekt niets meer te maken met ideologie, maar
uitsluitend met persoonlijk gewin en groepsbelang.
De verkiezingen van 2014 worden wel eens de moeder
van alle verkiezingen genoemd. Gelooft u dat we naar een ultiem kantelmoment
gaan en dat we afstevenen op een fundamentele breuk in het land?
Ik zou het willen, maar
Misschien loopt het allemaal af met een sisser, net
zoals na de vorige verkiezingen? In plaats van verandering hebben we toen
Elio Di Rupo gekregen
Ja, ik vrees dat het feest nog niet direct zal
doorgaan. Er wordt vaak gezegd dat een stem voor het Vlaams Belang een verloren
stem is en dat de partij aan de kant staat. Maar de participatiestrategie van
de N-VA heeft ook nog niet veel opgeleverd. Was het geen strategische
inschattingsfout om in de logica van Belgische onderhandelingen te stappen?
Daar ben ik het mee eens. Ik schrok me rot toen De
Wever op de avond van de verkiezingen (juni 2010) het eerste-ministerschap aan
Di Rupo aanbood. Ik dacht toen: is die zo grenzeloos naïef? Dan krijg je via
verkiezingen een beetje macht, en dan geef je ze direct prijs, gratis en voor
niets. Ongelooflijk, maar helaas waar gebeurd. Ik vermoed dat De Wever dacht
dat hij op die manier Di Rupo tot plooibaarheid zou dwingen, maar zo steken
Walen niet in elkaar. Zij beschouwen Vlaamse giften als zaken die hen
rechtmatig toekomen.
De geschiedenis leert dat Vlaanderen altijd de dupe
is van communautaire onderhandelingen
Dat zou men op de duur inderdaad gaan denken.
Het ontbreekt Vlamingen aan revolutionaire logica.
Daarmee bedoel ik het volgende: wat ze nastreven (zelfbestuur) is in de
Belgische context een revolutie. Maar in de praktijk gedragen ze zich niet
als mensen die een revolutionaire verandering nastreven en daar alle
consequenties van aanvaarden en doorzien.
Sommigen zeggen dat België vanzelf zal verdampen
(binnen de Europese Unie). Zo gemakkelijk zal het wellicht niet gaan.
Vlaanderen zal het zélf moeten doen. En u bent wat dat betreft nogal
pessimistisch. U voorspelt dat het niet zonder slag of stoot zal gaan Inderdaad.
Ik probeer de Vlamingen al lang duidelijk te maken, zonder hen de schrik op het
lijf te jagen, dat er misschien slachtoffers zullen vallen. Hoe of wanneer, dat
weet ik niet. Maar ik weet wél dat België er alles aan zal doen om het Vlaamse
zelfbeschikkingsrecht te smoren. Letterlijk alles. Zoals Louis Tobback ooit
uitschreeuwde dat het Vlaams Belang met alle middelen bestreden moest worden,
en nadien beklemtoonde dat hij wel degelijk álle middelen had bedoeld, zonder
iets uit te sluiten. België zal, als het er op aan komt, zijn laarzen vegen aan
de mensenrechten. Van verdampen zal er nooit sprake zijn, dat is een illusie.
Zoals het ook een illusie is te denken dat een revolutionaire doelstelling met
verkiezingen of andere brave democratische middelen kan worden doorgevoerd
U stopt met Journaal. Op uw leeftijd hebt u
natuurlijk het volste recht om het wat kalmer aan te doen, maar vreest u het
zwarte gat van het pensioen niet?
Dank u wel. Maar van een zwart gat is geen
sprake, gelukkig. Alleen de stress en de deadlines vallen weg. En dat is een
geruststellende gedachte.
Vlaanderen zal uw kritische stem en uw scherpe pen
missen. We hopen dat u - samen met uw vrouw - nog lang mag genieten van uw
oude dag.
Opgetekend door Ludo Leen
BIO MARK GRAMMENS
Geboren te Ronse op 25 april 1933
Gewezen correspondent in Londen voor Het Volk en
Trouw (Nl.) Gewezen redacteur van De Vlaamse Linie, De Nieuwe en t Pallieterke
Oprichter van Journaal, een 14-daagse nieuwsbrief
Eerste nummer: 5 mei 1988 Laatste nummer: 25 april 2013
1486 - OVER HET FLIPFLOPPEN OM IN HETZELFDE DUBBEL VEL ALS DE TSJEVEN TE GERAKEN
.
Maandag 15
juli
Zon 5u46-21u50
H Bonaventura
.
1486 - OVER HET FLIPFLOPPEN
OM IN HETZELFDE DUBBEL VEL ALS DE TSJEVEN TE GERAKEN
.
Het Belgisch vehikel,
Dat nu precies 100
jaar geleden uit circulatie had moeten verdwijnen
.
Het was de neef van de Duitse Keizer Willem II, ook een Coburger, die in
1914 de Vlamingen herinnerde aan 1302, zodat ze goed en fel zouden vechten om
Coburgland aan de Coburgers te laten. Na de oorlog, beloofde hij hen, zouden ze,
met 50 jaar vertraging, dan eindelijk dezelfde rechten krijgen als de
Franstaligen. We weten allemaal dat zulks woorden in de wind waren, want gelijk
met de eerste kogels bleek algauw dat de Vlamingen gewoon kanonnenvlees waren die
geminacht en bespuwd werden door hun Franstalige officieren.
Na de oorlog werden zelfs de graven van de doden geschonden, terwijl de
levenden ofwel verbannen, ofwel voor jaren achter tralies werden gezet. Zo dat de
kramikkele carrosserie van Het Schip
van Staat in beweging kon blijven.
20 jaar later wilden de Duitsers revanche nemen voor het schandalig
Verdrag van Versailles, en weer werd beroep gedaan op de Vlamingen om dat te
verhinderen. Maar Le Roi Félon, een Coburger met wat eergevoel in zijn
laarzen, doorkruiste de plannen van zijn medestanders, en capituleerde, in de
vaste overtuiging dat de oorlog op die manier voorbij zou zijn. Waarin hij zich
deerlijk vergiste, en hem dan ook na de oorlog zijn troon koste. Jaren later publiceerde
de treurende weduwe dan uit wraak het Politiek Testament van haar held, dat
voordien nooit in de openbaarheid had mogen komen. Daarin staat, dat als men de
troon der Coburgers slechts zal kunnen behouden, als de Vlamingen eindelijk recht
wordt gedaan, tegen-in het Waals socialisme.
*
Ziezo. Dat is er uit. En nu over naar de nieuwe chauffeur van dat
Belgisch autowrak. Het rijdt ongelofelijk maar waar. Vooraan twee vierkante
wielen met tot op de draad versleten banden, links de PS/SP, en rechts de
Tsjevenbond. Achteraan in het midden, met beide handen, de volle last torsend van
het vehikel, de graatmagere afgebeulde
Bart De Wever, die strompelend en kreunend de opgecommandeerde vaart probeert
te volgen, terwijl de onderdelen en brokstukken hem om de oren vliegen.
Op zin netvliezen gebrand, en begeleid door een tergende telkens
terugkerende echo, ziet hij de droom van een Vlaamse Redder des Vaderlands
ineenkrimpen, onder het hoongelach van zijn Vlaamse vrienden, die hem hadden
voorgesteld om samen coalitie te vormen voor een vrij en zelfstandige
republiek. Een modern voertuig, met alles erop en eraan.
Had hij immers niet gehoopt der Tsjeven Hoogmoed in persoon, te verslaan
als Minister-President? Dezelfde parvenu die hij nu, Frans taterend, naast de
stuurman met Italiaanse roots, aan het stuur ziet zitten! Hij weet drommels
goed, dat het vehikel geen motor meer heeft, maar in beweging wordt gehouden
door het zweet van (weeral) al die noest werkende Vlamingen, enhij lacht wrang, zoals alleen een verslagen
en vertrapte volksheld wrang kan lachen.
Langs de kant van de al jaren verwaarloosde weg, die trouwens aaneen
houdt van de putten ende barsten, staan
schoolkinderen met vlaggetjes te zwaaien. Zonder te kijken weet hij dat het
zwart-geel-rode lapjes stof zijn, met hier en daar een gestyleerde leeuwenkop
die meer weg heeft van een verdord vijgenblad dan van de kop van een brullende
koning der dieren.
*
Bart lacht, want Bart is gelukkig. Hij heeft altijd geweten, niet tegen
de verantwoordelijkheid te zijn opgewassen. Hij wil wel, maar kan niet. Hem
bekruipt hetzelfde gevoel als na zijn nooit verwachte verkiezingsoverwinning in
2010, waarvoor hij trouwens voor altijd in het hart van elke rechtgeaarde
Vlaming zal bewaard worden. Maar dan herinnert hij zich weer, binnen het uur de
macht te hebben overgedragen aan die Italiaanse homo, om zich nadien content te
stellen met ergens een of andere burgemeesters-sjerp van een trouwens door de
Roden uitgeleefde stad. En net als Judas, weende hij bitter.
*
Golven van politieke correctheid, strak in t gelid, de ene al
geweldiger dan de andere, beuken op ons Vlaams bewustzijn. De Leuvense Alma
Mater reikt voortaan Masters uit in de Islamologie.Dagelijks moeten wij ons meer en meer laten
treiteren door de symbolen van onze onderdrukking, de islam-kllederdracht. Met
duivels genoegen wordt ons dat voorgesteld als een verrijking. En nergens
gromt de opstand. Als in Amerika een burgerwacht, aangevallen door een
gedrogeerd neger(zeer)jong door de volksjury wordt vrijgesproken van moord,
omdat hij handelde uit wettelijke zelfverdediging, dan wordt dat door de TV
helemaal anders ingekleurd, en wordt dit niemendaletje hier uitgesponnen
gedurende meer dan 10 minuten . Ach ja, dat kleine negertje van amper 16 jaar
was ocharme ongewapend en de rest telt niet. Geen dossierkennis, geen
feitenmateriaal, zoals bij die kinderjuf in de Blokkendoos. Schuldig want
beschuldigd.
Ach ja, een vehikel, dat al meer dan 100 jaar op de schroothoop hoort,
verspreidt al lang geen geur van heiligheid meer . Onder de pletwals daarmee,
om alles ineens te herleiden tot een klomp oud roest metaal met velletjes en
beentjes van de laatste Coburg-kater..
.
Ter
zake :
Wil d echte Niveaan nu rechtstaan?
Vandaag
moeten ambtenaren in de ene gemeente neutraal zijn en in de andere niet. Als
men in de gemeenten dan ook nog eens het ene jaar wel het neutraliteitsprincipe
aanhoudt en het andere jaar weer niet dan is het einde zoek. Er moet dus een
algemene richtlijn komen. N-VA ondervoorzitter Ben Weyts en kamerlid Siegfried
Bracke lieten in de pers geen onduidelijkheid bestaan over hun standpunt in het
hoofddoekendebat. Maar schijn bedriegt.
Wie te veel
pirouetteert, verliest vroeg of laat zijn evenwicht. Het is een bedenking die
minister van Binnenlands bestuur, Geert Bourgeois zich tijdens het
hoofddoekendebat ongetwijfeld moet gemaakt hebben. Enkele weken nadat hij op
een vraag van Joris Van Hauthem een algemene neutraliteitsrichtlijn voor
loketambtenaren had afgewezen - en zelfs decretaal onmogelijk had verklaard
pleitten zijn eigen partijkopstukken voor de invoering ervan. Zo verklaarde
de Gentse
N-VA-coryfee Siegfried Bracke, naar aanleiding van de Gentse opheffing van het
hoofddoekenverbod dat er een algemeen verbod moest komen op religieuze, politieke
of filosofische symbolen voor loketfuncties. Het geflipflop
moet stoppen,
klonk het.
Er
verandert niets
Toen in het
Vlaams Parlement Filip Dewinter minister Bourgeois confronteerde met de
uitspraken van zijn eigen partijkopstukken en hem vroeg of hij - als bevoegd
minister - ook de daad bij het woord zou voegen, antwoordde deze - zonder
schaamrood op de wangen - verbaasd te zijn door de vraag.
Het is
niet omdat een partij (de zijne dus, red) een voorstel lanceert dat de
Vlaamse regering haar beleid opeens moet aanpassen. Tenzij ik me vergis, heeft
de regering geen nieuw standpunt ingenomen. Er verandert bijgevolg niets,
aldus Bourgeois.
Om de
N-VA-fractie alsnog de kans te geven haar eigen woorden in daden om te zetten,
diende de Vlaams Belang-fractie een voorstel tot algemene richtlijn in. Niet
verlegen
om een tsjevenstreek
meer of minder verklaarde N-VA-fractieleider Matthias Diependaele echter dit
niet goed te kunnen keuren aangezien dit niet vermeld stond in het Vlaams
regeerakkoord. In de Kamer zullen we het neutraliteitsprincipe goedkeuren,
want daar zitten we in de oppositie. Op het Vlaams niveau hebben we echter loyaliteitsverplichting
ten aanzien van onze coalitiepartners en stemmen we tegen, aldus Diependaele.
Hoeveel
pijnlijker kan een spreidstand zijn?
Flipfloppen
In zijn
geheel eigen stijl vroeg Filip Dewinter of de echte N-VA nu wil opstaan. In de
kranten verkoopt uw partij veel geblaat, maar waar u aan de knoppen zit, is er
geen wol te bespeuren. Het is de N-VA op zijn best. De kracht van verandering begint
hoe langer hoe meer op de kracht van de huichelarij te lijken. Ook
fractievoorzitter Joris Van Hauthem reageerde verontwaardigd bij zoveel
hypocrisie.
De N-VA
levert op dit ogenblik de enige minister die hier wat aan kan doen. En net die
laat weten dat hij niets onderneemt. Het is duidelijk dat de N-VA een graantje wil
meepikken van de commotie omtrent de hoofddoekenkwestie, maar daar niet de
consequenties aan wil verbinden. Van flipfloppen gesproken.
1485 - HET âGEHEIM LEGERâ WAS DAT OOIT GEEN SYNONIEM VOOR âWITTE BRIGADEâ
Zondag 14 juli
Zon 5u45-21u51
H Camillus de Lellis, patroon van de ziekenverzorgers
.
1485 - HET GEHEIM LEGER
WAS DAT OOIT GEEN SYNONIEM VOOR WITTE BRIGADE
.
Ondergronders
: allemaal
Staan hun
handen verkeerd, daarom zijn de sociale kassen nu leeg.
.
Gehem Lefger, Witte
Brigade. Namen wijzingen immers dermate vlug, dat wat gisteren of de vorige
maand nog vergif was, ineens als een ere-titel kan gedragen worden, met recht
op een pak blinkende madolles en een levenslange royale uitkering. Al blijft de
basistactiek altijd dezelfde : ontwrichten. Wortels afbijten. Ondergronds, alles
op een laffe manier. Altijd en overal aanvallen in de rug.
Of het nu gaat om
losgewrikte bouten van een treinwissel in Parijs, of om moedwillige valse beschuldigingen
van misbruik door de kinderjuf : de onrust moet tot elke prijs worden levendig
gehouden. Bij nacht en ontij autos in brand steken, om daarna oorlogje te spelen
met de politie : allemaal tekenen aan de wand, die door de Overheid almaardoor
weggewuifd worden in plaats van kei-hard bestreden. Door bijvoorbeeld de
gekende namen buiten de wet te stellen. Vogelvrij te verklaren. Gangsters die
door iedereen, samen met hun aanhang, zomaar op straat mogen afgeknald worden
en die dan voor deze weldaad alom gelauwerd worden.Zelfs al valt er af ten toe een onschuldige. Niet
optreden tenzij met wat bla-bla, is koren op de molen van die nieuwe Ondergrondse
Witte Brigade, die beter de naam zou krijgen van de Gifgroene Adder-Brigade. Gifgroen
is immers de kleur van de Islam.
*
In eigen land is de CVP de
hoofdschuldige voor de nooit aflatende invasie van armoe zaaiende Islammers. Niet
alleen hebben die Heren hun eigen trouwste aanhangers, de 800.000
Arco-spaarders grondig bestolen en opgelicht, ze volharden in de boosheid door
de motor te willen spelen van de Europese politiek, onderweg naar een nieuwe
Sovjet repressie-apparaat.
De CVP heeft het
compromissen sluiten verheven tot een soort goddelijke deugd. Om de eigen
posities veilig te stellen, worden over alle overige posities compromissen
gesloten, zelfs met de Duivel en zin Moer. Ook met de meest wrede ideologie ter
wereld, wordt vrede gesloten, in de hoop dat ook later met hen zal kunnen onderhandeld
worden, eenmaal dat Groene Addergebroed het voor het zeggen heeft.
Het volstaat om mijn angst
te begrijpen of zelfs te delen, om met een open oog te kijken naar wat elders
inde wereld gebeurt, en waar Islam altijd
gelijk staat met terreur.
*
Even schuldig aan de
vernietiging van ons Volk zijn naast die o zo Christelijke Volkspartij, de o zo
Christelijke Kerkleiders, die op de dag der wraak, als voedsel voor onze
gevederde vriendjes, broederlijk aan dezelfde boom mogen bengelen in de wind.
*
Net als de Muur der
Schande in Berlijn door het Volk van Oost en West Berlijn gesloopt werd, en
niet door de Gezagdragers in West Duitsland, moet de Muur der Schande van het cordon
sanitaire met geweld door het volk gesloopt worden. De gelijktijdige
vernietiging van de hoofdkwartieren van alle binnenlandse dagbladen zou al een
goed begin zijn. Het zou volstaan daartoe een paar bedreven Jihad-strijders in
te huren .
*
Een perfecte aanleiding
daartoe zou bijvoorbeeld 21juli in het Parlement kunnen zijn, bij de Eed van Trouw
aan de Wetten van het niet eens bestaand Belgisch Volk. Ik stel mij voor (maar
dromen zijn bedrog), dat op het ogenblik dat de Troon het achterwerk van le Roi
Philippe op zich voelt neerkomen, er 4 raketjes in gang schieten, en dat het hele
geval, troon en persoon, aan een reusachtige ballon de lucht ingaan, hoger en
hoger, dwars door de even voordien met dat doel geopende koepel. Deze
luchtvaarder is een ervaren gevechtspiloot, en kan dus perfect de hemelen
bedwingen. Dat alles op de tonen van Bye Bye, Belgium dat ondertussen volgende
weeknog moet getoonzet worden.
Jongens en Meisjes :
waarop wachten wij nog? Alle ingrediënten voor een veilige lancering worden
deze week en op onze kosten in gereedheid gebracht. De troon wordt klaar gezet,
het rollenpatroon is gekend. Op een paar draadjes meer of min zal er niet gelet
worden. Gewoon, lijk bij Witse, de springladingen met de GSM bedienen. Wedden
dat de volgende dag de hele wereld ons land zal weten liggen?! Om het geheel
van de lancering nog aantrekkelijker te maken, zou Blode Mattil als een
lappenpop met de voeten omhoog, aan een koord kunnen meegetrokken worden.
*
Op BDW moeten we niet rekenen,
want die is nu al compromissen aan het smeden met de Tsjeven en de Ouaarde
Lanskenoot van bezuiden de Armoegrens.
We zijn inderdaad weeral
verkocht, maar de levering is pas voorzien voor na de verkiezingen.
.
Ter zake :
Opnieuw multicultifeest in Hamburg-Altona
*
In Hamburg-Altona is het opnieuw tot onlusten
tussen de politie en jongeren gekomen. In de nacht naar vrijdag moest de
politie ook al ingrijpen. Nu werden er drie auto´s in brand gestoken en werden
de politieagenten met stenen bekogeld. De politie ziet nog geen overeenkomsten
met de onlusten in Zweden twee maanden geleden.
In de nacht naar zaterdag kwam het in
Hamburg-Altona tot onlusten tussen 150 meest jonge buurtbewoners en 140
politieagenten. In het verloop van de rellen werden drie auto´s in brand
gestoken.
De inzet van de politie zou geprovoceerd zijn door
het aansteken van vuurwerk op een binnenplaats. De woordvoerster van de
Hamburger politie, Ulrike Sweden, kondigt nu nog meer politieaanwezigheid aan,
bericht de Hamburger Morgenpost. Politieagenten zouden met stenen zijn
bekogeld.
Een politiewoordvoerder van de Hamburger politie
zei dat de onlusten een voorspel gehad hebben. Sinds 2012 zou er sprake zijn
van een groep van ongeveer 30 jongeren, die in het zogenaamde Hamburger
Stolperviertel meerdere delicten zouden plegen, waaronder het toebrengen van
lichamelijk letsel, drugshandel en roof.
Afgelopen winter zou het dan iets rustiger geworden
zijn. Maar in het voorjaar zou het opnieuw tot zulke delicten zijn gekomen.
Buurtbewoners zouden steeds opnieuw bij de politie hebben geklaagd. Ik wil
graag benadrukken dat het niet om een cultureel conflict gaat. Onder de mensen
met klachten bevinden zich ook ouders die oorspronkelijk uit Turkije afkomstig
zijn, zei de woordvoerder tegen de Deutsche Wirtschafts Nachrichten.
Op de vraag of er sprake zou zijn van parallellen
met de onlusten in Zweden, zei de woordvoerder dat men de kerk in het dorp
zou moeten laten. Er zou geen sprake zijn van parallellen, omdat de
uitgangsomstandigheden en omstandigheden niet overeen zouden komen. Vorig jaar
zouden er ook ambtenaren van jeugdzorg en streetworkers zijn ingezet om
jongeren in de wijk te begeleiden. Maar deze maatregelen van de autoriteiten
zouden overwegend niets uitgehaald hebben.
Voor volgende week zou er een bijeenkomst gepland
zijn tussen buurtbewoners en de politie. Daarbij zullen ook politici aanwezig
zijn. Op dit moment bevinden zich 120 politieagenten in de wijk. De politie van
Hamburg zou geen belang hebben bij een verdere escalatie. Donderdagavond was
het ook al tot onlusten tussen de politie en jongeren gekomen in het Stolpelviertel.
In Zweden was het twee maanden geleden tot zware
onlusten tussen buitenlanders en de politie gekomen. Daarop was er in Zweden
een discussie losgebrand over de liberale immigratiepolitiek van het land
(hier).
1484 - ZO VERKOOPT MEN DE ZIEL VAN EEN VOLK. ZOVEELSTE AFLEVEERING
.
Zaterdag 13 juli
Zon 5u44-21u52
H Hendrik
Met Sint-Henricus droog of regen,
zeven weken duurt die zegen
.
1484 - ZO VERKOOPT MEN
DE ZIEL VAN EEN VOLK. ZOVEELSTE AFLEVEERING
.
De Tsjeven
hebben al die jaren echt goede comproimissen gesloten met de Roden
Zodat beetje
bij beetje ons volk kapot werd gecopromist. Maar ze zijn aan de vetpottenkunnen blijven zitten.
Wij,
Vlaams Nationalisten van de harde lijn, zullen hen gedenken in onze gebeden, op
25 Mei 2014 .
.
Hoe men in Bruxellabad de
doden begraaft, zal mij een zorg zijn. Dat roversnest is mij alleen nog
belangrijk voor de prijs die we ervoor kunnen krijgen bij het uiteenvallen van
den Belziek. Misschien dat de restwarmte van de lijkverbranding
nog kan aangewend worden voor de centrale verwarming van de Europa-wijk?
Restwarmte bij het opstoken van allerlei vuilnis is heden ten dage hèt
mode-verschijnsel bij uitstek geworden.
Het artikel hieronder komt
uit de GVA, waar men blijkbaar meer belangstelling heeft voor het reilen en
zeilen van dode Ondergrondse Invasie-strijdkrachten dan voor het eerherstel van
ten onterechte door datzelfde soort Ondergrondsen, van kindermisbruik
beschuldigde kinderjuf. Bij GVA kennen ze hun prioriteiten!
Het betrokken ordannantie-voorstel,
waarvan zelfs de naam ersatz is, is het zoveelste hindernisje dat genomen
wordt, in de ontworteling aan zijn Christelijke roots van ons volk. Met
dankzegging voor hun lafheid, aan het Kerkelijk Gezag.
Stelselmatig heeft men de
laatste 100 jaar (en langer) ofwel ongemerkt, ofwel met veel tam-tam naast de
kwestie, al onze tradities ondermijnd. Want Lynkx wist, dat eenmaal afgesneden
van de wortels, de stoerste eik moet vallen. En het Kerkelijk Gezag, nochtans
veel meer ontwikkeld en met een eeuwenoude ervaring dan de aanvallers, was
alleen begaan om wierook en koniklijke belangstelling. Ging trouwens het
algemeen ontwikkelingspeil niet met sprongen omhoog? Een hogere levensstandaard
stond bijna automatisch gelijk aan eerst een neutrale houding, later al vlug
een spottende ondertoon rond het Instituut met al die vele belemmerende
beperkingen. Seks werd een spelletje, en niet langer een Goddelijk Gebod. Het
gezin werd omschreven als een achterlijke instelling die de vrije liefde in de
weg stond. De Kardinaal ondertussen, stond bijna wekelijks in de boekskens,
in de eerste plaats om er zelf beter van te worden in zijn run naar de Stoel
van Sint Pieter, maar in werkelijkheid om er zich in te laten uitlachen
*
En zo kom ik ter zake..
Een laatste rustplaats
onder de toren werd plotseling als zeer ongezond gedecreteerd, met zo maar
ineens afschaffing van de dodencultus. Ergens buiten de agglomeratie moest een
boer een stuk weide afstaan, en op de Nieuwe Gemeentelijke Begraafplaats gold
voortaan een soort eenheidsworst. Het kerk-hof werd ontruimd en heraangelegd
als parking : de hof was weg, er bleef alleen de kerk, vereenzaamd en jaar
na jaar een beetje leger. Zodra de doden er weg waren, werdden de donkere
hoekjes al vlug ontdekt doorde dorphomos,
de kinderverkrachters, echtbrekers en drugdealers, die er ongestoord konden gedijen. De politie
kwam er toch niet, want bang in het donker.
En de Kardinaal? Hij
pochte voort.
Toen druppelden er stilaan
klachten binnen over de regen ende wind
op al die Gemeentelijke Begraafplaatsen Kijk, kijk, er moet dus gezorgd
worden voor een dak boven het hoofd. Of die akkers, die nu doden-akkers waren
geworden, in een recreatiezone, een ambachtelijke of een landbouwzone lagen, er
moest aan een dringende nood verholpen worden. Maar het moest een neutraal gebouw worden, hoor,
waar kerk en staat goed gescheiden bleven : de tere zieltjes van niet-kerkelijken
konden toch niet geconfronteerd worden met kerkelijke symbolen. Trouwens, die
onderdak-gevallen waren geen gebedsruimten, hé : afhankelijk van de bij de
Begrafenisondernemer betaalde méérkost voor bepaalde ceremonies, kon daar
voor iedereen nog een laatste bijeenkomst met de duurbare afgestorvene belegd
worden. De corbillard mocht trouwens Politie-reglement - niet verder dan de
parking voor deze neutrale ruimte. Priester, misdienaars, de eeuwenoude liturgische
gezangen, het afscheid aan de boord van het graf : dat alles is gaandeweg
helemaal weggevallen want geen pastoors meer.
Het kerkgebouw, ergens verloren
in het centrum, blijftf leeg. Ze hebben geen rol van betekenis meer. Ze kosten
teveel geld! Zelfs voor de trouws, buiten voor het nemen van de fotos, zijn ze
een overbodige luxe. De eigenlijke plechtigheid gebeurde immers op het
Stadhuis, voor het Ambt (en de dikke buik) van de daartoe aangestelde Schepene,
die voor de elfendertigste keer dezelfde mopjes staat te verkondigen. Ja, ik
wil, en Ja, ik wil ook en voor het verder verloop verwijzen we naar de
Rechtbank van 1ste Aanleg, die mensen moeten ook leven.
*
Tien jaar is het nu,
sedert we verkast zijn naar Centraal Italië. Het leven is er eenvoudig en
stil. Vooral met die 2 altijd terugkerende zaken uit het leven die in het
Vaderland zo krankzinnig verminkt werden, huwen en sterven, is het verschil
schrijnend. Begraafplaatsen zijn hier bij mensengeheugenis altijd gebeurd op
een mooi plekje buiten de centra, toen en nu nog altijd Campo Santo genoemd,
omdat op die plaats de lichamen der Geliefden wachten op het Eeuwig Weerzien.
Op dat Eeuwig Weerzien
wordt bijna dagelijks een voorschotje genomen door de levenden, want het is er
een gaan en komen van oud en jong. Het Campo Santo leeft. En de dagelijkse
bloemenverkopers aan de ingang doen gouden zaken. Het is bijna een sacraal
gebeuren. Met een vers bloempje uit de tuin, of een lichtje om binnen in de
grafkapel te laten branden. Hier worden de doden immers bijna nooit in de grond
gestopt, maar bovengronds bijgezet in eensoort dodenhuisje waar de status van de familie alle eer worst
aangedaan.
*
Huwelijken worden meestal
in de Kerk en voor de Pastoor gesloten. In veel gevallen de zondag, tijdens de
Hoogmis. De Kerkelijke Huwelijksbeloften gelden onveranderlijk voor de
Burgerlijke Stand. U moet weten, dat de Code Napoleon nooit ingang gevonden
heeft in Italië.
*
Zeg nu zelf : een
traditie-volle dienst in een sfeervol kerkje, of een afgehaspelde formaliteit
in een of ander nieuwerwetse glazen schrijn : ziet U nu waar de Moderne Tijd
ons voert?
De vooruitgang immers valt
niet te stoppen. Vandaar dat het zelfs praktisch gevonden wordt, dat er naast
de strooiweide op de Gemeentelijke Begraafplaats stilaan overal crematoria
uit de grond schieten. Efficiëntie waarde landgenoten, daar gaat het om. Efficiëntie
en grof geld verdienen! En om het gerief van de straathondjes, die aangelokt
door de geur, hun pootje komen heffen op de strooiweide.
*
O Ja, U zou nu eenmaal de
trotse bezitter moete zijn van een protserige villa in een mooi villa-park, met
als naaste gebuur de schouw van waaruit rook en roet van de ene na de andere
hemelvaarder ten hemel stijgt en weer neervalt binnen een straal van vele
kilometer Dank zij die grizje neerslag hoeft U nooit nog meststof te kopen
voor Uw geraniums. U kunt zelf, mits een beetje vooruitziendheid, de hele
familie en zelfs de aangetrouwde familie kosteloos van de beste meststof ter
wereld voorzien.
*
Ja, en on Brxellabad zal
men dus binnenkort kunnen overgaan tot begrafenis-rituelenzoals in de meest
achterlijke Moslimlanden : de overledene, in doeken gewikkeld, op de schouders
door de straten dragen, onder begeleiding van een troep huilende Moslim-wijven,
terwijl hun gemaskerde mannen hun schiettuigen in de lucht afschieten.
Kwestie zal zijn, daar dan
niet in de weg te lopen, of er gebeuren ongelukken!
.
Ter zake :
Binnenkort begraving in lijkwade mogelijk in
Brussels Gewest?
12/07
Binnenland Het Brusselse parlement heeft vrijdag een ordonnantie goedgekeurd
die in de toekomst de mogelijkheid zou bieden om in een lijkwade begraven te
worden. Maar de tekst legt de bal om dit concreet te maken, in het kamp van de
regering.
Het voorstel tot ordonnantie was door Ahmed
Mouhssin (Ecolo) ingediend en mede-ondertekend door Eric Tomas (PS), Hamza
Fassi-Fihri (cdH), René Coppens (Open Vld), Walter Vandenbossche (CD&V) en
Elke Van Den Brandt (Groen). Op papier staat de tekst toe dat een stoffelijk
overschot niet in een doodskist maar in een ander omhulsel wordt begraven.
Een lijkwade is sinds 1998 verboden in het
Brusselse gewest voor een begraving. Volgens Ahmed Mouhssin zijn er echter geen
bezwaren op het vlak van hygiëne of veiligheid. De tekst werd met een ruime
meerderheid goedgekeurd.
Moest het nog eens zò
zijn, dat de Rode Manitous zich eens te meer willen herbronnen, dan moeten
zijn zekerlijk Het Plan de Man ter
hand nemen. Net als hun Grote Roerganger, den Dolf-met-de-Snot die in Duitsland
van de Jaren 30 de Communistische Heilsleer een beetje naar zijn hand heeft
gezet, om er het Nationaal Socialisme uit te boetseren, zouden zij in deze
tijden kunnen proberen om die andere Heilskeer, de Islam, aan te passen aan de
eigen verwachtingen. Iets in de zin van bijvoorbeeld : Leve de Socilo-Islamo
Solo Slim..
Mits een kleine royalty,
mag Den Cleynen Toeback als der Grosse Partei Führer altijd deze idee van mij
overnemen. Zo mag hij zeker zijn van een ereplaats in de hel aan de rechterhand
van het Grote Socialistische Voorbeeld van de Duitse PvdA van weleer.
*
Vandaag gaan we terug naar
de periode rond de 2 wereldoorlogen, die in ons land toen behehekst werden door
de Belgische
Werklieden Partij, de BWP. In Duitsland, waar alles veel preciezer is,
was de PvdA van Adolf Hitler aan de macht. Deze macht trok natuurlijk ook vele
achterlopers aan, en ook het VNV, het Vlaams Nationalistisch Verbond, voelde
zich aangetrokken tot deze Nieuwe Orde. Al was dat vooral omdat er op die
manier tenminste een einde zou komen aan de Franstalige overheersing. De hel-bloedrode
haantjeskraaiers echter, zij het weliswaar met een donker bruin randje, waren sedert
Operatie Barbarossa, toen de Legers van de Grootste Socialist Aller Tijden
(Adolf Hitler) het land van de Grootste Communist Aller Tijden (Stalin)
binnenviel, samen met de Duitse PvdA van toen, uit de gratie van alle
salon-socialisten geraakt. Ze zijn er trouwens sindsdien nooit meer binnen gemogen.
Meer zelfs, dat de socialisten ooit Hitler in de hemel hadden geprezen, werd
sindsdien met klem bestreden. Hendrik De Man, germanofiel en Führer van de
Belse Socialisten, werd daar het slachtoffer van. Hij werd zelfs door de Belse
Just-is-Just na de oorlog veroordeeld tot 20 jaar gevangenis en 10.000.000
schadevergoeding voor hulp aan den vijand. Hij verongelukte, samen met zijn
echtgenote, in nooit opgehelderde omstandigheden, met zijn auto onder de trein
op 12 juni 1953, in Greng, Zwitserland. Overbodige en uitgediende
socialistische voormannen vallen nu eenmaal morsdood uit hun kerselaar, of
rijden onder een trein.
*
Na deze uitleg moet het iedereen
duidelijk zijn, hoe de Linxen zo hard voor belgicistspelen : zij hopen op deze manier hun
verkeerd gebleken sympathieën uit de Jaren 30 te doen vergeten. Hun
grootheidswaanzin echter zijn ze nooit vergeten, en dat legt uit waarom ze
heden ten dage zo achter de Islam aanlopen.
Omdat de Broederschap der
Rode Zielen zo gebeten is op deze klaarziende idealist, durf ik voor meer uitleg
verwijzen naar Wikipedia, voor een korte levensbeschrijving. De man was, samen
met De Brouckère en Emiel Vandevelde, een gedreven belgicist, maar anders dan
die twee, heeft hij veel te laat de juiste bocht genomen.
.
Ter zake :
Hendrik de Man
*
Op 20 juni was het precies zestig jaar geleden dat
de socialistische politicus Hendrik de Man in Zwitserland om het leven kwam
(1953), samen met zijn echtgenote. Hun
wagen werd door een trein gegrepen. Hendrik de Man,
van 1938 tot 1940 voorzitter van de Belgische Werkliedenpartij (BWP), leefde in
Zwitserland in ballingschap.
Sinds dat tragische ongeval is hij in de nevelen
van de geschiedenis verdwenen.
Enkel bij aspirant-historici zal de man nog een
belletje doen rinkelen. Die Antwerpenaar is één van de belangrijkste
socialistische politici van de eerste helft van de 20ste eeuw geweest, maar
door zijn omstreden rol tijdens de Tweede Wereldoorlog is hij in de
geschiedenisboeken weggemoffeld. De socialisten durven amper over hem spreken.
Ere wie ere toekomt, het Franstalige weekblad Le
Vif haalde De Man een paar weken geleden vanonder het stof. Le Vif wilde nagaan
wat de invloed van De Man op de socialistische beweging is geweest. Toen de
journalist die het artikel schreef een aantal Waalse socialistische kopstukken
contacteerde, kreeg hij bijna overal nul op het rekest. Het lag voor de hand
dat aan PS-voorzitter Paul Magnette gevraagd zou worden naar de betekenis van
De Man voor de socialistische partij. De burgemeester van Charleroi, een
politicoloog en ULB-professor, hield de boot af. Het was volgens hem niet
gepast en niet verstandig om zich te buigen over zijn voorganger.
Rond De Man hangt een taboe, zeker in linkse Waalse
kringen. Terwijl hij voor hen een held zou moeten zijn. De Man schreef 8
boeken, 23 brochures en 192 artikels. Hij wou dat het socialisme brak met het
marxisme, waardoor hij aan de basis lag van de moderne sociaaldemocratie.
En zijn Plan-De Man de nationalisering van de
banken en structuurhervormingen was in 1935 het antwoord op de Grote
Depressie.
Na de Duitse inval in 1940 beging De Man volgens
links een onvergeeflijke fout. Hij zag in de Nieuwe Orde-beweging iets
revolutionair. Op 28 juni 1940 riep hij op de Duitse overwinning te aanvaarden
en de gebeurtenis te zien als een kans om voor sociale vooruitgang te zorgen.
De oude liberale en burgerlijke wereld had zijn tijd gehad. De Man, toen dé
vertrouwensfiguur van Leopold III, zag wel iets in een regering naar het model
van het Vichyregime van Philippe Pétain. In 1941 besefte De Man dat zijn
vertrouwen in de Duitse bezetter fout was en hij trok zich terug in de Savoie.
In augustus 1944 vond hij met de steun van een socialistische medestander
politiek asiel in Zwitserland. Op 12 september 1946 veroordeelde
de krijgsraad hem bij verstek tot een
gevangenisstraf van twintig jaar en tien miljoen frank schadevergoeding voor
zijn collaboratie tijdens de oorlog.
Sindsdien wordt De Man, ook al was hij één van de
invloedrijkste socialisten, in Wallonië uit het collectieve linkse geheugen
weggegomd. Zegt de Luikse historicus Francis Balace hierover: Men verwijt De
Man dat hij eerder zijn partij heeft verraden dan zijn land. Balaces
collega Alain Colignon, één van de auteurs van de
Encyclopedie van de Waalse Beweging, noemt de houding van De Man een
super-accommodatie met de Europese Nieuwe Orde op een ogenblik dat hij niet
meer geloofde in de parlementaire democratie. Over het feit dat De Man, samen
met een groot deel van het socialistische kader, mee de oprichting van de Unie
van Hand- en Geestesarbeiders, een eenheidsvakbond van arbeiders en
bedienden, voorbereidde (aanvankelijk met
instemming van de bezetter), zegt Colignon: Hij zei luidop wat vele anderen
stil dachten. Een dubbelzinnige houding, waar de Waalse socialisten niet graag
aan herinnerd worden.
In Vlaanderen is de houding anders.
Ex-socialistisch parlementslid Lode Hancké is voorzitter van de Vereniging
Hendrik de Man, die op geregelde tijdstippen voordrachten en lezingen
organiseert over de rode voorman. In Le Vif wijst Hancké erop dat de
wetenschappelijke aandacht voor De Man groot is. Tijdens een colloquium in 2003
vond wel een anti-De Man-betoging plaats. Herhaaldelijk heeft Hancké de Waalse
erfgenamen van de grote syndicalist
André Renard uitgenodigd om over het gedachtengoed
van De Man te debatteren.
Het antwoord: De Man? Onbekend.
De enige PSer die er openlijk over wil praten, is
senator en historicus Philippe Moureaux:
De Man is geen taboe in de partij. Ik praat er
over. (...) Het Plan-De Man was geniaal.
Maar hij heeft zich zwak gedragen tegenover een
autoritair regime. (...) Maar dat maakt van De Man nog geen oorlogsmisdadiger.
Hergé is door zijn werk veel meer een collaborateur geweest.
