ZOVEEL IK DRAGEN KAN

t Pallieerke raadt af teveel aandacht te besteden aan de patriottische erfopvolging in het Circus van Laeken. En gelijk hebben ze daar. Maar dat wil niet zeggen, dat we deze gelegenheid moeten laten voorbijgaan om ons te amuseren. Het Koninklijk Circus draait dezer dagen op volle toeren en om de haverklap treden er nieuwe clowns op, de ene al lachwekkender dan de andere. Gisteren waren het nog de Ongestelde Lichamen van al die oude mannen, gewezen Premiers van het land, de ene al diefachtiger van aanleg dan de andere. Het is triestig, moest het zo koddig niet zijn. Gegarandeerd sterft elke boom binnen de paar seconden af, zo gauw aan een van zijn takken zon zwaargewicht wordt opgehangen.

Van 11 tot 21 juli : nog precies 10 dagen, om elke dag een België Barst-ballon ergens te lande op een symbolische plaats te laten opstijgen. Liefst nadat de wereldpers getipt werd.

Nog beter zou natuurlijk zijn om iedere dag duizenden kleine ballonnetjes overal in de straten te verdelen, die zo afgesteld zijn dat de tekst-kartonetjes een tiental meter boven de straat blijven bengelen, zodat niet de eerste de beste belgicist ze kan afschieten. Die kartonetjes zelf zouden best een kleine verzamel-waarde hebben, met daarenboven een aangehecht bonnetje dat recht geeft op een biertje van Hoge Goesting.

Om de met alle macht opgetrommelde militaire politie te verschalken, zou men om de 10 ballonnen met België Barst eentje kunnen oplaten met La Belgiquen qelle crève, zoat de wereld weet dat de Vlamingen hun wereld kennen.

De climax zou natuurlijk zijn, dat men het spreekgestoelte voor de Eedaflegging discreet zou hebben kunnen ombouwen tot een lanceerplatvorm voor interstellaire reizen. Le Prince Philppe weet drommels goed, dat er in de ruimte geen plaats is voor protocol en dat hij daar als eerste gay-vorst gerust uit de kast mag komen.

Hier op deze blog zal over de geaardheid van de Nieuwe Koning der Franscouillons voortaan met de nodige eerbied en discretie geschreven worden, als over Philippe le Gay-Gaai Philppe, die, net als de H. Sint Jozef, niet de echte, maar de voerdster-vader is van die hele rits mee-etertjes die we moeten onderhouden.

Waarde Vrienden m/v van de Staatsvuiligheid die dit leest : voor geval jullie zinnens zijn mij een loer te draaien wegens van alles en nog wat, weet dan dat ik politiek asiel gevraagd en gekregen heb, zo ver mogelijk van h-jullie apen-land. Ik kom daar pas terug na mijn heiligverklaring, om er te komen spoken.

Gebruikt Philippe een harde of een zachte tandenborstel? Draagt hij graag een marcelleke? Is hij er klaar voor? U kon het deze week in de serieuze gazetten allemaal zéér uitgebreid lezen, in een extra bijlage daar en een extra bijlage ginder. Het kon en kan niet op.

Daarom, beste lezer, dat we u nog meer blabla er de grote capaciteiten van onze toekomstige koning besparen. Tiens, denken we dan, een maand geleden twijfelde iedereen

worden er katernen volgeschreven over de capaciteiten van Fluppe. Niemand (behalve een aantal mensen met een slecht karakter) twijfelt er nog aan dat hij een fantastische koning gaat worden.

Toch moeten ons enkele zaken van het hart. In alle bescheidenheid, maar het was t Pallieterke dat als eerste persmedium duidelijk aangaf dat we dit jaar een nieuwe koning gingen krijgen. Dat artikel verscheen op 14 mei, maar werd twee dagen ervoor geschreven.

Die zondag 12 mei, toevallig of niet, deelde Albert Deux zijn beslissing mee aan prince Philippe. Bij Le Soir lezen ze ook t Pallieterke, en daar brachten ze onze voorspelling als groot nieuws, weliswaar zonder bronvermelding. Het grote nieuws van Le Soir werd door de andere media uitgebreid overgenomen.

In het paleis konden ze er niet mee lachen: het gesprek tussen Albert Deux en prince Philippe, in aanwezigheid van slechts een enkele adviseur, gebeurde immers in het grootste geheim en uiteraard in alle discretie. Het feit

dat enkele dagen later er over niets anders gesproken werd, gaf de indruk dat er in het paleis een lek was.

De serieuze gazetten pakken nu uit met de ontdekking dat we twee koningen en drie koninginnen gaan krijgen. Tja, dat heeft u ook al kunnen lezen in uw lijfblad, maar dan wel in ons nummer van 5 juni.

En dan die mededeling over de keuze om met Philippe te tekenen. Het is geen statement tegen de Vlamingen, aldus het paleis.

Dat klopt natuurlijk. Het statement om met Philippe te tekenen, dateert niet van vandaag.

Dat statement werd exact vijfendertig jaar geleden al genomen bij de geboorteaangifte.

Philippe bleef dat statement trouw. Bij zijn opleiding als gevechtspiloot (Alpha Jet en F-16) stond er op zijn pilotenhelm (in dymo-lettertjes): Philippe de Belgique. En dat statement heeft hij zonder problemen kunnen volhouden bij de naamgeving van zijn kinderen.

en alle Vlaamse bewegers: hoe moeilijk ook, laat deze tricolore kelk aan u voorbijgaan. Laat u niet vangen aan de kunstmatig gecreëerde hype rond de poppenkast van Laken. Trap niet in de val om de oude en/of de nieuwe koning te gaan uitjouwen. Ik weet het, het kribbelt bij velen om een antiroyalistische stem te laten horen.

Mij lijkt het echter contraproductief om te gaan roepen en tieren. Als je niet op de sympathie van de bevolking of de steun van de media kunt rekenen, moet je dat soort acties achterwege laten. Er zijn andere en stijlvollere manieren om de republikeinse stem te laten horen.

Bovendien, zou je kunnen redeneren, is de komst van koning Philippe nog niet zo slecht. Vooral aan Franstalige kant ziet men de toekomst met die stuntelige Philippe somber in.

Philippe Moureaux (voormalig PS-burgemeester van Molenbeek) verwoordde het op 4 juli zo: On respecte la décision royale en on croise les doigts pour lavenir. Niet dat ik sta te juichen bij de komst van Fluppe, maar misschien en laten we dat hopen zal zijn doen en laten het land verder uit elkaar drijven.