WOENSDAG 13 JULI 2022

*

666 – DE TWEE LOTELINGEN VAN CONSCIENCE

*

I N H O U D

Of course, in zijnen tijd was er van Catalonië, een tweede Vlaams Wingewest voor Anderen, nog zo geen sprake. Wie toen Spanje zei, dacht alleen aan… Reconquista. En beek daar wegn wabntarloe troef. Consience zal, zoals de meesten van ons, nog altijd in de ban – of is het eerder de waan? – geweest zijn van onze Grote Keizer Karel V, in wiens rijk, na 1492 en de ontdekkin van Amerika, de zon neet meer onderging in diens Rijk. Een ‘Vaderland’

van bij de Inca’s tot bij de Eskimo’s aan de Noordpool..

Maar Karel en wist da nie meer zo goed, want krom van de jicht in Valladolid aan de Costa Brava…

U moet nameijk weten dat biuiten diens spreekwoordelijke voortplantingsdrift, die maar ’n zwakke gezondjheid had. Want die was, zo leerden we bij Louis-Paul Boon de Rooie Virtuoos-Baron, in Gent in het Patershol, op een nacht helemaal onverwachtgeboren tussen de kak en de pis van zijn teerbeminde moeder, Johanna-de-Waanzinnige…

Ja Ja, op die manier kunnen Rooien ook van Vlaanderen als ware het ’n nachtemmer, houden. Surtout als ze er goed kunnen van leven…

Wil ik maar zeggen, dat veel Vlaams Nationalisten zich zijn beginnen blind staren naar de niet eens gelukte onafhankelijkheidsstrijd van de Catalanen tegenover hispania Op die manier zijn ze dan ver van huis.

Met permissie gezegd, ik bekijk dat wel even anders. Catalonië toont juist voor hoe het NIET moet.

En meer zeg ik daarover niet, want in Coburgia staat de Staatsvuligheid nog rapper aan de deur dan in Iran..

Alleen nog even dit.

Spanje, dat is inderdaad het Land van waar Sinterklaas vandaan komt.

Welnu, in Sinterklaas geloof ik al lang niet meer. Anderzijds dan zijn er de Zwarte Pieten, want die zijn inmiddels zo talrijk geworden, dat er voor de Heilige Man op zijn wit paard gewoon geen plaats meer is in de herberg….

13-07-2022

DRAAIBOEK VOOR 2024

*

Bij de 11 juli-viering op het stadhuis van Brussel, die nog altijd officieel ‘de hoofdstad van Vlaanderen’ blijkt te zijn (hoelang nog?), was er ook kritiek op de Vlaamse regering, o.m. van ‘ons mateke’. Die kritiek was gedeeltelijk terecht, al had men er in één adem moeten bijvoegen, dat Vlaanderen nog steeds ELK JAAR zo’n 12 miljard euro van haar welvaart aan Wallonië afstaat, die er niet veel meer mee doet dan uitdelen aan hun politiek en administratief benoemden. Stel eens voor wat we daar zelf mee zouden kunnen aanvangen...

Vóór de regionale verkiezingen van 2024 kan daar weinig aan gedaan worden. Toch zou het geen kwaad kunnen zich daar zo goed mogelijk naar voor te bereiden. Om te beginnen moeten we er voor zorgen dat er bij die regionale verkiezingen een Vlaamsnationale meerderheid komt. Dat zal alleen kunnen als de kopstukken van de N-VA hun veto tegen het VB laten vallen. Zolang dat niet gebeurt, kunnen we alle Vlaamse kiezers, ook die van de N-VA, aanraden tenminste bij de regionale verkiezingen voor het VB te stemmen.

Als de Vlaamsnationalisten in de regionale verkiezingen de meerderheid zouden behalen – conditio sine qua non - , moeten ze Vlaanderen uitroepen tot deelstaat van het federale België (de zgz ‘Senelle doctrine), met als grenzen de bestaande grenzen van het Nederlandse taalgebied. Dat is democratisch volstrekt legitiem, want het Vlaamse parlement, verkozen om Vlaanderen te besturen, is de uitdrukking van het soevereine Vlaamse volk. Pas daarna kan er gepraat worden.

Zoals politicoloog Bart Maddens stelt (mijn blog van 4 dezer), moeten de nieuwe meerderheidspartijen in die nieuwe Vlaamse regering dan stellen dat ze geen nieuwe federale regering zullen steuren zonder eerst een akkoord over een hopelijk laatste staatshervorming. Als de francofonen daarmee niet instemmen en misschien zelfs niet meer met de nieuwe Vlaamse deelregering zouden willen praten, omdat het VB erbij zal zijn, dan houdt dit België op verder te bestaan en zal het nooit meer uitgevonden worden.

PLAATSELIJKE NIEUWTJES

Voortgaande op de jongste NASA-beelden waarvav ik op de TeeeVee hoorde vertellen - niet zien en toch geloven, da’s nog een overblijfsel uit onze voor-ouderlijke Christelijke opvoeing – zagen we een Heelal van meer dan 13 miljard jaar geledeen, met misschien zo zei de speaster van dienst, met vele miljonen zonnestelsels daar omheen. Zo ver en nog verder dan het oog, nou ja, de telescopen, reikten. Echt een mirakel dat Ons Lieven Heerke dat allemaal heeft kunnen fixen in slechts ZES werkdagen. Want de 7^de dag rustte Hij, Feit waaraan wij ieder weekeinde, zelfs de ngelovigen en de Rooien, tot op heden mee van profiteren.

Het zit zelfs ingebakken in ons pensioenstelsel, waar de 7 regerende restant-aprtijtjes bij Vivaldi, maar niet aan uit teraken.

Geen verdere vragen dus mmer over die duiivelse hitte die nu al dagenlang aanhoudt. Ons mini-planeetje is blijkbaar veel te dicht bij haar vulkanich verleden terecht gekomen.

Stelt zich dan de vraag, wat met al dat opgehhopt en door de oorlog in Oekraïne niet verbruikt Russisch gas. Één vonkje en heel het Heeral is met één oerknal naar de Maan…

En wij maar blazen en ouffen, precies alsof dat Joe Bidenn, de Bidsprinkhaan of de Poet iets zou kunnen schelen.

Noach en de zijnen hadden toch ook dart wel zeer specifieke reddingstuig, dat bij ons bekend staat als de Ark van Noach.

Wat ik wil zeggen, is dat Ons Heerke eigenlijk met veel ongeduld op die twee in hun zelfgemaakte Ark des Verbonds zit te wachten voor een zitplaatsje aan Zijn voeten. zodat de Mensheid weer tot afkoeling kan komen.

**

GOED OM WETEN OF NIET GOED OM WETEN. HET IS MAAR HOE U HET ZIET

Vlaams Belang

@vlbelang

*

"Een V-meerderheid mag geen hefboom zijn om België te redden, meneer @JanJambon

. Wel integendeel! Een V-meerderheid moet dienen om België te ontmantelen. België is immers het probleem en Vlaanderen is de oplossing." @tomvangrieken

SPANJE’S HISTORISCHE AFKEER VAN HET CATALAANS

*

Evolutie van de catalanofobie

Commentaar - 12/07/2022

*

 In de 21ste eeuw wordt het gebruik van het Catalaans in bepaalde Spaanse instellingen nog steeds beschouwd als een provocatie van het begrip Spanje. Dat is niet nieuw. Catalanofobie dateert al van voor de dictatuur van Franco. Het is een lang verhaal.

Politieke oorsprong

Historisch gezien ontstond catalanofobie in de Middeleeuwen en de Moderne Tijd, in de jaren 1500. De toekomstige Staten die de moderne kaart van Europa zouden vorm geven, vochten om bevestiging en uitbreiding. Ze wilden allemaal de Staat worden — met aanzienlijk grondgebied en een sterke demografie — die de oude droom van een verenigd Europa kon waarmaken. De katholieke monarchen Isabella van Castilië en Ferdinand van Aragon en hun nakomelingen creëerden een politieke entiteit — een rijk — dat onafhankelijke staten verenigde. Elkeen met een eigen, verschillende relatie tot de centrale macht. Zo ook het prinsdom Catalonië.

een zogezegde Castiliaanse superioriteit

In dit complexe, verscheiden en moeilijk te coördineren landschap namen de Castiliaanse heersende klassen — leger, grootgrondbezitters en oligarchie — snel het initiatief. Met de waardevolle steun van hun Duitse en Italiaanse bankiers. Castilië werd voorgesteld als centrum van het rijk. Het feit dat de centrale macht — de monarchie, de administratie, het leger — zich in Castilië bevond, speelde in het voordeel. En Castilië wilde Hispania worden, een oud en abstract concept dat weliswaar bijgewerkt moest worden en gekaderd binnen zijn natuurlijke geografische grenzen, namelijk het Iberische schiereiland. Ook werd uitgegaan van een zogezegde Castiliaanse superioriteit, gecombineerd met een aantal middelpunt- vliedende (dominantie van de peninsulaire periferie) en middelpuntzoekende krachten (zuivering van etnische en religieuze verschillen).

De crises tussen Catalonië en de centrale macht resulteerden in catalanofobie. Het Catalaans was de vijand bij uitstek van de idee van superieure Spaansheid. Het Spanje dat in de machthebbende kringen werd besproken, was Castiliaans, katholiek en aristocratisch. Niet Moors, niet Joods, niet protestants. Niet zigeuner, Bask of Catalaans. Ook niet Galicisch of Portugees. Spanje als machtsinstrument van de militaire aristocratie en de grondbezitters. De op macht gebaseerde Spaansheid en catalanofobie zijn nauw verbonden.

Economische oorsprong

In 1626 ging Castilië door een zware economische en sociale crisis. De monarchie — dus eigenlijk de Staat — was failliet. De revolutie van de vrije steden in de vorige eeuw was geen nationalistische revolte. Het was een sociale revolutie tegen het imperialistische beleid. Die revolte had de middelen en de energie van het Castiliaanse plebs uitgeput, na duizenden oorlogen die enkel de aristocratie en de bankiers ten goede kwamen. De graaf-hertog van Olivares deelde de nekslag uit. Hij reactiveerde de oorlogs fronten om de aandacht af te leiden.

Om de oorlog te financieren, eiste hij van Catalonië een bijdrage in overeenstemming met de census. Maar zijn intendanten hadden het dubbele van de reële bevolking geteld. De Generalitat weigerde. De handelaren van Barcelona, die politieke controle over het land hadden, vonden deze oorlogen slecht voor de handel. Ze schaadden immers de betrekkingen met hun Nederlandse en Franse klanten.

het onbegrijpelijke failliet van wat ooit de rijkste staatskas in de moderne geschiedenis was

Daarop werd een brutale anticatalaanse campagne opgezet. Het werkelijke doel daarvan was de mislukking van Olivares en het imperialistische, oligarchische beleid te verhullen. Ze mondde uit in het onbegrijpelijke failliet van wat ooit de rijkste staatskas in de moderne geschiedenis was.

Sociale oorsprong

De meest vooraanstaande Castiliaanse kunstenaars uit die tijd werkten mee als woordvoerders van anticatalaanse propaganda, vergelijkbaar met de media vandaag. Catalonië, werd de zondebok die het overleven van de Hispaanse monarchie in gevaar bracht. Jezelf openlijk anticatalaans verklaren, stond in alle Castiliaanse kringen gelijk aan trouw zweren aan de koning. En dat was een manifestatie van Spaans patriottisme. De symbiose van koning, land en staat.

een element in het superioriteitsgevoel van de Castiliaanse elites

In 1640, met de Maaiers-opstand (een opstand tegen het hofstelsel en tegen Castilië die leidde tot een onafhankelijkheidsverklaring) schreef Quevedo – om in de gunst van de koning te komen – ‘Zolang er nog één Catalaan in Catalonië is, zolang er nog stenen in de woestijn zijn, zullen we vijanden hebben en oorlog kennen’. Catalanofobie nam de vlucht. Van een element in het superioriteits gevoel van de Castiliaanse elites, werd het een totem van de Hispaanse populaire verbeelding.

De overgave van Breda

Normale zaken zoals het gebruik van het Catalaans, de Catalaanse wetgeving, of de Catalaanse nationaliteit werden bewust gestigmatiseerd. De opstandige, kleinzielige en verraderlijke Catalaan, die het niet waard was deel uit te maken van het gemeenschappelijke thuisland. De Catalaan, die een onzeker, teleurgesteld, monolithisch en monddood gemaakt Castilië van penitentie en bloedzuiverheid lastigviel. Het beangstigende verschil.

De veralgemening van de catalanofobie komt aan bod in Velazquez’ Cuadro de las Lanzas. Met die bijzonderheid dat de burgemeester van Breda niet de overgave van de Nederlandse rebellen vertegenwoordigd, maar de finale nederlaag van de lagere Castiliaanse klassen. De ontvoering van de geschiedenis. Het Stockholmsyndroom.

Mireia Ferran

LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

De hedendaagse zogenaamde Spaanse ‘democrateie‘ – die in wezen niet veel verschilt van de Tijd van Alva, de Bloedhond der Lage Landen, dus tuusen dat matador-land, en wat we zelf In Vlaanderen al bijna 200 jaar    aan één stuk memaken, hebben vooral het wegslape,; het leegroven en het bloedzuigen gemeen. En dat doorheen de eeuwen. Zowel Madrid als Parijs-Brussel leven doorheen de Tijdenn als bloedzuigende bladluizen, op de kap van respectievelijjk de Caalanen en/of de Vlamigen.

Alleen de taal der rovers verschilt, hun werkwijze echhter is als het ware van mekaar afgeschreven. Collaboratoren aansteellen dat is hun tovermiddel. Het geeft aaazien, en het bataalt goed.

Voor de slachtoffers is dat taalverschil (Spaans of Frans) geen probleem. Weg is weg en hdt blijft maar duren, vqn generatie op ge,eratie.

Gaan ons Bloed en onze Rechten nu naar Mardrid, of naar Parijs, dat is een latere zorg voor Geschiedkundigen. De EU immers is een constructie waaraan nog dagelijks verborgen onderaardse gangen worden aan tooegevoegd.

Ooit had ook ik de indruk dat we nar een Verenigd Europa der Volkeren gingen, waar ieder Volk een eigen Vaderland in zou herkennen. Maar deze na-oorlogse kunstmatigeconstructie die we nu meemaken,werd gekaapt en dan nog wel in gemeen overleg tusssen de twwe Europese gezworen vijanden, Parijs en Berlijn, die elkaar al honderden jaren het Oude Avondland betwisten onder elkaar en de buit nu gezamelijk aan het binnenhalen zijn. Elk met zjin eigen satelietjses als steun in de rug….

Zo lang de Vrije Verkiezingen er niet zijn in gans de Eurooese Unie , wordt alles in de kiem gesmoord. Ofwel de gevangrnis ingedraaid splzxs on Spanje, of achter (morele) pririkkeldraad gezet zoals in Coburgia….

Want het EU Sovjet Regime verdaagt, net zoals zjin Grote Voorbeeld, geen de minste tegesspraak.

De ‘Stiktofdecrten’ zijn terzake slecchts een voorzichtig probeersel. Als de Burger daarin trapt, zo deken ze in Broeksèl, is er geen weg meer terug.

Vlaandderen eindelijk Vrij? Ja, misschien. Ten vroegste na de Wapenstilstand van WO III…..

*

 Digithalys

14-07-2022 om 08:22 geschreven door digitalia  

ZATERDAG 9 JULI 2022

 *

62 – MIGRATIE OF IMMIGRATIE: EEN WERELD VAN VERSCHIL MAAR VOOR SOMMIGEN JUIST NIET….

*

I N H O U D

Het interview met de zeer vereerde Remi Vermeiren, de grote ex CEO van KBC, dat U hieronder integraal kunt en moet lezen, was – hem hier te lezen - een uiterst aangename verrassing voor mij persoonlijk. Want bedoelde persoon – alle verhoudingen in acht nemend - was in mijn (welgevuld) beroepsleven van haast 50 jaar, altijd een goede gids die wist van aaanpakken op het hoogste niveau. Precies alsof het kinderspe was. Zoiets werkt inspirerend aastekelijk zelfs op elk niveau en op iedereen die verder kijkt dan zijn neus lang is.

(Zucht)

Hadden Lernaut & Hauspie maar KBC gehad als huisbanker, in plaats van de BCOB-onbdbuulen, die het als fin-de-carrei!re op de koop toe nog gespresteerd hebben om hun eigen 800.000 beleggers op te lichten…

Hieronder gaat hij – zonder verdoving -als met een lichtgevend scalpel doorheen de Vlaamse Kwestie.

Misschien ’n tikkeltje weg uit de dagdagelijkse realaiteit van de omvolking die eerder naar een verminking is geëvalueerd dan naar een verrijking.

Na WO II is door o,nze politici en met de stilzwijgende instemming van de Kerkelijke Overheid, vooral de stedelijke maar ook de plattetlandsbevolking als samenmeving doelbewust gesaboteerd. Kerken bestaan net meer of zijn cultuurtempels of danskoten geworden. Maar in hoofdzaak vervangen door ‘gebedsrumten’ waar de grond vol ligt met lachwekkende bidmatjes.

Kortrom, we worden tegen wiil e, dank geconfronrteerd met een Vlaanderen dat zichzelf her uitgevonden heeft…. Maar verder nog de Francofone dominantie blijt ondergaan precies alsof dat ’n gave Gods zou zou zijn….

Want het gaat al lang niet meer om wat losstaande immigratie, maar om ee,n doelbewustvervangingspoging van onze eifen inderdaad vergrijsde bevolking. Precies alsof die vergrijzing niet ‘van Hogerhand’ doelbewust is ingezet met de generatie van onze ouders. Die waren allemaal zielsgelukkig met een groot gezin en vast werk. Door hun woning speelde dan altijd een zonnig licht. En zou men armoe lijden, om ‘n mondje meer?

Al mijn nu al lang overleden ooms en tantes stamden van de eesten tot de laatsten uit en ‘kroostrijk’ gezin van mistens acht kindren. Zo was Felix Timmermans de Nr 14 in dat gezin...

Nu is het allemaal abortus die de klok slaat. Genicologen gedcragen zich as straathobdjes die ‘het’ doen op elke straathoek…

Ondertussen werd onze samenleving ook gezegend met ‘De Pil’, als zaligmand mirakemiddel voor beestelijk gedrag, zodat Moders-aan-de-Haard de facto een fel verouderd begrip zijn geworden. Kinderen, als die er al komen, zijn een begrip ‘voor later’. Eerst moet er uitgegaan worden. En onstaat zo stilaan het begrip ‘éénouder gezin’ en ‘co-housing’.

-

Ik heb de sterke indruk, dat aan onderstaand interview binnenkort ’n serieus vervolgverhaal komt. Ik zie er naar uit.

*

*

WARANDEMANIFEST

*

Remi Vermeiren

*

Remi Vermeiren: ‘Vlaamsgezinde partijen hebben morele plicht meerderheid te proberen vormen’

Maar ook: 'Vlaams Belang heeft Vlaamse zaak veel schade berokkend'

*

Interview

09/07/2022

*

Vlaanderen staat voor grote economische en financiële uitdagingen. Daarom heeft het als natie migratie nodig, en moet het tegelijkertijd zelfbewust genoeg zijn om de migrant een duidelijk maar streng kader te bieden. Mogelijk zal een van de partijen die dat mee moet bewerkstelligen, het Vlaams Belang zijn. Dat zegt Remi Vermeiren, auteur van het Warandemanifest (2005) en van de studie België: de onmogelijke opdracht/Vlaamse onafhankelijkheid: Recht behoefte en noodzaak (2014). ‘De vergrijzingsfactuur jaagt me angst aan. De druk om in Vlaanderen beter te presteren groeit met de dag.’

Remi Vermeiren werkte meer dan vier decennia voor de KBC-bank en was er ook voorzitter van. Daarnaast is hij een van de oprichters van het onderzoeksinstituut voor regionale economie Vives van de KU Leuven. Begin eenentwintigste eeuw lag hij mee aan de basis van heel wat denkwerk over een onafhankelijk Vlaanderen. Vermeiren deed dat steeds onafhankelijk van partijpolitieke invloeden als rationele oefening. Zijn boek over de onafhankelijkheid van Vlaanderen uit 2014 werd veel gelezen in flamingantische kringen, maar bracht het debat niet in de mainstream.

Zuivere onafhankelijkheid

Sinds 2014 is de wereld echter ingrijpend veranderd. En staat de Vlaamse zelfstandigheid mogelijk veel dichterbij dan toen. Tijd voor een 11-juli-interview.

Moet een Vlaamse parlementaire meerderheid van N-VA en Vlaams Belang in 2024 eensgezind naar federale onderhandelingen trekken met de boodschap: wij regeren in Vlaanderen?

Vermeiren: ‘Daarvoor zouden beide partijen een ruime meerderheid moeten bereiken en onderling ook vooraf al akkoord gaan over de te volgen koers. Dat is al moeilijk want het zijn tenslotte politieke concurrenten van elkaar. Om nog maar te zwijgen over de animositeit die er op persoonlijk gebied heerst tussen de tenoren van beide partijen.’

‘Mocht er echter een gemeenschappelijk akkoord vooraf tot stand komen, dan is het natuurlijk kijken naar de Franstalige reactie. Normaal gezien zullen zij in een kramp schieten en zich vasthouden aan de politieke schutskring. Nu al gaan er in Franstalig België stemmen op om ook N-VA in de schutskring te steken. Normale onderhandelingen zullen het aan die kant dus ook niet worden. Niet over confederalisme, laat staan over de Belgische boedelscheiding.’

Wie voor N-VA of voor Vlaams Belang stemt, is niet per definitie een voorstander van de zuivere onafhankelijkheid

. Een Vlaams-nationalistische meerderheid in het Vlaams parlement zal een uitgebreide taak hebben om de behoudsgezinde Vlaming te overtuigen van het nut van volledige onafhankelijkheid. Ik weet ook niet of de VOKA’s van deze wereld die rit mee zullen uitzitten. Als puntje bij paaltje komt, verwacht ik dat ook een flink deel van het Vlaamse middenveld zal pleiten om het avontuur niet te groot te maken.’

Het hoogst haalbare

‘Confederalisme lijkt momenteel het hoogst haalbare, zolang de Franstaligen niets vragen of niets verwachten van de regeringsonderhandelingen. Dat kan natuurlijk veranderen. Maar wat de Franstalige reactie ook is, ik ben er van overtuigd dat de twee Vlaams-nationalistische partijen de morele plicht hebben om een politieke meerderheid in Vlaanderen te vormen wanneer de kiezer hen beide sterk maakt. De Vlaamse regering kan dan duidelijk Vlaamse keuzes beginnen maken. De reorganisatie van België is een ander paar mouwen. Maar dat zien we dan wel.’

VB-voorzitter Tom Van Grieken zegt natuurlijk dat het Vlaams parlement perfect een soevereiniteitsverklaring kan afkondigen. Zeker als er een meerderheid van Vlaams-nationalistische partijen is…

‘Het Vlaamse middenveld, de ondernemingen en de linkse cultuurvertegenwoordigers zullen dwarsliggen, ondanks die Vlaamse meerderheid. Soevereiniteit is het wagen waard, verstaat u me niet verkeerd. Maar dan moeten we ons voorbereiden op flinke internationale tegenwind die zal opsteken. Kijk maar naar wat Catalonië overkomen is. Op Europees niveau kregen zij allerminst steun in hun door de Verenigde Naties erkende streven naar zelfbeschikkingsrecht. Bovendien weet ik ook niet of de N-VA unaniem voor zo’n avontuur wil gaan.’

Geld

U zegt: de Franstaligen vragen niets. Maar ze zijn wel bankroet, waardoor ze vroeg of laat wel geld zullen moeten vragen. Dwingt hen dat met andere woorden niet vanzelf naar de onderhandelingstafel?

‘Ik weet niet of de precaire financiële situatie in Franstalig België op hun onverzettelijkheid zal wegen, of de Vlaamse onderhandelingspositie sterker maakt. Integendeel. Laat ons niet vergeten dat voor de buitenwereld de nv België de debiteur is van de door de Franstaligen veelvuldig aangegane schulden. Dat weten de Franstaligen ook, dus kunnen zij op beide oren slapen dat Vlaanderen, als puntje bij paaltje komt, een flink deel van die Belgische schuld mee zal moeten aflossen.’

Vlaanderen zit niet meer in de positie dat het bij een opsplitsing van het land het grootste deel van de opgetelde Belgische staatsschuld op zich kan nemen

‘Als de kredietwaardigheid van Brussel en Wallonië in het gedrang komt, dan wordt het verschil tussen de Duitse obligatierente niet afgemeten tegenover de Waalse of Brusselse obligatierente, maar tegenover de Belgische. Vlaanderen zit niet meer in de positie dat het bij een opsplitsing van het land het grootste deel van de opgetelde Belgische staatsschuld op zich kan nemen. Dat is een wezenlijk verschil tegenover enkele jaren geleden.’

Wanneer Franstalig België in financiële moeilijkheden zit in tijden van een algemene Europese recessie, en Vlaanderen houdt toch stand, dan kunnen we natuurlijk ook zeggen tegen de internationale gemeenschap: we hebben het jullie al jaren gezegd, laat ons nu splitsen en een degelijk splitsingsakkoord bereiken, dan lossen we zo het probleem op van een failliet België in plaats van nog jarenlang te blijven aanmodderen.

‘Dat is wishful thinking, want dan moet Vlaanderen zich dus sterk maken voor een veel te zware overname van de Belgische staatsschuld. Dat is koren op de molen van onze Waalse vrienden – wij staan als vanouds garant voor schulden die zij aangaan tot het bittere einde. Maar goed. We zijn nu toch heel hypothetisch bezig: misschien is uw redenering wel correct als we als zelfbewust Vlaanderen tegen de Franstaligen kunnen zeggen: het is voorbij, laat ons nu tenminste een degelijke confederatie bouwen en het financiële wanbeleid oplossen. Want als we zo voortdoen, zal Vlaanderen binnen enkele jaren ook niet sterk genoeg meer zijn om de financieel-economische crisis op te vangen.’

Vlaamse achteruitgang

In 2014 schreef u al dat Vlaanderen economisch voor grote uitdagingen staat. De situatie is acht jaar later nog slechter dan toen, zegt u nu?

‘De Vlaamse economie heeft geleden onder de financieel-economische crisis van 2008. Ze groeit nog altijd, maar matig. Vlaanderen heeft het probleem dat er overal in Europa lage groei is. De hoge groeipercentages van vroeger zijn weg omdat de productiviteit overal in Europa daalt en de samenleving vergrijst. Ik vrees dat we in Vlaanderen voor grote mobiliteits-, onderwijs-, migratie- en klimaatuitdagingen staan. Tegelijkertijd stijgen de zorgbehoeften.’

‘Vlaanderen mag dan nog altijd significant beter presteren dan Wallonië en Brussel, vergeleken met andere topregio’s in Europa gaan we er op achteruit. Dat is één. Twee is dat we van de weeromstuit minder marge hebben om Wallonië nog verder te onderhouden. Laat staan om de Belgische constructie te dragen zonder dat we fundamenteel aan de financieel-economische knoppen kunnen draaien, zoals de pensioenfactuur en de hoge lasten op arbeid.’

Hoe komt dat, die Vlaamse achteruitgang?

‘We hebben te lang in de overtuiging geleefd dat er voldoende geld is om alle hoge levensbehoeften te dekken. We kennen een vrij hoge werkzaamheidsgraad, maar ook geen uitzonderlijk goede. Landen als Duitsland die een werkzaamheidsgraad van 80 procent hebben bereikt, hebben daar jarenlang hard voor moeten werken. Willen we dat in Vlaanderen ook, dan is dat een werk van jaren, nu te beginnen. De vergrijzing zal nog tientallen jaren steeds meer geld kosten. We moeten ook de mobiliteitsknoop ontwarren, en dat werk begint nog maar pas en zal veel kosten. Zelf zijn we al niet slecht in regeltjes verzinnen als volk, en daar komt nog eens de grote last van vele Europese regels bij.’

‘Maar goed: vele bedrijven doen het nog altijd goed. De Antwerpse haven blijft nog altijd een enorme economische krachtmotor. De druk om nog beter te presteren groeit echter dag na dag. Ik herinner er mensen graag aan dat wij in Vlaanderen nog altijd een grote groep economisch inactieven hebben, zoals de grote groepen mensen op een soort brugpensioen, ook al zijn zij nog perfect gezond en inzetbaar, maar economisch zogenaamd veel te duur. Wanneer men de pensioenhervorming steevast uit de weg gaat, dan jaagt me dat angst aan.’

Onderwijs

We hebben in Vlaanderen ook een tekort aan mensen die met hun handen werken…

‘Vlaanderen heeft een expansie gekend door na de Tweede Wereldoorlog zijn arbeidsreserve – hoofdzakelijk vrouwen – te kunnen tewerkstellen. Dat ging samen met de groei van de Vlaamse kmo’s die als toeleveranciers voor de multinationale investeerders fungeerden. Nadien kon Vlaanderen teren op gastarbeid voor het werk dat de Vlamingen niet graag meer deden, of waarvoor zij stilaan te duur waren. Dat heeft geresulteerd in een productiviteitsstijging, die nu afvlakt.’

‘Ons onderwijs kampt bovendien met een groot probleem. We zullen ernstig moeten investeren in meer en betere leerkrachten die ook opnieuw iets te zeggen hebben in hun klas. Bovendien weegt de diversiteit in het Vlaamse onderwijs op de kwaliteit. Goed opgeleide wetenschappers en stielmannen zijn onontbeerlijk, zo ontdekken we nu.’

‘Goesting om te werken moet je afdwingen, maar ook belonen. De werkloosheidsvergoedingen zijn veel te lang veel te goed. En werken is van de weeromstuit duur. De linkerzijde hoort dat niet graag. Als de PTB in Wallonië machtiger wordt, zal de situatie er niet op verbeteren. Het is makkelijker om afgunstig naar de “rijken” te kijken en te verwachten dat die alles gaan betalen. Ook de media gaan veel te makkelijk mee in die vermeende tweedeling tussen armen en rijken. Terwijl zeker in Vlaanderen die kloof meevalt. Dat is pervers.’

Wat met Brussel, is een klassieke vraag die vaak terugkomt, zoals u ook in 2014 al aanhaalde in uw boek. Toen schreef u echter dat Brussel de middelen heeft om een zelfstandige stadsstaat te worden. Anno 2022 constateren we dat de Brusselse schuldgraad met 180% tegenover de inkomsten de hoogste is van alle deelstaten. Daarom: wat nù met Brussel?

‘In absolute bedragen is het bedrag van de Brusselse schuld beter behapbaar dan in Wallonië (8,9 miljard euro brutoschuld tegenover 45,4 miljard euro, red.). Brussel heeft het niet geringe voordeel van een jonge bevolking, waardoor de vergrijzingsfactuur er redelijk is. Daardoor is Brussel in feite solidair tegenover de verouderde Waalse bevolking, en zeker tegenover de verouderde Vlaamse bevolking, want de jonge Brusselaars die werken betalen mee. We hebben hen nodig. Al moet het Franstalig onderwijs in Brussel veel beter.’

Vlaanderen moet Brussel zelfstandigheid en een eigen identiteit gunnen, in ruil voor samenwerking

‘Brussel heeft vooral ergere bestuursproblemen omdat de rol van het Hoofdstedelijk Gewest nooit duidelijk is: zijn het nu negentien gemeenten samen, une région à part entière, een Europese hoofdstad, een Belgische hoofdstad, of vooral een eigen gemeenschap? Brussel wil alles tegelijkertijd zijn, terwijl de vele bestuursniveaus met geld morsen, ook dankzij de vele fondsen die verbonden zijn aan deze of gene rol van Brussel. Een interne bestuurlijke herstructurering dringt zich op. Als de Brusselaars met Vlaanderen willen samenwerken, dan is veel mogelijk. Vlaanderen moet Brussel zelfstandigheid en een eigen identiteit gunnen, in ruil voor samenwerking. Samenwerking tussen twee zelfstandige staten die elkaar nodig hebben.’

Vlaams Belang

Uiteindelijk bent u een vooruitgangsoptimist.

‘Dat is vriendelijk van u (lacht). Weet u: het boek dat ik in 2014 heb geschreven, is een goede basis voor een rationeel debat over Vlaamse onafhankelijkheid. Het is eigenlijk het enige werkstuk dat ik geschreven heb – samen met Mark Deweerdt en Geert Jennes – waarover ik echt tevreden ben. Jammer genoeg hebben de media niet echt geholpen om dat rationele debat te promoten. Al moet ik zeggen dat ook ikzelf misschien meer inspanningen had moeten doen om de boodschap in de markt te zetten. Het is voor iedereen die Vlaamsgezind is een enorme moeilijkheid om beredeneerd een punt te maken in de huidige media.’

‘Ik vergeet echter nooit dat een groot deel van de Vlamingen nog altijd redeneert vanuit België. Daar kan ik weinig aan veranderen. Politiek links en de Vlaamse cultuurwereld zijn de Vlaamse idee niet genegen. Dat heeft te maken met de harde boodschappen van het Vlaams Blok en Vlaams Belang over migratie. Dat is jammer, want het remt Vlaanderen zijn eerlijke streven naar zelfstandigheid, zorgt ervoor dat vele mensen in de eerste plaats nooit aanstoot nemen aan de inefficiëntie en het surrealisme van het Belgische verhaal, en alleen maar focussen op alles wat in Vlaanderen mis gaat.’

‘Dat het Vlaams Belang op een bepaalde manier een boodschap over migranten in de markt zet, maakt ook dat andere Vlaamse partijen zich afkeren van de Vlaamse zelfstandigheidsgedachte. Laat ons dat niet vergeten. De Vlaamse zelfstandigheidsgedachte wordt vereenzelvigd met racisme als gevolg van overdrijvingen van zowel het VB, als politiek links. En dat is kwalijk voor de Vlaamse beweging.’

U zegt: het Vlaams Belang heeft de Vlaamse zaak veel schade berokkend?

‘Dat vind ik spijtig genoeg een historische vergissing, ja. Ik heb hen dat destijds trouwens gezegd. Het Vlaams Blok deed aan politieke koppelverkoop: streven naar Vlaamse onafhankelijkheid was meteen ook een agressief etnisch verhaal. Terwijl het soms loont om ook eens wat zachter te oordelen over de sociale aspecten achter migratie. Wij hebben immigratie nodig. Dat klinkt tegenwoordig niet zo goed, maar toch is het zo.’

‘U hebt eerder al het gebrek aan handenarbeid in Vlaanderen aangekaart. De tekorten in handenarbeid moeten mee opgevuld worden door migratie. Die moét gekoppeld zijn aan sociale migratie; de migrant moet hier integreren, uiteraard. Dat creëert bepaalde problemen, dat ontken ik niet. Maar als je dat zelfbewust aanpakt, dan heeft een bepaalde migratie van arbeidskrachten en echt knappe koppen ook voordelen. Maar in de perceptie heeft Vlaanderen een moeilijke omgang met migratie. Daardoor haken bijvoorbeeld bedrijfsleiders en het middenveld vaak af.’

Geen progressief Vlaams project…

Politiek links doet anders ook weinig moeite om daar een volwaardig Vlaams en progressief project tegenover te stellen. Men wacht tot rechts een inclusief Vlaanderen ‘aanbiedt’. Misschien moeten ze er mee vorm aan willen geven…

‘Links blijft graag aan de zijlijn staan, en geniet mee van de welvaart die door de centrumrechtse Vlaming wordt gecreëerd. Men zou bij links wat meer respect mogen tonen voor het feit dat een zelfbewuste generatie Vlamingen die huidige welvaart mee mogelijk heeft gemaakt. Nu lijkt men die waarden te verkwanselen uit verzet tegen het Vlaamse “racisme”. Zo biedt men bij links uiteindelijk zelf weinig aan aan de Vlaming die werkt, en aan de migrant die hier wil integreren. Men biedt de facto dan maar de Belgische constellatie aan, die steeds minder waard wordt.’

Hoe komen we daaruit?

‘Landen als Canada en Australië tonen ons dat een streng migratiebeleid, patriottisme en inclusiviteit hand in hand kunnen gaan. Maar goed: een groot deel van het verhaal is natuurlijk ook het feit dat Europa vele steken heeft laten vallen in de migratiepolitiek.’

‘Dat het Vlaams Belang op een bepaald moment heel weinig stemmen had, bewijst voor mij dat die partij niet alleen maar permanent racistische Vlamingen aantrekt met een agressief programma. Daarom is het VB nu slimmer geworden in hun communicatie en strategie, en daardoor onderdeel van het Vlaamse politieke landschap. Zij halen nu veel stemmen. Als zij echter alleen maar buiten het systeem zullen willen blijven staan, dan zullen zij echter de kans op een akkoord met die andere Vlaamsgezinde partij missen. U weet wel, die partij die meer binnen het systeem staat.’

Christophe Degreef

*

*

LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

Digithalys

*

HOE TREKT VLAANDEREN NAAR HET ULTIEME COMMUNAUTAIRE EINDSPEL?

*

Bart De Wever: ‘Wij vragen om te kiezen voor zelfbestuur, voor Vlaanderen…’

ANALYSE

11/07/2022

*

-

Op 11 juli wordt het weer eens tijd om het streven naar zelfbestuur wat op te peppen en van de nodige botox te voorzien. De Wever riep op het zomerfeestje van zijn partij op tot zelfbestuur. Het is een opwarmertje voor het ultieme communautaire eindspel van 2024. Maar of het zover komt, is zeer de vraag.

Op het zomerfeest van zijn partij zette Bart De Wever nog even voor alle duidelijkheid de puntjes op de i: ‘Zijn wij als Vlamingen werkelijk gedoemd om ons voor eeuwig te laten knechten? Zijn we gedoemd om een federaal beleid te blijven ondergaan waarvoor we in meerderheid niet gestemd hebben? Zal onze zuurverdiende welvaart de komende jaren onherroepelijk verloren gaan?’ Als je ‘federaal beleid’ vervangt door ‘Belgische overheid’, kan het citaat zo geplukt zijn uit de toespraak van toenmalig voorzitter van het IJzerbedevaartcomité Jozef Coene van 4 juli 1976.

Noch rust noch duur

Het citaat gaat gebukt onder wat oubollige dramatiek en draagt reeds de apotheose in zich, vertaald in de oproep tot zelfbestuur. De Wever op zijn zomerfeestje: ‘Wij vragen om te kiezen voor zelfbestuur.’ De ultieme ontknoping moet er komen na de verkiezingen van 2024. De Vlaamse autonomie kan lopen via langdurige onderhandelingen op federaal niveau, maar als dit op niets uitdraait, kan Vlaanderen nog steeds voor het Catalaanse scenario kiezen en in eigen assemblee de onafhankelijkheid uitroepen.

Het streven naar een zelfstandig Vlaanderen is intussen meer dan 100 jaar oud. Het embryonaal verlangen ontstond in de loopgraven aan het IJzerfront. In 1919 trok een Rodenbachstoet door Gent met een spandoek waarop stond: ‘Noch rust noch duur zonder zelfbestuur!’ De eis tot zelfbestuur weerklonk ook steevast op de IJzerbedevaarten. Vanaf dan keert ze met de regelmaat van een klok terug op de politieke agenda. In 1981 drukt de Volksunie hem onder een andere gedaante af op een verkiezingsaffiche: ‘Geen Belgische armoede maar Vlaamse welvaart’. De onafhankelijkheid van Vlaanderen werd complexloos door het Vlaams Blok naar voor geschoven.

Onvervalste bezettingscultuur

De analyses over het einde van België zijn in de loop der jaren inhoudelijk wat bijgesteld, maar de teneur bleef dezelfde. In 1990 schreef Mark Grammens in zijn essay Gedaan met geven en toegeven: ‘De financiële ineenstorting van de Belgische staat kan niet anders dan een chaos veroorzaken waarin alles op de helling komt te staan en Vlaanderen zijn eigen lot in handen zal moeten nemen.’ Volgens Grammens moest Vlaanderen gered worden van ‘de financiële en maatschappelijke ondergang waarin het door België wordt meegesleurd’. Het klinkt wat apocalyptisch, maar geeft toe, de uitspraken van De Wever leunen wel erg dicht bij die van Grammens aan.

Enkele jaren later riepen Jan Jambon en Peter De Roover in hun essay Vlaanderen staat in Europa op om ons niet passief op te stellen, want: ‘Hoe langer we wachten, hoe slechter de startomstandigheden voor de Vlaamse staat’. Volgens Jan Jambon en Peter De Roover moesten we ons ‘actief’ ontdoen van ‘de onvervalste bezettingscultuur’ van de Belgische overheid. Beide heren pleitten niet voor een revolutie maar voor een Catalaanse aanpak.

‘Het Vlaams parlement moet dan ook het middel bij uitstek worden om fundamentele stappen op weg naar de Vlaamse onafhankelijkheid te zetten.’ Dit moest gebeuren door het proclameren van ‘een echte Vlaamse Grondwet’. De Vlaamse onafhankelijkheid is eerder een kwestie van ‘willen’. Dit scenario lijkt toch wel erg veel op wat het Vlaams Belang momenteel naar voor schuift. Hebben Jambon en De Roover zich dan niet van partij vergist? Nu Jambon minister-president is, kan hij een oude jongensdroom verwezenlijken.

Een ‘New Deal’ voor België

In 2005 werd het Manifest voor een zelfstandig Vlaanderen in Europa van de werkgroep ‘In de Warande’ – onder leiding van Remi Vermeiren – op applaus onthaald. De analyse van Jambon en De Roover werd verder uitgewerkt. Het manifest ging niet over het hoe, maar over het waarom van een splitsing. Recent legde Remi Vermeiren in Doorbraak uit waarom Vlaanderen nog niet onafhankelijk is. ‘De Vlaamse zelfstandigheidsgedachte wordt vereenzelvigd met racisme als gevolg van overdrijvingen van zowel het VB, als politiek links.’

Het ‘Manifest’ van de denkgroep ‘In de Warande’ deed heel veel stof opwaaien, maar datzelfde stof ging al snel liggen. De auteurs hadden gehoopt dat de bal voor meer zelfbestuur door de publicatie van het manifest aan het rollen ging, maar daar kwam niets van in huis. De ultieme strategie ontbrak. Vermeiren en de Warandegroep hadden gehoopt dat de politiek na dit manifest over zou gaan tot de splitsing van het land.

Een jaar later pleitte Eric Van Rompuy voor een New Deal voor België, waarbij de gemeenschappen belangrijke sociaaleconomische instrumenten zouden verwerven, ‘waardoor de financiële transfers automatisch zullen afnemen’. ‘Het Belgische Huis staat sluimerend in brand maar niemand wil dat inzien’, schreef Van Rompuy. De tegendraadse christendemocraat pleitte voor een vergaande staatshervorming om België in een definitieve plooi te leggen. ‘Daarom moet Vlaanderen bij de volgende regeringsvorming spijkerharde garanties krijgen…’ Deze woorden klinken toch wel erg bekend in de oren.

De eindstrijd…

De federale verkiezingen van 2024 moeten de eindspurt voor zelfbestuur worden om zo de sociale, economische en democratische blokkade op te heffen die België de afgelopen eeuw heeft geïnstalleerd. Doorgaans worden twee strategieën naar voor geschoven. De N-VA behaalt een klinkende verkiezingsoverwinning en onderhandelt met de PS om België om te bouwen tot een confederatie. In tegenstelling tot de N-VA, heeft het ‘Institut Destrée’ een scenario klaar. Het notoir instituut pleit voor een federalisme met vier dat vertrekt van een evenwichtige en transparante solidariteit en een federale loyaliteit. ‘De Vlaamse partijen lezen die tekst van amper 14 A4’s maar beter eens grondig’, meent Rik Van Cauwelaert. Gezien de Waalse partijen economisch en politiek op een andere planeet leven is het geloof in het welslagen van deze piste eerder klein.

Dan is er nog het Catalaans scenario waarbij de N-VA en het Vlaams Belang een meerderheid in het Vlaams parlement verwerven. ‘Het Vlaams parlement kan beslissen om de Belgische constitutionele orde opzij te schuiven en zich soeverein verklaren. Op basis van dat ‘fait accompli’ kunnen ze dan vanaf een wit blad met de Franstaligen onderhandelen om een confederale constructie op poten te zetten’, meent Bart Maddens. Als deze ultieme kans zich voordoet, zal De Wever zo vermetel zijn om een samenwerking met het Belang af te wijzen?

Maar er is helaas nog een derde scenario. De kans is niet ondenkbaar dat Vivaldi na 2024 verder gaat. Een horrorscenario voor de N-VA en het Vlaams Belang. Dan verdwijnt de eis voor zelfbestuur andermaal in de diepvries. Het Vlaams Belang en de N-VA denken maar beter goed na over hun strategie.

Julien Borremans

‘Noch rust noch duur zonder zelfbestuur!’

-

‘Geen Belgische armoede maar Vlaamse welvaart’.

* 

12-07-2022 om 14:21 geschreven door digitalia  

*

*

  DAGELIJKSE VAN HOREN ZEGGEN SATIRE

*

    DINSDAG 12 JULI 2022

*

   665 – LAAT DE VUREN BRANDEN

*

I N H O U D

Het zal de trouwe lezer heel zeker al lang niet ontgaan zijn, dat er de laatste tijd steeds meer shrijffouten vvorkomen in mijn schrijfsels om zo het Internet te teisteren. Hoezeer ik ook mijn best doe bij het herlezen. Maar god-nog-aan-toe, ik overkijk ze keer op keer…

Heeft niets te zien met vroegtijdige senilitiet, maar met een steds verminderend gezichtsvermogen.

Al-bij-al niet eenvoudig. Vooral niet nu daar boenop nog de zoeg lomy om met de kop erbij te blijven. Vooral nu de zaken met ons ‘Geliefde Vadermand‘ op het punt staan om …. naar de Maan te vliegen. Zie Siegried Bracke hier onder….

Een adem benemende rumtevlucht, waar die de NASA met beelden van 13 miljoen jaren geelden, nog klein bier bij zijn.

O luna rossa, Reine des Nuits….

**

Blind worden!!!!

Vandaar de probatie zoals U al sedert vrijdag heeft kunnen zien, om het scherm 180° om te draien. Wit wordt zwart, en dus zijn de contrasten heel wat scherper.

So far so good.

Dus is de waarneming gevoelig verbeterd.

*

POSTJES, DE WAALSE VERSIE

*

In deze rubriek heb ik al meermaals gepleit om die Franse Gemeenschap af te schaffen. Vlaanderen heeft zoiets nooit gehad, waarom de Francofonen dan wel? De reden daarvoor vond ik in ’t Pallieterke van vorige week. In een interview verklaarde Lorenzo Terrière, een jonge politicoloog verbonden aan de UGent, dat de Waalse regering en de Franstalige Gemeenschapsregering begin jaren 2000 de facto wél waren samengevoegd, net zoals dat in Vlaanderen gebeurd was. De splitsing kwam er pas in 2014 toen de PS naast de federale regering van Michel greep en een deel van haar politiek benoemde personeel uit de boot viel. Sindsdien heeft Francofonië alles dubbel: minister-presidenten, ministers, regeringen en kabinetten, zonder dat daar ook maar iets tegenover staat. Als Wallonië consequent was, had het bij de daarop volgende verkiezingen; toen de PS er niet alleen weer bij was, maar zelfs de grootste regeringspartij werd, die Franse Gemeenschap weer kunnen laten deel uitmaken van het Waalse gewest, maar dat gebeurde niet. Het ging dus louter om de postjes, Daardoor verliest het Waalse gewest jaarlijks enorm veel geld dat men via België van Vlaanderen hoopt terug te krijgen en wat meteen verklaart waarom de PS, volgens Magnette, een volgende staatshervorming niet meer wil. Dan zou het immers gedaan kunnen zijn met potverteren op de kap van Vlaanderen.

En dan hebben we het nog niet gehad over de Belgische werkzaamheidsgraad van 80% die Crootje aan Europa beloofd heeft tegen 2030. Wallonië haalt nu zelfs de 70% niet en rekent erop dat Vlaanderen weer het verschil zal maken, terwijl ze mee blijven profiteren. De tijd om daarover te debatteren zal er niet meer zijn als er geen hopelijk laatste staatshervorming komt. Het wordt dan de finale confrontatie

*

11 JULI, IN 1302 WOORDEN

Column - 12/07/2022 Siegfried Bracke

*

Twaalf jaar geleden heb ik mijn eerste 11 juli-toespraak geschreven. (Terug te vinden in de onvolprezen verzamelbundel Open het Debat.) Ik was toen kakelvers volksvertegenwoordiger. En noblesse oblige, nietwaar.

Mijn eerste zinnen toen? ‘Ik weet het, ik heb het zelf gezocht, maar ik ga het toch zeggen: u heeft mij wat aangedaan! U heeft mij namelijk de eerste 11 juli-toespraak uit mijn bestaan doen houden, een zogeheten feestrede. Maar tegelijk moet ik u danken, want u heeft mij verplicht over een en ander na te denken.’ Twaalf jaar na datum, en bevrijd van elke obligerende noblesse, wil ik nog eens nadenken.

Maar eerst terug naar 2010. Dat was, al zeg ik het zelf, geen slechte toespraak. Ze was au fond het werk van Etienne Vermeersch: ideologisch, filosofisch. De naakte waarheid is trouwens – Dirk Verhofstadt en Maarten Boudry zullen nu naar adem snakken – dat Vermeersch mij op geheel eigen wijze in de richting van de N-VA heeft geduwd. Ook toen ik al goed en wel verkozen was, bleef Vermeersch mij dwingen door te denken…

Nationalisme

Maar wat mij opvalt in die toespraak uit 2010 is wat er niet instaat. Ik had het over identiteit, over de morele grondslag van nationalisme, over wat nationalisme beslist niet is, over hoe nationalisme alleen maar inclusief kan zijn, en over hoe nationalisme helemaal niet in strijd is met de Europese gedachte. Maar geen woord over economie, welvaart en welzijn, handel en nijverheid, geld, armoede. Zelfs niet over wat we zelf doen, of over wat we beter zelf zouden kunnen doen. Terwijl dat allemaal samen wel het punt is. In toenemende mate.

Ik heb volstrekt niets tegen België, dat weet u. Alleen heb ik geleerd uit het zestiende-eeuwse Hollandse Plakkaat van Verlatinghe en uit de (daardoor sterk beïnvloede) achttiende-eeuwse Amerikaanse Declaration of Independence dat decent respect … requires that [one] should declare the causes which impel […] to the separation. En dat whenever any Form of Government becomes destructive …, it is the Right of the People to alter or to abolish it.

er is van alles in te brengen tegen de Vivaldi-regering, maar de allergrootste verdienste is dat ze bewezen heeft dat beleid, van welke kant ook, in België niet meer kan

We moeten de dingen zeggen zoals ze zijn: er is van alles in te brengen tegen de Vivaldi-regering, maar de allergrootste verdienste is dat ze bewezen heeft dat beleid, van welke kant ook, in België niet meer kan. De tegenstellingen (vooral die tussen noord en zuid) zijn zo groot dat alleen stilstand of muizenstapjes haalbaar zijn. Resultaat? We boeren in ongeveer alle statistieken in hoog tempo achteruit.

Club Med

Maar kan je dat die regering verwijten? Ze doen wat ze kunnen, ze willen er iets van maken, ze willen bewijzen dat het toch nog kan. Maar ze krijgen de verschillen niet meer weggewerkt. En het resultaat is wat het is: België zit almaar vaker bij de Club Med-landen, met de hoogste belastingen en de hoogste staatsschuld, maar vooral ook het minst perspectief op herstel en/of verandering.

Ik geef het u op een blaadje: de rekening komt eraan! En in deze beroerde tijden zal de ober weldra aan onze tafel verschijnen.

En dan is er Vlaanderen.

Waar het zelden geciteerde maar allerbelangrijkste cijfer is dat we 3,6% van ons BBP spenderen aan onderzoek en ontwikkeling. Niemand in Europa doet dat ons na. Het belang daarvan kan nauwelijks worden overschat. En we hebben bovendien onderzoeksinstellingen en ook topbedrijven die veelal terug te vinden zijn in en om onze havens. Havens die elkaar niet langer domweg beconcurreren, maar die een grensoverschrijdend samenwerkingsmodel hebben gevonden, en die, onder meer dankzij slimme fusies, ook tot de wereldtop behoren.

En we hebben hersens. Als we aan onze universiteiten de moed hebben het onderscheid te maken tussen wat top is en veel minder top (tot en met volstrekt waardeloos) – en niet de schijn op te houden dat aan al onze universiteiten alles per definitie top is – en we kunnen dat, onder meer via spin-offs, economisch vertalen, dan is dat een onderbouw om u tegen te zeggen.

Na Zwitserland en het oosten van Nederland zijn er trouwens nergens elders in Europa zo weinig mensen die in armoede leven

Dat zijn er nog altijd te veel: in een rijke regio moet echt iedereen een menswaardig bestaan kunnen leiden.

Tanende onderwijskwaliteit

Vlaamse zelfgenoegzaamheid is trouwens, ondanks wat hierboven staat, volkomen misplaatst. Want er is nog veel werk, en er loeren velerlei gevaren, bovenal de tanende onderwijskwaliteit. (En dat betreft niet alleen rekenen en spellen. Het is gênant dat zelfs een Vlaams-nationaal gekleurd ministerie van Onderwijs aan onze jeugd zo tergend weinig (Vlaamse) cultuur, letteren, traditie kan meegeven.)

Veel van wat de Vlaamse overheid doet rendeert ook niet genoeg. Er is de vaak idiote regelgeving, ooit opgezet om politieke willekeur te voorkomen, die heeft geresulteerd in onwerkbare kafkaëske systemen.

Maar de gedachte dat er in Vlaanderen al even slecht wordt bestuurd als in België is gewoon feitelijk onjuist

Maar de gedachte dat er in Vlaanderen al even slecht wordt bestuurd als in België is gewoon feitelijk onjuist. Ook al is ze in onze media gemeengoed, en gaan we door de kracht van de herhaling dat op den duur nog zelf geloven ook.

Vanzelfsprekend is Vlaams beleid niet beter omdat het Vlaams is. Natuurlijk niet. Maar de feiten wapperen als wimpels aan alle statistieken. Elke factchecker is bij deze uitgedaagd.

Wallonië en Brussel

Feiten en getallen die tegelijk het verschil aantonen tussen Vlaanderen en België. Wat er helaas op neerkomt dat Wallonië en Brussel er echt erg aan toe zijn. Wat tegelijk het Franstalige vasthouden aan België zeer begrijpelijk maakt: elk jaar krijgen ze daar 7 miljard cadeau.

Zeker in economisch beroerde tijden is dat bedrag op zichzelf al één van de grote causes which impel to the separation. Je hoeft geen begrotingsexpert te zijn om te weten wat je met 7 miljard – niet één keer, maar elk jaar – kan doen.

De dag dat de grote meerderheid van de Vlamingen beseft dat we er met die hefbomen in eigen handen echt veel beter aan toe zijn, is misschien niet meer zo ver af

Eén van de… Want er zijn nog meer causes. Vlaanderen kan immers alleen maar zijn beleid voeren met de handrem aangetrokken. Na zes staatshervormingen zijn de echte beleidshefbomen op het federale niveau gebleven. De dag dat de grote meerderheid van de Vlamingen beseft dat we er met die hefbomen in eigen handen echt veel beter aan toe zijn, is misschien niet meer zo ver af. Het hek is dan van de dam.

Meerderheid

Het is een dag die Karel De Gucht al in 2001 heeft beschreven: ‘Op een bepaald ogenblik zal Vlaanderen de moed moeten hebben om te zeggen dat wij de meerderheid vormen in dit land. Ofwel volg je onze normen, ofwel…’

Het zal ook de dag zijn dat men in Vlaanderen over de grenzen van partijen en instituties heen een groot sociaal-economisch akkoord voor de lange termijn moet sluiten. Zoals men dat eerder al heeft gedaan in Nederland, Duitsland en in de Scandinavische landen. Dat is een conditio sine qua non om er zeker van te zijn dat iedereen kan volgen, in alle betekenissen.

Je moet echt stekeblind zijn om niet te zien dat een dergelijk alomvattend akkoord op het Belgische niveau niet meer mogelijk is. Zelfs bij de vakbonden zien ze dat. Is het trouwens niet veelzeggend dat het discours van Vooruit zeer geregeld wezenlijk verschilt van dat van de PS?

Uiteraard is het politiek volkomen legitiem om, zoals Groen en de Open Vld, de andere keuze te maken: meer België. Net zoals het pleidooi voor het ‘eenzijdig uitroepen van de onafhankelijkheid,’ het Bye Bye Belgium-model ook legitiem is. Het zijn twee tegenstrijdige scenario’s met een gemeenschappelijk kenmerk: door economisch negationisme donderen we twee keer de afgrond in.

Daarom gaat 11 juli niet over gulden sporen, over foute vlaggen en aloude symbolen, of over weiden als wiegende zeeën (die er eigenlijk nooit zijn geweest). Wel over welvaart en welzijn, en over kansen die we niet mogen laten liggen.

Ik schrijf dit op 10 juli rond de middag. Het VTM-Nieuws staat op. Danny Verstraeten schakelt rechtsreeks over naar Wetstraat 16. Waar ‘men’ er niet uitraakt; deze keer de pensioendiscussie. Verstraete vraagt Hannelore Simoens ‘waarop het vastloopt?’ Simoens’ eerste zin: ‘Op alles eigenlijk’.

Duidelijker kan het niet.

LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

Eindelijk tijd dus omnog een paar stukjjeb in verabnad met 11 Juli, die op de wac htlijststaan, de vriie loop te geven.

We doen ons best en God doet de rest…

*

Digithalys

12-07-2022 om 13:38 geschreven door digitalia  

*

DAGELIJKSE VAN HOREN ZEGGEN SATIRE

*

MAANDAG 11 JULI 2022

*

   664 – FEEST VIEREN. HET VERSCHIL TUSSEN DE DIFERTNTIE AN DE WERKELIJKHEID

*

I N H O U D

Een Vlamse Hoogdag in mineur, dat is wel het minste wat men erover kan zeggen. Stil, weest stil. En stoort de stilte niet, want in Bx zijn in het Heilgste der Heiligen, de negen Staatsdragende Partij Overscotjes aan het overeekomen dat er geen overeenkmen meer aan is. Bijgevolg is de Bevolking de wil er om te vieren, maar het mag niet. Niet de eigenheid, maar de diversiteit is van belang.

Leg dat maar eens uit aan ’n boer, die liever vlas en tarme op zijn velden ziet staan, dan een mengeling van alle soorten wild opschietendonkruid.

Wat brengt ons het verst, denklt U? Breed opgevatte Eigenheid of een nooit eindigende diversiteit? Uw koffie aanlengen met (riool)water, tot het geen koofie meer is?

Volgens de leiende Sovjet EU optentaen die achter onze rug de Macht gegrepen hebben, is voor hen het beste dat er zoveel mogelijk onkruid groeit, daarbij voelen ze zich het veiligst….

De Natuur immers heeft haar rechten, zelfs al lopen er met de dag meer wilde woven tot in onze sreden.

Even goed nadneken, beste medeburgeer, zelfs voor hen die van het boerenleven geen kaas hebben gegeten.

En het ergste is, dat ROUND UP als onruidbestrijder bij Wet verbbden is. Want nefast voor het milieu dat zij op hun manier willen vernietigen.

Ooit al gehoord van rond de pot of rond de hete brij draaien? Dat doen ze met ons. Al jaren lang. Tot we, duizelig geworden, er in tuimelen….

11-07-2022

11 juli

*

En zo zijn we weer beland bij de Vlaamse feestdag, een gebeurtenis waarbij we nog steeds niet veel te vieren hebben. Het is nog altijd de feestdag voor de happy few, geen officiële. Zoals ik al meer heb geschreven, hoeft men van 11 juli geen extra feestdag te maken, maar men zou hem wel kunnen wisselen met bv de Belgische van 11 november, wanneer het toch meestal kil en nat is. Die herdenking van WO I zou men dan kunnen blijven houden, maar tijdens het weekeinde vóór of na de dag zelf, zoals men dat ook doet in de U.K.

Op 11 juli zal er geen spectaculair nieuws te rapen vallen. Misschien wel tegen 21 juli als Paarsgroen+ zijn hervormingen zou bekend maken, al is ook dat twijfelachtig..

*Het wordt hoog tijd dat men België hervormt en – als dat niet lukt – ermee ophoudt. Met zijn districten (in de steden), gemeenten, fusiegemeenten, intercommunales, provincies, bestuurlijke regio’s (uitvinding van Bart Somers), gewesten, een overbodige senaat en een federatie, ziet men het bos niet meer door de bomen. Wat zou daar kunnen bespaard worden, al blijft die kans klein dat het effectief zal gebeuren. De PS van Magnette wil nl geen staatshervorming meer. Het enige wat Vlaanderen daartegen kan doen is na de verkiezingen van 2024 één centrumrechts blok te vormen om de confrontatie, niet het debat, met de francofonen aan te gaan. De kans bestaat trouwens dat die niet eens met ons nog zullen willen praten als ook het VB er dan bij zal zijn. Een reden te meer om rechts te stemmen en te stoppen met dit land dat men – als het niet bestond – nooit meer zou uitvinden (dixit The Economist).

PLAATSELIJKE NIEUWTJES

*

*    

*

Gisten had ik het hier, in verband met het verschil tussen praten en doen, over ’Tacklen’ in plaats van Googelen. U zult het nooit meer vergeten, telkens U de naam van de Ieperse Weefautomataen PiICANOL nog tetenkomt. Over F.F.F. in plaats van w.w.w.

From Flanders Fields….

En ja, het had goed gekund, dat de woke Nieuwe Wereld rondom ons dagdagelijks onder de neus gewreven werd, dat door Hun wanbestuur, onze rijke Vlaamse Velden tot diep in de grond, voor eeuiwig veranderd zijn in dodenvelden..

En het zijn precies die dodenvelden, o.a. in Steenstraete, rond het Monument van de Gebroeders van Raemdonck – waar met moeite mocht worden samengekomen om de violen te stemmen – maar vooral in Diksmuide in de IJzervlate zelf, dat ik als een deus ex machina, van uit de crypte onder het IJzerkruis, in mijn verbeelding, Bart en Tom zie verschinen, klaar om in steen te worden febeiteld, hand in hand en met een brede gluimlach op het gelaat.

De inspiraite heeft gewerkt en de trein, met loveren overdakt, vertrekt meteen om daar ergens in de Branbantse warboel, het puin te ruimen.

Daar hoeven, net als op het Groeningheveld in 1302, niet veel woorden bij. Maar nagels met koppen liefst er in de kloppen met die goode oude Goedendags….

Magniette of de Châtillon, what matters!!!! Voortdoen doen we met de levenden.

WELKE ERFENIS KRIJGEN ONZE (KLEIN)KINDEREN?

Standpunt 11/07/2022

*

11 juli is het feest van de Vlaamse gemeenschap. Ons feest, want wij zijn de Vlaamse gemeenschap. Maar ook de dag om een evaluatie te maken. Er is nog veel werk als we de erfenis van onze kinderen goed willen beheren.

Identiteit

Identiteit is een geladen woord. Maar het wil zeggen dat we niet gewoon als een wit blad op deze wereld geworpen zijn. Je wordt geboren in een context. In een gezin, een familie in een gemeente, stad, provincie, land, werelddeel. Dat kunnen allemaal lagen zijn van onze identiteit. Het zijn wortels waarmee je vast hangt, een geschiedenis die je vormt of gevormd heeft. Die maakt dat je bent wie je bent.

Onze plaats is hier, bij elkaar. Bij wie er is, wie er was en wie er zal zijn. Identiteit is geen betonnering van hoe het is, Het is meer een uitgangspunt, onze wortels die ons voeden, dan dat het alles bepaalt. Onze identiteit is ook een opdracht, een engagement naar wat we kregen van onze voorouders.

Erfenis

Op 11 juli moeten we de erfenis van de generatie onze grootouders koesteren: de democratische rechtsstaat en de welvaartsstaat. Die zijn er niet vanzelf gekomen en zullen niet vanzelf blijven. Wij kregen die erfenis in de schoot geworpen we moeten die beheren voor onze kinderen. Hier herinner ik aan het oude en Bijbelse concept van het rentmeesterschap. Een goed principe waarin we niet de eigenaar van Vlaanderen of de wereld zijn, maar het beheren voor onze kinderen en kleinkinderen.

Maar beheren we die erfenis goed? Als we eerlijk zijn, ziet het er minder goed uit dan een tiental jaar geleden voor ons land.

Versplinterd

Een regering vormen wordt alsmaar moeilijker in een politiek versplinterd landschap, met partijen die regelmatig van overtuiging lijken te veranderen. Afhankelijk van de peilingen die ze laten uitvoeren of van de politieke omstandigheden zijn ze voor of tegen confederalisering, kernuitstap, lagere btw-tarieven, meer uitgaven voor defensie, begrotingsdiscipline, fiscale hervormingen, politieke hervormingen… Regeren wordt niet makkelijker als je met 7 partijen een regering moet partijen uit twee tot drie gemeenschappen, sommigen zeggen democratieën, die dan nog af en toe van standpunt wisselen.

België heeft een langetermijnbeleid nodig. We hebben in België een groot begrotingstekort. Dat veroorzaakt een groeiende staatsschuld. Dat alles wordt mee aangewakkerd door een inefficiënt belastingsysteem en stijgende kosten van vergrijzing. Een pensioenplan dat de toekomstige kosten binnen de perken houdt, is een absolute ‘moet’.

Mobiliteit

Vlaanderen staat stil. Ons gebrek aan mobiliteit wordt een rem op de economie. Het gebrek aan ruimtelijke ordening maakt openbaar vervoer zowat onmogelijk in Vlaanderen. En met de auto sta je stil. Missing links aanleggen wordt onmogelijk vanwege natuurbescherming. Net zoals Europese stikstofnormen voor natuurgebieden onze landbouw en industrie straks dreigen de das om te doen.

Hoe krijg je aan een ernstige mens uitgelegd dat we enkele gigawatt elektriciteit van kerncentrales zullen sluiten in deze tijd waarin de gasprijs piekt

Hetzelfde kunnen we opmerken over het onduidelijke energiebeleid. Hoe krijg je aan een ernstige mens uitgelegd dat we enkele gigawatt elektriciteit van kerncentrales zullen sluiten in deze tijd waarin de gasprijs piekt en energie in Europa schaars dreigt te worden.

Alsof het lijstje problemen nog niet lang genoeg is, blijkt ook de kwaliteit van ons onderwijs te dalen, zowel voor wiskunde als voor taal. De tijd dat we piekten in de PISA-rapporten op wiskunde, begrijpend lezen en wetenschappen zijn helaas voorbij. Net zoals de tijd voorbij is dat de Vlaming bekend stond om de goede kennis van ‘zijn talen’. Terwijl dat voor onze regio, een kruispunt in Europa, een troef zou moeten zijn.

Particratie

Onze democratie is een particratie geworden. Enkele partijvoorzitters bepalen wie de kiezer kan verkiezen. De regels zijn zodanig dat enkel wie in de gratie van de partijleiding staat ,een verkiesbare plaats krijgt. Dat is geen recept voor sterke parlementsleden. Wel een dat trouwe partijsoldaten oplevert. Dat zorgt voor een parlement dat een schim is van zichzelf. De meedogenloze meerderheid-minderheid logica verstikt er elk initiatief.

Onze democratie herstellen betekent dat de stem van de kiezer opnieuw de doorslag moet geven, niet het dictaat van de partijvoorzitter

De partijvoorzitters en de regering controleren het parlement. De kiesomschrijvingen per provincie en de royale partijfinanciering ondersteunen die particratie. Die partijfinanciering maakte van de partijen KMO’s, rijke ondernemingen met een heel gamma aan vastgoed en andere investeringen. De Vivaldi-regering heeft in haar regeerakkoord opgenomen dat ze daar iets wil aan doen. Onze democratie herstellen betekent dat de stem van de kiezer opnieuw de doorslag moet geven, niet het dictaat van de partijvoorzitter. Dat een volksvertegenwoordiger het volk en niet zijn partij vertegenwoordigt. Het is tijd en nodig, maar we hoorden al veel woorden en zagen weinig daden.

Rechtsstaat

We erfden niet alleen de democratie, ook de rechtstaat. Die kwam de voorbije jaren onder druk te staan. En dan begeef ik me op glad ijs als ik het over de coronamaatregelen heb. De overheid is daar te ver gegaan. Dat een partijvoorzitter gewone rechten voorstelt als een gunst die de overheid verleent bij goed gedrag van een burger, zou ons in opstand moeten brengen. We zijn de rechtsstaat zo gewoon dat we een aantasting ervan niet eens herkennen. Wij behoren hier in Vlaanderen, Europa, het Westen, tot een minderheid in de wereld die geniet van de vrijheden die een rechtsstaat ons geeft. We moeten die bewaken. Streng bewaken.

Ook de taalwetten zijn geen frivoliteit in onze staat. Ze zijn er gekomen met een reden. Die taalwetten worden door de diversiteit, die zich overal in Vlaanderen doorzet, opnieuw belangrijk. Ze wijzen ons op de essentie: Hier in Vlaanderen is de gezamenlijke taal in onze gemeenschap Nederlands. Thuis spreekt iedereen wat hij wil. Voor wie hier een toekomst wil opbouwen, is Nederlands de taal, voor zichzelf en voor hun kinderen.

Toren van Babel

Vlaanderen is vandaag een beetje een toren van Babel. Als we het principe ’thuistaal is onderwijstaal’ volgen, dan stort de toren in door de chaos. Er zijn zeer diverse klassen met verschillende thuistalen. Dat kan maar werken als we het eens zijn dat er 1 taal is die overkoepelt. Net door alle diversiteit is inzetten op de kennis van het Nederlands heel erg belangrijk. Meer dan ooit moeten we daar op inzetten. Zeker in het onderwijs. Kinderen die met een taalachterstand aan hun onderwijstraject beginnen, halen die soms niet meer in. Op die manier kunnen ze nooit hun potentiële kansen ontplooien. Dat is een gemiste kans voor hen en voor onze samenleving.

Het pensioendossier, de broodnodige fiscale hervormingen, het energiedebat, koopkracht en concurrentiekracht, de begroting,… het blijken geblokkeerde dossiers. De federale regering zit samen om te proberen een akkoord, neen een zomeragenda uit te voeren voor 21 juli. Hopelijk hebben we die dag een reden om opgelucht adem te halen.

Hoe lang nog?

Hoe lang nog moeten wij toekijken hoe alles in dit land gestold lijkt en hoe echt federaal beleid bijna niet meer mogelijk is. Hoe lang nog moeten we telkens weer horen dat deze regering het anders zal doen. Dat deze regering de problemen kordaat zal aanpakken. Alvorens zich vast te rijden in tegengestelde belangen en ideologieën.

Wordt het geen tijd dat we elkaar in de ogen kijken? Ofwel vinden de partijen een consensus over waarheen we willen met België op de lange termijn. Ofwel moeten we vaststellen dat zoiets onmogelijk geworden is en daar de conclusies uit trekken. Dat hoeft geen ramp te zijn als dat ordentelijk kan. Gewoon afspraken maken over wat we samen doen en wat niet. Of afspreken dat samenwerken niet meer kan of hoeft.

Maar op deze manier kan het niet verder. Niet voor ons en niet voor onze kinderen. Het helpt niet de andere kant op te kijken. Dat is duidelijk in de uitslag van de verkiezingen. Meer en meer blijkt daaruit dat de burger de stilstand beu is. Nu zou wel eens de laatste kans kunnen zijn om toekomst te bouwen, positieve toekomst, zonder te vervallen in antistemmingen en negativiteit, aangewakkerd door stijgende inflatie en dalende koopkracht.

Als we willen dat onze kinderen en kleinkinderen ook van de erfenis van onze voorouders kunnen genieten, wordt het tijd om in te grijpen.

Pieter Bauwens

LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

In Broeksèl, stel U dat even voor, dat rampgebied wordt voor de gelegenheid voorgesteldals de Vlamse Hoofstad, werd op vandag, ’n doodgewone werkdag dus, de niet eens bestaande Vlaamse Feestdag… besproken. Veel bla-bla en een gezellig samenzijn onder vrienden-gelijkgezinde profiteurs, op zijn Vlaams, in de pluche, het glas heffend op elmkaar gezondheid, al minnrkozen maar de poesje snelle dienstertjes van dienst. Het zal hen maar overkomen! Zitten zuipen en doorbetaald worden!

De dag voordien in Kortijk weer van ’t zelfde: de Minister-President van de niet eens bestaande Vlaamse Staat aan het woord. Ook met veel bla-bla, maar deze keer dan bla-bla met veel lintjes en srikjes er rond. Aan dubbel betaalde uren, want niet eens ’n werkdag….Even tevoren waren – uit vrije wil en onbezoldigd- in Brugge, via de Vlaams Nationalisten de leeuwen ook aan het dansen, met veel uirerlijk vertoon en diep gemeende woorden. Maar echt zoals in 1302, bij de Brugse Metten, neen, zo erg was het nu ook weer niet. Jammer. Heel jammer. Maar het had er heel zeker kunnen in zitten!

Ooit moet er ergens toch wel ’n begin aan komen. Op woorden bouwt men geen huizen, maar slechts dromen.

En nun hop naar de Stembusslag om er de volgende keer alles, ja werkelijk àlles uit te halen wat er nu al in zat.

Want de tijd dringt.

-

Op Lampedusa, het eerste euilandje in volle Middellandse Zee, dichtst bij Donker Afrika, zegt de VRT, zijn er dit jaar al meer dan 30.000 gelukasielzokers als bij (georganiseerd) toeval en tegen contante betaling van € 3.000, aangespoeld, opgevangen en goed verzorgd, klaar om verder door gesluisd te worden naar d rest van de Opvangmanden. Op dat stukje Italiaans grondgebied is er vaste consrante opvang & huisvesting voorzien voor 3.000 hulpzoende avonturiers die blijven komen en komen. Maar daar hokken in de biossen daarrond nog 3 keer zoiveel illiegale amateurs voor een goed leven op onze kosten.

En wie is het kind van deze rekeninng? Niet de EU Topambteaaar of zijn Doorluchtige Opdrachtgevers, maar de gewone belstingbetaler in al onze Gewesten.

Ja maar, zegt PIETER BAUWENS hierboven, immigratie is een inherent onderdeel van onze eigen bevolking…

Deze uirtspraak doet er mij aan denken, dat we in onze jeugd strijdliederen zogenn in de zih van Naar Oostland willen wij varen…

Bij nader teozien is ook dàt ’n oplossing voor onze kinderen en kleinkinderen: politiek asiel aanvragen bij Victor Orban…. Want die staat aan de Goede Kant van de Geschiedenis. Als heet inderdaad ooit zo ver komt, dat het Sovjet Imperium Numero Duo hetzelfdde lot als dat van Numero Unio heeft ondergaan.

-

De Vlaamse Feestdag vieren we dan in afwachting in Hongarijne Polen of Slovakije. Of wie weet, trekken we hoger op, zoals onze voorvaderen, naar IJsland om daar dat land het ras der leeuwen te leren kennen….

Tenware de Baas van Doorbraak op het gepaste moment het signaal geeft om werkelijk door te breken.

Want van wachten op Godot zou ne mens weerkelijk de krul krijgen….

*

Digithalys

11-07-2022 om 13:59 geschreven door digitalia  

*

DAGELIJKSE VAN HOREN ZEGGEN SATIRE

*

ZONDAG 10 JULI 2022

**

Wat Haat vernielde

Heeft Liefde weer opgebouwd

*

663 – HERDENKINGS PAROOL VOOR 11 JULI:    ALLEEN ' N ITALIAANSE PORNOSTER KRIJGT NOG IETS RECHT BIJ VIVALDI

*

I N H O U D

Ach, Vivaldi en heel die bataclan, pensioenhervorming en zo: laten we daar geen woorden meer aan vuil maken. Het is zo al erg genoeg.

Neen, Van Grieken krijgt BDW niet over de brug. Want die heeft hoogtevrees. Het water is anderzijds ook veel te diep om ondergronds iets te proberen.

Misschien dat ’n teken uit de Hemel…. Je weet immers maar nooit of Dr. August Borms van uit zijjn voor de zoveelste keer teschionden graf geen teken geeft?

-

Morgen, 11 Juli, is niet het einde van de Wereld. Maar gewoon de (niet eens offocieel erkebnde) Vlaams Nationale Feestdag. Het is zelfs een gewone werkdag. Wat typisch is voor de Vlaamse Eigenheid in dit Kloteland.

Eigenlijk heb ik woord aan toe te voegen of af te breken aan wat Doortbraak hieronder publiceert.

Dit Kloteland is inderdaad gebouwd op de lankmoedigheid der Vlamijngen. Die er bovenop trouwens al bijna 200 jaar ’n zware prijs voor betalen…

0-07-2022

RIK II

*

Ik ga nog even door over Rik Van Looy, want ik heb daar toch iets speciaals mee meegemaakt.

Vroeger was er bij het wielrennen ook de klassieker Sassari-Cagliari, een tocht van ± 200 km van noord naar zuid Sardinië én bestond er daarenboven ook nog een Ronde van Sardinië. Dat was ergens in de jaren 1960, toen wij daar zo’n negen jaar gewoond hebben. Rik Van Looy heeft die klassieker een paar keer gewonnen en ook één keer de ronde. Die vertrok in Cagliari en de eerste rit dat jaar bracht de renners vanuit de hoofdstad naar een plaats aan de noordoostkust van het eiland. Speciaal aan die rit was, dat die grotendeels plat was, met uitzondering van een stuk over een uitloper van de Gennargentu, het centrale gebergte van het eiland. Daar ging de weg zelf van het zeeniveau naar 1.000 meter erboven. Dat was geen steile klim maar een lang stuk vals plat. Wetende dat Van Looy geen echte klimmer was, maar zo iets wel baas zou kunnen, hadden we buiten Cagliari langs de weg een groot plakkaat in het Nederlands geplaatst waarop in grote letters stond : ‘Win vandaag en win de ronde’. En effectief, uitgerekend waar dat vals plat begon, plaatste Rik zijn demarrage en, met één Italiaan in zijn wiel, was hij vertrokken, Hij won die eerste rit met een voorsprong van zo’n 7 minuten en zou ook die ronde winnen.

Nu vroeg ik mij af, of Rik ons plakkaat zou gezien hebben en toen we later in Kasterlee kwamen wonen, dus in zijn regio, nam ik me voor hem dat zelf eens te vragen als ik hem bij gelegenheid zou zien. Dat gebeurde ook, jaren later, toen ik hem met zijn Mimi tegen kwam in een Kastels restaurant. Hij wist nog de naam van de Italiaan die met hem ontsnapt was – Venturelli – maar van dat plakkaat herinnerde hij zich niets. ‘Ge kunt niet geloven wat daar allemaal langs zo’n parcours staat’, zei hij, ‘Op den duur zie je daar als coureur niet meer naar’. Jammer, maar Ik kon me wel troosten met de gedachte dat ik toch goed geraden had waar hij zou toeslaan, de rit én de ronde zou winnen.

PLAATSELIJKE NIEUWTJES

Gisteren had ik het hier over het Tweede Leven van de Ieperse Weefautomaten Picanol enover de persoon van Luc Tack, de wonderbare mirakeldoener van de heropstanding.

Eerder kon U hier al - tot vervelens toe waarschijnlijk? - lezen over mijn persoonlijke frustratie in verband met de schandelijke torprdering door BX van het innovarieve soraaktechnologie bedrijf Lernaut & Hauspie uit mijn vaderstad, ja zelfs uit de straat waar ik ben opgegroeid.

Het is natuurlijk klinkklare onzin, maar stel U even voor, dat Luc Tack en die twee geniëen uit de Piilkemstraat elkaar op de juiste plaats op het juuste moment hadden ontmoet…

Dan zou de hele wereld vanaf die dag niet Gegoogeld, maar GGetackeld hebben met woorden als From Flanders Fields… F.F.F…… in plaats van w.w.w.w….

Maar het is zoaols het is, en en niet anders. Gedane zaken nemen nu eenmaal geen keer. Tot er ’n nieuwe kans komt? Want van dat Tackske hebben we nog het laatste eindje niet gezien….

GOED OM WETEN OF NIET GOED OM WETEN. HET IS MAAR HOE U HET ZIET

Filip Dewinter

@FDW_VB

Kijk en luister naar de reacties van kleine kinderen in een #IS-vluchtelingenkamp op een vrouwelijke journaliste die geen hijab draagt… En deze ‘kinderen’ halen we terug naar hier…

De begrafenis van Vivaldi en zijn partijen

België Bananenrepubliek

-

De burgerbevraging over een staatshervorming van Annelies Verlinden was een doodgeboren kind dat men tegen wil en dank in een coma aan de beademingsmachine in leven heeft gehouden. Het kindje werd door de koning ook nog een wijsvinger geamputeerd omdat een vraag over het behoud van het koninklijke circus kennelijk een doodzonde was. Het frankensteinkindje kreeg zo weinig bezoek in de kraamkliniek dat Verlinden uit pure schaamte de gordijnen achter haar dichtrok.

Een land zonder toekomst

Het moest een nationale brainstorm worden, maar het werd een absurdistische schertsvertoning. De Vivaldisten verkochten het als een hoogmis van de democratie over een land van de toekomst. Het werd een afrit naar een land zonder toekomst.

0,1 procent van de Belgen die 82,19 procent van de vragen onbeantwoord lieten is niet alleen een fenomenaal fiasco, het is een waardeloze wetenschappelijk flutstudie

Amper 14.515 burgers waagden zich aan de 30 vragen – 29 na koninklijke correctie – van de 3,4 miljoen euro kostende burgerbevraging. Het leverde 75.000 antwoorden op, wat betekent dat amper 17,81 procent van de vragen werd beantwoord. 0,1 procent van de Belgen die 82,19 procent van de vragen onbeantwoord lieten is niet alleen een fenomenaal fiasco, het is een waardeloze wetenschappelijk flutstudie waar geen zinvolle visie of realistisch besluit kan uit gefilterd worden. 3,4 miljoen euro op de vuilnisbelt van Vivaldi.

Maar knettergekke Clarinval wil deze antwoorden toch nog laten analyseren en de scheefgetrokken en compleet niet representatieve resultaten laten verwerken tot enkele basisstellingen. Eind dit jaar moeten dan gelote burgerpanels van woke-wappies met deze luchtledige loze besluiten als uitgangspunt, debatteren over een nieuwe staatstructuur van België. Met dat resultaat moet de Vivaldi-regering dan aan de slag.

Het kleinste kind met een laag IQ zal je uitleggen dat wanneer je start met niets en er niets aan toevoegt, je met niets zal eindigen. Ondanks dit alles denk ik dat premier De Croo, om tijd te winnen, dan nog een expertengroep zal aanstellen om het luchtledige leeg te zuigen en een strikje rond het zwarte gat te weven.

De gifbeker van naïviteit

Bij de liberalen is het stilaan doorgedrongen waarom niemand in 2020 de Wetstraat 16 wou en de zevende partij van het land, als zevende wiel aan de wagen, het land mocht besturen. Alle andere partijen hadden door dat het een mission impossible was en duwden met plezier de gifbeker in de handen van naïeve Alexander.

Het bevriezen van het grote zomerakkoord bevestigt de impotentie van de paars-groene toren van Babel. Alleen een Italiaanse pornoster krijgt nog iets recht in de Wetstraat 16

Buiten het totaal mismeesteren van de coronacrisis en het afnemen van grondrechten van hun burgers, deed Vivaldi tot op vandaag niks, niente, nougatbollen. Ze deelden cadeautjes uit tijdens de coronacrisis, na de waterbomramp in Wallonië en nu met de Oekraïnecrisis. Sinterklaasspelen lukte nog net. Maar goed, dat kan elke idioot met een witte baard, mijter en staf. Van de grote hervormingsregering is niets van in huis gekomen. Alles wordt constant uitgesteld. Het bevriezen van het grote zomerakkoord bevestigt de impotentie van de paars-groene toren van Babel.

Deliriant isti Vivaldi

Van het partijbestuur van Open Vld krijgt Alexander tot oktober de tijd om te bewijzen dan paars-groen werkt. Maar alles zit gebetonneerd. Iedereen graaft zich steeds dieper in en komt, zo dicht bij de verkiezingen, niet meer uit de loopgraven. Geen enkele partij gunt een andere nog een overwinning.

Alexander De Croo houdt zijn hoofd boven water door het zwembad te laten leeglopen en linkse kwallen als reddingsboeien te gebruiken

Uitstellen is de enige optie voor saletjonker De Croo. Vivaldi is zo een ruiswoord geworden voor een zesjescultuur van monomaan uitstelgedrag.. Maar hoe lang nog? En welke electorale prijs betaalt zijn partij daarvoor?

De Croo moet nu over alles onderhandelen onder tijdsdruk. Tegen het zomerreces moet hij een akkoord hebben rond kernenergie en pensioenhervorming. Maar de groenen hebben geen haast bij de onderhandelingen met Engie. Wel integendeel, ze zien ze liever mislukken. Magnette liet weten dat hij liever geen hervorming van de pensioenen ziet. Hij is ‘demandeur de rien’. Als De Croo toch een akkoord wil forceren moet hij plat op zijn liberale buik smekend een socialistische blauwdruk goedkeuren.

De liberale rouwstoet

Egbert Lachaert denkt dat de politiek vastzit omdat er te veel politieke partijen zijn. Ik ben het zelden of nooit eens met Egbert, maar nu heeft hij gelijk. Als Open Vld, Vooruit, Groen, CD&V en PVDA stoppen dan krijgen we een beter Vlaanderen. Dan krijgen we eindelijk het beleid waar de Vlaming al decennia voor stemt, maar niet krijgt omdat kleine onnozele minipartijen op elkaar schouders gaan staan. Paars-groen van Verhofstadt was het begin van het einde voor de liberalen. Paars-groen van De Croo wordt de begrafenis ervan.

De liberale partij, geboren op 14 juni 1846 en op 176-jarige leeftijd godvruchtig overleden tijdens een symfonie van Vivaldi. Dit melden u zijn voorzitter Egbert Lachaert, en zijn ministers Alexander De Croo, Vincent Van Quickenborne, Eva De Bleeker, Bart Somers, Lydia Peeters en Sven Gatz. Amen.

*

Dit was niet op de afbraak:

   Plastieken Liekens kwam in Terzake onvertogen muilpruimen hoe we een islamterrorist van een schurkenstaat moeten vrijlaten in ruil voor een onschuldig gevangengenomen ontwikkelingshelper. Er is maar één vaccin voor het hallucinogene hersenvretende Vivaldi-virus: de kiesdrempel.

   De nieuwe variant van het corona­virus heet Centaurus. Alles wat eindigt op ‘rus’ moet ons tegenwoordig angst aanjagen.

   Onze overheid heeft vier atoomschuilkelders. Twee daarvan zijn in gebruik als asielcentrum en een als archief. Bij een atoomaanval zijn we ten minste zeker dat de asielzoekers en ons archief het overleven.

   Het is beslist! De politici dragen geen schuld aan de doden in de kinderopvang. Het is het agentschap opgroeien. De paraplu van de schande.

Jasmijn Walldorf

*

LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

Over die ‘Burgerlijke Bevraging’ is inderdaad bijlange nog het laatste woord niert gezegd. Ik denk zelf dat die woorden in de Geschiedneisvbieeken terecht komen als … de stem uit de andere wereld die voor de gewone Vlaamse medeburger niets anders dan nare herinnerinfen oproept. De voorspiegeling die, daags voor de verkiezingen, doet dromen van inspraak…

Wat overeenkomt met iemand stroop aan de mond snmeren. Wat nogal doorzichtig is.

*

Digithalys

11-07-2022 om 06:26 geschreven door digitalia  

*

DAGELIJKSE VAN HOREN ZEGGEN SATIRE

*

ZATERDAG 9 JULI 2022

 *

at Haat vernielde

Heeft Liefde weer opgebouwd

*

661 – WERDEN BIJ DE GULDEN SPORENSLAG IN 1302 WEL DEGELIJK DE TOEN GELDENDE MILIEUWETTEN GERESPECTEERD?

*

I N H O U D

Het zal wel, dat het slagveld (slachtveld?) chteraf netjes werd opgeruimd. Hoe zou men anders die 600 goiden paardensporen hebben kunnen terugvinden in die drassige bodem?

Of zou het zijn lijk in Flanders Fields, dat er jarenlang nadien van alles en nog opgedolven wordt?

En wat trouwens met de direnrechten? Allemaal vraagen die na Den Grooten Oorlog niet eens gesteld werden.

Kanonnenvlees, heette dat toen. En dat verteert vanzelf in de grond.

Hoe dat Zulalleke van ons, dat van die stikstof met de boeren gaat oplossen, is mij een raadsel. Want net als Rutte in Nederland,mag ze niet van de Europese Sovjet Unie. Anders is ze meteen minister af. Werk- en inkomstenloos. Want daar in die EU Sovjet zitten er échte door zichzelf benoemde wereldverbeteraars aan het werk dat het zweet hen tot aan de kont komt.

Echte boen ons hoofd tronende doodwroeters zijn het, alhoewel ze van uit hun boeken, niet eens weten hoeveel poten er onder ’n koe staan… Twee of vier….

Hoeveel poten er onder ’n ezel staan, is niet moeilijk om raden. Moeten ze alleen kijken naar hun eigen benen.

Maar de boeren, en dus ook wij, vleestende zoogdieren, zullen het gauw genoeg te weten komen dat wat bepaalde ‘lobbyisten al lang geleden bekokstooofd hebben, namelijk wat we zelf niet meer hebben, moeten we elders gaan aankopen.

Ik zei het al zo dikwijls op deze blog . Onze voorouders veranderden met de inzet van hun hele leven generaties lang bos en hei in landbouwgronden. En nu wil de EU Sovjet dat in Naam der Vpptuitgzng, gewoon terugdaaien…

Gaan wij, de Burger, dat zef aanpakken, of gaan we liever beroep doen op de burenhulp van de Russen?Die hebben namelijk overleefd, omdat zij tijdig hun eigen Sovjet Imperium de nel hebben opgewron gen. Die weten dus van wanten….

Even belllen met de Bidsprinkhaan? Voor zover die tenminste nog niet in een of ander gekkenhuis is terecht tekomen…

09-07-2022

TOER DE ZWANS

*

Met Wout Van Aert heeft Vlaanderen, er een klasbak bij. Hij doet me denken aan Rik Van Looy. Wout komt uit Lille, een buurgemeente van Kasterlee, maar woont nu in Herentals toevallig ook de stad van Rik II, die afkomstig is uit Grobbendonk, allemaal in de stille Kampen.

Van Aerts’ carrière begint zo’n beetje op die van Rik Van Looy te gelijken, niet alleen wat zijn successen, maar ook zijn minder goede invallen betreft. Dat voortijdig zijn hand opsteken aan de meet en de kamikazerit in de Ronde van Frankrijk tussen Binche en Longwy zijn daar voorbeelden van. Wat dat laatste betreft, reed Wout feitelijk tegen zichzelf en was hij de gele trui nooit kwijt gespeeld als hij zich ingehouden had. Het doet me denken aan een Belgisch kampioenschap in Herentals toen Rik Van Looy in zijn glorietijd voor eigen volk kort na de start al aan de haal ging, bijna de hele koers voorop bleef, maar in de laatste ronde door iedereen werd voorbij gereden. En dan was er nog dat wereldkampioenschap met Benoni Beheyt en de fratsen met Willy Vannitsen.

Van Looy blijft niettemin een van de beste naoorlogse Vlaamse coureurs, met een erelijst om U tegen te zeggen. Als hij wat leper was geweest – zoals Rik I bv (ook al een streekgenoot) – had hij nog meer gewonnen. Dat geldt ook voor Van Aert die hopelijk zijn jeugdzondes voorbij geraakt, waar zijn Kempense supporters alleen maar blijer zullen van worden.

PLAATSELIJKE NIEUWTJES

Nu deWinrter er aan komtt….

Het ver vooruiitziende gedachtengoed maar ook de nog veel verder voortuiziende watersnood- plannen van de zichzelf verheffende Sekteleden van de Rood-Groene smijtrs met andermans geld, zijn – wit van schrik voor de komende Verkiezingen - in actie geschoten.

Een eeuwigheid geledeen, verleden jaar dus, heeft het in de Walenpays eens goed geregend. En met de hen eigen wekzaamjeidsgraad zijn de Franstaligen als naar gewoonte daarna aan de zKlaagmuur gaan staan.

En precies daar is de gedroomde opportunitieit voor de Loge-Broeders uitt het Noorden des Lands, maar vooral de remulte in de Regime Media, dat zoiets in de vlaanders gemakkelijk ook zou kunnen gebeuren. Dat klimaat-probleem, nietwaaar. Ofwel is het te droog, zijn er problemen met het grondwaterpeil dat te te laag dreigt te staan, owel verziipen we in onze tuin waar we bijstaan. En zo hebben die damese en heren weer wat om handen om nog dieper financiële putten te graven….

Verharddigen, opritten, betonwegen en kasseien gaan er aan, want de riolen kunnen al dat water niet emer aan. Als ze dat afvoeren, zoi de zee wel eens kunnen ocverlopen.

Die wereldcverbeteraars gaan heel Vlaanderen in kaart brengen om overal buffer-bekkens te voorzien. Dat kan, omdat op al die platsen, in al die dorpjes en gehuchtjes er geen koien of kippen meer zullen mogen gehouden worden door Minister Demier van de Nieuwe Vlaamse Arrogantie van BDW.

Die heeft trouwens voor derelijke onenulligheden genen tijd. Want prioorotair is daar vooreerst de dreiging van het Vlaaams Belang om in zijn plaats Eerste Viool te spelen, en secundo veegt die daar allemaal zijn dinges aan, zo lang dat Casino er niet komt in Antwerpen. Want dat is de afspraak met Matgniette van de PS, die dat ook wilt in SDcharrelroi. Of in Liik en in Francorchamps. Want alle goede dingen besrtaan uit drie.

Hebben is hebben, en krijigen is de kunst!!!!

De nieuwe nog aan tle leggen stormschade- warerbekkens zullen onderling gescheiden worden door stuwdammen, genre die van GHileppe, een soort bergen van aangestampte en door de Groendienst goed onderhouden mierenhopen. Met bovenop telekns een wapperende mierenvlag, daar waar de bovengrondse hoogspanninslijn voorbij trekt, onderweg van de Noordzee, dwars door de niet eens bestaande Vlaamse Ardennen, naar de Waalse Ardennen rond Mons, de residentiestad van Olio di Poepo….

GOED OM WETEN OF NIET GOED OM WETEN. HET IS MAAR HOE U HET ZIET

Tom Van Grieken Retweeted

Gerolf Annemans

*"CD&V dertig keer meer aan het woord dan Vlaams Belang." #media OK. Nu enkel nog de toegang van @vlbelang

tot de sociale media blokkeren en klaar is kees.

 *

HET VERSTIK(STOF)TE DEBAT

*

De abdij van Averbode: hun boerderij ligt te dicht bij natuurgebied volgens Demir. Voert zij het juiste gevecht?

**

foto: ©abdijvanaverbode.be

Worden keuzes weloverwogen gemaakt? Of stappen politici mee in een verhaal zonder de gevolgen goed in kaart te brengen? Laten ze zich door wetenschappers en geoliede lobbygroepen aanpraten dat er maar één juiste weg is?

Vaccin scepsis

Het is gewaagd, maar ik zeg het toch. Bij het begin van de coronacrisis, zaten we stilletjes thuis. Te wachten op dat vaccin dat alles zou veranderen. Een spuit, twee spuiten, neen drie, en alle miserie zou voorbij zijn. Dat was het narratief, zonder alternatief. Want de mens beheerst de natuur met onze wetenschap. Het blijkt iets genuanceerder dan dat. De vaccins doen iets, maar het is niet zo dat we er het virus mee hebben uitgeroeid.

Wie daar vragen over stelde, ondermijnde de maatschappij. De anti-vaxxers moesten we uitsluiten uit het leven! Ze hadden doden op hun geweten! In onze samenleving is luidop vragen stellen gevaarlijk. Je wordt uitgesloten. Maar kijk, wetenschap is in beweging. De meerderheidsopinie waaraan factcheckers vandaag alles ijken, kan morgen veranderd zijn. Zo werkt dat. Moeten we daaruit dan niet leren dat we de vragenstellers beter aanmoedigen in plaats van ze de mond te snoeren? Vooruitgang komt er door lastige mensen die het status quo niet aanvaarden.

En stikstof?

Ik zit met hetzelfde gevoel rond de stikstofcrisis. Ook hier wordt gezwaaid met wetenschap als ultiem argument om beleid te rechtvaardigen. Er lijkt maar één verhaal te zijn. Discussie is niet mogelijk. Wie dat niet volgt, plaatst zich buiten de goegemeente, die deugt niet. Het is de wetenschap, ziet u.

Oké, op een kniesoor na is niemand tegen biodiversiteit, uiteraard. Er is ook niemand tegen natuurbehoud. Maar wat verstaan we daar precies onder? Bredere grasbermen en braakliggende stukjes tussen velden? Lijkt me fair. Een landbouwbedrijf zoals dat van de abdij van Averbode sluiten? Hmm. Het bedrijf deed grote inspanningen en stoot minder uit dan een gemiddeld bedrijf. Maar het ligt op de verkeerde plaats. Daarnaast ligt een stuk natuur dat volgens de habitat-richtlijnen niet te veel stikstof mag binnenkrijgen.

Natuur?

De vraag is of er eigenlijk wel echte natuur bestaat in Vlaanderen. Is niet elk stukje aangelegd en beheerd door mensen? Het zijn allemaal cultuurlandschappen. Daar moeten we gallowayrunderen zetten, of het wordt bos. Hier graven we het bos uit om heide te herstellen. Want op een kaart uit de jaren stillekes bleek daar ooit heide te zijn. Goed, maar moet je daarom landbouwbedrijven – of sterker nog: andere bedrijven – sluiten?

Het bos op arme zandgrond heeft voorrang op de vleesproductie

Vlaanderen is netjes verkaveld in ingekleurde en gedefinieerde plannen. De ruimtelijke wanorde speelt ons natuurlijk parten, vergroot met generaties vriendjespolitiek om de kleur van bepaalde gebieden te bepalen. Dat moet leiden tot conflicten. En dan zijn er voorrangsregels als dat botst. Het bos op arme zandgrond heeft voorrang op de vleesproductie. Zelfs als blijkt dat het bedrijf de jongste jaren al grote stappen heeft gezet in het beperken van de uitstoot. Moment. Door wie en hoe zijn die voorrangsregels eigenlijk bepaald?

Definities en eenrichtingsverkeer

Daar komt ‘Europa’ op de proppen. De habitat gebieden, aan de oorzaak van de sluiting van boerderijen, zijn netjes gedefinieerd. De definities liggen vast bij Europa, dus zo moet het zijn, zegt de rechter. Europa locuta causa finita. Punt. Als je vandaag iets wil bereiken, moet je in Europa zijn. Als je de lobby en de leverage hebt om daar definities te beïnvloeden, dan kan elk parlement in Europa rustig palaveren over hoe ze dat willen bereiken. Over de kern van de zaak zijn ze elke medezeggenschap kwijt.

Vergist minister Demir (N-VA) zich niet van gevecht? Is stikstof werkelijk de veldslag die ze moet winnen?

Moeten onze politici, N-VA-ministers incluis, zich daar zomaar bij neerleggen? Vergist minister Demir (N-VA) zich niet van gevecht? Is stikstof werkelijk de veldslag die ze moet winnen? Speelt hier niet de breuk tussen verstedelijkte gebieden en niet-verstedelijkte gebieden? Bossen worden minder verzorgde parken. Betonnen paden brengen de wandelaars met propere schoenen terug naar de auto. We hebben genoten van de natuur, ons beeld van de natuur. De natuur zoals wij die graag zien.

Welkom wolf

De natuur wordt gevormd naar menselijke maatstaven. Dat is geen natuur. De uitzonderingen zijn schaars. Wij staan te ver van de natuur. De natuur is een bron van landschappen, van fijne ervaringen, niet van gevaar. De wolf is welkom. Hij is geen gevaar, concurrent of tegenstander meer, maar een attractie. Op tv, of wie weet zelfs eens echt! Maar voor die – aangelegde – natuur sluiten we boerenbedrijven.

Het evenwicht in het debat is zoek. Het kompas draait dol en we laten ons leiden door extremisten

Want er is een extra factor om die keuze voor natuur te verantwoorden: we moeten ons als mens schuldig voelen tegenover de natuur. Ook dat is een leidend narratief. Wij mensen hebben de natuur kapot gemaakt. Mensen zijn een plaag voor de natuur. We moeten boeten en de natuur, die arme natuur, is slachtoffer. We moeten dieren en de natuur rechten geven. Het evenwicht in het debat is zoek. Het kompas draait dol en we laten ons leiden door extremisten..

Evenwicht

We maken als mens deel uit van deze wereld door wie en wat we zijn. We dragen er verantwoordelijkheid voor. Net zoals we verantwoordelijk zijn naar anderen. Ook naar wie voor ons was en na ons komt.

Wat hebben onze kinderen aan een toekomst waarin alle gebieden perfect gedijen volgens hun inkleuring, maar een stuk vlees onbetaalbaar geworden is

Wat hebben onze kinderen aan een toekomst waarin alle gebieden perfect gedijen volgens hun inkleuring, maar een stuk vlees onbetaalbaar geworden is en je ver verplaatsen een voorrecht wordt voor de 10% rijksten? Een toekomst waar geen werk is en dus armoede, maar wel schone lucht?

Dat zijn politieke keuzes die doordacht moeten genomen worden omdat er ook meer dan één keuze is. Politici hebben de plicht om het hele veld te overschouwen, het algemeen belang te dienen. Wij verkiezen hen voor hun visie op dat algemeen belang.

Verstoppertje

Is het in ons belang om voor een visie op bio-diversiteit de veestapel af te bouwen? Dat is de vraag die wij – en vooral de politici – vandaag moeten beantwoorden.

Zijn alle mogelijke gevolgen van deze of gene keuze in kaart gebracht? Of is er eigenlijk maar één scenario dat bekeken wordt? Zijn we bereid om die gevolgen te dragen of zullen we over tien jaar beschaamd zijn over de lichtzinnigheid waarmee we meestapten in dit verhaal?

Laat ons minstens een inhoudelijk debat voeren dat rekening houdt met àlle aspecten , zonder andersdenkenden te verketteren nog voor ze kunnen argumenteren.

Pieter Bauwens

LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

Bij de gewone burger, man of vrouw, de tussensoort bestond toen nog niet, moeten zich bij vergelijking met de dag van vcandaag, de dag zo watdezelfde opstandige gedachten gewoeld hebben, als op de vooravond van dezelfde dag, in het gezegend Jaar Onzes Heren 1302.

Toen waren het de door Ons Heer geschapen als Fransse ‘Leenheren’ die zich toendertijd als plunderaars gedroegen tegenin de wil van het Volk. Zij leidden de dans bij ons maar zonder de minste inspraak onzerzijds. Zoals Verjofstaddt het later zou zeggen (‘Only in Belgium’. Zo leiden die Francofielen vandaag het door de Sovjet EU met potenntaten-hand en spandiensten om hun poppetjes te laten dansen. Met de oneerlijke bedoelingen, om de reeds ondergegana rampboot der CVP te proberen op het droge te trekken.

Stel U even voor, dat straks, na de Verliezingen, er een alles overheersebnde Vlaamse Overwinning uit de bus komt…

Ze mogen er niet aan denken wie dan de koordjes zou trekken… Somers wg en DeWinter in de plaats!

Wèg de postjes, wèg de amouettekes op het werk, wèg de reputatie van onsterfelijkheid.

Allmeaal de (dikbetaalde) vergeetput in. Waat daaarvoor hebben ze bijtijds gezorgd. Hun pensioenkas bulkt van ons geld….

Vandaar al die moeite en al dat geld-smijt-weg: het mag niet uiitkomen.

*

 Digithalys

10-07-2022 om 11:59 geschreven door digitalia  

*  * 

DAGELIJKSE VAN HOREN ZEGGEN SATIRE

*

VRIJDAG 8 JULI 2022

Wat Haat vernielde

Heeft Liefde weer opgebouwd

*

660 – DE HEER IS WAARLIJK OPGESTAAN. OOK NU WEER EN DAT ZELFS IN DE KOEESTAD.

*

I N H O U D

Gods wegen zijn wonderbaar. En zo zijn ook de hersebkronkels van de Rector van de Antwerpse Universiteit.

Lees Doorbraak hiernavolgend en huiver mee. Op den duur weet ne mens niet meer waar de kerk in het midden moet staan, want er zijn er zo goed as geen meer….

U zult dus vernemen, dat een woke wereldverbeteraar terzelfdertijd Jezuïet kan spelen.. Zijn die aan de deur gesmeten meiskens wel mee.

En dan, ’n stuk later op de dag, bij het verwerken van de zieleroerselen van de Baas van de Hermitage in St Petersburg, waarin gesteld wortdt dat niet wij, maar dat de Russen eigenkijk het Oude Avondland zijn,, op de Radio de woede vernomen van de Amerikaanse cowboys dat de Russische astraunauten toch wel van uit de rumte aan de enegelen in de Hemel de vlaggetjes zien van de door de Russen veroverde delen van die Joekrien.

Hoe daarven die!!!!

Of zijn dat allemaal de meer en meer duidelijke voortekenen van het zweet, het bloed en de tranen die ons binnenkort nog te wachten staan, eenmaal de Bidsprinhaan zegt en nu is ’t genoeg geweest…

Al bevat het inttrvieuw mrt die Rus dab wel weer ’n joekel van ’n eerder ongemakkelijke waarheid, nameliijk dat deze EU goed op weg is om een verbeterde versie te worden van het Sovjet Impetrium waar zij van af zijn omdat zij er genoeg van hadden….

Verder geen commentar, anders schop ik weer tegen een of ander zerr schenbeen. En word ik ook geschorst, ja zelfs, gezien de gebruikte woorden, met eruggwerkende kracht.

08-07-2022

DE GEVANGENEN RUIL

*

In de zaak van de mogelijke gevangenenruil van de Belgische ngo-vertegenwoordiger met de in België reeds veroordeelde Iraanse terrorist, durft onze pers Iran eindelijk een schurkenstaat noemen. Dat gebeurde zelfs in de Kamer waar de Commissie voor Buitenlandse Betrekkingen die ruil in principe goedkeurde. Hij moet door het parlement nog bevestigd worden in een ‘plenaire zitting’, zoals dat heet. Als dit doorgaat, wordt er echter wel een precedent geschapen waar schurkenstaten zoals Iran (er zijn er nog) later wel eens zouden op kunnen inspelen en landgenoten zouden kunnen arresteren zonder enige vorm van schuld, alleen maar om ze daarna te kunnen ruilen tegen echte, soms hier al veroordeelde, terroristen, zoals nu het geval zou kunnen worden.

Wat die Olivier Vandecasteele voor zijn ngo ging doen in Iran, waar het regime van de ayatollah’s geen oppositie verdraagt en die zelfs gaat vervolgen tot in Europa, is mij trouwens een raadsel. Hij is van niets officieel beschuldigd, maar zit er wel sinds februari in een soort isoleercel en het lijkt er steeds meer op dat hij alleen is opgepakt om te dienen als pasmunt voor die gevangenenruil met een in België veroordeelde terrorist.

Het zou geen kwaad kunnen als men onze ngo’s, die in het buitenland ‘werken’ en waarvan buitenstaanders zo goed als niets afweten, eens grondig zou screenen. Het is nu al geweten dat deze organisaties aardig wat geld beheren dat bedoeld is voor de armen en vervolgden van deze wereld, maar waarbij menigeen zich afvraagt hoeveel procent van het hier geïnde geld tenslotte terecht komt bij de mensen voor wie het bedoeld is. En dan hebben we het nog niet over de miljoenen euro’s die Meryam Kitir, federaal minister van o.m. Ontwikkelingssamenwerking (Vooruit) - in ‘Onaf’: de ‘minister van wereldwijd-geld-over-de-balk-gooien’ genoemd - inderdaad kwistig uitdeelt. Geld dat, nota bene, er feitelijk niet is en door de Staat moet geleend worden.

---

Wat de mogelijks verplichte legerdienst voor ‘jongeren’ betreft (vraag van Annie, op mijn blog van gisteren):   Ja, die worden ook opgeroepen en krijgen een kans, maar ze zullen de Belgische nationaliteit verliezen als ze het niét doen. En wie een dubbele nationaliteit heeft, zal moeten kiezen.

PLAATSELIJKE NIEUWTJES

     IEPER – Picanol

In mijn opgroeien heb ik meegemaakt, dat als er iemand ‘werk gevonden’ had bij de weefautomaten Picanol, het hele gebuurte die persoon kwam feliciteren iomdat die nu voor de rest van zijn leven, z’n katjes op het droge had. Vast en goed werk was in die dagen inderdaad in die streek kostbaarder dan goud…

Later, inijn drukke praktijk o.a. bij Tankstation Tack in Oost Rozebeke, werd ik op zekere avond in de ouderlijke thuis op consultatie gevraagd door de jongste broer Luc. De ingevoerde Doorschrijkf Boekhouding bleek ’n suces te zijn en hij wilee daarover (en over mij?) alles, maar dan ook alles weten. Tot na ’n tijdje bleek dat hijzelf persoonlijk in nog veel grotere zaken betrokken was, begreep ik daar voor d gek te zijn gehouden. Want inderdaad, kort nadien liep de streek vol met bedrijven allerhande, waar diene gast, meestal achter de schermen, de eerste viool bleek te spelen. Iets wat zijn oude vader kopsshhuddend diende te bevestigen. ’n Genie had er niets aan, zei die.

Zo gingen dfe jaren voorbij. Tot er ineens groot noeuws was. Picanol ging failliet. En wie kwam er op de proppen om er niet alleen met eigen middelen de gaten te dichhten, maar om er zonder vergoeding, de Leiding van iop zichh te nemen?
Juist. De zalenwereld stond ervan op zijn kop. Maar Picanol groeide en bloeide als nooot te voor.

En wat zegt WTV daarjuist? De naam Picanol verdwijnt, de 1600 werkplaatsen + loonopslag blijven gewaarborgd, maar alles wordt nu ‘Tessenderloo’.. GDoed nieuws in slechte tijden, schrijft De Tijd…

Dat van Tessenderloo gaat mijn ( over bejjard) petje ver te boven, maar Luccske kennend – op de TV was die nog geen haar eranderd) is dit bijlange nog niet het onederste uit de kan……

Ja, die vlasboeren uit vroeger dagen… Die doen mij bij uitbreiding denken aan Pieter De Conincjk en Jan Breydel, in 1302 heel e Parijhse directie-carroussel bij den bok zette.

GOED OM WETEN OF NIET GOED OM WETEN. HET IS MAAR HOE U HET ZIET

Gesjoemel Verhofstadt met pensioenfonds Belgacom zal Vlaming “enkele miljarden kosten”

Gesjoemel Verhofstadt met pensioenfonds Belgacom zal Vlaming “enkele miljarden kosten”

“Het crimineel gesjacher van Verhofstadt en co blijft de Vlaming miljarden kosten, dit net nu we historische begrotingstekorten aanmaken onder premier Alexander De Croo (Open Vld). Het wordt tijd dat Open Vld verantwoording aflegt.” Dat reageert Kamerlid Wouter Vermeersch (Vlaams Belang) op de zoveelste miljardenfactuur uit het Verhofstadt-tijdperk die – niet onverwacht – opduikt.

Tijdens de eerste en de tweede regering van oud-premier Guy Verhofstadt (Open Vld), die nu nog steeds hét liberale kopstuk in het Europees Parlement is, organiseerde de toenmalige paars-groene en paarse regeringen een onvoorstelbaar budgettair gesjacher, gesjoemel en gebricoleer. Allerlei strategische bezittingen van de overheid (gebouwen, de luchthaven in Zaventem, treinstellen enzoverder) werden verkocht om op langere termijn tegen verlies terug te huren. Zelfs het pensioenfonds – samen met de verschuldigde bedragen in de toekomst – van Belgacom werd overgenomen voor korte-termijn-gewin.

Het is met die truken dat Verhofstadt zijn spilzuchtige begroting toch in het zwart kreeg. Op korte termijn werd er met de Belgacomdeal 5 miljard in de begroting gepompt, maar de pensioenkosten verbonden aan het fonds lopen – tot vandaag – op. Dit jaar zal het 411 miljoen slaan uit de begroting, volgend jaar en in 2024 is dat al respectievelijk 438 en 448 miljoen. Volgens experts zal het totale nettoverlies van deze Belgacomdeal voor de belastingbetaler neerkomen op ‘enkele miljarden’.

“Het is hoog tijd dat Verhofstadt en ganse Open Vld vertrekken: ze zijn de beste garantie voor meer staatsschuld en belastingen”

“Dat dit land is op groteske wijze is uitverkocht met boekhoudkundig/budgettair kunst-en vliegwerk door Verhofstadt en co is al erg genoeg”, aldus Vermeersch. “Maar er is niet eens schuldinzicht bij de liberalen. Een van de architecten van dit misdadig beleid, Johan Vande Lanotte (Vooruit) ofte de keizer van Oostende, heeft tenminste het inzicht dat het zéér ongepast zou zijn politiek actief te blijven. Zo’n inzicht hebben ze niet bij Open Vld, waar Verhofstadt de Europese lijsttrekker en kopman blijft. Men kan zich echter afvragen of Verhofstadt in het pluche thuishoort, dan wel achter de tralies.”

“Het is dan ook des te wraakroepender dat opnieuw onder een liberale premier er één van de meest deficitaire begrotingsbewinden ooit wordt gevoerd, met steeds grotere miljardentekorten. Dit jaar gaan premier De Croo en staatssecretaris voor Begroting Eva De Bleeker (Open Vld) een put maken van 30 miljard. En net zoals we vandaag de immense kosten dragen voor het wanbeleid van Verhofstadt, maakt De Croo I nu financiële schade dat nog generaties later gevoeld zal worden. Ondanks deze slechte cijfers blijven er ongeziene miljardenstromen gaan naar migratie en naar buitenlandse projecten en worden er nagenoeg geen inspanningen genomen om de vele Waalse werklozen te activeren. Het is hoog tijd dat Open Vld vertrekt; ze zijn de beste garantie voor meer schulden en meer belastingen en zijn meer dan ooit de ‘Pest Voor Vlaanderen’.

Wouter Vermeersch

RECONQUISTA VAN JEZUÏETEN IN ANTWERPEN

*

Analyse

*

In de jaren ’60 zat ik er op kot met als buurman Karel Van Isacker s.j., de historicus van de Antwerpse dokwerkers. Het verwoeste gebouw uit de jaren ’30 is architectonisch waardeloos en werd vanaf 1990 kantoor en cursusplek. Tegenslag voor de ex-jezuïetenburcht, de oudste zakenschool van Europa. Een troost is ‘Barokke Influencers’ in 2023.

In het onkerkse Antwerpen, waar moslims religieus overwinnen, ontsnapt u in 2023 niet aan een reconquista van de jezuïeten. De orde van Ignatius die aan de Schelde verschrompelde tot een schijntje van haar vroegere macht en praal, versaagt niet en organiseert, met instemming van logebroeders, een luxueus, muzikaal en schrander stadsfestival.

De Croes

Gratis genoot de bovenlaag van Antwerpen in Carolus Borromeus van de recent in Stockholm herontdekte vioolconcerti van de Antwerpenaar Henri-Jacques De Croes (begin achttiende eeuw). Le Pavillon de Musique speelde vier composities bij het stijlvol aangekondigde nieuwe Antwerpse stadsfestival met de kekke titel ‘Barokke Influencers’. Deze influencers sedert 1562, toen de eerste klad jezuïeten neerstreek in Antwerpen, baarden wakkere leken.

Stijn Latré verwelkomde een wijs gezelschap in de bomvolle barokkerk. Het religieuze hart van wat jezuïtenwijkje was tussen het Conscienceplein en de Korte Nieuwsstraat. Het exterieur en interieur van Carolus Borromeus is onevangelisch in zijn barokke overdaad. Dat zal de pret van de aanstaande jezuiëtenfeesten niet drukken.

Stijn Latré en Herman Van Goethem

Stijn Latré is sinds 2019 de directeur van de Universitaire Stichting Sint-Ignatius (UCSIA). Dat is een fundatie verankerd in de stichtingsakte van de Universiteit Antwerpen (UA) als een denk- en doe-centrum voor de verderzetting van de Ignatiaanse geest en actie aan de Schelde. Hij is katholiek, weet waar hij het over heeft en is één van de twee eindredacteuren van het voortreffelijke ‘De kerk in Vlaanderen’. Dat is een actualisering, na hernieuwd onderzoek, van een baanbrekend boek uit 1962 met dezelfde titel.

Tweede belleman was historicus en rector van UA, Herman Van Goethem, in 2002 de hoofdopsteller van ‘Antwerpen en de jezuïeten 1562-2002’. Of hij logebroeder is laat ik in het midden. Feit is dat de rijksvleugel, Ruca en UIA, die in 2002 met de jezuïeten van Ufsia versmolt tot UA, grossierde in framassons. Onder een grote Rubens verkondigden de twee strekkingen hoe zij samen de meest jezuïtische (synoniem van dubbelhartig, doortrapt) orde aller tijden, de jezuïeten, zullen geven wat haar toekomt: wetenschappelijk, pedagogisch, cultureel, religieus pionier zijn. Harold Polis, oud-uitgever, onder meer bij Pelckmans, is intendant en Bea Cantillon, voorzitter van UCSIA, kwaliteitsbewaker van de fiesta.

Barokke Influencers is een initiatief van de Stichting Jezuïetenerfgoed, geboren in 2020 uit UCSIA en UA. De Stad Antwerpen, Tutti Fratelli, AMUZ, Bach in de Stad, De Studio steunen de herovering van hun frivole agglomeratie door de nieuwste hofstoet van Ignatius van Loyola.

Uitgangspunt

Wat is het uitgangspunt van Barokke Influencers? Voor Antwerpen, de noordelijke hoofdstad van de barok, en de Lage Landen was de zeventiende eeuw bepalend voor hun ontwikkeling. De jezuïeten speelden daarbij een centrale rol in Antwerpen. De sinjoren zijn en blijven kinderen van de barok en zijn en blijven pupillen van de jezuïeten. Barok is hét symbool van de ontmoeting tussen traditie en moderne tijd.

De jezuïeten gaven dat proces mee vorm door hun religieuze overtuiging en sociale bewogenheid. Uit de progamma verklaring van het festival: ‘Barokke Influencers onderzoekt hoe internationaal en verregaand die ontwikkeling was, hoe ze tot in de twintigste eeuw heeft doorgewerkt en wat de erfenis van de barok vandaag betekent in onze superdiverse samenleving’.

Conscienceplein

Het Conscienceplein, omgeven door 400 jaar jezuïeten erfgoed, is het hart van het stadsfestival. De centrale expo ‘Barokke Influencers. Jezuïeten en de kunst van het overtuigen’ duikt op drie plaatsen op en toont hoe de hoofdrolspelers uit het Antwerpen van de 17e eeuw dachten, droomden, werkten, baden en communiceerden.Rubens, van Dijck en De Wit zijn getuigen naast de muziek die zal klinken in Carolus Borromeus. Leonce Reypens s.j. verschijnt in het Prentenkabinet van het Museum voor Schone Kunsten als geestelijk leidsman van De Pelgrim (1924-1930), een genootschap voor religieuze kunst, met leden als Albert Servaes, Huib Hoste, Gerard Walschap en Marnix Gijsen. Pater Reypens was leraar van Paul van Ostaijen.

Om de kostbaarheden te beschermen tegen dieven, gepeupel en stuurse protestanten waakte een permanente nachtwacht van vier lekenbroeders

Het geserveerde is goede kost en zal niet alleen hiphiphoera worden. Wie er het boek van Van Goethem en medewerkers op na slaat, weet hoe bijvoorbeeld Carolus Borromeus, na zeven jaar plannen smeden, ingewijd werd in 1621 en de toenmalig moderne kerk met haar ongebreidelde pronk de tijdgenoten met verstomming sloeg. Kritiek, afgunst en trots golfden op en neer. Een gemiddelde kerk van de orde kostte in die jaren 100.000 gulden, het exces kostte 535.574 gulden. Antwerpse hoogmoed mocht duiten kosten. Om de kostbaarheden te beschermen tegen dieven, gepeupel en stuurse protestanten waakte een permanente nachtwacht van vier lekenbroeders, elk gewapend met een musket en een grote bel.

Frans Crols

DE HERMITAGE STEUNT DE OORLOG

*

Russische museumdirecteur bekent zoals verwacht kleur

*

Op 22 juni verscheen in de regeringskrant Rossijskaja gazeta* een lang interview met de wereldberoemde directeur van de Hermitage, Michail Piotrovski: de baas van het grootste museum ter wereld. De titel luidt Waarom het nodig is achter zijn land te staan wanneer het een historische wending en keuze maakt.

Overwinningen

De aanleiding voor het interview was blijkbaar het aflopen van een tentoonstelling in Italië waarvan onder andere een doek van Titiaan (Portret van een jonge vrouw) terugkwam naar Rusland. Dit wordt gezien als een overwinning van de Hermitage, omdat ermee gedreigd werd de werken niet terug te geven gezien de oorlog in Oekraïne en in het kader van de politiek van de cancel-cultuur.

Een tweede overwinning ziet de directeur in de opening twee dagen later van de tentoonstelling van de Sjtsjoekin Collectie in Parijs, met meer dan twintig werken van Henri Mattisse, 40 werken van Picasso, vijftien werken van Paul Gauguin, meesterwerken van Van Gogh en Claude Monet. Tegenover de cancelcultuur stelt de interviewster Jelena Jakovleva een ‘speciale museumoperatie’, een nieuwe, door haar uitgedachte term die verwijst naar de ‘speciale operatie’ die nu in Oekraïne aan de gang is, Poetins eufemisme voor oorlog.

Europese cancelcultuur tegengaan

De boycot van westerse landen ziet Piotrovski als een ideologisch dictaat dat nu van de Sovjet-Unie naar het Westen overgesprongen is. In de plaats van zich uit te spreken tegen de oorlog in Oekraïne, zoals sommigen van hem vragen, stelt Piotrovski culturele initiatieven, want, zegt hij, Rusland is een land van export, en ‘onze culturele export is belangrijker dan de import’. De laatste Russische tentoonstellingen in het buitenland ziet hij gewoonweg als ‘een machtig cultureel offensief, een soort “speciale operatie”, als u wilt. Die bij velen niet in de smaak valt, maar wij vallen aan en niemand moet ons offensief in de weg staan.’

‘Ons antwoord op de oproep om Tsjaikovski te boycotten luidt: wij cancellen niets, integendeel; wij blijven houden van het Europa dat we hebben leren kennen aan de universiteit.’ Piotrovski wil niet toegeven aan de verleiding van de cancelcultuur, omdat Russen er immuun voor zouden zijn: ‘Eerst hebben we heel de cultuur van tsaristisch Rusland gecanceld, daarna die van de Sovjettijd. Standbeelden zijn tientallen keren naar beneden gehaald. Maar we weten ook dat standbeelden terugkomen, alles wordt in ere hersteld. Dat geheugen en cultuur terugkomen, zit bij ons in het bloed. Daarom zijn we niet happig om te cancelen.’

Alhoewel het plezier waarmee ze ons te lijf gaan en veroordelen, ons aan stukken willen scheuren en marginaliseren, iets zegt over hoe sterk we wel zijn in de cultuur

Maar in het Westen zou men er stilaan van overtuigd beginnen te raken dat die cancelcultuur nergens toe leidt, en dan ineens biedt zich Rusland aan. ‘En voilà, laten we Rusland bannen. Alhoewel het plezier waarmee ze ons te lijf gaan en veroordelen, ons aan stukken willen scheuren en marginaliseren, iets zegt over hoe sterk we wel zijn in de cultuur.’

Cultureel offensief

Piotrovski zegt mee aan de wieg te hebben bestaan van de Groupe Bizot, die culturele uitwisselingen wilde organiseren zonder aan politiek te doen. Maar nu is ze ineens volgens hem geïdeologiseerd ‘naar Sovjetmodel’. ‘Maar als zij die Sovjetpest binnenhalen, laten ze die dan maar uitzieken. Wij hoeven ze niet. Wij zijn daar historisch immuun voor.’

Bij het begin van de ‘speciale operatie in de Oekraïne’ hadden de Hermitage en andere musea tentoonstellingen lopen in Frankrijk; Italië, Engeland en Spanje. ‘Dat was, als u wilt, onze “speciale operatie”, ons groot cultureel offensief.’ ‘De tentoonstelling van Sjtsjoekin en Morozov in Parijs, dat is de Russische vlag in het Bois de Boulogne.’ Die tentoonstelling toont ook aan dat het Westen wat te danken heeft aan Rusland. Men vroeg eens aan Matisse of hij De dans geschilderd zou hebben, indien Sjtsjoekin er niet geweest was. Matisse antwoordde: ‘Voor wie zou ik dan gemaakt moeten hebben?’

Meer dan Europa

Met andere woorden, ‘Wij zijn Europa, maar is het Europa of de EU?’ ‘Europa is lang het culturele voorbeeld geweest voor ons. We verwijzen naar de woorden van Dostojevski dat Europa ons misschien wel dierbaarder is dan voor de Europeanen zelf…’

Piotrovski antwoordt op de vraag of Rusland tot Europa behoort: ‘Dat is een oude keuze van ons, wij zijn onlosmakelijk verbonden met de Europese cultuur en met Europa zelf. De speciale militaire operatie in de Oekraïne verandert hier niets aan. Binnen Europa zijn er meer dan genoeg conflicten en oorlogen geweest — van de Dertigjarige Oorlog tot de Eerste Wereldoorlog. Wij zijn Europa en op zekere momenten meer dan Europa, meer dan veel van de landen die er klassiek deel van uitmaken. En zonder twijfel meer dan de EU, die nu een Sovjet-Unie aan het worden is.’

Wij zullen nooit geïsoleerd zijn als een absoluut gelijkwaardig en evenwaardig deel van Europa

‘Wij zullen nooit geïsoleerd zijn als een absoluut gelijkwaardig en evenwaardig deel van Europa. Zo voelen wij dat. En de Hermitage is het symbool van dit gevoel. Ik zeg altijd maar: de Hermitage is de encyclopedie van de wereldcultuur, in het Russisch. De Rembrandts van de Hermitage, die al 300 jaar in Rusland zitten, zijn Russische Rembrandts.’

Grote mondiale hervormingen

Terwijl honderd jaar geleden Russische mecenassen als Sjtsjoekin en Morozov de smaak bepaalden, zouden de Russen nu volgens Piotrovski het internationaal recht bepalen. De Russen zijn erin geslaagd harde garanties te krijgen dat uitgeleende kunstvoorwerpen teruggaan naar Rusland, wat er ook gebeurt. Amerika aanvaardt die clausule niet en daardoor zijn er al tien jaar geen uitwisselingen meer.

Piotrovski roept op om naar de ervaring van de Blokkade van Leningrad (1941-1944) te kijken en zich te herinneren dat ‘wanneer de kanonnen spreken de muzen niet mogen zwijgen’, integendeel ‘luid moeten spreken’… Hij zegt er wel niet bij of de muzen dan de oorlog moeten steunen of verwerpen, tegenhouden. ‘Ons land verwezenlijkt grote, mondiale hervormingen. En wij zijn daar natuurlijk bij en staan er achter. Ons standpunt is — rustig en normaal blijven werken.’ ‘We zijn allemaal militaristen en imperiaal ingestelde mensen.’

Patriottisme

‘Het belangrijkste voor mij is dat het mijn land is en dat ik met mijn land moet zijn, wat het ook doet. Wanneer het over een belangrijke kwestie gaat, is er geen keuze.’ Ik denk ook aan het enthousiasme waarmee we in 1914 ten oorlog trokken: wanneer de kanonnen spreken, moeten ook de muzen spreken. De cultuur staat boven de politiek en al het andere, maar na de oorlog (zoals na WO II en de blokkade) zal men ons vragen: en wat hebben jullie gedaan met de middelen die jullie ter beschikking stonden?’

‘Ik zeg steeds maar dat patriottisme op zijn Russisch het gevoel is van eigen historische waardigheid. De mens begrijpt dat hij moet gaan vechten. Iemand anders doet misschien iets anders, maar niet minder belangrijk. Dat is het verlangen om te beantwoorden aan zijn geschiedenis en de missie van zijn land. Het klinkt hoogdravend, maar wij begrijpen immers de historische missie van ons land. En dat is het gevoel dat ons land de geschiedenis van de wereld verandert en dat jij daar deel van uitmaakt, dat staat nu centraal.’

De imperiale traditie

‘Wat de houding tegenover het krijgsgebeuren betreft, is het allemaal niet zo eenvoudig. Aan de ene kant betekent oorlog bloed en doodslag, aan de andere kant zelfbevestiging van mensen, zelfbevestiging van een natie. Elke mens wil zichzelf bevestigen. En in zijn houding tegenover de oorlog bevestigt hij zich zonder twijfel. En we zijn toch allemaal opgevoed in de imperiale traditie en het imperium verbindt vele volkeren, verenigt mensen, door allerlei gemeenschappelijke en voor allen belangrijke dingen te vinden. Dat is heel verleidelijk, maar het is een van de, laten we zeggen, positieve verleidingen. Alhoewel je er niet tot het einde aan moet toegeven, je moet hem onder dwang kunnen houden. En het principe niet vergeten: de mens moet doen wat hij moet doen en verder zien we wel. Voor musea betekent ‘doen wat nodig is’ — bewaren, behouden, cultuur uitdragen.’

Achter de oorlog geplaatst

Al in 2018 heeft Piotrovski zonder blikken of blozen te kennen gegeven welke zijde hij zou kiezen in geval van oorlog. Tijdens een talkshow op de Russische televisie zei hij toen: ‘Als de oorlog uitbreekt, zal ik als erfgenaam van een Russische edelman de kant kiezen van het moederland en niet de zijde van de waarheid.’

Hoe is het mogelijk dat een ontwikkeld, gestudeerd man, de directeur van het grootste en meest prestigieuze museum van Rusland en de wereld zich duidelijk achter de oorlog van Poetin in Oekraïne plaatst?

De uitspraken van Piotrovski hebben museamensen in Amerika geschokt. Hoe is het mogelijk dat een ontwikkeld, gestudeerd man, de directeur van het grootste en meest prestigieuze museum van Rusland en de wereld zich duidelijk achter de oorlog van Poetin in Oekraïne plaatst? De enige verklaring die men kan geven is dat hij onder druk is gezet. Piotrovski is een man met vele connecties, eigenlijk een Poetin-man, beiden zijn begin jaren 1990 in Sint-Petersburg tot de hoogste machtsregionen opgeklommen, zijn kinderen bekleden vetbetaalde plaatsen in de commerciële wereld van de culturele hoofdstad van Rusland. Weigeren zou hem waarschijnlijk zijn job gekost hebben.

Europeser dan Europa zelf?

Maar wat dan nog meer verontwaardiging wekt, is dat hij er blijkbaar uit eigen hand een schepje bovenop doet en Europa een schop voor de kont geeft: Rusland is veel meer Europa dan Europa zelf (dat is onzin die hij van Dostojevski heeft, die daar in Dagboek van een schrijver uitvoerig over schrijft), het Westen verwordt tot een geïdeologiseerde Sovjet-Unie. De twee kunstpausen van Rusland staan nu achter de schaamteloze imperialistische oorlog die Oekraïne aan het verwoesten is: Gergiev (dirigent van het Mariinski Theater die de verwoestende oorlog in Syrië ging opvrolijken met muziek) en Piotrovski (van de Hermitage die ons wel een ‘Russische Rembrandt’ wil uitlenen). Wie is de volgende?

*

* Eigenlijk is ‘de regeringskrant Rossijskaja gazeta‘ een tautologie, want andere dan door de regering gecontroleerde kranten bestaan niet meer in Rusland.

Emmanuel Waegemans

LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

Onze hedendaagse Joods-Christelijke Beschaving, hoe ver die ook geëvoluieerd en verbeterd is, staat op het punt de klok terig te draaien tot de tijd van Benito Miussolini en Adolf Hitler, op de vooravond van de dag dat die voor de eeste keer elkaar ontmoetten. Toen was de enorme gestalte van de Duce nog het grote voorbeeld voor het veel kleiner uitgevallen Führertje van het pas opgerichte Derde Rijkje dat nog volop bezig was met de Fransse herstelbetalingen voor de schade van WO I…

Plaats van deze historiche ontmoeting: Rome op de Via Appia. De toegejuichte Duce rechtstaande in de open wagen, het Führertje klein en nietig gezeten op de achterbank….

Verstandige mensen hebben seertdien na jaren, leren hun mond te houden. Want anders kwamen ze eerst in ‘Lagers’ terecht, soms ook wel eens ‘Uitroeiïngskampen’ genoemd. Na het keren der kansen, kwamen andeen dan weer in ‘Hechteniskampen’ terecht en werden hun nakomelingen, tot in het 5^de Geslacht gebroodroofd omsdat een van de voorouders aan de verkeerde kant van de Geschiedenis had gestaan.

Sedert 24 Februari van dit jaar is het dan ook gevaarlijk geworden om een eigen mening te hebben. Doen wat we moeten doen, is de boodschap. En dan zien we wel…..

Maar, zo zei Maarten Luther ooit: hier sta ik en ik kan niet anders.

Wij, het Westen, de EU, de Navo, moeten eerst door de Hitleriaanse Hel vooraleer we zullen inzien, dat Rusland een der onzen is die ‘het’ allemaal al lang achter de rug heft.

Ach ja, ook nog waar. In de Tsarenrijd was het kort na Peter de Grote, in de Paastijd de vaste begroeting aan het Hof, de uitdrkking om met veel overtuiging teen elkaar te getuigen ’De Heer is waarlijk opgestaan’…

Ach, Ignatius van Loyola, waarom hebt Ge net als de Spaanse textiel-ingenieur Picnol, ons Veerlaten, om plaats te ruimmn voor al die kontheffende Mekkeraars….

*

Digithalys

09-07-2022 om 08:53 geschreven door digitalia  

Et Dieu

créa   la Femme…

*

DAGELIJKSE VAN HOREN ZEGGEN SATIRE

*

DONDERDAG 7 JULI 2022

Wat Haat vernielde

Heeft Liefde weer opgebouwd

*

   659 – STRAFFE GOS DAT DE U. A. IN VLAMMEN OPGAAT OF DE WEERWRAAK VAN VLAAMS BATIONALISTEN?  

*

I N H O U D

Met de eerste afbeelding hier bovenaan wordt op mijn manier hulde gebracht aan Zijne Hoogwaardige Excellenntie Bardius Somers uit – buiging! - Mechelen, de weerkundi

gfe maar vooeral politieke tegenpool van de sympathieke Filip DeWinter.

Deze wel zeer typische benadering van de twee omwille van hun racistische houding ten overstaan van alle Marochanse & Maroc Hense Nieuwe Belgengeschorste ‘medeserkers’ bij de Antwerpse Universiteit.

Nadruk dus op onze Blauw woke geïnspireerd sexloos geworden clote-samenleving. Waar medewerkssters met ’n rokje aan innnes vernederd worden als… sexlose secretariaat- automaten die moeten zitten, werken en zwijgen.

Mij is echter bekend – door tussenkomsten in de Kamers, dat de betrokken ‘personen’ thuis als Moeders-bij-de-Hard niet eens kinderloos zouden zijnn. Gender hindeert dus. Rn nog een klein beetje.

Rare wereld, die wereld van ’t Somerke. Best dat zijn persoontje al geboren is, want in zijn sexlose droomwereld zou dat niet eens meer kunnen….

Neen, neen, moest Bartje de Scheppping kunnen herdoen, dan zou die buik & billen vrij zijn.

Och ja, dat Blauw Faabriekje, allemaal praat van mannen zonder ballen aan hun lijf…

7-07-2022

ABSURDISTAN (VERVOLGVERHAAL)

*

Liefst 5.500 studenten hebben zich kandidaat gesteld om mee te doen met het ingangsexamen voor (tand)arts. Nog vóór één uitslag bekend was, werd er reeds gesteld, dat slechts één op de vier zal mogen beginnen aan de studie, dat terwijl er een groot tekort blijft aan tandartsen, spoedartsen, kinderartsen en huisartsen. Ik klaag dit al aan van zolang ik mijn blogs schrijf, omdat ik het persoonlijk heb meegemaakt met een kleinzoon die een jaar verloor omdat hij bij dat ingangsexamen niet geslaagd was in een multiple choice examen, dat niets te maken had met geneeskunde.

   De drie op de vier die nu niet slagen, mogen het in augustus nog eens proberen, nota bene, mits een extra betaling om aan de test deel te nemen. Men zou haast denken dat ze het daarom doen. Dat alles terwijl er steeds meer dorpen en zelfs gemeenten zonder huisarts komen te zitten.

---

Ik kom nog even terug op mijn blog over de mogelijke herinvoering van de militaire dienstplicht. Die is nl ook nodig voor de ondersteuning van onze politie. Als gevolg van de afschaffing van de Rijkswacht heeft België nl geen Plan B als er iets serieus misloopt. In de ons omliggende landen heeft men die fout niet gemaakt en zijn de gendarmes in Frankrijk, de marechaussees in Nederland, de carabinieri in Italië en de guardia civil in Spanje niét afgeschaft. Only in Belgium

PLAATSELIJKE NIEUWTJES

De laatste loodjes op de vooravond van 1302

*

Na zijn thuiskomst van de kruistocht in Akko, bleef hij, zowel op militair, politiek als bestuurlijk vlak, steeds een trouw medewerker van zijn vader; Gwijde van Dampiere in diens strijd tegen de pogingen van de latere Franse koning Filips de Schone, kleinzoon van Lodewijk, om Vlaanderen weer bij het kroondomein te voegen. Robrechts vader Gwijde van Dampierre volgde in 1278 diens moeder Margaretha II van Vlaanderen op als graaf.

**

**

Zie Vlaamse Opstand (1297-1305) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Hoofdzakelijk onder zijn invloed verbrak Dampierre alle feodale banden met zijn leenheer op 20 januari 1297. Toen het verzet hopeloos bleek, liet Robrecht zich, samen met zijn vader en zijn broer Willem van Crèvecœur, gevangennemen en naar de Franse koning voeren in mei 1300. Kort daarvoor had hij in feite het bewind overgenomen van zijn vader. Hij werd opgesloten in het kasteel van Chinon. Zo nam hij dan ook geen deel aan de Guldensporenslag (1302), in tegenstrijd met de romantische voorstelling van Hendrik Conscience in zijn roman De Leeuw van Vlaanderen. Zijn halfbroer Jan I van Namen 1302 en later zijn jongere broer Filips van Chieti (1303-1305) waren de tijdelijke regenten. Vlaanderen won vervolgens met aanzienlijke verliezen de Slag bij Arke in 1303, werd in 1304 bij de Slag bij Zierikzee tegen de graaf van Henegouwen en Holland Jan II van Avesnes verslagen door de Frans-Hollandse vloot. De Slag bij Pevelenberg tegen de Franse koning eindigde onbeslist.

Na de dood van Gwijde van Dampierre in gevangenschap in maart 1305 mocht Robrecht naar zijn graafschap terugkeren in juli. De uitvoering van het voor Vlaanderen zeer nadelige Verdrag van Athis-sur-Orge zou zijn stempel drukken op heel het bewind van graaf Robrecht. Aanvankelijk boekte hij wel enig succes bij zijn pogingen om zowel de steden als het platteland tot nakoming van de aangegane verplichtingen te bewegen.

Robrecht werd geconfronteerd met de afschaffing van de orde van de Tempeliers. Vanaf april 1310 ging hij echter resoluut in het verzet, gesteund door de bevolking en zijn familieleden, en zo hield hij, zowel op diplomatiek als op militair vlak, stand tegen de Franse koning. In een bul van paus Clemens V van 16 mei 1312 werd hem opgedragen de goederen van de Tempeliersorde aan de hospitaalridders te overhandigen. Hij heeft 'zeer lang geaarzeld', maar moest zich uiteindelijk 'plooien'. Toen hij in 1319 naar Rijsel oprukte, weigerden de Gentenaars hem over de Leie te volgen. Mede onder druk van zijn kleinzoon Lodewijk II van Nevers gaf de vermoeide Robrecht de strijd op, en ging hij in april 1320 in Parijs leenhulde brengen aan de koning.

Maar zelfs na die datum zou hij nog de uitvoering van het Verdrag van Athis-sur-Orge en de daaropvolgende overeenkomsten saboteren. Robrecht van Béthune overleed in september 1322 in zijn residentie, het Ieperse Zaalhof. Hij werd opgevolgd door zijn kleinzoon Lodewijk II van Nevers (zijn zoon, Lodewijk I van Nevers, was net in juni overleden).

Op zijn uitdrukkelijke wens werd hij in Vlaamse aarde begraven in de kerk van de Sint-Maartensproosdij in Ieper. Zijn lichaam mocht enkel naar de Abdij van Flines (nabij Dowaai) worden overgebracht als Rijsel en Dowaai weer bij het graafschap hoorden. In deze abdij werden ook zijn eerste vrouw en zijn vader begraven. Het grafmonument van Robrecht werd in 1566 vernield door Beeldenstormers. In 1973 trof men bij opgravingen zijn naam aan op een loden kist met zijn gebeente. De plaats werd gemarkeerd met een nieuwe grafzerk.

GOED OM WETEN OF NIET GOED OM WETEN. HET IS MAAR HOE U HET ZIET

Van Grieken

@tomvangrieken

We hebben niet te weinig opvangplaatsen. We hebben te veel asielzoekers!

Nóg meer opvangplaatsen zorgt voor aanzuigeffect.

Stop met Hotel Belgica te spelen

BART SOMERS: DIT GING OM EEN PRIVÉ GESPREK EN VALT ONDER DE VRIJHEID VAN MENINGSUITING.

**

Bart Somers over ‘rel’ bij UAntwerpen na schorsing medewerkers: ‘gesprek niet racistisch’

Nieuws 07/07/2022

*

De gemoederen binnen en buiten de Universiteit Antwerpen (UA) laaien hoog op. De Universiteit kwam in opspraak nadat een filmpje zich via sociale media verspreidde, waarop te zien is dat twee medewerkers een aantal uitspraken deden, die voor sommigen als kwetsend werden ervaren.

De rector van de UA, Herman Van Goethem, onderneemt sancties tegenover de medewerkers. Zo werden zij met onmiddellijke ingang geschorst voor onbepaalde duur. Vlaams volksvertegenwoordiger Sam Van Rooy (Vlaams Belang) meent echter dat de uitspraken onder de vrijheid van meningsuiting vallen, en stelde hierover een parlementaire vraag aan de bevoegde minister van Samenleven Bart Somers (Open Vld).

Het verhaal

Aan het einde van mei 2022, spraken twee medewerkers van de Universiteit Antwerpen zich uit over onder andere Nederlands van studenten met Marokkaanse roots, over de orthodox-Joodse gemeenschap (‘een gesloten gemeenschap die eigen is en gescheiden scholen heeft’) en over Chinezen, Portugezen en Brazilianen. Met die drie nationaliteiten hebben ze naar eigen zeggen geen problemen en ‘minder conflict’, hoewel ze over de Brazilianen zeiden dat die toch wel ‘lawaaierig’ kunnen zijn. In datzelfde gesprek werd ook gesuggereerd dat er bij onze jeugd een probleem is met de kwaliteit van de Nederlandse taal.

Het gesprek werd door een student vastgelegd in een filmpje dat ongeveer acht minuten duurt. De medewerkers van de UA werden daarover niet ingelicht, noch gaven zij toestemming om te filmen. De beelden werden illegaal verspreid via sociale media, en kwamen zo bij het grote publiek terecht. Veel verontwaardigde reacties volgden.

De rector van de Universiteit Antwerpen, Herman Van Goethem, liet onmiddellijk weten de uitspraken ‘beneden alle peil’ te vinden. Maar daar bleef het niet bij. De rector onderneemt nu maatregelen en schorste de medewerkers met onmiddellijke ingang voor onbepaalde duur. Daarnaast liet hij weten dat in samenwerking met het Hannah Arendt Instituut een re-integratietraject gestart zou worden.

Commissie voor Binnenlands Bestuur, Gelijke Kansen en Inburgering van het Vlaams Parlement

Sam Van Rooy (Vlaams Belang) stelt zich vragen bij het optreden van de rector, en vroeg minister van Samenleven Bart Somers (Open Vld) of de uitspraken van de universiteitsmedewerkers vallen onder de vrijheid van meningsuiting. Hij haalde bovendien aan dat ze in het gesprek ook goede voorbeelden van integratie gaven en racisme uitdrukkelijk afkeurden.

Van Rooy noemde dit ‘een heel normale, open, vrije conversatie tussen twee mensen over hun ervaringen en gedachten, zoals dat nu eenmaal gaat – wat zeg ik, móet gaan – in een open, vrije, democratische samenleving. Twee mensen die er nota bene blijk van geven dat ze begaan zijn met onze samenleving en met ons onderwijs én dat ze nadenken en twijfelen. Je zou dit gesprek zelfs het summum van onze vrije, westerse beschaving kunnen noemen’. Hij vroeg vervolgens aan de minister om op te treden en ‘zich in te zetten voor het garanderen van de vrijheid van meningsuiting en het stimuleren van een vrije en open debatcultuur’.

Bart Somers

Somers was van mening dat de student het gesprek niet mocht filmen en dat de conversatie binnen de vrijheid van meningsuiting valt. Hij zei in de commissie het volgende hierover. ‘Ik heb twee opmerkingen: het ging om een privégesprek en dat had nooit zonder toestemming of medeweten van de betrokkenen mogen worden opgenomen en uitgezonden. Dat is de fout van de universiteit, die dat heeft erkend.

Ten tweede beschouw ik de uitspraken vanuit mijn perspectief ook niet als racistisch of discriminerend. Maar het is niet aan mij om daarover te oordelen, daarvoor zijn rechtbanken. Ik ben het niet eens met de toon van de uitspraken, en vind ze niet stroken met de samenleving, maar in een vrije samenleving kunnen mensen evident van gedacht verschillen. Dit valt voor mij binnen de grenzen van een aanvaardbare kijk op de samenleving en het debat erover.’

Over de vraag die Van Rooy stelde om tussen te komen in de schorsing zei Somers: ‘Voor mij zijn de beslissingen aan de Universiteit Antwerpen een interne aangelegenheid, in de eerste plaats tussen werkgever en werknemer. Ik vind dat het niet mijn taak om daar actief in tussen te komen.’

Hannah Arendt Instituut en Unia

De rector van de Universiteit van Antwerpen, Herman Van Goethem, kondigde aan dat hij in samenwerking met het Hannah Arendt Instituut een re-integratieproject voor de twee medewerkers zou organiseren. De minister bevestigde echter uitdrukkelijk dat het instituut tot op heden geen vraag van de rector ontvangen heeft.

Van Roy vroeg aan de minister of hij contact met Unia en/of Hannah Arendt Instituut gezocht had. Somers vertelde dat niet te hebben gedaan omdat ‘Unia een onafhankelijk gelijkekansenorgaan is, waarbij iedereen die dat wil een klacht kan indienen’. Het is volgens de minister aan de instelling zelf die klacht te onderzoeken. Zijn optreden zou de onafhankelijkheid van Unia in gedrang brengen, aldus Somers.

Somers vertelde dat hij ook met het Hannah Arendt Instituut geen contact opgenomen had. ‘Het Hannah Arendt Instituut is een wetenschappelijk instituut. Ik ben geen voorstander van het gebruik van het instituut voor individuele casussen, naar ik begrepen heb zijn zij ook niet geïnformeerd door de universiteit zelf. Ik heb geen hiërarchische relatie met het Hannah Arendt Instituut en wens die ook niet.’ Het is volgens hem aan de instelling zelf om te beslissen hoe ze met de vraag van de rector wil omgaan.

Videobeelden

Tom Ongena (Open Vld) maakt zich zorgen over de manier waarop de beelden opgenomen en verspreid werden. Dat is volgens hem niet goed voor de vrijheid van meningsuiting omdat ‘we zo voortdurend moeten opletten op wat we zeggen’. Het gevolg daarvan is volgens hem dat men aan zelfcensuur gaat doen.

Zeker in academische milieus moet er, zoals hij het zelf verwoordt, ‘gepolariseerd’ kunnen worden. Hij verduidelijkt zijn mening aan de hand van de lesopnames, die omwille van corona gemaakt werden. Die opnames zouden in academische milieus problematisch kunnen zijn. ‘We moeten ervoor zorgen dat de vrijheid van meningsuiting, zeker in academische milieus, niet de facto wordt begrensd omdat we allerhande opnames maken die misbruikt kunnen worden. We hebben in het verleden al gezien dat die uit hun context kunnen worden gerukt.’

N-VA-parlementslid Nadia Sminate trad Van Rooy bij en noemde het traject bij het Hannah Arendt Instituut ‘meer dan een brug te ver’.

Begrip

omers toont begrip voor de mensen die zich gekwetst voelen door de uitspraken van de medewerkers, maar ‘het is niet omdat men zich gekwetst voelt, dat de uitspraken niet meer binnen de marge van de vrije meningsuiting kunnen vallen’. Opvallend is dat de minister zelfs stelde te hopen dat ‘het Hannah Arendt Instituut beseft dat het organiseren van een dergelijk traject niet haar taak is’.

Wannes Bok

*

**

HET LIBERALE IMPORT-EXPORT GUTMENSCH MODEL

*

België importeert niet alleen terrorisme, we exporteren het ook.

Absoluut normaal in het normaalste land van de wereld.

Een handelsbalans is best in evenwicht, toch ?

Heden keurde de Kamercommissie de bandietendeal goed tussen het terroristische regime van Iran en het land waar alles kan, Belgistan.

De hypocrisie van de liberale meute klinkt oorverdovend:

DE THEORIE

ONDERHANDELEN MET TERRORISTEN

Gwendolyne Trutten:

“We mogen geen millimeter plooien voor terroristen”

(28/11/2015 Zevende Dag)

Charel Michel:

“Pas question de négocier avec des terroristes”

(17/12/2017 La Libre)

OVER DE BELGISCHE IS-STRIJDERS

Gwendolyne Trutten:

“Wie vertrekt om te strijden in een totalitair regime, moet mijns inziens niet terugkomen”

(19/11/2015 Ter Zake)

DE PRAKTIJK:

ONDERHANDELEN MET TERRORISTEN

Vincent Van Leugenborne, Minister van Terreur Export:

“Mijn kompas zijn de veiligheidsdiensten: als we deze deal niet doen, zullen in de toekomst nog meer onschuldige Belgen worden gegijzeld.”

OVER DE BELGISCHE IS-STRIJDERS

Alexander De Crook, Minister van Terreur Import:

“Volgens de veiligheidsdiensten is het veiliger die IS-vrouwen met kinderen terug te halen dan ze daar te laten.”

In de verte klinkt bazuingeschal en scandeert de liberale familie:

– Vrouwen van IS: welcome back home !

– Veroordeelde terroristen: have a safe flight back home !

Het dient overigens gemeld dat er al jarenlang een absoluut duidelijk advies van Buitenlandse Zaken voorligt om niet te reizen naar Iran.

Ach ja, NGO directieleden en Zweedse professoren mogen daar hun voeten aan vegen. Maar OEI, nu aan de ketting in het immer gezellige Hotel EVIN (one of the most beautiful 4 star hotels located in north part of Tehran). Maar soms geen warm water en nooit es een voorgerechtje. En da’s balen.

Effe Alexander en Vincent bellen!

LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

Ieper, onder ons gezegd en gezwegen onder elkaaar aan te sreken als ‘t Steetje, omdat het ml

maar ‘n handvol groot is, is dezer dagen, weliswaar op z’n eigen manier inderdaad ferm bezig met z’n eigen Geschiedenis rond de Gulden Sporenslag en de 720^ste herdenking daarvan. Dat daarbij ’n beetje Hendrik Conscience met zijn Leeuw van Vlaanderen, ’n beetje belachelijk moet maken, is mooi meegenomen.

Ben even bij Wikipedia te rade gegaan, want eerlijk gezegd, het Graf van ergens ‘n Graaf van Vlaanderen in een verloren uitheok van een immens grote maar lege kaathedraal: wie steekt daar nu zijnen tijd in!!!!

Gelukkig zijn de tijden veranderd, en naast Den Groten Oorlog (van anderen) is daar nu in dat Steetje , samen met de hernieuwde Vlaamse Bewustworrding, de herinnering aan ons eigen glorierijk verleden terug gekomen.

Het moet dan ook niet altijd over soldatengraven gaan!!!! Want die zijn inderdaad gevallen voor andere ‘Vaderlanden’. En hoe dapper ook, hun graven ontsieren onze la,ndschappen van einder tot einder.

Verder moet ik zeggen, dat de volkswijk ’t Zaalhof – waar de Graaf zijn laatste levensjaren sleet - op Sint Pieters Parochie tegenaan de Rijselpoort, in mijn jeugd een eerder pejoratieve bijlank had. Omdat daar een veel besproken ‘danskot’ was, waarvan de dansvloer in het midden één groot spiegeloppervlak was…

Het was inderdaa de tiojd van English Spoken in eowat alle nieuwe teea rooms waaruit pas een paar dagen voordiene de Hakenkruisen verwijderd waren….

Ge kunt maar zien, zei ons Moe altijd, dat ge daar nooit ’n voet binnezet. Anders vliegde van direct naar de Verbteringsschool!!! De naam van die danszaal was Lapiere, ne ftuitmarchend die ook ghraag wat bijverdiende en het horen van die naam alleen al was voldoende om bij de jonge meisjes het schaaamrood naar de wangen te doen stijgen.

Ach, memoroes are made of this….

Tot slott nog deze mededeling, dat ik op zoek ben naar de exate dag van overlijden van Robrecht van Bethune. Want Google spreelkt alleen van September 1322. Maar verdorie, het is een dag waarop gans Vlaanderen storm moet lopen om in de St Maartens Kathedfraal hulde te brengen zowel aan de Graaf als aan de Tempeliers, die van bij de aanvang af (1095) bij de Eerste Ktuistocht als allereersten de miren van Jeruzalem hebben bestormd. En dat dat ook Vlamingen, ja zelfs West-Vlaanderaars waren…

Wie Tempeliers zegt, moet sprken over de rampzalige pestjaren uit die tiijd, die men De Zwarte Dood noemde.

Maar vreemd, hé, de Tempelirs, zowel in Oost als in West, bleken daarvan geen last te heben. Duivelskunsten, volgens de Franse koning, Filips de Schone, die dus de gehele Orde - maar vooral hun onmetelijke schatten aan goud en edelstenen – aan Gods wil, ttz de zijne, te onderwerpen.

Tot, bij de proecesvoering in de Franse hoofdstadbleek, dat overal in de omgeving vwaar Tempeliers waren er een leger van katten aanwezig was. Het bewijs was dus geleverd. Katten waren des duivels en moesten overal, net als de Paters zelf, zo vlug mogelijk uitgemoord worden…

Dio le vole!!!!

Het duurde tot einde der jaren 1800 voooraleer Marie Curie, ’n Franse natuurkundige, ondelte dat … ratten de verspreiders van de Post waren.

En katten zijn nu eenmaal de erfvijanden van ratten…

Hiermee is uit de deken gedaan, waarom tot de huidige dag, in Ieper kaaten uit het Belfort te pletter worden gegooid in de menigte… Vroeger waren dat levende katten, nu zijn het poppetjes….

**

Maar dat is een ander verhaal, dat U bespaard wodt tot Thyunedag daar weer is…

*

Digithalys

08-07-2022 om 07:52 geschreven door digitalia  

*

DAGELIJKSE VAN HOREN ZEGGEN SATIRE

WOENSDAG 6 JULI 2022

*

Wat Haat vernielde

Heeft Liefde weer opgebouwd

*

658 – UW GAS OF UW LEVEN WANT BINNEN ENKELE WEKEN IS KONING WINTER WEER IN HET LAND

*

I N H O U D

Koning Winter, staat er, en niet Koning DeWinter. Daar is het inderdaad nog ’n paar jaar te vroeg voor.

**

De komende winter…. Die zal ineens voor de deur staan, vooraleer we er ons goed en wel rekenschap van hebben kunnen geven. Sneeuw en ijs doen mij denken - inderdaad in volle zomer - aan Zweden en Noorwegen. Diene Guvaal toch! Ik zie dat Zweeds lefer, in bijkiniit mar tot de tanden gewaend, ioorekken tengen de goed ingebusslde Russen… Het is ’n a-manier van te velde trekken zoals ’n ander. Maar zo kan ik terugdenken aan de tijd toen ik als kind bij Meter Elodie Schatteman uit de Kriekestraat in Eerngem, ‘even voor het slapengaan’, ,haast op de Leuvense stoof geplakt om warm te blijven, moest voorlezen uit haar beduimeld en versleten voorvadrlijk Gebedebboekje. Het kleine petroleumpitje op de schouwmantel gaf amprt licht, en ik, ik kon amper lezen.

‘Ongeriefd van woorden nog’, zolas Guido Gezelle het schreef.

Daar stond in de Litanie van Alle Heiligen onder adere … ‘van de woede der Noormannen, verlos ons Heer’…..

En, echt waar, Meetje – toen ze dat niet kon horen zegden we gewoon pnder elkaar ‘Mette’, want ze ws een zeer bazig mens - -legde me dat toen uit. In geuren en kleuren, net alsof ze er zelf bij was geweest.

Die nacht heb ik waarschijnlijk slecht geslapen, daar in de vrieskoude op mijn zolderkamertje onder de dakpannen….

-

Guvaal heeft het hiernavolgend inderdaad over het niet eens bestaande sexsueel probleem bij het ABL n zijnde de Belgische Weermacht – met een jaloerse knipoog naar het Hoge Noorden, het Land der Noormannen – en zo komen we als vanzelf langs Donald Muylle, Sigried Bracke en de Waalse expansie- plannen van DIVY Keukens, terecht in het Land der Verloren Beloften, dat – een land dat op onze kosten - leeft ten Zuiden van Samber & Maas.

Om te besluiten: ‘Van de woede der Walen, verlos ons Heer’

Dat alles om te eindigen, daar waar het allemaal om begon: hoe gaan we straks als het winter wordt, nog ons potje koken? Waar onze koide voeten op de warme voet van de Leuvense Stoof zetten?

Uitwijken naar de Krieksstraat gaat niet meer, want alles is daar afgehroken en weg. En aan die mooie nieuwe villa’s die iin de plaats gekomen zijn, durf ik niet aan te bellen….

Café De 3 Gapers

**

Maar kijk nu toch eens!!! DE G7 zijn mij eens te meer al voor geweest. Zij, de G7 – daar waar zelfs in Oostkamp men amper aan de 5G, misschien, dank zij de Roemenen, aan de 6G probeeert te geraken – zij, de G7, de

zelfbenoemde Ondermaanse Opper Goden bijeengescharreld uit alle mogelijke windstreken, blijken ineens te beschhikken over het hemellichaam, de zon zelf, en er meteen zeker van te zijn in Donker Afrika te kunnen gaan kolonialiseren wat daar nog te profiteren valt.

De G7 zijn erlfs nog beter dan de Uitvindersvan het Warm Water.

Water namelijk bestaat uit twee samensmeltende elementen, zo simpel is dat. Weet zelfs het kleinste kind uit de lessen Natuurkunde op de Lagere School. Die splitsen we gewoon terug in waterstof en zuurstof. De zuurstof verdwijnt vanezlf in de lucht, en na gebruik wordt de watrstof als vanzelf weer…. weer….. water.

Echt waar! God-de-Vader zelf zou het niet beter hebben kunnen uitvinden om hed te Scheppen. En…. water op deze wereld is er meer dan genoeg. Het staat zelfs bij momenten tot aan onze lippen!!!!

Verlà. Het Geheim der Druïden en hun bliksemselle verplaatsingen – zie Ercih von Däniken – is meteen ook opgelost. Met ’n bosje marentakken uit de bossen van Oostkamp onder de arm en ’n kruiikje waterdinges in de handen, stapten ze in hun machiente, om amper ’n kwartiertje later bij de Apachen in Noord Amerika aan tafel te gaan….

Ja Ja, er is inderdaad niet veel nieuws onder de zon….

Wist Jules Verne ook al!!!!

En daar staat de Poet dan, met z”n molentjes, zoals ze in Gent zeggen…..

*

06-07-2022

DE MILITAIRE DIENSTPLICHT (2)

*

In deze rubriek heb ik al eens meer geschreven, dat men in dit land de militaire dienstplicht best opnieuw zou invoeren. Dit heeft niet alleen te maken met de oorlog in Oekraïne, maar ook o.w.v. het feit dat er bij ons leger een steeds groter tekort is aan gekwalificeerd personeel en dat slechts een derde van onze strijdkrachten jonger is dan 40 jaar. Het mopje dat ons leger het best bewapende pensioenfonds ter wereld zou zijn, is daarvan het gevolg.

Nu hoor ik tot mijn verbazing dat de algemene dienstplicht bij ons, zo’n 30 jaar geleden, niet is afgeschaft, wel opgeschort. Dat maakt alles een stuk eenvoudiger, waardoor onze federale regering die dienstplicht terug kan invoeren via een eenvoudig koninklijk besluit. Hopelijk gebeurt dat.

Ondertussen zijn de tijden natuurlijk veranderd en zal e.e.a. niet meer gebeuren zoals het vroeger was. Om te beginnen zou het vrouwvolk ook worden opgeroepen. Emancipatie moet in twee richtingen werken. WeToo. Het beste lijkt me eens te kijken naar wat er in Scandinavië is gebeurd. Daar hebben alle landen nog een normale dienstplicht, zoals in Finland of een tijdelijke zoals in Zweden, Noorwegen en Denemarken. Zoals ik reeds schreef in mijn blog van 19 met van dit jaar worden in Zweden bv elk jaar zo’n 6.000 achttienjarigen geselecteerd voor een opleiding van zes maanden tot anderhalf jaar, naargelang hun eigen voorkeur. Ze worden daar fatsoenlijk voor betaald en het systeem blijkt zo goed te werken, dat heel wat van die dienstplichtigen achteraf besluiten beroepsmilitair te worden. Daarmee zou men bij ons het probleem van de onderbezetting van de baan kunnen helpen en tegelijkertijd goed opgeleide jongeren een betere toekomst bezorgen, waarover ze zelf kunnen beslissen.

En nu maar hopen dat het ook gebeurt….

PLAATSELIJKE NIEUWTJES

Lissewegge

Ook wl eens in de volksmond ‘t Wit Steetje’ genoemd, omdat het hele centrum in oude Vlaamse stijl, er zo netjes en goed onderhouden uitziet. Al dat wit doet zelfs ’n beetje Hollands aan, al is er in de wijde omtrek alleen en uitsluitend ons eigen sappig West-Vlaams te horen.

Al dat typisch plattelands Vlaams, boven op de vriendelijke srtilte, mondt als vanzelf uit in ’t Goe Leven. Wat vooral leidt naar de vele gezellige eethuisjes die niet eens ‘n Michelin Steertje nodig hebben om internationaal bekend te zijn.

Tot daar de alledaagsheid der dingen in dat kleine Brugse Hemrelrijk van te lande.

Gisteren bij WTV…..

**

**

Al gehoord van het orgel, daar in die stokoude kerk met het beroemde platte torenvlak, waarop in vroeger tijden als baken voor de vissers bij slecht wseer, strobyssels in de fik werden gezet? Waarlijk een Godshuis met direct nutiige mogelijkheden om de juiste weg te tonen aan iedere verdwaalde ziel.

Wel, dat orgel, bouwjaar 1352 d.i 50 jaar na de Gulden Sporen, vlat nog dagelijks te beluisteren. Want zelfs na vele eeuwen, in perfecte staat van onderhoud.

Och, daar ergens ,in het volle Centrum, aan dat bruggetje over dat ‘Varje’, een soort bevaarbare beek, want ’n Middeleeuws soort ‘kanaal’ voor allerlei transport, waren wij ooit vaste gast bij Resaurant ‘De Goededag’.

De Hemel? Da’s zortg voor later, voor eenieder die daar ook maar ‘n voet durft binnen te zetten. Groeten aan de Patron…. Ook al ’n Italia Lover met hart en ziel…

GOED OM WETEN OF NIET GOED OM WETEN. HET IS MAAR HOE U HET ZIET

DEMIR MOET AGRIBASHING STOPPEN

**

**

De uitspraken van Vlaams omgevingsminister Zuhal Demir (N-VA) over de landbouw in Vlaanderen blijven voor beroering zorgen. “Het bashingvoortdurende agribashen moet ophouden”, vindt Vlaams Parlementslid Stefaan Sintobin. “Het fake news van Demir schaadt het imago van de landbouw. De Vlaamse regering zou beter het grote belang van de landbouw voor onze economie en voedselvoorziening belichten.”

Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) was afgelopen zondag te gast in het VTM nieuws en deed enkele opvallende uitspraken. Ze zei onder andere dat er in Vlaanderen varkenskarkassen, geschikt voor consumptie, “systematisch met overheidssteun vernietigd worden” en dat “de ammoniakuitstoot van een gemiddeld Vlaams varkensbedrijf groter is dan die van de nieuw te bouwen Ineos-fabriek in Antwerpen”. Uitspraken die echter manifest onwaar zijn. Landbouworganisaties zoals het Algemeen Boerensyndicaat(ABS) zijn hier dan ook begrijpelijk boos om en vinden dat de minister voor onnodige polarisering zorgt door feitelijk onjuiste informatie te verspreiden.

“Het kan niet door de beugel dat een minister zelf onwaarheden verspreidt op televisie en zo het imago van de landbouw schaadt”, zegt Stefaan Sintobin. “Verschillende factcheckshebben al aangetoond dat Demirs uitspraken niet correct zijn. Als ze hiermee meer draagvlak voor het stikstofakkoord wil bereiken, zullen zij en de N-VA toch van een kale reis thuiskomen.”

“Deze agribashing duidt op een groot gebrek aan respect voor onze landbouwers”

Volgens Sintobin kadert het verspreiden van halve waarheden of onwaarheden over de landbouw in een bewuste campagne van agribashing. “Ook in het onderwijs wordt vaak een al te eenzijdig een negatief beeld opgehangen van de landbouw omdat die ‘het milieu schade zou toebrengen’. Dit zorgt ervoor dat onze kinderen het belang van de landbouw niet meer kennen of waarderen.”

Het Vlaams Belang vindt dat de Vlaamse landbouwsector meer respect verdient. “Het gaat hier om een sector die niet alleen mee de Vlaamse welvaart creëert, maar ons ook voedt”, besluit Sintobin. “In plaats van mee aan agribashing te doen, moet de Vlaamse regering een positief imago van onze landbouw

*

DE WAALSE KEUKEN

**

Column

-

Wat een prachtig verhaal in De Morgen van het weekeinde. Er schijnt vanuit Roeselare Licht in de Duisternis. Gebalde schoonheid, wijsheid en kracht. Vlaanderen op zijn best, op zijn Vlaamst. Daar kan geen enkele 11 juli-speech tegen op.

Over Donald en Yvette, samen Dovy, in Vlaanderen de bekendste keukenbouwer van de hele wereld. Mede door zijn alom bekende Ik ben Donald Muylle, en ik maak al dertig jaar keukens alsof het voor mezelf zou zijn. Even simpel als geniaal. Algemeen-West-Vlaams als wereldtaal. Staat in de hitparade van de keukenbouwers op één: jaaromzet: honderd miljoen. Vijf keer zoveel als de nummer twee. 650 mensen verdienen er hun brood.

Onder de prijs

Donald is op zijn veertiende beginnen werken. Hij maakte in zijn eigen huis een keuken die men nergens anders kon vinden. Vooral de greeploze kasten vielen op. Hij kon dat goed, keukens maken. En toen kwam er één winkel met toonzaal; helaas op het verkeerde moment. Ze zagen zwarte sneeuw in de jaren tachtig: teveel concurrentie uit het Oostblok waar ze ‘onder de prijs’ werkten. De ouders moesten het jonge paar eten brengen. Maar ze hielden vol.

‘Een mens twijfelt altijd,’ zegt Muylle. Maar opgeven? ‘Opgeven staat niet in mijn woordenboek. Dat doe je nooit.’ Als de krant vraagt waarom, is het antwoord: ‘Dat weet ik eigenlijk niet. Dat is de ene mens tegenover de andere, zeker?’ Zijn passie? ‘Sommige mensen gaan graag vissen. Mijn ding is automatisatie.’ Alle antwoorden zijn kort en duidelijk. Het langste gaat over zijn gelukkigste moment. ‘Het moment dat ik kon investeren zonder het eerst aan de bank te moeten vragen.’

Voortdoen

Na Roeselare kwam de rest van Vlaanderen, daarna Wallonië. Al bekt Chaque cuisine est conçue comme je le ferais pour moi misschien minder. Hij gaat het nu ook in Vrankrijk proberen. ‘Met één winkel, om te zien of ze ons aanvaarden.’ Nog meer ambities? ‘Voortdoen.’

*

De geschiedenis van BA is een deprimerend verhaal waarin zelfs recordomzet resulteert in verlies

In De Tijd lees ik over Brussels Airlines (BA). En of ze daar zullen kunnen… voortdoen? Wanneer zegt eigenaar Lufthansa dat het genoeg is geweest? Muylle zegt: ‘Het was groeien of vallen. We hadden dat op tijd gezien.’ Hebben ze dat bij BA een Donald Muylle? De geschiedenis van BA is een deprimerend verhaal waarin zelfs recordomzet resulteert in verlies. Sinds 2009 is er 800 miljoen verlies opgestapeld. Er is 700 miljoen aan schulden; en het negatief vermogen bedraagt 400 miljoen.

Slachtoffers

BA heeft net zoals andere Europese luchtvaartmaatschappijen in de Coronacrisis steun gekregen. KLM en Lufthansa hebben hun staatssteun al terugbetaald: dat kon, want na Corona wou iedereen weer vliegen. BA moet zijn 290 miljoen ten laatste in 2026 terugbetalen. Niemand weet waar dat geld moet vandaan komen. Zeker niet als er bij dat postume Sabena nu ook nog geregeld gestaakt wordt. ‘Stakingen knijpen de keel dicht van een bedrijf dat nu al aan het infuus ligt,’ merkt iemand op.

Een onoplosbare ellende. Alleen de Duitse voorzitster en ex-CEO Christina Förster geeft er een verklaring voor. ‘Belgen zien zich vaak als slachtoffers. In plaats van dingen te willen veranderen, voelen ze zich onrecht aangedaan. Dat is jammer.’

**

Thomas Dermine

**

O schok der (h)erkenning… Donald Muylle is overduidelijk geen Belg. Staatssecretaris voor Relance Thomas Dermine wel.

Waalse schuld

Ik lees – wat zijn weekendkranten toch heerlijk! – dat als België van de EU 1,4 miljard minder relancegeld krijgt, het Waalse deel van dat bedrag volgens Dermine moet worden bijgepast door de federale regering. Waarom? ‘Wallonië is al twee keer gestraft.’ Door de watersnood en de economische gevolgen van diezelfde watersnood.

Eigenlijk zijn leningen van het federale niveau aan de gewesten juridisch onmogelijk, maar er is inderhaast een wet in elkaar geprutst

Voor de volledigheid: de federale staat heeft eerder al 1,2 miljard geleend aan het Waalse Gewest. Zo’n lening is een unicum en een novum in onze geschiedenis. Overigens wilde het Waalse Gewest dat geld eerst lenen bij de verzekeringsmaatschappijen, maar die vonden de kandidaat-lener onvoldoende kredietwaardig. En dus kwam het Waalse Gewest dan maar bij Alexander De Croo aankloppen. Eigenlijk zijn leningen van het federale niveau aan de gewesten juridisch onmogelijk, maar er is inderhaast een wet in elkaar geprutst waardoor dat lenen opeens wel kon. Het is overigens een gratis lening: de federale overheid krijgt geen rente. En Wallonië moet pas vanaf 2025 terugbetalen. Tegen dan bedraagt de totale Waalse schuld nog net geen 50 miljard.

Solidariteit

Nog meer volledigheid? Samen met die lening is er ook nog een federaal gefinancierde btw-vermindering voor afbraak- en bouwwerken in de getroffen regio, een fiscaal voordeel voor wie nieuwe jobs creëert, een uitbreiding van het systeem van tijdelijke werkloosheid en een bonus van 25 euro per maand voor leefloners, ouderen met inkomensgarantie en alle andere uitkeringstrekkers met een vervangingsinkomen. Dat alles tot het einde van het jaar.

De Croo heeft de nieuwe vraag van Dermine niet meteen positief beantwoord. Tot ongenoegen van de staatsecretaris. Quand une catastrophe touchera la Flandre, on se posera moins de questions, zegt hij in L’Echo. De solidariteit die wel bestaat tussen de burgers uit alle hoeken van het land, zegt hij ook nog, is op het federale niveau onvindbaar.

Dermine is Solvay-econoom, heeft een graad in de politicologie van de Harvard Kennedy School of Government en werkte voor McKinsey in Londen. Desondanks lijdt hij aan een irrationele afkeer van de rekenkunst. Op grond daarvan werd hij in 2019 hoofd van het Institut Emile Vandervelde, de studiedienst van de PS.

Besturen alsof het voor mezelf zou zijn. Het is een populair concept bij de Waalse socialisten.

*

Macron en Biden op de G7-top begin juni.

foto: ©AFP

*

G7 legt hoop voor energieprobleem bij Afrikaanse waterstof

*

We raken van de Oekraïense regen in de Afrikaanse drop.

COMMENTAAR

-

Zon-, wind-, kernenergie en batterijen hebben voorlopig geen verhaal tegen een gas- of olie kraan die wordt dichtgedraaid. Het zijn wel mooie technologieën om elektriciteit te produceren, stockeren en gebruiken. Zelfs al zouden ze dat in voldoende mate doen, dan nog kan de chemisch knappe Li-ion batterij niet genoeg elektrische energie stockeren om een zwaar voertuig, een schip, een graafmachine, een vliegtuig… lang genoeg voort te bewegen. Maar de G7 heeft misschien een oplossing gevonden…

Petroleum en gas

Om je huis in de winter te verwarmen is petroleum en gas nodig. Ook onze chemische industrie, die meer en meer hoogtechnologische plastics produceert die onze levenskwaliteit verbeteren, kan dat enkel met fossiele brandstoffen. Dat geldt evengoed voor de andere grote energieverbruikers van een beschaving: cement (beton), staal, verwarming, kunstmest… Die kan je enkel met verbrandingsreacties bekomen. Het enige min of meer realistische alternatief op lange termijn is… waterstof. De G7-groep buigt er zich al geruime tijd over. Is deze mondiaal verzwakkende groep de trappers kwijt sinds ze in 2014 opgaf om energie- en grondstoffen gigant Rusland te integreren?

Er zijn voldoende fossiele brandstoffen in de wereld om ons nog decennia lang van energie te voorzien. De exacte wetenschap fysica twijfelt hoe groot de bijdragen van stijgende CO2-concentraties zijn aan de ‘global warming’, maar ze houdt zich aan een ‘worst case scenario’: oppassen voor stijgende CO2-concentraties.

De technologische ontwikkelingen rondom de energie transitie zorgen voor heel interessante nieuwe producten, nieuwe investeringsmogelijkheden… Het komt er uiteindelijk wel op neer dat zowel ‘duurzame energie’ als ‘fossiele energie’ gouden zaken doen (door het stijgend gebruik van fossiele brandstoffen.

Net de Sinksenfoor: ‘Altijd prijs, altijd gewonnen’. Hoe wonderbaarlijk voorspelbaar kan de homo sapiens zijn.

Europa

Aangezien Europa, in tegenstelling tot de Verenigde Staten (VS), Rusland, en het Midden-Oosten over relatief weinig fossiele brandstoffen beschikt, is de tendens om wind- en zon-expertise uit te werken een goed idee. Als Poetin de kraan in de herfst dichtdraait, dan wordt Europa (energie)arm. De transitie van export van Russisch fossiel en ertsen naar het rijker wordende en dus energie-hongerige Azië, dat de meest veelbelovende high-tech industrieën herbergt, is ingezet en versneld door Europa.

Mogelijk kan waterstof, opgewekt via elektriciteit uit zonnepanelen, ons soelaas brengen denkt de Europese Gemeenschap (EG)

Mogelijk kan waterstof, opgewekt via elektriciteit uit zonnepanelen, ons soelaas brengen denkt de Europese Gemeenschap (EG). Dan moeten we zon hebben van Afrika. De G7 (Canada, Frankrijk, Duitsland, Italië, Japan, Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten) zal het wel mooi verpakken als een kans ‘to meet the development needs’ voor Afrika. Maar… is dit meer dan een win-situatie voor de investeerder in de (Afrikaanse) energiemarkt?

Waterstof

Waterstof (H2) is een gas, dat met zuurstof van de lucht reageert en daarbij energie en water produceert. Omgekeerd, als je elektrische stroom door water stuurt, ontwikkelt zich waterstof en zuurstof. En die elektrische stroom kan je genereren met zon en wind. Het lijkt een droomproduct. Geen koude dure winters voor de boeg als Poetin de kraan toedraait. De EG bekijkt de mogelijkheden en één van de meest realistische lijkt hen het installeren van zonnepanelen in Noord-Afrika. Daar is zon.

Het waterstofgas moet per schip op transport naar Europa. Die technologie wordt in Japan reeds succesvol gebruikt. Een varende thermosfles met een inhoud op een temperatuur van -253 °C, waarvan 2030 vooropgesteld wordt als routine toepassing. Eens aangekomen uit Noord-Afrika in pakweg Zeebrugge, is zelfs verwarming van huizen een mogelijke toepassing door gebruik te maken van bestaande gasleidingen.

Ook elektriciteitsproductie behoort tot de mogelijkheden. En uiteraard gebruik in de synthese van kunstmest en polymeren. Kunstmest zorgt voor voedsel voor 50% van de wereldbevolking. Hoe meer kunstmest, hoe meer volk. Zelfs in 2022 volgt de wereldpopulatie gewoon de kunstmestproductie.

Frustratie

Nochtans lijkt de belangrijkste toepassing voor H2 te liggen bij passagiersvoertuigen, bussen, en trucks. Het ‘International Energy Agency (IEA)’ ziet dus, klimaat optimistisch als altijd, toepassingen in zwaar transport. De grote frustratie van de Li-ion batterij.

Toyota experimenteert met waterstof in passagiersvoertuigen, zowel met verbrandingsmotoren als met brandstofcellen. Ze houden 24-uur-races. Men probeert de druk in de waterstoftank van de auto op te drijven tot 450 bar. Excuus voor de niet-wetenschappelijke drukéénheid, die bij ons wel populair is: 1 bar is ongeveer 1kg/cm2, ‘ene kilo druk’ in de volksmond. 450 bar is dus een technologisch hoogstandje. Omgerekend zit er dan zo’n 7,5 kg waterstof in een 200 liter tank. Het energetisch equivalent van pakweg slechts 25 liter petroleum.

Achillespees

Je ziet dus weer de Achillespees van waterstof: een grote zware tank met relatief weinig energie. Niet direct iets voor een lijnvliegtuig. Daar moet een familiewagentje toch 300 km ver mee geraken met een verbrandingsmotor en het dubbele met een brandstofcel.

Maar de brandstofcel heeft Platina nodig, en dat is duur en brengt ons weer bij Poetin. Die heeft niet alleen petroleum, gas, zeldzame aarden, maar ook edele metalen. En tegen dat wij uit de Tour de France- of vakantiedroom komen is die ook de ertsen van de Donbas aan het ontginnen.

Afrika

Op dan maar naar Afrika. De G7 zal het wel voorstellen alsof we Afrika gaan ondersteunen. In werkelijkheid wordt ook hier het gevecht om de controle van de grondstoffen, net als in Oekraïne, met ruwweg dezelfde grote spelers. Het door Ursula von der Leyen geciteerde Namibië is een demografisch probleemland. Met zijn 2,5 miljoen inwoners is het wel gemakkelijk controleerbaar door de EG. En… het heeft zon, uranium en een stevige haven.

Ook Egypte is verre van een ‘alles-kits’-verhaal. Namibië en Egypte bengelen onderaan het wereldlijstje van het ‘World happiness report’. In datzelfde lijstje bezet Rusland een behoorlijke 80e positie, terwijl beide toekomstige Afrikaanse energie- en grondstoffen partners 40 plaatsen verder moeten gezocht worden.

Ook met andere Noord-Afrikaanse landen worden samenwerkings verbanden opgezet omtrent de waterstofhype. Een interessante technologie voor niche-toepassingen, met nog veel technologische en ecologische vraagtekens waar nog jaren werk aan is. En geopolitiek minstens even riskant als Russisch gas!

Luc Nagels

LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

Het staat als een paal boven water dat de Burger, dank zij het Internet, heel wat mondiger is geworden. Tot we eerder toevallig horen, dat de hedendaagse Gestapo, soms ook wel eens Staatsvukugheud genooemd, eenzijdig en zonder tegensraak beizg zou zijn de ‘Sociale Media’ aan banden te leggen. Zo kan – zie tSCHELDT – een sdimpel onschuldig Twitterberichtje U een jaar celstraf kosten. Omdat U een mening verspreidt die de Overheid niet zint….

Goebbels, wijlen de Nazi Minister van Propagtanda, had dàt moeten kunnen neemaken! Hij had van Hitler een Teede Zaligmakeer kunnen maken.

De vijand voor zijn, heet dat.

Binst WO II prijkte in ieder radiostation van de Duitsers de alles omvattende waarschuwing tot uittdrukking ‘Feind hört mit’

**

**

We naderen dus stilaan de dag dat we allemaal als Chinezen zullen moeten leven. Niet met spleetogen, maar met gespleten tongen….

 *

 Digithalys

07-07-2022 om 07:27 geschreven door digitalia