|
*
*
DAGELIJKSE VAN HOREN ZEGGEN SATIRE
*
DINSDAG 12 JULI 2022
*
665 LAAT DE VUREN BRANDEN
*
I N H O U D
Het
zal de trouwe lezer heel zeker al lang niet ontgaan zijn, dat er de
laatste tijd steeds meer shrijffouten vvorkomen in mijn schrijfsels om
zo het Internet te teisteren. Hoezeer ik ook mijn best doe bij het
herlezen. Maar god-nog-aan-toe, ik overkijk ze keer op keer
Heeft niets te zien met vroegtijdige senilitiet, maar met een steds verminderend gezichtsvermogen.
Al-bij-al
niet eenvoudig. Vooral niet nu daar boenop nog de zoeg lomy om met de
kop erbij te blijven. Vooral nu de zaken met ons Geliefde Vadermand op
het punt staan om
. naar de Maan te vliegen. Zie Siegried Bracke hier
onder
.
Een adem benemende rumtevlucht, waar die de NASA met beelden van 13 miljoen jaren geelden, nog klein bier bij zijn.
O luna rossa, Reine des Nuits
.
**
Blind worden!!!!
Vandaar
de probatie zoals U al sedert vrijdag heeft kunnen zien, om het scherm
180° om te draien. Wit wordt zwart, en dus zijn de contrasten heel wat
scherper.
So far so good.
Dus is de waarneming gevoelig verbeterd.
*
POSTJES, DE WAALSE VERSIE
*
In
deze rubriek heb ik al meermaals gepleit om die Franse Gemeenschap af
te schaffen. Vlaanderen heeft zoiets nooit gehad, waarom de Francofonen
dan wel? De reden daarvoor vond ik in t Pallieterke van vorige week. In
een interview verklaarde Lorenzo Terrière, een jonge politicoloog
verbonden aan de UGent, dat de Waalse regering en de Franstalige
Gemeenschapsregering begin jaren 2000 de facto wél waren samengevoegd,
net zoals dat in Vlaanderen gebeurd was. De splitsing kwam er pas in
2014 toen de PS naast de federale regering van Michel greep en een deel
van haar politiek benoemde personeel uit de boot viel. Sindsdien heeft
Francofonië alles dubbel: minister-presidenten, ministers, regeringen en
kabinetten, zonder dat daar ook maar iets tegenover staat. Als Wallonië
consequent was, had het bij de daarop volgende verkiezingen; toen de PS
er niet alleen weer bij was, maar zelfs de grootste regeringspartij
werd, die Franse Gemeenschap weer kunnen laten deel uitmaken van het
Waalse gewest, maar dat gebeurde niet. Het ging dus louter om de
postjes, Daardoor verliest het Waalse gewest jaarlijks enorm veel geld
dat men via België van Vlaanderen hoopt terug te krijgen en wat meteen
verklaart waarom de PS, volgens Magnette, een volgende staatshervorming
niet meer wil. Dan zou het immers gedaan kunnen zijn met potverteren op
de kap van Vlaanderen.
En dan hebben we het nog niet gehad
over de Belgische werkzaamheidsgraad van 80% die Crootje aan Europa
beloofd heeft tegen 2030. Wallonië haalt nu zelfs de 70% niet en rekent
erop dat Vlaanderen weer het verschil zal maken, terwijl ze mee blijven
profiteren. De tijd om daarover te debatteren zal er niet meer zijn als
er geen hopelijk laatste staatshervorming komt. Het wordt dan de finale
confrontatie
*
11 JULI, IN 1302 WOORDEN
Column - 12/07/2022 Siegfried Bracke
*
Twaalf
jaar geleden heb ik mijn eerste 11 juli-toespraak geschreven. (Terug te
vinden in de onvolprezen verzamelbundel Open het Debat.) Ik was toen
kakelvers volksvertegenwoordiger. En noblesse oblige, nietwaar.
Mijn
eerste zinnen toen? Ik weet het, ik heb het zelf gezocht, maar ik ga
het toch zeggen: u heeft mij wat aangedaan! U heeft mij namelijk de
eerste 11 juli-toespraak uit mijn bestaan doen houden, een zogeheten
feestrede. Maar tegelijk moet ik u danken, want u heeft mij verplicht
over een en ander na te denken. Twaalf jaar na datum, en bevrijd van
elke obligerende noblesse, wil ik nog eens nadenken.
Maar eerst
terug naar 2010. Dat was, al zeg ik het zelf, geen slechte toespraak. Ze
was au fond het werk van Etienne Vermeersch: ideologisch, filosofisch.
De naakte waarheid is trouwens Dirk Verhofstadt en Maarten Boudry
zullen nu naar adem snakken dat Vermeersch mij op geheel eigen wijze
in de richting van de N-VA heeft geduwd. Ook toen ik al goed en wel
verkozen was, bleef Vermeersch mij dwingen door te denken
Nationalisme
Maar
wat mij opvalt in die toespraak uit 2010 is wat er niet instaat. Ik had
het over identiteit, over de morele grondslag van nationalisme, over
wat nationalisme beslist niet is, over hoe nationalisme alleen maar
inclusief kan zijn, en over hoe nationalisme helemaal niet in strijd is
met de Europese gedachte. Maar geen woord over economie, welvaart en
welzijn, handel en nijverheid, geld, armoede. Zelfs niet over wat we
zelf doen, of over wat we beter zelf zouden kunnen doen. Terwijl dat
allemaal samen wel het punt is. In toenemende mate.
Ik heb volstrekt niets tegen België, dat weet u. Alleen heb ik geleerd uit het zestiende-eeuwse Hollandse Plakkaat van Verlatinghe en
uit de (daardoor sterk beïnvloede) achttiende-eeuwse Amerikaanse
Declaration of Independence dat decent respect
requires that [one]
should declare the causes which impel [
] to the separation. En dat
whenever any Form of Government becomes destructive
, it is the Right
of the People to alter or to abolish it.
er is van alles in te
brengen tegen de Vivaldi-regering, maar de allergrootste verdienste is
dat ze bewezen heeft dat beleid, van welke kant ook, in België niet meer
kan
We moeten de dingen zeggen zoals ze zijn: er is van alles in
te brengen tegen de Vivaldi-regering, maar de allergrootste verdienste
is dat ze bewezen heeft dat beleid, van welke kant ook, in België niet
meer kan. De tegenstellingen (vooral die tussen noord en zuid) zijn zo
groot dat alleen stilstand of muizenstapjes haalbaar zijn. Resultaat? We
boeren in ongeveer alle statistieken in hoog tempo achteruit.
Club Med
Maar
kan je dat die regering verwijten? Ze doen wat ze kunnen, ze willen er
iets van maken, ze willen bewijzen dat het toch nog kan. Maar ze krijgen
de verschillen niet meer weggewerkt. En het resultaat is wat het is:
België zit almaar vaker bij de Club Med-landen, met de hoogste
belastingen en de hoogste staatsschuld, maar vooral ook het minst
perspectief op herstel en/of verandering.
Ik geef het u op een blaadje: de rekening komt eraan! En in deze beroerde tijden zal de ober weldra aan onze tafel verschijnen.
En dan is er Vlaanderen.
Waar
het zelden geciteerde maar allerbelangrijkste cijfer is dat we 3,6% van
ons BBP spenderen aan onderzoek en ontwikkeling. Niemand in Europa doet
dat ons na. Het belang daarvan kan nauwelijks worden overschat. En we
hebben bovendien onderzoeksinstellingen en ook topbedrijven die veelal
terug te vinden zijn in en om onze havens. Havens die elkaar niet langer
domweg beconcurreren, maar die een grensoverschrijdend
samenwerkingsmodel hebben gevonden, en die, onder meer dankzij slimme
fusies, ook tot de wereldtop behoren.
En we hebben hersens. Als we
aan onze universiteiten de moed hebben het onderscheid te maken tussen
wat top is en veel minder top (tot en met volstrekt waardeloos) en
niet de schijn op te houden dat aan al onze universiteiten alles per
definitie top is en we kunnen dat, onder meer via spin-offs,
economisch vertalen, dan is dat een onderbouw om u tegen te zeggen.
Na Zwitserland en het oosten van Nederland zijn er trouwens nergens elders in Europa zo weinig mensen die in armoede leven
Dat zijn er nog altijd te veel: in een rijke regio moet echt iedereen een menswaardig bestaan kunnen leiden.
Tanende onderwijskwaliteit
Vlaamse
zelfgenoegzaamheid is trouwens, ondanks wat hierboven staat, volkomen
misplaatst. Want er is nog veel werk, en er loeren velerlei gevaren,
bovenal de tanende onderwijskwaliteit. (En dat betreft niet alleen
rekenen en spellen. Het is gênant dat zelfs een Vlaams-nationaal
gekleurd ministerie van Onderwijs aan onze jeugd zo tergend weinig
(Vlaamse) cultuur, letteren, traditie kan meegeven.)
Veel van wat
de Vlaamse overheid doet rendeert ook niet genoeg. Er is de vaak idiote
regelgeving, ooit opgezet om politieke willekeur te voorkomen, die heeft
geresulteerd in onwerkbare kafkaëske systemen.
Maar de gedachte dat er in Vlaanderen al even slecht wordt bestuurd als in België is gewoon feitelijk onjuist
Maar
de gedachte dat er in Vlaanderen al even slecht wordt bestuurd als in
België is gewoon feitelijk onjuist. Ook al is ze in onze media
gemeengoed, en gaan we door de kracht van de herhaling dat op den duur
nog zelf geloven ook.
Vanzelfsprekend is Vlaams beleid niet beter
omdat het Vlaams is. Natuurlijk niet. Maar de feiten wapperen als
wimpels aan alle statistieken. Elke factchecker is bij deze uitgedaagd.
Wallonië en Brussel
Feiten
en getallen die tegelijk het verschil aantonen tussen Vlaanderen en
België. Wat er helaas op neerkomt dat Wallonië en Brussel er echt erg
aan toe zijn. Wat tegelijk het Franstalige vasthouden aan België zeer
begrijpelijk maakt: elk jaar krijgen ze daar 7 miljard cadeau.
Zeker
in economisch beroerde tijden is dat bedrag op zichzelf al één van de
grote causes which impel to the separation. Je hoeft geen
begrotingsexpert te zijn om te weten wat je met 7 miljard niet één
keer, maar elk jaar kan doen.
De dag dat de grote meerderheid
van de Vlamingen beseft dat we er met die hefbomen in eigen handen echt
veel beter aan toe zijn, is misschien niet meer zo ver af
Eén van
de
Want er zijn nog meer causes. Vlaanderen kan immers alleen maar zijn
beleid voeren met de handrem aangetrokken. Na zes staatshervormingen
zijn de echte beleidshefbomen op het federale niveau gebleven. De dag
dat de grote meerderheid van de Vlamingen beseft dat we er met die
hefbomen in eigen handen echt veel beter aan toe zijn, is misschien niet
meer zo ver af. Het hek is dan van de dam.
Meerderheid
Het
is een dag die Karel De Gucht al in 2001 heeft beschreven: Op een
bepaald ogenblik zal Vlaanderen de moed moeten hebben om te zeggen dat
wij de meerderheid vormen in dit land. Ofwel volg je onze normen,
ofwel
Het zal ook de dag zijn dat men in Vlaanderen over de
grenzen van partijen en instituties heen een groot sociaal-economisch
akkoord voor de lange termijn moet sluiten. Zoals men dat eerder al
heeft gedaan in Nederland, Duitsland en in de Scandinavische landen. Dat
is een conditio sine qua non om er zeker van te zijn dat iedereen kan
volgen, in alle betekenissen.
Je moet echt stekeblind zijn
om niet te zien dat een dergelijk alomvattend akkoord op het Belgische
niveau niet meer mogelijk is. Zelfs bij de vakbonden zien ze dat. Is het
trouwens niet veelzeggend dat het discours van Vooruit zeer geregeld
wezenlijk verschilt van dat van de PS?
Uiteraard is het politiek
volkomen legitiem om, zoals Groen en de Open Vld, de andere keuze te
maken: meer België. Net zoals het pleidooi voor het eenzijdig uitroepen
van de onafhankelijkheid, het Bye Bye Belgium-model ook legitiem is.
Het zijn twee tegenstrijdige scenarios met een gemeenschappelijk
kenmerk: door economisch negationisme donderen we twee keer de afgrond
in.
Daarom gaat 11 juli niet over gulden sporen, over foute
vlaggen en aloude symbolen, of over weiden als wiegende zeeën (die er
eigenlijk nooit zijn geweest). Wel over welvaart en welzijn, en over
kansen die we niet mogen laten liggen.
Ik schrijf dit op 10 juli
rond de middag. Het VTM-Nieuws staat op. Danny Verstraeten schakelt
rechtsreeks over naar Wetstraat 16. Waar men er niet uitraakt; deze
keer de pensioendiscussie. Verstraete vraagt Hannelore Simoens waarop
het vastloopt? Simoens eerste zin: Op alles eigenlijk.
Duidelijker kan het niet.
LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Eindelijk tijd dus omnog een paar stukjjeb in verabnad met 11 Juli, die op de wac htlijststaan, de vriie loop te geven.
We doen ons best en God doet de rest
*
 Digithalys
|
