*

DAGELIJKSE VAN HOREN ZEGGEN SATIRE

*

MAANDAG 11 JULI 2022

*

   664 – FEEST VIEREN. HET VERSCHIL TUSSEN DE DIFERTNTIE AN DE WERKELIJKHEID

*

I N H O U D

Een Vlamse Hoogdag in mineur, dat is wel het minste wat men erover kan zeggen. Stil, weest stil. En stoort de stilte niet, want in Bx zijn in het Heilgste der Heiligen, de negen Staatsdragende Partij Overscotjes aan het overeekomen dat er geen overeenkmen meer aan is. Bijgevolg is de Bevolking de wil er om te vieren, maar het mag niet. Niet de eigenheid, maar de diversiteit is van belang.

Leg dat maar eens uit aan ’n boer, die liever vlas en tarme op zijn velden ziet staan, dan een mengeling van alle soorten wild opschietendonkruid.

Wat brengt ons het verst, denklt U? Breed opgevatte Eigenheid of een nooit eindigende diversiteit? Uw koffie aanlengen met (riool)water, tot het geen koofie meer is?

Volgens de leiende Sovjet EU optentaen die achter onze rug de Macht gegrepen hebben, is voor hen het beste dat er zoveel mogelijk onkruid groeit, daarbij voelen ze zich het veiligst….

De Natuur immers heeft haar rechten, zelfs al lopen er met de dag meer wilde woven tot in onze sreden.

Even goed nadneken, beste medeburgeer, zelfs voor hen die van het boerenleven geen kaas hebben gegeten.

En het ergste is, dat ROUND UP als onruidbestrijder bij Wet verbbden is. Want nefast voor het milieu dat zij op hun manier willen vernietigen.

Ooit al gehoord van rond de pot of rond de hete brij draaien? Dat doen ze met ons. Al jaren lang. Tot we, duizelig geworden, er in tuimelen….

11-07-2022

11 juli

*

En zo zijn we weer beland bij de Vlaamse feestdag, een gebeurtenis waarbij we nog steeds niet veel te vieren hebben. Het is nog altijd de feestdag voor de happy few, geen officiële. Zoals ik al meer heb geschreven, hoeft men van 11 juli geen extra feestdag te maken, maar men zou hem wel kunnen wisselen met bv de Belgische van 11 november, wanneer het toch meestal kil en nat is. Die herdenking van WO I zou men dan kunnen blijven houden, maar tijdens het weekeinde vóór of na de dag zelf, zoals men dat ook doet in de U.K.

Op 11 juli zal er geen spectaculair nieuws te rapen vallen. Misschien wel tegen 21 juli als Paarsgroen+ zijn hervormingen zou bekend maken, al is ook dat twijfelachtig..

*Het wordt hoog tijd dat men België hervormt en – als dat niet lukt – ermee ophoudt. Met zijn districten (in de steden), gemeenten, fusiegemeenten, intercommunales, provincies, bestuurlijke regio’s (uitvinding van Bart Somers), gewesten, een overbodige senaat en een federatie, ziet men het bos niet meer door de bomen. Wat zou daar kunnen bespaard worden, al blijft die kans klein dat het effectief zal gebeuren. De PS van Magnette wil nl geen staatshervorming meer. Het enige wat Vlaanderen daartegen kan doen is na de verkiezingen van 2024 één centrumrechts blok te vormen om de confrontatie, niet het debat, met de francofonen aan te gaan. De kans bestaat trouwens dat die niet eens met ons nog zullen willen praten als ook het VB er dan bij zal zijn. Een reden te meer om rechts te stemmen en te stoppen met dit land dat men – als het niet bestond – nooit meer zou uitvinden (dixit The Economist).

PLAATSELIJKE NIEUWTJES

*

*    

*

Gisten had ik het hier, in verband met het verschil tussen praten en doen, over ’Tacklen’ in plaats van Googelen. U zult het nooit meer vergeten, telkens U de naam van de Ieperse Weefautomataen PiICANOL nog tetenkomt. Over F.F.F. in plaats van w.w.w.

From Flanders Fields….

En ja, het had goed gekund, dat de woke Nieuwe Wereld rondom ons dagdagelijks onder de neus gewreven werd, dat door Hun wanbestuur, onze rijke Vlaamse Velden tot diep in de grond, voor eeuiwig veranderd zijn in dodenvelden..

En het zijn precies die dodenvelden, o.a. in Steenstraete, rond het Monument van de Gebroeders van Raemdonck – waar met moeite mocht worden samengekomen om de violen te stemmen – maar vooral in Diksmuide in de IJzervlate zelf, dat ik als een deus ex machina, van uit de crypte onder het IJzerkruis, in mijn verbeelding, Bart en Tom zie verschinen, klaar om in steen te worden febeiteld, hand in hand en met een brede gluimlach op het gelaat.

De inspiraite heeft gewerkt en de trein, met loveren overdakt, vertrekt meteen om daar ergens in de Branbantse warboel, het puin te ruimen.

Daar hoeven, net als op het Groeningheveld in 1302, niet veel woorden bij. Maar nagels met koppen liefst er in de kloppen met die goode oude Goedendags….

Magniette of de Châtillon, what matters!!!! Voortdoen doen we met de levenden.

WELKE ERFENIS KRIJGEN ONZE (KLEIN)KINDEREN?

Standpunt 11/07/2022

*

11 juli is het feest van de Vlaamse gemeenschap. Ons feest, want wij zijn de Vlaamse gemeenschap. Maar ook de dag om een evaluatie te maken. Er is nog veel werk als we de erfenis van onze kinderen goed willen beheren.

Identiteit

Identiteit is een geladen woord. Maar het wil zeggen dat we niet gewoon als een wit blad op deze wereld geworpen zijn. Je wordt geboren in een context. In een gezin, een familie in een gemeente, stad, provincie, land, werelddeel. Dat kunnen allemaal lagen zijn van onze identiteit. Het zijn wortels waarmee je vast hangt, een geschiedenis die je vormt of gevormd heeft. Die maakt dat je bent wie je bent.

Onze plaats is hier, bij elkaar. Bij wie er is, wie er was en wie er zal zijn. Identiteit is geen betonnering van hoe het is, Het is meer een uitgangspunt, onze wortels die ons voeden, dan dat het alles bepaalt. Onze identiteit is ook een opdracht, een engagement naar wat we kregen van onze voorouders.

Erfenis

Op 11 juli moeten we de erfenis van de generatie onze grootouders koesteren: de democratische rechtsstaat en de welvaartsstaat. Die zijn er niet vanzelf gekomen en zullen niet vanzelf blijven. Wij kregen die erfenis in de schoot geworpen we moeten die beheren voor onze kinderen. Hier herinner ik aan het oude en Bijbelse concept van het rentmeesterschap. Een goed principe waarin we niet de eigenaar van Vlaanderen of de wereld zijn, maar het beheren voor onze kinderen en kleinkinderen.

Maar beheren we die erfenis goed? Als we eerlijk zijn, ziet het er minder goed uit dan een tiental jaar geleden voor ons land.

Versplinterd

Een regering vormen wordt alsmaar moeilijker in een politiek versplinterd landschap, met partijen die regelmatig van overtuiging lijken te veranderen. Afhankelijk van de peilingen die ze laten uitvoeren of van de politieke omstandigheden zijn ze voor of tegen confederalisering, kernuitstap, lagere btw-tarieven, meer uitgaven voor defensie, begrotingsdiscipline, fiscale hervormingen, politieke hervormingen… Regeren wordt niet makkelijker als je met 7 partijen een regering moet partijen uit twee tot drie gemeenschappen, sommigen zeggen democratieën, die dan nog af en toe van standpunt wisselen.

België heeft een langetermijnbeleid nodig. We hebben in België een groot begrotingstekort. Dat veroorzaakt een groeiende staatsschuld. Dat alles wordt mee aangewakkerd door een inefficiënt belastingsysteem en stijgende kosten van vergrijzing. Een pensioenplan dat de toekomstige kosten binnen de perken houdt, is een absolute ‘moet’.

Mobiliteit

Vlaanderen staat stil. Ons gebrek aan mobiliteit wordt een rem op de economie. Het gebrek aan ruimtelijke ordening maakt openbaar vervoer zowat onmogelijk in Vlaanderen. En met de auto sta je stil. Missing links aanleggen wordt onmogelijk vanwege natuurbescherming. Net zoals Europese stikstofnormen voor natuurgebieden onze landbouw en industrie straks dreigen de das om te doen.

Hoe krijg je aan een ernstige mens uitgelegd dat we enkele gigawatt elektriciteit van kerncentrales zullen sluiten in deze tijd waarin de gasprijs piekt

Hetzelfde kunnen we opmerken over het onduidelijke energiebeleid. Hoe krijg je aan een ernstige mens uitgelegd dat we enkele gigawatt elektriciteit van kerncentrales zullen sluiten in deze tijd waarin de gasprijs piekt en energie in Europa schaars dreigt te worden.

Alsof het lijstje problemen nog niet lang genoeg is, blijkt ook de kwaliteit van ons onderwijs te dalen, zowel voor wiskunde als voor taal. De tijd dat we piekten in de PISA-rapporten op wiskunde, begrijpend lezen en wetenschappen zijn helaas voorbij. Net zoals de tijd voorbij is dat de Vlaming bekend stond om de goede kennis van ‘zijn talen’. Terwijl dat voor onze regio, een kruispunt in Europa, een troef zou moeten zijn.

Particratie

Onze democratie is een particratie geworden. Enkele partijvoorzitters bepalen wie de kiezer kan verkiezen. De regels zijn zodanig dat enkel wie in de gratie van de partijleiding staat ,een verkiesbare plaats krijgt. Dat is geen recept voor sterke parlementsleden. Wel een dat trouwe partijsoldaten oplevert. Dat zorgt voor een parlement dat een schim is van zichzelf. De meedogenloze meerderheid-minderheid logica verstikt er elk initiatief.

Onze democratie herstellen betekent dat de stem van de kiezer opnieuw de doorslag moet geven, niet het dictaat van de partijvoorzitter

De partijvoorzitters en de regering controleren het parlement. De kiesomschrijvingen per provincie en de royale partijfinanciering ondersteunen die particratie. Die partijfinanciering maakte van de partijen KMO’s, rijke ondernemingen met een heel gamma aan vastgoed en andere investeringen. De Vivaldi-regering heeft in haar regeerakkoord opgenomen dat ze daar iets wil aan doen. Onze democratie herstellen betekent dat de stem van de kiezer opnieuw de doorslag moet geven, niet het dictaat van de partijvoorzitter. Dat een volksvertegenwoordiger het volk en niet zijn partij vertegenwoordigt. Het is tijd en nodig, maar we hoorden al veel woorden en zagen weinig daden.

Rechtsstaat

We erfden niet alleen de democratie, ook de rechtstaat. Die kwam de voorbije jaren onder druk te staan. En dan begeef ik me op glad ijs als ik het over de coronamaatregelen heb. De overheid is daar te ver gegaan. Dat een partijvoorzitter gewone rechten voorstelt als een gunst die de overheid verleent bij goed gedrag van een burger, zou ons in opstand moeten brengen. We zijn de rechtsstaat zo gewoon dat we een aantasting ervan niet eens herkennen. Wij behoren hier in Vlaanderen, Europa, het Westen, tot een minderheid in de wereld die geniet van de vrijheden die een rechtsstaat ons geeft. We moeten die bewaken. Streng bewaken.

Ook de taalwetten zijn geen frivoliteit in onze staat. Ze zijn er gekomen met een reden. Die taalwetten worden door de diversiteit, die zich overal in Vlaanderen doorzet, opnieuw belangrijk. Ze wijzen ons op de essentie: Hier in Vlaanderen is de gezamenlijke taal in onze gemeenschap Nederlands. Thuis spreekt iedereen wat hij wil. Voor wie hier een toekomst wil opbouwen, is Nederlands de taal, voor zichzelf en voor hun kinderen.

Toren van Babel

Vlaanderen is vandaag een beetje een toren van Babel. Als we het principe ’thuistaal is onderwijstaal’ volgen, dan stort de toren in door de chaos. Er zijn zeer diverse klassen met verschillende thuistalen. Dat kan maar werken als we het eens zijn dat er 1 taal is die overkoepelt. Net door alle diversiteit is inzetten op de kennis van het Nederlands heel erg belangrijk. Meer dan ooit moeten we daar op inzetten. Zeker in het onderwijs. Kinderen die met een taalachterstand aan hun onderwijstraject beginnen, halen die soms niet meer in. Op die manier kunnen ze nooit hun potentiële kansen ontplooien. Dat is een gemiste kans voor hen en voor onze samenleving.

Het pensioendossier, de broodnodige fiscale hervormingen, het energiedebat, koopkracht en concurrentiekracht, de begroting,… het blijken geblokkeerde dossiers. De federale regering zit samen om te proberen een akkoord, neen een zomeragenda uit te voeren voor 21 juli. Hopelijk hebben we die dag een reden om opgelucht adem te halen.

Hoe lang nog?

Hoe lang nog moeten wij toekijken hoe alles in dit land gestold lijkt en hoe echt federaal beleid bijna niet meer mogelijk is. Hoe lang nog moeten we telkens weer horen dat deze regering het anders zal doen. Dat deze regering de problemen kordaat zal aanpakken. Alvorens zich vast te rijden in tegengestelde belangen en ideologieën.

Wordt het geen tijd dat we elkaar in de ogen kijken? Ofwel vinden de partijen een consensus over waarheen we willen met België op de lange termijn. Ofwel moeten we vaststellen dat zoiets onmogelijk geworden is en daar de conclusies uit trekken. Dat hoeft geen ramp te zijn als dat ordentelijk kan. Gewoon afspraken maken over wat we samen doen en wat niet. Of afspreken dat samenwerken niet meer kan of hoeft.

Maar op deze manier kan het niet verder. Niet voor ons en niet voor onze kinderen. Het helpt niet de andere kant op te kijken. Dat is duidelijk in de uitslag van de verkiezingen. Meer en meer blijkt daaruit dat de burger de stilstand beu is. Nu zou wel eens de laatste kans kunnen zijn om toekomst te bouwen, positieve toekomst, zonder te vervallen in antistemmingen en negativiteit, aangewakkerd door stijgende inflatie en dalende koopkracht.

Als we willen dat onze kinderen en kleinkinderen ook van de erfenis van onze voorouders kunnen genieten, wordt het tijd om in te grijpen.

Pieter Bauwens

LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

In Broeksèl, stel U dat even voor, dat rampgebied wordt voor de gelegenheid voorgesteldals de Vlamse Hoofstad, werd op vandag, ’n doodgewone werkdag dus, de niet eens bestaande Vlaamse Feestdag… besproken. Veel bla-bla en een gezellig samenzijn onder vrienden-gelijkgezinde profiteurs, op zijn Vlaams, in de pluche, het glas heffend op elmkaar gezondheid, al minnrkozen maar de poesje snelle dienstertjes van dienst. Het zal hen maar overkomen! Zitten zuipen en doorbetaald worden!

De dag voordien in Kortijk weer van ’t zelfde: de Minister-President van de niet eens bestaande Vlaamse Staat aan het woord. Ook met veel bla-bla, maar deze keer dan bla-bla met veel lintjes en srikjes er rond. Aan dubbel betaalde uren, want niet eens ’n werkdag….Even tevoren waren – uit vrije wil en onbezoldigd- in Brugge, via de Vlaams Nationalisten de leeuwen ook aan het dansen, met veel uirerlijk vertoon en diep gemeende woorden. Maar echt zoals in 1302, bij de Brugse Metten, neen, zo erg was het nu ook weer niet. Jammer. Heel jammer. Maar het had er heel zeker kunnen in zitten!

Ooit moet er ergens toch wel ’n begin aan komen. Op woorden bouwt men geen huizen, maar slechts dromen.

En nun hop naar de Stembusslag om er de volgende keer alles, ja werkelijk àlles uit te halen wat er nu al in zat.

Want de tijd dringt.

-

Op Lampedusa, het eerste euilandje in volle Middellandse Zee, dichtst bij Donker Afrika, zegt de VRT, zijn er dit jaar al meer dan 30.000 gelukasielzokers als bij (georganiseerd) toeval en tegen contante betaling van € 3.000, aangespoeld, opgevangen en goed verzorgd, klaar om verder door gesluisd te worden naar d rest van de Opvangmanden. Op dat stukje Italiaans grondgebied is er vaste consrante opvang & huisvesting voorzien voor 3.000 hulpzoende avonturiers die blijven komen en komen. Maar daar hokken in de biossen daarrond nog 3 keer zoiveel illiegale amateurs voor een goed leven op onze kosten.

En wie is het kind van deze rekeninng? Niet de EU Topambteaaar of zijn Doorluchtige Opdrachtgevers, maar de gewone belstingbetaler in al onze Gewesten.

Ja maar, zegt PIETER BAUWENS hierboven, immigratie is een inherent onderdeel van onze eigen bevolking…

Deze uirtspraak doet er mij aan denken, dat we in onze jeugd strijdliederen zogenn in de zih van Naar Oostland willen wij varen…

Bij nader teozien is ook dàt ’n oplossing voor onze kinderen en kleinkinderen: politiek asiel aanvragen bij Victor Orban…. Want die staat aan de Goede Kant van de Geschiedenis. Als heet inderdaad ooit zo ver komt, dat het Sovjet Imperium Numero Duo hetzelfdde lot als dat van Numero Unio heeft ondergaan.

-

De Vlaamse Feestdag vieren we dan in afwachting in Hongarijne Polen of Slovakije. Of wie weet, trekken we hoger op, zoals onze voorvaderen, naar IJsland om daar dat land het ras der leeuwen te leren kennen….

Tenware de Baas van Doorbraak op het gepaste moment het signaal geeft om werkelijk door te breken.

Want van wachten op Godot zou ne mens weerkelijk de krul krijgen….

*

Digithalys