
WOENSDAG 13 JULI 2022
*
666 DE TWEE LOTELINGEN VAN CONSCIENCE
*
I N H O U D
Of
course, in zijnen tijd was er van Catalonië, een tweede Vlaams
Wingewest voor Anderen, nog zo geen sprake. Wie toen Spanje zei, dacht
alleen aan
Reconquista. En beek daar wegn wabntarloe troef. Consience
zal, zoals de meesten van ons, nog altijd in de ban of is het eerder
de waan? geweest zijn van onze Grote Keizer Karel V, in wiens rijk, na
1492 en de ontdekkin van Amerika, de zon neet meer onderging in diens
Rijk. Een Vaderland
van bij de Incas tot bij de Eskimos aan de Noordpool..
Maar Karel en wist da nie meer zo goed, want krom van de jicht in Valladolid aan de Costa Brava
U
moet nameijk weten dat biuiten diens spreekwoordelijke
voortplantingsdrift, die maar n zwakke gezondjheid had. Want die was,
zo leerden we bij Louis-Paul Boon de Rooie Virtuoos-Baron, in Gent in
het Patershol, op een nacht helemaal onverwachtgeboren tussen de kak en
de pis van zijn teerbeminde moeder, Johanna-de-Waanzinnige
Ja
Ja, op die manier kunnen Rooien ook van Vlaanderen als ware het n
nachtemmer, houden. Surtout als ze er goed kunnen van leven
Wil
ik maar zeggen, dat veel Vlaams Nationalisten zich zijn beginnen blind
staren naar de niet eens gelukte onafhankelijkheidsstrijd van de
Catalanen tegenover hispania Op die manier zijn ze dan ver van huis.
Met permissie gezegd, ik bekijk dat wel even anders. Catalonië toont juist voor hoe het NIET moet.
En meer zeg ik daarover niet, want in Coburgia staat de Staatsvuligheid nog rapper aan de deur dan in Iran..
Alleen nog even dit.
Spanje, dat is inderdaad het Land van waar Sinterklaas vandaan komt.
Welnu,
in Sinterklaas geloof ik al lang niet meer. Anderzijds dan zijn er de
Zwarte Pieten, want die zijn inmiddels zo talrijk geworden, dat er voor
de Heilige Man op zijn wit paard gewoon geen plaats meer is in de
herberg
.


13-07-2022
DRAAIBOEK VOOR 2024
*
Bij
de 11 juli-viering op het stadhuis van Brussel, die nog altijd
officieel de hoofdstad van Vlaanderen blijkt te zijn (hoelang nog?),
was er ook kritiek op de Vlaamse regering, o.m. van ons mateke. Die
kritiek was gedeeltelijk terecht, al had men er in één adem moeten
bijvoegen, dat Vlaanderen nog steeds ELK JAAR zon 12 miljard euro van
haar welvaart aan Wallonië afstaat, die er niet veel meer mee doet dan
uitdelen aan hun politiek en administratief benoemden. Stel eens voor
wat we daar zelf mee zouden kunnen aanvangen...
Vóór
de regionale verkiezingen van 2024 kan daar weinig aan gedaan worden.
Toch zou het geen kwaad kunnen zich daar zo goed mogelijk naar voor te
bereiden. Om te beginnen moeten we er voor zorgen dat er bij die
regionale verkiezingen een Vlaamsnationale meerderheid komt. Dat zal
alleen kunnen als de kopstukken van de N-VA hun veto tegen het VB laten
vallen. Zolang dat niet gebeurt, kunnen we alle Vlaamse kiezers, ook die
van de N-VA, aanraden tenminste bij de regionale verkiezingen voor het
VB te stemmen.
Als
de Vlaamsnationalisten in de regionale verkiezingen de meerderheid
zouden behalen conditio sine qua non - , moeten ze Vlaanderen
uitroepen tot deelstaat van het federale België (de zgz Senelle
doctrine), met als grenzen de bestaande grenzen van het Nederlandse
taalgebied. Dat is democratisch volstrekt legitiem, want het Vlaamse
parlement, verkozen om Vlaanderen te besturen, is de uitdrukking van het
soevereine Vlaamse volk. Pas daarna kan er gepraat worden.
Zoals
politicoloog Bart Maddens stelt (mijn blog van 4 dezer), moeten de
nieuwe meerderheidspartijen in die nieuwe Vlaamse regering dan stellen
dat ze geen nieuwe federale regering zullen steuren zonder eerst een
akkoord over een hopelijk laatste staatshervorming. Als de francofonen
daarmee niet instemmen en misschien zelfs niet meer met de nieuwe
Vlaamse deelregering zouden willen praten, omdat het VB erbij zal zijn,
dan houdt dit België op verder te bestaan en zal het nooit meer
uitgevonden worden.

PLAATSELIJKE NIEUWTJES

Voortgaande
op de jongste NASA-beelden waarvav ik op de TeeeVee hoorde vertellen -
niet zien en toch geloven, das nog een overblijfsel uit onze
voor-ouderlijke Christelijke opvoeing zagen we een Heelal van meer dan
13 miljard jaar geledeen, met misschien zo zei de speaster van dienst,
met vele miljonen zonnestelsels daar omheen. Zo ver en nog verder dan
het oog, nou ja, de telescopen, reikten. Echt een mirakel dat Ons Lieven
Heerke dat allemaal heeft kunnen fixen in slechts ZES werkdagen. Want
de 7de dag rustte Hij, Feit waaraan wij ieder weekeinde, zelfs de ngelovigen en de Rooien, tot op heden mee van profiteren.
Het zit zelfs ingebakken in ons pensioenstelsel, waar de 7 regerende restant-aprtijtjes bij Vivaldi, maar niet aan uit teraken.
Geen
verdere vragen dus mmer over die duiivelse hitte die nu al dagenlang
aanhoudt. Ons mini-planeetje is blijkbaar veel te dicht bij haar
vulkanich verleden terecht gekomen.
Stelt
zich dan de vraag, wat met al dat opgehhopt en door de oorlog in
Oekraïne niet verbruikt Russisch gas. Één vonkje en heel het Heeral is
met één oerknal naar de Maan
En wij maar blazen en ouffen, precies alsof dat Joe Bidenn, de Bidsprinkhaan of de Poet iets zou kunnen schelen.
Noach en de zijnen hadden toch ook dart wel zeer specifieke reddingstuig, dat bij ons bekend staat als de Ark van Noach.
Wat
ik wil zeggen, is dat Ons Heerke eigenlijk met veel ongeduld op die
twee in hun zelfgemaakte Ark des Verbonds zit te wachten voor een
zitplaatsje aan Zijn voeten. zodat de Mensheid weer tot afkoeling kan
komen.

**

GOED OM WETEN OF NIET GOED OM WETEN. HET IS MAAR HOE U HET ZIET

Vlaams Belang
@vlbelang
*
"Een V-meerderheid mag geen hefboom zijn om België te redden, meneer @JanJambon
.
Wel integendeel! Een V-meerderheid moet dienen om België te
ontmantelen. België is immers het probleem en Vlaanderen is de
oplossing." @tomvangrieken


SPANJES HISTORISCHE AFKEER VAN HET CATALAANS
*
Evolutie van de catalanofobie
Commentaar - 12/07/2022
*
In
de 21ste eeuw wordt het gebruik van het Catalaans in bepaalde Spaanse
instellingen nog steeds beschouwd als een provocatie van het begrip
Spanje. Dat is niet nieuw. Catalanofobie dateert al van voor de
dictatuur van Franco. Het is een lang verhaal.
Politieke oorsprong
Historisch
gezien ontstond catalanofobie in de Middeleeuwen en de Moderne Tijd, in
de jaren 1500. De toekomstige Staten die de moderne kaart van Europa
zouden vorm geven, vochten om bevestiging en uitbreiding. Ze wilden
allemaal de Staat worden met aanzienlijk grondgebied en een sterke
demografie die de oude droom van een verenigd Europa kon waarmaken. De
katholieke monarchen Isabella van Castilië en Ferdinand van Aragon en
hun nakomelingen creëerden een politieke entiteit een rijk dat
onafhankelijke staten verenigde. Elkeen met een eigen, verschillende
relatie tot de centrale macht. Zo ook het prinsdom Catalonië.
een zogezegde Castiliaanse superioriteit
In
dit complexe, verscheiden en moeilijk te coördineren landschap namen de
Castiliaanse heersende klassen leger, grootgrondbezitters en
oligarchie snel het initiatief. Met de waardevolle steun van hun
Duitse en Italiaanse bankiers. Castilië werd voorgesteld als centrum van
het rijk. Het feit dat de centrale macht de monarchie, de
administratie, het leger zich in Castilië bevond, speelde in het
voordeel. En Castilië wilde Hispania worden, een oud en abstract concept
dat weliswaar bijgewerkt moest worden en gekaderd binnen zijn
natuurlijke geografische grenzen, namelijk het Iberische schiereiland.
Ook werd uitgegaan van een zogezegde Castiliaanse superioriteit,
gecombineerd met een aantal middelpunt- vliedende (dominantie van de
peninsulaire periferie) en middelpuntzoekende krachten (zuivering van
etnische en religieuze verschillen).
De crises tussen Catalonië en de centrale macht resulteerden in catalanofobie. Het
Catalaans was de vijand bij uitstek van de idee van superieure
Spaansheid. Het Spanje dat in de machthebbende kringen werd besproken,
was Castiliaans, katholiek en aristocratisch. Niet Moors, niet Joods,
niet protestants. Niet zigeuner, Bask of Catalaans. Ook niet Galicisch
of Portugees. Spanje als machtsinstrument van de militaire aristocratie
en de grondbezitters. De op macht gebaseerde Spaansheid en catalanofobie
zijn nauw verbonden.
Economische oorsprong
In 1626
ging Castilië door een zware economische en sociale crisis. De
monarchie dus eigenlijk de Staat was failliet. De revolutie van de
vrije steden in de vorige eeuw was geen nationalistische revolte. Het
was een sociale revolutie tegen het imperialistische beleid. Die revolte
had de middelen en de energie van het Castiliaanse plebs uitgeput, na
duizenden oorlogen die enkel de aristocratie en de bankiers ten goede
kwamen. De graaf-hertog van Olivares deelde de nekslag uit. Hij
reactiveerde de oorlogs fronten om de aandacht af te leiden.
Om
de oorlog te financieren, eiste hij van Catalonië een bijdrage in
overeenstemming met de census. Maar zijn intendanten hadden het dubbele
van de reële bevolking geteld. De Generalitat weigerde. De handelaren
van Barcelona, die politieke controle over het land hadden, vonden deze
oorlogen slecht voor de handel. Ze schaadden immers de betrekkingen met
hun Nederlandse en Franse klanten.
het onbegrijpelijke failliet van wat ooit de rijkste staatskas in de moderne geschiedenis was
Daarop
werd een brutale anticatalaanse campagne opgezet. Het werkelijke doel
daarvan was de mislukking van Olivares en het imperialistische,
oligarchische beleid te verhullen. Ze mondde uit in het onbegrijpelijke
failliet van wat ooit de rijkste staatskas in de moderne geschiedenis
was.
Sociale oorsprong
De
meest vooraanstaande Castiliaanse kunstenaars uit die tijd werkten mee
als woordvoerders van anticatalaanse propaganda, vergelijkbaar met de
media vandaag. Catalonië, werd de zondebok die het overleven
van de Hispaanse monarchie in gevaar bracht. Jezelf openlijk
anticatalaans verklaren, stond in alle Castiliaanse kringen gelijk aan
trouw zweren aan de koning. En dat was een manifestatie van Spaans
patriottisme. De symbiose van koning, land en staat.
een element in het superioriteitsgevoel van de Castiliaanse elites
In
1640, met de Maaiers-opstand (een opstand tegen het hofstelsel en tegen
Castilië die leidde tot een onafhankelijkheidsverklaring) schreef
Quevedo om in de gunst van de koning te komen Zolang er nog één
Catalaan in Catalonië is, zolang er nog stenen in de woestijn zijn,
zullen we vijanden hebben en oorlog kennen. Catalanofobie nam de
vlucht. Van een element in het superioriteits gevoel van de Castiliaanse
elites, werd het een totem van de Hispaanse populaire verbeelding.
De overgave van Breda
Normale
zaken zoals het gebruik van het Catalaans, de Catalaanse wetgeving, of
de Catalaanse nationaliteit werden bewust gestigmatiseerd. De
opstandige, kleinzielige en verraderlijke Catalaan, die het niet waard
was deel uit te maken van het gemeenschappelijke thuisland. De Catalaan,
die een onzeker, teleurgesteld, monolithisch en monddood gemaakt
Castilië van penitentie en bloedzuiverheid lastigviel. Het beangstigende
verschil.
De
veralgemening van de catalanofobie komt aan bod in Velazquez Cuadro de
las Lanzas. Met die bijzonderheid dat de burgemeester van Breda niet de
overgave van de Nederlandse rebellen vertegenwoordigd, maar de finale
nederlaag van de lagere Castiliaanse klassen. De ontvoering van de
geschiedenis. Het Stockholmsyndroom.
Mireia Ferran

LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

De
hedendaagse zogenaamde Spaanse democrateie die in wezen niet veel
verschilt van de Tijd van Alva, de Bloedhond der Lage Landen, dus tuusen
dat matador-land, en wat we zelf In Vlaanderen al bijna 200 jaar aan
één stuk memaken, hebben vooral het wegslape,; het leegroven en het
bloedzuigen gemeen. En dat doorheen de eeuwen. Zowel Madrid als
Parijs-Brussel leven doorheen de Tijdenn als bloedzuigende bladluizen,
op de kap van respectievelijjk de Caalanen en/of de Vlamigen.
Alleen
de taal der rovers verschilt, hun werkwijze echhter is als het ware van
mekaar afgeschreven. Collaboratoren aansteellen dat is hun tovermiddel.
Het geeft aaazien, en het bataalt goed.
Voor
de slachtoffers is dat taalverschil (Spaans of Frans) geen probleem.
Weg is weg en hdt blijft maar duren, vqn generatie op ge,eratie.
Gaan
ons Bloed en onze Rechten nu naar Mardrid, of naar Parijs, dat is een
latere zorg voor Geschiedkundigen. De EU immers is een constructie
waaraan nog dagelijks verborgen onderaardse gangen worden aan
tooegevoegd.
Ooit
had ook ik de indruk dat we nar een Verenigd Europa der Volkeren
gingen, waar ieder Volk een eigen Vaderland in zou herkennen. Maar deze
na-oorlogse kunstmatigeconstructie die we nu meemaken,werd gekaapt en
dan nog wel in gemeen overleg tusssen de twwe Europese gezworen
vijanden, Parijs en Berlijn, die elkaar al honderden jaren het Oude
Avondland betwisten onder elkaar en de buit nu gezamelijk aan het
binnenhalen zijn. Elk met zjin eigen satelietjses als steun in de rug
.
Zo
lang de Vrije Verkiezingen er niet zijn in gans de Eurooese Unie ,
wordt alles in de kiem gesmoord. Ofwel de gevangrnis ingedraaid splzxs
on Spanje, of achter (morele) pririkkeldraad gezet zoals in Coburgia
.
Want het EU Sovjet Regime verdaagt, net zoals zjin Grote Voorbeeld, geen de minste tegesspraak.
De
Stiktofdecrten zijn terzake slecchts een voorzichtig probeersel. Als
de Burger daarin trapt, zo deken ze in Broeksèl, is er geen weg meer
terug.
Vlaandderen eindelijk Vrij? Ja, misschien. Ten vroegste na de Wapenstilstand van WO III
..
*
Digithalys

|