Bij
de (verweesde) Noorderburen staan er rare dingen te gebeuren. Om er n
paar grote multinationals als Unilever Shell, en Akzo aan het lijntje
te houden, wil het Kabinet Rutte III hen vrijstelling geven van
dividenden-belasting. Wat de nu al lege Schatkist zon slordige
anderhalf miljard Euro zou kosten.
Geert
Wilders ziet dat enigszins anders. Maar hij ontbloot vooral de ware wel
zeer persoonlijke reden voor Rutte zelf Het zijn zaken die ook in
Coburgia voorkomen. In Coburgia trekken de zakkenvullers echter allemaal
aan hetzelfde zeel. Waarbij ze, tegen de jeuk, met lange tanden elkaars
ruggen krabben.
*
KIEZEN VOOR DE VRIENDJES OF VOOR
DE DIVIDENDEN BELASTING
*
Vz, geheime miljardendeals tussen politici en grote multinationals. Je verzint het niet. Het lijkt wel een aflevering van
House of Cards.
Met in de hoofdrol premier Rutte.
De
man die liever miljarden euros weggeeft aan grote bedrijven en
buitenlandse beleggers dan dat hij al dat geld besteedt aan de
Nederlanders. Voor multinationals worden de Vpb-tarieven verlaagd. Voor
buitenlandse aandeelhouders van grote bedrijven wordt de
dividendbelasting afgeschaft.
Maar
voor gewone Nederlanders wordt de BTW verhoogd, gaat de zorgpremie
omhoog, gaat de energierekening fors omhoog en zo kan ik nog wel even
doorgaan.
Vz,
wat zou je voor de gewone mensen in dit land allemaal kunnen doen met
die 1.4 miljard euro die nu aan buitenlandse beleggers cadeau wordt
gedaan? Je zou het eigen risico kunnen verlagen, de huren kunnen
verlagen, de energiebelasting kunnen verlagen ipv verhogen.
Allemaal
maatregelen waar de Nederlandse burgers wél wat aan hebben. Kies
daarvoor, voor onze eigen mensen en hou op met het spekken van al die
buitenlandse aandeelhouders.
Maar nee hoor.
Premier Rutte ziet daar niets in.
Afschaffen van de dividendbelasting is volgens hem goed voor Nederland.
Waarom? Dat weet hij niet.
Het CPB ook niet. Economen ook niet.
En de kiezers in Nederland snappen er al helemaal niets van.
Maar
de heer Rutte heeft het van horen zeggen. Hij gelooft het in elke
vezel. Maar wie gelooft hém nog? De man van de valse beloftes. Dit is de
zoveelste bladzijde uit het grote smoezenboek van deze premier.
Want
niet één gewone Nederlander heeft hier iets aan. De enigen die hier
beter van worden zijn degenen die die anderhalf miljard euro in hun
zakken steken. Buitenlandse aandeelhouders van grote multinationals.
De vrienden van de VVD.
Want wat blijkt? Als we de mediaberichten mogen geloven zijn het buitenlandse aandeelhouders van Unilever, Shell, en Akzo, voor wie dit kabinet de dividendbelasting afschaft.
Premier Rutte komt zelf van Unilever.
Hij heeft er tien jaar lang gewerkt. Informateur Gerrit Zalm, ook een VVDer, is commissaris bij Shell.
En VVD-prominent Ben Verwaayen een vriendje van de premier is nu commissaris bij Akzo.
Vz, Ik hoorde sommige collegas praten over chantage. Maar het is geen chantage. Het is oude jongens krentenbrood.
Elkaar de euros toespelen. Het lijkt Sicilië wel. De maffia. Palermo aan de zee.
Een
premier die zijn eigen volk in de steek laat, maar wel bijna anderhalf
miljard euro belastingkorting regelt voor de buitenlandse aandeelhouders
van zijn multinationalvriendjes waar zijn partijgenoten mooie baantjes
hebben.
Dat is de werkelijkheid.
Hoe is hij tot deze beslissing gekomen? Niemand mag het weten.
Met welke bedrijven heeft hij gesproken? Niemand mag het horen.
En waar zijn dan al die documenten? Niemand mag ze zien.
Vz,
dit kabinet gooit bijna anderhalf miljard euro weg. Geld van de
Nederlandse belastingbetaler. Terwijl er nul bewijs is dat het ook maar
één baan oplevert.
Dat
is puur wanbeleid. Ik kan het niet anders noemen. Als je op zon
onverantwoorde manier omgaat met belastinggeld kan dat niet anders dan
in het hele land en ook in dit huis op grote afkeuring rekenen.
Deze maatregel moet van tafel. Vandaag nog.
Als
de premier deze maatregel vandaag niet intrekt dan zal ik in de tweede
termijn namens de PVV en heel veel Nederlanders een motie van afkeuring
indienen.
Interruptie Wilders versus Rutte: Rutte, stop met spekken VVD baantjes-carroussel.
Via
deze laatst link had U het debat kunnen volgen, waarbij Rutte als een
nijdige vos om de warme brok draot zonder ook maar één woord van de
Geert te kunnen weerleggen.
Na Pim Fortuyn komt de volgende Koninklijke Executie al in zicht!
Voor
n Premier met voor zijn ineen geflanste regering meer partijen nodig
waren dan hij vingers heeft aan zijjn twee handen, is het pompen of
verzuipen. Met amper één stemetje behaalt hij een broze meerderheid. n
Regering dus die aaneenhangt van geforceerde onmacht regelrecht tegen de
belangen van de kiezers zelf.
*
Zelfs een bananen-republiek als Coburgia doet het beter!
Zijn
dat in onze steden, zowel bij klaarlichte dag als diep in de nacht,
eenzame wolven op vier poten die het voor hen veilige bos zijn
ontvlucht? Of zijn het eerder gehersenspoelde laffe woestijn-rovers op
twee benen die uit het Grote Niets zijn opgedoken?
Wolven
zoals die wolvin die Romulus en Remus zoogde in het Antieke Rome, staan
op vier poten om rapper te kunnen vluchten als ze mensen ontwaren die
op hun territorium komen Jonge moordenaars op twee benen en met de
capuchon diep over de ogen getrokken zijn de voorhoede van tirannie die
ons te wachten staat.
Zij
dienen, samen met hun Beschermers (onze Overheden) met poten en oren
te worden aangepakt, zoals men ontspoorde wolcven-benden aanpakt. Als
Heilige Plicht, die uitroeien met wortel en tak
*
Er was eens (g)een eenzame wolf
Net
als de gematigde islammer door de poco Pers is uitgevonden uit het
absolute niets, is het artificiële begrip van een loslopende wolf die
mensen aanvalt, een sprookje voor naïeve achterlijke analfabeten.
*
Over naar de actualiteit zoals tSCHELDT die ziet.
*
Een zogenaamde eenzame wolf heeft opnieuw acht onschuldige slachtoffers zijn slachtoffers trouwens niet altijd onschuldig?
van het leven beroofd.
Homo Criticus
is
heus niet altijd kritisch, maar nu voor tweehonderd procent. Immers,
eenzame wolven bestaan niet. De eenzame wolf bestaat alleen in
sprookjes. Zoals de Einzelganger die het op Roodkapje had gemunt en op
de zeven geitjes of de drie biggetjes. In het echt leeft de wolf in
roedels.
Noem
het een clan, een familie of op zn Arabisch doemma, waarmee dan wel de
wereldwijde islamitische gemeenschap wordt bedoeld. Daarom kan de
Oezbeek die onder het aanroepen van Allah een bloedbad aanrichtte in
Manhattan dus echt geen lone wolf worden genoemd. Wie Allahoe akbar
roept en willekeurige ongelovigen de dood injaagt, doet dat volgens uw
nederige dienaar om de oemma en
IS
te behagen en in de hoop om het paradijs te verdienen. Dat ze geregeld
ook andere moslims vermoorden pleit hen niet vrij. Een wolf doodt zijn
prooi alleen om te eten en mensen af en toe als ze in de weg lopen of
hun territorium binnendringen. Deze ploflims dringen al
decennia ons territorium binnen en wat doen wij? Integratie- en
deradicaliserings-cursussen aanbieden, samen thee drinken en couscous
eten. Haatbaarden laten prediken in gesubsidieerde moskeeën.
Homo
Criticus zou daarom eerherstel willen voor de wolf alias lupus. Is Rome
dan niet gesticht door Romulus en Remus die door een wolvin werden
gezoogd? En is Mowgliuit het Jungle Book van Rudyard Kipling niet
opgevoed door een wolvenfamilie? Ronduit schandalig is het om de
Oezbeekse
en andere mens geworden hersenkwalen te vergelijken met dé stamvader van onze beste en trouwste vrienden, de honden.
Die wandelende en vrachtwagenrijdende landmijnen en
splinterbommen zijn géén lone wolves en ook geen roedels.
Homo
Criticus heeft verdorie nog meer empathie voor de duizenden ratten die
dezer dagen in New York rondrennen. Oh ja, in Afrika worden ratten
ingezet om landmijnen te spotten en die knaagdieren doen er alles aan om
niet te worden opgeblazen. Slim toch? De gedachten van Homo Criticus
zijn bij de slachtoffers en verwanten van deze laffe aanslag en met name
bij die knappe, jonge Vlaamse die twee weesjongetjes achterlaat, eentje
van drie jaar en eentje van godbetert drie maanden.
II.
t Kan verkeren in de Brederodestraat vroeger een chique winkelstraat,
nu een aaneenschakeling van vzws, pittabars en coiffeurs van Turkse
origine, met als intellectueel hoogtepunt advocaat meester Ergun Top..
Die
Brederodestraat was onlangs het strijdtoneel tussen Turken en Koerden,
tussen Erdogan-fans en Öcalan-getrouwen. De wapens: stokken, paaltjes,
verkeersborden, hockeysticks, straatstenen, brandbommen,
luchtdrukgeweren. De slachtoffers: winkelruiten, (nieuw)
straatmeubilair, een politie-
agent
en een beetje collateral damage. De zondebok: burgemeester Bart De
Wever. Althans volgens kersvers Samen-boegbeeld Jinnih Beels. De
aanleiding zou een autocar vol Koerdische Öcalan-militanten zijn die
expres ende ter provocatie dwars door Erdogan-ville reed. Maar Homo
Criticus weet wel beter. Wie als moslim een adres kiest in de
Brederodestraat, tart het noodlot. Niet meer en niet minder. Gewoon effe
Bredero googelen en u merkt meteen dat er stront aan de knikker is.
*
Gerbrande
Bredero (1585 - 1618), de Nederlandse dichter, toneelschrijver en
schilder, verhuisde als kind met zijn ouders naar de Amsterdamse buurt
bij de Varkenssluis. Halal! De lijfspreuk van Bredero t Kan verkeren
duikt in vele van zijn gedichten op, zoals ook in het beroemde
Boeren-geselschap. En waarover gaat dat? Alles begint op een vrolijke
toon, maar eindigt met... een vechtpartij. Profetisch! Een ander devies
van Bredero luidt: Al siet men de lui - men kent se niet.
U
denkt de eerste de beste Turko-Belg op straat te zien, maar weet u dan
meteen tot welk kamp hij behoort? En is het misschien een terrorist
zoals die van de Ramblas in Barcelona?
Bart
De Wever liet zich iets in die trant ontvallen en werd ei zo na van het
balkon van t Schoon Verdiep geduwd. In de plaats van zijn Pascalleke
naar de Boekenbeurs
te
vergezellen voor haar zoveelste konijnenvoerboek, zou Jambers nog een
ultieme reportage kunnen inblikken. De Turken van de Brederodestraat-
Wie zijn ze, wat willen ze, waar gaan ze naartoe en in welke autos?
Compleet met een bezoekje aan de Allahoe-hakbar en de
ha-die-sjiesja-tent.
*
Hadden
de Duitse Verlichte Grote Verstanden in 1932 Hitler niet al die kansen
gegeven, dan was er wellicht nooit n Tweede Wereld Oorlog van gekomen.
Tot 1945 warfen dat amper 12 jaren maar die duren wel voort tot in alle
Eeuwen der Eeuwen. Amen. Dat soort ismen vinden we terug in de roedels
van het Social-isme, het Naz-isme en het islam-isme. Allemaal
achterdoeners van het charismatige Christianisme waar de ziel van is
weggesneden.
Stof om even over na te denken
Gewoon om te ontdekken waar Groen-Sminx (net als Abraham) de mosterd haalt.
In simel West-Vlaams dialect zou dat luiden zo cloot men Frederik
Dat
is een spreekwoord dat vooral in zanderige woestijngebieden bij
zandstoirmen een dodelijke betekenis kan hebben. En precies dat
dodelijke uit de achter gebleven gebieden is, samen met de dodelijke
religie der verrijkers naar hier overgewaaid.
Komt
daarbij dat die fanatiekelingen talrijker zijn de dan de zandkorrels op
het strand waar de branding golf na golf op neersmakt.
*
Zouden
er dan daartussen helemaal geen brave moslims zijn? Zelfs niet door
hen die ons op de mouw spelden dat het van die dodelijke haat-zaaiers
gematigde aanhangers zijn.
Mag
ik dan herinneren aan de Inval der Duitsers in Mei 40? Daarbij kan
ondergedekte zelfs zijn persoonlijke ervaringen aanhalen. Het gros van
de bezetters achteraf waren brave huisvaders, die voor ons
West-Vlamingen wel een heel vreemd maar goed verstaanbaar dialect
spraken. Hun Mauser-geweren dienden al lang niet meer om mensen mee af
te knallen, maar gewoon om krijgshaftiger te defileren. Als bengels
waren we in veel gevallen hun vriendjes. Van hen leerden we soldaatje
spelen We liepen ze na. Voor snoep en zo. Wat ons wel verboden werd,
na Jabuari 1942 (Sralingrad) en de eerste nederlaag van dat
onoverwinnelijk Duitse Leger.
Ergens
1 op de 100 was een hielen klappende fanatiekeling die zijn manschappen
alleen maar bulderend kon toespreken. En die om de haverklap met
gestrekte rechterarm wilde tonen hoe hoog de sneeuw wel lag.
Bij
de Bevrijding in September44 waren de straten ineens vol met trucks
met hun kanonnen als aanhangwagen Toen werd er niet meer gelachen, maar
gevlucht in grote wanorde. Hele kudden wielrijders met de schietstokken
achteloos op de rug gebonden. Waar, echt gebeurd, een sectie van enkele
gewone Wehrmacht SS-soldaten eerst hun SS-sergeant dienden uit te
schakelen voor ze zicht konden overgeven aan nog wel door hen geminachte
Poolse eenheden. Want het Sint Jan bij Ieper
uit mijn kinderjaren werd bevrijd door Poolse Eenheden. Waarvan er 2
sneuvelden in hun verkenningstank in onze straat. Het waren een zekere
Tadeüs Saroo en ene Tadeüs Magnikovski. Hun namen werden nog jarenlang
van op de preekstoel afgeroepen in het Jaargetijde samen met de andere
overledenen van de Parochie. Waaronder onze Pa.
*
W.W.M.B.
Wat We Moesten Bewijzen
Daarmee
besloten onze Eerwaarde Heren Leraren in ons voorvaderlijk
Bisschoppelijk College vaak hun vraagstukken in de mathematica. Zij
kletsten die 4 hoofletters triomfantelijk op het bord, luid schaterend
en lachend herhaald door de ganse klas.
Met
die Brusselse gamlins echter valt er zovele jaren laten, niet te
llachen. Ook de invasie is bewezen: de verdrukkers dragen, in
tegenstelling tot de SSS van Nonkel Dolf, als vijanden zelfs geen goed
herkenbare uniformen, maar net als gangsters in een horrorfilm, gewone
doordeweekse capuchons als camouflage-pakken tegen de vee
camera-opnames door de Politie.
*
De gemengde gevoelens van de Brusselse gamins: "Wij kunnen ons hier niet veilig voelen"
*
De
gamins zijn wraak aan het nemen, had een winkelier gezegd over de
heftige rellen op het Muntplein. Maar vinden die gamins dat zelf ook?
Hoe kijkt de Brusselse jeugd naar de onrust in hun stad? Als die kerels
een probleem hebben met de politie, dat ze dan met de politie vechten.
Waarom moet je een etalage inslaan?
Lucas (17) en Adrian (14): Bij ons op school zitten veel Marokkaanse jongens. Met hen praat je niet over zulke dingen
Jongeren
aanspreken in Brussel gebeurt in vele talen. In het geval van Lucas en
Adrian, twee Portugese tieners die we treffen op de hoek van de
Nieuwstraat en de Mechelsestraat, behelpen we ons met een mengeling van
Spaans en Frans. Ze belichamen de multiculturaliteit van de hoofdstad,
maar ze zijn ook niet te beroerd om te zeggen dat die voor heel wat
problemen zorgt. Kijk, wij weten allebei niet hoe het precies is
begonnen. Maar de mensen die zoiets veroorzaken, zijn niet normaal,
vindt Lucas. Dat zijn zieke mensen. Maar het zijn meestal wel
Marokkaanse jongens. Ik weet ook niet waarom zij dat doen.
Zijn
drie jaar jongere kompaan vult aan. Zij geven niet om de Belgen. Zij
geven niet om Brussel, denk ik. Zij denken dat alles de schuld is van de
politie. Het anti-politiesentiment zit diep, weet Lucas. Niet per se
bij deze twee vrienden, wel bij hun klasgenoten. Lucas: Misschien is de
politie of de burgemeester ook wel een beetje verantwoordelijk. Maar
zij zijn niet de schuldigen van wat er is gebeurd. Op school hoor je wel
eens iemand zeggen: Ik ga dat ook doen, ik geef niet om de politie. Ik
haat de flikken. Ik praat niet met kerels die zoiets roepen. Ik heb
helemaal geen probleem met de politie.
Ze
hebben wel een probleem met sommige klas- en leeftijdsgenoten, geven ze
toe. Ik ken mensen die erbij waren, stelt Adrian. Maar ik kén die
gewoon. Dat zijn geen vrienden. Maar volgens Lucas wordt er over de
gebeurtenissen nauwelijks gepraat op school. Nee, ben je gek! Bij ons
op school zitten veel Marokkaanse jongens. Met hen praat je niet over
zulke dingen. De leerkrachten ook niet, trouwens.
Maar
ze vrezen wel dat de rellen op het Muntplein niet de laatste zullen
zijn. Ik weet niet hoe je het kunt vermijden, zucht Lucas, maar ik
denk dat er nog zulke dingen zullen gebeuren. Soms ben ik zelfs een
beetje bang: er lopen hier veel van dat soort gasten rond, hé.
Iliass (15), Fatima (17) en Mohamed (18): Dat de politie eerst eens kalmeert
Het
wantrouwen is groot, wanneer we Iliass, Fatima en Mohamed naar hun
mening vragen. De eerste benadrukt meteen dat hij een Belg is. Derde
generatie, meneer! Ik ben hier geboren. Ik ben hier opgegroeid. Zijn
oudere vriend beweert zelfs dat hij Jean-Pierre heet. Het voelt half
aan als een grap, en half als een dreigement. Alsof hij wil zeggen: je
komt ons maar beter niet beschuldigen van wat er gebeurd is.
Iliass
ontzenuwt de situatie. Trek het je niet aan, hij heet gewoon Mohamed.
En wat gebeurd is, vinden wij niet goed. Vreselijk zelfs. Daar ben ik
mee akkoord. Maar het is de fout van de politie. Dat was ook al zo na de
voetbalmatch van Marokko tegen Ivoorkust. Het is de politie die
begonnen is. Het is niet altijd de schuld van de Marokkanen.
Wat
Fatima betreft, had het allemaal niet zo hoeven te lopen. Je gaat toch
niet zeggen dat het de fout is van Vargasss92?, roept ze
verontwaardigd als we de vraag opwerpen of de Instagram-held met 600.000
volgers er voor iets tussen zit. Hij is op geen enkele manier
verantwoordelijk. Hij komt gewoon hallo zeggen tegen zijn fans. Hij gaat
met hen op de foto. Daar is toch niets verkeerd mee? Natuurlijk komen
daar veel mensen op af. Hij is superpopulair, dus wil iedereen hem
ontmoeten. Als dat al niet meer mag. Ik snap niet waarom de politie dan
zo hard reageert.
We
vragen of ze mensen kennen die op het Muntplein waren toen de boel
losbrak. Nee, wij trekken ons niets aan van dat soort gasten, legt
Mohamed uit. Van hen zijn we ook niet bang. Iliass vult aan: Het is
de politie van wie we bang zijn. Dat zij eerst eens kalmeren. En dat ze
wat minder agressief worden. Ze geven je voor het minste een duw of
pakken je vast bij je kraag, verklaart hij terwijl hij net dat voordoet
bij zijn vriend. Dan zeggen ze altijd dat het de schuld is van de
Marokkanen, of van de moslims, of van de Arabieren, maar ze zijn zelf
super-agressief.
Wilson (17), Tharisse (17), Hélène (15), Dieynaba (15) en Abi (16): Dit gaat nooit veranderen
Aan
de Uniqlo op de hoek van het Muntplein en de Wolvengrachtstraat wachten
Wilson en Tharisse op hun vriendinnetjes. Tharisse was hier toen de
boel woensdagavond ontplofte. Maar ik had er niets mee te maken, hé. Ik
heb wel een beetje gezien, maar ik weet niet wat er is gebeurd. Ik weet
alleen dat ze weer hetzelfde hebben gedaan als zaterdag: ze hebben
onschuldige mensen gekwetst, en ze hebben de straat en de winkels
afgebroken.
Het
rechtvaardigheidsgevoel is groot bij dit vriendengroepje. Ik hoop dat
gerechtigheid geschiedt, zegt Tharisse bijna plechtig. Want het zijn
altijd dezelfden die vechten. Meestal moslimjongens. Wat er zaterdag is
gebeurd, weet ik niet, maar gisteren was het zeker niet de politie die
begonnen is. En zelfs dan nog: als die kerels een probleem hebben met de
politie, dat ze dan met de politie vechten. Waarom moet je een etalage
inslaan?
Toch
is er ook enig begrip voor het wantrouwen naar de politiediensten toe.
Het ligt ook een beetje aan hun attitude, vindt Wilson. Ze
permitteren zich van alles, simpelweg omdat ze een uniform dragen.
Dieynaba, die er inmiddels is komen bijstaan, legt uit wat hij daarmee
bedoelt. Het lijkt wel alsof er de laatste tijd iets is veranderd. Nu
gedraagt de politie zich agressiever dan vroeger, vind ik. Met je
huidskleur heeft dat niets te maken: ze doen zo tegen iedereen.
Maar
de verantwoordelijkheid voor de slachtoffers en de schade aan de
overkant van het plein, aan de Muntpunt-bibliotheek, borstelt een man
gebroken glas bijeen ligt bij de relschoppers. En bij de relschoppers
alleen. Het zijn zij die de politie provoceren. Het zijn zij die alles
kapotslaan, legt Wilson uit. Het zijn gewoon debielen die niet willen
opgroeien. Heel triestig. Het is nog niet meteen voorbij, vreest ook
hij. Ik ben hiermee opgegroeid. En ik ben dit gewoon. Dit gaat blijven
voortduren, daar ben ik zeker van. Dit gaat nooit veranderen.
Maaike (16), Louise (17) en Nona (17): Jammer dat Brussel alweer zo in het nieuws komt
Er
is te veel kritiek op de politie, vindt Nona, een laatstejaarsstudente
van de middelbare school Maria Boodschap, die samen met haar
vriendinnen Maaike en Louise de middagpauze doodt op een sportpleintje
achter de hoek.
Terecht, toch?, kaatst Maaike terug.
Maar
Nona gaat onverstoord voort. Er is een gebrek aan respect voor de
politie. En voor andere mensen, en voor hun eigendom. Ik vind alleszins
dat de politie dat wel goed behandelt.
Louise,
die tussen haar twee vriendinnen in zit, nuanceert. We geven nu meer
macht aan de politie dan vroeger. Ik begrijp waarom, maar het lokt wel
meer polarisering uit bij bepaalde groepen. Het is niet oké om geweld
te gebruiken tegen de politie, vinden de drie scholieren, maar anderen
vinden dat blijkbaar wel. Vrienden van mij toonden vol trots een foto
van vrienden van hen die door de politie werden afgevoerd. Ik denk dat
sommige groepen geweld tegen de politie dus blijkbaar cool vinden.
En
dan zijn er nog de mensen die de relschoppers aanmoedigen, merkt Maaike
op. Als je filmpjes ziet van die rellen, zie je dat mensen dat leuk
vinden. Ze staan langs de kant te supporteren, voor meer agressiviteit.
Dat is toch raar?
De
verantwoordelijkheid, zo vinden de drie jongedames unaniem, ligt bij
Vargasss92. Louise: Als je 600.000 volgers hebt, moet je toch beseffen
dat het fout kan lopen als je hen allemaal vraagt om ergens naartoe te
komen? Ik denk dat het daaraan ligt. Als je met zo veel volk een
betoging organiseert, moet je dat ook op voorhand aanvragen.
Maar
Louise en Maaike vinden de rellen vooral spijtig: voor Brussel, en voor
de Marokkaanse Brusselaars. Ik denk dat het vooral voor de Marokkanen
heel vervelend is, dat het weer om jongens uit hun gemeenschap gaat,
zucht Maaike. Dat geeft weer de hele Marokkaanse gemeenschap een
slechte naam. Ik heb echt medelijden met hen.
Louise
vult aan: Het is toch jammer dat Brussel alweer zo in het nieuws komt?
Op familiefeesten wordt mij gevraagd of ik nog wel alleen de metro durf
te nemen. Mensen hebben een heel negatief beeld van Brussel. Terwijl ik
me hier nooit onveilig heb gevoeld.
Ayoub (15), Bilal (16) en Rayane (15): Ik voel me hier niet beschermd
Peace
and love!, roept de zestienjarige Bilal, wanneer hij met vredesvingers
zijn vrienden Ayoub en Rayane omhelst, en poseert voor onze fotograaf.
Het is de schuld van een aantal kleine ellendelingen, vindt hij. Er
zijn een aantal personen die de regels niet respecteren. Dan krijg je
dit.
Op
de vraag wie hij juist bedoelt met die kleine ellendelingen of met
personen die de regels niet respecteren, gaat hij niet in. Maar Ayoub
heeft daar wel iets over te zeggen. Kijk, er is een Snapchat- en
Instagram-ster naar hier gekomen. Gewoon om even hallo te zeggen, maar
dat hadden ze blijkbaar niet echt voorzien. De politie heeft hem willen
arresteren. En daardoor is alles begonnen.
Dus
het is de schuld van de politie? Wel, van gisteren weet ik het niet
helemaal zeker, geeft de tiener toe. Maar zaterdag (bij de rellen na
de kwalificatie van Marokko voor het WK voetbal, EWC), was het zeker wel
zo. De politie drukt mensen weg om hen te kalmeren. Maar zo kun je de
mensen helemaal niet kalmeren. De politie moet zélf een beetje kalmer
aan doen. Gisteren (woensdag) hebben ze mijn kameraden nog bewerkt met
pepperspray.
Rayane,
de derde van het groepje scholieren, pikt in. Als de Belgen een match
winnen, laat de politie zich niet zien. Dan gaan ze ervan uit dat er
niks gebeurt. Maar als Marokko een match wint, staan ze er plots wel.
De drie vrienden hebben de indruk dat de Marokkaanse gemeenschap altijd
opnieuw geviseerd wordt. Nu hoor je weer van overal dat het de schuld
van de Marokkanen is, maakt Bilal zich boos. Alsof er alleen maar
Marokkanen waren. Er waren evengoed Belgen. En Afrikanen. En Roemenen.
Maar sinds drie of vier jaar geeft men de Marokkanen, de moslims en de
Arabieren van alles de schuld.
Soms
gebeurt dat zelfs heel letterlijk, vertelt Ayoub. Gisteren heeft een
vrouw me nog uitgescholden op de tram. Om wat er zaterdag aan de Beurs
is gebeurd. Het is weinig geruststellend, vindt Bilal. Wij kunnen ons
hier niet veilig voelen, want ik voel me niet beschermd.
Ik
heb inderdaad iets met Sint Jan. Voor-oorlogse kwaliteit! Ben daar
geboren en mijn zoon heet Jan. Sint Jans Molenbeek werkt dus n beetje
op mn systeem Al die Jannen, dat schept n band
Komt
daarbij dat Marochanen nu eenmaal zijn wat ze zijn: haantjes de
voorsten als het op treiteren aankomt. Daar waar de wens van
Overheidswege om op te gaan in de massa, niet aan hen bestemd is. Zijn
die niet de verre nazaten van de Moren die ooit via het Iberische
Schiereiland West-Europa hebben proberen te veroveren? Tot ze bij de
Reconquista er weer werden uit gebonjourd.
Kortom,
Hitler Junge hadden indertijd van hen nog veel kunnen leren voor ze als
SSër de échte wapens zouden opnamen. Voor die Stahlhelmen was Hitler
hun God, van deze nozems is het die Allah na-maak God.
En
onze Overheid kijkt daarbij vlijtig de andere kant op. Haben wit nicht
gewusst kunnen ze dan later zeggen, net als de brave Duitse buren van
een KZ, die leefden onder de rook uit de crematoria.
Die Potemkin was begin van de jaren 1900 een Russische ântserkruiser, genaamd naar Aleksandrovitsj Potjomkin (1739-1791), Staatsman van beroep en favoriet van de Tsaarin Catherina II de Grote.
Zijn levenstaak was om de vooruitgang van het nieuw verworden
grondgebied in de Oekraïne te beklemtonen, namaak-gevels liet optrekken
toen Catharaina daar op doortocht was. Nep dus en verblinding.
*
Het
was de bemanning van de Potemkin, die al dan niet gerechtvaardigd, het
vuur aan de Bomsjewieken-loint ontstaken. Vuur dat algauw een uitslaande
brand bleek te zijn, en dan ook promt werd gekaapt door ongure volksvreemde elementen
als Leon Trotsky, Karl Marx, Vladimir Lenin & C°. die als
communisten, in de huid gekropen van de sociaaldemocraten zoals die
thans heten. Strak van boven tot onder in het keurslijf van Politiek
Correcte Elite.. Om precies te zijn. dat waren in al hun wreedheid,, de
wegbereiders van de Ps, de Parti Scandale vooral in Coburgia. Cruella
Onkelyncks, de kleindochter van een Limburgse oorlogsmisdadiger, is daar
een goed voorbeeld van.
*
Om
de gelijkenis te beklemtonen; volstaat het tenslotte te wijzen op het
roemloos einde van het Staats Communisme bij de Sovjets. Gewoon omdat
zij hun eigen volk al die tijd citroenen voor eieren verkocht hadden. On
het geval van de PS en ander Linx gespuis goed weer te geven,
waren/zijn dat geen citroenen, maar verrijkers uit allle s Heren
Windstreken.
Kleur
noch gewicht waren van belang, als die maar voldoende in de watten
werden gelegd, zouden zij wel voor hun nieuwe Meesters blijven stemmen.
Want stemrecht is een mensenrecht, vooral niet vergeten! Vrije
meningsuiting is dat niet meer. En Vrijheid van vergaderen ook niet.
Zie
het Spanje van Rajoy, die lijk een troep hyenas, braaf aan het handje
loopt van Mutti Merkel. De goesting tot verslinden wat hen voor de
voeten komt, druipt uit de muilen
*
Chaos in de hoofdstad: "De gamins nemen wraak"
*
De
fysieke schade: enkele gewonden, vier etalageruiten en een vernielde
camionette. De emotionele schade: een hoofdstad die met zichzelf geen
blijf meer weet. Brussel werd gisterennamiddag alweer opgeschrikt door
jongerenrellen. Ze waren s nachts al de baas. Nu overdag ook.
De
eerste meldingen over de nieuwe rellen kwamen gisteren om even over
vijf binnen via de sociale media. Politie Brussel nergens te bespeuren,
ondertussen gaan rellen ongestoord verder #Muntplein #Brussel
#hellhole, schreef Steven Vollebergh, een provincieraadslid voor Vlaams
Belang, die toevallig aanwezig was op het Muntplein.
Kort
nadien doken er online een hele reeks tweets en filmpjes op van andere
getuigen. Daarin was te zien hoe honderden mensen in de buurt rondom de
Muntopera liepen. Een combi werd omsingeld. Er vlogen dranghekken door
de lucht. Een paar winkels en een auto werden beschadigd.
De aanleiding voor de samenscholing bleek de komst van
de Franse rapper Vargasss92
te zijn. Hij kondigde via Instagram aan dat hij naar Brussel zou
afzakken en vroeg zijn fans om ook massaal naar het Muntplein te komen.
Loop niet weg wanneer ik er ben, schreef hij op zijn profiel. Toen de
politie Vargasss92 op het Muntplein aansprak omdat hij geen vergunning
had voor de bijeenkomst op een van de drukste plaatsen van de hoofdstad,
escaleerde de situatie. Er brak onrust uit en er was versterking nodig
van de oproerpolitie om de situatie onder controle te krijgen. De
relschoppers werden uiteengedreven.
We
waren boven aan het vergaderen toen we plots veel kabaal hoorden. We
dachten eerst aan een studentenoptocht, vertelt Roel Leemans, directeur
van de bibliotheek Muntpunt, s avonds. Een vijftal van zijn
medewerkers zijn een verbrijzelde ruit van hun gebouw aan het
bijeenvegen met een borstel en een vuilblik. Er waren toen nog vrij
veel mensen in de bibliotheek. We hebben daarom de deuren op slot
gedaan. Ik zag een groep jongeren, zeker vierhonderd mensen, die alles
kort en klein sloegen. Op het Muntplein is momenteel de schaatspiste
voor de Brusselse kerstmarkt in opbouw. Daar vond de meute haar
wapens: ijzeren stangen, dranghekken. Leemans zag ook iemand met een
hamer rondlopen. Daarmee ging hij een camionette te lijf.
De
politie kreeg al om drie uur een telefoontje dat er op het Muntpunt
iets stond te gebeuren. Daarop zijn troepen ter plekke gestuurd.
Leemans: Rond vier uur begonnen de rellen. Tegen halfvijf kwamen ze
terug met versterking van de oproerpolitie. Toen kregen ze de situatie
relatief snel onder controle. Maar in het begin was de politie met veel
te weinig om die woeste massa in bedwang te krijgen.
Een
combi moest met hoge snelheid, in achteruit, vluchten door de
wandelstraat langs de Muntopera. Toen de oproertroepen opdoken, was het
kwaad al geschied: vier grote ruiten van het Muntpunt waren gesneuveld.
Leemans lijkt nog altijd wat van streek. Het viel me op dat het vooral
een paar dertigers waren die de jongeren aanspoorden. Zij gingen voorop
in het geweld. Ik zag vreselijke dingen. Iemand die de boel wou bedaren
werd aangevallen. Hij lag op de grond en ze schopten hem.
Stoutmoediger
Het
kan Vincent Vangeel geweest zijn die Leemans opmerkte. Ook de
presentator van Qmusic kwam toevallig langs het Muntplein toen de rellen
uitbraken. Het plein stond vol jongeren die stonden te kijken naar
tien jonge gasten, niet ouder dan zestien jaar, terwijl zij de ramen van
de bibliotheek aan het bekogelen waren, zo getuigde hij gisteren op
Twitter. Buiten mij was er nog een volwassene. We hebben geprobeerd om
die gasten te bedaren, maar dat werkte averechts. Vijf van hen zijn op
mij beginnen te schoppen en kloppen. Een andere jongen heeft me dan
weggetrokken en verstopt. Daarna deden de gasten voort met vernielen.
Vangeel houdt er een blessure aan de enkel en hoofdpijn aan over. Hij
zegt zwaar ontgoocheld te zijn in de Brusselse burgemeester Philippe
Close (PS), die volgens hem blijkbaar niets doet om het zinloze geweld te stoppen.
*
*
Waarom
net deze week twee keer jongerenrellen uitbreken in de Brusselse
binnenstad? Bij die vraag blijft het stil op het Muntplein. Een van de
café-uitbaters wil op voorwaarde dat hij anoniem blijft om
represailles te vermijden wel vertellen: De gamins
zijn wraak aan het nemen. Ze worden alsmaar stoutmoediger. s Nachts
was het crapuul al de baas in Brussel. Nu overdag ook. Ze leven hun
frustraties uit op de politie. Ze haten die.
Johan
Van den Driessche, Brusselse gemeenteraadslid van N-VA, die s avonds
de fysieke en emotionele schade komt opmeten in zijn thuiswijk, vult
aan: We moeten hier iets aan doen. We kunnen dit kat-en-muisspel met de
politie niet verder laten escaleren.
Hoe
het dan juist verder moet, dat is een kwestie voor het stadhuis.
Volgens Youssef Kobo, voormalig medewerker van Brussels staatssecretaris
Bianca Debaets (CD&V), staat het Brusselse bestuur voor
een catch 22.
Er is een reden waarom ze de relschoppers niet gewoon hardhandig
aanpakken en overal agenten zetten. Ze vrezen een scenario als in
Parijs, waar de rellen totaal uit de hand liepen. Anderzijds kunnen ze
ook niet te soft optreden: Want dan krijgt de politie kritiek dat ze
het geweld op zijn beloop laat. Er broeit wat in Brussel, is het
aanvoelen van Kobo. Het is gewoon het sfeertje. Iedereen is
geprikkeld.
42 cameras
Op
het Muntplein is ondertussen de rust teruggekeerd. Een viertal combis
houden de wacht. In een aanpalende straat wordt de oproerpolitie nog
even met stenen bekogeld vanuit een parkeergarage. De garage wordt
bestormd maar zonder resultaat. Leemans gaat naar huis met een kleine
troost: De relschoppers staan nog voor een verrassing. Aan het Muntpunt
hangen in totaal 42 cameras. Op de beelden zullen veel gezichten te
herkennen zijn.
Een
catch-22 is een paradoxale situatie waarin het onmogelijk is om een
gewenste uitkomst te bereiken doordat de 'regels' dat vanwege
tegenstrijdigheden niet toelaten.[1] De term is afkomstig uit de roman
Catch-22 van Joseph Heller, waarin een algemene situatie wordt
beschreven waarin een individu twee acties dient te verwezenlijken die
wederzijds afhankelijk zijn van de andere actie, die als eerste dient te
zijn voltooid.
In
het boek van Heller probeert Yossarian, een militair van de luchtmacht,
onder gevaarlijke gevechtsmissies uit te komen door zichzelf
krankzinnig te laten verklaren. De behandelend arts vindt het echter
heel verstandig, dat Yossarian onder de missies probeert uit te komen
door zichzelf krankzinnig te laten verklaren en acht daarmee bewezen dat
Yossarian niet krankzinnig is, maar juist heel verstandig. De arts
verklaart hem volledig gezond wat tot gevolg heeft dat Yossarian
gevaarlijke gevechtsmissies moet blijven vliegen.
Een
ander voorbeeld van deze situatie komt naar voren bij het zoeken van
een baan. Een catch-22-situatie ontstaat als men zonder werkervaring
geen baan kan krijgen, maar men zonder baan geen werkervaring kan
opdoen. In de Nederlandse taal wordt dit ook vaak het kip-en-eiprobleem
genoemd.
Een
catch-22-situatie lijkt op een vicieuze cirkel. Bij een
catch-22-situatie is er echter sprake van een status quo, terwijl er bij
een vicieuze cirkel een neerwaartse spiraal is en bij een virtueuze
cirkel een opwaartse spiraal.
*
"het zinloze geweld"
Ook
deze vastgeroeste uitdrukking is volksverlakkerij. Wat dat geweld IS
NIET ZINLOOS. Integendeel: het kadert perfect in de klassieke
veroverings-strategie van de islam. Eerst de bestaande samenleving
destabiliseren en zoveel mogelijk verstoren om die dan als de
gelegenheid zich voordoet, helemaal in te palmen onder het voorwendsel
dart daar waar de islam aan de macht is, er zogezegd vrede heerst . Dit,
in tegenstelling tot de feiten! Zie IS .
De
rellen in Brussel en straks ook in andere grootsteden, zijn gewoon n
voorsmaakje voor wat er ons nog te wachten staat. Dat het intomen van
die gamins (jongeren) een vicieuze corkel zou zijn, is alleen omdat er
al te lankmoedig wordt opgetreden. Zelfs een ijzeren hand in een
fluwelen handschoen baat niet tegen de islam.
Hoog
tijd volgens mij en alle Burgers metgezond boerenverstand, dat er
hardhandig wordt opgetreden. De vermeende daders (meervoud) met heel het
gezin, met grootouders, nonkels en tantes oppakken, liefst met zoveel
mogelijk tam-tam en cameras van de Internationale Pers en,
demonstratief in de boeien, op het eerste gereedste vlieguig zetten naar
het land van herkomst.
Een of twee voorbeelden zouden volstaan om te tonen wie er de baas is..
Daar
moet niet lang over gezapzeverd worden. Vijf minuten politieke moed in
De Kamers volstaat. Plus per vlucht een 20-tal tot de tanden gewapende
Paras
*
s Nachts was het crapuul al de baas in Brussel. Nu overdag ook.
Dat
zijn niet mijn woorden, maa die van n gewone (Vlaamstalige)
Brusselaar. Om over na te denken s nachts als U niet in slaap geraakt.
En
dat danken wij NIET de koekoek, maar PSSers als Fluppe Moustasche, de
ideoloog van de PS en graaier Yvan Mayeur en anderen, die zich rijk
konden stelen bij de Kas der Brusselse Daklozen
Zoals
het spreekwoord zegt, dat het venijn gewoonlijk in het staartje zit,
zwaait ook de schorpioen met dat lichaamsdeel dat hel wereldberoemd
maakt. Slangen daarentegen, vechten met de blik en de tong vooruit. Dat
is al erg genoeg. Maar migranten die zich niet als gasten in andermans
huis maar als veroveraars gedragen, zijn net schorpioenen. Vriendelijk
in Uw gezicht, tot ze kans zien U met een zwaai van dat achterdeel U en
Uw hele Beschaving naar de andere wereld te helpen.
Vreemdelingehaat
werkt in twee richtingen. Maar de oorspronkelijke richting van de
gasten jegens hun gastheren wordt gewoon verdonkermaand. Zodat alleen de
reactie hierop, het verweer, in beeld mag komen. Dat is niet alleen
stigmatiserend, maar vooral wraakroepend.
En de teller loopt!
Meer woorden maak ik daaraan niet vuil. Ook BDW zal deze bladzijde wel vlug omslaan. Geteld, gewogen en te licht bevonden.
Of, om net als Joëlleke in Bijbelse termen te spreken: Mane, Tekel, Phares
*
Krenk uw burgers niet langer, maar sluit ze in uw armen
*
Zaterdag
wordt Bart De Wever voor de vijfde keer N-VA-voorzitter. Een goed
moment, vond Joël De Ceulaer, voor een actuele doorlichting van zijn
politieke persoonlijkheid. Hij ging praten met vriend en vijand en
brengt in briefvorm verslag uit van zijn zoektocht. In deze vierde en
laatste brief zoomt hij in op de relatie van De Wever met de Berbers in
zijn stad, want die is duidelijk voor verbetering vatbaar.
*
Beste Bart De Wever,
Het
is om te zeggen dat ik de haan al twee keer heb horen kraaien en dat
ik hoop dat de derde keer ons bespaard mag blijven. Een rare
evangelische beeldspraak in een brief die over uw relatie met moslims
gaat, maar zo ben ik tenminste zeker dat u precies begrijpt wat ik
bedoel. Zoals Petrus destijds Jezus driemaal verloochende, zo bent u al
twee keer een belofte aan de Marokkaanse gemeenschap niet nagekomen. U
weet niet waarover ik het heb? Sta me toe dat ik uw geheugen even
opfris.
Twee
jaar geleden, op donderdag 2 april 2015, zat u met Etienne Vermeersch
bij Lieven Van Gils, die toen nog Reyers laat presenteerde op Canvas.
Aanleiding was de uitspraak die u had gedaan in Terzake, over hoe de
Berbers in uw stad een gesloten groep vormen, met een volgens u zwak
georganiseerde islam, en zeer vatbaar zijn voor salafistische
stromingen en dus ook radicalisering.
ETIENNE VERMEERSCH, FILOSOOF
*
Vermeersch
vond dat u dat niet had mogen zeggen. Het is misschien wel juist,
vertelde hij mij toen ik hem opzocht om hierop nog eens terug te
blikken. Een socioloog zou die uitspraken over Berbers gerust mogen
doen. Maar een burgemeester niet, want het is krenkend. Daarmee stoot
hij een deel van zijn burgers voor het hoofd, wat niet goed is.
Vermeersch
kent behoorlijk wat mensen uit die gemeenschap, legde hij uit. Die
mensen hebben een bijzonder rijke cultuur. Daarom heb ik De Wever
tijdens die uitzending van Reyers laat aangeraden om in Antwerpen een
centrum voor de
Imazighen-cultuur (****)
op
te richten, met onder meer een museum. Ik heb hem zelfs gezegd dat ik
heel wat mensen ken die hem daarbij kunnen adviseren, en dat ik hem die
namen kon bezorgen. Dat vond hij zeer interessant, zei hij. Hij ging er
eens over nadenken. Maar ik heb er niets meer van gehoord.
De haan kraaide ten tweeden male toen u op vrijdag 15 mei 2015 voor Maghreb TV, te vinden op YouTube, geïnterviewd werd door
de Antwerpse imam
Nordine Taouil.
De
aanleiding was ook toen uw sermoen over de Berbers, dat volgens Taouil
inderdaad veel mensen had gekwetst. Toen hij verwees naar de gewoonte
van de drie Amerikaanse presidenten vóór Trump Clinton, Bush en Obama
om elk jaar een iftar te organiseren in het Witte Huis, om samen met
een moslimdelegatie de islamitische vasten te breken. Was het geen idee,
vroeg Taouil, om dat ook in het Antwerpse stadhuis te doen? U knikte
beleefd en zei dat u erover zou nadenken. Ik zal uw suggestie zeker
bekijken.
Maar opnieuw bleef uw belofte zonder gevolg. Dat wil zeggen: er gebeurde niets.
Een vriend van de joden
Nu
weet ik niet of een iftar in het Antwerpse stadhuis wel zon goed idee
zou zijn, gelet op de neutraliteit die de overheid in ons land beweert
te moeten handhaven. Maar dat u nog werk hebt aan uw relaties met de
moslims in Vlaanderen, en dan vooral de moslims in uw stad, staat buiten
kijf. Omdat ik zelf weinig recht van spreken heb, ben ik daarover gaan
praten met
Ali Kaddouri
en
Brahim Bairi,
twee geëngageerde Antwerpenaren met Berberse roots, die al vaak bij u over de vloer geweest zijn.
Maar
voor ik hen het woord geef, ga ik terug naar uw relatie met de joodse
gemeenschap. Die begon ook op een ongelukkige manier. Eind oktober 2007
noemde u de excuses van Antwerps burgemeester Patrick Janssens (sp.a)
aan de joodse gemeenschap in zijn stad gratuit. Janssens had zich
verontschuldigd omdat het Antwerpse stadsbestuur tijdens de Tweede
Wereldoorlog mee verantwoordelijk was voor de jodenvervolging.
MICHAEL FREILICH, JOODS ACTUEEL
*
Twee
dagen later slikte u die woorden in en ging u door het stof. Ik
reageerde zoals ik gebekt ben, en zocht gewoontegetrouw de controverse
op, schreef u in een opiniestuk dat toen zowel in de voormalige als
in de zogenaamde kwaliteitskrant verscheen, in De Standaard én De
Morgen. Tussen haakjes: u had eerder al op joodse tenen getrapt, in
maart 2005, toen u in De Standaard poneerde dat de Holocaust, zoals
historicus Norman Finkelstein schrijft in De Holocaust-industrie, wordt
gebruikt om er voordeel uit te halen.
Gelukkig
bent u zeer goed bevriend met de joods-Antwerpse politicus André
Gantman, vroeger een liberaal, vandaag bij N-VA. Hij bracht u eind 2007
in contact met mensen van Joods Actueel en het Forum der Joodse
Organisaties. En dat werd het begin van een heel mooie vriendschap,
aldus Michael Freilich.
Wij
hebben Bart De Wever toen onder meer in contact gebracht met een man
die het concentratiekamp had overleefd omdat hij zo mooi kon zingen,
vertelde Freilich. De Duitsers hielden hem in leven omdat ze hem graag
hoorden. Die ontmoeting heeft toen een kanteling teweeggebracht bij de
burgemeester. We hebben onze meningsverschillen nog, onder andere over
het verbod op de koosjere slacht, maar na dat moeizame begin is hij een
vriend van de joodse gemeenschap geworden. De deur van het stadhuis
staat altijd voor u open, zei De Wever na zijn aantreden. En zo ervaren
wij dat ook.
Ik
heb Freilich gevraagd of hij een advies heeft voor Antwerpenaren in de
islamitische gemeenschap. Ik zou hen aanraden om de burgemeester de
hand te reiken, zei hij. Ga met hem praten, nodig hem regelmatig uit,
werk aan een duurzame relatie. Ik denk dat mijn moslimvrienden in
Antwerpen nog niet goed genoeg georganiseerd zijn.
Een heel andere Jos
Goed. Dan neem ik u nu graag mee, mijnheer De Wever, naar mijn ontmoeting met Ali Kaddouri en Brahim Bairi, twee van uw sympathieke en hardwerkende stadsgenoten met
wie ik twee weken geleden de hele avond thee heb gedronken. U kent hen
goed, want zij zijn betrokken bij de zogenoemde Zuidwerking van de stad
Antwerpen een vorm van stedelijke ontwikkelingssamenwerking die zich
richt op de dorpen in Marokko waar Marokkaanse Antwerpenaren hun roots
hebben.
Onze
eerste afspraak met De Wever stond gepland in maart 2015, vertelde
Kaddouri mij. We hadden een goede verstandhouding met het vorige
stadsbestuur, en wilden eens poolshoogte gaan nemen of we die dialoog
konden voortzetten. Maar omdat De Wever toen net die uitspraak over de
Berbers deed, hebben wij die afgelast. Drie weken later kregen we een
mail met de uitnodiging om toch eens langs te komen. Sindsdien hebben
wij de burgemeester al verschillende keren ontmoet. Ik denk dat wij de
Berbers zijn die hij het vaakst ziet.
Volgens
Kaddouri hebt u tijdens uw eerste ontmoeting duidelijk gemaakt dat het
niet uw bedoeling was om iemand te kwetsen. Maar hij vond wel dat we
iets moeten doen aan de problemen in de gemeenschap, aldus Kaddouri.
Aan de grote schooluitval, de drugs, de radicalisering hij nam geen
blad voor de mond en vroeg of wij hem daarin volgden. Wij vonden het
goed dat hij dat zei, want ook wij willen die problemen aanpakken. We
hebben ook andere problemen op tafel gelegd: discriminatie, racisme bij
de politie, het Offerfeest en noem maar op. Toen wij hem vroegen of hij
de bouw van een grote moskee in Antwerpen wilde steunen, heeft hij dat
bevestigd. Als dat kon helpen om vooruitgang te boeken, dan was hij
bereid om die stap te zetten. Dat is goed. Helaas is er sindsdien niet
veel gebeurd.
Antwerpen
heeft nog altijd geen moskeebeleid, legde Kaddouri uit. Er zijn nog
maar drie moskeeën in Antwerpen erkend. Twintig dossiers wachten op
erkenning, maar die zitten allemaal vast bij minister Liesbeth Homans,
toch een partijgenote van De Wever. Daardoor hebben die moskeeën geen
geld, en kunnen ze geen degelijk opgeleide imam van bij ons in dienst
nemen. Ze moeten hun toevlucht nemen tot gelukszoekers, importimams die
geen enkele affiniteit hebben met de Antwerpse gemeenschap en de
plaatselijke cultuur, maar die blij zijn met een paar honderd euro per
maand dat halen de leden van de moskee dan zelf op.
Als
het u menens is met de strijd tegen de radicalisering, mijnheer De
Wever, dan is dat moskeebeleid een topprioriteit, heb ik mij laten
uitleggen door Kaddouri. Jongeren vallen in slaap in de moskee, omdat
ze geen woord begrijpen van wat de imam zegt. En de imam begrijpt niets
van de leefwereld van die jongeren. En zo blijven jongeren van de derde
en vierde generatie weg uit de moskee, met alle gevolgen van dien.
Jongeren die dikwijls op zoek zijn naar een identiteit, zonder job, en
die nog worden geviseerd door de politie, voelen zich niet thuis in de
samenleving. Zo kan het uiteindelijk ontsporen. Het politieke discours
speelt daarin ook mee.
Brahim
Bairi vraagt zich af waarom moslims hier zo moeten vechten voor hun
rechten. De islam is in 1974 erkend, maar toch is er nog altijd die
grote terughoudendheid. Die de problemen alleen maar verergert. Dat
begrijp ik niet.
Hoe
belangrijk het discours van politici is, ondervond Bairi toen hij zelf
nog een jonge snaak was, na Zwarte Zondag in 1991. Jarenlang hadden
mijn ouders met hun gezin in vrede samengeleefd met Jos naast de deur.
Altijd vriendelijk, nooit een probleem. Maar na 1991 was alles onze
schuld, lag alles aan de vreemdelingen. De Jos van vroeger was ineens
een heel andere Jos geworden.
Vaker naar de moskee
U
hebt zelf ooit gezegd, mijnheer De Wever, en ik citeer u, dat de
optelsom van heel veel negatieve ervaringen" maakt dat je naar een
cultuur van wantrouwen gaat. U had het dan over de stamboomvlaming die
na negatieve ervaringen met slecht geïntegreerde migranten
racistisch wordt en begint te discrimineren. Als u dat gelooft, denkt u
dan niet dat het omgekeerde ook mogelijk is, dat jonge Vlamingen met een
migratieachtergrond na een optelsom van negatieve ervaringen ook
achterdochtig worden?
ALI KADDOURI, ANTWERPENAAR
Mijn
kinderen gingen tot voor kort naar dezelfde school als die van Bart De
Wever, vertelde Brahim Bairi mij. Ik kwam zijn vrouw regelmatig tegen
aan de schoolpoort, en dat contact was altijd zeer aangenaam. Maar ik
zou de burgemeester eens willen vragen of hij oprecht gelooft dat onze
kinderen later dezelfde kansen zullen hebben. Ik nodig hem nu al uit om
nog eens samen te komen als onze kinderen afgestudeerd zijn. Gelijke
kansen bestaan hier nog niet. Er is nog veel werk aan de winkel.
Let
wel, zowel Kaddouri als Bairi zijn zeer te spreken over de manier
waarop u achter de schermen met hen omgaat. De burgemeester is
hoffelijk en oprecht betrokken, en petit comité gedraagt hij zich als
een burgervader. Helaas doet hij dat niet in het openbaar. Al lijkt zijn
toon de laatste tijd wat minder hard.
Bairi
gaf mij een voorbeeld. Na de aanslagen in Brussel, in maart vorig
jaar, hebben wij met een paar honderd Antwerpenaren, vooral moslims, een
stille optocht gehouden naar de Groenplaats. Achteraf heeft de
burgemeester ons laten weten dat hij dat zeer op prijs stelde. Maar in
het openbaar heeft hij daar niets over gezegd. Dat is jammer.
En
dan is er nog die iftar. Behalve Nordine Taouil wil niemand dat u de
vasten breekt in het stadhuis, maar u zou toch beter een voorbeeld nemen
aan uw minister-president Geert Bourgeois (N-VA), die dat al wel in het
openbaar heeft gedaan, voor de cameras, en met een toespraak waarin
hij benadrukte dat moslims er in Vlaanderen gewoon bij horen.
Voor
zover ik dat heb kunnen nagaan, mijnheer De Wever, hebt u tot dusver
twee keer een iftar bijgewoond. Eén keer in de Roma, in 2015, waar
behalve een verslaggever van Gazet van Antwerpen toen geen pers aanwezig
was. En één keer eerder dit jaar, in een soort carwash annex garage
waarvan de eigenaar elk jaar een iftar organiseert voor de
minderbedeelden. Bairi en Kaddouri waren ook twee keer van de partij.
Dat zou Bart De Wever veel vaker moeten doen, zei Kaddouri. Als ik
burgemeester was, zou ik elke maand een moskee, kerk of synagoge
bezoeken.
Het kostbare weefsel
Mag
ik mij bij dat voorstel van Kaddouri aansluiten, mijnheer De Wever? Zou
het geen idee zijn mocht u aan een betere verstandhouding werken met de
moslims in uw stad? Zij zijn per slot van rekening uw bondgenoten in de
strijd tegen radicalisering en ander onheil. Ga wat vaker met die
mensen praten. Volgens Bairi moet u een voorbeeld nemen aan de Mechelse
burgemeester Bart Somers (Open Vld). Die heeft de stap gezet. Het is
een moeilijke stap, maar hij heeft nu een goede relatie met alle
gemeenschappen in zijn stad, in wederzijds respect en met veel
waardering van iedereen. Die stap moet in Antwerpen nog worden gezet.
Dat De Wever daartoe in staat moet zijn, bewijst zijn recente bezoek aan
Marokko. Dat was een mooi signaal. Hij is de eerste burgemeester die
een bezoek heeft gebracht aan de dorpen waar de roots van veel van zijn
stadsgenoten liggen.
U
hoort het, mijnheer De Wever, alles is nog niet verloren. U zou in de
aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 het kostbare
Antwerpse weefsel een grote dienst bewijzen als u openlijk en
onbeschroomd de banden zou aanhalen met mensen zoals Bairi en Kaddouri.
Als u luidop zou zeggen dat 't Stad van iedereen is. Als u de politieke
polarisering niet meer zou laten ontsporen in de polarisering tussen
bevolkingsgroepen, want niets is nefaster dan dat. Op 22 mei 2006
schreef u nota bene zélf in De Morgen: Polarisering voedt alleen de
uitersten, en vernietigt de democratie.
Bairi
stipte nog iets cruciaals aan. Mijn vader heeft hier 40 jaar gewerkt,
zei hij. Je zou kunnen zeggen dat zijn generatie economisch werd
uitgebuit. Wel, de volgende generaties worden politiek uitgebuit. Wij
worden gebruikt om electoraal te scoren. Wij zijn niet perfect, dat
weten we, maar we willen geen politiek kanonnenvlees zijn, zoals de
Marokkaanse soldaten kanonnenvlees waren in de Tweede Wereldoorlog. Een
gemeenschap moet toch geen holocaust meemaken alvorens ze recht heeft op
respect? Bart De Wever zou de politieke moed moeten hebben om daar
tegenin te gaan.
Ik
denk dat Bairi gelijk heeft. Vroeger, toen u als dwarse en eenzame
conservatief het politieke forum betrad, leed u niet aan electorale
behaagzucht, en durfde u tegen de tijdgeest in te gaan. Tijd om die
houding nieuw leven in te blazen.
En
als u mijn raad niet volgt, volg dan die van Etienne Vermeersch,
nochtans een van de felste islamcritici van Vlaanderen en een man naar
wie u zeker erg opkijkt. Krenk uw burgers niet langer, mijnheer De
Wever, maar sluit ze in uw armen.
Op
deze ronduit melige, maar oprecht constructieve noot sluit ik mijn
brievenmarathon af. Het was mij een groot genoegen. Ik dank u voor uw
aandacht.
Met beleefde groet,
Joël De Ceulaer
*
(****) Imazighen-cultuur:
*
wie in deze afbeelding n gelijkenis ziet met de zespuntige ster van het Volk van Israël, die mag het zeggen
*
Een
wel zeer individuele expressie van een aller individueelste emotie is
volgens mij, dat het Ondermaanse de Geest opvangt van Hierboven, maar
dat de Geest van het Ondermaanse ook terug gekaatst wordt naar Boven
Christenen
noemen dat In de Naam vaqn de Vader, en de Zoon en de H. Geest. Drie
variaties op hetzelfde thema.: eerbied voor de Natuur, waaruit alle
leven voortkomt .
Babbelen
met Slinxen is, net als babbelen met is-lammerds, altijd een hachelijke
bedoening. Die pakken de katten altijd bij de staart en zijn dan
verwonderd dat die zich omdraaien en terug krabben.
Stel
U gewoon even voor dat een groep Catalanen of Vlamingen , op de vlucht
voor de EY*dictatuurn uitwijkt naar Marokko en daar de Wetten wil naar
hun hand zetten. Lang zou daar niet over gepraat worden, maar de koppen
zouden rollen
Waarom laten de Vlamingen dan het omgekeerde toe? .
Vandaag
lijkt het wel onmogelijk om de klok terug te draaien in een soort
Reconquista, een Kruistocht om het eigen land terug te heroveren.
Maar is het dan nodig te overwinnen, om spijts alles voort te proberen?
Ik
ben geen ecologist, maar als de natuur geschonden wordt, is het een Wet
van Meden en Perzen, dat de Natuur vroeg of laat zichzelf opnieuw
uitvindt.
In deze 3de van de vier Open Brieven, zit in de eerste zin, het Ceulelaereke er (met opzet?) kilometers ver naast. De slogan van Het Vlaams Belang is NIET Eigen Volk, maar Eigen Volk Eerst. Wat een wereld van verschil is. Eigen volk eerst
is wat het zegt. Het eigen volk op de eerste plaats. Anderen komen pas
daarna, achteraan. In, bijvoorbeeld, de zorgsector. In de
tewerkstelling. Op het politiek vlak. Vooral dat laatste. Anders nemen
die al gauw het voortouw, zoals bij de burgemeester van grootsteden bij
de Noorderburen. Van Burgemeester rnaar Minister, en van Minister naar
Pacha, Kalief of Sultan. Met, voor wie dat overleefd heeft, Het Eigen
Volk laatst .
Wie dat anders zegt, heeft loense bijbedoelingen!
Duizend en één Nacht aan de Beurs in Bruxellabad
*
Als
hete Schotse Scheve en Slinxe gedachtengoed al ooit eens zo duidelijk
in zijn kaarten heeft laten kijken, is het wel over de heerlijke
zaligmakende immigratie, door die éne mening, de hunne, voor elk levend
wezen als dogma naar voor te schuiven. Stelt zich alleen de vraag voor
wie die heerlijkheid geldt. Toch niet voor het lijdende Eigen Volk. In
geen enkel geval niet. De discussie kan, volgens De Ceukelare, pas
starten als iedereen de (wilde) immigrante aanvaardt, toejuicht en
verheerlijkt.
Llint mij een beetje Stalinistisch, ja zelfs Hitleriaans!
Daarmee is alles gezegd. Dat BDW zó stom is, zou ik wel eens willen zien. Doen alsof is een beter idee.
Hier
past het om de woorden van de andere club te citeren waarvan BDW niet
wil weten. Die zeggen dat er alleen naar hen, het VB, geluisterd wordt,
als ze er zo brutaal mogelijk tegen aan gaan. Wie daarover minstens
niet wil nadenken, bewijst van slechte wil te zijn. Die dan verkiest dat
de Vlaams Nationalist braaf biddend voor de poort blijft staan.
En van wie zou men doe brutaliteit geleerd hebben? De Gentse Roden drukten dat kort en krachtg zo uit (ik val in herhaling): je moet miene kameroad zijn, of k sloan up joen tote een doorslaand argument waarmee ze toen nog succes boekten ook.
En
neen, Ceukeleurke, de Vlaming is geen Catalaan, geen Rus, geen Duits en
geen Fransman: de Vlaming is Vlaming dien God hemVlaming schiep. De
denkt te doet zoals Vlamingen doen. Wees dus gerust, ook voor BDW is dat
geen nieuws. Hij kent zijn Pappenheimers als geen ander. Hij weet dus
zeer goed, dat de hardliners van het VB al vele jaren van onderen uit de
federale dans leiden. Was er geen VB geweest, dan zou er niet eens een
andere mening bestaan hebben dan die van het Ceukeleurke Knikken,
zwijgen, en vuisten maken alleen in de broekzakken. Tot De Muren vallen
Maakt dat ondertussen een samenleving gelukkig en welvarend?
Als
BDW het gepresteerd heeft om te staan waar hij staat, heeft hij dat in
hoofdzaak te danken aan die hardliners. En ook n beetje aan zijn eigen
politiek talent. Plus est en Vous.
**
*
BRIEVEN AAN DE WEVER
Die 'club' van u, mijnheer De Wever, lijkt toch een beetje op dat 'eigen volk'
Vandaag,
in zijn derde brief, vraagt hij De Wever wat nu precies het verschil is
tussen de N-VA en Vlaams Belang, en wie er bij die club hoort, waar
N-VA het altijd over heeft.
*
Beste Bart De Wever,
Het
is met respect dat ik bij het begin van deze brief naar uw vader
verwijs, want het compliment is gemeend. U hebt gepresteerd wat hij
eerder op kleine schaal had gedaan: het Vlaams-nationalisme weggerukt
uit de handen van extremisten. Het is uw broer Bruno, historicus aan de
UGent, die mij vorig jaar in een interview uitlegde hoe dat in zijn werk
ging.
Als
tiener ging uw broer nog mee betogen voor amnestie. Het idee was dat
de Vlaamse collaborateurs geen enkele schuld trof, vertelde hij. Wij
wilden dat schuld en boete volledig werden uitgewist. Hij was lid van
het VNJ, het Vlaams Nationaal Jeugdverbond. Een anti-Belgische,
nationalistische en extreemrechtse jeugdbeweging noemde hij dat. De
groep waartoe ik behoorde, in Kontich, is afgesplitst om een nog
extremere groep te vormen: het Algemeen Vlaams Nationaal Jeugdverbond.
Dat AVNJ greep terug naar de vooroorlogse jeugdbeweging.
Of
dat AVNJ neonazistisch was, vroeg ik uw broer. Ja, die beweging bevond
zich in het neonazistische milieu, antwoordde hij. Dat klinkt zwaar,
want mijn leiders en vrienden bij het AVNJ waren de kwaadsten niet. Maar
wij gingen op kamp naar Duitsland, met de Wiking Jugend, en dat waren
regelrechte neonazis. En nu komt het. Uw broer: Toen mijn vader dat
in de gaten kreeg, heeft hij ervoor gezorgd dat die AVNJ-groep terug
aansluiting vond bij het VNJ. Hij heeft zich daarvoor persoonlijk
geëngageerd en dat is hem ook gelukt.
Iets
vergelijkbaars, maar dan op grotere schaal, hebt u gedaan, mijnheer De
Wever. In de jaren negentig werd het Vlaams-nationalisme gekaapt door
het Vlaams Blok. In 2004 werd die partij zelfs de grootste in het Vlaams
Parlement.
*
In
2006 u was twee jaar voorzitter, de N-VA overleefde dankzij het
kartel met CD&V vroeg ik u wat u vond van Vlamingen die een afkeer
hebben van de Vlaamse identiteit. U zuchtte en zei: Dat is het drama
van de laatste twintig jaar. Door de opmars van Vlaams Belang willen
veel mensen niets meer met het Vlaams-nationalisme te maken hebben.
Zover is het gekomen. Dat is voor mij natuurlijk een benepen positie om
te werken. Maar ik heb geen keuze. Ik zal in deze strijd desnoods ten
onder moeten gaan.
Het
was Stalingrad geworden, zei u, met een verwijzing naar de beslissende
veldslag van WO II. Dat gevoel heb ik als voorzitter van de N-VA. Ik
ben de commandant van de Russen in Stalingrad. En ik moet mij staande
houden tegen de overmacht van het Vlaams Belang. Ik kan alleen maar
hopen dat mijn strijd ook afloopt zoals in Stalingrad, met een
overwinning voor de Russen. Achteruitgaan is geen optie. Het is winnen
of sterven.
U
hebt, tot nader order in elk geval, gewonnen. Dat is mede het resultaat
van het cordon sanitaire: VB-kiezers die niet voor een oppositiepartij
wilden blíjven stemmen, werden door dat cordon wellicht wat afgemat.
Maar, eerlijk is eerlijk, het is ook uw verdienste, want vóór u is geen
enkele politicus erin geslaagd om de VB-kiezer op andere electorale
gedachten te brengen. Daarvoor verdient u krediet.
Maar
hoe hard verschilt uw discours van dat van Vlaams Belang? Bent u niet
een tikje te mild voor de racistische kiezer? En is uw inclusieve
nationalisme echt zo inclusief?
Geen klik met het Blok
**
*
Sta
me toe dat ik eerst een andere vraag behandel: gaat u ooit het cordon
sanitaire doorbreken? De kwestie zal steeds prangender worden naarmate
de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 dichterbij komen. Wat als andere
partijen de N-VA aan de kant willen duwen, en u met de hulp van Vlaams
Belang toch een coalitie op de been zou kunnen brengen? Zult u dan
toehappen? Ook in Antwerpen? Als Wouter Van Besien en Kris Peeters u
dreigen te onttronen, gaat u dan praten met Filip Dewinter?
Die
vraag durf ik nu al te beantwoorden: nee. U bent zogezegd een
tegenstander van het cordon sanitaire, maar u zult het wél blijven
eerbiedigen. Zeker in Antwerpen. Ik laat mij vertellen dat u Dewinter
nog meer haat dan Bert Anciaux en dat wil wat zeggen.
Ooit
zat u met hem aan tafel, dat is bekend. In 2003, toen uw partij
verschrompeld was tot die ene Kamerzetel van Geert Bourgeois, hebt u een
paar gesprekken gevoerd met Dewinter, Frank Vanhecke en Gerolf
Annemans. Zoals u toen met iedereen praatte, ook met Open Vld en
CD&V. Maar met het Vlaams Blok is er nooit een echte klik geweest,
wel integendeel: u hebt zich altijd van die partij en haar satellieten
gedistantieerd.
Dat
was in uw studententijd al zo. Van het Vlaams Blok moest De Wever
niets weten, vertelde Alain Mouton, uw oude makker bij het Katholiek
Vlaams Hoogstudenten Verbond, mij. Het Vlaams Blok rekruteerde bij het
NSV, de Nationalistische Studenten Vereniging, en daar wilde het KVHV
niets mee te maken hebben. Ik weet nog dat Koen Kennis, die vandaag
schepen is in Antwerpen, als KVHV-preses altijd wilde dat wij ons
gedeisd hielden als het NSV in de clinch ging met linkse tegenbetogers.
LOUIS VOS, HISTORICUS KU LEUVEN
Mouton
is niet de enige die zich eraan ergert als u in de zak van het Vlaams
Blok wordt gestoken. Ook Louis Vos, uw oud-promotor, en Etienne
Vermeersch, die morgen in mijn laatste brief aan het woord komt, kunnen
niet aanvaarden dat sommigen u weleens een racist of fascist durven te
noemen. Dat ergert mij enorm, vertelde Vos mij toen ik met hem koffie
zat te drinken in Leuven. Ik denk niet dat De Wever zich daardoor uit
het lood laat slaan, want hij is zelf ook niet mals voor anderen, maar
het is totaal oneerlijk. Dat hij de problemen van de multiculturele
samenleving durft te benoemen, vind ik net moedig. Dat is geen reden om
hem een racist te noemen.
Ook
Jan Jambon en Peter De Roover, vandaag boegbeelden van uw partij,
hebben altijd afstand gehouden van Vlaams Blok/Belang. Zij waren het duo
dat in de jaren negentig de Vlaamse Volksbeweging nieuw leven inblies,
iets waarvoor u veel bewondering had. Als ze dat gewild hadden, zouden
ze bij het Blok verkiesbare plaatsen hebben gekregen. Maar dat hébben ze
nooit gewild. Zij zaten, en zitten, op uw lijn.
ICO MALY, CULTUURWETENSCHAPPER
Ook
Ico Maly, cultuurwetenschapper aan de universiteit van Tilburg en
auteur van N-VA. Analyse van een politieke ideologie, het meest
kritische boek dat ooit over u en uw partij verscheen, steekt u niet in
dezelfde zak als Vlaams Blok/ Belang. De visie van De Wever op de natie
als een levend organisme vind je terug bij iemand als Mussolini,
vertelde Maly mij toen ik hem interviewde. Die visie past in een lange
anti-verlichtingstraditie, waarbinnen ook het fascisme groeide. Maar De
Wever is geen fascist, laat dat duidelijk zijn. Een centraal punt bij
fascisme is een cultus van geweld, zoals het NSV dat vroeger deed. Dat
heeft het KVHV bij mijn weten nooit gedaan, en de N-VA ook niet. Dat
onderscheid is fundamenteel, dat moet je erkennen.
De dader wordt vrijgepleit
Tot
zover, mijnheer De Wever, het goede nieuws. Ico Maly is niet zo
enthousiast als vele anderen over het feit dat u kiezers van Vlaams
Belang heeft afgesnoept. De N-VA-natie is inderdaad niet meer louter
ingebed in ras of etnie, aldus Maly. Dat is, behalve de
geweldloosheid, nog een cruciaal verschil met het fascisme. Maar de
vraag of De Wever het cordon sanitaire al dan niet zou doorbreken, vind
ik minder pertinent. Je kunt je beter afvragen of De Wever het cordon al niet doorbroken hééft.
Maly
verwijst naar het Front National in Frankrijk. Is Marine Le Pen minder
radicaal dan haar vader Jean-Marie, of heeft ze het radicale programma
van haar vader aanvaardbaar gemaakt? De Wever zal expliciet racistische
uitspraken vermijden. Hij zal nooit, zoals Dewinter, zeggen dat de poen
van ons pensioen in de pocket van Mohammed zit. Dat compliment gunnen
we hem. Maar zijn idee over het migratiebeleid, het middenveld, de
media, hoe alles en iedereen per se zijn agenda moet overnemen, van de
pers tot een organisatie zoals Unia dat is behoorlijk zorgwekkend.
Wat
mij vooral zorgen baart, is uw visie op racisme en discriminatie. Uw
partijgenote Liesbeth Homans zegt graag dat racisme relatief is, maar
wat weinigen beseffen, is dat u nog vérder gaat. Op een sluwe manier
ontkent u eigenlijk dat racisme en discriminatie de bron van veel
maatschappelijk onheil zijn. U deed dat het duidelijkst bij de lancering
van een boek van politoloog Bilal Benyaich, op zaterdag 21 maart 2015
in het Antwerpse stadhuis. Die dag zette u het hele discours over
racisme en discriminatie op zijn kop.
Vroeger,
toen links nog de toon van het debat zette, werd racisme gezien als de
oorzaak van veel problemen: discriminatie op de arbeidsvloer en op de
huurmarkt, bijvoorbeeld. Gevolg: een gebrekkige sociaal-economische
integratie. U hebt dat schema compleet omgedraaid. Racisme en
discriminatie zijn voor u niet mede de oorzaak, maar het gevólg van een
soms gebrekkige integratie een culturele integratie, dan vooral.
In
deze MeToo-tijden, mijnheer De Wever, zouden we dat victim blaming
noemen: racisme is niet de schuld van de daders, maar van de
slachtoffers. U zult nu zeggen: nee, het is de schuld van het beleid dat
jarenlang geen deftig integratiebeleid voerde, maar goed, u begrijpt
wat ik bedoel de dader zelf wordt de facto vrijgepleit. U hebt met die
racistische Vlaming gedaan wat met de collaborateurs nooit is gelukt: u
hebt hem amnestie verleend. De vroegere Vlaams Blok-kiezer die nu voor
N-VA stemt, en in één moeite door alle Vlamingen die wel eens een
racistische gedachte koesteren, hebben van u absolutie gekregen. U hebt,
in de woorden van uw broer, schuld en boete uitgewist.
Het mysterie van de club
Maar
nu kom ik bij de belangrijkste vraag die ik u vandaag wil stellen. Ik
geef de vraag cadeau aan collegas die u nog wel mogen interviewen: is
uw nationalisme echt zo inclusief als u zegt? Uw punt is bekend. Vlaams
Belang belijdt een etnisch, exclusief nationalisme: een buitenstaander
kan geen lid worden van de club. N-VA belijdt een civiel, inclusief
nationalisme: een buitenstaander kan wél lid worden van de club.
Het
beeld van die club duikt ook op bij uw partijgenoten. U vergelijkt
dat soms met een voetbalploeg. In de kleedkamer doet iedereen zijn zin,
op het veld moeten alle spelers de spelregels volgen, anders zal de
ploeg nooit scoren. De vraag is wat u met die spelregels bedoelt, en
ook: wat een mens moet doen om tot die club te mogen behoren?
Ik
vermoed dat de Belgische grondwet en de wetten van het Belgische volk
niet volstaan als spelregels, dat zou een al te liberale invulling van
de club zijn die definitie gebruikte zelfs Dyab Abou Jahjah vroeger.
Op hetzelfde grondgebied wonen volstaat zéker niet je moet niet alleen
op het veld staan, je moet willen meespelen.
Hier
geboren worden, dan? Nee, ook dat volstaat niet. Denk maar aan Fouad
Belkacem, die volgens u vast niet tot de club behoort. Hij werd hier
geboren, maar kreeg als baby de Marokkaanse nationaliteit en werd pas
later ook Belg. Ik denk dat ik mag zeggen dat u hem liefst de Belgische
nationaliteit zou afpakken en naar Marokko zou sturen. Omdat hij de
wetten van het Belgische volk had overtreden? Nee, niet daarom. Want dat
deden Marc Dutroux en Ronald Janssen ook. Op nogal fanatieke wijze.
Ja
maar, zult u zeggen, Marc Dutroux en Ronald Janssen zitten dan ook in
de gevangenis. En dat is waar. Maar ze zitten wel in ónze gevangenis, in
de gevangenis van onze club, om uw beeldspraak te gebruiken. Dat is
namelijk een van de spelregels: wie een andere speler vermoordt of
verkracht, krijgt een rode kaart en moet in de cel. Hij mag dan niet
meer meespelen, maar behoort toch nog bij de club. De club bouwt
gevangenissen om stoute clubleden al dan niet tijdelijk op te sluiten.
Wel een verschil met Fouad Belkacem, die u zelfs niet in de cel van uw
eigen club wil.
U
zegt? Zoek ik spijkers op laag water? Ik denk het niet. Ik denk dat
hier de vinger op de wonde ligt. Die club van u, mijnheer De Wever,
lijkt toch een beetje op dat eigen volk van Vlaams Belang: wie hier
een stamboom heeft, hoort net iets meer en vanzelfsprekender bij de club
dan iemand die ouderlijke of grootouderlijke roots heeft in de
migratie.
ICO MALY, CULTUURWETENSCHAPPER
Jamaar,
zult u zeggen, N-VA-kopstukken Zuhal Demir, Nabila Ait Daoud en Nadia
Sminate hebben een migratieachtergrond en zitten zelfs mee in het
bestuur van de club. En dat is juist. Maar hoort Dyab Abou Jahjah, ooit
Vlaanderens publieke vijand nummer één met zijn Arabisch Europese Liga,
bij de club? Rachida Lamrabet, die vragen heeft gesteld bij het
boerkaverbod? Youssef Kobo, die door de N-VA-meute op sociale media
zolang werd opgejaagd tot hij ontslagen werd? Horen zij ook bij de club?
Goh,
dat hangt ervan af, hoor ik u denken. Willen zij wel deel uitmaken van
de club? Wie mee voetbal wil spelen, moet een beetje zijn best doen. Wie
onze normen en waarden verwerpt, mag toch niet verwachten dat het
clubbestuur enthousiast is. Mja. Maar wat doet u dan met een
stamboomvlaming die uw normen en waarden verwerpt? Wat als ik
bijvoorbeeld zeg dat ik niet bij de club wil behoren? Wat als ik morgen
het boerkaverbod veroordeel? Zoals Eva Brems dat destijds in het
parlement deed, toen ze nog verkozene was voor Groen? U hoeft niet te
antwoorden, hoor, want ik weet het al: Eva Brems en ik horen uiteraard
bij de club. Ook als ik de Vlaamse identiteit verwerp, want dat dwarse
is nu net zo typisch voor de Vlaamse identiteit, nietwaar?
Ik
geef Ico Maly het laatste woord, want hij heeft hier als geëngageerd
lid van de club grondig over nagedacht. Ja, ik ken de redenering van
De Wever, antwoordde hij toen ik hem de clubvraag stelde. Ik ken zijn
verhaal van dat inclusieve nationalisme. En het klopt dat dat het
klassieke bloed-en-bodem-nationalisme overstijgt. Maar het uitgangspunt
dat de stamboomvlaming de echte drager is van de Vlaamse cultuur en
sowieso meer rechten heeft, blijft wél bestaan. De Wever heeft het vaak
over internuptialiteit als streefdoel: echte integratie verloopt
volgens hem via het interculturele huwelijksbed. Met andere woorden: de
kindjes die ik als stamboomvlaming maak, zijn echtere leden van de club
dan kindjes die twee Vlamingen met een migratieachtergrond maken. En zo
komt etniciteit terug op het voorplan.
Morgen,
mijnheer De Wever, ga ik in op uw relatie met de islam, en breng ik
verslag uit van gesprekken die ik heb gevoerd met een paar Marokkaanse
Antwerpenaren.
Immigranten
met een migratie achtergrond tot in de elfendertigste generatie, (!)
kunnen misschien wel Belg worden, maar Vlaming? Nogal wiedes. Dat Belg
zijn wordt ons vrijelijk toegewopen, gratis op de mpuw gespeld aan ons
en aan iedereen die daar heil in ziet. Het is als een zotskap die wordt
opgezet en die dan, mits goed versierd, goed opbrengt. Leefloon en zo.
Tenminste, voor mensen met een migratie achtergrond. Wie hier geboren en
getogen is, moet als Vlaming het maar zien te redden met een armzalig
pensioentje. Te weinig om te overleven en teveel om er aan dood te gaan.
Een terugblik in de Geschiedenis.
Jacob
Van Artevelde, n Gentenaar die er waarschijnlijk geen punt van maakte
als Vlaming te worden aangesproken omdat eenieder toen wist dat ij
Vlaming was (Coburgia was toen nog niet uitgevonden), heeft het
toendertijd aan den lijve ondervonden. Meer zelfs, hij heeft het met
zijn leven bekocht, want vermoord door het gepeupel vlak bij zijn eigen
(achter)deur. Uit de gratie geraakt, omdat hij onvoldoende gezorgd had
voor het eigen volk. Als historicus zal BD wel niet in dezelfde val
lopen. O het even: een standbeeld krijgt die toch!
Een vroege oud-neonazi?
*
Kijk,
dat is het verschil met alle andere politiekers. BDW kent het ware
verhaal, hij is er zelfs - cum laude in gespecialiseerd.
En
wat ik effenaf vals vind aan het Ceekeleirke, is dat hij de vroeg
gestorven Vader De Wever wel degelijk te berde brengt, maar bedremmeld
zwijgt over diens grafsteen. Waarop in voldoende grote letters
geboekstaafd staat AVV-VVK. En dat nog wel in kruisvorm. Zijn de
tijden enigszins veranderd, de realistische Vlaming is dat niet. Om het
even tot welke club hij behoort. Het wordt alleen hoog tijd, dat Slinx
dat begint in te zien. Het gaat tenslotte ook om HUN welvaart!
Het
is mij dan ook deze keer weer een bijzondere eer en een grot genoegen
aan de geachte lezer van onderhavig nederig kolommetje een Grote
Meneer te mogen voor het voetlicht brengen. Historici en historici, dat
zijn er twee: U moet ze maar weten uit elkaar te houden.
*
Als
de olifant de passie preekt, boer let dan op Uw ganzen. Dat is een
spreekwoord op het lijf geschreven van Haantje-de-Voorste Joël de
Ceu-ke-leure ku.
*
Die smijt in een paar dagen tijd voor de tweede keer met dozijnen bloempotten naar de kop van De Wever. Het zijn 2de
hands bloempotten, hoe raar ook, gevuld met verwekte rode
slinger-hangrozen waar er meer doornen in steken dan bloemblaadjes in de
verwelkte rozenknoppen.
Even niet denken aan de gelijkenis met het wegterende socialisme .
Denk liever aan de komende vrije val van hun Groten-Rode entente cordiale
*
Wat
echt aanslaat in dit artikel (deze column?) is, dat Den Cleynen
Toebackzak terug wil naar de grotbewoners uit de oertijd, om het
socialisme te promoten. Wist U dat deze zo geweldig verzot was op het
symbolisme?
Och,
veel woorden maken we er hier niet aan vuil. Ze zijn zò al smerig
genoeg. Dat deed Joëlleke Suikerbilleke in onze plaats. Rijmen en
dichten zonder zijn g.t op te lichten. Riekte gij dat ook?
*
BRIEVEN AAN DE WEVER
*
Uw empathie is toch vooral bestemd voor wie sterk op u lijkt, mijnheer De Wever
Aanstaande
zaterdag wordt Bart De Wever voor de vijfde keer N-VA-voorzitter. Een
goed moment, vond Joël De Ceulaer, voor een actuele doorlichting van het
fenomeen dat De Wever onmiskenbaar is. Hij ging praten met vriend en
vijand en brengt in vier open brieven verslag uit van zijn zoektocht.
Vandaag neemt hij ons mee naar het einde van de 18de eeuw, waar de
wortels liggen van de ideologie en het wereldbeeld van De Wever.
*
Beste Bart De Wever,
Soms
is de actualiteit echt een cadeau. Een mens hoefde de voorbije weken
geen dikke boeken te lezen om kennis te maken met de kern van uw
politieke wereldbeeld. Af en toe naar het nieuws kijken volstond. De
begeestering waarmee u en uw partijgenoten de Catalaanse kwestie
beleefden, zei genoeg. Van Sander Loones tot Theo Francken: terwijl ze
Carles Puigdemont en de zijnen verdedigden, hoorde ik hun harten bonzen
tot in de huiskamer. De Catalaanse strijd roept anno 2017, terwijl uw
communautaire project in de koelkast zit, meer emoties op dan het
Vlaams-nationalisme.
U kent die emoties natuurlijk als geen ander. In het begin van de jaren 90, toen
u nog geschiedenis studeerde, geloofde u dat het voor altijd zou
ophouden met regenen de dag dat Vlaanderen onafhankelijk werd. Dat
zeg ik niet, dat zegt Alain Mouton, die toen met u in het KVHV zat, het
Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond. "De Wever was in de eerste
plaats een bevlogen Vlaams-nationalist", zegt Mouton. "Er werd in die
tijd nog betoogd voor amnestie voor collaborateurs. Het trauma van de
repressie was nog niet verwerkt. Zelfbeschikking voor het Vlaams volk,
dat was toen het grote doel."
Ik
ben met Alain Mouton, en een paar andere slimme mensen, gaan praten
omdat ik dat wereldbeeld van u nog eens onder de loep wilde nemen. Hoe
is het gegroeid? Waar staat uw nationalisme voor? Waarom bent u zo
gebeten op links? En vooral: dat mysterieuze 'kostbare weefsel' waar u
het altijd over hebt, wat bedoelt u daar precies mee?
Matten van linkse ratten
Laat
ik u eerst en vooral feliciteren met het feit dat u een wereldbeeld
hebt. Dat is niet vanzelfsprekend in de Wetstraat. Ik interviewde ooit
een liberale topper die het verschil tussen 'positieve' en 'negatieve'
vrijheid niet kende u weet vast dat ik dan verwijs naar filosoof
Isaiah Berlin, die daar in 1958 een boek over schreef. Ook de uitleg die
Bruno Tobback ooit gaf over de wortels van zijn ideologie, staat mij
nog scherp voor de geest: volgens hem was het socialisme ontstaan toen
holbewoners besloten dat ze beter samen op mammoeten gingen jagen in
plaats van alleen. Als u over uw ideologie vertelt, neemt u de kijker of
lezer wél altijd ernstig, en dat siert u.
Veel
meer dan een nationalist was u in Leuven nog niet, herinnert Alain
Mouton zich. "Het KVHV bestond toen uit twee strekkingen", vertelde hij
mij. "De strekking-De Wever hield zich alleen bezig met het
nationalisme, ik behoorde tot de strekking die dweepte met het
neoliberalisme van Margaret Thatcher en Ronald Reagan.
Sociaal-economisch waren een aantal kompanen van De Wever toen nog
links. Piet De Zaeger bijvoorbeeld, die nu N-VA-directeur is en de
rechterhand van De Wever."
Erg
luidruchtig zullen uw linkse makkers hun visie niet vertolkt hebben
indertijd, want op de culturele breuklijn bevond het KVHV zich duidelijk
aan de rechterkant. Mouton weet niet of u het zelf ooit geroepen hebt,
maar de favoriete slogan van het KVHV en van de extreemrechtse
Nationalistische Studentenvereniging (NSV) was toen: "Linkse ratten,
rolt uw matten!" Een klassieker: die woorden weerklinken nog altijd als
manifestanten een lezing van uw kroonprins Theo Francken proberen te
verstoren.
U
hield volgens Mouton meer van de practical joke dan van het
sloganbrullen. Zo meent hij zich te herinneren dat u ooit verkleed als
Stasi-agent met een dubbelganger van DDR-dictator Erich Honecker in een
rolstoel opdook aan het hoofdkwartier van Veto, de Leuvense
studentenkrant die werd volgeschreven door leden van de linkse,
zogenaamd politiek correcte goegemeente.
Zulke
grappen illustreerden perfect wat u en de uwen als een diepe
onrechtvaardigheid beschouwden: terwijl de nazicollaborateurs werden
uitgespuwd, heeft een deel van de linkerzijde, op zijn minst
intellectueel, lang gecollaboreerd met het Oostblok filosofen zoals
Jean-Paul Sartre, die in mei '68 erg hip was, zwegen over de vele
ontsporingen. Dat staat u nog altijd voor ogen als u de PVDA typeert als
'restafval van de 20ste eeuw'.
Die
'linkse ratten' zaten begin jaren 90 overal nog aan de knoppen van de
macht, en clubjes zoals het KVHV waren veeleer marginaal. Dat bevestigt
Louis Vos, emeritus hoogleraar en uw oud-promotor. "Het KVHV had toen
geen enkele impact, maar zette zich consequent af tegen de dominantie
van links", vertelde hij mij. "Media, journalisten en ook veel academici
leefden toen nog in de geest van mei '68. Hun visie was dominant en
misschien nogal pretentieus. De Wever is daar altijd consequent tegenin
gegaan."
Tussen
haakjes: wie weet dat behalve partijdirecteur Piet De Zaeger ook uw
Antwerpse N-VA-schepenen Koen Kennis en Fons Duchateau tot dat clubje in
het KVHV behoorden, kijkt met andere ogen naar de scène die zich vijf
jaar geleden afspeelde op het balkon van het Antwerpse stadhuis, toen u
riep: "'t Stad is van ons!" Het klonk als de ontlading van een man die,
samen met zijn oude strijdmakkers, na twintig jaar catacomben voor het
eerst een linkse rat, genaamd Patrick Janssens, écht zijn matten had
doen rollen.
Een levend organisme
Vandaag
is links bijna een scheldwoord geworden. De erfgenamen van mei '68
zitten hier en daar nog aan de knoppen, maar in de politiek zijn de
bakens wel verzet. Dat is overal zo, dat is gewoon conform de tijdgeest,
maar in Vlaanderen is die paradigmashift toch ook uw verdienste of uw
schuld, het is maar hoe het je bekijkt. U hebt de voorbije tien jaar de
Vlaamse geesten stevig gekneed. Niet zozeer in het Vlaams-nationalisme,
dat nog altijd beperkt blijft tot een harde kern, maar in het
rechts-conservatisme, de ideologie die u hier op de kaart hebt gezet.
Uw
coming-out, dat herinnert haast iedereen zich nog, dateert van augustus
2003, toen u een van de politici was die voor De Standaard een essay
schreven over hun favoriete filosoof. De uwe was Edmund Burke, bekend
als aartsvader van het conservatisme. "Geen politicus in Vlaanderen die
zich conservatief noemt", schreef u. "Een hardnekkige karakterstoornis,
die me in de ogen van velen allicht tot een arrogant en irritant
kereltje maakt, geeft me alleen daarom al zin om het predikaat
conservatief enthousiast te aanvaarden als geuzennaam. Al was het maar
als loutere provocatie van het politiek correct denkende establishment
waaraan ik een gloeiende hekel heb."
Zo
deed het fameuze 'kostbare weefsel', dat later de titel werd van uw
eerste boek, zijn intrede in het politieke discours. Dat weefsel is een
metafoor voor de samenleving, die kort gezegd tussen individu
(liberalen) en overheid (socialisten) staat. Het is volgens u iets
organisch, en dus niet maakbaar. Daarom verzette Burke zich in 1790 zo
fel tegen de Franse Revolutie, die de wereld vanuit het niets wilde
herscheppen.
Ik
ben daarover gaan praten met Ico Maly, de Vlaamse cultuurwetenschapper
die aan de universiteit van Tilburg in 2012 zijn doctoraat maakte over
uw ideologie. Volgens hem situeert uw denken zich in een lange anti
verlichtings traditie. "De radicale filosofen van de verlichting, zoals
Thomas Paine en Condorcet, koppelden de democratie duidelijk aan de
universele mensenrechten", zegt Maly. "Hun grote droom was een globale
revolutie, een steeds verdere opschaling van de democratie, zeg maar,
zodat alle burgers van de wereld uiteindelijk dezelfde individuele
rechten zouden kunnen realiseren."
In
uw wereldbeeld, zegt Maly, is de natie belangrijker dan het individu.
En de natie, dat is voor u uiteraard niet de natiestaat, maar 'het volk'
dat zich zogezegd een gemeenschap voelt. Uw hart gaat niet sneller
kloppen van de Spaanse, maar wel van de Catalaanse natie. Dat de
Catalaanse bevolking erg verdeeld is over het separatisme van Carles
Puigdemont en de zijnen, mag de pret niet drukken. Het recht op
zelfbeschikking boven alles. Nooit eerder hebben u en uw vrienden zo
heftig de verdediging opgenomen van mensen wier rechten mogelijkerwijze
worden geschonden. Uw empathie is toch vooral bestemd voor wie sterk op u
lijkt: u verdedigt het Catalaanse volk, enfin, de Catalaanse
separatist, een tikje enthousiaster dan de Sudanese, Syrische of
Afghaanse vluchteling.
"Dat
typeert het antiverlichtingsdenken van De Wever, zegt Maly. "Hij zal
het alleen over individuele mensenrechten hebben als hij moslims of
migranten de les wil lezen. Voorts gaat het over volk en natie. Dat is
de kern van zijn nationalistische ideologie: het individu is een deel
van de natie, en moet zich daarnaar schikken. Ieder individu moet helpen
om de natie sterk en glorieus en succesvol te maken. Als de samenleving
bij wijze van spreken een verzameling van individuen is, dan is dat
voor De Wever een probleem. Dan leidt dat tot de degeneratie van het
kostbare weefsel."
Om
het concreet te maken, haalde Maly er een recent krantenartikel bij,
dat mij met heel andere ogen naar uw discours heeft doen kijken. Hij
wees mij op iets dat mij nog nooit zo hard was opgevallen. "Voor De
Wever is de natie een levend organisme", zegt Maly. "En een organisme
kan ziek worden. In een interview met Gazet van Antwerpen over de
problemen in Borgerhout zei De Wever dat onlangs letterlijk, dat het
weefsel 'ontstoken' is, waarmee hij bedoelt dat er te veel moslims
wonen. Democratisch burgerschap is voor De Wever identitair. We zijn
geen burgers van een samenleving omdat we op hetzelfde grondgebied
leven, maar omdat we dezelfde, nationalistische cultuur delen."
Bendes en prostitutie
Ik
was een beetje in de war na dat gesprek met Ico Maly. Bent u nu in de
eerste plaats een nationalist of een conservatief? Zelf hebt u mij, toen
ik u nog kon interviewen, ooit uitgelegd dat nationalisme eigenlijk
geen ideologie is, maar een principe: dat de natie, de gemeenschap dus,
best samenvalt met de staat. Daarom steunt u eerder de linkse Carles
Puigdemont dan de rechtse Mariano Rajoy, de Spaanse premier wiens
beleidskeuzes te vergelijken zijn met die van de regeringen waar uw
partij in zit.
In
Catalonië is het nationalisme eerder links, in Vlaanderen is het
duidelijk rechts. Van de Tsjechische historicus Miroslav Hroch, die u
samen met Louis Vos en uw broer Bruno De Wever ooit uitnodigde voor een
colloquium, hebt u geleerd dat nationalisten pas echt succes kunnen
boeken als ze de sociaal-economische noden van hun natie vertolken de
fameuze 'grondstroom' waar u altijd naar verwijst.
Is
dat nationalisme van u dan conservatief? Dat ben ik gaan vragen aan
Herman De Dijn, emeritus hoogleraar aan de KU Leuven, en een diep
conservatief denker. "De Wever is vooral een nationalist en een
Thatcheriaanse liberaal", zei die toen ik hem vroeg hoe hij uw
wereldbeeld inschat. "Het nationalisme van De Wever, en ook dat van de
Catalanen, gaat vooral over het bewaren van welstand, niet over het
bewaren van tradities, wat voor de echte conservatief altijd primeert.
Als hij een conservatief was, zou De Wever het katholiek karakter van
het katholiek onderwijs beter hebben moeten verdedigen, bijvoorbeeld.
Hij zou euthanasie niet goedkeuren. En hij zou aan echte
armoedebestrijding moeten doen."
Uw
beeld van het kostbare weefsel als een levend organisme vindt ook geen
genade in de ogen van De Dijn. "Ik vind dat een heel gevaarlijke
metafoor", vertelde hij mij. "De Wever creëert de indruk dat er zoiets
bestaat als een gezond, homogeen sociaal weefsel. De echte conservatief
weet dat zoiets nooit bestaan heeft. De samenleving is altijd al een
diverse warboel geweest. Vroeger waren er ook bendes, was er ook
prostitutie, werden er ook drugs gebruikt, waren er ook allerlei groepen
die elkaar haatten. Wie de mensen voorspiegelt dat het sociale weefsel
ooit volkomen gezond kan zijn, wil een utopisch beeld verkopen van iets
wat nooit heeft bestaan en nooit zal bestaan."
Interessant.
Maar is dat niet in tegenspraak met wat Ico Maly net zei? "Nee", legde
die uit toen ik nog eens bij hem te rade ging. "De Wever is geen
traditionele conservatief, maar wat je een 'revolutionaire conservatief'
kunt noemen. Hij wil de gezonde, homogene natie als het ware creëren.
Dat zie je vandaag overal bij partijen die ik 'nieuw rechts' noem: een
enorm geloof in de maakbaarheid. De natie is iets wat voortdurend
geconstrueerd moet worden. Ook hier. De meeste Vlamingen herkennen zich
nog niet echt in die Vlaamse natie. Vandaar de culturele strijd die De
Wever en de zijnen voeren."
Van
de kleur van het verkeerslicht, over het logo van de overheid tot het
leeuwtje aan de burgemeesterssjerp: het zijn geen details, maar subtiele
verleidingstrucs om de Vlaamse harten te veroveren. U zult niet rusten tot ieder van ons zich een fiere Vlaming voelt. Of toch bijna ieder van ons, want hoort iedereen er wel bij? Daar kom ik morgen op terug.
Een factuur van Mouton
Ik
probeer een conclusie te trekken. Ofschoon u het altijd erg goed kunt
uitleggen, is dat wereldbeeld van u toch maar een rare cocktail. Een
echte conservatief bent u niet. Een echte nationalist wel, natuurlijk.
Tenminste: op verplaatsing in het buitenland, want in België zitten die emoties in de koelkast, tot u meer draagvlak hebt geschapen.
Wat
blijft er dan over van uw ideologie, vandaag, in eigen land? Wel, het
neoliberalisme, zoals dat door Margaret Thather en Ronald Reagan werd
beleden. Dat zeg ik niet, dat zegt Alain Mouton, uw oude makker bij het
KVHV, die als journalist bij Trends uw beleid beter kan inschatten dan
ik. Hij heeft perfect in de gaten wat Johan Van Overtveldt, zijn oude
hoofdredacteur en uw huidige minister van Financiën, precies bezielt.
"Wat
Van Overtveldt aan het doen is, heet: starve the beast", legde Mouton
mij uit. "Dat is wat Reagan destijds deed in de Verenigde Staten. Je
zorgt er heel bewust voor dat de overheid minder inkomsten heeft, zodat
je uiteindelijk verplicht bent om te besparen. Je verhongert het beest
dat overheid heet. Dat beleid verdedigde ik dus vroeger al, begin de
jaren 90, toen De Wever alleen nog maar met nationalisme bezig was. Maar
ik heb daar toen vaak met hem over gepraat. En kijk nu."
Mouton
lachte eens. "Ik heb ooit gezegd dat ik hem daarvoor een factuur zou
moeten sturen. Maar hij heeft toen al laten weten dat hij die niet zal
betalen."
Morgen, mijnheer De Wever, onderzoek ik het verschil tussen N-VA en Vlaams Belang. Tot dan.
Hoe meer mest, hoe breder hun orizon. En dat laten ze dan ook graag horen.
Liefde
en haar zijn twee gevoelens die dichte familie zijn aan elkaar. Voor
onstabiele naturen is het dikwijls ze uit elkaar te houden.
Feit
is anderzijds, dat hoge bomen veel wind vangen Tenminste, zo lang die
rechtstaan. Enne, Joëlleke, U weet het ook: aan een winnende ploeg
dringt men ook geen nieuwe leiders op!
Nu
nog de letter A in de partij-naam door de letter B vervangen, en
klaar is Kees. Nieuw Vlaams Belang klinkt beter dan Niwe Vlaamse
Arrogantie.
die soms uit n klavier hier op deze weblog
springen, ook al zijn die nog zo nietszeggend, zouden dus columns
moeten zijn. Anders zijn die niet in de mode van de dag en is diegene
die ze losliet in the clouds n vervelende conservatief. En God-beware-ons, zelfs een
Vlaams Nationalist. Das een pesoon die in een sociaal-democratisch
land zelfs al van in de wieg de dood met de kogel verdient. Alles voor
ikke en de rest kan stikke.
*
Over
Lenin, Marx en andere vetzakkende infame wereldverbeteraars die heden
ten dage onze Samenleving verzieken, is iedereen vrij e denken wat
zij/hij wil. Ik voor mij, met het beetje weldenkend verstand dat ik van
mn ouders meekreeg, heb ze al doorzien van in de wieg. Zeg nu zelf:
hamers en sikkels zijn gewone werktuigen maar ze kunnen ook
(net als een aardappelmesje) misbruikt worden om om de strotten van hele
volkeren af te sikkelen of erop te kloppen (op onze koppen) en.
Wie er anders over denkt, mag het zeggen. Bewijzen oo tafel, anders
telt het niet. Wie zich in de vingers snijdt met een aardappelmesje, is
geleerd voor de rest v zijn leven. Wie hamert en sikkelt geraakt daar
nooit meer van af, tenzij als lijk tussen miljoenen andere lijken.
*
Dar klop- sleuitel en snij-symbool, zelfs naar links gericht,
staat dus perfect symbool voor wat het bedoelt en er dan ook voor ons
in de kortste keren zit aan te kome Builen, blutsen en tot in de
wortels afgesikkelde levens.
Het is volgens Orwell (U leest het hieronder), eierschalen breken zonder ooit iets te realiseren in de richting van de beloofde omelet.
*
De bloederige eeuw van het communisme
De
machtsgreep van de bolsjewieken in het Rusland van 1917 staat dan wel
bekend als de Oktoberrevolutie, in onze Gregoriaanse kalender had die
**eigenlijk plaats op 7 november.
*
Dinsdag
was het 100 jaar geleden dat de meest moorddadige ideologie uit de
geschiedenis voor het eerst de leiding van een staat in handen kreeg.
Nieuwsfeit van de week
Gezien
de uiterst noodlottige gevolgen van deze gebeurtenis, mag de povere
aandacht voor deze verjaardag opvallend heten. Het gebrek aan
belangstelling is helaas ook tekenend voor het gebrek aan lessen die er
zijn uit getrokken.
De medereizigers
Het
einde van de Tweede Wereldoorlog werd gevolgd door een denazificatie
van Europa. Dat hield in dat alle personen die enige band hadden gehad
met het verslagen regime werden verbannen uit het publieke leven, maar
ook dat alle ideeën die een zekere verwantschap vertonen met het
nationaalsocialisme voorgoed in een schutskring werden geplaatst.
Merkwaardig
genoeg gebeurde dat alleen met het eerste deel van de ideologie. Het
socialistische onderdeel van het nationaalsocialisme, de totalitaire
opvatting die de nazis van het communisme geleend hadden, bleef buiten
schot.
*
Dat
de Sovjets mee de overwinning op Hitler hadden behaald, speelde
uiteraard een rol in de verschillende behandeling van de totalitaire
tweeling. Maar de moordpartijen onder Stalin werden al voor de Tweede
Wereldoorlog genegeerd. In 1931 won Walter Duranty, journalist van The
Times, de prestigieuze Pulitzerprijs voor een artikelenreeks waarin de
door Stalin bewust gestuurde hongermoord op miljoenen Oekraïners werd
ontkend.
Het
voorbeeld van Duranty zette de toon voor het decennialange
wegkijk-gedrag van westerse journalisten en intellectuelen,
ondanks de opstapelende bewijslast tegen het communisme na de Tweede
Wereldoorlog. Vele opiniemakers en artiesten bleken fellow travellers,
die stiekem meer sympathie koesterden voor communistische regimes en
rebellen dan voor de vrije wereld
waarin ze leefden.
Dichters,
schrijvers, journalisten en politici die toen intellectueel hebben
gecollaboreerd met onmenselijke regimes, werden daar nooit ter
verantwoording voor geroepen. Zij voelden ook nooit de nood om zich te
excuseren.
Geen vijanden op links
Ook na de val van het Europese communisme en het einde van de Koude Oorlog veranderde die houding niet. Er kwam nooit een demarxistificatie zoals er ooit een denazificatie was geweest.
Bij
de dood van dictator Castro vonden verschillende westerse leiders het
gepast op zijn verdiensten te wijzen. Een opinieonderzoek van deze
week in de VS wees uit dat jongeren liever in een communistische dan
een kapitalistische staat zouden wonen (al blijken ze deze begrippen
niet al te goed te verstaan, op zich al een deprimerend gegeven).
De Russen verkozen Stalin in juni tot grootste persoonlijkheid van de geschiedenis.
Communistische
partijen of strekkingen (zoals rond de persoon van Jeremy Corbyn)
hebben voor het eerst in dertig jaar weer de wind in de zeilen in
West-Europa. Marxistische filosofen krijgen respect en eretitels van
universiteiten en andere instellingen.
Op
linkse betogingen krijgen hamer-en-sikkelvlaggen nog steeds een
eervolle plaats tussen andere vaandels. Portretten van Che Guevara
sieren het aanbod van trendy kledingwinkels. Sinds oktober heeft de
Argentijnse massamoordenaar ook zijn eigen postzegel in Ierland.
In
eigen land maken sp.a en Groen nu al duidelijk dat ze bereid zijn om
Antwerpen samen met de in peilingen fors scorende PVDA te besturen, in
een toepassing van het
motto
van Alexander Kerenski: we hebben geen vijanden aan onze linkerzijde.
Het was Kerenski die in 1917 door zijn vijanden aan zijn linkerzijde
werd afgezet in de Oktoberrevolutie en moest vluchten voor zijn leven.
Alle excuses zijn goed
De
kloof tussen het milde tot zelfs positieve imago van het communisme en
wat de ideologie in de praktijk heeft aangericht, is ontzettend groot.
Het communisme blijft in de ogen van velen geassocieerd met nobele
bedoelingen, een romantische strijd voor gelijkheid en dromen van een
rechtvaardige wereld. Dat zeer aantrekkelijke beeld maakt het mogelijk
dat alle excuses aanvaard worden om het parcours van mislukkingen en
ontsporingen te verklaren: er was tegenwerking; er waren bijzondere
omstandigheden; perfide individuen hebben de revolutie gekaapt; in
het Westen leidde dit tot sociale toegevingen; zonder communisme zou
het nog slechter geweest zijn...
Wie
alle excuses in één artikel wil zien, zonder enige ironie of kritiek,
kan daarvoor terecht bij een recente bijdrage op DeWereldMorgen (een
extreemlinks opinieplatform,
uiteraard gesubsidieerd door de Vlaamse regering).
Waanzin
is steeds hetzelfde doen en andere resultaten verwachten. Dit citaat
wordt ten onrechte aan Einstein toegeschreven, maar dat maakt het niet
minder gevat.
Hoe
kan men uit de systematische mislukking van het communisme en de
seriële opeenstapeling van ontsporingen en wreedheden van ALLE
communistische regimes niet het besluit trekken dat er iets inherent
verkeerds is aan de ideologie zelf?
Communistische
systemen ontsporen omdat ze niet anders kunnen. Het gaat niet over
een slechte uitvoering van de ideeën van Marx en Lenin, maar over een
consequente en logische toepassing ervan.
Omelet
Dat
de afschuwelijke misdaden die communistische regimes begingen tegen hun
eigen bevolking (gemiddeld 1 miljoen doden per jaar sinds 1917) ergens
gecompenseerd of verantwoord kunnen worden door een gedwongen
modernisering van de achtergebleven agrarische landen in hun macht, is
eveneens een leugen. Overal waar we vergelijken wat kan vergeleken
worden, deden staten die in de invloedssfeer van het Westen kwamen het
ook materieel beter dan hun communistische evenknieën.
De
Chinezen op Taiwan bouwden zonder veel grondstoffen een welvaart op die
een veelvoud was van hun verwanten in communistisch China. Zuid-Korea
maakte grote sprongen voorwaarts terwijl de Noord-Koreanen in de
achterlijkheid bleven. Ook in de reeds geïndustrialiseerde staten vielen
de verschillen op: de welvaartsproductie per persoon in West-Duitsland
werd op korte tijd het drievoudige van die in de DDR. Je kan geen
omelet maken zonder eieren te breken, argumenteerde een verdediger van
Stalin ooit in een discussie met George Orwell. Waarop Orwell vroeg:
Waar is de omelet?
Ze zijn weer daar
Bijna
de helft van de wereldbevolking heeft de verschrikkingen van het
communisme doorstaan. Minstens 100 miljoen mensen zijn vermoord door
marxistische regimes. Nog veel meer mensen ondergingen de gevolgen van
economische achterlijkheid die deze ideologie onvermijdelijk meebracht,
en ondergaan die nog steeds.
Na
de val van de Muur dachten we dat we de nachtmerrie eindelijk achter de
rug hadden. Geen enkele ideologie is zo vaak in de praktijk getest en
heeft zo vaak gefaald als het communisme. En toch zijn de charlatans,
wegkijkers, goedpraters, apologeten, afzwakkers en progressieve
hypocrieten weer daar.
En in hun spoor degenen die het nóg eens willen proberen.
Het is godgeklaagd dat we een zo duidelijk beslecht debat steeds opnieuw moeten voeren.
Jurgen Ceder
*
T E O N T H O U D E N
OP ONZE VASTE SCHIJF
*
Waanzin is steeds hetzelfde doen en andere resultaten verwachten.
*
Prachtig verwoord, had ik nooit zelf kunnen bedenken. Daar is geen speld tussen te krijgen.
De
uitwerking van de inwerking is iets voor als de Vlaams Nationalisten
nòg dichter bij de Macht zullen zitten. Zie volgend stukje van de hand
van Joël De Ceukeleire-ku over BDW. Dit Pallieterke zou dan op iedere
school moeten onderwezen worden, en niet wat er nu gebeurt, namelijk
precies het tegenovergestelde. De waanzin van steeds om de eigen as ye
draaien. Willen en niet kunnen. Maanziek zijn ..
Waarom
verschijnen dergelijke rechtzettingen allen in t Pallieterke, en doen
de overige papiermarchands precies alsof hun neus bloedt? Weten die dan
niet, dat zwijgen gelijk staat met instemmen? Op die manier vallen die
recht in de armen van die andere onmenselijke dictatuur van de islam.
Die voert in feite, onder de Hoge Bescherming van de verheerlijkte
maansikkel, dezelfde strijd om dezelfde heerschappij. Sikkels,
kromzwaarden messen, hamers en zeissens: allemaal werktuigen die ipv n
hemel op aarde, een hel op aarde willen maken.
In
die snert-krant met alleen maar nep-nieuws, waar ook President Trump,
net as ieder ander redelijk schepsel Gods op het Ondermaanse op gebeten
is, wordt onze Francken Theo als Vlaams-Nationalist omschreven als 'anti-immigratie hardliner'.
Waarop Francken:
"Ik
ben wel voor een ander, duidelijk en kordaat migratiebeleid en wel
tegen een laissez-faire-, laissez-passer-migratiebeleid van
onduidelijkheid en willekeur
Waarop
TVG zijn kans ziet, en van sebiet tussenbeide komt met de vaststelling
dat alleen het Vlaams Belang anti-immigratie is. t Is maar dat U het
weet. Of kors. Is de evidentie in persoon.
Het verschil van de differentie is, dat Francken Theo zijn woorden moet wegen, en TGV niet. De rest hangt in een ver verschiet .
*
Verder aanmodderen, dat weet het kleinste kind, gaat niet meer. Stilstaan is achteruitgaan.
De enige uitweg is dus de weg terug
*
Theo Francken scherp voor Amerikaanse krant
*
Staatssecretaris
voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) haalt op Twitter uit naar
de Amerikaanse krant The Washington Post. Francken is het grondig oneens
met hoe hij door de krant als 'anti-immigratie hardliner' getypeerd
wordt.
Het artikel gaat over de Grote Moskee in Brussel. Die wordt gelinkt aan extremisme. Francken wordt omschreven als 'anti-immigratie hardliner'. De staatssecretaris noemt dat op Twitter een "foute en valse belediging".
In enkele Engelstalige tweets beklemtoont Francken niet anti-immigratie te zijn. "Ik
ben wel voor een ander, duidelijk en kordaat migratiebeleid en wel
tegen een laissez-faire-, laissez-passer-migratiebeleid van
onduidelijkheid en willekeur. En ik werk in die richting met de
steun van een heel groot deel van onze bevolking", aldus Francken, die
zich rechtstreeks richt tot de krant.
Vlaams
Belang-voorzitter Tom Van Grieken merkte de tweets van Francken op.
"Bedankt om dat duidelijk te maken. De enige anti-immigratiepartij in
België is Vlaams Belang", reageert hij op Twitter.
Eigenlijk is de zaak van de wilde immigratie van vluchtelingen (naar een beter leven),
een heel eenvoudig gegeven. Persoonlijk kan niemand verplicht worden
dergelijk gespuis in huis te halen. En voor wat betreft de samenleving
van meerdere individuen, zou hetzelfde moeten gelden. Daarvoor dient de
Overheid, om de samenleving te beschermen en om te zorgen voor rust.
Niet om naïef weg met uitzicht op hun eigen portemonnee, nieuwe kiezers
met bosjes aan te voeren. Wat, voortgaande op de reputatie van de islam,
op een desillusie zal eindigen.
Dan (moesten zij enige zin voor de realiteit hebben), zou volgend uittreksel uit HLN over de Marokkaanse plundertochten van d voorbije nacht niet meer mogelijk zijn.
Onder
meer het interieur van de meubelzaak van Frieda De Kerf moest eraan
geloven. Jongeren sloegen de etalage stuk met een verkeersbord, staken
verschillende matrassen in brand of hingen die in de bomen. Ook in de
appartementen boven de winkel werd schade aangericht.
Alles
is kapot, reageerde Frieda aangeslagen bij VTM Nieuws. Er zal nog
eens een Vlaamse winkel uit de stad verdwijnen. Ik kan dat niet blijven
volhouden, met al dat krapuul dat hier rondloopt. Ik weet niet meer wat
ik moet doen.
kreeg U n idee hoe de scheepvaart op Antarctica er binnenkort zal uitzien. Heel gewoon dus.
Onze
Noorderburen doen daar iets aan, wij niet. Rij gerust ns rond Knokke
voorbij, naar Het Retranchement, richting Vere. Daar ziet U met eigen
ogen welke werken er daar op stapel staan, om het stijgend niveau van
het zeewater op e vangen .
De afbeelding hierboven gaat over Nova Zembla, wat Russisch is voor Nieuw Land.
Het mag dan ook geen verwondering wekken, dat in de nevelen der tijden van op die plaats de Vikingen vertrokken om over land Alaska en Noord-Amerika te bereiken
Verlà.
Met deze kennis gewapend, riskeren we ons verder met de frontale aanval
op wat in deze blog, ook al bijna sedert mensenheugenis, omschreven
wordt als de grootste volksverlakkerij sedert Het Begin der Tijden.
Is
bedoeld het sprookje voor Grote Mensen over De Opwarming van de
Aarde. Waarnemingen van de NASA hebben nu nieuw bewijs gevonden dat het
afbreken van stukken ijs van Antarctica niet wordt veroorzaakt door
klimaatopwarming door CO2, maar door enorme geo-thermische hittebronnen.
Benieuwd
hoe de Globalisten en inzonderheid hun medeplichtige Leugenpers hierop
zullen reageren. Volgens mij moeten zij nu wel de aarde onder hun
voeten voelen wegzinken.
Nu op zoek naar andere foefjes om de aandacht van de mo-slimmogheden af te leiden
Wedden
dat bij ons als zondenbok weer het Vlaams Belang zal opgediend worden?!
Op het VB ofwel op Bart De Pauw. Gewoon omdat die voor het ogenblik
meer succes heeft op de Sociale Media dan het VB.
*
Afbreken ijs Antarctica niet veroorzaakt door CO2 maar door supervulkaan
*
Niet
alleen in de Verenigde Staten (Yellowstone), maar ook in Italië (bijna
Napels) en Noord Korea zijn de afgelopen tijd supervulkanen tot veler
verrassing actief geworden. Wetenschappers van het gerenommeerde Jet
Propulsion Laboratory (JPL) van de NASA hebben nu nieuw bewijs gevonden
dat het afbreken van stukken ijs van Antarctica niet wordt veroorzaakt
door klimaatopwarming door CO2, maar door een enorme geo-thermische
hittebron, die bijna de omvang heeft van de Yellowstone supervulkaan, en
die het ijs van binnenuit smelt. Daarmee zijn alle tientallen miljarden
euros kostende maatregelen om in Nederland de CO2-uitstoot terug te
dringen nog zinlozer dan ze al waren.
De
geo-thermische hittebron is een mantelpluim, een hete pilaar van
onderaardse gesmolten rotsen die door de aard-mantel heen tot pal onder
het oppervlakte omhoog steekt. De mantel-pluim zelf werd al eerder
ontdekt en bevindt zich in Mary Byrd Land. Dat deze waarschijnlijk
verantwoordelijk is voor het ademeffect op delen van Antarctica, en
het afbreken van grote stukken ijs zowel nu als 11.000 jaar geleden -,
is echter nieuw.
De
warmtebron smelt de onderkant van de ijskap, waardoor warm water dit
effect versterkt, zodat delen van grote gletsjers uiteindelijk in zee
schuiven. Verder onderzoek van het smeltwater moet uitwijzen hoeveel ijs
er in de toekomst nog zal verdwijnen.
De
mantelpluim theorie bestaat al 30 jaar. Een alternatieve verklaring
is dat de onderkap van de enorme ijskap smelt door het enorme gewicht
ervan, dat de onderste lagen ijs kapot drukt. (1)
Ondertussen blijft vooral het Westen onder druk van het VN-klimaat panel IPCC, dat amper uit klimaatwetenschappers, maar vooral uit globalistische ideologen bestaat,
bewust blind voor de echte wetenschappelijke feiten, en wordt vanwege
de enorme sommen belastinggeld die ermee gemoeid zijn vastgehouden aan
het CO2-opwarming sprookje.
De
natuur stoot jaarlijks 98 ppm (parts per million) CO2 uit, de mens
slechts 4,5 ppm, cijfers die al 10 jaar geleden door het IPCC werden
bevestigd. Nu heeft het IPCC ook onze overheid ervan weten te overtuigen
dat uitgerekend dat hele kleine beetje uitstoot van de mens de al 20
jaar niet meer geconstateerde - opwarming van de aarde veroorzaakt,
ondanks het feit dat het on-omstreden is dat het klimaat en de
temperatuur altijd al fluctueert. Zo groeiden er in de Middeleeuwen
subtropische planten in Nederland die nu alleen aan de zuidkant van de
Alpen voorkomen, werd er in het noorden van Engeland wijn verbouwd, en
op Groenland zelfs graan.
De
tientallen miljarden kostende maatregelen om CO2 terug te dringen,
ondersteund door bijna alle partijen in de Tweede Kamer die uw
energierekening al over 3 jaar met gemiddeld 200 euro/jaar zullen doen
stijgen-, zullen op wereldschaal een onmeetbaar effect op die 4,5 ppm
hebben. Sterker nog: dat geldt niet alleen voor de Nederlandse CO2
uitstoot, maar voor die van de hele wereld. Al zouden vandaag alle CO2
uitstotende bronnen op de wereld worden gestopt, dan nog zou dit,
rekening houdend met de wetenschappelijk aangehouden foutmarges, geen
enkel meetbaar extra effect op het klimaat en de temperatuur hebben.
Het
klimaat is dan ook al lang geen wetenschap meer, maar een geloof, een
religie, met de Aarde, de planeet als God, waar zelfs de christelijke
regeringspartijen in Den Haag zich kritiekloos en volledig aan
onderworpen hebben.
Verschuiving
van aardplaten die het gloeiende magma binnen-in onze (half gedoofde)
ster-planeet omsluiten: he is van alle tijden. Duidelijk toch voor elk
levend wezen op aarde. Iedereen zal zich nog wel herinneren dat bij het
aanleggen van de Chunel Calais-Ramsgate er van het oorspronkelijk
traject is moeten afgeweken worden, omdat op sommige plaatsen onder Het
Kanaal echte watervallen werden vastgesteld
Vulkanen geisers, warmwater-bronnen: zelfs Oedipus had er last van. Niks nieuws onder de zon dus.
Maar
er is meer. Zoals U hier al een paar keer kon lezen: ondergrondse
oceanen van vloeistoffen en gassen worden in steeds sneller tempo
leeggepompt om de wereld te bevoorraden in olie, pietrol en gas als
huiselijke brandstof. We krijgen dat gas zelfs als vloeistof in
onzeglijke hoeveelheden in pijpleidingen toegevoerd tot op onze
drempels.
In
de natuur bestaan er bepaalde wetmatighheden, daarvoor hoeft niemand n
Einstein te zijn om dat vast te stellen. Elke lege ruimte wordt
automatisch en van direct weer opgevuld. Waar de pietrol en het gas weg
zijn, komt er iets in beweging. Grondplaten bijvoorbeeld. De dunne korst
stuikt in elkaar, zoals in Groningen
Geen wonder dat gloeiend hete aardlagen op de zwier gaan daar waar ze de minste weerstand ondervinden
Logisch, toch?!!!
*
Het
smoelement van Al Gore, de stinkend rijke mislukte uitvinder van dat
sprookje voor Grote Mensen, en vooral voor polletiekers, moet nu wel
een-en-al goor zijn .
de
hoofding van dit stukje las U dat in Syrië een strijd aan de gang is
vanwege de bruid, daar waar U had moeten lezen vanwege de buit. Wart
in wezen op hetzelfde neerkomt in een burger-oorlog omwille van de
tegenstrijdige veroverings-strategiën zoals die meestal voorkomen bij
primitieve woestijnvolkeren.
*
En
die buit is, zoals altijd en overal waar de islam ermee gemoeid is,
gebieds-uitbreiding. Jammer genoeg willen de Soemis (Soemnieten) en de
Schietnieten (Shiïten) de twee grote stromingen in deze
veroverings-strategie, meestal verkeerdelijk als religie verkocht, net
hetzelfde. De 3 Gs in de meest primaire combinatie zowel bij de
Saoudis in Arabia als bij de Ayatollahs in Iran. Catch-as-you-can .
Twee voorhistorische monsters die elkaar voortdurend te lijf gaan
omwille van de Bruid Buit
En na Syrië volgt Libanon, om dan vervolgens uiteindelijk allemaal samen naar de keel te vliegen van Israël .
*
Trump en Poetin: "Geen militaire oplossing mogelijk voor Syrië"
Volgens
zowel de Amerikaanse president Donald Trump en zijn Russische collega
Vladimir Poetin is er geen militaire oplossing mogelijk voor het Syrisch
conflict. Dat maakten beide leiders bekend in een gezamenlijke
verklaring.
Trump
en Poetin maakten in een gezamenlijke verklaring bekend de inspanningen
tegen terreurgroep IS verder aan te houden. "De inspanningen zullen
blijven geleverd worden tot de terreurgroep volledig verslagen is."
Beide
leiders bevestigden ook de soevereiniteit van Syrië te respecteren en
riepen alle betrokken partijen bij het Syrische conflict op om actief
deel te nemen aan het politieke proces van Genève.
Verder
zijn Moskou en Washington het erover eens dat er geen militaire
oplossing is het voor conflict, zo valt te lezen in de verklaring van
het Kremlin. De verklaring werd opgesteld in de marge van de top van de
APEC (Asia-Pacific Economic Cooperation) in Vietnam.
De
twee staatshoofden hebben tijdens de vergadering van Aziatische landen
en landen die grenzen aan de Stille Oceaan tot dusver en tegen de
verwachtingen in geen bilateraal gesprek gevoerd. Ze zagen elkaar op
verschillende zittingen maar wisselden nauwelijks een woord.
Wij,
de gewone Burger n Het Westen, ziet dat allemaal gebeuren, en kijken
opgefret door onrust, naar onze machtige Leiders die al even dapper de
andere kant uitkijken. Want de gebeurtenissen kaderen perfect in wat
zij als Staatsbelang op het oog hebben. Namelijk met behulp van de
verfoeilijke moslim-strategie waarmee ze onder één hoedje spelen, de
USSR-Globalisatie doorvoeren, waar ze dan de absolute meesters zullen
van zijn.
*
Het
wordt dus voor ons allemaal kiezen tussen de pest en de cholera: ofwel
het Sovjet-systeen of dat van de Nazis. Daar waar de EU-Nazistaat ons
sederrt de aanvang wijsmaakt dat Persoonlijke Vrijheid hun hoogste
goed is
Daarbij
vergeleken is het Sprookje van Sneeuwwitje realistischer dan dat van de
Rattenvanger van Hameln waarover ik het gisteren had.Bij sprookjes kan
men individueel dromen, bij manipulatie dromen anderen in onze plaats.
met
al ben ik blij dat nog te mogen meemaken: dank zij die Univ in het
district Devon (Engeland) en de onlangs daar gemaakte vaststellingen,
minstens zo oud kunnen worden als de Bijbelse Mathusalem. Die werd 969 jaar, net geen 1.000 zoals Dr Lecolmpte (Knokke) het wel zou gewild hebben.
*
Ik neem via Wikipedia als mijn getuige voor gezegde Mathusalem
om
weer geen bloempotten naar het hoofd te worden geslingerd zoals
eertijds door wijlen vriend Ray van Angeltjes uit een zijstraat van de
Van Rijswijcklaan helemaal in Antwerpen. Die schold mij toen voor het
oog van zijn vele honderden lezers uit voor Trans Alpnees
(Ultramontaan) omdat ik zijn vrijzinnigheid niet zo maar deelde. Had
die maar bijtijds onderstaand artikel kunnen lezen, hij zou gegarandeerd
nog onder ons zijn geweest. Nu beluistert hij Daarboven (of hier beneden?) misschien met heel veel pijn in he hart, het lied van Joe Harris Drink Rode wijn
Wat hij echter niet meer kan, maar wel zou willen doen in alle eeuwen der eeuwen, Amen, doen wij het (mits een beetje geduld voor de reclame), met des te meer plezier
in de hoop dat de mirakel-medicijn voor elk van ons nog op tijd komt.
*
Doorbraak in strijd tegen veroudering: stof die ook in rode wijn zit, kan oude cellen verjongen
*
Bron: The Independent, Exeter University
Britse
onderzoekers hebben een nieuwe manier ontdekt om inactieve, verouderde
cellen te verjongen. Ze behandelden de cellen met een chemische stof, en
amper enkele uren later begonnen die zich te delen. Interessant
gegeven: de stof die ze gebruikten, resveratrol, komt voor in onder
andere rode wijn en chocolade.
*
De
ontdekking bouwt voort op eerdere bevindingen dat sommige genen
geleidelijk uitgeschakeld worden als we ouder worden. Onderzoekers van
de universiteiten van Exeter en Brighton ontdekten dat deze genen weer
geactiveerd kunnen worden door gebruik te maken van chemische stoffen.
Oude cellen gaan er zo niet alleen fysiek jonger uitzien, maar gaan zich
ook gedragen als jonge cellen.
De
onderzoekers gebruikten resveratrol, een chemische samenstelling die
van nature voorkomt in rode wijn, donkere chocolade, blauwe druiven en
bosbessen. Binnen enkele uren begonnen de oudere cellen te delen en
kregen ze langere telomeren. Dat zijn de beschermende 'kapjes' aan het
einde van de chromosomen van het DNA, die korter worden als we
verouderen.
De
onderzoekers hopen dat hun doorbraak kan leiden tot therapieën die
verouderingsverschijnselen en degeneratieve problemen tegengaan.
Eerste stap
Een
van de redenen dat oudere mensen vatbaarder zijn voor ziektes, is dat
hun weefsels inactieve cellen opstapelen. Een bepaald soort genen,
splicingfactoren, gaat dat tegen. Maar bij oudere mensen werken die
minder efficiënt, of zelfs helemaal niet. Eerdere studies toonden aan
dat inactieve cellen, die bij oude mensen in de meeste organen zitten,
minder splicingfactoren hebben.
"Onze
gegevens suggereren dat we deze genen met behulp van een chemische stof
weer kunnen activeren", zeggen de onderzoekers. "Dit is een eerste stap
om ervoor te zorgen dat mensen een normale levensduur hebben, maar met
een goede gezondheid gedurende hun hele leven."
Dit
is het meest hoopvolle maar simpele bericht sedert jaren. En dat niet
alleen omdat het mij, ondergetekende, in ons huishouden grotendeels in
het gelijk stelt voor wat betreft de consumptie van prima Italiaanse
rode wijn (de beste en vooral de meest verkochte ter wereld),
maar ook dat er hoop bestaat om wijlen Dr Lecompte (overleden
03/01/2008), die ook de kaap van de 1.000 wilde bereiken, de loef af te
steken.
*
Vandaar
de spontane bedenking, om een soort v an Ouderenbond in het leven
te roepen, omdat gedeelde vreugde gewoon dubbele vreugde is. En omdat
al etende de appetijt komt. Het is gewoon n kwestie van volhouden.
Waar n wl is, is n weg.
In
mijn voorwoord geef ik de (voorbarige) indruk dat de strijd reeds
gestreden is. Maar dat kan alleen lukken, als de schwung van de
getormenteerde Beangers eindelijk zou kunnen insijpelen in de gelederen
van de bestaande NV Arrogantie. Een partij die nog altijd gepokt en
gemazeld is met de na-weeën van de ter ziele gegane Volks Unie van Hufgo
Schiltz, de belgizilst.
Die
hoeven daarom niet zij-aan-zij in rijen van acht door de straten van
Bruxellabad te defileren, zoals de Forza Nuva in Rome, maar figuren als
Theo Francken, Jan Achterhesp, ja zelfs Hendrik Vuye en Mevr. Wouters,
zouden dan beter tot hun recht kunnen komen.
Figuren
als de Eerste Blauwe Geschelpte (Sjarel Premier) staan dan meteen,
zoals t Pallieterke het ziet, als mens-apen in hun blootje
**
*
Maandag, als de beloofde 2de
brief van Haantje-Vooruit Joël de Kuekeleure met (fijne) drek voor BDW
verschijnt, zal er aan onderstaande tekst wel een staartje worden
gebreid. Een duivels-staartje. Rood van het bloed der afgunst.
Wever haalt fors uit naar Beke na interview in 'Terzake': "Een van de pijnlijkste interviews van de laatste jaren"
*
N-VA-voorzitter
Bart De Wever heeft in het Canvas-programma De Afspraak scherp
uitgehaald naar zijn collega van CD&V Wouter Beke. Die had zijn
coalitiepartners in een interview in Terzake opgeroepen om het
"Catalaanse conflict niet te importeren".
"Nonsens", vindt De Wever. "Dat interview was een van de meest pijnlijke die ik de jongste jaren heb gezien."
Beke
reageerde in Terzake op de suggestie dat coalitiepartner N-VA in het
verleden al kritiek uitte op "activistische rechters". Hij verwees naar
de scheiding der machten. "Op het ogenblik dat men zou zeggen 'Het zijn
activistische rechters', dan associeert men zich niet meer met de
Belgische regering", aldus Beke. Zelf bleef hij voorzichtig met kritiek
op Spanje.
De N-VA-voorzitter heeft daar geen begrip
voor. "Iemand die geen vlieg kwaad doet, die alleen maar een opinie
uit, zit in de gevangenis. Als je dan nog niet kan zeggen dat dit een
dictatuur van slechte wetten is, ben je je aan het verstoppen. Volgens
die logica moet je de Dalai Lama aan China uitleveren en mag Nelson
Mandela nog in de gevangenis zitten."
Gechoqueerd
De
Wever zegt vertrouwen te hebben in de Belgische rechter die moet
oordelen over de uitlevering van de afgezette Catalaanse leider Carles
Puigdemont en vier van zijn ministers, én in de Spaanse rechters. Alleen
betreurt hij dat deze zaak door het gerecht beslecht wordt.
"Ik
ben gechoqueerd dat iemand dat nog durft tegenspreken", aldus De Wever.
"Hier is toch duidelijk sprake van een verdrukker en iemand die in de
gevangenis zit. Als je ministers in een rechtsstaat voor rebellie laat
vervolgen omdat ze een opinie hebben geuit, is dat niet conform de
fundamentele rechten die wij in Europa gewoon achten."
"En
toch hult Europa zich in stilzwijgen. Er gaat een moment komen dat men
heel beschaamd gaat terugkijken op dit soort interviews."
Wouter
Beke is, spijts zijn West-Vlaamse (Wielsbeke) roots, samen met wat nog
rest van zijn Partij, geen beek met kristalhelder water, maar eerder een
soort van open riool door onze als wiegende zeeën weelderige Vlaamse
velden . De Tsjeven, helemaal in rechte lijn op de roetsbaan naar af,
blijven zich vastklampen aan de illusie van de Macht en het zeggings
schap. Ze verdienen dus ten volle de hen toegediende knock-out door
Vlaanderens Grootste Meneer.
Tsjeven
in Europees verband maken deel uit van de E.V.P. van Merkel en zijn
derhalve niets meer dan Her Masters voice. In doordeweeks
geactualiseerd West-Vlaams zou dat luiden, dat ze gewoon haar
slippendragers zijn. Maar dan met verwaarlozing van het begrip
grensoverschrijdend gedrag bevat in het dragen van de slippen van een
vrouwelijk scharminkel. Het erotieke Cijfer 69 in de 6de Macht
Het is dus vandaag Herdenking van Wapenstilstand I.
Er komen er dus nog veel achter, want de Mensheid geraakt maar niet geleerd.. Denk daarbij aan die ezel van gisteren (voorgande blog)
die zich geen tweemaal bezeert aan dezelfde steen. Ezels wel niet,
neen, maar mensen wel. Waarmee bij deze meteen bewezen is, voor zover
nog nodig, dat President Trump in het Verre Oosten, geen ezel is. Daar
lagen, dank zij zijn alom geprezen voorgangers, de Clintons en vooral
Mo-bama, wel degelijk veel stenen om over te vallen, maar deze geniale
President heeft die allemaal ontmijnd . Hij heeft daar letterlijk het
vuur (het hardste overlevend communisme maar ook de islam) verzoend met
het water van de Beschaving.
*
Maar
laten wij bij onze schaapjes van vandaag blijven. WO I, en hoe de
tegenwoordige reacties wel enigszins veranderd zijn van toon.
Slachtpartij? Vijanden? Alles moet onder de broedlamp van de EU-Moloch.
Enfin, ik laat de lezer zelf oordelen .
*
Het verschrikkelijkste aan de Eerste Wereldoorlog, is dat wij hem verloren hebben
. is woordvoerder van Bart De Wever (N-VA) en schrijver van Een unie van het eigen. Zijn column verschijnt wekelijks.
Wat
vond u het verschrikkelijkst aan de Eerste Wereldoorlog?, vroeg een
journalist in 1984 bij een herdenking van de Slag van Verdun aan Ernst
Jünger. Die was toen een zowel gelauwerde als verguisde auteur, alsook
de hoogst gedecoreerde en een van de laatste Duitse veteranen.
*
Hij
had net met bondskanselier Kohl en president Mitterrand een krans
neergelegd voor de gesneuvelden. De journalist verwachtte dan ook iets
in de trant van het nodeloze bloedvergieten of de waanzin van de
slachting. Jünger antwoordde doodleuk: Dat we verloren hebben.
Als wij morgen de gesneuvelden herdenken, is dat in de geest van Erich Maria Remarques Im Westen nichts Neues, John McCraes In Flanders Fields of Louis Ferdinand Célines Voyage au bout de la nuit. Ingetogenheid, walging voor geweld en afgrijzen voor de zinloosheid staan dan centraal.
Als
velen trok Jünger met een romantisch beeld naar de slagvelden. Hij was
een Achilles die niet streed voor natie en keizer, maar voor eigen eer
en glorie. De ontnuchtering volgde snel: de technologie van gifgas,
tanks, prikkeldraad, machinegeweren had het van de held overgenomen.
Schok
Jünger
schrijft over de schok die hij ervoer als hij voor het eerst een
soldaat met staalhelm en gasmasker zag. Hijzelf droeg op dat moment nog
het napoleontische plunje met de typische pickelhaube en voor hem stond
een bijna buitenaardse krijger, meer machine dan mens.
Individuele
inzet hoe heroïsch ook had amper nog impact op de krijgskansen. Wat
Jünger onthecht beschreef was de waarheid van industriële
oorlogsvoering, waarbij golf na golf van naamloze en bionische wezens
worden neergemaaid door enorme robotten In een storm van staal.
Dat
boek is de gestileerde ontleding van geweld door een koele observator
die de bloederige realiteit onverbloemd en zeer plastisch weergeeft,
maar elk moreel oordeel achterwege laat. Bij de andere literatoren ligt
de focus op het zinledige lijden van de soldaat. En net dat kon Jünger
niet aanvaarden.
Hij
zag het als zijn heilige plicht tegenover de doden om die oorlog zin te
geven. Het werd de ineenstorting van de Europese cultuur, de doorbraak
van het nihilisme en het ontwaken van een tijdperk waarin alle macht,
middelen en mensen gemobiliseerd werden voor de oorlogsinzet.
Naamloos
Jünger
beschreef een totalitair systeem dat angstaanjagend herkenbaar is. En
opnieuw bleef hij ongemoeid. De dood van zoveel miljoenen had die wereld
mogelijk gemaakt, of dat nu goed of fout was. Pas in het midden van de
jaren 30 drong het tot Jünger door tot wat die wereld in staat was en
zou hij zich keren tegen de gestage mechanisering van de mens.
Morgen zal In Flanders Fields
veelvuldig gereciteerd worden, Jünger zal men niet voorlezen. Al had
hij in 1984 misschien wel gelijk. Het verschrikkelijkste aan de Eerste
Wereldoorlog is dat wij hem verloren hebben. Niet wij als Duitser of
als Brit, Fransman, Rus maar wij als mensheid.
Om,
na lezing van dit artikel, terug met de twee voeten op (deze) aarde te
komen, volstaat het de door de Belgische Staat in 1945 gedynamiteerde
eerste IJzertoren in gedachten te nemen. De boodschap van toen, hernomen
op de Pax-Poort, een open doorgang opgetrokken met de brokstukken van
de gedynamiteerde toren; was al even duidelijk als onmogelijk. Nooit
meer oorlog no more war Nniemals wieder Krieg lus jamais la guerre
-¨
Deze verzuchting staat op de vier hoeken van de poort, wijzend naar de vier windstreken .
Ha
Jan allemaal goed en wel. Maar dat was vòòr de Tweede Wereldoorlog en,
om terug te vallen op het heden, vòòr de islam-invasie
Maar
de NV Arrogantie zou zichzelf niet zijn, als daar de EU-Nazistaat niet
wordt bij betrokken. U las het ook, maar mij (wegens de klemtoon op het
romatisme) heeft het getroffen als een zweepslag:
Als wij morgen de gesneuvelden herdenken, is dat in de geest van Erich Maria Remarques Im Westen nichts Neues, John McCraes In Flanders Fields of Louis Ferdinand Célines Voyage au bout de la nuit.
Met
andere woorden: oorlog is slecht, maar de Europese Eenmaking zal dat
voor de vechtende partijen van toen, in de toekomst wel voorkomen.
Alle Menschen werden Brüder .
Mij volstaat het als opgegroeid in de frontstreek, even stil te staan (zie boven-aan) bij he Duits kerkhof van Vladslo, bij het Treurend Ouderpaar
van Kate Kollwitz. Dat was een Duitse moeder die haar enige zoon
verloor door Franse bajonetten aan het IJzerfront als plaaats delict..
Om precies te zijn en dus dat nutteloos gedood worden aanschouwelijk te
make: in Merkem, Leffinge, op het gehucht De Kippe (baan Ieper-Diksluide),
in de onmiddellijke nabijheid van de beschermde landelijke kapel op die
plaats. Dat woordeloos verdriet zonder naam is het luidste verwijt dat
er ooit bestaan heeft tegen het voortdurend afslachten van mede-mensen.
**
*
Als
U wilt, kunt U er ook het Soldaten Friedhof in Langemark er bij
betrekken. Een impressie die meer aansluit bij de uitdrukking Jammer
dat wij hem verloren hebben. Dat is een uitdrukking waarvan afstand
moet genomen worden, want die vraagt om herhaling!
Na lezing van dit, onderstaand media-artikel, viel het mij op, dat onze Verlichte Extreem Grote Verstanden (zeggen ze zelf)
dan toch, in hun achteruitlijkspiegels, dit debacle moeten kunnen
waarnemen. Of durven die niet meer recht vooruit naar de toekomst
kijken, pm onze Landen te besturen zoals het hoort?
*
Waarom doen ze er dan niets aan?
t
Pallieterke van deze week doet een weinig goeds voorspellende
vaststelling Al ze er al iets aan doen, dan is het safaris in die
no-go zones verbieden, zoals in Molenbeek. Het hellegat dat dud in
niets moet onderdoen voor Groot Berlijn
*
Berlijn zinkt dankzij migranten en linkse politiek weg in chaos en geweld
*
Hoofdofficier
Justitie: Berlijn heeft geen functionerend rechtssysteem meer
Boekings-platforms zoals Expedia en Hotels.com geven inmiddels
reiswaarschuwingen voor delen Duitse hoofdstad af
Niet de politie, maar criminele migranten-bendes beheersen almaar grotere delen van Berlijn.
Berlijn,
Hauptstadt der BRD, ende 2017. Een stad vol Baustelles waar het
werk maar niet wil vlotten, en die de forens tot wanhoop drijven. Trein-
en metrostations met langdurig defecte kaartscanners en slecht
verlichte trappen die stinken naar urine en uitwerpselen. Straten waar
het vuil zich ophoopt, pleinen die dag en nacht worden bezet door
tientallen, soms honderden migranten, die regelmatig omstanders en
elkaar met messen, stokken en afgebroken flessen naar de keel vliegen.
No-go zones waar de criminaliteit volgens de statistieken is gedaald,
echter niet omdat het beter gaat, maar omdat het de politie aan
mankracht ontbreekt, omdat tal van misdrijven niet meer worden
geregistreerd, en omdat steeds meer agenten buitenlanders zijn die
banden hebben met de Turkse en Arabische misdaadclans die ze zouden
moeten bestrijden.
Op
de voor de toerist bekende hotspots ziet Berlijn er op het oog nog
prima uit, maar schijn bedriegt. De verwaarlozing van Berlijn is
dodelijk geworden, stelt onderzoeksjournalist Alexander Wendt.
Voorbeeld: onlangs wurgde ene Ilyas A., een afgewezen criminele
asielzoeker uit Tsjetsjenië, de 60 jarige kunsthistoricus Susanne
Fontaine. Zijn buit? 50 euro en haar mobieltje. De Berlijnse
rood-rood-groene gemeentecoalitie gaf als excuus dat ze Ilyas niet
hadden kunnen uitzetten, omdat hij destijds nog geen 18 geweest zou
zijn. Dat dit uit veiligheidsoverwegingen volgens de wet wel degelijk
met minderjarigen mag gebeuren, boeit op het gemeentehuis helemaal
niemand.
De
roofmoord vond plaats in de bekende Tiergarten, op slechts 300 meter
afstand van Bahnhof Zoo. Ter plekke lijkt het gebied op een grote
vuilnisbelt, overal liggen gebruikte drugsnaalden en ander afval,
kamperen daklozen, en zijn types zoals Ilyas A. op jacht naar hun
volgende slachtoffer. Na het invallen van de duisternis zijn
drugsdealers en rivaliserende jongerenbendes er de baas. Velen van hen
komen rechtstreeks uit het naburige AZC. Boekingsplatforms zoals Expedia
en Hotels.com adviseren reizigers daarom dringend zich daar niet meer
te vertonen.
Territorium van migrantenbendes
Ook
de bekende Alexander Platz is tegenwoordig 24/7 het territorium van
Syrische en Afghaanse migranten. Regelmatig gaan grote groepen elkaar
met messen en afgebroken flessen te lijf, waar ook toevallige passanten,
zoals laatst een 13 jarige jongen, middenin belanden en gewond raken
(3). Een paar nachten geleden begonnen zon 100 migrantenjongeren
voorbijgangers en autos met vuurwerk te bekogelen. De politie had
urenlang nodig om de orde te herstellen, en arresteerde welgeteld twee
relschoppers.
Het
zijn inmiddels gebruikelijke taferelen in de Duitse hoofdstad. Zeker
als het donker is worden veel straten en wijken beheerst door Turkse en
Arabische misdaadclans. Minderjarige meisjes uit Oost Europa worden in
de Kurfürstenstrasse door hun pooiers openlijk aan de man gebracht,
zonder dat er iets tegen ondernomen wordt. Bewoners van veel wijken
zitten na de zoveelste bezuinigingsronde omhoog met hun afval, en gooien
dat tegenwoordig maar op straat.
Berlijn heeft geen functionerend rechtssysteem meer
Het
is dus niet zo verwonderlijk dat de Hoofdofficier van Justitie Ralph
Knispel recent opzien baarde met zijn uitspraak dat er in Berlijn geen
functionerend rechtssysteem meer bestaat (2). Zowel de politie als de
rechtbanken zijn volledig überfordert. Het aantal onopgeloste en niet
behandelde misdrijven en misdaden is dermate gigantisch, dat aan de
meesten geen seconde aandacht meer wordt besteed. Die worden overigens
net als in ons eigen land - vervolgens simpelweg uit de statistieken
geschrapt, waardoor er in de media kan worden beweerd dat het nog nooit
zo veilig was. (4).
Een
ander, almaar groter wordend probleem is dat op de politieschool steeds
meer mensen met een Arabische en Turkse achtergrond komen, waarvan
sommigen afkomstig zijn uit de kringen van de misdaadclans die ze juist
moeten gaan bestrijden. Politie instructeurs klagen dat deze
migrantenagenten zich al in de klas gedragen als straatgangsters. De
oplossing van de leiding? Aan het einde van de opleiding een testje
uitvoeren of de nieuwe agenten wel voldoende Duits kunnen verstaan en
spreken.
Burgers en politici leven in twee totaal verschillende realiteiten
Nergens
leven politiek en burgers in een zo gescheiden realiteit als in
Berlijn, schrijft Wendt. Minister van Justitie Dirk Behrendt, politicus
van de Groenen, liet in oktober weten dat hij zich niet van de wijs laat
brengen door een paar moorden en wat massale straatgevechten, en
schreef op zijn website over de tentoonstelling Op naar Casablanca
Levensrealiteiten van transgendere mensen tussen 1945 en 1980.
Groenen-districtsburgemeester van Kreuzberg-Friedrichshain, Monika
Herrmann, presenteerde vol trots een app waarmee mensen kunnen klagen
over seksistische reclame.
Tegelijkertijd
wijst de bonte en wereld-open rood-rood-groene gemeentecoalitie
cameratoezicht in Tiergarten en andere criminele zones af. Met
drugsdealers wil men enkel het gesprek aangaan, en vragen of ze zich
wat minder agressief kunnen gedragen. Ook weigert de stad zwaar
criminele asielzoekers uit te zetten. Die wordt enkel gevraagd of ze
vrijwillig willen terugkeren (naar Casablanca en contreien, waar men
doorgaans heel anders met transgendere types omgaat). Dan zouden de
criminele migranten nog wettelijk kunnen worden uitgezet door de
bondsregering, maar ook die doet dat zelden of nooit.
Wendt:
Het is fascinerend te zien hoe Angela Merkel en haar ambtenaren
nadenken over een Marshallplan voor onder andere- Afrika, terwijl de
bevoegde staatsinstanties zelfs niet de kleinste gebieden
veiligheidstechnisch onder de knie krijgen, zelfs niet als deze -ondanks
het Berlijnse Baustelle- omleidingsverkeer- maar 30 autominuten
verwijderd zijn van het bureau van de kanselier.
Weeral onbegrijpelijk dat een cultuur-land als Duitsland tot drie keer toe (4 keer, de Frans-Duitse Oorlog van 1870 inbegrepen)
niet alleen zichzelf in de vernieling rijdt, maar meteen alle volkeren
in die zelfmoord meesleept. Ezels stoten zich geen twee keer aan
dezelfde steen, Duitse regeringsleiders doen dat voortdurend en zonder
onderbreking. Die geraken maar niet geleerd.. Vroeger vielen ze met de
waoens andere landen lastig, voornamelijk hun naaste buren. Nu gebruiken
ze daarvoor de pietrol-volkeren. Waarbij onze Overheden dapper de
knekeldans meespelen
*
En
maar afgeven op de opwarming der Globe, gewoon om de aandacht af te
leiden van de afkoeling der Waarden. Men is globalist of men is het
niet
Het mag dan ook niemand verwonderen, dat De Rattenvanger van Haleln een ras-zuiver Duits verhaal is van het zuiverste water
Volgende
week Zaterdag 18 November wordt Bart DeWever voor de elfedertigste keer
gekozen als Voorzitter van zijn Partij, hier steevast de NV Arrogantie
genoemd. Hangt er dan blijdschap in de lucht, niettegenstaande deze
donkere koude winterse dagen?
Morgen,
11 November, is het precies 99 jaar geleden dat de mensonterende Eerste
Wereldoorlog ten einde kwam. De Koning-Ridderr, Albert Premier, de
latere Held van Marcje-les-Dames, had de Vlamingen gesmeekt om voor hen
in het vuur te staan. Dan zou hij ervoor zorgen dat dezen, ide
meerderheid, na de te winnen oorlog, gelijk zouden worden met de
Franstalige minderheid die leefde op de kap der Vlamingen. Die plechtige
Koninklijke Belofte was, gelijkheid in rechte en in de feiten.
Belofte die hij, om zijn troon te redden, nadien op n kleinigheid na,
compleet vergat. Hoe het er nu nog aljijd aan toegaat, bijna 100 jaar
later, leest U in onderstaand overgenomen artikel.
*
En ja, wees niet verwonderd over die afbeelding (hier bovenaan) met naam en toenaam van die wereldberoemde bouwer van de allerbeste weefautomaten ter wereld: Picanol uit Ieper.
Want dat bedfrijf in de stad waar ik zoals U weet,opgroeide, verschaft
werk en welstand aan de hele streek. Het is sedert mensen-geheugenis een
vast populair gegeven, dat als Picanol goed draait, de
wereld-ecpnomie floreert. Als Picanol slabakt en er moet gedopt
worden, spreekt iedereen van een wereld-recessie. Picanol(Spreek uit Picaniol, want Spaanse wortels) is, voortgaande op de feiten, in het Ieperse zowat hetzelfde als de barometer van de plaatselijke welstand
*
De
Antwerpse Burgemeester verheffen tot de eer der nobele wevers-gilde doe
ik dan ook met enige tegenzin. Gewoon omdat die, nuchtere realist
zijnde, de uitgestoken hand van de besten zijner broeders, weigert. Hij
wil namelijk niet in hetzelfde beddeke ziek worden als Geert Wilders en
het Vlaams Belang, beiden in een soort leeuwenkooi achter tralies aan
de kant gehouden.
Leeuwenkooien en repressie in de omgeving van de Antwerpse Zoo liggen inderdaad nog altijd vers in het geheugen
*
U hebt, mijnheer De Wever, zowel de scherpste tong als de langste tenen
Brieven aan De Wever
*
Op
zaterdag 18 november wordt Bart De Wever voor de vijfde keer
N-VA-voorzitter. Een goed moment, vond Joël De Ceulaer, voor een actuele
doorlichting van het fenomeen dat De Wever onmiskenbaar is. Hij ging
praten met vriend en vijand en brengt in vier Open Brieven verslag uit
van zijn zoektocht. Vandaag neemt hij ons mee naar het jaar 64 voor
Christus. Naar het cynisme van Quintus Tullius Cicero, dat voortleeft in
De Wever.
Beste Bart De Wever,
Mocht
iemand vijf jaar geleden hebben voorspeld dat u op zaterdag 18 november
2017, over een dikke week dus, aan uw vijfde ambtstermijn als
N-VA-voorzitter zult beginnen, dan zou u, zo stel ik mij voor, eens
terdege met de ogen hebben gerold. U zou er, met een schampere grijns en
een gevatte sneer, gehakt van gemaakt hebben zowel van die
voorspelling als van de onverlaat die de voorspelling durfde te doen.
Dat u niet meer dan tien jaar voorzitter zou zijn, stond immers, zo
verklaarde u op 3 maart 2012 in Gazet van Antwerpen, in marmer gekapt.
Tien jaar, van 2004 tot 2014, vond u genoeg.
Maar
zie: over een dikke week, op zaterdag 18 november dus, zult u
desalniettemin voor de vijfde opeenvolgende keer op het schild gehesen
worden als partijvoorzitter. Dat mag helemaal niet volgens de
N-VA-statuten twee termijnen zijn het maximum maar voor u maakt de
partij een uitzondering: u mag nu al voor de derde keer de statuten
negeren en blijft nog tot en met de verkiezingen van 2019 in de cockpit.
De
vraag die iedereen zich al een tijd stelt, is: hoe blijft u zo lang
vers? Waarom zit er nog altijd geen echte sleet op het politieke
fenomeen Bart De Wever? Wijlen sp.a-voorzitter Steve Stevaert was ook
ooit God in Vlaanderen, maar toen hij een jaar na zijn grootste
verkiezingsoverwinning werd uitgefloten door het publiek van Humos Pop
Poll, wist hij dat zijn dagen geteld waren. Bij u is dat moment nog lang
niet in zicht. Zelfs uitgefloten worden maakt u alleen maar sterker. U
lijkt wel uit marmer gekapt. Uw tegenstanders bijten hun tanden stuk op
u.
Dat
is fascinerend. Vind ik. Vandaar deze brief, de eerste in een reeks van
vier, die De Morgen tot en met woensdag zal publiceren. Waarna iedereen
boos zal zijn: uw troepen omdat ze mij veel te kritisch vinden, de
andere voorzitters omdat ze zich een beetje sip zullen afvragen waarom
ik hén geen brieven schrijf. Het antwoord: dat komt nog wel, zodra ze
tien jaar lang het politieke debat volledig gedomineerd hebben.
In elke brief zal ik een aspect van uw politieke persoonlijkheid doorlichten. Vandaag is dat uw communicatievernuft,
en hoe u de meeste tegenstanders van het veld speelt: door snoeihard te
zijn in uw kritiek óp anderen, maar wel overgevoelig te reageren op de
kritiek ván anderen. U hebt, mijnheer De Wever, zowel de scherpste tong
als de langste tenen. Als u wordt aangevallen, bent u eerst
verontwaardigd, waarna u dubbel zo hard terugslaat. De Spaanse Partido
Popular kan ervan meespreken. Uw partij kreeg het verwijt donkere
wortels te hebben, u stak de Spanjaarden in de zak van Franco.
De handleiding van Cicero
Ik
heb deze zoektocht niet in mijn eentje ondernomen: ik ben gaan praten
met mensen die u goed kennen of gekend hebben, met academici en
politieke waarnemers. Sommigen wilden off the record praten, anderen zal
ik citeren. Ik had uiteraard graag ook uw entourage ontmoet:
woordvoerder Joachim Pohlmann, en N-VA-directeur Piet De Zaeger. Helaas
kregen zij van u geen toestemming om met mij te praten.
Zelf
komt u in deze brieven uitvoerig aan het woord. Niet omdat ik u kon
interviewen, want dat weigert u al jaren, maar omdat ik zo vrij ben
geweest om uw columns nog eens grondig te herlezen. En het moet gezegd:
uw teksten spreken nog altijd klare taal. Alleen jammer dat uw woorden
en daden soms frontaal met elkaar botsen. De woorden lijken in marmer
gekapt, de daden zijn flexibel soms op het acrobatische af.
Voor u is dat geen nieuws. U kent uw eigen inconsequenties. En u vindt
dat een politicus zich flinke bochten mag permitteren, zolang die maar
leiden tot het grote doel: de macht veroveren en behouden. Tegen alle
vrome voornemens in de marmeren partijstatuten drie keer opzijschuiven
om voorzitter te blijven, is maar een minuscule overtreding.
Daarom
neem ik u vandaag mee naar het jaar 64 voor Christus. U weet waarom:
Marcus Tullius Cicero wilde toen consul worden en kreeg daarbij advies
van zijn broer Quintus. De tips die Quintus zijn broer gaf, opgetekend
in het boekje Commentariolum Petitionis, noemde u ooit een electorale
handleiding die vandaag niets aan relevantie en actualiteit heeft
ingeboet, en zelfs bij de meest gehaaide spindoctor in de Wetstraat het
schaamrood op de wangen zou laten verschijnen. De centrale boodschap:
Macht moet veroverd worden, tegen elke prijs en met alle middelen.
Voor
de goede orde: het is niet mijn voornemen om u af te schilderen als een
eendimensionale slechterik. Vriend en vijand zijn het erover eens dat u
een politicus van een zeldzaam niveau bent. Ik citeer Louis Vos, uw
oude promotor: Ik vind Bart De Wever een van onze beste politici, van
het kaliber van Hugo Schiltz. Hij zal, als het stof is gaan liggen, een
belangrijke plaats in onze geschiedenis krijgen. Onder meer omdat hij
het Vlaams-nationalisme en extreemrechts uit elkaar heeft gehaald.
Ook Karl Drabbe, destijds uitgever van uw columns en een van de drijvende krachten achter de website Doorbraak.be,
vindt u uniek: Ik ken geen enkele politicus die kon wat De Wever heeft
gedaan: vanuit het niets een ideologisch discours opbouwen, daarmee de
eigen partij in handen nemen en vervolgens verkiezing na verkiezing
winnen.
En
luister eens naar Stefaan Walgrave, politiek wetenschapper aan de UA.
Die verdenkt u zelfs van totale onbaatzuchtigheid: Ik ben ervan
overtuigd dat De Wever een idealist is. Hij doet dit niet voor zichzelf,
hij is een dienaar van het Vlaams-nationalistische ideaal. Je hoeft het
niet met hem eens te zijn om hem te bewonderen als strateeg en als
politicus. Mooie complimenten, toch.
Scoren met Pim Fortuyn
En
dan te bedenken dat u zichzelf ongeschikt achtte voor het politieke
podium. Toen ik u in 2006 voor het eerst interviewde toen kon dat nog
dacht u zelfs dat u beter in de coulissen kon blijven. De strijd met
de designpolitici ga ik niet aan, want dan ben ik bij voorbaat kansloos
verloren, zei u. Ik heb niet het uiterlijk, noch de présence om in dat
circus mee te spelen. Ik heb al dikwijls gedacht dat ik 30 jaar te laat
geboren ben om aan politiek te doen. Eigenlijk zouden figuren zoals ik
achter de schermen moeten werken, om teksten te schrijven voor de
mediagladiatoren. Niet om zelf de arena te betreden.
Dat van die teksten klopte wellicht. Dankzij welingelichte bronnen heb
ik het ijzersterke vermoeden dat u in 2002 de ghostwriter was van De
puinhoop van paars-groen, het boek waarmee uw toenmalige chef Geert
Bourgeois via uw pen dus de eerste regering-Verhofstadt afbrandde.
Pittig detail: u had zich laten inspireren door een bekende noorderbuur,
want het verscheen een half jaar nadat wijlen Pim Fortuyn De puinhopen
van acht jaar paars had gepubliceerd. In uw boek staan een aantal
passages die u eens moet herlezen. Over de steeds brutalere manier
waarop Guy Verhofstadt omging met de pers, bijvoorbeeld.
Er
bestaat nog een ander amusant citaat van u over Verhofstadt, waarmee u
in een column s mans vele inconsequenties aan de kaak stelde: De
Verhofstadt van de vroegere manifesten zou de Verhofstadt van vandaag op
zijn gezicht slaan. Dat, mijnheer De Wever, geldt in vele opzichten
ook voor u. De Bart De Wever van de talloze columns van pakweg tien jaar
geleden zou de Bart De Wever van vandaag bijwijlen ook op zijn gezicht
slaan.
Mag ik twee veelzeggende voorbeelden geven?
Voorbeeld
1 is alom bekend, maar blijft interessant. In een column uit 2005
schreef u dat we in onze samenleving meer normen en waarden, en ook
zelfbeheersing, nodig hebben. In zon samenleving, wist u, zou het
niet nodig zijn politici op te roepen om niet toe te geven aan de
verkleutering van de audiovisuele media. Laat staan dat men voor zon
oproep zou worden aangevallen door intellectuelen die ernstig genomen
willen worden terwijl ze in luchtige tv-programmas commentaar geven bij
de zoektocht van Greet Op de Beeck naar twintig synoniemen voor het
woord vagina. U had het over Marc Reynebeau, toen jurylid in De
slimste mens ter wereld, die het N-VA-principe om nooit mee te doen aan
zulke flauwekul blijkbaar ooit eens had weggelachen.
Maar
zie: zes jaar later was u zélf de hoofdvedette in De slimste mens ter
wereld. De vagina bleef u bespaard, de anus niet. Eén van uw doldwaze
opdrachten bestond erin om verschillende soorten stoelgang aan de
correcte diersoort toe te wijzen. U deed dat, het moet gezegd,
voortreffelijk. Beter dan Greet Op de Beeck met haar vaginavraag.
Voorbeeld
2. In een column uit 2006 haalde u uit naar het zelfbeklag van Vlaams
Belang. Die partij had na de moord op Pim Fortuyn beweerd dat het
stigmatiseren van politieke bewegingen een voedingsbodem en legitimatie
kan vormen voor gekken om geweld en zelfs moorden te plegen. Lees:
hou op met het Vlaams Belang te criminaliseren, want vroeg of laat slaat
hier ook zon gek toe. Intellectueel oneerlijk en onnozel, vond u
dat. Er moet gescoord worden, de spelregels tellen niet.
Maar
zie: zeven jaar later was u ook die column blijkbaar glad vergeten. Na
het relletje, begin 2013, over uw uitspraak dat behalve hoofddoek en
keppel ook een homo-T-shirt niet toegelaten is achter een Antwerps
loket, jammerde u dat al dat gestigmatiseer voor gekken de gedroomde
voedingsbodem kon vormen voor geweld. U vreesde voor, en ik citeer: een
Fortuyn-scenario. U deed krék hetzelfde als wat u destijds
veroordeelde. En onlangs deed uw kroonprins Theo Francken het
potverdorie ook. Na de nazi-karikatuur die was verspreid door
Ecolo-jongeren, klaagde hij op tv over de criminalisering en zei hij, ik
citeer: Mijnheer Fortuyn is na een maandenlange hetze op links
vermoord.
De
vraag is nu: mag ik dat onnozel en intellectueel oneerlijk noemen, of
mocht alleen ú dat? Iets waar u anderen niet mee zou laten wegkomen,
doet u vrolijk zelf en dat geldt ook voor aspecten van het beleid dat u
voert, van het begrotingstekort tot de selectieve manier waarop u
mensenrechten denkt te kunnen toekennen: liever aan Catalanen dan aan
Soedanezen, bijvoorbeeld. Maar daar kom ik maandag op terug.
Van Multatuli tot Armstrong
Het
excuus voor uw soms opvallende inconsequentie zit verscholen in dat
boekje uit 64 voor Christus. Volgens Quintus Tullius Cicero moest een
politicus grof, onbeschaamd opportunistisch en bot cynisch zijn, wilde
hij de macht veroveren. Een politicus die het zuiver wil spelen,
mislukt. U gaf ooit het voorbeeld van de Nederlandse schrijver Eduard
Douwes Dekker, alias Multatuli, die na de publicatie van zijn Max
Havelaar opkwam bij de verkiezingen en maar negen (9) stemmen haalde,
omdat hij, zo schreef u, als zuivere idealist niet rekende op
manipulatie maar op het heldere inzicht van de kiezer.
U bent een Cicero, mijnheer De Wever, geen Multatuli. De politicus die
heiliger wil zijn dan de paus vergeleek u ooit met de renner die zuiver
wil rijden terwijl de rest van het peloton vol doping zit. U bent liever
Lance Armstrong dan Edwig Van Hooydonck. Dat was De slimste mens dan
ook voor u: politieke doping. Karl Drabbe herinnert zich nog hoe
verbaasd u was toen u voor het eerst aan zon tv-quiz had deelgenomen:
plots herkende in het Wijnegem Shopping Center iederéén u. U zag daar
meteen de politieke meerwaarde van in. Politoloog Stefaan Walgrave sluit
zelfs niet uit dat u tégen uw zin aan dat programma deelnam. Hij deed
niet mee om zichzelf in het zonnetje te zetten, maar omdat hij wist dat
het zijn politieke doel kon helpen verwezenlijken.
Alles
wat u doet, is politiek. Zelfs dat fameuze dieet hebt u in de aanloop
naar de vorige gemeenteraadsverkiezingen aangewend om te tonen dat u de
kracht van verandering niet alleen beloofde, maar belichaamde. Niet dat u
daarom op dieet bent gegaan, maar het paste in uw electorale tactiek.
Die politieke missie hebt u altijd gehad. Toch zeker sinds u assistent
geschiedenis was aan de KU Leuven. U bent geen historicus die de
politiek instapte. U bent een politicus die geschiedenis heeft
gestudeerd. Uit interesse, zeker, maar ook om uzelf te voeden met
inzichten die u in de politiek kan gebruiken.
Uw
promotor Louis Vos herinnert het zich nog. Hoe u, na eerst een ronduit
briljante licentiaatsverhandeling te hebben geschreven over het
ontstaan van de Volksunie, daar in een doctoraalscriptie op wilde
doorgaan. U had uw materiaal verzameld, en had nog één jaar
assistentschap te goed om alles op te schrijven. Maar daar is het dus
niet meer van gekomen, vertelde Vos mij. Op een dag, na vijf jaar hard
gewerkt te hebben, stond De Wever voor mijn neus om een jaar verlof te
vragen: de Volksunie had hem nodig, zei hij. Na dat jaar keerde hij
terug om het proefschrift af te werken, maar dat is hem toen tot zijn en
mijn spijt niet meer gelukt. Ik begreep wel dat hij op een bepaald
moment alles op zijn politiek project moest zetten.
Over de inhoud van dat politieke project zal ik het in mijn volgende brieven hebben.
Hier
wil ik dieper ingaan op die retorische gespletenheid van u: die scherpe
tong en toch die lange tenen. Want aan de combinatie van die twee dankt
u volgens mij uw status.
Boksen tegen een danser
Aan
uw scherpe tong hebben wij allemaal veel te danken. De terugkeer van de
politiek, om maar iets te noemen. Toen u het publieke forum betrad, was
het debat een tikje ingeslapen. Er was het Vlaams Blok waar iedereen
boos op was, maar voorts trok haast elke partij naar het centrum. Het
waren de paarse jaren, toen socialisten en liberalen nog nauwelijks van
elkaar te onderscheiden waren. Toen alle partijen het beste wilden
voor iedereen, en liefst nog wereldvrede ook kumbaya nog aan toe.
U
begreep dat politiek niet leeft van kumbaya, maar van verdeeldheid. Dat
een politicus dingen moet zeggen waarmee ándere politici het oneens
kunnen zijn. Toen ik onlangs Wouter Van Besien, Jinnih Beels en Tom
Meeuws zag bij de voorstelling van Samen, de Antwerpse kartellijst van
sp.a en Groen, had ik met hen te doen. Niet alleen vanwege de krukkige
regie van de persconferentie (Quintus Tullius Cicero: De campagne moet
van begin tot het einde prachtig ogen. Er moet een indrukwekkende
waardigheid van uitgaan, een schittering), maar ook vanwege hun
boodschap. Ze zijn alleen maar voor, ze willen alleen maar positief
zijn, ze zijn dus nergens tegen en tegen niemand.
U
zat vast ook in uw vuistje te lachen toen u dat zag. Nergens tégen zijn
als politicus: dat is onmogelijk. Tenzij dat kartel nog wakker wordt,
vecht u straks in Antwerpen een politieke strijd uit met mensen die
helemaal niet aan politiek willen doen. Als was u een bokser die de ring
betreedt en daar oog in oog staat met een tegenstander die aan
jazzballet wil doen. Niet dat Van Besien een heilig boontje is zijn
partij leurt net zoals andere partijen met bezwarende dossiers van
politieke tegenstanders, vraag dat maar aan Geert Versnick maar zijn
discours is nodeloos soft. Als u het in een debat tegen hem opneemt, is
dat normaal gesproken knock-out in de eerste ronde.
Misschien
overdrijft u allebei, Wouter Van Besien én u. U bent zo goed in de
politieke polarisering dat u in één moeite door ook mensen tegen elkaar
opzet; Van Besien wil zo graag mensen met elkaar verbinden dat hij
pardoes vergeet om politiek te polariseren.
Over
de nakende strijd over het burgemeesterschap heb ik het gehad met
Guillaume Van der Stighelen, u welbekend als opiniemaker en
oud-reclameman. Die kartel-lijst is een cadeau voor De Wever, zei hij.
Als Groen en sp.a apart naar de kiezer zouden gaan, dan had De Wever
moeten nadenken. Nu maakt men het hem gemakkelijk om te reageren: Ze
willen ons terugpakken, de sossen willen op de bagagedrager van de
groene fietsers terug naar hun postjes van vroeger. Een stem voor
Vlaams Belang kan hij ook verkopen als een stem voor het kartel, omdat
de N-VA daardoor verzwakt wordt. En voilà, zijn campagneplan is al
klaar.
Wat
van u volgens Van der Stighelen zon sterk debater maakt, is dat u
altijd gewoon uzelf kunt zijn. De Wever hoeft zich nooit anders voor te
doen dan hij is, zegt Van der Stighelen. Dat is een luxe voor een
politicus, hij hoeft niet na te denken over de manier waarop hij
overkomt. Dat doen de meeste andere politici wel constant, en dat zie
je.
Wat
u volgens mij vooral typeert, is dat killersinstinct. Sommige politici
trekken naar een debat met het voornemen om op hoffelijke wijze wat
argumenten uit te wisselen met de tegenstrever. U trekt naar een debat
met het voornemen om de tegenstrever koudweg af te maken, zoals Quintus
Tullius Cicero dat destijds ook aan zijn oudere broer adviseerde: Marcus
moest de tegenstander raken waar het pijn deed.
In
uw boek Werkbare waarden vatte u het zo samen: Fijnzinnigheid was niet
zijn doel, wel de karaktermoord op Antonius en Catilina. Quintus was
ongenadig voor Catilina, schrijft u, en u citeert een van zijn
oneliners over de tegenstrever van zijn broer: Die man is zo brutaal en
verdorven, zo geraffineerd en doortastend in het najagen van genot, dat
hij erin slaagt kinderen te verkrachten terwijl ze nog op moeders
schoot zitten.
Zo
laag zult u uiteraard nooit vallen in het oude Rome ging het er een
graadje ruwer aan toe dan vandaag maar u verstaat zeer goed de kunst
om iemand in de pan te hakken. Stefaan Walgrave vergelijkt u op dat vlak
met Louis Tobback, ouderdomsdeken van de sp.a: Tobback heeft dat
killersinstinct ook, net zoals De Wever. Eerst schakelen ze hun
tegenstander uit, tot die uitgeteld op de grond ligt. En dan springen ze
erop en beginnen ze er nog wat op te dansen.
Soldaten op het slagveld
Het
jammere is nu dat u dat killersinstinct combineert met de gewoonte om
vaak overdreven gekrenkt te reageren op kritiek. U bent er met uw partij
in geslaagd om critici te framen als bashers. En journalisten nemen
dat over. Ik herinner mij nog dat ik in 2011 te gast was in De Ochtend
op Radio 1, omdat ik een eerste Open Brief aan u had geschreven ja,
dat wordt een gewoonte. Ik kwam de studio binnen en het eerste wat
presentator Gilles De Coster tegen mij zei, vóór we op antenne gingen,
was: Je gaat De Wever toch niet bashen, hè?
Guillaume Van der Stighelen heeft dat ook al een tijdje in de gaten.
De Chinese generaal Sun Tzu schrijft in De kunst van het oorlogvoeren:
de grootste overwinning is als je je vijand ervan overtuigt dat het
verstandiger is om je niet aan te vallen. De Wever heeft het zover
gebracht dat redacties hem sparen omdat ze zeker niet willen verdacht
worden van bashing. Dat is, vanuit communicatieoogpunt gezien, geniaal.
Kritiek uiten op het beleid van De Wever is vandaag niet goed voor je
imago als journalist. Je bent dan links en dus fout. En journalisten
zijn zeer imagogevoelig in tijden waarin mediagroepen consolideren en
besparen. Zo is De Wever onaantastbaar geworden. Hij zou vandaag een
crisis zoals het Visa-schandaal, dat destijds de socialistische
burgemeester Leona Detiège de sjerp heeft gekost, overleven.
Hoe
raar is dat: u wordt gespaard, en toch bestaat de indruk dat u het hard
te verduren krijgt in de media. U kunt als grootste partij volop de
Calimero-kaart blijven trekken. De gevestigde orde is altijd tegen u, en
dat is niet eerlijk uw partij wordt onrechtvaardig behandeld door de
linkse pers, door linkse wetenschappers, door wereldvreemde rechters, en
door alle anderen die het niet met u eens zijn. Wie niet met u is, is
tegen u. Zelfs als hij niet wordt aangevallen, zal hij zich toch in die
positie manoeuvreren, zegt Stefaan Walgrave. Hij creëert voortdurend
conflict, alsof hij voortdurend wordt aangevallen. Vanuit die positie
kan hij dan virtuoos terugslaan.
U
weet natuurlijk wat u doet, u kent het mechanisme: door de outgroup
aan te vallen, versterkt u de ingroup een biologische wetmatigheid
waar u in uw columns geregeld naar hebt verwezen. Toen u onlangs De
Morgen aanviel, tijdens een N-VA-familiedag, omdat Rachida Lamrabet en
Chokri Ben Chikha hier ferm hadden uitgehaald naar Zuhal Demir, wist u
best dat die aanval intellectueel oneerlijk en onnozel was. Een medium
valt niet samen met de uitspraken die geïnterviewden doen, nogal wiedes.
En toch haalde u uit naar deze zogenaamde kwaliteitskrant, omdat u
wist: dat is goed voor de sfeer op mijn familiedag, het schept een band
met de militanten. Zoals het uitjouwen van de tegenstander een band
smeedt tussen fanatieke voetbalsupporters zeker als de sterspeler van
de eigen ploeg zich laat vallen en een schwalbe maakt.
Tegenover
uw uitsluiting van de outgroup staat een enorme loyauteit ten aanzien
van mensen in uw ingroup die twee mechanismen gaan hand in hand.
Dat bevestigt dan ook iedereen die u kent: u laat de mensen in uw
omgeving niet vallen, ook niet bij zwaar weer. Van mandatenkampioen Koen
Kennis tot de ooit stevig in opspraak gekomen Pol Van Den Driessche u
blijft hen verdedigen.
Als
u voorzitter was geweest van sp.a of Open Vld, dan zou Tom Balthazar
wellicht nog sp.a-kandidaat-burgemeester zijn in Gent en kon Geert
Versnick gewoon voortwerken als provinciaal gedeputeerde voor Open Vld.
En de kiezer zou u dat niet kwalijk nemen. Nog iets wat de andere
partijvoorzitters blijkbaar niet begrijpen: de kiezer houdt van
loyauteit een voorzitter die loyaal is aan de eigen mensen, is dat
misschien ook aan de kiezer. Ik weet niet of dat ook in dat boekje van
Cicero staat, maar in elk geval werkt het volgens mij. Het is beter om
te tonen dat je loyaal bent aan je kompanen, zoals soldaten die op het
slagveld niemand achterlaten, dan om te doen alsof je de politicus met
de properste handen bent. Rutten en Crombez hebben te veel Multatuli
gelezen.
De noodzaak van kritiek
Maar
terug naar uw relatie met de pers, een pijnpuntje dat ik toch even wil
uitwerken. Laat ik nog eens citeren uit De puinhoop van paars-groen,
over de man die toen de machtigste politicus van het land was: Een
journalist, die om begrijpelijke redenen anoniem wil blijven, vertelde
me hoe hij er getuige van was dat een collega van hem, die een kritisch
artikel had geschreven, door Guy Verhofstadt persoonlijk op straat werd
aangesproken en uitgescholden voor leugenaar. Dat schreef Geert
Bourgeois, enfin: ú dus wellicht, over de lange tenen van de toenmalige
premier.
En
wat doet u zelf vandaag? Toegegeven: iemand persoonlijk op straat
uitschelden, zult u niet gauw doen, daarvoor bent u te mensenschuw. Maar
u doet het openlijk: u noemde een jonge reporter van Knack op televisie
ooit de slechtste journalist van Vlaanderen, omdat hij het fameuze
interview-zonder-antwoorden met u had gepubliceerd, wat uiteraard niet
zijn verantwoordelijkheid was, maar die van zijn toenmalige baas, en dat
was niemand minder dan uw eigen minister van Financiën Johan Van
Overtveldt.
Of
neem nu dat andere voorbeeld waar uw supporters graag naar verwijzen:
hoe wijlen Steve Stevaert bij Gazet van Antwerpen commentaarschijver
Roger Van Houtte liet opzijzetten. Dat verhaal klopt wellicht, maar
opnieuw bent u geen haar beter. U hebt, las ik onlangs bij
hoofdredacteur Karel Verhoeven, de voorbije jaren verschillende keren
per mail aangedrongen op het opzijzetten van De Standaard-journalist
Bart Brinckman. Toen dat niet lukte, besloot u weer om hem openlijk aan
te vallen. Enfin, de lijst is lang, de enige twee media die nog genade
vinden in uw ogen, zijn VTM en Het Laatste Nieuws.
Dinsdag,
toen uw Facebook-account nieuw leven werd ingeblazen, zei u fijntjes
dat uw teleurstelling in de klassieke media toch groot is. Bij uw
troepen werd geknikt.
Het gevaar bestaat, mijnheer De Wever, dat u stilaan geïsoleerd raakt
in de macht. Dat u denkt dat u boven kritiek verheven bent. Dat u de
kritiek van pers en wetenschap en wie dan ook systematisch verdacht
begint te maken. Iets om geweldig voor uit te kijken, vindt Stefaan
Walgrave. Die trumpiaanse aanval op de pers levert De Wever op korte
termijn ongetwijfeld winst op, maar op lange termijn is het een
gevaarlijke strategie. Ik vind het zorgwekkend dat de geloofwaardigheid
van de media wordt aangetast. De media blijven het forum voor het
publieke debat. Als het vertrouwen van het publiek in de media weg is,
dan is die schade onherroepelijk.
Laat
ik besluiten met een zoveelste citaat uit een van uw eigen columns, in
dit geval een stukje dat u op 23 december 2006 schreef over, alweer,
Verhofstadt. Als premier stond die ook steeds minder open voor kritiek,
terwijl kritiek volgens filosoof Karl Popper, met wie Verhofstadt
dweepte, essentieel is. Dit schreef u daarover, lees nog even rustig
mee: De essentie van een open samenleving is vrije discussie en
(positieve en negatieve) kritiek: op tradities die voortdurend op hun
waarde moeten worden getoetst, maar ook en vooral op de regerende
overheid. In die notie kritiek ligt het zwaartepunt van Poppers analyse.
Dirk Verhofstadt verwoordde het ooit als volgt: Willen we
noodzakelijke vernieuwingen doorvoeren, dan is kritiek niet alleen
gewenst, maar vooral noodzakelijk. Geef toe: een citaat om in marmer
te kappen en boven uw bed te hangen. Naast dat portret van Cicero.
Tot zover, mijnheer De Wever, mijn bescheiden en voor kritiek vatbare bijdrage aan wat meer inzicht in uw communicatievernuft.
Maandag wil ik het over uw wereldbeeld en ideologie hebben. We beginnen dan met een uitstapje naar uw vrienden in Catalonië.
Tot dan.
Salutacions cordials,
*
T E O N T H O U D E N
OP ONZE VASTE SCHIJF
*
Wat heeft hoernalist Joël Ceuleer hier willen bereiken? Zijn eifgen superioriteut bewzijzn, of DeWever in de bloemetjes zetten?
Zelf heb ik niet anders of toch meestal gelezen dan bladzijden lang ontelbare keren het woordje ik.
Kortom:
met zon vijanden als De Ceuleer hoeft niemand nog veel vrienden te
hebben om aan de top te geraken. BDW krijgt van hem gratis niet alleen
de lauwerkroon, maar meteen ook de tweede burgemeesterssjerp aangereikt
*
Pssst.
Om naar recht te oordelen over de hoernalist Joël De Ceuleer
Er steken kasten vol beeldmateriaal ter beschikking vnl over (dat zegt genoeg) Flip DeWinter die voor U opengaan als U Googelt naar
Bij
de Leugenpers, inzonderheid bij de TeeVee, moet er tot ver in de
omtrek, geween en tanden geknars te horen zijn geweest, met President
Trump op bezoek in China. We zagen daar een keizerlijke begroeting
tussen twee wereldmachten! President Trump werd daar als een goddelijke
afgezant ontvangen, een eer die hem zichtbar paste als gegoten. Het
waren/zijn beelden die goed doen aan elk menselijk netvlies.
De Vrede is dus binnen handbereik!
De
Verkochte Pers moestedat wel brengen: het was hun verdomde
deontologische plicht. Ze werden ervoor betaald, ze konden niet anders.
Maar de tegenzin droop er zò van af. Vooral toen Trump zijn voorgangers,
inzonderheid de moslim-broeder Hoessein Barack Obama, de Hawaïaanse
sociaal-democraat, met naam en toenaam door de mangel haalde. En juist
dat typeert hem, Trump, zo goed: hij lukt daar waar al de andere
voorgangers niet eens geprobeerd hebben. Stel U voor: praten met en
zelfs zaken doen met de grootste erfvijand sedert de ontdekking van
Amerika in 1492!
Arme
BRT-Tanghe voor Het Nieuws deze avond. Arme Martine! Met van misprijzen
de mondhoeken half-stok, met verstikte stem, het hoofd half afgewend,
moeten toegeven en aflezen van de autocue dat Trump met kop en schouder
boven God Obama uitsteekt: het is goed om voor het oog van de camera van
haar stokje te gaan!
*
Trump in China: "VS en China kunnen samen wereldproblemen oplossen"
De
Verenigde Staten en China kunnen samen globale kwesties oplossen die
"groot gevaar" inhouden voor de veiligheid. Dat heeft de Amerikaanse
president Donald Trump vandaag gezegd na een onderhoud met zijn Chinese
ambtsgenoot Xi Jinping in Peking.
"Er
is geen belangrijker onderwerp dan de Chinees-Amerikaanse betrekkingen.
We hebben de capaciteit om wereldproblemen op te lossen voor nog vele,
vele jaren", zei Trump aan Xi. "Mijn gevoel voor u is ongelooflijk warm.
Er is geweldige chemie tussen ons en ik denk dat wij geweldige dingen
voor zowel China als de Verenigde Staten zullen doen."
Noord-Korea
De
Amerikaanse president kwam ook opnieuw terug op de Noord-Koreaanse
crisis. "Ik geloof dat er een oplossing is, net als u", zei Trump tegen
de Chinese president. "Maar de tijd dringt. We moeten snel handelen. Ik
roep China op om erg hard te werken." China is namelijk verantwoordelijk
voor zo goed als alle Noord-Koreaanse handel en kan dus druk uitoefenen
op het regime van Kim Jong-un. Daarnaast moet ook "Rusland helpen om
deze potentieel dramatische situatie te bedwingen".
Trump
maakte vanmorgen ook gewag van een "choquerend" handelstekort van de
Verenigde Staten met China. De schuld daarvan is volgens hem te zoeken
bij de vorige Amerikaanse regeringen. "De VS moeten dringend hun beleid
aanpassen omdat ze erg achterop zijn gaan hinken wat betreft handel met
China en, eerlijk gezegd, met vele andere landen", aldus de Amerikaanse
president. "Het is zonde dat de voorbije regeringen het zo ver hebben
laten komen.
Vergeten we vooral de essentie niet! Dat bezoek en wat daar (eerder onverwacht blijkbaar)
beklonken werd, herleidt de bestaande oorlogsdreiging met nucleair
wapentuig tot zijn ware proporties. Noord Korea, in wezen de handpop van
Iran, (****) de meest bedreigende tak van de
veroverings-islam, moet, om het eigen gezicht te beschermen, gewoon
intomen. Zonder zelfs ook maar één schot te lossen, want het verliest
met China zijn grootste beschermheer.
En
nu, na de wederzijdse vriendschaps-betuiguingen in het Rijk van de
Hemelse Vrede, staat de tweede machtigste man ter wereld, de Russische
President Poetin, reeds te waaien met de welkomstvlaggen. Hier zullen,
naast vriendschapsbanden, vooral de wederzijdse zakelijke belangen aan
bod komen. Wat zeker ook het geval is geweest met Peking Wait and see!
Ja,
heel zeker, terwijl het zwarte koekoeksjong Obama stilaan in de hoek
gedrumd wordt als would-be kandidaat moslim-wereldveroveraar, klimt de
ster van deze President als Vrede-Stichter als een raket en staartster
iin de ruimte.
Ja
Ja, laat de criticasters van Donald Trump maar na amper één jaar, de
balans zo negatief mogelijk in mekaar knutselen, de waarheid achterhaalt
dat wel.
*
(****)
Noord-Korea als handpop van de Iraanse Ayatollahs: eerst werd in de
Media daarover bericht, als zouden Iraanse atoom- en raket geleerden in
opdracht van en op kosten van de Ayatollahs daar in het grootste geheim
en als gasten mogen werken aan een gezamenlijk nucleair project. Zodat
het land Iran zelf de handen in onschuld kon wassen, en onder Obama
rijkelijk konden genieten van de handelsakkoorden met de rest van de
wereld. Voor de islam drie enorme resultaten voor de prijs van één.
Maar
al gauw werd daarover gezwegen, in de hoop dat het grote publiek die
realiteit best zou vergeten. Zo dat Iran en de islam uit beeld verdween,
en N-Korea als de enige maar kleinere en dus te verwaarlozen
oorlog-stoker voor het oog van de wereld kon worden aangemerkt.
Aldus geschiedde. En aldus zal dat verder escaleren. Benieuwd hoe President Trump dat varkentje zal wassen Feit is wel dat
Kim Jong-un
als
slippendrager van de islam stilaan geïsoleerd geraakt en een Derde
Wereldoorlog in die richting met de dag minder waarschijnlijk wordt.
Maar de Duivel slaapt nooit.
Wie zei daar ooit weer, dat het voor elke moslim onmogelijk is om recht door zee te gaan? Alles en iedereen bedotten (de Taqyilla) om de islam vooruit te helpen, is inderdaad de door de Koran/Hadith voorgeschreven Heilige Plicht.
Heb ik de lessen van willen arabist Hans Janssen goed onthouden, hé Ma?
Inderdaad, en effet :
t is la Belgique de Papa sprèk de Frans comme il faut! Wat n
opluchting data aan die tweetaligheid tegenover die knappe Zuiderling
lucht kan worden gegeven. En dat in de taal van Marianne Sausepanne!
Wat
n knappe Griet, toch, die Cat-leen Cools! De zoveelste parel aan de
kroon van de..BRT. Die Zuiderse Adonis werd niet afgebeten, niet
afgeblaft, biet afgesnauwd, mocht altijd uitspreken met ronkende
volzinnen, zeggen wat hij wouw zeggen, uitspreken zonder ook maar één
keer e worden onderbroken.
Allez,
tussen die twee hing er, toch vanwege het vinnige Cool-vlindertje, iets
moois in de lucht. De onafhankelijkheid van Catalonia is dan ook heel
wat spannender dan die van ons eigen volk. Die spanning was zelfs te
zien in haar blouse
*
Puigdemont strijdlustig: "Catalanen zullen staatsgreep niet accepteren"
"Ik
ben er volledig van overtuigd dat de Catalanen deze staatsgreep niet
gaan accepteren en dat ze gaan stemmen tegen Artikel 155 van de Spaanse
grondwet." In Terzake klinkt de afgezette Catalaanse minister-president
Carles Puigdemont zeker van zijn stuk: op 21 december zullen de
separatisten de verkiezingen winnen.
In
de aflevering, die om 20 uur uitgezonden werd, vertelde Puigdemont
opnieuw dat hij het conflict nooit heeft willen importeren naar ons
land. "Ik vraag niets aan de Belgische regering, ik ben naar Brussel
gekomen omdat het een Europese kwestie is en de Europese instellingen
niet mogen wegkijken", zegt Puigdemont in het duidingsprogramma, zo
schrijft VRT NWS.
In
de Europese Unie toont hij zich teleurgesteld. "Ik heb van kleins af
aan Europa gezien als een plaats van vrijheid, met het recht op vrije
meningsuiting. Europa was voor ons een bondgenoot. Dat ze vandaag hun basiswaarden laten vallen, maakt me triest."
Artikel 155
Maar
Puigdemont maakt zich sterk dat hij de verkiezingen op 21 december zal
winnen, ook al voorspellen de peilingen een hevige strijd. "Ik ben er
volledig van overtuigd dat de Catalanen deze staatsgreep niet gaan
accepteren en dat ze gaan stemmen tegen Artikel 155 van de Spaanse
grondwet."
Eerder
vandaag vernietigde het Grondwettelijk Hof de
onafhankelijkheidsverklaring van Catalonië. "Sinds het nieuwe Catalaanse
autonomiestatuut in 2016 is het Hof een partijpolitiek instrument
geworden", hekelt hij.
Wij
zullen haar en al haar bloedrode collegas m/v en tussensoort gedenken
in onze gebeden, als het ooit zo ver komt dat op alle schansen de
Leeuwen dansen .
Want
stilaan moet er toch n definitief einde komen aan de achteruitstelling
van de Vlamingen. Mèt Coburgia als het kan, er zonder als het moet. De
grote politieke partijen, die het Land naar de vernieling hebben
geregeerd, zijn verworden tot nog slechts n schaduw van zichzelf. De
tricolore bal ligt dus nu wel definitief in het kamp van de NV Arrogantie.
Dit is de partij wier Staturen als eerste en voornaamste artikel de
onafhankelijkheid van Vlaanderen is! In theorie althans. En ze doen dat
ook met dezelfde langzame haast als de boer die niet naar Oavelgom kon gaan omdat de Koaremont oopn lag.
Valt
nu te bezien of ze die bal beter kunnen bespelen om die in het
uiteindelijk doel te trappen dan de Rode Duivels! Wetende dat de
doelwachter t is van moeilèk spreek de Vloms, als het ooit tot
onderhandelingen komt. BDW spreekt, naar t schijnt, wel vloeiend de
Baskische Taal, maar dat is een ander paar mouwen dan deze van de
Catalaanse tea-shirt. Seffens blijft alleen nog een soort van
romp-Spanje over
De
EU-Nazistaat en reus op lemen voeten die onlangs zonder verdoving het
moslimland Kosovo heeft helpen afsnijden uit het Christelijk Servië,
nadert zijn eindbestemming, ttz zijn ineenstorting. Om daarna
hoogstwaarschijnlijk herboren te worden als een hechte Economische Unie
van allemaal zelfstandige volkeren die leven in vrijheid en dus in
welvaart.
Met
liefst geen (volks)-commissarissen meer zoals in de gewezen U.S.S.R.,
maar met charismatische Leiders die door de Burger op handen worden
gedragen.
*
Het
is dat soort Leiders die niet (of bij hoge uitzondering) voorkomen
langs de linker kant van het spectrum Zoals President Trump, de man met
beide voeten op Christus-Oude Westelijke fundamenten, het uitdrukt: elk
land moet bestuurd worden op dezelfde manier als de vlot draaiende
motor van een zaken-imperium.
Ja, dat Midden-Oosten!!!! Is net als n opdringerige minnares die tussen het echtpaar Ameria aks Adam en Europa, de Eva van het spel, het midden van het echtelijk bed komt opeisen!
Maar!
Ieder
lid van de bevolking van dat deel van de aardkloot is al even
gevaarlijk als hun voornaamste handelsproducten, pietrol en aardgas.
Bedrieglijk olie-producten genoemd. Meer hoeft de mensheid niet, om de
hele wereld ofwel in brand te zetten, ofwel die om zeep te helpen door
al te veel CO² uit te stoten.
Is er trouwens al één wetenschapper op het idee gekomen, dat zij uit eigenbelang de ondergrond van de halve planeet ondertussen compleet aan het leegzuigen zijn?
Onze
Noorderburen deden hetzelfde in Groningen, op oneindig veel kleinere
schaal. En zie: naar het einde toe klapt heel het landschap in elkaar
als een lege ballon.
Zou
het dan toch waar zijn, van al die profetieën, dat het einde der tijden
dààr in die achterlijke uithoek zal beginnen? Dan wordt her daar
hemelhoog en zo diep als de zee diep is, zo heet als in de hel
*
Soemnieten
(Soemers) en Sjiïeten (Schietters), welk verschil? Of zie ik dat
verkeerd en zijn ze als het er op aankomt, in werkelijkheid één pot nat?
Ik zou het haast voor zeker aannemen!. Wie is dan Ottomaaan, wie is
Moor, wie is Muzelman? Je herkent ze enerzijds een uur ver tegen
wind, zowel mannen als vrouwen. En anderzijds zijn het precies allemaal
dezelfden zoals ze verkleed als karnaval-gangsters op straat komen. En
vooral: ze zijn direct beledigd als je geen buigingssje hebt gemaakt
iedere keer als ze je voor de voeten liepen. Van de ergste gevallen zijn
de lontjes dan ook even kort als die van de bommetjes waarmee ze zo
graag en voor de lol een zo groot mogelijk publiek naar de andere wereld
willen sturen.
Vooral
opgepast voor hun opgroeiende jeugd. Die zijn hier geboren en getogen
zeggen ze zelf en dat geeft hen rechten. En denken met 6 jaar dat ze
reeds de meesters zijn in elk land waar ze naartoe zijn gevlucht..
*
Saudi Arabië: Libanon heeft ons de oorlog verklaard; Israël houdt enorme oefening
*
De
luchtmachten van Israël, de VS, India, Griekenland, Polen, Duitsland,
Frankrijk en Italië oefenen tot 16 december op een nieuwe grote oorlog
in het Midden Oosten.
Na
een onderschepte raketaanval uit Jemen en de dood van twee Saudische
prinsen en andere hoge officials in slechts een etmaal tijd, plus een
agressieve aanpak van dissidenten in het koninklijk huis, waarbij zon
10 prinsen onder huisarrest werden geplaatst, beschuldigt minister van
Golfzaken Thamer al-Sabhan Libanon ervan Saudi Arabië de oorlog te
hebben verklaard. Ondertussen is in Israël de grootste
luchtmacht-oefening boven het land ooit begonnen, met ongeveer 50
vliegtuigen uit 9 landen. Onlangs hield het Israëlische leger al een
massale oefening op een nieuwe oorlog met Hezbollah. Twee landen die
officieel geen betrekkingen met elkaar hebben lijken daarom in steeds
sneller tempo op een grote oorlog met Hezbollah en hun bazen in Iran af
te stevenen.
Sinds
bekend werd gemaakt dat de 32 jarige kroonprins Mohammed Bin Salman de
nieuwe koning van Saudi Arabië wordt, is hij niet alleen begonnen met de
eerste voorzichtige stappen om het aartsconservatieve islamistische
land iets opener en vrijer te maken zoals het besluit dat vrouwen
volgend jaar onder bepaalde voorwaarden mogen autorijden -, maar is hij
ook bezig om op internationaal vlak acties te ondernemen tegen de
Shiitische maansikkel die onder leiding staat van de eeuwige
aartsrivaal Iran, dat al jarenlang in het totaal ingestorte Jemen een
proxy oorlog voert tegen de Saudis.
Oorlog verklaard door Iran en Libanon
Libanon
heeft weliswaar niet officieel de oorlog aan Saudi Arabië verklaard, en
beide landen grenzen niet aan elkaar, maar toch is de bizarre uitspraak
van minister al-Sabhan, die agressie van de Libanese partij van de
duivel (Hezbollah) scherp veroordeelde en verklaarde de Libanese
premier Saad al-Hariri hierop te hebben aangesproken waarna deze
vrijwel onmiddellijk aftrad -, een duidelijk signaal dat de gemoederen
hoog zijn opgelopen, mede door de bloedige Syrische burgeroorlog, waar
de Saudis met hun steun aan ISIS en Al-Qaeda al jaren recht tegenover
Hezbollah, Iran en de Syrische regering van president Assad staan.
Ook
de onderschepte ballistische raket die afgelopen weekend uit Jemen op
de hoofdstad Riyadh werd afgevuurd, werd door de Saudis een brutale
daad van agressie van Iran genoemd die als een oorlogsdaad kan worden
opgevat (2).
Gemeenschappelijke aartsvijand veroordeelt Saudis en Israëliërs tot elkaar
Onder
het alom bekende concept de vijand van mijn vijand is mijn vriend
zijn de Saudis uitgerekend in de armen gedreven van een buitengewoon
onwaarschijnlijke bondgenoot: Israël, waar Hezbollah en Iran al geruime
tijd eveneens als de allergrootste bedreiging worden gezien. Bin-Salman
heeft in september vermoedelijk zelfs een geheim bezoek gebracht aan
Israël, ondanks het feit dat het koninkrijk de Joodse staat niet eens
erkent, en beide landen geen diplomatieke banden onderhouden omdat Saudi
Arabië officieel Israël nog steeds van de kaart wil vegen.
Maar
de gedeelde angst voor het tot de tanden toe bewapende Hezbollah en een
vermoedelijk al binnenkort nucleair bewapend Iran hebben de twee
bittere vijanden in ieder geval tijdelijk tot elkaar veroordeeld. De
Israëliërs weten zich bij een nieuwe oorlog met Hezbollah in Libanon nu
impliciet gesteund door het Soenitische blok, waar ook Egypte deel van
uitmaakt (1). De afgelopen jaren, en ook nog vorige week, heeft de
Israëlische luchtmacht al diverse succesvolle bombardementen uitgevoerd
op militaire doelen van Hezbollah in Syrië, dat het belangrijkste
doorvoerland voor wapens en raketten naar de Shiitische terreurbeweging
is.
Grootste luchtmachtoefening ooit boven Israël
Dat
Israël bepaald niet alleen staat blijkt bijvoorbeeld uit Blue Flag
2017, de grootste internationale luchtmachtoefening die ooit boven het
kleine landje werd gehouden. Zon 50 vliegtuigen uit 9 landen, waaronder
India, de VS, Griekenland, Polen, Frankrijk, Italië en Duitsland
simuleren een grote oorlog, waarbij er gebruik wordt gemaakt van echte
doelen op de grond, zoals militaire konvooien en SAM
luchtafweerraketten. Blue Flag begon afgelopen zondag en wordt pas op
16 november beëindigd. (2)
Vorige
week werd in Israël een anderhalve kilometer lange tunnel van de
Palestijnse terreurgroep Hamas opgeblazen, compleet met terroristen
erin. De tunnel leidde tot onder een klein Joods dorpje, waar de
jihadisten een groot drama hadden kunnen aanrichten. Het geeft aan dat
Israël bij een nieuwe oorlog hoogstwaarschijnlijk ook opnieuw tegen
Hamas en andere Palestijnse terreurgroepen op de Gazastrook zal moeten
vechten.
Het
is klaar als een klontje syntex dat, als het begint, Israël de eerste
klappen zal moeten opvangen. Bij de Nazis was dat ook zo. Je zou
kunnen zeggen, dat de Joden precies daarvoor op de wereld zijn, om als
eersten door alle soorten aanvallers belaagd te worden. Dat zou dus de
straf kunnen zijn voor de kruisiging van de Mensenzoon waarvoor ze eens
in massa voor Sponsius Spinaedus (****) zwoeren dat Zijn bloed over hen en hun kinderen mocht komen.
*
De
Stam van David is een volk van Nobelprijs winnaars. Vlamingen zijn een
volk van schilders en schrijvers. Dat zijn 3 zaken die in de islam
totaal verboden zijn. Daar mag men niet slim zijn, noch beelden willen
maken.
Ook
dàt kan een reden zijn voor de afgunst van anderen. Zij, het Joodse
Volk, maken trouwens deel uit van een der oudste Beschavingen die we
kennen. Hun tijdrekening gaat meer dan dubbel zo ver terug dan de
Christelijke.
Daarom
spreken we terecht van een Joods-Christelijk-humanistosche Beschaving.
En geven juist daardoor het gedroomde voorwendsel aan de mo-slimmerds om
ze te vernietigen. Daar waar het precies de rede, zou moeten zijn om ze
ten allen prijze te verdedigen.
*
(****)
is bedoeld Pontius Pilatus, de Romeinse landvoogd in Jeruzalem ten
tijde van de Kruisdood van de Zachtmoedige. Deze intrigerende figuur zou
afkomstig geweest zijn van een stadje in de bergen, Sutri genaamd,
vooral bekend als feeëriek decor voor veel bekende klassieke Italiaanse
films. Toen we nog in Italië woonden en volk moesten afhalen in
Ciampino, konden we via de snelweg rijden, maar ook (met veel tijd)
doorheen het landschap, de kronkelingen volgend van de Tiber. Dat kon
alleen in de zomer, omdat de hele streek tot Rome in de winter maar al
te dikwijls blank stond Zo kwam we dan voorbij in dat Sutri. Om daar
een pré-Romeins amfitheater(tje) te ontdekken, dat volledig in de rotsen
was uitgehouwen, alsook een nog oudere ondergrondse rots-tempel
toegewijd aan de god Mitras, een soort van eeuwenoude
Perzische God voor wie de wreedste offergaven werden gebracht. Er
zou zelfs een zeker verband bestaan met het Christendom die deze
eredienst heeeft opgevolgd. Het woord mijter zou daaraan herinneren.
Best mogelijk, want op rotstekeningen werden afbeeldingen van
hogepriesters gevonden met dat soort hoofddeksel dat hun waardigheid
moest beklemtonen. Dat tempeltje in Sutri is klein, donker, onverlicht,
vuil en is slechts te bereiken via een kronkelweggetje tot diep in de
omliggende bergen.
Deze
grotten in de rotswand (tot voorkort nog bewoond!) waren/zijn zichtbaar
van langs de grote weg en ware de reden van onze nieuwsgierigheid om
daar een kijkje te gaan nemen
Als de werkelijkheid de verbeelding overtreft, kan er dan misschien gezegd worden dat wij in Utopia leven?
Voor
Vlamingen is, sedert 1830, dit verhaal het zoveelste ontwaken uit
nachtmerries zonder begin noch einde.. Maar deze keer zou het in
principe moeten genoeg zijn, om de faling vast te stellen. De vis stinkt
niet alleen in Laken aan de kop, maar de ontbinding is doorgedrongen
tot alle vezels van het Openbaar Ambt. Daarvoor circuleert er al een
tijdje het begrip graaien
*
Belgische staat duikt zelf op in Paradise Papers
Bron: Belga
*
De
Belgische Maatschappij voor Internationale Investering (BMI), die
gecontroleerd wordt door de Belgische overheid en de Nationale Bank van
België, is betrokken bij een postbusconstructie op de Britse
Maagdeneilanden. Dat berichten De Tijd, Le Soir en Knack vandaag op
basis van de Paradise Papers.
De
BMI is voor 64 procent in handen van de Belgische staat. Toch blijkt de
investeringsmaatschappij al twintig jaar betrokken te zijn bij een
constructie op de Britse Maagdeneilanden, via een postbusvennootschap
die alleen op papier bestaat. Die kreeg op het eiland Tortola het
plaatselijke adres van het advocatenkantoor Appleby, van waaruit de
Paradise Papers zijn gelekt.
"Vergissing"
De
BMI verzweeg de constructie al die jaren in haar jaarrekeningen. Er
werd alleen een adres in Vietnam vermeld, omdat via de Britse
Maagdeneilanden wordt geïnvesteerd in een groot havenproject in het
noorden van het Zuidoost-Aziatische land. De investeringsmaatschappij
geeft toe dat haar jaarrekeningen niet correct waren. "Een vergissing",
luidt het.
Vier
jaar geleden werd boven op de constructie op de Maagdeneilanden een
vennootschap opgericht in Hongkong, dat België sinds halverwege vorig
jaar officieel als een belastingparadijs bestempelt.
Belastingjager bestuurder bij BMI
Hans
D'Hondt, de grote baas van de belastingadministratie die zelf moet
jagen op constructies in belastingparadijzen, was lang bestuurder bij de
BMI. Hij zat ruim tien jaar in de raad van bestuur, tot in juni vorig
jaar. Hij beweert dat niemand hem ooit verteld heeft dat het project via
een postbusvennootschap op de Britse Maagdeneilanden liep.
*
Janssen Pharmaceutica, Nike en Ageas kostten de Belgische staat al miljarden door postbus op Bermuda
Volgens
De Tijd is "de Belgische staatskas al voor miljarden euro's aan
belastingen misgelopen door de duizenden constructies op Bermuda", waar
de postbus van het advocatenkantoor Appleby gevestigd is. Zo zou Ageas,
de grootste verzekeraar van ons land, een postbusconstructie hebben via
(onder meer) Bermuda. Ageas zou er ruim 1,2 miljard euro aan verdiend
hebben, zonder één euro belasting te betalen.
Ondanks belastingvoordeel
De
groep Janssen Pharmaceutica op zijn beurt geniet in ons land al een
groot belastingvoordeel en betaalt nog geen 3 procent belasting. Toch
zou ze via Ierland miljarden versluizen naar een
postbus op Bermuda. En ook het zwaar gesubsidieerde distributiecentrum
van Nike in Laakdal betaalt via Bermuda amper belastingen in België,
klinkt het.
Voorts
blijkt uit de gelekte documenten hoe het Amerikaanse bedrijf Whirlpool
zijn interne bank in België aanwendt in een constructie om zijn
wereldwijde belastingfactuur te drukken.
Niettegenstaande
al die poespas, is het relatief goed leven in dit land. Wat zou het dan
niet zijn, als er noch dotaties, noch transfers, noch graaierij
zouden bestaan, zaken die uiteraard liever vandaag dan morgen uitgeroeid
moeten worden met wortel en tak.
Maar
dat is een droom die pas zal kunnen bewaarheid worden, als we doen
zoals de Catalanen en de gevestigde orde vervangen door een Forza Nuova . Uit het Italiano te vertalen als De Nieuwe Kract.
Pas
op: als we ons niet haasten zal de kans verwateren in het begrip
Nieuwe Wereld Orde en dan zijn we voor altijd gebetonneerd.
Steek ik nu mijn nek uit, denkt U? U denkt aan de repressie?!
Mis Poes!
We kunnen misschien beter kijken naar de overkant der Alpen, waar die Forza Nuova
bestaat waar we nog veel kunnen van leren.. Niet alles, dat ook weer
niet. Maar de bestraiaffing zoals bij Mussolini rn/of Hitler is een must
aan het worden. Zelfs een appel stelen van de Staat staat gelijk met
een halsmisdaad en wordt als dusdanig bestraft. Tot de dood er op volgt.
Wedden dat er op slag veel minder gegadigden zouden zijn om mandatenop te nemen?!
*
Als ik nog even ma? Want om bezig te zijn in de tuin is het veel te koud in Vlaanderen.
Bij
E.J. Bron vond ik vandaag onderstaande afbeelding die als gegoten past
bij de halsmisdaad van het stelen van de Staat van een appel
*
