met
al ben ik blij dat nog te mogen meemaken: dank zij die Univ in het
district Devon (Engeland) en de onlangs daar gemaakte vaststellingen,
minstens zo oud kunnen worden als de Bijbelse Mathusalem. Die werd 969 jaar, net geen 1.000 zoals Dr Lecolmpte (Knokke) het wel zou gewild hebben.
*
Ik neem via Wikipedia als mijn getuige voor gezegde Mathusalem
om
weer geen bloempotten naar het hoofd te worden geslingerd zoals
eertijds door wijlen vriend Ray van Angeltjes uit een zijstraat van de
Van Rijswijcklaan helemaal in Antwerpen. Die schold mij toen voor het
oog van zijn vele honderden lezers uit voor Trans Alpnees
(Ultramontaan) omdat ik zijn vrijzinnigheid niet zo maar deelde. Had
die maar bijtijds onderstaand artikel kunnen lezen, hij zou gegarandeerd
nog onder ons zijn geweest. Nu beluistert hij Daarboven (of hier beneden?) misschien met heel veel pijn in he hart, het lied van Joe Harris Drink Rode wijn
Wat hij echter niet meer kan, maar wel zou willen doen in alle eeuwen der eeuwen, Amen, doen wij het (mits een beetje geduld voor de reclame), met des te meer plezier
in de hoop dat de mirakel-medicijn voor elk van ons nog op tijd komt.
*
Doorbraak in strijd tegen veroudering: stof die ook in rode wijn zit, kan oude cellen verjongen
*
Bron: The Independent, Exeter University
Britse
onderzoekers hebben een nieuwe manier ontdekt om inactieve, verouderde
cellen te verjongen. Ze behandelden de cellen met een chemische stof, en
amper enkele uren later begonnen die zich te delen. Interessant
gegeven: de stof die ze gebruikten, resveratrol, komt voor in onder
andere rode wijn en chocolade.
*
De
ontdekking bouwt voort op eerdere bevindingen dat sommige genen
geleidelijk uitgeschakeld worden als we ouder worden. Onderzoekers van
de universiteiten van Exeter en Brighton ontdekten dat deze genen weer
geactiveerd kunnen worden door gebruik te maken van chemische stoffen.
Oude cellen gaan er zo niet alleen fysiek jonger uitzien, maar gaan zich
ook gedragen als jonge cellen.
De
onderzoekers gebruikten resveratrol, een chemische samenstelling die
van nature voorkomt in rode wijn, donkere chocolade, blauwe druiven en
bosbessen. Binnen enkele uren begonnen de oudere cellen te delen en
kregen ze langere telomeren. Dat zijn de beschermende 'kapjes' aan het
einde van de chromosomen van het DNA, die korter worden als we
verouderen.
De
onderzoekers hopen dat hun doorbraak kan leiden tot therapieën die
verouderingsverschijnselen en degeneratieve problemen tegengaan.
Eerste stap
Een
van de redenen dat oudere mensen vatbaarder zijn voor ziektes, is dat
hun weefsels inactieve cellen opstapelen. Een bepaald soort genen,
splicingfactoren, gaat dat tegen. Maar bij oudere mensen werken die
minder efficiënt, of zelfs helemaal niet. Eerdere studies toonden aan
dat inactieve cellen, die bij oude mensen in de meeste organen zitten,
minder splicingfactoren hebben.
"Onze
gegevens suggereren dat we deze genen met behulp van een chemische stof
weer kunnen activeren", zeggen de onderzoekers. "Dit is een eerste stap
om ervoor te zorgen dat mensen een normale levensduur hebben, maar met
een goede gezondheid gedurende hun hele leven."
Dit
is het meest hoopvolle maar simpele bericht sedert jaren. En dat niet
alleen omdat het mij, ondergetekende, in ons huishouden grotendeels in
het gelijk stelt voor wat betreft de consumptie van prima Italiaanse
rode wijn (de beste en vooral de meest verkochte ter wereld),
maar ook dat er hoop bestaat om wijlen Dr Lecompte (overleden
03/01/2008), die ook de kaap van de 1.000 wilde bereiken, de loef af te
steken.
*
Vandaar
de spontane bedenking, om een soort v an Ouderenbond in het leven
te roepen, omdat gedeelde vreugde gewoon dubbele vreugde is. En omdat
al etende de appetijt komt. Het is gewoon n kwestie van volhouden.
Waar n wl is, is n weg.
In
mijn voorwoord geef ik de (voorbarige) indruk dat de strijd reeds
gestreden is. Maar dat kan alleen lukken, als de schwung van de
getormenteerde Beangers eindelijk zou kunnen insijpelen in de gelederen
van de bestaande NV Arrogantie. Een partij die nog altijd gepokt en
gemazeld is met de na-weeën van de ter ziele gegane Volks Unie van Hufgo
Schiltz, de belgizilst.
Die
hoeven daarom niet zij-aan-zij in rijen van acht door de straten van
Bruxellabad te defileren, zoals de Forza Nuva in Rome, maar figuren als
Theo Francken, Jan Achterhesp, ja zelfs Hendrik Vuye en Mevr. Wouters,
zouden dan beter tot hun recht kunnen komen.
Figuren
als de Eerste Blauwe Geschelpte (Sjarel Premier) staan dan meteen,
zoals t Pallieterke het ziet, als mens-apen in hun blootje
**
*
Maandag, als de beloofde 2de
brief van Haantje-Vooruit Joël de Kuekeleure met (fijne) drek voor BDW
verschijnt, zal er aan onderstaande tekst wel een staartje worden
gebreid. Een duivels-staartje. Rood van het bloed der afgunst.
Wever haalt fors uit naar Beke na interview in 'Terzake': "Een van de pijnlijkste interviews van de laatste jaren"
*
N-VA-voorzitter
Bart De Wever heeft in het Canvas-programma De Afspraak scherp
uitgehaald naar zijn collega van CD&V Wouter Beke. Die had zijn
coalitiepartners in een interview in Terzake opgeroepen om het
"Catalaanse conflict niet te importeren".
"Nonsens", vindt De Wever. "Dat interview was een van de meest pijnlijke die ik de jongste jaren heb gezien."
Beke
reageerde in Terzake op de suggestie dat coalitiepartner N-VA in het
verleden al kritiek uitte op "activistische rechters". Hij verwees naar
de scheiding der machten. "Op het ogenblik dat men zou zeggen 'Het zijn
activistische rechters', dan associeert men zich niet meer met de
Belgische regering", aldus Beke. Zelf bleef hij voorzichtig met kritiek
op Spanje.
De N-VA-voorzitter heeft daar geen begrip
voor. "Iemand die geen vlieg kwaad doet, die alleen maar een opinie
uit, zit in de gevangenis. Als je dan nog niet kan zeggen dat dit een
dictatuur van slechte wetten is, ben je je aan het verstoppen. Volgens
die logica moet je de Dalai Lama aan China uitleveren en mag Nelson
Mandela nog in de gevangenis zitten."
Gechoqueerd
De
Wever zegt vertrouwen te hebben in de Belgische rechter die moet
oordelen over de uitlevering van de afgezette Catalaanse leider Carles
Puigdemont en vier van zijn ministers, én in de Spaanse rechters. Alleen
betreurt hij dat deze zaak door het gerecht beslecht wordt.
"Ik
ben gechoqueerd dat iemand dat nog durft tegenspreken", aldus De Wever.
"Hier is toch duidelijk sprake van een verdrukker en iemand die in de
gevangenis zit. Als je ministers in een rechtsstaat voor rebellie laat
vervolgen omdat ze een opinie hebben geuit, is dat niet conform de
fundamentele rechten die wij in Europa gewoon achten."
"En
toch hult Europa zich in stilzwijgen. Er gaat een moment komen dat men
heel beschaamd gaat terugkijken op dit soort interviews."
Wouter
Beke is, spijts zijn West-Vlaamse (Wielsbeke) roots, samen met wat nog
rest van zijn Partij, geen beek met kristalhelder water, maar eerder een
soort van open riool door onze als wiegende zeeën weelderige Vlaamse
velden . De Tsjeven, helemaal in rechte lijn op de roetsbaan naar af,
blijven zich vastklampen aan de illusie van de Macht en het zeggings
schap. Ze verdienen dus ten volle de hen toegediende knock-out door
Vlaanderens Grootste Meneer.
Tsjeven
in Europees verband maken deel uit van de E.V.P. van Merkel en zijn
derhalve niets meer dan Her Masters voice. In doordeweeks
geactualiseerd West-Vlaams zou dat luiden, dat ze gewoon haar
slippendragers zijn. Maar dan met verwaarlozing van het begrip
grensoverschrijdend gedrag bevat in het dragen van de slippen van een
vrouwelijk scharminkel. Het erotieke Cijfer 69 in de 6de Macht
Het is dus vandaag Herdenking van Wapenstilstand I.
Er komen er dus nog veel achter, want de Mensheid geraakt maar niet geleerd.. Denk daarbij aan die ezel van gisteren (voorgande blog)
die zich geen tweemaal bezeert aan dezelfde steen. Ezels wel niet,
neen, maar mensen wel. Waarmee bij deze meteen bewezen is, voor zover
nog nodig, dat President Trump in het Verre Oosten, geen ezel is. Daar
lagen, dank zij zijn alom geprezen voorgangers, de Clintons en vooral
Mo-bama, wel degelijk veel stenen om over te vallen, maar deze geniale
President heeft die allemaal ontmijnd . Hij heeft daar letterlijk het
vuur (het hardste overlevend communisme maar ook de islam) verzoend met
het water van de Beschaving.
*
Maar
laten wij bij onze schaapjes van vandaag blijven. WO I, en hoe de
tegenwoordige reacties wel enigszins veranderd zijn van toon.
Slachtpartij? Vijanden? Alles moet onder de broedlamp van de EU-Moloch.
Enfin, ik laat de lezer zelf oordelen .
*
Het verschrikkelijkste aan de Eerste Wereldoorlog, is dat wij hem verloren hebben
. is woordvoerder van Bart De Wever (N-VA) en schrijver van Een unie van het eigen. Zijn column verschijnt wekelijks.
Wat
vond u het verschrikkelijkst aan de Eerste Wereldoorlog?, vroeg een
journalist in 1984 bij een herdenking van de Slag van Verdun aan Ernst
Jünger. Die was toen een zowel gelauwerde als verguisde auteur, alsook
de hoogst gedecoreerde en een van de laatste Duitse veteranen.
*
Hij
had net met bondskanselier Kohl en president Mitterrand een krans
neergelegd voor de gesneuvelden. De journalist verwachtte dan ook iets
in de trant van het nodeloze bloedvergieten of de waanzin van de
slachting. Jünger antwoordde doodleuk: Dat we verloren hebben.
Als wij morgen de gesneuvelden herdenken, is dat in de geest van Erich Maria Remarques Im Westen nichts Neues, John McCraes In Flanders Fields of Louis Ferdinand Célines Voyage au bout de la nuit. Ingetogenheid, walging voor geweld en afgrijzen voor de zinloosheid staan dan centraal.
Als
velen trok Jünger met een romantisch beeld naar de slagvelden. Hij was
een Achilles die niet streed voor natie en keizer, maar voor eigen eer
en glorie. De ontnuchtering volgde snel: de technologie van gifgas,
tanks, prikkeldraad, machinegeweren had het van de held overgenomen.
Schok
Jünger
schrijft over de schok die hij ervoer als hij voor het eerst een
soldaat met staalhelm en gasmasker zag. Hijzelf droeg op dat moment nog
het napoleontische plunje met de typische pickelhaube en voor hem stond
een bijna buitenaardse krijger, meer machine dan mens.
Individuele
inzet hoe heroïsch ook had amper nog impact op de krijgskansen. Wat
Jünger onthecht beschreef was de waarheid van industriële
oorlogsvoering, waarbij golf na golf van naamloze en bionische wezens
worden neergemaaid door enorme robotten In een storm van staal.
Dat
boek is de gestileerde ontleding van geweld door een koele observator
die de bloederige realiteit onverbloemd en zeer plastisch weergeeft,
maar elk moreel oordeel achterwege laat. Bij de andere literatoren ligt
de focus op het zinledige lijden van de soldaat. En net dat kon Jünger
niet aanvaarden.
Hij
zag het als zijn heilige plicht tegenover de doden om die oorlog zin te
geven. Het werd de ineenstorting van de Europese cultuur, de doorbraak
van het nihilisme en het ontwaken van een tijdperk waarin alle macht,
middelen en mensen gemobiliseerd werden voor de oorlogsinzet.
Naamloos
Jünger
beschreef een totalitair systeem dat angstaanjagend herkenbaar is. En
opnieuw bleef hij ongemoeid. De dood van zoveel miljoenen had die wereld
mogelijk gemaakt, of dat nu goed of fout was. Pas in het midden van de
jaren 30 drong het tot Jünger door tot wat die wereld in staat was en
zou hij zich keren tegen de gestage mechanisering van de mens.
Morgen zal In Flanders Fields
veelvuldig gereciteerd worden, Jünger zal men niet voorlezen. Al had
hij in 1984 misschien wel gelijk. Het verschrikkelijkste aan de Eerste
Wereldoorlog is dat wij hem verloren hebben. Niet wij als Duitser of
als Brit, Fransman, Rus maar wij als mensheid.
Om,
na lezing van dit artikel, terug met de twee voeten op (deze) aarde te
komen, volstaat het de door de Belgische Staat in 1945 gedynamiteerde
eerste IJzertoren in gedachten te nemen. De boodschap van toen, hernomen
op de Pax-Poort, een open doorgang opgetrokken met de brokstukken van
de gedynamiteerde toren; was al even duidelijk als onmogelijk. Nooit
meer oorlog no more war Nniemals wieder Krieg lus jamais la guerre
-¨
Deze verzuchting staat op de vier hoeken van de poort, wijzend naar de vier windstreken .
Ha
Jan allemaal goed en wel. Maar dat was vòòr de Tweede Wereldoorlog en,
om terug te vallen op het heden, vòòr de islam-invasie
Maar
de NV Arrogantie zou zichzelf niet zijn, als daar de EU-Nazistaat niet
wordt bij betrokken. U las het ook, maar mij (wegens de klemtoon op het
romatisme) heeft het getroffen als een zweepslag:
Als wij morgen de gesneuvelden herdenken, is dat in de geest van Erich Maria Remarques Im Westen nichts Neues, John McCraes In Flanders Fields of Louis Ferdinand Célines Voyage au bout de la nuit.
Met
andere woorden: oorlog is slecht, maar de Europese Eenmaking zal dat
voor de vechtende partijen van toen, in de toekomst wel voorkomen.
Alle Menschen werden Brüder .
Mij volstaat het als opgegroeid in de frontstreek, even stil te staan (zie boven-aan) bij he Duits kerkhof van Vladslo, bij het Treurend Ouderpaar
van Kate Kollwitz. Dat was een Duitse moeder die haar enige zoon
verloor door Franse bajonetten aan het IJzerfront als plaaats delict..
Om precies te zijn en dus dat nutteloos gedood worden aanschouwelijk te
make: in Merkem, Leffinge, op het gehucht De Kippe (baan Ieper-Diksluide),
in de onmiddellijke nabijheid van de beschermde landelijke kapel op die
plaats. Dat woordeloos verdriet zonder naam is het luidste verwijt dat
er ooit bestaan heeft tegen het voortdurend afslachten van mede-mensen.
**
*
Als
U wilt, kunt U er ook het Soldaten Friedhof in Langemark er bij
betrekken. Een impressie die meer aansluit bij de uitdrukking Jammer
dat wij hem verloren hebben. Dat is een uitdrukking waarvan afstand
moet genomen worden, want die vraagt om herhaling!
Na lezing van dit, onderstaand media-artikel, viel het mij op, dat onze Verlichte Extreem Grote Verstanden (zeggen ze zelf)
dan toch, in hun achteruitlijkspiegels, dit debacle moeten kunnen
waarnemen. Of durven die niet meer recht vooruit naar de toekomst
kijken, pm onze Landen te besturen zoals het hoort?
*
Waarom doen ze er dan niets aan?
t
Pallieterke van deze week doet een weinig goeds voorspellende
vaststelling Al ze er al iets aan doen, dan is het safaris in die
no-go zones verbieden, zoals in Molenbeek. Het hellegat dat dud in
niets moet onderdoen voor Groot Berlijn
*
Berlijn zinkt dankzij migranten en linkse politiek weg in chaos en geweld
*
Hoofdofficier
Justitie: Berlijn heeft geen functionerend rechtssysteem meer
Boekings-platforms zoals Expedia en Hotels.com geven inmiddels
reiswaarschuwingen voor delen Duitse hoofdstad af
Niet de politie, maar criminele migranten-bendes beheersen almaar grotere delen van Berlijn.
Berlijn,
Hauptstadt der BRD, ende 2017. Een stad vol Baustelles waar het
werk maar niet wil vlotten, en die de forens tot wanhoop drijven. Trein-
en metrostations met langdurig defecte kaartscanners en slecht
verlichte trappen die stinken naar urine en uitwerpselen. Straten waar
het vuil zich ophoopt, pleinen die dag en nacht worden bezet door
tientallen, soms honderden migranten, die regelmatig omstanders en
elkaar met messen, stokken en afgebroken flessen naar de keel vliegen.
No-go zones waar de criminaliteit volgens de statistieken is gedaald,
echter niet omdat het beter gaat, maar omdat het de politie aan
mankracht ontbreekt, omdat tal van misdrijven niet meer worden
geregistreerd, en omdat steeds meer agenten buitenlanders zijn die
banden hebben met de Turkse en Arabische misdaadclans die ze zouden
moeten bestrijden.
Op
de voor de toerist bekende hotspots ziet Berlijn er op het oog nog
prima uit, maar schijn bedriegt. De verwaarlozing van Berlijn is
dodelijk geworden, stelt onderzoeksjournalist Alexander Wendt.
Voorbeeld: onlangs wurgde ene Ilyas A., een afgewezen criminele
asielzoeker uit Tsjetsjenië, de 60 jarige kunsthistoricus Susanne
Fontaine. Zijn buit? 50 euro en haar mobieltje. De Berlijnse
rood-rood-groene gemeentecoalitie gaf als excuus dat ze Ilyas niet
hadden kunnen uitzetten, omdat hij destijds nog geen 18 geweest zou
zijn. Dat dit uit veiligheidsoverwegingen volgens de wet wel degelijk
met minderjarigen mag gebeuren, boeit op het gemeentehuis helemaal
niemand.
De
roofmoord vond plaats in de bekende Tiergarten, op slechts 300 meter
afstand van Bahnhof Zoo. Ter plekke lijkt het gebied op een grote
vuilnisbelt, overal liggen gebruikte drugsnaalden en ander afval,
kamperen daklozen, en zijn types zoals Ilyas A. op jacht naar hun
volgende slachtoffer. Na het invallen van de duisternis zijn
drugsdealers en rivaliserende jongerenbendes er de baas. Velen van hen
komen rechtstreeks uit het naburige AZC. Boekingsplatforms zoals Expedia
en Hotels.com adviseren reizigers daarom dringend zich daar niet meer
te vertonen.
Territorium van migrantenbendes
Ook
de bekende Alexander Platz is tegenwoordig 24/7 het territorium van
Syrische en Afghaanse migranten. Regelmatig gaan grote groepen elkaar
met messen en afgebroken flessen te lijf, waar ook toevallige passanten,
zoals laatst een 13 jarige jongen, middenin belanden en gewond raken
(3). Een paar nachten geleden begonnen zon 100 migrantenjongeren
voorbijgangers en autos met vuurwerk te bekogelen. De politie had
urenlang nodig om de orde te herstellen, en arresteerde welgeteld twee
relschoppers.
Het
zijn inmiddels gebruikelijke taferelen in de Duitse hoofdstad. Zeker
als het donker is worden veel straten en wijken beheerst door Turkse en
Arabische misdaadclans. Minderjarige meisjes uit Oost Europa worden in
de Kurfürstenstrasse door hun pooiers openlijk aan de man gebracht,
zonder dat er iets tegen ondernomen wordt. Bewoners van veel wijken
zitten na de zoveelste bezuinigingsronde omhoog met hun afval, en gooien
dat tegenwoordig maar op straat.
Berlijn heeft geen functionerend rechtssysteem meer
Het
is dus niet zo verwonderlijk dat de Hoofdofficier van Justitie Ralph
Knispel recent opzien baarde met zijn uitspraak dat er in Berlijn geen
functionerend rechtssysteem meer bestaat (2). Zowel de politie als de
rechtbanken zijn volledig überfordert. Het aantal onopgeloste en niet
behandelde misdrijven en misdaden is dermate gigantisch, dat aan de
meesten geen seconde aandacht meer wordt besteed. Die worden overigens
net als in ons eigen land - vervolgens simpelweg uit de statistieken
geschrapt, waardoor er in de media kan worden beweerd dat het nog nooit
zo veilig was. (4).
Een
ander, almaar groter wordend probleem is dat op de politieschool steeds
meer mensen met een Arabische en Turkse achtergrond komen, waarvan
sommigen afkomstig zijn uit de kringen van de misdaadclans die ze juist
moeten gaan bestrijden. Politie instructeurs klagen dat deze
migrantenagenten zich al in de klas gedragen als straatgangsters. De
oplossing van de leiding? Aan het einde van de opleiding een testje
uitvoeren of de nieuwe agenten wel voldoende Duits kunnen verstaan en
spreken.
Burgers en politici leven in twee totaal verschillende realiteiten
Nergens
leven politiek en burgers in een zo gescheiden realiteit als in
Berlijn, schrijft Wendt. Minister van Justitie Dirk Behrendt, politicus
van de Groenen, liet in oktober weten dat hij zich niet van de wijs laat
brengen door een paar moorden en wat massale straatgevechten, en
schreef op zijn website over de tentoonstelling Op naar Casablanca
Levensrealiteiten van transgendere mensen tussen 1945 en 1980.
Groenen-districtsburgemeester van Kreuzberg-Friedrichshain, Monika
Herrmann, presenteerde vol trots een app waarmee mensen kunnen klagen
over seksistische reclame.
Tegelijkertijd
wijst de bonte en wereld-open rood-rood-groene gemeentecoalitie
cameratoezicht in Tiergarten en andere criminele zones af. Met
drugsdealers wil men enkel het gesprek aangaan, en vragen of ze zich
wat minder agressief kunnen gedragen. Ook weigert de stad zwaar
criminele asielzoekers uit te zetten. Die wordt enkel gevraagd of ze
vrijwillig willen terugkeren (naar Casablanca en contreien, waar men
doorgaans heel anders met transgendere types omgaat). Dan zouden de
criminele migranten nog wettelijk kunnen worden uitgezet door de
bondsregering, maar ook die doet dat zelden of nooit.
Wendt:
Het is fascinerend te zien hoe Angela Merkel en haar ambtenaren
nadenken over een Marshallplan voor onder andere- Afrika, terwijl de
bevoegde staatsinstanties zelfs niet de kleinste gebieden
veiligheidstechnisch onder de knie krijgen, zelfs niet als deze -ondanks
het Berlijnse Baustelle- omleidingsverkeer- maar 30 autominuten
verwijderd zijn van het bureau van de kanselier.
Weeral onbegrijpelijk dat een cultuur-land als Duitsland tot drie keer toe (4 keer, de Frans-Duitse Oorlog van 1870 inbegrepen)
niet alleen zichzelf in de vernieling rijdt, maar meteen alle volkeren
in die zelfmoord meesleept. Ezels stoten zich geen twee keer aan
dezelfde steen, Duitse regeringsleiders doen dat voortdurend en zonder
onderbreking. Die geraken maar niet geleerd.. Vroeger vielen ze met de
waoens andere landen lastig, voornamelijk hun naaste buren. Nu gebruiken
ze daarvoor de pietrol-volkeren. Waarbij onze Overheden dapper de
knekeldans meespelen
*
En
maar afgeven op de opwarming der Globe, gewoon om de aandacht af te
leiden van de afkoeling der Waarden. Men is globalist of men is het
niet
Het mag dan ook niemand verwonderen, dat De Rattenvanger van Haleln een ras-zuiver Duits verhaal is van het zuiverste water
Volgende
week Zaterdag 18 November wordt Bart DeWever voor de elfedertigste keer
gekozen als Voorzitter van zijn Partij, hier steevast de NV Arrogantie
genoemd. Hangt er dan blijdschap in de lucht, niettegenstaande deze
donkere koude winterse dagen?
Morgen,
11 November, is het precies 99 jaar geleden dat de mensonterende Eerste
Wereldoorlog ten einde kwam. De Koning-Ridderr, Albert Premier, de
latere Held van Marcje-les-Dames, had de Vlamingen gesmeekt om voor hen
in het vuur te staan. Dan zou hij ervoor zorgen dat dezen, ide
meerderheid, na de te winnen oorlog, gelijk zouden worden met de
Franstalige minderheid die leefde op de kap der Vlamingen. Die plechtige
Koninklijke Belofte was, gelijkheid in rechte en in de feiten.
Belofte die hij, om zijn troon te redden, nadien op n kleinigheid na,
compleet vergat. Hoe het er nu nog aljijd aan toegaat, bijna 100 jaar
later, leest U in onderstaand overgenomen artikel.
*
En ja, wees niet verwonderd over die afbeelding (hier bovenaan) met naam en toenaam van die wereldberoemde bouwer van de allerbeste weefautomaten ter wereld: Picanol uit Ieper.
Want dat bedfrijf in de stad waar ik zoals U weet,opgroeide, verschaft
werk en welstand aan de hele streek. Het is sedert mensen-geheugenis een
vast populair gegeven, dat als Picanol goed draait, de
wereld-ecpnomie floreert. Als Picanol slabakt en er moet gedopt
worden, spreekt iedereen van een wereld-recessie. Picanol(Spreek uit Picaniol, want Spaanse wortels) is, voortgaande op de feiten, in het Ieperse zowat hetzelfde als de barometer van de plaatselijke welstand
*
De
Antwerpse Burgemeester verheffen tot de eer der nobele wevers-gilde doe
ik dan ook met enige tegenzin. Gewoon omdat die, nuchtere realist
zijnde, de uitgestoken hand van de besten zijner broeders, weigert. Hij
wil namelijk niet in hetzelfde beddeke ziek worden als Geert Wilders en
het Vlaams Belang, beiden in een soort leeuwenkooi achter tralies aan
de kant gehouden.
Leeuwenkooien en repressie in de omgeving van de Antwerpse Zoo liggen inderdaad nog altijd vers in het geheugen
*
U hebt, mijnheer De Wever, zowel de scherpste tong als de langste tenen
Brieven aan De Wever
*
Op
zaterdag 18 november wordt Bart De Wever voor de vijfde keer
N-VA-voorzitter. Een goed moment, vond Joël De Ceulaer, voor een actuele
doorlichting van het fenomeen dat De Wever onmiskenbaar is. Hij ging
praten met vriend en vijand en brengt in vier Open Brieven verslag uit
van zijn zoektocht. Vandaag neemt hij ons mee naar het jaar 64 voor
Christus. Naar het cynisme van Quintus Tullius Cicero, dat voortleeft in
De Wever.
Beste Bart De Wever,
Mocht
iemand vijf jaar geleden hebben voorspeld dat u op zaterdag 18 november
2017, over een dikke week dus, aan uw vijfde ambtstermijn als
N-VA-voorzitter zult beginnen, dan zou u, zo stel ik mij voor, eens
terdege met de ogen hebben gerold. U zou er, met een schampere grijns en
een gevatte sneer, gehakt van gemaakt hebben zowel van die
voorspelling als van de onverlaat die de voorspelling durfde te doen.
Dat u niet meer dan tien jaar voorzitter zou zijn, stond immers, zo
verklaarde u op 3 maart 2012 in Gazet van Antwerpen, in marmer gekapt.
Tien jaar, van 2004 tot 2014, vond u genoeg.
Maar
zie: over een dikke week, op zaterdag 18 november dus, zult u
desalniettemin voor de vijfde opeenvolgende keer op het schild gehesen
worden als partijvoorzitter. Dat mag helemaal niet volgens de
N-VA-statuten twee termijnen zijn het maximum maar voor u maakt de
partij een uitzondering: u mag nu al voor de derde keer de statuten
negeren en blijft nog tot en met de verkiezingen van 2019 in de cockpit.
De
vraag die iedereen zich al een tijd stelt, is: hoe blijft u zo lang
vers? Waarom zit er nog altijd geen echte sleet op het politieke
fenomeen Bart De Wever? Wijlen sp.a-voorzitter Steve Stevaert was ook
ooit God in Vlaanderen, maar toen hij een jaar na zijn grootste
verkiezingsoverwinning werd uitgefloten door het publiek van Humos Pop
Poll, wist hij dat zijn dagen geteld waren. Bij u is dat moment nog lang
niet in zicht. Zelfs uitgefloten worden maakt u alleen maar sterker. U
lijkt wel uit marmer gekapt. Uw tegenstanders bijten hun tanden stuk op
u.
Dat
is fascinerend. Vind ik. Vandaar deze brief, de eerste in een reeks van
vier, die De Morgen tot en met woensdag zal publiceren. Waarna iedereen
boos zal zijn: uw troepen omdat ze mij veel te kritisch vinden, de
andere voorzitters omdat ze zich een beetje sip zullen afvragen waarom
ik hén geen brieven schrijf. Het antwoord: dat komt nog wel, zodra ze
tien jaar lang het politieke debat volledig gedomineerd hebben.
In elke brief zal ik een aspect van uw politieke persoonlijkheid doorlichten. Vandaag is dat uw communicatievernuft,
en hoe u de meeste tegenstanders van het veld speelt: door snoeihard te
zijn in uw kritiek óp anderen, maar wel overgevoelig te reageren op de
kritiek ván anderen. U hebt, mijnheer De Wever, zowel de scherpste tong
als de langste tenen. Als u wordt aangevallen, bent u eerst
verontwaardigd, waarna u dubbel zo hard terugslaat. De Spaanse Partido
Popular kan ervan meespreken. Uw partij kreeg het verwijt donkere
wortels te hebben, u stak de Spanjaarden in de zak van Franco.
De handleiding van Cicero
Ik
heb deze zoektocht niet in mijn eentje ondernomen: ik ben gaan praten
met mensen die u goed kennen of gekend hebben, met academici en
politieke waarnemers. Sommigen wilden off the record praten, anderen zal
ik citeren. Ik had uiteraard graag ook uw entourage ontmoet:
woordvoerder Joachim Pohlmann, en N-VA-directeur Piet De Zaeger. Helaas
kregen zij van u geen toestemming om met mij te praten.
Zelf
komt u in deze brieven uitvoerig aan het woord. Niet omdat ik u kon
interviewen, want dat weigert u al jaren, maar omdat ik zo vrij ben
geweest om uw columns nog eens grondig te herlezen. En het moet gezegd:
uw teksten spreken nog altijd klare taal. Alleen jammer dat uw woorden
en daden soms frontaal met elkaar botsen. De woorden lijken in marmer
gekapt, de daden zijn flexibel soms op het acrobatische af.
Voor u is dat geen nieuws. U kent uw eigen inconsequenties. En u vindt
dat een politicus zich flinke bochten mag permitteren, zolang die maar
leiden tot het grote doel: de macht veroveren en behouden. Tegen alle
vrome voornemens in de marmeren partijstatuten drie keer opzijschuiven
om voorzitter te blijven, is maar een minuscule overtreding.
Daarom
neem ik u vandaag mee naar het jaar 64 voor Christus. U weet waarom:
Marcus Tullius Cicero wilde toen consul worden en kreeg daarbij advies
van zijn broer Quintus. De tips die Quintus zijn broer gaf, opgetekend
in het boekje Commentariolum Petitionis, noemde u ooit een electorale
handleiding die vandaag niets aan relevantie en actualiteit heeft
ingeboet, en zelfs bij de meest gehaaide spindoctor in de Wetstraat het
schaamrood op de wangen zou laten verschijnen. De centrale boodschap:
Macht moet veroverd worden, tegen elke prijs en met alle middelen.
Voor
de goede orde: het is niet mijn voornemen om u af te schilderen als een
eendimensionale slechterik. Vriend en vijand zijn het erover eens dat u
een politicus van een zeldzaam niveau bent. Ik citeer Louis Vos, uw
oude promotor: Ik vind Bart De Wever een van onze beste politici, van
het kaliber van Hugo Schiltz. Hij zal, als het stof is gaan liggen, een
belangrijke plaats in onze geschiedenis krijgen. Onder meer omdat hij
het Vlaams-nationalisme en extreemrechts uit elkaar heeft gehaald.
Ook Karl Drabbe, destijds uitgever van uw columns en een van de drijvende krachten achter de website Doorbraak.be,
vindt u uniek: Ik ken geen enkele politicus die kon wat De Wever heeft
gedaan: vanuit het niets een ideologisch discours opbouwen, daarmee de
eigen partij in handen nemen en vervolgens verkiezing na verkiezing
winnen.
En
luister eens naar Stefaan Walgrave, politiek wetenschapper aan de UA.
Die verdenkt u zelfs van totale onbaatzuchtigheid: Ik ben ervan
overtuigd dat De Wever een idealist is. Hij doet dit niet voor zichzelf,
hij is een dienaar van het Vlaams-nationalistische ideaal. Je hoeft het
niet met hem eens te zijn om hem te bewonderen als strateeg en als
politicus. Mooie complimenten, toch.
Scoren met Pim Fortuyn
En
dan te bedenken dat u zichzelf ongeschikt achtte voor het politieke
podium. Toen ik u in 2006 voor het eerst interviewde toen kon dat nog
dacht u zelfs dat u beter in de coulissen kon blijven. De strijd met
de designpolitici ga ik niet aan, want dan ben ik bij voorbaat kansloos
verloren, zei u. Ik heb niet het uiterlijk, noch de présence om in dat
circus mee te spelen. Ik heb al dikwijls gedacht dat ik 30 jaar te laat
geboren ben om aan politiek te doen. Eigenlijk zouden figuren zoals ik
achter de schermen moeten werken, om teksten te schrijven voor de
mediagladiatoren. Niet om zelf de arena te betreden.
Dat van die teksten klopte wellicht. Dankzij welingelichte bronnen heb
ik het ijzersterke vermoeden dat u in 2002 de ghostwriter was van De
puinhoop van paars-groen, het boek waarmee uw toenmalige chef Geert
Bourgeois via uw pen dus de eerste regering-Verhofstadt afbrandde.
Pittig detail: u had zich laten inspireren door een bekende noorderbuur,
want het verscheen een half jaar nadat wijlen Pim Fortuyn De puinhopen
van acht jaar paars had gepubliceerd. In uw boek staan een aantal
passages die u eens moet herlezen. Over de steeds brutalere manier
waarop Guy Verhofstadt omging met de pers, bijvoorbeeld.
Er
bestaat nog een ander amusant citaat van u over Verhofstadt, waarmee u
in een column s mans vele inconsequenties aan de kaak stelde: De
Verhofstadt van de vroegere manifesten zou de Verhofstadt van vandaag op
zijn gezicht slaan. Dat, mijnheer De Wever, geldt in vele opzichten
ook voor u. De Bart De Wever van de talloze columns van pakweg tien jaar
geleden zou de Bart De Wever van vandaag bijwijlen ook op zijn gezicht
slaan.
Mag ik twee veelzeggende voorbeelden geven?
Voorbeeld
1 is alom bekend, maar blijft interessant. In een column uit 2005
schreef u dat we in onze samenleving meer normen en waarden, en ook
zelfbeheersing, nodig hebben. In zon samenleving, wist u, zou het
niet nodig zijn politici op te roepen om niet toe te geven aan de
verkleutering van de audiovisuele media. Laat staan dat men voor zon
oproep zou worden aangevallen door intellectuelen die ernstig genomen
willen worden terwijl ze in luchtige tv-programmas commentaar geven bij
de zoektocht van Greet Op de Beeck naar twintig synoniemen voor het
woord vagina. U had het over Marc Reynebeau, toen jurylid in De
slimste mens ter wereld, die het N-VA-principe om nooit mee te doen aan
zulke flauwekul blijkbaar ooit eens had weggelachen.
Maar
zie: zes jaar later was u zélf de hoofdvedette in De slimste mens ter
wereld. De vagina bleef u bespaard, de anus niet. Eén van uw doldwaze
opdrachten bestond erin om verschillende soorten stoelgang aan de
correcte diersoort toe te wijzen. U deed dat, het moet gezegd,
voortreffelijk. Beter dan Greet Op de Beeck met haar vaginavraag.
Voorbeeld
2. In een column uit 2006 haalde u uit naar het zelfbeklag van Vlaams
Belang. Die partij had na de moord op Pim Fortuyn beweerd dat het
stigmatiseren van politieke bewegingen een voedingsbodem en legitimatie
kan vormen voor gekken om geweld en zelfs moorden te plegen. Lees:
hou op met het Vlaams Belang te criminaliseren, want vroeg of laat slaat
hier ook zon gek toe. Intellectueel oneerlijk en onnozel, vond u
dat. Er moet gescoord worden, de spelregels tellen niet.
Maar
zie: zeven jaar later was u ook die column blijkbaar glad vergeten. Na
het relletje, begin 2013, over uw uitspraak dat behalve hoofddoek en
keppel ook een homo-T-shirt niet toegelaten is achter een Antwerps
loket, jammerde u dat al dat gestigmatiseer voor gekken de gedroomde
voedingsbodem kon vormen voor geweld. U vreesde voor, en ik citeer: een
Fortuyn-scenario. U deed krék hetzelfde als wat u destijds
veroordeelde. En onlangs deed uw kroonprins Theo Francken het
potverdorie ook. Na de nazi-karikatuur die was verspreid door
Ecolo-jongeren, klaagde hij op tv over de criminalisering en zei hij, ik
citeer: Mijnheer Fortuyn is na een maandenlange hetze op links
vermoord.
De
vraag is nu: mag ik dat onnozel en intellectueel oneerlijk noemen, of
mocht alleen ú dat? Iets waar u anderen niet mee zou laten wegkomen,
doet u vrolijk zelf en dat geldt ook voor aspecten van het beleid dat u
voert, van het begrotingstekort tot de selectieve manier waarop u
mensenrechten denkt te kunnen toekennen: liever aan Catalanen dan aan
Soedanezen, bijvoorbeeld. Maar daar kom ik maandag op terug.
Van Multatuli tot Armstrong
Het
excuus voor uw soms opvallende inconsequentie zit verscholen in dat
boekje uit 64 voor Christus. Volgens Quintus Tullius Cicero moest een
politicus grof, onbeschaamd opportunistisch en bot cynisch zijn, wilde
hij de macht veroveren. Een politicus die het zuiver wil spelen,
mislukt. U gaf ooit het voorbeeld van de Nederlandse schrijver Eduard
Douwes Dekker, alias Multatuli, die na de publicatie van zijn Max
Havelaar opkwam bij de verkiezingen en maar negen (9) stemmen haalde,
omdat hij, zo schreef u, als zuivere idealist niet rekende op
manipulatie maar op het heldere inzicht van de kiezer.
U bent een Cicero, mijnheer De Wever, geen Multatuli. De politicus die
heiliger wil zijn dan de paus vergeleek u ooit met de renner die zuiver
wil rijden terwijl de rest van het peloton vol doping zit. U bent liever
Lance Armstrong dan Edwig Van Hooydonck. Dat was De slimste mens dan
ook voor u: politieke doping. Karl Drabbe herinnert zich nog hoe
verbaasd u was toen u voor het eerst aan zon tv-quiz had deelgenomen:
plots herkende in het Wijnegem Shopping Center iederéén u. U zag daar
meteen de politieke meerwaarde van in. Politoloog Stefaan Walgrave sluit
zelfs niet uit dat u tégen uw zin aan dat programma deelnam. Hij deed
niet mee om zichzelf in het zonnetje te zetten, maar omdat hij wist dat
het zijn politieke doel kon helpen verwezenlijken.
Alles
wat u doet, is politiek. Zelfs dat fameuze dieet hebt u in de aanloop
naar de vorige gemeenteraadsverkiezingen aangewend om te tonen dat u de
kracht van verandering niet alleen beloofde, maar belichaamde. Niet dat u
daarom op dieet bent gegaan, maar het paste in uw electorale tactiek.
Die politieke missie hebt u altijd gehad. Toch zeker sinds u assistent
geschiedenis was aan de KU Leuven. U bent geen historicus die de
politiek instapte. U bent een politicus die geschiedenis heeft
gestudeerd. Uit interesse, zeker, maar ook om uzelf te voeden met
inzichten die u in de politiek kan gebruiken.
Uw
promotor Louis Vos herinnert het zich nog. Hoe u, na eerst een ronduit
briljante licentiaatsverhandeling te hebben geschreven over het
ontstaan van de Volksunie, daar in een doctoraalscriptie op wilde
doorgaan. U had uw materiaal verzameld, en had nog één jaar
assistentschap te goed om alles op te schrijven. Maar daar is het dus
niet meer van gekomen, vertelde Vos mij. Op een dag, na vijf jaar hard
gewerkt te hebben, stond De Wever voor mijn neus om een jaar verlof te
vragen: de Volksunie had hem nodig, zei hij. Na dat jaar keerde hij
terug om het proefschrift af te werken, maar dat is hem toen tot zijn en
mijn spijt niet meer gelukt. Ik begreep wel dat hij op een bepaald
moment alles op zijn politiek project moest zetten.
Over de inhoud van dat politieke project zal ik het in mijn volgende brieven hebben.
Hier
wil ik dieper ingaan op die retorische gespletenheid van u: die scherpe
tong en toch die lange tenen. Want aan de combinatie van die twee dankt
u volgens mij uw status.
Boksen tegen een danser
Aan
uw scherpe tong hebben wij allemaal veel te danken. De terugkeer van de
politiek, om maar iets te noemen. Toen u het publieke forum betrad, was
het debat een tikje ingeslapen. Er was het Vlaams Blok waar iedereen
boos op was, maar voorts trok haast elke partij naar het centrum. Het
waren de paarse jaren, toen socialisten en liberalen nog nauwelijks van
elkaar te onderscheiden waren. Toen alle partijen het beste wilden
voor iedereen, en liefst nog wereldvrede ook kumbaya nog aan toe.
U
begreep dat politiek niet leeft van kumbaya, maar van verdeeldheid. Dat
een politicus dingen moet zeggen waarmee ándere politici het oneens
kunnen zijn. Toen ik onlangs Wouter Van Besien, Jinnih Beels en Tom
Meeuws zag bij de voorstelling van Samen, de Antwerpse kartellijst van
sp.a en Groen, had ik met hen te doen. Niet alleen vanwege de krukkige
regie van de persconferentie (Quintus Tullius Cicero: De campagne moet
van begin tot het einde prachtig ogen. Er moet een indrukwekkende
waardigheid van uitgaan, een schittering), maar ook vanwege hun
boodschap. Ze zijn alleen maar voor, ze willen alleen maar positief
zijn, ze zijn dus nergens tegen en tegen niemand.
U
zat vast ook in uw vuistje te lachen toen u dat zag. Nergens tégen zijn
als politicus: dat is onmogelijk. Tenzij dat kartel nog wakker wordt,
vecht u straks in Antwerpen een politieke strijd uit met mensen die
helemaal niet aan politiek willen doen. Als was u een bokser die de ring
betreedt en daar oog in oog staat met een tegenstander die aan
jazzballet wil doen. Niet dat Van Besien een heilig boontje is zijn
partij leurt net zoals andere partijen met bezwarende dossiers van
politieke tegenstanders, vraag dat maar aan Geert Versnick maar zijn
discours is nodeloos soft. Als u het in een debat tegen hem opneemt, is
dat normaal gesproken knock-out in de eerste ronde.
Misschien
overdrijft u allebei, Wouter Van Besien én u. U bent zo goed in de
politieke polarisering dat u in één moeite door ook mensen tegen elkaar
opzet; Van Besien wil zo graag mensen met elkaar verbinden dat hij
pardoes vergeet om politiek te polariseren.
Over
de nakende strijd over het burgemeesterschap heb ik het gehad met
Guillaume Van der Stighelen, u welbekend als opiniemaker en
oud-reclameman. Die kartel-lijst is een cadeau voor De Wever, zei hij.
Als Groen en sp.a apart naar de kiezer zouden gaan, dan had De Wever
moeten nadenken. Nu maakt men het hem gemakkelijk om te reageren: Ze
willen ons terugpakken, de sossen willen op de bagagedrager van de
groene fietsers terug naar hun postjes van vroeger. Een stem voor
Vlaams Belang kan hij ook verkopen als een stem voor het kartel, omdat
de N-VA daardoor verzwakt wordt. En voilà, zijn campagneplan is al
klaar.
Wat
van u volgens Van der Stighelen zon sterk debater maakt, is dat u
altijd gewoon uzelf kunt zijn. De Wever hoeft zich nooit anders voor te
doen dan hij is, zegt Van der Stighelen. Dat is een luxe voor een
politicus, hij hoeft niet na te denken over de manier waarop hij
overkomt. Dat doen de meeste andere politici wel constant, en dat zie
je.
Wat
u volgens mij vooral typeert, is dat killersinstinct. Sommige politici
trekken naar een debat met het voornemen om op hoffelijke wijze wat
argumenten uit te wisselen met de tegenstrever. U trekt naar een debat
met het voornemen om de tegenstrever koudweg af te maken, zoals Quintus
Tullius Cicero dat destijds ook aan zijn oudere broer adviseerde: Marcus
moest de tegenstander raken waar het pijn deed.
In
uw boek Werkbare waarden vatte u het zo samen: Fijnzinnigheid was niet
zijn doel, wel de karaktermoord op Antonius en Catilina. Quintus was
ongenadig voor Catilina, schrijft u, en u citeert een van zijn
oneliners over de tegenstrever van zijn broer: Die man is zo brutaal en
verdorven, zo geraffineerd en doortastend in het najagen van genot, dat
hij erin slaagt kinderen te verkrachten terwijl ze nog op moeders
schoot zitten.
Zo
laag zult u uiteraard nooit vallen in het oude Rome ging het er een
graadje ruwer aan toe dan vandaag maar u verstaat zeer goed de kunst
om iemand in de pan te hakken. Stefaan Walgrave vergelijkt u op dat vlak
met Louis Tobback, ouderdomsdeken van de sp.a: Tobback heeft dat
killersinstinct ook, net zoals De Wever. Eerst schakelen ze hun
tegenstander uit, tot die uitgeteld op de grond ligt. En dan springen ze
erop en beginnen ze er nog wat op te dansen.
Soldaten op het slagveld
Het
jammere is nu dat u dat killersinstinct combineert met de gewoonte om
vaak overdreven gekrenkt te reageren op kritiek. U bent er met uw partij
in geslaagd om critici te framen als bashers. En journalisten nemen
dat over. Ik herinner mij nog dat ik in 2011 te gast was in De Ochtend
op Radio 1, omdat ik een eerste Open Brief aan u had geschreven ja,
dat wordt een gewoonte. Ik kwam de studio binnen en het eerste wat
presentator Gilles De Coster tegen mij zei, vóór we op antenne gingen,
was: Je gaat De Wever toch niet bashen, hè?
Guillaume Van der Stighelen heeft dat ook al een tijdje in de gaten.
De Chinese generaal Sun Tzu schrijft in De kunst van het oorlogvoeren:
de grootste overwinning is als je je vijand ervan overtuigt dat het
verstandiger is om je niet aan te vallen. De Wever heeft het zover
gebracht dat redacties hem sparen omdat ze zeker niet willen verdacht
worden van bashing. Dat is, vanuit communicatieoogpunt gezien, geniaal.
Kritiek uiten op het beleid van De Wever is vandaag niet goed voor je
imago als journalist. Je bent dan links en dus fout. En journalisten
zijn zeer imagogevoelig in tijden waarin mediagroepen consolideren en
besparen. Zo is De Wever onaantastbaar geworden. Hij zou vandaag een
crisis zoals het Visa-schandaal, dat destijds de socialistische
burgemeester Leona Detiège de sjerp heeft gekost, overleven.
Hoe
raar is dat: u wordt gespaard, en toch bestaat de indruk dat u het hard
te verduren krijgt in de media. U kunt als grootste partij volop de
Calimero-kaart blijven trekken. De gevestigde orde is altijd tegen u, en
dat is niet eerlijk uw partij wordt onrechtvaardig behandeld door de
linkse pers, door linkse wetenschappers, door wereldvreemde rechters, en
door alle anderen die het niet met u eens zijn. Wie niet met u is, is
tegen u. Zelfs als hij niet wordt aangevallen, zal hij zich toch in die
positie manoeuvreren, zegt Stefaan Walgrave. Hij creëert voortdurend
conflict, alsof hij voortdurend wordt aangevallen. Vanuit die positie
kan hij dan virtuoos terugslaan.
U
weet natuurlijk wat u doet, u kent het mechanisme: door de outgroup
aan te vallen, versterkt u de ingroup een biologische wetmatigheid
waar u in uw columns geregeld naar hebt verwezen. Toen u onlangs De
Morgen aanviel, tijdens een N-VA-familiedag, omdat Rachida Lamrabet en
Chokri Ben Chikha hier ferm hadden uitgehaald naar Zuhal Demir, wist u
best dat die aanval intellectueel oneerlijk en onnozel was. Een medium
valt niet samen met de uitspraken die geïnterviewden doen, nogal wiedes.
En toch haalde u uit naar deze zogenaamde kwaliteitskrant, omdat u
wist: dat is goed voor de sfeer op mijn familiedag, het schept een band
met de militanten. Zoals het uitjouwen van de tegenstander een band
smeedt tussen fanatieke voetbalsupporters zeker als de sterspeler van
de eigen ploeg zich laat vallen en een schwalbe maakt.
Tegenover
uw uitsluiting van de outgroup staat een enorme loyauteit ten aanzien
van mensen in uw ingroup die twee mechanismen gaan hand in hand.
Dat bevestigt dan ook iedereen die u kent: u laat de mensen in uw
omgeving niet vallen, ook niet bij zwaar weer. Van mandatenkampioen Koen
Kennis tot de ooit stevig in opspraak gekomen Pol Van Den Driessche u
blijft hen verdedigen.
Als
u voorzitter was geweest van sp.a of Open Vld, dan zou Tom Balthazar
wellicht nog sp.a-kandidaat-burgemeester zijn in Gent en kon Geert
Versnick gewoon voortwerken als provinciaal gedeputeerde voor Open Vld.
En de kiezer zou u dat niet kwalijk nemen. Nog iets wat de andere
partijvoorzitters blijkbaar niet begrijpen: de kiezer houdt van
loyauteit een voorzitter die loyaal is aan de eigen mensen, is dat
misschien ook aan de kiezer. Ik weet niet of dat ook in dat boekje van
Cicero staat, maar in elk geval werkt het volgens mij. Het is beter om
te tonen dat je loyaal bent aan je kompanen, zoals soldaten die op het
slagveld niemand achterlaten, dan om te doen alsof je de politicus met
de properste handen bent. Rutten en Crombez hebben te veel Multatuli
gelezen.
De noodzaak van kritiek
Maar
terug naar uw relatie met de pers, een pijnpuntje dat ik toch even wil
uitwerken. Laat ik nog eens citeren uit De puinhoop van paars-groen,
over de man die toen de machtigste politicus van het land was: Een
journalist, die om begrijpelijke redenen anoniem wil blijven, vertelde
me hoe hij er getuige van was dat een collega van hem, die een kritisch
artikel had geschreven, door Guy Verhofstadt persoonlijk op straat werd
aangesproken en uitgescholden voor leugenaar. Dat schreef Geert
Bourgeois, enfin: ú dus wellicht, over de lange tenen van de toenmalige
premier.
En
wat doet u zelf vandaag? Toegegeven: iemand persoonlijk op straat
uitschelden, zult u niet gauw doen, daarvoor bent u te mensenschuw. Maar
u doet het openlijk: u noemde een jonge reporter van Knack op televisie
ooit de slechtste journalist van Vlaanderen, omdat hij het fameuze
interview-zonder-antwoorden met u had gepubliceerd, wat uiteraard niet
zijn verantwoordelijkheid was, maar die van zijn toenmalige baas, en dat
was niemand minder dan uw eigen minister van Financiën Johan Van
Overtveldt.
Of
neem nu dat andere voorbeeld waar uw supporters graag naar verwijzen:
hoe wijlen Steve Stevaert bij Gazet van Antwerpen commentaarschijver
Roger Van Houtte liet opzijzetten. Dat verhaal klopt wellicht, maar
opnieuw bent u geen haar beter. U hebt, las ik onlangs bij
hoofdredacteur Karel Verhoeven, de voorbije jaren verschillende keren
per mail aangedrongen op het opzijzetten van De Standaard-journalist
Bart Brinckman. Toen dat niet lukte, besloot u weer om hem openlijk aan
te vallen. Enfin, de lijst is lang, de enige twee media die nog genade
vinden in uw ogen, zijn VTM en Het Laatste Nieuws.
Dinsdag,
toen uw Facebook-account nieuw leven werd ingeblazen, zei u fijntjes
dat uw teleurstelling in de klassieke media toch groot is. Bij uw
troepen werd geknikt.
Het gevaar bestaat, mijnheer De Wever, dat u stilaan geïsoleerd raakt
in de macht. Dat u denkt dat u boven kritiek verheven bent. Dat u de
kritiek van pers en wetenschap en wie dan ook systematisch verdacht
begint te maken. Iets om geweldig voor uit te kijken, vindt Stefaan
Walgrave. Die trumpiaanse aanval op de pers levert De Wever op korte
termijn ongetwijfeld winst op, maar op lange termijn is het een
gevaarlijke strategie. Ik vind het zorgwekkend dat de geloofwaardigheid
van de media wordt aangetast. De media blijven het forum voor het
publieke debat. Als het vertrouwen van het publiek in de media weg is,
dan is die schade onherroepelijk.
Laat
ik besluiten met een zoveelste citaat uit een van uw eigen columns, in
dit geval een stukje dat u op 23 december 2006 schreef over, alweer,
Verhofstadt. Als premier stond die ook steeds minder open voor kritiek,
terwijl kritiek volgens filosoof Karl Popper, met wie Verhofstadt
dweepte, essentieel is. Dit schreef u daarover, lees nog even rustig
mee: De essentie van een open samenleving is vrije discussie en
(positieve en negatieve) kritiek: op tradities die voortdurend op hun
waarde moeten worden getoetst, maar ook en vooral op de regerende
overheid. In die notie kritiek ligt het zwaartepunt van Poppers analyse.
Dirk Verhofstadt verwoordde het ooit als volgt: Willen we
noodzakelijke vernieuwingen doorvoeren, dan is kritiek niet alleen
gewenst, maar vooral noodzakelijk. Geef toe: een citaat om in marmer
te kappen en boven uw bed te hangen. Naast dat portret van Cicero.
Tot zover, mijnheer De Wever, mijn bescheiden en voor kritiek vatbare bijdrage aan wat meer inzicht in uw communicatievernuft.
Maandag wil ik het over uw wereldbeeld en ideologie hebben. We beginnen dan met een uitstapje naar uw vrienden in Catalonië.
Tot dan.
Salutacions cordials,
*
T E O N T H O U D E N
OP ONZE VASTE SCHIJF
*
Wat heeft hoernalist Joël Ceuleer hier willen bereiken? Zijn eifgen superioriteut bewzijzn, of DeWever in de bloemetjes zetten?
Zelf heb ik niet anders of toch meestal gelezen dan bladzijden lang ontelbare keren het woordje ik.
Kortom:
met zon vijanden als De Ceuleer hoeft niemand nog veel vrienden te
hebben om aan de top te geraken. BDW krijgt van hem gratis niet alleen
de lauwerkroon, maar meteen ook de tweede burgemeesterssjerp aangereikt
*
Pssst.
Om naar recht te oordelen over de hoernalist Joël De Ceuleer
Er steken kasten vol beeldmateriaal ter beschikking vnl over (dat zegt genoeg) Flip DeWinter die voor U opengaan als U Googelt naar
Bij
de Leugenpers, inzonderheid bij de TeeVee, moet er tot ver in de
omtrek, geween en tanden geknars te horen zijn geweest, met President
Trump op bezoek in China. We zagen daar een keizerlijke begroeting
tussen twee wereldmachten! President Trump werd daar als een goddelijke
afgezant ontvangen, een eer die hem zichtbar paste als gegoten. Het
waren/zijn beelden die goed doen aan elk menselijk netvlies.
De Vrede is dus binnen handbereik!
De
Verkochte Pers moestedat wel brengen: het was hun verdomde
deontologische plicht. Ze werden ervoor betaald, ze konden niet anders.
Maar de tegenzin droop er zò van af. Vooral toen Trump zijn voorgangers,
inzonderheid de moslim-broeder Hoessein Barack Obama, de Hawaïaanse
sociaal-democraat, met naam en toenaam door de mangel haalde. En juist
dat typeert hem, Trump, zo goed: hij lukt daar waar al de andere
voorgangers niet eens geprobeerd hebben. Stel U voor: praten met en
zelfs zaken doen met de grootste erfvijand sedert de ontdekking van
Amerika in 1492!
Arme
BRT-Tanghe voor Het Nieuws deze avond. Arme Martine! Met van misprijzen
de mondhoeken half-stok, met verstikte stem, het hoofd half afgewend,
moeten toegeven en aflezen van de autocue dat Trump met kop en schouder
boven God Obama uitsteekt: het is goed om voor het oog van de camera van
haar stokje te gaan!
*
Trump in China: "VS en China kunnen samen wereldproblemen oplossen"
De
Verenigde Staten en China kunnen samen globale kwesties oplossen die
"groot gevaar" inhouden voor de veiligheid. Dat heeft de Amerikaanse
president Donald Trump vandaag gezegd na een onderhoud met zijn Chinese
ambtsgenoot Xi Jinping in Peking.
"Er
is geen belangrijker onderwerp dan de Chinees-Amerikaanse betrekkingen.
We hebben de capaciteit om wereldproblemen op te lossen voor nog vele,
vele jaren", zei Trump aan Xi. "Mijn gevoel voor u is ongelooflijk warm.
Er is geweldige chemie tussen ons en ik denk dat wij geweldige dingen
voor zowel China als de Verenigde Staten zullen doen."
Noord-Korea
De
Amerikaanse president kwam ook opnieuw terug op de Noord-Koreaanse
crisis. "Ik geloof dat er een oplossing is, net als u", zei Trump tegen
de Chinese president. "Maar de tijd dringt. We moeten snel handelen. Ik
roep China op om erg hard te werken." China is namelijk verantwoordelijk
voor zo goed als alle Noord-Koreaanse handel en kan dus druk uitoefenen
op het regime van Kim Jong-un. Daarnaast moet ook "Rusland helpen om
deze potentieel dramatische situatie te bedwingen".
Trump
maakte vanmorgen ook gewag van een "choquerend" handelstekort van de
Verenigde Staten met China. De schuld daarvan is volgens hem te zoeken
bij de vorige Amerikaanse regeringen. "De VS moeten dringend hun beleid
aanpassen omdat ze erg achterop zijn gaan hinken wat betreft handel met
China en, eerlijk gezegd, met vele andere landen", aldus de Amerikaanse
president. "Het is zonde dat de voorbije regeringen het zo ver hebben
laten komen.
Vergeten we vooral de essentie niet! Dat bezoek en wat daar (eerder onverwacht blijkbaar)
beklonken werd, herleidt de bestaande oorlogsdreiging met nucleair
wapentuig tot zijn ware proporties. Noord Korea, in wezen de handpop van
Iran, (****) de meest bedreigende tak van de
veroverings-islam, moet, om het eigen gezicht te beschermen, gewoon
intomen. Zonder zelfs ook maar één schot te lossen, want het verliest
met China zijn grootste beschermheer.
En
nu, na de wederzijdse vriendschaps-betuiguingen in het Rijk van de
Hemelse Vrede, staat de tweede machtigste man ter wereld, de Russische
President Poetin, reeds te waaien met de welkomstvlaggen. Hier zullen,
naast vriendschapsbanden, vooral de wederzijdse zakelijke belangen aan
bod komen. Wat zeker ook het geval is geweest met Peking Wait and see!
Ja,
heel zeker, terwijl het zwarte koekoeksjong Obama stilaan in de hoek
gedrumd wordt als would-be kandidaat moslim-wereldveroveraar, klimt de
ster van deze President als Vrede-Stichter als een raket en staartster
iin de ruimte.
Ja
Ja, laat de criticasters van Donald Trump maar na amper één jaar, de
balans zo negatief mogelijk in mekaar knutselen, de waarheid achterhaalt
dat wel.
*
(****)
Noord-Korea als handpop van de Iraanse Ayatollahs: eerst werd in de
Media daarover bericht, als zouden Iraanse atoom- en raket geleerden in
opdracht van en op kosten van de Ayatollahs daar in het grootste geheim
en als gasten mogen werken aan een gezamenlijk nucleair project. Zodat
het land Iran zelf de handen in onschuld kon wassen, en onder Obama
rijkelijk konden genieten van de handelsakkoorden met de rest van de
wereld. Voor de islam drie enorme resultaten voor de prijs van één.
Maar
al gauw werd daarover gezwegen, in de hoop dat het grote publiek die
realiteit best zou vergeten. Zo dat Iran en de islam uit beeld verdween,
en N-Korea als de enige maar kleinere en dus te verwaarlozen
oorlog-stoker voor het oog van de wereld kon worden aangemerkt.
Aldus geschiedde. En aldus zal dat verder escaleren. Benieuwd hoe President Trump dat varkentje zal wassen Feit is wel dat
Kim Jong-un
als
slippendrager van de islam stilaan geïsoleerd geraakt en een Derde
Wereldoorlog in die richting met de dag minder waarschijnlijk wordt.
Maar de Duivel slaapt nooit.
Wie zei daar ooit weer, dat het voor elke moslim onmogelijk is om recht door zee te gaan? Alles en iedereen bedotten (de Taqyilla) om de islam vooruit te helpen, is inderdaad de door de Koran/Hadith voorgeschreven Heilige Plicht.
Heb ik de lessen van willen arabist Hans Janssen goed onthouden, hé Ma?
Inderdaad, en effet :
t is la Belgique de Papa sprèk de Frans comme il faut! Wat n
opluchting data aan die tweetaligheid tegenover die knappe Zuiderling
lucht kan worden gegeven. En dat in de taal van Marianne Sausepanne!
Wat
n knappe Griet, toch, die Cat-leen Cools! De zoveelste parel aan de
kroon van de..BRT. Die Zuiderse Adonis werd niet afgebeten, niet
afgeblaft, biet afgesnauwd, mocht altijd uitspreken met ronkende
volzinnen, zeggen wat hij wouw zeggen, uitspreken zonder ook maar één
keer e worden onderbroken.
Allez,
tussen die twee hing er, toch vanwege het vinnige Cool-vlindertje, iets
moois in de lucht. De onafhankelijkheid van Catalonia is dan ook heel
wat spannender dan die van ons eigen volk. Die spanning was zelfs te
zien in haar blouse
*
Puigdemont strijdlustig: "Catalanen zullen staatsgreep niet accepteren"
"Ik
ben er volledig van overtuigd dat de Catalanen deze staatsgreep niet
gaan accepteren en dat ze gaan stemmen tegen Artikel 155 van de Spaanse
grondwet." In Terzake klinkt de afgezette Catalaanse minister-president
Carles Puigdemont zeker van zijn stuk: op 21 december zullen de
separatisten de verkiezingen winnen.
In
de aflevering, die om 20 uur uitgezonden werd, vertelde Puigdemont
opnieuw dat hij het conflict nooit heeft willen importeren naar ons
land. "Ik vraag niets aan de Belgische regering, ik ben naar Brussel
gekomen omdat het een Europese kwestie is en de Europese instellingen
niet mogen wegkijken", zegt Puigdemont in het duidingsprogramma, zo
schrijft VRT NWS.
In
de Europese Unie toont hij zich teleurgesteld. "Ik heb van kleins af
aan Europa gezien als een plaats van vrijheid, met het recht op vrije
meningsuiting. Europa was voor ons een bondgenoot. Dat ze vandaag hun basiswaarden laten vallen, maakt me triest."
Artikel 155
Maar
Puigdemont maakt zich sterk dat hij de verkiezingen op 21 december zal
winnen, ook al voorspellen de peilingen een hevige strijd. "Ik ben er
volledig van overtuigd dat de Catalanen deze staatsgreep niet gaan
accepteren en dat ze gaan stemmen tegen Artikel 155 van de Spaanse
grondwet."
Eerder
vandaag vernietigde het Grondwettelijk Hof de
onafhankelijkheidsverklaring van Catalonië. "Sinds het nieuwe Catalaanse
autonomiestatuut in 2016 is het Hof een partijpolitiek instrument
geworden", hekelt hij.
Wij
zullen haar en al haar bloedrode collegas m/v en tussensoort gedenken
in onze gebeden, als het ooit zo ver komt dat op alle schansen de
Leeuwen dansen .
Want
stilaan moet er toch n definitief einde komen aan de achteruitstelling
van de Vlamingen. Mèt Coburgia als het kan, er zonder als het moet. De
grote politieke partijen, die het Land naar de vernieling hebben
geregeerd, zijn verworden tot nog slechts n schaduw van zichzelf. De
tricolore bal ligt dus nu wel definitief in het kamp van de NV Arrogantie.
Dit is de partij wier Staturen als eerste en voornaamste artikel de
onafhankelijkheid van Vlaanderen is! In theorie althans. En ze doen dat
ook met dezelfde langzame haast als de boer die niet naar Oavelgom kon gaan omdat de Koaremont oopn lag.
Valt
nu te bezien of ze die bal beter kunnen bespelen om die in het
uiteindelijk doel te trappen dan de Rode Duivels! Wetende dat de
doelwachter t is van moeilèk spreek de Vloms, als het ooit tot
onderhandelingen komt. BDW spreekt, naar t schijnt, wel vloeiend de
Baskische Taal, maar dat is een ander paar mouwen dan deze van de
Catalaanse tea-shirt. Seffens blijft alleen nog een soort van
romp-Spanje over
De
EU-Nazistaat en reus op lemen voeten die onlangs zonder verdoving het
moslimland Kosovo heeft helpen afsnijden uit het Christelijk Servië,
nadert zijn eindbestemming, ttz zijn ineenstorting. Om daarna
hoogstwaarschijnlijk herboren te worden als een hechte Economische Unie
van allemaal zelfstandige volkeren die leven in vrijheid en dus in
welvaart.
Met
liefst geen (volks)-commissarissen meer zoals in de gewezen U.S.S.R.,
maar met charismatische Leiders die door de Burger op handen worden
gedragen.
*
Het
is dat soort Leiders die niet (of bij hoge uitzondering) voorkomen
langs de linker kant van het spectrum Zoals President Trump, de man met
beide voeten op Christus-Oude Westelijke fundamenten, het uitdrukt: elk
land moet bestuurd worden op dezelfde manier als de vlot draaiende
motor van een zaken-imperium.
Ja, dat Midden-Oosten!!!! Is net als n opdringerige minnares die tussen het echtpaar Ameria aks Adam en Europa, de Eva van het spel, het midden van het echtelijk bed komt opeisen!
Maar!
Ieder
lid van de bevolking van dat deel van de aardkloot is al even
gevaarlijk als hun voornaamste handelsproducten, pietrol en aardgas.
Bedrieglijk olie-producten genoemd. Meer hoeft de mensheid niet, om de
hele wereld ofwel in brand te zetten, ofwel die om zeep te helpen door
al te veel CO² uit te stoten.
Is er trouwens al één wetenschapper op het idee gekomen, dat zij uit eigenbelang de ondergrond van de halve planeet ondertussen compleet aan het leegzuigen zijn?
Onze
Noorderburen deden hetzelfde in Groningen, op oneindig veel kleinere
schaal. En zie: naar het einde toe klapt heel het landschap in elkaar
als een lege ballon.
Zou
het dan toch waar zijn, van al die profetieën, dat het einde der tijden
dààr in die achterlijke uithoek zal beginnen? Dan wordt her daar
hemelhoog en zo diep als de zee diep is, zo heet als in de hel
*
Soemnieten
(Soemers) en Sjiïeten (Schietters), welk verschil? Of zie ik dat
verkeerd en zijn ze als het er op aankomt, in werkelijkheid één pot nat?
Ik zou het haast voor zeker aannemen!. Wie is dan Ottomaaan, wie is
Moor, wie is Muzelman? Je herkent ze enerzijds een uur ver tegen
wind, zowel mannen als vrouwen. En anderzijds zijn het precies allemaal
dezelfden zoals ze verkleed als karnaval-gangsters op straat komen. En
vooral: ze zijn direct beledigd als je geen buigingssje hebt gemaakt
iedere keer als ze je voor de voeten liepen. Van de ergste gevallen zijn
de lontjes dan ook even kort als die van de bommetjes waarmee ze zo
graag en voor de lol een zo groot mogelijk publiek naar de andere wereld
willen sturen.
Vooral
opgepast voor hun opgroeiende jeugd. Die zijn hier geboren en getogen
zeggen ze zelf en dat geeft hen rechten. En denken met 6 jaar dat ze
reeds de meesters zijn in elk land waar ze naartoe zijn gevlucht..
*
Saudi Arabië: Libanon heeft ons de oorlog verklaard; Israël houdt enorme oefening
*
De
luchtmachten van Israël, de VS, India, Griekenland, Polen, Duitsland,
Frankrijk en Italië oefenen tot 16 december op een nieuwe grote oorlog
in het Midden Oosten.
Na
een onderschepte raketaanval uit Jemen en de dood van twee Saudische
prinsen en andere hoge officials in slechts een etmaal tijd, plus een
agressieve aanpak van dissidenten in het koninklijk huis, waarbij zon
10 prinsen onder huisarrest werden geplaatst, beschuldigt minister van
Golfzaken Thamer al-Sabhan Libanon ervan Saudi Arabië de oorlog te
hebben verklaard. Ondertussen is in Israël de grootste
luchtmacht-oefening boven het land ooit begonnen, met ongeveer 50
vliegtuigen uit 9 landen. Onlangs hield het Israëlische leger al een
massale oefening op een nieuwe oorlog met Hezbollah. Twee landen die
officieel geen betrekkingen met elkaar hebben lijken daarom in steeds
sneller tempo op een grote oorlog met Hezbollah en hun bazen in Iran af
te stevenen.
Sinds
bekend werd gemaakt dat de 32 jarige kroonprins Mohammed Bin Salman de
nieuwe koning van Saudi Arabië wordt, is hij niet alleen begonnen met de
eerste voorzichtige stappen om het aartsconservatieve islamistische
land iets opener en vrijer te maken zoals het besluit dat vrouwen
volgend jaar onder bepaalde voorwaarden mogen autorijden -, maar is hij
ook bezig om op internationaal vlak acties te ondernemen tegen de
Shiitische maansikkel die onder leiding staat van de eeuwige
aartsrivaal Iran, dat al jarenlang in het totaal ingestorte Jemen een
proxy oorlog voert tegen de Saudis.
Oorlog verklaard door Iran en Libanon
Libanon
heeft weliswaar niet officieel de oorlog aan Saudi Arabië verklaard, en
beide landen grenzen niet aan elkaar, maar toch is de bizarre uitspraak
van minister al-Sabhan, die agressie van de Libanese partij van de
duivel (Hezbollah) scherp veroordeelde en verklaarde de Libanese
premier Saad al-Hariri hierop te hebben aangesproken waarna deze
vrijwel onmiddellijk aftrad -, een duidelijk signaal dat de gemoederen
hoog zijn opgelopen, mede door de bloedige Syrische burgeroorlog, waar
de Saudis met hun steun aan ISIS en Al-Qaeda al jaren recht tegenover
Hezbollah, Iran en de Syrische regering van president Assad staan.
Ook
de onderschepte ballistische raket die afgelopen weekend uit Jemen op
de hoofdstad Riyadh werd afgevuurd, werd door de Saudis een brutale
daad van agressie van Iran genoemd die als een oorlogsdaad kan worden
opgevat (2).
Gemeenschappelijke aartsvijand veroordeelt Saudis en Israëliërs tot elkaar
Onder
het alom bekende concept de vijand van mijn vijand is mijn vriend
zijn de Saudis uitgerekend in de armen gedreven van een buitengewoon
onwaarschijnlijke bondgenoot: Israël, waar Hezbollah en Iran al geruime
tijd eveneens als de allergrootste bedreiging worden gezien. Bin-Salman
heeft in september vermoedelijk zelfs een geheim bezoek gebracht aan
Israël, ondanks het feit dat het koninkrijk de Joodse staat niet eens
erkent, en beide landen geen diplomatieke banden onderhouden omdat Saudi
Arabië officieel Israël nog steeds van de kaart wil vegen.
Maar
de gedeelde angst voor het tot de tanden toe bewapende Hezbollah en een
vermoedelijk al binnenkort nucleair bewapend Iran hebben de twee
bittere vijanden in ieder geval tijdelijk tot elkaar veroordeeld. De
Israëliërs weten zich bij een nieuwe oorlog met Hezbollah in Libanon nu
impliciet gesteund door het Soenitische blok, waar ook Egypte deel van
uitmaakt (1). De afgelopen jaren, en ook nog vorige week, heeft de
Israëlische luchtmacht al diverse succesvolle bombardementen uitgevoerd
op militaire doelen van Hezbollah in Syrië, dat het belangrijkste
doorvoerland voor wapens en raketten naar de Shiitische terreurbeweging
is.
Grootste luchtmachtoefening ooit boven Israël
Dat
Israël bepaald niet alleen staat blijkt bijvoorbeeld uit Blue Flag
2017, de grootste internationale luchtmachtoefening die ooit boven het
kleine landje werd gehouden. Zon 50 vliegtuigen uit 9 landen, waaronder
India, de VS, Griekenland, Polen, Frankrijk, Italië en Duitsland
simuleren een grote oorlog, waarbij er gebruik wordt gemaakt van echte
doelen op de grond, zoals militaire konvooien en SAM
luchtafweerraketten. Blue Flag begon afgelopen zondag en wordt pas op
16 november beëindigd. (2)
Vorige
week werd in Israël een anderhalve kilometer lange tunnel van de
Palestijnse terreurgroep Hamas opgeblazen, compleet met terroristen
erin. De tunnel leidde tot onder een klein Joods dorpje, waar de
jihadisten een groot drama hadden kunnen aanrichten. Het geeft aan dat
Israël bij een nieuwe oorlog hoogstwaarschijnlijk ook opnieuw tegen
Hamas en andere Palestijnse terreurgroepen op de Gazastrook zal moeten
vechten.
Het
is klaar als een klontje syntex dat, als het begint, Israël de eerste
klappen zal moeten opvangen. Bij de Nazis was dat ook zo. Je zou
kunnen zeggen, dat de Joden precies daarvoor op de wereld zijn, om als
eersten door alle soorten aanvallers belaagd te worden. Dat zou dus de
straf kunnen zijn voor de kruisiging van de Mensenzoon waarvoor ze eens
in massa voor Sponsius Spinaedus (****) zwoeren dat Zijn bloed over hen en hun kinderen mocht komen.
*
De
Stam van David is een volk van Nobelprijs winnaars. Vlamingen zijn een
volk van schilders en schrijvers. Dat zijn 3 zaken die in de islam
totaal verboden zijn. Daar mag men niet slim zijn, noch beelden willen
maken.
Ook
dàt kan een reden zijn voor de afgunst van anderen. Zij, het Joodse
Volk, maken trouwens deel uit van een der oudste Beschavingen die we
kennen. Hun tijdrekening gaat meer dan dubbel zo ver terug dan de
Christelijke.
Daarom
spreken we terecht van een Joods-Christelijk-humanistosche Beschaving.
En geven juist daardoor het gedroomde voorwendsel aan de mo-slimmerds om
ze te vernietigen. Daar waar het precies de rede, zou moeten zijn om ze
ten allen prijze te verdedigen.
*
(****)
is bedoeld Pontius Pilatus, de Romeinse landvoogd in Jeruzalem ten
tijde van de Kruisdood van de Zachtmoedige. Deze intrigerende figuur zou
afkomstig geweest zijn van een stadje in de bergen, Sutri genaamd,
vooral bekend als feeëriek decor voor veel bekende klassieke Italiaanse
films. Toen we nog in Italië woonden en volk moesten afhalen in
Ciampino, konden we via de snelweg rijden, maar ook (met veel tijd)
doorheen het landschap, de kronkelingen volgend van de Tiber. Dat kon
alleen in de zomer, omdat de hele streek tot Rome in de winter maar al
te dikwijls blank stond Zo kwam we dan voorbij in dat Sutri. Om daar
een pré-Romeins amfitheater(tje) te ontdekken, dat volledig in de rotsen
was uitgehouwen, alsook een nog oudere ondergrondse rots-tempel
toegewijd aan de god Mitras, een soort van eeuwenoude
Perzische God voor wie de wreedste offergaven werden gebracht. Er
zou zelfs een zeker verband bestaan met het Christendom die deze
eredienst heeeft opgevolgd. Het woord mijter zou daaraan herinneren.
Best mogelijk, want op rotstekeningen werden afbeeldingen van
hogepriesters gevonden met dat soort hoofddeksel dat hun waardigheid
moest beklemtonen. Dat tempeltje in Sutri is klein, donker, onverlicht,
vuil en is slechts te bereiken via een kronkelweggetje tot diep in de
omliggende bergen.
Deze
grotten in de rotswand (tot voorkort nog bewoond!) waren/zijn zichtbaar
van langs de grote weg en ware de reden van onze nieuwsgierigheid om
daar een kijkje te gaan nemen
Als de werkelijkheid de verbeelding overtreft, kan er dan misschien gezegd worden dat wij in Utopia leven?
Voor
Vlamingen is, sedert 1830, dit verhaal het zoveelste ontwaken uit
nachtmerries zonder begin noch einde.. Maar deze keer zou het in
principe moeten genoeg zijn, om de faling vast te stellen. De vis stinkt
niet alleen in Laken aan de kop, maar de ontbinding is doorgedrongen
tot alle vezels van het Openbaar Ambt. Daarvoor circuleert er al een
tijdje het begrip graaien
*
Belgische staat duikt zelf op in Paradise Papers
Bron: Belga
*
De
Belgische Maatschappij voor Internationale Investering (BMI), die
gecontroleerd wordt door de Belgische overheid en de Nationale Bank van
België, is betrokken bij een postbusconstructie op de Britse
Maagdeneilanden. Dat berichten De Tijd, Le Soir en Knack vandaag op
basis van de Paradise Papers.
De
BMI is voor 64 procent in handen van de Belgische staat. Toch blijkt de
investeringsmaatschappij al twintig jaar betrokken te zijn bij een
constructie op de Britse Maagdeneilanden, via een postbusvennootschap
die alleen op papier bestaat. Die kreeg op het eiland Tortola het
plaatselijke adres van het advocatenkantoor Appleby, van waaruit de
Paradise Papers zijn gelekt.
"Vergissing"
De
BMI verzweeg de constructie al die jaren in haar jaarrekeningen. Er
werd alleen een adres in Vietnam vermeld, omdat via de Britse
Maagdeneilanden wordt geïnvesteerd in een groot havenproject in het
noorden van het Zuidoost-Aziatische land. De investeringsmaatschappij
geeft toe dat haar jaarrekeningen niet correct waren. "Een vergissing",
luidt het.
Vier
jaar geleden werd boven op de constructie op de Maagdeneilanden een
vennootschap opgericht in Hongkong, dat België sinds halverwege vorig
jaar officieel als een belastingparadijs bestempelt.
Belastingjager bestuurder bij BMI
Hans
D'Hondt, de grote baas van de belastingadministratie die zelf moet
jagen op constructies in belastingparadijzen, was lang bestuurder bij de
BMI. Hij zat ruim tien jaar in de raad van bestuur, tot in juni vorig
jaar. Hij beweert dat niemand hem ooit verteld heeft dat het project via
een postbusvennootschap op de Britse Maagdeneilanden liep.
*
Janssen Pharmaceutica, Nike en Ageas kostten de Belgische staat al miljarden door postbus op Bermuda
Volgens
De Tijd is "de Belgische staatskas al voor miljarden euro's aan
belastingen misgelopen door de duizenden constructies op Bermuda", waar
de postbus van het advocatenkantoor Appleby gevestigd is. Zo zou Ageas,
de grootste verzekeraar van ons land, een postbusconstructie hebben via
(onder meer) Bermuda. Ageas zou er ruim 1,2 miljard euro aan verdiend
hebben, zonder één euro belasting te betalen.
Ondanks belastingvoordeel
De
groep Janssen Pharmaceutica op zijn beurt geniet in ons land al een
groot belastingvoordeel en betaalt nog geen 3 procent belasting. Toch
zou ze via Ierland miljarden versluizen naar een
postbus op Bermuda. En ook het zwaar gesubsidieerde distributiecentrum
van Nike in Laakdal betaalt via Bermuda amper belastingen in België,
klinkt het.
Voorts
blijkt uit de gelekte documenten hoe het Amerikaanse bedrijf Whirlpool
zijn interne bank in België aanwendt in een constructie om zijn
wereldwijde belastingfactuur te drukken.
Niettegenstaande
al die poespas, is het relatief goed leven in dit land. Wat zou het dan
niet zijn, als er noch dotaties, noch transfers, noch graaierij
zouden bestaan, zaken die uiteraard liever vandaag dan morgen uitgeroeid
moeten worden met wortel en tak.
Maar
dat is een droom die pas zal kunnen bewaarheid worden, als we doen
zoals de Catalanen en de gevestigde orde vervangen door een Forza Nuova . Uit het Italiano te vertalen als De Nieuwe Kract.
Pas
op: als we ons niet haasten zal de kans verwateren in het begrip
Nieuwe Wereld Orde en dan zijn we voor altijd gebetonneerd.
Steek ik nu mijn nek uit, denkt U? U denkt aan de repressie?!
Mis Poes!
We kunnen misschien beter kijken naar de overkant der Alpen, waar die Forza Nuova
bestaat waar we nog veel kunnen van leren.. Niet alles, dat ook weer
niet. Maar de bestraiaffing zoals bij Mussolini rn/of Hitler is een must
aan het worden. Zelfs een appel stelen van de Staat staat gelijk met
een halsmisdaad en wordt als dusdanig bestraft. Tot de dood er op volgt.
Wedden dat er op slag veel minder gegadigden zouden zijn om mandatenop te nemen?!
*
Als ik nog even ma? Want om bezig te zijn in de tuin is het veel te koud in Vlaanderen.
Bij
E.J. Bron vond ik vandaag onderstaande afbeelding die als gegoten past
bij de halsmisdaad van het stelen van de Staat van een appel
De gemaakte afspraken tussen de Dames en Heren Hoernalisten moeten dus niet duidelijk geweest zijn. De VRT telde er (op hun telraam?) 184,
maar rondde dat getal om welke redenen dan ook, af naar boven, op 200.
De veel directer DM spreekt als naar gewoonte veel duidelijker taal (die in hun kraam past) van n honderdtal.
Wat dus duidelijk voor de heldft gelogen is. Als t goed is, zeggen we
dat altijd op deze blog heel duidelijk. Want doorgaans heeft men daar
een steengoede pen, de beste sedert wijlen Louis Delentdecker die i, de
goede oude tijd schreef in Het Nieuwblad . Maar veel liever stellen wij
hun partijdigheid duidelijk in de kijker. Nee, nee: inzake tegenwerking
tegen de EU-Nazistaat zoveel mogelijk de zaken minimaliseren is de
boodschap. Dat ligt er wel altijd vingerdik op.
Wat
niet wegneemt, dat 200 een behoorlijk aantal is van de 700
sjerpendragers die Catalonia telt. Het is duizend keer erger dan dit
leugentje uit bestwil dat acht gewezen democratisch gekozen ministers al in een Spaanse cel zitten.
Als voorbereiding, Rajoy in actie
*
Zaan-Cloot
JU88 ligt onder niet politiek-correct moordend vuur. Is geraakt tot in
het ruggenmerg van zijn ziel. En, wat erger is, in eigen voet geschoten
door het bewimpelen van de eigen sacrosancte principes die in ronkende
verklaringen zijn vastgelegd. Over heilige huisjes, als daar zijn vrije
meningsuiting en vrijheid van vergaderen. Benieuwd naar diens
uitvluchten als antwoord. En ook n beetje naar die van het Gentsse
Liegebeest. Want die spreekt als een surrealist. Ceci nest pas une
pipe, weet U nog?
Ach
die Burgemeesters! Het moet gezegd: zdie allemaal, 200 in getal, doen
opsluiten zoals de zes in Madrid, zou moeilijk gaan, vermits onze
penitentiaire instellingen reeds overvol zitten met luxe gevangenen,
echte of would-be Jihadis.
*
Catalaanse burgemeesters aangekomen in Brussel: "Wij eisen dat de EU haar eigen verdragen respecteert"
*
Redactie - Bron: Belga
In
Brussel is een honderdtal (?!) Burgemeesters uit de Spaanse regio
Catalonië aangekomen om hun steun te betuigen aan de afgezette
Catalaanse regering, van wie premier Carles Puigdemont en vier ministers
in Brussel verblijven. Ze klagen ook het optreden van de Spaanse
regering, het gerecht en de politie aan.
Omstreeks
14 uur stapte een honderdtal burgemeesters van de in totaal 900
gemeenten in Catalonië van de bus in het hart van de Europese wijk. Ze
zijn naar Brussel afgezakt om hun solidariteit te betuigen met de
afgezette regering van Puigdemont, die wordt beschuldigd van onder meer
rebellie en het uitroepen van de onafhankelijkheid. Acht gewezen ministers zitten al in een Spaanse cel.
"Zevenhonderd
Catalaanse burgemeesters riskeren de komende dagen en weken vervolgd te
worden omdat ze voor de onafhankelijkheid zijn", zegt Europees
parlementslid Jordi Solé, die eveneens burgemeester is van de gemeente
Caldes de Montbui. "We zijn naar Brussel gekomen om uit te leggen wat er
ons boven het hoofd hangt. Nochtans heeft onze regering enkel het
verzoek van de Catalaanse kiezers gevolgd. Wij hoopten met het
referendum op een dialoog, in de plaats daarvan kregen we echter
politiegeweld en vervolgingen", aldus Solé.
De
Catalaanse vertegenwoordiging hoopt dat Europa zich eindelijk ferm
uitspreekt over de gebeurtenissen in Spanje. "Wij Catalanen hebben
altijd in de Europese zaak geloofd en wij hebben ook onze rechten. Door
wat nu gebeurt, voelen we ons echter in de steek gelaten. De uitspraken
van Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker dat de Spaanse regering enkel de wet volgt, maken de ontgoocheling enkel nog groter. Maar het is niet nieuw dat de belangrijkste Europese instellingen aan de kant van Madrid staan."
Rustig
Volgens
Ramon Tremosa, Balcells, Europees parlementslid binnen de Alde-fractie,
verzaakt de Europese Unie aan de twee belangrijkste basisprincipes.
"Wij eisen van de Europese Unie dat ze haar eigen verdragen respecteert.
Het optreden van de Spaanse regering en de vervolgingen
door het gerecht gaan in tegen het recht op vrije meningsuiting en het
recht op vergadering.
Bovendien treedt de overheid ook het verbod op militair geweld tegen de eigen bevolking met voeten."
Aan de andere kant van het Schumanplein, gescheiden door de rotonde, verzamelden een dertigtal pro-Spaanse betogers. Ondanks wat heen-en-weergeroep bleef alles rustig.
Om 17 uur houden de Catalaanse burgemeesters een persconferentie in de Bozar.
Heeft
U er ook op gelet dat het aantal anti-onafhankelijkheid lovers weeral
verschilt naargelang de brond? De TeeVee spreekt van een massa en DM
spreekt van een30-tal.
Wetewa?
Nu begin ik Guy Mathor te begrijpen met zijn gezegden over de
Staasschulden: al wat Slinx is, is niet goed met cijfers. Ze weten in
veel gevallen niet eens het verschil tussen mijn en dijn Erger dan
Christus aan het kruis, hebben die gaten in handen en voeten
*
Voor
Madrid maar ook voor de EU zoals die verworden is tot Nazistaat, hangt
er naar dit het einde toe van deze zaak, een ongelukkig visioen in de
lucht. Het laat een dubieus persoon zien, die bezig is met putten
graven
Wie een put maakt voor een andere, valt er zelf in.
29 juli 1883 Giulino di Mezzegra, 28 april 1945).
Dat is, kort en krachtig, wat Wikipedia aks openingszin schrijft over Il Duce.
*
Predappio
(Noord Italië, Provincie Emilia-Romagna), werd door Mussolini
grotendeels totaal vernieuwd. In dit zijn geboortedorp, bevindt zich ook
zijn mausolea, even buiten het centrum, met de tombe die tot op heden
als eerbetoon iedere dag n paar uur geflankeerd wordt door 2 in uniform
gestoken lijfwachten. Dagelijks rijden daar hele bussen af en aan om
de Duce als een heilige te begroeten, in tegenstelling tot Hitler, zijn
kompaan, die niet eens n graf (maar wel een opvolgster) heeft. Dit toerisme wordt ten zeerste geapprecieerd door de plaatselijke Horeca en de vele souvenirwinkels
Deze laatste opmerking, om zijdelings te verwijzen naar het Assisi van
St Franciscus, een al even klein stadje in Umbrië, waar dagelijks het
mirakel van het toerisme welstand brengt voor de wijde omgeving Waarmee
ik geenszins Mussolini tot De Eer der Altaren wil verheffen. Het is
eerder de reflectie van in die twee gevallen gewoon de voeten op de
grond te houden .
*
Toen voor Italië het einde van de oorlog naderde (nadat zij veranderd waren van kam),
sloegen de restanten van het verslagen Duitse Leger op de vlucht naar
Oostenrijk. Waarbij de Duce probeerde als verstekeling mee te reizen
naar voor hem veiliger oorden. Maar hij werd verraden, door
Moskou-getrouwe partizanen van de plaatselijke Witte Brigade gevangen
genomen en de volgende morgen in het geniep, zonder enige vorm van
proces, standrechtelijk geëxecuteerd, samen met Claretta Petacci, zijn
liefje die probeert hem tegen de kogels te beschermen door voor hem te
springen.. Beiden dus tegen de muur gezet in een gehuchtje, dicht bij
de vrijheid (Como in Zwitserland). Dat vooral, wordt gezegd, omdat de
lippen van doden voor de eeuwigheid verzegeld zijn .
*
De executie (in opdracht van het Kremlin?) vond plaats in in Giulino di Mezzegra, waarna hun dode lichamen half naakt dagenlang aan de voeten hingen te bengelen aan de luifel van een benzinestation in Milaan.
Tot op de dag van vandaag staan nog iedere dag verse bloemen op haar graf op het Campo Santo in Rome
Verre van partij te kiezen voor figuren uit het verleden, moeten wij onze eigen boontjes doppen.
en
Mussolini
was, met gaven en fouten, een echte Italiaanse man die naarmate zijn
ster steeg, steeds moeilijker trouw kon blijven aan één enkele vrouw.
Tot zijn sterfdag bleef hij officieel samen met vrouw en kinderen. Hoe
gecompiceerd de Italiaanse ziel wel is, mag blijken uit het feit dat
Rachele, zijn wettige echtgenote, achteraf tot aan haar dood zijn
pensioen als regeringsleider heeft opgetrokken .
*
Eerst was het Hitler die Mussolini en meteen het fascisme van de samengebonden bundel pijlen (de faces),
bewonderde wegens vnl diens doortastendheid. Maar achteraf werd het net
andersom, naarmate de ster van de militair ingestelde Duitse Führer
steeg aan het wereld-firmament. Wat Hitler niet lukte met Franco om
Spanje aan zijn zijde te krijgen in de Tweede Wereldoorlog, lukte wel,
met Italië, zij het met veel tegen-goesting. Il Duce, Mussolini wilde
geen oorlog, hij wilde alleen een soort van magalomaan Romeinse Rijk
Numero Due
Ook op Elba, heet verbanningsoord van Napoleon, prijkt dit symbool weerszij de toegangspoort van de villa Want in wezen was Buanaparte, als Corsicaan, ook n soort Italiaan!
*
Het fascisme is terug in Italië: Mussolini-fans marcheren door Rome
*
Fascistenleider Roberto Fiore
is na twintig jaar ballingschap terug in Italië om extreemrechts een
duw in de rug te geven. Onvrede over de immigratie motiveert zijn
aanhangers. Die willen "de straten heroveren op de indringers".
*
Daar
is hij: Roberto Fiore, de man die twintig jaar in het buitenland woonde
nadat hij in Italië was veroordeeld wegens betrokkenheid bij een
bomaanslag met 85 doden. Hij wordt geflankeerd door zestien zwaar
getatoeëerde mannen met om hun linker bovenarm een gekleurde band waarop
Servizio d'Ordine staat - ordedienst. Zij zijn vandaag
uitverkoren om de grote leider van het Italiaanse neofascisme te
beschermen, en met hem de ongeveer tweeduizend volgers die
zaterdagmiddag 4 November 2017 achter hem aan marcheren in ordelijke
rijen van acht, dwars door de straten van Rome.
"Boia chi molla", scanderen ze een gevleugelde uitspraak van Benito Mussolini - de beul voor hem die opgeeft.
En verder: "Alles voor het vaderland", "Italië voor de Italianen" en
"Stop de immigratie, stop de illegalen, gooi alle indringers het land
uit". De honderden mannen en een handvol vrouwen die zaterdagochtend
vanuit heel Italië naar deze door Mussolini gebouwde buitenwijk van Rome
trokken, doen dat naar eigen zeggen om "de straten terug te veroveren
op de indringers". Het gevolg: veel tatoeages, veel zwarte kleren, veel
geheven rechter handpalmen en aan de overkant van de straat veel
opgetrokken wenkbrauwen.
"Ons
land wordt bezet door een leger dieven", zegt Luca Castellini, lid van
een van de meest racistische hooligan-groeperingen ter wereld, de
Brigate Gialloblu van de voetbalclub Hellas Verona. Hij is speciaal naar
Rome gekomen om "de veiligheid van zijn kinderen te waarborgen", zegt
hij, waarna hij zijn megafoon pakt en met zijn mondhoeken halfstok
schreeuwt: "Pakistani, Bengalezen, Senegalezen, stuur ze terug naar hun
eigen land!"
Deze
mars op Rome is het geesteskind van Roberto Fiore, de extreemrechtse
politicus die twintig jaar in ballingschap leefde wegens betrokkenheid
bij een extreemrechtse bomaanslag in 1980. Pas toen het vergrijp in 1999
verjaarde, keerde hij terug naar Rome om het neofascistische Forza Nuova te stichten.
Schandalen
Fiore wilde eigenlijk een week eerder marcheren, omdat het toen, op 28
oktober, precies 95 jaar geleden was dat Benito Mussolini zijn
zwarthemden opriep naar Rome te trekken om er een fascistische dictatuur
te stichten. Maar dat was ontoelaatbaar, vonden 45
parlementariërs, de burgemeester van Rome en de minister van
Binnenlandse Zaken, die Fiore uiteindelijk verplichtte de mars uit te
stellen.
"28
oktober had ons allemaal een prachtige datum geleken", zegt Fiore
daarover tegen zijn nukkige gevolg. "Vanaf die datum werden moerassen
drooggelegd, waarin hele steden werden gebouwd. Een periode waarin ons
vaderland herboren werd. Maar laten we vanaf nu 4
november als bijzondere datum zien, de dag waarop ons volk opnieuw
wakker werd. Waarop we de invasie blokkeerden en begonnen aan de
herovering van ons land."
Hoewel deze mars plaatsvindt in de rafel-randjes van het Italiaanse anti-migratie sentiment - veel militanter dan Forza Nuova
wordt het niet - lijkt de brandstof die hun woede voedt ook steeds meer
andere partijen voort te stuwen. Ook die andere partijen merken dat de
kiezers genoeg hebben van de ruim 600.000 vluchtelingen die sinds 2014
in Italië arriveerden, waardoor ook die partijen zich steeds harder
opstellen tegen migranten.
Toch zijn het vooral de (extreem)rechtse partijen die er electoraal van profiteren.
Gisteren (zondag 5/10) werden lokale verkiezingen op Sicilië gehouden. Nello Musumeci
zou volgens de peilingen - de uitslag was bij het ter perse gaan nog
niet bekend - een van de grote winnaars worden. Musumeci is verbonden
aan de centrumrechtse coalitie van Silvio Berlusconi, maar heeft een verleden bij de neofascistische Nationale Alliantie. Een van zijn speerpunten: minder immigratie.
Of wat te denken van de kustplaats Ostia
bij Rome. Lange tijd stond die vooral bekend vanwege haar stranden.
Sinds de verkiezingen van gisteren is ze ook de stad waar, 72 jaar na de
dood van 'Il Duche' Benito Mussolini, het Italiaanse fascisme weer een
serieuze comeback maakte in de politiek. Ostia werd twee jaar geleden
opgeschrikt door een enorm maffiaschandaal. Omdat vrijwel alle partijen
betrokken bleken bij die corruptie, besloot de neofascistische partij
CasaPound al haar pijlen op de gemeente te richten. De 32-jarige
kandidaat Luca Marsella, die de afgelopen weken hard
van leer trok tegen bijvoorbeeld Afrikaanse verkopers op het strand,
haalt volgens de laatste peilingen meer dan 10 procent van de stemmen.
Dat zou een van de grootste successen voor een neofascistische partij
sinds 1945 zijn.
Gevechten
"Je
kunt wat wij doen fascisme noemen", zegt Fiore zaterdagavond aan het
einde van zijn patriottisch defilé en nog immer omringd door zijn potige
ordedienst. "Maar ik noem het liever een nieuwe kracht, een forza
nuova, die ons land weer wakker maakt en waarmee we de migratie
stoppen. Het is aan ons om sterk te zijn. Het is aan ons om voorbereid
te zijn. Het is aan ons om klaar te zijn voor de gevechten. Want de
strijd tussen de voor- en tegenstanders van het vaderland is aan ons."
Denieuwe Forza Nuova van Roberto Fiore is wel niet de Forza Italia van de door het Vogelkoppeke (****) afgezette democratisch verkozen Premier Silvio Brlusconi, maar veel van hun ideeën (buiten het straatgeweld) zijn gelijklopend.
Dat de beste moge winnen, want in meerderheid zijn Italianen een werkzaam volk met een aangeboren gevoel voor schoonheid.
Voor
ons is het een soort van eeuwig jongblijvende Venus, die haar best doet
om ons als Vlamingen concurrentie aan te praten inzake gezonde
vaderlandsliefde
*
de beul voor hem die opgeeft.
Dit was/is, naar mijn gevoel, vele bruggen te ver. Het dateert dan ook uit de tijd van de S.A., de Sturm Abteilung
der Nazis in Hitler-Duiutsland van het eerste uur. Die werd door
Hitler zelf vakkundig vernield (zie De Nacht der Lange Messen) en
vervangen door de S.S., de SchutzStaffel
van de Nationaal Socialistische Duitse Arbeiderspartij (NSDAP). In
1925, datum van oprichting was die eerder gericht op de persoonlijke
bescherming van A.H., maar alras werd dat de elite-eenheid van d ganse
Wehrmacht.
Maar in 1925 was er geen iskam-invasie, en nu wel. Dat is voorwaar het verschil van de differentie
Mocht
U enige gelijkenis zien in het opruimen van onze straten van toen en
van nu, gelieve dit dan voor Uzelf te houden. Want in Neurenberg werd de
SS veroordeeld als een criminele bende moordenaars .
Vandaar onderstaande blanco afbeelding
*
De
jaren 1925 liggen ver achter ons en het straatgeweld is ondertussen
meestal wat humaner geworden. Zou men toch denken. Als bewijs van deze
verwachting (want meer is datniet) zou er kunnen verwezen
worden naar de actualiteit, waar tot 700 Burgemeesters van Catalonië,
via n afvaardiging van 200 van hen naar de Zetel van Het Kwaad in
Bruxellabad zijn komen afzakken om hun Vrijheid te bepleiten. Slagen en
verwondingen horen daar niet bij. Maar heel anders wordt het, als de
tegenstanders een soort van gewelddadige primitievelingen zijn die op de
knieën met de kont omhoog in groep aan het bidden zijn voor ze U de
keel afsnijden. En neen, veel Nobelprijs-winnaars zitten daar niet
tussen.
*
Vanaf
die datum (28 Oktober 1922) werden moerassen drooggelegd, waarin hele
steden werden gebouwd. Een periode waarin ons vaderland herboren werd.
*
Ja,
inderdaad. Daar is in een deel van het heerlijke Toscane een moerassig
gebied bijna zo groot als Coburgia, dat tijdens het Fascisme werd
drooggelegd: de Maremma, die heden ten dage een der vruchtbaarste gebieden is vn heel Italië. Wij reden daar tekens door, onderweg naar PortErcolo,.
dat prachtige havenstadje aan de Middellandse Zee tussen geweldige
rotsformaties, waar volgens de overlevering ooit Hercules op zijn
zwerftochten voet zou aan land gezet hebben. Hercules in Italiano is
Ercolo.
*
(****)
Met dat troetelnaampje is bedoeld de tengere figuur van Tjeef, Herman
van Romp aa-aai. Die vloog als President van deze EU -Nazistaat van
Bruxellabad speciaal naar Milaan, om Berlusconi te dwingen een stap
opzij te zetten, om deze te vervangen door Mario Monti van de
Brissels-Amerikaanse bankier GoldmanSachs Groter fiascon staat er niet
op het palmares van deze omhoog gevallen en nooit-verkozen democraat
en Oud-Premier
Berlisconi leidde maar drie Italiaanse Regeringen, waaronder een van de langste sinds WO II, samen met de Lega Nord. Il Cavaliere
is, als geslaagd zakenman, een der rijkste Italianen en wil thns
opnieuw aan de Macht, om het land als een zaken-imperium te besturen.
Ware daar net zijn hoge leeftid, ik zag hel nog lukken ook. Hij is
tevens een intieme vriend van de Poet
Ialië is ook het land der mirakels, St Franciscus, Padre Pio, enz en inzake hoge ouderdom is daar de voorgaande President Giorgio Napolitano die in zijn functie gebeiteld bleef tot hij bijna 100 jaar oud werd ..
Hieronder
vindt U de integrale tekst uit De Morgen, die bewijst dat hoernalisten
met een beetje goede wil, ook verstandige mensen kunnen zijn.
Anders gezegd: de uitzonderingen bevestigen de algemene regel.
Om over na te denken, zoals uitgebeeld door De Denker
(1881) van Auguste Rodin, de Franse beeldhouwer die volgens Wikipedia
doet deken te gelijkerijd aan Michelangelo en aan Dante Allighieri. Mij
persoonlijk doet het eerder denken aan de Florentijnse Nachen
(Florentina = Firenze, de bloemenstad) toen wij daar als verliefd koppel
voor het eerst kwamen (lang voor we besloten in Italië te gaan wonen)
en mijn vrouw absoluut een souvenir van ons beide wilde maken voor het
geboortehuis van Dante zelf Ja Ja, we waren toen jong, en we wilden wat
Making Memories heet zoiets dat altijd terugkomt tot zelfs misschien op iemands sterfbed .
*
Rik Torfs: "De doodstraf zal opnieuw worden ingevoerd"
De vragen van Proust
Ann Jooris en Fernand Van Damme
*
De Franse schrijver Marcel Proust beantwoordde ze ooit in een vriendenboekje, nu geeft De Morgen er een eigenzinnige draai aan.
Dertig
directe vragen, evenzoveel openhartige antwoorden. Vandaag: professor
kerkelijk recht Rik Torfs (61). Wie is hij in het diepst van zijn
gedachten?
Hoe oud voelt u zich?
Ik
heb me nog nooit een bepaalde leeftijd gevoeld. Ik zou 120 kunnen
zeggen omdat niemand dat wordt en er dus ook geen vergelijking mogelijk
is. Leeftijd vind ik niet belangrijk. Het idee je jong te moeten voelen,
zegt me eigenlijk ook niets. Bovendien kan een vorm van aftakeling
maatschappelijke status verschaffen, een air van intelligentie die
voorheen niet empirisch waarneembaar was. (lacht)
2. Wat vindt u uw belangrijkste eigenschap?
Ik
ben ziekelijk geduldig. Kennen jullie de Franse uitdrukking: la
vengeance est un plat qui se mange froid? Prachtig, vind ik. Maar soms
is geduld ook een gebrek, wacht ik te lang tot het momentum gepasseerd
is.
3. Wat is uw grootste passie?
Ik
ben tegen passies. Vandaag moet iedereen een passie hebben, en dat is
dan patatten bakken of zo. (lacht) Eigenlijk zou de mens stoïcijnser
moeten leven. Ik wil gewoon aandachtig leven, zonder me al te veel te
laten meeslepen. Misschien is aandacht een passie? Neen, toch niet, want
aandacht vergt juist een receptieve instelling.
Welke
passie zou nu goed staan om te bekennen in een kwaliteitskrant? (proest
het uit) Dit is toch echt een euvel van onze huidige tijd: velen leven
voor hun imago, voor hun reputatie. La bella figura. Wat is nu het meest
gewenste antwoord op deze vraag, denken ze dan.
4. Wat beschouwt u als uw grootste prestatie?
Niets.
Hiervan ben ik 100 procent zeker: ik heb níéts gepresteerd. Ik heb
altijd met plezier geleefd en gewerkt, maar ik heb niets gepresteerd
waar ik om herinnerd zal worden. Wat ook betekent dat ik me tot nog toe
van massamoorden heb onthouden. (schatert) Waarom moet je nu een grote
prestatie geleverd hebben? Ik heb dat niet gedaan en vind dat ook niet
erg.
Toen
ik in de zomer van 1973 na een lange fietstocht van Knokke naar
Zierikzee en terug aankwam in Retranchement en in het zinderende
avondlicht koeien zag staan grazen op de met bunkers bezaaide weilanden.
De voldoening van een dag lang fietsen en de gedachte dat in het leven
alles mogelijk is, is altijd blijven hangen. In die herinnering zit iets
proustiaans. Ik was toen 16. Je kunt geweldig goed denken op die
leeftijd, maar je kunt het niet allemaal kaderen. Dat is iets heel
schoons.
Het
echte geluk speelt zich af in het innerlijke, spirituele leven. Al de
rest is vanitas vanitatum. Daarom heb ik altijd veel sympathie gehad
voor mystici als Johannes van het Kruis of dichters als Paul Celan en
C.O. Jellema.
6. Welke kleine alledaagse gebeurtenis kan u blij maken?
Planten
die er een blad bij krijgen. Lichtinvallen. De ogen van een kat. Dan
denk ik altijd: hier zit iets in wat ik bij collega Vermeersch al jaren
vergeefs heb gezocht.
7. Wat is uw grootste zwakte?
Ik
ben zoals alle mannen veel met mezelf bezig. Je hebt als man de
neiging om jezelf als het middelpunt van de wereld te zien en dat maakt
je niet gelukkig. We moeten tot meer onthechting komen als het kan
met een glas champagne in de hand. (lacht)
8. Waar hebt u spijt van?
Wat is de zin van spijt? Ik heb altijd voor de vlucht vooruit gekozen, dat is de enige weg.
Toen
de uitslag van de rectorverkiezing bekend werd gemaakt, dacht ik
meteen: op naar iets anders. Ik schrijf nu columns voor Het Laatste
Nieuws en uitvoerige artikelen voor Knack en Trouw. Ik ben geen
schrijver, maar kan ook niet zonder schrijven. Schrijven is een vorm van
intens leven en daar wil ik me nu volledig aan wijden.
9. Wat is uw grootste angst?
Ik
ben een tegenstander van doodgaan, maar ben er niet bang voor. Wel vind
ik de dood een constructiefout van de schepping. Dokter Le Compte
hoopte 1.000 jaar te worden, voor mij mag het nog wat meer zijn, want ik
hou enorm van het leven. Sommigen vinden het net goed dat het leven
eindig is, want anders zouden we ons vervelen. Dat lijken me bijzonder
saaie mensen, die gelukkig doodgaan. (lacht)
Ik
heb veel mensen zien doodgaan. Ik vind dat je mensen nabij moet zijn
wanneer ze sterven, met niet meer ernst dan nodig is. Ik geloof enorm in
geestesverruimende middelen en humor hoort daarbij, omdat humor het
leven verruimt en ook een liefdesverklaring inhoudt. Iemand met wie je
lacht of die je zelfs wat durft te bespotten op zijn doodsbed, die zie
je graag. Wie ga je nooit met humor bejegenen? Mensen aan wie je een
hekel hebt.
10. Waarvoor wilt u vechten?
Vrijheid
vind ik de sleutel van alles. Hoe minder vrijheid, hoe minder ideeën.
In die zin verzet ik me tegen de toenemende beknotting van onze
vrijheden. De mensenrechten komen meer en meer op de helling te staan.
Zo ben ik ervan overtuigd dat de doodstraf opnieuw zal worden ingevoerd;
53 procent van de mensen bij ons is voor de doodstraf. Afschuwelijk
vind ik dat. Als dat percentage stijgt tot 70 procent, zullen de
politici volgen. Ik geloof dus niet in de gedachte dat ethische
vooruitgang duurzaam is. Dat is geen pessimisme, maar juist een
aanvaarding van de mens zoals hij is.
Ethisch
gezien bestaan er geen definitieve verworvenheden. Etienne Vermeersch
denkt van wel. De slavernij is toch afgeschaft, voert hij dan aan. Oké,
denk ik dan, maar Cicero hield van zijn slaven en beschouwde hen als
zijn vrienden. Kaderlid zijn van een multinational, dat is toch ook een
vorm van moderne slavernij? Je moet alles in zijn context zien. Ik zou
liever slaaf zijn bij Cicero dan kaderlid bij een multinational. Daar is
Etienne wat te naïef in. Dat heb je met rationalisten, die denken dat
door de rede alles in orde komt.
Ik
geloof niet in de maakbaarheid van de wereld, wel in een soort
verzachting ervan. Hoe zorg je ervoor dat mensen zich in de oorlog
fatsoenlijk gedragen, vind ik een veel interessantere vraag dan: komt er
ooit nog oorlog? Want die komt er.
11. Wanneer hebt u voor het laatst gehuild?
Wat
is dat nu? Mannen moeten tegenwoordig kunnen huilen, vroeger moesten ze
een autoband kunnen vervangen. Op de begrafenis van mijn ouders heb ik
niet gehuild, omdat ik mijn verdriet al lang had kunnen kanaliseren.
Tranen zijn niet altijd de meest hoogstaande vorm van verdriet.
12. Wanneer schrok u van uzelf?
Toen ik als De Reus van de Bende van Nijvel erop losknalde. (schatert)
Ik
word zelden heel kwaad. Behalve die ene keer in restaurant Le Procope,
waar nog twee van de twintig gerechten te verkrijgen waren die op de
menukaart stonden wat ik aanvaardde in Roemenië na het
Ceaușescu-regime, maar niet in Parijs. Het toilet was vies, je moest
plassen van twee meter overbruggen en ik ben daar fysiek niet toe in
staat. Enfin, het was vreselijk. Toen heb ik tegen de maître dhôtel
gezegd: slechter dan dit kan niet. Daar schrok ik zelf van.
13. Bent u ooit door het lint gegaan?
Als
kind misschien, als volwassene denk ik van niet. In debatten ga ik
zelden frontaal in de aanval, maar privé schuift iedereen natuurlijk
weleens uit.
14. Welke kunstvorm beroert u het meest?
Kunst
die je op eigen tempo tot je kunt nemen, zoals een gedicht of
schilderij. Ik hou ervan de regie zelf in handen te hebben. Een
schilderij kan mij wel tot tranen toe bewegen. Ik denk dan aan het werk
van Piero della Francesca, het plafond van de Sixtijnse Kapel of Jagers
in de sneeuw van Bruegel. Mijn favoriete schilderjaar is 1913, met zijn
kubisten en futuristen, Der Blaue Reiter en late fauvisten. Ze
symboliseerden de kracht van het oude Europa, voor het zichzelf liet
ontploffen.
Ik
hou niet van kunst met een duidelijke, eenzijdige boodschap, er moet
dubbelzinnigheid in zitten. Dubbelzinnigheid is het wezen van alles en
de schoonheid van de mens.
15. Hebt u ooit een religieuze ervaring gehad?
Wat bedoelt u daar nu mee? Een verschijning van Maria of zo? (lacht)
Ik
ben heel religieus van nature en schaam me er niet voor om dat te
zeggen. Het religieuze speelt in mijn leven een grote rol. Ik ga s
zondags naar de mis. Omdat haast niemand dit nog doet, vertel ik het met
des te meer plezier. Ik geniet er enorm van.
Mensen
als Etienne Vermeersch en Richard Dawkins vragen altijd om God te
definiëren. Ik geloof persoonlijk in ons onvermogen om het essentiële
op welke manier dan ook te vatten. Wat weten wij? Weinig. Astrofysici
beseffen dat maar al te goed.
Elke
poging tot een definitie van God is een menselijke definitie. Alle
concepten die wij als mensen proberen toe te passen op God zijn tot
mislukking gedoemd. Als God ons echt overstijgt, kunnen we ook zijn
eigenschappen niet benoemen. Vaak geeft Dawkins een definitie van God om
vervolgens te zeggen dat hij niet bestaat. Die extreme bekendheid met
God valt doorgaans enkel een atheïst te beurt. Ik ken hem niet.
Voor
mij is religie de onderliggende rivier van het leven, waaruit je
vertrouwen kunt putten. Met de Kerk heb ik het soms moeilijk. Ik ken de
donkere kanten van het systeem en kan ermee leven. Het transcendente
van religie heeft me altijd aangesproken, als kind al. De gedachte aan
God. De triniteit. Hoe die opvatting in elkaar zit, dat vond ik
spannend, maar ook natuurlijk. Religie is niet enkel leer, maar is ook
wat ze vandaag beleving en cultuurcontext zouden noemen. Als je
belangstelling voor geschiedenis en kunst hebt, zal je minder makkelijk
het religieuze als irrationeel afwijzen.
16. Wat biedt u de ultieme ontspanning?
Ik
hou van wandelingen in de natuur. Ik ga elk jaar een paar dagen
wandelen in het Zwitserse Nationale Park in Graubünden, waar de natuur
doet wat ze wil. Ik vind ook ontspanning in het lezen van gedichten of
filosofische teksten. Een glas champagne maar dat drinken we nu niet
vind ik ook heel ontspannend. (lacht)
17. Hoe voelt u zich in uw lichaam?
Mocht
ik eruit kunnen stappen, zou ik het zonder twijfel doen. Het idee een
zuivere geest te zijn, lijkt me wel iets. (lacht) De cultus van het
lichaam spreekt me niet zo aan.
18. Wat vindt u erotisch?
Het
lichte verval. De kraaienpootjes van een vrouw als ze lacht,
bijvoorbeeld. Jonge vrouwen hebben soms de neiging om op een vreselijke
wijze op elkaar te lijken. Ze zijn nog niet getekend door de miserie
die ze zichzelf zullen aandoen en die later hun schoonheid zal vormen.
Het verval waar vrouwen aanvankelijk weerstand tegen bieden, vind ik
ongelofelijk aandoenlijk. Erotiek is aandoenlijk. Een zuivere
schoonheid, zonder onvolmaaktheid, zegt me weinig.
19. Wat is uw goorste fantasie?
Seks
met een man, daar heb ik nooit van gedroomd. Zogezegd hebben heel veel
mannen een homoseksuele fase, maar ik heb dat nooit gehad. Het kan nog
komen.
Wat
mijn fantasie prikkelt, is een schijnbaar argeloze vrouw die niet voor
de liefde openstaat. De knapste vrouw die ik ooit heb gezien, was in
1978, op de bus tussen Toledo en Madrid. Ineens stapte een 20-jarige
kloosterzuster op in een nonnenhabijt. Een soort argeloze bruid van
God. Die totale overgave en onbereikbaarheid vind ik begeerlijk. Veel
meer dan iemand die in rare lingerie rondhuppelt. Ik ben niet in staat
om zware fantasieën te hebben over een lichaam alleen.
20. Welk dier zou u willen zijn?
Een
nijlpaard. Na de mug verantwoordelijk voor het grootste aantal
slachtoffers in Afrika. Het nijlpaard trapt per ongeluk op alles, dat
vind ik prachtig. Die onbeholpenheid. Een nijlpaard in de Leie, stel je
voor! Al die mensen in Latem zouden eindelijk eens iets zien, in plaats
van de tristesse van hun eigen huwelijk.
21. Aan wie bent u schatplichtig?
In
de eerste plaats aan mijn ouders. Ze hadden aan de universiteit
gestudeerd en hadden heel wat intellectuele bagage. Ook aan mijn
meester van het vijfde studiejaar. Hij zei dat je met spreken en
schrijven je kost kon verdienen, terwijl de meeste onderwijzers vooral
vonden dat je het metriek stelsel moest beheersen. Later aan mijn leraar
geschiedenis, een fantastische man. Hij was in die tijd al openlijk
homo, zijn lessen mondden altijd uit in vrije discussie, zonder regels,
maar iedereen hing aan zijn lippen.
Je
maakt een toevallige verschijning op de wereld, waarbij je steunt op
wie vroeger was en hindernissen opwerpt voor wie later komt. Prachtig,
toch. (lacht)
22. Hoe was de relatie met uw ouders?
Mijn
ouders kregen mij pas op vrij late leeftijd: mijn vader was 45, mijn
moeder 38. Ik heb eigenlijk een vrij rimpelloos parcours met hen
afgelegd, de demonen waarmee ik moest afrekenen waren zeker niet mijn
ouders. Ik heb me nooit tegen hen moeten afzetten.
Ik kom uit een burgerlijk milieu, dat zeker, maar heb er toch plezier aan gehad.
23. Aan wie heeft u leed berokkend?
Aan
de halve wereld. Gezien het schaarstebeginsel zijn er altijd mensen die
je moet bestrijden. Ik heb waarschijnlijk veel mensen pijn gedaan.
Ik
sta zeer sceptisch tegenover mensen die de macht hebben. Mijn vader had
dat ook: weinig respect voor machthebbers. Dikwijls is hun voornaamste
eigenschap het feit dat ze de macht hebben. Dat is te weinig, vind ik.
Ik
geloof heilig in de ijzeren wet van Michels dat macht corrumpeert.
Daarom moet ze gedeeld worden. Gelukkig was ik al corrupt toen ik zelf
aan de macht kwam. (lacht)
We
moeten allemaal goed beseffen dat we voorbijgangers zijn. Je moet nooit
een stempel op iets willen drukken. Intens omhelzen wat je doet,
volstaat.
24. Welke eigenschappen waardeert u in anderen?
Humor,
want dat is een uiting van liefde, maar ook trouw. In die zin dat je
iemand eventueel vijf jaar niet ziet en je elkaar na twee minuten toch
terugvindt. Je kunt alleen trouw zijn aan iemand van wie je de slechte
kanten kent, anders is het geen trouw.
25. Hoe definieert u liefde?
Cicero
zei: idem velle, idem nolle. Hetzelfde willen en niet willen, dat is
ware vriendschap. Voor een stuk is dat met liefde ook zo, maar dan moet
er voldoende ruimte zijn. Er moet een connectie zijn, maar ook voldoende
verschil. Ik vind dat zon moeilijk woord, liefde. Elke definitie is
een verarming. Eigenlijk ben ik tegen definities. Vandaag wordt liefde
te veel met een emotionele, en niet met een existentiële blik bekeken.
Ik ben voorstander van een wat lelijker liefde.
26. Hoe wilt u bemind worden?
Ik
kan, denk ik, alleen leven met mensen die me ongelofelijk met rust
laten. Een symbiotische liefde vind ik afschuwelijk. Eigenlijk is dat
geen liefde, maar je persoonlijkheid die wegvalt. Wat iemand in zijn
diepste binnenste denkt en voelt, dat weet je nooit. In die zin ben ik
ook een grote tegenstander van eerlijkheid. Zeg nooit alles wat je te
binnen schiet, tenzij je een einde aan je relatie wilt maken. Lichte
hypocrisie is noodzakelijk om te overleven.
27. Welk maatschappelijk probleem kan u woedend maken?
Ik
heb een probleem met woede. Woede is een vorm van fascisme, een soort
van totalitair denken waarbij je je verontwaardiging ziet als een
argument dat alle argumenten overstijgt. Woede is ook een vorm van
moralisme, een afsluiten van het debat.
Vroeger
hanteerde ik de term herbergzaam meningsverschil. Juist in het
meningsverschil vind je voldoening omdat het je geest scherpt en je
gevoelens dieper maakt. Maar woede, hoe kun je daarop reageren?
Een
maatschappelijk probleem hier in Vlaanderen is dat mensen vandaag nog
in twee dingen geloven: in de wetenschap en in zichzelf. Dat
wetenschapsfundamentalisme vind ik bijzonder beangstigend. Wetenschap
overleeft bij gratie van systematisering en reductie, anders kun je niet
tot resultaten komen. Maar als je de werkelijkheid reduceert tot
wetenschap, zie je de volheid van het bestaan niet meer. In die zin vult
verbeelding de werkelijkheid aan tot wat ze is.
28. Hebt u zichzelf ooit betrapt op racistische gevoelens?
Ik
ken heel veel mensen van allerlei rassen en kleuren, privé en
professioneel. We denken vaak in clichés over een volk, maar soms
kloppen die vooroordelen ook wel, ook over Vlamingen trouwens. Maar is
dat racistisch?
29. Wat zoekt u op reis?
Ik
geloof in rituelen. Ik ga elk jaar naar Zwitserland, Straatsburg, het
Zwarte Woud, Rome en Parijs, telkens in dezelfde periode. De herhaling
vind ik mooi, het ontdekken van kleine verschillen. Maar je moet ook op
nieuwe plekken komen. Een reis in lussen, zo is het leven in zekere zin
ook.
30. Hoe werkt u mee aan een betere wereld?
Ik
werk enkel tegen. Ik geloof niet in een betere wereld, ik vind de
wereld oké in al zijn slechtheid. Het idee van de ideale samenleving met
enkel deugdzame mensen met een kosmisch besef die geloven dat elke
handeling die ze stellen alles uit evenwicht kan brengen, nee bedankt.
Ik heb liever onvolmaakte mensen met wilde dromen, die kunnen alleen in
een niet-perfecte wereld gedijen. Een betere wereld, stel je voor zeg!
Het
boek Mag God nog - Een vrijzinnige, een christen en een moslim in
gesprek: Paul Cliteur, Rik Torfs en Khalid Benhaddou (red. Lisbeth Imbo,
Borgerhoff & Lamberigts) wordt voorgesteld op 12/11 op de
Boekenbeurs.
DOSSIERDE VRAGEN VAN PROUST
De
Franse schrijver Marcel Proust beantwoordde ze ooit in een
vriendenboekje, nu geeft De Morgen er een eigenzinnige draai aan. In 'De
vragen van Proust' krijgen bekende en minder bekende medemensen een
reeks persoonlijke en confronterende vragen voor de kiezen.
Mij
kwam een bekende versregel uit mijn Sturm und Drang-periode voor de
geest, waar Jacques Perk (1859-1881), veel te jong gestorven, dichtte,
dat hij geboren was uit zonnegloren en een zucht van de ziedende zee
voor de geest die ik niet meteen n plaats kan geven.
Zijn het Verloren Dromen of de dwaaltochten, zoals van Ahasverus, de Wandelende Jood? Is het de Ziekte van
Diofgenes
dDe
Griekse Wijsgeer uit de Oudheid die op klaarlichte dag met een lantaarn
in een drukke straat rondliep, om een mens te zoeken?
Kijk,
door dit interview ken ik nu mensen met een veel hogere IQ dan mezelf,
die ook niet gemakkelijk aan uit kunnen. Stof tot veel nadenken dus, in
deze donkere novemberdagen. Zelfs al zijn mijn bedenksels van veel
eenvoudiger structuur. Bijvoorbeeld: wat eten we deze middag? Of wat
krijgt er voorrang om over te schrijven in mijn blogs? En ja, om al eens
bovenstaand artikel opnieuw te herlezen.
Een
gehele democratisch gekozen regering in een Europese Unie die als
voorbeeld van democratie wil doorgaan voor de gehele wereld achter
tralies. Het is niet meer van deze tijd en toch gebeurt het zelfs onder
onze ogen. Op commando van Bruxellabad, de Jihad-hoofdstad van Europa.
Sommigen werden in eigen land aangehouden en opgesloten, anderen,
waaronder de President zelf met nog 5 Ministers, gevlucht naar ons land,
in een Brusselse cel. M.a.w. het verhaal van de Bloedhond Alva
van 500 jaar geleden, herhaalt zich. Ook toen was er het voorwendsel om
rond de dis gezamenlijk naar een oplossing te zoeken. Maar na de soep
en de patatten werden ze, Graaf Egmont en Graaf Hoorne, van hun stoel
gelicht en naar de kerker geleid om enkeke dagen later op het schvot op
de Brusselse Grote Markt te eindigen Alleen Graaf Willem van Oranje
overleefde het conflict, door weg te blijven Voordien waren dus de
historische woorden gevallen van de kant van Egmont en Hoorne: Vaatwel, Graaf zonder Land, waarop Willem de Zwijger zou geantwoord hebben: Vaarwel, Graven zonder Hoofd. We schreven toen 5 juni 1568
*
Onder
Franco, dus 500jaar later, tijdens de Spaanse Burgeroorlog (1936-1938)
waar toen oook Natie-Duitslabd een handje kwam toesteken met
bombardementsvliegtuigen (Stukas JU88 uit de Junker Fabrieken) werd er
lang niet meer onthoofd, maar werden executies uitgevoerd door middel
van de wurgpaal (de garrote), waarbij
een stalen pin in de nek van het stevig vastgebonden slachtoffer werd
geslagen. Sedert 1978 is de doodstraf formeel afgeschaft, maar voor
rebellie tegen n dictatuur misschien nog altijd van toepassing. Want
het gaat hier niet om Madrid alleen, maar om de ganse EU-Nazistaat.
*
Wees maar zeker: ook de jonge President Puigdemont en zijn Ministers kenen deze verhalen .
*
Brussels parket neemt onderzoek aanhoudingsbevel over van federaal parket
*
Het
federaal parket heeft zaterdagmiddag de vijf internationale
aanhoudingsbevelen uitgevaardigd door Spanje overgemaakt aan het
Brusselse parket. Dat meldt het Brusselse parket.
Dat
ze worden overgemaakt, komt omwille van de banden die de afgezette
Catalaanse minister-president Carles Puigdemont en zijn vier voormalige
regeringsleden hebben met Brussel.
Het
federaal parket heeft vrijdag vijf Europese aanhoudingsbevelen
ontvangen van de Spaanse autoriteiten. Naast dat voor de Catalaanse
regeringsleider Carles Puigdemont, gaat het om de vier Catalaanse
ministers Maria Serret, Antoni Comin, Llius Puig en Clara Ponsati.
De
aanhoudingsbevelen kwamen er nadat de vijf donderdag niet voor de
rechter in Madrid waren verschenen. De Catalaanse leider en de leden van
zijn regering worden in Spanje vervolgd voor rebellie, misbruik van
overheidsgeld en opruiing. Daarop staat een maximumstraf van 30 jaar.
Het
parket van Brussel stelt dat de aanhoudingsbevelen momenteel worden
onderzocht met medewerking van het federaal parket en het
parket-generaal van Brussel.
Zodra
de vijf betrokken personen zijn gevonden en voor de onderzoeksrechter
gebracht, heeft die 24 uur de tijd om een beslissing te nemen. Hij kan
beslissen om geen aanhoudingsbevel uit te schrijven, of dat wel te doen
maar de personen eventueel voorwaardelijk vrij te laten.
Als
de onderzoeksrechter een aanhoudingsbevel uitschrijft, komt het dossier
bij de raadkamer, die binnen de twee weken moet beslissen of het
Europese aanhoudingsbevel wordt uitgevoerd.
Tot 100 dagen
Minister van Justitie Koen Geens zei vrijdagavond dat het theoretisch
en "in uitzonderlijke omstandigheden" tot 100 dagen kan duren voor de
hele procedure is doorlopen. Die timing is symbolisch niet onbelangrijk,
want op 21 december vinden er vervroegde verkiezingen plaats in
Catalonië.
Indien
één van de betrokken partijen het niet eens is met de beslissing van de
raadkamer, kan die beroep aantekenen en wordt het dossier voorgelegd
aan het hof van beroep. Dat heeft op zijn beurt vijftien dagen om een
beslissing te nemen.
Een
verder beroep bij het Hof van Cassatie is mogelijk indien één van de
partijen het oneens is met de beslissing van het hof van beroep. Volgens
het federaal parket moet Cassatie een beslissing nemen binnen de
vijftien dagen.
In een Nederlandstalige tweet onderstreepte Puigdemont alvast dat hij zal meewerken met de Belgische justitie.
"Verenigd politiek front vormen"
Verder
heeft Puigdemont vandaag ook opgeroepen tot een verenigd politiek front
bij de verkiezingen van 21 december. Dit om de campagne naar
onafhankelijkheid van Spanje voort te zetten en te protesteren tegen de
gevangenneming van voormalige leden van de regionale regering.
Tegelijkertijd tweette hij, in het Nederlands, dat hij de volledige
medewerking biedt aan de Belgische justitie.
Puigdemont,
die naar België uitweek nadat zijn regering was ontslagen na een
eenzijdige onafhankelijkheidsverklaring, zei gisteren dat hij overweegt
zich vanuit Brussel kandidaat te stellen bij de verkiezingen.
"Voor
alle democraten is het moment gekomen om zich te verenigen. Voor
Catalonië, voor de vrijheid van de politieke gevangenen en voor de
Republiek", schreef hij vandaag op Twitter.
Premier
Mariano Rajoy riep nieuwe verkiezingen uit nadat hij een week geleden
de macht in Catalonië had overgenomen. Het markeert Spanje's ernstigste
politieke crisis sinds de terugkeer van de democratie aan het eind van
de jaren zeventig.
Politieke
partijen in de rijke noordoostelijke regio die gezamenlijk willen
optrekken, hebben tot dinsdag de tijd om een mogelijke coalitie te
registreren.
Uiteraard
schrijven we nu geen 500 jaar na 1975, datum van overlijden van
Generalissimo Franco. Het is dus nog even wachten tot 2478.. Maar met de
aan de gang zijnde islam-dreiging zou alles wel eens in n
stroomversnelling kunnen geraken.
Ondertussen
zullen Catalonia zowel als Vlaanderen wel blijven bestaan, zodat hun
tirannen als vreemde Meeseters in t Land, uit Madrid en uit Brussel
wel altijd redenen zullen hebben om repressies uit te voeren.
Tenzij
natuurlijk, dat na de klimaat-wende er eindelijk ook n n wende(
komt voor de vrihheids-gedachte waarvoor Willem Tell toch het gedroomde
model is
Wahrheit
und Dichtung vertaalt zich hiet in dit land als Waarheid naar
versluiering zoui beter passen. Alle neuzen in de van Overheidswege
aangegeven richting. En wie dat niet doet, is net als in het
verstoppertje spelen, er aan. Die wordt gebroodroofd en opgesloten
(voor zijn eigen bestwil, namelijk in Schirzhaft) achter de tralies
van het cordon sanitaire .
Cordon
Sanitaire staat eigenlijk voor de zachtere vorm van het Nazisme zoals
Nonkel Dolf, onzaliger gedachte, dat zag. Cordon Sanitaire is
inderdaad Anders Gaan Leven
**
Koning Onbenul
Overgeenomen van bij tSCHELDT
*
Calf
Dubbbel Nul (Calvo) van Groen- Linkx weet daar alles van want die is n
Spaanse Catalaanees van origine . Hij schreeuwt dit wel niet meer zo
luid als naar gewoonte van de daken, maar loochenen doet hij het ook
niet. Benieuwd welke kant die kiest!
Zo
ziet U maar dat import-producten niet altijd helemaal koosjer zijn. Al
spreken ze onze taal.Denk daarbij vooral ook aan dat
Alamcy-babbelspraakwaterval ook van goren-slinxe signatuur, helemaal uit
Turkije hier als Antwerpse baby aangespoeld.
Ja
Ja, onze stromen en rivieren voeren inderdaad soms veel afval mee naar
de zee. Afval dat zich onderweg lukraak vastzet aan de kleinste
rietstengel die zich op zijn beurt heeft vastgezet in het spiegelbeeld
van een of andere kathedraaltoren hoog boven het Vlaamse land Alle
grootsteden ter wereld zijn inderdaad als magneten voor vreemde luizen.
Waardoor in dit land betrokkenen de pretentie krijgen dat ze Vlaming zijn onder de Vlamingen..
*
Mythe en realiteit over economische
gevolgen voor Catalonië
*
De
indruk wordt gewekt dat een onafhankelijk Catalonië op een economische
chaos afstevent: bedrijven die nu al wegtrekken, niemand die er nog wil
investeren, een onafhankelijke regio die niet kan rekenen op de
voordelen van de EU-handel. Toch situeert het probleem zich eerder in
het buitenland. Wie is er nog zeker van dat leningen aan Catalonië, aan
andere regios of de Spaanse staat in deze woelige tijden worden
terugbetald?
Over
de toekomst van Catalonië is het koffiedik kijken. Het enige wat vast
lijkt te staan, is dat we voor weken, maanden zoniet jaren weg zijn voor
spanningen tussen Madrid en Barcelona. En dus onzekerheid. Ondertussen
hebben al 1.700 bedrijven hun zetel uit Catalonië weggehaald. Het
toerisme is met 20 procent afgenomen, al blijft het afwachten wat de
gevolgen op lange termijn zullen zijn. Is Catalonië als rijkste regio
van Spanje zichzelf aan het wurgen? Het valt nog te bezien.
Het
is fout te denken dat de economie in de regio die zich onafhankelijk
heeft verklaard is stilgevallen. Iedereen gaat nog altijd naar het werk,
de winkels zijn open en het gros van de bedrijven blijft ter plaatse.
Zo is er Biocat, een cluster van biotechbedrijven, die sterk aanwezig is
in de omgeving van Barcelona. Die zal niet zomaar verhuizen naar
Madrid. 60 procent van alle Europese onderzoeksmiddelen voor Spanje
worden in Catalonië aangewend. Wat maakt dat Tesla, de bouwer van
elektrische autos, sterk in de regio investeert. Die zal niet zomaar
delokaliseren. De grote Seat-autoassemblagefabriek zal ook ter plaatse
blijven. Tal van grote Catalaanse bedrijven halen meer dan 90 procent
van hun omzet in het buitenland.
Zoals
de farmareus Grifols. En het telecombedrijf Cellnex. Die zullen
voldoende lobbyen bij verschillende instanties om niet afgesloten te
worden van buitenlandse markten. En als zijn het niet doen, dan wel hun
klanten. Bedrijven opereren in een internationale omgeving en ze weten
dat de Spaanse overheid of de Europese Commissie hen niet zomaar van de
buitenwereld kan afsluiten.
Infrastructuurwerken
Wat
de negatieve impact op de economische groei betreft, zijn de Catalanen
er wel gerust in. De Spaanse economie zal dit jaar 1,3 procent groeien,
maar de Catalaanse meer dan 3 procent. Een percentage waar de meeste
landen enkel van kunnen dromen. Zelf als daar door de crisis nog 1
procentpunt afvalt, zit Catalonië nog altijd gebeiteld. Wat ook vaak
vergeten wordt, is dat Catalonië vanuit Madrid constant
ondergefinancierd wordt. De hoofdstad belooft nieuwe
infrastructuurwerken onder andere in de wegenbouw, maar daar komt niets
van in huis. Het Catalaanse bedrijfsleven is daar woedend over en dat is
één van de redenen waarom ook de ondernemers op zijn minst meer
autonomie willen. Als buitenlandse multinationals niet meer durven
investeren in Catalonië is dat vooral een gevolg van die gebrekkige
infrastructuur en niet de huidige onzekerheid rond de toekomst van de
regio los van Spanje.
Bron: t Pallierke
*
T E O N T H O U D E N
OP ONZE VASTE SCHIJF
Als
economist sluit ik mij volgaarne aan bij deze analyse. Temeer omdat
Catalonia precies door te ondernemen en daarbij hard te werken, het
welvarendste gedeelte van het Iberisch Schiereiland is. Vanzelfsprekend
speelt het egoïstische Madrid, net als Coburgia ten opzichte van
Vlaanderen, deze melkkoe niet graag kwijl.
*
En
ondertussen en tegen beter weten in, draait de mallemolen verder
richting Kerstmis. TSCHELDT heeft daar een prachtige parodie voor
gemaakt. De kaduke Sjarel Premier na zijn bezoek aan Rajoy: tout va
bier, Madame la Marquise.
Want
inderdaad staan die twee op gelijke voet in hun gang naar Canossa,
namelijk op het punt om zonder eigen land te vallen Voor ons, Vlamingen
begint, na de sterren op n blauw veld, eindelijk de zon aan de horizon
te verschijnen.
De
spanning stijgt met het uur en nog altijd wordt het publiek onwetend
gehouden, dat ht Coburgia vrij staat om deze gedreven jongeman politiek
asiel te geven, want niet gebonden door het Verdrag van Maastricht dat
aan de Eu Lidstaten verbiedt om aan elkaars onderdanen deze vrijgeleide
te geven.
De ganse wereld en vooral Amerika zal dus en oervloede getoond worden,hoe dit on-land in elkaar steekt.
Het
was Radio Klara die zaterdag morgen ophaalde hoe de vork aan de steel
zat tussen Vlamingen en Walen. Door o.a. opte delven joe na de pprmpg
14-18 de Vlaminen zich begonnen re roeren, met als gevolg dat de Walen
smeekten om terug bij Franskrijk te mogen aansluiten. Dat was in de jaren 20, zoals bekend.
Aansluitend
daarbij diepte VTM in het avondnieuws het verhaal op van Servië en
Kosovo die uit elkaar gingen. Omdat namelijk op 17 Februari2/2008 de
provincie Kosovo zich eenzijdig onafhankelijk verklaarde. Raar maar
waar, met instemming van de Europese Unie.
Beide
landen, Servie als miedermand, en Kosovo als vrijbuiter, zijn beden
Lidstaat van de Unie. Begrijpe wie kan waarom er met 2 maten en 2
gewichten wordt gewerkt tegenover Catalonia.
Is
dat omdat Catalonie oneindig veel groter is dan Kosovo? Of is het
eerder omdat Kosovo voor 96% moslim is, en Catalonia voor ongeveer
hetzelfde getal Katholiek is?
Waarom kon Kosovo dat schaffen wat aan Catalonia met alle middelen wordt othoden?
Wie het weet mag het luidop zeggen, al zal dat wel niet meteen poliriek correct zijn.
En
neen, zoals U zelf zegt, samen met Sjhakespeare: tjere is sometjing
rotten in the State of Danmark. En de stank komt van uit de Golf van
Biskaje over de Pyreneêen helemaal tot in Bruxellabad.
*
Catalonië is veel meer dan enkel een Spaanse kwestie
*
Vincent
Scheltiens is historicus aan de UAntwerpen. Hij schrijft onder meer
over nationalisme en de contemporaine geschiedenis van Spanje.
Van
bij het begin van de Catalaanse kwestie volgde Spaans premier Rajoy één
strategie: die van intimidatie en repressie. In lijn daarmee worden
Catalaanse independentisten nu vervolgd en opgesloten. Hun afgezette
leider Puigdemont wacht hetzelfde lot zodra hij aan Spanje zou worden
uitgeleverd. Op de koop toe werd nu ook bij het gerecht een verzoek
ingediend om de radicaal linkse nationalisten van de CUP buiten de wet
te stellen.
In
tegenstelling tot wat het beweerde, gebruikt Madrid de overname van
Catalonië middels artikel 155 helemaal niet om in een sereen klimaat de
regioverkiezingen van 21 december voor te bereiden. Nu al rijst de vraag
hoe democratisch die verkiezingen zullen zijn als politici achter de
tralies verblijven.
Hoe het Catalaanse circus de regering op stelten zette
*
Een
roodgloeiende telefoon in de Provence, een Vlaamse fixer en permanente
politiebewaking. De vlucht van de ontslagen Catalaanse leider Carles
Puigdemont naar Brussel zet de regering-Michel al een week onder enorme
druk. Een reconstructie.
Jeroen Van Horenbeek en Roel Wauters
Maandag Waar is Carles?
"Geen
enkel lid van de regering mag contact opnemen met Puigdemont." Op de
smartphone van alle regeringsleden loopt maandagmiddag een kort,
vermanend bericht binnen. De afzender is premier Charles Michel (MR).
Hij maakt zich zorgen.
Michel
is een week met vakantie in het buitenverblijf van de familie in de
Provence, niet ver van de Gorges du Verdon. Hij maakt er graag ritten
met zijn motor. Maar ondanks de nazomerzon blijft hij thuis. Een paar
uur eerder is hij opgebeld door vicepremier Kris Peeters (CD&V) met
het nieuws: Puigdemont is op de vlucht geslagen meer dan
waarschijnlijk naar België.
Peeters
is die ochtend gewaarschuwd door het hoofdkwartier van de Europese
Volkspartij (EVP), het machtige christendemocratisch blok in het
Europees Parlement waartoe de Duitse bondskanselier Angela Merkel,
Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker én Spaans premier Mariano Rajoy
behoren. De EVP doet dienst als informeel noodkanaal tussen de Spaanse
en Belgische regering. De boodschap die Peeters meekrijgt: "Puigdemont
heeft in het grootste geheim Catalonië verlaten. Zijn eindbestemming
lijkt Brussel. Wat weten jullie?"
Eenmaal
Michel ingeseind is door Peeters, start hij vanuit de Provence zijn
eigen belmarathon: met zijn kabinet, de andere vicepremiers en
diplomaten. Ook de Staatsveiligheid wordt ingeschakeld om Puigdemont op
te sporen. Maar de verwarring blijft groot. Hij zou met de trein
richting het Franse Rijsel onderweg zijn. Niemand weet wat de Catalaan
precies van plan is.
Het
wordt er niet beter op als de Spaanse media s middags lucht krijgen
van zijn vlucht. Ze verspreiden het gerucht dat Puigdemont op uitnodiging van Vlaamse politici
naar Brussel trekt. Iedereen denkt meteen aan N-VA, in ons land de
grote voorvechter van Catalaanse onafhankelijkheid. "Puigdemont wil
politiek asiel aanvragen in België", kopt de toonaangevende Spaanse
krant El País. In Spanje riskeert hij dertig jaar cel wegens rebellie.
Het persagentschap Belga voegt daaraan toe dat er een ontvangst bij
N-VA gepland is.
Michel
hangt die middag uren aan de telefoon. "Hij klonk bezorgd", zegt een
regeringsbron. "Vooral omdat Jan Jambon en Theo Francken (de kopmannen
van N-VA, JVH/RW) hun gsm niet meteen opnamen toen hij hen wilde
opbellen." Een andere bron vertelt: "Na de stunt van Francken vorig
weekend was iedereen op zijn hoede. We wisten niet meer hoe ver N-VA
wilde gaan." In het weekend had Francken verklaard dat Puigdemont
politiek asiel kon aanvragen in België. Hij voegde daar meteen aan toe
dat zon aanvraag veel kans op slagen maakte omdat het Spaanse gerecht
partijdig is. Madrid noemde die uitspraken "onaanvaardbaar". Ook binnen
de regering-Michel werd luid gevloekt op de staatssecretaris.
Michel
beseft maandagmiddag: als de geruchten rond Puigdemont en N-VA kloppen,
dreigt een diplomatieke oorlog met Spanje. Een oorlog die heel de
regering destabiliseert: de coalitie is diep verdeeld over de Catalaanse
zaak. Voor N-VA is het zelfbeschikkingsrecht een heilig principe,
terwijl MR en de andere partners CD&V en Open Vld een onafhankelijk
Catalonië alleen willen erkennen met het fiat van Madrid, en dat zit er
niet aan te komen. Bij de regeringsonderhandelingen zijn hier bovendien
sluitende afspraken over gemaakt: nieuwe Europese staten kunnen alleen
erkend worden als dat netjes binnen de grondwettelijke regels gebeurt.
Als N-VA nu terugkomt op die afspraak, staat de coalitie op losse
schroeven.
Michel
probeert de situatie onder controle te krijgen. Hij blijft rondbellen
en stuurt een dreigende sms uit naar zijn ploeg. Om zeker te zijn dat
iedereen hem heeft begrepen: een ontmoeting met Puigdemont kan niet. De
opluchting komt rond vijf uur. N-VA ontkent, na urenlang stilzwijgen,
dat de Catalaanse leider op haar uitnodiging naar België is gekomen.
Ondertussen heeft de Staatsveiligheid een signaal opgepikt: Puigdemont
is vanuit Marseille met de trein gearriveerd in Rijsel, om daarna op
gesprek te gaan bij advocaat Paul Bekaert in Tielt. 's Avonds checkt hij
in bij Hotel Chambord aan de Europese wijk in Brussel.
Michel
kan weer ademhalen. Hij drukt zijn collegas op het hart om nu te
wachten tot Puigdemont zelf communiceert over zijn bedoelingen.
Dinsdag De Vlaamse link
"Opzij,
opzij! Mijn tweede naam is Mozes!" Een grote, gezette man baant zich
brullend een weg door de zee van journalisten in de Brusselse Press
Club, dicht bij het Jubelpark. In het zog van de man volgt de frêle
Puigdemont. Hij belegt dinsdagmiddag een persconferentie om voor het
eerst meer uitleg te geven over zijn ophefmakende vlucht uit Catalonië.
Het
is een circus. De vergaderzaal blijkt veel te klein om de verzamelde
wereldpers te ontvangen. Voor de deur roepen Spaanse betogers zich de
longen uit het lijf. Cameraploegen die te laat arriveren maken hun
beelden van buiten, met hun lenzen door de vensters van de zaal gericht.
In een verklaring van tien minuten benadrukt Puigdemont dat hij niet in
Brussel is om politiek asiel aan te vragen. Ik wil de Catalaanse
problemen duidelijk maken aan de wereld vanuit het institutionele hart
van Europa. Als hij garanties krijgt voor een eerlijk proces, zal hij
terugkeren.
Michel
en zijn vicepremiers volgen elk apart de persconferentie via
livestreams op het internet en Twitter. Een paar uur voor de start ervan
hebben ze al een persmededeling opgemaakt. Daarin staat dat de
Catalaanse minister-president "beschikt over dezelfde rechten en
plichten als elke Europese burger, niet meer of niet minder. De regering
zal toezien op het respect voor de rechtsstaat." Een formulering waar
beide kampen binnen de regering zich in kunnen vinden. De N-VA verstaat
hieruit dat Puigdemont beschermd wordt tegen de willekeur van Madrid. De
andere partijen lezen dat de Catalaan geen speciale behandeling krijgt
in ons land. Iedereen een beetje gelukkig dus.
In
de originele persmededeling staat ook een passage voor het geval dat
Puigdemont asiel aanvraagt. Daarin wordt kort de juridische procedure
uitgelegd, meer niet. Na de uitspraken van Francken in het weekend wil
Michel absoluut vermijden dat het weer lijkt alsof België partij trekt
voor Catalonië en Puigdemont zelf heeft uitgenodigd in Brussel. De
boodschap is duidelijk: de regering gaat zich geenszins bemoeien met de
procedure.
"Michel
wil net zoals zijn vader Louis graag dat België met veel respect
behandeld wordt binnen Europa. Maar dan moet je altijd op de tippen van
je tenen lopen. Je moet ervoor zorgen dat je niemand bruuskeert", zegt
een diplomaat. "Door de uitschuiver van Francken en de mogelijke
betrokkenheid van N-VA bij Puigdemonts vlucht dreigde België een paria
te worden binnen Europa." Als blijkt dat Puigdemont geen politiek asiel
wil aanvragen, schrapt Michel de passage volledig uit zijn
perscommuniqué.
Er
blijft dinsdagmiddag echter twijfel over de rol van N-VA in het
Catalaanse circus. De uitleg van Puigdemont op zijn persconferentie
dat wat hij in Brussel komt doen "niets te maken heeft met de Belgische
nationale politiek" overtuigt niet iedereen binnen de regering.
"Integendeel. Het had er alle schijn van dat die boodschap hem
ingefluisterd werd om de boel te sussen. En ik keek dan naar N-VA", zegt
een hooggeplaatste bron. Zowel binnen MR, CD&V als Open Vld blijft
er argwaan. "Ik vroeg me toen nog steeds af waarom de partij die normaal
gezien altijd binnen de minuut reageert, maandag een paar uur nodig had
om te ontkennen dat zij Puigdemont had uitgenodigd of minstens
geholpen", vertelt een minister.
N-VA
ontkent. Niet dat Puigdemont een vriend is, zoals voorzitter Bart De
Wever s avonds aan VTM Nieuws meegeeft. Daar is geen ontkennen aan: een
paar dagen voor het Catalaanse referendum had Europarlementslid Mark
Demesmaeker nog een werkvergadering met Puigdemont. En enkele dagen
daarna belde Vlaams minister-president Geert Bourgeois hem op. De
N-VA-ministers spreken wel tegen dat de partij Puigdemont heeft geholpen
bij zijn vlucht. "Daar is geen sprake van", verzekert Jambon zijn
collegas meermaals. "We hebben geen contact."
Puigdemont blijkt tijdens de eerste dagen van zijn vlucht vooral hulp te hebben gekregen van de Europese Vrije Alliantie (EVA),
de Europese groep die alle regionalistische partijen binnen de Unie
samenbrengt. Hotel Chambord, waar Puigdemont overnacht, ligt vlak naast
het hoofdkwartier van de EVA. De zaal in de Press Club wordt
gereserveerd en vooraf geïnspecteerd door de politiek directeur van EVA,
de Vlaming Günther Dauwen, en een adjudant van het Catalaanse
Europarlementslid Ramon Tremosa. Dat bevestigt de uitbater van de zaal.
Dauwen
is een EU-veteraan. Aan het begin van de eeuw was hij medewerker van
Europarlementslid Nelly Maes (Volksunie, later Spirit). Daarna werkte
hij zich op binnen de EVA. Tremosa is Europarlementslid voor de partij
van Puigdemont. Dauwen en Tremosa zijn geen vreemden voor N-VA. De
Vlaams-nationalisten zetelen sinds deze legislatuur weliswaar in de
conservatieve fractie, maar ze zijn wel nog altijd lid van de koepel EVA
(omdat EVA een fractie vormt met de groenen zijn de rechtse
Vlaams-nationalisten daar vertrokken, JVH/RW). Binnen N-VA kent zowat
iedereen Dauwen dus. Hij wordt er alom gerespecteerd.
Tremosa
is een apart verhaal. Als liberaal leeft in openlijk onmin met zijn
Europese kopman Guy Verhofstadt, die de Catalaanse
onafhankelijkheidsstrijd niet steunt. Enkele weken terug nam Tremosa in
het debat over het politiegeweld in Catalonië plaats naast onder meer
Demesmaeker en Sander Loones. De N-VA blijft echter stellig: "Ons hart
ligt bij de Catalaanse zaak, maar wij hebben Puigdemont niet uitgenodigd
in Brussel of hem hier geholpen."
Op
de Spaanse televisie is het allemaal live te volgen: acht ontslagen
ministers van de Catalaanse regering van Puigdemont worden afgevoerd van
het gerechtsgebouw naar de cel. Catalaanse protestanten proberen de
politiecolonne nog tegen te houden. Hijo de puta, roept een man in een
oranje poloshirt naar een agent van de Guardia Civil. Die haalt de
schouders op.
Puigdemont
volgt de gebeurtenissen vanuit een kamer in het Renaissance Hotel,
dicht bij het Luxemburgplein. Voor de deur van het hotel staat een
politiepatrouille op wacht. Sinds zijn aankomst geeft de Catalaanse
leider zijn whereabouts door aan de federale politie. Voor zijn eigen
veiligheid: iedereen wil vermijden dat een fanaticus een aanslag pleegt
op Puigdemont. Tegelijk is het voor de regering een soort verzekering.
Het lijkt donderdag nog slechts een kwestie van tijd voordat er een
aanhoudingsbevel voor Puigdemont in de bus valt. "Stel je voor dat hij
dan onderduikt. Of opnieuw op de vlucht slaat. We willen geen Jansen en
Janssen-toestanden", zegt een politiebron. Puigdemont zelf houdt 's
avonds een tv-toespraak. "Laat mijn ministers meteen vrij", eist hij.
Vanuit
de regering blijft het intussen stil. Sinds maandag heeft Michel de
communicatie naar zich toegetrokken. De richtlijnen vanuit de Provence
zijn duidelijk: ik leid de communicatie en niemand anders. Ook over het
Europees aanhoudingsbevel is al op voorhand een perscommuniqué
opgemaakt. Justitieminister Koen Geens (CD&V) zal dat verspreiden
zodra Spanje de procedure start. De boodschap daarin: dit gaat om een
juridische procedure waarin de regering zich niet zal bemoeien. MR,
CD&V en Open Vld proberen zo elke nieuwe rel te voorkomen.
N-VA
moet dit communiqué met lange tanden aanvaarden. "Een partij die in
twee regeringen zit kan niet even zeggen: we doen heel de gerechtelijke
orde op de schop. Hoe oneens we het ook zouden zijn met een uitwijzing
van Puigdemont. Als die dag komt, wordt het een heel moeilijke",
reageert een partijlid.
Voorlopig
is het afwachten. De behandeling van het aanhoudingsbevel voor
Puigdemont zal naar alle waarschijnlijk nog weken, misschien zelfs
maanden duren. Het Catalaanse circus blijft nog even in Brussel.
Vlaanderen,
voorlopig nog altijd zonder eigen hoofdstad, telt zo wat hetzelfde
aantal inwoners als Catalonia. Maar het zucht onder hetzelfde Eu-juk
ongeveer als Barcelona. Want de EU = EVP en EVP = Merkel samen met o.a.
onze Slinxe Tsjeven-Club. Om nog maar in het EU Parlement van de
blauw-rode Ribetalen te zwijgen. En van de rood-blauwe Sossenpartijen
die zichzelf nu als achterdoenders van het Clinton wijf sociaal-democrats noemen.
Gelukkig
zijn daar Geert Wilders en Marine La Plume, want de Vlaamse
Nationalisten die zichzelf op het voorplan dwingen, zijn meer schuim dan
bier.
*
Ja,
in deze tijd van het jaar kan het inderdaad vriezen of dooien. n
Eurocedtje kan, net als een dubbeltje, aardig rollen. Maar dat rollen
gaat meestal toch berg-af . Waardoor de zelfvoldane blinkende kop van
Sjarel Premier misschien wel eens lijkbleek zal uitslaan als die wakker
wordt onder de Franse tricolore..
Vlaanderens
uur U nadert dus. Met reuzenschreden. Het wordt weer zoals weleer, de
Vrije Herenigde Republiek der Lage Landen die zich uitstrekken van aan
de Oostzee tot voorbij Het Kanaal, tot aan de Zoom (de Somme) aan Het
Nauw van Kales.
*
Wat God verboden heeft, dat zal de Mens niet scheiden! Niet in Spanje en niet in Vlaanderen!
kan
de haren niet mleer tellen sedert wanneer ik voor maar één pint per
week lezer ben geworden van dat Antwerps satirisch weekblad. Het is
als het zout op mn patatjes en niet het zout dat in vele (verwaandeà)
wonden wordt gewreven. Klinkt het niet, zo botse het0 Alleen de waarheid
kwetst.
Langs deze bescheiden weg wens ik de Heer Murrath nog vele jaren. En dat hij vooral mag leven in de gloria!
Net
als de schone Scheldestroom zelf die na vele eeuwen misschien wel eens
van bedding is veranderd, stroomt dat water altijd maar verder naar de
zee. Zo zal het levenswerk van deze Vlaamse keikop altijd verder blijven
bestaan. Ad multos anos! En scholl, daar aan de oevers van de
vliet!!!!!
*
Elk land heeft nood aan een satirisch blad
Interview met hoofdredacteur Bert Murrath
*
De
satirische fax- en e-mailkrant t Scheldt bestaat al meer dan 22 jaar.
Voor de 82-jarige hoofdredacteur Bert Murrath wordt het ondertussen tijd
om aan opvolging te denken. Een gesprek met de bezieler en oprichter
van deze niet-conformistische krant, die kritiek op de traditionele
media niet schuwt.
Bert Murrath -Satirisch Scheldt't Scheldt
Hoe bent u er toe gekomen om met t Scheldt te starten?
Murrath:
We begonnen in 1995 met t Scheldt als reactie tegen de eenzijdige
berichtgeving van de pers in ons land; dat werkt zeer vergiftigend.
Alles wat je tegenwoordig leest in de media is steeds hetzelfde en komt
van één bron: Belga. Bijvoorbeeld Gazet Van Antwerpen; dat was vroeger
een traditionele Vlaamse krant en is nu verworden tot een links
schotschrift. Als je weet hoe ze daar wijlen Roger Van Houtte behandeld hebben De oplage zakte van 300.000 naar 50.000, dan vraag je je toch af wat daar aan de hand is?
Komt dat niet omdat de lezers tegenwoordig meer de kranten via internet en de sociale media lezen?
Nee. De mensen willen die vuiligheid niet meer in huis hebben.
Wie was er betrokken bij de opstart?
We
hadden in het begin hulp van meester Jan Verschueren uit Brasschaat,
Jan Penris en Marcel Brocatus. Wij zijn ook verschillende sponsors
dankbaar, zoals Fernand Huts en Marc Stoffels, die ons een eerste
kleurenprinter bezorgde. Van de pastoor kregen we een fax. In het begin
waren we uitsluitend een faxkrant. Eerst verscheen er elke dag één
pagina, vervolgens 4 paginas en momenteel zitten we eenmaal per week
aan 6 tot 8 paginas. Vanaf het begin maakten wij bekend dat alle
medewerking aan het blad vrijwillig en zonder vergoeding zou zijn.
Niemand wordt betaald. Wij hebben genoeg vragen gekregen om tegen
betaling voor ons te schrijven, maar daar zijn wij niet op ingegaan. We
konden het overigens ook niet. Wie bij ons schrijft doet dat uit vrije
wil. Ik ben zeer dankbaar dat wij als medewerkers zeer goede
journalisten hebben die schrijven onder pseudoniem én uitstekende
cartoonisten.
Stonden Pan en Père Ubu model voor t Scheldt?
Delphine Boël dus. Wij waren de eersten die over haar schreven.
Pan
was dat wel. Père Ubu niet, maar ik had wel telefonisch contact met
hen. Op een dag zei de 90-jarige uitgever me dat hij iets niet kon of
wilde publiceren: De koning heeft in Londen een buitenhuwelijkse
dochter. Delphine Boël dus. Wij waren de eersten die over haar
schreven. Dat was het absolute hoogtepunt van t Scheldt. Het nieuws is
later verder uitgebracht in het boek van Mario Danneels en daarna via
andere media, maar allen, behalve De Morgen, die het verhaal in twijfel
trok, zonder bronvermelding.
Het niet vermelden van de bron is een wederkerende klacht
Een
van de karakteristieken van t Scheldt is dat we zelden worden
geciteerd en dit duidt al op de onbetrouwbaarheid en niet-correctheid
van de pers.
Wat heeft t Scheldt bereikt?
Wij
hebben geen revolutie ontketend, maar wel een andere stem laten horen.
Het belangrijkste is dat we al meer dan 20 jaar bestaan. Wij zijn geen
blad dat op honderdduizenden exemplaren verschijnt. Er is te weinig humor bij de Vlamingen.
Vlamingen kunnen met iedereen lachen, behalve met zichzelf. We kregen
veel lezers en steun door de artikels van wijlen professor doctor Bob
Smalhout. Hij schreef wekelijks in t Scheldt en was onze meest
populaire schrijver. Hij was een non-conformist. Dat is het grootste
kenmerk van t Scheldt: het non-conformisme.
Waarom satire? En was het wel satire?
Als er in een land geen satirisch blad is, dan krijg je allemaal dezelfde eenheidskoek.
Eigenlijk
kennen wij buiten t Scheldt geen echte satire in Vlaanderen. Satire is
een sublieme vorm van literatuur, maar wel de moeilijkste. Als er in
een land geen satirisch blad is, dan krijg je allemaal dezelfde
eenheidskoek. Ik zei altijd tegen de redacteurs: onze lezers moeten
lachen.
Is satire niet een verpakking voor laagbijdegrondse kritiek of voor flauwe moppen?
Dat hangt af van de uitgever. Een satirisch blad zal altijd worden aangevallen als zijnde niet serieus.
U hebt veel vijanden gemaakt met t Scheldt, weinig vrienden..
Inderdaad,
maar t Scheldt dient niet om vrienden te maken. Ooit heeft iemand in
de beginperiode gezegd dat als je over alles schrijft wat verkeerd gaat,
je dan op iedereen zijn tenen gaat trappen. We hebben proberen te
vermijden om met iedereen in botsing te komen, wat zeer moeilijk was.
Met wie is t Scheldt dan niet in botsing gekomen?
Wij zijn niet in botsing gekomen met normale mensen.
t
Scheldt kwam misschien ook in botsing met velen omwille van de
behoorlijk rechtse stempel. Sommigen zouden zelfs zeggen
extreemrechts
Als
men het woord rechts uitspreekt, hechten velen daar het begrip
afschuwelijk, verderfelijk enzovoort aan. Ik denk bij rechts aan
sociaal, rechtvaardig. Wat is extreemrechts? Dit begrip wordt door
sommigen gebezigd om mensen in de verdomhoek te plaatsen.
Heeft Vlaanderen nood aan een satirisch blad?
De pers in Vlaanderen is een regimepers, dat heeft t Scheldt willen aanklagen.
Elk
land heeft nood aan een satirisch blad om misstanden aan te klagen. In
Engeland, Duitsland en Frankrijk zijn er satirische tv-programmas. Die
weten wat humor is. Daar kunnen politici ermee om dat ze erdoor gesleurd
worden. De pers in Vlaanderen is een regimepers, dat heeft t Scheldt
willen aanklagen. Dat aanklagen is gelukt, maar men kan het niet
verdragen. Wij hebben in die 20 jaar nog nooit een rechtzetting moeten
publiceren. Ik heb een drietal journalisten moeten weigeren omdat ik hen
niet vertrouwde. Als er iets is wat een journalist niet mag zijn dan is
het een politieke militant, want dan kan je hem niet meer geloven.
Iemand met een politiek mandaat kan niet schrijven voor ons.
Scheldt - satirisch - calvo't Scheldt
t Scheldt kroonde in 2016 Kristof Calvo tot Koning Onbenul.
Ondertussen komt de journalistiek verder onder druk te staan.
Enkele
weken geleden is er een artikel verschenen van Karel Anthonissen over
het beroepsgeheim voor journalisten, dit is iets wat de voorpaginas zou
moeten halen. Er worden zware straffen mogelijk voor klokkenluiders. De
discussie hierover zal nog starten. Vooral de journalisten van de
periodieke pers hebben het moeilijk om te werken. Met de Vlaamse
perskaart van de VJV heb ik toegang tot bijvoorbeeld het museum in
Pompei en het Natuurhistorisch Museum van Caïro, maar hier weigeren het
Antwerps stadsbestuur en Luc Luwel van Voka ons de toegang tot
persconferenties.
Waarom werken met schuilnamen?
In
de jaren 90 ging ik naar Gazet Van Antwerpen en vroeg aan de
hoofdredacteur of een journalist van die krant in t Scheldt mocht
schrijven over een boek of een film die verschenen was. Het antwoord
was: als iemand dat doet dan vliegt hij buiten. De auteurs worden
beschermd door het gebruik van een pseudoniem.
Hoe ziet de toekomst eruit voor t Scheldt?
De
toekomst weet ik niet. Het wordt ondertussen tijd om aan opvolging te
denken, maar voorlopig is er niemand om t Scheldt verder te zetten. Dat
is bijvoorbeeld ook het geval met het Felix Timmermansgenootschap, dat
wordt ook door één persoon gedragen. Ik ken één persoon, een dame, maar
die wil het niet doen
*
T E O N T H O U D E N
OP ONZE VASTE SCHIJF
Wat zei ik daarjuist hierboven? Dat tSCHELDT het zout is op mijn patatjes?
Correctie:
TSCHELDT is niet het zout op de patatjes, maar de heerlijkste patajes ter wereld zelf.
Wat
U elke week meermaals op het bord krijgt opgediend is nooit platte
puré, aangebrande frietjes of te hard/te zacht gekookte aardappelen,
maar altijd tot in de kleinste vezels van het gerecht, precies à
point.
Soms
komt het wel wat hard aan, zoals de nieuwsgaring over het Antwerps
Vlaams Belang van nà Karel Dillen. Maar wat dan nog! Als de waarheid
niet al lachende kan/mag gezegd worden, dan is het de waarheid niet.
Voor
wat mij betreft: elke Vlaamse politicus die tot de jaren van verstand
is gekomen, zou verplicht op een duur ere-abonnement moeten inschrijven.
Een betere spiegel voor hun ziel bestaat er niet. tSCHELDT is niet
voor mensen met een slecht karakter en een goed hart, maar het is
lectuur voor uitsluitend mensen met een goed hart voor elke medemens.
*
Deze contradictie komt het best tot uiting in de stukjes geschreven door de persoon van Karel Anthonissen, die na alles (voor zijn Oversten)
een geducht Hoofdinspecteur blijkt te zijn bij de Gentse BBI, dienst
die de naam heeft de bloedhond van de Belastingen te zijn . En ik, als
gewezen Fiscaal Raadsman bij de Vlaamse Kleine Middenstand maar ook en
de Gentse betere klasse, kan het weten
Volledig
akkoord (U hoeft het lij dus niet te zeggen) dat wat in het Rode KRUIS
in Liberia (West-Afrika) is gebeurd iets te maken heeft met het
Christelijk Geloof. Aftroggelarij van de naïeve medemens is van alle
tijden. Dat, in tegenstelling tot de Rode Halve Maan, waar het symbool
op zichzelf bijna de indruk wekt integraal deel uit de maken van
dezelfde kwaadaardige islam. Wat niet het geval is met het Kruis, dat
eerder doet denken aan barmhartigheid zoals verkondigd door de
Zachtmoedige die gestorven is aan het Kruis. Of zie ik dat verkeerd,
want niet politiek correct?
*
En
ik die altijd begrepen heb, dat Het Rode Kruis iets te maken had met
Zwitserland, het land van de Conventie van Genève die zelfs wetten
heeft gemaalt voor mensen die elkaar op de meest onmenselijke manier
willen afslachten.
Geld,
en al zeker niet de Dollar, heft geen reuk. Al is het natuurlijk des
duivels zich dat te willen toe-eigenen op kap van de stervende medemens.
Ja zelfs van hele bevolkingsgroepen. Als straf moeten die samen met hun
nakomelingen tot in het 7de Geslacht, braden en sudderen in
het hellevuur in alle eeuwen der eeuwen. Amen. Het is alleen zeer
spijtig dat die eeuwigheid pass begint na hun dood.
Het spreekwoord van ons Ma daarover dat ik reeds ken van in de wieg (bij manier van spreken),
was God borgt maar scheldt niet kwijt. In typisch West-Vlaams klinkt
dat nog veel erger dan het al is. Want dat sloeg toen voornamelijk op de
alom welig tierende repressie zonder maat noch getal
*
Rode Kruis verontschuldigt zich voor gesjoemel met Ebola-hulpfondsen
*
Het
Rode Kruis heeft toegegeven dat er gesjoemeld is met geld dat bestemd
was voor de bestrijding van de ebolacrisis in West-Afrika. Dat meldt de
BBC.
In
totaal verdween 5 miljoen dollar. Het geld werd onder meer versluisd
via veel te hoog geprijsde hulpmiddelen, salarissen voor onbestaande
medewerkers en valse facturen. Het meeste geld, zowat 2,7 miljoen
dollar, verdween in Liberia. In Sierra Leona ging 2
miljoen dollar verloren, in Guinee ging 1 miljoen dollar in rook op,
vooral via valse facturen. Het Rode Kruis heeft al laten weten de zaak
diep te betreuren. De organisatie benadrukt ook dat het intussen
strengere regels heeft opgesteld.
Via
wereldwijde dergelijke organisaties kom ik terecht bij de vele NGOs
die bestaan, zeggen ze zelf, om de medemens te helpen en bij te staan.
Met medemens wordt dan heel zeker niet bedoeld de brave Christelijke
huisvader, maar de naar hier te halen verrijker. Laat dat eens gezegd
zijn.
Dat
is voornamelijk geen liefdevolle Caretas, maar eerder een
jobcreatie voor Slinxe meelopers. Gewoon in het leven geroepen en in
leven gehouden om Belastinggeld te versassen naar gelijkgezinden in
verre vreemde landen. n Soort van Gaat en onderwijs alle volkeren ter
wereld, maar dan geschoeid op vrijzinnige leest. God is immers al vele
jaren niet meer overal, Hij is nergens eer. Wanbt goed gelukt (geschafft) afgeschaft om het met de woorden van Merkel te zeggen.
Controle op die geldstromen?
Die is ongeveer dezelfde als de bewaking van de bewakers.
Denk daarbij aan De Bende van Nijvel en het antieke Romeinse gezegde Wie zal dan de bewakers bewaken?
En neen, de letters PP staat niet voor PaardenPis! De P van de PP
(Madrid) zal er niet in slagen een soort nieuwe Hertog van Alva de
bloedhond naar onze contreien te sturen.. Al vergaat die van de
goesting om dat wè te doen. Met P van de PP is bedoeld President Rajoy van de Partite Popular, zeer dicht verwant met de PS van Di Pipo. Zij het zonder homo te zijn. Zelfs niet eens n homo sapiens, das duidelijk .
Over de Costa del Sol,
de Zonnekust dus, trekken zich donkere onweerswolken samen en in de
verte rommelt het schribarend. Gewone donder of kanonnen-gedonderl, is
de vraag. Misschien zelfs mitrailleurvuur als knetterende brandstapels
zoals ten tijde van de onzalige Inquisitie? Wat komt er op ons af?
Wait and see: woorden die Louis De Funès in La Grande Vadrouille ooit op slag wereldberoemd maakte.
*
Wie
ook dreigt in dezelfde Spaanse mallemolen terecht te komen, en dat
desnoods met zijn of haar leven zal bekopen, zijn de vele zonnekloppers
richting Costa Brava. Gaan die dan maar liever naar de zon van
Magniecosta. Is meteen stukken goedkoper.
Of het springtuig, de moordende trcuk of de dood en vernieling spuwende Kalasnikov nu van extremistische allochtone moslisms of van autochtone
extremistische Spanjaarden, het resultaat blijft hetzelfde.
Oorlogsslachtoffers zijn en blijven het. Met terugbetaling van alle
kosten door de medeplichtige Overheid.
Mede
dank zij de verdienstelijke beroemdheid van President Puigdemont, de
opstandioge Catalaanse keikoppigaard, spelen onze Lage Landen opnieuw
een sleutelrol zoals eeuwen geleden. Dat werkt zelfs bij Geert
Burger(mannetje) van de NV Arrogantie. Het rustige provinciestadje
Tielt, hartje West-Vlaanderen, vormt dus a.h.w. een ruim tegengewicht
voor het kolossale hellegat dat Bruxellabad
dank zij de EU-Nazistaat geworden is. Moet ons dat verheugen? Moet ons
hart in onze borst nu van eedle fierheid beginnen kloppen als Klokke
Roeland? Ik denk het nie. Want in mijn hoofd spelen de namen van de
Graven Egmont en Hoorne, die onder Alva ook meenden een sleutelrol te
kunnen spelen in de vrijheidsstrijd om zich los te trekken van Spanje en
Keizers Karel V in Extremadura, afscheid nemende van zijn Rijk waar de zon nooit onderging.
Ze bekochten het door onthoofding op de Brusselse Grote Markt dat toen
nog n echt verzopen moerrassig boeregat zou geweesdt zijn.
Ook toen werd op internationaal niveau politiek van de bovenste plank bedreven. Met in de hoofddrol
Filips
II, de Spaanse koningszoon uit het Geslacht der Habsburgers van gezegde
Keizer Karel V. n Halve . Gentenaar, geboren in de uitgangsbuurt Het Parershol. Zoals L.P. Boon het zo kernachtig op zn Vlaams uitdrukte: door zijn moeder opgevist tussen de piss en de kak op de grond .
Waren de Graven Egmont e Hoorn misschien vergeten, dat het gevaarlijk is om samen met Hoge Heren kersen te eten?
*
Paul Bekaert, even de beroemdste advocaat ter wereld: Nee, ik vertrouw het Spaanse gerecht voor geen haar
Paul Bekaert zal de verdediging van de afgezette Catalaanse minister-president Carles Puigdemont op zich nemen.
In
het Tieltse kantoor van meester Paul Bekaert (68) staat de telefoon al
dagen roodgloeiend. Van Reuters tot El Pais: iedereen wil hem spreken.
Momenteel is hij even één van de beroemdste advocaten ter wereld. Maar
Bekaert neemt niet meer op. Ik ben niet de woordvoerder van Carles
Puigdemont, zegt hij. Ik ben gewoon zijn advocaat.
Jazeker,
wij hebben elkaar hier ontmoet, zegt advocaat Paul Bekaert in zijn
West-Vlaamse kantoor. Carles Puigdemont zat op de stoel waar u nu zit. Een charismatisch man, welbespraakt en zeer gedreven. Ik denk dat ze nog niet van hem verlost zijn in Spanje. En als ze hem laten aanhouden, dan maken ze van hem een martelaar.
Moest
ik het hebben, ik zou er veel geld voor over hebben om even n
babbeltje te slaan met die andere Gentse naar de zon vliegende Icarus,
die hier op deze blog steevast betiiteld wordt als Het Gentsche
Liegeveest; de Heer Vrhfsdt, de Blauwe Konijnentand.
Ik
zou hem namelijk hoogst persoonlijk de vraag willen stellen, waarom hij
niet zoals in Kiev (Oekraïne), op de nachtelijke barricaden springt in
de winterse vrieskou, om bij de omstaanders aan te dringen dat zij in
opstand zouden komen tegen het Wettelijk Gezag om hun mensenrechten,
waaronder het Recht op Zelfbestuur door straatgeweld af te dwingen. Of
verschillen die MMensenrchten of men al dan niet binnen de
Schengen-Zone belastingen betaalt?
Wedden
dat zijn breed uitgesponnen antwoord, vergezeld door breed gezwaai van
allerlei ledematen als van een bronstige hengst, duurt tot het krieken
van de volgende morgenzon?
ZHetstilzwijgen
van het EU-Parlementis beangstigend. Waaruit er kan besloten worden dat
eerstdaags er een JU88 met huilende sirenes en vuurspuwende boordwaens
uit de wolken neerduikt met aan boord precisie-bommen zoals in Mei 40
.
En
ach, weet U, de Brusselse Grote Makrt is een voortreffelijk decor voor
nieuwe onthoofdringen. In dit geval met het blote kromzwaard
Parijs schroeft de menotten aan voor elke islmist die in het land de Franse lucht bezoedelt. Er zal veel volk komen naar kijken!
Geen
woord daarover in onze Verkochte Lügenpresse. Blijkbaar laat bj
uitzondering deze keer de regen in Parijs de straten van Bruxellabad
kurkdroog. Precies of Parijs bestaat niet.
Raar hé?!!!
Gelukkig
is daar de Nederlandse Vriend Xander om de Franse kroon van Macroon te
ontbloten. Ook raar, want normaal begrijpt de doorsnee Chinees, of
Nederlander geen woord Frans, buiten Oui , Non en nog eentje die we wel kunnen raden, maar niet prijsgeven. Want we willen het, net als Toon Hermans, proper houden.
*
Domkop
toch die ik ben! Was even het Google vertaalprogramma uit het oog
verloren. Daar zijn immers slechts n paar nano-seconden nodig om vele
kilos teksten om het even in welke taal naar om het even wele taal uit
te spuwen. De kwaliteit is er dn ook naar. De vooruitgang heeft
inderdaad zijn prijs! Niet de kwaliteit is doorslaggevend, wel de
hoeveelheid.
Robotologie, das volgens mij het juiste woord voor deze digitale diversiteit.
Lamartine en Victor Hugo, twee Franse schrijvers uit de goede oude tijd , moesten dat nog hebben kunnen beleven!
*
Frankrijk voerde een dag voor aanslag New York strenge anti-terreurwet in
*
Schijn bedriegt: De moslimmigrant die gisteren (*) in New York 8 mensen vermoordde stond bekend als een zeer vriendelijke en gelukkige man die van Amerika hield.
Sayfullo Saipov
*
Een
dag voordat een Allahu Akbar schreeuwende moslimmigrant uit
Oezbekistan in New York 8 mensen vermoordde door met zijn kleine truck
op voetgangers en een schoolbus in te rijden, ondertekende de Franse
president Emanuel Macron een nieuwe anti-terreurwet waarmee het land
permanent in de -sinds de islamitische Charlie Hebdo aanslag in 2015
uitgeroepen- noodtoestand terecht komt, en iedereen met zelfs maar
verdachte ideeën kan worden afgetapt, opgepakt en gevangen gezet.
Impliciete boodschap: het wordt dankzij de massa immigratie uit
moslimlanden steeds onveiliger, met verstrekkende gevolgen voor het
dagelijkse leven.
Een vriend van de door een agent neergeschoten Sayfullo Saipov
verklaarde dat de terrorist een heel vriendelijke en gelukkige man was
die van Amerika hield, en altijd lachte. Maar zoals zo vaak bleek dit
slechts schijn, want Saipov had voor zijn aanslag, waarbij onder andere
vijf Argentijnen en een Belg omkwamen, en drie andere Belgen gewond
raakten, trouw gezworen aan ISIS.
President
Trump twitterde dat het tijd wordt dat de Amerikaanse politici, die
zijn strengere immigratiewetten voortdurend willen blokkeren, ophouden
met politiek correct te zijn voor dit soort zaken. Hij heeft het
ministerie van Homeland Security opdracht gegeven om immigranten nog
extremer te gaan controleren. (2)
Alleen Wilders wil strenger worden voor migranten
In
eigen land kwam PVV leider Geert Wilders, de enige van de grote
partijen die eveneens veel strenger wil zijn voor (moslim)migranten,
vandaag weer eens hard in botsing met de Tweede Kamer, die
klaarblijkelijk nog altijd in de sprookjeswereld leeft dat zulke
aanslagen in Nederland niet kunnen en zullen voorkomen, en meer lijkt te
geven om de rechten van potentiële terroristen dan om de veiligheid van
ons volk.
Permanente noodtoestand
Waar
dat toe kan en uiteindelijk ook zal - leiden is al enige jaren te
zien in Frankrijk, waar met de regelmaat van de klok een islamitische
aanslag plaatsvindt, en waar al vele honderden wijken en delen van
voorsteden worden beheerst door criminele en gewelddadige
moslimmigranten. Met het ondertekenen van een nieuwe anti-terreurwet
riep de Franse president Emanual Macron afgelopen maandag feitelijk
permanent de (gedeeltelijke) noodtoestand in het land uit.
Willekeurige grenscontroles op 28,6% van Frans grondgebied
Regionale
autoriteiten mogen voortaan naar believen veiligheidszones instellen
rond bijvoorbeeld publieke evenementen. Iedere persoon en auto mag daar
worden onderzocht. In 118 grensgebieden en op 373 havens, vliegvelden en
stations kan de politie in een straal tot 20 kilometer willekeurige
ID-controles houden. Dat omvat maar liefst 28,6% van het Franse
grondgebied, en 67% van de bevolking. Critici zeggen dat vooral veel
voorsteden met migranten hier last van zullen krijgen.
Moskeeën na haatpreken tot half jaar gesloten
Moskeeën
kunnen na haatpreken van imams die het terrorisme goedkeuren of
aanprijzen tot een half jaar worden gesloten. De imams zelf wacht een
boete van 7500,- per keer en kunnen een half jaar in het gevang
belanden.
Verdachte
personen zoals islamisten mogen vanaf nu zonder concrete
beschuldigingen van misdaden preventief onder huisarrest worden
geplaatst, tot een maximum van 1 jaar. Ook hun mobiele- en
internetverkeer mag worden afgetapt. Tevens mogen de autoriteiten mensen
de omgang met verdachte personen verbieden; overtreding betekent een
boete van 45.000,- en tot 3 jaar gevangenisstraf.
Van iedere persoon met verdachte ideeën mag nu alles worden gecontroleerd
Er
is nog wel een huiszoekingsbevel nodig om de woningen van verdachten
overhoop te halen. Personen die openlijke sympathie tonen voor
terroristen of terreurorganisaties mogen ondertussen urenlang worden
vastgezet. De politie mag al hun documenten, bezittingen en
elektronische gegevens in beslag nemen. Geradicaliseerde ambtenaren
wiens werkterrein defensie of nationale veiligheid is worden
overgeplaatst of ontslagen. Hetzelfde geldt voor soldaten.
Sowieso
hebben de Fransen nu hun eigen aftapwet ingevoerd, waarmee van iedere
persoon met verdachte ideeën of overtuigingen het telefoon- en
emailverkeer mag worden onderschept, en al bijna diens persoonlijke
gegevens -zoals reizen, geloofsovertuiging, politieke voorkeur,
lidmaatschappen, gezondheid en seksueel gedrag- mogen worden opgevraagd
en gecontroleerd.
Le Pen: Wet is een farce omdat de islam nergens wordt genoemd
Macron
zei dat met de nieuwe wet terreur beter kan worden bestreden zonder
onze waarden en principes op te geven. Front National leider Marine Le
Pen uitte juist zware kritiek en noemde de wet een farce, omdat
nergens expliciet de islam, het islamitische terrorisme of de
islamitische ideologie wordt genoemd, ook al is voor iedereen duidelijk
dat de wet vooral hierop gericht is. Mensenrechtenorganisaties vinden de
wet juist veel te streng, omdat hiermee de noodtoestand bevoegheden
worden genormaliseerd.
15.000 jihadisten in Frankrijk, 4000 kunnen op ieder moment aanslag plegen
Uit
een peiling van Le Figaro blijkt dat 57% van de Fransen achter de
nieuwe wet staat. 62% vindt dat de burgerlijke vrijheid ermee wordt
ingeperkt, maar 85% denkt dat het wel hun veiligheid zal vergroten.
Sinds de aanslag op het satirische magazine Charlie Hebo in 2015
vermoordden moslimterroristen al meer dan 230 mensen in Frankrijk. De
laatste slachtoffers vielen op 1 oktober, toen een migrant uit Tunesië
die 7 verschillende identiteiten had- op het station van Marseille twee
vrouwen doodstak.
De
Franse autoriteiten houden op dit moment zon 15.000 jihadisten in
Frankrijk in de gaten. 4000 van hen worden als zeer gevaarlijk
beschouwd, omdat ze op ieder moment een aanslag kunnen plegen. Van de
1900 Franse jihadisten die voor ISIS vechten of vochten, kreeg een
vijfde ieder al een half miljoen euro aan sociale uitkeringen.
(*)
met gisteren wordt bedoeld de nacht (onze tijd) van 31 Oktober op 1
November, ook wel eens Haloween-nacht genoemd. De nieuwe Franse Anti
Islam Wet dateert dus van 30 Oktober .
De Oktober Revolutie door de Bolsjevisen van 1917 in Rusland dreigt dus de loef te worden afgestoken i beroemdheid!!!!!
*
T E O N T H O U D E N
OP ONZE VASTE SCHIJF
*
Feel sorry voor de sneer ivm de taalkennis van vreemde talen van vele Nederlanders. Vlamingen zijn veel hi hu . polyglotter,
maar dat komt volgens mij vooral door eeuwenlange vreemde meesters in
het land . Onze Lage Landen by der see zijn inderdaad altijd doorheen
de eeuwen voor Parijs een te annexeren gebied gebleken waar zij de
klauwen niet konden van af houden.
Wat
er ook van zij, Marine La Plume vindt dat Macroni-gedoe une farce. En
gelijk heeft ze. Het regent wel in Parijs, maar deze keer druppelt het
spijtig genoeg niet in Brussel. Integendeel, onze voormannen in de
strijd voor het terugdringen van de is-lammerij, Geert Wilders en Filip
DeWinter die samen bepaalde wijken (no-go zones) in het hellegat, de "jihadhoofdstad van Europa" en
in het bijzonderMoulin du Ruisseau wilden inspecteren werd op staande
voet eveb erg als n Führerbefehl uit de Nazi-tijd, gewiib
verboten. Het is een verbod door Francoise Schepmans
(MR), nadrukkelijk Franstalige burgemeester van Molenbeek. Geen
'islamsafari dus in een smetteloos door de Coburger Regering
gezuiverde kanaal-zone!
Alsgroen licht richting islam-terroristen kan dat tellen!
Aandacht:
die Macroni-Wet werkt in alle richtingen, precies omdat er nergens
sprake is van de islam. Hij kan dus even goed tegen Marine La Plume of
tegen ieder ander vrijheidslievende Franse onderdaan misbruikt worden.
Bedenking Als Geert en Filip nu maar niet moeten op de vlucht slaan om elders en buiten Europa politiek asiel aan te vragen
Ja Ja, Bruxellabad is geen Parijs! Als Niet komt tot Iet, dan kent Iet zichzelve niet.
Overgenomen bijdrage bij http://blog.seniorennet.be/guvaal/,
zijnde het ragfijne precisie-werk van een ervaren geestesgenoot waaraan
geen jota dient aan toe te worden gevoegd of weggenomen. Deze tekst,
samen met het artikel uit De Morgen wil ik niet alleen van de daken
schreeuwen, maar ze vooral opslaan in mijn persoonlijk archief.
*
Het nieuwe Pokemon/Puigdemont spel
*
Eergisteren was er even paniek in Belgenland: Catalaans (ex)president Puigdemont
was onderweg naar België en zou daar asiel aanvragen. Volgens de
poco-specialisten was dat natuurlijk omdat Theo Francken hem dat
gesuggereerd had. Later bleek er niets van waar te zijn, alhoewel onze
staatssecretaris gelijk had zoals ik ook al vermeldde in mijn blog van
eergisteren (Een nieuwe Agusta affaire ?). Normaal kunnen burgers uit
een E.U.-land geen asiel aanvragen in een andere E.U.-land omdat men er
vanuit gaat dat dat allemaal veilige landen zijn. Dat gegeven werd
vastgelegd in het verdrag van Amsterdam van 1997. Maar België zou België
niet zijn als dit land er voor zichzelf geen achterpoortje aan had
toegevoegd: in België zouden individuele aanvragen voor asiel wél
kunnen, ook door burgers van andere E.U.-landen. Zodat, mocht hij dat
willen doen, Carles Puigdemont in dit land wél een asielvraag zou kunnen indienen. Of hij er ook een zou krijgen, is een ander verhaal.
Daarmee is nog eens duidelijk geworden, wat ik hier al járen schrijf,
nl dat men er in dit land niet in slaagt van de eerste keer een
fatsoenlijke wet te maken. Ofwel dient ze enkele keren te worden
herschreven, ofwel staat ze vol achterpoortjes en uitzonderingen, zoals
dat o.m. dus ook gebeurd is met dat verdrag van Amsterdam. In dit geval
staat België straks wel met de billen bloot en maakt het zich
belachelijk in Europees verband, mocht Puigdemont toch een aanvraag
doen. Hij kan daarbij rekenen op misschien wel dé specialist ter zake:
Vlaams advocaat Paul Bekaert.
Ondertussen blijkt het de bedoeling te zijn van Puigdemont en de
ministers die samen met hem naar hier zijn gekomen, nog even te blijven
om vanuit Brussel in een voor hen veilige omgeving verdere commentaar te
kunnen geven op de nieuwe verkiezingen in Catalonië, door de Spaanse
regering vastgelegd op 21 december, de dag dat de winter begint,
hopelijk geen politieke winter voor Catalonië. Hoe die ook zullen
uitdraaien, het komt daar in Catalonië nooit meer goed tussen Catalanen
en Spanjaarden zolang Spanje blijft weigeren met Catalonië te praten.
Dat heeft in de eerste plaats te maken met de Partido Popular (PP) van
Rajoy, maar ook met het Spaanse Grondwettelijke Hof. Samen met Baskenland, Gallicië en Asturië kreeg Catalonië in 2003 een speciaal statuut. De
PP zat toen in de oppositie en diende daartegen een klacht in bij het
Grondwettelijk Hof. Die nam Catalonië het speciaal statuut af in 2010.
Sindsdien is de PP aan de macht gekomen en gedraagt die zich als een
nieuwe inquisitie, nota bene: nog zon Spaanse
uitvinding. Dat Hof heeft Puigdemont nu gedagvaard om morgen, donderdag
al, te komen getuigen in Spanje. Als men weet dat de twee Jordis al in
de gevangenis zitten, enkel en alleen omdat ze in Catalonië betogingen
organiseerden, is de kans zeer groot dat Puigdemont hier blijft. In dat
geval kan Spanje de uitlevering vragen, zit het spel helemaal op de
wagen en zit België mee in het spel, niet in dat van Pokemon, maar dat
van Puigdemont. Niet door de schuld van Theo Francken, zoals ze zullen
beweren, maar wel van de verantwoordelijken die destijds dat amendement
wilden bij het Verdrag van Amsterdam.
De
afgezette Catalaanse minister-president Carles Puigdemont is
gisteravond dan toch niet teruggekeerd naar Barcelona. Dat bericht La
Vanguardia. Wel vertrokken twee voormalige Catalaanse ministers uit
Brussel: Joaquim Forn en Dolors Bassa. Zij landden rond 23.30 uur op de
luchthaven El Prat.
Puigdemont
blijft dus in ons land, volgens La Vanguardia samen met nog vijf andere
voormalige Catalaanse regeringsleden: Meritxell Borràs, Toni Comín,
Meritxell Serret, Clara Ponsatí en Lluís Puig. Die laatste is volgens El
Periodico dan weer mee afgereisd naar Barcelona.
De
afgezette minister-president en zijn regering riskeren in Spanje zware
celstraffen omdat ze worden vervolgd voor rebellie, misbruik van
overheidsgeld en opruiing, wegens het uitroepen van de Catalaanse
onafhankelijkheid. Puigdemont, die sinds maandag in ons land is, had
gisteren nog verklaard dat zijn komst naar België niet dient om zijn
gerechtelijke vervolging in Spanje te ontlopen. Hij wil wel dat er
voldoende garanties komen voor een eerlijke rechtsgang.
Grote kans op aanhouding bij terugkeer
Zijn
Belgische advocaat Paul Bekaert gaf gisteravond in het Nederlandse
actualiteitsprogramma Nieuwsuur te kennen dat Puigdemont "zich voor
zover hij mij gezegd heeft" morgen niet zal melden bij de rechter in
Spanje. "Wij wensen de verdere reacties af te wachten van de Spaanse
overheid om te kijken wat er verder zal gebeuren. Het ligt nogal voor de
hand dat hij voorlopig de kat uit de boom kijkt", luidt het. Bij een
terugkeer naar Spanje "is de kans groot dat hij aangehouden wordt."
Bekaert
wijst er daarnaast op dat het Spaanse gerecht "niet noodzakelijk" zijn
overlevering zal vragen. "Ik heb reeds een groot aantal zaken met
Spaanse Basken behandeld en er zijn gevallen waarbij men gewoon een
ondervraging hier ter plaatse laat doen door de lokale politie." Bij een
verzoek tot uitlevering zal de twijfel over een eerlijk proces in
Spanje "zeker als een argument" gebruikt worden.
De
attente lezer zal al lang begrepen hebben dat het voor een slechtziende
bijna ondoenlijk is om een tekst met zoveel moeite voor hem/haar op het
scherm leesbaar gemaakt, zonder meer te delieten. Vandaar dat opslaan
tegen klippen en bergen.
*
En
ja, deze huidige Spaanse Vluchteling is mee met zijn tijd.
Gewoonte-reiziger door de lucht. Creditcard en zo. Hoe zou die anders in
Hotel Chambord in Brussel
kunnen logeren!
Zou
die überhaupt wel geweten hebben (bericht per deurwaarden!?) om morgen
donderdag 2 November om 09.00 uur in Madrid voor de Rechters van de Inquisitie te moeten verschijnen? Of gaat dat tegenwoordig ook al via the claouds, per eksempel via Twitter?
Wat er ook van weze, n Vlaams Nationalist doet er uit voorzorg, U weet maar nooit -
goed aan het adres van Advocaat Paul Bekaert in de Hoogstraat in Tielt
te noteren. Wannt bij de Bevrijding in September 44 werden onze soort
idealisten door de échte smokkel-collaborateurs als collaborateurs
aangeklaagd en als dusdanig behandeld. Toen volstond het al om gewoon
Lid te zijn van het Davidsfonds om zonder meer te worden afgehaald. Om
zonder meer voor maanden in de vele hechteniskampen verspreid over he
Vlaamse land (*) te worden opgesloten. En meteen voor generaties ver te
worden gebroodroofd.
Goede raad en een goede Advocaat zijn goud waard!
(*)
In Wallo-Brux waren er naar mijn weten zo goed als geen enkel vand dat
soort kampen. Tenminste, daar bestaat er geen enkel dossier over.
Collaboratie moest inderdaad vooral en bijna uitsluitend een Vlaamse
zaak blijven
Hoe
komt dat toch dat wij, Vlaams Nationalisten, zon goede geheugens
hebben?! Zou dat soms iets te maken kunnen hebben met een soort van
primitieve wraakgevoelens?
*
*
*
*
*
