Het is niet mijn bedoeling mee te werken aan de naambekendheid van de GVA door hier bovenaan regelmatig hun logo te plaatsen. Net zo min als het de bedoeling is reclame te maken voor een hondendrol op het voetpad, door hem Uw medeburgers aan te wijzen, zodat ze er niet in trappen.
Niet zeer vriendelijk, zegt U? Eerrovend en beledigend? Heel zeker, en dat is ook de bedoeling. Want de normale verwijzing op deze blog (G v Apen en andere Steenezels) dringt m.i. niet goed door en kan aanleiding geven tot het spijtige misverstand als zou bedoeld worden dat alle Antwerpenaren apen en steenezels zijn. Een beetje zoals Het Heilig Boek der Muzelmannen die alle Ongelovigen als apen en honden catalogeert.
Kijk, daar hebt U weer een van die Verborgen Verleiders van de Islam. We worden zodanig gewoon aan dat vocabularium, dat er wilde spontane associaties ontstaan. Apen en honden worden dan Apen en Steenezels .
Wilt dus zo vriendelijk zijn, eerst de zieleroerselen van Beekske (hieronder) te lezen, met in Uw achterhoofd de idee : wat zou De Gazet van Janssens hiermee hebben willen zeggen?
---------------------------
"Di Rupo heeft het klimaat van onderhandelingen verziekt
21/05 Formateur Elio Di Rupo heeft het klimaat voor zichzelf verziekt. Dat vindt voormalig koninklijk bemiddelaar Wouter Beke alvast.
De CD&V-voorzitter ontving een kritische brief van Di Rupo over zijn rapport. De PS-voorzitter wees de voorstellen over de financieringswet af. Beke noemt de brief een "grote ontgoocheling" en beweert dat Di Rupo hem gevraagd had om zijn rapport niet openbaar te maken.
"Als je dan toch zo'n brief krijgt met de verklaring 'Ik wilde me indekken voor het geval jij je nota toch publiek zou maken en ik dan in een moeilijke positie zou komen tegenover de andere Franstalige partijen', dan is dat inderdaad wel een zeer koude douche. Dat getuigt niet van vertrouwen", klinkt het.
Ambiance
De CD&V-politicus verklaart ook dat de Franstalige socialist "de scènes van voorbije dagen" had kunnen vermijden door de opdracht van formateur vorige week donderdag onmiddellijk te aanvaarden. "We staan nu even ver, maar de ambiance is totaal anders. Di Rupo heeft het klimaat voor zichzelf verziekt", besluit Beke.
Er zouden volgens Beke "nog twee of drie knelpunten" zijn over de splitsing van BHV. Bovendien zijn de onderhandelaars "ver geraakt" inzake de financieringswet. De N-VA en de PS hebben wel nog enkele opmerkingen.
--------------------------
Diagonaal herlezen
Wel, wat GVA hiermee wil zeggen is volgens mij : wat Beekske geschreven heeft in zijn 7 cm dik rapport, dat verspreid werd in als ik de bladen mag geloven, wat ik zekerlijk NIET doe - 3 exemplaren (één voor de Sire, één voor Di Pupo enéén voor hemzelf) gaat onze lezers niet aan. Omdat ze het zelf niet weten (en dan zijn ze als nieuwsbrengers en voorlichters van het volk brutaal in de fout) ofwel omdat ze de omerta (zwijgplicht onder maffia-leden) hanteren en dat is nog duizend keer erger.
Bij Filip Van Laenen on The Brussels Journal en hier op deze blog hernomen
(N-VA Liet Broek Andermaal Zakken, maar voor PS Moet Ze Helemaal Uit)
werd een tipje van de sluier gelicht, op aangeven van Madame Béatrice Saccoche van deSoir, na-gepapegaaid door haar onderdanig Nederlandstalig tweelingbroertje (De Schandaard). Bij De Soir klonk dat begrijpelijkerwijze ietwat triomfantelijker, maar bij De Schandaard luidde dat als veel te ingewikkeld voor de gewone mens en er werd dus over gezwegen : faciliteiten voor alle Vlaamse randgemeenten rond Brussel, recht voor de Franstaligen die daar wonen om op Franstalige kandidaten van over de taalgrens te stemmen, afschaffen van de rondzendbrief Peeters, beperken van de macht van de Vlaamse Regering inzake benoeming van koekoek-burgemeesters, gebiedsroof door afstaan van op en afritten van autowegen aan de rand van Brussel, enz, enz. Kortom : expansie over half Brabant van de olievlek Brussel en het toebedelen van een half miljard Euro per jaar, bovenop de bestaande transfers. Een geluk bij een ongeluk, dat de informateur maar een Beke was! Ware het een stroom of een rivier geweest, gans Vlaanderen zou weggespoeld zijn naar daar waar alle water loopt : naar de eindeloze zee van de Francofone pretentie, waar geld nog sneller verdampt dan water!
Wat GVA dus zegt precies door het niet te zeggen, is dat heel dat boeltje van Beekske niet vroegtijdig mocht/mag uitlekken want dan zou Di Pupo het niet meer kunnen uitleggen aan zijn achterban, de PS. Anders gezegd : dat wij als Vlamingen gerold worden (al zijn?) moet zolang mogelijk verzwegen worden. Geen wonder dat BDW Oost Indisch stoofdom is geworden en dat onze media allemaal even sterk van Krommen Aas gebaren!
Als dat geen samenzwering, ja, zelfs een staatsgreep onder leiding van het onwaardig Staatshoofd in Laeken, is, dan weet ik het niet meer. Vlaanderen heeft voor >80% voor hervormingen gestemd en we zullen die dus ook krijgen. Maar dan radicaal juist tegengesteld als gewenst!
Noël Slangen (hier kwam ik straks op terug, want de man denkt, neen, wéét van zichzelf dat hij een genie is) weet het weer : alle politieke partijen die ooit een topscore haalden, gingen achteraf ook weer naar af. Zie Vlaams Blok : in 2004 naar 24%, nu nog amper 15%, NV-A in 2010 nog 28%, en straks?
Mensen, het is best dat ik hier in Italië ver weg ben, anders zouden jullie mij horen vloeken tot daar! Kon vloeken maar helpen!
Enne : waarop wordt er eigenlijk gewacht om in de tegenaanval te gaan? Misschien tot eenieder weer ingedommeld is? Of tot de Islam het boeltje overneemt?
Het zal op de duur nog de Oude Garde zijn die de situatie moet redden!
Weet er iemand hoe men de 7 als eerste cijfer van iemands leeftijd, als met een toverspreuk kan terugdraaien naar een 2? Die mag, neen, die moet zich stante pede bij ons melden. Vlaanderen en mijn Vlaamse Volk ten bate, want dan klom ik spoorslags op mijn strijdros om, net als mijn verre voorvader zoals die prijkt op de erelijst van de Helden van Groeninghe (echt waar! maar ik heb hem spijtig genoeg nooit gekend ) de onverlaten aldaar de kop te slijten, lijk maceliers dat plegen te doen op het slagveld. Terug naar de kracht van de jeugd, om er eens goed in te vliegen, maar ook een heel klein beetje met als neveneffect in de marge, een beetje voor t Vrouwtje, als U denkt te weten wat ik weet!
Hoe zullen de zielen der verdoemden zijn? Antwoord :
De zielen van de verdoemden zullen duister en vuil zijn, en geheel geschikt om te lijden. Geheel zoals :
------------------------------
Noël Slangen analyseert de politieke impasse
zaterdag 21 mei 2011, 13u52
Auteur: Mark Reynebeau, Lieven Sioen
--------------
Noël Slangen (r.) en zijn managing partner Jan Withofs: door de crisis is de samenleving fundamenteel veranderd.
CD&V bleef te lang aan de zijlijn staan. Het is nochtans de machtigste partij in Vlaanderen, de partij die het meest in beweging kan zetten. Zo onder meer luidt de analyse van communicatiestrateeg Noël Slangen over de huidige politieke impasse.
Na de crisis bij Open VLD en de BAM moest Noël Slangen ook zijn eigen bedrijf door de financiële crisis loodsen. De lessen die hij daaruit trok, schreef hij samen met zijn managing partner Jan Withofs neer in een nieuw boek: Communiceren in het New Normal. Tien kritische succesfactoren na een crisis. Hun uitgangspunt is dat de samenleving sinds de crisis fundamenteel veranderd is, ook al hebben veel mensen de draad van het oude leven gewoon weer opgenomen. Ze vergelijken het met een hartpatiënt die na de schok toch in zijn slechte gewoonten vervalt.
Communiceren in het New Normal is een managementboek en lijkt vooral geschreven om potentiële klanten te overtuigen dat Groep C de geschikte partner is om hun communicatie in veranderende tijden te verzorgen. Maar Noël Slangen en Jan Withofs waren graag bereid om hun recepten ook eens toe te passen op de grote veranderingen in de politiek.
Hoe verontrust zijn uw klanten over de politieke stilstand?
Slangen: 'Wij werken vooral voor internationale gerichte bedrijven die actief zijn in België. En ik heb niet het gevoel dat zij zich daar grote zorgen over maken. Die multinationals hebben niet het gevoel dat het land is stilgevallen. Dat is alvast een voordeel van de vele regeringen in dit land. Als er een uitvalt, blijven de anderen wel functioneren.'
De Wever en Di Rupo hebben dus nog even tijd?
Slangen: 'Neen, omdat er ook nog de druk is vanuit de financiële markten. Dat staat los het functioneren van internationale bedrijven hier. Zij zijn het gewoon om in verschillende omgevingen zaken te doen. Ze passen zich aan. De crisis kan het wel moeilijker maken om nieuwe bedrijven aan te trekken.'
Laat me een tweet van u citeren? 'Soms denk ik dat ik wel een regering zou kunnen maken (als mijn Frans maar wat beter was)'
Slangen: 'Ik had er wel voor gezet dat ik die uitspraak in een nieuwe opwelling van arrogantie deed.'
Maar wat zou uw aanpak zijn, als communicatiestrateeg?
Slangen: 'Ik zou eerst de pikorde van de mensen aan tafel vastleggen. Wie wil wat doen? Die pikorde wordt niet noodzakelijk bepaald door het verkiezingsresultaat.'
'Een probleem is bijvoorbeeld dat CD&V te lang aan de zijlijn bleef. CD&V blijft nochtans de machtigste partij van Vlaanderen, ondanks zijn verkiezingsresultaat. CD&V kan in Vlaanderen het meest de dingen in beweging krijgen.'
'Zodra die pikorde vastligt, moet je uitklaren wat iedereen precies wil, en vervolgens zoeken naar de bindmiddelen, waarbij je je concentreert op de basisprincipes, en niet op de details. Het heeft geen zin om al te discussiëren over de vorm van de badkamer en de kleur van de keuken, als je nog niet weet of je een huis wil bouwen en waar.'
Loopt het daardoor vast? Omdat de grootste partij niet noodzakelijk de meest relevante is?
Slangen: 'Wie de grootste partij is, verandert bij elke verkiezing. Ik heb zowat elke partij de grootste van de toekomst weten worden, en daarna weer zien krimpen. Dat relativeert een en ander.'
'De onderhandelingen lopen ook vast op generatieverschillen. Aan Vlaamse kant heerst een soort nieuwe zakelijkheid. Die generatie politici denkt dat je er met teksten en powerpoints wel raakt. Terwijl aan Franstalige kant het oude idee verder leeft dat je eerst vertrouwen opbouwt, voor je zaken doet. Een beetje zoals in China. Meestal is de hoeveelheid geproduceerde tekst omgekeerd evenredig met dat vertrouwen.'
Naar de normen van uw boek te oordelen zijn de PS en de N-VA de beste leerlingen van de klas: ze hebben een heldere focus en communiceren het duidelijkst. De andere partijen staan erbij en kijken ernaar.
Slangen: 'Hun focus is inderdaad heel duidelijk. Het probleem is dat er zo weinig raakpunten zijn tussen die twee partijen. Het zou ook niet gemakkelijk zijn om van Michel Vandenbosch van Gaia de voorzitter van het slachthuis van Anderlecht te maken.'
Wat moeten de andere partijen doen om de kiezer aan te spreken? Wachten tot de communautaire koorts wegtrekt?
Slangen: 'Een bedrijf zou zich de vraag stellen wat de concurrent zou doen om de grootste te worden. Vandaag vragen de politieke concurrenten van de N-VA zich af wat ze moeten doen om bij de regeringsonderhandelingen betrokken te worden. Dat is een gebrek aan ambitie. Hun vraag moet zijn wat nodig is om ooit de grootste te zijn, zelfs als dat onhaalbaar lijkt.'
Het volledige interview over de VRT na Woestijnvis, over de Lange Wapper en over Facebook en Twitter, leest u in De Standaard
----------------------
Diagonaal herlezen
Moest ik geloven in reïncarnatie (qud non, wat denkte gij wel van mij!), , ik zou op bedevaart gaan naar Padre Pio en daar wel 10 dikke kaarsen branden, opdat de nieuwe Flor Grammens zich zou kenbaar maken.
De Heer Flor Grammens Zaliger is de Eeuwigheid en de geschiedenis ingegaan, zoals iedereen weet, bijna als een Heilige, met de afbeelding van een verfborstel en een pot zwarte verf, mede de reputatie om zijn leven gewijd te hebben aan het doen respecteren van de taalwetgeving in het Openbaar Domein. Het heeft hem menig ongezellig verblijf op Staatskosten opgeleverd, maar ook een onsterfelijke roem in de Vlaamse Beweging. Zon man moet er weer opstaan in ons midden, om schaamteloze veroordeelde criminele nieuwsjagers, zoals De Schandaardboys, te zegenen met een klad zwarte verf. Waarmee ik niet wil gezegd hebben daarmee bepaalde kruipdieren te beogen. Zoveel eer namelijk verdient die Slangen niet!
Zwarte verf zou best ook kunnen ingezet worden op grote schaal achter de rotatie-persen van al de daweek en maandbladenbladen. Om op nummers met àl te tendentieuze artikels de naam van de krant te overschilderen. Neen, geen censuur : de lezers moeten vrij blijven in hun keuze : ook deze indoctrinatie te ondergaan, of af te haken.
Ook zouden kranten die zich riskeren aan een zogezegde lezerspoll over een of ander onderwerp, verplicht moeten worden de tegenvallende resultaten openbaar te maken. Zo was er een krant (geen namen AUB) die gisteren en vandaag de lezers de vraag voorlegde : akkoord met wat Napoleon De Gucht denkt over de andere partijen die als saffraan knabbelende koeien als verlamd blijven staren naar de NV-A. Goed tendentieuze vraag dus. De reactie viel goed tegen zeker : 83 % van 5400 reageerders keurde het gezegde van De Gucht af .en daar het zaterdagavond werd, bleef dat cijfer nog even staan .Iedereen al naar huis, zeker? Vraag : zou die krant op zaterdag inderdaad nog 5400 zoveel! lezers hebben?
Maar goed! Meneer Slangen krijgt van mij 1/10: het is een goede vondst om het Gaia-kopstuk directeur te willen zien van het Slachthuis van Anderlecht. Ik begrijp alleen niet of nu BDW ofwel Di Pupop bedoeld wordt in deze beeldspraak. Volgens mij bedoelt hij ze goed en wel alle twee!
Hoe een korte terugblik verhelderend kan werken .Wat 14 dagen geleden het artikel hieronder dateert van 8/5 - nog verscholen lag in de nevelen van een onzekere toekomst, is vandaag voor de meeste waarnemers zonneklaar geworden : BDW kan het niet. Hij durft het niet. Hij wil het niet. Hij mag het niet. In het zicht van de overwinning, dein st hij terug. BDW is een raddraaier. BDW is een lafbek. BDW is een mooi pratend mannetjesdier dat werkt op instinct en geldingsdrang. Alleen laat de man het na om consequent daarnaar te handelen door de bijvoorbeeld de stok in het hoenderhok te gooien, ofwel om de estafette door te geven aan anderen en beteren.
Om het even, als de evolutie niet lukt, moet er nagedacht worden over revolutie!
Het is (zie hieronder) meer dan ironisch, het is ja juist TRAGISCH dat een Djezekesdief als Renaat t Landuyt van de Rode Sossen-bond de kat de bel moet aanbinden, in De 7de Dag verleden week : als de Niveanen republikeinen zijn, zoals ze beweren, waarom blijven ze dan dansen naar de pijpen van een (vadsige verraderlijke) koning?
De onderhandelingen slepen al bijna elf maanden aan. Dat het al zo lang duurt, en dat het nog een tijdje kan blijven voortduren, is het gevolg van twee factoren: de Franstaligen hebben er geen belang bij dat er snel een nieuwe federale regering wordt gevormd, en de Vlamingen slagen er niet in een vuist te maken om toch snel een nieuwe federale regering af te dwingen. De onmacht van Bart de Wever om zijn allernieuwst eis de snelle benoeming van een formateur af te dwingen, illustreert dit perfect.
Voor de lezer hoeft er waarschijnlijk geen tekeningetje bij: zolang de CD&V de N-VA niet durft los te laten, en zolang de N-VA niet in een federale regering durft te stappen zonder een fikse staatshervorming of met alleen maar een loze belofte daarover, hebben de Franstaligen er absoluut geen belang bij dat de federale regeringsonderhandelingen vooruitgang boeken. Waarom zouden de Franstaligen immers vrijwillig meewerken aan een inperking van de immense geldstromen van Noord naar Zuid, of dwarsbomen leggen voor hun territoriale eisen in Vlaams-Brabant, als daar toch geen ergere dreiging tegenover staat? Per slot van rekening is er ook geen enkele kalkoen in geïnteresseerd Kerstmis van 25 december naar 25 november te verplaatsen, tenzij anders de onmiddellijke hakbijl dreigt. En die onmiddellijke hakbijl, het is precies daar dat het probleem aan Vlaamse kant ligt.
Wanneer de Franstalige partijen nog eens gezamenlijk overleg plegen gewoonlijk vooraf luid aangekondigd in de pers en vervolgens uiteraard van veel theater voorzien komen zij versterkt uit die oefening terug. Hun geheim? Wanneer zij overleg plegen, tellen zij hun eisen bij mekaar op: zowel een uitbreiding van Brussel als een versterking van het gewest met gemeenschapsbevoegdheden en uiteraard ook extra financiële middelen, als een versterking van het federale niveau en ondertussen zeker geen afname van de geldstromen naar Wallonië, plus nog eens een afbouw van de Vlaamse bevoegdheden in Vlaams-Brabant. Soms zijn hun eisen zelfs onderling in tegenspraak, maar dat maakt natuurlijk niets uit zolang het eigenlijk doel alleen maar een volgehouden stilstand is. Men zou zelfs cynisch kunnen opmerken dat onderling tegenstrijdige eisen dan alleen maar een voordeel zijn, want zo kan er altijd wel iets gevonden worden dat imbuvable is voor de Franstaligen.
Hoe ziet dezelfde oefening er aan Vlaamse kant uit? Om te beginnen: die oefening wordt vrijwel nooit gemaakt. En als er dan toch eens een zeldzame keer wat overleg plaats vindt, proberen de Vlaamse partijen onderling uit te blinken door mekaars eisen van mekaar af te trekken, in plaats van ze net zoals de Franstaligen bij mekaar op te tellen. Daar komt dan nog bij dat de meest radicale Vlaamse partij, het Vlaams Belang, op voorhand al uitgesloten wordt van het overleg, omdat die partij ondemocratisch zou zijn. De meest radicale Belgische partij, Groen!, weigert dan weer zelf mee te doen. Dankzij niet weinig mediahulp slaagt die partij er dan bovendien nog eens in het akkoord te ondermijnen door de sp.a een zekere afstand van het akkoord te doen nemen, want de leiding van de sp.a wordt niet graag overklast in belgicisme door haar ergste concurrent.
Dit alles betekent dat Bart de Wever en de N-VA gelijk hebben wanneer zij geen gezamenlijk Vlaams overleg wensen. De geschiedenis leert immers dat zij daar, in tegenstelling tot de Franstaligen, alleen maar verzwakt van kunnen terugkomen. Veel geloofwaardige dreigementen kan Bart de Wever daarom niet maken tegenover de Franstaligen, en die gedragen er zich dan natuurlijk ook naar. Maar met hoeveel dreigementen kan Bart de Wever eigenlijk uitpakken? Het zijn er bitter weinig, en met sommige ervan wíl hij zelfs nog niet eens uitpakken.
Ten eerste kan Bart de Wever er natuurlijk mee dreigen dat hij de federale onderhandelingstafel zou verlaten. Voor de Franstaligen klinkt dit echter eerder als een beloning of zelfs een belofte dan een dreigement, omdat zij vermoeden dat de CD&V de N-VA uiteindelijk niet zal volgen. En dat daarmee de weg vrij zal liggen voor een federale regering zonder staatshervorming, of een die zeer voordelig voor de Franstaligen zou zijn. Zeker, de CD&V zegt al lang dat zij geen federale regering zonder N-VA wil, maar dat geldt alleen voor zover de N-VA niet zelf uit de aan de gang zijnde regeringsonderhandelingen stapt.
Ten tweede zou Bart de Wever er mee kunnen dreigen de instellingen van dit land zoveel mogelijk lam te leggen zolang er geen volwaardige federale regering gevormd is. Probleem is echter dat hij die kaart zelf niet ten volle durft te trekken Vlamingen zijn daar veel te beleefd (of is het laf?) voor en bovendien af te rekenen heeft met allerlei vormen van sabotage. Eén van de mooiste bewijzen daarvan werd gisteren nog geleverd, toen eerste minister Yves Leterme via Twitter zijn tevredenheid liet blijken over het bericht dat Standard & Poor's dan toch haar kredietrating van België niet zou verlagen. Deze vleesgeworden rancune uit Ieper heeft immers de laatste maanden zowat het vuur uit zijn sloffen gelopen om één van de weinige geloofwaardige drukkingsmiddelen waarover de Vlamingen beschikten zo snel en zo efficiënt mogelijk te neutraliseren. Gisteren kwam dan een maand vroeger dan verwacht het verlossende bericht dat een verlaging van die kredietrating, die België handenvol geld zou gekost hebben, er toch niet komt, en Yves Leterme was er dan ook vanuit de Verenigde Staten! als de kippen bij om zichzelf eens een duchtige beurt met het wierookvat te geven.
Wat zou het Franstalige equivalent van Yves Letermes gedrag eigenlijk zijn? Misschien een Laurette Onkelinx, die uit persoonlijke rancune tegenover Didier Reynders van sociale zaken zo'n acute puinhoop zou maken dat er toch snel een nieuwe federale regering zou gevormd moeten worden, ondanks het getalm van haar voorzitter Elio di Rupo. De manier waarop Yves Leterme zijn eigen, en alleen zijn eigen gang gaat, ten koste van zijn partij en tegen de belangen van Vlaanderen in, kan niet anders dan een nieuw moreel dieptepunt in de recente geschiedenis van het land genoemd worden. N-VA-voorzitter Bart de Wever staat er echter machteloos tegenover. Bovendien valt te vrezen dat Wouter Beke, na het neerleggen van zijn koninklijke bemiddelingsopdracht, feitelijk geneutraliseerd zal zijn aan de top van de CD&V, en Yves Leterme er samen met zijn ACW-kameraad Steven VanackereKris Peeters in de minderheid zal kunnen stellen.
Ten derde en ten slotte zou Bart de Wever er natuurlijk ook mee kunnen dreigen de Belgische constructie niet alleen lam te leggen, maar zelfs volledig op te blazen. Een eerste probleem is daarbij dat hij partijen als de CD&V en de Open Vld niet eens meekrijgt om federaal België lam te leggen, laat staan dat ze hem zouden willen volgen om die constructie op te blazen. Erger is echter dat hij ook zelf niet helemaal bereid lijkt te zijn om deze kaart te trekken, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Vlaams Belang, of de PS. Het verklaart meteen ook waarom koning Albert II het aandurft de N-VA regelmatig voor het lapje te houden, waar hij er zich wel voor zou hoeden hetzelfde met de PS te doen. De klacht van Liesbeth Homans dat «de N-VA te weinig kansen heeft gekregen» houdt dan ook geen steek: een politieke partij die zichzelf een beetje respecteert hoeft geen kansen te krijgen, maar neemt die zélf, koning of geen koning.
Conclusie van dit alles? Renaat Landuyt had deze voormiddag in De Zevende Dag op een manier gelijk toen hij het merkwaardig vond dat een republikeinse partij als de N-VA op kansen van de koning zit te wachten. Het heeft natuurlijk geen zin om op een republikeinse manier aan regeringsvorming te willen doen als de rest van de gesprekspartners toch enkel rekening wenst te houden met koninklijke opdrachten, maar de N-VA zou in Laken rustig wat harder op de tafel mogen slaan. En sire bijvoorbeeld al eens meedelen dat hij met republikeins vuur speelt als hij met de N-VA blijft sollen in plaats die partij eindelijk eens met het nodige respect te behandelen. Wedden dat het de huidige federale regeringsonderhandeling snel een versnelling hoger zou doen schieten
---------------------
Diagonaal herlezen
De Duitsers, nu niet precies de aangewezen buurlui om zich bij ons op te beroepen (enig in Europa! Iedereen spreekt tegenwoordig van De Duitse locomotief , van Het Tweede Wirtschaftswunderen bij ons is het adjectief Duits nog altijd synoniem van collaboratie!, uiteraard alleen van Vlaamse collaboratie!) hebben daarvoor een sprekende uitdrukking. Zum kotsen zeggen ze en normaal is dat de laatste fase voor ze beginnen er op te kloppen.
Het is natuurlijk o.a. ook daarop dat de Franscouillons zitten te wachten : tot er op geklopt wordt. Dan zouden ze zich als de vermoorde onschuld op het wereldforum kunnen gooien, om zich desnoods op de Uno, de Navo, of zelfs de Amerikaanse Mariniers als bedreigde minderheid te beroepen voor hulp en bescherming.
De werkwijze voor een Ordelijke Opdeling ligt klaar. Dat weet onderhand het kleinste kind! Voorlopig kunnen Peeters en zijn vrienden, ook al zijn dat Tjeven met een dubbele tong, de strijd aan tegen de ACW-potentaten Leterminator, Van Ackere & Schouppe. Maar eenmaal Wouter Beke, na zijn mislukte zelfmoordmissie binnen de partij aan kant zal gezet worden, zou het kunnen te laat zijn. Dan gaat de CVP gegarandeerd overstag, laat ze BDW vallen (rekent die daarop misschien?) en zijn we weer vertrokken voor weer eens een regering met volle bevoegdheid om de status quo nog een paar jaar te rekken.
Remedie. De onschendbaarheid van het grondgebied uitroepen (de Vlaamse Regeringsleden met de rug tegen de muur zetten, en vervolgens internationaal oproepen om dat grondgebied te beschermen, met alle middelen, desnoods manu militari. Dat gewoon voorstellen als een daad van vaderlandse plicht. Via Internet, Twitter, Facebook (waar hebben we dat nog gehoord?) vrijheidstrijders oproepen van andere nationalistische partijen : in Finland, in Noorwegen, in Zwitserland, in Nederland, in Ierland, in Bretagne, inBaskenland, enz : zelfs al zouden er maar 100 man komen, de weerklank zou de wereld rond gaan.
Sire wordt over de grens gezet, de royale Koninklijke bezittingen worden geconfisqueerd, de banken en de energiesector worden genationaliseerd of op een of andere manier terug gepakt van Parijs en dan kunnen we er eens rustig gaan bij zitten om een klapke te doen.
Tweetaligheid van Brussel? Wordt afgebouwd! Brussel wordt weer leefbaar gemaakt door vervlaamsing! Weg overlast, weg criminaliteit!
En, liefst van al, weg Euro-circus!
Vergeet niet : er is een voorbeeld met Leuven Vlaams en Waalse ratten, rolt Uw matten .
Colomnist, filosoof, historicus (en wat al meer) Filip Van Lenen :
Mijn vereerde vriend (och wat zou ik hem hier bij ons in t Zuyden graag tussen pot en pint als Filip mogen aanspreken, maar dat zal wel voor altijd een wensdroom blijven) is een uiterst beschaafd man, die met de aanhef van zijn artikel (zie hieronder) zeer voorzichtig de Italiaanse Belg of de Belgische Italiaan en homo (sapîens?) die het Land gegijzeld houdt in een ijzeren wurggreep, in verband brengt met afgestroopte broeken. Het is effenaf subliem zoals een spreekwoord kan passen als de schoenen en de saccoche moeten passen bij het maatpak van een gevlinderdaste dandy. Of zouden de roddelbladen gelijk hebben, dat het eerder gaat om een dubbeldekker?
Zelf zou ik de dingen rond BDW, tot en met verbrand als Gids voor alle Vlamingen zo hij thans (na een klein jaar) is gedegenereerd, omschrijven als met zijn bloot gat op de blaren zitten. Met graagte bekommer ik mij, om zout, erg veel zout, met misschien hier en daar wat peper (of zou pili-pili efficiënter zijn?) uit te strooien op de plaatsen waar dat zitvlak nu eenmaal moet rusten,. Van pampers of van enig ander textiel, is er, gezien de nabijheid van een echte homo, verder zelfs geen sprake meer. Hoogstens van een strooien rokje, zoals waarmee sommige negers in het oerwoud hun regendansen uitvoeren. En misschien, om Elio Di Pupo te behagen, met daar onder een kolossale op maat gemaakte peniskoker, in meegaande fond de teint met de schoentjes en de saccoche.
Onderstaand stukje is een week oud, en, zoals U ziet, zo geraak ik stilaan door mijn achterstand. Het zij zo.
Sorry als ik verder ietwat vulgair mocht overkomen : zelfs een klad-kunstschilder ondergaat de sfeer die opstijgt uit zijn inspiratiebronnen.
-----------------------
N-VA Liet Broek Andermaal Zakken, maar voor PS Moet Ze Helemaal Uit
In het gekrakeel rond de brief van Elio di Rupo ging het een beetje verloren, maar de Vlaamse toegevingen waarvan gewag wordt gemaakt in de berichten over de notaBeke zijn eigenlijk niets anders dan hallucinant te noemen. Het lijstje dat De Standaard publiceerde wijkt amper af van het lijstje dat Le Soir eerder al weergaf, en laat daarom het ergste vermoeden.
In zijn opiniestuk «A brief too far» haalde Carl Devos nog eens de precieze reden aan waarom Elio di Rupo eerder deze week Wouter Bekes voorstel tot hervorming van de financieringswet afschoot. Uit een tabel bleek dat het Waals en het Brussels Gewest volgens dat voorstel tegen 2025 zo'n 0,03% van het BBP zou verliezen, terwijl Vlaanderen ongeveer 0,18% zou winnen. Het lijkt een miniem verlies, maar aangezien Elio di Rupo erop staat dat «zijn» gewesten geen euro mogen verarmen, volgde er een onverbiddelijk njet. (En hij voegde er net niet aan toe dat dit alweer bewees dat de N-VA niet bereid is tot een compromis.)
Het is echter jammer dat Carl Devos, of enig ander commentator of medium dan ook, dat cijfer niet wat concreter heeft ingevuld. Om het even in euro's uit te drukken: ik vermoed dat 0,03% van het BBP betekent dat het Waals en het Brussels Gewest iets van een honderd miljoen euro zou verliezen. In 2025. Als we daar de jaarlijkse overdrachten van Vlaanderen naar Brussel en Wallonië tegenover plaatsen, en we nemen daar de meest recente cijfers van de studiegroep VIVES voor, dan zouden die tegen 2025 dus teruggeschroefd worden van 11 miljard euro naar 10,9 miljard euro.
Voor een goed begrip: het zijn de Vlamingen die in de Belgische federatie de onverbeterlijke egoïsten zijn, en als bekrompen mensen de Franstaligen niet gunnen dat de zon ook bij hen eens in het water schijnt. Als we de overdrachten van Noord naar Zuid accumuleren van de laatste eeuwwisseling tot dat beruchte jaar 2025, dan zullen die egoïstische Vlamingen echter wel een KWARTBILJOENEURO uit hun portefeuille hebben zien verdwijnen, of om het in oude Belgische franken uit te drukken: TIENBILJOENFRANK. Niet moeilijk dat Elio di Rupo een vlammende brief schreef toen bleek dat met het voorstel dat Wouter Beke op tafel gelegd had dat bedrag gereduceerd zou worden tot misschien maar 249 miljard euro. Als het effect tenminste tien jaar zou gelden.
A propos, heeft iemand het adres van die superintellectuelen die beweren dat de Sociale Zekerheid toch maar best federaal blijft, in het belang van Vlaanderen? Zij beweren immers dat de vergrijzing er eerder vroeg dan laat er voor zal zorgen dat de geldstromen zullen omdraaien, en het zou daarom interessant zijn te weten wat zij van die brief van Elio di Rupo vinden. Doch dit terzijde.
De brief van Elio di Rupo mag dan wel ergerlijk zijn, en volgens sommigen een strategische blunder, mij verbaast het nog het meest dat Bart de Wever niet óók een brief geschreven heeft. Laten we immers een kat eens een kat noemen: een hervorming van de financieringswet die zo'n groot verschil oplevert dat ze over vijftien jaar nog steeds in de afronding na de komma verdwijnt, dat kan je toch bezwaarlijk een systemische staatshervorming noemen. Zoiets is zelfs geen kleine staatshervorming, maar niet meer of niet minder dan een status quo. Hoe was Bart de Wever van plan dit aan zijn achterban te verkopen? Want als de voorstellen in de notaBeke maar een heel mager beestje een dode mus? blijken te zijn voor de financieringswet, dan is al het helemaal huilen met de pet op wat betreft de constitutionele hervormingen.
Ga het immers maar na: De Standaard noemt de voorgestelde splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde dan wel een «vrij nette splitsing», maar zo «net» is die uiteindelijk niet. Met onder andere (dus meer dan alleen maar) inschrijvingsrechten voor de Franstaligen in de Zes is die splitsing niet meer dan een symbolische splitsing, en gaan er in de praktijk weinig Franstalige stemmen verloren. De rondzendbriefPeeters wordt ingetrokken, en Franstaligen hoeven zich volgens De Standaard nog slechts om de zes jaar, daar waar Le Soir slechts durfde te hopen op vier, te registreren als Franstaligen in hun gemeente. Bovendien zou de benoeming van de burgemeesters in de Zes «versoepeld» worden, lees: de bevoegdheid van de Vlaamse regering wordt verder beknot. Op papier blijven de zes faciliteitengemeenten in de Vlaamse Rand dus nog steeds deel uitmaken van het Vlaamse Gewest, maar je moet stilaan al hard beginnen nadenken om nog een beleidsdomein te vinden waarin het Vlaamse Gewest (of de Vlaamse Gemeenschap) in die gemeenten haar bevoegdheid nog ten volle mag uitoefenen. Of zelfs nog maar voor de helft.
Want het houdt nog niet op. Brussel zou inspraak krijgen in het beleid rond de op- en de afritten van de Brusselse ring die op Vlaams grondgebied liggen. Het is eigenlijk maar een detail vergeleken met de «metropolitane gemeenschap» die opnieuw opduikt. Het feit alleen al dat het ding nog steeds alleen maar een Franstalige naam draagt, in plaats van het correcte Nederlandse «grootstedelijke gemeenschap» te gebruiken, bewijst dat het hier wel degelijk over een Brussels-Franstalig project gaat. Enige bedoeling van dat project: nog maar eens een pak extra Franstalige tentakels over Vlaams-Brabant spreiden om bij een eventuele splitsing van België zoveel mogelijk aanspraken te kunnen maken op delen van Vlaams-Brabant. Want ga het in het buitenland maar eens uitleggen dat Vlaams-Brabant integraal deel uitmaakt van Vlaanderen, als Brussel er overal zijn zegje mag hebben over trein- en busregelingen, inplanting van wegen en infrastructuur, en wat weet ik nog allemaal.
Als ik dit allemaal overloop, dan kan ik mij alleen maar afvragen welke zichzelf respecterende natie zoiets zou aanvaarden? Want vergeet het maar dat die grootstedelijke gemeenschap ook iets te zeggen zou krijgen in enkele Waals-Brabantse gemeenten. Of dat Vlaanderen via die grootstedelijke gemeenschap zelfs nog maar iets in Brussel te zeggen zou krijgen. Als er aan die staatshervorming uit de notaBeke iets systemisch is, dan wel dat Vlaanderen in ruil voor een symbolische splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde en een symbolische hervorming van de financieringswet alweer een pak fundamentele toegevingen doet aan de Franstaligen. Bart de Wever mag me altijd komen vertellen dat het niet waar is, maar mijn indruk is dat de N-VA de broek deze keer ferm heeft laten zakken. Was het niet dat de PS vindt dat ze helemaal uit moet, en dat de N-VA ook voorover moet buigen, dan had ik graag gezien hoe N-VA-voorzitter deze voorstellen op een partijcongres en aan de rest van de Vlaamse Beweging verdedigd zou hebben, vooral dan in het licht van de gekende Baert-doctrine.
Tot slot nog dit: dat er in de Vlaamse media zo «sereen» bericht wordt over die notaBeke, is geen toeval. Hoe meer heisa over die brief van Elio di Rupo, hoe meer de bevolking misschien de indruk zou kunnen krijgen dat die notaBeke een stevig Vlaams eisenpakket zou inhouden, zo lijkt men wel te hopen. Over schuldig verzuim gaat het dus niet, maar opgezet spel. Bart Sturtewagen van De Standaard liet deze morgen wat dat betreft even in zijn zieltje kijken, en de volgende passage wil ik mijn lezers zeker niet onthouden:
Niet zoveel Vlamingen zijn in staat zelf te beoordelen wanneer een communautair vergelijk eerbaar is. Die afweging is complex en technisch. Daarom is het belang van symboliek zo groot. En daarom kan de symboliek van een knieval voor de PS niet met rationele argumenten worden gecounterd.
Het moet toch vreselijk zijn voor zo'n intelligent mens als hem om te leven in een land vol boerenkinkels die al bijna omver vallen als ze tot tien moeten tellen. Het is daarom goed dat een kwaliteitskrant als De Standaard niet te diep ingaat op het voorstel van Wouter Beke om de financieringswet te hervormen, en er bijvoorbeeld ook voor kiest om de pseudo-splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde snel en beknopt af te handelen als een «vrij nette splitsing». Veel te complex en technische. Maar wel eerbaar. Bart de Wever zal dus alvast niet hoeven te vrezen voor al te veel flamingant weerwerk vanuit Groot-Bijgaarden als hij alsnog zou besluiten de broek helemaal te laten zakken.
-------------------
Diagonaal herlezen
Uit wat voorafgaat moet ik kort en goed besluiten met een niet mis te verstane Antwerpse uitdrukking : ze zijn der ons aan t inluizen Maar dat schreef ik hier al maanden geleden neer.
Dat is één.
Numero due : op Klokke Roeland, de Vrijheidsklok, moeten wij niet rekenen : die zal nooit meer luiden, want die staat, gebarsten en ontklepeld, als een klomp oud ijzer aan de voet (maar op veilige afstand) van het Belfort, op de begane grond op het Braunplein in Gent. Einde carrière!
Numero tre : anders dan bedoeld door een of andere charme-zanger : iedere dag zonder jou is een verloren dag. Gevraagd : mannen met baarden die in t Vlaams Parlement de onschendbaarheid van ons grondgebied, inclusief Brussel, uitroepen en verklaren dit zelfs gewapenderhand te zullen verdedigen.
Mijn nummering, uno, due, tre, is in het Italiaans, omdat ik durf veronderstellen, dat die half Belg-half Italiaan uit dat armzalig godvergeten bergdorpje in de Abuizen, wel tot 3 zal kunnen tellen in zijn eigen moedertaal. Vlaams verstaat hij toch niet, tenzij dat geld gelijk is aan pognon en dat men met geld de boter koopt. Liefst van uit de hangmat.
En, als hij niet begrijpt wat Klokke Roeland in het verleden voor Vlaanderen heeft betekend (voltooid verleden tijd), dat hij zijn oor dan eens te luisteren legt ergens in de naaste omgeving van delagunestad Venetië waar ik amper een week geleden de bronzen stem van de San Marco voelde zinderen dwars door mijn gebeente. Maar hij moet voordien wel goed afgesproken zijn met zijn hartspecialist en met zijn levensverzekering, want Venetië en Lega Nord dat zijn bijna synoniemen van elkaar .A bon entendeur, demi mot suffit!
BDW wil geen Uur U voor Vlaanderen? Dan willen wij geen BDW meer in Vlaanderen!
Voor hem dat ander fenomeen van Venetië : de Brug der Zuchten. Uitleg te bevragen bij zijn partner in crime, zodra deze terug is van de dogenstad ..
Mag ik even rechtuit spreken?
Wend U dan, voor Uw eigen veiligheid, even lichtjes af, zodat Uw gehoor niet geschonden wordt, want ik ga luidop vloeken. Ik ga luidkeels en overdadig de Heilige Naam van God langdurig en zeer ijdel gebruiken! Zodat die steenezel van een BDW eindelijk klare wijn schenkt en stopt van zich te verbergen! Die kwast, het hoogtepunt van zijn roem voorbij zijnde, weet niet meer welke kant op, en hij zwijgt. HIJ ZWIJGT!
Hij verdient op dit eigenste ogenblik gelyncht te worden! De open PAX-poort in Diksmuide is daartoe de meest aangewezen plaats! Symbolischer kan niet : van daaruit kan hij de Kruiskop van de IJzertoren zien, met daarop de letters AVV-VVK, in de familie De Wever toch voldoende bekend.
Alles Voor Vlaanderen? Niet zwanzen, hé! Een heel klein beetje zal al genoeg zijn, zeker?!
Nota vooraf : als ondergetekende hier op deze blog regelmatig iets overneemt van collegas-gelijkgezinden, dan is dat niet bedoeld als plagiaat, maar als erkenning van een bepaalde lovenswaardige prestatie. Wat niet het geval is als er artikels uit de digitale media in hun geheel worden overgenomen (ik ben tegen het zetten van links, omdat ik dat elders, als lezer, wel echt verveld vind): dan is mij commentaar, geloof ik, wel voor iedereen zeer duidelijk. Alleen : als t goed is, zeggen wij dat ook. Zelfs al komt dat van een baviaanNiveaan.
Tikfouten krijgt U er gratis bij, al doe ik nog zoveel mijn best, want voor een slechtziende zijn al die lettertjes altijd veel te klein. Te meer dat ik voorheen altijd al een raplezer ben geweest, die niet eens woorden zag staan, maar ganse zinnen ineens. Voor DT-fouten, hier of elders, zou ik moorden doen!
Dat was dan dat. Vermits wij Vlaams Nationalisten elders doodgezwegen worden, moeten wij wel zelf instaan voor de verspreiding van onze goede bedoelingen. Als men zonder of met weinig talent, maar met de juiste partijkaart op zak (zie Tom Lanoye) in de officiële schijnwerpers komt, dan zijn wij wel verplicht om lawaai te maken. Een beetje stijl Filip De Winter als U wilt, al gaat mijn voorkeur principieel meer naar de zoetgevoeisdheid van een Annemans. Het is zeker niet mooi, maar de vondst van het JENE(ver)WJF in haar 1 Mei-toespraak over de Nieuwe Vlaamse Arrogantie vond ik niet mis. Tenminste, als men het anders bekijkt dan bedoeld, namelijk als tegengewicht voor de oude Franscouillonse arrogantie, staat nu de Nieuwe Vlaamse Arrogantie.
Ook zo over het amnestie-debat, waar Voorzitter Bruno Valkeniers met fluwelen tong, hetzelfde neerschrijft als ik dat doe, maar bij mij is het, laten we zeggen, een beetje genuanceerder : met een op sterven na dood lijk discussieert men niet meer. Men helpt dat ding zo vlug mogelijk onder de grond! Ooit zal de 180-jaar durende Belgische Periode in de Geschiedenis van Vlaanderen de waarachtige naakte waarheid wel bovenspitten, waarvoor zelf de omschrijving genocide op zijn plaats is.
Iets anders nog : Angeltjes roepen vandaag op om een video-toespraak van Pat Condell die bij hen staat, te helpen verspreiden. Dat zou ik graag doen, moest ik om de drommel weten HOE .Als autodidact in de digitale wereld geloof ik wel in het Hiernamaals, maar niet in mijn kunde terzake.
Wie mij liefheeft, helpe mij ..
----------------------
De Vlaamse kwaliteitskrant De Standaard neemt in zijn pluralistische redactionele openheid, Tribunes op van om het even welke politici, ook van bijvoorbeeld van de extreem-linkse Partij van de Arbeid, die geen verkozenen heeft in een van onze talrijke parlementen. Alleen Vlaams Belang wordt systematisch, fanatiek en tegen elke logica in, geweerd. Arrogant, ondemocratisch, nijdig en kleinmenselijk. Deze Tribune van Bruno Valkeniers over amnestie, werd weer eens hooghartig weggewuifd door de lilliputters van de Standaard. Gelukkig is er nog internet.
Zopas achtte de Senaat het wetsvoorstel van Bart Laeremans bespreekbaar (en ook niet meer dan dat) om het donkere Belgische hoofdstuk van de na-oorlogse repressie en epuratie af te sluiten. Het was een stemming van Vlamingen tegen Franstaligen, een ongezien feit in de traditie van amnestievoorstellen: het Vlaams Belang dient ze al zon 25 jaar in, en tot dusver werden ze altijd verticaal geklasseerd. Tot vandaag dus. De gematigde verklaringen van Vlaamse politici, ook niet-VB-ers zoals Patrick Dewael en Johan Vande Lanotte, dat men moet kunnen vergeven zonder te vergeten, steekt schril af met de paniekerige reacties aan Franstalige kant, én met de clichématige zwart-wit-bedenkingen van een columnist als Marc Reynebeau (DS van 17/5).
Eerst en vooral vormen de rechtstreekse betrokkenen, diegenen die het allemaal hebben meegemaakt, nog maar een kleine minderheid. Vaak zijn zij geen vragende partij meer, omdat elke tegemoetkoming voor hen te laat komt.
Voor ons gaat het in de eerste plaats om een principiële kwestie en een ethisch debat, gestaafd door historische argumenten. Een debat dat een therapeutische betekenis heeft voor heel de rechtstaat en het maatschappelijk weefsel. Wat wij niét beogen, is de geschiedenis van de tweede wereldoorlog herschrijven, en nog minder de misdaden van het nazi-regime vergoelijken, wat de verhitte Belgische francofonie ook moge beweren. Primair gaat het om de excessen die in België hebben plaatsgegrepen na de bevrijding: willekeurige arrestaties, lynchpartijen, schijnprocessen, uitlopend in de burgerlijke uitsluiting van een hele generatie flaminganten, die nadien de zure desem zouden vormen van de naoorlogse Vlaamse Beweging. Men oogst wat men zaait.
De spraakmakende TV-reeks van Maurice De Wilde heeft in de jaren 80 van vorige eeuw al een genuanceerd-scherp beeld van de collaboratie én van de repressie getekend: de zwarten waren niet zo zwart en de witten niet zo wit. En aan beide kanten waren er idealisten, opportunisten, en regelrechte smeerlappen. Vast staat dat in de dagen, maanden en zelfs jaren na de bevrijding de rechtstaat een hele scheve schaats heeft gereden, en een loopje heeft genomen met wat men vandaag mensenrechten noemt. De Waal en latere eerste minister Pholien vatte in die tijd heel de repressierechtspraak samen als een justice de rois nègres. Men was er zich dus heel goed van bewust, maar de trein was niet meer te stoppen: Vlaanderen moest en zou voor eens en altijd uitgezuiverd worden.
Dat brengt me tot de tweede premis die aan de grondslag ligt van het wetsvoorstel. Wie A zegt, moet ook B zeggen. Als de Belgische rechtsstaat de elementaire eerlijkheid kan opbrengen om de na-oorlogse repressie als een ontsporing te kwalificeren, dan ligt het terrein open om de politieke achtergronden te evalueren. Waarom ging men over tot een grootse arrestatiegolf van alle mogelijke figuren uit de Vlaamse cultuurwereld, van schrijver Felix Timmermans tot componist Emiel Hullebroeck,- mensen die bijzonder weinig op hun kerfstok hadden, of zich hooguit beroepshalve wat gebrouilleerd hadden met de bezetter? Ik geef een hint, laat het debat zelf tot een antwoord leiden: zoals in de repressiegolf na de eerste wereldoorlog (toen er van echte collaboratie eigenlijk nauwelijks sprake was geweest), droomde Franstalig België ook in 1946 luidop van een Latijnse cultuurstaat, waarin voor het Nederlands, laat staan het Vlaams-nationalisme, geen plaats was. De roes van de bevrijding vormde het ideale klimaat om deze zuivering te legitimeren. Ook over dit hete hangijzer, dat ons naadloos bij de politieke actualiteit brengt, zal een sereen en open debat dus moeten gaan: over verborgen agendas, en het francofoon expansionisme dat de verhoudingen tussen de gemeenschappen van dit land altijd heeft gedetermineerd.
En zo komen we tot de psychodynamiek die aan heel dit amnestieverhaal kleeft,- of beter: het taboe dat op het thema rust,- een taboe dat vooral door francofoon België wordt gecultiveerd. Filosofen zoals Peter De Graeve hebben uitvoerig het democratisch deficit geanalyseerd waarop de Belgische staat berust,- en waar de Vlaamse politici historisch mee voor verantwoordelijk zijn. Zij hebben de meerderheidspositie van de Vlamingen uit handen gegeven, o.m. via de beruchte grondwetsherziening van 1970. De taalpariteit in de ministerraad, de alarmbellen, het cascadesysteem van belangenconflicten, al deze elementen hebben geleid tot een manklopende democratie, die enkel kan gegrondvest worden op een intrinsiek kwaliteitsverschil: Vlamingen zijn met meer, maar ze zijn als volk nu eenmaal achterlijk én gevaarlijk. Economisch boeren ze goed, maar politiek zijn ze ranzig, xenofoob, racistisch. Ecolo-parlementslid Morael bestempelt het politieke Vlaanderen letterlijk als extreem rot, ongezond en anti-democratisch. Het pijnlijke is dat ook links Vlaanderen in deze oogverblinding meeloopt. Men voelt constant in het Franstalig discours het parallellisme tussen die pistes: de blijvende ambitie om als minderheid de Vlaamse meerderheid institutioneel te vergrendelen, en de permanente her-culpabilisering van de Vlamingen in het algemeen en het Vlaams-nationalisme in het bijzonder.
En zo blijft de Wetstraat geschaduwd door een negatieve beeldvorming die de Vlamingen altijd opnieuw in het defensief drijft, waarbij de Franstalige media dapper het beeld blijven aanscherpen. Men vergelijke met de situatie van het huidige Duitsland op de internationale politieke scène: niemand wil de Holocaust vergeten, maar niemand wijst Duitsland nog met de vinger, ook Israël niet. Maar de Vlamingen blijven het stigma dragen, ook na meer dan zestig jaar. Tot meerdere glorie van de francofone strategie.
In die optiek is en blijft amnestie voor francofoon België uiteraard onbespreekbaar: terwijl Wallonië zich via de terdoodveroordeling van Leon Degrelle gezuiverd achtte van alle blaam, moet de blijvende historische schuld van de Vlamingen beklemtoond worden, en handhaaft België zich als duurzaam heropvoedingsproject voor incivieken.
Het francofone dilemma is nu, dat een volwaardig amnestiedebat, uitlopend in de erkenning van de kromspraak en de excessen, inclusief de oorzaken én de gevolgen, mentaal zelfs louterend zou kunnen werken voor de Belgische constructie. En een hoop negatieve energie zou kunnen neutraliseren. Maar tegelijk zou de francofonie daarmee definitief het moreel fundament ondergraven dat haar status van verlichte minderheid ondersteunt. Dàt is wat zich nu in de geesten afspeelt, getuige daarvan de aarzeling van Elio di Rupo zelf in deze materie.
Een echt debat zal dus verreikende gevolgen hebben. Zopas heeft het Rwanda-tribunaal in Tanzania een aantal hoge militairen veroordeeld om hun aandeel in de volkerenmoord. Overal willen volkeren in het reine komen met hun verleden. Uiteraard is die genocide van een andere orde dan de Belgische repressie. Maar een waarheidscommissie, gesteld dat ze echt tot op de bodem gaat, lijkt ons zinvol om het amnestieverhaal tot méér te maken dan het zoveelste alibi voor een partijpolitiek steekspel.
Terecht stelt Luc Huyse dat heel deze kwestie in laatste instantie aan het collectief geheugen toebehoort (DS van 18/5). Maar dat ontlast de politieke klasse niet van de opdracht om het debat te openen en deksels van al te lang stinkende beerputten te lichten.
Als Vlaams Belang-voorzitter geloof ik geen seconde dat de Belgische constructie nog een lang leven beschoren is. Maar ook in het post-Belgische tijdperk, in een Vlaamse republiek, zal de gemeenschap recht hebben op introspectie en loutering, over alle ideologische grenzen heen. Zolang deze wonden niet geheeld zijn, en de logica van de witten en de zwarten blijft broeien, moeten we er niet aan denken om ons aan Europa en de wereld te presenteren als een eigen cultuurnatie met een eigen collectief bewustzijn.
Bruno Valkeniers
Voorzitter Vlaams Belang
-----------------------
Voor ondergetekende is dit hoofdstuk nu afgesloten. Buiten wat stof en een beetje veren, zal er niets gebeuren. De Leiders (YLT & BDW) die zichzelf op de voorgrond en in de schijnwerpers hebben gewerkt, zijn broekschijters, en zij die de boel Ordelijk willen Opdelen, worden weggehoond.
Als dat nu nòg niet duidelijk is!
Ons aller vriend Guval (http://blog.seniorennet.be/guvaal/) typeert vandaag op een onnavolgbare wijze de situatie met zijn klare analytische geest. Hij overgiet zijn bedenkingen met eenzelfde Italiaans sausje maar al te goed bekend bij Di Pupo : DOMANI (=morgen, vrij vertaald, ooit misschien wel eens).
Vermits ik geen links kan plaatsen moet U ter plaatse gaan zien op diens website. Moest U trouwens dagelijks doen als U wilt behoren tot de best geïnformeerde mensen van het land.
Samen met Angeltjes herleiden die twee de overige papieren gazetten en tijdschriften tot pulp. Wat ze in wezen al minstens 40 jaar zijn, want al 40 jaar noch min noch meer de Echos der Zetbazen
Uittreksel uit de laatste Nieuwsbrief van Geert Wilders.
Rechtszaak
Op maandag 23 mei aanstaande zal de Rechtbank Amsterdam uitspraak doen over de, door mijn advocaat Bram Moszkowicz, gevoerde verweren m.b.t. de niet ontvankelijkheid van het Openbaar Ministerie. Afhankelijk van deze uitspraak, zal de inhoudelijke behandeling op diezelfde dag voortgezet worden.
Wilt u het proces volgen? Kijk dan op www.wildersproces.nl voor het laatste nieuws en de agenda van de rechtszaak.
--------------------
Diagonaal herlezen
Ik geloof nooit dat de Linxe verdrukkers van wat tot hiertoe nog altijd Het Koninkrijk der Nederlanden is (*), zich zo maar zullen verloren geven. Hoe dom en hoe lastig ook, het establishment aldaar zal er alles, maar dan ook alles, ook de verkrachting van alle rechtsregels, aan doen, om de PVV zoveel mogelijk te schaden. Liefst van al zouden zij een doodvonnis uitspreken, of, als het even kan naar Sovjet-model, levenslange verbanning. Als er al geen Pim Fortuyn-scenario zit aan te komen ..
In Vlaanderen gaat men anders te werk. Hier wordt namelijk het Sovjet-model niet met woorden, maar met daden toegepast : men sluit de tegenstanders van het Vlaams Belang op in een cordon sanitaire, net zoals men melaatsen zou opsluiten, zodat zij niemand kunnen besmetten. Of zoals de Sovjets deden : ze in een psychiatrische instelling monddood maken. Dat noemt men dan democratie, net zoals achter Het IJzeren Gordijn de DDR een democratie was
Besluit : onze strijd is dezelfde, zelfs al is er veel dat ons scheidt : we strijden, onder en boven de staatsgrens, voor de Vrijheid. En als we al eens een Willem Tell hebben, dan moeten wij die steunen!
-------------------------
(*) Het Koninkrijk der Nederlanden : we zijn, weerskanten de Staatsgrens, met velen die hopen, dromen en ijveren voor een hereniging met wat ooit het Graafschap Vlaanderen was, d.i. wat thans Vlaanderen-in-belgië is, maar ook Vlaanderen in Frankrijk tot aan de Aa. Als we maar AUB niet van de regen in de drop komen, want 400 jaar scheiding is niet niks. Enfin, we zullen, meer dan bij de Brabantse Omwenteling 1830), beter uit onze ogen mogen kijken. Met het optimisme eigen aan alle revolutionairen (dat zijn toch die van het Vlaams Belang?) ijveren we dus voor de Vrije Herenigde Republiek der Neder Landen.
Terug via de Arabische Lente af naar het Steentijdperk?!
-------------------
Enkele tijd geleden las ik bij een der onzen (waar anders) met een goed geheugen voor die dingen, waarschijnlijk omdat hij min of meer maar meer min dan meer bij die club hoort of ooit gehoord heeft, dat Paus Woytilla er geen graten in zag om het Heilig Boek der Christenhaters, de Koran, in het openbaar en in volle ornaat, te kussen, en dat Paus Ratzinger even openbaar en even in volle ornaat blootvoets en kouseloos maar gemijterd, een van hun gebedshuizen wilde betreden.
Dat moet Allah zeker welgevallig zijn geweest, want sedertdien werd er geen enkele Christenhond, nergens ter wereld; meer een haar gekrenkt.
Dan was Paus Urbanus II in 1096 wel uit ander hout gesneden.
Moeten we dringend onder de aandacht brengen van de kardinalen die papabel zijn om straks, als er een nieuwe Paus moet gekozen worden omdat de huidige dan zal zijn ad patres. Zij zouden statistieken moeten voor geschoven worden met datums en getallen, zoals in het artikel hieronder. Zodat onmiddellijk na het klassieke Habemus Papam en de witte rook uit de schouw van de Sixtijnse Kapel, en kan vergaderd worden over de volgende Kruistocht ter bevrijding van de bedreigde Christenheid in het Oosten. Mooi meegenomen om meteen onze olie-leverancies veilig te stellen. Is zowat de best mogelijke illustratie van het nuttige aan het aangename paren ..
Geweld! Dat is pas de taal die Islamieten begrijpen en waarmee ze bijna 1500 jaar, met een paar uitschieters, binnen hun eigen gebieden gehouden konden worden. Het wordt tijd, dat het Christelijke Westen eens en voorgoed de Moslim-doctrine en meteen het gevaar begrijpt, die zegt, dat waar ooit eens ook maar één Moslim gebeden heeft, dit gebied voor eeuwig en een dag aan Allah toebehoort.
Wie oren heeft om te horen, hore, en wie ogen heeft om te zien, dat hij kijke!
--------------------------
Via ISKANDER weet men ALTIJD al MEER DAN EEN ANDER.
17-05-2011 - Eduard Padberg, Caïro - voltairenet
In Caïro loopt de spanning tussen christenen en moslims steeds verder op. Sommigen vrezen een burgeroorlog. "De salafisten nemen Egypte over"
Een groep gewonde jonge mannen slaapt onder een geïmproviseerde tent naast het ministerie van informatie in Caïro. Een grote afbeelding van Jezus waakt over hen, evenals twee met stokken gewapende mannen. "Sssssst", maant een van hen de omstanders. "Ze hebben de hele nacht gevochten."
In Caïro breken met grote regelmaat gevechten uit tussen moslims en christenen. Zo vielen afgelopen weekeinde ten minste twee doden en tientallen gewonden nadat honderden extremistische moslims een groep demonstrerende christenen belaagden.
Vanaf een nabijgelegen brug werden de christenen beschoten, waarna urenlang over en weer met stenen en molotovcocktails werd gegooid. Enkele duizenden christenen verzamelden zich daarop - opnieuw - voor het ministerie.
Aan de oproep door de Koptische paus Shenouda III om naar huis te gaan om verdere escalatie te voorkomen, is geen gehoor gegeven.
"Baba Shenouda steunt ons", meent Hani Morcos (22). Het kost de jonge demonstrant zichtbaar moeite dat hij een bevel van de paus negeert. "Hij moest dit zeggen van het leger. Maar we kunnen nu niet stoppen. Dit is onze revolutie."
Een bij vlagen uitzinnige menigte draagt kruizen en portretten van de heilige maagd. Een enkele held van de gevechten van de avond ervoor wordt op handen gedragen en jut de menigte op.
Koptische christenen demonstreren onafgebroken voor het ministerie van informatie nadat tien dagen geleden twee kerken in Emaba, een achterbuurt van Caïro, werden aangevallen. Er vielen vijftien doden en honderden gewonden. Een kerk brandde tot de grond af.
"We eisen dat het leger ons beschermt", legt Anis Zaki (28) uit, terwijl de menigte leuzen tegen de legerleider Tantawi scandeert. "Wij zijn ook Egyptische burgers. Christenen worden langzaam uitgemoord. En het leger wil dat wij ons stil houden. En daarom negeren de Egyptische media ons."
Na de gevechten in Embaba arresteerde het leger bijna tweehonderd mensen, en beloofde met harde hand op te treden tegen iedereen die 'de eenheid van Egypte' in gevaar brengt. Maar de Koptische demonstranten zijn niet overtuigd. "Gisternacht rendde het leger weg toen het geweld uitbrak. Ze lieten het begaan. Pas na twee uur vechten lieten ze zich weer zien."
Een coalitie mensenrechtorganisaties waarschuwde voor het uitbreken van een 'burgeroorlog' als de autoriteiten hun verantwoordelijkheid niet nemen. "Het is hetzelfde beleid als voor de revolutie", stelt Bahey el-Din van Caïro Instituut voor Mensenrechten. "De overheid gebruikt grote woorden, maar doet niets. Ze steken hun kop liever in het zand."
Zakki gelooft, net als vele andere Koptische demonstranten, dat het leger het op een akkoordje heeft gegooid met de extremisten. "En Saoedie-Arabië betaalt de rekening om ons te verdrijven."
Voer voor complottheorien is er genoeg. De jonge zakenman, die door de economische malaise na de revolutie tijdelijk zonder werk zit, vertelt dat de gewonde Kopten die naar het ziekenhuis waren gebracht, bij de uitgang in de boeien werden geslagen.
Zaki wijst naar de tent met de slapende gewonden. "Ze kunnen niet naar het ziekenhuis uit angst gearresteerd te worden."
Zaki demonstreerde enkele maanden geleden tijdens de revolutie tegen Moebarak. Nu kost het hem moeite om te blijven geloven in de idealen die ruim twee weken het land verenigden. "Ik was zo gelukkig toen we eindelijk vrijheid kregen", vertelt de Kopt met tranen in zijn ogen.
Leven in een islamitische staat Zaki hoopte dat aan het grieven van christenen (bijvoorbeeld de subtiele dagelijks discriminatie en geen toegang tot hoge banen bij de overheid en het leger) een einde zou komen. Het leger heeft inmiddels verklaard het de facto geldende verbod op het bouwen en restaureren van kerken te herzien. Maar tevreden is Zaki nog lang niet. "Als vrijheid betekent dat we moeten leven in een islamitische staat, waar christenen worden behandeld als vuil, heb ik liever een dictatuur."
Een kleine oude vrouw mengt zich woedend in het gesprek. "Het Westen doet niets. Jullie laten ons sterven", schreeuwt ze, terwijl ze slaande bewegingen maakt met een groot gouden kruis. "De salafisten nemen Egypte over. Vorige week werd ik in de metro door twee van hen aangevallen. Ze trokken me aan mijn haar aan maakten me uit voor ongelovige."
Sinds de val van Moebarak, en het wegvallen van een groot deel van het gezag van de staat, profileren radicale moslims, de zogenoemde salafisten die een terugkeer naar de tijd van de profeet Mohammed voorstaan, zich steeds sterker. Talloze gewelddadige incidenten worden sinds de revolutie toegeschreven aan deze voorheen weinig bekende en nauwelijks georganiseerde groep radicalen.
Omstanders proberen ondertussen de bijna hysterische vrouw te kalmeren. "Waar is Heba?", krijst ze, wijzend naar de portretten van de jonge vrouw die op het prikkeldraad voor het ministerie zijn bevestigd.
Onder haar foto, legt Yacoub Girgis, een gepensioneerde ingenieur, uit dat Heba Adel een van de tientallen christelijk vrouwen is die wordt vermist. Volgens Girgis zijn de meisjes door moslims ontvoerd. "Meisjes zonder hoofddoek zijn vogelvrij, omdat ze zogenaamd ongelovig zijn. Ze worden door extremisten ontvoerd en verkracht. En vervolgens worden ze gedwongen zich te bekeren."
Een soortgelijk incident was de aanleiding voor de rellen in Embaba. Een christelijke vrouw had zich volgens geruchten bekeerd na met een moslim te zijn getrouwd. Haar christelijke familieleden zouden haar tegen haar wil vasthouden in de kerk in Embaba. (Hoewel de vrouw wel degelijk lijkt te bestaan, werd ze door haar 'bevrijders' niet aangetroffen nadat ze de kerk binnendrongen.)
Het gerucht verspreidde zich enkele uren nadat een andere christelijke vrouw, die volgens geruchten zich zou hebben bekeerd en als gevolg daarvan zou zijn opgesloten door de kerkleiding, op televisie verklaarde dat ze nog steeds christen was.
De zaak sleepte al ruim een jaar voort, en werd regelmatig als aanleiding voor demonstraties gebruikt door extremistische moslims die de bevrijding van hun 'zuster' eisten.
In Embaba, aan de overkant van de Nijl, staat een kluitje politieagenten lamlendig voor het uitgebrande karkas van de Mar Minakerk. Met lede ogen kijken ze toe hoe het leger de voorbijgangers vluchtig fouilleert.
Een week na de rellen, waarbij honderden mensen gewond raakten en vijftien mensen omkwamen, is de sfeer in de volkswijk van Caïro nog altijd gespannen. Vanuit het koffiehuis worden onbekende gezichten met achterdocht gevolgd. "De mensen uit de buurt waren er niet bij betrokken", vertelt een man met verweerd gezicht spontaan. "Moslims en christenen hebben hier altijd zonder problemen samen geleefd."
Als bewijs voor de stelling verklaart de man, die zijn naam niet wil geven maar wel kwijt wil dat hij moslim is, dat de moslims uit de buurt de belegerde kerk hebben proberen te beschermen toen deze door enkele honderden radicale moslims bestormd werd. "Maar toen de christenen begonnen te schieten, was er geen houden meer aan."
Zoals veel Egyptenaren legt de man, bijgestaan door enkele anderen in het koffiehuis, de schuld bij het oude regime, dat volgens hen baat heeft bij onrust.
Ondanks dat sektarisch geweld telkens weer de kop opsteekt, en met zeven grote incidenten sinds de revolutie in een stroomversnelling is geraakt, is van een dieper probleem tussen moslims en christenen volgens de mannen in het koffiehuis geen sprake. Ze manen tot geduld. "Het land heeft tijd nodig om zich te herpakken."
Dat het zo uit de hand is gelopen komt volgens velen doordat de politie zich sinds de revolutie nog nauwelijks meer laat zien in de wijk, die in de jaren tachtig en negentig bekend stond als een islamitisch bolwerk.
Het leger grijp met tegenzin en veelal te laat in, omdat het niet de taak van het leger is en ze de moslimbevolking niet tegen zich willen krijgen. Tijdens de rellen was de politie nergens te bekennen. "Ze zijn bang", sneert de man niet zonder trots.
Vragen naar de politie zou enkele maanden geleden nog tot achterdocht en angst leiden. Nu is de reactie een minachtend lachen en afkeurend gesis. "We hebben ze tijdens de revolutie klop gegeven, en nu durven ze niet meer in te grijpen. Het volk is nu de baas."
--------------------------
Diagonaal herlezen
O ja, in de regime getrouwe media vindt U hierover zeer weinig. Zelfs helemaal niets. U kan dus gerust verder dommelen en naar de voetbal kijken in al maar uitgebreider disciplines. Of naar de Giro, waar kloeke jonge mannen zomaar als vliegen doodvallen in het hooggebergte. Gezonde sport, die wielersport! Tenminste voor wie het overleeft.
Vergeet vooral niet voor Junior Wathelet te supporteren (voor Senior mag ook, maar die is al jàren dood en zal er dus weinig aan hebben) die voorwaar met politiegeweld erin geslaagd is om gisteren 42 waarschijnlijk niet-Moslims maar dat werd er niet bij gezegd : men is seculier of men is het niet, terug te deporteren naar hun land van herkomst. De man glunderde er bij toen hij zijn verhaal mocht vertellen op de Vlaamse TV in gebrekkig Nederlands. . Het waren er precies geteld 42 na jaren procederen, op een jaarlijkse verse aanvoer van 65.000 stuks, waarvan 90 % Moslims uit Noord Afrika. Zoals U weet : die zijn onder-ontwikkeld. Lezen en schrijven kunnen ze niet. Wel vermenigvuldigen .
Vraag : zal WalloBrux, die in hoofdzaak voor de immigratie verantwoordelijk tekent, na de definitieve splitsing van het land, deze honderduizende kansloze verworpenen opnemen binnen hun grenzen? Het moet wel, want zij zeggen de nodige zin voor solidariteit als voornaamste eigenschap bij hun syndicaten te hebben gevonden.
WalloBrux bengelt, zonder de Vlamingen, nu al aan het staartje van de meest achterlijke landen van Europa. Het kan er dus alleen maar op verbeteren .Al kan het natuurlijk altijd gebeuren, dat Le Palais bijspringt. Op hun eentje moeten de Coburgers in staat zijn dat toekomstig romp-staatje WalloBrux uit de petoet te helpen, dank zij de vele geroofde fortuinen tijdens hun 180-jarig bewind.
Pssst.
De dag dat Wallonia weer de handen uit de mouwen steekt, zal ik de eerste zijn om hen hiervoor te feliciteren! Op voorwaarde dat ze daarbij die handen uit onze zakken zouden gehouden hebben!
De densio-meter, oorzaak van een gebroken jeugdliefde
Thans herontdekt door de Niveanen die gedoopte wijn zullen moeten drinken
-------------------------------
De dichtheid van een vloeistof (bier, wijn, melk) meten doet men in een brouwerij of in een melkerij met een densio-meter. Dat wel zeer handig maar eenvoudig meetinstrumentje kan best vergeleken worden met een soort koortsthermometer.Hoe dunner (=lichter) de vloeistof is, hoe dieper de densio-meter er in wegzakt. Op een soort waardenschaal op die meter kan men dan vlot de dichtheid aflezen Vraag me niet hoe dat precies werkt, ik weet alleen dàt het werkt en ik weet die werking verdomd uit de eerste hand. Maar dat is een ander verhaal, dat hier niets terzake doet en die trouwens voorbehouden is voor mijn mémoires, die, zoals het hoort, op een evidente manier zullen besloten worden met Et Alors? want die jeugdliefde leest misschien ook deze blog. Wat ik haar trouwens niet toewens wegens plaatsvervangende schaamte. Want de gedoopte melk die haar strenge vader regelmatig leverde in het zuivelbedrijf waar ik stage liep, werd onder mijn ogen aldus ontmaskerd in het labo. Door een eenvoudig werkman in beige overall. Met een densio-meter, die er de oorzaak van werd dat ik niet langer welkom was op de ouderlijke hoeve van die toen tijdelijke dolcenea. Ik ben er nog altijd niet aan uit, of ik nu blij dan wel droevig moet zijn voor de vaststellingen van die simpele densio-meter en het geitelachje van die werkman die opzicht de verdachte kruiken kon uitpikken van op de band.
Mijn geliefde moest toen aan mij officieel toegeven, dat zij een beetje al te enthousiast van spoelwater meteen pure koeienmelk had gemaakt.
Net zoals Nonkel Siegfried nu wijn wil drinken die een beetje gedoopt is .Hoeveel zal men nooit te weten komen, want voor deze materie bestaat er geen densio-meter .
Ik, kleine gewezen zelfstandige, noem dit een zonde tegen de Heilge Geest, want het is een vermetel vertrouwsen, op wijn te rekenen, waarvan men niet eens weet met wat en voor hoeveel hij vervalst werd. Die twee dingen zijn allebei oude kerkelijke begrippen die geweldig ouderwets klinken, maar niets van hun intrinsieke waarde verloren hebben.
Vermetel vertrouwen kan worden nagegaan met de desnio-meter van elk normaal menselijk geweten. Als tenminste Nonkel Siegfried nog weet wat verstaan wordt door het begrip geweten.
"Dit land bestaat niet meer. Dit land is fictie"
Bron Gazet van Apen & Steenezels
19/05 Dit land bestaat niet meer. Dit land is fictie". Dat heeft N-VA-Kamerlid Siegfried Bracke donderdag gezegd tijdens een N-VA-meeting in Sint-Genesius-Rode.
Volgens Bracke lopen de wegen tussen het noorden en het zuiden van het land al decennia steeds verder uit mekaar en zijn we stilaan op een punt gekomen dat er "geen band meer is tussen Noord en Zuid".
"Onze culturen en gemeenschappen zijn steeds verder uit mekaar gegroeid. Het is zo ver gekomen dat we over alles anders denken, zelfs over de kleur van de nummerplaten".
Volgens Bracke "marcheert" België gewoon niet meer. Maar dat mag volgens hem geen reden zijn tot immobilisme of pessimisme. "We staan aan het einde van iets oud en het begin van iets nieuw", klonk het.
"We zullen wijn drinken"
N-VA-Kamerlid Ben Weyts benadrukte op de N-VA-meeting dat zijn partij bereid is tot een compromis inzake de lopende regeringsvorming. "We zijn bereid om water in de wijn te doen, maar het zal wijn zijn dat we zullen drinken".
Het klinkt misschien simplistisch, en ja, ik val in herhaling. Maar dat doet de levenbrengende regen ook op het dorre land : alles wat de mensheid nu overkomt, staat al eeuwenlang ergens beschreven. Men moet het alleen willen lezen ..En dan bedoel ik wel : lezen, zonder te schieten op de pianist
Wat dM hieronder beschrijft, dat is nu de maakbaarheid van de samenleving, waarvan de Linxe progressievelingen dromen. Met als exponent louche types als de Franse Voorzitter-President van het Internationaal Muntfonds (IMF), de socialist Dominique Strauss Kahn, verleden zaterdag in New York ontmaskerd als een gemene straathond, maar wel met een wedde van meerdere honderdduizenden US-dollars per jaar. Belastingsvrij. Zie blog Ray van Angeltjes.
Minder dan 1 op 2 Belgische huwelijken houdt stand
19/05/11, 17u57
Uit DE MORGEN, diep in DE BRUYNE GENE(ver) ZORGEN.
--------------------------
Dat huwelijken steeds minder lang standhouden, is geen nieuws. Nu is ook berekend hoe groot de kans is dat je voor de 50ste huwelijksverjaardag scheidt. Voor Vlaanderen is dat 50 procent, voor Wallonië is dat 64 procent.
De kans op echtscheiding berekenen voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest heeft weinig zin: echtscheidingen voor in het buitenland gesloten huwelijken worden in Brussel geregistreerd, waardoor dat cijfer kunstmatig hoog ligt.
De kans op een echtscheiding neemt al decennialang toe. In 1960 bedroeg ze amper 6,7 procent om dan gestaag te groeien naar 9,6 procent (1970), 20,6 procent (1980), 31,9 procent (1990) tot 45,7 procent in 2000. In 2009 is dat risico dus nogmaals toegenomen tot 64 procent, hoewel dat cijfer dus beïnvloed is door de abnormaal hoge cijfers in Brussel.
Voor die stijging zijn verschillende verklaringen, waaronder een vereenvoudiging van de procedure (1995) en de hervorming van de echtscheiding (2008). Ook gaan vrouwen vaker uit werken, waardoor ze niet meer moeten rekenen op een inkomen van de man om te kunnen leven. Tegelijk is de sociale aanvaarding van een echtscheiding toegenomen. (belga/edp
----------------------
Diagonaal herlezen
Blijft onderbelicht bij dM, de leegloop der kerken als communicerend vat met de echtscheidingsproblematiek. Naarmate de ongelovigheid stijgt, stijgt blijkbaar ook de immoraliteit. Zou er soms een oorzakelijk verband kunnen bestaan? Er werd ons altijd geleerd, dat het gezin de hoeksteen is van elke beschaving. Zou die soms niet een heel klein beetje aan het instorten zijn, die beschaving? Zodat er iets nieuws kan komen om de vrijgekomen ruimte in te nemen?
Wij ondervinden immers iedere dag meer en meer, dat socialisme en Islamisme twee handen zijn op één buik. Waar Hitler er niet in geslaagd is die twee bij elkaar te brengen, staat dat nu misschien binnenkort wel te gebeuren? Europa is intern al goed opgevuld met Muzelmannen, die zich niet langer meer gedeisd houden .gezien de steun die ze overal genieten van Linx .Daar wordt verder ook druk aan gewerkt in het Midden Oosten, o.a. door Barack Houssein Obama, de wolf in schaapsvacht, die zonder meer eist dat Turkije met 80 miljoen Islamieten (met stemrecht!), lid wordt van de Europese Unie, en die tot voor kort enthousiast ging rondbazuinen bij Moe Barack in Caïro, thans gediskwalificeerd wegens buitenspel of overspel, wie zal het zeggen, dat de Islam all over the World zijn volle medewerking had. Het werd er toen niet zo flagrant uitgesproken als ik het hier schrijf, maar daar kwam het wel op neer.
Net als in de Bijbel, moet men bij wereldleiders tussen de lijntjes kunnen lezen, waarbij, net als in de sprookjes van Grimm, doorheen het omhulsel van de boodschap (het verhaal), de boodschap zelf moet willen begrijpen. Grimm had moeilijk de boze wolf in het bos, die het als Roodkapje vermomde dienstmeisje aanviel, de naam Strauss Kahn kunnen geven, toen die later als grootmoeder met o zo lange scherpe tanden vermomd, haar in bed trachtte te lokken om haar op te peuzelen te verkrachten .
Voor wie of wat Het Gouden Kalf uit de Bijbel in onze dagen symbool staat, laat ik aan de verbeelding van mijn lezers over. Kunnen zij die ze vergeten zijn meteen op het Internet eens Googelen naar Tien Geboden, om daar verder te lezen hoe de mensheid er, nadat het Gouden Kalf werd stuk geslagen, in geslaagd is om te herpakken om duizenden jaren verder te leven.
Terug naar diezelfde affaire Strauss Kahn, zou ik de woorden van de verguisde Kardinaal Leeuwenhart (tiens, zou die nog altijd de sprookjes van zijn eigen Instituut letterlijk nemen, of kijkt hij als erudiet mens die hij is, er meer dwars doorheen?) in herinnering willen brengen : er bestaat zoiets als eminente gerechtigheid. Strauss Kahn bediende zich namelijk niet alleen van het lichaam van die vrouw, maar meteen ook van haar Aids
Zelden of nooit werd bijna gelijkertijd met de zonde, ook de straf geveld. De man moet meteen afgevoerd worden naar de Eeuwigheid van Gods barmhartigheid. Die der mensen heeft hij verspeeld. Daar hij terzake al die dingen niet aan zijn proefstuk blijkte te zijn geweest, zou ik bijna durven voorstellen, voor alle gezagsdragers, wereldlijke als kerkelijke, een soort avondklok in te stellen. Ten laatste om 19 uur thuis zijn, op, tijd voor Het Nieuws op de TeeVee, bij moeder de vrouw, die verder in de loop van de dag zowel als in de nacht, aan de zijde van haar man dient te blijven. Gedaan dus met de beruchte chambre séparé en de achterkamertjes, waardoor mag verondersteld worden, dat de aantrekkelijkheid van een carrière POL & SOC spectaculair zal dalen.
Slotbedenking : hebben de Vlamingen tijdens de Godsdienstoorlogen, er wel goed aan gedaan, de kant van Rome te kiezen? Hadden wij ons niet beter (gezien in het licht van de huidige politieke toestand) meer verbonden gevoeld met het puriteinse protestantse Noorden? Dit is niet zo maar een losse flodder, als we moeten vaststellen, dat de Kerk in Vlaanderen weer eens oproept om te bidden voor het behoud van het failliete etablishment (een ander Gouden Kalf), in plaats van zich te bekommeren voor het welzijn van het volk .
Ach, Mozes en zijn 40-jarige tocht door de woestijn, onderweg naar het Land van Melk en Honing, dat hij slechts uit de verte heeft mogen aanschouwen Waarom die jarenlange tocht, te voet, door al dat zand, daar waar er gemakkelijk beroep kon gedaan worden op des Faraos vloot, desnoods door deze gewapenderhand over te nemen! Kon er meteen in Tel Aviv aan land worden gegaan, en had de Ark des Verbonds (Aarde-Jahweh) nu nog altijd bestaan .
Het Fransch is de taal voor de omgang met minaressen en andere onzedelijkheden, maar is totaal ongeschikt voor de waarheid. Het Nederlandsch daarentegen is beter dan Fransch en Engelsch, en isbij uitstek geschikt voor wijsbegeerte en wetenschap.
Uit de lezingen voor Geen Taal, Geen Vrijheid dor Prof. Geerard Bolland (Leiden) voor de Gentse studenten 1908
----------------------
Les francophones narrêteront leur lutte que quand le cabillaud au large de la côte dOstende parlera français. Le français est en outre devenu une langue insignifiante;
Mter Vic Van Aelst (in vertaling) in Le Soir, 6 april 2011
Bron : t Pallieterke, 3-dubbelchecked, het enige bedrukt papier datalleen berichten brengt uit degelijke betrouwbare bronnen.
VBVlaanderen Boven
(Get) Modestus, Uw dienstwillige dienaar.
Pssst : Er op gelet op de afbeelding hierboven, dat, in tegenstelling tot de Leeuw van de dwergen-marionettenregering van Kris Peeters dat er geen bloed kleeft noch aan de bek noch aan zijn klauwen?
-------------------
Een paar dagen geleden wist ik niet eens dat er op deze aardbol een zekere Alain Destexhe rondliep. Na onderstaand artikel zal ik het NOOIT meer vergeten! Senator Alain Destehe dus, van het MR (Mouvement Reformateur) en compagnon de route van Jong De Croo wiens moeder als Advocate goed en wel GEEN beenhouwersdochter is. Papa De Croo en de Sire spreken elkaar aan met de voornaam en ze tutoyeren elkaar. Dateert nog uit hun jonge jaren, maar ook uit de tijd dat ze de katjes nog samen konden knijpen.
Wat ik ooit nooit meer zal vergeten, is dat ik tot hiertoe een zekere bewondering heb beleden, ja zelfs gekoesterd heb voor BDW ten persoonlijken titel, en niet heb willen geloven dat hij, net als de Ieperse wijventoeker en geitenboer, van Vlaamse vlinder weer Belgische rups is geworden, zo tegennatuurlijk onmogelijk als maar kan. Beiden zijn van hetzelfde kaliber, al is BDW een stuk zwaarder uitgevallen op de weegschaal. Wat meteen bewijst dat men een politicus nooit mag beoordelen op basis van zijn lichaamsgewicht. Integendeel, hoe sprietiger, hoe hoger men kan vallen. Zie Haiku-Herman, alias de Slappe Dweil.
Ja, beste lezer, ik weet dat politiek de kunst is van het mogelijke. BDW zal inderdaad bijlange nog altijd niet het achterste van zijn tong laten zien : om zijn doel te bereiken zijn alle middelen goed, ook de tegenstrever naar de mond praten. In de Islam is dat zelfs een punt van hun Geloof. Maar eens moet het komen : eieren of jong : Heel-Nederlander of belgicist. En Nonkel Siegried maar schermen dat het land zelf alleen nog maar een fictie is : tja, als men op zoek is naar de kwadratuur van de cirkel is rond de pot draaien daar heel natuurlijk bij. Beiden zijn ze rond, de cirkel en de pot en daar rond draaien staat gelijk met een perpetuum mobile.
Vandaag lees ik ergens anders (dankoewel, Guido!) over dat amnestie-gezwwets dat de Joden zich nu ook al aangesproken voelen om hun duit in het zakje te doen. Oog om oog, en tand om tand zou hun eeuwigdurend devies zijn, en ze hebben gelijk. Wie een Joodse (of elke andere) medemens voor, tijdens of na het Hitler-regime een haar gekwetst heeft : hij /zij mag de straf daarvoor niet ontlopen. Socialisme, nationaal, internationaal of mondiaal, is altijd verwerpelijk! Als de daders intussen niet al lang gestorven mochten zijn .En het Joodse volk, dat reeds zo hard werd gestraft omdat ze eenmaal in koor hebben geroepen Zijn bloed kome over ons en over onze kinderen : zij zullen dit duivels gezegde op hun beurt toch niet willen toepassen op iemands achterkleinkinderen .
Kijk, dat oog om oog en tand om tand zit ook een beetje in elke mens. Dus ook in mij, al denk ik niet ergens Joods bloed te hebben. Al zou ik, denkend aan hun Nobelprijs-winnaars, daar niet rouwig om zijn. Dat wilde ik er nog even bijvertellen, om af te sluiten over Verkozenen die hun kiezers verraden. Eerst de Geitenboer als De Dunne en nu weer Le Tisserand als De Dikke : een mooi paar om als clowns hoge noten te halen in de belgische politiek ..
Via ISKANDER weet men ALTIJD al MEER DAN EEN ANDER.
Alain Destexhe slaagt erin zich te verplaatsen in de geest van de anderen en durft "inconvenient truths" aanhalen. Hier vertelt hij opnieuw waarheden die niet iedereen zullen bevallen. Met die woorden prees N-VA-voorzitter Bart De Wever het Franstalige boek van het Brussels MR-parlementslid over de geschiedenis van de Vlaamse Beweging, getiteld Le Mouvement flamand expliqué aux francophones. Het boek werd woensdag aan de pers voorgesteld.
Het is de tweede editie van het boek, dat eerder in 2008 verscheen. Destexhe benadrukte dat het een volledig nieuwe versie is. Bovendien schreef N-VA-voorzitter De Wever deze keer het voorwoord. Zijn aanwezigheid op de voorstelling deed dan ook opvallend veel media naar het Huis der Parlementsleden afzakken.
"Mijn komst zal zijn carrière in Wallonië niet meteen bevorderen", merkte De Wever lachend op. Destexhe is niet bij elke Franstalige geliefd, onder meer door zijn analyse van de economische toestand van Wallonië van enkele jaren terug.
Met zijn werkstuk wil Destexhe bijdragen tot een "beter begrip van de andere", in de hoop dat dit kan leiden tot dialoog en toenadering. Hij merkte daarbij op dat er in Franstalig België wel boeken werden geschreven over de geschiedenis van België of over de communautaire problemen, maar nog nooit over de geschiedenis van de Vlaamse Beweging.
De voormalige senator staat in het boek stil bij een aantal mythes die hij uit de wereld wil helpen, maar haalt ook enkele "gemiste kansen" aan die de huidige blokkering hadden kunnen voorkomen.
Hij haalt daarbij de weigering van de Franstaligen aan om indertijd een echte tweetalige staat uit te bouwen en het feit dat het Nederlands in Wallonië niet de tweede taal op school is. Ook de splitsing van de unitaire partijen passeerde de revue. Daar zijn volgens hem de kiemen van het separatisme gezaaid, want elke partij richt zich sindsdien tot haar eigen gemeenschap.
Destexhe gaf ook toe "dichter bij de economische standpunten van Bart De Wever te staan dan die van Elio Di Rupo". Dat geldt ook voor andere thema's, zoals justitie en migratie. Hij benadrukte wel dat hij in de eerste plaats lid is van de MR en dus ook de standpunten van zijn partij deelt over bijvoorbeeld Brussel en de rand.
De Wever: "Vlaanderen en Wallonië geen vijanden"
De Wever stelde dat Vlaanderen en Wallonië geen vijanden zijn. "Wij delen het verleden en wij zullen ook altijd de toekomst delen", sprak hij. "De vraag is echter hoe wij die toekomst organiseren. Ik droom helemaal niet van de 'Grote Dag', de dag dat het uur van Vlaanderen heeft geslagen. Ik ben geen revolutionair. Sterker nog: ik ben tegen dat soort radicalisme. Maar ik ben wel een groot voorstander van een zachte evolutie naar meer democratie. Een evolutie die Vlaanderen en Wallonië zal versterken en de solidariteit tussen het noorden en het zuiden van het land zal vrijwaren".
De Wever legde nog eens uit waarom zijn partij een grote staatshervorming wil. Hij merkte daarbij op dat "de motor is veranderd". De N-VA heeft de verkiezingen niet gewonnen "door frustraties over het verleden, maar door de democratische blokkering".
Hij haalde het voorbeeld aan van het verschil aan visie over migratie om de meningsverschillen tussen de gemeenschappen en de nood om zelf beleidsmaatregelen te kunnen nemen, te duiden. "Dat is waarom we een grote staatshervorming willen en we zullen geen verantwoordelijkheid opnemen in een federale regering zonder garanties op dat vlak", liet hij horen. (belga/mvdb)
Le Mouvement flamand expliqué aux francophones, Alain Destexhe, Renaissance du Livre, 14 euro, 190 blz
--------------
Diagonaal herlezen
Wil er AUB op letten dat dM dapper meehelpt om waar het kan, BDW te behandelen als ware hij een Belanger? Hem uitvoerig aan het woord laten om hem bij zijn aanhang de veren uit zijn opgezette pauwenstaart te trekken?
Ook vandaag viel het me op hoe het Rode huishouden werkt : mistgordijn achtig. De stichtingsvergadering van de splintergroep De Bruyne (Rood!- reeds 60 leden) is maar voor het najaar gepland. M.A.W. na de verkiezingen voor de nieuwe voorzitter, waarbij nu al kond gedaan werd dat t GENE(ver)WIJF geen kandidaat meer is. Natuurlijk niet, want tegen dan is ze Ministerin van Iets Niet al te Moeilijk onder de Regering Geitenboer III, met Elio Di Pupo als, ja, als wat? Want die wil ook herkozen worden als Parti Scandale-voorzitter .
Tijd misschien om van Koninklijk Achterwerk op de Troon te verwisselen?
Mocht dat waar zijn, dan is ons broodje gebakken en moeten we niet eens wachten of Groot belgië (de EU) al-dan-niet valt : Mini-belgië is er dan ineens geweest. Want tegen de schaterlach van all over the World kan zelfs de stijfste Coburger niet op. Dan hebben we niet alleen een Koning Zonder Land, maar ook een hofnar-hofleverancier van geweven textiel zonder Job.
Met mij gaat het goed. Dankoewel.. Maar het Vaderland der ÈchTE authentieke BELGEN : daar zijn geen woorden voor, dat is nu wel degelijk goed en wel naar de knoppen. Halleluhah! Gelukkig maar : het was de laatste tijd niet meer om aan te zien! Ben dus terug van weggeweest. Voel mij meer en meer een echte emigrant naar Berlusconi-land, en dat geeft een zalig gevoel.
Ben na een paar dagen weer helemaal bij met wat er zoal allemaal gebeurd is in de grote wereld, en moet zeggen;: het is niet veel zaaks. De Weledele Heer Kaviaarsocialist Dominque Strauss Kahn (met AIDS) in JAIL in de USA : het einde van een Verlicht Voorbeeld voor onze eigenste Elio Di Pupo, Dr in de Alchemie, ooit in zijn jonge jaren in zijn auto door 2 agenten betrapt langs de waterkant met twee knapen in volle speeltijd : als arrangeur de service voor het wingewest der Coburg-Raven : een mens zou voor minder blij zijn om terug hier te zijn.
En dan die amnestie-gedachte die dan nog door de Belangers aangebracht werd in de Senaat : too littkle and too late, zullen we maar zeggen. Maar vooral : helemaal verkeerd vanaf de openingszin! Niet wij Vlamingen moeten amnestie en vergiffenis krijgen : het zijn eerder wij die ons goed hart zouden moeten tonen aan de belgische staat voor 180 jaar verdrukking in het algemeen en voor de onzalige represiie-in-tweevoud in het bijzonder, en daar is in de veste verte geen sprake van. Ik pieker mij rot, om uit te denken hoe dat nu moet, eenmaal belgie voltooid verleden tijd zal zijn : immers, met de dood van de dader vervallen alle misdaden, zelfs deze begaan in voortzetting tegen een geheel Volk. De dag dat mijn bloed niet meer kookt bij het zien van de filmpjes over Degrelle en de Franscouillonse SS-Sturmbrigade (dankoewel, lieve collegas van Angeltjes, voor de mij onbekende link naar You Tube, waarbij jullie de Waalse collaboratie in het daglicht plaatsen), zal ik niet één boek, maar ganse bibliotheken vol schrijven over het leed dat ons Volk werd aangedaan sinds 1830, en waar de huidige bovenklasse de koddebeiers-generatie Martens en de Dehaenes ontgroeid zijnde, dapper weerwerk aan biedt. Vlaanderen is er (bijna) gekomen, niet dank zij belgië, maar ondanks belgië!
Opdat wij niet zoudenvergeten!
In deze liefde wil ik leven en sterven!
-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-
'Leterme blijft premier, N-VA schaakmat'
De theorie van een onderhandelingsdeskundige
woensdag 18 mei 2011, 10u04 uit De Schandaard.
--------------------
Wat zou u doen mocht u Elio Di Rupo zijn? Het programma De Ochtend op Radio 1 vroeg het aan Dirk Van Poucke, professor in onderhandelingstechnieken aan de Universiteit Gent en de Flanders Business School. Zijn antwoord is onthutsend: links CD&V verleiden, Leterme het premierschap aanbieden, de MR en de N-VA uit de formatie knikkeren en dat terwijl de financiële transfers van noord naar zuid groter worden.
'Di Rupo heeft twee duidelijke doelstellingen: een centrumlinkse regering vormen, en meer financiële middelen voor Franstalig België en de federale staat vrijmaken', zo begint Van Poucke. 'Hij schreef dat onder meer in een brief aan Beke. De timing daarvan was belangrijk: hij klapte de deur dicht voor Beke en zette die voor zichzelf open, op het moment dat verkiezingen voor de zomer niet meer mogelijk zijn. Hij geeft zich zo vier maanden om de CD&V en Open VLD los te weken bij de N-VA.'
Leterme premier
Volgens Van Poucke heeft Di Rupo drie middelen om zijn doel te bereiken: 'Hij zal een staatshervorming aanbieden - evenwel zonder verminderingen van de financiële transfers van noord naar zuid, integendeel. Hij zal ook een splitsing van BHV voorstellen, maar in ruil daarvoor een belangrijk bijkomend inkomen voor Brussel vragen, zowat 500 miljoen euro per jaar of iets minder.'
'En drie, zijn grote wapen, zijn paard van Troje: hij zal een centrumlinks sociaal-economisch project voorstellen aan de linkerzijde van de CD&V, die goed is voor drie vierden van die partij. Hij zal zeggen: je kan kiezen tussen een rechts Voka-beleid of mijn programma, dat aanleunt bij het ACV. En dan denk ik dat hij zijn ultieme wapen bovenhaalt, een heel duur; hij zal aarzelen om het te gebruiken. Hij zal Leterme het premierschap aanbieden. En dan wordt het voor de CD&V moeilijk om nee te zeggen. Met een staatshervorming en een sociaal-economisch programma dat aansluit bij het ACV op zak, speelt hij het koninginnenstuk van de CD&V, Kris Peeters, van tafel. Die kan geen nee zeggen of hij opent een persoonlijke strijd met Leterme.'
N-VA en MR uitgeteld
In wat volgt, speelt de N-VA nog nauwelijks een rol, is Van Poucke's theorie. 'De Open VLD zal de CD&V volgen, want heeft zelf gezegd dat politici verantwoordelijkheidszin moeten hebben en hun werk moeten doen', klinkt het. 'Maar met het sociaal-economisch plan dat Di Rupo zal voorleggen, kan de MR nooit instemmen en ook de N-VA zal eruit moeten stappen', klinkt de conclusie.
'CD&V en Open VLD stappen dan samen in een centrumlinks regering, die de PS zal domineren. Als die regering vroegtijdig zou vallen, dan zou Di Rupo toch nog een eclatante overwinning boeken in Wallonië, terwijl de Vlaamse partijen die deelnemen een val moeten vrezen.'
'Ik denk dat dit alles een grote kans op slagen heeft, hij zet de N-VA schaakmat', stelt Van Poucke. 'Het is toch wat ik zou doen, mocht ik in de huid van Di Rupo zitten. Ik heb de man nooit ontmoet, dus ik kan niet zeggen of hij ook zo denkt.'
---------------------
Diagonaal herlezen
Dit artikel uit De Schandaard is een visie als een ander : elk zot heeft recht op zijn eigen waarheid. Maar laat het duidelijk zijn, het is een stuiptrekking der oude Franscouillonse gedachte : das Lied ist aus!
Wat nu volgt, zijn nog een paar paukenslagen voor de Geschiedenis, en wat tactisch gemanoeuvreer in de marge om hun gezicht te redden.
Niet de dagen dat wij in Vlaanderen rond toerden (9/5 17/5) gaven inspiratie (want geen TV, geen dagbladen, geen computer), wel de paar uren in Venetië, waar de inspiratie voor het rapen lag, genietend van ons heerlijk glaasje witte wijn
uit de streek en zelfs bijna uit het dorpje van waar Di Pupo komt; de Abruzzen, helemaal aan de oostkust van Italië, ter hoogte van Rome. Het zijn onze buren, om zo te zeggen, maar die hebben van het Wonderkind uit Bergen nog nooit gehoord .
De avond was warm en het terrasje op het Lido, aan de rand van de lagune, met in de verte de Dogenstad, was heerlijk. Alles lag er rustig. Hier vloeide onzichtbaar het verleden over in het heden. Zonder woorden, maar met de bronzen stem van de San Marco die galmde over hert water. Het machtige Venetië van vroeger dagen lag er vredig bij. Van hier uit vertrok ooit, voor de wereld wist dat hij rond was als een bol, Marco Polo om het verre Mongolië te ontdekken. Met een beetje verbeelding zag men zo het water vol fiere driemasters liggen, als kathedralen zo hoog, handelsschepen en oorlogstuig. Ook nu nog bleek uit de ganse omgeving de macht der Oude Venetianen.
Toen wisten wij het ineens : ook het uur van onze eigen Lage Landen byder-zee was deze keer nakend en weer zouden wij de andere volkeren, net als in vroeger jaren, toen de volksdemocratie bij ons de bovenhand haalde,, tot voorbeeld dienen : wij zouden de eersten zijn om van onze vrijheid te genieten, vòòr de Basken, de Catalanen, de Schotten, de Bretoenen, enz, dit is al de volkeren waar de oude 18de en 19de structuren als versleten mantels van onze schouders op de grond zouden vallen.
Och Ja! Jullie hebben nog het reisverslag tegoed.
Niets nieuws dus in Vlaanderen en het weerzien met de Geliefden viel, zoals gewoonlijk, opperbest mee. Over het verder tijdsgebruik zwijgen we : dat valt onder het medisch beroepsgeheim. Laat het voldoende zijn te zeggen, dat ons beider levenskansen, volgens de Dokters, gestegen zijn. Dokters zijn niet alleen goede medicijnmannen, het zijn ook goede psychologen ..
Dan de terugweg.
Donderdagavond rond 19u30 vertrokken in Kortrijk, sliepen we in de omgeving van Arlon (300 Km) om er s anderendaags (vrijdag) op ons gemak een 660-tal Km door te draaien tot bezuiden München. De zaterdag via de Brenner een kleine omweg naar Venetië (450 Km) waar bij aankomst (13,30 uur) wij ogen tekort kwamen om de bedrijvigheid op het water te bewonderen. Spreek in de toekomst nooit meer van Brugge als Het Venetië van het Noorden, want dat is niet waar. Brugge is gewoon een parel, een schat, en Venetië , dat is macht!
Is een trip naar Venetië aan te raden? Zeker niet. Blijf er weg, want men valt er over de drommen cruise-vaarders uit alle hoeken der wereld, a rato van 5-6 superschepen per dag aan 2.000 opvarenden. Die willen allemaal samen op hetzelfde ogenblik op de weinige meters vaste grond die de lagune is, wandelen ergens anders is er geen plaats! Een goede raad : als je naar Venetië wilt, zoek dan een zonnige dag in het vroege voorjaar uit, of in het late najaar, en als dat niet gaat, speel Russische roulette met het weer, dan heb je natuurlijk kans te overleven.
Volgens mij is er over Venetië een nieuw spreekwoord te fabriceren, veel beter dan het afgezaagde Napels zien en dan sterven. Ik zou het formuleren als volgt: Venetië ondergaan, en dan beginnen leven!
Ik wou zeer tussen haakjes, dat de koetsiers in Brugghe even vriendelijk, voorkomend en gedienstig waren als de gondelieri inVenetië : zou hier een van de redenen liggen waarom Venetië indrukwekkender was/is dan Brugghe? Al kunnen de Italiaanse Schonen terzake ook wel enige invloed hebben gehad of nog altijd hebben. Waarbij moet worden aangestipt, dat de Brugse koninginnen (dixit Johanna van Navarra, de Franse koningin) in voorkomend geval wel hun meerderen zijn .
Oc Ja! Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens. Oost, West, in t Zuiden best!
Psssst!
Als op 28 Mei in Koekelberg gebeden voor, of beter gezegd geïndoctgrineerd zal worden over het bestaan van belgië, dan is dat een inbreuk op de Grondwettelijke Scheiding van Kerk en Staat, waartegen nooit genoeg kan geprotesteerd worden. U hoort nog van ons hierover! Want als we niet opletten, komt er steraks weer een bisschop of een kardinaal om te vertellen dat we alleen voor de Tjeven mogen stemmen!
Als BDW in reactie op het boek van Alain Destexhe (wie is dat nu weer?) de kool en de geit spaart inzake het beklijvende begrip Amnestie, dan spreekt hij als de +50 Tjeef die hij voor het ogenblik geworden is. Hij handelt een beetje lijkt de Kleine Larousse: qui sème à tout vent .
Aan de vrienden zou ik nogmaals willen benadrukken, dat niemand ooit beter presteerde dan BDW om de Franscouillons tot wanhoop en dwaze daden te drijven. Sta toe om hem te vergelijken met de roerganger van onze boot onderweg op een voorlopig woelige zee: hij houdt het roer, maar hij bepaalt niet de koers. De koers uitzetten, dat gebeurt door de kapitein, het Vlaams Belang, hiertoe gemandateerd door 30-40 jaar vertrouwen vanwege de harde kern van ons Volk.
Revoluties hebben altijd een lange voorgeschiedenis, maar op het uur U van De Dag der Dagen, zal de actie kort en hevig moeten zijn. De trompetstoot voor de aanval zal dan heel zeker niet van een weifelaar komen, noch van een bende kazakdraaiers of poenpakkers, maar van de Rechtlijnigen wier hete adem de raddraaiers nu al in hun nek voelen. Anders zouden die niet in opperste verdwazing plannen om in Koekelberg de Hemel te gaan smeken.
Waakt en bidt, Mijne Dierbaren, het Verlossend Einde Begin is dichtbij!
Egyptische al-Zawahiri leidde Amerikanen tot bij Bin Laden
Egyptische al-Qaida-leden, onder leiding van Aywan al-Zawahiri, zouden de Amerikanen tot bij Osama bin Laden gebracht hebben. Dat schrijft de Saooedische krant al-Watan vandaag. Meningsverschillen tussen de twee leiders zouden aan de basis van de actie liggen.
De krant vernam van "een regionale bron die dicht bij het terrorismedossier staat" dat de gezant die de Amerikanen gevolgd hebben om bin Laden op het spoor te geraken, voor Zawahiri werkte.
Volgens de krant is de gezant een Pakistaan, en geen Koeweiti, waarvan de identiteit bekend gemaakt werd door gevangenen op Guantanamo.
Hij zou de Amerikanen hebben laten geloven dat hij niet wist dat hij achtervolgd werd, toen hij hen naar de verblijfplaats van Bin Laden leidde.
"De Egyptenaren van al-Qaida, die de facto aan het hoofd staan van het netwerk, hebben sinds de ziekte van Bin Laden in 2004 geprobeerd om de controle van al-Qaida in handen te krijgen", schrijft de krant.
Volgens dezelfde bron hebben diezelfde Egyptenaren Bin Laden overtuigd om het noordoosten van Pakistan, een bastion van Talibanleden, te verlaten voor de redelijk toegankelijke stad Abottabad. Daar werd hij zondag gedood door een Amerikaans commando.
De krant schrijft nog dat er al sinds de herfst van vorig jaar een plan zou bestaan hebben om Bin Laden op een discrete manier te liquideren.
De 59-jarige Aywan al-Zawahiri, het brein en de woordvoorder van al-Qaida, wordt nu de nummer één van de organisatie. Daarmee is hij meteen de meest gezochte persoon ter wereld. (afp/adha
--------------------------------
Diagonaal herlezen
Toch een raar spelletje, dat om beurt Numero Uno bij Al Quada willen zijn, om te wachten tot de Grote Uitschakelaar er dan aankomt. Zou de afhandeling, lees liquidatie, per dozijn, niet goedkoper zijn? Grote Broer uit Amerika had indertijd niet zoveel geduld met den Dolf of met Japan : in Duitsland werden ganse steden met fosfor bestookt, tot zelfs de kasseistenen brandden, en op Japan smeet men een atoombommetje of twee, met telkens een paar honderdduizend doden, zonder de casualities mee te reken van nog eens een paar honderdduizend dodelijk gekwetsten. Het is precies alsof Muzelmanen beter en kostelijker bloed in hebben! Dan Europeanen of Japanners.
Het moet Amerikas eerste zwarte Muzelman-president toch wel een beetje steken, dat zoveel nieuwslezers verspreid over de ganse wereld, zich voortdurend verspreken, al-dan-niet opzettelijk, en afroepen dat Obama is gedood, in opdracht van President Osama .
De kans dat de volgende President van de USA iemand is wiens naam kan omgewisseld worden voor Aywan al-Zawahiri, is, me dunkt, tamelijk klein ..
BRUSSEL - Doet hij het, of doet hij het niet? In de wandelgangen is te horen van wel, maar zelf houdt Elio Di Rupo (PS) de lippen voorlopig stijf op elkaar. Vorige week stelde Bart De Wever (N-VA) hem voor de keuze. Zelf het initiatief nemen na de exit van koninklijk onderhandelaar Wouter Beke (CD&V), of hem aan zet laten als formateur. Zo niet, dreigde De Wever, was het 'game over'.
En toen werd het stil. Officieel heet het dat Di Rupo niet wil communiceren voor de missie van Beke afgelopen is. Vandaag noemde hij die nog 'nuttig' en 'interessant'. Officieus is te horen dat de PS-voorzitter niet meteen publiek wil toehappen om tijd te winnen, en om niet de indruk te wekken dat De Wever de onderhandelingen regisseert. Gisterennamiddag zagen Beke, Di Rupo en De Wever elkaar in de Senaat, om verder te debatteren over de financieringswet. Morgen zullen werkgroepen een en ander becijferen. In de late namiddag zitten de drie tenoren opnieuw samen, om over de gezondheidszorg te praten. Vrijdag is er opnieuw een vergadering met drie, tussendoor is er bilateraal overleg over Brussel en BHV. Gisteren liet Di Rupo ook optekenen dat het werk van Beke 'een goede basis vormt voor de toekomst.' Intussen groeit bij de N-VA de nervositeit. De partij dreigde vorige week de stekker uit de onderhandelingen te trekken als er na Beke geen formateur aan zet kwam. Maar half mei wordt het de facto onmogelijk om nog voor de zomer verkiezingen te organiseren. Als die deadline verstrijkt, verliest De Wever een belangrijk drukkingsmiddel.
-----------------------
Diagonaal herlezen
liet Di Rupo ook optekenen dat het werk van Beke 'een goede basis vormt voor de toekomst
Al eens op gelet hoe dubbelzinnig de boodschappen van over de taalgrens overkomen? Echte orakeltaal, of zou het eerder de taal der Tjeven zijn?
Ik leg uit : het werkstuk dat Beke achter zich laat zou een basis zijn voor wat? Basis voor het lijmen der brokken, of basis voor de vaststelling dat alleen de splitsing nog kan .JaJa : liet Di Rupo ook optekenen dat het werk van Beke 'een goede basis vormt voor de toekomst.
Een dode mus is echter nog niet het bewijs dat de lente in het land is, of dat alle mussen zullen moeten doodvallen. Dromen zijn bedrog, altijd geweest.
We zullen de komende dagen met des te meer aandacht de media moeten volgen. Met in ons achterhoofd dezelfde redenering als Obama die Osama van kant wilde helpen : de uitleg achteraf. Zo spreekt en handelt Di Pupo niet voor vandaag, maar voor de media van morgen. Dat is de perceptie-wereld à la Slangen.
Dat ze daar bij de Franscouillons doorzien worden tot op hun gebeente, dringt nog altijd niet door : zij leven in een irrationele belgicistische eenheids-worst-wereld die al lang de onze niet meer is. Vandaar de redenering als van een drenkeling die niet kan zwemmen maar erop rekent (en hem daartoe uitdaagt), dat de brave Oom Agent hem uit de rotzooi zal halen.
Laat het nog maar wat duren. Zo bereidde ons Moeder ook altijd konijn-met-gestoofde pruimen, dan was die het lekkerst. De laatste maal hellas ging het mis, zelfs de kom was verknald en het stoofpotje was een aangebrand brij-potje geworden. Sedertdien kwam nooit nog konijn op grootmoeders wijze op tafel ..
Als we nu konijn eten, is dat gebraden met de beste boter, en komen de heerlijke brokjes mooi bruin gebakken op ons bord. Overzichtelijk, rijkelijk besproeid met de heerlijkste wijnen. Let eens op : vroeger in Belgenland konden we ons alleen in leven houden met dat soort couscous van doorstoofd eenpans gerecht, nu eten we straks allemaal aan tafels lijk in t Hof van Kleve .
Als we maar eens wat meer haar op onze tanden konden krijgen!
Pssst! We gaan het stil houden, precies om ze, de Ex-Vu-ers, niet wakker te maken. De Keuning is in zin g*at gebeten, Di Pupo slaapt niet meer zo best, de Franscouillons bijzen rond lijk door horzels gestoken koeien met hun staarten in de lucht, en wij, we zien bij Reyers laat een last minute Niveaan afgaan als een kapotte gieter.
Eerst even bij die ene man blijven stilstaan, die ik hier op deze blog, sedert zijn eerste solo-optreden bij de Rode Broederschap (Jongens, dat gezicht van Lieven Van Gils toen, vergeet ik nooit meer!) tot in de sterren bejubeld heb. Gisteren zat hij daar weer, en als een lam werd hij ter slachtbank geleid, en hij deed slechts zijn mond open om hem, de strafpleiter notabene, met zijn eigen woorden om de oren te laten slaan. Lieven Van Gils was als de Engel der Wrake, om op alle mogelijke manieren Mter Vic Van Aelst, want over hem gaat het, het vel over de oren te halen. Dat is nog maar een paar weken bij de Niveanen, en dat is al geleerd zijn staart in te trekken! Met één slagzin ware Van Gils weg gekatapulteerd geweest. Ik heb hem zo dikwijls gelezen, zelfs hier in Italië, en Van Aelst zou dit zeker niet geweten hebben? In elk ander land ter wereld zou het achterwege laten van onderwijs van het Frans zonde zijn, Meneer Van Gils, alleen in belgië niet, omdat dat de enige manier is om de Francofonen te laten zien dat het ons menens is.
Ik dacht dat strafpleiters uit een hardere houtsoort gesneden waren .
Terzake de nakende verkiezingen. Ik hoop dat onze mandatarissen en bestuursleden het kunnen waarmaken, om met gesloten ogen voorbij de Niveanen te wandelen. Hoe minder wij van Vlaanderen Boven² (Vlaams Belang³) met hen in verband gebracht worden, hoe beter. Bruno Valkeniers heeft op 1 Mei de juiste weg gewezen. De hardsten bijten de top af!
Vlaanderen Boven (VB²) moet de boer op met een uitgedokterd sociaal programma, ook naar de langdurig werkloze die op 55jaar zonderwerk valt, wegens re-organisatie omdat het bedrijf onder druk van het Blauwe Fabriekje en met medeplichtigheid (schuldig verzuim!) van de kleurvakbonden, is moeten delocaliseren .Werklozensteun beperken in de tijd is alleen goed, als er gericht kan opgetreden worden om de plaag van beroepsdoppers naar Waals model in te dijken.
Ik spreek een beetje namens mijn vele relaties in de West en Oost Vlaamse KMO-middens, die continu op zoek zijn naar goede werkkrachten, zelfs al is Frans of Gerard 55 jaar en werkloos. Mochten ze maar uit betrouwbare bron de juiste inlichtingen krijgen! Zelf ben ik verschillende keren tussengekomen in zon situatie, om die Frans of die Gerard warm aan te bevelen bij de nieuwe kandidaat-patroon .Al moet ik toegeven, dat in die gevallen, dat gewoonlijk geen klanten waren van de kleurvakbonden, maar van de Hulpkas
In de slipstream van BDW moeten wij de Vlaamse gedachte uitdragen, hem daarin voorbij steken, harder en radicaler dan de lauwen. Er huist ook nog een enorm potentieel bij de Tjeven, van mensen die slechts op een kleine aanleiding wachten om bij ons te komen. Overal waar we kunnen, de Franscouillons en hun handlangers voor voldongen feiten stellen, moeten we doen Spitten tot de waarheid boven komt
De tijd dringt. De Franscouillons rekenen er op, dat de Vlamingen vermoeid geraken, zodat ze zullen toegeven en het Waals PS-profitariaat kan blijven voortduren. t En zal!
-----------------------
Wordt N-VA wakker?
06.05.2011 11.11u - De N-VA reageerde gisteren furieus op de onthullingen uit het paleis. Ze verwijten de koning dat hij zich voor de kar van de Parti Socialiste laat spannen. Door uitspraken te doen over de wenselijkheid van de verkiezingen, neemt de koning een politiek standpunt in. En het komt de koning nu eenmaal niet toe om politieke standpunten in te nemen. Dat klopt, maar dat zeggen wij al jaren.
Ofwel volgt de koning de PS, ofwel is hij de koning van 10 miljoen Belgen, klinkt het nog vanuit het N-VA-hoofdkwartier. Het moet een pijnlijk ontwaken zijn voor de brave jongens en meisjes. Dat Albert niet de koning der Belgen is (voor zover die al zouden bestaan) maar de koning der Walen, zeggen wij ook al jaren. Jammer dat ze daar bij de N-VA nu pas achter komen.
Hetzelfde kan trouwens ook gezegd worden over zowat alle standpunten van de N-VA. Een efficiënt justitiebeleid? Een kordate aanpak van het asielprobleem? Een radicale ommekeer in de immigratie- en integratiepolitiek? Vergeet het. Wat stoere verklaringen - breed uitgesmeerd in de pers - en wat marginaal gemorrel in de marge, dat wel. Maar een echte kentering? Nee, die komt er niet. Want daarvoor is er een akkoord nodig met de Franstaligen en de PS.
Een grote staatshervorming dan maar? Ook dat wordt niks want de Franstaligen willen het gewoon niet. We hebben er destijds voor gewaarschuwd en onze voorspellingen zijn uitgekomen. Wat een tijdverlies! Het moet een bitter en pijnlijk ontwaken zijn voor de N-VA. Hun gezworen vijanden van het Vlaams Belang - het zouden in feite hun bondgenoten moeten zijn - hebben al die tijd gelijk gehad.
Bron VB
------------------------
Diagonaal herlezen
Weet U, daar juist heb ik Reyers Laat van gisteren herbekeken, ttz het eerste deel, over het boek Koning zonder Land. Blijkt dat de Sire en de Sirene zeer kwaad zijn dat het uitgekomen is, dat zij, La Cour/Het Hof, niet willen dat er nieuwe verkiezingen komen, uit vrees dat de Vlamingen nog meer met hun voeten zouden spelen. Dat zit dus snor. Zij willen, zoals in het Ancien Regime, optreden als Verlichte Despoten. Zo hebben ze meteen ge-abdiceerd, d.i. vrijwillig afstand gedaan van hun rechten op de Vlaamse troon, want Vlaanderen is al een tijdje een volks-democratie. Voortaan zijn zij dus Roi & Reine van de Fanscouillons.
Ach mensen, wat is het leven een feest! Ik heb niet de pretentie dat iemand van de Vlaamse Parochieraad mijn blog leest, en toch wil ik een interessante piste voor 5 minuten politieke moed gepaard met voldongen feiten in de arena smijten. Ten minste, als het waar is, dat de Vlaamse Parochieraad bevoegd is, hij alleen, zonder grendels en schietgeweren, voor alle zaken van bestuurlijke aard op ons grondgebied.
Emolumenten en percentjes voor deze simpele gedachte kunnen op mijn bankrekening bij o.a. Crédit Suisse in Lausanne gestort worden. Vanaf 100 wordt er een Attest voor Fiscale Vrijstelling bezorgd. Schrijven bureel blad. Mijn vriend bij Voka, die onbekend wenst te blijven, staat garant hiervoor bij Minister Muyters, Rekenwonder en toekomstig glazenbol-klijker.
Heren vetbetaalde zolenlikkers van (tot nader order) La Cour/Het Hof : neem pen en papier en noteer : Parlement, Provincie en Gemeenteraadverkiezingen.Met terugwerkende kracht van 1 januari 2011 kunnen er op het Vlaams grondgebied uitsluitend Nederlandstalige lijsten opkomen met alleen Nederlandstalige kandidaten.- Niemand kan zich elders laten inschrijven dan in zijn eigen Gemeente.
BHV? Wordt een discussie zonder voorwerp. Zuiverheid en directheid van bestuur? Wordt de evidentie zelf.
Wat het FDF & Cie (en de koekoeksburgemeestgers) moeten doen? Oprotten, waar is van geen belang, als ze maar voorgoed weg blijven .Ze kunnen terecht overal waar Frans gesproken wordt, maar nooit meer bij ons. Kunnen de eigen Vlaamse mensen tenminste weer koopbare huizen en grond verwerven tot onder de muren van Brussel. InOphem bijvoorbeeld. Dat dan terug Oppem kan worden, wat het altijd geweest is.
(*) Onze goede vrienden van het AFF openden hun archief voor ons. Naast de foto van hierboven (De Schiltz van Leve België) volgend opstelletje uit de oude doos :
Hugo Schiltz en satire
Hugo Schiltz was naast een staatsman, die het Vlaams-nationalisme uit de verdomhoek haalde en door verstandige onderhandelingen resultaten bereikte, ook een man die met zijn advocatenbureau goed geld verdiende. Tussen 1995 en 2000 was Schiltz ook schepen van de stad Antwerpen, en werd hij in die hoedanigheid ook geconfronteerd met protest tegen de strapatsen van het VB.
Naar aanleiding van de komst naar Antwerpen van een delegatie van het Front National uit Vitrolles in 1997 schreef toenmalig kabinetschef van een Antwerps schepen en AFF-sympathisant Ruud Martens een satirisch stuk dat in De Morgen van 10 november 1997 gepubliceerd werd. Op basis van het verkiezingsprogramma van het VB en het bestuur in Vitrolles beschreef Martens op humoristische wijze wat het VB aan de macht in Antwerpen zou betekenen. Straatnamen die veranderd worden (de Generaal Drubbelstraat in Berchem zou dan toch de Ward Hermansstraat worden, de Bredabaan in Merksem de August Bormsbaan ). Bij het stadspersoneel zouden alle topfuncties worden ingenomen door de vrouw, de broers, een nicht, een achterneef en de vriend van de dochter van de kuisvrouw van schepen voor personeelszaken Staf Neel. Het magazijn van de stadsdienst voor werken aan de DHerbouvillekaai werd omgebouwd tot centrale moskee, maar de moslims blijven alsmaar elders samenkomen nadat burgemeester Dewinter hun moskeeën gesloten heeft wegens de brandveiligheid. Bij FC Antwerp en Beerschot mogen enkel nog natuurlijke Vlamingen voetballen, maar daardoor dreigen die ploegen (nog verder) te degraderen. Enzovoort, enzomeer.
Martens besloot dat dat alles gelukkig maar een nachtmerrie was omdat het stadsbestuur na eerst de kat uit de boom gekeken te hebben, krachtdadig zou gaan besturen. Daarbij werden weer een paar voorbeelden gegeven, en onder andere: Schepen Schiltz bezweert het bedrijfsleven ook eens creatief uit de hoek te komen en schenkt elke Antwerpenaar een gratis kunstglasraam van Suzanne Olieux. Dat laatste was een steek naar het glasraam dat het i.c.t.-bedrijf van de stad Antwerpen voor veel geld had aangekocht van Hugo Schiltzs echtgenote. Schiltz kon er niet mee lachen en wees Martens schepen terecht dat kabinetsmedewerkers hun plaats moeten kennen in het leven.
Breaking News from Scotland, overgenomen van Angeltjes :
(De geruchten als dat Lewie van Leuven in onderkoelde toestand naar Pellenberg zou afgevoerd zijn, worden op dit uur nog niet bevestigd)
De precieze uitslag is nog niet bekend maar het is nu reeds duidelijk dat de SNP (Scottish National Party) de verkiezingen van gisteren gewonnen heeft met een nog beter resultaat dan in 2007. De winnaars hebben onmiddellijk medegedeeld dat zij een referendum zullen inrichten om de volledige onafhankelijkheid te bekomen. De grote verliezers zijn de socialisten van Labour. Later meer over deze verheugende gebeurtenis.
Sorry, Mensen, ik diende U BDW en de laudatio voor Dalrymple op in een verkeerde volgorde. Eerst moest U dit artikel gekregen hebben uit t Pallieterke, en pas dan de amechtige benadering van hetzelfde door den Ouden Toeback. Dat de eigenlijke kaviaar-receptie in Leuven intussen voorbij is, spijt mij ten zeerste. Had ik het vroeger geweten : U had misschien nog kunnen mee aanschuiven : het zag er goed uit, en was gratis.
Voorwaar : een enige kans voor de Niveanen om in vooruit aan de vetpotten van de Staat te kunnen aanschuiven .
Mevr. Annick Verbauwen, (de schrijfster van onderstaand artikel) : kom in mijn armen! Voor 2 redenen : eerstens omdat ik weer eens kans zie om reclame te maken voor t Pallieterke, en secondo omdat ik denk dat wat U zegt, perfect aansluit bij mijn vorige commentaar : na of met BDW komt er straks een brede nationalistische volkspartij die maar één naam kan hebben : VB²/VB³ : Vlaanderen Boven.
---------------------------
Het volksnationalisme kleurt allicht niet donkerblauw
Hedenavond, 3 mei, vindt de jaarlijkse uitreiking plaats van de Prijs voor de Vrijheid. Het is een initiatief van de conservatief-liberale denktank Libera!,opvolger van Nova Civitas dat in 2009 versmolt met de webstek Work for All en met Cassandra, een verweesde dochter van LDD.
Libera, De Wever, Dalrymple en co Bont gezelschap dus, en veel schoon volk aangekondigd in de grote Aula van het Leuvense Maria-Theresacollege, met als spreker dé man van het moment: Bart de Wever.
Inderdaad, meestal wordt bij de laureaat een passende lofredenaar gezocht. In die zin herinneren we ons de hilarische laudatio van Johan Sanctorum in 2007 toen Urbanus de prijs kreeg. Maar we hebben de indruk dat het dit jaar andersom gebeurde: men wilde absoluut de
N-VA-voorzitter als spreker, en kwam zo uit bij een voor de hand liggend feestvarken: de Britse psychiater Theodore Dalrymple, schuilnaam voor Anthony M. Daniels, en absolute goeroe van De Wever, die hem een jaar geleden ook naar hier haalde voor een congres.
Wie dus Dalrymple in huis haalt, maakt kennis met een stuk N-VA-ideologie én met de gecompliceerde hersenkaart van Bart de Wever. Als veelzijdig essayist is hij vooral bekend door zijn boek uit 2001 Life at the
bottom. The worldview that makes the underclass (in 2004 in het Nederlands verschenen als Leven aan de onderkant. Het systeem dat
de onderklasse in stand houdt). Hij haalt daar vooral zijn eigen ervaringen aan als arts in de achterstandswijken van Birmingham, waar men struikelt over junkies, werklozen en hangjongeren, die allemaal gepamperd worden door het welzijnsnetwerk, en zo eigenlijk elke goesting afleren om nog eens vroeg op te staan.
Terecht fulmineert hij tegen de verzorgingsstaat die alles en iedereen ont-responsabiliseert: het is altijd de schuld van het systeem en de maatschappij als er iets misloopt, nooit van het individu zelf. Dat kennen
wij ook,- het bleek nog maar eens na de relletjesop de Antwerpse Turnhoutsebaan, waar de allochtone jeugd een lijnbus als ballenkraam
viseerde, waarna allerlei straathoekwerkers zich haastten om in de media een potje te lullen over kansarmoede. Zodat de schoelies zich ook echt slachtoffer gaan voelen en zich nog meer permitteren: de cirkel is rond.
Dalrymples devies is trek uw plan, we schaffen het welzijnswerk gewoon af. Dat zou allicht een aantal leden van de onderklasse tot enige zelfhulpactiviteit kunnen verleiden (zakkenrollen bijvoorbeeld, of tippelen), de rest zou gewoon creperen, zoals in de natuur. Zeker zou dit de belastingbetalende middenklasse ten goede komen, en dat is ook het echte streefdoel van de Liberianen, aangevoerd door donkerblauwe diehards als Boudewijn Bouckaert (tot nader order nog altijd LDDer): Libera is vooral een tea-party-achtige antibelastingbeweging.
Daar is voor de rest niets mis mee: kankeren op de fiscus, creatief belasting ontwijken, het is een oer-Belgische bezigheid, vraag het
maar aan Electrabel, die hanteert voor zichzelf het nultarief.
Er is pas stront aan de knikker wanneer die vlaktaksfanaten last van hun geweten krijgen, en naar een ethisch fundament van het liberalisme op zoek gaan. Dat is er natuurlijk niet, tenzij dan de ethiek van het egoïsme,
wat politiek onverkoopbaar is.
De conservatieve liberalen zakken dan precies weg, waar Dalrymple vaste grond verliest, en waar ook het verhaal van De Wever drassig wordt: in een hulde aan de klassiek-Europese normen en waarden,
met zelfs de christelijke moraal als moreel kompas. Vooral dat laatste is problematisch: wie de Bergrede in het Evangelie gelezen heeft, beseft dat het authentieke christendom een soort prehistorisch socialisme is, waar herverdeling, gelijkheid (en dus ook nivellering) primeert, samen met het aloude principe van de naastenliefde.
Niettemin doet Theodore Dalrymple enorm zijn best om het vrijemarktdenken en de christelijke deugden aan elkaar te breien. Drijfzand zo blijkt, waar ook Fritz Bolkestein, laureaat 2010, zich vorig jaar in vast reed: een morele herbewapening prediken, én het groepsegoïsme propageren, dat is als een kwadratuur van de cirkel.
Gezocht:
republikeinse volkspartij
De mist van het identiteitsdiscours (in dit blad enkele weken geleden door Koenraad Elst kritisch ontleed) en van het normenen-waardenverhaal, is dus een soort flou artistique waaronder een antisociale agenda
schuilgaat. In dat opzicht klopt de driehoek Libera-De Wever-Dalrymple perfect. Maar deze ultraliberale positionering staat dan wel haaks op De Wevers these van de sociale cohesie (Het kostbare weefsel). Hoe kan je de solidariteit onder de Vlamingen organiseren, als per definitie elke werkloze als een profiteur wordt gebrandmerkt (Knack-interview met BDW van 17/2/2009)?
Dus niet alleen de Roemeense OCMWtoerist, maar ook de Vlaamse vijftiger die zijn job kwijtgeraakte wegens herstructurering, en heel zijn leven al sociale bijdragen afdroeg. De ruim 100.000 Vlaamse gezinnen
die hun elektriciteitsrekening niet meer kunnen betalen, zijn duidelijk ook niet het geprefereerde kiescliënteel van de N-VA. Maar, van welke partij dan wel? Van de kaviaarsocialisten die hun paarse kater nog aan het verteren zijn? Van het handjevol PvdAklaplopers? Toch niet de elitaire bobos van Groen!?
Het volksnationalisme kleurt allicht niet donkerblauw: hier is een geweldig gat in de politieke markt. Terecht stelde VB-voorzitter Bruno Valkeniers op zijn 1 meitoespraak dat de N-VA door haar gebrek aan sociale reflex ook geen republikeinse desem kan aanmaken. Ze blijft steeds meer hangen in
de status van zurige antibelastingpartij. Een republiek zonder res publica, zonder doctrine van het gemenebest, die aan de heikele kwestie van het rechtvaardig verdelen van de taart voorbijgaat, is een dood begrip. Iets dat enkel in de partijstatuten leeft.
Vlaanderen heeft dus nood aan een volkspartij, een echte partij van de kleine man en vrouw,- een vaststelling die ook Mark Grammens in zijn Journaal onlangs maakte. Een partij voor mensen die sociaal relatief
kwetsbaar zijn, en die ook de donkere nevenkanten van het multiculturele sprookje aan de lijve ondervinden, zoals de gezinnen die in het recreatiedomein van Hofstade door allochtone jeugdbendes werden geterroriseerd.
De toekomst van het Vlaams Belang zit ongetwijfeld daar, want in de blauw-conservatieve clubs is het drummen om een toastje kaviaar te bemachtigen. In de Europese opmars van zogenaamde populistische anti-establishmentpartijen, zoals FPÖ, PVV/Wilders, Lega Nord,
de Ware Finnen en anderen, zie ik dan het Vlaams Belang eerder een rol spelen dan de stijfconservatieve N-VA.
Valkeniers zal dan wel voluit de kaart van de nieuwe generatie moeten trekken, de ruziestokers aan de deur zetten (hij heeft geen andere keuze), en de oude krokodillen op de reservebank plaatsen. Alleszins is
het beeld dat de media al maanden ophangen rond een aangekondigde dood van het Vlaams Belang (ook weer in Canvas/Terzake
van 28/4) niet correct. De jongste generatie is geradicaliseerd en is op zoek naar een partij die dat radicalisme vertolkt. Onlangs las ik in de GvA het verslag van een politiek debat, georganiseerd in een college te Kapellen, waar de piepjonge VB-spreker Tim Willekens op de afsluitende stemming 30 % haalde, tegen 15 % voor de N-VA.
Dat zijn niet direct tekenen van een stervende partij, evenmin als trouwens het succes dat een onder-de-toonbankboek zoals
O2-Zuurstof voor Vlaanderen geniet. Een boek dat door vriend en vijand erkend wordt als een meer dan degelijk werkstuk, maar niettemin wordt doodgezwegen.
Ondertussen maakt Leuven zich op voor het Libera-defilé der donkerblauwe maatpakken. In de stad van Tobback, begot. Tip
voor de leden van de onderklasse: de receptie is helemaal gratis, denk liberaal en help uzelf.
Deze week heb ik 2 lange namiddagen doorgebracht in de Commissie Bedrijfsleven van de Kamer voor de hoorzittingen met de Nationale Bank enerzijds en de Commissie voor de Regulering voor Elektriciteit en Gas anderzijds (CREG). Ik heb mij woensdag bij de CREG verontschuldigd omdat ik als parlementslid niet heb kunnen verhinderen dat de regering van de Nationale Bank (mis)gebruik heeft gemaakt om Electrabel uit de wind te zetten. De CREG, een autonome instelling die in deze haar huiswerk meer dan behoorlijk heeft gemaakt, heeft de winsten berekend en die zijn twee keer zo groot als de winsten die de Electrabellisten toegeven. Dit is allemaal een vreselijk politiek verhaal. Luc Coene,de kabinetschef van Verhofstadt, die eerst de waarde van Electrabel verlaagde door hun kerncentrales te sluiten om vervolgens het bedrijf voor een habbekrats te verpatsen aan Suez, is dezelfde die vandaag - nu door het verlengd "heropenen" van de kerncentrales opnieuw dikke winsten binnenlopen - vanuit de Nationale Bank verhindert dat die dikke winsten afgeroomd worden. Hoe ter wille kan men de Fransen zijn? Dat was in feite de vraag. Excuses dus aan de CREG en hierbij de tussenkomst die ik dinsdag hield aan het adres van de Nationale Bank, waarvan ik met vreugde in een krant het gerucht las dat ze zich - te lààt - uit dit debat zou willen terugtrekken.
"Ik zou u willen danken voor uw komst naar het Parlement, maar in tegenstelling tot mijn collega's niet voor het geleverde werk. Ik vind dat de Nationale Bank dit jobje niet had mogen aanvaarden. Er zijn veel reacties reeds: professor Polfliet en vele anderen. Ik heb zelf ook het aanvoelen gehad tijdens uw uitleg dat dit eigenlijk uw job niet is en dat u, ik zal niet zeggen onze tijd verloren hebt, maar dat het moeras waarin het Parlement en de regering en de bevolking en vooral de belastingbetaler en de elektriciteitsconsument nu terecht zijn gekomen alleen nog maar dieper geworden is door wat u hebt gedaan.
Wij moeten nu op zoek naar een nieuwe objectieve instantie. We hebben het Rekenhof nog, daarna zal het de Nationale Loterij moeten worden en misschien eventueel dan de Verenigde Naties of het Rode Kruis, maar dan zijn we ongeveer uitgepraat. Als ik u hebt beluisterd over die "merit order", over nieuwe technologieën, het toewijzen van bepaalde prijsparameters aan algemene klantenprofielen of aan specifieke klantenprofielen: dan zijn dat in feite allemaal politieke of quasi politieke keuzen die u hebt geprobeerd te beargumenteren. Daar komt dan vanmiddag nog bij dat - op zijn Vlaams gezegd - uw broek helemaal is afgetrokken door de mensen van Febeliec die juist vandaag als dag hebben uitgekozen om als federatie van grootverbruikers te zeggen dat u er niet alleen naast zit, maar dat het inkomen 1,8 miljard is méér zelfs dan de CREG en zij menen dat namelijk aan de hand van hun eigen facturen te kunnen stellen. Uw bondgenoten of de enige die u nog als bondgenoot zou kunnen aanhalen om uw cijfers recht te houden, die komen nu zeggen dat u er helemaal naast zit. Dus u voelt het wel: u bent in een politieke polemiek terecht gekomen.
Dat schijnt u zelf te begrijpen, want u bevestigt dat min of meer met uw waarschijnlijk wel goedbedoelde, maar toch wel heel illustratieve laatste zin waarin u zegt dat wie "het onderste uit de kan wil, het deksel op de neus krijgt" wat de indruk geeft dat u - naast de cijfers - ergens een fictieve en forfaitaire parameter heeft gehad, nl. dat wat Electrabel vrijwillig bereid is om te betalen, want waarvoor ze ons anders een industrieel-economisch deksel op de neus zouden geven. U hebt ergens een vooroordeel gehad en met andere woorden u hebt mij vandaag niet overtuigd al zal dat waarschijnlijk uw bedoeling wel niet zijn geweest.
Ik kan mij niet ontdoen van het gevoel dat de Nationale Bank in een politiek spel is betrokken geweest om niet meer te zeggen. In mijn achterhoofd zit heel die rij van data van de laatste weken. Het plotse ontslag van de heer Quaden dat uit de lucht kwam gevallen op 24 februari, de regering die plots snel snel bijeenkomt en op 4 maart met een koninklijk besluit de heer Coene heeft aangesteld, dan vervolgens 10 maart een ministerraad die opdracht aan u geeft in verband met het berekenen van die nucleaire rente en 11 maart een brief van Leterme die naar u vertrekt om dat ook fiscaal allemaal te bekijken. Ik kan mij niet van de indruk ontdoen, mevrouw Lalieux ging er nog het verst in eigenlijk: "Où est votre légitimité". U zal zeggen: dat is de brief van de heer Leterme, maar natuurlijk als de grootste partij in de regering van lopende zaken of in ieder geval de machtigste partij in de regering van lopende zaken, de PS, de legitimiteit van uw taak in vraag stelt hier vandaag in deze zitting, dan heb ik het wel gehad. Dan weet ik genoeg. U bent in een politiek spel en in een politieke valstrik terecht gekomen en wie daar het slachtoffer van is die kennen we: dat is de consument. Als het de consument niet is, dan is het de belastingbetaler en dan vooral de belastingbetaler in Vlaanderen. Ik dank u voor uw komst vandaag, maar niet voor wat u hebt gedaan."
Nu de belgische nationaal-socialistische Sossen-partij eindelijk bijna ligt waar ze thuishoort, namelijk op het stort van de Geschiedenis, en de laatste nummers van de laatste jaargang van hun progressief-belgicistische krant van de persen rolt, neemtde man van de vergane glorie nog eens het hoge woord. Hij doet me denken aan mijn eigen jeugd,nu meer dan 50 jaar geleden, toen we binst de oorlog bij de boer tabak gingen naaien die dan te drogen werd gehangen binnen afgesloten stellingen. Binnen een paar weken waren die kleverige tabaksbladeren dan gedroogd, gerimpeld en bruin geworden. Met vlekken.
Dat Lewie van Leuven iedere week, boven zijn artikeltje met herkauwers kost,, nog zijn kop laat zetten van 50 jaar geleden, is zowat de korte inhoud van zijn leven en van zijn ideeëngoed : voorbij gestreefd, compassieweerd, gerimpeld en verdroogd. Als een tabaksblad, opgehangen aan een levenslijn tussen twee palen : de paal OUD (LINX) en de paal NIEUW (Vlaams Nationalistisch). De nostalgie van het niet meer kunnen kiezen.
Vandaar, om de eigen afgang te camoufleren, het uithalen naar anderen. Een typisch Linx verschijnsel .Bij gebrek aan een eigen ideaal om te bejubelen, meteen de tegenpartij (de man) en diens idealen (de bal) te spelen. Onder het motto : alleen IK ben de slimste .
Arme man, burger van een Koning Zonder Land. En, wie weet, als t een beetje meezit, straks burger van een Land zonder Koning.
Eindigen in schoonheid, Lewie! Wacht niet op het verdict van oktober volgend jaar. Hou de eer aan U. Geef het goede voorbeeld aan de Stelende Opper-Ekster van Laeken ..
--------------------------------------------
Eeuwenoud, springlevend: Het complex van Vlaanderen
06/05/11, 07u11
Uit DE MORGEN, diep in DE BRUYNE ZORGEN.
De column ¿ of liever: monoloog ¿ van de Leuvense burgemeester, minister van staat en grand old man van het Vlaamse socialisme verschijnt wekelijks op vrijdag. Louis Tobback spreekt, Walter Pauli tekent op.
Bart De Wever kon deze week niet op met zijn lof voor de Britse denker en psychiater Theodore Dalrymple, voor wie hij dinsdag in Leuven het laudatio uitsprak bij de uitreiking van de Prijs voor de Vrijheid van de liberale denktank Libera!. Ik hoop dat Dalrymple niet heeft verstaan wat De Wever uit zijn nek kletste, want hij verdient beter. De Wever gebruikt Dalrymple louter in zijn gevecht tegen een linkse kerk die niet meer bestaat. Ikzelf heb jaren geleden afgerekend met linkserig links, Mei 68 en 'verboden te verbieden', met zij die hun gemakzucht verhieven tot een ideologie. Ik vertelde niets nieuws. Al bij de jongsocialisten stond als hoofding op ons briefpapier: "Vrijheid is verantwoordelijkheid."
Denkt De Wever dus echt dat hij de uitvinder is van de band tussen politiek en verantwoordelijkheid? Ik vrees van wel. In zijn toespraak voor Dalrymple bedacht hij zelfs "de ideologie van paars". Allez, wat stelt dat intellectueel voor? Alsof 'paars' een ideologie was. Als ik al 'flinks' ben, is Karel De Gucht toch redelijk 'flechts'. Wie het verschil tussen 'flinks' en 'flechts' niet ziet, moet zwijgen.
Dalrymple noteerde de uitwassen van de sociale welvaartsstaat: de drugsgebruiker die zijn probleem herleidt tot de fout van de maatschappij en vindt dat de samenleving hem voor zijn verslaving moet betalen. En die vervolgens gelijk krijgt van de sociale werker. Maar daaruit trok Dalrymple de foute conclusies, want hij negeerde de sociale realiteit. Iedereen weet dat de criminaliteit in Charleroi groter is dan elders in België. Mogen vervolgens economische en sociale verklaringen dienen als een excuus voor de onderwereld in Charleroi? Neen. Zijn er economische en sociologische verklaringen waarom er in Charleroi meer criminaliteit is dan in Brugge? Zonder twijfel.
Het is dus fout individuele verantwoordelijkheid zomaar te vermengen met economische of sociale factoren. Een Vlaams-nationalist als Bart De Wever zou dat toch moeten weten? Léon Degrelle was een echte fascist, maar dat geldt toch niet voor elke Vlaamse keuterboer die in de jaren dertig uitgebuit werd door Franse grondbezitters en uit reactie daarop voor het Vlaams-nationalisme koos? Ik kan me dus inleven in allerlei economische, sociale en culturele verklaringen voor de collaboratie. Daarmee spreek ik de individuele keuze voor de collaboratie niet goed, en zeker niet de daden die daarbij gesteld werden. Dat was hun eigen verantwoordelijkheid.
Waarom wil Bart De Wever alleen sociologische en culturele verklaringen horen voor de collaboratie? Waarom is hij intellectueel niet in staat om zo te denken over werklozen of hooligans: zonder de individuele verantwoordelijkheid te negeren toch allerlei maatschappelijke factoren in rekening brengen? Waarom geldt die verschoning alleen voor wie met de nazi's heulde, maar niet voor wie geen werk vindt?
Waarom negeert hij tout court de inzichten van de sociologie? Het staat toch vast dat hoe lager de sociale klasse is, hoe dikker de mensen zijn. We weten dus dat mensen worden gehinderd door hun sociale milieu. Ontkent De Wever dat? Negeert hij de verzamelde wetenschappelijke inzichten? Legt hij aan het hele Hoger Instituut voor de Arbeid (HIVA) in Leuven uit dat ze gek geworden zijn?
Het is de erflast van Vlaanderen: wij komen altijd te laat. Gerard Walschap schreef Salut en merci, zijn afscheid aan het klerikalisme, ongeveer 200 jaar nadat Frankrijk had afgerekend met dat fenomeen. Nu is dat weer zo. Op een moment dat zelfs Québec afstand neemt van het nationalisme, bereikt die stroming bij ons haar hoogtepunt. En krijgt een Bart Maddens een erectie van het idee dat we 'de Walen' kunnen treiteren. Professor Maddens schreef in De Morgen een opiniestuk dat eigenlijk voer is voor een psychiater. De strekking was: 'Wij Vlamingen genieten ervan dat we eindelijk neen kunnen zeggen tegen de Franstaligen. Daarop zaten we eeuwen te wachten.' Is dat geen kanjer van een freudiaans minderwaardigheidscomplex, zelfs een variëteit die ze op de faculteit geneeskunde nog niet kenden?
De Vlaming koestert dat minderwaardigheidscomplex, maar onterecht. De Vlaming is namelijk geen conservatief, maar een arrangeur. Vlaanderen is Beieren aan de Noordzee niet. Er heerst in Vlaanderen vooral gezond verstand. Dat is tijdelijk zoek, maar elke dag zijn er weer vijf of tien Vlamingen die zien dat De Wever onzin verkoopt. Daarmee heb ik niet gezegd dat links vandaag betere inzichten aan de man brengt. Ik weet alleen dat er een toekomst is voor iemand die een volwassen, geëmancipeerd en samenhangend discours wil vertellen.
-------------------------------
Diagonaal herlezen
Lewie spuwt alos slotzin een gezegde die zo uit de mond van de eerste de beste Tjeef had kunnen komen, dubbelslachtig als een onderzeeër onderweg naar Pluto :
Ik weet alleen dat er een toekomst is voor iemand die een volwassen, geëmancipeerd en samenhangend discours wil vertellen.
U heeft goed gelezen! Deze woorden klinken bijna als een profetie (of als het Orakel van Delphi), als we daarbij denken aan Vlaanderens sterke man van het ogenblik. Die blijft niet alleen overeind in alle stormen, maar geeft iedereen van hoog tot laag, van Hof tot tuin, gewoon het nakijken. Hij heeft daarbij ook geen andere keus, want hij weet dat achter hem een klein legertje staat van Rechtlijnigen die, bij de minste toegeving of teken van zwakte, saen met de zijnen, klaar staan om het voortouw over te nemen. Hoe BDW ook reageert : het uur VB² nadert, de golven beuken op het strand en spoelen alle zandkastelen weg. Vlaanderen Boven, dat is de toekomst! Na het VB (niet VB kwadraat : het Vlaams Belang) komt VB² of zelfs VB³ : Vlaanderen Boven Kwadraat of zelfs in de 3de Macht. Realist zijn, zegt zelfs een oude Linxe wolf zonder tanden! En deze keer heeft hij gelijk : zou hij de dwalin gen zijns weegs gezien hebben?
De belgische carrousel is vastgelopen en iedereen weet (vreest!) dat de volgende verkiezingen noch min noch meer het karakter van een referendum zullen hebben. Laat ons dus geen aandacht meer geven aan de opgevoerde Wallo/Bruxselse pantomime : waar het werkelijk om gaat, gebeurt onderduims, maar, door valse Farizeeërs van de Tjeven, met alle middelen. Onze aandacht moet rigoureus toegespitst blijven op de verkiezingen en op het eerlijke verloop ervan. Ooit is er al eens een moordenaar vrijgesproken (Barabas) en werd een Onschuldigedoor Pontius Pilatus (de EU in dit geval) tot de kruisdood veroordeeld.
Een beetje bredsprakerig zou ik dus kunnen besluiten : waakt en bidt, dat men U niet bedriege, of dat ge zekerlijk niet in slaap zoudt vallen in de Hof van Olijven, voor het Spel bij Pontius Pilatus begint. Want de kinderen van de duisternis slapen nooit .
ewie Tobback en zijn aanhangsels? Zij kunnen alleen maar tussen twee stoelen vallen : de belgische want die wordt onder hun achterste weggetrokken, en de Vlaamse : die is ondertussen compleet volzet. Er zal geen plaats meer zijn voor al die huichelachtige Linxigheid in VB² Vlaanderen Boven. Denk aan de bonus van Tuybens : Linx lullen en rechts zakken vullen. Dat zal finito in aeternum zijn!
Een slingermolen! Want (versie SS uit H.) het moet plezant blijven! Dat is wat erin het Apenland van Coburg nodig is om tot een oplossing te komen! Een ouderwetse tjingel-tjangel slingermolen, want alvast Milkette en de Siere kunnen nu al op plaats nemen, om door middel van de middenpuntvliedende kracht op het gepaste moment het universum te worden in gezwierd! Nadien, bij de volgende rit, mogen de rode en de groene collaborateurs uit het Vlaams landsgedeelte instappen,samen met Di Pupo die wel een paar keer de flosh mag trekken voor nog een rondje rijden. De slingermolen mag bijna voor eeuwig gebetoneerd blijven staan, er zal altijd wel iemand zijn die in aanmerking komt om van de grond te gaan in afwachting van het loslaten.
Het Atomium mag worden gesloopt, en de brokstukken als souvenir verkocht aan toeristen, zoals geschiedde met, onzaliger gedachte, wijlen de Berlijnse Muur, symbool der verdrukking;
------------------------------
Milquet: 'Alle overgangsformules uitgeput'
donderdag 05 mei 2011, 07u15
Auteur: Bart Van Belle
Alle overgangsformules zijn momenteel uitgeput. Nadat Wouter Beke zijn eindrapport heeft ingediend, moeten de partijen er een absolute prioriteit van maken om rond de tafel te gaan zitten en een akkoord te zoeken. Dat heeft cdH-voorzitster Joëlle Milquet woensdagavond in Namen gezegd naar aanleiding van de "tour de Wallonie" van haar partij.
Milquet keek terug op de voorbije maanden van tot hiertoe vruchteloze onderhandelingen en nam de houding van N-VA op de korrel. Ze verwijt de partij een terugkeer van alle partijen rond de tafel te verhinderen, waarschijnlijk uit angst om alleen te komen te staan tegenover een eventuele dynamiek naar een akkoord met de andere Nederlandstalige partijen, zo zegt ze.
Nog volgens de cdH-voorzitster heeft de "politieke aardverschuiving" die door de verkiezingen werd veroorzaakt het land in een crisis zonder voorgaande gestort en geleid tot "een impasse die het institutionele kader ruimschoots overtreft".
In nauwelijks verhulde termen legde ze de verantwoordelijkheid voor die situatie bij de N-VA, een "democratische partij, zeer zeker, maar eentje die een samenlevingsmodel nastreeft dat we in zekere zin ook terugvinden bij Marine Le Pen", de voorzitster van het Franse Front National, met wie de partij het populisme deelt.
"Wat we op voorhand niet voorzien hebben is het bijna ontologische onvermogen van de andere Vlaamse partijen om zich los te maken van de N-VA die zichzelf presenteert als de keizer van Vlaanderen door partijen aan de onderhandelingstafel te weigeren", aldus Milquet.
Als het na de missie van Wouter Beke niet mogelijk blijkt om de onderhandelingen op een positieve manier af te sluiten, kan de regering van lopende zaken volgens Joëlle Milquet aan zet blijven tot de gemeenteraadsverkiezingen met een minimumprogramma gebaseerd op bepaalde grote dossiers en op het socio-economische.
De gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2012 kunnen dan gekoppeld worden aan de federale verkiezingen.
-------------------------
Diagonaal herlezen
Vergeten we ondertussen toch niet, dat de Franscouillons tegen half oktober volgend jaar anderhalf jaar bij elkaar gescharreld zullen hebben om de status quo en de miljarden-transfers te behouden. Dat is euthanasie in evenveel afleveringen als Thuis op TV, even voorspelbaar als ongenietbaar.
Nu het kind in de wieg op het punt staat de moeder op te eten (Woestijnvis verdringt BRT), zal die soap (Thuis) waarschijnlijk eindigen zoals alle woestijnvissen op het droge eindigen : sterven bij gebrek aan zuurstof.
Stelt zich de vraag of er ondertussen iemand de stekker kan uitgetrokken hebben. Of moet ik eerder zeggen : de stekker eruit geschoten heeft?
Want vergeet niet : niemand heeft ooitzonder een beetje druk kunnen ontsnappen aan zijn slavendom. Vrijheid KRIJGT men niet. Vrijheid moet men nemen! Desnoods met geweld!
Dààg Zoëlleke, dàààg Beireke : de goede reis, en trek iets warms aan, dat ge onderweg geen kou vat!
Laat er geen misverstand over bestaan : met GESTAPO wordt hier wel degelijk GEheime STaats POlitie bedoeld, alias de Beglische Onderduimse en Achterbakse Staatsvuiligheid. Die is er gewoon op uit om, als ordinaire pakkemannen uit een goedkoop stationsromannetje, in hoofdzaak de Vlaams Nationalisten te bespioneren en dossiers aan te leggen. Met wie spreken we, hoe dikwijls gaan we naar het toilet, hoe laat gaan we slapen, wat ligt er tussen onze boterham .Verder wordt innig en intens gecorrespondeerd en getelefoneerd met collegas van andere landen, om aan elkaar de beste adresjes mede te delen voor de inwendige maar ook van de uitwendige mens, waar er met belastingsgeld royaal kan gesmeten worden. Misdaadbestrijding of opreden tegen de sluipmoordenaars van de Godsdienst van de Wrede zit daar niet bij : dat is werk voor de NI-GESTAPO : de Niet Geheime Staatspolitie. Die mag ten allen tijde geliquideerd worden door de gangsters : dat is hun opdracht waarvoor de fijne meneertjes van de Geheime feestelijk bedeanken.
Zoals U ziet, Digitalia i een beetje in de war : is het nu Osama die Obama heeft laten vermoorden in Pakistan, of is Obama de dader, en Osama het slachtoffer? Ziet U, met Muzelmannen is er altijd wat. Hopelijk zien de Amerikaanse staatsburgers nu klaar.
Aan de echte staats- en volksvijanden, vrienden van de vroegere USSR (Maoïsten, Marxisten, Trotskisten, enz) mag niet geraakt worden : dat zijn de Rode vrienden van de Rode raddraaiers
Weeral iets waarop er miljoenen kunnen bespaard worden in de Republiek. Ik had bijna geschreven miljoenen Euros, maar heb me gelukkig tijdig kunnen inhouden, want tegen dan zal er wel een andere muntsoort zijn, de gulden of zo .Liefst niet een soort frank, want aan dat woord kleven teveel triestige herinneringen.
Ach die Staatsvuiligheid! Gewoon afschaffen die dienst en al hun satanische dienstvoorschriften in een betonnen sarcofaag onderbrengen in de onmiddellijke nabijheid van een atoomcentrale die op smelten staat. Niet echter de archieven en geheime dossiers : die moeten we openbaar maken, omdat daarin de namen zullen voorkomen van de trouwste der landgenoten. Maar ook de namen van de geheim-agenten, naar het voorbeeld van de ex DDR. Het gewone politiewerk toevertrouwen aan gewone politiemensen die gewoon onder controle staan van het Parlement. En politie met met verantwoordelijke leiders, die ervaren politiemensen op straat sturen, om onze straten en pleinen veilig te krijgen. Desnoods door af en toe een salvo af te vuren op weer eens een bende dealers, sacocchentrekkers en dieven .Eerst schieten en dan vragen stellen!
Mijn verdere mening over de Belgische Staatsvuiligheid? Het zijn kleine geniepige en gemene mannetjes en vrouwtjes, die (zie de DDR) alleen kunnen leven in de reuk van ontbinding. Hun grootste palmares hebben ze behaald door de samenwerking in de jaren 40 met de Duitse collegas van SS-Heinrich Himmler en van Groot Admiraal Canaris van de Duitse Abwehr. Dàt waren nog eens tijden!
Nu spelen ze samen met het FBI of de CIA, op voorwaarde dat het niet te moeilijk wordt gemaakt. Ook orders van Barosso, de Maoïst van de EU, worden opgevolgd, want alles wordt netjes toegedekt met Natte Dweils
----------------------------
Vliegende start voor geheime operaties Staatsveiligheid
Uit DE MORGEN, diep in DE BRUYNE ZORGEN.
De Staatsveiligheid heeft de nieuwe inlichtingenmethoden, waaronder telefoongesprekken en e-mails traceren of huizen doorzoeken, sinds februari al 417 keer gebruikt. De nieuwe wet op de 'bijzondere inlichtingenmethoden' ging op 1 september vorig jaar van kracht en wordt sinds februari toegepast.
De nieuwe wet is opgedeeld in 'specifieke' en 'uitzonderlijke' inlichtingenmethoden. De eerste - minder ingrijpende - soort operaties werd 385 keer toegepast, van de tweede soort maakte de Staatsveiligheid 32 keer gebruik. Het is de eerste keer dat dergelijke cijfers over de nieuwe methoden worden vrijgegeven.
Onze nationale inlichtingendienst had als enige in Europa tot voor kort maar beperkte onderzoeksmogelijkheden. "We maken intensief gebruik van onze nieuwe bevoegdheden maar alle operaties zijn proportioneel en ze worden alleen toegepast als we alle andere, minder ingrijpende methoden hebben uitgeput", benadrukt Alain Winants, de chef van de Staatsveiligheid, nog aan De Tijd. (belga/mvdb)
------------------------------
Diagonaal herlezen
Natuurlijk mag er geen Gestapo meer bestaan in de Nieuwe Republiek! Want in de kortste keren zou die weer geïnfiltreerd zijn door Linxe ondergravers. Hooguit zullen gewone flikken in een rotatie-systeem enkele maanden mogen optreden om de laatste restjes op de kuisen van buitenlandse terreur-netwerken. Eenmaal de misdaadwereld aan den lijve ondervindt, dat er niet mee gelachen wordt, zullen zij zich wel tweemaal bedenken om ons land nog verder als draaischijf te gebruiken.
Als er in de Nieuwe Republiek goed bestuurd wordt, zal niemand wrok kunnen/moeten koesteren tegen de nieuwe Staat, die derhalve ook niet meer beveiligd moet worden tegen subversieve elementen door subversieve elementen. Als Linx gespuis of Franscouillons nog de kop zouden opsteken om een bedreiging te vormen : gewoon op transport zetten naar Jakkamakka, en hen laten uitstappen in volle vlucht boven de regenwouden. Met een beetje ervaring in het parachute-springen zullen ze tussen de spinnen en de kakkerlakken, vanzelf op hun plaats vallen.
Als kiezer zijn we door Di Pupo uitgenodigd naar de viering ..
De keukenploeg die als laureaat uit de verkiezing is gekomen, is nu haast een jaar lang bezig met koken en braden, het water komt in onze mond, maar aan tafel moet iedereen op de kin kloppen. Bij de Franscouillons verkneukelt men zich op voorhand op een 7-gangen menu + dessert en koffie met pousse-café, bij de werkers verwacht men iets substantiëlers voor onder de neus. Maar de geuren die overwaaien beloven alleen maar arme mensen-kost.
Iets onbestemds, tussen in ajuinsoep met bruine suiker, en botermelkse pap met balletjes. Koud geserveerd in rode nappen, om het geheel wat kleur te geven.
Voortgaande op de geluiden, wordt er af en toe in iets geroerd, wordt er gegooid met potten en met pannen, en klinken de twistende stemmen tot bij de buren. Ondertussen wordt het feest opgeluisterd met borrelhapjes, zorgvuldig aangebracht door kroppende lakeien. Het hoogtepunt is op komst. De Pupo komt de Koning kronen .
Vandaar, als intermezzo, onderstaand optreden van een paar clowns. Bij wijze van aperitiefje, een overgewaaid knap artikel uit De Morgen. Het prikt als champagne, en als er al eens bij het lezen iets in Uw oog steekt, wees gerust : het is niet de parelende drank, het is maar dat lepelsteeltje in Uw glas dat diende om te roeren.
--------------------------------
Di Rupo laat sp.a niet los
Steven Samyn en Marjan Justaert − 03/05/11, 06u51
De Franstalige socialisten denken er niet aan de sp.a los te laten. 'De PS heeft al herhaaldelijk laten weten dat wij willen doorgaan met hen erbij. Wij hebben niet de gewoonte om de haverklap van standpunt te veranderen.'
PS-voorzitter Elio Di Rupo deed gisteren een aankondiging. Alleen was het niet de aankondiging waar in de Wetstraat reikhalzend naar werd uitgekeken. Het nieuws uit de PS-hoek is dat de leden deze maand nog een nieuwe voorzitter verkiezen. Het mandaat van Di Rupo liep eigenlijk pas begin juli af. De voorzittersverkiezingen worden vervroegd naar 27 en 28 mei omdat er in juni veel verlengde weekends zijn. Di Rupo bevestigde dat hij alvast kandidaat is om zichzelf op te volgen. Hij wil "het geleverde werk" verderzetten.
N-VA-voorzitter Bart De Wever had de voorzitter van de Franstalige socialisten zondag opgeroepen in de ring te stappen als formateur. Maar ook gisteren klonk het op het PS-hoofdkwartier dat die vraag voorlopig nog niet aan de orde is. "Sommige mensen vergeten blijkbaar dat Wouter Beke (CD&V) nog altijd een opdracht heeft als koninklijk onderhandelaar. Het heeft geen zin om daar nu over te communiceren." In PS-kringen werd de demarche van de N-VA-voorzitter duidelijk niet gesmaakt. "De Wever wil graag koning van Vlaanderen zijn, maar in dit land is er tot nader order slechts één koning en dat is Albert II."
Wantrouwen blijft De N-VA wacht niet alleen op een antwoord op de vraag of Di Rupo opnieuw aan zet wil komen, maar ook welke partijen de onderhandelingstafel moeten verlaten. "Dat is echt nodig", klinkt het op het N-VA-hoofdkwartier. "Met negen partijen rond de tafel zit je eigenlijk met een geïnstitutionaliseerd wantrouwen. Dan blijft de argwaan bij sommigen gewoonweg bestaan. Tien maanden na de verkiezingen is het tijd dat men knopen doorhakt. Misschien komt op die manier ook een einde aan de tweedracht tussen de Vlaamse partijen."
Voor de Vlaams-nationalisten is het onmogelijk om zonder duidelijkheid hierover naar een volgende fase te gaan. "Dit is een conditio sine qua non", klonk het. Maar in één adem werd eraan toegevoegd dat het weliswaar geen voldoende voorwaarde is om tot een akkoord te komen. "De inhoudelijke verschillen tussen partijen zal het niet wegnemen."
N-VA-Kamerfractieleider Jan Jambon liet gisteren op vtm duidelijk verstaan dat hij een federale coalitie zonder sp.a best ziet zitten. "Ik denk dat je met Open Vld en CD&V misschien wel tot iets werkbaar kunt komen", klonk het. De Wever liet echter verstaan dat het aan de sp.a zelf is om de onderhandelingstafel te verlaten.
De PS denkt er in elk geval niet aan haar Vlaamse geestesgenoten los te laten. Bij de Franstalige socialisten valt te horen dat ze willen doorgaan met de sp.a erbij. "Dat hebben we al herhaaldelijk laten weten en we hebben niet de gewoonte om de haverklap van standpunt te veranderen."
Wouter Beke zit vandaag en morgen samen met De Wever en Di Rupo om te spreken over de financieringswet en de gezondheidszorg. "Het is geen geheim dat de financieringswet het grootste struikelblok vormt, maar toch is het ook op dat domein niet onmogelijk om tot een akkoord te komen", klinkt het bij de entourage van de onderhandelaar. "Na de moeilijke vergadering van vorige woensdag is donderdag tijdens de individuele gesprekken toch één en ander uitgeklaard."
De christendemocraten waren overigens maar wat blij niet betrokken te zijn bij de vijandigheden tussen sp.a en N-VA. "Als centrumpartij zitten we iets comfortabeler, we gaan dan ook geen exclusieven stellen. Voor de opdracht van Wouter is het sowieso het beste als zoveel mogelijk partijen zich aansluiten, maar wie uiteindelijk terechtkomt in de coalitie en wie niet, moet de formateur beslissen."
-------------------------------
Diagonaal herlezen
Toch even stilstaan bij het subtiele respect waarvan BDW in het Zuiden des Lands geniet.
Bij de PS verandert men niet om de haverklap van standpunt. Correct : dat zien we nu al bijna een jaar lang : on est demandeur de rien.
Interne spelregels voor voorzitters-verkiezingen? Die zijn gewoon jo-jo en gaan op en neer, of weg en weer, naargelang het humeur. De voorzittersverkiezingen worden vervroegd. Reden : op de vastgestelde tijd zal er geen tijd zijn, want teveel bezig met zalig nietsdoen
Premier worden? Zwanst na nie, hé! Dat had die Dikke wel gewild! Nee! Nee! Er moeten eerst compensaties bekomen worden daarvoor! Gross Brüssel bijvoorbeeld, jaarlijks 500 miljoen Euro meer, gebetoneerde transfers zonder de minste verantwoording, recht op levenslange dopgeld-bonussen met 13de, 14de, 15de en 16de maand, vierdubbel vacantiegeld, afschaffing van de belastingen voor iedereen die Frans spreekt, recht op ononderbroken zomerse zon, met, desgewenst, recht op een spatje verfrissing. En, last but not least : gedaan met de discriminatie t.o.v. Muzelmannen. De Franscouillons eisen het recht op om tegen varkens, honden, ongelovigen en apen te zijn, en om ten minste eenzelfde aantal vrouwen te mogen ten laste nemen als de ingeweken vreemdelingen.
Enne, denken dat het Jenee(ver)wijf aan kant wordt gezet, dat is gewoon ondenkbare toekomstmuziek. Bdw zal dus moeten kiezen : met Jenee(ver) als het moet, der zonder als het kan!
Maar Allez! We staan der dus goed voor. Bart kan niet, en Di Pupo wil niet. Is lijk dat koppel dat maanden koppig naast mekaar leeft zonder taal of teken, waardoor de ene stilte de ander voortbrengt, totdat de buren luisteren.
Zo zit dat : de vertoning gaat beginnen, en wij, Vlaams Nationalisten van de harde lijn : we zullen applaudisseren en, na de veldslag, de stukken bijeen rapen
