1002xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

vrijdag 20 mei 2011

Ook toen was men verloren gelopen in de woestijn

Tot Mozes hen de 10 Geboden bracht

------------------------------

Het klinkt misschien simplistisch, en ja, ik val in herhaling. Maar dat doet de levenbrengende regen ook op het dorre land : alles wat de mensheid nu overkomt, staat al eeuwenlang ergens beschreven. Men moet het alleen willen lezen…..En dan bedoel ik wel : lezen, zonder te schieten op de pianist…

Wat dM hieronder beschrijft, dat is nu ‘”de maakbaarheid” van de samenleving, waarvan de Linxe progressievelingen dromen. Met als exponent louche types als de Franse Voorzitter-President van het Internationaal Muntfonds (IMF), de socialist Dominique Strauss Kahn, verleden zaterdag in New York ontmaskerd als een gemene straathond, maar wel met een wedde van meerdere honderdduizenden US-dollars per jaar. Belastingsvrij. Zie blog Ray van Angeltjes.

Minder dan 1 op 2 Belgische huwelijken houdt stand

19/05/11, 17u57

Uit DE MORGEN, diep in DE BRUYNE GENE(ver) ZORGEN.

--------------------------

Dat huwelijken steeds minder lang standhouden, is geen nieuws. Nu is ook berekend hoe groot de kans is dat je voor de 50ste huwelijksverjaardag scheidt. Voor Vlaanderen is dat 50 procent, voor Wallonië is dat 64 procent.

De kans op echtscheiding berekenen voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest heeft weinig zin: echtscheidingen voor in het buitenland gesloten huwelijken worden in Brussel geregistreerd, waardoor dat cijfer kunstmatig hoog ligt.
 
De kans op een echtscheiding neemt al decennialang toe. In 1960 bedroeg ze amper 6,7 procent om dan gestaag te groeien naar 9,6 procent (1970), 20,6 procent (1980), 31,9 procent (1990) tot 45,7 procent in 2000. In 2009 is dat risico dus nogmaals toegenomen tot 64 procent, hoewel dat cijfer dus beïnvloed is door de abnormaal hoge cijfers in Brussel.
 
Voor die stijging zijn verschillende verklaringen, waaronder een vereenvoudiging van de procedure (1995) en de hervorming van de echtscheiding (2008). Ook gaan vrouwen vaker uit werken, waardoor ze niet meer moeten rekenen op een inkomen van de man om te kunnen leven. Tegelijk is de sociale aanvaarding van een echtscheiding toegenomen. (belga/edp

----------------------

Diagonaal herlezen

Blijft onderbelicht bij dM, de leegloop der kerken als communicerend vat met de echtscheidingsproblematiek. Naarmate de ongelovigheid stijgt, stijgt blijkbaar ook de immoraliteit. Zou er soms een oorzakelijk verband kunnen bestaan? Er werd ons altijd geleerd, dat het gezin de hoeksteen is van elke beschaving. Zou die soms niet een heel klein beetje aan het instorten zijn, die beschaving? Zodat er iets nieuws kan komen om de vrijgekomen ruimte in te nemen?

Wij ondervinden immers iedere dag meer en meer, dat socialisme en Islamisme twee handen zijn op één buik. Waar Hitler er niet in geslaagd is die twee bij elkaar te brengen, staat dat nu misschien binnenkort wel te gebeuren? Europa is intern al goed opgevuld met Muzelmannen, die zich niet langer meer gedeisd houden….gezien de steun die ze overal genieten van Linx….Daar wordt verder ook druk aan gewerkt in het Midden Oosten, o.a. door Barack Houssein Obama, de wolf in schaapsvacht, die zonder meer eist dat Turkije met 80 miljoen Islamieten (met stemrecht!), lid wordt van de Europese Unie, en die tot voor kort enthousiast ging rondbazuinen bij Moe Barack in Caïro, thans gediskwalificeerd wegens buitenspel of overspel, wie zal het zeggen, dat de Islam “all over the World” zijn volle medewerking had. Het werd er toen niet zo flagrant uitgesproken als ik het hier schrijf, maar daar kwam het wel op neer.

Net als in de Bijbel, moet men bij wereldleiders tussen de lijntjes kunnen lezen, waarbij, net als in de sprookjes van Grimm, doorheen het omhulsel van de boodschap (het verhaal), de boodschap zelf moet willen begrijpen. Grimm had moeilijk de boze wolf in het bos, die het als Roodkapje vermomde dienstmeisje aanviel, de naam Strauss Kahn kunnen geven, toen die later als grootmoeder met o zo lange scherpe tanden vermomd, haar in bed trachtte te lokken om haar op te peuzelen te verkrachten….

Voor wie of wat Het Gouden Kalf uit de Bijbel in onze dagen symbool staat, laat ik aan de verbeelding van mijn lezers over. Kunnen zij die ze vergeten zijn meteen op het Internet eens Googelen naar ‘Tien Geboden’, om daar verder te lezen hoe de mensheid er, nadat het Gouden Kalf werd stuk geslagen, in geslaagd is om te herpakken om duizenden jaren verder te leven.

Terug naar diezelfde affaire Strauss Kahn, zou ik de woorden van de verguisde Kardinaal Leeuwenhart (tiens, zou die nog altijd de sprookjes van zijn eigen Instituut letterlijk nemen, of kijkt hij als erudiet mens die hij is, er meer dwars doorheen?) in herinnering willen brengen : er bestaat zoiets als eminente gerechtigheid. Strauss Kahn bediende zich namelijk niet alleen van het lichaam van die vrouw, maar meteen ook van haar Aids…

Zelden of nooit werd bijna gelijkertijd met de zonde, ook de straf geveld. De man moet meteen afgevoerd worden naar de Eeuwigheid van Gods barmhartigheid. Die der mensen heeft hij verspeeld. Daar hij terzake al die dingen niet aan zijn proefstuk blijkte te zijn geweest, zou ik bijna durven voorstellen, voor alle gezagsdragers, wereldlijke als kerkelijke, een soort avondklok in te stellen. Ten laatste om 19 uur thuis zijn, op, tijd voor Het Nieuws op de TeeVee, bij moeder de vrouw, die verder in de loop van de dag zowel als in de nacht, aan de zijde van haar man dient te blijven. Gedaan dus met de beruchte ‘chambre séparé’ en de achterkamertjes, waardoor mag verondersteld worden, dat de aantrekkelijkheid van een carrière POL & SOC spectaculair zal dalen.

Slotbedenking : hebben de Vlamingen tijdens de Godsdienstoorlogen, er wel goed aan gedaan, de kant van Rome te kiezen? Hadden wij ons niet beter (gezien in het licht van de huidige politieke toestand) meer verbonden gevoeld met het puriteinse protestantse Noorden? Dit is niet zo maar een losse flodder, als we moeten vaststellen, dat de Kerk in Vlaanderen weer eens oproept om te bidden voor het behoud van het failliete etablishment (een ander Gouden Kalf), in plaats van zich te bekommeren voor het welzijn van het volk….

Ach, Mozes en zijn 40-jarige tocht door de woestijn, onderweg naar het Land van Melk en Honing, dat hij slechts uit de verte heeft mogen aanschouwen…Waarom die jarenlange tocht, te voet, door al dat zand, daar waar er gemakkelijk beroep kon gedaan worden op des Farao’s vloot, desnoods door deze gewapenderhand over te nemen! Kon er meteen in Tel Aviv aan land worden gegaan, en had de Ark des Verbonds (Aarde-Jahweh) nu nog altijd bestaan….

Sedertdien is al die miserie begonnen…..