Of Leraren Kerkelijk Recht allemaal recht en kerkelijk zijn? Ik weet het niet, maar ken er in ieder geval minstens ene die noch het ene noch het andere is.Hij is alleen typisch Tjeef-ten-voeten-uit. Hij houdt van iets, en toch weer niet. Hij minacht iets, en toch weer niet. Of niet helemaal. Hij houdt van België, maar is geen belgicist. De Vlaamse kunst is wel Vlaams, maar eigenlijk is ze Belgisch.
En natuurlijk bestaat er Belgische kunst : in Afrika. Kijk maar naar het museum van de afgehakte handen in Tervuren! Kijk maar naar de zwarte sloppenwijken in Brussel : allemaal gevolgen van de Belgischebezitsdrang naar rubber,nar diamant en naar goud uit Donker Afrika.
Torfs is een korf vol zaagsel en ander ongemak. Die man moet dringend bevorderd worden. Voor iets lager dan Paus wil hij niet gaan. Alhoewel. Wouter Beke opvolgen als Partijvoorzitter, dat zint hem wel. Eenmaal Beke Premier zal geworden zijn, dan zal hij zijn kans grijpen. Want die zal rap verbrand zijn : te lang en te dicht bij De Wever gestaan. Mits een beetje gevlei bij de Koning Torfs gaat voor Premier van België. Wie het kleine niet begeert, is jet grote niet werd!
Vandaar zijn preek hieronder. Kom nader, en geniet mee.
----------------------------------
Nauurlijk bestaat er een Belgische cultuur
07/03/11, 10u47
CD&V-politicus Rik Torfs deelt niet alle stellingen die Erwin Mortier in zijn opmerkelijke opiniestuk Land zonder cultuur formuleerde. 'Maar de essentie van zijn betoog is juist. Juist omdat er een federaal cultureel niveau bestaat, is het goed om het te erkennen', aldus de professor kerkelijk recht.
Onze relatie met Afrika, met Congo, Rwanda of Burundi is Belgisch. Je kan ze niet splitsen. Een geheugen dat volledig Vlaams of Franstalig wordt, is erger dan vergetelheid
Bestaat er een Belgische cultuur? Natuurlijk. Ook wanneer ze door de verkozenen des volks formeel wordt afgeschaft. Zelfs als België alleen maar een historische vergissing zou zijn geweest. Ook dan bestaat ze. Al was het maar omdat vergissingen doorgaans tot krachtiger culturele verwezenlijkingen leiden dan de rustige vastheid van het eigen gelijk. Vlamingen kunnen aan België niet ontsnappen. Er is geen buitenland waar Vlaams-nationalisten meer over spreken dan over België, het land dat nooit had mogen bestaan en ook vandaag nog weerstand biedt tegen zijn eigen verdwijning. We kunnen België onsympathiek vinden, lelijk, verdrukkend, we kunnen zinnen op wraak tegenover de heersers van vroeger. Maar wat België is geweest in zijn streven, falen en weerbarstigheid zal ons nog vele decennia achtervolgen. Hoe hard wij ook willen vergeten. Wie hardnekkig vergeten wil, erkent trouwens zijn onvermogen om dat daadwerkelijk te doen.
Er is een Vlaamse cultuur, en die verdient alle steun. Lof ook. Zij was het startpunt, de wegwijzer, de hoeksteen van het gefederaliseerde België. Ik hou van de Vlaamse cultuur, al mag ze voor mijn part wat Nederlandser worden, Surinaamser ook, waarbij ik terloops hulde breng aan Hans Faverey, één van onze allergrootste dichters. Onze cultuur is Vlaams, terecht, maar ze is niet alleen maar Vlaams. Ze is ook Belgisch. Opgepast, ik ben geen Belgicist. Was ik het wel, ik zou in deze tijden van Vlaams eenheidsdenken terugdeinzen om het openlijk te zeggen. Maar ik ben het niet, met veel overtuiging overigens, want ook een Belgicist is wat ik onder geen beding wens te zijn: een nationalist.
Dat er een Belgische cultuur is, heeft niets te maken met een wens of een droom, vloeit niet voort uit een ideologische stellingname, maar uit een vaststelling. Overigens kan de notie cultuur niet worden beperkt, zoals vaak impliciet gebeurt, tot wat zacht is en lieflijk. Mooie muziek. Fijne schilderijen. Aardige toneelstukken. Het genot van samen liederen te zingen. Dat kan er bijhoren, maar is niet de essentie. Cultuur is geen ornament, ze is onontkoombaar. Ze valt minder te vermijden dan de politiek die haar reguleert. De wijze waarop een politicus zijn visie op cultuur ontwikkelt en verwoordt, is tegelijk een uiting van de cultuur die hij heeft of ontbeert.
Niet alle stellingen die Erwin Mortier in zijn heerlijk woeste Land zonder cultuur formuleert, deel ik. Maar de essentie van zijn betoog is juist. Er bestaat een federaal cultureel niveau, of dat nu politiek wordt erkend of niet. Maar juist omdat het bestaat, is het goed om het te erkennen. Onze relatie met Afrika, met Congo, Rwanda of Burundi is Belgisch. Je kan ze niet splitsen. Een geheugen dat volledig Vlaams of Franstalig wordt, is erger dan vergetelheid. Wat is de geschiedenis van mijn eigen Leuvense universiteit wanneer helemaal abstractie wordt gemaakt van de Belgische context waarin zij groeide, leed en streed? Hoe kunnen we spreken over strips in België wanneer we Willy Vandersteen en Bob De Moor losmaken van Hergé? Hoe zou Parijs de briljante schrijver André Baillon hebben onthaald als hij nooit eigenaar was geweest van een kippenkwekerij in Westmalle?
Vrees voor de werkelijkheid We kunnen ons noodlot niet ontlopen. De Vlaamse cultuur bestaat, en ook de Belgische. De Vlaamse cultuur is gekleurd door de Belgische, de Belgische zou zonder Vlaanderen anders, armer, amechtiger zijn geweest. Vlamingen voelen te vaak de pijn van hun verdrukking, zien onvoldoende hoe krachtig zij tot de Belgische cultuur hebben bijgedragen.
Wat kunnen we in het hervormde België nog samen doen? Dat vragen politici zich af. Onmiddellijk wordt dan over defensie gesproken. Alsof Vlamingen en Franstaligen zich vooral verbonden weten door machinegeweren en bazooka's. Terwijl er ook een cultureel erfgoed is dat we met elkaar delen, en dat niet ophoudt te bestaan wanneer het confederale België verwezenlijkt zal zijn.
Een federaal cultureel niveau staat niet haaks op het confederalisme. Het heeft niets te maken met heimwee naar la Belgique à papa, dat overigens zelden het voorwerp uitmaakt van briljante analyses. Waar een federaal cultureel niveau wel tegen indruist, is tegen taboes. Zoals pausen zich compromisloos tegen condooms keren, verwerpen nationalisten onder alle omstandigheden meer federale bevoegdheden, in beide gevallen uit vrees voor de werkelijkheid, uit onmacht om met de complexe menselijke natuur om te gaan. Jammer. Voor wie driftig komaf wil maken met elke vorm van Belgische cultuur, citeer ik graag uit Sotto Voce van M. Vasalis: "(...) niet het snijden doet zo'n pijn, maar het afgesneden zijn."
-----------------------------
Pssst
Hoe een Hoogleraar Kerkelijk Recht door dezelfde deur kan als Erwin Mortier, de Artiest-met-Hoofdletter Niet in onze Naam, is weer een van die typische Tjeven-streken. Het doet mij denken aan die brave huisvrouw, die zich afvraagt de handen afdrogend aan haar voorschoot, wat die straatmadelief heet, dat zij niet heeft?! Daarbij waarschijnlijk bepaalde anatomische onderdelen op het oog hebbend, voorbij gaand aan het feit dat het verstand, de kennis, tussen de orenzit. En niet tussen de benen.
Bij beide heren voornoemd is dat eveneens een wezenlijk verschil .
En na de Onafhankelijkheid zal Vlaanderen nòg pluralistisch zijn
------------------------------------------
Onze teergeliefde LRB (Linxe Rode Broeders) van het AFF, die in de kramp geraken telkens ze het woord nationalisme ontwaren, zijn volle 8 dagen na het Zangfeest nog iet bekomen van hun ontzetting.
Eerstens : het geheel afschieten is quasi onmogelijk, niemand doet het! en tweedes (nog erger!) de TV begint er al serieuze reportages over te maken waar je de kritiek moet zoeken als een naald in een hooiberg!
Maar : ze kunnen het lonken niet laten, ze lonken naar iedere man. Heu : ze kunnen het sneren niet laten, ze sneren waar het maar kan Het zit hen in de genen : hier een leugentje, daar een onwaarheidje : los uit de pols, bijna onachtbaar, zelfs als ze zich daarbij in de eigen voet schieten.
Ik leg uit : ze weten niet, of liever ze ontkennen, dat De Vlaamse Leeuw het volkslied is van de gehele Vlaamse Gemeenschap, waar zelfs zij ook bij behoren. Waarschijnlijk tot hun grootste afgrijzen! Een beetje de reflexief van hier en daar een hardleers Gemeentebestuur, dat de eis van de Hogere Overheid tot bevlagging op 11 juli nog altijd interpreteert als de verplichting om alleen de Belse Driekleur uit te hangen. Basis-nationalisme (Vlaams) is slecht, opgelegd nationalisme (Belgisch) is zaligmakend!
Komaan meisjes en jongens van het AFF : herken eindelijk de tekenen des tijds! De Belgiek leeft niet meer in de geesten : de brede massa wil iets nieuws. Jullie snuggerste voormannen hebben al geruime tijd, jaren zelfs, Het Licht gezien. Zie Gravensteengroep. Ze verkondigen aan al wie het horen wil, dat de Linx-gedraaiden evengoed Vlaams Nationalist kunnen zijn als de meest rabiate Rechts-gedraaiden. Ze gaan er zelfs van uit, dat de Vlaamse leefgemeenschap na de Zelfstandigheid evengoed pluralistisch zal zijn als nu. Alleen het verzet tegen de Francofone Overheersing zal dan niet meer nodig zijn Een heerlijke gedachte om aan te wennen!
Maar niemand is verplicht het gezond verstand te volgen. Dan moet Vlaanderen maar meer hoop stellen op de nieuwkomers : die zijn er nu toch. De perseveranten kunnen nog altijd uitwijken. Naar Cuba, of naar Noord Korea, de laatste Rode Paradijzen. Of naar China. Maar verdorie daar is de Overheid overal niet mals voor dwarsliggers .
Over die nieuwkomers : de term allochfonen die ik vandaag vond inde Fransdolle Pers opent perspectieven! Pas op! Niet allochtoon, maar allochfoon : anders sprekenden! Gedaan met in dit land alles communautair te maken, Frans of Vlaams. We zijn de jure en de facto meertalig geworden. Nu nog van de paritaire democratie, die nog min noch meer de democratie is die sedert 1830 naar de hand van de Francofone pretentie werd gezet, afgeraken! Deze zien vervangen worden door een echte democratie, voortkomend uit de stemhokjes van over het gehele land. En, meisjes en jongens van het AFF : dan moet er helemaal NIX meer gesplitst worden, noch BHV noch het land. Dan worden zelfs beide nationalistische gevoelens, de goede (Beglische) en de slechte (Vlaamse) herleid tot één enkel vaderlands goed gevoel. Ironie van het Noodlot?
Deze laatste alinea is geschreven onder invloed van mijn Italiaanse buren, die verenigd in hun verscheidenheid, bijna in het gelid springen als het Italiaans Volkslied in het openbaar weerklinkt. En is er één land ter wereld die meer getormenteerd uit de laatste wereldbrand is gekomen?
Een paar jaartjes buiten de landsgrenzen leven, voelt aan lijk een kettingroker die na een leven van verslaving, nu al jaren rookvrij ademt. Het is met jullie hetzelfde als waarvoor op een pakje sigaretten gewaarschuwd wordt : België kan de gezondheid schaden.
Voorbije donderdag keken 730 000 mensen naar de Koppen-reportage over het Khadaffi-regime, de Vlaams-nationalisten en het vrouwenwielrennen. Dat is iets meer kijkers dan voor De Laatste Show diezelfde dag, maar geen topper als Man bijt hond (1 100 000 kijkers), Thuis of Het Journaal (elk 1 000 000 kijkers). Anders dan gewoonlijk is men in het Vlaams-nationalistisch kamp tevreden over de VRT-uitzending.
De reportage was opgehangen aan drie figuren: Michael Discart (24 j., voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging Hageland), Nele Van den Broeck (21 j., praeses van het NSV-Mechelen) en Gorik Couttenye (de ster van de avond omwille van de vlotheid waarmee deze jonge VNJer de platitudes aan elkaar reeg). Alle drie waren ze op weg naar het Vlaams Nationaal Zangfeest vorige zondag in Antwerpen. Het werd een boeiend, respectvol portret, schreef de Vlaamse Volksbeweging (VVB) achteraf. Als t goed is, zeggen we t ook, blikte de NSV tevreden terug. Ledy Broeckx is trots op de mondige VNJers, postte de voormalige VNJ-verbondsleidster op haar Facebook-pagina. Vooraf was er veel argwaan. Zou de VRT de beelden niet manipuleren en de uitspraken verknippen? Niet dus. Als er al gemanipuleerd werd, is het langs de kant van de Vlaams-nationalisten.
De VRT nam voor deze reportage al enige tijd geleden contact op met Michael Discart (overigens geen gewone VVBer, met 4 700 Facebook-vrienden springt hij boven anderen uit). Discart maakte onmiddellijk bekend dat hij gevraagd was mee te werken aan een Koppen-reportage. Wat later volgden via Facebook extra oproepen om met de bus die Discart had ingehuurd naar het Vlaams Nationaal Zangfeest in Antwerpen te reizen. Het mocht toch niet gebeuren dat de VRT een slechts halfvolle bus zou filmen. Vandaar herhaalde oproepen om in te schrijven voor de busreis met Michael Discart en de VRT-filmploeg. Vandaar dat je in de Koppen-reportage NSV'ster Nele Van den Broeck uit Asse, studerend in Mechelen, op een bus ziet die vertrekt in het Hageland. (Foto: Michael Discart komt bij Nele Van den Broeck het geld voor de busreis ophalen.)
Dat doet natuurlijk niets af van het feit dat voorbije zondag 4 700 Vlaams-nationalisten uit volle borst De Vlaamse Leeuw en meer van dat zongen. Iemand had het er moeilijk mee dat de voice over in de Koppen-reportage sprak over hun volkslied (het volkslied van de Vlaams-nationalisten, nvdr.). Die reporter is toch ook een Vlaming. Volgens hem had de VRT moeten spreken over ons volkslied. Bij de redactie van AFF/Verzet ligt De Internationale nauwer aan het hart dan "ons volkslied". Vlaams-nationalisten vinden het daarentegen vanzelfsprekend dat De Vlaamse Leeuw dé hymne is van álle Vlamingen. Weer een totalitair trekje dat naar boven komt.
En nog dit. Naar aanleiding van de vakbondsacties tegen het Interprofessioneel akkoord (IPA) vorige vrijdag plant men vanuit Vlaams-nationalistische hoek een blokkade van het ABVV-gebouw in Antwerpen. Aanstaande vrijdagnamiddag. En wie vinden we onder de aangekondigde deelnemers, naast onder andere de VB-personeelsleden Barbara Bonte en Hans Verreyt? Michael Discart.
-----------------------------
Psssst
Naarmate men dichter bij de politiek stat Laat het mij zo stellen : wie bij de hond slaapt, krijgt zijn vlooien.
Ik kan niet verbergen, dat mijn ongeduld op is geraakt, vooral nu ik zie dat de twee partners in crime, de Tjeven en de Niveanen, begonnen zijn aan hun laatste ronde afvallingskoers. Wel deadline, geen deadline : de enen willen de zombie België nog langer recht houden met schijn-regeringen, de anderen willen verwezenlijkt zien waarvoor ze beiden tesamen in zee waren gegaan. Het wordt dus noppes!
Met als gevolg : de Tjeven openlijk verdeeld in vakbonds-gerouwen kiezen voor België en de schijn-solidariteit, en radicaal Vlaamsvoelenden, die samen met al wat Vlaams voelt in andere partijen, kiezen in het stemhokje voor de change. Uitslag : tot 80% heeft gekozen voor Vlaanderen en v oor de welvaart.
De avond van verkiezingszondag wordt overal door het Volk als in een roes na de Bevrijding, de Onafhankelijkheid uitgeroepen, zodat het Parlement verplicht is te volgen. Wat de Francofonen doen, is hun zaak, en als Bruxelles een paar maanden later tot het besef komt dat het beter af is bij ons, zien we dan wel.
Kijk, die twee gevoelens : het einde van België is nu wel zeer nabij, en ziet eens hoe vaderlandslievend die Italianen kunnen zijn, zijn er schuldig aan dat ik vandaag in een licht delirium tremens ben geraakt. Zodanig dat er wartaal uit mijn klavier is gesprongen. Over allochfonen, en zo, die ineens zouden zorgen dat er geen communautaire wafelijzers meer zouden bestaan.
Als straks de koppijn een beetje over zal zijn, hoort U opnieuw van mij .
In artiesten-milieus hebben arrangementen een totaal andere betekenis dan in politieke milieus. Politikers die artistiek willen doen, maar ook artiesten die aan politiek willen doen, vooral als het Linxe Limburgers zijn, denken dat zij zich alles mogen permitteren. Wetten? Dat is toch iets veur et klootjesvolk!
Tot er ergens een kink in de kabel komt, omdat men weer eens te gulzig is geweest Een oude Linxe ziekte, waar er maar niet van a geraakt wordt. Het is voor iedere Socialist lijk de erfzonde der katholieken : ze hebben er persoonlijk geen schuld aan, maar zijn zo geboren!
En dan begint iedere keer weer het spartelen als een vis op het droge .
Hieronder vindt U een fantastische Linxe argumentaie, gebracht door iemand die absoluut geen argumenten heeft, tenzij de klassiek-linxe : onwaarheden (de wet niet volgen en daarvoor teruggefloten worden is een spelletje), slinxe voorstellen doen (laten we dat samen oplossen), leugens verkopen (zowel de NVA als vooral het Vlaams Belang erbij betrekken), eigen fouten en vuile zaakjes verzwijgen : Hasselt is goed bestuurd!
Denk aan Lanotte het Grote Verstand dat de wereld ons benijdt : verantwoordelijk voor de uitverkoop van de energie-sector aan Paijs en nu klagen dat er met die Parijzenaars geen land te bezeilen valt! Wij betalen ons blauw voor de e,ergie, en Parijs krijgt de miljardenwinst bijna niet door de keel geramd. Ben benieuwd wat de Paarsen als Judas-geld werd toegestopt! En waarom zij zo gehaast zijn om in de groene energie overal haantje-de-voorste te zijn
Misschien dat er binnenkort ook eens een Wikileaks opduikt daarover? Of moeten we wachten op Marine Le Pen, als Présidente van Frankrijk? Zo dat er, over de grenzen heen, eens een boekje kan open gedaan worden over de As Brussel-Parijs .
Dat alles in Hasselt is niet de koekjesdief in Mamas koekjestrommel die op zijn vingers krijgt, maar met toegeknepen ogen verder scharrelt, neen, het is de koekjesdief die heel de keuken leegjat en daarbij jankt als een geslagen Limburgse hond in deurmat-formaat. U weet wel, een beest waar de voorpoten in Hasselt staan, en de achterpoten in Luik. Dat stelen is immers niet voor zichzelf : het is voor de simpele festival-ganger, die nu elders in de kou moet staan. Dat de SP of de clan Claes er beter van werd, dat was toch mooi meegenomen! Ja, die Hilde!
n Claes-appeltje die niet ver van de boom valt Pa is ook zo, in t klein, begonnen, tot het over miljoenen ging bij Agusta en bij Dassault. En hij zijn vingvers verbrandde .
Zie de afbeelding bovenaan : De Schreeuw!
---------------------------------------
Claes, burgemeester van Hasselt, is niet te spreken over de annulatie van de verkoop van de Pukkelpopwei. "N-VA speelt een plat politiek spel", klinkt het.
Claes is vooral ontstemd over het feit dat ze het nieuws uit de krant moest vernemen. "Vrijdagnamiddag hebben we een volledige verdedigingsnota opgestuurd maar men heeft hier duidelijk niet op gewacht om de beslissing al door te drukken. We hebben zelf expliciet gevraagd om eventuele juridische problemen met ons door te spreken, zodat we die constructief van de baan konden ruimen", vertelt de sp.a-politica.
Volgens haar heeft Bourgeois de beslissing alleen willen nemen. Claes spreekt dan ook over een politiek spel. "Dat N-VA en Vlaams Belang nu maar kleur bekennen. Dat ze nu maar zeggen dat ze tegen de verkoop zijn, dat ze tegen Pukkelpop zijn, dat ze tegen het behoud van deze groene zone zijn en dat ze tegen de duizenden mensen zijn die de jaarlijkse festivals bezoeken of er als vrijwilliger werken."
De burgemeester gaat met advocaten overleggen om de verkoop toch te laten doorgaan. "En als het niet lukt, mogen de Hasselaren en alle andere Pukkelpopgangers de N-VA en Vlaams Belang bedanken dat hun festival er niet meer is", besluit Claes. Ze vergeet wel te vermelden dat het al dan niet verkopen van de wei aan de stad in principe losstaat van het festival.
Aankoopoptie
Ook Group Machiels, die de aankoopoptie van de weide aan de stad Hasselt afstond, begrijpt de heisa niet. Ook zij spreken over een politiek spel. "Dat ze het maar onder elkaar uitvechten. Wij hebben gedaan wat we moesten doen en wachten nu even af", klinkt het.
Neen, dat zinnetje heb ik nog nergens zien staan in de Francofone pers, want moest dat het geval zijn, ik zou hier in triomf hele bladzijden overnemen, zodat U niet mijn gebrekkig Frans moet verteren.
Nu er uit eerder onverwachte hoek zelfs verder gekeken wordt dan de dag dat Vlaanderen weer verder moet, daags na de viering voor de Zelfstandigheid, geeft het pas om het politiek landschap even verder te bekijken.
Het zal wel niet de hemel op aarde worden, daarin heeft J.P. Rondas gelijk. Maar dat zien we wel, als ons hoofd daarvan zal zeer doen. Wat belangrijker is, is de ruïnes opruimen van 180 jaar vreemde bezetting en collaboratie. De schulden van het verleden wegwerken : werd er daar al aan gedacht?
Daarom zou het getuigen van enig doorzicht, nu de scheiding onvermijdelijk is geworden, dat men bewarende maatregelen begint te nemen. Bekend geven, bijvoorbeeld, dat wij Vlamingen, geen schulden meer erkennen van onze gewezen partners-bezetters. Iets in de zin, zoals bij elke vechtscheiding in de dagbladen bekend gemaakt wordt : vanaf dag X wordt er door partij A geen verantwoordelijkheid meer genomen voor partij B
De Internationale Geldschieters, de Grootbanken .zitten die niet te wachten op iets in die zin?
Dat zou dan de chroniosche volgorrde der dingen dienen te zijn : de verantwoordelijkheid voor verdere Belgische dérapagee weigeren, daarna de Akte van Verzaking door het Vlaams Parlement jagen (gesteld dat de V-partijen de absolute meerderheid halen), Brussel te koop stellen aan de miest-biedende en dan kijken wat er uit de bus komt.Een beetje zoals Assil Sarbon (Achiel VanAcker) en zijn stelregel, die, als Vlaming, poneerde in de Kamer in Brussel ; Jagis, puis je réfléchis
Europa, zegt U?
Noem mij één land in Europa dat welvarender is, en tezelfdertijd baas in eigen land, dan Zwitserland? En is dat land lid van de EU?
Wij kunnen er bij ons zelfs een laatste nieuw bijgekomen fiscaal paradijs van maken!
In een interview met Knack zegt oud-radiomaker Jean-Pierre Rondas, die lid is van de kernredactie van Doorbraak en van de progressieve Vlaamsgezinde Gravensteengroep, dat hij nieuwe verkiezingen wenst. Voor het volledige interview moet u wel terecht bij Knack zelf.
"Ik denk dat er verkiezingen komen, en ik wens ze ook", zegt oud-Klara-producer Jean-Pierre Rondas in een interview met Knack in het kader van de serie Gesprekken over België.
"Omdat de Franstaligen het blijkbaar nog altijd niet geloven. Zij beseffen nog altijd niet dat de grondstroom in Vlaanderen veranderingen wil. Zij denken nog altijd dat zij de Vlamingen zullen kunnen veranderen. Dat zij de CD&V zullen kunnen losweken van de N-VA. Ook in Vlaanderen zullen nieuwe verkiezingen consequenties hebben. Zo zal de SP.A ook dringend moeten beseffen dat haar vertegenwoordigers verantwoording verschuldigd zijn aan hun kiezers. Dat het draagvlak voor hun kernpunt, de sociale zekerheid, aan het verdampen is."
Zou de SP.A bij de volgende verkiezingen niet verrassend goed kunnen scoren? Misschien stellen veel kiezers de compromisbereidheid van die partij zeer op prijs.
Rondas: Dat zou kunnen. Misschien zal Groen! daar ook zijn voordeel mee doen. Er is duidelijk een tweedeling op komst in Vlaanderen. Tussen het soort mensen dat gaat betogen voor het status quo, en anderzijds de mensen die verandering willen. Ik weet niet hoe groot die twee groepen momenteel zijn, maar het politiek correcte deel dat kiest voor het Belgische staatsverband, is zeker nog aanwezig. En misschien groter dan u denkt.
Gaat u akkoord met het heersende cliché dat wil dat Vlaanderen rechts is en Wallonië links?
Rondas: Nee, dat is veel te gemakkelijk. Het is ook niet zo dat nationalisten per definitie rechts zijn. In Catalonië zijn ze bijvoorbeeld links. Bij ons is dat nationalisme om een aantal historische redenen eerder de rechtse kant opgegaan, maar er bestaan evengoed linkse flaminganten, bijvoorbeeld in de Gravensteengroep. De strijd voor Vlaamse autonomie is op termijn zelfs de redding van links in Vlaanderen. Vandaag hebben de SP.A en Groen! samen nog ternauwernood twintig procent van de stemmen. Dat is veel te weinig. Ik denk dat we in een autonoom Vlaanderen een andere situatie zouden kunnen krijgen. De politieke kaarten zullen veel helderder kunnen worden verdeeld.
Mensen hoeven dan niet meer op de N-VA te stemmen om communautaire redenen en kunnen weer op basis van ideologie kiezen, bedoelt u dat?
Rondas: Precies. U merkt het: ik geloof helemaal niet dat we in een autonoom Vlaanderen een homogene situatie zullen kennen waarbij we het allemaal met elkaar eens zijn. Integendeel. In een autonoom Vlaanderen zullen we mekaar pas echt politiek kunnen bestrijden.
Nu volgt een schoolvoorbeeld voor de macht van uitdrukkingen als met spek schieten.
Verstand op nul, blik op oneindig? Dan bent U een goede ervaren KNACK-lezer !Denk gewoon aan een visser langs de boorden van het kanaal : hij schiet het klompje spek dat op de vishaak gespiest zit, met een machtige zwaai in het water.Bedoeling : niet de vissen voeren met stukjes spek, maar de vissen aan zijn haak krijgen. Want thuis staat de braadpan al klaar op het vuur .
Veel leesgenot op de schoot van de schrijver-baas van Knack, die daarmee zijn dagelijks brood (+beleg) moet verdienen. U weet toch ook, dat als er sprookjes voorgelezen worden op Opas schoot, de bedtijd wenkt?
t Is de schuld van N-VA-voorzitter Bart De Wever. Hij schreef in De Standaard dat sommige kunstenaars met hun klaagzangen tegen hem en zijn partij aantonen hoezeer ze het gevecht tegen hun eigen kleinburgerlijkheid hebben verloren. Dat had De Wever niet moeten doen. Want elke zelfbenoemde intellectueel voelt zich nu geroepen om hem in eindeloze denkstukken van antwoord te dienen.
Alles begon met de Niet in onze naam-avond in de Koninklijke Vlaamse Schouwburg in Brussel, waar kunstenaars zich om ter pittigst kwamen uitspreken tegen de splitsing van België al is die splitsing niet aan de orde. Het werd daar in de KVS een vrolijke avond die deed denken aan het vers van Heinrich Heine voor de politieke dichter:
Zijn vrijheidslied zingt de lakei / Graag in de slijtersnering;/ Het geeft de dranken extra pit / En t helpt de spijsvertering.
Ook Europees Commissaris Karel De Gucht trad in het krijt met een doorwrocht essay in De Standaard waarin hij het Vlaams-nationalisme kraakte en tegelijk de door De Wever belaagde intellectuelen in bescherming nam.
Nee, schrijft De Gucht reflecterend op een tekst van de liberale aartsvader John Stuart Mill, voor het afboorden van de democratie op basis van nationale identiteit zal je bij liberalen niet snel steun vinden. Toen niet, nu niet, en terecht.
Klopt, bij de liberalen is daarvoor niet snel steun te vinden. Maar soms wel. Zoals die keer dat het stemrecht voor niet-Europeanen moest worden afgeblokt.
De Gucht vergeet overigens andere liberale denkers, zoals Guy Verhofstadt, voor wie het nationalisme geen duistere of irrationele kracht is. Sterker nog: wanneer gekoppeld aan de beginselen van de liberale democratie levert dat nationalisme, volgens Verhofstadt, zelfs een bevrijdende energie.
Heel handig gebruikt De Gucht de geschriften van Edmund Burke, de 18e-eeuwse conservatieve maître à penser van De Wever, om het nationalisme te bestrijden. Maar hij maakt daarvoor wel een omweg langs diens biograaf, de Ierse diplomaat-journalist-politicus Conor Cruise OBrien die als een anti-nationalist uit de schors kwam en moedig de strijd aanbond tegen de gewapende IRA wat in het Ierland van die tijd erg kwalijke gevolgen kon hebben.
Maar De Gucht citeert wat selectief. Conor Cruise OBrien had het vooral gemunt op het mengsel van religie en nationalisme dat in Ierland en vooral Noord-Ierland voor dood en verderf zorgde. Over het Poolse nationalisme schreef Conor Cruise OBrien dan weer dat het, door het aanreiken van een basis voor consensus, tot democratische stabiliteit zou leiden.
Toch besluit De Gucht: Vanuit een nationalistisch politiek concept [...] kom je nooit tot het uitbouwen van een Europese politieke ruimte. Dat is een bekende stelling. Alleen zegt De Gucht nergens hoe die Europese democratie er moet uitzien.
Dat is jammer. Want steeds vaker wekt de Europese Unie de indruk een hefboom te zijn in handen, niet van haar burgers maar van een heel aparte politieke klasse en van superrijken. Het reddingsfonds voor het omvallende Griekenland werd niet in leven geroepen uit solidariteit met de Griekse bevolking, maar om de Duitse en Franse banken die al te gulzig Grieks schuldpapier insloegen en de rijke Grieken te beschutten. Dat is geen vaststelling van een kleinlinkse agitprop maar van Karl Otto Pöhl, de gewezen voorzitter van de Bundesbank.
Constructies, opgezet door de Belgische overheid om oliemogol Total en zijn aandeelhouders zoals Albert Frère de komende vijf jaar fiscaal uit de wind te zetten, passen helemaal in de Europese politiek van de dag. Net als de handel in emissierechten en het afschermen van de Londense City dat een heus offshoregebied is geworden, met kanalen naar belastingparadijzen als Bermuda en de Kaaimaneilanden. Driekwart van de hefboomfondsen die samen nagenoeg 1,2 quadriljoen dollar aan beurswaarden beheren, opereert van op die Kaaimaneilanden, belastingvrij en ongemoeid door de EU.
Intussen tast Europa steeds dieper in de buidel van zijn gewone burgers. Want zij betalen de Griekse en andere facturen, worden met de werkloosheid geconfronteerd, moeten inleveren op hun pensioenen en betalen een steeds hogere rekening voor hun gezondheidszorg. In Ierland kwam al een emigratiegolf op gang. In Spanje is de werkloosheid naar 20 procent gestegen. In Amsterdam leeft een vijfde van de bevolking op of onder de armoedegrens en Nederland is een voorbeeldige Europese leerling.
Het wordt uitkijken met dat Europa van Karel De Gucht. De Europese Unie zou allengs wel eens de sterkste motor kunnen blijken voor een forse heropleving van het nationalisme.
za 05/03/2011 - 15:32Voor de kust van het Franse Duinkerke is begonnen met de berging van de Belgische vissersboot de "Nieuwpoort 28". De boot kapseisde dinsdagnacht, de drie Nederlandse bemanningsleden blijven vermist.
Vandaag worden eerst stroppen om de Nieuwpoort 28 gelegd, waarmee de bergers het schip kunnen trekken om te kantelen. Hoe lang de operatie gaat duren, is moeilijk te voorspellen.
Eenmaal de Nieuwpoort 28 is gekanteld, kan ook gekeken worden of de bemanningsleden zich nog aan boord bevinden. Duikers konden nog niet het hele schip doorzoeken. Het schip zal daarna hoogstwaarschijnlijk naar de haven van Vlissingen worden gesleept.
Een uitgebreide zoekactie met schepen, een helikopter en duikers werd woensdag gestaakt, onder meer door de barre weersonmstandigheden. De Nieuwpoort 28 raakte dinsdagavond in de problemen en kon slechts één noodsignaal uitsturen. De oorzaak van het ongeluk blijft onbekend. De vermiste bemanningsleden zijn twee broers en hun zwager.
---------------------------------
Als de klok van Arnemuiden
Wendt het roer - we komen thuis gevaren
Rijk was de buit - maar bang en zwaar de nacht
Land in zicht en onze ogen staren
Naar de kust die lokkend op ons wacht
Als de klok van Arnemuiden
Welkom thuis voor ons zal luiden
Wordt de vreugde soms vermengd met droefenis
Als een schip op zee gebleven is
Rijke zee - waarvan de vissers dromen
Want jij geeft brood aan man en vrouw en kind""
Wrede zee jij hebt zo veel genomen
In jouw schoot rust menig trouwe vriend
Als de klok van Arnemuiden
Welkom thuis voor ons zal luiden
Wordt de vreugde soms vermengd met droefenis
Als een schip op zee gebleven
-----------------------------------
Via Google kunt U deze melodie beluisteren. De titel van het lied ingeven volstaat, en U krijgt de keuze tussen verschillende uitvoeringen op video.
Experten allerhande en zeevaart-deskundigen uit alle windstreken zullen de sporen onderzoeken. Enfin, ze zullen proberen dat te doen. Ergens moeten er toch de nodige besluiten kunnen getrokken worden, want in de kleine lettertjes van de verzekerings-polis zullen we voetangels en schietgeweren zitten. In Arnemuiden zullen vrouwen, of verloofden, vaders en moeders treuren en levenslang hun geliefden bewenen maar de zee zal blijven zwijgen.
Zelfs al geeft ze de lichamen terug, en wordt de boot opnieuw zeewaardig gemaakt en vaart ze weer onder een andere naam : het geheim van die donkere nacht en de verschrikking van de laatste minuten van boot en bemanning, zal opgetekend blijven in het boek der Eeuwigheid.
Ach! We zeggen zo gemakkelijk dat de vis op ons bord duur betaald wordt
Acht Franstaligen die hun politici verkrampt immobilisme verwijten, dat moet PETER DE ROOVER graag gelezen hebben. Dat valt tegen: 'De acht willen gewoon een volwaardig Brussels gewest en schenken dus oude wijn in nieuwe zakken.' Het zowel in De Standaard als Le Soir verschenen opiniestuk 'Pas en notre nom!' (DS 25 februari) heeft voor nogal wat ophef gezorgd. Het was ondertekend door acht vooraanstaande Franstalige opinievormers, verscheen in een Vlaamse én Franstalig-Brusselse krant en werd op de voorpagina aangekondigd onder de kop 'Franstaligen, kom uit de loopgraven'.
Daarmee was de toon gezet. Vooraanstaande Franstalige denkers verzetten zich tegen het politieke immobilisme (geen nieuws) en wijzen daarbij op de verantwoordelijkheid van hun politici (wel nieuws). Dat ze die 'verkrampt immobilisme en kortzichtigheid' verwijten, klonk als muziek in Vlaamse oren, want is dat niet wat hen aan deze zijde van de taalgrens ook wordt verweten?
De eerste reacties die ik op Facebook las bij Vlaamsgezinden klonken erg hoopvol. 'Hebben ze het eindelijk begrepen', kan de teneur worden samengevat. De vraag die na lezing van het stuk bij mij opkwam: hebben de lezers de tekst wel begrepen?
De auteurs schrijven dat hun tekst gericht is 'tegen het communautarisme van een deel van de Franstalige politiek'. Mijn aandacht was meteen gewekt. Wat denken Van Parijs en co. over de filosofische school van mensen als Alasdair MacIntyre, Michael Walzer, Charles Taylor of Amitai Etzioni? Zij zijn - samengevat - van mening dat de mens schatplichtig is in z'n denken aan de gemeenschap waarin hij leeft. Zij ontkennen niet het individuele element, maar beklemtonen het maatschappelijke kader waarbinnen onze waarden en normen gevormd worden.
Geen woord echter over die filosofische school. Vertalen blijkt ook hier weer verschralen. Onze gemeenschappen heten in het Frans 'les communautés' en de gewesten 'les régions'. Ze hebben het dus over politici die denken in termen van gemeenschappen. Hier komt de oude discussie weer boven water, die ook de huidige onderhandelingen zwaar hypothekeert. De Vlamingen koppelen Brussel via de gemeenschappen (met onder meer onderwijs en cultuur, waarvoor ook Vlaanderen in Brussel bevoegd is); de Franstaligen kiezen van oudsher voor de gewesten (met drie dus, waarbij Brussel los staat van Vlaanderen). Dus is de tekst onderhuids wel degelijk gericht tegen de klassieke Vlaamse benadering.
Van Parijs en co. willen gewoon een volwaardig Brussels gewest en schenken dus oude wijn in nieuwe zakken. Ze gaan daar erg ver in - en veel verder dan Johan Vande Lanotte in zijn pleidooi voor vier deelstaten - want willen ook onderwijs en cultuur 'regionaliseren', lees: naar Brussel overhevelen.
Wat is er nieuw aan de zakken? Zij leggen in tegenstelling tot de old school FDF'ers minder klemtoon op de taal. Logisch, want deze verstandige mensen zien dat Brussel geen dominant Franstalig gewest meer is en evolueert naar meertaligheid. Ze willen Vlaanderen uit Brussel (zoals het FDF), maar niet het Nederlands. Wat vroeger Brusselse Vlamingen waren, worden nu Nederlandstalige Brusselaars.
Het is dan ook logisch dat zij het belang van de territorialiteit beklemtonen. Ze vinden het 'terecht dat van mensen die zich duurzaam in Vlaanderen of Wallonië vestigen verwacht wordt dat ze de moed en nederigheid hebben om de officiële taal van hun gewest te leren.' Dat klinkt vernieuwend uit Franstalige hoek, want is dat niet de Vlaamse thesis?
Faciliteiten zijn stommiteiten
Van Parijs en co. beseffen natuurlijk ook de contradictie tussen de pleidooien voor gewesten (met afgebakend grondgebied) en rechten voor Franstaligen in Vlaanderen (gebonden aan de personen). Vandaar dat Van Parijs - ook al eerder - de oude slogan van de Vlaamse Beweging in de mond neemt: faciliteiten zijn stommiteiten.
Maar echt rechtlijnig is het verhaal toch niet. In De zevende dag gaf Van Parijs op mijn aandringen toe dat een aantal of zelfs alle zes faciliteitengemeenten best worden aangehecht bij Brussel, om pas daarna de territorialiteit echt te laten spelen. Zijn argument botst met de rest van de boodschap: hij telt het aantal Franstaligen in die gemeenten en gaat dan zo weer de toer van de talentelling op. Desgevraagd blijkt de nieuwe zak toch deels gerecupereerd materiaal gemaakt te zijn en zit er een stevig imperialistisch angeltje aan het 'frisse' voorstel.
Vlaamse gemeenten waar Franstaligen zich wel hebben aangepast - zoals Van Parijs en co. vragen - blijven Vlaams; waar ze dat weigeren worden ze beloond met grensaanpassingen. Weerbarstigheid wordt beloond.
Doet een beetje denken aan de kettingroker die zegt: 'Nog één pakje en dan hou ik ermee op.' We weten dat die mensen zelden bij hun goede voornemen blijven en snel weer naar het verslavende stokje grijpen. Als de 'sociologische' realiteit binnen enkele jaren in andere Vlaamse gemeenten Franstalige meerderheden oplevert, komen zij dan als volgende in aanmerking voor annexatie?
Van de indruk die is ontstaan, dat de auteurs van deze opiniebijdrage echt nieuwe paden bewandelen, blijft na grondige lezing weinig over.
Tot slot weze aangestipt dat het gelanceerde idee niet zonder gevaar is voor België. De uitbouw op basis van strikt afgebakende deelstaten, snijdt de Belgische taart keurig voor. De stukken kunnen dan des te gemakkelijker op verschillende borden gelegd worden. Het argument dat Vlaanderen zonder België Brussel verliest, wordt nog verder uitgehold. Want dit voorstel zorgt ervoor dat Vlaanderen Brussel mét België zeker kwijtspeelt.
Er zijn zeker aanhangers van Vlaamse onafhankelijkheid die in stilte hopen dat het voorstel van de acht Franstalige denkers wordt uitgevoerd.
PETER DE ROOVER Politiek secretaris Vlaamse Volksbeweging. Wat? Een Franstalige die zegt het territorialiteitsprincipe te respecteren, maar tegelijk voor een talentelling pleit, heeft zelden zuivere bedoelingen. Waarom? Het impliceert dat wie zich niet aanpast, beloond wordt
Mijn goede hoog vereerde vriend Marc Van Fraethem heeft op zijn blog mijn ogen geopend. Er was altijd al een vreemd voorgevoel in mij van imitatie West Vlaming telkens ik die Rennbo hoorde of las. West Vlaming zijn op zich is al moeilijk om mee te leren leven leven, maar ersatz zij, dat is pas een scheldwoord. Het zullen hem de 25 jaren zijn, dat hij voor Roularta gewerkt heeft, die hem dat aureool geven. En met bij de Schandaard te zijn terecht gekomen, is dat er niet op verbeterd! Hij ware beter in 1968 bij de Zwartjes gebleven : daar tenminste kon hij zijn licht laten schijnen in de zwartste duisternis.
Hoe ik dat alles weet? Door eindelijk de moeite te doen, ingevolge vriend Van Fraethem, te gaan spieken bij Wikipedia .
Maar eigenlijk had ik noch Wikipedia, noch Van Fraethem nodig, om de achtergrond van Rennebo te kunnen schetsen.
Wel : diens afkomst zit hem in de naam zelf. Rennen (of rinnen, rennen, lopend, vloeibaar zijn) en bô. Om dat tweede woordje te begrijpen moet men echter wel van Hart-West Vlaanderen zijn! La Flandre Profonde, lijk ze zeggen. Al zijn zij van het Houtland even authentiek, zulle!
Vooral die bô is typisch Oud West Vlaams, en staat voor de beer in de aalputten der stadsmensen, die opgeslagen werd in een grote enorme gemetste ondergrondse ruimte, ergens ver te lande, om pas te worden aangewend op de velden als de geschikte mesttijd was aangebroken. Plattelandsbewoners losten dat probleem elk voor zichzelf op. Maar in de steden ontstond er een levendige handel, want het was toen, net als nu, voor de boer ging alleen de zon voor nix op. Ook de voerlui moesten leven! Dat de stedelingen op de markt dan in de zomer en in de rest van het jaar de boerinnen hun boter uitvochten, is een ander verhaal, waar het ene nix met het andere te zien heeft. Zelfs in Londen werd er gevochten om die boter en het was spreekwoordelijk, dat de melk van gisteren reeds de volgende morgen als boter kon verschijnen op de Britse ontbijttafels. Historici beweren zelfs dat onze weiden als wiegende zeeën maar al te dikwijls als de meest begeerde oorlogsbuit van vreemde overheersers golden. Over de bemesting en de handel en verwerking van de bô werden er dan, begrijpelijkerwijze, geen vragen meer gesteld. En de boer, hij ploegde voort!
Er is dus sedert 1830 niet veel veranderd! Al gaat de afgeroomde rijkdom nu niet meer naar het Perfide Albion, maar naar het nog perfidere WalloBrux.
De achtergrond van beide woorden illustreert perfect wat ik bedoel met de naam Rennebô: een goot vol drek.
Ik heb het hier al dikwijls gezegd, hé! Met West Vlaams in de mond, komt men de wereld rond .
Ik ben er zeker van, dat deze korte cursus West Vlaams zal bijdragen aan Uw bewondering voor deze vlijtige jongen, die Van Fraethem beschrijft als een Vlaamse Gaai, wat een belediging is voor deze vogelsoort. Maar allez .de bedoeling is goed en de boodschap is aangekomen.
04-03-2011 - Marc Vanfraechem - victacausa Iskander
Marc Reynebeau moet ieders bewondering afdwingen: elke dag wel staat er in de kwaliteitskrant een kolommetje van hem, of een volle pagina, soms twee. Een sterveling vraagt zich af waar die man zijn inspiratie blijft halen. Natuurlijk: zoals elke vogel zingt ook hij zoals hij gebekt is, maar het aantal variaties dat hij weet te verzinnen op enkele luttele deuntjes verbaast gewoon. Zijn meest bekende liedje is misschien wel dat van de Identiteit. En onvermijdelijk overkomt het hem wel eens, het gebeurt niet vaak maar het gebeurt, dat zijn gezang wat schor gaat klinken. Een enkele keer is er zelfs een valse noot. Luisteren we even naar de laatste suskewiet van hem:
Het mag politiek dan wel een centraal thema zijn geworden, het blijft tobben over wat 'identiteit' nu precies betekent. En helaas, de zelfverklaarde spokenjager Kevin Absillis (DS 28 februari) zal toch wat beter zijn huiswerk moeten maken wanneer hij zich in dat debat mengt. [...] Absillis [heeft] kennelijk geen benul van de moderne discussies over identiteit en natievorming. Voorts denk ik [...] dat identiteiten vloeibaar, contingent en gelaagd zijn. Ik mag me, wat dat laatste betreft, de tevreden uitvinder van het begrip 'lasagne-identiteit' noemen.
Over vloeibaarheid, contingentie en gelaagdheid zullen we in een volgend blog Finkielkraut aan het woord laten, maar nu even gesproken over dat vaderschap. Altijd een heikele kwestie. De term 'lasagne-identiteit' is zijn kind vertelt Marc Reynebeau ons fier, maar dat is een fabeltje. Inderdaad gebruikte hij die term in 2005 in De Standaard. Maar eerder niet, zoals ik hier toen ook heb geschreven. Matthias Storme, de jurist, gebruikte dat beeld echter al in de vorige eeuw, en hij vertelt ons ook waar: ...in mijn toespraak op 11 november 1999 in Antwerpen die in 2000 gepubliceerd werd onder de titel Geworteld en gelaagd. Storme verwees toen naar de historica Anne Morelli, die in 1995, of misschien eerder al, een gelijkaardig beeld had gebruikt: L'identité pourrait ressembler à une pâte feuilletée. Een zin uit Storme zijn toespraak: Zoals ik verder zal uiteenzetten sluit dit geen gelaagde identiteit uit, en met een knipoog naar het bladerdeeg van Anne Morelli mag U mij dan ook als een lasagne-nationalist beschouwen. Later diste hij diezelfde lasagne nog een paar keer op ...en toevallig ook in een Rondas-uitzending begin 2005, dus kort voor de uitvinding van Reynebeau. Natuurlijk, net zoals het warme water en het buskruit kan ook de lasagne opnieuw uitgevonden zijn, maar misschien besluiten we toch beter met een echt fabeltje:
Le Geai paré des plumes du Paon
Un paon muait: un geai prit son plumage; . . Puis après se l'accommoda; Puis parmi d'autres paons tout fier se panada, . . Croyant être un beau personnage. Quelqu'un le reconnut: il se vit bafoué, . . Berné, sifflé, moqué, joué, Et par messieurs les paons plumé d'étrange sorte; Même vers ses pareils s'étant réfugié, . . Il fut par eux mis à la porte. Il est assez de geais à deux pieds comme lui, Qui se parent souvent des dépouilles d'autrui, . . Et que l'on nomme plagiaires. Je m'en tais, et ne veux leur causer nul ennui: . . Ce ne sont pas là mes affaires.
Natuurlijk leven we in een Rechtsstaat, en natuurlijk is de Tweede Macht van het Land, de Gerechtelijke even correct als de Eerste, de Wetgevende en de derde, de Uitvoerende Macht. Al onze machten zijn even correct. Of is het eerder corrupt?
Over de Wetgevende, weten we dat ze bergen werk verzet : 6 regeringen met bijna 600 ministers die elk op hun strepen staan : met 100.000 bladzijden Moniteur Belge Belgisch Staatsblad per jaar komt men zelfs niet toe om alle wette, wetjesn decreten, decreetjes, verordeningen en dies meer, zoals dat heet, den volke kond te doen. Aan allen die zijn en zullen wezen : onze groet!
Over de Uitvoerende Macht zien we vooral weer eens, het zou moeten lukken, PS-creaturen die het mooie weer maken, die, tuk op de eigen promotie, de wereld rondhossen met valiezen van Delvaux, waarover Madame Béatrice Scocche van Le Soir zedig zwijgt. We zien Korpsoversten (Gent-Antwerpen) bij nacht en vooral bij drank van de weg af geraken. Maar Oom Agent wordt op straat neergekogeld door het welig tierend gangsterdom.
En dan de Rechterlijke Macht. Tot levenslang veroordeeld worden omdat men er het profiel voor heeft monstermisdrijven die maar voorkomen als ze verjaard zijn rechters die politieke vonnissen vellen (2004 Gent), enz, om nog maar te zwijgen van de processies gevangenen die het voor bekeken houden.
Het zal U maar overkomen, als bekend Vlaams Nationalist, of erger, als Voorposter bekend te staan, en als slachtoffer voor de Belse Just-is-Just te staan om Uw recht te krijgen! Eerste Hoofdstuk in talrijke bedrijven gaande van expertisen tot tussenvonnisssen van lagere rechtbanken. Tweede hoofdstuk : Vadertje TIJD zijn werk laten doen, in de hoop dat de Man-met-de-Zeis de Rechtzaak ondertusen zal doen uitdoven Derde en Laatste Hoofdstuk : de genadeklop en de onfortuinlijke (in meer dan één zin!) rechtzoekende laten opdraaien voor de kosten.
Ja, ik weet het. Ik spreek zonder de minste dossier-kennis. Al kan Wikipedia dikwijls wonderen doen! Al was het maar om de goegemeente wakker te schudden dat er ook zoiets bestaat als De Rechten van de Mens. Ik vraag mij af, of de EU-rechters zouden toelaten dat deze On-Staat ook zijn burgers zo On-menselijk behandelt. Louter door hen 22 jaar en meer te laten wachten op hun negatief vonnis.
Een moordenaar die zijn vader en moeder heeft vermoord, zou vlugger weer op vrije voeten staan!
Rechters en Rechtsdienaars in onderstaande zaak : Niet in onze Naam SHAME !!! Of moet ik schrijven HONTE !?
--------------------------------------------
Huizen van Vlaamse Solidariteit
Actie Solidair met Veerle en Herwig
01 maart 2011
We durven veronderstellen dat al onze lezers intussen het verhaal hebben gehoord of gelezen van Veerle Noels, die na een procedureslag van 22 jaar veroordeeld werd tot het betalen van een enorme gerechtskost, maar we vatten even kort samen:
22 jaar geleden maakte Veerle een fietstochtje in Doel, dochter Marijke achterop de fiets. Veerle wordt aangereden door een auto en heeft ernstige kwetsuren. Ze wordt overgebracht naar het ziekenhuis, waar men heel wat botbreuken vaststelt, maar over een halswervelbreuk heen kijkt. s Anderendaags wordt ze met verlammingsverschijnselen overgebracht naar een ander ziekenhuis, waar de halswervelbreuk wél wordt vastgesteld. Het kwaad is echter geschied en na een lange herstelperiode belandt Veerle voor haar verdere leven in een rolstoel.
Er wordt klacht neergelegd tegen de bewuste artsen en de rechtbank in eerste aanleg geeft klagers gelijk. De artsen gaan echter in beroep en zeven jaar na de eerste uitspraak volgt de keiharde uitspraak: de artsen worden vrijgesproken en Veerle wordt veroordeeld tot het betalen van de gerechtskosten. Prijskaartje: 61.996 euro
Veerle (tot haar ongeval) en Herwig, haar echtgenoot, zijn heel hun leven actief geweest in de Vlaamse Beweging, vooral in het VNJ en de VVB. Dochter Marijke is tevens lid van Voorpost.
Via de Huizen van Vlaamse solidariteit start Voorpost een campagne om dit gezin in nood financieel te steunen. Schrijf nu uw bijdrage, hoe klein ook, over op rekening 979-2397632-88 (Huizen van Vlaamse Solidariteit) met vermelding Solidair met Veerle en Herwig. Bij afsluiting van de actie zal Voorpost het binnengekomen bedrag verdubbelen en overmaken aan de speciaal opgerichte feitelijke vereniging die de steun aan de familie zal coördineren.
Sclachtofferhulp? Noodfonds? Maatsschappelijk Welzijn? Was de dame in kwestie maar allochtoon geweest! Dan werd ze, 20 jaar geleden al, ten laste gelegd van de Ziekenkas, met Gezinshulp, met woning-toeslag, recht op ski-verlof plus recht op een veertiendaags verblijf aan een of ander Playa del Sol. Voor haarzelf en al haar familie-leden.
Het zal U maar overkomen, burger te zijn van dit land!
In alle vriend- en nabuurschap maar stukken liever 'Belgische toestanden' dan het wankelend populistisch minderheidsexperimentje dat Rutte aan de gang probeert te houden', schreef Yves Desmet in deze kolommen. Met de statenverkiezing achter de rug is NOS-correspondent Wessel de Jong het daarmee grondig oneens.
Mede omdat Paars de Vlaamse Nationale gevoelens jarenlang heeft ontkend, zit België nu dik in de problemen. Als de politieke elite eerder iets had gedaan met die Vlaamse boosheid, dan waren de problemen nu niet zo groot geweest
Een partycentrum naast een afslag van de A-1 richting Hengelo. Staatssecretaris Henk Bleker van landbouw is een hele dag op verkiezingscampagne in Twente. Hollanders noemen dit deel van Nederland 'Tukkerland'.
Dit is een van de laatste bastions van de christendemocraten. In de grote steden zijn ze bij de provinciale statenverkiezingen van woensdag definitief weggevaagd. Het CDA wordt al een boerenpartij genoemd. Nee, "plattelandspartij", corrigeert de Groninger Bleker, die wordt getipt als de nieuwe leider van de christendemocraten.
Mestgeur en natte sneeuw vullen de hemel in Markelo. Het is bomvol in partycentrum De Poppe. In de ene zaal viert een zilveren bruidspaar feest. In een andere staan kopjes koffie met roomboterkoekjes klaar voor de CDA'ers. Jonge boeren in donkere geruiten kleding stromen toe.
130 per uur Ze hebben vooral landbouwvragen voor Bleker. De Tukkers zijn niet zo bezig met het schisma in de partij, over de samenwerking in de regering met de nationalisten van Geert Wilders. Maar de CDA-leider is dat wel: "Ik walg van de PVV met hun hoofddoekjesgedoe. Ik moet niks hebben van een partij die het heeft over tuigdorpen."
Niet alleen de politiek commentator van deze krant heeft dus een hekel aan het kabinet-Rutte, dat regeert bij de gratie van islamhater Wilders. Het CDA knarst in al zijn voegen vanwege de vrijage met de PVV.
Bleker houdt een emotioneel verhaal over een Turkse CDA-stemmer die zich afkeert van de partij vanwege de gedoogconstructie met de PVV. Het doet hem pijn, zegt hij, dat deze moslim zich niet langer thuis voelt bij de christendemocraten. Het venijn zit in de staart van Blekers betoog. "Ik kies hiervoor om Nederland bestuurbaar te houden." Bleker moffelt deze slotzin weg.
Maar het is een cruciale opmerking. Bleker presenteert de samenwerking met de PVV als onvermijdelijk, dat het de enige mogelijkheid was een regering te formeren. Dat is natuurlijk onzin. De puzzel had anders gelegd kunnen worden.
Premier Rutte en het CDA hebben bewust gekozen voor samenwerking met de PVV. Daar doen een speech in een partycentrum in Twente en een groep CDA-dissidenten niets aan af. De Nederlandse kiezer toonde op 9 juni 2010 een grote liefde voor PVV. Dit kabinet weerspiegelt, denk ik, het best de ontwikkeling van Nederland tot nieuwe hufterstaat, om met Yves Desmet te spreken.
"Er moest iets gebeuren met de PVV", zegt een waarnemer in Den Haag. De grote overwinnaar van de verkiezingen negeren wordt ervaren als ondemocratisch én onverantwoord. Dat was ook de redenering in 2002, toen de Lijst Pim Fortuyn in de regering werd gehaald. Door de LPF regeringsverantwoordelijkheid te geven moest die giftige en boze onderstroom in de samenleving gekanaliseerd worden.
Dat is nu een van de argumenten om in zee te gaan met de PVV. Behalve natuurlijk dat de Nederlandse liberalen van de VVD veel standpunten delen met de PVV. Zoals lekker hard scheuren. Een dag voor de verkiezingen is het eerste 130 kilometer per uur-bord geplaatst.
Kop in het zand Wat je ook vindt van dit soort populistische maatregelen en het gedoogakkoord met de PVV, de Nederlandse politieke elite heeft wel de moed om de ogen te openen voor de groeiende groep landgenoten die boos zijn op op... Tja, waar zijn ze eigenlijk boos op? Op de "regenten" en al die "linksige mensen" zoals ze zelf zeggen.
De Vlaamse politieke elite heeft altijd de ogen gesloten voor deze groep. Om die uit het gezichtsveld te bannen werd het cordon sanitaire uitgevonden, en weg was het probleem van de groeiende afkeer van buitenlanders en de schreeuw om meer Vlaamse autonomie. Alle democratische partijen - de naam Vlaams Belang wordt onder geen beding uitgesproken - staken gemeenschappelijk de kop in het zand.
Het Belang verpietert nu, maar het hoofddoekjesdebat gaat voort en de Vlamingen roepen harder dan ooit om zelfstandigheid. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en Bart De Wever en N-VA, hoewel zeker niet inwisselbaar met Vlaams Belang, zijn sterker dan ooit. Mede omdat paars de Vlaamse nationale gevoelens jarenlang heeft ontkend, zit België nu dik in de problemen.
Ik denk dat als de Belgische politieke elite eerder iets had gedaan met die Vlaamse boosheid, de problemen nu niet zo groot waren geweest. 'Belgische toestanden' staan in Nederland voor verlamming. In de regering blijkt het zaken doen met Wilders een worsteling, vooral dan voor het CDA. Maar persoonlijk worstel ik liever dan dat ik staar als een konijn naar een lichtbak .
-------------------------
Beste Mensen!
Ik zeg maar : van Uw vrienden moet get hebben! Belgische toestanden = verlamming. Liever worstelen met de tegenstander Als democratische partijen gezamenlijk de kop in het zand steken JaJan onder en boven de landsgrens begint Linx zijn builen te tellen! Het zijn uitdrukkingen die beklijven!
En ze zijn verdorie nog biechtewaar ook!
Jongens, wat moet dat pijn doen voor de organisatoren van het verketteren van het Vlaams Belang! Zij hebben zodanig verketterd, dat het Land nu één complete verkettering is!
Maar wat nog altijd niet wordt uitgesproken (tenzij door de kiezer in het stemhokje) de grootste schuldigen zijn de Vlaamse beleidspartiijen die al sinds het bestaan van België, van verkiezing naar verkiezing, hebben toegegeven aan de chantage van de Francofonen. Als straks de CVP uit elkaar valt, of minstens even verdeeld blijkt te zijn al de Sossen, zou dat een kleine voorafname zijn op hun verder lot : van volstrekte meerderheid naar nog amper boven de kiesdrempel. Dura lex, sed lex : het volk heeft altijd gelijk, al duurt dat soms een beetje!
Gaarne geef ik gevolg aan de oproep van Frank VanHecke, om aan vrienden en bekenden door te geven, dat Marie Rose Morel, ook al is ze gestorven, nog maar eens daar staat. Ongeslagen.
Marc Grammens maakt de perfecte analyse in Journaal van 24 februari : al was ze geen heilige, niemand doet het haar na. Waaraan ik toevoeg : naarmate haar sterfdatum verder in het verleden zal liggen, zullen zelfs de lauwen en de afzijdigen meer en meer aangetrokken worden tot haar en ons ideaal : Vlaanderen weer groot maken, omdat wij niet anders kunnen.
Frank schrijft in zijn blogstukjes, dat er tot hiertoe 30.000 bidprentjes zijn uitgedeeld en dat de bedeling nog altijd verder gaat. Zoiets is normaal voorbehouden voor koninginnen en filmvedetten. Toch niet, zoals men ons wil doen geloven,voor een egoïstische wereldvreemde Vlaams Nationaliste!
Zelfs de harde woorden van BDW, de dag na haar overlijden, klinken na verloop van tijd anders : zacht, vol begrip en ongeloof, verpakt ineen ruwe bolster, in de woorden dat MRM tweemaal werd gepakt : eerst door het Blok, en dan door de kanker. Zijn woorden krijgen maar betekenis na het uitspreken van zijn afscheidsrede in de Antwerpse kathedraal. Hij was kwaad op haar, omdat ze het geduld niet opbracht mee te gaan met zijn langzaam-aan actie, maar koos voor de daad. Bij de Partij met de Daad in het programma. Waardoor hun wegen scheidden, niettegenstaande hun doelstelling dezelfde bleef. Wist zij toen reeds dat zij tijd zou tekort komen, en was ze daarom zo gehaast? Het zit er nu dik in, dat de twee stromingen beginnen samen te komen : beter geen compromis dan een slecht compromis. Dat leidt naar nieuwe verkiezingen, en naar een volstrekt Vlaamse meerderheid. Waarna de poppetjes kunnen beginnen gaan te dansen
Dan kunnen zelfs de beiaarden beginnen te spelen, de jonkheid te dansen en de oudjes te kwelen
Ja, Bart! Marie Rose werd gepakt door het Blok en dan door de kanker. Nu worden wij allemaal gepakt door haar!
----------------------------------
Volgende dinsdag 8 maart, één maand na haar overlijden, ligt het nieuwe boek van Marie-Rose in alle Vlaamse boekhandels: "Geloof, Hoop en Liefde - valse hoop bestaat niet". Het gaat om een bundeling van haar columns in "Het Laatste Nieuws", met daarbij een niet eerder gepubliceerd voor- en nawoord en een heel mooi en ontroerend fotokatern.
Vandaag bracht de uitgeverij mij de eerste exemplaren. Het werd een prachtige uitgave. Ik geef eerlijk toe dat ik ervan droom dat Roos ook met dit boek nummer één van de verkoopscijfers in Vlaanderen wordt (op dit ogenblik staat ze nog steeds nummer één met haar vorige boek "Leve het Leven!"). Bij elke aankoop steunt U bovendien "Kom op tegen kanker". Helpt U de boodschap verspreiden?
--------------
Nota Bene
O ironie van het Noodlot : bij leven was ze teken van tegenspraak. Nu wordt ze dag na dag een helderder teken van verzoening.
De Vlaming-haters die zowat overal ondergedoken leven in onze media tetterden eerst van da de daken, dat de verkiezingen in Nederland zo wat verlopen waren zoals zij het hadden gewild. Later klonk het dat het nipt zo zou blijven : Centrum Rechts (Tjeven en Blauwen) met de gedoogsteun van de PVV (Wilders) zou de meerderheid niet halen in de Senaat/Tweede Kamer.
Nog later werd meegedeeld, dat het nog tot 23 Mei zou duren vooraleer er absolute zekerheid kwam of de Regering nu al-dan-niet de meerderheid zou hebben.
Ondertussen was al van rond 10 uur bekend bij de Linxe NL-zenders dat de Centrum-Rechtse meerderheid een zekerheid was, en op hetzelfde ogenblik kwam onderstaand bericht van Elsevier op de mailbox binnen.
Bij De Telegraaf stonden vanaf 8 uur de definitieve landelijke uitslagen waaruit bleek dat Wilders uit het NIETS zon 850.000 stemmen had behaad en dus de grote winnaar was. Bij de NOS zagen we Job Cohen van de PvdA nog herhalen (die man zou n succes zijn als begrafenisondernemer!) dat het kon dooien, maar ook kon vriezen
Neen, Pelgische toestanden zullen ze niet rap hebben. Daar zijn die Hollanders veel te nuchter voor. Wat meer is : zij trekken geen dood gewicht mee van Fransdolle Übermenschen die altijd maar NON blijven roepen.
Nee, Mr Wilders, het establishment bij ons is helemaal niet blij meet Uw optreden. Acht U gelukkig dat U geen landgenoot bent, anders zaten U en Uw geestesgenoten al lang opgesloten achter een schutkring, niet Het IJzeren Gordijn, maar erger : Het Jos Gheysels-Gordijn.
Al kan het U geen moer vooruithelpen : U hebt onze steun en wij wensen U van onder die verdomde Staatsgrens een driedubbel hartelijk proficiat toe!
Op naar beter!
------------------------------------
Uitslag Provinciale Staten: Hoe het écht zit
donderdag 3 maart 2011 11:14
Een objectieve analyse van de uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen zorgt een dag na de verkiezingen voor een ander beeld dan dat linkse politici willen doen geloven. Het CDA blijkt te groeien ten opzichte van de verkiezingen van de Tweede Kamer, de PvdA verliest.
Het CDA wint, de PvdA verliest bij de Provinciale Statenverkiezingen
'Het ageren tegen het kabinet hebben Job Cohen (PvdA) en Emile Roemer (SP) niets geholpen. Als de restzetels goed uitvallen, behalen VVD, CDA en PVV alsnog een meerderheid in de Eerste Kamer.'
Verzet in het CDA CDA-Tweede Kamerlid Ad Koppejan, een van de dissidenten in de fractie tijdens de coalitieonderhandelingen, pleit vandaag op zijn weblog voor 'een fundamentele bezinning op koers van het CDA: terug naar het midden'.
Links De PvdA haalt 2,3 procentpunt minder stemmen en gaat van 19,6 naar 17,3 procent. De lage opkomst onder PVV-stemmers zorgt voor een daling van 15,5 procent in 2010 naar 12,4 procent nu.
Uit een objectieve analyse van de uitslagen komt dus een stuk genuanceerder beeld naar voren dan de linkse spindoctors de bevolking willen doen geloven.
De PvdA, SP (+0,4 procent) en GroenLinks (-0,4 procent) verliezen gezamenlijk 2,3 procent.
D66 groeit van 6,9 procent naar 8,3 procent van de stemmen.
Meerderheid Het kabinet houdt knap stand ondanks de harde campagne van de linkse partijen tegen de coalitie. De bezuinigingen die het kabinet doorvoert worden blijkbaar als noodzakelijk beschouwd en kunnen op instemming rekenen van de kiezers.
De coalitie lijkt met de uitslag van nu niet in de problemen te komen in de Eerste Kamer. De kabinetspartijen en gedoogpartner PVV hebben samen 37 van de 75 zetels in de Senaat.
Met de steun van de SGP die een zetel krijgt in de Eerste Kamer, is er een rechtse meerderheid in de Eerste Kamer. De SGP staat welwillend tegenover het beleid van het kabinet.
Sommige zaken geraken vereeuwigd als Het ei van Colombus. Een beetje een stom eerbetoon aan de reputatie van die man die per slot van rekening Amerika heeft ontdekt.
Allez, ik bedoel ons Crevitske : ze heeft weer een pracht van een doelpunt laten scoren. Dan nog wel door onze vriend Freddy VanGaever, die als zakenman elke voorbij komende opportuniteit altijd oppikt. Het is een beetje lijk het verhaal van mijn kuisvrouw die moest ontslagen worden, in mijnvoorgaand stukje, waar Tony Mary mijn gelegenheids kop van Jut was.
De strafmaat voor zwerfvuil van VanGaever klinkt niet alleen draconisch, ze IS ook draconisch. Ik zie het al gebeuren : U wordt door 2 kleerkasten van milieu-werkers betrapt op sluikstorten (tiens ja, wat is dat eigenlijk, storten van sluik?) en via snelrecht en de gevangenis komt U acht dagen later thuis bij Vrouwtje. Ge zult wel een goede uitleg moeten hebben.
Maar serieus : het zou wel een probaat middel zijn, waarschijnlijk. Maar uitvoerbaar? Dat is wat anders. Volilà : net zoals bij JMDD die op de drukste autosnelwegen een verdiep wilde bovenop bouwen, zo zal dit voorstel alleen zorgen voor hilariteit op kap van het Vlaams Belang.
En toch zou ik dat systeem steunen, zij het met een lichte nuance. De dader krijgt de keus : zitten (+strafblad) of 1 week lang 8 uur zwerfvuil verzamelen langs de openbare weg tot er bijvoorbeeld per dag 500 kgr verzameld zijn. Het werk wordt uitgevoerd met enkelband, zodat de werklieden op de monitor kunnen gevolgd worden. Een (afnemend) leger van zwerfvuil-rapers, onder toezicht op afstand van een handvol ambtenaren
Voor de leut zou ik regelmatig een cameraploeg meezenden! Wedden dat dit een goede woestijvis wordt?
T.A.V. Wouter Vandenhaute : de nog af te spreken auteursrechten mogen direct doorgestuurd worden naar Sabam. Die hebben mijn geheime nummer-rekening in Zwitserland waar al het zwart geld berust dat verdiend wordt met zwerfvuil-blogs te schrijven op het Internet..
3 maart 2011
Het gebruiken van een weinig "boerenverstand" zou niet slecht zijn!
Het is mogelijk dat onze Minister Hilde Crevits goede bedoelingen heeft en geen tjevenstreek wil uithalen. Onze brave ziel heeft een actieplan uitgewerkt opdat de opgelegde boetes aan sluikstorters sneller zouden betaald worden. De Minister blijkt nu te beschikken (Hoofdartikel frontpagina GVA van 2 maart) over 260 toezichthouders die dagelijks de Vlaamse gewest- en snelwegen afspeuren op zoek naar sluikstorters. Wie betrapt wordt betaalt tot 250 euro. Maar omdat parketten die boetes vaak seponeren, wil onze Hilde speciale ambtenaren inschakelen. " We hebben de proef al gedaan in bepaalde provincies" zegt Crevits "en met succes!". Die ambtenaren volgen de boetes beter op en daardoor worden de overtredingen sneller betaald. De minister wil dat systeem nu in alle Vlaamse steden en gemeenten invoeren.
Dit wil feitelijk zeggen zoals steeds "weer nieuwe ambtenaren benoemen" die men meestal kiest tussen de politieke vriendjes. Is er nu niemand om al die stupiede acties een halt te kunnen toeroepen? Gaan we ons land nu volledig verder laten kapot maken door een bende beroepspolitiekers die de chaos dag na dag vergroten en onze laatste centen willen afpakken om steeds maar meer onproductieven aan een job te helpen?
Wij zouden aan ons Hildeke willen vragen om even te willen luisteren naar iemand die nog steeds denkt over een gezonde dosis "boerenverstand" te beschikken. Volgens onze Minister is het gewicht aan sluikafval terug toegenomen en bedroeg vorig jaar niet minder dan 2.872 ton. Om het wat spectaculairder voor te stellen 2 miljoen achthonderd-twee-en-zeventig-duizend kilogram!
Wat zouden wij doen:
1. Geen nieuwe ambtenaren benoemen. 2. Geen boetes meer sturen naar de parketten en hier dus voor besparingen zorgen. 3. Geen nieuwe boetes meer laten uitschrijven door de 260 toezichthouders maar de bevolking verwittigen dat iedereen die op sluikstort wordt betrapt sito presto voor 8 dagen de gevangenis in vliegt! Nadat er enkelen met hun naam en verdiende straf in de krant hebben gestaan zal het "gewicht" aan sluikstort wel beginnen te verminderen. 4. Aan onze "toezichthouders" zou ik dan vertellen dat ze voor een "public service" job hebben gekozen en aangezien ze "buiten in open lucht" werken, ze slechts verondersteld worden om 200 dagen per jaar te werken. Ze krijgen 108 week-end dagen vrij, en mogen dan nog 56 dagen thuis blijven voor verlof en ziektedagen. Maar we vragen hen nu om niet meer anderen permanent trachten te betrappen, maar zelf voor het verwijderen van het sluikstort te willen zorgen. Per gewerkte dag gaat dit dan over 14,36 ton of 1/200ste van de 2.872 ton.
Per ambtenaar spreken we dan van nog geen 56 kilogram PER DAG of 7 kilogram per uur!!
Indien ik op een paar honderd meter van mijn woning naar het "Rondpunt" van Wommelgem wandel denk ik moeiteloos dit gewicht op één uur te kunnen realiseren!
Het is maar een kwestie van hoe men tegen een bepaald probleem in ons land wil aankijken.
Het doet altijd goed een oude bekende terug te zien. Mr. Geert Van Cleemput wekte destijds mijn belangstelling met zijn (goed geschreven maar langdradig) boek over zij Odyssee bij het Vlaams Blok. Hij werd er met vlag en wimpel binnen gehaald, maar het was lijk bij die 2 koningskinderen : het water was veel te diep.
Dat de tegenwinden en de buikloop nog niet zijn afgelopen, kunt U gemakkelijk lezen in zijn onderstaande bijdrage, verschenen in Klein Pierke.
Blijkbaar staat onze vriend nu ofwel voor de klas ofwel voor een of andere aula, mij niet gelaten, maar hij draait nog altijd zijn eigen woorden in zon mistgordijn, dat men van het bos de bomen niet meer ziet. Enfin, hij vuurt in alle richtingen waar hij Blokkers vermoed. En wie wind zaait, zal storm oogsten.
Kijk, ik zal proberen een korte reactie te formuleren, daarbij wijzend op het feit dat er een hemelsbreed verschil bestaat tussen een beroeps-politieker, en een niet-beroeps politieker. Kwestie van elkaar goed te verstaan : als U weet dat dit verschil een hele slok op de borrel kan schelen bij Saint Touche per einde maand..
Een Vlaams Nationalist (en geen woordspelingen AUB) is noch rechts, noch linx : hij is rechtdoor, recht voor de vuist. Hij wil (denk aan de Dolle Minas) Baas zijn in Eigen Buik Huis maar niet daarbuiten : hij erkent namelijk dezelfde rechten ook voor anderen in elk ander land. Iedere nieuweling die laat vermoeden (doet hopen) dat hij ooit zijn voet zal kunnen zetten naast de onze en naast die van onze voorvaderen, is welkom aan boord. Dat is, U heeft gelijk, een bijzonder soort conservatisme, dat nauw aansluit bij de eerste stelling : Baas in Eigen Land, dus ook baas over eigen tradities, eigen waarden, eigen levenswijze.
Moeten die nieuwelingen dan hun eigen afkomst, hun eigen cultuur, hun eigen waarden verloochen?
Niet naïef zijn, hé! Niemand van ons is bij machte om te bewijzen dat ook maar één inwoner van dit land dat we Vlaanderen noemen, altijd Vlaming is geweest. B ij Julius Cesar waren wij de Menapiërs, de Eburonen en God-weet-wat nog allemaal! Nog vroeger leefden hier de Saksen, of de Kelten, weet ik veel. Toch waren ook zij en andere volksverhuizers onze voorvaderen. Precies door de patine van de tijd zijn we Vlaming geworden, omdat hier toevallig op zeker ogenblik het Graafschap Vlaanderen tot stand kwam, dat dan nog potverkoffie schatplichtig was aan de Koning van Frankrijk. Iets dat ook niet vanzelf is gekomen. Later kwamen de Spanjaarden, de Oostenrijkers, de Fransen, de Hollanders, de Belgen en uit al die onderdrukkingen samen werd stilaan het besef herontdekt van onze eigen fierheid als volk. Onze samenhorigheid. Die, met reden, nooit is kunnen vervangen worden door het belg-gevoel
Het heeft bijna een eeuw, dus 100 jaar geduurd, vooraleer er Vlamingen kwamen die bovenstaande theorie niet alleen in de eigen taal kunnen en mogen verkondigen, maar die er ook de werken naar gedaan hebben Als ondernemer bedoel ik, die in korte tijd het Land tot een der welvarendste van de wereld hebben gemaakt.
Ga nu maar Uw gang, Meneer de Perfesser, maar tracht U bij de feiten te houden. Het is Uw volle recht om niet van de Tea Party te houden, wat ik dus wel doe, maar wil toch niet uit het oog verliezen dat daar Amerika is. Eerst en vooral zien ze ons daar nog niet wikkelen, en secondo : we kunnen er geen jota aan veranderen. El Cid daarentegen heeft (dat moet ik U toegeven) afschuwelijk veel fouten, maar als het Vlaams Blok/Belang op de kaart is gekomen, dan heeft hij daar toch een enorm aandeel in gehad. Maar akkoord : de tijden evolueren en naarmate het cordon wegvalt, en wij dus meer gehoord zullen worden, zal de vuiile taal wel vanzelf achterwege blijven.
----------------------------------
By Geert Van Cleemput
Aangemaakt 27/02/2011 - 16:45
2010 en 2011 zijn echte wonderjaren. Ik overleefde de coma, maar politiek veel interessanter, Vlaanderen werd wakker uit zijn coma, de belgische deze keer.
Het begon goed bij de verkiezingen van 2010. N-VA werd de grootste partij van het land. Zon verrassing was dat niet. Wie een beetje de Vlaamse verzuchtingen kende en die niet afdeed als onbelangrijke bijverschijnselen waarvoor de kiezer geen belangstelling had, wist dat Vlaanderen leefde. Hoe dikwijls hebben we niet moeten horen of lezen dat de kiezer zich niet voor zijn lotsbestemming interesseerde.
Wat ook zeer belangrijk was, en wat nauw verbonden was met het vorige, was dat de CD&V zijn karretje vastmaakte aan dat van de N-VA. Waar is de tijd dat het omgekeerde gebeurde? De CD&V zei Neen, als aan Johan Vande Lanotte, die een Belgicistische nota had opgesteld. De oude CVP had er ongetwijfeld mee ingestemd en de andere Vlaamse partijen ertoe aangespoord hetzelfde te doen. Maar de CVP bestaat niet meer, ondanks de doorzichtige pogingen van sommige Franstalige politici en hun collaborateurs in Vlaanderen. De nieuwe CD&V is er nu echt. Maar zullen ze beseffen dat hun toekomst in Vlaanderen ligt en niet in Belgie?
Wie had durven dromen van zon ommekeer? Niet alle kiezers van N-VA zijn even onderlegd in het nationalisme. Maar ze hebben perfect aangevoeld waar zoveel geleerden blind voor zijn en waarop de N-VA feilloos heeft ingespeeld: weg met de vreemde heersers. Nationalisme is het streven naar nationale zelfbeschikking. Het wordt dikwijls (soms bewust) verward met zijn vijanden, het etnisch chauvinisme (mijn volk is meer waard dan het jouwe) en het etnisch imperialisme van een volk dat zijn imperium of gezag oplegt aan een ander volk, maar vrij vaak militeert als staatsnationalisme, dat van staatsburgers een natie maakt, zoals de Belgische grondwet dat ook doet. Zelfs Vlaamse nationalisten (of Vlaams-nationalisten) maken die vergissing. Men hoort soms dat de Vlaamse nationalisten en de Belgische nationalisten een eeuwige en onbegrijpelijke strijd uitvechten die legitiem is of illegitiem. Maar het is geen strijd van nationalisten onder elkaar ten voordele van een andere natie. Hen beiden nationalisten noemen verduidelijkt helemaal niets. Het is een strijd van nationalisten, soms pleonastisch volksnationalisten genoemd (vooral, maar niet uitsluitend, Vlamingen, die nationale zelfbeschikking willen, (soms overbodig volksnationalisten genoemd) tegen imperialisten (vooral, maar niet uitsluitend, Franstaligen (die het voor België opnemen) en niet van staatsnationalisten, staatspseudonationalisten, dat wel.
Nationalisme is rechts noch links. Dat bewijzen de vele nationalisten, zoals in Ierland, Baskenland en de veel linkse anti-kolonialisten in Afrika. Het nationalisme in Vlaanderen wordt vooral met rechtse partijen geassocieerd, terwijl Belgicisme vooral met linkse partijen wordt vereenzelvigd. Dat is natuurlijk zo, maar niet noodzakelijk, dat men zich politiek anders wil uiten dan de grootste partij van de tegenspeler. Nationalisme in se is niet rechts of links. Wie zegt dat nationalisme rechts of links is, gaat mee in de logica van het Vlaams Belang. Uit eigen ervaring weet ik dat het VB geen nationalistische partij (meer) is. Het neemt soms nationalistische taal over, maar heeft er problemen mee wie juist tot dat Vlaamse volk behoort. Het VB, niet de N-VA, wil het bijna onmogelijk maken dat mensen van Arabische afkomst Vlamingen kunnen worden. Maar waarom is het zo belangrijk dat men goed overeen komt met het Front National (hier neemt men nationaal als komende van nation, dat in het Frans verkeerdelijk is afgeleid van nation als alle staatsburgers, terwijl het Nederlandse natie en het Duitse Nation veel meer verwijst naar een volk, voor wie geen onderdanigheid wil aan een ander volk), dat totaal geen gehoor geeft aan de niet-Franse volkeren in de zeshoek, onder wie het Vlaamse of Zuid-Nederlandse, maar het steeds heeft over de Fransen, de burgers van de Franse staat. De laatste stoot van Dewinter, wiens niet-nationalisme een publiek geheim is in het Vlaams Belang (God verbiede dat die partij echt het Vlaamse belang nastreeft), is zijn aanbidding voor de Tea Party in Amerika, helemaal geen nationalistische partij, maar heel rechts. En zoals het meelopers betaamt, zit de partijraad ook deze keer naar de lichtbak van Dewinter te kijken. Zelfs N-VA wordt rechts genoemd naar de (vermeende) politieke voorkeur van de voorzitter (die zichzelf conservatief noemt, niet rechts, denk ik), maar niet van de partij. Het nationalisme gaat de traditionele tegenstellingen tussen politieke partijen vooraf. Het is geinteresseerd in wie een legitiem staatsburger kan zijn en wil niet dat leden van andere volkeren legitiem het politieke gezag uitoefenen.
Belgicisten van het genre Pol Buysse zijn ten einde raad. Buysse zegt verrassend dat hij, als Belgie een aandeel was, het zou kopen. Misschien moet hij eens het advies vragen van professor economie Paul De Grauwe, die zijn sporen heeft verdiend onder (of is het tegen?) paars. Academici prostitueren geregeld hun academische titels om hun eigen politieke voorkeur meer glans te geven. Ik ben heel kritisch daarover, niet omdat ze pro-Belgisch zijn het recht van de vrije meningsuiting geldt voor iedereen, ook voor hen met een foute of onpopulaire mening. Maar academici zijn ideaal gesproken niet iedereen. Ik probeer mijn studenten duidelijk te maken dat een academische paper zonder (goede) argumenten waardeloos is. Vervelend is het dat we steeds maar pleidooien pro Belgica te lezen en te horen krijgen die intellectueel amper onderbouwd zijn. In hun wereldvreemdheid doen ze trouwens denken aan veel westerse regeringen die bondgenoot dictator Moebarak steunden omwille van de stabiliteit tegen de bevolking van Egypte. Met zon medestanders heeft Belgie geen tegenstanders nodig. Hoe sneller een paar academici en columnisten dat doorhebben, hoe beter voor ons allen.
Nog niet durven uitdragen. Zij spuwen op de hand die ze voedt!
---------------------------
Op hun petje staat (verplicht, tegen hun goesting) VRT. Op hun website en op hun briefpapier is de B ondertussen overal vervangen door een V, maar het gaat hen niet ter harte. Ze gedragen zich permanent als vijanden van Vlaanderen en collaborateurs van Vlaanderens vijanden.
De meneer die in onderhavig artikel uitvoerig aan het woord komt, is de veel besproken Grote Baas van B-Plus, de Vlaming-haters ,die het Belgisch sloddervos-niveau niet alleen willen behouden maar zelfs ook uitbreiden (herfederaliseren noemen zij dat). Hij was ooit Grote Baas van de BRT, tot hij bij Geert Burger op de klippen liep. De OO, zegt hij. Wij noemen dat de 00, een wereld van verschil zoals U ziet. De eersten zijn letters die betekenen Openbare Omroep, en de tweede, de twee nullen, betekenen pas iets als er een ander cijfer voor of achter komt : 100, of 001. Twee nullen zijn ja, twee keer nix, hé!
Er zijn zelfs collega webloggers met slecht karakter, die ofwel stotteraars zijn, scheel kijken of alles dubbel zien door het overmatig gebruik van alcoholische dranken, ofwel nog slechter zien dan ik : ze maken er de dubbele 00 van : de dubbele dubbel nul. De O.O.O.O ..Dat moet dan staan voor Onnodige Overbodige Openbare Omroep.
Persoonlijk vind ik dat schandalig.
Omdat ik het niet zelf gevonden heb!
Tony Mary dus. Zo Rood als een hard gekookte kreeft en dus onverteerbaar, waarvan de twee scharen nog scherper worden door te liggen. Kunt ge U toch niet voorstellen dat zon slim bazeke, de slimste van de klas, iets tegen de Rode Burcht zou weten te vertellen. Men staat daar met meer dan 4000 op de loonlijst (daar werken zou ik niet meteen durven zeggen), geeft de meeste programmas buitenshuis uit aan bevriende relaties (Woestijnvis o.a., waarmee men later in ruzie valt) likt mee de pot leeg van de adverteerders, leeft van de subsidies op brede voet en valt over zijn eigen partijdigheid. Men leeft er nog met heimwee in het hart naar de DDR .
Net als de andere 3 overheidsbedrijven : Post, spoorweg en telefonie, us de Reyerslaan opgepropt met een overvloed aan politiek benoemd (overtollig) personeel. Goed dat de liberalisering van de markten er zit aante komen, zodat kan bewezen worden wat al lang bewezen is : met 10 keer minder personeel wordt beter werk geleverd. Na te zien bij VTM, die ons tenminste niets kost .
Maar wat me het meest dwars zit, is dat Mr. Tony Mary vreest voor Italiaanse toestanden. Hij bedoelt natuurlijk Berlusconi-toestanden, want het wil gezegd worden door zijn tegenstanders dat alle omroepen, in Italianvan de kleinste tot de grootste, Berlusconi-zenders zijn. Was dat maar waar! Op slag zouden er zo goed als geen schotel-antennes niet meer mogen!
Natuurlijk is dit zo in Rode Sossen-ogen : dat is namelijk precies wat zij zelf zouden doen, moesten zij het voor het zeggen krijgen. Anderen weten dat zoiets nooit kan blijven duren. Sossen willen altijd in dezelfde zonde hervallen. Zie de USSR. Bij de BRT zit dat er nog altijd in gebakken. Omdat de voorgaande generatie politiekers de Burcht heeft laten volproppen met Linx-getrouwen. Ondertussen mochten zij het land besturen, de simpelen van geest! Hun Marxistische redenering is : onze tegenspelers zijn gaan haar beter dan wij! Aan onszelf kennen wij de anderen!
Mr Mary, ik zal het simpel houden : hier in Italia zijn de programmas inhoudelijk stukken beter dan bij jullie De sector amusement heeft wereldklasse (films, opera), de liefde voor hun land straalt U tegen uit de meeste programmas (landschappen, landbouw, industrie) en, last but not least, de presentatie is niet in handen van clowns of Houten Klaassen. Als Silvio Berlusconi zijn zeg al zou hebbeb, waarvoor Tony Mary bevreesd is, dan moeten wij hem in ieder geval toegeven dat hij, inzake vrouwelijk schoon, een goede smaak heeft.
Tja, en dat, inhoudelijk, wat op de Italiaanse TV komt niet altijd in de smaak valt van de BRT-mensen : voor zoiets bestaan er toch spreekwoorden?! Ik zou het houden bij dat ene : het zijn parels voor de zwijnen .
Tot slot, Mr. Tony Mary : als de BRT-top het niet meer zien zitten, waarom geven zij de fakkel dan niet door? In ieder gezond bedrijf zou men bijvoorbeeld beginnen te saneren aan de top. Want de vis, Mr. Tony Mary, begint te stinken aan de kop ..Dat is niet alleen zo bij de BRT, maar ook bij B-Plus.
En zo kom ik bij Ingriedje Lietentje terecht.
In een bepaald land moest er uit politieke verplichtingen op een bepaalde plaats een welbepaalde kuisvrouw benoemd worden. Na een paar dagen kwam men tot de vaststelling, dat voor deze nieuwe dienst, een nieuwe Directie moest benoemd worden. Er kwam een directeur, een onder-directeur met elk hun eigen secretaresse. Die hadden een bureeloverste nodig. En toen stelde men vast dat er dringend een personeels-chef nodig was, met de nodige bezetting in diens secretariaat. Uiteindelijk moest men vaststellen, dat de altijd uitdeinende subsidies niet meer volstonden, en men stelde een extern expertenbureau aan om naar de reden te zoeken. Die kwam tot de vaststelling, dat er moest bespaard worden op de personeelskosten. Toen dankte de Minister de kuisvouw af.
Denk daar eens over na, Mr. Tony Mary. U die Licentiaat Economische Wetenschappen bent : wat zou U de Minister geadviseerd hebben?
-------------------------------------
Openbare omroep op leven en dood
03/03/11, 08u18
Met zijn uithaal naar de openbare omroep plaatste Woestijnvisbaas Wouter Vandenhaute zich in de aandikkende rij van VRT-critici. Tony Mary, gewezen gedelegeerd bestuurder van de VRT (2002-2006), daagt de politieke klasse uit kant te kiezen.
Als men de Openbare Omroep niet wil beoordelen op zijn merites, is het beter hem nu te verkopen in plaats van hem langzaam te laten sterven.
In 1995 lag de VRT op apegapen. De vraag werd gesteld of een openbare omroep nog wel zin had. Gelukkig was het antwoord positief. De VRT heeft dan gelukkig twee visionaire voogdijministers gekend. Eric Van Rompuy (CD&V) begreep dat het huis onafhankelijk moest worden van de politiek en liet de mediadecreten stemmen die dat mogelijk maakten.
Dirk Van Mechelen (Open Vld) voorzag de komst van de digitale wereld en stipuleerde in 1999 een traject voor Vlaanderen, met een eminente rol voor de VRT. Hij werd weggehoond maar het digitale Vlaanderen en in het bijzonder de commerciële zenders en de telecommunicatiebedrijven hebben veel aan zijn koppigheid te danken.
Als CEO hebben Bert De Graeve en ik de plannen van Van Rompuy en Van Mechelen uitgevoerd en de medewerkers herwonnen hun trots. Er kwam een echte bedrijfsstructuur en de VRT werd een leider op gebied van digitale ontwikkeling. Met een van de kleinste budgetten ontwikkelde de VRT zich tot een van de beste openbare omroepen van Europa. Het lelijke eendje werd een fiere zwaan. En toen begonnen de problemen. Warrig beslissingsproces Vreemde krachten traden in werking. Het succes was niet gegund. De rol, de werking en de financiering van de VRT werden in vraag gesteld, op aandringen van de commerciële concurrenten, daarin gesteund door een deel van het politieke personeel - dat toevallig dikwijls afkomstig was uit West-Vlaanderen. In 2006 trok minister Bourgeois (N-VA) de politieke onafhankelijkheid van de VRT in twijfel. De decreten werden aangepast. De openbare omroep kreeg te veel centen, zo luidde de makkelijke kritiek. De nieuwe beheersovereenkomst werd bij nacht en ontij vastgelegd, zonder dat de VRT-top - bestuursraad en afgevaardigd bestuurder - echt gehoord werden. In oktober 2006 trad eveneens een nieuw management aan dat "de problemen met het vorige moest oplossen".
Vandaag zie ik de VRT opnieuw in zwaar weer terechtkomen. De stroom van negatieve nieuwsberichten liegt er niet om. Wat loopt er verkeerd, is de vraag. De visie die tot 2006 ontwikkeld en geïmplementeerd was, is niet goed - zegt men. Kan misschien waar zijn, maar niemand heeft vandaag een nieuwe visie ontwikkeld die aangeeft wat de opdracht van de Vlaamse openbare omroep dan wél moet zijn, en hoe die omroep zich in de samenleving situeert. Zo is de VRT een schip geworden dat niet langer een duidelijke koers vaart, met alle gevolgen van dien. (Gelukkig blijven de VRT-medewerkers getuigen van grote zin voor civil service.)
De organisatie die in 2006 ontwikkeld werd is niet goed - zegt men. De voorgestelde organisatie werd inderdaad maar half geïmplementeerd met onduidelijke bevoegdheden en een langdurend, complex en warrig beslissingsproces tot gevolg. Die onduidelijkheid is voelbaar in de manier waarop de VRT bestuurd wordt. De vorige gedelegeerd bestuurder heeft daar weinig of niets aan gedaan. Soms lijkt de VRT een stuurloos schip.
De samenwerking met Woestijnvis is concurrentieverstorend en is vooral één partij ten goede gekomen - zegt men. Maar de samenwerking tussen VRT en Woestijnvis is heilzaam geweest voor het hele medialandschap. Ze heeft de creativiteit van onze Vlaamse televisie-industrie een boost gegeven. De kritiek van Woestijnvis op de openbare omroep is om die reden onaanvaardbaar - zonder VRT geen Woestijnvis, toen niet en nu niet. Er moet een samenwerkingsmodel gevonden worden waar beide partijen en de beeldindustrie zich in kunnen vinden. Een echte publiek private samenwerking (PPS) onder gelijkgezinden kan hier de oplossing zijn.
Concurrentieverstorend De VRT heet ook op zichzelf "concurrentieverstorend" te zijn. Het succes blijft sommigen op de zenuwen werken. Te pas en te onpas worden ballonnetjes opgelaten en nieuwe beperkingen gesuggereerd. Een onaanvaardbare mediaconcentratie, zo al niet de jure dan in elk geval de facto, leidt ertoe dat sommige mediabedrijven de politiek in hun greep houden. De collusie tussen politiek en die bedrijven is onaanvaardbaar en heeft een negatief effect op de mogelijkheden die de VRT krijgt.
Om de VRT weer zijn rol te laten spelen in de Vlaamse samenleving is het tijd dat onze politici de moed opbrengen om te bepalen waar het naartoe moet met onze openbare omroep. De nieuwe beheersovereenkomst biedt hiertoe de kans. Hoorzittingen waar iedereen zijn zeg mag komen doen, leiden alvast nergens toe. De mediacommissie was vorige vrijdag een heuse praatbarak en het beste bewijs dat deze methode niet werkt. Nee, het zijn de politici die voor één keer hun rol als makers van de samenleving moeten vervullen in plaats van grootste gemene deler van de publieke opinie te willen zijn of, erger, het advies van de concurrenten van de VRT of zijn leveranciers als de enige waarheid beschouwen.
Huidig mediaminister Lieten (sp.a) heeft nog niet te veel gezegd over waar ze naartoe wil. Wat mij betreft heeft ze geen heldere koers bepaald. Als socialistisch minister en zelfverklaard VRT-supporter moet ze nu ingaan tegen het tij en de rol van onze openbare omroep vastleggen en promoten - tegen de commerciële zenders in als het moet. Maar dat vraagt moed, en is er die nog? Als men de openbare omroep niet wil beoordelen op zijn merites, is het beter hem nu te verkopen (er is nog veel geld te verdienen) in plaats van hem langzaam te laten sterven. Maar wie het Italiaanse model naar Vlaanderen wil halen mag dat luidop zeggen. Te vaak wordt de VRT als een commerciële (stoor)zender beschouwd, te weinig als een element van maatschappelijk beleid. De VRT kan en moet een rol spelen op gebied van cultuur, de promotie van onze taal, het bereiken van alle bevolkingsgroepen, het onderwijs, de verdere uitbreiding van onze al succesvolle beeldindustrie, het handhaven en optillen van de kwaliteitsnorm en het ontwikkelen van nieuwe initiatieven.
Men mag nooit vergeten dat het Vlaamse medialandschap er zonder het leiderschap van de VRT helemaal anders zou hebben uitgezien. De openbare omroep heeft er mee voor gezorgd heeft dat het medialandschap in Vlaanderen toonaangevend is in Europa.
Dat behouden is een verantwoordelijkheid van alle betrokkenen en in het bijzonder van onze politici. Ik hoop dat ze zich dit realiseren. Anders wachten ons Italiaanse toestanden en wie wil zo'n tv?
Vissersboot uit Nieuwpoort gekapseisd voor kust Duinkerke
Nieuwpoort - (UPDATE) Nadat dinsdagavond op ongeveer 25 km uit de kust van Duinkerke een trawler, de N.28 Mooie Meid, is omgeslagen worden drie Nederlandse opvarenden vermist, zo is bij de maritieme prefectuur vernomen. De zoekactie herneemt vandaag/woensdag.
Drie mannen uit Urk worden vermist nadat hun onder Belgische vlag varende garnalenkotter Nieuwpoort 28 dinsdagavond was omgeslagen voor de Franse kunst bij Duinkerken. Dat heeft het Kustwachtcentrum in Den Helder gemeld.
Zoekactie
Omstreeks 22.00 uur is een zoekactie opgestart nadat een noodsignaal was binnengelopen bij het bewakings- en reddingscentrum Cross in Gris-Nez. Aan de actie is deelgenomen door twee Belgische helikopters met duikers aan boord, een toestel van de Franse marine, drie schepen en een Belgisch reddingsschip, een boot van de Belgische politie, een sleepboot van de Franse staat, twee schepen van de Franse zeereddingsdienst en drie vrachtschepen. Er is tot 04.45 uur gezocht.
Opvarenden niet in stuurhut
Belgische duikers zijn tot in de stuurhut van het omgekieperde schip kunnen komen. Maar de opvarenden waren daar niet te vinden. Eenmaal weer dag herneemt de zoekactie, met een helikopter van de Franse Civiele Bescherming en de Anglian Monarch, een door Frankrijk mee ingehuurde Britse sleepboot. Het is niet geweten of het schip aan het vissen was toen het kapseisde. De temperatuur van het zeewater bedraagt 8 graden.
Schip nauwelijks bekend in Nieuwpoort
Het schip vaart onder Belgische vlag maar is nog maar nauwelijks in Nieuwpoort geweest. Vorige week meerde het één keer aan om vis in een vrachtwagen over te laden. De bemanning bestaat uit drie Nederlandse mannen, onder wie twee broers.
Bron : Krant v. West Vlaanderen.
----------------------------------
Besluit
Het leven van een zeeman is hard.
Dat van een visser is onmenselijk hard.
Als straks de vraagtekens zullen opgelost zijn van dit ongeval (noodsignaal en toch met de kiel boven), zal blijken waarom mensen uit URK (Flevoland NL) als thuishaven Nieuwpoort gekozen hadden en dat ze voeren onder Belgische vlag. Europese quotas? Havenrechten? Om te kunnen vissen quasi voor de Vlaams-Belgische kust? In Flevoland op Urk (niet in Urk, maar - tot 1932, met de Afsluitdijk van het IJselmeer op het eiland URK) is de grootste visindustrie van Nederland gevestigd De N.28 Mooie Meid is dus de N.28 Ramp Meid gebleken.
In mijn gezin gaat langs de kant van de aangetrouwde familie het verhaal van familie-leden die thuisvoeren met een man minder. Over boord geslagen. Zeemansgraf, want nooit terug gevonden. Een verklaring van de schipper voor de archieven en de burgerlijke stand, geen onderzoek. Geen opsporingen. Einde verhaal, want ook de vrouwen zwegen. Als er al geruchten geweest waren, zijn die met de eerstvolgende stormwind weggeblazen. De zee is barmhartig. Enig resultaat : een bij te beitelen naam op de herinneringsplaat ter ere van alle op zee omgekomen vissers. Daar zijn ze meestel in een bepaalde periode bij trosjes tesamen vermeld. De bemanning van één enkel vaartuig. Meestal met dezelfde familie-naam. Op een mijn gelopen.
----------------------------
(*) Andere bronnen vermelden Arnemuiden (2) en Oost-Soulburg(1) als woonplaats van de 3 vissers. Wij leven mee met de familieleden en met de crew vande ingezette reddingswerken. De bemanning van de N.28 Mooie Meid was 18,19 en 26 jaar oud Er stond een ruwe zee en hoe eigenaardig ook : vanaf 21u30 was de kotter van de radar verdwenen, maar het S.O.S. van het schip zelf werd maar om 22 uur in Cap Griz Nez opgevangen .
Op tong vissen, en op garnalen dat is op de zeebodem slepen met de netten. Maar Het Kanaal ligt, buiten de vaarroutes voor de scheepvaart, bezaaid met scheepswrakken en met vliegtuigwrakken. Het is bekend dat bij laagtij de zandbanken somtijds boven de zeespiegel uitsteken. De getijden zijn daar uiterst sterk en de kotter had zeer sterke motoren. Is er overmoed geweest? Gebrek aan ervaring?
Het schip was, volgens de registratiegegevens, maar 5½ maand oud en eigendom van de Firma Rousant uit het Groningse Zoutkamp in N-Nederland.
De berichten stromen binnen met mondjesmaat. De 2 broers blijken Christiaan en Mark de Ridder te heten,de derde, hun neef schijnt Erik Tangje te zijn. Hun ouderdom zou 27, 22 en 20 jaar zijn.
Daar de bovendrijvende romp niet beschadigd is, denkt men niet dat de kotter overvaren is daar midden op de autostrade die Het Kanaal daar is. De andere mogelijkheid zou zijn dat hij zichzelf omver zou getrokken hebben
Men is er dus blijkbaar van de nieuwsgaring weer eens een zootje aan het maken .
Halstarrige vakbonden en de werkgever vernietigen samen 430 jobs bij Brinck's. Is dit een voorafspiegeling van wat ons in België in zijn geheel op grote schaal te wachten staat? De weigering het indexdebat te voeren geeft aan dat het die richting uitgaat.
Omdat het Belgische filiaal van waardetransporteur Brink's al jaren verlieslatend is, besluit de Amerikaanse directie in de herfst van 2010 tot een herstructurering. Enkele maanden daarvoor had Brink's ook nog de belangrijke klant Dexia verloren, goed voor 30 procent van de omzet. Het was toen al nagenoeg zeker dat ook BNP Parisbas Fortis ging vertrekken. De belangrijkste eis van de directie is het bediendenstatuut van de geldtransporteurs omzetten naar het arbeidersstatuut, naast de afschaffing van de voordelige bedrijfs-CAO's en de sluiting van de vestiging in Strépy. Bij zijn rechtstreekse concurrent G4S werken de truckers als arbeiders. Dat is financieel voordeliger voor het bedrijf en het is ook veel gemakkelijker én goedkoper om een arbeider te ontslaan dan een bediende. Uit protest tegen het herstructureringsplan legt het personeel van de vier Belgische afdelingen van het bedrijf (Machelen, Hasselt, Strépy en Gent) begin oktober '10 het werk neer. De staking duurt vier weken. Elke bemiddeling faalt en de directie besluit in november '10 het faillissement aan te vragen voor alle vestigingen, met in totaal 430 personeelsleden. De Brusselse rechtbank van koophandel weigert die aanvraag, onder meer omdat er sprake zou zijn van fraude. Daarop worden advocaat Alain Zenner en zijn collega Gérard Delvaux aangesteld als voorlopig bewindvoerders. Vreemd genoeg mogen die van dezelfde rechtbank dan eind januari '11 wel de boeken neerleggen. Kon dat omdat zij vooraf een akkoord hadden gesloten met de vakbonden? Na het faillissement zouden de (meeste) medewerkers kunnen aangeworven worden door een overnemer, met een arbeidersstatuut, maar wel nadat alle medewerkers een opzegvergoeding hadden gekregen als bediende, uit het vermogen van de failliete onderneming, aangevuld met collectieve middelen uit het Fonds voor sluiting van ondernemingen.
Vreemde directie
De directie van Brink's is blijkbaar veel te royaal geweest in betere tijden. Waarom het statuut van bediende geven aan zijn chauffeurs, als de grootste concurrent het kan doen met het arbeidersstatuut? Dan prijs je je toch altijd maar meer uit de markt als niet-concurrentieel? Bovendien is de sectorale collectieve arbeidsovereenkomst (CAO) van 9 oktober 2009 voor de bewakingsdiensten duidelijk: waardevervoerders worden als arbeiders beschouwd. De werknemers van geldtransporteurs (zoals Groep4S) hebben dan ook een arbeidersstatuut, behalve bij Brinks. De directie van Brink's heeft dus - naar mijn mening - een kapitale fout gemaakt door de geldtransporteurs een bediendenstatuut toe te kennen. De ACV-vakbond zegde begin december dat zij "verregaande concessies" wilden doen. Ze wilden het arbeidersstatuut aanvaarden voor de vervoerders met inbegrip van de loon- en arbeidsvoorwaarden die gelden bij concurrent Group4S, op voorwaarde dat de betrokkenen tal van voordelen van bedienden inzake opzegtermijn, verlofsysteem, gewaarborgd loon bij ziekte behielden. Pas dan waren ze bereid te onderhandelen over sociale maatregelen ter begeleiding van de sluiting van de vestiging in Strépy. De directie wilde volgens de bonden echter het volledige arbeidersstatuut invoeren. Wat het ACV als 'verregaande concessies' voorstelde was dus min of meer een behoud van het bediendenstatuut, alleen zou die de titel 'arbeiderscontract' krijgen. BBTK steunde het ACV-voorstel niet, want zelfs dat vonden ze een onaanvaardbaar precedent. Bleek ook dat de Belgische directie van Brink's eigenlijk niets te zeggen had en dat de internationale directie niet wilde onderhandelen met de vakbonden, ook niet nadat de federale minister van Arbeid, Joëlle Milquet (CDH), persoonlijk tussenbeide was gekomen.
"Gesloten wegens faillissement" Midden januari '11 komt er beweging in de zaak, als een overnemersduo Loomis-Baron zich meldt. Het Zweedse Loomis is een beursgenoteerde wereldspeler in de veiligheidsmarkt. Loomis doet de overname samen met Ramy Baron, een Brussels-Joodse zakenman die samen met zijn vader vroeger actief was in het waardetransport. Na de dood van zijn vader verkocht hij Baron Security aan Securitas.
Nadat de vakbonden zich maandenlang hardnekkig hadden verzet tegen het plan om van de meeste bedienden arbeiders te maken, gaan ze nu snel akkoord met het voorstel van de potentiële overnemers van Brink's.
Voor de vakbonden was het uitgesloten om bij het oude Brink's een symbolische knieval te doen voor de directie, op het moment dat er nationale onderhandelingen bezig waren over een harmonisering van de statuten van arbeiders en bedienden. Elke voorafname bij Brink's op die nationale discussie was voor hen 'onbespreekbaar'. Bovendien was het in de benarde situatie van Brink's duidelijk dat de bedienden hoogdringend moesten overstappen naar het goedkopere arbeidersstatuut, om er een heel deel goedkoper aan de deur te kunnen zetten. De voorlopige bewindvoerder Alain Zenner en het duo Loomis-Baron spelen het slimmer. Zij benadrukken wel dat het nieuwe bedrijf alleen zou werken met arbeiders, en dat de overgang van het oude naar het nieuwe Brink's via een faillissement zou verlopen. Hierdoor zou iedereen eerst langs de kassa passeren omdat hij als bediende zou worden ontslagen dus met een hoge ontslagvergoeding, op basis van de voordelige formule-Claeys. Er zou hiervoor 13,5 miljoen euro beschikbaar zijn, die ongeveer 75 procent dekt van het benodigde opzegbedrag. Het resterende deel zou komen van het Fonds voor Sluiting van Bedrijven. In totaal zouden dan 300 van de 398 werknemers opnieuw aan de slag kunnen na de overname. Op dertig werknemers na zou dit gebeuren onder het arbeidersstatuut.
Loomis eist niet alleen dat de werknemers overstappen naar het arbeidersstatuut, maar ze moeten bovendien akkoord gaan met het absolute minimum' dat in de sector gangbaar is. De vakbonden spreken van chantagepolitiek', maar zien zich genoodzaakt het protocol te ondertekenen om de doorstart niet in gevaar te brengen. De overnemers zeggen het marktaandeel van het vroegere Brink's België snel te willen verdubbelen tot 40 procent.
Volgens het akkoord tussen de voorlopige bewindvoerders, de potentiële overnemers en de vakbonden zou op maandag 31 januari Brink's België failliet worden verklaard en dezelfde dag het nieuwe Brink's onder de vlag van Loomis en Ramy Baron van start gaan. Het faillissement wordt dan uiteindelijk op woensdag 2 februari uitgesproken, na nog wat procedureproblemen, met als reden dat er geen geld meer in kas was om de lonen van de 400 werknemers en de vereiste verzekeringspolissen te betalen. Maar een nieuwe start komt er niet. Loomis had in allerlaatste instantie afgehaakt. Het vroeg meer omzetgaranties aan de belangrijkste klanten: de banken BNP Paribas Fortis en ING en de winkelketen Delhaize. Die garanties kwamen er niet. Een week na het faillissement van Brink's stappen de drie nog resterende belangrijkste klanten over naar concurrent G4S. Enkele dagen later stapt ook Bpost over. Er is hiermee geen sprake van een verkapte overname van Brink's door G4S. De overstap van de ex-klanten van Brink's gebeurt zonder tussenkomst van de curatele. Wat overblijft van de Brink's-portefeuille en van het handelsfonds van het failliete bedrijf, is nog even in het bezit van de curatoren.
Midden februari kopen Cobelguard (Ackermans & van Haaren), Bpost en G4S stukken van Brink's. Volgens curator Heethem waren er in totaal vier biedingen op de restanten van Brink's. Eén partij, een groep niet nader bekende ondernemers, wou alle resterende activiteiten overnemen met behoud van een klein aantal mensen, maar het bod is te laag. Het verschil met de drie andere biedingen voor delen van het bedrijf is te groot. Cobelguard koopt de vestiging van Brink's in Gent met al het materieel dat daarbij hoort. Het gaat onder meer om geldtransportwagens, geldkoffers en wapens. Bpost neemt de machine over die Brink's gebruikte voor de telling van de pensioenen die aan huis worden uitgereikt door de postbodes. G4S tenslotte, de grotere rivaal, koopt een grote hoeveelheid vrachtwagens. Met die verkoop is Brink's Belgium bijna helemaal de deur uit. Er blijven bijvoorbeeld nog de drie andere vestigingen over.
Jobvernietigers In korte tijd gaan dus 430 jobs bij Brink's verloren door een verkeerde loonpolitiek van de leiding en koppigheid van de vakbonden om een concurrentiële loonpolitiek te aanvaarden. Was het een industriele activiteit geweest, dan waren de jobs definitief weg uit België, zoals dat bij Opel in Antwerpen het geval was. Het is nog een geluk bij een ongeluk dat het om lokale dienstverlening gaat - het is fysiek onmogelijk de geldautomaten die hier staan in het buitenland aan te vullen - en er zo jobs kunnen gerecupereerd worden door overname van klanten met hun activiteiten door G4S. ACV-secretaris Marc Geerinck hoopt dat de activiteitsuitbreiding bij G4S goed zal zijn voor 150 tot 200 nieuwe jobs. Volgens hem komen de ex-werknemers van Brink's als eersten in aanmerking voor de invulling van die vacatures. G4S-directeur Askes wilde daarover echter volgens krantenberichten geen bevestiging geven. Het gaat niet om een overname van Brink's-personeel. Ook over het aantal nieuwe jobs wilde hij zich niet uitspreken. Hij wilde alleen kwijt dat zijn bedrijf 'al het nodige zal doen om het vereiste aantal deskundige medewerkers aan te werven en een vlekkeloze dienstverlening te verzorgen'. Het is natuurlijk zeer de vraag of G4S deze ex-bedienden wil aanwerven die bewezen dat ze wekenlang kunnen staken om het bediendenstatuut te houden?
Onbespreekbaar (1)
De alleenheerschappij van G4S op de markt van geldtransporten is nu een feit, zeker voor de grote banken en distributeurs. Alleen de komst van een nieuwe landelijke speler kan dat veranderen. Zou de nieuwe speler wellicht binnenkort het winstgevende Brink's Diamond and Jewelry Services in Zaventem kunnen zijn, dat Brinck's België vorige zomer 'verkocht' aan Brink's International? Veel handelaars en bedrijven vrezen dat G4S ondertussen eigenmachtig de prijzen kan bepalen. Comeos, de federatie voor de handel in België (het vroegere Fedis), drong meteen de dag van het faillissement van Brink's bij de regering en de Nationale Bank aan op steunmaatregelen. We zijn echt steeds meer aan het wegglijden naar een collectivistisch land als nu ook de beroepsfederaties van werkgevers steeds meer gaan aankloppen bij de overheid om hun problemen op te lossen. Comeos vraagt aan de overheid: - om een wettelijk kader te scheppen waarin nieuwe, eventueel buitenlandse geldkoeriers kunnen opereren, zodat er concurrentie blijft spelen op de markt van de waardetransporten. Welk 'kader' ontbreekt zegt Comeos er niet bij. En waarom zetten enkele leden niet zelf een bedrijf op voor geldtransporten, eventueel in samenwerking met een buitenlandse geldkoerier? - om de mogelijkheid voor een minimale dienstverlening te onderzoeken, zodat bij sociale conflicten of andere problemen bij de enige overgebleven geldkoerier, het probleem niet naar de handel overslaat.
Wat dat laatste betreft, dat is natuurlijk meteen voor het ABVV 'onbespreekbaar', en een gevaar van de aantasting van de vakbondsvrijheid. Volgens het ABVV mag de situatie bij Brink's niet worden gebruikt om vakbondsvrijheden uit te hollen: 'Het is onaanvaardbaar dat de monopoliepositie van G4S gebruikt wordt om syndicale vrijheden uit te hollen, door minimumdiensten te eisen in geval van een staking.'
Onbespreekbaar (2) Vicepremier Laurette Onkelinx (PS) noemt raken aan loonindex 'onbespreekbaar'. Ze zegt voor aanvang van het kernkabinet op 16 februari '11 dat ze 'nooit in een regering zal stappen die de indexering van de lonen in vraag stelt, laat dat duidelijk zijn.' Onkelinx reageert daarmee op de oproep van de Nationale bank om alle automatische indexeringsmechanismes te herbekijken. In ons land zijn niet alleen de lonen gekoppeld aan de index, ook de prijzen van heel wat openbare diensten worden jaarlijks quasi automatisch aangepast aan de algemene evolutie van de prijzen, zegt de gouverneur van de Nationale Bank Quaden, hoewel die diensten niet internationaal moeten concurreren'. Al die indexeringen samen genomen, staat in de inleiding op het jaarverslag, vergroten het risico op tweederonde-effecten'. De kans neemt zo toe dat de inflatie zelfvoedend wordt en daardoor steeds hoger oploopt. De Regentenraad van de NBB pleit daarom voor een studie van de diverse indexeringsmechanismen in ons land, om middelen te zoeken waardoor de effecten van het indexeringssysteem minder volatiel zouden worden'. ABVV-voorzitter Rudy De Leeuw en zijn ACV-collega Luc Cortebeeck, die vanuit hun functie lid zijn van de Regentenraad van de NBB, zien daarin een onrechtstreeks pleidooi voor de hervorming van het indexeringssysteem, wat onaanvaardbaar is'. Beiden weigerden daarom, en ook omdat de NBB pleit voor een verhoging van sommige consumptiebelastingen, het jaarverslag van de Nationale Bank te ondertekenen.
Implosie in het verschiet? Johan Rasking, redacteur economie van De Standaard noemt deze houding bijzonder jammer: "Dogmatisch vasthouden aan wat bestaat, staat zelden garant voor vooruitgang. Vanuit vakbondstandpunt bekeken is het trouwens op langere termijn ook contraproductief.... In onze buurlanden bestaat er geen indexsysteem. Daar voeren ze vrije loononderhandelingen. Dat geeft een veel grotere loonflexibiliteit: met behoorlijk grote loonopslag in goede tijden, zeer zeker, maar ook met loonmatiging of zelfs een echte loonstop in slechte tijden. In België vertrekken de vrije loononderhandelingen in de sectoren van op de nationaal gegarandeerde index. De angst bij de bonden om van dit model af te stappen, is groot. Maar wat als er niets verandert? Hoelang is het onverkorte behoud van wat nu bestaat economisch haalbaar? Alle studies tonen aan dat de Belgische loonkosten sneller groeien dan in de buurlanden." (DS 16 febr '11).
Guy Tegenbos komt daar in het editoriaal op terug de volgende dag: (DS 17.02): "De 'automatische' koppeling van de lonen en de sociale uitkeringen aan de index van de consumptieprijzen geeft de Belgen een betere bescherming van hun koopkracht, maar een slechtere bescherming van hun jobs. De meeste landen zijn daarom afgestapt van zo'n automatische koppeling; ze passen lonen en uitkeringen wel aan, maar niet automatisch. Zij beschermen de koopkracht iets minder, maar doen minder banen sneuvelen."
Marc De Vos, hoofddocent UGent en directeur van het Itinera Institute spreekt van een overlegdemocratie die één groot Stockholmsyndroom wordt, met als eindresultaat ofwel stilstand, ofwel een opeenstapeling van marginale compromissen met steeds meer versmachtende evenwichten, zowel bij de staatshervorming als bij het interprofessioneel overleg. Om deze vicieuze cirkel te doorbreken vergt dit een collectief besef van urgentie en noodzakelijkheid, dat hij hier dus nog niet bespeurt.
Is het verdwijnen van Brink's niet een voorafspiegeling van wat ons in België in zijn geheel op grote schaal te wachten staat? De weigering het indexdebat te voeren geeft aan dat het met het hele land die richting uitgaat. Het Stockholmsyndroom heeft reeds zo toegeslagen dat geen krachtige reactie meer mogelijk is en we wegzakken in collectivisme en zelfdestructief conservatisme. Als het zo verder gaat implodeert België wellicht binnenkort politiek en economisch, zoals eerder het hele communistische oostblok, door ondermeer een stijgende rente op de overheidsschuld, teveel en te duur bestuur en administratie en mooi geïndexeerde maar helemaal niet-concurrentiële lonen?
-------------------------------
(*) dergelijk syndroom doet zich voor als de gegijzelden op de lange duur sympathiseren met de gijzelnemers anders gezegd : de Belgicistische bovenlaag is gegijzeld door de Francofone partijen die door hun halsstarrigheid de ondergang van het Land bewerken, juist zoals de kleursyndicaten de tewerkstelling ondergraven.
Laten we mekaar goed verstaan, hé! Op deze affiche, die vanaf vandaag schijnt te worden verspreid, stond bij een eerste presentatie een ZWART schaap als uitgestotene. Vond ik beter, omdat het geestiger overkwam en toeliet om zelf wat na te denken. Nu is het, net als indertijd met de bokshandschoenen, wel zeer uitdrukkelijk. Maar of de mensen dat mogen?
Nog even de puntjes op de i.
Moesten onze Grote Geesten wat inventiever tewerk zijn gegaan, 30-40 jaar geleden tot op de huidige dag, dan zaten we nu niet met die massa-imigratie. In Canada (bijvoorbeeld) komen er maar in, wie men gescreend heeft. Met als gevolg : wie binnen mocht, kon gelijk aan het werk. Gezinsherenigig en schijnhuwelijken zouden beperkt gebleven zijn tot enkele uitzonderingen. Geen misbruik van sociale vangnetten. Criminaliteit, drugshandel, mensenhandel zouden onder controle kunnen gebleven zijn en wat meer is : de eigen mensen zouden er beter van worden. Breng dan de moraliteitswetten o.a. abortus terug naar de toestand van voor de Linx-Progressieve POCO-ontsporing, en de demografische gezondheid zou vanzelf weer op peil komen.
Wie zijn dus die Grote Geesten, die verantwoordelijk zijn voor al die Belgische toestanden (zie artikel van Yves Desmet in dM, hieronder)? Wel, dat is iedereen van klein tot groot van de twee beleids-partijen die sinds WO II het land hebben bestuurd : de CVP (Christelijke Volks Partij) en de BSP (Belgische Socialistische Partij) van weerskanten de taalgrens.
De verkiezingen, eerst de federale , in het voorjaar (al loochent men dat), en volgend jaar, in het najaar, de andere, zitten er aan te komen. Al zou het logischer zijn, dat de verkiezingen van het voorjaar de laatste unitaire Belgische zouden zijn : hierna kan alleen nog onderhandeld worden over de splitsing van het gehele land! Laten we onze stem niet verprutsen door op meelopers te stemmen (Blauw, Groen) : van de Tjeven en deSossen, Verlos ons Heer! In het stemhokje kunnen we revolutie verzoenen met evolutie, om de VERANDERING te doen starten. Zodat we eindelijk ons eigen lot in eigen handen kunnen nemen zonder de betutteling van de Franstalige Übermenschen.
Eenmaal zo ver, zou de bloemlezing van de nieuwe actualiteit er wel eens helemaal anders kunnen uitzien. Wat zou meebrengen dat overvallen en roodmoorden terug gedrongen worden, alsook het schieten met kalashnikovs op politie-combis.
O Ja! Het assisen proces in Brussel, over de 3 moordenaars (pardon, de 3 van moord verdachte heren van allochtone afkomst zonder bekende middelen van bestaan) zijn afkomstig van Scharrelroi en spreken dus de fijnbesnaarde Franse wereld-cultuurtaal. Bijaldien hadden ze het recht om in deze taal voor hun rechters te verschijnen en moet het gehele proces in die taal gevoerd worden.
Het slachtoffer en haar collega die het overleefde, nochtans waren Nederlandstalig, alsook de ouders, die het proces kunnen volgen mits beroep te doen op een tolk.
Al iets over gehoord of gelezen in de media? Niet te geloven hoe men zich wringt om vooral dat gevoelige punt van de taal te verdoezelen. In het ergste geval werkt men met ondertitels, en iedereen vindt dat normaal.
U moet het maar beleven : in Uw eigen land de moordenaars van Uw kind te zien terecht staan in een vreemde taal, louter en alleen om (wordt beweerd) de rechten van de verdediging niet te schaden. Daders hebben rechten, slachtoffers niet.
Waarom de zaken niet omgedraaid, en vertalers-tolken aan de daders toegewezen?!
Vooruit, we naderen nu stilaan het hoogtepunt van de onmogelijke regeringsvorming. De lente zit in de lucht. Na de Praagse Lente, nu eindelijk ook de Vlaamse Lente?
---------------------------------------------
Sharie4Belgium
Het Antwerps parket wil de grote leider van Shariah4Belgium, Belkacem Fouad of Abou Imran, vervolgen voor homohaat. Dat zei minister van Justitie Stefaan De Clerck (CD&V) in de Kamer aan Bert Schoofs (VB).
In een interview van 24 maart 2010 zei Imran dat homo's ter dood moeten worden gebracht. Het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding (CGKR) diende daarop een klacht in. Het Antwerpse parket vindt dat de antidiscriminatiewet is overtreden en wil vervolgen voor homohaat, zo zei De Clerck.
Maar het parket wacht nog even omdat enkele andere onderzoeken tegen Shariah4Belgium nog niet af zijn. Zo is er een tweede klacht van het CGKR tegen uitlatingen van Imran op een persconferentie in het Borgerhoutse buurthuis De Shelter op 22 mei 2010. Na een verbod om een proboerkamanifestatie te houden stelde hij samen met een Britse extremistische imam dat "er geweld van zou komen als meisjes niet volgens de islam mogen leven en publiek geen boerka mogen dragen". Dit onderzoek is nog niet af. "Er moet nog een en ander worden nagegaan over de huur van het buurtcentrum en de officiële vertaling van de mogelijk racistische uitlatingen in het Engels, is er nog niet", aldus De Clerck.
Morel
En dan is er nog een derde onderzoek. Dat kwam er na een klacht van VB-parlementslid Filip Dewinter en van uitgetreden moslim Peter Velle. Dat onderzoek ging over filmpjes op YouTube. Daarin werd onder meer opgeroepen om premier Leterme af te zetten en om van België een moslimstaat te maken. Maar dit onderzoek leidde volgens De Clerck tot niets: geen enkele van de video's was een productie van Shariah4Belgium en bovendien werden de filmpjes door andere, niet-geïdentificeerde personen, op YouTube geplaatst.
De Clerck deelde nog mee dat de federale politie in opdracht van het Antwerpse parket tenslotte ook onderzoekt of de uitspraken over de kanker en het overlijden van Marie-Rose Morel de strafwet overtreden. Abou Imran had de ziekte van Morel "een straf van Allah" genoemd en gehoopt dat nog andere politici ook kanker zouden krijgen. Dat onderzoek loopt nog, maar het is verre van zeker of er een vervolging komt voor dit onderdeel. Er is terzake geen klacht van het CGKR.
Bert Schoofs was scherp in zijn repliek: "Het CGKR toont zijn partijdigheid aan, het dient klachten in als homo's het slachtoffer zijn van discriminatie, maar niet als VB-ers slachtoffer zijn van discriminatie. En aan Shariah4Belgium zeg ik: in de islam is het varken een onrein dier, wel toon dan geen onreine varkensmanieren."
JDW in GvA
-------------------------------------------
Alles is beter dan 'Hollandse toestanden'
02/03/11, 07u11
Yves Desmet, politiek commentator van De Morgen, is niet jaloers op het populistisch minderheidsexperiment. Dat de Nederlandse premier Marc Rutte waarschuwt voor 'Belgische toestanden' doet Desmet steigeren.
Wat eens de consensusnatie bij uitstek was, is nu een vulgair scheldland geworden, waar alles wat gezegd kan worden, ook maar meteen gezegd moet worden. Waar verkeerd begrepen assertiviteit en hufterigheid het hebben overgenomen van beschaafdheid en beleefdheid
Normaal zouden het vandaag de meest slaapverwekkende verkiezingen ter wereld zijn geweest: de Provinciale Statenverkiezingen in Nederland, waar gewoonlijk een onbetekenend aantal kiezers komt opdagen voor een onbetekenend bestuursniveau, dat op zijn beurt wat oude krokodillen en has-beens afvaardigt naar de Eerste Kamer, waar ze dan over meestal onbetekenende dingen beleefd een aantal jaren van onbetekenende mening zullen verschillen.
Dat hebben we dus verkeerd gezien. Premier Marc Rutte (VVD) zelve heeft de Statenverkiezingen uitgeroepen tot de ultieme toetssteen van de Nederlandse beschavingsgraad en democratie. Want als zijn meerderheid - enfin, zijn door Geert Wilders gedoogde minderheid - het niet houdt en geen meerderheid haalt in de Eerste Kamer, dan dreigen er volgens hem - tromgeroffel, ingehouden adem, ogen in afgrijzen heen en weer rollend - "Belgische toestanden". Stel je voor dat het ultieme gidsland zoiets zou overkomen, nee, dan ben je eigenlijk nog beter af met Kadhafi. Want echt lager dan 'Belgische toestanden' kun je niet afdalen, weet de eerste liberale premier uit de Nederlandse geschiedenis.
Het scenario waar Rutte en de zijnen als de dood voor zijn, is een 'split parliament', een toestand waarin er in de Eerste en de Tweede Kamer een verschillende politieke meerderheid bestaat, waardoor de uitvoerende macht eigenlijk handelingsonbekwaam wordt gemaakt, omdat ze haar wetsvoorstellen niet langer door de twee kamers goedgekeurd kan krijgen. Het is niet de leukste situatie om in te regeren, dat klopt, maar zowel de Verenigde Staten, waar een Democratische president niet voor het eerst wordt geconfronteerd met een Republikeinse meerderheid, als Frankrijk, waar die toestand de aanleiding was tot het introduceren van de term 'cohabitation' in de politiek, tonen aan dat ze zeker niet uitzonderlijk is.
Uitzonderlijk zou ze wel zijn in België, waar niet één keer in de geschiedenis een verschillende meerderheid in Kamer en Senaat werd verkozen. Maar Rutte, fris van de skilatten en haast onzichtbaar in de campagne, heeft het niet over die ingewikkelde organisatievorm die een democratie soms kan opleveren, hij doelt op het praktische gevolg: een mogelijke onbestuurbaarheid van zijn regering, volgens hem synoniem met 'Belgische toestanden'.
Toegegeven, als wereldrecordhouder regeringsonderhandelen past ons enige bescheidenheid, maar toch en desondanks: wat een flauwekul.
Als er nu één land in Europa politiek volkomen de trappers is kwijtgeraakt, dan toch onze sympathieke noorderburen? In geen decennium tijd van gezapig en gedogend polderend gidsland geëvolueerd naar de democratie met de grootste jojoverkiezingen en met de grootste versnippering van het kiezerskorps. Nergens anders is het partijlandschap verdeelder, vliegen de zetels bij iedere verkiezing zo driftig heen en weer.
Nergens anders heeft een rauw populisme, terend op het onvermogen van een politieke klasse om de maatschappelijke wrevel tijdig te onderkennen en te ontmijnen, zo'n massaal succes kunnen halen. Wat eens de consensusnatie bij uitstek was, is nu een vulgair scheldland geworden, waar alles wat gezegd kan worden, ook maar meteen gezegd moet worden, waar verkeerd begrepen assertiviteit en hufterigheid het hebben overgenomen van beschaafdheid en beleefdheid.
Nederland, het enige land waar ooit fatsoenlijk democratische partijen als liberalen en christendemocraten zich welwillend laten gijzelen door een eenmansbeweging die 'tuigdorpen' wil oprichten, een 'kopvoddentaks' wil invoeren en die iedere moslim als een potentiële fundamentalist beschouwt, er alleen op uit om de sharia in Nederland te installeren. In een ver vervlogen Nederland zou zoiets ondenkbaar geweest zijn, vandaag is het er niet meer dan normaal dat een minderheidsregering zich afhankelijk maakt van zo'n figuur. Dat zijn dan 'de Hollandse toestanden' waar we als Belgen volgens Rutte jaloers op zouden moeten zijn. Om in het idioom van de Nederlandse premier te blijven: geef mijn portie dan maar aan Fikkie.
Het ronduit grappige is dat deze unieke toestand, deze gijzeling van de klassieke partijen door het populisme en de sloganpolitiek, volgens Rutte de normale en wenselijke toestand is: want maak deze minderheid tot wat ze echt is, namelijk een minderheid die zelfs met gedoogsteun een minderheid blijft, en je krijgt dus volgens hem de totale ineenstorting van de Nederlandse natie.
Terwijl wij dan eerder, als domme Belgen, geneigd zouden zijn te zeggen dat het vrij normaal is dat een democratie net gebaseerd is op de alternantie van opeenvolgende meerderheden, sterker zelfs: dat het er de essentie van is. Maar - off all people - een liberaal leert ons nu dat het anders in elkaar zit: alleen als hij aan de macht blijft, werkt de democratie, anders verglijden we naar 'Belgische toestanden'.
In alle vriend- en nabuurschap, meneer Rutte, maar stukken liever 'Belgische toestanden' dan het wankelend populistisch minderheidsexperimentje dat u aan de gang probeert te houden
--------------------------------
Sommige "rechters" zetten de wereld op zijn kop!!
Enkele dagen geleden liet een rechter, die die naam niet waard is, een gangster onmiddellijk vrij na verhoor. Dit incident heeft vele landgenoten geschokt en blijft natrillen in de media. Wij schreven hierover enkele dagen geleden een bijdrage (nr 568). Nu reageerde ook de politievakbond. Deze bond ( NSPV ) liet via haar woordvoerder Philip Van Hamme weten dat ze haar leden oproept om geen gevaarlijke achtervolgingen van misdadigers meer uit te voeren.
"Onze mensen zetten soms hun leven op het spel, evenals dit van andere weggebruikers, om sommige zware criminelen te kunnen klissen. Als ze daar dan in slagen zoals enkele dagen geleden in Leuven blijken de "gepakte" misdadigers, dankzij bepaalde "rechters", vlugger thuis te zijn dan onze politiemensen". Tot daar de woordvoerder.
We geraken dus dankzij deze "rechters" stilaan in een situatie waarbij de criminelen meer en meer "vrij spel" krijgen en onze samenleving onhoudbaar en chaotisch aan het worden is.
Dat er aan sommige rechters "zware kosten" zijn moge blijken uit een nieuw vonnis toevallig opnieuw in Luik uitgesproken.
Een rechter (sic) van de arbeidsrechtbank aldaar gaf een positief gevolg aan de klacht van een gevangene die zijn straf uitzit in de gevangenis van Lantin (grondgebied Juprille) en veroordeelde deze gemeente tot een maandelijkse betaling aan de sukkelaar van 75 euro zodat hij zich sigaretten, drank en andere snoepjes kan veroorloven!! Zich realiserende dat er zich daar honderden gevangenen bevinden die allemaal in haar gemeente administratief staan opgeschreven ging de gemeente in beroep omdat ze een sneeuwbaleffect vreest dat voor de gemeente onbetaalbaar zou worden!!!
In ons apenland moeten de gevangenen dus niet werken, leven er taxfree, worden gehuisvest, verwarmd, verlicht, gekleed, krijgen gratische medische hulp plus medicatie, gratis tandverzorging, mogen in een aparte kamer hun partners ontvangen om de tijd te helpen doden en....... krijgen er nu nog geld bovenop.
Dit is nu echt de "wereld op zijn kop".
In dit "apenland in het kwadraat" hebben we echt het einde van onze miserie nog niet gezien. Bovendien geraken we iedere dag meer en meer overtuigd van het feit dat steeds meer en meer "rechters" rijp zijn voor GEEL.
Men zegge het voort...aldus Freddy VanGaever.
--------------------------------------
(*) Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/De_geverfde_vogel Daar zult U lezen dat de zaken in het vogelendom duizend keer erger zijn, dan wat in een schaapstal gebeurt. De affiche van het Vlaams Belang is dus nog zeer vriendelijk. De uitbeelding van het oorlogsverhaal van Jerzy Kosinski had erger geweest. Al-bij-al is dit verschil wel het bewijs dat het Vlaams Belang goed meewerktom het cordon sanitaire op zijn laatste benen te zetten, net als België zelf. Beide onderwerpen, het einde van het cordon en het einde van België zijn trouwens nauw verwant, als het al geen synoniemen zijn van elkaar.
La Belgique nest plus Latine, donc elle nest plus!
Nu begin ik te begrijpen waarom de De Morgen (maar ook de anderen) steeds minder en minder lezers telt : de mensen lezen de hoofdartikels niet meer graag. Wat meer is, zij die de hoofdartikels schrijven, lezen ze ook niet graag, want ze herlezen ze blijkbaar niet. Moesten ze die na het schrijven ook eens overlezen, dan zouden zij meteen ofwel hun lier aan de wilgen hangen of beginnen tappen uit een ander vaatje.
Uit naam van de Heilige Diversiteit, zou ik hen aanraden het vaatje aan te snijden, gemerkt Pure Waarheid 100% Appelation Controleé AC Herkomst GV Gezond Verstand Ogenblikkelijk zouden de lezers dan weten, dat ze inderdaad geacht worden zelf na te denken. Zonder dat de woorden eerst door een kleuren-badje werden gehaald.
Smetje van t Gazetje geeft raad aan de partijen, maar vergeet eerst wel om zelf een klare lijn te trekken voor zichzelf. Is hij nu rood, of groen,en blauw of een mixte van die drie : hij schrijft zowaar van alles dooreen. Maar om zijn echte mening te kennen, zal de man eerst moeten worden begraven. Uit de lijkrede zal dan een beter beeld tevoorschijn komen. Eerder niet.
Probeer onderstaand artikel eens te lezen, met Vlaams Belang in Uw achterhoofd, telkens het over de liberalen gaat. Als er herrie is in het Vlaams Belang wordt de partij meteen op sterven na dood verklaard. En als er herrie is in bij de Blauwe Gerschelpten, dan moeten die zich dringend herbronnen Het toppunt is wel, dat volgens Smetje (slotalinea), iedere partij wat meer moet werken aan haar eigen ideologie : rood, groen of blauw of geel (wat correct is), om op die manier de nationalistische gedachte (een niet gewenste denkrichting) tegen te werken.
Laat het mij anders stellen : wij, Linxe elite, weten wat goed is voor de mensen en verdedigen de geleide democratie, die er dus meteen wel geen meer is.
Is dat niet een moderne versie van het aloude Marxisme? Ik denk daarbij, louter als voorbeeld, aan het Parlement in de DDR, dat uiteindelijk een parodie van een normaal parlement was. Alles was democratisch, als het maar de partij-lijn was!
-----------------------------------------
Ideologie
01/03/11, 06u26
Raar is dat, hoe het in de analyses en de berichtgeving over de weekendstukken van Matthias De Clercq en Karel De Gucht steevast gaat over strategie en poppenspel. Want, zo luidt een beetje overal de reactie, hiermee toont de Open Vld zich weer eens een hopeloos verdeelde partij, en dat is niet goed voor het imago en de perceptie. Partijen dienen, begrijpen we, dus monolithische blokken van eenheidsdenken te zijn, anders zijn ze dom bezig. Ook wordt gretig gewezen op een soort Oost-Vlaams complot tegen de jonge voorzitter De Croo, waarbij de beide liberalen zelfs afgesproken zouden hebben om tegen hem een soort mediaoffensief op te zetten. Zo'n analyse geeft blijk van weinig kennis van de interne verhoudingen binnen de Open Vld. En het idee dat deze krant en haar concurrent samen broederlijk zouden meegewerkt hebben aan zo'n 'complot' is helemaal te gek voor woorden.
Maar helemaal bevreemdend is dat niemand het heeft over de inhoud van beide stukken. Die zeggen namelijk maar één ding: dat er een levensgrote ideologische kloof gaapt tussen liberalisme en nationalisme, en dat die vaak zelfs bijzonder haaks op elkaar staan. Allebei vinden ze dat een liberaal inhoudelijk verhaal zich niet langer achter de rug van de N-VA kan verstoppen, maar daar integendeel afstand van moet nemen. Het is dus simpelweg een pleidooi voor meer ideologie in de politiek, die daar trouwens, in lang vervlogen tijden, ook voornamelijk om draaide.
Maar blijkbaar is geen hond, ook binnen vele media, nog geïnteresseerd in ideologie. Nee, strategietjes, hanengevechten en perceptie, dat is of zou volgens sommigen nog uitsluitend de bepalende factor moeten zijn.
Dat is een jammerlijke evolutie. Na de monsterscore van de N-VA staren veel partijen, en niet alleen de Open Vld, inderdaad als konijnen naar een lichtbak, leggen ze zich neer bij het politieke marktleiderschap van De Wever en spelen ze voornamelijk de rol van iets gematigder Vlaamse wieltjeszuigers. Daarmee bereiken ze overigens het omgekeerde van wat ze willen, want in de peilingen verschrompelen ze meer en meer. Politiek als georganiseerd meningsverschil vraagt net om verschillen, niet om gelijkenissen of na-aperij: liberalen moeten liberaler worden, socialisten socialistischer, groenen groener. Pas dan, wanneer in alle duidelijkheid de strijd der ideologieën duidelijk wordt, kan het nationalisme zich steeds minder voorstellen als het eenheidsdenken dat het nu pretendeert te zijn.
Niet dat we onze lezers willen ongerust maken (dat zijn ze hopelijk zo al) maar als U ziet dat de 4de Amerikaanse oorlogsvloot voor Libië is komen liggen vandaag, wetende dat Iraanse oorlogsschepen daar ook in de buurt zijn komen oefenen, dan weet U dat een ongeluk soms in een klein gaatje zit
Waar ik ook aan denk, is aan die spreekwoordelijke derde hond, die wegloopt met het been waavoor de andere twee vechten. Waarbij zich de vraag stelt of Turkije nu wel dan niet zich zal bekeren tot een der twee partijen. Europa zal misschien binnenkort nog blij zijn, dat land te mogen opnemen als Lidstaat
Ik hoop dat mijn kaartje hierboven een beetje beter de juiste verhoudingen weergeeft tussen de Goliath van Het Midden Oosten en de zachte onderbuik van David in Europa
Wie weet voor hoe kort we nog rustig zullen mogen slapen .
------------------------------
Ontaardt Midden-Oosten crisis in wereldbrand?
YOCHANAN VISSER - 27 FEBRUARI 2011
Terwijl in Libië nu sprake is van een situatie die veel weg heeft een burgeroorlog, begint het er op te lijken dat de dagen van president Khadaffi zijn geteld. Het overlopen van tenminste een deel van de Libische marine gisteren, heeft de positie van Khadaffi verder verzwakt. De zoon van Khadaffi zei in een interview met ABC dat deze'aardbeving' niet meer te stoppen is en het Midden-Oosten in chaos zal doen storten. Afgaande op de ontwikkelingen in Saoedie Arabie zou de chaos wel eens niet beperkt kunnen blijven tot het Midden-Oosten......
Kadhaffi sr. beschuldigt nu Al Kaida van inmenging in de Libische opstand. Deze beschuldiging lijkt op het eerste gezicht een propaganda truc die het optreden tegen de demonstranten zou moeten rechtvaardigen. Er zijn echter voldoende aanwijzingen dat Islamisten inderdaad de drijvende kracht zijn achter de Libische opstand.
Missing Peace ontving informatie dat de meeste Twitter berichten niet uit Libië kwamen, maar vanuit de Didsbury moskee in Manchester in Engeland.
Veel van die berichten droegen het bijschrift: CONFIRMED (bevestigd). Hetgeen dus onmogelijk was omdat er geen communicatie mogelijk was met Libië.
De opstand zelf bleek voornamelijk vanuit Zwitserland en Engeland te zijn georganiseerd. De Libiër Mohammed Lataiwesh is een drijvende kracht achter de 17 februari beweging. Hij is de eigenaar van de fabriek Al Manara in Engeland en is een Islamist.
Al Kaida is in Libië actief onder de naam Jamaa al Islamiyya al Muqatilah. De in ballingschap verblijvende leiders van de groep gaven twee dagen voor de uitbraak van de opstand vanuit Londen een verklaring uit waarin zij de Islamisten in Libië opriepen het voortouw te nemen bij de protesten tegen Khadaffi.
Yusuf Al Qaradawi, de Islamistisch Soennitische leider die vorige week terugkeerde naar Egypte, vaardigde deze week een fatwa uit waarin hij het vermoorden van Khadaffi tot een religieuze plicht verhief.
Indien Khadaffi inderdaad het veld moet ruimen dan is het aannemelijk dat Libië wordt overgenomen door een Islamistisch bewind.
Het land kent geen georganiseerde oppositie maar slechts Islamistische groepen die een alternatief bieden voor het corrupte en repressieve regime van de Khadaffi clan.
De berichten die uit Libië komen zijn nu voornamelijk afkomstig van ooggetuigen die de grens met Egypte passeerden. CNN was echter het eerste officiële medium dat een verslag toonde van de bevrijding van Benghazi.
Verslaggever Ben Wedeman was duidelijk onder de indruk van de uitzinnige menigte die na 42 jaar repressie groots feest vierde en de CNN ploeg inhaalde alsof het de geallieerden betrof tijdens de bevrijding van Europa tijdens de Tweede Wereld oorlog.
Uit Tripoli kwamen beelden die bevestigden dat er een slachting heeft plaatsgevonden onder de burgers. Op een strand bij de stad registreerde een amateurfilmer hoe tientallen graven werden gedolven. http://www.youtube.com/watch?v=B8ICz-D6wNo
Onrust houdt aan
Elders in het Midden Oosten blijft het ook onrustig, in Iraq vielen 7 doden tijdens de dag van woede. Ook in Jemen duren de onlusten voort en wordt met scherp geschoten op de demonstranten, zoals blijkt uit deze beelden: http://www.youtube.com/watch?v=6rA4XoGcXcA&feature=youtube_gdata_player
In Jordanië loopt de spanning weer op nadat de Islamistische oppositie nieuwe demonstraties aangekondigde. Het Moslim broederschap heeft het voortouw genomen bij het organiseren van een demonstratie waaraan door 19 groeperingen werd deelgenomen.
De acties in Jordanië lopen parallel met die op de West Bank waar in diverse steden werd gedemonstreerd voor verandering. In die demonstraties werd opgeroepen tot nationale eenheid en verzoening met Hamas.
De Palestijnse Autoriteit vertoont nu een toenemende militante houding. Dit komt tot uiting in het organiseren van betogingen tegen de VS en de openlijke initiatieven om samen met Hamas een regering te gaan vormen.
Zelfs de als gematigd bekend staande PA premier Fayad, heeft zich aangesloten bij dit initiatief. Hij beweerde zelfs dat de PA zonder de financiele hulp van VS verder kan.
Hamas op haar beurt heeft aangegeven niet afwijzend te staan tegenover verzoening met Fatah, maar dan wel op haar voorwaarden.
Uit alles blijkt dat zowel Fatah als Hamas, het nieuwe' Midden-Oosten doorgronden.
Hamas voelt zich sterk en liet dat ook blijken in een verklaring deze week over de vrijlating van Gilad Shalit. Daarin werd opgemerkt dat de tijd rijp was voor onderhandelingen, nude psychologische backing van Moebarak(voor Israel) was weggevallen.
Woensdagavond jl. kregen de inwoners van Beer Sheva een ander bewijs van de gewijzigde machtsverhoudingen in de regio. Een Iraanse Gradraket uit Gaza landde in een woonwijk maar richtte slechts materiële schade aan. Nu Egypte de grens deels geopend heeft, is er geen controle meer op de hoeveelheid wapens die Gaza bereiken. Israëlische woordvoerders vertelden dat de afgelopen weken nieuwe types raketten Gaza zijn binnengebracht, waaronder anti tank raketten.
Vanuit Egypte zelf kwamen deze week nieuwe berichten over acties tegen de Koptische minderheid.
Het Egyptische leger schoot met scherp tijdens de verwoesting van een omheining om een Koptisch klooster. Dit werd geregistreerd door een amateurfilmer die het bewijs op You Tube postte.
Een Koptische priester werd vermoord door Islamisten, die de priester met 22 messteken om het leven brachten en daarna zijn huis verlieten terwijl zij Allah Hu Akhbar riepen.
Het Moslim Broederschap is inmiddels een campagne begonnen om de aan Moebarak gelieerde Moslimgeestelijken te vervangen door haar eigen imams.
Het Egyptische leger maakte met geweld een einde aan een betoging op het Tahrir plein in Cairo op vrijdag jl.
Onderschat nieuws
Het meest onderschatte nieuws uit het Midden-Oosten van de afgelopen week is echter de organisatie van een opstand in Saoedi-Arabië. Op Facebook wordt opgeroepen om op 11 maart in Saoedi-Arabië een volksopstand te beginnen die het regime van het koningshuis moet omver werpen.
Gealarmeerd door deze ontwikkeling, heeft koning Abdullah die juist deze week terugkeerde van geneeskundige behandeling in het buitenland- opdracht gegeven om een ontwikkelingsfonds te creëren van 10,7 miljard dollar. Daarmee zouden eenvoudige Saoedische burgers geholpen worden bij het kopen van een huis, het starten van een bedrijf, of om te trouwen.
In het land is ondanks de enorme olierijkdom, grote armoede; werkloosheid en grote sociale misstanden. Zo bestaat er een speciaal ziekenhuis voor het koningshuis waar de ongeveer 1000 prinsen en hun gevolg een VIP behandeling krijgen.
Het zou niet de eerste keer zijn dat gepoogd wordt om via een opstand het Saoedische regime te verdrijven. Iran was in november 1979 en februari 1980 verantwoordelijk voor het uitbreken van een opstand in de Shiitische steden in het zuiden van Saoedi-Arabië.
Een opstand in Saoedi-Arabie zal echter wereldwijde gevolgen hebben die kunnen uitmonden in een veel groter conflict. Een Israëlische expert van de denk tank Institute for the Analysis of Global Security" vertelde The Jerusalem Post op 24 februari dat de opstand in Saoedi Arabie voor een explosie van de olieprijs zal zorgen. Die explosie zal gemakkelijk kunnen betekenen dat olie 200 dollar per vat zal gaan kosten.
Het gevolg daarvan zal zijn dat arme staten onvoldoende voedsel voor hun bevolking kunnen kopen en er hongersnood zal uitbreken.
De wereldeconomie zal in een nieuwe diepe recessie wegzinken en de financiële markten zullen opnieuw instorten. Eventueel Westers ingrijpen om de olietoevoer te waarborgen zou een groot wereldwijd conflict kunnen veroorzaken. Saoedi-Arabie is niet alleen de grootste olie exporteur ter wereld maar is ook het centrum van Islam. Tijdens de eerste golfoorlog bijvoorbeeld, was de Amerikaanse militaire aanwezigheid al reden voor grote spanningen in Saoedi-Arabie. De opkomst van Al Kaida was een direct gevolg van de collaboratie van het Saoedische regime met de VS in die periode. Osama Bin Laden werkt sinds die tijd aan de 'bevrijding' van Saoedi-Arabie. Al Kaida gaf zondag in Irak alvast een visitekaartje af toen een grote olieinstallatie werd opgeblazen.
Westerse attitudes
Het lijkt waarschijnlijk dat het Westen de ontwikkelingen in het Midden-Oosten onderschat en de gevolgen ervan niet overziet.
Dit bleek ook uit het bezoek van de Engelse premier David Cameron aan sommige oliestaten deze week. Cameron die in Israel niet bekend staat om zijn kennis over het Midden-Oosten, werd op de Israëlische TV bespottelijk gemaakt om zijn uitspraken in Koeweit. Daar nam hij zelfs het woord racisme in de mond toen hij de scepsis over de kansen op democratisering in de Arabische wereld besprak.
De enige uitspraak van Cameron die in Israel bijval oogstte was zijn opmerking in Qatar dat sommige Arabische leiders Israel gebruiken als bliksemafleider.
Hij zei dat de onrust in de Arabische landen een expressie is van woede tegen onrecht. Voor de Arabische massa's betekent dat men verandering wil waarbij er een einde komt aan het onrecht. Het concept van de Westerse democratie heeft nooit deel uit gemaakt van de politieke cultuur in deze landen, zei hij. Ook waarschuwde hij voor het houden van snelle democratische verkiezingen in landen zoals Egypte en Libië. Dat zou volgens Lewis een ramp kunnen worden waarbij de Islamitische partijen, vanwege hun georganiseerdheid via de moskee, de overwinning zullen behalen. Zij zullen vervolgens het democratiseringsproces beëindigen.
De vrees van Lewis wordt in Israel gedeeld door vele experts, en is niet gebaseerd op speculatie.
In feite is het huidige proces in Egypte en andere landen beschreven in een brief uit 2005, die Al Kaida strateeg en voormalig Moslim Broederschaplid Ayman Al Zawahiri schreef aan het hoofd van Al Kaida in Irak, Abu Musab al-Zarqawi.
In die brief beschreef Al Zawahiri een strategie om de macht over te nemen in landen zoals Irak en Egypte. Hij benadrukte dat het essentieel was om de toenemende drang naar vrijheid en een normaal leven onder de Arabische massa's aan te wenden voor het doel van de Islamistische revolutie.
Hij kwam tot de conclusie dat de support van de bevolking voor een omwenteling essentieel was voor de lange termijndoelen van die revolutie, namelijk het stichten van een nieuw Kalifaat.
