Eet smakelijk

Maar laat het geen vaste gewoonte worden….

------------------------------

Nu begin ik te begrijpen waarom de De Morgen (maar ook de anderen) steeds minder en minder lezers telt : de mensen lezen de hoofdartikels niet meer graag. Wat meer is, zij die de hoofdartikels schrijven, lezen ze ook niet graag, want ze herlezen ze blijkbaar niet. Moesten ze die na het schrijven ook eens overlezen, dan zouden zij meteen ofwel hun lier aan de wilgen hangen of beginnen tappen uit een ander vaatje.

Uit naam van de Heilige Diversiteit, zou ik hen aanraden het vaatje aan te snijden, gemerkt ‘Pure Waarheid 100%’ – ‘Appelation Controleé AC’ – Herkomst GV ‘Gezond Verstand’ – Ogenblikkelijk zouden de lezers dan weten, dat ze inderdaad geacht worden zelf na te denken. Zonder dat de woorden eerst door een kleuren-badje werden gehaald.

Smetje van ’t Gazetje geeft raad aan de partijen, maar vergeet eerst wel om zelf een klare lijn te trekken voor zichzelf. Is hij nu rood, of groen,en  blauw of een mixte van die drie : hij schrijft zowaar van alles dooreen. Maar om zijn echte mening te kennen, zal de man eerst moeten worden begraven. Uit de lijkrede zal dan een beter beeld tevoorschijn komen. Eerder niet.

Probeer onderstaand artikel eens te lezen, met ‘Vlaams Belang’ in Uw achterhoofd, telkens het over ‘de liberalen’ gaat. Als er herrie is in het Vlaams Belang wordt de partij meteen op sterven na dood verklaard. En als er herrie is in bij de Blauwe Gerschelpten, dan moeten die zich dringend herbronnen…Het toppunt is wel, dat volgens Smetje (slotalinea), iedere partij wat meer moet werken aan haar eigen ideologie : rood, groen of blauw of geel (wat correct is), om op die manier de nationalistische gedachte (een niet gewenste denkrichting) tegen te werken.

Laat het mij anders stellen : wij, Linxe elite, weten wat goed is voor de mensen en verdedigen de ‘geleide democratie’, die er dus meteen wel geen meer is.

Is dat niet een moderne versie van het aloude Marxisme? Ik denk daarbij, louter als voorbeeld, aan het Parlement in de DDR, dat uiteindelijk een parodie van een normaal parlement was. Alles was democratisch, als het maar de partij-lijn was!

-----------------------------------------

Ideologie

01/03/11, 06u26

Raar is dat, hoe het in de analyses en de berichtgeving over de weekendstukken van Matthias De Clercq en Karel De Gucht steevast gaat over strategie en poppenspel. Want, zo luidt een beetje overal de reactie, hiermee toont de Open Vld zich weer eens een hopeloos verdeelde partij, en dat is niet goed voor het imago en de perceptie. Partijen dienen, begrijpen we, dus monolithische blokken van eenheidsdenken te zijn, anders zijn ze dom bezig. Ook wordt gretig gewezen op een soort Oost-Vlaams complot tegen de jonge voorzitter De Croo, waarbij de beide liberalen zelfs afgesproken zouden hebben om tegen hem een soort mediaoffensief op te zetten. Zo'n analyse geeft blijk van weinig kennis van de interne verhoudingen binnen de Open Vld. En het idee dat deze krant en haar concurrent samen broederlijk zouden meegewerkt hebben aan zo'n 'complot' is helemaal te gek voor woorden.

Maar helemaal bevreemdend is dat niemand het heeft over de inhoud van beide stukken. Die zeggen namelijk maar één ding: dat er een levensgrote ideologische kloof gaapt tussen liberalisme en nationalisme, en dat die vaak zelfs bijzonder haaks op elkaar staan. Allebei vinden ze dat een liberaal inhoudelijk verhaal zich niet langer achter de rug van de N-VA kan verstoppen, maar daar integendeel afstand van moet nemen. Het is dus simpelweg een pleidooi voor meer ideologie in de politiek, die daar trouwens, in lang vervlogen tijden, ook voornamelijk om draaide.

Maar blijkbaar is geen hond, ook binnen vele media, nog geïnteresseerd in ideologie. Nee, strategietjes, hanengevechten en perceptie, dat is of zou volgens sommigen nog uitsluitend de bepalende factor moeten zijn.

Dat is een jammerlijke evolutie. Na de monsterscore van de N-VA staren veel partijen, en niet alleen de Open Vld, inderdaad als konijnen naar een lichtbak, leggen ze zich neer bij het politieke marktleiderschap van De Wever en spelen ze voornamelijk de rol van iets gematigder Vlaamse wieltjeszuigers. Daarmee bereiken ze overigens het omgekeerde van wat ze willen, want in de peilingen verschrompelen ze meer en meer. Politiek als georganiseerd meningsverschil vraagt net om verschillen, niet om gelijkenissen of na-aperij: liberalen moeten liberaler worden, socialisten socialistischer, groenen groener. Pas dan, wanneer in alle duidelijkheid de strijd der ideologieën duidelijk wordt, kan het nationalisme zich steeds minder voorstellen als het eenheidsdenken dat het nu pretendeert te zijn.