″Oënger″

...& andere vrolijke onderwerpen aangaande armlastigheid

~ Ver-HAHA-halen uit De Onderbuik van La Flandre Profonde~

"voedselpakket Nr. 10062008″

...ofte...

″Wà éte MENU ?!...″

Het wordt eentonig... als het dat niet al heel lang is... Maar volhardend in onze boosheid ~die we ten andere nog steeds zijn~ hierbij het wekelijks lijstje van mijn grandioos, voorwaar rijkelijk & fantastisch voedselpakket !!

...& Oh ja, de 2 punten die ik vorige week twe weinig had gekregen, heb ik deze week er met de glimlach bij gekregen...

...

Uit het verplichte assortiment (3 punten)

• 1 kg tarwebloem voor patisserie - EG-Hulp - VERKOOP VERBODEN - VO.3149/92 (one point !)

• 2 liter magere chocolademelk - EG-Hulp - VERKOOP VERBODEN - VO.3149/92 (2 x one point !)

De derde keuzemogelijkheid was spaghetti... *BURPS* ...″ maar zoals u weet komt dit me zo onderhand intussen stilaan neus, keel & oren uit...

...

Vervolgens in de reeks vrije keuze : ( het overgrote deel is allemaal door de plaatselijke voedselbank zelf aangekocht !!)

• 1 doosje Smeerkaas – 150gr (2 points !)

• 2 pakjes Gouda-kaas – 250gr (2 x 2 points !)

• 1 pakje koffie van 250g (2 points !)

• 1 kg griessuiker (2 points !)

• 2 liter melk - EG-Hulp - VERKOOP VERBODEN - VO.3149/92 (2 x 1 point !)

...

Welcome to my world ...″A Real World″

...

De Schijtoptant – uw versLACHgever ″Uit de Onderbuik van La Flandre Profonde″
Armlastige Nr. 99.999

″Oënger″

...& andere vrolijke onderwerpen aangaande armlastigheid

~ Ver-HAHA-halen uit De Onderbuik van La Flandre Profonde~

"voedselpakket Nr. 03062008″

...ofte...

″Wà éte MENU ?!...″

Pissed off again... ik heb er dus in alle opzichten weer eens een behoorlijk verschrikkelijke klote-week opzitten. Het lijkt bijwijlen Murphy's-Law... als 't ene tegen zit, dan is er nog altijd wel iets anders dat het weer erger &/of slechter kan maken... Leven in armoede, zonder enig uitzicht op enig beterschap is niet alleen klote... it sucks & géén klein beetje !! Sommige glimpen op beterschap maken het zelfs gewoon des te pijnlijker, maken de aftekening & de tegenstelling van wit-zwart, licht & donker des te harder... Het is op sommige momenten vooral zenuwslopend & daarbij nog eens hemeltergend... op elk gebied. Je kunt dan wel creatief zijn in het vinden van oplossingen voor een aantal problemen, maar op een bepaald ogenblik ben je ook op het eind van je latijn, dan stopt 't... Sommige problemen zijn simpelweg met creativiteit alleen niet op te lossen, voor sommige problemen heb je gewoonweg iets anders nodig, zoals bijvoorbeeld harde cash... klinkende €uro'zz... liefst papieren & liefst ook véél... niet meer & niet minder... & heb je die dan niet, dan wordt het ganse probleem, een vrij pijnlijk probleem, bij momenten zelfs schrijnend.

Zo mocht ik er vorige week achter komen, dat ik buiten alle verwachtingen & blijkbaar ook buiten al mijn berekeningen door de pillenvoorraad heen was die ik voor mijn rugpijn slik. Gewoonlijk heb ik daar altijd ergens wel een kleine voorraad van in huis, voor het geval van een crisis, of voor 't geval als ik er weer eens van 't een op 't andere moment een paar dagen tussenuit trek naar vrienden die aan de andere kant van het land wonen. Blijkbaar had ik me deze keer daarin dus zwaar misrekend, want ik heb intussen zowat mijn ganse ″kartonnen doos″ afgezocht & niks gevonden, zelfs geen losse verloren gelegde €uro waar ik ook sedert vorige week enigszins stiekem op hoopte. Ik had weliswaar nog wel een voorschrift in voorraad, maar hélaas, daar had ik dan weer de centen niet voor... remember mijn 1,79€ ~zegge & schrijven : één €uro & negenenzeventig cent die ik vorige week dinsdag nog in mijn zakken had zitten... Geloof me, op zulke momenten wordt het pas shit & klote...

Het is dus vrij vernederend als je bij je lokale apotheker moet gaan vragen of je eventjes een weekje mag ″poefen″ tot je volgende dop de week erop is gestort... Nu moet u weten dat ik in een minder begoede buurt woon, ~verborgen~ armoede in deze buurt is hier dus ook eerder regel dan uitzondering... Om een vrij lang verhaal kort te maken... nadat de apothekeres haar gal gespuwd had over de ganse trits ″poefers″ bij haar, die er niet voor terug deinsden om hun poef gewoon te laten staan & deze dus gewoonweg niet te betalen, evenals over de sores die ze te pas & te onpas voor had met het crapuul van het kantje dat blijkbaar voor niks terug schrok, behoefde het toch wel enige diplomatie van mijn kant om mijn apothekeres van mijn toch wel eerlijke bedoelingen te overtuigen... Al bij al zijn dit soort onderhandelingen dus vrij pijnlijk, om niet te zeggen dodelijk om er op den duur nog een vrij gezonde moraal bij op na te houden. Er zijn ook geen woorden voor wat je op zulk moment te slikken krijgt aan opmerkingen & dooddoeners, die dan gaan van héél persoonlijk, tot zeer generaliserend in het algemeen... enfin na veel palaberen & onderhandelen heb ik m'n medicijnen dan toch gekregen... Althans een halve verpakking, de rest zou ik krijgen bij de afrekening van mijn schuld... einde gesprek, ik kon gaan !

Ik ben dus behoorlijk onderste boven van het hele voorval naar huis gereden & eerlijk gezegd, ik heb het eerste uur ook weinig of niks gedaan... Het soort woorden & opmerkingen dat je op zulke momenten te horen krijgt ~zeg maar ronduit naar je kop geslingerd krijgt~ beklijft behoorlijk & zindert meestal nog een tijdje na. Het kruipt je zelfs na een aantal keren dit voor te hebben gehad, meer dan behoorlijk in de kleren & het is dus ook niet de eerste keer dat ik na zo'n verbale bolwassing & confrontatie letterlijk kotsmisselijk ben voor de rest van de dag, om nog niet te spreken van het smerige gevoel dat ik er nog eens op de koop toe aan over houdt ...& dat was nu zo ook weer eens het geval. Dan mag je nog behoorlijk stevig op je poten staan, zulks doet iets met je wezen ...alles rammelt dan op z'n grondvesten... Wat op zulke momenten zo nog wel eens durft te helpen is een frisse neus & een fris hoofd te halen door een eindje te gaan fietsen & dat ben ik dus ook maar gaan doen, het was ook nodig... Meestal rijd ik dan naar één van de parkjes in de buurt & ga vervolgens een half uurtje tegen een of andere boom zitten niksen in de zon, die schijnt tenminste nog voor niks & voor iedereen... Dat half uurtje de knop op nul gezet, de boel effe laten leeglopen... proberen het van je af te schudden, om het allemaal nog wat leefbaar te houden voor jezelf, om niet in het eindeloze donkere gat te duikelen, waar je in veel gevallen nooit meer uit kruipt.

Vraag niet waarom want ik zou het niet weten... maar enigzins tegen m'n principes heb ik vervolgens met de moed der wanhoop m'n stoutste schoenen aangetrokken & ben ik vijf straten verderop bij een oude kennis gaan aanbellen om daar met een rode kop van pure schaamte te gaan vragen of ik soms 10€ kon lenen voor dat hele gedoe, uiteraard met de belofte die deze week te komen terug te betalen. Het lijkt bijwijlen op bedelen, op schooien ~& geloof het of niet~ het is al bij al een vrij onprettig gevoel... Nu heb ik het geluk dat ik die man al een behoorlijk aantal jaren ken & dat ie niet al teveel uitleg behoeft over toestanden zoals dit, omdat het iemand is die ook weet wat het betekent om door omstandigheden financieel in slechte papieren te zitten & op de rand van de armoede komen te staan, daar hebben we intussen al genoeg over gepraat... Twee koppen koffie & een bemoedigend praatje verder reed ik met 10€ in m'n zakken, eerst naar de Turkse bakker voor een vers brood & vervolgens naar de apotheek om de openstaande rekening te vereffenen & de rest van mijn pillen in ontvangst te nemen, want als ik aan iets een hekel heb is het als het vuil van de straat bejegend te worden. Ik ben dan misschien wel straatarm, maar ik ben nog wel correct ! Ik hoor zo wel eens ″mocht ik zo arm zijn als jij, dan ging ik eten jatten in de winkels″... Wel, ik zal van de honger mogen dood vallen, maar ik vertik 't om iets van eten, laat staan iets anders te gaan jatten... of dacht je soms dat ik me voor een paar onnozele €uro'zz wil laten kennen ?!... Ik wil het misselijk makende & beklemmende gevoel dat verbonden is aan armoede nog niet groter maken dan het al is door er nog eens stommiteiten er aan toe te voegen... Het is zo al erg & onleefbaar genoeg. Ik wil trouwens mezelf nog wel in de spiegel kunnen aankijken voor de rest van mijn aards bestaan...

Daar stond ik dan met m'n 6 €uro & zoveel in m'n handen bij een apotheker die me aankeek als zag ze een zoveelste schoffie... Toen ik het geld op de toonbank legde keek ze me quasi triomfantelijk aan... ″Ah je hebt toch geld zie ik !″ ...even voelde ik m'n keel dicht snoeren, maar het kwam er nog netjes uit... ″Neen, mevrouw ik heb geen geld... dit is nu betaald door iemand anders, iemand die me wel vertrouwt dat ik hem dat volgende week terug betaal...″ ...het was even pijnlijk stil... ″jamaar je moet begrijpen...″ zei ze ″Ik heb hier al genoeg meegemaakt...″ ... ″dat begrijp ik″ zei ik ″maar 't is niet prettig te horen & te ervaren dat de volgende de prijs betaalt van de vorige... In dit geval ben ik voor u de volgende & voor alle duidelijkheid, ik ga me hier niet laten kennen voor 6 €uro & een sjiek, terwijl ik zowat wekelijks bij u in de apotheek sta voor medicijnen...″ ...weer was het effe pijnlijk stil ″...& dacht u dat ik het prettig vond om hier als een vaste klant te vragen of ik eventjes voor 6 €uro & zoveel mag poefen ?!... Door dit voorval weet ik dat u mij vanaf nu ook op 'n totaal andere manier zult bekijken, misschien ook wel zult bejegenen... waarschijnlijk ben ik vanaf nu voor u , één van de zoveel anderen die deze buurt rijk is, een soort die u liever kwijt bent dan rijk, te horen aan de uitleg van daarnet... maar wat ik ook wel begrijp, want u staat hier ook maar uw kost te verdienen & 't is niet prettig om belazerd te worden...″ ...ze zat duidelijk verveeld met wat ik hier kwam te zeggen & dat was nu ook niet de bedoeling geweest van mijn uitleg, evenmin van wat medelijden op te wekken, want aan dat laatste heb je niets... Toen ze de rest van de pillen op de toog legde vroeg ze... ″Heb je nu nog geld om eten te kopen ?″... ″Neen mevrouw, maar dat geld had ik daarnet ook niet... dat is dus roeien met de riemen die je hebt & dat wordt dus de rest van m'n voorraadkast leeg eten, maar dat ben ik intussen al gewoon″... Ze schoof het briefje van 5 €uro terug mijn richting uit... ″Hou dit, dan kan je tenminste nog iets van eten kopen & betaal me dit dan volgende week″ ...ik zat er verveeld mee, want daarvoor was ik dus niet naar hier gekomen... maar ze meende het wel... ″Wat doe je dan van job″ vroeg ze... Ik gaf haar een verkorte versie van m'n 27 jaar beeldende kunstenaarschap... Het wel & wee van 25 jaar doppen & administratieve kloterij om je vak uit te oefenen... er kwam een aardig gesprek op gang... Op dat moment stapte er een oudere dame binnen met een busseltje voorschriften & blijkbaar een hele hoop verhalen die aan elk van de voorschriften vasthing, zo te horen kwam het psycho-therapeutisch uurtje voor de apothekeres er aan... Toen ik haar bedankte & aanstalte maakte om door te gaan, stak ze het briefje van 5 €uro in de lucht... ″u vergeet uw 5 €uro″ zei ze... Ik aarzelde, maar ze stak mij het biljet vastberaden toe... ″tot volgende week...″ zei ze glimlachend... De oudere dame ratelde intussen onverstoorbaar verder...

't Is een ervaring die voor mijn part in elk geval niet voor herhaling vatbaar is...

...

Een ander niet zo onbeduidend akkefietje dat me zo stilaan meer dan behoorlijk begint parten te spelen is m'n stilaan groeiende berg wasgoed... Het is er de laatste maanden elke keer aan over gebleven... voor het einde van de maand, zat ik weer eens veel te vlug aan het einde van m'n geld & dat heb ik nog niet eens gek of onbezonnen geweest in m'n aankopen of m'n uitgaven... Hoe ik mijn €uro'zz ook draai of keer, zelfs in twee of in vier tracht te bijten, ze gaan sneller de deur uit dan ik zou willen... & er blijft ook altijd ″iets″ liggen dat nog betaald moet worden of dringend gedaan... In dit geval is het dus m'n was, ik ben sedert april niet meer kunnen gaan wassen & ik begin dus stilaan ook door het laatste van m'n proper kleren & ander linnengoed heen te zitten... iets wat me eerlijk gezegd alles behalve zint & iets waar ik me alles behalve lekker bij voel. Ik ben zelfs al terug begonnen met kleine handwasjes... terug naar de vorige eeuw zeg maar & echt niet iets dat aan mij is besteed. Geloof me, op zulke momenten kan ik hartsgrondig m'n bestaan op deze aardkloot vervloeken. Als ik hier in de doe-het-zelf-wasserette 4 straten achter de hoek ga wassen, ben ik al snel 30 €uro & een halve dag over & weer geloop kwijt per complete wasbeurt... iets wat ik mij op dit moment zelfs niet kan permiteren ...& hödverdomme het wringt & zo géén klein beetje... In 't begin van dit jaar had ik zo'n kleine 70 €uro bij elkaar gespaard, veelal kluttergeld... 10-ers, 20-tigers, 50-tigers... centiemen wel te verstaan, om mij een tweedehands-geval bij een toch wel goede doe-het-zelver achter de hoek aan te schaffen, maar net op dat moment zat ie compleet zonder & vooral zonder enig in 't verschiet... Op de koop toe kwam er hier in mijn bus de rekening voor m'n ziekenkas binnen vallen... Nu ben ik van dat laatste qua medicatiegebruik veel te hard afhankelijk om daar niet mee in orde te zijn & omdat ik in een vroeger stuk van m'n leven daarin ook al eens ben achter gebleven, wat me destijds zowat een half-jaar uitsluiting heeft gekost & een paar torenhoge tandarts-rekeningen heeft opgeleverd, heb ik die dan maar direct betaald. Want zoals je altijd zult zien... net op zulke momenten overkomt je dan iets, waarbij het dan allemaal nog eens op de koop toe des te harder aankomt & waarbij je uiteraard de bonen vreet, zeg maar de dure prijs betaalt van je eigen stommiteit van niet in regel te zijn... Enfin om kort te zijn, m'n zuur gespaarde centen gingen daar naartoe & ik zit nog steeds zonder wasmachine & met een berg stinkend wasgoed...

...

Voor u denkt... ″Gut man, hou op met klagen & zoek je wat werk !″ ...dat doe ik, wat dacht je... ik ben heus ook niet te beroerd om dingen te doen die afwijken van mijn activiteiten als beeldend kunstenaar, alléén... je moet het maar vinden & méér nog, men moet je maar willen aannemen... Ik ben er intussen de 50 voorbij... 't is niet de eerste keer of de laatste keer geweest dat ik solliciteer voor een betrekking die weinig of niks met m'n kunsten te maken heeft. Maar ik kan u wel met met m'n hand op m'n hart zeggen dat men niet echt zit te wachten op een beeldend kunstenaar van 50 jaar om die aan te nemen. Sinds vorig jaar, krijg ik zo bijvoorbeeld van de vdab sollicitatie-voorstellen doorgestuurd... genre schilder- behanger, omdat ik tegen m'n laatste arbeidsbemiddelaar gezegd heb dat decoratie-technieken met verf mij niet onbekend zijn, net zomin als decor- & andere aanverwante toestanden. Ik heb er zo al een paar opgebeld... eerlijk gezegd, men is gewoon niet geïnteresseerd in mij, noch in m'n vaardigheden... Het feit dat ik niet de kunst beheers van een eenvoudig deftig ″papierke te plakken″, net zomin als dat ik ″minimum 2 of meer jaar ervaring″ heb in deze stiel, of dat men mij ervan verdenkt dat ik als ″Kkunschtenaer″ niet proper kan schilderen, maakt dat dit soort sollicitatie-gesprekken in driekwart van de gevallen op minder dan 5 minuten beëindigd zijn... Oh ja, er was er eentje die vroeg of ik groot & sterk was, evenals of ik proper kon werken... want die zocht nog een manneke om hectoliters verf op te roeren & die vervolgens te gaan verdelen bij de verschillende schilders die ergens tegen een gevel geplakt een paar flatgebouwen aan 't schilderen waren... Toen ik vroeg of dat het was, zei ie kurkdroog... ″geloof me, je hebt een godganse dag niks anders te doen & je zult al blij mogen zijn als je mijn schildersploeg zult kunnen volgen...″ In het verlengde daarvan, had ik vorige week weeral eens zo'n ~het zoveelste op een rij~ ogenschijnlijk beloftevol opdrachtje in 't verschiet... Voor hen die het interesseert...

Een kennis van op MSN mij klikte me aan... ″zeg maak jij ook uitnodigingen & van dat soort dingen ? ...& mag ik je eens hierover met jou bellen ?!″... ″Tuurlijk kan zoiets, ik ga geen enkel gesprek uit de weg″... dus mijn gsm-nummer doorgegeven & enkele minuten later een telefoontje... ″Ja, naar zoveel jaarlijkse gewoonte geeft onze familie weer eens een groot familie-feest & we zoeken nu iemand om de uitnodigingen, de menu's & de persoonlijke kaartjes voor op de tafel te doen... jaja & ik vind je werk wel leuk & ik weet dat je wat centen kunt gebruiken...″ ... Eerlijk gezegd het klonk aanvankelijk veelbelovend & aanlokkelijk... Het ging om een familiefeest van om & bij de 100 man die dan allemaal een mooie, maar vooral zéér originele uitnodiging moesten ontvangen... Verder wilde men ook wat onconventionele, vooral zéér originele & leuk-&-lekker-ogende menukaarten voor op de vele tafels te zetten & verder moesten er natuurlijk toch ook wel persoonlijke naamkaartjes zijn, die dan de zitplaats van de betrokken feestganger moesten aanduiden... Kortom, liefst zaken die men wegens zijn originaliteit naderhand ook bijhield omdat ze zo geinig & leuk waren & ik wist daar dus blijkbaar alles van... wat ook is !! *grijns*

...Dus ik maar meteen aan de uitgebreide uitleg begonnen die er bij hoort, dat ik in zulke gevallen afhankelijk van het aangeboden budget op maat werk... Dat dit kan gaan van persoonlijke uitnodigingen waarbij de naam van de genodigde gedTrukt op de uitnodiging zelve staat... Dat de grootte der uitnodigingen kan variëren van een A4 die dan in 3-en gevouwen, meteen met een correcte zegel op de post kan. Maar dat dit net zo goed een postkaart kon zijn, zelfs eventueel een speciaal geplooid boekje ~van A3 tot A6 gevouwen & open te knippen, moest er een programma aan het feestje in kwestie verbonden zijn... maar dat dit alles wel allemaal afhankelijk was van het budget dat men er aan wou spenderen... Nu waren er in dit gesprek al zinnen gevallen van een groooote & dure feestzaal met een annex grooooooot park, waar men tussen de vele gangen door kon gaan kuieren om z'n zoveelste gang wat te laten gaan zakken & waar de kinderen die er bij waren ook konden gaan spelen... Het menu zou verder toch ook wel vrij uitgebreid zijn & bovenal van een toch wel gerenomeerde kok & feesttraiteur... kortom er leek toch wel iets redelijks van opdracht in te zitten & er waren tenslotte ook al veel bewonderende ″Oooh's″ & ″Aaah's″ gevallen bij de verschillende mogelijkheden die ik had opgenoemd & natuurlijk wou ze ″hét origineelste″ & ″hét beste″... maar het gesprek begon deftig te haperen & stokte zowat compleet toen ik aandrong op ″enig idee van een budget″ ...waar men dan wel aan dacht van kostenplaatje...

Nu kan je wel de mooiste & origineelste uitnodiging willen op dit of hetgeen speciaal papier, maar dit kost dus ook wel geld... & een compleet gepersonaliseerde uitnodiging ~op naam & toenaam, mét adres~ dat kost dus wél enig extra werk... want tenslotte moet je dingen nog altijd stuk per stuk aanpassen & omzetten... Er is ook nog altijd het verschil tussen een zwart-wit of kleur-uitvoering in prijs & dat scheelt dus wel aanzienlijk... Verder is er dan ook nog de afwerking, zoals speciaal snijden of speciaal vouwen... 't Is uiteraard leuk om een uitgebreid plannetje te voorzien van hoe men moet rijden & waar men moet zijn, maar dit moet je ook wel eerst ontwerpen vooraleer je het kunt dTrukken... ″wel daarom had ze nu juist aan mij gedacht... & euh... ik wil je wel 'iets' geven voor 'de moeite'...″ ...Ik voelde aan m'n water & de puntjes van m'n ellebogen de nattigheid opkomen bij dat woordje ″iets″... & ja hoor... ik had prijs, toen ik er voor de tweede of derde keer op alludeerde & er op aandrong van een budget te noemen, want tenslotte is daar ook alles afhankelijk van ... Ik hoorde weer... ″dat ik wel 'iets' zou krijgen voor 'de moeite'...″, maar weer bleef het vooral bij een onbestemde & vooral onbenoemde, niet omschreven ″iets″... & meteen werd er in één adem aan toegevoegd... tenslotte moest ik zoiets ook vooral maar bezien als een toch wel ″unieke kans″ die ik kreeg, want er zat toch wel wat geld in de familie waar misschien wel iets zou uitkomen in de toekomst... Maar dan moest ik wel ″willen″ & die ″unieke kans″ benutten... & tenslotte kon ik dat ″iets″ toch wel gebruiken hè... met mijn dop & mijn lamentabele financiële toestand... Als ik nu eens een paar ontwerpen opstuurde per post, dan zou zij wel zien wat ze kon doen aan die 'iets'... Ik meesmuilde dat ik voor ″iets″ dat ik dan nog zou moeten krijgen achteraf & vooral dat dat nog eens afhankelijk zou zijn van het welbevinden & goedkeuren van haar feestcomlité, dat ik daarvoor hélaas-hélaas geen trits voorontwerpen kon maken waaruit dan gekozen zou kunnen worden, laat staan dat ik die zou kunnen, zou willen opsturen... Mijn gespreksdame begon enigszins kregelig te reageren... dat ik toch wel ″een moeilijke mens″ was & toch wel wat pretentie had, men gaf mij nu eens ″een kans″ & ik nam die nu nog niets eens in dankbaarheid met beide handen aan, want tenslotte zat ik maar toch op de dop te niksen & als ik dan werkelijk zo goed was, zou dit toch niet hoeven want dan kwam ik wel aan de bak...

Kijk... als m'n haren nu van iets gaan recht staan, is het dus van dit soort opmerkingen & dit soort gesjacher... Om te beginnen, ik ken de dame in kwestie niet, enkel van wat gesprekken op MSN & dan nog van zeer vrijblijvende & vooral zeer algemene gesprekken, ik zie dus ook niet in welke of wat voor verplichtingen dan ook ik tegenover haar zou hebben. Zij heeft ten andere ook nog nooit iets voor mij gedaan, dus van enige welwillende vriendendienst is hier dus ook geen sprake. Dus opmerkingen dat ik als doppend kunstenaar godganse dagen zou zitten te niksen, vind ik om te beginnen dus zeer misplaatst & ongepast, die roepen bij mij dus wel behoorlijk wat ergernis & pissigheid op. Temeer omdat ~zoals ik reeds zei~ ik de dame in kwestie van haar noch pluimen ken & zij mij evenmin, laat staan dat ze zou weten wat ik intussen doe of waar ik mij me bezig hou... Ik heb dus intussen een hekel aan mensen gekregen die menen dat omdat ik als kunstenaar dop, dat ik dus ook te vangen ben met dooddoeners van gratuite beloftes als ″een kans krijgen″ & ″er-zal-mogelijkerwijze-wel-iets-uitkomen-WANT...″ Alsof men bij het reserveren van de ″Oh-zo-grote-feestzaal″ & bij de ″Oh-zo-bekende-&-zéér-goede-traiteur″ ook zo staan sjacheren had... ″We geven u wel iets voor 'de moeite' & bekijkt u het vooral als 'een kans'...″ Ik wil de meewarige blikken van beide onderhandelaars ~die van het feestpaleis & die van de traiteur~ dus wel eens gezien hebben, evenals het droogjes dichtklappen van de presentatiemappen bij zo'n antwoord van een klant. Als je daar zonder morren de bereidheid had om de prijs te betalen van een duur feest, moet je dat voor de rest ook maar doen, alles heeft zo z'n prijs. Uit eigen ~vrij pijnlijke~ ervaring weet ik dus ook dat dit soort kramikkelige beloftes meestal dooddoeners van jewelste zijn waar in 9 van de 10 gevallen niks, gewoon géén bal uit voorkomt, het zijn voorgehouden wortels in de hoop dat de ezel in kwestie wel het karretje zal willen trekken. Ga je daar op in, dan naai je jezelf om te beginnen een formidabel oor aan, het soort waar ezelsoren niks naast zijn... zowel op het moment zelf als op langere termijn voor de toekomst... want ook dan zal men beginnen met sjacheren als was men in de ″Soeks″ van Marrakech... Dit soort kansen ~vooral dan om eens goed genaaid te worden~ laat ik graag aan mij voorbij gaan...

Ik erger mij er dus in het bijzonder nog meer aan dat er zelfs niet eens de minimale beleefdheid is om te vragen, naar wat zoiets wel zou ″kunnen″ kosten, ik vraag ook niet voor niets naar een budget wat mensen daarbij voor ogen hebben... Als je tenslotte nog maar een eenvoudige opsomming maakt van wat men dan eigenlijk toch maar durft te vragen : ″hét beste″, ″hét mooiste″ & vooral ″hét origineelste″, waar tenslotte tijd & energie in kruipt om het te ontwerpen & om het uit te voeren... tel daar verder een lijst bij van de materialen zoals speciaal papier & extra afwerkingen zoals accentjes met goudstiften e.d.m., evenals de trits van speciale technieken die men toegepast wil zien, want ook daar wil men weer anders & vooral beter ! Verder, de verschillende handelingen & bewerkingen om een produkt tot een goede eindresultaat te brengen, dan kruipt daar alles bij elkaar behoorlijk wat materiaal, vooral veel tijd & vooral een pak kostbare energie in, iets wat ik voor alle duidelijkheid maar al te graag wil aanleveren, maar niet voor niks !! Maar... hoe je het draait of keert : volgens mij dienen dit soort zaken, materiaal, tijd & energie ~zij het nu kunst is of iets doodgewoon~ vergoed te worden, zo simpel is het. Ik heb dus ook een grondige hekel aan mensen die ook menen om nu eens voor mij te moeten invullen wat ″mijn″ tijd & ″mijn″ energie nu waard zouden zijn. De ″moeite″ waarop men alludeert is voor mij ″het vakmanschap & het vakwerk″ dat ik aflever – PUNT ! ...Ik weet waar ik mee bezig ben & de toch wel professionele eindresultaten die ik aflever als kunstenaar mogen bij mijn weten, gerust naast enig ander vakwerk van enige andere vakman liggen. Ik spendeer daar ook niet voor niets de nodige tijd aan, de secure & minutieuze aandacht die elke bewerking behoeft, evenals een bijna obsessieve zorgzaamheid ten toon gespreid bij elk van de stappen van het te volgen procédé. Tenslotte zijn de fouten in het eindresultaat niet meer dan de optelsom van de fouten die je onderweg in al je bewerkingen gemaakt hebt & ik vermijd deze zoveel mogelijk te maken...

Om kort te zijn, er was dus alles behalve enig echt budget voorzien hiervoor... Waarschijnlijk was dat er allemaal ook op het laatste bij gekomen.... zo van : ″ah ja, goh de uitnodigen, de menukaarten & de rest nog...″ Ze was dus al wel hiervoor eens gaan horen bij een paar plaatselijke drukkers, maar ze was kennelijk dan toch verschoten van wat het ~doorsnee~ feestdrukwerk ging kosten & dan was het nog niks speciaals, allemaal klassiek & allemaal heel doodgewoontjes... Het alternatief was dus een armoezaaier van een doppende kunstenaar te zoeken & die dan aan te spreken, in de hoop dat die dan wel content zou zijn met ″iets″... Dat ″iets-voor-de-moeite″ zou dan zowat maximum 50€ zijn, want dat bedrag werd tenslotte met veel hakkelen & stotteren vernoemd... Zonder enig aarzelen had ik daarop geantwoord... ″Voor die prijs kan ik u ~inderdaad~ wat verschillende voorontwerpen maken van de uitnodigingen & u die per post opsturen zodat u weet hoe die er dan doorkomen, verder u wat menukaarten & tafelkaartjes aanmaken maar ook niet meer als dat...″ Ze was er stil van geworden & het gesprek eindigde dus meer dan behoorlijk in mineur toen ik mijn gesprekspartner aanmaande dat zij haar huiswerk dan maar compleet opnieuw diende te maken & dat ze maar eens na moest denken over een budget van wat zoiets zou mogen kosten, want dan pas zouden we zinvol verder kunnen praten.

Enkele dagen erna vernam ik dat het allemaal niet meer hoefde, want dat de één of andere ″Nonkel Jos″-van-de-familie ~mijn algemene benaming voor alle would-be's in spé~ zou het allemaal wel voor zijn rekening nemen & die zou dan voor alles zorgen, want die was ″nogal handig″ in dat soort zaken... Véél heb je tegen dat soort mededelingen niet in te brengen, tenzij een ″dank u voor 't verwittigen & op de hoogte houden″... Méér is er ook niet gezegd, dat was het... Intussen is ze ook niet meer online geweest op mijn MSN... ik vrees er een beetje voor dat onze virtuele ″vriendschap″ wegens mijn ″moeilijk-zijn″ beëindigd is... Maar geen nood, dat soort klanten ben ik liever kwijt dan rijk...

...

Nog zo'n leuk item waar ik eens een hoofdstukje moet rond breien is mijn avonturen van & met ″mijn kartonnen doos″, de Vlaemsche koterij die ik betrek & die dienst doet als mijn bescheiden woonst & ateljee... Ik mocht deze week weer eens een kut-telefoontje ontvangen van de eigenaresse van mijn ″kartonnen doos″, die me eindelijk ~zowat 15 maanden na het betrekken van mijn stulp~ eens wat materiaal gaat leveren om mijn ″douche″ af te werken... Ik schrijf opzettelijk kut-telefoontje omdat ik in al die tijd dat ik hier woon nog géén enkel deftig gesprek met ~excuseer mij de uitdrukking~ ″dàt mens″ heb kunnen voeren. Ik verdenk haar ten andere van een toch wel zekere getalenteerdheid te bezitten betreffende enige ″Oost-Indische Doofheid″ & vooral van enige ″Selectieve Alzheimer″. Het is het soort mensen dat enkel wilt horen wat ze zelf te vertellen hebben, meer in 't bijzonder wat in hun kraam past & anderzijds het heel bewust vergeten wat jij zegt, of zaken vermelden die van enig belang kunnen zijn... zoals gebreken & extra kosten... Het is een typische volksvrouw geboren & getogen aan het kantje waar ik woon, het soort dat alleen maar interesse heeft om de huur van haar verhuurde koterij te ontvangen & zelf zo weinig mogelijk kosten te hebben. Alle jobkes, klussen & herstellingswerken werden tot hiertoe ″in de familie″ of door aanverwante ″Nonkel Jossen″ opgelost & de resultaten zijn er telkens ook naar... Gerepareerde lekken blijven lekken, tot als je het uit pure ellende maar zelf oplost... dan wel tot grote tegenzin & ergernis van haar natuurlijk... Want die lekken... ″Ge doet 't ervoor !!″ ...Elk van de tot hiertoe uitgevoerde vernieuwings- of herstellingswerken is vooral gekenmerkt door gewoon wat natte vingerwerk & vooral heel véél bricolage met a-typische & vooral met minderwaardige materialen, uiteraard allemaal ook met een navenant & een overduidelijk gebrek aan vakmanschap gedaan. Iets deftig repareren zodat je daar de komende 10 jaren niet moet naar zien, zit er niet in & vrees ik & zal er ook nooit inzitten. Mijn stulp valt te omschrijven als ″Een typische Vlaemsche Hommage aan de eeuwenoude Traditie van Onze Typische Vlaemsche Koterij″, alles achter elkaar gebouwd & aan elkaar geplakt met de meest ongelooflijke troep & rotzooi. Vorig jaar is haar zoon hier een gebarsten koepeltje komen repareren, het ding lekte ondertussen ook al zo'n kleine 3 jaar naar wat ik van de vorige huurder kon & mocht vernemen, maar dat was normaal... Ook zij heeft net als ik te horen gekregen... ″Ge doet 't ervoor !!″...

Om u enig idee te geven : het beruchte koepeltje bestond uit een plaat gewapend glas, het soort waar je vierkante draad in ziet. Nu was dat ding gebarsten ~kapot gesprongen door een kat (sic)(?!)~ & uiteraard niet vervangen door iets nieuws, maar terug zo goed & zo kwaad mogelijk aan elkaar gepapt met verschillende soorten tape, siliconen & andere zooi, waardoor het glas al bijna niet meer te herkennen was als glas. In plaats van die glasplaat nu gewoon netjes ~zoals u & ik zouden doen~ te vervangen door een eenvoudige nieuwe glasplaat heeft haar zoon ~een erkend dakwerker overigens~ er gewoon een plastieken exemplaar bovenop gepapt met een klein emmertje siliconen, ... & uiteraard ~we zouden geen Belgen &/of Vlamingen zijn~ hangt alle smeerlapperij die er al jaren op de vorige plaat hing & lag... die hangt er natuurlijk nog steeds tussen...

Naar alle waarschijnlijkheid & voor zover ik het enigszins goed begrepen heb, krijg ik voor de afwerking van mijn douche weer eens een hoop gerecupereerde nest van één of ander afbraak- & verbouwingswerkske in de familie... met deze maal als summum... een hoop gerecupereerde ″plastieken planchetten″ om mijn douche mee af te kassen... Het is blijkbaar een onbegonnen werk om uit te leggen dat troep als plastieken planchetten allesbehalve geschikt is hiervoor... ″Hoezo ?? ..'t is toch plastiek ?!″ ...een logische uitleg dat het water tussen de kieren & de sluitingen van de planchetten zal kruipen & ervoor zal zorgen dat achter die planchetten zich een wereld & fauna van schimmels & ander ongedierte zal vormen heeft dus géén enkele zin, integendeel ik klets uit m'n nek &... uiteraard... ″ge doet 't ervoor !! ge wilt mij alleen maar op kosten jagen !!″... Enfin, ik voel nu reeds aan m'n water dat dit ″badkameravontuur″ nog voor de nodige zever zal zorgen... Maar géén nood, ik hou jullie op de hoogte van het vervolg...

...

Als er dus iets is wat je als armlastige niet mag voor hebben, dan is het stukken, want dat kost meestal geld & met een nagenoeg beperkt ~lees onbestaand~ budget is dat alleen maar gegarandeerde sores & quasi pure ellende... Mijn intussen beruchte rode rugzakje dat mij zo al meer dan 5 jaar zijn goede diensten heeft betoond & waar ik zowat alles in vervoer dat maar te vervoeren valt, laat het intussen zo stilaan afweten... Ik heb de rits die het geheel moet afsluiten weliswaar al eens een paar maal succesvol hersteld gekregen nadat die er de brui aan had aan gegeven, maar deze keer is het toch wel ernstig & finaal vrees is... Het zaakje is intussen ingescheurd & herstellen zit er op dat punt niet meer in vrees ik... Het is dus uitkijken naar een nieuw & vooral goedkoop alternatief & hopen dat het ding het zolang volhoudt...

In de zelfde lijn ligt het voorval dat me dinsdag op weg naar de wekelijkse voedselbedeling overkomen is... Ik ben door een woeste automobilist zowat letterlijk van de baan gereden, met als resultaat dat ik een kleine, op een haar na bijna-doodsmak heb gemaakt. Bij het proberen te ontwijken van dat rijdende gevaar op de weg, ben ik met m'n achterwiel in een van de vele putten & scheuren die dat straatje rijk is terecht gekomen & ben ik blijkbaar op een zeer virtuoze wijze compleet overkop gegaan... Resultaat : een T-shirt & een broek kapot, verder een gekneusde schouder & een achterwiel dat behoorlijk paraplu staat... & laat me stellen dat ik nog vré-se-lijk véél geluk heb gehad, want ik lag met m'n hoofd op enkele centimeters van de stoeprand... Het akelige aan het hele voorval is... géén enkele van de omstaanders heeft dus één poot in mijn richting gezet, laat staan dat er ééntje tenminste gevraagd zou hebben of het met ondergetekende wél ging, toen ik daar ~enkele seconden (?)... enkele minuten (?)~ half beduusd op de straat de stoeprand lag te bestuderen... Het hoeft natuurlijk ook geen betoog dat niemand van hen de nummerplaat van de wagen in kwestie heeft bekeken, laat staan die zou hebben genoteerd... ″Doar kijk 'k nie noar ze !″ was het commentaar op mijn vraag van één van de omstaanders... Toen men zag dat er geen bloed aan te pas kwam & dat de schade zich enkel beperkte tot wat materiële schade, was het allemaal blijkbaar niet interessant genoeg om te blijven staan, laat staan om enige poot van hulp uit te steken... Ik ben dus een beetje door elkaar geklutst & behoorlijk van m'n melk, nog wat natrillend op m'n benen door het hele voorval aangekomen op m'n voedselbedeling, waar ik dan op de koop toe nog eens twee stuks te weinig heb meegekregen... why not ! Het kan er maar bij...

Last but not least waar het in dit schijtschrijfseltje weer eigenlijk om draaide... mijn wekelijks grandioos, voorwaar rijkelijk & fantastisch voedselpakket !!

Uit het verplichte assortiment (3 punten)

• 2 x 8 diepvriesbroodjes (2 x1 point !)

• 1 portie diepvriessoep van ~oh ironie~ de weightwatchers (1 point !) ...ondergetekende heeft dus ook meteen door waarom je daar dus van vermagert... djeezes wat een zooi !

De derde keuzemogelijkheid was spaghetti... *BURPS* ...″ maar zoals u weet komt dit me zo onderhand intussen stilaan neus, keel & oren uit...

In de reeks vrije keuze : ( het overgrote deel is allemaal door de plaatselijke voedselbank zelf aangekocht !!)

• 1 doosje Smeerkaas – 150gr (2 points !)

• 1 pakje Gouda-kaas – 250gr (2 points !)

• 2 doosjes "Makreelfilets in Tomatenstaus" - net. 125g uitgelekt 80g (2 x 1 point !)

• 1 blikje fruitcocktail op siroop - netto 225g - uitgelekt 125g (1 point !)

• 1 liter melk - EG-Hulp - VERKOOP VERBODEN - VO.3149/92 (1 point !)

...

Welcome to my world ...″A Real World″

...

De Schijtoptant – uw versLACHgever ″Uit de Onderbuik van La Flandre Profonde″
Armlastige Nr. 99.999

contactadres : de.schijtoptant@gmail.com

website : http://de.schijtoptant.googlepages.com/

of de shortcut : http://de-schijtoptant.tk

07-06-2008 om 00:00 geschreven door Vorser-Raadgever  

Vooraleer ik verder ga met de oorlogsverslaggeving vanuit Anderlecht nodig ik alle lezers uit om de verklaringen te lezen van 4 personen die zaterdag 31 mei verschenen in de weekendbijlage van De Standaard. Het zou verplichte lectuur moeten zijn voor al diegenen die maar steeds weer uit hun nek kletsen over integratie, allochtonen, migranten, multiculturaliteit en weet ik nog allemaal. Dit zijn zeer intelligente en onthullende getuigenissen van 4 jonge mensen die eerst en vooral hier wonen en hier willen blijven wonen zonder bekeken te worden vanuit het standpunt van “wij” en “zij”. Laten we inderdaad vertrekken van het feit dat er alleen een wij bestaat met alle verschillen die er zijn maar ook met alle overeenkomsten. En die laatsten zijn volgens onze bescheiden mening veel talrijker dan de onoverbrugbare verschillen die samenleven zo onmogelijk zouden maken. En de eerste die ons een degelijke uitleg kan geven over de juiste inhoud van het begrip integratie krijgt hier de kans om te reageren... We verwittigen wel al op voorhand dat hij/zij niet met de gebruikelijke lulpraat moet afkomen !

Ondertussen groeten we met heel veel respect deze 4 landgenoten voor hun intelligente uitspraken. Nu wachten we op de stem van de tolerante autochtoon om weer in aloude clichés te vervallen. Want tot nog toe was het “bon ton” om telkens te roepen “waar zitten de tolerante allochtonen”. Persoonlijk ken ik er heel wat. Ik zou zelfs zeggen, ik ken geen clichématige islamterroristen in mijn omgeving. Ik ken wel een heleboel pure racisten en intolerante “autochtone Belgen, Vlamingen, Brusselaars” en vooral veel onnozelaars die maar wat hun nek kletsen over de zogenaamde “culturele verschillen” op basis van hun Tunesische Club-Med vakanties. Tja, we kennen zo wel al wat clichés over Vlamingen en Walen dat we die andere clichés best kunnen missen. Maar voor sommigen zullen al deze mensen pas echt geïntegreerd zijn wanneer we met Karima, Birsen, Nadia en Omar een boeiende discussie zullen hebben over de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde of de genetisch gemanipuleerde populieren die de nieuwe splijtzwam lijken te worden tussen Walen en Vlamingen.

Lees ze dus en herlees ze !!

We staan hen vandaag graag onze plaats af in ons kleine blogje en we danken “De Standaard” om ze een stem te hebben gegeven.

...

Wordt vervolgd…

Post Scriptum : ...& Lees misschien ook eens ~ter aanvulling~ ons blogbericht van 26 februari laatstleden : De mythe van de klassenloze klas ...

Ik weet niet of jullie nog mee zijn met de laatste stand van zaken over de Anderlechtse rellen maar ik zal jullie in elk geval het verdere relaas brengen van de toestand.

Donderdag bracht de dochter een nota mee van de directie van het Institut des Soeurs de Notre Dame. De nota vertelde ons dat “gezien het risico op rellen morgen vrijdag de ouders hun kinderen eventueel mochten afhalen om 12uur. Indien dit onmogelijk was moesten de kinderen intern blijven tot het normale einduur namelijk 16uur.” Aangezien het ons inderdaad niet mogelijk was om ons normaal werkschema dusdanig om te gooien dat we om 12 uur voor de schoolpoort konden staan opteerden we voor het scenario 16uur. Dan werd het vrijdag en rond 14u30 krijg ik een paniekerig telefoontje van mijn geliefde wederhelft als zouden er reeds rellen losgebroken zijn aan Saint Guidon. Bovendien was er geschoten en zouden de reeds beruchte “nouveaux Suédois” tot de tanden bewapend zijn en iedereen als schietschijf gebruiken. Als gehaaide en doorwinterde oorlogscorrespondent begeef ik mij dus onversaagd naar Saint-Guidon. De metro blijkt normaal te rijden wat al een gunstig voorteken is. Ik kom op het slagveld aan tegen 15 uur. Een indrukwekkende troepenmacht van agenten al dan niet in uniform en een behoorlijk aantal stadswa-chten van allerlei origine trouwens, samen met politie te paard en een waterkanon blijkt daar aanwezig te zijn. Ik ben geen bewonderaar van militair vertoon maar ik geef toe dat dit mij gerust stelt en ik denk dat de ganse buurt er net het zelfde over denkt. Een kleine rondgang van de Place de la Vaillance tot aan het Erasmushuis langs het begijnhof leert mij dat er nog heel wat militaire reserve verscholen zit in de nabije straten. De ironie dat deze idiote toestand plaats vindt vlak bij het huis waar ene Erasmus woonde zal onze intellectuele lezers waarschijnlijk niet ontgaan…. Vermits ik pas om 16uur aan de schoolpoort mag verschijnen besluit ik eerst een koffie te drinken in “la belle vue”. De naam van het etablissement lijkt, gezien het panorama op de troepen misschien wat ver gezocht maar blijkt een prima informatie-oord. Ondertussen krijg ik paniekerige telefoons van de rest van de familie die mij een “realistisch ooggetuigenverslag” uitbrengt van de aan de gang zijnde veldslag op het plein vlak voor mij. Men schijnt er lustig rond te schieten op alles wat beweegt. Het helpt weinig of niks dat ik tracht te uit te leggen dat ik daar lijfelijk aanwezig ben en dat hun indianenverhalen volgens mijn eigen ogen niet helemaal overeenkomen met wat ik daar vanuit de “belle vue” kan observeren. Ik blijk een beetje de idiote kwiet van de familie. Ik besluit dan maar wat rond te vragen want er moet toch ergens een aanleiding zijn of geweest zijn voor zoveel paniek. Wat blijkt? Niet vergeten dat we tenslotte in België zijn, het land van het surrealisme! Een paar uur geleden verscheen, net als in een stripverhaal, een levensechte cowboy in vol ornaat midden in het metrostation Saint-Guidon. De man die waarschijnlijk te veel naar “The Alamo” had gekeken trok dan maar zijn revolvers schoot een paar keer met de loop gericht naar de grond. Het bleken alarmpistolen te zijn maar het effect was natuurlijk grandioos…en de geruchten nog grandiozer…Buffalo Bill werd ingerekend en bleek, jullie zullen het al geraden hebben, niet over al zijn vijzen te beschikken en werd dus maar netjes vrij gelaten. Even rond gebeld om het heugelijke nieuws te melden maar collega’s van mijn wederhelft hoorde ik zeer duidelijke ontkenningen mompelen. Vermits ze van “zweedse” origine waren kwam er dan maar een verhaal van de andere kant aan het licht. Een dame met hoofddoek was aangevallen tijdens de week, maar dat wisten we natuurlijk al, en haar zoontje was koelbloedig afgemaakt door de “skinets” qui “ lui avaient fait le sourire de l’ange”. Dit laatste is een onvertaalbare uitdrukking die natuurlijk weinig aan de fantasie overlaat. Maar we waren dus nog maar eens getuigen van een nieuw cowboyverhaal dat er alleen maar op wees dat de angst in beide “kampen” aanwezig was. Een opsteker was wel dat onbekenden intussen op de Place de la Vaillance A4-kopietjes hadden aangeplakt met “non à la violence, contruisons l’avenir ensemble” met een vertederende foto van een blanke en een iets minder blanke baby zuigend op wat ze hier in de volksmond een “tut” noemen.

Intussen was het bijna 16 uur geworden en ga ik dochterlief afhalen aan de schoolpoort. Een ware mensenzee van ongeruste ouders, een meerderheid van wat kranten “allochtonen” plegen te noemen stond hun kroost op te wachten terwijl intussen de cavalerie patrouilleerde. Een vreemd sfeertje maar ik hoorde niemand klagen, integendeel. Maar iedereen keek toch maar ongerust rond iedereen keek uit naar zijn eigen vijand…

...

Wordt vervolgd...

02-06-2008 om 00:00 geschreven door Vorser-Raadgever  

Waarschijnlijk hebben onze lezers intussen voldoende verbeelding gehad om de impact van bepaalde geruchten op de vergrijzende Brusselse bevolking van de Boulevard Machtens te Molenbeek correct te kunnen inschatten. We zullen verder gaan met het oorgetuigenverslag van de gebeurtenissen. Laat ons inmiddels afspreken dat we het anti-hooligankamp met een typisch Anderlechtse term zullen benoemen namelijk “les nouveaux Suédois”. Deze benaming is natuurlijk evenmin waardenvrij noch objectief maar lijkt mij, alle andere gebruikte termen indachtig, toch nog de minst kwetsende om deze groep de definiëren. Dus onze “nouveaux suédois” hadden inmiddels ook niet stil gezeten en hadden het tegengerucht verspreid via de veelgebruikte SMS, dat een dame met hoofddoekje en kindje was aangerand door de fameuse “skinets” in het metrostation Saint-Guidon. Nu vraag ik een kleine inlevingspoging om te kunnen inschatten welke impact dit totaal uit de lucht geruchtje heeft op onze “nieuwe zweedjes” die ganser dagen via hun Arabische zenders kinderen stenen zien gooien naar Israëlische tanks…het resultaat van al deze indianenverhalen is intussen gekend en behoeft geen verdere uitleg meer. Ondertussen waren de rellen natuurlijk HET gespreksonderwerp in alle buurten en lagen van de plaatselijke bevolking en jullie zullen het ons niet kwalijk nemen dat we de door beide kampen gebruikte woordenschat hier niet willen weergeven of we krijgen een proces aan onze broek. Dus we zijn inmiddels maandag en ik ga dochterlief afhalen aan de schoolpoort op vriendelijk verzoek van de directie. Dochter krijgt een afscheidskus van een 13 jarig vriendje met eerder autochtoon uitzicht die mij heel fier weet te melden dat hij in de gazet stond en op de teevee was verschenen terwijl hij een dikke steen naar de flikken gooide. Ah, mijn logische vraag was dan natuurlijk langs welke kant hij deze heldendaad had verricht. Antwoord : “chez les supporters d’Anderlecht évidemment”. Ah bon. Vriendje weg, ander vriendje van zelfde leeftijd komt op. Komt ook een kusje geven maar heeft ietsjes bruinere huidskleur. Dit vriendje meldt mij even fier als onze vorige kindsoldaat dat ook hij heeft mee gevochten. Ah, zelfde vraagje maar ander antwoord : “j’étais avec les copains à Saint-Guidon quoi et on m’a vu à la télé, quoi”. Wel wel wel. In de auto heb ik eventjes discreet geïnformeerd of er inmiddels loopgraven bestonden op de speelplaats van de Soeurs de Notre Dame. Dat bleek niet het geval te zijn. “En is er door de leraars over gepraat ?” Zoals over de loopgraven ?!... Niet dus…

Inmiddels had de pers haar uiterste best gedaan om in koeien van letters op hun voorpagina’s te vermelden dat de daders van al dat zweeds geweld onbestraft zouden blijven. Zelfs woensdag 28/5 was dit heugelijke feit voorpaginanieuws op de enige in de buurt gelezen nederlandstalige gazet namelijk “Het Laatste Nieuws”. We zullen weer met enige empathie naar de betere buurten van de Boulevard Machtens afzakken om in appartementsblok Fontainebleau III, Monsieur et Madame Van Poeperdinge te interviewen op hun terras met vuurrode geraniums en met uitzicht op het park (buiten de Belgische driekleur zijn plantenbakjes met rode geraniums een duidelijk teken van de “belgitude” van de bewoners). Even de verbeelding aanzetten : “joejoe menier, en de voiteur, une belle Toyato toute neuve, van monsieur Georges, le coiffeur sur le coin de la place Saint-Guidon, hemme ze grad stukkend gesloege…en hedde da geleize int Leste Nuus menier. Na goin ze al dei bougnoullekes sebiet nog een madoille geive. On n’est plus chez nous ici hé. Baai eule ginder zaan ze da ni moete probeire zenne” en vanaf hier zetten we een censurerende tùùùùùùt...

Dan dinsdagmorgen rond tien uur ...*FLOEP*... plots alle lichten uit. Binnen de tien minuten wist iedere “Anderlechtsupporter” wat hiervan de onweerlegbare oorzaak was. “Les nouveaux suédois ont fait exploser une cabine electrique !!...” Nu werd het menens ! Dit was Vukovar, dit was burgeroorlog... de GSM’s stonden roodgloeiend ! Het ging natuurlijk om een even grote waarheid als al de vorige vaststaande feiten die met eigen ogen waren gezien. Het betrof een ongeluk in het transformatorstation van Elia op de Quai Demets dat de distributiecabine van Demosthène had uitgeschakeld met trouwens een gewonde Elia-arbeider en een bijna drie uur durende stroompanne als gevolg. Tracht zulke saaie informatie s’avonds maar eens te verkopen tijdens fel geanimeerde gesprekken over bomaanslagen en geplande raids tegen Belgische winkels en cafés aan de toog van “Le Chapeau Blanc” op de Place de la Vaillance. Géén kat is geïnteresseerd in dergelijke wartaal. “Mo pei, aavt oep mei zievere gaai woeint zeikers in Titteca. (is de verbastering van Tyteca een Brusselse psychiatrische instelling)…”

...

Wordt vervolgd...

29-05-2008 om 20:20 geschreven door Vorser-Raadgever  

Voor onze modale Vlaamse lezer die Brussel sinds zijn/haar laatste schoolreis of uitstap met de gulden passer (voor de 50+) niet meer heeft bezocht geef ik graag even wat duiding bij de gebeurtenissen rond het voetbalstadium van Anderlecht, het metrostation Saint-Guidon en de place de la Vaillance. Jullie zullen mij moeten excuseren dat ik de plaatsnamen vernoem zoals ze algemeen bekend zijn in Brussel en niet zoals ze eveneens in vertaling bestaan. En kom niet zeveren over het feit dat het ooit Nederlandstalig was. We geven hier geen geschiedenisles maar actuele oorlogsverslaggeving. Elke Vlaamse ringbaard mag anders wel eens een testje doen en in het centraal station of desnoods op gelijk welke andere plek in Brussel de kortste weg naar het dapperheidsplein vragen. Hij zal merken dat je minder moeilijkheden ondervindt om via Sydney of desnoods Boston naar de bewuste plek te reizen.

Zelf maak ik deel uit van een zogenaamd multicultureel gezin. Rond de tafel worden 3 talen geproken waarvan er slechts één gemeenschappelijk is aan alle gezinsleden namelijk het Frans. De jongste dochter heeft het genoegen naar een uitstekende Franstalige school te gaan die vlak in het oorlogsgebied ligt, namelijk naar het Institut des Soeurs de Notre Dame gelegen in de Rue de Veeweyde die uitmondt op de Place de la Vaillance, een zeer leuk terrasjesplein dat zelf aanleunt bij het metrostation Saint-Guidon. De voornaamste winkelstraat die trouwens een hoek vormt met de Rue de Veeweyde is de Rue Wayez. Oorspronkelijk was de Rue Wayez een vrij chique winkelstraat. Intussen is door de inplanting van het reusachtige Westlandshopping wat verderop, de lokale Brusselse middenstand bijna volledig verdwenen en vervangen door wat exotischere “tout à 5€”-bazaars. Maar het blijft nog steeds een zeer levendige handelsstraat. Ik moet verder niet uitleggen dat het shoppingcentrum natuurlijk geen enkele plaatselijke middenstander telt buiten de kermismolen in de middengang en wat tavernes met Engelse benamingen om toch maar geen anderstalige klant voor het hoofd te stoten.

Verleden vrijdag ontving deze kranige oorlogscorrespondent rond de middag een SMS-berichtje vanwege de directie van hoger genoemde school dat er “skinets” (sic) zich aan het verzamelen waren om naar Saint-Guidon op te rukken om daar rellen uit te lokken en om asjeblief de kinderen vroeger van de school te willen halen. Als abnormale ingezetene van dit land bekijk ik mijn sms-berichten meestal tegen valavond als ik niks beters te doen heb. Tot ik bericht kreeg van mijn wederhelft die erg paniekerig deed omdat er een telefoontje was gekomen van de school met de vraag waarom ik niet had gereageerd op hun SMS-bericht. Het vervolg laat zich raden en behoort tot de echtelijke spanningen die in elk goed huishouden wel eens opduiken. Lang na schooltijd zijn de rellen dan inderdaad uitgebroken en ik vermoed dat gans België ze ondertussen heeft gezien en/of gelezen. Omdat mijn familie- en de kennissenkring voornamelijk in de betrokken oorlogszone woont was ik een bevoorrecht oorgetuige van de aanleiding tot de rellen en de hevige discussies erover. Trouwens de commentaren in de Coravestiging van Anderlecht de dag nadien bleken erg gelijklopend en even vernietigend voor elke vorm van tolerantie. Elke kennis of familielid van niet-Marrokaanse (wat niet gelijk staat met Belgisch !) origine maakte mij op erg emotionele wijze duidelijk dat de “Belgen” en dus volgens mijn persoonlijke perceptie kwam dit in dit geval volledig overeen met de definitie “voetbalhooligan” groot gelijk hadden en dat het schandalig was dat de “flikken” hen hadden belet om die “bougnouls” eindelijk een goeie les te leren en hen te laten zien dat de Belgen nog baas zijn in Anderlecht. Pas op, ik citeer nog de meest beschaafde bijdragen tot dit constructieve debat ! Maar wat was dan toch de aanleiding voor al deze herrie ? Iedereen, maar dan ook iedereen, gaf de zelfde versie die onweerlegbaar juist moest zijn omdat iedereen het van iedereen had gehoord. Deze enige “juiste” versie kwam er op neer dat het liefelijke dochtertje van een cafébaas op de Place Linde (ligt vlak aan het Anderlechtstadium) gruwelijk was verkracht door een Marrokaan in het Astridpark. De voorbeeldige papa had vervolgens wat vriendjes bijeen geroepen en had de dader achtervolgd die was ontsnapt. Gelukkig was een Marrokaanse mededader-getuige, natuurlijk geheel terecht, in mekaar getimmerd. Vervolgens had de Marrokaanse Fourniretversie zijn vriendjes opgebeld en waren ze met honderden tegelijkertijd ~“zoals een bende ratten, menier”~ het café van de arme papa binnengevallen om alles kort en klein te slaan. Resultaat : papa’s lievelingsdochtertje verkracht en zijn zaak vernield. Dus recht moest geschieden! Tot daar de algemeen verspreide “waarheid” die je best niet trachtte te contesteren of kritisch te benaderen of je kreeg de zeer gevatte opmerking : “het zal jouw dochter maar zijn en jij zou dan natuurlijk niks doen”… Voor elke vrouw in het gezelschap stond zelfs maar een poging tot het formuleren van een kritische vraag vanwege een manspersoon gelijk met een chemische of andere castratie tot het einde van zijn leven en nog lang daarna. Voor de dader werden straffen en folteringen bedacht waarbij de hardvochtigste Middeleeuwse beul wit van zou wegtrekken. Het begrip “dader” werd ook niet meteen geïndividualiseerd maar sloeg op de volledige “Marrokaanse” bevolking die hier al wel drie generaties woont. Beeld je nu vanuit jullie comfortabele zetel in Zemmerzake even in wat het effect is van deze versie van de feiten, overgenomen door elke typisch Brusselse radiozender, op de vlakbij gelegen “betere buurten” zoals de gepensioneerde ambtenarenwijk van de Boulevard Machtens of de Prince de Liège. Dat zijn de wijken die een paar weken geleden nog massaal de Belgische driekleur uithingen omdat ze dachten dat de Vlamingen hun onafhankelijkheid zouden uitroepen. Dat zijn “chique” appartementsgebouwen die namen dragen als “Longchamp, Isaura of Notger” van romeins cijfer I tot en met X. Dat zijn buurten waar tot een paar maanden geleden de rattenkeutels op het trottoir afkomstig van de Jack Russell van madame Germaine van het tweekamerappartement van de Longchamp III de voornaamste bron van ergernis waren. Dat zijn appartementsblokken, kilometerslang waar nooit een affiche hangt “Te Huur/A Louer”. Wel massaal “Te Koop/A Vendre”. Als je daar als eigenaar het maar in je hoofd zou halen een huuraffiche op te hangen word je binnen het uur door alle Jack Russells en een leger Madame Germaines ter plekke gelyncht. Stel je voor dat er een Marrokaanse huurder in de Isaura VI een appartement zou betrekken. “Mais Madame Germaine, je ne sais pas ce que ces gens mangent mais ça pue. Oui c’est leur cuisine à l’huile d’olive, n’est-ce pas Louise…”

Dat zijn dus de appartementen waar al wél een Italiaanse oma toegelaten wordt, “mais qu’on n’entend presque pas”. Dat zijn appartementsgebouwen waar de jaarlijkse eigenaarsbijeenkomst steevast eindigt op een kletterende ruzie over de toename met 10€/jaar van de factuur “onderhoud gemeenschappelijke delen”. Dat zijn de buurten waar nu weer de Belgische driekleur wordt uitgehangen maar deze keer niet omwille van de dreiging van Vlaamse onafhankelijkheid.

...

Wordt vervolgd…

28-05-2008 om 00:00 geschreven door Vorser-Raadgever  

Wie ons blogbericht van 20 mei laatstleden ″Günter Wallraff – Ik, Frank van de Lidl″ gelezen heeft, zag dat we daar een 2 & een half minuut durend stukje film van de doku- & undercover-reportage hadden bij gezet. Een documentaire die er over Günter Wallraff's zijn undercover-journalistiek werd gemaakt. Meer dan dit korte filmfragment hadden we daar op dat ogenblik ook niet over gevonden & eigenlijk vonden we dat ook wel jammer... Dit soort reportages worden ~hoe jammer het ook is~ niet genoeg gemaakt...

We moeten helaas niet naar Azië of de vroegere Oostbloklanden trekken om te merken dat er nog steeds miserabele & zeg maar maar ronduit mensonwaardige arbeidsomstandigheden bestaan... De dag van vandaag bestaat die zelfs nog ~helaas~ vlak naast je deur... Günter Wallraff kroop dit keer in de huid van ene Frank K. & ging dit voorjaar alsnog een maandje werken als arbeider in de industriële bakkerij Weinzheimer, in de Duitse Deelstaat Rijnland-Palts... Deze bakkerij produceert de gekende voorgebakken ″Ital d'Oro″-ciabattabroodjes die Lidl in z'n supermarkten verkoopt. Het resulteerde alweer in een schrijnend stukje undercoverjournalistiek over het wel & wee van arbeiders in deze industriële bakkerij.

″Oënger″

...& andere vrolijke onderwerpen aangaande armlastigheid

~ Ver-HAHA-halen uit De Onderbuik van La Flandre Profonde~

"voedselpakket Nr. 27052008″

...ofte...

″Wà éte MENU ?!...″

1,79€... zegge & schrijven één €uro & negenenzeventig cent, dat is de som aan geld ~mijn kapitaal~ dat ik nog heb, om zo nog ongeveer ~in 't beste geval~ één week mee te leven... !! Daar heb k het mee te doen, want iets anders is er niet... Tenzij er nog hier of haar een verloren gelegde €uro boven water komt, iets wat me ten stelligste zou verwonderen... Ik zei dus : ″in het beste geval″... Want dan staat als het goed zit, volgende week dinsdag mijn royale uitkering op mijn rekening... & in het slechtste geval is dat volgende week donderdag of vrijdag...

Hoe ik het daarmee rooi zult u zich waarschijnlijk afvragen... Wel, om te beginnen rooi ik het daarmee NIET ...alles behalve !! ...& eerlijk gezegd bent u niet de enige die zich dat afvraagt... ik vraag me dat sedert enkele jaren zowat ook continu elke dag, elke week & elke maand af... maar ik vrees dat ik weinig of geen andere keuzemogelijkheid heb dan het daarmee mee te doen... of dat ik dat nu wil of niet !

Zoals ik u nog geen 3 weken geleden op 8 mei laatstleden in al mijn pissige colleirigheid heb beloofd... ~& geloof het of niet maar die schijtbui is intussen alles behalve over, wel integendeel !!~ ...Hierbij dus m'n wekelijks beloofde lijstje van mijn royale ″oogst″. De vangst van een bezoek aan mijn plaatselijke voedselbedeling... Kwestie dat u niet zou gaan denken dat die ″overlevingspakketten″ werkelijk zo hallucinant ″groot″ & ″rijkelijk voorzien zouden zijn van″ van allerlei ″lekkers″...

Ziehier mijn ″royaal voedselpakket″, gebaseerd op 13 punten om als alleenstaande één week op te overleven...

Uit het verplichte assortiment (3 punten)

• 1 kg tarwebloem voor patisserie - EG-Hulp - VERKOOP VERBODEN - VO.3149/92 (one point !)

• 2 liter magere chocolademelk - EG-Hulp - VERKOOP VERBODEN - VO.3149/92 (2 x one point !)

De derde & vierde keuzemogelijkheid was het beruchte blik... *BURPS* ...″roomrijst″ van 425gr, evenals spagetti... maar zoals u weet komt dit me zo onderhand intussen stilaan neus, keel & oren uit...

In de reeks vrije keuze : ( het overgrote deel is allemaal door de plaatselijke voedselbank zelf aangekocht !!)

• 1 doosje Smeerkaas – 150gr (2 points !)

• 1 pakje Gouda-kaas – 250gr (2 points !)

• 8 diepvriesbroodjes (1 point !)

• 1 blikje fruitcocktail op siroop - netto 225g - uitgelekt 125g (1 point !)

• 4 liter melk - EG-Hulp - VERKOOP VERBODEN - VO.3149/92 (4 x one point !)

...

De Schijtoptant – uw versLACHgever ″Uit de Onderbuik van La Flandre Profonde″
Armlastige Nr. 99.999

contactadres : de.schijtoptant@gmail.com

website : http://de.schijtoptant.googlepages.com/

of de shortcut : http://de-schijtoptant.tk

27-05-2008 om 23:58 geschreven door Vorser-Raadgever  

″Ze″ zijn er inderdaad !!... Vers van de pers !! Onze AFFICHES & Onze PROMO-KAARTJES, dit allemaal ter promotie van onze eigenste KITOKOJUNGLE-blogsite ! Wie ons dus een warm hart toedraagt, omdat wij wel eens durven te zeggen & te schrijven wat u soms wel eens denkt, die kan vanaf nu mee ″Hét Woord″ verkondigen... t.t.z. mee helpen aan het wereldkundig maken van het bestaan van ons blog...

Zoals u in het bovenstaande promo-filmpje overduidelijk kunt zien... Onze promogirls hebben zich weer eens van hun beste & hun mooiste kant laten zien & het weer eens in "ons" Brussel ~La Capitale de L'Europe~ toch maar héél mooi voor elkaar gekregen... Onder algemene belangstelling van Pers & Publiek werden de ″Eerste Exemplaren″ van bovenvermelde frutseltjes tenslotte afgegeven op het Koninklijk Paleis... want zoals u zich waarschijnlijk herinnert, worden wij ~inderdaad~ gesponsord door... Het Hof ! ...*GRIJNS*... Il faut le faire, ″Fournisseur De La Cour⁽¹⁾″ wordt je tenslotte niet zomaar... Na een lichte lunch, uiteraard mét Champagne trok ons PROMO-team naar de Wetstraat... de ″Grùùte Mèt″... dé Rue des Bouchers... dé Rue Dansaert... & natuurlijk de Avenue Louise, alwaar zij vervolgens voor de nodige volkstoeloop hebben gezorgd...

...& Nu we het Brusselse Gewest ″veroverd″ & ″overspoeld″ hebben met onze parafranalia, is het de beurt aan de rest van dit kleine Belgen-land... Inderdaad u leest het goed... Het gànse Belgenland ! ...& NEEN, wij schuwen onze Waalse Broeders niet... wel integendeel & waarom zouden we ?!... Ze zijn voor ons part even goed & even veel Belg als U & ik ...& gelooft u het of niet, ze kennen evenveel ~als het niet meer is~ ellende als u & ik... Wij zien daar ten andere nog één volkomen te ontginnen gebied aan onze voeten liggen...

Enfin soit⁽²⁾...

U krijgt in elk geval bij deze van ons... van de VEURNIET... GRATIS & de GRATUIT...!!

...

Onze AFFICHES...

2 formaten... A3 & A4

opmerking & praktische tip : onderaan de affiche hebben wij afscheurstrookjes voorzien... gelieve die dus reeds properkes & op 't lijntje in te knippen. Wil je dat ze verder "mooi, proper & gemakkelijk" afscheuren, dan raden we jou aan om even met een lat & een lege stylo over de zwarte horizontale lijn te gaan. Deze vouwlijn zorgt er dan voor dat er netjes afgescheurd kan worden

De A3-affiche :

Download 1 : A3-affiche

Download 2 : A3-affiche

De A4-affiche :

Download 1 : A4-affiche

Download 2 : A4-affiche

...

Onze PROMO-KAARTJES...

...4 x dezelfde inhoud, alleen de uiterlijke vorm verschilt. Telkens op A4... 8 kaartjes per blad !

opmerking & praktische tip : Om te beginnen druk je deze PROMO-kaartjes het best af op karton, 200gr karton is hier het beste voor aangewezen. Zoals u kunt zien hebben wij eveneens paskruisen voor snijlijnen voorzien. Een alternatief voor snijden met cutter & lat, of met een papiersnijmachine, is alsnog de oude beproefde methode van het simpelweg netjes met de schaar te knippen. In deze advizeren wij een witrand van enkele milimeters rondom de buitenkader te behouden. Alvast véél sterkte, succes & plezier met uw "Nyvere Huysch-Vlijt" !!

De gif-voorbeelden van de kaartjes die u hier ziet, zijn dus wel degelijk groter (±150%) dan het origineel !!

MODEL 1

PROMO-kaartje MODEL 1 :

Download 1 : MODEL 1

Download 2 : MODEL 1

MODEL 2

PROMO-kaartje MODEL 2 :

Download 1 : MODEL 2

Download 2 : MODEL 2

MODEL 3

PROMO-kaartje MODEL 3 :

Download 1 : MODEL 3

Download 2 : MODEL 3

MODEL 4

PROMO-kaartje MODEL 4 :

Download 1 : MODEL 4

Download 2 : MODEL 4

Niet tevreden ?! ...Omdat ze bijvoorbeeld in kleur zijn ?!... Laat het ons weten & in àl onze goedheid bezorgen we u graag een zwartwit-versie...

...& nu... uitprinten & verdelen maar !!... niet aarzelen... maar gewoon DOEN !!

Maar wat we u ~jazeker !!~ wel durven te vragen zo u dit frutseltje ergens mocht ophangen & of afficheren... Maak er een foto ~liefst in hoge resolutie~ van, in al z'n glorie & laat ons die geworden !! ...& als 't nog even kan, ook de plaats waar dit kleinnood hangt te schitteren !! Zo mogelijk houden we onze nijvere lezertjes hiervan op de hoogte met een ″rechtstreeks verslag″... U kunt voor dit alles terecht op het u welbekende adres... kitokojungle@gmail.com ...& uiteraard respecteren we daarbij graag uw anonimiteit mocht u daar op staan !!

Wij horen 't dus graag & nog liever kijken we er naar op foto !! ...gewoon DOEN !!

___voetnoot___

⁽¹⁾ ...jaja, we weten 't... Court is met een ″T″ !!

⁽²⁾ ...et pour les Flamands la même chose...

27-05-2008 om 00:00 geschreven door Vorser-Raadgever  

LES FLAMAND(E)S

~Met dank aan Jacques Brel⁽¹⁾~

...

Wat zijn wij, het gros der ″échte″ Vlamingen ~de gelukkig vele uitzonderingen niet te na gesproken~ toch een bende zielige, kneuterige zeikerds & een trits verbitterde zuurpruimen... We zijn een volk van schijnheilige, achter de rug roddelende plankierschuurders, verbitterde azijnpissers & rancuneuze tweezakken... Wij leven ook meer in het verleden & dan vooral in het verbloemde verleden van de tweede wereldoorlog, dan in het heden... het Vlaanderen & het België van nu... We leven ook niet mét elkaar, maar naast elkaar... ieder voor zich... ″ikke-ikke-ikke & de rest die kan stikke″... Een ander iets gunnen, solidair zijn, of zomaar ~belangeloos~ helpen... homààr !! Hangt daar iets aan vast ?!...Word ik daar beter van ?!... En wat kost mij dat ?!...

De intolerantie in Vlaanderen voor àlles wat ″ànders is″, ″ànders denkt″ & ″ànders leeft″ is groot. Alles wat afwijkt van ″dé norm″ ~wathever die kutnorm mag zijn~ vreet de bonen, wordt uitgekakt & uitgescheten... wordt uitgespuwd & uitgekotst voor wat het is... Loop je niet tussen de lijnen van dat mooie & lieftallig ogende Traditioneel Vlaanderen, steekt je kop ~nog maar iets~ boven het gemiddelde maaiveld uit, dan zul je het hebben geweten... & met leedvermaak & spot zal men je ondergang aanschouwen, desnoods zelfs nog bespoedigen door het lot zelfs een handje daarin te helpen !! Want hier is men hard, bikkelhard !! De onverschilligheid waarmee & hoe we met alles & iedereen omgaan is al even groot, is ze niet groter... Wat kan het de doorsnee Vlaming überhaupt nog ″iets″ schelen hoe 't de andere Vlaming, laat staan de andere Belg vergaat, zolang dat ″wij″ ~& dan ″ik″ in 't bijzonder~ het maar goed hebben nietwaar... ″Mijn″ huisje, ″Mijn″ jobke, ″Mijn″ leven, ″Mijn″ bankrekening & ″Mijn″ auto voor ″Mijn″ deur van ″Mijn″ villa in fermettestijl... Dat men vlak naast ″hun″ deur crepeert in de grootste miserie laat ″hun″ koud, dàt doet ″hen″ niks... ″zolang ze maar niet te hard schreeuwen in hun miserie madame... of roepen & lawaai maken dat ik mijn VTM niet meer kan horen, want dan verstoort het ″Mijn″ rust, ″Mijn″ geluk, ″Mijn″ leven !!″...& dan bel ik wel de flikken, want dàt willen we vooral niet weten !

We zwelgen in onze verwaande zelfgenoegzaamheid, vooral dan een meestal misplaatste eigendunk & betweterigheid van de wereld te kennen, terwijl dan de domheid & de boerse kneuterigheid verborgen achter de arrogantie & de bijhorende zelfoverschatting er in de meeste gevallen langs alle kanten afdruipt wanneer we ergens in het buitenland onze kop laten zien(1)... Want ook daar eisen we onze biefstuk met échte Vlaemsche Fritten of onze Mosselen mét Friet ! Ook daar willen we Vlaams praten... In dit drietalige land een tweede of derde landstaal spreken ?!... Homaar !! ...& dan toch géén Frans zeker, toch niet voor die ″Vuile stomme Walen″ ...dan nog liever Chinees of Koeterwaals... Meestal spruit dat koppig contreir-zijn voort uit een domme vooringenomenheid &/of onwetendheid of is het de pure onwil van het te willen weten, het contreir als we zijn de andere niet te willen leren kennen... Verder is er dat fnuikende van een gefrustreerd & vooral heel gebrekkig ~menselijk~ zelfbeeld, een onvermogen om het in een juistere, een bredere & vooral een menselijke context te plaatsen... Vlaanderen twee voorschoten groot, amper een paar uur reizen van het ene end naar het andere end & arrogant als we zijn, toch zijn we het middelpunt van dé ganse wereld, met de nulmeridiaan van Greenwich door onze eigen vette reet...

Enige normale empathie, wat menselijk inlevingsvermogen, wat betrokkenheid, een humaan mededogen voor de ander... dàt kent men hier niet, een misplaatst zelfmedelijden voor ons tekort-gedaan-zijn des te meer & enkel mits de op de juiste manier betoonde dankbaarheid wil men het Christelijke medelijden nog wel eens kennen & toepassen, maar dan enkel & alleen als ″wij″ er zelf beter van worden, zoals op z'n minst met alle egards & protserige grootheid bejegend worden... zodat ons ego er kan van groeien... ″Wat zijn we toch goed ! Kijk eens !!″

Op de koop toe màg & kàn je van elke Jan Lul & elke Mie Snot die ″hét gemaakt heeft″ in het leven ~het maakt vooral niet uit ″hoe″ of ″wat″, zolang dat maar uitgedrukt is in een hoop bakstenen op een lap grond met de dikste auto ervoor~ verwachten dat die over alles & nog wat een uitgesproken mening heeft. Een mening die dan al te vaak uiteindelijk niet meer blijkt te zijn dan er een uit de boekskes, een door een ander tot smakeloze prut voorgekauwde kost... Vooral in anderen ~met nietszeggende holle begrippen & inhoudsloze woorden~ nawauwelen zijn we goed... Ook in gemeend citeren, maar dan meestal ~lachwekkend & hilarisch genoeg~ volledig uit de context getrokken... Ook in snerend, meesmuilend & in bitsig afsnauwen, zonder nadenken & verder kijken dan onze eigen betweterige neus lang is... Vooral laatdunkend zijn over de ″àndere″... Neerbuigend oordelen & streng veroordelen, maar dan zonder enig écht inzicht... want zorgvuldig nadenken over iets, het gewoon proberen te beschouwen vanuit verschillende standpunten, het vooralsnog voorzichtig wikken & wegen... het pogen z'n vooroordeel & vooringenomendheid uit te sluiten, de bereidheid hebben om z'n mening desnoods bij te stellen & te nuanceren als blijkt dat men er naast zit... 't lijkt er in de meeste gevallen allemaal zowat teveel aan, want dat is ook ″wreed″ moeilijk, dat vergt inzet & het gebruik van onze grijze hersencellen & denken doen de paarden, want die hebben daar een kop voor... Vooral in poneren ~met de vuisten hard op tafel~ & scanderen in sloganeske taal, daarin zijn we goed... het liefst vanal nog veralgemenend, het liefst zonder enige grijsnuance, alles zwart-wit gesteld... alles over één & dezelfde kam scherend... denigrerend & in vakjes duwend, geperst, desnoods gestampt dat we het kunnen vatten, tot we het vatten... De door nitwits met hoog BV-gehalte aangebrachte ″oplossingen″ ~als ware het plukbaar fruit aan bomen~ voor elk gesteld probleem worden met de dag extremer dan het probleem op zichzelf... Alsof extremen an sich oplossingen bieden, alsof extremen de leefbaarheid vergroten, alsof we met extremen zelfs nog maar tot méér of tot énige leefbaarheid komen... In driekwart van de gevallen, is elk van het geschreven of uitgesproken woord, in feite niet meer dan allemaal uitgespuwd & uitgekotst, druipend van de eigen verbitterdheid, het zich tekort voelen gedaan, de opgekropte frustratie, de jarenlange wrevel & de onvrede met zichzelf & z'n omgeving, &/of daarop feilloos inspelend... Onverwerkt eigen leed van jaren terug dat zwerend is blijven etteren & dat kost wat kost met oog om oog gewraakt moet worden... ″Ik beknot & gefrustreerd″... ″Iedereen beknot & gefrustreerd !″ Hoe groffer & hoe opruiender de taal die men hanteert hoe beter, want dat slaat spijkers met koppen, dat slaat aan !

Er overvalt me maar al te dikwijls ~te vaak naar mijn zin~ een plaatsvervangende schaamte voor mijn Belg zijn, mijn Vlaming zijn, vooral voor mijn mens-zijn als ik sommige van mijn Mede-Belgen bezig hoor & bezig zie... Vooral héél radicaal & héél extreem, ook zéér hard, koud & gevoelloos, soms bijna op het onmenselijke af... Diezelfde plaatsvervangende schaamte overvalt me ook als ik sommige bloggers hun beschouwingen lees... héél veel kneuterig gekrakeel van rond de plaatselijke kerktoren, hoe die & die...dàt & dat... Elke haan op zijn eigenste mesthoop z'n eigenste verrukking kraaiend... Alles draait rond ″Ikke″ & ″Wij″... We citeren zo graag de belangrijkheid van ons zelf als we in de krant een petieterig artikel met wat aandacht gekregen hebben... Het lijken bijwijlen veertienjarige puisterige pubers ruikend & snuivend aan hun eigen lekkere bloemkoolscheten uitgeprot onder de dekens... Hoe ″Wij″ beter zijn dan ″die andere″, wànt... ″Wij″... ~blablabla~ ...kennen dé oplossingen & weten hoe hét MOET ! Alweer niet hoe het zou kunnen... Ogenschijnlijke & vooral veel uiterlijke beleefdheid in de omgang, maar meestal het mes reeds klaar getrokken, verborgen achter de rug... In de meeste gevallen is er ook géén dialoog, laat staan een aftastend gesprek, meestal alleen maar een bombastische alles overspoelende monoloog, waarin we dan heel graag moeilijke woorden gebruiken om onze slimheid & ons intellect te duiden, maar die voor het overgrote deel jammer genoeg kant noch wal raken omdat men er de juiste betekenis niet van kent. Er is in de meeste gevallen géén praten meer mét elkaar, maar vooral naast elkaar... Stemmingmakerij & elkaar in slecht daglicht stellen... Dat alles, het liefst heel luid & elkaar overstemmend in decibels... bij sommigen is er zelfs géén praten meer bij... Zo is het, zo zal het zijn & niet anders ! WAF-WAF !

...& Laffe achterbakse hufters die we in wezen zijn, schoppen we dan ook zeer graag naar beneden ~want als we naar boven schoppen krijgen we slaag~ ...dan maar liever schoppen & uithalen naar de mindere, naar de zwakkere & naar zij die het minder of slechter hebben, want dàt lucht op... dat maakt ons ook weer méér dan hen & vooral ook béter dan hen, dat maakt ons ook sterker ! ..of althans, dat denken we dan maar al te graag... dat maken we ons zelf ook zo graag wijs... Elk ongeluk van een ander is ook zelf afgeroepen door de betrokkene zelf, maar vooral ook minder dan ″Onsch Eigenste Leed″, want dàt leed, dat verdriet is pas echt heel érg... Daarom draaien we na zoveel eeuwen Spaanse, Franse, Nederlandse, Duitse & weet-ik-veel welke onderdrukking nog altijd graag met ons gat veilig mee naar de wind van waar die komt aangewaaid & zijn we ~ogenschijnlijk~ gelaten, & ~al te vaak opportunistisch~ meegaand... In werkelijkheid zijn we vaak weerbarstig & achterbaks, vooral heel eigenzinnig, koppig & stug, hardleers & hardhorig, soms gewoon in al onze koppigheid dom... Maar zo gewiekst als we zijn, zijn we vooral dan heel goed in 't bazen poepen & in 't kruipen & ja-knikken voor die zelfde bazen... in 't die ″schoon & beleefd″ naar de mond praten, in 't slijmen & die hun mouw vegen in de hoop op ″ne schone post″... Evenals in onze maten naaien & die verraden voor één boterhammeke méér, daarin zijn we goed, om niet te zeggen daarin zijn we nog beter... We zwijgen & verzwijgen dus maar al te graag voor ″Ons″ eigen goed & vooral voor ″Ons″ eigen voordeel, zeker als dat beter uitkomt... & we draaien terwijl maar al te graag achter de rug het mes nog dieper... Maar bij gebrek aan échte kloten aan ons lijf & 't te gaan halen daar waar het te halen valt ~bij de rijken~ kankeren & schoppen we dus gemakkelijkheidshalve maar verder op mensen met miserie... vooral op alle soorten ″pestlijders″ & ″uitschot″, zoals doppers, die eigenlijk niets anders dan luiaards, profiteurs & parasieten zijn... op mensen in de ziektewet, want ook die, die doen alsof... Ook op vluchtelingen & illegalen want ook die komen ofwél om te profiteren & te parasiteren... ofwél om ons werk af te pakken... het brandschatten van hun huizen & de bedreigingen van hun leven... dat zijn slechts verhaaltjes dieze vertellen om ons medelijden op te wekken... Marrocanen & Turken noemen we nog steeds na al die jaren in één woord ook graag gespuis, alleen kennen wij & vooral willen wij Vlamingen dan wel géén enkele Marrocaan of Turk van dichtbij kennen, want die moet & zal het liefst aan de andere kant van de stad in ″ZIJN″ getto wonen, vooral niet naast ons eigen deur, want dat haalt de prijs van onze huizen naar beneden. Dat ze na 3 of 4 generaties reeds lang méér Belg dan Turk of Marrocaan zijn, doet voor ons in het geheel niet ter zake, eerlijk gezegd : daar trekken wij ons geen bal van aan... Voor het gros der Vlamingen blijven ze bruin & al wat bruin is, dàt stinkt & zal nooit of te nimmer een échte Vlaming of een échte Belg zijn ! In die kortzichtigheid brallen we & het liefst ook héél hard & vooral in koor, want pas dan voelen we ons sterk & vooral veilig... ook gewaardeerd om wie we zijn.

Als het van hùn afhangt, dàt soort verzuurde & bekrompen Vlamingen, dé Belgen die menen de wijsheid in pacht te hebben, diegenen van wie ik hun lezersbrieven in sommige kranten lees... ~kappend & snerend, dreinerig gezeur over hoe het nù wél eens ″zou MOETEN″ zijn... maar dan vooral voor een ander, maar niet voor hun...~ dan zitten we morgen in één klap terug in de Donkere & Duistere Middeleeuwen... Tien uur : alle jongeren van straat & al wat na twaalven nog rondloopt of rondhangt dat is crapuul & gespuis !! Dan gaat IE-DER-EEN die nog maar ietsje anders denkt ...of leeft ...of is... er gewoon linea recta achter, simpelweg gewoon de vergeetputten in & liefst nog op water & droog brood ! Deur dicht & vervolgens de sleutel gewoon weggooien !!... Want... ″Ordnüng muss sein″, échte natuurlijke hierarchie... vooral uw plaats kennen & respect daarvoor hebben, desnoods afgedwongen !! Als het van hùn afhangt leven we terug volgens de regels & de verordeningen die vanop het kansel afgekondigd worden... & zijn dat niet die van ″Menier de Paster″, dan zijn het wel die van de Gouwleider !!... Zo zal 't zijn !! ...& niet anders !! De Vlaemsche Vrijheid zal er ééntje zijn van vooral verplichtingen, maar dan zonder rechten, één van ijskoud ketting- & boeiengerinkel... Beperkingen & regels voor de regels... Keiharde kadaverdiscipline voor de discipline, want dat kweekt respect & dat moet je afdwingen... Niet krijgen, want dat is voor mietjes ! De inhoud van dit alles, is echter leeg & betekenisloos ! Gedaan met de oh zo begeerde vrijheid van te leven hoe jij dat wilt, laat staan de vrijheid van te denken wat je wilt... Gedaan de vrijheid van onderzoek... & zeker gedaan met de vrije meningsuiting... & alles wat daar onder valt ! Gedaan met de gedegenereerde Hedendaagse Kunst & Cultuur die geperverteerd is, terug naar ″Dé Cultuur″ & de herwaardering van de énige échte ″Vlaemsche Waerden″, zoals ″Hét Vlaemsche Melkkrukschilderen″ & ″Hét Vlaemsche Landschap″... ″Hét Vlaemsche Levenslied″, ″Hét échte Vlaemsche Volkstoneel″ met daarachter ″Bal Populaire″ met pensen & compot... of wafels, omdat we onze wafel niet willen houden... Onze wereldliteratuur zal er één zijn van de ″Vlaemsche Streek-Roman″ & die zal enkel worden uitgebracht als die voldoet aan de gestelde regels & ″De Hooghe Moreele Eischen″ van de dan terug in volle werking zijnde censuurcommissie... Al wat daar van afwijkt wordt gecensureerd & daarna verbrand in het ″belang van″ ...weet-ik-veel-welke-reden... redenen & regels die desnoods à la minute zullen worden uitgevonden & vooral gedecreteerd... De zelfbeschikking waar men de mond zo van vol heeft zal er één zijn die door kortzichtige & vooral complete wereldvreemde nitwits zal worden bepaald, zonder enig medezeggingschap, want remember dat het denken aan de paarden moet overgelaten worden... & u wordt niet geacht voor uzelf te denken, dat doen zij wel... De nitwits van dienst, zullen het soort zijn dat niets kent van 't ware leven dat zich verder afspeelt dan hun hofmuur, het soort dat al 20-30jaar stillekes doodgaat in zijn achterkeuken... het soort dat niet verder komt dan ″Maria″, het kruidenierke van achter de hoek, waar je naast kaas ook sokken & een uitzet kunt kopen. ...& ″Zij″ ~of jij dat nu wilt of niet~ zullen bepalen wat jij màg denken, wat jij màg doen & hoe jij màg leven !! Niet alleen de geschiedenis hangt aan elkaar van zulke nitwits met paranoïde & dictatoriale trekjes, er zijn nog genoeg ~zowel linkse als rechtse dictatioriale~ regimes op deze aardkloot die er dagdagelijks ~al dan niet~ de wereldpers mee halen... Aan mijn kranten te lezen, loopt de samenleving er hier ook mee vol...

Zijn wij Vlamingen dan allemaal zulke achterlijke & wereldvreemde idioten ...zo'n racisten & zulke kortzichtige achterbakse klootzakken ?!... Gelukkig niet... gelukkig is er ook nog het andere deel van de échte Vlamingen & échte Belgen, die niet zo kortzichtig & enggeestig denken &/of zo reageren... Gelukkig zijn er ook een grote hoop Vlamingen & Belgen die niet in de open val trappen van lege & vooral volksopruiende populistische praatjes... Vlamingen & Belgen die wél hun gezond verstand gebruiken & wél voor zichzelf nadenken, vooral verder kijken dan hun eigen neus lang is... Die een mening vormen die gebaseerd is op ″facts″ & niet op ″fiction″...

Laat ons misschien eventjes beseffen dat... ″Wie vergeet, is gedoemd om te herhalen″...!!

comment : ..zo oud als de straat

___voetnoot___

⁽¹⁾ Jacques Brel in Wikipedia

⁽¹⁾ Jacques Brel ...een artikel van Raymond Stroobant over

⁽²⁾ ″Pour moi un pain Français″ zei de protserige Vlaamse Dame in de Parijse bakkerij... De bakker keek haar glimlachend aan & antwoorde... ″Touts mes pains sont Français madame″...

24-05-2008 om 00:00 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)

″Oënger″

...& andere vrolijke onderwerpen aangaande armlastigheid

~ Ver-HAHA-halen uit De Onderbuik van La Flandre Profonde~

"voedselpakket Nr. 20052008″

...ofte...

″Wà éte MENU ?!...″

Alweer een week voorbij ...& ik kan u alvast meedelen dat ik voorlopig geen pannekoeken & geen cake meer kan zien of kan ruiken !! Zoete of zoute pannekoeken, al dan niet met ~verse~ kruiden gemaakt... smoutebollen & alle varianten ervan... Het is voorlopig niet meer aan mij besteed, ik heb er eerlijk gezegd m'n buik van vol ! Ik hunker in m'n dromen wel eens naar een bord doodgewone dagelijkse kost... verse aardappeltjes, verse groenten, een mooi stukje vlees of vis... maar ik vrees echter, dat het voor mij & anderen vooralsnog een tijdlang bij dromen zal blijven...

...

Hierbij dus het wekelijkse beloofde lijstje van m'n royaal ″voedselpakket″ om één week op te overleven... een voedselpakket dat ~in mijn geval als alleenstaande~ gebaseerd is op 13 punten...

Uit het verplichte assortiment (3 punten)

• 1 blik roomrijst 425g - EG-Hulp - VERKOOP VERBODEN - VO.3149/92 (one point !)

• 2 liter magere chocolademelk - EG-Hulp - VERKOOP VERBODEN - VO.3149/92 (2 x one point !)

De andere keuzemogelijkheden waren de beruchte patisseriebloem & de spagetti... *BURPS*

...

In de reeks vrije keuze : (buiten de melk, allemaal aangekocht door de plaatselijke voedselbedeling zelf !!)

• 1 pakje bakboter (2 points !)

...

De Schijtoptant – uw versLACHgever ″Uit de Onderbuik van La Flandre Profonde″
Armlastige Nr. 99.999

contactadres : de.schijtoptant@gmail.com

website : http://de.schijtoptant.googlepages.com/

of de shortcut : http://de-schijtoptant.tk

20-05-2008 om 00:00 geschreven door Vorser-Raadgever  

Wie wel eens een voorgebakken broodje koopt bij de u allen welbekende supermarkt Lidl doet er goed aan om toch maar eens voor alle zekerheid te kijken naar waar die broodjes vandaan komen... Staat er op de verpakking ″Ital d'Oro″-ciabattabroodjes vermeld & komen ze uit de industriële bakkerij Weinzheimer ~gelegen in de Duitse Deelstaat Rijnland-Palts~ dan kunnen we u alvast aanraden om die broodjes te laten voor wat ze waard zijn... & deze dus NIET te kopen, of misschien moeten we ze maar meteen als een regelrecht gevaar voor onze volksgezondheid omschrijven...

De Duitse schrijver & undercoverjournalist Gûnter Wallraff ~u hopelijk bekend van zijn beruchte & zeer geduchte undercoverjournalistiek in de 70-tiger jaren~ heeft het toch maar weer eens mooi voor elkaar gekregen... Hij kroop ditmaal als 65-jarige oude knar ~& uiteraard opnieuw als undercoverjournalist~ in de huid van ene Frank K. & ging dit voorjaar alsnog een maandje werken als arbeider in de voornoemde industriële bakkerij Weinzheimer, in de Duitse Deelstaat Rijnland-Palts... Het resulteerde alweer in een schrijnend stukje undercoverjournalistiek over het wel & wee van arbeiders in deze industriële bakkerij, om van de rest der wantoestanden nog maar te zwijgen... U mag bij deze alvast uitkijken naar het boek dat er dit najaar over verschijnt : ″Aus der schonen neuen Arbeidswelt″... een stukje sociale horror anno 2008 uit 't rijke West-Europa...

Laat ons eens iets concreets "DOEN" !!... & dan liefst vooral iets zinnigs ! Liever dàt, dan in plaats daarvan weer eens op onze lamme krent gelaten op de wonderen te zitten wachten, die niet vanzelf zullen geschieden... Want voor zover ik weet was het enkel in Klassieke Griekse Tragedies dat er plots 'n "Deus Ex Machina" uit de lucht kwam te vallen, die vervolgens àlles met één magische vingerknip oploste... Hélaas-hélaas, die tijden zijn voorbij... Willen we 't veranderd zien, dan zullen we er zelf iets moeten voor "DOEN"... Bijvoorbeeld zeggen, dat we het als klant van Delhaize niet pikken dat ze daar dagelijks, wekelijks HON-DER-DEN, zoniet DUI-ZEN-DEN KILO'S perfect consumeerbaar voedsel in hun afvalcontainers gooien...!!

...& Terwijl maar het geld uit onze zakken ronselen voor hun actie-week voor de minderbedeelden... BAH !!

Ga je dus niet akkoord met de wegwerppolitiek van Delhaize i.v.m. nog perfect consumeerbaar voedsel ?!... Stuur ze dan misschien eens dit beleefde, édoch zéér duidelijke briefje. ...& wil je hier geen postzegel aan verspillen, geef 'm dan gewoon af aan de kassa bij uw volgende boodschappen aldaar. Geloof me... *GRIJNS* ...die komt heus op de juiste plaats terecht

Je kunt ten andere deze brief hier in pdf-formaat downloaden... Denk eraan, we hebben reeds voorzien dat ie dubbelzijdig afprint. Op de achterkant komt dan het bewuste STOP-logo te staan in A4-formaat... Kwestie van de zaken toch héél duidelijk te stellen, want we zouden toch niet graag hebben dat men er overheen leest nietwaar...

Als extra-tje voorzien we ook een postkaart... Die krijg je van ons per 4. Er kunnen immers 4 van die exemplaren op een A4-blad

Tip voor het printen van deze postkaarten : Gebruik hiervoor minimum een 200grs karton & ook hier, hou er rekening mee dat er 2 bladzijden zijn... Wat wil zeggen, als u slechts 4 postkaarten wilt, voer uw blad dan per stuk in.

Je kunt dit setje van 4 postkaarten hier in pdf-formaat downloaden... Denk eraan, we hebben reeds voorzien dat ie dubbelzijdig afprint. Op de achterkant komt dan het bewuste STOP-logo te staan in postkaart-formaat...

Last but not the least, een A4-affiche, hier in pdf-formaat down te loaden...

Waar stuur je dit nu heen ?!...

Zoals reeds gezegd, je kunt deze brief gewoon bij je volgende bezoek aan hun warenhuis, gewoon aan de kassa afgeven & vragen of ze dit aan hun gerant - lees : winkelverantwoordelijke willen overmaken... Maak je er géén punt van om jouw naam bekend te maken, onderteken dan de brief... Het maakt hem des te persoonlijker !

Andere adressen, buiten deze van hun winkels zijn :

Delhaize Group Support Office
Square Marie Curie 40
1070 Brussels - Belgium

In dit geval kan je ook faxen... +32 (0)2 412 22 22

PS : ...& laat het ons AUB beschaafd houden, wat wil zeggen : hou het dus op een beleefde mail te sturen & niks meer !

Hélaas-hélaas... buiten deze 2 ~ons overigens getipt door een fan van 't eerste uur~ hebben we géén é-mail-adressen, waar je deze brief kunt naar sturen. Mocht jij die eventueel wél hebben, dan horen we dat héél graag !! Niet aarzelen... gewoon DOEN !!

Nog 5 maanden te gaan... & eerlijk gezegd, ik hoop dat er nog wat Belgen rondlopen met haar op de tanden & vooral met kl... aan hun lijf. We hoeven het als klanten van Delhaize heus niet te pikken, dat men ons ~klanten~ recht in ons gezicht staat te belazeren !!

Men zegge 't dus gewoon voort !!

...

Welcome to my world ...″A Real World″

...

De Schijtoptant – uw versLACHgever ″Uit de Onderbuik van La Flandre Profonde″
Armlastige Nr. 99.999

contactadres : de.schijtoptant@gmail.com

website : http://de.schijtoptant.googlepages.com/

of de shortcut : http://de-schijtoptant.tk

18-05-2008 om 00:00 geschreven door Vorser-Raadgever  

″Oënger″

...& andere vrolijke onderwerpen aangaande armlastigheid

~ Ver-HAHA-halen uit De Onderbuik van La Flandre Profonde~

″Een zakje Delhaize voor de voedselbank ?!″
...ofte...
Hun enige èchte politiek...
àlle overschot... de container op !!

Iedereen die zowat een ″vaste″ &/of regelmatige klant is bij Delhaize, die kent het wel... De jaarlijkse wederkerende ″Week van de Minderbedeelden″ ...& gut, het klinkt toch zo lief & vooral toch oh zo sociaal...

Je loopt je dagelijkse supermarkt binnen & plots staan ze daar dan... Dé vrijwilligers !! Meestal protserig naast een hoop bakken waar dan ″de reeds geschonken producten″ in liggen te pronken als ware het een rijke oorlogsbuit die ze veroverd hebben... De schatten waar ze dan dé minderbedeelden mee zullen verblijden... Als een horde hitsige & loopse honden klampt men je aan... Meteen krijg je een opgefokt doch zéér strategisch verkoopspraatje te horen & verder ook nog een handig foldertje & een zakje in de hand geduwd... Hoe Delhaize toch zo begaan is met het lot van de minderbedeelden... blablabla... *snirf-snotter-snuit* ...& vooral hoe u daar als klant van Delhaize mee kunt aan helpen, want uw bijdrage daarin is toch oh zo belangrijk !! ...″vul toch een zakje met voedsel van onze producten voor de minderbedeelden mevrouw, meneer & wij schenken het vervolgens in uw naam aan de voedselbank″... ″Jaja mevrouw, meneer...u bent vrij van er in te stoppen wat u wil & wij bezorgen het vervolgens wel...″ *snirf-snotter-snuit* ...

Het zal je maar overkomen, dat je als argeloze, goedgelovige klant daar intuint... eerlijk gezegd, ik ben er vorige jaren, in betere tijden ook reeds in getuind...

Voorjaar 2008 ...& lang op voorhand, staan ze er weer mee te pronken !!

16 – 22 OKTOBER 2008 18de VOEDSELINZAMELING BIJ DELHAIZE OPGELET : De traditionele formule wordt grondig gewijzigd ! De 18de voedselinzameling bij Delhaize ten voordele van de minderbedeelden zal dit jaar plaatsvinden van 16 tot en met 22 oktober. De klanten worden aangespoord om voortaan de Voedselbanken te steunen door het afgeven aan de kassa van één of meer "waardebons", in plaats van zelf aangekochte voedingswaren in de container te deponeren. Voordelen van de nieuwe formule voor de klant : Gemakkelijker en sneller. Milieuvriendelijk. Hoeft zelf geen productenkeuze te doen. Voor de Voedselbanken : Krijgen uitsluitend producten die zij het meest nodig hebben. Triëren wordt overbodig ... en dus minder verlies door breuk. Minder vrijwilligers-inzamelaars nodig. Spreiding in de tijd van de leveringen mogelijk. Vertel dit nu reeds aan familie, vrienden en kennissen !

...

Je zult dus maar goedgelovig denken dat Delhaize het hart op de juiste plaats heeft... Je zult maar denken dat Delhaize sociaal bewogen is... Meevoelend is met de minderbedeelden !

Maarrrr u gelooft me of niet.. Het is niet meer & niet minder dan schone schijn !! kortom een hoop regelrechte...

BLABLABLA !!

...& vooral

″gebakken lucht !″

Binnen marketing noemt men zulke strategie simpelweg ″Image Building″... & elk concern, groot of klein werkt er aan, evenals dat het er schaamteloos & zonder enige scrupule gebruikt van maakt !! Hoe ″socialer″, hoe beter... want, dàt is ″in″ & ″hot″, meer nog... dàt verkoopt !!

Wie mijn bijdrage "Koffiekoeken voor Konijnen" heeft gelezen, die heeft er intussen reeds van geproefd... de schone schijn...

Sta me toe u te vertellen hoe ik er ben achter gekomen wat hun werkelijke politiek is... Ladies & gentlemen, fasten you seatbelts...

Vorige zomer was ik in m'n nieuw betrokken ″kartonnen doos″ ~lees : huis~ bezig met wat spullen aan 't uit te sorteren & wat kan een mens daarvoor beter gebruiken dan wat stevige kartonnen dozen. In dat geval gaat m'n voorkeur uit naar de klassieke bananendoos, want er kan een vracht in, zowel qua volume als qua gewicht & vooral, het stapelt lekker... Ik had intussen al zowat alle buurtwinkels afgeschuimd, bleef er nog over... juist, mijn kleine Delhaize... Enfin, fiets gepakt & daarheen gereden... De aardige juffrouw aan de kassa aangesproken met m'n vraag of ze dozen hadden... Ik moest maar eens naar vanachter gaan & daar bij het karton gaan kijken... met wat geluk zouden er daar nog wel enkele staan... & inderdaad... er stonden nog enkele exemplaren...

Bij het doorploegen van de stapels dozen & het karton, kom ik een vrij grote doos tegen die voornamelijk lijkt gevuld met plastiek, het soort waar men paletten mee omwikkelt... Nu was het niet onmiddellijk mijn bedoeling van daar in te gaan graven, ware het niet dat ik daar één & ander zag blinken...

Wat blonk waren een tiental alluminiumzakjes van aardappelpuree... aan de zakjes zelf, niks aan te zien, niks beschadigd... enkel de dozen waar ze oorspronkelijk in zaten, waren beschadigd... ingedeukt & gescheurd, want die lagen er nog bij...

Nog wat verder gegraven... een blik tabak... potdicht, met enkel een zware deuk op de zijkant...

...maar wat ik daaronder vond, dàt tart dus wel elke verbeelding... de doos waar ik zo toevallig in aan 't ″graven″ was, had zo de afmetingen van 70cm op 70 cm groot & was zowat een meter hoog... Ik was intussen zowat een halve meter diep... & wat vond ik onder het laatste stuk plastiek ?! Zonder enig overdrijven ...zowat een halve meter charcuterie... 70cm op 70cm, op een 50 cm meter diep... à-ll-e mogelijke soorten charcuterie, alles door elkaar, alles nog in de oorspronkelijke verpakking... alleen, alles 3 weken tot een maand vervallen...

Al zat ondergetekende op dat moment nog niet op de voedselbank... ik was er om te beginnen behoorlijk stil van & vervolgens was ik daar behoorlijk verbijsterd & geshockeerd over... & eerlijk gezegd, ik ben dat nog steeds ! Op dat ogenblik schoot me door 't hoofd... & jullie maar klanten ronselen met jullie actieweek voor de minderbedeelden & terwijl hier massa's mooi eten weggooien... jullie Hödverdomse misselijkmakende klootzakken !!

Zo even terzijde, nu moet u weten... ik had daar namelijk in oktober al woorden over gehad met één van die vrijwilligers... Die had me om te beginnen al op een nogal vrij opdringerige manier aangeklampt & verder had ie er weinig of geen oren naar toen ik zei van zelf op de rand van de armoede te zitten met m'n minimumuitkering van de werkloosheid. ″Dan nog kun je solidair zijn″ had ie gesneerd... & dat was er mij net een ietsje teveel aan... Ik heb die man toen recht voor de raap gevraagd of ze niet zo 'n beetje beschaamd waren om in achtergestelde stadswijken, waar er al behoorlijk wat arme mensen leven, om daar nog eens te komen ronselen... de meesten die hier wonen kunnen op het einde van de maand zelf zo'n zakje best gebruiken...

Enfin... over die gevonden doos met charcuterie... Ik heb daar toen ook navraag over gedaan bij één van de winkeljuffrouwen & wat blijkt ?!... Wat is de gevoerde Delhaize-politiek ?!... Charcuterie, kaas, kortom noem maar op, gaat wanneer de ″uiterste verkoopsdatum″ is verstreken, direct uit de rekken... zoals het hoort... Maar dan... In dat filiaal, wordt dat niet direct in de vuilbak gesmeten... nope !! ...want men weet daar intussen dat er mensen in de vuilbak komen rommelen... Die uit de rekken gehaalde voedingswaren gaan terug in de grote koelkast & pas zo'n 3 à 4 weken later, als men echt weet... nu is het toch wel zéér zeker ″overtijd″ & niet meer te vreten... dàn pas gaat het... hop, inderdaad...de vuilbak in...!!

...

Gisteren sta ik in dezelfde kleine Delhaize om klassieke papieren koffiefilters te kopen... Als ik bij de vleesafdeling ga kijken of er een koopje te doen is, vind ik twee over het hoofd geziene potjes met Américain Préparé... met als uiterste verkoopsdatum, de dag ervoor... Ik besluit ze op goed geluk mee naar voor te nemen... Als ik aan de kassa sta & de kassiester er op wijs, pakt ze beide potjes op & vervolgens smijt ze deze zonder enig verpinken in de vuilbak die naast haar staat... ″Dat is nu ook weer niet de bedoeling″ zeg ik haar... ″Smijt ze dan maar weg in mijn richting, want voor zover ik weet is daar niks aan & niks mis mee...″ - Ze kijkt me lachend aan... ″nee, dat is zo″ zegt ze, terwijl ze de 2 potjes terug uit de vuilbak vist & ze aan mij geeft zonder ze te tikken... ″daar is helemaal niks mis mee... maar hier gaat dat ~erg genoeg~ allemaal in de vuilbak″... Ze vertelt verder... ″Er was hier onlangs een vertegenwoordiger van één of ander bekend yoghurt- & platte kaasjes-merk & we hadden hier nog een yoghurtje gevonden van enkele maanden oud″ ...ze herhaalt het héél uitdrukkelijk... ″Het was zelfs enkele maanden oud !! Waarop die vertegenwoordiger had gezegd, buiten de datum is er niks mis mee... dit is nog perfect te eten... & ja we hebben met diegenen die er op dat ogenblik bij stonden allemaal van geproefd & het smaakte inderdaad nog altijd even goed″... aangezien dit korte gesprek zich allemaal slechts op enkele minuten heeft afgespeeld & de volgende gehaaste klant reeds stond te grommelen, is ons korte gesprek ook gewoon gestopt... Ze zei me goeiedag & ging verder met de volgende klant te bedienen & ik kwam naar huis met gratis beleg...

...

Vandaag ben ik langs het grote broertje van de Proxy-Delhaize geweest & dat indachtig het probleem van voedseltekort bij mijn plaatselijke voedselbank... De Grote Super-Delhaize enkele kilometer verderop... Pas uitgebreid, pas vernieuwd... véél groter intussen, om u als klant een nog betere service te kunnen geven...!! Ik heb naar de Manager gevraagd, de Directeur... de grote winkelverantwoordelijke... Ik heb een audiëntie van zo'n kleine 5 muten gekregen met de Heer T... Een gladde yup... een dertiger in een strak trendy maatpak gestoken... Ik heb hem verteld van de plaatselijke voedselbank, die nog op géén 500m van zijn warenhuis ligt... Verteld dat er daar wekelijks een paar honderd mensen een schamel overlevingspakket kwamen halen... Schamel, omdat het een zéér kleine voedselbank was & dat ze daar enkel wat kruimeltjes kregen, dat ze het grootste deel van wat ze daar gaven dan nog zelf moesten bijkopen... Ook uitgelegd dat ze dus best wat hulp konden gebruiken & dat er toch in een warenhuis zoals het zijne een pak overschotten zijn... & dat het toch wel zonde & vooral hödgeklaagd was, dat dit dan nog perfect consumeerbare voedsel gewoon in de vuilbak werd gesmeten...

De man heeft me tijdens het ganse gesprek ijskoud & staalhard in de ogen gekeken... misschien hoopte ie erop dat ik m'n blik deemoedig ging neerslaan, omdat ik daar in feite toch maar wat stond te schooien...

...Na m'n laatste betoog over die ″overschotten″ zei ie zonder één enkele krimp te geven... Delhaize doet één week per jaar een actie voor de minderbedeelden... that's it, méér doen we niet !! ...& inderdaad, onze voedseloverschotten gaan linea recta op de container... Nog voor ik daarop kon reageren zei ie... ″En NEEN, ik ga dat ook niet veranderen... ik ga daar ook niks anders mee doen... Nog iets ?!...″ De audiëntie ~het gesprek~ was duidelijk beëindigd... Ik heb de man grijnzend aangekeken, hem bedankt voor z'n uiterst leerrijke uiteenzetting & vooral voor z'n sociaal-voelend zijn & ik ben ~ zonder hem één blik te gunnen~ weg gestapt...

Ik ben er intussen al lang achter dat het géén enkele zin heeft om met dit soort mensen in een gesprek, laat staan in enige discussie te gaan... Dit soort heerschappen is overtuigd van hun gelijk & het doet hen niets dat er op amper 500m van HUN warenhuis per week enkele honderden mensen in de rij staan voor een schamel voedselpakket...

Eerlijk gezegd, het kan er bij mij niet in... ik vind het persoonlijk walgelijk & verwerpelijk !!

Simpel gesteld, u betaalt voor Delhaize haar vermeende sociale imago & ter zelfder tijd kapt Delhaize met haar ongeveer 744 winkels in België, doodleuk jaarlijks ENKELE DUI-ZEN-DEN TONNEN VOEDSEL achter uw rug weg in haar containers !!

Twijfelt u aan mijn woorden ?!... Ik nodig u hierbij uit om bij uw Delhaize, net dezelfde vraag te gaan stellen & er u van te vergewissen... ik verzeker u nu reeds dat u versteld zult staan van het antwoord dat u krijgt...

• Is de Delhaize-keten ″sociaal-voelend″ ?!...
  antwoord : NEEN !!

16-05-2008 om 00:00 geschreven door Vorser-Raadgever  

Het artikel hieronder werd door ons integraal overgenomen van :
http://ressacs.hautetfort.com/archive/2008/04/13/l-habit-ne-fait-pas-le-moine-surtout-lors-des-manifs.html
U kunt desgevallend ook de desbetreffende pagina laten vertalen door een "Babel Fish online-vertaling" -
http://babelfish.altavista.com/babelfish/tr , evenwel met alle beperkingen vandien & dan zijn we nog beleefd... De opgeleverde vertalingen zijn meestal desastreus & ook in dit geval ! Maar, als u echt niks van de taal in kwestie kent, is het in elk geval een optie... Typ de URL van de te vertalen pagina in het voorziene vak & selecteer de van- & naar talen - succes !

TIBET : Enquête sur une photo manipulée - (*false picture inquiry) MICHEL COLLON Regardez bien cette photo « Soldats chinois déguisés en moines », que vous avez sans doute reçue ou recevrez bientôt. Elle circule beaucoup sur le Net, avec le commentaire : « Londres - 20 mars - Le GCHQ, l'agence gouvernementale de communications qui surveille électroniquement la moitié du monde depuis l'espace, a confirmé l'accusation du Dalaï Lama, selon laquelle l'Armée Populaire de Libération chinoise, déguisée en moines, a provoqué les émeutes qui ont tué ou blessé des centaines de Tibétains... » La photo accusatrice. Cette photo est censée le prouver, et elle a donc indigné beaucoup de gens. Maintenant, regardez attentivement cette photo, et jouons au jeu des sept erreurs... Les 7 erreurs... Avez-vous déjà vu une « photo - satellite » prise avec un tel angle de vue ? On nous dit que les soldats se déguisent en moines pour jouer les agents provocateurs. Sont-ils assez stupides pour mener une telle opération secrète en pleine rue ? On nous dit que la photo est récente, juste avant les événements. Qu'est-ce qui le prouve ? J'ai interrogé un ami connaissant le Tibet. Il dit que cette photo ne peut avoir été prise ce 14 mars, sous un soleil printanier, car le printemps n'est arrivé que le 21 mars cette année au Tibet. Il me dit aussi que ces couleurs des vélo - taxis de Lhassa ont changé à partir de 2005. Il dit également que ces uniformes des policiers ne sont plus utilisés depuis longtemps. Il fallait donc mener une petite enquête qui nous a fait découvrir une toute autre version... Mais alors d'où vient-elle ? En réalité, la photo date de 2003. Lors du tournage d'un film, les moines ont refusé de jouer les figurants. Ce sont donc des soldats qui en ont été chargés, et ils reçoivent ici leurs uniformes de figurants. Pratique courante là-bas, semble-t-il. En tout cas, rien à voir avec les récentes images TV montrant des moines exercer des violences et détruire des magasins à Lhassa. Bon, ça semblait tellement gros qu'il fallait quand même vérifier. Eh bien, en fait, vous pouvez trouver confirmation sur... le site pro-indépendantiste qui diffuse la photo 'accusatrice' : http://buddhism.kalachakranet.org/chinese-orchestrating-riots-tibet.htm La photo y est sous-titrée : This is not an uncommon 'tactical move' from the Chinese government, as could be seen on the back-cover of the 2003 annual TCHRD Report This photo was apparently made when monks refused to play as actors in a movie, so soldiers were ordered to put on robes. (Ceci n'est pas un 'mouvement tactique' inhabituel de la part du gouvernement chinois, comme on peut le voir sur la couverture arrière du rapport 2003 du Tibetan Centre for Human Rights and Democracy. Cette photo semble avoir été prise lorsque des moines ont refusé de jouer dans un film, de sorte que des soldats ont reçu instruction de porter ces robes.) Interrogé sur cette manipulation, le webmaster du site a répondu qu'il a quand même associé la photo au texte accusant les Chinois « afin de montrer le genre de leurres que les Chinois ont utilisé dans les émeutes récentes ». Chacun appréciera cette déontologie journalistique. Ensuite, toutes sortes de groupements ont purement et simplement supprimé ce commentaire pour faire croire que la photo était récente et qu'il s'agissait d'une conspiration de l'armée chinoise. Depuis, la photo fait le tour du monde... "Photos - satellites" ? Ce n'est pas la première fois... Ce n'est pas la première fois qu'on prétend nous démontrer la vérité avec des photos - satellites. En 1990, les Etats-Unis ont prétendu disposer de photos - satellites (qu'ils n'ont jamais montrées) « prouvant » que Saddam Hussein allait envahir l'Arabie Saoudite. Ce truc de diabolisation a joué un grand rôle pour manipuler l'opinion. J'ai analysé ce médiamensonge dans mon livre Attention, médias ! (page 21) En 2003, les Etats-Unis ont diffusé des photos - satellites « prouvant » que l'Irak possédait des armes de destruction massive. Plus récemment, ils ont récidivé contre l'Iran (taisant le fait qu'Israël possède deux cents têtes nucléaires illégales). Une image peut-elle mentir ? C'est donc le moment de rappeler qu'on peut mentir avec des images. Sans parler des techniques graphiques actuelles, de grands cinéastes comme Chris Marker ont brillamment démontré comment un commentaire peut faire dire n'importe quoi à une image et sembler crédible. En fait, l'image elle-même ne nous dit pas : Quand et où elle a été prise. Ce qu'elle montre vraiment. Ce qu'elle cache (à côté, avant, après...) Tous, nous nous sommes déjà fait piéger par de telles images dans le passé. Certes, chacun se fera son opinion sur la question du Tibet en essayant de vérifier les deux versions, en étudiant les intérêts en jeu des deux côtés, notamment de George Bush que le Dalaï Lama* admire tant. Mais en tout cas nous avons droit à une info non manipulée. Nous suggérons aux personnes qui ont diffusé cette image de diffuser aussi le rectificatif. Merci pour votre attention. MICHEL COLLON * Note de pm - Le Dalaï Lama est un diplomate contraint : a-t'il le choix ?

...

NOOT VAN DE KITOKOJUNGLE-REDACTIE :

Kortom, niet alles is wat het lijkt... Ook zogezegde "juiste" jongens gebruiken wel eens de verkeerde middelen in een poging om hun gelijk of aandacht in de wereldpers te halen...

15-05-2008 om 00:00 geschreven door Vorser-Raadgever  

″Oënger″

...& andere vrolijke onderwerpen aangaande armlastigheid

~ Ver-HAHA-halen uit De Onderbuik van La Flandre Profonde~

"12.000.000 kg voedseloverschotten ?!...″

...ofte...

...Naar ″wààr″ & voor ″wie″ ?!...

Toegegeven, het lijkt er inderdaad soms op dat ik een vrij arrogante & vooral een ″ondankbare⁽¹⁾″ klootzak ben... Ik zeg wel... het ″lijkt″ er soms op, maar of ik dat in werkelijkheid ook ben, dat kunt u volgens mij het best aan m'n vrienden & kennissen vragen...

Dat ik contrair, controversieel & vrij ambetant ben als 't er op aankomt, daar ben ik mij maar al te zeer van bewust & als dat nu een minder goede of minder leuke karaktertrek is van mij, mijn excuses... maar het is de aard van dit beestje... Waarom zou ik ten andere m'n mond moeten houden als ik zaken zie die ik eigenlijk liever niet zou willen zien ?! Uit beleefdheid ?!... Simpel gezegd, als de keizer geen kleren draagt ~sorry~ dan staat ie in z'n blootje, zo simpel is dat – PUNT !! Sommigen weten dit onomwonden rechtuit-zijn te waarderen, anderen kunnen hiervoor m'n bloed wel drinken... me zeg maar letterlijk gelijk levend villen, vervolgens vierendelen & voor de wilde honden gooien...

Voor alle duidelijkheid... ik heb een bloedhekel aan mensen die één of ander kut-systeem vergoeilijken omdat het systeem ″zo″ is... Een systeem dient ondergeschikt te zijn aan mensen & niet omgekeerd. Het doel heiligt dus zeker niet altijd de middelen !!

Ik ben mij er dus terdege van bewust dat ik met het onderwerp dat ik hierbij aansnijd mij op behoorlijk gevaarlijk terrein, eveneens op toch wel glad ijs begeef, meer nog waarschijnlijk ook wel tegen wat ″heilige huisjes″ zal lopen aan te schoppen... Iets wat me waarschijnlijk door weinigen in echte dank zal afgenomen worden...

Maar goed... ″qué sera, sera...″

In de uitzending van VOLT vorige week op TV één, sprak de Heer De Mesmaecker ~voormalig Afgevaardigd Beheerder~ over de productie- & voedseloverschotten die de voedselbank kreeg... Ik ben voor u eventjes wat cijfers gaan opgraven...

De Belgische voedselbank kreeg in 2007 de beschikking over 12.000 TON, zijnde 12 miljoen kilo voedsel...Deze giften zijn als volgt op te delen : zie bovenstaande grafiek - Wat er ontvangen wordt, wordt tenslotte ook terug verdeeld... Wij vonden op de site van de Federatie van Belgische Voedselbanken het volgende :

(sic) ″Het voedsel ingezameld door de Voedselbanken wordt doorgesluisd naar honderden caritatieve verenigingen in heel België, die een echt distributienet vormen en tot doel hebben de minderbedeelden op correcte wijze te helpen en hun wederopname in de maatschappij te bevorderen. Met de eetwaren die ze van de Voedselbanken krijgen stellen ze voedselpakketten samen – dikwijls rekening houdend met de specifieke behoeften van elk gezin – of bereiden ze maaltijden voor in sociale restaurants. De verenigingen van dit uitgebreid distributienet zijn van zeer uiteenlopende aard: erkende sociale centra, opvangtehuizen voor kinderen en adolescenten, of voor mannen en vrouwen zonder inkomsten, hulpcentra in wijken, steden en op het platteland,... sociale restaurants, ... Elke vereniging sluit met de Voedselbank een overeenkomst af waarbij ze zich engageert om het gratis verkregen voedsel niet te verhandelen, de voorziene regels voor de opslag en de bewaring der goederen (passende infrastructuur, hygiëne, ) na te leven, de verdeling goed te organiseren en de minderbedeelden die ze helpen een sociale begeleiding te geven.″ ...(einde bericht)

...

Voor alle duidelijkheid... Zijn wij de Belgische Voedselbankfederatie daar erkentelijk voor ?!... Wij kunnen dit alleen maar met een volmondige & welgemeende ″JA, NATUURLIJK !!″ beamen !!

Waar erger ik mij dan aan ?!... Waarom loop ik dan zo schijterig rond te baggeren als een ondankbare klootzak zult u zich wellicht afvragen...

Wel... dat is vrij simpel...

Om te beginnen ~draai het of keer het~ is het al een regelrechte farce op zich, dat er ″maar - slechts″ 12.000 TON voedsel per jaar wordt opgehaald ! Zeker als men met zekerheid weet wat er dagelijks aan TON-NEN ~perfect te consumeren~ voeding letterlijk wordt weggesmeten... Het is ten andere vrij beschamend dat dààr geen échte aandacht aan besteed wordt ! Dit akkefietje wordt echter gewoon onder de mat geveegd & afgedaan als een te verwaarlozen detail... Dààr iets aan doen zou al om te beginnen veel leed uit deze wereld helpen & meer nog, zou het op een eenvoudige wijze al heel wat van die elementaire problemen oplossen !! ...& Waarom pikken we dit ten andere ?!... Omdat we gelaten op de wonderen wachten ! Het moet maar een voor iedereen duidelijk zijn dat voedingsprijzen op deze manier alleen maar kunstmatig hoog worden gehouden !!

Wat het andere betreft... de verdeling van het voedsel van de voedselbank... Helaas-helaas, maar ook hier heeft ondergetekende Schijtoptant een zéér uitgesproken mening over... 't Is niet omdat ik een voedselbankklant ben door omstandigheden dat ik een idioot, laat staan een randdebiel zou zijn, die niet weet waarover ie praat. ...& Nogmaals helaas-helaas, ken ik het wereldje van de ″Grote Gulpverlening″ maar goed genoeg langs beide kanten... zowel de kant als cliënt, als de andere kant... Ik heb zo ook nog in een vorig leven menige tijd als ″vrijwilliger″ gewerkt & menige uren over dat soort onderwerpen door geboomd... Ik kan zo bijvoorbeeld zeggen dat ik in m'n kennissen- & vriendenkring tal van mensen ken of gekend heb, die in de sociale sector werkzaam waren & dat ook nog steeds zijn. ...& Het is mij dus meer dan goed genoeg bekend dat er ook hier in deze situatie ″weer eens hier & daar″ ~typisch op z'n Belgisch~ ″belangengroepen″ zullen zijn, die... of ″dicht aan de grote tafel zitten″, dus vooral de juiste personen kennen & de grootste & ook mooiste brokjes krijgen... of minderheden zijn ~juist niet behorend tot de ″juiste kring″~ die dus ook veel minder belangrijk zijn & dus verder van de tafel zitten & de kleinere croutjes krijgen... Ik heb dus ook hier het donkerbruine vermoeden dat zij die op de juiste manier lobbyen ook beter af zijn, dan zij die niet over de juiste kanalen beschikken...U mag zo tenslotte niet vergeten dat de voedseloverschotten waarover men hier spreekt toch al gauw MIL-JOE-NEN €uro'z vertegenwoordigen... 27.900.000€ in 2007 om juist te zijn !! Iets méér dan 1 MILJARD 116 MILJOEN Oude Belgische Franken... Zeg nu zelf, niet min !! Je zou voor minder niet proberen om daar een grote hap van mee te pikken... Wat me dus simpelweg bij de vraag brengt... ″wie wordt er daar nu beter van″ ?!... Welke organisaties krijgen het grootste deel van die hap – lees : ″het meest″... Welke krijgen ″véél″ & welke organisaties moeten het zeg maar met wat onbeduidende kruimeltjes stellen ?!...

Ik ben nu onderhand zo'n acht maand klant van m'n plaatselijke voedselbank & ik mocht eerlijk gezegd nog niet veel merken van die zo gezegde ~grote of kleine~ productie-overschotten die zij volgens de voormalige Afgevaardige Beheerder van de Federatie van Belgische Voedselbanken dan toebedeeld zouden krijgen !! Ik heb daar nog geen palletten voedsel weten binnen brengen die afkomstig zijn van voedselinzamelingen bij Colruyt of Delhaize... & zij ook niet !! Wel integendeel, voor zover ik weet, koopt deze organisatie het grootste deel van hun uit te delen producten zelf aan... & dat om de simpele reden, dat indien zij het moesten doen met de producten die ze krijgen van hun regionale voedselbank, dat zij weinig of niks konden geven... Ik blijf dus met de vraag zitten... ″wie″ krijgt er dus ″wat″ van de Belgische Voedselbank ? ...& ″waarom″ ? ...& meer nog : wat is de norm waarop men zich baseert ?!... Ik kan mij maar niet van de indruk ontdoen dat de voedselbank waar ik mijn ″overlevingspakketten″ ontvang, een piepkleine & vooral een zeer onbeduidende voedselbank is... eentje die gevestigd is in een beduidend minder belangrijk stadsdeel van de stad waar ik woon & dat dit dus een voedselbank is, die het met niet meer dan de onbeduidende ″kruimels″ moet stellen in verhouding tot andere & grotere organisaties...

Om een voorbeeld te geven...Er werden bij de aktie ″Koffie voor Iedereen &/of Douwe Egbertskoffie voor de minstbedeelden″ 85.000 kg koffie door Douwe Egberts aan de Nationale Voedselbank geschonken, wat neerkomt op 340.000 pakjes koffie van 250gr. Deel die door 110.000 voedselbankklanten & we komen aan 3 pakjes per klant + een overschot van 10.000 pakjes... Eerlijk gezegd... de voedselbank waar ik zit heeft inderdaad een ″ladingske″ koffie gekregen, maar alles behalve een lading die overeenkomt van 3 pakjes per ingeschreven voedselbankklant aldaar... Is het nu verkeerd als ik mij de vraag stel wie àl die koffie nu eigenlijk krijgt ? Mag ik mij de vraag stellen ″wie″ of ″welke organisatie″ krijgt een lading koffie die méér is dan 3x het aantal van zijn voedselbankgebruikers ? ...want als wij die niet krijgen, wie krijgt die dan ? ...Waar zit die koffie ? ...Wie drinkt die koffie ? ...Wie neemt er zeg maar een bad in die sloot koffie ?!..

Ik zou het dus onderhand ″leuk & vooral interessant″ vinden mochten er eens wat ″boekjes″ & vooral ″boeken″ worden open gedaan... & vooral ook de minder propere !! Het wordt, het is zeg maar de hoogste tijd dat er eens met de kaarten open & bloot, vooral in alle eerlijkheid op de tafel wordt gespeeld... Waarom ik dit zeg ?!... Laat ik u misschien volgende ″waar gebeurde anekdote″ vertellen, die zich overigens enkele decennia geleden afspeelde in de stad X...

Zo'n 15 à 20j geleden woonde ik in X. Mijn toenmalige vriendin was werkzaam in de sociale sector & onze gemeenschappelijke kennissen- & vriendenkring bestond uit tal van mensen die werkzaam waren in & rond die sector. Eén van mijn goede vrienden, runde een opvangtehuis voor daklozen, iets wat ie overigens in die tijd ~een aantal jaren tevoren~ met zijn eigen handen, met veel bloed, zweet & tranen van *scratch-zilch-nougatbollen-niets* zelf uit de grond had gestampt... In tegenstelling met de toen bestaande faciliteiten voor opvang van ″daklozen″ was zijn ″initiatief″ niet verbonden met enige geloofsovertuiging, wat van de reeds bestaande weer niet kon gezegd worden... Op zichzelf was zijn project dus een héél lovenswaardig initiatief & écht chapeau voor wat die man heeft gepresteerd !! Ware het niet... dat er soms ~op z'n Belgisch~ wat belangenvermenging was... En daar waar die belangenvermenging in het begin zeg maar nihil tot te verwaarlozen was, werd dat met de tijd minder & minder te verwaarlozen... Daklozen die handig ~lees stielman~ waren, kregen de voorkeur op klunzen & leeglopers... want... er moest nog inderdaad heel wat aan de tent verbouwd, gerepareerd & ineen geknutseld worden... & was je niet bereidwillig & nederig genoeg om dit te doen, dan verdween je terug onderaan op de wachtlijst van potentiële gasten & kon je... ″wachten″... Om een lang verhaal kort te maken... Onder de beschermende paraplu van een waterdichte & met de tijd zelfs gesubsidieerde V.Z.W. is gans die tent verbouwd, gerestaureerd & ingericht... van de nok van het dak met dakpannen & al, tot de vloertegels in de kelder zeg maar aan toe... & wie deed dat tegen ″kost & inwoon″ onder de noemer van een ″re-socialisatieproject″ denk je ?!... juist !! ...de aldaar toenmalig residerende daklozen die daar voor korte of lange termijn woonden... Na verloop van tijd waren deze daklozen, gezien ″hun geslaagde re-socialisatie″ & de ijver van de aldaar werkende opvoeders & sociaal assistenten terug in orde met ziekenkas, werkloosheid & andere papperasserij... Met de tijd werden ze ~uiteraard~ onder begeleiding ~want ook dat soort projecten bracht subsidies op~ aangemoedigd om terug zelfstandig te gaan wonen in... inderdaad, huizen die op dezelfde wijze & onder een gelijkaardige paraplu opgeknapt waren... Armoede & miserie is ALTIJD een winstgevende sector geweest ! & dat is overigens intussen nog niks veranderd, maak u daar aub géén enkele illusie in ! ...maar dit terzijde In die jaren werden er in X. ook initiatieven genomen rond recuperatie & inzameling van voedseloverschotten & overstocks... destijds was men overigens nog soepel met gerief dat ″over datum″ was... dit in tegenstelling tot nu... Aangezien mijn vriend de juiste contactpersonen kende, zat ie zowaar letterlijk & figuurlijk aan de bron... Wel, zonder te zeveren &/of te zwanzen... Naast dat opvangtehuis voor daklozen zelf, dat voor x-aantal procent voedsel aan zijn gasten ~daklozen~ kon verstrekken dat vandaar kwam, ben ik net zo goed ook nog naar verschillende privé-feestjes gegaan bij die vriend thuis... & wat er daar op tafel kwam, was ook afkomstig voor x-aantal procent uit de diepvriezers, de ijskasten & de magazijnen van die toenmalige voedselinzameling... hij moest bij wijze van spreken maar de trap aflopen & het nemen ! Om u enig idee te geven... Ik heb daar zowel calamares gegeten, als schapenbout, als lamszadel, als biefstuk, als konijn, als kip, als zalm, als tongreepjes, kortom noem de ganse nest maar op... Ik heb daar zelfs wijn gedronken die van de voedselbank afkomstig was !! ...Stuk voor stuk allemaal ″voedseloverschotten″ die daar vandaan kwamen... Zeg zelf, wat doet men denk je met zeg maar 10 zakjes diepvries-calamares & 2 ingevroren hele zalmen die ″overtijd-zijn″ ?? ...spullen ″over datum″ die dan weggeschonken worden uit sympatie door een plaatselijke visboer ?... Wat doe je met een paar schapenbouten ? ...Weggooien ?? ...Uitdelen ?! ...aan welk gezin geef je een schapenbout van enkele kilo's weg ? ...Krijgen de eerste 10 van de 250 voedselbankklanten van een voedselbedelingsorganisatie een zakje diepvries-calamares & de 240 anderen niets ?? ...Wake up !! Zo mag men bloem van de voedselbank weliswaar niet verkopen, maar nochtans werden de broden die er van gebakken waren, die werden wél verkocht (?!)... & dan nog eens voor een ″schone prijs″, want het was écht natuurbrood gebakken in een oven die gestookt werd op gerecupereerd hout ...ik bedoel maar... ... Onze ″mooie″ vriendschap is ten andere daar in hoofdzaak op gesneuveld toen ik hem daarop & daarover heb aangesproken... Ten andere, eigelijk was m'n ″goede″ vriend alleen maar bezig om mij als kunstenaar ″binnen te doen″, om mij daarna voor z'n sociale kar te kunnen spannen. Het voelt alles behalve prettig aan als je te horen krijgt : ″het zou toch mooi zijn, mocht jij als kunstenaar voor ons 'n zeefdrukreeks uitbrengen met als thema 'Dakloos zijn'...″ ...uiteraard GRATUIT, voor de eer & uit sociaal engagement... ...& voor u mij hierop aanspreekt, ik zeg het zelf... wat ik hier kom te beschrijven dat was 15 à 20 jaar geleden... & tijden veranderen, gelukkig maar ! ....Maar eerlijk gezegd, al hoop ik uit de grond van m'n hart dat het in tussentijd in dat ganse wereldje serieus veranderd is... het zou mij al bij al eerlijk gezegd ten zeerste verwonderen !!

Voor alle duidelijkheid & om elk misverstand te voorkomen, ik spreek hier géén persoonlijke beschuldigingen uit, ik stel enkel op een vrij pijnlijke manier vast... & opnieuw voor de duidelijkheid, ik heb het ook NIET over gans de sociale sector, noch over ″iedereen″ !! Het overgrote deel is naar ik hoop, eerlijk, integer, hardwerkend & koosjer ! ... Het overgrote deel in die sector doet hard z'n best om recht te trekken wat een samenleving, of de wijze waarop een samenleving functioneert & dus letterlijk naar de kloten⁽²⁾ maakt, om dat zo goed & zo kwaad mogelijk van al te veel schade te beperken... Maar zoals steeds bevestigen de uitzonderingen de regel... Laat ons dus gewoon een kat een kat noemen & toegeven dat er nog steeds in naam van... & vooral op de kap van ″minderheden″ aardig wat €uro's verdiend worden... u leest het inderdaad goed : ″verdiend worden″ !!

Nogmaals : ″Poverty & Misery... It's a bussiness, just like any other bussiness...″

Laten we ~u & ik~ ons daarover géén enkele illusie maken !! En daar bedoel ik onomwonden mee : er gaat een pak geld, zéér véél geld om in die sector... er worden daar serieus wat subsidies & werkingsgelden ontvangen, daarnaast ook nog eens giften ~schenkingen & legaten~ van derden, uitgedrukt, zowel in geld ~CASH~ als in roerende & onroerende goederen ~lees & denk daarbij aan materialen & huizen~ ...& verder in dit geval ook nog eens gegooid met ″LAAA-DING-EN voedsel van de voedselbank″... Het zou verschrikkelijk naïef zijn om te denken dat dààr alles koek & ei is... Dat daar geen grote of kleine misbruiken zijn...

In functie van dit schijtschrift ben ik dus op zoek gegaan naar al die HON-DER-DEN Caritatieve instellingen die voedsel krijgen van de de voedselbank, ik heb daar helaas géén lijstje van terug gevonden...Waar het mij in deze om gaat... ook al ″oogt″ er transparantie, ik zie helaas nergens enige échte transparantie...!! Het lijkt er soms op alsof sommige ~zo gezegde~ caritatieve instellingen schrik hebben om met naam & toenaam vermeld te worden... Men zou zo maar eens achter moeten komen dat sommige van die Caritatieve Instellingen in feite alles behalve hulp nodig hebben van de voedselbank, maar dat het intussen toch maar handig ~& vooral financieel~ is meegenomen om daar ook hun graantje van mee te pikken !! Voedselbankhulp hoort te gaan naar organisaties die daadwerkelijk het armste deel van de bevolking helpt... Niet naar instellingen met complete boekhoudkundige infrastructuren die ergens een achterpoortje hebben gevonden !

Ik kan bij dit alles maar tot de conclusie komen dat ik mij als voedselbankklant dus moet ressorteren bij diegenen die dikke pech hebben omdat ze in een kleinschalig project van voedselbedeling terecht zijn gekomen !! ...& Ik weet ~door persoonlijke gesprekken~ alleen dat het voor de organisatie waar ik zit niet roeien is met de riemen die ze hebben, maar dat het gewoon roeien is met de planken die ze onderweg ergens uit het water hebben kunnen opvissen ...& hebben ze geen planken, dan zwemmen ze gewoon... Véél andere keuze hebben ze niet !

Voor zij die 't vergeten zijn waar ik het in mijn betoog over heb... over "het royale overlevingspakket" dat ik gisteren in ontvangst mocht nemen om een week op te overleven !! Een mens zou zo voor minder pisnijdig worden, als je dan ziet, leest & hoort wat er in in pers & media over verschijnt !

We mogen al overtuigd zijn van één waarheid als een koe, onze vriend Pierre Chevalier heeft geen recht op een succulent pakketje van de voedselbank. En dit ondanks het feit dat hij zijn vetbetaald baantje als speciaal gezant bij de Verenigde Naties moet opgeven, lees: met zijn nikkelen buitengegooid wordt. Als correct politicus, want wie zijn wij om te twijfelen aan iemands integriteit, nam hij eveneens ontslag als fractieleider in de Brugse gemeenteraad. Soms stelt een eenvoudige Belg zoals jij en ik zich toch de vraag of voor zulke briljante geesten een werkdag ook maar bestaat uit 24 uren. Want van wat ons bekend is, en het is niet zeker dat wij hier een volledig lijstje hebben van de drukke en rijkelijk vergoede aktiviteiten van de Heer Pierre "Cent". Ik zou er in elk geval een full-time jobke aan over houden om al zijn verschillende inkomsten degelijk te beheren. Alleen zijn onkostenvergoeding (buiten reis- en representatiekosten) bovenop zijn loon bedroegen 2000€. En dat is maar een schnabbeltje want intussen had men hem een jobke aangeboden bij de Forrestgroup als gedelegeerd bestuurder. Deze laatste functie is als inkomstenbron absoluut niet te vergelijken met deze van een fulltime kassierster bij Carrefour! En dan is Pierre "Cent" ook nog advocaat met nogal wat bekende oplichters als klant die bij hem rekeningen openen, maar verder niks abnormaals doen tot het tegendeel wordt bewezen. Hij blijft natuurlijk ook gemeenteraadslid van Brugge (dus geen fractieleider meer, maar dat maakt financieel weinig of geen verschil uit, denken wij) en verder... bestuurder in de ″Maatschappij van de Brugse Zeevaartinrichtingen″ plus ~en hier wordt het wel erg grappig moest het zo gortig niet zijn~ ″Bestuurder bij de Brugse Maatschappij voor Huisvesting″ (sinds 25 april l.l.). Zoals je ziet moet je in ons landje heus geen stervoetballer zijn om je een Porsche Cayman te permitteren en vervolgens grandioos de bocht te missen. Politicus van het derde knoopsgat biedt je een even riant uitzicht op zulke gadgets. We kunnen ons toch troosten met de vaststelling dat een West-Vlaming nog steeds een noeste werker blijft en een pleidooi houden voor de verdere regionalisering van de arbeidsmarkt. Een paar Pierre "Cents" per Vlaams arrondissement en we worden het Abu-Dhabi van het Noorden. En nu we het magische woord "arrondissement" hebben uitgeproken .....BSE, sorry , BHV ? NEEN dus, geen gezeik aan ons hoofd maar we liggen inmiddels wel dubbel van het innovatieve ideetje van onze Hollandse favoriet Geert Wilders. Hij wil Vlaanderen en Nederland samenvoegen. We hebben jullie al ooit eens verblijd met wat grootse ideeën van een ander bekende Brugse hopman die schielijk werd vermoord (en we wikken onze woorden maar de waarheid heeft zo haar rechten) en waarvoor we absoluut geen enkele sympathie koesteren namelijk Monsieur Georges, dictateur des Flandres oftewel Van Severen Joris. Wel Geertje Beethoven haalt de ouwe droom weer van stal. Nu nog de rijlaarzen en koppelriemen invetten. De vroegere verdinasopet kunnen we intussen best vervangen door de befaamde Unoxmuts! Toch blijft enige achterdocht niet geheel ongepast want met die Hollanders weet je toch maar nooit. We geven jullie de bewijzen er maar meteen bij en dit zijn praktijken die zelfs een Pierre "Cent" nooit heeft durven te gebruiken... een tentoonstelling in Brussel... je moet er maar opkomen!

14-05-2008 om 19:44 geschreven door Vorser-Raadgever  

″Oënger″

...& andere vrolijke onderwerpen aangaande armlastigheid

~ Ver-HAHA-halen uit De Onderbuik van La Flandre Profonde~

"voedselpakket Nr. 13052008″

...ofte...

″Wà éte MENU ?!...″

Zoals ik u vorige week ~overigens in al mijn pissigheid~ heb beloofd... Ik heb u ~trouwe lezer~ toen beloofd van u op de hoogte te houden van m'n wekelijkse royale ″ontvangsten″ bij mijn plaatselijke voedselbank, dit voor er mensen &/of groepen zijn die denken dat die werkelijk zo hallicunant ″groot″ & ″rijkelijk voorzien van″ zijn...

Hierbij dus het lijstje van m'n zo gezegd royaal ″voedselpakket″ om één week op te overleven...

Zoals reeds eerder in één van m'n vorige schijtschriften vermeld, krijg ik als alleenstaande een voedselpakket dat gebaseerd is op 13 punten...

Uit het verplichte assortiment (3 punten)

• 1 kg deegwaren - spaghetti - EG-Hulp - VERKOOP VERBODEN - VO.3149/92 (one point !)

...

De Schijtoptant – uw versLACHgever ″Uit de Onderbuik van La Flandre Profonde″
Armlastige Nr. 99.999

contactadres : de.schijtoptant@gmail.com

website : http://de.schijtoptant.googlepages.com/

of de shortcut : http://de-schijtoptant.tk

Bijlagen :

http://de.schijtoptant.googlepages.com/voedselpakket-nr-13052008-0.pdf
= Deze tekst ~van het desbetreffende blogbericht~ in een down te loaden PDF-formaat.

Het is ons maar al te goed bekend... De meeste surfers op het internet zijn schijtelui. Je moet ze bij wijze met het vingertje ~lees de cursor~ op de link in kwestie zetten, voor ze enige moeite doen om hem aan te klikken... & dan nog. In de meeste gevallen kost het blijkbaar een hoop moeite & energie... & kan er niks gewonnen worden, waarom zouden ze dan...

Sinds enige tijd amuseert er zich iemand bij ons met het maken van A0-posters... Te pas & te onpas wordt er ~als het past~ een nieuw exemplaar uit de mouw geschud... Voor de ene zijn het de gekende vlaaien die ideaal zijn om een raam mee te vullen, vooral als weer eens de "schoöen ploats" aan de straatkant moet behangen of geschilderd worden... de andere behangt er een stukje gang mee... Nog anderen hangen ze gewoon uit, net omdat ze daarvoor gemaakt werden.

Aangezien we dus maar al te goed beseffen dat de gemiddelde internetsurfer lui is & aangezien we beseffen wat een verschrikkellijke opdracht het moet zijn om alle door ons uitgebrachte A0-posters netjes bij elkaar te snorren, hebben we die voor de gemakkelijkheid dus maar even bij elkaar gebracht in een apart hoekje. In de rechterkolom onder ons "ARCHIEF" vind je de rubriek "Andere URL'zz van ons...", hier zie je staan "Onze A0-posters"... Kort & bondig : dààr moet je zijn ! Voortaan vind je dus daar ook nog eens alle door ons uitgebrachte A0-posters, allemaal netjes bij elkaar... kan het nog makkelijker ?!... Me dunkt van niet... Aan jullie nu, om er al dan niet gebruik van te maken...

Als extraatje... een derde exemplaar van "HONGER = ONRECHT !!" ...& ja...*GRIJNS* ...we weten 't onderhand, ze komen jullie intussen zowat de strot uit...

Het exemplaar ~A0- & PDF-formaat van 1478kb~ is down te loaden via :
A0-poster-ARMOEDE=ONRECHT-zwrtwit-4

...

Have fun !!...

12-05-2008 om 00:00 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)

Zondagnamiddag, een warme zondag in mei... De ene trekt de stad in & gaat een ijsje eten, desgevallend nog een lekker terrasje doen met lekker naar de mensen kijken... & de ander, ja.... die gaat wat struinen op het world wide web...

Wij wilden zo wel eens weten waar we ~KITOKOJUNGLE~ ondertussen als blog overal wel vermeld stonden... & zo kwamen we her & der... & zo ook bij toeval terecht op het blog van Wouter De Vriendt.

Wouter is dus een groene jongen, evenals Lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers & Gemeenteraadslid van de Stad Oostende. Zo te lezen ook een bewogen figuur, iets wat hem alleen maar als mens & politicus kan sieren. Bij ons struinen & grasduinen kwamen we zo terecht in 's mans archief. We kunnen u meteen al enkele van z'n schrijfsels aanraden...

# 17.04.2008 - Beleidsnota armoedebestrijding is slechte grap

# 10.04.2008 - Staatssecretaris Frédéric Laloux ontwijkt vragen over vermindering middelen voor armoedebestrijding

# 20.11.2007 - Als een croissant duurder wordt als drie uur bellen

# 25.10.2007 - Pensioenen als schild tegen bestaansonzekerheid

# 09.05.2007 - Armoede aan de voordeur

# ...

...

Na nog wat meer omzwervingen kwamen we terecht op het blog van Geert Buelens, die van bij onze goede vrienden ~"Powered By Capitalism"~ de Amerikanen op Capitol Hill, Washington DC daar rechtstreeks blogt voor De Morgen. Een onmiddellijke verslaggeving uit "The Guts of Glory" over de Amerikaanse Presidentsverkiezingen... waarlijk impressionant.

Zoals reeds door ons gezegd... "Mooooiiii land... alleen jammer dat er Amerikanen wonen"...

Eerlijk gezegd... we hebben ons nog even geamuseerd met het You Tube-filmpje van Craig Ferguson te bekijken dat op het blog van Geert Buelens te zien is. Craig Ferguson is een Schotse stand-up comedian die ginder ontzettend populair is als presentator van 'The Late Late Show'. Hij mocht enige tijd geleden in Washington het jaarlijkse diner van "Witte Huis Correspondenten" opvrolijken... En wie koos Ferguson om af te zeiken ? Uiteraard, de Canadezen &... de Belgen... over "Belgian Wafers & Belgian Chocolate"...

...& ja... toegegeven, van 't een kwam 't ander...

Niet dat het onze bedoeling was... althans toch niet direct om jullie maandagochtend te versjitteren... Maar het lekkere onderwerp "Chocolade" speelt ons al enige tijd behoorlijk wat parten & we wilden het toch eens op de een of andere manier onder jullie aandacht brengen... Toen we naar aanleiding van één mei op het web aan het rondneuzen waren, was het onderwerp ons al voor de neus komen te staan. 1 mei is namelijk zo ook de dag van de kinderarbeid. Al leven we in de 21ste eeuw, ook dit bestaat ~beschamend genoeg~ nog steeds... Staan wij ~rotverwende Westerlingen~ er wel eens stil bij wat we ons wel allemaal laten welgevallen, wat we ons zonder verder na te denken allemaal wel in de mond stoppen, waar het allemaal vandaan komt... hoe het geproduceerd wordt & tot slot... ten koste van welke prijs ?!

...& aangezien onverschilligheid dodelijk is, laten we daarom nog maar eens proberen van jullie een geweten te schoppen...

Laat vooral het volgende chocolade snoepje jullie smaken...

Chocolate and Slavery...

Modern slavery...

Slave Free Chocolate...

Slave Free Chocolate : http://www.chocolonely.com/

...

Hebt u nu nog zin in chocolade ?!... Wij in elk geval voorlopig niet meer !

11-05-2008 om 00:00 geschreven door Vorser-Raadgever