De Britse militaire begraafplaats in Cité Bonjean bij het Frans-Vlaamse Armentiers is in meer dan één opzicht interessant. Ze ontstond in oktober ’14 toen de Engelse troepen zich in deze omgeving ingroeven. In de winter van 1914-1915 werden op deze site ook burgers begraven omdat de Duitse beschietingen van het stadscentrum, begraven op de stedelijke begraafplaats, érg gevaarlijk maakte. De begraafplaats bleef in gebruik tot het Duitse voorjaarsoffensief van 1918, toen Armentiers een tijdlang in Duitse handen viel.

Cité Bonjean is een multinationale begraafplaats. Op deze site liggen 1180 Britten, 472 Nieuw-Zeelanders, 470 Australiërs, 3  Fransen en 508 Duitsers. 455 Duitsers werden in 1925 ontgraven en naar elders overgebracht. Ook de burgers die tijdens de eerste oorlogswinter hier werden bijgezet werden later elders begraven. Op deze begraafplaats liggen bovendien ook nog twee gesneuvelde Belgische militairen begraven. De 32-jarige Lodewijk Van Tongelen, soldaat in de 70^e cie. van de 3^e Groepering T.A.G werd op 18 september 1915 in Houplines gedood door granaatscherven in de borst. De volgende dag overleed eveneens in Houplines de 30-jarige Julius Geerts, korporaal in het 2^e Regiment Jagers-te-Voet. Mogelijk was hij gewond geraakt bij de beschieting die Van Tongelen fataal was geworden.

Op deze site liggen ook 4 wegens desertie terechtgestelde Britten begraven: Charles Bladen, Arthur Robinson, James Higgins en Thomas Rigby. Een ander opvallend graf is dat van de bijna vergeten oorlogsdichter William Short (1871-1917) die als Lieutenant-Colonel een brigade van de Royal Field Artillery had geleid.

In de Tweede Wereldoorlog werden nog eens 35 gesneuvelden: 33 Britten en 2 Duitsers op deze begraafplaats bijgezet.

Deze CWGC-site, naar een ontwerp van sir Herbert Barker, bevat ook een New Zealand Memorial for the Missing, één van de acht Nieuw-Zeelandse plaatsen van herinnering aan het gewezen Westelijke Front.