Op minder dan een maand  sneuvelden twee Meerlenaren, die toevallig nog dezelfde familienaam gemeen hadden. Op 21 mei '15 werd Adriaan Van Gils, korporaal in het 2e Linieregiment, bij een beschieting van Lizerne, zwaar gewond door granaatscherven. Hij werd meteen naar het hospitaal 'Cabour' in Adinkerke geëvacueerd waar men een forse granaatscherf uit zijn  rechterlong verwijderde. Alhoewel de operatie slaagde, bezweek korporaal Van Gils op 5 juni '15 aan zijn verwondingen. Deze beroepsvrijwilliger, die kort voor het uitbreken van de oorlog in dienst was gegaan, werd aanvankelijk begraven op de BMB Adinkerke in graf nr. 668. Na de oorlog werden zijn stoffelijke resten gerepatrieerd naar Meerle waar  ze werden bijgezet op het kerkhof bij het oorlogsmonument. Hij was een zoon van Frans Van Gils en Cornelia Maria Verschueren en een jongere broer van Albert Van Gils, die op 24 november '18 aan een hartaanval zou bezwijken in het krijgsgevangenenkamp Theessen.

Een maand eerder was hun dorpsgenoot Corneel Jozef Van Gils, soldaat in het 3e Linieregiment, gesneuveld in Reninge. C.J. Van Gils was op 1 augustus '14 gemobiliseerd en kreeg op 18 augustus zijn vuurdoop bij Grimde waar zijn regiment urenlang wist te weerstaan aan de aanstormende Duitsers. Na dit zware afweergevecht telde het 3e Linie nog slechts twee bataljons. Tijdens de verdediging van Antwerpen en vooral de IJzerslag werd deze eenheid verder gedecimeerd. De officiële regimentsgeschiedenis meldde hierover sec het volgende: ' De IJzerslag stelde het regiment op een zware proef: vreselijk gedund door de verliezen, de ziektes, het gebrek aan het noodzakelijke, boden de eenheden, dikwijls aangevoerd door onderofficieren, een bovenmenselijke inspanning...' Van Gils overleefde ook zonde kleerscheuren de extreem zware afweergevechten bij de brug van Steenstrate, na de Duitse doorbraak op 22 april '15, toen de Duitsers voor het eerst op grote schaal chloorgas hadden ingezet. Op 6 mei '15 sloeg een Duitse artilleriegranaat in op de schuur van de hoeve Vermeersch of Vandermeersch waar een paar pelotons van het 3e Linie in rust lagen na de inzet bij Steenstrate. Verschillende soldaten, waaronder Van Gils, werden op slag gedood door de shrapnelkogels. Hij werd oorspronkelijk bij de hoeve begraven maar na de oorlog herbegraven op de BMB van Westvleteren. Neel Van Gils was de enige zoon van Corneel van Gils en Dorothea Grauwmans.