Op 16 maart 1894 werd in Rijkevorsel in het gezin van Frans Hermans en Joanna Loomans hun zoontje Emiel geboren. De knaap bracht het grootste gedeelte van zijn jeugd door in de omgeving van het Kanaal Dessel-Schoten bij Brug 7. Bij het begin van de Eerste Wereldoorlog werd Miel Hermans gemobiliseerd en soldaat in de rangen van de 7e cie. 2/3 van het 6e Linieregiment. Op 27 mei '18 werd hij in een voorpost tussen Pilkem en Boezinge in het voorhoofd geschoten door een Duitse sluipschutter. Hij overleed een paar minuten later in de armen van zijn broer Jozef die in dezelfde compagnie diende. Miel Hermans werd oorspronkelijk onder een heldenhuldezerk begraven op de BMB Westvleteren. Op 19 september 1922 werden zijn stoffelijke resten herbegraven in zijn geboortedorp en werd zijn heldenhuldzerk in Westvleteren van de site verwijderd en wellicht vernietigd. Zijn broer had de doorschoten helm van zijn broer van het front meegebracht en hing hem op het grafkruis in Rijkevorsel.