22 Juli 1923. Op de begraafplaats van het plaatsje Petite - Synthe of Klein-Sinten – nu een deelgemeente van Duinkerke – werd in aanwezigheid van de Franse minister van Arbeid Louis Loucheur een monument voor de meer dan 150 gesneuvelden van de gemeente onthuld.  Dat dokter Louis Dewevre, de burgemeester van Petite - Synthe  in zijn toespraak de mond vol had over ‘Het Vaderland’ was te verwachten, dat hij ook een lans brak voor ‘respect voor de moedertaal’ was al iets minder vanzelfsprekend. Toen het monument plechtig werd ontdaan van de tricolore zeildoeken die het bedekten, was er sprake van enige commotie. In het graniet van de grote triomfboog - een ontwerp van de burgemeester - was het opschrift Vlaanderen den Leeuw uitgehakt. Bovenop het monument lag een leeuw als symbool van de regionalistische gehechtheid van de gemeente aan Vlaanderen. Dat er ook France Toujours en Pro Patria op het monument was uitgebeiteld werd gemakkelijkheidshalve vergeten door een aantal rabiate Franse nationalisten die, aangevoerd door een zekere dokter Lemaire, zware druk uitoefenden op de onderprefectuur in Duinkerke om het ‘provocerende’ Nederlandstalige opschrift te verwijderen.  Niet gehinderd door enige historische feitenkennis schreef Lemaire : ‘ Les prétendus régionalistes ne visent pas moins, dans notre province, qu’ à y restaurer la langue flamande, à en généraliserv  l’ emploi, à l’ enseigner dans nos écoles… Suivre ce sillage serait  faire une œuvre anti-française… Conscients ou non, les régionalistes qui prônent l’usage du flamand travaillent pour l’ Allemand…, leur campagne est éminemment dangereuse. Réjouissons-nos donc de voir le français se substituer progressivement au flamand dans nos campagnes françaises. Travaillons en ce sens en nous disant bien que nous sommes des Français de Flandre en non pas des Flamands de France…’  De talloze Vlaamse familienamen op het monument vertelden echter een ander verhaal…