JVdL : Ja, gewoon om nog eens af te punten. Mijn nota ligt er nu en ik ga zeggen dat ik al zeker een week gewoon bilateraal ga voortdoen, maar dat het wellicht twee weken en heel eventueel drie weken zal gaan duren.
BDW : Waar zitten we dan ongeveer ?
JVdL : Ergens half december.
BDW : En wat hadden we nu weer gezegd ?
JVdL : Ja, dat ik even bij Elio zou aftoetsen of we voor of na de kerstvakantie de Kamers zouden ontbinden.
BDW : Ja, en wat heeft die gezegd ?
JVdL : Dat het de PS niet veel kan schelen. Zij denken niet dat het kwaad kan dat de mensen een kiescampagne tussen de pakjes van hun kerstboom krijgen.
BDW : Ja, voor mij eerlijk gezegd, ik ben daar nog niet uit.
JVdL : Waarom niet ?
BDW : Ja, weet ge, ik zit nog met die Slimste Mens die daar tussen zit. Ik moet nog eens bellen met Woestijnvis om juist af te spreken. Ik weet het dus nog niet.
JVdL : Als ge het mij vraagt is dat een uitstekende lancering van uw campagne, Bart. Dat maakt niet veel verschil of de mensen dan ja of neen al weten waaraan en waaraf. Volgens mij moeten we ons bij ons eerste gedacht houden.
BDW : En dat was ?
JVdL : Ja, dat we dus de Kamers ontbinden voordat het kerstreces begint. En dat dus die kwestie van wie nu juist de zwarte piet moet krijgen tussen de plooien valt. Niemand. Gij niet. Wij niet. Elio niet. Niemand. Iedereen met vakantie en hup daarna naar de stembus en gedaan. Geen debat. Verrassingsaanval.
BDW : Wacht hé, efkes in mijn agenda kijken. Verkiezingen dan begin februari.
JVdL : Ja de dertiende heb ik Elio horen zeggen, geloof ik.
BDW : Hmmm. Allez vooruit. En dan voor de rest zoals afgesproken? Een campagne met voldoende uitvallen van ons naar jullie en van jullie naar ons ?
JVdL : Ja, zoals afgesproken.
BDW : Geen CD&V of VLD die er nog aan te pas komen? N-VA vollen damp tegen het socialisme ?
We gaan er op vooruit zoals de Processie van Echternach : een stap vooruit (Vande La is klaar) en twee achteruit : weer niet goed .
Of het nu Neen, Non, nein, of Scheisse wordt, is totaal irrelevant : het enige juiste antwoord komt als een echo uit de internationale portemonnaie ..En daar klinkt het al lang niet meer Doet hij het, of doet hij het niet, maar Laat ons een graantje meepikken voor de keet sluit ..
------------------------------
The Guardian: België in vizier van speculanten
België: 'op de financiële hitlist'?
BRUSSEL - De prijs die je op de financiële markt betaalt om je te verzekeren tegen een wanbetaling van de Belgische staat is aan het oplopen. België komt mee op de financiële hitlist, concludeert de Britse kwaliteitskant The Guardian op zijn website.
Om 10 miljoen euro aan Belgische staatsobligaties te verzekeren tegen een wanbetaling, betaal je vandaag 155.000 euro, een toename met 5%. Dat blijkt uit de koersen van zogenaamde Credit Default Swaps (CDS), een goede graadmeter van het wantrouwen dat rond een bepaald land heerst op de financiële markt.
The Guardian besluit op zijn website dat ons land ook onder vuur komt te liggen, na Ierland, Portugal en Spanje. De krant rakelt in het artikel de politieke impasse in ons land op en brengt in herinnering dat onze staatsschuld meer dan 100% van het bbp bedraagt. 'België betaalt een politieke risicopremie', zo wordt een analist geciteerd. Zolang er geen regering is, worden immers ook de besparingen niet doorgevoerd die de markten dringend willen zien.
Een woordvoerder van de Belgische regering ontkent in een reactie dat België in de problemen zit. De regeringscrisis zal zich vanzelf oplossen, klinkt het.
---------------------------------
Een ongeluk komt nooit alleen, een geluk ook niet. Al zou eenieders portemonnaie er ook door lijden : de Euro zit meteen ook in slechte papieren. Met enig leedvermaak zou ik hier kunnen stellen, dat het Belgisch klokwerk een beetje gelik loopt met het Europees : het stond aan de wieg er van, en gaat mee over de boord van het graf .
R.I.P. : Requiescat In Pace of in t West Vlaams: Rap in t Pitj
--------------------------
Euro zakt verder weg door twijfels
wo 24/11/2010 - 17:02De waarde van de euro is verder gedaald tot 1,33 dollar. Veel waarnemers vrezen dat de Ierse financiële crisis zich zal uitbreiden naar andere landen in de eurozone.
De euro blijft dus verder verzwakken. Vanmiddag stond die net onder de drempel van 1,33 dollar en dat is het laagste peil in twee maanden.
Veel waarnemers vrezen dat de Ierse regering niet in staat is om de beloofde besparingen te realiseren, nu er in Dublin ook een politieke crisis dreigt. Nog erger zou zijn dat de crisis overslaat naar andere eurolanden in moeilijkheden zoals Portugal en Spanje.
Europees president Herman Van Rompuy maakt zich evenwel sterk dat Portugal er veel beter voorstaat dan Griekenland of Ierland. Dat er in dat land vandaag massaal gestaakt wordt tegen de besparingsplannen van de regering, zal evenwel die vrees niet echt wegnemen.
De Duitse bondskanselier Angela Merkel voert intussen de druk op om meer begrotingsdiscipline van de andere eurolanden af te dwingen. Haar idee om diegenen die hun begroting en schuldenlast laten ontsporen automatisch te sanctioneren, zal het wellicht niet halen, maar Berlijn zal het daar niet bij laten, zeker nu er Duitse euro's nodig zijn om Ierland overeind te houden.
De Duitse publieke opinie -die toch al heimwee heeft naar de goede oude Deutschmark- wordt het intussen beu om steeds opnieuw de "prutsers" in de eurozone uit het moeras te helpen
---------------------------
Pssst
Is een beetje een ietwat lugubere beeldspraak toegelaten? Past anders wonderwel bij deze gelegenheid.
Een piot, bij een stormaanval recht uit de loopgraaf, bajonet op het geweer, wordt dodelijk geraakt door een kogel, maar het dode lichaam stormt verder, nog meters ver .Een fenomeen die ik nog nooit heb meegemaakt (!) maar die toch, een mens zou zich afvragen hoe, wetenschappelijk bewezen wordt geacht.
In t Frans zegt men ça va barder en dan begin ik verwoed te bladeren in mijn boeken : wat schreef René Declercq hierover?
Er ligt een staat te sterven
Heel zachtjes zonder pijn
Twee volkren zullen erven
Ik zal op duitvaart zijn .
De dichter was een brave man, dat hij zich nog wilde verplaatsen voor de begrafenis, van Deerlijk naar Brussel. Met mij, honderd jaar na René Declercq, lukt dat niet meer. Voor mij hoeft zelfs geen begrafenis meer. Bijzetten op sterk water, als didactisch materiaal voor latere generaties, dat is iets dat nog nipt zou kunnen. Zeg nu eens zelf : wie bewaart er nu zijn eigen nachtmerries?
Hoe een jaloerse Yves Desmet denkt over zijn tegenstanders : U leest het hier. Alhoewel hij bij de Paters in zijn jonge jeugd de uitdrukking verheven tot de eer der altaren zeker zal geleerd hebben, wil hij absoluut niets in die zin insinueren. Al zweeft deze gedachte wel onderverzwegen door tussen de lijntjes van zijn epistel . Vandaar de Gravenkapel in Kortrijk : wel niet hetzelfde als een heiligverklaring, al kan de symboliek dezer dagen model staan voor wat in de lucht hangt.
Eigenlijk had ik willen beginnen met : wie een graf delft voor een ander valt er zelf in maar dan bedacht ik mij ineens : Digitalia, zo zei ik tot mezelf, je hebt een goede opvoeding gehad en je hebt altijd geleefd als een goed christenmens (alhoewel dat niet meer in de mode is), en dus mag je zon heidense reflexen zo maar niet neerschrijven, zelfs niet eens denken. Al gaat het over een rotvent van een rotgazetje ..
Ik kon mezelf, lijk naar gewoonte, alleen maar volmondig gelijk geven .
Al moet het mij van het hart, dat aangaande het einde van politieke partijen er een wezenlijk verschil is tussen achterlopers en wegbereiders. Het afgeschreven rode ideaal geraakt weliswaar stilaan vervangen door de groene vlag van de Wereld Islam, dat wel, maar als U het mij vraagt zal het volksnationalisme altijd bestaan zolang dat volk zelf bestaat. Niemand verlaat de rangen. Het incident is gesloten. Deze avond zien we verder op Koppen (Een)
Wat eens te meer een wereld van verschil uitmaakt, is het verschil in beider achtergrond : Desmet en het Vlaams Belang. De hoernalist is iemand die droog weg weet van uit de hoogte van zijn pretentie, dat met de dood alles, ook de wereld rondom hem, eindigt, en de volksnationaliste waarover hij het heeft is iemand die hoopt op en leeft voor het tegenovergestelde. Als die volksnationalist daarenboven gepekeld en gezouten is in het Geloof der Vaderen, komt daar dan nog een dimensie bij. Zo ook Marie Roos Morel.
De wereld draait wel voort op deze laatste soort, die leeft van hoop en liefde, en ieder nieuw geboren leven is daarvan het zuiverste bewijs.
Ik merk hetzelfde verschil en onbehagen in het rumoer rondom de stijgende cijfers van HIV besmetting. Een deel van het publiek schampert omdat Mgr Léonard waarschuwt dat roken de gezondheid schaadt, een ander deel verstaat de boodschap zoals die bedoeld is, in het kader van het 6de en het 9de Gebod. Maar zij die voorstander zijn van ongeremde seksuele vrijheid, doen zoals de tabak lobby het wil : ze verbergen het pakje sigaretten met de waarschuwing, in een tweede verpakking waarop reclame .
Mgr Leonard had even goed het goddelijk gebod kunnen herhalen : Gij zult niet doden maar ja, dat is àl te duidelijk en wordt derhalve niet uitgesproken .Dàt zou pas de spreekwoordelijke stok in het hoenderhok geworpen geweest zijn .
Inderdaad, Smetje van t Gazetje!! Het ene heengaan is het andere niet. Hugo Claus deed het, bij manier van spreken, in close up en van naaldje tot draadje, en dat werd van A tot Z uitgesponnen, alles tot meerdere eer en glorie van de Meester .Dat wastoen geen opgeklopt media gebeuren, maar het hoogtepunt van een nieuw begrip in de euthanasie wereld, van het zelfde niveau als in de klassieke Oudheid, waar goden van de Olympus stierven onder het prevelen van de meest hoogstaande morele beschouwingen Als Marie Roos Morel met beide handen, in de bloei van haar leven, met beide handen grijpt naar dat leven, dan wordt ze beschreven als de eerste de beste komediante .
Neen, tact is een bloempje dat niet bloeit in de tuin der Linxen .
Hugo Claus was dan ook de Paus van de Verlichte Geesten, en Marie Ross Morel is, bij leven al, een legende waaraan wij, Linxe Verlichte Geesten, werken tot die liefst zo vlug mogelijk vergeten wordt .
De ene verdwijnt als een laffe hond (Claus) terwijl de andere vecht tot het uiterste. En wie weet, tot ver voorbij die grens!
Terminaal
25/11/10, 07u04
Sterven lijkt me iets wat je bij voorkeur in alle intimiteit ondergaat, hooguit in het gezelschap van vrienden en familie. Marie-Rose Morel heeft ervoor gekozen haar nakende dood in de publieke ruimte te brengen, met interviews op televisie en dagboekcolumns in de krant. Dat is overigens haar volste recht. Los van iedere politieke overtuiging, heeft iedereen het autonome recht zijn of haar manier van heengaan zelf te bepalen.
Haar terminale fase is zo echter ook onderdeel geworden van de nu al jarenlang durende vete tussen haar en haar vriend Frank Vanhecke aan de ene kant, en de clan rond Filip Dewinter aan de andere. Een vete die in het voordeel van de laatste beslist leek. Want ondanks haar niet te miskennen electorale potentieel, slaagde de groep rond Dewinter erin de kieslijsten hermetisch af te sluiten voor haar concurrentie, wat overigens bij Vanhecke tot de beslissing leidde om na deze termijn de politiek vaarwel te zeggen.
Dewinters getrouwen, altijd al de vertegenwoordigers van de harde en vuile lijn binnen de partij, konden zich echter niet meer bedwingen bij het nieuws dat de kanker ook de hersenen van Morel had bereikt, en vroegen op Facebook om alvast de champagne koud te zetten. Dat tekent niet alleen de verhoudingen binnen de partij, maar ook de ingesteldheid en de misselijkmakende mentaliteit van een aantal mensen die er verantwoordelijke posities innemen. Tegelijk wekt het geen verwondering: wie de biografie van Bart De Bie leest ontzet uit zijn politieke rechten en veroordeeld tot een jaar cel wegens het folteren van verdachten kon weten welk vlees men met hem in de kuip had. Het belette hem niet tot zijn laatste dag bij het Belang de gerespecteerde medewerker van Dewinter te blijven. Dat alleen zegt zowat alles over het soort mensen dat bij het Belang de dienst uitmaakt en er zich onaantastbaar acht.
Dat laatste bleek ook nog eens uit de eerste reactie van De Bie, die zelfs geen zweem van verontschuldiging over de lippen kreeg, maar meteen Frank Vanhecke aanpakte en ook voorzitter Valkeniers, die nochtans voor het eerst in zijn zwalpende voorzitterschap eens een beslissing nam. Het is de zoveelste slag voor een partij die zichzelf stilaan aan het kapotmaken is. Op weg naar haar graf heeft Morel ook haar partij terminaal gemaakt.
Yves Desmet Politiek commentator
--------------------------------------------
Pssst
Het Vlaams Blok/Belang is al meer dan één keer dood en begraven verklaard en zal dus deze keer ook wel weer overleven. Het zal mar ophouden te bestaan, als de noodzakelijkheid van zijn bestaan is verdwenen, d.i. als het doel bereikt is, en Vlaanderen onafhankelijk is.
Er is, naast die onafhankelijkheid, voor velen van ons nog een nevendoel, dat minstens even belangrijk is. Dat is dat de haat staat die ons Volk 180 jaar in de verdrukking heeft gehouden, eindelijk ontbonden en vernietigd wordt. Pas dan zullen onze vele doden in vrede kunnen rusten.
Amen.
Nota Bene : binnenkort zijn we weer terug in Kortrijk (die oogproblemen, ziet U ) en lijk zo dikwijls zullen wij even gaan mijmeren in die Gravenkapel. Zie afbeelding hierboven. Zo maar. Ik kan het U niet uitleggen, maar op die plaats raakt het heden zeer close aan het verleden. Aan deze gewelven hingen ooit de Gulden Sporen .En hier dichtte de Meester in ontroerende eenvoud :
'K HOORE TUITEND' HOORNEN
k Hoore tuitend' hoornen en de navond is nabij voor mij: kinderen; blij en blonde, komt, de navond is nabij, komt bij: zegene u de Alderhoogste, want de navond is nabij, komt bij: k hoore tuitend' hoornen en de navond is nabij, voor mij!
Gezelle schreef het in Schoon Vlaams Maar in dialect zou het gegaan hebben over klanknabootsende tuithorens in de avondlijke stilte, uit de verte Dezelfde als waarmee men van op het Hof met hoornklanken de werklieden na volbrachte dagtaak, naar huis riep voor het avondeten en de nachtrust .
Een zender in Denemarken schrapt een komische reeks over moslims omdat ze bang is voor repercussies door terroristen. Dat melden Scandinavische media. De Deense regering reageert verbolgen.
Het Deense commercieel tv-station SBS plande met 'Cellen' een twaalfdelige satirische reeks over blunderende islamitische terroristen. Nu besluit ze evenwel om de reeks, die geschreven is door Omar Marzouk - een stand-up comedian van Egyptische oorsprong - niet op antenne te brengen.
"Commercieel niet opportuun" "De internationale dreiging en de kans op een aanslag zijn te groot", rechtvaardigt communicatiemanager Jesper Jürgensen van SBS de beslissing. "Met de verhoogde terreurdreiging in een aantal landen, waaronder ook Denemarken, achten we het commercieel niet opportuun om de reeks uit te zenden."
Bij SBS wist men zich al een poosje geen raad met de reeks. Eerst veranderde men de naam van 'Terreurcellen' naar het neutralere 'Cellen', vervolgens verschoof men de planning van het programma naar een minder bekeken zender van de SBS-groep.
Woede om zelfcensuur Het Deense parlement en de Deense regering hebben geen begrip voor de beslissing. Ze reageerden negatief op de schrapping en spreken van zelfcensuur. De Deense minister van Cultuur Per Stig Møller wil het hier niet bij laten. Hij dreigt ermee dat de zender alle programmasubsidies voor 'Cellen' moet terugbetalen indien ze haar plan doorzet om de serie te weren.
De minister wou geen commentaar geven op de reeks zelf omdat hij er nog geen beelden van zag, maar heeft wel een advies voor SBS klaar. "Deze zelfcensuur komt voort uit angst, en we mogen ons niet laden leiden door die angst", vindt hij. "Dan wint degene die intimideert, en verliest degene die geïntimideerd wordt."
Mohammed-cartoons Het is niet de eerste keer dat gevoeligheden rond de islam in Denemarken conflicteren met de media. Vijf jaar geleden reageerde de internationale moslimwereld woedend nadat de Deense krant Jyllands-Poste twaalf cartoons over de profeet Mohammed publiceerde.
Wereldwijd kwamen zo'n 150 mensen om bij gewelddadige protesten, en Deense ambassades werden aangevallen. "Ik heb me toen ingezet voor het recht op vrijheid van meningsuiting, ik zal dat ook nu doen", zegt Møller, die destijds als minister van Buitenlandse Zaken in het oog van de storm stond. (tw)
----------------------
Psssst
Een woordje uitleg over mijn titel : Desinformatie en informatie.
Eerst de desinformatie : er mag blijkbaar niet herinnerd worden aan de precieze omstandigheden van het ontstaan van de hype over de Deense Mohammed cartoons. Deze was namelijk een duidelijk door de Moslimwereld georchestreerd fenomeen. De cartoons waren al enkele tijd in omloop, zonder noemenswaardige reacties uit te lokken, maar het was pas nadat ze, aangevuld door nieuwe tekeningen uit duistere bron, die ronduit walgelijk waren, ineens als een geheel opdoken in het Verre Oosten. Het was pas ook nadien dat ze de uitgelokte internatonale aandacht kregen zoals bedoeld door Islam extremisten.
Men vindt het dus irrelevant de aandacht te trekken op de uitlokking en dus op het verdorven karakter van de Islam agitatoren.
Over de informatie : de discussie over het al dan niet uitzenden is gewoon een marketing truc van de makers .waar de hoernalist van dienst fameus is ingetuind Hij denkt de goegemeente er te moeten op wijzen, dat voor ons aller welzijn de Islam terroristenliefst niet uitgedaagd mogen worden.
In werkelijkheid wakkert hij de angst van de mensen aan, zodat hij hen inderdaad kan verbergen dat het Westen reeds onderworpen wil zijn aan de Islam
Hetzelfde fenomeen heeft zich voorgedaan met de film Fitna van Geert Wilders : die beledigt de Moslims omdat hij, met alle bloederige details,Islam misdaden op een rijtje zet. Zoals de aanklagers op het proces in Amsterdam wisten te vertellen : het doet er niet toe of wat Wilders zegt de waarheid is, hij mag het (van ons) niet zeggen en wij EISEN dat de Rechtbank hem bestraft. .
Mijn besluit? Zet U even schrap; want volgens mij : de Koran = Mein Kamf is een verdraaiing van de feiten. Gewoon omdat de Koran nergens opdraagt om ongelovige honden te vergassen en omdat Mein Kamf nergens schrijft dat Joden moeten worden onthoofd door middel van het kromzwaard. Hoe kunnen die twee dan aan elkaar gelijk zijn?!
Hitler heeft nooit eigenhandig 600 Joden in één nacht met het kromzwaard onthoofd. Mohammed deed dat wel en schreef dat zelf in de Koran neer. Himmler, die andere Nazi potentaat, liep kokhalzend weg, toen hij een massa executie van op afstand wilde bijwonen. De volgelingen van Mohammed daarentegen doen er alles aan om, met eigen handen, hun Meester te overtreffen. En dan zou men durven stellen dat Koran = Mein Kamf! De Moslims hebben gelijk dat ze zich beledigd voelen!
Ik vind dat men de historische waarheid ten allen tijde moet respecteren!
Al zullen de Francofonen en de Fransen natuurlijk niet graag horen, dat Napoleon evengoed een massamoordenaar geweest is lijk Hitler of Stalin. Hij had alleen beperkter middelen ter beschikking.
Heden ten dage zijn er toch geen helden meer? Helden en heldinnen : dat is iets voor romantische sagas of voor spetterende films?! Hoe kan het dan gaan over een hedendaagse heldin?
Onderstaand verhaal gaat dan ook over de aan gang zijnde heldenstrijd van een dierbaar iemand die ons dreigt te ontvallen. De wetenschap staat machteloos, maar hulp van Hierboven samen met een bovenmenselijke wilskracht houdt haar op de been : met miljoenen vezels hangt ze aan het leven, ons aller Marie Roos. Haar kinderen, haar familie, haar idealen en vooral, ha,gt ze aan ons allemaal, het Vlaamse volk, dat in haar een Koningin had kunnen zien : even vele vezels die haar binden en haar bij ons willen houden.
Haar kennende, is de strijd nog bij lange niet beslecht! Ze vecht als een leeuwin voor haar welpen tegen de overmacht, want ze wil de heugelijke dag van de Bevrijding nog meemaken. Door zelf vol te houden, helpt ze deze dag naderbij trekken!
Roosie : konden we U maar helpen met onze sympathie om U te steunen! Om tenminste een beetje van Uw hartepijn weg te nemen. Het is echter een strijd die U alleen moet voeren. U zult, bij leven en welzijn, en ook anders, voor altijd in onze gedachten blijven leven. Lijk zo dikwijls op het ondermaanse : de mens wikt, maar God beschikt.
Het ga U goed, veel sterkte en kloeke moed, o leeuwin van Vlaanderen .
---------------------------
Marie-Rose Morel gaat 'snel achteruit'
·dinsdag 23 november 2010
ANTWERPEN - Het gaat niet goed met Marie-Rose Morel (38), ondanks al haar vechtlust. De kanker is uitgezaaid naar de hersenen. Het gaat snel bergaf met haar, klinkt het in haar naaste omgeving.
Zes maanden hadden de artsen haar deze zomer nog gegeven, nadat ze ontdekten dat de baarmoederkanker, na een eerste verbetering, terug was. Mogelijk zou ze Kerstmis nog halen. Mógelijk. Maar Marie-Rose Morel toonde zich strijdlustiger dan ooit. Tot voor kort leek haar vechtlust ook te werken en zei ze het 'relatief goed' te stellen. Begin deze maand signeerde ze nog op de Boekenbeurs en werkte ze nog mee aan een Koppen-reportage over alternatieve geneeskunde.
Maar nauwelijks twee weken geleden belandde ze in een soort 'malaise'. Sindsdien gaat het steil bergaf. Bij een hersenscan werd duidelijk dat er drie tumoren in haar hersenen zitten, ter hoogte van de hersenschors, het linkeroor en het evenwichtscentrum. Volgens haar naaste omgeving stevent ze onmiskenbaar op 'het laatste stadium' af.
'De voorspelling van de artsen lijkt angstaanjagend juist te worden. De kans bestaat dat de kanker nu op korte termijn vreselijke schade gaat aanrichten. Ze heeft momenten van wanhoop en angst, maar Marie-Roses ijzeren wil houdt haar recht.' Of er nog een bestraling komt, is niet zeker, wegens 'mogelijk te ingrijpend'. Bij een hersenuitzaaiing wordt er meestal wel voor behandeling gekozen, tenzij de situatie zo ongunstig is dat het nog maar weinig zin heeft.
Afscheidsreis
Vier dagen nadat ze het slechte nieuws te horen kreeg, schraapte Morel alle moed bij elkaar en vertrok ze met een zevental hechte vrienden richting Miami om er te cruisen langs de Golf van Mexico. Iets wat ze al lang wilde doen, maar altijd had uitgesteld. 'Het voelde aan als een afscheidsreis', zeggen haar reisgezellen. Tijdens de reis stelde ze een laatste todolijstje op en vond ze de kracht om een paar zeer ingrijpende beslissingen te nemen. Beslissingen die het scenario van haar dood tot in de puntjes zouden moeten voorbereiden.
Morel zelf zou de moed nog niet hebben opgegeven en blijft vechten, andermaal en tegen alle medische facts en figures in.
--------------------------
Bovenstaand stukje geraakte gisteren, dinsdag, niet meer gepubliceerd. Vandaag ben ik achterhaald door de rauwe werkelijkheid.
Indien de verslechterde gezondheidstoestand van Marie-Rose Morel binnen zijn partij effectief op gejuich onthaald werd, is dat "walgelijk en moreel onaanvaardbaar". Dat heeft Vlaams Belang-voorzitter Bruno Valkeniers vanmorgen gezegd in het radio1-programma De Ochtend. Toch wil hij de zaak eerst verder onderzoeken. Pas op het partijbestuur maandag volgen eventueel verdere stappen.
Toen de verslechterde toestand van Morel bekend raakte, schreef veiligheidsspecialist van Vlaams Belang Bart Debie op zijn Facebookprofiel 'Leg de champagne maar al koud'. Volgens Debie had dat niets te maken met Morel, maar gewezen voorzitter Frank Vanhecke eist dat hij uit de partij gezet wordt. Gebeurt dat niet, dan trekt Vanhecke zelf de deur achter zich dicht.
"Ik begrijp Frank zijn reactie maar al te best, maar nogmaals: ik wil daar niet op vooruitlopen", benadrukte Valkeniers. "We gaan met de partij eerst verder onderzoeken hoe de vork aan de steel zit."
Toen deze zomer bij Morel opnieuw kanker werd vastgesteld, verscheen op de facebookpagina van Debie al de reactie: 'it's a beautiful day'. "Hij is daar indertijd zwaar voor aangepakt", verduidelijkte Valkeniers nog. "Er is gezegd dat het niet voor herhaling vatbaar was." (belga/adb)
-------------------
Onze goede vrienden van Angeltjes reageerden op hun blog zoals het goede vrienden past. Gewoonlijk schrijven ze als de beschaafde lui die ze zijn, maar deze keer was het op het randje van iets Een mens zou voor minder!
Ook ik heb ooit gemeend op mijn blog te moeten vechten ten voordele van Debie, toen ik meende dat in zijn persoon de hele partij gepakt werd Hoe kan een mens zich vergissen!
Spontaan heb ik onderstaande (hoogdravende) reactie bij Angeltjes geplaatst. Het spijt mij niet!
Voor de rest van mijn leven geen champagne meer voor mij !
Wij, de getrouwen zijn onwankelbaar in onze trouw, en met uitgezuiverde rangen zullen we sterker staan dan ooit. Hoe meer ze wordt beschimpt, des te meer verdient Roosie onze steun. Keer op keer!
Ja, als en indien : maar als ze niet was ziek geworden, en zo niet door enkelen van haar zo gezegde vrienden was verraden en verguisd, dat had ze als een Koningin het Vlaams Belang naar de hoogste toppen kunnen brengen. Ze was te ambitieus zegt U? Laat dat nu juist het enige zijn wat aan onze partij ontbreekt!
Ambitie staat gelijk met dadendrang, waar, zo dichtte Cyriel Verschaeve ooit, men geen kleinheid kan ontwaren.
Mag ik er zeer terloops aan herinneren hoe en vooral waar Judas Iscarioth eindigde?
-------------------------
Zoals naar gewoonte, weet ik dat het AFF (Anti Fascistisch Front) goed -ingelicht is terzake het Vlaams Belang. Ik heb ze vroeger nog bedacht met een term die voor deze jongens verschrikkelijk moet zijn geweest : met een vijand als het AFF heeft het Vlaams Belang geen vrienden meer nodig. En wat blijkt? Ze plaatsen met hun artikel over Marie Roos Morel weer een schot in de Roos .
----------------------
Wie het alvast niet erg zal vinden dat het voor vandaag geplande artikel over Blood and Honour Vlaanderen naar later is verschoven, is Marie-Rose Morel. Op 5 november 2007 schreef Marie-Rose Morel op haar blog: Die van het AFF hebben ( ) nog een gezonde dosis humor en een levendige site! Al neemt hun obsessie voor skinheads de laatste tijd rare vormen aan. Intussen is Morels fysieke toestand de voorbije dagen sterk verslechterd. Zelf autorijden mag niet meer. Bij haar ex-partij zijn de poppetjes weer aan het dansen. En Morel vindt sterkte in het voorbeeld van François Mitterand.
Zelf zagen we Marie-Rose Morel op 1 november nog op de Boekenbeurs in Antwerpen. Ze zat er monter en opgewekt bij. Er kwamen dan ook voortdurend mensen langs om haar kankerdagboek te laten signeren (foto). Ook Lex Moolenaar, commentator van Gazet van Antwerpen, zag Morel daar en hij schreef achteraf in zijn krant: Morel voelt zich goed en ik lieg niet als ik zeg dat ze er beter uitziet dan ooit. Ook geestelijk is ze heel goed bij de pinken, want hoewel de politiek haar naar eigen zeggen niet meer interesseert, is ze nog verbazend goed op de hoogte van de interne gang van zaken bij de partij die haar de voorbije jaren enorm heeft teleurgesteld. Het was dan ook schrikken toen we maandag in Morels wekelijkse column in Het Laatste Nieuws lazen dat de kankercellen opgerukt zijn tot in haar hoofd. Op de plek waar slechts weinig antikankerproducten kunnen doordringen, voelen de tumoren zich blijkbaar veilig en onaantastbaar. Officieel bevind ik me nu in het stadium van de laatste weken. Het was van op een inderhaast toch nog geboekte cruise tussen Mexico en Miami dat Morel dit doorstuurde.
Gisteren nam Het Nieuwsblad het nieuws over, aangevuld met commentaar uit de naaste omgeving van Marie-Rose Morel. Uitgerekend gisteren vroeg Valérie Seyns, madame Bart De Bie, op haar Facebook-pagina zich af of het einde nu werkelijk in zicht is. Laat ons hopen! Bart De Bie antwoordde: Leg de champagne maar al koud! Volgens Bart Debie sloeg dit op het eindelijk verkrijgen van een vergunning voor een nieuwe handelszaak; Frank Vanhecke had het eerder geïnterpreteerd als een reactie op het artikel over Marie-Rose Morel in Het Nieuwsblad. Dat Julie Kegels, de babysitster van Marie-Rose Morel die nu samenwoont met Morels ex-man Christian Schellemans, een Ik vind dit leuk postte als reactie op de Facebook-notitie van Valérie Seyns, zal ook wel meegespeeld hebben bij de interpretatie van Frank Vanhecke. Gevraagd om een reactie zei Frank Vanhecke aan Apache: Die mensen zijn alle opvoeding en schaamte voorbij. Ik blijf geen dag langer lid van een partij die deze mensen aan boord houdt. Maandag op het partijbestuur moet er beslist worden. Zoals het in een deurenkomedie past, is er ook nog eens discussie over het al dan niet aanpassen van sommige uitlatingen op Facebook. En wordt er gedreigd met juridische gevolgen. Bart Debie vraagt Frank Vanhecke om tegenover de media (!) toe te geven dat alles op een misverstand berust, zoniet gaat Debie er vanuit dat Vanhecke Bart Debie, Valérie Seyns en haar handelszaak "opzettelijk wil beschadigen". Frank Vanhecke merkt op dat Bart Debie de dag dat bekend werd dat Marie-Rose Morel opnieuw kanker had op zijn Facebook-pagina reeds schreef: "It's a beautiful day".
Het strafste vinden we echter nog de bekentenis van Marie-Rose Morel maandag dat de voormalige socialistische Franse president François Mitterand constant bij mij is. Marie-Rose Morel: Deze dagen is François Mitterand constant bij mij. Toen ook hij in 1982 nog zes weken kreeg van zijn artsen, stamelde hij: Je suis foutu het binnentreden in de dodencel ontwricht elke mens. Maar enkele uren later besliste Mitterand dat zijn tijd nog niet gekomen was. 14 jaar later is hij overleden. Ik heb zijn force tranquille deze dagen nodig. Een schaduwkrijger aan mijn zijde. In de rust van haar kajuit, met een aantal vrienden om haar heen, de warme zon en de eindeloos mooie horizon in zicht, heeft Marie-Rose Morel bijzonder ingrijpende beslissingen genomen. Beslissingen die het scenario van mijn dood tot in de puntjes voorbereiden. Geloof me, het zal voorlopig niet aan de orde zijn, maar het geeft wel rust. Ik voel dat mijn nieuw uitgestippelde koers de juiste is. En ik denk dat Mitterand me gelijk zou geven. Met de dood voor ogen trekt Marie-Rose Morel zich op aan het voorbeeld van de bekendste Franse socialist.
Morgen zendt het VRT-programma Koppen een reportage uit over alternatieve geneeswijzen, met Marie-Rose Morel in een glansrol. Als daar maar geen vraag uit voortvloeit om ook een reportage te maken over Valérie Seyns' fitnesszaak en beautyproducten!
--------------------
Dringend opheldering gevraagd over de zaken De Bie/Seyns, die blijkbaar bijhuis zouden willen zijn van het VB, daar waar De Bie in feite caritas brood eet bij de partij .
Zet men hun uitlatingen over de ziekte van Marie Roos Morel op een rijtje (lijk het AFF ze schetst) dan moet ik toegeven, dat de beeldspraak van Angeltjes over de uitnodiging om in hun zwembad te springen, zeer goed gekozen is .
En dan zijn Angeltjes nog zo vriendelijk om geen nadere precisie te geven waar gezegd zwembad gestaan en gelegen zou zijn. Ik zie me dus verplicht dit hier bij deze te onthullen.
Hun zwembad is gelegen in de Kapo-afdeling van om het even welk KZ.
---------------------
Hm! François Mitterand .Of, hoe een ex-collaborateur en notoire socialist (het is een klein onderscheid, op dat niveau!) dank zij Koen Dillen en diens biografie, weeral succes zal kennen in Vlaams Belang middens .
Onderstaand verhaal, hoe de Islam langzaam maar zeker onze eigenheid overspoelt (wegspoelt?), is illustratie hoe, net als het Denderwater dat ongecontroleerd op Vlaanderen werd losgelaten, straks ook de immigratie in golven, op muziek gezet door de Francofonie (Onkelinx & Milquette) , ons dreigt te overspoelen.
Vlaanderen staat er bij en kijkt er naar!
Zelfs het hemelwater wordt tegen Vlaanderen ingezet, en geen kat wordt -ter verantwoording geroepen! De water-ingenieurs die we op de BRT hoorden, die met twee woorden duidelijk konden maken waar er moet begonnen worden met uitbaggeren (aan de bron of aan de monding) zullen hun loslippigheid waarschijnlijk in hun verdere carrière duchtig moeten betalen Zij hebben hun broodheren met de billen bloot gezet en meteen hun onbekwaamheid om te besturen bewezen.
Dat Elexander De Croo het verhaal van de half uitgebaggerde Dender bij Linda De Win mocht uitleggen (zonder onderbroken te worden, ah ja het is zon lieve jongen, hé tot vanavond, schat?) is op zich al een mirakel. Temeer daar Crisje Peeters even voordien de meute leeuwen in de koepelzaal bezwoer daar toch weer geen communautair drama van te maken
In onderstaand artikel gaat het wel over Engeland, gezien door een Nederlandse bril (Het Vrije Volk). Het had evengoed over Vlaanderen kunnen gaan. Dat beetje Staatsgrens is immers al lang niet meer van het minste belang
-o-o-o-o-o-o-o-o-o-oo
Britten in 2066 demografisch overschaduwd"
ANDERS WELLEBEEKE - 18 NOVEMBER 2010
De verandering zal ontzagwekkende gevolgen hebben voor de culturele identiteit van het land.
Dat zegt professor David Coleman van de Universiteit van Oxford. Als de immigratie op 180.000 personen per jaar blijft staan, dan zal het aandeel autochtone Britten binnen 40 jaar zakken van 80 tot 59 procent.
Rond 2066 zullen autochtonen naar verwachting zelfs definitief in de minderheid raken. Echter, door de relatief lage gemiddelde leeftijd van de migrantenpopulatie zal die 50-procentgrens onder jongeren veel eerder worden bereikt. Vanaf dat moment is er eigenlijk geen weg meer terug.
Volgens David Coleman zal de bevolkingsomwenteling ontzaglijke gevolgen hebben voor de nationale identiteit, zowel op cultureel, economisch als religieus gebied. Inderdaad heeft de toestand iets weg van bijvoorbeeld de Chinese kolonisering van Tibet, alhoewel de ecomonische effecten wellicht minder positief zullen uitpakken.
Deze feiten en de krankzinnige uitkomsten van het Britse onderzoek tonen weer aan hoe zeer de West-europese bevolkingen door hun elites zijn verraden. Nooit is er een referendum gehouden met de vraag of het Britse dan wel Nederlandse volk ofwel [ ] wil blijven voortbestaan, ofwel [ ] binnen één eeuw weggevaagd wil worden. Zet het kruisje op de juiste plek.
Nee, onze culturele elite hebben stilletjes vóór ons besloten dat de autochtone West-Europese bevolkingen minderwaardig zijn, en plaats moeten maken voor een post-raciaal en Anders-cultureel Rijk.
Dit proces wordt zelfs intensief gemonitord door onze eigen overheid, die er een kille demografische boekhouding op na houdt - ogenschijnlijk om zo goed mogelijk op de opheffing van onze cultuur te kunnen inspelen. De veredeling van het autochtone klootjesvolk tot een Übermensch-hybride wordt schijnbaar uitgevoerd met een planmatigheid waar de Lebensborn-beweging alleen maar van kon dromen.
En zo betalen de culturen van het Avondland in feite de hoogste prijs voor de misdaden van Hitler. Hitler en zijn heilsocialisten hebben de Europeanen gebroken, ontdaan van hun waardigheid en beroofd van hun zelf-respect. De "onteigening" van onze culturen en identiteiten werd daarna langzaam maar zeker een voldongen feit
Een beetje in de zin van schuldig door associatie , of schuldig om dat men erhet profiel voor heeft, 2 totaal nieuwe begrippen in de rechtspraak van een totalitaire staat Model UUSR, zoals de onze, kan men zich wel een en ander veroorloven, op voorwaarde dat het maar niet rechts klinkt.
Zwaaivlaggetjes uitdelen met Vlaamse Leeuw aan kleuters, is een racistische halsmisdaad. Wilde seks propageren vanaf de kleuterschool is toe te juichen. Want het kadert in het begrip Weg met ons.
Later komt dan wel de emanente gerechtigheid, U weet wel .Geen enkel normaal gezin meer, Sodoma en Gomorha
En zo komt het dat AA GENT condooms uitdeelt (=aanspoort tot ontucht, Meneer de Procureur?) zonder daarop, ik zeg maar wat, een vermelding staat als volgt: Met AA Gent, Op naar de zoveelste doodservaring. Of Vreemd gaan kan Uw dood zijn
Zouden de (goedmenende) ouders van de eigen jeugd-afdelingen met die gang van zaken akkoord zijn?
En vooral : eenmaal dat de zondagavond bij de doorsnee supporter de drank is in de man en de wijsheid bijgevolg is in de kan, is dat geen aansporing tot verkrachting? Of, zelfs zonder drank, bij de bevolkingsgroepen waarvan de hormonen constant overkoken, aanzetten tot groepsverkrachting? De vraag stellen is ze beantwoorden .
Niet dat ik, als Christenmens, zo subiet mijn evennaaste een ongeluk toewens, maar ik zie de plaatselijke Witse van dienst, zon plastic verpakking al overhandigen aan het gerechtelijk labo, met inhoud een gebruikt exemplaar, op zoek naar DNA en vingerafdrukken. Hij is op zoek naar de verkrachter, de aanvaller?, de moordenaar? van die jonge vrouw, die de kleindochter blijkt te zijn van de Voorzitter van AA Gent .Die was de avond na de match niet thuisgekomen op het normale uur, en tegen de morgen teruggevonden in de kleedkamers van AA Gent. Volgende keer kan de Heer Voorzitter dan misschien een rozenkrans voorzien? Gezien de dalende verkoop daarvan, bestaat er een ruim aanbod, zodat er niet lang zal moeten gezicht worden .
Ach ja .Als de belangstelling op sportief gebied afneemt (terecht, gezien de resultaten) dan moet men wel zijn gram elders zoeken .
Is dat, dat elders zoeken, geen emanente rechtvaardigheid voor het ondermaats presteren op sportgebied?
Het wachten is op de aanklacht van een of ander rechtgeaard burger, die meent reden te hebben om AA Gent voor de Rechter te brengen. De Linxigheid van de Rechtbaken in Gent kennende, zal het wel een mat voor niets worden. Maar de media-aandacht zal misschien hier en daar een wenkbrauw hebben doen fronsen.
Het kan ook zo wezen, dat heel de actie bedoeld is om ludiek over te komen. En lachen dat we gedaan hebben! Bijna even zo hard als met de idee van De Dag van het Toilet
Ik vind het alleen (met permissie) zeer betreurenswaardig dat men dit jaar het officieel embleem, de WC-pot inhoudloos, zonder inhoud en dus zonder betekenis weergeeft. Men houdt volgens mij geen rekening met het beperkt bevattingsvermogen van het publiek Dat is, zoals U op bovenstaande afbeelding ziet, gepland voor volgend jaar. Het jaar daarop, in 2012 zal het pictogram ook een bloot achterwerk in actie laten zien. Dàt is pas emancipatie en toenadering tot het zo geroemd begrip diversiteit : breng kleur in de samenleving!
Met de groeten van Reyerslaan.
Psssst
Na het vaststellen van de 3 nieuwe (betaalde) feestdagen, in vervanging van die oude christelijke brol : Dag van de Integratie, Dag van de Immigrant en Dag van de Wrede Godsdienst, straks eindelijk ook Kerstmis vervangen door 19 november : Dag van het Toilet.
Blijft nog te regulariseren : de dag der Onnozele Kinderen (28 december) maar wegens de symboliek ervan wil men die voorlopig bewaren. Als patroonheilige van de Reyerslaan.
Als die, net zoals het communisme, ooit van de aardbodem zal verdwenen zijn?
------------------
Het beeld, dat met 51 meter -inclusief kroon en aardverhoging waar het op staat- ruim tien meter hoger is dan het iconische beeld van Jezus de Verlosser in de Braziliaanse stad Rio de Janeiro, maakte nogal wat los onder de bevolking.
Veel Polen schamen zich voor het project en beschuldigen de priester die het beeld ontwierp van megalomanie.
De inwoners van Swiebodzin zijn echter blij met de komst van het beeld. Ze hopen dat het de economie ten goede komt als katholieken de stad op hun pelgrimsroutes hebben ingepast.
Bron : de Schandaard. Vandaar de beknoptheid van het artikel, van de gazet die ooit met AVV VVK de dag begon ..Was niet eens vermeld dat het stadje Swiebodzin dicht bij POZNAN ligt, en gisteren voor tienduizenden enthousiaste gelovigen werd ingehuldigd ingewijd. De dM deed dat wel .
-------------------
Pssst
Terwijl bij ons de mensen nog dikwijls besmet zijn met de Rode Hond (of zijn het de mazelen? de pokken? ) herpakt een volk zich, dat jarenlang geleden heeft onder eerst het nationaal socialisme (Nazi) en vervolgens onder het nog duizendmaal ergere communisme, door reuzengroot aan de wereld te laten zien, dat het christelijk geloof der vaderen er springlevend is. Het beeld zal wel niet opgericht zijn met subsidies, maar bijeen gespaard met brokjes en beetjes door de gewone mens.
De echte roots van het oude Avondland der gotische kathedralen zouden die inderdaad in Centraal Europa kunnen liggen? Trwijl er binenkort in -Koekelberg een moskee zal prijken waar nu de Basiliek van het H. Hart staat?
Mag ik (met een knipoog) een suggestie formuleren voor Mgre Coeur de Lion? Zoveel mogelijk Beliekse hoernalisten uitnodigen voor een liefst weelderige gratis city trip naar Swiebodzin in Polen. Als het gratis is zullen ze wel komen. In drommen zelfs! Misschien onder leiding van Guy Mortier! Een paar bonnen insluiten voor 3 zatsels per dag wordt aangeraden. De reis gaat liefst per slaaptrein, met kans op uitgebreid interview, gevolgd door het gezamenlijk avondgebed voor het slapen gaan. Eenieder slaapt vervolgens bij zijn eigen vrouw of man, dat spreekt vanzelf, want condooms zijn verboden! Door deze conditio qua non zal er niet veel BRT personeel mee zijn, dat is een hele geruststelling Wie wil mag nadien op kosten van Mgr Leonard een ganse week blijven rondtoeren in Polen om de vele Polen die zich daarvoor schamen op te zoeken. Ze krijgen een vergrootglas mee en een onafhankelijke getuige, zodat ze zekerlijk grondig zouden zoeken, en hierover niet zouden kunnen liegen of hun eigen mening neerschrijven ipv die der Polen.
Dat heet dan misschien beïnvloeding, maar het scheelt gegarandeerd een slok op de borrel in de toon van hun berichtgeving.
Alle gekheid op een apenstokje : wij begrijpen best die Polen, maar vinden toch dat ze overdrijven. Persoonlijk zou ik liever niet supporteren voor één zon enig groot beeld, maar voor vele kleintjes. Omdat (een oude wijsheid) de herhaling de moeder is van de wijsheid. Die beeldjes moeten ook niet allemaal in Polen blijven. Ze zouden best wel eens met groot omhaal kunnen verwelkomd worden waar ze aankomen in veel Europese steden die meer dan moe gekeken zijn op Alibaba en zijn 40 miljoen rovers .
De huidige Italiaanse politiek gezien van uit het standpunt van de dM, even vulgair en rood als de VRT, de Vuil Rode Televisie, zoals ik ergens las. Hoe het ruikt? Tja, zet Uw persoonlijk mondmasker op en volg mij.
Wij voeren, pour les besoins de la cause, de Bandiera Rossa, de Rode Vaanen zingen met galmende stem :
Avanti o popolo, alla riscossa,
Bandiera rossa, Bandiera rossa
Avanti o popolo, alla riscossa,
Bandiera rossa trionferà.
Bandiera rossa la trionferà
Bandiera rossa la trionferà
Bandiera rossa la trionferà
-
Maar al vlug komen wij tot de realiteit van de dag en houden de baniera rossa liefst in de archiefkast van het verleden. Italia heeft genoeg geleden!
Wat er gaande is?
Een perfect spelletje haasje over, als U het mij vraagt, maar U vraagt het mij niet. Daarom zeg ik het uit mezelf : de tuinkabouters in Vlaanderen die van zichzelf denken dat ze grote politiek bedrijven, zouden beter hun nek eens rekken om over de Alpen te kijken. Al 15 jaar liggen de Linxen bij het groot huisvuil en nu denkt er ene dat zijne moment is gekomen
Haasje over : dat is de kameraad gebruiken om zich, over zijn gebogen rug verder te bewegen. Om zich af te zetten om er zelf verder mee te geraken. Persoonlijk gebruik ik liever het beeld van de bovenste haan op de kippenladder. Die bevuilt alles wat lager onder hem zit, terwijl die op hun beurtweer bevuilen wat lager zit dan zij. Niet moeilijk om zich voor te stellen, dat de gehele reutemeteurt wit ziet van de gyano (1) die in densiteit toeneemt naarmate men lager op de ladder is gebleven
Hieronder leest U o.a. over het kippetje Alessandra Mussolini (kleindochter van), die uiteindelijk bijna op de hoogste sport is geraakt .U leest hoe er gewipt en gesprongen wordt, om de bovenste haan van zijn plaats te krijgen .
U krijgt de slappe lach, als U bij de lezing van wat volgt, de Italiaanse namen telkens vervangt door de U bekend zijnde Vlaamse politiekers. Wouter Beke, die na een paar jaar lid te zijn geweest van het Vlaams Belang, overstapt naar de Niveanen en dus nu speecht op de golflengte -van Carolientje-het Foorwijf.
--------------------------------
Ex-fascist Gianfranco Fini is nieuwe hoop voor links Italië
22/11/10, 10u34
VRT-correspondente Hedwig Zeedijk over de Italiaanse Kamervoorzitter Gianfranco Fini die zijn zwarte imago oppoetst. Zeedijk schetst een beeld van de ex-fascist Fini, die het ontslag van premier Berlusconi eist en met zijn nieuwe rechts-liberale partij Futuro e Libertà een verrassend linkse koers zet.
·
De rechts-conservatieve Kamervoorzitter Gianfranco Fini (l.) stapt na amper twee jaar uit het 'huwelijksbootje' met premier Berlusconi en eist nu diens ontslag.
·Fini's politiek manifest zou zelfs niet misstaan in een links partijprogramma
Wat de centrumlinkse partijen in Italië al vijftien jaar lang niet lukt, krijgt de rechts-conservatieve Kamervoorzitter Gianfranco Fini nu misschien wel voor elkaar: Berlusconi breken. De 58-jarige ex-fascist Fini, die na amper twee jaar uit het 'huwelijksbootje' met Berlusconi stapt, eist het ontslag van de premier. Op dit moment heeft hij daar ook net genoeg steun voor in het parlement. Dus is alle linkse hoop nu op hem gericht.
Mediamagnaat Berlusconi mag dan een sluwe vos zijn, die altijd de mazen in de wet vindt, Fini is een professioneel politicus, die perfect weet hoe het strategische spel gespeeld moet worden. Hij is een rot in het vak, met bijna dertig jaar parlementaire ervaring. Zijn tegenoffensief heeft hij lang en nauwkeurig voorbereid. Alleen in de timing heeft hij zich misschien wat vergist.
Toen Fini maandag zijn minister en drie staatssecretarissen gebood uit de regering te stappen, stond een motie van wantrouwen tegen Berlusconi al op de agenda voor dinsdag. President Napolitano besliste echter dat de begroting voor 2011 voorrang heeft. Pas op 14 december mag het parlement voor of tegen de regering stemmen. Dat geeft Berlusconi bijna een maand de tijd zoveel mogelijk parlementariërs alsnog voor zich te winnen. Acht overlopers heeft hij nodig om in het zadel te blijven.
Lukt dat niet, dan zijn er vroeg of laat nieuwe verkiezingen in het land. Fini mag hopen dat hij meer dan zes procent van de stemmen haalt. Wil hij echter meetellen, moet hij een alliantie aangaan met de christendemocratische centrumpartij UDC en met de van links afgescheiden Alleanza per l'Italia (ApI), van Francesco Rutelli. Nota bene zijn aartsrivaal bij de burgemeestersverkiezingen in 1993 toen Fini met de neofascistische partij Movimento Sociale Italiano (MSI) verloor van Rutelli.
Sinds die tijd werkte de strateeg Fini hard om de MSI om te buigen (via de conservatieve Alleanza Nazionale en de populistische Popolo della Libertà) tot de nette, rechts-liberale partij Futuro e Libertà (FLi), die in januari wordt opgericht. Noemde hij begin jaren negentig Mussolini nog een groot staatsman, tien jaar later nam hij die woorden terug. Hoe correcter Fini werd, hoe meer extreme exponenten zijn kamp verlieten. Alessandra Mussolini stapte uiteindelijk ook op toen Fini in 2003 tijdens een bezoek aan Israël, de rassenwetten van haar grootvader veroordeelde en de fascistische Republiek van Salò (waarvoor de oprichters van de MSI nog streden) des duivels noemde. Kleindochter Mussolini vond dankbaar onderdak bij Silvio Berlusconi.
Berlusconi speelde overigens een belangrijke rol bij het oppoetsen van het zwarte imago van Fini. Als burgemeesterskandidaat voor de MSI, steunde de mediamagnaat hem. Een jaar later maakte Fini deel uit van het eerste kabinet-Berlusconi. Door de fusie van Alleanza Nazionale (AN) en Forza Italia in 2008, glipte Fini bovendien door de achterdeur binnen bij de grootste Europese fractie, die van de EVP. Iets wat Wilfried Martens twee jaar ervoor nog onmogelijk achtte. Ook voor mijn microfoon zei de EVP-voorzitter dat de Europese christendemocraten nooit een extreemrechtse partij als AN zouden accepteren.
Sommige aanhangers vinden dat Fini te ver doorschiet met zijn doel om dé Italiaanse moderne, rechts-liberale partij te worden. Het idee om immigranten stemrecht en de Italiaanse nationaliteit te geven, gaat voor velen echt te ver. Dat Fini herhaaldelijk benadrukt dat mensen van ieder ras, geloof of seksuele geaardheid gelijk zijn, klinkt ook vreemd in de oren bij wie, net als Fini, uit een fascistisch nest komt. Fini zelf meende twaalf jaar geleden nog dat een homo geen schoolmeester zou mogen zijn. De homohaters en xenofoben is hij nu liever kwijt dan rijk. Berlusconi mag ze hebben.
Fini's politiek manifest, waar hij nu honderdduizend handtekeningen voor zoekt, zou zelfs niet misstaan in een links partijprogramma. Vandaar dat onder linkse Italianen, die de eeuwigdurende ruzie over het leiderschap bij de sociaaldemocraten meer dan beu zijn, veel sympathie heerst voor de huidige Kamervoorzitter. Zij vergeten voor het gemak even dat Fini vijftien jaar lang met Berlusconi flirtte, al diens immuniteitswetten steunde en bovendien de huidige strenge immigratiewet schreef.
Hoe dan ook is Fini nu het belangrijkste schaakstuk op het bord. Ik weet nog goed hoe gedwee de leden van de Alleanza Nazionale waren op het oprichtingscongres van il Popolo della Libertà, twee jaar geleden. Ik verbaasde me over het feit dat ze zo makkelijk aannamen dat Berlusconi de leider zou worden van de nieuwe partij, die ook door Fini was opgericht. "Fini is twintig jaar jonger dan Berlusconi", knikten de meesten geruststellend. "Zijn tijd komt nog wel." Wie weet, is zijn tijd nu aangebroken.
-----------------
Psst.
Die Fini, dat is wel een modernist, nietwaar! Is hij toch wel een van de eersten om openlijk uit te hebben gevist, dat elke immigrant de perfecte pro stemmer is, zeker!
(1)Gyano : gedroogde vogelmest gebruikt op het land als GECONCENTREERDE meststof.
Met groeiende verwondering, overgaande tot bewondering, onderstaand artikel gelezen. Dat het gepubliceerd werd bijna als tegenwicht van de 11 geleerde bollen die aan het woord kwamen in Panorama, precies dezelfde dag, mag verwonderlijk genoemd worden. Als het toeval niet bestaat, wat is het dan wel?
Maar akkoord! Ivan de Vadderachtioge Adder kan ook niet alles opnemen in één reportage. En Bard Le Tisserand : hij wordt nu de gedroomde stok achter de deur aangereikt Door een partij genoot nog wel. En een met internationale reputatie
Wat zou Gerolf Annemans nu zeggen?
Bedenking : ik droom toch niet?
Neem ik misschien mijn eigen zo goed als onmogelijke gehouden wens voor werkelijkheid? De Vrije Republiek der Herenigde Nederlanden : niet langer een verre droom, maar een tastbare realiteit?
Herlees het onderstaand artikel nog eens. Voor mij is het de tiende maal ! en nog steeds staat het er !!
Een van de chantagemiddelen die de voorbije maanden regelmatig werd aangevoerd tegen voorstanders van Vlaamse onafhankelijkheid bestaat daarin, dat een Vlaanderen dat zich zou afscheuren van België daardoor automatisch buiten de Europese Unie zou liggen en, mocht het daarvan deel willen uitmaken en de voordelen willen genieten, zijn toetreding als lidstaat zou moeten aanvragen, waarbij de Franstaligen er wel voor zouden zorgen dat er draconische toetredingseisen zouden worden gesteld.
Op de eerste plaats gaat deze chantage eraan voorbij dat die stelling impliceert dat in zo'n geval de rest van België wel automatisch lid zou blijven van de Unie, als zijnde de lidstaat België. Waarbij men nogal licht vergeet dat wie België wil voortzetten, ook gehouden is tot de gehele Belgische staatsschuld. Ook wordt daarbij door sommige juristen een zeer specieus onderscheid gemaakt tussen een afscheiding en een opheffing van het land. Op deze vragen wil ik hier vooralsnog niet ingaan, omdat er hoe dan ook voor Vlaanderen nog een erg interessante mogelijkheid bestaat om de chantage te beantwoorden, een Plan "N".
De grondslag voor dat plan "N" is te vinden in art. 355 lid 3 van het VWEU (Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie), gekoppeld aan het zgn. Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden. Dat Statuut is een Wet van 28 oktober 1954 van het Koninkrijk der Nederlanden later meermaals gewijzigd (1), waarnaar ook verwezen wordt in de Europese verdragen.
Dat Statuut is bij ons vrij onbekend en daardoor allicht onbemind, maar houdt kort gezegd het volgende in. Het regelt de relaties tussen "Nederland" (in het enkelvoud), Aruba, Curaçao en Sint-Maarten als vier landen die overeengekomen zijn om een gemeenschappelijk buitenlands beleid en een gezamenlijke defensie te voeren, een gezamenlijke Nederlandse nationaliteit te verschaffen aan de burgers van die landen en gezamenlijk een koninkrijk te vormen onder het huis van Oranje. Andere onderwerpen kunnen in gemeen overleg tot aangelegenheden van het Koninkrijk worden verklaard (art. 3 van het Statuut). Met andere woorden, dit Koninkrijk vormt een confederatie tussen Nederland en drie kleinere landen.
Vlaanderen zou dan ook kunnen toetreden als een verder land bij dit Statuut van het Koninkrijk der Nederlanden met behoud van alle bevoegdheden behalve de zonet genoemde. Het leger zou moeten samengesmolten worden en de buitenlandse betrekkingen overgedragen aan de Koninkrijksinstellingen. En we zouden kunnen genieten van onze natuurlijke nationaliteit, het Nederlanderschap.
Een dergelijke toetreding zou meteen ook het Europa-chantage-probleem oplossen. Vlaanderen zou als Europees deel van het Koninkrijk zonder onderbreking deel blijven van de Europese Unie. Het statuut van Vlaanderen zou daarbij ook niet terugvallen op dat van Aruba, Curaçao en Sint-Maarten. Die drie landen zijn geassocieerde leden van de Europese Unie als "landen en gebieden overzee" (LGO)(2) -waardoor zij deel uitmaken van de Gemeenschappelijke Markt maar niet in alle opzichten onder het gemeenschapsrecht vallen. Vermits Vlaanderen evenwel een Europees gebied is en geen gebied overzee (LGO), zou hierop art. 355 lid 3 van het VWEU van toepassing zijn. Dat bepaalt immers dat "De bepalingen van de Verdragen zijn van toepassing op de Europese grondgebieden welker buitenlandse betrekkingen door een lidstaat worden behartigd."
Ook voor Nederland is dit zeker aantrekkelijk: men krijgt er 6 miljoen Nederlanders bij en zowat de helft van zijn economisch potentieel; het Koninkrijk komt daarmee terug in de buurt van de grote landen waarmee het toch graag op wat meer gelijke voet zou komen. Waar een meerderheid van Nederlanders zelfs een volledige een Unie met Vlaanderen niet uitsluit, zal deze tussenoplossing in het Noorden zeker voldoende steun vinden.
Bovendien zou dit plan "N" niet enkel voor Vlaanderen aantrekkelijk zijn, maar ook voor Brussel. Brussel zou als een apart land kunnen toetreden tot het Koninkrijk zonder meer bevoegdheden over te dragen dan de genoemden, zonder deel van Vlaanderen te worden, en met behoud van een aparte inspraak in het Koninkrijk. Toetreding tot het Koninkrijk vereist al evenmin dat Brussel officieel ééntalig Nederlands zou moeten worden; het Frans zou mede officiële taal blijven.
Overigens zou het ook voor Wallonië geen slecht idee zijn om over de toetreding tot het Koninkrijk der Nederlanden na te denken, als een apart land natuurlijk.
Is dit voor Vlaanderen het ideale scenario ? Niet op alle vlakken, bv. omdat dit ons geen apart stemrecht in Europa zou opleveren, en daarvoor inderdaad een herziening van de Verdagen zou moeten worden onderhandeld. Maar het maakt ons wel grotendeels immuun voor de hierboven aangegeven vorm van francobelgische chantage.
Rond 300 na Chr. gebouwd door (de laatste) christen slaven, werd
1500 door MichelAngelo verbouwd tot Basiliek der Engelen en der
Martelaren op de Piazza della Republca
i-------------------------
Eindelijk eens een artikel gevonden in Le Vif/LExpres, U weet wel, het fel Vivig Waalse haantje dat zo gebeten is om met zijn vlijmscherp bekske te pikken in de hand die het voedt. Het loot de moeite om er even te blijven bij stilstaan. Zie hieronder.
Bedenking : Mussolini mutileerde de omgeving van het Colosseum voor een betere troepenschouw en zijn opvolger, de fascistische Silvio Berlusconi (niet hun vriend) mutileert eeuwenoude monumenten om er te kunnen mopjes over maken Wat n vuile populist, om zo in de gunst van het volk te blijven met zijn vunzige opmerkingen Was ie, zoals Fini, een gewone homo geweest, ze hadden gezwegen, maar een hetereo die dan nog op jongere vrouwen valt : bah! Om van te kotsen!
Onderverzwegen hint : Berlusconi is een tweede Mussolini. Waarbij zij wel voorbij gaan aan het feit dat de Duce gestart is als communist, om te eindigen als verlichte socialist, fascist in feite .Daar waar Il Cavaliere gestart is als varieté artiest die betaald werd om het publiek te amuseren ..Met succes, zoals nog iedere dag blijkt .
Het artikel wordt U geserveerd in zijn oorspronkelijk kleedje, zodat er niets van de oorspronkelijke 3 sterren kwaliteit verloren gaat
Laat het U, tussen haakjes gezegd (herhaald?) worden, dat Venus, in het Italiaans als Venere bekend staat. Als U ergens, God beware U daarvoor, geconfronteerd wordt met het begrip venerische ziekte, weet dan dat U ziek bent aan de liefde voor vrouwelijk schoon. Niks te zien met de emanente logica zoals onlangs bedoeld door MLgr Léonard. Het woord voor de Adonis ziekte moet volgens mij nog uitgevonden worden, alhoewel Aids toch wel in de buurt moet komen. Iedereen die ooit met het ABL (Arm Belgisch Leger : het stond zelfs op Uw bestek) heeft kennis gemaakt, zal als milicien gesidderd hebben bij het verplicht aanschouwen van de educatieve film daarover. Als mijn lieve Moeder, bij mijn verlofgang daar ooit van hoorde, sloeg ze een kruis, en verbood mij bijna om na het weekeind terug naar de kazerne te trekken
Met de jaren was ik dit vergeten, tot mijn tuinman mij probeerde een mooi Venusbeeldjje op te solferen als tuinornament. Venere, zei ie, en ik geloofde hem niet tot ik mocht meekijken in de catalogus.
Neen, mij moet U geen oren aannaaien!
Laat dit U gezegd zijn door een buitenstaander die gelukkig getrouwd is met een verrukkelijke eega Die niets weg heeft van een Venere, maar alles van een Venus heeft. Met alles er op en eraan : Il cavaliere mag zijn reserve armen en ook de rest thuis houden!
jeudi 18 novembre 2010 à 16h33
Berlusconi rend son pénis à Mars et ses bras à Vénus
Silvio Berlusconi, lassé de croiser au Palais Chigi, siège du gouvernement, une statue de Mars privée de pénis et une autre de Vénus sans bras, leur a restitué leurs membres, en dépit de règles de restauration très strictes, indique le journal La Repubblica. Le coût de ce lifting (70.000 euros) fait également polémique
Ce groupe de statues en marbre, installé depuis février dans le portique d'honneur du Palazzo Chigi, a en outre bénéficié d'un autre traitement peu orthodoxe: il a été installé devant un fond bleu azur très kitsch, un choix de l'architecte personnel du Cavaliere, Mario Catalano.
Datant de 175 après Jésus-Christ et retrouvé en 1918 à Ostie, près de Rome, ce groupe de 1,4 tonne, haut de 2,28 mètres, représente le dieu de la Guerre et la déesse de l'Amour.
Déjà, le transfert de l'oeuvre du Musée romain des Thermes de Dioclétien dans le palais où travaille Berlusconi avait créé quelques remous.
L'intervention demandée expressément par le président du Conseil et son architecte personnel, est en totale contradiction avec les règles drastiques entourant en Italie la restauration d'oeuvres aussi sensibles.
Celles-ci prévoient notamment que les restaurations ne doivent pas tromper le spectateur et montrer la différence entre ce qui est vraiment original et ce qui a été restauré.
"Pourquoi les sculptures en Chine ont l'air d'être neuves alors qu'aux nôtres manquent des bras et des têtes? " avait demandé M. Berlusconi à son architecte lorsque la statue lui avait été livrée, selon La Repubblica.
"We zijn lichtjaren verwijderd van een akkoord - België ligt in coma. De patiënt is klinisch dood - Verkiezingen zullen niets oplossen, tenzij ze duidelijk maken dat dit land onbestuurbaar is - We moeten het onverzoenbare verzoenen - Bart De Wever is pure horror, een grote leugenaar en een ziekelijke vent - Di Rupo maquilleert zich en loopt voortdurend naar de toiletten om zich te schminken - Van Milquet weten we dat ze zot is "
Deze enkele citaten en wederzijdse "liefelijkheden" maken overduidelijk dat er niets meer te "verduidelijken" valt. En een staatshervorming zonder fiscale autonomie en responsabilisering voor de deelstaten, is geen staatshervorming, en dus totaal onaanvaardbaar. Vermits de Franstaligen blijven weigeren ter zake ook maar enige verantwoordelijkheid op te nemen, heeft verder "verduidelijken" of onderhandelen om een geloofwaardige Belgische regering te vormen geen enkele zin meer.
Voor IJzerwake vzw blijft er slechts één alternatief: start de enige zinvolle onderhandelingen over de ordelijke opdeling van deze kunstmatige staat. Laat de ministers-presidenten van Vlaanderen en Wallonië, Kris Peeters en Rudy Demotte, de gesprekken aanvatten om tot een eerlijke en vredelievende "fluwelen scheiding" te komen.
Met als voordeel dat er "duidelijkheid" zal zijn.
Wim De Wit Voorzitter IJzerwake
---------------------
Vaststelling : de Vlamingen hebben zich, eens te meer, in een hoekje laten onderhandelen, waar er onderhandelt wordt met het doel te onderhandelen, niet met het doel om een oplossing te vinden. Met spijt in het hart stellen ze nu vast dat hun overwinning in een nederlaag, hoogstens in een vrede door vergelijk, is verwaterd.
De Geschiedenis herhaalt zich voortdurend!
Door omstandigheden (1) buiten mijn wil, komt dit bericht pas vandaag onder mijn aandacht, ruim een week te laat dus om actueel te zijn .
Besluit. Aangezien er tot vandaag niets, noithing, nada is veranderd in de toestand der onderhandelingen, en dat niets laat veronderstellen dat daar ooit nog beterschap in komt, past er maar één logische oplossing : wat de Franstaligen doen, is hun zaak, maar wij, Vlamingen, roepen de onafhankelijkheid uit over het geheel van ons grondgebied incl. de door Wallonië ingepikte gebieden (Komen, Moeskroen), terwijl wij bij de EU (die daarmee tenminste een beetje haar nut kan bewijzen), teruggave eisen van de door Frankrijk geroofde gebieden tot aan de Aa (Frans Vlaanderen). Om aansluiting te vinden met de Nederlanden van wat ooit De 17 Provinciën was, moet romp Vlaanderen weer zijn oude grenzen heroveren.
Di Rupo kan gelijk halen : hij kan meteen zijn moment de gloire opeisen : la Belgique leur appartient, incl. de staatsschuld. Bonne chance, fieux, le vent dans le dos! Mocht U die eventueel liever wat lager hebben (wat meer bij Uw voorkeur), zoals er in West Vlaanderen meestal gewenst wordt : voor ons niet gelaten. U hebt nu de kans Uw reputatie alle eer aan te doen die past bij Uwe Hovardigheid.
Ondertussen kan ook, nu we in Vlaanderen toch bezig zijn over te schakelen naar de versnelling van de 21e Eeuw, onze bestuursvorm meteen grondig vernieuwd worden. Het best gekende van gans de wereld is thans het voorspoedig Zwitsers model : de volksdemocratie. Zo weinig mogelijk bestuurlijke niveaus, wat gelijk staat met zo weinig mogelijk corruptie .Te mooi om waar te zijn!
Een paar ideeën die best eens in een 7de Dag Special aan bod zouden komen Zou heel wat minder slaapverwekkend zijn, dan wat er thans deze zondag voormiddag op ons dreigt af te komen
--------------------------
(1)Als iemand het middel weet om computers te temmen , zijn broodje is gebakken, hij/zij verwerft op voorhand mijn eeuwige sympathie, want die dingen zijn nog wispelturiger dan nukkige grasmaaiers. En dat gebeurt altijd met mij, nooit met een ander!
Vandaag kwam op hun blog weer een beetje beweging : ze zijn dus nooit helemaal dood geweest, daar in Berchem (?). Er zijn landen waar overlededenen onder de grond gaan, met een draad met belletje naar boven voor zij die slechts schijn-dood zouden geweest zijn. Zon belletje is nu gelukkig beginnen rinkelen bij Angeltjes.
Hoehelpen? Natuurlijk moet er méér gebeuren, dan wat vriend Ray vandaag vraagt, namelijk en masse Telenet belegeren. Die nullen huldigen inderdaad het feit dat ELKE PUBLICITEIT loont, zelfs slechte .Het raakt hun kouwe kleren niet ..
Zon gangsters moeten gepakt worden, zoals anderen pakken en waar zij het best voelen : in de portemonnaie. Door zoveel mogelijk (doordacht!) daadwerkelijk jullie abonnementen op te zeggen!
Om hun aandeelhouders-geldschieters aan te pakken : bij de Balanscentrale hun jaarrekening opvragen. Daar staan niet alleen zeer interessante cijfertjes, maar ook namen, veel namen met daarnaast de functies die ze bekleden .. Dat kan via Internet op de Nationale Bank. Desnoods een bevriend accountant inschakelen.
Eenmaal er namen bekend zijn, moet het een koud kustje zijn om E-mailadressen op te sporen. Of hun telefoonnummers. Wie weet, geeft een argeloze echtgenote thuis U geen nadere informatie : nooit naar Witse gekeken?
Een van de werkwijzen die zon gangsters ook toepassen, is de namen achterhalen via rijplaten, en een bevriend politieman. Een dagje rond kuieren met potlood en papier op de Telenet-parking zal overvloedige oogst opleveren .
Nog geslepener is het volgende : probeer een vrolijk secretaresje, liefst met zomersproetjes en wipneusje op te vrijen, om bij een etentje kwansuis de nodige informatie in te zamelen .Is de klassieke truuk die alle grote bazen met politieke connecties toepassen..
Persoonlijk hou ik meer van de directe vorm van informatie garen. Binnenstappen in de hoofdzetel, precies of U daar geboren bent. Iedereen die in de weg loopt, vriendelijk doch dringend vragen opzij te gaan. Desnoods lijk iemand uit Zwart Afrika dreigend met het wit van de ogen rollen. Niet wegduwen. Beleefd blijven, hé, en handjes thuis houden! Er is niets strafbaars aan het feit zich te bedienen van de knop volle kracht van Uw stemvolume. Liefst open en bloot door de helper (desnoods een nep)-camera laten meesleuren . Zo gauw er pakkemannen opdagen, inbinden en wat gek beginnen doen. Gegarandeerd bent U binnen de 24 uur weer thuis .En de BRT zal eindelijk eens een interessant item hebben voor hun Nieuws-uitzending van 19 uur
o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-
Ziehier wat ik als trouwe bezoeker van Angeltjes (die nu al 7 dagen op mijn honger blijf zitten) gisteravond laat gemaald heb in hun lezers-module. Omdat het eerder lullig is doorgekomen, geef ik hieronder de (bijgewerkte) versie.
Meisjes en Jongens,
Ik kan jullie maar één goede raad geven : kijk hoe wij het hier in Italië doen. Italië is, mocht U het nog niet weten, een normaal land.
Wij kijken (spotgoedkoop) TV-Vlaanderen via satelliet : kost circa 100 per jaar, we telefoneren met www.Freecall.com internationaal en wereldwijd, zo lang als we willen, zo goed als gratis, we beschikken over draadloos Internet per straalverbinding à 18 per maand. Het werkt als de bliksem zo snel.
Dagbladen van alle slach en soort lezen we op de computer. Als we (alleen in de toeristenmaanden) een gazet van vandaag willen, moeten we morgen terugkomen ). Buiten het seizoen is er alleen Italiano en een paar Duitse en Engelse bladen. Ollandèse of Fiamanighi ? No signore!
Het aantal zenders dat we kosteloos via de RAI kunnen nemen, is quaisi onbeperkt : cultuurzenders, BVN, Hollandse, Engelse, Duitse, Amerikaanse, enz. Aangezien we wat ons interesseert bij de BRT/RTBF/-zenders kosteloos en op alle momenten via computer kunnen ophalen, denken wij er aan ook TV-Vlaanderen te laten schieten ..Het enig nadeel dat we dan zouden kennen, is dat we ons vast kwartiertje om 19 uur zouden missen. Contact met de Heimat .Klein verlies, hé! Zo lukt het ons om de 2 uur durende 7e Dag (11-13 u) te herleiden tot maximum 15 minuten .te bekijken op deredactie.be als het ons past .
Natuurlijk hebben we Skype voor verbindingen computer/computer, want FreeCall is vooral interessant om op te bellen naar vaste toestellen.
Die tip over FreeCall moeten jullie allemaal eens opstarten : 6 jaar geleden hen ik hier een account moeten openen van 15,- en nu staat daar nog altijd iets rond de 9 op .
Onze anti-virus voor 2 computers werkt gratis : Microsoft Security, blijkbaar iets nieuws. De kostelijke Norton hen ik natuurlijk feestelijk bedankt.
Ik reken het mij tot een eer, als ik onze vriend Ray en iedereen daar goedkoop zou kunnen doen telefoneren met FreeCall: zowel Telenet als Belgacom tot schâ en schand.
Men zegt soms dat een ongeluk de mensen dichter bij elkaar brengt. Ook nu dus, zoals U ziet.
Ik wet dat vriend Ray zich niet zal riskeren, om in eigen naam een oproep te lanceren om zoveel mogelijk klanten van Telenet af te wenden of van Telecom te weerhouden. In een politie-staat moet men inderdaad zowel zijn woorden als zijn daden wikken en wegen. Ik zou het dus graag van hieruit voor hem willen overnemen. Net zoals de staatsvuiligheid of het CGKR : die hebben hier geen poot om op te staan en kan ik hen een flinke neus zetten, veilig weggeborgen achter de brede rug van Nonkel Berlusconi
Ach vriend Ray : een weekje of zo weg kunnen onderuit de dagblad-pest of de TV-cholera : dat moet aanvoelen als een milde zegen, in plaats van een calvarie.
Heel even langs geweest bij de Heer (of Dame) uit wiens brein onderstaand stukje in Het Vrije Volk is gesproten. Onderhand zult U wel weten, dat daar een dagelijkse bron is van welbehagen in wereldnieuws dat elders verzwegen wordt, te vinden is Deze keer, eenmaal binnen in de beslotenheid van diens leefkamer, kon ik mijn troostende schouder aanbieden om op uit te huilen .Zulks gewoon in toepassing van de uitdrukking Gedeelte smart, is halve smart .
Al weet ik niet, of de verzekering, dat het bij ons, beneden de Moerdijk, even triestig is als bij hen, veel steun geeft. AOW kennen we niet bij ons, maar des te meer het OCMW, dat, voor de naamsverandering, gewoon de COO was : de Commissie van Openbare Onderstand. Waarin het beeld van de opgehouden open hand altijd een beetje doorschemerde .
Het begrip Onderstand was dan ook de eerder archaïsche verburgerlijkte uitdrukking van de Christelijke Caritas. Dat ding, Caritas Catholica, bestond bij de gratie van de vrijgevigheid van de Gelovigen en was even oud als de Europese beschaving. De Burgerlijke Overheid heeft echter, met staatssteun, in de Moderne Tijd deze functies tot zich getrokken en uitgebouwd tot een onwerkbaar log bestuur, dat bijna even groot en even machtig als het Gemeentebestuur functioneert. Met God-almachtige Voorzitters, ondervoorzitters, secretarissen, administratieve staf, enz, allemaal ten laste van de arme Gemeentekas. Postjes bij de vleet dus .
De Caritas Catholica werkt nog, zij het op besheiden schaal en in ieder geval zonder veel ruchtbaarheid. Kan ik persoonlijk over getuigen : over omslagen met grote sommen geld in de brievenbus van onze vroegere pastoor, en de besprekingen in de Kerkfabriek om bepaalde gezinnen financieel vooruit te helpen, zelfs met studieleningen, op erewoord, al of niet ooit terug te betalen De boekhouding van de Pastoor, die vrijwillig zijn rekeningen voorlei, eindigden steeds met meer uitgaven dan ontvangsten. Dat was voor de goede man (een begoede boerenzoon) echter geen probleem : hij paste uit eigen zak gewoon bij. Noem het gerust een soort zwarte kas, waarvoor dus alle leden van de Kerkraad verantwoordelijk hadden geweest maar ik geloof nooit, dat, één hoernalist er ooit over zou geschreven hebben, moest die Kas Parochiale Werken ooit bekend geworden zijn, wegens niet sensationeel genoeg want in het voordeel van de Pastoor .
o-o-o-o-o-o-o-o-
Hoeveel leugens accepteert u?
INGEZONDEN - 15 NOVEMBER 2010
Nederland heet een democratie te zijn. Maar wie gelooft dat nog?
Kan van democratische besluitvorming sprake zijn als blijkt dat gemeenten ongemaximeerd en eenzijdig belastingen kunnen opleggen? Eenzijdig en ongemaximeerd belastingen* opleggen is niets anders dan minachting van de kiezer en machtsmisbruik. Een kind kan voorrekenen dat als je 100 euro bezit je geen 300 euro kan uitgeven. Maar daar denkt men binnen de VNG kennelijk anders over.
Het doorvoeren van lastenverzwaringen in geval van inkomensachteruitgang als gevolg van een economische crisis is een beproefd recept voor maatschappelijke onrust.
Van democratische besluitvorming kan geen sprake zijn als de economische crisis, inclusief het plan van het huidige kabinet om 18 miljard te bezuinigen, als handvat wordt gebruikt om de belastingbetaler die part noch deel heeft aan die crisis- als een citroen uit te persen. De kreet de broekriem aanhalen is weer eens aan de orde van de dag, maar hoe is het mogelijk dat daarnaast karrevrachten (belasting)geld over de balk gegooid worden? Zie pagina 8 van deze PDF: hoe is het mogelijk dat oudere migranten die in nagenoeg alle gevallen onze taal niet onder de knie hebben- worden bevoordeeld ten opzichte van autochtone inwoners als het gaat over toekenning van de AOW?
Hoe is het mogelijk dat in dit land niemand aan de bel trekt als het gaat om het stapelen van belastingen, zoals met drinkwater het geval is? Wordt het niet eens tijd om de macht van gemeentebesturen te beperken en alle tarieven gelijk te trekken?Al heel lang doet de term linkse hobbies de ronde binnen de Haagse vierkante kilometer. Hoeveel geld werd in de afgelopen decennia niet over de balk gegooid inzake de ontwikkelingshulp? Miljarden! Wanneer dringt niet alleen in Den Haag door dat de Nederlandse belastingbetaler gewoon niet de middelen heeft om alle financiële, sociale en maatschappelijke problemen van de rest van deze wereld op te lossen? Nu hebben we een nieuwe variant, namelijk de rechtse hobbies. Met uitzondering van een PvdA-Kamerlid met vroege Alzheimer wil het huidige kabinet geen kilometerheffing en tolheffing is gelukkig ook taboe.
Die kilometerheffing is na de val van Balkenende IV als zijnde controversieel verklaard. Maar de leden van Vak K proberen ondanks alle maatschappelijke weerstand van toen opnieuw financiële gaten te dichten met de zoveelste accijnsverhoging. De heren laten een en ander vergezeld gaan van de leugen dat die verhoging dient om de files te bestrijden. Iedereen weet dat dat absoluut niet werkt, sterker:
hoe is het mogelijk dat politici een topsalaris ontvangen met het verkopen van leugens? En om iedere
politieke hoop met de bodem in te slaan: dit klimaatgeleuter heeft ook zijn langste tijd gehad.
Het ligt in de bedoeling dat tijdens de huidige regeerperiode knelpunten worden aangepakt, bestaande weggedeelten verbreed, zelfs nieuwe wegen moeten worden aangelegd en dat kost geld. Dat moet weer moet worden terugverdiend. Echter, het is een publiek geheim dat dat geld in de algemene middelen-pot verdwijnt. Kunt u als belastingbetaler weer kromliggen om de financiering van nieuweproblemen voor uw rekening te nemen. Of is het u ontgaan dat we dankzij Brussel en een trage Gerd Leers een nieuw leger gelukzoekers op ons dak krijgen? Gaan die zich net als een toenemend aantal Polen hier ook definitief vestigen, compleet met uitkering? Is het de bedoeling dat alle armoedzaaiers en gelukzoekers van deze wereld zich in dit land gaan vestigen, of hoe zit dat? Mogen we nog van geluk spreken dat ze niet allemaal een pony meenemen. Maar je kunt als regering of gemeentebestuur niet aan de gang blijven met lastenverzwaringen. De burger wordt het een keer zat.Wat dat aangaat is het stemhokje geduldig. Files zullen altijd blijven, hoe je het ook wendt of keert. In Nederland rijden gewoon te veel autos rond, daar is niks aan te veranderen. Qua grondoppervlak is Nederland niet te vergelijken met bv. Rusland, we zullen het met onze 41.000 vierkante kilometer moeten doen. En we weten allemaal dat daar structureel veel te veel mensen op rondlopen. Dat is geen racisme, populisme of discriminatie: dat is gewoon een feit.
*In juli 1969 waren de Amerikanen net op de maan geland. Na een verkennende wandeling van twintig minuten komen ze twee Russen tegen. Zegt één van de Amerikanen tegen de Russen: En wij maar denken dat we als eerste op de maan geland waren. Dachten wij ook, zeiden de Russen. Loop maar eens met ons mee. Tien minuten later zien ze een gigantische bouwput. Was dat dan?, vragen de Amerikanen. Ja, zeiden de Russen: Dat zijn Hollanders die bezig zijn met een belastingkantoor.
Update van 15 nov 2010: er komt geen nieuwe accijnsverhoging. Aan alle automobilisten: wakker blijven, de auto is van begin af aan als melkkoe gebruikt, ongeacht wat men in Den Haag ook beweert!
o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-
Pssst
Nog even Uw algemene kennis bijspijkeren. De Europese Unie voor de Rechten va de Mens, U weet wel, wil dus dat in ieder land een wet goedgekeurd wordt, waarbij werkloosheids-steun een mensenrecht wordt.
Aansluitend bij voorgaand stukje uit eigen keuken, getiteld Jobkanaal , hier onder een kopij van wat een zekere Jos De Man kwijt wilde in Het Vrije Volk, waar hij besluit meteen van de meest sprekende teksten uit de koran :
Het laatste woord is aan Allah: En Hij maakte u tot erfgenamen van hun landen, hun huizen en hun goederen, en van een land dat gij nog niet had bezocht. Koran, soera 33.27
Dit vers zou met gloeiend ijzer in de hersenen gebrand moeten worden ven van hen die ons be-stieren met als resultaat dat we binnenkort als lammeren zullen afgeslacht worden. Misschien niet in de bloederige zin van het woord, maar dan wel qua de cultuur van onze gemeenschap. Wat denkt U dat het wil zeggen, dat Vlaanderen van, zeggen we 50 jaar terug, bestond uit 99 % geboren en getogen Vlamingen, en vandaag nog hoogstens over 60 %, en binnen 20 jaar nog amper over 30-40 %....Ons eigen geboortecijfer stagneert, en dat van de vreemdelingen stijgt angstwekkend . De veroveraars zullen met democratische middelen (zoals Hitler hen dat voordeed) de macht kunnen grijpen. Allah moet wel in zijn vuistje lachen ..De Islam zal oogsten zonder te zaaien .
Begrijpt U ook waarom de politieke elite, die beter ingelicht is dan de massa, zo angstvallig de diversiteit predikt? Zij hopen inderdaad om later, onder de sharia, ook merendeels hun bevoorrechte posities zullen kunnen blijven behouden, als een soort dank voor bewezen diensten ..
Voor hen zou het nuttig zijn, eens een, zelfs verkorte inburgerings-cursus te volgen in de Islamitische geschiedenis. Zodat zij op voorhand zouden weten wat hen in werkelijkheid als ongelovige honden te wachten staat.
Als kers op de taart over het aanrukkende slavendom, ook nog een artikeltje over Berlijnse toestanden, handig verzwegen in de media. Wat niet weet, niet deert, hé! Duidelijker bewijs over de medeplichtigheid van de media bestaat niet : met de kop in het zand, weet, hoort en ziet de struisvogel ook niets!
Maar de kruik gaat zo lang te water, tot ze breekt .
o-o-o-o-o-o-o-o-o-
ANGST
JOS DE MAN - 15 NOVEMBER 2010
In een sfeer van plechtstatigheid richtte de door niemand verkozen president van Europa op 9 november het woord tot de oligarchen, die hem hadden aangesteld, om hun weldaden te prijzen en, aan het eind van zijn geestdriftige allocutie, tot het volk, om het te waarschuwen.
Angst, zo verkondigde hij, is de grootste vijand van Europa.[1] Welke angst dan wel?
Angst voor vijanden, binnen de grenzen en daarbuiten. Het is een gevoel in geheel Europa, niet bij een meerderheid, maar toch overal aanwezig.
De angsthazen, die denken dat terroristen en straatcriminelen vijanden zijn, dat
aanslagen tegen lijnbussen en ambulances symptomen van vijandigheid zijn, de bekrompen geesten die eremoorden, vrouwenbesnijdenis en gedwongen huwelijken beschouwen als akelige gebruiken, de vreesachtige naturen die beducht zijn voor de gevolgen van een
demografische overrompeling van Europa door een zondvloed van moslims, de belastingbetalers die vrezen dat de aankomst van steeds meer uitkeringsgerechtigden de met hun centen gebouwde hulk van de welvaartstaat zal doen kapseizen, de ouders die vrezen voor de toekomst van hun kinderen in een Europa dat met de dag onveiliger wordt en door het wanbeleid van de oligarchie afglijdt naar een financiële afgrond, de populisten die geloof hechten aan de verklaringen, meegedragen in betogingen van moslims, dat de islam weldra Europa zal beheersen, en die dat geen verkwikkende gedachte vinden, al de xenofobe lezers van de Koran die menen dat de vereerders van Allah wel degelijk in staat zijn om de goddelijke opdracht uit te voeren de christenen en joden te onderwerpen en desnoods uit te roeien, afvalligen te halsrechten en ongelovigen aan mootjes te hakken, al deze leden van een overal aanwezige negatief ingestelde minderheid moeten eens goed luisteren naar president Herman van Rompuy, die door niemand verkozen is.
Zijn filosofie van de angst heeft hij samengebald in een kernachtig aforisme: Angst leidt tot egoïsme, egoïsme leidt tot nationalisme, en nationalisme leidt tot oorlog.
Leidt angst tot egoïsme? Is het, althans volgens van Rompuy zelf, niet omgekeerd? Want ziehier wat de president eveneens beweert: Zij die bevreesd zijn hun baan en hun welvaart te verliezen zullen net datgene scheppen wat ze wilden vermijden. Is die vrees reëel? Ongetwijfeld. Wie vreest voor zijn baan is egoïstisch- dat is zonder meer waar. Deze bezorgdheid om eigen welzijn is normaal. Maar oorlogszuchtig?
Egoïsme leidt tot nationalisme? De Tsjechen en de Slovaken, de Letlanders, Estlanders en Litouwers, de Slovenen, Kroaten, Bosniërs etc., de Witrussen, Oekraïeners, Georgiërs etc., al die Europese volkeren die blijk gaven van een sterk nationaal gevoel door zo snel mogelijk onafhankelijk te willen worden: allemaal oorlogszuchtige egoïsten? Komt het bij de president niet op dat voor een volk de samenhorigheid van tel is, en dat ze zich dan ook zo snel als ze maar kunnen losmaken uit grotere verbanden waarin ze zich niet thuis voelen. Dat een natie van gelijkgestemde burgers overigens de enige bakermat en waarborg is en kan zijn van een democratie. Toch wel: Het gevoel van eenheid kan berusten op gedeelde waarden, of in een taal, een gedeelde geschiedenis, een wil om samen te leven. De obligate kreet over diversiteit mag echter niet ontbreken: diversiteit is zeker de kracht van onze samenlevingen. Men zal de voorzitter dank weten indien hij in een volgende rede de voordelen van diversiteit wil opsommen. En onthullen waar hij de gedeelde waarden, de gemeenschappelijke taal, de gedeelde geschiedenis en de wil om samen te leven ontwaart in het islamitische segment van het interculturele Europa.
Daar is hij helaas niet voor aangesteld. Het is de opdracht van de president om bij plechtige gelegenheden, zoals het uitspreken van de Berliner Europa-Rede, uit te weiden over de weldaden van een constructie, Europese Unie, geheten, die de naties afbouwt, de democratie inruilt voor een oligarchisch en bureaucratisch bewind, en de stem van de kiezer aan haar imperiale laarzen lapt.
Genoeg vermaningen uit de hogere sferen. We kunnen beter luisteren naar een persoon die met beide voeten op de grond staat, de Turkse journaliste en romanschrijfster Güner Balci. Zij is opgegroeid in de Berlijnse wijk Neukölln, een moslimgetto. Ze weet precies welke minderheid laboreert aan angstgevoelens: De politici zwijgen uit angst voor racist te worden versleten. Juist die angst is racisme.
Zo? Balci legt het uit: Moslimvrouwen worden onderdrukt, en de politiek onderneemt niets. Zo wordt een apartheidssysteem in stand gehouden. Iedereen is verontwaardigd wanneer in Afghanistan de vrouwen van hun rechten beroofd worden, maar men wil niet toegeven dat bij ons om de hoek gelijkaardige zaken gebeuren.
Moslimmeisjes, zo heeft ze in haar wijk ervaren, lopen aan de leiband. Ze mogen zich niet in het openbaar vertonen zonder begeleiding en een bezoek aan de gynaecologe is uitgesloten, omdat het maagdenvlies geschonden zou kunnen worden. Balci: De eer van de familie ligt bij wijze van spreken tussen de benen van het meisje. Het verlies van het maagdenvlies is de sociale dood en die is erger dan de reële dood.
De angst van de overheden om deze taboes te doorbreken kan men ook lafheid noemen. Of berekening, in het geval van de cynischer gezagsdragers. Ze hebben de mond vol van mensenrechten maar vegen ze onder de mat om de fictie van de o zo waardevolle diversiteit in stand te houden. Allemaal zijn ze democraten in hart en nieren. Maar wanneer de Zwitsers per referendum de bouw van minaretten verbieden loeien ze van verontwaardiging. Zulk een beslissing is verwerpelijk, want gemotiveerd door angst.
o-o-o-o-o-o-o-o
In het centrumlinkse weekblad worden hun inzichten vertolkt door commentator Parvin Sadigh, onder de titel Angst siegt über Argumente.[2]
Dat roept de verlichte elite telkens weer wanneer de kiezer zich niet naar haar voorschrift gedraagt. Zij is redelijk, het volk is bang. Het is uiteraard niets meer dan een kreet. Een populistische kreet, mag men stellen, want al te simpel, ja simplistisch.
Parvin Sadigh De beslissing tegen de minaretten bij de moskeeën doet vermoeden dat veel Zwitsers angst voor het vreemde hebben. Ze hebben klaarblijkelijk tegen de islam gestemd, en minder tegen de bouw van enkele slanke torens.
Dat de Zwitsers hun bezorgdheid om de groeiende invloed van de islam hebben uitgedrukt, zal niemand betwisten. Deze bezorgdheid wordt door tientallen miljoenen Europeanen gedeeld. De argumenten om de invloed van de islam in te perken zijn duidelijk en redelijk. De islam is een totalitaire ideologie die de mensonwaardige sharia boven de mensenrechten plaatst. De islam streeft de onderwerping na van ongelovigen en aanhangers van andere godsdiensten.
Over naar het Berlijn van Güner Balci. Daar werd onlangs een Nationale Integratietop gehouden. Hoofdcommissaris van politie Christian Horn schetste de situatie in zijn stad.
Veel kinderen van Marokkaanse of Turkse afkomst groeien op met ervaringen van geweld, vooral in de eigen familie. Het hoeft dus niet te verbazen dat ze geweld beschouwen als een legitiem communicatiemiddel. In de scholen zijn afpersing en dreiging met geweld schering en inslag. Bijna dagelijks geven kinderen van Arabische oorsprong lucht aan hun Deutschfeindlichkeit en antisemitisme, volgens Kuhn uitingen van racisme. Volgende uitspraak van de hoofdcommissaris belangt ons in het bijzonder aan: De islam wordt als rechtvaardiging en zowaar als motivering aangehaald voor antisemitisme, geweld en smaad tegenover vermeende ongelovigen en tegenover zulke personen die naar hun eigen opvatting geen goede moslims zijn.
Angst voor het vreemde? Nogal begrijpelijk. Maar een reactie is natuurlijk ook de nuchtere vaststelling dat dit zo niet verder kan. En dus zal de Europese burger niet aarzelen om de zeldzame kansen te grijpen die hij krijgt om iets te opperen over deze materie. Hij zal dan niet aarzelen zijn bekommering, zijn afkeer van het wanbeleid in zake immigratie, zijn vaste wil om te proberen enig fatsoen te handhaven in de weleer zo fatsoenlijke democratie om te zetten in een stem tegen de minaretten of voor Geert Wilders.
Het laatste woord is aan Allah: En Hij maakte u tot erfgenamen van hun landen, hun huizen en hun goederen, en van een land dat gij nog niet had bezocht. Koran, soera 33.27
Jos de Man
o-o-o-o-o-oo-o-o-o-o-
Een knechtje voor het huiswerk
E.J. BRON - 14 NOVEMBER 2010
Berlijn Ze moeten de schooltassen van hun medeleerlingen dragen, ook sporttassen en boeken, ze zijn boodschappenjongen, zorgen voor eten, drinken en sigaretten in de pauze. En als ze het huiswerk van hun medeleerlingen niet goed maken, krijgen ze klappen.
Na voorvallen van Duitservijandigheid, geweld en antisemitisme op scholen in sociaal zwakke wijken van de stad, wordt nu een volgend probleem bekend: (opm. vertaler: islamitische!) leerlingen laten zwakkere en jongere leerlingen voor zich werken en onderdrukken hen.
Zo in ieder geval omschrijft het de hoofdinspecteur van politie in Berlijn Neukölln, Christian Horn. Hij berichtte tijdens de integratietop op 3 november de Bondskanselier over zijn werk in het politiedistrict 5, verantwoordelijk voor de wijken Friedrichshain-Kreuzberg en Neukölln.
Daar is Horn met nog 15 andere medewerkers werkzaam in de werkgroep »Integratie en migratie« (AGIM), duurzame preventie is hun taak. »Lichamelijk geweld, tot aan zwaar en gevaarlijk toedienen van lichamelijk letsel toe, om maar helemaal te zwijgen van verbaal en psychisch geweld, is geen zeldzaamheid«, zei Horn voor 120 deelnemers.
»Ook afpersing en bedreiging met geweld zijn op scholen bijna aan de orde van de dag; zelfs gevallen van het regelrecht tot slaaf maken van medeleerlingen zijn ons bekend geworden.« Dit geweld zou zich zowel richten tegen medeleerlingen als af en toe tegen leraren en leraressen.
Scholen worden niet genoemd
De toespraak van Horn is nu meer dan een week geleden, maar in Berlijn, zo lijkt het, wil niemand openlijk over dit thema praten. Pas na enige keren aandringen geeft de politie de toespraak van Horn, de politieman zelf mag niet met de pers praten. Leraren, die gevallen van massieve onderdrukking in het dagelijkse schoolleven meemaken, willen niet worden geciteerd en er wordt ook verzwegen om welke scholen het gaat.
Alleen de districtsburgemeester van Neukölln, Heinz Buschkowsky (SPD), bevestigt onmiddellijk, dat er een »afgedwongen knechtrelatie van minderheden onder dreiging met represailles« op scholen in Neukölln zou bestaan.
Niemand wil de toestanden uitleggen met de woorden »tot slaaf maken«. Op navraag bevestigt het schoolbestuur van de senaat echter: »Er bestaan gevallen, waarin leerlingen medeleerlingen afpersen of bepaalde dienstverleningen eisen, bijvoorbeeld eten kopen en andere dingen.« Tot nu toe zijn dit soort voorvallen alleen bekend uit Neukölln, het afgelopen schooljaar drie gevallen, dit schooljaar tot nu toe één geval.
Maar leraren, de politie en medewerkers van het schoolbestuur weten heel goed: het »grijze« aantal gevallen zou wel eens veel hoger kunnen liggen als het gaat om represailles tegen medeleerlingen. »Het is uitermate moeilijk om belastend feitenmateriaal te krijgen, omdat de slachtoffers meestal niets aan derden vertellen of bang zijn voor nog meer represailles«, zegt Beate Stoffers, woordvoerster van het schoolbestuur van de senaat.
En lang niet ieder voorval wordt door de schoolleiding aan de inspectie gemeld. Blijkbaar zijn enkele scholleiders bang voor de naam van hun school, wanneer gevallen van psychische terreur, afpersing en geweld naar buiten zouden komen. Wie openlijk over de problemen op zijn school praat, krijgt problemen.
Bang voor de goede naam
Zoals Thomas Knorr. De 48-jarige werd in de zomervakantie als maatschappelijk werker benoemd op de Langenscheidt-school in Schöneberg-Nord. Een Libanese leerling schold hem uit voor »hond«. Hij moest voor een meisje zorgen, dat uit angst voor psychische terreur en geweld niet meer naar school durfde. Knorr maakte ook mee, hoe leerlingen elkaar helemaal kapot maken.
Over deze misstanden sprak hij tijdens een ouderavond in september. Hij verzocht de ouders met hun kinderen te praten en op hen een matigende invloed uit te oefenen. De directrice beklaagde zich bij hem. Enkele dagen later kreeg Knorr, nog in de proeftijd, ontslag. Zijn werkgever benadrukt, dat andere redenen de oorzaak voor zijn ontslag zouden zijn geweest.
Norbert Gundacker, plaatsvervangend voorzitter van de vakbond voor onderwijs en wetenschappen, zegt, dat veel scholen met geweldsproblemen bang zouden zijn om in een slecht daglicht te komen, anders zouden ouders deze school mijden. Maar niet nog meer ontwikkelde ouders zouden moeten worden afgeschrikt om hun kinderen naar probleemscholen te sturen. »Verschillende schoolleiders verzoeken om problemen absoluut niet openbaar te maken«, zegt Gundacker.
Want bij de te verwachten teruglopende aantallen leerlingen in Berlijn zouden scholen, die geen goede naam en dus steeds minder leerlingen hebben, bang zijn om de komende jaren te worden gesloten. Bovendien zou het gevaar bestaan, dat er ondanks de onderwijshervorming opnieuw »restscholen« zouden ontstaan, waarschuwt Gundacker. Hij roept de schoolleiders ertoe op ieder geweldsvoorval op hun scholen te melden, »zodat we kunnen tegensturen«.
De burgemeester van Berlijn, Klaus Wowereit (SPD), heeft de toespraak van de hoofdinspecteur over de »gevallen van tot slaaf maken« op de integratietop beluisterd. Hij zou daarover de verantwoordelijke senaatsinstanties voor onderwijs en binnenlandse zaken hebben geïnformeerd, zegt de woordvoerder van de senaat, Richard Meng. »We moeten alle concrete aanwijzingen nagaan«.
Blijkens de evolutie van onze samenleving, moet Hitler en zijn regime dan nog zo slecht niet zijn geweest, want dat regime wordt en met verve meer en meer openlijk, geïmiteerd. Alleen heet het nu niet meer Nationaal Socialisme (Nazi) want dat is een met veel te veel doden beladen term. Nu heet dat diversiteit, maar het leidt tot dezelfde heilloze uitkomst.
Eind 2010 beleven wij waarschijnlijk de laatste dagen, dat wij dit ongestraft mogen uitspreken. Straks komen Europese Richtlijnen op ons af, die ons de mond moeten snoeren. Minder brutaal dan in China en de in de vroegere USSR, maar even doeltreffend. Eerst moeten nog de nodige psychiatrische Inrichtingen gebouwd worden .
Als sluipend gift wordt voorlopig de indoctinatie in het geniep toegediend Nog een beetje geduld, en er zal er worden aan toegevoegd : koop niet bij bedrijven die de diversiteitsverklaring niet willen volgen .
Bij Hitler begon het met Kauf nicht bei Juden .
Daar dit initiatief (uit de koker van een of ander zwaar gesubsidieerde NGO waarschijnlijk, overbemand met progressieve nietsnutten) wordt gesteund door o.a. Unizo en de Vlaamse Regering. Het is blijkbaar ingegeven door het internationaal gerichte herverdelende socialisme. Waaruit we kunnen besluiten dat we geregeerd worden door een internationale bende maffiosi. Door slaafse voorbereiders van een steeds strakkere Islam-overheersing .
Hoog tijd dus dat we via de stembus onze stem mogen laten horen .
Er komt geen einde aan de vernederingen : ttraditionele feestdagen moeten worden afgeschaft, straatnamen die etnische minderheden kunnen kwetsen, moeten bij voorrang worden verwijderd en een algemeen voorrangsbeleid voor allochtonen moet onmiddellijk worden ingevoerd. Ziehier enkele van de maatregelen die de Rondetafels van Interculturaliteit - met als bevoegd minister Joëlle Milquet - afgelopen week heeft voorgesteld om de integratie te bevorderen. In de ogen van Milquet en co. moet de meerderheid in dit land zich binnen redelijke grenzen aanpassen aan de eisen van de minderheden. Complete waanzin, of zoals een lezer het op de webstek van Het Laatste Nieuws verwoordde:
Er blijven maar vier feestdagen over. De Dag van de Migrant, de Dag tegen Racisme, de Dag van het Asiel en de dag van de Onnozele Kinderen
o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-
Diversiteitsverklaring
Basisprincipes
Ik wil lid zijn van de groeiende groep ondernemers die bewust kiezen voor méér diversiteit en wens opgenomen te worden in de publieke lijst van ondertekenaars.
Ik erken het maatschappelijke belang van meer diversiteit in ons bedrijf en neem als ondernemer hiervoor mijn verantwoordelijkheid op.
Ik geloof in de meerwaarde van diversiteit voor ons bedrijf en voor de Vlaamse economie.
Ik wil garant staan voor diversiteit door oog te hebben voor discriminatie die vaak onbewust plaatsheeft.
Ik ga akkoord om dit engagement in ons bedrijf concreet te maken door de hierna omschreven inspanningen te leveren.
Engagementen
Wij objectiveren ons personeelsbeleid. Met ons bedrijf zorgen we ervoor dat:
het wervings- en selectieproces focust op de competenties van mensen en gelijke kansen biedt aan iedereen;
opleidings- en ontwikkelingskansen gelijk zijn voor iedereen;
het loonbeleid niet discriminerend is;
ook personen van allochtone origine, met een arbeidshandicap, oudere werknemers enz. kunnen doorstromen.
Wij evalueren hoe we vacatures opstellen en welke wervingskanalen we gebruiken om een diverse groep van kandidaten te bereiken. We objectiveren het selectiegesprek en de praktische proeven.
We vragen respect voor alle medewerkers en dulden geen discriminatie tussen collegas op basis van origine, leeftijd, geslacht, seksuele geaardheid,...
Wij gaan niet in op discriminerende randvoorwaarden die door klanten of andere worden gesteld.
Wij communiceren binnen en buiten het bedrijf dat we lid zijn van het ondernemersnetwerk Jobkanaal.
o-o-o-o-o---o
Psst
Knappe woordvoeders en schriftstellers hebben ze daar, vindt U ook niet? Hebben waarschijnlijk nog stage gevolgd bij de Rood Gardisten van Castro.
De zoveelste internationale commissie komt zijn neus steken in de Vlaamse taalwetgeving. Ook nu weer was de aanstoker een Franstalige 'belgische' vereniging, de Ligue des droits de l'homme belge francophone. /
De VN-experts maken zich ook zorgen over huiselijk geweld, discriminatie van gehandicapten, de mogelijke onvoldoende onafhankelijkheid van de leden van het comité P, dat men bij vrijheidsberoving nog steeds niet vanaf de eerste uren toegang heeft tot een advocaat, enz. en vraagt België daar allemaal werk van te maken.
/
De Standaard vermeldt (op basis van een Belga-bericht) niet eens dat de specialisten 'islamofobie' strafrechtelijk willen laten beteugelen. Het periodiek rapport over België werd opgesteld tijdens de 100ste sessie van het Comité van de rechten van de mens, gehouden in Geneve van 11 tot 29 oktober '10. Naar de zitting over België stuurde ons land 16 ambtenaren, de Polen zelfs 24 voor hun zitting).
Islamofobie moet bestraft worden volgens steeds meer leden van de VN
Veel ernstiger dan het gezever over het onbestaande risico van schending van fundamentele mensenrechten omwille van een taalbereidheidsregel voor de aankoop van een paar sociale kavels in Vilvoorde is dus dat die VN-organisatie, het Hoog-Commissariaat van de Mensenrechten, die zou moeten opkomen voor de rechten van de mens - waaronder toch een van de meest fundamentele rechten, het recht op vrije meningsuiting - in tegendeel pleit voor het vervolgen en bestraffen van wie een bepaalde godsdienst niet genegen is. Niet eender welk godsdienst, maar specifiek de islam. De verantwoordelijken voor islamofobie zouden moeten vervolgd en gestraft worden. Duidelijk wil dit zeggen: strafrechtelijk vervolgd, en gestraft met boetes en/of gevangenisstraffen. (Letterlijk: LÉtat partie devrait intensifier ses efforts pour combattre les actes dantisémitisme, de racisme et dislamophobie, notamment en enquêtant, en poursuivant et en punissant les responsables. Blijkbaar heeft de 'Ligue des droits de l'homme belge francophone' daar geen problemen mee? In het artikel in La Libre hoopt hun voorzitter in tegendeel dat een nieuwe volwaardige regering daar allemaal werk zal van maken: "Le directeur de la Ligue des droits de lHomme espère que ces "failles" du système belge "épinglées par des experts internationaux", seront prises en considération lors de la formation du gouvernement. Et le cas échéant par les députés belges si les affaires courantes étaient amenées à durer encore."
Veel VN-leden willen al langer dat kritiek op godsdiensten wordt gesmoord, vooral op de islam, en dat oppositionele meningen tegenover godsdiensten niet mogen worden geuit. Hiervoor wordt een wel erg kromme redenering gemaakt, om ze niet te doen vloeken met het recht op vrije meningsuiting: belediging van godsdiensten is een ernstig affront voor de menselijke waardigheid die leidt tot een beperking van de vrijheid van godsdienst van de aanhangers. En daarom moet dus godsdientskritiek strafbaar worden. Maar er zijn ondertussen zoveel 'mensenrechten' uitgevonden en in internationale verdragen opgenomen dat zelfs een docente mensenrechten er niet meer altijd wijs uit geraakt Het zijn er zoveel, dat ze tenslotte met elkaar in conflict moeten komen. (Zie ook het artikel (30.08.10): 'Sluipend gif van Eva Brems' ). Sinds 1999 maken de moslimstaten (the Organisation of the Islamic Conference OIC) zich sterk voor de VN-resolutie Combating Defamation of Religions. In de loop van 2008 en 2009 hebben zij hun best gedaan om de resolutie bindend te maken. Landen zouden dan verplicht worden anti-blasfemie-bepalingen in hun eigen wetgeving op te nemen. In maart 2009 was het bijna zover. De resolutie 10/22 (26 maart '09) van de Raad voor Mensenrechten kreeg geen meerderheid. 23 waren voor, 11 tegen en 13 onthielden zich. Westerse landen hebben zich verzet tegen het onaantastbaar maken van 'beliefsystemen' (mensenrechten zijn er voor mensen, niet voor geloofssystemen). Op 18 december 2009 is er bij de Verenigde Naties alweer een resolutie goedgekeurd die de defamation of religions betreurt (General Assembly resolution 64/156 of 18 December 2009. 80 stemmen voor, 61 tegen en 42 onthoudingen). Een dergelijke resolutie is niet bindend en heeft geen directe gevolgen, maar men ziet ze dus toch NU AL doorsijpelen in aanbevelingen aan lidstaten, zoals nu aan België. En wellicht krijgen de islamitische staten wel eens een meerderheid voor een dergelijke bindende resolutie?
Of het nu een federaal België blijft, of een confederaal België, of een onafhankelijk Vlaanderen wordt, de deelname aan een organisatie als de Verenigde Naties moet in vraag gesteld worden. Moet niet overwogen worden uit de VN te stappen vóór hier islamofobie strafbaar wordt gesteld? Ook uit de Raad van Europa stappen met zijn Europees Hof voor de Rechten van de Mens? Want ook dat gaat zijn boekje steeds meer te buiten, voornamelijk in asielzaken. Het beslist zelf in de plaats van de nationale instanties, het legt kortgedingmaatregelen op hoewel het daarvoor niet bevoegd is en eist dat die onmiddellijk worden uitgevoerd. Het riep bovendien een werkloosheidsvergoeding uit tot een eigendomsrecht. Het breidt zijn bevoegdheden op sluipende wijze uit. Dat zegt niemand minder dan Marc Bossuyt, naast voorzitter van het het Belgisch Grondwettelijk Hof ook academicus, in een uitvoerig interview met John De Wit, gepubliceerd (of moet men zeggen 'verstopt' in de rubriek 'experts') op de website van Gazet van Antwerpen, naar aanleiding van de publicatie van een nieuw boek van Marc Bossuyt - in eigen naam - over de rechtspraak van het Europees Mensenrechtenhof in Straatsburg in asielzaken. (Strasbourg et les demandeurs d'asile: des juges sur un terrain glissant, Bruylant, 2010, 189 p.) Interview gepubliceerd op 11 mei '10 met de titel:'Bossuyt: "Mensenrechtenhof gaat boekje te buiten in asielzaken"
En wellicht moeten we ook uit de Europese Unie stappen, om alleen nog deel uit te maken van een te vormen confederaal democratisch Europa, naar Zwitsers model, waar de burgers van elk land het laatste woord hebben via bindende referenda? Lid worden bijvoorbeeld van de Europese Vrijhandelsassociatie (EFTA) in plaats van lid van de EU? Al die internationale verdragen keren zich op de duur tegen de democratie, in stand gehouden door legers internationale en nationale ambtenaren en gesteund door een horde gesubsidieerde NGO's met hun eigen agenda. Met directe democratie kunnen we ons als burgers het best tegen misbruik van overheden wapenen. Daarvoor hebben we dan geen UNO, EU of internationale rechtbanken nodig.
GERARD BODIFEE begrijpt de commotie rond aartsbisschop Léonard niet. Wat de man zegt, past in een eeuwenoude traditie. Welke misdaden heeft spookrijder Léonard op zijn geweten? Hier volgt een greep uit de lijst. Léonard heeft gezegd dat aids een natuurlijk gevolg van promiscuïteit kan zijn. Hij vindt dat heteroseksualiteit een pleonasme is (hij houdt van geleerde woorden). Hij beweert dat godsdienstlessen in het katholiek onderwijs onvoldoende kennis van de katholieke godsdienst bijbrengen. Hij wil niet dat hoogbejaarde priesters die zich veertig jaar geleden misdragen hebben nu nog aan de schandpaal genageld worden. En meer.
Daarop barst een storm los. De andere bisschoppen distantiëren zich van deze uitspraken. Kerk en Leven neemt de aartsbisschop zwaar op de korrel. Wij lusten deze man niet', roept Rik Torfs in naam van ons allemaal. Geen enkele vooraanstaande katholiek steunt hem nog, meent de populaire kerkkenner ook te weten.
Dat kan allemaal waar zijn, maar ondertussen vraag ik me af wat er mis is met deze uitspraken. Dat tussen losbandig seksueel verkeer en de kans op besmetting met hiv een statistisch verband bestaat, zoals tussen longkanker en roken, is een wetenschappelijk feit. Waarom mag het eerste niet gezegd worden, en staat het tweede verplicht op elk pakje sigaretten? Waarom moeten homoseksuelen zich dan gekrenkt voelen? Dat Léonard in dit verband van een natuurlijke gerechtigheid' sprak, mag niet verbazen. Het begrip behoort tot de grondgedachten van de westerse beschaving en is er nooit uit verdwenen. Vijfentwintig eeuwen geleden sprak Anaximander van de ongerechtigheid' van het bestaan, en vandaag vindt men deze opvatting terug in het ecologisch moralisme. Wie de natuur beschadigt, gedraagt zich onbehoorlijk en begaat een ongerechtigheid tegenover de aarde. De formulering is misschien wat stroef, maar dat is het ergste wat men de aartsbisschop kan verwijten.
Degenen die zich opwinden over de bejaarde paters en pastoors die hun straf ontlopen door het milde gebaar van Léonard, moeten hun woede in de eerste plaats op de burgerlijke justitie richten, want die verklaart eenvoudig álle feiten verjaard.
En wat betreft de mening van de aartsbisschop over het godsdienstonderricht, daarover hoeft niemand zich te ergeren. Alleen de feiten tellen. Om die te kennen moet men alleen maar aan een willekeurige laatstejaars van een katholieke school vragen wat een eucharistie is, wie Thomas van Aquino was, of hoe men een profeet van een populist onderscheidt. De antwoorden spreken dan wel voor zichzelf.
De rooms-katholieke Kerk wordt een strakke, autoritaire houding verweten. Men kan zich over dat verwijt verbazen in een samenleving die aan de ene kant meer democratie in de Kerk eist, en aan de andere kant zelf de beginselen van de democratie schendt door meningen te verbieden en strafbaar te stellen.
Binnen de moderne samenleving is er één autoriteit die geen tegenspraak duldt, één god die iedereen moet gehoorzamen, en dat is de heersende progressieve, libertijnse tijdgeest. Ook al is die geest wispelturig en kort van geheugen over eigen opvattingen, zijn macht is absoluut. Deze heerser, die vrijheid voorspiegelt maar in werkelijkheid voorschrijft wat we mogen denken, spreekt via alle kanalen van de media en de amusementsindustrie. De boodschap is duidelijk: er is een nieuwe tijd aangebroken met een nieuwe waarheid en een nieuwe zaligheid. Het deert niet dat de nieuwe hemel ongeveer overeenstemt met de oude hel; dat vergroot alleen maar het plezier. Storend is misschien dat er ook mensen omkomen in het nieuwe paradijs. Nooit eerder gingen zoveel jongeren ten onder aan drogering, depressie en zelfmoord, maar dat mag geen reden zijn om te twijfelen aan het nieuwe geloof.
Léonard gelooft in een andere God. Dat is zijn misdaad. Hij verzet zich tegen het geloof in een nietsontziende progressiviteit. Hij is gewoon nog een katholiek, zoals er al tweeduizend jaar bestaan. Maar dat kan niet meer. Daarmee krenkt hij de mensen. Daarvoor moet hij boeten. De haat van de progressieve opiniemakers tegenover deze man die moedig stand houdt is groot. Dat was al zo nog vóór zijn aanstelling als aartsbisschop, lang vóór hij de gehekelde uitspraken had gedaan, omdat zijn opvattingen bekend waren. Al kan niemand uitleggen wat er nu eigenlijk mis is aan die opvattingen
De vraagstelling van Gerard Bodifée - wat er nu feitelijk mis is met de stellingen die aartsbisschop Léonard recent uitgesproken heeft - roept op haar beurt interessante bedenkingen op.
Léonard stelt dat homosexualiteit niet tot de natuurlijke orde der dingen behoort. Homosexualiteit werd altijd al als een perversie beschreven. Het woord perversie is afgeleid van het Latijnse pervertere, wat wegvoeren van betekent. Mannelijke en vrouwelijke geslachtsorganen zijn, voor zover men kan zien, op elkaar gericht. Wanneer geslachtsorganen op het eigen geslacht worden gericht, worden ze geperverteerd gebruikt. Dat heeft niets met morele beoordeling te maken, wel met logica. Moet je dan het opgewonden gekrijs van de zichzelf links noemende BRT-meute en bijhorende aanhangsels aanhoren! Ze ontbinden werkelijk alle duivels tegen alles wat voor hen de vermaledijde rechterzijde is althans volgens die zichzelf links noemende spraakmakende klasse, die kennelijk alleen maar een extreemrechts kent, alsof er nooit iets bestaan heeft of zelfs maar kan bestaan als een extreemlinks. Volgens de heersende linkse retoriek wordt de democratie in haar voortbestaan bedreigd door een gluiperige, slinks werkzame extreemrechtse groep enige paranoia lijkt sommigen niet vreemd. Deze extreemrechtse groep heeft uiteraard de bedoeling om de instituties van de democratische staatsordening onderuit te halen en de samenleving te herordenen volgens God helpe het! rechtse en dus ondemocratische beginselen. Daarmee zou het ultieme kwaad geschied zijn en daarom moeten alle wapens in stelling worden gebracht om de rechtse vijand totaal te vernietigen. Alleen zo kan de democratie van de definitieve ondergang worden gered. Rechts moet dus met alle middelen worden ontmaskerd en zo snel als mogelijk aan de schandpaal gespijkerd
Wat links niet in de gaten heeft, is dat het daarmee precies dàtgene doet, wat het aan extreemrechts verwijt, waarbij links wel degelijk bestaat en werkzaam is, en extreemrechts veeleer een hersenschim is.
o-o-o-o-o-o-o-o-o-
Pssst
O Wat moet de waarheid pijn doen voor Linx .Perversie! Het oneigenlijk gebruik van iets zo simpel gezegd, zo hard, zo logisch!
In het Derde Rijk sprak men van Entartete Kunst als er avantgardistische kunstrichtingen bedoeld werden (jazz, Dali, Picasso enz). Bij analogie zou men thans al die dingen kunnen catalogeren als perversisme, in dezelfde zin zoals ooit het dadaïsme of het kubisme furore maakten, op kwamen en weer wegstierven.
Dat zal dan de laatste kunstrichting moeten wezen, voor de Islam dat alles wegspoelt
Hieronder volgt de oproep, die ik van harte steun, voor de oprichting van een falanx ter bescherming van Aartsbisschop Léonard.
Met straks 75 lentes op de teller, werkt het voor mij stimulerend om altijd maar nieuwe geestesgenotente ontmoeten op de digitale snelweg. Al is het op een beperkt deelgebied van de strijd : het geloof der voorvaderen, geloof dat zo dikwijls, spijtig genoeg, in vroeger tijden misbruikt werd om die andere strijd, de Vlaamse ontvoogding, te bestrijden. Nu de geweldloze 3de Wereldoorlog ons overspoeld heeft, is het hoog tijd om de banden met het Geloof deer Vaderen terug aan te halen, willen we niet voor altijd geplooid liggen onder de zweep van de Islam. Tijd dus om de ploegijzers om te smeden tot zwaarden.
In deze blog werd de sympathie voor Mgr Léonard(Lion Heart, Leeuwenhart, volgens mij) zelfs vòòr hij benoemd werd, geen halve minuut onder stoelen of banken gestoken. Als Waal had ie direct mijn (eerbiedige) sympathie, omdat hij zijn schapen in het openbaar voor hun lethargie durfde te kapitelen, en als perfect tweetalige, om de Vlamingen in een bijna accent-loos Nederlands aan te prijzen als hun na te volgen voorbeeld. Dat was, toen al, een emanent gegeven .
Ik weet het : dat van die ploegijzers tot zwaarden omgesmeed, is weeral de schuld van (te danken aan) mijn opvoeding in een bisschoppelijk college (dat ooit een Hugo Verriest had als Principaal, maar later, o eeuwige schande, de Leterminator op zijn banken heeft moeten dulden) die mij met Mgr Léonard op de Bijbelse figuur Gédéon bracht. Die was, toen de Engel Gabriel hem opriep voor de strijd, aan het werk op het veld, waar hij zijn ploegijzer moest omsmeden tot zwaard om zijn Volk aan te voeren in de strijd .
Eindelijk wordt er nu verzet georganiseerd tegen de vernietigings-mechanismen met meerdere dubbele bodems. Lees hieronder wat er (eindelijk!) in gang is geschoten en tracht AUB, elk van zijn overtuiging uit, de boodschap zoveel mogelijk te verspreiden. Want het gaat hier niet om détails , zoals : sterk gelovig, lauw gelovig, agnosticus of zelfs om vierkant ongelovig zijn, NL of Hottentos-sprekend : in deze strijd is er maar één vijand, en dat zijn al diegenen die onze volksaard willen vernietigen door verstikking.
Het is een lange tekst, die Ivo Van Hemelrijck (wat is er in een naam?) daarvoor uit zijn pen heeft geschud. Maar voor mij was de tekst als balsem op mijn ziel. Eindelijk iemand die zijn nek durft uitsteken! Over wat ik minder graag heb gelezen, gaat voorlopig de spons. Niemand mag immers het DOEL uit het zicht verliezen. Als Vlaming hebben we immers allemaal een goed hart, maar een slecht karakter .
Ikzelf steun de actie uit alle macht, en zal de oproep waar ik maar kan, via vrienden en bekenden, in Kortrijk, het Antwerpse en in Brugge, zoveel mogelijk helpen verspreiden. Mgr Léonard zal het wel nooit persoonlijk lezen : maar als Hij straks, naast 308 mede-kardinalen in Rome vertoeft, zou ik hem graag persoonlijk op de koffie uitnodigen, om hem persoonlijk te feliciteren voor zijn aanpak. Ik zal die dag zelfs mijn beste Frans bovenhalen! Nuchter en goedlachs als Hij is, zal Hij wel niet kunnen weigeren .
Als hij per auto reist, moet hij gewoon even op de A1 Milaan-Rome de afslag Orvieto nemen, op 120 Km voor Rome. Hij komt terug op de A1 in Viterbo, de vroegere Pausenstad. Volgende anekdote, om maar te zeggen dat Pausen en Kardinalen hier ter plaatse ooit rond getoerd hebben als in de Hof van Eden : in het centrum van ons eigen klein Gemeentje kon in een (nu gerestaureerde) herenwoning ooit de stervenszieke Paus Pius VI onderweg in gevangenschap naar Avignon, door Napoleon Bonaparte, overnachten. Uit die tijd is het spreekwoord bekend : Sterven kan men overal. Hij had namelijk graag in Rome gebleven, om daar te worden begraven .Het Lago di Bolsena, met Bisentena, het Pausen-eiland, was in vroeger tijden trouwens het liefkoosde uitwijk-oord voor de Pausen, telkens het in Rome te warm werd.
o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-
Geachte Digitalia,
Hierbij stuur ik u een open oproep aan de Belgische rooms-katholieke basis. Hierin wordt de context geschetst waaruit de noodzaak blijkt van een forum dat de geloofsgetrouwe katholieken vertegenwoordigt in de media. Hij eindigt met een dringende oproep om de eerste stap te zetten in die richting, in de vorm van een vergadering ter oprichting van het forum. Ik hoop van harte dat u zich mee wil inzetten voor de totstandkoming hiervan.
Vanaf nu wordt deze oproep zoveel mogelijk verspreid tussen geloofsgetrouwe katholieken en de verenigingen, organisaties of andere entiteiten, die trouw zijn aan de traditionele leer van de Katholieke kerk.
Deze oproep is bedoeld om zoveel mogelijk verspreid te worden via het internet. Er zal een geschreven versie worden opgemaakt die zal uitgedeeld worden tijdens de bijeenkomst van 5-12-10 om 15u, voor de St Michielskathedraal in Brussel. Daar zal ook de pers gecontacteerd worden.
Ivo Van Hemelryk
OPEN OPROEP AAN DE BELGISCHE ROOMSKATHOLIEKE BASIS
Met het tweede Vaticaans Concilie in het begin van de jaren zestig opende paus Johannes XXIII de deuren van de kerk open op de wereld en die deuren gingen sindsdien steeds maar verder open. Voorheen gingen die natuurlijk ook open, maar dan vooral om gelovigen binnen te laten. Na het concilie gebeurde het hoofdverkeer vooral in de omgekeerde richting (bij ons in ieder geval). In plaats van de wereld de rijkdom van de geloofschat te tonen, lieten velen binnen de kerk zich begoochelen door wereldse theorieën,gepresenteerd als wetenschappelijk bewezen. Dat werd het toverwoord waarmee heel wat van onze kerkelijke geloofstraditie in de prullenmand verdween van menig katholiek intellectueel. Zij bleven zich katholieken noemen, maar fabriceerden ieder voor zich een aangepaste Christusfiguur die volgens hen perfect paste in het plaatje van een open kerk. Jezus werd voorgesteld als een sociaal bewogen man die het tot plaatselijke wonderdoener en alom geprezen parabelverteller had geschopt. Basisbegrippen van het katholicisme zoals de zonde, de verlossing, de verzoening met God, de heiligheid der sacramenten, enz... werden als een soort archaïsch of folkloristisch decor naar de rand van het plaatje geschoven.
Als gevolg daarvan belijden velen die zich nu nog katholiek noemen in feite een of andere versie van een progressief verlicht protestantisme, dat nog maar weinig uitstaans heeft met de traditionele leer van de kerk. In ons land werd het toezicht en de samenstelling van hetgodsdienstonderwijs en de catechese door onze bisschoppen gaandeweg aan leken overgelaten, die er vanuit hun open godsdienstige en maatschappelijke visies hun eigen potpourri van maakten. Het gevolg hiervan is dat het merendeel van onze zogenaamd katholiek opgevoede jeugd weinig of niets meer afweet van de essentiële geloofswaarden en waarheden van de katholieke wereldkerk.
De gewone leken, die trouw bleven aan de kerk en de geloofstraditie, kwamen in ons land meer en meer geïsoleerd te staan. Het krachtig weerwoord dat zij van hun kerkleiders verwachtten kwam er niet. Integendeel, de sleutelpositiesin pers, media en kerkelijke tusseninstanties werden meer en meer ingenomen door progressief denkenden, overtuigd van hun intellectuele superioriteit over de kerkleiding. Zij namen steeds meer de touwtjes zelf in handen en zorgden voor nog meer kerkverwarring, gepaard gaande met een logischerwijze teruglopendekerkgang. Kandidaat-priesters verkozen in Nederland te studeren, uit vrees aan de Leuvense Katholieke Universiteit met hun katholiek geloof in de knoei te geraken. Een recent voorbeeld dat de aldus ontstane toestand goed illustreert is de open breuk tussen Mgr. Léonard en zijn ex-woordvoerder, die nota bene in Leuven als een conservatief student werd beschouwd.
Intussen werkten vrijdenkers en atheïsten naarstig voort aan het versterken van hun posities in het medialandschap. Een van de gevolgen hiervan is dat volgens recente studies 60 % van de Belgische journalisten tot het progressief linkse kamp behoren en dat we geen enkele krant meer hebben die nog als authentiek katholiek kan beschouwd worden. In enkele decennia tijd verschrompelde een bloeiende kerk die haar zonen over de ganse wereld uitzond tot een minderheid. Het is bevreemdend vast te stellen dat een combinatie van mekaar versterkende feiten en factoren het religieus en cultureel leven van een maatschappij volledig van aanschijn kan veranderen binnen het tijdsbestek van een kort mensenleven.
Parallel hiermee werden wetgevende constructies op touw gezet om al wat niet beantwoord aan de toonaangevende progressieve theorieën aan banden te leggen. Opinievormers en maatschappijhervormers creëerden wettelijke hefbomen waarmee zij hun dogmas aan de maatschappij willen opleggen. Via een aangepaste interpretatie van de begrippen racisme en discriminatie trachten zij opvattingen van religieuze aard die niet stroken met de hunne terug te dringen tot de privésfeer of zo mogelijk zelfs daar te verbieden. De normale maatschappelijke tegenstellingen en discussies worden meer en meer via de rechtbank uitgevochten. De rechterlijke macht zal aldus bepalen welke opinie de juiste is en welkemoet gesanctioneerd worden. Dat kan in principe voor ongeveer alle opinies, want elke opinie kan vanuit een bepaalde gezichtshoek als discriminerend of racistisch beschouwd worden. Dit leidt met andere woorden ofwel naar een totalitaire gedachtedictatuur, vergelijkbaar of uiteindelijk nog erger dan die van de sovjets, ofwel naar een anarchie van elkaar tegensprekende rechtshoven.
De voorlaatste vrijzinnige aanvalsgolf tegen de kerk is gebaseerd op de pedofiele wandaden waaraan sommige priesters zich hebben schuldig gemaakt. Gevallen van pedofilie zijn er waarschijnlijk altijd geweest in de geschiedenis van de mensheid en men zal ze nooit helemaal kunnen uitsluiten. Maar waarom zien we juist in de loop van de laatste helft van vorige eeuw zulke toename van het aantal gevallen, zowel in de maatschappij als in de kerk? Het verband tussen deze toename en de groeiende verering van vrije seksbeleving in diezelfde periode zou voor iedere onbevooroordeelde analist al lang duidelijk moeten zijn. Daarvoor hebben we geen parlementaire commissie nodig. Maar die analyse past helemaal niet in het progressief plaatje en belandt dus ook maar in de progressieve prullenmanden. We mogen God danken dat naar aanleiding van de schandalen rond Dutroux en konsoorten het oprukkend pedofilisme een halt is toegeroepen, want alhoewel men het nu tracht te verdoezelen waren er voordien steeds luider stemmen in de media om ook dat pakket op te nemen bij de rechten van de seksueel vrijgevochten mens.
De laatste aanvalsgolf is nu gericht tegen onze aartsbisschop die de moed heeft tegen de progressief afwaarts gaande stroom in te gaan. De tactiek waarmee de aanval wordt uitgevoerd is simpel en oeroud: pak hem op zijn woorden. Hem op zijn daden pakken is immers nogal moeilijk want onze sympathieke en goedlachse kerkleider doet tot nader order geen vlieg kwaad, maar staat iedereen vriendelijk te woord.Dezelfde tactiek gebruikten de Saduceeën en Farizeeën om Jezus op zijn woorden te vangen. Jezus was hen te slim af, maar onze brave monseigneur raakte verstrikt in een netwerk van verdraaiingen en verkeerde interpretaties van zijn woorden, met de klaarblijkelijke bedoeling hem de mond te snoeren en zijn gezag te ondermijnen. In de binnen- en buitenkerkelijke media was er haast niemand die de moed had om hem te verdedigen. Zijn eigen collegas lieten hem links liggen of wezen hem terecht.Het waren vooral de geloofsgetrouwe leken die in eerste instantie voor hem in de bres sprongen, via internetberichten. De groeiende kloof binnen onze kerk kwam nooit schrijnender aan het licht.
Misschien wel het voornaamste probleem waarmee de traditionele Belgische lekengelovige nu worstelt is dat zijn mening in de media haast niet meer aan bod komt. Ik ben de verslaggevers van Ter Zake dankbaar dat zij mij tenminste even de kans gaven om de verdediging van Mgr. Léonard op te nemen, tegenover Zuster Lutgarde. Hier en daar is er een artikel van een toonaangevende intellectueel verschenen om te protesteren tegen de behandeling van onze kerkleider, maar eigenaardig genoeg kwamen de bedenkingen tegen de behandeling van de aartsbisschop dikwijls van eerlijke ongelovigen of randgelovigen.Alles in totaal waren dat maar peulschillen in de veralgemeende haatcampagne tegen hem. Die is er in geslaagd om bij vele gewone gelovigen een volledig misvormd imago te creëren van de persoon van de aartsbisschop. De dringende vraag luidt dus: hoe kunnen wij onze standpunten beter verdedigen in de media?
Wat men ook moge beweren over de macht van de katholieke kerk, zij heeft heden ten dage enkel een morele macht. Die oefent zij uit ten aanzien van de gelovigen, maar ook ten aanzien van de maatschappij als geheel. Daartoe moet zij zich wenden tot een andere macht, de vierde genoemd, met andere woorden de media. Binnen deze vierde macht moeten wij, de geloofsgetrouwekerkbasis onze posities kunnen innemen, als tegengewicht tegen het pseudokatholiek middenveldgezelschap dat nu de zogenaamde mening van de gelovigen in pers, radio en TV beweert te vertolken.
Uit het nieuws dat we toegereikt krijgen langs onze nationale radio- en Tv-uitzendingen moeten we opmaken dat de traditionele katholieken, trouw aan het leergezag van de paus en de kerkelijke traditie zo zeldzaam geworden zijn als witte muizen. Onze opinies komen haast nooit aan bod. Dit is een zoveelste misvorming van de werkelijkheid vanwege onze nationale media, maar wij, de traditionele katholieken, hebben ook zelf schuld aan deze misvorming. We zijn al te lang in de illusie blijven geloven dat onze kerkleiding krachtdadig de geloofswaarden zou verdedigen, maar tot onze grote ergernis heeft de kerkleiding aan deze normale verwachting niet of zeer ondermaats beantwoord. De meerderheid van de Belgische kerkleiding had het veel te druk met het aankweken van een zo progressief mogelijk imago, in de waan dat dit de juiste weg was om de kerk staande te houden. Gelukkig vonden vele trouwe gelovigen troost en bezinning in heel wat waardevolle initiatieven en verenigingen voor geloofsverdieping, want wat er van officiële kerkzijde werd aangereikt was dikwijls beneden alle peil.
Het gevolg van dit alles was dat er bij veel katholieken een soort angst ontstond om zich als gelovige te outen. Terwijl het katholiek geloof meer en meer tot de privésfeer werd teruggedrongen, kreeg het concurrentie van een ander geïmmigreerd geloof, dat helemaal geen last heeft van pleinvrees, maar openlijk wervend werkt en daar wel degelijk goede resultaten mee boekt. Het wordt dus de hoogste tijd dat het roer wordt omgegooid. In plaats van te klagen over de gang van zaken in de kerk moet het besef groeien dat WIJ de kerk zijn, al degenen die trouw bleven aan het leergezag van de rots waarop Christus zijn kerk bouwde. Die kerk was van in het begin aan haatcampagnes onderhevig, maar desondanks groeide zij snel. Waarom? Omdat de volgelingen van Christus baden om de H. Geest en van Hem de moed ontvingen om naar buiten te komen en hun geloof in synagogen, op pleinen en voor rechtbanken zonder verpinken te verdedigen.
Daarom deze oproep aan alle trouwe rooms-katholieken. Laten we uit onze catacomben kruipen en ons verenigen om samen ons onwrikbaar geloof in de katholieke wereldkerk opnieuw uit te dragen. Laten we aan de pers horen dat we bestaan en dat we met klem ons democratisch recht opeisen om in het maatschappelijk debat gehoord te worden. Dat we geen vrees hebben van degenen die ons via rechtbanken de mond willen snoeren. Dat de traditionele lekengelovige moet vertegenwoordigd zijn in het maatschappelijk debat. Daarvoor moeten we niet de toelating vragen aan onze bisschoppen. Dat is gewoon onze plicht als volgelingen van Christus die ons beval: gaat en onderwijst.
Hiermee doe ik een luide oproep aan alle kerk- en pausgetrouwe katholieken van dit land en aan alle verenigingen (en dat zijn er toch heel wat) die in stilte het ware geloof en een onvervalste katholieke catechese hebben doorgeven. Laten we gezamenlijk uit onze schelp kruipen. Laten we ons verenigen zodat we met autoriteit en democratische legitimatie de pers te woord kunnen staan. Het is NU de tijd van handelen, nu we een aartsbisschop hebben die ons het goede voorbeeld geeft om zonder vrees in onze moderne en wispelturige wereldhet onwankelbare woord van Christus kerk aan bod te laten komen.
God geve dat velen onder u deze boodschap begrijpen of daar zelf al langer van overtuigd waren. Aan al wie wil meewerken aan een katholieke renaissance vanuit de basis in dit land vraag ik het volgende. Spreek alleauthentieke rooms-katholieke verenigingen, organisaties of entiteiten aan, met de vraag om aan te sluiten bij een forumdat de spreekbuis wil zijn van de lekenbasis die trouw is aan de traditionele kerkelijke leer. Overtuig hen dat zulk forum een hoogdringende noodzaak is. Ook ieder die individueel bekommerd is met de uistraling van ons geloof kan hieraan meewerken, leken zowel als priesters. Gans in het bijzonder doe ik een oproep aan de vrouwen en aan de jeugd, om enthousiast mee te werken.Dit is een initiatief van de basis uit, zonder enige beïnvloeding vanuit de kerkelijke hiërarchie. De eerste stap wordt gezet door gezamenlijk overleg, in het bewustzijn dat we verbonden zijn in Christus en dat we verankerd zijn aan de rots waarop Hij zijn kerk bouwde.
Concrete punten:
-Voorlopige benaming van het forum (in de drie landstalen):
-Wijze van medewerking: deelname aan leiding of organisatie van de vergadering/ deelname aan de vergadering/ deelname aan de verspreiding van deze oproep / andere
VERZAMELING OP 5/12 OM 15u VOOR DE ST MICHIELSKATHEDRAAL IN BRUSSEL WAAR VERSCHEIDENE ORGANISATIES ZULLEN SPREKEN EN DE PERS TE WOORD STAAN OVER DIT EN AANVERWANTE THEMAS
Schiet dus in actie, verspreid de boodschap op alle mogelijke wijzen, naar personen en naar betrouwbare verenigingen. Roep anderen op hetzelfde te doen. Een papieren versie is op aanvraag verkrijgbaar. Ook steun of samenwerking vanuit de buurlanden is welkom.
La version française est en préparation. Gesucht: ein Übersetzer ins Deutsch.
God zegene onze inspanningen en geve ons de moed het zout der aarde te zijn en te blijven.
Ivo Van Hemelryk
o-ooo-o-o-o-o-o-o-
Na lezing, volhardt en ondertekent in eigen naam, de gezegde :
Van mijn brave Moeder heb ik geleerd, dat kleine mensjes moeten zwijgen als de groten spreken. Omdat die Meneer Lemm zo indringend de waarheid sprak, ben ik na gedane lectuur eerst gaan snuffelen op Wikipedia. Zie helemaal onderaan. En weer moet ik toegeven : ons Ma had gelijk. Die man IS een grote meneer . Maar om nu via hem bij Reve en bij Mulisch uit te komen, wind ik maar niks. Zal ik dan NOOIT van die kwibussen verlost geraken?
Vroeger kwamen wij dolgraag in Machelen-aan-de-Leie, niet voor Reve (we zagen slechts van ver een zieke oude man) en zeker niet voor Roger Raveel die wij een exorbitant dure ophoog gevallen kwakschilder vonden. Onze vaste stek was dat kleine eethuisje aan de dode arm van de Leie, die gelukkig zo goed als onbekend gebleven was voor massatoerisme. Dat Raveel als een eenzame nukkige oude man, rug,aan rug met ons, zijn stoempt zat uit te lepelen, liet ons ijskoud. De figuur had evengoed de kippenboer om de hoek kunnen zijn, vandaar het kippengaas in sommige van zijn meesterwerken .
01-11-2010 - Robert Lemm (*) - Catholica
Democratie is de loterij van de stembus. Het is het lot van een volk overlaten aan het toeval. Democratie is de macht van het getal, van de grootste hoeveelheid. Het denkbeeld achter de democratie is de gelijkheid, en achter gelijkheid steekt de afgunst. Niemand mag meer zijn dan iemand. Dus in een democratie wordt iedereen door iedereen gecontroleerd. Je zou democratie het geïnstitutionaliseerde of gesystematiseerde wantrouwen kunnen noemen. En omdat iedereen gelijk moet zijn, draagt niemand verantwoordelijkheid. Elke zogenaamde gezagsdrager kan zich altijd verschuilen achter de vergadering. Indien het waar is wat alle grote denkers hebben gezegd dat een of andere vorm van corruptie inherent is aan regeren of gezag uitoefenen, dan mogen we aannemen dat in een democratie de corruptie het grootst is, want het wijdst verbreid. In landen die de laatste vijftig jaar overgingen tot een democratisch bestuur, is de algemene klacht dat de corruptie er toenam. Of men nou de Kongo neemt, India of Pakistan, of Brazilië, sinds er verkiezingen worden gehouden, sinds de boel er aan het toeval van de stembus is overgelaten, rijst de corruptie er de pan uit. Ondertussen blijft de toonaangevende staat van ons tijdsbestek, de Verenigde Staten van Amerika, alom de vrijheid met de democratie adverteren, en zelfs militair afdwingen. Ook in landen die daar helemaal niet aan toe zijn, of in landen waar de voorgeschiedenis en volksaard strijdig zijn met het gelijkheidsbeginsel. Om maar te zwijgen van de vrijheid, die een fictie is, een propagandamiddel. Vrijheid bestaat net zo min als gelijkheid.
Het enige verschil is dat men dat in rijke landen beter weet te maskeren dan in arme landen. En nu we het toch over arm en rijk hebben, democratieën die min of meer functioneren heb je alleen in rijke landen, en rijke landen zijn rijk omdat andere landen arm zijn. De een zijn brood is altijd de ander zijn dood. Mensenrechten zijn een zoethouder voor rijke democratische landen. Waar men in rijke landen roept dat men de armoe de wereld uit wil hebben, bedoelt men de armen. Die wil men de wereld uit hebben. Men wil geen bedelaars en hongerlijders zien. Daarvoor schaamt men zich, en het is uit sociale wroeging over de eigen roofzucht wat anders is handel? dat men zn geweten sust met luidruchtige van regeringswege gesubsidieerde programmas voor ontwikkelingshulp.
Wij zijn sinds 1945 door de democratie gegijzeld. De gruwel van de holocaust gedoogt geen vraagtekens bij het stemrecht. Wie dat toch doet, wordt al snel voor fascist uitgemaakt. Het fascisme is verslagen; en daarmee is iedere bestuursvorm die niet democratisch is, automatisch verdacht. Met het communisme heeft men minder een probleem, want de Sovjet Unie hoorde in 1945 tot de overwinnaars. Dus de democraten deelden met de communisten de Publieke Opinie. Pas na 1956 (Hongaarse opstand) en 1968 (Praagse lente) begon het geloof in het Westen ten aanzien van het communisme te tanen, hetgeen uiteindelijk leidde tot de Val van de Muur in 1989. Sindsdien heersen het neoliberalisme en de vrijemarkteconomie en de globalisering. Dat neemt niet weg dat men voormalige communisten verontschuldigt, terwijl men fascisten voor eeuwig aan de schandpaal nagelt. Fidel Castro (Cuba) mag, Augusto Pinochet (Chili) is verwerpelijk. Democratie is van alle kwaden het minst kwade, luidt de veelgehoorde dooddoener.
Vóór de oorlog van 1940-45, in de jaren dertig bijvoorbeeld, waren er heel wat invloedrijke, en nog steeds bewonderde!, schrijvers en denkers die de democratie openlijk de slechtste bestuursvorm noemden. Daar was ook alle reden toe. Het partijenstelsel ging (en gaat nog steeds) gepaard met een gigantische hoeveelheid middelmatige politici, kleine strebers die alleen in hun eigen carrière geïnteresseerd zijn en op de korte termijn denken, ofwel propageren wat binnen een gegeven situatie haalbaar is, zonder zich te bekommeren om wat op den langen duur het beste is voor een gemeenschap. Plannen voor de langen termijn zijn moeilijk te verkopen, dus schadelijk voor het geluk van politici. Echte leiding is dus ver te zoeken. Het was dan ook geen wonder dat toen Benito Mussolini in Italië de macht greep in de jaren twintig, hij heel wat denkers en schrijvers in Europa achter zich kreeg. Hij maakte immers een eind aan een bestuurlijke chaos van elkaar in rap tempo afwisselende regeringen. Het buiten werking stellen van kibbelende partijen en kortzichtige parlementariërs werd door velen binnen en buiten Italië als een weldaad gevoeld. Eindelijk iemand die aan het roer ging staan zonder zijn bestuur op verkiezingen binnen twee of vier jaar te hoeven afstellen. In Portugal, Duitsland en Spanje deden zich vergelijkbare staatsgrepen voor, die niet gericht waren tegen het volk, maar tegen de elite. Als Hitler zich niet aan de joden had vergrepen, maar met hen had samengewerkt en van hun know how had geprofiteerd, had het lot van Europa wel eens anders kunnen uitpakken. Want het gevaar kwam uit het oosten. Het fascisme mag men niet vergeten ontstond als antwoord op, of reactie tegen het communisme. Zonder communisme was er geen fascisme geweest.
Maar is er dan niets positiefs over democratie te zeggen? Zeker wel. Het principe van gelijkheid heeft een grond in het feit dat we allemaal dood gaan en dat we allemaal naakt en huilend ter wereld komen. Koning of dienaar, rijkaard en armoedzaaier, het leven is voor allen betrekkelijk en moeilijk en we worden allemaal op onze handel en wandel beoordeeld. Dus niemand hoeft zich tegenover iemand ook maar iets te verbeelden. Dat de talenten en de verantwoordelijkheden niet gelijk verdeeld zijn, betekent nog niet dat de een zich boven de ander verheven hoeft te voelen. De lagergeplaatste mag beseffen dat de hogergeplaatste grondiger aan de tand zal worden gevoeld bij de eindafrekening. Wie meer heeft, of over meer is aangesteld, heeft meer verantwoording af te leggen. Dat is niet iets om jaloers op te zijn. Echte democratie heb je wanneer meerderen bescheidenheid in acht nemen ten opzichte van minderen, en wanneer minderen meerderen kunnen respecteren, waardoor ze ook kunnen gehoorzamen. Maar zoals de klassieke filosofen al wisten, zijn afgunst en wrok, eerzucht en arrogantie onuitroeibaar. Dus je krijgt lieden met een slavenmentaliteit die zich als meesters opwerpen, en mensen met bestuurlijke kwaliteiten die zich om wat voor reden dan ook afzijdig houden, of zich als ondergeschikten gedragen. Zo slaat democratie al gauw om in hetzij tirannie, hetzij anarchie.
Het idee van een samenleving van gelijken heeft altijd bestaan, maar kreeg in de achttiende eeuw concreet vorm in het denken van de nieuwlichters. Jean-Jacques Rousseau heet hun wegwijzer. Deze vader van de democratie, is tevens vader van de Romantiek en het totalitarisme, en vader ook van het ressentiment. Als buitenstaander met een moeilijke jeugd, als niet tot de adel behorend, maakte hij van de uitsluiting en de eenzaamheid een deugd, met beroep op de zogezegd nivellerende Moeder Natuur. Als ik zelf niet tot de geprivilegieerden kan behoren, moet niemand ertoe behoren. En omdat Jean-Jacques niet de enige ontevreden buitenbeen was, en omdat zijn beroep op de natuur aansloeg onder een gedenatureerde aristocratie, kreeg hij invloed. Volgens de oude zedenmeesters was ressentiment lelijk of zondig. Met Jean-Jacques wordt het nuttig, zoals met zijn tijdgenoot Adam Smith egoïsme nuttig wordt wanneer het nationaal wordt toegepast en men er de algemene welvaart mee stimuleert. Zo werkt collectief ressentiment de begeerde maatschappijverandering in de hand. En Jean-Jacques werkte stimulerend op de adel. Want ook in hogere kringen sluimert onblusbaar het verlangen naar nog hoger en meer, en onder de burgerij leeft de wens tot de adel op te klimmen. Gaat de klimdrang gepaard met collectieve afgunst, dan rijpt de tijd voor structurele verandering, voor een Revolutie die in luttele tijd de vloer zou aanvegen met meer dan duizend jaar monarchie gebaseerd op godsdienst en kerk en standen.
Werd de Revolutie vooral gevoed door onbehagen, onder de gevestigde orde van Monarchie en de Kerk was reeds het nodige loos. Vele hertogen, baronnen en graven vegeteerden aan en rond het hof in plaats van op hun land voor de goede orde te zorgen; vele prelaten waren allang van God los en besmet met de ideeën van de Verlichting. Ze hielden alleen nog de schijn op. De vrijmetselaarsloges tierden welig onder de eerste en tweede stand. De Revolutie slaagde dan ook veeleer doordat het ancien régime niet meer geloofwaardig was dan dat het door krachten van buitenaf onderuit werd gehaald. De slachtoffers waren de trouwe koningsgezinden en oprechte gelovigen voor wie de traditie heilig was, al werd die traditie de goede uitzonderingen daargelaten veelal gepersonifieerd door onwaardige en onoprechte hoogwaardigheidsbekleders.
De revolutionairen zijn nooit degenen voor wie zij zeggen op te komen, maar altijd verongelijkte afvalligen van hun eigen stand. Wie de revolutie maakt, is dus een deel van de elite. Deze is gevoed door een mix van dromen en rancune; dromen van filosofen over terug naar de natuur en afkeer van beschaving, alsmede boosheid niet tot de posities te kunnen doordringen die men ambieert. Het volk fungeert als springplank. Uit naam van het volk pretenderen de revolutionairen een wereld te scheppen van rechtvaardigheid, van eerlijk delen, van vrede en vrijheid. Er moet een eind komen aan uitbuiting en oorlog, zeggen ze. Dat daar nooit een eind aan kan komen zolang de wereld blijft bestaan, weten alleen de afzijdige wijzen, maar daar wil niemand naar luisteren. Want bezonnenheid in dezen gaat door voor pessimisme. En optimisme is verplicht.
Revolutie wordt voorgesteld als romantisch. Opstaan tegen een dictator, of tegen een autoritaire vader doordrenkt de literatuur van eind achttiende, begin negentiende eeuw. Men verwerpt de Rede, die de godin van de rationalistische nieuwlichters was, en vervangt haar door het Gevoel. De romantische revolutionair of revolutionaire romanticus groeit uit tot een beweging die medio negentiende eeuw tot systeem wordt in het marxisme met als zijtak het anarchisme, Proudhon, Bakoenin. Het socialisme werpt zich op als het haalbare, en het socialisme keert zich uit naam van de kleine man en de arbeider tegen het liberalisme dat de linkse romantici van het eerste uur verkondigden en dat rond 1830 status had gekregen binnen de stand die uit de Revolutie was voortgekomen: de hoge burgerij.
Tegen zowel het socialisme als het liberalisme vormt zich in de tweede helft van de negentiende eeuw het conservatisme. De conservatief accepteert dat het ancien régime definitief tot het verleden behoort, maar hij ziet in monarchie en kerk nog steeds de voornaamste steunpilaren van de samenleving. Rechts van de conservatief staat de reactionair. Die beroept zich op gezag van bovenaf, van God via altaar en kroon. Joseph de Maistre is hiervan de belangrijkste vertegenwoordiger, met in zijn kielzog Juan Donoso Cortés, Louis de Bonald en nog anderen. Hun maatschappijbeeld steunt volledig op het christendom in zijn katholieke vorm, met leergezag en hiërarchie. Ze verwerpen het liberalisme en het socialisme, en ze zien in de democratie het grootste gevaar voor Europa.
In tegenstelling tot de conservatief, verwerpt de reactionair de scheiding van kerk en staat. De conservatief zit vast aan zijn liberale wortels, dus ook aan bepaalde kanten van de Verlichting. Hij zal de kerk, de geïnstitutionaliseerde godsdienst, het christendom meer status willen geven in de samenleving omdat zulks ten goede komt aan handhaving van de orde. Het is gemakkelijker om gezag uit te oefenen wanneer de burgers braaf zijn, en de kans daarop is groter als ze hebben geleerd dat ze niet mogen stelen, andermans geluk niet mogen benijden en geen valse getuigenis mogen afleggen. De godsdienst is dus nuttig. Voor de tegenhangers van de conservatieven, de liberalen, moet godsdienst een privé-aangelegenheid blijven. Wat dan het bindende moet zijn, het cement van de samenleving, daarover blijven de liberalen vaag en het onderling oneens.
Dat religie en regering een eenheid vormen, leert de geschiedenis. Bij alle natuurvolkeren was dat het geval. Daarin had Rousseau gelijk. Bijgevolg mogen we scheiding van kerk en staat, van religie en regering, van gelovige en burger onnatuurlijk of tegennatuurlijk noemen. De marxisten begrepen dat beter dan de liberalen, en vandaar dat zij de traditionele godsdienst vervingen door de ideologie, wat een soort geloof is. Ideologie is wat ze oudtijds ketterij noemden, zoals de katharen bijvoorbeeld. Maar nu was er geen kerk meer, geen met de kerk verweven staat om de ketters te bestrijden. Met als gevolg dat de marxistische ideologie zich over de planeet verbreidde. En alleen omdat die op den duur economisch niet bleek te werken, kwam daaraan in Europa een eind, althans in haar politieke vorm. Het daaropvolgende neoliberalisme, alsook het neoconservatisme zijn al evenzeer ketterijen. Maar wie bestrijdt ze nog? Uit naam van wat?
Niet uit naam van het christendom, want dat is verslagen. Het Westen heeft dus geen gemeenschappelijke basis meer van waaruit de volkeren bestuurd kunnen worden. Nadat kerk en monarchie zijn verdwenen, brokkelde de samenleving geleidelijk af. In de tweede helft van de negentiende eeuw was er nog het getrapt kiesrecht. Tegen het eind van de eeuw en het begin van de volgende kwam het algemeen kiesrecht. Onder invloed van de emancipatie mochten ook de vrouwen naar de stembus. Wilden ze dat, of werd het ze opgedrongen? De christenen organiseerden zich in christen-democratische partijen. Maar zijn christenen geroepen om binnen een seculiere maatschappij sociale en economische problemen op te lossen? In onze tijd zien we de toenemende zeggenschap van kinderen en dieren, alsook de groeiende gewoonte van volksraadplegingen. Achter de democratische chaos trekken onzichtbare krachten en machten aan de touwtjes. Wat via nieuws en actualiteit naar buiten komt, werkt verhullend. Niemand begrijpt wie of wat ons werkelijk regeert. En we blijven die wanorde doodleuk als democratie aanbevelen, en uit naam van die democratie invasies en oorlogen rechtvaardigen.
Politici zijn lieden die nooit zeggen wat zijzelf geloven, maar altijd wat anderen, liefst de meeste mensen, willen horen. Maar geloven zijzelf überhaupt nog wat? Een leuk gezicht, een vlotte babbel, een schijnbaar aardig plan en ze gaan de boer op om kiesvee te verzamelen. Weet dat vee veel! De kiezers die onderwijs hebben genoten en kranten (vooral zogenaamde kwaliteitsbladen) lezen, menen meer te begrijpen.
Medezeggenschap en inspraak zijn slogans waarmee democratie in het onderwijs als aantrekkelijk wordt voorgesteld. Maar de mondige, geëmancipeerde burgers van die onvolprezen rechtsstaat (een contradictio-in-terminis) zijn ook medeplichtig. Misschien is het beter om niet zoveel te weten, want als alles per slot anders uitpakt dan men in zijn slimheid had gewild en gedacht, vervalt men allicht in sarcasme en defaitisme.
Democratie is meer dan ooit een loze kreet. In Argentinië bieden mensen hun stembiljet te koop aan op het internet; in de Nederlandse stad Utrecht trekt minder dan tien procent van de bevolking naar de stembus als het om een nieuwe burgemeester gaat. In Pakistan werken verkiezingen bloedbaden in de hand.
Mensen hebben geen behoefte aan stembus en partijen en politici. Ze zoeken leiders die kunnen uitleggen hoe de dingen in elkaar zitten en die het lot van een volk op hun schouders nemen. Ze willen echt gezag op alle gebieden, niet alleen op het gebied van het landsbestuur, maar evenzeer in industrie en onderwijs, in kunst en religie. Ze trekken zich op aan voorbeeldfiguren, aan helden, aan heiligen. De democratie voldoet niet meer. Het veelgehoorde minst kwade van alle kwaden klinkt ongeloofwaardig, zelfs in de mond van wie het als een laatste strohalm aangrijpen.
Scheiding van kerk en staat is, zoals gezegd, iets tegennatuurlijks. Het christendom is in wezen een geloof, maar bovendien een cultuur, kunst, beschaving, maatschappijvormend. De aloude klacht dat de verheffing van het christendom tot staatsgodsdienst vanaf Constantijn een verraad van de leer van Jezus was, heeft de scheiding geforceerd. Anders gezegd: de Staat heeft de Kerk de scheiding opgedrongen, en vervolgens heeft de Kerk van de nood een deugd gemaakt. In het ontstane hiaat dringt zich een nieuw geloof op dat geen scheiding tussen kerk en staat kent: de islam. West Europa overkomt wat in de Middeleeuwen Spanje en Byzantium overkwam. De geschiedenis herhaalt zich. Met één groot verschil. In de Middeleeuwen was men christen, jood of moslim. In onze tijd zijn de meeste mensen ongelovig of bijgelovig. Men is atheïst, humanist, aanhanger van New Age of oosterse mystiek. Men is van alles, behalve gelovig christen. En de meeste mensen maken op grond van het democratische de meeste stemmen gelden de dienst uit. Dat betekent dat de traditionele godsdienst uit de openbare ruimte, uit de samenleving verdreven is. Is het wonder dat het, eens christelijke, Europa Eurabia wordt?
Sinds de tegencultuur van links na 1968 de Openbare Mening, de universiteiten en de media, de kunstsubsidie en nog veel meer heeft bepaald, is de tijd aangebroken waarin een nieuw conservatisme probeert baan te breken. Dat gebeurde al eerder in de Verenigde Staten. In Nederland was Pim Fortuyn het breekijzer. De moord op Fortuyn in 2002 was een gemeenschappelijke daad van de uit 1968 voortgekomen linkse elite die zogenaamd een gevaar voor de democratie meende te moeten bezweren, maar eigenlijk bang was voor het eigen hachje. Men begreep dondersgoed dat een doorzetten van de beweging die door Fortuyn op gang was gebracht, het einde zou kunnen inluiden van veel gevestigde belangen, posities en instituties. Na de moord viel Nederland terug in de vaag linkse gezapigheid. Het conservatisme wil niet van de grond komen bij gemis van leidende figuren, schrijvers, intellectuelen.
Maar als u geen democratie wil, wat dan?, luidt de stereotiepe vraag. Er valt niets te willen. De samenleving is niet maakbaar. De dingen komen vanzelf. Er komt op een gegeven moment een Mussolini, een Franco, een Pinochet, een Musharaf. Het opvallende is dan dat de ganse Publieke Opinie moord en brand schreeuwt. Die Opinie is de stem van de elite. Het volk is overwegend op de hand van de leider. Het is de strijd tussen die twee waar het steeds weer om gaat. Het is steeds weer de elite die het volk gebruikt om haar eigen wil door te drijven. Het is de elite die achter de democratische façade aan de touwtjes trekt en met een slogan als vrijheid het volk misleidt.
De burger is het meest gebaat bij een evenwicht tussen Kerk en Staat. Overheerst een van de twee, dan krimpt de vrijheid. Drukt de ene de andere weg, dan heb je onderdrukking. En onderdrukking hebben we nu van al het geestelijke. De democratische meerderheid zweert bij vlees en materie, spelen, koning voetbal, en die worden iedereen opgedrongen. Ook in de wereld van kunst en wetenschap, en zelfs in de kerk, triomfeert het stoffelijke, platvloerse, de mens in zijn dagelijkse behoeften. De werken van de geest moeten zich zien te handhaven in een ongesubsidieerde marge, weggedrukt door de keiharde kijk- en leescijfers. Men geniet nog van Bach en Mozart, Rembrandt en Velázquez, maar men is vergeten dat die hoge toppen ons alleen konden bereiken vanuit een samenleving die absoluut niet democratisch was. De samenleving van de toppen die de tijd doorstaan was autoritair en hiërarchisch. Godsdienst, kunst en wetenschap gingen toen samen. Wij democraten bewonderen de toppen, maar verwerpen wat die toppen mogelijk maakte. Over die inconsequentie zouden we eens meer moeten nadenken
Lemm is traditioneel katholiek en één van de grote voorstanders voor de verering van de Amsterdamse Mariaverschijningen als de Vrouwe van alle Volkeren. Na Reve werd hij in De Staatskrant "de laatste grote katholieke historicerende schrijver" genoemd. Naast zijn vertalingen uit het Spaans schreef hij meerdere werken waarin hij op polemische wijze het vooruitgangsgeloof, de Verlichting, de mensenrechten, het liberalisme, het socialisme en de democratie bekritiseert. Teksten en interviews van Robert Lemm verschenen geregeld in het wekelijks verschijnende Katholiek Nieuwsblad, het katholiek-conservatieve maandblad Catholica en in Bitter Lemon.
