.

Deze cartoon is volgens mij een goede impressie van de politiek zoals deze die in dit o dierbaar belgie, o edel land der vaadren bedreven wordt : met harde woorden, zolang het maar geen zeer en doet….

Het staat in de sterren geschreven : onze be-stierders sparen zoals gewoonlijk zowel de kool als de geit, als de geit en de kool, om dan steevast in hun hoogmoed te verkondigen dat ze een ‘compromis’ hebben bereikt, waarop iedereen, zowel de kolen als de geiten, kunnen applaudisseren. Noch half, noch heel, het blijft ons deel!

Ze gaan op dit eigenste moment nu eens de ‘fiscaliteit’ splitsen, sè, en ze nemen er een kleine 5% van het totale pakket (de registratierechten, die ten andere al verschillen tussen Wallonië en Vlaanderen als waren dat twee verschillende werelddelen) : kijk, wimpelen ze hoog van de toren met beide handpalmen wijd open: Niets in de handen, niets in de mouwen : Gesplitst! En content dat ze zijn, over hun eigen durf! Noch half, noch heel, het blijft ons deel!

Dat ze ondertussen met klank vergeten iets te doen dat hun Grondwet die ze zelf ineengeflanst hebben, vereist (BHV) daar durven ze niet aan denken, laat staan aan beginnen : er zit geen ‘copromis’ in, de stellingen liggen te ver uiteen. Aan de uiteindelijke oplossing durven ze ook niet te beginnen, ze wachten tot de fudamenten van het onrecht zijn verdampt : als de Grondwet niet kan nageleefd worden, schaf die dan af en het probleem is opgelost! En als men dan toch met afschaffen bezig is, omdat de tegenstellingen te groot zijn : schaf dan meteen het land af! Noch half, noch heel, het blijft ons deel!

Er moet, al 20 jaar ver, dringend iets gedaan worden aan het dagelijks verkers-infarct rond Antwerpen? No problem : ze bestuderen dat lang, grondig, en vooral kostelijk! De brug is wel goedkoper en kan vlugger afgewerkt worden, maar we kiezen voor…noch de kool noch de geit. We werken met ‘open tunnels’, die we (zie volgend punt) de ‘cut and cover’-methode noemen. Cut met de K van kut-wijf….dat moet be-stierd worden….Een soort onzichtbare mileiu-vriendelijke ondergrondse bruggen-stelsen dus, zodat er bovengronds weer kolen kunnen groeien en geiten kunnen grazen…. Noch half, noch heel, het blijft ons deel!

Een geluk met een ongeluk, want voornamelijk die geiten zullen brood-nodig zijn, om de volgende generaties te kunnen voeden, eenmaal varkensvlees zal verboden zijn. Hmm! Gestoofde kool met gestoofde geit : een mailtje voor een nieuw recept sturen naarr S.O.S.-Piet?

Laatste en duidelijkste voorbeeld van geiten die kolen weigeren te vreten : als 180 jaar zit het Vlaams Onderwijs geduveld met lessen Frans, die de laatste 50 jaar van ‘te mijden’ naar ‘verloren tijd’ zijn opgeschoven. Wie begot in de Hoge Hemel op aarde spreekt nu nog Frans! Engels is de voertaal waarmee we de wereld rond kunnen…. Noch half, noch heel, het blijft ons deel!

Het gaapt lijk een ovenmuil, dat wij subito presto moeten overschakelen – maar, vermits er tussen beide talen geen ‘compromis’ kan, noch grammaticaal noch naar de woordenschat, laten we alles zoals het was. Zeg eens eerlijk, we kunnen die arme Franscouillonnekes toch niet in eenzaamheid achterlaten met hun koeter-Waals dat straks nog het niveau van het Hottentots met moeite zal halen….

Nu we eindelijk met goed gevolg onszelf kunnen bevrijden van de taal der dwingelandij, om over te schakelen naar een wereldtaal, staan onze be-stierders met hun mond vol tanden. Er zou een beslissing moeten komen – maar verduveld, dan laten ze zichzelf kennen als onbuigzame Flaminganten die niet in staat zijn tot compromissen sluiten…. Noch half, noch heel, het blijft ons deel!

Dat zijn inzake het spel der compromissen, namelijk onze Franscouillonse vriendjes wel : bij hen uitsluitend Frans, en bij ons Nederlands, maar met Frans daar boven op! Toreador, de stier komt aangelopen…..

Waar ergens staat die koe die moet be-stierd worden?

27-09-2010 om 13:33 geschreven door digitalia  

.

MichelAngelo : Pietà.

Kunst of religie….

o-o-o-o-o-o-o-

Waarom zwijgt de Kerk alwéér?

22-09-2010 - Henk Rijkers - katholiek nieuwsblad

Ivan Rioufol is de bewonderenswaardige en sympathieke columnist van Le Figaro. Bijna dagelijks wijdt hij zijn column (ook deels te lezen op zijn blog Liberté d’expression (*) aan dat ene, allerbelangrijkste onderwerp: de zelfafschaffing van het Westen. Om die zich te zien afspelen in real life hoef je alleen maar op straat om je heen te kijken: bijna per dag zie je meer vreemdelingen (juridisch vaak tóch 'Nederlanders') in buitenissige, aan dit land wezensvreemde kledij of uitdossing. En die wezensvreemdheid zit natuurlijk niet alleen in de buitenkant. Elke verdediging van het eigene is echter decennialang met succes politiek verdacht gemaakt en geblokkeerd, al is er met het succes van de PVV – dat nu duidelijk de hele politiek beïnvloedt – mogelijk een keerpunt op komst. Het stempelt Nederland momenteel tot de een van de politiek vooruitstrevendste landen van Europa.

Deze week reageert Rioufol op een opmerkelijke manier op het bezoek van paus Benedictus XVI aan Groot-Brittannië. Hij is zowat de enige grote leider wiens betogen gekenmerkt worden door lucidité, vindt Rioufol. Wel, als een Fransman dat van een Duitser zegt, is dat een groot compliment. Met instemming haalt Rioufol de woorden van de paus aan: “Voor wie met realisme kijkt naar onze wereld van vandaag, is het duidelijk dat christenen niet door kunnen gaan als vanouds. Zij kunnen niet de diepe geloofscrisis negeren die onze samenleving heeft geschokt, zelfs kunnen ze er niet meer zeker van zijn dat de erfenis van waarden die door eeuwen van christendom is overgedragen, doorgaat de toekomst van onze samenleving te inspireren en te modelleren.” De paus drukt zich dan nog diplomatiek uit. In Westminster klaagde Benedictus openlijk de “groeiende marginalisering van de godsdienst” aan “in het bijzonder van het christendom”, zoals die bijvoorbeeld zichtbaar wordt in het steeds meer omstreden raken van het kerstfeest. Voor de islam is de incarnatie van God immers een gruwel.

Hoe zijn we zo in het slop geraakt, dat we in eigen land al haast onszelf niet meer durven zijn? De analyse van paus Benedictus klopt weliswaar, “maar de bangelijke Kerk heeft (zelf) een groot aandeel in deze crisis, die de moslims en de joden niet kennen”, aldus Rioufol. “In Groot-Brittannië heeft dit weekeinde de aanwezigheid van een groot aantal gelovigen de hoop onder het volk aangetoond. In Frankrijk zijn de christenen in de meerderheid die gehecht blijven aan hun godsdienst, waarvan ze weten dat het de grondslag is van de westerse cultuur, van haar scheppingen en van haar verdraagzaamheden. Toch zijn er ook veel katholieken, en ik ben een van hen, die wanhopig zijn over de bangelijkheid van al te veel priesters en bisschoppen.” En Rioufol citeert met instemming uit het essay La tyrannie de la faiblesse (‘De tyrannie van de zwakheid’) van Paul-François Paoli: elke keer als een onderwerp aan de orde is dat de burgers raakt en dus ook katholieken als burgers raakt – onderwerpen als immigratie, Europa, de natie, de islam enzovoorts – is de Kerk in geen velden of wegen meer te bekennen. “Maar als dit instituut nu eens het lef had om, bijvoorbeeld, luid en duidelijk de christelijke historische identiteit van Frankrijk te verkondigen, dan zou men wellicht een ander keertje ook naar haar luisteren.”

Intussen neemt de islam in Europa en in het bijzonder in Frankrijk de ruimte in die de Kerk uit bangheid braak laat liggen. Jaarlijks maakt de islam in dat land 60.000 bekeerlingen, hoofdzakelijk mannen (en hoe zou dat nu komen... ). Kortom, om het nu even niet in die van Rioufol, maar in onze eigen woorden te zeggen, de Kerk faalt - ook in Nederland - schokkend in het geven van leiding in de grootste culturele identiteitscrisis in de geschiedenis van Europa. Zij lijkt te berusten in – zoals Johannes Paulus II het uitdrukte – in een massale “kalme en stille afvalligheid” van Europa. “Katholieken verwachten van hun Kerk”, zegt Rioufol “dat zij het initiatief terugpakt door haar eigen sterke eigenschappen naar voren te brengen (als je een religie aan haar vruchten mag beoordelen, hoeft zij voor de islam niet te blozen) en door om te beginnen met meer strijdbaarheid de vervolgde christenen in het Oosten te verdedigen." Ernstiger nog, zo besluit Rioufol, "de voorzichtige stilte die de Kerk in acht neemt tegenover het opkomende radicale islamisme doet mij denken aan diezelfde schuldige voorzichtigheid die al te vaak de hare was tegenover andere vormen van totalitarisme zoals het communisme en het nazisme

(*) Zie http://blog.lefigaro.fr/rioufol/

o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-

Pssst

De zelfafschaffing van het Westen : in real time dagdagelijks onder onze neus…..

Niets aan toe te voegen, tenzij het advies om toch maar regelmatig ons Frans een beetje op te poetsen door op deze hierboven vermelde blog af en toe iets te gaan lezen. Baat het niet, schaadt het niet!

27-09-2010 om 11:34 geschreven door digitalia  

.

VOORPOST BERICHT

o-o-o-o-o-o-o-o-o

Voorpost voerde actie tegen viering Waalse feestdag in Sint-Truiden

Wallonië vierde op de derde zondag van september zoals gebruikelijk zijn officiële feestdag. Voorpost wenst, zoals dat ook de vorige jaren gebeurde, de Walen proficiat met het feit dat ze met deze feestdag uiting geven aan hun volkse identiteit en hoopt dat de Walen ooit, zoals ook de Vlamingen dat willen, van hun volksfeestdag hun nationale feestdag kunnen maken.

Die droom van onafhankelijkheid en vrijheid zal echter pas verwezenlijkt worden als Vlamingen en Walen ontsnappen aan de Belgische kooi. De dag dat België barst, zullen immers zowel Walen als Vlamingen over hun eigen toekomst kunnen beslissen, zonder daarin geblokkeerd te worden door de ander.

Voorpost beschouwde het dan ook – al was het maar omdat er na meer dan 100 dagen (opnieuw) “onderhandelen” tussen Franstaligen en Vlamingen niets is om te vieren, Brussel-Halle-Vilvoorde nog steeds niet gesplitst is en de Franstaligen blijven aanspraak maken op grote delen van Vlaams-Brabant – als een daad van pure belgicistische agressie dat de vereniging B-Plus, met medewerking van lid en Sint-Truidens burgemeester Ludwig Vandenhove, de Waalse feestdag kwam vieren op Vlaams grondgebied.

De militanten van Voorpost waren daarom, samen met Limburgse militanten van het Vlaams Belang, aanwezig voor de plek van samenkomst alwaar ze de paar tientallen belgicisten verwelkomden met anti-Belgische slogans en pamfletjes.

Een viertal Voorpost-militanten bezette intussen de Abdijtoren. Ze sloten de toegangspoorten af met kettingen, hingen hoog boven de stad vier “België barst”-spandoeken en lieten duizenden pamfletjes op Sint-Truiden neerdwarrelen, terwijl ze met fluitjes en toeters voor de gepaste achtergrondmuziek zorgden bij de aankomst van de belgicisten.

De hele actie verliep zonder incidenten. En Voorpost zal ook bij een volgende “viering” in Sint-Truiden of elders aanwezig zijn om te getuigen van de politieke moed die bij niet een van de belgicisten aanwezig was.

Voor een Vlaams Vlaanderen, een Waals Wallonië en een barstend België !

Johan Vanslambrouck Voorzitter Voorpost

Luc Vermeulen Actieleider

0475 / 29 57 65

Björn Roose Persverantwoordelijke

0476 / 45

o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-oo-o-o-o-

Psssst

Weet iemand iets meer dan ik over de herkomst van het woord ‘Voorpost’? Is niet bedoeld als rondvraag over alles waarvoor de actie wel staat, want dat weet onderhand het kleinste kind die woont en leeft in Vlaanderen en in Nederland, maar die ook heimwee voelt naar het broedervolk in Zuid Afrika : de verheffing van het Volk der Lage Landen.

Zou dat misschien iets te maken hebben met, in militaire termen, de plaats waarop een schildwacht staat? Zou kunnen, maar een schildwacht mag zijn ‘post’ niet verlaten, en is er dus min of meer aan vast genageld. Klopt niet, want beweeglijker dan ‘Voorpost’ zijn er niet veel!

Kan het zijn dat het dan te maken heeft met ‘post’ uit het woord B-Post, de vroegere beroepsmatige vereniging van vooral Linx gesyndiceerde postbodes, postmannen en postlui? Here-God, lieve deugd, liever niet!  

Dan is het meer de derde mogelijkheid die in het woord ‘Voorpost’ besloten ligt : het begrip vooraan, aan de spits : ‘voor’ : is strijdend in de voorste linie, daar waar het vuur het hardt is. Waar er klappen kunnen vallen en waar de klappen moeten opgevangen worden. Op de bres staan, waar de vloed dreigt door te breken. Zorgen dat, waarvoor we staan, veilig beschut is achter onze linies.

Eigenlijk betekent ‘Voorpost’ dat allemaal en nog veel meer. Voorpost is de essentie van een Volk.

Voorpost is eigentijds, ludiek, speels, onvermurwbaar, hard in al die dingen die het hoog in de vaandel voert : eigen tradities, eigen taal, eigen waarden. Voorpost is de verzamelnaam voor strijdbaarheid.

Voorpost moet, snel als de bliksem, kunnen toeslaan daar waar onze rechten dreigen te worden geschonden. Voorpost moet waakzaam zijn en blijven, terwijl de politiekers zich verliezen in bla-bla-bla. Voorpost moet een begrip worden bij Vlaanderens vijanden.

Ja, wat is voorpost eigenlijk nog meer?

O Ja! Het is een beweging eigen aan de jeugd. Wij (is bedoeld ik) zijn die jaren ontgroeid en staan dus noodgedwongen een beetje afgunstig, aan de zij-lijn….Vooral als we horen over ‘de jeugd van tegenwoordig’, dan weten we bijna altijd dat het gaat over uitspattingen, nooit over de Voorpost-meisjes en jongens. Spijtig! Spijtig!

27-09-2010 om 09:59 geschreven door digitalia  

Madame Béatrice Saccoche

 

In gesprek met Bart De Wever….

Maar die voelt zich ten onrechte geviseerd….

o-o-o-o-o-o—o-

Nu het Vlaams Nationalisme zo maar ongevraagd zijn voet naast de Franscouillonse edele voetstap is komen te zetten, zijn deze laatsten daar echt niet mee opgezet.

Den Bart was (in haar gewezen Duitsgezind gazeetje) door Madame Béatrice Saccoche, uitgemaakt voor Nazi, omdat zijne Poepa, waarschijnlijk dood en begraven, onder een zerk lag met dezelfde rune-tekens in kruisvorm als op de kop van de IJzertoren. Een soort gecodeerde geheime boodschap dus aangaande de deportatie, de vergassing en erger van alle brave Belgen in dit land.

Den Bart, nu de Diepe Wapper door de kerk is, slaat vervolgens terug met een column in De Schandaard, weliswaar met fluwelen bokshandschoenen, maar sè, dat mag niet hé! Ne Flamand die slaat teruk : da kannie!

Nog voor het debat op RTBF begint, verschijnt er op hun weblog een ranzige tekst, met daarin een paar leuke cartoons, waar de meest brave hierboven prijkt. Onze Wever is herleid tot een worm, die er van langs krijgt door een pront Madammeke, waarschijnlijk die van de Saccoche.

Erg? Bijlange niet. Onze cartoonisten zullen wel terugslaan, en als dat niet helpt gaan we er op los met de blanke bajonet. Of als ’t moet met de laatste Mausers van de oorlog ’14-’18, waarvoor er in Mei ’40 al geen kogels meer waren. Die hebben we toch nog allemaal netjes ingevet op onze zolder staan, hé! Want dat was de afspraak, toen den Duits in September ‘44 tijdelijk moest terugtrekken na een hartelijk ‘Auf Wiedersehen’….Adé, Adé, meinen kleinen Unteroffizier, adé! Und vergess mich nicht…..

Stel U voor dat ’t Pallieterke een paar heerlijke (maar toch hoogrstaander) cartoons zou wijden aan de Waalse Peetvader van de Maffia. Daar waar hij bijvoorbeeld als pedofiel geborsteld staat tussen een groep jongetjes die allemaal de ogen ten hemel en de broek op de knieën hebben….

Wat zou dan het verschil zijn tussen zo’n beelden en de beelden die in de Wallo/Brusseleirse pers komen? Wel, de eersten zouden berusten op waarheid, en de tweeden op fictie….

Ik? Moerst IK kunnen tekenen, dan stond Madame Béatrice Saccoche dagelijks afgebeeld bovenaan mijn blog als SS-Vamp, met opgeheven zweep oven een troepje blonde goden, en met onder de arm een Soir-exemplaar met datim september ’44. Unterschrift :

MEINE EHRE HEISST TREU!

26-09-2010 om 18:35 geschreven door digitalia  

Gratis kerkadvies, in alle eerlijkheid

In De Morgen…

o-o-o-o-o-o—o-o-

Wacht mensen, eerst wat stoom afblazen….Zo gauw mijn hartslag weer normaal wordt, kunnen we samen overgaan tot het tot ons nemen van onderstaande illustratie van het spreekwoord : “Als de vos de passie preekt, boer let op Uw ganzen”…..

Wat er amusant is aan al die moraal-filosofen, is dat ze ongevraagd komen vegen voor andermans deur. Al is het een natuurlijk een waarheid als een koe dat ze hun gezeik kwijt moeten, juist lijk die koe die staat te loeien in de wei, omdat ze wil gemolken worden. Het is een natuurlijke behoefte : dat beest voelt, net zoals die moraal-filosoof, dat haar melk ‘steekt’. Meevallend neven-effect is natuurlijk dat hun gazetjes vol geschreven geraken.

Twee kleine opmerkingen, Meneer de Deken Loobuyck. Rome trekt zich al 2.000 jaar uit de slag zonder jullie adviezen, en ik geloof dat, als Instelling, er haar dat niet veel kunnen nazeggen. Tweeduizend jaar is een hele termijn… Het wordt zelfs hier en daar al eens gebruikt als bewijs dat ze (de Kerk) een werktuig is in Gods handen. Maar daar heeft U waarschijnlijk lak aan. Sta mij toe, in dat geval de beeldspraak van die loeiende koe nog wat verder door te trekken : het gebeurt ook dat het dier uit het verschieten aan het loeien slaat, als een kikvors voor haar neus opduikt die bezig is om zichzelf op te blazen om die koe te gelijken.

Punt twee : de bedienaars van de Kerk. Dat zijn allemaal mensen die met hun verstand en hun studies, heel wat meer in het burgerleven hadden kunnen zijn dan schopstoelen of pispalen voor moraal-filosofen en ander tuig. Niet dat ze zich moeten ‘opofferen’ maar zij dienen (meestal) een ideaal waar jullie niet het minste benul van hebben….

Kijk, man, ik weet dat gij ook Uw boterham, liefst met goed en veel beleg moet verdienen : het is U van harte gegund. Maar een beetje serieus blijven, hé!

Het instituut is inderdaad geen voorbeeld van goed zedelijk gedrag voor het ogenblik. Over de burgermaatschappij zullen we maar best zwijgen, hé…..En denk vooral niet dat ik een kerkpilaar ben. Maar ik weet dat er heel wat mensen zijn die ‘slimmer’ zijn dan ik, en ik zal die dus maar ‘geloven’, zeker?!

Nog altijd niet een beetje in Uw eigen zieltje gaan kijken in bvb de stilte van het Heiligdom van Chartres? Haast U. Zolang daar nog een 4 minaretten rond staan, is er veel kans dat U iets voelt. Al is het maar, om met iets te beginnen, bewondering voor de architectuur. Is al een goede stap in de door mij bedoelde richting….Al moet ik toegeven dat dit niets te zien heeft met moraliteit, maar met Eeuwigheid….

o-o-o-o-o-o-

Ons eeuwig lauwe Volk Gods

25/09/10 10u26

Moraalfilosoof Patrick Loobuyck over de diepe kloof tussen de kerk in Rome en de kerk in België. Hij is verbonden aan de Universiteit van Antwerpen en de Universiteit van Gent. Het Belgische Volk Gods heeft nauwelijks nog iets te maken met de inhoud van de katholieke leer. Maar zelfs in diepe crisis schijnt niemand binnen die kerk écht scherpe conclusies te willen trekken. Loobuyck schetst het eeuwig lauwe profiel van de Belgische kerk.

 Ik geloof niet dat de huidige crisis tot een ommekeer zal leiden en het is duidelijk dat de kerk niet van plan is de kloof te dichten  

Tot enkele maanden geleden was België een ingeslapen kerkprovincie. Er gaat nauwelijks iemand naar de zondagsmis, maar 70 procent van de bevolking noemt zichzelf wel katholiek. Jongeren die uit het middelbaar onderwijs uitstromen hebben geen voeling met de katholieke geloofstraditie, maar 83 procent van die leerlingen heeft wel twaalf jaar wekelijks twee uur rooms-katholieke godsdienstles gevolgd. Er zijn amper priesterroepingen en parochiepriester is een knelpuntberoep, maar de kerk wordt rijkelijk gefinancierd door de overheid. Met de katholieke opvoeding thuis en met het naleven van de kerkelijke (seksuele) moraal is het bijzonder slecht gesteld, maar het katholiek onderwijs heeft een marktaandeel van 70 procent. Heel wat priesters hebben een 'verboden' partner, maar dat wordt door de goegemeente getolereerd en ook bisschoppen zien het door de vingers zolang het 'verdoken' blijft.

Alles leek peis en vree. Nochtans zijn dit tegenstellingen die tot nadenken stemmen. Over welk soort katholieken gaat het eigenlijk nog in die Belgische kerkprovincie? Zijn de mensen die zich katholiek noemen maar nooit een kerk binnengaan meer dan cultuurchristenen die onafhankelijk van Rome leven? Kiezen ouders voor katholieke scholen om religieuze redenen of kiezen ze die scholen om de afstand, de kwaliteit of het aantal migrantenkinderen? Kiezen ouders om hun kind rooms-katholieke godsdienst te laten volgen omdat ze hun kinderen confessioneel en kerkelijk willen opvoeden, of kiest men het om problemen te vermijden met oma, om de eerste communie, of omdat men de kinderen toch 'iets van waarden' wil meegeven?

Kan het katholieke label nog iets meer betekenen dan een anachronistische erfenis uit het katholieke Belgische verleden? Kortom, heeft het Belgische Volk Gods nog iets met de inhoud van de katholieke leer te maken of wordt het voornamelijk gekenmerkt door levensbeschouwelijke lauwheid, onverschilligheid of erger nog: hypocrisie?

Fundamentele ommekeer
De kloof tussen het Belgische Volk Gods en het instituut kerk is diep. Zo is er een consensus dat het celibaat in vraag gesteld moet worden, dat het priesterschap voor vrouwen opengesteld moet worden, dat voorbehoedsmiddelen een goede zaak zijn en dat homo's en gescheiden hetero's recht hebben op een relationeel leven met bijhorende seksualiteit zonder dat dit als zonde gebrandmerkt moet worden. Ik kan niet in de hoofden van de Belgische bisschoppen en priesters kijken, maar ik denk dat velen onder hen het met deze stellingen eens zijn. Uit zelfbehoud hebben ze echter niet de moed zich hierover uit te spreken vanwege hun functie in de kerk.

Het had een positief neveneffect van de schandalen in de kerk kunnen zijn dat de kloof tussen het Volk Gods en de kerk als instituut eens ter sprake gebracht zou worden. Er zou een gevoeligheid kunnen ontstaan om te bekijken hoe die kloof gedicht kan worden - en uitspraken van een aantal bisschoppen getuigen daar ook van. Maar ik schreef het op deze opiniepagina al eerder (DM 02/09): men moet zich hierover geen illusies maken.

Ik geloof niet dat de huidige crisis zomaar tot een fundamentele ommekeer zal leiden en het is duidelijk dat de kerk niet van plan is de kloof te dichten. Ondanks alles wat hier gebeurt en naar boven komt, is de kans dat de kerk zich op een tegemoetkomende manier met de opvattingen van het Belgische Volk Gods zal inlaten uiterst klein. Vanuit Rome komen alvast geen berichten dat men bereid is de structuren in vraag te stellen en zich aan een grondige zelfkritiek inzake het omgaan met seksualiteit te onderwerpen. Er is omgekeerd zelfs veel kans dat de kerk de conservatieve lijn van de laatste jaren versterkt zal doortrekken. De manier waarop Léonard de discussie over het celibaat de kop heeft ingedrukt, is hiervan een eerste bewijs. Dit is de zoveelste kaakslag voor christenen die al jaren strijden voor een meer menselijke kerk(structuur). Vooral voor die gelovigen die niet onverschillig zijn en wel nog vanuit de christelijke boodschap willen leven, is de onwil om iets aan de kloof tussen het Volk Gods en de Kerk te doen erg pijnlijk.

Wat staat het Vlaamse Volk Gods nu te doen? Men kan op straat komen en protesteren, maar ik vermoed dat er te veel onverschilligheid leeft onder het Volk Gods om dit succesvol te doen. Een relatief groot deel van hen zou kunnen toegeven dat ze eigenlijk niet meer geloven, maar dat ligt voor velen toch zó moeilijk. Men zou tot een andere christelijke denominatie kunnen toetreden, maar er is in België weinig alternatief. Men kan de strijd binnenkerkelijk voeren en blijven vragen om vanuit de basis gehoord te worden, maar velen zijn moegestreden en ontgoocheld en de nieuwe generatie 'gelovigen' lijkt zich al bij de eigen onmacht neergelegd te hebben. Men kan een schisma bewerkstelligen - zich en masse afscheiden van de katholieke kerk, maar ik zie hier niet meteen een nieuwe Luther opstaan.

Christelijke gemeenschappen
Dat de voorzichtige uitspraken van de bisschoppen De Kesel, Hoogmartens en Bonny al meteen als revolutionair worden beschouwd, toont overigens aan in welke mate katholiek Vlaanderen het gewoon is om dissidente stemmen te horen. De kerkleiding, maar eigenlijk ook de Vlaamse theologen, hebben op dat vlak een pragmatisch ingesteld, maar hierdoor wat lauw profiel.

Men kan ook op eigen houtje christelijke gemeenschappen opbouwen waarin leken kunnen voorgaan en waarin liturgisch geëxperimenteerd kan worden. Deze gemeenschappen bestaan al, sommigen bloeien, anderen lijken slechts een kort leven beschoren. Maar ik zie wel een toekomst voor dergelijke vormen van kleine, maar vaak dynamische geloofsgemeenschappen. Tot slot kan het Volk Gods ook verder doen zoals het bezig was: half ingeslapen, deels hypocriet, lauw aanmodderend 'geloven' en zichzelf katholiek blijven noemen ondanks alle meningsverschillen met Rome.

Onlangs zei een gescheiden, hertrouwde - dus in zonde levende - katholieke vrouw, die toch nog communie krijgt van haar parochiepriester: we leven hier eigenlijk al zolang alsof er geen paus is, we zullen dat nog wel een tijdje volhouden zeker? Hoewel ik eigenlijk meer sympathie heb voor de moedige en meer kleurrijke opties, vrees ik dat deze laatste optie uiteindelijk de bovenhand zal halen.

o-o-o—o-o-o-o-o-

Psssst

Och! Meneer Loobuyck! We kunnen al zo lang leven zonder Regering : waarom zou dat niet verder lukken, ook zonder Paus? Muzelmannen hebben toch ook geen Paus? Tegen dat we zover zijn, en allemaal Muzeldinges zullen geworden zijn als ons leven ons lief is, is dat al een probleem minder. We zullen nog blij zijn dat iemand ons de ogen geopend heeft….

Maar ik heb het hier al geschreven : in Rome verkies ik een lieve oude man, boven een Kalief met een kromzwaard….

Onverbeterlijk, hé!?

26-09-2010 om 16:13 geschreven door digitalia  

26-09-2010 om 16:05 geschreven door digitalia  

.

België draagt al sinds 1830 de kiem van zijn ondergang in zich

14-09-2010 - Wouter Van Driessche itv. Peter de Graeve - De tijd

Wat als we de communautaire impasse eens níét door een usual suspect laten analyseren, maar door een filosoof. Wat leert ons dat? Peter De Graeve bekijkt België al jaren door de bril van het Franse Verlichtingsdenken, en komt daarbij tot vrij onthutsende inzichten. ‘Brussel is niet het probleem van België. België is het probleem van Brussel.’

Hoelang staat dit land al stil? Al 1.200 dagen. Al sinds de verkiezingen van 2007. De iPhone was er nog niet, toen de onderhandelingen over een nieuwe grote staatshervorming begonnen. Fortis had ABN AMRO nog niet overgenomen. Carla Bruni was nog een topmodel op prepensioen, Barack Obama een onbekende senator uit Illinois. De wereld veranderde onherkenbaar de voorbije 1.200 dagen, maar BHV geraakte niet gesplitst, en de financieringswet werd niet herschreven. Alle verkenners, ontmijners, bemiddelaars, informateurs, olijke duo’s, vervroegde verkiezingen, politieke tsunami’s en hele en halve regeringen ten spijt. Waarom is het toch zo onoverkomelijk moeilijk om dit land te hervormen? Ook al twijfelt geen zinnig mens nog aan de noodzaak daarvan - laat staan aan de urgentie? ‘Omdat Vlamingen en Walen van elkaar vervreemd zijn’, zegt de een. ‘Omdat politici niet meer in staat zijn tot staatsmanschap’, zegt de ander. ‘Omdat België genetisch ziek is’, zegt filosoof Peter De Graeve - veruit de meest originele analyse. ‘De systeemcrisis die we nu doormaken, heeft haar wortels in 1830. Het ontstaan van België. Ons land draagt de kiem van zijn ondergang al 180 jaar in zich.’ Of nog wat beeldrijker: ‘Het kraambed van België was gedoemd om ooit zijn sterfbed te worden.’ Maar first things first. Wie is Peter De Graeve, en waarom vragen we uitgerekend hém om zijn licht over drie jaar politieke impasse te laten schijnen? Peter De Graeve is filosoof. Professor doctor in de filosofie, om precies te zijn. Specialist Heidegger. Maar in zijn vrije tijd is hij ook een van de weinige controversiële opiniemakers die dit land rijk is. De voorbije drie jaar schreef hij zich een reputatie van staatsgevaarlijk denker bij elkaar op de opiniepagina’s van De Tijd, De Standaard, De Morgen en Knack. ‘België moet je niet splitsen, België moet je afschaffen’, foeterde hij bijvoorbeeld, lang voor dat soort meningen hardop verkondigd mocht worden. ‘We hebben geen separatisme nodig, maar abolitionisme.’ Veel applaus kreeg hij er niet voor. Niet van links en weldenkend Vlaanderen. Nog minder van rechts en onwelriekend Vlaanderen. Zijn erudiet essay ‘Staat van ontbinding’ uit 2008 werd op niets dan zure recensies onthaald. De immense boekenkast van Peter De Graeve, vijf hoog in Schaarbeek, verklaart zijn dwarse en ietwat aparte positie binnen het Vlaamse denkersgild. Geen boeken van Ludo Abicht of andere Vlaamse reuzen, maar grote verlichtingsfilosofen. Hier leest geen Vlaming - hier leest een man van de wereld. De Graeve haalde diploma’s rechten en filosofie in Gent, maar ging daarna nog meer dan tien jaar verder studeren in Turijn, Straatsburg en Parijs. In het weekend sjouwde hij kisten bij DHL om zijn doctoraat te betalen - en dat is meer dan een anekdote. ‘Op de zondagavondtrein tussen Brussel en Parijs kreeg mijn visie over België vorm’, vertelt hij. ‘Het was daar dat ik begon in te zien dat België in 1830 zijn afspraak met de geschiedenis gemist had, en fundamenteel onmodern en ondemocratisch is.’ ‘In Parijs geraakte ik doordrongen van de idealen van de Franse Revolutie. Liberté, Egalité, Fraternité - de grondslag van onze moderne democratie. In België werden die drie idealen nooit echt gerealiseerd, besefte ik al snel. De Belgen werden na de afscheuring van de Noordelijke Nederlanden in 1830 wel vrij, maar niet gelijk. Niet politiek, niet sociaal-economisch, niet taalkundig. Het Frans beval, het Nederlands boog. Zo was het altijd geweest, en zo bleef het ook. De ‘Belgische Revolutie’ was in die zin ook geen echte revolutie, maar veeleer een secessie. De oude machtsstructuren bleven onaangetast. In 1848, toen de Fransen het enkelvoudig stemrecht afdwongen - alle mannen één stem, ongeacht hun afkomst - gebeurde er in België niets. ‘Mijn volk gedraagt zich schitterend’, schreef Leo- pold I aan zijn nicht, Queen Victoria van Engeland. Natuurlijk vond hij dat. Het stelde de gevestigde orde niet in vraag - laat staan dat het probeerde die omver te werpen. Het eiste geen gelijkheid, het nam genoegen met vrijheid.’ ‘De grote Franse dichter Charles Baudelaire, die van 1864 tot 1866 in Brussel woonde, merkte dat al op. (Staat op, haalt een stukgelezen boekje uit de boekenkast, leest voor:) ‘Belgen geloven dat ze vrij zijn, omdat ze een liberale grondwet hebben’, schreef hij. ‘Maar ze begrijpen het wezen van de vrijheid niet.’ België was toen een vrijstaat, waar een zeer verregaande persvrijheid heerste. Dat was de reden waarom Baudelaire naar hier kwam, en later Marx. Maar de vrijheid in België diende de democratie niet, stelde Baudelaire vast. Daar voelde hij, als verlichte Franse geest, niets dan minachting voor. ‘Je mag hier schrijven dat God een schurk is, maar schrijf dat België niet perfect is, en je wordt gestenigd’, schreef hij.’ ‘Bijna niemand kent dit boekje van Baudelaire, omdat hij het nooit voltooide. Er staan nochtans ontzettend rake observaties in. De Belg was ‘het perfecte weekdier’, schreef Baudelaire. Ook na de afscheuring van de Noordelijke Nederlanden liet hij zich zonder morren ‘veroveren, afrossen en onderdrukken.’ ‘België miste van bij zijn ontstaan de kans om een echte, volwaardige democratie te worden, waarin iedereen gelijk was. Dat is het probleem van België, als je het mij vraagt. Nog altijd. We hebben allemaal geleerd dat België zo verdeeld is, omdat er drie breuklijnen doorheen lopen. Vlaams versus Waals, links versus rechts, katholiek versus vrijzinnig. Dat klopt - maar het is slechts het halve verhaal. Onder die drie breuklijnen, die de jongste jaren fel getemperd zijn, loopt volgens mij een breuklijn die veel dieper gaat, en die ons nu al 180 jaar parten speelt. Namelijk: de tegenstelling tussen vrijheid en gelijkheid.’ ‘In volwassen democratieën houden vrijheid en gelijkheid elkaar in evenwicht. Iedereen mag doen en zeggen wat hij wil - vrijheid -, zolang hij daarmee maar geen anderen benadeelt - gelijkheid. Dat principe is absoluut. Je kan het gelijkheidsbeginsel niet een beetje toepassen - net zomin als je een beetje zwanger kunt zijn. Ofwel is iedereen gelijk, ofwel niemand. Maar in België is dat niet zo. Hier is de vrijheid van een Franstalige minderheid altijd ten nadele gegaan van de gelijkheid van een Nederlandstalige minderheid. Vlaanderen is eentalig Nederlands, Wallonië eentalig Frans, Brussel is tweetalig. Zo hebben we de taalkundige gelijkheid in dit land proberen te organiseren. Maar: daar heeft een Franstalige elite altijd geweigerd zich bij neer te leggen. Zij blijven Brussel als een eentalig Franse stad zien. Zij blijven de vrijheid claimen om - tegen het gelijkheidsbeginsel in - de faciliteiten in de Vlaamse Rand uit te breiden. Tegen alle afspraken in. Want dat is de taalgrens in wezen - een afspraak. Dat maakt het hele probleem van BHV ook zo onoverkomelijk, als je het mij vraagt. Het gaat om veel meer dan het splitsen van een kieskring. Het gaat om gelijkheid - een van de fundamenten van onze democratie.’ Democratie. Het woord valt 187 keer in twee uur interview, of gemiddeld 1,5 keer per minuut. Alles ziet Peter De Graeve in termen van vrijheid, gelijkheid en democratie. Zelfs zichzelf. ‘Een radicaal democraat’, noemt hij zich graag. Het klinkt minder griezelig dan de etiketten van ‘brulflamingant’ en ‘rechtse rakker’ en ‘extreme nationalist’ die hij al opgekleefd kreeg. Het is correcter, ook. ‘Als ik zeg of schrijf dat we van het huidige België af moeten, dan is dat omdat het een ondemocratische staat is’, zegt Peter De Graeve. ‘Met flamingantisme, separatisme of nationalisme heeft dat niets te maken. Integendeel. Daar heb ik zelfs mijn grote reserves bij. Vlaams- nationalisten gaan ervan uit dat een andere natie - een Vlaamse - een beter bestuur zal opleveren, en meer democratie. Ik ben daar helemaal niet zo zeker van. Vlaanderen is 180 jaar door het ondemocratische monster België gezoogd. Het heeft er dus heel wat kwalen van geërfd. Als we niet opletten, eindigen we met net dezelfde problemen op een kleiner grondgebied. We hebben geen andere natie nodig, maar een andere democratie. Of beter: een échte democratie, waarin iedereen gelijk is. Die analyse maken - tot mijn vreugde - steeds meer mensen.’ ‘Waarom stemde bij de jongste verkiezingen bijna een op de drie Vlamingen op de N-VA, een partij die in 2003 niet eens de kiesdrempel haalde? In de kranten stond: omdat Vlaanderen steeds rechtser wordt. Wat een onzin! Vlamingen denken niet fundamenteel rechts, of rechtser dan de Walen, laat staan dat ze dat de voorbije zeven jaar plots massaal begonnen te doen. Neen. Het succes van de N-VA heeft niets met een verrechtsing te maken, maar alles met de democratische kaart die de partij de jongste jaren heel slim trok. Bart De Wever ontdeed een aantal Vlaamse verzuchtingen van de nationalistische clichés die eraan kleefden, en presenteerde ze als legitieme democratische eisen. Daar heeft hij de verkiezingen mee gewonnen, niet met zijn deelname aan ‘De slimste mens’.’ Eind 2007 stond Peter De Graeve met Etienne Vermeersch, Bart Maddens en een dozijn andere Vlaamse intellectuelen aan de wieg van de roemruchte Gravensteengroep. Ze schreven in de schaduw van het Gentse Gravensteen een manifest waarin ze de Vlaamse eis voor meer autonomie probeerden te bevrijden van al wat extreemrechts, xenofoob en racistisch was. Een politieke tsunami later valt het nauwelijks nog te bevatten, maar het manifest ontplofte twee jaar geleden als een bom in hun gezicht. Vooral het zinnetje ‘met onze Franstalige vrienden als het kan, zonder als het moet’ zorgde voor veel commotie. De ‘manifestards’ werden voor ‘idioten’ en erger versleten - niet zelden door mensen die zich intussen bij hen aansloten. Verbaast het Peter De Graeve niet dat de stemming in amper twee jaar zo compleet omsloeg? ‘Die sloeg al veel vroeger om’, zegt hij, niet zonder triomfantelijk monkellachje. ‘De radicalisering van de Vlaamse opinie is onomkeerbaar, schreef ik begin 2008 al. De Vlamingen toonden zich veel intelligenter dan veel politici die hen bestuurden, en de opiniemakers die beweerden in hun naam te spreken. Ze begrepen veel sneller dat de Vlaamse strijd geen rechtse, maar een democratische strijd was.’ Maar denken de Franstaligen niet hetzelfde van hun strijd? En hebben ze geen punt? Is de bescherming van minderheden niet óók een van de fundamenten van onze democratie? ‘Ja’, knikt Peter De Graeve. ‘En toch is er een verschil. Wat de Franstaligen vragen - of beter: eisen - is respect. Laurette Onkelinx zei het deze week nog: ‘Wij willen respect.’ Respect is een nobele deugd, denk ik dan, maar ze heeft niets met democratie te maken. Het kan zelfs iets fundamenteel ondemocratisch hebben. Denk maar aan het gewone volk dat eeuwenlang ‘uit respect’ boog voor de adel en de clerus.’ Respect zonder democratie is een strik rond een lege doos. En die democratie willen veel Franstaligen nog altijd niet. Hun vraag voor respect is dus naast de kwestie.’ ‘In de Waalse pers is wekenlang geëmmerd dat de Franstaligen geen eigen plan hadden. Waar is dan drie maanden over onderhandeld? De Franstaligen proberen het centrum van de macht - historisch gezien hun macht - tot elke prijs te bewaren. Tegen alle democratische logica in. Dát is hun plan. Dat verklaart ook de sukkelgang van de onderhandelingen. Bevoegdheden mogen pas overgeheveld worden als ze eerst in stukjes gehakt worden, zodat het gros ervan federaal kan blijven. En daar moeten wij Vlamingen dan ‘respect’ voor hebben? Kom nu.’ ‘Begrijp me niet verkeerd. Ik ben niet tégen respect. Dat is geen enkel weldenkend mens. Maar daar gaat het in mijn ogen op dit moment niet om. De fundamentele kwestie is de democratie, die in dit land al 180 jaar met voeten getreden wordt. Dáár moet het debat over gaan - over niets anders. Dat neem ik links Vlaanderen ook zo kwalijk, dat ze dat niet snappen, en blijven zaniken over afgeleide problemen. Ze zijn voor solidariteit, zeggen ze. Bravo! Ik ook. Wie niet? Maar ik vind wel dat sociale solidariteit pas mogelijk is als er ook politieke solidariteit is. En die analyse wil - of durft - links nog altijd niet te maken.’ ‘Men zegt wel eens dat links zo zwak is omdat het zo verdeeld is. Maar ik vind het net opvallend eendrachtig. Toch in hun kortzichtigheid. Sp.a, Groen!: allemaal verdedigen ze in naam van Het Respect en De Solidariteit een ondemocratische staat die krek het omgekeerde in de praktijk brengt. Namelijk: onverschilligheid, respectloosheid, egoïsme, particularisme. Hoe inconsequent kan je zijn? Linkse Brusselaars zijn nog erger. Die zien zichzelf ook nog eens als een toonbeeld van verdraagzaamheid. Een voorbeeld voor ons allen. Want Brussel is een multicultureel laboratorium, mijnheer! Hier leven 200 nationaliteiten, en worden 180 talen gesproken! En dan? In Parijs, Londen en Berlijn wellicht nog veel meer. Maar ontslaat dat Brussel dan van zijn plicht om daadwerkelijk zijn rol op te nemen als tweetalige hoofdstad van een tweetalig land? Nee, toch? De 180 andere talen die er gesproken worden, doen daarbij totaal niet ter zake.’ ‘De vraag die telkens opnieuw gesteld wordt, is: ‘Wat met Brussel?’ Brussel is zogezegd altijd het probleem van België. Maar is België niet veeleer het probleem van Brussel? Brussel is het laatste toevluchtsoord van een taai, ondemocratisch Belgisch nationalisme. De kroon op het werk van een mislukte democratie, die voorrechten - vrijheid, dus - belangrijker vindt dan gelijkheid. De eis van de Franstalige Brusselaars om elk jaar 500 miljoen euro extra te krijgen, buiten de financieringswet, is daar het zoveelste bewijs van. Het is niet meer dan logisch dat de N-VA en CD&V daar niet aan toegeven, vind ik. Als democratische partijen kunnen ze niet anders.’ ‘Als de Franstaligen niet bijdraaien, en geen stappen doen in de richting van een échte democratie, is het volgens mij gedaan met dit land. Niet zozeer omdat het volk dit land niet meer wil, maar omdat dit land de volkswil - de democratie - met voeten blijft treden. Zolang de politieke kaste dat blijft doen, zullen de centrifugale krachten de bovenhand blijven halen. Tot het ondemocratische België definitief barst. Als dat de uitkomst is, moeten we daar vooral niet al te rouwig om zijn, denk ik dan. En wel integendeel

o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-

Pssst

Bij zo’n wijze les in nederigheid voor wie ’t hem aangaat, hoort een historisch verantwoord curriculum vitea van de krant Le Soir, met nadruk op de bezettingstijd van WO II, zelfs nadat de komende nederlaag van de As-mogendheden al vaststond. Madame Béatrice Saccoch beweert wel, dat het toen ging om een ‘gerstolen krant’, maar de waas van geheimzinnigheid rond die valse Soir is nog altijd niet opgehelderd. Zou me niet verwonderen dat hier geen lijken, maar hele kerkhoven uit de kast vallen….

25-09-2010 om 15:37 geschreven door digitalia  

.

Borgorokko in feest

Eigen Volk? Weg gepest….

o-o-o-o-o-o-o-

'Ik zou de hoofddoek opnieuw verbieden'

ANTWERPEN - Het stof is gaan liggen in het Antwerpse atheneum, een jaar na de rel over het hoofddoekenverbod. Directrice Karin Heremans schreef er een boek over. 'We trekken nu leerlingen aan dankzij het verbod.'

'De school is rustig nu. Er is niets meer van de heisa te merken.' Daar is Karin Heremans (47) niet rouwig om. De directrice van het atheneum aan de Rooseveltplaats in Antwerpen belandde vorig jaar in het oog van de storm toen zij een hoofddoekenverbod afkondigde, in een school waar de moslimleerlingen in de meerderheid zijn. 'Het waren moeilijke momenten maar ik zou het opnieuw doen.'

Heremans schreef een boek over de episode en vooral over wat er achter schuil ging. Het kreeg de titel Een tip van de sluier en werd gisteren voorgesteld in Antwerpen, toepasselijk genoeg in café Storm in het nieuwe museum MAS.

'Ik heb al die commotie nooit echt goed ons standpunt kunnen uitleggen Het moest altijd in snelle quotes voor de media. In een boek kun je de dingen eens goed uiteenzetten.'

'De beslissing viel niet uit de lucht. We waren er op school drie jaar aan het werken. We wilden een geschikt moment afwachten, weg van de verkiezingen, zodat niemand er politiek munt kon uitslaan.'

Kost het verbod de school leerlingen, een jaar na de invoering ervan?

'We verliezen geen leerlingen. Integendeel, vorig jaar deze tijd hadden we er 403, vandaag 470. We stellen vast dat de helft van de jongeren die zich inschrijven niet-moslims zijn, tegenover tachtig procent vorig jaar. En we tellen niet minder meisjes.'

'Sommigen, ook moslims, zeggen me dat ze precies vanwege het verbod naar onze school komen. We hebben veel toestanden achter ons gelaten. In de periode voor het verbod waren er meisjes die niet mee mochten op studiereis naar Parijs. Of die begonnen te gillen als er een man in de buurt kwam tijdens de turnles.'

Hoeveel meisjes zijn er weggegaan door het verbod?

'Een dertigtal. Een deel van hen ging naar scholen buiten Antwerpen. Een deel stapte in het thuisonderwijs, enkele van hen zijn nu, een jaar later, teruggekeerd. Ik heb er ook die me fier hun goed rapport zijn komen tonen.'

En de meisjes leggen nu zonder morren de hoofddoek af?

'Ja. Hoewel ik ook niet beweer dat alle meisjes er zich even goed bij voelen. Maar er is geen discussie meer. Er is duidelijkheid. Dat was precies de bedoeling. En daar vragen de jongeren ook om.'

En zeggen dat u ooit een voorstander van de hoofddoek was.

'Tien jaar geleden dacht ik dat de hoofddoek toestaan ertoe bijdroeg om een goede mix van leerlingen te krijgen. Maar vorig jaar was de toestand zo radicaal veranderd dat we moesten ingrijpen. De hoofddoek was een manier geworden om de identiteit te benadrukken. Het werkte segregatie in de hand. Precies het omgekeerde van wat wij met de school beoogden. Een meisje zei me “ik ben mijn hoofddoek, mijn hoofddoek dat ben ik,.'

'Ik vind nog altijd dat moslima's de vrijheid moeten hebben om zelf te beslissen of ze de hoofddoek dragen of niet. Net daarom is er een verbod op school. Omdat de vrije keuze om het kleinood niet te dragen in het gedrang kwam. Meisjes stonden onder druk. Eén strekking van de islam legde een niet te tolereren bekeringsdrift aan de dag. Dit is geen afwijzing van de islam. We zijn al jaren in dialoog. Maar godsdienstvrijheid mag andere vrijheden niet verdringen.'

'Ik hoop dat de tijd zal komen dat een verbod niet meer nodig is. De hoofddoek kan zowel bevrijdend als bedreigend zijn...'

'Maar ik zou niet graag hebben dat het alleen gaat over die hoofddoek. Hij is een symptoom van een bredere problematiek: een vicieuze cirkel van kansarmoede die we moeten doorbreken. Zowat zeven op de tien Turken en Marokkanen haalt zijn of haar partner in het land van herkomst. Dit gebruik houdt de achterstelling in stand. We moeten telkens opnieuw beginnen.'

'De school wil leerlingen principes bijbrengen van gelijkheid en vrijheid, en zelf beslissen. Maar thuis krijgen die jongeren te maken met een patriarchale cultuur, waar de keuzes voor hen gemaakt worden, soms met verwijzing naar heilige teksten. Ze zijn echt verscheurd, ze worstelen met een dubbele identiteit. Vele jonge moslims vormen hun identiteit met wat ze op het internet vinden, waar ze gevaarlijke, radicaliserende websites vinden. De school heeft hier een enorme taak in emancipatie.'

U heeft uitgesproken ideeën over hoe dat dan moet.

'Crèches zouden gratis moeten zijn. Dat stimuleert migrantenvrouwen om een baan te zoeken. De leeftijd waarop kinderen naar school moeten, moet verlaagd worden. Het schoolgaan moet zo vroeg mogelijk beginnen. Kinderen uit allochtone gezinnen gaan vaak niet naar de crèche of de kleuterschool. Ze missen prikkels en het contact met andere kinderen in het Nederlands. Thuis spreken ze geen Nederlands. We hebben kleinere klassen nodig en extra leerkrachten in een klas. Ook, zelfs vooral, in het basisonderwijs.'

U vraagt om het schoolpact te herzien. Da's geen klein bier.

'Het pact dateert van 1958 en was bedoeld om katholieken en vrijzinnigen te verzoenen. De realiteit heeft dat achterhaald. We hebben nu de islam en vele andere religies. Binnenkort komt het boeddhisme er bij. De samenleving is zo geëvolueerd dat er nieuwe wetten nodig zijn.'

o-o-o-o-o-o-

Psssst

Die beste Mevrouw meent het goed, maar ze zou haar pleidooi best eens laten vertalen in het Arabisch. Maar of dat zou helpen? Wij in het Westen zijn de ‘dhimi’s’ die hun eigen ondergang zelf moeten bekostigen….Zo gauw we murw zijn, komt de bestuurlijke elite van daar wel over….Gewoon en beetje geduld – en…geen hoofddoekjes? Niet mogen tonen dat we als vreemden meesters willen zijn in dit land? Dan nemen we andere school….

25-09-2010 om 15:16 geschreven door digitalia  

Over een verdwenen wereld-speler (*)

Uit Kortrijk….

o-o-o-o-o-o-o-

Eerst iets over een afkooksel van dat schitterende bedrijf : Philippe de Coene : de Koele Minnaar van rondtrekkende  Zigeuners. O pardon, Zigeuner (Gitanes) dat is een ras en rassen bestaan niet. Het zijn dus nu ineens Rom’s, afkomstig uit de landen waar het Communisme jarenlang heeft gewoed….Het zijn de Eeuwig Ronddolende Joden die Europa al eeuwenlang teisteren. Ze hebben gewoon geen ‘zittend gat’ en trekken rond sinds mensegeheugenis al ketel-lappend, al stelend lijk de raven, al de toekomst voorspellend en al mandoline of vioolspelend zingend van ‘Du schwarze Zigeuner, spiel mir was vor. Speil mir des alte Lied, von Liebe und Lach’….

Maar ja, sedert hun land bij Europa is gaan behoren, is alles “ wass Mein war, nun auch Dein”….

Nu naar de dag van heden…..In Kortrijk huist er een Linxe wereldverbeteraar waarvan we het achterste van zijn tong nog niet hebben gezien. Die vindt dat logisch, dat van ‘Dein’ en ‘Mein’. Hij is dus een goede socialist! Let op de kleine ‘d’…Niet dat hij dat achterste zo graag laat zien, dat niet (daar is hij te slim voor), maar hij laat graag van zich horen, vooral als dat hem een paar ogenblikken in de belangstelling brengt op kap van een ander. Een waardige coalitie-genoot dus van de Kortrijkse Tjevenbende…

De man luistert naar de naam Philippe de Coene, en met die naam zou hij, met zijn reputatie, beter nooit geboren zijn. Kunstwerkstede De Coene is nog altijd een begrip in Kortrijk en zelfs aan de overkant der oceaan. Deze keer geen lang verhaal hierover, de muren hebben oren. Onthou alleen : weer een ‘Zwartzak-zaak’ en een goed meubel-bedrijf minder in de regio…..

Elders las ik dat een web-broeder het aan de stok gekregen heeft over Roms, met het CGKR, omdat hij geen vleiend gedacht had over hen, en dat op aanbreng van deze Coene, wiens planeet ik hieronder in extenso belicht, zoals  Wikimedia die kwijt wil.  Enfin, Zijne Excellentie is een rode baron op volle toeren, en die kan nu eens niet verdragen sè, dat die sukkelaars van Roms hier groeps-beledigd en vernederd worden door een politieke tegenstander op het weblog www.hetverdrietvankortrijk.be, om daar uitgebreid te moeten lezen wat ze zijn : rondtrekkende dievenbendes, die in vroeger jaren zelfs onze kinderen roofden….

De site is sindsdien geblokkeerd en de opsteller ervan mag het gaan uitleggen. Kijk, volgens het CGKR is dat geen vrije meningsuiting meer, zeggen dat dieven dieven zijn (waarschijnlijk zijn ze dat niet allemaal, vooral de zuigelingen niet) maar het is in ieder geval groepsbelediging en aanzetten tot haat en discriminatie. Daar staat voorlig niet de dood-met-de-kogel op, maar dat komt nog.

Ik denk, moesten die Roms zich daarvoor op hun teken gestampt voelen, zij dan groot genoeg zijn om zich te verweren, door bijvoorbeeld het tegendeel te bewijzen, of door zich gebelgd terug te trekken. Anders gezegd: zwijgen is instemmen….Maar de Inquisitie moet er zich mee bemoeien….

Kijk Heren Verdedigers van het Onverdedigbare : van twee dingen één. U kunt kiezen. Ofwel zijn zo Roms stinkend rijk, dat ze over land en zee kunnen zwerven, tot het einde der tijden, zonder aan iemand iets te moeten vragen. Gelukzakken dus. Ofwel zijn het arme luizen die van armoede hun armoedig land ontvluchten in de hoop er elders beter van af te komen. Niet door geschenken uit te delen, maar door te bedelen of te stelen wat ze niet krijgen kunnen. Voortgaande op hun levenswijze, denk ik eerder het laatste. Alhoewel : met rijke Mercedessen en luxueuze caravans kunnen uitzwermen : ik zie het onze kleine zelfstandigen en of arbeiders en bedienden nog niet zo vlug doen. Al kan wat niet is, nog altijd komen….

Wat gij, Sepp Weiss? O, pardon, gij zijt geen Kapo, maar Jozef De Weitte….Is daar enig verschil in?

Niet dat ik U wil vergelijken met Roland Freisler, de Nazi-Rechter, die ook ‘recht sprak’ uitsluitend wat zijn Meesters wilden horen (en ontslagen werd om voor het menselijk gerecht te komen omdat gelukkig voor hem, hij tijdens een der laatste bombardementen een betonbalk in zijn nek kreeg) maar U hebt toch iets van datzelfde profiel.

Ergens leest U iets dat U niet welgevallig is, U onderzoekt natuurlijk niets, U kijkt in het boekje wat de Bazen hebben verodonneerd, en besluit dat …rondtrekkende dievenbenden toegelaten zijn, maar dat er zich over beklagen gelijk staat met haat zaaien. Wat had U gedacht : dat wij hadden moeten staan applaudisseren?

Een ideetje om, zoals de brave Alice Nahon het zou gewild hebben, ‘nog even voor het slapen gaan’ : de weddes van Uw meer dan 350-koppig “Centrum’ dat Discriminatie en Gelijke kansen bestrijdt (sic), halveren, om er een fonds mee te spijzen ‘Pro Romae’, een beetje in de zin van de Koning Boudewijn-Stichting.

Misschien dat dan de Roms jullie een beetje gunstiger zullen gezind worden. Want à propos, erg gediend met jullie ‘démarches’ zijn die lui niet. Die arbeiden liefst een beetje ongezien, in het duister. Zou dat beroepsmisvorming zijn?

À propos II : waar ze ketels lappen en ander kleine ambulante ambachten uitoefenen (zelfs bedelen) : alles kits met de vereiste vergunningen? Sociale wetten? Arbeidstijden? Vestigingswetten? Fiscale verplichtingen? Hygiëne? Volksgezondheid? Besmettelijke ziekten? Als ik zo de beelden op TV zie hou ik zo mijn hart vast, dat die bontgekleurde botte bende toch maar niet aan mijn achterdeur komt kamperen. Maar misschien dat U een adresje kent, jullie met zijn allen…
Dan zijn dat meer dan 350 warme plekjes waar deze sukkelaars de winter kunnen doorbrengen….

En wat meer is : het geschrijf van www.hetverdrietvankortrijk.be zou tenminste al één goed resultaat hebben gehad.

o-o-o-o-o-o-o-o-o-

Philippe De Coene (Rijsel, 28 augustus 1960) is een Vlaams politicus voor de sp.a.

In 1981 startte hij als journalist bij krant De Morgen te Gent. In 1988 werd hij copywriter bij verscheidene Brusselse reclamebureaus. Hij won diverse nationale prijzen o.a. voor beste Nederlandstalig copywriting, met een campagne voor de integratie van migranten.

Het is in die periode dat hij actief werd in de toenmalige SP, nu sp.a, met name in de vernieuwingsgroep Domino. Voor deze vernieuwingsgroep schreef hij het Uur van de Cultuur, een manifest voor een ander cultuurbeleid in Vlaanderen.

In 1994 kreeg hij de eerste opvolgersplaats bij de Europese verkiezingen. Lijstduwer Louis Tobback werd verkozen maar stond zijn zetel af aan De Coene, die op dat moment de jongste Belg in het Europees Parlement werd. Hij keerde zich tegen de hoge onkostenvergoedingen en nodigde ook duizenden mensen uit naar Brussel en Straatsburg.

Op 13 juni 1999, bij de verkiezingen voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers stond De Coene op de tweede plaats in de kieskring Kortrijk-Roeselare-Tielt. De campagne wordt overschaduwd door de dioxinecrisis en de SP kreeg overal in Vlaanderen klappen. In West-Vlaanderen behoudt ze haar 4 zetels maar de Kortrijkse zetel verhuist door de apparentering naar Brugge. Ondanks een beduidende winst aan voorkeursstemmen raakt hij niet verkozen. Frank Vandenbroucke wordt minister van Sociale Zaken en Pensioenen en stelt De Coene aan als woordvoerder. Enige tijd later wordt Philippe De Coene directeur communicatie van de SP.

In 2001 werd De Coene de allereerste socialistische schepen van de stad Kortrijk. De SP won bij de gemeenteraardsverkiezingen 2% en 1 zetel. Stefaan De Clerck behield, ondanks 3 zetels verlies, een nipte meerderheid. Toch nodigde hij de SP uit om deel te nemen aan het bestuur. De Coene werd de eerste niet-katholieke schepen in meer dan een eeuw.

Op 7 januari 2009 volgde hij Jacky Maes op als Vlaams volksvertegenwoordiger. Bij de Vlaamse verkiezingen van 7 juni 2009 werd hij met 13.000 voorkeurstemmen rechtstreeks verkozen als Vlaams volksvertegenwoordiger.

o-o-o-o-o-o-o-

Pssst

Hey! Gezien! Die man heft mijn titel gestolen: Het Uur van de Cultuur! We gaan er ons eens op toeleggen om een paar van zijn kiezers af te sneoperen…..De man is weliswaar geen ezel : hij steekt met kop en schouders uit boven zijn collega’s politiekers en toch bezit hij niet eens een ezelsvel….

(*) Kunstwerkstede De Coene : vlg Wikipedia….

De Kortrijkse Kunstwerkstede Gebroeders De Coene was actief van 1888 tot 1977. Het bedrijf stond voor meesterschap in art nouveau, in art deco en design en was lange tijd een van de best bewaarde geheimen in de toegepaste kunsten in Vlaanderen.

Hoe belangrijk Kunstwerkstede De Coene uit Kortrijk precies is geweest voor meubel en design in België tot diep in de tweede helft van de 20ste eeuw, weten maar weinig mensen. Hier of daar vind je bij de verhuis van oma of nonkel op de achterkant van het bed de stempel met eikelaar en "De Coene Frères Courtrai". Art Deco en de typische stijl van het interbellum was het waarmerk van dit vreemde huis. Toen internationaal nog de ware betekenis van het woord had, haalde De Coene opdrachten binnen uit heel de wereld en slaagde erin totaalprojecten neer te zetten die ook nu nog, na méér dan 50 jaar, foutloos functioneren of stijlbepalend zijn. De Kunstwerkstede dankt haar uitstraling aan volharding en gedrevenheid, roekeloosheid en geloof in eigen kunnen. Bij De Coene was alles mogelijk, zo heette het. Als het niet bestond werd het ter plekke uitgevonden. " Deze fichebakken hebben wij gemaakt. Het schuifsysteem zat goed in elkaar, en het werkt vandaag nog altijd. Alleen de plaatjes aan de buitenkant zijn wat vergeeld". Aan het woord is een oud-medewerker van De Coene die met liefde spreekt over een product. Een verhaal van stijl, eruditie, vakmanschap, liefde en vrijheid...

o-o-o-o-o-o-o-o-

Pssst (Slot)

De bedrijfslogica zoals hierboven in vetjes gezet en met een geel streepje gewaarmerkt, heb ik sedertdien nergens meer zo uitdrukkelijk ontmoet. Ben blij, dat ter gelegenheid van de nitwit (kleine d) de Coene, die oude West Vlaamse leuze nog eens kan in de verf gezet worden. Figuurlijk maar ook letterlijk….Later heeft wijlen Gaston Geens het anders verwoord, minder duidelijk : wat we zelf doen, doen we beter. Wat niet waar is.

25-09-2010 om 14:20 geschreven door digitalia  

De droom…

De lezers van de GVJ zijn geen uilen. Inderdaad, dat moeten we noodgedwongen toegeven : schijn bedriegt. Dat zij vandaag, ja zelfs binnen de 24 uur, een naam voor hun nieuwe konijnenpijp gevonden hebben, bewijst hun hoge graad van nulliteit. Moesten ze maar die mooie Lange Wapper niet afgeschoten hebben!

Persoonlijk zult U van mij, in afwachting dat de plannen toch nog radicaal gewijzigd worden, niet veel enthousiasme horen. Konijnenpijpen zijn nu eenmaal niet van aard om dichterlijke omschrijvingen los te weken. Ze doen mij eerder denken aan geplaveide helverlichte snelwegen naar de hel, lijk ik ze zag onderweg op mijn ziekbed dat naar de snijkamer gereden werd in een of ander ziekenhuis. Lichtweerkaatsing op de wanden, airco-koelte op de huid en het zoeven van het ziekenhuisbed op de vloer : de laatste zintuiglijke waarnemingen en straks dan de anesthesist en de diepe vergetelheid. Een tunnel? Is en blijft voor mij de tunnel waarvan Wilfried Martens ooit beweerde voor ons het einde in zicht te hebben. Nooit groter bedrog meegemaakt……

Zo heeft men in Antwerpen weer eens de kool en de geit gespaard. Maar ik denk te weten waarom.

De vriendjes van de vriendjes namelijk hadden nog nooit in de klare dag gewerkt, en zeker niet hoog in de lucht, ten aanzien van God en Klein Pierke. In de grond mogen wroeten : daar hebben zij ondervinding is. Niemand ziet wat ze er uitspoken, welke (slechte) materialen zij gebruiken, hoeveel mensen (maar) aan het werk zijn. Ministers zijn ook maar mensen zoals pastoors, en daar zitten ook rotte appels tussen….

Hoog in de lucht daarentegen, zagen we ze bezig op de A1 Rome-Firenze, rond Bologna. Hoog, zeer hoog boven de 2 x 4 + pechstrook autosnelweg, moest er een viaduct geworpen worden, zonder het verkeer ook maar één seconde te hinderen. Toen we enkele maanden laten daar weer voorbij kwamen, was de karwei geklaard. En reden daar hoog in de lucht, andere verkeersstromen in totaal andere richtingen….

JaJa, Berlusconi-land is niet Di Rupo-land…..waar, zoals de Ps zegt zij reeds 125 jaar instaan voor de (eigen) prospérité eerst….

25-09-2010 om 12:14 geschreven door digitalia  

De zee verheft haar woeste baren….

En geeft ons energie, meer dan Suez-Gaz de France…..

o-o-o-o-o-o-o-

Het is beter dat, wat we zelf kunnen, dat we dat overlaten aan anderen. Zo kunnen onze be-stierders in plaats van voortaan wind te gebruiken, beter wind blijven maken….

Het is natuurlijk een waarheid als een koe (een zee-koe dus) dat de meeuwen en de vissen zich een bult zullen schrikken bij het aanhoren van die rare zoefgeluiden die het beest-op-twee-poten daar in hun Rijk is komen neerplanten….Kan dat zo maar? Moet daar niet tegen betoogd worden? Vissen en vogels raar doen opkijken mag niet van die milieur-pietjes en van die milieu-mietjes : de vis-nakomelingen zouden wel eens mismaakt kunnen zijn, of doodgeboren. En wat erger is, ze zouden eens ’t zot in de kop kunnen krijgen van al dat gewemel en geslagschaduwen….Hoe was dat weeral : Vogels in de Schelde en vissen op ’t Stadhuis?

Waarom doet men in Kent niet lijk in Antwerpen : de brug onzichtbaar voor woemmuizen diep onder de grond bouwen, dus daar de windmolens onder water organiseren, zodat ze onzichtbaar voor het blote oog zouden zijn….

De Thornton-bank voor de kust van Knokke….Die ligt daar al een paar eeuwen, en zal daar nog liggen binnen een paar eeuwen der eeuwen  in eeuwigheid. Amen. Onze elektrische stroom? Die betrekken we uit Parijs, of tegen de dure prijzen van atoom-energie : dat mag wel niet, maar ’t is proper en gemakkelijk….

o-o-o-o-o-o-o-o-

Twaalf kilometer voor de kust van Kent is vandaag het grootste offshore windpark ter wereld geopend. 'Thanet Windpark' is berekend om tot 240.000 huishoudens van stroom te voorzien, aldus het Zweedse energieconcern Vattenfall.

Thanet-park telt vandaag 100 windturbines, elk met een vermogen van drie megawatt, verspreid over een oppervlakte van 35 vierkante kilometers. De masten torenen 115 meter boven de zeespiegel uit. Het project vergde een investering van 780 miljoen pond (912 miljoen euro). De bouw ervan begon twee jaar geleden. Over een periode van vier jaar zullen in totaal 341 turbines geplaatst worden, aldus de Britse omroep BBC.
 
Tal van internationale energieconcerns plannen de komende jaren miljardeninvesteringen in het windrijke Groot-Brittannië. Dankzij dit nieuwe project produceren de Britten nu reeds meer windenergie op zee als alle andere landen ter wereld samen. In het Verenigd Koninkrijk zijn zowat 250 windparken operationeel, met verder nog twaalf offshore parken, goed voor in totaal 2.909 turbines.

o-o-o-o-o-o-o-o-

Pssssst I

De kaas van tussen ons boterham komen inpikken, dat kunnen die Kent-enaars nu eens lekker niet : we hebben dus alle tijd van de wereld om de kat de boom uit te kijken…Die zit daar zo veilig als in Abrahams schoot….Ondertussen behelpen wij ons in ons regen-o-landje met…zonne-energie.

o-o-o-o-o-o-o-

Psssst II

We leren allemaal al eens gaarne een paar woordjes bij, nietwaar? Zo’n windmolenpark is een …wind-boerderij. En ik die dacht dat wind-makerij het voorrecht was van de politiek Hilgh Level Class….

For The List of Large Wind Farms : http://simple.wikipedia.org/wiki/List_of_large_wind_farms

25-09-2010 om 11:52 geschreven door digitalia  

Inzameling verkeersborden

Dringend behandelen AUB

o-o-o-o-o-o-o-

Bij de politiek is het zoals bij ’t Geloof : de rechterhand mag niet weten wat de linkerhand doet en omgekeerd. In ’t Geloof heet dat de werking van de H. Geest en in de politiek heet dat compromissen sluiten. Vandaar dat de O zo christelijke Tjeven daar zo sterk in (geweest) zijn. Vermits nu de Niveanen gewoon een onderafdeling zijn geworden van de Tjeverij, is het dus logisch dat er bij beide partijen echte Staatsmannen zijn komen te zitten. Een goede Staatsman uit het echte noch te harde noch te slappe materiaal gesneden, is dus een ruggengraatloze plooibare arrangeur die het lonken niet kan laten. Want be-stieren is kwestie van goed van de tongriem te zijn gesneden. We staan wel 100% voor een Zelfstandige Republiek Vlaanderen, maar we doen er alles aan om dat zo lang mogelijk uit te stellen. Lees en geniet mee.

Ne zekere Bart Brinckman, hoernalist bij de Schandaard vind ik persoonlijk een grote schoelie, maar dan een schoelie die goed kan schrijven, als hij al eens vergeet van te liegen. De man schrijft daarenboven zonder opvallende fouten. Hij is best te pruimen vooral in zijn artikels waar de gesprekspartner helemaal alleen de ruimte vult. Kortom, in interviews steekt hij kop en schouders uit boven de collega’s die de rest van de kwaliteit bijeen schrijven in dat dagblad. Vandaag heeft hij een slachtoffer gestrikt, die na 100 dagen even vast in het oog van de storm staat als die 13^de Juni, de eerste dag waar het Vlaams Nationalisme blijkbaar geen bevlieging meer was. Die man met de kloeke gezonde gestalte en de kloeke gezonde eetlust, die ook mijne maat niet is, omdat hij liever traagjes ziet ‘verdampen’ wat wij dezelfde dag nog zagen verdwijnen. Enfin, een onderonsje tussen twee Barten dus….Wie nu juist wie voor zijn kar spant, kan de lezer zelf invullen na het verorberen van onderstaande boterham van 3.000 woorden.

'We zijn geen Hutu's en Tutsi's'

Interview

• zaterdag 25 september 2010

De Oosterweelbeslissing is de bevestiging dat er geen coalitiewissel komt in Vlaanderen, zegt N-VA-voorzitter Bart De Wever. Alle scenario's met de liberalen zijn van tafel, 'we kunnen weer open kaart spelen'. Toch hoedt De Wever zich voor te groot enthousiasme. 'Bij sommigen leeft nog altijd de hoop dat de uitslag van de N-VA een accidentje was.'

Bart Brinckman

'Banken geven makkelijker toe dan de Franstaligen', zegt De Wever op de hem kenmerkende kurkdroge toon. Hij ontvangt ons thuis, in zijn Berchemse rijwoning. Hij heeft net een gesprek met de bank achter de rug over de lening voor de woning die hij gekocht heeft in Deurne. We zijn 48 uur na de Oosterweeldeal en De Wever straalt een enorme rust uit . De rest van de dag neemt hij zelfs vrijaf.

Stilte voor de storm. Vanaf dit weekend gaat het immers opnieuw hard. Nu Oosterweel van de baan is, hoeft de highlevelgroep niet meer te temporiseren. De federale regeringsvorming kan eindelijk opnieuw uit de startblokken schieten.

'Je kunt niet ontkennen dat Oosterweel meegespeeld heeft op federaal vlak. Veel daarvan is perceptie, maar in de media wordt perceptie snel realiteit. Jullie pikken dingen op, maken daar een verhaal rond, en dat verhaal versterkt weer de perceptie, en de politiek begint daar gebruik van te maken.'

'Maar die wisselwerking tussen journalisten en politiek bracht ons op den duur in een sfeer van “de N-VA wil de SP.A eruit duwen,. Dat ondermijnde de onderhandelingen enorm. De teksten aan de tafel werden niet meer gelezen op hun inhoud, maar alleen nog met het oog op mogelijke valkuilen. We praatten ook niet meer op dezelfde manier met elkaar, alles was afgemetener en afstandelijker. Je vroeg je voortdurend af wat er écht bedoeld werd. “Ha, ze zeggen dat? Mmmm, ik snap het, eigenlijk bedoelen ze dat en dat., '

'Het liep federaal echt mis nadat we de financieringswet gekoppeld hadden aan de blanco cheque voor Brussel. Toen is de PS zelf druk beginnen te zetten. Een dag later werden we bovendien met de voeten vooruit getackeld door de SP.A en Groen! En dan ben je vertrokken. Heel Franstalig België sloeg onmiddellijk op de tamtam om te roepen dat het vijf tegen twee was.'

'De SP.A heeft toen het vuile werk voor de PS opgeknapt. We hadden toen alleen die twaalf principes voor de financieringswet, meer niet. Ik kan geen seconde geloven dat zij ervan overtuigd waren dat we daarmee een jaar later een goede financieringswet zouden hebben, en dat je dus met een gerust hart een blanco cheque voor Brussel kon uitschrijven. Ik geloof daar geen sikkepit van, zo naïef is SP.A niet. En toch deden zij alsof.'

'Ja, op zo'n moment wordt de SP.A een politieke vijand aan de federale onderhandelingstafel. Als je dan ook nog eens op ramkoers ligt in de Vlaamse regering...'

Het gerucht dat u met Didier Reynders en Louis Michel was gaan tafelen, kwam dan toch niet slecht uit? Hoe onwaarschijnlijk de intrede van de liberalen ook was, het bracht de SP.A wel in een lastig parket.

'Ik kan daar niets over zeggen. Dat was een vrijblijvend gesprek, dat plots niet meer zo vrijblijvend bleek. Dat verhaal van de liberalen ging een heel eigen leven leiden.

U hebt zich niet gehaast om het te ontkennen.

'Toen ik pas in de politiek zat, heb ik heel vaak tegen de windmolens in de media gestreden. Maar als je voor de twintigste keer tegen de wiek van zo'n molen gelopen bent, dan begin je daar toch wat meer over na te denken. Ik kan net zo goed zelf mijn zak graan halen en hem in deze molen laten malen, denk je dan.'

Maar met een Oosterweeldeal op zak kan de rust terugkeren.

'Ik denk het. Die beslissing is het signaal dat er geen coalitiewissel komt in Vlaanderen. We kunnen nu dus weer open kaart spelen. Dat zal zeker aan Vlaamse kant een andere sfeer geven. Ook in hoofde van de PS zal dat veel veranderen, omdat de vrees dat de SP.A geloosd zal worden, weg is.'

'Dat lost natuurlijk alle meningsverschillen over de geldstromen en de financieringswet niet op. Als er geen vertrouwen is, lukt het niet. Maar het is niet omdat er weer vertrouwen groeit, dat nu plots alles mogelijk is.'

Responsabilisering blijft het sleutelwoord.

'We zullen daar een compromis over moeten vinden, ja. De PS en de meeste Franstaligen zien die responsabilisering niet zitten. Aan Vlaamse kant zijn daar gradaties in. Groen! steunt ons niet, de SP.A tot zekere hoogte, CD&V fel en wij zouden graag all the way gaan. Als je ons laat doen, dan draaien we de logica om. Dan dragen de gewesten en gemeenschappen de volledige verantwoordelijkheid en financieren zij de bond. Dat is het beste model, want daarmee ben je gedwongen tot zuinigheid.'

'Als je niets verandert aan de financieringswet, dan is het een eenvoudige mathematische zekerheid dat je over tien jaar geen halve euro meer overhebt voor het federale niveau, omdat alles naar de vergrijzing gaat. Defensie, buitenlands beleid, alles ligt dan op zijn gat. En hogere belastingen zijn geen optie. Als je de citroen nog verder uitperst en de belastingdruk nog verhoogt, dan zullen de inkomsten dalen. Mensen zullen nog vindingrijker worden in het omzeilen van belastingen en veel anderen zullen, zoals Peter Leyman van Voka het al verwoordde, vertrekken naar het buitenland.'

'Als er één dossier is waarvoor je een grote meerderheid achter je kunt krijgen, dan is het dat toch wel. Dat besef, die sense of urgency, is er aan Vlaamse kant.'

Het besef dat u onmisbaar bent, moet een groot gevoel van comfort geven.

'Onmisbaar, ja. Maar er zijn anderen die ook onmisbaar zijn. Bij sommigen leeft nog altijd de hoop dat de uitslag van de N-VA een accidentje was. Dat merk je aan de voortdurende aanvallen van de Franstalige pers. Als jullie in de krant op dezelfde manier over Franstalige politici schreven als zij over mij, met beschuldigingen van nazisme, zwartzakkerij en racisme, dan zou de zaak binnen de kortste keren uit de hand lopen. Dan wordt er echt geschoten op straat.'

'Kijk naar Le Soir. Allez, ze hebben nu al negen hele bladzijden gewijd aan een onnozele column van mij in De Standaard. Er stond bovendien niet eens iets aanstootgevends in. Je moet eens lezen wat ze daar allemaal van maken. Dat ademt allemaal de hoop om alsnog zonder ons een regering te kunnen vormen. Béatrice Delvaux (hoofdredactrice van Le Soir, red.) zou beter eens een historisch onderzoek bestellen naar de geschiedenis van haar krant, zoals de familie Vandersteen gedaan heeft. Ik vrees dat ze op een paar verrassingen zou botsen.'

Hebt u de afgelopen maanden meer begrip gekregen voor de situatie van CD&V in 2007?

'Tja, nu liggen we zelf op de barbecue. In 2007 lag Yves Leterme erop. Wij stonden er toen naast, maar dat was ook warm, hoor.'

'Het grote verschil is dat Leterme premier wilde worden en ik niet. Met bijna 800.000 voorkeurstemmen en het resultaat van mijn partij zou ik daar nochtans aanspraak op kunnen maken. Ik heb van de eerste dag gezegd voor mij niet hoefde. We hebben nood aan een staatshervorming en de Franstaligen wilden dat niet, dus was het psychologisch belangrijk dat een Franstalige de leiding zou nemen. Als Di Rupo zegt dat een staatshervorming nodig is, dan gelooft men dat. Als ik dat zeg, dan gelooft men dat per definitie niet.'

Hoe is uw relatie met PS-voorzitter Elio Di Rupo nu? Vandaag is het al nieuws als u elkaar een hand geeft: 'Kijk, ze praten nog.'

'Ik heb ooit gezegd dat hij een verleidelijk man is, maar sinds onze vriend Bracke (Siegfried, red.) dat in De Laatste Show is gaan verkondigen, ben ik wat voorzichtiger geworden. Di Rupo is een... zeer charmante man. Hij heeft ook een degelijk verhaal te vertellen.'

'We zijn geen Hutu's en Tutsi's. Je kunt niet zeggen: “Ons verhaal houdt steek en dat van Di Rupo is quatsch., Als Di Rupo spreekt over economische achteruitgang en structurele werkloosheid, dan zit daar een realiteit achter. We zijn het eens over heel wat problemen. Alleen zijn we het totaal oneens over de manier waarop die aangepakt moeten worden. Aan die meningsverschillen is niets oneerbaars. Zolang je ze maar kunt overbruggen, anders verzuurt de relatie.'

'Tegenwoordig moeten we zes uur samenzitten om drie zinnen op papier te zetten, en achteraf blijkt dan nog dat we die drie zinnen allebei anders interpreteren. Na twee dagen van open oorlog gaan we dan opnieuw samenzitten, en dan hebben we acht uur nodig om vier zinnen op papier te zetten. Die twee extra uren heb je dan gebruikt om zeker te zijn “dat we mekaar nu toch goed begrepen hebben,. Toen hebben we ook samen het persbericht opgesteld. (lacht) Ik bewaar er de humor bij, want anders wordt het onleefbaar. Dit is echt geen plezierige zomer geweest. We hebben momenten van diepe wanhoop gekend.'

Dat kan Di Rupo ook zeggen. Hij voelt zich nog altijd verraden omdat u toch de financieringswet op tafel hebt gegooid.

'We hebben elkaar in het begin gewoon niet goed begrepen. We hadden afgesproken om op een aantal werven te werken en andere ongemoeid te laten. Als je eenmaal begint te werken, dan zie je meteen de afstand tussen wat voor hen een toegeving is en wat voor ons een trofee is. Daar kun je twintig planeten tussen schuiven.'

'Bij elke toegeving van de Franstaligen lijkt het wel alsof je zonder verdoving een van hun vingernagels uittrekt. En ja, die nagel ligt daar dan bloedend op tafel, zij wijzen daar dan met een uitgestreken gezicht naar en zeggen: “Voilà, dat krijgen jullie.,'

'De staatshervorming waar we in 2007 mee akkoord konden gaan, willen we niet meer; toen waren we een prulpartij van vijf zetels. Nu moet het resultaat in verhouding staan tot de dertig procent die we gehaald hebben. Als ik via een regionalisering van het arbeidsmarktbeleid de wachtuitkeringen kan afschaffen of de werkloosheidsvergoedingen degressief kan maken, dan kan ik iets verdedigen. Zij voelen zich dan verraden, maar dat geldt voor mij ook.'

'Kijk, bij het nieuwe Antwerpse Masterplan voel ik me goed. Ik sta niet te springen van blijdschap, maar dat kan ik wel uitleggen en verdedigen. Het is het best mogelijke compromis in een democratie. Maar wat er federaal op tafel lag, kon ik niet uitgelegd krijgen. En dan kan ik er ook niet mee akkoord gaan. In mijn studentenclub in Leuven had je twee strekkingen. Zij die een lief hadden en zeiden: “Liever een lief dan geen lief., En de anderen die vonden: “Liever geen lief dan zo'n lief., '

De highlevelgroep heeft voor uitstel gezorgd tot na de Oosterweelbeslissing. Verwacht u er nu nog iets meer van?

'De eerste vergadering heeft men alleen de twaalf principes bekeken, om zeker te zijn dat iedereen ze op dezelfde manier begrepen heeft. Om maar te zeggen hoe ver we staan in dit land. Nu zullen er modellen voorgesteld en bekeken worden en zal het aan de voorzitter van de groep zijn om een compromisvoorstel uit te werken. Dat moment van de waarheid ligt niet al te ver meer van ons af.'

'Iedereen vertrekt met een zeer grote gedecideerde strategie, maar het pad dat je moet volgen, loopt over vertwijfeling en bij momenten grote wanhoop. Als we die financieringswet kunnen hervormen, dat zou toch nogal iets zijn, hè? In deze “dubbeldemocratie, zo'n stap zetten...'

En anders?

(denkt na) 'Mijn ergste vrees... Nee, ik ga zwijgen. Als er een akkoord komt, dan zal het zijn zoals met de Oosterweelverbinding: een tunnel. De visies liggen te ver uiteen om te overbruggen. De tunnel zal alleen meer geld kosten en er zijn een pak bouwrisico's aan verbonden.'

Juist, Oosterweel. De tunnels zijn duurder en het zal langer duren om ze te bouwen. En toch komen ze er.

'Niet beslissen was geen optie meer. Je kunt je geen crisis veroorloven op federaal én op Vlaams niveau. Het beeld ontkrachten dat er met N-VA niet te werken valt, speelde voor ons natuurlijk ook een rol.'

'En ja, 352,7 miljoen is zeer veel geld. Als Antwerpenaar kan ik u zeggen dat ik er helemaal niet blij mee ben dat die rekening naar de stad wordt doorgeschoven, maar de stad wilde absoluut die duurdere oplossing. Om heel eerlijk te zijn: de 3 miljard voor de tunnel blijft een eerste raming. Voor Vlaanderen zou de rekening dus nog kunnen oplopen.'

'Over de timing ben ik niet te pessimistisch. Niemand ging er nog van uit dat we de oorspronkelijke Lange Wapper zouden bouwen. Met alle aanpassingen, zoals de “paperclip,, zouden we ook daar heel wat vertraging hebben gehad.'

'Nu de beslissing genomen is, hebben we in de Vlaamse ploeg opnieuw eensgezindheid. De winst is geboekt, de schade is geleden. Maar de knoop is wel doorgehakt. En de hele Vlaamse regering is nu supergemotiveerd om dit ook uit te voeren.'

En de relatie met Janssens, komt dat ooit nog goed?

'Dat is het wonder van de politiek. De beslissing is genomen, nu zijn we weer bondgenoten. Hij heeft wat hij wou: geen brug. Ik heb wat ik wou: een evenwichtig Masterplan en de ondertunneling van de R11. En Peeters heeft wat hij wou: een performante regering. Als we nu nog blijven bikkelen, nemen we de glans van het akkoord weg. Op dit moment is er niet veel glans, maar zodra de zaken in uitvoering gaan en blijken te werken, zal dat wel komen.'

'Kent u mijn vaste uitdrukking? Hypocrisy is the vasoline of political intercourse. Je kunt mekaar intens verwensen en twee dagen later liefdevol in de armen vallen.'

Het staat in de sterren geschreven dat SP.A en N-VA nog vaker zullen botsen.

'Dat is ook niet onlogisch, we zitten ideologisch niet zo dicht bij elkaar. Zolang je maar goede bestuursakkoorden afsluit, blijft dat allemaal beheersbaar. Dat is trouwens de grote les die we hieruit trekken: we hadden Oosterweel in 2009 tijdens de regeringsonderhandelingen moeten trancheren. In het begin is dat een klein wondje, maar dat groeit gegarandeerd uit tot een grote open wonde.'

Gelooft u dat het verhaal nu afgelopen is? De actiegroepen blijven strijd voeren.

'De actiecomités zijn volgens mij hun hand aan het overspelen. Dat is een riskante uitspraak, en het kan zijn dat ik me nu onsterfelijk belachelijk maak. Maar waar kunnen zij zich in 's hemelsnaam nog tegen verzetten? De verbreding van de ring komt er niet. De helft van de grote ring wordt aangelegd, met stukken uit hun Meccano. Ze hebben geen Lange Wapper of verbreding van de ring meer om de mensen bang te maken. Alleen tegen de ligging van de nieuwe Scheldeoeververbinding kunnen ze nu nog actie voeren. Iets zegt mij dat je daar niemand voor warm kunt maken.'

Het gaat misschien meer om de tuin van Wim Van Hees, die vlak bij die nieuwe Scheldetunnel ligt?

'Dat zijn zware woorden die u daar gebruikt, maar ook die spreek ik niet tegen. Als je een eigendom vlak bij een groot bouwterrein hebt, dan is dat niet leuk. Maar er is ook zoiets als het algemeen belang. Ik woon in Berchem vlak bij de ring. En binnenkort woon ik in Deurne vlak bij de ring. Dat is een keuze, omdat ik vind dat je in de stad moet geloven en de blanke stadsvlucht moet tegengaan.'

De gemeenteraadsverkiezingen hebben toch ook meegespeeld in die keuze voor Deurne?

'Wij hebben daar nog geen halve voet aan de grond met N-VA. In politiek opzicht is die verhuizing dus zuiver masochisme.'

'Maar de echte beweegreden is, zoals zo vaak, iets prozaïscher. Als je in Antwerpen zoekt naar een woning met een tuin, is er namelijk niet zo gek veel keuze. Als je na twee jaar zoeken dan toch iets vindt wat groot genoeg is en wat je kunt betalen, dan ga je daarvoor. En het toeval wil dat die woning in Deurne ligt.'

U kunt toch moeilijk anders dan in 2012 deel te nemen aan de verkiezingen?

'Ik ga niet in Deurne wonen om in 2012 niet aan de verkiezingen deel te nemen, dat klopt. Maar hoe en met welke ambitie, dat valt nog te bezien.'

U begrijpt dat SP.A u doodgraag minister wil zien worden.

(grijnst) 'Ik heb de oproep van onze burgemeester gehoord, toen hij verklaarde dat ik premier moest worden. Dat heeft mijn hart verwarmd. Het toont nog maar eens aan hoe schoon politiek kan zijn. Ik verkeer sindsdien in een constante staat van ontroering.'

25-09-2010 om 11:19 geschreven door digitalia  

.

Wat heeft Le Havre dat Antwerpen niet heeft?

Wat heeft de Seine dat de Schelde niet heeft?

o-o-o-o-o-o-

Waarom, O Heer, zijn onze Regeerders zulke laag-bij-de-grondse achterlijke bietekwieten, dat ze zelfs niet over maar onder de grond moeten kruipen om hun “compromissen” te verbergen?!

Ze zijn gezwicht om het milieu te beschermen, net zoals ze voorrang geven aan vleermuizen die alles onder de poep zetten, boven startbanen voor vliegtuigen die welvaart aanbrengen. Ze kijken met koker-zicht, lijk blinde mollen die zich blind staren naar het zonlicht boven hen in de vrije open natuur….

We hadden, met de Lange Wapper, voor het oog van de ganse wereld, hoog in de lucht, bijna tussen de vliegtuigen, geruisloos rond Antwerpen kunnen glijden, in vier rijvakken heen en vier rijvakken terug, om ’t Stad heen, om die daar,  als een parel in een oesterschelp te zien liggen in de beschermende arm van ’t Scheldt….We hadden lijk op de  A29-snelweg in Normandië tussen Le Havre en Honfleur, aan de voet van deze tolbrug (gratis voor fietsers en voetgangers), de 30-tonners naar omhoog kunnen zien kruipen lijk Dinky Toys en de personenwagens lijk kleine torretjes van alle kleur en slach…..We hadden uit onze zijraampjes bijna de Lieve Vrouwetoren-hoog-boven-‘t-Vlaamse-Land kunnen aanraken en de fris tintelende klanken van de beiaard zouden ons kunnen begeleid hebben, tot ver op de Antwerpse Kempen…

Tolbrug? Is voor de Fransen dagelijkse kost, want bij hen is het woord ‘peage’ (payage) uitgevonden als gemeengoed voor elke kilometer dat men hun snelwegen gebruikt. Idem dito in Zwitserland en Oostenrijk, waar men een vignet koopt geldig voor een gans jaar. Ooit al geprobeerd om te protesteren?

Nu zit alles, maar ook mits tolgeld voor de gebruiker, diep onder de grond, en zullen filters de smook uit de lucht filteren, om deze dan vrij te geven in de open lucht. Is goed voor het milieu, dat begrijpt U toch! Op de Lange Wapper hadden de roetdeeltjes en het fijn stof meteen en veel minder geconcentreerd in de ijle lucht kunnen verdwijnen….zonder dat er verder mens noch dier last van had…

Met wat er aan de vingers van de vriendjes blijft plakken, zullen weer een paar generaties Linxen gelukkig zijn….

Antwerpen, de wereldhaven, heeft grandioos zijn kansen laten liggen om zijn voet naast Le Havre, de mindere te zetten…..Antwerpen heeft het Bestuur dat het verdient, vermits zij dat zelf hebben gekozen. Wie nu niet Zot is van A, trekke er best uit, om plaats te maken voor de getabbaarde vrienden.

’t Allenkante komen nu geluiden over dit ‘compromis’, dat, zegt men, alles heeft wat van een compromis een compromis maakt : noch half noch heel, maar zij zeggen dat anders!

Zijn al die commentatoren wier geluid één wanstaltige kakofonie is van pluimstrijkerij dan nooit op en bij die Pont de Normandie geweest? Hebben ze daarboven nooit de zilte zeelucht gesnoven en vrij als een vogel in de licht, niet genoten van het panorama van de meanderende Seine, voor die zich in de Oceaan stort? Hebben ze daar de schorre klank van oceaanreuzen niet gehoord die uit het zeegat de haven binnen gesleept worden? Hebben zij daar diep beneden en ongestoord in Abrahams schoot de stad niet zien liggen, als een hulpeloos vogeltje in het nest van Moeder natuur? Rode daken en straten kris-kras, met hier en daar een kerktorentje hoger dan de omringende ‘wolkenkrabbers’ van appartementsblokken? Meer groen van bomen dan ‘t rood der daken…En bovenal het gevoel van vrijheid, eigen aan iedere mens, onder het klaterend licht der zon, of goed beschut voor de striemende regen…Hadden we zoiets maar gehad in Antwerpen….

Neen, Antwerpen gaat voortaan lijk dieven in de nacht : ondergronds. Met kunstlicht. In eindeloze colonnes. Als kamelen in de woestijn die achter de einder verdwijnen. Antwerpen zal nooit meer bruisen. Antwerpen wordt een spookstad!

o-o-o-o-o-o-o-

Toegegeven, een ietwat geforceerde titel voor een ietwat geforceerde toestand….in een ietwat geforceerd tijdsgewricht. Een woordje uitleg dus.

In Brussel zijn The High Level-pieten aan de slag. Minstens een week lang palaveren – en ons Bartje zal, na de ondergrondse brug, wakker worden, netjes ingekapseld door de Machten van de Duisternis, in zijn eigen cocon. Klaar om de woestijn te worden ingestuurd, samen met alles waarvan Nationalistisch Vlaanderen had gedroomd.

Een nachtmerrie!

En zie, pas zijn ‘de tunnels’ door ons strot, of daar komt al een eerste verrassing, en dan nog wel uit de mond van weeral de Vlaamse Opper-Tjeef, de Peters :

Het totale project zal zo'n 3,2 miljard euro kosten. "Dat zal niet op rekening van de Vlaamse regering zijn, want de gebruikers zullen tol moeten betalen en uiteindelijk zullen zij dus het project financieren."

Dat we dààr niet aan gedacht hebben! Wij, de gebruikers, zullen alles zelf betalen! De duurste oplossing was al de beste, en nu gaan we nogmaals mogen afdokken! Een beetje naar het voorbeeld van Frankrijk, Zwitserland, Italië, om het op die Zuiderse landen te houden en waar de voorbije generaties politiekers nooit aan gedacht hebben in ons transit-landje.

Eigenlijk, gezien die doorgans-problematiek, had zoiets al veel vroeger moeten gekund hebben, maar of dat bevorderlijk voor de Haven zal zijn? Kriske, Uw maatregelke had goed kunnen zijn maar hij is ‘too late, and too less’…

Allez man! Iedereen rotst en rilt onze autowegen letterlijk tot snot : aan de Franse, de Duitse, enz, grensovergangen staan er overal ‘Tol-hokes’ en betalen zult ge! Al iemand horen foeteren? Bij ons is het de Zoete Inval en als ’t van de politiekers moest afhangen, ze zouden nog aan de grenzen klaar staan met een gesloten omslag-met-inhoud.

De Liefkeshoek-tunnel kost ook centjes aan de gebruiker : een goeie reden dus om daar weg te blijven…

Maar de Vlaamse Regering is gered, de vooruitzichten voor De Wever op de Antwerpse burgemeeters-sjep zijn bekoeld (Jannens staat nu in pole position) en Onkelinx, de Machtigste Vrouw in Vlaanderen, zal nu eens werk maken, sè, van het omver praten van de Tjeven. Een paar worteltjes voor hun neuzen hangen zal volstaan. Als dat zo’n beetje begint snor te zitten, zal de Vorst in zijn diepe wijsheid (!) zijn dienaar de grote Leterminator bij zich roepen, om hem op te dragen om een soort ‘nood-regering’ op de poten te zetten…Want met die Vlaamse Nationalisten valt noch land noch zee te bezeilen…

Over Vlaanderen valt weer het doek.

De Cortebeecken zullen weer lange beken mogen worden met veel solidarité met de PS, dat alles tot meerdere eer en glorie van het Waals profitariaat…..

Pessimisme? Neen, mensen, realisme! Maar dan een realisme dat meer neigt naar het sur-realisme….We zullen nog spijtig zijn dat Tobback en Claes en vooral den Kleinen Eyskens al zo oud zijn…Want met Paul Magneete van Scharrelroi zal de PS weer hoge toppen scheren.

Wij zijn verkocht en onze Meesters zullen, lijk op de slavenmarkt, goed geld krijgen voor hun waar….

Dedju, nietwaar Bart! Ge moest met ons in zee zijn gegaan. De stop weg uit de Vlaamse Regering en opnieuw naar de stembus! Uw straf zal er nu o.a. in bestaan, bij ons in het ‘cordon sanitaire’ te worden bijgezet…Onnozelaar!

(*)Pont de Normandie : http://nl.wikipedia.org/wiki/Pont_de_Normandie

Bouwjaar 1986 – In Gebruik 1995

De Pont de Normandie is een tuibrug in Frankrijk. Deze brug in Normandië overspant de Seine en verbindt zo de havenstad Le Havre met Honfleur.

Beschrijving

De Pont de Normandie is met een totale lengte van 2.143,21 meter, één van de langste in zijn soort in Europa. De brug is na een bouwtijd van zeven jaar op 20 januari 1995 ingewijd. Op het moment van opening was het de langste tuibrug ter wereld, en ook de overspanning van 856 meter tussen twee pilaren was destijds ongeëvenaard. Beide records werden in het jaar 1999 gebroken toen de Tatarabrug in Japan het nieuwe record op haar naam zette, dat in 2004 weer werd verbroken door het Rio-Antirioproject.

De Pont de Normandie vormt een onderbreking in de Franse snelwegroute A29. Naast vier rijstroken zijn er aan weerszijden voetpaden. De twee betonnen pilaren hebben de vorm van een omgekeerde Y. Het gewicht van elke pilaar is 20.000 ton en de hoogte bedraagt 214,77 meter. Meer dan 19.000 ton staal en 184 kabels waren nodig voor de constructie van de pilaren

24-09-2010 om 11:26 geschreven door digitalia  

.

Want veel meer dan een sloepje zijn ze niet meer

Het is dringend : ze moeten het land gaan redden

Uit de muil van de Leeuw

-o-o-o-o-o-o-

Hoe de N-VA Zich Deze Week Heeft Laten Rollen

By Filip van Laenen

Created 2010-09-22 16:25

Minder dan 24 uur na het overleg tussen Bart de Wever en Elio di Rupo werd al duidelijk dat de partijvoorzitter van de N-VA zich meesterlijk heeft laten rollen. Het zijn immers Elio di Rupo, zijn PS en België die zich met de high-levelgroep een week tijd hebben gekocht, terwijl de N-VA eigenlijk niets meer te winnen had. De Franstaligen tonen daarmee aan dat ze hun les uit 2007 geleerd hebben, terwijl de N-VA blijkbaar nog steeds in Belgische sprookjes wil blijven geloven.

Gisteren ging de zogenaamde high-levelgroep die zich zal buigen over de financieringswet aan de slag in de Kamer met een eerste vergadering. Maar wat is eigenlijk het mandaat van die groep? Volgens De Standaard moet de groep «de discussie over de financieringswet […] aanvatten, ‘zowel over de inhoud van de principes, als de gevolgen van de opties die in aanmerking kunnen worden genomen’». Lees: er zal over vanalles en nog wat gepalaverd worden, en dat minstens – niet hoogstens – een week lang. Ziedaar de eerste fout van de N-VA: geen klaar en duidelijk afgelijnd mandaat.

Tweede fout: welk resultaat moet er volgende maandag (of dinsdag, of woensdag, …) op tafel liggen? We citeren opnieuw uit De Standaard: «In de loop van volgende week volgt een evaluatie van de vooruitgang binnen de high-levelgroep en van de informele contacten die de koninklijke bemiddelaars plannen om de standpunten over de andere institutionele thema's dichter bij mekaar te brengen.» Maar wat betekent een «evaluatie van de vooruitgang»? Als de Franstaligen bij elk van de twaalf principes een zin of twee–drie bijschrijven, zal dat dan al geen «vooruitgang» zijn? En zullen hun twee bijhuizen in Vlaanderen – Groen! en sp.a – niet met veel ijver verkondigen dat er alweer veel, zeer veel vooruitgang is geboekt, dat er nog nooit zoveel op tafel heeft gelegen, en dat het jammer zou zijn dat de regeringsonderhandeling zouden stranden op zo'n korte afstand van zo'n gunstig akkoord? Je zou denken dat de N-VA na honderd dagen onderhandelen en meta-onderhandelingen tenminste díe les dan toch zou geleerd hebben.

Maar er is meer, en daar zit eigenlijk de grootste fout van de N-VA. Alweer een week tijd geeft de Franstaligen en België de gelegenheid om nog meer druk te zetten op de CD&V, een CD&V die trouwens stilaan begint te wankelen. Laurette Onkelinx liet wat dat betreft gisterenochtend bij Bel RTL al eens diep in de Franstalige kaarten kijken: wie tussen de lijnen kan lezen snapt dat de PS hoopt verder een wig te kunnen drijven tussen N-VA en CD&V, en de komende zeven dagen in de eerste plaats dáár haar energie zal willen gebruiken. En als daarvoor wat gepalaver in een high-levelgroep nodig is, dan zij het zo. Overigens zagen sommigen in de uitlatingen van Laurette Onkelinx een nodeloze provocatie aan het adres van de N-VA, maar eigenlijk ging het om niet meer dan een uitschuiver, een beetje zoals de «c'est reporté» van Joëlle Milquet. Zo gaat dat nu eenmaal wanneer men zich al in een overwinningsroes bevindt, want inderdaad: zit men niet opnieuw met zeven aan tafel, zoals de PS wil, in plaats van maar met twee, zoals de N-VA wou? En met zeven kan er urenlang, dagenlang, oeverloos en eindeloos gepraat worden. Of zou de N-VA soms niet willen dat de financieringswet uitgebreid en tot in de details doorgepraat wordt, kwestie van geen ruimte voor interpretatie meer over te laten?

Ondertussen liet Mark Eyskens – niet dat we hem verdenken van bijster veel inzicht in wat dan ook, maar toch – in de kranten van Sud Presse optekenen dat de CD&V de bocht reeds ingezet heeft. Voor één keer willen we hem geen ongelijk geven. Dat is dan ook de enige les die de Franstaligen in 2007 geleerd hebben, maar waar men het bij de N-VA blijkbaar nog steeds een beetje moeilijk mee heeft: bij het begin van federale onderhandelingen wil de CD&V nog wel moeilijk doen, en zelfs al eens stoer de Vlaamse kaart trekken zoals met de financieringswet. Maar na pakweg een honderdtal dagen komen er barsten in het Vlaamse profiel van de CD&V, en neemt de raison d'état stilaan over. Men begint ongeduldig te worden. Men begint te geloven in het verhaaltje dat de N-VA hoe dan ook geen compromis zal aanvaarden. Men raakt stilaan murw door de druk vanuit Franstalige hoek, vanuit sp.a en Groen!, vanuit ACW, vanuit de eigen middens, en niet in het minst vanuit de Noord-Belgische media om toch maar het aangeboden Franstalige compromis te aanvaarden, ook al is dat verre van een eerbaar compromis. De Franstaligen weten dat, en zien dat de CD&V-tanker, vandaag eigenlijk maar een scheepje meer en na de volgende verkiezingen misschien zelfs maar een sloepje, stilaan begint te draaien. Nog een paar dagen palaveren in een high-levelgroep. Daarna nog een paar dagen discussiëren of er wel of niet vooruitgang werd geboekt. En daarna nog een weekje of die vooruitgang significant is of niet. Elke dag die zo gewonnen kan worden, is er eentje meer waarop de CD&V overstag kan gaan.

Kijk trouwens eens met hoeveel ijver, en vooral ook veel plezier, Yves Leterme zich ondertussen kwijt van zijn taak als eerste minister van een regering van lopende zaken. In New York de grote jan mogen gaan uithangen en een pleidooi houden om voorrang te geven aan de «menselijke ontwikkeling». Of ongrondwettelijke verkiezingen organiseren en grof kiezersbedrog plegen ook tot die «menselijke ontwikkeling» behoren, dat kwamen we niet te weten. Binnenkort mag hij trouwens nog enkele Europese toppen voorzitten. En af en toe slaagt hij er ook in om het nieuws te halen met alweer een meevaller op de begroting. Hoe lang zal het nog duren voor hij zélf naar Laken trekt om voor te stellen een regering-Leterme III op de been te brengen – enkel en alleen in het belang van België, of wat had je gedacht? Dat hij daarmee in één moeite door Kris Peeters een ferme peer zou kunnen stoven en terug op zijn plaats zou kunnen zetten – één trede lager dan hemzelf uiteraard - is altijd leuk meegenomen.

De tijd werkt dus in het nadeel van de N-VA, en in het voordeel van België en de Franstaligen. Misschien blijkt binnen enkele weken wel dat de N-VA dan toch contournable is, «aangezien ze geen compromissen kunnen besluiten», en er met haar dus geen rekening hoeft gehouden te worden. Dan doet het er ook niet zoveel meer toe of een regering van Nationale Eenheid aan Vlaamse zijde een meerderheid heeft of niet. Heeft ze geen meerderheid, dan zal dat toch uitsluitend de schuld van de N-VA zijn die maar had moeten toegeven. Het precedent werd daarvoor reeds geleverd met de regering-Leterme I, inclusief de lekke argumentatie die daarvoor ondertussen al vele malen maar met weinig overtuiging opgevoerd werd.

o-o-o-o-o-o-

Pssst

Wel! Wel! Dat zou, mijn beste Philip Van Laenen, op relatief korte termijn het einde van het land betekenen. Geen kat die dat noch Onkelinx noch Leterme ooit vergeeft. Wat meer is, het is ook zonder de waard gerekend, in casu eigenlijk zonder De Wever. Al licht diens planeet, na het Wapper-avontuur in Antwerpen, niet meer zo fel op….Die Peters is ook langs geen kanten te betrouwen. Al kan men zich afvragen, wat der prijs is geweest voor deze ‘deal’ : Peters in het zadel (valt hij toch regelmatig af! En breekt zijn heup!) en De Wever er uit? Dan kunnen de nief pattatjes wel op tafel komen….

Wie zei daar weer dat het maar een dom muizeke is dat maar één gaatje heeft? Een muizeke is maar een klein beestje, wat moet er dan gezegd worden van de GATEN waarover een Leeuw, die toch de Koning der Dieren is, beschikt? Het stuk ‘La Fin d’un Pays’ kan ook in een andere octaaf gezet worden, met vooral een betere bezetting van de lagere tonen : de zogezegde grom-tonen, soms wel eens ten onrechte verward met ‘grond-tonen’ omdat ze sterk verwant zijn met elkaar.

Die ‘Ongekroonde Koningin van Vlaanderen’ speelt een heel slecht stuk! Ze kent haar rol niet en speelt vals. Mogen wij U de Boze Heks uit Sneeuwwitje en de Appel in herinnering brengen? Dat scharminkel deed ook beroep op de jager, om Sneeuwwitje, de Onschuld-in-Persoon, te doden met zijn groot jagersmes. Maar die ging overstag (zie titel hierboven) en liet het Kind in leven, zodat het bij de kaboutertjes kon intrekken om het huishouden te doen….

Wel, het is over dat overstag gaan dat ik het wil hebben. De Tjeven weten, dat als ze maar die ene keer overstag gaan, om Onkelinx bij te springen, dat ze het dan voor altijd mogen vergeten. Zelfs de kiesdrempel van 5% zou dan nog te hoog gegrepen zijn. Ze zullen dus loeven en her-loeven, zo gauw ze de kans zien, (die kontdraaierij is hun tweede natuur) zodat ze, lijk de brave jager uit het bos, in dient mogen blijven…

Ik zou ze geen eten willen geven, de landgenoten die naast hun zetel, bij het Nieuw op de TV met in beeld de Leterminator, spontaan grijpen naar hun kptsbakje…Wie kan het beeld van die man nog verdragen! Ahasverus, de Wandelednde Jood, heeft er niets aan! Dat moet een play-boy geweest zijn in vergelijking met Yves-de-Verschrikkelijke.

Wie ik in heel die affaire voor geen cent betrouw, dat is die Luc Cortebeeck van het ACV. Die ziet op dit ogenblik zijn koninkrijk als zand tussen zijn vingers glippen en weet dat het ABVV en de Kameraden van het FGTB de enigen zijn die zijn vel kunnen redden. Om dat vel te behouden, zou die man moorden doen….Syndicistan, ziet U….

À propos, over moorden gesproken….Naar het schijnt zit de markt van de huurmoordenaars in een serieus dipje : voor minder dan € 1.000 heeft U er al ene die werk levert om ‘U’ tegen te zeggen. De Siciliaan die instond voor de verdiende straf van André Cools, zal wel wat meer gekost hebben. Wil ik maar zeggen : daar in Scharrelroi bestaat er meer dan één uitzendbureau in die banche…en een ongeluk zit, binst die week van de ‘hijgh levels’, in een klein gaatje. Één 9 mm-gaatje is al voldoende.

En Bart is zowat het summum van wat een goede PS-ser zich kan dromen als doelwit: valt goed op, is een dikke goede schietschijf. Een gemotiveeerde Moslimmer zal rap gevonden zijn om de klus te klaren : Bart is immers de ongelovige hond die hun luilekker-leventje ooit zou kunnen storen. En daarbij : Madame Béatrice Saccoche van Le Soir heeft het zelf gezegd : den Bart is de kleinzoon van een Grote Zwartzak dus is hij een Klein Zwartzakje…

23-09-2010 om 11:44 geschreven door digitalia  

.

De Vlaamse taal is wonderzoet,

voor wie haar geen geweld en doet…..

o-o-o-o-o-o-o-

Als voorbeeld van taalverkrachting (en niet alleen de taal, ook de waarheid is geweld aangedaan) kan het nieuwerwetse woord ‘dubbelbesluit’ worden aangemerkt. Het mag dan ook niemand verwonderen, dat het een Tjeven-boreling is, geboren uit de tegennatuurlijke inseminatie bij een groep Tjeven door een groep Sossen.

Een soort groeps-verkrachting dus in het kamp der profiteurs.

o-o-o-o-o-o-o-

De politiek heeft aldus een besluit genomen, en wij ook : we steken al die grote koppen in een grote lederen zak, een soort van ezelsvel, knopen die goed toe en gooien die in de Vesuvius.

Dat ‘dubbelbesluit’ zal de Tjeven nog zuur opbreken, want ik wed dat niet één Vlaming die ondergronds Antwerpen Linx moet laten liggen, ooit zal vergeten hoe hij daar is terecht gekomen : als een blinde mol, daar waar hij als een adelaar hemelhoog op de Lange Wapper had kunnen vliegen in het zwerk, met de Metropool aan zijn voeten…. Daarom stel ik voor om voor deze tunnels de passende naam te geven van JaPé-tinnels, van het werkwoord Jattèèè! (Jatten maar!) naar de naam van hun peetvader Janssens en Peters. Antwerpenaren kennende, zullen die ‘bouwwerken’ wel vlug uit hun eigen een naam gaan aannemen die waarschijnlijk heel wat meer tot de verbeelding zal spreken.

Toch typisch een geval van de gevreesde Tjeven-ziekte, vindt U niet? Maanden voordien stellen dat er geen tunnels komen als die duurder zouden uitvallen, maar achteraf als dat toch zo is (en nog geen klein beetje), dan vlug een wit konijn uit de hoge hoed toveren….De derde-betaler : ge moet er maar opkomen! Als dat niet de spelregels veranderen is binst de match.

Zouden de Dames en Heren Polle-tiekers niet best ‘hun verantwoordelijkheid’ opnemen, neen, deze keer niet met woorden, maar met harde valuta? Laten wij hun een overeenkomst voorleggen voor de Notaris, dat zij, samen met hun ingenieurs, persoonlijk zullen instaan voor elke Eurocent dat die dingen meer kosten dan dat ze ons vandaag wijsmaken. Mag geen probleem zijn, als ze zo zeker zijn van hun stuk…..

Maar we zijn al te dikwijls van zulke koude kermissen thuis gekomen : een totale kostprijs bij oplevering van twee, tot driemaal meer dan geraamd, is schering en inslag. Onlangs nog zagen we de bedragen in verband met het Antwerps Vlinderpaleis, en dat zegt genoeg. Te meer daar het de Sossen zijn die weeral hun kooltjes uit het vuur hebben liggen….

Vandaar onderstaande penne-vruchten van een paar Schandaard-hoernalisten. Is gewoon een geheugensteuntje voor binnen een paar jaar….

Hoe de brug vervelde tot een tunnel

donderdag 23 september 2010

ANTWERPEN - Waarom koos de Vlaamse overheid tien jaar geleden niet meteen voor een tunnel? Dat is een kwestie van voortschrijdend inzicht, technische aanpassingen en veel extra geld.

Eigenlijk begroef de Vlaamse regering de Antwerpse Lange Wapperbrug met haar dubbelbesluit in maart. Kris Peeters (CD&V) opteerde voor een geboorde tunnel tenzij zo'n project duurder was, de bouwtijd langer uitviel of technisch onhaalbaar was. De minister-president wist dat enkel het laatste argument telde. Een langere bouwtijd of meerprijs zou het voorwerp worden van politieke deliberatie. Dat is wat de Vlaamse regering de voorbije week heeft gedaan toen bleek dat de ingenieurs op de plaats van de brug ook een tunnel konden graven.

Toch blijft het verbazend dat er überhaupt een tunnel komt. Lange tijd werd aangenomen dat zo'n tunnel op die plek technisch onhaalbaar was of veel te duur. Juist daarom was rond de eeuwwisseling de Lange Wapperbrug over het noordelijke deel van het Eilandje (een Antwerpse wijk in het noorden van de stad), gecombineerd met een verzonken tunnel onder de Schelde, als alternatieve oplossing uit de bus gekomen.

Tien jaar geleden passeerden ook allerlei opties de revue. Een ervan was een brug over de Schelde. Ongetwijfeld zou zo'n project heel wat meer Antwerpenaars begeesteren, de Antwerpse burgemeester Patrick Janssens (SP.A) incluis. Maar technisch is zoiets onhaalbaar, zo'n brug zou het scheepvaartverkeer belemmeren. De voorgestelde tunnelvarianten bleken dan weer veel te duur.

Landmark

De gangmakers maakten vervolgens van de nood een deugd. De brug over het meest zuidelijke punt van de Antwerpse haven moest uitgroeien tot een landmark. Het ontwerp moest de creativiteit van Vlaanderen in de verf zetten. Vanwege het architecturale karakter kreeg de brug heel wat aanhangers. Maar de impact op de mogelijke ontwikkeling van de stad naar het noorden viel niet te ontkennen. Daarbovenop entte zich een discussie over fijn stof. Vooral dat laatste was dodelijk voor het draagvlak hoewel tunnelalternatieven wegens hun energieverslindende karakter (verluchting en verlichting) op milieuvlak slechter scoren.

In 2005 besliste de stad Antwerpen na de aanzwellende kritiek om toch een tunnelalternatief te onderzoeken op dezelfde plek als de brug. Het zogeheten Horvattracé (naar het Nederlandse ingenieursbureau) was te duur en technisch niet haalbaar. Voor Janssens was daarmee de hele discussie afgelopen. 'Walk and don't look back,' berustte hij. Hij besefte dat er een derde Scheldeoeververbinding moest komen om de mobiliteitsproblemen op te lossen.

Goed twee jaar later vroeg de Vlaamse regering Arup/Sum toch om een laatste alternatievenstudie. Het studiebureau vergeleek een tunnelvoorstel van de actiegroep Straten-generaal (dat een stuk noordelijker een ander tracé volgde) met het Horvattracé en de Lange Wapper. Rekening houdende met de voorwaarden van de regering, won de Lange Wapper de discussie, zonder voorwaarden leek een door Arup/Sum gesuggereerde lange tunnel (een vierde alternatief) aanlokkelijk.

Sportpaleis

Over die tunnel wordt ondertussen niet meer gesproken wegens veel te duur en andere moeilijkheden. Psychologisch was het vierde alternatief wel belangrijk. Het geloof dat er andere oplossingen waren voor de vermaledijde brug groeide sterk. Toen een Antwerpse volksraadpleging de brug verwierp, wist de Vlaamse regering wat te doen.

Toch was de opdracht niet makkelijk. Want de brug op dezelfde plaats zomaar in de grond te steken, bleek aanvankelijk echt onmogelijk. Dat veranderde toen de BAM, de bouwheer van de brug, voor de buurt rond het Sportpaleis een drastisch alternatief uitdokterde. Het Sportpaleis was sowieso de achilleshiel van het Lange Wapperproject. Dat herleidde de leefbaarheid van die toch al zwaar geteisterde wijk tot nul. Na een sessie out of the box-denken suggereerde de BAM om het spuuglelijke viaduct aldaar gewoon af te breken en de ring op twee niveaus op te splitsen: één voor doorgaand en één voor plaatselijk verkeer. Dat doorgaande verkeer komt in een gegraven tunnel.

De regering stemde met haar dubbelbesluit in met deze dure afbraak (500 miljoen euro). Voor de SP.A was de Lange Wapper Light niet voldoende. Maar als het doorgaande verkeer aan het Sportpaleis in een tunnel komt, waarom kan die niet worden doorgetrokken? Dit herlanceerde een oud idee van vier geboorde tunnels op de plaats van de brug. Uiteindelijk viel dit plan te duur uit (een meerprijs van 800 miljoen euro). Graven dan maar. Een stuk goedkoper, maar de overlast is navenant.

o-o-o-o-o-oo-o-

Pssst I

Enne, hoe is het gesteld met de capaciteit van die dingen? Waarschijnlijk slechts dubbele rijvakken in beide richtingen? Als we straks tot de vaststelling komen (wat we nu al met mathematische zekerheid weten) dat er minstens vier of meer vakken in elke rij-richting nodig zijn : Mein Liebchen, was wollst Du mehr! Voilà : de gedroomde excuses om de meerprijs achter weg te camoufleren…

We hebben inderdaad de (Franssprekende) familie André & Thomas Leysen nog niet gehoord. Als die er zich gaan mee bemoeien moet er ook nog een zak-centje voor hen af kunnen…...En dan vergeten we nog bijna Noël Slangen : die staat ook nog eens met de bedel-nap aan de achterdeur : dolkmessen (om in de ruggen te plaatsen) zijn wel verboden, maar hoe zou hij anders kunnen dreigen?  Die man moet toch kunnen leven….

Pssst II

Als ik mij niet bedrieg, hangen er een paar claims (het kunnen ook klachten zijn) in de lucht wegens gebroken beloften contracten voor werkzaamheden die al werden aangevat en die nu zonder voorwerp zijn. Quid de nutteloze onteigeningen? En Quid? Quid? Quid? het tijdverlies waardoor aan de Antwerpse Haven en aan Vlaanderen in het algemeen miljarden Euro’s zijn mislopen….Eieren of joeng : mij om het even : de beslissing moest al 10 jaar geleden en meer genomen geweest zijn. Maar ja, ‘Gouverner, c’est prévoir’, dat is iets voor grote mensen, hé! en niet voor kleuters!

23-09-2010 om 11:15 geschreven door digitalia  

.

Geen wraak !

gewoon de dingen in hun juiste

context plaatsen

o-o-o-o-o-o-o-

Het gaat de goede weg op ùet de Vlaams-Waalse verhoudingen! En wat amusant is, is dat een of ander onnozel wicht van ‘de anderen’ de kat de bel aan bindt. Juist nu! Als er niet veel meer nodig is om de vlam te doen in de pan slaan! Hun namen en hun exploten mag ik niet vergeten!

Ach Gottkes : de grootvader van den Bart was ooit lid van het VNV : het Vlaams Nationalistisch Verbond, dat binst WO II dacht aan Vlaanderen met de hulp van den Dolf te geven wat het al zoveel jaar geweigerd werd door de Franscouillons in eigen land: recht. Slecht is het hen bekomen, slecht tot in het veertiende nageslacht! En nu is Bart natuurlijk het Zwarte Schaap,  voor zaken van 60 jaar voor hij geboren was!

Zou die Trezebees nu echt niet weten, dat zij de pin uit de handgranaat getrokken heeft, zodat die nu ieder moment de lucht kan ingaan?! Of – horesco referens – heeft ze gehandeld in opdracht? Met het opzicht reactie uit te lokken? Dan moeten wij, Vlamingen, inderdaad in hoogste staat van paraatheid gebracht worden!

Maar ik laat U eerst meelezen, wat de Schandaard schrijft….

o-o-o-o—o-o-

Franstaligen geïrriteerd na collaboratie-uitspraken De Wever

22/09/10 12u33

"Het is een Waalse mythe dat de collaboratie een overwegend Vlaams gegeven was terwijl Franstalig België dapper verzet bood", schrijft Bart De Wever vandaag in een opiniestuk in De Standaard. De Franstaligen reageren geïrriteerd.

cdH-fractieleidster in de Kamer, Catherine Fonck, vindt het tijd om de simplistische zwart-witvisie van goeden en slechten te verlaten, zij die goed presteren en de anderen, zij die gelijk hebben en de anderen, de Vlamingen en de Walen, ...
 
"In volle crisis is er niets beter om de relaties terug warmer te maken en blijk te geven van de wil om de andere te respecteren", luidt het ironisch.
 
Veroordeling
Fonck benadrukt dat collaboratie veroordeeld moet worden, ongeacht waar ze plaats vindt of wie er collaboreert, zelfs in gewesten waar dergelijke feiten zeer zelden voorkwamen.
 
"De Franstaligen hebben collaboratie steeds krachtig veroordeeld en hebben nooit voor amnestie gepleit", benadrukt de gewezen gemeenschapsminister nog.
 
Onhandig, ontoereikend, niet opportuun
Emily Hoyos (Ecolo), de voorzitster van het Waals parlement, noemde de uitlatingen "onhandig, ontoereikend en niet opportuun" op een ogenblik dat men een communautair akkoord moet vinden.
 
Hoyos vindt het schandalig om dergelijk opiniebijdrage vandaag te brengen. "Niemand heeft gezegd dat de Vlamingen collaborateurs waren en Walen engeltjes. Het is geen kwestie om te weten wie de beste en wie de slechtste", aldus de parlementsvoorzitster.
 
Grootvader De Wever
In zijn bijdrage verwijst De Wever ook naar een RTBF-reportage waar men het heeft over zijn grootvader, die lid was van het VNV, waarna beelden getoond werden van geüniformeerde collaborateurs. (belga/edp)

o-o-o-o-o-o-o-

Pssst

 O Juist! De opinie-bijdrage van Bart in De Schandaard, geplaatst als reactie op hetgeen die cdH-Trees vertelde, is schandalig zoals ze juist nu geplaatst wordt….Een ‘Zwartzak’ doet er best aan in het stof te kruipen voor de Goede Belgen.

Laten we inderdaad de klok maar eens geen 70 jaar, maar 65 jaar terugdraaien. Naar de repressie-tijd, waar de fictie van ‘een land in oorlog’ nog jaren lang werd volgehouden, om de Krijgsauditoriaten hun vuile job te laten verder zetten.

Bart jong, Uw stellingname als dat gij in naam van 80% van de Vlaamse Bevolking sprak, was tot hiertoe een beetje overtrokken, dat weet gij ook, maar laat het U gezegd zijn door een Vlaams Blokker in hart en nieren : vanaf nu moet gij spreken namens 100% van ons! Gij moet kunnen beschikken over een blanco cheque, als ge die ‘vaderlanders’ er maar onder krijgt! De kleine kantjes daarvan af regelen we later wel, als de boeien verbroken zijn.

Doe zoals de Vlaamse onderhandelaars bij Philips de Schone, die als enigen geen kussens kregen voor hun achterwerk bij de onderhandelingen. Hef Uw kont op en trap het af! Binnen de 24 uur wordt gij gekroond tot President van Vlaanderen, met of zonder succes bij de Lange Wapper….Als het moet, wordt die stormenderhand gestemd. Geen gekakel meer : eieren moeten er zijn!

O ja, op onderstaande site vindt de nieuwsgierige lezer een min of meer historische weergave van de Waalse collaboratie. Maar, ’t is zoals ze het zelf zeggen : Wallonië is voor geen enkele Waal ooit een echt vaderland geweest, zoals wij als Vlamingen een vaderland hebben die in de Geschiedenis teruggaat tot in het begin der tijden. Wallonië is zowat overal en altijd een beetje de pasmunt geweest om ergens een ander groter geheel af te ronden. Derhalve deden de Walen het met Hitler louter uit persoonlijke motieven….voor de eer of voor het geld, want van den Dolf hadden ze als volk niet veel goeds te verwachten….Valt er van den Dolf al niet veel goeds te vertellen, hij kende toch zijn wereld…..

http://www.go2war2.nl/artikel/899/Collaboratie-in-Walloni%EB%3A-het-Rexisme.htm

22-09-2010 om 17:49 geschreven door digitalia  

.

Over de groten der aarde

En hun volgelingen…

o-o-o-o-o-o-o-

Het mea culpa van Ludo Abicht

za, 18/09/2010 - 14:16 — Ph. Van den Abeele

22-09-2010 om 15:55 geschreven door digitalia  

.

Na de reputatie, nu de geldbeugel….

Daarna terug naar de catacomben, want

Keizer Nero wil voeder voor zijn wilde dieren…

o-o-o-o-o-o-o-o-

Het gerecht in Rome is een onderzoek wegens witwaspraktijken gestart tegen de Vaticaanse Bank. Twee hooggeplaatste medewerkers zijn ondervraagd en moeten verder meewerken aan het onderzoek. Het parket nam ook 23 miljoen euro in beslag die de bank gestort had op de rekeningen van een andere bank.

De Vaticaanse Bank is officieel gekend als het Instituut voor Religieuze Werken. Zij doet alle financiële zaken van de zittende paus, maar ook voor rooms-katholieke ordes en organisaties.

Het onderzoek richt zich onder meer op Ettore Gotti Tedeschi, de voorzitter van het Instituut voor Religieuze Werken. Hij zou inbreuken gepleegd hebben op de wet van 2007 tegen witwaspraktijken.

Het Vaticaan reageert voorlopig niet op het nieuws dat de bank onderwerp is van een witwasonderzoek.

Bankier van God
De Vaticaanse Bank was in 1982 in een schandaal verwikkeld toen bleek dat directeur en aartsbisschop Paul Marcinkus betrokken was bij de ineenstorting van de Ambrosiano Bank, toen de grootste privé bank in Italië. In de nasleep van dat schandaal werd Roberto Calvi - de Bankier van God - vermoord. Zijn lichaam hing onder de Blackfriar's Bridge in Londen. Zijn dood vertoonde alle kenmerken van een rituele moord.

o-o-o-o-o-o-

Pssst

Een beetje veel, om aan toeval te blijven geloven, niet?  Het zijn wel vette kluiven voor de Linxe kerk, die maar niet genoeg krijgt van het opgeklopt schuim. Terecht of onterecht maar in ieder geval fel overdreven, de jacht op de pederasten in de Kerk, en nu, in het hol van de leeuw, de klauw van Vrouwe Justitia op de portemonnaie van de Paus.

Er breken voor diep-gravers van journalisten heerlijke tijden aan. Net zoals die Loge-Onderzoeksrechter in Brussel die zijn gewapende troepen moest afsturen op sarcofagen en grafmonumenten met diepzinnige geheimen, en voor wie zelfs het Huis van God gelijk stond met een van zijn drugskroegen, toen ook al! moest er gegraven worden naar het Hoe? en het Waarom? ‘Was’ (wist der Wolfgang) ‘ist des Pudels Kern’…..Ergens een of andere ‘gang’ in de justitiële wereld die bang is voor de concurrentie?

Wie of wat trekt ook hier de touwtjes? Toch niet Napoleon De Gucht?

Waarmee ik niet wil zeggen, dat het in Rome de maffia is die zoekt, noch dat er maffia-geld, als het in de Kerk zit, niet mag opgespoord worden. Integendeel, juist de Kerkelijke Overheid moet er zorg voor dragen dat haar levenswandel onberispelijk is. Zo niet, is de Club geen lang leven meer beschoren, alhoewel de Grote Baas altijd verordonneerd heeft dat ‘Hij op deze steenrots Petrus Zijn kerk zou bouwen’. Zou Hij daarmee prutsers en halve garen bedoeld hebben?

Ik stel mij echter de vraag, waarom er zoveel energie gestoken wordt in de Christelijke afdeling van het Huis van God. De Islam-afdeling hanteert veel grotere en veel duiisterder kapitalen, waar geen haan naar kraait. Daar hebben ze nog nooit gehoord van maffia-geld, daar bestaat geen maffia, daar is alleen plaats voor reguliere en niet-reguliere petrol-dollars.

West Europa bezwijkt bijna onder de Islamitische armoe-zaaiers, en toch zijn er enorme kapitalen beschikbaar om het land vol te bouwen met moskeeën….

Neen, dat is niet een stelsel van twee maten en twee gewichten : dat is een stelsel van ‘Vernichtung’ van het ene stelsel door het andere.

Het zat er aan te komen! Italië heeft officieel en tegenin de goesting van Europa te kennen gegeven, dat het katholiek wil blijven, en dat het kruisbeeld niet zal gebannen worden uit het openbaar leven, of daar komt de volgende slag onder de gordel…

Men zegt dat de eerlijkheid en de waarheid altijd het laatste woord hebben. Ik ben benieuwd….

22-09-2010 om 15:04 geschreven door digitalia  

.

Uit alle dalen der herinnering…..

o-o-o-o-o-o-o-

Ja, de steden verpauperen op het tempo van de winterse lawines in berglanden : bij ’t begin van ’t afschuiven van de bergflank, zo goed als onzichtbaar glijdend, tot er zich breed en diep een woeste massa in het dal stort, alles verwoestend wat het op zijn weg tegenkomt.

En onze Bestierders (werkelijk het goede woord, want be-stieren is hun felste prestatie : denk aan Patje Brillantine en al die andere wit-gekalkte wandelende graaiers) staan er bij en kijken er naar. Een geval van getrapte cascade-verantwoordelijkheid : van de Eurocraten over de bureaucraten naar de steden. Die kijken op hun beurt de hele ketting terug naar omhoog. Iets anders valt daar niet aan te doen. Allahs wil….

Want de grenzen staan open lijk Bijbelse schuurpoorten en een gestage drom wild volk verdringt zich om binnen aan te schuiven aan de volle ruiven. Die lawine wordt steeds groter en gevaarlijker – en – weer een natuurwet – elke plaats kan maar éénmaal worden ingenomen. Dus wie kan, schuift op naar veiliger (en gezonder) oorden. Waar de oudjes nog op straat durven komen, waar alles nog zijn voorvaderlijk gangetje gaat zonder oorlogsgeweld noch ‘faits divers’. En als daar al geen trams of bussen van het openbaar vervoer rijden, op die dingen wordt er ook niemand in elkaar geslagen door ‘kansarme jongeren’, die zich hun ‘geliefden’ steeds weer uit de thuislanden halen, om hier een nieuw soort Meesters te kweken.

De steden worden stilaan etterende wonden die nooit meer zullen genezen…De moskeeën schieten er op lijk paddenstoelen : weldra komt er een ‘Geloofsbelasting’ op bijvoorbeeld elke spaarboek-verrichting in het land, maar waarvan de Moslims worden vrijgesteld : het zijn de anderen, de onderworpenen, die moeten afdokken. In het Arabisch zal dat dan de DHIMI-afdracht zijn, de vergoeding waarom we als ‘ongelovige’ in leven mogen blijven.

Moeten we echt nog zo lang wachten om ‘Te Wapen’ te roepen?

Zo zullen de Vlamingen, eer ze goed en wel beseffen dat ze onderuit het Franscouillons dwangbewind zijn weg gegroeid, de volgende morgen ontwaken in het Kalifaat der Beide Nederlanden. Europa zal dan misschien al lang Eurabië geworden zijn, bestuurd van uit Rome, waar het meesterwerk van MichelAngelo, de koepel van de Sint Pieter, zal opgetuigd zijn met een minaret op elke hoek, en voorzien van krachtige luidsprekers die 5 maal per dag oproepen voor het Gebed tot Allah… Daar op het Sint Pietrsplein, binnen de omarming van de colonnades van Bernini, zal in één on-onderbroken voorstelling elke zondag, van zonsopgang tot zonsondergang, de wekelijkse Openbare Steniging plaats grijpen van alle gekende overspelige vrouwen. De vrijdag, even voor de donderpreek voor de Totale Jihad, zal de hand-afkapping door middel van het kapblok en het kromzwaard, plaats grijpen, terwijl de massa het ‘Zieg Heil’ zal brullen, naar het voorbeeld van Goebbels die de massa hees-schreeuwend vroeg :’Wüunschen Sie den Totalen Krieg?’. Op woensdag, nadat het plein grondig werd opgekuist en ontsmet van de vorige vertoningen, zal het opengesteld worden voor het publiek om er bidden in de richting van Mekka.

De blog-wereld weet het : het is niet 5 voor twaalf, het is 5 na twaalf!

o-o-o-o-o-o-o-o-o

Leegloop richting rand

Gezinnen vluchten massaal uit de steden

• woensdag 22 september 2010

BRUSSEL - Nooit eerder ontvluchtten zoveel gezinnen de stad. Nochtans hebben zowat alle steden de voorbije jaren extra inspanningen gedaan om de stadsvlucht tegen te gaan, maar bijna allemaal zonder resultaat. Vooral Brussel, Antwerpen en Gent zien massaal gezinnen vertrekken.

Onze steden worstelen al jaren met het probleem van stadsvlucht. Maar welke maatregelen er ook genomen werden, het wordt alleen maar erger. Centrumsteden zoals Brugge en Leuven sukkelen ermee, maar vooral de drie grootste steden Brussel, Antwerpen en Gent krijgen de rekening gepresenteerd. Dat blijkt uit een nieuwe studie van het Steunpunt Ruimte en Wonen.

In 2001 verlieten 1.875 mensen Brussel. Nu zijn er dat volgens de recentste onderzoekcijfers al 2.800. Hetzelfde in Antwerpen: terwijl er in 2001 1.456 mensen 't Stad ontvluchtten, zijn er dat nu al 4.038.

De strafste cijfers komen uit Gent: in 2001 kwamen er meer mensen bij dan er vertrokken en groeide de stad in totaal met 164 mensen. Nu wordt er een tienvoudig verlies geboekt: liefst 1.666 mensen trokken recent weg uit Gent.

‘De steden verliezen vooral jonge gezinnen, en laat juist dat de belangrijkste groep zijn om een stad gezond te houden', zegt onderzoeker Brecht Vandekerckhove van SumResearch. ‘De stad heeft nog altijd een grote aantrekkingskracht op jongeren, al was het maar wegens de vele activiteiten. Maar zodra diezelfde jongeren rond de 27 jaar zijn en een gezin vormen, trekken ze weg. En in de meeste gevallen blijven ze ook weg.'

Opmerkelijk, want de laatste zeven jaar pompte de Vlaamse overheid 70 miljoen euro in de steden om jonge, kroostrijke gezinnen aan te trekken. ‘Er is zelfs serieuze concurrentie ontstaan tussen verschillende steden en de randgemeenten', zegt Vandekerckhove. ‘Daardoor is er overal hard geïnvesteerd. Maar of er nu parken zijn bijgekomen of de straten properder zijn geworden: het volstaat niet. Er blijven gezinnen vertrekken.'

Onbetaalbare woondroom

De grootste boosdoener is het onbetaalbaar worden van de Vlaamse woondroom.

‘Het modale Vlaamse gezin wil doorgaans maar één ding: een woning met een mooi tuintje. Maar in de stad is dat onbetaalbaar geworden. Een klein huis in Gent, op een perceel van 100vierkante meter, kost al snel 200.000 euro. Iets verderop, in een landelijke gemeente, heb je voor die prijs een perceel dat dubbel zo groot is.'

Nochtans dachten veel steden dé formule gevonden te hebben om gezinnen te lokken: de bouw van appartementen en lofts. ‘Maar daar blijken veel alleenstaanden op af te komen. Met als gevolg dat de gezinnen hun geluk gaan zoeken in de stadsrand of in meer landelijke gemeenten.'

Het gevolg is dat het evenwicht in veel steden zoek raakt. ‘Veelal blijven alleen de extremen nog over. Aan de ene kant de niet-kapitaalkrachtigen, net zoals heel wat allochtone gezinnen. En aan de andere kant zij die wel genoeg geld hebben om een mooie woning te kopen.'

o-o-o-o-o-o-o

Pssst

Beseffen die pulp-verkopers dan echt niet dat ze niet alleen medeplichtig zijn aan volkeren-moord, maar er de aanstekers en zelfs de instandhouders van zijn! Die gazetten vernieuwen dagelijks de verdoving die de Overheid overal opspuit. Door verkeerde informatie, verkeerde accenten proberen ze op die manier hun Rijk te rekken. Maar zie : het volk stemt met de voeten!

De tijd komt dat hun titels zullen moeten ver-Arabiert worden om nog lezers te vinden. Hun artikels zullen tweetalig moeten zijn : Turks en Marokkaans, met op de elfendertigste bladzijde een oproep voor volgende zomer : gratis met de bus naar Mekka voor wie nu begint te sparen….Laatste oproep om kruisbeelden en heiligenbeeldjes in te leveren op de Arabische Commandatur (achteringang). Nadien volgt een ‘Verordnung’ om, mochten die dingen later nog gevonden worden, de verantwoordelijke samen met het hele gezin naar een ‘Wederopvoedingskamp’ af te voeren. Zich ongewapend maar in Oosterse klederdracht met gebogen hoofd, aanbieden op de Arabische Commandatur, tussen 09 en 17 uur.

22-09-2010 om 14:12 geschreven door digitalia  

.

Geniale boerkes uit de Westhoek

22/09/10 10u39

Luc Van Aelst en René De Witte lazen een merkwaardig eindarrest in de zaak-L&H. Journalisten Van Aelst (freelance) en De Witte (P-magazine) zijn de auteurs van het boek Top Secret over L&H dat zaterdag verschijnt bij uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts. Eerder publiceerden zij bij Lannoo al The L&H Files. Zij volgden gedurende jaren het dossier-L&H als redacteurs bij de zakenkrant De Tijd. Als we het eindarrest in de zaak-L&H mogen geloven, hebben 'Jo en Pol' de halve top van de financiële wereld om de tuin geleid. De gedupeerde beleggers betalen het gelag, schrijven Van Aelst en De Witte.

·         

 De Amerikaanse boekhoudregels zijn zodanig complex dat zelfs een handig boekhouder als Pol Hauspie geen schijn van kans maakt ze zonder een heel netwerk van medeplichtige adviseurs te omzeilen. Maar dat is volgens de rechter exact wat er gebeurd is  

Een merkwaardig bedrijf, een merkwaardig faillissement, een merkwaardig gerechtelijk onderzoek, een merkwaardig proces en maandag een merkwaardig eindarrest. Dat vat de zaak-L&H in een notendop samen. Met als opvallendste conclusie dat bijna tien jaar na het opstarten van het fraudeonderzoek, de gedupeerde beleggers wellicht geen eurocent zullen terugzien. 
Voorzitter Robert Pieters van het Gentse hof van beroep deed afgelopen maandag tijdens een slopende zitting het hof wilde koste wat kost zijn arrest er op één dag doorjagen uit de doeken hoe het gelopen is bij het bedrijf dat in de jaren negentig hoge toppen scheerde maar na een reeks vernietigende artikels in de Amerikaanse zakenkrant The Wall Street Journal in nauwelijks enkele maanden tijd ten onder ging.
 
Paul Hauspie bedacht de fraudeconstructies. Zijn kompaan Jo Lernout was geen medearchitect, maar hij was van alles op de hoogte en gaf er zonder enige vorm van scrupule zijn goedkeuring aan. Nico Willaert bracht de constructies in de praktijk en gaf daartoe de nodige opdrachten aan Tony Snauwaert, die belast werd met het opzetten van de fel omstreden taalfabriekjes, de LDC's. Gaston Bastiaens misleidde de analisten en beursinstanties en was als het ware bezeten door kwartaalomzet. Financieel directeur Carl Dammekens wist dat zijn bazen sjoemelden en miste de ballen om dat aan de kaak te stellen. Thomas Denys verstrekte als externe jurist de nodige adviezen rond de LDC's en KPMG-medewerker William Van Aerde was nogal slordig in het nakijken van de boeken van de spraaktechnologiegroep.
 
Tot zover de juridische waarheid. Wat leert die? Dat 'Jo en Pol' er blijkbaar in geslaagd zijn de Amerikaanse en Europese beursautoriteiten, een heel legertje financiële analisten en ook nog eens KPMG, een van de grootste revisorenkantoren, om de tuin te leiden. Niet slecht voor twee 'boerkes' uit de Westhoek. Kom nou, laat ons even ernstig blijven. De Amerikaanse boekhoudregels zijn zodanig complex (voormalig zakenadvocaat Louis Verbeke liet zich ooit ontvallen dat men een niet-Amerikaan die beweert ze te begrijpen maar beter zou ophangen), dat zelfs een handig boekhouder als Pol Hauspie geen schijn van kans maakt ze zonder een heel netwerk van medeplichtige adviseurs te omzeilen. Maar dat is volgens de rechter exact wat er gebeurd is. Tot twee journalisten van The Wall Street Journal de Belgian assholes zogenaamd ontmaskerden. Ook al een opmerkelijke prestatie, want zij zagen blijkbaar wat beurswaakhonden en analisten niet zagen: dat er bij L&H stevig gefraudeerd werd.
 
Voor het Openbaar Ministerie (OM) is het arrest een serieuze blamage. Van de twintig personen en vennootschappen die terechtstonden, verlieten er twaalf fluitend het Gentse Justitiepaleis. Zo ook Dirk Cauwelier, een van de drie leden van het interne auditcomité bij L&H. Laat het nu net Cauwelier zijn die het het OM mogelijk maakte de zaak-L&H meteen voor het hof van beroep te brengen en rechtstreeks te dagvaarden. Geen raadkamer, geen KI, geen eerste aanleg en dit niet enkel voor Cauwelier maar voor alle beklaagden. Dat komt omdat de man plaatsvervangend rechter is en dus enkel door een hogere magistraat berecht mag worden. Tijdens de debatten werd al duidelijk dat de bewijslast tegen Cauwelier wel erg slap was. Wat meteen het vermoeden deed ontstaan dat het OM het hem enkel vervolgde om zich schaamteloos van het hierboven beschreven 'voorrecht van rechtsmacht' te bedienen. Nu Cauwelier dus niet veroordeeld is, lijkt dat vermoeden bevestigd. Dat is althans de mening van heel wat advocaten en waarnemers op het proces. Temeer omdat is gebleken dat het OM voor de inverdenkingstelling van Cauwelier al had geprobeerd een andere magistraat bij de zaak te betrekken. Maar die vlieger ging niet op.
 
Gejoste beleggers
Voor de duizenden gedupeerde beleggers die zich burgerlijke partij stelden in de zaak, betekent het arrest wellicht het einde van hun poging om (een deel van) hun verliezen te recupereren. Hun enige kans op soelaas was een veroordeling van de deep pockets Dexia en KPMG. Bij zij die maandag veroordeeld werden, valt weinig of niks meer te rapen. Een kei kan je nu eenmaal niet stropen. Om te weten waarom Dexia en KPMG vrijuit gaan, moet men zich door de 2.100 pagina's van het arrest worstelen. Voorzitter Pieters gaf er maandag opvallend weinig tekst een uitleg bij. Merkwaardig, want bij sommige andere beklaagden werd oeverloos lang stilgestaan.
 
Al wat de vertegenwoordigers van de gedupeerden nog kunnen proberen, is hun wagonnetje hangen aan de eventuele cassatieprocedures van een reeks partijen. Jo Lernout liet via zijn advocaat Luc Gheysens alvast weten naar Cassatie te stappen. Maar of dat veel uithaalt, valt nog te bezien.
 
Na de teleurstelling van afgelopen maandag zullen veel gedupeerden wellicht de handdoek in de ring werpen en de zaak zo snel mogelijk willen vergeten. "Het wordt bijzonder moeilijk uit te leggen aan de aandeelhouders dat dit het resultaat is van tien jaar procederen", verklaarde Bernard Thuysbaert van Deminor maandag na afloop van de zitting. Deminor verzamelde samen met Test-Aankoop meer dan 10.000 gedupeerden in de zaak-L&H. Ook Hendrik Boonen van de organisatie Dolor beseft dat de strijd wellicht gestreden. Hij verliet zwaar aangeslagen het gerechtsgebouw en zegde het enorm te betreuren dat 'diegenen met kapitaal' de dans ontsprongen. Het lijkt er dan ook op dat de beleggers gejost zijn

o-o-o-o-o-o-o-

Psssst

Kijk, dat is nu eens echt gazettenpraat : meer dan 1.000 woorden(zegt mijn computer) om helemaal niets te zeggen. Vandaar dat het boek van die twee karwaten al gelezen is voor het gedrukt is.

Als verzamelaar hou ik echter bovenstaand artikel toch bij omdat er iets wordt prijs gegeven over wat die twee in hun vrije tijd hebben verzameld : veel namen.

Maar feiten op hun juiste plaats zetten? Hola! Dat kunt U niet verlangen van twee simpele zielen die al schrijven (met spraaktechnologie?) het zout op hun patatten verdienen. Stel U voor : het zijn de Amerikaanse boekhoudregels die L &H de das hebben omgedaan….Stel U voor het zijn de Wall Street journalisten die de fraude ontdekt hebben….dat is zoiets als schrijven dat ezels het ezelsbruggetje hebben uitgevonden!

Ik verklaar mij nader : van Pol (Hauspie) weet ik uit oude persoonlijke ervaring dat hij niet die al te technisch-snuggere collega was, maar wel de rappe commerçant met de beste relaties in de hogere kringen, die iedereen in onze wereld het nakijken gaf met (in die tijd! 1970) overal als HP, dezelfde kenletters al Hewlett Packhard) van Poperinge (HPP) te prijken. En verdorie : het werkte! De Pol deed goede zakzen! Zijn bureau ‘floreerde’ lijk wij in de Westhoek zeggen. Iets of wat speciaal, dat wel, maar we hoorden zeker geen klachten.

Zo is hij beetje-bij-beetje verzeild geraakt in de computer-wereld, waarvan ‘boekhouden’ maar een klein onderdeeltje was. Of hij de huidige Boekhoudwet die toen in de Wetstraat tot stand kwam en een revolutie betekende, nog als practicus heeft beleefd en doorleefd, betwijfel ik. Dat bracht peanuts op in vergelijking met ‘in computers doen’….Zoals de meesten van mijn beroepsgenoten waren wij trouwens niet enthousiast, voor die spectaculaire hervormingen, want de initiatieven voor het wetgevend werk kwamen van de syndicaten. Die eisten van ‘het patronaat’ volledige openheid inzake de boekhouding, maar vertikten het de hunne bloot te leggen. Wie als fabrikant, voor de boekhoudwet, kennis wilde hebben van de Omzet (het zakencijfer) van een concurrent, die was verplicht daar te gaan inbreken. Hoe hoog de salarissen van de Directie was in elk bedrijf? Staatsgeheim! Dus vorderden de syndicaten, onder de leuze ‘maximaal 5 x het laagste salaris voor de Directeur’ de verplichting in om, gebonden aan welbepaalde regels en regeltjes, al die dingen in een ‘Jaarrekening’ te gieten die daarenboven op kosten van het bedrijf binnen de 6 maand na het boekjaar op de ‘Balanscentrale’ van de Nationale Bank moest neergelegd zijn. Adieu termen zo oud als de straat : de ’Balans’ moest ‘Jaarrekening’ worden, en ‘Verlies en Winst’ moest ‘Resultaatrekning’ worden….Een kat vond er haar jongen niet meer in. Maar : ze was toegankelijk voor iedereen, zelfs voor een hond met een hoed op. Omzet, verloning, salarissen, werkingskosten : alles lag te grabbel op straat. Nu zelfs kosteloos op het Internet…..

Enfin, in het belang van onze cliënten, bestond er al vlug bij ons, accountants, een soort spits-technologie om daar zoveel mogelijk onderuit te geraken. Voornaamste motor voor al die dingen was immers het IBR, die nu ineens voor hen en voor ons een ‘Orde’ eiste, met dezelfde status als bvb de advocaten en de dokters…Ze bereikten zelfs hun hoogste doel, namelijk dat alleen de heren bedrifs-revisoren de ‘grote jongens’ qua omzet, qua personeel en nog iets dat ik vergeten ben, wettelijk onder hun bevoegdheid vielen. M.a.w. zij roomden de markt af…. Tot eer en meerdere glorie van…bijvoorbeeld KPMG bij L & H. Astronomische erelonen, buiten concurrentie….

Pol Hauspie had beter als schoenmaker bij zijn leest gebleven. Die man zal verdwijnen in de totale anonimiteit en ik wens hem van hier uit het allerbeste. Hou U kloek, Pol! The sky was te hoog voor U, en deze werd trouwens discreet bewaakt door Amerikaanse Mariniers in gevechtskledij, erger dan wijlen SS-Pantzergrenadiere, vermomd als alwetende journalisten. Zij hebben inderdaad, met medeplichtigheid van het Bels Gerecht, deze veldslag gewonnen.

Van Jo Lernaut, de mij nobele onbekende, hebben wij het laatste woord nog niet gehoord.

Deze oorlog zal slechts gedaan zijn, als, zoals bij Le Cid van Corneillle, waar staat: ‘Le combat cessa, faute de combattants’….

22-09-2010 om 13:28 geschreven door digitalia